Gastronomische ervaringenEen vakantie naar Turkije zou niet compleet zijn zonder te genieten van de overheerlijke Turkse keuken. Proef traditionele gerechten zoals kebab, baklava, pide en köfte, en laat je verleiden door de smaken van de lokale kruiden en specerijen. Bezoek lokale markten om verse ingrediënten te kopen, of dineer in gezellige familierestaurants waar je de authentieke Turkse gastvrijheid ervaart. Bovendien zijn er in de grotere steden tal van restaurants die culinaire hoogstandjes uit de internationale keuken serveren.
Prachtige natuur en diverse landschappen
Turkije heeft een gevarieerd landschap dat reizigers blijft verbazen. Van de zonovergoten stranden aan de Egeïsche en Middellandse Zee tot de besneeuwde bergtoppen in het oosten, er is voor ieder wat wils. Ontdek het bijzondere landschap van Cappadocië met haar feeërieke schoorstenen en ondergrondse steden, of verken de watervallen en kloven van het Taurusgebergte. Het land biedt talloze mogelijkheden voor natuurliefhebbers en avonturiers om te wandelen, fietsen en raften.
[picture] => no
[pic1title] =>
[pic2title] =>
[pic3title] =>
[pic4title] =>
[pic5title] =>
[titleSlugified] => vakanties-naar-turkije-weer-erg-in-trek
[imageLink105x105] => https://cdn.easyapps.nl/578/img/icons/news_105x105.jpg
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/578/img/icons/news_50x50.png
[imageUrl] => https://cdn.easyapps.nl/578/img/slideshow/reisinspiratie/85/85_1.jpg
)
[2] => stdClass Object
(
[newsId] => 84
[date] => 2023-05-04
[title] => Welke reisverzekeringen kun je allemaal afsluiten?
[text] => Als je op reis gaat, kun je overwegen om daar een verzekering voor af te sluiten. Er zijn immers een aantal zaken die voor onvoorziene kosten kunnen zorgen, en het is heel denkbaar dat je jezelf daarvoor wilt indekken. Dat kan bijvoorbeeld met behulp van een reisverzekering bij Allianz Direct. Maar op wat voor manieren kun je je allemaal verzekeren voor een reis?
Kortlopende reisverzekering
Wil je een reisverzekering afsluiten voor één specifieke reis? Dan kun je kiezen voor een kortlopende reisverzekering. Zo’n verzekering sluit je af voor een afgebakende periode. Een kortlopende reisverzekering biedt dekking voor onvoorziene gebeurtenissen op en rondom je reis, zoals diefstal, verlies van bagage, medische kosten en annulering van de reis. Kortlopende reisverzekeringen zijn verhoudingsgewijs aan de dure kant.
Doorlopende reisverzekering
Ga je regelmatig op reis en wil je niet iedere keer een kortlopende reisverzekering hoeven te regelen? Dan kun je ervoor kiezen om een doorlopende reisverzekering te nemen. Dan heb je een reisverzekering waar je maandelijks een klein bedrag voor betaalt en van toepassing is op alle reizen die je maakt. Dat is voordeliger als je regelmatig op reis gaat dan telkens een kortlopende reisverzekering afsluiten en de dekking is in principe hetzelfde.
Annuleringsverzekering
Het kan zijn dat je het niet zo noodzakelijk vindt om een reisverzekering af te sluiten voor zaken als diefstal, verlies van bagage en medische kosten, maar dat je je wel zorgen maakt over het verliezen van je geld bij annulering van je reis. In dat geval kun je er ook voor kiezen om een speciale annuleringsverzekering af te sluiten. Deze worden vaak ook bij het boeken van reizen aangeboden. Zo’n annuleringsverzekering dekt de kosten die je maakt als je reis geannuleerd moet worden door onvoorziene omstandigheden, zoals ziekte, overlijden of werkgerelateerde redenen.
Bagageverzekering
Net zoals je je alleen voor annulering kunt verzekeren, kun je ook alleen je bagage verzekeren, namelijk met behulp van een bagageverzekering. Zo’n verzekering biedt dekking voor verlies, diefstal of beschadiging van je bagage tijdens je reis, inclusief persoonlijke eigendommen zoals sieraden en elektronica. Dit kan vooral handig zijn als je veel waardevolle spullen meeneemt op reis, of als je naar een bestemming gaat waar het risico op diefstal hoger is. Het is belangrijk om vooraf goed te controleren wat er precies gedekt wordt door de verzekering en wat de voorwaarden zijn. Vaak geldt er bijvoorbeeld een maximumbedrag per item of per reis en is er een eigen risico van toepassing.
Medische reisverzekering
Je kunt ook medische kosten die je maakt tijdens je reis naar het buitenland verzekeren met een medische reisverzekering. Bijvoorbeeld wanneer je in het buitenland ziek wordt of een ongeluk krijgt en medische hulp nodig hebt. Een medische reisverzekering kan ook de kosten dekken voor spoedeisende repatriëring naar huis, als dat medisch noodzakelijk is. Het is belangrijk om te weten dat je reguliere zorgverzekering niet altijd alle medische kosten in het buitenland dekt. Een medische reisverzekering kan daarom een goede aanvulling zijn op je reguliere zorgverzekering.
Kijk bij het afsluiten van een reisverzekering altijd goed naar de voorwaarden. Per verzekeraar en verzekering kunnen de voorwaarden immers sterk uit elkaar lopen. Je wilt wel daadwerkelijk goed verzekerd zijn voor jouw persoonlijke behoeftes.
[picture] => no
[pic1title] =>
[pic2title] =>
[pic3title] =>
[pic4title] =>
[pic5title] =>
[titleSlugified] => welke-reisverzekeringen-kun-je-allemaal-afsluiten
[imageLink105x105] => https://cdn.easyapps.nl/578/img/icons/news_105x105.jpg
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/578/img/icons/news_50x50.png
[imageUrl] => https://cdn.easyapps.nl/578/img/slideshow/reisinspiratie/84/84_1.jpg
)
)
[topCountries] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[continentId] => 2
[countryId] => 88
[reportCount] => 7
[pictureCount] => 65535
[position] => 1
[countryName] => Indonesië
[countryIsoCode] => ID
[continentName] => Azië
)
[1] => stdClass Object
(
[continentId] => 2
[countryId] => 183
[reportCount] => 4
[pictureCount] => 65535
[position] => 2
[countryName] => Thailand
[countryIsoCode] => TH
[continentName] => Azië
)
[2] => stdClass Object
(
[continentId] => 2
[countryId] => 115
[reportCount] => 2
[pictureCount] => 65535
[position] => 3
[countryName] => Maleisië
[countryIsoCode] => MY
[continentName] => Azië
)
[3] => stdClass Object
(
[continentId] => 2
[countryId] => 201
[reportCount] => 2
[pictureCount] => 65535
[position] => 4
[countryName] => Vietnam
[countryIsoCode] => VN
[continentName] => Azië
)
[4] => stdClass Object
(
[continentId] => 2
[countryId] => 87
[reportCount] => 1
[pictureCount] => 65535
[position] => 5
[countryName] => India
[countryIsoCode] => IN
[continentName] => Azië
)
[5] => stdClass Object
(
[continentId] => 2
[countryId] => 170
[reportCount] => 1
[pictureCount] => 36442
[position] => 6
[countryName] => Sri Lanka
[countryIsoCode] => LK
[continentName] => Azië
)
)
[countryId] => 201
[countryName] => Vietnam
[continentId] => 2
[continentName] => Azië
[countryPopulation] => 0
[countrySurface] => 0
[capitalCityLongitude] => 0.000000
[capitalCitylatitude] => 0.000000
[portalReports] => ArrayIterator Object
(
[storage:ArrayIterator:private] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[username] => keessmitvietnam
[datePublication] => 2023-04-30
[title] => Uit eten.
[message] => Toeristen op groepsreis worden door hun gids meegenomen naar een toeristenrestaurant. Prima eten hoor, maar nauwelijks echt Vietnamees. Rijst, bami en een aantal Vietnamese specialiteiten. Verder is de kaart half Westers, of waar ik altijd kom Mexicaans.
Afgelopen week ben ik uit eten geweest met een aantal Vietnamese vrienden. Naar een restaurant een eind buiten het toeristencentrum. Een megatent, redelijk luxe en niet zoals meestal hier enkel een bepaald menu, maar met een uitgebreide kaart. In de zelfde straat nog een paar van zulke megazaken. In een toeristentent, waar ik zelf ook meestal zit, kan ik de kaart ook in het Vietnamees wel lezen, hier ben ik al blij als ik weet om welk beest het gaat.
Grandioos te eten gehad. O.a. slakken. Normaal vind ik dat niet echt wat, maar hier om de vingers bij af te likken. Dat moest ook wel, aangezien de slakken in een saus geserveerd werden. En je moet toch echt het slakkenhuis vast houden, om met een stokje het beest eruit te peuteren. Ik was niet de enigste van het gezelschap die het lekker vond. Voor ik mijn telefoon te voorschijn had gehaald om een foto te maken, was de schaal al half leeg. Verder o.a. grote garnalen en inktvis. Ook een paarse kip, zo te zien op een willekeurige manier in stukken gehakt, dwars door de botten heen. Hoe ze het beest zo paars hebben gekregen, heb ik niet kunnen achterhalen. Ik heb deze schaal maar aan mij voorbij laten gaan. Als ik kan kiezen tussen slakken, inktvis, garnalen, of paarse kip met stukjes botsplinters, is de keuze snel gemaakt.
Zoals het hoort wordt er een hele doos met blikjes bier naast de tafel gezet. Voor de rekening worden de resterende blikjes geteld. Gelukkig komt er ook een ijsemmer bij. Ook zoals het hier hoort, ik geen enkele keer mijn glas gevuld, maar toch is het steeds vol. Een tafelgenoot schenkt steeds bij.
Niet alleen het eten is echt Vietnamees. Al voordat het eten is besteld staat er al een handelaar naast de tafel die rijstkoeken verkoopt. Goed eetbaar. Die is nog niet verder gelopen, of er staat dame die pinda's verkoopt. Gekookte! pinda's. Ik vind het niet te pruimen, je kunt net zo goed een handje koude doperwten eten, maar mijn vrienden vinden het lekker. Verder nog, ik zou bijna zeggen vanzelfsprekend, komen de nodige lotenverkopers langs. Plotseling klinkt er muziek. Op straat voor de zaak staat een (goede) zanger met een karaoke-installatie op de scooter geknoopt. Als hij is uitgezongen, komt hij langs en verkoopt iets.
Op een groepsreis wordt je meestal in een redelijk tempo langs de nodige bezienswaardigheden geleid. Aan het eind van de vakantie heb je een boel gezien, maar weet je niets van het land. De lokale bevolking die je hebt ontmoet zijn de gids en de nodige sjacheraars die je overal vindt waar toeristen zijn. Bijkant standaard bij een reis door Vietnam is een bezoek aan de Vietcong-tunnels. Ik heb nog nooit zo'n tunnel van dichtbij gezien, wel weet ik de nodige oorlogsbegraafplaatsen te vinden. Ik denk dat dit meer verteld over de oorlog, dan speciaal voor toeristen groter gemaakte tunnels. Het orginele formaat is ietwat aan de krappe kant voor de gemiddelde obese Westerling. Voor een meerprijs mag je ook schieten met een AK47.
Afgelopen vrijdag ben ik naar Saigon gevlogen. Vanaf het internationale ! vliegveld van Hue. Vrijdag vertrokken daar 13 vliegtuigen, een naar Da Lat de overge naar Ho Chi Minh Stad (Saigon) en Hanoi. Ik betwijfel sterk of er ooit al eens eens een internationaal vliegtuig is geland. Maar de ambities zijn groot, er staat nu een gloednieuwe moderne terminal. Hoef ik tenminste niet meer met de bus van de terminal naar het toestel, maar kan ik instappen via de tube. Moest ik nota bene op het veel grotere vliegveld van Saigon wel met de bus.
Naar Saigon betekent het einde van deze vakantie. Vanavond nog een avondje stappen, morgenavond het vliegtuig en dan dinsdag weer thuis. Dit is dan ook het laatste verhaaltje van deze reis. Hopelijk heb ik jullie een beetje kunnen vermaken. IJs en weder dienende in september wederom naar Vietnam.
ps, vorige week hebben jullie ook een bericht ontvangen van een ouder bericht. Mijn excuus, dat was niet de bedoeling.
[userId] => 179633
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5092644
[countryId] => 201
[pictureCount] => 8
[visitorCount] => 191
[author] => Kees
[cityName] => Ho Chi Minhstad
[travelId] => 528410
[travelTitle] => Vietnam voorjaar 2023
[travelTitleSlugified] => vietnam-voorjaar-2023
[dateDepart] => 2023-02-10
[dateReturn] => 2023-05-02
[showDate] => no
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Vietnam
[countryIsoCode] => vn
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/109/917_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/179/633_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => uit-eten
)
[1] => stdClass Object
(
[username] => keessmitvietnam
[datePublication] => 2023-04-23
[title] => De stad is schoongeveegd.
[message] => Een tijdje geleden heb ik geschreven, dat Hue steeds meer een moderne nette stad begint te worden. Dat viel mij zelf eigenlijk pas goed op, omdat ik jullie dit heb verteld. Soms zie je dingen wel, maar dringt het niet echt door. De enorme bundels met kabels die overal over de straat hingen zijn verdwenen en liggen nu onder de grond. De regenwaterafvoer is flink verbeterd, nu hoef je niet meer bij elk beetje stevige bui te waden. Op veel plekken zijn straten en stoepen opnieuw aangelegd en waar dit nog niet is gebeurd zijn ze druk bezig. De stoepen zelfs vaak met luxe tegels. Niet altijd een even gelukkig keuze. Het is mij al een paar keer overkomen, dat ik bijna uitglij als het net heeft geregend. Maar de meest opvallende verandering is het schoonvegen van de stoepen. Elke winkel nam bijkant de hele stoep in beslag. En op een vrij plekje had zich een ondernemende Vietnamees geinstalleerd met een handeltje. Veelal horeca. Zoals een vrouw met een koffiekan of een soeppan en wat kleuterkrukjes voor de klanten. De verkopers met een karretje. Zogenaamd ambulant. Ambulant mag, maar je ergens installeren niet. De markt nam de halve straat in beslag. Er is zelfs een verkeersbord die waarschuwt dat er een markt is. In de loop der jaren zijn er meerdere pogingen geweest ze te verjagen. Dat lukte dan hooguit tot de politie de hoek om was. Met een beetje pech had de politie een paar krukjes in beslag genomen, of als je echt pech had je karretje. Die kon je dan de volgende dag op het politiebureau ophalen na het betalen van een boete. Maar nu is het dus gelukt. De politie had uiteindelijk toch de langste adem. Waarschijnlijk dat covid in behoorlike mate heeft bijgedragen. Er zijn hier strenge lockdowns geweest.
De losse handel is verdwenen, winkels hebben niets meer buiten staan en zelfs de markt houdt zich bijna aan de regels, nog wel de stoep maar niet verder. Nu moet je niet denken dat je dan over de stoep kan lopen. De stoep is namelijk de parkeerplaats voor de scooters, dat moet zelfs, op straat is niet toegestaan. Wel is het tegenwoordig toegestaan de auto langs de straat te parkeren, meestal aan één kant van de weg. Dit was een tijd geleden niet toegestaan, enkel parkeren op een eigen terrein, maar daarvoor zijn er nu teveel auto's. Loop ik dus alsnog op de weg en dankzij de auto's midden op straat.
Slechts een enkele handelaar is er nog. Zoals de broodjesverkoopster tegenover mijn hotel. Die staat er dagelijk vanaf een uur of 6 tot 12. Gelukkig maar, daar haal ik regelmatig mijn ontbijt. Een extra groot broodje met twee gebakken eieren en paté. Cay, pittig?, ja doe maar, dat lust ik wel. Maar, geen! rau ram! Een soort van muntbladeren, dat lust ik absoluut niet. 80 cent.
Verder weet ik nog een sigarettenverkoopster, of beter gezegd twee, volgens mij zussen die elkaar aflossen, die de hele dag met hun karretje op de zelfde plek zitten. Een pakje ook 80 cent.
Dan weet ik nog een sleutelmaker te vinden. Dit zijn wel mensen waarvan ik weet dat ze er al jaren zitten. Wellicht dat ze daarom worden gedoogd, of misschien hebben zij nu wel een echte vergunning. Het is mij nog niet gelukt dit te achterhalen.
Er zit ook nog een orchideeënverkoper in het plantsoen. Ik kan mij gezien de plek niet voorstellen dat dit legaal is. Pal voor de citadel waar alles juist extra netjes is gemaakt. Oh ja, en een man met een scooter met een kooi met puppies achterop. Die hondenverkoper staat altijd op de zelfde plek. Maar dankzij zijn scooter natuurlijk wel erg ambulant.
Dat de stad zo opgeruimd wordt, haalt wel wat weg van de vrolijke chaos, waarvan ik altijd kon genieten. Gelukkig is er nog het verkeer, ik kan altijd nog op een terrasje bij een drukke kruising gaan zitten.
Nog iets waar ik deze week extra op heb gelet, de doe-het-zelf-koffie waarover ik vorige week heb geschreven. De filters zijn echt helemaal verdwenen. Toch zie ik nog wel Vietnamezen deze koffie drinken, maar het werk is al gedaan in de keuken van de koffiezaak.
Deze week ben ik een dag/nacht naar Da Nang geweest. Een grote stad zo'n 90 kilometer verderop. Met de trein ruim twee en een half uur. Het kost de trein een uur om over een bergpas te kruipen. Met de auto, scooter kun je door de tunnel, maar ook dan ben je bijkant twee uur onderweg. Reizen gaat hier niet zo snel. De trein is een oud barrel en dan druk ik mij vriendelijk uit. Ik kon wel eens veel te positief zijn als ik denk dat de wagons 50 jaar oud zijn. Desondanks vind ik het een aangename manier van reizen. Ik neem dan wel de luxe slaapwagon (Retour €12,50). Erg stipt is de trein ook niet, de heenweg vertrok 25 minuten te laat, de terugreis 55.
Ps het is heet, zelfs de Vietnamezen lopen te klagen.
[userId] => 179633
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5092461
[countryId] => 201
[pictureCount] => 3
[visitorCount] => 132
[author] => Kees
[cityName] => Hué
[travelId] => 528410
[travelTitle] => Vietnam voorjaar 2023
[travelTitleSlugified] => vietnam-voorjaar-2023
[dateDepart] => 2023-02-10
[dateReturn] => 2023-05-02
[showDate] => no
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Vietnam
[countryIsoCode] => vn
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/108/084_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/179/633_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => de-stad-is-schoongeveegd
)
[2] => stdClass Object
(
[username] => robinenromee
[datePublication] => 2023-04-19
[title] => Baht, kip, dong we are still going strong
[message] => Voordat we de cruise door Lan Ha Bay gingen maken hadden we nog twee nachtjes op het kleine schiereilandje waar de boten vertrekken. We houden nou eenmaal van het rustig aan doen en hadden nog wel het één en ander uit te zoeken voor de komende maanden. Het eilandje, Tuan Chau, bleek een soort spookeiland. Compleet lege villawijken, doodstille 4 baanswegen en zelfs meerdere uitgestorven pretparken. Je kan er van alles doen, zelfs tochten maken met helicopter of watervliegtuig. We grapten nog tegen elkaar dat ze ons wel even een rondje mee konden nemen als ze toch niks te doen hadden. De piloot zwaaide vriendelijk maar kwam verder niet met een goed aanbod. Dat was maar goed ook want de volgende ochtend aan het hotelontbijt vroeg de medewerker of we nog wat mee hadden gekregen van de helicoptercrash die middag. We hadden wel wat sirenes gehoord maar dachten dat er hoogstens iemand onwel geworden was op een cruiseboot. De zoekoperatie was nog in volle gang in de baai waar we die dag doorheen zouden gaan varen. We voelden ons er wel wat ongemakkelijk bij, zeker toen we langs alle reddingsboten voeren die druk waren met de zoekactie naar de vermiste lichamen.
Maar geen tijd om daar te veel bij stil te staan want het cruiseprogramma ging van start. Ons idee van een cruise: beetje varen, beetje van het uitzicht genieten en natuurlijk voldoende eten en drinken. De realiteit: alles op vaste tijden, kayaken, loempia's maken, tai chi-en en vissen. Hier zijn we niet echt de types voor maargoed soms moet je als je op reis bent ook een beetje open staan voor al die nieuwe dingen. Dus braaf het wekkertje gezet voor de tai-chi om 6.30 (ja mensen half zeven 's morgens) bleek ik daar de enige. Dat was dan ook wel weer mooi. In alle rust, omgeven door het bijzondere landschap van Ha Long bay een beetje staan tai chi-en op het dek van een 40 meter lang cruiseschip. Toch ook wel een gemiste kans voor de toeschouwers dat ze operatie hark in beweging gemist hebben..
Na dit alles moest er snel nog even ontbeten worden, daarna gekayakt en vervolgens om 9.30 de brunch want kort daarop zouden de volgende gasten alweer inchecken voor hetzelfde programma. Wat een business. Maar we hebben het wel heel leuk gehad!
Daarna begon de voorbereiding op onze 16 uur durende nachttreinrit vanaf Hanoi naar Da Nang. Niet iedereen keek hier evenveel naar uit.. er werden veel snackjes ingeslagen. En verder bleef er weinig tijd over voor de voorbereiding want er moest ook nog veel geregeld worden voor alle plannen die we net voor de cruise gemaakt hadden.
De plannen: na Vietnam scheiden onze wegen. Robin gaat naar Pom Pom eiland om te duiken, koraal aan te planten, data over schildpadden te verzamelen en de stranden te ontdoen van plastic. Romee gaat naar Dharamsala in India om daar de kinderen wat Engels bij te leren met in het weekend enkele uitstapjes naar de Himalaya en Taj Mahal.
Vier weken later komt Robin dan naar Delhi en vliegen we samen verder. Verder naar midden en zuid Amerika. Met eerst nog een tussenstop in Istanbul en ook nog een paar dagen in New York. Bij het zoeken van de tickets kwamen deze plekken als gunstige opties naar voren en ja waarom zouden we dan niet even stoppen als we toch tijd hebben?
Maargoed daar moet dan wel wat voorgeregeld worden aan tickets, visa en accommodatie. Dus voor we het wisten was ons dagje Hanoi voorbij met deze regeldingen. En was het tijd voor de nachttrein. We waren die dag precies 100 dagen op reis dus een romantischer uitje konden we ons niet wensen. We vertrokken op tijd en hadden het eerste stuk zelfs geen medereizigers in de coupé. Het slapen verliep bij de één erg soepel (lees 10 van de 16 uur) en bij de ander wat minder.. maar de rit was prachtig. Door bergpassen en langs de kustlijn.
Aangekomen in Da Nang genoten we van een paar stranddagen. Dat hadden we sinds het zuiden van Thailand niet meer kunnen doen. Maar denk vooral niet dat het dan maar saai is. Er valt altijd weer vanalles te beleven ook al wil je alleen maar even de was wegbrengen waarna de shop niet meer blijkt te bestaan en er vanalles in gang gezet wordt en je bij een onbekende achterop de scooter mag klimmen (na wat gebaren) om uiteindelijk toch de was te kunnen doen.
Omdat de mensen in Vietnam over het algemeen weer wat beter Engels spreken dan in Laos raken we hier vaak aan de praat. Al meerdere keren ervaren we de openheid en nieuwsgierigheid van de Vietnamezen wat ons een paar mooie gesprekken oplevert. Bijvoorbeeld met Long, de ober uit het restaurant waar we steeds komen. Na ons kennelijk een paar keer geobserveerd te hebben komt hij naar ons toe met een voor hem belangrijke vraag: wat is toch jullie geheim, jullie lijken zo gelukkig samen. In eerste instantie moeten we er een beetje om lachen maar Long blijkt serieus want gaat na 3 maanden al trouwen met z'n vriendin en heeft geen idee hoe hij zo'n relatie / huwelijk moet aanpakken. We geven hem onze beste tips en horen ondertussen de rest van zijn levensverhaal aan.
Eigenlijk willen we na 6 dagen Da Nang niet weg, maar Hoi An staat op het programma. Niet dat we daar geen zin in hebben, maar we hadden het weer eens helemaal naar ons zin. Fijn hotel, lekker weer, lekker eten en veel vriendelijke mensen.
Hoi An blijkt gelukkig ook een schot in de roos. Een plek die niet is platgebombardeerd in de oorlog en dus nog mooie oude gebouwen heeft. Het staat ook bekend als de stad van de 1000 lantaarns. Het zijn er in werkelijkheid nog veel meer en dat maakt deze plek prachtig, vooral 's avonds.
Ook hebben ze hier een soort openluchttheather waar ze iedere avond een voorstelling geven over de geschiedenis van Hoi An. We twijfelen even of het wat voor ons is of gewoon een enorme "tourist trap" maar na wat onderzoek en rondvragen gaan we toch. De show is prachtig met 200 acteurs, heel veel lichteffecten en een prachtig decor. Toegegeven het gaat wel erg op z'n Aziatisch waarin alles van a tot z strikt geregeld is, maar we hebben alsnog een mooie avond.
Na 4 dagen fietsen door de rijstvelden met vliegerende kinderen naar het strand en veel wandelen door de oude stad is het ook hier tijd om te vertrekken. De dagen van ons visum zitten erop. Vandaag vliegen we naar Kuala Lumpur voor een paar dagen voordat onze wegen zullen scheiden..
[userId] => 225955
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5092386
[countryId] => 201
[pictureCount] => 9
[visitorCount] => 184
[author] => Romee
[cityName] => Hoi An
[travelId] => 528269
[travelTitle] => De grootste reis
[travelTitleSlugified] => de-grootste-reis
[dateDepart] => 2022-12-30
[dateReturn] => 2024-01-15
[showDate] => yes
[goalId] => 1
[goalName] => Backpacken
[countryName] => Vietnam
[countryIsoCode] => vn
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/107/317_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/225/955_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => baht-kip-dong-we-are-still-going-strong
)
[3] => stdClass Object
(
[username] => karinendiane
[datePublication] => 2023-04-17
[title] => Mekong Delta en chillen op het eiland Phu Quoc
[message] => Dag 29
Op tijd eruit omdat we vroeg moesten vertrekken naar de homestay in de Mekong Delta. Dat is een heel groen gebied in het zuid-westen van Vietnam waar de rivier Mekong doorheen loopt.
Gedoe om bij de juiste bus te komen. Het kantoor was verhuisd en stond niet op onze voucher. Gelukkig is daar dan Eric die zn Vietnamese vrouw het eea daar telefonisch laat oplossen en de taxichauffeur die snapte dat wij haast hadden. Echt net net net op tijd bij de bus gedropt pffff. 1e stressmomentje van de vakantie.
We zitten in een homestay in een klein dorpje en dat is bij de gids "thuis". Niet echt in zn huis maar ernaast in een behoorlijk basic kamer maar we hebben een groot bed, een muskietennet, airco en een warme douche dus helemaal prima. We zijn hier met Alyssa en haar zoon en dochter uit Engeland dus prima gezelschap. Nick ( is makkelijker uit te spreken [e-1f923] ) is onze gids en na de lunch die bestond uit....jawel rijst, vlees en groente op de fiets gestapt en door de groene natuur gefietst. Eindelijk zagen we weer een rijstveld want die hadden we al even niet meer gezien [e-1f609]. We zijn er wel achter dat we ons beter voelen in de natuur dan in de grote stad. We kwamen langs een eendenfarm met 500 eenden. We zeiden al...binnenkort liggen deze op iemand zn bord maar nee...ze leggen elke dag 400 eieren en die worden voor 8 eurocent per stuk verkocht op de markt.
Onderweg gestopt bij een echtpaar dat wierookstokjes maakt. Dit keer met een machine want in Hue was het met de hand. 5000 stokjes per dag en het levert 1 dollar per kilo op dus dat is ook niet bijster veel!
Je ziet ook weer veel fruit en groente dat hier lukraak groeit en ineens stonden we bij een enorm tempelcomplex dat bij een dorp hoort met maar 2000 inwoners. En op het complex leven nog 15 monniken. We mochten vrij rondkijken en het was best mooi om te zien. De oudste tempel is 350 jaar oud en het jongste boeddhabeeld pas 7 jaar. Ze bouwen het complex om de zoveel jaar een beetje voller. Ook stond er een soort van crematorium. Gister was er nog een crematie van een dorpsgenoot maar de botten waren al opgeruimd [e-1f648] De as gaat in een urn naar een klein tempeltje en na 1 mnd wordt het in een andere tempel bijgezet. Daarna op de fiets naar de markt om onze eigen eten voor vanavond te kopen. We moesten met zn 5en beslissen wat het werd. We zijn op safe gegaan haha en het wordt noodles met groente en kip en uiteraard een paar loempiaatjes erbij [e-1f923]. We mogen ( moeten [e-1f601] ) het zelf klaarmaken onder de bezielende leiding van zn zus. Ik vermoed dat Nick gewoon geen zin had om voor zoveel mensen te koken [e-1f92a].
Uiteindelijk hebben wij zelf de loempiaatjes gemaakt ( echt heel lekker ) en een lila goedje op een blad gesmeerd wat gestoomd werd en wat je met kokospap moest eten. Minder lekker haha.
Na een lekkere maaltijd gegeten te hebben en een spelletje Qwixx ( verslaafd en bijna geen scoreblok meer [e-1f62a] ) gespeeld te hebben vroeg naar bed want de wekker staat op 05u omdat we om 05.30u de Mekong opgaan. Gaan ontbijten bij de floating market en nog een aantal dingen bezichtigen. Daarna de speedboot naar het eiland Phu Quoc en gaan we 4 dgn waarschijnlijk helemaal niks doen [e-1f60e][e-1f31e][e-1f3d6][e-1f379].
Dag 30
Het was nog donker toen we vertrokken vanochtend. Alle bagage mee want vanaf de Mekong werden we naar de speedboot gebracht. We hadden een privé bootje dus prima geregeld weer. Stuk over de Mekong gevaren en toen kwamen we bij de drijvende markt ook wel de floating market genoemd. Voorop de boot staat een lange bamboostok en in de top hangen de groentes en fruit die verkocht worden op die bewuste boot. Restaurants komen ook hier inkopen doen en vaak in zakken van 10 kilo. Dus kleine bootjes komen aan de zijkant en kopen wat ze nodig hebben. De grotere boten liggen vol met meloenen, ananas, zoete aardappels, uien enz enz. En je kan ook een maaltijd kopen op het water. Wij gingen om half 7 ontbijten in de boot. Kaar was zo dapper om soep met noodles en groente te nemen en ik hield het bij een baguette met gebakken ei. Daarvoor gingen we weer naar een ander bootje. Van Eric hadden we al gehoord dat als de bevolking niet heeft ontbeten met soep met noodles dan hebben ze niet echt gegeten. In de hotels zagen we natuurlijk ook dat de Aziaten begonnen met soep of rijst met groente en vlees ( brrrrr [e-1f633] )
Onze gids Nick had ons ook al volgestopt met kleine banaantjes en een soort van Bapao broodje en als toetje nog een halve ananas. En dat allemaal voor half 8 [e-1f648].
Vervolgens naar een noodle fabriek. Nou ja fabriek. Een ruimte waarin men met de hand alles maakt en om de noodles te snijden gebruiken ze een kleine machine. De kleuren van de noodles worden gemaakt door een groente te gebruiken dus oranje door een wortelextract en paars door een soort van biet en zo nog wat kleuren. Daarna de smalle kanalen/zijtakken van de Mekong in. Dat is net zoals wij het ons hadden voorgesteld. We bezochten nog een cacaofarm. Proces van A tot Z dus van boontje in de plant, drogen van de boontjes en tot malen in een machine totdat de 100% cacao eruit loopt. 100% is niet te eten zo bitter. We dronken koude chocoladewater!! Toen ik zei dat wij dat met melk doen, zagen ze water branden [e-1f92a]. En we kregen een stukje chocola van 75% en dat was lekker en vers gemaakt.
Ons vervoer stond alweer klaar en met 2 uur rijden stonden we bij de speedboot. Grote boot waar denk ik wel 160 mensen op konden. Paar uur varen en nu zijn we in onze eigen grote bungalow op het eiland Phu Quoc en gaan we heerlijk een paar dagen relaxen en waarschijnlijk niks doen behalve beetje zonnen, boek lezen en muziek luisteren.
Dag 31 tm dag 33
We hebben een mooie ruime bungalow en het zwembad elke dag voor ons alleen. Lang leve het laagseizoen dus lekker rustig hier!
We hebben eigenlijk niet heel veel gedaan. Beetje in de zon geluierd, gelezen, podcast en muziek geluisterd en spelletjes gedaan.
Vandaag, de laatste dag, hebben we een scooter ( lichte motor [e-1f648] ) gehuurd en ondanks dat we allebei ons rijbewijs niet bij ons hadden, kregen we m gewoon mee. Eerst naar Lang beach gereden. We kwamen uit bij het luxe Mövenpick hotel en daar hun privéstrand opgelopen. Heel mooi strand met palmbomen en zacht zand. Niemand die iets doorhad [e-1f92a]. Het betrok een beetje dus gelijk maar de zee in. Dat water was echt heel warm. En toen begon het te regenen en wij lagen met zn 2en in het warme water te dobberen....heerlijk [e-1f923]. Na regen komt zonneschijn en dat was nu ook zo. Stonden genoeg bedjes op het strand dus illegaal neergeploft en niemand die ook maar iets zag of zei. Uberhaupt niemand gezien haha.
In de avond nog even naar de stad Duong Dong gereden en nu reden wij zelf in het drukke verkeer. Gewoon niet te hard en rechts blijven rijden en dan komt alles goed. De avondmarkt was vooral georiënteerd op eten dus beetje rond geslenterd en wat gegeten en daarna was het toch echt tijd om de koffer weer een beetje te ordenen. Morgen om half 12 de taxi naar het vliegveld en door naar Ho Chi Minh City. Vanaf daar naar Singapore en dan naar huis.
We hebben bijna 5 weken rondgereisd en het was wederom een mooie ervaring en we hebben weer veel gezien. We realiseren ons dat niks vanzelfsprekend is en we dankbaar zijn dat we dit kunnen doen en dat we het heel goed hebben en best verwend zijn!!
Helaas moeten we weer aan de slag. Maar het fijne is dat het camperseizoen gaat beginnen en we de camper van de week uit de stalling gaan halen en op een andere manier weer gaan genieten. En dat is ook heel leuk....zin in [e-1f618]
[userId] => 265308
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5092338
[countryId] => 201
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 202
[author] => Diane
[cityName] => Ðảo Phú Quốc
[travelId] => 528515
[travelTitle] => 5 weken reizen door Vietnam en Cambodja
[travelTitleSlugified] => 5-weken-reizen-door-vietnam-en-cambodja
[dateDepart] => 2023-03-17
[dateReturn] => 2023-04-20
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Vietnam
[countryIsoCode] => vn
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/vietnam,o-ph-quc
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/265/308_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => mekong-delta-en-chillen-op-het-eiland-phu-quoc
)
[4] => stdClass Object
(
[username] => keessmitvietnam
[datePublication] => 2023-04-16
[title] => Koffie, op visite en naar het museum.
[message] => Mijn hotel heeft het alweer druk. Vandaag is er een marathon in de stad. 10.000 deelnemers. Niet allemaal de volle 42, 5km mag ook, maar wel met internationale deelneming. De eerste prijs is 1,1 miljard dong, 44.0000 euro. Daar komen dus wel professionals op af.
Deze week is er ook al een hete-lucht-ballonfestival. Je kunt een ballonvaart maken voor 160 euro. Geen idee of het druk is. Het gebeurt allemaal in de vroege ochtend. Het begint al om 5 uur. Tegen de tijd dat ik in beweging kom, is de laatste ballon wel geland. Als €160 te duur is, 5 minuten aan een kabel de lucht in kost 8 euro. Dat gebeurt aan het eind van de middag. Dat is voor mij ook wat gunstiger. Ik zal vandaag of morgen eens gaan kijken.
De marathon gaat ook al in alle vroegte van start. Toen ik vanochtend om half zeven even wakker was, ik ben er weer ingekropen, zag ik vanuit mijn hotelraam de lopers langs komen. Gezien het tempo waren dat de amateurs. Nadat het al de hele week heet is, miezert het nu wat. Ik denk speciaal voor de lopers.
Ik geef tegenwoordig mijn was toch maar aan het hotel, ondanks dat zij het uitbesteden (waar ik slechte ervaringen mee heb). Mijn vrienden zijn veel te druk. Gelukkig maar, ze hebben ruim twee jaar tijdens covid niets te doen gehad en dus ook niets verdiend. Tot op heden heb ik nog niets te klagen gehad, ik krijg telkens mijn was heel netjes terug. Wellicht vanwege de waarschuwing. De laatste keer zat bij de was een briefje. 'Is van buitenlander, voorzichtig, geen fouten maken.' Voel me gevleid, dat ze zo zorgvuldig met mijn kleren zijn. Wel vraag ik mij af, of dit tevens betekent; van Vietnamees, maakt niet uit. Wellicht omdat buitenlanders vaak veel duurdere kleding hebben.
In een aantal koffiezaken ben ik al een bekende verschijning. Ik hoef al niets meer te zeggen. Ik ga ergens zitten en al snel staat er de koffie van mijn voorkeur en vanzelfsprekend de thee. Ik drink 'ca phe den Sai Gon'. Zwarte koffie Saigon-style. Dat betekent koffie met suiker en ijs. Ps mocht je een keer Vietnam bezoeken en je wilt geen suiker in de koffie, dan valt het aan te bevelen een bord om je nek te hangen met daarop GEEN SUIKER. Alhoewel tegenwoordig willen ze het nog wel eens vragen. Zullen al wel ervaring hebben met een boze buitenlander.
Een aantal jaren geleden was het meestal doe-het-zelf-koffie wat je kreeg. Een kopje met daarop een filterbakje met koffie waarop heet water is geschonken. Daarnaast een kom met ijsklonten en een zakje suiker. Melk moet je hier extra betalen. Vond ik maar niks, zit je te koekeloeren tot de koffie eindelijk is doorgelopen. Met een beetje pech is de filter ook nog verstopt. Kennelijk vonden de Vietnamezen het zelf ook niet geweldig. De filterbakjes zie ik al bijna helemaal niet meer. Veel Vietnamezen drinken tegenwoordig of de Saigon of een Westerse stijl koffie, zoals een espresso. Een beetje koffie zaak serveert ook vers vruchtensap, yochurtdrank en ijs.
Nog een verandering. Deze week was ik bij Vietnamese vrienden op visite en ik kreeg koffie. Nog niet zo lang geleden kreeg je bij mensen thuis enkel thee. Wilde je koffie moest je de deur uit. Ver hoefde je dan nooit, over koffiezaken struikel je hier. Van heel eenvoudig tot heel luxe.
Alweer een aantal jaren geleden was ik hier bij toeval op visite bij een ouder echtpaar, dat familie bleek te zijn van de voormalige keizerlijke familie. (Zie eventueel 'Voorouderverering deel 2 en op bijzondere visite.'. Bij voorgaande reizen: 'voorjaar 2018'.)
Deze week kwam ik op een van mijn fietstochtjes langs hun woning en ik zag de oude vrouw in de tuin zitten. Ik stopte toen om goedendag te zeggen. Ik werd gelijk uitgenodigd om binnen te komen. Ik geloof niet dat ze zich mij nog herinnerde, gewoon erg gastvrij. Ik heb nog wel getracht het uit te leggen in mijn heel beperkte Vietnamees, maar zonder succes. Of wellicht begreep ik niet, dat zij het wel begreep. Ik ben weer door het huis rondgeleid. Op het altaar stond nu een foto van haar man die in 2019 is overleden. Ook een foto van een jongere man. Ik heb niet begrepen of het haar zoon was, maar wel dat hij aan covid is overleden. Zelf is zij een heel patente dame van inmiddels 88. Ik kreeg een stuk meloen en thee. Wat later kwam er nog een dame bij, toen zat ik met twee dames die in het Vietnamees tegen mij kletsten. Dan wordt het al heel snel 'ik niet begrijpen' (is de correcte volgorde in het Vietnamees). Volgens mij was het de bedoeling dat ik ook het huis van de tweede dame zou bekijken. Ik heb het maar op niet begrijpen gehouden.
Deze week heb ik ook nog een cultureel moment gehad. Ik ben naar een museum geweest. Het museum dat bij het keizerlijk paleis hoort is verhuisd. Een straat verderop. Eerst was het dit museum samen met het oorlogsmuseum. Dat oorlogsmuseum is nu verdwenen. Ook de oude tanks en vliegtuigen die voor de deur stonden zijn verdwenen. Ik heb nog niet kunnen achterhalen, waar die zijn gebleven. In de nieuwe situatie is er een tentoonstellingsruimte bijgekomen. Er is nu een expo van het werk van Ham Nghi. Ham Nghi is heel kortstondig keizer geweest (toen was hij 13) voor hij door de Franse kolonialen tijdens een opstand werd afgezet (en vervangen door zijn vermoedelijk wat francofielere broer) en verbannen naar Algerije. Aldaar ontpopte hij zich als een heel verdienstelijk kunstenaar.
[userId] => 179633
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5092292
[countryId] => 201
[pictureCount] => 5
[visitorCount] => 143
[author] => Kees
[cityName] => Hué
[travelId] => 528410
[travelTitle] => Vietnam voorjaar 2023
[travelTitleSlugified] => vietnam-voorjaar-2023
[dateDepart] => 2023-02-10
[dateReturn] => 2023-05-02
[showDate] => no
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Vietnam
[countryIsoCode] => vn
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/105/980_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/179/633_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => koffie-op-visite-en-naar-het-museum
)
[5] => stdClass Object
(
[username] => karinendiane
[datePublication] => 2023-04-12
[title] => Van Cambodja naar Ho Chi Minh City in Vietnam
[message] => Dag 24
Vandaag een middag reisdag naar Phnom Penh maar eerst nog een floating village in Tonle Sap lake "bezocht". Hier leven dus hele arme mensen op het water zonder electriciteit. Hele armoedig hutjes van golfplaten gemaakt en ze slapen dan in een hangmat. Er is een school en er zijn 2 kerken op het water. Deze mensen worden op geen enkele manier geholpen door de regering. Ze leven voor het grootste gedeelte van de visvangst. We stopten bij een restaurant/shop waar ook een kleine krokodillenfarm was. We hadden nl al gezien dat je in Pubstreet een bbq kon doen waar krokodillenvlees op het menu stond. Die beesten leven in een hele kleine ruimte waar dan nog 2 kleine ruimtes met water in zitten. Beesten in Azië hebben het gewoon heel slecht maar het is vaak voor de mensen overleven want als je geen beesten hebt om te verkopen, ben je best arm. In Vietnam zorgt de regering tenminste nog een beetje voor zn inwoners. Cambodja is meer zoals Thailand qua tuktuks, spulletjes op de markt, de boeddhabeelden enz. Is ook niet zo heel gek want vroeger heeft Thailand de helft van Cambodja ingepikt en Vietnam nam de andere helft van Cambodja. Napoleon is er aan te pas gekomen om ervoor te zorgen dat Cambodja weer wat land terugkreeg. Dus de Thaise invloeden zijn zeker zichtbaar hier. Wij vinden Vietnam mooier en zeker het noorden van Vietnam. We hadden nog wat tijd over en de gids nam ons mee naar een bedrijf die mensen opleidt om hout en steen te bewerken tot alles wat je maar wilt. Dus ze kopen een stuk hout of een steen en enkele weken later heb je bijv een prachtige boeddha of olifant of noem het op. Dat zijn ware kunstenaars en leuk om even het proces te zien.
Geluncht met 1 van de lekkerste kip cashew tot nu toe om vervolgens 6.5 uur in de bus door te brengen naar Phnom Penh. Morgen dan naar de beruchte Killing fields en alles wat ermee samenhangt. Kijk er eigenlijk niet naar uit omdat het zo wreed is maar het hoort wel bij de geschiedenis van Cambodja.
Dag 25
Phnom Penh is een grote stad aan de rivier en wel anders dan de steden in Vietnam. Hebben ook her en der weer tempels en pagoda's door de stad. De koning woont vlakbij ons hotel dus royal palace vandaag bezocht. Die beste man heeft het goed voor elkaar. Mooi complex en ook het parlement vergadert daar. Alles heeft ook weer met tradities te maken en met kleding en beelden. Op het complex ligt ook de as van zijn vader en zusje begraven in de pagoda's op het terrein. Staat ook de zilveren pagoda waar 20 zilveren tegels liggen en een boeddhabeeld met meer dan 9000 diamanten [e-1f633]. Daarna door naar de Russische markt waar je ook weer zoveel kan kopen en wat voor ons allemaal meuk is [e-1f648]. Oké, fruit, groente, noten enz ligt er ook maar ook weer vlees waarvan je denkt....ik begrijp wel waarom wij allebei al een keer voedselvergiftiging hebben gehad!! Het is nl nog steeds 36 graden hier en zonder koeling voor het vlees...tsja [e-1f614].
En toen naar het Tuol Sleng Genocidemuseum wat ook bekend staat als S-21. Was een school maar door de rode Khmer omgebouwd tot gevangenis met hele kleine ruimtes. Daar zaten de gevangenen aan 1 been vastgeketend en hadden ze een klein doosje om hun behoefte te doen. Douchen mocht 1x per 3 maanden. En dan al die gruwelijkheden die zij moesten ondergaan! Van de 1 op andere dag werd de bevolking uit de stad verdreven naar het platteland en daar moest iedereen gaan werken, ook de jonge kinderen. De hele slimme mensen werden al gelijk vermoord en de mensen die minder waren opgeleid, moesten dus gaan werken op het land. De rode Khmer had ook jongeren tussen de 12 jaar en 17 jaar geworven en gehersenspoeld zodat zij zonder enig gevoel mensen konden vermoorden.
S-21 was dus 1 gevangenis maar zo waren er nog bijna 200. Er werden ong 20000 mensen gevangen gehouden en er zijn er maar 12 bekend die het overleefd hebben. De gruwelijkheden zal ik een ieder besparen want als je het visueel gaat maken dan word je kotsmisselijk en kunnen wij niet begrijpen hoe de soldaten van de rode Khmer tot zulke dingen in staat waren. Op het plein zat een 93-jarige man en hij is 1 van de 7 mannen die het overleefd heeft en alleen maar omdat hij een ingenieur was die een typemachine kon maken en nog meer klusjes kon doen. Dat is zn redding geweest.
Lunch was een welkome onderbreking en vervolgens nog een beroemde tempel bezocht. De mensen hier bidden voor alles. En overal wordt geld neergelegd. De beelden hangen vol met geld maar ook staat er water, bier, fruit, koekjes enz. Het geloof wordt hier heel anders beleefd, heel intens. Ik denk ook dat wij er te nuchter voor zijn [e-1f914]. Over 4 dagen is het hier Nieuwjaar en dit jaar is het jaar van het konijn en de stad en alles wordt versierd en het is dan 3 dgn groot feest. Wij zitten dan alweer in Vietnam want morgenmiddag gaan we met de bus de grens over en gaan we naar Ho Chi Minh City wat vroeger bekend stond als Saigon.
Dag 26
Vandaag met de bus naar Ho Chi Minh City dus we zijn weer terug in Vietnam. Reis duurde langer dan gepland want ze zijn niet zo vlot bij de immigratiedienst. We knepen m sws wel een beetje want op Kaar haar visum stond maar 1 voornaam ipv 3 voornamen en we hadden al gelezen dat dat een probleem kon zijn. Maar uiteindelijk hebben we er niks over gehoord.
Wat een grote stad is hcmc maar wel een leuke sfeer. Ons hotel ligt om de hoek van een beroemde straat waar je 1x een drankje gedronken moet hebben. Gekkenhuis daar zeg [e-1f92a]. Wat een herrie doordat alle tenten hun eigen muziek op standje doof hebben staan. Geen gesprek meer te voeren [e-1f648] dus wij gingen natuurlijk helemaal los met de happy hour [e-1f923].
Wederom alleen maar scooters overal en hoe ze zich in het verkeer manouvreren...bijzonder maar en gebeuren nauwelijks ongelukken. Om 22u zie je gerust nog een gezin met een kind onder de 1 jaar op de scooter. Papa en mama met een helm en het kind niet...echt bizar [e-1f633]. Morgen op de motor met een student als gids de stad een beetje verkennen want het is zo groot. Er zijn hier meerdere "bezienswaardigheden" dus we zijn weer benieuwd!
Dag 27
Na het ontbijt naar de Russchische markt gelopen en het leuke is dat je onderweg dan ook weer veel ziet en we ons soms nog verbazen wat je op straat ziet qua mensen en handel en eten enz. Op die markt ook weer van alles te krijgen dus een paar leuke shirts gekocht ( kost geen drol hier ) en made in Vietnam haha. De kwaliteit voelt goed aan want als we in onze eigen sportkleding kijken, staat er 9 van de 10 keer made in Vietnam dus die fabrieken maken overuren [e-1f648].
Geluncht met een vers krokant stokbroodje met Nutella...heeeeeerlijk. Als we thuis zijn weer een lekkere donkerbruine boterham met kaas en pindakaas [e-2764]️.
Even in de airco op de kamer gerelaxed want de temperatuur is de afgelopen tijd nog niet onder de 35 graden geweest met die gevoelstemp van boven de 40 graden [e-1f62b].
Om klokslag 13u stonden er twee jonge studenten ons op te wachten en reden we naar een verzamelplaats waar we met 6 scooters op pad gingen. We begonnen bij het beeld van ik denk de beroemdste monnik van Vietnam. Deze monnik stak zichzelf in juni 1963 in brand. Hij stond in de brand en zat zonder te bewegen op de kruising en overleed pas na 15 minuten. Men zegt dat zijn ziel al uit zijn lichaam was en hij daardoor geen pijn voelde [e-1f62a]. Hij deed deze wanhoopsdaad omdat de katholieken het boeddishme verboden en de monniken onderdrukt werden. Kort na zijn overlijden, mocht een ieder zn eigen geloof hebben!
We zijn de bloemenmarkt over gegaan en ik dacht dat het import was maar Vietnam heeft 2 gebieden waar ze zelf de bloemen kweken. Daar eindelijk de sugarcane juice uitgeprobeerd maar wat een zoete zooi is dat zeg. De naam zegt het natuurlijk al hè [e-1f648]. De student legde in goed Engels uit dat het oudste appartementenblok uit 1968 stamt en dat je voor de begane grond zonder keuken en maar 27m2 100000 euro betaalt wat voor hier enorm veel geld is. Hoe hoger je zit, hoe goedkoper het wordt. Omdat als je op de bg zit je dus je ruimte kan gebruiken voor je eigen handel of je verhuurt het. Je hebt dan een stukje grond erbij en dat verhuren ze aan de scooterrijders omdat je anders elke dag je scooter 4 hoog de trap mag opslepen. En hoe hoger je zit, hoe warmer het is.
Daarna een chinese tempel bezocht en inderdaad heeft nagenoeg ieder land in de wereld een chinatown. De chinezen zijn tijdens hun oorlog massaal gevlucht en ze hebben zich over de hele wereld verdeeld.
Ook de fransen hebben zich negatief laten gelden in Vietnam en hebben eind 18e eeuw de boel hier overgenomen. Dus dan laat je de notre dame hier nabouwen en je maakt gebouwen zoals het postkantoor in de franse stijl.Want de soldaten konden dan naar hun eigen kerk en in het postkantoor met het thuisfront contact hebben.
Middagje scooteren was leuk en zo zie je weet iets van de stad ook al is het een klein gedeelte.
Morgenvroeg het wekkertje want we gaan met de bus naar de Mekong Delta waar we in de middag het eea gaan doen o.a fietsen, inkopen doen voor het diner bij de gids thuis en ook bij hem thuis slapen. Weer even wat anders dan de grote steden!
[userId] => 265308
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5092224
[countryId] => 201
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 113
[author] => Diane
[cityName] => Ho Chi Minhstad
[travelId] => 528515
[travelTitle] => 5 weken reizen door Vietnam en Cambodja
[travelTitleSlugified] => 5-weken-reizen-door-vietnam-en-cambodja
[dateDepart] => 2023-03-17
[dateReturn] => 2023-04-20
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Vietnam
[countryIsoCode] => vn
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/vietnam,ho-chi-minhstad
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/265/308_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => van-cambodja-naar-ho-chi-minh-city-in-vietnam
)
[6] => stdClass Object
(
[username] => keessmitvietnam
[datePublication] => 2023-04-09
[title] => Verjaardag van overlijden.
[message] => Toen ik een jaar geleden hier was, is de moeder van een vriend overleden. Deze week werd dit herdacht. Ik zou bijna zeggen, werd de verjaardag gevierd. Na het plechtige gedeelte, hiervoor waren beroeps ingehuurd, kwam het eten en drinken op tafel.
Eerst wordt er geofferd, dit onder begeleiding van 3 Boeddhistische monniken (de beroeps) die gebeden opdreunen. p.s. Ik neem aan dat het gebeden zijn, echt weten doe ik het niet. Hiervoor was ook een geluidsinstallatie gehuurd, waardoor de hele straat het meekrijgt. Daarna kregen de monniken een maaltijd en ik neem aan een envelop met geld.
Ik was niet helemaal zeker, maar onderhand raak ik al wat ingeburgerd, dus had ik een trommel met koekjes meegenomen. Het was een beredeneerde gok. Zo van, indien niet nodig, koekjes worden altijd wel gewaardeerd. Ik had het wel goed gedaan. Toen ik de koekjes overhandigde, werd gelijk gevraagd of dit voor moeder is. Ja, tuurlijk. Moest ik dus mee naar het familiealtaar waar de trommel op werd gezet.
Nadat de monniken te eten hadden gekregen, konden de gasten aan tafel. Afgeladen is een understatement. Vanwege de gelegenheid, vegetarisch. En, heel traditioneel, lauw bier. Hoewel lauw, de kamertemperatuur was ruim boven de 30, het bier dus ook. Daarom is er ook ijs. In een klein glas een grote klont ijs die er met enig beleid net inpast. Bier in het glas en het ijs is al bijna gesmolten. Redelijk waterig biertje dus, maar alles beter dan bier van 33°. Ik ben dit onderhand wel gewend, trouwens om 12 's middags ben ik ook nog lang niet in de stemming voor een biertje.
Toen ik hier twintig jaar geleden voor het eerst kwam, had nog lang niet iedereen een koelkast in huis en zelfs in een restaurant moest je expliciet om koud bier vragen. Tegenwoordig hoef je dat niet meer te vragen en krijg je standaard een prima koud biertje. Het lijkt echter een soort van traditie te zijn geworden om bij gelegenheden bier met ijs te drinken. Ook op een bruiloft. Zelfs in een hele luxe bruilofsttent krijg je lauw bier. Een krat onder de tafel en een emmer met ijs erbij. Wellicht is het de bedoeling dat de gasten bij zo'n gelegenheid niet dronken worden. Maar als dat de bedoeling is, dan werkt het niet echt. Zeker op een bruiloft zijn er altijd wel mensen die na twee uur, langer duurt zo'n feest niet, desondanks een behoorlijk stuk in de kraag hebben.
De gedenking waar ik deze week ben geweest, bleef heel decent.
Afgelopen week ben ik wederom naar Laos geweest om wederom mijn visum voor Vietnam te verlengen. Het wordt steeds bonter. Kennelijk hebben ze daar nu zo'n toeloop van visa-runners, dat ze hebben bedacht dat er wel wat valt te halen. Nu wou zelfs al de beambte van Vietnam-uit 50.000 đong hebben. 'Stamp' vermoedelijk het enigste Engels dat hij kent. Niet betaald. Daarna een mazzeltje, op het visumkantoor van Laos zat iemand anders dan de vorige keer. Ik heb gewoon 40 dollar bij het visumformulier gegeven en dat werd geaccepteerd. 40 dollar is het correcte tarief, maar de voorgaande keren moest ik 45 betalen. En ja, dan ik wel principieel willen worden, maar die persoon moet mijn visumaanvraag goedkeuren en kan vast wel iets vinden om het mij moeilijk te maken. Maar ik was er nog niet, daarna moest ik naar het loket Laos-uit. Daar wisten ze zelfs twee woorden Engels, 'money, stamp'. Niet eens hoeveel, gewoon 'money'. Hier durf ik het wel aan, de stempel was al gezet, kwaad gekeken en niet betaald. Toen moest ik naar Vietnam-in. Daar ben ik toen zodanig t.o.v.de balie gaan staan dat hij mij niet stiekem duidelijk kon maken dat een bijdrage was vereist. Dat werkte, of wellicht trof ik een eerlijke beambte, in iedrr geval ik kreeg probleemloos het nieuwe visumstempel.
Vanochtend was het 23°, zo''n 10 graden minder dan twee dagen geleden. Inmidsels is het 26, maar er staat een fris windje. Ik vind het maar niks en heb zelfs een vest aan. De koukleum, op dit gebied ben ik al helemaal ingeburgerd.
p.s. Een tweetal correcties op het vorige bericht.
In mijn hotel van de 7e naar de begane grond zijn 132 treden, geteld toe ik naar beneden liep. Of het evenveel is naar boven, heb ik nog niet geprobeerd.
De lengte van de ommuring van de citadel is zo'n 8 kilometer, niet 1600 meter, foutje.
Nog een p.s. Rutte heeft zijn Vietnamese ambtgenoot een brief gestuurd ter gelegenheid van 50 jaar diplomatieke relaties. Zoiets haalt hier de krant. Dat de man daar tijd voor heeft.
[userId] => 179633
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5092171
[countryId] => 201
[pictureCount] => 3
[visitorCount] => 138
[author] => Kees
[cityName] => Hué
[travelId] => 528410
[travelTitle] => Vietnam voorjaar 2023
[travelTitleSlugified] => vietnam-voorjaar-2023
[dateDepart] => 2023-02-10
[dateReturn] => 2023-05-02
[showDate] => no
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Vietnam
[countryIsoCode] => vn
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/104/981_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/179/633_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => verjaardag-van-overlijden
)
[7] => stdClass Object
(
[username] => AbbyRodney
[datePublication] => 2023-03-29
[title] => Ho Chi Minh
[message] => Ho Chi Minh
Saigon here we are!
Tijdens onze vlucht zaten we bij de nooduitgang, het meisje bij de incheck deed een beetje vreemd en ging iemand erbij halen. Ze stond achter ons en knikte. Ze zei: "U zit bij de nooduitgang". Ik zei dat is prima, I'm A flight attendent. Ahh ok. Aan boord stond er iemand net zoals bij ons(KLM) te regelen dat alle tassen boven in de bagagebak lagen. Op een gegeven moment ging ze uitleggen hoe de nooduitgang werkte, toen heb ik het gezegd. Ohh ok, smile.... denk ik onder het masker. Ze moest tijdens start en landing tegenover ons zitten. "Which company?" KLM "aahhh ok, and you still fly?"....... over deze vraag moest ik even nadenken? Was ik te oud, zag ik er niet uit? Ik heb het er maar bij gelaten dat het een vraag uit interesse was.... hahahahha... snik!!Dingen uitgelegd hoe het bij ons ging en gevraagd hoe het bij hun werkte. Ze gaf ons ook een tip over Must eat in Ho Chi Minh. Lieve dame..Aangekomen bij het hotel hadden we een kleine kamer met een raam van 1,5 mtr hoog en 10cm breed en nog een van 1,5mtr hoog en 20cm breed. Very deprimerend. Ik had het idee dat er geen frisse lucht(voor zover dat kon in Ho Chi Minh...) binnen kwam. Rod keek me aan... "dit wordt hem niet hè" "nee, maar ik wil eerst wat eten. Dan vragen we of er een andere kamer is." Gegeten in een van de tentjes wat ons aangeraden was door 'mijn' collega van Vietjet Air, was idd heerlijk en daarna vragen voor andere kamer.... Na het eten zijn wij altijd wat aardiger.....;) 's-avonds rondgestruind in de buurt en een drankje gedaan. Volgende dag grote kamer met balkon tegen een kleine bijbetaling kunnen krijgen Happieeeeee!!! Na het ontbijt naar het Bitexco gegaan een gebouw om van het uitzicht te genieten op de 76ste verdieping. Was mooi maar ook een beetje een bummer, want er werd een soort van gepromoot dat je ook naar buiten kon maar dat was helemaal niet zo. Beetje teleurgesteld naar beneden maar natuurlijk meteen naar een andere optie gekeken. En die was er, maar beter pas rond zonsondergang gaan kijken en dan gewoon naar de Skybar..... hé, wat vervelend.... nog rond gewandeld in de hitte. Pffff, in zo'n stad komt de hitte 38° dan flink binnen. Opzoek naar een sappen tent, niet te vinden. Uiteindelijk bij een tentje terecht gekomen waar ze verschillende aparte drankjes hadden. Het was er druk dus zal wel lekker zijn. Ik zei tegen Rod wat ik wilde "koude jasmijn lychee thee" Rod 5min later: Ik heb Jasmijn melk gekocht"..... je stuurt ze voor een opdracht.... ik weer naar binnen en uitgelegd dat ik iets anders wilde. Nou dat ging niet zomaar, moest echt dat drankje extra bestellen. Dus maar gedaan Rod mocht naast zijn koude Raspberry Chai ook mijn jasmijn melk opdrinken.... Beehhh! Maar Rod zei...."het is heerlijk". Zodra we weer gingen wandelen sloeg de hitte weer toe dus maar snel afkoelen in een grote mall die we tegen kwamen. Deze waren we in Vietnam nog niet tegen gekomen daaraan zag je dat je nu echt in een grote stad was. Weer richting het hotel om daar ergens te lunchen. Het is trouwens niet normaal hoeveel scooters hier rijden en allemaal kriskras door elkaar. En gewoon met z'n 10en naast elkaar en in groepen van 50 bij een stoplicht (die helemaal geen nut hebben) Oversteken is dan ook met gevaar voor eigen leven. Hand opsteken, ogen dicht en gaan... Op hoop van zegen.. en .... je moet heel vaak oversteken!!!! Maar we hebben het overleefd! Naast het hotel zat ook weer zo'n Ban Mhi tentje met ieniemienie krukjes Hahahaha. Ze zitten hier echt op van die hele kleine krukjes.... daarom kunnen ze volgens Rod ook zo goed op hun hurken zitten....Whahahahaha! Nog naar het postkantoor gelopen, was een bezienswaardigheid. Was idd wel mooi om te zien. Er tegenover was de Vietnamese Notre Dame maar die stond net als in Parijs helemaal in de stijgers... al jaren volgens de mensen hier. Tegen 5en naar Landmark 81 waar we via het hotel naar boven konden naar Skybar "Blank Lounge 75" om een drankje te doen op hoogte! Hele mooie ingewikkelde cocktails, maar heerlijk. Lekker gelounged en later naar een restaurant gegaan genaamd Quan Bui, ergens in een afgelegen straatje waar je 's-avonds nog niet dood gevonden wilde worden. Maar ook weer een heel mooi restaurant, gezellig en lekker. Voldaan terug naar het hotel want morgen stonden de Cu Chi tunnels op de agenda. Heel benieuwd! Eenmaal in de bus met een drukke, maar gezellige tourguide. Merkte we al snel dat er iets mis ging.... hij miste 2 mensen. Bellen en nog eens bellen, nog eens langs het hotel. Niemand te zien. Half uur later nog steeds in Ho Chi Minh kwam het verlossende telefoontje, ze waren gewoon meegenomen door een andere tourguide voor een andere toertje... whahahaha! Onze guide was not amused.... maar binnen 5min waren onze laatste 2 van de groep aanwezig. Helemaal oververhit en "Sorry, Sorry, they just took us!" Eenmaal onderweg maakte onze guide er een soort one man show van. Ik haakte al snel af want zijn Engels was vermoeiend om te volgen... maar Rod wist het gelukkig allemaal goed te vertellen met een bestraffend " luister je dan helemaal niet?" ..... "niet echt" zei ze glimlachend.... Hihi. Bij de Cu Chi tunnels werd het interessant, eerst een film met de geschiedenis van hoe de tunnels zijn ontstaan en het hoe ze de Amerikanen het op die manier bijna onmogelijk maakte ze te vinden. Ze leefden ook in de tunnels heel heftig. Nog in een tunnelgat gegaan met de houten deksel erop. Het lukte mij net.... mijn voorgevel(hahaha) zat een beetje in de weg maar met wat wurmen lukte het wel. Bij Rod ging het lastiger want zijn schouders waren te breed... My hunk<3!!!..... de tunnels bestonden uit 3 lagen diep onder de grond, bovenste combat, 2de wonen en 3de opslag, hospital en vlucht routes via de rivieren. Om de 20mrt veranderde ze van richting. Zigzagend onder de grond. We mochten proberen 120 meter door zo'n tunnel te lopen, kruipen. Om de 20mtr kon je er uit als je wilde, want het was best pittig! Rod ging al snel op handen en knieën kruipen.... fijn met een korte broek.... na 40 mtr dacht hij waarom doe ik dit en ging eruit. Ga je mee "nee, ik ga door" gedeelte voorover gebogen lopend en op handen en knieën kruipend. Ik hoorde op een gegeven moment iemand zeggen "Ze hebben hier zelfs in gewoond, dus het moet ons lukken!" Idd! Ik ging ook nog verkeerd, maar kwam ik snel achter. De hele groep in z'n achteruit, oeps! Oververhit kwamen we eruit. Rod leuk foto's maken..... Je kan je niet voorstellen dat ze er mensen gewoond hebben! Het volgende op het programma waren alle lugubere boobytraps die gebruikt werden tegen de Amerikanen. Echt vreselijk. Maar ze vochten tegen een hele sterke tegenstander, die ook nog dorpen met vrouwen en kinderen in de brand staken en bombardeerde. Dus ze werden heel slim, vindingrijk en snel. Daarna werden we meegenomen naar de shooting range en hebben we geschoten met een AK 47. Dat hoefde niet, maar op een of andere manier vinden we dit leuk en zijn er allebei ook goed in...Na nog een drankje terug de bus in en naar het hotel, daar even bijkomen. We wilden 's-avonds niet echt ver van het hotel eten, aan de overkant was Moo Steak Restaurant. Daar hadden we wel zin in. Hele leuke inrichting met heerlijke stoelen en fantastische steaks....Lang geleden dat we ze zo lekker hebben gehad. Een een "stukje" Lopen.... hahaha voor mensen die niet van het hotel wilden gaan hebben we toch rete ver gelopen. We hadden gelezen dat er een straat was waar het 's-avonds gebeurde en niet te vergeten een Starbucks was. Het was net de Ramblas, gezellig druk. Een groepje skateboarders, een groepje hondenvrienden.... alle hondjes leken op kleine labradoodles. Allemaal muziek en karaoke. Veel te doen dus. Het eindigde bij de rivier, tenminste je moest eerst nog oversteken.....had ik al verteld dat het verkeer hier levensgevaarlijk is!!!! OMG!!! we kwamen gewoon niet aan de overkant..... nadat het eindelijk gelukt was, moesten we natuurlijk ook weer terug......whahahaha! Echt drama! Nu...neee...nu....neeeeee......ogen dicht rennen!!!! Terug bij het hotel waren we blij dat we weer een dag overleefd hadden in Ho Chi Minh!!!
Good night Saigon.
[userId] => 393736
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5092155
[countryId] => 201
[pictureCount] => 63
[visitorCount] => 42
[author] => Abby
[cityName] => Ho Chi Minhstad
[travelId] => 528569
[travelTitle] => Vietnam
[travelTitleSlugified] => vietnam
[dateDepart] => 2023-03-16
[dateReturn] => 2023-04-01
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Vietnam
[countryIsoCode] => vn
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/106/750_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/393/736_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => ho-chi-minh
)
[8] => stdClass Object
(
[username] => AbbyRodney
[datePublication] => 2023-03-27
[title] => Hoi An
[message] => Hoi An
Heerlijk geslapen even ontbijten.... Aziatisch georiënteerd en heel vaag! Gelukkig zat er een Starbucks om de hoek.... Door naar de airport we waren op tijd en konden zo doorlopen. Dit was toch ook wel relaxed, maar die trein moeten we echt nog een keer doen. Aangekomen in Hoi An hadden we een geweldig hotel met een grote kamer en balkon, 300mtr van het centrum. Even instaleren en het stadje in. 20 Indiërs op de gang, meiden tussen de 18 en 24. Wat een Herrie. Deuren slaan, schreeuwen tegen elkaar. Ik kijk Rod aan "Als dat vannacht zo is ga ik echt de gang op en trek hun aan hun haren hun kamers in!" Ik hoorde Rod denken, ik hoop zo dat ze stil zijn, want ze doet het echt!.... Hoi An was een super toeristisch en schattig stadje, maar ook heel gezellig..... spijt van een beetje veel terrasjes, HAHAHAHAHA! Je keek je ogen uit bij al die leuke gele huisjes en de verlichte bootjes op de rivier en de verlichte lampionnen langs de kade. 's-avonds op een dakterras(1ste verdieping Hihi) gegeten met uitzicht op het spektakel op straat. Nog even over de Nightmarket gelopen en uiteindelijk bij "The Shamrock" terecht gekomen... en nooit meer weggegaan! HAHAHA! Er speelde en hele leuke band, dat helpt ook niet mee om vroeg naar bed te willen....Van die groep meiden hebben we 's-nachts helemaal geen last gehad! Weet niet of dat kwam door de cocktails of dat ze gewoon rustig waren ;). De volgende dag stapten we een beetje duf naar buiten niet precies wetende wat we gingen doen en tada.... your cariot awaits.... kwam een soort golfkarretje voorrijden die vroeg wat we wilden doen. We don't know yet... hij kwam met wat opties en een daarvan had ik gelezen. Coconut Village voor een tochtje met de Coconut boot..... gemaakt van Bamboo. Ja leuk, wij daar naartoe en 25min later zaten we in een rond bootje met 1 roeister, een iets oudere dame. Maar niet voordat Rod probeerde af te dingen "Hahaha you are funny" you get a free beer...you happy me happy" we konden een biertje krijgen na afloop en dat werd voor mij een coconut! We gingen stroom opwaarts. Jeetje zei Rod..... dat ze dat in haar eentje doet.... hij had het nog niet gezegd of er werd mij een peddel in mijn handen gedrukt dat ik mee moest doen. Rod zat in het midden dus ik was de pineut. Maar niet voor lang want mijn redder(mijn liefje) in nood nam het over. Ze was ook heel grappig, overal foto, foto! Ze ging zelfs het water in met Rod z'n telefoon.... die ogen.. hahahaha! We hebben geroeid, gevist, naar dansende boten gekeken(van die jonge gasten die zo'n rond bootje heel hard lieten draaien, erin staand met een speciale techniek). Met keiharde muziek! Vreselijk toeristisch maar hysterisch!! Ook nog vissers hun net zien uitgooien. Al een hele gebeurtenis op zich. Vlak voor we terug waren zei ze " we are there" of iets dat er op leek. 2 of 3 keer. Volgens mij moet je nu tip geven, anders laat ze ons er nooit af... dat was de vorige keer ook al, of ze het dan niet mogen houden als je het pas bij het uitstappen geeft, geen idee maar lijkt me sterk. Terug naar het centrum langs een kleine zijde fabriek. Mooi, leuk, interessant maar we hadden trek! Rod had een leuk eettentje gezien, maar Sean was al onderweg naar een heel leuk
Eettentje volgens hem..... laat dat nou precies het restaurantje zijn dat Rod had gezien en inderdaad leuk en lekker! Na ons eten kan hij ons weer ophalen en begon onze 2de tour. Hij zei voor het eten hier eindigt de eerste tour kunnen jullie op je gemak eten en kom ik jullie straks weer ophalen. Slim en meedenkend van hem nu was ons tourtje 2uur goedkoper geworden.... whahahaha! Moeten we het eerste tourtje al betalen? " no no, but I take picture"... dusssss.... als we het op een lopen hadden gezet had hij zijn vriendjes op ons afgestuurd, hihi! 2de deel van de tour begon bij een pottenbakkerij. " no were not interested" Je zag hem denken, ik moet iets anders bedenken en hij heeft ons meegenomen naar 2 stranden..... daar begonnen de plannen voor onze volgende reis. What's new!!! Met daarna in iedere geval een aantal dagen het strand van Hoi An!
Terug bij het hotel even een dutje gedaan..... doen we wel heel veel deze reis..... weer lekker fris en fruitig de stad in. Op zoek naar een restaurantje en daarna een Starbucks. Rod had 's-middags en zaakje gezien met schoenen en dat gaat dan niet uit zijn hoofd en ik herken het als geen ander. Dus op zoek en gevonden. Allemaal gave schoenen 1 paar in 1 maat, maar als je morgen terug komt maken hebben ze het in jouw maat gemaakt.... uhhhhh! Zelf? ja, doen we zelf!.... ook voor onze volgende reis, haha! Weer een afzakkertje genomen in een pub met live muziek.... eentje dan.. pfff! De volgende dag laat in de middag gingen we vliegen naar Ho Chi Minh, dus we hadden nog de hele ochtend die hebben we benut om wat historische sightseeings te doen en naar de centrale markt te gaan. Zo gaaf al die kleuren en geuren. Met de scooter langs de kraampjes om de boodschappen te doen is daar heel normaal, je werd zo van de sokken gereden. Voldaan weer terug naar het hotel en op naar de airport. (Saigon zoals de locals het nog steeds noemen). Here we come!
[userId] => 393736
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5092153
[countryId] => 201
[pictureCount] => 78
[visitorCount] => 40
[author] => Abby
[cityName] => Hoi An
[travelId] => 528569
[travelTitle] => Vietnam
[travelTitleSlugified] => vietnam
[dateDepart] => 2023-03-16
[dateReturn] => 2023-04-01
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Vietnam
[countryIsoCode] => vn
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/106/679_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/393/736_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => hoi-an
)
[9] => stdClass Object
(
[username] => AbbyRodney
[datePublication] => 2023-03-23
[title] => Halong Bay en de trein die al vertrokken was
[message] => Dinsdag 22mrt
Weer vroeg uit de veren. Onze receptionist die ook in het hotel woonde en volgens ons ook de eigenaar was had meegedacht en 's-avonds al gevraagd wat we voor ontbijt wilden, daardoor konden we meteen aanvallen en waren we op tijd klaar voor de reis naar Cát Bà(in de buurt van Halong Bay) we werden met z'n 2en in een bus voor 32 personen gezet en reden meteen weg.... . "You're the only passengers "Okeeeee! Lekker rustig! Onderweg regende het, we konden alleen maar hopen dat het opklaarde voordat we daar waren...bij de Ferry was het passen en meten om alles naast elkaar en erop te krijgen. We konden ons nog net de bus uit wurmen om even een frisse natte neus te halen. Het weer was in de tussentijd jammer genoeg niet opgeknapt. Bij aankomst bij de haven bleek dat we niet de enige waren die meegingen. We waren met 20 mensen. 2 Franse, 2 Belgen, 2 Australiërs en 12 Duitsers... de cabines op de boot waren mooi en verrassend ruim. Na een voorstel ronde en een werkelijk voortreffelijke lunch gingen we kanoën. Rod... "we doen rustig aan, het is geen wedstrijd"..." jaja".... na veel gekibbel over wie wat aangeeft en wie het beter weet (mensen die ons een beetje kennen snappen wat ik bedoel... hahahaha!) Kregen we de slag te pakken. Het was bewolkt en een beetje druilerig, maar de omgeving was prachtig en het Karstgebergte in de nevel had iets heel mystieks en magisch! Op een gegeven moment moesten we een lage natuurlijke tunnel door kanoën en werden we omringt door de bergen. Fantastisch!!! Volgens de mythe is dit gebergte ontstaan omdat de bevolking werd aangevallen door de vijanden (Chinezen). Dit zagen de draken en deze gingen de oorspronkelijke bevolking helpen door grote rotsblokken op de tegenstander te gooien... et voilà!... Maar volgens de gids was het meest geloofwaardige verhaal dat het eeuwen geleden is ontstaan door aardbevingen. Je zag de breuklijnen ook in de bergen. Dus ik.... heel teleurgesteld "So you don't believe in dragons?" Hij keek me aan zo van seriously? WHahahahahhaha! Ok now we go back. Ik was ondertussen al redelijk afgeknoedeld, maar als je heen gaat moet je ook terug.. we hadden de slag goed te pakken. Op een gegeven moment toen we er bijna waren voelde ik fanatisme op de "achterbank". Dus ik "wat doe je?" "Kijk die 2 Duitsers rechts" als we door peddelen winnen we!".... "??!?!? Het was toch geen wedstrijd?" Dus ik kijk naar rechts op dat moment kijken zij naar ons en.... game on!!! Gewoon gaan, was ons bijna gelukt! Zij waren net iets eerder, maar omdat wij ergens anders moesten aanleggen konden we nog steeds als eerste de kano uit... ware het niet dat het voorste gedeelte van de boot onder de vlonder schoot en vast kwam te zitten.... Shit, shit, shit!!! OMG, met dit soort dingen worden we altijd bloedfanatiek! Je zou denken dat dat op een gegeven moment wel klaar is ... not!!! We hebben onze nederlaag waardig gedragen. Zijn toch altijd de Duitsers die winnen..... al vonden ze zelf dat dat de laatste jaren niet meer klopte.... en zeker niet met schaatsen. Was een leuk tochtje, al lag ik er helemaal af. Haha! Of we nog wilde zwemmen? Nee, lekker even relaxen op de boot. Voor het diner kregen we geleerd hoe je Vietnamese springrolls moest maken en moesten natuurlijk ook zelf opeten. Was makkelijk te maken en lekker. Het diner was ook weer geweldig! 's-avonds nog even iets drinken op het dek, het drisselde nog een beetje, maar dat maakte niemand wat uit. Morgen om half 6 is de sunrise dus wekker zetten. Volgens de meeste van de groep zou het de volgende dag namelijk mooi weer zijn. Rod en ik hadden er een hard hoofd in. Maar voor de zekerheid toch maar de wekker gezet. Werden we om 6 uur wakker.... had ik vergeten de wekker te activeren. We keken snel naar buiten, oh gelukkig nog steeds bewolkt. Raar dat we daar dan blij om zijn.... Het was wel opgeklaard en de bergen waren veel beter te zien. Snel naar het dek! We waren omringt door prachtige bergen die uit het niets uit het water leken op te duiken! Na het ontbijt gingen we op het eiland Cat Ba naar een dorpje fietsen. Ik mocht lekker bij de guide op de scooter.... het kanoën had er te veel ingehakt en er waren heuvels... voor mij een relaxed tourtje! De andere hebben zich suf gefietst!! Ook niet raar want blijkbaar ging de wedstrijd tussen Nederland en Duitsland gewoon door volgens Rod dan! Het was een klim van ongeveer 8% en Rod kwam als eerste boven al schreeuwend YEAH!!! Mathieu van der Poel!!! YES!!! DIE NEDERLANDE NUMMER EINS!!!.... op z'n beste Duits.... zo BAM! tik uitgedeeld volgens Rod Hahahaha! Was namelijk dezelfde jongen als de dag ervoor. Terug op de boot nog wat rondvaren en van de omgeving kunnen genieten veel drijvende dorpjes/huisjes van vissers families. De zon begon toch een beetje door de wolken te branden, dus lekker op het dek op de bedjes gelegen. Tijd voor lunch, die zag er weer verrukkelijk uit! Na de lunch werden we met z'n allen in een busje gepropt om terug te gaan naar Hanoi. Yeah! Vanavond met de nachttrein naar Hue. Maar we hadden nog 5 uurtjes te overbruggen dus spullen bij ons hotel waar we de eerste 2 nachten waren achtergelaten.. ze waren zo lief om dat toe te staan. Dus wij een beetje rondgelopen, uitgebreid gegeten, Starbucks gedaan. We moesten bij een hotel inchecken voor de trein. Laten we een beetje op tijd gaan. Kunnen daar toch wel in de lobby wachten. Komen wij aan. Hallo, wij willen inchecken voor de trein naar Hue, maar ik wilde vragen of we dit konden veranderen naar Da Nang. Even stil. Wat onze namen waren. "De trein is al weg" WAT!!!! "Ze hebben sinds kort een ander schema" WAT!!!"Hij is 20min geleden vertrokken, we waren op jullie aan het wachten" WAT!!! "Er is een email naar jullie gestuurd" WAT!!! Ik.. nee nee! nee nee!... Rod woest en keek mij aan. Ik snel zoeken in mijn email terwijl ik dit deed begon Rod een hele tirade tegen de reseptioniste "What are you telling me...The train already left...@#€[e-38]
[userId] => 393736
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5092152
[countryId] => 201
[pictureCount] => 64
[visitorCount] => 49
[author] => Abby
[cityName] => Hạ Long
[travelId] => 528569
[travelTitle] => Vietnam
[travelTitleSlugified] => vietnam
[dateDepart] => 2023-03-16
[dateReturn] => 2023-04-01
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Vietnam
[countryIsoCode] => vn
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/106/526_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/393/736_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => halong-bay-en-de-trein-die-al-vertrokken-was
)
[10] => stdClass Object
(
[username] => AbbyRodney
[datePublication] => 2023-03-21
[title] => Ninh Binh
[message] => Maandag 21mrt
Weer vroeg uit de veren om naar Ninh Binh te gaan, mooi gebied met de bekende karstgebergte (van die puntige bergen die uit het niets uit de grond schieten). Afscheid genomen van Lily onze lieve receptioniste. We werden op de toer vergezeld door 2 Belgen, 2 Indiërs en 9 polen. Eerst een stukje rijden. Was wat verwarring over waar ze ons aan het eind van de dag naar toe zouden brengen, omdat ze aan het eind van de dag terug gingen naar Hanoi. "Uhhhh not us, we are staying in Ninh Binh." "Are you sure?" "Duhhh Yes!"..... toch maar even checken. En gelukkig had ik gelijk.... je zou het niet denken, maar ik vergis me ook wel eens...Hahahha!
Er werd ons verteld dat we eerst gingen fietsen ... toen werd ik al een beetje zenuwachtig en daarna naar een uitkijk post boven in de bergen. Om daar te komen moesten we 500 treden omhoog..... we keken elkaar aan. Ik zei tegen Rod het fietsen ga ik wel proberen, maar die trappen gaat niet lukken. Hij knikte alleen maar. Dit zijn jammer genoeg de overblijfselen van de Covid dik 2 jaar geleden. Of dat ooit nog veranderd betwijfel ik, maar we blijven gewoon proberen. Aangekomen op bestemming moesten we een fiets uitzoeken. Ze zagen er niet uit maar trapte verbazend lekker. Het was voornamelijk vlak dus ik heb het vol kunnen houden op een inieminie heuveltje na, daar moest ik dan ook meteen afstappen. We kregen koningstempels te zien, niet te verwarren met boeddhistische tempels.... al leken ze daar verdacht veel op en wat van de omgeving. Prachtig! Waar je keek staken puntige bergen de lucht in. Gaaf om te zien! Na de lunch gingen we naar de Mua Caves met de 500 treden. Vanaf een afstand zagen we de trap tegen de berg omhoog al! Rod ging samen met de groep naar boven. Ik bleef beneden rondstruinen want er was genoeg te zien. Halverwege hun tocht naar boven belde Rod mij al hijgend en puffend om te zeggen dat ik al naar de grot kon gaan die beneden was. En dat het maar goed was dat ik het niet had geprobeerd, arme jongen... Helemaal boven heeft Rod met mij gefacetimed via WhatsApp en heb ik nog even van het uitzicht kunnen genieten. Zo mooi! Ik ben de grot gaan bezichtigen en later kwam de groep mijn kant op. En door!!! Volgende punt op de agenda.... roeien op de rivier tussen de rijstvelden en karstgebergte door. Met roeien bedoel ik dat we werden geroeid, hahaha! Onze roeister was een lief vrouwtje. "Hi" "hello" "Were you from" "The Netherlands... Holland" "Ahhhh"...geen idee.... zij aan het roeien, op een gegeven moment kijk ik om me heen..... heel veel bootjes... (was verder niet toeristisch of zo Hahahaha!) Waren ze allemaal met hun voeten aan het roeien! Zo raar je hoofd registreert iets maar weet in eerste instantie niet wat! "Rod Rod, kijk hoe ze roeien!!!!" .. had die natuurlijk allang gezien, maar waarschijnlijk vond hij het normaal... grinnik! "Kijk kijk, ze kunnen zelf de peddels draaien!"... "Oh ja!"... hij was toch een beetje onder de indruk.... Was een mooi tripje, door grotten met stalactieten. Na het roeien toch weer foto's laten aansmeren, pfff! Is altijd hetzelfde.... maar we hebben ons nog geen Vietnamese hoedjes laten aansmeren, goed hé! Er stond een privé auto op ons te wachten om ons naar het hotel in Ninh Binh te brengen. Was nog een hele onderneming om ons hotel te vinden. Volgens Google reed hij er steeds voorbij. Op een gegeven moment wilde hij ons uit de auto zetten... "Google says it is here" "Do you see a hotel?" "No" "So, ask the people on the street" ik bedoel wij spreken geen Vietnamees.... uiteindelijk bleek dat er een steegje was waar we in moesten. Hij vertikte het in terug te rijden, dus het laatste stukje maar gelopen, was gelukkig niet ver meer. Het hotel was klein, maar heel mooi. We hadden een upgrade gekregen, wat betekenen dat we 6 trappen op moesten.... Rod zijn benen waren nog zwaar van de 500 steps.... "OMG mijn benen willen dit toch niet!" Hahaha! Had echt wel medelijden met hem!!! Maar was de moeite waard want de kamer was prachtig. Even lekker uitrusten voor we gingen eten. Moesten opletten dat we niet in slaap vielen... De meneer van de receptie had ons 2 leuke lekkere opties gegeven om te eten. Ancient street, zag er heel gaaf uit met veel gekleurde pionnen en verlichte pagodes/tempels. Alleen was er voornamelijk Phò te eten, dat is een soort noodle soep met de nadruk op soep (bouillonwater) en daar zijn we niet zo van gecharmeerd op een of andere manier. Teveel water bij het eten denk ik......Whoehahaha!
Terug gelopen op zoek naar het ander eettentje. Zou dit het zijn.... dit ziet er niet uit, weer van die hele geplukte kippen uitgestald... Nope... next. We zijn nog ergens gaan zitten keken op de kaart vraagt Rod zit er geen Kentucky in de buurt. Ik kijken en ja hoor paar honderd meter verder op. "We changed our minds, bye bye!" Buiten draai ik me nog een keer om en zie vanuit mijn ooghoek de naam van het restaurantje staan wat de receptionist bedoelde. Dat tentje bedoelde hij! Zag er idd prima uit met een hele uitgebreide kaart. Gelukkig want er werd iemand Chagrijnig... and it wasn't me!....
Echt heerlijk gegeten! Was een goeie aanrader! Terug op de kamer, kom we gaan de eerste blog erop zetten. Rod zei is goed maar dan moet je eerst de foto's uitzoeken..... was nog niet zo makkelijk tot 2x toe viel de telefoon uit mijn handen omdat ik in slaap viel :0 HAHAHAHAHA! Rod lachte zich helemaal suf! Afijn uiteindelijk gelukt, ik meteen in diepe slaap. Wordt ik ruw gewekt.... je Ipad maakt herrie! Hoe moet dat kloteding uit. Verdwaasd als ik was met hartkloppingen van het ruw wakker worden heb ik op allerlei knopjes gedrukt, zal wel goed zijn....nu maar hopen dat ik de wekker niet hem uitgezet.... proberen verder te slapen maar dat lukte natuurlijk niet meer...%@[e-38]#[e-38]€*€@_×..... bedankt schat!
[userId] => 393736
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5092151
[countryId] => 201
[pictureCount] => 62
[visitorCount] => 38
[author] => Abby
[cityName] => Ninh Bình
[travelId] => 528569
[travelTitle] => Vietnam
[travelTitleSlugified] => vietnam
[dateDepart] => 2023-03-16
[dateReturn] => 2023-04-01
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Vietnam
[countryIsoCode] => vn
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/106/461_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/393/736_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => ninh-binh
)
[11] => stdClass Object
(
[username] => AbbyRodney
[datePublication] => 2023-03-20
[title] => Hanoi
[message] => Vandaag 16 maart vertrekken we naar Bangkok om na een nachtje door te gaan naar Vietnam. Nooit eerder geweest dus we hebben er zin in. Na een pittige periode van mijn Senior Purser cursus en drukte op Rod zijn werk even weer genieten van hele andere dingen! We gaan een kleine cruise maken bij Halong Bay, daarna de nachttrein nemen van Hanoi naar Hue en de Chu Chi tunnels in bij Ho Chi Minh Leuke avonturen dus weer!!! Aan boord van onze vlucht kende ik de meeste van de Crew, heel gezellig. Was wel een lange vlucht met weinig slaap....zzzz... aangekomen in BKK moesten we nog een half uurtje met de taxi naar ons hotel.... Dat werden 2 uren pfff hahaha nu werd de tijd daardoor om later te gaan slapen ons wel makkelijk gemaakt. Het hotel was heel relaxed en schoon en 's-ochtends wilden we het bed inpakken en mee naar huis nemen! Hahaha, echt heerlijk!
Nadat we waren aangekomen zijn we meteen de straat opgegaan om te eten en iets voor de volgende ochtend te halen. We moesten weer om 4uur op.... heel goed geregeld Abs.... Not! Maar na wat rondgewandeld te hebben uiteindelijk bij de Pizzahut, jaja echt! gegeten. Nu was deze Aziatisch georiënteerd dus nee geen pizza gegeten. Terug in het hotel deed Rod het licht uit en ik heb hem niet eens in bed horen stappen, ha!
Zaterdag
Pfff was vroeg maar alles liep soepel. Relaxte vlucht, altijd leuk om te zien hoe andere maatschappijen het doen. In het hotel konden we wij niet inchecken,we waren veel te vroeg. We konden onze rugzakken achter laten en zijn iets gaan eten. Er was een soort cruiseschip nagebouwd met op iedere verdieping een terras met een restaurant. Dat ziet er gaaf uit, kom eten..... het was 11 uur "ohhh nooo, not time voor lunch yet" ...:(@@%#[e-38]@%!%...Als je trek hebt wil je dat niet horen.... weet nog niet of we Vietnam leuk vinden...! Gelukkig was om de hoek een restaurant met een grote verrassing. Wat voor een soort eten wilt u? Lokaal! Ok, de lift in 4de verdieping een heel leuk eettentje met een beter uitzicht op het meertje dan op de loveboat!!! Terug in het hotel hadden we om de tijd te overbruggen een massage geregeld.... verder niet decadent maar gewoon lekker. Bij de massage zat er binnen 2 tellen een vrouw op mijn rug. En ook bij Rod. Uhhh, whahaha! 2 tiny vrouwtjes met een kracht in die handen waar je U tegen zegt. Heerlijk! Eindelijk naar de kamer. We hadden een kamer met balkon... in het drukste gezelligste, gedeelte van de stad.... Wat een p....herrie was dat. Gelukkig waren we heel moe van de jetlag! Eind van de middag gingen we naar Train street. We namen een Cyclo(fiets met stoeltjes voorop) met man 2x onze leeftijd en maar een 1/4 van ons gewicht Hij werd zowat door ons gelanceerd toen we gingen zitten, Hilarisch! Maar we betaalden hem de volle mep dus hij vond het prima. Met gevaar voor ieders leven gingen we op pad. Man, man, man, wat een zooitje is het verkeer daar.....maar op een of andere manier gaat het altijd goed. Trainstreet is een smal straatje waar de trein bijna de huizen raakte. Jammer genoeg reed de trein er niet meer, maar om rails bijna door de huizen te zien lopen is heeeeel apart. Rod had bij Erica op reis gezien dat je hier Eggcoffee moest proberen. Dus op zoek naar een tentje die dit verkocht..... waren er gelukkig heel veel ;) we kwamen uit bij een hipster tentje. Leuke vlotte gasten. Nieuwe ervaring Eggcoffee, iets met eieren gecondenseerde melk dit opkloppen tot schuim en op de koffie. Lijkt op een cappuccino maar dan anders. Tijdens het wachten op een bankje voor het tentje kwam er een vrouw met lokale lekkernij langs. Soort deegballen met suiker. Nee, dank je, nee echt! Waar het dan fout gaat weet ik niet maar voor we het wisten was Rod aan het betalen. Op dat moment komt een van de eigenaren met onze Eggcoffe. Hij zegt in het Engels tegen ons " what are you paying for that?" Toen hij het hoorde vertelde hij de dame iets wat wij niet verstonden. Rod moest 50 betalen van haar en die man zei "no 20, not more!" Vrouwtje droop af, wij een hap in de ballen nemen... Gatver! Een vettige deegbal! Weer een les geleerd! Toch wat scherper blijven met een jetlag!
De Eggcoffee was heerlijk, maar heftig.we hoefden voorlopig niet te eten. Nog lekker rondgestuind, toch maar iets eten.
Streedfood proberen, neergestreken bij een tentje waar het druk was. Dan is het vast goed! Maar toch maar niet, we zagen wat mensen op hun tafel kregen..groot bord met witte noedels, groot boord met ongekookte groente en een grote kom met soort soep met vage vlees ballen.... Rod kijkt me aan zo van dit eet ik niet, ik ook niet! Opgestaan, doei! Stukje verder zagen we een restaurant wat er sjiek uitzag, maar heel leuk, lekker en betaalbaar was. Verder zijn we geen luxe poezen hoor.... hahahaha!
Aan de wandel, komt er een vrouw op ons af met zo'n stok over haar schouder aan de uiteinden fruit zodat het in evenwicht blijft.. Zegt ze "very heavy you try" voor ik het wist had ik dat ding op mijn schouder en een Vietnamese hoed op. Tegen Rod "Take picture" oh nice! "Now you try" ik foto van Rod maken met haar erbij. Zegt ze "here for you" zakje fruit. Ik nog heel dom "oh thank you" "200VND"...." Wait what?"...ik kijk Rod aan en schiet in de lach, Rod heeft nog het besef om af te dingen en ze loopt lachend weg. Wij keihard lachen, ik zeg je wordt genaaid waar je bij staat. Grootste lol met z'n 2en.
Nog een rondje markt gelopen en naar ons bedje. Maar slapen lukte niet, was zo'n herrie buiten. Omdat het weekend was werd er steeds gezegd.
Zondag
Volgende ochtend ontbijt in het hotel. Dat was prima alleen de jongeman in de bediening hadden we alle 2 binnen 5 min al ontslagen. Hij kon maar 1 ding tegelijk, werd ook geïrriteerd als je 2 dingen in 1 zin vroeg..... die kop van Rod!.... Maar uiteindelijk gekregen wat we graag wilden.
Vroeg op pad, eerst naar de oude gevangenis uit de Franse koloniale tijd. Pittige verhalen. Echt wel indrukwekkend als je daar dan rondloopt. Verder wandelen naar een tempel. Zou heel mooi zijn met allemaal mooie kleuren..... die was jammer genoeg dus dicht.... Het was zondag!...
We waren alweer een tijdje onderweg dus maar even lunchen. Ik had een leuk eettentje gezien op internet. Bha Mi 25. De foto's zagen er lekker uit. Broodjes of te wel pistoletjes(de Franse invloed is echt nog wel aanwezig) met aziatische inslag. Mensen staan hier echt in de rij, dus wij ook. Was dan ook echt verrukkelijk! Rustig terug naar het hotel en even onze ogen dicht, want we komen echt slaap tekort. Wakker worden en door naar de massage. Was gisteren zo lekker dus nog maar een keer en hop binnen 2min zaten ze weer op onze rug. Weer helemaal lening en buigzaam.... voor zolang dat duurde de straat weer op. Als je naar buiten loopt kom je meteen weer in een heksenketel van herrie en drukte. Je denkt echt OMG, maar het heeft ook wel weer iets. We hadden voor de zekerheid gereserveerd bij een van de bekendere restaurantjes, gelukkig maar, want het was een klein gezellig bistrootje. En erg in trek. We werden naar onze tafel gebracht. Er werd gezegd dit is jullie menu "you only have to pay for the drinks".... Uhhhh! Dat is lekker, toch maar gezegd dat dit niet voor ons was.... we zijn daarna nog even over de markt gestruind en als afsluiter van Hanoi bij een skybar een G[e-38]T genomen...of 2.. Morgen op naar een volgend avontuur.
Hanoi wat was je leuk, maar wat was je druk!!!
[userId] => 393736
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5092150
[countryId] => 201
[pictureCount] => 36
[visitorCount] => 60
[author] => Abby
[cityName] => Hanoi
[travelId] => 528569
[travelTitle] => Vietnam
[travelTitleSlugified] => vietnam
[dateDepart] => 2023-03-16
[dateReturn] => 2023-04-01
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Vietnam
[countryIsoCode] => vn
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/106/398_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/393/736_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => hanoi
)
[12] => stdClass Object
(
[username] => karinendiane
[datePublication] => 2023-04-05
[title] => Van Hue naar Hoi An
[message] => Dag 18
Ook ik was helaas de pechvogel met een voedselvergiftiging en het was een kort nachtje zeg maar. Moest wel snel opknappen want vandaag stond een lange dag op het programma en gingen we met the family riders op de motor van Hue naar Hoi An. De naam zegt het al...alle drivers horen bij 1 familie. Even was er de vrees dat de reistassen niet mee konden maar ze frommelen alles achterop de motor en op de tank en tussen de benen staan backpacks. [e-1f648]
Eerst gingen we naar een kleine waterval waar we konden zwemmen. Wij hebben het bij pootjebaden gehouden. Was wel even een verfrissende afkoeling want het is nu elke dag behoorlijk warm. Zitten in centraal Vietnam en in het zuiden is t nog warmer.
Vervolgens doorgereden naar een goed seafood restaurant waar Karin heerlijk gegeten heeft. Ze zetten eten op tafel alsof je met zn 20en bent en al een paar weken niet gegeten hebt. Ik heb het nog even bij een kaal wit broodje gehouden om mn maag nog wat rust te geven.
Via de Hoi van Pass verder gereden. Dit zou het hoogtepunt moeten zijn maar wij hebben de Hi Giang Loop al gereden en dan is dit wel overgewaardeerd. Hadden een paar mooie uitkijkpunten en zicht op de zee en een paar mooie stranden. Vietnam heeft ook mooie stranden. ( morgen dagje relaxen op het strand ). En alles is weer groen hier.
Het was al best wel laat maar we gingen nog even Marble Mountains bezoeken. We reden door Dang Na en dat is een mega grote moderne stad. Even buiten de stad vind je 1000en beelden die buiten staan. Mega groot en ook mega zwaar. Hoe krijg je die in je tuin [e-1f914]. Bijna alles is op het boeddhisme georïenteerd. Voor het eerst deze vakantie zagen we weer de ons bekende boeddha's die we o.a in Thailand veel gezien hebben.
Marble Mountains is een cluster van vijf heuvels van marmer en kalksteen. Ze vertegenwoordigen de 5 elementen en hebben allemaal een andere naam. Gelukkig konden we met een lift naar boven. Eenmaal boven verbaasden we ons wat er allemaal te zien was. Een soort van park met allemaal grotten, pagoda's, boeddha beelden die uit het steen gehouwen waren enz. Wel mooi om te zien. Inmiddels was de energie wel een beetje op en waren we gelukkig dichtbij Hoi An. Dat is DE stad van de kleermakers en je kan hier heel goedkoop iets laten maken. Heel toevallig is het morgen volle maan en is er een lantaren/lampionnen festival en dat wisten we niet maar leuk om morgen mee te maken. Ook lekker even genieten van een dagje strand [e-1f60e][e-1f3d6][e-1f379]
Dag 19
Heerlijk een relax stranddagje tussendoor. Na het late ontbijt de fietsen gepakt en in 20 minuten naar het An Bang strand gefietst. Ineens ben je dan toch in een andere wereld. Het strand zou in ieder land kunnen liggen. Het was goed warm maar met een stevige wind was het goed uit te houden. Laat in de middag doorgefietst naar het centrum waar het lantern festival werd gehouden. Dat is 1x per maand en heeft met de volle maan te maken dus steeds op een andere datum. In ieder geval trekt het een hoop publiek aan maar alles is verkeersvrij gelukkig! Nadat de zon onder was gegaan, zag je heel veel bootjes op de rivier met allemaal gekleurde lampionnen. En je kon een kartonnen bootje met een kaarsje in de rivier zetten en een wens doen. Ook in de straten hangen veel lampionnen met vrolijke kleuren. Sowieso is Hoi An een stad met een heel leuk centrum en een tof strand dus wij snappen wel dat mensen hier langer verblijven.
Wij hebben morgen wederom een fietstour en dat gaat vast weer leuke dingen brengen [e-1f6b2][e-1f31e]
Dag 20
Vroeg op en met een taxi naar de touroperator voor de fietstoer. Inmiddels was het al 30 graden en liep het zweet van ons af zonder 1 meter getrapt te hebben...lang leve de vochtigheid in Azië.
Op pad met Mark en Sonja uit Engeland en waar je ook bent je gaat het altijd hebben over hoe dingen in hun land of ons land geregeld zijn bijv qua ziektekosten, studiekosten, belastingen enz.
Met een boot eerst stuk gevaren en we werden gedropt op een eiland waar alles een beetje terug in de tijd ging. Heel veel is gewoon ouderwets handwerk en zij kennen de luxe van een machine niet. Als je iets wilt koken of bakken dan gaje hout of rijst verbranden zodat je een vuurtje hebt.
De 1e stop was bij een vrouw die elke dag vanaf 02.00 uur noodles en rijstecrackers maakt. Hard werken voor weinig en dat gaat ook naar de locale markt. Een rijstecracker geprobeerd en die waren erg lekker.
Onze gids was een leuke meid van 28 die goed Engels sprak. Zij had vooruit gedacht en flessen water ingevroren dus de hele dag kregen we gekoeld water [e-1f44d] en dat was hard nodig. Vervolgens naar een echtpaar van in de 70 jaar die zelf matjes weven. Zij kopen het gekleurde "riet". Ergens anders hadden wij al gezien van welke plant dat is en her en der ligt het ook te drogen. Zij slapen dus op deze matjes. Zij kennen geen matrassen. Matje is denk ik 3 mm dik [e-1f633].Onze gids slaapt ook niet op een matras en als zij dat wel 1 nacht doet als zij ergens anders is, heeft zij rugpijn [e-1f648].
Via de rijstvelden, maisvelden en pindavelden kwamen we uit bij iemand die zelf rijstewijn oftewel happy water maakt. Is maar 60% alcohol dus valt best mee. Dat kregen wij in het noorden bij het eten pffff. Die jongelui gooien dat in 1 teug naar binnen.
We hadden een heerlijke lunch met de beste gemarineerde kip die wij deze reis hebben gegeten en uiteraard geserveerd met rijst. [e-1f92a]
Soms was het een uitdaging om over de "paden" te fietsen...heel erg bumpy!! Wij hebben het thuis goed voor elkaar met onze fietspaden.
De zon scheen hard dus smeren, drinken, smeren en drinken. Op weg naar sexy lady. Zou dat een beeld of iets zijn? Nee hoor, dat betrof een vrouwtje van 71 die zo gek als een deur was haha. We kregen uitleg over de ronde, van bamboo gemaakte, bootjes waar ze mee gaan vissen. Speciale manier van peddelen in dat ding. Voor haar uiteraard niet en als een jonge hinde sprong zij in de boot en draaide zij ermee rond...wat een figuur zeg. Wij mochten het ook proberen maar wij hadden geen droge kleding bij ons haha dus we hebben het bij kijken gehouden. Het einde van de dag naderde en toen reed onze gids lek [e-1f648] maar met hulp van Mark had zij binnen no time de binnenband verwisseld. Was een leuke dag maar door de warmte was de energie aan het einde wel op. Snel een crepe met banaan en nutella gegeten en terug naar de homestay. Morgenavond vliegen we naar Cambodja voor een weekje en gaan we daar o.a de vreselijke geschiedenis van dictator Pol Pot ervaren.
[userId] => 265308
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5092111
[countryId] => 201
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 97
[author] => Diane
[cityName] => Hoi An
[travelId] => 528515
[travelTitle] => 5 weken reizen door Vietnam en Cambodja
[travelTitleSlugified] => 5-weken-reizen-door-vietnam-en-cambodja
[dateDepart] => 2023-03-17
[dateReturn] => 2023-04-20
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Vietnam
[countryIsoCode] => vn
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/vietnam,hoi-an
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/265/308_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => van-hue-naar-hoi-an
)
[13] => stdClass Object
(
[username] => robinenromee
[datePublication] => 2023-04-05
[title] => Goodbye Laos, Hello Vietnam!
[message] => Op naar Vietnam! Dat gaan we doen middels een tweedaagse onderneming door Noord Laos. Eerst de scooter inleveren 120 km verderop en vervolgens een bus naar onze slaapplek voordat we de volgende bus naar de grens kunnen nemen. Vroegop dus maar! Niet Robin-en-Romee-vroegop maar echt op tijd eruit. Het lukt en tevreden zetten we om 8.00 met een volle buik koers richting Muang Xay. De rit verloopt weer voorspoedig met een aantal stopjes langs dorpen waar het lijkt alsof we de eerste westeringlingen zijn. Allemaal enthousiaste en zwaaiende mensen. Echt communiceren is niet mogelijk maar een paar high fives en wat ballonnen uitdelen tijdens onze stopjes maken de rit weer één om niet te vergeten. Om 11.30 komen we al bij het busstation waar we kaartjes willen kopen voor de bus van 15.30 om vervolgens de scooter in te leveren en de grote tassen op te halen bij het hotel waar we ze hadden achtergelaten. Eenmaal bij de balie horen we dat de bus van 15.30 vandaag niet gaat. Oeps.. we kunnen nog die van 12.00 nemen. Robin maakt de snelste beslissing in 35 jaar: we gaan ervoor, opschieten! We racen terug naar het verhuurbedrijf (10 minuten voorbij) en zoeken daarna gehaast naar iemand die ons naar het hotel en daarna terug naar het busstation brengt. We vinden een heel traag TukTukje maar gaan ervoor. Bij het hotel heeft de receptie helaas geen sleutel van de kamer waar onze tassen liggen. De tijd tikt door. Gelukkig heeft een collega in het andere gebouw de sleutel. We slepen onze tassen uit het hok en manen de taximan vriendelijk om op te schieten met het busticket van 12.00 in de hand. Het is letterlijk en figuurlijk twee voor twaalf als we weer op de klok durven te kijken, maar nog geen busstation in zicht. Soms zijn er ook voordelen aan dat niet alles (of alles niet) in dit soort landen op tijd vertrekt. De bus staat er nog en blijkt voorloopig nog lang niet te vertrekken maar dat weten wij dan nog niet. Anderhalf uur later vertrekken we eindelijk in een volgepropt busje. Deze weg is, zoals verwacht, weer lekker slecht en we hobbelen alle kanten op. Opeens ook lichte paniek in de bus, en rook. Het komt onder de stoel vandaan. Gelukkig ziet Robin al snel dat het van de brandblusser komt maar voordat bij iedereen duidelijk is.. oke bus weer rustig. Zo rustig dat zo ongeveer iedereen in slaap valt, helaas inclusief chauffeur. Maar gelukkig komt er net een hele grote kuil waar we dwars doorheen rijden. Chauffeur weer enigszins bij de les. Het is nog maar 10 km en we houden de beste man maar wel even in de gaten.
De volgende dag weer vroeg op. De haan gaat op tijd af (eindelijk hebben we een keer profijt van dat beest). De laatste 100km van de trip. Verwachting: 5 uur inclusief grensovergang. Na 3000 bochten leren we "liefde is je laatste reisziektepilletje delen". Er wordt niet gekotst. Een ware overwinning. Uiteindelijk mag iedereen de grens over maar het was voor een aantal nog even spannend.. geen geldig visum, geen toegang met paspoort. Maar uiteindelijk kan de hele bus door.
In Vietnam kiezen we voor een langere stop in Hanoi. Na alle verplaatsingen hebben we even tijd nodig om een plan te maken voor dit land, alle spullen te wassen en gewoon even op een vaste plek te zijn. Voor het eerst in drie maanden wordt er weer eens tv gekeken en de wasmachine draait overuren. Verder doen we waar we goed in zijn, lekker eten dus. Hanoi is grauw, regenachtig en vol smog dus wat meer binnen zitten is ook even prima. Natuurlijk ontdekken we ook gewoon de stad met de bekende gevangenis (Maison Centrale / Hanoi Hilton), alle smalle steegjes in de buurt en culinaire tocht met broodjes Banh Mi en dampende kommen Pho.
Onze volgende bestemming is Ninh Binh, een prachtig landschap bekend om de rijstvelden en bergen. Het dorpje is druk met toeristen, maar zodra je op de fiets stapt en je een beetje van de gebaande paden gaat fiets je alleen door deze prachtige landschappen.
Ook het bekende Ha Long Bay staat op de lijst, maar dan met een cruise door het hopelijke iets rustigere Lan Ha Bay dat ernaast ligt. Maar zover is het nog niet, eerst nog even de rit er naartoe overleven bij deze gek waar we in het busje zitten die denkt dat hij in een soort racespel zit. Altijd leuk!
[userId] => 225955
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5092102
[countryId] => 201
[pictureCount] => 9
[visitorCount] => 189
[author] => Romee
[cityName] => Ninh Bình
[travelId] => 528269
[travelTitle] => De grootste reis
[travelTitleSlugified] => de-grootste-reis
[dateDepart] => 2022-12-30
[dateReturn] => 2024-01-15
[showDate] => yes
[goalId] => 1
[goalName] => Backpacken
[countryName] => Vietnam
[countryIsoCode] => vn
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/104/560_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/225/955_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => goodbye-laos-hello-vietnam
)
[14] => stdClass Object
(
[username] => karinendiane
[datePublication] => 2023-04-02
[title] => Grotten, tunnels en keizers
[message] => Dag 14
Vandaag was het een "grottendag" maar wat voor een grotten! Bizar mooi en wij hebben er al een hoop gezien op onze reizen.
De 1e die wij bezochten, was Paradise cave. Waarom ligt de ingang nooit op de "begane grond" [e-1f648]. Wederom een flinke klim omhoog maar dan heb je ook wat. Ook weer rond de 400 miljoen jaar oud maar pas ontdekt in 2005!! De grot is 31 km lang en de langste grot van Azië en wij mochten "maar" 1 km bezoeken. De rest is voor ervaren caveraars. ( noem je dat zo [e-1f60b] ). Niet normaal mooi. Bizar hoe dit zo heeft kunnen ontstaan. Elke keer waren we weer verbaasd. De foto's doen geen recht aan hoe mooi en bijzonder het was.
Daarna lekker lunchen en de rijst/noodles met van alles erbij verveelt nog niet.
Op weg naar de 2e cave genaamd Phong Nha cave. Dat is een cave waar dus de rivier doorheen loopt die helemaal naar Loas loopt. Om er te komen, hebben we eerst 20 min gevaren. De maisvelden zijn meer aanwezig dan de rijstvelden. Vervolgens met de roeiboot door de cave. Ook weer onwijs mooi. Anders dan de vorige en deze had meer kleuren. Halverwege uit de boot en wandelen en ondanks dat deze cave kleiner is, zagen we wel de grootte van de cave. Het blijft bijzonder om te bedenken dat dit miljoenen jaren gevormd is door water dat naar beneden sijpelt.
Stukkie terug met de boot en toen zat de dag er alweer op. De dagen vliegen voorbij en we hebben al zoveel gedaan en gezien. Gelukkig hebben we nog 3 weken. Op aanraden van de gids hebben we kip cashew gegeten bij Bamboo Sticks en het was inderdaad heel erg lekker. Morgen een relaxdagje en stukje op de fiets de omgeving bekijken [e-1f44d].
Dag 15
Vandaag niks op het programma dus laat ontbeten en makkie an gedaan. Er staan fietsen bij de homestay dus zadels omhoog,de banden opgepompt en we zien wel waar we uitkomen. Stuk gefietst langs de rivier, de rijstvelden, langs mooie begraafplaatsen en door de maisvelden. Her en der kopen ze hier een stuk land en wordt alvast hun eigen begraafplaats gemaakt. Later kan de hele familie erbij.
Het was bloedheet ook vandaag. Gevoelstemp rond de 36gr en als de zon er doorheen kwam, was t pas echt warm [e-1f648]. Onderweg water gekocht bij een heel oud vrouwtje. Verstond geen woord Engels want zelfs het woord water op zn Engels begreep ze niet. Dus de flessen zelf maar gepakt en geld gegeven en altijd afwachten wat je terugkrijgt. 30 cent voor 1.5 water...dus opgelicht zijn we niet [e-1f609]. In het centrum bijde "Coffee station" had Kaar een heerlijke coconut egg coffee. Als je in Vietnam bent en je houdt van koffie dan moet je hier een egg coffee nemen [e-1f44c].
Verder gefietst en geen idee waar we fietsten maar maakt niet uit want Google Map is onze grootste vriend hier. We zaten dus blijkbaar in een ecopark haha. Maar weer mooie omgeving met alleen maar groen. Heerlijk rustig ook tussen de buffels [e-1f402].
Op het moment dat je zadelpijn krijgt, moet je terug dus rest van de middag heerlijk gelezen en ontspannen. Onderweg bij een plaatselijke "apotheek" nog even creme gehaald tegen de jeuk van de muggenbulten. Praten geen Engels natuurlijk dus met Google translate kwamen we een heel eind. Moesten wel 1.40 euro afrekenen. Dat is ook het fijne aan Azië...de prijzen!!!
Gisteravond zagen we een cheeseburger met patat op de menukaart staan dus na 2 weken Aziatisch eten eens wat anders genomen...heerlijk hoor.
Morgenochtend vroeg met de bus naar Hue en onderweg gaan we beroemde tunnels bezoeken en morgen horen we wel waar die voor gebruikt zijn! Zal ongetwijfeld met de Vietnam oorlog te maken hebben!!
Dag 16
We reisden vandaag van Phong Nha naar Hue en hebben een hoop geleerd over de Vietnam oorlog die van 1955 tm 1975 heeft geduurd. Relatief kort geleden dus. Het was een oorlog met veel partijen. Amerika steunde Zuid Vietnam en Rusland en China steunde Noord Vietnam. Men kende toen nog geen Centraal Vietnam. Het heeft miljoenen slachtoffers gekost en nog hebben de mensen last van deze oorlog in de zin van dat er chemische middelen werden gebruikt waardoor mensen verminkt zijn en door de massale bombardementen door Amerika lagen er veel niet ontplofte bommen. Spelende kinderen die met een bom speelde en daardoor kwamen te overlijden of lichaamsdelen miste!!
Vandaag zijn we in de Vinh Moc tunnels geweest. Bizar dat mensen 6 jaar onder de grond hebben geleefd om veilig te zijn. Zelf hebben zij eigenhandig de gangenstelsels gemaakt. Wij hebben door de gangen gelopen die vaak niet hoger zijn dan 1.60m. We zagen slaapkamers wat gewoon een gat naar links of rechts was. Men had een soort van ziekenzaal en kinderen kregen er les. Er zijn 17 kinderen onder de grond geboren. Wij werden al claustrofobisch na 15 min dus laat staan dat je er 6 jaar van je leven woont. Niet te bevatten maar die hele oorlog is niet bevatten natuurlijk. Na de oorlog gingen Zuid Vietnam en Noord Vietnam samen tot het land Vietnam.
Na dit leerzame stukje geschiedenis kwamen we aan in Hue, onze volgende stop. Leuke levendige stad en we zitten in het centrum waar veel bars en restaurantjes zitten. Het werd in de middag zonnig dus klein kleurtje opgedaan bij het zwembad. Morgen hebben we een citytour dus leuk om de stad te gaan verkennen.
Dag 17
Vietnam was tot 1945 een keizerrijk en kende 13 keizers in de Nguyen-dynastie van 1802 tot 1945. Hue is een voormalig keizerlijke hoofdstad en ligt aan de beroemde parfum rivier. Een stukje over deze rivier gevaren en bezochten we de oudste pagode van Hue en daar leven de monnikken nog. Vandaag was er toevallig een begrafenis van een hele oude monnik. Van de zijlijn mochten we het gebed van de monnikken bijwonen en de kist was zichtbaar. Na afloop gaat de kist naar een plek voor een besloten begrafenis.
Daarna hebben we een aantal plaatsen bezocht die bij een keizer behoorde. De grootste was de citadel wat de thuishaven was van de Nguyen-dynastie. Een enorm complex waar de familie leefde. Vorig jaar is de oudste dienstmeid op 102 jarige leeftijd overleden. In een filmpje vertelde zij dat zij op 8 jarige leeftijd al voor een keizer werkte, een zwaar leven had en vele keizers heeft gediend en ook voor de moeder en de oma van de keizer werkte.
De een na laatste keizer wilde een frans georienteerde plek dus alles spullen kwamen uit Frankrijk en na 11 jaar was het klaar en toen was hij al dood [e-1f648]. Heeft een godsvermogen gekost en de keizer had niet zoveel geld dus gooide hij de belasting gewoon omhoog dus het volk haatte deze keizer. Was wel echt de mooiste plek met veel mozaïek en stenen en blingbling.
We bezochten ook een markt van de locals waar het enorm stonk omdat alle vis ook weer open en bloot lag. En voor de rest was het veelal "troep" dus met een pak coconut crackers verlieten wij de markt.
Karin had zich overigens in de ochtend op de boot alweer een kimono laten aansmeren. Handig voor de sauna zullen we maar denken [e-1f604].
We lunchten in een restaurant waar de opa van de eigenaar nog had gekookt voor de laatste keizer. Het smaakte in ieder geval heel goed.
Het was bloedheet want de zon scheen volop en met een vochtigheid van 80% zweetten we ons kapot. Dus de airco van de bus konden we goed gebruiken. Morgen dagje achterop de motor en rijden we naar Hoi An via de beroemde Hai van Pass.
[userId] => 265308
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5092029
[countryId] => 201
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 95
[author] => Diane
[cityName] => Hué
[travelId] => 528515
[travelTitle] => 5 weken reizen door Vietnam en Cambodja
[travelTitleSlugified] => 5-weken-reizen-door-vietnam-en-cambodja
[dateDepart] => 2023-03-17
[dateReturn] => 2023-04-20
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Vietnam
[countryIsoCode] => vn
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/vietnam,hu
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/265/308_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => grotten-tunnels-en-keizers
)
)
)
[reportsPaginator] => Zend_Paginator Object
(
[_cacheEnabled:protected] => 1
[_adapter:protected] => TravelLog\PaginatorAdapter Object
(
[_count:protected] => 60
[_array:protected] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[username] => keessmitvietnam
[datePublication] => 2023-04-30
[title] => Uit eten.
[message] => Toeristen op groepsreis worden door hun gids meegenomen naar een toeristenrestaurant. Prima eten hoor, maar nauwelijks echt Vietnamees. Rijst, bami en een aantal Vietnamese specialiteiten. Verder is de kaart half Westers, of waar ik altijd kom Mexicaans.
Afgelopen week ben ik uit eten geweest met een aantal Vietnamese vrienden. Naar een restaurant een eind buiten het toeristencentrum. Een megatent, redelijk luxe en niet zoals meestal hier enkel een bepaald menu, maar met een uitgebreide kaart. In de zelfde straat nog een paar van zulke megazaken. In een toeristentent, waar ik zelf ook meestal zit, kan ik de kaart ook in het Vietnamees wel lezen, hier ben ik al blij als ik weet om welk beest het gaat.
Grandioos te eten gehad. O.a. slakken. Normaal vind ik dat niet echt wat, maar hier om de vingers bij af te likken. Dat moest ook wel, aangezien de slakken in een saus geserveerd werden. En je moet toch echt het slakkenhuis vast houden, om met een stokje het beest eruit te peuteren. Ik was niet de enigste van het gezelschap die het lekker vond. Voor ik mijn telefoon te voorschijn had gehaald om een foto te maken, was de schaal al half leeg. Verder o.a. grote garnalen en inktvis. Ook een paarse kip, zo te zien op een willekeurige manier in stukken gehakt, dwars door de botten heen. Hoe ze het beest zo paars hebben gekregen, heb ik niet kunnen achterhalen. Ik heb deze schaal maar aan mij voorbij laten gaan. Als ik kan kiezen tussen slakken, inktvis, garnalen, of paarse kip met stukjes botsplinters, is de keuze snel gemaakt.
Zoals het hoort wordt er een hele doos met blikjes bier naast de tafel gezet. Voor de rekening worden de resterende blikjes geteld. Gelukkig komt er ook een ijsemmer bij. Ook zoals het hier hoort, ik geen enkele keer mijn glas gevuld, maar toch is het steeds vol. Een tafelgenoot schenkt steeds bij.
Niet alleen het eten is echt Vietnamees. Al voordat het eten is besteld staat er al een handelaar naast de tafel die rijstkoeken verkoopt. Goed eetbaar. Die is nog niet verder gelopen, of er staat dame die pinda's verkoopt. Gekookte! pinda's. Ik vind het niet te pruimen, je kunt net zo goed een handje koude doperwten eten, maar mijn vrienden vinden het lekker. Verder nog, ik zou bijna zeggen vanzelfsprekend, komen de nodige lotenverkopers langs. Plotseling klinkt er muziek. Op straat voor de zaak staat een (goede) zanger met een karaoke-installatie op de scooter geknoopt. Als hij is uitgezongen, komt hij langs en verkoopt iets.
Op een groepsreis wordt je meestal in een redelijk tempo langs de nodige bezienswaardigheden geleid. Aan het eind van de vakantie heb je een boel gezien, maar weet je niets van het land. De lokale bevolking die je hebt ontmoet zijn de gids en de nodige sjacheraars die je overal vindt waar toeristen zijn. Bijkant standaard bij een reis door Vietnam is een bezoek aan de Vietcong-tunnels. Ik heb nog nooit zo'n tunnel van dichtbij gezien, wel weet ik de nodige oorlogsbegraafplaatsen te vinden. Ik denk dat dit meer verteld over de oorlog, dan speciaal voor toeristen groter gemaakte tunnels. Het orginele formaat is ietwat aan de krappe kant voor de gemiddelde obese Westerling. Voor een meerprijs mag je ook schieten met een AK47.
Afgelopen vrijdag ben ik naar Saigon gevlogen. Vanaf het internationale ! vliegveld van Hue. Vrijdag vertrokken daar 13 vliegtuigen, een naar Da Lat de overge naar Ho Chi Minh Stad (Saigon) en Hanoi. Ik betwijfel sterk of er ooit al eens eens een internationaal vliegtuig is geland. Maar de ambities zijn groot, er staat nu een gloednieuwe moderne terminal. Hoef ik tenminste niet meer met de bus van de terminal naar het toestel, maar kan ik instappen via de tube. Moest ik nota bene op het veel grotere vliegveld van Saigon wel met de bus.
Naar Saigon betekent het einde van deze vakantie. Vanavond nog een avondje stappen, morgenavond het vliegtuig en dan dinsdag weer thuis. Dit is dan ook het laatste verhaaltje van deze reis. Hopelijk heb ik jullie een beetje kunnen vermaken. IJs en weder dienende in september wederom naar Vietnam.
ps, vorige week hebben jullie ook een bericht ontvangen van een ouder bericht. Mijn excuus, dat was niet de bedoeling.
[userId] => 179633
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5092644
[countryId] => 201
[pictureCount] => 8
[visitorCount] => 191
[author] => Kees
[cityName] => Ho Chi Minhstad
[travelId] => 528410
[travelTitle] => Vietnam voorjaar 2023
[travelTitleSlugified] => vietnam-voorjaar-2023
[dateDepart] => 2023-02-10
[dateReturn] => 2023-05-02
[showDate] => no
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Vietnam
[countryIsoCode] => vn
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/109/917_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/179/633_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => uit-eten
)
[1] => stdClass Object
(
[username] => keessmitvietnam
[datePublication] => 2023-04-23
[title] => De stad is schoongeveegd.
[message] => Een tijdje geleden heb ik geschreven, dat Hue steeds meer een moderne nette stad begint te worden. Dat viel mij zelf eigenlijk pas goed op, omdat ik jullie dit heb verteld. Soms zie je dingen wel, maar dringt het niet echt door. De enorme bundels met kabels die overal over de straat hingen zijn verdwenen en liggen nu onder de grond. De regenwaterafvoer is flink verbeterd, nu hoef je niet meer bij elk beetje stevige bui te waden. Op veel plekken zijn straten en stoepen opnieuw aangelegd en waar dit nog niet is gebeurd zijn ze druk bezig. De stoepen zelfs vaak met luxe tegels. Niet altijd een even gelukkig keuze. Het is mij al een paar keer overkomen, dat ik bijna uitglij als het net heeft geregend. Maar de meest opvallende verandering is het schoonvegen van de stoepen. Elke winkel nam bijkant de hele stoep in beslag. En op een vrij plekje had zich een ondernemende Vietnamees geinstalleerd met een handeltje. Veelal horeca. Zoals een vrouw met een koffiekan of een soeppan en wat kleuterkrukjes voor de klanten. De verkopers met een karretje. Zogenaamd ambulant. Ambulant mag, maar je ergens installeren niet. De markt nam de halve straat in beslag. Er is zelfs een verkeersbord die waarschuwt dat er een markt is. In de loop der jaren zijn er meerdere pogingen geweest ze te verjagen. Dat lukte dan hooguit tot de politie de hoek om was. Met een beetje pech had de politie een paar krukjes in beslag genomen, of als je echt pech had je karretje. Die kon je dan de volgende dag op het politiebureau ophalen na het betalen van een boete. Maar nu is het dus gelukt. De politie had uiteindelijk toch de langste adem. Waarschijnlijk dat covid in behoorlike mate heeft bijgedragen. Er zijn hier strenge lockdowns geweest.
De losse handel is verdwenen, winkels hebben niets meer buiten staan en zelfs de markt houdt zich bijna aan de regels, nog wel de stoep maar niet verder. Nu moet je niet denken dat je dan over de stoep kan lopen. De stoep is namelijk de parkeerplaats voor de scooters, dat moet zelfs, op straat is niet toegestaan. Wel is het tegenwoordig toegestaan de auto langs de straat te parkeren, meestal aan één kant van de weg. Dit was een tijd geleden niet toegestaan, enkel parkeren op een eigen terrein, maar daarvoor zijn er nu teveel auto's. Loop ik dus alsnog op de weg en dankzij de auto's midden op straat.
Slechts een enkele handelaar is er nog. Zoals de broodjesverkoopster tegenover mijn hotel. Die staat er dagelijk vanaf een uur of 6 tot 12. Gelukkig maar, daar haal ik regelmatig mijn ontbijt. Een extra groot broodje met twee gebakken eieren en paté. Cay, pittig?, ja doe maar, dat lust ik wel. Maar, geen! rau ram! Een soort van muntbladeren, dat lust ik absoluut niet. 80 cent.
Verder weet ik nog een sigarettenverkoopster, of beter gezegd twee, volgens mij zussen die elkaar aflossen, die de hele dag met hun karretje op de zelfde plek zitten. Een pakje ook 80 cent.
Dan weet ik nog een sleutelmaker te vinden. Dit zijn wel mensen waarvan ik weet dat ze er al jaren zitten. Wellicht dat ze daarom worden gedoogd, of misschien hebben zij nu wel een echte vergunning. Het is mij nog niet gelukt dit te achterhalen.
Er zit ook nog een orchideeënverkoper in het plantsoen. Ik kan mij gezien de plek niet voorstellen dat dit legaal is. Pal voor de citadel waar alles juist extra netjes is gemaakt. Oh ja, en een man met een scooter met een kooi met puppies achterop. Die hondenverkoper staat altijd op de zelfde plek. Maar dankzij zijn scooter natuurlijk wel erg ambulant.
Dat de stad zo opgeruimd wordt, haalt wel wat weg van de vrolijke chaos, waarvan ik altijd kon genieten. Gelukkig is er nog het verkeer, ik kan altijd nog op een terrasje bij een drukke kruising gaan zitten.
Nog iets waar ik deze week extra op heb gelet, de doe-het-zelf-koffie waarover ik vorige week heb geschreven. De filters zijn echt helemaal verdwenen. Toch zie ik nog wel Vietnamezen deze koffie drinken, maar het werk is al gedaan in de keuken van de koffiezaak.
Deze week ben ik een dag/nacht naar Da Nang geweest. Een grote stad zo'n 90 kilometer verderop. Met de trein ruim twee en een half uur. Het kost de trein een uur om over een bergpas te kruipen. Met de auto, scooter kun je door de tunnel, maar ook dan ben je bijkant twee uur onderweg. Reizen gaat hier niet zo snel. De trein is een oud barrel en dan druk ik mij vriendelijk uit. Ik kon wel eens veel te positief zijn als ik denk dat de wagons 50 jaar oud zijn. Desondanks vind ik het een aangename manier van reizen. Ik neem dan wel de luxe slaapwagon (Retour €12,50). Erg stipt is de trein ook niet, de heenweg vertrok 25 minuten te laat, de terugreis 55.
Ps het is heet, zelfs de Vietnamezen lopen te klagen.
[userId] => 179633
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5092461
[countryId] => 201
[pictureCount] => 3
[visitorCount] => 132
[author] => Kees
[cityName] => Hué
[travelId] => 528410
[travelTitle] => Vietnam voorjaar 2023
[travelTitleSlugified] => vietnam-voorjaar-2023
[dateDepart] => 2023-02-10
[dateReturn] => 2023-05-02
[showDate] => no
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Vietnam
[countryIsoCode] => vn
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/108/084_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/179/633_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => de-stad-is-schoongeveegd
)
[2] => stdClass Object
(
[username] => robinenromee
[datePublication] => 2023-04-19
[title] => Baht, kip, dong we are still going strong
[message] => Voordat we de cruise door Lan Ha Bay gingen maken hadden we nog twee nachtjes op het kleine schiereilandje waar de boten vertrekken. We houden nou eenmaal van het rustig aan doen en hadden nog wel het één en ander uit te zoeken voor de komende maanden. Het eilandje, Tuan Chau, bleek een soort spookeiland. Compleet lege villawijken, doodstille 4 baanswegen en zelfs meerdere uitgestorven pretparken. Je kan er van alles doen, zelfs tochten maken met helicopter of watervliegtuig. We grapten nog tegen elkaar dat ze ons wel even een rondje mee konden nemen als ze toch niks te doen hadden. De piloot zwaaide vriendelijk maar kwam verder niet met een goed aanbod. Dat was maar goed ook want de volgende ochtend aan het hotelontbijt vroeg de medewerker of we nog wat mee hadden gekregen van de helicoptercrash die middag. We hadden wel wat sirenes gehoord maar dachten dat er hoogstens iemand onwel geworden was op een cruiseboot. De zoekoperatie was nog in volle gang in de baai waar we die dag doorheen zouden gaan varen. We voelden ons er wel wat ongemakkelijk bij, zeker toen we langs alle reddingsboten voeren die druk waren met de zoekactie naar de vermiste lichamen.
Maar geen tijd om daar te veel bij stil te staan want het cruiseprogramma ging van start. Ons idee van een cruise: beetje varen, beetje van het uitzicht genieten en natuurlijk voldoende eten en drinken. De realiteit: alles op vaste tijden, kayaken, loempia's maken, tai chi-en en vissen. Hier zijn we niet echt de types voor maargoed soms moet je als je op reis bent ook een beetje open staan voor al die nieuwe dingen. Dus braaf het wekkertje gezet voor de tai-chi om 6.30 (ja mensen half zeven 's morgens) bleek ik daar de enige. Dat was dan ook wel weer mooi. In alle rust, omgeven door het bijzondere landschap van Ha Long bay een beetje staan tai chi-en op het dek van een 40 meter lang cruiseschip. Toch ook wel een gemiste kans voor de toeschouwers dat ze operatie hark in beweging gemist hebben..
Na dit alles moest er snel nog even ontbeten worden, daarna gekayakt en vervolgens om 9.30 de brunch want kort daarop zouden de volgende gasten alweer inchecken voor hetzelfde programma. Wat een business. Maar we hebben het wel heel leuk gehad!
Daarna begon de voorbereiding op onze 16 uur durende nachttreinrit vanaf Hanoi naar Da Nang. Niet iedereen keek hier evenveel naar uit.. er werden veel snackjes ingeslagen. En verder bleef er weinig tijd over voor de voorbereiding want er moest ook nog veel geregeld worden voor alle plannen die we net voor de cruise gemaakt hadden.
De plannen: na Vietnam scheiden onze wegen. Robin gaat naar Pom Pom eiland om te duiken, koraal aan te planten, data over schildpadden te verzamelen en de stranden te ontdoen van plastic. Romee gaat naar Dharamsala in India om daar de kinderen wat Engels bij te leren met in het weekend enkele uitstapjes naar de Himalaya en Taj Mahal.
Vier weken later komt Robin dan naar Delhi en vliegen we samen verder. Verder naar midden en zuid Amerika. Met eerst nog een tussenstop in Istanbul en ook nog een paar dagen in New York. Bij het zoeken van de tickets kwamen deze plekken als gunstige opties naar voren en ja waarom zouden we dan niet even stoppen als we toch tijd hebben?
Maargoed daar moet dan wel wat voorgeregeld worden aan tickets, visa en accommodatie. Dus voor we het wisten was ons dagje Hanoi voorbij met deze regeldingen. En was het tijd voor de nachttrein. We waren die dag precies 100 dagen op reis dus een romantischer uitje konden we ons niet wensen. We vertrokken op tijd en hadden het eerste stuk zelfs geen medereizigers in de coupé. Het slapen verliep bij de één erg soepel (lees 10 van de 16 uur) en bij de ander wat minder.. maar de rit was prachtig. Door bergpassen en langs de kustlijn.
Aangekomen in Da Nang genoten we van een paar stranddagen. Dat hadden we sinds het zuiden van Thailand niet meer kunnen doen. Maar denk vooral niet dat het dan maar saai is. Er valt altijd weer vanalles te beleven ook al wil je alleen maar even de was wegbrengen waarna de shop niet meer blijkt te bestaan en er vanalles in gang gezet wordt en je bij een onbekende achterop de scooter mag klimmen (na wat gebaren) om uiteindelijk toch de was te kunnen doen.
Omdat de mensen in Vietnam over het algemeen weer wat beter Engels spreken dan in Laos raken we hier vaak aan de praat. Al meerdere keren ervaren we de openheid en nieuwsgierigheid van de Vietnamezen wat ons een paar mooie gesprekken oplevert. Bijvoorbeeld met Long, de ober uit het restaurant waar we steeds komen. Na ons kennelijk een paar keer geobserveerd te hebben komt hij naar ons toe met een voor hem belangrijke vraag: wat is toch jullie geheim, jullie lijken zo gelukkig samen. In eerste instantie moeten we er een beetje om lachen maar Long blijkt serieus want gaat na 3 maanden al trouwen met z'n vriendin en heeft geen idee hoe hij zo'n relatie / huwelijk moet aanpakken. We geven hem onze beste tips en horen ondertussen de rest van zijn levensverhaal aan.
Eigenlijk willen we na 6 dagen Da Nang niet weg, maar Hoi An staat op het programma. Niet dat we daar geen zin in hebben, maar we hadden het weer eens helemaal naar ons zin. Fijn hotel, lekker weer, lekker eten en veel vriendelijke mensen.
Hoi An blijkt gelukkig ook een schot in de roos. Een plek die niet is platgebombardeerd in de oorlog en dus nog mooie oude gebouwen heeft. Het staat ook bekend als de stad van de 1000 lantaarns. Het zijn er in werkelijkheid nog veel meer en dat maakt deze plek prachtig, vooral 's avonds.
Ook hebben ze hier een soort openluchttheather waar ze iedere avond een voorstelling geven over de geschiedenis van Hoi An. We twijfelen even of het wat voor ons is of gewoon een enorme "tourist trap" maar na wat onderzoek en rondvragen gaan we toch. De show is prachtig met 200 acteurs, heel veel lichteffecten en een prachtig decor. Toegegeven het gaat wel erg op z'n Aziatisch waarin alles van a tot z strikt geregeld is, maar we hebben alsnog een mooie avond.
Na 4 dagen fietsen door de rijstvelden met vliegerende kinderen naar het strand en veel wandelen door de oude stad is het ook hier tijd om te vertrekken. De dagen van ons visum zitten erop. Vandaag vliegen we naar Kuala Lumpur voor een paar dagen voordat onze wegen zullen scheiden..
[userId] => 225955
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5092386
[countryId] => 201
[pictureCount] => 9
[visitorCount] => 184
[author] => Romee
[cityName] => Hoi An
[travelId] => 528269
[travelTitle] => De grootste reis
[travelTitleSlugified] => de-grootste-reis
[dateDepart] => 2022-12-30
[dateReturn] => 2024-01-15
[showDate] => yes
[goalId] => 1
[goalName] => Backpacken
[countryName] => Vietnam
[countryIsoCode] => vn
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/107/317_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/225/955_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => baht-kip-dong-we-are-still-going-strong
)
[3] => stdClass Object
(
[username] => karinendiane
[datePublication] => 2023-04-17
[title] => Mekong Delta en chillen op het eiland Phu Quoc
[message] => Dag 29
Op tijd eruit omdat we vroeg moesten vertrekken naar de homestay in de Mekong Delta. Dat is een heel groen gebied in het zuid-westen van Vietnam waar de rivier Mekong doorheen loopt.
Gedoe om bij de juiste bus te komen. Het kantoor was verhuisd en stond niet op onze voucher. Gelukkig is daar dan Eric die zn Vietnamese vrouw het eea daar telefonisch laat oplossen en de taxichauffeur die snapte dat wij haast hadden. Echt net net net op tijd bij de bus gedropt pffff. 1e stressmomentje van de vakantie.
We zitten in een homestay in een klein dorpje en dat is bij de gids "thuis". Niet echt in zn huis maar ernaast in een behoorlijk basic kamer maar we hebben een groot bed, een muskietennet, airco en een warme douche dus helemaal prima. We zijn hier met Alyssa en haar zoon en dochter uit Engeland dus prima gezelschap. Nick ( is makkelijker uit te spreken [e-1f923] ) is onze gids en na de lunch die bestond uit....jawel rijst, vlees en groente op de fiets gestapt en door de groene natuur gefietst. Eindelijk zagen we weer een rijstveld want die hadden we al even niet meer gezien [e-1f609]. We zijn er wel achter dat we ons beter voelen in de natuur dan in de grote stad. We kwamen langs een eendenfarm met 500 eenden. We zeiden al...binnenkort liggen deze op iemand zn bord maar nee...ze leggen elke dag 400 eieren en die worden voor 8 eurocent per stuk verkocht op de markt.
Onderweg gestopt bij een echtpaar dat wierookstokjes maakt. Dit keer met een machine want in Hue was het met de hand. 5000 stokjes per dag en het levert 1 dollar per kilo op dus dat is ook niet bijster veel!
Je ziet ook weer veel fruit en groente dat hier lukraak groeit en ineens stonden we bij een enorm tempelcomplex dat bij een dorp hoort met maar 2000 inwoners. En op het complex leven nog 15 monniken. We mochten vrij rondkijken en het was best mooi om te zien. De oudste tempel is 350 jaar oud en het jongste boeddhabeeld pas 7 jaar. Ze bouwen het complex om de zoveel jaar een beetje voller. Ook stond er een soort van crematorium. Gister was er nog een crematie van een dorpsgenoot maar de botten waren al opgeruimd [e-1f648] De as gaat in een urn naar een klein tempeltje en na 1 mnd wordt het in een andere tempel bijgezet. Daarna op de fiets naar de markt om onze eigen eten voor vanavond te kopen. We moesten met zn 5en beslissen wat het werd. We zijn op safe gegaan haha en het wordt noodles met groente en kip en uiteraard een paar loempiaatjes erbij [e-1f923]. We mogen ( moeten [e-1f601] ) het zelf klaarmaken onder de bezielende leiding van zn zus. Ik vermoed dat Nick gewoon geen zin had om voor zoveel mensen te koken [e-1f92a].
Uiteindelijk hebben wij zelf de loempiaatjes gemaakt ( echt heel lekker ) en een lila goedje op een blad gesmeerd wat gestoomd werd en wat je met kokospap moest eten. Minder lekker haha.
Na een lekkere maaltijd gegeten te hebben en een spelletje Qwixx ( verslaafd en bijna geen scoreblok meer [e-1f62a] ) gespeeld te hebben vroeg naar bed want de wekker staat op 05u omdat we om 05.30u de Mekong opgaan. Gaan ontbijten bij de floating market en nog een aantal dingen bezichtigen. Daarna de speedboot naar het eiland Phu Quoc en gaan we 4 dgn waarschijnlijk helemaal niks doen [e-1f60e][e-1f31e][e-1f3d6][e-1f379].
Dag 30
Het was nog donker toen we vertrokken vanochtend. Alle bagage mee want vanaf de Mekong werden we naar de speedboot gebracht. We hadden een privé bootje dus prima geregeld weer. Stuk over de Mekong gevaren en toen kwamen we bij de drijvende markt ook wel de floating market genoemd. Voorop de boot staat een lange bamboostok en in de top hangen de groentes en fruit die verkocht worden op die bewuste boot. Restaurants komen ook hier inkopen doen en vaak in zakken van 10 kilo. Dus kleine bootjes komen aan de zijkant en kopen wat ze nodig hebben. De grotere boten liggen vol met meloenen, ananas, zoete aardappels, uien enz enz. En je kan ook een maaltijd kopen op het water. Wij gingen om half 7 ontbijten in de boot. Kaar was zo dapper om soep met noodles en groente te nemen en ik hield het bij een baguette met gebakken ei. Daarvoor gingen we weer naar een ander bootje. Van Eric hadden we al gehoord dat als de bevolking niet heeft ontbeten met soep met noodles dan hebben ze niet echt gegeten. In de hotels zagen we natuurlijk ook dat de Aziaten begonnen met soep of rijst met groente en vlees ( brrrrr [e-1f633] )
Onze gids Nick had ons ook al volgestopt met kleine banaantjes en een soort van Bapao broodje en als toetje nog een halve ananas. En dat allemaal voor half 8 [e-1f648].
Vervolgens naar een noodle fabriek. Nou ja fabriek. Een ruimte waarin men met de hand alles maakt en om de noodles te snijden gebruiken ze een kleine machine. De kleuren van de noodles worden gemaakt door een groente te gebruiken dus oranje door een wortelextract en paars door een soort van biet en zo nog wat kleuren. Daarna de smalle kanalen/zijtakken van de Mekong in. Dat is net zoals wij het ons hadden voorgesteld. We bezochten nog een cacaofarm. Proces van A tot Z dus van boontje in de plant, drogen van de boontjes en tot malen in een machine totdat de 100% cacao eruit loopt. 100% is niet te eten zo bitter. We dronken koude chocoladewater!! Toen ik zei dat wij dat met melk doen, zagen ze water branden [e-1f92a]. En we kregen een stukje chocola van 75% en dat was lekker en vers gemaakt.
Ons vervoer stond alweer klaar en met 2 uur rijden stonden we bij de speedboot. Grote boot waar denk ik wel 160 mensen op konden. Paar uur varen en nu zijn we in onze eigen grote bungalow op het eiland Phu Quoc en gaan we heerlijk een paar dagen relaxen en waarschijnlijk niks doen behalve beetje zonnen, boek lezen en muziek luisteren.
Dag 31 tm dag 33
We hebben een mooie ruime bungalow en het zwembad elke dag voor ons alleen. Lang leve het laagseizoen dus lekker rustig hier!
We hebben eigenlijk niet heel veel gedaan. Beetje in de zon geluierd, gelezen, podcast en muziek geluisterd en spelletjes gedaan.
Vandaag, de laatste dag, hebben we een scooter ( lichte motor [e-1f648] ) gehuurd en ondanks dat we allebei ons rijbewijs niet bij ons hadden, kregen we m gewoon mee. Eerst naar Lang beach gereden. We kwamen uit bij het luxe Mövenpick hotel en daar hun privéstrand opgelopen. Heel mooi strand met palmbomen en zacht zand. Niemand die iets doorhad [e-1f92a]. Het betrok een beetje dus gelijk maar de zee in. Dat water was echt heel warm. En toen begon het te regenen en wij lagen met zn 2en in het warme water te dobberen....heerlijk [e-1f923]. Na regen komt zonneschijn en dat was nu ook zo. Stonden genoeg bedjes op het strand dus illegaal neergeploft en niemand die ook maar iets zag of zei. Uberhaupt niemand gezien haha.
In de avond nog even naar de stad Duong Dong gereden en nu reden wij zelf in het drukke verkeer. Gewoon niet te hard en rechts blijven rijden en dan komt alles goed. De avondmarkt was vooral georiënteerd op eten dus beetje rond geslenterd en wat gegeten en daarna was het toch echt tijd om de koffer weer een beetje te ordenen. Morgen om half 12 de taxi naar het vliegveld en door naar Ho Chi Minh City. Vanaf daar naar Singapore en dan naar huis.
We hebben bijna 5 weken rondgereisd en het was wederom een mooie ervaring en we hebben weer veel gezien. We realiseren ons dat niks vanzelfsprekend is en we dankbaar zijn dat we dit kunnen doen en dat we het heel goed hebben en best verwend zijn!!
Helaas moeten we weer aan de slag. Maar het fijne is dat het camperseizoen gaat beginnen en we de camper van de week uit de stalling gaan halen en op een andere manier weer gaan genieten. En dat is ook heel leuk....zin in [e-1f618]
[userId] => 265308
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5092338
[countryId] => 201
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 202
[author] => Diane
[cityName] => Ðảo Phú Quốc
[travelId] => 528515
[travelTitle] => 5 weken reizen door Vietnam en Cambodja
[travelTitleSlugified] => 5-weken-reizen-door-vietnam-en-cambodja
[dateDepart] => 2023-03-17
[dateReturn] => 2023-04-20
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Vietnam
[countryIsoCode] => vn
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/vietnam,o-ph-quc
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/265/308_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => mekong-delta-en-chillen-op-het-eiland-phu-quoc
)
[4] => stdClass Object
(
[username] => keessmitvietnam
[datePublication] => 2023-04-16
[title] => Koffie, op visite en naar het museum.
[message] => Mijn hotel heeft het alweer druk. Vandaag is er een marathon in de stad. 10.000 deelnemers. Niet allemaal de volle 42, 5km mag ook, maar wel met internationale deelneming. De eerste prijs is 1,1 miljard dong, 44.0000 euro. Daar komen dus wel professionals op af.
Deze week is er ook al een hete-lucht-ballonfestival. Je kunt een ballonvaart maken voor 160 euro. Geen idee of het druk is. Het gebeurt allemaal in de vroege ochtend. Het begint al om 5 uur. Tegen de tijd dat ik in beweging kom, is de laatste ballon wel geland. Als €160 te duur is, 5 minuten aan een kabel de lucht in kost 8 euro. Dat gebeurt aan het eind van de middag. Dat is voor mij ook wat gunstiger. Ik zal vandaag of morgen eens gaan kijken.
De marathon gaat ook al in alle vroegte van start. Toen ik vanochtend om half zeven even wakker was, ik ben er weer ingekropen, zag ik vanuit mijn hotelraam de lopers langs komen. Gezien het tempo waren dat de amateurs. Nadat het al de hele week heet is, miezert het nu wat. Ik denk speciaal voor de lopers.
Ik geef tegenwoordig mijn was toch maar aan het hotel, ondanks dat zij het uitbesteden (waar ik slechte ervaringen mee heb). Mijn vrienden zijn veel te druk. Gelukkig maar, ze hebben ruim twee jaar tijdens covid niets te doen gehad en dus ook niets verdiend. Tot op heden heb ik nog niets te klagen gehad, ik krijg telkens mijn was heel netjes terug. Wellicht vanwege de waarschuwing. De laatste keer zat bij de was een briefje. 'Is van buitenlander, voorzichtig, geen fouten maken.' Voel me gevleid, dat ze zo zorgvuldig met mijn kleren zijn. Wel vraag ik mij af, of dit tevens betekent; van Vietnamees, maakt niet uit. Wellicht omdat buitenlanders vaak veel duurdere kleding hebben.
In een aantal koffiezaken ben ik al een bekende verschijning. Ik hoef al niets meer te zeggen. Ik ga ergens zitten en al snel staat er de koffie van mijn voorkeur en vanzelfsprekend de thee. Ik drink 'ca phe den Sai Gon'. Zwarte koffie Saigon-style. Dat betekent koffie met suiker en ijs. Ps mocht je een keer Vietnam bezoeken en je wilt geen suiker in de koffie, dan valt het aan te bevelen een bord om je nek te hangen met daarop GEEN SUIKER. Alhoewel tegenwoordig willen ze het nog wel eens vragen. Zullen al wel ervaring hebben met een boze buitenlander.
Een aantal jaren geleden was het meestal doe-het-zelf-koffie wat je kreeg. Een kopje met daarop een filterbakje met koffie waarop heet water is geschonken. Daarnaast een kom met ijsklonten en een zakje suiker. Melk moet je hier extra betalen. Vond ik maar niks, zit je te koekeloeren tot de koffie eindelijk is doorgelopen. Met een beetje pech is de filter ook nog verstopt. Kennelijk vonden de Vietnamezen het zelf ook niet geweldig. De filterbakjes zie ik al bijna helemaal niet meer. Veel Vietnamezen drinken tegenwoordig of de Saigon of een Westerse stijl koffie, zoals een espresso. Een beetje koffie zaak serveert ook vers vruchtensap, yochurtdrank en ijs.
Nog een verandering. Deze week was ik bij Vietnamese vrienden op visite en ik kreeg koffie. Nog niet zo lang geleden kreeg je bij mensen thuis enkel thee. Wilde je koffie moest je de deur uit. Ver hoefde je dan nooit, over koffiezaken struikel je hier. Van heel eenvoudig tot heel luxe.
Alweer een aantal jaren geleden was ik hier bij toeval op visite bij een ouder echtpaar, dat familie bleek te zijn van de voormalige keizerlijke familie. (Zie eventueel 'Voorouderverering deel 2 en op bijzondere visite.'. Bij voorgaande reizen: 'voorjaar 2018'.)
Deze week kwam ik op een van mijn fietstochtjes langs hun woning en ik zag de oude vrouw in de tuin zitten. Ik stopte toen om goedendag te zeggen. Ik werd gelijk uitgenodigd om binnen te komen. Ik geloof niet dat ze zich mij nog herinnerde, gewoon erg gastvrij. Ik heb nog wel getracht het uit te leggen in mijn heel beperkte Vietnamees, maar zonder succes. Of wellicht begreep ik niet, dat zij het wel begreep. Ik ben weer door het huis rondgeleid. Op het altaar stond nu een foto van haar man die in 2019 is overleden. Ook een foto van een jongere man. Ik heb niet begrepen of het haar zoon was, maar wel dat hij aan covid is overleden. Zelf is zij een heel patente dame van inmiddels 88. Ik kreeg een stuk meloen en thee. Wat later kwam er nog een dame bij, toen zat ik met twee dames die in het Vietnamees tegen mij kletsten. Dan wordt het al heel snel 'ik niet begrijpen' (is de correcte volgorde in het Vietnamees). Volgens mij was het de bedoeling dat ik ook het huis van de tweede dame zou bekijken. Ik heb het maar op niet begrijpen gehouden.
Deze week heb ik ook nog een cultureel moment gehad. Ik ben naar een museum geweest. Het museum dat bij het keizerlijk paleis hoort is verhuisd. Een straat verderop. Eerst was het dit museum samen met het oorlogsmuseum. Dat oorlogsmuseum is nu verdwenen. Ook de oude tanks en vliegtuigen die voor de deur stonden zijn verdwenen. Ik heb nog niet kunnen achterhalen, waar die zijn gebleven. In de nieuwe situatie is er een tentoonstellingsruimte bijgekomen. Er is nu een expo van het werk van Ham Nghi. Ham Nghi is heel kortstondig keizer geweest (toen was hij 13) voor hij door de Franse kolonialen tijdens een opstand werd afgezet (en vervangen door zijn vermoedelijk wat francofielere broer) en verbannen naar Algerije. Aldaar ontpopte hij zich als een heel verdienstelijk kunstenaar.
[userId] => 179633
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5092292
[countryId] => 201
[pictureCount] => 5
[visitorCount] => 143
[author] => Kees
[cityName] => Hué
[travelId] => 528410
[travelTitle] => Vietnam voorjaar 2023
[travelTitleSlugified] => vietnam-voorjaar-2023
[dateDepart] => 2023-02-10
[dateReturn] => 2023-05-02
[showDate] => no
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Vietnam
[countryIsoCode] => vn
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/105/980_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/179/633_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => koffie-op-visite-en-naar-het-museum
)
[5] => stdClass Object
(
[username] => karinendiane
[datePublication] => 2023-04-12
[title] => Van Cambodja naar Ho Chi Minh City in Vietnam
[message] => Dag 24
Vandaag een middag reisdag naar Phnom Penh maar eerst nog een floating village in Tonle Sap lake "bezocht". Hier leven dus hele arme mensen op het water zonder electriciteit. Hele armoedig hutjes van golfplaten gemaakt en ze slapen dan in een hangmat. Er is een school en er zijn 2 kerken op het water. Deze mensen worden op geen enkele manier geholpen door de regering. Ze leven voor het grootste gedeelte van de visvangst. We stopten bij een restaurant/shop waar ook een kleine krokodillenfarm was. We hadden nl al gezien dat je in Pubstreet een bbq kon doen waar krokodillenvlees op het menu stond. Die beesten leven in een hele kleine ruimte waar dan nog 2 kleine ruimtes met water in zitten. Beesten in Azië hebben het gewoon heel slecht maar het is vaak voor de mensen overleven want als je geen beesten hebt om te verkopen, ben je best arm. In Vietnam zorgt de regering tenminste nog een beetje voor zn inwoners. Cambodja is meer zoals Thailand qua tuktuks, spulletjes op de markt, de boeddhabeelden enz. Is ook niet zo heel gek want vroeger heeft Thailand de helft van Cambodja ingepikt en Vietnam nam de andere helft van Cambodja. Napoleon is er aan te pas gekomen om ervoor te zorgen dat Cambodja weer wat land terugkreeg. Dus de Thaise invloeden zijn zeker zichtbaar hier. Wij vinden Vietnam mooier en zeker het noorden van Vietnam. We hadden nog wat tijd over en de gids nam ons mee naar een bedrijf die mensen opleidt om hout en steen te bewerken tot alles wat je maar wilt. Dus ze kopen een stuk hout of een steen en enkele weken later heb je bijv een prachtige boeddha of olifant of noem het op. Dat zijn ware kunstenaars en leuk om even het proces te zien.
Geluncht met 1 van de lekkerste kip cashew tot nu toe om vervolgens 6.5 uur in de bus door te brengen naar Phnom Penh. Morgen dan naar de beruchte Killing fields en alles wat ermee samenhangt. Kijk er eigenlijk niet naar uit omdat het zo wreed is maar het hoort wel bij de geschiedenis van Cambodja.
Dag 25
Phnom Penh is een grote stad aan de rivier en wel anders dan de steden in Vietnam. Hebben ook her en der weer tempels en pagoda's door de stad. De koning woont vlakbij ons hotel dus royal palace vandaag bezocht. Die beste man heeft het goed voor elkaar. Mooi complex en ook het parlement vergadert daar. Alles heeft ook weer met tradities te maken en met kleding en beelden. Op het complex ligt ook de as van zijn vader en zusje begraven in de pagoda's op het terrein. Staat ook de zilveren pagoda waar 20 zilveren tegels liggen en een boeddhabeeld met meer dan 9000 diamanten [e-1f633]. Daarna door naar de Russische markt waar je ook weer zoveel kan kopen en wat voor ons allemaal meuk is [e-1f648]. Oké, fruit, groente, noten enz ligt er ook maar ook weer vlees waarvan je denkt....ik begrijp wel waarom wij allebei al een keer voedselvergiftiging hebben gehad!! Het is nl nog steeds 36 graden hier en zonder koeling voor het vlees...tsja [e-1f614].
En toen naar het Tuol Sleng Genocidemuseum wat ook bekend staat als S-21. Was een school maar door de rode Khmer omgebouwd tot gevangenis met hele kleine ruimtes. Daar zaten de gevangenen aan 1 been vastgeketend en hadden ze een klein doosje om hun behoefte te doen. Douchen mocht 1x per 3 maanden. En dan al die gruwelijkheden die zij moesten ondergaan! Van de 1 op andere dag werd de bevolking uit de stad verdreven naar het platteland en daar moest iedereen gaan werken, ook de jonge kinderen. De hele slimme mensen werden al gelijk vermoord en de mensen die minder waren opgeleid, moesten dus gaan werken op het land. De rode Khmer had ook jongeren tussen de 12 jaar en 17 jaar geworven en gehersenspoeld zodat zij zonder enig gevoel mensen konden vermoorden.
S-21 was dus 1 gevangenis maar zo waren er nog bijna 200. Er werden ong 20000 mensen gevangen gehouden en er zijn er maar 12 bekend die het overleefd hebben. De gruwelijkheden zal ik een ieder besparen want als je het visueel gaat maken dan word je kotsmisselijk en kunnen wij niet begrijpen hoe de soldaten van de rode Khmer tot zulke dingen in staat waren. Op het plein zat een 93-jarige man en hij is 1 van de 7 mannen die het overleefd heeft en alleen maar omdat hij een ingenieur was die een typemachine kon maken en nog meer klusjes kon doen. Dat is zn redding geweest.
Lunch was een welkome onderbreking en vervolgens nog een beroemde tempel bezocht. De mensen hier bidden voor alles. En overal wordt geld neergelegd. De beelden hangen vol met geld maar ook staat er water, bier, fruit, koekjes enz. Het geloof wordt hier heel anders beleefd, heel intens. Ik denk ook dat wij er te nuchter voor zijn [e-1f914]. Over 4 dagen is het hier Nieuwjaar en dit jaar is het jaar van het konijn en de stad en alles wordt versierd en het is dan 3 dgn groot feest. Wij zitten dan alweer in Vietnam want morgenmiddag gaan we met de bus de grens over en gaan we naar Ho Chi Minh City wat vroeger bekend stond als Saigon.
Dag 26
Vandaag met de bus naar Ho Chi Minh City dus we zijn weer terug in Vietnam. Reis duurde langer dan gepland want ze zijn niet zo vlot bij de immigratiedienst. We knepen m sws wel een beetje want op Kaar haar visum stond maar 1 voornaam ipv 3 voornamen en we hadden al gelezen dat dat een probleem kon zijn. Maar uiteindelijk hebben we er niks over gehoord.
Wat een grote stad is hcmc maar wel een leuke sfeer. Ons hotel ligt om de hoek van een beroemde straat waar je 1x een drankje gedronken moet hebben. Gekkenhuis daar zeg [e-1f92a]. Wat een herrie doordat alle tenten hun eigen muziek op standje doof hebben staan. Geen gesprek meer te voeren [e-1f648] dus wij gingen natuurlijk helemaal los met de happy hour [e-1f923].
Wederom alleen maar scooters overal en hoe ze zich in het verkeer manouvreren...bijzonder maar en gebeuren nauwelijks ongelukken. Om 22u zie je gerust nog een gezin met een kind onder de 1 jaar op de scooter. Papa en mama met een helm en het kind niet...echt bizar [e-1f633]. Morgen op de motor met een student als gids de stad een beetje verkennen want het is zo groot. Er zijn hier meerdere "bezienswaardigheden" dus we zijn weer benieuwd!
Dag 27
Na het ontbijt naar de Russchische markt gelopen en het leuke is dat je onderweg dan ook weer veel ziet en we ons soms nog verbazen wat je op straat ziet qua mensen en handel en eten enz. Op die markt ook weer van alles te krijgen dus een paar leuke shirts gekocht ( kost geen drol hier ) en made in Vietnam haha. De kwaliteit voelt goed aan want als we in onze eigen sportkleding kijken, staat er 9 van de 10 keer made in Vietnam dus die fabrieken maken overuren [e-1f648].
Geluncht met een vers krokant stokbroodje met Nutella...heeeeeerlijk. Als we thuis zijn weer een lekkere donkerbruine boterham met kaas en pindakaas [e-2764]️.
Even in de airco op de kamer gerelaxed want de temperatuur is de afgelopen tijd nog niet onder de 35 graden geweest met die gevoelstemp van boven de 40 graden [e-1f62b].
Om klokslag 13u stonden er twee jonge studenten ons op te wachten en reden we naar een verzamelplaats waar we met 6 scooters op pad gingen. We begonnen bij het beeld van ik denk de beroemdste monnik van Vietnam. Deze monnik stak zichzelf in juni 1963 in brand. Hij stond in de brand en zat zonder te bewegen op de kruising en overleed pas na 15 minuten. Men zegt dat zijn ziel al uit zijn lichaam was en hij daardoor geen pijn voelde [e-1f62a]. Hij deed deze wanhoopsdaad omdat de katholieken het boeddishme verboden en de monniken onderdrukt werden. Kort na zijn overlijden, mocht een ieder zn eigen geloof hebben!
We zijn de bloemenmarkt over gegaan en ik dacht dat het import was maar Vietnam heeft 2 gebieden waar ze zelf de bloemen kweken. Daar eindelijk de sugarcane juice uitgeprobeerd maar wat een zoete zooi is dat zeg. De naam zegt het natuurlijk al hè [e-1f648]. De student legde in goed Engels uit dat het oudste appartementenblok uit 1968 stamt en dat je voor de begane grond zonder keuken en maar 27m2 100000 euro betaalt wat voor hier enorm veel geld is. Hoe hoger je zit, hoe goedkoper het wordt. Omdat als je op de bg zit je dus je ruimte kan gebruiken voor je eigen handel of je verhuurt het. Je hebt dan een stukje grond erbij en dat verhuren ze aan de scooterrijders omdat je anders elke dag je scooter 4 hoog de trap mag opslepen. En hoe hoger je zit, hoe warmer het is.
Daarna een chinese tempel bezocht en inderdaad heeft nagenoeg ieder land in de wereld een chinatown. De chinezen zijn tijdens hun oorlog massaal gevlucht en ze hebben zich over de hele wereld verdeeld.
Ook de fransen hebben zich negatief laten gelden in Vietnam en hebben eind 18e eeuw de boel hier overgenomen. Dus dan laat je de notre dame hier nabouwen en je maakt gebouwen zoals het postkantoor in de franse stijl.Want de soldaten konden dan naar hun eigen kerk en in het postkantoor met het thuisfront contact hebben.
Middagje scooteren was leuk en zo zie je weet iets van de stad ook al is het een klein gedeelte.
Morgenvroeg het wekkertje want we gaan met de bus naar de Mekong Delta waar we in de middag het eea gaan doen o.a fietsen, inkopen doen voor het diner bij de gids thuis en ook bij hem thuis slapen. Weer even wat anders dan de grote steden!
[userId] => 265308
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5092224
[countryId] => 201
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 113
[author] => Diane
[cityName] => Ho Chi Minhstad
[travelId] => 528515
[travelTitle] => 5 weken reizen door Vietnam en Cambodja
[travelTitleSlugified] => 5-weken-reizen-door-vietnam-en-cambodja
[dateDepart] => 2023-03-17
[dateReturn] => 2023-04-20
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Vietnam
[countryIsoCode] => vn
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/vietnam,ho-chi-minhstad
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/265/308_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => van-cambodja-naar-ho-chi-minh-city-in-vietnam
)
[6] => stdClass Object
(
[username] => keessmitvietnam
[datePublication] => 2023-04-09
[title] => Verjaardag van overlijden.
[message] => Toen ik een jaar geleden hier was, is de moeder van een vriend overleden. Deze week werd dit herdacht. Ik zou bijna zeggen, werd de verjaardag gevierd. Na het plechtige gedeelte, hiervoor waren beroeps ingehuurd, kwam het eten en drinken op tafel.
Eerst wordt er geofferd, dit onder begeleiding van 3 Boeddhistische monniken (de beroeps) die gebeden opdreunen. p.s. Ik neem aan dat het gebeden zijn, echt weten doe ik het niet. Hiervoor was ook een geluidsinstallatie gehuurd, waardoor de hele straat het meekrijgt. Daarna kregen de monniken een maaltijd en ik neem aan een envelop met geld.
Ik was niet helemaal zeker, maar onderhand raak ik al wat ingeburgerd, dus had ik een trommel met koekjes meegenomen. Het was een beredeneerde gok. Zo van, indien niet nodig, koekjes worden altijd wel gewaardeerd. Ik had het wel goed gedaan. Toen ik de koekjes overhandigde, werd gelijk gevraagd of dit voor moeder is. Ja, tuurlijk. Moest ik dus mee naar het familiealtaar waar de trommel op werd gezet.
Nadat de monniken te eten hadden gekregen, konden de gasten aan tafel. Afgeladen is een understatement. Vanwege de gelegenheid, vegetarisch. En, heel traditioneel, lauw bier. Hoewel lauw, de kamertemperatuur was ruim boven de 30, het bier dus ook. Daarom is er ook ijs. In een klein glas een grote klont ijs die er met enig beleid net inpast. Bier in het glas en het ijs is al bijna gesmolten. Redelijk waterig biertje dus, maar alles beter dan bier van 33°. Ik ben dit onderhand wel gewend, trouwens om 12 's middags ben ik ook nog lang niet in de stemming voor een biertje.
Toen ik hier twintig jaar geleden voor het eerst kwam, had nog lang niet iedereen een koelkast in huis en zelfs in een restaurant moest je expliciet om koud bier vragen. Tegenwoordig hoef je dat niet meer te vragen en krijg je standaard een prima koud biertje. Het lijkt echter een soort van traditie te zijn geworden om bij gelegenheden bier met ijs te drinken. Ook op een bruiloft. Zelfs in een hele luxe bruilofsttent krijg je lauw bier. Een krat onder de tafel en een emmer met ijs erbij. Wellicht is het de bedoeling dat de gasten bij zo'n gelegenheid niet dronken worden. Maar als dat de bedoeling is, dan werkt het niet echt. Zeker op een bruiloft zijn er altijd wel mensen die na twee uur, langer duurt zo'n feest niet, desondanks een behoorlijk stuk in de kraag hebben.
De gedenking waar ik deze week ben geweest, bleef heel decent.
Afgelopen week ben ik wederom naar Laos geweest om wederom mijn visum voor Vietnam te verlengen. Het wordt steeds bonter. Kennelijk hebben ze daar nu zo'n toeloop van visa-runners, dat ze hebben bedacht dat er wel wat valt te halen. Nu wou zelfs al de beambte van Vietnam-uit 50.000 đong hebben. 'Stamp' vermoedelijk het enigste Engels dat hij kent. Niet betaald. Daarna een mazzeltje, op het visumkantoor van Laos zat iemand anders dan de vorige keer. Ik heb gewoon 40 dollar bij het visumformulier gegeven en dat werd geaccepteerd. 40 dollar is het correcte tarief, maar de voorgaande keren moest ik 45 betalen. En ja, dan ik wel principieel willen worden, maar die persoon moet mijn visumaanvraag goedkeuren en kan vast wel iets vinden om het mij moeilijk te maken. Maar ik was er nog niet, daarna moest ik naar het loket Laos-uit. Daar wisten ze zelfs twee woorden Engels, 'money, stamp'. Niet eens hoeveel, gewoon 'money'. Hier durf ik het wel aan, de stempel was al gezet, kwaad gekeken en niet betaald. Toen moest ik naar Vietnam-in. Daar ben ik toen zodanig t.o.v.de balie gaan staan dat hij mij niet stiekem duidelijk kon maken dat een bijdrage was vereist. Dat werkte, of wellicht trof ik een eerlijke beambte, in iedrr geval ik kreeg probleemloos het nieuwe visumstempel.
Vanochtend was het 23°, zo''n 10 graden minder dan twee dagen geleden. Inmidsels is het 26, maar er staat een fris windje. Ik vind het maar niks en heb zelfs een vest aan. De koukleum, op dit gebied ben ik al helemaal ingeburgerd.
p.s. Een tweetal correcties op het vorige bericht.
In mijn hotel van de 7e naar de begane grond zijn 132 treden, geteld toe ik naar beneden liep. Of het evenveel is naar boven, heb ik nog niet geprobeerd.
De lengte van de ommuring van de citadel is zo'n 8 kilometer, niet 1600 meter, foutje.
Nog een p.s. Rutte heeft zijn Vietnamese ambtgenoot een brief gestuurd ter gelegenheid van 50 jaar diplomatieke relaties. Zoiets haalt hier de krant. Dat de man daar tijd voor heeft.
[userId] => 179633
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5092171
[countryId] => 201
[pictureCount] => 3
[visitorCount] => 138
[author] => Kees
[cityName] => Hué
[travelId] => 528410
[travelTitle] => Vietnam voorjaar 2023
[travelTitleSlugified] => vietnam-voorjaar-2023
[dateDepart] => 2023-02-10
[dateReturn] => 2023-05-02
[showDate] => no
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Vietnam
[countryIsoCode] => vn
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/104/981_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/179/633_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => verjaardag-van-overlijden
)
[7] => stdClass Object
(
[username] => AbbyRodney
[datePublication] => 2023-03-29
[title] => Ho Chi Minh
[message] => Ho Chi Minh
Saigon here we are!
Tijdens onze vlucht zaten we bij de nooduitgang, het meisje bij de incheck deed een beetje vreemd en ging iemand erbij halen. Ze stond achter ons en knikte. Ze zei: "U zit bij de nooduitgang". Ik zei dat is prima, I'm A flight attendent. Ahh ok. Aan boord stond er iemand net zoals bij ons(KLM) te regelen dat alle tassen boven in de bagagebak lagen. Op een gegeven moment ging ze uitleggen hoe de nooduitgang werkte, toen heb ik het gezegd. Ohh ok, smile.... denk ik onder het masker. Ze moest tijdens start en landing tegenover ons zitten. "Which company?" KLM "aahhh ok, and you still fly?"....... over deze vraag moest ik even nadenken? Was ik te oud, zag ik er niet uit? Ik heb het er maar bij gelaten dat het een vraag uit interesse was.... hahahahha... snik!!Dingen uitgelegd hoe het bij ons ging en gevraagd hoe het bij hun werkte. Ze gaf ons ook een tip over Must eat in Ho Chi Minh. Lieve dame..Aangekomen bij het hotel hadden we een kleine kamer met een raam van 1,5 mtr hoog en 10cm breed en nog een van 1,5mtr hoog en 20cm breed. Very deprimerend. Ik had het idee dat er geen frisse lucht(voor zover dat kon in Ho Chi Minh...) binnen kwam. Rod keek me aan... "dit wordt hem niet hè" "nee, maar ik wil eerst wat eten. Dan vragen we of er een andere kamer is." Gegeten in een van de tentjes wat ons aangeraden was door 'mijn' collega van Vietjet Air, was idd heerlijk en daarna vragen voor andere kamer.... Na het eten zijn wij altijd wat aardiger.....;) 's-avonds rondgestruind in de buurt en een drankje gedaan. Volgende dag grote kamer met balkon tegen een kleine bijbetaling kunnen krijgen Happieeeeee!!! Na het ontbijt naar het Bitexco gegaan een gebouw om van het uitzicht te genieten op de 76ste verdieping. Was mooi maar ook een beetje een bummer, want er werd een soort van gepromoot dat je ook naar buiten kon maar dat was helemaal niet zo. Beetje teleurgesteld naar beneden maar natuurlijk meteen naar een andere optie gekeken. En die was er, maar beter pas rond zonsondergang gaan kijken en dan gewoon naar de Skybar..... hé, wat vervelend.... nog rond gewandeld in de hitte. Pffff, in zo'n stad komt de hitte 38° dan flink binnen. Opzoek naar een sappen tent, niet te vinden. Uiteindelijk bij een tentje terecht gekomen waar ze verschillende aparte drankjes hadden. Het was er druk dus zal wel lekker zijn. Ik zei tegen Rod wat ik wilde "koude jasmijn lychee thee" Rod 5min later: Ik heb Jasmijn melk gekocht"..... je stuurt ze voor een opdracht.... ik weer naar binnen en uitgelegd dat ik iets anders wilde. Nou dat ging niet zomaar, moest echt dat drankje extra bestellen. Dus maar gedaan Rod mocht naast zijn koude Raspberry Chai ook mijn jasmijn melk opdrinken.... Beehhh! Maar Rod zei...."het is heerlijk". Zodra we weer gingen wandelen sloeg de hitte weer toe dus maar snel afkoelen in een grote mall die we tegen kwamen. Deze waren we in Vietnam nog niet tegen gekomen daaraan zag je dat je nu echt in een grote stad was. Weer richting het hotel om daar ergens te lunchen. Het is trouwens niet normaal hoeveel scooters hier rijden en allemaal kriskras door elkaar. En gewoon met z'n 10en naast elkaar en in groepen van 50 bij een stoplicht (die helemaal geen nut hebben) Oversteken is dan ook met gevaar voor eigen leven. Hand opsteken, ogen dicht en gaan... Op hoop van zegen.. en .... je moet heel vaak oversteken!!!! Maar we hebben het overleefd! Naast het hotel zat ook weer zo'n Ban Mhi tentje met ieniemienie krukjes Hahahaha. Ze zitten hier echt op van die hele kleine krukjes.... daarom kunnen ze volgens Rod ook zo goed op hun hurken zitten....Whahahahaha! Nog naar het postkantoor gelopen, was een bezienswaardigheid. Was idd wel mooi om te zien. Er tegenover was de Vietnamese Notre Dame maar die stond net als in Parijs helemaal in de stijgers... al jaren volgens de mensen hier. Tegen 5en naar Landmark 81 waar we via het hotel naar boven konden naar Skybar "Blank Lounge 75" om een drankje te doen op hoogte! Hele mooie ingewikkelde cocktails, maar heerlijk. Lekker gelounged en later naar een restaurant gegaan genaamd Quan Bui, ergens in een afgelegen straatje waar je 's-avonds nog niet dood gevonden wilde worden. Maar ook weer een heel mooi restaurant, gezellig en lekker. Voldaan terug naar het hotel want morgen stonden de Cu Chi tunnels op de agenda. Heel benieuwd! Eenmaal in de bus met een drukke, maar gezellige tourguide. Merkte we al snel dat er iets mis ging.... hij miste 2 mensen. Bellen en nog eens bellen, nog eens langs het hotel. Niemand te zien. Half uur later nog steeds in Ho Chi Minh kwam het verlossende telefoontje, ze waren gewoon meegenomen door een andere tourguide voor een andere toertje... whahahaha! Onze guide was not amused.... maar binnen 5min waren onze laatste 2 van de groep aanwezig. Helemaal oververhit en "Sorry, Sorry, they just took us!" Eenmaal onderweg maakte onze guide er een soort one man show van. Ik haakte al snel af want zijn Engels was vermoeiend om te volgen... maar Rod wist het gelukkig allemaal goed te vertellen met een bestraffend " luister je dan helemaal niet?" ..... "niet echt" zei ze glimlachend.... Hihi. Bij de Cu Chi tunnels werd het interessant, eerst een film met de geschiedenis van hoe de tunnels zijn ontstaan en het hoe ze de Amerikanen het op die manier bijna onmogelijk maakte ze te vinden. Ze leefden ook in de tunnels heel heftig. Nog in een tunnelgat gegaan met de houten deksel erop. Het lukte mij net.... mijn voorgevel(hahaha) zat een beetje in de weg maar met wat wurmen lukte het wel. Bij Rod ging het lastiger want zijn schouders waren te breed... My hunk<3!!!..... de tunnels bestonden uit 3 lagen diep onder de grond, bovenste combat, 2de wonen en 3de opslag, hospital en vlucht routes via de rivieren. Om de 20mrt veranderde ze van richting. Zigzagend onder de grond. We mochten proberen 120 meter door zo'n tunnel te lopen, kruipen. Om de 20mtr kon je er uit als je wilde, want het was best pittig! Rod ging al snel op handen en knieën kruipen.... fijn met een korte broek.... na 40 mtr dacht hij waarom doe ik dit en ging eruit. Ga je mee "nee, ik ga door" gedeelte voorover gebogen lopend en op handen en knieën kruipend. Ik hoorde op een gegeven moment iemand zeggen "Ze hebben hier zelfs in gewoond, dus het moet ons lukken!" Idd! Ik ging ook nog verkeerd, maar kwam ik snel achter. De hele groep in z'n achteruit, oeps! Oververhit kwamen we eruit. Rod leuk foto's maken..... Je kan je niet voorstellen dat ze er mensen gewoond hebben! Het volgende op het programma waren alle lugubere boobytraps die gebruikt werden tegen de Amerikanen. Echt vreselijk. Maar ze vochten tegen een hele sterke tegenstander, die ook nog dorpen met vrouwen en kinderen in de brand staken en bombardeerde. Dus ze werden heel slim, vindingrijk en snel. Daarna werden we meegenomen naar de shooting range en hebben we geschoten met een AK 47. Dat hoefde niet, maar op een of andere manier vinden we dit leuk en zijn er allebei ook goed in...Na nog een drankje terug de bus in en naar het hotel, daar even bijkomen. We wilden 's-avonds niet echt ver van het hotel eten, aan de overkant was Moo Steak Restaurant. Daar hadden we wel zin in. Hele leuke inrichting met heerlijke stoelen en fantastische steaks....Lang geleden dat we ze zo lekker hebben gehad. Een een "stukje" Lopen.... hahaha voor mensen die niet van het hotel wilden gaan hebben we toch rete ver gelopen. We hadden gelezen dat er een straat was waar het 's-avonds gebeurde en niet te vergeten een Starbucks was. Het was net de Ramblas, gezellig druk. Een groepje skateboarders, een groepje hondenvrienden.... alle hondjes leken op kleine labradoodles. Allemaal muziek en karaoke. Veel te doen dus. Het eindigde bij de rivier, tenminste je moest eerst nog oversteken.....had ik al verteld dat het verkeer hier levensgevaarlijk is!!!! OMG!!! we kwamen gewoon niet aan de overkant..... nadat het eindelijk gelukt was, moesten we natuurlijk ook weer terug......whahahaha! Echt drama! Nu...neee...nu....neeeeee......ogen dicht rennen!!!! Terug bij het hotel waren we blij dat we weer een dag overleefd hadden in Ho Chi Minh!!!
Good night Saigon.
[userId] => 393736
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5092155
[countryId] => 201
[pictureCount] => 63
[visitorCount] => 42
[author] => Abby
[cityName] => Ho Chi Minhstad
[travelId] => 528569
[travelTitle] => Vietnam
[travelTitleSlugified] => vietnam
[dateDepart] => 2023-03-16
[dateReturn] => 2023-04-01
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Vietnam
[countryIsoCode] => vn
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/106/750_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/393/736_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => ho-chi-minh
)
[8] => stdClass Object
(
[username] => AbbyRodney
[datePublication] => 2023-03-27
[title] => Hoi An
[message] => Hoi An
Heerlijk geslapen even ontbijten.... Aziatisch georiënteerd en heel vaag! Gelukkig zat er een Starbucks om de hoek.... Door naar de airport we waren op tijd en konden zo doorlopen. Dit was toch ook wel relaxed, maar die trein moeten we echt nog een keer doen. Aangekomen in Hoi An hadden we een geweldig hotel met een grote kamer en balkon, 300mtr van het centrum. Even instaleren en het stadje in. 20 Indiërs op de gang, meiden tussen de 18 en 24. Wat een Herrie. Deuren slaan, schreeuwen tegen elkaar. Ik kijk Rod aan "Als dat vannacht zo is ga ik echt de gang op en trek hun aan hun haren hun kamers in!" Ik hoorde Rod denken, ik hoop zo dat ze stil zijn, want ze doet het echt!.... Hoi An was een super toeristisch en schattig stadje, maar ook heel gezellig..... spijt van een beetje veel terrasjes, HAHAHAHAHA! Je keek je ogen uit bij al die leuke gele huisjes en de verlichte bootjes op de rivier en de verlichte lampionnen langs de kade. 's-avonds op een dakterras(1ste verdieping Hihi) gegeten met uitzicht op het spektakel op straat. Nog even over de Nightmarket gelopen en uiteindelijk bij "The Shamrock" terecht gekomen... en nooit meer weggegaan! HAHAHA! Er speelde en hele leuke band, dat helpt ook niet mee om vroeg naar bed te willen....Van die groep meiden hebben we 's-nachts helemaal geen last gehad! Weet niet of dat kwam door de cocktails of dat ze gewoon rustig waren ;). De volgende dag stapten we een beetje duf naar buiten niet precies wetende wat we gingen doen en tada.... your cariot awaits.... kwam een soort golfkarretje voorrijden die vroeg wat we wilden doen. We don't know yet... hij kwam met wat opties en een daarvan had ik gelezen. Coconut Village voor een tochtje met de Coconut boot..... gemaakt van Bamboo. Ja leuk, wij daar naartoe en 25min later zaten we in een rond bootje met 1 roeister, een iets oudere dame. Maar niet voordat Rod probeerde af te dingen "Hahaha you are funny" you get a free beer...you happy me happy" we konden een biertje krijgen na afloop en dat werd voor mij een coconut! We gingen stroom opwaarts. Jeetje zei Rod..... dat ze dat in haar eentje doet.... hij had het nog niet gezegd of er werd mij een peddel in mijn handen gedrukt dat ik mee moest doen. Rod zat in het midden dus ik was de pineut. Maar niet voor lang want mijn redder(mijn liefje) in nood nam het over. Ze was ook heel grappig, overal foto, foto! Ze ging zelfs het water in met Rod z'n telefoon.... die ogen.. hahahaha! We hebben geroeid, gevist, naar dansende boten gekeken(van die jonge gasten die zo'n rond bootje heel hard lieten draaien, erin staand met een speciale techniek). Met keiharde muziek! Vreselijk toeristisch maar hysterisch!! Ook nog vissers hun net zien uitgooien. Al een hele gebeurtenis op zich. Vlak voor we terug waren zei ze " we are there" of iets dat er op leek. 2 of 3 keer. Volgens mij moet je nu tip geven, anders laat ze ons er nooit af... dat was de vorige keer ook al, of ze het dan niet mogen houden als je het pas bij het uitstappen geeft, geen idee maar lijkt me sterk. Terug naar het centrum langs een kleine zijde fabriek. Mooi, leuk, interessant maar we hadden trek! Rod had een leuk eettentje gezien, maar Sean was al onderweg naar een heel leuk
Eettentje volgens hem..... laat dat nou precies het restaurantje zijn dat Rod had gezien en inderdaad leuk en lekker! Na ons eten kan hij ons weer ophalen en begon onze 2de tour. Hij zei voor het eten hier eindigt de eerste tour kunnen jullie op je gemak eten en kom ik jullie straks weer ophalen. Slim en meedenkend van hem nu was ons tourtje 2uur goedkoper geworden.... whahahaha! Moeten we het eerste tourtje al betalen? " no no, but I take picture"... dusssss.... als we het op een lopen hadden gezet had hij zijn vriendjes op ons afgestuurd, hihi! 2de deel van de tour begon bij een pottenbakkerij. " no were not interested" Je zag hem denken, ik moet iets anders bedenken en hij heeft ons meegenomen naar 2 stranden..... daar begonnen de plannen voor onze volgende reis. What's new!!! Met daarna in iedere geval een aantal dagen het strand van Hoi An!
Terug bij het hotel even een dutje gedaan..... doen we wel heel veel deze reis..... weer lekker fris en fruitig de stad in. Op zoek naar een restaurantje en daarna een Starbucks. Rod had 's-middags en zaakje gezien met schoenen en dat gaat dan niet uit zijn hoofd en ik herken het als geen ander. Dus op zoek en gevonden. Allemaal gave schoenen 1 paar in 1 maat, maar als je morgen terug komt maken hebben ze het in jouw maat gemaakt.... uhhhhh! Zelf? ja, doen we zelf!.... ook voor onze volgende reis, haha! Weer een afzakkertje genomen in een pub met live muziek.... eentje dan.. pfff! De volgende dag laat in de middag gingen we vliegen naar Ho Chi Minh, dus we hadden nog de hele ochtend die hebben we benut om wat historische sightseeings te doen en naar de centrale markt te gaan. Zo gaaf al die kleuren en geuren. Met de scooter langs de kraampjes om de boodschappen te doen is daar heel normaal, je werd zo van de sokken gereden. Voldaan weer terug naar het hotel en op naar de airport. (Saigon zoals de locals het nog steeds noemen). Here we come!
[userId] => 393736
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5092153
[countryId] => 201
[pictureCount] => 78
[visitorCount] => 40
[author] => Abby
[cityName] => Hoi An
[travelId] => 528569
[travelTitle] => Vietnam
[travelTitleSlugified] => vietnam
[dateDepart] => 2023-03-16
[dateReturn] => 2023-04-01
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Vietnam
[countryIsoCode] => vn
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/106/679_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/393/736_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => hoi-an
)
[9] => stdClass Object
(
[username] => AbbyRodney
[datePublication] => 2023-03-23
[title] => Halong Bay en de trein die al vertrokken was
[message] => Dinsdag 22mrt
Weer vroeg uit de veren. Onze receptionist die ook in het hotel woonde en volgens ons ook de eigenaar was had meegedacht en 's-avonds al gevraagd wat we voor ontbijt wilden, daardoor konden we meteen aanvallen en waren we op tijd klaar voor de reis naar Cát Bà(in de buurt van Halong Bay) we werden met z'n 2en in een bus voor 32 personen gezet en reden meteen weg.... . "You're the only passengers "Okeeeee! Lekker rustig! Onderweg regende het, we konden alleen maar hopen dat het opklaarde voordat we daar waren...bij de Ferry was het passen en meten om alles naast elkaar en erop te krijgen. We konden ons nog net de bus uit wurmen om even een frisse natte neus te halen. Het weer was in de tussentijd jammer genoeg niet opgeknapt. Bij aankomst bij de haven bleek dat we niet de enige waren die meegingen. We waren met 20 mensen. 2 Franse, 2 Belgen, 2 Australiërs en 12 Duitsers... de cabines op de boot waren mooi en verrassend ruim. Na een voorstel ronde en een werkelijk voortreffelijke lunch gingen we kanoën. Rod... "we doen rustig aan, het is geen wedstrijd"..." jaja".... na veel gekibbel over wie wat aangeeft en wie het beter weet (mensen die ons een beetje kennen snappen wat ik bedoel... hahahaha!) Kregen we de slag te pakken. Het was bewolkt en een beetje druilerig, maar de omgeving was prachtig en het Karstgebergte in de nevel had iets heel mystieks en magisch! Op een gegeven moment moesten we een lage natuurlijke tunnel door kanoën en werden we omringt door de bergen. Fantastisch!!! Volgens de mythe is dit gebergte ontstaan omdat de bevolking werd aangevallen door de vijanden (Chinezen). Dit zagen de draken en deze gingen de oorspronkelijke bevolking helpen door grote rotsblokken op de tegenstander te gooien... et voilà!... Maar volgens de gids was het meest geloofwaardige verhaal dat het eeuwen geleden is ontstaan door aardbevingen. Je zag de breuklijnen ook in de bergen. Dus ik.... heel teleurgesteld "So you don't believe in dragons?" Hij keek me aan zo van seriously? WHahahahahhaha! Ok now we go back. Ik was ondertussen al redelijk afgeknoedeld, maar als je heen gaat moet je ook terug.. we hadden de slag goed te pakken. Op een gegeven moment toen we er bijna waren voelde ik fanatisme op de "achterbank". Dus ik "wat doe je?" "Kijk die 2 Duitsers rechts" als we door peddelen winnen we!".... "??!?!? Het was toch geen wedstrijd?" Dus ik kijk naar rechts op dat moment kijken zij naar ons en.... game on!!! Gewoon gaan, was ons bijna gelukt! Zij waren net iets eerder, maar omdat wij ergens anders moesten aanleggen konden we nog steeds als eerste de kano uit... ware het niet dat het voorste gedeelte van de boot onder de vlonder schoot en vast kwam te zitten.... Shit, shit, shit!!! OMG, met dit soort dingen worden we altijd bloedfanatiek! Je zou denken dat dat op een gegeven moment wel klaar is ... not!!! We hebben onze nederlaag waardig gedragen. Zijn toch altijd de Duitsers die winnen..... al vonden ze zelf dat dat de laatste jaren niet meer klopte.... en zeker niet met schaatsen. Was een leuk tochtje, al lag ik er helemaal af. Haha! Of we nog wilde zwemmen? Nee, lekker even relaxen op de boot. Voor het diner kregen we geleerd hoe je Vietnamese springrolls moest maken en moesten natuurlijk ook zelf opeten. Was makkelijk te maken en lekker. Het diner was ook weer geweldig! 's-avonds nog even iets drinken op het dek, het drisselde nog een beetje, maar dat maakte niemand wat uit. Morgen om half 6 is de sunrise dus wekker zetten. Volgens de meeste van de groep zou het de volgende dag namelijk mooi weer zijn. Rod en ik hadden er een hard hoofd in. Maar voor de zekerheid toch maar de wekker gezet. Werden we om 6 uur wakker.... had ik vergeten de wekker te activeren. We keken snel naar buiten, oh gelukkig nog steeds bewolkt. Raar dat we daar dan blij om zijn.... Het was wel opgeklaard en de bergen waren veel beter te zien. Snel naar het dek! We waren omringt door prachtige bergen die uit het niets uit het water leken op te duiken! Na het ontbijt gingen we op het eiland Cat Ba naar een dorpje fietsen. Ik mocht lekker bij de guide op de scooter.... het kanoën had er te veel ingehakt en er waren heuvels... voor mij een relaxed tourtje! De andere hebben zich suf gefietst!! Ook niet raar want blijkbaar ging de wedstrijd tussen Nederland en Duitsland gewoon door volgens Rod dan! Het was een klim van ongeveer 8% en Rod kwam als eerste boven al schreeuwend YEAH!!! Mathieu van der Poel!!! YES!!! DIE NEDERLANDE NUMMER EINS!!!.... op z'n beste Duits.... zo BAM! tik uitgedeeld volgens Rod Hahahaha! Was namelijk dezelfde jongen als de dag ervoor. Terug op de boot nog wat rondvaren en van de omgeving kunnen genieten veel drijvende dorpjes/huisjes van vissers families. De zon begon toch een beetje door de wolken te branden, dus lekker op het dek op de bedjes gelegen. Tijd voor lunch, die zag er weer verrukkelijk uit! Na de lunch werden we met z'n allen in een busje gepropt om terug te gaan naar Hanoi. Yeah! Vanavond met de nachttrein naar Hue. Maar we hadden nog 5 uurtjes te overbruggen dus spullen bij ons hotel waar we de eerste 2 nachten waren achtergelaten.. ze waren zo lief om dat toe te staan. Dus wij een beetje rondgelopen, uitgebreid gegeten, Starbucks gedaan. We moesten bij een hotel inchecken voor de trein. Laten we een beetje op tijd gaan. Kunnen daar toch wel in de lobby wachten. Komen wij aan. Hallo, wij willen inchecken voor de trein naar Hue, maar ik wilde vragen of we dit konden veranderen naar Da Nang. Even stil. Wat onze namen waren. "De trein is al weg" WAT!!!! "Ze hebben sinds kort een ander schema" WAT!!!"Hij is 20min geleden vertrokken, we waren op jullie aan het wachten" WAT!!! "Er is een email naar jullie gestuurd" WAT!!! Ik.. nee nee! nee nee!... Rod woest en keek mij aan. Ik snel zoeken in mijn email terwijl ik dit deed begon Rod een hele tirade tegen de reseptioniste "What are you telling me...The train already left...@#€[e-38]
[userId] => 393736
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5092152
[countryId] => 201
[pictureCount] => 64
[visitorCount] => 49
[author] => Abby
[cityName] => Hạ Long
[travelId] => 528569
[travelTitle] => Vietnam
[travelTitleSlugified] => vietnam
[dateDepart] => 2023-03-16
[dateReturn] => 2023-04-01
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Vietnam
[countryIsoCode] => vn
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/106/526_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/393/736_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => halong-bay-en-de-trein-die-al-vertrokken-was
)
[10] => stdClass Object
(
[username] => AbbyRodney
[datePublication] => 2023-03-21
[title] => Ninh Binh
[message] => Maandag 21mrt
Weer vroeg uit de veren om naar Ninh Binh te gaan, mooi gebied met de bekende karstgebergte (van die puntige bergen die uit het niets uit de grond schieten). Afscheid genomen van Lily onze lieve receptioniste. We werden op de toer vergezeld door 2 Belgen, 2 Indiërs en 9 polen. Eerst een stukje rijden. Was wat verwarring over waar ze ons aan het eind van de dag naar toe zouden brengen, omdat ze aan het eind van de dag terug gingen naar Hanoi. "Uhhhh not us, we are staying in Ninh Binh." "Are you sure?" "Duhhh Yes!"..... toch maar even checken. En gelukkig had ik gelijk.... je zou het niet denken, maar ik vergis me ook wel eens...Hahahha!
Er werd ons verteld dat we eerst gingen fietsen ... toen werd ik al een beetje zenuwachtig en daarna naar een uitkijk post boven in de bergen. Om daar te komen moesten we 500 treden omhoog..... we keken elkaar aan. Ik zei tegen Rod het fietsen ga ik wel proberen, maar die trappen gaat niet lukken. Hij knikte alleen maar. Dit zijn jammer genoeg de overblijfselen van de Covid dik 2 jaar geleden. Of dat ooit nog veranderd betwijfel ik, maar we blijven gewoon proberen. Aangekomen op bestemming moesten we een fiets uitzoeken. Ze zagen er niet uit maar trapte verbazend lekker. Het was voornamelijk vlak dus ik heb het vol kunnen houden op een inieminie heuveltje na, daar moest ik dan ook meteen afstappen. We kregen koningstempels te zien, niet te verwarren met boeddhistische tempels.... al leken ze daar verdacht veel op en wat van de omgeving. Prachtig! Waar je keek staken puntige bergen de lucht in. Gaaf om te zien! Na de lunch gingen we naar de Mua Caves met de 500 treden. Vanaf een afstand zagen we de trap tegen de berg omhoog al! Rod ging samen met de groep naar boven. Ik bleef beneden rondstruinen want er was genoeg te zien. Halverwege hun tocht naar boven belde Rod mij al hijgend en puffend om te zeggen dat ik al naar de grot kon gaan die beneden was. En dat het maar goed was dat ik het niet had geprobeerd, arme jongen... Helemaal boven heeft Rod met mij gefacetimed via WhatsApp en heb ik nog even van het uitzicht kunnen genieten. Zo mooi! Ik ben de grot gaan bezichtigen en later kwam de groep mijn kant op. En door!!! Volgende punt op de agenda.... roeien op de rivier tussen de rijstvelden en karstgebergte door. Met roeien bedoel ik dat we werden geroeid, hahaha! Onze roeister was een lief vrouwtje. "Hi" "hello" "Were you from" "The Netherlands... Holland" "Ahhhh"...geen idee.... zij aan het roeien, op een gegeven moment kijk ik om me heen..... heel veel bootjes... (was verder niet toeristisch of zo Hahahaha!) Waren ze allemaal met hun voeten aan het roeien! Zo raar je hoofd registreert iets maar weet in eerste instantie niet wat! "Rod Rod, kijk hoe ze roeien!!!!" .. had die natuurlijk allang gezien, maar waarschijnlijk vond hij het normaal... grinnik! "Kijk kijk, ze kunnen zelf de peddels draaien!"... "Oh ja!"... hij was toch een beetje onder de indruk.... Was een mooi tripje, door grotten met stalactieten. Na het roeien toch weer foto's laten aansmeren, pfff! Is altijd hetzelfde.... maar we hebben ons nog geen Vietnamese hoedjes laten aansmeren, goed hé! Er stond een privé auto op ons te wachten om ons naar het hotel in Ninh Binh te brengen. Was nog een hele onderneming om ons hotel te vinden. Volgens Google reed hij er steeds voorbij. Op een gegeven moment wilde hij ons uit de auto zetten... "Google says it is here" "Do you see a hotel?" "No" "So, ask the people on the street" ik bedoel wij spreken geen Vietnamees.... uiteindelijk bleek dat er een steegje was waar we in moesten. Hij vertikte het in terug te rijden, dus het laatste stukje maar gelopen, was gelukkig niet ver meer. Het hotel was klein, maar heel mooi. We hadden een upgrade gekregen, wat betekenen dat we 6 trappen op moesten.... Rod zijn benen waren nog zwaar van de 500 steps.... "OMG mijn benen willen dit toch niet!" Hahaha! Had echt wel medelijden met hem!!! Maar was de moeite waard want de kamer was prachtig. Even lekker uitrusten voor we gingen eten. Moesten opletten dat we niet in slaap vielen... De meneer van de receptie had ons 2 leuke lekkere opties gegeven om te eten. Ancient street, zag er heel gaaf uit met veel gekleurde pionnen en verlichte pagodes/tempels. Alleen was er voornamelijk Phò te eten, dat is een soort noodle soep met de nadruk op soep (bouillonwater) en daar zijn we niet zo van gecharmeerd op een of andere manier. Teveel water bij het eten denk ik......Whoehahaha!
Terug gelopen op zoek naar het ander eettentje. Zou dit het zijn.... dit ziet er niet uit, weer van die hele geplukte kippen uitgestald... Nope... next. We zijn nog ergens gaan zitten keken op de kaart vraagt Rod zit er geen Kentucky in de buurt. Ik kijken en ja hoor paar honderd meter verder op. "We changed our minds, bye bye!" Buiten draai ik me nog een keer om en zie vanuit mijn ooghoek de naam van het restaurantje staan wat de receptionist bedoelde. Dat tentje bedoelde hij! Zag er idd prima uit met een hele uitgebreide kaart. Gelukkig want er werd iemand Chagrijnig... and it wasn't me!....
Echt heerlijk gegeten! Was een goeie aanrader! Terug op de kamer, kom we gaan de eerste blog erop zetten. Rod zei is goed maar dan moet je eerst de foto's uitzoeken..... was nog niet zo makkelijk tot 2x toe viel de telefoon uit mijn handen omdat ik in slaap viel :0 HAHAHAHAHA! Rod lachte zich helemaal suf! Afijn uiteindelijk gelukt, ik meteen in diepe slaap. Wordt ik ruw gewekt.... je Ipad maakt herrie! Hoe moet dat kloteding uit. Verdwaasd als ik was met hartkloppingen van het ruw wakker worden heb ik op allerlei knopjes gedrukt, zal wel goed zijn....nu maar hopen dat ik de wekker niet hem uitgezet.... proberen verder te slapen maar dat lukte natuurlijk niet meer...%@[e-38]#[e-38]€*€@_×..... bedankt schat!
[userId] => 393736
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5092151
[countryId] => 201
[pictureCount] => 62
[visitorCount] => 38
[author] => Abby
[cityName] => Ninh Bình
[travelId] => 528569
[travelTitle] => Vietnam
[travelTitleSlugified] => vietnam
[dateDepart] => 2023-03-16
[dateReturn] => 2023-04-01
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Vietnam
[countryIsoCode] => vn
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/106/461_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/393/736_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => ninh-binh
)
[11] => stdClass Object
(
[username] => AbbyRodney
[datePublication] => 2023-03-20
[title] => Hanoi
[message] => Vandaag 16 maart vertrekken we naar Bangkok om na een nachtje door te gaan naar Vietnam. Nooit eerder geweest dus we hebben er zin in. Na een pittige periode van mijn Senior Purser cursus en drukte op Rod zijn werk even weer genieten van hele andere dingen! We gaan een kleine cruise maken bij Halong Bay, daarna de nachttrein nemen van Hanoi naar Hue en de Chu Chi tunnels in bij Ho Chi Minh Leuke avonturen dus weer!!! Aan boord van onze vlucht kende ik de meeste van de Crew, heel gezellig. Was wel een lange vlucht met weinig slaap....zzzz... aangekomen in BKK moesten we nog een half uurtje met de taxi naar ons hotel.... Dat werden 2 uren pfff hahaha nu werd de tijd daardoor om later te gaan slapen ons wel makkelijk gemaakt. Het hotel was heel relaxed en schoon en 's-ochtends wilden we het bed inpakken en mee naar huis nemen! Hahaha, echt heerlijk!
Nadat we waren aangekomen zijn we meteen de straat opgegaan om te eten en iets voor de volgende ochtend te halen. We moesten weer om 4uur op.... heel goed geregeld Abs.... Not! Maar na wat rondgewandeld te hebben uiteindelijk bij de Pizzahut, jaja echt! gegeten. Nu was deze Aziatisch georiënteerd dus nee geen pizza gegeten. Terug in het hotel deed Rod het licht uit en ik heb hem niet eens in bed horen stappen, ha!
Zaterdag
Pfff was vroeg maar alles liep soepel. Relaxte vlucht, altijd leuk om te zien hoe andere maatschappijen het doen. In het hotel konden we wij niet inchecken,we waren veel te vroeg. We konden onze rugzakken achter laten en zijn iets gaan eten. Er was een soort cruiseschip nagebouwd met op iedere verdieping een terras met een restaurant. Dat ziet er gaaf uit, kom eten..... het was 11 uur "ohhh nooo, not time voor lunch yet" ...:(@@%#[e-38]@%!%...Als je trek hebt wil je dat niet horen.... weet nog niet of we Vietnam leuk vinden...! Gelukkig was om de hoek een restaurant met een grote verrassing. Wat voor een soort eten wilt u? Lokaal! Ok, de lift in 4de verdieping een heel leuk eettentje met een beter uitzicht op het meertje dan op de loveboat!!! Terug in het hotel hadden we om de tijd te overbruggen een massage geregeld.... verder niet decadent maar gewoon lekker. Bij de massage zat er binnen 2 tellen een vrouw op mijn rug. En ook bij Rod. Uhhh, whahaha! 2 tiny vrouwtjes met een kracht in die handen waar je U tegen zegt. Heerlijk! Eindelijk naar de kamer. We hadden een kamer met balkon... in het drukste gezelligste, gedeelte van de stad.... Wat een p....herrie was dat. Gelukkig waren we heel moe van de jetlag! Eind van de middag gingen we naar Train street. We namen een Cyclo(fiets met stoeltjes voorop) met man 2x onze leeftijd en maar een 1/4 van ons gewicht Hij werd zowat door ons gelanceerd toen we gingen zitten, Hilarisch! Maar we betaalden hem de volle mep dus hij vond het prima. Met gevaar voor ieders leven gingen we op pad. Man, man, man, wat een zooitje is het verkeer daar.....maar op een of andere manier gaat het altijd goed. Trainstreet is een smal straatje waar de trein bijna de huizen raakte. Jammer genoeg reed de trein er niet meer, maar om rails bijna door de huizen te zien lopen is heeeeel apart. Rod had bij Erica op reis gezien dat je hier Eggcoffee moest proberen. Dus op zoek naar een tentje die dit verkocht..... waren er gelukkig heel veel ;) we kwamen uit bij een hipster tentje. Leuke vlotte gasten. Nieuwe ervaring Eggcoffee, iets met eieren gecondenseerde melk dit opkloppen tot schuim en op de koffie. Lijkt op een cappuccino maar dan anders. Tijdens het wachten op een bankje voor het tentje kwam er een vrouw met lokale lekkernij langs. Soort deegballen met suiker. Nee, dank je, nee echt! Waar het dan fout gaat weet ik niet maar voor we het wisten was Rod aan het betalen. Op dat moment komt een van de eigenaren met onze Eggcoffe. Hij zegt in het Engels tegen ons " what are you paying for that?" Toen hij het hoorde vertelde hij de dame iets wat wij niet verstonden. Rod moest 50 betalen van haar en die man zei "no 20, not more!" Vrouwtje droop af, wij een hap in de ballen nemen... Gatver! Een vettige deegbal! Weer een les geleerd! Toch wat scherper blijven met een jetlag!
De Eggcoffee was heerlijk, maar heftig.we hoefden voorlopig niet te eten. Nog lekker rondgestuind, toch maar iets eten.
Streedfood proberen, neergestreken bij een tentje waar het druk was. Dan is het vast goed! Maar toch maar niet, we zagen wat mensen op hun tafel kregen..groot bord met witte noedels, groot boord met ongekookte groente en een grote kom met soort soep met vage vlees ballen.... Rod kijkt me aan zo van dit eet ik niet, ik ook niet! Opgestaan, doei! Stukje verder zagen we een restaurant wat er sjiek uitzag, maar heel leuk, lekker en betaalbaar was. Verder zijn we geen luxe poezen hoor.... hahahaha!
Aan de wandel, komt er een vrouw op ons af met zo'n stok over haar schouder aan de uiteinden fruit zodat het in evenwicht blijft.. Zegt ze "very heavy you try" voor ik het wist had ik dat ding op mijn schouder en een Vietnamese hoed op. Tegen Rod "Take picture" oh nice! "Now you try" ik foto van Rod maken met haar erbij. Zegt ze "here for you" zakje fruit. Ik nog heel dom "oh thank you" "200VND"...." Wait what?"...ik kijk Rod aan en schiet in de lach, Rod heeft nog het besef om af te dingen en ze loopt lachend weg. Wij keihard lachen, ik zeg je wordt genaaid waar je bij staat. Grootste lol met z'n 2en.
Nog een rondje markt gelopen en naar ons bedje. Maar slapen lukte niet, was zo'n herrie buiten. Omdat het weekend was werd er steeds gezegd.
Zondag
Volgende ochtend ontbijt in het hotel. Dat was prima alleen de jongeman in de bediening hadden we alle 2 binnen 5 min al ontslagen. Hij kon maar 1 ding tegelijk, werd ook geïrriteerd als je 2 dingen in 1 zin vroeg..... die kop van Rod!.... Maar uiteindelijk gekregen wat we graag wilden.
Vroeg op pad, eerst naar de oude gevangenis uit de Franse koloniale tijd. Pittige verhalen. Echt wel indrukwekkend als je daar dan rondloopt. Verder wandelen naar een tempel. Zou heel mooi zijn met allemaal mooie kleuren..... die was jammer genoeg dus dicht.... Het was zondag!...
We waren alweer een tijdje onderweg dus maar even lunchen. Ik had een leuk eettentje gezien op internet. Bha Mi 25. De foto's zagen er lekker uit. Broodjes of te wel pistoletjes(de Franse invloed is echt nog wel aanwezig) met aziatische inslag. Mensen staan hier echt in de rij, dus wij ook. Was dan ook echt verrukkelijk! Rustig terug naar het hotel en even onze ogen dicht, want we komen echt slaap tekort. Wakker worden en door naar de massage. Was gisteren zo lekker dus nog maar een keer en hop binnen 2min zaten ze weer op onze rug. Weer helemaal lening en buigzaam.... voor zolang dat duurde de straat weer op. Als je naar buiten loopt kom je meteen weer in een heksenketel van herrie en drukte. Je denkt echt OMG, maar het heeft ook wel weer iets. We hadden voor de zekerheid gereserveerd bij een van de bekendere restaurantjes, gelukkig maar, want het was een klein gezellig bistrootje. En erg in trek. We werden naar onze tafel gebracht. Er werd gezegd dit is jullie menu "you only have to pay for the drinks".... Uhhhh! Dat is lekker, toch maar gezegd dat dit niet voor ons was.... we zijn daarna nog even over de markt gestruind en als afsluiter van Hanoi bij een skybar een G[e-38]T genomen...of 2.. Morgen op naar een volgend avontuur.
Hanoi wat was je leuk, maar wat was je druk!!!
[userId] => 393736
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5092150
[countryId] => 201
[pictureCount] => 36
[visitorCount] => 60
[author] => Abby
[cityName] => Hanoi
[travelId] => 528569
[travelTitle] => Vietnam
[travelTitleSlugified] => vietnam
[dateDepart] => 2023-03-16
[dateReturn] => 2023-04-01
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Vietnam
[countryIsoCode] => vn
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/106/398_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/393/736_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => hanoi
)
[12] => stdClass Object
(
[username] => karinendiane
[datePublication] => 2023-04-05
[title] => Van Hue naar Hoi An
[message] => Dag 18
Ook ik was helaas de pechvogel met een voedselvergiftiging en het was een kort nachtje zeg maar. Moest wel snel opknappen want vandaag stond een lange dag op het programma en gingen we met the family riders op de motor van Hue naar Hoi An. De naam zegt het al...alle drivers horen bij 1 familie. Even was er de vrees dat de reistassen niet mee konden maar ze frommelen alles achterop de motor en op de tank en tussen de benen staan backpacks. [e-1f648]
Eerst gingen we naar een kleine waterval waar we konden zwemmen. Wij hebben het bij pootjebaden gehouden. Was wel even een verfrissende afkoeling want het is nu elke dag behoorlijk warm. Zitten in centraal Vietnam en in het zuiden is t nog warmer.
Vervolgens doorgereden naar een goed seafood restaurant waar Karin heerlijk gegeten heeft. Ze zetten eten op tafel alsof je met zn 20en bent en al een paar weken niet gegeten hebt. Ik heb het nog even bij een kaal wit broodje gehouden om mn maag nog wat rust te geven.
Via de Hoi van Pass verder gereden. Dit zou het hoogtepunt moeten zijn maar wij hebben de Hi Giang Loop al gereden en dan is dit wel overgewaardeerd. Hadden een paar mooie uitkijkpunten en zicht op de zee en een paar mooie stranden. Vietnam heeft ook mooie stranden. ( morgen dagje relaxen op het strand ). En alles is weer groen hier.
Het was al best wel laat maar we gingen nog even Marble Mountains bezoeken. We reden door Dang Na en dat is een mega grote moderne stad. Even buiten de stad vind je 1000en beelden die buiten staan. Mega groot en ook mega zwaar. Hoe krijg je die in je tuin [e-1f914]. Bijna alles is op het boeddhisme georïenteerd. Voor het eerst deze vakantie zagen we weer de ons bekende boeddha's die we o.a in Thailand veel gezien hebben.
Marble Mountains is een cluster van vijf heuvels van marmer en kalksteen. Ze vertegenwoordigen de 5 elementen en hebben allemaal een andere naam. Gelukkig konden we met een lift naar boven. Eenmaal boven verbaasden we ons wat er allemaal te zien was. Een soort van park met allemaal grotten, pagoda's, boeddha beelden die uit het steen gehouwen waren enz. Wel mooi om te zien. Inmiddels was de energie wel een beetje op en waren we gelukkig dichtbij Hoi An. Dat is DE stad van de kleermakers en je kan hier heel goedkoop iets laten maken. Heel toevallig is het morgen volle maan en is er een lantaren/lampionnen festival en dat wisten we niet maar leuk om morgen mee te maken. Ook lekker even genieten van een dagje strand [e-1f60e][e-1f3d6][e-1f379]
Dag 19
Heerlijk een relax stranddagje tussendoor. Na het late ontbijt de fietsen gepakt en in 20 minuten naar het An Bang strand gefietst. Ineens ben je dan toch in een andere wereld. Het strand zou in ieder land kunnen liggen. Het was goed warm maar met een stevige wind was het goed uit te houden. Laat in de middag doorgefietst naar het centrum waar het lantern festival werd gehouden. Dat is 1x per maand en heeft met de volle maan te maken dus steeds op een andere datum. In ieder geval trekt het een hoop publiek aan maar alles is verkeersvrij gelukkig! Nadat de zon onder was gegaan, zag je heel veel bootjes op de rivier met allemaal gekleurde lampionnen. En je kon een kartonnen bootje met een kaarsje in de rivier zetten en een wens doen. Ook in de straten hangen veel lampionnen met vrolijke kleuren. Sowieso is Hoi An een stad met een heel leuk centrum en een tof strand dus wij snappen wel dat mensen hier langer verblijven.
Wij hebben morgen wederom een fietstour en dat gaat vast weer leuke dingen brengen [e-1f6b2][e-1f31e]
Dag 20
Vroeg op en met een taxi naar de touroperator voor de fietstoer. Inmiddels was het al 30 graden en liep het zweet van ons af zonder 1 meter getrapt te hebben...lang leve de vochtigheid in Azië.
Op pad met Mark en Sonja uit Engeland en waar je ook bent je gaat het altijd hebben over hoe dingen in hun land of ons land geregeld zijn bijv qua ziektekosten, studiekosten, belastingen enz.
Met een boot eerst stuk gevaren en we werden gedropt op een eiland waar alles een beetje terug in de tijd ging. Heel veel is gewoon ouderwets handwerk en zij kennen de luxe van een machine niet. Als je iets wilt koken of bakken dan gaje hout of rijst verbranden zodat je een vuurtje hebt.
De 1e stop was bij een vrouw die elke dag vanaf 02.00 uur noodles en rijstecrackers maakt. Hard werken voor weinig en dat gaat ook naar de locale markt. Een rijstecracker geprobeerd en die waren erg lekker.
Onze gids was een leuke meid van 28 die goed Engels sprak. Zij had vooruit gedacht en flessen water ingevroren dus de hele dag kregen we gekoeld water [e-1f44d] en dat was hard nodig. Vervolgens naar een echtpaar van in de 70 jaar die zelf matjes weven. Zij kopen het gekleurde "riet". Ergens anders hadden wij al gezien van welke plant dat is en her en der ligt het ook te drogen. Zij slapen dus op deze matjes. Zij kennen geen matrassen. Matje is denk ik 3 mm dik [e-1f633].Onze gids slaapt ook niet op een matras en als zij dat wel 1 nacht doet als zij ergens anders is, heeft zij rugpijn [e-1f648].
Via de rijstvelden, maisvelden en pindavelden kwamen we uit bij iemand die zelf rijstewijn oftewel happy water maakt. Is maar 60% alcohol dus valt best mee. Dat kregen wij in het noorden bij het eten pffff. Die jongelui gooien dat in 1 teug naar binnen.
We hadden een heerlijke lunch met de beste gemarineerde kip die wij deze reis hebben gegeten en uiteraard geserveerd met rijst. [e-1f92a]
Soms was het een uitdaging om over de "paden" te fietsen...heel erg bumpy!! Wij hebben het thuis goed voor elkaar met onze fietspaden.
De zon scheen hard dus smeren, drinken, smeren en drinken. Op weg naar sexy lady. Zou dat een beeld of iets zijn? Nee hoor, dat betrof een vrouwtje van 71 die zo gek als een deur was haha. We kregen uitleg over de ronde, van bamboo gemaakte, bootjes waar ze mee gaan vissen. Speciale manier van peddelen in dat ding. Voor haar uiteraard niet en als een jonge hinde sprong zij in de boot en draaide zij ermee rond...wat een figuur zeg. Wij mochten het ook proberen maar wij hadden geen droge kleding bij ons haha dus we hebben het bij kijken gehouden. Het einde van de dag naderde en toen reed onze gids lek [e-1f648] maar met hulp van Mark had zij binnen no time de binnenband verwisseld. Was een leuke dag maar door de warmte was de energie aan het einde wel op. Snel een crepe met banaan en nutella gegeten en terug naar de homestay. Morgenavond vliegen we naar Cambodja voor een weekje en gaan we daar o.a de vreselijke geschiedenis van dictator Pol Pot ervaren.
[userId] => 265308
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5092111
[countryId] => 201
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 97
[author] => Diane
[cityName] => Hoi An
[travelId] => 528515
[travelTitle] => 5 weken reizen door Vietnam en Cambodja
[travelTitleSlugified] => 5-weken-reizen-door-vietnam-en-cambodja
[dateDepart] => 2023-03-17
[dateReturn] => 2023-04-20
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Vietnam
[countryIsoCode] => vn
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/vietnam,hoi-an
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/265/308_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => van-hue-naar-hoi-an
)
[13] => stdClass Object
(
[username] => robinenromee
[datePublication] => 2023-04-05
[title] => Goodbye Laos, Hello Vietnam!
[message] => Op naar Vietnam! Dat gaan we doen middels een tweedaagse onderneming door Noord Laos. Eerst de scooter inleveren 120 km verderop en vervolgens een bus naar onze slaapplek voordat we de volgende bus naar de grens kunnen nemen. Vroegop dus maar! Niet Robin-en-Romee-vroegop maar echt op tijd eruit. Het lukt en tevreden zetten we om 8.00 met een volle buik koers richting Muang Xay. De rit verloopt weer voorspoedig met een aantal stopjes langs dorpen waar het lijkt alsof we de eerste westeringlingen zijn. Allemaal enthousiaste en zwaaiende mensen. Echt communiceren is niet mogelijk maar een paar high fives en wat ballonnen uitdelen tijdens onze stopjes maken de rit weer één om niet te vergeten. Om 11.30 komen we al bij het busstation waar we kaartjes willen kopen voor de bus van 15.30 om vervolgens de scooter in te leveren en de grote tassen op te halen bij het hotel waar we ze hadden achtergelaten. Eenmaal bij de balie horen we dat de bus van 15.30 vandaag niet gaat. Oeps.. we kunnen nog die van 12.00 nemen. Robin maakt de snelste beslissing in 35 jaar: we gaan ervoor, opschieten! We racen terug naar het verhuurbedrijf (10 minuten voorbij) en zoeken daarna gehaast naar iemand die ons naar het hotel en daarna terug naar het busstation brengt. We vinden een heel traag TukTukje maar gaan ervoor. Bij het hotel heeft de receptie helaas geen sleutel van de kamer waar onze tassen liggen. De tijd tikt door. Gelukkig heeft een collega in het andere gebouw de sleutel. We slepen onze tassen uit het hok en manen de taximan vriendelijk om op te schieten met het busticket van 12.00 in de hand. Het is letterlijk en figuurlijk twee voor twaalf als we weer op de klok durven te kijken, maar nog geen busstation in zicht. Soms zijn er ook voordelen aan dat niet alles (of alles niet) in dit soort landen op tijd vertrekt. De bus staat er nog en blijkt voorloopig nog lang niet te vertrekken maar dat weten wij dan nog niet. Anderhalf uur later vertrekken we eindelijk in een volgepropt busje. Deze weg is, zoals verwacht, weer lekker slecht en we hobbelen alle kanten op. Opeens ook lichte paniek in de bus, en rook. Het komt onder de stoel vandaan. Gelukkig ziet Robin al snel dat het van de brandblusser komt maar voordat bij iedereen duidelijk is.. oke bus weer rustig. Zo rustig dat zo ongeveer iedereen in slaap valt, helaas inclusief chauffeur. Maar gelukkig komt er net een hele grote kuil waar we dwars doorheen rijden. Chauffeur weer enigszins bij de les. Het is nog maar 10 km en we houden de beste man maar wel even in de gaten.
De volgende dag weer vroeg op. De haan gaat op tijd af (eindelijk hebben we een keer profijt van dat beest). De laatste 100km van de trip. Verwachting: 5 uur inclusief grensovergang. Na 3000 bochten leren we "liefde is je laatste reisziektepilletje delen". Er wordt niet gekotst. Een ware overwinning. Uiteindelijk mag iedereen de grens over maar het was voor een aantal nog even spannend.. geen geldig visum, geen toegang met paspoort. Maar uiteindelijk kan de hele bus door.
In Vietnam kiezen we voor een langere stop in Hanoi. Na alle verplaatsingen hebben we even tijd nodig om een plan te maken voor dit land, alle spullen te wassen en gewoon even op een vaste plek te zijn. Voor het eerst in drie maanden wordt er weer eens tv gekeken en de wasmachine draait overuren. Verder doen we waar we goed in zijn, lekker eten dus. Hanoi is grauw, regenachtig en vol smog dus wat meer binnen zitten is ook even prima. Natuurlijk ontdekken we ook gewoon de stad met de bekende gevangenis (Maison Centrale / Hanoi Hilton), alle smalle steegjes in de buurt en culinaire tocht met broodjes Banh Mi en dampende kommen Pho.
Onze volgende bestemming is Ninh Binh, een prachtig landschap bekend om de rijstvelden en bergen. Het dorpje is druk met toeristen, maar zodra je op de fiets stapt en je een beetje van de gebaande paden gaat fiets je alleen door deze prachtige landschappen.
Ook het bekende Ha Long Bay staat op de lijst, maar dan met een cruise door het hopelijke iets rustigere Lan Ha Bay dat ernaast ligt. Maar zover is het nog niet, eerst nog even de rit er naartoe overleven bij deze gek waar we in het busje zitten die denkt dat hij in een soort racespel zit. Altijd leuk!
[userId] => 225955
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5092102
[countryId] => 201
[pictureCount] => 9
[visitorCount] => 189
[author] => Romee
[cityName] => Ninh Bình
[travelId] => 528269
[travelTitle] => De grootste reis
[travelTitleSlugified] => de-grootste-reis
[dateDepart] => 2022-12-30
[dateReturn] => 2024-01-15
[showDate] => yes
[goalId] => 1
[goalName] => Backpacken
[countryName] => Vietnam
[countryIsoCode] => vn
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/104/560_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/225/955_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => goodbye-laos-hello-vietnam
)
[14] => stdClass Object
(
[username] => karinendiane
[datePublication] => 2023-04-02
[title] => Grotten, tunnels en keizers
[message] => Dag 14
Vandaag was het een "grottendag" maar wat voor een grotten! Bizar mooi en wij hebben er al een hoop gezien op onze reizen.
De 1e die wij bezochten, was Paradise cave. Waarom ligt de ingang nooit op de "begane grond" [e-1f648]. Wederom een flinke klim omhoog maar dan heb je ook wat. Ook weer rond de 400 miljoen jaar oud maar pas ontdekt in 2005!! De grot is 31 km lang en de langste grot van Azië en wij mochten "maar" 1 km bezoeken. De rest is voor ervaren caveraars. ( noem je dat zo [e-1f60b] ). Niet normaal mooi. Bizar hoe dit zo heeft kunnen ontstaan. Elke keer waren we weer verbaasd. De foto's doen geen recht aan hoe mooi en bijzonder het was.
Daarna lekker lunchen en de rijst/noodles met van alles erbij verveelt nog niet.
Op weg naar de 2e cave genaamd Phong Nha cave. Dat is een cave waar dus de rivier doorheen loopt die helemaal naar Loas loopt. Om er te komen, hebben we eerst 20 min gevaren. De maisvelden zijn meer aanwezig dan de rijstvelden. Vervolgens met de roeiboot door de cave. Ook weer onwijs mooi. Anders dan de vorige en deze had meer kleuren. Halverwege uit de boot en wandelen en ondanks dat deze cave kleiner is, zagen we wel de grootte van de cave. Het blijft bijzonder om te bedenken dat dit miljoenen jaren gevormd is door water dat naar beneden sijpelt.
Stukkie terug met de boot en toen zat de dag er alweer op. De dagen vliegen voorbij en we hebben al zoveel gedaan en gezien. Gelukkig hebben we nog 3 weken. Op aanraden van de gids hebben we kip cashew gegeten bij Bamboo Sticks en het was inderdaad heel erg lekker. Morgen een relaxdagje en stukje op de fiets de omgeving bekijken [e-1f44d].
Dag 15
Vandaag niks op het programma dus laat ontbeten en makkie an gedaan. Er staan fietsen bij de homestay dus zadels omhoog,de banden opgepompt en we zien wel waar we uitkomen. Stuk gefietst langs de rivier, de rijstvelden, langs mooie begraafplaatsen en door de maisvelden. Her en der kopen ze hier een stuk land en wordt alvast hun eigen begraafplaats gemaakt. Later kan de hele familie erbij.
Het was bloedheet ook vandaag. Gevoelstemp rond de 36gr en als de zon er doorheen kwam, was t pas echt warm [e-1f648]. Onderweg water gekocht bij een heel oud vrouwtje. Verstond geen woord Engels want zelfs het woord water op zn Engels begreep ze niet. Dus de flessen zelf maar gepakt en geld gegeven en altijd afwachten wat je terugkrijgt. 30 cent voor 1.5 water...dus opgelicht zijn we niet [e-1f609]. In het centrum bijde "Coffee station" had Kaar een heerlijke coconut egg coffee. Als je in Vietnam bent en je houdt van koffie dan moet je hier een egg coffee nemen [e-1f44c].
Verder gefietst en geen idee waar we fietsten maar maakt niet uit want Google Map is onze grootste vriend hier. We zaten dus blijkbaar in een ecopark haha. Maar weer mooie omgeving met alleen maar groen. Heerlijk rustig ook tussen de buffels [e-1f402].
Op het moment dat je zadelpijn krijgt, moet je terug dus rest van de middag heerlijk gelezen en ontspannen. Onderweg bij een plaatselijke "apotheek" nog even creme gehaald tegen de jeuk van de muggenbulten. Praten geen Engels natuurlijk dus met Google translate kwamen we een heel eind. Moesten wel 1.40 euro afrekenen. Dat is ook het fijne aan Azië...de prijzen!!!
Gisteravond zagen we een cheeseburger met patat op de menukaart staan dus na 2 weken Aziatisch eten eens wat anders genomen...heerlijk hoor.
Morgenochtend vroeg met de bus naar Hue en onderweg gaan we beroemde tunnels bezoeken en morgen horen we wel waar die voor gebruikt zijn! Zal ongetwijfeld met de Vietnam oorlog te maken hebben!!
Dag 16
We reisden vandaag van Phong Nha naar Hue en hebben een hoop geleerd over de Vietnam oorlog die van 1955 tm 1975 heeft geduurd. Relatief kort geleden dus. Het was een oorlog met veel partijen. Amerika steunde Zuid Vietnam en Rusland en China steunde Noord Vietnam. Men kende toen nog geen Centraal Vietnam. Het heeft miljoenen slachtoffers gekost en nog hebben de mensen last van deze oorlog in de zin van dat er chemische middelen werden gebruikt waardoor mensen verminkt zijn en door de massale bombardementen door Amerika lagen er veel niet ontplofte bommen. Spelende kinderen die met een bom speelde en daardoor kwamen te overlijden of lichaamsdelen miste!!
Vandaag zijn we in de Vinh Moc tunnels geweest. Bizar dat mensen 6 jaar onder de grond hebben geleefd om veilig te zijn. Zelf hebben zij eigenhandig de gangenstelsels gemaakt. Wij hebben door de gangen gelopen die vaak niet hoger zijn dan 1.60m. We zagen slaapkamers wat gewoon een gat naar links of rechts was. Men had een soort van ziekenzaal en kinderen kregen er les. Er zijn 17 kinderen onder de grond geboren. Wij werden al claustrofobisch na 15 min dus laat staan dat je er 6 jaar van je leven woont. Niet te bevatten maar die hele oorlog is niet bevatten natuurlijk. Na de oorlog gingen Zuid Vietnam en Noord Vietnam samen tot het land Vietnam.
Na dit leerzame stukje geschiedenis kwamen we aan in Hue, onze volgende stop. Leuke levendige stad en we zitten in het centrum waar veel bars en restaurantjes zitten. Het werd in de middag zonnig dus klein kleurtje opgedaan bij het zwembad. Morgen hebben we een citytour dus leuk om de stad te gaan verkennen.
Dag 17
Vietnam was tot 1945 een keizerrijk en kende 13 keizers in de Nguyen-dynastie van 1802 tot 1945. Hue is een voormalig keizerlijke hoofdstad en ligt aan de beroemde parfum rivier. Een stukje over deze rivier gevaren en bezochten we de oudste pagode van Hue en daar leven de monnikken nog. Vandaag was er toevallig een begrafenis van een hele oude monnik. Van de zijlijn mochten we het gebed van de monnikken bijwonen en de kist was zichtbaar. Na afloop gaat de kist naar een plek voor een besloten begrafenis.
Daarna hebben we een aantal plaatsen bezocht die bij een keizer behoorde. De grootste was de citadel wat de thuishaven was van de Nguyen-dynastie. Een enorm complex waar de familie leefde. Vorig jaar is de oudste dienstmeid op 102 jarige leeftijd overleden. In een filmpje vertelde zij dat zij op 8 jarige leeftijd al voor een keizer werkte, een zwaar leven had en vele keizers heeft gediend en ook voor de moeder en de oma van de keizer werkte.
De een na laatste keizer wilde een frans georienteerde plek dus alles spullen kwamen uit Frankrijk en na 11 jaar was het klaar en toen was hij al dood [e-1f648]. Heeft een godsvermogen gekost en de keizer had niet zoveel geld dus gooide hij de belasting gewoon omhoog dus het volk haatte deze keizer. Was wel echt de mooiste plek met veel mozaïek en stenen en blingbling.
We bezochten ook een markt van de locals waar het enorm stonk omdat alle vis ook weer open en bloot lag. En voor de rest was het veelal "troep" dus met een pak coconut crackers verlieten wij de markt.
Karin had zich overigens in de ochtend op de boot alweer een kimono laten aansmeren. Handig voor de sauna zullen we maar denken [e-1f604].
We lunchten in een restaurant waar de opa van de eigenaar nog had gekookt voor de laatste keizer. Het smaakte in ieder geval heel goed.
Het was bloedheet want de zon scheen volop en met een vochtigheid van 80% zweetten we ons kapot. Dus de airco van de bus konden we goed gebruiken. Morgen dagje achterop de motor en rijden we naar Hoi An via de beroemde Hai van Pass.
[userId] => 265308
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5092029
[countryId] => 201
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 95
[author] => Diane
[cityName] => Hué
[travelId] => 528515
[travelTitle] => 5 weken reizen door Vietnam en Cambodja
[travelTitleSlugified] => 5-weken-reizen-door-vietnam-en-cambodja
[dateDepart] => 2023-03-17
[dateReturn] => 2023-04-20
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Vietnam
[countryIsoCode] => vn
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/vietnam,hu
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/265/308_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => grotten-tunnels-en-keizers
)
)
)
[_currentItemCount:protected] => 15
[_currentItems:protected] => ArrayIterator Object
(
[storage:ArrayIterator:private] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[username] => keessmitvietnam
[datePublication] => 2023-04-30
[title] => Uit eten.
[message] => Toeristen op groepsreis worden door hun gids meegenomen naar een toeristenrestaurant. Prima eten hoor, maar nauwelijks echt Vietnamees. Rijst, bami en een aantal Vietnamese specialiteiten. Verder is de kaart half Westers, of waar ik altijd kom Mexicaans.
Afgelopen week ben ik uit eten geweest met een aantal Vietnamese vrienden. Naar een restaurant een eind buiten het toeristencentrum. Een megatent, redelijk luxe en niet zoals meestal hier enkel een bepaald menu, maar met een uitgebreide kaart. In de zelfde straat nog een paar van zulke megazaken. In een toeristentent, waar ik zelf ook meestal zit, kan ik de kaart ook in het Vietnamees wel lezen, hier ben ik al blij als ik weet om welk beest het gaat.
Grandioos te eten gehad. O.a. slakken. Normaal vind ik dat niet echt wat, maar hier om de vingers bij af te likken. Dat moest ook wel, aangezien de slakken in een saus geserveerd werden. En je moet toch echt het slakkenhuis vast houden, om met een stokje het beest eruit te peuteren. Ik was niet de enigste van het gezelschap die het lekker vond. Voor ik mijn telefoon te voorschijn had gehaald om een foto te maken, was de schaal al half leeg. Verder o.a. grote garnalen en inktvis. Ook een paarse kip, zo te zien op een willekeurige manier in stukken gehakt, dwars door de botten heen. Hoe ze het beest zo paars hebben gekregen, heb ik niet kunnen achterhalen. Ik heb deze schaal maar aan mij voorbij laten gaan. Als ik kan kiezen tussen slakken, inktvis, garnalen, of paarse kip met stukjes botsplinters, is de keuze snel gemaakt.
Zoals het hoort wordt er een hele doos met blikjes bier naast de tafel gezet. Voor de rekening worden de resterende blikjes geteld. Gelukkig komt er ook een ijsemmer bij. Ook zoals het hier hoort, ik geen enkele keer mijn glas gevuld, maar toch is het steeds vol. Een tafelgenoot schenkt steeds bij.
Niet alleen het eten is echt Vietnamees. Al voordat het eten is besteld staat er al een handelaar naast de tafel die rijstkoeken verkoopt. Goed eetbaar. Die is nog niet verder gelopen, of er staat dame die pinda's verkoopt. Gekookte! pinda's. Ik vind het niet te pruimen, je kunt net zo goed een handje koude doperwten eten, maar mijn vrienden vinden het lekker. Verder nog, ik zou bijna zeggen vanzelfsprekend, komen de nodige lotenverkopers langs. Plotseling klinkt er muziek. Op straat voor de zaak staat een (goede) zanger met een karaoke-installatie op de scooter geknoopt. Als hij is uitgezongen, komt hij langs en verkoopt iets.
Op een groepsreis wordt je meestal in een redelijk tempo langs de nodige bezienswaardigheden geleid. Aan het eind van de vakantie heb je een boel gezien, maar weet je niets van het land. De lokale bevolking die je hebt ontmoet zijn de gids en de nodige sjacheraars die je overal vindt waar toeristen zijn. Bijkant standaard bij een reis door Vietnam is een bezoek aan de Vietcong-tunnels. Ik heb nog nooit zo'n tunnel van dichtbij gezien, wel weet ik de nodige oorlogsbegraafplaatsen te vinden. Ik denk dat dit meer verteld over de oorlog, dan speciaal voor toeristen groter gemaakte tunnels. Het orginele formaat is ietwat aan de krappe kant voor de gemiddelde obese Westerling. Voor een meerprijs mag je ook schieten met een AK47.
Afgelopen vrijdag ben ik naar Saigon gevlogen. Vanaf het internationale ! vliegveld van Hue. Vrijdag vertrokken daar 13 vliegtuigen, een naar Da Lat de overge naar Ho Chi Minh Stad (Saigon) en Hanoi. Ik betwijfel sterk of er ooit al eens eens een internationaal vliegtuig is geland. Maar de ambities zijn groot, er staat nu een gloednieuwe moderne terminal. Hoef ik tenminste niet meer met de bus van de terminal naar het toestel, maar kan ik instappen via de tube. Moest ik nota bene op het veel grotere vliegveld van Saigon wel met de bus.
Naar Saigon betekent het einde van deze vakantie. Vanavond nog een avondje stappen, morgenavond het vliegtuig en dan dinsdag weer thuis. Dit is dan ook het laatste verhaaltje van deze reis. Hopelijk heb ik jullie een beetje kunnen vermaken. IJs en weder dienende in september wederom naar Vietnam.
ps, vorige week hebben jullie ook een bericht ontvangen van een ouder bericht. Mijn excuus, dat was niet de bedoeling.
[userId] => 179633
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5092644
[countryId] => 201
[pictureCount] => 8
[visitorCount] => 191
[author] => Kees
[cityName] => Ho Chi Minhstad
[travelId] => 528410
[travelTitle] => Vietnam voorjaar 2023
[travelTitleSlugified] => vietnam-voorjaar-2023
[dateDepart] => 2023-02-10
[dateReturn] => 2023-05-02
[showDate] => no
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Vietnam
[countryIsoCode] => vn
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/109/917_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/179/633_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => uit-eten
)
[1] => stdClass Object
(
[username] => keessmitvietnam
[datePublication] => 2023-04-23
[title] => De stad is schoongeveegd.
[message] => Een tijdje geleden heb ik geschreven, dat Hue steeds meer een moderne nette stad begint te worden. Dat viel mij zelf eigenlijk pas goed op, omdat ik jullie dit heb verteld. Soms zie je dingen wel, maar dringt het niet echt door. De enorme bundels met kabels die overal over de straat hingen zijn verdwenen en liggen nu onder de grond. De regenwaterafvoer is flink verbeterd, nu hoef je niet meer bij elk beetje stevige bui te waden. Op veel plekken zijn straten en stoepen opnieuw aangelegd en waar dit nog niet is gebeurd zijn ze druk bezig. De stoepen zelfs vaak met luxe tegels. Niet altijd een even gelukkig keuze. Het is mij al een paar keer overkomen, dat ik bijna uitglij als het net heeft geregend. Maar de meest opvallende verandering is het schoonvegen van de stoepen. Elke winkel nam bijkant de hele stoep in beslag. En op een vrij plekje had zich een ondernemende Vietnamees geinstalleerd met een handeltje. Veelal horeca. Zoals een vrouw met een koffiekan of een soeppan en wat kleuterkrukjes voor de klanten. De verkopers met een karretje. Zogenaamd ambulant. Ambulant mag, maar je ergens installeren niet. De markt nam de halve straat in beslag. Er is zelfs een verkeersbord die waarschuwt dat er een markt is. In de loop der jaren zijn er meerdere pogingen geweest ze te verjagen. Dat lukte dan hooguit tot de politie de hoek om was. Met een beetje pech had de politie een paar krukjes in beslag genomen, of als je echt pech had je karretje. Die kon je dan de volgende dag op het politiebureau ophalen na het betalen van een boete. Maar nu is het dus gelukt. De politie had uiteindelijk toch de langste adem. Waarschijnlijk dat covid in behoorlike mate heeft bijgedragen. Er zijn hier strenge lockdowns geweest.
De losse handel is verdwenen, winkels hebben niets meer buiten staan en zelfs de markt houdt zich bijna aan de regels, nog wel de stoep maar niet verder. Nu moet je niet denken dat je dan over de stoep kan lopen. De stoep is namelijk de parkeerplaats voor de scooters, dat moet zelfs, op straat is niet toegestaan. Wel is het tegenwoordig toegestaan de auto langs de straat te parkeren, meestal aan één kant van de weg. Dit was een tijd geleden niet toegestaan, enkel parkeren op een eigen terrein, maar daarvoor zijn er nu teveel auto's. Loop ik dus alsnog op de weg en dankzij de auto's midden op straat.
Slechts een enkele handelaar is er nog. Zoals de broodjesverkoopster tegenover mijn hotel. Die staat er dagelijk vanaf een uur of 6 tot 12. Gelukkig maar, daar haal ik regelmatig mijn ontbijt. Een extra groot broodje met twee gebakken eieren en paté. Cay, pittig?, ja doe maar, dat lust ik wel. Maar, geen! rau ram! Een soort van muntbladeren, dat lust ik absoluut niet. 80 cent.
Verder weet ik nog een sigarettenverkoopster, of beter gezegd twee, volgens mij zussen die elkaar aflossen, die de hele dag met hun karretje op de zelfde plek zitten. Een pakje ook 80 cent.
Dan weet ik nog een sleutelmaker te vinden. Dit zijn wel mensen waarvan ik weet dat ze er al jaren zitten. Wellicht dat ze daarom worden gedoogd, of misschien hebben zij nu wel een echte vergunning. Het is mij nog niet gelukt dit te achterhalen.
Er zit ook nog een orchideeënverkoper in het plantsoen. Ik kan mij gezien de plek niet voorstellen dat dit legaal is. Pal voor de citadel waar alles juist extra netjes is gemaakt. Oh ja, en een man met een scooter met een kooi met puppies achterop. Die hondenverkoper staat altijd op de zelfde plek. Maar dankzij zijn scooter natuurlijk wel erg ambulant.
Dat de stad zo opgeruimd wordt, haalt wel wat weg van de vrolijke chaos, waarvan ik altijd kon genieten. Gelukkig is er nog het verkeer, ik kan altijd nog op een terrasje bij een drukke kruising gaan zitten.
Nog iets waar ik deze week extra op heb gelet, de doe-het-zelf-koffie waarover ik vorige week heb geschreven. De filters zijn echt helemaal verdwenen. Toch zie ik nog wel Vietnamezen deze koffie drinken, maar het werk is al gedaan in de keuken van de koffiezaak.
Deze week ben ik een dag/nacht naar Da Nang geweest. Een grote stad zo'n 90 kilometer verderop. Met de trein ruim twee en een half uur. Het kost de trein een uur om over een bergpas te kruipen. Met de auto, scooter kun je door de tunnel, maar ook dan ben je bijkant twee uur onderweg. Reizen gaat hier niet zo snel. De trein is een oud barrel en dan druk ik mij vriendelijk uit. Ik kon wel eens veel te positief zijn als ik denk dat de wagons 50 jaar oud zijn. Desondanks vind ik het een aangename manier van reizen. Ik neem dan wel de luxe slaapwagon (Retour €12,50). Erg stipt is de trein ook niet, de heenweg vertrok 25 minuten te laat, de terugreis 55.
Ps het is heet, zelfs de Vietnamezen lopen te klagen.
[userId] => 179633
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5092461
[countryId] => 201
[pictureCount] => 3
[visitorCount] => 132
[author] => Kees
[cityName] => Hué
[travelId] => 528410
[travelTitle] => Vietnam voorjaar 2023
[travelTitleSlugified] => vietnam-voorjaar-2023
[dateDepart] => 2023-02-10
[dateReturn] => 2023-05-02
[showDate] => no
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Vietnam
[countryIsoCode] => vn
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/108/084_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/179/633_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => de-stad-is-schoongeveegd
)
[2] => stdClass Object
(
[username] => robinenromee
[datePublication] => 2023-04-19
[title] => Baht, kip, dong we are still going strong
[message] => Voordat we de cruise door Lan Ha Bay gingen maken hadden we nog twee nachtjes op het kleine schiereilandje waar de boten vertrekken. We houden nou eenmaal van het rustig aan doen en hadden nog wel het één en ander uit te zoeken voor de komende maanden. Het eilandje, Tuan Chau, bleek een soort spookeiland. Compleet lege villawijken, doodstille 4 baanswegen en zelfs meerdere uitgestorven pretparken. Je kan er van alles doen, zelfs tochten maken met helicopter of watervliegtuig. We grapten nog tegen elkaar dat ze ons wel even een rondje mee konden nemen als ze toch niks te doen hadden. De piloot zwaaide vriendelijk maar kwam verder niet met een goed aanbod. Dat was maar goed ook want de volgende ochtend aan het hotelontbijt vroeg de medewerker of we nog wat mee hadden gekregen van de helicoptercrash die middag. We hadden wel wat sirenes gehoord maar dachten dat er hoogstens iemand onwel geworden was op een cruiseboot. De zoekoperatie was nog in volle gang in de baai waar we die dag doorheen zouden gaan varen. We voelden ons er wel wat ongemakkelijk bij, zeker toen we langs alle reddingsboten voeren die druk waren met de zoekactie naar de vermiste lichamen.
Maar geen tijd om daar te veel bij stil te staan want het cruiseprogramma ging van start. Ons idee van een cruise: beetje varen, beetje van het uitzicht genieten en natuurlijk voldoende eten en drinken. De realiteit: alles op vaste tijden, kayaken, loempia's maken, tai chi-en en vissen. Hier zijn we niet echt de types voor maargoed soms moet je als je op reis bent ook een beetje open staan voor al die nieuwe dingen. Dus braaf het wekkertje gezet voor de tai-chi om 6.30 (ja mensen half zeven 's morgens) bleek ik daar de enige. Dat was dan ook wel weer mooi. In alle rust, omgeven door het bijzondere landschap van Ha Long bay een beetje staan tai chi-en op het dek van een 40 meter lang cruiseschip. Toch ook wel een gemiste kans voor de toeschouwers dat ze operatie hark in beweging gemist hebben..
Na dit alles moest er snel nog even ontbeten worden, daarna gekayakt en vervolgens om 9.30 de brunch want kort daarop zouden de volgende gasten alweer inchecken voor hetzelfde programma. Wat een business. Maar we hebben het wel heel leuk gehad!
Daarna begon de voorbereiding op onze 16 uur durende nachttreinrit vanaf Hanoi naar Da Nang. Niet iedereen keek hier evenveel naar uit.. er werden veel snackjes ingeslagen. En verder bleef er weinig tijd over voor de voorbereiding want er moest ook nog veel geregeld worden voor alle plannen die we net voor de cruise gemaakt hadden.
De plannen: na Vietnam scheiden onze wegen. Robin gaat naar Pom Pom eiland om te duiken, koraal aan te planten, data over schildpadden te verzamelen en de stranden te ontdoen van plastic. Romee gaat naar Dharamsala in India om daar de kinderen wat Engels bij te leren met in het weekend enkele uitstapjes naar de Himalaya en Taj Mahal.
Vier weken later komt Robin dan naar Delhi en vliegen we samen verder. Verder naar midden en zuid Amerika. Met eerst nog een tussenstop in Istanbul en ook nog een paar dagen in New York. Bij het zoeken van de tickets kwamen deze plekken als gunstige opties naar voren en ja waarom zouden we dan niet even stoppen als we toch tijd hebben?
Maargoed daar moet dan wel wat voorgeregeld worden aan tickets, visa en accommodatie. Dus voor we het wisten was ons dagje Hanoi voorbij met deze regeldingen. En was het tijd voor de nachttrein. We waren die dag precies 100 dagen op reis dus een romantischer uitje konden we ons niet wensen. We vertrokken op tijd en hadden het eerste stuk zelfs geen medereizigers in de coupé. Het slapen verliep bij de één erg soepel (lees 10 van de 16 uur) en bij de ander wat minder.. maar de rit was prachtig. Door bergpassen en langs de kustlijn.
Aangekomen in Da Nang genoten we van een paar stranddagen. Dat hadden we sinds het zuiden van Thailand niet meer kunnen doen. Maar denk vooral niet dat het dan maar saai is. Er valt altijd weer vanalles te beleven ook al wil je alleen maar even de was wegbrengen waarna de shop niet meer blijkt te bestaan en er vanalles in gang gezet wordt en je bij een onbekende achterop de scooter mag klimmen (na wat gebaren) om uiteindelijk toch de was te kunnen doen.
Omdat de mensen in Vietnam over het algemeen weer wat beter Engels spreken dan in Laos raken we hier vaak aan de praat. Al meerdere keren ervaren we de openheid en nieuwsgierigheid van de Vietnamezen wat ons een paar mooie gesprekken oplevert. Bijvoorbeeld met Long, de ober uit het restaurant waar we steeds komen. Na ons kennelijk een paar keer geobserveerd te hebben komt hij naar ons toe met een voor hem belangrijke vraag: wat is toch jullie geheim, jullie lijken zo gelukkig samen. In eerste instantie moeten we er een beetje om lachen maar Long blijkt serieus want gaat na 3 maanden al trouwen met z'n vriendin en heeft geen idee hoe hij zo'n relatie / huwelijk moet aanpakken. We geven hem onze beste tips en horen ondertussen de rest van zijn levensverhaal aan.
Eigenlijk willen we na 6 dagen Da Nang niet weg, maar Hoi An staat op het programma. Niet dat we daar geen zin in hebben, maar we hadden het weer eens helemaal naar ons zin. Fijn hotel, lekker weer, lekker eten en veel vriendelijke mensen.
Hoi An blijkt gelukkig ook een schot in de roos. Een plek die niet is platgebombardeerd in de oorlog en dus nog mooie oude gebouwen heeft. Het staat ook bekend als de stad van de 1000 lantaarns. Het zijn er in werkelijkheid nog veel meer en dat maakt deze plek prachtig, vooral 's avonds.
Ook hebben ze hier een soort openluchttheather waar ze iedere avond een voorstelling geven over de geschiedenis van Hoi An. We twijfelen even of het wat voor ons is of gewoon een enorme "tourist trap" maar na wat onderzoek en rondvragen gaan we toch. De show is prachtig met 200 acteurs, heel veel lichteffecten en een prachtig decor. Toegegeven het gaat wel erg op z'n Aziatisch waarin alles van a tot z strikt geregeld is, maar we hebben alsnog een mooie avond.
Na 4 dagen fietsen door de rijstvelden met vliegerende kinderen naar het strand en veel wandelen door de oude stad is het ook hier tijd om te vertrekken. De dagen van ons visum zitten erop. Vandaag vliegen we naar Kuala Lumpur voor een paar dagen voordat onze wegen zullen scheiden..
[userId] => 225955
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5092386
[countryId] => 201
[pictureCount] => 9
[visitorCount] => 184
[author] => Romee
[cityName] => Hoi An
[travelId] => 528269
[travelTitle] => De grootste reis
[travelTitleSlugified] => de-grootste-reis
[dateDepart] => 2022-12-30
[dateReturn] => 2024-01-15
[showDate] => yes
[goalId] => 1
[goalName] => Backpacken
[countryName] => Vietnam
[countryIsoCode] => vn
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/107/317_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/225/955_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => baht-kip-dong-we-are-still-going-strong
)
[3] => stdClass Object
(
[username] => karinendiane
[datePublication] => 2023-04-17
[title] => Mekong Delta en chillen op het eiland Phu Quoc
[message] => Dag 29
Op tijd eruit omdat we vroeg moesten vertrekken naar de homestay in de Mekong Delta. Dat is een heel groen gebied in het zuid-westen van Vietnam waar de rivier Mekong doorheen loopt.
Gedoe om bij de juiste bus te komen. Het kantoor was verhuisd en stond niet op onze voucher. Gelukkig is daar dan Eric die zn Vietnamese vrouw het eea daar telefonisch laat oplossen en de taxichauffeur die snapte dat wij haast hadden. Echt net net net op tijd bij de bus gedropt pffff. 1e stressmomentje van de vakantie.
We zitten in een homestay in een klein dorpje en dat is bij de gids "thuis". Niet echt in zn huis maar ernaast in een behoorlijk basic kamer maar we hebben een groot bed, een muskietennet, airco en een warme douche dus helemaal prima. We zijn hier met Alyssa en haar zoon en dochter uit Engeland dus prima gezelschap. Nick ( is makkelijker uit te spreken [e-1f923] ) is onze gids en na de lunch die bestond uit....jawel rijst, vlees en groente op de fiets gestapt en door de groene natuur gefietst. Eindelijk zagen we weer een rijstveld want die hadden we al even niet meer gezien [e-1f609]. We zijn er wel achter dat we ons beter voelen in de natuur dan in de grote stad. We kwamen langs een eendenfarm met 500 eenden. We zeiden al...binnenkort liggen deze op iemand zn bord maar nee...ze leggen elke dag 400 eieren en die worden voor 8 eurocent per stuk verkocht op de markt.
Onderweg gestopt bij een echtpaar dat wierookstokjes maakt. Dit keer met een machine want in Hue was het met de hand. 5000 stokjes per dag en het levert 1 dollar per kilo op dus dat is ook niet bijster veel!
Je ziet ook weer veel fruit en groente dat hier lukraak groeit en ineens stonden we bij een enorm tempelcomplex dat bij een dorp hoort met maar 2000 inwoners. En op het complex leven nog 15 monniken. We mochten vrij rondkijken en het was best mooi om te zien. De oudste tempel is 350 jaar oud en het jongste boeddhabeeld pas 7 jaar. Ze bouwen het complex om de zoveel jaar een beetje voller. Ook stond er een soort van crematorium. Gister was er nog een crematie van een dorpsgenoot maar de botten waren al opgeruimd [e-1f648] De as gaat in een urn naar een klein tempeltje en na 1 mnd wordt het in een andere tempel bijgezet. Daarna op de fiets naar de markt om onze eigen eten voor vanavond te kopen. We moesten met zn 5en beslissen wat het werd. We zijn op safe gegaan haha en het wordt noodles met groente en kip en uiteraard een paar loempiaatjes erbij [e-1f923]. We mogen ( moeten [e-1f601] ) het zelf klaarmaken onder de bezielende leiding van zn zus. Ik vermoed dat Nick gewoon geen zin had om voor zoveel mensen te koken [e-1f92a].
Uiteindelijk hebben wij zelf de loempiaatjes gemaakt ( echt heel lekker ) en een lila goedje op een blad gesmeerd wat gestoomd werd en wat je met kokospap moest eten. Minder lekker haha.
Na een lekkere maaltijd gegeten te hebben en een spelletje Qwixx ( verslaafd en bijna geen scoreblok meer [e-1f62a] ) gespeeld te hebben vroeg naar bed want de wekker staat op 05u omdat we om 05.30u de Mekong opgaan. Gaan ontbijten bij de floating market en nog een aantal dingen bezichtigen. Daarna de speedboot naar het eiland Phu Quoc en gaan we 4 dgn waarschijnlijk helemaal niks doen [e-1f60e][e-1f31e][e-1f3d6][e-1f379].
Dag 30
Het was nog donker toen we vertrokken vanochtend. Alle bagage mee want vanaf de Mekong werden we naar de speedboot gebracht. We hadden een privé bootje dus prima geregeld weer. Stuk over de Mekong gevaren en toen kwamen we bij de drijvende markt ook wel de floating market genoemd. Voorop de boot staat een lange bamboostok en in de top hangen de groentes en fruit die verkocht worden op die bewuste boot. Restaurants komen ook hier inkopen doen en vaak in zakken van 10 kilo. Dus kleine bootjes komen aan de zijkant en kopen wat ze nodig hebben. De grotere boten liggen vol met meloenen, ananas, zoete aardappels, uien enz enz. En je kan ook een maaltijd kopen op het water. Wij gingen om half 7 ontbijten in de boot. Kaar was zo dapper om soep met noodles en groente te nemen en ik hield het bij een baguette met gebakken ei. Daarvoor gingen we weer naar een ander bootje. Van Eric hadden we al gehoord dat als de bevolking niet heeft ontbeten met soep met noodles dan hebben ze niet echt gegeten. In de hotels zagen we natuurlijk ook dat de Aziaten begonnen met soep of rijst met groente en vlees ( brrrrr [e-1f633] )
Onze gids Nick had ons ook al volgestopt met kleine banaantjes en een soort van Bapao broodje en als toetje nog een halve ananas. En dat allemaal voor half 8 [e-1f648].
Vervolgens naar een noodle fabriek. Nou ja fabriek. Een ruimte waarin men met de hand alles maakt en om de noodles te snijden gebruiken ze een kleine machine. De kleuren van de noodles worden gemaakt door een groente te gebruiken dus oranje door een wortelextract en paars door een soort van biet en zo nog wat kleuren. Daarna de smalle kanalen/zijtakken van de Mekong in. Dat is net zoals wij het ons hadden voorgesteld. We bezochten nog een cacaofarm. Proces van A tot Z dus van boontje in de plant, drogen van de boontjes en tot malen in een machine totdat de 100% cacao eruit loopt. 100% is niet te eten zo bitter. We dronken koude chocoladewater!! Toen ik zei dat wij dat met melk doen, zagen ze water branden [e-1f92a]. En we kregen een stukje chocola van 75% en dat was lekker en vers gemaakt.
Ons vervoer stond alweer klaar en met 2 uur rijden stonden we bij de speedboot. Grote boot waar denk ik wel 160 mensen op konden. Paar uur varen en nu zijn we in onze eigen grote bungalow op het eiland Phu Quoc en gaan we heerlijk een paar dagen relaxen en waarschijnlijk niks doen behalve beetje zonnen, boek lezen en muziek luisteren.
Dag 31 tm dag 33
We hebben een mooie ruime bungalow en het zwembad elke dag voor ons alleen. Lang leve het laagseizoen dus lekker rustig hier!
We hebben eigenlijk niet heel veel gedaan. Beetje in de zon geluierd, gelezen, podcast en muziek geluisterd en spelletjes gedaan.
Vandaag, de laatste dag, hebben we een scooter ( lichte motor [e-1f648] ) gehuurd en ondanks dat we allebei ons rijbewijs niet bij ons hadden, kregen we m gewoon mee. Eerst naar Lang beach gereden. We kwamen uit bij het luxe Mövenpick hotel en daar hun privéstrand opgelopen. Heel mooi strand met palmbomen en zacht zand. Niemand die iets doorhad [e-1f92a]. Het betrok een beetje dus gelijk maar de zee in. Dat water was echt heel warm. En toen begon het te regenen en wij lagen met zn 2en in het warme water te dobberen....heerlijk [e-1f923]. Na regen komt zonneschijn en dat was nu ook zo. Stonden genoeg bedjes op het strand dus illegaal neergeploft en niemand die ook maar iets zag of zei. Uberhaupt niemand gezien haha.
In de avond nog even naar de stad Duong Dong gereden en nu reden wij zelf in het drukke verkeer. Gewoon niet te hard en rechts blijven rijden en dan komt alles goed. De avondmarkt was vooral georiënteerd op eten dus beetje rond geslenterd en wat gegeten en daarna was het toch echt tijd om de koffer weer een beetje te ordenen. Morgen om half 12 de taxi naar het vliegveld en door naar Ho Chi Minh City. Vanaf daar naar Singapore en dan naar huis.
We hebben bijna 5 weken rondgereisd en het was wederom een mooie ervaring en we hebben weer veel gezien. We realiseren ons dat niks vanzelfsprekend is en we dankbaar zijn dat we dit kunnen doen en dat we het heel goed hebben en best verwend zijn!!
Helaas moeten we weer aan de slag. Maar het fijne is dat het camperseizoen gaat beginnen en we de camper van de week uit de stalling gaan halen en op een andere manier weer gaan genieten. En dat is ook heel leuk....zin in [e-1f618]
[userId] => 265308
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5092338
[countryId] => 201
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 202
[author] => Diane
[cityName] => Ðảo Phú Quốc
[travelId] => 528515
[travelTitle] => 5 weken reizen door Vietnam en Cambodja
[travelTitleSlugified] => 5-weken-reizen-door-vietnam-en-cambodja
[dateDepart] => 2023-03-17
[dateReturn] => 2023-04-20
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Vietnam
[countryIsoCode] => vn
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/vietnam,o-ph-quc
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/265/308_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => mekong-delta-en-chillen-op-het-eiland-phu-quoc
)
[4] => stdClass Object
(
[username] => keessmitvietnam
[datePublication] => 2023-04-16
[title] => Koffie, op visite en naar het museum.
[message] => Mijn hotel heeft het alweer druk. Vandaag is er een marathon in de stad. 10.000 deelnemers. Niet allemaal de volle 42, 5km mag ook, maar wel met internationale deelneming. De eerste prijs is 1,1 miljard dong, 44.0000 euro. Daar komen dus wel professionals op af.
Deze week is er ook al een hete-lucht-ballonfestival. Je kunt een ballonvaart maken voor 160 euro. Geen idee of het druk is. Het gebeurt allemaal in de vroege ochtend. Het begint al om 5 uur. Tegen de tijd dat ik in beweging kom, is de laatste ballon wel geland. Als €160 te duur is, 5 minuten aan een kabel de lucht in kost 8 euro. Dat gebeurt aan het eind van de middag. Dat is voor mij ook wat gunstiger. Ik zal vandaag of morgen eens gaan kijken.
De marathon gaat ook al in alle vroegte van start. Toen ik vanochtend om half zeven even wakker was, ik ben er weer ingekropen, zag ik vanuit mijn hotelraam de lopers langs komen. Gezien het tempo waren dat de amateurs. Nadat het al de hele week heet is, miezert het nu wat. Ik denk speciaal voor de lopers.
Ik geef tegenwoordig mijn was toch maar aan het hotel, ondanks dat zij het uitbesteden (waar ik slechte ervaringen mee heb). Mijn vrienden zijn veel te druk. Gelukkig maar, ze hebben ruim twee jaar tijdens covid niets te doen gehad en dus ook niets verdiend. Tot op heden heb ik nog niets te klagen gehad, ik krijg telkens mijn was heel netjes terug. Wellicht vanwege de waarschuwing. De laatste keer zat bij de was een briefje. 'Is van buitenlander, voorzichtig, geen fouten maken.' Voel me gevleid, dat ze zo zorgvuldig met mijn kleren zijn. Wel vraag ik mij af, of dit tevens betekent; van Vietnamees, maakt niet uit. Wellicht omdat buitenlanders vaak veel duurdere kleding hebben.
In een aantal koffiezaken ben ik al een bekende verschijning. Ik hoef al niets meer te zeggen. Ik ga ergens zitten en al snel staat er de koffie van mijn voorkeur en vanzelfsprekend de thee. Ik drink 'ca phe den Sai Gon'. Zwarte koffie Saigon-style. Dat betekent koffie met suiker en ijs. Ps mocht je een keer Vietnam bezoeken en je wilt geen suiker in de koffie, dan valt het aan te bevelen een bord om je nek te hangen met daarop GEEN SUIKER. Alhoewel tegenwoordig willen ze het nog wel eens vragen. Zullen al wel ervaring hebben met een boze buitenlander.
Een aantal jaren geleden was het meestal doe-het-zelf-koffie wat je kreeg. Een kopje met daarop een filterbakje met koffie waarop heet water is geschonken. Daarnaast een kom met ijsklonten en een zakje suiker. Melk moet je hier extra betalen. Vond ik maar niks, zit je te koekeloeren tot de koffie eindelijk is doorgelopen. Met een beetje pech is de filter ook nog verstopt. Kennelijk vonden de Vietnamezen het zelf ook niet geweldig. De filterbakjes zie ik al bijna helemaal niet meer. Veel Vietnamezen drinken tegenwoordig of de Saigon of een Westerse stijl koffie, zoals een espresso. Een beetje koffie zaak serveert ook vers vruchtensap, yochurtdrank en ijs.
Nog een verandering. Deze week was ik bij Vietnamese vrienden op visite en ik kreeg koffie. Nog niet zo lang geleden kreeg je bij mensen thuis enkel thee. Wilde je koffie moest je de deur uit. Ver hoefde je dan nooit, over koffiezaken struikel je hier. Van heel eenvoudig tot heel luxe.
Alweer een aantal jaren geleden was ik hier bij toeval op visite bij een ouder echtpaar, dat familie bleek te zijn van de voormalige keizerlijke familie. (Zie eventueel 'Voorouderverering deel 2 en op bijzondere visite.'. Bij voorgaande reizen: 'voorjaar 2018'.)
Deze week kwam ik op een van mijn fietstochtjes langs hun woning en ik zag de oude vrouw in de tuin zitten. Ik stopte toen om goedendag te zeggen. Ik werd gelijk uitgenodigd om binnen te komen. Ik geloof niet dat ze zich mij nog herinnerde, gewoon erg gastvrij. Ik heb nog wel getracht het uit te leggen in mijn heel beperkte Vietnamees, maar zonder succes. Of wellicht begreep ik niet, dat zij het wel begreep. Ik ben weer door het huis rondgeleid. Op het altaar stond nu een foto van haar man die in 2019 is overleden. Ook een foto van een jongere man. Ik heb niet begrepen of het haar zoon was, maar wel dat hij aan covid is overleden. Zelf is zij een heel patente dame van inmiddels 88. Ik kreeg een stuk meloen en thee. Wat later kwam er nog een dame bij, toen zat ik met twee dames die in het Vietnamees tegen mij kletsten. Dan wordt het al heel snel 'ik niet begrijpen' (is de correcte volgorde in het Vietnamees). Volgens mij was het de bedoeling dat ik ook het huis van de tweede dame zou bekijken. Ik heb het maar op niet begrijpen gehouden.
Deze week heb ik ook nog een cultureel moment gehad. Ik ben naar een museum geweest. Het museum dat bij het keizerlijk paleis hoort is verhuisd. Een straat verderop. Eerst was het dit museum samen met het oorlogsmuseum. Dat oorlogsmuseum is nu verdwenen. Ook de oude tanks en vliegtuigen die voor de deur stonden zijn verdwenen. Ik heb nog niet kunnen achterhalen, waar die zijn gebleven. In de nieuwe situatie is er een tentoonstellingsruimte bijgekomen. Er is nu een expo van het werk van Ham Nghi. Ham Nghi is heel kortstondig keizer geweest (toen was hij 13) voor hij door de Franse kolonialen tijdens een opstand werd afgezet (en vervangen door zijn vermoedelijk wat francofielere broer) en verbannen naar Algerije. Aldaar ontpopte hij zich als een heel verdienstelijk kunstenaar.
[userId] => 179633
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5092292
[countryId] => 201
[pictureCount] => 5
[visitorCount] => 143
[author] => Kees
[cityName] => Hué
[travelId] => 528410
[travelTitle] => Vietnam voorjaar 2023
[travelTitleSlugified] => vietnam-voorjaar-2023
[dateDepart] => 2023-02-10
[dateReturn] => 2023-05-02
[showDate] => no
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Vietnam
[countryIsoCode] => vn
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/105/980_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/179/633_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => koffie-op-visite-en-naar-het-museum
)
[5] => stdClass Object
(
[username] => karinendiane
[datePublication] => 2023-04-12
[title] => Van Cambodja naar Ho Chi Minh City in Vietnam
[message] => Dag 24
Vandaag een middag reisdag naar Phnom Penh maar eerst nog een floating village in Tonle Sap lake "bezocht". Hier leven dus hele arme mensen op het water zonder electriciteit. Hele armoedig hutjes van golfplaten gemaakt en ze slapen dan in een hangmat. Er is een school en er zijn 2 kerken op het water. Deze mensen worden op geen enkele manier geholpen door de regering. Ze leven voor het grootste gedeelte van de visvangst. We stopten bij een restaurant/shop waar ook een kleine krokodillenfarm was. We hadden nl al gezien dat je in Pubstreet een bbq kon doen waar krokodillenvlees op het menu stond. Die beesten leven in een hele kleine ruimte waar dan nog 2 kleine ruimtes met water in zitten. Beesten in Azië hebben het gewoon heel slecht maar het is vaak voor de mensen overleven want als je geen beesten hebt om te verkopen, ben je best arm. In Vietnam zorgt de regering tenminste nog een beetje voor zn inwoners. Cambodja is meer zoals Thailand qua tuktuks, spulletjes op de markt, de boeddhabeelden enz. Is ook niet zo heel gek want vroeger heeft Thailand de helft van Cambodja ingepikt en Vietnam nam de andere helft van Cambodja. Napoleon is er aan te pas gekomen om ervoor te zorgen dat Cambodja weer wat land terugkreeg. Dus de Thaise invloeden zijn zeker zichtbaar hier. Wij vinden Vietnam mooier en zeker het noorden van Vietnam. We hadden nog wat tijd over en de gids nam ons mee naar een bedrijf die mensen opleidt om hout en steen te bewerken tot alles wat je maar wilt. Dus ze kopen een stuk hout of een steen en enkele weken later heb je bijv een prachtige boeddha of olifant of noem het op. Dat zijn ware kunstenaars en leuk om even het proces te zien.
Geluncht met 1 van de lekkerste kip cashew tot nu toe om vervolgens 6.5 uur in de bus door te brengen naar Phnom Penh. Morgen dan naar de beruchte Killing fields en alles wat ermee samenhangt. Kijk er eigenlijk niet naar uit omdat het zo wreed is maar het hoort wel bij de geschiedenis van Cambodja.
Dag 25
Phnom Penh is een grote stad aan de rivier en wel anders dan de steden in Vietnam. Hebben ook her en der weer tempels en pagoda's door de stad. De koning woont vlakbij ons hotel dus royal palace vandaag bezocht. Die beste man heeft het goed voor elkaar. Mooi complex en ook het parlement vergadert daar. Alles heeft ook weer met tradities te maken en met kleding en beelden. Op het complex ligt ook de as van zijn vader en zusje begraven in de pagoda's op het terrein. Staat ook de zilveren pagoda waar 20 zilveren tegels liggen en een boeddhabeeld met meer dan 9000 diamanten [e-1f633]. Daarna door naar de Russische markt waar je ook weer zoveel kan kopen en wat voor ons allemaal meuk is [e-1f648]. Oké, fruit, groente, noten enz ligt er ook maar ook weer vlees waarvan je denkt....ik begrijp wel waarom wij allebei al een keer voedselvergiftiging hebben gehad!! Het is nl nog steeds 36 graden hier en zonder koeling voor het vlees...tsja [e-1f614].
En toen naar het Tuol Sleng Genocidemuseum wat ook bekend staat als S-21. Was een school maar door de rode Khmer omgebouwd tot gevangenis met hele kleine ruimtes. Daar zaten de gevangenen aan 1 been vastgeketend en hadden ze een klein doosje om hun behoefte te doen. Douchen mocht 1x per 3 maanden. En dan al die gruwelijkheden die zij moesten ondergaan! Van de 1 op andere dag werd de bevolking uit de stad verdreven naar het platteland en daar moest iedereen gaan werken, ook de jonge kinderen. De hele slimme mensen werden al gelijk vermoord en de mensen die minder waren opgeleid, moesten dus gaan werken op het land. De rode Khmer had ook jongeren tussen de 12 jaar en 17 jaar geworven en gehersenspoeld zodat zij zonder enig gevoel mensen konden vermoorden.
S-21 was dus 1 gevangenis maar zo waren er nog bijna 200. Er werden ong 20000 mensen gevangen gehouden en er zijn er maar 12 bekend die het overleefd hebben. De gruwelijkheden zal ik een ieder besparen want als je het visueel gaat maken dan word je kotsmisselijk en kunnen wij niet begrijpen hoe de soldaten van de rode Khmer tot zulke dingen in staat waren. Op het plein zat een 93-jarige man en hij is 1 van de 7 mannen die het overleefd heeft en alleen maar omdat hij een ingenieur was die een typemachine kon maken en nog meer klusjes kon doen. Dat is zn redding geweest.
Lunch was een welkome onderbreking en vervolgens nog een beroemde tempel bezocht. De mensen hier bidden voor alles. En overal wordt geld neergelegd. De beelden hangen vol met geld maar ook staat er water, bier, fruit, koekjes enz. Het geloof wordt hier heel anders beleefd, heel intens. Ik denk ook dat wij er te nuchter voor zijn [e-1f914]. Over 4 dagen is het hier Nieuwjaar en dit jaar is het jaar van het konijn en de stad en alles wordt versierd en het is dan 3 dgn groot feest. Wij zitten dan alweer in Vietnam want morgenmiddag gaan we met de bus de grens over en gaan we naar Ho Chi Minh City wat vroeger bekend stond als Saigon.
Dag 26
Vandaag met de bus naar Ho Chi Minh City dus we zijn weer terug in Vietnam. Reis duurde langer dan gepland want ze zijn niet zo vlot bij de immigratiedienst. We knepen m sws wel een beetje want op Kaar haar visum stond maar 1 voornaam ipv 3 voornamen en we hadden al gelezen dat dat een probleem kon zijn. Maar uiteindelijk hebben we er niks over gehoord.
Wat een grote stad is hcmc maar wel een leuke sfeer. Ons hotel ligt om de hoek van een beroemde straat waar je 1x een drankje gedronken moet hebben. Gekkenhuis daar zeg [e-1f92a]. Wat een herrie doordat alle tenten hun eigen muziek op standje doof hebben staan. Geen gesprek meer te voeren [e-1f648] dus wij gingen natuurlijk helemaal los met de happy hour [e-1f923].
Wederom alleen maar scooters overal en hoe ze zich in het verkeer manouvreren...bijzonder maar en gebeuren nauwelijks ongelukken. Om 22u zie je gerust nog een gezin met een kind onder de 1 jaar op de scooter. Papa en mama met een helm en het kind niet...echt bizar [e-1f633]. Morgen op de motor met een student als gids de stad een beetje verkennen want het is zo groot. Er zijn hier meerdere "bezienswaardigheden" dus we zijn weer benieuwd!
Dag 27
Na het ontbijt naar de Russchische markt gelopen en het leuke is dat je onderweg dan ook weer veel ziet en we ons soms nog verbazen wat je op straat ziet qua mensen en handel en eten enz. Op die markt ook weer van alles te krijgen dus een paar leuke shirts gekocht ( kost geen drol hier ) en made in Vietnam haha. De kwaliteit voelt goed aan want als we in onze eigen sportkleding kijken, staat er 9 van de 10 keer made in Vietnam dus die fabrieken maken overuren [e-1f648].
Geluncht met een vers krokant stokbroodje met Nutella...heeeeeerlijk. Als we thuis zijn weer een lekkere donkerbruine boterham met kaas en pindakaas [e-2764]️.
Even in de airco op de kamer gerelaxed want de temperatuur is de afgelopen tijd nog niet onder de 35 graden geweest met die gevoelstemp van boven de 40 graden [e-1f62b].
Om klokslag 13u stonden er twee jonge studenten ons op te wachten en reden we naar een verzamelplaats waar we met 6 scooters op pad gingen. We begonnen bij het beeld van ik denk de beroemdste monnik van Vietnam. Deze monnik stak zichzelf in juni 1963 in brand. Hij stond in de brand en zat zonder te bewegen op de kruising en overleed pas na 15 minuten. Men zegt dat zijn ziel al uit zijn lichaam was en hij daardoor geen pijn voelde [e-1f62a]. Hij deed deze wanhoopsdaad omdat de katholieken het boeddishme verboden en de monniken onderdrukt werden. Kort na zijn overlijden, mocht een ieder zn eigen geloof hebben!
We zijn de bloemenmarkt over gegaan en ik dacht dat het import was maar Vietnam heeft 2 gebieden waar ze zelf de bloemen kweken. Daar eindelijk de sugarcane juice uitgeprobeerd maar wat een zoete zooi is dat zeg. De naam zegt het natuurlijk al hè [e-1f648]. De student legde in goed Engels uit dat het oudste appartementenblok uit 1968 stamt en dat je voor de begane grond zonder keuken en maar 27m2 100000 euro betaalt wat voor hier enorm veel geld is. Hoe hoger je zit, hoe goedkoper het wordt. Omdat als je op de bg zit je dus je ruimte kan gebruiken voor je eigen handel of je verhuurt het. Je hebt dan een stukje grond erbij en dat verhuren ze aan de scooterrijders omdat je anders elke dag je scooter 4 hoog de trap mag opslepen. En hoe hoger je zit, hoe warmer het is.
Daarna een chinese tempel bezocht en inderdaad heeft nagenoeg ieder land in de wereld een chinatown. De chinezen zijn tijdens hun oorlog massaal gevlucht en ze hebben zich over de hele wereld verdeeld.
Ook de fransen hebben zich negatief laten gelden in Vietnam en hebben eind 18e eeuw de boel hier overgenomen. Dus dan laat je de notre dame hier nabouwen en je maakt gebouwen zoals het postkantoor in de franse stijl.Want de soldaten konden dan naar hun eigen kerk en in het postkantoor met het thuisfront contact hebben.
Middagje scooteren was leuk en zo zie je weet iets van de stad ook al is het een klein gedeelte.
Morgenvroeg het wekkertje want we gaan met de bus naar de Mekong Delta waar we in de middag het eea gaan doen o.a fietsen, inkopen doen voor het diner bij de gids thuis en ook bij hem thuis slapen. Weer even wat anders dan de grote steden!
[userId] => 265308
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5092224
[countryId] => 201
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 113
[author] => Diane
[cityName] => Ho Chi Minhstad
[travelId] => 528515
[travelTitle] => 5 weken reizen door Vietnam en Cambodja
[travelTitleSlugified] => 5-weken-reizen-door-vietnam-en-cambodja
[dateDepart] => 2023-03-17
[dateReturn] => 2023-04-20
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Vietnam
[countryIsoCode] => vn
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/vietnam,ho-chi-minhstad
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/265/308_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => van-cambodja-naar-ho-chi-minh-city-in-vietnam
)
[6] => stdClass Object
(
[username] => keessmitvietnam
[datePublication] => 2023-04-09
[title] => Verjaardag van overlijden.
[message] => Toen ik een jaar geleden hier was, is de moeder van een vriend overleden. Deze week werd dit herdacht. Ik zou bijna zeggen, werd de verjaardag gevierd. Na het plechtige gedeelte, hiervoor waren beroeps ingehuurd, kwam het eten en drinken op tafel.
Eerst wordt er geofferd, dit onder begeleiding van 3 Boeddhistische monniken (de beroeps) die gebeden opdreunen. p.s. Ik neem aan dat het gebeden zijn, echt weten doe ik het niet. Hiervoor was ook een geluidsinstallatie gehuurd, waardoor de hele straat het meekrijgt. Daarna kregen de monniken een maaltijd en ik neem aan een envelop met geld.
Ik was niet helemaal zeker, maar onderhand raak ik al wat ingeburgerd, dus had ik een trommel met koekjes meegenomen. Het was een beredeneerde gok. Zo van, indien niet nodig, koekjes worden altijd wel gewaardeerd. Ik had het wel goed gedaan. Toen ik de koekjes overhandigde, werd gelijk gevraagd of dit voor moeder is. Ja, tuurlijk. Moest ik dus mee naar het familiealtaar waar de trommel op werd gezet.
Nadat de monniken te eten hadden gekregen, konden de gasten aan tafel. Afgeladen is een understatement. Vanwege de gelegenheid, vegetarisch. En, heel traditioneel, lauw bier. Hoewel lauw, de kamertemperatuur was ruim boven de 30, het bier dus ook. Daarom is er ook ijs. In een klein glas een grote klont ijs die er met enig beleid net inpast. Bier in het glas en het ijs is al bijna gesmolten. Redelijk waterig biertje dus, maar alles beter dan bier van 33°. Ik ben dit onderhand wel gewend, trouwens om 12 's middags ben ik ook nog lang niet in de stemming voor een biertje.
Toen ik hier twintig jaar geleden voor het eerst kwam, had nog lang niet iedereen een koelkast in huis en zelfs in een restaurant moest je expliciet om koud bier vragen. Tegenwoordig hoef je dat niet meer te vragen en krijg je standaard een prima koud biertje. Het lijkt echter een soort van traditie te zijn geworden om bij gelegenheden bier met ijs te drinken. Ook op een bruiloft. Zelfs in een hele luxe bruilofsttent krijg je lauw bier. Een krat onder de tafel en een emmer met ijs erbij. Wellicht is het de bedoeling dat de gasten bij zo'n gelegenheid niet dronken worden. Maar als dat de bedoeling is, dan werkt het niet echt. Zeker op een bruiloft zijn er altijd wel mensen die na twee uur, langer duurt zo'n feest niet, desondanks een behoorlijk stuk in de kraag hebben.
De gedenking waar ik deze week ben geweest, bleef heel decent.
Afgelopen week ben ik wederom naar Laos geweest om wederom mijn visum voor Vietnam te verlengen. Het wordt steeds bonter. Kennelijk hebben ze daar nu zo'n toeloop van visa-runners, dat ze hebben bedacht dat er wel wat valt te halen. Nu wou zelfs al de beambte van Vietnam-uit 50.000 đong hebben. 'Stamp' vermoedelijk het enigste Engels dat hij kent. Niet betaald. Daarna een mazzeltje, op het visumkantoor van Laos zat iemand anders dan de vorige keer. Ik heb gewoon 40 dollar bij het visumformulier gegeven en dat werd geaccepteerd. 40 dollar is het correcte tarief, maar de voorgaande keren moest ik 45 betalen. En ja, dan ik wel principieel willen worden, maar die persoon moet mijn visumaanvraag goedkeuren en kan vast wel iets vinden om het mij moeilijk te maken. Maar ik was er nog niet, daarna moest ik naar het loket Laos-uit. Daar wisten ze zelfs twee woorden Engels, 'money, stamp'. Niet eens hoeveel, gewoon 'money'. Hier durf ik het wel aan, de stempel was al gezet, kwaad gekeken en niet betaald. Toen moest ik naar Vietnam-in. Daar ben ik toen zodanig t.o.v.de balie gaan staan dat hij mij niet stiekem duidelijk kon maken dat een bijdrage was vereist. Dat werkte, of wellicht trof ik een eerlijke beambte, in iedrr geval ik kreeg probleemloos het nieuwe visumstempel.
Vanochtend was het 23°, zo''n 10 graden minder dan twee dagen geleden. Inmidsels is het 26, maar er staat een fris windje. Ik vind het maar niks en heb zelfs een vest aan. De koukleum, op dit gebied ben ik al helemaal ingeburgerd.
p.s. Een tweetal correcties op het vorige bericht.
In mijn hotel van de 7e naar de begane grond zijn 132 treden, geteld toe ik naar beneden liep. Of het evenveel is naar boven, heb ik nog niet geprobeerd.
De lengte van de ommuring van de citadel is zo'n 8 kilometer, niet 1600 meter, foutje.
Nog een p.s. Rutte heeft zijn Vietnamese ambtgenoot een brief gestuurd ter gelegenheid van 50 jaar diplomatieke relaties. Zoiets haalt hier de krant. Dat de man daar tijd voor heeft.
[userId] => 179633
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5092171
[countryId] => 201
[pictureCount] => 3
[visitorCount] => 138
[author] => Kees
[cityName] => Hué
[travelId] => 528410
[travelTitle] => Vietnam voorjaar 2023
[travelTitleSlugified] => vietnam-voorjaar-2023
[dateDepart] => 2023-02-10
[dateReturn] => 2023-05-02
[showDate] => no
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Vietnam
[countryIsoCode] => vn
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/104/981_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/179/633_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => verjaardag-van-overlijden
)
[7] => stdClass Object
(
[username] => AbbyRodney
[datePublication] => 2023-03-29
[title] => Ho Chi Minh
[message] => Ho Chi Minh
Saigon here we are!
Tijdens onze vlucht zaten we bij de nooduitgang, het meisje bij de incheck deed een beetje vreemd en ging iemand erbij halen. Ze stond achter ons en knikte. Ze zei: "U zit bij de nooduitgang". Ik zei dat is prima, I'm A flight attendent. Ahh ok. Aan boord stond er iemand net zoals bij ons(KLM) te regelen dat alle tassen boven in de bagagebak lagen. Op een gegeven moment ging ze uitleggen hoe de nooduitgang werkte, toen heb ik het gezegd. Ohh ok, smile.... denk ik onder het masker. Ze moest tijdens start en landing tegenover ons zitten. "Which company?" KLM "aahhh ok, and you still fly?"....... over deze vraag moest ik even nadenken? Was ik te oud, zag ik er niet uit? Ik heb het er maar bij gelaten dat het een vraag uit interesse was.... hahahahha... snik!!Dingen uitgelegd hoe het bij ons ging en gevraagd hoe het bij hun werkte. Ze gaf ons ook een tip over Must eat in Ho Chi Minh. Lieve dame..Aangekomen bij het hotel hadden we een kleine kamer met een raam van 1,5 mtr hoog en 10cm breed en nog een van 1,5mtr hoog en 20cm breed. Very deprimerend. Ik had het idee dat er geen frisse lucht(voor zover dat kon in Ho Chi Minh...) binnen kwam. Rod keek me aan... "dit wordt hem niet hè" "nee, maar ik wil eerst wat eten. Dan vragen we of er een andere kamer is." Gegeten in een van de tentjes wat ons aangeraden was door 'mijn' collega van Vietjet Air, was idd heerlijk en daarna vragen voor andere kamer.... Na het eten zijn wij altijd wat aardiger.....;) 's-avonds rondgestruind in de buurt en een drankje gedaan. Volgende dag grote kamer met balkon tegen een kleine bijbetaling kunnen krijgen Happieeeeee!!! Na het ontbijt naar het Bitexco gegaan een gebouw om van het uitzicht te genieten op de 76ste verdieping. Was mooi maar ook een beetje een bummer, want er werd een soort van gepromoot dat je ook naar buiten kon maar dat was helemaal niet zo. Beetje teleurgesteld naar beneden maar natuurlijk meteen naar een andere optie gekeken. En die was er, maar beter pas rond zonsondergang gaan kijken en dan gewoon naar de Skybar..... hé, wat vervelend.... nog rond gewandeld in de hitte. Pffff, in zo'n stad komt de hitte 38° dan flink binnen. Opzoek naar een sappen tent, niet te vinden. Uiteindelijk bij een tentje terecht gekomen waar ze verschillende aparte drankjes hadden. Het was er druk dus zal wel lekker zijn. Ik zei tegen Rod wat ik wilde "koude jasmijn lychee thee" Rod 5min later: Ik heb Jasmijn melk gekocht"..... je stuurt ze voor een opdracht.... ik weer naar binnen en uitgelegd dat ik iets anders wilde. Nou dat ging niet zomaar, moest echt dat drankje extra bestellen. Dus maar gedaan Rod mocht naast zijn koude Raspberry Chai ook mijn jasmijn melk opdrinken.... Beehhh! Maar Rod zei...."het is heerlijk". Zodra we weer gingen wandelen sloeg de hitte weer toe dus maar snel afkoelen in een grote mall die we tegen kwamen. Deze waren we in Vietnam nog niet tegen gekomen daaraan zag je dat je nu echt in een grote stad was. Weer richting het hotel om daar ergens te lunchen. Het is trouwens niet normaal hoeveel scooters hier rijden en allemaal kriskras door elkaar. En gewoon met z'n 10en naast elkaar en in groepen van 50 bij een stoplicht (die helemaal geen nut hebben) Oversteken is dan ook met gevaar voor eigen leven. Hand opsteken, ogen dicht en gaan... Op hoop van zegen.. en .... je moet heel vaak oversteken!!!! Maar we hebben het overleefd! Naast het hotel zat ook weer zo'n Ban Mhi tentje met ieniemienie krukjes Hahahaha. Ze zitten hier echt op van die hele kleine krukjes.... daarom kunnen ze volgens Rod ook zo goed op hun hurken zitten....Whahahahaha! Nog naar het postkantoor gelopen, was een bezienswaardigheid. Was idd wel mooi om te zien. Er tegenover was de Vietnamese Notre Dame maar die stond net als in Parijs helemaal in de stijgers... al jaren volgens de mensen hier. Tegen 5en naar Landmark 81 waar we via het hotel naar boven konden naar Skybar "Blank Lounge 75" om een drankje te doen op hoogte! Hele mooie ingewikkelde cocktails, maar heerlijk. Lekker gelounged en later naar een restaurant gegaan genaamd Quan Bui, ergens in een afgelegen straatje waar je 's-avonds nog niet dood gevonden wilde worden. Maar ook weer een heel mooi restaurant, gezellig en lekker. Voldaan terug naar het hotel want morgen stonden de Cu Chi tunnels op de agenda. Heel benieuwd! Eenmaal in de bus met een drukke, maar gezellige tourguide. Merkte we al snel dat er iets mis ging.... hij miste 2 mensen. Bellen en nog eens bellen, nog eens langs het hotel. Niemand te zien. Half uur later nog steeds in Ho Chi Minh kwam het verlossende telefoontje, ze waren gewoon meegenomen door een andere tourguide voor een andere toertje... whahahaha! Onze guide was not amused.... maar binnen 5min waren onze laatste 2 van de groep aanwezig. Helemaal oververhit en "Sorry, Sorry, they just took us!" Eenmaal onderweg maakte onze guide er een soort one man show van. Ik haakte al snel af want zijn Engels was vermoeiend om te volgen... maar Rod wist het gelukkig allemaal goed te vertellen met een bestraffend " luister je dan helemaal niet?" ..... "niet echt" zei ze glimlachend.... Hihi. Bij de Cu Chi tunnels werd het interessant, eerst een film met de geschiedenis van hoe de tunnels zijn ontstaan en het hoe ze de Amerikanen het op die manier bijna onmogelijk maakte ze te vinden. Ze leefden ook in de tunnels heel heftig. Nog in een tunnelgat gegaan met de houten deksel erop. Het lukte mij net.... mijn voorgevel(hahaha) zat een beetje in de weg maar met wat wurmen lukte het wel. Bij Rod ging het lastiger want zijn schouders waren te breed... My hunk<3!!!..... de tunnels bestonden uit 3 lagen diep onder de grond, bovenste combat, 2de wonen en 3de opslag, hospital en vlucht routes via de rivieren. Om de 20mrt veranderde ze van richting. Zigzagend onder de grond. We mochten proberen 120 meter door zo'n tunnel te lopen, kruipen. Om de 20mtr kon je er uit als je wilde, want het was best pittig! Rod ging al snel op handen en knieën kruipen.... fijn met een korte broek.... na 40 mtr dacht hij waarom doe ik dit en ging eruit. Ga je mee "nee, ik ga door" gedeelte voorover gebogen lopend en op handen en knieën kruipend. Ik hoorde op een gegeven moment iemand zeggen "Ze hebben hier zelfs in gewoond, dus het moet ons lukken!" Idd! Ik ging ook nog verkeerd, maar kwam ik snel achter. De hele groep in z'n achteruit, oeps! Oververhit kwamen we eruit. Rod leuk foto's maken..... Je kan je niet voorstellen dat ze er mensen gewoond hebben! Het volgende op het programma waren alle lugubere boobytraps die gebruikt werden tegen de Amerikanen. Echt vreselijk. Maar ze vochten tegen een hele sterke tegenstander, die ook nog dorpen met vrouwen en kinderen in de brand staken en bombardeerde. Dus ze werden heel slim, vindingrijk en snel. Daarna werden we meegenomen naar de shooting range en hebben we geschoten met een AK 47. Dat hoefde niet, maar op een of andere manier vinden we dit leuk en zijn er allebei ook goed in...Na nog een drankje terug de bus in en naar het hotel, daar even bijkomen. We wilden 's-avonds niet echt ver van het hotel eten, aan de overkant was Moo Steak Restaurant. Daar hadden we wel zin in. Hele leuke inrichting met heerlijke stoelen en fantastische steaks....Lang geleden dat we ze zo lekker hebben gehad. Een een "stukje" Lopen.... hahaha voor mensen die niet van het hotel wilden gaan hebben we toch rete ver gelopen. We hadden gelezen dat er een straat was waar het 's-avonds gebeurde en niet te vergeten een Starbucks was. Het was net de Ramblas, gezellig druk. Een groepje skateboarders, een groepje hondenvrienden.... alle hondjes leken op kleine labradoodles. Allemaal muziek en karaoke. Veel te doen dus. Het eindigde bij de rivier, tenminste je moest eerst nog oversteken.....had ik al verteld dat het verkeer hier levensgevaarlijk is!!!! OMG!!! we kwamen gewoon niet aan de overkant..... nadat het eindelijk gelukt was, moesten we natuurlijk ook weer terug......whahahaha! Echt drama! Nu...neee...nu....neeeeee......ogen dicht rennen!!!! Terug bij het hotel waren we blij dat we weer een dag overleefd hadden in Ho Chi Minh!!!
Good night Saigon.
[userId] => 393736
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5092155
[countryId] => 201
[pictureCount] => 63
[visitorCount] => 42
[author] => Abby
[cityName] => Ho Chi Minhstad
[travelId] => 528569
[travelTitle] => Vietnam
[travelTitleSlugified] => vietnam
[dateDepart] => 2023-03-16
[dateReturn] => 2023-04-01
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Vietnam
[countryIsoCode] => vn
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/106/750_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/393/736_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => ho-chi-minh
)
[8] => stdClass Object
(
[username] => AbbyRodney
[datePublication] => 2023-03-27
[title] => Hoi An
[message] => Hoi An
Heerlijk geslapen even ontbijten.... Aziatisch georiënteerd en heel vaag! Gelukkig zat er een Starbucks om de hoek.... Door naar de airport we waren op tijd en konden zo doorlopen. Dit was toch ook wel relaxed, maar die trein moeten we echt nog een keer doen. Aangekomen in Hoi An hadden we een geweldig hotel met een grote kamer en balkon, 300mtr van het centrum. Even instaleren en het stadje in. 20 Indiërs op de gang, meiden tussen de 18 en 24. Wat een Herrie. Deuren slaan, schreeuwen tegen elkaar. Ik kijk Rod aan "Als dat vannacht zo is ga ik echt de gang op en trek hun aan hun haren hun kamers in!" Ik hoorde Rod denken, ik hoop zo dat ze stil zijn, want ze doet het echt!.... Hoi An was een super toeristisch en schattig stadje, maar ook heel gezellig..... spijt van een beetje veel terrasjes, HAHAHAHAHA! Je keek je ogen uit bij al die leuke gele huisjes en de verlichte bootjes op de rivier en de verlichte lampionnen langs de kade. 's-avonds op een dakterras(1ste verdieping Hihi) gegeten met uitzicht op het spektakel op straat. Nog even over de Nightmarket gelopen en uiteindelijk bij "The Shamrock" terecht gekomen... en nooit meer weggegaan! HAHAHA! Er speelde en hele leuke band, dat helpt ook niet mee om vroeg naar bed te willen....Van die groep meiden hebben we 's-nachts helemaal geen last gehad! Weet niet of dat kwam door de cocktails of dat ze gewoon rustig waren ;). De volgende dag stapten we een beetje duf naar buiten niet precies wetende wat we gingen doen en tada.... your cariot awaits.... kwam een soort golfkarretje voorrijden die vroeg wat we wilden doen. We don't know yet... hij kwam met wat opties en een daarvan had ik gelezen. Coconut Village voor een tochtje met de Coconut boot..... gemaakt van Bamboo. Ja leuk, wij daar naartoe en 25min later zaten we in een rond bootje met 1 roeister, een iets oudere dame. Maar niet voordat Rod probeerde af te dingen "Hahaha you are funny" you get a free beer...you happy me happy" we konden een biertje krijgen na afloop en dat werd voor mij een coconut! We gingen stroom opwaarts. Jeetje zei Rod..... dat ze dat in haar eentje doet.... hij had het nog niet gezegd of er werd mij een peddel in mijn handen gedrukt dat ik mee moest doen. Rod zat in het midden dus ik was de pineut. Maar niet voor lang want mijn redder(mijn liefje) in nood nam het over. Ze was ook heel grappig, overal foto, foto! Ze ging zelfs het water in met Rod z'n telefoon.... die ogen.. hahahaha! We hebben geroeid, gevist, naar dansende boten gekeken(van die jonge gasten die zo'n rond bootje heel hard lieten draaien, erin staand met een speciale techniek). Met keiharde muziek! Vreselijk toeristisch maar hysterisch!! Ook nog vissers hun net zien uitgooien. Al een hele gebeurtenis op zich. Vlak voor we terug waren zei ze " we are there" of iets dat er op leek. 2 of 3 keer. Volgens mij moet je nu tip geven, anders laat ze ons er nooit af... dat was de vorige keer ook al, of ze het dan niet mogen houden als je het pas bij het uitstappen geeft, geen idee maar lijkt me sterk. Terug naar het centrum langs een kleine zijde fabriek. Mooi, leuk, interessant maar we hadden trek! Rod had een leuk eettentje gezien, maar Sean was al onderweg naar een heel leuk
Eettentje volgens hem..... laat dat nou precies het restaurantje zijn dat Rod had gezien en inderdaad leuk en lekker! Na ons eten kan hij ons weer ophalen en begon onze 2de tour. Hij zei voor het eten hier eindigt de eerste tour kunnen jullie op je gemak eten en kom ik jullie straks weer ophalen. Slim en meedenkend van hem nu was ons tourtje 2uur goedkoper geworden.... whahahaha! Moeten we het eerste tourtje al betalen? " no no, but I take picture"... dusssss.... als we het op een lopen hadden gezet had hij zijn vriendjes op ons afgestuurd, hihi! 2de deel van de tour begon bij een pottenbakkerij. " no were not interested" Je zag hem denken, ik moet iets anders bedenken en hij heeft ons meegenomen naar 2 stranden..... daar begonnen de plannen voor onze volgende reis. What's new!!! Met daarna in iedere geval een aantal dagen het strand van Hoi An!
Terug bij het hotel even een dutje gedaan..... doen we wel heel veel deze reis..... weer lekker fris en fruitig de stad in. Op zoek naar een restaurantje en daarna een Starbucks. Rod had 's-middags en zaakje gezien met schoenen en dat gaat dan niet uit zijn hoofd en ik herken het als geen ander. Dus op zoek en gevonden. Allemaal gave schoenen 1 paar in 1 maat, maar als je morgen terug komt maken hebben ze het in jouw maat gemaakt.... uhhhhh! Zelf? ja, doen we zelf!.... ook voor onze volgende reis, haha! Weer een afzakkertje genomen in een pub met live muziek.... eentje dan.. pfff! De volgende dag laat in de middag gingen we vliegen naar Ho Chi Minh, dus we hadden nog de hele ochtend die hebben we benut om wat historische sightseeings te doen en naar de centrale markt te gaan. Zo gaaf al die kleuren en geuren. Met de scooter langs de kraampjes om de boodschappen te doen is daar heel normaal, je werd zo van de sokken gereden. Voldaan weer terug naar het hotel en op naar de airport. (Saigon zoals de locals het nog steeds noemen). Here we come!
[userId] => 393736
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5092153
[countryId] => 201
[pictureCount] => 78
[visitorCount] => 40
[author] => Abby
[cityName] => Hoi An
[travelId] => 528569
[travelTitle] => Vietnam
[travelTitleSlugified] => vietnam
[dateDepart] => 2023-03-16
[dateReturn] => 2023-04-01
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Vietnam
[countryIsoCode] => vn
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/106/679_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/393/736_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => hoi-an
)
[9] => stdClass Object
(
[username] => AbbyRodney
[datePublication] => 2023-03-23
[title] => Halong Bay en de trein die al vertrokken was
[message] => Dinsdag 22mrt
Weer vroeg uit de veren. Onze receptionist die ook in het hotel woonde en volgens ons ook de eigenaar was had meegedacht en 's-avonds al gevraagd wat we voor ontbijt wilden, daardoor konden we meteen aanvallen en waren we op tijd klaar voor de reis naar Cát Bà(in de buurt van Halong Bay) we werden met z'n 2en in een bus voor 32 personen gezet en reden meteen weg.... . "You're the only passengers "Okeeeee! Lekker rustig! Onderweg regende het, we konden alleen maar hopen dat het opklaarde voordat we daar waren...bij de Ferry was het passen en meten om alles naast elkaar en erop te krijgen. We konden ons nog net de bus uit wurmen om even een frisse natte neus te halen. Het weer was in de tussentijd jammer genoeg niet opgeknapt. Bij aankomst bij de haven bleek dat we niet de enige waren die meegingen. We waren met 20 mensen. 2 Franse, 2 Belgen, 2 Australiërs en 12 Duitsers... de cabines op de boot waren mooi en verrassend ruim. Na een voorstel ronde en een werkelijk voortreffelijke lunch gingen we kanoën. Rod... "we doen rustig aan, het is geen wedstrijd"..." jaja".... na veel gekibbel over wie wat aangeeft en wie het beter weet (mensen die ons een beetje kennen snappen wat ik bedoel... hahahaha!) Kregen we de slag te pakken. Het was bewolkt en een beetje druilerig, maar de omgeving was prachtig en het Karstgebergte in de nevel had iets heel mystieks en magisch! Op een gegeven moment moesten we een lage natuurlijke tunnel door kanoën en werden we omringt door de bergen. Fantastisch!!! Volgens de mythe is dit gebergte ontstaan omdat de bevolking werd aangevallen door de vijanden (Chinezen). Dit zagen de draken en deze gingen de oorspronkelijke bevolking helpen door grote rotsblokken op de tegenstander te gooien... et voilà!... Maar volgens de gids was het meest geloofwaardige verhaal dat het eeuwen geleden is ontstaan door aardbevingen. Je zag de breuklijnen ook in de bergen. Dus ik.... heel teleurgesteld "So you don't believe in dragons?" Hij keek me aan zo van seriously? WHahahahahhaha! Ok now we go back. Ik was ondertussen al redelijk afgeknoedeld, maar als je heen gaat moet je ook terug.. we hadden de slag goed te pakken. Op een gegeven moment toen we er bijna waren voelde ik fanatisme op de "achterbank". Dus ik "wat doe je?" "Kijk die 2 Duitsers rechts" als we door peddelen winnen we!".... "??!?!? Het was toch geen wedstrijd?" Dus ik kijk naar rechts op dat moment kijken zij naar ons en.... game on!!! Gewoon gaan, was ons bijna gelukt! Zij waren net iets eerder, maar omdat wij ergens anders moesten aanleggen konden we nog steeds als eerste de kano uit... ware het niet dat het voorste gedeelte van de boot onder de vlonder schoot en vast kwam te zitten.... Shit, shit, shit!!! OMG, met dit soort dingen worden we altijd bloedfanatiek! Je zou denken dat dat op een gegeven moment wel klaar is ... not!!! We hebben onze nederlaag waardig gedragen. Zijn toch altijd de Duitsers die winnen..... al vonden ze zelf dat dat de laatste jaren niet meer klopte.... en zeker niet met schaatsen. Was een leuk tochtje, al lag ik er helemaal af. Haha! Of we nog wilde zwemmen? Nee, lekker even relaxen op de boot. Voor het diner kregen we geleerd hoe je Vietnamese springrolls moest maken en moesten natuurlijk ook zelf opeten. Was makkelijk te maken en lekker. Het diner was ook weer geweldig! 's-avonds nog even iets drinken op het dek, het drisselde nog een beetje, maar dat maakte niemand wat uit. Morgen om half 6 is de sunrise dus wekker zetten. Volgens de meeste van de groep zou het de volgende dag namelijk mooi weer zijn. Rod en ik hadden er een hard hoofd in. Maar voor de zekerheid toch maar de wekker gezet. Werden we om 6 uur wakker.... had ik vergeten de wekker te activeren. We keken snel naar buiten, oh gelukkig nog steeds bewolkt. Raar dat we daar dan blij om zijn.... Het was wel opgeklaard en de bergen waren veel beter te zien. Snel naar het dek! We waren omringt door prachtige bergen die uit het niets uit het water leken op te duiken! Na het ontbijt gingen we op het eiland Cat Ba naar een dorpje fietsen. Ik mocht lekker bij de guide op de scooter.... het kanoën had er te veel ingehakt en er waren heuvels... voor mij een relaxed tourtje! De andere hebben zich suf gefietst!! Ook niet raar want blijkbaar ging de wedstrijd tussen Nederland en Duitsland gewoon door volgens Rod dan! Het was een klim van ongeveer 8% en Rod kwam als eerste boven al schreeuwend YEAH!!! Mathieu van der Poel!!! YES!!! DIE NEDERLANDE NUMMER EINS!!!.... op z'n beste Duits.... zo BAM! tik uitgedeeld volgens Rod Hahahaha! Was namelijk dezelfde jongen als de dag ervoor. Terug op de boot nog wat rondvaren en van de omgeving kunnen genieten veel drijvende dorpjes/huisjes van vissers families. De zon begon toch een beetje door de wolken te branden, dus lekker op het dek op de bedjes gelegen. Tijd voor lunch, die zag er weer verrukkelijk uit! Na de lunch werden we met z'n allen in een busje gepropt om terug te gaan naar Hanoi. Yeah! Vanavond met de nachttrein naar Hue. Maar we hadden nog 5 uurtjes te overbruggen dus spullen bij ons hotel waar we de eerste 2 nachten waren achtergelaten.. ze waren zo lief om dat toe te staan. Dus wij een beetje rondgelopen, uitgebreid gegeten, Starbucks gedaan. We moesten bij een hotel inchecken voor de trein. Laten we een beetje op tijd gaan. Kunnen daar toch wel in de lobby wachten. Komen wij aan. Hallo, wij willen inchecken voor de trein naar Hue, maar ik wilde vragen of we dit konden veranderen naar Da Nang. Even stil. Wat onze namen waren. "De trein is al weg" WAT!!!! "Ze hebben sinds kort een ander schema" WAT!!!"Hij is 20min geleden vertrokken, we waren op jullie aan het wachten" WAT!!! "Er is een email naar jullie gestuurd" WAT!!! Ik.. nee nee! nee nee!... Rod woest en keek mij aan. Ik snel zoeken in mijn email terwijl ik dit deed begon Rod een hele tirade tegen de reseptioniste "What are you telling me...The train already left...@#€[e-38]
[userId] => 393736
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5092152
[countryId] => 201
[pictureCount] => 64
[visitorCount] => 49
[author] => Abby
[cityName] => Hạ Long
[travelId] => 528569
[travelTitle] => Vietnam
[travelTitleSlugified] => vietnam
[dateDepart] => 2023-03-16
[dateReturn] => 2023-04-01
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Vietnam
[countryIsoCode] => vn
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/106/526_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/393/736_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => halong-bay-en-de-trein-die-al-vertrokken-was
)
[10] => stdClass Object
(
[username] => AbbyRodney
[datePublication] => 2023-03-21
[title] => Ninh Binh
[message] => Maandag 21mrt
Weer vroeg uit de veren om naar Ninh Binh te gaan, mooi gebied met de bekende karstgebergte (van die puntige bergen die uit het niets uit de grond schieten). Afscheid genomen van Lily onze lieve receptioniste. We werden op de toer vergezeld door 2 Belgen, 2 Indiërs en 9 polen. Eerst een stukje rijden. Was wat verwarring over waar ze ons aan het eind van de dag naar toe zouden brengen, omdat ze aan het eind van de dag terug gingen naar Hanoi. "Uhhhh not us, we are staying in Ninh Binh." "Are you sure?" "Duhhh Yes!"..... toch maar even checken. En gelukkig had ik gelijk.... je zou het niet denken, maar ik vergis me ook wel eens...Hahahha!
Er werd ons verteld dat we eerst gingen fietsen ... toen werd ik al een beetje zenuwachtig en daarna naar een uitkijk post boven in de bergen. Om daar te komen moesten we 500 treden omhoog..... we keken elkaar aan. Ik zei tegen Rod het fietsen ga ik wel proberen, maar die trappen gaat niet lukken. Hij knikte alleen maar. Dit zijn jammer genoeg de overblijfselen van de Covid dik 2 jaar geleden. Of dat ooit nog veranderd betwijfel ik, maar we blijven gewoon proberen. Aangekomen op bestemming moesten we een fiets uitzoeken. Ze zagen er niet uit maar trapte verbazend lekker. Het was voornamelijk vlak dus ik heb het vol kunnen houden op een inieminie heuveltje na, daar moest ik dan ook meteen afstappen. We kregen koningstempels te zien, niet te verwarren met boeddhistische tempels.... al leken ze daar verdacht veel op en wat van de omgeving. Prachtig! Waar je keek staken puntige bergen de lucht in. Gaaf om te zien! Na de lunch gingen we naar de Mua Caves met de 500 treden. Vanaf een afstand zagen we de trap tegen de berg omhoog al! Rod ging samen met de groep naar boven. Ik bleef beneden rondstruinen want er was genoeg te zien. Halverwege hun tocht naar boven belde Rod mij al hijgend en puffend om te zeggen dat ik al naar de grot kon gaan die beneden was. En dat het maar goed was dat ik het niet had geprobeerd, arme jongen... Helemaal boven heeft Rod met mij gefacetimed via WhatsApp en heb ik nog even van het uitzicht kunnen genieten. Zo mooi! Ik ben de grot gaan bezichtigen en later kwam de groep mijn kant op. En door!!! Volgende punt op de agenda.... roeien op de rivier tussen de rijstvelden en karstgebergte door. Met roeien bedoel ik dat we werden geroeid, hahaha! Onze roeister was een lief vrouwtje. "Hi" "hello" "Were you from" "The Netherlands... Holland" "Ahhhh"...geen idee.... zij aan het roeien, op een gegeven moment kijk ik om me heen..... heel veel bootjes... (was verder niet toeristisch of zo Hahahaha!) Waren ze allemaal met hun voeten aan het roeien! Zo raar je hoofd registreert iets maar weet in eerste instantie niet wat! "Rod Rod, kijk hoe ze roeien!!!!" .. had die natuurlijk allang gezien, maar waarschijnlijk vond hij het normaal... grinnik! "Kijk kijk, ze kunnen zelf de peddels draaien!"... "Oh ja!"... hij was toch een beetje onder de indruk.... Was een mooi tripje, door grotten met stalactieten. Na het roeien toch weer foto's laten aansmeren, pfff! Is altijd hetzelfde.... maar we hebben ons nog geen Vietnamese hoedjes laten aansmeren, goed hé! Er stond een privé auto op ons te wachten om ons naar het hotel in Ninh Binh te brengen. Was nog een hele onderneming om ons hotel te vinden. Volgens Google reed hij er steeds voorbij. Op een gegeven moment wilde hij ons uit de auto zetten... "Google says it is here" "Do you see a hotel?" "No" "So, ask the people on the street" ik bedoel wij spreken geen Vietnamees.... uiteindelijk bleek dat er een steegje was waar we in moesten. Hij vertikte het in terug te rijden, dus het laatste stukje maar gelopen, was gelukkig niet ver meer. Het hotel was klein, maar heel mooi. We hadden een upgrade gekregen, wat betekenen dat we 6 trappen op moesten.... Rod zijn benen waren nog zwaar van de 500 steps.... "OMG mijn benen willen dit toch niet!" Hahaha! Had echt wel medelijden met hem!!! Maar was de moeite waard want de kamer was prachtig. Even lekker uitrusten voor we gingen eten. Moesten opletten dat we niet in slaap vielen... De meneer van de receptie had ons 2 leuke lekkere opties gegeven om te eten. Ancient street, zag er heel gaaf uit met veel gekleurde pionnen en verlichte pagodes/tempels. Alleen was er voornamelijk Phò te eten, dat is een soort noodle soep met de nadruk op soep (bouillonwater) en daar zijn we niet zo van gecharmeerd op een of andere manier. Teveel water bij het eten denk ik......Whoehahaha!
Terug gelopen op zoek naar het ander eettentje. Zou dit het zijn.... dit ziet er niet uit, weer van die hele geplukte kippen uitgestald... Nope... next. We zijn nog ergens gaan zitten keken op de kaart vraagt Rod zit er geen Kentucky in de buurt. Ik kijken en ja hoor paar honderd meter verder op. "We changed our minds, bye bye!" Buiten draai ik me nog een keer om en zie vanuit mijn ooghoek de naam van het restaurantje staan wat de receptionist bedoelde. Dat tentje bedoelde hij! Zag er idd prima uit met een hele uitgebreide kaart. Gelukkig want er werd iemand Chagrijnig... and it wasn't me!....
Echt heerlijk gegeten! Was een goeie aanrader! Terug op de kamer, kom we gaan de eerste blog erop zetten. Rod zei is goed maar dan moet je eerst de foto's uitzoeken..... was nog niet zo makkelijk tot 2x toe viel de telefoon uit mijn handen omdat ik in slaap viel :0 HAHAHAHAHA! Rod lachte zich helemaal suf! Afijn uiteindelijk gelukt, ik meteen in diepe slaap. Wordt ik ruw gewekt.... je Ipad maakt herrie! Hoe moet dat kloteding uit. Verdwaasd als ik was met hartkloppingen van het ruw wakker worden heb ik op allerlei knopjes gedrukt, zal wel goed zijn....nu maar hopen dat ik de wekker niet hem uitgezet.... proberen verder te slapen maar dat lukte natuurlijk niet meer...%@[e-38]#[e-38]€*€@_×..... bedankt schat!
[userId] => 393736
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5092151
[countryId] => 201
[pictureCount] => 62
[visitorCount] => 38
[author] => Abby
[cityName] => Ninh Bình
[travelId] => 528569
[travelTitle] => Vietnam
[travelTitleSlugified] => vietnam
[dateDepart] => 2023-03-16
[dateReturn] => 2023-04-01
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Vietnam
[countryIsoCode] => vn
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/106/461_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/393/736_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => ninh-binh
)
[11] => stdClass Object
(
[username] => AbbyRodney
[datePublication] => 2023-03-20
[title] => Hanoi
[message] => Vandaag 16 maart vertrekken we naar Bangkok om na een nachtje door te gaan naar Vietnam. Nooit eerder geweest dus we hebben er zin in. Na een pittige periode van mijn Senior Purser cursus en drukte op Rod zijn werk even weer genieten van hele andere dingen! We gaan een kleine cruise maken bij Halong Bay, daarna de nachttrein nemen van Hanoi naar Hue en de Chu Chi tunnels in bij Ho Chi Minh Leuke avonturen dus weer!!! Aan boord van onze vlucht kende ik de meeste van de Crew, heel gezellig. Was wel een lange vlucht met weinig slaap....zzzz... aangekomen in BKK moesten we nog een half uurtje met de taxi naar ons hotel.... Dat werden 2 uren pfff hahaha nu werd de tijd daardoor om later te gaan slapen ons wel makkelijk gemaakt. Het hotel was heel relaxed en schoon en 's-ochtends wilden we het bed inpakken en mee naar huis nemen! Hahaha, echt heerlijk!
Nadat we waren aangekomen zijn we meteen de straat opgegaan om te eten en iets voor de volgende ochtend te halen. We moesten weer om 4uur op.... heel goed geregeld Abs.... Not! Maar na wat rondgewandeld te hebben uiteindelijk bij de Pizzahut, jaja echt! gegeten. Nu was deze Aziatisch georiënteerd dus nee geen pizza gegeten. Terug in het hotel deed Rod het licht uit en ik heb hem niet eens in bed horen stappen, ha!
Zaterdag
Pfff was vroeg maar alles liep soepel. Relaxte vlucht, altijd leuk om te zien hoe andere maatschappijen het doen. In het hotel konden we wij niet inchecken,we waren veel te vroeg. We konden onze rugzakken achter laten en zijn iets gaan eten. Er was een soort cruiseschip nagebouwd met op iedere verdieping een terras met een restaurant. Dat ziet er gaaf uit, kom eten..... het was 11 uur "ohhh nooo, not time voor lunch yet" ...:(@@%#[e-38]@%!%...Als je trek hebt wil je dat niet horen.... weet nog niet of we Vietnam leuk vinden...! Gelukkig was om de hoek een restaurant met een grote verrassing. Wat voor een soort eten wilt u? Lokaal! Ok, de lift in 4de verdieping een heel leuk eettentje met een beter uitzicht op het meertje dan op de loveboat!!! Terug in het hotel hadden we om de tijd te overbruggen een massage geregeld.... verder niet decadent maar gewoon lekker. Bij de massage zat er binnen 2 tellen een vrouw op mijn rug. En ook bij Rod. Uhhh, whahaha! 2 tiny vrouwtjes met een kracht in die handen waar je U tegen zegt. Heerlijk! Eindelijk naar de kamer. We hadden een kamer met balkon... in het drukste gezelligste, gedeelte van de stad.... Wat een p....herrie was dat. Gelukkig waren we heel moe van de jetlag! Eind van de middag gingen we naar Train street. We namen een Cyclo(fiets met stoeltjes voorop) met man 2x onze leeftijd en maar een 1/4 van ons gewicht Hij werd zowat door ons gelanceerd toen we gingen zitten, Hilarisch! Maar we betaalden hem de volle mep dus hij vond het prima. Met gevaar voor ieders leven gingen we op pad. Man, man, man, wat een zooitje is het verkeer daar.....maar op een of andere manier gaat het altijd goed. Trainstreet is een smal straatje waar de trein bijna de huizen raakte. Jammer genoeg reed de trein er niet meer, maar om rails bijna door de huizen te zien lopen is heeeeel apart. Rod had bij Erica op reis gezien dat je hier Eggcoffee moest proberen. Dus op zoek naar een tentje die dit verkocht..... waren er gelukkig heel veel ;) we kwamen uit bij een hipster tentje. Leuke vlotte gasten. Nieuwe ervaring Eggcoffee, iets met eieren gecondenseerde melk dit opkloppen tot schuim en op de koffie. Lijkt op een cappuccino maar dan anders. Tijdens het wachten op een bankje voor het tentje kwam er een vrouw met lokale lekkernij langs. Soort deegballen met suiker. Nee, dank je, nee echt! Waar het dan fout gaat weet ik niet maar voor we het wisten was Rod aan het betalen. Op dat moment komt een van de eigenaren met onze Eggcoffe. Hij zegt in het Engels tegen ons " what are you paying for that?" Toen hij het hoorde vertelde hij de dame iets wat wij niet verstonden. Rod moest 50 betalen van haar en die man zei "no 20, not more!" Vrouwtje droop af, wij een hap in de ballen nemen... Gatver! Een vettige deegbal! Weer een les geleerd! Toch wat scherper blijven met een jetlag!
De Eggcoffee was heerlijk, maar heftig.we hoefden voorlopig niet te eten. Nog lekker rondgestuind, toch maar iets eten.
Streedfood proberen, neergestreken bij een tentje waar het druk was. Dan is het vast goed! Maar toch maar niet, we zagen wat mensen op hun tafel kregen..groot bord met witte noedels, groot boord met ongekookte groente en een grote kom met soort soep met vage vlees ballen.... Rod kijkt me aan zo van dit eet ik niet, ik ook niet! Opgestaan, doei! Stukje verder zagen we een restaurant wat er sjiek uitzag, maar heel leuk, lekker en betaalbaar was. Verder zijn we geen luxe poezen hoor.... hahahaha!
Aan de wandel, komt er een vrouw op ons af met zo'n stok over haar schouder aan de uiteinden fruit zodat het in evenwicht blijft.. Zegt ze "very heavy you try" voor ik het wist had ik dat ding op mijn schouder en een Vietnamese hoed op. Tegen Rod "Take picture" oh nice! "Now you try" ik foto van Rod maken met haar erbij. Zegt ze "here for you" zakje fruit. Ik nog heel dom "oh thank you" "200VND"...." Wait what?"...ik kijk Rod aan en schiet in de lach, Rod heeft nog het besef om af te dingen en ze loopt lachend weg. Wij keihard lachen, ik zeg je wordt genaaid waar je bij staat. Grootste lol met z'n 2en.
Nog een rondje markt gelopen en naar ons bedje. Maar slapen lukte niet, was zo'n herrie buiten. Omdat het weekend was werd er steeds gezegd.
Zondag
Volgende ochtend ontbijt in het hotel. Dat was prima alleen de jongeman in de bediening hadden we alle 2 binnen 5 min al ontslagen. Hij kon maar 1 ding tegelijk, werd ook geïrriteerd als je 2 dingen in 1 zin vroeg..... die kop van Rod!.... Maar uiteindelijk gekregen wat we graag wilden.
Vroeg op pad, eerst naar de oude gevangenis uit de Franse koloniale tijd. Pittige verhalen. Echt wel indrukwekkend als je daar dan rondloopt. Verder wandelen naar een tempel. Zou heel mooi zijn met allemaal mooie kleuren..... die was jammer genoeg dus dicht.... Het was zondag!...
We waren alweer een tijdje onderweg dus maar even lunchen. Ik had een leuk eettentje gezien op internet. Bha Mi 25. De foto's zagen er lekker uit. Broodjes of te wel pistoletjes(de Franse invloed is echt nog wel aanwezig) met aziatische inslag. Mensen staan hier echt in de rij, dus wij ook. Was dan ook echt verrukkelijk! Rustig terug naar het hotel en even onze ogen dicht, want we komen echt slaap tekort. Wakker worden en door naar de massage. Was gisteren zo lekker dus nog maar een keer en hop binnen 2min zaten ze weer op onze rug. Weer helemaal lening en buigzaam.... voor zolang dat duurde de straat weer op. Als je naar buiten loopt kom je meteen weer in een heksenketel van herrie en drukte. Je denkt echt OMG, maar het heeft ook wel weer iets. We hadden voor de zekerheid gereserveerd bij een van de bekendere restaurantjes, gelukkig maar, want het was een klein gezellig bistrootje. En erg in trek. We werden naar onze tafel gebracht. Er werd gezegd dit is jullie menu "you only have to pay for the drinks".... Uhhhh! Dat is lekker, toch maar gezegd dat dit niet voor ons was.... we zijn daarna nog even over de markt gestruind en als afsluiter van Hanoi bij een skybar een G[e-38]T genomen...of 2.. Morgen op naar een volgend avontuur.
Hanoi wat was je leuk, maar wat was je druk!!!
[userId] => 393736
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5092150
[countryId] => 201
[pictureCount] => 36
[visitorCount] => 60
[author] => Abby
[cityName] => Hanoi
[travelId] => 528569
[travelTitle] => Vietnam
[travelTitleSlugified] => vietnam
[dateDepart] => 2023-03-16
[dateReturn] => 2023-04-01
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Vietnam
[countryIsoCode] => vn
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/106/398_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/393/736_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => hanoi
)
[12] => stdClass Object
(
[username] => karinendiane
[datePublication] => 2023-04-05
[title] => Van Hue naar Hoi An
[message] => Dag 18
Ook ik was helaas de pechvogel met een voedselvergiftiging en het was een kort nachtje zeg maar. Moest wel snel opknappen want vandaag stond een lange dag op het programma en gingen we met the family riders op de motor van Hue naar Hoi An. De naam zegt het al...alle drivers horen bij 1 familie. Even was er de vrees dat de reistassen niet mee konden maar ze frommelen alles achterop de motor en op de tank en tussen de benen staan backpacks. [e-1f648]
Eerst gingen we naar een kleine waterval waar we konden zwemmen. Wij hebben het bij pootjebaden gehouden. Was wel even een verfrissende afkoeling want het is nu elke dag behoorlijk warm. Zitten in centraal Vietnam en in het zuiden is t nog warmer.
Vervolgens doorgereden naar een goed seafood restaurant waar Karin heerlijk gegeten heeft. Ze zetten eten op tafel alsof je met zn 20en bent en al een paar weken niet gegeten hebt. Ik heb het nog even bij een kaal wit broodje gehouden om mn maag nog wat rust te geven.
Via de Hoi van Pass verder gereden. Dit zou het hoogtepunt moeten zijn maar wij hebben de Hi Giang Loop al gereden en dan is dit wel overgewaardeerd. Hadden een paar mooie uitkijkpunten en zicht op de zee en een paar mooie stranden. Vietnam heeft ook mooie stranden. ( morgen dagje relaxen op het strand ). En alles is weer groen hier.
Het was al best wel laat maar we gingen nog even Marble Mountains bezoeken. We reden door Dang Na en dat is een mega grote moderne stad. Even buiten de stad vind je 1000en beelden die buiten staan. Mega groot en ook mega zwaar. Hoe krijg je die in je tuin [e-1f914]. Bijna alles is op het boeddhisme georïenteerd. Voor het eerst deze vakantie zagen we weer de ons bekende boeddha's die we o.a in Thailand veel gezien hebben.
Marble Mountains is een cluster van vijf heuvels van marmer en kalksteen. Ze vertegenwoordigen de 5 elementen en hebben allemaal een andere naam. Gelukkig konden we met een lift naar boven. Eenmaal boven verbaasden we ons wat er allemaal te zien was. Een soort van park met allemaal grotten, pagoda's, boeddha beelden die uit het steen gehouwen waren enz. Wel mooi om te zien. Inmiddels was de energie wel een beetje op en waren we gelukkig dichtbij Hoi An. Dat is DE stad van de kleermakers en je kan hier heel goedkoop iets laten maken. Heel toevallig is het morgen volle maan en is er een lantaren/lampionnen festival en dat wisten we niet maar leuk om morgen mee te maken. Ook lekker even genieten van een dagje strand [e-1f60e][e-1f3d6][e-1f379]
Dag 19
Heerlijk een relax stranddagje tussendoor. Na het late ontbijt de fietsen gepakt en in 20 minuten naar het An Bang strand gefietst. Ineens ben je dan toch in een andere wereld. Het strand zou in ieder land kunnen liggen. Het was goed warm maar met een stevige wind was het goed uit te houden. Laat in de middag doorgefietst naar het centrum waar het lantern festival werd gehouden. Dat is 1x per maand en heeft met de volle maan te maken dus steeds op een andere datum. In ieder geval trekt het een hoop publiek aan maar alles is verkeersvrij gelukkig! Nadat de zon onder was gegaan, zag je heel veel bootjes op de rivier met allemaal gekleurde lampionnen. En je kon een kartonnen bootje met een kaarsje in de rivier zetten en een wens doen. Ook in de straten hangen veel lampionnen met vrolijke kleuren. Sowieso is Hoi An een stad met een heel leuk centrum en een tof strand dus wij snappen wel dat mensen hier langer verblijven.
Wij hebben morgen wederom een fietstour en dat gaat vast weer leuke dingen brengen [e-1f6b2][e-1f31e]
Dag 20
Vroeg op en met een taxi naar de touroperator voor de fietstoer. Inmiddels was het al 30 graden en liep het zweet van ons af zonder 1 meter getrapt te hebben...lang leve de vochtigheid in Azië.
Op pad met Mark en Sonja uit Engeland en waar je ook bent je gaat het altijd hebben over hoe dingen in hun land of ons land geregeld zijn bijv qua ziektekosten, studiekosten, belastingen enz.
Met een boot eerst stuk gevaren en we werden gedropt op een eiland waar alles een beetje terug in de tijd ging. Heel veel is gewoon ouderwets handwerk en zij kennen de luxe van een machine niet. Als je iets wilt koken of bakken dan gaje hout of rijst verbranden zodat je een vuurtje hebt.
De 1e stop was bij een vrouw die elke dag vanaf 02.00 uur noodles en rijstecrackers maakt. Hard werken voor weinig en dat gaat ook naar de locale markt. Een rijstecracker geprobeerd en die waren erg lekker.
Onze gids was een leuke meid van 28 die goed Engels sprak. Zij had vooruit gedacht en flessen water ingevroren dus de hele dag kregen we gekoeld water [e-1f44d] en dat was hard nodig. Vervolgens naar een echtpaar van in de 70 jaar die zelf matjes weven. Zij kopen het gekleurde "riet". Ergens anders hadden wij al gezien van welke plant dat is en her en der ligt het ook te drogen. Zij slapen dus op deze matjes. Zij kennen geen matrassen. Matje is denk ik 3 mm dik [e-1f633].Onze gids slaapt ook niet op een matras en als zij dat wel 1 nacht doet als zij ergens anders is, heeft zij rugpijn [e-1f648].
Via de rijstvelden, maisvelden en pindavelden kwamen we uit bij iemand die zelf rijstewijn oftewel happy water maakt. Is maar 60% alcohol dus valt best mee. Dat kregen wij in het noorden bij het eten pffff. Die jongelui gooien dat in 1 teug naar binnen.
We hadden een heerlijke lunch met de beste gemarineerde kip die wij deze reis hebben gegeten en uiteraard geserveerd met rijst. [e-1f92a]
Soms was het een uitdaging om over de "paden" te fietsen...heel erg bumpy!! Wij hebben het thuis goed voor elkaar met onze fietspaden.
De zon scheen hard dus smeren, drinken, smeren en drinken. Op weg naar sexy lady. Zou dat een beeld of iets zijn? Nee hoor, dat betrof een vrouwtje van 71 die zo gek als een deur was haha. We kregen uitleg over de ronde, van bamboo gemaakte, bootjes waar ze mee gaan vissen. Speciale manier van peddelen in dat ding. Voor haar uiteraard niet en als een jonge hinde sprong zij in de boot en draaide zij ermee rond...wat een figuur zeg. Wij mochten het ook proberen maar wij hadden geen droge kleding bij ons haha dus we hebben het bij kijken gehouden. Het einde van de dag naderde en toen reed onze gids lek [e-1f648] maar met hulp van Mark had zij binnen no time de binnenband verwisseld. Was een leuke dag maar door de warmte was de energie aan het einde wel op. Snel een crepe met banaan en nutella gegeten en terug naar de homestay. Morgenavond vliegen we naar Cambodja voor een weekje en gaan we daar o.a de vreselijke geschiedenis van dictator Pol Pot ervaren.
[userId] => 265308
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5092111
[countryId] => 201
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 97
[author] => Diane
[cityName] => Hoi An
[travelId] => 528515
[travelTitle] => 5 weken reizen door Vietnam en Cambodja
[travelTitleSlugified] => 5-weken-reizen-door-vietnam-en-cambodja
[dateDepart] => 2023-03-17
[dateReturn] => 2023-04-20
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Vietnam
[countryIsoCode] => vn
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/vietnam,hoi-an
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/265/308_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => van-hue-naar-hoi-an
)
[13] => stdClass Object
(
[username] => robinenromee
[datePublication] => 2023-04-05
[title] => Goodbye Laos, Hello Vietnam!
[message] => Op naar Vietnam! Dat gaan we doen middels een tweedaagse onderneming door Noord Laos. Eerst de scooter inleveren 120 km verderop en vervolgens een bus naar onze slaapplek voordat we de volgende bus naar de grens kunnen nemen. Vroegop dus maar! Niet Robin-en-Romee-vroegop maar echt op tijd eruit. Het lukt en tevreden zetten we om 8.00 met een volle buik koers richting Muang Xay. De rit verloopt weer voorspoedig met een aantal stopjes langs dorpen waar het lijkt alsof we de eerste westeringlingen zijn. Allemaal enthousiaste en zwaaiende mensen. Echt communiceren is niet mogelijk maar een paar high fives en wat ballonnen uitdelen tijdens onze stopjes maken de rit weer één om niet te vergeten. Om 11.30 komen we al bij het busstation waar we kaartjes willen kopen voor de bus van 15.30 om vervolgens de scooter in te leveren en de grote tassen op te halen bij het hotel waar we ze hadden achtergelaten. Eenmaal bij de balie horen we dat de bus van 15.30 vandaag niet gaat. Oeps.. we kunnen nog die van 12.00 nemen. Robin maakt de snelste beslissing in 35 jaar: we gaan ervoor, opschieten! We racen terug naar het verhuurbedrijf (10 minuten voorbij) en zoeken daarna gehaast naar iemand die ons naar het hotel en daarna terug naar het busstation brengt. We vinden een heel traag TukTukje maar gaan ervoor. Bij het hotel heeft de receptie helaas geen sleutel van de kamer waar onze tassen liggen. De tijd tikt door. Gelukkig heeft een collega in het andere gebouw de sleutel. We slepen onze tassen uit het hok en manen de taximan vriendelijk om op te schieten met het busticket van 12.00 in de hand. Het is letterlijk en figuurlijk twee voor twaalf als we weer op de klok durven te kijken, maar nog geen busstation in zicht. Soms zijn er ook voordelen aan dat niet alles (of alles niet) in dit soort landen op tijd vertrekt. De bus staat er nog en blijkt voorloopig nog lang niet te vertrekken maar dat weten wij dan nog niet. Anderhalf uur later vertrekken we eindelijk in een volgepropt busje. Deze weg is, zoals verwacht, weer lekker slecht en we hobbelen alle kanten op. Opeens ook lichte paniek in de bus, en rook. Het komt onder de stoel vandaan. Gelukkig ziet Robin al snel dat het van de brandblusser komt maar voordat bij iedereen duidelijk is.. oke bus weer rustig. Zo rustig dat zo ongeveer iedereen in slaap valt, helaas inclusief chauffeur. Maar gelukkig komt er net een hele grote kuil waar we dwars doorheen rijden. Chauffeur weer enigszins bij de les. Het is nog maar 10 km en we houden de beste man maar wel even in de gaten.
De volgende dag weer vroeg op. De haan gaat op tijd af (eindelijk hebben we een keer profijt van dat beest). De laatste 100km van de trip. Verwachting: 5 uur inclusief grensovergang. Na 3000 bochten leren we "liefde is je laatste reisziektepilletje delen". Er wordt niet gekotst. Een ware overwinning. Uiteindelijk mag iedereen de grens over maar het was voor een aantal nog even spannend.. geen geldig visum, geen toegang met paspoort. Maar uiteindelijk kan de hele bus door.
In Vietnam kiezen we voor een langere stop in Hanoi. Na alle verplaatsingen hebben we even tijd nodig om een plan te maken voor dit land, alle spullen te wassen en gewoon even op een vaste plek te zijn. Voor het eerst in drie maanden wordt er weer eens tv gekeken en de wasmachine draait overuren. Verder doen we waar we goed in zijn, lekker eten dus. Hanoi is grauw, regenachtig en vol smog dus wat meer binnen zitten is ook even prima. Natuurlijk ontdekken we ook gewoon de stad met de bekende gevangenis (Maison Centrale / Hanoi Hilton), alle smalle steegjes in de buurt en culinaire tocht met broodjes Banh Mi en dampende kommen Pho.
Onze volgende bestemming is Ninh Binh, een prachtig landschap bekend om de rijstvelden en bergen. Het dorpje is druk met toeristen, maar zodra je op de fiets stapt en je een beetje van de gebaande paden gaat fiets je alleen door deze prachtige landschappen.
Ook het bekende Ha Long Bay staat op de lijst, maar dan met een cruise door het hopelijke iets rustigere Lan Ha Bay dat ernaast ligt. Maar zover is het nog niet, eerst nog even de rit er naartoe overleven bij deze gek waar we in het busje zitten die denkt dat hij in een soort racespel zit. Altijd leuk!
[userId] => 225955
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5092102
[countryId] => 201
[pictureCount] => 9
[visitorCount] => 189
[author] => Romee
[cityName] => Ninh Bình
[travelId] => 528269
[travelTitle] => De grootste reis
[travelTitleSlugified] => de-grootste-reis
[dateDepart] => 2022-12-30
[dateReturn] => 2024-01-15
[showDate] => yes
[goalId] => 1
[goalName] => Backpacken
[countryName] => Vietnam
[countryIsoCode] => vn
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/104/560_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/225/955_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => goodbye-laos-hello-vietnam
)
[14] => stdClass Object
(
[username] => karinendiane
[datePublication] => 2023-04-02
[title] => Grotten, tunnels en keizers
[message] => Dag 14
Vandaag was het een "grottendag" maar wat voor een grotten! Bizar mooi en wij hebben er al een hoop gezien op onze reizen.
De 1e die wij bezochten, was Paradise cave. Waarom ligt de ingang nooit op de "begane grond" [e-1f648]. Wederom een flinke klim omhoog maar dan heb je ook wat. Ook weer rond de 400 miljoen jaar oud maar pas ontdekt in 2005!! De grot is 31 km lang en de langste grot van Azië en wij mochten "maar" 1 km bezoeken. De rest is voor ervaren caveraars. ( noem je dat zo [e-1f60b] ). Niet normaal mooi. Bizar hoe dit zo heeft kunnen ontstaan. Elke keer waren we weer verbaasd. De foto's doen geen recht aan hoe mooi en bijzonder het was.
Daarna lekker lunchen en de rijst/noodles met van alles erbij verveelt nog niet.
Op weg naar de 2e cave genaamd Phong Nha cave. Dat is een cave waar dus de rivier doorheen loopt die helemaal naar Loas loopt. Om er te komen, hebben we eerst 20 min gevaren. De maisvelden zijn meer aanwezig dan de rijstvelden. Vervolgens met de roeiboot door de cave. Ook weer onwijs mooi. Anders dan de vorige en deze had meer kleuren. Halverwege uit de boot en wandelen en ondanks dat deze cave kleiner is, zagen we wel de grootte van de cave. Het blijft bijzonder om te bedenken dat dit miljoenen jaren gevormd is door water dat naar beneden sijpelt.
Stukkie terug met de boot en toen zat de dag er alweer op. De dagen vliegen voorbij en we hebben al zoveel gedaan en gezien. Gelukkig hebben we nog 3 weken. Op aanraden van de gids hebben we kip cashew gegeten bij Bamboo Sticks en het was inderdaad heel erg lekker. Morgen een relaxdagje en stukje op de fiets de omgeving bekijken [e-1f44d].
Dag 15
Vandaag niks op het programma dus laat ontbeten en makkie an gedaan. Er staan fietsen bij de homestay dus zadels omhoog,de banden opgepompt en we zien wel waar we uitkomen. Stuk gefietst langs de rivier, de rijstvelden, langs mooie begraafplaatsen en door de maisvelden. Her en der kopen ze hier een stuk land en wordt alvast hun eigen begraafplaats gemaakt. Later kan de hele familie erbij.
Het was bloedheet ook vandaag. Gevoelstemp rond de 36gr en als de zon er doorheen kwam, was t pas echt warm [e-1f648]. Onderweg water gekocht bij een heel oud vrouwtje. Verstond geen woord Engels want zelfs het woord water op zn Engels begreep ze niet. Dus de flessen zelf maar gepakt en geld gegeven en altijd afwachten wat je terugkrijgt. 30 cent voor 1.5 water...dus opgelicht zijn we niet [e-1f609]. In het centrum bijde "Coffee station" had Kaar een heerlijke coconut egg coffee. Als je in Vietnam bent en je houdt van koffie dan moet je hier een egg coffee nemen [e-1f44c].
Verder gefietst en geen idee waar we fietsten maar maakt niet uit want Google Map is onze grootste vriend hier. We zaten dus blijkbaar in een ecopark haha. Maar weer mooie omgeving met alleen maar groen. Heerlijk rustig ook tussen de buffels [e-1f402].
Op het moment dat je zadelpijn krijgt, moet je terug dus rest van de middag heerlijk gelezen en ontspannen. Onderweg bij een plaatselijke "apotheek" nog even creme gehaald tegen de jeuk van de muggenbulten. Praten geen Engels natuurlijk dus met Google translate kwamen we een heel eind. Moesten wel 1.40 euro afrekenen. Dat is ook het fijne aan Azië...de prijzen!!!
Gisteravond zagen we een cheeseburger met patat op de menukaart staan dus na 2 weken Aziatisch eten eens wat anders genomen...heerlijk hoor.
Morgenochtend vroeg met de bus naar Hue en onderweg gaan we beroemde tunnels bezoeken en morgen horen we wel waar die voor gebruikt zijn! Zal ongetwijfeld met de Vietnam oorlog te maken hebben!!
Dag 16
We reisden vandaag van Phong Nha naar Hue en hebben een hoop geleerd over de Vietnam oorlog die van 1955 tm 1975 heeft geduurd. Relatief kort geleden dus. Het was een oorlog met veel partijen. Amerika steunde Zuid Vietnam en Rusland en China steunde Noord Vietnam. Men kende toen nog geen Centraal Vietnam. Het heeft miljoenen slachtoffers gekost en nog hebben de mensen last van deze oorlog in de zin van dat er chemische middelen werden gebruikt waardoor mensen verminkt zijn en door de massale bombardementen door Amerika lagen er veel niet ontplofte bommen. Spelende kinderen die met een bom speelde en daardoor kwamen te overlijden of lichaamsdelen miste!!
Vandaag zijn we in de Vinh Moc tunnels geweest. Bizar dat mensen 6 jaar onder de grond hebben geleefd om veilig te zijn. Zelf hebben zij eigenhandig de gangenstelsels gemaakt. Wij hebben door de gangen gelopen die vaak niet hoger zijn dan 1.60m. We zagen slaapkamers wat gewoon een gat naar links of rechts was. Men had een soort van ziekenzaal en kinderen kregen er les. Er zijn 17 kinderen onder de grond geboren. Wij werden al claustrofobisch na 15 min dus laat staan dat je er 6 jaar van je leven woont. Niet te bevatten maar die hele oorlog is niet bevatten natuurlijk. Na de oorlog gingen Zuid Vietnam en Noord Vietnam samen tot het land Vietnam.
Na dit leerzame stukje geschiedenis kwamen we aan in Hue, onze volgende stop. Leuke levendige stad en we zitten in het centrum waar veel bars en restaurantjes zitten. Het werd in de middag zonnig dus klein kleurtje opgedaan bij het zwembad. Morgen hebben we een citytour dus leuk om de stad te gaan verkennen.
Dag 17
Vietnam was tot 1945 een keizerrijk en kende 13 keizers in de Nguyen-dynastie van 1802 tot 1945. Hue is een voormalig keizerlijke hoofdstad en ligt aan de beroemde parfum rivier. Een stukje over deze rivier gevaren en bezochten we de oudste pagode van Hue en daar leven de monnikken nog. Vandaag was er toevallig een begrafenis van een hele oude monnik. Van de zijlijn mochten we het gebed van de monnikken bijwonen en de kist was zichtbaar. Na afloop gaat de kist naar een plek voor een besloten begrafenis.
Daarna hebben we een aantal plaatsen bezocht die bij een keizer behoorde. De grootste was de citadel wat de thuishaven was van de Nguyen-dynastie. Een enorm complex waar de familie leefde. Vorig jaar is de oudste dienstmeid op 102 jarige leeftijd overleden. In een filmpje vertelde zij dat zij op 8 jarige leeftijd al voor een keizer werkte, een zwaar leven had en vele keizers heeft gediend en ook voor de moeder en de oma van de keizer werkte.
De een na laatste keizer wilde een frans georienteerde plek dus alles spullen kwamen uit Frankrijk en na 11 jaar was het klaar en toen was hij al dood [e-1f648]. Heeft een godsvermogen gekost en de keizer had niet zoveel geld dus gooide hij de belasting gewoon omhoog dus het volk haatte deze keizer. Was wel echt de mooiste plek met veel mozaïek en stenen en blingbling.
We bezochten ook een markt van de locals waar het enorm stonk omdat alle vis ook weer open en bloot lag. En voor de rest was het veelal "troep" dus met een pak coconut crackers verlieten wij de markt.
Karin had zich overigens in de ochtend op de boot alweer een kimono laten aansmeren. Handig voor de sauna zullen we maar denken [e-1f604].
We lunchten in een restaurant waar de opa van de eigenaar nog had gekookt voor de laatste keizer. Het smaakte in ieder geval heel goed.
Het was bloedheet want de zon scheen volop en met een vochtigheid van 80% zweetten we ons kapot. Dus de airco van de bus konden we goed gebruiken. Morgen dagje achterop de motor en rijden we naar Hoi An via de beroemde Hai van Pass.
[userId] => 265308
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5092029
[countryId] => 201
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 95
[author] => Diane
[cityName] => Hué
[travelId] => 528515
[travelTitle] => 5 weken reizen door Vietnam en Cambodja
[travelTitleSlugified] => 5-weken-reizen-door-vietnam-en-cambodja
[dateDepart] => 2023-03-17
[dateReturn] => 2023-04-20
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Vietnam
[countryIsoCode] => vn
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/vietnam,hu
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/265/308_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => grotten-tunnels-en-keizers
)
)
)
[_currentPageNumber:protected] => 1
[_filter:protected] =>
[_itemCountPerPage:protected] => 15
[_pageCount:protected] => 4
[_pageRange:protected] => 10
[_pages:protected] => stdClass Object
(
[pageCount] => 4
[itemCountPerPage] => 15
[first] => 1
[current] => 1
[last] => 4
[next] => 2
[pagesInRange] => Array
(
[1] => 1
[2] => 2
[3] => 3
[4] => 4
)
[firstPageInRange] => 1
[lastPageInRange] => 4
[currentItemCount] => 15
[totalItemCount] => 60
[firstItemNumber] => 1
[lastItemNumber] => 15
)
[_view:protected] =>
)
[breadcrumb] =>
>
Reisverslagen
[styleSheet] => https://cdn.easyapps.nl/578/css/style.css
)
Ho Chi Minhstad - Vietnam 
