Gastronomische ervaringenEen vakantie naar Turkije zou niet compleet zijn zonder te genieten van de overheerlijke Turkse keuken. Proef traditionele gerechten zoals kebab, baklava, pide en köfte, en laat je verleiden door de smaken van de lokale kruiden en specerijen. Bezoek lokale markten om verse ingrediënten te kopen, of dineer in gezellige familierestaurants waar je de authentieke Turkse gastvrijheid ervaart. Bovendien zijn er in de grotere steden tal van restaurants die culinaire hoogstandjes uit de internationale keuken serveren.
Prachtige natuur en diverse landschappen
Turkije heeft een gevarieerd landschap dat reizigers blijft verbazen. Van de zonovergoten stranden aan de Egeïsche en Middellandse Zee tot de besneeuwde bergtoppen in het oosten, er is voor ieder wat wils. Ontdek het bijzondere landschap van Cappadocië met haar feeërieke schoorstenen en ondergrondse steden, of verken de watervallen en kloven van het Taurusgebergte. Het land biedt talloze mogelijkheden voor natuurliefhebbers en avonturiers om te wandelen, fietsen en raften.
[picture] => no
[pic1title] =>
[pic2title] =>
[pic3title] =>
[pic4title] =>
[pic5title] =>
[titleSlugified] => vakanties-naar-turkije-weer-erg-in-trek
[imageLink105x105] => https://cdn.easyapps.nl/578/img/icons/news_105x105.jpg
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/578/img/icons/news_50x50.png
[imageUrl] => https://cdn.easyapps.nl/578/img/slideshow/reisinspiratie/85/85_1.jpg
)
[2] => stdClass Object
(
[newsId] => 84
[date] => 2023-05-04
[title] => Welke reisverzekeringen kun je allemaal afsluiten?
[text] => Als je op reis gaat, kun je overwegen om daar een verzekering voor af te sluiten. Er zijn immers een aantal zaken die voor onvoorziene kosten kunnen zorgen, en het is heel denkbaar dat je jezelf daarvoor wilt indekken. Dat kan bijvoorbeeld met behulp van een reisverzekering bij Allianz Direct. Maar op wat voor manieren kun je je allemaal verzekeren voor een reis?
Kortlopende reisverzekering
Wil je een reisverzekering afsluiten voor één specifieke reis? Dan kun je kiezen voor een kortlopende reisverzekering. Zo’n verzekering sluit je af voor een afgebakende periode. Een kortlopende reisverzekering biedt dekking voor onvoorziene gebeurtenissen op en rondom je reis, zoals diefstal, verlies van bagage, medische kosten en annulering van de reis. Kortlopende reisverzekeringen zijn verhoudingsgewijs aan de dure kant.
Doorlopende reisverzekering
Ga je regelmatig op reis en wil je niet iedere keer een kortlopende reisverzekering hoeven te regelen? Dan kun je ervoor kiezen om een doorlopende reisverzekering te nemen. Dan heb je een reisverzekering waar je maandelijks een klein bedrag voor betaalt en van toepassing is op alle reizen die je maakt. Dat is voordeliger als je regelmatig op reis gaat dan telkens een kortlopende reisverzekering afsluiten en de dekking is in principe hetzelfde.
Annuleringsverzekering
Het kan zijn dat je het niet zo noodzakelijk vindt om een reisverzekering af te sluiten voor zaken als diefstal, verlies van bagage en medische kosten, maar dat je je wel zorgen maakt over het verliezen van je geld bij annulering van je reis. In dat geval kun je er ook voor kiezen om een speciale annuleringsverzekering af te sluiten. Deze worden vaak ook bij het boeken van reizen aangeboden. Zo’n annuleringsverzekering dekt de kosten die je maakt als je reis geannuleerd moet worden door onvoorziene omstandigheden, zoals ziekte, overlijden of werkgerelateerde redenen.
Bagageverzekering
Net zoals je je alleen voor annulering kunt verzekeren, kun je ook alleen je bagage verzekeren, namelijk met behulp van een bagageverzekering. Zo’n verzekering biedt dekking voor verlies, diefstal of beschadiging van je bagage tijdens je reis, inclusief persoonlijke eigendommen zoals sieraden en elektronica. Dit kan vooral handig zijn als je veel waardevolle spullen meeneemt op reis, of als je naar een bestemming gaat waar het risico op diefstal hoger is. Het is belangrijk om vooraf goed te controleren wat er precies gedekt wordt door de verzekering en wat de voorwaarden zijn. Vaak geldt er bijvoorbeeld een maximumbedrag per item of per reis en is er een eigen risico van toepassing.
Medische reisverzekering
Je kunt ook medische kosten die je maakt tijdens je reis naar het buitenland verzekeren met een medische reisverzekering. Bijvoorbeeld wanneer je in het buitenland ziek wordt of een ongeluk krijgt en medische hulp nodig hebt. Een medische reisverzekering kan ook de kosten dekken voor spoedeisende repatriëring naar huis, als dat medisch noodzakelijk is. Het is belangrijk om te weten dat je reguliere zorgverzekering niet altijd alle medische kosten in het buitenland dekt. Een medische reisverzekering kan daarom een goede aanvulling zijn op je reguliere zorgverzekering.
Kijk bij het afsluiten van een reisverzekering altijd goed naar de voorwaarden. Per verzekeraar en verzekering kunnen de voorwaarden immers sterk uit elkaar lopen. Je wilt wel daadwerkelijk goed verzekerd zijn voor jouw persoonlijke behoeftes.
[picture] => no
[pic1title] =>
[pic2title] =>
[pic3title] =>
[pic4title] =>
[pic5title] =>
[titleSlugified] => welke-reisverzekeringen-kun-je-allemaal-afsluiten
[imageLink105x105] => https://cdn.easyapps.nl/578/img/icons/news_105x105.jpg
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/578/img/icons/news_50x50.png
[imageUrl] => https://cdn.easyapps.nl/578/img/slideshow/reisinspiratie/84/84_1.jpg
)
)
[topCountries] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[continentId] => 1
[countryId] => 55
[reportCount] => 2
[pictureCount] => 10307
[position] => 1
[countryName] => Egypte
[countryIsoCode] => EG
[continentName] => Afrika
)
[1] => stdClass Object
(
[continentId] => 1
[countryId] => 128
[reportCount] => 2
[pictureCount] => 21847
[position] => 2
[countryName] => Marokko
[countryIsoCode] => MA
[continentName] => Afrika
)
[2] => stdClass Object
(
[continentId] => 1
[countryId] => 191
[reportCount] => 2
[pictureCount] => 47254
[position] => 3
[countryName] => Oeganda
[countryIsoCode] => UG
[continentName] => Afrika
)
[3] => stdClass Object
(
[continentId] => 1
[countryId] => 71
[reportCount] => 1
[pictureCount] => 65535
[position] => 4
[countryName] => Ghana
[countryIsoCode] => GH
[continentName] => Afrika
)
[4] => stdClass Object
(
[continentId] => 1
[countryId] => 167
[reportCount] => 1
[pictureCount] => 65535
[position] => 5
[countryName] => Zuid-Afrika
[countryIsoCode] => ZA
[continentName] => Afrika
)
)
[countryId] => 191
[countryName] => Oeganda
[continentId] => 1
[continentName] => Afrika
[countryPopulation] => 0
[countrySurface] => 0
[capitalCityLongitude] => 0.000000
[capitalCitylatitude] => 0.000000
[portalReports] => ArrayIterator Object
(
[storage:ArrayIterator:private] => Array
(
[30] => stdClass Object
(
[username] => oegandagroep2022
[datePublication] => 2022-07-28
[title] => Woensdag 27 juli Schilderen en bezoek
[message] => Na het ontbijt gingen we met z’n negenen naar het CDHopehome (home). Chris en Bart bleven achter om alvast de voorbereidingen te treffen voor het bakken van patat en daarnaast konden zij het plafond van de veranda afschilderen. De anderen gingen dus de binnenkant van het home en het laatste deel binnenkant laboratoriumlokaal (lab) schilderen. Het lab kon nog niet geschilderd worden vanwege een examen van secondary 4, dus we begonnen aan het home. Deze had inderdaad een schilderbeurt nodig. Er waren twee kleuren gebruikt nl. bruin aan de onderkant van de muren en rond de deuren en de rest de kleur crème. Gelukkig kregen we ook versterking van een aantal kids, zodat we rond 11:30 klaar waren met de kleur crème. Het examen was afgelopen, zodat we het lab konden afschilderen. Jack en Henk bleven nog even om de schilderspullen schoon te maken.
Intussen aten de schoolkinderen hun maaltje posho en bonen op en Jack en Henk aten een hapje mee. Eenmaal weer thuis gekomen in het gasthuis, konden we even relaxen en zijn er wat wasjes gedaan.
Om 16:00 uur hadden we een afspraak met familie Patrick en Lidia. Het is altijd leuk om daar op visite te gaan. De buurtjes zijn er ook altijd en het welkom is erg warm. Deze familie is ook erg dankbaar wat CDHope voor hun gezin doet. Voor Wiljan, Jan, Bas en Romy is dit een mooie ervaring om een kijkje te nemen hoe een gezinnen hier leven. Daarna nog een fotoschoot, waarbij ook de buurkinderen niet vergeten worden. Mariëtte had haar fotocamera meegenomen, waar direct een foto uitkomt. Even wachten en dan zie je het resultaat. De foto’s werden dankbaar in ontvangst genomen. Daarna een bezoekje gebracht onder leiding van de hele familie aan het rijstveld. Het was zeker een mooie wandeling naar het moeras, waar het rijstveld was gelegen. Op de terugweg kon Mariëtte nog een foto maken van een priester, die gezien zijn reactie nog nooit een foto van zichzelf had gezien.
In de avond hebben we lekker genot van de heerlijke patat, gebakken door Chris en Bart, en een overheerlijke ananas.
[userId] => 441463
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5085360
[countryId] => 191
[pictureCount] => 3
[visitorCount] => 136
[author] =>
[cityName] => Tororo
[travelId] => 527636
[travelTitle] => Reisverslag Oegandagroep 2022
[travelTitleSlugified] => reisverslag-oegandagroep-2022
[dateDepart] => 2022-07-17
[dateReturn] => 2022-08-06
[showDate] => yes
[goalId] => 11
[goalName] => Vrijwilligerswerk in het buitenland
[countryName] => Oeganda
[countryIsoCode] => ug
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/059/893_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/441/463_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => woensdag-27-juli-schilderen-en-bezoek
)
[31] => stdClass Object
(
[username] => oegandagroep2022
[datePublication] => 2022-07-26
[title] => Dinsdag 26 juli Schilderen
[message] => Vanmorgen stond het schilderen van het laboratorium en de veranda van het gastenverblijf op de planning. De groep werd gesplitst waarbij de wat mindere fitte van de groep het plafond van de veranda gingen schilderen. Dit bleek achteraf een enorme klus te zijn, want het geperste bordplaat zoog de verf op.
De andere groep ging naar het lokaal waar scheidkunde les wordt gegeven. Toen we daar aankwamen was de les nog bezig en moest het lokaal nog leeggehaald worden. Ook hingen er nog wespennesten in het lokaal die Julius nog moest verwijderen. Daarnaast liepen er 4 kakkerlakken gezellig rond te banjeren door het lokaal. Deze werden door Henk buiten de deur gezet.
Een uurtje later konden we starten. Team Wiljan en Mariëtte deden de helft van de wanden en de raamkozijnen. Team Chris en Romy verfden de werkbanken met waterafstotende verf omdat in iedere werkbank een wastafel was verwerkt. Jack pakte de grote hoge wand en Henk deed ook nog een wand. Julius wilde ook graag helpen, dus nam de wand bij de ingang op zich.
De klus verliep voorspoedig en regelmatig kwamen er kinderen door de ramen gluren om te zien wat we aan het doen waren.
Nellie had een grote opdracht: klassenfoto’s maken en alle sponsorkinderen op de foto zetten. Ze is aardig opgeschoten, morgen nog een paar kinderen op de foto en anders vrijdag tijdens de sport ochtend.
Na anderhalf uur waren we klaar en liepen we terug naar ons gastenverblijf. Benieuwd hoever deze groep zou zijn met hun verfklas. Ze waren al behoorlijk opgeschoten en na de lunch hebben ze de klus nog afgemaakt.
Inmiddels was Julius ook gearriveerd omdat de riool verstopt is. We plassen nu in de natuur tussen de koeien en de geiten. Kortom we maken weer een nieuw avontuur mee. Deze reis is nog niet voorbij dus wie weet wat voor avonturen er nog meer op ons pad komen.
We zagen halverwege de middag een grote oranje/bruinachtige vleermuis vliegenrichting de grote boom in onze tuin. Na goed de boom bestudeerd te hebben zagen we minimaal 4 vleermuizen hangen in ruststand.
In kleine groepjes zijn we in de middag naar de school gegaan om weer sport en spel te doen met de kinderen die er waren. Dit keer weinig kinderen omdat de kinderen van school al vrij waren. Ze hadden ’s ochtends toetsen gemaakt.
Voetballen, frisbeen en kringspelletjes vallen altijd in de smaak.
Terug bij ons verblijf wordt er door het kookteam een lekkere maaltijd gemaakt. Inmiddels is dit bijna een vast team: Kim, Romy en Nellie met assistent Jan. We eten tjapati´s, quacuamole, tomatensalsa, chili con carne met salami. Als toetje wordt het vast een heerlijke watermeloen.
De verstopping van het riool is nog niet opgelost. Inmiddels is het donker en de wakuwaku lamp staat aan. Terwijl we dit schrijven horen we Julius roepen dat ´the shit is coming’. Dus het lijkt erop dat we straks weer gewoon op de wc-bril kunnen zitten in plaats van op onze hurken….
[userId] => 441463
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5085303
[countryId] => 191
[pictureCount] => 2
[visitorCount] => 148
[author] =>
[cityName] => Tororo
[travelId] => 527636
[travelTitle] => Reisverslag Oegandagroep 2022
[travelTitleSlugified] => reisverslag-oegandagroep-2022
[dateDepart] => 2022-07-17
[dateReturn] => 2022-08-06
[showDate] => yes
[goalId] => 11
[goalName] => Vrijwilligerswerk in het buitenland
[countryName] => Oeganda
[countryIsoCode] => ug
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/059/562_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/441/463_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => dinsdag-26-juli-schilderen
)
[32] => stdClass Object
(
[username] => oegandagroep2022
[datePublication] => 2022-07-26
[title] => Maandag 25 kuli Tororo rock
[message] => Vandaag stond de beklimming van Tororo rock op het programma. Grace de zuster van Tim had hun schoolbus ter beschikking gesteld. De bus zou rond 8:00 uur arriveren. Helaas had de bus flinke vertraging en vertrokken we om 10:30. In tussen hadden wij wel de kinderen vermaakt in hun schoolpauze. De rit naar Tororo verliep uitstekend en maakten nog een tussenstop om wat banaantjes te kopen voor extra energie.
Bij de aankomst bleek de prijs voor het klimmen verviervoudigd te zijn door wijziging van het management. Julius was druk aan het onderhandelen en kreeg uiteindelijk voor elkaar dat we voor de helft konden klimmen en hij gratis als begeleider. Rond twaalf uur begonnen met beklimmen. Helaas kon Bart niet mee vanwege misselijkheid en ging Bas naar een kleine klim ook terug. De hitte was blijkbaar teveel voor hem. En heet was het! Uiteindelijk bereikten we met z’n tienen (inclusief Julius) de top en konden we genieten van de mooie vergezichten door de heldere lucht.
In middels was het half drie en gingen we eten bij Shirez. Dit is een nieuw restaurant in het centrum van Tororo. Wij allemaal konden bijna geen keuze maken, want alles de kaart zag er lekker uit. Rond drie uur zaten we heerlijk te eten en te drinken van de vers gemaakte sappen.
Het was inmiddels al laat en de bank ging bijna dicht. Dus snel nog even naar de bank om te pinnen. We moesten nog boodschappen doen voor deze week en daarnaast moest er nog verf en voetballen gekocht worden.
We reden om 18:00 uur weer naar huis en onderweg werden alle mensen begroet met Yoga of jambo en dit was een feest om mee te maken door alle hartelijke begroeting die we terug ontvingen.
[userId] => 441463
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5085274
[countryId] => 191
[pictureCount] => 3
[visitorCount] => 140
[author] =>
[cityName] => Tororo
[travelId] => 527636
[travelTitle] => Reisverslag Oegandagroep 2022
[travelTitleSlugified] => reisverslag-oegandagroep-2022
[dateDepart] => 2022-07-17
[dateReturn] => 2022-08-06
[showDate] => yes
[goalId] => 11
[goalName] => Vrijwilligerswerk in het buitenland
[countryName] => Oeganda
[countryIsoCode] => ug
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/059/391_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/441/463_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => maandag-25-kuli-tororo-rock
)
[33] => stdClass Object
(
[username] => oegandagroep2022
[datePublication] => 2022-07-24
[title] => Zondag 24 juli
[message] => Zondag 24 juli
Vandaag zijn we precies een week geleden vertrokken vanuit Kamerik naar Chawolo. Wat hebben we al veel mooie dingen beleefd. Nu nog een week hier en dan naar het westen van Oeganda.
De ochtend begon vroeg voor Jan en Nellie. Zij trokken met hun verrekijkers erop uit in het veld achter het huis om vogels te spotten.
Als ontbijt was er dit keer geroosterde broodjes en Jan, Henk en Mariëtte namen rijstepap. Toen dit op was vertrokken we richting de kerkdienst in de hal van de CD-Hope school.
Het was een bijzondere dienst. Zeker om te zien hoe dankbaar ze zijn met het weinige dat zij hebben. Thema van deze dienst was: de Liefde. Er werden moderne Engels talige liederen gezongen begeleidt door gitaar en drum.
Na deze dienst terug naar ons eigen verblijf voor een bakkie koffie of thee met een heerlijke Nederlandse stroopwafel.
Toen op weg naar Kevin en zijn vrouw Carol en hun 7 maanden oude dochtertje Jane. Helaas was Kevin niet thuis. Bart, Jack, Chris en Henk liepen terug naar het huis bij ons om te zien of Kevin hier was, maar de vogel was gevlogen, nergens te bekennen.
Nellie had kleding voor Carol mee, een lekkere bodylotion. Voor de kleine Jane een speeltje, mini schoentjes, zonnehoedje en kleding. Ze was heel dankbaar. Aan de kleine Jane konden we goed zien dat de schoentjes en het speeltje in de smaak vielen.
Terug bij ons verblijf gingen we lunchen en namen de meeste van ons een rustpauze op bed.
In de loop van de middag gingen we naar aunty Jane. Deze dame op leeftijd heeft de afgelopen jaren maar nu nog steeds gezorgd voor diverse kinderen. Zij was echter nog in het dorp en werd gehaald door een nichtje. Het nichtje was al bezig het vliesje van de rijstkorrel af te halen. Dit gebeurd door de rijst in een pot te doen en met een grote stok die onderaan schuin afliep erop te stampen. We mochten allemaal ook dit proberen te doen. We kwamen er achter dat het vrij intensief was, met als gevolg toch ergens een blaar op de handen.
Daarna nog naar het CD/Hope home om voetbalschoenen en kleding aan de jongens die daar wonen te geven.
Op de terugweg zag Jan dat onder het dak van Tim [e-38] Wilma veel vleermuizen in de schemering tevoorschijn kwamen en uitvlogen over het veld.
Nu op dit moment wordt de afwas gedaan na een heerlijke maaltijd: spaghetti met rode saus.
Morgen gaan we naar Tororo om de Rock daar te beklimmen, dus wordt vervolgd…..
[userId] => 441463
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5085219
[countryId] => 191
[pictureCount] => 1
[visitorCount] => 170
[author] => Mariëtte en Wiljan
[cityName] => Tororo
[travelId] => 527636
[travelTitle] => Reisverslag Oegandagroep 2022
[travelTitleSlugified] => reisverslag-oegandagroep-2022
[dateDepart] => 2022-07-17
[dateReturn] => 2022-08-06
[showDate] => yes
[goalId] => 11
[goalName] => Vrijwilligerswerk in het buitenland
[countryName] => Oeganda
[countryIsoCode] => ug
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/059/104_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/441/463_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => zondag-24-juli
)
[34] => stdClass Object
(
[username] => oegandagroep2022
[datePublication] => 2022-07-23
[title] => Zaterdag 23 juli
[message] => Zaterdag 23 juli
De hele nacht bleef de muziek aan de overkant bij de oma van Tim luid aanstaan. Gelukkig had niemand er last van. Ook werd er de hele nacht en nog in de ochtend gekookt voor alle bezoekers van de begrafenis. Bijzonder te vermelden is dat de oma van Tim 102 jaar oud is geworden.
Nellie had zin om ons te verwennen met pannenkoeken voor het ontbijt. Daarna gingen we met 8 van de 11 een wandeling maken in de omgeving. Onderweg kwamen we een grote groep vrouwen tegen waarvan niet iedereen op de foto wilde. Sommigen wilden eerst geld zien.
De temperatuur liep steeds verder op, maar dat hield ons er niet van om vogels te spotten en een hele grote sprinkhaan op een maïsblad te bestuderen. We hadden ook een prachtig uitzicht op het dal waar de rijstvelden zijn.
Op de weg terug kwamen we bij teacher Clement langs, die ons uitnodigde om te komen zitten en zijn trouwalbum te bekijken. Nellie maakte nog een familiefoto en Romy deed iets op snapchat waardoor de gezichten van de kinderen vervormd werden. Hier werd hard om gelachen. Zelfs de kippen lachten mee.
Verderop was een vriendelijke man met een groep kinderen die graag op de foto wilden. Ook samen met zijn vrouw, statig naast elkaar.
Nellie zag nog sponsorkind Resty, zij ging alleen en met een paar andere kinderen op de foto.
Terug op de centrale weg kwamen we veel bekenden tegen die bij de begrafenis waren geweest en weer terug gingen.
Na een rustpauze en de lunch (dit keer wentelteefjes) was het tijd om aan te schuiven bij de Children Ministry. Bij het verlaten van ons terrein zagen we door de hekken al dat er veel mensen stonden, maar eenmaal door de poort waren dat er ontelbaar veel. We dachten ongeveer wel tweeduizend mensen! Allemaal voor het afscheid van de oma van Tim. Nou dit zie je niet in Nederland. Sowieso al die kleurige kleding. We kunnen er wel iets van overnemen.
Julius dacht dat er niet zoveel kinderen naar de Children Ministry zouden komen, maar uiteindelijk waren het er 154 bij elkaar. Het werd weer voor het eerst georganiseerd. De regering had lange tijd bijeenkomsten waarbij kinderen dichtbij elkaar zitten verboden in verband met de Covid. Tijdens Children Ministry maken juist de kinderen die niet op de CD-Hope school zitten kennis met het geloof in God en Jezus naast het spelen met elkaar.
Wij hadden een filmpje waarin via liedjes over de volgende Bijbelfiguren werden verteld: Jezus (superhero), Jozef, Esther en Mozes. Ook zagen we nog het filmpje van het bezoek in 2018.
Daarna werd er door onze groep een spekkie voor je bekkie uitgedeeld.
Tijd om weer buiten te spelen: korfbal, frisbee, voetbal, kringspel en onder de mangoboom werden nog aan de kleinsten Engelse boekjes voorgelezen. Kim had gezelschap van een klein meisje wat een uur tegen haar aan heeft gehangen.
Terug bij ons verblijf had Kevin voor ons rijst. Dit kwam goed uit want onze rijst was op en er stond Curry op het menu. Nu kun je dit met aardappelen eten, maar rijst is lekkerder. Echter moesten we het nog even controleren op steentjes die tussen de rijstkorrels verstopt lagen.
Op dit moment zien we af en toe een onweerflits door de lucht gaan en staat de muziek bij het huis van Tim’s oma nog steeds hard aan, waarbij de bass voluit gedraaid is.
Na het warmeten doen we een fruithapje. We hebben Janneman de Ananasman in ons midden die de ananas voor ons behapbaar maakt.
[userId] => 441463
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5085161
[countryId] => 191
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 160
[author] =>
[cityName] => Tororo
[travelId] => 527636
[travelTitle] => Reisverslag Oegandagroep 2022
[travelTitleSlugified] => reisverslag-oegandagroep-2022
[dateDepart] => 2022-07-17
[dateReturn] => 2022-08-06
[showDate] => yes
[goalId] => 11
[goalName] => Vrijwilligerswerk in het buitenland
[countryName] => Oeganda
[countryIsoCode] => ug
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/oeganda,tororo
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/441/463_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => zaterdag-23-juli
)
[35] => stdClass Object
(
[username] => oegandagroep2022
[datePublication] => 2022-07-22
[title] => Sportdag
[message] => Wat een volgeplande dag had moeten zijn, viel uiteindelijk mee doordat de leerlingen examens hadden. Het idee was om mee te kijken in de lessen, maar we hebben muisstil heel even in elke klas kunnen kijken om iedereen daarna ongestoord verder te laten strijden. Eén van de klassen had computerles en was druk met het onder de knie krijgen van de basics van Excel, het was erg leuk om te zien dat ze ook hier druk mee zijn.Door dit korte deel van het programma hadden we nog even tijd om terug te gaan naar het guesthouse en ons voor te bereiden op een fanatieke sportmiddag met een Oegandese schoollunch vooraf. Deze lunch bestond uit posho (een soort cement van maïsmeel) en bruine bonen in een kruidig sausje, erg lekker, maar ook erg vullend. Met deze volle maag zijn we gaan korfballen, zaklopen en volleyballen. Mariëtte heeft de juffen eruit gelopen met zaklopen en Chris en Romy hadden met team blauw de potjes korfbal en volleybal gewonnen. Niemand begreep de regels van deze versie van korfbal, maar gezellig was het zeker. Door de heftige lunch hebben we heerlijke gedineerd met tosti’s en cup a soup.
Wat de nacht ons gaat brengen, gaan we nog zien. Afgelopen dinsdag op woensdagnacht is de oma van Tim Omalla (onze overbuurvrouw) overleden. In het dorp is het de gewoonte om naast het rouwen uitgebreid het leven te vieren tot de overledene begraven is. Ook worden er een aantal koeien geslacht en wordt er met elkaar gegeten, het hele dorp loopt hiervoor uit. Nu we dit typen is het 19:50 en gaat over 10 minuten de muziek aan, wanneer dat stopt, is voor iedereen een verassing. En morgenochtend hebben we dus misschien een slachtpartij voor de deur (de koeien dus).
[userId] => 441463
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5085139
[countryId] => 191
[pictureCount] => 3
[visitorCount] => 149
[author] => Kim en Bart
[cityName] => Tororo
[travelId] => 527636
[travelTitle] => Reisverslag Oegandagroep 2022
[travelTitleSlugified] => reisverslag-oegandagroep-2022
[dateDepart] => 2022-07-17
[dateReturn] => 2022-08-06
[showDate] => yes
[goalId] => 11
[goalName] => Vrijwilligerswerk in het buitenland
[countryName] => Oeganda
[countryIsoCode] => ug
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/059/103_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/441/463_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => sportdag
)
[36] => stdClass Object
(
[username] => oegandagroep2022
[datePublication] => 2022-07-22
[title] => Een dagje vrij (donderdaq)
[message] => We hebben woensdag aardig doorgewerkt om het schilderen van het guesthouse af te krijgen. Er stonden twee dagen gepland hiervoor, zodoende hadden we donderdag een dagje vrij.
We hadden Kevin gevraagd of hij onze gids wilde zijn. Om half acht kwam Kevin aangelopen en de hele groep stond klaar voor de ochtendwandeling. We konden helaas niet achter door de poort bij de moeras, het was te dicht begroeid. We zijn via de buren verder naar achter gelopen, om zo toch richting het moeras te komen. Vergezeld door een groepje kinderen en een hond, hebben we zo´n drie uur door de akkervelden en langs het moeras geslenterd. Er zijn veel vogels gespot (zowel dood als levend) van de mooiste ijsvogels tot de lelijkste reigers.
Na de wandeling hebben we verder genoten van onze vrije dag door veel spelletjes te doen en weer lekker te lunchen met noedels en cup a soup. Rond een uur of 4 zijn we naar de school gelopen om daar weer een middagje te frisbeeën, voetballen en te kletsen.
Doordat we enthousiast avocado’s ingekocht hadden op de heenweg, waren we gedwongen om heerlijke guacemole te eten en zelf chapatti’s te bakken, samen met het koolsaladerecept van Wilma en een tomatensalsa, was dit ons avondeten. Chris werd hier dolblij van, Jack at liever een chapatti met jam en een eiwit shake. Daarna was het tijd om spelletjes te spelen en ons bed op te zoeken.
[userId] => 441463
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5085136
[countryId] => 191
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 125
[author] => Kim en Bart
[cityName] => Tororo
[travelId] => 527636
[travelTitle] => Reisverslag Oegandagroep 2022
[travelTitleSlugified] => reisverslag-oegandagroep-2022
[dateDepart] => 2022-07-17
[dateReturn] => 2022-08-06
[showDate] => yes
[goalId] => 11
[goalName] => Vrijwilligerswerk in het buitenland
[countryName] => Oeganda
[countryIsoCode] => ug
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/oeganda,tororo
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/441/463_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => een-dagje-vrij-donderdaq
)
[37] => stdClass Object
(
[username] => oegandagroep2022
[datePublication] => 2022-07-21
[title] => Dag 1 en dag 2
[message] => Dinsdag was een dag om even bij te komen van de vermoeiende reis. Dus even lekker uitslapen, de omgeving van het gastenverblijf verkennen. Het gastenverblijf was opgeknapt en over de bedden waren nieuwe muskietennetten opgehangen. De vorige bezoekers zullen zich herinneren dat per bed een muskietennet was opgehangen en nu per 4 bedden (2 stapelbedden) een net. Het lijkt net of je in een tent ligt te slapen. Nellie en Henk gingen voor een meeting naar voren, het programma voor de duur van ons verblijf werd besproken. Natuurlijk gingen we rond 15:45 uur naar het veld bij het CDHopehome om de kinderen en staf te kunnen ontmoeten. Het was weer genieten om elkaar te ontmoeten, te spelen met de kinderen. Het was weer als vanouds.
Op woensdag stond het schilderen van het gastenverblijf op het programma. Hiervoor waren twee dagen uitgetrokken. Eerst moesten alle kamers worden uitgeruimd voordat we met het schilderen konden beginnen. Het opruimen ging vrij voorspoedig en daarna begonnen met schilderen. De muren waren in de witte primer gezet en toen wij begonnen met schilderen hadden wij onze bedenkingen of het wel mooi zou worden. De kleur is crème en leek absoluut niet te dekken.
We hadden al besloten om het een tweede keer te verven. Maar Julius vond het mooi en inderdaad nadat het steeds meer opdroogde werd het echt mooi. Voor de badkamer en stukje bij de wasbakken hadden we een afwasbare watervaste verf. Het was een hele klus zeker het verven in de slaapkamers tussen de stapelbedden door. Kevin, geholpen door Henk en Jack, heeft voor ons nog een hor gemaakt zodat we zonder dat de mieren in onze billen bijten naar de wc kunnen. Alles weer ingeruimd en daarna was het tijd voor een wasbeurt. Dit gebeurde in een emmertje sop want de douche mocht nog niet gebruikt worden. De oudjes en Bas gingen nog even wandelen en vogels spotten en de rest gingen een spel doen. In de avond werden we `getrakteerd `op een schitterende sterrenhemel.
[userId] => 441463
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5085089
[countryId] => 191
[pictureCount] => 3
[visitorCount] => 143
[author] => Nellie en Henk
[cityName] => Tororo
[travelId] => 527636
[travelTitle] => Reisverslag Oegandagroep 2022
[travelTitleSlugified] => reisverslag-oegandagroep-2022
[dateDepart] => 2022-07-17
[dateReturn] => 2022-08-06
[showDate] => yes
[goalId] => 11
[goalName] => Vrijwilligerswerk in het buitenland
[countryName] => Oeganda
[countryIsoCode] => ug
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/059/107_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/441/463_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => dag-1-en-dag-2
)
[38] => stdClass Object
(
[username] => oegandagroep2022
[datePublication] => 2022-07-20
[title] => Reis naar Chawolo
[message] => Reisverslag van de heenreis vanuit Kamerik naar Chawolo, Oeganda
Zondag 17 juli was het eindelijk zover, eindelijk gaat onze reis naar Chawolo starten. Met een groep van 7 jongeren en 4 volwassen. Om 8uur verzamelde we op de Kapberg waar onze chauffeurs klaar stonden om ons naar het vliegveld van Düsseldorf te brengen.Eén daarvan was een bus waar onze 22 koffers in vervoerd werden. Daar aangekomen mochten we aanschuiven in een lange rij wachtende vakantiegangers. We hadden een overstap in Caïro het vliegtuig vertrok vanuit Düsseldorf iets later dan gepland, dus onze overstaptijd werd korter. Gelukkig had het vliegtuig vanuit Caïro richting Entebbe een uur vertraging waardoor we redelijk rustig konden overstappen. Vlak voor landing kregen we nog een flink portie turbulentie, maar uiteindelijk veilig geland op het vliegland van Entebbe. En toen werd het spannend want terwijl wij voor de douane stonden te wachten zagen we aan de rechterkant door het glas de koffers op de band komen… zouden alle koffers in Caïro goed overgepakt zijn naar het 2e vliegtuig. Ja alle 22 koffers waren ook meegereisd, maar bij de controle werden 2 koffers eruit gepikt. Deze waren redelijk oud [e-38] beplakt met duktape, dus een beetje verdacht was dit wel… Henk moest de koffer openmaken. De inhoud waren linnen tasjes waarbij je dan eigenlijk taks moet betalen. Maar Henk zal Henk niet zijn om hier toch iets op te bedenken en hij kreeg de koffer mee als hij de 2 douane mensen zo’n linnentasje gaf. Nou geen probleem, als we onze koffers maar meekrijgen.
Buiten stond Michael met chauffeur te wachten bij de bus om ons vanuit het vliegveld Entebbe naar Chawolo te brengen. Bijzonder dit jaar is dat er 4 in de groep voor het eerst deze reis naar Chawolo maken en 3 in de groep voor de 2e keer en 2 voor de 3e keer. Tja Henk en Nellie daarvan zijn we de tel kwijt geraakt zoveel keer als zij al in Chawolo geweest zijn.
Onderweg was er zoveel te zien. Allereerst al de kruispunten in de stad Kampala. Mannen die de het verkeer regelen er was veel verkeer veel auto´s , maar ook ontzettend veel boda-boda’s. Dit zijn motoren die gebruikt worden als taxi, want met een auto kom je er niet doorheen. Maar ook om je te vervoeren door het hele land gebruiken de mensen deze boda-boda’s. Langs de weg veel kleine hokjes van waaruit de mensen dingen verkopen o.a. groente en fruit, kleding, drinken, vleesstokjes. Maar ook grotere dingen zoals bedden, poorten voor het afsluiten van tuinen, banken. We maakten ook nog 3x een stop: eerst in Kampala bij een supermarkt om alvast de eerste grote inkoop te doen voor onze maaltijden.
Bij de supermarkt was Joan de vrouw van Michael gekomen met één van hun kinderen, hun dochtertje. Michael ging met haar naar huis en Joan reisde met ons mee. Zij liet ons onderweg stoppen om groente [e-38] fruit te kopen. Daarna nog één stop bij een restaurant om te eten. Dit was teveel we konden het niet op, dus meegenomen zodat we dit ’s avonds konden eten bij ons verblijf. Op het laatste stukje brede weg, zagen bij een Forest apen langs de weg. Deze zitten daar heel relax langs de weg en laten zich gemakkelijk fotograferen.
Omdat de weg die we normaal nemen niet goed begaanbaar was vanwege de vele regenval van de afgelopen tijd moesten we nog iets verder door rijden. Maar bij de 2e afslag zocht Joan een man op een boda-boda om ons naar Chawolo te brengen. Deze weg was best goed begaanbaar, maar toen we de bocht om gingen naar links begon de uitdaging: diepe kuilen veel water en modder. Deze weg namen we uiteindelijk 2x en daarna begonnen we aan een nieuwe stuk weg waarbij de bus uiteindelijk vast liep. En echt goed vast!
Nou daar stonden we dan midden in en afgelaten gebied in Oeganda. Het was inmiddels maandagavond 18uur, dus we warenal 34uur onderweg. En tja hier heb je dan geen ANWB die je kunt bellen als je pech hebt. Direct kwam er een man aan met een schep, maar kreeg de bus niet los, wilde verder helpen, maar vroeg daar toen een flinke som geld voor. Dus wat nu? Joan belde Julius, één an de staf van de CDHopel. Julius kwam samen met Elphas achterop een boda-boda. Zij hadden 2 scheppen bij zich en ze hebben de achterbanden van de bus uitgegraven. De eerste keer kwam de bus niet los omdat al het gewicht van de koffers achterin de bus zat en de koelkast die we in Kampala hadden gekocht omdat de vorige koelkast niet meer deed. Direct kwamen we in actie om de koelkast voorin de bus te zetten en wat koffers ook naar het midden van de bus te verplaatsen, zodat het gewicht beter verdeeld was.
Daarna met z’n allen duwen. En we waren met veel, want er waren inmiddels veel mensen uit de omgeving komen kijken. Want het gebeurd natuurlijk niet iedere dag dat er een bus met 11 blanke mensen vast komt te zitten in hun modderige grond.
De bus kwam los, iedereen joelen. Hij reed nog een stukje door, wij weer met z’n allen erin en verder rijden. Tja de weg was nog steeds modderig en met kuilen, dus ja jullie raden het al… de bus liep weer vast.
We hadden gelukkig onze lunch eten nog, want de Malerone (medicijn tegen de malaria) moesten we innemen. Daarnaast zagen wedat dit keer de bus goed was vast gelopen op het midden van de weg, dus de as bij de achterbanden zat vast in de modder. Dit ging wel even wat langer duren dan de eerste keer. Julius belde naar Chawolo om een truck te regelen zodat deze de bus eruit zou kunnen trekken. Nou dat ging niet, de bus zat zo vast, dat het ijzeren rek achterop de vrachtwagen waar het touw aanvast zat krom getrokken werd.
Dat werd toch weer graven. Ze hebben de as helemaal uitgegraven en toen werd het spannend, komt de bus los. En ja hóór het lukte de Oegandese mannen weer. Wat een toppers!
Daarna moest de chauffeur van ons busje de truck netjes volgen om het spoor dat de truck reed om ervoor te zorgen dat de bus niet meer vast zou lopen.
En ja… we zijn gearriveerd! Precies om 12uur ‘s nachts stond de bus voor ons verblijf. Zonder deze pech waren we om 18.15uur bij ons verblijf gearriveerd, nu dus ietsje later. Onze reis van de Kapberg in Kamerik tot ons verblijf in Chawolo duurde nu 40uur. Wat een wereldreis!
De bus werd direct leeggehaald en ook de koffers met de spullen die hier achterblijven ook zodat de koffers mee terug konden naar Kampala. Inderdaad Joan en de chauffeur kregen eten [e-38] drinken mee voor onderweg. Ze reden terug naar Kampala en waren vroeg in ochtend terug.
Wij dronken nog iets en doken direct ons bedje in om eens lang te gaan slapen, want we hadden toch wel een nachtje doorgehaald in onze reis.
[userId] => 441463
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5085056
[countryId] => 191
[pictureCount] => 2
[visitorCount] => 165
[author] => Mariëtte
[cityName] => Tororo
[travelId] => 527636
[travelTitle] => Reisverslag Oegandagroep 2022
[travelTitleSlugified] => reisverslag-oegandagroep-2022
[dateDepart] => 2022-07-17
[dateReturn] => 2022-08-06
[showDate] => yes
[goalId] => 11
[goalName] => Vrijwilligerswerk in het buitenland
[countryName] => Oeganda
[countryIsoCode] => ug
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/057/504_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/441/463_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => reis-naar-chawolo
)
[39] => stdClass Object
(
[username] => NarandeinUganda
[datePublication] => 2022-07-13
[title] => Mijn vriendinnetje
[message] =>
Ondertussen kom ik al vier jaar in Serere. Vanaf het begin komt het buurmeisje, Rose, regelmatig even buurten. Het begint met op een afstandje staan, naar me kijken, voorzichtig lachen. Daarna is het ijs gebroken en komt ze dichterbij. Een gesprekje is lastig vanwege de taal. De basis begroetingen in het Engels werken wel. We kijken naar elkaar en lachen. Connection!
Ze is ondertussen 5 jaar oud, schat ik in. Ze heeft geen makkelijk leven. Haar moeder heeft een bar. 7 dagen per week. Dronken mannen zijn een dagelijks verschijnsel. 12 uur per dag snoeiharde muziek. Ik slaap er niet van. Ik voel de trilling van de bas in mijn matrasje op de grond. Ik kan mijn telefoongesprekken niet volgen. Dan ben ik ook nog eens iemand die van stilte houd. Een week er zijn, zuigt mij helemaal leeg.
Niet echt een plek waar jonge kinderen veilig kunnen opgroeien, waar aandacht voor hen is.
Rose is regelmatig om mij heen te vinden. Als ik terugkom van mijn werkdag met de auto staat ze te dansen als ik thuiskom. Ik deel mijn eten met haar.
Op mijn laatste avond staat ze in het donker, tegen de muur geleund. Het is al lang bedtijd. Ik nodig haar uit om dichterbij te komen. Ik heb een brede stoel. Daar passen we samen in.
Ik sla een arm om haar heen en vertel haar dat ze zo lekker ruikt naar zeep. Na een paar minuten hoor ik een rustige, diepe ademhaling… Ze slaapt.
Ik breng haar terug naar haar moeder.
Ik realiseer me dat ik ‘er wat van vind’.
Met tranen in mijn ogen laat ik haar achter. Ach meisje, dit leven, die onveiligheid.. Ik vertrek voor een paar weken. Over drie weken hoop ik je weer te zien. Tijdens onze korte ontmoetingen hoop ik iets goed, iets positiefs achter te laten. Het lijkt zo weinig voor nu.
Ik huil…
[userId] => 435633
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5084817
[countryId] => 191
[pictureCount] => 1
[visitorCount] => 264
[author] => Wilma
[cityName] => Serere
[travelId] => 516816
[travelTitle] => Thuis in Uganda
[travelTitleSlugified] => thuis-in-uganda
[dateDepart] => 2018-01-30
[dateReturn] => 2025-12-31
[showDate] => yes
[goalId] => 11
[goalName] => Vrijwilligerswerk in het buitenland
[countryName] => Oeganda
[countryIsoCode] => ug
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/056/819_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/435/633_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => mijn-vriendinnetje
)
[40] => stdClass Object
(
[username] => lisetteteley
[datePublication] => 2022-07-03
[title] => De laatste dag
[message] => Na nog een laatste drankje bij het kampvuur moesten we toch echt naar bed. We hebben heerlijk geslapen.
Vanmorgen gingen we een laatste keer het park in. Dit keer te voet. In ongeveer 1.5 uur vertelde onze gids vanalles over sporen, uitwerpselen en het gedrag van dieren. We zagen zebra's, impala's, pumba's, verschillende soorten apen, vogels. Het is heel anders om door een park te lopen dan in n jeep te zitten. We hadden vandaag ons ontbijt na de wandeling. Dat was een erg goede keuze. Daarna moesten we onze tassen inpakken en afscheid nemen van onze prachtige lodge. Na de lunch vertrekken we richting het vliegveld en vanavond laat vliegen we terug. Onderweg stoppen we nog wel bij de evenaar.
Hier mee komt er al weer een einde aan onze reis. Oeganda, wat was je mooi. Waar je het ene moment moet wachten tot een olifant overgestoken is en het volgende of de bavianen van de weg af willen gaan. Waar je met de jeep tussen een kudde koeien terecht komt en dwars over een markt rijdt. Waar meer drempels liggen dan in Nederland en de mensen super vriendelijk zijn. Waar je altijd 2 eieren bij je ontbijt krijgt, ook al vroeg je om 1. Je lunch genoeg is voor 2 personen en je avondeten standaard uit 4 gangen bestaat. Waar we zoveel bijzondere dieren zagen en Desiree haar big five compleet maakte. Waar ze birds uitspreken als butts en je rolex als lunch kunt bestellen. Waar tijd elastisch is, behalve als het er echt toe doet. Waar de mensen soms heel weinig hebben maar volgens mij vaak gelukkiger zijn dan wij in Nederland. TIA [e-2764]
Een reis om nooit te vergeten. Wat hou ik toch van Afrika! Ik weet niet wanneer en met wie maar hopelijk kom ik hier ooit een keer terug!
[userId] => 205702
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5084518
[countryId] => 191
[pictureCount] => 1
[visitorCount] => 105
[author] => Lisette
[cityName] => Rwesirabo
[travelId] => 527633
[travelTitle] => Oeganda
[travelTitleSlugified] => oeganda
[dateDepart] => 2022-06-22
[dateReturn] => 2022-07-04
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Oeganda
[countryIsoCode] => ug
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/054/811_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/205/702_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => de-laatste-dag
)
[41] => stdClass Object
(
[username] => lisetteteley
[datePublication] => 2022-07-02
[title] => Lake Mburo NP
[message] => We vertrokken op tijd naar onze laatste accomodatie. Wat is de tijd toch snel gegaan! Ze hebben hier Afrikaanse koeien met mega grote hoorns. Maar die geven niet zoveel melk. Daarom hebben ze Nederlandse koeien geïmporteerd. Die zagen we vandaag. Net als fietsen en vrachtwagens met ouderwetse melkbussen.
Toen we bij een tankstation stopte om "de banden te checken", zoals onze gids het noemt als hij een sanitaire stop moet maken [e-1f602] Kwam er een bruidspaar op een motor voorbij (met 4 personen op 1 motor uiteraard). Dat was voor hier toch ook wel erg uitzonderlijk.
Ook werden we voor het eerst aangehoufen bij een politiepost. Maar na een paar kleine checks mochten we verder rijden.
We kwamen aan bij de laatste lodge. Omdat het de laatste is, is deze wat luxer en echt prachtig! Het ligt hoog dus het uitzicht is fantastisch! En ook het huisje is super mooi. Normaal doen we een bedden check bij aankomst: Desiree de plank, ik het zachte bed. En het dikke kussen gaat ook naar Desiree [e-1f643] Maar werd de selectie gemaakt op "dichtste bij de badkamer".
Na de lunch konden we nog een kleine 2 uur relaxen in onze infinity pool [e-1f60d] (Die stiekem toch best fris was [e-1f92d]). Daarna gingen we Lake Mburo NP in voor een game drive. Desiree in eerste instantie in haar jurk die ze binnenste buiten aan had [e-1f602] De binnenkant was schoner dan de buitenkant zei ze. Uh-huh.
Het is een soort traditie geworden dat Desiree iets kwijt raakt tijdens de vakantie. Die keer was het haar lens bescherm kapje dus als alternatief heeft ze er een sok overheen getrokken [e-1f602] De sok ging er af toen we de eerste zebra's van onze reis zagen. Normaal zie je ze overal en heb je er na een paar dagen wel genoeg gezien maar hier in Oeganda zitten ze alleen in Lake Mburo NP, net als de impala's die we vandaag ook voor het eerst zagen. Dat blijven toch wel hele schattige dieren [e-1f60a]
We zagen ook heel veel giraffes en tot 3x toe een prachtig gekleurde bijeneter die steeds weg vloog als wij stil stonden [e-1f610]Desiree bood me als gevederd alternatief de soort van kipjes aan die hier veel zitten. Ze zitten meestal op de weg,vliegen weg als de jeep er aan komt, en gaan dan 5 meter verder weer op de weg zitten [e-1f605] En dat tot 3-4x toe [e-1f648]
Toen we met zonsondergang bij het meer kwamen zagen we nijlpaarden. Desiree wilde nog heel graag een foto van een gapend nijlpaard dus ze dacht misschien moet ik gewoon vriendelijk vragen of ze dat willen doen. Het werkte nog ook! En zo hard ik, met m'n camera op burst, een paar seconden later 96 foto's van een gapend nijlpaard [e-1f602] Daar zit vast wel eeen goeie tussen.
We waren een soort van op tijd terug (tijd is nog steeds elastisch he) voor het avond eten. Het eten was erg lekker. Vooral de taart met lemoncurd en passievrucht.
Wij genieten nog van een drankje. Morgenochtend hebben we nog een wandel safari in het park.
[userId] => 205702
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5084500
[countryId] => 191
[pictureCount] => 2
[visitorCount] => 105
[author] => Lisette
[cityName] => Rwesirabo
[travelId] => 527633
[travelTitle] => Oeganda
[travelTitleSlugified] => oeganda
[dateDepart] => 2022-06-22
[dateReturn] => 2022-07-04
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Oeganda
[countryIsoCode] => ug
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/054/578_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/205/702_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => lake-mburo-np
)
[42] => stdClass Object
(
[username] => lisetteteley
[datePublication] => 2022-07-01
[title] => D-day!
[message] => Vandaag is een bijzondere dag. Niet alleen omdat mijn broertje jarig is (proficiat!) maar vooral (sorry Chris [e-1f609]) omdat we naar de gorilla's gaan! Iets waar ik lang naar uitgekeken heb.
Het waaide nogal vannacht en daardoor had ik niet super geslapen. We dromen ook allebei veel. Ik denk door alles wat onze hersenen s avonds te verwerken hebben icm de malaria pillen [e-1f605] Maar ik moet eerlijk toegeven dat die kruik toch best lekker was. Ik blijf n koukleum natuurlijk [e-1f60b]
Omdat we op hoogte zitten (2300 m) is de lucht ijler en kost een stuk lopen meer energie dan normaal. We waren op alles voorbereid en zoals we tijdens het ontbijt zeiden: prepare for the worst and get the best [e-1f91e][e-1f3fc]
Met een regenjas, 1.5 liter water, een lunchpakket to go en onze camera gingen we op pad. Het was gelukkig mooi weer. Wel nog n beetje fris maar we zouden het vast snel warn krijgen [e-1f92d] Na de briefing werden we in groepjes van 8 verdeeld: iedere groep zou op zoek gaan naar een eigen gorilla familie. Er zijn veel gorilla families hier in Bwindi, maar 4 zijn aan mensen gewend: de rest niet. S ochtends vroeg gaan trackers al op pad om te kijken waar de diverse families zich bevinden. Daarna word je met een jeep zo dicht mogelijk bij die plek afgezet en daarna vertrek je de jungle in. Er kon iemand met je mee gaan om je tas te dragen en je te helpen met door de dichtbegroeide jungle te lopen. Op advies van onze gids, en om de community hier te steunen, hebben we dat gedaan. We kregen ook nog een lange wandelstok mee. Daar gingen we dan! Het was geen pad of een weg waar we liepen: alles werd voor ons weggekapt met een machette links en rechts om een pad te maken. Na nog geen 5 minuten moesten we stoppen. We kregen nog extra uitleg en moesten onze handen desinfecteren. Onze tassen bleven achter en de dragers ook. We moesten alvast een mondkapje op doen. Wij dachten dat ze zei dat we over n uur bij de gorilla's zouden zijn. Maar toen we 5 meter verder liepen zagen we de eerste al! Blijkbaar zat deze familie heel dicht bij de weg. In de boom hing er ook nog 1 en toen ze weg liepen gingen wij er langzaam achteraan. Ook hier werd overal een pad voor ons gemaakt door het dichtbegroeide bos. We moesten 10 meter afstand houden maar soms was het wel minder. In "onze" gorilla familie zat het grootste zilverrug mannetje. En die was ook in de buurt hoorden we. Dus daar gingen we naar op zoek. Het was echt wel indrukwekkend toen we m gevonden hadden. Toen hij daarna weg wilde kwam hij opeens onze kant op en moesten we snel naar achteren en de gids moest met z'n machette in de struiken slaan om m weg te jagen. Dat was toch wel ff schrikken [e-1f605] We zagen ook n moeder met n kleintje en 2 gorilla's die lagen te relaxen. De een gaf de ander een rug massage met z'n voeten en sloeg ook af en toen met z'n vuisten op z'n borstkast [e-1f602] Het uur vloog voorbij en voordat we het wisten moesten we weer terug. De dragers waren er ook weer met onze tassen en binnen een half uur stonden we weer bij onze jeep. We hadden ons op vanalles voorbereid maar niet dat we ze zo snel zouden vinden. Al met al was het een fantastische ervaring. Net voordat we terug gingen zag Desiree nog een gorilla in de bosjes naast de weg. Ze kan zo tracker worden hier [e-1f609]
Op de terugweg zijn we nog naar de community gegaan en hebben we een paar souvenirs gekocht. Desiree had denk ik liever een matras meegenomen maar die past net niet in de handbagege [e-1f605] En bij de lodge aangekomen hebben we onze lunch to go opgegeten [e-1f92d] We hadden gekozen voor Roll eggs (wat klinkt als Rolex als ze het hier uitspreken). Omdat we veel eerder terug waren dan gedacht hadden we nog tijd over. Desiree ging naar een dorpje en schooltje hier vlakbij en ik ging op zoek naar nog wat kameleonen. En dat bad leek me ook wel lekker. Helaas bleek dat het water niet echt warm werd en het een heel dun straaltje was. In dit tempo is t morgen pas vol.. Dan maar n hete douche vanavond.
Bij het schooltje waren de kinderen heel blij dat Desiree er was. Ik denk dat er eigenlijk nooit toeristen komen want ze vonden het heel bijzonder dat er een blank iemand was geweest. Toch is het wel echt schrijnend hoe de scholen hier zijn. Ja ze gaan naar school maar ze hebben er helemaal niks. Geen stoelen of bankjes om op te zitten, geen schriften of pennen, alleen een paar boekjes die van ellende uit elkaar vallen. Als we dat geweten hadden, hadden we wel wat mee genomen maar het was toevallig dat er tijd over was vandaag, anders was Desiree er ook niet naartoe gegaan. De mensen in het dorp vonden het trouwens erg raar dat ze al 33 was en niet getrouwd is en geen kinderen heeft. 2 huwelijksaanzoeken verder kwam ze weer terug, toch maar alleen [e-1f602]
[userId] => 205702
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5084469
[countryId] => 191
[pictureCount] => 2
[visitorCount] => 101
[author] => Lisette
[cityName] => Luhizha
[travelId] => 527633
[travelTitle] => Oeganda
[travelTitleSlugified] => oeganda
[dateDepart] => 2022-06-22
[dateReturn] => 2022-07-04
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Oeganda
[countryIsoCode] => ug
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/054/439_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/205/702_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => d-day
)
[43] => stdClass Object
(
[username] => NarandeinUganda
[datePublication] => 2022-06-30
[title] => Etnisch profileren
[message] =>
Deze dagen staat Jinja in het teken van een enorm groot crusade. Een grote evangelisatiecampagne. Op een veld met enorme boxen. Duizenden mensen komen bij elkaar om te zingen en Gods Woord te horen. Wonderen gebeuren er. Heel bijzonder.
Ik ken iemand in de organisatie, we hebben het er over gehad. Hij nodigde me uit om te komen. Ik ben niet zo’n mega-event-fan. En helemaal als het over God en geloof gaat, ben ik meer van de inkeer en stilte, het klooster.
Ik vind er ook wat van… van die crusade en dat deel ik ook.
Later dacht ik: ‘Dat is niet eerlijk. Ik ben er nog nooit geweest, maar heb er wel mijn mening over.’
Dus… zo bevind ik mij donderdag aan het eind van de middag op een boda naar het veld. Hoe dichterbij ik kom, hoe drukker het is. Aan de kant van de weg wordt van alles verkocht: water, sap, maiskolven, chapatti’s.
Voordat ik het terrein op kan ga ik door een poortje, mijn tas wordt nagekeken. Met de veiligheid zit het wel goed. Ik heb wat contant geld in mijn broekzak en mijn telefoon houd ik goed in de gaten. Ik kom door het poortje en meteen komt iemand van de organisatie op mij afgelopen: ‘Heeft u een tag?’ Zo’n kaartje om je nek om te laten zien dat je een bijzondere gast bent. Het duurt even voordat ik het door heb. ‘Nee, ik heb geen tag, moet ik dat hebben om binnen te komen?”
‘Nee, komt u maar… ‘
Met alle hoffelijkheid word ik naar een tent gebracht waar stoelen staan en veel witte mensen zitten.
Ik voel me ineens boos worden, niet gewaardeerd. Verdraaid. Ik kom hier net als iedereen dit event meemaken. Ik wil mijn vrienden hier ontmoeten. Hoezo, ik in een tent met witte mensen op een stoel, apart gezet. Ik wil op het veld staan, rondlopen, tussen de mensen zijn, de sfeer meekrijgen.
‘Sorry, ik wil graag op het veld staan en bij mijn vrienden zijn (ja, Ugandezen, zwarten). Gelukkig mag ik gaan. (En ja, ik begrijp deze mensen. Ze hebben ook hun instructies gekregen en deden hun best. Eén van hen keek me aan, moest lachen en kon mijn reactie wel waarderen).
Ik loop een enorm veld op. Tja, waar ik bekenden tegenkomen? Ga ik ze überhaupt wel tegenkomen in deze enorme mensen massa? Ben ik veilig hier… Zo ver ik om mijn heen kan kijken, ben ik de enige blanke en dan ook nog vrouw. Voelt dan toch even kwetsbaar. Maar al gauw zie ik iemand van de voetbal. Een grote sterke vent. Daar maar bij in de buurt blijven, mocht er iets gebeuren dan hoop ik dat hij voor mij opkomt… En dan komt de één na de ander langs: een groet, een knuffel, een gesprekje. Mensen die ik al een tijdje niet gezien had. En uitingen van waardering dat ik er ben. Ik heb genoten, daar op het veld, als één van de velen.
Kunnen we elkaar eindelijk eens benaderen en behandelen zonder kleur voorrang te geven of minder te vinden. We zijn allemaal mensen, uniek gemaakt in Gods beeld.
Etnisch profileren: wat heb ik er een hekel aan; als het in mijn nadeel werkt maar ook als het in mijn voordeel is.
[userId] => 435633
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5084429
[countryId] => 191
[pictureCount] => 1
[visitorCount] => 278
[author] => Wilma
[cityName] => Serere
[travelId] => 516816
[travelTitle] => Thuis in Uganda
[travelTitleSlugified] => thuis-in-uganda
[dateDepart] => 2018-01-30
[dateReturn] => 2025-12-31
[showDate] => yes
[goalId] => 11
[goalName] => Vrijwilligerswerk in het buitenland
[countryName] => Oeganda
[countryIsoCode] => ug
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/054/222_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/435/633_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => etnisch-profileren
)
[44] => stdClass Object
(
[username] => lisetteteley
[datePublication] => 2022-06-30
[title] => Op naar Bwindi!
[message] => Gister sprong er op het terras een spin op mij en daarna opde grond. Desiree kreeg er spontaan kippenvel van. Het leek me dan ook beter om niet te zeggen dat er n spin op bed zat toen we naar bed gingen [e-1f605] Uiteraard heb ik m wel dood gemept voordat we gingen slapen in ons mega grote bed.
Vannacht hoorden we soms geschreeuw van mensen en geweer schoten. We waren gelukkig gewaarschuwd dat de mensen in het dorp dat doen om de olifanten terug naar het National Park te jagen zodat ze hun oogst niet plat trappen.
We zouden pas na de lunch naar Bwindi vertrekken omdat het daar koeler is dan waar we nu zijn. Onze gids zei al dat t kouder zou zijn, omdat het op hoogte ligt, maar wij dachten dat zal toch wel meevallen. Tot we bij het kampvuur 2 Nederlanders spraken die er net vandaan kwamen en die zeiden ook dat t echt koud was. Hmm.. en dat je 's avonds zelfs een kruik krijgt voor in bed. Uh, wat? We genoten dus nog maar ff van 30 graden bij het zwembadje vanmorgen [e-1f60a]
Gister zagen we al dat ze stukken land aan het plat branden waren zodat er nieuw gras op zou groeien. Vandaag waren ze daar nog steeds mee bezig en reden we er vlak langs. Het is toch wel bijzonder dat het zo snel hersteld en bomen niet dood gaan, want ze doen dit ieder jaar.
Na een stukje nieuwe weg (met daar op zelf gemaakte drempels van zand [e-1f602]) en een paar uur African massage kwamen we aan in onze lodge in Bwindi. Onderweg kwamen kinderen naar de weg rennen om te zwaaien, zingen en dansen als we voorbij kwamen.
We hebben een mooie tent met mega badkamer en zelfs een bad! En we zijn blijkbaar de enige gasten. Hopelijk betekent dat ook dat er morgen niet zoveel mensen naar de gorilla's gaan? Laten we iig hopen dat het weer goed is en we ze zien! [e-1f91e][e-1f3fc] Tijdens een wandeling in de tuin zagen we iig al 2 kameleonen.
Vanavond hebben ze een lekker haard vuur voor ons aan gemaakt en idd al een kruik in bed gelegd [e-1f606] We hebben live entertainment van een oude man die een soort gitaar en fluit voor ons speelt. Voor mijn gevoel kent ie maar 2 liedjes maar dat komt vast doordat mijn Afrikaanse talen nogal roestig zijn [e-1f61c]
Ps: foto's plaatsen lukt niet altijd helaas
[userId] => 205702
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5084427
[countryId] => 191
[pictureCount] => 1
[visitorCount] => 97
[author] => Lisette
[cityName] => Luhizha
[travelId] => 527633
[travelTitle] => Oeganda
[travelTitleSlugified] => oeganda
[dateDepart] => 2022-06-22
[dateReturn] => 2022-07-04
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Oeganda
[countryIsoCode] => ug
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/055/481_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/205/702_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => op-naar-bwindi
)
)
)
[reportsPaginator] => Zend_Paginator Object
(
[_cacheEnabled:protected] => 1
[_adapter:protected] => TravelLog\PaginatorAdapter Object
(
[_count:protected] => 60
[_array:protected] => Array
(
[30] => stdClass Object
(
[username] => oegandagroep2022
[datePublication] => 2022-07-28
[title] => Woensdag 27 juli Schilderen en bezoek
[message] => Na het ontbijt gingen we met z’n negenen naar het CDHopehome (home). Chris en Bart bleven achter om alvast de voorbereidingen te treffen voor het bakken van patat en daarnaast konden zij het plafond van de veranda afschilderen. De anderen gingen dus de binnenkant van het home en het laatste deel binnenkant laboratoriumlokaal (lab) schilderen. Het lab kon nog niet geschilderd worden vanwege een examen van secondary 4, dus we begonnen aan het home. Deze had inderdaad een schilderbeurt nodig. Er waren twee kleuren gebruikt nl. bruin aan de onderkant van de muren en rond de deuren en de rest de kleur crème. Gelukkig kregen we ook versterking van een aantal kids, zodat we rond 11:30 klaar waren met de kleur crème. Het examen was afgelopen, zodat we het lab konden afschilderen. Jack en Henk bleven nog even om de schilderspullen schoon te maken.
Intussen aten de schoolkinderen hun maaltje posho en bonen op en Jack en Henk aten een hapje mee. Eenmaal weer thuis gekomen in het gasthuis, konden we even relaxen en zijn er wat wasjes gedaan.
Om 16:00 uur hadden we een afspraak met familie Patrick en Lidia. Het is altijd leuk om daar op visite te gaan. De buurtjes zijn er ook altijd en het welkom is erg warm. Deze familie is ook erg dankbaar wat CDHope voor hun gezin doet. Voor Wiljan, Jan, Bas en Romy is dit een mooie ervaring om een kijkje te nemen hoe een gezinnen hier leven. Daarna nog een fotoschoot, waarbij ook de buurkinderen niet vergeten worden. Mariëtte had haar fotocamera meegenomen, waar direct een foto uitkomt. Even wachten en dan zie je het resultaat. De foto’s werden dankbaar in ontvangst genomen. Daarna een bezoekje gebracht onder leiding van de hele familie aan het rijstveld. Het was zeker een mooie wandeling naar het moeras, waar het rijstveld was gelegen. Op de terugweg kon Mariëtte nog een foto maken van een priester, die gezien zijn reactie nog nooit een foto van zichzelf had gezien.
In de avond hebben we lekker genot van de heerlijke patat, gebakken door Chris en Bart, en een overheerlijke ananas.
[userId] => 441463
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5085360
[countryId] => 191
[pictureCount] => 3
[visitorCount] => 136
[author] =>
[cityName] => Tororo
[travelId] => 527636
[travelTitle] => Reisverslag Oegandagroep 2022
[travelTitleSlugified] => reisverslag-oegandagroep-2022
[dateDepart] => 2022-07-17
[dateReturn] => 2022-08-06
[showDate] => yes
[goalId] => 11
[goalName] => Vrijwilligerswerk in het buitenland
[countryName] => Oeganda
[countryIsoCode] => ug
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/059/893_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/441/463_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => woensdag-27-juli-schilderen-en-bezoek
)
[31] => stdClass Object
(
[username] => oegandagroep2022
[datePublication] => 2022-07-26
[title] => Dinsdag 26 juli Schilderen
[message] => Vanmorgen stond het schilderen van het laboratorium en de veranda van het gastenverblijf op de planning. De groep werd gesplitst waarbij de wat mindere fitte van de groep het plafond van de veranda gingen schilderen. Dit bleek achteraf een enorme klus te zijn, want het geperste bordplaat zoog de verf op.
De andere groep ging naar het lokaal waar scheidkunde les wordt gegeven. Toen we daar aankwamen was de les nog bezig en moest het lokaal nog leeggehaald worden. Ook hingen er nog wespennesten in het lokaal die Julius nog moest verwijderen. Daarnaast liepen er 4 kakkerlakken gezellig rond te banjeren door het lokaal. Deze werden door Henk buiten de deur gezet.
Een uurtje later konden we starten. Team Wiljan en Mariëtte deden de helft van de wanden en de raamkozijnen. Team Chris en Romy verfden de werkbanken met waterafstotende verf omdat in iedere werkbank een wastafel was verwerkt. Jack pakte de grote hoge wand en Henk deed ook nog een wand. Julius wilde ook graag helpen, dus nam de wand bij de ingang op zich.
De klus verliep voorspoedig en regelmatig kwamen er kinderen door de ramen gluren om te zien wat we aan het doen waren.
Nellie had een grote opdracht: klassenfoto’s maken en alle sponsorkinderen op de foto zetten. Ze is aardig opgeschoten, morgen nog een paar kinderen op de foto en anders vrijdag tijdens de sport ochtend.
Na anderhalf uur waren we klaar en liepen we terug naar ons gastenverblijf. Benieuwd hoever deze groep zou zijn met hun verfklas. Ze waren al behoorlijk opgeschoten en na de lunch hebben ze de klus nog afgemaakt.
Inmiddels was Julius ook gearriveerd omdat de riool verstopt is. We plassen nu in de natuur tussen de koeien en de geiten. Kortom we maken weer een nieuw avontuur mee. Deze reis is nog niet voorbij dus wie weet wat voor avonturen er nog meer op ons pad komen.
We zagen halverwege de middag een grote oranje/bruinachtige vleermuis vliegenrichting de grote boom in onze tuin. Na goed de boom bestudeerd te hebben zagen we minimaal 4 vleermuizen hangen in ruststand.
In kleine groepjes zijn we in de middag naar de school gegaan om weer sport en spel te doen met de kinderen die er waren. Dit keer weinig kinderen omdat de kinderen van school al vrij waren. Ze hadden ’s ochtends toetsen gemaakt.
Voetballen, frisbeen en kringspelletjes vallen altijd in de smaak.
Terug bij ons verblijf wordt er door het kookteam een lekkere maaltijd gemaakt. Inmiddels is dit bijna een vast team: Kim, Romy en Nellie met assistent Jan. We eten tjapati´s, quacuamole, tomatensalsa, chili con carne met salami. Als toetje wordt het vast een heerlijke watermeloen.
De verstopping van het riool is nog niet opgelost. Inmiddels is het donker en de wakuwaku lamp staat aan. Terwijl we dit schrijven horen we Julius roepen dat ´the shit is coming’. Dus het lijkt erop dat we straks weer gewoon op de wc-bril kunnen zitten in plaats van op onze hurken….
[userId] => 441463
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5085303
[countryId] => 191
[pictureCount] => 2
[visitorCount] => 148
[author] =>
[cityName] => Tororo
[travelId] => 527636
[travelTitle] => Reisverslag Oegandagroep 2022
[travelTitleSlugified] => reisverslag-oegandagroep-2022
[dateDepart] => 2022-07-17
[dateReturn] => 2022-08-06
[showDate] => yes
[goalId] => 11
[goalName] => Vrijwilligerswerk in het buitenland
[countryName] => Oeganda
[countryIsoCode] => ug
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/059/562_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/441/463_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => dinsdag-26-juli-schilderen
)
[32] => stdClass Object
(
[username] => oegandagroep2022
[datePublication] => 2022-07-26
[title] => Maandag 25 kuli Tororo rock
[message] => Vandaag stond de beklimming van Tororo rock op het programma. Grace de zuster van Tim had hun schoolbus ter beschikking gesteld. De bus zou rond 8:00 uur arriveren. Helaas had de bus flinke vertraging en vertrokken we om 10:30. In tussen hadden wij wel de kinderen vermaakt in hun schoolpauze. De rit naar Tororo verliep uitstekend en maakten nog een tussenstop om wat banaantjes te kopen voor extra energie.
Bij de aankomst bleek de prijs voor het klimmen verviervoudigd te zijn door wijziging van het management. Julius was druk aan het onderhandelen en kreeg uiteindelijk voor elkaar dat we voor de helft konden klimmen en hij gratis als begeleider. Rond twaalf uur begonnen met beklimmen. Helaas kon Bart niet mee vanwege misselijkheid en ging Bas naar een kleine klim ook terug. De hitte was blijkbaar teveel voor hem. En heet was het! Uiteindelijk bereikten we met z’n tienen (inclusief Julius) de top en konden we genieten van de mooie vergezichten door de heldere lucht.
In middels was het half drie en gingen we eten bij Shirez. Dit is een nieuw restaurant in het centrum van Tororo. Wij allemaal konden bijna geen keuze maken, want alles de kaart zag er lekker uit. Rond drie uur zaten we heerlijk te eten en te drinken van de vers gemaakte sappen.
Het was inmiddels al laat en de bank ging bijna dicht. Dus snel nog even naar de bank om te pinnen. We moesten nog boodschappen doen voor deze week en daarnaast moest er nog verf en voetballen gekocht worden.
We reden om 18:00 uur weer naar huis en onderweg werden alle mensen begroet met Yoga of jambo en dit was een feest om mee te maken door alle hartelijke begroeting die we terug ontvingen.
[userId] => 441463
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5085274
[countryId] => 191
[pictureCount] => 3
[visitorCount] => 140
[author] =>
[cityName] => Tororo
[travelId] => 527636
[travelTitle] => Reisverslag Oegandagroep 2022
[travelTitleSlugified] => reisverslag-oegandagroep-2022
[dateDepart] => 2022-07-17
[dateReturn] => 2022-08-06
[showDate] => yes
[goalId] => 11
[goalName] => Vrijwilligerswerk in het buitenland
[countryName] => Oeganda
[countryIsoCode] => ug
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/059/391_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/441/463_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => maandag-25-kuli-tororo-rock
)
[33] => stdClass Object
(
[username] => oegandagroep2022
[datePublication] => 2022-07-24
[title] => Zondag 24 juli
[message] => Zondag 24 juli
Vandaag zijn we precies een week geleden vertrokken vanuit Kamerik naar Chawolo. Wat hebben we al veel mooie dingen beleefd. Nu nog een week hier en dan naar het westen van Oeganda.
De ochtend begon vroeg voor Jan en Nellie. Zij trokken met hun verrekijkers erop uit in het veld achter het huis om vogels te spotten.
Als ontbijt was er dit keer geroosterde broodjes en Jan, Henk en Mariëtte namen rijstepap. Toen dit op was vertrokken we richting de kerkdienst in de hal van de CD-Hope school.
Het was een bijzondere dienst. Zeker om te zien hoe dankbaar ze zijn met het weinige dat zij hebben. Thema van deze dienst was: de Liefde. Er werden moderne Engels talige liederen gezongen begeleidt door gitaar en drum.
Na deze dienst terug naar ons eigen verblijf voor een bakkie koffie of thee met een heerlijke Nederlandse stroopwafel.
Toen op weg naar Kevin en zijn vrouw Carol en hun 7 maanden oude dochtertje Jane. Helaas was Kevin niet thuis. Bart, Jack, Chris en Henk liepen terug naar het huis bij ons om te zien of Kevin hier was, maar de vogel was gevlogen, nergens te bekennen.
Nellie had kleding voor Carol mee, een lekkere bodylotion. Voor de kleine Jane een speeltje, mini schoentjes, zonnehoedje en kleding. Ze was heel dankbaar. Aan de kleine Jane konden we goed zien dat de schoentjes en het speeltje in de smaak vielen.
Terug bij ons verblijf gingen we lunchen en namen de meeste van ons een rustpauze op bed.
In de loop van de middag gingen we naar aunty Jane. Deze dame op leeftijd heeft de afgelopen jaren maar nu nog steeds gezorgd voor diverse kinderen. Zij was echter nog in het dorp en werd gehaald door een nichtje. Het nichtje was al bezig het vliesje van de rijstkorrel af te halen. Dit gebeurd door de rijst in een pot te doen en met een grote stok die onderaan schuin afliep erop te stampen. We mochten allemaal ook dit proberen te doen. We kwamen er achter dat het vrij intensief was, met als gevolg toch ergens een blaar op de handen.
Daarna nog naar het CD/Hope home om voetbalschoenen en kleding aan de jongens die daar wonen te geven.
Op de terugweg zag Jan dat onder het dak van Tim [e-38] Wilma veel vleermuizen in de schemering tevoorschijn kwamen en uitvlogen over het veld.
Nu op dit moment wordt de afwas gedaan na een heerlijke maaltijd: spaghetti met rode saus.
Morgen gaan we naar Tororo om de Rock daar te beklimmen, dus wordt vervolgd…..
[userId] => 441463
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5085219
[countryId] => 191
[pictureCount] => 1
[visitorCount] => 170
[author] => Mariëtte en Wiljan
[cityName] => Tororo
[travelId] => 527636
[travelTitle] => Reisverslag Oegandagroep 2022
[travelTitleSlugified] => reisverslag-oegandagroep-2022
[dateDepart] => 2022-07-17
[dateReturn] => 2022-08-06
[showDate] => yes
[goalId] => 11
[goalName] => Vrijwilligerswerk in het buitenland
[countryName] => Oeganda
[countryIsoCode] => ug
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/059/104_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/441/463_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => zondag-24-juli
)
[34] => stdClass Object
(
[username] => oegandagroep2022
[datePublication] => 2022-07-23
[title] => Zaterdag 23 juli
[message] => Zaterdag 23 juli
De hele nacht bleef de muziek aan de overkant bij de oma van Tim luid aanstaan. Gelukkig had niemand er last van. Ook werd er de hele nacht en nog in de ochtend gekookt voor alle bezoekers van de begrafenis. Bijzonder te vermelden is dat de oma van Tim 102 jaar oud is geworden.
Nellie had zin om ons te verwennen met pannenkoeken voor het ontbijt. Daarna gingen we met 8 van de 11 een wandeling maken in de omgeving. Onderweg kwamen we een grote groep vrouwen tegen waarvan niet iedereen op de foto wilde. Sommigen wilden eerst geld zien.
De temperatuur liep steeds verder op, maar dat hield ons er niet van om vogels te spotten en een hele grote sprinkhaan op een maïsblad te bestuderen. We hadden ook een prachtig uitzicht op het dal waar de rijstvelden zijn.
Op de weg terug kwamen we bij teacher Clement langs, die ons uitnodigde om te komen zitten en zijn trouwalbum te bekijken. Nellie maakte nog een familiefoto en Romy deed iets op snapchat waardoor de gezichten van de kinderen vervormd werden. Hier werd hard om gelachen. Zelfs de kippen lachten mee.
Verderop was een vriendelijke man met een groep kinderen die graag op de foto wilden. Ook samen met zijn vrouw, statig naast elkaar.
Nellie zag nog sponsorkind Resty, zij ging alleen en met een paar andere kinderen op de foto.
Terug op de centrale weg kwamen we veel bekenden tegen die bij de begrafenis waren geweest en weer terug gingen.
Na een rustpauze en de lunch (dit keer wentelteefjes) was het tijd om aan te schuiven bij de Children Ministry. Bij het verlaten van ons terrein zagen we door de hekken al dat er veel mensen stonden, maar eenmaal door de poort waren dat er ontelbaar veel. We dachten ongeveer wel tweeduizend mensen! Allemaal voor het afscheid van de oma van Tim. Nou dit zie je niet in Nederland. Sowieso al die kleurige kleding. We kunnen er wel iets van overnemen.
Julius dacht dat er niet zoveel kinderen naar de Children Ministry zouden komen, maar uiteindelijk waren het er 154 bij elkaar. Het werd weer voor het eerst georganiseerd. De regering had lange tijd bijeenkomsten waarbij kinderen dichtbij elkaar zitten verboden in verband met de Covid. Tijdens Children Ministry maken juist de kinderen die niet op de CD-Hope school zitten kennis met het geloof in God en Jezus naast het spelen met elkaar.
Wij hadden een filmpje waarin via liedjes over de volgende Bijbelfiguren werden verteld: Jezus (superhero), Jozef, Esther en Mozes. Ook zagen we nog het filmpje van het bezoek in 2018.
Daarna werd er door onze groep een spekkie voor je bekkie uitgedeeld.
Tijd om weer buiten te spelen: korfbal, frisbee, voetbal, kringspel en onder de mangoboom werden nog aan de kleinsten Engelse boekjes voorgelezen. Kim had gezelschap van een klein meisje wat een uur tegen haar aan heeft gehangen.
Terug bij ons verblijf had Kevin voor ons rijst. Dit kwam goed uit want onze rijst was op en er stond Curry op het menu. Nu kun je dit met aardappelen eten, maar rijst is lekkerder. Echter moesten we het nog even controleren op steentjes die tussen de rijstkorrels verstopt lagen.
Op dit moment zien we af en toe een onweerflits door de lucht gaan en staat de muziek bij het huis van Tim’s oma nog steeds hard aan, waarbij de bass voluit gedraaid is.
Na het warmeten doen we een fruithapje. We hebben Janneman de Ananasman in ons midden die de ananas voor ons behapbaar maakt.
[userId] => 441463
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5085161
[countryId] => 191
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 160
[author] =>
[cityName] => Tororo
[travelId] => 527636
[travelTitle] => Reisverslag Oegandagroep 2022
[travelTitleSlugified] => reisverslag-oegandagroep-2022
[dateDepart] => 2022-07-17
[dateReturn] => 2022-08-06
[showDate] => yes
[goalId] => 11
[goalName] => Vrijwilligerswerk in het buitenland
[countryName] => Oeganda
[countryIsoCode] => ug
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/oeganda,tororo
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/441/463_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => zaterdag-23-juli
)
[35] => stdClass Object
(
[username] => oegandagroep2022
[datePublication] => 2022-07-22
[title] => Sportdag
[message] => Wat een volgeplande dag had moeten zijn, viel uiteindelijk mee doordat de leerlingen examens hadden. Het idee was om mee te kijken in de lessen, maar we hebben muisstil heel even in elke klas kunnen kijken om iedereen daarna ongestoord verder te laten strijden. Eén van de klassen had computerles en was druk met het onder de knie krijgen van de basics van Excel, het was erg leuk om te zien dat ze ook hier druk mee zijn.Door dit korte deel van het programma hadden we nog even tijd om terug te gaan naar het guesthouse en ons voor te bereiden op een fanatieke sportmiddag met een Oegandese schoollunch vooraf. Deze lunch bestond uit posho (een soort cement van maïsmeel) en bruine bonen in een kruidig sausje, erg lekker, maar ook erg vullend. Met deze volle maag zijn we gaan korfballen, zaklopen en volleyballen. Mariëtte heeft de juffen eruit gelopen met zaklopen en Chris en Romy hadden met team blauw de potjes korfbal en volleybal gewonnen. Niemand begreep de regels van deze versie van korfbal, maar gezellig was het zeker. Door de heftige lunch hebben we heerlijke gedineerd met tosti’s en cup a soup.
Wat de nacht ons gaat brengen, gaan we nog zien. Afgelopen dinsdag op woensdagnacht is de oma van Tim Omalla (onze overbuurvrouw) overleden. In het dorp is het de gewoonte om naast het rouwen uitgebreid het leven te vieren tot de overledene begraven is. Ook worden er een aantal koeien geslacht en wordt er met elkaar gegeten, het hele dorp loopt hiervoor uit. Nu we dit typen is het 19:50 en gaat over 10 minuten de muziek aan, wanneer dat stopt, is voor iedereen een verassing. En morgenochtend hebben we dus misschien een slachtpartij voor de deur (de koeien dus).
[userId] => 441463
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5085139
[countryId] => 191
[pictureCount] => 3
[visitorCount] => 149
[author] => Kim en Bart
[cityName] => Tororo
[travelId] => 527636
[travelTitle] => Reisverslag Oegandagroep 2022
[travelTitleSlugified] => reisverslag-oegandagroep-2022
[dateDepart] => 2022-07-17
[dateReturn] => 2022-08-06
[showDate] => yes
[goalId] => 11
[goalName] => Vrijwilligerswerk in het buitenland
[countryName] => Oeganda
[countryIsoCode] => ug
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/059/103_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/441/463_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => sportdag
)
[36] => stdClass Object
(
[username] => oegandagroep2022
[datePublication] => 2022-07-22
[title] => Een dagje vrij (donderdaq)
[message] => We hebben woensdag aardig doorgewerkt om het schilderen van het guesthouse af te krijgen. Er stonden twee dagen gepland hiervoor, zodoende hadden we donderdag een dagje vrij.
We hadden Kevin gevraagd of hij onze gids wilde zijn. Om half acht kwam Kevin aangelopen en de hele groep stond klaar voor de ochtendwandeling. We konden helaas niet achter door de poort bij de moeras, het was te dicht begroeid. We zijn via de buren verder naar achter gelopen, om zo toch richting het moeras te komen. Vergezeld door een groepje kinderen en een hond, hebben we zo´n drie uur door de akkervelden en langs het moeras geslenterd. Er zijn veel vogels gespot (zowel dood als levend) van de mooiste ijsvogels tot de lelijkste reigers.
Na de wandeling hebben we verder genoten van onze vrije dag door veel spelletjes te doen en weer lekker te lunchen met noedels en cup a soup. Rond een uur of 4 zijn we naar de school gelopen om daar weer een middagje te frisbeeën, voetballen en te kletsen.
Doordat we enthousiast avocado’s ingekocht hadden op de heenweg, waren we gedwongen om heerlijke guacemole te eten en zelf chapatti’s te bakken, samen met het koolsaladerecept van Wilma en een tomatensalsa, was dit ons avondeten. Chris werd hier dolblij van, Jack at liever een chapatti met jam en een eiwit shake. Daarna was het tijd om spelletjes te spelen en ons bed op te zoeken.
[userId] => 441463
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5085136
[countryId] => 191
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 125
[author] => Kim en Bart
[cityName] => Tororo
[travelId] => 527636
[travelTitle] => Reisverslag Oegandagroep 2022
[travelTitleSlugified] => reisverslag-oegandagroep-2022
[dateDepart] => 2022-07-17
[dateReturn] => 2022-08-06
[showDate] => yes
[goalId] => 11
[goalName] => Vrijwilligerswerk in het buitenland
[countryName] => Oeganda
[countryIsoCode] => ug
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/oeganda,tororo
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/441/463_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => een-dagje-vrij-donderdaq
)
[37] => stdClass Object
(
[username] => oegandagroep2022
[datePublication] => 2022-07-21
[title] => Dag 1 en dag 2
[message] => Dinsdag was een dag om even bij te komen van de vermoeiende reis. Dus even lekker uitslapen, de omgeving van het gastenverblijf verkennen. Het gastenverblijf was opgeknapt en over de bedden waren nieuwe muskietennetten opgehangen. De vorige bezoekers zullen zich herinneren dat per bed een muskietennet was opgehangen en nu per 4 bedden (2 stapelbedden) een net. Het lijkt net of je in een tent ligt te slapen. Nellie en Henk gingen voor een meeting naar voren, het programma voor de duur van ons verblijf werd besproken. Natuurlijk gingen we rond 15:45 uur naar het veld bij het CDHopehome om de kinderen en staf te kunnen ontmoeten. Het was weer genieten om elkaar te ontmoeten, te spelen met de kinderen. Het was weer als vanouds.
Op woensdag stond het schilderen van het gastenverblijf op het programma. Hiervoor waren twee dagen uitgetrokken. Eerst moesten alle kamers worden uitgeruimd voordat we met het schilderen konden beginnen. Het opruimen ging vrij voorspoedig en daarna begonnen met schilderen. De muren waren in de witte primer gezet en toen wij begonnen met schilderen hadden wij onze bedenkingen of het wel mooi zou worden. De kleur is crème en leek absoluut niet te dekken.
We hadden al besloten om het een tweede keer te verven. Maar Julius vond het mooi en inderdaad nadat het steeds meer opdroogde werd het echt mooi. Voor de badkamer en stukje bij de wasbakken hadden we een afwasbare watervaste verf. Het was een hele klus zeker het verven in de slaapkamers tussen de stapelbedden door. Kevin, geholpen door Henk en Jack, heeft voor ons nog een hor gemaakt zodat we zonder dat de mieren in onze billen bijten naar de wc kunnen. Alles weer ingeruimd en daarna was het tijd voor een wasbeurt. Dit gebeurde in een emmertje sop want de douche mocht nog niet gebruikt worden. De oudjes en Bas gingen nog even wandelen en vogels spotten en de rest gingen een spel doen. In de avond werden we `getrakteerd `op een schitterende sterrenhemel.
[userId] => 441463
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5085089
[countryId] => 191
[pictureCount] => 3
[visitorCount] => 143
[author] => Nellie en Henk
[cityName] => Tororo
[travelId] => 527636
[travelTitle] => Reisverslag Oegandagroep 2022
[travelTitleSlugified] => reisverslag-oegandagroep-2022
[dateDepart] => 2022-07-17
[dateReturn] => 2022-08-06
[showDate] => yes
[goalId] => 11
[goalName] => Vrijwilligerswerk in het buitenland
[countryName] => Oeganda
[countryIsoCode] => ug
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/059/107_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/441/463_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => dag-1-en-dag-2
)
[38] => stdClass Object
(
[username] => oegandagroep2022
[datePublication] => 2022-07-20
[title] => Reis naar Chawolo
[message] => Reisverslag van de heenreis vanuit Kamerik naar Chawolo, Oeganda
Zondag 17 juli was het eindelijk zover, eindelijk gaat onze reis naar Chawolo starten. Met een groep van 7 jongeren en 4 volwassen. Om 8uur verzamelde we op de Kapberg waar onze chauffeurs klaar stonden om ons naar het vliegveld van Düsseldorf te brengen.Eén daarvan was een bus waar onze 22 koffers in vervoerd werden. Daar aangekomen mochten we aanschuiven in een lange rij wachtende vakantiegangers. We hadden een overstap in Caïro het vliegtuig vertrok vanuit Düsseldorf iets later dan gepland, dus onze overstaptijd werd korter. Gelukkig had het vliegtuig vanuit Caïro richting Entebbe een uur vertraging waardoor we redelijk rustig konden overstappen. Vlak voor landing kregen we nog een flink portie turbulentie, maar uiteindelijk veilig geland op het vliegland van Entebbe. En toen werd het spannend want terwijl wij voor de douane stonden te wachten zagen we aan de rechterkant door het glas de koffers op de band komen… zouden alle koffers in Caïro goed overgepakt zijn naar het 2e vliegtuig. Ja alle 22 koffers waren ook meegereisd, maar bij de controle werden 2 koffers eruit gepikt. Deze waren redelijk oud [e-38] beplakt met duktape, dus een beetje verdacht was dit wel… Henk moest de koffer openmaken. De inhoud waren linnen tasjes waarbij je dan eigenlijk taks moet betalen. Maar Henk zal Henk niet zijn om hier toch iets op te bedenken en hij kreeg de koffer mee als hij de 2 douane mensen zo’n linnentasje gaf. Nou geen probleem, als we onze koffers maar meekrijgen.
Buiten stond Michael met chauffeur te wachten bij de bus om ons vanuit het vliegveld Entebbe naar Chawolo te brengen. Bijzonder dit jaar is dat er 4 in de groep voor het eerst deze reis naar Chawolo maken en 3 in de groep voor de 2e keer en 2 voor de 3e keer. Tja Henk en Nellie daarvan zijn we de tel kwijt geraakt zoveel keer als zij al in Chawolo geweest zijn.
Onderweg was er zoveel te zien. Allereerst al de kruispunten in de stad Kampala. Mannen die de het verkeer regelen er was veel verkeer veel auto´s , maar ook ontzettend veel boda-boda’s. Dit zijn motoren die gebruikt worden als taxi, want met een auto kom je er niet doorheen. Maar ook om je te vervoeren door het hele land gebruiken de mensen deze boda-boda’s. Langs de weg veel kleine hokjes van waaruit de mensen dingen verkopen o.a. groente en fruit, kleding, drinken, vleesstokjes. Maar ook grotere dingen zoals bedden, poorten voor het afsluiten van tuinen, banken. We maakten ook nog 3x een stop: eerst in Kampala bij een supermarkt om alvast de eerste grote inkoop te doen voor onze maaltijden.
Bij de supermarkt was Joan de vrouw van Michael gekomen met één van hun kinderen, hun dochtertje. Michael ging met haar naar huis en Joan reisde met ons mee. Zij liet ons onderweg stoppen om groente [e-38] fruit te kopen. Daarna nog één stop bij een restaurant om te eten. Dit was teveel we konden het niet op, dus meegenomen zodat we dit ’s avonds konden eten bij ons verblijf. Op het laatste stukje brede weg, zagen bij een Forest apen langs de weg. Deze zitten daar heel relax langs de weg en laten zich gemakkelijk fotograferen.
Omdat de weg die we normaal nemen niet goed begaanbaar was vanwege de vele regenval van de afgelopen tijd moesten we nog iets verder door rijden. Maar bij de 2e afslag zocht Joan een man op een boda-boda om ons naar Chawolo te brengen. Deze weg was best goed begaanbaar, maar toen we de bocht om gingen naar links begon de uitdaging: diepe kuilen veel water en modder. Deze weg namen we uiteindelijk 2x en daarna begonnen we aan een nieuwe stuk weg waarbij de bus uiteindelijk vast liep. En echt goed vast!
Nou daar stonden we dan midden in en afgelaten gebied in Oeganda. Het was inmiddels maandagavond 18uur, dus we warenal 34uur onderweg. En tja hier heb je dan geen ANWB die je kunt bellen als je pech hebt. Direct kwam er een man aan met een schep, maar kreeg de bus niet los, wilde verder helpen, maar vroeg daar toen een flinke som geld voor. Dus wat nu? Joan belde Julius, één an de staf van de CDHopel. Julius kwam samen met Elphas achterop een boda-boda. Zij hadden 2 scheppen bij zich en ze hebben de achterbanden van de bus uitgegraven. De eerste keer kwam de bus niet los omdat al het gewicht van de koffers achterin de bus zat en de koelkast die we in Kampala hadden gekocht omdat de vorige koelkast niet meer deed. Direct kwamen we in actie om de koelkast voorin de bus te zetten en wat koffers ook naar het midden van de bus te verplaatsen, zodat het gewicht beter verdeeld was.
Daarna met z’n allen duwen. En we waren met veel, want er waren inmiddels veel mensen uit de omgeving komen kijken. Want het gebeurd natuurlijk niet iedere dag dat er een bus met 11 blanke mensen vast komt te zitten in hun modderige grond.
De bus kwam los, iedereen joelen. Hij reed nog een stukje door, wij weer met z’n allen erin en verder rijden. Tja de weg was nog steeds modderig en met kuilen, dus ja jullie raden het al… de bus liep weer vast.
We hadden gelukkig onze lunch eten nog, want de Malerone (medicijn tegen de malaria) moesten we innemen. Daarnaast zagen wedat dit keer de bus goed was vast gelopen op het midden van de weg, dus de as bij de achterbanden zat vast in de modder. Dit ging wel even wat langer duren dan de eerste keer. Julius belde naar Chawolo om een truck te regelen zodat deze de bus eruit zou kunnen trekken. Nou dat ging niet, de bus zat zo vast, dat het ijzeren rek achterop de vrachtwagen waar het touw aanvast zat krom getrokken werd.
Dat werd toch weer graven. Ze hebben de as helemaal uitgegraven en toen werd het spannend, komt de bus los. En ja hóór het lukte de Oegandese mannen weer. Wat een toppers!
Daarna moest de chauffeur van ons busje de truck netjes volgen om het spoor dat de truck reed om ervoor te zorgen dat de bus niet meer vast zou lopen.
En ja… we zijn gearriveerd! Precies om 12uur ‘s nachts stond de bus voor ons verblijf. Zonder deze pech waren we om 18.15uur bij ons verblijf gearriveerd, nu dus ietsje later. Onze reis van de Kapberg in Kamerik tot ons verblijf in Chawolo duurde nu 40uur. Wat een wereldreis!
De bus werd direct leeggehaald en ook de koffers met de spullen die hier achterblijven ook zodat de koffers mee terug konden naar Kampala. Inderdaad Joan en de chauffeur kregen eten [e-38] drinken mee voor onderweg. Ze reden terug naar Kampala en waren vroeg in ochtend terug.
Wij dronken nog iets en doken direct ons bedje in om eens lang te gaan slapen, want we hadden toch wel een nachtje doorgehaald in onze reis.
[userId] => 441463
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5085056
[countryId] => 191
[pictureCount] => 2
[visitorCount] => 165
[author] => Mariëtte
[cityName] => Tororo
[travelId] => 527636
[travelTitle] => Reisverslag Oegandagroep 2022
[travelTitleSlugified] => reisverslag-oegandagroep-2022
[dateDepart] => 2022-07-17
[dateReturn] => 2022-08-06
[showDate] => yes
[goalId] => 11
[goalName] => Vrijwilligerswerk in het buitenland
[countryName] => Oeganda
[countryIsoCode] => ug
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/057/504_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/441/463_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => reis-naar-chawolo
)
[39] => stdClass Object
(
[username] => NarandeinUganda
[datePublication] => 2022-07-13
[title] => Mijn vriendinnetje
[message] =>
Ondertussen kom ik al vier jaar in Serere. Vanaf het begin komt het buurmeisje, Rose, regelmatig even buurten. Het begint met op een afstandje staan, naar me kijken, voorzichtig lachen. Daarna is het ijs gebroken en komt ze dichterbij. Een gesprekje is lastig vanwege de taal. De basis begroetingen in het Engels werken wel. We kijken naar elkaar en lachen. Connection!
Ze is ondertussen 5 jaar oud, schat ik in. Ze heeft geen makkelijk leven. Haar moeder heeft een bar. 7 dagen per week. Dronken mannen zijn een dagelijks verschijnsel. 12 uur per dag snoeiharde muziek. Ik slaap er niet van. Ik voel de trilling van de bas in mijn matrasje op de grond. Ik kan mijn telefoongesprekken niet volgen. Dan ben ik ook nog eens iemand die van stilte houd. Een week er zijn, zuigt mij helemaal leeg.
Niet echt een plek waar jonge kinderen veilig kunnen opgroeien, waar aandacht voor hen is.
Rose is regelmatig om mij heen te vinden. Als ik terugkom van mijn werkdag met de auto staat ze te dansen als ik thuiskom. Ik deel mijn eten met haar.
Op mijn laatste avond staat ze in het donker, tegen de muur geleund. Het is al lang bedtijd. Ik nodig haar uit om dichterbij te komen. Ik heb een brede stoel. Daar passen we samen in.
Ik sla een arm om haar heen en vertel haar dat ze zo lekker ruikt naar zeep. Na een paar minuten hoor ik een rustige, diepe ademhaling… Ze slaapt.
Ik breng haar terug naar haar moeder.
Ik realiseer me dat ik ‘er wat van vind’.
Met tranen in mijn ogen laat ik haar achter. Ach meisje, dit leven, die onveiligheid.. Ik vertrek voor een paar weken. Over drie weken hoop ik je weer te zien. Tijdens onze korte ontmoetingen hoop ik iets goed, iets positiefs achter te laten. Het lijkt zo weinig voor nu.
Ik huil…
[userId] => 435633
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5084817
[countryId] => 191
[pictureCount] => 1
[visitorCount] => 264
[author] => Wilma
[cityName] => Serere
[travelId] => 516816
[travelTitle] => Thuis in Uganda
[travelTitleSlugified] => thuis-in-uganda
[dateDepart] => 2018-01-30
[dateReturn] => 2025-12-31
[showDate] => yes
[goalId] => 11
[goalName] => Vrijwilligerswerk in het buitenland
[countryName] => Oeganda
[countryIsoCode] => ug
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/056/819_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/435/633_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => mijn-vriendinnetje
)
[40] => stdClass Object
(
[username] => lisetteteley
[datePublication] => 2022-07-03
[title] => De laatste dag
[message] => Na nog een laatste drankje bij het kampvuur moesten we toch echt naar bed. We hebben heerlijk geslapen.
Vanmorgen gingen we een laatste keer het park in. Dit keer te voet. In ongeveer 1.5 uur vertelde onze gids vanalles over sporen, uitwerpselen en het gedrag van dieren. We zagen zebra's, impala's, pumba's, verschillende soorten apen, vogels. Het is heel anders om door een park te lopen dan in n jeep te zitten. We hadden vandaag ons ontbijt na de wandeling. Dat was een erg goede keuze. Daarna moesten we onze tassen inpakken en afscheid nemen van onze prachtige lodge. Na de lunch vertrekken we richting het vliegveld en vanavond laat vliegen we terug. Onderweg stoppen we nog wel bij de evenaar.
Hier mee komt er al weer een einde aan onze reis. Oeganda, wat was je mooi. Waar je het ene moment moet wachten tot een olifant overgestoken is en het volgende of de bavianen van de weg af willen gaan. Waar je met de jeep tussen een kudde koeien terecht komt en dwars over een markt rijdt. Waar meer drempels liggen dan in Nederland en de mensen super vriendelijk zijn. Waar je altijd 2 eieren bij je ontbijt krijgt, ook al vroeg je om 1. Je lunch genoeg is voor 2 personen en je avondeten standaard uit 4 gangen bestaat. Waar we zoveel bijzondere dieren zagen en Desiree haar big five compleet maakte. Waar ze birds uitspreken als butts en je rolex als lunch kunt bestellen. Waar tijd elastisch is, behalve als het er echt toe doet. Waar de mensen soms heel weinig hebben maar volgens mij vaak gelukkiger zijn dan wij in Nederland. TIA [e-2764]
Een reis om nooit te vergeten. Wat hou ik toch van Afrika! Ik weet niet wanneer en met wie maar hopelijk kom ik hier ooit een keer terug!
[userId] => 205702
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5084518
[countryId] => 191
[pictureCount] => 1
[visitorCount] => 105
[author] => Lisette
[cityName] => Rwesirabo
[travelId] => 527633
[travelTitle] => Oeganda
[travelTitleSlugified] => oeganda
[dateDepart] => 2022-06-22
[dateReturn] => 2022-07-04
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Oeganda
[countryIsoCode] => ug
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/054/811_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/205/702_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => de-laatste-dag
)
[41] => stdClass Object
(
[username] => lisetteteley
[datePublication] => 2022-07-02
[title] => Lake Mburo NP
[message] => We vertrokken op tijd naar onze laatste accomodatie. Wat is de tijd toch snel gegaan! Ze hebben hier Afrikaanse koeien met mega grote hoorns. Maar die geven niet zoveel melk. Daarom hebben ze Nederlandse koeien geïmporteerd. Die zagen we vandaag. Net als fietsen en vrachtwagens met ouderwetse melkbussen.
Toen we bij een tankstation stopte om "de banden te checken", zoals onze gids het noemt als hij een sanitaire stop moet maken [e-1f602] Kwam er een bruidspaar op een motor voorbij (met 4 personen op 1 motor uiteraard). Dat was voor hier toch ook wel erg uitzonderlijk.
Ook werden we voor het eerst aangehoufen bij een politiepost. Maar na een paar kleine checks mochten we verder rijden.
We kwamen aan bij de laatste lodge. Omdat het de laatste is, is deze wat luxer en echt prachtig! Het ligt hoog dus het uitzicht is fantastisch! En ook het huisje is super mooi. Normaal doen we een bedden check bij aankomst: Desiree de plank, ik het zachte bed. En het dikke kussen gaat ook naar Desiree [e-1f643] Maar werd de selectie gemaakt op "dichtste bij de badkamer".
Na de lunch konden we nog een kleine 2 uur relaxen in onze infinity pool [e-1f60d] (Die stiekem toch best fris was [e-1f92d]). Daarna gingen we Lake Mburo NP in voor een game drive. Desiree in eerste instantie in haar jurk die ze binnenste buiten aan had [e-1f602] De binnenkant was schoner dan de buitenkant zei ze. Uh-huh.
Het is een soort traditie geworden dat Desiree iets kwijt raakt tijdens de vakantie. Die keer was het haar lens bescherm kapje dus als alternatief heeft ze er een sok overheen getrokken [e-1f602] De sok ging er af toen we de eerste zebra's van onze reis zagen. Normaal zie je ze overal en heb je er na een paar dagen wel genoeg gezien maar hier in Oeganda zitten ze alleen in Lake Mburo NP, net als de impala's die we vandaag ook voor het eerst zagen. Dat blijven toch wel hele schattige dieren [e-1f60a]
We zagen ook heel veel giraffes en tot 3x toe een prachtig gekleurde bijeneter die steeds weg vloog als wij stil stonden [e-1f610]Desiree bood me als gevederd alternatief de soort van kipjes aan die hier veel zitten. Ze zitten meestal op de weg,vliegen weg als de jeep er aan komt, en gaan dan 5 meter verder weer op de weg zitten [e-1f605] En dat tot 3-4x toe [e-1f648]
Toen we met zonsondergang bij het meer kwamen zagen we nijlpaarden. Desiree wilde nog heel graag een foto van een gapend nijlpaard dus ze dacht misschien moet ik gewoon vriendelijk vragen of ze dat willen doen. Het werkte nog ook! En zo hard ik, met m'n camera op burst, een paar seconden later 96 foto's van een gapend nijlpaard [e-1f602] Daar zit vast wel eeen goeie tussen.
We waren een soort van op tijd terug (tijd is nog steeds elastisch he) voor het avond eten. Het eten was erg lekker. Vooral de taart met lemoncurd en passievrucht.
Wij genieten nog van een drankje. Morgenochtend hebben we nog een wandel safari in het park.
[userId] => 205702
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5084500
[countryId] => 191
[pictureCount] => 2
[visitorCount] => 105
[author] => Lisette
[cityName] => Rwesirabo
[travelId] => 527633
[travelTitle] => Oeganda
[travelTitleSlugified] => oeganda
[dateDepart] => 2022-06-22
[dateReturn] => 2022-07-04
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Oeganda
[countryIsoCode] => ug
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/054/578_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/205/702_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => lake-mburo-np
)
[42] => stdClass Object
(
[username] => lisetteteley
[datePublication] => 2022-07-01
[title] => D-day!
[message] => Vandaag is een bijzondere dag. Niet alleen omdat mijn broertje jarig is (proficiat!) maar vooral (sorry Chris [e-1f609]) omdat we naar de gorilla's gaan! Iets waar ik lang naar uitgekeken heb.
Het waaide nogal vannacht en daardoor had ik niet super geslapen. We dromen ook allebei veel. Ik denk door alles wat onze hersenen s avonds te verwerken hebben icm de malaria pillen [e-1f605] Maar ik moet eerlijk toegeven dat die kruik toch best lekker was. Ik blijf n koukleum natuurlijk [e-1f60b]
Omdat we op hoogte zitten (2300 m) is de lucht ijler en kost een stuk lopen meer energie dan normaal. We waren op alles voorbereid en zoals we tijdens het ontbijt zeiden: prepare for the worst and get the best [e-1f91e][e-1f3fc]
Met een regenjas, 1.5 liter water, een lunchpakket to go en onze camera gingen we op pad. Het was gelukkig mooi weer. Wel nog n beetje fris maar we zouden het vast snel warn krijgen [e-1f92d] Na de briefing werden we in groepjes van 8 verdeeld: iedere groep zou op zoek gaan naar een eigen gorilla familie. Er zijn veel gorilla families hier in Bwindi, maar 4 zijn aan mensen gewend: de rest niet. S ochtends vroeg gaan trackers al op pad om te kijken waar de diverse families zich bevinden. Daarna word je met een jeep zo dicht mogelijk bij die plek afgezet en daarna vertrek je de jungle in. Er kon iemand met je mee gaan om je tas te dragen en je te helpen met door de dichtbegroeide jungle te lopen. Op advies van onze gids, en om de community hier te steunen, hebben we dat gedaan. We kregen ook nog een lange wandelstok mee. Daar gingen we dan! Het was geen pad of een weg waar we liepen: alles werd voor ons weggekapt met een machette links en rechts om een pad te maken. Na nog geen 5 minuten moesten we stoppen. We kregen nog extra uitleg en moesten onze handen desinfecteren. Onze tassen bleven achter en de dragers ook. We moesten alvast een mondkapje op doen. Wij dachten dat ze zei dat we over n uur bij de gorilla's zouden zijn. Maar toen we 5 meter verder liepen zagen we de eerste al! Blijkbaar zat deze familie heel dicht bij de weg. In de boom hing er ook nog 1 en toen ze weg liepen gingen wij er langzaam achteraan. Ook hier werd overal een pad voor ons gemaakt door het dichtbegroeide bos. We moesten 10 meter afstand houden maar soms was het wel minder. In "onze" gorilla familie zat het grootste zilverrug mannetje. En die was ook in de buurt hoorden we. Dus daar gingen we naar op zoek. Het was echt wel indrukwekkend toen we m gevonden hadden. Toen hij daarna weg wilde kwam hij opeens onze kant op en moesten we snel naar achteren en de gids moest met z'n machette in de struiken slaan om m weg te jagen. Dat was toch wel ff schrikken [e-1f605] We zagen ook n moeder met n kleintje en 2 gorilla's die lagen te relaxen. De een gaf de ander een rug massage met z'n voeten en sloeg ook af en toen met z'n vuisten op z'n borstkast [e-1f602] Het uur vloog voorbij en voordat we het wisten moesten we weer terug. De dragers waren er ook weer met onze tassen en binnen een half uur stonden we weer bij onze jeep. We hadden ons op vanalles voorbereid maar niet dat we ze zo snel zouden vinden. Al met al was het een fantastische ervaring. Net voordat we terug gingen zag Desiree nog een gorilla in de bosjes naast de weg. Ze kan zo tracker worden hier [e-1f609]
Op de terugweg zijn we nog naar de community gegaan en hebben we een paar souvenirs gekocht. Desiree had denk ik liever een matras meegenomen maar die past net niet in de handbagege [e-1f605] En bij de lodge aangekomen hebben we onze lunch to go opgegeten [e-1f92d] We hadden gekozen voor Roll eggs (wat klinkt als Rolex als ze het hier uitspreken). Omdat we veel eerder terug waren dan gedacht hadden we nog tijd over. Desiree ging naar een dorpje en schooltje hier vlakbij en ik ging op zoek naar nog wat kameleonen. En dat bad leek me ook wel lekker. Helaas bleek dat het water niet echt warm werd en het een heel dun straaltje was. In dit tempo is t morgen pas vol.. Dan maar n hete douche vanavond.
Bij het schooltje waren de kinderen heel blij dat Desiree er was. Ik denk dat er eigenlijk nooit toeristen komen want ze vonden het heel bijzonder dat er een blank iemand was geweest. Toch is het wel echt schrijnend hoe de scholen hier zijn. Ja ze gaan naar school maar ze hebben er helemaal niks. Geen stoelen of bankjes om op te zitten, geen schriften of pennen, alleen een paar boekjes die van ellende uit elkaar vallen. Als we dat geweten hadden, hadden we wel wat mee genomen maar het was toevallig dat er tijd over was vandaag, anders was Desiree er ook niet naartoe gegaan. De mensen in het dorp vonden het trouwens erg raar dat ze al 33 was en niet getrouwd is en geen kinderen heeft. 2 huwelijksaanzoeken verder kwam ze weer terug, toch maar alleen [e-1f602]
[userId] => 205702
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5084469
[countryId] => 191
[pictureCount] => 2
[visitorCount] => 101
[author] => Lisette
[cityName] => Luhizha
[travelId] => 527633
[travelTitle] => Oeganda
[travelTitleSlugified] => oeganda
[dateDepart] => 2022-06-22
[dateReturn] => 2022-07-04
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Oeganda
[countryIsoCode] => ug
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/054/439_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/205/702_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => d-day
)
[43] => stdClass Object
(
[username] => NarandeinUganda
[datePublication] => 2022-06-30
[title] => Etnisch profileren
[message] =>
Deze dagen staat Jinja in het teken van een enorm groot crusade. Een grote evangelisatiecampagne. Op een veld met enorme boxen. Duizenden mensen komen bij elkaar om te zingen en Gods Woord te horen. Wonderen gebeuren er. Heel bijzonder.
Ik ken iemand in de organisatie, we hebben het er over gehad. Hij nodigde me uit om te komen. Ik ben niet zo’n mega-event-fan. En helemaal als het over God en geloof gaat, ben ik meer van de inkeer en stilte, het klooster.
Ik vind er ook wat van… van die crusade en dat deel ik ook.
Later dacht ik: ‘Dat is niet eerlijk. Ik ben er nog nooit geweest, maar heb er wel mijn mening over.’
Dus… zo bevind ik mij donderdag aan het eind van de middag op een boda naar het veld. Hoe dichterbij ik kom, hoe drukker het is. Aan de kant van de weg wordt van alles verkocht: water, sap, maiskolven, chapatti’s.
Voordat ik het terrein op kan ga ik door een poortje, mijn tas wordt nagekeken. Met de veiligheid zit het wel goed. Ik heb wat contant geld in mijn broekzak en mijn telefoon houd ik goed in de gaten. Ik kom door het poortje en meteen komt iemand van de organisatie op mij afgelopen: ‘Heeft u een tag?’ Zo’n kaartje om je nek om te laten zien dat je een bijzondere gast bent. Het duurt even voordat ik het door heb. ‘Nee, ik heb geen tag, moet ik dat hebben om binnen te komen?”
‘Nee, komt u maar… ‘
Met alle hoffelijkheid word ik naar een tent gebracht waar stoelen staan en veel witte mensen zitten.
Ik voel me ineens boos worden, niet gewaardeerd. Verdraaid. Ik kom hier net als iedereen dit event meemaken. Ik wil mijn vrienden hier ontmoeten. Hoezo, ik in een tent met witte mensen op een stoel, apart gezet. Ik wil op het veld staan, rondlopen, tussen de mensen zijn, de sfeer meekrijgen.
‘Sorry, ik wil graag op het veld staan en bij mijn vrienden zijn (ja, Ugandezen, zwarten). Gelukkig mag ik gaan. (En ja, ik begrijp deze mensen. Ze hebben ook hun instructies gekregen en deden hun best. Eén van hen keek me aan, moest lachen en kon mijn reactie wel waarderen).
Ik loop een enorm veld op. Tja, waar ik bekenden tegenkomen? Ga ik ze überhaupt wel tegenkomen in deze enorme mensen massa? Ben ik veilig hier… Zo ver ik om mijn heen kan kijken, ben ik de enige blanke en dan ook nog vrouw. Voelt dan toch even kwetsbaar. Maar al gauw zie ik iemand van de voetbal. Een grote sterke vent. Daar maar bij in de buurt blijven, mocht er iets gebeuren dan hoop ik dat hij voor mij opkomt… En dan komt de één na de ander langs: een groet, een knuffel, een gesprekje. Mensen die ik al een tijdje niet gezien had. En uitingen van waardering dat ik er ben. Ik heb genoten, daar op het veld, als één van de velen.
Kunnen we elkaar eindelijk eens benaderen en behandelen zonder kleur voorrang te geven of minder te vinden. We zijn allemaal mensen, uniek gemaakt in Gods beeld.
Etnisch profileren: wat heb ik er een hekel aan; als het in mijn nadeel werkt maar ook als het in mijn voordeel is.
[userId] => 435633
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5084429
[countryId] => 191
[pictureCount] => 1
[visitorCount] => 278
[author] => Wilma
[cityName] => Serere
[travelId] => 516816
[travelTitle] => Thuis in Uganda
[travelTitleSlugified] => thuis-in-uganda
[dateDepart] => 2018-01-30
[dateReturn] => 2025-12-31
[showDate] => yes
[goalId] => 11
[goalName] => Vrijwilligerswerk in het buitenland
[countryName] => Oeganda
[countryIsoCode] => ug
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/054/222_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/435/633_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => etnisch-profileren
)
[44] => stdClass Object
(
[username] => lisetteteley
[datePublication] => 2022-06-30
[title] => Op naar Bwindi!
[message] => Gister sprong er op het terras een spin op mij en daarna opde grond. Desiree kreeg er spontaan kippenvel van. Het leek me dan ook beter om niet te zeggen dat er n spin op bed zat toen we naar bed gingen [e-1f605] Uiteraard heb ik m wel dood gemept voordat we gingen slapen in ons mega grote bed.
Vannacht hoorden we soms geschreeuw van mensen en geweer schoten. We waren gelukkig gewaarschuwd dat de mensen in het dorp dat doen om de olifanten terug naar het National Park te jagen zodat ze hun oogst niet plat trappen.
We zouden pas na de lunch naar Bwindi vertrekken omdat het daar koeler is dan waar we nu zijn. Onze gids zei al dat t kouder zou zijn, omdat het op hoogte ligt, maar wij dachten dat zal toch wel meevallen. Tot we bij het kampvuur 2 Nederlanders spraken die er net vandaan kwamen en die zeiden ook dat t echt koud was. Hmm.. en dat je 's avonds zelfs een kruik krijgt voor in bed. Uh, wat? We genoten dus nog maar ff van 30 graden bij het zwembadje vanmorgen [e-1f60a]
Gister zagen we al dat ze stukken land aan het plat branden waren zodat er nieuw gras op zou groeien. Vandaag waren ze daar nog steeds mee bezig en reden we er vlak langs. Het is toch wel bijzonder dat het zo snel hersteld en bomen niet dood gaan, want ze doen dit ieder jaar.
Na een stukje nieuwe weg (met daar op zelf gemaakte drempels van zand [e-1f602]) en een paar uur African massage kwamen we aan in onze lodge in Bwindi. Onderweg kwamen kinderen naar de weg rennen om te zwaaien, zingen en dansen als we voorbij kwamen.
We hebben een mooie tent met mega badkamer en zelfs een bad! En we zijn blijkbaar de enige gasten. Hopelijk betekent dat ook dat er morgen niet zoveel mensen naar de gorilla's gaan? Laten we iig hopen dat het weer goed is en we ze zien! [e-1f91e][e-1f3fc] Tijdens een wandeling in de tuin zagen we iig al 2 kameleonen.
Vanavond hebben ze een lekker haard vuur voor ons aan gemaakt en idd al een kruik in bed gelegd [e-1f606] We hebben live entertainment van een oude man die een soort gitaar en fluit voor ons speelt. Voor mijn gevoel kent ie maar 2 liedjes maar dat komt vast doordat mijn Afrikaanse talen nogal roestig zijn [e-1f61c]
Ps: foto's plaatsen lukt niet altijd helaas
[userId] => 205702
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5084427
[countryId] => 191
[pictureCount] => 1
[visitorCount] => 97
[author] => Lisette
[cityName] => Luhizha
[travelId] => 527633
[travelTitle] => Oeganda
[travelTitleSlugified] => oeganda
[dateDepart] => 2022-06-22
[dateReturn] => 2022-07-04
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Oeganda
[countryIsoCode] => ug
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/055/481_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/205/702_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => op-naar-bwindi
)
)
)
[_currentItemCount:protected] => 15
[_currentItems:protected] => ArrayIterator Object
(
[storage:ArrayIterator:private] => Array
(
[30] => stdClass Object
(
[username] => oegandagroep2022
[datePublication] => 2022-07-28
[title] => Woensdag 27 juli Schilderen en bezoek
[message] => Na het ontbijt gingen we met z’n negenen naar het CDHopehome (home). Chris en Bart bleven achter om alvast de voorbereidingen te treffen voor het bakken van patat en daarnaast konden zij het plafond van de veranda afschilderen. De anderen gingen dus de binnenkant van het home en het laatste deel binnenkant laboratoriumlokaal (lab) schilderen. Het lab kon nog niet geschilderd worden vanwege een examen van secondary 4, dus we begonnen aan het home. Deze had inderdaad een schilderbeurt nodig. Er waren twee kleuren gebruikt nl. bruin aan de onderkant van de muren en rond de deuren en de rest de kleur crème. Gelukkig kregen we ook versterking van een aantal kids, zodat we rond 11:30 klaar waren met de kleur crème. Het examen was afgelopen, zodat we het lab konden afschilderen. Jack en Henk bleven nog even om de schilderspullen schoon te maken.
Intussen aten de schoolkinderen hun maaltje posho en bonen op en Jack en Henk aten een hapje mee. Eenmaal weer thuis gekomen in het gasthuis, konden we even relaxen en zijn er wat wasjes gedaan.
Om 16:00 uur hadden we een afspraak met familie Patrick en Lidia. Het is altijd leuk om daar op visite te gaan. De buurtjes zijn er ook altijd en het welkom is erg warm. Deze familie is ook erg dankbaar wat CDHope voor hun gezin doet. Voor Wiljan, Jan, Bas en Romy is dit een mooie ervaring om een kijkje te nemen hoe een gezinnen hier leven. Daarna nog een fotoschoot, waarbij ook de buurkinderen niet vergeten worden. Mariëtte had haar fotocamera meegenomen, waar direct een foto uitkomt. Even wachten en dan zie je het resultaat. De foto’s werden dankbaar in ontvangst genomen. Daarna een bezoekje gebracht onder leiding van de hele familie aan het rijstveld. Het was zeker een mooie wandeling naar het moeras, waar het rijstveld was gelegen. Op de terugweg kon Mariëtte nog een foto maken van een priester, die gezien zijn reactie nog nooit een foto van zichzelf had gezien.
In de avond hebben we lekker genot van de heerlijke patat, gebakken door Chris en Bart, en een overheerlijke ananas.
[userId] => 441463
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5085360
[countryId] => 191
[pictureCount] => 3
[visitorCount] => 136
[author] =>
[cityName] => Tororo
[travelId] => 527636
[travelTitle] => Reisverslag Oegandagroep 2022
[travelTitleSlugified] => reisverslag-oegandagroep-2022
[dateDepart] => 2022-07-17
[dateReturn] => 2022-08-06
[showDate] => yes
[goalId] => 11
[goalName] => Vrijwilligerswerk in het buitenland
[countryName] => Oeganda
[countryIsoCode] => ug
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/059/893_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/441/463_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => woensdag-27-juli-schilderen-en-bezoek
)
[31] => stdClass Object
(
[username] => oegandagroep2022
[datePublication] => 2022-07-26
[title] => Dinsdag 26 juli Schilderen
[message] => Vanmorgen stond het schilderen van het laboratorium en de veranda van het gastenverblijf op de planning. De groep werd gesplitst waarbij de wat mindere fitte van de groep het plafond van de veranda gingen schilderen. Dit bleek achteraf een enorme klus te zijn, want het geperste bordplaat zoog de verf op.
De andere groep ging naar het lokaal waar scheidkunde les wordt gegeven. Toen we daar aankwamen was de les nog bezig en moest het lokaal nog leeggehaald worden. Ook hingen er nog wespennesten in het lokaal die Julius nog moest verwijderen. Daarnaast liepen er 4 kakkerlakken gezellig rond te banjeren door het lokaal. Deze werden door Henk buiten de deur gezet.
Een uurtje later konden we starten. Team Wiljan en Mariëtte deden de helft van de wanden en de raamkozijnen. Team Chris en Romy verfden de werkbanken met waterafstotende verf omdat in iedere werkbank een wastafel was verwerkt. Jack pakte de grote hoge wand en Henk deed ook nog een wand. Julius wilde ook graag helpen, dus nam de wand bij de ingang op zich.
De klus verliep voorspoedig en regelmatig kwamen er kinderen door de ramen gluren om te zien wat we aan het doen waren.
Nellie had een grote opdracht: klassenfoto’s maken en alle sponsorkinderen op de foto zetten. Ze is aardig opgeschoten, morgen nog een paar kinderen op de foto en anders vrijdag tijdens de sport ochtend.
Na anderhalf uur waren we klaar en liepen we terug naar ons gastenverblijf. Benieuwd hoever deze groep zou zijn met hun verfklas. Ze waren al behoorlijk opgeschoten en na de lunch hebben ze de klus nog afgemaakt.
Inmiddels was Julius ook gearriveerd omdat de riool verstopt is. We plassen nu in de natuur tussen de koeien en de geiten. Kortom we maken weer een nieuw avontuur mee. Deze reis is nog niet voorbij dus wie weet wat voor avonturen er nog meer op ons pad komen.
We zagen halverwege de middag een grote oranje/bruinachtige vleermuis vliegenrichting de grote boom in onze tuin. Na goed de boom bestudeerd te hebben zagen we minimaal 4 vleermuizen hangen in ruststand.
In kleine groepjes zijn we in de middag naar de school gegaan om weer sport en spel te doen met de kinderen die er waren. Dit keer weinig kinderen omdat de kinderen van school al vrij waren. Ze hadden ’s ochtends toetsen gemaakt.
Voetballen, frisbeen en kringspelletjes vallen altijd in de smaak.
Terug bij ons verblijf wordt er door het kookteam een lekkere maaltijd gemaakt. Inmiddels is dit bijna een vast team: Kim, Romy en Nellie met assistent Jan. We eten tjapati´s, quacuamole, tomatensalsa, chili con carne met salami. Als toetje wordt het vast een heerlijke watermeloen.
De verstopping van het riool is nog niet opgelost. Inmiddels is het donker en de wakuwaku lamp staat aan. Terwijl we dit schrijven horen we Julius roepen dat ´the shit is coming’. Dus het lijkt erop dat we straks weer gewoon op de wc-bril kunnen zitten in plaats van op onze hurken….
[userId] => 441463
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5085303
[countryId] => 191
[pictureCount] => 2
[visitorCount] => 148
[author] =>
[cityName] => Tororo
[travelId] => 527636
[travelTitle] => Reisverslag Oegandagroep 2022
[travelTitleSlugified] => reisverslag-oegandagroep-2022
[dateDepart] => 2022-07-17
[dateReturn] => 2022-08-06
[showDate] => yes
[goalId] => 11
[goalName] => Vrijwilligerswerk in het buitenland
[countryName] => Oeganda
[countryIsoCode] => ug
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/059/562_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/441/463_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => dinsdag-26-juli-schilderen
)
[32] => stdClass Object
(
[username] => oegandagroep2022
[datePublication] => 2022-07-26
[title] => Maandag 25 kuli Tororo rock
[message] => Vandaag stond de beklimming van Tororo rock op het programma. Grace de zuster van Tim had hun schoolbus ter beschikking gesteld. De bus zou rond 8:00 uur arriveren. Helaas had de bus flinke vertraging en vertrokken we om 10:30. In tussen hadden wij wel de kinderen vermaakt in hun schoolpauze. De rit naar Tororo verliep uitstekend en maakten nog een tussenstop om wat banaantjes te kopen voor extra energie.
Bij de aankomst bleek de prijs voor het klimmen verviervoudigd te zijn door wijziging van het management. Julius was druk aan het onderhandelen en kreeg uiteindelijk voor elkaar dat we voor de helft konden klimmen en hij gratis als begeleider. Rond twaalf uur begonnen met beklimmen. Helaas kon Bart niet mee vanwege misselijkheid en ging Bas naar een kleine klim ook terug. De hitte was blijkbaar teveel voor hem. En heet was het! Uiteindelijk bereikten we met z’n tienen (inclusief Julius) de top en konden we genieten van de mooie vergezichten door de heldere lucht.
In middels was het half drie en gingen we eten bij Shirez. Dit is een nieuw restaurant in het centrum van Tororo. Wij allemaal konden bijna geen keuze maken, want alles de kaart zag er lekker uit. Rond drie uur zaten we heerlijk te eten en te drinken van de vers gemaakte sappen.
Het was inmiddels al laat en de bank ging bijna dicht. Dus snel nog even naar de bank om te pinnen. We moesten nog boodschappen doen voor deze week en daarnaast moest er nog verf en voetballen gekocht worden.
We reden om 18:00 uur weer naar huis en onderweg werden alle mensen begroet met Yoga of jambo en dit was een feest om mee te maken door alle hartelijke begroeting die we terug ontvingen.
[userId] => 441463
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5085274
[countryId] => 191
[pictureCount] => 3
[visitorCount] => 140
[author] =>
[cityName] => Tororo
[travelId] => 527636
[travelTitle] => Reisverslag Oegandagroep 2022
[travelTitleSlugified] => reisverslag-oegandagroep-2022
[dateDepart] => 2022-07-17
[dateReturn] => 2022-08-06
[showDate] => yes
[goalId] => 11
[goalName] => Vrijwilligerswerk in het buitenland
[countryName] => Oeganda
[countryIsoCode] => ug
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/059/391_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/441/463_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => maandag-25-kuli-tororo-rock
)
[33] => stdClass Object
(
[username] => oegandagroep2022
[datePublication] => 2022-07-24
[title] => Zondag 24 juli
[message] => Zondag 24 juli
Vandaag zijn we precies een week geleden vertrokken vanuit Kamerik naar Chawolo. Wat hebben we al veel mooie dingen beleefd. Nu nog een week hier en dan naar het westen van Oeganda.
De ochtend begon vroeg voor Jan en Nellie. Zij trokken met hun verrekijkers erop uit in het veld achter het huis om vogels te spotten.
Als ontbijt was er dit keer geroosterde broodjes en Jan, Henk en Mariëtte namen rijstepap. Toen dit op was vertrokken we richting de kerkdienst in de hal van de CD-Hope school.
Het was een bijzondere dienst. Zeker om te zien hoe dankbaar ze zijn met het weinige dat zij hebben. Thema van deze dienst was: de Liefde. Er werden moderne Engels talige liederen gezongen begeleidt door gitaar en drum.
Na deze dienst terug naar ons eigen verblijf voor een bakkie koffie of thee met een heerlijke Nederlandse stroopwafel.
Toen op weg naar Kevin en zijn vrouw Carol en hun 7 maanden oude dochtertje Jane. Helaas was Kevin niet thuis. Bart, Jack, Chris en Henk liepen terug naar het huis bij ons om te zien of Kevin hier was, maar de vogel was gevlogen, nergens te bekennen.
Nellie had kleding voor Carol mee, een lekkere bodylotion. Voor de kleine Jane een speeltje, mini schoentjes, zonnehoedje en kleding. Ze was heel dankbaar. Aan de kleine Jane konden we goed zien dat de schoentjes en het speeltje in de smaak vielen.
Terug bij ons verblijf gingen we lunchen en namen de meeste van ons een rustpauze op bed.
In de loop van de middag gingen we naar aunty Jane. Deze dame op leeftijd heeft de afgelopen jaren maar nu nog steeds gezorgd voor diverse kinderen. Zij was echter nog in het dorp en werd gehaald door een nichtje. Het nichtje was al bezig het vliesje van de rijstkorrel af te halen. Dit gebeurd door de rijst in een pot te doen en met een grote stok die onderaan schuin afliep erop te stampen. We mochten allemaal ook dit proberen te doen. We kwamen er achter dat het vrij intensief was, met als gevolg toch ergens een blaar op de handen.
Daarna nog naar het CD/Hope home om voetbalschoenen en kleding aan de jongens die daar wonen te geven.
Op de terugweg zag Jan dat onder het dak van Tim [e-38] Wilma veel vleermuizen in de schemering tevoorschijn kwamen en uitvlogen over het veld.
Nu op dit moment wordt de afwas gedaan na een heerlijke maaltijd: spaghetti met rode saus.
Morgen gaan we naar Tororo om de Rock daar te beklimmen, dus wordt vervolgd…..
[userId] => 441463
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5085219
[countryId] => 191
[pictureCount] => 1
[visitorCount] => 170
[author] => Mariëtte en Wiljan
[cityName] => Tororo
[travelId] => 527636
[travelTitle] => Reisverslag Oegandagroep 2022
[travelTitleSlugified] => reisverslag-oegandagroep-2022
[dateDepart] => 2022-07-17
[dateReturn] => 2022-08-06
[showDate] => yes
[goalId] => 11
[goalName] => Vrijwilligerswerk in het buitenland
[countryName] => Oeganda
[countryIsoCode] => ug
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/059/104_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/441/463_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => zondag-24-juli
)
[34] => stdClass Object
(
[username] => oegandagroep2022
[datePublication] => 2022-07-23
[title] => Zaterdag 23 juli
[message] => Zaterdag 23 juli
De hele nacht bleef de muziek aan de overkant bij de oma van Tim luid aanstaan. Gelukkig had niemand er last van. Ook werd er de hele nacht en nog in de ochtend gekookt voor alle bezoekers van de begrafenis. Bijzonder te vermelden is dat de oma van Tim 102 jaar oud is geworden.
Nellie had zin om ons te verwennen met pannenkoeken voor het ontbijt. Daarna gingen we met 8 van de 11 een wandeling maken in de omgeving. Onderweg kwamen we een grote groep vrouwen tegen waarvan niet iedereen op de foto wilde. Sommigen wilden eerst geld zien.
De temperatuur liep steeds verder op, maar dat hield ons er niet van om vogels te spotten en een hele grote sprinkhaan op een maïsblad te bestuderen. We hadden ook een prachtig uitzicht op het dal waar de rijstvelden zijn.
Op de weg terug kwamen we bij teacher Clement langs, die ons uitnodigde om te komen zitten en zijn trouwalbum te bekijken. Nellie maakte nog een familiefoto en Romy deed iets op snapchat waardoor de gezichten van de kinderen vervormd werden. Hier werd hard om gelachen. Zelfs de kippen lachten mee.
Verderop was een vriendelijke man met een groep kinderen die graag op de foto wilden. Ook samen met zijn vrouw, statig naast elkaar.
Nellie zag nog sponsorkind Resty, zij ging alleen en met een paar andere kinderen op de foto.
Terug op de centrale weg kwamen we veel bekenden tegen die bij de begrafenis waren geweest en weer terug gingen.
Na een rustpauze en de lunch (dit keer wentelteefjes) was het tijd om aan te schuiven bij de Children Ministry. Bij het verlaten van ons terrein zagen we door de hekken al dat er veel mensen stonden, maar eenmaal door de poort waren dat er ontelbaar veel. We dachten ongeveer wel tweeduizend mensen! Allemaal voor het afscheid van de oma van Tim. Nou dit zie je niet in Nederland. Sowieso al die kleurige kleding. We kunnen er wel iets van overnemen.
Julius dacht dat er niet zoveel kinderen naar de Children Ministry zouden komen, maar uiteindelijk waren het er 154 bij elkaar. Het werd weer voor het eerst georganiseerd. De regering had lange tijd bijeenkomsten waarbij kinderen dichtbij elkaar zitten verboden in verband met de Covid. Tijdens Children Ministry maken juist de kinderen die niet op de CD-Hope school zitten kennis met het geloof in God en Jezus naast het spelen met elkaar.
Wij hadden een filmpje waarin via liedjes over de volgende Bijbelfiguren werden verteld: Jezus (superhero), Jozef, Esther en Mozes. Ook zagen we nog het filmpje van het bezoek in 2018.
Daarna werd er door onze groep een spekkie voor je bekkie uitgedeeld.
Tijd om weer buiten te spelen: korfbal, frisbee, voetbal, kringspel en onder de mangoboom werden nog aan de kleinsten Engelse boekjes voorgelezen. Kim had gezelschap van een klein meisje wat een uur tegen haar aan heeft gehangen.
Terug bij ons verblijf had Kevin voor ons rijst. Dit kwam goed uit want onze rijst was op en er stond Curry op het menu. Nu kun je dit met aardappelen eten, maar rijst is lekkerder. Echter moesten we het nog even controleren op steentjes die tussen de rijstkorrels verstopt lagen.
Op dit moment zien we af en toe een onweerflits door de lucht gaan en staat de muziek bij het huis van Tim’s oma nog steeds hard aan, waarbij de bass voluit gedraaid is.
Na het warmeten doen we een fruithapje. We hebben Janneman de Ananasman in ons midden die de ananas voor ons behapbaar maakt.
[userId] => 441463
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5085161
[countryId] => 191
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 160
[author] =>
[cityName] => Tororo
[travelId] => 527636
[travelTitle] => Reisverslag Oegandagroep 2022
[travelTitleSlugified] => reisverslag-oegandagroep-2022
[dateDepart] => 2022-07-17
[dateReturn] => 2022-08-06
[showDate] => yes
[goalId] => 11
[goalName] => Vrijwilligerswerk in het buitenland
[countryName] => Oeganda
[countryIsoCode] => ug
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/oeganda,tororo
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/441/463_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => zaterdag-23-juli
)
[35] => stdClass Object
(
[username] => oegandagroep2022
[datePublication] => 2022-07-22
[title] => Sportdag
[message] => Wat een volgeplande dag had moeten zijn, viel uiteindelijk mee doordat de leerlingen examens hadden. Het idee was om mee te kijken in de lessen, maar we hebben muisstil heel even in elke klas kunnen kijken om iedereen daarna ongestoord verder te laten strijden. Eén van de klassen had computerles en was druk met het onder de knie krijgen van de basics van Excel, het was erg leuk om te zien dat ze ook hier druk mee zijn.Door dit korte deel van het programma hadden we nog even tijd om terug te gaan naar het guesthouse en ons voor te bereiden op een fanatieke sportmiddag met een Oegandese schoollunch vooraf. Deze lunch bestond uit posho (een soort cement van maïsmeel) en bruine bonen in een kruidig sausje, erg lekker, maar ook erg vullend. Met deze volle maag zijn we gaan korfballen, zaklopen en volleyballen. Mariëtte heeft de juffen eruit gelopen met zaklopen en Chris en Romy hadden met team blauw de potjes korfbal en volleybal gewonnen. Niemand begreep de regels van deze versie van korfbal, maar gezellig was het zeker. Door de heftige lunch hebben we heerlijke gedineerd met tosti’s en cup a soup.
Wat de nacht ons gaat brengen, gaan we nog zien. Afgelopen dinsdag op woensdagnacht is de oma van Tim Omalla (onze overbuurvrouw) overleden. In het dorp is het de gewoonte om naast het rouwen uitgebreid het leven te vieren tot de overledene begraven is. Ook worden er een aantal koeien geslacht en wordt er met elkaar gegeten, het hele dorp loopt hiervoor uit. Nu we dit typen is het 19:50 en gaat over 10 minuten de muziek aan, wanneer dat stopt, is voor iedereen een verassing. En morgenochtend hebben we dus misschien een slachtpartij voor de deur (de koeien dus).
[userId] => 441463
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5085139
[countryId] => 191
[pictureCount] => 3
[visitorCount] => 149
[author] => Kim en Bart
[cityName] => Tororo
[travelId] => 527636
[travelTitle] => Reisverslag Oegandagroep 2022
[travelTitleSlugified] => reisverslag-oegandagroep-2022
[dateDepart] => 2022-07-17
[dateReturn] => 2022-08-06
[showDate] => yes
[goalId] => 11
[goalName] => Vrijwilligerswerk in het buitenland
[countryName] => Oeganda
[countryIsoCode] => ug
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/059/103_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/441/463_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => sportdag
)
[36] => stdClass Object
(
[username] => oegandagroep2022
[datePublication] => 2022-07-22
[title] => Een dagje vrij (donderdaq)
[message] => We hebben woensdag aardig doorgewerkt om het schilderen van het guesthouse af te krijgen. Er stonden twee dagen gepland hiervoor, zodoende hadden we donderdag een dagje vrij.
We hadden Kevin gevraagd of hij onze gids wilde zijn. Om half acht kwam Kevin aangelopen en de hele groep stond klaar voor de ochtendwandeling. We konden helaas niet achter door de poort bij de moeras, het was te dicht begroeid. We zijn via de buren verder naar achter gelopen, om zo toch richting het moeras te komen. Vergezeld door een groepje kinderen en een hond, hebben we zo´n drie uur door de akkervelden en langs het moeras geslenterd. Er zijn veel vogels gespot (zowel dood als levend) van de mooiste ijsvogels tot de lelijkste reigers.
Na de wandeling hebben we verder genoten van onze vrije dag door veel spelletjes te doen en weer lekker te lunchen met noedels en cup a soup. Rond een uur of 4 zijn we naar de school gelopen om daar weer een middagje te frisbeeën, voetballen en te kletsen.
Doordat we enthousiast avocado’s ingekocht hadden op de heenweg, waren we gedwongen om heerlijke guacemole te eten en zelf chapatti’s te bakken, samen met het koolsaladerecept van Wilma en een tomatensalsa, was dit ons avondeten. Chris werd hier dolblij van, Jack at liever een chapatti met jam en een eiwit shake. Daarna was het tijd om spelletjes te spelen en ons bed op te zoeken.
[userId] => 441463
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5085136
[countryId] => 191
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 125
[author] => Kim en Bart
[cityName] => Tororo
[travelId] => 527636
[travelTitle] => Reisverslag Oegandagroep 2022
[travelTitleSlugified] => reisverslag-oegandagroep-2022
[dateDepart] => 2022-07-17
[dateReturn] => 2022-08-06
[showDate] => yes
[goalId] => 11
[goalName] => Vrijwilligerswerk in het buitenland
[countryName] => Oeganda
[countryIsoCode] => ug
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/oeganda,tororo
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/441/463_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => een-dagje-vrij-donderdaq
)
[37] => stdClass Object
(
[username] => oegandagroep2022
[datePublication] => 2022-07-21
[title] => Dag 1 en dag 2
[message] => Dinsdag was een dag om even bij te komen van de vermoeiende reis. Dus even lekker uitslapen, de omgeving van het gastenverblijf verkennen. Het gastenverblijf was opgeknapt en over de bedden waren nieuwe muskietennetten opgehangen. De vorige bezoekers zullen zich herinneren dat per bed een muskietennet was opgehangen en nu per 4 bedden (2 stapelbedden) een net. Het lijkt net of je in een tent ligt te slapen. Nellie en Henk gingen voor een meeting naar voren, het programma voor de duur van ons verblijf werd besproken. Natuurlijk gingen we rond 15:45 uur naar het veld bij het CDHopehome om de kinderen en staf te kunnen ontmoeten. Het was weer genieten om elkaar te ontmoeten, te spelen met de kinderen. Het was weer als vanouds.
Op woensdag stond het schilderen van het gastenverblijf op het programma. Hiervoor waren twee dagen uitgetrokken. Eerst moesten alle kamers worden uitgeruimd voordat we met het schilderen konden beginnen. Het opruimen ging vrij voorspoedig en daarna begonnen met schilderen. De muren waren in de witte primer gezet en toen wij begonnen met schilderen hadden wij onze bedenkingen of het wel mooi zou worden. De kleur is crème en leek absoluut niet te dekken.
We hadden al besloten om het een tweede keer te verven. Maar Julius vond het mooi en inderdaad nadat het steeds meer opdroogde werd het echt mooi. Voor de badkamer en stukje bij de wasbakken hadden we een afwasbare watervaste verf. Het was een hele klus zeker het verven in de slaapkamers tussen de stapelbedden door. Kevin, geholpen door Henk en Jack, heeft voor ons nog een hor gemaakt zodat we zonder dat de mieren in onze billen bijten naar de wc kunnen. Alles weer ingeruimd en daarna was het tijd voor een wasbeurt. Dit gebeurde in een emmertje sop want de douche mocht nog niet gebruikt worden. De oudjes en Bas gingen nog even wandelen en vogels spotten en de rest gingen een spel doen. In de avond werden we `getrakteerd `op een schitterende sterrenhemel.
[userId] => 441463
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5085089
[countryId] => 191
[pictureCount] => 3
[visitorCount] => 143
[author] => Nellie en Henk
[cityName] => Tororo
[travelId] => 527636
[travelTitle] => Reisverslag Oegandagroep 2022
[travelTitleSlugified] => reisverslag-oegandagroep-2022
[dateDepart] => 2022-07-17
[dateReturn] => 2022-08-06
[showDate] => yes
[goalId] => 11
[goalName] => Vrijwilligerswerk in het buitenland
[countryName] => Oeganda
[countryIsoCode] => ug
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/059/107_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/441/463_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => dag-1-en-dag-2
)
[38] => stdClass Object
(
[username] => oegandagroep2022
[datePublication] => 2022-07-20
[title] => Reis naar Chawolo
[message] => Reisverslag van de heenreis vanuit Kamerik naar Chawolo, Oeganda
Zondag 17 juli was het eindelijk zover, eindelijk gaat onze reis naar Chawolo starten. Met een groep van 7 jongeren en 4 volwassen. Om 8uur verzamelde we op de Kapberg waar onze chauffeurs klaar stonden om ons naar het vliegveld van Düsseldorf te brengen.Eén daarvan was een bus waar onze 22 koffers in vervoerd werden. Daar aangekomen mochten we aanschuiven in een lange rij wachtende vakantiegangers. We hadden een overstap in Caïro het vliegtuig vertrok vanuit Düsseldorf iets later dan gepland, dus onze overstaptijd werd korter. Gelukkig had het vliegtuig vanuit Caïro richting Entebbe een uur vertraging waardoor we redelijk rustig konden overstappen. Vlak voor landing kregen we nog een flink portie turbulentie, maar uiteindelijk veilig geland op het vliegland van Entebbe. En toen werd het spannend want terwijl wij voor de douane stonden te wachten zagen we aan de rechterkant door het glas de koffers op de band komen… zouden alle koffers in Caïro goed overgepakt zijn naar het 2e vliegtuig. Ja alle 22 koffers waren ook meegereisd, maar bij de controle werden 2 koffers eruit gepikt. Deze waren redelijk oud [e-38] beplakt met duktape, dus een beetje verdacht was dit wel… Henk moest de koffer openmaken. De inhoud waren linnen tasjes waarbij je dan eigenlijk taks moet betalen. Maar Henk zal Henk niet zijn om hier toch iets op te bedenken en hij kreeg de koffer mee als hij de 2 douane mensen zo’n linnentasje gaf. Nou geen probleem, als we onze koffers maar meekrijgen.
Buiten stond Michael met chauffeur te wachten bij de bus om ons vanuit het vliegveld Entebbe naar Chawolo te brengen. Bijzonder dit jaar is dat er 4 in de groep voor het eerst deze reis naar Chawolo maken en 3 in de groep voor de 2e keer en 2 voor de 3e keer. Tja Henk en Nellie daarvan zijn we de tel kwijt geraakt zoveel keer als zij al in Chawolo geweest zijn.
Onderweg was er zoveel te zien. Allereerst al de kruispunten in de stad Kampala. Mannen die de het verkeer regelen er was veel verkeer veel auto´s , maar ook ontzettend veel boda-boda’s. Dit zijn motoren die gebruikt worden als taxi, want met een auto kom je er niet doorheen. Maar ook om je te vervoeren door het hele land gebruiken de mensen deze boda-boda’s. Langs de weg veel kleine hokjes van waaruit de mensen dingen verkopen o.a. groente en fruit, kleding, drinken, vleesstokjes. Maar ook grotere dingen zoals bedden, poorten voor het afsluiten van tuinen, banken. We maakten ook nog 3x een stop: eerst in Kampala bij een supermarkt om alvast de eerste grote inkoop te doen voor onze maaltijden.
Bij de supermarkt was Joan de vrouw van Michael gekomen met één van hun kinderen, hun dochtertje. Michael ging met haar naar huis en Joan reisde met ons mee. Zij liet ons onderweg stoppen om groente [e-38] fruit te kopen. Daarna nog één stop bij een restaurant om te eten. Dit was teveel we konden het niet op, dus meegenomen zodat we dit ’s avonds konden eten bij ons verblijf. Op het laatste stukje brede weg, zagen bij een Forest apen langs de weg. Deze zitten daar heel relax langs de weg en laten zich gemakkelijk fotograferen.
Omdat de weg die we normaal nemen niet goed begaanbaar was vanwege de vele regenval van de afgelopen tijd moesten we nog iets verder door rijden. Maar bij de 2e afslag zocht Joan een man op een boda-boda om ons naar Chawolo te brengen. Deze weg was best goed begaanbaar, maar toen we de bocht om gingen naar links begon de uitdaging: diepe kuilen veel water en modder. Deze weg namen we uiteindelijk 2x en daarna begonnen we aan een nieuwe stuk weg waarbij de bus uiteindelijk vast liep. En echt goed vast!
Nou daar stonden we dan midden in en afgelaten gebied in Oeganda. Het was inmiddels maandagavond 18uur, dus we warenal 34uur onderweg. En tja hier heb je dan geen ANWB die je kunt bellen als je pech hebt. Direct kwam er een man aan met een schep, maar kreeg de bus niet los, wilde verder helpen, maar vroeg daar toen een flinke som geld voor. Dus wat nu? Joan belde Julius, één an de staf van de CDHopel. Julius kwam samen met Elphas achterop een boda-boda. Zij hadden 2 scheppen bij zich en ze hebben de achterbanden van de bus uitgegraven. De eerste keer kwam de bus niet los omdat al het gewicht van de koffers achterin de bus zat en de koelkast die we in Kampala hadden gekocht omdat de vorige koelkast niet meer deed. Direct kwamen we in actie om de koelkast voorin de bus te zetten en wat koffers ook naar het midden van de bus te verplaatsen, zodat het gewicht beter verdeeld was.
Daarna met z’n allen duwen. En we waren met veel, want er waren inmiddels veel mensen uit de omgeving komen kijken. Want het gebeurd natuurlijk niet iedere dag dat er een bus met 11 blanke mensen vast komt te zitten in hun modderige grond.
De bus kwam los, iedereen joelen. Hij reed nog een stukje door, wij weer met z’n allen erin en verder rijden. Tja de weg was nog steeds modderig en met kuilen, dus ja jullie raden het al… de bus liep weer vast.
We hadden gelukkig onze lunch eten nog, want de Malerone (medicijn tegen de malaria) moesten we innemen. Daarnaast zagen wedat dit keer de bus goed was vast gelopen op het midden van de weg, dus de as bij de achterbanden zat vast in de modder. Dit ging wel even wat langer duren dan de eerste keer. Julius belde naar Chawolo om een truck te regelen zodat deze de bus eruit zou kunnen trekken. Nou dat ging niet, de bus zat zo vast, dat het ijzeren rek achterop de vrachtwagen waar het touw aanvast zat krom getrokken werd.
Dat werd toch weer graven. Ze hebben de as helemaal uitgegraven en toen werd het spannend, komt de bus los. En ja hóór het lukte de Oegandese mannen weer. Wat een toppers!
Daarna moest de chauffeur van ons busje de truck netjes volgen om het spoor dat de truck reed om ervoor te zorgen dat de bus niet meer vast zou lopen.
En ja… we zijn gearriveerd! Precies om 12uur ‘s nachts stond de bus voor ons verblijf. Zonder deze pech waren we om 18.15uur bij ons verblijf gearriveerd, nu dus ietsje later. Onze reis van de Kapberg in Kamerik tot ons verblijf in Chawolo duurde nu 40uur. Wat een wereldreis!
De bus werd direct leeggehaald en ook de koffers met de spullen die hier achterblijven ook zodat de koffers mee terug konden naar Kampala. Inderdaad Joan en de chauffeur kregen eten [e-38] drinken mee voor onderweg. Ze reden terug naar Kampala en waren vroeg in ochtend terug.
Wij dronken nog iets en doken direct ons bedje in om eens lang te gaan slapen, want we hadden toch wel een nachtje doorgehaald in onze reis.
[userId] => 441463
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5085056
[countryId] => 191
[pictureCount] => 2
[visitorCount] => 165
[author] => Mariëtte
[cityName] => Tororo
[travelId] => 527636
[travelTitle] => Reisverslag Oegandagroep 2022
[travelTitleSlugified] => reisverslag-oegandagroep-2022
[dateDepart] => 2022-07-17
[dateReturn] => 2022-08-06
[showDate] => yes
[goalId] => 11
[goalName] => Vrijwilligerswerk in het buitenland
[countryName] => Oeganda
[countryIsoCode] => ug
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/057/504_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/441/463_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => reis-naar-chawolo
)
[39] => stdClass Object
(
[username] => NarandeinUganda
[datePublication] => 2022-07-13
[title] => Mijn vriendinnetje
[message] =>
Ondertussen kom ik al vier jaar in Serere. Vanaf het begin komt het buurmeisje, Rose, regelmatig even buurten. Het begint met op een afstandje staan, naar me kijken, voorzichtig lachen. Daarna is het ijs gebroken en komt ze dichterbij. Een gesprekje is lastig vanwege de taal. De basis begroetingen in het Engels werken wel. We kijken naar elkaar en lachen. Connection!
Ze is ondertussen 5 jaar oud, schat ik in. Ze heeft geen makkelijk leven. Haar moeder heeft een bar. 7 dagen per week. Dronken mannen zijn een dagelijks verschijnsel. 12 uur per dag snoeiharde muziek. Ik slaap er niet van. Ik voel de trilling van de bas in mijn matrasje op de grond. Ik kan mijn telefoongesprekken niet volgen. Dan ben ik ook nog eens iemand die van stilte houd. Een week er zijn, zuigt mij helemaal leeg.
Niet echt een plek waar jonge kinderen veilig kunnen opgroeien, waar aandacht voor hen is.
Rose is regelmatig om mij heen te vinden. Als ik terugkom van mijn werkdag met de auto staat ze te dansen als ik thuiskom. Ik deel mijn eten met haar.
Op mijn laatste avond staat ze in het donker, tegen de muur geleund. Het is al lang bedtijd. Ik nodig haar uit om dichterbij te komen. Ik heb een brede stoel. Daar passen we samen in.
Ik sla een arm om haar heen en vertel haar dat ze zo lekker ruikt naar zeep. Na een paar minuten hoor ik een rustige, diepe ademhaling… Ze slaapt.
Ik breng haar terug naar haar moeder.
Ik realiseer me dat ik ‘er wat van vind’.
Met tranen in mijn ogen laat ik haar achter. Ach meisje, dit leven, die onveiligheid.. Ik vertrek voor een paar weken. Over drie weken hoop ik je weer te zien. Tijdens onze korte ontmoetingen hoop ik iets goed, iets positiefs achter te laten. Het lijkt zo weinig voor nu.
Ik huil…
[userId] => 435633
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5084817
[countryId] => 191
[pictureCount] => 1
[visitorCount] => 264
[author] => Wilma
[cityName] => Serere
[travelId] => 516816
[travelTitle] => Thuis in Uganda
[travelTitleSlugified] => thuis-in-uganda
[dateDepart] => 2018-01-30
[dateReturn] => 2025-12-31
[showDate] => yes
[goalId] => 11
[goalName] => Vrijwilligerswerk in het buitenland
[countryName] => Oeganda
[countryIsoCode] => ug
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/056/819_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/435/633_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => mijn-vriendinnetje
)
[40] => stdClass Object
(
[username] => lisetteteley
[datePublication] => 2022-07-03
[title] => De laatste dag
[message] => Na nog een laatste drankje bij het kampvuur moesten we toch echt naar bed. We hebben heerlijk geslapen.
Vanmorgen gingen we een laatste keer het park in. Dit keer te voet. In ongeveer 1.5 uur vertelde onze gids vanalles over sporen, uitwerpselen en het gedrag van dieren. We zagen zebra's, impala's, pumba's, verschillende soorten apen, vogels. Het is heel anders om door een park te lopen dan in n jeep te zitten. We hadden vandaag ons ontbijt na de wandeling. Dat was een erg goede keuze. Daarna moesten we onze tassen inpakken en afscheid nemen van onze prachtige lodge. Na de lunch vertrekken we richting het vliegveld en vanavond laat vliegen we terug. Onderweg stoppen we nog wel bij de evenaar.
Hier mee komt er al weer een einde aan onze reis. Oeganda, wat was je mooi. Waar je het ene moment moet wachten tot een olifant overgestoken is en het volgende of de bavianen van de weg af willen gaan. Waar je met de jeep tussen een kudde koeien terecht komt en dwars over een markt rijdt. Waar meer drempels liggen dan in Nederland en de mensen super vriendelijk zijn. Waar je altijd 2 eieren bij je ontbijt krijgt, ook al vroeg je om 1. Je lunch genoeg is voor 2 personen en je avondeten standaard uit 4 gangen bestaat. Waar we zoveel bijzondere dieren zagen en Desiree haar big five compleet maakte. Waar ze birds uitspreken als butts en je rolex als lunch kunt bestellen. Waar tijd elastisch is, behalve als het er echt toe doet. Waar de mensen soms heel weinig hebben maar volgens mij vaak gelukkiger zijn dan wij in Nederland. TIA [e-2764]
Een reis om nooit te vergeten. Wat hou ik toch van Afrika! Ik weet niet wanneer en met wie maar hopelijk kom ik hier ooit een keer terug!
[userId] => 205702
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5084518
[countryId] => 191
[pictureCount] => 1
[visitorCount] => 105
[author] => Lisette
[cityName] => Rwesirabo
[travelId] => 527633
[travelTitle] => Oeganda
[travelTitleSlugified] => oeganda
[dateDepart] => 2022-06-22
[dateReturn] => 2022-07-04
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Oeganda
[countryIsoCode] => ug
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/054/811_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/205/702_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => de-laatste-dag
)
[41] => stdClass Object
(
[username] => lisetteteley
[datePublication] => 2022-07-02
[title] => Lake Mburo NP
[message] => We vertrokken op tijd naar onze laatste accomodatie. Wat is de tijd toch snel gegaan! Ze hebben hier Afrikaanse koeien met mega grote hoorns. Maar die geven niet zoveel melk. Daarom hebben ze Nederlandse koeien geïmporteerd. Die zagen we vandaag. Net als fietsen en vrachtwagens met ouderwetse melkbussen.
Toen we bij een tankstation stopte om "de banden te checken", zoals onze gids het noemt als hij een sanitaire stop moet maken [e-1f602] Kwam er een bruidspaar op een motor voorbij (met 4 personen op 1 motor uiteraard). Dat was voor hier toch ook wel erg uitzonderlijk.
Ook werden we voor het eerst aangehoufen bij een politiepost. Maar na een paar kleine checks mochten we verder rijden.
We kwamen aan bij de laatste lodge. Omdat het de laatste is, is deze wat luxer en echt prachtig! Het ligt hoog dus het uitzicht is fantastisch! En ook het huisje is super mooi. Normaal doen we een bedden check bij aankomst: Desiree de plank, ik het zachte bed. En het dikke kussen gaat ook naar Desiree [e-1f643] Maar werd de selectie gemaakt op "dichtste bij de badkamer".
Na de lunch konden we nog een kleine 2 uur relaxen in onze infinity pool [e-1f60d] (Die stiekem toch best fris was [e-1f92d]). Daarna gingen we Lake Mburo NP in voor een game drive. Desiree in eerste instantie in haar jurk die ze binnenste buiten aan had [e-1f602] De binnenkant was schoner dan de buitenkant zei ze. Uh-huh.
Het is een soort traditie geworden dat Desiree iets kwijt raakt tijdens de vakantie. Die keer was het haar lens bescherm kapje dus als alternatief heeft ze er een sok overheen getrokken [e-1f602] De sok ging er af toen we de eerste zebra's van onze reis zagen. Normaal zie je ze overal en heb je er na een paar dagen wel genoeg gezien maar hier in Oeganda zitten ze alleen in Lake Mburo NP, net als de impala's die we vandaag ook voor het eerst zagen. Dat blijven toch wel hele schattige dieren [e-1f60a]
We zagen ook heel veel giraffes en tot 3x toe een prachtig gekleurde bijeneter die steeds weg vloog als wij stil stonden [e-1f610]Desiree bood me als gevederd alternatief de soort van kipjes aan die hier veel zitten. Ze zitten meestal op de weg,vliegen weg als de jeep er aan komt, en gaan dan 5 meter verder weer op de weg zitten [e-1f605] En dat tot 3-4x toe [e-1f648]
Toen we met zonsondergang bij het meer kwamen zagen we nijlpaarden. Desiree wilde nog heel graag een foto van een gapend nijlpaard dus ze dacht misschien moet ik gewoon vriendelijk vragen of ze dat willen doen. Het werkte nog ook! En zo hard ik, met m'n camera op burst, een paar seconden later 96 foto's van een gapend nijlpaard [e-1f602] Daar zit vast wel eeen goeie tussen.
We waren een soort van op tijd terug (tijd is nog steeds elastisch he) voor het avond eten. Het eten was erg lekker. Vooral de taart met lemoncurd en passievrucht.
Wij genieten nog van een drankje. Morgenochtend hebben we nog een wandel safari in het park.
[userId] => 205702
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5084500
[countryId] => 191
[pictureCount] => 2
[visitorCount] => 105
[author] => Lisette
[cityName] => Rwesirabo
[travelId] => 527633
[travelTitle] => Oeganda
[travelTitleSlugified] => oeganda
[dateDepart] => 2022-06-22
[dateReturn] => 2022-07-04
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Oeganda
[countryIsoCode] => ug
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/054/578_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/205/702_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => lake-mburo-np
)
[42] => stdClass Object
(
[username] => lisetteteley
[datePublication] => 2022-07-01
[title] => D-day!
[message] => Vandaag is een bijzondere dag. Niet alleen omdat mijn broertje jarig is (proficiat!) maar vooral (sorry Chris [e-1f609]) omdat we naar de gorilla's gaan! Iets waar ik lang naar uitgekeken heb.
Het waaide nogal vannacht en daardoor had ik niet super geslapen. We dromen ook allebei veel. Ik denk door alles wat onze hersenen s avonds te verwerken hebben icm de malaria pillen [e-1f605] Maar ik moet eerlijk toegeven dat die kruik toch best lekker was. Ik blijf n koukleum natuurlijk [e-1f60b]
Omdat we op hoogte zitten (2300 m) is de lucht ijler en kost een stuk lopen meer energie dan normaal. We waren op alles voorbereid en zoals we tijdens het ontbijt zeiden: prepare for the worst and get the best [e-1f91e][e-1f3fc]
Met een regenjas, 1.5 liter water, een lunchpakket to go en onze camera gingen we op pad. Het was gelukkig mooi weer. Wel nog n beetje fris maar we zouden het vast snel warn krijgen [e-1f92d] Na de briefing werden we in groepjes van 8 verdeeld: iedere groep zou op zoek gaan naar een eigen gorilla familie. Er zijn veel gorilla families hier in Bwindi, maar 4 zijn aan mensen gewend: de rest niet. S ochtends vroeg gaan trackers al op pad om te kijken waar de diverse families zich bevinden. Daarna word je met een jeep zo dicht mogelijk bij die plek afgezet en daarna vertrek je de jungle in. Er kon iemand met je mee gaan om je tas te dragen en je te helpen met door de dichtbegroeide jungle te lopen. Op advies van onze gids, en om de community hier te steunen, hebben we dat gedaan. We kregen ook nog een lange wandelstok mee. Daar gingen we dan! Het was geen pad of een weg waar we liepen: alles werd voor ons weggekapt met een machette links en rechts om een pad te maken. Na nog geen 5 minuten moesten we stoppen. We kregen nog extra uitleg en moesten onze handen desinfecteren. Onze tassen bleven achter en de dragers ook. We moesten alvast een mondkapje op doen. Wij dachten dat ze zei dat we over n uur bij de gorilla's zouden zijn. Maar toen we 5 meter verder liepen zagen we de eerste al! Blijkbaar zat deze familie heel dicht bij de weg. In de boom hing er ook nog 1 en toen ze weg liepen gingen wij er langzaam achteraan. Ook hier werd overal een pad voor ons gemaakt door het dichtbegroeide bos. We moesten 10 meter afstand houden maar soms was het wel minder. In "onze" gorilla familie zat het grootste zilverrug mannetje. En die was ook in de buurt hoorden we. Dus daar gingen we naar op zoek. Het was echt wel indrukwekkend toen we m gevonden hadden. Toen hij daarna weg wilde kwam hij opeens onze kant op en moesten we snel naar achteren en de gids moest met z'n machette in de struiken slaan om m weg te jagen. Dat was toch wel ff schrikken [e-1f605] We zagen ook n moeder met n kleintje en 2 gorilla's die lagen te relaxen. De een gaf de ander een rug massage met z'n voeten en sloeg ook af en toen met z'n vuisten op z'n borstkast [e-1f602] Het uur vloog voorbij en voordat we het wisten moesten we weer terug. De dragers waren er ook weer met onze tassen en binnen een half uur stonden we weer bij onze jeep. We hadden ons op vanalles voorbereid maar niet dat we ze zo snel zouden vinden. Al met al was het een fantastische ervaring. Net voordat we terug gingen zag Desiree nog een gorilla in de bosjes naast de weg. Ze kan zo tracker worden hier [e-1f609]
Op de terugweg zijn we nog naar de community gegaan en hebben we een paar souvenirs gekocht. Desiree had denk ik liever een matras meegenomen maar die past net niet in de handbagege [e-1f605] En bij de lodge aangekomen hebben we onze lunch to go opgegeten [e-1f92d] We hadden gekozen voor Roll eggs (wat klinkt als Rolex als ze het hier uitspreken). Omdat we veel eerder terug waren dan gedacht hadden we nog tijd over. Desiree ging naar een dorpje en schooltje hier vlakbij en ik ging op zoek naar nog wat kameleonen. En dat bad leek me ook wel lekker. Helaas bleek dat het water niet echt warm werd en het een heel dun straaltje was. In dit tempo is t morgen pas vol.. Dan maar n hete douche vanavond.
Bij het schooltje waren de kinderen heel blij dat Desiree er was. Ik denk dat er eigenlijk nooit toeristen komen want ze vonden het heel bijzonder dat er een blank iemand was geweest. Toch is het wel echt schrijnend hoe de scholen hier zijn. Ja ze gaan naar school maar ze hebben er helemaal niks. Geen stoelen of bankjes om op te zitten, geen schriften of pennen, alleen een paar boekjes die van ellende uit elkaar vallen. Als we dat geweten hadden, hadden we wel wat mee genomen maar het was toevallig dat er tijd over was vandaag, anders was Desiree er ook niet naartoe gegaan. De mensen in het dorp vonden het trouwens erg raar dat ze al 33 was en niet getrouwd is en geen kinderen heeft. 2 huwelijksaanzoeken verder kwam ze weer terug, toch maar alleen [e-1f602]
[userId] => 205702
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5084469
[countryId] => 191
[pictureCount] => 2
[visitorCount] => 101
[author] => Lisette
[cityName] => Luhizha
[travelId] => 527633
[travelTitle] => Oeganda
[travelTitleSlugified] => oeganda
[dateDepart] => 2022-06-22
[dateReturn] => 2022-07-04
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Oeganda
[countryIsoCode] => ug
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/054/439_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/205/702_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => d-day
)
[43] => stdClass Object
(
[username] => NarandeinUganda
[datePublication] => 2022-06-30
[title] => Etnisch profileren
[message] =>
Deze dagen staat Jinja in het teken van een enorm groot crusade. Een grote evangelisatiecampagne. Op een veld met enorme boxen. Duizenden mensen komen bij elkaar om te zingen en Gods Woord te horen. Wonderen gebeuren er. Heel bijzonder.
Ik ken iemand in de organisatie, we hebben het er over gehad. Hij nodigde me uit om te komen. Ik ben niet zo’n mega-event-fan. En helemaal als het over God en geloof gaat, ben ik meer van de inkeer en stilte, het klooster.
Ik vind er ook wat van… van die crusade en dat deel ik ook.
Later dacht ik: ‘Dat is niet eerlijk. Ik ben er nog nooit geweest, maar heb er wel mijn mening over.’
Dus… zo bevind ik mij donderdag aan het eind van de middag op een boda naar het veld. Hoe dichterbij ik kom, hoe drukker het is. Aan de kant van de weg wordt van alles verkocht: water, sap, maiskolven, chapatti’s.
Voordat ik het terrein op kan ga ik door een poortje, mijn tas wordt nagekeken. Met de veiligheid zit het wel goed. Ik heb wat contant geld in mijn broekzak en mijn telefoon houd ik goed in de gaten. Ik kom door het poortje en meteen komt iemand van de organisatie op mij afgelopen: ‘Heeft u een tag?’ Zo’n kaartje om je nek om te laten zien dat je een bijzondere gast bent. Het duurt even voordat ik het door heb. ‘Nee, ik heb geen tag, moet ik dat hebben om binnen te komen?”
‘Nee, komt u maar… ‘
Met alle hoffelijkheid word ik naar een tent gebracht waar stoelen staan en veel witte mensen zitten.
Ik voel me ineens boos worden, niet gewaardeerd. Verdraaid. Ik kom hier net als iedereen dit event meemaken. Ik wil mijn vrienden hier ontmoeten. Hoezo, ik in een tent met witte mensen op een stoel, apart gezet. Ik wil op het veld staan, rondlopen, tussen de mensen zijn, de sfeer meekrijgen.
‘Sorry, ik wil graag op het veld staan en bij mijn vrienden zijn (ja, Ugandezen, zwarten). Gelukkig mag ik gaan. (En ja, ik begrijp deze mensen. Ze hebben ook hun instructies gekregen en deden hun best. Eén van hen keek me aan, moest lachen en kon mijn reactie wel waarderen).
Ik loop een enorm veld op. Tja, waar ik bekenden tegenkomen? Ga ik ze überhaupt wel tegenkomen in deze enorme mensen massa? Ben ik veilig hier… Zo ver ik om mijn heen kan kijken, ben ik de enige blanke en dan ook nog vrouw. Voelt dan toch even kwetsbaar. Maar al gauw zie ik iemand van de voetbal. Een grote sterke vent. Daar maar bij in de buurt blijven, mocht er iets gebeuren dan hoop ik dat hij voor mij opkomt… En dan komt de één na de ander langs: een groet, een knuffel, een gesprekje. Mensen die ik al een tijdje niet gezien had. En uitingen van waardering dat ik er ben. Ik heb genoten, daar op het veld, als één van de velen.
Kunnen we elkaar eindelijk eens benaderen en behandelen zonder kleur voorrang te geven of minder te vinden. We zijn allemaal mensen, uniek gemaakt in Gods beeld.
Etnisch profileren: wat heb ik er een hekel aan; als het in mijn nadeel werkt maar ook als het in mijn voordeel is.
[userId] => 435633
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5084429
[countryId] => 191
[pictureCount] => 1
[visitorCount] => 278
[author] => Wilma
[cityName] => Serere
[travelId] => 516816
[travelTitle] => Thuis in Uganda
[travelTitleSlugified] => thuis-in-uganda
[dateDepart] => 2018-01-30
[dateReturn] => 2025-12-31
[showDate] => yes
[goalId] => 11
[goalName] => Vrijwilligerswerk in het buitenland
[countryName] => Oeganda
[countryIsoCode] => ug
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/054/222_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/435/633_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => etnisch-profileren
)
[44] => stdClass Object
(
[username] => lisetteteley
[datePublication] => 2022-06-30
[title] => Op naar Bwindi!
[message] => Gister sprong er op het terras een spin op mij en daarna opde grond. Desiree kreeg er spontaan kippenvel van. Het leek me dan ook beter om niet te zeggen dat er n spin op bed zat toen we naar bed gingen [e-1f605] Uiteraard heb ik m wel dood gemept voordat we gingen slapen in ons mega grote bed.
Vannacht hoorden we soms geschreeuw van mensen en geweer schoten. We waren gelukkig gewaarschuwd dat de mensen in het dorp dat doen om de olifanten terug naar het National Park te jagen zodat ze hun oogst niet plat trappen.
We zouden pas na de lunch naar Bwindi vertrekken omdat het daar koeler is dan waar we nu zijn. Onze gids zei al dat t kouder zou zijn, omdat het op hoogte ligt, maar wij dachten dat zal toch wel meevallen. Tot we bij het kampvuur 2 Nederlanders spraken die er net vandaan kwamen en die zeiden ook dat t echt koud was. Hmm.. en dat je 's avonds zelfs een kruik krijgt voor in bed. Uh, wat? We genoten dus nog maar ff van 30 graden bij het zwembadje vanmorgen [e-1f60a]
Gister zagen we al dat ze stukken land aan het plat branden waren zodat er nieuw gras op zou groeien. Vandaag waren ze daar nog steeds mee bezig en reden we er vlak langs. Het is toch wel bijzonder dat het zo snel hersteld en bomen niet dood gaan, want ze doen dit ieder jaar.
Na een stukje nieuwe weg (met daar op zelf gemaakte drempels van zand [e-1f602]) en een paar uur African massage kwamen we aan in onze lodge in Bwindi. Onderweg kwamen kinderen naar de weg rennen om te zwaaien, zingen en dansen als we voorbij kwamen.
We hebben een mooie tent met mega badkamer en zelfs een bad! En we zijn blijkbaar de enige gasten. Hopelijk betekent dat ook dat er morgen niet zoveel mensen naar de gorilla's gaan? Laten we iig hopen dat het weer goed is en we ze zien! [e-1f91e][e-1f3fc] Tijdens een wandeling in de tuin zagen we iig al 2 kameleonen.
Vanavond hebben ze een lekker haard vuur voor ons aan gemaakt en idd al een kruik in bed gelegd [e-1f606] We hebben live entertainment van een oude man die een soort gitaar en fluit voor ons speelt. Voor mijn gevoel kent ie maar 2 liedjes maar dat komt vast doordat mijn Afrikaanse talen nogal roestig zijn [e-1f61c]
Ps: foto's plaatsen lukt niet altijd helaas
[userId] => 205702
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5084427
[countryId] => 191
[pictureCount] => 1
[visitorCount] => 97
[author] => Lisette
[cityName] => Luhizha
[travelId] => 527633
[travelTitle] => Oeganda
[travelTitleSlugified] => oeganda
[dateDepart] => 2022-06-22
[dateReturn] => 2022-07-04
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Oeganda
[countryIsoCode] => ug
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/055/481_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/205/702_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => op-naar-bwindi
)
)
)
[_currentPageNumber:protected] => 3
[_filter:protected] =>
[_itemCountPerPage:protected] => 15
[_pageCount:protected] => 4
[_pageRange:protected] => 10
[_pages:protected] => stdClass Object
(
[pageCount] => 4
[itemCountPerPage] => 15
[first] => 1
[current] => 3
[last] => 4
[previous] => 2
[next] => 4
[pagesInRange] => Array
(
[1] => 1
[2] => 2
[3] => 3
[4] => 4
)
[firstPageInRange] => 1
[lastPageInRange] => 4
[currentItemCount] => 15
[totalItemCount] => 60
[firstItemNumber] => 31
[lastItemNumber] => 45
)
[_view:protected] =>
)
[breadcrumb] =>
>
Reisverslagen
[styleSheet] => https://cdn.easyapps.nl/578/css/style.css
)
Tororo - Oeganda 
