Gastronomische ervaringenEen vakantie naar Turkije zou niet compleet zijn zonder te genieten van de overheerlijke Turkse keuken. Proef traditionele gerechten zoals kebab, baklava, pide en köfte, en laat je verleiden door de smaken van de lokale kruiden en specerijen. Bezoek lokale markten om verse ingrediënten te kopen, of dineer in gezellige familierestaurants waar je de authentieke Turkse gastvrijheid ervaart. Bovendien zijn er in de grotere steden tal van restaurants die culinaire hoogstandjes uit de internationale keuken serveren.
Prachtige natuur en diverse landschappen
Turkije heeft een gevarieerd landschap dat reizigers blijft verbazen. Van de zonovergoten stranden aan de Egeïsche en Middellandse Zee tot de besneeuwde bergtoppen in het oosten, er is voor ieder wat wils. Ontdek het bijzondere landschap van Cappadocië met haar feeërieke schoorstenen en ondergrondse steden, of verken de watervallen en kloven van het Taurusgebergte. Het land biedt talloze mogelijkheden voor natuurliefhebbers en avonturiers om te wandelen, fietsen en raften.
[picture] => no
[pic1title] =>
[pic2title] =>
[pic3title] =>
[pic4title] =>
[pic5title] =>
[titleSlugified] => vakanties-naar-turkije-weer-erg-in-trek
[imageLink105x105] => https://cdn.easyapps.nl/578/img/icons/news_105x105.jpg
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/578/img/icons/news_50x50.png
[imageUrl] => https://cdn.easyapps.nl/578/img/slideshow/reisinspiratie/85/85_1.jpg
)
[2] => stdClass Object
(
[newsId] => 84
[date] => 2023-05-04
[title] => Welke reisverzekeringen kun je allemaal afsluiten?
[text] => Als je op reis gaat, kun je overwegen om daar een verzekering voor af te sluiten. Er zijn immers een aantal zaken die voor onvoorziene kosten kunnen zorgen, en het is heel denkbaar dat je jezelf daarvoor wilt indekken. Dat kan bijvoorbeeld met behulp van een reisverzekering bij Allianz Direct. Maar op wat voor manieren kun je je allemaal verzekeren voor een reis?
Kortlopende reisverzekering
Wil je een reisverzekering afsluiten voor één specifieke reis? Dan kun je kiezen voor een kortlopende reisverzekering. Zo’n verzekering sluit je af voor een afgebakende periode. Een kortlopende reisverzekering biedt dekking voor onvoorziene gebeurtenissen op en rondom je reis, zoals diefstal, verlies van bagage, medische kosten en annulering van de reis. Kortlopende reisverzekeringen zijn verhoudingsgewijs aan de dure kant.
Doorlopende reisverzekering
Ga je regelmatig op reis en wil je niet iedere keer een kortlopende reisverzekering hoeven te regelen? Dan kun je ervoor kiezen om een doorlopende reisverzekering te nemen. Dan heb je een reisverzekering waar je maandelijks een klein bedrag voor betaalt en van toepassing is op alle reizen die je maakt. Dat is voordeliger als je regelmatig op reis gaat dan telkens een kortlopende reisverzekering afsluiten en de dekking is in principe hetzelfde.
Annuleringsverzekering
Het kan zijn dat je het niet zo noodzakelijk vindt om een reisverzekering af te sluiten voor zaken als diefstal, verlies van bagage en medische kosten, maar dat je je wel zorgen maakt over het verliezen van je geld bij annulering van je reis. In dat geval kun je er ook voor kiezen om een speciale annuleringsverzekering af te sluiten. Deze worden vaak ook bij het boeken van reizen aangeboden. Zo’n annuleringsverzekering dekt de kosten die je maakt als je reis geannuleerd moet worden door onvoorziene omstandigheden, zoals ziekte, overlijden of werkgerelateerde redenen.
Bagageverzekering
Net zoals je je alleen voor annulering kunt verzekeren, kun je ook alleen je bagage verzekeren, namelijk met behulp van een bagageverzekering. Zo’n verzekering biedt dekking voor verlies, diefstal of beschadiging van je bagage tijdens je reis, inclusief persoonlijke eigendommen zoals sieraden en elektronica. Dit kan vooral handig zijn als je veel waardevolle spullen meeneemt op reis, of als je naar een bestemming gaat waar het risico op diefstal hoger is. Het is belangrijk om vooraf goed te controleren wat er precies gedekt wordt door de verzekering en wat de voorwaarden zijn. Vaak geldt er bijvoorbeeld een maximumbedrag per item of per reis en is er een eigen risico van toepassing.
Medische reisverzekering
Je kunt ook medische kosten die je maakt tijdens je reis naar het buitenland verzekeren met een medische reisverzekering. Bijvoorbeeld wanneer je in het buitenland ziek wordt of een ongeluk krijgt en medische hulp nodig hebt. Een medische reisverzekering kan ook de kosten dekken voor spoedeisende repatriëring naar huis, als dat medisch noodzakelijk is. Het is belangrijk om te weten dat je reguliere zorgverzekering niet altijd alle medische kosten in het buitenland dekt. Een medische reisverzekering kan daarom een goede aanvulling zijn op je reguliere zorgverzekering.
Kijk bij het afsluiten van een reisverzekering altijd goed naar de voorwaarden. Per verzekeraar en verzekering kunnen de voorwaarden immers sterk uit elkaar lopen. Je wilt wel daadwerkelijk goed verzekerd zijn voor jouw persoonlijke behoeftes.
[picture] => no
[pic1title] =>
[pic2title] =>
[pic3title] =>
[pic4title] =>
[pic5title] =>
[titleSlugified] => welke-reisverzekeringen-kun-je-allemaal-afsluiten
[imageLink105x105] => https://cdn.easyapps.nl/578/img/icons/news_105x105.jpg
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/578/img/icons/news_50x50.png
[imageUrl] => https://cdn.easyapps.nl/578/img/slideshow/reisinspiratie/84/84_1.jpg
)
)
[topCountries] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[continentId] => 6
[countryId] => 196
[reportCount] => 31
[pictureCount] => 65535
[position] => 1
[countryName] => Verenigde Staten
[countryIsoCode] => US
[continentName] => Noord-Amerika
)
[1] => stdClass Object
(
[continentId] => 4
[countryId] => 169
[reportCount] => 22
[pictureCount] => 65535
[position] => 2
[countryName] => Spanje
[countryIsoCode] => ES
[continentName] => Europa
)
[2] => stdClass Object
(
[continentId] => 4
[countryId] => 64
[reportCount] => 10
[pictureCount] => 65535
[position] => 3
[countryName] => Frankrijk
[countryIsoCode] => FR
[continentName] => Europa
)
[3] => stdClass Object
(
[continentId] => 9
[countryId] => 42
[reportCount] => 8
[pictureCount] => 30001
[position] => 4
[countryName] => Colombia
[countryIsoCode] => CO
[continentName] => Zuid-Amerika
)
[4] => stdClass Object
(
[continentId] => 4
[countryId] => 85
[reportCount] => 7
[pictureCount] => 12025
[position] => 5
[countryName] => Hongarije
[countryIsoCode] => HU
[continentName] => Europa
)
[5] => stdClass Object
(
[continentId] => 2
[countryId] => 88
[reportCount] => 7
[pictureCount] => 65535
[position] => 6
[countryName] => Indonesië
[countryIsoCode] => ID
[continentName] => Azië
)
[6] => stdClass Object
(
[continentId] => 2
[countryId] => 183
[reportCount] => 4
[pictureCount] => 65535
[position] => 7
[countryName] => Thailand
[countryIsoCode] => TH
[continentName] => Azië
)
[7] => stdClass Object
(
[continentId] => 9
[countryId] => 147
[reportCount] => 4
[pictureCount] => 65535
[position] => 8
[countryName] => Peru
[countryIsoCode] => PE
[continentName] => Zuid-Amerika
)
[8] => stdClass Object
(
[continentId] => 4
[countryId] => 140
[reportCount] => 3
[pictureCount] => 63480
[position] => 9
[countryName] => Noorwegen
[countryIsoCode] => NO
[continentName] => Europa
)
[9] => stdClass Object
(
[continentId] => 4
[countryId] => 93
[reportCount] => 3
[pictureCount] => 65535
[position] => 10
[countryName] => Italië
[countryIsoCode] => IT
[continentName] => Europa
)
)
[countryId] => 0
[countryName] =>
[continentId] => 0
[continentName] =>
[portalReports] => ArrayIterator Object
(
[storage:ArrayIterator:private] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[username] => linyflipkoster
[datePublication] => 2023-05-29
[title] => Mooi Duitsland
[message] => Zo. 21 mei gaan we verder van Ketzin naar Potsdam; Camping Sanssouci (zonder zorgen) ook hier een allerhartelijkst ontvangst.
Hier blijven we twee nachten. We voeren niets uit dan alleen luieren, o ja, en Liny doet de was, en ‘s avonds eten we in het restaurant.
Van di. 23 mei t/m do. 25 mei doen we de rest van onze campings inspectie. Via de omgeving van Lutherstadt Wittenberg naar de Harz. De laatste camping is dan ‘Birnbaumteich’in Harzgerode.
Deze camping hebben we zien opbouwen van een amper bezochte camping tot een bloeiende camping dankzij de promotie, die wij voor ACSI verkopen, en onze adviezen. Er zijn sinds afgelopen week nieuwe eigenaren. Drie echtparen die de camping hebben overgenomen. Toevallig waren er twee van aanwezig en konden we gelijk alles uitleggen wat promotie aangaat en zaken doen.
Op deze camping is een soort beheerders echtpaar waar we al die jaren dat we hier komen goed contact mee hebben. Axel is dan de beheerder en Astrid de ‘poetsvrouw, voor o.a. het sanitair.
De camping was volgeboekt maar Axel bemoeide zich er even mee en we kregen toch nog een plekje waar misschien zondag iemand zou komen. Mooi geregeld. Later zal blijken dat diegene niet komt dus we blijven hier t/m zondag.
Vrijdag 26/05 handelen we onze zaakjes met de nieuwe eigenaren af. Ze zijn zeer enthousiast en nemen de promotie van de vorige eigenaar over. Goed voor ACSI en voor ons. Het is overdag schitterend weer alleen de nachten zijn nog steeds koud.
Zaterdag is een gezellige dag op de camping. Er is een beachvolleybal toernooi tussen de campinggasten, maar wel officieel en met een scheidsrechter. Verder is er een kleine rommel markt met vijf kramen en Liny scoort zowaar nog een krultang voor € 2,-. Daarnaast zijn er natuurlijk de gebruikelijke vreet en zuip tenten. Maar het zuipen viel wel en het bleef allemaal netjes en ordelijk; maar ja de Duitsers zijn nu eenmaal bierdrinkers.
Zondag, 1e pinksterdag; We komen er te laat achter dat er in Harzgerode een baptistengemeente is. Daarnaast hebben we geen internet en wordt het dus een ‘geestelijke’ arme pinksterzondag (wat een woordspeling). Maandag 2e pinksterdag breken we op en gaan ri. Teutoburgerwoud. We hebben onze plannen gewijzigd.
We rijden een werkelijke schitterende route van 184 km. via B en N wegen; geen snelweg gezien. Eerst door de Harz met weliswaar een enorme kaalslag en nog totaal dode en kale bossen, maar ondanks dat, heel mooi. Vervolgens rijden we het Teutoburgerwoud in. We landden op camping ‘Teutoburgerwoud’ in Barntrup. Hier zwaaien Wouter en zijn Bulgaarse vrouw de scepter. Barntrup ligt tussen Detmold (stamslot van Prins Bernhard) en Hameln (de rattenvanger).
Het is een keurig verzorgde camping met mooie camper plaatsen.
Hier blijven we drie nachten.
[userId] => 88072
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5093745
[countryId] => 70
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 7
[author] => liny en flip
[cityName] => Ketzin
[travelId] => 528679
[travelTitle] => Weer iets anders
[travelTitleSlugified] => weer-iets-anders
[dateDepart] => 2023-04-28
[dateReturn] => 2023-07-01
[showDate] => yes
[goalId] => 99
[goalName] => Iets anders...
[countryName] => Duitsland
[countryIsoCode] => de
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/duitsland,ketzin
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/088/072_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => mooi-duitsland
)
[1] => stdClass Object
(
[username] => EricenLida
[datePublication] => 2023-05-29
[title] => Op weg naar Kristiansand
[message] => Vandaag was het uitslapen geblazen in huize camper en dat was aardig gelukt. Het was half negen toen wij het nestje verlieten. De buurtjes, die met de fiets zijn, waren alweer onderweg dat was jammer. Ik had ze nog wel willen uitzwaaien. Na het douchen en ontbijten was het sanitair legen en vullen aanbod. Nadat het was gebeurd, gingen we op weg naar onze eerste etappe Flekkenfjord.
Flekkenfjord staat bekend als Hollenderbyen oftewel “Nederlandse stad” wegens een sterke band met Nederland in de jaren 1500-1600. Helaas was alles dicht en een wandeling langs de witte huisjes en winkels was ons hoogte punt van Flekkenfjord.
Op weg naar de vuurtoren van Lindesnes. De vuurtoren bevindt zich op het meest zuidelijke punt van het Noorse vaste land. Hij werd gebouwd in 1650 en is nu een museum. Nadat we uit ons hemd waren gewaaid, gingen we op weg naar onze overnachting een camping in Mandal. Mandal is door de vele concerten de livemuziek hoofdstad van Noorwegen. In de zomer is elke woensdag een concert. Het is een mooi centrum met witte huisjes. Helaas treffen we een lege stille stad aan (2ePinksterdag).
Een wandeling van de camping naar het Steakhuis met een kortingsbon van 15% deed ons goed smaken. Het was voor ons de eerste keer dat wij gingen eten buiten de camperdeur in Noorwegen. De vrouw des camper had ook een vrije avond en de afwasser ook.
We schieten aardig op en morgen zijn we op het punt waar we zijn begonnen Kristiansand. Donderdagmorgen nemen we de Ferry naar Hirtshals Denemarken.
Camping Topcamp Sjosanden Mandal
Gereden Km 112
Weer zonnig veel wind later bewolkt
[userId] => 278885
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5093744
[countryId] => 140
[pictureCount] => 6
[visitorCount] => 18
[author] => Eric en Lida
[cityName] => Mandal
[travelId] => 528502
[travelTitle] => Met de camper naar Noorwegen
[travelTitleSlugified] => met-de-camper-naar-noorwegen
[dateDepart] => 2023-05-11
[dateReturn] => 2023-06-02
[showDate] => yes
[goalId] => 99
[goalName] => Iets anders...
[countryName] => Noorwegen
[countryIsoCode] => no
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/118/427_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/278/885_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => op-weg-naar-kristiansand
)
[2] => stdClass Object
(
[username] => diendirk
[datePublication] => 2023-05-29
[title] => Vijfde vakantiedag
[message] => Zo vandaag weer een verslag van wat we hebben gedaan. Gisteren lukte het niet, want er was geen internetverbinding op de camping. We hadden toen ook een relaxdag en hebben lekker voor de camper in het zonnetje gezeten. ‘s Avonds heb ik Dirk ingemaakt met Triominos!!!
Vanmorgen zijn we heel rustig op weg gegaan. Eerst kwamen we in Cabourg. Dat is een chique oude strandplaats, goed te vergelijken met Scheveningen bij ons. Het heeft ook een Grande Hotel en een ouderwets Casino. Verder heel veel winkeltjes. Hier is 2e Pinksterdag ook een vrije dag en het was heel druk op straat en op het strand.
Daarna zijn wel verder gereden over binnenweggetjes, soms zagen we de zee en daarna reden we door kleine dorpjes onder de bomen door. Overal daar was het heel rustig. Soms kwamen we op zo’n smal weggetje zo’n grote tractor tegen en dan is het wel eens wat passen en meten om elkaar te passeren.
Toen kwamen we bij het plaatsje Courseulles-sur-Mer. Hier ligt Juno Beach, het strand waar de Canadese invasie op 6 juni 1944 was. Na wat gezoek voor een camperparkeerplaats zijn we naar het strand gelopen. Hier konden we niet op, want je werd compleet gezandstraald. Er staat windkracht 5 no en het zand waait je letterlijk om de oren. Toen zijn we langs de andere kant naar de herdenkingsmonumenten gelopen. Mei en juni zijn speciale herdenkingsmaanden hier. Buiten waren verschillende plaquettes met de geschiedenis van de invasie
en er was een tentoonstelling binnen. Veel Amerikanen waren er. We hebben bij de souvenirs rondgekeken en zijn we weer naar de camper gegaan. Morgen gaan we naar Omaha Beach.
Onze camping is niet ver van hier en we waren nu lekker op tijd.
We hebben een heerlijk grote plek voor de camper boven op de rotsen. Ook hier waait het heel hard en het is geen weer om buiten te zitten, ook al schijnt de zon volop. We zijn de omgeving gaan verkennen, nadat we de camper hadden geïnstalleerd. Vanuit de camper kun je de Atlantische Oceaan zien! We zijn naar het uiterste puntje van de camping gelopen en van hieruit heb je een schitterend uitzicht!
We zijn naar beneden gelopen, het was erg steil! Beneden zijn we over de pier tot boven de golven gelopen. Heel veel golven!!
Vanavond hebben we in het campingrestaurant gegeten, errug lekker!! Ik heb Calvados gedronken. Dat wordt hier gemaakt en dat kende ik nog niet….nu wel, aardig sterk.
Nu zitten we aan een bakkie koffie en gaan straks bekijken wat we morgen gaan doen. Het waait zo hard dat de camper heen en weer beweegt. Worden we straks lekker in slaap geschut….
Ik heb vandaag bijna 17000 stappen gezet, dat is ruim 13 km.
Als de wind het toelaat willen we morgen gaan fietsen.
.
[userId] => 442082
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5093743
[countryId] => 64
[pictureCount] => 10
[visitorCount] => 14
[author] => Diny
[cityName] => Vierville-sur-Mer
[travelId] => 528754
[travelTitle] => Eerste Camper vakantie
[travelTitleSlugified] => eerste-camper-vakantie
[dateDepart] => 2023-05-25
[dateReturn] => 2023-06-09
[showDate] => yes
[goalId] => 99
[goalName] => Iets anders...
[countryName] => Frankrijk
[countryIsoCode] => fr
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/118/431_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/442/082_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => vijfde-vakantiedag
)
[3] => stdClass Object
(
[username] => IrmaOnderweg
[datePublication] => 2023-05-29
[title] => Het raakt me!
[message] => Aan de grenzen van Europa gebeurt van alles. Zo ook in het Noord Franse Calais/Duinkerken. Vele mensen zijn op de vlucht en verblijven in deze jungle. De reden zijn divers; oorlog, Dublin claim (asielzoekers die via een ander Europees land in bv Nederland aankwamen en in het eerste Europese land asiel hadden moeten aanvragen), klimaat vluchteling, uitgeprocedeerd in een ander Europees land.
In maart was het in Calais en Duinkerken nog relatief rustig (300-400) Het aantal vluchtelingen (700) onderweg naar de UK neemt nu snel toe. Naast veel alleenstaande jonge mannen zijn er nu ook veel jonge gezinnen. Drie weken geleden is het kamp door de politie ontruimt, dit ging met geweld. De vluchtelingen wonen verspreid over een groot gebied tussen Calais en Duinkerken.
Vandaag heb ik voor het eerst als verpleegkundige binnen “No Border Medics” (nobordermedics.org) gewerkt. Het warehouse was ons start en verzamelpunt. Allerlei materiaal hebben we meegenomen: tent, verbandmateriaal, medicatie etc. Gezamenlijk zijn we naar het kamp gereden waar we de kliniek hebben opgebouwd.
De distributieplek waar we de tent hebben opgezet en waar ook andere organisaties hun plek inrichten, bevindt zich aan het water op een kruispunt aan een soort van gravelroad met daarachter alleen maar bos.
In totaal hebben we vandaag 126 mensen gezien. Klachten variëren maar het gaat vooral om scabies, scabiës, (brand) wonden, verkoudheid, maag en tanden. Het raakt me als er een smerig uitziend kind van 5 jaar, zonder zijn ouders,bij me komt zitten en vertelt dat hij last heeft van zijn knie. Het raakt me als een jongeman van pakweg 30 jaar vertelt dat hij klachten heeft van braken en misselijkheid omdat hij de dag ervoor op “game” is geweest en (te) veel zeewater heeft binnen gekregen. Het raakt me dat deze groep in de UK niet op een legale wijze asiel aan kan vragen. Het raakt me dat Europa wegkijkt! Choose Love!
[userId] => 441190
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5093740
[countryId] => 64
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 19
[author] => Irma
[cityName] => Duinkerke
[travelId] => 528475
[travelTitle] => De Jungles van Calais en Duinkerke
[travelTitleSlugified] => de-jungles-van-calais-en-duinkerke
[dateDepart] => 2023-03-17
[dateReturn] => 2023-03-19
[showDate] => yes
[goalId] => 11
[goalName] => Vrijwilligerswerk in het buitenland
[countryName] => Frankrijk
[countryIsoCode] => fr
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/frankrijk,duinkerke
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/441/190_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => het-raakt-me
)
[4] => stdClass Object
(
[username] => KKK-DDD
[datePublication] => 2023-05-29
[title] => Dag 2: Julierpass en Albullapass
[message] => Harry was ’s ochtends vergeefs naar de supermarkt gelopen (was dicht op 2depinksterdag) heeft Harry toch nog enkele plaatselijke delicatessen kunnen scoren bij de ambachtelijke kaasboer en slager. Rohschinken, Wiesner Alpkäse, Buender Hirschfleischkäse, Caviaschnitte und Davoser Schafkäse. Hij was wel open op Pinkstermaandag. Hapjes voor bij de borrel vanavond, nou ja… cola. Oh shit .. die is inmiddels ook op. Harry had wat tijd in zijn agenda om te shoppen in t winkelhart van Schmitten, want ik was ruim een uur eerder terug dan de anderen. Er was iets misgegaan in ploegentactiek boven op de Passo dal Güglia (ofwel de Julierpass, zoals de Friezen zeggen). Hij moest de kortste weg terug om bevoorrading te halen voor de toppers. (Hij had wegens zijn holtes al besloten alleen de Julierpass te rijden). Hij doet dit natuurlijk graag, Na een snelle afdaling met wat schakel problemen kwam hij uiteindelijk weer in het dal. Oortjes werken niet op zo’n afstand. De rest van de mannen zijn doorgereden naar st Moritz. Onderweg nog even de route kwijtgeraakt en daar stonden we voor een opgeheven spoorwegovergang even goed uitgekeken en onze route vervolgt die over een vliegveld voor Ulta light ze hadden gelukkig vrij vandaag. Vanaf La Punt zijn Okke, Boreas en Wim begonnen aan de steile beklimming van de Albulapass. Na 10 km zwoegen kwamen we boven in een schitterend sneeuwlandschap. Na koffie op terras waar we hartelijk werden onthaald door een Friezin die al 30 jaar in Zwitserland woont en ons even bijpraatte over de stand van zaken van de instortende berg die niet ver van ons huis blijkt te zijn maar ons dorp is veilig. In de afdaling van de Albullapass werden we wel overvallen door regen ook al was dat van korte duur. Nog genoten van de draailussen van de trein van Rätische Bahn op de Albullaspoorlijn (wereld erfgoed). Harry had hier allemaal geen last van. Hij heeft zich lekker in zonnetje, lekker relaxed laten ‘afzakken’. Zag nu veel meer van de prachtige omgeving dan tijdens de beklimming. Op de top nog wel tijd gehad om, tijdens bespreken van deze mislukte ploegentactiek, voor de gebruikelijke ‘sticker-fotoshoot’ uit te voeren.Overigens het door Okke professionele geprepareerde achterwiel hield zich fabelhaft. Fiets met berijder (iets minder professioneel) lagen als n huis aan ’t asfalt gekleefd…. net Max.
Gisteravond waren en nog wel langdiscussie welke route we van daag zouden rijen het werd dus rondje Julierpass en Albulapass dit werd pas bereikt na 3 stemmingsrondes. Harry moest na zijn finish eindeloos wachten op de toppers. Ha kon tukkie doen en had geregeld dat we in de tuin mochten zitten in het zonnetje. Toen ze er eindelijk waren , waren ze nog nat van de regen… of ’t zweet .
Voor t eten nog effe naar de kerk gekuierd. Kuitenbijterpad. Zondags bergschoenen aan hier, en niet voor minder validen. God is selectief hier. Boven laat Okke z’n drone zweven met behulp van de geesten boven t kerkhof. Ik probeer Wim nog boos naar de kerkklok wijzend op de kiek te krijgen… maar hij weigert en is gelijk z’n goeie humeur kwijt. Wim en ik moeten ons nog op leven en dood verdedigen tegen Dido de agressieve drone.
Okke’s kookbeurt is een koningsmaal. Honderd bonensoorten. Ook kwantiteit was goed, we krijgen ’t niet op.
[userId] => 386261
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5093739
[countryId] => 179
[pictureCount] => 7
[visitorCount] => 29
[author] => Okke en Harry
[cityName] => Schmitten
[travelId] => 528738
[travelTitle] => Graubünden & Bayern
[travelTitleSlugified] => graubnden-bayern
[dateDepart] => 2023-05-27
[dateReturn] => 2023-06-04
[showDate] => yes
[goalId] => 6
[goalName] => Een korte vakantie
[countryName] => Zwitserland
[countryIsoCode] => ch
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/118/417_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/386/261_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => dag-2-julierpass-en-albullapass
)
[5] => stdClass Object
(
[username] => geertenleny
[datePublication] => 2023-05-29
[title] => Castel Vecchio
[message] => Castel Vecchio (27 t/m 30 mei)
Naar de volgende camping Il Collaccio was maar 200 km en omdat we pas na de middag op de camping terecht kunnen hebben we geen haast om te vertrekken. De reis ging goed maar het laatste stukje was spannend. Het was erg bergachtig met steile weggetjes en wij sloegen ook nog een verkeerd weggetje in. We zijn er weer gekomen en de camping ligt tegen een steile helling gebouwd, je hebt een prachtig uitzicht, maar moet voor alles, toiletgebouw, restaurant, zwembad, behoorlijk klimmen. ’s Avonds hadden we een maaltijd in het restaurant van de camping. De volgende dag was een vrije dag waarop we de gebruikelijke klusjes hebben gedaan. ’s Middags konden de liefhebbers in een zaaltje boven naar de formule 1 wedstrijd in Monaco kijken. Ik heb lekker een boek gelezen. Daarna hebben we nog een potje jeu de boules gespeeld. Geert en ik moesten toevallig samen spelen tegen 2 anderen. We hebben gewonnen met 13-2. Vandaag, maandag stond een excursie op het programma naar Spoleto. Een vestingstadje hoog in de bergen. Het lag in de Romeinse tijd op de route van de Adriatische kust naar Rome en was in die tijd een belangrijke plaats. Je kon op verschillende plaatsen nog resten zien van die tijd, zoals een triomfboog, een theater, een aquaduct, etc. De kathedraal stamt uit de 12e eeuw. Wat opvalt in die stadjes is de hele nauwe straatjes en het verkeer wat daar toch nog door heen gaat. Om 13.00 uur zaten we weer in de bus terug en op de camping aangekomen stond een lunchbuffet voor ons klaar. We waren net op tijd terug bij de caravan. Het heeft daarna geregend, kon je lekker een dutje op doen. Verder hadden we deze dagen prima weer.
’s Morgens en ’s avonds een beetje fris, maar zodra de zon doorkomt is het warm. Morgen vertrekken we naar Cologna Spiaggia. De camping ligt aan het strand. Het is maar 135 km, wel grotendeels door de bergen.
[userId] => 441324
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5093738
[countryId] => 93
[pictureCount] => 6
[visitorCount] => 11
[author] => Leny
[cityName] => Preci
[travelId] => 528702
[travelTitle] => Abruzzen en Puglia
[travelTitleSlugified] => abruzzen-en-puglia
[dateDepart] => 2023-05-13
[dateReturn] => 2023-07-11
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Italië
[countryIsoCode] => it
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/118/404_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/441/324_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => castel-vecchio
)
[6] => stdClass Object
(
[username] => akkertjes
[datePublication] => 2023-05-28
[title] => Epidavros
[message] => Zondag 28 mei
Na gisteren van een vrije dag hebben genoten vertrekken we vandaag al om 7.45 uur met de bus naar Hermione. Daar zullen we om half tien met een gecharterd bootje de oversteek maken naar het eilandje Hydra. De anderhalf uur durende bustocht door de bergen is erg mooi met schitterende vergezichten.
Het bootje komt precies op tijd aanvaren, en als we allemaal aan boord zijn vaart hij met een snelheid die niet onderdoet voor de Rotterdamse watertaxi’s in een half uur naar het eilandje. Pas op het laatst doemt het mooie tegen de berg aan gelegen hoofdstadje van het kleine eiland voor ons op. Het eerste wat we zien zijn grijze bastions waarop kanonnen staan die naar de zee gericht zijn. En twee windmolens. Daar achter ligt een mooi wit gekalkt stadje tegen de rotsen aan. Als we van de boot afstappen hebben we twee uur om het eilandje te verkennen. Wij beperken ons tot het stadje zelf. Het eilandje is autovrij. Heerlijk! De goederen die vervoerd moeten worden gaan in laadbakken met wielen of op paarden. Het stadje is erg schilderachtig, met nauwe straatjes en veel marmer op de grond. In het haventje hele luxe jachten afgewisseld met kleinere bootjes. Een grote gezellige boulevard maakt het tot een zeer aangename plek om rond te kijken. We drinken koffie bij een restaurantje aan de boulevard, wandelen naar één van de Bastions en door de leuke straatjes. Voor we het weten zijn de twee uur voorbij. We hadden hier nog wel een paar uur langer willen blijven. De terugtocht met de boot en de mooie bustocht maken deze zondagse excursie tot een leuk uitje.
Maandag pakken we aan het eind van de ochtend de fiets en rijden we naar het haventje van Epidavros. We zijn hier 25 jaar geleden ook geweest en het ziet er uit zoals we het ons herinneren. We kijken wat rond, lunchen aan het water en fietsen daarna naar camping Nicolas l, de camping waar we 25 jaar geleden hebben gekampeerd. Hoewel het daar wat veranderd is, herkennen we de plek waar we toen gestaan hebben.
Terug bij de camper genieten we buiten nog een tijdje van het mooie griekse weer. Morgen weer een reisdag.
[userId] => 221620
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5093737
[countryId] => 74
[pictureCount] => 19
[visitorCount] => 12
[author] => Annie & Henk
[cityName] => Epidavros Limira
[travelId] => 528459
[travelTitle] => Grand Tour Griekenland
[travelTitleSlugified] => grand-tour-griekenland
[dateDepart] => 2023-05-19
[dateReturn] => 2023-07-02
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Griekenland
[countryIsoCode] => gr
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/118/397_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/221/620_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => epidavros
)
[7] => stdClass Object
(
[username] => DeDrijvers
[datePublication] => 2023-05-29
[title] => Sneeuwwandeling 2500 tot 3000 meter,zwaar en mooi
[message] => Het weer was weer wat beter en zeker om naar de eeuwige sneeuw te gaan. Maar wel weer rustig opgestaan, we hebben vakantie en geen haast. Rond 10 uur in de auto, maar wel even een extra thermo shirt aangetrokken. We hadden op de webcam van het ski-gebied gezien dat het 5 graden of minder “boven” kon zijn. Via Granada de bergen in, een lange, kronkelige weg omhoog, maar wel breed genoeg. Al gauw werden de uitzichten, mooier en mooier. Uiteindelijk kwamen we aan bij Pradollano. We zagen een grote parkeerplaats en een weg die leek een tunnel in te gaan. Dat bleek dus een hele grote parkeergarage ondergronds[e-1f60a]. Omgedraaid en op de grote vrijwel lege parkeerplaats buiten geparkeerd. Het (ski) dorp ingelopen richting de skilift, die helaas dicht was (stond niet op de site). Een paar aardige Spanjaarden vertelden ons, waar we naar toe moesten om de berg Pico Valeta te kunnen beklimmen (3398 meter). Nog weer 3 km omhoog met de auto. Vervolgens wandelschoenen en lopen maar. Het ging gelijk vrij steil omhoog via een vaag pad met stenen. Al gauw zagen we de eerste sneeuw. Hoe hoger we kwamen, hoe meer sneeuw. Na een tijdje liepen we alleen nog maar in de sneeuw. Uiteindelijk zijn we tot ruim 3040 meter gegaan. Eigenlijk wilden we naar de top, maar dat had nog een 1 uur steil omhoog in de sneeuw betekend. Onze schoenen zakten tot aan de enkels in de sneeuw! Mooie foto’s kunnen nemen en van onze lunch genoten. Terug trok het helemaal dicht en zijn we uit voorzorg over de weg gegaan. Op de heenweg kruisten wij die steeds. Na een tijdje werd het weer wat beter, dus maar weer rechtuit naar beneden (korter). Uiteindelijk beneden en nog even naar het eerste dorpje terug gegaan voor een bakkie. Daar kwamen we in gesprek met wat Amerikanen, die TADEJ POGACAR waren tegen gekomen. Ook hadden wij een wielrenster van Sdworks gezien. Uiteindelijk met zijn allen “happy birthday” gezongen voor de serveerster[e-1f600].
Naar de camping en even chillen, toch wel moe! We hadden een lekkere entrecote liggen, dus die heerlijk op gegeten. Toetje was een ijsje, maar dat waren wel hele kleine mini cornetjes! (10 cm). Dus maar 2 genomen…. Douchen en insmeren, vooral ons gezicht, want het was toch we snel gegaan op die hoogte. En nu zit Marie-Jose te wachten tot ik klaar ben, om een spelletje te spelen.
[userId] => 428514
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5093736
[countryId] => 169
[pictureCount] => 5
[visitorCount] => 21
[author] => Eric
[cityName] => Otura
[travelId] => 528692
[travelTitle] => Rondje Spanje of ....
[travelTitleSlugified] => rondje-spanje-of
[dateDepart] => 2023-05-12
[dateReturn] => 2023-07-05
[showDate] => yes
[goalId] => 99
[goalName] => Iets anders...
[countryName] => Spanje
[countryIsoCode] => es
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/118/376_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/428/514_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => sneeuwwandeling-2500-tot-3000-meter-zwaar-en-mooi
)
[8] => stdClass Object
(
[username] => keesiberico
[datePublication] => 2023-05-29
[title] => Drielandenpunt
[message] => Stavelot - Montenau - St.Vith - Burg-Reuland - Ouren - Harspelt - Dasburg - Obereisenbach 81 km
Vanuit Stavelot kon ik gelijk steil omhoog om van de rivier weg te komen. Na een op en neer gaande tocht kwam ik in Montenau (via de Klosterstrasse, dus in Duitstalige regio van België aangekomen) bij de Vennbahn uit. Dat is een fietsroute over een voormalige spoorlijn door een gebied met moerassig hoogveen. Prachtig!
Deze route leidde naar Sankt Vith en daarna nog even verder naar Burg-Reuland. Makkelijk fietsen en dat is ook wel even fijn!
Mijn weg vervolgd via een regionale fietsroute maar die gaat gewoon omhoog en omlaag. In Ouren zou ik afslaan en dat is vlak voor het drielandenpunt België- Luxemburg- Duitsland. De hele dag trouwens al telkens de grens over en dat leverde gelijk een zevental KPN-sms'jes op.
Vanuit Ouren wilde ik de route hoger op de berg nemen omdat ik dan meer keus had in campings waar ik eventueel zou kunnen neerstrijken. Nou dat heb ik geweten! Vanaf de rivier de Our ging het gelijk zeer stel omhoog, dat werd mee echt te machtig. Lopen dus, een kilometer of zo. Net weer op de fiets geklommen schiet er een ree over de weg, da's altijd een leuk gezicht. Eenmaal op de top kon ik over de Duitse heerwegen op en neer golvend lekker doortrappen naar Dasburg. Daar ben ik zo ongeveer naar beneden gevallen en kwam ik zoals bedoeld in Luxemburg bij de rivier de Our.
Helaas de camping op mijn kaart bestond niet meer, maar verderop lagen er nog meer. Nog even volhouden en toen ben ik bij een europarcs camping (nou ja meer huisjes dan tent) aangeland. Vanwege Pinksterweekend golden nog de topprijzen, maar er bestaan nog aardige mensen genoeg. Dus ik mag voor een zeer redelijke prijs en nachtje staan; is maar een zesde van de hotelkamer gisteren. [e-1f600]
Morgen weer de rivier over en het Naturpark Süd Eifel doorkruisen.
[userId] => 221672
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5093735
[countryId] => 110
[pictureCount] => 2
[visitorCount] => 16
[author] => Kees
[cityName] => Obereisenbach
[travelId] => 528439
[travelTitle] => Fietsreis naar Italië 2023
[travelTitleSlugified] => fietsreis-naar-itali-2023
[dateDepart] => 2023-05-24
[dateReturn] => 2023-08-31
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Luxemburg
[countryIsoCode] => lu
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/118/374_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/221/672_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => drielandenpunt
)
[9] => stdClass Object
(
[username] => Yvonneenrob
[datePublication] => 2023-05-29
[title] => Petra…..en het plotselinge einde
[message] => Zondagmorgen zijn we in de stromende regen vertrokken naar Petra, het weer is hier echt van slag. Dichter bij Petra wordt het langzamerhand droog. De bedoeling is om vandaag Pera te bezoeken via de zogenaamde backdoor. Dit is een veel toeristische route maar vergt wel een lange wandeling. Zodra via de backdoor naar Petra gaan veranderd de wereld. We wandelen door rotsachtig gebied waar bedoeien in tenten wonen. Overal zie je kuddes schapen en ezels rondlopen. Af en toe komt er iemand voorbij op een ezel. Na zo’n 1,5 uur lopen komen we bij de trappen welke ons richting Petra waar we als eerste bij het klooster aan zullen komen. Na in totaal 3 uur wandelen zien van afstand het klooster al liggen. Een prachtig in de bergen uitgehakt klooster. Hier hebben we even heerlijk gezeten en genoten van het mooie uitzicht. Het klooster is een van de minst bezochte gedeeltes, dit komt vooral omdat het vanaf de ingang een flink stuk lopen is en je 950 treden op moet. Dit is de reden waarvoor wij voor de ingang vis de backdoor hebben gekozen.Wel een lange wandeling maar lang niet zo zwaar. Na het klooster dalen wij de 950 trappen richting de rest van Petra af . De treden zijn glad door de regen die is gevallen. En dit precies de plek waar het fout gaat. Yvonne glijd weg, valt ongelukkig en heeft direct pijn in haar been. Verder.open gaat niet. Met een paard dat precies op juiste moment langs komt wordt ze naar beneden gebracht waar een dokter naar haar been kijkt. Hij adviseert om naar het ziekenhuis te gaan voor een foto. Met een ziekenwagen worden we naar ziekenhuis gebracht waar na blijkt waar we al bang voor waren, Yvonne heeft haar kuitbeen gebroken en moet in het gips. Een ongelukkige val beëindigd dus plotseling onze vakantie. Momenteel wachten we in ons hotel op bericht van de ANWB alarmcentrale wanneer we terug kunnen naar Nederland. Door de Pinksteren verloopt ditties allemaal even snel. Hopelijk kunnen we snel terug naar Nederland zodat Yvonne daar haar been verder kan laten onderzoeken en (hopelijk) snel kan herstellen.
[userId] => 262724
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5093734
[countryId] => 97
[pictureCount] => 5
[visitorCount] => 14
[author] => Rob
[cityName] => Petra
[travelId] => 528755
[travelTitle] => Jordanie
[travelTitleSlugified] => jordanie
[dateDepart] => 2023-05-23
[dateReturn] => 2023-06-02
[showDate] => yes
[goalId] => 1
[goalName] => Backpacken
[countryName] => Jordanië
[countryIsoCode] => jo
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/118/370_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/262/724_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => petra-en-het-plotselinge-einde
)
[10] => stdClass Object
(
[username] => Ellyopavontuur
[datePublication] => 2023-05-29
[title] => De reis naar Hildesheim via Hameln
[message] => 29 mei 2023: Tweede Pinksterdag
Ik ben weer “en route”. Zoals jullie van mij gewend zijn ben ik vanmorgen weer om ongeveer 9 uur weggereden. Heel rustig. Ook nog even langs de Dekamarkt voor wat banaantjes voor onderweg. Ik ben dit jaar niet met Tom op stap, maar met Bram. Rinske heeft deze man voor mij uitgezocht. Vroeger was het zo dat de ouders een man voor hun kinderen uitkozen, maar hier is het dus andersom. Ik moet wel zeggen dat hij een heerlijke stem heeft, maar dat hij misschien nog wel eigenwijzer is dan Tom.
Vandaag wilde ik reizen tot Hildesheim, een mooie afstand van bijna 400 kilometer. Kijk, ik rijd natuurlijk niet in een ruk naar Hildesheim. Ik wilde onderweg een stop maken in Hameln, je weet wel, van die rattenvanger. Ik ben daar ooit met Gilles geweest en ik vond het een leuk stadje. Ik twijfelde aan de kunde van mijn Bram en stopte onderweg om te kijken of hij het wel goed deed. Hij was zo volhardend. Maar het klopte.
Ik ben over de dijk naar Lelystad gereden en vervolgens via Dronten naar Kampen. Toen over de IJssel en daarna richting Almelo. Dat rijdt, hoewel 2-baans, best wel goed door. Je komt tenslotte bij Almelo uit en dan ben je al bijna bij de grens. Om elf uur reed ik Duitsland in. In Nederland was het vrij rustig, maar richting Osnabrück werd het drukker. Daarna werd het weer rustig. Ik reed door het Teutoburger Wald, het Wiehengebergte en het Weserbergland, een mooi rustig gebied. Ik zag de Porta Westfalica met het Kaiser Wilhelm monument. Het werd gebouwd tussen 1892 en 1896 in de toenmalige Pruisische provincie Westfalen. Het bouwwerk is 88 meter hoog en vanuit de wijde omtrek te zien. Ik ben er ooit met mijn ouders geweest en later met Gilles.
Bij Rinteln sloeg ik af richting Hameln. Daar had ik een parkeerplaats in de stad uitgezocht. Hij was zo goed als leeg en niet duur. Via een poortje stond je direct in de binnenstad. Hameln is leuk en in de zomer wordt hier altijd “de rattenvanger van Hameln” opgevoerd. Ik heb het met Gilles een keer gezien en er spelen heel wat kinderen mee.
Jullie kennen zo langzamerhand mijn liefde voor de architectuur wel. Na de route van de Backsteingotik en de vakwerkhuizen is het nu de beurt van de Weserrenaissance. Dit is een stijl in de architectuur in en rondom het dal van de Weser. Hij is te dateren vanaf het begin van de 16de eeuw tot halverwege de 17de eeuw. De Weserrenaissance combineert kenmerkende elementen van de Italiaanse renaissanve met de West-Europese renaissance, vooral de Nederlandse.
Kenmerkend voor de Weserrenaissance zijn onder andere rijk versierde gevels. Grote gebouwen, zoals kastelen, hebben vaak een Utlucht. Dat is een meerdere verdiepingen omvattende erker. Het atadhuis van Hameln heeft zo een erker en ook verschillende huizen in de stad. Het stadhuis stond alleen in de steigers, dus dat kon ik niet fotograferen, maar wel een heleboel andere mooie huizen en de kruittoren. Ik ben met Gilles ooit naar slot Hämelschenburg geweest en je weet niet wat je ziet!
Na een wandeling van anderhalf uur besloot ik mijn reis naar Hildesheim voor te zetten; nog zo’n 60 kilometer. Ik had een hotel besproken met een eigen parkeerplaats op een binnenplaats. Alleen wist ik niet dat er een festival gaande was. Ik reed een paar keer langs het hotel, wat al moeilijk genoeg was met al die feestvierende mensen op straat, tot ik het zat werd. Ik parkeerde de auto dubbel en belde naar de receptie. Ik moest een sleutel op komen halen en dan kon ik de binnenplaats op. Gelukkig kwam er niet een piepklein plaatsje vrij en mijn skills in het achteruit inparkeren kwamen hier goed van pas. Ik heb de sleutels opgehaald en moest voor de derde keer het rondje rijden, want de deur naar de binnenplaats zat in een andere straat.
Ik wist niet precies welke deur het was, het moest een bruine zijn. Maar het handige van een afstandsbediening is dat er meestal wel wat opengaat als je erop drukt. En zo ook hier. Een soort van “Sesam open u”. De poort was wel wat aan de krappe kant, maar het lukte. Er waren maar twee plaatsen beschikbaar. Gelukkig maar dat ik gereserveerd had, want als er voor de deur plaats is mag je maar twee uur blijven staan.
Ik heb hier een prachtige kamer, maar er mist toch wel wat in dit hotel. Ten eerste werkt de lift niet. Gelukkig werd mijn bagage naar boven gebracht. Ten tweede kan ik hier vanavond niet eten; het is een hotel met alleen ontbijt. Ten derde heb ik wel een waterkoker op de kamer, maar geen thee of koffie. Gelukkig heb ik altijd thee bij me. De receptioniste zei dat er op het festival wel eten was. Ik liep erheen maar ja, het was allemaal “Wurst” en heel veel bier. Ik hield het voor gezien. Ik had nog heerlijke broodjes in mijn koelbox die er om smeekten opgegeten te worden. Bovendien heb ik drinken, appeltjes en banaantjes dus ik kom niet van de honger om.
Zo, de eerste dag zit erop. Morgen naar slot Marienburg en nog een keertje naar het centrum van Hildesheim, dat een plaats heeft op de lijst van Unesco werelderfgoed.
[userId] => 428810
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5093732
[countryId] => 70
[pictureCount] => 4
[visitorCount] => 16
[author] => Elly
[cityName] => Hildesheim
[travelId] => 528766
[travelTitle] => Rondje Duitsland en Polen
[travelTitleSlugified] => rondje-duitsland-en-polen
[dateDepart] => 2023-05-29
[dateReturn] => 2023-06-21
[showDate] => yes
[goalId] => 99
[goalName] => Iets anders...
[countryName] => Duitsland
[countryIsoCode] => de
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/118/364_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/428/810_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => de-reis-naar-hildesheim-via-hameln
)
[11] => stdClass Object
(
[username] => hansenmarjoke
[datePublication] => 2023-05-29
[title] => 29 mei 2023
[message] => ‘Easy does it’ zegt een oud Portugees (?) gezegde.
We vertrekken dus heel rustig eerst richting een grote pottenbakkerij vlakbij de camping. Helaas slaagt Marjoke er daar niet in om dé vakantieaankoop van 2023 te doen. Het valt allemaal een beetje tegen.
Het doel vandaag is de Quintha do Canhoto Adega, een wijnboerderij waar je ook mag overnachten, aan de rand van Albufeira gelegen. We hebben hier gereserveerd.
De tocht is slechtst 80 km, een makkie dus.
We rijden buiten de tolwegen om en komen dus heel wat rotondes tegen, echt heel wat.
In Spanje, maar dus ook in Portugal, staan veel grote Chinese winkelwarenhuizen waar alles wat AliExpres verkoopt ook wordt verkocht. Het toeval wil dat wij er langs een komen en die bezoeken we dan ook want er staat het een en ander op ons lijstje.
Wat we binnen aantreffen tart elke beschrijving. Marjoke verdwaalt eerst in de kledingafdeling. Ik ga al snel verder het gebouw in en val van de ene verbazing in de andere. De winkel is nog in opbouw denk ik want in sommige paden is alles gewoon neergegooid. We verlaten na 3 kwartier redelijk ongeschonden het pand.
Het laatste stukje naar de wijnboerderij is nog 17 km. Daar aangekomen krijgen we ons ‘welkomstpakket’ uitgereikt; 2 flessen wijn, 1 kurkentrekker van het huis en een zak amandelkoekjes.
Dan moét er snel gegeten worden want de proeverij begint al over 15 minuten (14.30 uur, voor ons zelfs best vroeg) en dan moet je wel een ‘bodempje’ hebben natuurlijk.
We lopen eerst want rond tussen de wijnranken en er wordt duidelijk en vol trots verteld dat ze al de 4e generatie zijn die dit mooie werk mogen doen. De gebouwen op het terrein zijn ontworpen door een jongedame die daar ook uitleg bij geeft; alles is eco en milieuvriendelijk etc etc. Als we dan in de kelder de 14.000 liter vaten hebben mogen aanschouwen gaat de proeverij eindelijk beginnen. Mooi op tijd want van praten krijg je dorst maar van luisteren ook!
De wijn is heerlijk, zowel de sparkling (waarvan we er alvast een meenemen voor oudejaarsavond) als de witte, de rose en de rode!
Die laatste zit ook in ons pakket dus dat komt mooi uit.
Wij zitten aan tafel bij een heel leuk Canadees stel uit Vancouver waarmee we reiservaringen uitwisselen. Zij sluiten hun Europese trip af in Amsterdam, daar wensen we ze veel sterkte mee.
Zoals gezegd, wij overnachten op het terrein van de wijnboerderij en ik ben blij dat ik niet meer hoef te rijden!
Bijzondere locatie, wijnboerderij vlakbij Albufeira en uitzicht op zee.
Wederom een topdag gehad!
De rest van de dag ….
[userId] => 347866
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5093731
[countryId] => 150
[pictureCount] => 4
[visitorCount] => 28
[author] => Hans
[cityName] => Caliços
[travelId] => 528296
[travelTitle] => Frankrijk - Spanje - Portugal 2023
[travelTitleSlugified] => frankrijk-spanje-portugal-2023
[dateDepart] => 2023-04-30
[dateReturn] => 2023-06-24
[showDate] => yes
[goalId] => 6
[goalName] => Een korte vakantie
[countryName] => Portugal
[countryIsoCode] => pt
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/118/361_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/347/866_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => 29-mei-2023
)
[12] => stdClass Object
(
[username] => ingeborgmelis
[datePublication] => 2023-05-29
[title] => Nieuw project & nieuwe functie
[message] => Ha allemaal,
We zitten inmiddels alweer bijna op de helft van de tijd hier op Samos. Het gaat ontzettend hard en het leven begint hier inmiddels heel erg te wennen. Vaak vergeet ik dat ik ook nog een leven in Nederland heb.
Afgelopen week was een bijzondere week. Niet alleen voor mijzelf, maar ook voor het team en de residents in het kamp.
Opening naaicontainer
Afgelopen donderdag hebben we dan eindelijk de deuren kunnen openen van onze naaicontainer! Een aantal maanden geleden is Eurorelief begonnen met het realiseren van de container, afgelopen donderdag was het dan eindelijk zover dat de deuren geopend werden.
De container is geopend op de dinsdag en donderdag van 12.30 t/m 15.30. Op deze tijden kunnen residents naar de container komen om kledingstukken te maken, vermaken, repareren of om te leren naaien. Ook is er een kleine ‘koffiehoek’ waar residents kunnen zitten. Sommige kunnen of willen zelf niet naaien maar vinden het wel heel fijn om in de container te zijn voor een stukje rust. Aankomende donderdag mag ik daar ook een dagje aan de slag.
Shiftleader
In de vorige blog vertelde ik dat ik een gesprek heb gehad met de side coördinator. Ze vroeg of ik shiftleader wilde worden. Afgelopen donderdag heb ik haar laten weten dat ik dit wil doen.
Zo had ik vrijdag mijn eerste officiële ‘Shifties meeting’. Ik moet toegeven dit ik dit heel spannend vond en nog steeds vind. Ik ben niet een persoon die snel op de voorgrond is, maar ik zie dit zeker als een hele mooie kans die ik krijg om persoonlijk te ontwikkelen.
Als shiftleader ben je eigenlijk verantwoordelijk voor het hele verloop van de shift. Je verzorgt de morning- briefing. Dit houd in dat je de belangrijkste dingen voor de dag bespreekt. Ook ben je het aanspreekpunt voor alle vrijwilligers, als je een vraag of probleem hebt ga je dus naar de shiftleader toe. Tijdens de wekelijkse meeting op vrijdag maak je een planning voor de komende 2 weken en zorg je er daardoor voor de week zo soepel mogelijk verloopt.
Ten slotte
In de tijd dat ik nu op het vluchtelingenkamp in Samos werkzaam ben en de vluchtelingensituatie van heel dichtbij meemaak, zie ik ook hoe ontzettend gecompliceerd het werken met vluchtelingen is. Doordat er mensen op illegale wijze Europa binnenkomen is er constant spanning op allerlei gebieden. Zo kun je bijvoorbeeld denken aan politieke spanningen. Dit geldt voor Turkije maar ook voor Griekenland. Om deze reden mogen we ook weinig delen over het kamp. Het kamp word ‘gerund’ door de Griekse overheid en zo zijn de vluchtelingen in bepaald opzicht niet afhankelijk van ons. Om deze rede mag ik ook geen foto’s van het kamp delen omdat het kamp eigendom is van de Griekse overheid en ze willen niet dat ze in een slecht daglicht komen te staan op wat voor manier dan ook.
Om deze rede zullen jullie op de blog ook geen foto’s te zien krijgen van de residents of het kamp.
Ook goed om te weten is het feit dat het overgrote deel van de vluchtelingen geen of nauwelijks Engels spreken wat het soms onmogelijk maakt om te communiceren doormiddel van woorden. De waardering zit hem bij dit werk echt in de blikken en de non verbale signalen die de vrouwen en kinderen je door de dag heen geven. Dit maakt het voor mij ook lastig om gesprekken of momenten te beschrijven in de blog om jullie hier een indruk van te geven. Dit is eigenlijk iets wat je echt zelf moet ervaren om het echt goed te kunnen
[userId] => 441933
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5093730
[countryId] => 74
[pictureCount] => 8
[visitorCount] => 31
[author] => Ingeborg
[cityName] => Sámos
[travelId] => 528491
[travelTitle] => Samos 2023
[travelTitleSlugified] => samos-2023
[dateDepart] => 2023-05-08
[dateReturn] => 2023-06-19
[showDate] => yes
[goalId] => 11
[goalName] => Vrijwilligerswerk in het buitenland
[countryName] => Griekenland
[countryIsoCode] => gr
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/118/359_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/441/933_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => nieuw-project-nieuwe-functie
)
[13] => stdClass Object
(
[username] => marianenjoke
[datePublication] => 2023-05-29
[title] => Zweden, Finland én Noorwegen...
[message] => Zondag 21 mei rijden we alwéér over een prachtige weg met bergen, sneeuw, bevroren meren naar Kiruna in Zweden. De grensovergang is een echte, met Nothing to Declare-borden maar zonder controles. De camping vinden we snel. In de avond spelen we weer even SkipBo en opeens blijkt het 00:00 uur te zijn, het is nog zó licht dat we de tijd vergeten! We hebben niet eens een lamp aan hoeven doen!
Het valt ons op dat hier heel veel Kramsvogels zijn, komen rond de caravan zoeken naar broodkruimels ofzo. Die vinden ze niet bij ons want we gooien niets naar buiten…
Dinsdag zien we dat we vakantiegeld hebben gekregen, hoera! Nu kunnen we nog wat langer in Noorwegen blijven! [e-266b][e-266b][e-266b][e-263a]
Het is vandaag warm, 20°. We kunnen voor het eerst een shirt met korte mouwen aan, heerlijk! We rijden naar de oude stad Kiruna, vragen bij de TuristBuro een plattegrond en informatie en gaan aan de wandel. Kiruna ontleent zijn bestaansrecht aan de ijzerertsmijnen, het erts zien we dan ook huizenhoog liggen. Door de jaren heen zijn er heel veel tunnels gegraven tot wel 520 meter diep maar waardoor de aarde nu begint te scheuren en de hele oude kern moet worden afgebroken. Veel huizen en (bijzondere) gebouwen zullen in de nieuwe stad weer worden opgebouwd. Gelukkig kunnen we de houten kerk nog bezichtigen voordat hij volgend jaar wordt afgebroken!
We zien veel flatgebouwen en winkels leeg staan, het begint een spookstad te worden.
Woensdag is het weer een ijskoude, natte dag, 7°. Lekker binnen zitten met het kacheltje aan. Eind van de middag rijden we naar een grote winkel om wol bij te halen voor de babydekentjes die Marian zit te breien. Meteen kopen we wol bij om voor ons allebei nóg een trui te breien!
En donderdag rijden we Finland binnen via een wat saaie weg met veel bomen… toch is het hier anders. We zien erg veel rotsblokken, veel meren, de bergen zijn heuvels geworden, geen sneeuw.
In Enontekiö slapen we op een stille plek, ergens achter winkels ofzo.
En dan rijden we vrijdag Noorwegen weer in over een minstens 100 kilometer lange weg naar Karasjok. We vinden het hier meteen weer anders, de bergen worden weer hoger, de bomen worden struiken, verkeer is er bijna niet, rendieren wél, we zien weer sneeuw in de verte, de hobbelige weg door Finland wordt wat beter en we hebben allebei het fijne gevoel van “thuiskomen” in Noorwegen…
In Karasjok rijden we wat rond, willen het Sami-museum bezoeken maar blijkt gesloten tot 1 juni en vinden daarna een slaapplek op een parkeerplaats achter het politieburo (veilig!) en tegenover de Rema1000 supermarkt (handig!). Rema sluit om 23 uur en in het politieburo blijkt niemand aanwezig te zijn, hahaha…
Het is vandaag 4° en er staat nog altijd een harde, ijskoude wind.
Wat een práchtige route rijden we vandaag op deze koude maar zonnige dag van Karasjok via Olderfjord naar Kåfjord. Vooral dat laatste stuk is zó mooi, kunnen we gewoon niet beschrijven. Zijn haast geen woorden voor…
Rechts van ons en in de verte bergen met sneeuw, links de Porsangerfjorden, veel water dus. Heel veel rendieren gezien, wilde en ook als kudde in weilanden. Ze gaan heel traag opzij als je ze tegenkomt op de weg. Ook zien we steeds meer verkeer (lees campers) én 10 fietsers met volle bepakking. Solo of met z’n tweeën.
In de buurt van Kåfjord vinden we in de wildernis een mooie plek voor de nacht. Er staat al een NL caravan, later volgen een Belg, een Noor en een Sloveense camper. Alleen de Sloveen blijft, de anderen vertrekken weer. Prima, het voelt hier goed.
Na het eten maken we een klein ommetje, de wind is gaan liggen en het is fijn even buiten te zijn.
** Nog behoefte aan een detail van vanmiddag?
In Olderfjord zagen we mensen in Sami-kleding een kerkje binnengaan. Snel de auto caravan geparkeerd en ook naar het kerkje gelopen. Misschien mogen we ook naar binnen en wat foto’s maken? (Ooit mocht Joke op deze manier in Zweden een doopdienst meemaken en mooie foto’s maken van de baby en haar familie in Zweedse dracht!)
Wat denk je toen we bij het kerkje kwamen? Staat er een lijkwagen voor de ingang…
Dat konden we “niet maken” en zijn we meteen teruggegaan naar de auto!
Sami’s leven in Lapland maar “Lappen” is een beledigend woord. Er leven 50.000 Sami’s in Noorwegen, 20.000 in Zweden, 6.000 in Finland en 2.000 in Rusland.
En dan is het vandaag 28 mei en rijden we wederom een ongelooflijk mooie route naar het eiland Magerøya waar jawel… de Noordkaap op ligt!!!
Om er te komen moet je door de Nordkapptunnel van bijna 7 kilometer lang en 212 meter onder de zeespiegel. Op dit eiland rijden we zó hoog dat we het gevoel hebben over het dak van de wereld te gaan! Ook weer niet te geloven, niet te beschrijven, dit moet je zelf gezien hebben!
#Henk, verheug je op deze rit als je hier volgende maand bent met de Hurtigruten…!!!
In ieder geval gaan wij dit eiland de komende dagen, vanaf de camping, verkennen!
[userId] => 163727
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5093725
[countryId] => 140
[pictureCount] => 20
[visitorCount] => 55
[author] => Marian & Joke
[cityName] => Skarsvåg
[travelId] => 528647
[travelTitle] => Noorwegen
[travelTitleSlugified] => noorwegen
[dateDepart] => 2023-04-30
[dateReturn] => 2023-12-31
[showDate] => yes
[goalId] => 99
[goalName] => Iets anders...
[countryName] => Noorwegen
[countryIsoCode] => no
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/118/340_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/163/727_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => zweden-finland-n-noorwegen
)
[14] => stdClass Object
(
[username] => TinekeSantiago
[datePublication] => 2023-05-29
[title] => Bijna ogen, oren en neusgaten tekort
[message] => Om half zeven de deur uit. Een orkest van mussen getjilp verwelkomt me op straat. Ze hebben er zin in.
Heb ik gisteravond wiedermal met een Duitse dame gegeten; ze heette Ursula en overnacht ook in “mijn” hotel. Weer Duits praten, met de waardin wil ik af en toe Spaans en als we er niet uitkomen gaan we in het Engels door. Steeds weer schakelen. Het kraakt en piept af en toe hierboven.
Spreekt ineens een Hollands stel me aan; die zijn hier met de camper op vakantie. Hè lekker ff eigen taal spreken.
Met de Duitse dus samen naar een albergue voor pelgrimsmenu. Een gezellige waardin bedient ons; drie gerechten en een wijntje voor maar € 12.— Bij het weggaan geeft ze me een grote Jacobsschelp. Die geeft ze elke pelgrim.
Inmiddels loop ik weer aan zee. Heerlijk rustig; een enkel vissersbootjes op zee. Ik kom op een plek waar een bankje staat met zicht op zee. Ik ga er toch al zitten, terwijl ik pas drie kwartier onderweg ben. Ik kan het me vandaag veroorloven, want ik heb voor de eerste keer een slaapplek gereserveerd. Gisteren zag ik op een lantaarnpaal een affiche van albergue de Estrela in de plaats Viladesuso.
De eerste avond van mijn camino toen ik met de Ned dame Mariëtte at, had ze me deze albergue aanbevolen. Gisteren middag een mailtje gestuurd en kijk; hier was het mogelijk te reserveren. De eerste plaats na 18’km lopen, dus dat zou kans geven op een volle albergue. Fijn gevoel dat die onzekerheid voor vanavond is weggenomen. Nog geen pelgrim gezien nu, maar dat zal straks wel veranderen als de jonge garde voorbij gaat.
Maar wat een schitterend pad vandaag ook weer. Ik bedoel dus vooral de uitzichten: spectaculair. Links van mij de zee en rechts de bergen nog in nevelen gehuld. Ik kom ogen tekort; een heerlijke zoete lucht komt mijn neusgaten binnen. Dat komt van de anijsstruiken langs de kant.
En verder naar beneden kijkend vooral weer keien en hobbels. En die heb ik te nemen. Net als de hobbels van het leven; mijn leven.
Wat heeft het pad van de camino mij gesterkt. Het kostte kracht, maar ik kreeg er zoveel kracht voor terug. Dit pad was mijn manier om dóór te gaan in het leven.
Dan de stilte; vooral vandaag. Helemaal alleen op de wereld leek ik.
Deze stilte
zonder woorden
zien, horen, ruiken
Ruimte voor gedachten in het hoofd
Dat hoofd dat altijd voorrang neemt…. nee, dat ik altijd voorrang geef
Leven uit het hart, mijn hart, ik zou willen dat ik het kon… vaker
Om 9 uur ben ik in het plaatsje Portecelo en neem bij een leuk tentje koffie. Hier zitten wel al pelgrims. Ik zie iemand met ingetapete enkels, soms mensen met een brace. Wat doen mijn voeten het goed. (even afkloppen) In mijn nagelnieuwe schoenen! Één week zijn ze oud/ nieuw. Toevalligheden bestaan toch niet?
Ik bevind me nu in de provincie Galicië, daar ligt Santiago ook in. Deze provincie heeft ook weer een eigen taal; veel woorden met een X erin.
Hellup!
In het plaatsje Oia, hoog gelegen en pal aan zee, kom ik een reuzenkei tegen waarop staat dat hier een meditatie plek is. Ik stap er naar toe.Het hoort bij het erachter liggende huis. Het is er su-per-stil. Vanaf deze plek zie ik golven heel
rustig aan komen rollen. Bijna meditatief. Als ik er een poosje zit toch even in mijn schrift schrijven. Als ik dat net heb opgeborgen, komt er een dame, van het huis, aanlopen en vraagt me of ze me voor zal gaan in een meditatie.
Ik vertel haar dat ik mijn hele leven een slechte slaper ben.
Ik vind het goed om samen een meditatie te doen.
Weer aan de wandel neem ik nog even een cerveza 0.0 op een terras in het plaatsje Oia, waar het drie dagen feest is. Als de ober me zegt dat het kan gaan regenen, ga ik gauw in de benen. En kom zonder regen in het plaatsje Viladesuso, waar ik nu mijn verhaal zit te doen. Mijn slaapplek is een stapelbed; gelukkig maar vier dames. En verder wandelen er van allerlei, voor mij vreemde, pelgrims binnen….
Een paar potige kerels, volgens mij zijn het Polen, die een batterij bier in de koelkast zetten. Ojee, dát was ik nog niet eerder tegen gekomen.
De albergue ziet er super gezellig uit, maar het stikt hier van de vliegen. Getver, dat had ik niet besteld. Zit allemaal bij de prijs inbegrepen …
Heb net een pasta maaltijd gekocht die ik straks in de magnetron ga doen. Dit is echt een gehucht met één winkeltje bij een benzinepomp. Niet echt hele gezonde dingen, maar ik heb iets voor het ontbijt voor morgenochtend. Dan op de route maar iets proberen te scoren.
Het was een soort van spirituele dag. Kwam door het lange alleen lopen en de stilte.
Heb mezelf wel een beetje bloot gegeven…..
[userId] => 342047
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5093723
[countryId] => 169
[pictureCount] => 10
[visitorCount] => 73
[author] => Tineke
[cityName] => Viladesuso
[travelId] => 528691
[travelTitle] => Camino Porto-Santiago kustroute 2023
[travelTitleSlugified] => camino-porto-santiago-kustroute-2023
[dateDepart] => 2023-05-23
[dateReturn] => 2023-06-16
[showDate] => yes
[goalId] => 12
[goalName] => Camino / Pelgrimstocht
[countryName] => Spanje
[countryIsoCode] => es
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/118/307_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/342/047_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => bijna-ogen-oren-en-neusgaten-tekort
)
)
)
[reportsPaginator] => Zend_Paginator Object
(
[_cacheEnabled:protected] => 1
[_adapter:protected] => TravelLog\PaginatorAdapter Object
(
[_count:protected] => 60
[_array:protected] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[username] => linyflipkoster
[datePublication] => 2023-05-29
[title] => Mooi Duitsland
[message] => Zo. 21 mei gaan we verder van Ketzin naar Potsdam; Camping Sanssouci (zonder zorgen) ook hier een allerhartelijkst ontvangst.
Hier blijven we twee nachten. We voeren niets uit dan alleen luieren, o ja, en Liny doet de was, en ‘s avonds eten we in het restaurant.
Van di. 23 mei t/m do. 25 mei doen we de rest van onze campings inspectie. Via de omgeving van Lutherstadt Wittenberg naar de Harz. De laatste camping is dan ‘Birnbaumteich’in Harzgerode.
Deze camping hebben we zien opbouwen van een amper bezochte camping tot een bloeiende camping dankzij de promotie, die wij voor ACSI verkopen, en onze adviezen. Er zijn sinds afgelopen week nieuwe eigenaren. Drie echtparen die de camping hebben overgenomen. Toevallig waren er twee van aanwezig en konden we gelijk alles uitleggen wat promotie aangaat en zaken doen.
Op deze camping is een soort beheerders echtpaar waar we al die jaren dat we hier komen goed contact mee hebben. Axel is dan de beheerder en Astrid de ‘poetsvrouw, voor o.a. het sanitair.
De camping was volgeboekt maar Axel bemoeide zich er even mee en we kregen toch nog een plekje waar misschien zondag iemand zou komen. Mooi geregeld. Later zal blijken dat diegene niet komt dus we blijven hier t/m zondag.
Vrijdag 26/05 handelen we onze zaakjes met de nieuwe eigenaren af. Ze zijn zeer enthousiast en nemen de promotie van de vorige eigenaar over. Goed voor ACSI en voor ons. Het is overdag schitterend weer alleen de nachten zijn nog steeds koud.
Zaterdag is een gezellige dag op de camping. Er is een beachvolleybal toernooi tussen de campinggasten, maar wel officieel en met een scheidsrechter. Verder is er een kleine rommel markt met vijf kramen en Liny scoort zowaar nog een krultang voor € 2,-. Daarnaast zijn er natuurlijk de gebruikelijke vreet en zuip tenten. Maar het zuipen viel wel en het bleef allemaal netjes en ordelijk; maar ja de Duitsers zijn nu eenmaal bierdrinkers.
Zondag, 1e pinksterdag; We komen er te laat achter dat er in Harzgerode een baptistengemeente is. Daarnaast hebben we geen internet en wordt het dus een ‘geestelijke’ arme pinksterzondag (wat een woordspeling). Maandag 2e pinksterdag breken we op en gaan ri. Teutoburgerwoud. We hebben onze plannen gewijzigd.
We rijden een werkelijke schitterende route van 184 km. via B en N wegen; geen snelweg gezien. Eerst door de Harz met weliswaar een enorme kaalslag en nog totaal dode en kale bossen, maar ondanks dat, heel mooi. Vervolgens rijden we het Teutoburgerwoud in. We landden op camping ‘Teutoburgerwoud’ in Barntrup. Hier zwaaien Wouter en zijn Bulgaarse vrouw de scepter. Barntrup ligt tussen Detmold (stamslot van Prins Bernhard) en Hameln (de rattenvanger).
Het is een keurig verzorgde camping met mooie camper plaatsen.
Hier blijven we drie nachten.
[userId] => 88072
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5093745
[countryId] => 70
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 7
[author] => liny en flip
[cityName] => Ketzin
[travelId] => 528679
[travelTitle] => Weer iets anders
[travelTitleSlugified] => weer-iets-anders
[dateDepart] => 2023-04-28
[dateReturn] => 2023-07-01
[showDate] => yes
[goalId] => 99
[goalName] => Iets anders...
[countryName] => Duitsland
[countryIsoCode] => de
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/duitsland,ketzin
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/088/072_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => mooi-duitsland
)
[1] => stdClass Object
(
[username] => EricenLida
[datePublication] => 2023-05-29
[title] => Op weg naar Kristiansand
[message] => Vandaag was het uitslapen geblazen in huize camper en dat was aardig gelukt. Het was half negen toen wij het nestje verlieten. De buurtjes, die met de fiets zijn, waren alweer onderweg dat was jammer. Ik had ze nog wel willen uitzwaaien. Na het douchen en ontbijten was het sanitair legen en vullen aanbod. Nadat het was gebeurd, gingen we op weg naar onze eerste etappe Flekkenfjord.
Flekkenfjord staat bekend als Hollenderbyen oftewel “Nederlandse stad” wegens een sterke band met Nederland in de jaren 1500-1600. Helaas was alles dicht en een wandeling langs de witte huisjes en winkels was ons hoogte punt van Flekkenfjord.
Op weg naar de vuurtoren van Lindesnes. De vuurtoren bevindt zich op het meest zuidelijke punt van het Noorse vaste land. Hij werd gebouwd in 1650 en is nu een museum. Nadat we uit ons hemd waren gewaaid, gingen we op weg naar onze overnachting een camping in Mandal. Mandal is door de vele concerten de livemuziek hoofdstad van Noorwegen. In de zomer is elke woensdag een concert. Het is een mooi centrum met witte huisjes. Helaas treffen we een lege stille stad aan (2ePinksterdag).
Een wandeling van de camping naar het Steakhuis met een kortingsbon van 15% deed ons goed smaken. Het was voor ons de eerste keer dat wij gingen eten buiten de camperdeur in Noorwegen. De vrouw des camper had ook een vrije avond en de afwasser ook.
We schieten aardig op en morgen zijn we op het punt waar we zijn begonnen Kristiansand. Donderdagmorgen nemen we de Ferry naar Hirtshals Denemarken.
Camping Topcamp Sjosanden Mandal
Gereden Km 112
Weer zonnig veel wind later bewolkt
[userId] => 278885
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5093744
[countryId] => 140
[pictureCount] => 6
[visitorCount] => 18
[author] => Eric en Lida
[cityName] => Mandal
[travelId] => 528502
[travelTitle] => Met de camper naar Noorwegen
[travelTitleSlugified] => met-de-camper-naar-noorwegen
[dateDepart] => 2023-05-11
[dateReturn] => 2023-06-02
[showDate] => yes
[goalId] => 99
[goalName] => Iets anders...
[countryName] => Noorwegen
[countryIsoCode] => no
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/118/427_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/278/885_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => op-weg-naar-kristiansand
)
[2] => stdClass Object
(
[username] => diendirk
[datePublication] => 2023-05-29
[title] => Vijfde vakantiedag
[message] => Zo vandaag weer een verslag van wat we hebben gedaan. Gisteren lukte het niet, want er was geen internetverbinding op de camping. We hadden toen ook een relaxdag en hebben lekker voor de camper in het zonnetje gezeten. ‘s Avonds heb ik Dirk ingemaakt met Triominos!!!
Vanmorgen zijn we heel rustig op weg gegaan. Eerst kwamen we in Cabourg. Dat is een chique oude strandplaats, goed te vergelijken met Scheveningen bij ons. Het heeft ook een Grande Hotel en een ouderwets Casino. Verder heel veel winkeltjes. Hier is 2e Pinksterdag ook een vrije dag en het was heel druk op straat en op het strand.
Daarna zijn wel verder gereden over binnenweggetjes, soms zagen we de zee en daarna reden we door kleine dorpjes onder de bomen door. Overal daar was het heel rustig. Soms kwamen we op zo’n smal weggetje zo’n grote tractor tegen en dan is het wel eens wat passen en meten om elkaar te passeren.
Toen kwamen we bij het plaatsje Courseulles-sur-Mer. Hier ligt Juno Beach, het strand waar de Canadese invasie op 6 juni 1944 was. Na wat gezoek voor een camperparkeerplaats zijn we naar het strand gelopen. Hier konden we niet op, want je werd compleet gezandstraald. Er staat windkracht 5 no en het zand waait je letterlijk om de oren. Toen zijn we langs de andere kant naar de herdenkingsmonumenten gelopen. Mei en juni zijn speciale herdenkingsmaanden hier. Buiten waren verschillende plaquettes met de geschiedenis van de invasie
en er was een tentoonstelling binnen. Veel Amerikanen waren er. We hebben bij de souvenirs rondgekeken en zijn we weer naar de camper gegaan. Morgen gaan we naar Omaha Beach.
Onze camping is niet ver van hier en we waren nu lekker op tijd.
We hebben een heerlijk grote plek voor de camper boven op de rotsen. Ook hier waait het heel hard en het is geen weer om buiten te zitten, ook al schijnt de zon volop. We zijn de omgeving gaan verkennen, nadat we de camper hadden geïnstalleerd. Vanuit de camper kun je de Atlantische Oceaan zien! We zijn naar het uiterste puntje van de camping gelopen en van hieruit heb je een schitterend uitzicht!
We zijn naar beneden gelopen, het was erg steil! Beneden zijn we over de pier tot boven de golven gelopen. Heel veel golven!!
Vanavond hebben we in het campingrestaurant gegeten, errug lekker!! Ik heb Calvados gedronken. Dat wordt hier gemaakt en dat kende ik nog niet….nu wel, aardig sterk.
Nu zitten we aan een bakkie koffie en gaan straks bekijken wat we morgen gaan doen. Het waait zo hard dat de camper heen en weer beweegt. Worden we straks lekker in slaap geschut….
Ik heb vandaag bijna 17000 stappen gezet, dat is ruim 13 km.
Als de wind het toelaat willen we morgen gaan fietsen.
.
[userId] => 442082
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5093743
[countryId] => 64
[pictureCount] => 10
[visitorCount] => 14
[author] => Diny
[cityName] => Vierville-sur-Mer
[travelId] => 528754
[travelTitle] => Eerste Camper vakantie
[travelTitleSlugified] => eerste-camper-vakantie
[dateDepart] => 2023-05-25
[dateReturn] => 2023-06-09
[showDate] => yes
[goalId] => 99
[goalName] => Iets anders...
[countryName] => Frankrijk
[countryIsoCode] => fr
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/118/431_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/442/082_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => vijfde-vakantiedag
)
[3] => stdClass Object
(
[username] => IrmaOnderweg
[datePublication] => 2023-05-29
[title] => Het raakt me!
[message] => Aan de grenzen van Europa gebeurt van alles. Zo ook in het Noord Franse Calais/Duinkerken. Vele mensen zijn op de vlucht en verblijven in deze jungle. De reden zijn divers; oorlog, Dublin claim (asielzoekers die via een ander Europees land in bv Nederland aankwamen en in het eerste Europese land asiel hadden moeten aanvragen), klimaat vluchteling, uitgeprocedeerd in een ander Europees land.
In maart was het in Calais en Duinkerken nog relatief rustig (300-400) Het aantal vluchtelingen (700) onderweg naar de UK neemt nu snel toe. Naast veel alleenstaande jonge mannen zijn er nu ook veel jonge gezinnen. Drie weken geleden is het kamp door de politie ontruimt, dit ging met geweld. De vluchtelingen wonen verspreid over een groot gebied tussen Calais en Duinkerken.
Vandaag heb ik voor het eerst als verpleegkundige binnen “No Border Medics” (nobordermedics.org) gewerkt. Het warehouse was ons start en verzamelpunt. Allerlei materiaal hebben we meegenomen: tent, verbandmateriaal, medicatie etc. Gezamenlijk zijn we naar het kamp gereden waar we de kliniek hebben opgebouwd.
De distributieplek waar we de tent hebben opgezet en waar ook andere organisaties hun plek inrichten, bevindt zich aan het water op een kruispunt aan een soort van gravelroad met daarachter alleen maar bos.
In totaal hebben we vandaag 126 mensen gezien. Klachten variëren maar het gaat vooral om scabies, scabiës, (brand) wonden, verkoudheid, maag en tanden. Het raakt me als er een smerig uitziend kind van 5 jaar, zonder zijn ouders,bij me komt zitten en vertelt dat hij last heeft van zijn knie. Het raakt me als een jongeman van pakweg 30 jaar vertelt dat hij klachten heeft van braken en misselijkheid omdat hij de dag ervoor op “game” is geweest en (te) veel zeewater heeft binnen gekregen. Het raakt me dat deze groep in de UK niet op een legale wijze asiel aan kan vragen. Het raakt me dat Europa wegkijkt! Choose Love!
[userId] => 441190
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5093740
[countryId] => 64
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 19
[author] => Irma
[cityName] => Duinkerke
[travelId] => 528475
[travelTitle] => De Jungles van Calais en Duinkerke
[travelTitleSlugified] => de-jungles-van-calais-en-duinkerke
[dateDepart] => 2023-03-17
[dateReturn] => 2023-03-19
[showDate] => yes
[goalId] => 11
[goalName] => Vrijwilligerswerk in het buitenland
[countryName] => Frankrijk
[countryIsoCode] => fr
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/frankrijk,duinkerke
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/441/190_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => het-raakt-me
)
[4] => stdClass Object
(
[username] => KKK-DDD
[datePublication] => 2023-05-29
[title] => Dag 2: Julierpass en Albullapass
[message] => Harry was ’s ochtends vergeefs naar de supermarkt gelopen (was dicht op 2depinksterdag) heeft Harry toch nog enkele plaatselijke delicatessen kunnen scoren bij de ambachtelijke kaasboer en slager. Rohschinken, Wiesner Alpkäse, Buender Hirschfleischkäse, Caviaschnitte und Davoser Schafkäse. Hij was wel open op Pinkstermaandag. Hapjes voor bij de borrel vanavond, nou ja… cola. Oh shit .. die is inmiddels ook op. Harry had wat tijd in zijn agenda om te shoppen in t winkelhart van Schmitten, want ik was ruim een uur eerder terug dan de anderen. Er was iets misgegaan in ploegentactiek boven op de Passo dal Güglia (ofwel de Julierpass, zoals de Friezen zeggen). Hij moest de kortste weg terug om bevoorrading te halen voor de toppers. (Hij had wegens zijn holtes al besloten alleen de Julierpass te rijden). Hij doet dit natuurlijk graag, Na een snelle afdaling met wat schakel problemen kwam hij uiteindelijk weer in het dal. Oortjes werken niet op zo’n afstand. De rest van de mannen zijn doorgereden naar st Moritz. Onderweg nog even de route kwijtgeraakt en daar stonden we voor een opgeheven spoorwegovergang even goed uitgekeken en onze route vervolgt die over een vliegveld voor Ulta light ze hadden gelukkig vrij vandaag. Vanaf La Punt zijn Okke, Boreas en Wim begonnen aan de steile beklimming van de Albulapass. Na 10 km zwoegen kwamen we boven in een schitterend sneeuwlandschap. Na koffie op terras waar we hartelijk werden onthaald door een Friezin die al 30 jaar in Zwitserland woont en ons even bijpraatte over de stand van zaken van de instortende berg die niet ver van ons huis blijkt te zijn maar ons dorp is veilig. In de afdaling van de Albullapass werden we wel overvallen door regen ook al was dat van korte duur. Nog genoten van de draailussen van de trein van Rätische Bahn op de Albullaspoorlijn (wereld erfgoed). Harry had hier allemaal geen last van. Hij heeft zich lekker in zonnetje, lekker relaxed laten ‘afzakken’. Zag nu veel meer van de prachtige omgeving dan tijdens de beklimming. Op de top nog wel tijd gehad om, tijdens bespreken van deze mislukte ploegentactiek, voor de gebruikelijke ‘sticker-fotoshoot’ uit te voeren.Overigens het door Okke professionele geprepareerde achterwiel hield zich fabelhaft. Fiets met berijder (iets minder professioneel) lagen als n huis aan ’t asfalt gekleefd…. net Max.
Gisteravond waren en nog wel langdiscussie welke route we van daag zouden rijen het werd dus rondje Julierpass en Albulapass dit werd pas bereikt na 3 stemmingsrondes. Harry moest na zijn finish eindeloos wachten op de toppers. Ha kon tukkie doen en had geregeld dat we in de tuin mochten zitten in het zonnetje. Toen ze er eindelijk waren , waren ze nog nat van de regen… of ’t zweet .
Voor t eten nog effe naar de kerk gekuierd. Kuitenbijterpad. Zondags bergschoenen aan hier, en niet voor minder validen. God is selectief hier. Boven laat Okke z’n drone zweven met behulp van de geesten boven t kerkhof. Ik probeer Wim nog boos naar de kerkklok wijzend op de kiek te krijgen… maar hij weigert en is gelijk z’n goeie humeur kwijt. Wim en ik moeten ons nog op leven en dood verdedigen tegen Dido de agressieve drone.
Okke’s kookbeurt is een koningsmaal. Honderd bonensoorten. Ook kwantiteit was goed, we krijgen ’t niet op.
[userId] => 386261
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5093739
[countryId] => 179
[pictureCount] => 7
[visitorCount] => 29
[author] => Okke en Harry
[cityName] => Schmitten
[travelId] => 528738
[travelTitle] => Graubünden & Bayern
[travelTitleSlugified] => graubnden-bayern
[dateDepart] => 2023-05-27
[dateReturn] => 2023-06-04
[showDate] => yes
[goalId] => 6
[goalName] => Een korte vakantie
[countryName] => Zwitserland
[countryIsoCode] => ch
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/118/417_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/386/261_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => dag-2-julierpass-en-albullapass
)
[5] => stdClass Object
(
[username] => geertenleny
[datePublication] => 2023-05-29
[title] => Castel Vecchio
[message] => Castel Vecchio (27 t/m 30 mei)
Naar de volgende camping Il Collaccio was maar 200 km en omdat we pas na de middag op de camping terecht kunnen hebben we geen haast om te vertrekken. De reis ging goed maar het laatste stukje was spannend. Het was erg bergachtig met steile weggetjes en wij sloegen ook nog een verkeerd weggetje in. We zijn er weer gekomen en de camping ligt tegen een steile helling gebouwd, je hebt een prachtig uitzicht, maar moet voor alles, toiletgebouw, restaurant, zwembad, behoorlijk klimmen. ’s Avonds hadden we een maaltijd in het restaurant van de camping. De volgende dag was een vrije dag waarop we de gebruikelijke klusjes hebben gedaan. ’s Middags konden de liefhebbers in een zaaltje boven naar de formule 1 wedstrijd in Monaco kijken. Ik heb lekker een boek gelezen. Daarna hebben we nog een potje jeu de boules gespeeld. Geert en ik moesten toevallig samen spelen tegen 2 anderen. We hebben gewonnen met 13-2. Vandaag, maandag stond een excursie op het programma naar Spoleto. Een vestingstadje hoog in de bergen. Het lag in de Romeinse tijd op de route van de Adriatische kust naar Rome en was in die tijd een belangrijke plaats. Je kon op verschillende plaatsen nog resten zien van die tijd, zoals een triomfboog, een theater, een aquaduct, etc. De kathedraal stamt uit de 12e eeuw. Wat opvalt in die stadjes is de hele nauwe straatjes en het verkeer wat daar toch nog door heen gaat. Om 13.00 uur zaten we weer in de bus terug en op de camping aangekomen stond een lunchbuffet voor ons klaar. We waren net op tijd terug bij de caravan. Het heeft daarna geregend, kon je lekker een dutje op doen. Verder hadden we deze dagen prima weer.
’s Morgens en ’s avonds een beetje fris, maar zodra de zon doorkomt is het warm. Morgen vertrekken we naar Cologna Spiaggia. De camping ligt aan het strand. Het is maar 135 km, wel grotendeels door de bergen.
[userId] => 441324
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5093738
[countryId] => 93
[pictureCount] => 6
[visitorCount] => 11
[author] => Leny
[cityName] => Preci
[travelId] => 528702
[travelTitle] => Abruzzen en Puglia
[travelTitleSlugified] => abruzzen-en-puglia
[dateDepart] => 2023-05-13
[dateReturn] => 2023-07-11
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Italië
[countryIsoCode] => it
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/118/404_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/441/324_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => castel-vecchio
)
[6] => stdClass Object
(
[username] => akkertjes
[datePublication] => 2023-05-28
[title] => Epidavros
[message] => Zondag 28 mei
Na gisteren van een vrije dag hebben genoten vertrekken we vandaag al om 7.45 uur met de bus naar Hermione. Daar zullen we om half tien met een gecharterd bootje de oversteek maken naar het eilandje Hydra. De anderhalf uur durende bustocht door de bergen is erg mooi met schitterende vergezichten.
Het bootje komt precies op tijd aanvaren, en als we allemaal aan boord zijn vaart hij met een snelheid die niet onderdoet voor de Rotterdamse watertaxi’s in een half uur naar het eilandje. Pas op het laatst doemt het mooie tegen de berg aan gelegen hoofdstadje van het kleine eiland voor ons op. Het eerste wat we zien zijn grijze bastions waarop kanonnen staan die naar de zee gericht zijn. En twee windmolens. Daar achter ligt een mooi wit gekalkt stadje tegen de rotsen aan. Als we van de boot afstappen hebben we twee uur om het eilandje te verkennen. Wij beperken ons tot het stadje zelf. Het eilandje is autovrij. Heerlijk! De goederen die vervoerd moeten worden gaan in laadbakken met wielen of op paarden. Het stadje is erg schilderachtig, met nauwe straatjes en veel marmer op de grond. In het haventje hele luxe jachten afgewisseld met kleinere bootjes. Een grote gezellige boulevard maakt het tot een zeer aangename plek om rond te kijken. We drinken koffie bij een restaurantje aan de boulevard, wandelen naar één van de Bastions en door de leuke straatjes. Voor we het weten zijn de twee uur voorbij. We hadden hier nog wel een paar uur langer willen blijven. De terugtocht met de boot en de mooie bustocht maken deze zondagse excursie tot een leuk uitje.
Maandag pakken we aan het eind van de ochtend de fiets en rijden we naar het haventje van Epidavros. We zijn hier 25 jaar geleden ook geweest en het ziet er uit zoals we het ons herinneren. We kijken wat rond, lunchen aan het water en fietsen daarna naar camping Nicolas l, de camping waar we 25 jaar geleden hebben gekampeerd. Hoewel het daar wat veranderd is, herkennen we de plek waar we toen gestaan hebben.
Terug bij de camper genieten we buiten nog een tijdje van het mooie griekse weer. Morgen weer een reisdag.
[userId] => 221620
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5093737
[countryId] => 74
[pictureCount] => 19
[visitorCount] => 12
[author] => Annie & Henk
[cityName] => Epidavros Limira
[travelId] => 528459
[travelTitle] => Grand Tour Griekenland
[travelTitleSlugified] => grand-tour-griekenland
[dateDepart] => 2023-05-19
[dateReturn] => 2023-07-02
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Griekenland
[countryIsoCode] => gr
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/118/397_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/221/620_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => epidavros
)
[7] => stdClass Object
(
[username] => DeDrijvers
[datePublication] => 2023-05-29
[title] => Sneeuwwandeling 2500 tot 3000 meter,zwaar en mooi
[message] => Het weer was weer wat beter en zeker om naar de eeuwige sneeuw te gaan. Maar wel weer rustig opgestaan, we hebben vakantie en geen haast. Rond 10 uur in de auto, maar wel even een extra thermo shirt aangetrokken. We hadden op de webcam van het ski-gebied gezien dat het 5 graden of minder “boven” kon zijn. Via Granada de bergen in, een lange, kronkelige weg omhoog, maar wel breed genoeg. Al gauw werden de uitzichten, mooier en mooier. Uiteindelijk kwamen we aan bij Pradollano. We zagen een grote parkeerplaats en een weg die leek een tunnel in te gaan. Dat bleek dus een hele grote parkeergarage ondergronds[e-1f60a]. Omgedraaid en op de grote vrijwel lege parkeerplaats buiten geparkeerd. Het (ski) dorp ingelopen richting de skilift, die helaas dicht was (stond niet op de site). Een paar aardige Spanjaarden vertelden ons, waar we naar toe moesten om de berg Pico Valeta te kunnen beklimmen (3398 meter). Nog weer 3 km omhoog met de auto. Vervolgens wandelschoenen en lopen maar. Het ging gelijk vrij steil omhoog via een vaag pad met stenen. Al gauw zagen we de eerste sneeuw. Hoe hoger we kwamen, hoe meer sneeuw. Na een tijdje liepen we alleen nog maar in de sneeuw. Uiteindelijk zijn we tot ruim 3040 meter gegaan. Eigenlijk wilden we naar de top, maar dat had nog een 1 uur steil omhoog in de sneeuw betekend. Onze schoenen zakten tot aan de enkels in de sneeuw! Mooie foto’s kunnen nemen en van onze lunch genoten. Terug trok het helemaal dicht en zijn we uit voorzorg over de weg gegaan. Op de heenweg kruisten wij die steeds. Na een tijdje werd het weer wat beter, dus maar weer rechtuit naar beneden (korter). Uiteindelijk beneden en nog even naar het eerste dorpje terug gegaan voor een bakkie. Daar kwamen we in gesprek met wat Amerikanen, die TADEJ POGACAR waren tegen gekomen. Ook hadden wij een wielrenster van Sdworks gezien. Uiteindelijk met zijn allen “happy birthday” gezongen voor de serveerster[e-1f600].
Naar de camping en even chillen, toch wel moe! We hadden een lekkere entrecote liggen, dus die heerlijk op gegeten. Toetje was een ijsje, maar dat waren wel hele kleine mini cornetjes! (10 cm). Dus maar 2 genomen…. Douchen en insmeren, vooral ons gezicht, want het was toch we snel gegaan op die hoogte. En nu zit Marie-Jose te wachten tot ik klaar ben, om een spelletje te spelen.
[userId] => 428514
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5093736
[countryId] => 169
[pictureCount] => 5
[visitorCount] => 21
[author] => Eric
[cityName] => Otura
[travelId] => 528692
[travelTitle] => Rondje Spanje of ....
[travelTitleSlugified] => rondje-spanje-of
[dateDepart] => 2023-05-12
[dateReturn] => 2023-07-05
[showDate] => yes
[goalId] => 99
[goalName] => Iets anders...
[countryName] => Spanje
[countryIsoCode] => es
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/118/376_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/428/514_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => sneeuwwandeling-2500-tot-3000-meter-zwaar-en-mooi
)
[8] => stdClass Object
(
[username] => keesiberico
[datePublication] => 2023-05-29
[title] => Drielandenpunt
[message] => Stavelot - Montenau - St.Vith - Burg-Reuland - Ouren - Harspelt - Dasburg - Obereisenbach 81 km
Vanuit Stavelot kon ik gelijk steil omhoog om van de rivier weg te komen. Na een op en neer gaande tocht kwam ik in Montenau (via de Klosterstrasse, dus in Duitstalige regio van België aangekomen) bij de Vennbahn uit. Dat is een fietsroute over een voormalige spoorlijn door een gebied met moerassig hoogveen. Prachtig!
Deze route leidde naar Sankt Vith en daarna nog even verder naar Burg-Reuland. Makkelijk fietsen en dat is ook wel even fijn!
Mijn weg vervolgd via een regionale fietsroute maar die gaat gewoon omhoog en omlaag. In Ouren zou ik afslaan en dat is vlak voor het drielandenpunt België- Luxemburg- Duitsland. De hele dag trouwens al telkens de grens over en dat leverde gelijk een zevental KPN-sms'jes op.
Vanuit Ouren wilde ik de route hoger op de berg nemen omdat ik dan meer keus had in campings waar ik eventueel zou kunnen neerstrijken. Nou dat heb ik geweten! Vanaf de rivier de Our ging het gelijk zeer stel omhoog, dat werd mee echt te machtig. Lopen dus, een kilometer of zo. Net weer op de fiets geklommen schiet er een ree over de weg, da's altijd een leuk gezicht. Eenmaal op de top kon ik over de Duitse heerwegen op en neer golvend lekker doortrappen naar Dasburg. Daar ben ik zo ongeveer naar beneden gevallen en kwam ik zoals bedoeld in Luxemburg bij de rivier de Our.
Helaas de camping op mijn kaart bestond niet meer, maar verderop lagen er nog meer. Nog even volhouden en toen ben ik bij een europarcs camping (nou ja meer huisjes dan tent) aangeland. Vanwege Pinksterweekend golden nog de topprijzen, maar er bestaan nog aardige mensen genoeg. Dus ik mag voor een zeer redelijke prijs en nachtje staan; is maar een zesde van de hotelkamer gisteren. [e-1f600]
Morgen weer de rivier over en het Naturpark Süd Eifel doorkruisen.
[userId] => 221672
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5093735
[countryId] => 110
[pictureCount] => 2
[visitorCount] => 16
[author] => Kees
[cityName] => Obereisenbach
[travelId] => 528439
[travelTitle] => Fietsreis naar Italië 2023
[travelTitleSlugified] => fietsreis-naar-itali-2023
[dateDepart] => 2023-05-24
[dateReturn] => 2023-08-31
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Luxemburg
[countryIsoCode] => lu
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/118/374_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/221/672_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => drielandenpunt
)
[9] => stdClass Object
(
[username] => Yvonneenrob
[datePublication] => 2023-05-29
[title] => Petra…..en het plotselinge einde
[message] => Zondagmorgen zijn we in de stromende regen vertrokken naar Petra, het weer is hier echt van slag. Dichter bij Petra wordt het langzamerhand droog. De bedoeling is om vandaag Pera te bezoeken via de zogenaamde backdoor. Dit is een veel toeristische route maar vergt wel een lange wandeling. Zodra via de backdoor naar Petra gaan veranderd de wereld. We wandelen door rotsachtig gebied waar bedoeien in tenten wonen. Overal zie je kuddes schapen en ezels rondlopen. Af en toe komt er iemand voorbij op een ezel. Na zo’n 1,5 uur lopen komen we bij de trappen welke ons richting Petra waar we als eerste bij het klooster aan zullen komen. Na in totaal 3 uur wandelen zien van afstand het klooster al liggen. Een prachtig in de bergen uitgehakt klooster. Hier hebben we even heerlijk gezeten en genoten van het mooie uitzicht. Het klooster is een van de minst bezochte gedeeltes, dit komt vooral omdat het vanaf de ingang een flink stuk lopen is en je 950 treden op moet. Dit is de reden waarvoor wij voor de ingang vis de backdoor hebben gekozen.Wel een lange wandeling maar lang niet zo zwaar. Na het klooster dalen wij de 950 trappen richting de rest van Petra af . De treden zijn glad door de regen die is gevallen. En dit precies de plek waar het fout gaat. Yvonne glijd weg, valt ongelukkig en heeft direct pijn in haar been. Verder.open gaat niet. Met een paard dat precies op juiste moment langs komt wordt ze naar beneden gebracht waar een dokter naar haar been kijkt. Hij adviseert om naar het ziekenhuis te gaan voor een foto. Met een ziekenwagen worden we naar ziekenhuis gebracht waar na blijkt waar we al bang voor waren, Yvonne heeft haar kuitbeen gebroken en moet in het gips. Een ongelukkige val beëindigd dus plotseling onze vakantie. Momenteel wachten we in ons hotel op bericht van de ANWB alarmcentrale wanneer we terug kunnen naar Nederland. Door de Pinksteren verloopt ditties allemaal even snel. Hopelijk kunnen we snel terug naar Nederland zodat Yvonne daar haar been verder kan laten onderzoeken en (hopelijk) snel kan herstellen.
[userId] => 262724
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5093734
[countryId] => 97
[pictureCount] => 5
[visitorCount] => 14
[author] => Rob
[cityName] => Petra
[travelId] => 528755
[travelTitle] => Jordanie
[travelTitleSlugified] => jordanie
[dateDepart] => 2023-05-23
[dateReturn] => 2023-06-02
[showDate] => yes
[goalId] => 1
[goalName] => Backpacken
[countryName] => Jordanië
[countryIsoCode] => jo
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/118/370_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/262/724_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => petra-en-het-plotselinge-einde
)
[10] => stdClass Object
(
[username] => Ellyopavontuur
[datePublication] => 2023-05-29
[title] => De reis naar Hildesheim via Hameln
[message] => 29 mei 2023: Tweede Pinksterdag
Ik ben weer “en route”. Zoals jullie van mij gewend zijn ben ik vanmorgen weer om ongeveer 9 uur weggereden. Heel rustig. Ook nog even langs de Dekamarkt voor wat banaantjes voor onderweg. Ik ben dit jaar niet met Tom op stap, maar met Bram. Rinske heeft deze man voor mij uitgezocht. Vroeger was het zo dat de ouders een man voor hun kinderen uitkozen, maar hier is het dus andersom. Ik moet wel zeggen dat hij een heerlijke stem heeft, maar dat hij misschien nog wel eigenwijzer is dan Tom.
Vandaag wilde ik reizen tot Hildesheim, een mooie afstand van bijna 400 kilometer. Kijk, ik rijd natuurlijk niet in een ruk naar Hildesheim. Ik wilde onderweg een stop maken in Hameln, je weet wel, van die rattenvanger. Ik ben daar ooit met Gilles geweest en ik vond het een leuk stadje. Ik twijfelde aan de kunde van mijn Bram en stopte onderweg om te kijken of hij het wel goed deed. Hij was zo volhardend. Maar het klopte.
Ik ben over de dijk naar Lelystad gereden en vervolgens via Dronten naar Kampen. Toen over de IJssel en daarna richting Almelo. Dat rijdt, hoewel 2-baans, best wel goed door. Je komt tenslotte bij Almelo uit en dan ben je al bijna bij de grens. Om elf uur reed ik Duitsland in. In Nederland was het vrij rustig, maar richting Osnabrück werd het drukker. Daarna werd het weer rustig. Ik reed door het Teutoburger Wald, het Wiehengebergte en het Weserbergland, een mooi rustig gebied. Ik zag de Porta Westfalica met het Kaiser Wilhelm monument. Het werd gebouwd tussen 1892 en 1896 in de toenmalige Pruisische provincie Westfalen. Het bouwwerk is 88 meter hoog en vanuit de wijde omtrek te zien. Ik ben er ooit met mijn ouders geweest en later met Gilles.
Bij Rinteln sloeg ik af richting Hameln. Daar had ik een parkeerplaats in de stad uitgezocht. Hij was zo goed als leeg en niet duur. Via een poortje stond je direct in de binnenstad. Hameln is leuk en in de zomer wordt hier altijd “de rattenvanger van Hameln” opgevoerd. Ik heb het met Gilles een keer gezien en er spelen heel wat kinderen mee.
Jullie kennen zo langzamerhand mijn liefde voor de architectuur wel. Na de route van de Backsteingotik en de vakwerkhuizen is het nu de beurt van de Weserrenaissance. Dit is een stijl in de architectuur in en rondom het dal van de Weser. Hij is te dateren vanaf het begin van de 16de eeuw tot halverwege de 17de eeuw. De Weserrenaissance combineert kenmerkende elementen van de Italiaanse renaissanve met de West-Europese renaissance, vooral de Nederlandse.
Kenmerkend voor de Weserrenaissance zijn onder andere rijk versierde gevels. Grote gebouwen, zoals kastelen, hebben vaak een Utlucht. Dat is een meerdere verdiepingen omvattende erker. Het atadhuis van Hameln heeft zo een erker en ook verschillende huizen in de stad. Het stadhuis stond alleen in de steigers, dus dat kon ik niet fotograferen, maar wel een heleboel andere mooie huizen en de kruittoren. Ik ben met Gilles ooit naar slot Hämelschenburg geweest en je weet niet wat je ziet!
Na een wandeling van anderhalf uur besloot ik mijn reis naar Hildesheim voor te zetten; nog zo’n 60 kilometer. Ik had een hotel besproken met een eigen parkeerplaats op een binnenplaats. Alleen wist ik niet dat er een festival gaande was. Ik reed een paar keer langs het hotel, wat al moeilijk genoeg was met al die feestvierende mensen op straat, tot ik het zat werd. Ik parkeerde de auto dubbel en belde naar de receptie. Ik moest een sleutel op komen halen en dan kon ik de binnenplaats op. Gelukkig kwam er niet een piepklein plaatsje vrij en mijn skills in het achteruit inparkeren kwamen hier goed van pas. Ik heb de sleutels opgehaald en moest voor de derde keer het rondje rijden, want de deur naar de binnenplaats zat in een andere straat.
Ik wist niet precies welke deur het was, het moest een bruine zijn. Maar het handige van een afstandsbediening is dat er meestal wel wat opengaat als je erop drukt. En zo ook hier. Een soort van “Sesam open u”. De poort was wel wat aan de krappe kant, maar het lukte. Er waren maar twee plaatsen beschikbaar. Gelukkig maar dat ik gereserveerd had, want als er voor de deur plaats is mag je maar twee uur blijven staan.
Ik heb hier een prachtige kamer, maar er mist toch wel wat in dit hotel. Ten eerste werkt de lift niet. Gelukkig werd mijn bagage naar boven gebracht. Ten tweede kan ik hier vanavond niet eten; het is een hotel met alleen ontbijt. Ten derde heb ik wel een waterkoker op de kamer, maar geen thee of koffie. Gelukkig heb ik altijd thee bij me. De receptioniste zei dat er op het festival wel eten was. Ik liep erheen maar ja, het was allemaal “Wurst” en heel veel bier. Ik hield het voor gezien. Ik had nog heerlijke broodjes in mijn koelbox die er om smeekten opgegeten te worden. Bovendien heb ik drinken, appeltjes en banaantjes dus ik kom niet van de honger om.
Zo, de eerste dag zit erop. Morgen naar slot Marienburg en nog een keertje naar het centrum van Hildesheim, dat een plaats heeft op de lijst van Unesco werelderfgoed.
[userId] => 428810
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5093732
[countryId] => 70
[pictureCount] => 4
[visitorCount] => 16
[author] => Elly
[cityName] => Hildesheim
[travelId] => 528766
[travelTitle] => Rondje Duitsland en Polen
[travelTitleSlugified] => rondje-duitsland-en-polen
[dateDepart] => 2023-05-29
[dateReturn] => 2023-06-21
[showDate] => yes
[goalId] => 99
[goalName] => Iets anders...
[countryName] => Duitsland
[countryIsoCode] => de
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/118/364_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/428/810_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => de-reis-naar-hildesheim-via-hameln
)
[11] => stdClass Object
(
[username] => hansenmarjoke
[datePublication] => 2023-05-29
[title] => 29 mei 2023
[message] => ‘Easy does it’ zegt een oud Portugees (?) gezegde.
We vertrekken dus heel rustig eerst richting een grote pottenbakkerij vlakbij de camping. Helaas slaagt Marjoke er daar niet in om dé vakantieaankoop van 2023 te doen. Het valt allemaal een beetje tegen.
Het doel vandaag is de Quintha do Canhoto Adega, een wijnboerderij waar je ook mag overnachten, aan de rand van Albufeira gelegen. We hebben hier gereserveerd.
De tocht is slechtst 80 km, een makkie dus.
We rijden buiten de tolwegen om en komen dus heel wat rotondes tegen, echt heel wat.
In Spanje, maar dus ook in Portugal, staan veel grote Chinese winkelwarenhuizen waar alles wat AliExpres verkoopt ook wordt verkocht. Het toeval wil dat wij er langs een komen en die bezoeken we dan ook want er staat het een en ander op ons lijstje.
Wat we binnen aantreffen tart elke beschrijving. Marjoke verdwaalt eerst in de kledingafdeling. Ik ga al snel verder het gebouw in en val van de ene verbazing in de andere. De winkel is nog in opbouw denk ik want in sommige paden is alles gewoon neergegooid. We verlaten na 3 kwartier redelijk ongeschonden het pand.
Het laatste stukje naar de wijnboerderij is nog 17 km. Daar aangekomen krijgen we ons ‘welkomstpakket’ uitgereikt; 2 flessen wijn, 1 kurkentrekker van het huis en een zak amandelkoekjes.
Dan moét er snel gegeten worden want de proeverij begint al over 15 minuten (14.30 uur, voor ons zelfs best vroeg) en dan moet je wel een ‘bodempje’ hebben natuurlijk.
We lopen eerst want rond tussen de wijnranken en er wordt duidelijk en vol trots verteld dat ze al de 4e generatie zijn die dit mooie werk mogen doen. De gebouwen op het terrein zijn ontworpen door een jongedame die daar ook uitleg bij geeft; alles is eco en milieuvriendelijk etc etc. Als we dan in de kelder de 14.000 liter vaten hebben mogen aanschouwen gaat de proeverij eindelijk beginnen. Mooi op tijd want van praten krijg je dorst maar van luisteren ook!
De wijn is heerlijk, zowel de sparkling (waarvan we er alvast een meenemen voor oudejaarsavond) als de witte, de rose en de rode!
Die laatste zit ook in ons pakket dus dat komt mooi uit.
Wij zitten aan tafel bij een heel leuk Canadees stel uit Vancouver waarmee we reiservaringen uitwisselen. Zij sluiten hun Europese trip af in Amsterdam, daar wensen we ze veel sterkte mee.
Zoals gezegd, wij overnachten op het terrein van de wijnboerderij en ik ben blij dat ik niet meer hoef te rijden!
Bijzondere locatie, wijnboerderij vlakbij Albufeira en uitzicht op zee.
Wederom een topdag gehad!
De rest van de dag ….
[userId] => 347866
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5093731
[countryId] => 150
[pictureCount] => 4
[visitorCount] => 28
[author] => Hans
[cityName] => Caliços
[travelId] => 528296
[travelTitle] => Frankrijk - Spanje - Portugal 2023
[travelTitleSlugified] => frankrijk-spanje-portugal-2023
[dateDepart] => 2023-04-30
[dateReturn] => 2023-06-24
[showDate] => yes
[goalId] => 6
[goalName] => Een korte vakantie
[countryName] => Portugal
[countryIsoCode] => pt
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/118/361_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/347/866_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => 29-mei-2023
)
[12] => stdClass Object
(
[username] => ingeborgmelis
[datePublication] => 2023-05-29
[title] => Nieuw project & nieuwe functie
[message] => Ha allemaal,
We zitten inmiddels alweer bijna op de helft van de tijd hier op Samos. Het gaat ontzettend hard en het leven begint hier inmiddels heel erg te wennen. Vaak vergeet ik dat ik ook nog een leven in Nederland heb.
Afgelopen week was een bijzondere week. Niet alleen voor mijzelf, maar ook voor het team en de residents in het kamp.
Opening naaicontainer
Afgelopen donderdag hebben we dan eindelijk de deuren kunnen openen van onze naaicontainer! Een aantal maanden geleden is Eurorelief begonnen met het realiseren van de container, afgelopen donderdag was het dan eindelijk zover dat de deuren geopend werden.
De container is geopend op de dinsdag en donderdag van 12.30 t/m 15.30. Op deze tijden kunnen residents naar de container komen om kledingstukken te maken, vermaken, repareren of om te leren naaien. Ook is er een kleine ‘koffiehoek’ waar residents kunnen zitten. Sommige kunnen of willen zelf niet naaien maar vinden het wel heel fijn om in de container te zijn voor een stukje rust. Aankomende donderdag mag ik daar ook een dagje aan de slag.
Shiftleader
In de vorige blog vertelde ik dat ik een gesprek heb gehad met de side coördinator. Ze vroeg of ik shiftleader wilde worden. Afgelopen donderdag heb ik haar laten weten dat ik dit wil doen.
Zo had ik vrijdag mijn eerste officiële ‘Shifties meeting’. Ik moet toegeven dit ik dit heel spannend vond en nog steeds vind. Ik ben niet een persoon die snel op de voorgrond is, maar ik zie dit zeker als een hele mooie kans die ik krijg om persoonlijk te ontwikkelen.
Als shiftleader ben je eigenlijk verantwoordelijk voor het hele verloop van de shift. Je verzorgt de morning- briefing. Dit houd in dat je de belangrijkste dingen voor de dag bespreekt. Ook ben je het aanspreekpunt voor alle vrijwilligers, als je een vraag of probleem hebt ga je dus naar de shiftleader toe. Tijdens de wekelijkse meeting op vrijdag maak je een planning voor de komende 2 weken en zorg je er daardoor voor de week zo soepel mogelijk verloopt.
Ten slotte
In de tijd dat ik nu op het vluchtelingenkamp in Samos werkzaam ben en de vluchtelingensituatie van heel dichtbij meemaak, zie ik ook hoe ontzettend gecompliceerd het werken met vluchtelingen is. Doordat er mensen op illegale wijze Europa binnenkomen is er constant spanning op allerlei gebieden. Zo kun je bijvoorbeeld denken aan politieke spanningen. Dit geldt voor Turkije maar ook voor Griekenland. Om deze reden mogen we ook weinig delen over het kamp. Het kamp word ‘gerund’ door de Griekse overheid en zo zijn de vluchtelingen in bepaald opzicht niet afhankelijk van ons. Om deze rede mag ik ook geen foto’s van het kamp delen omdat het kamp eigendom is van de Griekse overheid en ze willen niet dat ze in een slecht daglicht komen te staan op wat voor manier dan ook.
Om deze rede zullen jullie op de blog ook geen foto’s te zien krijgen van de residents of het kamp.
Ook goed om te weten is het feit dat het overgrote deel van de vluchtelingen geen of nauwelijks Engels spreken wat het soms onmogelijk maakt om te communiceren doormiddel van woorden. De waardering zit hem bij dit werk echt in de blikken en de non verbale signalen die de vrouwen en kinderen je door de dag heen geven. Dit maakt het voor mij ook lastig om gesprekken of momenten te beschrijven in de blog om jullie hier een indruk van te geven. Dit is eigenlijk iets wat je echt zelf moet ervaren om het echt goed te kunnen
[userId] => 441933
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5093730
[countryId] => 74
[pictureCount] => 8
[visitorCount] => 31
[author] => Ingeborg
[cityName] => Sámos
[travelId] => 528491
[travelTitle] => Samos 2023
[travelTitleSlugified] => samos-2023
[dateDepart] => 2023-05-08
[dateReturn] => 2023-06-19
[showDate] => yes
[goalId] => 11
[goalName] => Vrijwilligerswerk in het buitenland
[countryName] => Griekenland
[countryIsoCode] => gr
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/118/359_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/441/933_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => nieuw-project-nieuwe-functie
)
[13] => stdClass Object
(
[username] => marianenjoke
[datePublication] => 2023-05-29
[title] => Zweden, Finland én Noorwegen...
[message] => Zondag 21 mei rijden we alwéér over een prachtige weg met bergen, sneeuw, bevroren meren naar Kiruna in Zweden. De grensovergang is een echte, met Nothing to Declare-borden maar zonder controles. De camping vinden we snel. In de avond spelen we weer even SkipBo en opeens blijkt het 00:00 uur te zijn, het is nog zó licht dat we de tijd vergeten! We hebben niet eens een lamp aan hoeven doen!
Het valt ons op dat hier heel veel Kramsvogels zijn, komen rond de caravan zoeken naar broodkruimels ofzo. Die vinden ze niet bij ons want we gooien niets naar buiten…
Dinsdag zien we dat we vakantiegeld hebben gekregen, hoera! Nu kunnen we nog wat langer in Noorwegen blijven! [e-266b][e-266b][e-266b][e-263a]
Het is vandaag warm, 20°. We kunnen voor het eerst een shirt met korte mouwen aan, heerlijk! We rijden naar de oude stad Kiruna, vragen bij de TuristBuro een plattegrond en informatie en gaan aan de wandel. Kiruna ontleent zijn bestaansrecht aan de ijzerertsmijnen, het erts zien we dan ook huizenhoog liggen. Door de jaren heen zijn er heel veel tunnels gegraven tot wel 520 meter diep maar waardoor de aarde nu begint te scheuren en de hele oude kern moet worden afgebroken. Veel huizen en (bijzondere) gebouwen zullen in de nieuwe stad weer worden opgebouwd. Gelukkig kunnen we de houten kerk nog bezichtigen voordat hij volgend jaar wordt afgebroken!
We zien veel flatgebouwen en winkels leeg staan, het begint een spookstad te worden.
Woensdag is het weer een ijskoude, natte dag, 7°. Lekker binnen zitten met het kacheltje aan. Eind van de middag rijden we naar een grote winkel om wol bij te halen voor de babydekentjes die Marian zit te breien. Meteen kopen we wol bij om voor ons allebei nóg een trui te breien!
En donderdag rijden we Finland binnen via een wat saaie weg met veel bomen… toch is het hier anders. We zien erg veel rotsblokken, veel meren, de bergen zijn heuvels geworden, geen sneeuw.
In Enontekiö slapen we op een stille plek, ergens achter winkels ofzo.
En dan rijden we vrijdag Noorwegen weer in over een minstens 100 kilometer lange weg naar Karasjok. We vinden het hier meteen weer anders, de bergen worden weer hoger, de bomen worden struiken, verkeer is er bijna niet, rendieren wél, we zien weer sneeuw in de verte, de hobbelige weg door Finland wordt wat beter en we hebben allebei het fijne gevoel van “thuiskomen” in Noorwegen…
In Karasjok rijden we wat rond, willen het Sami-museum bezoeken maar blijkt gesloten tot 1 juni en vinden daarna een slaapplek op een parkeerplaats achter het politieburo (veilig!) en tegenover de Rema1000 supermarkt (handig!). Rema sluit om 23 uur en in het politieburo blijkt niemand aanwezig te zijn, hahaha…
Het is vandaag 4° en er staat nog altijd een harde, ijskoude wind.
Wat een práchtige route rijden we vandaag op deze koude maar zonnige dag van Karasjok via Olderfjord naar Kåfjord. Vooral dat laatste stuk is zó mooi, kunnen we gewoon niet beschrijven. Zijn haast geen woorden voor…
Rechts van ons en in de verte bergen met sneeuw, links de Porsangerfjorden, veel water dus. Heel veel rendieren gezien, wilde en ook als kudde in weilanden. Ze gaan heel traag opzij als je ze tegenkomt op de weg. Ook zien we steeds meer verkeer (lees campers) én 10 fietsers met volle bepakking. Solo of met z’n tweeën.
In de buurt van Kåfjord vinden we in de wildernis een mooie plek voor de nacht. Er staat al een NL caravan, later volgen een Belg, een Noor en een Sloveense camper. Alleen de Sloveen blijft, de anderen vertrekken weer. Prima, het voelt hier goed.
Na het eten maken we een klein ommetje, de wind is gaan liggen en het is fijn even buiten te zijn.
** Nog behoefte aan een detail van vanmiddag?
In Olderfjord zagen we mensen in Sami-kleding een kerkje binnengaan. Snel de auto caravan geparkeerd en ook naar het kerkje gelopen. Misschien mogen we ook naar binnen en wat foto’s maken? (Ooit mocht Joke op deze manier in Zweden een doopdienst meemaken en mooie foto’s maken van de baby en haar familie in Zweedse dracht!)
Wat denk je toen we bij het kerkje kwamen? Staat er een lijkwagen voor de ingang…
Dat konden we “niet maken” en zijn we meteen teruggegaan naar de auto!
Sami’s leven in Lapland maar “Lappen” is een beledigend woord. Er leven 50.000 Sami’s in Noorwegen, 20.000 in Zweden, 6.000 in Finland en 2.000 in Rusland.
En dan is het vandaag 28 mei en rijden we wederom een ongelooflijk mooie route naar het eiland Magerøya waar jawel… de Noordkaap op ligt!!!
Om er te komen moet je door de Nordkapptunnel van bijna 7 kilometer lang en 212 meter onder de zeespiegel. Op dit eiland rijden we zó hoog dat we het gevoel hebben over het dak van de wereld te gaan! Ook weer niet te geloven, niet te beschrijven, dit moet je zelf gezien hebben!
#Henk, verheug je op deze rit als je hier volgende maand bent met de Hurtigruten…!!!
In ieder geval gaan wij dit eiland de komende dagen, vanaf de camping, verkennen!
[userId] => 163727
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5093725
[countryId] => 140
[pictureCount] => 20
[visitorCount] => 55
[author] => Marian & Joke
[cityName] => Skarsvåg
[travelId] => 528647
[travelTitle] => Noorwegen
[travelTitleSlugified] => noorwegen
[dateDepart] => 2023-04-30
[dateReturn] => 2023-12-31
[showDate] => yes
[goalId] => 99
[goalName] => Iets anders...
[countryName] => Noorwegen
[countryIsoCode] => no
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/118/340_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/163/727_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => zweden-finland-n-noorwegen
)
[14] => stdClass Object
(
[username] => TinekeSantiago
[datePublication] => 2023-05-29
[title] => Bijna ogen, oren en neusgaten tekort
[message] => Om half zeven de deur uit. Een orkest van mussen getjilp verwelkomt me op straat. Ze hebben er zin in.
Heb ik gisteravond wiedermal met een Duitse dame gegeten; ze heette Ursula en overnacht ook in “mijn” hotel. Weer Duits praten, met de waardin wil ik af en toe Spaans en als we er niet uitkomen gaan we in het Engels door. Steeds weer schakelen. Het kraakt en piept af en toe hierboven.
Spreekt ineens een Hollands stel me aan; die zijn hier met de camper op vakantie. Hè lekker ff eigen taal spreken.
Met de Duitse dus samen naar een albergue voor pelgrimsmenu. Een gezellige waardin bedient ons; drie gerechten en een wijntje voor maar € 12.— Bij het weggaan geeft ze me een grote Jacobsschelp. Die geeft ze elke pelgrim.
Inmiddels loop ik weer aan zee. Heerlijk rustig; een enkel vissersbootjes op zee. Ik kom op een plek waar een bankje staat met zicht op zee. Ik ga er toch al zitten, terwijl ik pas drie kwartier onderweg ben. Ik kan het me vandaag veroorloven, want ik heb voor de eerste keer een slaapplek gereserveerd. Gisteren zag ik op een lantaarnpaal een affiche van albergue de Estrela in de plaats Viladesuso.
De eerste avond van mijn camino toen ik met de Ned dame Mariëtte at, had ze me deze albergue aanbevolen. Gisteren middag een mailtje gestuurd en kijk; hier was het mogelijk te reserveren. De eerste plaats na 18’km lopen, dus dat zou kans geven op een volle albergue. Fijn gevoel dat die onzekerheid voor vanavond is weggenomen. Nog geen pelgrim gezien nu, maar dat zal straks wel veranderen als de jonge garde voorbij gaat.
Maar wat een schitterend pad vandaag ook weer. Ik bedoel dus vooral de uitzichten: spectaculair. Links van mij de zee en rechts de bergen nog in nevelen gehuld. Ik kom ogen tekort; een heerlijke zoete lucht komt mijn neusgaten binnen. Dat komt van de anijsstruiken langs de kant.
En verder naar beneden kijkend vooral weer keien en hobbels. En die heb ik te nemen. Net als de hobbels van het leven; mijn leven.
Wat heeft het pad van de camino mij gesterkt. Het kostte kracht, maar ik kreeg er zoveel kracht voor terug. Dit pad was mijn manier om dóór te gaan in het leven.
Dan de stilte; vooral vandaag. Helemaal alleen op de wereld leek ik.
Deze stilte
zonder woorden
zien, horen, ruiken
Ruimte voor gedachten in het hoofd
Dat hoofd dat altijd voorrang neemt…. nee, dat ik altijd voorrang geef
Leven uit het hart, mijn hart, ik zou willen dat ik het kon… vaker
Om 9 uur ben ik in het plaatsje Portecelo en neem bij een leuk tentje koffie. Hier zitten wel al pelgrims. Ik zie iemand met ingetapete enkels, soms mensen met een brace. Wat doen mijn voeten het goed. (even afkloppen) In mijn nagelnieuwe schoenen! Één week zijn ze oud/ nieuw. Toevalligheden bestaan toch niet?
Ik bevind me nu in de provincie Galicië, daar ligt Santiago ook in. Deze provincie heeft ook weer een eigen taal; veel woorden met een X erin.
Hellup!
In het plaatsje Oia, hoog gelegen en pal aan zee, kom ik een reuzenkei tegen waarop staat dat hier een meditatie plek is. Ik stap er naar toe.Het hoort bij het erachter liggende huis. Het is er su-per-stil. Vanaf deze plek zie ik golven heel
rustig aan komen rollen. Bijna meditatief. Als ik er een poosje zit toch even in mijn schrift schrijven. Als ik dat net heb opgeborgen, komt er een dame, van het huis, aanlopen en vraagt me of ze me voor zal gaan in een meditatie.
Ik vertel haar dat ik mijn hele leven een slechte slaper ben.
Ik vind het goed om samen een meditatie te doen.
Weer aan de wandel neem ik nog even een cerveza 0.0 op een terras in het plaatsje Oia, waar het drie dagen feest is. Als de ober me zegt dat het kan gaan regenen, ga ik gauw in de benen. En kom zonder regen in het plaatsje Viladesuso, waar ik nu mijn verhaal zit te doen. Mijn slaapplek is een stapelbed; gelukkig maar vier dames. En verder wandelen er van allerlei, voor mij vreemde, pelgrims binnen….
Een paar potige kerels, volgens mij zijn het Polen, die een batterij bier in de koelkast zetten. Ojee, dát was ik nog niet eerder tegen gekomen.
De albergue ziet er super gezellig uit, maar het stikt hier van de vliegen. Getver, dat had ik niet besteld. Zit allemaal bij de prijs inbegrepen …
Heb net een pasta maaltijd gekocht die ik straks in de magnetron ga doen. Dit is echt een gehucht met één winkeltje bij een benzinepomp. Niet echt hele gezonde dingen, maar ik heb iets voor het ontbijt voor morgenochtend. Dan op de route maar iets proberen te scoren.
Het was een soort van spirituele dag. Kwam door het lange alleen lopen en de stilte.
Heb mezelf wel een beetje bloot gegeven…..
[userId] => 342047
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5093723
[countryId] => 169
[pictureCount] => 10
[visitorCount] => 73
[author] => Tineke
[cityName] => Viladesuso
[travelId] => 528691
[travelTitle] => Camino Porto-Santiago kustroute 2023
[travelTitleSlugified] => camino-porto-santiago-kustroute-2023
[dateDepart] => 2023-05-23
[dateReturn] => 2023-06-16
[showDate] => yes
[goalId] => 12
[goalName] => Camino / Pelgrimstocht
[countryName] => Spanje
[countryIsoCode] => es
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/118/307_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/342/047_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => bijna-ogen-oren-en-neusgaten-tekort
)
)
)
[_currentItemCount:protected] => 15
[_currentItems:protected] => ArrayIterator Object
(
[storage:ArrayIterator:private] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[username] => linyflipkoster
[datePublication] => 2023-05-29
[title] => Mooi Duitsland
[message] => Zo. 21 mei gaan we verder van Ketzin naar Potsdam; Camping Sanssouci (zonder zorgen) ook hier een allerhartelijkst ontvangst.
Hier blijven we twee nachten. We voeren niets uit dan alleen luieren, o ja, en Liny doet de was, en ‘s avonds eten we in het restaurant.
Van di. 23 mei t/m do. 25 mei doen we de rest van onze campings inspectie. Via de omgeving van Lutherstadt Wittenberg naar de Harz. De laatste camping is dan ‘Birnbaumteich’in Harzgerode.
Deze camping hebben we zien opbouwen van een amper bezochte camping tot een bloeiende camping dankzij de promotie, die wij voor ACSI verkopen, en onze adviezen. Er zijn sinds afgelopen week nieuwe eigenaren. Drie echtparen die de camping hebben overgenomen. Toevallig waren er twee van aanwezig en konden we gelijk alles uitleggen wat promotie aangaat en zaken doen.
Op deze camping is een soort beheerders echtpaar waar we al die jaren dat we hier komen goed contact mee hebben. Axel is dan de beheerder en Astrid de ‘poetsvrouw, voor o.a. het sanitair.
De camping was volgeboekt maar Axel bemoeide zich er even mee en we kregen toch nog een plekje waar misschien zondag iemand zou komen. Mooi geregeld. Later zal blijken dat diegene niet komt dus we blijven hier t/m zondag.
Vrijdag 26/05 handelen we onze zaakjes met de nieuwe eigenaren af. Ze zijn zeer enthousiast en nemen de promotie van de vorige eigenaar over. Goed voor ACSI en voor ons. Het is overdag schitterend weer alleen de nachten zijn nog steeds koud.
Zaterdag is een gezellige dag op de camping. Er is een beachvolleybal toernooi tussen de campinggasten, maar wel officieel en met een scheidsrechter. Verder is er een kleine rommel markt met vijf kramen en Liny scoort zowaar nog een krultang voor € 2,-. Daarnaast zijn er natuurlijk de gebruikelijke vreet en zuip tenten. Maar het zuipen viel wel en het bleef allemaal netjes en ordelijk; maar ja de Duitsers zijn nu eenmaal bierdrinkers.
Zondag, 1e pinksterdag; We komen er te laat achter dat er in Harzgerode een baptistengemeente is. Daarnaast hebben we geen internet en wordt het dus een ‘geestelijke’ arme pinksterzondag (wat een woordspeling). Maandag 2e pinksterdag breken we op en gaan ri. Teutoburgerwoud. We hebben onze plannen gewijzigd.
We rijden een werkelijke schitterende route van 184 km. via B en N wegen; geen snelweg gezien. Eerst door de Harz met weliswaar een enorme kaalslag en nog totaal dode en kale bossen, maar ondanks dat, heel mooi. Vervolgens rijden we het Teutoburgerwoud in. We landden op camping ‘Teutoburgerwoud’ in Barntrup. Hier zwaaien Wouter en zijn Bulgaarse vrouw de scepter. Barntrup ligt tussen Detmold (stamslot van Prins Bernhard) en Hameln (de rattenvanger).
Het is een keurig verzorgde camping met mooie camper plaatsen.
Hier blijven we drie nachten.
[userId] => 88072
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5093745
[countryId] => 70
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 7
[author] => liny en flip
[cityName] => Ketzin
[travelId] => 528679
[travelTitle] => Weer iets anders
[travelTitleSlugified] => weer-iets-anders
[dateDepart] => 2023-04-28
[dateReturn] => 2023-07-01
[showDate] => yes
[goalId] => 99
[goalName] => Iets anders...
[countryName] => Duitsland
[countryIsoCode] => de
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/duitsland,ketzin
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/088/072_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => mooi-duitsland
)
[1] => stdClass Object
(
[username] => EricenLida
[datePublication] => 2023-05-29
[title] => Op weg naar Kristiansand
[message] => Vandaag was het uitslapen geblazen in huize camper en dat was aardig gelukt. Het was half negen toen wij het nestje verlieten. De buurtjes, die met de fiets zijn, waren alweer onderweg dat was jammer. Ik had ze nog wel willen uitzwaaien. Na het douchen en ontbijten was het sanitair legen en vullen aanbod. Nadat het was gebeurd, gingen we op weg naar onze eerste etappe Flekkenfjord.
Flekkenfjord staat bekend als Hollenderbyen oftewel “Nederlandse stad” wegens een sterke band met Nederland in de jaren 1500-1600. Helaas was alles dicht en een wandeling langs de witte huisjes en winkels was ons hoogte punt van Flekkenfjord.
Op weg naar de vuurtoren van Lindesnes. De vuurtoren bevindt zich op het meest zuidelijke punt van het Noorse vaste land. Hij werd gebouwd in 1650 en is nu een museum. Nadat we uit ons hemd waren gewaaid, gingen we op weg naar onze overnachting een camping in Mandal. Mandal is door de vele concerten de livemuziek hoofdstad van Noorwegen. In de zomer is elke woensdag een concert. Het is een mooi centrum met witte huisjes. Helaas treffen we een lege stille stad aan (2ePinksterdag).
Een wandeling van de camping naar het Steakhuis met een kortingsbon van 15% deed ons goed smaken. Het was voor ons de eerste keer dat wij gingen eten buiten de camperdeur in Noorwegen. De vrouw des camper had ook een vrije avond en de afwasser ook.
We schieten aardig op en morgen zijn we op het punt waar we zijn begonnen Kristiansand. Donderdagmorgen nemen we de Ferry naar Hirtshals Denemarken.
Camping Topcamp Sjosanden Mandal
Gereden Km 112
Weer zonnig veel wind later bewolkt
[userId] => 278885
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5093744
[countryId] => 140
[pictureCount] => 6
[visitorCount] => 18
[author] => Eric en Lida
[cityName] => Mandal
[travelId] => 528502
[travelTitle] => Met de camper naar Noorwegen
[travelTitleSlugified] => met-de-camper-naar-noorwegen
[dateDepart] => 2023-05-11
[dateReturn] => 2023-06-02
[showDate] => yes
[goalId] => 99
[goalName] => Iets anders...
[countryName] => Noorwegen
[countryIsoCode] => no
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/118/427_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/278/885_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => op-weg-naar-kristiansand
)
[2] => stdClass Object
(
[username] => diendirk
[datePublication] => 2023-05-29
[title] => Vijfde vakantiedag
[message] => Zo vandaag weer een verslag van wat we hebben gedaan. Gisteren lukte het niet, want er was geen internetverbinding op de camping. We hadden toen ook een relaxdag en hebben lekker voor de camper in het zonnetje gezeten. ‘s Avonds heb ik Dirk ingemaakt met Triominos!!!
Vanmorgen zijn we heel rustig op weg gegaan. Eerst kwamen we in Cabourg. Dat is een chique oude strandplaats, goed te vergelijken met Scheveningen bij ons. Het heeft ook een Grande Hotel en een ouderwets Casino. Verder heel veel winkeltjes. Hier is 2e Pinksterdag ook een vrije dag en het was heel druk op straat en op het strand.
Daarna zijn wel verder gereden over binnenweggetjes, soms zagen we de zee en daarna reden we door kleine dorpjes onder de bomen door. Overal daar was het heel rustig. Soms kwamen we op zo’n smal weggetje zo’n grote tractor tegen en dan is het wel eens wat passen en meten om elkaar te passeren.
Toen kwamen we bij het plaatsje Courseulles-sur-Mer. Hier ligt Juno Beach, het strand waar de Canadese invasie op 6 juni 1944 was. Na wat gezoek voor een camperparkeerplaats zijn we naar het strand gelopen. Hier konden we niet op, want je werd compleet gezandstraald. Er staat windkracht 5 no en het zand waait je letterlijk om de oren. Toen zijn we langs de andere kant naar de herdenkingsmonumenten gelopen. Mei en juni zijn speciale herdenkingsmaanden hier. Buiten waren verschillende plaquettes met de geschiedenis van de invasie
en er was een tentoonstelling binnen. Veel Amerikanen waren er. We hebben bij de souvenirs rondgekeken en zijn we weer naar de camper gegaan. Morgen gaan we naar Omaha Beach.
Onze camping is niet ver van hier en we waren nu lekker op tijd.
We hebben een heerlijk grote plek voor de camper boven op de rotsen. Ook hier waait het heel hard en het is geen weer om buiten te zitten, ook al schijnt de zon volop. We zijn de omgeving gaan verkennen, nadat we de camper hadden geïnstalleerd. Vanuit de camper kun je de Atlantische Oceaan zien! We zijn naar het uiterste puntje van de camping gelopen en van hieruit heb je een schitterend uitzicht!
We zijn naar beneden gelopen, het was erg steil! Beneden zijn we over de pier tot boven de golven gelopen. Heel veel golven!!
Vanavond hebben we in het campingrestaurant gegeten, errug lekker!! Ik heb Calvados gedronken. Dat wordt hier gemaakt en dat kende ik nog niet….nu wel, aardig sterk.
Nu zitten we aan een bakkie koffie en gaan straks bekijken wat we morgen gaan doen. Het waait zo hard dat de camper heen en weer beweegt. Worden we straks lekker in slaap geschut….
Ik heb vandaag bijna 17000 stappen gezet, dat is ruim 13 km.
Als de wind het toelaat willen we morgen gaan fietsen.
.
[userId] => 442082
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5093743
[countryId] => 64
[pictureCount] => 10
[visitorCount] => 14
[author] => Diny
[cityName] => Vierville-sur-Mer
[travelId] => 528754
[travelTitle] => Eerste Camper vakantie
[travelTitleSlugified] => eerste-camper-vakantie
[dateDepart] => 2023-05-25
[dateReturn] => 2023-06-09
[showDate] => yes
[goalId] => 99
[goalName] => Iets anders...
[countryName] => Frankrijk
[countryIsoCode] => fr
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/118/431_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/442/082_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => vijfde-vakantiedag
)
[3] => stdClass Object
(
[username] => IrmaOnderweg
[datePublication] => 2023-05-29
[title] => Het raakt me!
[message] => Aan de grenzen van Europa gebeurt van alles. Zo ook in het Noord Franse Calais/Duinkerken. Vele mensen zijn op de vlucht en verblijven in deze jungle. De reden zijn divers; oorlog, Dublin claim (asielzoekers die via een ander Europees land in bv Nederland aankwamen en in het eerste Europese land asiel hadden moeten aanvragen), klimaat vluchteling, uitgeprocedeerd in een ander Europees land.
In maart was het in Calais en Duinkerken nog relatief rustig (300-400) Het aantal vluchtelingen (700) onderweg naar de UK neemt nu snel toe. Naast veel alleenstaande jonge mannen zijn er nu ook veel jonge gezinnen. Drie weken geleden is het kamp door de politie ontruimt, dit ging met geweld. De vluchtelingen wonen verspreid over een groot gebied tussen Calais en Duinkerken.
Vandaag heb ik voor het eerst als verpleegkundige binnen “No Border Medics” (nobordermedics.org) gewerkt. Het warehouse was ons start en verzamelpunt. Allerlei materiaal hebben we meegenomen: tent, verbandmateriaal, medicatie etc. Gezamenlijk zijn we naar het kamp gereden waar we de kliniek hebben opgebouwd.
De distributieplek waar we de tent hebben opgezet en waar ook andere organisaties hun plek inrichten, bevindt zich aan het water op een kruispunt aan een soort van gravelroad met daarachter alleen maar bos.
In totaal hebben we vandaag 126 mensen gezien. Klachten variëren maar het gaat vooral om scabies, scabiës, (brand) wonden, verkoudheid, maag en tanden. Het raakt me als er een smerig uitziend kind van 5 jaar, zonder zijn ouders,bij me komt zitten en vertelt dat hij last heeft van zijn knie. Het raakt me als een jongeman van pakweg 30 jaar vertelt dat hij klachten heeft van braken en misselijkheid omdat hij de dag ervoor op “game” is geweest en (te) veel zeewater heeft binnen gekregen. Het raakt me dat deze groep in de UK niet op een legale wijze asiel aan kan vragen. Het raakt me dat Europa wegkijkt! Choose Love!
[userId] => 441190
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5093740
[countryId] => 64
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 19
[author] => Irma
[cityName] => Duinkerke
[travelId] => 528475
[travelTitle] => De Jungles van Calais en Duinkerke
[travelTitleSlugified] => de-jungles-van-calais-en-duinkerke
[dateDepart] => 2023-03-17
[dateReturn] => 2023-03-19
[showDate] => yes
[goalId] => 11
[goalName] => Vrijwilligerswerk in het buitenland
[countryName] => Frankrijk
[countryIsoCode] => fr
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/frankrijk,duinkerke
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/441/190_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => het-raakt-me
)
[4] => stdClass Object
(
[username] => KKK-DDD
[datePublication] => 2023-05-29
[title] => Dag 2: Julierpass en Albullapass
[message] => Harry was ’s ochtends vergeefs naar de supermarkt gelopen (was dicht op 2depinksterdag) heeft Harry toch nog enkele plaatselijke delicatessen kunnen scoren bij de ambachtelijke kaasboer en slager. Rohschinken, Wiesner Alpkäse, Buender Hirschfleischkäse, Caviaschnitte und Davoser Schafkäse. Hij was wel open op Pinkstermaandag. Hapjes voor bij de borrel vanavond, nou ja… cola. Oh shit .. die is inmiddels ook op. Harry had wat tijd in zijn agenda om te shoppen in t winkelhart van Schmitten, want ik was ruim een uur eerder terug dan de anderen. Er was iets misgegaan in ploegentactiek boven op de Passo dal Güglia (ofwel de Julierpass, zoals de Friezen zeggen). Hij moest de kortste weg terug om bevoorrading te halen voor de toppers. (Hij had wegens zijn holtes al besloten alleen de Julierpass te rijden). Hij doet dit natuurlijk graag, Na een snelle afdaling met wat schakel problemen kwam hij uiteindelijk weer in het dal. Oortjes werken niet op zo’n afstand. De rest van de mannen zijn doorgereden naar st Moritz. Onderweg nog even de route kwijtgeraakt en daar stonden we voor een opgeheven spoorwegovergang even goed uitgekeken en onze route vervolgt die over een vliegveld voor Ulta light ze hadden gelukkig vrij vandaag. Vanaf La Punt zijn Okke, Boreas en Wim begonnen aan de steile beklimming van de Albulapass. Na 10 km zwoegen kwamen we boven in een schitterend sneeuwlandschap. Na koffie op terras waar we hartelijk werden onthaald door een Friezin die al 30 jaar in Zwitserland woont en ons even bijpraatte over de stand van zaken van de instortende berg die niet ver van ons huis blijkt te zijn maar ons dorp is veilig. In de afdaling van de Albullapass werden we wel overvallen door regen ook al was dat van korte duur. Nog genoten van de draailussen van de trein van Rätische Bahn op de Albullaspoorlijn (wereld erfgoed). Harry had hier allemaal geen last van. Hij heeft zich lekker in zonnetje, lekker relaxed laten ‘afzakken’. Zag nu veel meer van de prachtige omgeving dan tijdens de beklimming. Op de top nog wel tijd gehad om, tijdens bespreken van deze mislukte ploegentactiek, voor de gebruikelijke ‘sticker-fotoshoot’ uit te voeren.Overigens het door Okke professionele geprepareerde achterwiel hield zich fabelhaft. Fiets met berijder (iets minder professioneel) lagen als n huis aan ’t asfalt gekleefd…. net Max.
Gisteravond waren en nog wel langdiscussie welke route we van daag zouden rijen het werd dus rondje Julierpass en Albulapass dit werd pas bereikt na 3 stemmingsrondes. Harry moest na zijn finish eindeloos wachten op de toppers. Ha kon tukkie doen en had geregeld dat we in de tuin mochten zitten in het zonnetje. Toen ze er eindelijk waren , waren ze nog nat van de regen… of ’t zweet .
Voor t eten nog effe naar de kerk gekuierd. Kuitenbijterpad. Zondags bergschoenen aan hier, en niet voor minder validen. God is selectief hier. Boven laat Okke z’n drone zweven met behulp van de geesten boven t kerkhof. Ik probeer Wim nog boos naar de kerkklok wijzend op de kiek te krijgen… maar hij weigert en is gelijk z’n goeie humeur kwijt. Wim en ik moeten ons nog op leven en dood verdedigen tegen Dido de agressieve drone.
Okke’s kookbeurt is een koningsmaal. Honderd bonensoorten. Ook kwantiteit was goed, we krijgen ’t niet op.
[userId] => 386261
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5093739
[countryId] => 179
[pictureCount] => 7
[visitorCount] => 29
[author] => Okke en Harry
[cityName] => Schmitten
[travelId] => 528738
[travelTitle] => Graubünden & Bayern
[travelTitleSlugified] => graubnden-bayern
[dateDepart] => 2023-05-27
[dateReturn] => 2023-06-04
[showDate] => yes
[goalId] => 6
[goalName] => Een korte vakantie
[countryName] => Zwitserland
[countryIsoCode] => ch
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/118/417_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/386/261_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => dag-2-julierpass-en-albullapass
)
[5] => stdClass Object
(
[username] => geertenleny
[datePublication] => 2023-05-29
[title] => Castel Vecchio
[message] => Castel Vecchio (27 t/m 30 mei)
Naar de volgende camping Il Collaccio was maar 200 km en omdat we pas na de middag op de camping terecht kunnen hebben we geen haast om te vertrekken. De reis ging goed maar het laatste stukje was spannend. Het was erg bergachtig met steile weggetjes en wij sloegen ook nog een verkeerd weggetje in. We zijn er weer gekomen en de camping ligt tegen een steile helling gebouwd, je hebt een prachtig uitzicht, maar moet voor alles, toiletgebouw, restaurant, zwembad, behoorlijk klimmen. ’s Avonds hadden we een maaltijd in het restaurant van de camping. De volgende dag was een vrije dag waarop we de gebruikelijke klusjes hebben gedaan. ’s Middags konden de liefhebbers in een zaaltje boven naar de formule 1 wedstrijd in Monaco kijken. Ik heb lekker een boek gelezen. Daarna hebben we nog een potje jeu de boules gespeeld. Geert en ik moesten toevallig samen spelen tegen 2 anderen. We hebben gewonnen met 13-2. Vandaag, maandag stond een excursie op het programma naar Spoleto. Een vestingstadje hoog in de bergen. Het lag in de Romeinse tijd op de route van de Adriatische kust naar Rome en was in die tijd een belangrijke plaats. Je kon op verschillende plaatsen nog resten zien van die tijd, zoals een triomfboog, een theater, een aquaduct, etc. De kathedraal stamt uit de 12e eeuw. Wat opvalt in die stadjes is de hele nauwe straatjes en het verkeer wat daar toch nog door heen gaat. Om 13.00 uur zaten we weer in de bus terug en op de camping aangekomen stond een lunchbuffet voor ons klaar. We waren net op tijd terug bij de caravan. Het heeft daarna geregend, kon je lekker een dutje op doen. Verder hadden we deze dagen prima weer.
’s Morgens en ’s avonds een beetje fris, maar zodra de zon doorkomt is het warm. Morgen vertrekken we naar Cologna Spiaggia. De camping ligt aan het strand. Het is maar 135 km, wel grotendeels door de bergen.
[userId] => 441324
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5093738
[countryId] => 93
[pictureCount] => 6
[visitorCount] => 11
[author] => Leny
[cityName] => Preci
[travelId] => 528702
[travelTitle] => Abruzzen en Puglia
[travelTitleSlugified] => abruzzen-en-puglia
[dateDepart] => 2023-05-13
[dateReturn] => 2023-07-11
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Italië
[countryIsoCode] => it
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/118/404_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/441/324_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => castel-vecchio
)
[6] => stdClass Object
(
[username] => akkertjes
[datePublication] => 2023-05-28
[title] => Epidavros
[message] => Zondag 28 mei
Na gisteren van een vrije dag hebben genoten vertrekken we vandaag al om 7.45 uur met de bus naar Hermione. Daar zullen we om half tien met een gecharterd bootje de oversteek maken naar het eilandje Hydra. De anderhalf uur durende bustocht door de bergen is erg mooi met schitterende vergezichten.
Het bootje komt precies op tijd aanvaren, en als we allemaal aan boord zijn vaart hij met een snelheid die niet onderdoet voor de Rotterdamse watertaxi’s in een half uur naar het eilandje. Pas op het laatst doemt het mooie tegen de berg aan gelegen hoofdstadje van het kleine eiland voor ons op. Het eerste wat we zien zijn grijze bastions waarop kanonnen staan die naar de zee gericht zijn. En twee windmolens. Daar achter ligt een mooi wit gekalkt stadje tegen de rotsen aan. Als we van de boot afstappen hebben we twee uur om het eilandje te verkennen. Wij beperken ons tot het stadje zelf. Het eilandje is autovrij. Heerlijk! De goederen die vervoerd moeten worden gaan in laadbakken met wielen of op paarden. Het stadje is erg schilderachtig, met nauwe straatjes en veel marmer op de grond. In het haventje hele luxe jachten afgewisseld met kleinere bootjes. Een grote gezellige boulevard maakt het tot een zeer aangename plek om rond te kijken. We drinken koffie bij een restaurantje aan de boulevard, wandelen naar één van de Bastions en door de leuke straatjes. Voor we het weten zijn de twee uur voorbij. We hadden hier nog wel een paar uur langer willen blijven. De terugtocht met de boot en de mooie bustocht maken deze zondagse excursie tot een leuk uitje.
Maandag pakken we aan het eind van de ochtend de fiets en rijden we naar het haventje van Epidavros. We zijn hier 25 jaar geleden ook geweest en het ziet er uit zoals we het ons herinneren. We kijken wat rond, lunchen aan het water en fietsen daarna naar camping Nicolas l, de camping waar we 25 jaar geleden hebben gekampeerd. Hoewel het daar wat veranderd is, herkennen we de plek waar we toen gestaan hebben.
Terug bij de camper genieten we buiten nog een tijdje van het mooie griekse weer. Morgen weer een reisdag.
[userId] => 221620
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5093737
[countryId] => 74
[pictureCount] => 19
[visitorCount] => 12
[author] => Annie & Henk
[cityName] => Epidavros Limira
[travelId] => 528459
[travelTitle] => Grand Tour Griekenland
[travelTitleSlugified] => grand-tour-griekenland
[dateDepart] => 2023-05-19
[dateReturn] => 2023-07-02
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Griekenland
[countryIsoCode] => gr
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/118/397_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/221/620_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => epidavros
)
[7] => stdClass Object
(
[username] => DeDrijvers
[datePublication] => 2023-05-29
[title] => Sneeuwwandeling 2500 tot 3000 meter,zwaar en mooi
[message] => Het weer was weer wat beter en zeker om naar de eeuwige sneeuw te gaan. Maar wel weer rustig opgestaan, we hebben vakantie en geen haast. Rond 10 uur in de auto, maar wel even een extra thermo shirt aangetrokken. We hadden op de webcam van het ski-gebied gezien dat het 5 graden of minder “boven” kon zijn. Via Granada de bergen in, een lange, kronkelige weg omhoog, maar wel breed genoeg. Al gauw werden de uitzichten, mooier en mooier. Uiteindelijk kwamen we aan bij Pradollano. We zagen een grote parkeerplaats en een weg die leek een tunnel in te gaan. Dat bleek dus een hele grote parkeergarage ondergronds[e-1f60a]. Omgedraaid en op de grote vrijwel lege parkeerplaats buiten geparkeerd. Het (ski) dorp ingelopen richting de skilift, die helaas dicht was (stond niet op de site). Een paar aardige Spanjaarden vertelden ons, waar we naar toe moesten om de berg Pico Valeta te kunnen beklimmen (3398 meter). Nog weer 3 km omhoog met de auto. Vervolgens wandelschoenen en lopen maar. Het ging gelijk vrij steil omhoog via een vaag pad met stenen. Al gauw zagen we de eerste sneeuw. Hoe hoger we kwamen, hoe meer sneeuw. Na een tijdje liepen we alleen nog maar in de sneeuw. Uiteindelijk zijn we tot ruim 3040 meter gegaan. Eigenlijk wilden we naar de top, maar dat had nog een 1 uur steil omhoog in de sneeuw betekend. Onze schoenen zakten tot aan de enkels in de sneeuw! Mooie foto’s kunnen nemen en van onze lunch genoten. Terug trok het helemaal dicht en zijn we uit voorzorg over de weg gegaan. Op de heenweg kruisten wij die steeds. Na een tijdje werd het weer wat beter, dus maar weer rechtuit naar beneden (korter). Uiteindelijk beneden en nog even naar het eerste dorpje terug gegaan voor een bakkie. Daar kwamen we in gesprek met wat Amerikanen, die TADEJ POGACAR waren tegen gekomen. Ook hadden wij een wielrenster van Sdworks gezien. Uiteindelijk met zijn allen “happy birthday” gezongen voor de serveerster[e-1f600].
Naar de camping en even chillen, toch wel moe! We hadden een lekkere entrecote liggen, dus die heerlijk op gegeten. Toetje was een ijsje, maar dat waren wel hele kleine mini cornetjes! (10 cm). Dus maar 2 genomen…. Douchen en insmeren, vooral ons gezicht, want het was toch we snel gegaan op die hoogte. En nu zit Marie-Jose te wachten tot ik klaar ben, om een spelletje te spelen.
[userId] => 428514
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5093736
[countryId] => 169
[pictureCount] => 5
[visitorCount] => 21
[author] => Eric
[cityName] => Otura
[travelId] => 528692
[travelTitle] => Rondje Spanje of ....
[travelTitleSlugified] => rondje-spanje-of
[dateDepart] => 2023-05-12
[dateReturn] => 2023-07-05
[showDate] => yes
[goalId] => 99
[goalName] => Iets anders...
[countryName] => Spanje
[countryIsoCode] => es
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/118/376_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/428/514_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => sneeuwwandeling-2500-tot-3000-meter-zwaar-en-mooi
)
[8] => stdClass Object
(
[username] => keesiberico
[datePublication] => 2023-05-29
[title] => Drielandenpunt
[message] => Stavelot - Montenau - St.Vith - Burg-Reuland - Ouren - Harspelt - Dasburg - Obereisenbach 81 km
Vanuit Stavelot kon ik gelijk steil omhoog om van de rivier weg te komen. Na een op en neer gaande tocht kwam ik in Montenau (via de Klosterstrasse, dus in Duitstalige regio van België aangekomen) bij de Vennbahn uit. Dat is een fietsroute over een voormalige spoorlijn door een gebied met moerassig hoogveen. Prachtig!
Deze route leidde naar Sankt Vith en daarna nog even verder naar Burg-Reuland. Makkelijk fietsen en dat is ook wel even fijn!
Mijn weg vervolgd via een regionale fietsroute maar die gaat gewoon omhoog en omlaag. In Ouren zou ik afslaan en dat is vlak voor het drielandenpunt België- Luxemburg- Duitsland. De hele dag trouwens al telkens de grens over en dat leverde gelijk een zevental KPN-sms'jes op.
Vanuit Ouren wilde ik de route hoger op de berg nemen omdat ik dan meer keus had in campings waar ik eventueel zou kunnen neerstrijken. Nou dat heb ik geweten! Vanaf de rivier de Our ging het gelijk zeer stel omhoog, dat werd mee echt te machtig. Lopen dus, een kilometer of zo. Net weer op de fiets geklommen schiet er een ree over de weg, da's altijd een leuk gezicht. Eenmaal op de top kon ik over de Duitse heerwegen op en neer golvend lekker doortrappen naar Dasburg. Daar ben ik zo ongeveer naar beneden gevallen en kwam ik zoals bedoeld in Luxemburg bij de rivier de Our.
Helaas de camping op mijn kaart bestond niet meer, maar verderop lagen er nog meer. Nog even volhouden en toen ben ik bij een europarcs camping (nou ja meer huisjes dan tent) aangeland. Vanwege Pinksterweekend golden nog de topprijzen, maar er bestaan nog aardige mensen genoeg. Dus ik mag voor een zeer redelijke prijs en nachtje staan; is maar een zesde van de hotelkamer gisteren. [e-1f600]
Morgen weer de rivier over en het Naturpark Süd Eifel doorkruisen.
[userId] => 221672
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5093735
[countryId] => 110
[pictureCount] => 2
[visitorCount] => 16
[author] => Kees
[cityName] => Obereisenbach
[travelId] => 528439
[travelTitle] => Fietsreis naar Italië 2023
[travelTitleSlugified] => fietsreis-naar-itali-2023
[dateDepart] => 2023-05-24
[dateReturn] => 2023-08-31
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Luxemburg
[countryIsoCode] => lu
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/118/374_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/221/672_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => drielandenpunt
)
[9] => stdClass Object
(
[username] => Yvonneenrob
[datePublication] => 2023-05-29
[title] => Petra…..en het plotselinge einde
[message] => Zondagmorgen zijn we in de stromende regen vertrokken naar Petra, het weer is hier echt van slag. Dichter bij Petra wordt het langzamerhand droog. De bedoeling is om vandaag Pera te bezoeken via de zogenaamde backdoor. Dit is een veel toeristische route maar vergt wel een lange wandeling. Zodra via de backdoor naar Petra gaan veranderd de wereld. We wandelen door rotsachtig gebied waar bedoeien in tenten wonen. Overal zie je kuddes schapen en ezels rondlopen. Af en toe komt er iemand voorbij op een ezel. Na zo’n 1,5 uur lopen komen we bij de trappen welke ons richting Petra waar we als eerste bij het klooster aan zullen komen. Na in totaal 3 uur wandelen zien van afstand het klooster al liggen. Een prachtig in de bergen uitgehakt klooster. Hier hebben we even heerlijk gezeten en genoten van het mooie uitzicht. Het klooster is een van de minst bezochte gedeeltes, dit komt vooral omdat het vanaf de ingang een flink stuk lopen is en je 950 treden op moet. Dit is de reden waarvoor wij voor de ingang vis de backdoor hebben gekozen.Wel een lange wandeling maar lang niet zo zwaar. Na het klooster dalen wij de 950 trappen richting de rest van Petra af . De treden zijn glad door de regen die is gevallen. En dit precies de plek waar het fout gaat. Yvonne glijd weg, valt ongelukkig en heeft direct pijn in haar been. Verder.open gaat niet. Met een paard dat precies op juiste moment langs komt wordt ze naar beneden gebracht waar een dokter naar haar been kijkt. Hij adviseert om naar het ziekenhuis te gaan voor een foto. Met een ziekenwagen worden we naar ziekenhuis gebracht waar na blijkt waar we al bang voor waren, Yvonne heeft haar kuitbeen gebroken en moet in het gips. Een ongelukkige val beëindigd dus plotseling onze vakantie. Momenteel wachten we in ons hotel op bericht van de ANWB alarmcentrale wanneer we terug kunnen naar Nederland. Door de Pinksteren verloopt ditties allemaal even snel. Hopelijk kunnen we snel terug naar Nederland zodat Yvonne daar haar been verder kan laten onderzoeken en (hopelijk) snel kan herstellen.
[userId] => 262724
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5093734
[countryId] => 97
[pictureCount] => 5
[visitorCount] => 14
[author] => Rob
[cityName] => Petra
[travelId] => 528755
[travelTitle] => Jordanie
[travelTitleSlugified] => jordanie
[dateDepart] => 2023-05-23
[dateReturn] => 2023-06-02
[showDate] => yes
[goalId] => 1
[goalName] => Backpacken
[countryName] => Jordanië
[countryIsoCode] => jo
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/118/370_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/262/724_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => petra-en-het-plotselinge-einde
)
[10] => stdClass Object
(
[username] => Ellyopavontuur
[datePublication] => 2023-05-29
[title] => De reis naar Hildesheim via Hameln
[message] => 29 mei 2023: Tweede Pinksterdag
Ik ben weer “en route”. Zoals jullie van mij gewend zijn ben ik vanmorgen weer om ongeveer 9 uur weggereden. Heel rustig. Ook nog even langs de Dekamarkt voor wat banaantjes voor onderweg. Ik ben dit jaar niet met Tom op stap, maar met Bram. Rinske heeft deze man voor mij uitgezocht. Vroeger was het zo dat de ouders een man voor hun kinderen uitkozen, maar hier is het dus andersom. Ik moet wel zeggen dat hij een heerlijke stem heeft, maar dat hij misschien nog wel eigenwijzer is dan Tom.
Vandaag wilde ik reizen tot Hildesheim, een mooie afstand van bijna 400 kilometer. Kijk, ik rijd natuurlijk niet in een ruk naar Hildesheim. Ik wilde onderweg een stop maken in Hameln, je weet wel, van die rattenvanger. Ik ben daar ooit met Gilles geweest en ik vond het een leuk stadje. Ik twijfelde aan de kunde van mijn Bram en stopte onderweg om te kijken of hij het wel goed deed. Hij was zo volhardend. Maar het klopte.
Ik ben over de dijk naar Lelystad gereden en vervolgens via Dronten naar Kampen. Toen over de IJssel en daarna richting Almelo. Dat rijdt, hoewel 2-baans, best wel goed door. Je komt tenslotte bij Almelo uit en dan ben je al bijna bij de grens. Om elf uur reed ik Duitsland in. In Nederland was het vrij rustig, maar richting Osnabrück werd het drukker. Daarna werd het weer rustig. Ik reed door het Teutoburger Wald, het Wiehengebergte en het Weserbergland, een mooi rustig gebied. Ik zag de Porta Westfalica met het Kaiser Wilhelm monument. Het werd gebouwd tussen 1892 en 1896 in de toenmalige Pruisische provincie Westfalen. Het bouwwerk is 88 meter hoog en vanuit de wijde omtrek te zien. Ik ben er ooit met mijn ouders geweest en later met Gilles.
Bij Rinteln sloeg ik af richting Hameln. Daar had ik een parkeerplaats in de stad uitgezocht. Hij was zo goed als leeg en niet duur. Via een poortje stond je direct in de binnenstad. Hameln is leuk en in de zomer wordt hier altijd “de rattenvanger van Hameln” opgevoerd. Ik heb het met Gilles een keer gezien en er spelen heel wat kinderen mee.
Jullie kennen zo langzamerhand mijn liefde voor de architectuur wel. Na de route van de Backsteingotik en de vakwerkhuizen is het nu de beurt van de Weserrenaissance. Dit is een stijl in de architectuur in en rondom het dal van de Weser. Hij is te dateren vanaf het begin van de 16de eeuw tot halverwege de 17de eeuw. De Weserrenaissance combineert kenmerkende elementen van de Italiaanse renaissanve met de West-Europese renaissance, vooral de Nederlandse.
Kenmerkend voor de Weserrenaissance zijn onder andere rijk versierde gevels. Grote gebouwen, zoals kastelen, hebben vaak een Utlucht. Dat is een meerdere verdiepingen omvattende erker. Het atadhuis van Hameln heeft zo een erker en ook verschillende huizen in de stad. Het stadhuis stond alleen in de steigers, dus dat kon ik niet fotograferen, maar wel een heleboel andere mooie huizen en de kruittoren. Ik ben met Gilles ooit naar slot Hämelschenburg geweest en je weet niet wat je ziet!
Na een wandeling van anderhalf uur besloot ik mijn reis naar Hildesheim voor te zetten; nog zo’n 60 kilometer. Ik had een hotel besproken met een eigen parkeerplaats op een binnenplaats. Alleen wist ik niet dat er een festival gaande was. Ik reed een paar keer langs het hotel, wat al moeilijk genoeg was met al die feestvierende mensen op straat, tot ik het zat werd. Ik parkeerde de auto dubbel en belde naar de receptie. Ik moest een sleutel op komen halen en dan kon ik de binnenplaats op. Gelukkig kwam er niet een piepklein plaatsje vrij en mijn skills in het achteruit inparkeren kwamen hier goed van pas. Ik heb de sleutels opgehaald en moest voor de derde keer het rondje rijden, want de deur naar de binnenplaats zat in een andere straat.
Ik wist niet precies welke deur het was, het moest een bruine zijn. Maar het handige van een afstandsbediening is dat er meestal wel wat opengaat als je erop drukt. En zo ook hier. Een soort van “Sesam open u”. De poort was wel wat aan de krappe kant, maar het lukte. Er waren maar twee plaatsen beschikbaar. Gelukkig maar dat ik gereserveerd had, want als er voor de deur plaats is mag je maar twee uur blijven staan.
Ik heb hier een prachtige kamer, maar er mist toch wel wat in dit hotel. Ten eerste werkt de lift niet. Gelukkig werd mijn bagage naar boven gebracht. Ten tweede kan ik hier vanavond niet eten; het is een hotel met alleen ontbijt. Ten derde heb ik wel een waterkoker op de kamer, maar geen thee of koffie. Gelukkig heb ik altijd thee bij me. De receptioniste zei dat er op het festival wel eten was. Ik liep erheen maar ja, het was allemaal “Wurst” en heel veel bier. Ik hield het voor gezien. Ik had nog heerlijke broodjes in mijn koelbox die er om smeekten opgegeten te worden. Bovendien heb ik drinken, appeltjes en banaantjes dus ik kom niet van de honger om.
Zo, de eerste dag zit erop. Morgen naar slot Marienburg en nog een keertje naar het centrum van Hildesheim, dat een plaats heeft op de lijst van Unesco werelderfgoed.
[userId] => 428810
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5093732
[countryId] => 70
[pictureCount] => 4
[visitorCount] => 16
[author] => Elly
[cityName] => Hildesheim
[travelId] => 528766
[travelTitle] => Rondje Duitsland en Polen
[travelTitleSlugified] => rondje-duitsland-en-polen
[dateDepart] => 2023-05-29
[dateReturn] => 2023-06-21
[showDate] => yes
[goalId] => 99
[goalName] => Iets anders...
[countryName] => Duitsland
[countryIsoCode] => de
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/118/364_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/428/810_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => de-reis-naar-hildesheim-via-hameln
)
[11] => stdClass Object
(
[username] => hansenmarjoke
[datePublication] => 2023-05-29
[title] => 29 mei 2023
[message] => ‘Easy does it’ zegt een oud Portugees (?) gezegde.
We vertrekken dus heel rustig eerst richting een grote pottenbakkerij vlakbij de camping. Helaas slaagt Marjoke er daar niet in om dé vakantieaankoop van 2023 te doen. Het valt allemaal een beetje tegen.
Het doel vandaag is de Quintha do Canhoto Adega, een wijnboerderij waar je ook mag overnachten, aan de rand van Albufeira gelegen. We hebben hier gereserveerd.
De tocht is slechtst 80 km, een makkie dus.
We rijden buiten de tolwegen om en komen dus heel wat rotondes tegen, echt heel wat.
In Spanje, maar dus ook in Portugal, staan veel grote Chinese winkelwarenhuizen waar alles wat AliExpres verkoopt ook wordt verkocht. Het toeval wil dat wij er langs een komen en die bezoeken we dan ook want er staat het een en ander op ons lijstje.
Wat we binnen aantreffen tart elke beschrijving. Marjoke verdwaalt eerst in de kledingafdeling. Ik ga al snel verder het gebouw in en val van de ene verbazing in de andere. De winkel is nog in opbouw denk ik want in sommige paden is alles gewoon neergegooid. We verlaten na 3 kwartier redelijk ongeschonden het pand.
Het laatste stukje naar de wijnboerderij is nog 17 km. Daar aangekomen krijgen we ons ‘welkomstpakket’ uitgereikt; 2 flessen wijn, 1 kurkentrekker van het huis en een zak amandelkoekjes.
Dan moét er snel gegeten worden want de proeverij begint al over 15 minuten (14.30 uur, voor ons zelfs best vroeg) en dan moet je wel een ‘bodempje’ hebben natuurlijk.
We lopen eerst want rond tussen de wijnranken en er wordt duidelijk en vol trots verteld dat ze al de 4e generatie zijn die dit mooie werk mogen doen. De gebouwen op het terrein zijn ontworpen door een jongedame die daar ook uitleg bij geeft; alles is eco en milieuvriendelijk etc etc. Als we dan in de kelder de 14.000 liter vaten hebben mogen aanschouwen gaat de proeverij eindelijk beginnen. Mooi op tijd want van praten krijg je dorst maar van luisteren ook!
De wijn is heerlijk, zowel de sparkling (waarvan we er alvast een meenemen voor oudejaarsavond) als de witte, de rose en de rode!
Die laatste zit ook in ons pakket dus dat komt mooi uit.
Wij zitten aan tafel bij een heel leuk Canadees stel uit Vancouver waarmee we reiservaringen uitwisselen. Zij sluiten hun Europese trip af in Amsterdam, daar wensen we ze veel sterkte mee.
Zoals gezegd, wij overnachten op het terrein van de wijnboerderij en ik ben blij dat ik niet meer hoef te rijden!
Bijzondere locatie, wijnboerderij vlakbij Albufeira en uitzicht op zee.
Wederom een topdag gehad!
De rest van de dag ….
[userId] => 347866
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5093731
[countryId] => 150
[pictureCount] => 4
[visitorCount] => 28
[author] => Hans
[cityName] => Caliços
[travelId] => 528296
[travelTitle] => Frankrijk - Spanje - Portugal 2023
[travelTitleSlugified] => frankrijk-spanje-portugal-2023
[dateDepart] => 2023-04-30
[dateReturn] => 2023-06-24
[showDate] => yes
[goalId] => 6
[goalName] => Een korte vakantie
[countryName] => Portugal
[countryIsoCode] => pt
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/118/361_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/347/866_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => 29-mei-2023
)
[12] => stdClass Object
(
[username] => ingeborgmelis
[datePublication] => 2023-05-29
[title] => Nieuw project & nieuwe functie
[message] => Ha allemaal,
We zitten inmiddels alweer bijna op de helft van de tijd hier op Samos. Het gaat ontzettend hard en het leven begint hier inmiddels heel erg te wennen. Vaak vergeet ik dat ik ook nog een leven in Nederland heb.
Afgelopen week was een bijzondere week. Niet alleen voor mijzelf, maar ook voor het team en de residents in het kamp.
Opening naaicontainer
Afgelopen donderdag hebben we dan eindelijk de deuren kunnen openen van onze naaicontainer! Een aantal maanden geleden is Eurorelief begonnen met het realiseren van de container, afgelopen donderdag was het dan eindelijk zover dat de deuren geopend werden.
De container is geopend op de dinsdag en donderdag van 12.30 t/m 15.30. Op deze tijden kunnen residents naar de container komen om kledingstukken te maken, vermaken, repareren of om te leren naaien. Ook is er een kleine ‘koffiehoek’ waar residents kunnen zitten. Sommige kunnen of willen zelf niet naaien maar vinden het wel heel fijn om in de container te zijn voor een stukje rust. Aankomende donderdag mag ik daar ook een dagje aan de slag.
Shiftleader
In de vorige blog vertelde ik dat ik een gesprek heb gehad met de side coördinator. Ze vroeg of ik shiftleader wilde worden. Afgelopen donderdag heb ik haar laten weten dat ik dit wil doen.
Zo had ik vrijdag mijn eerste officiële ‘Shifties meeting’. Ik moet toegeven dit ik dit heel spannend vond en nog steeds vind. Ik ben niet een persoon die snel op de voorgrond is, maar ik zie dit zeker als een hele mooie kans die ik krijg om persoonlijk te ontwikkelen.
Als shiftleader ben je eigenlijk verantwoordelijk voor het hele verloop van de shift. Je verzorgt de morning- briefing. Dit houd in dat je de belangrijkste dingen voor de dag bespreekt. Ook ben je het aanspreekpunt voor alle vrijwilligers, als je een vraag of probleem hebt ga je dus naar de shiftleader toe. Tijdens de wekelijkse meeting op vrijdag maak je een planning voor de komende 2 weken en zorg je er daardoor voor de week zo soepel mogelijk verloopt.
Ten slotte
In de tijd dat ik nu op het vluchtelingenkamp in Samos werkzaam ben en de vluchtelingensituatie van heel dichtbij meemaak, zie ik ook hoe ontzettend gecompliceerd het werken met vluchtelingen is. Doordat er mensen op illegale wijze Europa binnenkomen is er constant spanning op allerlei gebieden. Zo kun je bijvoorbeeld denken aan politieke spanningen. Dit geldt voor Turkije maar ook voor Griekenland. Om deze reden mogen we ook weinig delen over het kamp. Het kamp word ‘gerund’ door de Griekse overheid en zo zijn de vluchtelingen in bepaald opzicht niet afhankelijk van ons. Om deze rede mag ik ook geen foto’s van het kamp delen omdat het kamp eigendom is van de Griekse overheid en ze willen niet dat ze in een slecht daglicht komen te staan op wat voor manier dan ook.
Om deze rede zullen jullie op de blog ook geen foto’s te zien krijgen van de residents of het kamp.
Ook goed om te weten is het feit dat het overgrote deel van de vluchtelingen geen of nauwelijks Engels spreken wat het soms onmogelijk maakt om te communiceren doormiddel van woorden. De waardering zit hem bij dit werk echt in de blikken en de non verbale signalen die de vrouwen en kinderen je door de dag heen geven. Dit maakt het voor mij ook lastig om gesprekken of momenten te beschrijven in de blog om jullie hier een indruk van te geven. Dit is eigenlijk iets wat je echt zelf moet ervaren om het echt goed te kunnen
[userId] => 441933
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5093730
[countryId] => 74
[pictureCount] => 8
[visitorCount] => 31
[author] => Ingeborg
[cityName] => Sámos
[travelId] => 528491
[travelTitle] => Samos 2023
[travelTitleSlugified] => samos-2023
[dateDepart] => 2023-05-08
[dateReturn] => 2023-06-19
[showDate] => yes
[goalId] => 11
[goalName] => Vrijwilligerswerk in het buitenland
[countryName] => Griekenland
[countryIsoCode] => gr
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/118/359_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/441/933_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => nieuw-project-nieuwe-functie
)
[13] => stdClass Object
(
[username] => marianenjoke
[datePublication] => 2023-05-29
[title] => Zweden, Finland én Noorwegen...
[message] => Zondag 21 mei rijden we alwéér over een prachtige weg met bergen, sneeuw, bevroren meren naar Kiruna in Zweden. De grensovergang is een echte, met Nothing to Declare-borden maar zonder controles. De camping vinden we snel. In de avond spelen we weer even SkipBo en opeens blijkt het 00:00 uur te zijn, het is nog zó licht dat we de tijd vergeten! We hebben niet eens een lamp aan hoeven doen!
Het valt ons op dat hier heel veel Kramsvogels zijn, komen rond de caravan zoeken naar broodkruimels ofzo. Die vinden ze niet bij ons want we gooien niets naar buiten…
Dinsdag zien we dat we vakantiegeld hebben gekregen, hoera! Nu kunnen we nog wat langer in Noorwegen blijven! [e-266b][e-266b][e-266b][e-263a]
Het is vandaag warm, 20°. We kunnen voor het eerst een shirt met korte mouwen aan, heerlijk! We rijden naar de oude stad Kiruna, vragen bij de TuristBuro een plattegrond en informatie en gaan aan de wandel. Kiruna ontleent zijn bestaansrecht aan de ijzerertsmijnen, het erts zien we dan ook huizenhoog liggen. Door de jaren heen zijn er heel veel tunnels gegraven tot wel 520 meter diep maar waardoor de aarde nu begint te scheuren en de hele oude kern moet worden afgebroken. Veel huizen en (bijzondere) gebouwen zullen in de nieuwe stad weer worden opgebouwd. Gelukkig kunnen we de houten kerk nog bezichtigen voordat hij volgend jaar wordt afgebroken!
We zien veel flatgebouwen en winkels leeg staan, het begint een spookstad te worden.
Woensdag is het weer een ijskoude, natte dag, 7°. Lekker binnen zitten met het kacheltje aan. Eind van de middag rijden we naar een grote winkel om wol bij te halen voor de babydekentjes die Marian zit te breien. Meteen kopen we wol bij om voor ons allebei nóg een trui te breien!
En donderdag rijden we Finland binnen via een wat saaie weg met veel bomen… toch is het hier anders. We zien erg veel rotsblokken, veel meren, de bergen zijn heuvels geworden, geen sneeuw.
In Enontekiö slapen we op een stille plek, ergens achter winkels ofzo.
En dan rijden we vrijdag Noorwegen weer in over een minstens 100 kilometer lange weg naar Karasjok. We vinden het hier meteen weer anders, de bergen worden weer hoger, de bomen worden struiken, verkeer is er bijna niet, rendieren wél, we zien weer sneeuw in de verte, de hobbelige weg door Finland wordt wat beter en we hebben allebei het fijne gevoel van “thuiskomen” in Noorwegen…
In Karasjok rijden we wat rond, willen het Sami-museum bezoeken maar blijkt gesloten tot 1 juni en vinden daarna een slaapplek op een parkeerplaats achter het politieburo (veilig!) en tegenover de Rema1000 supermarkt (handig!). Rema sluit om 23 uur en in het politieburo blijkt niemand aanwezig te zijn, hahaha…
Het is vandaag 4° en er staat nog altijd een harde, ijskoude wind.
Wat een práchtige route rijden we vandaag op deze koude maar zonnige dag van Karasjok via Olderfjord naar Kåfjord. Vooral dat laatste stuk is zó mooi, kunnen we gewoon niet beschrijven. Zijn haast geen woorden voor…
Rechts van ons en in de verte bergen met sneeuw, links de Porsangerfjorden, veel water dus. Heel veel rendieren gezien, wilde en ook als kudde in weilanden. Ze gaan heel traag opzij als je ze tegenkomt op de weg. Ook zien we steeds meer verkeer (lees campers) én 10 fietsers met volle bepakking. Solo of met z’n tweeën.
In de buurt van Kåfjord vinden we in de wildernis een mooie plek voor de nacht. Er staat al een NL caravan, later volgen een Belg, een Noor en een Sloveense camper. Alleen de Sloveen blijft, de anderen vertrekken weer. Prima, het voelt hier goed.
Na het eten maken we een klein ommetje, de wind is gaan liggen en het is fijn even buiten te zijn.
** Nog behoefte aan een detail van vanmiddag?
In Olderfjord zagen we mensen in Sami-kleding een kerkje binnengaan. Snel de auto caravan geparkeerd en ook naar het kerkje gelopen. Misschien mogen we ook naar binnen en wat foto’s maken? (Ooit mocht Joke op deze manier in Zweden een doopdienst meemaken en mooie foto’s maken van de baby en haar familie in Zweedse dracht!)
Wat denk je toen we bij het kerkje kwamen? Staat er een lijkwagen voor de ingang…
Dat konden we “niet maken” en zijn we meteen teruggegaan naar de auto!
Sami’s leven in Lapland maar “Lappen” is een beledigend woord. Er leven 50.000 Sami’s in Noorwegen, 20.000 in Zweden, 6.000 in Finland en 2.000 in Rusland.
En dan is het vandaag 28 mei en rijden we wederom een ongelooflijk mooie route naar het eiland Magerøya waar jawel… de Noordkaap op ligt!!!
Om er te komen moet je door de Nordkapptunnel van bijna 7 kilometer lang en 212 meter onder de zeespiegel. Op dit eiland rijden we zó hoog dat we het gevoel hebben over het dak van de wereld te gaan! Ook weer niet te geloven, niet te beschrijven, dit moet je zelf gezien hebben!
#Henk, verheug je op deze rit als je hier volgende maand bent met de Hurtigruten…!!!
In ieder geval gaan wij dit eiland de komende dagen, vanaf de camping, verkennen!
[userId] => 163727
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5093725
[countryId] => 140
[pictureCount] => 20
[visitorCount] => 55
[author] => Marian & Joke
[cityName] => Skarsvåg
[travelId] => 528647
[travelTitle] => Noorwegen
[travelTitleSlugified] => noorwegen
[dateDepart] => 2023-04-30
[dateReturn] => 2023-12-31
[showDate] => yes
[goalId] => 99
[goalName] => Iets anders...
[countryName] => Noorwegen
[countryIsoCode] => no
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/118/340_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/163/727_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => zweden-finland-n-noorwegen
)
[14] => stdClass Object
(
[username] => TinekeSantiago
[datePublication] => 2023-05-29
[title] => Bijna ogen, oren en neusgaten tekort
[message] => Om half zeven de deur uit. Een orkest van mussen getjilp verwelkomt me op straat. Ze hebben er zin in.
Heb ik gisteravond wiedermal met een Duitse dame gegeten; ze heette Ursula en overnacht ook in “mijn” hotel. Weer Duits praten, met de waardin wil ik af en toe Spaans en als we er niet uitkomen gaan we in het Engels door. Steeds weer schakelen. Het kraakt en piept af en toe hierboven.
Spreekt ineens een Hollands stel me aan; die zijn hier met de camper op vakantie. Hè lekker ff eigen taal spreken.
Met de Duitse dus samen naar een albergue voor pelgrimsmenu. Een gezellige waardin bedient ons; drie gerechten en een wijntje voor maar € 12.— Bij het weggaan geeft ze me een grote Jacobsschelp. Die geeft ze elke pelgrim.
Inmiddels loop ik weer aan zee. Heerlijk rustig; een enkel vissersbootjes op zee. Ik kom op een plek waar een bankje staat met zicht op zee. Ik ga er toch al zitten, terwijl ik pas drie kwartier onderweg ben. Ik kan het me vandaag veroorloven, want ik heb voor de eerste keer een slaapplek gereserveerd. Gisteren zag ik op een lantaarnpaal een affiche van albergue de Estrela in de plaats Viladesuso.
De eerste avond van mijn camino toen ik met de Ned dame Mariëtte at, had ze me deze albergue aanbevolen. Gisteren middag een mailtje gestuurd en kijk; hier was het mogelijk te reserveren. De eerste plaats na 18’km lopen, dus dat zou kans geven op een volle albergue. Fijn gevoel dat die onzekerheid voor vanavond is weggenomen. Nog geen pelgrim gezien nu, maar dat zal straks wel veranderen als de jonge garde voorbij gaat.
Maar wat een schitterend pad vandaag ook weer. Ik bedoel dus vooral de uitzichten: spectaculair. Links van mij de zee en rechts de bergen nog in nevelen gehuld. Ik kom ogen tekort; een heerlijke zoete lucht komt mijn neusgaten binnen. Dat komt van de anijsstruiken langs de kant.
En verder naar beneden kijkend vooral weer keien en hobbels. En die heb ik te nemen. Net als de hobbels van het leven; mijn leven.
Wat heeft het pad van de camino mij gesterkt. Het kostte kracht, maar ik kreeg er zoveel kracht voor terug. Dit pad was mijn manier om dóór te gaan in het leven.
Dan de stilte; vooral vandaag. Helemaal alleen op de wereld leek ik.
Deze stilte
zonder woorden
zien, horen, ruiken
Ruimte voor gedachten in het hoofd
Dat hoofd dat altijd voorrang neemt…. nee, dat ik altijd voorrang geef
Leven uit het hart, mijn hart, ik zou willen dat ik het kon… vaker
Om 9 uur ben ik in het plaatsje Portecelo en neem bij een leuk tentje koffie. Hier zitten wel al pelgrims. Ik zie iemand met ingetapete enkels, soms mensen met een brace. Wat doen mijn voeten het goed. (even afkloppen) In mijn nagelnieuwe schoenen! Één week zijn ze oud/ nieuw. Toevalligheden bestaan toch niet?
Ik bevind me nu in de provincie Galicië, daar ligt Santiago ook in. Deze provincie heeft ook weer een eigen taal; veel woorden met een X erin.
Hellup!
In het plaatsje Oia, hoog gelegen en pal aan zee, kom ik een reuzenkei tegen waarop staat dat hier een meditatie plek is. Ik stap er naar toe.Het hoort bij het erachter liggende huis. Het is er su-per-stil. Vanaf deze plek zie ik golven heel
rustig aan komen rollen. Bijna meditatief. Als ik er een poosje zit toch even in mijn schrift schrijven. Als ik dat net heb opgeborgen, komt er een dame, van het huis, aanlopen en vraagt me of ze me voor zal gaan in een meditatie.
Ik vertel haar dat ik mijn hele leven een slechte slaper ben.
Ik vind het goed om samen een meditatie te doen.
Weer aan de wandel neem ik nog even een cerveza 0.0 op een terras in het plaatsje Oia, waar het drie dagen feest is. Als de ober me zegt dat het kan gaan regenen, ga ik gauw in de benen. En kom zonder regen in het plaatsje Viladesuso, waar ik nu mijn verhaal zit te doen. Mijn slaapplek is een stapelbed; gelukkig maar vier dames. En verder wandelen er van allerlei, voor mij vreemde, pelgrims binnen….
Een paar potige kerels, volgens mij zijn het Polen, die een batterij bier in de koelkast zetten. Ojee, dát was ik nog niet eerder tegen gekomen.
De albergue ziet er super gezellig uit, maar het stikt hier van de vliegen. Getver, dat had ik niet besteld. Zit allemaal bij de prijs inbegrepen …
Heb net een pasta maaltijd gekocht die ik straks in de magnetron ga doen. Dit is echt een gehucht met één winkeltje bij een benzinepomp. Niet echt hele gezonde dingen, maar ik heb iets voor het ontbijt voor morgenochtend. Dan op de route maar iets proberen te scoren.
Het was een soort van spirituele dag. Kwam door het lange alleen lopen en de stilte.
Heb mezelf wel een beetje bloot gegeven…..
[userId] => 342047
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5093723
[countryId] => 169
[pictureCount] => 10
[visitorCount] => 73
[author] => Tineke
[cityName] => Viladesuso
[travelId] => 528691
[travelTitle] => Camino Porto-Santiago kustroute 2023
[travelTitleSlugified] => camino-porto-santiago-kustroute-2023
[dateDepart] => 2023-05-23
[dateReturn] => 2023-06-16
[showDate] => yes
[goalId] => 12
[goalName] => Camino / Pelgrimstocht
[countryName] => Spanje
[countryIsoCode] => es
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/118/307_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/342/047_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => bijna-ogen-oren-en-neusgaten-tekort
)
)
)
[_currentPageNumber:protected] => 1
[_filter:protected] =>
[_itemCountPerPage:protected] => 15
[_pageCount:protected] => 4
[_pageRange:protected] => 10
[_pages:protected] => stdClass Object
(
[pageCount] => 4
[itemCountPerPage] => 15
[first] => 1
[current] => 1
[last] => 4
[next] => 2
[pagesInRange] => Array
(
[1] => 1
[2] => 2
[3] => 3
[4] => 4
)
[firstPageInRange] => 1
[lastPageInRange] => 4
[currentItemCount] => 15
[totalItemCount] => 60
[firstItemNumber] => 1
[lastItemNumber] => 15
)
[_view:protected] =>
)
[breadcrumb] =>
>
Reisverslagen
[styleSheet] => https://cdn.easyapps.nl/578/css/style.css
)
Ketzin - Duitsland 
Mandal - Noorwegen 
Vierville-sur-Mer - Frankrijk 
Schmitten - Zwitserland 
Preci - Italië 
Epidavros Limira - Griekenland 
Otura - Spanje 
Obereisenbach - Luxemburg 
Petra - Jordanië 
Caliços - Portugal 
