Zend_View Object
(
[_useViewStream:Zend_View:private] => 1
[_useStreamWrapper:Zend_View:private] =>
[_path:Zend_View_Abstract:private] => Array
(
[script] => Array
(
[0] => /srv/www/tl-www/website/application/layouts/scripts/
[1] => /srv/www/tl-www/website/application/layouts/scripts/
[2] => /srv/www/tl-www/website/application/modules/home/views/scripts/
[3] => ./views/scripts/
)
[helper] => Array
(
)
[filter] => Array
(
)
)
[_file:Zend_View_Abstract:private] => /srv/www/tl-www/website/application/layouts/scripts/home/bodyReports.phtml
[_helper:Zend_View_Abstract:private] => Array
(
[HeadMeta] => Zend_View_Helper_HeadMeta Object
(
[_typeKeys:protected] => Array
(
[0] => name
[1] => http-equiv
[2] => charset
[3] => property
)
[_requiredKeys:protected] => Array
(
[0] => content
)
[_modifierKeys:protected] => Array
(
[0] => lang
[1] => scheme
)
[_regKey:protected] => Zend_View_Helper_HeadMeta
[_container:protected] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[1] => stdClass Object
(
[type] => name
[name] => robots
[content] => noindex,follow
[modifiers] => Array
(
)
)
)
)
[_registry:protected] => Zend_View_Helper_Placeholder_Registry Object
(
[_containerClass:protected] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container
[_items:protected] => Array
(
[Zend_Layout] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[content] =>
Recente reisverslagen uit Kyrgizië
)
)
[Zend_View_Helper_HeadMeta] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[1] => stdClass Object
(
[type] => name
[name] => robots
[content] => noindex,follow
[modifiers] => Array
(
)
)
)
)
[Zend_View_Helper_HeadLink] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
)
)
[Zend_View_Helper_HeadScript] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/ui/exampleHintText.js
)
[source] =>
)
[1] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.mousewheel.js
)
[source] =>
)
[2] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/json2.js
)
[source] =>
)
[3] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.cycle.lite.js
)
[source] =>
)
[4] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.jscrollpane.min.js
)
[source] =>
)
[5] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery-ui-1.8.16.custom.min.js
)
[source] =>
)
[6] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tagify.js
)
[source] =>
)
[7] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/local/jquery.validationEngine-nl.js
)
[source] =>
)
[8] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.validationEngine.js
)
[source] =>
)
[9] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.fileupload.js
)
[source] =>
)
[10] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.iframe-transport.js
)
[source] =>
)
[11] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tools.min.js
)
[source] =>
)
[12] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.prettyPhoto.js
)
[source] =>
)
[13] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.ba-dotimeout.min.js
)
[source] =>
)
[14] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.store.js
)
[source] =>
)
[15] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.cookie.js
)
[source] =>
)
[16] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.miniColors.js
)
[source] =>
)
[17] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tmpl.js
)
[source] =>
)
[18] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.textCounter.js
)
[source] =>
)
[19] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.rotate.js
)
[source] =>
)
[20] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.easyBGResizer.js
)
[source] =>
)
[21] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/external/aurigma/aurigma.uploader.js
)
[source] =>
)
[22] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/external/aurigma/aurigma.uploader.installationprogress.js
)
[source] =>
)
[23] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/external/aurigma/local/aurigma.uploader.nl_localization.js
)
[source] =>
)
[24] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.ad-gallery.js
)
[source] =>
)
[25] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/gmaps.js
)
[source] =>
)
[26] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/googleMapsNew.js
)
[source] =>
)
[27] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/entity/Callback.js
)
[source] =>
)
[28] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/entity/Entity.js
)
[source] =>
)
[29] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/setup.js
)
[source] =>
)
[30] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery-example.js
)
[source] =>
)
[31] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tooltip.min.js
)
[source] =>
)
[32] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/local/jquery.ui.datepicker-nl.js
)
[source] =>
)
[33] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/bas.js
)
[source] =>
)
[34] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/team.js
)
[source] =>
)
)
)
[Zend_View_Helper_InlineScript] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/tmpl.min.js
)
[source] =>
)
[1] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/load-image.min.js
)
[source] =>
)
[2] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/bootstrap.min.js
)
[source] =>
)
[3] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.iframe-transport.js
)
[source] =>
)
[4] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.fileupload.js
)
[source] =>
)
[5] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.fileupload-ui.js
)
[source] =>
)
[6] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/fileUploadCustomSettings.js
)
[source] =>
)
[7] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.timeago.js
)
[source] =>
)
[8] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/local/jquery.timeago.nl.js
)
[source] =>
)
[9] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/fileuploader.js
)
[source] =>
)
[10] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/entity/upload.js
)
[source] =>
)
[11] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/classes/SortableEntities.js
)
[source] =>
)
[12] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/unoslider.js
)
[source] =>
)
[13] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/shop.js
)
[source] =>
)
[14] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/classes/PortalTicker.js
)
[source] =>
)
[15] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/afterLoading.js
)
[source] =>
)
[16] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/commentValidation.js
)
[source] =>
)
[17] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/clubs.js
)
[source] =>
)
)
)
[Zend_View_Helper_HeadTitle] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] => -
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[0] => Reisverslagen over Kyrgizië
[1] => WaarBenJij.nu
)
)
)
)
[_autoEscape:protected] => 1
[view] => Zend_View Object
*RECURSION*
)
[Doctype] => Zend_View_Helper_Doctype Object
(
[_defaultDoctype:protected] => HTML4_LOOSE
[_registry:protected] => ArrayObject Object
(
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[doctypes] => Array
(
[XHTML11] =>
[XHTML1_STRICT] =>
[XHTML1_TRANSITIONAL] =>
[XHTML1_FRAMESET] =>
[XHTML1_RDFA] =>
[XHTML_BASIC1] =>
[XHTML5] =>
[HTML4_STRICT] =>
[HTML4_LOOSE] =>
[HTML4_FRAMESET] =>
[HTML5] =>
)
[doctype] => HTML4_LOOSE
)
)
[_regKey:protected] => Zend_View_Helper_Doctype
[view] => Zend_View Object
*RECURSION*
)
[HeadLink] => Zend_View_Helper_HeadLink Object
(
[_itemKeys:protected] => Array
(
[0] => charset
[1] => href
[2] => hreflang
[3] => id
[4] => media
[5] => rel
[6] => rev
[7] => type
[8] => title
[9] => extras
[10] => sizes
)
[_regKey:protected] => Zend_View_Helper_HeadLink
[_container:protected] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
)
)
[_registry:protected] => Zend_View_Helper_Placeholder_Registry Object
(
[_containerClass:protected] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container
[_items:protected] => Array
(
[Zend_Layout] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[content] =>
Recente reisverslagen uit Kyrgizië
)
)
[Zend_View_Helper_HeadMeta] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[1] => stdClass Object
(
[type] => name
[name] => robots
[content] => noindex,follow
[modifiers] => Array
(
)
)
)
)
[Zend_View_Helper_HeadLink] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
)
)
[Zend_View_Helper_HeadScript] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/ui/exampleHintText.js
)
[source] =>
)
[1] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.mousewheel.js
)
[source] =>
)
[2] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/json2.js
)
[source] =>
)
[3] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.cycle.lite.js
)
[source] =>
)
[4] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.jscrollpane.min.js
)
[source] =>
)
[5] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery-ui-1.8.16.custom.min.js
)
[source] =>
)
[6] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tagify.js
)
[source] =>
)
[7] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/local/jquery.validationEngine-nl.js
)
[source] =>
)
[8] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.validationEngine.js
)
[source] =>
)
[9] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.fileupload.js
)
[source] =>
)
[10] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.iframe-transport.js
)
[source] =>
)
[11] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tools.min.js
)
[source] =>
)
[12] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.prettyPhoto.js
)
[source] =>
)
[13] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.ba-dotimeout.min.js
)
[source] =>
)
[14] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.store.js
)
[source] =>
)
[15] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.cookie.js
)
[source] =>
)
[16] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.miniColors.js
)
[source] =>
)
[17] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tmpl.js
)
[source] =>
)
[18] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.textCounter.js
)
[source] =>
)
[19] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.rotate.js
)
[source] =>
)
[20] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.easyBGResizer.js
)
[source] =>
)
[21] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/external/aurigma/aurigma.uploader.js
)
[source] =>
)
[22] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/external/aurigma/aurigma.uploader.installationprogress.js
)
[source] =>
)
[23] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/external/aurigma/local/aurigma.uploader.nl_localization.js
)
[source] =>
)
[24] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.ad-gallery.js
)
[source] =>
)
[25] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/gmaps.js
)
[source] =>
)
[26] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/googleMapsNew.js
)
[source] =>
)
[27] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/entity/Callback.js
)
[source] =>
)
[28] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/entity/Entity.js
)
[source] =>
)
[29] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/setup.js
)
[source] =>
)
[30] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery-example.js
)
[source] =>
)
[31] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tooltip.min.js
)
[source] =>
)
[32] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/local/jquery.ui.datepicker-nl.js
)
[source] =>
)
[33] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/bas.js
)
[source] =>
)
[34] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/team.js
)
[source] =>
)
)
)
[Zend_View_Helper_InlineScript] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/tmpl.min.js
)
[source] =>
)
[1] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/load-image.min.js
)
[source] =>
)
[2] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/bootstrap.min.js
)
[source] =>
)
[3] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.iframe-transport.js
)
[source] =>
)
[4] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.fileupload.js
)
[source] =>
)
[5] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.fileupload-ui.js
)
[source] =>
)
[6] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/fileUploadCustomSettings.js
)
[source] =>
)
[7] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.timeago.js
)
[source] =>
)
[8] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/local/jquery.timeago.nl.js
)
[source] =>
)
[9] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/fileuploader.js
)
[source] =>
)
[10] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/entity/upload.js
)
[source] =>
)
[11] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/classes/SortableEntities.js
)
[source] =>
)
[12] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/unoslider.js
)
[source] =>
)
[13] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/shop.js
)
[source] =>
)
[14] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/classes/PortalTicker.js
)
[source] =>
)
[15] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/afterLoading.js
)
[source] =>
)
[16] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/commentValidation.js
)
[source] =>
)
[17] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/clubs.js
)
[source] =>
)
)
)
[Zend_View_Helper_HeadTitle] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] => -
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[0] => Reisverslagen over Kyrgizië
[1] => WaarBenJij.nu
)
)
)
)
[_autoEscape:protected] => 1
[view] => Zend_View Object
*RECURSION*
)
[HeadScript] => Zend_View_Helper_HeadScript Object
(
[_regKey:protected] => Zend_View_Helper_HeadScript
[_arbitraryAttributes:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureScriptType:protected] =>
[_captureScriptAttrs:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_optionalAttributes:protected] => Array
(
[0] => charset
[1] => defer
[2] => language
[3] => src
)
[_requiredAttributes:protected] => Array
(
[0] => type
)
[useCdata] =>
[_container:protected] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/ui/exampleHintText.js
)
[source] =>
)
[1] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.mousewheel.js
)
[source] =>
)
[2] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/json2.js
)
[source] =>
)
[3] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.cycle.lite.js
)
[source] =>
)
[4] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.jscrollpane.min.js
)
[source] =>
)
[5] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery-ui-1.8.16.custom.min.js
)
[source] =>
)
[6] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tagify.js
)
[source] =>
)
[7] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/local/jquery.validationEngine-nl.js
)
[source] =>
)
[8] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.validationEngine.js
)
[source] =>
)
[9] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.fileupload.js
)
[source] =>
)
[10] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.iframe-transport.js
)
[source] =>
)
[11] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tools.min.js
)
[source] =>
)
[12] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.prettyPhoto.js
)
[source] =>
)
[13] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.ba-dotimeout.min.js
)
[source] =>
)
[14] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.store.js
)
[source] =>
)
[15] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.cookie.js
)
[source] =>
)
[16] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.miniColors.js
)
[source] =>
)
[17] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tmpl.js
)
[source] =>
)
[18] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.textCounter.js
)
[source] =>
)
[19] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.rotate.js
)
[source] =>
)
[20] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.easyBGResizer.js
)
[source] =>
)
[21] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/external/aurigma/aurigma.uploader.js
)
[source] =>
)
[22] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/external/aurigma/aurigma.uploader.installationprogress.js
)
[source] =>
)
[23] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/external/aurigma/local/aurigma.uploader.nl_localization.js
)
[source] =>
)
[24] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.ad-gallery.js
)
[source] =>
)
[25] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/gmaps.js
)
[source] =>
)
[26] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/googleMapsNew.js
)
[source] =>
)
[27] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/entity/Callback.js
)
[source] =>
)
[28] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/entity/Entity.js
)
[source] =>
)
[29] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/setup.js
)
[source] =>
)
[30] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery-example.js
)
[source] =>
)
[31] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tooltip.min.js
)
[source] =>
)
[32] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/local/jquery.ui.datepicker-nl.js
)
[source] =>
)
[33] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/bas.js
)
[source] =>
)
[34] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/team.js
)
[source] =>
)
)
)
[_registry:protected] => Zend_View_Helper_Placeholder_Registry Object
(
[_containerClass:protected] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container
[_items:protected] => Array
(
[Zend_Layout] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[content] =>
Recente reisverslagen uit Kyrgizië
)
)
[Zend_View_Helper_HeadMeta] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[1] => stdClass Object
(
[type] => name
[name] => robots
[content] => noindex,follow
[modifiers] => Array
(
)
)
)
)
[Zend_View_Helper_HeadLink] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
)
)
[Zend_View_Helper_HeadScript] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/ui/exampleHintText.js
)
[source] =>
)
[1] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.mousewheel.js
)
[source] =>
)
[2] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/json2.js
)
[source] =>
)
[3] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.cycle.lite.js
)
[source] =>
)
[4] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.jscrollpane.min.js
)
[source] =>
)
[5] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery-ui-1.8.16.custom.min.js
)
[source] =>
)
[6] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tagify.js
)
[source] =>
)
[7] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/local/jquery.validationEngine-nl.js
)
[source] =>
)
[8] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.validationEngine.js
)
[source] =>
)
[9] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.fileupload.js
)
[source] =>
)
[10] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.iframe-transport.js
)
[source] =>
)
[11] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tools.min.js
)
[source] =>
)
[12] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.prettyPhoto.js
)
[source] =>
)
[13] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.ba-dotimeout.min.js
)
[source] =>
)
[14] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.store.js
)
[source] =>
)
[15] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.cookie.js
)
[source] =>
)
[16] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.miniColors.js
)
[source] =>
)
[17] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tmpl.js
)
[source] =>
)
[18] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.textCounter.js
)
[source] =>
)
[19] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.rotate.js
)
[source] =>
)
[20] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.easyBGResizer.js
)
[source] =>
)
[21] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/external/aurigma/aurigma.uploader.js
)
[source] =>
)
[22] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/external/aurigma/aurigma.uploader.installationprogress.js
)
[source] =>
)
[23] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/external/aurigma/local/aurigma.uploader.nl_localization.js
)
[source] =>
)
[24] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.ad-gallery.js
)
[source] =>
)
[25] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/gmaps.js
)
[source] =>
)
[26] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/googleMapsNew.js
)
[source] =>
)
[27] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/entity/Callback.js
)
[source] =>
)
[28] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/entity/Entity.js
)
[source] =>
)
[29] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/setup.js
)
[source] =>
)
[30] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery-example.js
)
[source] =>
)
[31] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tooltip.min.js
)
[source] =>
)
[32] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/local/jquery.ui.datepicker-nl.js
)
[source] =>
)
[33] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/bas.js
)
[source] =>
)
[34] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/team.js
)
[source] =>
)
)
)
[Zend_View_Helper_InlineScript] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/tmpl.min.js
)
[source] =>
)
[1] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/load-image.min.js
)
[source] =>
)
[2] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/bootstrap.min.js
)
[source] =>
)
[3] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.iframe-transport.js
)
[source] =>
)
[4] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.fileupload.js
)
[source] =>
)
[5] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.fileupload-ui.js
)
[source] =>
)
[6] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/fileUploadCustomSettings.js
)
[source] =>
)
[7] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.timeago.js
)
[source] =>
)
[8] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/local/jquery.timeago.nl.js
)
[source] =>
)
[9] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/fileuploader.js
)
[source] =>
)
[10] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/entity/upload.js
)
[source] =>
)
[11] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/classes/SortableEntities.js
)
[source] =>
)
[12] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/unoslider.js
)
[source] =>
)
[13] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/shop.js
)
[source] =>
)
[14] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/classes/PortalTicker.js
)
[source] =>
)
[15] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/afterLoading.js
)
[source] =>
)
[16] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/commentValidation.js
)
[source] =>
)
[17] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/clubs.js
)
[source] =>
)
)
)
[Zend_View_Helper_HeadTitle] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] => -
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[0] => Reisverslagen over Kyrgizië
[1] => WaarBenJij.nu
)
)
)
)
[_autoEscape:protected] => 1
[view] => Zend_View Object
*RECURSION*
)
[InlineScript] => Zend_View_Helper_InlineScript Object
(
[_regKey:protected] => Zend_View_Helper_InlineScript
[_arbitraryAttributes:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureScriptType:protected] =>
[_captureScriptAttrs:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_optionalAttributes:protected] => Array
(
[0] => charset
[1] => defer
[2] => language
[3] => src
)
[_requiredAttributes:protected] => Array
(
[0] => type
)
[useCdata] =>
[_container:protected] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/tmpl.min.js
)
[source] =>
)
[1] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/load-image.min.js
)
[source] =>
)
[2] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/bootstrap.min.js
)
[source] =>
)
[3] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.iframe-transport.js
)
[source] =>
)
[4] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.fileupload.js
)
[source] =>
)
[5] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.fileupload-ui.js
)
[source] =>
)
[6] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/fileUploadCustomSettings.js
)
[source] =>
)
[7] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.timeago.js
)
[source] =>
)
[8] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/local/jquery.timeago.nl.js
)
[source] =>
)
[9] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/fileuploader.js
)
[source] =>
)
[10] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/entity/upload.js
)
[source] =>
)
[11] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/classes/SortableEntities.js
)
[source] =>
)
[12] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/unoslider.js
)
[source] =>
)
[13] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/shop.js
)
[source] =>
)
[14] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/classes/PortalTicker.js
)
[source] =>
)
[15] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/afterLoading.js
)
[source] =>
)
[16] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/commentValidation.js
)
[source] =>
)
[17] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/clubs.js
)
[source] =>
)
)
)
[_registry:protected] => Zend_View_Helper_Placeholder_Registry Object
(
[_containerClass:protected] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container
[_items:protected] => Array
(
[Zend_Layout] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[content] =>
Recente reisverslagen uit Kyrgizië
)
)
[Zend_View_Helper_HeadMeta] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[1] => stdClass Object
(
[type] => name
[name] => robots
[content] => noindex,follow
[modifiers] => Array
(
)
)
)
)
[Zend_View_Helper_HeadLink] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
)
)
[Zend_View_Helper_HeadScript] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/ui/exampleHintText.js
)
[source] =>
)
[1] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.mousewheel.js
)
[source] =>
)
[2] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/json2.js
)
[source] =>
)
[3] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.cycle.lite.js
)
[source] =>
)
[4] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.jscrollpane.min.js
)
[source] =>
)
[5] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery-ui-1.8.16.custom.min.js
)
[source] =>
)
[6] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tagify.js
)
[source] =>
)
[7] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/local/jquery.validationEngine-nl.js
)
[source] =>
)
[8] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.validationEngine.js
)
[source] =>
)
[9] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.fileupload.js
)
[source] =>
)
[10] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.iframe-transport.js
)
[source] =>
)
[11] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tools.min.js
)
[source] =>
)
[12] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.prettyPhoto.js
)
[source] =>
)
[13] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.ba-dotimeout.min.js
)
[source] =>
)
[14] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.store.js
)
[source] =>
)
[15] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.cookie.js
)
[source] =>
)
[16] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.miniColors.js
)
[source] =>
)
[17] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tmpl.js
)
[source] =>
)
[18] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.textCounter.js
)
[source] =>
)
[19] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.rotate.js
)
[source] =>
)
[20] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.easyBGResizer.js
)
[source] =>
)
[21] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/external/aurigma/aurigma.uploader.js
)
[source] =>
)
[22] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/external/aurigma/aurigma.uploader.installationprogress.js
)
[source] =>
)
[23] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/external/aurigma/local/aurigma.uploader.nl_localization.js
)
[source] =>
)
[24] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.ad-gallery.js
)
[source] =>
)
[25] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/gmaps.js
)
[source] =>
)
[26] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/googleMapsNew.js
)
[source] =>
)
[27] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/entity/Callback.js
)
[source] =>
)
[28] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/entity/Entity.js
)
[source] =>
)
[29] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/setup.js
)
[source] =>
)
[30] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery-example.js
)
[source] =>
)
[31] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tooltip.min.js
)
[source] =>
)
[32] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/local/jquery.ui.datepicker-nl.js
)
[source] =>
)
[33] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/bas.js
)
[source] =>
)
[34] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/team.js
)
[source] =>
)
)
)
[Zend_View_Helper_InlineScript] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/tmpl.min.js
)
[source] =>
)
[1] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/load-image.min.js
)
[source] =>
)
[2] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/bootstrap.min.js
)
[source] =>
)
[3] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.iframe-transport.js
)
[source] =>
)
[4] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.fileupload.js
)
[source] =>
)
[5] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.fileupload-ui.js
)
[source] =>
)
[6] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/fileUploadCustomSettings.js
)
[source] =>
)
[7] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.timeago.js
)
[source] =>
)
[8] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/local/jquery.timeago.nl.js
)
[source] =>
)
[9] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/fileuploader.js
)
[source] =>
)
[10] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/entity/upload.js
)
[source] =>
)
[11] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/classes/SortableEntities.js
)
[source] =>
)
[12] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/unoslider.js
)
[source] =>
)
[13] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/shop.js
)
[source] =>
)
[14] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/classes/PortalTicker.js
)
[source] =>
)
[15] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/afterLoading.js
)
[source] =>
)
[16] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/commentValidation.js
)
[source] =>
)
[17] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/clubs.js
)
[source] =>
)
)
)
[Zend_View_Helper_HeadTitle] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] => -
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[0] => Reisverslagen over Kyrgizië
[1] => WaarBenJij.nu
)
)
)
)
[_autoEscape:protected] => 1
[view] => Zend_View Object
*RECURSION*
)
[HeadTitle] => Zend_View_Helper_HeadTitle Object
(
[_regKey:protected] => Zend_View_Helper_HeadTitle
[_translate:protected] =>
[_translator:protected] =>
[_defaultAttachOrder:protected] =>
[_container:protected] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] => -
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[0] => Reisverslagen over Kyrgizië
[1] => WaarBenJij.nu
)
)
[_registry:protected] => Zend_View_Helper_Placeholder_Registry Object
(
[_containerClass:protected] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container
[_items:protected] => Array
(
[Zend_Layout] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[content] =>
Recente reisverslagen uit Kyrgizië
)
)
[Zend_View_Helper_HeadMeta] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[1] => stdClass Object
(
[type] => name
[name] => robots
[content] => noindex,follow
[modifiers] => Array
(
)
)
)
)
[Zend_View_Helper_HeadLink] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
)
)
[Zend_View_Helper_HeadScript] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/ui/exampleHintText.js
)
[source] =>
)
[1] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.mousewheel.js
)
[source] =>
)
[2] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/json2.js
)
[source] =>
)
[3] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.cycle.lite.js
)
[source] =>
)
[4] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.jscrollpane.min.js
)
[source] =>
)
[5] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery-ui-1.8.16.custom.min.js
)
[source] =>
)
[6] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tagify.js
)
[source] =>
)
[7] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/local/jquery.validationEngine-nl.js
)
[source] =>
)
[8] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.validationEngine.js
)
[source] =>
)
[9] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.fileupload.js
)
[source] =>
)
[10] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.iframe-transport.js
)
[source] =>
)
[11] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tools.min.js
)
[source] =>
)
[12] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.prettyPhoto.js
)
[source] =>
)
[13] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.ba-dotimeout.min.js
)
[source] =>
)
[14] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.store.js
)
[source] =>
)
[15] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.cookie.js
)
[source] =>
)
[16] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.miniColors.js
)
[source] =>
)
[17] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tmpl.js
)
[source] =>
)
[18] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.textCounter.js
)
[source] =>
)
[19] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.rotate.js
)
[source] =>
)
[20] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.easyBGResizer.js
)
[source] =>
)
[21] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/external/aurigma/aurigma.uploader.js
)
[source] =>
)
[22] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/external/aurigma/aurigma.uploader.installationprogress.js
)
[source] =>
)
[23] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/external/aurigma/local/aurigma.uploader.nl_localization.js
)
[source] =>
)
[24] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.ad-gallery.js
)
[source] =>
)
[25] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/gmaps.js
)
[source] =>
)
[26] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/googleMapsNew.js
)
[source] =>
)
[27] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/entity/Callback.js
)
[source] =>
)
[28] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/entity/Entity.js
)
[source] =>
)
[29] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/setup.js
)
[source] =>
)
[30] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery-example.js
)
[source] =>
)
[31] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tooltip.min.js
)
[source] =>
)
[32] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/local/jquery.ui.datepicker-nl.js
)
[source] =>
)
[33] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/bas.js
)
[source] =>
)
[34] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/team.js
)
[source] =>
)
)
)
[Zend_View_Helper_InlineScript] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/tmpl.min.js
)
[source] =>
)
[1] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/load-image.min.js
)
[source] =>
)
[2] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/bootstrap.min.js
)
[source] =>
)
[3] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.iframe-transport.js
)
[source] =>
)
[4] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.fileupload.js
)
[source] =>
)
[5] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.fileupload-ui.js
)
[source] =>
)
[6] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/fileUploadCustomSettings.js
)
[source] =>
)
[7] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.timeago.js
)
[source] =>
)
[8] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/local/jquery.timeago.nl.js
)
[source] =>
)
[9] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/fileuploader.js
)
[source] =>
)
[10] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/entity/upload.js
)
[source] =>
)
[11] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/classes/SortableEntities.js
)
[source] =>
)
[12] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/unoslider.js
)
[source] =>
)
[13] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/shop.js
)
[source] =>
)
[14] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/classes/PortalTicker.js
)
[source] =>
)
[15] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/afterLoading.js
)
[source] =>
)
[16] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/commentValidation.js
)
[source] =>
)
[17] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/clubs.js
)
[source] =>
)
)
)
[Zend_View_Helper_HeadTitle] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] => -
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[0] => Reisverslagen over Kyrgizië
[1] => WaarBenJij.nu
)
)
)
)
[_autoEscape:protected] => 1
[view] => Zend_View Object
*RECURSION*
)
[PartialLoop] => Zend_View_Helper_PartialLoop Object
(
[partialCounter:protected] => 15
[_objectKey:protected] =>
[view] => Zend_View Object
*RECURSION*
)
[PaginationControl] => Zend_View_Helper_PaginationControl Object
(
[view] => Zend_View Object
*RECURSION*
)
[Partial] => Zend_View_Helper_Partial Object
(
[_objectKey:protected] =>
[view] => Zend_View Object
*RECURSION*
)
[Url] => Zend_View_Helper_Url Object
(
[view] => Zend_View Object
*RECURSION*
)
)
[_helperLoaded:Zend_View_Abstract:private] => Array
(
)
[_helperLoadedDir:Zend_View_Abstract:private] => Array
(
)
[_filter:Zend_View_Abstract:private] => Array
(
)
[_filterClass:Zend_View_Abstract:private] => Array
(
)
[_filterLoaded:Zend_View_Abstract:private] => Array
(
)
[_filterLoadedDir:Zend_View_Abstract:private] => Array
(
)
[_escape:Zend_View_Abstract:private] => htmlspecialchars
[_encoding:Zend_View_Abstract:private] => UTF-8
[_lfiProtectionOn:Zend_View_Abstract:private] => 1
[_loaders:Zend_View_Abstract:private] => Array
(
[filter] => Zend_Loader_PluginLoader Object
(
[_loadedPluginPaths:protected] => Array
(
)
[_loadedPlugins:protected] => Array
(
)
[_prefixToPaths:protected] => Array
(
[Zend_View_Filter_] => Array
(
[0] => Zend/View/Filter/
[1] => ./views/filters/
[2] => /srv/www/tl-www/website/application/modules/home/views/filters/
)
)
[_useStaticRegistry:protected] =>
)
[helper] => Zend_Loader_PluginLoader Object
(
[_loadedPluginPaths:protected] => Array
(
)
[_loadedPlugins:protected] => Array
(
[HeadMeta] => Zend_View_Helper_HeadMeta
[Doctype] => Zend_View_Helper_Doctype
[HeadLink] => Zend_View_Helper_HeadLink
[HeadScript] => Zend_View_Helper_HeadScript
[InlineScript] => Zend_View_Helper_InlineScript
[HeadTitle] => Zend_View_Helper_HeadTitle
[PartialLoop] => Zend_View_Helper_PartialLoop
[Slugify] => TravelLog\View\Helper\Slugify
[DateTime] => TravelLog\View\Helper\DateTime
[Url] => Zend_View_Helper_Url
[ClickTracking] => TravelLog\View\Helper\ClickTracking
[TruncateWords] => TravelLog\View\Helper\TruncateWords
[PaginationControl] => Zend_View_Helper_PaginationControl
[Partial] => Zend_View_Helper_Partial
)
[_prefixToPaths:protected] => Array
(
[Zend_View_Helper_] => Array
(
[0] => Zend/View/Helper/
[1] => ./views/helpers/
[2] => /srv/www/tl-www/website/application/modules/home/views/helpers/
)
[TravelLog\View\Helper\] => Array
(
[0] => /srv/www/tl-www/website/application/library/TravelLog/View/Helper/
)
)
[_useStaticRegistry:protected] =>
)
)
[_loaderTypes:Zend_View_Abstract:private] => Array
(
[0] => filter
[1] => helper
)
[_strictVars:Zend_View_Abstract:private] =>
[module] => home
[controller] => kyrgizie
[action] => reisverslagen
[exception] => Zend_Controller_Dispatcher_Exception Object
(
[_previous:Zend_Exception:private] =>
[message:protected] => Invalid controller specified (kyrgizie)
[string:Exception:private] =>
[code:protected] => 0
[file:protected] => /opt/ZendFramework-1.12.0/library/Zend/Controller/Dispatcher/Standard.php
[line:protected] => 248
[trace:Exception:private] => Array
(
[0] => Array
(
[file] => /opt/ZendFramework-1.12.0/library/Zend/Controller/Front.php
[line] => 954
[function] => dispatch
[class] => Zend_Controller_Dispatcher_Standard
[type] => ->
[args] => Array
(
[0] => Zend_Controller_Request_Http Object
(
[_paramSources:protected] => Array
(
[0] => _GET
[1] => _POST
)
[_requestUri:protected] => /kyrgizie/reisverslagen/p/1/page/2
[_baseUrl:protected] =>
[_basePath:protected] =>
[_pathInfo:protected] => kyrgizie/reisverslagen/p/1/page/2
[_params:protected] => Array
(
[controller] => kyrgizie
[action] => reisverslagen
[p] => 1
[page] => 2
[module] => home
[error_handler] => ArrayObject Object
(
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[exception] => Zend_Controller_Dispatcher_Exception Object
*RECURSION*
[type] => EXCEPTION_NO_CONTROLLER
[request] => Zend_Controller_Request_Http Object
(
[_paramSources:protected] => Array
(
[0] => _GET
[1] => _POST
)
[_requestUri:protected] => /kyrgizie/reisverslagen/p/1/page/2
[_baseUrl:protected] =>
[_basePath:protected] =>
[_pathInfo:protected] => kyrgizie/reisverslagen/p/1/page/2
[_params:protected] => Array
(
[controller] => kyrgizie
[action] => reisverslagen
[p] => 1
[page] => 2
[module] => home
)
[_rawBody:protected] =>
[_aliases:protected] => Array
(
)
[_dispatched:protected] => 1
[_module:protected] => home
[_moduleKey:protected] => module
[_controller:protected] => kyrgizie
[_controllerKey:protected] => controller
[_action:protected] => reisverslagen
[_actionKey:protected] => action
)
)
)
[continentId] => 2
[countryId] => 101
)
[_rawBody:protected] =>
[_aliases:protected] => Array
(
)
[_dispatched:protected] => 1
[_module:protected] => home
[_moduleKey:protected] => module
[_controller:protected] => reports
[_controllerKey:protected] => controller
[_action:protected] => index
[_actionKey:protected] => action
)
[1] => Zend_Controller_Response_Http Object
(
[_body:protected] => Array
(
[default] =>
Recente reisverslagen uit Kyrgizië
)
[_exceptions:protected] => Array
(
[0] => Zend_Controller_Dispatcher_Exception Object
*RECURSION*
)
[_headers:protected] => Array
(
)
[_headersRaw:protected] => Array
(
)
[_httpResponseCode:protected] => 200
[_isRedirect:protected] =>
[_renderExceptions:protected] =>
[headersSentThrowsException] => 1
)
)
)
[1] => Array
(
[file] => /opt/ZendFramework-1.12.0/library/Zend/Application/Bootstrap/Bootstrap.php
[line] => 97
[function] => dispatch
[class] => Zend_Controller_Front
[type] => ->
[args] => Array
(
)
)
[2] => Array
(
[file] => /opt/ZendFramework-1.12.0/library/Zend/Application.php
[line] => 366
[function] => run
[class] => Zend_Application_Bootstrap_Bootstrap
[type] => ->
[args] => Array
(
)
)
[3] => Array
(
[file] => /srv/www/tl-www/website/public/index.php
[line] => 202
[function] => run
[class] => Zend_Application
[type] => ->
[args] => Array
(
)
)
)
[previous:Exception:private] =>
)
[currentUserId] => 0
[currentUserName] =>
[domainName] => waarbenjij.nu
[protocol] => https://
[cdnRoot] => https://cdn.easyapps.nl/
[cdn] => https://cdn.easyapps.nl/578/
[notificationWindow] =>
[customBannerParameters] => Array
(
)
[analyticsDomain] => .waarbenjij.nu
[analyticsCode] => UA-109425-7
[analyticsClickTracking] =>
[allContinents] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[languageId] => 1
[continentId] => 1
[name] => Afrika
[nameSlugified] => afrika
[nameSlugifiedCrc32] => 1586791595
[info] =>
)
[1] => stdClass Object
(
[languageId] => 1
[continentId] => 2
[name] => Azië
[nameSlugified] => azie
[nameSlugifiedCrc32] => 1918887877
[info] =>
)
[2] => stdClass Object
(
[languageId] => 1
[continentId] => 3
[name] => Centraal-Amerika
[nameSlugified] => centraal-amerika
[nameSlugifiedCrc32] => 4250903019
[info] =>
)
[3] => stdClass Object
(
[languageId] => 1
[continentId] => 4
[name] => Europa
[nameSlugified] => europa
[nameSlugifiedCrc32] => 1342086343
[info] =>
)
[4] => stdClass Object
(
[languageId] => 1
[continentId] => 5
[name] => Midden Oosten
[nameSlugified] => midden-oosten
[nameSlugifiedCrc32] => 3432809701
[info] =>
)
[5] => stdClass Object
(
[languageId] => 1
[continentId] => 6
[name] => Noord-Amerika
[nameSlugified] => noord-amerika
[nameSlugifiedCrc32] => 20851603
[info] =>
)
[6] => stdClass Object
(
[languageId] => 1
[continentId] => 7
[name] => Oceanië
[nameSlugified] => oceanie
[nameSlugifiedCrc32] => 1997821390
[info] =>
)
[7] => stdClass Object
(
[languageId] => 1
[continentId] => 8
[name] => Rusland
[nameSlugified] => rusland
[nameSlugifiedCrc32] => 2319586005
[info] =>
)
[8] => stdClass Object
(
[languageId] => 1
[continentId] => 9
[name] => Zuid-Amerika
[nameSlugified] => zuid-amerika
[nameSlugifiedCrc32] => 2250637612
[info] =>
)
)
[allCountries] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[countryId] => 209
[isoCode] => af
[name] => Afghanistan
[nameSlugified] => afghanistan
[continentId] => 2
)
[1] => stdClass Object
(
[countryId] => 254
[isoCode] => ax
[name] => Åland
[nameSlugified] => aland
[continentId] => 4
)
[2] => stdClass Object
(
[countryId] => 242
[isoCode] => us
[name] => Alaska
[nameSlugified] => alaska
[continentId] => 6
)
[3] => stdClass Object
(
[countryId] => 1
[isoCode] => al
[name] => Albanië
[nameSlugified] => albanie
[continentId] => 4
)
[4] => stdClass Object
(
[countryId] => 2
[isoCode] => dz
[name] => Algerije
[nameSlugified] => algerije
[continentId] => 1
)
[5] => stdClass Object
(
[countryId] => 3
[isoCode] => as
[name] => Amerikaans Samoa
[nameSlugified] => amerikaans-samoa
[continentId] => 7
)
[6] => stdClass Object
(
[countryId] => 190
[isoCode] => vi
[name] => Amerikaanse maagdeneilanden
[nameSlugified] => amerikaanse-maagdeneilanden
[continentId] => 3
)
[7] => stdClass Object
(
[countryId] => 4
[isoCode] => ad
[name] => Andorra
[nameSlugified] => andorra
[continentId] => 4
)
[8] => stdClass Object
(
[countryId] => 5
[isoCode] => ao
[name] => Angola
[nameSlugified] => angola
[continentId] => 1
)
[9] => stdClass Object
(
[countryId] => 6
[isoCode] => ai
[name] => Anguilla
[nameSlugified] => anguilla
[continentId] => 3
)
[10] => stdClass Object
(
[countryId] => 212
[isoCode] => aq
[name] => Antarctica
[nameSlugified] => antarctica
[continentId] => 9
)
[11] => stdClass Object
(
[countryId] => 7
[isoCode] => ag
[name] => Antigua
[nameSlugified] => antigua
[continentId] => 3
)
[12] => stdClass Object
(
[countryId] => 8
[isoCode] => ar
[name] => Argentinië
[nameSlugified] => argentinie
[continentId] => 9
)
[13] => stdClass Object
(
[countryId] => 9
[isoCode] => am
[name] => Armenië
[nameSlugified] => armenie
[continentId] => 2
)
[14] => stdClass Object
(
[countryId] => 10
[isoCode] => aw
[name] => Aruba
[nameSlugified] => aruba
[continentId] => 3
)
[15] => stdClass Object
(
[countryId] => 11
[isoCode] => au
[name] => Australië
[nameSlugified] => australie
[continentId] => 7
)
[16] => stdClass Object
(
[countryId] => 13
[isoCode] => az
[name] => Azerbeidjan
[nameSlugified] => azerbeidjan
[continentId] => 2
)
[17] => stdClass Object
(
[countryId] => 14
[isoCode] => bs
[name] => Bahama's
[nameSlugified] => bahama-s
[continentId] => 3
)
[18] => stdClass Object
(
[countryId] => 15
[isoCode] => bh
[name] => Bahrain
[nameSlugified] => bahrain
[continentId] => 5
)
[19] => stdClass Object
(
[countryId] => 16
[isoCode] => bd
[name] => Bangladesh
[nameSlugified] => bangladesh
[continentId] => 2
)
[20] => stdClass Object
(
[countryId] => 17
[isoCode] => bb
[name] => Barbados
[nameSlugified] => barbados
[continentId] => 3
)
[21] => stdClass Object
(
[countryId] => 19
[isoCode] => be
[name] => België
[nameSlugified] => belgie
[continentId] => 4
)
[22] => stdClass Object
(
[countryId] => 20
[isoCode] => bz
[name] => Belize
[nameSlugified] => belize
[continentId] => 1
)
[23] => stdClass Object
(
[countryId] => 21
[isoCode] => bj
[name] => Benin
[nameSlugified] => benin
[continentId] => 1
)
[24] => stdClass Object
(
[countryId] => 22
[isoCode] => bm
[name] => Bermuda
[nameSlugified] => bermuda
[continentId] => 6
)
[25] => stdClass Object
(
[countryId] => 23
[isoCode] => bt
[name] => Bhutan
[nameSlugified] => bhutan
[continentId] => 2
)
[26] => stdClass Object
(
[countryId] => 24
[isoCode] => bo
[name] => Bolivia
[nameSlugified] => bolivia
[continentId] => 9
)
[27] => stdClass Object
(
[countryId] => 252
[isoCode] => bq
[name] => Bonaire
[nameSlugified] => bonaire
[continentId] => 9
)
[28] => stdClass Object
(
[countryId] => 217
[isoCode] => ba
[name] => Bosnië en Herzegovina
[nameSlugified] => bosnie-en-herzegovina
[continentId] => 4
)
[29] => stdClass Object
(
[countryId] => 25
[isoCode] => bw
[name] => Botswana
[nameSlugified] => botswana
[continentId] => 1
)
[30] => stdClass Object
(
[countryId] => 226
[isoCode] => bv
[name] => Bouve Eilanden
[nameSlugified] => bouve-eilanden
[continentId] => 7
)
[31] => stdClass Object
(
[countryId] => 26
[isoCode] => br
[name] => Brazilië
[nameSlugified] => brazilie
[continentId] => 9
)
[32] => stdClass Object
(
[countryId] => 229
[isoCode] => io
[name] => Brits Territorium
[nameSlugified] => brits-territorium
[continentId] => 2
)
[33] => stdClass Object
(
[countryId] => 27
[isoCode] => vg
[name] => Britse maagdeneilanden
[nameSlugified] => britse-maagdeneilanden
[continentId] => 7
)
[34] => stdClass Object
(
[countryId] => 28
[isoCode] => bn
[name] => Brunei
[nameSlugified] => brunei
[continentId] => 2
)
[35] => stdClass Object
(
[countryId] => 29
[isoCode] => bg
[name] => Bulgarije
[nameSlugified] => bulgarije
[continentId] => 4
)
[36] => stdClass Object
(
[countryId] => 30
[isoCode] => bf
[name] => Burkina Faso
[nameSlugified] => burkina-faso
[continentId] => 1
)
[37] => stdClass Object
(
[countryId] => 31
[isoCode] => bi
[name] => Burundi
[nameSlugified] => burundi
[continentId] => 1
)
[38] => stdClass Object
(
[countryId] => 32
[isoCode] => kh
[name] => Cambodja
[nameSlugified] => cambodja
[continentId] => 2
)
[39] => stdClass Object
(
[countryId] => 34
[isoCode] => ca
[name] => Canada
[nameSlugified] => canada
[continentId] => 6
)
[40] => stdClass Object
(
[countryId] => 36
[isoCode] => ky
[name] => Cayman Eilanden
[nameSlugified] => cayman-eilanden
[continentId] => 3
)
[41] => stdClass Object
(
[countryId] => 37
[isoCode] => cf
[name] => Centraal Afrikaanse Republiek
[nameSlugified] => centraal-afrikaanse-republiek
[continentId] => 1
)
[42] => stdClass Object
(
[countryId] => 40
[isoCode] => cl
[name] => Chili
[nameSlugified] => chili
[continentId] => 9
)
[43] => stdClass Object
(
[countryId] => 41
[isoCode] => cn
[name] => China
[nameSlugified] => china
[continentId] => 2
)
[44] => stdClass Object
(
[countryId] => 42
[isoCode] => co
[name] => Colombia
[nameSlugified] => colombia
[continentId] => 9
)
[45] => stdClass Object
(
[countryId] => 231
[isoCode] => km
[name] => Comoros
[nameSlugified] => comoros
[continentId] => 7
)
[46] => stdClass Object
(
[countryId] => 43
[isoCode] => cg
[name] => Congo - Brazzaville
[nameSlugified] => congo-brazzaville
[continentId] => 1
)
[47] => stdClass Object
(
[countryId] => 44
[isoCode] => cd
[name] => Congo, Democratische Republiek v
[nameSlugified] => congo-democratische-republiek-v
[continentId] => 1
)
[48] => stdClass Object
(
[countryId] => 45
[isoCode] => ck
[name] => Cook Eilanden
[nameSlugified] => cook-eilanden
[continentId] => 7
)
[49] => stdClass Object
(
[countryId] => 46
[isoCode] => cr
[name] => Costa Rica
[nameSlugified] => costa-rica
[continentId] => 3
)
[50] => stdClass Object
(
[countryId] => 208
[isoCode] => cu
[name] => Cuba
[nameSlugified] => cuba
[continentId] => 3
)
[51] => stdClass Object
(
[countryId] => 251
[isoCode] => cw
[name] => Curaçao
[nameSlugified] => curacao
[continentId] => 9
)
[52] => stdClass Object
(
[countryId] => 48
[isoCode] => cy
[name] => Cyprus
[nameSlugified] => cyprus
[continentId] => 5
)
[53] => stdClass Object
(
[countryId] => 249
[isoCode] => gx
[name] => De ruimte
[nameSlugified] => de-ruimte
[continentId] => 0
)
[54] => stdClass Object
(
[countryId] => 50
[isoCode] => dk
[name] => Denemarken
[nameSlugified] => denemarken
[continentId] => 4
)
[55] => stdClass Object
(
[countryId] => 51
[isoCode] => dj
[name] => Djibouti
[nameSlugified] => djibouti
[continentId] => 1
)
[56] => stdClass Object
(
[countryId] => 52
[isoCode] => dm
[name] => Dominica
[nameSlugified] => dominica
[continentId] => 3
)
[57] => stdClass Object
(
[countryId] => 53
[isoCode] => do
[name] => Dominicaanse Republiek
[nameSlugified] => dominicaanse-republiek
[continentId] => 3
)
[58] => stdClass Object
(
[countryId] => 70
[isoCode] => de
[name] => Duitsland
[nameSlugified] => duitsland
[continentId] => 4
)
[59] => stdClass Object
(
[countryId] => 54
[isoCode] => ec
[name] => Ecuador
[nameSlugified] => ecuador
[continentId] => 9
)
[60] => stdClass Object
(
[countryId] => 55
[isoCode] => eg
[name] => Egypte
[nameSlugified] => egypte
[continentId] => 1
)
[61] => stdClass Object
(
[countryId] => 56
[isoCode] => sv
[name] => El Salvador
[nameSlugified] => el-salvador
[continentId] => 3
)
[62] => stdClass Object
(
[countryId] => 57
[isoCode] => gq
[name] => Equatoriaal Guinea
[nameSlugified] => equatoriaal-guinea
[continentId] => 1
)
[63] => stdClass Object
(
[countryId] => 58
[isoCode] => er
[name] => Eritrea
[nameSlugified] => eritrea
[continentId] => 1
)
[64] => stdClass Object
(
[countryId] => 59
[isoCode] => ee
[name] => Estland
[nameSlugified] => estland
[continentId] => 4
)
[65] => stdClass Object
(
[countryId] => 60
[isoCode] => et
[name] => Ethiopië
[nameSlugified] => ethiopie
[continentId] => 1
)
[66] => stdClass Object
(
[countryId] => 219
[isoCode] => fk
[name] => Falkland Eilanden
[nameSlugified] => falkland-eilanden
[continentId] => 9
)
[67] => stdClass Object
(
[countryId] => 61
[isoCode] => fo
[name] => Faroe eilanden
[nameSlugified] => faroe-eilanden
[continentId] => 4
)
[68] => stdClass Object
(
[countryId] => 62
[isoCode] => fj
[name] => Fiji
[nameSlugified] => fiji
[continentId] => 7
)
[69] => stdClass Object
(
[countryId] => 148
[isoCode] => ph
[name] => Filipijnen
[nameSlugified] => filipijnen
[continentId] => 2
)
[70] => stdClass Object
(
[countryId] => 63
[isoCode] => fi
[name] => Finland
[nameSlugified] => finland
[continentId] => 4
)
[71] => stdClass Object
(
[countryId] => 64
[isoCode] => fr
[name] => Frankrijk
[nameSlugified] => frankrijk
[continentId] => 4
)
[72] => stdClass Object
(
[countryId] => 65
[isoCode] => gf
[name] => Frans Guiana
[nameSlugified] => frans-guiana
[continentId] => 9
)
[73] => stdClass Object
(
[countryId] => 66
[isoCode] => pf
[name] => Frans Polynesië
[nameSlugified] => frans-polynesie
[continentId] => 7
)
[74] => stdClass Object
(
[countryId] => 67
[isoCode] => ga
[name] => Gabon
[nameSlugified] => gabon
[continentId] => 1
)
[75] => stdClass Object
(
[countryId] => 68
[isoCode] => gm
[name] => Gambia
[nameSlugified] => gambia
[continentId] => 1
)
[76] => stdClass Object
(
[countryId] => 69
[isoCode] => ge
[name] => Georgië
[nameSlugified] => georgie
[continentId] => 2
)
[77] => stdClass Object
(
[countryId] => 71
[isoCode] => gh
[name] => Ghana
[nameSlugified] => ghana
[continentId] => 1
)
[78] => stdClass Object
(
[countryId] => 72
[isoCode] => gi
[name] => Gibraltar
[nameSlugified] => gibraltar
[continentId] => 4
)
[79] => stdClass Object
(
[countryId] => 73
[isoCode] => gd
[name] => Granada
[nameSlugified] => granada
[continentId] => 4
)
[80] => stdClass Object
(
[countryId] => 74
[isoCode] => gr
[name] => Griekenland
[nameSlugified] => griekenland
[continentId] => 4
)
[81] => stdClass Object
(
[countryId] => 75
[isoCode] => gl
[name] => Groenland
[nameSlugified] => groenland
[continentId] => 4
)
[82] => stdClass Object
(
[countryId] => 76
[isoCode] => gp
[name] => Guadeloupe
[nameSlugified] => guadeloupe
[continentId] => 3
)
[83] => stdClass Object
(
[countryId] => 77
[isoCode] => gu
[name] => Guam
[nameSlugified] => guam
[continentId] => 7
)
[84] => stdClass Object
(
[countryId] => 78
[isoCode] => gt
[name] => Guatemala
[nameSlugified] => guatemala
[continentId] => 3
)
[85] => stdClass Object
(
[countryId] => 80
[isoCode] => gn
[name] => Guinea
[nameSlugified] => guinea
[continentId] => 1
)
[86] => stdClass Object
(
[countryId] => 79
[isoCode] => gw
[name] => Guinea-Bissau
[nameSlugified] => guinea-bissau
[continentId] => 1
)
[87] => stdClass Object
(
[countryId] => 81
[isoCode] => gy
[name] => Guyana
[nameSlugified] => guyana
[continentId] => 9
)
[88] => stdClass Object
(
[countryId] => 82
[isoCode] => ht
[name] => Haïti
[nameSlugified] => haiti
[continentId] => 3
)
[89] => stdClass Object
(
[countryId] => 248
[isoCode] => hi
[name] => Hawaï
[nameSlugified] => hawai
[continentId] => 6
)
[90] => stdClass Object
(
[countryId] => 228
[isoCode] => hm
[name] => Heard en Mc Donald Eilanden
[nameSlugified] => heard-en-mc-donald-eilanden
[continentId] => 7
)
[91] => stdClass Object
(
[countryId] => 83
[isoCode] => hn
[name] => Honduras
[nameSlugified] => honduras
[continentId] => 3
)
[92] => stdClass Object
(
[countryId] => 84
[isoCode] => hk
[name] => Hong Kong
[nameSlugified] => hong-kong
[continentId] => 2
)
[93] => stdClass Object
(
[countryId] => 85
[isoCode] => hu
[name] => Hongarije
[nameSlugified] => hongarije
[continentId] => 4
)
[94] => stdClass Object
(
[countryId] => 91
[isoCode] => ie
[name] => Ierland
[nameSlugified] => ierland
[continentId] => 4
)
[95] => stdClass Object
(
[countryId] => 86
[isoCode] => is
[name] => IJsland
[nameSlugified] => ijsland
[continentId] => 4
)
[96] => stdClass Object
(
[countryId] => 87
[isoCode] => in
[name] => India
[nameSlugified] => india
[continentId] => 2
)
[97] => stdClass Object
(
[countryId] => 88
[isoCode] => id
[name] => Indonesië
[nameSlugified] => indonesie
[continentId] => 2
)
[98] => stdClass Object
(
[countryId] => 90
[isoCode] => iq
[name] => Irak
[nameSlugified] => irak
[continentId] => 5
)
[99] => stdClass Object
(
[countryId] => 89
[isoCode] => ir
[name] => Iran
[nameSlugified] => iran
[continentId] => 5
)
[100] => stdClass Object
(
[countryId] => 92
[isoCode] => il
[name] => Israel
[nameSlugified] => israel
[continentId] => 5
)
[101] => stdClass Object
(
[countryId] => 93
[isoCode] => it
[name] => Italië
[nameSlugified] => italie
[continentId] => 4
)
[102] => stdClass Object
(
[countryId] => 94
[isoCode] => ci
[name] => Ivoorkust
[nameSlugified] => ivoorkust
[continentId] => 1
)
[103] => stdClass Object
(
[countryId] => 95
[isoCode] => jm
[name] => Jamaica
[nameSlugified] => jamaica
[continentId] => 3
)
[104] => stdClass Object
(
[countryId] => 96
[isoCode] => jp
[name] => Japan
[nameSlugified] => japan
[continentId] => 2
)
[105] => stdClass Object
(
[countryId] => 203
[isoCode] => ye
[name] => Jemen
[nameSlugified] => jemen
[continentId] => 5
)
[106] => stdClass Object
(
[countryId] => 97
[isoCode] => jo
[name] => Jordanië
[nameSlugified] => jordanie
[continentId] => 5
)
[107] => stdClass Object
(
[countryId] => 35
[isoCode] => cv
[name] => Kaap Verdië
[nameSlugified] => kaap-verdie
[continentId] => 3
)
[108] => stdClass Object
(
[countryId] => 33
[isoCode] => cm
[name] => Kameroen
[nameSlugified] => kameroen
[continentId] => 1
)
[109] => stdClass Object
(
[countryId] => 39
[isoCode] => cs
[name] => Kanaaleilanden
[nameSlugified] => kanaaleilanden
[continentId] => 4
)
[110] => stdClass Object
(
[countryId] => 98
[isoCode] => kz
[name] => Kazachstan
[nameSlugified] => kazachstan
[continentId] => 2
)
[111] => stdClass Object
(
[countryId] => 99
[isoCode] => ke
[name] => Kenia
[nameSlugified] => kenia
[continentId] => 1
)
[112] => stdClass Object
(
[countryId] => 227
[isoCode] => cx
[name] => Kerst Eiland
[nameSlugified] => kerst-eiland
[continentId] => 7
)
[113] => stdClass Object
(
[countryId] => 230
[isoCode] => ki
[name] => Kiribati
[nameSlugified] => kiribati
[continentId] => 7
)
[114] => stdClass Object
(
[countryId] => 100
[isoCode] => kw
[name] => Koeweit
[nameSlugified] => koeweit
[continentId] => 5
)
[115] => stdClass Object
(
[countryId] => 243
[isoCode] => kx
[name] => Kosovo
[nameSlugified] => kosovo
[continentId] => 4
)
[116] => stdClass Object
(
[countryId] => 47
[isoCode] => hr
[name] => Kroatië
[nameSlugified] => kroatie
[continentId] => 4
)
[117] => stdClass Object
(
[countryId] => 101
[isoCode] => kg
[name] => Kyrgizië
[nameSlugified] => kyrgizie
[continentId] => 2
)
[118] => stdClass Object
(
[countryId] => 102
[isoCode] => la
[name] => Laos
[nameSlugified] => laos
[continentId] => 2
)
[119] => stdClass Object
(
[countryId] => 105
[isoCode] => ls
[name] => Lesotho
[nameSlugified] => lesotho
[continentId] => 1
)
[120] => stdClass Object
(
[countryId] => 103
[isoCode] => lv
[name] => Letland
[nameSlugified] => letland
[continentId] => 4
)
[121] => stdClass Object
(
[countryId] => 104
[isoCode] => lb
[name] => Libanon
[nameSlugified] => libanon
[continentId] => 5
)
[122] => stdClass Object
(
[countryId] => 106
[isoCode] => lr
[name] => Liberië
[nameSlugified] => liberie
[continentId] => 1
)
[123] => stdClass Object
(
[countryId] => 107
[isoCode] => ly
[name] => Libië
[nameSlugified] => libie
[continentId] => 1
)
[124] => stdClass Object
(
[countryId] => 108
[isoCode] => li
[name] => Liechtenstein
[nameSlugified] => liechtenstein
[continentId] => 4
)
[125] => stdClass Object
(
[countryId] => 109
[isoCode] => lt
[name] => Litouwen
[nameSlugified] => litouwen
[continentId] => 4
)
[126] => stdClass Object
(
[countryId] => 110
[isoCode] => lu
[name] => Luxemburg
[nameSlugified] => luxemburg
[continentId] => 4
)
[127] => stdClass Object
(
[countryId] => 111
[isoCode] => mo
[name] => Macau
[nameSlugified] => macau
[continentId] => 2
)
[128] => stdClass Object
(
[countryId] => 112
[isoCode] => mk
[name] => Macedonië
[nameSlugified] => macedonie
[continentId] => 4
)
[129] => stdClass Object
(
[countryId] => 113
[isoCode] => mg
[name] => Madagascar
[nameSlugified] => madagascar
[continentId] => 1
)
[130] => stdClass Object
(
[countryId] => 114
[isoCode] => mw
[name] => Malawi
[nameSlugified] => malawi
[continentId] => 1
)
[131] => stdClass Object
(
[countryId] => 221
[isoCode] => mv
[name] => Malediven
[nameSlugified] => malediven
[continentId] => 2
)
[132] => stdClass Object
(
[countryId] => 115
[isoCode] => my
[name] => Maleisië
[nameSlugified] => maleisie
[continentId] => 2
)
[133] => stdClass Object
(
[countryId] => 116
[isoCode] => ml
[name] => Mali
[nameSlugified] => mali
[continentId] => 1
)
[134] => stdClass Object
(
[countryId] => 117
[isoCode] => mt
[name] => Malta
[nameSlugified] => malta
[continentId] => 4
)
[135] => stdClass Object
(
[countryId] => 128
[isoCode] => ma
[name] => Marokko
[nameSlugified] => marokko
[continentId] => 1
)
[136] => stdClass Object
(
[countryId] => 118
[isoCode] => mh
[name] => Marshall eilanden
[nameSlugified] => marshall-eilanden
[continentId] => 7
)
[137] => stdClass Object
(
[countryId] => 119
[isoCode] => mq
[name] => Martinique
[nameSlugified] => martinique
[continentId] => 3
)
[138] => stdClass Object
(
[countryId] => 120
[isoCode] => mr
[name] => Mauritanië
[nameSlugified] => mauritanie
[continentId] => 1
)
[139] => stdClass Object
(
[countryId] => 121
[isoCode] => mu
[name] => Mauritius
[nameSlugified] => mauritius
[continentId] => 3
)
[140] => stdClass Object
(
[countryId] => 241
[isoCode] => yt
[name] => Mayotte
[nameSlugified] => mayotte
[continentId] => 7
)
[141] => stdClass Object
(
[countryId] => 122
[isoCode] => mx
[name] => Mexico
[nameSlugified] => mexico
[continentId] => 6
)
[142] => stdClass Object
(
[countryId] => 123
[isoCode] => fm
[name] => Micronesië
[nameSlugified] => micronesie
[continentId] => 7
)
[143] => stdClass Object
(
[countryId] => 124
[isoCode] => md
[name] => Moldavië
[nameSlugified] => moldavie
[continentId] => 4
)
[144] => stdClass Object
(
[countryId] => 125
[isoCode] => mc
[name] => Monaco
[nameSlugified] => monaco
[continentId] => 4
)
[145] => stdClass Object
(
[countryId] => 126
[isoCode] => mn
[name] => Mongolië
[nameSlugified] => mongolie
[continentId] => 2
)
[146] => stdClass Object
(
[countryId] => 244
[isoCode] => me
[name] => Montenegro
[nameSlugified] => montenegro
[continentId] => 4
)
[147] => stdClass Object
(
[countryId] => 127
[isoCode] => ms
[name] => Montserat
[nameSlugified] => montserat
[continentId] => 9
)
[148] => stdClass Object
(
[countryId] => 129
[isoCode] => mz
[name] => Mozambique
[nameSlugified] => mozambique
[continentId] => 1
)
[149] => stdClass Object
(
[countryId] => 130
[isoCode] => mm
[name] => Myanmar
[nameSlugified] => myanmar
[continentId] => 2
)
[150] => stdClass Object
(
[countryId] => 131
[isoCode] => na
[name] => Namibië
[nameSlugified] => namibie
[continentId] => 1
)
[151] => stdClass Object
(
[countryId] => 233
[isoCode] => nr
[name] => Nauru
[nameSlugified] => nauru
[continentId] => 7
)
[152] => stdClass Object
(
[countryId] => 134
[isoCode] => nl
[name] => Nederland
[nameSlugified] => nederland
[continentId] => 4
)
[153] => stdClass Object
(
[countryId] => 133
[isoCode] => cw
[name] => Nederlandse Antillen
[nameSlugified] => nederlandse-antillen
[continentId] => 3
)
[154] => stdClass Object
(
[countryId] => 132
[isoCode] => np
[name] => Nepal
[nameSlugified] => nepal
[continentId] => 2
)
[155] => stdClass Object
(
[countryId] => 137
[isoCode] => ni
[name] => Nicaragua
[nameSlugified] => nicaragua
[continentId] => 3
)
[156] => stdClass Object
(
[countryId] => 135
[isoCode] => nc
[name] => Nieuw Caledonië
[nameSlugified] => nieuw-caledonie
[continentId] => 7
)
[157] => stdClass Object
(
[countryId] => 136
[isoCode] => nz
[name] => Nieuw Zeeland
[nameSlugified] => nieuw-zeeland
[continentId] => 7
)
[158] => stdClass Object
(
[countryId] => 138
[isoCode] => ne
[name] => Niger
[nameSlugified] => niger
[continentId] => 1
)
[159] => stdClass Object
(
[countryId] => 139
[isoCode] => ng
[name] => Nigeria
[nameSlugified] => nigeria
[continentId] => 1
)
[160] => stdClass Object
(
[countryId] => 234
[isoCode] => nu
[name] => Niue
[nameSlugified] => niue
[continentId] => 7
)
[161] => stdClass Object
(
[countryId] => 210
[isoCode] => kp
[name] => Noord-Korea
[nameSlugified] => noord-korea
[continentId] => 2
)
[162] => stdClass Object
(
[countryId] => 216
[isoCode] => nt
[name] => Noordpool
[nameSlugified] => noordpool
[continentId] => 4
)
[163] => stdClass Object
(
[countryId] => 140
[isoCode] => no
[name] => Noorwegen
[nameSlugified] => noorwegen
[continentId] => 4
)
[164] => stdClass Object
(
[countryId] => 232
[isoCode] => nf
[name] => Norfolk Eilanden
[nameSlugified] => norfolk-eilanden
[continentId] => 7
)
[165] => stdClass Object
(
[countryId] => 191
[isoCode] => ug
[name] => Oeganda
[nameSlugified] => oeganda
[continentId] => 1
)
[166] => stdClass Object
(
[countryId] => 192
[isoCode] => ua
[name] => Oekraïne
[nameSlugified] => oekraine
[continentId] => 4
)
[167] => stdClass Object
(
[countryId] => 197
[isoCode] => uz
[name] => Oezbekistan
[nameSlugified] => oezbekistan
[continentId] => 2
)
[168] => stdClass Object
(
[countryId] => 141
[isoCode] => om
[name] => Oman
[nameSlugified] => oman
[continentId] => 5
)
[169] => stdClass Object
(
[countryId] => 218
[isoCode] => tl
[name] => Oost Timor
[nameSlugified] => oost-timor
[continentId] => 2
)
[170] => stdClass Object
(
[countryId] => 12
[isoCode] => at
[name] => Oostenrijk
[nameSlugified] => oostenrijk
[continentId] => 4
)
[171] => stdClass Object
(
[countryId] => 246
[isoCode] => rn
[name] => Paaseiland
[nameSlugified] => paaseiland
[continentId] => 7
)
[172] => stdClass Object
(
[countryId] => 142
[isoCode] => pk
[name] => Pakistan
[nameSlugified] => pakistan
[continentId] => 2
)
[173] => stdClass Object
(
[countryId] => 143
[isoCode] => pw
[name] => Palau
[nameSlugified] => palau
[continentId] => 7
)
[174] => stdClass Object
(
[countryId] => 214
[isoCode] => ps
[name] => Palestina
[nameSlugified] => palestina
[continentId] => 5
)
[175] => stdClass Object
(
[countryId] => 144
[isoCode] => pa
[name] => Panama
[nameSlugified] => panama
[continentId] => 3
)
[176] => stdClass Object
(
[countryId] => 145
[isoCode] => pg
[name] => Papua Nieuw Guinea
[nameSlugified] => papua-nieuw-guinea
[continentId] => 7
)
[177] => stdClass Object
(
[countryId] => 146
[isoCode] => py
[name] => Paraguay
[nameSlugified] => paraguay
[continentId] => 9
)
[178] => stdClass Object
(
[countryId] => 147
[isoCode] => pe
[name] => Peru
[nameSlugified] => peru
[continentId] => 9
)
[179] => stdClass Object
(
[countryId] => 236
[isoCode] => pn
[name] => Pitcairn
[nameSlugified] => pitcairn
[continentId] => 7
)
[180] => stdClass Object
(
[countryId] => 149
[isoCode] => pl
[name] => Polen
[nameSlugified] => polen
[continentId] => 4
)
[181] => stdClass Object
(
[countryId] => 150
[isoCode] => pt
[name] => Portugal
[nameSlugified] => portugal
[continentId] => 4
)
[182] => stdClass Object
(
[countryId] => 151
[isoCode] => pr
[name] => Puerto Rico
[nameSlugified] => puerto-rico
[continentId] => 3
)
[183] => stdClass Object
(
[countryId] => 152
[isoCode] => qa
[name] => Qatar
[nameSlugified] => qatar
[continentId] => 5
)
[184] => stdClass Object
(
[countryId] => 999
[isoCode] => rr
[name] => reisinspiratie
[nameSlugified] => reisinspiratie
[continentId] => 4
)
[185] => stdClass Object
(
[countryId] => 153
[isoCode] => re
[name] => Réunion
[nameSlugified] => reunion
[continentId] => 1
)
[186] => stdClass Object
(
[countryId] => 154
[isoCode] => ro
[name] => Roemenië
[nameSlugified] => roemenie
[continentId] => 4
)
[187] => stdClass Object
(
[countryId] => 155
[isoCode] => ru
[name] => Rusland
[nameSlugified] => rusland
[continentId] => 4
)
[188] => stdClass Object
(
[countryId] => 156
[isoCode] => rw
[name] => Rwanda
[nameSlugified] => rwanda
[continentId] => 1
)
[189] => stdClass Object
(
[countryId] => 157
[isoCode] => mp
[name] => Saipan
[nameSlugified] => saipan
[continentId] => 7
)
[190] => stdClass Object
(
[countryId] => 222
[isoCode] => ws
[name] => Samoa
[nameSlugified] => samoa
[continentId] => 7
)
[191] => stdClass Object
(
[countryId] => 158
[isoCode] => sm
[name] => San Marino
[nameSlugified] => san-marino
[continentId] => 4
)
[192] => stdClass Object
(
[countryId] => 239
[isoCode] => st
[name] => Sao Tome en Principe
[nameSlugified] => sao-tome-en-principe
[continentId] => 1
)
[193] => stdClass Object
(
[countryId] => 159
[isoCode] => sa
[name] => Saudi Arabië
[nameSlugified] => saudi-arabie
[continentId] => 5
)
[194] => stdClass Object
(
[countryId] => 160
[isoCode] => sn
[name] => Senegal
[nameSlugified] => senegal
[continentId] => 1
)
[195] => stdClass Object
(
[countryId] => 247
[isoCode] => rs
[name] => Servië
[nameSlugified] => servie
[continentId] => 4
)
[196] => stdClass Object
(
[countryId] => 207
[isoCode] => yu
[name] => Servie en Montenegro
[nameSlugified] => servie-en-montenegro
[continentId] => 4
)
[197] => stdClass Object
(
[countryId] => 161
[isoCode] => sc
[name] => Seychellen
[nameSlugified] => seychellen
[continentId] => 1
)
[198] => stdClass Object
(
[countryId] => 162
[isoCode] => sl
[name] => Sierra Leone
[nameSlugified] => sierra-leone
[continentId] => 1
)
[199] => stdClass Object
(
[countryId] => 163
[isoCode] => sg
[name] => Singapore
[nameSlugified] => singapore
[continentId] => 2
)
[200] => stdClass Object
(
[countryId] => 238
[isoCode] => sh
[name] => Sint Helena
[nameSlugified] => sint-helena
[continentId] => 7
)
[201] => stdClass Object
(
[countryId] => 253
[isoCode] => cx
[name] => Sint Maarten
[nameSlugified] => sint-maarten
[continentId] => 3
)
[202] => stdClass Object
(
[countryId] => 235
[isoCode] => pm
[name] => Sint Pierre en Miquelon
[nameSlugified] => sint-pierre-en-miquelon
[continentId] => 7
)
[203] => stdClass Object
(
[countryId] => 165
[isoCode] => si
[name] => Slovenië
[nameSlugified] => slovenie
[continentId] => 4
)
[204] => stdClass Object
(
[countryId] => 164
[isoCode] => sk
[name] => Slowaakse Republiek
[nameSlugified] => slowaakse-republiek
[continentId] => 4
)
[205] => stdClass Object
(
[countryId] => 175
[isoCode] => sd
[name] => Soedan
[nameSlugified] => soedan
[continentId] => 1
)
[206] => stdClass Object
(
[countryId] => 237
[isoCode] => sb
[name] => Solomon Eilanden
[nameSlugified] => solomon-eilanden
[continentId] => 7
)
[207] => stdClass Object
(
[countryId] => 166
[isoCode] => so
[name] => Somalië
[nameSlugified] => somalie
[continentId] => 1
)
[208] => stdClass Object
(
[countryId] => 250
[isoCode] => ss
[name] => South Sudan
[nameSlugified] => south-sudan
[continentId] => 1
)
[209] => stdClass Object
(
[countryId] => 169
[isoCode] => es
[name] => Spanje
[nameSlugified] => spanje
[continentId] => 4
)
[210] => stdClass Object
(
[countryId] => 211
[isoCode] => sj
[name] => Spitsbergen
[nameSlugified] => spitsbergen
[continentId] => 4
)
[211] => stdClass Object
(
[countryId] => 170
[isoCode] => lk
[name] => Sri Lanka
[nameSlugified] => sri-lanka
[continentId] => 2
)
[212] => stdClass Object
(
[countryId] => 172
[isoCode] => kn
[name] => St. Kitts and Nevis
[nameSlugified] => st-kitts-and-nevis
[continentId] => 3
)
[213] => stdClass Object
(
[countryId] => 173
[isoCode] => lc
[name] => St. Lucia
[nameSlugified] => st-lucia
[continentId] => 3
)
[214] => stdClass Object
(
[countryId] => 174
[isoCode] => vc
[name] => St. Vincent
[nameSlugified] => st-vincent
[continentId] => 3
)
[215] => stdClass Object
(
[countryId] => 176
[isoCode] => sr
[name] => Suriname
[nameSlugified] => suriname
[continentId] => 9
)
[216] => stdClass Object
(
[countryId] => 177
[isoCode] => sz
[name] => Swaziland
[nameSlugified] => swaziland
[continentId] => 1
)
[217] => stdClass Object
(
[countryId] => 180
[isoCode] => sy
[name] => Syrië
[nameSlugified] => syrie
[continentId] => 5
)
[218] => stdClass Object
(
[countryId] => 181
[isoCode] => tw
[name] => Taiwan
[nameSlugified] => taiwan
[continentId] => 2
)
[219] => stdClass Object
(
[countryId] => 213
[isoCode] => tj
[name] => Tajikistan
[nameSlugified] => tajikistan
[continentId] => 2
)
[220] => stdClass Object
(
[countryId] => 182
[isoCode] => tz
[name] => Tanzania
[nameSlugified] => tanzania
[continentId] => 1
)
[221] => stdClass Object
(
[countryId] => 183
[isoCode] => th
[name] => Thailand
[nameSlugified] => thailand
[continentId] => 2
)
[222] => stdClass Object
(
[countryId] => 220
[isoCode] => tb
[name] => Tibet
[nameSlugified] => tibet
[continentId] => 2
)
[223] => stdClass Object
(
[countryId] => 184
[isoCode] => tg
[name] => Togo
[nameSlugified] => togo
[continentId] => 1
)
[224] => stdClass Object
(
[countryId] => 240
[isoCode] => tk
[name] => Tokelau
[nameSlugified] => tokelau
[continentId] => 7
)
[225] => stdClass Object
(
[countryId] => 223
[isoCode] => to
[name] => Tonga
[nameSlugified] => tonga
[continentId] => 7
)
[226] => stdClass Object
(
[countryId] => 185
[isoCode] => tt
[name] => Trinidad en Tobago
[nameSlugified] => trinidad-en-tobago
[continentId] => 3
)
[227] => stdClass Object
(
[countryId] => 38
[isoCode] => td
[name] => Tsjaad
[nameSlugified] => tsjaad
[continentId] => 1
)
[228] => stdClass Object
(
[countryId] => 49
[isoCode] => cz
[name] => Tsjechische Republiek
[nameSlugified] => tsjechische-republiek
[continentId] => 4
)
[229] => stdClass Object
(
[countryId] => 186
[isoCode] => tn
[name] => Tunesië
[nameSlugified] => tunesie
[continentId] => 1
)
[230] => stdClass Object
(
[countryId] => 187
[isoCode] => tr
[name] => Turkije
[nameSlugified] => turkije
[continentId] => 5
)
[231] => stdClass Object
(
[countryId] => 188
[isoCode] => tm
[name] => Turkmenistan
[nameSlugified] => turkmenistan
[continentId] => 2
)
[232] => stdClass Object
(
[countryId] => 189
[isoCode] => tc
[name] => Turkse en Caicos Eilanden
[nameSlugified] => turkse-en-caicos-eilanden
[continentId] => 3
)
[233] => stdClass Object
(
[countryId] => 245
[isoCode] => tv
[name] => Tuvalu
[nameSlugified] => tuvalu
[continentId] => 7
)
[234] => stdClass Object
(
[countryId] => 195
[isoCode] => uy
[name] => Uruguay
[nameSlugified] => uruguay
[continentId] => 9
)
[235] => stdClass Object
(
[countryId] => 198
[isoCode] => vu
[name] => Vanuatu
[nameSlugified] => vanuatu
[continentId] => 7
)
[236] => stdClass Object
(
[countryId] => 199
[isoCode] => va
[name] => Vaticaanstad
[nameSlugified] => vaticaanstad
[continentId] => 4
)
[237] => stdClass Object
(
[countryId] => 200
[isoCode] => ve
[name] => Venezuela
[nameSlugified] => venezuela
[continentId] => 9
)
[238] => stdClass Object
(
[countryId] => 194
[isoCode] => gb
[name] => Verenigd Koninkrijk
[nameSlugified] => verenigd-koninkrijk
[continentId] => 4
)
[239] => stdClass Object
(
[countryId] => 193
[isoCode] => ae
[name] => Verenigde Arabische Emiraten
[nameSlugified] => verenigde-arabische-emiraten
[continentId] => 5
)
[240] => stdClass Object
(
[countryId] => 196
[isoCode] => us
[name] => Verenigde Staten
[nameSlugified] => verenigde-staten
[continentId] => 6
)
[241] => stdClass Object
(
[countryId] => 201
[isoCode] => vn
[name] => Vietnam
[nameSlugified] => vietnam
[continentId] => 2
)
[242] => stdClass Object
(
[countryId] => 202
[isoCode] => wf
[name] => Wallis & Futuna
[nameSlugified] => wallis-futuna
[continentId] => 7
)
[243] => stdClass Object
(
[countryId] => 215
[isoCode] => eh
[name] => Westelijke Sahara
[nameSlugified] => westelijke-sahara
[continentId] => 1
)
[244] => stdClass Object
(
[countryId] => 18
[isoCode] => by
[name] => Wit-Rusland
[nameSlugified] => wit-rusland
[continentId] => 4
)
[245] => stdClass Object
(
[countryId] => 204
[isoCode] => zm
[name] => Zambia
[nameSlugified] => zambia
[continentId] => 1
)
[246] => stdClass Object
(
[countryId] => 205
[isoCode] => zw
[name] => Zimbabwe
[nameSlugified] => zimbabwe
[continentId] => 1
)
[247] => stdClass Object
(
[countryId] => 171
[isoCode] => gs
[name] => Zuid Georgia
[nameSlugified] => zuid-georgia
[continentId] => 3
)
[248] => stdClass Object
(
[countryId] => 250
[isoCode] => ss
[name] => Zuid Sudan
[nameSlugified] => zuid-sudan
[continentId] => 1
)
[249] => stdClass Object
(
[countryId] => 167
[isoCode] => za
[name] => Zuid-Afrika
[nameSlugified] => zuid-afrika
[continentId] => 1
)
[250] => stdClass Object
(
[countryId] => 168
[isoCode] => kr
[name] => Zuid-Korea
[nameSlugified] => zuid-korea
[continentId] => 2
)
[251] => stdClass Object
(
[countryId] => 178
[isoCode] => se
[name] => Zweden
[nameSlugified] => zweden
[continentId] => 4
)
[252] => stdClass Object
(
[countryId] => 179
[isoCode] => ch
[name] => Zwitserland
[nameSlugified] => zwitserland
[continentId] => 4
)
)
[portalTicker] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[userId] => 119439
[username] => rienengreet
[photoRevision] => 0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/119/439_50x50.jpg?r=0
[imageLink105x105] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/119/439_105x105.jpg?r=0
[currentContinentId] => 9
[currentContinentName] => Zuid-Amerika
[currentContinentNameSlugified] => zuid-amerika
[currentCountryNameSlugified] => colombia
[currentCountryName] => Colombia
[currentCountryIsoCode] => co
[currentCountryId] => 42
[visitedCountries] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[countryId] => 134
[countryName] => Nederland
[countryIsoCode] => nl
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[1] => stdClass Object
(
[countryId] => 201
[countryName] => Vietnam
[countryIsoCode] => vn
[continentId] => 2
[continentName] => Azië
)
[2] => stdClass Object
(
[countryId] => 70
[countryName] => Duitsland
[countryIsoCode] => de
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[3] => stdClass Object
(
[countryId] => 74
[countryName] => Griekenland
[countryIsoCode] => gr
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[4] => stdClass Object
(
[countryId] => 167
[countryName] => Zuid-Afrika
[countryIsoCode] => za
[continentId] => 1
[continentName] => Afrika
)
[5] => stdClass Object
(
[countryId] => 177
[countryName] => Swaziland
[countryIsoCode] => sz
[continentId] => 1
[continentName] => Afrika
)
[6] => stdClass Object
(
[countryId] => 115
[countryName] => Maleisië
[countryIsoCode] => my
[continentId] => 2
[continentName] => Azië
)
[7] => stdClass Object
(
[countryId] => 163
[countryName] => Singapore
[countryIsoCode] => sg
[continentId] => 2
[continentName] => Azië
)
[8] => stdClass Object
(
[countryId] => 113
[countryName] => Madagascar
[countryIsoCode] => mg
[continentId] => 1
[continentName] => Afrika
)
[9] => stdClass Object
(
[countryId] => 88
[countryName] => Indonesië
[countryIsoCode] => id
[continentId] => 2
[continentName] => Azië
)
[10] => stdClass Object
(
[countryId] => 129
[countryName] => Mozambique
[countryIsoCode] => mz
[continentId] => 1
[continentName] => Afrika
)
[11] => stdClass Object
(
[countryId] => 205
[countryName] => Zimbabwe
[countryIsoCode] => zw
[continentId] => 1
[continentName] => Afrika
)
[12] => stdClass Object
(
[countryId] => 170
[countryName] => Sri Lanka
[countryIsoCode] => lk
[continentId] => 2
[continentName] => Azië
)
[13] => stdClass Object
(
[countryId] => 46
[countryName] => Costa Rica
[countryIsoCode] => cr
[continentId] => 3
[continentName] => Centraal-Amerika
)
[14] => stdClass Object
(
[countryId] => 208
[countryName] => Cuba
[countryIsoCode] => cu
[continentId] => 3
[continentName] => Centraal-Amerika
)
[15] => stdClass Object
(
[countryId] => 169
[countryName] => Spanje
[countryIsoCode] => es
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[16] => stdClass Object
(
[countryId] => 204
[countryName] => Zambia
[countryIsoCode] => zm
[continentId] => 1
[continentName] => Afrika
)
[17] => stdClass Object
(
[countryId] => 25
[countryName] => Botswana
[countryIsoCode] => bw
[continentId] => 1
[continentName] => Afrika
)
[18] => stdClass Object
(
[countryId] => 131
[countryName] => Namibië
[countryIsoCode] => na
[continentId] => 1
[continentName] => Afrika
)
[19] => stdClass Object
(
[countryId] => 128
[countryName] => Marokko
[countryIsoCode] => ma
[continentId] => 1
[continentName] => Afrika
)
[20] => stdClass Object
(
[countryId] => 130
[countryName] => Myanmar
[countryIsoCode] => mm
[continentId] => 2
[continentName] => Azië
)
[21] => stdClass Object
(
[countryId] => 191
[countryName] => Oeganda
[countryIsoCode] => ug
[continentId] => 1
[continentName] => Afrika
)
[22] => stdClass Object
(
[countryId] => 69
[countryName] => Georgië
[countryIsoCode] => ge
[continentId] => 2
[continentName] => Azië
)
[23] => stdClass Object
(
[countryId] => 9
[countryName] => Armenië
[countryIsoCode] => am
[continentId] => 2
[continentName] => Azië
)
[24] => stdClass Object
(
[countryId] => 68
[countryName] => Gambia
[countryIsoCode] => gm
[continentId] => 1
[continentName] => Afrika
)
[25] => stdClass Object
(
[countryId] => 187
[countryName] => Turkije
[countryIsoCode] => tr
[continentId] => 5
[continentName] => Midden Oosten
)
[26] => stdClass Object
(
[countryId] => 99
[countryName] => Kenia
[countryIsoCode] => ke
[continentId] => 1
[continentName] => Afrika
)
[27] => stdClass Object
(
[countryId] => 161
[countryName] => Seychellen
[countryIsoCode] => sc
[continentId] => 1
[continentName] => Afrika
)
[28] => stdClass Object
(
[countryId] => 41
[countryName] => China
[countryIsoCode] => cn
[continentId] => 2
[continentName] => Azië
)
[29] => stdClass Object
(
[countryId] => 50
[countryName] => Denemarken
[countryIsoCode] => dk
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[30] => stdClass Object
(
[countryId] => 114
[countryName] => Malawi
[countryIsoCode] => mw
[continentId] => 1
[continentName] => Afrika
)
[31] => stdClass Object
(
[countryId] => 98
[countryName] => Kazachstan
[countryIsoCode] => kz
[continentId] => 2
[continentName] => Azië
)
[32] => stdClass Object
(
[countryId] => 101
[countryName] => Kyrgizië
[countryIsoCode] => kg
[continentId] => 2
[continentName] => Azië
)
[33] => stdClass Object
(
[countryId] => 197
[countryName] => Oezbekistan
[countryIsoCode] => uz
[continentId] => 2
[continentName] => Azië
)
[34] => stdClass Object
(
[countryId] => 213
[countryName] => Tajikistan
[countryIsoCode] => tj
[continentId] => 2
[continentName] => Azië
)
[35] => stdClass Object
(
[countryId] => 176
[countryName] => Suriname
[countryIsoCode] => sr
[continentId] => 9
[continentName] => Zuid-Amerika
)
[36] => stdClass Object
(
[countryId] => 251
[countryName] => Curaçao
[countryIsoCode] => cw
[continentId] => 9
[continentName] => Zuid-Amerika
)
[37] => stdClass Object
(
[countryId] => 182
[countryName] => Tanzania
[countryIsoCode] => tz
[continentId] => 1
[continentName] => Afrika
)
[38] => stdClass Object
(
[countryId] => 42
[countryName] => Colombia
[countryIsoCode] => co
[continentId] => 9
[continentName] => Zuid-Amerika
)
)
[name] => Rien en Greet Graaf
[firstName] => Rien en Greet
[reportsCount] => 150
[travelsCount] => 18
)
[1] => stdClass Object
(
[userId] => 383868
[username] => rollingmetal
[photoRevision] => 0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/383/868_50x50.jpg?r=0
[imageLink105x105] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/383/868_105x105.jpg?r=0
[currentContinentId] => 4
[currentContinentName] => Europa
[currentContinentNameSlugified] => europa
[currentCountryNameSlugified] => nederland
[currentCountryName] => Nederland
[currentCountryIsoCode] => nl
[currentCountryId] => 134
[visitedCountries] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[countryId] => 134
[countryName] => Nederland
[countryIsoCode] => nl
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[1] => stdClass Object
(
[countryId] => 12
[countryName] => Oostenrijk
[countryIsoCode] => at
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[2] => stdClass Object
(
[countryId] => 47
[countryName] => Kroatië
[countryIsoCode] => hr
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[3] => stdClass Object
(
[countryId] => 74
[countryName] => Griekenland
[countryIsoCode] => gr
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[4] => stdClass Object
(
[countryId] => 187
[countryName] => Turkije
[countryIsoCode] => tr
[continentId] => 5
[continentName] => Midden Oosten
)
[5] => stdClass Object
(
[countryId] => 69
[countryName] => Georgië
[countryIsoCode] => ge
[continentId] => 2
[continentName] => Azië
)
[6] => stdClass Object
(
[countryId] => 13
[countryName] => Azerbeidjan
[countryIsoCode] => az
[continentId] => 2
[continentName] => Azië
)
[7] => stdClass Object
(
[countryId] => 197
[countryName] => Oezbekistan
[countryIsoCode] => uz
[continentId] => 2
[continentName] => Azië
)
[8] => stdClass Object
(
[countryId] => 101
[countryName] => Kyrgizië
[countryIsoCode] => kg
[continentId] => 2
[continentName] => Azië
)
[9] => stdClass Object
(
[countryId] => 84
[countryName] => Hong Kong
[countryIsoCode] => hk
[continentId] => 2
[continentName] => Azië
)
[10] => stdClass Object
(
[countryId] => 41
[countryName] => China
[countryIsoCode] => cn
[continentId] => 2
[continentName] => Azië
)
[11] => stdClass Object
(
[countryId] => 102
[countryName] => Laos
[countryIsoCode] => la
[continentId] => 2
[continentName] => Azië
)
[12] => stdClass Object
(
[countryId] => 201
[countryName] => Vietnam
[countryIsoCode] => vn
[continentId] => 2
[continentName] => Azië
)
[13] => stdClass Object
(
[countryId] => 32
[countryName] => Cambodja
[countryIsoCode] => kh
[continentId] => 2
[continentName] => Azië
)
[14] => stdClass Object
(
[countryId] => 183
[countryName] => Thailand
[countryIsoCode] => th
[continentId] => 2
[continentName] => Azië
)
[15] => stdClass Object
(
[countryId] => 115
[countryName] => Maleisië
[countryIsoCode] => my
[continentId] => 2
[continentName] => Azië
)
[16] => stdClass Object
(
[countryId] => 88
[countryName] => Indonesië
[countryIsoCode] => id
[continentId] => 2
[continentName] => Azië
)
[17] => stdClass Object
(
[countryId] => 11
[countryName] => Australië
[countryIsoCode] => au
[continentId] => 7
[continentName] => Oceanië
)
[18] => stdClass Object
(
[countryId] => 40
[countryName] => Chili
[countryIsoCode] => cl
[continentId] => 9
[continentName] => Zuid-Amerika
)
[19] => stdClass Object
(
[countryId] => 8
[countryName] => Argentinië
[countryIsoCode] => ar
[continentId] => 9
[continentName] => Zuid-Amerika
)
[20] => stdClass Object
(
[countryId] => 24
[countryName] => Bolivia
[countryIsoCode] => bo
[continentId] => 9
[continentName] => Zuid-Amerika
)
[21] => stdClass Object
(
[countryId] => 147
[countryName] => Peru
[countryIsoCode] => pe
[continentId] => 9
[continentName] => Zuid-Amerika
)
[22] => stdClass Object
(
[countryId] => 54
[countryName] => Ecuador
[countryIsoCode] => ec
[continentId] => 9
[continentName] => Zuid-Amerika
)
[23] => stdClass Object
(
[countryId] => 64
[countryName] => Frankrijk
[countryIsoCode] => fr
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[24] => stdClass Object
(
[countryId] => 93
[countryName] => Italië
[countryIsoCode] => it
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[25] => stdClass Object
(
[countryId] => 29
[countryName] => Bulgarije
[countryIsoCode] => bg
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[26] => stdClass Object
(
[countryId] => 98
[countryName] => Kazachstan
[countryIsoCode] => kz
[continentId] => 2
[continentName] => Azië
)
[27] => stdClass Object
(
[countryId] => 213
[countryName] => Tajikistan
[countryIsoCode] => tj
[continentId] => 2
[continentName] => Azië
)
[28] => stdClass Object
(
[countryId] => 168
[countryName] => Zuid-Korea
[countryIsoCode] => kr
[continentId] => 2
[continentName] => Azië
)
[29] => stdClass Object
(
[countryId] => 96
[countryName] => Japan
[countryIsoCode] => jp
[continentId] => 2
[continentName] => Azië
)
[30] => stdClass Object
(
[countryId] => 49
[countryName] => Tsjechische Republiek
[countryIsoCode] => cz
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[31] => stdClass Object
(
[countryId] => 85
[countryName] => Hongarije
[countryIsoCode] => hu
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[32] => stdClass Object
(
[countryId] => 154
[countryName] => Roemenië
[countryIsoCode] => ro
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[33] => stdClass Object
(
[countryId] => 86
[countryName] => IJsland
[countryIsoCode] => is
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[34] => stdClass Object
(
[countryId] => 50
[countryName] => Denemarken
[countryIsoCode] => dk
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[35] => stdClass Object
(
[countryId] => 140
[countryName] => Noorwegen
[countryIsoCode] => no
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[36] => stdClass Object
(
[countryId] => 59
[countryName] => Estland
[countryIsoCode] => ee
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[37] => stdClass Object
(
[countryId] => 122
[countryName] => Mexico
[countryIsoCode] => mx
[continentId] => 6
[continentName] => Noord-Amerika
)
[38] => stdClass Object
(
[countryId] => 26
[countryName] => Brazilië
[countryIsoCode] => br
[continentId] => 9
[continentName] => Zuid-Amerika
)
[39] => stdClass Object
(
[countryId] => 81
[countryName] => Guyana
[countryIsoCode] => gy
[continentId] => 9
[continentName] => Zuid-Amerika
)
[40] => stdClass Object
(
[countryId] => 176
[countryName] => Suriname
[countryIsoCode] => sr
[continentId] => 9
[continentName] => Zuid-Amerika
)
[41] => stdClass Object
(
[countryId] => 169
[countryName] => Spanje
[countryIsoCode] => es
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[42] => stdClass Object
(
[countryId] => 128
[countryName] => Marokko
[countryIsoCode] => ma
[continentId] => 1
[continentName] => Afrika
)
[43] => stdClass Object
(
[countryId] => 215
[countryName] => Westelijke Sahara
[countryIsoCode] => eh
[continentId] => 1
[continentName] => Afrika
)
[44] => stdClass Object
(
[countryId] => 131
[countryName] => Namibië
[countryIsoCode] => na
[continentId] => 1
[continentName] => Afrika
)
[45] => stdClass Object
(
[countryId] => 204
[countryName] => Zambia
[countryIsoCode] => zm
[continentId] => 1
[continentName] => Afrika
)
[46] => stdClass Object
(
[countryId] => 182
[countryName] => Tanzania
[countryIsoCode] => tz
[continentId] => 1
[continentName] => Afrika
)
[47] => stdClass Object
(
[countryId] => 114
[countryName] => Malawi
[countryIsoCode] => mw
[continentId] => 1
[continentName] => Afrika
)
[48] => stdClass Object
(
[countryId] => 205
[countryName] => Zimbabwe
[countryIsoCode] => zw
[continentId] => 1
[continentName] => Afrika
)
[49] => stdClass Object
(
[countryId] => 25
[countryName] => Botswana
[countryIsoCode] => bw
[continentId] => 1
[continentName] => Afrika
)
[50] => stdClass Object
(
[countryId] => 167
[countryName] => Zuid-Afrika
[countryIsoCode] => za
[continentId] => 1
[continentName] => Afrika
)
[51] => stdClass Object
(
[countryId] => 150
[countryName] => Portugal
[countryIsoCode] => pt
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
)
[name] => Richard Dijke
[firstName] => Richard
[reportsCount] => 111
[travelsCount] => 2
)
[2] => stdClass Object
(
[userId] => 162270
[username] => marianenjoost
[photoRevision] => 0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/162/270_50x50.jpg?r=0
[imageLink105x105] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/162/270_105x105.jpg?r=0
[currentContinentId] => 4
[currentContinentName] => Europa
[currentContinentNameSlugified] => europa
[currentCountryNameSlugified] => letland
[currentCountryName] => Letland
[currentCountryIsoCode] => lv
[currentCountryId] => 103
[visitedCountries] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[countryId] => 134
[countryName] => Nederland
[countryIsoCode] => nl
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[1] => stdClass Object
(
[countryId] => 93
[countryName] => Italië
[countryIsoCode] => it
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[2] => stdClass Object
(
[countryId] => 89
[countryName] => Iran
[countryIsoCode] => ir
[continentId] => 5
[continentName] => Midden Oosten
)
[3] => stdClass Object
(
[countryId] => 87
[countryName] => India
[countryIsoCode] => in
[continentId] => 2
[continentName] => Azië
)
[4] => stdClass Object
(
[countryId] => 142
[countryName] => Pakistan
[countryIsoCode] => pk
[continentId] => 2
[continentName] => Azië
)
[5] => stdClass Object
(
[countryId] => 187
[countryName] => Turkije
[countryIsoCode] => tr
[continentId] => 5
[continentName] => Midden Oosten
)
[6] => stdClass Object
(
[countryId] => 74
[countryName] => Griekenland
[countryIsoCode] => gr
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[7] => stdClass Object
(
[countryId] => 186
[countryName] => Tunesië
[countryIsoCode] => tn
[continentId] => 1
[continentName] => Afrika
)
[8] => stdClass Object
(
[countryId] => 192
[countryName] => Oekraïne
[countryIsoCode] => ua
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[9] => stdClass Object
(
[countryId] => 155
[countryName] => Rusland
[countryIsoCode] => ru
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[10] => stdClass Object
(
[countryId] => 98
[countryName] => Kazachstan
[countryIsoCode] => kz
[continentId] => 2
[continentName] => Azië
)
[11] => stdClass Object
(
[countryId] => 126
[countryName] => Mongolië
[countryIsoCode] => mn
[continentId] => 2
[continentName] => Azië
)
[12] => stdClass Object
(
[countryId] => 196
[countryName] => Verenigde Staten
[countryIsoCode] => us
[continentId] => 6
[continentName] => Noord-Amerika
)
[13] => stdClass Object
(
[countryId] => 169
[countryName] => Spanje
[countryIsoCode] => es
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[14] => stdClass Object
(
[countryId] => 128
[countryName] => Marokko
[countryIsoCode] => ma
[continentId] => 1
[continentName] => Afrika
)
[15] => stdClass Object
(
[countryId] => 197
[countryName] => Oezbekistan
[countryIsoCode] => uz
[continentId] => 2
[continentName] => Azië
)
[16] => stdClass Object
(
[countryId] => 213
[countryName] => Tajikistan
[countryIsoCode] => tj
[continentId] => 2
[continentName] => Azië
)
[17] => stdClass Object
(
[countryId] => 101
[countryName] => Kyrgizië
[countryIsoCode] => kg
[continentId] => 2
[continentName] => Azië
)
[18] => stdClass Object
(
[countryId] => 149
[countryName] => Polen
[countryIsoCode] => pl
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[19] => stdClass Object
(
[countryId] => 64
[countryName] => Frankrijk
[countryIsoCode] => fr
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[20] => stdClass Object
(
[countryId] => 140
[countryName] => Noorwegen
[countryIsoCode] => no
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[21] => stdClass Object
(
[countryId] => 63
[countryName] => Finland
[countryIsoCode] => fi
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[22] => stdClass Object
(
[countryId] => 164
[countryName] => Slowaakse Republiek
[countryIsoCode] => sk
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[23] => stdClass Object
(
[countryId] => 254
[countryName] => Åland
[countryIsoCode] => ax
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[24] => stdClass Object
(
[countryId] => 85
[countryName] => Hongarije
[countryIsoCode] => hu
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[25] => stdClass Object
(
[countryId] => 150
[countryName] => Portugal
[countryIsoCode] => pt
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[26] => stdClass Object
(
[countryId] => 29
[countryName] => Bulgarije
[countryIsoCode] => bg
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[27] => stdClass Object
(
[countryId] => 69
[countryName] => Georgië
[countryIsoCode] => ge
[continentId] => 2
[continentName] => Azië
)
[28] => stdClass Object
(
[countryId] => 103
[countryName] => Letland
[countryIsoCode] => lv
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
)
[name] => Marian en Joost Brakel en Herder
[firstName] => Marian en Joost
[reportsCount] => 70
[travelsCount] => 10
)
[3] => stdClass Object
(
[userId] => 194490
[username] => flyingloony
[photoRevision] => 0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/194/490_50x50.jpg?r=0
[imageLink105x105] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/194/490_105x105.jpg?r=0
[currentContinentId] => 4
[currentContinentName] => Europa
[currentContinentNameSlugified] => europa
[currentCountryNameSlugified] => portugal
[currentCountryName] => Portugal
[currentCountryIsoCode] => pt
[currentCountryId] => 150
[visitedCountries] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[countryId] => 19
[countryName] => België
[countryIsoCode] => be
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[1] => stdClass Object
(
[countryId] => 64
[countryName] => Frankrijk
[countryIsoCode] => fr
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[2] => stdClass Object
(
[countryId] => 4
[countryName] => Andorra
[countryIsoCode] => ad
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[3] => stdClass Object
(
[countryId] => 179
[countryName] => Zwitserland
[countryIsoCode] => ch
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[4] => stdClass Object
(
[countryId] => 108
[countryName] => Liechtenstein
[countryIsoCode] => li
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[5] => stdClass Object
(
[countryId] => 12
[countryName] => Oostenrijk
[countryIsoCode] => at
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[6] => stdClass Object
(
[countryId] => 70
[countryName] => Duitsland
[countryIsoCode] => de
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[7] => stdClass Object
(
[countryId] => 164
[countryName] => Slowaakse Republiek
[countryIsoCode] => sk
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[8] => stdClass Object
(
[countryId] => 85
[countryName] => Hongarije
[countryIsoCode] => hu
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[9] => stdClass Object
(
[countryId] => 247
[countryName] => Servië
[countryIsoCode] => rs
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[10] => stdClass Object
(
[countryId] => 29
[countryName] => Bulgarije
[countryIsoCode] => bg
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[11] => stdClass Object
(
[countryId] => 187
[countryName] => Turkije
[countryIsoCode] => tr
[continentId] => 5
[continentName] => Midden Oosten
)
[12] => stdClass Object
(
[countryId] => 180
[countryName] => Syrië
[countryIsoCode] => sy
[continentId] => 5
[continentName] => Midden Oosten
)
[13] => stdClass Object
(
[countryId] => 104
[countryName] => Libanon
[countryIsoCode] => lb
[continentId] => 5
[continentName] => Midden Oosten
)
[14] => stdClass Object
(
[countryId] => 92
[countryName] => Israel
[countryIsoCode] => il
[continentId] => 5
[continentName] => Midden Oosten
)
[15] => stdClass Object
(
[countryId] => 97
[countryName] => Jordanië
[countryIsoCode] => jo
[continentId] => 5
[continentName] => Midden Oosten
)
[16] => stdClass Object
(
[countryId] => 55
[countryName] => Egypte
[countryIsoCode] => eg
[continentId] => 1
[continentName] => Afrika
)
[17] => stdClass Object
(
[countryId] => 74
[countryName] => Griekenland
[countryIsoCode] => gr
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[18] => stdClass Object
(
[countryId] => 112
[countryName] => Macedonië
[countryIsoCode] => mk
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[19] => stdClass Object
(
[countryId] => 243
[countryName] => Kosovo
[countryIsoCode] => kx
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[20] => stdClass Object
(
[countryId] => 217
[countryName] => Bosnië en Herzegovina
[countryIsoCode] => ba
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[21] => stdClass Object
(
[countryId] => 47
[countryName] => Kroatië
[countryIsoCode] => hr
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[22] => stdClass Object
(
[countryId] => 165
[countryName] => Slovenië
[countryIsoCode] => si
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[23] => stdClass Object
(
[countryId] => 93
[countryName] => Italië
[countryIsoCode] => it
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[24] => stdClass Object
(
[countryId] => 178
[countryName] => Zweden
[countryIsoCode] => se
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[25] => stdClass Object
(
[countryId] => 140
[countryName] => Noorwegen
[countryIsoCode] => no
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[26] => stdClass Object
(
[countryId] => 63
[countryName] => Finland
[countryIsoCode] => fi
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[27] => stdClass Object
(
[countryId] => 109
[countryName] => Litouwen
[countryIsoCode] => lt
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[28] => stdClass Object
(
[countryId] => 155
[countryName] => Rusland
[countryIsoCode] => ru
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[29] => stdClass Object
(
[countryId] => 192
[countryName] => Oekraïne
[countryIsoCode] => ua
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[30] => stdClass Object
(
[countryId] => 126
[countryName] => Mongolië
[countryIsoCode] => mn
[continentId] => 2
[continentName] => Azië
)
[31] => stdClass Object
(
[countryId] => 96
[countryName] => Japan
[countryIsoCode] => jp
[continentId] => 2
[continentName] => Azië
)
[32] => stdClass Object
(
[countryId] => 168
[countryName] => Zuid-Korea
[countryIsoCode] => kr
[continentId] => 2
[continentName] => Azië
)
[33] => stdClass Object
(
[countryId] => 41
[countryName] => China
[countryIsoCode] => cn
[continentId] => 2
[continentName] => Azië
)
[34] => stdClass Object
(
[countryId] => 84
[countryName] => Hong Kong
[countryIsoCode] => hk
[continentId] => 2
[continentName] => Azië
)
[35] => stdClass Object
(
[countryId] => 101
[countryName] => Kyrgizië
[countryIsoCode] => kg
[continentId] => 2
[continentName] => Azië
)
[36] => stdClass Object
(
[countryId] => 98
[countryName] => Kazachstan
[countryIsoCode] => kz
[continentId] => 2
[continentName] => Azië
)
[37] => stdClass Object
(
[countryId] => 201
[countryName] => Vietnam
[countryIsoCode] => vn
[continentId] => 2
[continentName] => Azië
)
[38] => stdClass Object
(
[countryId] => 87
[countryName] => India
[countryIsoCode] => in
[continentId] => 2
[continentName] => Azië
)
[39] => stdClass Object
(
[countryId] => 158
[countryName] => San Marino
[countryIsoCode] => sm
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[40] => stdClass Object
(
[countryId] => 125
[countryName] => Monaco
[countryIsoCode] => mc
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[41] => stdClass Object
(
[countryId] => 150
[countryName] => Portugal
[countryIsoCode] => pt
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
)
[name] => dries coppejans
[firstName] => dries
[reportsCount] => 121
[travelsCount] => 2
)
[4] => stdClass Object
(
[userId] => 418981
[username] => KoGeert
[photoRevision] => 0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/418/981_50x50.jpg?r=0
[imageLink105x105] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/418/981_105x105.jpg?r=0
[currentContinentId] => 4
[currentContinentName] => Europa
[currentContinentNameSlugified] => europa
[currentCountryNameSlugified] => nederland
[currentCountryName] => Nederland
[currentCountryIsoCode] => nl
[currentCountryId] => 134
[visitedCountries] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[countryId] => 134
[countryName] => Nederland
[countryIsoCode] => nl
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[1] => stdClass Object
(
[countryId] => 19
[countryName] => België
[countryIsoCode] => be
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[2] => stdClass Object
(
[countryId] => 64
[countryName] => Frankrijk
[countryIsoCode] => fr
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[3] => stdClass Object
(
[countryId] => 169
[countryName] => Spanje
[countryIsoCode] => es
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[4] => stdClass Object
(
[countryId] => 70
[countryName] => Duitsland
[countryIsoCode] => de
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[5] => stdClass Object
(
[countryId] => 149
[countryName] => Polen
[countryIsoCode] => pl
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[6] => stdClass Object
(
[countryId] => 103
[countryName] => Letland
[countryIsoCode] => lv
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[7] => stdClass Object
(
[countryId] => 63
[countryName] => Finland
[countryIsoCode] => fi
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[8] => stdClass Object
(
[countryId] => 140
[countryName] => Noorwegen
[countryIsoCode] => no
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[9] => stdClass Object
(
[countryId] => 50
[countryName] => Denemarken
[countryIsoCode] => dk
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[10] => stdClass Object
(
[countryId] => 155
[countryName] => Rusland
[countryIsoCode] => ru
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[11] => stdClass Object
(
[countryId] => 98
[countryName] => Kazachstan
[countryIsoCode] => kz
[continentId] => 2
[continentName] => Azië
)
[12] => stdClass Object
(
[countryId] => 101
[countryName] => Kyrgizië
[countryIsoCode] => kg
[continentId] => 2
[continentName] => Azië
)
[13] => stdClass Object
(
[countryId] => 197
[countryName] => Oezbekistan
[countryIsoCode] => uz
[continentId] => 2
[continentName] => Azië
)
[14] => stdClass Object
(
[countryId] => 89
[countryName] => Iran
[countryIsoCode] => ir
[continentId] => 5
[continentName] => Midden Oosten
)
[15] => stdClass Object
(
[countryId] => 9
[countryName] => Armenië
[countryIsoCode] => am
[continentId] => 2
[continentName] => Azië
)
[16] => stdClass Object
(
[countryId] => 69
[countryName] => Georgië
[countryIsoCode] => ge
[continentId] => 2
[continentName] => Azië
)
[17] => stdClass Object
(
[countryId] => 187
[countryName] => Turkije
[countryIsoCode] => tr
[continentId] => 5
[continentName] => Midden Oosten
)
[18] => stdClass Object
(
[countryId] => 74
[countryName] => Griekenland
[countryIsoCode] => gr
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
)
[name] => Geert Hendriks Ko Pieper
[firstName] => Geert Hendriks
[reportsCount] => 43
[travelsCount] => 1
)
[5] => stdClass Object
(
[userId] => 101133
[username] => johomonaukeontour
[photoRevision] => 0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/101/133_50x50.jpg?r=0
[imageLink105x105] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/101/133_105x105.jpg?r=0
[currentContinentId] => 2
[currentContinentName] => Azië
[currentContinentNameSlugified] => azi
[currentCountryNameSlugified] => brunei
[currentCountryName] => Brunei
[currentCountryIsoCode] => bn
[currentCountryId] => 28
[visitedCountries] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[countryId] => 134
[countryName] => Nederland
[countryIsoCode] => nl
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[1] => stdClass Object
(
[countryId] => 91
[countryName] => Ierland
[countryIsoCode] => ie
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[2] => stdClass Object
(
[countryId] => 165
[countryName] => Slovenië
[countryIsoCode] => si
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[3] => stdClass Object
(
[countryId] => 19
[countryName] => België
[countryIsoCode] => be
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[4] => stdClass Object
(
[countryId] => 70
[countryName] => Duitsland
[countryIsoCode] => de
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[5] => stdClass Object
(
[countryId] => 103
[countryName] => Letland
[countryIsoCode] => lv
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[6] => stdClass Object
(
[countryId] => 8
[countryName] => Argentinië
[countryIsoCode] => ar
[continentId] => 9
[continentName] => Zuid-Amerika
)
[7] => stdClass Object
(
[countryId] => 40
[countryName] => Chili
[countryIsoCode] => cl
[continentId] => 9
[continentName] => Zuid-Amerika
)
[8] => stdClass Object
(
[countryId] => 24
[countryName] => Bolivia
[countryIsoCode] => bo
[continentId] => 9
[continentName] => Zuid-Amerika
)
[9] => stdClass Object
(
[countryId] => 195
[countryName] => Uruguay
[countryIsoCode] => uy
[continentId] => 9
[continentName] => Zuid-Amerika
)
[10] => stdClass Object
(
[countryId] => 163
[countryName] => Singapore
[countryIsoCode] => sg
[continentId] => 2
[continentName] => Azië
)
[11] => stdClass Object
(
[countryId] => 115
[countryName] => Maleisië
[countryIsoCode] => my
[continentId] => 2
[continentName] => Azië
)
[12] => stdClass Object
(
[countryId] => 88
[countryName] => Indonesië
[countryIsoCode] => id
[continentId] => 2
[continentName] => Azië
)
[13] => stdClass Object
(
[countryId] => 11
[countryName] => Australië
[countryIsoCode] => au
[continentId] => 7
[continentName] => Oceanië
)
[14] => stdClass Object
(
[countryId] => 136
[countryName] => Nieuw Zeeland
[countryIsoCode] => nz
[continentId] => 7
[continentName] => Oceanië
)
[15] => stdClass Object
(
[countryId] => 135
[countryName] => Nieuw Caledonië
[countryIsoCode] => nc
[continentId] => 7
[continentName] => Oceanië
)
[16] => stdClass Object
(
[countryId] => 196
[countryName] => Verenigde Staten
[countryIsoCode] => us
[continentId] => 6
[continentName] => Noord-Amerika
)
[17] => stdClass Object
(
[countryId] => 97
[countryName] => Jordanië
[countryIsoCode] => jo
[continentId] => 5
[continentName] => Midden Oosten
)
[18] => stdClass Object
(
[countryId] => 150
[countryName] => Portugal
[countryIsoCode] => pt
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[19] => stdClass Object
(
[countryId] => 93
[countryName] => Italië
[countryIsoCode] => it
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[20] => stdClass Object
(
[countryId] => 169
[countryName] => Spanje
[countryIsoCode] => es
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[21] => stdClass Object
(
[countryId] => 194
[countryName] => Verenigd Koninkrijk
[countryIsoCode] => gb
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[22] => stdClass Object
(
[countryId] => 122
[countryName] => Mexico
[countryIsoCode] => mx
[continentId] => 6
[continentName] => Noord-Amerika
)
[23] => stdClass Object
(
[countryId] => 20
[countryName] => Belize
[countryIsoCode] => bz
[continentId] => 1
[continentName] => Afrika
)
[24] => stdClass Object
(
[countryId] => 78
[countryName] => Guatemala
[countryIsoCode] => gt
[continentId] => 3
[continentName] => Centraal-Amerika
)
[25] => stdClass Object
(
[countryId] => 145
[countryName] => Papua Nieuw Guinea
[countryIsoCode] => pg
[continentId] => 7
[continentName] => Oceanië
)
[26] => stdClass Object
(
[countryId] => 237
[countryName] => Solomon Eilanden
[countryIsoCode] => sb
[continentId] => 7
[continentName] => Oceanië
)
[27] => stdClass Object
(
[countryId] => 56
[countryName] => El Salvador
[countryIsoCode] => sv
[continentId] => 3
[continentName] => Centraal-Amerika
)
[28] => stdClass Object
(
[countryId] => 83
[countryName] => Honduras
[countryIsoCode] => hn
[continentId] => 3
[continentName] => Centraal-Amerika
)
[29] => stdClass Object
(
[countryId] => 137
[countryName] => Nicaragua
[countryIsoCode] => ni
[continentId] => 3
[continentName] => Centraal-Amerika
)
[30] => stdClass Object
(
[countryId] => 32
[countryName] => Cambodja
[countryIsoCode] => kh
[continentId] => 2
[continentName] => Azië
)
[31] => stdClass Object
(
[countryId] => 201
[countryName] => Vietnam
[countryIsoCode] => vn
[continentId] => 2
[continentName] => Azië
)
[32] => stdClass Object
(
[countryId] => 46
[countryName] => Costa Rica
[countryIsoCode] => cr
[continentId] => 3
[continentName] => Centraal-Amerika
)
[33] => stdClass Object
(
[countryId] => 102
[countryName] => Laos
[countryIsoCode] => la
[continentId] => 2
[continentName] => Azië
)
[34] => stdClass Object
(
[countryId] => 144
[countryName] => Panama
[countryIsoCode] => pa
[continentId] => 3
[continentName] => Centraal-Amerika
)
[35] => stdClass Object
(
[countryId] => 183
[countryName] => Thailand
[countryIsoCode] => th
[continentId] => 2
[continentName] => Azië
)
[36] => stdClass Object
(
[countryId] => 132
[countryName] => Nepal
[countryIsoCode] => np
[continentId] => 2
[continentName] => Azië
)
[37] => stdClass Object
(
[countryId] => 208
[countryName] => Cuba
[countryIsoCode] => cu
[continentId] => 3
[continentName] => Centraal-Amerika
)
[38] => stdClass Object
(
[countryId] => 200
[countryName] => Venezuela
[countryIsoCode] => ve
[continentId] => 9
[continentName] => Zuid-Amerika
)
[39] => stdClass Object
(
[countryId] => 81
[countryName] => Guyana
[countryIsoCode] => gy
[continentId] => 9
[continentName] => Zuid-Amerika
)
[40] => stdClass Object
(
[countryId] => 176
[countryName] => Suriname
[countryIsoCode] => sr
[continentId] => 9
[continentName] => Zuid-Amerika
)
[41] => stdClass Object
(
[countryId] => 42
[countryName] => Colombia
[countryIsoCode] => co
[continentId] => 9
[continentName] => Zuid-Amerika
)
[42] => stdClass Object
(
[countryId] => 54
[countryName] => Ecuador
[countryIsoCode] => ec
[continentId] => 9
[continentName] => Zuid-Amerika
)
[43] => stdClass Object
(
[countryId] => 147
[countryName] => Peru
[countryIsoCode] => pe
[continentId] => 9
[continentName] => Zuid-Amerika
)
[44] => stdClass Object
(
[countryId] => 26
[countryName] => Brazilië
[countryIsoCode] => br
[continentId] => 9
[continentName] => Zuid-Amerika
)
[45] => stdClass Object
(
[countryId] => 96
[countryName] => Japan
[countryIsoCode] => jp
[continentId] => 2
[continentName] => Azië
)
[46] => stdClass Object
(
[countryId] => 60
[countryName] => Ethiopië
[countryIsoCode] => et
[continentId] => 1
[continentName] => Afrika
)
[47] => stdClass Object
(
[countryId] => 192
[countryName] => Oekraïne
[countryIsoCode] => ua
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[48] => stdClass Object
(
[countryId] => 154
[countryName] => Roemenië
[countryIsoCode] => ro
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[49] => stdClass Object
(
[countryId] => 69
[countryName] => Georgië
[countryIsoCode] => ge
[continentId] => 2
[continentName] => Azië
)
[50] => stdClass Object
(
[countryId] => 9
[countryName] => Armenië
[countryIsoCode] => am
[continentId] => 2
[continentName] => Azië
)
[51] => stdClass Object
(
[countryId] => 168
[countryName] => Zuid-Korea
[countryIsoCode] => kr
[continentId] => 2
[continentName] => Azië
)
[52] => stdClass Object
(
[countryId] => 181
[countryName] => Taiwan
[countryIsoCode] => tw
[continentId] => 2
[continentName] => Azië
)
[53] => stdClass Object
(
[countryId] => 193
[countryName] => Verenigde Arabische Emiraten
[countryIsoCode] => ae
[continentId] => 5
[continentName] => Midden Oosten
)
[54] => stdClass Object
(
[countryId] => 92
[countryName] => Israel
[countryIsoCode] => il
[continentId] => 5
[continentName] => Midden Oosten
)
[55] => stdClass Object
(
[countryId] => 214
[countryName] => Palestina
[countryIsoCode] => ps
[continentId] => 5
[continentName] => Midden Oosten
)
[56] => stdClass Object
(
[countryId] => 149
[countryName] => Polen
[countryIsoCode] => pl
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[57] => stdClass Object
(
[countryId] => 155
[countryName] => Rusland
[countryIsoCode] => ru
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[58] => stdClass Object
(
[countryId] => 109
[countryName] => Litouwen
[countryIsoCode] => lt
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[59] => stdClass Object
(
[countryId] => 47
[countryName] => Kroatië
[countryIsoCode] => hr
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[60] => stdClass Object
(
[countryId] => 170
[countryName] => Sri Lanka
[countryIsoCode] => lk
[continentId] => 2
[continentName] => Azië
)
[61] => stdClass Object
(
[countryId] => 247
[countryName] => Servië
[countryIsoCode] => rs
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[62] => stdClass Object
(
[countryId] => 131
[countryName] => Namibië
[countryIsoCode] => na
[continentId] => 1
[continentName] => Afrika
)
[63] => stdClass Object
(
[countryId] => 204
[countryName] => Zambia
[countryIsoCode] => zm
[continentId] => 1
[continentName] => Afrika
)
[64] => stdClass Object
(
[countryId] => 124
[countryName] => Moldavië
[countryIsoCode] => md
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[65] => stdClass Object
(
[countryId] => 18
[countryName] => Wit-Rusland
[countryIsoCode] => by
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[66] => stdClass Object
(
[countryId] => 90
[countryName] => Irak
[countryIsoCode] => iq
[continentId] => 5
[continentName] => Midden Oosten
)
[67] => stdClass Object
(
[countryId] => 128
[countryName] => Marokko
[countryIsoCode] => ma
[continentId] => 1
[continentName] => Afrika
)
[68] => stdClass Object
(
[countryId] => 48
[countryName] => Cyprus
[countryIsoCode] => cy
[continentId] => 5
[continentName] => Midden Oosten
)
[69] => stdClass Object
(
[countryId] => 87
[countryName] => India
[countryIsoCode] => in
[continentId] => 2
[continentName] => Azië
)
[70] => stdClass Object
(
[countryId] => 101
[countryName] => Kyrgizië
[countryIsoCode] => kg
[continentId] => 2
[continentName] => Azië
)
[71] => stdClass Object
(
[countryId] => 98
[countryName] => Kazachstan
[countryIsoCode] => kz
[continentId] => 2
[continentName] => Azië
)
[72] => stdClass Object
(
[countryId] => 86
[countryName] => IJsland
[countryIsoCode] => is
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[73] => stdClass Object
(
[countryId] => 1
[countryName] => Albanië
[countryIsoCode] => al
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[74] => stdClass Object
(
[countryId] => 104
[countryName] => Libanon
[countryIsoCode] => lb
[continentId] => 5
[continentName] => Midden Oosten
)
[75] => stdClass Object
(
[countryId] => 221
[countryName] => Malediven
[countryIsoCode] => mv
[continentId] => 2
[continentName] => Azië
)
[76] => stdClass Object
(
[countryId] => 28
[countryName] => Brunei
[countryIsoCode] => bn
[continentId] => 2
[continentName] => Azië
)
)
[name] => RB
[firstName] => RB
[reportsCount] => 220
[travelsCount] => 1
)
[6] => stdClass Object
(
[userId] => 434299
[username] => ReinierBakels
[photoRevision] => 0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/578/img/default/profile_50x50.jpg
[imageLink105x105] => https://cdn.easyapps.nl/578/img/default/profile_105x105.jpg
[currentContinentId] => 2
[currentContinentName] => Azië
[currentContinentNameSlugified] => azi
[currentCountryNameSlugified] => kazachstan
[currentCountryName] => Kazachstan
[currentCountryIsoCode] => kz
[currentCountryId] => 98
[visitedCountries] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[countryId] => 155
[countryName] => Rusland
[countryIsoCode] => ru
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[1] => stdClass Object
(
[countryId] => 98
[countryName] => Kazachstan
[countryIsoCode] => kz
[continentId] => 2
[continentName] => Azië
)
[2] => stdClass Object
(
[countryId] => 197
[countryName] => Oezbekistan
[countryIsoCode] => uz
[continentId] => 2
[continentName] => Azië
)
[3] => stdClass Object
(
[countryId] => 101
[countryName] => Kyrgizië
[countryIsoCode] => kg
[continentId] => 2
[continentName] => Azië
)
)
[name] => Reinier Bakels
[firstName] => Reinier
[reportsCount] => 14
[travelsCount] => 1
)
[7] => stdClass Object
(
[userId] => 436672
[username] => Gertjanstuij
[photoRevision] => 0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/436/672_50x50.jpg?r=0
[imageLink105x105] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/436/672_105x105.jpg?r=0
[currentContinentId] => 4
[currentContinentName] => Europa
[currentContinentNameSlugified] => europa
[currentCountryNameSlugified] => nederland
[currentCountryName] => Nederland
[currentCountryIsoCode] => nl
[currentCountryId] => 134
[visitedCountries] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[countryId] => 70
[countryName] => Duitsland
[countryIsoCode] => de
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[1] => stdClass Object
(
[countryId] => 164
[countryName] => Slowaakse Republiek
[countryIsoCode] => sk
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[2] => stdClass Object
(
[countryId] => 29
[countryName] => Bulgarije
[countryIsoCode] => bg
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[3] => stdClass Object
(
[countryId] => 187
[countryName] => Turkije
[countryIsoCode] => tr
[continentId] => 5
[continentName] => Midden Oosten
)
[4] => stdClass Object
(
[countryId] => 69
[countryName] => Georgië
[countryIsoCode] => ge
[continentId] => 2
[continentName] => Azië
)
[5] => stdClass Object
(
[countryId] => 98
[countryName] => Kazachstan
[countryIsoCode] => kz
[continentId] => 2
[continentName] => Azië
)
[6] => stdClass Object
(
[countryId] => 101
[countryName] => Kyrgizië
[countryIsoCode] => kg
[continentId] => 2
[continentName] => Azië
)
[7] => stdClass Object
(
[countryId] => 134
[countryName] => Nederland
[countryIsoCode] => nl
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
)
[name] => Gertjan Stuij
[firstName] => Gertjan
[reportsCount] => 9
[travelsCount] => 1
)
)
[latestNews] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[newsId] => 112
[date] => 2024-10-28
[title] => De vakantieparken van België
[text] =>
België, het land van chocolade, frietjes en gezelligheid, herbergt ook een schat aan prachtige vakantieparken. Of je nu op zoek bent naar avontuur in de natuur, ontspanning aan het water of gewoon quality time met het gezin, de vakantieparken België hebben voor elk wat wils. In deze blog nemen we je mee op een reis door enkele van de meest betoverende vakantieparken van het land, met een speciale focus op de idyllische plekjes aan de Belgische kust.
Midden in de natuur: vakantieparken in de Ardennen
De Ardennen, met hun weelderige bossen en schilderachtige valleien, zijn de ideale bestemming voor natuurliefhebbers. Tal van vakantieparken in dit gebied bieden gezellige huisjes omgeven door groen. Hier kun je wandelen, fietsen of gewoon genieten van de rust en stilte. Enkele aanraders zijn Domaine Les Doyards in Vielsalm en Sunparks Ardennen in Vielsalm. Domaine Les Doyards is een vakantiepark gelegen aan het prachtige meer van Vielsalm en biedt gezellige chalets en bungalows verscholen tussen de bomen. Sunparks Ardennen staan bekend om zijn uitgebreide faciliteiten voor het hele gezin. Van een overdekt zwemparadijs tot indoor speelzones voor de kleintjes, er is altijd wel iets te doen, ongeacht het weer. De beroemde grotten van Han zijn erg leuk om te bewonderen, ze bieden een onvergetelijke ervaring om de Ardennen op een speciale manier te ontdekken.
Waterpret in de Kempen: vakantieparken met Meren
De Kempen, bekend om hun uitgestrekte meren, bieden een scala aan vakantieparken waar waterpret centraal staat. Denk aan zwemmen, varen en vissen. Park Molenheide in Houthalen-Helchteren is een familievriendelijk vakantieoord met een groot subtropisch zwemparadijs en een meer waar je kunt roeien. Perfect voor een zomerse vakantie vol plezier aan het water. Park Molenheide staat bekend om zijn indrukwekkende subtropisch zwemparadijs. Hier kunnen gasten genieten van glijbanen, watervallen en ontspannen in de bubbelbaden. Het is de perfecte plek voor zowel avontuurlijke waterliefhebbers als gezinnen die op zoek zijn naar ontspanning. Het vakantiepark beschikt ook over een groot recreatiemeer waar verschillende watersporten mogelijk zijn. Of je nu wilt kajakken, roeien of gewoon ontspannen op het strand, er zijn tal van mogelijkheden om van het water te genieten.
Cultuur en geschiedenis: vakantieparken nabij Brugge
Voor diegenen die geïnteresseerd zijn in cultuur en geschiedenis zijn vakantieparken in de buurt van steden als Brugge een uitstekende keuze. Hier kun je genieten van de architecturale pracht van historische steden en tegelijkertijd ontspannen in de rust van het omliggende platteland. Vakantiepark Klein Strand In Jabbeke is een voorbeeld met gemakkelijke toegang tot Brugge en de Belgische kust. Vakantiepark Klein Strand ligt op korte afstand van Brugge en biedt comfortabele accommodaties in een rustige omgeving. De vakantiehuisjes en chalets zijn vaak voorzien van moderne voorzieningen en zijn ideaal voor gezinnen en stellen. Door de nabijheid van Brugge kunnen gasten gemakkelijk de historische stad verkennen en genieten van de middeleeuwse pracht.
Betovering aan de Belgische kust: zon, zee en strandplezier
Het hoogtepunt van vakantieparken aan de Belgische kust is ongetwijfeld de nabijheid van de zee. Van Knokke tot De Panne bieden deze badplaatsen een mix van zon, zee en strandplezier. Vakantiepark Floreal in Nieuwpoort is een uitstekende keuze, met comfortabele accommodaties op slechts een steenworp afstand van het strand. Verken de kustlijn, proef verse visgerechten en geniet van adembenemende zonsondergangen. Vakantiepark Floreal bevindt zich in het charmante Nieuwpoort, op korte afstand van de Belgische kust. De accommodaties variëren van comfortabele appartementen tot ruime vakantiehuizen, vaak met uitzicht op de zee. Een van de hoogtepunten van dit park is de directe toegang tot het strand. Gasten kunnen genieten van lange wandelingen langs de kustlijn, luieren in het zand of zelfs een verfrissende duik nemen in de Noordzee.
België, met zijn diverse landschappen en rijke cultuur is een ideale bestemming voor een vakantieparkavontuur. Of je nu de voorkeur geeft aan de rust van de Ardennen, de waterpret in de Kempen, de geschiedenis rond Brugge of de betovering aan de Belgische kust, er is altijd een vakantiepark dat aan je verwachtingen voldoet. Dus pak je koffers en ontdek zelf de magie van de Belgische vakantieparken.
[picture] => no
[pic1title] =>
[pic2title] =>
[pic3title] =>
[pic4title] =>
[pic5title] =>
[titleSlugified] => de-vakantieparken-van-belgi
[imageLink105x105] => https://cdn.easyapps.nl/578/img/icons/news_105x105.jpg
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/578/img/icons/news_50x50.png
[imageUrl] => https://cdn.easyapps.nl/578/img/slideshow/reisinspiratie/112/112_1.jpg
)
[1] => stdClass Object
(
[newsId] => 111
[date] => 2024-10-24
[title] => Taal in cijfers: Welke talen spreekt men wereldwijd zoal.
[text] =>
Over de hele wereld worden tussen de 6000 en 7000 talen gesproken, elk met een unieke geschiedenis en cultuur. Sommige landen hebben slechts één officiële taal, terwijl in andere landen honderden talen naast elkaar bestaan, soms wel meer dan 800. Maar welke talen behoren tot de meest gesproken ter wereld? Welke verdwijnen langzaam uit ons dagelijks leven? En hoe zit het eigenlijk met de Nederlandse taal en de woorden die we gebruiken? Preply, een platform waar je onder andere online Engels kunt leren, onderzocht zowel de populairste als de meest bedreigde talen wereldwijd.
Meest gesproken talen
De taal die wereldwijd het meest gesproken wordt is Chinees, ook wel bekend als ‘Mandarijn’. Met ruim 1,2 miljard sprekers staat Chinees met afstand op nummer één als de meest gesproken taal ter wereld. Spaans volgt op de tweede plaats. Deze taal is niet alleen populair in zomerhits, maar wordt ook door zo’n 437 miljoen mensen over de hele wereld gesproken. De Engelse taal volgt op de derde plek als het gaat om de meest gesproken talen ter wereld, met ongeveer 372 miljoen sprekers. De gehele top 10 populairste talen hebben we hieronder voor je op een rijtje gezet:
- MandarijnChinees
- Spaans
- Engels
- Arabisch
- Hindi
- Bengali
- Portugees
- Russisch
- Japans
- Punjabi
Europese talen op het randje van verdwijnen
In Europa zijn er 24 officiële talen, maar in totaal worden er wel 200 verschillende talen gesproken. Hiervan worden er drie met uitsterven bedreigd. We hebben ze hieronder voor je op een rijtje gezet:
1. Occitaans, Zuid-Frankrijk
Occitaans (Occitan) was ooit een dominante taal in Frankrijk en werd ook gesproken in delen van Italië en Spanje. Tegenwoordig spreken nog ongeveer zeshonderdduizend van de veertien miljoen inwoners van Zuid-Frankrijk deze taal vloeiend. Occitaans heeft veel overeenkomsten met het Catalaans.
- Samisch, Scandinavië en Rusland
In Finland, Noorwegen, Zweden en Rusland bestaan er negen varianten van het Samisch (Sámi), de taal van de inheemse Samen. Tegenwoordig spreken nog slechts dertigduizend mensen een van deze varianten, waarbij Noord-Samisch met ongeveer twintigduizend sprekers de meest gesproken versie is.
- Griko, Italië
Toen de Grieken tussen 800 en 600 v.Chr. zuidelijk Italië koloniseerden, brachten ze hun taal mee. Grieks werd eeuwenlang de dominante taal in deze regio, vermengd met Latijnse invloeden. Het huidige 'Griko' is zowel een Grieks dialect als een minderheidstaal in Italië. Uiteindelijk werd Italiaans de officiële taal, die via onderwijs verspreid werd. Omdat veel Griko-sprekers niet voldoende middelen hadden voor onderwijs, bleef de taal vooral in huiselijke kring bestaan.
Top 10 talen die met uitsterven worden bedreigd
Wereldwijd worden er ongeveer 6000 tot 7000 talen gesproken. Sommige worden door miljoenen mensen gesproken, terwijl andere door slechts een handjevol mensen worden gebruikt. Er zijn zelfs talen die met uitsterven worden bedreigd. Hieronder hebben we de top 10 van bedreigde talen voor je op een rijtje gezet:
1. Apiaka: Deze taal wordt gesproken door de Apiaka-indianen in het noorden van Mato Grosso, Brazilië. In 2007 was er nog slechts één persoon die deze taal beheerste.
- Bikya: Een taal uit het noordwesten van Kameroen die mogelijk al is uitgestorven. De laatste bekende spreker werd in 1986 geregistreerd. De taal vertoont gelijkenissen met Bishou, een andere bedreigde taal.
- Chana: Afkomstig uit de Argentijnse provincie Entre Rios, werd de laatste spreker van deze taal in 2008 vastgelegd.
- Dampal: De laatste bekende spreker van deze Indonesische taal woonde in 2000 in Bangkir, Indonesië.
- Diahoi: Ook bekend onder namen als Jiahui en Djahui, werd deze taal in 2006 nog door één persoon gesproken in het zuidelijke deel van het Braziliaanse Amazonegebied.
- Kaixana: Dit is een andere bedreigde taal uit Brazilië. In 2008 woonde de enige overgebleven spreker, Raimundo Avelino, toen 78 jaar oud, in Limoeiro in de staat Amazonas.
- Laua: Deze taal, die wordt gesproken in centraal Papoea-Nieuw-Guinea, behoort tot de Mailuan talengroep. De laatste spreker werd in 2000 geregistreerd.
- Patwin: Een inheemse Amerikaanse taal uit het westen van de Verenigde Staten. In 1997 werd de enige spreker geregistreerd in de omgeving van San Francisco.
- Pazeh: De taal van een Taiwanese inheemse groep met dezelfde naam. In 2008 was mevrouw Pan Jin Yu, toen 95 jaar oud, de laatste geregistreerde spreker.
- Pemono: Een taal uit Venezuela waarvan de enige overgebleven spreker in een dorp in Majagua woont
[picture] => no
[pic1title] =>
[pic2title] =>
[pic3title] =>
[pic4title] =>
[pic5title] =>
[titleSlugified] => taal-in-cijfers-welke-talen-spreekt-men-wereldwijd-zoal
[imageLink105x105] => https://cdn.easyapps.nl/578/img/icons/news_105x105.jpg
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/578/img/icons/news_50x50.png
[imageUrl] => https://cdn.easyapps.nl/578/img/slideshow/reisinspiratie/111/111_1.jpg
)
[2] => stdClass Object
(
[newsId] => 110
[date] => 2024-09-10
[title] => Vlucht geannuleerd of vertraagd? Hier heb je recht op
[text] =>
Wat een teleurstelling: je vlucht is vertraagd of geannuleerd. Dat is natuurlijk niet waar je op zit te wachten aan het begin van je vakantie. Hoe vervelend het ook is, het betekent niet gelijk dat je je geld kwijt bent of dat je niet meer op vakantie kunt. Je hebt namelijk in veel gevallen recht op compensatie en hulp. In dit artikel leggen we je uit hoe het werkt.Algemene regels en rechten
Ben je op het vliegveld en kom je erachter dat je vlucht vertraagd, geannuleerd of overboekt is? De luchtvaartmaatschappij is na 2 uur vertraging verplicht om je te helpen met het:
- Verzorgen van eten en drinken;
- Sturen van twee e-mails of het voeren van twee telefoongesprekken, mocht je zelf geen internet of bereik hebben;
- Organiseren van een overnachting of transfer als dit noodzakelijk is. Dit telt trouwens niet als de luchtvaartmaatschappij je 2 weken van tevoren op de hoogte heeft gebracht van de vertraging of annulering.
Duurt de vertraging langer dan 5 uur? Dan mag je afzien van de vlucht en de volledige ticketkosten terugvragen. Dit moet binnen 7 dagen terugbetaald worden door de luchtvaartmaatschappij.
Als de vlucht geannuleerd is, mag je kiezen tussen terugbetaling en een nieuw ticket voor een andere vlucht. Een andere vlucht is de eerstvolgende vlucht waar een plekje vrij is. Heb je op je vliegreis een tussenstop? Dan heb je ook recht op een transfer. Bijvoorbeeld als je naar verre landen zoals Thailand reist, waarbij je vaak een of twee tussenstops hebt.
Compensatie
In veel gevallen heb je bij vertraging of annulering recht op compensatie van de luchtvaartmaatschappij. Zij geven vaak zelf een termijn voor de terugbetaling. Bent u binnen deze termijn niet terugbetaald door de luchtvaartmaatschappij? Dan kunt u een claim indienen bij de kantonrechter. Doe dit wel binnen 2 jaar, aangezien het recht op compensatie hierna vaak verloopt.
Moet je door persoonlijke omstandigheden je vlucht annuleren? Dan zal de luchtvaartmaatschappij dit meestal niet vergoeden. Wel kan je eventueel gecompenseerd worden door je reisverzekering.
Hiervoor moet je een annuleringsverzekering hebben afgesloten, aangezien een normale reisverzekering annuleringen en vertragingen niet altijd standaard dekt. Ben je op zoek naar een passende verzekering voordat je op vakantie gaat? Je kan verschillende aanbieders van een reisverzekering vergelijken, om te zien welke het beste bij je wensen en voorkeuren past.
Wanneer heb je geen recht op een schadevergoeding?
Er zijn natuurlijk gevallen waarin de luchtvaartmaatschappij niet verantwoordelijk gehouden kan worden voor annulering of vertraging. Bijvoorbeeld wanneer u zelf te laat aankomt, of als het komt door slecht weer.
Veiligheidsredenen, zoals een bommelding of gevaar op de bestemming zelf, kunnen er ook voor zorgen dat de vlucht vertraagd of geannuleerd wordt zonder schadevergoeding. Medische noodgevallen (bijvoorbeeld als er tijdens het boarden iemand onwel wordt) vallen hier ook onder.
Loop je vakantie niet mis
Een vertraagde of geannuleerde vlucht is natuurlijk niet fijn. In veel gevallen kun je hiervoor wel gecompenseerd worden. Zo kom je hopelijk alsnog snel op je bestemming zodat je kunt genieten van een welverdiende vakantie. Check bij annulering of vertraging van je vlucht altijd wat je rechten zijn, zodat je geen compensatie of hulp misloopt.
[picture] => no
[pic1title] =>
[pic2title] =>
[pic3title] =>
[pic4title] =>
[pic5title] =>
[titleSlugified] => vlucht-geannuleerd-of-vertraagd-hier-heb-je-recht-op
[imageLink105x105] => https://cdn.easyapps.nl/578/img/icons/news_105x105.jpg
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/578/img/icons/news_50x50.png
[imageUrl] => https://cdn.easyapps.nl/578/img/slideshow/reisinspiratie/110/110_1.jpg
)
)
[topCountries] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[continentId] => 2
[countryId] => 88
[reportCount] => 7
[pictureCount] => 65535
[position] => 1
[countryName] => Indonesië
[countryIsoCode] => ID
[continentName] => Azië
)
[1] => stdClass Object
(
[continentId] => 2
[countryId] => 183
[reportCount] => 4
[pictureCount] => 65535
[position] => 2
[countryName] => Thailand
[countryIsoCode] => TH
[continentName] => Azië
)
[2] => stdClass Object
(
[continentId] => 2
[countryId] => 115
[reportCount] => 2
[pictureCount] => 65535
[position] => 3
[countryName] => Maleisië
[countryIsoCode] => MY
[continentName] => Azië
)
[3] => stdClass Object
(
[continentId] => 2
[countryId] => 201
[reportCount] => 2
[pictureCount] => 65535
[position] => 4
[countryName] => Vietnam
[countryIsoCode] => VN
[continentName] => Azië
)
[4] => stdClass Object
(
[continentId] => 2
[countryId] => 87
[reportCount] => 1
[pictureCount] => 65535
[position] => 5
[countryName] => India
[countryIsoCode] => IN
[continentName] => Azië
)
[5] => stdClass Object
(
[continentId] => 2
[countryId] => 170
[reportCount] => 1
[pictureCount] => 36442
[position] => 6
[countryName] => Sri Lanka
[countryIsoCode] => LK
[continentName] => Azië
)
)
[countryId] => 101
[countryName] => Kyrgizië
[continentId] => 2
[continentName] => Azië
[countryPopulation] => 0
[countrySurface] => 0
[capitalCityLongitude] => 0.000000
[capitalCitylatitude] => 0.000000
[portalReports] => ArrayIterator Object
(
[storage:ArrayIterator:private] => Array
(
[15] => stdClass Object
(
[reportId] => 4992097
[userId] => 162270
[countryId] => 101
[username] => marianenjoost
[datePublication] => 2017-08-03
[photoRevision] => 0
[title] => Kirzigië
[message] => "Wil je een Heel Belangrijke Vraag stellen onder vier ogen, dan is samen een korte wandeling maken verstandiger dan met zijn allen thee te gaan drinken."
Kirgizië is een arm maar vrijdenkend land, de bruidsroof is per wet verboden en de president geeft het geld niet aan zichzelf uit, maar aan de opbouw van het land. Voor Kirgizië is geen visum nodig.
Volgens Sovjetistan vindt bruidsroof in de praktijk nog wel regelmatig plaats. Je moet dan denken aan een jongeman die in vuur en vlam komt te staan omdat een meisje naar hem glimlacht, haar ontvoert, en vaak met goedvinden van de ouders een nacht met haar doorbrengt, waarna de Imam het huwelijk de volgende ochtend inzegent.
De Kirgizen zijn nomaden en herders, het is een eenvoudig levend volk. In het nieuws van de afgelopen tien jaar is tweemaal melding gemaakt van ruzies met de rijkere en slimmere Oezbeken die in Kirgizië in de omgeving van Osh wonen. De Oezbeken kijken neer op deze eenvoudige mensen. Beide malen vielen er meer dan honderd doden en duizenden gewonden. De tweede maal was de oorzaak van de ruzie een gerucht dat Oezbeken een meisje op de universiteit hadden lastig gevallen. Bij navraag achteraf bij de universiteit bleek dit niet waar te zijn.
Na een adembenemend mooie pas nemen we bovenop een hoge berg (4000 m) afscheid van Tajikistan in de armoedigste grensovergang ooit. Een donker hok met een bed er in, een boek waarin onze gegevens worden geschreven door mannen in versleten legerbroeken en op slippers.
De wind is koud, het is 14 graden hier, en we zijn omringd door rode rotsen en besneeuwde pieken.
De taxfree zone naar Kirgizië is zo'n 15 km prachtige weg, met bergen die een groene waas van begroeiing hebben, dan weer ijzerrood worden, dan weer kalkwit. De weg gaat door riviertjes en we laten rode stofwolken achter ons opwaaien, niet echt leuk voor de fietsers die we passeren.
Dan naderen we de grensovergang naar Kirgizië. Met een uur zijn we er doorheen, de jonge mannen zijn goed gekleed en vriendelijk, de gebouwtjes van baksteen en verzorgd hout. In Tajikistan hebben we ongeveer 350 euro uitgegeven en we wisselen het geld dat we overgehouden hebben in de Kirgische munt. Vanaf dat moment rijden we regelmatig op prachtig glad asfalt, wat ons humeur en welzijn zeer ten goede komt.
In de berm groeit kamille, paardenbloemen en paarse distels. We stoppen voor een nachtplek langs een rivier die glinstert in de lage zon. Ik zet de wekker op half één om naar de sterrenhemel te kijken. Er is geen maan en geen kunstlicht, en we zien twee lange melkwegen die halverwege één worden.
We rijden de volgende morgen de 200 km naar de camping in Osh. Onderweg zien we grazend vee, ook yaks, en er wordt gehooid. Overal staan yurts, soms met een auto er naast, of oude woonwagentjes. De bergen zijn afwisselend, soms groen gestreept of glinsterend zwart, soms glooiend, soms van zachte steen die is weggesleten in grillige vormen.
De wereld wordt wat meer bewoond, de huisjes van baksteen met puntige glinsterende daken, af en toe een moestuin. Een paard staat vastgebonden aan een elektriciteitspaal.
In de stad Osh vinden we de camping redelijk vlot. Er is een kleine binnenplaats waar een stuk of tien auto's kunnen staan. Er is pas morgen een hotelkamer beschikbaar, zegt de receptioniste, en Merel en Thomas brengen de nacht door in een yurt. Er is wifi en er is een terras waar de hele dag door thee is. Het is een plek waar je makkelijk met andere reizigers een praatje maakt. Veel indruk maakt Rae op me, een Engelse jonge vrouw die al jaren aan het fietsen is. Ze praat vriendelijk en rustig over wat ze doet. Ze heeft een jaar lesgegeven in China en fietst nu verder naar India. Canada en Zuid-Amerika staan de komende jaren nog op de agenda, als haar gezondheid en dat van haar familie het toelaat.
De volgende dag melden Thomas en Merel zich voor de hotelkamer, maar die is er niet, zegt de receptioniste. Zij besluiten een hotel enkele straten verderop te nemen, er is nog ruimte volgens de boekingssite. Als zij daar aankomen zegt de mevrouw aan de receptie dat alles vol is. Dus boeken ze ter plekke een kamer via de boekingssite en melden zich opnieuw aan de receptie. Dan is alles in orde.
Het lichtknopje voor de douche vinden ze achter hun bed, laag bij de grond. Als ze 's morgens de ontbijtzaal binnenkomen, is het nog donker en er ligt wat personeel te slapen. Maar al met al komen ze redelijk tot rust, al lijkt Merel toch nog wel wat last te hebben van het lokale eten.
We blijven drie nachten in Osh, en iedere dag (het is boven de 30 graden) is volgepland met kleine klusjes in het huishouden of aan de auto. We zijn op de helft van onze reis en hebben nu 9.200 km gereden.
Na drie nachten zijn we toe aan het verkennen van Kirgizië. Er is een Top Zes volgens de Lonely Planet en we beginnen met uit deze Top het aanbevolen beroemde walnotenbos, het grootste van de hele wereld. Ik verheug me er op daar een wandeling te maken. De laatste 60 km weg er naar toe is klein en slecht, en na veel gaten en stofwolken komen we aan bij het dorp. We gaan op zoek naar toeristeninformatie, een plattegrond met wandelingen en dergelijke. Al rondvragend op de groentenmarkt wil een man ons helpen en gaat voor ons bellen. Er komt een gids in een auto en die zegt dat hij ons wel tegen betaling naar het bos wil brengen en een wandeling met ons wil maken. Dat is niet wat we in gedachten hadden. Na nog wat rondvragen vinden we in een smal straatje een heel klein toeristenoffice. De man hier vertelt dat er maar twee wandelingen zijn: naar de kleine waterval en naar de grote waterval. Hij wijst ons de richting en we besluiten de kleine wandeling morgenochtend te gaan doen. Verder zijn er geen wandelingen, vertelt de man ons, het bos is vrijwel helemaal met hekken afgesloten. Maar een gids kan ons tegen uurtarief wel rondleiden.
De volgende morgen gaan Merel en Thomas met ons mee de wandeling maken. We wandelen eerst door het dorp, een weg omhoog voert ons naar een markt vol kraampjes met plastic speelgoed en snoep. Als we daar doorheen zijn, zien we de waterval. We willen het bos in, en klauteren nog wat paadjes omhoog, ook langs hekken, soms doodlopend, soms in de warme zon, tot we er genoeg van hebben. We wurmen ons weer tussen de mensen door die de speelgoed- en snoepmarkt bezoeken, Merel en ik dansen even op een muziekje en ik vertel dat Joost en ik in september op dansles gaan, omdat we wel graag willen kunnen dansen op een eventuele bruiloft in de toekomst. Dan gaan we weer terug naar het dorp en drinken er thee. De vrouw die ons de potten thee brengt komt terug met een enorme groene ring en ze schuift die aan de ringvinger van Merel.
We begrijpen niet goed wat ze wil en als we weggaan laten we de ring achter op de tafel.
's Middags aan het riviertje roept Joost me en Merel staat met een betraand gezichtje bij onze auto, ze laat haar hand zien en geschrokken zoek ik naar een zwelling of blauwe plek. Dan wijst ze naar de ring. Ze vertelt dat Thomas haar zojuist tijdens een wandelingetje langs de rivier officieel ten huwelijk heeft gevraagd en dat ze ja heeft gezegd.
We zijn heel verrast door deze bijzondere gebeurtenis en hebben gelukkig nog een flesje wijn om het te vieren. Vandaag is een dag met een gouden randje.
We vertrekken de volgende dag naar ons volgende doel: een klein meer, nog redelijk ongerept, waar alleen yurts en kuddes zijn. Het gerucht gaat dat er wolven zijn. De weg er naar toe is even spannend als het doel zelf. Het is een ongeplaveide weg van 350 km die alleen in juli en augustus open is voor verkeer. De rest van het jaar is de weg te modderig en glad, of er ligt een dikke laag sneeuw.
We nemen een paar dagen voor deze weg en genieten er enorm van. De bergen blijven verrassen, steeds zijn ze anders. We rijden door Noord-Italië, dan weer door glooiende heuvels waarop graan groeit zoals in Noord-Frankrijk, dan wanen we ons weer in Zwitserland met haar hoge grijze besneeuwde pieken, dan weer rijden we door Oostenrijkse Alpen vol bloemen en heerlijk ruikende tijm, of door Iran met droge gekleurde bergen als olifantenpootjes. 's Avonds zitten we bij een kampvuur tot het donker wordt, of trekken ons al heel vroeg terug in onze auto's omdat het stormt en regent. Af en toe klauteren we een heuvel op om van het uitzicht te genieten. We zien een boer met een hooikeermachine achter een paard het gemaaide graan omkeren.
Regelmatig maken we de auto's schoon, waar stofwolken uitkomen als we de klep open doen, en er ligt zelfs stof op de boeken en blikjes met eten. Behalve een enkele yurt met bewoners of een zeldzame auto is de wereld stil en vredig. Alles lijkt hier al tienduizenden jaren onveranderd te zijn, nog niet aangetast door bewoning en industrie. Zelfs de weg is waarschijnlijk een natuurlijk uitgesleten pad, nu wat breder gemaakt. De enkele kleine dorpjes en een stadje, wat verderop, worden bevoorraad door vliegtuigjes. Er is niet veel meer te koop dan drinkwater, ronde wittebroodjes en met wat geluk tomaten, komkommers en aubergines. Waswater vinden we zo nu en dan bij een dorpspomp. De vuilnis hoopt zich op in onze auto's, er zijn nergens vuilnisbakken en onze westerse hersenen zijn geconditioneerd. We hebben inmiddels tientallen lege plastic flessen.
Dan bereiken we het meer, dat op 3000 meter hoogte ligt. De temperatuur is er heerlijk, al krijgen sommigen van ons toch wel weer wat moeite met ademhalen doordat er minder zuurstof in de lucht zit op deze hoogte. We zetten de auto's aan de voet van de glooiende bergen en maken een avondwandelingetje tijdens de ondergaande zon. Wat erg dat deze momenten alweer een herinnering zijn...
De volgende dag zien we yaks door glinsterend water waden, mannen op paarden galopperen achter hun kudde, gezinnetjes in yurts met loslopende kippen, een rokend schoorsteentje, een vastgebonden ezeltje. De weg bestaat uit niet meer dan bandensporen die allemaal in dezelfde richting gaan. Hoe dichter we bij het meer komen, hoe meer muggen en andere insecten om ons heen vliegen. We maken een paar mooie foto's en rijden via de bandensporenweg weer terug.
Aan een snelstromend ondiep riviertje doen we de was, en Merel en Thomas doen een wedstrijd welke plastic fles het eerst de bocht om is. Boven ons hoofd vliegt een adelaar. Lucca spettert gezellig rond in het water en Thomas vindt het een plekje dat in zijn persoonlijke Top 3 past. Merel geniet 24/7 van deze reis en is een heerlijke reisgenoot. De kleine ongemakken van het kamperen, zoals hitte, kou, muggen, hoofdpijn of moeilijk ademhalen door lichte hoogteziekte, darmproblemen door lokaal eten, neemt ze er blijmoedig bij. Thomas heeft de kampeerders-genen niet, maar op enkele moeilijke momenten na doet hij het geweldig. Het is ook niet leuk als je net gepompt waswater een uurtje later in je matras vindt. Ook al heb je nog flessen drinkwater genoeg waar je de komende drie dagen mee kunt doen wat je wilt. En je moet het dan ook niet erg vinden dat al die volle en lege flessen de krappe ruimte volledig vullen.
Al met al maken we deze reis met ons zevenen in goede harmonie, elkaar helpend waar het nodig is.
Ons volgende doel uit de Top Zes is een groot meer, van 175 bij 45 kilometer. Hiervoor moeten we 45 km door een berglandschap waar ook weer weinig auto's komen. De weg is niet geasfalteerd, maar valt ons reuze mee. Merel en Thomas maken plannen voor hun trouwdag en het is leuk te horen hoe de Grote Dag een eerste vorm krijgt. We parkeren in de wat grotere stad aan het meer en zien mensen met kinderen, talloze plastic zwembandjes en emmertjes en jonge meisjes in bikini onder een parasol aan het strand liggen. In een stuk of tien yurts wordt eten, gedroogde vis of thee aangeboden, maar ze zitten allemaal vol mensen. Na een half uur hebben we al het strandplezier wel gezien, met veel vriendelijk geduld wurmen we de riem van Lucca uit de hand van een klein meisje, en stappen snel in onze auto's. Als we met een hamer het stuurslot van de Toyota van Cees weer uit het slot hebben gekregen, rijden we naar een westers aandoend terras. "Welcome" staat er buiten, en als we binnenstappen staat er een bord met "pizza, sushi, lemonade". Een serveerstertje geeft ons een uitgebreid Engels menu en we zijn om, hier blijven we eten. We bestellen van alles, wijzen het aan in het menu, maar dan blijkt dat de bedienden het menu niet kunnen lezen. De vegetarische borsjt komt met vlees, het bestelde bier is nooit gekomen, maar al met al zijn we toch tevreden met ons eten, ijs na, en betalen de ongeveer 20 euro die we met ons zessen hebben stukgemaakt.
Al met al is Kirgizië de verrassing van onze reis, een heerlijk land met veel mogelijkheden, nog heel authentiek, vriendelijk en afwisselende prachtige natuur. En voor altijd het land waar Thomas in een gesprek onder vier ogen met Merel een Heel Belangrijke Vraag heeft gesteld.
[vip] =>
[userRegistrationDate] => 2008-09-20 17:44:19
[totalVisitorCount] => 78144
[pictureCount] => 1
[visitorCount] => 1166
[author] =>
[cityName] => Bisjkek
[travelId] => 511261
[travelTitle] => Gezellig met zijn allen naar Tajikistan!
[travelTitleSlugified] => gezellig-met-zijn-allen-naar-tajikistan
[dateDepart] => 2017-06-16
[dateReturn] => 2017-09-10
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Kyrgizië
[countryIsoCode] => kg
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/122/565/903_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/162/270_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => kirzigi
)
[16] => stdClass Object
(
[reportId] => 4982445
[userId] => 101133
[countryId] => 101
[username] => johomonaukeontour
[datePublication] => 2017-06-09
[photoRevision] => 0
[title] => Kyrgyzstan waar ligt dat dan
[message] => We hebben een ticket naar Bishkek, hebben geen flauw idee wat we er gaan doen en moeten hard terug denken wat ook alweer maakte dat we deze reis geboekt hebben.
Terug redenerend gebeurde dat als volgt; We willen graag naar Iran, maar door slechte politieke betrekkingen tussen Iran en Engeland mag Jason daar met zijn Britse paspoort niet zonder gids rondreizen. Wij willen Iran perse op onze eigen manier verkennen, dus we wachten geduldig op verandering van regelgeving. Als alternatief voor Iran hadden we Uzbekistan op onze reislijst. De visa procedure voor dit land is echter dermate kostbaar en ingewikkeld (Jason moet o.m. naar de ambassade in Londen voor vinger afdrukken), dat we besloten hebben dit plan een jaartje uit te stellen. Het buurland Kyrgyzstan bleek zonder visum in te reizen en de vlucht erheen bleek goedkoop. Een impulsieve druk op de knop leverde ons dus een ticket naar deze bestemming in centraal Azie op en leidde tot dit plan zonder plan.
Als we op Schiphol door de douane gaan, vraagt de diebstdoende beambte verbaasd waar Kyrgyzstan ligt en wat we daar dan gaan doen. Ik moet hem het antwoord deels schuldig blijven.
Na een volle en onaangename vlucht met Pegasus Airlines naar Istanbul, stappen we over voor onze verbindende vlucht naar Bishkek. Er zijn zo weinig passagiers dat we ieder 3 stoelen hebben en dan nog steeds het meerendeel van de plekken onbezet is.
De procedures bij aankomst verlopen door het geringe aantal passagiers vlot en al snel bevinden we ons in hartje Bishkek.
Stel je daar niet teveel bij voor: de hoofdstad is gemoedelijk en simpel, er is genoeg te doen maar er is zeker geen grootstedelijke vibe. Het doet ons denken aan Moldavie, maar met wat meer luxe en faciliteiten.
Het schrift is Cyrillisch en de invloeden logischerwijs Russisch, wat de plek voor ons exotisch maar in sommige opzichten ook vertrouwd maakt.
De Kyrgyzi mensen hebben hoge jukbeenderen, veelal gouden tanden, de vrouwen dragen velours rokken en de mannen traditionele hoedjes.
We bezoeken de typisch Russische stolovaya's: ouderwetse kantines waar je aan een forse soep-madame gehuld in grote rokken aanwijst wat je wilt eten: in mijn geval een super dumpling gevuld met stukjes aardappel en bedekt met verse dille. Simpel, maar zo lekker!
Bishkek is prettig, maar niet spannend. Het is tijd voor een plan en een aanzet tot uitvoer.
We willen een visum voor Kazahkstan regelen, om ook dit land te kunnen bezoeken. Bij aankomst bij de ambassade blijkt dat recent ook visum vrij reizen voor dit land is ingevoerd. Een meevaller van 50€ en meer flexibiliteit qua planning omdat we ons paspoort niet hoeven achter te laten.
We vullen de middag met handen-en-voeten onderhandelingen, zittend in de kofferbak van een stationwagen omringd door taxi-chauffeurs die gemoedelijk strijden om een goede deal.
Uiteindelijk huren we voor 65E een prive taxi om ons in zo'n 10 uur van Bishkek naar Osh te rijden: een bergrit van 700km.
Deze route gaat over de hoofdweg van het land, welke echter nauwelijks een weg genoemd kan worden. Een rijbaan in elke richting, een slecht en onvoorspelbaar wegdek en een overdaad aan kamikaze-acties van zowel onze als andere bestuurders (waaronder inhalen in blinde bochten) maken de tocht tot een hellerit in een hemelse omgeving.
Als Jason met een harde schreeuw net een frontale botsing helpt te voorkomen, vragen we ons weer eens af of we dit soort reizen nog wel moeten maken aangezien het soms voelt alsof we in de afgelopen jaren onze lucky credits inmiddels wel zo'n beetje verbruikt moeten hebben.
We zijn alles behalve levensmoe en zijn enerzijds niet bereid om onszelf aan dit soort risico's bloot te stellen, maar willen anderzijds zoveel mogelijk van de wereld zien. Die twee zaken botsen soms en onze grootste zorgen omtrent veiligheid betreffen keer op keer onze noodgedwongen deelname aan het verkeer.
Na een hartig non-verbaal woordje met onze chauffeur, kalmeert zijn rijstijl. Tot onze schrik begint hij nu echter herhaaldelijk in te dutten.
We zijn pas 4 uur onderweg en hebben er nog 6 te gaan.
We voelen ons genoodzaakt de regie over te nemen, lassen opgelegde uurlijke stops in, stoppen de man vol met suiker (hij sabbelt in 6 uur 6 lollies en 8 zuurtjes weg, eet 2 kyrgyzische equivalenten van XXL-snickers, drinkt 3 flesjes cola en kauwt een heel pakje kauwgom weg).
De prijzen in Kyrgyzstan zijn als in India: de onaflatende door ons opgedrongen traktaties kosten opgeteld zo'n 2 euro en we zijn blij dat de man op deze manier wakker blijft.
Hoewel de rit verre van stressloos verloopt is de route adembenemend. Het berglandschap onbeschrijflijk sereen en het aanzien van het nomadisch bestaan (yurt tenten op afgelegen plekken, meer vee dan mensen, paarden als primair transportmiddel) bijna onwerkelijk.
Opgelucht en tevreden arriveren we vroeg in de avond in Osh, de tweede stad van Kyrgyzstan aan de grens met Uzbekistan en een belangrijk punt op de Zijderoute.
40% van de inwoners van Osh is afkomstig uit Uzbekistan en tussen de twee volken heerst enige culturele rivaliteit, wat ruimte schept voor makkelijke grapjes met taxi chauffeurs.
Vanuit Osh rijden we een aantal uren een dun bevolkte vallei in die door onze tijdelijke lokake vriend ook nog nooit bezocht is. De goede man spreekt geen woord Engels, behalve de zinnen 'who's on duty today, who's absent', welke hij de hele rit vol trots blijft herhalen.
We stoppen aan de rand van de stad voor het oppikken van samsa's: verse rundvlees pasteitjes die stomend heet uit een ondergrondse oven worden opgediept.
We picknicken in een afgelegenbergweide en blijven ons verwonderen over de schoonheid van dit land.
Onze avond brengen we door in de stad, waar Jason vrienden maakt bij een kermis boksbal, waar hij kinderen voor 10 cent trakteert op een rondje stoten tegen de bal en zelfs een stokoude man weet te overtuigen om onder luid gejoel van lokaal publiek een bokspoging te wagen.
We reizen per vlucht terug naar Bishkek, wat ons 24 euro per persoon kost en daarmee goedkoper, veiliger en tijdsefficienter is dan het opnieuw afleggen van de bergroute.
We stappen na een moeizame meting van vasthoudendheid met liegende taxi chauffeurs, uiteindelijk in een taxi naar lake Issyk-Kol.
Dit is het vakantieresort voor rijke Kyrgiziers en Kazahstanen en als we het azuurblauwe door bergen omringde meer zien snappen we waarom.
Het seizoen blijkt echter pas in juli te starten, waardoor we ons min of meer in spookstad bevinden. We eten in het enige cafe dat open is en maken nog een tocht de bergen in.
Inmiddels is het tijd om terug naar Bishkek te reizen, vanwaar we morgen naar Almaty in Kazahkstan vertrekken.
[vip] =>
[userRegistrationDate] => 2006-12-21 11:29:37
[totalVisitorCount] => 339151
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 1889
[author] => Ramona
[cityName] => Bisjkek
[travelId] => 101133
[travelTitle] => Monauke on Tour
[travelTitleSlugified] => monauke-on-tour
[dateDepart] => 2008-02-01
[dateReturn] => 0000-00-00
[showDate] => yes
[goalId] => 99
[goalName] => Iets anders...
[countryName] => Kyrgizië
[countryIsoCode] => kg
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/kyrgizi,bisjkek
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/101/133_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => kyrgyzstan-waar-ligt-dat-dan
)
[17] => stdClass Object
(
[reportId] => 4950535
[userId] => 388792
[countryId] => 101
[username] => timbijpostopreis
[datePublication] => 2016-10-28
[photoRevision] => 0
[title] => Kirgizië en Kazachstan
[message] => Kirgizië of Kyrgyzstan was het vierde land wat ik zou gaan bezoeken in Centraal-Azië. Van tevoren had ik grote verwachtingen van Kirgizië. Kirgizië heeft 5,6 miljoen inwoners en een bergachtig landschap met onder anderen het Central Tian Shan gebergte. Verder heeft Kirgizië mooie meren zoals bijvoorbeeld Lake Song-Köl en het grote Lake Issyk-Köl. Verder is Kirgizië een van de 'makkelijke' landen om binnen te komen in Centraal-Azië. Je krijgt een visum voor 60 dagen bij de grens en dat is wel een keer lekker na het aanvragen van de visa voor Turkmenistan, Oezbekistan en Tadzjikistan.
Aangekomen in Osh vanaf de Pamir Highway was het even wennen. In de Pamir was het vooral de natuur die de boventoon voerde. In Osh merkte ik dat ik weer grote stad ben beland. Osh heeft ongeveer 300.000 inwoners en een grote sterke Oezbeekse bevolkingsminderheid. 40 procent van de bevolking in Osh is Oezbeeks en dit is ook niet raar gezien de korte afstand tot de grens met Oezbekistan. Het is aan Stalin te danken, hij schetste de grenzen, dat Osh nu een grote stad in Kirgizië is en niet in Oezbekistan. Osh ligt net zoals Andijon en Kokand in de Fergana Valley. De hoogtes van Tadzjikistan waren voorbij en op 900 meter hoogte kon alle winterkleding weer uit. Je kon echter aan de hoeveelheid mensen in het hostel merken dat het seizoen in Kirgizië voorbij is. Er waren minder dan een handvol toeristen en de berichten over het weer in de rest van Kirgizië waren niet gunstig.
Na uitgerust te hebben van ons bezoek aan de Pamir besloten we toch iets te gaan bekijken in Osh. We namen de matroesjka naar de bazaar toe. Timo had de avond daarvoor in de keuken eindelijk de fameuze Duitse kartoffelsalat gemaakt en we zouden proberen de rest van onze maaltijd te vinden in de bazaar. We waren op zoek naar een kip om hier onder anderen kippensoep van te maken, maar verder dan schapenkoppen en schapenpoten kwamen we niet. We besloten om later terug te keren in de bazaar en om eerst naar Suleiman Too te gaan. Suleiman Too is een berg met veel rotsen die tegen Osh aan ligt en die je van overal kan zien. Het is een pelgrimsoord voor moslims, omdat profeet Mohammed hier waarschijnlijk gebeden heeft. Na de klim omhoog heb je een mooi uitzicht over Osh en de vallei. Duidelijk is dat Osh een echte Sovjet stad is met weinig bijzondere gebouwen.
Terug in de bazaar besloten we naast de kartoffelsalat groentesoep in plaats van kippensoep te maken. Met verse groenten gingen we terug naar het hostel en hebben we een fantastische maaltijd voor onszelf gemaakt. Heerlijk rustig en vertrouwd! In de avond besloten we om de volgende dag naar Arslanbob te gaan.
Arslanbob ligt op 3,5 uur rijden van Osh. We hebben uiteindelijk drie verschillende shared taxi's gebruikt om hier te komen. De eerste taxi bracht ons van Osh naar Jalalabad, de tweede taxi van Jalalabad naar Bazar-Kurgan en de derde van Bazar-Kurgan naar Arslanbob. Arslanbob is een klein dorpje aan de voet van het Babash-Ata gebergte. We hebben onze spullen bij de homestay achtergelaten en zijn gaan hiken. Vlakbij Arslanbib liggen twee watervallen. de Big Waterfall was iets te ver om in de middag naar toe te lopen. De Small Waterfall was echter wel op loopafstand en deze waterval was ook prachtig om te zien in deze omgeving. We hadden geluk met het weer, want de zon scheen en het was een graad of 15. We liepen vanaf de waterval verder naar de Walnut Forest. In dit bos zijn vele walnootbomen te vinden en elk jaar worden de walnoten halverwege augustus verzameld en verkocht. Ondanks dat het al oktober is kon je overal op de grond nog walnoten vinden. Na een kilometer of tien vonden Timo en ik het wel weer mooi en zijn we terug naar de homestay gegaan.
Het was erg leuk om bij de familie in huis te kunnen slapen en ze hadden het goed voor elkaar. Het eten wat we in de avond en in de ochtend kregen was erg lekker!
Op donderdag 13 oktober, mijn 30e verjaardag, gingen we in de ochtend met de taxi naar Bisjkek toe. We hadden met onze laatste taxi-chauffeur van de dag ervoor afgesproken dat hij ons om 8 uur op zou halen. Uit onze deal die wij met hem hadden gemaakt was het voor ons duidelijk dat wij met hem naar Bisjkek zouden gaan. Toen we vanuit Arslanbob weer bij de grote weg kwamen bleek het echter niet het geval dat de chauffeur ons naar Bisjkek zou brengen. Zoals altijd ging het anders dan verwacht, kostte het extra geld, maar had hij wel twee plaatsen in een andere taxi geregeld voor ons.
De rit van Arslanbob naar Bishkek zou 11 uur duren. Het begon onderweg te regenen en op de pass was er zelfs flinke sneeuwval. Aangekomen in Bisjkek werd het tijd om mijn verjaardag te vieren! Het hostel stelde weinig voor, maar met bier en wodka hebben Timo en ik er een mooie avond van gemaakt!
De wodka en het bier van de avond ervoor zorgde ervoor dat wij de volgende dag niks konden doen. Het had de afgelopen nacht gesneeuwd en we wilden ook weinig doen. We bestelden pizza en rond 5 uur besloten we toch even Bisjkek in te gaan. Nog niet eens om iets te gaan zien in de hoofdstad, maar om ergens koffie te drinken. Bisjkek is een echte Russische stad en heeft niet veel bijzonderheden om te bekijken. Het is wel een stad waar je genoeg kan doen gezien de vele restaurants en barretjes. Toen wij rond liepen op het centrale plein, het Ala-Too Square, zagen we een bioscoop. Toevallig was de dag ervoor de film Inferno naar het boek van Dan Brown uitgekomen. De film stond op het punt van beginnen dus besloten we de film in een Kirgizische bioscoop te bekijken. Het was een hele opgave om de film in het Russisch te kijken, maar het was een gave ervaring!
We besloten het er verder van te nemen en zijn (teveel) sushi wezen eten. We besloten verder om in plaats van verder te reizen in Kirgizië eerst naar Almaty in Kazachstan te gaan. Op die manier zouden we een rondje kunnen maken om Kirgizië weer in te komen. Ik zou vanuit Bisjkek naar India vliegen en Timo zou in Bisjkek blijven om zijn paspoort naar Duitsland te sturen voor zijn Chinese visum.
De bus naar Almaty vonden we redelijk snel op het busstation wat naast het hostel ligt. Toen de bus vol zat gingen we op weg naar Almaty. Redelijk snel waren we bij de grens en na een halfuur was ik voorbij de grenscontroles en was ik in Kazachstan. Vier uur later stonden Timo en ik met verbaasde blikken op het busstation in Almaty. Het verschil tussen Kazachstan en de rest van Centraal-Azië is enorm. Kazachstan, en dan voornamelijk Almaty leek in weinig dingen op de andere Stans. Almaty is meer een westerse stad waar Russisch en Kazach gesproken wordt. Het verschil zat hem onder anderen in de wegen en de rijstijl. De wegen zijn beter, er lopen lijnen op het wegdek en de mensen rijden een stuk netter dan in de rest van Centraal-Azië. Je ziet duidelijk dat deze stad zijn blik meer gericht heeft op Europa en Rusland in plaats van op de rest van Centraal-Azië.
Kazachstan, het 9e grootste land van de wereld, is economisch gezien het sterkste land van Centraal-Azië en dat is te danken aan de grote hoeveelheid aan olie en andere waardevolle mineralen. Dit zorgt automatisch voor betere wegen, restaurants en accommodaties. Kazachstan heeft ondanks dat het een groot land is, maar 17 miljoen inwoners. Het land heeft vele steppegebieden en uitgestrekte vlaktes. In het zuiden, in de omgeving van Almaty zijn echter ook de uitlopers van het Tian Shan gebergte te vinden. Kazachstan was het laatste land wat zijn onafhankelijkheid van de Sovjet-Unie uitsprak, want de bevolking vond het niet erg om deel uit te maken van de Sovjet-Unie. Dit is een opmerkelijk iets gezien de vele dingen die er gebeurd zijn in Kazachstan zoals de goelag die er te vinden waren, de kernproeven waardoor vele mensen hier nog steeds de gevolgen van ondervinden en het bijna verdwijnen van het Aralmeer.
Tot aan 1998 was Almaty de hoofdstad van Kazachstan totdat de president de stad Astana uit de grond stampte en hier een geheel nieuwe moderne stad van maakten. Astana wordt tegenwoordig gezien als hoofdstad, maar Almaty is de grootste stad van Kazachstan met een historie.
Het eerste hostel waar we heen waren zat helaas vol, waardoor we in het huiselijke Almaty Backpackers hostel terecht kwamen. In de avond zijn Timo en ik wat wezen drinken in de Shakespeare Pub. Er zijn naast Kazachen en Russen ook veel expats te vinden in de stad. Kazachstan heeft vele verschillende goede restaurants en elke keuken is er wel te vinden. De prijzen zijn daarentegen ook wel iets hoger dan in de rest van Centraal-Azië.
De temperatuur vandaag in Almaty was zeer aangenaam. Het was bijna 20 graden en de zon scheen. We besloten naar de Kok-Tobe te lopen. De 1100 meter hoge heuvel bevond zich achter het hostel en het was een mooi startpunt om Almaty te bekijken. Op de Kok-Tobe is de 372 meter hoge televisietoren te vinden, maar deze kan je helaas niet beklimmen. Verder is er een geheel attractiepark gebouwd met van alles voor kinderen (en volwassenen). Wij hebben koffie gedronken en zijn via de kabelwagen weer naar beneden gegaan.
Na een bezoek aan Respublika Alany en het vrijheidsmonument liepen we richting de Arasan baths. We kwamen hier echter deze dag niet aan, want we zagen een zeer goede barbershop. Na een uur kwamen we netjes en goed geschoren weer naar buiten en zijn we wat wezen eten.
In de avond ben ik naar dé topper in de Kazachstaanse voetbalcompetitie gegaan. Toevallig speelde vandaag de nummer 2, FC Kairat Almaty tegen de nummer 1 FC Astana. Bij het stadion was het even dringen om een kaartje te krijgen, maar voor 3 dollar had ik een kaartje op de tweede ring bemachtigd. Kairat Almaty won de topper met 2-0 en heeft het gat hiermee iets kleiner gemaakt. Op het veld bij Kairat Almaty stond voor mij een bekende voetballer, Tymoschuk, op het veld. De Oekraïner, voormalig speler van Bayern München, is blijkbaar aan het afbouwen in Kazachstan.
In het hostel waren we twee meiden uit Finland en een jongen uit Amerika tegen gekomen. We hadden afgesproken om samen naar het Big Almaty Lake net buiten Almaty te gaan. Helaas voor ons regende het toen we wakker werden en zou dit de hele dag door blijven gaan. Het weer liet mijn voor het eerst deze reis in de steek, maar hierdoor kon ik de rest van de dag lekker rustig aan doen. In Bisjkek had ik in een restaurant gegeten wat mijn maag niet heel erg leuk vond.
Timo en ik zijn koffie wezen drinken en we hebben onze plannen doorgesproken. Het idee was om via een moeilijke grensovergang in het zuidoosten weer naar Kirgizië te gaan. We zouden dan via Karakol en Lake Issyk-Köl weer terug richting Bisjkek gaan. Het weer werd alleen steeds minder met sneeuw en temperaturen onder de 0 graden. We besloten de rest van de week in Almaty te blijven om vanuit hier wat tripjes te doen.
De volgende dag regende en sneeuwde het gelukkig niet meer. We gingen samen met Oona en Noora met de taxi naar het Big Almaty Lake. Ten zuiden van Almaty ligt het Zailiysky Alatau, een uitloper van het Tian Shan gebergte. In het Zailiysky Alatau ligt het Big Almaty Lake op ongeveer 2500 meter hoogte. Het turkooizen meer is maar tot een bepaald punt te bezoeken voor buitenlanders. Rond het meer lopen militairen die toeristen beboeten of in de gevangenis stoppen als ze te dicht bij het meer komen. Op de terugweg naar Almaty haddeen we een deal gesloten om met de chauffeur een trip van twee dagen te gaan doen. We zouden over twee dagen gaan zodat Ian, de Amerikaanse vriend van Oona ook mee kon gaan.
Mijn lichaam had duidelijk rust nodig en waar kan je dat beter doen dan in een Russische banya. Arasan Baths is in de jaren '80 van de vorige eeuw in Sovjet stijl gebouwd, maar is een van de netste badhuizen van Centraal-Azië. Er is een apart mannen en vrouwen gedeelte en in het begin was het even zoeken waar we alles konden vinden. Er was een Finse stoomsauna tot 90 graden en dit was erg fijn om in het gaan met dit weer. Hierna heerlijk afkoelen in het frisse zwembad en toen richting de Russische sauna... Ik heb twee pogingen gedaan om in deze sauna te zitten en de eerste keer heb ik het 3 minuten vol gehouden en de tweede keer 1 minuut! De temperatuur in de Russische sauna is tussen de 100 en 110 graden en ik kreeg moeite met ademhalen in deze sauna! Een heerlijk relaxt en rustig dagje hebben we afgesloten door met ze vijven bij een Oezbeeks restaurant te gaan eten.
Om 8 uur stonden we bij de afgesproken plaats klaar met al onze spullen. We hadden twee taxi's, Aybek, zijn broer Adek en de zoon van Adek die als vertaler zou optreden. Nathan is 18 jaar, studeert aan de universiteit en spreekt Engels met een bekakt Brits accent. Alles leek erg goed geregeld van tevoren. Aydek wist waar we heen wilde gaan, hij had een hotel/homestay gevonden om te slapen en de Finse dames hadden de dag ervoor boodschappen gedaan met Aydek voor het avondeten.
Als eerste stop kwamen we aan bij de Charyn Canyon. In de grote steppe vlakte in Kazachstan vind je op 200 kilometer bij Almaty vandaan ineens deze 150 tot 200 meter diepe canyon. We hebben ongeveer twee uur rond gelopen in de Canyon en genoten van de vreemde rotsformaties die er zijn ontstaan. Gelukkig voor ons zat het weer enorm mee en was er een strakblauwe lucht te vinden.
De tweede stop zou tevens de slaapplaats zijn vlakbij het Altyn-Emel National Park. Het was een flink stuk rijden hier naar toe en het hielp ook niet mee dat wij onderweg een klapband kregen. Het landschap waar we door heen reden is erg mooi. Grote steppe vlaktes met amper begroeiing met op de achtergrond de sneeuwtoppen van de bergen. Onderweg passeerde wij een pass met sneeuw en mooie meren.
Aangekomen bij de homestay werd het tijd om ons eigen diner te maken. Aybek wilde shaslick maken van het rundvlees en konijn wat de Finse dames gekocht hadden, maar de mensen van de homestay werkte niet helemaal mee. Na lang onderhandelen, misschien ook wel vanwege de kou buiten, werd het vlees gestoofd en smaakte het in combinatie met de wijn heerlijk!
In het Altyn-Emel National Park zijn de Singing Dunes te vinden. De zandduinen vonden we nadat we een klein uurtje moesten rijden in het National Park. Hoewel ik al eerder zandduinen had gezien op mijn reis in Iran was het ook deze keer weer een mooi gezicht. De reden dat deze zandduinen de Singing Dunes worden genoemd, is omdat je als de wind goed staat en het droog is je de duinen een geluid hoort maken wat het meest weg heeft van het opstijgen van een vliegtuig. De klim omhoog naar de 450 meter hoge duin was een pittige, maar als je boven op de duin staat weet je waarvoor je het gedaan hebt!
Na het bezoek aan de zandduinen reden we de 400 kilometer weer terug naar Almaty. In de avond kwamen we weer aan in de voormalige hoofdstad van Kazachstan.
Zaterdag 22 oktober vertrok ik samen met Timo, Noora, Oona en Ian met de bus weer terug naar Bisjkek. Timo had besloten om zijn visum voor China in Duitsland aan te vragen en om hiervoor in Bisjkek te blijven en ook Ian en Oona waren in Bisjkek op jacht naar een visum. Gezellig dat ik niet alleen hoefde te reizen verlieten we Kazachstan in stijl. Onderweg regende en sneeuwde het en dat zorgde voor een natte grensovergang. Eenmaal in Bisjkek besloten we naar een ander hostel te gaan vanwege de mindere ervaringen qua eten in het andere hostel. Het hostel zag er erg verzorgd uit en naast de deur was een leuk en goed Oezbeeks restaurant. Het was een gezellige laatste avond in Bisjkek en Timo en ik sloten onze 8 weken samen reizen in stijl af. Leuk is dat ik in dit hostel ook een Frans stel tegen kwam die ik in Turkije tweemaal tegen was gekomen en die dezelfde reis aan het maken zijn. Ook zij worden tegen gehouden door het Chinese visum en de kou in Centraal-Azië en reizen binnenkort door naar Sri Lanka.
Om half 3 in de ochtend stond mijn taxi, na een korte nacht, op mij te wachten om mij naar het vliegveld te brengen. Mijn reis in Centraal-Azië en het volgen van de Zijderoute zou met mijn vlucht naar Delhi in India eindigen.
Centraal-Azië heeft mij in vele opzichten enorm verrast. De jonge landen zijn nog volop bezig met het vormen van een eigen identiteit en je kan deze landen dan ook zeker niet over een kam scheren. Het zijn landen waar veel mensen nog niet zoveel van gehoord hadden. Als ik zei dat ik naar Turkmenistan ging, was een veel gehoorde vraag of ik terug naar Turkije ging. Nee, Turkmenistan is een onafhankelijk land in Centraal-Azië!
Er zijn overeenkomsten zoals het eten, de Russische taal en een gezamenlijke geschiedenis in de Sovjet-tijd, maar ook de verschillen zijn enorm. Turkmenistan met zijn gesloten houding richting de rest van de wereld, een plat Oezbekistan met zijn zijderoutesteden zoals Bukhara en Samarkand, Tadzjikistan en Kirgizië met zijn vele bergen en Kazachstan die zijn blik vanwege de oliegelden gericht heeft op Rusland en het westen.
Al met al heb ik deze zes weken in Centraal-Azië als zeer prettig en mooi ervaren. Het was een uitdaging, omdat het reizen op een hele andere en 'moeilijkere' manier gaat dan ik tot nu toe gewend was. Maar ook deze 'moeilijkere' manier wend heel gauw en dan weet je niet anders meer. Een zekere aanrader als je toe bent aan uitdaging!!
Al met al ben ik blij met de mensen die mijn verhalen lezen en bedankt ik iedereen voor alle leuke reacties! Het doet mij goed dat mensen het lezen en zulke leuke reacties geven. De verhalen schrijf ik uiteraard voor anderen om te lezen, maar bovenal voor mijzelf. Als je alleen reist en voor een langere periode reist dan maak je zoveel mee dat het vaak moeilijk te bevatten is. Ook is het moeilijk om alle dingen die je meemaakt om die met iemand te delen als je deze alleen op reis meegemaakt heb. Ik vind het fijn om allerlei dingen op te schrijven en dat voelt zeer prettig en fijn. Nogmaals bedankt aan iedereen die elke keer de tijd neemt om mijn verhalen te lezen!
[vip] =>
[userRegistrationDate] => 2013-05-21 19:43:23
[totalVisitorCount] => 186212
[pictureCount] => 11
[visitorCount] => 2105
[author] =>
[cityName] => Bisjkek
[travelId] => 505163
[travelTitle] => Zijderoute
[travelTitleSlugified] => zijderoute
[dateDepart] => 2016-07-16
[dateReturn] => 2017-01-08
[showDate] => yes
[goalId] => 5
[goalName] => Een wereldreis
[countryName] => Kyrgizië
[countryIsoCode] => kg
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/122/439/822_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/388/792_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => kirgizi-en-kazachstan
)
[18] => stdClass Object
(
[reportId] => 4935491
[userId] => 346264
[countryId] => 101
[username] => Iwed
[datePublication] => 2016-08-14
[photoRevision] => 0
[title] => Van Khujand naar Bishkek in 27 uur :-)
[message] => ..
[vip] =>
[userRegistrationDate] => 2012-04-16 17:05:39
[totalVisitorCount] => 10001
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 107
[author] => Iwed
[cityName] => Bisjkek
[travelId] => 506009
[travelTitle] => Een Eerste Kennismaking met Centraal-Azië
[travelTitleSlugified] => een-eerste-kennismaking-met-centraal-azi
[dateDepart] => 2016-08-01
[dateReturn] => 2016-08-15
[showDate] => yes
[goalId] => 1
[goalName] => Backpacken
[countryName] => Kyrgizië
[countryIsoCode] => kg
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/kyrgizi,bisjkek
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/346/264_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => van-khujand-naar-bishkek-in-27-uur
)
[19] => stdClass Object
(
[reportId] => 4928771
[userId] => 197368
[countryId] => 101
[username] => tinevanbuyten
[datePublication] => 2016-07-23
[photoRevision] => 0
[title] => Ik zit te wachten....
[message] => Hey iedereen,
Ik zit te wachten in de lobby van ons hotel. Het is hier nu 23.45...
Binnen een drie kwartier komt het busje ons oppikken.
Ik word er een beetje sentimenteel veel. Wat een prachtige reis, wat een fantastisch land, wat een avontuur...
Gisteren hebben we met een dansje en een drankje afscheid genomen. Weeral een avontuur. Mijn primeur in de discotheek. Super met echte kirgische muziek.
Vandaag hebben we voor de laatste keer van de super mooie landschappen mogen genieten.
Ons eerste idee was om via een brug naar een berg te gaan en daar een straffe wandeling te maken.
Maar deel 1 ontbrak,.... De brug :-)
Dus is het maar een waterval geworden. T was wel een hele klim, zweten niet normaal :-)
Allee ik ga jullie laten, want we staan vertrekkensklaar :-(
Groetjes Tine
[vip] =>
[userRegistrationDate] => 2009-08-05 13:01:57
[totalVisitorCount] => 128826
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 2999
[author] => Tine
[cityName] => Kyrgyzstan
[travelId] => 504764
[travelTitle] => Kirgizië
[travelTitleSlugified] => kirgizi
[dateDepart] => 2016-07-09
[dateReturn] => 2016-07-24
[showDate] => yes
[goalId] => 1
[goalName] => Backpacken
[countryName] => Kyrgizië
[countryIsoCode] => kg
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/kyrgizi,kyrgyzstan
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/197/368_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => ik-zit-te-wachten
)
[20] => stdClass Object
(
[reportId] => 4920054
[userId] => 383868
[countryId] => 101
[username] => rollingmetal
[datePublication] => 2016-06-09
[photoRevision] => 0
[title] => Met mijn zieke karakter naar Fecaliënland
[message] =>
Dat valt nog niet mee, even Kirgizië oversteken. Wie heeft al die bergen hier neergelegd? Ja ik weet het, ik zou nu eigenlijk in Mongolië zijn. Maar ik heb gewoon niets meer te vertellen over mijn reis. Ik moest op het matje komen bij het Opperfietswezen. Of ik helemaal betoeterd was?
- Jazeker! Met name in Oezbekistan, China en Peru ben ik in ruime mate beclaxonnee....
- Zwijg! Ben je van de ratten besnuffeld?
- Nou en/of! In Chili werd ik....
- Zwijg! Wat lees ik hier? Niet naar de Pamir Highway in Tadzjikistan... te nat, te koud, te gravel.... zijde gij een poesje geworden soms?
- Nee mevrouw.
- Then get your ass up that Pamir Highway! NOW!
- Ja mevrouw.
Wat een raar mens. Hoe dan ook, ik moest mijn plannen weer wat bijsturen. En dus ben ik nu aan het zwoegen.
Waar was ik? Ik was in de Kazachstaanse stad Alma-Ata en ik vertrok na een verblijf van een paar dagen. Ik was aan het pendelen tussen Alma-Ata en de Kirgizische stad Bishkek vlak over de grens omdat ik nog niet naar Mongolië mocht vliegen en maar 15 dagen achtereen in Kazachstan mocht verblijven. Het verblijf in Bishkek wilde ik kort houden, ik was er vaker geweest en had het er wel gezien. Het was beslist geen vervelend stuk tussen deze steden, met heuvels en ruime velden vol klaprozen, en het weer zat vanaf nu mee. Kamperen was geen probleem hier. De eerste nacht lag ik in een vlakke wei, de tweede avond stopte ik vervroegd om te voorkomen dat ik in het donker in Bishkek zou arriveren en liep ik, terwijl een middelgrote, groene slang voor me uit gleed, de heuvels in om mijn tent op te zetten. Ik zou de volgende dag naar het AT House gaan, een particulier onderkomen voor uitsluitend fietsers, met kamers, een keuken, badkamer, en kampeerruimte en een werkplaats in de tuin, en ik was benieuwd hoe het me zou bevallen. Na een lange nacht, een soepele grensovergang en een zoektocht in de stad kwam ik rond het middaguur aan en maakte kennis met de aanwezigen. De meesten wachtten op een Chinees of Russisch visum en waren onderhand de wanhoop nabij. De mannen hadden baarden en één vrouw was hier reeds in 1939 gearriveerd en hoopte nog steeds op een Russisch transitvisum. Blij dat ik deze keer niet aan die kansloze loterij meedoe. Het bleek dat ik hier de eerste officiële betalende bezoeker was, de rest was hier nog als 'warm showers'-gast. Ik wist niet precies of mij daarmee een eer te beurt viel of dat ik een sukkel was. En was het er leuk? Nee. Ik verknalde het. Gretig dronk ik net even teveel koffie en blijkbaar had ik weer zo'n cafeïnegevoelige periode want het ging ineens niet goed met me. Toen ik even boodschappen deed verloor ik bijna het bewustzijn toen ik iets van de onderste plank moest hebben en weer overeind kwam. Ik voelde me instabiel en het leek me beter om in de tuin in mijn tent te gaan liggen. En toen ik me halverwege de avond weer beter voelde was de drempel te groot om mijn tent te verlaten en me verderop in de zachte avondconversatie aan de overdekte eettafel te gaan mengen. Het was niet erg. Ik zou de volgende ochtend toch weer vertrekken. Ik had de smog gevreesd in mijn tentje in deze verontreinigde stad maar blijkbaar zat ik nu in een wat frissere wijk. Desondanks hielden de honden me de halve nacht wakker. In de ochtend mengde ik mij weer in de verkeerschaos van deze stad. De wegen zijn breed en hebben officiëel twee rijbanen, maar ter plekke worden er net zoveel banen gecreëerd als er nodig zijn; de Nederlandse overheid zou daar nog een voorbeeld aan kunnen nemen. Ik passeerde de grens weer en daar was ik weer, in Kazachstan. Bishkek? Richard sip. Kazachstan? Richard blij. Het voelde nu ook echt alsof mijn vakantie bijna begon want gedurende deze periode in Kazachstan zou ik alleen maar in Alma-Ata verblijven, in mijn geliefde hostel. Maar eerst nog even dat prettige ritje. Heuvels, velden met klaprozen, families in de klaprozen om mooie fotoportretten te maken, de bomen langs de weg met al die kraaiennesten erin en dat prachtige kraaienkoor, de bekende kampeerplekken waaronder dat wonderlijke met gras begroeide wallenlandschap, waarvan ik bij mijn vorige verhaal een foto geplaatst heb. Wakker worden met een veeherder bij je tent die net een oude jazz-muzikant lijkt en zijn gouden tanden blootlacht en met zijn über-relaxte hond zijn schapen weer verder volgt. Eten op een geïmproviseerd terras langs de weg en je maaltijd betaald zien worden door een geïnteresseerde passant.
Het regende op de avond voor mijn aankomst in Alma-Ata maar op de dag zelf had ik een krachtig wapen in handen tegen het onheil van boven. Het was 15 mei, en op 15 mei is het áltijd goed weer, al zolang ik mij selectief herinner. Ik bezocht eerst de supermarkt voor een kleine taart en keerde daarna terug in het Amigo Hostel. Vakantie! Maar het was allemaal net iets te mooi.
'De kamer die je de vorige keer had mogen we niet meer verhuren van de baas, die is voor lokale arbeiders. Maar er is ruimte genoeg op de slaapzalen', zo kreeg ik te horen.
Maar dat wilde ik juist niet meer, en dat zei ik ook. En toen werd hen duidelijk dat ik al gereserveerd had voor één nacht. En daarom kreeg ik een redelijk alternatief voor de eerste nacht en na overleg met de baas mocht ik daarna voor een zeer schappelijke prijs een mooie eenpersoonskamer betrekken, met een zithoekje en opbergkastjes. Er waren drie dagen regen voorspeld en dat maakte nu eens geen fluit uit want ik had een studeerkameropdracht: voorbereiding Mongolië. Want ik wilde absoluut grote teleurstellingen voorkomen. Voor het eerst vouwde ik mijn kaart uit en keek ernaar. Waar liggen de wegen? Ah, die paar afgebroken lijntjes vanuit Ulaanbaatar. Ik ging eens lezen over Mongolië. Ik herontdekte de site die ik drie jaar geleden al gebruikt had en die wat weggezakt was in mijn geheugen: crazyguyonabike. Bomvol fietsverhalen, (o.a.) per land te selecteren, bijzonder aan te raden en laat je vooral niet weerhouden de site te gebruiken door de retro vormgeving. Ik las en las en las en raakte vooral gefascineerd door een zeer nuttig en gedetailleerd verslag (ongeveer evenveel tekst als dit verslag maar dan per dag) van een mannelijke solofietser in wie ik mij goed kon verplaatsen. En ik schrok nogal. Mongolië is bepaald niet het land dat ik voor ogen had. Het is weliswaar een zeer dunbevolkt land maar buiten hoofdstad Ulaanbaatar is de bevolking nogal gelijkmatig over het land verdeeld. Je bent nooit alleen. Altijd zijn er ruiters, is er vee, staan er tenten en zijn er honden. Ongezien kamperen bestaat niet. Je zult altijd bezoek krijgen. Het wegennet bestaat vaak uit onduidelijke sporen. Er is niet veel verkeer maar iedere auto remt af, iedere inzittende zal je aanstaren. Motorrijders en ruiters willen je spreken, veel mensen zijn hinderlijk dronken. Criminaliteit. Veel vliegen. De auteur raadde Mongolië absoluut af. En hij was bepaald niet de enige met negatieve verhalen. Daar zat ik dan met mijn fietsplannen. Ik zou de hele zomer in Mongolië gaan fietsen, het was het hart van mijn plan. En waar was het feitelijk op gebaseerd geweest? Op één televisieprogramma. Wow, wat mooi, daar moet ik ooit ook heen. En nu gleed dit ook door mijn vingers. Het leidde tot een lichte crisis. Want wat was er nog over van mijn programma als ik ook Mongolië nog ging schrappen? Zuid-Korea en Japan. Ik zou al na de zomer klaar zijn met een plan dat tot 2017 moest duren. Zullen we nog eens even achter de schermen kijken wat er aan plannen gesneuveld is dit jaar? Israel en Palestijnse gebieden geschrapt vanwege gevaar, een bezoek aan Jordanië alleen was een te mager plan, Roemenië (grotendeels) geschrapt evenals Moldavië en Oekraïne vanwege nat, vlak en saai, grootste deel van Kazachstan geschrapt vanwege onhaalbaarheid en visumperikelen, Tadzjikistan hoog, nat, koud en ongeasfalteerd, en het terug op de agenda gezette Birma (blijkt een rijstveld te zijn), Verenigde Arabische Emiraten (fietsen toch echt grotendeels verboden) en Oman (zonder VAE te mager plan) uiteindelijk toch weer gecancelled. Halleluja. Als ik echt alleen nog Zuid-Korea en Japan zou bezoeken, dan zou het nu al gedaan zijn met het grote avontuur, want naar die twee landen ga je niet voor de spanning. Niet voor de woestijnen, de jungles en de steppes althans. En dat vond ik een onverteerbare gedachte. En toen werd ik op het matje geroepen. En toen stond plots Tadzjikistan weer op het rooster. En had ik plots weer een echte route. Want ik was nu aan het fietsen van de Kazachstaanse hoofdstad Astana naar de Tadzjiekse hoofdstad Dushanbe en ik had onderweg gewoon twee uitstapjes gemaakt, naar Alma-Ata en omstreken. En Mongolië? Ik stel het definitieve oordeel uit. In combinatie met China wil ik het nog overwegen, maar dan heb ik een Chinees visum nodig en dat kan ik het beste oppikken in Seoul. Ik zou dus straks van oost naar west kunnen gaan reizen. Maar het kan ook zo zijn dat Mongolië straks voor altijd een gesneuveld, onzinnig plan zal zijn.
Na de regen ging ik de stad zien. Ik bezocht Fantasy World, een pretpark waar ik voor het eerst meemaakte dat ook ik dan toch uiteindelijk vatbaar ben voor draaierigheid en misselijkheid, iets dat altijd hoorde bij een oudere generatie. Ter compensatie ging ik de volgende dag naar het circus. En ik ging naar rock club Zhest, daar was een metal party. Maar het metalgehalte was aanzienlijk lager dan ik hoopte. Ik zag Russische bands optreden met pruiken en brillen en ze speelden rockversies van foute jaren 80 nummers (Cheri Cheri Lady!). Er waren paaldanseressen en er was een Jägermeister-stand waar aangeschoten, half-ontklede jongeren opdrachten uitvoerden om prijzen te winnen. Après-ski- en costa-lol.
En ik deed inkopen. Dat vond ik lastig, omdat ik me alvast wilde bevoorraden voor de Pamir Highway (want ik had het idee dat op de weg daarnaartoe de supermarkten steeds minder rijk gesorteerd zouden zijn, en de Pamirs zelf zijn een leeg gebergte), maar het zou wel weken duren voordat ik op de Pamir Highway zou zijn (veel onnodig gesleep) én alles moest in Dushanbe op zijn want van daar zou ik gaan vliegen naar Zuid-Korea. Ik kocht voor een dag of tien eten en hoopte dat het goed uitpakte.
Negen dagen Alma-Ata waren zo voorbij. Wat was het hier aangenaam geweest. Van de aan het nabijgelegen park grenzende flatgebouwen waaruit oorstrelende klarinet- en pianogeluiden hoorbaar waren zou ik nu weer terugkeren naar de hooligans van het dierenrijk, de honden van Bishkek. Ik nam afscheid van de lieftallige, nee verrukkelijke receptioniste Zhanna. In mijn dromen rende ik naar de wilgen op het plein om mijn fiets erin te hangen, teneinde eeuwig bij haar te kunnen blijven. Ze had immers 'I love you' tegen me gezegd, al was dat eigenlijk omdat ik geld voor haar kon wisselen. Nee, wat verbeeldde ik me eigenlijk? Dat frêle popje, 21 lentes jong, en ik, die haar uitgezakte vader had kunnen zijn. De gedachte is bijna pervers. 'I need your sick nature', zei ze en mijn hart maakte een sprongetje. Dus wel! Maar het enige wat ze wilde was mijn handtekening, om de betaling af te ronden.
Ik vertrok rond 12 uur en reed desondanks toch nog 132 km, zo zag ik op mijn net aangeschafte fietscomputer, maar de dagen eindigen inmiddels ook wel aangenaam laat. Ik ben nog steeds niet klaar met Kazachstan, ik heb alleen nog maar hoekjes en randjes gezien. Ik wil het hele land doorkruisen, maar ik zal moeten wachten tot ik ooit langer dan 30 dagen achtereen in dit land kan verblijven.
En toen was ik weer in het AT House. De wachtende vrouw was nu dan echt weg maar de Brit Alex was er nog. Nog net. Hij had zijn Chinese visum geregeld door zijn paspoort naar Georgië te sturen, daar ging de aanvraag vlotter. Mijn verblijf was nu aanzienlijk aangenamer. Er werd gezamenlijk gegeten, er werden ervaringen uitgewisseld, ik regelde een Tadzjieks visum en een permit voor het autonome gebied waarin de Pamirs liggen en sleutelde aan de fiets. Er was veel materiaal achtergelaten door andere fietsers en met hulp van gastheer Nathan maakte ik van twee halve standaarden één en verplaatste ik mijn ongelukkig gemonteerde, tegen de achterband aanschurende slot. Ik vond een geschikte reserveband en... hoe was dat mogelijk... daar lag het felstbegeerde object dat ik kon verzinnen! Een Dazer! Zo'n fantastisch apparaat dat geluiden produceert wat door honden spuugirritant wordt gevonden, ongeveer het effect dat geblaf heeft op mijn oren. Eindelijk kon ik die mormels van het lijf houden. Ik had zo'n ding natuurlijk zelf al drie jaar geleden moeten aanschaffen. Ik vermaakte me verder met het Zwitserse stel Jonas en Emma, de flamboyante Brit James, de Bulgaar Timo, de Franse studenten Edouard en Pierre-Antoine en gastvrouw Angie en had kortstondig weer het gevoel dat ik in Baku had toen ik daar lange tijd wachtte op een boot over de Kaspische Zee temidden van al die medereizigers, waaronder veel fietsers.
Het was zowaar mogelijk om een route te rijden die slechts kort zou overlappen met mijn route uit 2013, maar het zou wel een zware, veelal ongeasfalteerde route zijn. Ik haalde Jonas en Emma, die ik 24 uur voorsprong had gegeven, binnen 3 uur weer in. Ze waren op een uitnodiging ingegaan voor een overnachting. Ik spurtte verder en kocht in een winkeltje een brood en wat limonade. Terwijl ik het brood in de fietstas stopte kwam de verkoopster naar buiten met een kopje thee. Voor mij. Ze liep nog een keer heen en weer en gaf me twee koekjes. Ik was nu echt Kirgizië ingereden en kreeg op deze wijze alsnog een hartelijk welkom. Ook enkele honden heetten me welkom toen ik eenmaal weer fietste, maar toen ze mijn rechterkuit naderden en ik onopvallend op een knopje op een apparaatje aan mijn riem drukte veranderde hun 'Waf!' pijlsnel in een 'Wtf?' en blaften ze beduusd nog wat na op hun oorspronkelijke positie. Dit ontwerp verdiende een Nobelprijs. Nu nog iets vinden tegen vliegen.
Ik naderde een kloof en er was een vlaag van herkenning. Kamperen voelde hier veilig en vertrouwd. De volgende dag werd ik geacht van 1300m naar 3500m hoogte te klimmen en dat gebeurde in afwisselend zon en regenbuien, en ik kreeg enkele lekke banden te verwerken. De Zwitsers haalden me weer in maar stopten om 18.00 uur bij een truckstop, terwijl ik nog twee uur doorreed, door regen die hogerop sneeuw werd. Die avond lag ik op een witte weide; de buitenkant van mijn slaapzak was vochtig vanwege condens en de binnenkant vanwege mijn vochtige kleren, die ik aanhield om warm te blijven én om ze weer te drogen met mijn lichaamswarmte. Het comfort van Alma-Ata was plots heel ver weg. Slapen ging moeizaam op deze hoogte, het moet 2 à 3 uur zijn geweest toen ik in slaap viel.
Ik herinnerde me geen tunnel, maar na 1,5 km hoefde ik niet verder te klimmen want er lag er toch echt één voor mijn neus. Die laatste 500m klimmen werden me ontnomen, maar ik besloot niet te klagen. Na de tunnel daalde ik af en nam een afslag. Einde oude traject, vanaf nu is de ervaring weer geheel nieuw. Ik reed een mooie route door de bergen langs een rivier en had even het idee al in het Pamirgebergte te fietsen. Er volgde een route langs diverse dorpjes over asfalt, daarna zouden honderden kilometers over een piste volgen. In Chaek kon ik nog wat brood en limonade aanschaffen, dat zou ook al snel een bijzonderheid worden, zo bleek later. Kleine kindjes staken een handje omhoog en zeiden 'Hello'. Iets oudere jongetjes renden naar de weg en staken hun hand uit voor een 'low five' en daarna rende er een groepje meisjes met me mee. Maar toen was het over. Einde bakstenen huizen. 'Alleen' op een piste in een berglandschap. Weiden, yurts, vee. En de gevolgen van de aanwezigheid van vee. Het is onvoorstelbaar hoeveel stront hier ligt. Als ik ooit aan een kwis meedoe en de kwismaster roept: 'Noem één strontland', dan heeft mijn zoemer al geklonken en zeg ik: 'Kirgizië!'. Het is ondoenlijk om een strontloos kampeerstrookje te vinden, en soms zelfs ondoenlijk om een veld te verlaten zonder stront te betreden. Na veel klimmen en op en neer hobbelen over heuvelwanden, en incidenteel een beekje kruisen, bereikte ik het meer Song Kul. De verschillen met grotere broer Yssyk Kul, waar ik destijds was, konden niet groter zijn. Hier woonde niemand en er was geen enkele voorziening. Song Kul was precies wat ik mij voorstel als ik het op de kaart zie: een bergmeer in de leegte. Na een afdaling zuidwaarts, Song Kul achter me latend, werd het me wat moeilijker gemaakt. Google Maps en Osmand hadden heel verschillende ideeën over hoe de wegen hier liggen. Ik moest vertrouwen op Osmand, dat was de meest gedetailleerde kaart die ik had. Ik sloeg een gebied in dat me sterk deed denken aan de Argentijnse pampa's. Er is echter een groot verschil. Als je hier je tent opzet is de kans aanwezig dat er plots een meneer met een mal hoedje opdoemt. Overal in de Kirgizische bergen zijn mensen (ik zou hier kunnen warmdraaien voor Mongolië) en de nationale hoofddracht is een langwerpige, witte hoed met een geborduurd motief. Ik heb deze hoeden kortstondig 'cool' gevonden, daarna ben ik ze 'mal hoedje' gaan noemen. Lang niet iedere man draagt er één, maar de in het landschap opdoemende mannen zouden een normaal verschijnsel worden. Ondertussen had ik het gehad met mijn twee lekke banden per dag en ik legde mijn reserveband om mijn achterwiel. In het dorp Akkyl kon ik weer wat vocht kopen maar een vuilnisbak kwam ik niet tegen en dus reed ik inmiddels met het indrukwekkende aantal van tien petflessen rond, waaronder één van vijf liter. De route die ik reed was veel langer en zwaarder dan de route die Google Maps me voorgeschoteld had voor vertrek (en waar ik mijn planning op gebaseerd had) en er wachtte me een nieuwe pas op 2800m. Ik had een fantastisch uitzicht op dat wonderlijke stuk Aziatisch Patagonië en werd ook nog eens beloond door een gezin in een auto met melk, brood, vlees en bonbons. Ik rolde naar beneden en sliep die nacht, 900m lager, in (uiteraard) een soort savanne. De volgende ochtend trok ik eens een nieuwe set kleding uit mijn tas en merkte dat er vochtplekken in zaten. Kon mijn eerste set Ortlieb-tassen na 11 maanden niet meer op tegen de Indonesische moessons, deze set is dus reeds na 5 maanden niet waterdicht meer. Lang leve outdoor gear! Ze beginnen het ook nog eens te begeven onder het gewicht van de bagage. Ik hoopte fijn door te rollen maar mocht direct weer fors klimmen. Langzaam begon het ook gemeen heet te worden. Door hitte en inspanning verdween de eetlust en ik begon ook op te raken. Ik trof enkele dorpen maar kon er mijn vochtvoorraad niet aanvullen, althans niet als ik nuchter wilde blijven; wodka is er altijd wel. Ik had kunnen weten dat ik geen Fanta of cola kon vinden want er was geen moskee. De prioriteitenlijst voor wat betreft voorzieningen bij de stichting van een dorp in Kirgizië ziet er namelijk alsvolgt uit:
1. Verkooppunt wodka
2. Moskee
3. Waterput
4. Verkooppunt levensmiddelen
(171. Vuilnisbak)
De afdaling had niet later moeten komen anders had ik die dag het grotere dorp Kazarman niet meer gehaald. Ik kocht er 9 anderhalveliterflessen, leegde er één vrij vlot en dumpte al mijn afval en lege flessen. Niet dat Kazarman een vuilnisbak heeft (wel een vliegveld overigens), maar de winkelier waar ik mijn inkopen deed was zo vriendelijk een kartonnen doos voor me neer te zetten. Ik strandde die dag aan de rand van het dorp in onverwacht, zwaar noodweer en zette de tent op op een strook gras achter wat bomen. De volgende dag was het weerbeeld anders, het was bloedheet en de hellingen waren steil. Mijn fietscomputer gaf 39 graden aan en een zware klim verhoogt de gevoelstemperatuur met pakweg 10 graden. Er stond een briesje in mijn rug dat waaide met 3,4 km/u en dat was precies mijn snelheid dus ervoer ik windstilheid. Dat kwam de vele vliegen om me heen niet slecht uit, die konden me zo prima bijhouden. Ik werd dol van hun gekriebel op mijn ellebogen en de enige bescherming die ik hiertegen kon verzinnen was om mijn sweater aan te trekken. Ik kan u vertellen: ik had het best warm. Maar ik stelde me voor hoe bijvoorbeeld 9 graden voelt en was toen toch tevreden met mijn weersomstandigheden. Met de voedselomstandigheden was het anders. Ik had niet verwacht dat er vrijwel geen eetgelegenheden op de route zouden liggen (de sporadische eetgelegenheden die er waren trof ik steeds op ongelukkige momenten) en mijn overvolle tassen, waar ik eerder toch spijt van had gehad omdat ik me in Bishkek en Osh makkelijk had kunnen bevoorraden, kwamen me lange tijd goed uit. Maar nu had ik nogal last van een selectief gebrek aan eetlust. Dat nuttige voer uit de tas kwam me de neus uit. Die gedroogde vruchten, de pindarepen, de zoetigheid. Ik wilde zout, ik wilde vocht. Een stevige maaltijdsoep. Waar is de lagman gebleven die in Kazachstan een dagelijkse gewoonte was geworden? Ik kreeg last van een weeïg, licht misselijk gevoel. Ik had honger maar vulde het uit gebrek aan eetlust op met vocht. Ik had dorst maar drinken gaf geen voldoening meer. Mijn voorraad flessen dunde snel uit en ik hoopte dat ik overeind kon blijven. Ik ging nu wel even kortstondig liggen in een stuk wei, zorgvuldig tussen de stront in. En ik sliep een uur. En toen ging het regenen en friste ik op en kon ik weer even verder.
De volgende dag reed ik weer in de bloedhitte. Ik ging te snel door mijn vochtvoorraad heen en kocht gefermenteerde paardenmelk bij een yurt. In tegenstelling tot vele fietsers hou ik dat prima binnen (totdat iemand mij gaat vertellen dat er menselijk speeksel wordt gebruikt bij de bereiding, zoals dat in Afrika gebruikelijk is bij bepaalde gefermenteerde dranken). En toen verdwenen onverwacht mijn gevleugelde volgelingen, het moet een zwerm van ruim 100 exemplaren geweest zijn, en de hitte nam af. Er was een helling ingestort maar mijn timing was goed want de graafmachines hadden nog maar een kwartier nodig voordat de weg weer vrijgegeven werd. Ik sliep die avond boven op de laatste pas voordat ik de steden Dzjalal-Abad en Osh zou bereiken. Het werd weer een korte nacht door de hoogte. De omstandigheden waren bij tijd en wijle taai maar dit was wel het avontuur waarnaar ik zocht. Zo zag ik het graag. Ik moest alleen uitkijken voor uitputting en daarom besloot ik in Dzjalal-Abad een pauze in te lassen, en niet pas in Sary-Tash, voor de Tadzjiekse grens.
Ik verwachtte een eenvoudige dag. Lekker rollen naar Dzalal-Abad. En dat was dom natuurlijk. Ik kon hier maar drie dingen verwachten: er is niets te eten, er is niets te drinken en je moet klimmen. Zolang je daar vanuit gaat word je niet teleurgesteld. Ik daalde 1000m en mocht toen weer eindeloos op en neer fietsen. Het werd nu erg zwaar. Ik wilde eten, een echte maaltijd, en niet meer klimmen. Er was nog een laatste flut Fanta in één van de flessen, en ik had nog wat slootwater.
En toen was er leven. Huizen. Restaurants. Tankstations. En asfalt. Ik dook een restaurant in, dronk de lekkerste oploskoffie ooit, at de lekkerste soep ooit en tevens de lekkerste manti ooit (gevulde pastaflapjes), maar dat was niet zo'n kunst want dat had ik misschien nog maar één keer gegeten. Mijn maag voelde direct weer normaal. In een volgend dorp kocht ik een ijskoude Sprite, en ook dat was de lekkerste ooit. En toen lag Dzjalal-Abad nog maar op 8 km afstand. Ik wilde niet in de avond aankomen en sloeg af naar de rivier. Daar zat ik aan de oever tot het donker was. En toen zette ik mijn tent op, in die tropisch aandoende atmosfeer. En ik zat nog even buiten in het donker. En ik realiseerde me dat hoewel straks de échte klim naar 4600m begint, dit aanloopje er best mocht wezen.
[vip] =>
[userRegistrationDate] => 2013-02-16 15:41:14
[totalVisitorCount] => 313569
[pictureCount] => 4
[visitorCount] => 1261
[author] => Richard van Dijke
[cityName] => Dzjalal-Abad
[travelId] => 435788
[travelTitle] => Per fiets de wereld rond
[travelTitleSlugified] => per-fiets-de-wereld-rond
[dateDepart] => 2013-04-03
[dateReturn] => 2020-09-22
[showDate] => yes
[goalId] => 5
[goalName] => Een wereldreis
[countryName] => Kyrgizië
[countryIsoCode] => kg
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/122/183/837_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/383/868_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => met-mijn-zieke-karakter-naar-fecalinland
)
[21] => stdClass Object
(
[reportId] => 4886697
[userId] => 195468
[countryId] => 101
[username] => ronniereizen
[datePublication] => 2015-12-15
[photoRevision] => 0
[title] => Klets, Boem, Paaf. Klaar.
[message] =>
Ik sluit centraal Azie af terug in Kirgizië. Vanuit Tadzjikistan via Batken kom ik terug in Osh. De derde keer. Ditmaal meer als doorreis oord, want we vliegen van Osh terug naar de hoofdstad. De vlucht naar Bishkek is een lachertje en duurt krap aan een half uurtje. In Bishkek is een zeker persoon jarig. Ditmaal word het gevierd met een middagje bowlen in een super westerse shopping mall en een dinertje met onze nieuwe Kirgizische beste vrienden.
De week die hier op volgt besteden we in Karakol. We reizen opnieuw af naar Issyk Kul, dat enorme meer, maar ditmaal voor wat ski vertier. Menigmaal hebben we vernomen dat Karakol de beste plek voor skiën is in centraal Azie. Best een hoog verwachtingspatroon is er ondertussen opgebouwd, maar na een paar maanden in deze Stan-landen kan ik de lat ook weer niet te hoog leggen.
Het is een leuk weekje wintersport! Nee, Karakol is natuurlijk niet te vergelijken met de Europese skibergen. Het is een grijze, grauwe sovjet stad en de toegang tot de skibasis wordt afgelegd in oude afgetrapte auto’s die (als je geluk hebt) sneeuwkettingen hebben. Centraal azie’s beste ski-oord kent maar liefst vier tweedehands stoeltjesliften, waarvan er eentje defect is. Zoals alles in deze landen staat ook dit nog in de kinderschoenen. Maar er wordt een gouden toekomst belooft. In het hotel waar we verblijven, dat gerund wordt door een Nederlands/Kirgisch koppel, treffen we Hayat. De beste man heeft ons enkele weken terug in Arshlan Bob wat activiteiten geregeld, en is hier voor en paar dagen met een vriendin voor wat ski plezier. Van achter een goed gevuld glas wodka verteld hij honderduit hoe verschillende mensen en organisaties druk investeren in de Kirgizische toerismecultuur. Zwitserse ski instructeurs komen de locals de kneepjes van het vak leren, Russische zakenmannen investeren in nieuwe skiliften en andere vrijwilligers sturen gebruikte ski’s richting Karakol.
Persoonlijk ging het skiën mij niet heel erg goed af. Meteen de eerste dag op de latten ga ik lomp onderuit en kom alles behalve lekker op mijn schouder terecht. Hoewel ik niet gek ben van een stootje, hoor ik tijdens de val een “plop” dat me helemaal niet aanstaat. Uit voorzorg duik ik direct een karakteristieke Kirgizische kliniek in waar de dokter meteen rontgenfoto’s laat maken. Een half uur later en 25 dollar lichter sta ik weer op straat, gewapend met een zalfje om de zwelling te verlichten en een mooie souvenir röntgenfoto, waar helaas geen breuk op te zien is. Voor het fotoalbum.
Inmiddels zijn we weer terug in Bishkek en staat het einde van de trip ons nabij. De laatste souvenirs worden hier geshopt en morgen staat de vlieger richting huis op een godsgruwelijke tijd alweer klaar. Normaal gesproken borrelen er op het einde van een reis alweer wat nieuwe bestemmingen in mijn hoofd, maar nu... niks. Misschien blijf ik wel in Nederland?
Om een goede traditie in stand in stand te houden, ook ditmaal een kort overzicht van de laatste drie maanden. De statistieken.
Aantal dagen onderweg: 87
Aantal homestays: 13
Aantal Bazaars bezocht: 17
Beste douche: Dushanbe, Tadzjikistan
Top 3 menu favorieten: Samsa (centraal azie), Plov (Oezbekistan), Veg Momo (China)
top 3 gehate gerechten: Kurutob (Tadzjikistan), Zure yoghurt ballen (centraal azie), wiener worst (Kirgizië)
Boven het toilet gehangen: 2x
Alcoholische versnaperingen: Wodka!
Hoeveelheid chai: 174 liter
Beste Engels: Arshlandbob, Kirgizië
koudste nacht: Vichkut, Tadzjikistan (onder acht dekens)
Meest interessant grensovergang: Osh-Murgab
Vleessoorten? 9; Rund, varken, kip, kalkoen, schaap, geit, paard, yak, ezel (plus het spul dat ze me in China voorgezet hebben.
Aantal keer ‘At kuda?’ (Where from?): 2047
Meest bekneld gezeten: Shared taxi’s, Tadzjikistan
Russisch geleerd? Niet echt
Chinees dan? No chance!
Aantal wasjes gedraaid: 7 in drie maanden
Meest gemist: Familie en vrienden
Tot slot nog enkele dingen over centraal Azie, waar ik delen van China ook onder laat vallen. Dingen die centraal azie, centraal Azie maakt.
Taal; tweetalig, Russisch en eigen. Religie; gematigd moslim. Vrouwtjes, doekje om. Mannetjes, hoedje op. Wc papier; moet je zien, niet van deze tijd. Eten; vlees, brood, noedels, aardappelen, buckweed. Bergzicht; overal! Bouwstijl; sovjet. Ogen klein; Kirgizië. Ogen groot; Tadzjikistan. Dankjewel; Ragmat. Kledingstijl; sober. Straatbeeld; bazaars, koeien, schapen, zand, mashrutka. Schoenen poetsen; 10x per dag. Handdruk; alleen voor mannen. Auto’s; russisch/ duits. Regen; nee. Politie; corrupt. Standbeelden: Lenin, Manas (KGZ) en Somoni (TAJ)
Dat zijn zo’n beetje de cijfertjes. Daarbij komt ook nog de teleurstelling dat ik mezelf toch echt geen man mag noemen, want ik heb hier nog altijd geen beest de nek omgedraaid. Ik stap dus met mijn staat tussen de benen op het vliegtuig morgen.
Tot snel!
Rien
[vip] =>
[userRegistrationDate] => 2009-07-20 13:13:25
[totalVisitorCount] => 134120
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 1033
[author] => Rien
[cityName] => Bisjkek
[travelId] => 496111
[travelTitle] => West of China
[travelTitleSlugified] => west-of-china
[dateDepart] => 2015-09-21
[dateReturn] => 2015-12-15
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Kyrgizië
[countryIsoCode] => kg
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/kyrgizi,bisjkek
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/195/468_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => klets-boem-paaf-klaar
)
[22] => stdClass Object
(
[reportId] => 4885093
[userId] => 194490
[countryId] => 101
[username] => flyingloony
[datePublication] => 2015-12-04
[photoRevision] => 0
[title] => exit china
[message] => dat spel hier begint meer en meer problemen te geven, ik ben dan eindelijk vanachter de ander kant van de chinese firewall gekomen, en internet werkt weer min of meer aanvaardbaar, nu wil de hardware niet meer, vastlopen a volonte, en resetten met de nodige tijd en dataverlies natuurlijk. en windows is weinig snugger, ze willen dat ik windows 10 installeer, en doen dat nogal pushy, zowat alle 10 minuten opent een pop up om te zeggen dat ik moet installeren. maar zelfs als ik zou willen, "er is 10 GB aan vrije ruimte nodig om de installatie te doen" mijn computer heeft er max 5 vrij als ik alles leegmaakt en via een externe harddrive werken dat wil windows niet snappen. bijgevolg kan ik niets anders doen dan alle 10 minuten de pop up te sluiten, en opnieuw en opnieuw en opnieuw,...wie kan het nog schelen?... ik kom er een klein beetje ambetant van.
ik zit trouwens van mijn "vrije" internet te genieten, verbazingwekkend hoeveel tijd je kan verliezen zonder iets nuttigs te doen.
dat volledig terzijde, een stuk van een van mijn verloren getypte teksten vind je terug bij de fotos (foto van een vastgelopen scherm), ik heb geen zin om te herhalen, het stuk van de baard kan je daar gaan zoeken.
de treinrit naar urumqi was weinig interessant, das logisch als je de ganse weg slaapt.
mijn aankomst in urumqi vroeg op de morgen was weinig aangenaam. de stad was koud, de zon kwam pas laat te voorschijn, maar gaf enkel een beetje licht, nikske warmte.
de kille sfeer van de stad die overspoeld is door absurde veiligheidsmaatregelen baarde me echter meer zorgen, alhoewel zorgen. ik vond het wel zeer toevallig dat ook hier de burger bang word gemaakt met een zogeheten verhoogde terreurdreiging, een ook hier weer toevallig van moslimoorsprong (hoewel het onafhankelijkheidsdebacle een belangrijker aspect is dan de religie, tis makkelijker alles over een kam te scheren in de media). de han meerderheid (hier een minderheid)) werd bijgevolg dus een "veiligheidsgevoel" geleverd bij wijze van "meer groen op straat" bemande pantservoertuigen als observatieposten alle paar honderd meter, clusters militairen in volle uitrusting achter hun stoothekkens en over belachelijke controles, altijd en overal, bij elk gebouw, zelfs om simpele bushaltes te betreden.
Ik moest om de bus te nemen zelfs mijn vloeistoffen afgeven, geen blikjes, geen water, niks toegelaten, (loop dan maar eens rond smorgens vroeg met uw twee rugzakken met massas metaal, een aantal messen en wat nafte) de hoeveelheid keer dat mijn laptop gexrayed (als iemand me de correcte spelling daarvan kan doorgeven, graag) werd zal wel weinig behulpzaam geweest zijn voor de werking ervan. om de trein te nemen (dwz vanaf de voordeur van het station) had ik 5 controles waarvan 3 met scanner, 2 met fouilleren en 2paspoortcontrole.
Na een teleurstellend bezoek aan de bazaar (waar ze zelfs nen carrefour hadden, nope ook hier geen kaas) en een vruchteloze zoektocht naar verdwenen musea, boekte ik snel een treinticket naar kashgar. ik had geen zin in liften tegen de tijd en dan het hoogtepunt van de chinese kant van de zijderoute te moeten overslaan.
ik heb op die 2 dagen tijd zowat alle taalkennis die ik heb aangesneden, rahmat(geen idee in hoeveel talen dat just danke is, maar tzijn er een aantal in deze regionen) chinees, cantonees, russisch, japanees, mongools, tibetaans, nederlands, frans, duits en natuurlijk engels. (klinkt stoer he, maar meestal blijft de kennis beperkt tot een simpele hallo of merci) de multicultureelheid hier moge duidelijk zijn.
de treinrit verliep echter grotendeels in stilte, maar zelfs zonder woorden was de warmheid van de mensen wederom snel duidelijk.
de vader van het gezin waarvan ik het compartiment deelde intrigeerde me, ik had het gevoel dat hij veel te vertellen had, maar de taalbarriere was te groot. ik heb er uiteindelijk enkele spelletjes go me gespeeld, go is makkelijk uitgelegd, er zijn bijna geen regels, dus iedereen kan spelen, dat hij me het derde spelletje echter van tafel veegde was minder tof. en hij weigerde verder te spelen, ik denk dat hij me ervan verdacht hem te hebben laten winnen. ik had een gevoel van onafheid bij afscheid,sommige ontmoetingen zullen nooit lang genoeg zijn.
het contrast tussen kashgar en urumqi kon niet groter zijn, warmte, het weer, de mensen, de sfeer,...
het leek wel zomer eventjes, en alle veiligheidsmaatregelen waren verdwenen. er is geen nood de hanbevolking een veiligheidsgevoel te geven als er nagenoeg geen hanbevolking is. en de stad is fascinerend, een overduidelijke mix van vele culturen, de openlucht barbier een onverwacht voorbeeld hiervan. je kan uren en dagen door de stad dwalen verwonderd over de kleinste details, het leven overal, en de handel, altijd en overal, de hoekjes en kantjes van de oude stad, de gezichten, en de kledingstijlen, het bont leer en vilt, ik wil beweren dat er niks chinees meer aan was, das natuurlijk onwaar, maar uit china komend leek die invloed klein. uit de andere richting zal dat omgekeerd wezen wss. maar de stad is jammer genoeg het interessantste van zijn charme kwijt. we hebben even getwijfeld of de stad niet gebombardeerd is, of als er geen gigantische aardbeving gepasseerd was, maar onder de noemer vernieuwing en veiligheid is het grootste deel van de eeuwenoude stadsdelen simpelweg gebulldozerd op commando van de partij in beijing. laat ons stellen dat dat minstens discutabel is, en de heropbouw in namaak oude stijl ontbreekt aan character. de lokale uyguyrse, weiwu bevolking is er allesinds niet opgezet mee, en dus nog maar een extra reden tot wrevel met de han.
rondwandelend in de stad in gezelschap van enkele han chinezen zag ik vele gezichten veranderen, gesprekken stilvallen en hoofden draaien. Penny en Huang bleken zich echter compleet onbewust hiervan, de onschuld zelve. zelfs als we hen erop wezen vonden ze het moeilijk te geloven dat de lokale bevolking hen niet graag zag komen.
na enkele dagen genieten in kashgar moest ik jammer genoeg weer een stapje verder, en dan moet je op die laatste dag je je visum natuurlijk die grensovergang over, een uitdaging volgens alle bronnen. dus vertrok ik smorgens zeer vroeg, en net op die dag moet de maag dan beslissen eens niet zomaar alles te slikken en te verwerken. het is jaren geleden dat ik nog zo slecht ben geweest. maar ik moest de grens over, of ik was in de illegaliteit.
we zullen de details van de vele pijnlijke gespannen en nipte momenten besparen, maar met de billen bloot in niemandsland was zo goed als onvermijdelijk. ik was blij de kyrgyzische kant van de grens te zien, dat betekende een eind aan het moeten in beweging zijn. en ik hoopte rap op een hotel, zodat ik mijn bed in kon kruipen, maar mijn dag was nog lang niet ten einde. taksi nemen naar osh? neen dank u, te ver te duur en geen geld (osh ligt aan de tadjikse grens aan den overkant van't land wist ik). iedere auto op de baan bleek taksi, en de trucks stonden vast aan de grens. mijn gebrekkige voorbereiding voor kyrzygstan heeft me parten gespeeld, geen geld, en geen kaart van't land, geen idee waar ik was of heenging, de namen osh en biskek de enige die ik kende. en het enige wat ik wilde was een warm bed en een wc dichtbij. ik kreeg wat ik wilde... maar pas drie dagen later, na een nonstop avontuur met de nodige ups en downs, weigerende bankautomaten, lange nachtelijke wandelingen met genepen billen en gelukkig ook een nacht tukkebollen in een camion. na 3dagen vond ik in biskek eindelijk een bank die open was, en tegen smiddags kroop ik uitgeput en uitgehongerd in bed. en geslapen heb ik...
vandaag keek ik naar de immodium pillekes in mijn ehboset, ik heb er zelfs niet aan gedacht...
ik heb nu enkele dagen in hostel bekomen, terwijl ik een weinig van de stad heb verkent. de stad is als een terugkeer recht naar rusland, maar dan meer westerse invloeden. ik was vol van verbazing tijdens mijn eerste verkenning van de stad, kleine russiche details die ik al lang vergeten was zoals bijvoorbeeld sosiskes (russian style minihotdogs) machtig. maar ik viel zowat achterover iets verderop, ik kwam zomaar per accident een supermarkt tegen, (ze hebben hier een supermarkt jeehaa) en die bleek bij verkenning zoveel verrassingen te bevatten, je zal het niet geloven maar in de supermarkt hier hebben ze brood, en kaas, en koffie, en spaghetti, en yoghurt,... al die verbazende dingen die ik er heb gezien
kyrgizie is zeker niet wat ik van mijn eerste land in central asia verwachtte. kashgar leek wel turkije, bishkek is alles behalve dat. mijn basiskennis russisch blijkt een stuk beperkter dan ik me meende te herinneren. maar daar word aan gewerkt. bijna alle kyrgizen spreken trouwens beiden russisch en kyrgizisch en er is geen gebrek aan engels.
ik denk dat het zuiden van het land een meer oosterse sfeer had, maar ik zal er in gezonde toestand moeten terugkeren om dat met zekerheid te zeggen.
morgen verlaat ik de stad, terug de baan op , tot de volgende
[vip] =>
[userRegistrationDate] => 2009-07-12 23:22:00
[totalVisitorCount] => 150868
[pictureCount] => 3
[visitorCount] => 684
[author] => dries
[cityName] => Bisjkek
[travelId] => 479461
[travelTitle] => queeste the sequel
[travelTitleSlugified] => queeste-the-sequel
[dateDepart] => 2014-09-12
[dateReturn] => 2014-09-12
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Kyrgizië
[countryIsoCode] => kg
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/122/036/421_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/194/490_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => exit-china
)
[23] => stdClass Object
(
[reportId] => 4882489
[userId] => 419936
[countryId] => 101
[username] => charlietevir
[datePublication] => 2015-08-24
[photoRevision] => 0
[title] => Het grote meer en nog grotere bergen van Kirgizië
[message] => Omdat we zo slecht hebben geslapen in Bishkek besluiten we deze stad snel te verlaten en naar het grote Issyk Kul meer in het noordoosten van Kirgizstan te rijden. Dit meer is het kleine broertje van het Baikal meer gezien het ook is ontstaan door het uiteen schuiven van twee tectonische platen. Er zijn heel wat mysterieuze verhalen op het internet te vinden over dit meer, er zou een U.F.O. in zijn beland, er zouden skeletten van mensachtige wezens van wel 3 meter lang zijn gevonden in grotten en duikers van het Sovietleger zouden hier ook rare wezens hebben gezien. Onderweg naar het meer worden we tegengehouden door een politie. Waarschijnlijk uit nieuwsgierigheid en hoop dat hij wat geld kon aftroggelen, maar tot zijn spijt hadden we geen enkele verkeersregel overtreden dus liet hij ons maar verder rijden. Tegen de avond vinden we ons een plaatsje in de brousse dicht bij het meer, we zijn omringd door lang dor gras wat ons samen met de hitte het gevoel geeft dat we in de savanne in Afrika zijn. Het is hier te droog om op houtvuur te koken en we eten een boterham met tomaten en komkommer. Tijdens het eten horen we luide knallen, precies bommen die ontploffen en in de verte zien we boven de bergen die de Grens met Kazakhstan vormen een rood lichtje vrij snel heen en weer bewegen. Plots zien we lichtflitsen uit dat lichtje komen en even later horen we het geluid van machinegeweren. ‘Oei, ik denk dat de oorlog is uitgebroken’ zeg ik vrij droog wat Annelies toch wel wat bang maakt. Tja, waarom zou een straaljager ‘ s nachts in de bergen, aan de grens een machine geweer afvuren? Verder blijkt het toch rustig te blijven en ’s nachts met onze bus rondrijden in deze savanne is misschien ook niet het beste idee, dus besluiten we maar te gaan slapen. De volgende dag worden we gerustgesteld als we lezen dat de Russen een stuk land in de bergen gebruiken voor militaire oefeningen.
We voelen ons wel goed in deze savanne, ver weg van de bewoonde wereld. Maar omdat er zoveel riet langs de oevers groeit zit zwemmen er niet in en besluiten we een ander plekje te gaan zoeken. We rijden oostwaarts langs de zuidelijke kant van het meer waar het zeer dun bevolkt is. Wel zijn er nog heel wat Kazakse toeristen die de laatste dagen van hun vakantie (het is eind augustus) hier aan het spenderen zijn. Het gevolg is dat er heel wat strandjes en kampeerplaatsjes aan het meer zijn ingenomen. We hebben al een heel stuk langs het meer gereden maar het idyllische plekje nog niet gevonden wanneer we stoppen om wat tomaten en appels te kopen van een vrouwtje die deze langs de kant van de straat heeft uitgestald in kartonnen dozen. Een paar meter verder zijn er een aantal mannen wat grondwerken aan het uitvoeren waarvan één man ons in uitstekend Engels welkom heet in Kyrgyzstan en een babbeltje met ons doet. Hij heeft een tijdje in Europa gestudeerd en is terug naar hier, waar hij meer rust vindt, gekomen. Hij zegt ons dat we een paar minuten verder een prachtig strandje zullen vinden, waar het water heerlijk is om te zwemmen en inderdaad we komen langs het strandje waar het echter niet mogelijk is te kamperen tenzij we onze auto pal naast de weg parkeren, dus we rijden wat verder. Op google maps hebben we een plaats gevonden die misschien wel ideaal is om te kamperen en we beslissen daar naartoe te rijden. Na een tijd rijden we de weg af, een zandpad op, we zien een paar vervallen Soviet-gebouwen en gaan een vervallen Soviet-omheining binnen. Iets verder langs het zandpad staat een vrouwtje die teken doet om te stoppen en ons in Russisch aanspreekt. We begrijpen dat dit een terrein is waar je kan kamperen tegen betaling, gezien de lage prijs (er zijn ook geen faciliteiten) besluiten we ons hier te zetten. Het vrouwtje woont in een klein houten huisje, zo’n 50 meter verderop, vanwaar ze de binnenkomende en uitrijdende gasten in’t oog houdt. We rijden over het zandpad dat over het grote terrein loopt en vinden ons een plekje vlak aan het water. Onze buren zitten op een 150 meter van ons wat ons wel wat privacy geeft. Om het water in te gaan moeten we over een paar grote rotsblokken klauteren. Het water is heerlijk! Niet te koud, niet te warm, enorm helder, ideaal voor een zwemmeke.
We relaxen en genieten wat en gaan wat hout sprokkelen om te koken. Een man die wat verder met zijn wagen staat fluit en houdt een grote blok hout in de lucht. Oh, vriendelijk, ik wandel naar hem toe en bedank hem. We doen een praatje, hij in Kazaks, ik in het Engels, waardoor we niet veel verder komen als onze naam en onze afkomst. De man, die uit Almaty komt, roept zijn vrouw erbij die goed Engels spreekt en Annelies komt er ook bijstaan. Issyk Kul is hun favoriete vakantiebestemming en ze komen hier jaarlijks, behalve dan gedurende een tijdje toen er wat problemen waren tussen Kirgizië en Kazakstan. Hier komen ze tot rust en genieten ze van het heerlijke water waar wij zeker kunnen inkomen. Wij vertellen ook ons reisverhaal waarop de man, zoals zovelen waaraan we ons verhalen vertellen in deze regio, zijn hoofd schud. Er zijn vooral nog niet veel mensen geweest die goed reageren als we het over Iran hebben. De meesten reageren met veel ongeloof ‘Dat is een ISLMATISCHE REPUBLIEK!! Men zal je daar vermoorden. Het zit daar vol extremisten….’ We krijgen hen zelden overtuigd dat de mensen daar uiterst vriendelijk en gastvrij blijken te zijn en het daar best wel heel veilig is. Soit, het gezicht van de man dat in het begin van ons praatje een mix van beleefde vriendelijkheid en lichte norsheid uitgaf is volledig omgetoverd tot een vrolijke, blije uitstraling. Hij vraagt ons even te wachten, wandelt naar zijn auto en komt terug met een kartonnen doos. Hij schenkt ons drie stukken hout, zeer stevig hout dat lang zal branden en veel warmte zal afgeven. ‘Vergeet deze blok hout’ zegt hij terwijl hij met zijn voet tegen de blok die hij in het begin omhoog hield stoot, ‘dit hout zal meesterlijk branden, het is goed voor Shashlik.’ We bedanken het koppel en wensen hen nog een heerlijke paar laatste dagen aan het Issyk Kul meer, zij wensen ons nog een behouden reis. Het hout dat de man ons gaf ziet er echt wel goed uit en we beslissen het nog wat bij te houden voor tijden dat we dit meer nodig hebben. Vandaag doen we het met het sprokkel hout dat we vonden.
De volgende dag rijden we verder langs de prachtige weg tussen het meer en de bergen tot in Karakol, een stadje waar heel wat meer Westerse toeristen te zien zijn dan op de andere plaatsen rond het meer. Dit stadje is namelijk een goede basis voor trekkings in de omringende bergen wat ook de reden is waarom we hier stoppen. Gezien Annelies haar slaapzak wat te dun is voor de bergen gaan we er nog één lenen bij een reisagentschapke waarna we een heerlijke shashlik in een gezellig tentje gaan eten. Hier is men duidelijk toeristen iets meer gewoon. De serveerster spreekt Engels en je kan een Shashlik met schapenvlees vragen waarbij men stukken vlees met minder vet selecteert. Voor een Centraal-Aziaat is het vet van het schapenvlees het heerlijkst. Op een feestje of diner zullen de gasten de stukken met het meeste vet krijgen. Ik vind het vet nog best te pruimen, een kleine hoeveelheden toch. Annelies heeft het er iets moeilijker mee en ook met de geur van mijn adem en mond als ik het heb gegeten. Maar gezien we nu hier zijn trek ik me er niet te veel van aan en eet ik toch heel wat schapen shashliks op onze trip. Het vlees is hier heerlijk, maar af en toe kruid men het iets te veel naar onze goesting. Tegen de avond kruipen we ons bus is, lezen we nog wat en proberen te slapen. We hebben ons aan een parkje geparkeerd, iets weg van de hoofdbaan, maar, en dat hadden we bij daglicht niet gezien, ook tegenover een winkel die tot in de vroege uurtjes vodka verkoopt met als gevolg dat we slecht slapen.
Moe maar toch vol goesting in een goede bergwandeling bezoeken we eerst de slijkerige dierenmarkt van Karakol waar boeren van ver komen om wat vee te verkopen of kopen. Daarna rijden we naar een klein dorpje wat verder op waar we een plaatsje om Charlie een paar dagen veilig te parkeren zoeken. We komen voorbij een klein stukje land waar een houten hangaar staat met voor deze hangaar een stukje gras en wat keien waar we Charlie misschien wel kunnen plaatsen, hoewel, de omheining toont dat die stukje eigendom van iemand is en we toelating moeten vragen. Doordat de meest linkse poort van de hangaar open staat zien we dat er een man aan het sleutelen is aan een kleine maar zeer oude Russische vrachtwagen. Dus we rijden het stukje gras op en gaan naar de man toe, naast zijn Russische uiterlijk ziet hij er vrij verduurd uit. De huid van zijn gezicht is ruw en zit vol rimpels. En dan zijn tanden. Eerst moet ik misschien even zeggen dat elke Kirgiziër (ik zou kunnen zeggen elke Centraal-Aziaat, maar zeker de Kirgiziërs) boven de 30 minstens één, vaak meerdere gouden tanden heeft, zowel man als vrouw. Soms wordt je plots verrast door een glimlach die een mond vol goud toont, waarbij echt elke tand werd vervangen door een gouden en soms zijn het slechts enkele gouden tanden tussen mooie, echte tanden. Ik denk dat men hier zowel rotte als gewoon lelijke tanden gemakkelijk vervangt door gouden exemplaren. Maar deze man niet, de aantal tanden die hij nog had zagen er echt slecht uit. Samen met zijn dorre huid maakte dit hem er best wel akelig uitzien, maar al snel verscheen die vriendelijkheid en behulpzaamheid in zijn ogen waardoor we hem al snel vertrouwden. We konden geen woord van elkaar verstaan maar we begrepen elkaar wel. Hij offreerde om onze auto in de hangaar te zetten zodat die zeker veilig zou staan, maar we lieten weten dat we de zon wel nodig hebben voor onze ijskast draaiende te houden. De man maakte duidelijk dat hij goed op Charlie zou letten, dat hij hier veilig stond en wenste ons veel geluk op onze wandeling. De zon scheen fel en wij pakten al zweetend onze trekkersrugzak in waardoor we misschien iets te weinig aan de koude in de bergen dachten.
Het was al bijna middag wanneer we aan onze toch begonnen en het duurde dus niet lang voor we even stopte om te picknicken. Terwijl we onze traditionele smoskes aan het eten zijn komt er een koppel uit de vallei die wij in gaan wandelen. Zij vragen ons of het nog ver is tot het dorpje. Een uurtje wandelen stelt hen best tevreden maar glimlachen valt zwaar, ze zijn al 4 dagen aan het stappen en zijn uitgeput. Ze zijn begonnen in een andere vallei, langs een alpine meer en dan terug langs deze vallei. Wij voelden ons nog superfit, we zetten onze toch verder en al snel komen we in een prachtige vallei, de bergen zijn bezaaid met gras en pijnbomen, het pad volgt een wild stromende rivier, het zonnetje schijnt en het is hier echt wel onbeschrijflijk mooi. Na een aantal uren goed doorstappen rusten we even en eten we wat fruit. We hebben echt goed doorgestapt en voelen het al in onze benen, maar we gaan verder want een we willen echt wel baden in natuurlijk heet water vanavond, op onze bestemming zouden immers enkele hot springs te vinden zijn. We zien een arend over de vallei vliegen en proberen hem te spotten met onze goedkope Chinese verrekijker die we onlangs kochten. We hadden deze gekocht in de hoop toch wat wilde dieren te zien in de bergen, dus af en toe turen we er wat door, scannen we de bergen af, maar tot nu toe zonder resultaat, op de arend na dan. Het begint te overtrekken waardoor het ineens een pak frisser wordt. Wanneer de moeheid onze benen begint binnen te dringen begint het ook wat te regenen, ijskoude regen is het, en het pad wordt als maar steiler en steiler. De laatste loodjes wegen het zwaarst, het tempo gaat trager en trager, we moeten af en toe stoppen om even op adem te komen en er lijkt geen einde te komen aan de weg naar de hot springs tot we in de verte een paar houten huisjes en yurts zien. Onze pas wordt weer iets sneller, gelukkig want we begonnen het goed koud te krijgen. We denken al aan de nacht, die gaat ijskoud zijn en heel veel warmte hebben we niet bij. Omdat het zo koud is, we vrij uitgeput zijn en niet veel warmte bij hebben besluiten we onze tent op te zetten naast een houten huisje waar je ook een bed kan huren en iets kan eten. Zo kunnen we toch nog wat genieten van de warmte daarbinnen, als het te koud wordt.
We vragen aan de jongen die de guesthouse runt ook onmiddellijk naar de hot spring die een half uur later vrij zou zijn zodat wij erin kunnen. Tijdens dat half uur zetten we onze tent op en leggen onze slaap -matjes en -zakken klaar. Dan komt de man ons de sleutel van de hot spring brengen en zegt dat we een half uur hebben. Omdat we dat wat kort vinden onderhandelen we voor een uur. We wandelen een padje af langs het houten huisje richting de rivier en komen aan een ruw betonnen kot waar ons de geur van rioolputje opvalt. We openen een klein deurtje in het betonnen kotje en komen in een kleine ruimte terecht waar je je kan uitkleden, het is hier ijskoud en grauw! En hier stinkt het echt naar rioolputje! We gaan nog een klein deurtje door en daar is een groot ruw betonnen vierkanten bad waar constant vers water in loopt, heet water! Het stinkt hier echt naar rotte eieren! We kleden ons uit in het eerste hokje en willen het hete bad ingaan maar het hete water doet echt pijn aan onze verkleumde handen en voeten. Maar eens gewend en we er helemaal in geraken is het oh zo goed!! Zo heerlijk voor onze vermoeide benen en van de kou verkleumde lichamen. Zalig, hier liggen we dan in een mega groot heet bad. Na een tijdje wordt het toch wat te warm en moeten we even op de kant zitten of er zelfs even uitgaan. Het ijskoude omkleed hokje is ineens niet meer zo koud. Hm, dat was goed. Na ons bad is het tijd om iets te eten. We hebben bouillon en noodles bij maar het is te koud, donker en nat buiten om buiten op houtvuur te koken en gaan binnen in het guesthouse vragen of we daar iets te eten kunnen krijgen. We moeten even wachten, ze gaan het even navragen, er zit wel wat volk binnen, kleine groepjes mensen die de trekking met een gids doen. Ok, we kunnen Lagman, gebakken noedels met groenten en vlees, krijgen en zetten ons in afwachting aan tafel. Na we zalig warme thee krijgen, komen ze ons zeggen dat de Lagman toch niet zal lukken, maar we wel een kom Borsj, soep met groenten en een stuk soepvlees, kunnen krijgen en die smaakt ons enorm. Het potje dikke witte berghoning op tafel maakt het perfecte dessert! Voldaan en weer opgewarmd kruipen we onze tent in maar ondanks ons thermisch ondergoed geraken we al snel weer afgekoeld. We hebben het ijskoud en we slapen slecht.
De volgende ochtend twijfelen we even of we verder zouden gaan. We kunnen verder wandelen, over een hoge bergpas, naar een alpine meer. Van daar kunnen we dan terugkeren via deze weg of via een andere vallei terug naar beneden. Maar er hangen dikke regenwolken boven de bergen waar we dan naartoe moeten. We bevragen enkele mensen die gisteren langs het alpine meer kwamen met hun gids, maar ze raden het ons af. Het was er echt verschrikkelijk koud en nu met de regenwolken zal het nog kouder zijn en zijn de uitzichten er niet. Gezien we vandaag moesten terugbellen naar de Uzbeekse ambassade voor ons visum, we niet te veel warme kleding bij hebben en slecht geslapen hebben van de kou beslissen we maar weer naar beneden te gaan. En we zijn er niet treurig om want het is weer een prachtige wandeling. Eens beneden zijn we moe maar voldaan, zo’n trekkings moeten we meer doen! De man die op onze auto lette was blij dat we ongedeerd terug waren, hij was wat ongerust gezien het slechte weer in de bergen. Terwijl we onze rugzakken weer uitpakken en wat opruimen vragen we hem hoeveel kinderen hij heeft en geven hem voor elk kind een schriftje en balpen. Hij krijgt een lekker frisse Stella Artois, de man rijdt blij weg in zijn oude Russische jeep. Terwijl we nog wat opruimen bellen we naar de Uzbeekse ambassade maar er is geen gehoor. We rijden terug naar Karakol om de geleende slaapzak terug te brengen. Het is avond, we zijn moe en na een shashlik met een frisse pint kruipen we ons bus in. Deze keer staan we niet aan de nachtwinkel geparkeerd en slapen we goed.
[vip] =>
[userRegistrationDate] => 2015-05-16 15:14:42
[totalVisitorCount] => 31974
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 5499
[author] => Germen
[cityName] => Karakol
[travelId] => 490593
[travelTitle] => On the road
[travelTitleSlugified] => on-the-road
[dateDepart] => 2015-05-24
[dateReturn] => 2016-04-24
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Kyrgizië
[countryIsoCode] => kg
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/kyrgizi,karakol
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/419/936_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => het-grote-meer-en-nog-grotere-bergen-van-kirgizi
)
[24] => stdClass Object
(
[reportId] => 4882488
[userId] => 419936
[countryId] => 101
[username] => charlietevir
[datePublication] => 2015-08-20
[photoRevision] => 0
[title] => Een zwijn verwelkomt ons in Kirgizië
[message] => Om de grens overgang naar Kirgizstan te doen moeten we terug langs Almaty rijden. Gezien het water in de nationaal parken te koud was rijden we nog even Almaty binnen om nog eens een badje te nemen in het iets minder koude water van het Almaty Water Reservoir. Het is weer goed warm aan het worden en het ijskoude water doet ons weer een uur lang heerlijk fris gloeien. Na ons zwemmen doen we nog een picknickske aan het meer en rijden we verder richting de grens overgang. Op een half uurtje rijden van de grens met Kirgizië stoppen we aan een klein meertje waar wat vissers zitten. We steken een vuurtje aan, koken, eten, spelen gitaar, lezen nog wat en gaan slapen om de volgende dag tijdig naar de grens te vertrekken.
De volgende dag worden we gewekt door een aantal koeien die langs onze auto komen grazen. Na het ontbijt speelt Annelies nog wat sax en rust ik nog wat. Het lijkt wel of mijn lichaam aan het vechten is tegen een verkoudheid, de verkoudheid komt niet door maar ik voel wel veel druk in mijn hoofd. Daarbij nog eens de hoogte en de warmte. Tegen de middag komen we aan de grens met Kirgizstan. Er staat een lange rij auto’s waar wij bij aansluiten, we staan in de vlakke zon en het is heet. Daar staan we een paar uur te puffen, we moeten schuilen in het beetje schaduw dat Charlie geeft. Dan blijkt de lunchpauze van de grenswachters over te zijn en kunnen we na een tijdje toch binnen rijden. Deze grensovergang ging redelijk vlot behalve bij een paspoort controle door een grenswachter die de gelijkenis tussen de foto in mijn paspoort en mezelf niet zag. Hij probeerde een paar keer door het paspoort voor zich te houden, zijn ogen gingen van mijn paspoort naar mijn gezicht. Maar hij zag het echt niet. Op de pasfoto heb ik kort haar, gladgeschoren kin, ben ik een paar jaar jonger en een kleine 10 kilo dikker. Nu heb ik middellang haar dat alle kanten opstaat, een baard van 4 weken en een mooi bruin kleurtje. De grenswachter komt zijn kotje uit om nog eens goed te kijken en dan ziet hij het. Deze wildeman was ooit een nette jongen, zie ik de man denken. Hij grijnst en zegt dat we verder mogen.
Ok, we zijn Kirgizstan vrij vlot binnen geraakt en zijn blij dat we weer wat kunnen rijden om wat te kunnen afkoelen van de wind die door de open ramen zal waaien als we wat snelheid halen. Zo’n 100 meter van de grens staat er opeens nog een controlepost van de politie, net ervoor staat er een STOP teken. We vertragen uiteraard, we staan ongeveer stil en rijden verder. We zien een politie man recht springen en teken doen dat we langs de kant moeten stoppen, wat we dan ook doen. Een agent komt zeggen dat we al onze documenten moeten nemen en het kantoortje moeten binnen gaan, wat we doen. Daar is de agent die ons deed stoppen nog een boete aan het schrijven voor een jonge Kirgiziër die ook werd gestopt. De agent houdt het rijbewijs van de jongen bij, hij zal het pas terugkrijgen als hij zijn boete heeft betaald. Hij lijkt echt op een dik zwijn, die agent. Ondertussen toont hij ons de beelden van de camera die de auto’s aan het STOP teken filmt. Je kan zien dat we vertragen tot een snelheid van misschien 2 km/u om dan weer verder te rijden. ‘Je bent niet gestopt’, zegt de agent in zijn taal. Eigenlijk heeft hij gelijk, maar we waren wel zo goed als gestopt en het leek ons toch bediscuteerbaar. Al wijzend naar het scherm maken we onze mening duidelijk, ‘We did stop, look, here we stopped’. Dit blijkt echter niet te worden geapprecieerd door het zwijn, dat wat chagrijnig begint te worden. Hij neemt een formulier en begint het in te vullen. Na een paar letters stopt hij en zegt hij dat we “Shtraffe” moeten betalen. Hij doet teken dat hij ons kentekenbewijs bij het formulier zal voegen en we dan bij het politiekantoor een boete dienen te betalen om het kentekenbewijs terug te krijgen. ‘OK’, zeggen we, ‘doet u maar’. Het zwijn meent dat we hem niet hebben begrepen en legt het nog eens uit, tot zijn ergernis stemmen we toe. Dan zegt hij, ‘money, money, dollar’. Aha, hij vraagt om geld, dat hadden we niet verwacht… We maken duidelijk dat we een ticket willen. ‘Nee, niet nodig’, zegt het zwijn, ‘money, no ticket’. Hij doet zelfs de lade van zijn bureau open en doet teken dat hij echt wel liefst omgekocht wordt. Maar we houden vol en zeggen dat we een ticket willen. Het zwijn zucht, neemt een klad papiertje en schrijft er 50 $ op. We houden vol en zeggen dat we een ticket willen, de officiële manier. Hij schrapt de 50 $ door en schrijft 30 $. Wij zeggen ‘ticket’. Hij schrapt de 30 $ door en schrijft 25 $. Wij zeggen ‘ticket’. Hij zucht, staat recht en gaat met ons kenteken bewijs naar een kamer achterin, daar horen we hem een uitleg doen en als respons komt er gelach en een paar opmerkingen van collega’s. Onze interpretatie hiervan is dat het zwijn aan zijn collega’s is gaan zeggen ‘hey, moet ge nu is wa weten! Hier zijn twee toeristen en die willen geen smeergeld betalen, die vragen hier een officieel ticket!’ Waarop zijn collega’s lachen en zeggen ‘Haha, ja die zijn wel wat slimmer als dat, geef het op man!’. Het zwijn komt terug gewaggeld, zet zich in zijn stoel, zucht en doet teken dat we mogen afdruipen.
Yihaaaa, dit geeft wel een goed gevoel. We stappen rustig naar Charlie, stappen in, rijden verder en doen een high five. Achteraf voelen we ons wel een beetje schuldig tegenover die jongeman voor ons. Die zal het financieel waarschijnlijk wel wat moeilijker hebben om een boete te betalen dan wij en wij komen ervan af omdat het zwijn ons kentekenbewijs niet kan lezen.
Na een uurtje rijden komen we aan in de hoofdstad, Bishkek, en vinden we ons een plekje aan een park in de buurt van de gebouwen van de regering. Het is heet, superheet! Een beetje verder zijn er een aantal fonteinen waar kinderen in spelen en moeders in pootje baden en wij sluiten aan. Het water van de fontein is vuil, maar het doet oh zo goed! Onze belangrijkste taak hier in Bishkek is het in orde brengen van Visa voor Tajikistan, Uzbekistan en Iran. De Visa voor Turkmenistan gaan we elders doen, zonder Visa van Uzbekistan en Iran kunnen we er geen voor Turkmenistan krijgen. Over de Ambassade van Uzbekistan in Bishkek hebben we heel vervelende berichten gelezen: de dame die daar werkt is de grootste bitch op aarde en doet altijd moeilijk, zo blijkt uit klachten op fora. Eerst en vooral moet je de ambassade bellen om een afspraak te maken en hoewel ze daar Engels kunnen kan je best een Russisch sprekend iemand laten bellen want bij Engels sprekenden haken ze gewoon in. Dus, we trekken de stad in en komen voorbij een reisagentschap, hier zitten een 10-tal jonge, vriendelijke dames achter bureautjes en er zijn geen enkele klanten aanwezig. We vragen ons een beetje af wat het nut is van zoveel personeel in een kantoor zonder klanten te zetten, maar zijn anderzijds zeer blij dat we direct vriendelijk worden geholpen door één van de meisjes. We leggen onze vraag uit en het meisje matst ons al snel een afspraak bij de Uzbeekse Ambassade voor de volgende dag. Kyrgyzstan is eigenlijk het eerste land waar de vrouwen terug wat mooier zijn en de mannen nog steeds even lelijk blijven. Verder halen we wat Kirgizische Som uit de muur, kopen SIM kaarten, printen de nodige documenten voor de Visa applicatie in een internetshop en wandelen wat rond in de stad om uiteindelijk in een heerlijk hamburger restaurant te belanden waar we ook heerlijk koude Stella’s drinken en we kunnen u zeggen, dat doet eens deugd na al dat pisbier. Tot nu toe hebben we steeds lokaal bier proberen te drinken, soms ok, soms niet. We kochten geen internationale bieren omwille van de hoge prijs, maar hier vallen de Stella’s heel goed mee van prijs 1,25 € voor een halve liter. Na een heerlijke maaltijd keren we terug naar Charlie in het donker. Om half negen ’s avonds is het hier reeds donker. De zon is weg, maar het is nog steeds super heet en in Charlie die de hele tijd in de zon heeft gestaan is het nog heter dan buiten. We zetten ons dus nog even in de hitte buiten. Ik speel wat gitaar en Annelies leest wat, met een koplamp op haar hoofd want veel straat verlichting is er niet. Er loopt nog heel wat volk in en rond het park en op het plein naast het park rijden kinderen rond op elektrische autootjes en fietsen die je daar kan huren. Ook voor de jeugd is er animatie voorzien: grote golfkarren met blitse lichtjes en een stevig hifi-systeem. De jeugd rijdt rond in deze golfkarren in de straten rond het plein die ’s nachts autovrij zijn gemaakt en ze doen dit met piepende banden en de volumeknop van de hifi volledig open.
Uiteindelijk worden we moe en beslissen we dan toch onze tanden te poetsen en hete Charlie in te kruipen. We houden de deur nog wel even open om het weinige aan hete bries toch binnen te laten terwijl ik nog wat lees en Annelies nog een reisverslag schrijft. Opeens staat er een man aan onze deur waardoor Annelies verschiet. De man excuseert zich en vraagt wat we hier doen. We moeten even in het donker kijken voor we zien dat de man een security-uniform aanheeft. Oh, een ‘Safety First’ man. We zeggen hem dat we hier zullen overnachten. Hij kijkt nogal vreemd en vooral naar onze ijskast, Annelies haar computer en de dakkoffer. Mogen we hier overnachten? Ja, zegt de man met heel veel twijfel. Hij vraagt of we terroristen of spionnen zijn. ’Nee hoor’, zeggen we en we proberen de man gerust te stellen door onze reisroute uit te leggen, de inhoud van onze ijskast te tonen, te zeggen ‘ik lees een boek, Annelies schrijft een verhaal’. We tonen onze waterreservoirs, leggen uit dat er een reserveband in de dakkoffer zit, enz… Uiteindelijk is de man gerustgesteld dat we geen terroristen zijn en vraagt hij of we het nood oproepnummer kennen. Ja, 102, dat had Annelies ergens gelezen. Uiteindelijk snappen we de man wel, onze auto ziet er ten opzichte van alle andere auto’s daar wat verdacht uit en we staan tussen gebouwen van de regering. Tot ongeveer 4 uur ’s nachts blijven de golfkarren over het plein en de straten rondom scheuren terwijl de techno- en house- muziek door de boxen blijft knallen. Verder worden we ook wakker gehouden door een man die gebeden afratelt vlak bij onze auto. Als gevolg staan we de volgende dag doodmoe aan de Uzbeekse ambassade, 10 minuten voor onze afspraak. We hebben een klein ontbijtje gehad in een koffiehuisje waar men een lavabo had in het wc-kotje zelf en hebben ons dus ook wat kunnen wassen om toch wat frisser te worden. Het belooft weer een hete dag te worden. Hoewel we een afspraak hadden om 10 u moeten we toch nog een hele tijd wachten voor we de ambassade binnen kunnen. Eens binnen worden we vrij vriendelijk geholpen door een man, de zo vaak op internetfora beschreven bitch zien we hier niet. We geven onze goed voorbereide documenten af aan de man en die zegt ons dat we vier dagen later moeten bellen om te checken of de VISA klaar is.
[vip] =>
[userRegistrationDate] => 2015-05-16 15:14:42
[totalVisitorCount] => 31974
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 546
[author] => Germen
[cityName] => Bisjkek
[travelId] => 490593
[travelTitle] => On the road
[travelTitleSlugified] => on-the-road
[dateDepart] => 2015-05-24
[dateReturn] => 2016-04-24
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Kyrgizië
[countryIsoCode] => kg
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/kyrgizi,bisjkek
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/419/936_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => een-zwijn-verwelkomt-ons-in-kirgizi
)
[25] => stdClass Object
(
[reportId] => 4879998
[userId] => 195468
[countryId] => 101
[username] => ronniereizen
[datePublication] => 2015-11-08
[photoRevision] => 0
[title] => Bij de familie op de koffie
[message] => Ik verlaat China met de bus. Ik zal het geslurp aan de keukentafel missen en het absoluut negeren van tafelmanieren, maar het is tijd om de bergen over te gaan! Grensovergangen van en naar China blijken nooit eenvoudig te zijn en ook nu was het weer een lange maar probleemloze zit. In een bus vol slapende Uyghur Chinezen rij ik door een woestijnlandschap, steeds hoger en hoger. Een kabbelende rivier die het moeilijk heeft, een eenzame kameel, langs herders met schapen die de laatste beetjes groen wegvreten. De vergeten dorpjes die we passeren zijn werkelijk vergeten want ze liggen tussen de Chinese grenspost en de officiële grens met Kirgizië, 140 km verderop. Ik heb een brok in m'n keel want deze overtocht is toch wel iets waar ik jaren van gedroomd heb. Hoge bergpassen over tussen totaal onbekende landen. De Kirgizische grenspost is een klein gebouwtje op een vies koude en gure bergpass. De rij Chinezen die voor me staan bij de pascontrole maken me wel even nerveus wanneer ze driftig fluisterend allemaal geld in hun paspoort stoppen. Het blijken natuurlijk onnodige zorgen te zijn.
Van de besneeuwde bergtoppen die me in Kirgizië begroeten kan ik helaas niet direct genieten want het wordt snel donker. Om drie uur in de nacht kom ik aan in Osh, de tweede stad van Kirgizië. Een oude Russische Lada brengt mij, een bijrijder (150kg) en zijn bagage (nog eens 150kg) naar een vervallen appartementengebouw dat dienst doet als hotel. Ik wordt hier meteen geïntroduceerd met de achterom steegjes cultuur van centraal azie. Mijn aanwezigheid wordt spoedig in Bishkek verwacht dus meteen de volgende morgen neem ik een shared-taxi naar de hoofdstad. Tijdens deze tien uur lange reis kan ik wel genieten van het Kirgizische landschap. Het kost me een beetje moeite te beschrijven hoe het er uitziet. Het zijn hoge bergen, kristal heldere rivieren en vrij lopend vee, maar het is anders dan ik ook gezien heb. Op de kale heuvels is geen boom te bekennen. Ik ben opnieuw in een land waar geen hond engels spreekt maar de mensen zijn er oprecht vriendelijk en behulpzaam.
In Bishkek tref ik mijn Lotti die voor een paar maanden over komt van Canada. Na enkele dagen acclimatiseren vertrekken we een weekendje naar Ala Archa park, in de bergen een uurtje buiten Bishkek. Sneeuw, sneeuw, sneeuw! Een flink pak valt tijdens ons verblijf daar. Het wordt ons duidelijk dat in de bergen de winter wat sneller begint. We laten ons natuurlijk niet kennen en doen toch een flinke wandeling, maar de kou houd ons op het einde van de middag toch binnenshuis. Gelukkig is er een leuke hotel met hete koffie waar we ons aan kunnen warmen. Met twee hells angels van Kazakstan die er ook een beetje op de bonnefooi zijn aangekomen delen we krijgsverhalen en kaartspellen.
Een van de absolute hoogtepunten volgt hierop snel. Paardrijden! Misschien wel DE belangrijkste traditie in dit land. De begeleide tocht is voorafgaand aan onze komst in Kirgizië besproken met een reisbureautje hier, maar in Bishkek moeten we toch nog wat dingen kortsluiten en wat slaapzakken en helmen ophalen. Vanuit ons hostel bellen we met onze contactpersoon die ons het adres van haar kantoor uitlegt. Vervolgens met een marshrutka (das een mini bus) door het stadscentrum naar het kruispunt waar het kantoor ongeveer moest zijn. Wij een beetje rondlopen, met pijn en moeite straatnaamborden proberen te lezen en tig mensen vragen. Uiteindelijk spreekt een jonge vrouw ons aan op straat. het blijkt Tina te zijn, onze contactpersoon. Haar kantoor was zo onvindbaar verscholen dat ze op ons stond te wachten. Wij waren voornamelijk blij dat we niet besloten hadden eerst naar de Tadzjikistan ambassade te gaan, wat we ook die dag van plan waren. Anders had Tina daar waarschijnlijk de hele dag in de kou op ons staan wachten.
Nadat alle formaliteiten geregeld zijn, zijn we met een paar verschillende busjes naar At Bashi en vervolgens Kyzyl-tuu gereisd waar onze gids woont. In dit klein dorpje krijgen we een goed beeld van de Kirgizische leefwijze. We worden hartelijk ontvangen door Jackshylyk, zijn vrouwlief en dochter. Ze nodigen ons uit in hun huis en nemen plaats op een vloerkleed aan een laag tafeltje. Traditioneel wordt er chai (thee) geserveerd in kleine kommetjes die de vrouw des huize driftig bij blijft vullen. We worden geopperd brood en jam te eten. Vruchten, koekjes en chocola worden uit verschillende hoeken en gaten getoverd en voordat we het weten is de hele tafel gevuld met lekkernijen. We voelen ons een beetje overweldigend, maar zullen er in de opvolgende dagen achter komen dat dit de wijze is om gasten te ontvangen. Bij avondval wordt een maaltijd geserveerd die voornamelijk bestaat uit schapenvlees en aardappelen. Onze slaapplek voor de avond wordt opgemaakt dat bestaat uit enkele dikke dekens op de grond. Bedden kennen deze gezinnen niet. We worden gewezen op het toilet dat zich buiten bevind en bestaat uit een in elkaar getimmerd hokje met daarbinnen een gat in de grond. We maken gebruik van hun Russische sauna wat niet meer inhoud dan een teiltje koud water en een teiltje heet water bij elkaar mikken zodat de temperatuur dragelijk is om jezelf ermee te wassen. Spoedig zullen we er achter komen dat dit zo ongeveer de gang van zaken is rond een Kirgisch huishouden en dat een Russische sauna een absolute luxe blijkt te zijn.
Zo geschieddde eerste kennismaking met onze horse man, onze gids. Communicatie met de beste man is zeer moeizaam. Engels eigenlijk helemaal niet, maar hij kan wel enkele Franse woordjes. Eigenlijk kan ook wel alles gezegd worden met enkele eenvoudige woorden. Ok? No problem? Cheval, montagne, un petit peu! Verbazingwekkend hoe eenvoudig een paarden trip kan zijn. Wanneer de eerste rijdag aanbreekt springen we in zijn auto, achtervolgd door een vrachtwagen met vier stuks paarden erop en rijden we een dik half uur naar de startplaats van de trip. Onderweg moet er wel nog even gestopt worden om wat broodnodige wodka in te slaan en we moeten we tevens enkele malen van de weg af omdat de auto wat rare geluiden maakt. (iets dat blijkbaar met wat ijzerdraad opgelost kon worden) We starten op een steenworp afstand van de chinese grens op een verlaten autoweg, omringt door wuivende bergtoppen. Het had een paar dagen ervoor goed gesneeuwd dus bij aanvang ploegen we met de paarden door de sneeuw. Ondanks het gebrek aan rijervaring gaat het me vanaf het begin goed af. Onze paarden Catai en Chatyrgun zijn goeie werkpaarden. Dat moet ook wel want we hebben ze in de komende dagen flink wat bergen opgejaagd.
De overnachtingen zijn, zoals dat hoort in dit land, bij de mensen thuis. Dat was in dit geval makkelijker gezegd dan gedaan. De tocht gaat door een zeer onherbergzaam en uitgestorven gebied, wat betekend dat we alleen konden aankloppen bij herders die tussen de berghellingen leven. Het ander probleem is dat de kou snel dichterbij komt en dat veel van deze nomadische herders hun spullen al bij elkaar hebben gepakt en richting lagere landen vertrokken zijn voor de winter. De iconische Yurt tenten zijn allemaal weggehaald en we moeten vertrouwen om de enkele lemen huisjes die nog bewoond zijn. Zo komt het dat we de eerste twee nachten in een eenzelfde een-kamer huisje slapen, te midden van glooiende toendra heuvels en omringt door kuddes schapen. De eerste kennismaking in dit huishouden is nogal memorabele.
Op het einde van de eerste dag komen we over een heuvel en zien voor het eerst tijdens de trip leven onder in de vallei. Een klein huisje naast een rivier met enkele mannen op paarden die kuddes schapen en Yaks opjagen. Wanneer we dichterbij komen spot Jackshylyk twee yaks op de grond en maakt een snijdende beweging langs zijn nek naar ons. Volgens mij wordt er wat geslacht. Beneden aangekomen springen we van onze paarden en constateren dat de twee beesten nog leven. Eentje ligt driftig spartelend in een plas bloed en van de andere wordt de nek doorgesneden terwijl we er bij staan te kijken. Het bloed spuit in alle richtingen, maar de slachters staan er geduldig bij en wachten tot het beest doodgebloed is. De hele buik wordt opengesneden, de ingewanden komen eruit die vervolgens in de rivier gewassen worden. Wanneer we genoeg gezien hebben en terug op onze paarden willen springen gebaard Jackshylyk dat we hier slapen voor de nacht. Yak voor avondbrood?
De lange rit van dag twee is mij misschien wel het beste bijgebleven. We moeten een flinke afstand afleggen, gaan met de paarden door rivieren en over smalle paadjes langs diepe afgronden. Wanneer we de mogelijk hebben gaan de paarden in galop om ervoor te zorgen dat we niet door de avondval overvallen worden. Super intens voor deze Hollandse jongen die zelden op een paard heeft gezeten. Het uiteindelijke doel is Chatyr Kul, een enorm bergmeer dat vanaf een bergpas op 4200m te bewonderen is. Om hier te geraken klimmen de paarden hoger en hoger tot het moment dat ik het gevoel heb dat het werkelijk te stijl voor hun wordt. Net op dat moment horen we opeens het gefluit van herders. Direct daaropvolgend komt een kudde yaks over een onmogelijke bergpas naar beneden gedonderd. Vervolgens meer schapen, geiten en ezels. De herders die de beesten opjagen blijken vrienden van Jackshylyk te zijn en daar moet natuurlijk op gedronken worden. Dit beeld zal ik niet snel vergeten. De wodka glazen die geheven worden door ons op een rauwe, rotsachtige bergpas, omringt door veedieren tussen de indrukwekkende centraal Aziatische bergen. Geen woorden voor.
Na de horse trek blijven we onder de mensen. Via Tina hebben we het nummer van een roofvogel jager gekregen. Opnieuw zo'n traditionele volkssport. Ja je leest het goed. Op wild jagen met een roofvogel. We hebben het geluk dat er een internationaal festival plaatsvind rondom deze sport met daarnaast activiteiten als paarden races en handboog schieten. Voor dit festival reizen we naar een dorpje aan Issyk Kul, het grootse meer van Kirgizië. We worden er afgezet door onze paarden gids en treffen daar onze jager. We overnachten in zijn huis en worden door de hele familie weer in de watten gelegd. De volgende morgen, wanneer we richting het festival willen rijden ervaren we dat de extreme gastvrijheid niet altijd even effectief uit kan pakken. We rijden samen met onze roofvogel jager eerst naar het huis van zijn moeder die we daar moeten afzetten. Natuurlijk worden we uitgenodigd voor chai. Hoewel we ondertussen een beetje krap bij tijd zitten, kan de beste man dit verzoek niet weigeren. Een duurt wel een half uur voordat de thee eindelijk geserveerd wordt, dus het is snel een bakkie naar binnen en weg zijn we. Omdat deze tradities gewoonweg belangrijker zijn dan de aanvangstijd van een festival komen we krap vijf minuten voor de openingsceremonie aan. Het festival was super. Veel demonstraties met grote roofvogels en valken met een deelnemersveld van mensen uit Mongolië, Kazakstan en Turkije. Die avond, wanneer we opnieuw aan de keukentafel van onze jager zitten daalt bij mij de unieke lading van het hele weekend. In de kleine twee-kamer woning kijken we toe hoe onze jager zijn gouden adelaar van vijf kilo op de arm neemt en hem zijn verdiende avondmaal voedt.
Na de shows blijven we nog een paar dagen aan het meer hangen. We bezoeken kleine dorpjes, lopen door de omringende bergen en genieten van het meer. Na het beroemde Titicaca, het grootste alpine meer ter wereld. Van daar uit moeten we noodgedwongen terug naar Bishkek omdat andere routes zo na aan de winter niet meer mogelijk zijn.
In de hoofdstad opnieuw een voorbeeld van de ongelofelijke gasvrijheid van de Kirgiezen. Door de manager van ons hostel worden we uitgenodigd voor een feestje bij een van haar vrienden. We zijn op dat moment in downtown Bishkek dus we verzoeken een taxi aan te spreken. We staan zowat midden op straat wanneer opeens en auto voor ons stopt. Het jonge koppel in de auto bied ons aan ons naar het feest adres te brengen want "die taxi's hier zijn veel te duur". Tijdens de vijf minuten durende rit worden snel namen en contactgegevens uitgewisseld. We worden meteen uitgenodigd voor een typisch Kirgizisch diner en voor we het weten zitten we de volgende avond opnieuw aan een keukentafel achter een kommetje chai. Temirlan en zijn vrouw Alina (25 en 21 jaar oud) wonen bij zijn moeder in en spreken super engels. De hartelijkheid loopt werkelijk de spuigaten uit. Alina heeft een super diner voorbereid. De fotoboeken van van de bruiloft komen op tafel en al pratend komen we er achter dat deze familie best goed af is want de inmiddels overleden vader was minister van cultuur tijdens het soviet regiem. Wanneer na het diner ze ook nog komen aanzitten met geschenken voor ons, kunnen we onze oren helemaal niet meer geloven. Bijna oneerlijke gastvrijheid want we hebben het gevoel dat we hier niks tegenin kunnen brengen.
We gaan meer zuidelijk en komen met een korte tussenstop aan in Arshlanbob. Een super oord, verscholen in de bergen van centraal Kirgizië. Het CBT team hier is geniaal en kan alles voor ons regelen. CBT heb ik nog helemaal niet genoemd. Het staat voor community based tourisme. Bureautjes die je op veel verschillende plaatsen te vinden zijn en die je om te beginnen een overnachting kunnen regelen. Bij de mensen thuis, vanzelfsprekend. Met een CBT gids gaan we opnieuw een dag met paarden erop uit om de walnootbossen van Arshlanbob te verkennen. De volgende dag regelen ze ons een kook workshop waarbij we Plof, een traditionele (eigenlijk uzbekische) maaltijd bereiden. Wanneer het tijd is om te proeven komen natuurlijk nog meer vrienden aanzitten en vloeit de wodka weer kostelijk.
Dat brengt ons in Osh, opnieuw voor mij. Vanuit hier verlaten we (tijdelijk) Kirgizië. We hebben ons een auto geregeld die ons morgen tot midden in het Pamir gebergte van Tadzjikistan zal brengen. Zeer benieuw wat dit gaat brengen want de weg die hierheen leid is zelfs in de zomer compleet uitgestorven.
Voor de mensen die nog meer Kirgizië verhalen wilt horen, kan ik verwijzen naar onderstaande link. Hoewel dit verhaal voor mijn doen al aan de lange kant is, is Lotti de echt schrijfster onder ons. Ik vind zelf dat ze verschillende situaties geniaal heeft beschreven. Wanneer de Duitse taal niet te moeizaam voor je is, check onderstaand verhaal en foto's.
LG Rien
Foto's: https://picasaweb.google.com/115513558109490858852/SalamKirgistanChaiBorsokUndEinHochAufDieGastfreundlichkeit?authkey=Gv1sRgCMD59ffs753Rbw
Lotti's: http://loinka.traveloca.com/salam-kirgistan-chai-borsok-und-ein-hoch-auf-die-gastfreundlichkeit.html
[vip] =>
[userRegistrationDate] => 2009-07-20 13:13:25
[totalVisitorCount] => 134120
[pictureCount] => 1
[visitorCount] => 591
[author] => Ronnie
[cityName] => Dzjalal-Abad
[travelId] => 496111
[travelTitle] => West of China
[travelTitleSlugified] => west-of-china
[dateDepart] => 2015-09-21
[dateReturn] => 2015-12-15
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Kyrgizië
[countryIsoCode] => kg
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/121/967/748_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/195/468_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => bij-de-familie-op-de-koffie
)
[26] => stdClass Object
(
[reportId] => 4866835
[userId] => 421129
[countryId] => 101
[username] => centraalaziejanenrosalie
[datePublication] => 2015-09-16
[photoRevision] => 0
[title] => Kyrgyzië, tweede deel
[message] => 7 September. Tweede deel Kyrgyzië
Via Karakol voor de inkopen en een lekkere lunch door naar het natuurgebied Jety Ögüz. We staan op een ruime plek met het uitzicht op dieprode rotsen (een beroemde rotspartij is the seven bulls).
S avonds gegeten in een Yurt tent. De schoenen buiten uit doen, op blote voeten naar binnen, zitten op kleden en kussens aan een lage tafel. Overal in zowel in delen van Kazachstan als in Kyrgyzië is dit de gebruikelijke manier van eten. Na het eten hebben we een film bekeken op de laptop over de nationale heldin van Kyrgyzstan, Kurmanjan Datka.
Zij trouwde op haar achttiende met een oudere man die ze voor het eerst op de bruiloft zag, Dat was ook de laatste keer, want ze verliet hem meteen. Ze hertrouwde daarna met een beruchte krijgsheer, die drie jaar later stierf. Vervolgens stuurde Kurmanjan de 10.000 krijgers aan, en dat deed ze heel aardig. Ze kreeg tweemaal de eervolle titel van generaal. Aan het einde van de negentiende eeuw accepteerde ze protectie van de Russen over haar stammen, om de continue druk van met name Mongolen te weerstaan. Ze werd 96 jaar oud, en er leven in Kirgizie allerlei sterke verhalen over deze nationale heldin. Ze staat nu nog afgebeeld op het bankbiljet van 50 com (80cent) dit is geen hoog bedrag maar dit bankbiljet gaat het meest door alle handen!
Vele Kirgiziërs verlangen terug naar de Sovjettijd. Iedereen had te eten en er was voor iedereen werk. Nu zijn velen heel arm. Een groot deel van de bevolking leeft onder de armoedegrens.
De volgende morgen eerst de prachtige rode rotsen van Jeti Örgüz in de ochtend zon bekeken. Daarna door naar Beltam. Onderweg een Canyon ingereden. De De grotere campers waren niet geschikt om de weg vol kuilen naar de Canyon af te leggen, voor de Sprinter geen probleem! Het was schitterend toen we boven kwamen.
Onze kampeerplek ligt op een prachtige plek aan het Ysyk- Köl meer. Schitterende plaatjes bij avondlicht geschoten. Weer hebben we bij lokale Kyrgyzen in een Yurt gegeten. De maaltijden bestaan gewoonlijk uit een tomaten, komkommersalade en een bord gestoofde groente met aardappel of met rijst. Daaroverheen zit dan het vlees in een kruidige bouillon. Dit kan kip, schapenvlees of rund vlees zijn. Onze voorkeur gaat niet echt uit naar schapenvlees, dit heeft vaak een erg sterke smaak!
De volgende morgen een adelaars jacht meegemaakt. Het is fascinerend om te zien hoe groot de Golden Eagle is. En z'n klauwen en snavel zijn zo scherp dat hij er met gemak kleine dieren mee kan doden. Deze adelaar wordt gebruikt bij de jacht op vossen. Het bijzondere is dat de vogel de vos of het konijn zo'n minuut of 10 in leven laat (tot de jager er bij is) maar als het wachten langer duurt begint de adelaar zijn prooi te verscheuren en op te eten.
'S middags gezwommen in het koude meer. Was geweldig. Het weer was werkelijk heerlijk.
De volgende dag zijn we naar een Yurt workshop gegaan. Mooi om te zien hoe een Yurt wordt gemaakt. Wilgentakken voor het geraamte en runderhuid om de verbindingsknopen te maken. Daarna gaat er een rietmat om de onderkant, daar komen aantal lagen beige vilt om te hangen en als afsluiting komen er diverse siervilt randen die je aan de binnenkant kunt zien. Want het oog wil ook wat!
Naar het Tokogul meer doorgereden over heel slechte wegen. Wel een heel mooie tocht. En schitterende camper plek.
11 sept. Naar Kochkor. Hier kan je de weg naar China nemen. Nog 100km te gaan. Wel moet je dan over een pas van 3600 meter heen. Geen visa, dus toch maar niet gedaan. Kochkor is een grotere stad met veel reuring. In een vrouwen coöperatie "Altyn Kol" = Gouden hand hebben we gezien hoe van ongewassen wol vilten tapijten worden gemaakt (shyrdaks), een tijdrovende bezigheid! Dit is echt vrouwenwerk voor de wintermaanden. De winter duurt hier lang en alles is geblokkeerd door de sneeuw dus naast het verzorgen van het vee tijd voor de traditionele handwerken.
Verder naar de volgende camperplaats naar het westen. De weg was enorm slecht. We hebben 75 km pisteweg met veel wasbord reliëf gereden. (Hebben hier 4 uur over gedaan) En een stof onderweg, stof, stof en nog eens stof, héél enorm! Wel heel mooie omgeving. Het vervolg ging over een grote weg. Schitterende tocht. Totaal 300km. Moe maar voldaan. Met de medereizigers hebben we gevierd dat de Sprinter de 200.000km is gepasseerd. En dat we 9000km hebben gereden sinds we uit Soest zijn vertrokken. Altijd weer een reden om een toast uit te brengen!
Daarna weer verder, nu richting Osh. Dit ligt vlak bij de grens bij Oesbekistan, nog even te gaan en we trekken het volgende land binnen. De omgeving waar we nu zitten is wat chaotisch. Overal hopen rommel! Het vuilnis is zo wie zo een groot probleem. Overal slingeren de plastic flessen en ander huisafval. Elders werden de vuilcontainers nog regelmatig in de brand gestoken, hier staan nergens vuilcontainers. De vrouwen lopen hier meer in lange rokken met een sjaal om hun hoofd. De Kirgizische mannen dragen veel de traditionele hoge vilthoed, de zgn "Kalpak"en hordes schoolkinderen met hun schoolleiding aan. Verder overal kuddes schapen, koeien en paarden. En niet te vergeten de koppige ezels, soms niet van de weg af te krijgen! Het is een prachtig land! De natuur, de weidsheid en de vriendelijke mensen maken een onvergetelijke indruk!
Jan en Rosalie
[vip] =>
[userRegistrationDate] => 2015-07-11 19:15:17
[totalVisitorCount] => 19031
[pictureCount] => 13
[visitorCount] => 657
[author] => Rosalie&Jan
[cityName] => Dzjalal-Abad
[travelId] => 492714
[travelTitle] => Mijn eerste reis
[travelTitleSlugified] => mijn-eerste-reis
[dateDepart] => 2015-07-11
[dateReturn] => 2015-12-31
[showDate] => yes
[goalId] => 1
[goalName] => Backpacken
[countryName] => Kyrgizië
[countryIsoCode] => kg
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/121/883/488_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/421/129_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => kyrgyzi-tweede-deel
)
[27] => stdClass Object
(
[reportId] => 4864352
[userId] => 421129
[countryId] => 101
[username] => centraalaziejanenrosalie
[datePublication] => 2015-09-07
[photoRevision] => 0
[title] => Kyrgyzie, eerste deel
[message] => De reis gaat via Merke naar de grens van Kyrgyzie.
Op 28 augustus gaan we op weg naar Merke, de laatste grotere stad in Kazachstan. Eerst hebben we genoten van de zon op deze heerlijke ochtend op de camping in het "Zhabagly natuurpark". Afscheid genomen van Lambert en vrouw. Lambert komt uit Nederland, heeft in Kazachstan zijn vrouw leren kennen en is hier gebleven. Hij heeft samen met zijn schoonfamilie een prachtige camping opgezet aan de rand van het natuurpark. Zij hebben ook twee websites deze zal ik nog doorgeven.
Nu naar grens met Kyrgyzië . Weer heel wat wachten maar we krijgen een vriendelijke bejegening. Op de grens de lokale telefoonkaart leeggebeld naar Nederland.
In de hoofdstad Bishkek zijn we op privat parking bij hotel gesitueerd. De parkeerplaats blijkt te klein en we komen op straat voor het hotel te staan. Hotel met bad, en de mogelijkheid de was te laten doen, ook weer lekker! We zijn in Bishkek. De krankzinnige hoofdstad van Kyrgyzstan. Verkeer zonder regels. Maar gekke stad. Zonder hart. Veel lelijke gebouwen. Geen hart in de stad maar wel overal parken. leuk om mee te maken.
30 aug.stadswandeling gemaakt met onzegids Mourat, die bij ons blijft gedurende de trip door Kyzygstan. Standbeelden en symbolen uit de Sovjettijd bezocht. Tevens een mega winkel vol elektronica. Op bovenste verdieping waren ook winkeltjes met toeristisch interessante artikelen. 's Middags met Rosalie mooie sjaals, etc. gekocht. Gekeken naar oefeningen voor optredens op de nationale feestdag op 31 augustus. Ook naar Nationaal Museum op grote plein geweest. Verheerlijking van de Sovjet periode wordt daar tentoongesteld.
's Avonds lekker gegeten in stad. Met de fiets was het goed te doen. Lieve bediening.
En dan de Nationale feestdag. Naar hippodrome om wedstrijden met paarden te zien. Wijken van Bishkek bestrijden elkaar. Een geit wordt gedood. Met het karkas wordt om punten gevochten. Het karkas moet worden gedeponeerd in een put bij de tegenpartij.
's middags naar de stad. Was gezellig druk. Op de straten worden spelletjes voor jong en oud georganiseerd. Muziekoptreden vanaf 19 uur. Was te zien op TV. En als afsluiter vuurwerk. Dit hebben we helaas alleen kunnen horen, een enorm geknal. Je kan dit feest vergelijken met onze Koningsdag.
Op 1 september vertrekken we naar de bergen. Het is 35km naar Ala Archa. Dit ligt op 2100 meter hoog. Hier heeft Jan lekker gefietst. 10km dalen. En 10km stijgen. Was best pittig. 600 hoogtemeters in 10km is dus gemiddeld 6 %. Tot 12%!
Op deze hoogte heb je behoorlijk koude nachten. De eerste nacht nog 4 graden, de tweede slechts 2graden!
2 september, Puck jarig! Gefeliciteerd grote Puck!
Gelukkig kunnen we via Whatsapp contact maken maar we hebben nog heel wat geknuffel in te halen als we weer thuis zijn!
Na twee dagen in de bergen naar de Konorcheck Canyon. Weer in de vrije natuur gestaan. Daar ook weer een mooie bergwandeling / klauterpartij in de Canyon.
Op 4 september hebben we een prachtige route gemaakt naar het Ysyk-Kol meer. Geweldige route door hooggebergte en langs een stuwmeer ((Dong-Kol). Fantastische verschillende kleuren in het gebergte.
Naar de stad Tamchi aan het Ysyk-Kol meer, wat warm water betekent. Dit enorme meer met een oppervlak van half Nederland en een diepte van 600 meter bevriest nooit. Ondanks dat het meer op 1600 meter ligt. Warm water bronnen op de bodem van het meer en de mineralen zouden hiervan de reden zijn.
's avonds met z'n allen op het strand gegeten. Later op de avond zakt de temperatuur toch wel weer zo dat de kachel in de auto weer goede diensten bewijst!
De volgende dag, zaterdag, naar Karakol. Dit is de meest oostelijke plaats in ons reisschema. Dichtbij China en Mongolië (ca 200km). Het is weer een eenvoudige, armoedige stad. Het was vroeger een sovjet plaats met een geheim maritiem oorlogsprogramma. Onderzee torpedo's werden in het meer getest. Het is pas vanaf 1991 toegankelijk voor buitenlanders.
Zondag hebben we geen vast programma, tijd voor een bezoekje aan da stad.
Nu trekken we weer door naar een plek in de bergen. Jeti-Oguz. Die namen hier..... Je breekt er je tong over.
Hier nog de websites:
www.birding.kz
www.zhabagly.com
Liefs en tot later! Jan en Rosalie
[vip] =>
[userRegistrationDate] => 2015-07-11 19:15:17
[totalVisitorCount] => 19031
[pictureCount] => 10
[visitorCount] => 754
[author] => Rosalie&Jan
[cityName] => Karakol
[travelId] => 492714
[travelTitle] => Mijn eerste reis
[travelTitleSlugified] => mijn-eerste-reis
[dateDepart] => 2015-07-11
[dateReturn] => 2015-12-31
[showDate] => yes
[goalId] => 1
[goalName] => Backpacken
[countryName] => Kyrgizië
[countryIsoCode] => kg
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/121/867/661_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/421/129_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => kyrgyzie-eerste-deel
)
[28] => stdClass Object
(
[reportId] => 4863520
[userId] => 395936
[countryId] => 101
[username] => knarfenneelram
[datePublication] => 2015-09-03
[photoRevision] => 0
[title] => Kirgizië deel 2
[message] => En dan kunnen jullie nu eindelijk lezen hoe het met ons afloopt in o.a.de Jeti Oguz vallei en niet te vergeten het schaap op de dierenmarkt.. #hetlijktwelgoedetijdenslechtetijden.
Ons eerste dagje uit begint met de zoektocht naar de juiste Marshrutka die ons naar de Jeti Oguz vallei brengt. Het busje is al snel gevonden, nu nog wachten tot het vol zit. We lopen in de tussentijd een rondje over de bazaar en komen op de plaatselijke vleesmarkt terecht, een hal vol met geitenkoppen, schapenkoppen en overige onderdelen. We zien ter plekke ook een schaap veranderen in onderdelen. Dit is toch wel even wat anders dan de gemiddelde keurslager in Nederland... We lopen dus maar snel terug naar het busje en het loopt snel vol.
Jeti Oguz betekent ‘zeven stieren’ in het Kirgizisch. Een symbolische naam want de vallei is vernoemd naar een rode rotsformatie waarin je met een beetje verbeelding zeven stieren kunt ontdekken. Overigens telden wij er meer dan zeven. Door erosie breidt de kudde zich langzaam uit . De vallei is ook beroemd om zijn ‘helende’ warmwaterbronnen. Op de plek waar ze uit de grond komen hebben ze een resort gebouwd. In 1991 vond hier een belangrijke ontmoeting plaats tussen Boris Jeltsin en de voormalige president van Kirgizië Askar Akayev. Het is maar dat jullie dat even weten . Met het resort is het sinds die tijd alleen maar bergafwaarts gegaan, het ziet er aardig vervallen uit.
We wandelen langs de meanderende rivier verder de vallei in omringd door prachtige witte bergtoppen, groener dan groen gras, wilde paarden en twee schattige ezels die onze lunch ook lekker vinden. Na drie uur sjokken, vinden we het wel weer mooi geweest en gaan we terug naar Karakol in een taxi die we delen met een paar lokalen.
De volgende dag is het eindelijk zondag, tijd voor de plaatselijke dierenmarkt. Om 06.00 uur staan we ergens buiten Karakol tussen de hooiwagens op een soort winkelstraat vol met schapen, geiten, koeien en paarden. Koeien en paarden arriveren in “gewone” vrachtwagens of aanhangers. De schapen en geiten maken over het algemeen een andere entree. Het is hier namelijk heel normaal om schapen in de achterbak van je Lada te vervoeren met de klep dicht. Schapen met meer geluk mogen op de achterbank. Als je eenmaal verkocht bent weet je bijna zeker dat je ook weer in de achterbak van een Lada verdwijnt (ja weer met de klep dicht) op weg naar hopelijk een nieuwe weide met veel groen gras in plaats van de vleesmarkt.
Na de dierenmarkt krijgen we in ons hostel voor de laatste keer een stevig ontbijt voorgezet en dan is het eindelijk tijd om verder te reizen. We nemen afscheid van mijn surrogaatmoeder en krijgen nog een paar cadeautjes mee, waaronder een soort bevroren paardenmelk kauwgomballen die goed schijnen te zijn voor maag/darmklachten. Alleen van de geur draait mijn maag al om dus deze verdwijnen heel ondankbaar in een prullenbak op straat…
Onze volgende stop is Tosor. Een klein plaatsje aan de zuidkant van het Issyk Kol meer. Tijd voor een dagje zon, zee en strand. Ons hostel ligt op een relaxte en perfecte locatie, 50 meter van het strand, dus we nemen meteen maar een duik, een erg frisse duik welteverstaan.
’s Avonds arriveert er een sportief, hip 50+Duits stel, Uschi und Frans, die op de fiets door Kirgizië reizen. We eten gezellig samen en luisteren aandachtig naar hun verhalen. Reislustige en grappige mensen! De volgende dag besluiten we een bezoekje te brengen aan de dichtbijgelegen Fairytale Canyon. Vernoemd naar het bijzondere, door de wind gevormd, rotsachtige landschap. De rotsen hebben prachtige kleuren en rare vormen. Even wanen we ons in een sprookje.. ;-). De rest van de dag genieten we van het meer, het strand en van het niets doen.
De volgende ochtend pakken we onze tassen weer in en gaan we verder richting Kochkor. De mevrouw van het hostel vertelt ons dat er elk half uur een busje langskomt, na een heel lang half uur wachten komt er eindelijk een busje langs die ons halverwege in Balykchy afzet. Daar komt er gelijk een mannetje naar ons toe die een taxi weet die ons voor 200 som wel naar Kochkor wil brengen. Te duur naar ons idee en we proberen het naar 150 te praten. Dit lukt niet en aangezien er verder geen alternatieven zijn gaan we akkoord. Eenmaal in de taxi betaalt iedereen maar 150 en wij dus ook #financiëlemeevaller.
Aangekomen in Kochkor droppen we onze spullen in een guesthouse waar we langs lopen en gaan we doen waarvoor we hier zijn gekomen: een meerdaagse wandeltocht regelen naar het Son Kul meer. We lopen door het stadje en komen langs de plaatselijke bakker waar ze de traditionele Kirgizische broden aan het bakken zijn. Boffen wij even dat we nog moeten lunchen.
Bij het eerste kantoortje wat we binnenlopen, ontmoeten we een Nederlands stel: Tom & Renée. We raken aan de praat over van alles en besluiten om met zijn vieren een vierdaagse wandeltour te boeken. De bedoeling is dat we in twee dagen naar het Son Kul meer wandelen en dan de derde dag daar lekker gaan relaxen. De vierde dag gaan we dan met een taxi terug naar Kochkor.
De volgende dag om 09.00 vertrekken we samen met onze 18 jarige vrouwelijke gids Byrma. Na een taxirit van ruim een uur komen we bij het beginpunt: de Kyzart pas. Na een interessant toiletbezoekje (vier op een rij, check de foto) lopen we de bergen in. Voor Renée is het vanaf de eerste stap al zwoegen want ze voelt zich niet lekker. Onze gids weet niet zo goed wat ze er mee aan moet en vraagt om de vijf minuten aan haar en ons: Are You okay? We nemen iets vaker een pauze maar Renée wordt er niet beter op. Gelukkig komen we een man tegen met paard en we besluiten haar bergop op een paard te zetten, Renée vind dit overigens minder grappig dan wij, hihi. Het landschap waar we doorheen lopen is wederom ansichtkaart, na ansichtkaart.. prachtig!! Na een paar uur zit het pittigste deel van de wandeling erop en lopen we bergaf richting een vallei. Renée begint over te geven en wij besluiten met de gids vooruit te lopen naar het Yurtkamp waar we overnachten om een paard te regelen die Tom en Renée gaat halen. Eenmaal aangekomen bij het Yurtkamp voel ik al een vage hoofdpijn opkomen en voor ik het weet moet ook ik overgeven. Ik ga in de yurt op een matje liggen en kom hier tot de volgende ochtend ook niet meer van af. Het diner die avond schijnt echt fantastisch geweest te zijn. Volgens Frank, Tom en Renée heb ik heel wat gemist: kaviaar, Franse wijn en Adele die met haar liveband nog een liedje kwam zingen….ja ja ja!
De volgende dag worden we gelukkig allemaal weer redelijk fit wakker en na tien keer de vraag ‘are you okay’ met yes te hebben beantwoord vervolgen we onze weg naar het Yurtkamp aan het Son Kul meer, eindbestemming van deze hike. Het eerste uur is pittig, we klimmen tot een hoogte van 3500 meter, daar aangekomen kunnen we het meer al zien! We dalen af richting het meer en stoppen halverwege bij een yurtkamp om te lunchen. Het eten bestaat hier uit thee, een soepje met groente+vlees en brood met jam. Na onze buikjes rond gegeten te hebben lopen we nog een paar uur langs het meer naar onze yurt, we hebben het gehaald! Frank en Tom nemen gelijk een duik in het meer… brrrrr!!! Verder genieten we nog even van de zon, krijgen een diner voorgeschoteld bestaande uit thee, een soepje met groente+vlees en brood met jam.. het begint enigszins te vervelen maar smaakt best na zo’n actieve dag. Tegen acht uur wordt het donker en duiken we onze Yurt in. De volgende dag is het tijd voor ons relaxdagje: beetje zonnen, zwemmen en genieten van de prachtige omgeving.. althans dat is ons idee. Zodra we de yurt uitkomen, zien we een grijze lucht, waait er een harde wind en is het koud. Voor de ontbijttent zijn ze bezig om een schaap te slachten, het dier protesteert helemaal niet.. net of hij weet wat zijn lot is. Na het ontbijt duiken we maar weer even in onze bedjes, daar is het immers warmer dan buiten. ’s Middags besluiten we om een stukkie paard te gaan rijden. Ze hebben echter maar drie paarden en een ezel.. dus je raadt het al.. een van ons moet op de ezel. Ik bied mij aan als vrijwilliger maar de meneer wijst naar Renée want die is een stuk kleiner. De paarden en de ezel hebben er niet echt veel zin in en zijn moeilijk vooruit te krijgen, wat natuurlijk ook aan onze paardrij skills kan liggen. Halverwege switchen Renée en ik van vervoermiddel. Grappig om een keer op een ezel te zitten, maar of de ezel het nou zo leuk vond ;-). Het diner bestaat uit hetzelfde als de lunch maar dan net ff een andere twist in de soep. Daarna duiken we snel de yurt in waar we die nacht met zijn zevenen in slapen. Het is koud, erg koud maar gelukkig wordt de kachel die in onze yurt zit opgestookt. Ze hebben hier geen brandhout maar gebruiken gedroogde poep als brandstof. ’s Nachts spookt het aardig buiten.. we horen de wind en de regen. Gelukkig hoef ik niet naar de WC want als je iets niet wilt is een nachtelijk tochtje door de kou naar het ‘toilet’ aan de andere kant van het veld. De volgende dag worden we wakker en zien we sneeuw! Alle bergtoppen om ons heen zijn wit, wat prachtige plaatjes oplevert! Na het ontbijt worden we opgehaald door onze taxi en beginnen we aan de terugrit naar Kochkor. Een prachtige rit over besneeuwde bergpassen.
Eenmaal in Kochkor aangekomen is het lunchtijd en schijnt de zon. We strijken op het enige terrasje neer wat er is en bestellen een kopje oploskoffie. Bij de bakker halen we weer een paar verse broden voor bij de koffie! Na de lunch regelen we een taxi die ons vieren naar Naryn brengt. We nemen plaats in een prachtige Audi 100 met 450.000 km op de teller en die gestart wordt met een schroevendraaier.
We vinden dat we na vier dagen niet douchen wel wat luxe hebben verdiend en boeken twee kamers in een hotel. Kamers met eigen douche.. woehoe!!
Naryn dient voor ons als uitvalsbasis om een bezoek te brengen aan een van de mooiste gebouwen van het land: de karavanserai van Tash Rabat. De volgende dag worden we weer opgehaald door onze Audi 100. We maken eerst nog een tussenstop bij Koshoy Korgon. Een oude nederzetting uit de 7-10e eeuw wat diende als vesting voor de Turken. Er staan nu alleen nog een paar ‘muren’ van klei overeind.. verder moet je het met je fantasie doen. Na een rondje door de ruïne rijden we verder naar Tash Rabat. Na een tijd gaan we van de ‘grote’ weg af en rijden een prachtige verborgen vallei in en zien al snel ons einddoel: de karavanserai van Tash Rabat. Het kleine, prachtige gelegen stenen gebouw ligt op 3500 m hoogte en was in het verleden een belangrijke tussenstop voor de nomadenkaravanen die over de zijderoute van of naar China reisden.
Op de terugweg worden we door de taxichauffeur gedropt in het centrum van Naryn. Hier is werkelijk waar niets te doen. We drinken wat bij een café en eindigen hier ook voor het avondeten want er is verder niets open!
En dan zijn ineens de weken voorbijgevlogen en kom je tot de ontdekking dat je nog maar drie dagen in Kirgizië over hebt. De volgende ochtend delen we met zijn vieren een taxi via Kochkor terug naar Bishkek. We onderhandelen met de taxichauffeur dat we nog willen stoppen bij de Buruna Tower. Een overblijfsel van de oude stad van Balasagun. Na dit bezoekje maken we ook nog een tussenstop bij de ouders van de taxichauffeur. Voor we het weten zitten we achter thee, brood met boter en ongeveer zes eieren per persoon, zo gastvrij! Het enige nadeel voor ons was dat we al geluncht hadden we totaal geen moeite dit alles weg te kauwen.. . We praten een klein beetje met behulp van een taalgidsje.
De volgende dag is het tijd voor sightseeën in Bishkek. We gaan wederom gezellig met zijn viertjes op pad. Het eerste doel is koffiedrinken bij Sierra Coffee. Een westers tentje met heerlijke koffie. Daarna slenteren we door de stad, lopen langs het Ala Too plein en andere bezienswaardigheden. We lunchen bij de hipste tent van Bishkek, drinken nogmaals koffie op een terrasje en cocktails bij de Obama Bar. Na al het Kirgizische eten is dit stiekem best fijn . Daarom besluiten we de dag maar af te sluiten bij de plaatselijke Sushi bar.
En dan is de laatste dag in Kirgizië aangebroken. Tijd voor een laatste flinke wandeling. We pakken een taxi (lees Mercedes zonder schokdempers) die niet harder rijdt dan 60. Anderhalf uur later komen we eindelijk bij de Ala Archa vallei waar we naar een waterval gaan wandelen. Het wordt zo langzamerhand saai om te lezen, maar ook deze wandeling voert ons door een prachtig landschap met fantastisch uitzicht over de bergen. Op de terugweg naar beneden komen we onze chauffeur tegen die met zijn vriendinnetje aan het wandelen is. We geven aan dat we om 15.00 uur wel echt terug willen naar Bishkek en dit is uiteraard geen probleem. Beneden aangekomen zien we natuurlijk nergens onze taxichauffeur. Na ruim een half uur wachten komt hij met zijn vriendin de bergen uitgerend. We wisten eigenlijk allemaal wel wat die hadden uitgespookt… haha! De vriendin moest ook mee in de taxi, in de achterbak welteverstaan, waardoor we nog zwaarder waren en de Mercedes nog langzamer reed…
Na mijn favoriete ontbijt bestaande uit rijstpap vertrekt onze taxi naar het vliegveld. Tom en Renée hebben dezelfde vlucht dus kunnen we nog ff gezellig langer samen zijn, haha! Bij de immigratie zorgt een groep Chinezen voor flinke vertraging want er zijn blijkbaar paspoorten verwisseld, en laten die nou net voor ons in de rij staan.. irritant dus! Verder verloopt alles goed en 5,5 uur later arriveren we in Istanbul. Tijd om afscheid te nemen van Tom en Renée.. snik! Ze vliegen verder naar Amsterdam en wij blijven lekker in Istanbul. Tijd voor een beetje Turkse cultuursnuiverij. Hoe dit verder afloopt lezen jullie in onze allerlaatste blog #alsditgeencliffhangeris.
[vip] =>
[userRegistrationDate] => 2013-09-12 07:53:48
[totalVisitorCount] => 32217
[pictureCount] => 49
[visitorCount] => 738
[author] => Marleen
[cityName] => Bisjkek
[travelId] => 479796
[travelTitle] => Wereldreis 2015
[travelTitleSlugified] => wereldreis-2015
[dateDepart] => 2015-01-04
[dateReturn] => 2015-10-01
[showDate] => yes
[goalId] => 1
[goalName] => Backpacken
[countryName] => Kyrgizië
[countryIsoCode] => kg
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/121/863/136_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/395/936_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => kirgizi-deel-2
)
[29] => stdClass Object
(
[reportId] => 4860750
[userId] => 224698
[countryId] => 101
[username] => lilianeneric
[datePublication] => 2015-08-22
[photoRevision] => 0
[title] => Onze laatste dag in Bishkek
[message] => Zaterdag 22 augustus 2015, Bishkek
Vandaag onze laatste dag van onze vakantie in ons uppie in Bishkek. Zijn we eindelijk in een grote stad, krijgen we het karigst ontbijt van de hele vakantie! Maar goed, dat overleven we ook weer.
We begonnen aan onze stadstoer met een zoektocht naar een wisselkantoor. Na ff zoeken vonden we een bank met een goede wisselkoers en als je dan voldoende geld in je beurs hebt voelt dat net wat fijner. Op onze wandeling doorkruisten we stadsparken en grote pleinen. In een grote zijstraat was een basketbaltoernooitje aan de gang voor de jeugd. Ze speelden maar op 1 helft. We liepen naar het state Historical Museum, het vroegere Lenin museum. Op zich was het museum interessant (zeker de oude foto's), maar vooral als je de russische taal kent en dus de onderschriften kunt lezen. Maar het zij zo. De sovjet 'propaganda art' was mooi om te zien.
In een van de parken een korte theepauze gehouden. En toen begon de zoektocht naar een restaurantje welk in de LP beschreven was als goed. Na vier keren dezelfde straten gezien te hebben, gaven we het op en gingen naar een "Healthy Restaurant". Nou, onze keuze viel niet tegen en wederom lekker gegeten en de huissmoothie smaakte ook goed. Daarna naar het plein met het wwII memorial. De weg ernaartoe maar vooral bij het monument bleek weer dat zaterdag bruidjesdag is. Er stond een ware file van bruidsparen bij de eeuwige vlam, om beurten moesten ze er naar toe lopen, bloemetje leggen en een wens uitspreken voor de toekomst van deze mooie natie. Natuurlijk af te sluiten met het vasthouden (en vrijlaten als het budget dat toeliet) van twee witte duiven door het paar. En al deze varianten werden uitgebreid vastgelegd door video-mannen en fotografen. Wat een geluk bij elkaar...
Na al deze emotionele momenten besloten we al winkelend terug richting hotel te gaan, maar natuurlijk eerst een stop in onze Russische biertent, we willen natuurlijk geen som overhouden (en dat gaat makkelijk lukken).
Na twee uurtjes rust op pad richting ons avondeten. Het regende, voor het eerst deze vakantie. Omdat we er gisteren zo lekker gegeten hadden, hadden we al eerder besloten ons afscheidsmaal hier te nuttigen. Misschien moet je als iets goed was dat bij eenmalig laten. In ieder geval bestelden we ons eten, wezen het op de kaart aan en alles was duidelijk. En toen begon het fout te gaan. We hadden twee salades besteld, we kregen er drie. Een daarvan had met rundvlees gemoeten, maar was kip. Die lieten we wel op de tafel staan en de derde ging terug. Vervolgens zouden we twee kipgerechten krijgen met twee bijgerechten. Plots kwamen ze alleen met een schaal aardappeltjes. Ze waren lekker maar niet erg handige volgorde. Daarom haalden we het personeel er nogmaals bij om onze bestelling te bevestigen. Dit ging uiteindelijk goed en na wat hobbels hebben we toch weer lekker gegeten. Nu terug naar het hotel om ff te douchen en een paar uurtjes te slapen. Om 1 uur vannacht worden we opgehaald en naar de luchthaven gebracht en zit onze grote vakantie er weer op!
[vip] =>
[userRegistrationDate] => 2010-04-25 11:57:52
[totalVisitorCount] => 49781
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 395
[author] => Eric Lommen en Lilian Lechner
[cityName] => Bisjkek
[travelId] => 493744
[travelTitle] => Centraal Azië - De Zijderoute 2015
[travelTitleSlugified] => centraal-azi-de-zijderoute-2015
[dateDepart] => 2015-07-30
[dateReturn] => 2015-08-23
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Kyrgizië
[countryIsoCode] => kg
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/kyrgizi,bisjkek
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/224/698_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => onze-laatste-dag-in-bishkek
)
)
)
[reportsPaginator] => Zend_Paginator Object
(
[_cacheEnabled:protected] => 1
[_adapter:protected] => TravelLog\PaginatorAdapter Object
(
[_count:protected] => 60
[_array:protected] => Array
(
[15] => stdClass Object
(
[reportId] => 4992097
[userId] => 162270
[countryId] => 101
[username] => marianenjoost
[datePublication] => 2017-08-03
[photoRevision] => 0
[title] => Kirzigië
[message] => "Wil je een Heel Belangrijke Vraag stellen onder vier ogen, dan is samen een korte wandeling maken verstandiger dan met zijn allen thee te gaan drinken."
Kirgizië is een arm maar vrijdenkend land, de bruidsroof is per wet verboden en de president geeft het geld niet aan zichzelf uit, maar aan de opbouw van het land. Voor Kirgizië is geen visum nodig.
Volgens Sovjetistan vindt bruidsroof in de praktijk nog wel regelmatig plaats. Je moet dan denken aan een jongeman die in vuur en vlam komt te staan omdat een meisje naar hem glimlacht, haar ontvoert, en vaak met goedvinden van de ouders een nacht met haar doorbrengt, waarna de Imam het huwelijk de volgende ochtend inzegent.
De Kirgizen zijn nomaden en herders, het is een eenvoudig levend volk. In het nieuws van de afgelopen tien jaar is tweemaal melding gemaakt van ruzies met de rijkere en slimmere Oezbeken die in Kirgizië in de omgeving van Osh wonen. De Oezbeken kijken neer op deze eenvoudige mensen. Beide malen vielen er meer dan honderd doden en duizenden gewonden. De tweede maal was de oorzaak van de ruzie een gerucht dat Oezbeken een meisje op de universiteit hadden lastig gevallen. Bij navraag achteraf bij de universiteit bleek dit niet waar te zijn.
Na een adembenemend mooie pas nemen we bovenop een hoge berg (4000 m) afscheid van Tajikistan in de armoedigste grensovergang ooit. Een donker hok met een bed er in, een boek waarin onze gegevens worden geschreven door mannen in versleten legerbroeken en op slippers.
De wind is koud, het is 14 graden hier, en we zijn omringd door rode rotsen en besneeuwde pieken.
De taxfree zone naar Kirgizië is zo'n 15 km prachtige weg, met bergen die een groene waas van begroeiing hebben, dan weer ijzerrood worden, dan weer kalkwit. De weg gaat door riviertjes en we laten rode stofwolken achter ons opwaaien, niet echt leuk voor de fietsers die we passeren.
Dan naderen we de grensovergang naar Kirgizië. Met een uur zijn we er doorheen, de jonge mannen zijn goed gekleed en vriendelijk, de gebouwtjes van baksteen en verzorgd hout. In Tajikistan hebben we ongeveer 350 euro uitgegeven en we wisselen het geld dat we overgehouden hebben in de Kirgische munt. Vanaf dat moment rijden we regelmatig op prachtig glad asfalt, wat ons humeur en welzijn zeer ten goede komt.
In de berm groeit kamille, paardenbloemen en paarse distels. We stoppen voor een nachtplek langs een rivier die glinstert in de lage zon. Ik zet de wekker op half één om naar de sterrenhemel te kijken. Er is geen maan en geen kunstlicht, en we zien twee lange melkwegen die halverwege één worden.
We rijden de volgende morgen de 200 km naar de camping in Osh. Onderweg zien we grazend vee, ook yaks, en er wordt gehooid. Overal staan yurts, soms met een auto er naast, of oude woonwagentjes. De bergen zijn afwisselend, soms groen gestreept of glinsterend zwart, soms glooiend, soms van zachte steen die is weggesleten in grillige vormen.
De wereld wordt wat meer bewoond, de huisjes van baksteen met puntige glinsterende daken, af en toe een moestuin. Een paard staat vastgebonden aan een elektriciteitspaal.
In de stad Osh vinden we de camping redelijk vlot. Er is een kleine binnenplaats waar een stuk of tien auto's kunnen staan. Er is pas morgen een hotelkamer beschikbaar, zegt de receptioniste, en Merel en Thomas brengen de nacht door in een yurt. Er is wifi en er is een terras waar de hele dag door thee is. Het is een plek waar je makkelijk met andere reizigers een praatje maakt. Veel indruk maakt Rae op me, een Engelse jonge vrouw die al jaren aan het fietsen is. Ze praat vriendelijk en rustig over wat ze doet. Ze heeft een jaar lesgegeven in China en fietst nu verder naar India. Canada en Zuid-Amerika staan de komende jaren nog op de agenda, als haar gezondheid en dat van haar familie het toelaat.
De volgende dag melden Thomas en Merel zich voor de hotelkamer, maar die is er niet, zegt de receptioniste. Zij besluiten een hotel enkele straten verderop te nemen, er is nog ruimte volgens de boekingssite. Als zij daar aankomen zegt de mevrouw aan de receptie dat alles vol is. Dus boeken ze ter plekke een kamer via de boekingssite en melden zich opnieuw aan de receptie. Dan is alles in orde.
Het lichtknopje voor de douche vinden ze achter hun bed, laag bij de grond. Als ze 's morgens de ontbijtzaal binnenkomen, is het nog donker en er ligt wat personeel te slapen. Maar al met al komen ze redelijk tot rust, al lijkt Merel toch nog wel wat last te hebben van het lokale eten.
We blijven drie nachten in Osh, en iedere dag (het is boven de 30 graden) is volgepland met kleine klusjes in het huishouden of aan de auto. We zijn op de helft van onze reis en hebben nu 9.200 km gereden.
Na drie nachten zijn we toe aan het verkennen van Kirgizië. Er is een Top Zes volgens de Lonely Planet en we beginnen met uit deze Top het aanbevolen beroemde walnotenbos, het grootste van de hele wereld. Ik verheug me er op daar een wandeling te maken. De laatste 60 km weg er naar toe is klein en slecht, en na veel gaten en stofwolken komen we aan bij het dorp. We gaan op zoek naar toeristeninformatie, een plattegrond met wandelingen en dergelijke. Al rondvragend op de groentenmarkt wil een man ons helpen en gaat voor ons bellen. Er komt een gids in een auto en die zegt dat hij ons wel tegen betaling naar het bos wil brengen en een wandeling met ons wil maken. Dat is niet wat we in gedachten hadden. Na nog wat rondvragen vinden we in een smal straatje een heel klein toeristenoffice. De man hier vertelt dat er maar twee wandelingen zijn: naar de kleine waterval en naar de grote waterval. Hij wijst ons de richting en we besluiten de kleine wandeling morgenochtend te gaan doen. Verder zijn er geen wandelingen, vertelt de man ons, het bos is vrijwel helemaal met hekken afgesloten. Maar een gids kan ons tegen uurtarief wel rondleiden.
De volgende morgen gaan Merel en Thomas met ons mee de wandeling maken. We wandelen eerst door het dorp, een weg omhoog voert ons naar een markt vol kraampjes met plastic speelgoed en snoep. Als we daar doorheen zijn, zien we de waterval. We willen het bos in, en klauteren nog wat paadjes omhoog, ook langs hekken, soms doodlopend, soms in de warme zon, tot we er genoeg van hebben. We wurmen ons weer tussen de mensen door die de speelgoed- en snoepmarkt bezoeken, Merel en ik dansen even op een muziekje en ik vertel dat Joost en ik in september op dansles gaan, omdat we wel graag willen kunnen dansen op een eventuele bruiloft in de toekomst. Dan gaan we weer terug naar het dorp en drinken er thee. De vrouw die ons de potten thee brengt komt terug met een enorme groene ring en ze schuift die aan de ringvinger van Merel.
We begrijpen niet goed wat ze wil en als we weggaan laten we de ring achter op de tafel.
's Middags aan het riviertje roept Joost me en Merel staat met een betraand gezichtje bij onze auto, ze laat haar hand zien en geschrokken zoek ik naar een zwelling of blauwe plek. Dan wijst ze naar de ring. Ze vertelt dat Thomas haar zojuist tijdens een wandelingetje langs de rivier officieel ten huwelijk heeft gevraagd en dat ze ja heeft gezegd.
We zijn heel verrast door deze bijzondere gebeurtenis en hebben gelukkig nog een flesje wijn om het te vieren. Vandaag is een dag met een gouden randje.
We vertrekken de volgende dag naar ons volgende doel: een klein meer, nog redelijk ongerept, waar alleen yurts en kuddes zijn. Het gerucht gaat dat er wolven zijn. De weg er naar toe is even spannend als het doel zelf. Het is een ongeplaveide weg van 350 km die alleen in juli en augustus open is voor verkeer. De rest van het jaar is de weg te modderig en glad, of er ligt een dikke laag sneeuw.
We nemen een paar dagen voor deze weg en genieten er enorm van. De bergen blijven verrassen, steeds zijn ze anders. We rijden door Noord-Italië, dan weer door glooiende heuvels waarop graan groeit zoals in Noord-Frankrijk, dan wanen we ons weer in Zwitserland met haar hoge grijze besneeuwde pieken, dan weer rijden we door Oostenrijkse Alpen vol bloemen en heerlijk ruikende tijm, of door Iran met droge gekleurde bergen als olifantenpootjes. 's Avonds zitten we bij een kampvuur tot het donker wordt, of trekken ons al heel vroeg terug in onze auto's omdat het stormt en regent. Af en toe klauteren we een heuvel op om van het uitzicht te genieten. We zien een boer met een hooikeermachine achter een paard het gemaaide graan omkeren.
Regelmatig maken we de auto's schoon, waar stofwolken uitkomen als we de klep open doen, en er ligt zelfs stof op de boeken en blikjes met eten. Behalve een enkele yurt met bewoners of een zeldzame auto is de wereld stil en vredig. Alles lijkt hier al tienduizenden jaren onveranderd te zijn, nog niet aangetast door bewoning en industrie. Zelfs de weg is waarschijnlijk een natuurlijk uitgesleten pad, nu wat breder gemaakt. De enkele kleine dorpjes en een stadje, wat verderop, worden bevoorraad door vliegtuigjes. Er is niet veel meer te koop dan drinkwater, ronde wittebroodjes en met wat geluk tomaten, komkommers en aubergines. Waswater vinden we zo nu en dan bij een dorpspomp. De vuilnis hoopt zich op in onze auto's, er zijn nergens vuilnisbakken en onze westerse hersenen zijn geconditioneerd. We hebben inmiddels tientallen lege plastic flessen.
Dan bereiken we het meer, dat op 3000 meter hoogte ligt. De temperatuur is er heerlijk, al krijgen sommigen van ons toch wel weer wat moeite met ademhalen doordat er minder zuurstof in de lucht zit op deze hoogte. We zetten de auto's aan de voet van de glooiende bergen en maken een avondwandelingetje tijdens de ondergaande zon. Wat erg dat deze momenten alweer een herinnering zijn...
De volgende dag zien we yaks door glinsterend water waden, mannen op paarden galopperen achter hun kudde, gezinnetjes in yurts met loslopende kippen, een rokend schoorsteentje, een vastgebonden ezeltje. De weg bestaat uit niet meer dan bandensporen die allemaal in dezelfde richting gaan. Hoe dichter we bij het meer komen, hoe meer muggen en andere insecten om ons heen vliegen. We maken een paar mooie foto's en rijden via de bandensporenweg weer terug.
Aan een snelstromend ondiep riviertje doen we de was, en Merel en Thomas doen een wedstrijd welke plastic fles het eerst de bocht om is. Boven ons hoofd vliegt een adelaar. Lucca spettert gezellig rond in het water en Thomas vindt het een plekje dat in zijn persoonlijke Top 3 past. Merel geniet 24/7 van deze reis en is een heerlijke reisgenoot. De kleine ongemakken van het kamperen, zoals hitte, kou, muggen, hoofdpijn of moeilijk ademhalen door lichte hoogteziekte, darmproblemen door lokaal eten, neemt ze er blijmoedig bij. Thomas heeft de kampeerders-genen niet, maar op enkele moeilijke momenten na doet hij het geweldig. Het is ook niet leuk als je net gepompt waswater een uurtje later in je matras vindt. Ook al heb je nog flessen drinkwater genoeg waar je de komende drie dagen mee kunt doen wat je wilt. En je moet het dan ook niet erg vinden dat al die volle en lege flessen de krappe ruimte volledig vullen.
Al met al maken we deze reis met ons zevenen in goede harmonie, elkaar helpend waar het nodig is.
Ons volgende doel uit de Top Zes is een groot meer, van 175 bij 45 kilometer. Hiervoor moeten we 45 km door een berglandschap waar ook weer weinig auto's komen. De weg is niet geasfalteerd, maar valt ons reuze mee. Merel en Thomas maken plannen voor hun trouwdag en het is leuk te horen hoe de Grote Dag een eerste vorm krijgt. We parkeren in de wat grotere stad aan het meer en zien mensen met kinderen, talloze plastic zwembandjes en emmertjes en jonge meisjes in bikini onder een parasol aan het strand liggen. In een stuk of tien yurts wordt eten, gedroogde vis of thee aangeboden, maar ze zitten allemaal vol mensen. Na een half uur hebben we al het strandplezier wel gezien, met veel vriendelijk geduld wurmen we de riem van Lucca uit de hand van een klein meisje, en stappen snel in onze auto's. Als we met een hamer het stuurslot van de Toyota van Cees weer uit het slot hebben gekregen, rijden we naar een westers aandoend terras. "Welcome" staat er buiten, en als we binnenstappen staat er een bord met "pizza, sushi, lemonade". Een serveerstertje geeft ons een uitgebreid Engels menu en we zijn om, hier blijven we eten. We bestellen van alles, wijzen het aan in het menu, maar dan blijkt dat de bedienden het menu niet kunnen lezen. De vegetarische borsjt komt met vlees, het bestelde bier is nooit gekomen, maar al met al zijn we toch tevreden met ons eten, ijs na, en betalen de ongeveer 20 euro die we met ons zessen hebben stukgemaakt.
Al met al is Kirgizië de verrassing van onze reis, een heerlijk land met veel mogelijkheden, nog heel authentiek, vriendelijk en afwisselende prachtige natuur. En voor altijd het land waar Thomas in een gesprek onder vier ogen met Merel een Heel Belangrijke Vraag heeft gesteld.
[vip] =>
[userRegistrationDate] => 2008-09-20 17:44:19
[totalVisitorCount] => 78144
[pictureCount] => 1
[visitorCount] => 1166
[author] =>
[cityName] => Bisjkek
[travelId] => 511261
[travelTitle] => Gezellig met zijn allen naar Tajikistan!
[travelTitleSlugified] => gezellig-met-zijn-allen-naar-tajikistan
[dateDepart] => 2017-06-16
[dateReturn] => 2017-09-10
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Kyrgizië
[countryIsoCode] => kg
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/122/565/903_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/162/270_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => kirzigi
)
[16] => stdClass Object
(
[reportId] => 4982445
[userId] => 101133
[countryId] => 101
[username] => johomonaukeontour
[datePublication] => 2017-06-09
[photoRevision] => 0
[title] => Kyrgyzstan waar ligt dat dan
[message] => We hebben een ticket naar Bishkek, hebben geen flauw idee wat we er gaan doen en moeten hard terug denken wat ook alweer maakte dat we deze reis geboekt hebben.
Terug redenerend gebeurde dat als volgt; We willen graag naar Iran, maar door slechte politieke betrekkingen tussen Iran en Engeland mag Jason daar met zijn Britse paspoort niet zonder gids rondreizen. Wij willen Iran perse op onze eigen manier verkennen, dus we wachten geduldig op verandering van regelgeving. Als alternatief voor Iran hadden we Uzbekistan op onze reislijst. De visa procedure voor dit land is echter dermate kostbaar en ingewikkeld (Jason moet o.m. naar de ambassade in Londen voor vinger afdrukken), dat we besloten hebben dit plan een jaartje uit te stellen. Het buurland Kyrgyzstan bleek zonder visum in te reizen en de vlucht erheen bleek goedkoop. Een impulsieve druk op de knop leverde ons dus een ticket naar deze bestemming in centraal Azie op en leidde tot dit plan zonder plan.
Als we op Schiphol door de douane gaan, vraagt de diebstdoende beambte verbaasd waar Kyrgyzstan ligt en wat we daar dan gaan doen. Ik moet hem het antwoord deels schuldig blijven.
Na een volle en onaangename vlucht met Pegasus Airlines naar Istanbul, stappen we over voor onze verbindende vlucht naar Bishkek. Er zijn zo weinig passagiers dat we ieder 3 stoelen hebben en dan nog steeds het meerendeel van de plekken onbezet is.
De procedures bij aankomst verlopen door het geringe aantal passagiers vlot en al snel bevinden we ons in hartje Bishkek.
Stel je daar niet teveel bij voor: de hoofdstad is gemoedelijk en simpel, er is genoeg te doen maar er is zeker geen grootstedelijke vibe. Het doet ons denken aan Moldavie, maar met wat meer luxe en faciliteiten.
Het schrift is Cyrillisch en de invloeden logischerwijs Russisch, wat de plek voor ons exotisch maar in sommige opzichten ook vertrouwd maakt.
De Kyrgyzi mensen hebben hoge jukbeenderen, veelal gouden tanden, de vrouwen dragen velours rokken en de mannen traditionele hoedjes.
We bezoeken de typisch Russische stolovaya's: ouderwetse kantines waar je aan een forse soep-madame gehuld in grote rokken aanwijst wat je wilt eten: in mijn geval een super dumpling gevuld met stukjes aardappel en bedekt met verse dille. Simpel, maar zo lekker!
Bishkek is prettig, maar niet spannend. Het is tijd voor een plan en een aanzet tot uitvoer.
We willen een visum voor Kazahkstan regelen, om ook dit land te kunnen bezoeken. Bij aankomst bij de ambassade blijkt dat recent ook visum vrij reizen voor dit land is ingevoerd. Een meevaller van 50€ en meer flexibiliteit qua planning omdat we ons paspoort niet hoeven achter te laten.
We vullen de middag met handen-en-voeten onderhandelingen, zittend in de kofferbak van een stationwagen omringd door taxi-chauffeurs die gemoedelijk strijden om een goede deal.
Uiteindelijk huren we voor 65E een prive taxi om ons in zo'n 10 uur van Bishkek naar Osh te rijden: een bergrit van 700km.
Deze route gaat over de hoofdweg van het land, welke echter nauwelijks een weg genoemd kan worden. Een rijbaan in elke richting, een slecht en onvoorspelbaar wegdek en een overdaad aan kamikaze-acties van zowel onze als andere bestuurders (waaronder inhalen in blinde bochten) maken de tocht tot een hellerit in een hemelse omgeving.
Als Jason met een harde schreeuw net een frontale botsing helpt te voorkomen, vragen we ons weer eens af of we dit soort reizen nog wel moeten maken aangezien het soms voelt alsof we in de afgelopen jaren onze lucky credits inmiddels wel zo'n beetje verbruikt moeten hebben.
We zijn alles behalve levensmoe en zijn enerzijds niet bereid om onszelf aan dit soort risico's bloot te stellen, maar willen anderzijds zoveel mogelijk van de wereld zien. Die twee zaken botsen soms en onze grootste zorgen omtrent veiligheid betreffen keer op keer onze noodgedwongen deelname aan het verkeer.
Na een hartig non-verbaal woordje met onze chauffeur, kalmeert zijn rijstijl. Tot onze schrik begint hij nu echter herhaaldelijk in te dutten.
We zijn pas 4 uur onderweg en hebben er nog 6 te gaan.
We voelen ons genoodzaakt de regie over te nemen, lassen opgelegde uurlijke stops in, stoppen de man vol met suiker (hij sabbelt in 6 uur 6 lollies en 8 zuurtjes weg, eet 2 kyrgyzische equivalenten van XXL-snickers, drinkt 3 flesjes cola en kauwt een heel pakje kauwgom weg).
De prijzen in Kyrgyzstan zijn als in India: de onaflatende door ons opgedrongen traktaties kosten opgeteld zo'n 2 euro en we zijn blij dat de man op deze manier wakker blijft.
Hoewel de rit verre van stressloos verloopt is de route adembenemend. Het berglandschap onbeschrijflijk sereen en het aanzien van het nomadisch bestaan (yurt tenten op afgelegen plekken, meer vee dan mensen, paarden als primair transportmiddel) bijna onwerkelijk.
Opgelucht en tevreden arriveren we vroeg in de avond in Osh, de tweede stad van Kyrgyzstan aan de grens met Uzbekistan en een belangrijk punt op de Zijderoute.
40% van de inwoners van Osh is afkomstig uit Uzbekistan en tussen de twee volken heerst enige culturele rivaliteit, wat ruimte schept voor makkelijke grapjes met taxi chauffeurs.
Vanuit Osh rijden we een aantal uren een dun bevolkte vallei in die door onze tijdelijke lokake vriend ook nog nooit bezocht is. De goede man spreekt geen woord Engels, behalve de zinnen 'who's on duty today, who's absent', welke hij de hele rit vol trots blijft herhalen.
We stoppen aan de rand van de stad voor het oppikken van samsa's: verse rundvlees pasteitjes die stomend heet uit een ondergrondse oven worden opgediept.
We picknicken in een afgelegenbergweide en blijven ons verwonderen over de schoonheid van dit land.
Onze avond brengen we door in de stad, waar Jason vrienden maakt bij een kermis boksbal, waar hij kinderen voor 10 cent trakteert op een rondje stoten tegen de bal en zelfs een stokoude man weet te overtuigen om onder luid gejoel van lokaal publiek een bokspoging te wagen.
We reizen per vlucht terug naar Bishkek, wat ons 24 euro per persoon kost en daarmee goedkoper, veiliger en tijdsefficienter is dan het opnieuw afleggen van de bergroute.
We stappen na een moeizame meting van vasthoudendheid met liegende taxi chauffeurs, uiteindelijk in een taxi naar lake Issyk-Kol.
Dit is het vakantieresort voor rijke Kyrgiziers en Kazahstanen en als we het azuurblauwe door bergen omringde meer zien snappen we waarom.
Het seizoen blijkt echter pas in juli te starten, waardoor we ons min of meer in spookstad bevinden. We eten in het enige cafe dat open is en maken nog een tocht de bergen in.
Inmiddels is het tijd om terug naar Bishkek te reizen, vanwaar we morgen naar Almaty in Kazahkstan vertrekken.
[vip] =>
[userRegistrationDate] => 2006-12-21 11:29:37
[totalVisitorCount] => 339151
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 1889
[author] => Ramona
[cityName] => Bisjkek
[travelId] => 101133
[travelTitle] => Monauke on Tour
[travelTitleSlugified] => monauke-on-tour
[dateDepart] => 2008-02-01
[dateReturn] => 0000-00-00
[showDate] => yes
[goalId] => 99
[goalName] => Iets anders...
[countryName] => Kyrgizië
[countryIsoCode] => kg
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/kyrgizi,bisjkek
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/101/133_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => kyrgyzstan-waar-ligt-dat-dan
)
[17] => stdClass Object
(
[reportId] => 4950535
[userId] => 388792
[countryId] => 101
[username] => timbijpostopreis
[datePublication] => 2016-10-28
[photoRevision] => 0
[title] => Kirgizië en Kazachstan
[message] => Kirgizië of Kyrgyzstan was het vierde land wat ik zou gaan bezoeken in Centraal-Azië. Van tevoren had ik grote verwachtingen van Kirgizië. Kirgizië heeft 5,6 miljoen inwoners en een bergachtig landschap met onder anderen het Central Tian Shan gebergte. Verder heeft Kirgizië mooie meren zoals bijvoorbeeld Lake Song-Köl en het grote Lake Issyk-Köl. Verder is Kirgizië een van de 'makkelijke' landen om binnen te komen in Centraal-Azië. Je krijgt een visum voor 60 dagen bij de grens en dat is wel een keer lekker na het aanvragen van de visa voor Turkmenistan, Oezbekistan en Tadzjikistan.
Aangekomen in Osh vanaf de Pamir Highway was het even wennen. In de Pamir was het vooral de natuur die de boventoon voerde. In Osh merkte ik dat ik weer grote stad ben beland. Osh heeft ongeveer 300.000 inwoners en een grote sterke Oezbeekse bevolkingsminderheid. 40 procent van de bevolking in Osh is Oezbeeks en dit is ook niet raar gezien de korte afstand tot de grens met Oezbekistan. Het is aan Stalin te danken, hij schetste de grenzen, dat Osh nu een grote stad in Kirgizië is en niet in Oezbekistan. Osh ligt net zoals Andijon en Kokand in de Fergana Valley. De hoogtes van Tadzjikistan waren voorbij en op 900 meter hoogte kon alle winterkleding weer uit. Je kon echter aan de hoeveelheid mensen in het hostel merken dat het seizoen in Kirgizië voorbij is. Er waren minder dan een handvol toeristen en de berichten over het weer in de rest van Kirgizië waren niet gunstig.
Na uitgerust te hebben van ons bezoek aan de Pamir besloten we toch iets te gaan bekijken in Osh. We namen de matroesjka naar de bazaar toe. Timo had de avond daarvoor in de keuken eindelijk de fameuze Duitse kartoffelsalat gemaakt en we zouden proberen de rest van onze maaltijd te vinden in de bazaar. We waren op zoek naar een kip om hier onder anderen kippensoep van te maken, maar verder dan schapenkoppen en schapenpoten kwamen we niet. We besloten om later terug te keren in de bazaar en om eerst naar Suleiman Too te gaan. Suleiman Too is een berg met veel rotsen die tegen Osh aan ligt en die je van overal kan zien. Het is een pelgrimsoord voor moslims, omdat profeet Mohammed hier waarschijnlijk gebeden heeft. Na de klim omhoog heb je een mooi uitzicht over Osh en de vallei. Duidelijk is dat Osh een echte Sovjet stad is met weinig bijzondere gebouwen.
Terug in de bazaar besloten we naast de kartoffelsalat groentesoep in plaats van kippensoep te maken. Met verse groenten gingen we terug naar het hostel en hebben we een fantastische maaltijd voor onszelf gemaakt. Heerlijk rustig en vertrouwd! In de avond besloten we om de volgende dag naar Arslanbob te gaan.
Arslanbob ligt op 3,5 uur rijden van Osh. We hebben uiteindelijk drie verschillende shared taxi's gebruikt om hier te komen. De eerste taxi bracht ons van Osh naar Jalalabad, de tweede taxi van Jalalabad naar Bazar-Kurgan en de derde van Bazar-Kurgan naar Arslanbob. Arslanbob is een klein dorpje aan de voet van het Babash-Ata gebergte. We hebben onze spullen bij de homestay achtergelaten en zijn gaan hiken. Vlakbij Arslanbib liggen twee watervallen. de Big Waterfall was iets te ver om in de middag naar toe te lopen. De Small Waterfall was echter wel op loopafstand en deze waterval was ook prachtig om te zien in deze omgeving. We hadden geluk met het weer, want de zon scheen en het was een graad of 15. We liepen vanaf de waterval verder naar de Walnut Forest. In dit bos zijn vele walnootbomen te vinden en elk jaar worden de walnoten halverwege augustus verzameld en verkocht. Ondanks dat het al oktober is kon je overal op de grond nog walnoten vinden. Na een kilometer of tien vonden Timo en ik het wel weer mooi en zijn we terug naar de homestay gegaan.
Het was erg leuk om bij de familie in huis te kunnen slapen en ze hadden het goed voor elkaar. Het eten wat we in de avond en in de ochtend kregen was erg lekker!
Op donderdag 13 oktober, mijn 30e verjaardag, gingen we in de ochtend met de taxi naar Bisjkek toe. We hadden met onze laatste taxi-chauffeur van de dag ervoor afgesproken dat hij ons om 8 uur op zou halen. Uit onze deal die wij met hem hadden gemaakt was het voor ons duidelijk dat wij met hem naar Bisjkek zouden gaan. Toen we vanuit Arslanbob weer bij de grote weg kwamen bleek het echter niet het geval dat de chauffeur ons naar Bisjkek zou brengen. Zoals altijd ging het anders dan verwacht, kostte het extra geld, maar had hij wel twee plaatsen in een andere taxi geregeld voor ons.
De rit van Arslanbob naar Bishkek zou 11 uur duren. Het begon onderweg te regenen en op de pass was er zelfs flinke sneeuwval. Aangekomen in Bisjkek werd het tijd om mijn verjaardag te vieren! Het hostel stelde weinig voor, maar met bier en wodka hebben Timo en ik er een mooie avond van gemaakt!
De wodka en het bier van de avond ervoor zorgde ervoor dat wij de volgende dag niks konden doen. Het had de afgelopen nacht gesneeuwd en we wilden ook weinig doen. We bestelden pizza en rond 5 uur besloten we toch even Bisjkek in te gaan. Nog niet eens om iets te gaan zien in de hoofdstad, maar om ergens koffie te drinken. Bisjkek is een echte Russische stad en heeft niet veel bijzonderheden om te bekijken. Het is wel een stad waar je genoeg kan doen gezien de vele restaurants en barretjes. Toen wij rond liepen op het centrale plein, het Ala-Too Square, zagen we een bioscoop. Toevallig was de dag ervoor de film Inferno naar het boek van Dan Brown uitgekomen. De film stond op het punt van beginnen dus besloten we de film in een Kirgizische bioscoop te bekijken. Het was een hele opgave om de film in het Russisch te kijken, maar het was een gave ervaring!
We besloten het er verder van te nemen en zijn (teveel) sushi wezen eten. We besloten verder om in plaats van verder te reizen in Kirgizië eerst naar Almaty in Kazachstan te gaan. Op die manier zouden we een rondje kunnen maken om Kirgizië weer in te komen. Ik zou vanuit Bisjkek naar India vliegen en Timo zou in Bisjkek blijven om zijn paspoort naar Duitsland te sturen voor zijn Chinese visum.
De bus naar Almaty vonden we redelijk snel op het busstation wat naast het hostel ligt. Toen de bus vol zat gingen we op weg naar Almaty. Redelijk snel waren we bij de grens en na een halfuur was ik voorbij de grenscontroles en was ik in Kazachstan. Vier uur later stonden Timo en ik met verbaasde blikken op het busstation in Almaty. Het verschil tussen Kazachstan en de rest van Centraal-Azië is enorm. Kazachstan, en dan voornamelijk Almaty leek in weinig dingen op de andere Stans. Almaty is meer een westerse stad waar Russisch en Kazach gesproken wordt. Het verschil zat hem onder anderen in de wegen en de rijstijl. De wegen zijn beter, er lopen lijnen op het wegdek en de mensen rijden een stuk netter dan in de rest van Centraal-Azië. Je ziet duidelijk dat deze stad zijn blik meer gericht heeft op Europa en Rusland in plaats van op de rest van Centraal-Azië.
Kazachstan, het 9e grootste land van de wereld, is economisch gezien het sterkste land van Centraal-Azië en dat is te danken aan de grote hoeveelheid aan olie en andere waardevolle mineralen. Dit zorgt automatisch voor betere wegen, restaurants en accommodaties. Kazachstan heeft ondanks dat het een groot land is, maar 17 miljoen inwoners. Het land heeft vele steppegebieden en uitgestrekte vlaktes. In het zuiden, in de omgeving van Almaty zijn echter ook de uitlopers van het Tian Shan gebergte te vinden. Kazachstan was het laatste land wat zijn onafhankelijkheid van de Sovjet-Unie uitsprak, want de bevolking vond het niet erg om deel uit te maken van de Sovjet-Unie. Dit is een opmerkelijk iets gezien de vele dingen die er gebeurd zijn in Kazachstan zoals de goelag die er te vinden waren, de kernproeven waardoor vele mensen hier nog steeds de gevolgen van ondervinden en het bijna verdwijnen van het Aralmeer.
Tot aan 1998 was Almaty de hoofdstad van Kazachstan totdat de president de stad Astana uit de grond stampte en hier een geheel nieuwe moderne stad van maakten. Astana wordt tegenwoordig gezien als hoofdstad, maar Almaty is de grootste stad van Kazachstan met een historie.
Het eerste hostel waar we heen waren zat helaas vol, waardoor we in het huiselijke Almaty Backpackers hostel terecht kwamen. In de avond zijn Timo en ik wat wezen drinken in de Shakespeare Pub. Er zijn naast Kazachen en Russen ook veel expats te vinden in de stad. Kazachstan heeft vele verschillende goede restaurants en elke keuken is er wel te vinden. De prijzen zijn daarentegen ook wel iets hoger dan in de rest van Centraal-Azië.
De temperatuur vandaag in Almaty was zeer aangenaam. Het was bijna 20 graden en de zon scheen. We besloten naar de Kok-Tobe te lopen. De 1100 meter hoge heuvel bevond zich achter het hostel en het was een mooi startpunt om Almaty te bekijken. Op de Kok-Tobe is de 372 meter hoge televisietoren te vinden, maar deze kan je helaas niet beklimmen. Verder is er een geheel attractiepark gebouwd met van alles voor kinderen (en volwassenen). Wij hebben koffie gedronken en zijn via de kabelwagen weer naar beneden gegaan.
Na een bezoek aan Respublika Alany en het vrijheidsmonument liepen we richting de Arasan baths. We kwamen hier echter deze dag niet aan, want we zagen een zeer goede barbershop. Na een uur kwamen we netjes en goed geschoren weer naar buiten en zijn we wat wezen eten.
In de avond ben ik naar dé topper in de Kazachstaanse voetbalcompetitie gegaan. Toevallig speelde vandaag de nummer 2, FC Kairat Almaty tegen de nummer 1 FC Astana. Bij het stadion was het even dringen om een kaartje te krijgen, maar voor 3 dollar had ik een kaartje op de tweede ring bemachtigd. Kairat Almaty won de topper met 2-0 en heeft het gat hiermee iets kleiner gemaakt. Op het veld bij Kairat Almaty stond voor mij een bekende voetballer, Tymoschuk, op het veld. De Oekraïner, voormalig speler van Bayern München, is blijkbaar aan het afbouwen in Kazachstan.
In het hostel waren we twee meiden uit Finland en een jongen uit Amerika tegen gekomen. We hadden afgesproken om samen naar het Big Almaty Lake net buiten Almaty te gaan. Helaas voor ons regende het toen we wakker werden en zou dit de hele dag door blijven gaan. Het weer liet mijn voor het eerst deze reis in de steek, maar hierdoor kon ik de rest van de dag lekker rustig aan doen. In Bisjkek had ik in een restaurant gegeten wat mijn maag niet heel erg leuk vond.
Timo en ik zijn koffie wezen drinken en we hebben onze plannen doorgesproken. Het idee was om via een moeilijke grensovergang in het zuidoosten weer naar Kirgizië te gaan. We zouden dan via Karakol en Lake Issyk-Köl weer terug richting Bisjkek gaan. Het weer werd alleen steeds minder met sneeuw en temperaturen onder de 0 graden. We besloten de rest van de week in Almaty te blijven om vanuit hier wat tripjes te doen.
De volgende dag regende en sneeuwde het gelukkig niet meer. We gingen samen met Oona en Noora met de taxi naar het Big Almaty Lake. Ten zuiden van Almaty ligt het Zailiysky Alatau, een uitloper van het Tian Shan gebergte. In het Zailiysky Alatau ligt het Big Almaty Lake op ongeveer 2500 meter hoogte. Het turkooizen meer is maar tot een bepaald punt te bezoeken voor buitenlanders. Rond het meer lopen militairen die toeristen beboeten of in de gevangenis stoppen als ze te dicht bij het meer komen. Op de terugweg naar Almaty haddeen we een deal gesloten om met de chauffeur een trip van twee dagen te gaan doen. We zouden over twee dagen gaan zodat Ian, de Amerikaanse vriend van Oona ook mee kon gaan.
Mijn lichaam had duidelijk rust nodig en waar kan je dat beter doen dan in een Russische banya. Arasan Baths is in de jaren '80 van de vorige eeuw in Sovjet stijl gebouwd, maar is een van de netste badhuizen van Centraal-Azië. Er is een apart mannen en vrouwen gedeelte en in het begin was het even zoeken waar we alles konden vinden. Er was een Finse stoomsauna tot 90 graden en dit was erg fijn om in het gaan met dit weer. Hierna heerlijk afkoelen in het frisse zwembad en toen richting de Russische sauna... Ik heb twee pogingen gedaan om in deze sauna te zitten en de eerste keer heb ik het 3 minuten vol gehouden en de tweede keer 1 minuut! De temperatuur in de Russische sauna is tussen de 100 en 110 graden en ik kreeg moeite met ademhalen in deze sauna! Een heerlijk relaxt en rustig dagje hebben we afgesloten door met ze vijven bij een Oezbeeks restaurant te gaan eten.
Om 8 uur stonden we bij de afgesproken plaats klaar met al onze spullen. We hadden twee taxi's, Aybek, zijn broer Adek en de zoon van Adek die als vertaler zou optreden. Nathan is 18 jaar, studeert aan de universiteit en spreekt Engels met een bekakt Brits accent. Alles leek erg goed geregeld van tevoren. Aydek wist waar we heen wilde gaan, hij had een hotel/homestay gevonden om te slapen en de Finse dames hadden de dag ervoor boodschappen gedaan met Aydek voor het avondeten.
Als eerste stop kwamen we aan bij de Charyn Canyon. In de grote steppe vlakte in Kazachstan vind je op 200 kilometer bij Almaty vandaan ineens deze 150 tot 200 meter diepe canyon. We hebben ongeveer twee uur rond gelopen in de Canyon en genoten van de vreemde rotsformaties die er zijn ontstaan. Gelukkig voor ons zat het weer enorm mee en was er een strakblauwe lucht te vinden.
De tweede stop zou tevens de slaapplaats zijn vlakbij het Altyn-Emel National Park. Het was een flink stuk rijden hier naar toe en het hielp ook niet mee dat wij onderweg een klapband kregen. Het landschap waar we door heen reden is erg mooi. Grote steppe vlaktes met amper begroeiing met op de achtergrond de sneeuwtoppen van de bergen. Onderweg passeerde wij een pass met sneeuw en mooie meren.
Aangekomen bij de homestay werd het tijd om ons eigen diner te maken. Aybek wilde shaslick maken van het rundvlees en konijn wat de Finse dames gekocht hadden, maar de mensen van de homestay werkte niet helemaal mee. Na lang onderhandelen, misschien ook wel vanwege de kou buiten, werd het vlees gestoofd en smaakte het in combinatie met de wijn heerlijk!
In het Altyn-Emel National Park zijn de Singing Dunes te vinden. De zandduinen vonden we nadat we een klein uurtje moesten rijden in het National Park. Hoewel ik al eerder zandduinen had gezien op mijn reis in Iran was het ook deze keer weer een mooi gezicht. De reden dat deze zandduinen de Singing Dunes worden genoemd, is omdat je als de wind goed staat en het droog is je de duinen een geluid hoort maken wat het meest weg heeft van het opstijgen van een vliegtuig. De klim omhoog naar de 450 meter hoge duin was een pittige, maar als je boven op de duin staat weet je waarvoor je het gedaan hebt!
Na het bezoek aan de zandduinen reden we de 400 kilometer weer terug naar Almaty. In de avond kwamen we weer aan in de voormalige hoofdstad van Kazachstan.
Zaterdag 22 oktober vertrok ik samen met Timo, Noora, Oona en Ian met de bus weer terug naar Bisjkek. Timo had besloten om zijn visum voor China in Duitsland aan te vragen en om hiervoor in Bisjkek te blijven en ook Ian en Oona waren in Bisjkek op jacht naar een visum. Gezellig dat ik niet alleen hoefde te reizen verlieten we Kazachstan in stijl. Onderweg regende en sneeuwde het en dat zorgde voor een natte grensovergang. Eenmaal in Bisjkek besloten we naar een ander hostel te gaan vanwege de mindere ervaringen qua eten in het andere hostel. Het hostel zag er erg verzorgd uit en naast de deur was een leuk en goed Oezbeeks restaurant. Het was een gezellige laatste avond in Bisjkek en Timo en ik sloten onze 8 weken samen reizen in stijl af. Leuk is dat ik in dit hostel ook een Frans stel tegen kwam die ik in Turkije tweemaal tegen was gekomen en die dezelfde reis aan het maken zijn. Ook zij worden tegen gehouden door het Chinese visum en de kou in Centraal-Azië en reizen binnenkort door naar Sri Lanka.
Om half 3 in de ochtend stond mijn taxi, na een korte nacht, op mij te wachten om mij naar het vliegveld te brengen. Mijn reis in Centraal-Azië en het volgen van de Zijderoute zou met mijn vlucht naar Delhi in India eindigen.
Centraal-Azië heeft mij in vele opzichten enorm verrast. De jonge landen zijn nog volop bezig met het vormen van een eigen identiteit en je kan deze landen dan ook zeker niet over een kam scheren. Het zijn landen waar veel mensen nog niet zoveel van gehoord hadden. Als ik zei dat ik naar Turkmenistan ging, was een veel gehoorde vraag of ik terug naar Turkije ging. Nee, Turkmenistan is een onafhankelijk land in Centraal-Azië!
Er zijn overeenkomsten zoals het eten, de Russische taal en een gezamenlijke geschiedenis in de Sovjet-tijd, maar ook de verschillen zijn enorm. Turkmenistan met zijn gesloten houding richting de rest van de wereld, een plat Oezbekistan met zijn zijderoutesteden zoals Bukhara en Samarkand, Tadzjikistan en Kirgizië met zijn vele bergen en Kazachstan die zijn blik vanwege de oliegelden gericht heeft op Rusland en het westen.
Al met al heb ik deze zes weken in Centraal-Azië als zeer prettig en mooi ervaren. Het was een uitdaging, omdat het reizen op een hele andere en 'moeilijkere' manier gaat dan ik tot nu toe gewend was. Maar ook deze 'moeilijkere' manier wend heel gauw en dan weet je niet anders meer. Een zekere aanrader als je toe bent aan uitdaging!!
Al met al ben ik blij met de mensen die mijn verhalen lezen en bedankt ik iedereen voor alle leuke reacties! Het doet mij goed dat mensen het lezen en zulke leuke reacties geven. De verhalen schrijf ik uiteraard voor anderen om te lezen, maar bovenal voor mijzelf. Als je alleen reist en voor een langere periode reist dan maak je zoveel mee dat het vaak moeilijk te bevatten is. Ook is het moeilijk om alle dingen die je meemaakt om die met iemand te delen als je deze alleen op reis meegemaakt heb. Ik vind het fijn om allerlei dingen op te schrijven en dat voelt zeer prettig en fijn. Nogmaals bedankt aan iedereen die elke keer de tijd neemt om mijn verhalen te lezen!
[vip] =>
[userRegistrationDate] => 2013-05-21 19:43:23
[totalVisitorCount] => 186212
[pictureCount] => 11
[visitorCount] => 2105
[author] =>
[cityName] => Bisjkek
[travelId] => 505163
[travelTitle] => Zijderoute
[travelTitleSlugified] => zijderoute
[dateDepart] => 2016-07-16
[dateReturn] => 2017-01-08
[showDate] => yes
[goalId] => 5
[goalName] => Een wereldreis
[countryName] => Kyrgizië
[countryIsoCode] => kg
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/122/439/822_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/388/792_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => kirgizi-en-kazachstan
)
[18] => stdClass Object
(
[reportId] => 4935491
[userId] => 346264
[countryId] => 101
[username] => Iwed
[datePublication] => 2016-08-14
[photoRevision] => 0
[title] => Van Khujand naar Bishkek in 27 uur :-)
[message] => ..
[vip] =>
[userRegistrationDate] => 2012-04-16 17:05:39
[totalVisitorCount] => 10001
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 107
[author] => Iwed
[cityName] => Bisjkek
[travelId] => 506009
[travelTitle] => Een Eerste Kennismaking met Centraal-Azië
[travelTitleSlugified] => een-eerste-kennismaking-met-centraal-azi
[dateDepart] => 2016-08-01
[dateReturn] => 2016-08-15
[showDate] => yes
[goalId] => 1
[goalName] => Backpacken
[countryName] => Kyrgizië
[countryIsoCode] => kg
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/kyrgizi,bisjkek
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/346/264_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => van-khujand-naar-bishkek-in-27-uur
)
[19] => stdClass Object
(
[reportId] => 4928771
[userId] => 197368
[countryId] => 101
[username] => tinevanbuyten
[datePublication] => 2016-07-23
[photoRevision] => 0
[title] => Ik zit te wachten....
[message] => Hey iedereen,
Ik zit te wachten in de lobby van ons hotel. Het is hier nu 23.45...
Binnen een drie kwartier komt het busje ons oppikken.
Ik word er een beetje sentimenteel veel. Wat een prachtige reis, wat een fantastisch land, wat een avontuur...
Gisteren hebben we met een dansje en een drankje afscheid genomen. Weeral een avontuur. Mijn primeur in de discotheek. Super met echte kirgische muziek.
Vandaag hebben we voor de laatste keer van de super mooie landschappen mogen genieten.
Ons eerste idee was om via een brug naar een berg te gaan en daar een straffe wandeling te maken.
Maar deel 1 ontbrak,.... De brug :-)
Dus is het maar een waterval geworden. T was wel een hele klim, zweten niet normaal :-)
Allee ik ga jullie laten, want we staan vertrekkensklaar :-(
Groetjes Tine
[vip] =>
[userRegistrationDate] => 2009-08-05 13:01:57
[totalVisitorCount] => 128826
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 2999
[author] => Tine
[cityName] => Kyrgyzstan
[travelId] => 504764
[travelTitle] => Kirgizië
[travelTitleSlugified] => kirgizi
[dateDepart] => 2016-07-09
[dateReturn] => 2016-07-24
[showDate] => yes
[goalId] => 1
[goalName] => Backpacken
[countryName] => Kyrgizië
[countryIsoCode] => kg
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/kyrgizi,kyrgyzstan
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/197/368_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => ik-zit-te-wachten
)
[20] => stdClass Object
(
[reportId] => 4920054
[userId] => 383868
[countryId] => 101
[username] => rollingmetal
[datePublication] => 2016-06-09
[photoRevision] => 0
[title] => Met mijn zieke karakter naar Fecaliënland
[message] =>
Dat valt nog niet mee, even Kirgizië oversteken. Wie heeft al die bergen hier neergelegd? Ja ik weet het, ik zou nu eigenlijk in Mongolië zijn. Maar ik heb gewoon niets meer te vertellen over mijn reis. Ik moest op het matje komen bij het Opperfietswezen. Of ik helemaal betoeterd was?
- Jazeker! Met name in Oezbekistan, China en Peru ben ik in ruime mate beclaxonnee....
- Zwijg! Ben je van de ratten besnuffeld?
- Nou en/of! In Chili werd ik....
- Zwijg! Wat lees ik hier? Niet naar de Pamir Highway in Tadzjikistan... te nat, te koud, te gravel.... zijde gij een poesje geworden soms?
- Nee mevrouw.
- Then get your ass up that Pamir Highway! NOW!
- Ja mevrouw.
Wat een raar mens. Hoe dan ook, ik moest mijn plannen weer wat bijsturen. En dus ben ik nu aan het zwoegen.
Waar was ik? Ik was in de Kazachstaanse stad Alma-Ata en ik vertrok na een verblijf van een paar dagen. Ik was aan het pendelen tussen Alma-Ata en de Kirgizische stad Bishkek vlak over de grens omdat ik nog niet naar Mongolië mocht vliegen en maar 15 dagen achtereen in Kazachstan mocht verblijven. Het verblijf in Bishkek wilde ik kort houden, ik was er vaker geweest en had het er wel gezien. Het was beslist geen vervelend stuk tussen deze steden, met heuvels en ruime velden vol klaprozen, en het weer zat vanaf nu mee. Kamperen was geen probleem hier. De eerste nacht lag ik in een vlakke wei, de tweede avond stopte ik vervroegd om te voorkomen dat ik in het donker in Bishkek zou arriveren en liep ik, terwijl een middelgrote, groene slang voor me uit gleed, de heuvels in om mijn tent op te zetten. Ik zou de volgende dag naar het AT House gaan, een particulier onderkomen voor uitsluitend fietsers, met kamers, een keuken, badkamer, en kampeerruimte en een werkplaats in de tuin, en ik was benieuwd hoe het me zou bevallen. Na een lange nacht, een soepele grensovergang en een zoektocht in de stad kwam ik rond het middaguur aan en maakte kennis met de aanwezigen. De meesten wachtten op een Chinees of Russisch visum en waren onderhand de wanhoop nabij. De mannen hadden baarden en één vrouw was hier reeds in 1939 gearriveerd en hoopte nog steeds op een Russisch transitvisum. Blij dat ik deze keer niet aan die kansloze loterij meedoe. Het bleek dat ik hier de eerste officiële betalende bezoeker was, de rest was hier nog als 'warm showers'-gast. Ik wist niet precies of mij daarmee een eer te beurt viel of dat ik een sukkel was. En was het er leuk? Nee. Ik verknalde het. Gretig dronk ik net even teveel koffie en blijkbaar had ik weer zo'n cafeïnegevoelige periode want het ging ineens niet goed met me. Toen ik even boodschappen deed verloor ik bijna het bewustzijn toen ik iets van de onderste plank moest hebben en weer overeind kwam. Ik voelde me instabiel en het leek me beter om in de tuin in mijn tent te gaan liggen. En toen ik me halverwege de avond weer beter voelde was de drempel te groot om mijn tent te verlaten en me verderop in de zachte avondconversatie aan de overdekte eettafel te gaan mengen. Het was niet erg. Ik zou de volgende ochtend toch weer vertrekken. Ik had de smog gevreesd in mijn tentje in deze verontreinigde stad maar blijkbaar zat ik nu in een wat frissere wijk. Desondanks hielden de honden me de halve nacht wakker. In de ochtend mengde ik mij weer in de verkeerschaos van deze stad. De wegen zijn breed en hebben officiëel twee rijbanen, maar ter plekke worden er net zoveel banen gecreëerd als er nodig zijn; de Nederlandse overheid zou daar nog een voorbeeld aan kunnen nemen. Ik passeerde de grens weer en daar was ik weer, in Kazachstan. Bishkek? Richard sip. Kazachstan? Richard blij. Het voelde nu ook echt alsof mijn vakantie bijna begon want gedurende deze periode in Kazachstan zou ik alleen maar in Alma-Ata verblijven, in mijn geliefde hostel. Maar eerst nog even dat prettige ritje. Heuvels, velden met klaprozen, families in de klaprozen om mooie fotoportretten te maken, de bomen langs de weg met al die kraaiennesten erin en dat prachtige kraaienkoor, de bekende kampeerplekken waaronder dat wonderlijke met gras begroeide wallenlandschap, waarvan ik bij mijn vorige verhaal een foto geplaatst heb. Wakker worden met een veeherder bij je tent die net een oude jazz-muzikant lijkt en zijn gouden tanden blootlacht en met zijn über-relaxte hond zijn schapen weer verder volgt. Eten op een geïmproviseerd terras langs de weg en je maaltijd betaald zien worden door een geïnteresseerde passant.
Het regende op de avond voor mijn aankomst in Alma-Ata maar op de dag zelf had ik een krachtig wapen in handen tegen het onheil van boven. Het was 15 mei, en op 15 mei is het áltijd goed weer, al zolang ik mij selectief herinner. Ik bezocht eerst de supermarkt voor een kleine taart en keerde daarna terug in het Amigo Hostel. Vakantie! Maar het was allemaal net iets te mooi.
'De kamer die je de vorige keer had mogen we niet meer verhuren van de baas, die is voor lokale arbeiders. Maar er is ruimte genoeg op de slaapzalen', zo kreeg ik te horen.
Maar dat wilde ik juist niet meer, en dat zei ik ook. En toen werd hen duidelijk dat ik al gereserveerd had voor één nacht. En daarom kreeg ik een redelijk alternatief voor de eerste nacht en na overleg met de baas mocht ik daarna voor een zeer schappelijke prijs een mooie eenpersoonskamer betrekken, met een zithoekje en opbergkastjes. Er waren drie dagen regen voorspeld en dat maakte nu eens geen fluit uit want ik had een studeerkameropdracht: voorbereiding Mongolië. Want ik wilde absoluut grote teleurstellingen voorkomen. Voor het eerst vouwde ik mijn kaart uit en keek ernaar. Waar liggen de wegen? Ah, die paar afgebroken lijntjes vanuit Ulaanbaatar. Ik ging eens lezen over Mongolië. Ik herontdekte de site die ik drie jaar geleden al gebruikt had en die wat weggezakt was in mijn geheugen: crazyguyonabike. Bomvol fietsverhalen, (o.a.) per land te selecteren, bijzonder aan te raden en laat je vooral niet weerhouden de site te gebruiken door de retro vormgeving. Ik las en las en las en raakte vooral gefascineerd door een zeer nuttig en gedetailleerd verslag (ongeveer evenveel tekst als dit verslag maar dan per dag) van een mannelijke solofietser in wie ik mij goed kon verplaatsen. En ik schrok nogal. Mongolië is bepaald niet het land dat ik voor ogen had. Het is weliswaar een zeer dunbevolkt land maar buiten hoofdstad Ulaanbaatar is de bevolking nogal gelijkmatig over het land verdeeld. Je bent nooit alleen. Altijd zijn er ruiters, is er vee, staan er tenten en zijn er honden. Ongezien kamperen bestaat niet. Je zult altijd bezoek krijgen. Het wegennet bestaat vaak uit onduidelijke sporen. Er is niet veel verkeer maar iedere auto remt af, iedere inzittende zal je aanstaren. Motorrijders en ruiters willen je spreken, veel mensen zijn hinderlijk dronken. Criminaliteit. Veel vliegen. De auteur raadde Mongolië absoluut af. En hij was bepaald niet de enige met negatieve verhalen. Daar zat ik dan met mijn fietsplannen. Ik zou de hele zomer in Mongolië gaan fietsen, het was het hart van mijn plan. En waar was het feitelijk op gebaseerd geweest? Op één televisieprogramma. Wow, wat mooi, daar moet ik ooit ook heen. En nu gleed dit ook door mijn vingers. Het leidde tot een lichte crisis. Want wat was er nog over van mijn programma als ik ook Mongolië nog ging schrappen? Zuid-Korea en Japan. Ik zou al na de zomer klaar zijn met een plan dat tot 2017 moest duren. Zullen we nog eens even achter de schermen kijken wat er aan plannen gesneuveld is dit jaar? Israel en Palestijnse gebieden geschrapt vanwege gevaar, een bezoek aan Jordanië alleen was een te mager plan, Roemenië (grotendeels) geschrapt evenals Moldavië en Oekraïne vanwege nat, vlak en saai, grootste deel van Kazachstan geschrapt vanwege onhaalbaarheid en visumperikelen, Tadzjikistan hoog, nat, koud en ongeasfalteerd, en het terug op de agenda gezette Birma (blijkt een rijstveld te zijn), Verenigde Arabische Emiraten (fietsen toch echt grotendeels verboden) en Oman (zonder VAE te mager plan) uiteindelijk toch weer gecancelled. Halleluja. Als ik echt alleen nog Zuid-Korea en Japan zou bezoeken, dan zou het nu al gedaan zijn met het grote avontuur, want naar die twee landen ga je niet voor de spanning. Niet voor de woestijnen, de jungles en de steppes althans. En dat vond ik een onverteerbare gedachte. En toen werd ik op het matje geroepen. En toen stond plots Tadzjikistan weer op het rooster. En had ik plots weer een echte route. Want ik was nu aan het fietsen van de Kazachstaanse hoofdstad Astana naar de Tadzjiekse hoofdstad Dushanbe en ik had onderweg gewoon twee uitstapjes gemaakt, naar Alma-Ata en omstreken. En Mongolië? Ik stel het definitieve oordeel uit. In combinatie met China wil ik het nog overwegen, maar dan heb ik een Chinees visum nodig en dat kan ik het beste oppikken in Seoul. Ik zou dus straks van oost naar west kunnen gaan reizen. Maar het kan ook zo zijn dat Mongolië straks voor altijd een gesneuveld, onzinnig plan zal zijn.
Na de regen ging ik de stad zien. Ik bezocht Fantasy World, een pretpark waar ik voor het eerst meemaakte dat ook ik dan toch uiteindelijk vatbaar ben voor draaierigheid en misselijkheid, iets dat altijd hoorde bij een oudere generatie. Ter compensatie ging ik de volgende dag naar het circus. En ik ging naar rock club Zhest, daar was een metal party. Maar het metalgehalte was aanzienlijk lager dan ik hoopte. Ik zag Russische bands optreden met pruiken en brillen en ze speelden rockversies van foute jaren 80 nummers (Cheri Cheri Lady!). Er waren paaldanseressen en er was een Jägermeister-stand waar aangeschoten, half-ontklede jongeren opdrachten uitvoerden om prijzen te winnen. Après-ski- en costa-lol.
En ik deed inkopen. Dat vond ik lastig, omdat ik me alvast wilde bevoorraden voor de Pamir Highway (want ik had het idee dat op de weg daarnaartoe de supermarkten steeds minder rijk gesorteerd zouden zijn, en de Pamirs zelf zijn een leeg gebergte), maar het zou wel weken duren voordat ik op de Pamir Highway zou zijn (veel onnodig gesleep) én alles moest in Dushanbe op zijn want van daar zou ik gaan vliegen naar Zuid-Korea. Ik kocht voor een dag of tien eten en hoopte dat het goed uitpakte.
Negen dagen Alma-Ata waren zo voorbij. Wat was het hier aangenaam geweest. Van de aan het nabijgelegen park grenzende flatgebouwen waaruit oorstrelende klarinet- en pianogeluiden hoorbaar waren zou ik nu weer terugkeren naar de hooligans van het dierenrijk, de honden van Bishkek. Ik nam afscheid van de lieftallige, nee verrukkelijke receptioniste Zhanna. In mijn dromen rende ik naar de wilgen op het plein om mijn fiets erin te hangen, teneinde eeuwig bij haar te kunnen blijven. Ze had immers 'I love you' tegen me gezegd, al was dat eigenlijk omdat ik geld voor haar kon wisselen. Nee, wat verbeeldde ik me eigenlijk? Dat frêle popje, 21 lentes jong, en ik, die haar uitgezakte vader had kunnen zijn. De gedachte is bijna pervers. 'I need your sick nature', zei ze en mijn hart maakte een sprongetje. Dus wel! Maar het enige wat ze wilde was mijn handtekening, om de betaling af te ronden.
Ik vertrok rond 12 uur en reed desondanks toch nog 132 km, zo zag ik op mijn net aangeschafte fietscomputer, maar de dagen eindigen inmiddels ook wel aangenaam laat. Ik ben nog steeds niet klaar met Kazachstan, ik heb alleen nog maar hoekjes en randjes gezien. Ik wil het hele land doorkruisen, maar ik zal moeten wachten tot ik ooit langer dan 30 dagen achtereen in dit land kan verblijven.
En toen was ik weer in het AT House. De wachtende vrouw was nu dan echt weg maar de Brit Alex was er nog. Nog net. Hij had zijn Chinese visum geregeld door zijn paspoort naar Georgië te sturen, daar ging de aanvraag vlotter. Mijn verblijf was nu aanzienlijk aangenamer. Er werd gezamenlijk gegeten, er werden ervaringen uitgewisseld, ik regelde een Tadzjieks visum en een permit voor het autonome gebied waarin de Pamirs liggen en sleutelde aan de fiets. Er was veel materiaal achtergelaten door andere fietsers en met hulp van gastheer Nathan maakte ik van twee halve standaarden één en verplaatste ik mijn ongelukkig gemonteerde, tegen de achterband aanschurende slot. Ik vond een geschikte reserveband en... hoe was dat mogelijk... daar lag het felstbegeerde object dat ik kon verzinnen! Een Dazer! Zo'n fantastisch apparaat dat geluiden produceert wat door honden spuugirritant wordt gevonden, ongeveer het effect dat geblaf heeft op mijn oren. Eindelijk kon ik die mormels van het lijf houden. Ik had zo'n ding natuurlijk zelf al drie jaar geleden moeten aanschaffen. Ik vermaakte me verder met het Zwitserse stel Jonas en Emma, de flamboyante Brit James, de Bulgaar Timo, de Franse studenten Edouard en Pierre-Antoine en gastvrouw Angie en had kortstondig weer het gevoel dat ik in Baku had toen ik daar lange tijd wachtte op een boot over de Kaspische Zee temidden van al die medereizigers, waaronder veel fietsers.
Het was zowaar mogelijk om een route te rijden die slechts kort zou overlappen met mijn route uit 2013, maar het zou wel een zware, veelal ongeasfalteerde route zijn. Ik haalde Jonas en Emma, die ik 24 uur voorsprong had gegeven, binnen 3 uur weer in. Ze waren op een uitnodiging ingegaan voor een overnachting. Ik spurtte verder en kocht in een winkeltje een brood en wat limonade. Terwijl ik het brood in de fietstas stopte kwam de verkoopster naar buiten met een kopje thee. Voor mij. Ze liep nog een keer heen en weer en gaf me twee koekjes. Ik was nu echt Kirgizië ingereden en kreeg op deze wijze alsnog een hartelijk welkom. Ook enkele honden heetten me welkom toen ik eenmaal weer fietste, maar toen ze mijn rechterkuit naderden en ik onopvallend op een knopje op een apparaatje aan mijn riem drukte veranderde hun 'Waf!' pijlsnel in een 'Wtf?' en blaften ze beduusd nog wat na op hun oorspronkelijke positie. Dit ontwerp verdiende een Nobelprijs. Nu nog iets vinden tegen vliegen.
Ik naderde een kloof en er was een vlaag van herkenning. Kamperen voelde hier veilig en vertrouwd. De volgende dag werd ik geacht van 1300m naar 3500m hoogte te klimmen en dat gebeurde in afwisselend zon en regenbuien, en ik kreeg enkele lekke banden te verwerken. De Zwitsers haalden me weer in maar stopten om 18.00 uur bij een truckstop, terwijl ik nog twee uur doorreed, door regen die hogerop sneeuw werd. Die avond lag ik op een witte weide; de buitenkant van mijn slaapzak was vochtig vanwege condens en de binnenkant vanwege mijn vochtige kleren, die ik aanhield om warm te blijven én om ze weer te drogen met mijn lichaamswarmte. Het comfort van Alma-Ata was plots heel ver weg. Slapen ging moeizaam op deze hoogte, het moet 2 à 3 uur zijn geweest toen ik in slaap viel.
Ik herinnerde me geen tunnel, maar na 1,5 km hoefde ik niet verder te klimmen want er lag er toch echt één voor mijn neus. Die laatste 500m klimmen werden me ontnomen, maar ik besloot niet te klagen. Na de tunnel daalde ik af en nam een afslag. Einde oude traject, vanaf nu is de ervaring weer geheel nieuw. Ik reed een mooie route door de bergen langs een rivier en had even het idee al in het Pamirgebergte te fietsen. Er volgde een route langs diverse dorpjes over asfalt, daarna zouden honderden kilometers over een piste volgen. In Chaek kon ik nog wat brood en limonade aanschaffen, dat zou ook al snel een bijzonderheid worden, zo bleek later. Kleine kindjes staken een handje omhoog en zeiden 'Hello'. Iets oudere jongetjes renden naar de weg en staken hun hand uit voor een 'low five' en daarna rende er een groepje meisjes met me mee. Maar toen was het over. Einde bakstenen huizen. 'Alleen' op een piste in een berglandschap. Weiden, yurts, vee. En de gevolgen van de aanwezigheid van vee. Het is onvoorstelbaar hoeveel stront hier ligt. Als ik ooit aan een kwis meedoe en de kwismaster roept: 'Noem één strontland', dan heeft mijn zoemer al geklonken en zeg ik: 'Kirgizië!'. Het is ondoenlijk om een strontloos kampeerstrookje te vinden, en soms zelfs ondoenlijk om een veld te verlaten zonder stront te betreden. Na veel klimmen en op en neer hobbelen over heuvelwanden, en incidenteel een beekje kruisen, bereikte ik het meer Song Kul. De verschillen met grotere broer Yssyk Kul, waar ik destijds was, konden niet groter zijn. Hier woonde niemand en er was geen enkele voorziening. Song Kul was precies wat ik mij voorstel als ik het op de kaart zie: een bergmeer in de leegte. Na een afdaling zuidwaarts, Song Kul achter me latend, werd het me wat moeilijker gemaakt. Google Maps en Osmand hadden heel verschillende ideeën over hoe de wegen hier liggen. Ik moest vertrouwen op Osmand, dat was de meest gedetailleerde kaart die ik had. Ik sloeg een gebied in dat me sterk deed denken aan de Argentijnse pampa's. Er is echter een groot verschil. Als je hier je tent opzet is de kans aanwezig dat er plots een meneer met een mal hoedje opdoemt. Overal in de Kirgizische bergen zijn mensen (ik zou hier kunnen warmdraaien voor Mongolië) en de nationale hoofddracht is een langwerpige, witte hoed met een geborduurd motief. Ik heb deze hoeden kortstondig 'cool' gevonden, daarna ben ik ze 'mal hoedje' gaan noemen. Lang niet iedere man draagt er één, maar de in het landschap opdoemende mannen zouden een normaal verschijnsel worden. Ondertussen had ik het gehad met mijn twee lekke banden per dag en ik legde mijn reserveband om mijn achterwiel. In het dorp Akkyl kon ik weer wat vocht kopen maar een vuilnisbak kwam ik niet tegen en dus reed ik inmiddels met het indrukwekkende aantal van tien petflessen rond, waaronder één van vijf liter. De route die ik reed was veel langer en zwaarder dan de route die Google Maps me voorgeschoteld had voor vertrek (en waar ik mijn planning op gebaseerd had) en er wachtte me een nieuwe pas op 2800m. Ik had een fantastisch uitzicht op dat wonderlijke stuk Aziatisch Patagonië en werd ook nog eens beloond door een gezin in een auto met melk, brood, vlees en bonbons. Ik rolde naar beneden en sliep die nacht, 900m lager, in (uiteraard) een soort savanne. De volgende ochtend trok ik eens een nieuwe set kleding uit mijn tas en merkte dat er vochtplekken in zaten. Kon mijn eerste set Ortlieb-tassen na 11 maanden niet meer op tegen de Indonesische moessons, deze set is dus reeds na 5 maanden niet waterdicht meer. Lang leve outdoor gear! Ze beginnen het ook nog eens te begeven onder het gewicht van de bagage. Ik hoopte fijn door te rollen maar mocht direct weer fors klimmen. Langzaam begon het ook gemeen heet te worden. Door hitte en inspanning verdween de eetlust en ik begon ook op te raken. Ik trof enkele dorpen maar kon er mijn vochtvoorraad niet aanvullen, althans niet als ik nuchter wilde blijven; wodka is er altijd wel. Ik had kunnen weten dat ik geen Fanta of cola kon vinden want er was geen moskee. De prioriteitenlijst voor wat betreft voorzieningen bij de stichting van een dorp in Kirgizië ziet er namelijk alsvolgt uit:
1. Verkooppunt wodka
2. Moskee
3. Waterput
4. Verkooppunt levensmiddelen
(171. Vuilnisbak)
De afdaling had niet later moeten komen anders had ik die dag het grotere dorp Kazarman niet meer gehaald. Ik kocht er 9 anderhalveliterflessen, leegde er één vrij vlot en dumpte al mijn afval en lege flessen. Niet dat Kazarman een vuilnisbak heeft (wel een vliegveld overigens), maar de winkelier waar ik mijn inkopen deed was zo vriendelijk een kartonnen doos voor me neer te zetten. Ik strandde die dag aan de rand van het dorp in onverwacht, zwaar noodweer en zette de tent op op een strook gras achter wat bomen. De volgende dag was het weerbeeld anders, het was bloedheet en de hellingen waren steil. Mijn fietscomputer gaf 39 graden aan en een zware klim verhoogt de gevoelstemperatuur met pakweg 10 graden. Er stond een briesje in mijn rug dat waaide met 3,4 km/u en dat was precies mijn snelheid dus ervoer ik windstilheid. Dat kwam de vele vliegen om me heen niet slecht uit, die konden me zo prima bijhouden. Ik werd dol van hun gekriebel op mijn ellebogen en de enige bescherming die ik hiertegen kon verzinnen was om mijn sweater aan te trekken. Ik kan u vertellen: ik had het best warm. Maar ik stelde me voor hoe bijvoorbeeld 9 graden voelt en was toen toch tevreden met mijn weersomstandigheden. Met de voedselomstandigheden was het anders. Ik had niet verwacht dat er vrijwel geen eetgelegenheden op de route zouden liggen (de sporadische eetgelegenheden die er waren trof ik steeds op ongelukkige momenten) en mijn overvolle tassen, waar ik eerder toch spijt van had gehad omdat ik me in Bishkek en Osh makkelijk had kunnen bevoorraden, kwamen me lange tijd goed uit. Maar nu had ik nogal last van een selectief gebrek aan eetlust. Dat nuttige voer uit de tas kwam me de neus uit. Die gedroogde vruchten, de pindarepen, de zoetigheid. Ik wilde zout, ik wilde vocht. Een stevige maaltijdsoep. Waar is de lagman gebleven die in Kazachstan een dagelijkse gewoonte was geworden? Ik kreeg last van een weeïg, licht misselijk gevoel. Ik had honger maar vulde het uit gebrek aan eetlust op met vocht. Ik had dorst maar drinken gaf geen voldoening meer. Mijn voorraad flessen dunde snel uit en ik hoopte dat ik overeind kon blijven. Ik ging nu wel even kortstondig liggen in een stuk wei, zorgvuldig tussen de stront in. En ik sliep een uur. En toen ging het regenen en friste ik op en kon ik weer even verder.
De volgende dag reed ik weer in de bloedhitte. Ik ging te snel door mijn vochtvoorraad heen en kocht gefermenteerde paardenmelk bij een yurt. In tegenstelling tot vele fietsers hou ik dat prima binnen (totdat iemand mij gaat vertellen dat er menselijk speeksel wordt gebruikt bij de bereiding, zoals dat in Afrika gebruikelijk is bij bepaalde gefermenteerde dranken). En toen verdwenen onverwacht mijn gevleugelde volgelingen, het moet een zwerm van ruim 100 exemplaren geweest zijn, en de hitte nam af. Er was een helling ingestort maar mijn timing was goed want de graafmachines hadden nog maar een kwartier nodig voordat de weg weer vrijgegeven werd. Ik sliep die avond boven op de laatste pas voordat ik de steden Dzjalal-Abad en Osh zou bereiken. Het werd weer een korte nacht door de hoogte. De omstandigheden waren bij tijd en wijle taai maar dit was wel het avontuur waarnaar ik zocht. Zo zag ik het graag. Ik moest alleen uitkijken voor uitputting en daarom besloot ik in Dzjalal-Abad een pauze in te lassen, en niet pas in Sary-Tash, voor de Tadzjiekse grens.
Ik verwachtte een eenvoudige dag. Lekker rollen naar Dzalal-Abad. En dat was dom natuurlijk. Ik kon hier maar drie dingen verwachten: er is niets te eten, er is niets te drinken en je moet klimmen. Zolang je daar vanuit gaat word je niet teleurgesteld. Ik daalde 1000m en mocht toen weer eindeloos op en neer fietsen. Het werd nu erg zwaar. Ik wilde eten, een echte maaltijd, en niet meer klimmen. Er was nog een laatste flut Fanta in één van de flessen, en ik had nog wat slootwater.
En toen was er leven. Huizen. Restaurants. Tankstations. En asfalt. Ik dook een restaurant in, dronk de lekkerste oploskoffie ooit, at de lekkerste soep ooit en tevens de lekkerste manti ooit (gevulde pastaflapjes), maar dat was niet zo'n kunst want dat had ik misschien nog maar één keer gegeten. Mijn maag voelde direct weer normaal. In een volgend dorp kocht ik een ijskoude Sprite, en ook dat was de lekkerste ooit. En toen lag Dzjalal-Abad nog maar op 8 km afstand. Ik wilde niet in de avond aankomen en sloeg af naar de rivier. Daar zat ik aan de oever tot het donker was. En toen zette ik mijn tent op, in die tropisch aandoende atmosfeer. En ik zat nog even buiten in het donker. En ik realiseerde me dat hoewel straks de échte klim naar 4600m begint, dit aanloopje er best mocht wezen.
[vip] =>
[userRegistrationDate] => 2013-02-16 15:41:14
[totalVisitorCount] => 313569
[pictureCount] => 4
[visitorCount] => 1261
[author] => Richard van Dijke
[cityName] => Dzjalal-Abad
[travelId] => 435788
[travelTitle] => Per fiets de wereld rond
[travelTitleSlugified] => per-fiets-de-wereld-rond
[dateDepart] => 2013-04-03
[dateReturn] => 2020-09-22
[showDate] => yes
[goalId] => 5
[goalName] => Een wereldreis
[countryName] => Kyrgizië
[countryIsoCode] => kg
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/122/183/837_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/383/868_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => met-mijn-zieke-karakter-naar-fecalinland
)
[21] => stdClass Object
(
[reportId] => 4886697
[userId] => 195468
[countryId] => 101
[username] => ronniereizen
[datePublication] => 2015-12-15
[photoRevision] => 0
[title] => Klets, Boem, Paaf. Klaar.
[message] =>
Ik sluit centraal Azie af terug in Kirgizië. Vanuit Tadzjikistan via Batken kom ik terug in Osh. De derde keer. Ditmaal meer als doorreis oord, want we vliegen van Osh terug naar de hoofdstad. De vlucht naar Bishkek is een lachertje en duurt krap aan een half uurtje. In Bishkek is een zeker persoon jarig. Ditmaal word het gevierd met een middagje bowlen in een super westerse shopping mall en een dinertje met onze nieuwe Kirgizische beste vrienden.
De week die hier op volgt besteden we in Karakol. We reizen opnieuw af naar Issyk Kul, dat enorme meer, maar ditmaal voor wat ski vertier. Menigmaal hebben we vernomen dat Karakol de beste plek voor skiën is in centraal Azie. Best een hoog verwachtingspatroon is er ondertussen opgebouwd, maar na een paar maanden in deze Stan-landen kan ik de lat ook weer niet te hoog leggen.
Het is een leuk weekje wintersport! Nee, Karakol is natuurlijk niet te vergelijken met de Europese skibergen. Het is een grijze, grauwe sovjet stad en de toegang tot de skibasis wordt afgelegd in oude afgetrapte auto’s die (als je geluk hebt) sneeuwkettingen hebben. Centraal azie’s beste ski-oord kent maar liefst vier tweedehands stoeltjesliften, waarvan er eentje defect is. Zoals alles in deze landen staat ook dit nog in de kinderschoenen. Maar er wordt een gouden toekomst belooft. In het hotel waar we verblijven, dat gerund wordt door een Nederlands/Kirgisch koppel, treffen we Hayat. De beste man heeft ons enkele weken terug in Arshlan Bob wat activiteiten geregeld, en is hier voor en paar dagen met een vriendin voor wat ski plezier. Van achter een goed gevuld glas wodka verteld hij honderduit hoe verschillende mensen en organisaties druk investeren in de Kirgizische toerismecultuur. Zwitserse ski instructeurs komen de locals de kneepjes van het vak leren, Russische zakenmannen investeren in nieuwe skiliften en andere vrijwilligers sturen gebruikte ski’s richting Karakol.
Persoonlijk ging het skiën mij niet heel erg goed af. Meteen de eerste dag op de latten ga ik lomp onderuit en kom alles behalve lekker op mijn schouder terecht. Hoewel ik niet gek ben van een stootje, hoor ik tijdens de val een “plop” dat me helemaal niet aanstaat. Uit voorzorg duik ik direct een karakteristieke Kirgizische kliniek in waar de dokter meteen rontgenfoto’s laat maken. Een half uur later en 25 dollar lichter sta ik weer op straat, gewapend met een zalfje om de zwelling te verlichten en een mooie souvenir röntgenfoto, waar helaas geen breuk op te zien is. Voor het fotoalbum.
Inmiddels zijn we weer terug in Bishkek en staat het einde van de trip ons nabij. De laatste souvenirs worden hier geshopt en morgen staat de vlieger richting huis op een godsgruwelijke tijd alweer klaar. Normaal gesproken borrelen er op het einde van een reis alweer wat nieuwe bestemmingen in mijn hoofd, maar nu... niks. Misschien blijf ik wel in Nederland?
Om een goede traditie in stand in stand te houden, ook ditmaal een kort overzicht van de laatste drie maanden. De statistieken.
Aantal dagen onderweg: 87
Aantal homestays: 13
Aantal Bazaars bezocht: 17
Beste douche: Dushanbe, Tadzjikistan
Top 3 menu favorieten: Samsa (centraal azie), Plov (Oezbekistan), Veg Momo (China)
top 3 gehate gerechten: Kurutob (Tadzjikistan), Zure yoghurt ballen (centraal azie), wiener worst (Kirgizië)
Boven het toilet gehangen: 2x
Alcoholische versnaperingen: Wodka!
Hoeveelheid chai: 174 liter
Beste Engels: Arshlandbob, Kirgizië
koudste nacht: Vichkut, Tadzjikistan (onder acht dekens)
Meest interessant grensovergang: Osh-Murgab
Vleessoorten? 9; Rund, varken, kip, kalkoen, schaap, geit, paard, yak, ezel (plus het spul dat ze me in China voorgezet hebben.
Aantal keer ‘At kuda?’ (Where from?): 2047
Meest bekneld gezeten: Shared taxi’s, Tadzjikistan
Russisch geleerd? Niet echt
Chinees dan? No chance!
Aantal wasjes gedraaid: 7 in drie maanden
Meest gemist: Familie en vrienden
Tot slot nog enkele dingen over centraal Azie, waar ik delen van China ook onder laat vallen. Dingen die centraal azie, centraal Azie maakt.
Taal; tweetalig, Russisch en eigen. Religie; gematigd moslim. Vrouwtjes, doekje om. Mannetjes, hoedje op. Wc papier; moet je zien, niet van deze tijd. Eten; vlees, brood, noedels, aardappelen, buckweed. Bergzicht; overal! Bouwstijl; sovjet. Ogen klein; Kirgizië. Ogen groot; Tadzjikistan. Dankjewel; Ragmat. Kledingstijl; sober. Straatbeeld; bazaars, koeien, schapen, zand, mashrutka. Schoenen poetsen; 10x per dag. Handdruk; alleen voor mannen. Auto’s; russisch/ duits. Regen; nee. Politie; corrupt. Standbeelden: Lenin, Manas (KGZ) en Somoni (TAJ)
Dat zijn zo’n beetje de cijfertjes. Daarbij komt ook nog de teleurstelling dat ik mezelf toch echt geen man mag noemen, want ik heb hier nog altijd geen beest de nek omgedraaid. Ik stap dus met mijn staat tussen de benen op het vliegtuig morgen.
Tot snel!
Rien
[vip] =>
[userRegistrationDate] => 2009-07-20 13:13:25
[totalVisitorCount] => 134120
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 1033
[author] => Rien
[cityName] => Bisjkek
[travelId] => 496111
[travelTitle] => West of China
[travelTitleSlugified] => west-of-china
[dateDepart] => 2015-09-21
[dateReturn] => 2015-12-15
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Kyrgizië
[countryIsoCode] => kg
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/kyrgizi,bisjkek
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/195/468_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => klets-boem-paaf-klaar
)
[22] => stdClass Object
(
[reportId] => 4885093
[userId] => 194490
[countryId] => 101
[username] => flyingloony
[datePublication] => 2015-12-04
[photoRevision] => 0
[title] => exit china
[message] => dat spel hier begint meer en meer problemen te geven, ik ben dan eindelijk vanachter de ander kant van de chinese firewall gekomen, en internet werkt weer min of meer aanvaardbaar, nu wil de hardware niet meer, vastlopen a volonte, en resetten met de nodige tijd en dataverlies natuurlijk. en windows is weinig snugger, ze willen dat ik windows 10 installeer, en doen dat nogal pushy, zowat alle 10 minuten opent een pop up om te zeggen dat ik moet installeren. maar zelfs als ik zou willen, "er is 10 GB aan vrije ruimte nodig om de installatie te doen" mijn computer heeft er max 5 vrij als ik alles leegmaakt en via een externe harddrive werken dat wil windows niet snappen. bijgevolg kan ik niets anders doen dan alle 10 minuten de pop up te sluiten, en opnieuw en opnieuw en opnieuw,...wie kan het nog schelen?... ik kom er een klein beetje ambetant van.
ik zit trouwens van mijn "vrije" internet te genieten, verbazingwekkend hoeveel tijd je kan verliezen zonder iets nuttigs te doen.
dat volledig terzijde, een stuk van een van mijn verloren getypte teksten vind je terug bij de fotos (foto van een vastgelopen scherm), ik heb geen zin om te herhalen, het stuk van de baard kan je daar gaan zoeken.
de treinrit naar urumqi was weinig interessant, das logisch als je de ganse weg slaapt.
mijn aankomst in urumqi vroeg op de morgen was weinig aangenaam. de stad was koud, de zon kwam pas laat te voorschijn, maar gaf enkel een beetje licht, nikske warmte.
de kille sfeer van de stad die overspoeld is door absurde veiligheidsmaatregelen baarde me echter meer zorgen, alhoewel zorgen. ik vond het wel zeer toevallig dat ook hier de burger bang word gemaakt met een zogeheten verhoogde terreurdreiging, een ook hier weer toevallig van moslimoorsprong (hoewel het onafhankelijkheidsdebacle een belangrijker aspect is dan de religie, tis makkelijker alles over een kam te scheren in de media). de han meerderheid (hier een minderheid)) werd bijgevolg dus een "veiligheidsgevoel" geleverd bij wijze van "meer groen op straat" bemande pantservoertuigen als observatieposten alle paar honderd meter, clusters militairen in volle uitrusting achter hun stoothekkens en over belachelijke controles, altijd en overal, bij elk gebouw, zelfs om simpele bushaltes te betreden.
Ik moest om de bus te nemen zelfs mijn vloeistoffen afgeven, geen blikjes, geen water, niks toegelaten, (loop dan maar eens rond smorgens vroeg met uw twee rugzakken met massas metaal, een aantal messen en wat nafte) de hoeveelheid keer dat mijn laptop gexrayed (als iemand me de correcte spelling daarvan kan doorgeven, graag) werd zal wel weinig behulpzaam geweest zijn voor de werking ervan. om de trein te nemen (dwz vanaf de voordeur van het station) had ik 5 controles waarvan 3 met scanner, 2 met fouilleren en 2paspoortcontrole.
Na een teleurstellend bezoek aan de bazaar (waar ze zelfs nen carrefour hadden, nope ook hier geen kaas) en een vruchteloze zoektocht naar verdwenen musea, boekte ik snel een treinticket naar kashgar. ik had geen zin in liften tegen de tijd en dan het hoogtepunt van de chinese kant van de zijderoute te moeten overslaan.
ik heb op die 2 dagen tijd zowat alle taalkennis die ik heb aangesneden, rahmat(geen idee in hoeveel talen dat just danke is, maar tzijn er een aantal in deze regionen) chinees, cantonees, russisch, japanees, mongools, tibetaans, nederlands, frans, duits en natuurlijk engels. (klinkt stoer he, maar meestal blijft de kennis beperkt tot een simpele hallo of merci) de multicultureelheid hier moge duidelijk zijn.
de treinrit verliep echter grotendeels in stilte, maar zelfs zonder woorden was de warmheid van de mensen wederom snel duidelijk.
de vader van het gezin waarvan ik het compartiment deelde intrigeerde me, ik had het gevoel dat hij veel te vertellen had, maar de taalbarriere was te groot. ik heb er uiteindelijk enkele spelletjes go me gespeeld, go is makkelijk uitgelegd, er zijn bijna geen regels, dus iedereen kan spelen, dat hij me het derde spelletje echter van tafel veegde was minder tof. en hij weigerde verder te spelen, ik denk dat hij me ervan verdacht hem te hebben laten winnen. ik had een gevoel van onafheid bij afscheid,sommige ontmoetingen zullen nooit lang genoeg zijn.
het contrast tussen kashgar en urumqi kon niet groter zijn, warmte, het weer, de mensen, de sfeer,...
het leek wel zomer eventjes, en alle veiligheidsmaatregelen waren verdwenen. er is geen nood de hanbevolking een veiligheidsgevoel te geven als er nagenoeg geen hanbevolking is. en de stad is fascinerend, een overduidelijke mix van vele culturen, de openlucht barbier een onverwacht voorbeeld hiervan. je kan uren en dagen door de stad dwalen verwonderd over de kleinste details, het leven overal, en de handel, altijd en overal, de hoekjes en kantjes van de oude stad, de gezichten, en de kledingstijlen, het bont leer en vilt, ik wil beweren dat er niks chinees meer aan was, das natuurlijk onwaar, maar uit china komend leek die invloed klein. uit de andere richting zal dat omgekeerd wezen wss. maar de stad is jammer genoeg het interessantste van zijn charme kwijt. we hebben even getwijfeld of de stad niet gebombardeerd is, of als er geen gigantische aardbeving gepasseerd was, maar onder de noemer vernieuwing en veiligheid is het grootste deel van de eeuwenoude stadsdelen simpelweg gebulldozerd op commando van de partij in beijing. laat ons stellen dat dat minstens discutabel is, en de heropbouw in namaak oude stijl ontbreekt aan character. de lokale uyguyrse, weiwu bevolking is er allesinds niet opgezet mee, en dus nog maar een extra reden tot wrevel met de han.
rondwandelend in de stad in gezelschap van enkele han chinezen zag ik vele gezichten veranderen, gesprekken stilvallen en hoofden draaien. Penny en Huang bleken zich echter compleet onbewust hiervan, de onschuld zelve. zelfs als we hen erop wezen vonden ze het moeilijk te geloven dat de lokale bevolking hen niet graag zag komen.
na enkele dagen genieten in kashgar moest ik jammer genoeg weer een stapje verder, en dan moet je op die laatste dag je je visum natuurlijk die grensovergang over, een uitdaging volgens alle bronnen. dus vertrok ik smorgens zeer vroeg, en net op die dag moet de maag dan beslissen eens niet zomaar alles te slikken en te verwerken. het is jaren geleden dat ik nog zo slecht ben geweest. maar ik moest de grens over, of ik was in de illegaliteit.
we zullen de details van de vele pijnlijke gespannen en nipte momenten besparen, maar met de billen bloot in niemandsland was zo goed als onvermijdelijk. ik was blij de kyrgyzische kant van de grens te zien, dat betekende een eind aan het moeten in beweging zijn. en ik hoopte rap op een hotel, zodat ik mijn bed in kon kruipen, maar mijn dag was nog lang niet ten einde. taksi nemen naar osh? neen dank u, te ver te duur en geen geld (osh ligt aan de tadjikse grens aan den overkant van't land wist ik). iedere auto op de baan bleek taksi, en de trucks stonden vast aan de grens. mijn gebrekkige voorbereiding voor kyrzygstan heeft me parten gespeeld, geen geld, en geen kaart van't land, geen idee waar ik was of heenging, de namen osh en biskek de enige die ik kende. en het enige wat ik wilde was een warm bed en een wc dichtbij. ik kreeg wat ik wilde... maar pas drie dagen later, na een nonstop avontuur met de nodige ups en downs, weigerende bankautomaten, lange nachtelijke wandelingen met genepen billen en gelukkig ook een nacht tukkebollen in een camion. na 3dagen vond ik in biskek eindelijk een bank die open was, en tegen smiddags kroop ik uitgeput en uitgehongerd in bed. en geslapen heb ik...
vandaag keek ik naar de immodium pillekes in mijn ehboset, ik heb er zelfs niet aan gedacht...
ik heb nu enkele dagen in hostel bekomen, terwijl ik een weinig van de stad heb verkent. de stad is als een terugkeer recht naar rusland, maar dan meer westerse invloeden. ik was vol van verbazing tijdens mijn eerste verkenning van de stad, kleine russiche details die ik al lang vergeten was zoals bijvoorbeeld sosiskes (russian style minihotdogs) machtig. maar ik viel zowat achterover iets verderop, ik kwam zomaar per accident een supermarkt tegen, (ze hebben hier een supermarkt jeehaa) en die bleek bij verkenning zoveel verrassingen te bevatten, je zal het niet geloven maar in de supermarkt hier hebben ze brood, en kaas, en koffie, en spaghetti, en yoghurt,... al die verbazende dingen die ik er heb gezien
kyrgizie is zeker niet wat ik van mijn eerste land in central asia verwachtte. kashgar leek wel turkije, bishkek is alles behalve dat. mijn basiskennis russisch blijkt een stuk beperkter dan ik me meende te herinneren. maar daar word aan gewerkt. bijna alle kyrgizen spreken trouwens beiden russisch en kyrgizisch en er is geen gebrek aan engels.
ik denk dat het zuiden van het land een meer oosterse sfeer had, maar ik zal er in gezonde toestand moeten terugkeren om dat met zekerheid te zeggen.
morgen verlaat ik de stad, terug de baan op , tot de volgende
[vip] =>
[userRegistrationDate] => 2009-07-12 23:22:00
[totalVisitorCount] => 150868
[pictureCount] => 3
[visitorCount] => 684
[author] => dries
[cityName] => Bisjkek
[travelId] => 479461
[travelTitle] => queeste the sequel
[travelTitleSlugified] => queeste-the-sequel
[dateDepart] => 2014-09-12
[dateReturn] => 2014-09-12
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Kyrgizië
[countryIsoCode] => kg
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/122/036/421_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/194/490_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => exit-china
)
[23] => stdClass Object
(
[reportId] => 4882489
[userId] => 419936
[countryId] => 101
[username] => charlietevir
[datePublication] => 2015-08-24
[photoRevision] => 0
[title] => Het grote meer en nog grotere bergen van Kirgizië
[message] => Omdat we zo slecht hebben geslapen in Bishkek besluiten we deze stad snel te verlaten en naar het grote Issyk Kul meer in het noordoosten van Kirgizstan te rijden. Dit meer is het kleine broertje van het Baikal meer gezien het ook is ontstaan door het uiteen schuiven van twee tectonische platen. Er zijn heel wat mysterieuze verhalen op het internet te vinden over dit meer, er zou een U.F.O. in zijn beland, er zouden skeletten van mensachtige wezens van wel 3 meter lang zijn gevonden in grotten en duikers van het Sovietleger zouden hier ook rare wezens hebben gezien. Onderweg naar het meer worden we tegengehouden door een politie. Waarschijnlijk uit nieuwsgierigheid en hoop dat hij wat geld kon aftroggelen, maar tot zijn spijt hadden we geen enkele verkeersregel overtreden dus liet hij ons maar verder rijden. Tegen de avond vinden we ons een plaatsje in de brousse dicht bij het meer, we zijn omringd door lang dor gras wat ons samen met de hitte het gevoel geeft dat we in de savanne in Afrika zijn. Het is hier te droog om op houtvuur te koken en we eten een boterham met tomaten en komkommer. Tijdens het eten horen we luide knallen, precies bommen die ontploffen en in de verte zien we boven de bergen die de Grens met Kazakhstan vormen een rood lichtje vrij snel heen en weer bewegen. Plots zien we lichtflitsen uit dat lichtje komen en even later horen we het geluid van machinegeweren. ‘Oei, ik denk dat de oorlog is uitgebroken’ zeg ik vrij droog wat Annelies toch wel wat bang maakt. Tja, waarom zou een straaljager ‘ s nachts in de bergen, aan de grens een machine geweer afvuren? Verder blijkt het toch rustig te blijven en ’s nachts met onze bus rondrijden in deze savanne is misschien ook niet het beste idee, dus besluiten we maar te gaan slapen. De volgende dag worden we gerustgesteld als we lezen dat de Russen een stuk land in de bergen gebruiken voor militaire oefeningen.
We voelen ons wel goed in deze savanne, ver weg van de bewoonde wereld. Maar omdat er zoveel riet langs de oevers groeit zit zwemmen er niet in en besluiten we een ander plekje te gaan zoeken. We rijden oostwaarts langs de zuidelijke kant van het meer waar het zeer dun bevolkt is. Wel zijn er nog heel wat Kazakse toeristen die de laatste dagen van hun vakantie (het is eind augustus) hier aan het spenderen zijn. Het gevolg is dat er heel wat strandjes en kampeerplaatsjes aan het meer zijn ingenomen. We hebben al een heel stuk langs het meer gereden maar het idyllische plekje nog niet gevonden wanneer we stoppen om wat tomaten en appels te kopen van een vrouwtje die deze langs de kant van de straat heeft uitgestald in kartonnen dozen. Een paar meter verder zijn er een aantal mannen wat grondwerken aan het uitvoeren waarvan één man ons in uitstekend Engels welkom heet in Kyrgyzstan en een babbeltje met ons doet. Hij heeft een tijdje in Europa gestudeerd en is terug naar hier, waar hij meer rust vindt, gekomen. Hij zegt ons dat we een paar minuten verder een prachtig strandje zullen vinden, waar het water heerlijk is om te zwemmen en inderdaad we komen langs het strandje waar het echter niet mogelijk is te kamperen tenzij we onze auto pal naast de weg parkeren, dus we rijden wat verder. Op google maps hebben we een plaats gevonden die misschien wel ideaal is om te kamperen en we beslissen daar naartoe te rijden. Na een tijd rijden we de weg af, een zandpad op, we zien een paar vervallen Soviet-gebouwen en gaan een vervallen Soviet-omheining binnen. Iets verder langs het zandpad staat een vrouwtje die teken doet om te stoppen en ons in Russisch aanspreekt. We begrijpen dat dit een terrein is waar je kan kamperen tegen betaling, gezien de lage prijs (er zijn ook geen faciliteiten) besluiten we ons hier te zetten. Het vrouwtje woont in een klein houten huisje, zo’n 50 meter verderop, vanwaar ze de binnenkomende en uitrijdende gasten in’t oog houdt. We rijden over het zandpad dat over het grote terrein loopt en vinden ons een plekje vlak aan het water. Onze buren zitten op een 150 meter van ons wat ons wel wat privacy geeft. Om het water in te gaan moeten we over een paar grote rotsblokken klauteren. Het water is heerlijk! Niet te koud, niet te warm, enorm helder, ideaal voor een zwemmeke.
We relaxen en genieten wat en gaan wat hout sprokkelen om te koken. Een man die wat verder met zijn wagen staat fluit en houdt een grote blok hout in de lucht. Oh, vriendelijk, ik wandel naar hem toe en bedank hem. We doen een praatje, hij in Kazaks, ik in het Engels, waardoor we niet veel verder komen als onze naam en onze afkomst. De man, die uit Almaty komt, roept zijn vrouw erbij die goed Engels spreekt en Annelies komt er ook bijstaan. Issyk Kul is hun favoriete vakantiebestemming en ze komen hier jaarlijks, behalve dan gedurende een tijdje toen er wat problemen waren tussen Kirgizië en Kazakstan. Hier komen ze tot rust en genieten ze van het heerlijke water waar wij zeker kunnen inkomen. Wij vertellen ook ons reisverhaal waarop de man, zoals zovelen waaraan we ons verhalen vertellen in deze regio, zijn hoofd schud. Er zijn vooral nog niet veel mensen geweest die goed reageren als we het over Iran hebben. De meesten reageren met veel ongeloof ‘Dat is een ISLMATISCHE REPUBLIEK!! Men zal je daar vermoorden. Het zit daar vol extremisten….’ We krijgen hen zelden overtuigd dat de mensen daar uiterst vriendelijk en gastvrij blijken te zijn en het daar best wel heel veilig is. Soit, het gezicht van de man dat in het begin van ons praatje een mix van beleefde vriendelijkheid en lichte norsheid uitgaf is volledig omgetoverd tot een vrolijke, blije uitstraling. Hij vraagt ons even te wachten, wandelt naar zijn auto en komt terug met een kartonnen doos. Hij schenkt ons drie stukken hout, zeer stevig hout dat lang zal branden en veel warmte zal afgeven. ‘Vergeet deze blok hout’ zegt hij terwijl hij met zijn voet tegen de blok die hij in het begin omhoog hield stoot, ‘dit hout zal meesterlijk branden, het is goed voor Shashlik.’ We bedanken het koppel en wensen hen nog een heerlijke paar laatste dagen aan het Issyk Kul meer, zij wensen ons nog een behouden reis. Het hout dat de man ons gaf ziet er echt wel goed uit en we beslissen het nog wat bij te houden voor tijden dat we dit meer nodig hebben. Vandaag doen we het met het sprokkel hout dat we vonden.
De volgende dag rijden we verder langs de prachtige weg tussen het meer en de bergen tot in Karakol, een stadje waar heel wat meer Westerse toeristen te zien zijn dan op de andere plaatsen rond het meer. Dit stadje is namelijk een goede basis voor trekkings in de omringende bergen wat ook de reden is waarom we hier stoppen. Gezien Annelies haar slaapzak wat te dun is voor de bergen gaan we er nog één lenen bij een reisagentschapke waarna we een heerlijke shashlik in een gezellig tentje gaan eten. Hier is men duidelijk toeristen iets meer gewoon. De serveerster spreekt Engels en je kan een Shashlik met schapenvlees vragen waarbij men stukken vlees met minder vet selecteert. Voor een Centraal-Aziaat is het vet van het schapenvlees het heerlijkst. Op een feestje of diner zullen de gasten de stukken met het meeste vet krijgen. Ik vind het vet nog best te pruimen, een kleine hoeveelheden toch. Annelies heeft het er iets moeilijker mee en ook met de geur van mijn adem en mond als ik het heb gegeten. Maar gezien we nu hier zijn trek ik me er niet te veel van aan en eet ik toch heel wat schapen shashliks op onze trip. Het vlees is hier heerlijk, maar af en toe kruid men het iets te veel naar onze goesting. Tegen de avond kruipen we ons bus is, lezen we nog wat en proberen te slapen. We hebben ons aan een parkje geparkeerd, iets weg van de hoofdbaan, maar, en dat hadden we bij daglicht niet gezien, ook tegenover een winkel die tot in de vroege uurtjes vodka verkoopt met als gevolg dat we slecht slapen.
Moe maar toch vol goesting in een goede bergwandeling bezoeken we eerst de slijkerige dierenmarkt van Karakol waar boeren van ver komen om wat vee te verkopen of kopen. Daarna rijden we naar een klein dorpje wat verder op waar we een plaatsje om Charlie een paar dagen veilig te parkeren zoeken. We komen voorbij een klein stukje land waar een houten hangaar staat met voor deze hangaar een stukje gras en wat keien waar we Charlie misschien wel kunnen plaatsen, hoewel, de omheining toont dat die stukje eigendom van iemand is en we toelating moeten vragen. Doordat de meest linkse poort van de hangaar open staat zien we dat er een man aan het sleutelen is aan een kleine maar zeer oude Russische vrachtwagen. Dus we rijden het stukje gras op en gaan naar de man toe, naast zijn Russische uiterlijk ziet hij er vrij verduurd uit. De huid van zijn gezicht is ruw en zit vol rimpels. En dan zijn tanden. Eerst moet ik misschien even zeggen dat elke Kirgiziër (ik zou kunnen zeggen elke Centraal-Aziaat, maar zeker de Kirgiziërs) boven de 30 minstens één, vaak meerdere gouden tanden heeft, zowel man als vrouw. Soms wordt je plots verrast door een glimlach die een mond vol goud toont, waarbij echt elke tand werd vervangen door een gouden en soms zijn het slechts enkele gouden tanden tussen mooie, echte tanden. Ik denk dat men hier zowel rotte als gewoon lelijke tanden gemakkelijk vervangt door gouden exemplaren. Maar deze man niet, de aantal tanden die hij nog had zagen er echt slecht uit. Samen met zijn dorre huid maakte dit hem er best wel akelig uitzien, maar al snel verscheen die vriendelijkheid en behulpzaamheid in zijn ogen waardoor we hem al snel vertrouwden. We konden geen woord van elkaar verstaan maar we begrepen elkaar wel. Hij offreerde om onze auto in de hangaar te zetten zodat die zeker veilig zou staan, maar we lieten weten dat we de zon wel nodig hebben voor onze ijskast draaiende te houden. De man maakte duidelijk dat hij goed op Charlie zou letten, dat hij hier veilig stond en wenste ons veel geluk op onze wandeling. De zon scheen fel en wij pakten al zweetend onze trekkersrugzak in waardoor we misschien iets te weinig aan de koude in de bergen dachten.
Het was al bijna middag wanneer we aan onze toch begonnen en het duurde dus niet lang voor we even stopte om te picknicken. Terwijl we onze traditionele smoskes aan het eten zijn komt er een koppel uit de vallei die wij in gaan wandelen. Zij vragen ons of het nog ver is tot het dorpje. Een uurtje wandelen stelt hen best tevreden maar glimlachen valt zwaar, ze zijn al 4 dagen aan het stappen en zijn uitgeput. Ze zijn begonnen in een andere vallei, langs een alpine meer en dan terug langs deze vallei. Wij voelden ons nog superfit, we zetten onze toch verder en al snel komen we in een prachtige vallei, de bergen zijn bezaaid met gras en pijnbomen, het pad volgt een wild stromende rivier, het zonnetje schijnt en het is hier echt wel onbeschrijflijk mooi. Na een aantal uren goed doorstappen rusten we even en eten we wat fruit. We hebben echt goed doorgestapt en voelen het al in onze benen, maar we gaan verder want een we willen echt wel baden in natuurlijk heet water vanavond, op onze bestemming zouden immers enkele hot springs te vinden zijn. We zien een arend over de vallei vliegen en proberen hem te spotten met onze goedkope Chinese verrekijker die we onlangs kochten. We hadden deze gekocht in de hoop toch wat wilde dieren te zien in de bergen, dus af en toe turen we er wat door, scannen we de bergen af, maar tot nu toe zonder resultaat, op de arend na dan. Het begint te overtrekken waardoor het ineens een pak frisser wordt. Wanneer de moeheid onze benen begint binnen te dringen begint het ook wat te regenen, ijskoude regen is het, en het pad wordt als maar steiler en steiler. De laatste loodjes wegen het zwaarst, het tempo gaat trager en trager, we moeten af en toe stoppen om even op adem te komen en er lijkt geen einde te komen aan de weg naar de hot springs tot we in de verte een paar houten huisjes en yurts zien. Onze pas wordt weer iets sneller, gelukkig want we begonnen het goed koud te krijgen. We denken al aan de nacht, die gaat ijskoud zijn en heel veel warmte hebben we niet bij. Omdat het zo koud is, we vrij uitgeput zijn en niet veel warmte bij hebben besluiten we onze tent op te zetten naast een houten huisje waar je ook een bed kan huren en iets kan eten. Zo kunnen we toch nog wat genieten van de warmte daarbinnen, als het te koud wordt.
We vragen aan de jongen die de guesthouse runt ook onmiddellijk naar de hot spring die een half uur later vrij zou zijn zodat wij erin kunnen. Tijdens dat half uur zetten we onze tent op en leggen onze slaap -matjes en -zakken klaar. Dan komt de man ons de sleutel van de hot spring brengen en zegt dat we een half uur hebben. Omdat we dat wat kort vinden onderhandelen we voor een uur. We wandelen een padje af langs het houten huisje richting de rivier en komen aan een ruw betonnen kot waar ons de geur van rioolputje opvalt. We openen een klein deurtje in het betonnen kotje en komen in een kleine ruimte terecht waar je je kan uitkleden, het is hier ijskoud en grauw! En hier stinkt het echt naar rioolputje! We gaan nog een klein deurtje door en daar is een groot ruw betonnen vierkanten bad waar constant vers water in loopt, heet water! Het stinkt hier echt naar rotte eieren! We kleden ons uit in het eerste hokje en willen het hete bad ingaan maar het hete water doet echt pijn aan onze verkleumde handen en voeten. Maar eens gewend en we er helemaal in geraken is het oh zo goed!! Zo heerlijk voor onze vermoeide benen en van de kou verkleumde lichamen. Zalig, hier liggen we dan in een mega groot heet bad. Na een tijdje wordt het toch wat te warm en moeten we even op de kant zitten of er zelfs even uitgaan. Het ijskoude omkleed hokje is ineens niet meer zo koud. Hm, dat was goed. Na ons bad is het tijd om iets te eten. We hebben bouillon en noodles bij maar het is te koud, donker en nat buiten om buiten op houtvuur te koken en gaan binnen in het guesthouse vragen of we daar iets te eten kunnen krijgen. We moeten even wachten, ze gaan het even navragen, er zit wel wat volk binnen, kleine groepjes mensen die de trekking met een gids doen. Ok, we kunnen Lagman, gebakken noedels met groenten en vlees, krijgen en zetten ons in afwachting aan tafel. Na we zalig warme thee krijgen, komen ze ons zeggen dat de Lagman toch niet zal lukken, maar we wel een kom Borsj, soep met groenten en een stuk soepvlees, kunnen krijgen en die smaakt ons enorm. Het potje dikke witte berghoning op tafel maakt het perfecte dessert! Voldaan en weer opgewarmd kruipen we onze tent in maar ondanks ons thermisch ondergoed geraken we al snel weer afgekoeld. We hebben het ijskoud en we slapen slecht.
De volgende ochtend twijfelen we even of we verder zouden gaan. We kunnen verder wandelen, over een hoge bergpas, naar een alpine meer. Van daar kunnen we dan terugkeren via deze weg of via een andere vallei terug naar beneden. Maar er hangen dikke regenwolken boven de bergen waar we dan naartoe moeten. We bevragen enkele mensen die gisteren langs het alpine meer kwamen met hun gids, maar ze raden het ons af. Het was er echt verschrikkelijk koud en nu met de regenwolken zal het nog kouder zijn en zijn de uitzichten er niet. Gezien we vandaag moesten terugbellen naar de Uzbeekse ambassade voor ons visum, we niet te veel warme kleding bij hebben en slecht geslapen hebben van de kou beslissen we maar weer naar beneden te gaan. En we zijn er niet treurig om want het is weer een prachtige wandeling. Eens beneden zijn we moe maar voldaan, zo’n trekkings moeten we meer doen! De man die op onze auto lette was blij dat we ongedeerd terug waren, hij was wat ongerust gezien het slechte weer in de bergen. Terwijl we onze rugzakken weer uitpakken en wat opruimen vragen we hem hoeveel kinderen hij heeft en geven hem voor elk kind een schriftje en balpen. Hij krijgt een lekker frisse Stella Artois, de man rijdt blij weg in zijn oude Russische jeep. Terwijl we nog wat opruimen bellen we naar de Uzbeekse ambassade maar er is geen gehoor. We rijden terug naar Karakol om de geleende slaapzak terug te brengen. Het is avond, we zijn moe en na een shashlik met een frisse pint kruipen we ons bus in. Deze keer staan we niet aan de nachtwinkel geparkeerd en slapen we goed.
[vip] =>
[userRegistrationDate] => 2015-05-16 15:14:42
[totalVisitorCount] => 31974
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 5499
[author] => Germen
[cityName] => Karakol
[travelId] => 490593
[travelTitle] => On the road
[travelTitleSlugified] => on-the-road
[dateDepart] => 2015-05-24
[dateReturn] => 2016-04-24
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Kyrgizië
[countryIsoCode] => kg
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/kyrgizi,karakol
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/419/936_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => het-grote-meer-en-nog-grotere-bergen-van-kirgizi
)
[24] => stdClass Object
(
[reportId] => 4882488
[userId] => 419936
[countryId] => 101
[username] => charlietevir
[datePublication] => 2015-08-20
[photoRevision] => 0
[title] => Een zwijn verwelkomt ons in Kirgizië
[message] => Om de grens overgang naar Kirgizstan te doen moeten we terug langs Almaty rijden. Gezien het water in de nationaal parken te koud was rijden we nog even Almaty binnen om nog eens een badje te nemen in het iets minder koude water van het Almaty Water Reservoir. Het is weer goed warm aan het worden en het ijskoude water doet ons weer een uur lang heerlijk fris gloeien. Na ons zwemmen doen we nog een picknickske aan het meer en rijden we verder richting de grens overgang. Op een half uurtje rijden van de grens met Kirgizië stoppen we aan een klein meertje waar wat vissers zitten. We steken een vuurtje aan, koken, eten, spelen gitaar, lezen nog wat en gaan slapen om de volgende dag tijdig naar de grens te vertrekken.
De volgende dag worden we gewekt door een aantal koeien die langs onze auto komen grazen. Na het ontbijt speelt Annelies nog wat sax en rust ik nog wat. Het lijkt wel of mijn lichaam aan het vechten is tegen een verkoudheid, de verkoudheid komt niet door maar ik voel wel veel druk in mijn hoofd. Daarbij nog eens de hoogte en de warmte. Tegen de middag komen we aan de grens met Kirgizstan. Er staat een lange rij auto’s waar wij bij aansluiten, we staan in de vlakke zon en het is heet. Daar staan we een paar uur te puffen, we moeten schuilen in het beetje schaduw dat Charlie geeft. Dan blijkt de lunchpauze van de grenswachters over te zijn en kunnen we na een tijdje toch binnen rijden. Deze grensovergang ging redelijk vlot behalve bij een paspoort controle door een grenswachter die de gelijkenis tussen de foto in mijn paspoort en mezelf niet zag. Hij probeerde een paar keer door het paspoort voor zich te houden, zijn ogen gingen van mijn paspoort naar mijn gezicht. Maar hij zag het echt niet. Op de pasfoto heb ik kort haar, gladgeschoren kin, ben ik een paar jaar jonger en een kleine 10 kilo dikker. Nu heb ik middellang haar dat alle kanten opstaat, een baard van 4 weken en een mooi bruin kleurtje. De grenswachter komt zijn kotje uit om nog eens goed te kijken en dan ziet hij het. Deze wildeman was ooit een nette jongen, zie ik de man denken. Hij grijnst en zegt dat we verder mogen.
Ok, we zijn Kirgizstan vrij vlot binnen geraakt en zijn blij dat we weer wat kunnen rijden om wat te kunnen afkoelen van de wind die door de open ramen zal waaien als we wat snelheid halen. Zo’n 100 meter van de grens staat er opeens nog een controlepost van de politie, net ervoor staat er een STOP teken. We vertragen uiteraard, we staan ongeveer stil en rijden verder. We zien een politie man recht springen en teken doen dat we langs de kant moeten stoppen, wat we dan ook doen. Een agent komt zeggen dat we al onze documenten moeten nemen en het kantoortje moeten binnen gaan, wat we doen. Daar is de agent die ons deed stoppen nog een boete aan het schrijven voor een jonge Kirgiziër die ook werd gestopt. De agent houdt het rijbewijs van de jongen bij, hij zal het pas terugkrijgen als hij zijn boete heeft betaald. Hij lijkt echt op een dik zwijn, die agent. Ondertussen toont hij ons de beelden van de camera die de auto’s aan het STOP teken filmt. Je kan zien dat we vertragen tot een snelheid van misschien 2 km/u om dan weer verder te rijden. ‘Je bent niet gestopt’, zegt de agent in zijn taal. Eigenlijk heeft hij gelijk, maar we waren wel zo goed als gestopt en het leek ons toch bediscuteerbaar. Al wijzend naar het scherm maken we onze mening duidelijk, ‘We did stop, look, here we stopped’. Dit blijkt echter niet te worden geapprecieerd door het zwijn, dat wat chagrijnig begint te worden. Hij neemt een formulier en begint het in te vullen. Na een paar letters stopt hij en zegt hij dat we “Shtraffe” moeten betalen. Hij doet teken dat hij ons kentekenbewijs bij het formulier zal voegen en we dan bij het politiekantoor een boete dienen te betalen om het kentekenbewijs terug te krijgen. ‘OK’, zeggen we, ‘doet u maar’. Het zwijn meent dat we hem niet hebben begrepen en legt het nog eens uit, tot zijn ergernis stemmen we toe. Dan zegt hij, ‘money, money, dollar’. Aha, hij vraagt om geld, dat hadden we niet verwacht… We maken duidelijk dat we een ticket willen. ‘Nee, niet nodig’, zegt het zwijn, ‘money, no ticket’. Hij doet zelfs de lade van zijn bureau open en doet teken dat hij echt wel liefst omgekocht wordt. Maar we houden vol en zeggen dat we een ticket willen. Het zwijn zucht, neemt een klad papiertje en schrijft er 50 $ op. We houden vol en zeggen dat we een ticket willen, de officiële manier. Hij schrapt de 50 $ door en schrijft 30 $. Wij zeggen ‘ticket’. Hij schrapt de 30 $ door en schrijft 25 $. Wij zeggen ‘ticket’. Hij zucht, staat recht en gaat met ons kenteken bewijs naar een kamer achterin, daar horen we hem een uitleg doen en als respons komt er gelach en een paar opmerkingen van collega’s. Onze interpretatie hiervan is dat het zwijn aan zijn collega’s is gaan zeggen ‘hey, moet ge nu is wa weten! Hier zijn twee toeristen en die willen geen smeergeld betalen, die vragen hier een officieel ticket!’ Waarop zijn collega’s lachen en zeggen ‘Haha, ja die zijn wel wat slimmer als dat, geef het op man!’. Het zwijn komt terug gewaggeld, zet zich in zijn stoel, zucht en doet teken dat we mogen afdruipen.
Yihaaaa, dit geeft wel een goed gevoel. We stappen rustig naar Charlie, stappen in, rijden verder en doen een high five. Achteraf voelen we ons wel een beetje schuldig tegenover die jongeman voor ons. Die zal het financieel waarschijnlijk wel wat moeilijker hebben om een boete te betalen dan wij en wij komen ervan af omdat het zwijn ons kentekenbewijs niet kan lezen.
Na een uurtje rijden komen we aan in de hoofdstad, Bishkek, en vinden we ons een plekje aan een park in de buurt van de gebouwen van de regering. Het is heet, superheet! Een beetje verder zijn er een aantal fonteinen waar kinderen in spelen en moeders in pootje baden en wij sluiten aan. Het water van de fontein is vuil, maar het doet oh zo goed! Onze belangrijkste taak hier in Bishkek is het in orde brengen van Visa voor Tajikistan, Uzbekistan en Iran. De Visa voor Turkmenistan gaan we elders doen, zonder Visa van Uzbekistan en Iran kunnen we er geen voor Turkmenistan krijgen. Over de Ambassade van Uzbekistan in Bishkek hebben we heel vervelende berichten gelezen: de dame die daar werkt is de grootste bitch op aarde en doet altijd moeilijk, zo blijkt uit klachten op fora. Eerst en vooral moet je de ambassade bellen om een afspraak te maken en hoewel ze daar Engels kunnen kan je best een Russisch sprekend iemand laten bellen want bij Engels sprekenden haken ze gewoon in. Dus, we trekken de stad in en komen voorbij een reisagentschap, hier zitten een 10-tal jonge, vriendelijke dames achter bureautjes en er zijn geen enkele klanten aanwezig. We vragen ons een beetje af wat het nut is van zoveel personeel in een kantoor zonder klanten te zetten, maar zijn anderzijds zeer blij dat we direct vriendelijk worden geholpen door één van de meisjes. We leggen onze vraag uit en het meisje matst ons al snel een afspraak bij de Uzbeekse Ambassade voor de volgende dag. Kyrgyzstan is eigenlijk het eerste land waar de vrouwen terug wat mooier zijn en de mannen nog steeds even lelijk blijven. Verder halen we wat Kirgizische Som uit de muur, kopen SIM kaarten, printen de nodige documenten voor de Visa applicatie in een internetshop en wandelen wat rond in de stad om uiteindelijk in een heerlijk hamburger restaurant te belanden waar we ook heerlijk koude Stella’s drinken en we kunnen u zeggen, dat doet eens deugd na al dat pisbier. Tot nu toe hebben we steeds lokaal bier proberen te drinken, soms ok, soms niet. We kochten geen internationale bieren omwille van de hoge prijs, maar hier vallen de Stella’s heel goed mee van prijs 1,25 € voor een halve liter. Na een heerlijke maaltijd keren we terug naar Charlie in het donker. Om half negen ’s avonds is het hier reeds donker. De zon is weg, maar het is nog steeds super heet en in Charlie die de hele tijd in de zon heeft gestaan is het nog heter dan buiten. We zetten ons dus nog even in de hitte buiten. Ik speel wat gitaar en Annelies leest wat, met een koplamp op haar hoofd want veel straat verlichting is er niet. Er loopt nog heel wat volk in en rond het park en op het plein naast het park rijden kinderen rond op elektrische autootjes en fietsen die je daar kan huren. Ook voor de jeugd is er animatie voorzien: grote golfkarren met blitse lichtjes en een stevig hifi-systeem. De jeugd rijdt rond in deze golfkarren in de straten rond het plein die ’s nachts autovrij zijn gemaakt en ze doen dit met piepende banden en de volumeknop van de hifi volledig open.
Uiteindelijk worden we moe en beslissen we dan toch onze tanden te poetsen en hete Charlie in te kruipen. We houden de deur nog wel even open om het weinige aan hete bries toch binnen te laten terwijl ik nog wat lees en Annelies nog een reisverslag schrijft. Opeens staat er een man aan onze deur waardoor Annelies verschiet. De man excuseert zich en vraagt wat we hier doen. We moeten even in het donker kijken voor we zien dat de man een security-uniform aanheeft. Oh, een ‘Safety First’ man. We zeggen hem dat we hier zullen overnachten. Hij kijkt nogal vreemd en vooral naar onze ijskast, Annelies haar computer en de dakkoffer. Mogen we hier overnachten? Ja, zegt de man met heel veel twijfel. Hij vraagt of we terroristen of spionnen zijn. ’Nee hoor’, zeggen we en we proberen de man gerust te stellen door onze reisroute uit te leggen, de inhoud van onze ijskast te tonen, te zeggen ‘ik lees een boek, Annelies schrijft een verhaal’. We tonen onze waterreservoirs, leggen uit dat er een reserveband in de dakkoffer zit, enz… Uiteindelijk is de man gerustgesteld dat we geen terroristen zijn en vraagt hij of we het nood oproepnummer kennen. Ja, 102, dat had Annelies ergens gelezen. Uiteindelijk snappen we de man wel, onze auto ziet er ten opzichte van alle andere auto’s daar wat verdacht uit en we staan tussen gebouwen van de regering. Tot ongeveer 4 uur ’s nachts blijven de golfkarren over het plein en de straten rondom scheuren terwijl de techno- en house- muziek door de boxen blijft knallen. Verder worden we ook wakker gehouden door een man die gebeden afratelt vlak bij onze auto. Als gevolg staan we de volgende dag doodmoe aan de Uzbeekse ambassade, 10 minuten voor onze afspraak. We hebben een klein ontbijtje gehad in een koffiehuisje waar men een lavabo had in het wc-kotje zelf en hebben ons dus ook wat kunnen wassen om toch wat frisser te worden. Het belooft weer een hete dag te worden. Hoewel we een afspraak hadden om 10 u moeten we toch nog een hele tijd wachten voor we de ambassade binnen kunnen. Eens binnen worden we vrij vriendelijk geholpen door een man, de zo vaak op internetfora beschreven bitch zien we hier niet. We geven onze goed voorbereide documenten af aan de man en die zegt ons dat we vier dagen later moeten bellen om te checken of de VISA klaar is.
[vip] =>
[userRegistrationDate] => 2015-05-16 15:14:42
[totalVisitorCount] => 31974
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 546
[author] => Germen
[cityName] => Bisjkek
[travelId] => 490593
[travelTitle] => On the road
[travelTitleSlugified] => on-the-road
[dateDepart] => 2015-05-24
[dateReturn] => 2016-04-24
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Kyrgizië
[countryIsoCode] => kg
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/kyrgizi,bisjkek
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/419/936_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => een-zwijn-verwelkomt-ons-in-kirgizi
)
[25] => stdClass Object
(
[reportId] => 4879998
[userId] => 195468
[countryId] => 101
[username] => ronniereizen
[datePublication] => 2015-11-08
[photoRevision] => 0
[title] => Bij de familie op de koffie
[message] => Ik verlaat China met de bus. Ik zal het geslurp aan de keukentafel missen en het absoluut negeren van tafelmanieren, maar het is tijd om de bergen over te gaan! Grensovergangen van en naar China blijken nooit eenvoudig te zijn en ook nu was het weer een lange maar probleemloze zit. In een bus vol slapende Uyghur Chinezen rij ik door een woestijnlandschap, steeds hoger en hoger. Een kabbelende rivier die het moeilijk heeft, een eenzame kameel, langs herders met schapen die de laatste beetjes groen wegvreten. De vergeten dorpjes die we passeren zijn werkelijk vergeten want ze liggen tussen de Chinese grenspost en de officiële grens met Kirgizië, 140 km verderop. Ik heb een brok in m'n keel want deze overtocht is toch wel iets waar ik jaren van gedroomd heb. Hoge bergpassen over tussen totaal onbekende landen. De Kirgizische grenspost is een klein gebouwtje op een vies koude en gure bergpass. De rij Chinezen die voor me staan bij de pascontrole maken me wel even nerveus wanneer ze driftig fluisterend allemaal geld in hun paspoort stoppen. Het blijken natuurlijk onnodige zorgen te zijn.
Van de besneeuwde bergtoppen die me in Kirgizië begroeten kan ik helaas niet direct genieten want het wordt snel donker. Om drie uur in de nacht kom ik aan in Osh, de tweede stad van Kirgizië. Een oude Russische Lada brengt mij, een bijrijder (150kg) en zijn bagage (nog eens 150kg) naar een vervallen appartementengebouw dat dienst doet als hotel. Ik wordt hier meteen geïntroduceerd met de achterom steegjes cultuur van centraal azie. Mijn aanwezigheid wordt spoedig in Bishkek verwacht dus meteen de volgende morgen neem ik een shared-taxi naar de hoofdstad. Tijdens deze tien uur lange reis kan ik wel genieten van het Kirgizische landschap. Het kost me een beetje moeite te beschrijven hoe het er uitziet. Het zijn hoge bergen, kristal heldere rivieren en vrij lopend vee, maar het is anders dan ik ook gezien heb. Op de kale heuvels is geen boom te bekennen. Ik ben opnieuw in een land waar geen hond engels spreekt maar de mensen zijn er oprecht vriendelijk en behulpzaam.
In Bishkek tref ik mijn Lotti die voor een paar maanden over komt van Canada. Na enkele dagen acclimatiseren vertrekken we een weekendje naar Ala Archa park, in de bergen een uurtje buiten Bishkek. Sneeuw, sneeuw, sneeuw! Een flink pak valt tijdens ons verblijf daar. Het wordt ons duidelijk dat in de bergen de winter wat sneller begint. We laten ons natuurlijk niet kennen en doen toch een flinke wandeling, maar de kou houd ons op het einde van de middag toch binnenshuis. Gelukkig is er een leuke hotel met hete koffie waar we ons aan kunnen warmen. Met twee hells angels van Kazakstan die er ook een beetje op de bonnefooi zijn aangekomen delen we krijgsverhalen en kaartspellen.
Een van de absolute hoogtepunten volgt hierop snel. Paardrijden! Misschien wel DE belangrijkste traditie in dit land. De begeleide tocht is voorafgaand aan onze komst in Kirgizië besproken met een reisbureautje hier, maar in Bishkek moeten we toch nog wat dingen kortsluiten en wat slaapzakken en helmen ophalen. Vanuit ons hostel bellen we met onze contactpersoon die ons het adres van haar kantoor uitlegt. Vervolgens met een marshrutka (das een mini bus) door het stadscentrum naar het kruispunt waar het kantoor ongeveer moest zijn. Wij een beetje rondlopen, met pijn en moeite straatnaamborden proberen te lezen en tig mensen vragen. Uiteindelijk spreekt een jonge vrouw ons aan op straat. het blijkt Tina te zijn, onze contactpersoon. Haar kantoor was zo onvindbaar verscholen dat ze op ons stond te wachten. Wij waren voornamelijk blij dat we niet besloten hadden eerst naar de Tadzjikistan ambassade te gaan, wat we ook die dag van plan waren. Anders had Tina daar waarschijnlijk de hele dag in de kou op ons staan wachten.
Nadat alle formaliteiten geregeld zijn, zijn we met een paar verschillende busjes naar At Bashi en vervolgens Kyzyl-tuu gereisd waar onze gids woont. In dit klein dorpje krijgen we een goed beeld van de Kirgizische leefwijze. We worden hartelijk ontvangen door Jackshylyk, zijn vrouwlief en dochter. Ze nodigen ons uit in hun huis en nemen plaats op een vloerkleed aan een laag tafeltje. Traditioneel wordt er chai (thee) geserveerd in kleine kommetjes die de vrouw des huize driftig bij blijft vullen. We worden geopperd brood en jam te eten. Vruchten, koekjes en chocola worden uit verschillende hoeken en gaten getoverd en voordat we het weten is de hele tafel gevuld met lekkernijen. We voelen ons een beetje overweldigend, maar zullen er in de opvolgende dagen achter komen dat dit de wijze is om gasten te ontvangen. Bij avondval wordt een maaltijd geserveerd die voornamelijk bestaat uit schapenvlees en aardappelen. Onze slaapplek voor de avond wordt opgemaakt dat bestaat uit enkele dikke dekens op de grond. Bedden kennen deze gezinnen niet. We worden gewezen op het toilet dat zich buiten bevind en bestaat uit een in elkaar getimmerd hokje met daarbinnen een gat in de grond. We maken gebruik van hun Russische sauna wat niet meer inhoud dan een teiltje koud water en een teiltje heet water bij elkaar mikken zodat de temperatuur dragelijk is om jezelf ermee te wassen. Spoedig zullen we er achter komen dat dit zo ongeveer de gang van zaken is rond een Kirgisch huishouden en dat een Russische sauna een absolute luxe blijkt te zijn.
Zo geschieddde eerste kennismaking met onze horse man, onze gids. Communicatie met de beste man is zeer moeizaam. Engels eigenlijk helemaal niet, maar hij kan wel enkele Franse woordjes. Eigenlijk kan ook wel alles gezegd worden met enkele eenvoudige woorden. Ok? No problem? Cheval, montagne, un petit peu! Verbazingwekkend hoe eenvoudig een paarden trip kan zijn. Wanneer de eerste rijdag aanbreekt springen we in zijn auto, achtervolgd door een vrachtwagen met vier stuks paarden erop en rijden we een dik half uur naar de startplaats van de trip. Onderweg moet er wel nog even gestopt worden om wat broodnodige wodka in te slaan en we moeten we tevens enkele malen van de weg af omdat de auto wat rare geluiden maakt. (iets dat blijkbaar met wat ijzerdraad opgelost kon worden) We starten op een steenworp afstand van de chinese grens op een verlaten autoweg, omringt door wuivende bergtoppen. Het had een paar dagen ervoor goed gesneeuwd dus bij aanvang ploegen we met de paarden door de sneeuw. Ondanks het gebrek aan rijervaring gaat het me vanaf het begin goed af. Onze paarden Catai en Chatyrgun zijn goeie werkpaarden. Dat moet ook wel want we hebben ze in de komende dagen flink wat bergen opgejaagd.
De overnachtingen zijn, zoals dat hoort in dit land, bij de mensen thuis. Dat was in dit geval makkelijker gezegd dan gedaan. De tocht gaat door een zeer onherbergzaam en uitgestorven gebied, wat betekend dat we alleen konden aankloppen bij herders die tussen de berghellingen leven. Het ander probleem is dat de kou snel dichterbij komt en dat veel van deze nomadische herders hun spullen al bij elkaar hebben gepakt en richting lagere landen vertrokken zijn voor de winter. De iconische Yurt tenten zijn allemaal weggehaald en we moeten vertrouwen om de enkele lemen huisjes die nog bewoond zijn. Zo komt het dat we de eerste twee nachten in een eenzelfde een-kamer huisje slapen, te midden van glooiende toendra heuvels en omringt door kuddes schapen. De eerste kennismaking in dit huishouden is nogal memorabele.
Op het einde van de eerste dag komen we over een heuvel en zien voor het eerst tijdens de trip leven onder in de vallei. Een klein huisje naast een rivier met enkele mannen op paarden die kuddes schapen en Yaks opjagen. Wanneer we dichterbij komen spot Jackshylyk twee yaks op de grond en maakt een snijdende beweging langs zijn nek naar ons. Volgens mij wordt er wat geslacht. Beneden aangekomen springen we van onze paarden en constateren dat de twee beesten nog leven. Eentje ligt driftig spartelend in een plas bloed en van de andere wordt de nek doorgesneden terwijl we er bij staan te kijken. Het bloed spuit in alle richtingen, maar de slachters staan er geduldig bij en wachten tot het beest doodgebloed is. De hele buik wordt opengesneden, de ingewanden komen eruit die vervolgens in de rivier gewassen worden. Wanneer we genoeg gezien hebben en terug op onze paarden willen springen gebaard Jackshylyk dat we hier slapen voor de nacht. Yak voor avondbrood?
De lange rit van dag twee is mij misschien wel het beste bijgebleven. We moeten een flinke afstand afleggen, gaan met de paarden door rivieren en over smalle paadjes langs diepe afgronden. Wanneer we de mogelijk hebben gaan de paarden in galop om ervoor te zorgen dat we niet door de avondval overvallen worden. Super intens voor deze Hollandse jongen die zelden op een paard heeft gezeten. Het uiteindelijke doel is Chatyr Kul, een enorm bergmeer dat vanaf een bergpas op 4200m te bewonderen is. Om hier te geraken klimmen de paarden hoger en hoger tot het moment dat ik het gevoel heb dat het werkelijk te stijl voor hun wordt. Net op dat moment horen we opeens het gefluit van herders. Direct daaropvolgend komt een kudde yaks over een onmogelijke bergpas naar beneden gedonderd. Vervolgens meer schapen, geiten en ezels. De herders die de beesten opjagen blijken vrienden van Jackshylyk te zijn en daar moet natuurlijk op gedronken worden. Dit beeld zal ik niet snel vergeten. De wodka glazen die geheven worden door ons op een rauwe, rotsachtige bergpas, omringt door veedieren tussen de indrukwekkende centraal Aziatische bergen. Geen woorden voor.
Na de horse trek blijven we onder de mensen. Via Tina hebben we het nummer van een roofvogel jager gekregen. Opnieuw zo'n traditionele volkssport. Ja je leest het goed. Op wild jagen met een roofvogel. We hebben het geluk dat er een internationaal festival plaatsvind rondom deze sport met daarnaast activiteiten als paarden races en handboog schieten. Voor dit festival reizen we naar een dorpje aan Issyk Kul, het grootse meer van Kirgizië. We worden er afgezet door onze paarden gids en treffen daar onze jager. We overnachten in zijn huis en worden door de hele familie weer in de watten gelegd. De volgende morgen, wanneer we richting het festival willen rijden ervaren we dat de extreme gastvrijheid niet altijd even effectief uit kan pakken. We rijden samen met onze roofvogel jager eerst naar het huis van zijn moeder die we daar moeten afzetten. Natuurlijk worden we uitgenodigd voor chai. Hoewel we ondertussen een beetje krap bij tijd zitten, kan de beste man dit verzoek niet weigeren. Een duurt wel een half uur voordat de thee eindelijk geserveerd wordt, dus het is snel een bakkie naar binnen en weg zijn we. Omdat deze tradities gewoonweg belangrijker zijn dan de aanvangstijd van een festival komen we krap vijf minuten voor de openingsceremonie aan. Het festival was super. Veel demonstraties met grote roofvogels en valken met een deelnemersveld van mensen uit Mongolië, Kazakstan en Turkije. Die avond, wanneer we opnieuw aan de keukentafel van onze jager zitten daalt bij mij de unieke lading van het hele weekend. In de kleine twee-kamer woning kijken we toe hoe onze jager zijn gouden adelaar van vijf kilo op de arm neemt en hem zijn verdiende avondmaal voedt.
Na de shows blijven we nog een paar dagen aan het meer hangen. We bezoeken kleine dorpjes, lopen door de omringende bergen en genieten van het meer. Na het beroemde Titicaca, het grootste alpine meer ter wereld. Van daar uit moeten we noodgedwongen terug naar Bishkek omdat andere routes zo na aan de winter niet meer mogelijk zijn.
In de hoofdstad opnieuw een voorbeeld van de ongelofelijke gasvrijheid van de Kirgiezen. Door de manager van ons hostel worden we uitgenodigd voor een feestje bij een van haar vrienden. We zijn op dat moment in downtown Bishkek dus we verzoeken een taxi aan te spreken. We staan zowat midden op straat wanneer opeens en auto voor ons stopt. Het jonge koppel in de auto bied ons aan ons naar het feest adres te brengen want "die taxi's hier zijn veel te duur". Tijdens de vijf minuten durende rit worden snel namen en contactgegevens uitgewisseld. We worden meteen uitgenodigd voor een typisch Kirgizisch diner en voor we het weten zitten we de volgende avond opnieuw aan een keukentafel achter een kommetje chai. Temirlan en zijn vrouw Alina (25 en 21 jaar oud) wonen bij zijn moeder in en spreken super engels. De hartelijkheid loopt werkelijk de spuigaten uit. Alina heeft een super diner voorbereid. De fotoboeken van van de bruiloft komen op tafel en al pratend komen we er achter dat deze familie best goed af is want de inmiddels overleden vader was minister van cultuur tijdens het soviet regiem. Wanneer na het diner ze ook nog komen aanzitten met geschenken voor ons, kunnen we onze oren helemaal niet meer geloven. Bijna oneerlijke gastvrijheid want we hebben het gevoel dat we hier niks tegenin kunnen brengen.
We gaan meer zuidelijk en komen met een korte tussenstop aan in Arshlanbob. Een super oord, verscholen in de bergen van centraal Kirgizië. Het CBT team hier is geniaal en kan alles voor ons regelen. CBT heb ik nog helemaal niet genoemd. Het staat voor community based tourisme. Bureautjes die je op veel verschillende plaatsen te vinden zijn en die je om te beginnen een overnachting kunnen regelen. Bij de mensen thuis, vanzelfsprekend. Met een CBT gids gaan we opnieuw een dag met paarden erop uit om de walnootbossen van Arshlanbob te verkennen. De volgende dag regelen ze ons een kook workshop waarbij we Plof, een traditionele (eigenlijk uzbekische) maaltijd bereiden. Wanneer het tijd is om te proeven komen natuurlijk nog meer vrienden aanzitten en vloeit de wodka weer kostelijk.
Dat brengt ons in Osh, opnieuw voor mij. Vanuit hier verlaten we (tijdelijk) Kirgizië. We hebben ons een auto geregeld die ons morgen tot midden in het Pamir gebergte van Tadzjikistan zal brengen. Zeer benieuw wat dit gaat brengen want de weg die hierheen leid is zelfs in de zomer compleet uitgestorven.
Voor de mensen die nog meer Kirgizië verhalen wilt horen, kan ik verwijzen naar onderstaande link. Hoewel dit verhaal voor mijn doen al aan de lange kant is, is Lotti de echt schrijfster onder ons. Ik vind zelf dat ze verschillende situaties geniaal heeft beschreven. Wanneer de Duitse taal niet te moeizaam voor je is, check onderstaand verhaal en foto's.
LG Rien
Foto's: https://picasaweb.google.com/115513558109490858852/SalamKirgistanChaiBorsokUndEinHochAufDieGastfreundlichkeit?authkey=Gv1sRgCMD59ffs753Rbw
Lotti's: http://loinka.traveloca.com/salam-kirgistan-chai-borsok-und-ein-hoch-auf-die-gastfreundlichkeit.html
[vip] =>
[userRegistrationDate] => 2009-07-20 13:13:25
[totalVisitorCount] => 134120
[pictureCount] => 1
[visitorCount] => 591
[author] => Ronnie
[cityName] => Dzjalal-Abad
[travelId] => 496111
[travelTitle] => West of China
[travelTitleSlugified] => west-of-china
[dateDepart] => 2015-09-21
[dateReturn] => 2015-12-15
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Kyrgizië
[countryIsoCode] => kg
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/121/967/748_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/195/468_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => bij-de-familie-op-de-koffie
)
[26] => stdClass Object
(
[reportId] => 4866835
[userId] => 421129
[countryId] => 101
[username] => centraalaziejanenrosalie
[datePublication] => 2015-09-16
[photoRevision] => 0
[title] => Kyrgyzië, tweede deel
[message] => 7 September. Tweede deel Kyrgyzië
Via Karakol voor de inkopen en een lekkere lunch door naar het natuurgebied Jety Ögüz. We staan op een ruime plek met het uitzicht op dieprode rotsen (een beroemde rotspartij is the seven bulls).
S avonds gegeten in een Yurt tent. De schoenen buiten uit doen, op blote voeten naar binnen, zitten op kleden en kussens aan een lage tafel. Overal in zowel in delen van Kazachstan als in Kyrgyzië is dit de gebruikelijke manier van eten. Na het eten hebben we een film bekeken op de laptop over de nationale heldin van Kyrgyzstan, Kurmanjan Datka.
Zij trouwde op haar achttiende met een oudere man die ze voor het eerst op de bruiloft zag, Dat was ook de laatste keer, want ze verliet hem meteen. Ze hertrouwde daarna met een beruchte krijgsheer, die drie jaar later stierf. Vervolgens stuurde Kurmanjan de 10.000 krijgers aan, en dat deed ze heel aardig. Ze kreeg tweemaal de eervolle titel van generaal. Aan het einde van de negentiende eeuw accepteerde ze protectie van de Russen over haar stammen, om de continue druk van met name Mongolen te weerstaan. Ze werd 96 jaar oud, en er leven in Kirgizie allerlei sterke verhalen over deze nationale heldin. Ze staat nu nog afgebeeld op het bankbiljet van 50 com (80cent) dit is geen hoog bedrag maar dit bankbiljet gaat het meest door alle handen!
Vele Kirgiziërs verlangen terug naar de Sovjettijd. Iedereen had te eten en er was voor iedereen werk. Nu zijn velen heel arm. Een groot deel van de bevolking leeft onder de armoedegrens.
De volgende morgen eerst de prachtige rode rotsen van Jeti Örgüz in de ochtend zon bekeken. Daarna door naar Beltam. Onderweg een Canyon ingereden. De De grotere campers waren niet geschikt om de weg vol kuilen naar de Canyon af te leggen, voor de Sprinter geen probleem! Het was schitterend toen we boven kwamen.
Onze kampeerplek ligt op een prachtige plek aan het Ysyk- Köl meer. Schitterende plaatjes bij avondlicht geschoten. Weer hebben we bij lokale Kyrgyzen in een Yurt gegeten. De maaltijden bestaan gewoonlijk uit een tomaten, komkommersalade en een bord gestoofde groente met aardappel of met rijst. Daaroverheen zit dan het vlees in een kruidige bouillon. Dit kan kip, schapenvlees of rund vlees zijn. Onze voorkeur gaat niet echt uit naar schapenvlees, dit heeft vaak een erg sterke smaak!
De volgende morgen een adelaars jacht meegemaakt. Het is fascinerend om te zien hoe groot de Golden Eagle is. En z'n klauwen en snavel zijn zo scherp dat hij er met gemak kleine dieren mee kan doden. Deze adelaar wordt gebruikt bij de jacht op vossen. Het bijzondere is dat de vogel de vos of het konijn zo'n minuut of 10 in leven laat (tot de jager er bij is) maar als het wachten langer duurt begint de adelaar zijn prooi te verscheuren en op te eten.
'S middags gezwommen in het koude meer. Was geweldig. Het weer was werkelijk heerlijk.
De volgende dag zijn we naar een Yurt workshop gegaan. Mooi om te zien hoe een Yurt wordt gemaakt. Wilgentakken voor het geraamte en runderhuid om de verbindingsknopen te maken. Daarna gaat er een rietmat om de onderkant, daar komen aantal lagen beige vilt om te hangen en als afsluiting komen er diverse siervilt randen die je aan de binnenkant kunt zien. Want het oog wil ook wat!
Naar het Tokogul meer doorgereden over heel slechte wegen. Wel een heel mooie tocht. En schitterende camper plek.
11 sept. Naar Kochkor. Hier kan je de weg naar China nemen. Nog 100km te gaan. Wel moet je dan over een pas van 3600 meter heen. Geen visa, dus toch maar niet gedaan. Kochkor is een grotere stad met veel reuring. In een vrouwen coöperatie "Altyn Kol" = Gouden hand hebben we gezien hoe van ongewassen wol vilten tapijten worden gemaakt (shyrdaks), een tijdrovende bezigheid! Dit is echt vrouwenwerk voor de wintermaanden. De winter duurt hier lang en alles is geblokkeerd door de sneeuw dus naast het verzorgen van het vee tijd voor de traditionele handwerken.
Verder naar de volgende camperplaats naar het westen. De weg was enorm slecht. We hebben 75 km pisteweg met veel wasbord reliëf gereden. (Hebben hier 4 uur over gedaan) En een stof onderweg, stof, stof en nog eens stof, héél enorm! Wel heel mooie omgeving. Het vervolg ging over een grote weg. Schitterende tocht. Totaal 300km. Moe maar voldaan. Met de medereizigers hebben we gevierd dat de Sprinter de 200.000km is gepasseerd. En dat we 9000km hebben gereden sinds we uit Soest zijn vertrokken. Altijd weer een reden om een toast uit te brengen!
Daarna weer verder, nu richting Osh. Dit ligt vlak bij de grens bij Oesbekistan, nog even te gaan en we trekken het volgende land binnen. De omgeving waar we nu zitten is wat chaotisch. Overal hopen rommel! Het vuilnis is zo wie zo een groot probleem. Overal slingeren de plastic flessen en ander huisafval. Elders werden de vuilcontainers nog regelmatig in de brand gestoken, hier staan nergens vuilcontainers. De vrouwen lopen hier meer in lange rokken met een sjaal om hun hoofd. De Kirgizische mannen dragen veel de traditionele hoge vilthoed, de zgn "Kalpak"en hordes schoolkinderen met hun schoolleiding aan. Verder overal kuddes schapen, koeien en paarden. En niet te vergeten de koppige ezels, soms niet van de weg af te krijgen! Het is een prachtig land! De natuur, de weidsheid en de vriendelijke mensen maken een onvergetelijke indruk!
Jan en Rosalie
[vip] =>
[userRegistrationDate] => 2015-07-11 19:15:17
[totalVisitorCount] => 19031
[pictureCount] => 13
[visitorCount] => 657
[author] => Rosalie&Jan
[cityName] => Dzjalal-Abad
[travelId] => 492714
[travelTitle] => Mijn eerste reis
[travelTitleSlugified] => mijn-eerste-reis
[dateDepart] => 2015-07-11
[dateReturn] => 2015-12-31
[showDate] => yes
[goalId] => 1
[goalName] => Backpacken
[countryName] => Kyrgizië
[countryIsoCode] => kg
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/121/883/488_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/421/129_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => kyrgyzi-tweede-deel
)
[27] => stdClass Object
(
[reportId] => 4864352
[userId] => 421129
[countryId] => 101
[username] => centraalaziejanenrosalie
[datePublication] => 2015-09-07
[photoRevision] => 0
[title] => Kyrgyzie, eerste deel
[message] => De reis gaat via Merke naar de grens van Kyrgyzie.
Op 28 augustus gaan we op weg naar Merke, de laatste grotere stad in Kazachstan. Eerst hebben we genoten van de zon op deze heerlijke ochtend op de camping in het "Zhabagly natuurpark". Afscheid genomen van Lambert en vrouw. Lambert komt uit Nederland, heeft in Kazachstan zijn vrouw leren kennen en is hier gebleven. Hij heeft samen met zijn schoonfamilie een prachtige camping opgezet aan de rand van het natuurpark. Zij hebben ook twee websites deze zal ik nog doorgeven.
Nu naar grens met Kyrgyzië . Weer heel wat wachten maar we krijgen een vriendelijke bejegening. Op de grens de lokale telefoonkaart leeggebeld naar Nederland.
In de hoofdstad Bishkek zijn we op privat parking bij hotel gesitueerd. De parkeerplaats blijkt te klein en we komen op straat voor het hotel te staan. Hotel met bad, en de mogelijkheid de was te laten doen, ook weer lekker! We zijn in Bishkek. De krankzinnige hoofdstad van Kyrgyzstan. Verkeer zonder regels. Maar gekke stad. Zonder hart. Veel lelijke gebouwen. Geen hart in de stad maar wel overal parken. leuk om mee te maken.
30 aug.stadswandeling gemaakt met onzegids Mourat, die bij ons blijft gedurende de trip door Kyzygstan. Standbeelden en symbolen uit de Sovjettijd bezocht. Tevens een mega winkel vol elektronica. Op bovenste verdieping waren ook winkeltjes met toeristisch interessante artikelen. 's Middags met Rosalie mooie sjaals, etc. gekocht. Gekeken naar oefeningen voor optredens op de nationale feestdag op 31 augustus. Ook naar Nationaal Museum op grote plein geweest. Verheerlijking van de Sovjet periode wordt daar tentoongesteld.
's Avonds lekker gegeten in stad. Met de fiets was het goed te doen. Lieve bediening.
En dan de Nationale feestdag. Naar hippodrome om wedstrijden met paarden te zien. Wijken van Bishkek bestrijden elkaar. Een geit wordt gedood. Met het karkas wordt om punten gevochten. Het karkas moet worden gedeponeerd in een put bij de tegenpartij.
's middags naar de stad. Was gezellig druk. Op de straten worden spelletjes voor jong en oud georganiseerd. Muziekoptreden vanaf 19 uur. Was te zien op TV. En als afsluiter vuurwerk. Dit hebben we helaas alleen kunnen horen, een enorm geknal. Je kan dit feest vergelijken met onze Koningsdag.
Op 1 september vertrekken we naar de bergen. Het is 35km naar Ala Archa. Dit ligt op 2100 meter hoog. Hier heeft Jan lekker gefietst. 10km dalen. En 10km stijgen. Was best pittig. 600 hoogtemeters in 10km is dus gemiddeld 6 %. Tot 12%!
Op deze hoogte heb je behoorlijk koude nachten. De eerste nacht nog 4 graden, de tweede slechts 2graden!
2 september, Puck jarig! Gefeliciteerd grote Puck!
Gelukkig kunnen we via Whatsapp contact maken maar we hebben nog heel wat geknuffel in te halen als we weer thuis zijn!
Na twee dagen in de bergen naar de Konorcheck Canyon. Weer in de vrije natuur gestaan. Daar ook weer een mooie bergwandeling / klauterpartij in de Canyon.
Op 4 september hebben we een prachtige route gemaakt naar het Ysyk-Kol meer. Geweldige route door hooggebergte en langs een stuwmeer ((Dong-Kol). Fantastische verschillende kleuren in het gebergte.
Naar de stad Tamchi aan het Ysyk-Kol meer, wat warm water betekent. Dit enorme meer met een oppervlak van half Nederland en een diepte van 600 meter bevriest nooit. Ondanks dat het meer op 1600 meter ligt. Warm water bronnen op de bodem van het meer en de mineralen zouden hiervan de reden zijn.
's avonds met z'n allen op het strand gegeten. Later op de avond zakt de temperatuur toch wel weer zo dat de kachel in de auto weer goede diensten bewijst!
De volgende dag, zaterdag, naar Karakol. Dit is de meest oostelijke plaats in ons reisschema. Dichtbij China en Mongolië (ca 200km). Het is weer een eenvoudige, armoedige stad. Het was vroeger een sovjet plaats met een geheim maritiem oorlogsprogramma. Onderzee torpedo's werden in het meer getest. Het is pas vanaf 1991 toegankelijk voor buitenlanders.
Zondag hebben we geen vast programma, tijd voor een bezoekje aan da stad.
Nu trekken we weer door naar een plek in de bergen. Jeti-Oguz. Die namen hier..... Je breekt er je tong over.
Hier nog de websites:
www.birding.kz
www.zhabagly.com
Liefs en tot later! Jan en Rosalie
[vip] =>
[userRegistrationDate] => 2015-07-11 19:15:17
[totalVisitorCount] => 19031
[pictureCount] => 10
[visitorCount] => 754
[author] => Rosalie&Jan
[cityName] => Karakol
[travelId] => 492714
[travelTitle] => Mijn eerste reis
[travelTitleSlugified] => mijn-eerste-reis
[dateDepart] => 2015-07-11
[dateReturn] => 2015-12-31
[showDate] => yes
[goalId] => 1
[goalName] => Backpacken
[countryName] => Kyrgizië
[countryIsoCode] => kg
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/121/867/661_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/421/129_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => kyrgyzie-eerste-deel
)
[28] => stdClass Object
(
[reportId] => 4863520
[userId] => 395936
[countryId] => 101
[username] => knarfenneelram
[datePublication] => 2015-09-03
[photoRevision] => 0
[title] => Kirgizië deel 2
[message] => En dan kunnen jullie nu eindelijk lezen hoe het met ons afloopt in o.a.de Jeti Oguz vallei en niet te vergeten het schaap op de dierenmarkt.. #hetlijktwelgoedetijdenslechtetijden.
Ons eerste dagje uit begint met de zoektocht naar de juiste Marshrutka die ons naar de Jeti Oguz vallei brengt. Het busje is al snel gevonden, nu nog wachten tot het vol zit. We lopen in de tussentijd een rondje over de bazaar en komen op de plaatselijke vleesmarkt terecht, een hal vol met geitenkoppen, schapenkoppen en overige onderdelen. We zien ter plekke ook een schaap veranderen in onderdelen. Dit is toch wel even wat anders dan de gemiddelde keurslager in Nederland... We lopen dus maar snel terug naar het busje en het loopt snel vol.
Jeti Oguz betekent ‘zeven stieren’ in het Kirgizisch. Een symbolische naam want de vallei is vernoemd naar een rode rotsformatie waarin je met een beetje verbeelding zeven stieren kunt ontdekken. Overigens telden wij er meer dan zeven. Door erosie breidt de kudde zich langzaam uit . De vallei is ook beroemd om zijn ‘helende’ warmwaterbronnen. Op de plek waar ze uit de grond komen hebben ze een resort gebouwd. In 1991 vond hier een belangrijke ontmoeting plaats tussen Boris Jeltsin en de voormalige president van Kirgizië Askar Akayev. Het is maar dat jullie dat even weten . Met het resort is het sinds die tijd alleen maar bergafwaarts gegaan, het ziet er aardig vervallen uit.
We wandelen langs de meanderende rivier verder de vallei in omringd door prachtige witte bergtoppen, groener dan groen gras, wilde paarden en twee schattige ezels die onze lunch ook lekker vinden. Na drie uur sjokken, vinden we het wel weer mooi geweest en gaan we terug naar Karakol in een taxi die we delen met een paar lokalen.
De volgende dag is het eindelijk zondag, tijd voor de plaatselijke dierenmarkt. Om 06.00 uur staan we ergens buiten Karakol tussen de hooiwagens op een soort winkelstraat vol met schapen, geiten, koeien en paarden. Koeien en paarden arriveren in “gewone” vrachtwagens of aanhangers. De schapen en geiten maken over het algemeen een andere entree. Het is hier namelijk heel normaal om schapen in de achterbak van je Lada te vervoeren met de klep dicht. Schapen met meer geluk mogen op de achterbank. Als je eenmaal verkocht bent weet je bijna zeker dat je ook weer in de achterbak van een Lada verdwijnt (ja weer met de klep dicht) op weg naar hopelijk een nieuwe weide met veel groen gras in plaats van de vleesmarkt.
Na de dierenmarkt krijgen we in ons hostel voor de laatste keer een stevig ontbijt voorgezet en dan is het eindelijk tijd om verder te reizen. We nemen afscheid van mijn surrogaatmoeder en krijgen nog een paar cadeautjes mee, waaronder een soort bevroren paardenmelk kauwgomballen die goed schijnen te zijn voor maag/darmklachten. Alleen van de geur draait mijn maag al om dus deze verdwijnen heel ondankbaar in een prullenbak op straat…
Onze volgende stop is Tosor. Een klein plaatsje aan de zuidkant van het Issyk Kol meer. Tijd voor een dagje zon, zee en strand. Ons hostel ligt op een relaxte en perfecte locatie, 50 meter van het strand, dus we nemen meteen maar een duik, een erg frisse duik welteverstaan.
’s Avonds arriveert er een sportief, hip 50+Duits stel, Uschi und Frans, die op de fiets door Kirgizië reizen. We eten gezellig samen en luisteren aandachtig naar hun verhalen. Reislustige en grappige mensen! De volgende dag besluiten we een bezoekje te brengen aan de dichtbijgelegen Fairytale Canyon. Vernoemd naar het bijzondere, door de wind gevormd, rotsachtige landschap. De rotsen hebben prachtige kleuren en rare vormen. Even wanen we ons in een sprookje.. ;-). De rest van de dag genieten we van het meer, het strand en van het niets doen.
De volgende ochtend pakken we onze tassen weer in en gaan we verder richting Kochkor. De mevrouw van het hostel vertelt ons dat er elk half uur een busje langskomt, na een heel lang half uur wachten komt er eindelijk een busje langs die ons halverwege in Balykchy afzet. Daar komt er gelijk een mannetje naar ons toe die een taxi weet die ons voor 200 som wel naar Kochkor wil brengen. Te duur naar ons idee en we proberen het naar 150 te praten. Dit lukt niet en aangezien er verder geen alternatieven zijn gaan we akkoord. Eenmaal in de taxi betaalt iedereen maar 150 en wij dus ook #financiëlemeevaller.
Aangekomen in Kochkor droppen we onze spullen in een guesthouse waar we langs lopen en gaan we doen waarvoor we hier zijn gekomen: een meerdaagse wandeltocht regelen naar het Son Kul meer. We lopen door het stadje en komen langs de plaatselijke bakker waar ze de traditionele Kirgizische broden aan het bakken zijn. Boffen wij even dat we nog moeten lunchen.
Bij het eerste kantoortje wat we binnenlopen, ontmoeten we een Nederlands stel: Tom & Renée. We raken aan de praat over van alles en besluiten om met zijn vieren een vierdaagse wandeltour te boeken. De bedoeling is dat we in twee dagen naar het Son Kul meer wandelen en dan de derde dag daar lekker gaan relaxen. De vierde dag gaan we dan met een taxi terug naar Kochkor.
De volgende dag om 09.00 vertrekken we samen met onze 18 jarige vrouwelijke gids Byrma. Na een taxirit van ruim een uur komen we bij het beginpunt: de Kyzart pas. Na een interessant toiletbezoekje (vier op een rij, check de foto) lopen we de bergen in. Voor Renée is het vanaf de eerste stap al zwoegen want ze voelt zich niet lekker. Onze gids weet niet zo goed wat ze er mee aan moet en vraagt om de vijf minuten aan haar en ons: Are You okay? We nemen iets vaker een pauze maar Renée wordt er niet beter op. Gelukkig komen we een man tegen met paard en we besluiten haar bergop op een paard te zetten, Renée vind dit overigens minder grappig dan wij, hihi. Het landschap waar we doorheen lopen is wederom ansichtkaart, na ansichtkaart.. prachtig!! Na een paar uur zit het pittigste deel van de wandeling erop en lopen we bergaf richting een vallei. Renée begint over te geven en wij besluiten met de gids vooruit te lopen naar het Yurtkamp waar we overnachten om een paard te regelen die Tom en Renée gaat halen. Eenmaal aangekomen bij het Yurtkamp voel ik al een vage hoofdpijn opkomen en voor ik het weet moet ook ik overgeven. Ik ga in de yurt op een matje liggen en kom hier tot de volgende ochtend ook niet meer van af. Het diner die avond schijnt echt fantastisch geweest te zijn. Volgens Frank, Tom en Renée heb ik heel wat gemist: kaviaar, Franse wijn en Adele die met haar liveband nog een liedje kwam zingen….ja ja ja!
De volgende dag worden we gelukkig allemaal weer redelijk fit wakker en na tien keer de vraag ‘are you okay’ met yes te hebben beantwoord vervolgen we onze weg naar het Yurtkamp aan het Son Kul meer, eindbestemming van deze hike. Het eerste uur is pittig, we klimmen tot een hoogte van 3500 meter, daar aangekomen kunnen we het meer al zien! We dalen af richting het meer en stoppen halverwege bij een yurtkamp om te lunchen. Het eten bestaat hier uit thee, een soepje met groente+vlees en brood met jam. Na onze buikjes rond gegeten te hebben lopen we nog een paar uur langs het meer naar onze yurt, we hebben het gehaald! Frank en Tom nemen gelijk een duik in het meer… brrrrr!!! Verder genieten we nog even van de zon, krijgen een diner voorgeschoteld bestaande uit thee, een soepje met groente+vlees en brood met jam.. het begint enigszins te vervelen maar smaakt best na zo’n actieve dag. Tegen acht uur wordt het donker en duiken we onze Yurt in. De volgende dag is het tijd voor ons relaxdagje: beetje zonnen, zwemmen en genieten van de prachtige omgeving.. althans dat is ons idee. Zodra we de yurt uitkomen, zien we een grijze lucht, waait er een harde wind en is het koud. Voor de ontbijttent zijn ze bezig om een schaap te slachten, het dier protesteert helemaal niet.. net of hij weet wat zijn lot is. Na het ontbijt duiken we maar weer even in onze bedjes, daar is het immers warmer dan buiten. ’s Middags besluiten we om een stukkie paard te gaan rijden. Ze hebben echter maar drie paarden en een ezel.. dus je raadt het al.. een van ons moet op de ezel. Ik bied mij aan als vrijwilliger maar de meneer wijst naar Renée want die is een stuk kleiner. De paarden en de ezel hebben er niet echt veel zin in en zijn moeilijk vooruit te krijgen, wat natuurlijk ook aan onze paardrij skills kan liggen. Halverwege switchen Renée en ik van vervoermiddel. Grappig om een keer op een ezel te zitten, maar of de ezel het nou zo leuk vond ;-). Het diner bestaat uit hetzelfde als de lunch maar dan net ff een andere twist in de soep. Daarna duiken we snel de yurt in waar we die nacht met zijn zevenen in slapen. Het is koud, erg koud maar gelukkig wordt de kachel die in onze yurt zit opgestookt. Ze hebben hier geen brandhout maar gebruiken gedroogde poep als brandstof. ’s Nachts spookt het aardig buiten.. we horen de wind en de regen. Gelukkig hoef ik niet naar de WC want als je iets niet wilt is een nachtelijk tochtje door de kou naar het ‘toilet’ aan de andere kant van het veld. De volgende dag worden we wakker en zien we sneeuw! Alle bergtoppen om ons heen zijn wit, wat prachtige plaatjes oplevert! Na het ontbijt worden we opgehaald door onze taxi en beginnen we aan de terugrit naar Kochkor. Een prachtige rit over besneeuwde bergpassen.
Eenmaal in Kochkor aangekomen is het lunchtijd en schijnt de zon. We strijken op het enige terrasje neer wat er is en bestellen een kopje oploskoffie. Bij de bakker halen we weer een paar verse broden voor bij de koffie! Na de lunch regelen we een taxi die ons vieren naar Naryn brengt. We nemen plaats in een prachtige Audi 100 met 450.000 km op de teller en die gestart wordt met een schroevendraaier.
We vinden dat we na vier dagen niet douchen wel wat luxe hebben verdiend en boeken twee kamers in een hotel. Kamers met eigen douche.. woehoe!!
Naryn dient voor ons als uitvalsbasis om een bezoek te brengen aan een van de mooiste gebouwen van het land: de karavanserai van Tash Rabat. De volgende dag worden we weer opgehaald door onze Audi 100. We maken eerst nog een tussenstop bij Koshoy Korgon. Een oude nederzetting uit de 7-10e eeuw wat diende als vesting voor de Turken. Er staan nu alleen nog een paar ‘muren’ van klei overeind.. verder moet je het met je fantasie doen. Na een rondje door de ruïne rijden we verder naar Tash Rabat. Na een tijd gaan we van de ‘grote’ weg af en rijden een prachtige verborgen vallei in en zien al snel ons einddoel: de karavanserai van Tash Rabat. Het kleine, prachtige gelegen stenen gebouw ligt op 3500 m hoogte en was in het verleden een belangrijke tussenstop voor de nomadenkaravanen die over de zijderoute van of naar China reisden.
Op de terugweg worden we door de taxichauffeur gedropt in het centrum van Naryn. Hier is werkelijk waar niets te doen. We drinken wat bij een café en eindigen hier ook voor het avondeten want er is verder niets open!
En dan zijn ineens de weken voorbijgevlogen en kom je tot de ontdekking dat je nog maar drie dagen in Kirgizië over hebt. De volgende ochtend delen we met zijn vieren een taxi via Kochkor terug naar Bishkek. We onderhandelen met de taxichauffeur dat we nog willen stoppen bij de Buruna Tower. Een overblijfsel van de oude stad van Balasagun. Na dit bezoekje maken we ook nog een tussenstop bij de ouders van de taxichauffeur. Voor we het weten zitten we achter thee, brood met boter en ongeveer zes eieren per persoon, zo gastvrij! Het enige nadeel voor ons was dat we al geluncht hadden we totaal geen moeite dit alles weg te kauwen.. . We praten een klein beetje met behulp van een taalgidsje.
De volgende dag is het tijd voor sightseeën in Bishkek. We gaan wederom gezellig met zijn viertjes op pad. Het eerste doel is koffiedrinken bij Sierra Coffee. Een westers tentje met heerlijke koffie. Daarna slenteren we door de stad, lopen langs het Ala Too plein en andere bezienswaardigheden. We lunchen bij de hipste tent van Bishkek, drinken nogmaals koffie op een terrasje en cocktails bij de Obama Bar. Na al het Kirgizische eten is dit stiekem best fijn . Daarom besluiten we de dag maar af te sluiten bij de plaatselijke Sushi bar.
En dan is de laatste dag in Kirgizië aangebroken. Tijd voor een laatste flinke wandeling. We pakken een taxi (lees Mercedes zonder schokdempers) die niet harder rijdt dan 60. Anderhalf uur later komen we eindelijk bij de Ala Archa vallei waar we naar een waterval gaan wandelen. Het wordt zo langzamerhand saai om te lezen, maar ook deze wandeling voert ons door een prachtig landschap met fantastisch uitzicht over de bergen. Op de terugweg naar beneden komen we onze chauffeur tegen die met zijn vriendinnetje aan het wandelen is. We geven aan dat we om 15.00 uur wel echt terug willen naar Bishkek en dit is uiteraard geen probleem. Beneden aangekomen zien we natuurlijk nergens onze taxichauffeur. Na ruim een half uur wachten komt hij met zijn vriendin de bergen uitgerend. We wisten eigenlijk allemaal wel wat die hadden uitgespookt… haha! De vriendin moest ook mee in de taxi, in de achterbak welteverstaan, waardoor we nog zwaarder waren en de Mercedes nog langzamer reed…
Na mijn favoriete ontbijt bestaande uit rijstpap vertrekt onze taxi naar het vliegveld. Tom en Renée hebben dezelfde vlucht dus kunnen we nog ff gezellig langer samen zijn, haha! Bij de immigratie zorgt een groep Chinezen voor flinke vertraging want er zijn blijkbaar paspoorten verwisseld, en laten die nou net voor ons in de rij staan.. irritant dus! Verder verloopt alles goed en 5,5 uur later arriveren we in Istanbul. Tijd om afscheid te nemen van Tom en Renée.. snik! Ze vliegen verder naar Amsterdam en wij blijven lekker in Istanbul. Tijd voor een beetje Turkse cultuursnuiverij. Hoe dit verder afloopt lezen jullie in onze allerlaatste blog #alsditgeencliffhangeris.
[vip] =>
[userRegistrationDate] => 2013-09-12 07:53:48
[totalVisitorCount] => 32217
[pictureCount] => 49
[visitorCount] => 738
[author] => Marleen
[cityName] => Bisjkek
[travelId] => 479796
[travelTitle] => Wereldreis 2015
[travelTitleSlugified] => wereldreis-2015
[dateDepart] => 2015-01-04
[dateReturn] => 2015-10-01
[showDate] => yes
[goalId] => 1
[goalName] => Backpacken
[countryName] => Kyrgizië
[countryIsoCode] => kg
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/121/863/136_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/395/936_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => kirgizi-deel-2
)
[29] => stdClass Object
(
[reportId] => 4860750
[userId] => 224698
[countryId] => 101
[username] => lilianeneric
[datePublication] => 2015-08-22
[photoRevision] => 0
[title] => Onze laatste dag in Bishkek
[message] => Zaterdag 22 augustus 2015, Bishkek
Vandaag onze laatste dag van onze vakantie in ons uppie in Bishkek. Zijn we eindelijk in een grote stad, krijgen we het karigst ontbijt van de hele vakantie! Maar goed, dat overleven we ook weer.
We begonnen aan onze stadstoer met een zoektocht naar een wisselkantoor. Na ff zoeken vonden we een bank met een goede wisselkoers en als je dan voldoende geld in je beurs hebt voelt dat net wat fijner. Op onze wandeling doorkruisten we stadsparken en grote pleinen. In een grote zijstraat was een basketbaltoernooitje aan de gang voor de jeugd. Ze speelden maar op 1 helft. We liepen naar het state Historical Museum, het vroegere Lenin museum. Op zich was het museum interessant (zeker de oude foto's), maar vooral als je de russische taal kent en dus de onderschriften kunt lezen. Maar het zij zo. De sovjet 'propaganda art' was mooi om te zien.
In een van de parken een korte theepauze gehouden. En toen begon de zoektocht naar een restaurantje welk in de LP beschreven was als goed. Na vier keren dezelfde straten gezien te hebben, gaven we het op en gingen naar een "Healthy Restaurant". Nou, onze keuze viel niet tegen en wederom lekker gegeten en de huissmoothie smaakte ook goed. Daarna naar het plein met het wwII memorial. De weg ernaartoe maar vooral bij het monument bleek weer dat zaterdag bruidjesdag is. Er stond een ware file van bruidsparen bij de eeuwige vlam, om beurten moesten ze er naar toe lopen, bloemetje leggen en een wens uitspreken voor de toekomst van deze mooie natie. Natuurlijk af te sluiten met het vasthouden (en vrijlaten als het budget dat toeliet) van twee witte duiven door het paar. En al deze varianten werden uitgebreid vastgelegd door video-mannen en fotografen. Wat een geluk bij elkaar...
Na al deze emotionele momenten besloten we al winkelend terug richting hotel te gaan, maar natuurlijk eerst een stop in onze Russische biertent, we willen natuurlijk geen som overhouden (en dat gaat makkelijk lukken).
Na twee uurtjes rust op pad richting ons avondeten. Het regende, voor het eerst deze vakantie. Omdat we er gisteren zo lekker gegeten hadden, hadden we al eerder besloten ons afscheidsmaal hier te nuttigen. Misschien moet je als iets goed was dat bij eenmalig laten. In ieder geval bestelden we ons eten, wezen het op de kaart aan en alles was duidelijk. En toen begon het fout te gaan. We hadden twee salades besteld, we kregen er drie. Een daarvan had met rundvlees gemoeten, maar was kip. Die lieten we wel op de tafel staan en de derde ging terug. Vervolgens zouden we twee kipgerechten krijgen met twee bijgerechten. Plots kwamen ze alleen met een schaal aardappeltjes. Ze waren lekker maar niet erg handige volgorde. Daarom haalden we het personeel er nogmaals bij om onze bestelling te bevestigen. Dit ging uiteindelijk goed en na wat hobbels hebben we toch weer lekker gegeten. Nu terug naar het hotel om ff te douchen en een paar uurtjes te slapen. Om 1 uur vannacht worden we opgehaald en naar de luchthaven gebracht en zit onze grote vakantie er weer op!
[vip] =>
[userRegistrationDate] => 2010-04-25 11:57:52
[totalVisitorCount] => 49781
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 395
[author] => Eric Lommen en Lilian Lechner
[cityName] => Bisjkek
[travelId] => 493744
[travelTitle] => Centraal Azië - De Zijderoute 2015
[travelTitleSlugified] => centraal-azi-de-zijderoute-2015
[dateDepart] => 2015-07-30
[dateReturn] => 2015-08-23
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Kyrgizië
[countryIsoCode] => kg
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/kyrgizi,bisjkek
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/224/698_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => onze-laatste-dag-in-bishkek
)
)
)
[_currentItemCount:protected] => 15
[_currentItems:protected] => ArrayIterator Object
(
[storage:ArrayIterator:private] => Array
(
[15] => stdClass Object
(
[reportId] => 4992097
[userId] => 162270
[countryId] => 101
[username] => marianenjoost
[datePublication] => 2017-08-03
[photoRevision] => 0
[title] => Kirzigië
[message] => "Wil je een Heel Belangrijke Vraag stellen onder vier ogen, dan is samen een korte wandeling maken verstandiger dan met zijn allen thee te gaan drinken."
Kirgizië is een arm maar vrijdenkend land, de bruidsroof is per wet verboden en de president geeft het geld niet aan zichzelf uit, maar aan de opbouw van het land. Voor Kirgizië is geen visum nodig.
Volgens Sovjetistan vindt bruidsroof in de praktijk nog wel regelmatig plaats. Je moet dan denken aan een jongeman die in vuur en vlam komt te staan omdat een meisje naar hem glimlacht, haar ontvoert, en vaak met goedvinden van de ouders een nacht met haar doorbrengt, waarna de Imam het huwelijk de volgende ochtend inzegent.
De Kirgizen zijn nomaden en herders, het is een eenvoudig levend volk. In het nieuws van de afgelopen tien jaar is tweemaal melding gemaakt van ruzies met de rijkere en slimmere Oezbeken die in Kirgizië in de omgeving van Osh wonen. De Oezbeken kijken neer op deze eenvoudige mensen. Beide malen vielen er meer dan honderd doden en duizenden gewonden. De tweede maal was de oorzaak van de ruzie een gerucht dat Oezbeken een meisje op de universiteit hadden lastig gevallen. Bij navraag achteraf bij de universiteit bleek dit niet waar te zijn.
Na een adembenemend mooie pas nemen we bovenop een hoge berg (4000 m) afscheid van Tajikistan in de armoedigste grensovergang ooit. Een donker hok met een bed er in, een boek waarin onze gegevens worden geschreven door mannen in versleten legerbroeken en op slippers.
De wind is koud, het is 14 graden hier, en we zijn omringd door rode rotsen en besneeuwde pieken.
De taxfree zone naar Kirgizië is zo'n 15 km prachtige weg, met bergen die een groene waas van begroeiing hebben, dan weer ijzerrood worden, dan weer kalkwit. De weg gaat door riviertjes en we laten rode stofwolken achter ons opwaaien, niet echt leuk voor de fietsers die we passeren.
Dan naderen we de grensovergang naar Kirgizië. Met een uur zijn we er doorheen, de jonge mannen zijn goed gekleed en vriendelijk, de gebouwtjes van baksteen en verzorgd hout. In Tajikistan hebben we ongeveer 350 euro uitgegeven en we wisselen het geld dat we overgehouden hebben in de Kirgische munt. Vanaf dat moment rijden we regelmatig op prachtig glad asfalt, wat ons humeur en welzijn zeer ten goede komt.
In de berm groeit kamille, paardenbloemen en paarse distels. We stoppen voor een nachtplek langs een rivier die glinstert in de lage zon. Ik zet de wekker op half één om naar de sterrenhemel te kijken. Er is geen maan en geen kunstlicht, en we zien twee lange melkwegen die halverwege één worden.
We rijden de volgende morgen de 200 km naar de camping in Osh. Onderweg zien we grazend vee, ook yaks, en er wordt gehooid. Overal staan yurts, soms met een auto er naast, of oude woonwagentjes. De bergen zijn afwisselend, soms groen gestreept of glinsterend zwart, soms glooiend, soms van zachte steen die is weggesleten in grillige vormen.
De wereld wordt wat meer bewoond, de huisjes van baksteen met puntige glinsterende daken, af en toe een moestuin. Een paard staat vastgebonden aan een elektriciteitspaal.
In de stad Osh vinden we de camping redelijk vlot. Er is een kleine binnenplaats waar een stuk of tien auto's kunnen staan. Er is pas morgen een hotelkamer beschikbaar, zegt de receptioniste, en Merel en Thomas brengen de nacht door in een yurt. Er is wifi en er is een terras waar de hele dag door thee is. Het is een plek waar je makkelijk met andere reizigers een praatje maakt. Veel indruk maakt Rae op me, een Engelse jonge vrouw die al jaren aan het fietsen is. Ze praat vriendelijk en rustig over wat ze doet. Ze heeft een jaar lesgegeven in China en fietst nu verder naar India. Canada en Zuid-Amerika staan de komende jaren nog op de agenda, als haar gezondheid en dat van haar familie het toelaat.
De volgende dag melden Thomas en Merel zich voor de hotelkamer, maar die is er niet, zegt de receptioniste. Zij besluiten een hotel enkele straten verderop te nemen, er is nog ruimte volgens de boekingssite. Als zij daar aankomen zegt de mevrouw aan de receptie dat alles vol is. Dus boeken ze ter plekke een kamer via de boekingssite en melden zich opnieuw aan de receptie. Dan is alles in orde.
Het lichtknopje voor de douche vinden ze achter hun bed, laag bij de grond. Als ze 's morgens de ontbijtzaal binnenkomen, is het nog donker en er ligt wat personeel te slapen. Maar al met al komen ze redelijk tot rust, al lijkt Merel toch nog wel wat last te hebben van het lokale eten.
We blijven drie nachten in Osh, en iedere dag (het is boven de 30 graden) is volgepland met kleine klusjes in het huishouden of aan de auto. We zijn op de helft van onze reis en hebben nu 9.200 km gereden.
Na drie nachten zijn we toe aan het verkennen van Kirgizië. Er is een Top Zes volgens de Lonely Planet en we beginnen met uit deze Top het aanbevolen beroemde walnotenbos, het grootste van de hele wereld. Ik verheug me er op daar een wandeling te maken. De laatste 60 km weg er naar toe is klein en slecht, en na veel gaten en stofwolken komen we aan bij het dorp. We gaan op zoek naar toeristeninformatie, een plattegrond met wandelingen en dergelijke. Al rondvragend op de groentenmarkt wil een man ons helpen en gaat voor ons bellen. Er komt een gids in een auto en die zegt dat hij ons wel tegen betaling naar het bos wil brengen en een wandeling met ons wil maken. Dat is niet wat we in gedachten hadden. Na nog wat rondvragen vinden we in een smal straatje een heel klein toeristenoffice. De man hier vertelt dat er maar twee wandelingen zijn: naar de kleine waterval en naar de grote waterval. Hij wijst ons de richting en we besluiten de kleine wandeling morgenochtend te gaan doen. Verder zijn er geen wandelingen, vertelt de man ons, het bos is vrijwel helemaal met hekken afgesloten. Maar een gids kan ons tegen uurtarief wel rondleiden.
De volgende morgen gaan Merel en Thomas met ons mee de wandeling maken. We wandelen eerst door het dorp, een weg omhoog voert ons naar een markt vol kraampjes met plastic speelgoed en snoep. Als we daar doorheen zijn, zien we de waterval. We willen het bos in, en klauteren nog wat paadjes omhoog, ook langs hekken, soms doodlopend, soms in de warme zon, tot we er genoeg van hebben. We wurmen ons weer tussen de mensen door die de speelgoed- en snoepmarkt bezoeken, Merel en ik dansen even op een muziekje en ik vertel dat Joost en ik in september op dansles gaan, omdat we wel graag willen kunnen dansen op een eventuele bruiloft in de toekomst. Dan gaan we weer terug naar het dorp en drinken er thee. De vrouw die ons de potten thee brengt komt terug met een enorme groene ring en ze schuift die aan de ringvinger van Merel.
We begrijpen niet goed wat ze wil en als we weggaan laten we de ring achter op de tafel.
's Middags aan het riviertje roept Joost me en Merel staat met een betraand gezichtje bij onze auto, ze laat haar hand zien en geschrokken zoek ik naar een zwelling of blauwe plek. Dan wijst ze naar de ring. Ze vertelt dat Thomas haar zojuist tijdens een wandelingetje langs de rivier officieel ten huwelijk heeft gevraagd en dat ze ja heeft gezegd.
We zijn heel verrast door deze bijzondere gebeurtenis en hebben gelukkig nog een flesje wijn om het te vieren. Vandaag is een dag met een gouden randje.
We vertrekken de volgende dag naar ons volgende doel: een klein meer, nog redelijk ongerept, waar alleen yurts en kuddes zijn. Het gerucht gaat dat er wolven zijn. De weg er naar toe is even spannend als het doel zelf. Het is een ongeplaveide weg van 350 km die alleen in juli en augustus open is voor verkeer. De rest van het jaar is de weg te modderig en glad, of er ligt een dikke laag sneeuw.
We nemen een paar dagen voor deze weg en genieten er enorm van. De bergen blijven verrassen, steeds zijn ze anders. We rijden door Noord-Italië, dan weer door glooiende heuvels waarop graan groeit zoals in Noord-Frankrijk, dan wanen we ons weer in Zwitserland met haar hoge grijze besneeuwde pieken, dan weer rijden we door Oostenrijkse Alpen vol bloemen en heerlijk ruikende tijm, of door Iran met droge gekleurde bergen als olifantenpootjes. 's Avonds zitten we bij een kampvuur tot het donker wordt, of trekken ons al heel vroeg terug in onze auto's omdat het stormt en regent. Af en toe klauteren we een heuvel op om van het uitzicht te genieten. We zien een boer met een hooikeermachine achter een paard het gemaaide graan omkeren.
Regelmatig maken we de auto's schoon, waar stofwolken uitkomen als we de klep open doen, en er ligt zelfs stof op de boeken en blikjes met eten. Behalve een enkele yurt met bewoners of een zeldzame auto is de wereld stil en vredig. Alles lijkt hier al tienduizenden jaren onveranderd te zijn, nog niet aangetast door bewoning en industrie. Zelfs de weg is waarschijnlijk een natuurlijk uitgesleten pad, nu wat breder gemaakt. De enkele kleine dorpjes en een stadje, wat verderop, worden bevoorraad door vliegtuigjes. Er is niet veel meer te koop dan drinkwater, ronde wittebroodjes en met wat geluk tomaten, komkommers en aubergines. Waswater vinden we zo nu en dan bij een dorpspomp. De vuilnis hoopt zich op in onze auto's, er zijn nergens vuilnisbakken en onze westerse hersenen zijn geconditioneerd. We hebben inmiddels tientallen lege plastic flessen.
Dan bereiken we het meer, dat op 3000 meter hoogte ligt. De temperatuur is er heerlijk, al krijgen sommigen van ons toch wel weer wat moeite met ademhalen doordat er minder zuurstof in de lucht zit op deze hoogte. We zetten de auto's aan de voet van de glooiende bergen en maken een avondwandelingetje tijdens de ondergaande zon. Wat erg dat deze momenten alweer een herinnering zijn...
De volgende dag zien we yaks door glinsterend water waden, mannen op paarden galopperen achter hun kudde, gezinnetjes in yurts met loslopende kippen, een rokend schoorsteentje, een vastgebonden ezeltje. De weg bestaat uit niet meer dan bandensporen die allemaal in dezelfde richting gaan. Hoe dichter we bij het meer komen, hoe meer muggen en andere insecten om ons heen vliegen. We maken een paar mooie foto's en rijden via de bandensporenweg weer terug.
Aan een snelstromend ondiep riviertje doen we de was, en Merel en Thomas doen een wedstrijd welke plastic fles het eerst de bocht om is. Boven ons hoofd vliegt een adelaar. Lucca spettert gezellig rond in het water en Thomas vindt het een plekje dat in zijn persoonlijke Top 3 past. Merel geniet 24/7 van deze reis en is een heerlijke reisgenoot. De kleine ongemakken van het kamperen, zoals hitte, kou, muggen, hoofdpijn of moeilijk ademhalen door lichte hoogteziekte, darmproblemen door lokaal eten, neemt ze er blijmoedig bij. Thomas heeft de kampeerders-genen niet, maar op enkele moeilijke momenten na doet hij het geweldig. Het is ook niet leuk als je net gepompt waswater een uurtje later in je matras vindt. Ook al heb je nog flessen drinkwater genoeg waar je de komende drie dagen mee kunt doen wat je wilt. En je moet het dan ook niet erg vinden dat al die volle en lege flessen de krappe ruimte volledig vullen.
Al met al maken we deze reis met ons zevenen in goede harmonie, elkaar helpend waar het nodig is.
Ons volgende doel uit de Top Zes is een groot meer, van 175 bij 45 kilometer. Hiervoor moeten we 45 km door een berglandschap waar ook weer weinig auto's komen. De weg is niet geasfalteerd, maar valt ons reuze mee. Merel en Thomas maken plannen voor hun trouwdag en het is leuk te horen hoe de Grote Dag een eerste vorm krijgt. We parkeren in de wat grotere stad aan het meer en zien mensen met kinderen, talloze plastic zwembandjes en emmertjes en jonge meisjes in bikini onder een parasol aan het strand liggen. In een stuk of tien yurts wordt eten, gedroogde vis of thee aangeboden, maar ze zitten allemaal vol mensen. Na een half uur hebben we al het strandplezier wel gezien, met veel vriendelijk geduld wurmen we de riem van Lucca uit de hand van een klein meisje, en stappen snel in onze auto's. Als we met een hamer het stuurslot van de Toyota van Cees weer uit het slot hebben gekregen, rijden we naar een westers aandoend terras. "Welcome" staat er buiten, en als we binnenstappen staat er een bord met "pizza, sushi, lemonade". Een serveerstertje geeft ons een uitgebreid Engels menu en we zijn om, hier blijven we eten. We bestellen van alles, wijzen het aan in het menu, maar dan blijkt dat de bedienden het menu niet kunnen lezen. De vegetarische borsjt komt met vlees, het bestelde bier is nooit gekomen, maar al met al zijn we toch tevreden met ons eten, ijs na, en betalen de ongeveer 20 euro die we met ons zessen hebben stukgemaakt.
Al met al is Kirgizië de verrassing van onze reis, een heerlijk land met veel mogelijkheden, nog heel authentiek, vriendelijk en afwisselende prachtige natuur. En voor altijd het land waar Thomas in een gesprek onder vier ogen met Merel een Heel Belangrijke Vraag heeft gesteld.
[vip] =>
[userRegistrationDate] => 2008-09-20 17:44:19
[totalVisitorCount] => 78144
[pictureCount] => 1
[visitorCount] => 1166
[author] =>
[cityName] => Bisjkek
[travelId] => 511261
[travelTitle] => Gezellig met zijn allen naar Tajikistan!
[travelTitleSlugified] => gezellig-met-zijn-allen-naar-tajikistan
[dateDepart] => 2017-06-16
[dateReturn] => 2017-09-10
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Kyrgizië
[countryIsoCode] => kg
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/122/565/903_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/162/270_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => kirzigi
)
[16] => stdClass Object
(
[reportId] => 4982445
[userId] => 101133
[countryId] => 101
[username] => johomonaukeontour
[datePublication] => 2017-06-09
[photoRevision] => 0
[title] => Kyrgyzstan waar ligt dat dan
[message] => We hebben een ticket naar Bishkek, hebben geen flauw idee wat we er gaan doen en moeten hard terug denken wat ook alweer maakte dat we deze reis geboekt hebben.
Terug redenerend gebeurde dat als volgt; We willen graag naar Iran, maar door slechte politieke betrekkingen tussen Iran en Engeland mag Jason daar met zijn Britse paspoort niet zonder gids rondreizen. Wij willen Iran perse op onze eigen manier verkennen, dus we wachten geduldig op verandering van regelgeving. Als alternatief voor Iran hadden we Uzbekistan op onze reislijst. De visa procedure voor dit land is echter dermate kostbaar en ingewikkeld (Jason moet o.m. naar de ambassade in Londen voor vinger afdrukken), dat we besloten hebben dit plan een jaartje uit te stellen. Het buurland Kyrgyzstan bleek zonder visum in te reizen en de vlucht erheen bleek goedkoop. Een impulsieve druk op de knop leverde ons dus een ticket naar deze bestemming in centraal Azie op en leidde tot dit plan zonder plan.
Als we op Schiphol door de douane gaan, vraagt de diebstdoende beambte verbaasd waar Kyrgyzstan ligt en wat we daar dan gaan doen. Ik moet hem het antwoord deels schuldig blijven.
Na een volle en onaangename vlucht met Pegasus Airlines naar Istanbul, stappen we over voor onze verbindende vlucht naar Bishkek. Er zijn zo weinig passagiers dat we ieder 3 stoelen hebben en dan nog steeds het meerendeel van de plekken onbezet is.
De procedures bij aankomst verlopen door het geringe aantal passagiers vlot en al snel bevinden we ons in hartje Bishkek.
Stel je daar niet teveel bij voor: de hoofdstad is gemoedelijk en simpel, er is genoeg te doen maar er is zeker geen grootstedelijke vibe. Het doet ons denken aan Moldavie, maar met wat meer luxe en faciliteiten.
Het schrift is Cyrillisch en de invloeden logischerwijs Russisch, wat de plek voor ons exotisch maar in sommige opzichten ook vertrouwd maakt.
De Kyrgyzi mensen hebben hoge jukbeenderen, veelal gouden tanden, de vrouwen dragen velours rokken en de mannen traditionele hoedjes.
We bezoeken de typisch Russische stolovaya's: ouderwetse kantines waar je aan een forse soep-madame gehuld in grote rokken aanwijst wat je wilt eten: in mijn geval een super dumpling gevuld met stukjes aardappel en bedekt met verse dille. Simpel, maar zo lekker!
Bishkek is prettig, maar niet spannend. Het is tijd voor een plan en een aanzet tot uitvoer.
We willen een visum voor Kazahkstan regelen, om ook dit land te kunnen bezoeken. Bij aankomst bij de ambassade blijkt dat recent ook visum vrij reizen voor dit land is ingevoerd. Een meevaller van 50€ en meer flexibiliteit qua planning omdat we ons paspoort niet hoeven achter te laten.
We vullen de middag met handen-en-voeten onderhandelingen, zittend in de kofferbak van een stationwagen omringd door taxi-chauffeurs die gemoedelijk strijden om een goede deal.
Uiteindelijk huren we voor 65E een prive taxi om ons in zo'n 10 uur van Bishkek naar Osh te rijden: een bergrit van 700km.
Deze route gaat over de hoofdweg van het land, welke echter nauwelijks een weg genoemd kan worden. Een rijbaan in elke richting, een slecht en onvoorspelbaar wegdek en een overdaad aan kamikaze-acties van zowel onze als andere bestuurders (waaronder inhalen in blinde bochten) maken de tocht tot een hellerit in een hemelse omgeving.
Als Jason met een harde schreeuw net een frontale botsing helpt te voorkomen, vragen we ons weer eens af of we dit soort reizen nog wel moeten maken aangezien het soms voelt alsof we in de afgelopen jaren onze lucky credits inmiddels wel zo'n beetje verbruikt moeten hebben.
We zijn alles behalve levensmoe en zijn enerzijds niet bereid om onszelf aan dit soort risico's bloot te stellen, maar willen anderzijds zoveel mogelijk van de wereld zien. Die twee zaken botsen soms en onze grootste zorgen omtrent veiligheid betreffen keer op keer onze noodgedwongen deelname aan het verkeer.
Na een hartig non-verbaal woordje met onze chauffeur, kalmeert zijn rijstijl. Tot onze schrik begint hij nu echter herhaaldelijk in te dutten.
We zijn pas 4 uur onderweg en hebben er nog 6 te gaan.
We voelen ons genoodzaakt de regie over te nemen, lassen opgelegde uurlijke stops in, stoppen de man vol met suiker (hij sabbelt in 6 uur 6 lollies en 8 zuurtjes weg, eet 2 kyrgyzische equivalenten van XXL-snickers, drinkt 3 flesjes cola en kauwt een heel pakje kauwgom weg).
De prijzen in Kyrgyzstan zijn als in India: de onaflatende door ons opgedrongen traktaties kosten opgeteld zo'n 2 euro en we zijn blij dat de man op deze manier wakker blijft.
Hoewel de rit verre van stressloos verloopt is de route adembenemend. Het berglandschap onbeschrijflijk sereen en het aanzien van het nomadisch bestaan (yurt tenten op afgelegen plekken, meer vee dan mensen, paarden als primair transportmiddel) bijna onwerkelijk.
Opgelucht en tevreden arriveren we vroeg in de avond in Osh, de tweede stad van Kyrgyzstan aan de grens met Uzbekistan en een belangrijk punt op de Zijderoute.
40% van de inwoners van Osh is afkomstig uit Uzbekistan en tussen de twee volken heerst enige culturele rivaliteit, wat ruimte schept voor makkelijke grapjes met taxi chauffeurs.
Vanuit Osh rijden we een aantal uren een dun bevolkte vallei in die door onze tijdelijke lokake vriend ook nog nooit bezocht is. De goede man spreekt geen woord Engels, behalve de zinnen 'who's on duty today, who's absent', welke hij de hele rit vol trots blijft herhalen.
We stoppen aan de rand van de stad voor het oppikken van samsa's: verse rundvlees pasteitjes die stomend heet uit een ondergrondse oven worden opgediept.
We picknicken in een afgelegenbergweide en blijven ons verwonderen over de schoonheid van dit land.
Onze avond brengen we door in de stad, waar Jason vrienden maakt bij een kermis boksbal, waar hij kinderen voor 10 cent trakteert op een rondje stoten tegen de bal en zelfs een stokoude man weet te overtuigen om onder luid gejoel van lokaal publiek een bokspoging te wagen.
We reizen per vlucht terug naar Bishkek, wat ons 24 euro per persoon kost en daarmee goedkoper, veiliger en tijdsefficienter is dan het opnieuw afleggen van de bergroute.
We stappen na een moeizame meting van vasthoudendheid met liegende taxi chauffeurs, uiteindelijk in een taxi naar lake Issyk-Kol.
Dit is het vakantieresort voor rijke Kyrgiziers en Kazahstanen en als we het azuurblauwe door bergen omringde meer zien snappen we waarom.
Het seizoen blijkt echter pas in juli te starten, waardoor we ons min of meer in spookstad bevinden. We eten in het enige cafe dat open is en maken nog een tocht de bergen in.
Inmiddels is het tijd om terug naar Bishkek te reizen, vanwaar we morgen naar Almaty in Kazahkstan vertrekken.
[vip] =>
[userRegistrationDate] => 2006-12-21 11:29:37
[totalVisitorCount] => 339151
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 1889
[author] => Ramona
[cityName] => Bisjkek
[travelId] => 101133
[travelTitle] => Monauke on Tour
[travelTitleSlugified] => monauke-on-tour
[dateDepart] => 2008-02-01
[dateReturn] => 0000-00-00
[showDate] => yes
[goalId] => 99
[goalName] => Iets anders...
[countryName] => Kyrgizië
[countryIsoCode] => kg
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/kyrgizi,bisjkek
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/101/133_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => kyrgyzstan-waar-ligt-dat-dan
)
[17] => stdClass Object
(
[reportId] => 4950535
[userId] => 388792
[countryId] => 101
[username] => timbijpostopreis
[datePublication] => 2016-10-28
[photoRevision] => 0
[title] => Kirgizië en Kazachstan
[message] => Kirgizië of Kyrgyzstan was het vierde land wat ik zou gaan bezoeken in Centraal-Azië. Van tevoren had ik grote verwachtingen van Kirgizië. Kirgizië heeft 5,6 miljoen inwoners en een bergachtig landschap met onder anderen het Central Tian Shan gebergte. Verder heeft Kirgizië mooie meren zoals bijvoorbeeld Lake Song-Köl en het grote Lake Issyk-Köl. Verder is Kirgizië een van de 'makkelijke' landen om binnen te komen in Centraal-Azië. Je krijgt een visum voor 60 dagen bij de grens en dat is wel een keer lekker na het aanvragen van de visa voor Turkmenistan, Oezbekistan en Tadzjikistan.
Aangekomen in Osh vanaf de Pamir Highway was het even wennen. In de Pamir was het vooral de natuur die de boventoon voerde. In Osh merkte ik dat ik weer grote stad ben beland. Osh heeft ongeveer 300.000 inwoners en een grote sterke Oezbeekse bevolkingsminderheid. 40 procent van de bevolking in Osh is Oezbeeks en dit is ook niet raar gezien de korte afstand tot de grens met Oezbekistan. Het is aan Stalin te danken, hij schetste de grenzen, dat Osh nu een grote stad in Kirgizië is en niet in Oezbekistan. Osh ligt net zoals Andijon en Kokand in de Fergana Valley. De hoogtes van Tadzjikistan waren voorbij en op 900 meter hoogte kon alle winterkleding weer uit. Je kon echter aan de hoeveelheid mensen in het hostel merken dat het seizoen in Kirgizië voorbij is. Er waren minder dan een handvol toeristen en de berichten over het weer in de rest van Kirgizië waren niet gunstig.
Na uitgerust te hebben van ons bezoek aan de Pamir besloten we toch iets te gaan bekijken in Osh. We namen de matroesjka naar de bazaar toe. Timo had de avond daarvoor in de keuken eindelijk de fameuze Duitse kartoffelsalat gemaakt en we zouden proberen de rest van onze maaltijd te vinden in de bazaar. We waren op zoek naar een kip om hier onder anderen kippensoep van te maken, maar verder dan schapenkoppen en schapenpoten kwamen we niet. We besloten om later terug te keren in de bazaar en om eerst naar Suleiman Too te gaan. Suleiman Too is een berg met veel rotsen die tegen Osh aan ligt en die je van overal kan zien. Het is een pelgrimsoord voor moslims, omdat profeet Mohammed hier waarschijnlijk gebeden heeft. Na de klim omhoog heb je een mooi uitzicht over Osh en de vallei. Duidelijk is dat Osh een echte Sovjet stad is met weinig bijzondere gebouwen.
Terug in de bazaar besloten we naast de kartoffelsalat groentesoep in plaats van kippensoep te maken. Met verse groenten gingen we terug naar het hostel en hebben we een fantastische maaltijd voor onszelf gemaakt. Heerlijk rustig en vertrouwd! In de avond besloten we om de volgende dag naar Arslanbob te gaan.
Arslanbob ligt op 3,5 uur rijden van Osh. We hebben uiteindelijk drie verschillende shared taxi's gebruikt om hier te komen. De eerste taxi bracht ons van Osh naar Jalalabad, de tweede taxi van Jalalabad naar Bazar-Kurgan en de derde van Bazar-Kurgan naar Arslanbob. Arslanbob is een klein dorpje aan de voet van het Babash-Ata gebergte. We hebben onze spullen bij de homestay achtergelaten en zijn gaan hiken. Vlakbij Arslanbib liggen twee watervallen. de Big Waterfall was iets te ver om in de middag naar toe te lopen. De Small Waterfall was echter wel op loopafstand en deze waterval was ook prachtig om te zien in deze omgeving. We hadden geluk met het weer, want de zon scheen en het was een graad of 15. We liepen vanaf de waterval verder naar de Walnut Forest. In dit bos zijn vele walnootbomen te vinden en elk jaar worden de walnoten halverwege augustus verzameld en verkocht. Ondanks dat het al oktober is kon je overal op de grond nog walnoten vinden. Na een kilometer of tien vonden Timo en ik het wel weer mooi en zijn we terug naar de homestay gegaan.
Het was erg leuk om bij de familie in huis te kunnen slapen en ze hadden het goed voor elkaar. Het eten wat we in de avond en in de ochtend kregen was erg lekker!
Op donderdag 13 oktober, mijn 30e verjaardag, gingen we in de ochtend met de taxi naar Bisjkek toe. We hadden met onze laatste taxi-chauffeur van de dag ervoor afgesproken dat hij ons om 8 uur op zou halen. Uit onze deal die wij met hem hadden gemaakt was het voor ons duidelijk dat wij met hem naar Bisjkek zouden gaan. Toen we vanuit Arslanbob weer bij de grote weg kwamen bleek het echter niet het geval dat de chauffeur ons naar Bisjkek zou brengen. Zoals altijd ging het anders dan verwacht, kostte het extra geld, maar had hij wel twee plaatsen in een andere taxi geregeld voor ons.
De rit van Arslanbob naar Bishkek zou 11 uur duren. Het begon onderweg te regenen en op de pass was er zelfs flinke sneeuwval. Aangekomen in Bisjkek werd het tijd om mijn verjaardag te vieren! Het hostel stelde weinig voor, maar met bier en wodka hebben Timo en ik er een mooie avond van gemaakt!
De wodka en het bier van de avond ervoor zorgde ervoor dat wij de volgende dag niks konden doen. Het had de afgelopen nacht gesneeuwd en we wilden ook weinig doen. We bestelden pizza en rond 5 uur besloten we toch even Bisjkek in te gaan. Nog niet eens om iets te gaan zien in de hoofdstad, maar om ergens koffie te drinken. Bisjkek is een echte Russische stad en heeft niet veel bijzonderheden om te bekijken. Het is wel een stad waar je genoeg kan doen gezien de vele restaurants en barretjes. Toen wij rond liepen op het centrale plein, het Ala-Too Square, zagen we een bioscoop. Toevallig was de dag ervoor de film Inferno naar het boek van Dan Brown uitgekomen. De film stond op het punt van beginnen dus besloten we de film in een Kirgizische bioscoop te bekijken. Het was een hele opgave om de film in het Russisch te kijken, maar het was een gave ervaring!
We besloten het er verder van te nemen en zijn (teveel) sushi wezen eten. We besloten verder om in plaats van verder te reizen in Kirgizië eerst naar Almaty in Kazachstan te gaan. Op die manier zouden we een rondje kunnen maken om Kirgizië weer in te komen. Ik zou vanuit Bisjkek naar India vliegen en Timo zou in Bisjkek blijven om zijn paspoort naar Duitsland te sturen voor zijn Chinese visum.
De bus naar Almaty vonden we redelijk snel op het busstation wat naast het hostel ligt. Toen de bus vol zat gingen we op weg naar Almaty. Redelijk snel waren we bij de grens en na een halfuur was ik voorbij de grenscontroles en was ik in Kazachstan. Vier uur later stonden Timo en ik met verbaasde blikken op het busstation in Almaty. Het verschil tussen Kazachstan en de rest van Centraal-Azië is enorm. Kazachstan, en dan voornamelijk Almaty leek in weinig dingen op de andere Stans. Almaty is meer een westerse stad waar Russisch en Kazach gesproken wordt. Het verschil zat hem onder anderen in de wegen en de rijstijl. De wegen zijn beter, er lopen lijnen op het wegdek en de mensen rijden een stuk netter dan in de rest van Centraal-Azië. Je ziet duidelijk dat deze stad zijn blik meer gericht heeft op Europa en Rusland in plaats van op de rest van Centraal-Azië.
Kazachstan, het 9e grootste land van de wereld, is economisch gezien het sterkste land van Centraal-Azië en dat is te danken aan de grote hoeveelheid aan olie en andere waardevolle mineralen. Dit zorgt automatisch voor betere wegen, restaurants en accommodaties. Kazachstan heeft ondanks dat het een groot land is, maar 17 miljoen inwoners. Het land heeft vele steppegebieden en uitgestrekte vlaktes. In het zuiden, in de omgeving van Almaty zijn echter ook de uitlopers van het Tian Shan gebergte te vinden. Kazachstan was het laatste land wat zijn onafhankelijkheid van de Sovjet-Unie uitsprak, want de bevolking vond het niet erg om deel uit te maken van de Sovjet-Unie. Dit is een opmerkelijk iets gezien de vele dingen die er gebeurd zijn in Kazachstan zoals de goelag die er te vinden waren, de kernproeven waardoor vele mensen hier nog steeds de gevolgen van ondervinden en het bijna verdwijnen van het Aralmeer.
Tot aan 1998 was Almaty de hoofdstad van Kazachstan totdat de president de stad Astana uit de grond stampte en hier een geheel nieuwe moderne stad van maakten. Astana wordt tegenwoordig gezien als hoofdstad, maar Almaty is de grootste stad van Kazachstan met een historie.
Het eerste hostel waar we heen waren zat helaas vol, waardoor we in het huiselijke Almaty Backpackers hostel terecht kwamen. In de avond zijn Timo en ik wat wezen drinken in de Shakespeare Pub. Er zijn naast Kazachen en Russen ook veel expats te vinden in de stad. Kazachstan heeft vele verschillende goede restaurants en elke keuken is er wel te vinden. De prijzen zijn daarentegen ook wel iets hoger dan in de rest van Centraal-Azië.
De temperatuur vandaag in Almaty was zeer aangenaam. Het was bijna 20 graden en de zon scheen. We besloten naar de Kok-Tobe te lopen. De 1100 meter hoge heuvel bevond zich achter het hostel en het was een mooi startpunt om Almaty te bekijken. Op de Kok-Tobe is de 372 meter hoge televisietoren te vinden, maar deze kan je helaas niet beklimmen. Verder is er een geheel attractiepark gebouwd met van alles voor kinderen (en volwassenen). Wij hebben koffie gedronken en zijn via de kabelwagen weer naar beneden gegaan.
Na een bezoek aan Respublika Alany en het vrijheidsmonument liepen we richting de Arasan baths. We kwamen hier echter deze dag niet aan, want we zagen een zeer goede barbershop. Na een uur kwamen we netjes en goed geschoren weer naar buiten en zijn we wat wezen eten.
In de avond ben ik naar dé topper in de Kazachstaanse voetbalcompetitie gegaan. Toevallig speelde vandaag de nummer 2, FC Kairat Almaty tegen de nummer 1 FC Astana. Bij het stadion was het even dringen om een kaartje te krijgen, maar voor 3 dollar had ik een kaartje op de tweede ring bemachtigd. Kairat Almaty won de topper met 2-0 en heeft het gat hiermee iets kleiner gemaakt. Op het veld bij Kairat Almaty stond voor mij een bekende voetballer, Tymoschuk, op het veld. De Oekraïner, voormalig speler van Bayern München, is blijkbaar aan het afbouwen in Kazachstan.
In het hostel waren we twee meiden uit Finland en een jongen uit Amerika tegen gekomen. We hadden afgesproken om samen naar het Big Almaty Lake net buiten Almaty te gaan. Helaas voor ons regende het toen we wakker werden en zou dit de hele dag door blijven gaan. Het weer liet mijn voor het eerst deze reis in de steek, maar hierdoor kon ik de rest van de dag lekker rustig aan doen. In Bisjkek had ik in een restaurant gegeten wat mijn maag niet heel erg leuk vond.
Timo en ik zijn koffie wezen drinken en we hebben onze plannen doorgesproken. Het idee was om via een moeilijke grensovergang in het zuidoosten weer naar Kirgizië te gaan. We zouden dan via Karakol en Lake Issyk-Köl weer terug richting Bisjkek gaan. Het weer werd alleen steeds minder met sneeuw en temperaturen onder de 0 graden. We besloten de rest van de week in Almaty te blijven om vanuit hier wat tripjes te doen.
De volgende dag regende en sneeuwde het gelukkig niet meer. We gingen samen met Oona en Noora met de taxi naar het Big Almaty Lake. Ten zuiden van Almaty ligt het Zailiysky Alatau, een uitloper van het Tian Shan gebergte. In het Zailiysky Alatau ligt het Big Almaty Lake op ongeveer 2500 meter hoogte. Het turkooizen meer is maar tot een bepaald punt te bezoeken voor buitenlanders. Rond het meer lopen militairen die toeristen beboeten of in de gevangenis stoppen als ze te dicht bij het meer komen. Op de terugweg naar Almaty haddeen we een deal gesloten om met de chauffeur een trip van twee dagen te gaan doen. We zouden over twee dagen gaan zodat Ian, de Amerikaanse vriend van Oona ook mee kon gaan.
Mijn lichaam had duidelijk rust nodig en waar kan je dat beter doen dan in een Russische banya. Arasan Baths is in de jaren '80 van de vorige eeuw in Sovjet stijl gebouwd, maar is een van de netste badhuizen van Centraal-Azië. Er is een apart mannen en vrouwen gedeelte en in het begin was het even zoeken waar we alles konden vinden. Er was een Finse stoomsauna tot 90 graden en dit was erg fijn om in het gaan met dit weer. Hierna heerlijk afkoelen in het frisse zwembad en toen richting de Russische sauna... Ik heb twee pogingen gedaan om in deze sauna te zitten en de eerste keer heb ik het 3 minuten vol gehouden en de tweede keer 1 minuut! De temperatuur in de Russische sauna is tussen de 100 en 110 graden en ik kreeg moeite met ademhalen in deze sauna! Een heerlijk relaxt en rustig dagje hebben we afgesloten door met ze vijven bij een Oezbeeks restaurant te gaan eten.
Om 8 uur stonden we bij de afgesproken plaats klaar met al onze spullen. We hadden twee taxi's, Aybek, zijn broer Adek en de zoon van Adek die als vertaler zou optreden. Nathan is 18 jaar, studeert aan de universiteit en spreekt Engels met een bekakt Brits accent. Alles leek erg goed geregeld van tevoren. Aydek wist waar we heen wilde gaan, hij had een hotel/homestay gevonden om te slapen en de Finse dames hadden de dag ervoor boodschappen gedaan met Aydek voor het avondeten.
Als eerste stop kwamen we aan bij de Charyn Canyon. In de grote steppe vlakte in Kazachstan vind je op 200 kilometer bij Almaty vandaan ineens deze 150 tot 200 meter diepe canyon. We hebben ongeveer twee uur rond gelopen in de Canyon en genoten van de vreemde rotsformaties die er zijn ontstaan. Gelukkig voor ons zat het weer enorm mee en was er een strakblauwe lucht te vinden.
De tweede stop zou tevens de slaapplaats zijn vlakbij het Altyn-Emel National Park. Het was een flink stuk rijden hier naar toe en het hielp ook niet mee dat wij onderweg een klapband kregen. Het landschap waar we door heen reden is erg mooi. Grote steppe vlaktes met amper begroeiing met op de achtergrond de sneeuwtoppen van de bergen. Onderweg passeerde wij een pass met sneeuw en mooie meren.
Aangekomen bij de homestay werd het tijd om ons eigen diner te maken. Aybek wilde shaslick maken van het rundvlees en konijn wat de Finse dames gekocht hadden, maar de mensen van de homestay werkte niet helemaal mee. Na lang onderhandelen, misschien ook wel vanwege de kou buiten, werd het vlees gestoofd en smaakte het in combinatie met de wijn heerlijk!
In het Altyn-Emel National Park zijn de Singing Dunes te vinden. De zandduinen vonden we nadat we een klein uurtje moesten rijden in het National Park. Hoewel ik al eerder zandduinen had gezien op mijn reis in Iran was het ook deze keer weer een mooi gezicht. De reden dat deze zandduinen de Singing Dunes worden genoemd, is omdat je als de wind goed staat en het droog is je de duinen een geluid hoort maken wat het meest weg heeft van het opstijgen van een vliegtuig. De klim omhoog naar de 450 meter hoge duin was een pittige, maar als je boven op de duin staat weet je waarvoor je het gedaan hebt!
Na het bezoek aan de zandduinen reden we de 400 kilometer weer terug naar Almaty. In de avond kwamen we weer aan in de voormalige hoofdstad van Kazachstan.
Zaterdag 22 oktober vertrok ik samen met Timo, Noora, Oona en Ian met de bus weer terug naar Bisjkek. Timo had besloten om zijn visum voor China in Duitsland aan te vragen en om hiervoor in Bisjkek te blijven en ook Ian en Oona waren in Bisjkek op jacht naar een visum. Gezellig dat ik niet alleen hoefde te reizen verlieten we Kazachstan in stijl. Onderweg regende en sneeuwde het en dat zorgde voor een natte grensovergang. Eenmaal in Bisjkek besloten we naar een ander hostel te gaan vanwege de mindere ervaringen qua eten in het andere hostel. Het hostel zag er erg verzorgd uit en naast de deur was een leuk en goed Oezbeeks restaurant. Het was een gezellige laatste avond in Bisjkek en Timo en ik sloten onze 8 weken samen reizen in stijl af. Leuk is dat ik in dit hostel ook een Frans stel tegen kwam die ik in Turkije tweemaal tegen was gekomen en die dezelfde reis aan het maken zijn. Ook zij worden tegen gehouden door het Chinese visum en de kou in Centraal-Azië en reizen binnenkort door naar Sri Lanka.
Om half 3 in de ochtend stond mijn taxi, na een korte nacht, op mij te wachten om mij naar het vliegveld te brengen. Mijn reis in Centraal-Azië en het volgen van de Zijderoute zou met mijn vlucht naar Delhi in India eindigen.
Centraal-Azië heeft mij in vele opzichten enorm verrast. De jonge landen zijn nog volop bezig met het vormen van een eigen identiteit en je kan deze landen dan ook zeker niet over een kam scheren. Het zijn landen waar veel mensen nog niet zoveel van gehoord hadden. Als ik zei dat ik naar Turkmenistan ging, was een veel gehoorde vraag of ik terug naar Turkije ging. Nee, Turkmenistan is een onafhankelijk land in Centraal-Azië!
Er zijn overeenkomsten zoals het eten, de Russische taal en een gezamenlijke geschiedenis in de Sovjet-tijd, maar ook de verschillen zijn enorm. Turkmenistan met zijn gesloten houding richting de rest van de wereld, een plat Oezbekistan met zijn zijderoutesteden zoals Bukhara en Samarkand, Tadzjikistan en Kirgizië met zijn vele bergen en Kazachstan die zijn blik vanwege de oliegelden gericht heeft op Rusland en het westen.
Al met al heb ik deze zes weken in Centraal-Azië als zeer prettig en mooi ervaren. Het was een uitdaging, omdat het reizen op een hele andere en 'moeilijkere' manier gaat dan ik tot nu toe gewend was. Maar ook deze 'moeilijkere' manier wend heel gauw en dan weet je niet anders meer. Een zekere aanrader als je toe bent aan uitdaging!!
Al met al ben ik blij met de mensen die mijn verhalen lezen en bedankt ik iedereen voor alle leuke reacties! Het doet mij goed dat mensen het lezen en zulke leuke reacties geven. De verhalen schrijf ik uiteraard voor anderen om te lezen, maar bovenal voor mijzelf. Als je alleen reist en voor een langere periode reist dan maak je zoveel mee dat het vaak moeilijk te bevatten is. Ook is het moeilijk om alle dingen die je meemaakt om die met iemand te delen als je deze alleen op reis meegemaakt heb. Ik vind het fijn om allerlei dingen op te schrijven en dat voelt zeer prettig en fijn. Nogmaals bedankt aan iedereen die elke keer de tijd neemt om mijn verhalen te lezen!
[vip] =>
[userRegistrationDate] => 2013-05-21 19:43:23
[totalVisitorCount] => 186212
[pictureCount] => 11
[visitorCount] => 2105
[author] =>
[cityName] => Bisjkek
[travelId] => 505163
[travelTitle] => Zijderoute
[travelTitleSlugified] => zijderoute
[dateDepart] => 2016-07-16
[dateReturn] => 2017-01-08
[showDate] => yes
[goalId] => 5
[goalName] => Een wereldreis
[countryName] => Kyrgizië
[countryIsoCode] => kg
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/122/439/822_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/388/792_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => kirgizi-en-kazachstan
)
[18] => stdClass Object
(
[reportId] => 4935491
[userId] => 346264
[countryId] => 101
[username] => Iwed
[datePublication] => 2016-08-14
[photoRevision] => 0
[title] => Van Khujand naar Bishkek in 27 uur :-)
[message] => ..
[vip] =>
[userRegistrationDate] => 2012-04-16 17:05:39
[totalVisitorCount] => 10001
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 107
[author] => Iwed
[cityName] => Bisjkek
[travelId] => 506009
[travelTitle] => Een Eerste Kennismaking met Centraal-Azië
[travelTitleSlugified] => een-eerste-kennismaking-met-centraal-azi
[dateDepart] => 2016-08-01
[dateReturn] => 2016-08-15
[showDate] => yes
[goalId] => 1
[goalName] => Backpacken
[countryName] => Kyrgizië
[countryIsoCode] => kg
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/kyrgizi,bisjkek
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/346/264_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => van-khujand-naar-bishkek-in-27-uur
)
[19] => stdClass Object
(
[reportId] => 4928771
[userId] => 197368
[countryId] => 101
[username] => tinevanbuyten
[datePublication] => 2016-07-23
[photoRevision] => 0
[title] => Ik zit te wachten....
[message] => Hey iedereen,
Ik zit te wachten in de lobby van ons hotel. Het is hier nu 23.45...
Binnen een drie kwartier komt het busje ons oppikken.
Ik word er een beetje sentimenteel veel. Wat een prachtige reis, wat een fantastisch land, wat een avontuur...
Gisteren hebben we met een dansje en een drankje afscheid genomen. Weeral een avontuur. Mijn primeur in de discotheek. Super met echte kirgische muziek.
Vandaag hebben we voor de laatste keer van de super mooie landschappen mogen genieten.
Ons eerste idee was om via een brug naar een berg te gaan en daar een straffe wandeling te maken.
Maar deel 1 ontbrak,.... De brug :-)
Dus is het maar een waterval geworden. T was wel een hele klim, zweten niet normaal :-)
Allee ik ga jullie laten, want we staan vertrekkensklaar :-(
Groetjes Tine
[vip] =>
[userRegistrationDate] => 2009-08-05 13:01:57
[totalVisitorCount] => 128826
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 2999
[author] => Tine
[cityName] => Kyrgyzstan
[travelId] => 504764
[travelTitle] => Kirgizië
[travelTitleSlugified] => kirgizi
[dateDepart] => 2016-07-09
[dateReturn] => 2016-07-24
[showDate] => yes
[goalId] => 1
[goalName] => Backpacken
[countryName] => Kyrgizië
[countryIsoCode] => kg
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/kyrgizi,kyrgyzstan
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/197/368_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => ik-zit-te-wachten
)
[20] => stdClass Object
(
[reportId] => 4920054
[userId] => 383868
[countryId] => 101
[username] => rollingmetal
[datePublication] => 2016-06-09
[photoRevision] => 0
[title] => Met mijn zieke karakter naar Fecaliënland
[message] =>
Dat valt nog niet mee, even Kirgizië oversteken. Wie heeft al die bergen hier neergelegd? Ja ik weet het, ik zou nu eigenlijk in Mongolië zijn. Maar ik heb gewoon niets meer te vertellen over mijn reis. Ik moest op het matje komen bij het Opperfietswezen. Of ik helemaal betoeterd was?
- Jazeker! Met name in Oezbekistan, China en Peru ben ik in ruime mate beclaxonnee....
- Zwijg! Ben je van de ratten besnuffeld?
- Nou en/of! In Chili werd ik....
- Zwijg! Wat lees ik hier? Niet naar de Pamir Highway in Tadzjikistan... te nat, te koud, te gravel.... zijde gij een poesje geworden soms?
- Nee mevrouw.
- Then get your ass up that Pamir Highway! NOW!
- Ja mevrouw.
Wat een raar mens. Hoe dan ook, ik moest mijn plannen weer wat bijsturen. En dus ben ik nu aan het zwoegen.
Waar was ik? Ik was in de Kazachstaanse stad Alma-Ata en ik vertrok na een verblijf van een paar dagen. Ik was aan het pendelen tussen Alma-Ata en de Kirgizische stad Bishkek vlak over de grens omdat ik nog niet naar Mongolië mocht vliegen en maar 15 dagen achtereen in Kazachstan mocht verblijven. Het verblijf in Bishkek wilde ik kort houden, ik was er vaker geweest en had het er wel gezien. Het was beslist geen vervelend stuk tussen deze steden, met heuvels en ruime velden vol klaprozen, en het weer zat vanaf nu mee. Kamperen was geen probleem hier. De eerste nacht lag ik in een vlakke wei, de tweede avond stopte ik vervroegd om te voorkomen dat ik in het donker in Bishkek zou arriveren en liep ik, terwijl een middelgrote, groene slang voor me uit gleed, de heuvels in om mijn tent op te zetten. Ik zou de volgende dag naar het AT House gaan, een particulier onderkomen voor uitsluitend fietsers, met kamers, een keuken, badkamer, en kampeerruimte en een werkplaats in de tuin, en ik was benieuwd hoe het me zou bevallen. Na een lange nacht, een soepele grensovergang en een zoektocht in de stad kwam ik rond het middaguur aan en maakte kennis met de aanwezigen. De meesten wachtten op een Chinees of Russisch visum en waren onderhand de wanhoop nabij. De mannen hadden baarden en één vrouw was hier reeds in 1939 gearriveerd en hoopte nog steeds op een Russisch transitvisum. Blij dat ik deze keer niet aan die kansloze loterij meedoe. Het bleek dat ik hier de eerste officiële betalende bezoeker was, de rest was hier nog als 'warm showers'-gast. Ik wist niet precies of mij daarmee een eer te beurt viel of dat ik een sukkel was. En was het er leuk? Nee. Ik verknalde het. Gretig dronk ik net even teveel koffie en blijkbaar had ik weer zo'n cafeïnegevoelige periode want het ging ineens niet goed met me. Toen ik even boodschappen deed verloor ik bijna het bewustzijn toen ik iets van de onderste plank moest hebben en weer overeind kwam. Ik voelde me instabiel en het leek me beter om in de tuin in mijn tent te gaan liggen. En toen ik me halverwege de avond weer beter voelde was de drempel te groot om mijn tent te verlaten en me verderop in de zachte avondconversatie aan de overdekte eettafel te gaan mengen. Het was niet erg. Ik zou de volgende ochtend toch weer vertrekken. Ik had de smog gevreesd in mijn tentje in deze verontreinigde stad maar blijkbaar zat ik nu in een wat frissere wijk. Desondanks hielden de honden me de halve nacht wakker. In de ochtend mengde ik mij weer in de verkeerschaos van deze stad. De wegen zijn breed en hebben officiëel twee rijbanen, maar ter plekke worden er net zoveel banen gecreëerd als er nodig zijn; de Nederlandse overheid zou daar nog een voorbeeld aan kunnen nemen. Ik passeerde de grens weer en daar was ik weer, in Kazachstan. Bishkek? Richard sip. Kazachstan? Richard blij. Het voelde nu ook echt alsof mijn vakantie bijna begon want gedurende deze periode in Kazachstan zou ik alleen maar in Alma-Ata verblijven, in mijn geliefde hostel. Maar eerst nog even dat prettige ritje. Heuvels, velden met klaprozen, families in de klaprozen om mooie fotoportretten te maken, de bomen langs de weg met al die kraaiennesten erin en dat prachtige kraaienkoor, de bekende kampeerplekken waaronder dat wonderlijke met gras begroeide wallenlandschap, waarvan ik bij mijn vorige verhaal een foto geplaatst heb. Wakker worden met een veeherder bij je tent die net een oude jazz-muzikant lijkt en zijn gouden tanden blootlacht en met zijn über-relaxte hond zijn schapen weer verder volgt. Eten op een geïmproviseerd terras langs de weg en je maaltijd betaald zien worden door een geïnteresseerde passant.
Het regende op de avond voor mijn aankomst in Alma-Ata maar op de dag zelf had ik een krachtig wapen in handen tegen het onheil van boven. Het was 15 mei, en op 15 mei is het áltijd goed weer, al zolang ik mij selectief herinner. Ik bezocht eerst de supermarkt voor een kleine taart en keerde daarna terug in het Amigo Hostel. Vakantie! Maar het was allemaal net iets te mooi.
'De kamer die je de vorige keer had mogen we niet meer verhuren van de baas, die is voor lokale arbeiders. Maar er is ruimte genoeg op de slaapzalen', zo kreeg ik te horen.
Maar dat wilde ik juist niet meer, en dat zei ik ook. En toen werd hen duidelijk dat ik al gereserveerd had voor één nacht. En daarom kreeg ik een redelijk alternatief voor de eerste nacht en na overleg met de baas mocht ik daarna voor een zeer schappelijke prijs een mooie eenpersoonskamer betrekken, met een zithoekje en opbergkastjes. Er waren drie dagen regen voorspeld en dat maakte nu eens geen fluit uit want ik had een studeerkameropdracht: voorbereiding Mongolië. Want ik wilde absoluut grote teleurstellingen voorkomen. Voor het eerst vouwde ik mijn kaart uit en keek ernaar. Waar liggen de wegen? Ah, die paar afgebroken lijntjes vanuit Ulaanbaatar. Ik ging eens lezen over Mongolië. Ik herontdekte de site die ik drie jaar geleden al gebruikt had en die wat weggezakt was in mijn geheugen: crazyguyonabike. Bomvol fietsverhalen, (o.a.) per land te selecteren, bijzonder aan te raden en laat je vooral niet weerhouden de site te gebruiken door de retro vormgeving. Ik las en las en las en raakte vooral gefascineerd door een zeer nuttig en gedetailleerd verslag (ongeveer evenveel tekst als dit verslag maar dan per dag) van een mannelijke solofietser in wie ik mij goed kon verplaatsen. En ik schrok nogal. Mongolië is bepaald niet het land dat ik voor ogen had. Het is weliswaar een zeer dunbevolkt land maar buiten hoofdstad Ulaanbaatar is de bevolking nogal gelijkmatig over het land verdeeld. Je bent nooit alleen. Altijd zijn er ruiters, is er vee, staan er tenten en zijn er honden. Ongezien kamperen bestaat niet. Je zult altijd bezoek krijgen. Het wegennet bestaat vaak uit onduidelijke sporen. Er is niet veel verkeer maar iedere auto remt af, iedere inzittende zal je aanstaren. Motorrijders en ruiters willen je spreken, veel mensen zijn hinderlijk dronken. Criminaliteit. Veel vliegen. De auteur raadde Mongolië absoluut af. En hij was bepaald niet de enige met negatieve verhalen. Daar zat ik dan met mijn fietsplannen. Ik zou de hele zomer in Mongolië gaan fietsen, het was het hart van mijn plan. En waar was het feitelijk op gebaseerd geweest? Op één televisieprogramma. Wow, wat mooi, daar moet ik ooit ook heen. En nu gleed dit ook door mijn vingers. Het leidde tot een lichte crisis. Want wat was er nog over van mijn programma als ik ook Mongolië nog ging schrappen? Zuid-Korea en Japan. Ik zou al na de zomer klaar zijn met een plan dat tot 2017 moest duren. Zullen we nog eens even achter de schermen kijken wat er aan plannen gesneuveld is dit jaar? Israel en Palestijnse gebieden geschrapt vanwege gevaar, een bezoek aan Jordanië alleen was een te mager plan, Roemenië (grotendeels) geschrapt evenals Moldavië en Oekraïne vanwege nat, vlak en saai, grootste deel van Kazachstan geschrapt vanwege onhaalbaarheid en visumperikelen, Tadzjikistan hoog, nat, koud en ongeasfalteerd, en het terug op de agenda gezette Birma (blijkt een rijstveld te zijn), Verenigde Arabische Emiraten (fietsen toch echt grotendeels verboden) en Oman (zonder VAE te mager plan) uiteindelijk toch weer gecancelled. Halleluja. Als ik echt alleen nog Zuid-Korea en Japan zou bezoeken, dan zou het nu al gedaan zijn met het grote avontuur, want naar die twee landen ga je niet voor de spanning. Niet voor de woestijnen, de jungles en de steppes althans. En dat vond ik een onverteerbare gedachte. En toen werd ik op het matje geroepen. En toen stond plots Tadzjikistan weer op het rooster. En had ik plots weer een echte route. Want ik was nu aan het fietsen van de Kazachstaanse hoofdstad Astana naar de Tadzjiekse hoofdstad Dushanbe en ik had onderweg gewoon twee uitstapjes gemaakt, naar Alma-Ata en omstreken. En Mongolië? Ik stel het definitieve oordeel uit. In combinatie met China wil ik het nog overwegen, maar dan heb ik een Chinees visum nodig en dat kan ik het beste oppikken in Seoul. Ik zou dus straks van oost naar west kunnen gaan reizen. Maar het kan ook zo zijn dat Mongolië straks voor altijd een gesneuveld, onzinnig plan zal zijn.
Na de regen ging ik de stad zien. Ik bezocht Fantasy World, een pretpark waar ik voor het eerst meemaakte dat ook ik dan toch uiteindelijk vatbaar ben voor draaierigheid en misselijkheid, iets dat altijd hoorde bij een oudere generatie. Ter compensatie ging ik de volgende dag naar het circus. En ik ging naar rock club Zhest, daar was een metal party. Maar het metalgehalte was aanzienlijk lager dan ik hoopte. Ik zag Russische bands optreden met pruiken en brillen en ze speelden rockversies van foute jaren 80 nummers (Cheri Cheri Lady!). Er waren paaldanseressen en er was een Jägermeister-stand waar aangeschoten, half-ontklede jongeren opdrachten uitvoerden om prijzen te winnen. Après-ski- en costa-lol.
En ik deed inkopen. Dat vond ik lastig, omdat ik me alvast wilde bevoorraden voor de Pamir Highway (want ik had het idee dat op de weg daarnaartoe de supermarkten steeds minder rijk gesorteerd zouden zijn, en de Pamirs zelf zijn een leeg gebergte), maar het zou wel weken duren voordat ik op de Pamir Highway zou zijn (veel onnodig gesleep) én alles moest in Dushanbe op zijn want van daar zou ik gaan vliegen naar Zuid-Korea. Ik kocht voor een dag of tien eten en hoopte dat het goed uitpakte.
Negen dagen Alma-Ata waren zo voorbij. Wat was het hier aangenaam geweest. Van de aan het nabijgelegen park grenzende flatgebouwen waaruit oorstrelende klarinet- en pianogeluiden hoorbaar waren zou ik nu weer terugkeren naar de hooligans van het dierenrijk, de honden van Bishkek. Ik nam afscheid van de lieftallige, nee verrukkelijke receptioniste Zhanna. In mijn dromen rende ik naar de wilgen op het plein om mijn fiets erin te hangen, teneinde eeuwig bij haar te kunnen blijven. Ze had immers 'I love you' tegen me gezegd, al was dat eigenlijk omdat ik geld voor haar kon wisselen. Nee, wat verbeeldde ik me eigenlijk? Dat frêle popje, 21 lentes jong, en ik, die haar uitgezakte vader had kunnen zijn. De gedachte is bijna pervers. 'I need your sick nature', zei ze en mijn hart maakte een sprongetje. Dus wel! Maar het enige wat ze wilde was mijn handtekening, om de betaling af te ronden.
Ik vertrok rond 12 uur en reed desondanks toch nog 132 km, zo zag ik op mijn net aangeschafte fietscomputer, maar de dagen eindigen inmiddels ook wel aangenaam laat. Ik ben nog steeds niet klaar met Kazachstan, ik heb alleen nog maar hoekjes en randjes gezien. Ik wil het hele land doorkruisen, maar ik zal moeten wachten tot ik ooit langer dan 30 dagen achtereen in dit land kan verblijven.
En toen was ik weer in het AT House. De wachtende vrouw was nu dan echt weg maar de Brit Alex was er nog. Nog net. Hij had zijn Chinese visum geregeld door zijn paspoort naar Georgië te sturen, daar ging de aanvraag vlotter. Mijn verblijf was nu aanzienlijk aangenamer. Er werd gezamenlijk gegeten, er werden ervaringen uitgewisseld, ik regelde een Tadzjieks visum en een permit voor het autonome gebied waarin de Pamirs liggen en sleutelde aan de fiets. Er was veel materiaal achtergelaten door andere fietsers en met hulp van gastheer Nathan maakte ik van twee halve standaarden één en verplaatste ik mijn ongelukkig gemonteerde, tegen de achterband aanschurende slot. Ik vond een geschikte reserveband en... hoe was dat mogelijk... daar lag het felstbegeerde object dat ik kon verzinnen! Een Dazer! Zo'n fantastisch apparaat dat geluiden produceert wat door honden spuugirritant wordt gevonden, ongeveer het effect dat geblaf heeft op mijn oren. Eindelijk kon ik die mormels van het lijf houden. Ik had zo'n ding natuurlijk zelf al drie jaar geleden moeten aanschaffen. Ik vermaakte me verder met het Zwitserse stel Jonas en Emma, de flamboyante Brit James, de Bulgaar Timo, de Franse studenten Edouard en Pierre-Antoine en gastvrouw Angie en had kortstondig weer het gevoel dat ik in Baku had toen ik daar lange tijd wachtte op een boot over de Kaspische Zee temidden van al die medereizigers, waaronder veel fietsers.
Het was zowaar mogelijk om een route te rijden die slechts kort zou overlappen met mijn route uit 2013, maar het zou wel een zware, veelal ongeasfalteerde route zijn. Ik haalde Jonas en Emma, die ik 24 uur voorsprong had gegeven, binnen 3 uur weer in. Ze waren op een uitnodiging ingegaan voor een overnachting. Ik spurtte verder en kocht in een winkeltje een brood en wat limonade. Terwijl ik het brood in de fietstas stopte kwam de verkoopster naar buiten met een kopje thee. Voor mij. Ze liep nog een keer heen en weer en gaf me twee koekjes. Ik was nu echt Kirgizië ingereden en kreeg op deze wijze alsnog een hartelijk welkom. Ook enkele honden heetten me welkom toen ik eenmaal weer fietste, maar toen ze mijn rechterkuit naderden en ik onopvallend op een knopje op een apparaatje aan mijn riem drukte veranderde hun 'Waf!' pijlsnel in een 'Wtf?' en blaften ze beduusd nog wat na op hun oorspronkelijke positie. Dit ontwerp verdiende een Nobelprijs. Nu nog iets vinden tegen vliegen.
Ik naderde een kloof en er was een vlaag van herkenning. Kamperen voelde hier veilig en vertrouwd. De volgende dag werd ik geacht van 1300m naar 3500m hoogte te klimmen en dat gebeurde in afwisselend zon en regenbuien, en ik kreeg enkele lekke banden te verwerken. De Zwitsers haalden me weer in maar stopten om 18.00 uur bij een truckstop, terwijl ik nog twee uur doorreed, door regen die hogerop sneeuw werd. Die avond lag ik op een witte weide; de buitenkant van mijn slaapzak was vochtig vanwege condens en de binnenkant vanwege mijn vochtige kleren, die ik aanhield om warm te blijven én om ze weer te drogen met mijn lichaamswarmte. Het comfort van Alma-Ata was plots heel ver weg. Slapen ging moeizaam op deze hoogte, het moet 2 à 3 uur zijn geweest toen ik in slaap viel.
Ik herinnerde me geen tunnel, maar na 1,5 km hoefde ik niet verder te klimmen want er lag er toch echt één voor mijn neus. Die laatste 500m klimmen werden me ontnomen, maar ik besloot niet te klagen. Na de tunnel daalde ik af en nam een afslag. Einde oude traject, vanaf nu is de ervaring weer geheel nieuw. Ik reed een mooie route door de bergen langs een rivier en had even het idee al in het Pamirgebergte te fietsen. Er volgde een route langs diverse dorpjes over asfalt, daarna zouden honderden kilometers over een piste volgen. In Chaek kon ik nog wat brood en limonade aanschaffen, dat zou ook al snel een bijzonderheid worden, zo bleek later. Kleine kindjes staken een handje omhoog en zeiden 'Hello'. Iets oudere jongetjes renden naar de weg en staken hun hand uit voor een 'low five' en daarna rende er een groepje meisjes met me mee. Maar toen was het over. Einde bakstenen huizen. 'Alleen' op een piste in een berglandschap. Weiden, yurts, vee. En de gevolgen van de aanwezigheid van vee. Het is onvoorstelbaar hoeveel stront hier ligt. Als ik ooit aan een kwis meedoe en de kwismaster roept: 'Noem één strontland', dan heeft mijn zoemer al geklonken en zeg ik: 'Kirgizië!'. Het is ondoenlijk om een strontloos kampeerstrookje te vinden, en soms zelfs ondoenlijk om een veld te verlaten zonder stront te betreden. Na veel klimmen en op en neer hobbelen over heuvelwanden, en incidenteel een beekje kruisen, bereikte ik het meer Song Kul. De verschillen met grotere broer Yssyk Kul, waar ik destijds was, konden niet groter zijn. Hier woonde niemand en er was geen enkele voorziening. Song Kul was precies wat ik mij voorstel als ik het op de kaart zie: een bergmeer in de leegte. Na een afdaling zuidwaarts, Song Kul achter me latend, werd het me wat moeilijker gemaakt. Google Maps en Osmand hadden heel verschillende ideeën over hoe de wegen hier liggen. Ik moest vertrouwen op Osmand, dat was de meest gedetailleerde kaart die ik had. Ik sloeg een gebied in dat me sterk deed denken aan de Argentijnse pampa's. Er is echter een groot verschil. Als je hier je tent opzet is de kans aanwezig dat er plots een meneer met een mal hoedje opdoemt. Overal in de Kirgizische bergen zijn mensen (ik zou hier kunnen warmdraaien voor Mongolië) en de nationale hoofddracht is een langwerpige, witte hoed met een geborduurd motief. Ik heb deze hoeden kortstondig 'cool' gevonden, daarna ben ik ze 'mal hoedje' gaan noemen. Lang niet iedere man draagt er één, maar de in het landschap opdoemende mannen zouden een normaal verschijnsel worden. Ondertussen had ik het gehad met mijn twee lekke banden per dag en ik legde mijn reserveband om mijn achterwiel. In het dorp Akkyl kon ik weer wat vocht kopen maar een vuilnisbak kwam ik niet tegen en dus reed ik inmiddels met het indrukwekkende aantal van tien petflessen rond, waaronder één van vijf liter. De route die ik reed was veel langer en zwaarder dan de route die Google Maps me voorgeschoteld had voor vertrek (en waar ik mijn planning op gebaseerd had) en er wachtte me een nieuwe pas op 2800m. Ik had een fantastisch uitzicht op dat wonderlijke stuk Aziatisch Patagonië en werd ook nog eens beloond door een gezin in een auto met melk, brood, vlees en bonbons. Ik rolde naar beneden en sliep die nacht, 900m lager, in (uiteraard) een soort savanne. De volgende ochtend trok ik eens een nieuwe set kleding uit mijn tas en merkte dat er vochtplekken in zaten. Kon mijn eerste set Ortlieb-tassen na 11 maanden niet meer op tegen de Indonesische moessons, deze set is dus reeds na 5 maanden niet waterdicht meer. Lang leve outdoor gear! Ze beginnen het ook nog eens te begeven onder het gewicht van de bagage. Ik hoopte fijn door te rollen maar mocht direct weer fors klimmen. Langzaam begon het ook gemeen heet te worden. Door hitte en inspanning verdween de eetlust en ik begon ook op te raken. Ik trof enkele dorpen maar kon er mijn vochtvoorraad niet aanvullen, althans niet als ik nuchter wilde blijven; wodka is er altijd wel. Ik had kunnen weten dat ik geen Fanta of cola kon vinden want er was geen moskee. De prioriteitenlijst voor wat betreft voorzieningen bij de stichting van een dorp in Kirgizië ziet er namelijk alsvolgt uit:
1. Verkooppunt wodka
2. Moskee
3. Waterput
4. Verkooppunt levensmiddelen
(171. Vuilnisbak)
De afdaling had niet later moeten komen anders had ik die dag het grotere dorp Kazarman niet meer gehaald. Ik kocht er 9 anderhalveliterflessen, leegde er één vrij vlot en dumpte al mijn afval en lege flessen. Niet dat Kazarman een vuilnisbak heeft (wel een vliegveld overigens), maar de winkelier waar ik mijn inkopen deed was zo vriendelijk een kartonnen doos voor me neer te zetten. Ik strandde die dag aan de rand van het dorp in onverwacht, zwaar noodweer en zette de tent op op een strook gras achter wat bomen. De volgende dag was het weerbeeld anders, het was bloedheet en de hellingen waren steil. Mijn fietscomputer gaf 39 graden aan en een zware klim verhoogt de gevoelstemperatuur met pakweg 10 graden. Er stond een briesje in mijn rug dat waaide met 3,4 km/u en dat was precies mijn snelheid dus ervoer ik windstilheid. Dat kwam de vele vliegen om me heen niet slecht uit, die konden me zo prima bijhouden. Ik werd dol van hun gekriebel op mijn ellebogen en de enige bescherming die ik hiertegen kon verzinnen was om mijn sweater aan te trekken. Ik kan u vertellen: ik had het best warm. Maar ik stelde me voor hoe bijvoorbeeld 9 graden voelt en was toen toch tevreden met mijn weersomstandigheden. Met de voedselomstandigheden was het anders. Ik had niet verwacht dat er vrijwel geen eetgelegenheden op de route zouden liggen (de sporadische eetgelegenheden die er waren trof ik steeds op ongelukkige momenten) en mijn overvolle tassen, waar ik eerder toch spijt van had gehad omdat ik me in Bishkek en Osh makkelijk had kunnen bevoorraden, kwamen me lange tijd goed uit. Maar nu had ik nogal last van een selectief gebrek aan eetlust. Dat nuttige voer uit de tas kwam me de neus uit. Die gedroogde vruchten, de pindarepen, de zoetigheid. Ik wilde zout, ik wilde vocht. Een stevige maaltijdsoep. Waar is de lagman gebleven die in Kazachstan een dagelijkse gewoonte was geworden? Ik kreeg last van een weeïg, licht misselijk gevoel. Ik had honger maar vulde het uit gebrek aan eetlust op met vocht. Ik had dorst maar drinken gaf geen voldoening meer. Mijn voorraad flessen dunde snel uit en ik hoopte dat ik overeind kon blijven. Ik ging nu wel even kortstondig liggen in een stuk wei, zorgvuldig tussen de stront in. En ik sliep een uur. En toen ging het regenen en friste ik op en kon ik weer even verder.
De volgende dag reed ik weer in de bloedhitte. Ik ging te snel door mijn vochtvoorraad heen en kocht gefermenteerde paardenmelk bij een yurt. In tegenstelling tot vele fietsers hou ik dat prima binnen (totdat iemand mij gaat vertellen dat er menselijk speeksel wordt gebruikt bij de bereiding, zoals dat in Afrika gebruikelijk is bij bepaalde gefermenteerde dranken). En toen verdwenen onverwacht mijn gevleugelde volgelingen, het moet een zwerm van ruim 100 exemplaren geweest zijn, en de hitte nam af. Er was een helling ingestort maar mijn timing was goed want de graafmachines hadden nog maar een kwartier nodig voordat de weg weer vrijgegeven werd. Ik sliep die avond boven op de laatste pas voordat ik de steden Dzjalal-Abad en Osh zou bereiken. Het werd weer een korte nacht door de hoogte. De omstandigheden waren bij tijd en wijle taai maar dit was wel het avontuur waarnaar ik zocht. Zo zag ik het graag. Ik moest alleen uitkijken voor uitputting en daarom besloot ik in Dzjalal-Abad een pauze in te lassen, en niet pas in Sary-Tash, voor de Tadzjiekse grens.
Ik verwachtte een eenvoudige dag. Lekker rollen naar Dzalal-Abad. En dat was dom natuurlijk. Ik kon hier maar drie dingen verwachten: er is niets te eten, er is niets te drinken en je moet klimmen. Zolang je daar vanuit gaat word je niet teleurgesteld. Ik daalde 1000m en mocht toen weer eindeloos op en neer fietsen. Het werd nu erg zwaar. Ik wilde eten, een echte maaltijd, en niet meer klimmen. Er was nog een laatste flut Fanta in één van de flessen, en ik had nog wat slootwater.
En toen was er leven. Huizen. Restaurants. Tankstations. En asfalt. Ik dook een restaurant in, dronk de lekkerste oploskoffie ooit, at de lekkerste soep ooit en tevens de lekkerste manti ooit (gevulde pastaflapjes), maar dat was niet zo'n kunst want dat had ik misschien nog maar één keer gegeten. Mijn maag voelde direct weer normaal. In een volgend dorp kocht ik een ijskoude Sprite, en ook dat was de lekkerste ooit. En toen lag Dzjalal-Abad nog maar op 8 km afstand. Ik wilde niet in de avond aankomen en sloeg af naar de rivier. Daar zat ik aan de oever tot het donker was. En toen zette ik mijn tent op, in die tropisch aandoende atmosfeer. En ik zat nog even buiten in het donker. En ik realiseerde me dat hoewel straks de échte klim naar 4600m begint, dit aanloopje er best mocht wezen.
[vip] =>
[userRegistrationDate] => 2013-02-16 15:41:14
[totalVisitorCount] => 313569
[pictureCount] => 4
[visitorCount] => 1261
[author] => Richard van Dijke
[cityName] => Dzjalal-Abad
[travelId] => 435788
[travelTitle] => Per fiets de wereld rond
[travelTitleSlugified] => per-fiets-de-wereld-rond
[dateDepart] => 2013-04-03
[dateReturn] => 2020-09-22
[showDate] => yes
[goalId] => 5
[goalName] => Een wereldreis
[countryName] => Kyrgizië
[countryIsoCode] => kg
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/122/183/837_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/383/868_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => met-mijn-zieke-karakter-naar-fecalinland
)
[21] => stdClass Object
(
[reportId] => 4886697
[userId] => 195468
[countryId] => 101
[username] => ronniereizen
[datePublication] => 2015-12-15
[photoRevision] => 0
[title] => Klets, Boem, Paaf. Klaar.
[message] =>
Ik sluit centraal Azie af terug in Kirgizië. Vanuit Tadzjikistan via Batken kom ik terug in Osh. De derde keer. Ditmaal meer als doorreis oord, want we vliegen van Osh terug naar de hoofdstad. De vlucht naar Bishkek is een lachertje en duurt krap aan een half uurtje. In Bishkek is een zeker persoon jarig. Ditmaal word het gevierd met een middagje bowlen in een super westerse shopping mall en een dinertje met onze nieuwe Kirgizische beste vrienden.
De week die hier op volgt besteden we in Karakol. We reizen opnieuw af naar Issyk Kul, dat enorme meer, maar ditmaal voor wat ski vertier. Menigmaal hebben we vernomen dat Karakol de beste plek voor skiën is in centraal Azie. Best een hoog verwachtingspatroon is er ondertussen opgebouwd, maar na een paar maanden in deze Stan-landen kan ik de lat ook weer niet te hoog leggen.
Het is een leuk weekje wintersport! Nee, Karakol is natuurlijk niet te vergelijken met de Europese skibergen. Het is een grijze, grauwe sovjet stad en de toegang tot de skibasis wordt afgelegd in oude afgetrapte auto’s die (als je geluk hebt) sneeuwkettingen hebben. Centraal azie’s beste ski-oord kent maar liefst vier tweedehands stoeltjesliften, waarvan er eentje defect is. Zoals alles in deze landen staat ook dit nog in de kinderschoenen. Maar er wordt een gouden toekomst belooft. In het hotel waar we verblijven, dat gerund wordt door een Nederlands/Kirgisch koppel, treffen we Hayat. De beste man heeft ons enkele weken terug in Arshlan Bob wat activiteiten geregeld, en is hier voor en paar dagen met een vriendin voor wat ski plezier. Van achter een goed gevuld glas wodka verteld hij honderduit hoe verschillende mensen en organisaties druk investeren in de Kirgizische toerismecultuur. Zwitserse ski instructeurs komen de locals de kneepjes van het vak leren, Russische zakenmannen investeren in nieuwe skiliften en andere vrijwilligers sturen gebruikte ski’s richting Karakol.
Persoonlijk ging het skiën mij niet heel erg goed af. Meteen de eerste dag op de latten ga ik lomp onderuit en kom alles behalve lekker op mijn schouder terecht. Hoewel ik niet gek ben van een stootje, hoor ik tijdens de val een “plop” dat me helemaal niet aanstaat. Uit voorzorg duik ik direct een karakteristieke Kirgizische kliniek in waar de dokter meteen rontgenfoto’s laat maken. Een half uur later en 25 dollar lichter sta ik weer op straat, gewapend met een zalfje om de zwelling te verlichten en een mooie souvenir röntgenfoto, waar helaas geen breuk op te zien is. Voor het fotoalbum.
Inmiddels zijn we weer terug in Bishkek en staat het einde van de trip ons nabij. De laatste souvenirs worden hier geshopt en morgen staat de vlieger richting huis op een godsgruwelijke tijd alweer klaar. Normaal gesproken borrelen er op het einde van een reis alweer wat nieuwe bestemmingen in mijn hoofd, maar nu... niks. Misschien blijf ik wel in Nederland?
Om een goede traditie in stand in stand te houden, ook ditmaal een kort overzicht van de laatste drie maanden. De statistieken.
Aantal dagen onderweg: 87
Aantal homestays: 13
Aantal Bazaars bezocht: 17
Beste douche: Dushanbe, Tadzjikistan
Top 3 menu favorieten: Samsa (centraal azie), Plov (Oezbekistan), Veg Momo (China)
top 3 gehate gerechten: Kurutob (Tadzjikistan), Zure yoghurt ballen (centraal azie), wiener worst (Kirgizië)
Boven het toilet gehangen: 2x
Alcoholische versnaperingen: Wodka!
Hoeveelheid chai: 174 liter
Beste Engels: Arshlandbob, Kirgizië
koudste nacht: Vichkut, Tadzjikistan (onder acht dekens)
Meest interessant grensovergang: Osh-Murgab
Vleessoorten? 9; Rund, varken, kip, kalkoen, schaap, geit, paard, yak, ezel (plus het spul dat ze me in China voorgezet hebben.
Aantal keer ‘At kuda?’ (Where from?): 2047
Meest bekneld gezeten: Shared taxi’s, Tadzjikistan
Russisch geleerd? Niet echt
Chinees dan? No chance!
Aantal wasjes gedraaid: 7 in drie maanden
Meest gemist: Familie en vrienden
Tot slot nog enkele dingen over centraal Azie, waar ik delen van China ook onder laat vallen. Dingen die centraal azie, centraal Azie maakt.
Taal; tweetalig, Russisch en eigen. Religie; gematigd moslim. Vrouwtjes, doekje om. Mannetjes, hoedje op. Wc papier; moet je zien, niet van deze tijd. Eten; vlees, brood, noedels, aardappelen, buckweed. Bergzicht; overal! Bouwstijl; sovjet. Ogen klein; Kirgizië. Ogen groot; Tadzjikistan. Dankjewel; Ragmat. Kledingstijl; sober. Straatbeeld; bazaars, koeien, schapen, zand, mashrutka. Schoenen poetsen; 10x per dag. Handdruk; alleen voor mannen. Auto’s; russisch/ duits. Regen; nee. Politie; corrupt. Standbeelden: Lenin, Manas (KGZ) en Somoni (TAJ)
Dat zijn zo’n beetje de cijfertjes. Daarbij komt ook nog de teleurstelling dat ik mezelf toch echt geen man mag noemen, want ik heb hier nog altijd geen beest de nek omgedraaid. Ik stap dus met mijn staat tussen de benen op het vliegtuig morgen.
Tot snel!
Rien
[vip] =>
[userRegistrationDate] => 2009-07-20 13:13:25
[totalVisitorCount] => 134120
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 1033
[author] => Rien
[cityName] => Bisjkek
[travelId] => 496111
[travelTitle] => West of China
[travelTitleSlugified] => west-of-china
[dateDepart] => 2015-09-21
[dateReturn] => 2015-12-15
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Kyrgizië
[countryIsoCode] => kg
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/kyrgizi,bisjkek
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/195/468_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => klets-boem-paaf-klaar
)
[22] => stdClass Object
(
[reportId] => 4885093
[userId] => 194490
[countryId] => 101
[username] => flyingloony
[datePublication] => 2015-12-04
[photoRevision] => 0
[title] => exit china
[message] => dat spel hier begint meer en meer problemen te geven, ik ben dan eindelijk vanachter de ander kant van de chinese firewall gekomen, en internet werkt weer min of meer aanvaardbaar, nu wil de hardware niet meer, vastlopen a volonte, en resetten met de nodige tijd en dataverlies natuurlijk. en windows is weinig snugger, ze willen dat ik windows 10 installeer, en doen dat nogal pushy, zowat alle 10 minuten opent een pop up om te zeggen dat ik moet installeren. maar zelfs als ik zou willen, "er is 10 GB aan vrije ruimte nodig om de installatie te doen" mijn computer heeft er max 5 vrij als ik alles leegmaakt en via een externe harddrive werken dat wil windows niet snappen. bijgevolg kan ik niets anders doen dan alle 10 minuten de pop up te sluiten, en opnieuw en opnieuw en opnieuw,...wie kan het nog schelen?... ik kom er een klein beetje ambetant van.
ik zit trouwens van mijn "vrije" internet te genieten, verbazingwekkend hoeveel tijd je kan verliezen zonder iets nuttigs te doen.
dat volledig terzijde, een stuk van een van mijn verloren getypte teksten vind je terug bij de fotos (foto van een vastgelopen scherm), ik heb geen zin om te herhalen, het stuk van de baard kan je daar gaan zoeken.
de treinrit naar urumqi was weinig interessant, das logisch als je de ganse weg slaapt.
mijn aankomst in urumqi vroeg op de morgen was weinig aangenaam. de stad was koud, de zon kwam pas laat te voorschijn, maar gaf enkel een beetje licht, nikske warmte.
de kille sfeer van de stad die overspoeld is door absurde veiligheidsmaatregelen baarde me echter meer zorgen, alhoewel zorgen. ik vond het wel zeer toevallig dat ook hier de burger bang word gemaakt met een zogeheten verhoogde terreurdreiging, een ook hier weer toevallig van moslimoorsprong (hoewel het onafhankelijkheidsdebacle een belangrijker aspect is dan de religie, tis makkelijker alles over een kam te scheren in de media). de han meerderheid (hier een minderheid)) werd bijgevolg dus een "veiligheidsgevoel" geleverd bij wijze van "meer groen op straat" bemande pantservoertuigen als observatieposten alle paar honderd meter, clusters militairen in volle uitrusting achter hun stoothekkens en over belachelijke controles, altijd en overal, bij elk gebouw, zelfs om simpele bushaltes te betreden.
Ik moest om de bus te nemen zelfs mijn vloeistoffen afgeven, geen blikjes, geen water, niks toegelaten, (loop dan maar eens rond smorgens vroeg met uw twee rugzakken met massas metaal, een aantal messen en wat nafte) de hoeveelheid keer dat mijn laptop gexrayed (als iemand me de correcte spelling daarvan kan doorgeven, graag) werd zal wel weinig behulpzaam geweest zijn voor de werking ervan. om de trein te nemen (dwz vanaf de voordeur van het station) had ik 5 controles waarvan 3 met scanner, 2 met fouilleren en 2paspoortcontrole.
Na een teleurstellend bezoek aan de bazaar (waar ze zelfs nen carrefour hadden, nope ook hier geen kaas) en een vruchteloze zoektocht naar verdwenen musea, boekte ik snel een treinticket naar kashgar. ik had geen zin in liften tegen de tijd en dan het hoogtepunt van de chinese kant van de zijderoute te moeten overslaan.
ik heb op die 2 dagen tijd zowat alle taalkennis die ik heb aangesneden, rahmat(geen idee in hoeveel talen dat just danke is, maar tzijn er een aantal in deze regionen) chinees, cantonees, russisch, japanees, mongools, tibetaans, nederlands, frans, duits en natuurlijk engels. (klinkt stoer he, maar meestal blijft de kennis beperkt tot een simpele hallo of merci) de multicultureelheid hier moge duidelijk zijn.
de treinrit verliep echter grotendeels in stilte, maar zelfs zonder woorden was de warmheid van de mensen wederom snel duidelijk.
de vader van het gezin waarvan ik het compartiment deelde intrigeerde me, ik had het gevoel dat hij veel te vertellen had, maar de taalbarriere was te groot. ik heb er uiteindelijk enkele spelletjes go me gespeeld, go is makkelijk uitgelegd, er zijn bijna geen regels, dus iedereen kan spelen, dat hij me het derde spelletje echter van tafel veegde was minder tof. en hij weigerde verder te spelen, ik denk dat hij me ervan verdacht hem te hebben laten winnen. ik had een gevoel van onafheid bij afscheid,sommige ontmoetingen zullen nooit lang genoeg zijn.
het contrast tussen kashgar en urumqi kon niet groter zijn, warmte, het weer, de mensen, de sfeer,...
het leek wel zomer eventjes, en alle veiligheidsmaatregelen waren verdwenen. er is geen nood de hanbevolking een veiligheidsgevoel te geven als er nagenoeg geen hanbevolking is. en de stad is fascinerend, een overduidelijke mix van vele culturen, de openlucht barbier een onverwacht voorbeeld hiervan. je kan uren en dagen door de stad dwalen verwonderd over de kleinste details, het leven overal, en de handel, altijd en overal, de hoekjes en kantjes van de oude stad, de gezichten, en de kledingstijlen, het bont leer en vilt, ik wil beweren dat er niks chinees meer aan was, das natuurlijk onwaar, maar uit china komend leek die invloed klein. uit de andere richting zal dat omgekeerd wezen wss. maar de stad is jammer genoeg het interessantste van zijn charme kwijt. we hebben even getwijfeld of de stad niet gebombardeerd is, of als er geen gigantische aardbeving gepasseerd was, maar onder de noemer vernieuwing en veiligheid is het grootste deel van de eeuwenoude stadsdelen simpelweg gebulldozerd op commando van de partij in beijing. laat ons stellen dat dat minstens discutabel is, en de heropbouw in namaak oude stijl ontbreekt aan character. de lokale uyguyrse, weiwu bevolking is er allesinds niet opgezet mee, en dus nog maar een extra reden tot wrevel met de han.
rondwandelend in de stad in gezelschap van enkele han chinezen zag ik vele gezichten veranderen, gesprekken stilvallen en hoofden draaien. Penny en Huang bleken zich echter compleet onbewust hiervan, de onschuld zelve. zelfs als we hen erop wezen vonden ze het moeilijk te geloven dat de lokale bevolking hen niet graag zag komen.
na enkele dagen genieten in kashgar moest ik jammer genoeg weer een stapje verder, en dan moet je op die laatste dag je je visum natuurlijk die grensovergang over, een uitdaging volgens alle bronnen. dus vertrok ik smorgens zeer vroeg, en net op die dag moet de maag dan beslissen eens niet zomaar alles te slikken en te verwerken. het is jaren geleden dat ik nog zo slecht ben geweest. maar ik moest de grens over, of ik was in de illegaliteit.
we zullen de details van de vele pijnlijke gespannen en nipte momenten besparen, maar met de billen bloot in niemandsland was zo goed als onvermijdelijk. ik was blij de kyrgyzische kant van de grens te zien, dat betekende een eind aan het moeten in beweging zijn. en ik hoopte rap op een hotel, zodat ik mijn bed in kon kruipen, maar mijn dag was nog lang niet ten einde. taksi nemen naar osh? neen dank u, te ver te duur en geen geld (osh ligt aan de tadjikse grens aan den overkant van't land wist ik). iedere auto op de baan bleek taksi, en de trucks stonden vast aan de grens. mijn gebrekkige voorbereiding voor kyrzygstan heeft me parten gespeeld, geen geld, en geen kaart van't land, geen idee waar ik was of heenging, de namen osh en biskek de enige die ik kende. en het enige wat ik wilde was een warm bed en een wc dichtbij. ik kreeg wat ik wilde... maar pas drie dagen later, na een nonstop avontuur met de nodige ups en downs, weigerende bankautomaten, lange nachtelijke wandelingen met genepen billen en gelukkig ook een nacht tukkebollen in een camion. na 3dagen vond ik in biskek eindelijk een bank die open was, en tegen smiddags kroop ik uitgeput en uitgehongerd in bed. en geslapen heb ik...
vandaag keek ik naar de immodium pillekes in mijn ehboset, ik heb er zelfs niet aan gedacht...
ik heb nu enkele dagen in hostel bekomen, terwijl ik een weinig van de stad heb verkent. de stad is als een terugkeer recht naar rusland, maar dan meer westerse invloeden. ik was vol van verbazing tijdens mijn eerste verkenning van de stad, kleine russiche details die ik al lang vergeten was zoals bijvoorbeeld sosiskes (russian style minihotdogs) machtig. maar ik viel zowat achterover iets verderop, ik kwam zomaar per accident een supermarkt tegen, (ze hebben hier een supermarkt jeehaa) en die bleek bij verkenning zoveel verrassingen te bevatten, je zal het niet geloven maar in de supermarkt hier hebben ze brood, en kaas, en koffie, en spaghetti, en yoghurt,... al die verbazende dingen die ik er heb gezien
kyrgizie is zeker niet wat ik van mijn eerste land in central asia verwachtte. kashgar leek wel turkije, bishkek is alles behalve dat. mijn basiskennis russisch blijkt een stuk beperkter dan ik me meende te herinneren. maar daar word aan gewerkt. bijna alle kyrgizen spreken trouwens beiden russisch en kyrgizisch en er is geen gebrek aan engels.
ik denk dat het zuiden van het land een meer oosterse sfeer had, maar ik zal er in gezonde toestand moeten terugkeren om dat met zekerheid te zeggen.
morgen verlaat ik de stad, terug de baan op , tot de volgende
[vip] =>
[userRegistrationDate] => 2009-07-12 23:22:00
[totalVisitorCount] => 150868
[pictureCount] => 3
[visitorCount] => 684
[author] => dries
[cityName] => Bisjkek
[travelId] => 479461
[travelTitle] => queeste the sequel
[travelTitleSlugified] => queeste-the-sequel
[dateDepart] => 2014-09-12
[dateReturn] => 2014-09-12
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Kyrgizië
[countryIsoCode] => kg
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/122/036/421_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/194/490_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => exit-china
)
[23] => stdClass Object
(
[reportId] => 4882489
[userId] => 419936
[countryId] => 101
[username] => charlietevir
[datePublication] => 2015-08-24
[photoRevision] => 0
[title] => Het grote meer en nog grotere bergen van Kirgizië
[message] => Omdat we zo slecht hebben geslapen in Bishkek besluiten we deze stad snel te verlaten en naar het grote Issyk Kul meer in het noordoosten van Kirgizstan te rijden. Dit meer is het kleine broertje van het Baikal meer gezien het ook is ontstaan door het uiteen schuiven van twee tectonische platen. Er zijn heel wat mysterieuze verhalen op het internet te vinden over dit meer, er zou een U.F.O. in zijn beland, er zouden skeletten van mensachtige wezens van wel 3 meter lang zijn gevonden in grotten en duikers van het Sovietleger zouden hier ook rare wezens hebben gezien. Onderweg naar het meer worden we tegengehouden door een politie. Waarschijnlijk uit nieuwsgierigheid en hoop dat hij wat geld kon aftroggelen, maar tot zijn spijt hadden we geen enkele verkeersregel overtreden dus liet hij ons maar verder rijden. Tegen de avond vinden we ons een plaatsje in de brousse dicht bij het meer, we zijn omringd door lang dor gras wat ons samen met de hitte het gevoel geeft dat we in de savanne in Afrika zijn. Het is hier te droog om op houtvuur te koken en we eten een boterham met tomaten en komkommer. Tijdens het eten horen we luide knallen, precies bommen die ontploffen en in de verte zien we boven de bergen die de Grens met Kazakhstan vormen een rood lichtje vrij snel heen en weer bewegen. Plots zien we lichtflitsen uit dat lichtje komen en even later horen we het geluid van machinegeweren. ‘Oei, ik denk dat de oorlog is uitgebroken’ zeg ik vrij droog wat Annelies toch wel wat bang maakt. Tja, waarom zou een straaljager ‘ s nachts in de bergen, aan de grens een machine geweer afvuren? Verder blijkt het toch rustig te blijven en ’s nachts met onze bus rondrijden in deze savanne is misschien ook niet het beste idee, dus besluiten we maar te gaan slapen. De volgende dag worden we gerustgesteld als we lezen dat de Russen een stuk land in de bergen gebruiken voor militaire oefeningen.
We voelen ons wel goed in deze savanne, ver weg van de bewoonde wereld. Maar omdat er zoveel riet langs de oevers groeit zit zwemmen er niet in en besluiten we een ander plekje te gaan zoeken. We rijden oostwaarts langs de zuidelijke kant van het meer waar het zeer dun bevolkt is. Wel zijn er nog heel wat Kazakse toeristen die de laatste dagen van hun vakantie (het is eind augustus) hier aan het spenderen zijn. Het gevolg is dat er heel wat strandjes en kampeerplaatsjes aan het meer zijn ingenomen. We hebben al een heel stuk langs het meer gereden maar het idyllische plekje nog niet gevonden wanneer we stoppen om wat tomaten en appels te kopen van een vrouwtje die deze langs de kant van de straat heeft uitgestald in kartonnen dozen. Een paar meter verder zijn er een aantal mannen wat grondwerken aan het uitvoeren waarvan één man ons in uitstekend Engels welkom heet in Kyrgyzstan en een babbeltje met ons doet. Hij heeft een tijdje in Europa gestudeerd en is terug naar hier, waar hij meer rust vindt, gekomen. Hij zegt ons dat we een paar minuten verder een prachtig strandje zullen vinden, waar het water heerlijk is om te zwemmen en inderdaad we komen langs het strandje waar het echter niet mogelijk is te kamperen tenzij we onze auto pal naast de weg parkeren, dus we rijden wat verder. Op google maps hebben we een plaats gevonden die misschien wel ideaal is om te kamperen en we beslissen daar naartoe te rijden. Na een tijd rijden we de weg af, een zandpad op, we zien een paar vervallen Soviet-gebouwen en gaan een vervallen Soviet-omheining binnen. Iets verder langs het zandpad staat een vrouwtje die teken doet om te stoppen en ons in Russisch aanspreekt. We begrijpen dat dit een terrein is waar je kan kamperen tegen betaling, gezien de lage prijs (er zijn ook geen faciliteiten) besluiten we ons hier te zetten. Het vrouwtje woont in een klein houten huisje, zo’n 50 meter verderop, vanwaar ze de binnenkomende en uitrijdende gasten in’t oog houdt. We rijden over het zandpad dat over het grote terrein loopt en vinden ons een plekje vlak aan het water. Onze buren zitten op een 150 meter van ons wat ons wel wat privacy geeft. Om het water in te gaan moeten we over een paar grote rotsblokken klauteren. Het water is heerlijk! Niet te koud, niet te warm, enorm helder, ideaal voor een zwemmeke.
We relaxen en genieten wat en gaan wat hout sprokkelen om te koken. Een man die wat verder met zijn wagen staat fluit en houdt een grote blok hout in de lucht. Oh, vriendelijk, ik wandel naar hem toe en bedank hem. We doen een praatje, hij in Kazaks, ik in het Engels, waardoor we niet veel verder komen als onze naam en onze afkomst. De man, die uit Almaty komt, roept zijn vrouw erbij die goed Engels spreekt en Annelies komt er ook bijstaan. Issyk Kul is hun favoriete vakantiebestemming en ze komen hier jaarlijks, behalve dan gedurende een tijdje toen er wat problemen waren tussen Kirgizië en Kazakstan. Hier komen ze tot rust en genieten ze van het heerlijke water waar wij zeker kunnen inkomen. Wij vertellen ook ons reisverhaal waarop de man, zoals zovelen waaraan we ons verhalen vertellen in deze regio, zijn hoofd schud. Er zijn vooral nog niet veel mensen geweest die goed reageren als we het over Iran hebben. De meesten reageren met veel ongeloof ‘Dat is een ISLMATISCHE REPUBLIEK!! Men zal je daar vermoorden. Het zit daar vol extremisten….’ We krijgen hen zelden overtuigd dat de mensen daar uiterst vriendelijk en gastvrij blijken te zijn en het daar best wel heel veilig is. Soit, het gezicht van de man dat in het begin van ons praatje een mix van beleefde vriendelijkheid en lichte norsheid uitgaf is volledig omgetoverd tot een vrolijke, blije uitstraling. Hij vraagt ons even te wachten, wandelt naar zijn auto en komt terug met een kartonnen doos. Hij schenkt ons drie stukken hout, zeer stevig hout dat lang zal branden en veel warmte zal afgeven. ‘Vergeet deze blok hout’ zegt hij terwijl hij met zijn voet tegen de blok die hij in het begin omhoog hield stoot, ‘dit hout zal meesterlijk branden, het is goed voor Shashlik.’ We bedanken het koppel en wensen hen nog een heerlijke paar laatste dagen aan het Issyk Kul meer, zij wensen ons nog een behouden reis. Het hout dat de man ons gaf ziet er echt wel goed uit en we beslissen het nog wat bij te houden voor tijden dat we dit meer nodig hebben. Vandaag doen we het met het sprokkel hout dat we vonden.
De volgende dag rijden we verder langs de prachtige weg tussen het meer en de bergen tot in Karakol, een stadje waar heel wat meer Westerse toeristen te zien zijn dan op de andere plaatsen rond het meer. Dit stadje is namelijk een goede basis voor trekkings in de omringende bergen wat ook de reden is waarom we hier stoppen. Gezien Annelies haar slaapzak wat te dun is voor de bergen gaan we er nog één lenen bij een reisagentschapke waarna we een heerlijke shashlik in een gezellig tentje gaan eten. Hier is men duidelijk toeristen iets meer gewoon. De serveerster spreekt Engels en je kan een Shashlik met schapenvlees vragen waarbij men stukken vlees met minder vet selecteert. Voor een Centraal-Aziaat is het vet van het schapenvlees het heerlijkst. Op een feestje of diner zullen de gasten de stukken met het meeste vet krijgen. Ik vind het vet nog best te pruimen, een kleine hoeveelheden toch. Annelies heeft het er iets moeilijker mee en ook met de geur van mijn adem en mond als ik het heb gegeten. Maar gezien we nu hier zijn trek ik me er niet te veel van aan en eet ik toch heel wat schapen shashliks op onze trip. Het vlees is hier heerlijk, maar af en toe kruid men het iets te veel naar onze goesting. Tegen de avond kruipen we ons bus is, lezen we nog wat en proberen te slapen. We hebben ons aan een parkje geparkeerd, iets weg van de hoofdbaan, maar, en dat hadden we bij daglicht niet gezien, ook tegenover een winkel die tot in de vroege uurtjes vodka verkoopt met als gevolg dat we slecht slapen.
Moe maar toch vol goesting in een goede bergwandeling bezoeken we eerst de slijkerige dierenmarkt van Karakol waar boeren van ver komen om wat vee te verkopen of kopen. Daarna rijden we naar een klein dorpje wat verder op waar we een plaatsje om Charlie een paar dagen veilig te parkeren zoeken. We komen voorbij een klein stukje land waar een houten hangaar staat met voor deze hangaar een stukje gras en wat keien waar we Charlie misschien wel kunnen plaatsen, hoewel, de omheining toont dat die stukje eigendom van iemand is en we toelating moeten vragen. Doordat de meest linkse poort van de hangaar open staat zien we dat er een man aan het sleutelen is aan een kleine maar zeer oude Russische vrachtwagen. Dus we rijden het stukje gras op en gaan naar de man toe, naast zijn Russische uiterlijk ziet hij er vrij verduurd uit. De huid van zijn gezicht is ruw en zit vol rimpels. En dan zijn tanden. Eerst moet ik misschien even zeggen dat elke Kirgiziër (ik zou kunnen zeggen elke Centraal-Aziaat, maar zeker de Kirgiziërs) boven de 30 minstens één, vaak meerdere gouden tanden heeft, zowel man als vrouw. Soms wordt je plots verrast door een glimlach die een mond vol goud toont, waarbij echt elke tand werd vervangen door een gouden en soms zijn het slechts enkele gouden tanden tussen mooie, echte tanden. Ik denk dat men hier zowel rotte als gewoon lelijke tanden gemakkelijk vervangt door gouden exemplaren. Maar deze man niet, de aantal tanden die hij nog had zagen er echt slecht uit. Samen met zijn dorre huid maakte dit hem er best wel akelig uitzien, maar al snel verscheen die vriendelijkheid en behulpzaamheid in zijn ogen waardoor we hem al snel vertrouwden. We konden geen woord van elkaar verstaan maar we begrepen elkaar wel. Hij offreerde om onze auto in de hangaar te zetten zodat die zeker veilig zou staan, maar we lieten weten dat we de zon wel nodig hebben voor onze ijskast draaiende te houden. De man maakte duidelijk dat hij goed op Charlie zou letten, dat hij hier veilig stond en wenste ons veel geluk op onze wandeling. De zon scheen fel en wij pakten al zweetend onze trekkersrugzak in waardoor we misschien iets te weinig aan de koude in de bergen dachten.
Het was al bijna middag wanneer we aan onze toch begonnen en het duurde dus niet lang voor we even stopte om te picknicken. Terwijl we onze traditionele smoskes aan het eten zijn komt er een koppel uit de vallei die wij in gaan wandelen. Zij vragen ons of het nog ver is tot het dorpje. Een uurtje wandelen stelt hen best tevreden maar glimlachen valt zwaar, ze zijn al 4 dagen aan het stappen en zijn uitgeput. Ze zijn begonnen in een andere vallei, langs een alpine meer en dan terug langs deze vallei. Wij voelden ons nog superfit, we zetten onze toch verder en al snel komen we in een prachtige vallei, de bergen zijn bezaaid met gras en pijnbomen, het pad volgt een wild stromende rivier, het zonnetje schijnt en het is hier echt wel onbeschrijflijk mooi. Na een aantal uren goed doorstappen rusten we even en eten we wat fruit. We hebben echt goed doorgestapt en voelen het al in onze benen, maar we gaan verder want een we willen echt wel baden in natuurlijk heet water vanavond, op onze bestemming zouden immers enkele hot springs te vinden zijn. We zien een arend over de vallei vliegen en proberen hem te spotten met onze goedkope Chinese verrekijker die we onlangs kochten. We hadden deze gekocht in de hoop toch wat wilde dieren te zien in de bergen, dus af en toe turen we er wat door, scannen we de bergen af, maar tot nu toe zonder resultaat, op de arend na dan. Het begint te overtrekken waardoor het ineens een pak frisser wordt. Wanneer de moeheid onze benen begint binnen te dringen begint het ook wat te regenen, ijskoude regen is het, en het pad wordt als maar steiler en steiler. De laatste loodjes wegen het zwaarst, het tempo gaat trager en trager, we moeten af en toe stoppen om even op adem te komen en er lijkt geen einde te komen aan de weg naar de hot springs tot we in de verte een paar houten huisjes en yurts zien. Onze pas wordt weer iets sneller, gelukkig want we begonnen het goed koud te krijgen. We denken al aan de nacht, die gaat ijskoud zijn en heel veel warmte hebben we niet bij. Omdat het zo koud is, we vrij uitgeput zijn en niet veel warmte bij hebben besluiten we onze tent op te zetten naast een houten huisje waar je ook een bed kan huren en iets kan eten. Zo kunnen we toch nog wat genieten van de warmte daarbinnen, als het te koud wordt.
We vragen aan de jongen die de guesthouse runt ook onmiddellijk naar de hot spring die een half uur later vrij zou zijn zodat wij erin kunnen. Tijdens dat half uur zetten we onze tent op en leggen onze slaap -matjes en -zakken klaar. Dan komt de man ons de sleutel van de hot spring brengen en zegt dat we een half uur hebben. Omdat we dat wat kort vinden onderhandelen we voor een uur. We wandelen een padje af langs het houten huisje richting de rivier en komen aan een ruw betonnen kot waar ons de geur van rioolputje opvalt. We openen een klein deurtje in het betonnen kotje en komen in een kleine ruimte terecht waar je je kan uitkleden, het is hier ijskoud en grauw! En hier stinkt het echt naar rioolputje! We gaan nog een klein deurtje door en daar is een groot ruw betonnen vierkanten bad waar constant vers water in loopt, heet water! Het stinkt hier echt naar rotte eieren! We kleden ons uit in het eerste hokje en willen het hete bad ingaan maar het hete water doet echt pijn aan onze verkleumde handen en voeten. Maar eens gewend en we er helemaal in geraken is het oh zo goed!! Zo heerlijk voor onze vermoeide benen en van de kou verkleumde lichamen. Zalig, hier liggen we dan in een mega groot heet bad. Na een tijdje wordt het toch wat te warm en moeten we even op de kant zitten of er zelfs even uitgaan. Het ijskoude omkleed hokje is ineens niet meer zo koud. Hm, dat was goed. Na ons bad is het tijd om iets te eten. We hebben bouillon en noodles bij maar het is te koud, donker en nat buiten om buiten op houtvuur te koken en gaan binnen in het guesthouse vragen of we daar iets te eten kunnen krijgen. We moeten even wachten, ze gaan het even navragen, er zit wel wat volk binnen, kleine groepjes mensen die de trekking met een gids doen. Ok, we kunnen Lagman, gebakken noedels met groenten en vlees, krijgen en zetten ons in afwachting aan tafel. Na we zalig warme thee krijgen, komen ze ons zeggen dat de Lagman toch niet zal lukken, maar we wel een kom Borsj, soep met groenten en een stuk soepvlees, kunnen krijgen en die smaakt ons enorm. Het potje dikke witte berghoning op tafel maakt het perfecte dessert! Voldaan en weer opgewarmd kruipen we onze tent in maar ondanks ons thermisch ondergoed geraken we al snel weer afgekoeld. We hebben het ijskoud en we slapen slecht.
De volgende ochtend twijfelen we even of we verder zouden gaan. We kunnen verder wandelen, over een hoge bergpas, naar een alpine meer. Van daar kunnen we dan terugkeren via deze weg of via een andere vallei terug naar beneden. Maar er hangen dikke regenwolken boven de bergen waar we dan naartoe moeten. We bevragen enkele mensen die gisteren langs het alpine meer kwamen met hun gids, maar ze raden het ons af. Het was er echt verschrikkelijk koud en nu met de regenwolken zal het nog kouder zijn en zijn de uitzichten er niet. Gezien we vandaag moesten terugbellen naar de Uzbeekse ambassade voor ons visum, we niet te veel warme kleding bij hebben en slecht geslapen hebben van de kou beslissen we maar weer naar beneden te gaan. En we zijn er niet treurig om want het is weer een prachtige wandeling. Eens beneden zijn we moe maar voldaan, zo’n trekkings moeten we meer doen! De man die op onze auto lette was blij dat we ongedeerd terug waren, hij was wat ongerust gezien het slechte weer in de bergen. Terwijl we onze rugzakken weer uitpakken en wat opruimen vragen we hem hoeveel kinderen hij heeft en geven hem voor elk kind een schriftje en balpen. Hij krijgt een lekker frisse Stella Artois, de man rijdt blij weg in zijn oude Russische jeep. Terwijl we nog wat opruimen bellen we naar de Uzbeekse ambassade maar er is geen gehoor. We rijden terug naar Karakol om de geleende slaapzak terug te brengen. Het is avond, we zijn moe en na een shashlik met een frisse pint kruipen we ons bus in. Deze keer staan we niet aan de nachtwinkel geparkeerd en slapen we goed.
[vip] =>
[userRegistrationDate] => 2015-05-16 15:14:42
[totalVisitorCount] => 31974
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 5499
[author] => Germen
[cityName] => Karakol
[travelId] => 490593
[travelTitle] => On the road
[travelTitleSlugified] => on-the-road
[dateDepart] => 2015-05-24
[dateReturn] => 2016-04-24
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Kyrgizië
[countryIsoCode] => kg
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/kyrgizi,karakol
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/419/936_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => het-grote-meer-en-nog-grotere-bergen-van-kirgizi
)
[24] => stdClass Object
(
[reportId] => 4882488
[userId] => 419936
[countryId] => 101
[username] => charlietevir
[datePublication] => 2015-08-20
[photoRevision] => 0
[title] => Een zwijn verwelkomt ons in Kirgizië
[message] => Om de grens overgang naar Kirgizstan te doen moeten we terug langs Almaty rijden. Gezien het water in de nationaal parken te koud was rijden we nog even Almaty binnen om nog eens een badje te nemen in het iets minder koude water van het Almaty Water Reservoir. Het is weer goed warm aan het worden en het ijskoude water doet ons weer een uur lang heerlijk fris gloeien. Na ons zwemmen doen we nog een picknickske aan het meer en rijden we verder richting de grens overgang. Op een half uurtje rijden van de grens met Kirgizië stoppen we aan een klein meertje waar wat vissers zitten. We steken een vuurtje aan, koken, eten, spelen gitaar, lezen nog wat en gaan slapen om de volgende dag tijdig naar de grens te vertrekken.
De volgende dag worden we gewekt door een aantal koeien die langs onze auto komen grazen. Na het ontbijt speelt Annelies nog wat sax en rust ik nog wat. Het lijkt wel of mijn lichaam aan het vechten is tegen een verkoudheid, de verkoudheid komt niet door maar ik voel wel veel druk in mijn hoofd. Daarbij nog eens de hoogte en de warmte. Tegen de middag komen we aan de grens met Kirgizstan. Er staat een lange rij auto’s waar wij bij aansluiten, we staan in de vlakke zon en het is heet. Daar staan we een paar uur te puffen, we moeten schuilen in het beetje schaduw dat Charlie geeft. Dan blijkt de lunchpauze van de grenswachters over te zijn en kunnen we na een tijdje toch binnen rijden. Deze grensovergang ging redelijk vlot behalve bij een paspoort controle door een grenswachter die de gelijkenis tussen de foto in mijn paspoort en mezelf niet zag. Hij probeerde een paar keer door het paspoort voor zich te houden, zijn ogen gingen van mijn paspoort naar mijn gezicht. Maar hij zag het echt niet. Op de pasfoto heb ik kort haar, gladgeschoren kin, ben ik een paar jaar jonger en een kleine 10 kilo dikker. Nu heb ik middellang haar dat alle kanten opstaat, een baard van 4 weken en een mooi bruin kleurtje. De grenswachter komt zijn kotje uit om nog eens goed te kijken en dan ziet hij het. Deze wildeman was ooit een nette jongen, zie ik de man denken. Hij grijnst en zegt dat we verder mogen.
Ok, we zijn Kirgizstan vrij vlot binnen geraakt en zijn blij dat we weer wat kunnen rijden om wat te kunnen afkoelen van de wind die door de open ramen zal waaien als we wat snelheid halen. Zo’n 100 meter van de grens staat er opeens nog een controlepost van de politie, net ervoor staat er een STOP teken. We vertragen uiteraard, we staan ongeveer stil en rijden verder. We zien een politie man recht springen en teken doen dat we langs de kant moeten stoppen, wat we dan ook doen. Een agent komt zeggen dat we al onze documenten moeten nemen en het kantoortje moeten binnen gaan, wat we doen. Daar is de agent die ons deed stoppen nog een boete aan het schrijven voor een jonge Kirgiziër die ook werd gestopt. De agent houdt het rijbewijs van de jongen bij, hij zal het pas terugkrijgen als hij zijn boete heeft betaald. Hij lijkt echt op een dik zwijn, die agent. Ondertussen toont hij ons de beelden van de camera die de auto’s aan het STOP teken filmt. Je kan zien dat we vertragen tot een snelheid van misschien 2 km/u om dan weer verder te rijden. ‘Je bent niet gestopt’, zegt de agent in zijn taal. Eigenlijk heeft hij gelijk, maar we waren wel zo goed als gestopt en het leek ons toch bediscuteerbaar. Al wijzend naar het scherm maken we onze mening duidelijk, ‘We did stop, look, here we stopped’. Dit blijkt echter niet te worden geapprecieerd door het zwijn, dat wat chagrijnig begint te worden. Hij neemt een formulier en begint het in te vullen. Na een paar letters stopt hij en zegt hij dat we “Shtraffe” moeten betalen. Hij doet teken dat hij ons kentekenbewijs bij het formulier zal voegen en we dan bij het politiekantoor een boete dienen te betalen om het kentekenbewijs terug te krijgen. ‘OK’, zeggen we, ‘doet u maar’. Het zwijn meent dat we hem niet hebben begrepen en legt het nog eens uit, tot zijn ergernis stemmen we toe. Dan zegt hij, ‘money, money, dollar’. Aha, hij vraagt om geld, dat hadden we niet verwacht… We maken duidelijk dat we een ticket willen. ‘Nee, niet nodig’, zegt het zwijn, ‘money, no ticket’. Hij doet zelfs de lade van zijn bureau open en doet teken dat hij echt wel liefst omgekocht wordt. Maar we houden vol en zeggen dat we een ticket willen. Het zwijn zucht, neemt een klad papiertje en schrijft er 50 $ op. We houden vol en zeggen dat we een ticket willen, de officiële manier. Hij schrapt de 50 $ door en schrijft 30 $. Wij zeggen ‘ticket’. Hij schrapt de 30 $ door en schrijft 25 $. Wij zeggen ‘ticket’. Hij zucht, staat recht en gaat met ons kenteken bewijs naar een kamer achterin, daar horen we hem een uitleg doen en als respons komt er gelach en een paar opmerkingen van collega’s. Onze interpretatie hiervan is dat het zwijn aan zijn collega’s is gaan zeggen ‘hey, moet ge nu is wa weten! Hier zijn twee toeristen en die willen geen smeergeld betalen, die vragen hier een officieel ticket!’ Waarop zijn collega’s lachen en zeggen ‘Haha, ja die zijn wel wat slimmer als dat, geef het op man!’. Het zwijn komt terug gewaggeld, zet zich in zijn stoel, zucht en doet teken dat we mogen afdruipen.
Yihaaaa, dit geeft wel een goed gevoel. We stappen rustig naar Charlie, stappen in, rijden verder en doen een high five. Achteraf voelen we ons wel een beetje schuldig tegenover die jongeman voor ons. Die zal het financieel waarschijnlijk wel wat moeilijker hebben om een boete te betalen dan wij en wij komen ervan af omdat het zwijn ons kentekenbewijs niet kan lezen.
Na een uurtje rijden komen we aan in de hoofdstad, Bishkek, en vinden we ons een plekje aan een park in de buurt van de gebouwen van de regering. Het is heet, superheet! Een beetje verder zijn er een aantal fonteinen waar kinderen in spelen en moeders in pootje baden en wij sluiten aan. Het water van de fontein is vuil, maar het doet oh zo goed! Onze belangrijkste taak hier in Bishkek is het in orde brengen van Visa voor Tajikistan, Uzbekistan en Iran. De Visa voor Turkmenistan gaan we elders doen, zonder Visa van Uzbekistan en Iran kunnen we er geen voor Turkmenistan krijgen. Over de Ambassade van Uzbekistan in Bishkek hebben we heel vervelende berichten gelezen: de dame die daar werkt is de grootste bitch op aarde en doet altijd moeilijk, zo blijkt uit klachten op fora. Eerst en vooral moet je de ambassade bellen om een afspraak te maken en hoewel ze daar Engels kunnen kan je best een Russisch sprekend iemand laten bellen want bij Engels sprekenden haken ze gewoon in. Dus, we trekken de stad in en komen voorbij een reisagentschap, hier zitten een 10-tal jonge, vriendelijke dames achter bureautjes en er zijn geen enkele klanten aanwezig. We vragen ons een beetje af wat het nut is van zoveel personeel in een kantoor zonder klanten te zetten, maar zijn anderzijds zeer blij dat we direct vriendelijk worden geholpen door één van de meisjes. We leggen onze vraag uit en het meisje matst ons al snel een afspraak bij de Uzbeekse Ambassade voor de volgende dag. Kyrgyzstan is eigenlijk het eerste land waar de vrouwen terug wat mooier zijn en de mannen nog steeds even lelijk blijven. Verder halen we wat Kirgizische Som uit de muur, kopen SIM kaarten, printen de nodige documenten voor de Visa applicatie in een internetshop en wandelen wat rond in de stad om uiteindelijk in een heerlijk hamburger restaurant te belanden waar we ook heerlijk koude Stella’s drinken en we kunnen u zeggen, dat doet eens deugd na al dat pisbier. Tot nu toe hebben we steeds lokaal bier proberen te drinken, soms ok, soms niet. We kochten geen internationale bieren omwille van de hoge prijs, maar hier vallen de Stella’s heel goed mee van prijs 1,25 € voor een halve liter. Na een heerlijke maaltijd keren we terug naar Charlie in het donker. Om half negen ’s avonds is het hier reeds donker. De zon is weg, maar het is nog steeds super heet en in Charlie die de hele tijd in de zon heeft gestaan is het nog heter dan buiten. We zetten ons dus nog even in de hitte buiten. Ik speel wat gitaar en Annelies leest wat, met een koplamp op haar hoofd want veel straat verlichting is er niet. Er loopt nog heel wat volk in en rond het park en op het plein naast het park rijden kinderen rond op elektrische autootjes en fietsen die je daar kan huren. Ook voor de jeugd is er animatie voorzien: grote golfkarren met blitse lichtjes en een stevig hifi-systeem. De jeugd rijdt rond in deze golfkarren in de straten rond het plein die ’s nachts autovrij zijn gemaakt en ze doen dit met piepende banden en de volumeknop van de hifi volledig open.
Uiteindelijk worden we moe en beslissen we dan toch onze tanden te poetsen en hete Charlie in te kruipen. We houden de deur nog wel even open om het weinige aan hete bries toch binnen te laten terwijl ik nog wat lees en Annelies nog een reisverslag schrijft. Opeens staat er een man aan onze deur waardoor Annelies verschiet. De man excuseert zich en vraagt wat we hier doen. We moeten even in het donker kijken voor we zien dat de man een security-uniform aanheeft. Oh, een ‘Safety First’ man. We zeggen hem dat we hier zullen overnachten. Hij kijkt nogal vreemd en vooral naar onze ijskast, Annelies haar computer en de dakkoffer. Mogen we hier overnachten? Ja, zegt de man met heel veel twijfel. Hij vraagt of we terroristen of spionnen zijn. ’Nee hoor’, zeggen we en we proberen de man gerust te stellen door onze reisroute uit te leggen, de inhoud van onze ijskast te tonen, te zeggen ‘ik lees een boek, Annelies schrijft een verhaal’. We tonen onze waterreservoirs, leggen uit dat er een reserveband in de dakkoffer zit, enz… Uiteindelijk is de man gerustgesteld dat we geen terroristen zijn en vraagt hij of we het nood oproepnummer kennen. Ja, 102, dat had Annelies ergens gelezen. Uiteindelijk snappen we de man wel, onze auto ziet er ten opzichte van alle andere auto’s daar wat verdacht uit en we staan tussen gebouwen van de regering. Tot ongeveer 4 uur ’s nachts blijven de golfkarren over het plein en de straten rondom scheuren terwijl de techno- en house- muziek door de boxen blijft knallen. Verder worden we ook wakker gehouden door een man die gebeden afratelt vlak bij onze auto. Als gevolg staan we de volgende dag doodmoe aan de Uzbeekse ambassade, 10 minuten voor onze afspraak. We hebben een klein ontbijtje gehad in een koffiehuisje waar men een lavabo had in het wc-kotje zelf en hebben ons dus ook wat kunnen wassen om toch wat frisser te worden. Het belooft weer een hete dag te worden. Hoewel we een afspraak hadden om 10 u moeten we toch nog een hele tijd wachten voor we de ambassade binnen kunnen. Eens binnen worden we vrij vriendelijk geholpen door een man, de zo vaak op internetfora beschreven bitch zien we hier niet. We geven onze goed voorbereide documenten af aan de man en die zegt ons dat we vier dagen later moeten bellen om te checken of de VISA klaar is.
[vip] =>
[userRegistrationDate] => 2015-05-16 15:14:42
[totalVisitorCount] => 31974
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 546
[author] => Germen
[cityName] => Bisjkek
[travelId] => 490593
[travelTitle] => On the road
[travelTitleSlugified] => on-the-road
[dateDepart] => 2015-05-24
[dateReturn] => 2016-04-24
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Kyrgizië
[countryIsoCode] => kg
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/kyrgizi,bisjkek
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/419/936_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => een-zwijn-verwelkomt-ons-in-kirgizi
)
[25] => stdClass Object
(
[reportId] => 4879998
[userId] => 195468
[countryId] => 101
[username] => ronniereizen
[datePublication] => 2015-11-08
[photoRevision] => 0
[title] => Bij de familie op de koffie
[message] => Ik verlaat China met de bus. Ik zal het geslurp aan de keukentafel missen en het absoluut negeren van tafelmanieren, maar het is tijd om de bergen over te gaan! Grensovergangen van en naar China blijken nooit eenvoudig te zijn en ook nu was het weer een lange maar probleemloze zit. In een bus vol slapende Uyghur Chinezen rij ik door een woestijnlandschap, steeds hoger en hoger. Een kabbelende rivier die het moeilijk heeft, een eenzame kameel, langs herders met schapen die de laatste beetjes groen wegvreten. De vergeten dorpjes die we passeren zijn werkelijk vergeten want ze liggen tussen de Chinese grenspost en de officiële grens met Kirgizië, 140 km verderop. Ik heb een brok in m'n keel want deze overtocht is toch wel iets waar ik jaren van gedroomd heb. Hoge bergpassen over tussen totaal onbekende landen. De Kirgizische grenspost is een klein gebouwtje op een vies koude en gure bergpass. De rij Chinezen die voor me staan bij de pascontrole maken me wel even nerveus wanneer ze driftig fluisterend allemaal geld in hun paspoort stoppen. Het blijken natuurlijk onnodige zorgen te zijn.
Van de besneeuwde bergtoppen die me in Kirgizië begroeten kan ik helaas niet direct genieten want het wordt snel donker. Om drie uur in de nacht kom ik aan in Osh, de tweede stad van Kirgizië. Een oude Russische Lada brengt mij, een bijrijder (150kg) en zijn bagage (nog eens 150kg) naar een vervallen appartementengebouw dat dienst doet als hotel. Ik wordt hier meteen geïntroduceerd met de achterom steegjes cultuur van centraal azie. Mijn aanwezigheid wordt spoedig in Bishkek verwacht dus meteen de volgende morgen neem ik een shared-taxi naar de hoofdstad. Tijdens deze tien uur lange reis kan ik wel genieten van het Kirgizische landschap. Het kost me een beetje moeite te beschrijven hoe het er uitziet. Het zijn hoge bergen, kristal heldere rivieren en vrij lopend vee, maar het is anders dan ik ook gezien heb. Op de kale heuvels is geen boom te bekennen. Ik ben opnieuw in een land waar geen hond engels spreekt maar de mensen zijn er oprecht vriendelijk en behulpzaam.
In Bishkek tref ik mijn Lotti die voor een paar maanden over komt van Canada. Na enkele dagen acclimatiseren vertrekken we een weekendje naar Ala Archa park, in de bergen een uurtje buiten Bishkek. Sneeuw, sneeuw, sneeuw! Een flink pak valt tijdens ons verblijf daar. Het wordt ons duidelijk dat in de bergen de winter wat sneller begint. We laten ons natuurlijk niet kennen en doen toch een flinke wandeling, maar de kou houd ons op het einde van de middag toch binnenshuis. Gelukkig is er een leuke hotel met hete koffie waar we ons aan kunnen warmen. Met twee hells angels van Kazakstan die er ook een beetje op de bonnefooi zijn aangekomen delen we krijgsverhalen en kaartspellen.
Een van de absolute hoogtepunten volgt hierop snel. Paardrijden! Misschien wel DE belangrijkste traditie in dit land. De begeleide tocht is voorafgaand aan onze komst in Kirgizië besproken met een reisbureautje hier, maar in Bishkek moeten we toch nog wat dingen kortsluiten en wat slaapzakken en helmen ophalen. Vanuit ons hostel bellen we met onze contactpersoon die ons het adres van haar kantoor uitlegt. Vervolgens met een marshrutka (das een mini bus) door het stadscentrum naar het kruispunt waar het kantoor ongeveer moest zijn. Wij een beetje rondlopen, met pijn en moeite straatnaamborden proberen te lezen en tig mensen vragen. Uiteindelijk spreekt een jonge vrouw ons aan op straat. het blijkt Tina te zijn, onze contactpersoon. Haar kantoor was zo onvindbaar verscholen dat ze op ons stond te wachten. Wij waren voornamelijk blij dat we niet besloten hadden eerst naar de Tadzjikistan ambassade te gaan, wat we ook die dag van plan waren. Anders had Tina daar waarschijnlijk de hele dag in de kou op ons staan wachten.
Nadat alle formaliteiten geregeld zijn, zijn we met een paar verschillende busjes naar At Bashi en vervolgens Kyzyl-tuu gereisd waar onze gids woont. In dit klein dorpje krijgen we een goed beeld van de Kirgizische leefwijze. We worden hartelijk ontvangen door Jackshylyk, zijn vrouwlief en dochter. Ze nodigen ons uit in hun huis en nemen plaats op een vloerkleed aan een laag tafeltje. Traditioneel wordt er chai (thee) geserveerd in kleine kommetjes die de vrouw des huize driftig bij blijft vullen. We worden geopperd brood en jam te eten. Vruchten, koekjes en chocola worden uit verschillende hoeken en gaten getoverd en voordat we het weten is de hele tafel gevuld met lekkernijen. We voelen ons een beetje overweldigend, maar zullen er in de opvolgende dagen achter komen dat dit de wijze is om gasten te ontvangen. Bij avondval wordt een maaltijd geserveerd die voornamelijk bestaat uit schapenvlees en aardappelen. Onze slaapplek voor de avond wordt opgemaakt dat bestaat uit enkele dikke dekens op de grond. Bedden kennen deze gezinnen niet. We worden gewezen op het toilet dat zich buiten bevind en bestaat uit een in elkaar getimmerd hokje met daarbinnen een gat in de grond. We maken gebruik van hun Russische sauna wat niet meer inhoud dan een teiltje koud water en een teiltje heet water bij elkaar mikken zodat de temperatuur dragelijk is om jezelf ermee te wassen. Spoedig zullen we er achter komen dat dit zo ongeveer de gang van zaken is rond een Kirgisch huishouden en dat een Russische sauna een absolute luxe blijkt te zijn.
Zo geschieddde eerste kennismaking met onze horse man, onze gids. Communicatie met de beste man is zeer moeizaam. Engels eigenlijk helemaal niet, maar hij kan wel enkele Franse woordjes. Eigenlijk kan ook wel alles gezegd worden met enkele eenvoudige woorden. Ok? No problem? Cheval, montagne, un petit peu! Verbazingwekkend hoe eenvoudig een paarden trip kan zijn. Wanneer de eerste rijdag aanbreekt springen we in zijn auto, achtervolgd door een vrachtwagen met vier stuks paarden erop en rijden we een dik half uur naar de startplaats van de trip. Onderweg moet er wel nog even gestopt worden om wat broodnodige wodka in te slaan en we moeten we tevens enkele malen van de weg af omdat de auto wat rare geluiden maakt. (iets dat blijkbaar met wat ijzerdraad opgelost kon worden) We starten op een steenworp afstand van de chinese grens op een verlaten autoweg, omringt door wuivende bergtoppen. Het had een paar dagen ervoor goed gesneeuwd dus bij aanvang ploegen we met de paarden door de sneeuw. Ondanks het gebrek aan rijervaring gaat het me vanaf het begin goed af. Onze paarden Catai en Chatyrgun zijn goeie werkpaarden. Dat moet ook wel want we hebben ze in de komende dagen flink wat bergen opgejaagd.
De overnachtingen zijn, zoals dat hoort in dit land, bij de mensen thuis. Dat was in dit geval makkelijker gezegd dan gedaan. De tocht gaat door een zeer onherbergzaam en uitgestorven gebied, wat betekend dat we alleen konden aankloppen bij herders die tussen de berghellingen leven. Het ander probleem is dat de kou snel dichterbij komt en dat veel van deze nomadische herders hun spullen al bij elkaar hebben gepakt en richting lagere landen vertrokken zijn voor de winter. De iconische Yurt tenten zijn allemaal weggehaald en we moeten vertrouwen om de enkele lemen huisjes die nog bewoond zijn. Zo komt het dat we de eerste twee nachten in een eenzelfde een-kamer huisje slapen, te midden van glooiende toendra heuvels en omringt door kuddes schapen. De eerste kennismaking in dit huishouden is nogal memorabele.
Op het einde van de eerste dag komen we over een heuvel en zien voor het eerst tijdens de trip leven onder in de vallei. Een klein huisje naast een rivier met enkele mannen op paarden die kuddes schapen en Yaks opjagen. Wanneer we dichterbij komen spot Jackshylyk twee yaks op de grond en maakt een snijdende beweging langs zijn nek naar ons. Volgens mij wordt er wat geslacht. Beneden aangekomen springen we van onze paarden en constateren dat de twee beesten nog leven. Eentje ligt driftig spartelend in een plas bloed en van de andere wordt de nek doorgesneden terwijl we er bij staan te kijken. Het bloed spuit in alle richtingen, maar de slachters staan er geduldig bij en wachten tot het beest doodgebloed is. De hele buik wordt opengesneden, de ingewanden komen eruit die vervolgens in de rivier gewassen worden. Wanneer we genoeg gezien hebben en terug op onze paarden willen springen gebaard Jackshylyk dat we hier slapen voor de nacht. Yak voor avondbrood?
De lange rit van dag twee is mij misschien wel het beste bijgebleven. We moeten een flinke afstand afleggen, gaan met de paarden door rivieren en over smalle paadjes langs diepe afgronden. Wanneer we de mogelijk hebben gaan de paarden in galop om ervoor te zorgen dat we niet door de avondval overvallen worden. Super intens voor deze Hollandse jongen die zelden op een paard heeft gezeten. Het uiteindelijke doel is Chatyr Kul, een enorm bergmeer dat vanaf een bergpas op 4200m te bewonderen is. Om hier te geraken klimmen de paarden hoger en hoger tot het moment dat ik het gevoel heb dat het werkelijk te stijl voor hun wordt. Net op dat moment horen we opeens het gefluit van herders. Direct daaropvolgend komt een kudde yaks over een onmogelijke bergpas naar beneden gedonderd. Vervolgens meer schapen, geiten en ezels. De herders die de beesten opjagen blijken vrienden van Jackshylyk te zijn en daar moet natuurlijk op gedronken worden. Dit beeld zal ik niet snel vergeten. De wodka glazen die geheven worden door ons op een rauwe, rotsachtige bergpas, omringt door veedieren tussen de indrukwekkende centraal Aziatische bergen. Geen woorden voor.
Na de horse trek blijven we onder de mensen. Via Tina hebben we het nummer van een roofvogel jager gekregen. Opnieuw zo'n traditionele volkssport. Ja je leest het goed. Op wild jagen met een roofvogel. We hebben het geluk dat er een internationaal festival plaatsvind rondom deze sport met daarnaast activiteiten als paarden races en handboog schieten. Voor dit festival reizen we naar een dorpje aan Issyk Kul, het grootse meer van Kirgizië. We worden er afgezet door onze paarden gids en treffen daar onze jager. We overnachten in zijn huis en worden door de hele familie weer in de watten gelegd. De volgende morgen, wanneer we richting het festival willen rijden ervaren we dat de extreme gastvrijheid niet altijd even effectief uit kan pakken. We rijden samen met onze roofvogel jager eerst naar het huis van zijn moeder die we daar moeten afzetten. Natuurlijk worden we uitgenodigd voor chai. Hoewel we ondertussen een beetje krap bij tijd zitten, kan de beste man dit verzoek niet weigeren. Een duurt wel een half uur voordat de thee eindelijk geserveerd wordt, dus het is snel een bakkie naar binnen en weg zijn we. Omdat deze tradities gewoonweg belangrijker zijn dan de aanvangstijd van een festival komen we krap vijf minuten voor de openingsceremonie aan. Het festival was super. Veel demonstraties met grote roofvogels en valken met een deelnemersveld van mensen uit Mongolië, Kazakstan en Turkije. Die avond, wanneer we opnieuw aan de keukentafel van onze jager zitten daalt bij mij de unieke lading van het hele weekend. In de kleine twee-kamer woning kijken we toe hoe onze jager zijn gouden adelaar van vijf kilo op de arm neemt en hem zijn verdiende avondmaal voedt.
Na de shows blijven we nog een paar dagen aan het meer hangen. We bezoeken kleine dorpjes, lopen door de omringende bergen en genieten van het meer. Na het beroemde Titicaca, het grootste alpine meer ter wereld. Van daar uit moeten we noodgedwongen terug naar Bishkek omdat andere routes zo na aan de winter niet meer mogelijk zijn.
In de hoofdstad opnieuw een voorbeeld van de ongelofelijke gasvrijheid van de Kirgiezen. Door de manager van ons hostel worden we uitgenodigd voor een feestje bij een van haar vrienden. We zijn op dat moment in downtown Bishkek dus we verzoeken een taxi aan te spreken. We staan zowat midden op straat wanneer opeens en auto voor ons stopt. Het jonge koppel in de auto bied ons aan ons naar het feest adres te brengen want "die taxi's hier zijn veel te duur". Tijdens de vijf minuten durende rit worden snel namen en contactgegevens uitgewisseld. We worden meteen uitgenodigd voor een typisch Kirgizisch diner en voor we het weten zitten we de volgende avond opnieuw aan een keukentafel achter een kommetje chai. Temirlan en zijn vrouw Alina (25 en 21 jaar oud) wonen bij zijn moeder in en spreken super engels. De hartelijkheid loopt werkelijk de spuigaten uit. Alina heeft een super diner voorbereid. De fotoboeken van van de bruiloft komen op tafel en al pratend komen we er achter dat deze familie best goed af is want de inmiddels overleden vader was minister van cultuur tijdens het soviet regiem. Wanneer na het diner ze ook nog komen aanzitten met geschenken voor ons, kunnen we onze oren helemaal niet meer geloven. Bijna oneerlijke gastvrijheid want we hebben het gevoel dat we hier niks tegenin kunnen brengen.
We gaan meer zuidelijk en komen met een korte tussenstop aan in Arshlanbob. Een super oord, verscholen in de bergen van centraal Kirgizië. Het CBT team hier is geniaal en kan alles voor ons regelen. CBT heb ik nog helemaal niet genoemd. Het staat voor community based tourisme. Bureautjes die je op veel verschillende plaatsen te vinden zijn en die je om te beginnen een overnachting kunnen regelen. Bij de mensen thuis, vanzelfsprekend. Met een CBT gids gaan we opnieuw een dag met paarden erop uit om de walnootbossen van Arshlanbob te verkennen. De volgende dag regelen ze ons een kook workshop waarbij we Plof, een traditionele (eigenlijk uzbekische) maaltijd bereiden. Wanneer het tijd is om te proeven komen natuurlijk nog meer vrienden aanzitten en vloeit de wodka weer kostelijk.
Dat brengt ons in Osh, opnieuw voor mij. Vanuit hier verlaten we (tijdelijk) Kirgizië. We hebben ons een auto geregeld die ons morgen tot midden in het Pamir gebergte van Tadzjikistan zal brengen. Zeer benieuw wat dit gaat brengen want de weg die hierheen leid is zelfs in de zomer compleet uitgestorven.
Voor de mensen die nog meer Kirgizië verhalen wilt horen, kan ik verwijzen naar onderstaande link. Hoewel dit verhaal voor mijn doen al aan de lange kant is, is Lotti de echt schrijfster onder ons. Ik vind zelf dat ze verschillende situaties geniaal heeft beschreven. Wanneer de Duitse taal niet te moeizaam voor je is, check onderstaand verhaal en foto's.
LG Rien
Foto's: https://picasaweb.google.com/115513558109490858852/SalamKirgistanChaiBorsokUndEinHochAufDieGastfreundlichkeit?authkey=Gv1sRgCMD59ffs753Rbw
Lotti's: http://loinka.traveloca.com/salam-kirgistan-chai-borsok-und-ein-hoch-auf-die-gastfreundlichkeit.html
[vip] =>
[userRegistrationDate] => 2009-07-20 13:13:25
[totalVisitorCount] => 134120
[pictureCount] => 1
[visitorCount] => 591
[author] => Ronnie
[cityName] => Dzjalal-Abad
[travelId] => 496111
[travelTitle] => West of China
[travelTitleSlugified] => west-of-china
[dateDepart] => 2015-09-21
[dateReturn] => 2015-12-15
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Kyrgizië
[countryIsoCode] => kg
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/121/967/748_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/195/468_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => bij-de-familie-op-de-koffie
)
[26] => stdClass Object
(
[reportId] => 4866835
[userId] => 421129
[countryId] => 101
[username] => centraalaziejanenrosalie
[datePublication] => 2015-09-16
[photoRevision] => 0
[title] => Kyrgyzië, tweede deel
[message] => 7 September. Tweede deel Kyrgyzië
Via Karakol voor de inkopen en een lekkere lunch door naar het natuurgebied Jety Ögüz. We staan op een ruime plek met het uitzicht op dieprode rotsen (een beroemde rotspartij is the seven bulls).
S avonds gegeten in een Yurt tent. De schoenen buiten uit doen, op blote voeten naar binnen, zitten op kleden en kussens aan een lage tafel. Overal in zowel in delen van Kazachstan als in Kyrgyzië is dit de gebruikelijke manier van eten. Na het eten hebben we een film bekeken op de laptop over de nationale heldin van Kyrgyzstan, Kurmanjan Datka.
Zij trouwde op haar achttiende met een oudere man die ze voor het eerst op de bruiloft zag, Dat was ook de laatste keer, want ze verliet hem meteen. Ze hertrouwde daarna met een beruchte krijgsheer, die drie jaar later stierf. Vervolgens stuurde Kurmanjan de 10.000 krijgers aan, en dat deed ze heel aardig. Ze kreeg tweemaal de eervolle titel van generaal. Aan het einde van de negentiende eeuw accepteerde ze protectie van de Russen over haar stammen, om de continue druk van met name Mongolen te weerstaan. Ze werd 96 jaar oud, en er leven in Kirgizie allerlei sterke verhalen over deze nationale heldin. Ze staat nu nog afgebeeld op het bankbiljet van 50 com (80cent) dit is geen hoog bedrag maar dit bankbiljet gaat het meest door alle handen!
Vele Kirgiziërs verlangen terug naar de Sovjettijd. Iedereen had te eten en er was voor iedereen werk. Nu zijn velen heel arm. Een groot deel van de bevolking leeft onder de armoedegrens.
De volgende morgen eerst de prachtige rode rotsen van Jeti Örgüz in de ochtend zon bekeken. Daarna door naar Beltam. Onderweg een Canyon ingereden. De De grotere campers waren niet geschikt om de weg vol kuilen naar de Canyon af te leggen, voor de Sprinter geen probleem! Het was schitterend toen we boven kwamen.
Onze kampeerplek ligt op een prachtige plek aan het Ysyk- Köl meer. Schitterende plaatjes bij avondlicht geschoten. Weer hebben we bij lokale Kyrgyzen in een Yurt gegeten. De maaltijden bestaan gewoonlijk uit een tomaten, komkommersalade en een bord gestoofde groente met aardappel of met rijst. Daaroverheen zit dan het vlees in een kruidige bouillon. Dit kan kip, schapenvlees of rund vlees zijn. Onze voorkeur gaat niet echt uit naar schapenvlees, dit heeft vaak een erg sterke smaak!
De volgende morgen een adelaars jacht meegemaakt. Het is fascinerend om te zien hoe groot de Golden Eagle is. En z'n klauwen en snavel zijn zo scherp dat hij er met gemak kleine dieren mee kan doden. Deze adelaar wordt gebruikt bij de jacht op vossen. Het bijzondere is dat de vogel de vos of het konijn zo'n minuut of 10 in leven laat (tot de jager er bij is) maar als het wachten langer duurt begint de adelaar zijn prooi te verscheuren en op te eten.
'S middags gezwommen in het koude meer. Was geweldig. Het weer was werkelijk heerlijk.
De volgende dag zijn we naar een Yurt workshop gegaan. Mooi om te zien hoe een Yurt wordt gemaakt. Wilgentakken voor het geraamte en runderhuid om de verbindingsknopen te maken. Daarna gaat er een rietmat om de onderkant, daar komen aantal lagen beige vilt om te hangen en als afsluiting komen er diverse siervilt randen die je aan de binnenkant kunt zien. Want het oog wil ook wat!
Naar het Tokogul meer doorgereden over heel slechte wegen. Wel een heel mooie tocht. En schitterende camper plek.
11 sept. Naar Kochkor. Hier kan je de weg naar China nemen. Nog 100km te gaan. Wel moet je dan over een pas van 3600 meter heen. Geen visa, dus toch maar niet gedaan. Kochkor is een grotere stad met veel reuring. In een vrouwen coöperatie "Altyn Kol" = Gouden hand hebben we gezien hoe van ongewassen wol vilten tapijten worden gemaakt (shyrdaks), een tijdrovende bezigheid! Dit is echt vrouwenwerk voor de wintermaanden. De winter duurt hier lang en alles is geblokkeerd door de sneeuw dus naast het verzorgen van het vee tijd voor de traditionele handwerken.
Verder naar de volgende camperplaats naar het westen. De weg was enorm slecht. We hebben 75 km pisteweg met veel wasbord reliëf gereden. (Hebben hier 4 uur over gedaan) En een stof onderweg, stof, stof en nog eens stof, héél enorm! Wel heel mooie omgeving. Het vervolg ging over een grote weg. Schitterende tocht. Totaal 300km. Moe maar voldaan. Met de medereizigers hebben we gevierd dat de Sprinter de 200.000km is gepasseerd. En dat we 9000km hebben gereden sinds we uit Soest zijn vertrokken. Altijd weer een reden om een toast uit te brengen!
Daarna weer verder, nu richting Osh. Dit ligt vlak bij de grens bij Oesbekistan, nog even te gaan en we trekken het volgende land binnen. De omgeving waar we nu zitten is wat chaotisch. Overal hopen rommel! Het vuilnis is zo wie zo een groot probleem. Overal slingeren de plastic flessen en ander huisafval. Elders werden de vuilcontainers nog regelmatig in de brand gestoken, hier staan nergens vuilcontainers. De vrouwen lopen hier meer in lange rokken met een sjaal om hun hoofd. De Kirgizische mannen dragen veel de traditionele hoge vilthoed, de zgn "Kalpak"en hordes schoolkinderen met hun schoolleiding aan. Verder overal kuddes schapen, koeien en paarden. En niet te vergeten de koppige ezels, soms niet van de weg af te krijgen! Het is een prachtig land! De natuur, de weidsheid en de vriendelijke mensen maken een onvergetelijke indruk!
Jan en Rosalie
[vip] =>
[userRegistrationDate] => 2015-07-11 19:15:17
[totalVisitorCount] => 19031
[pictureCount] => 13
[visitorCount] => 657
[author] => Rosalie&Jan
[cityName] => Dzjalal-Abad
[travelId] => 492714
[travelTitle] => Mijn eerste reis
[travelTitleSlugified] => mijn-eerste-reis
[dateDepart] => 2015-07-11
[dateReturn] => 2015-12-31
[showDate] => yes
[goalId] => 1
[goalName] => Backpacken
[countryName] => Kyrgizië
[countryIsoCode] => kg
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/121/883/488_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/421/129_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => kyrgyzi-tweede-deel
)
[27] => stdClass Object
(
[reportId] => 4864352
[userId] => 421129
[countryId] => 101
[username] => centraalaziejanenrosalie
[datePublication] => 2015-09-07
[photoRevision] => 0
[title] => Kyrgyzie, eerste deel
[message] => De reis gaat via Merke naar de grens van Kyrgyzie.
Op 28 augustus gaan we op weg naar Merke, de laatste grotere stad in Kazachstan. Eerst hebben we genoten van de zon op deze heerlijke ochtend op de camping in het "Zhabagly natuurpark". Afscheid genomen van Lambert en vrouw. Lambert komt uit Nederland, heeft in Kazachstan zijn vrouw leren kennen en is hier gebleven. Hij heeft samen met zijn schoonfamilie een prachtige camping opgezet aan de rand van het natuurpark. Zij hebben ook twee websites deze zal ik nog doorgeven.
Nu naar grens met Kyrgyzië . Weer heel wat wachten maar we krijgen een vriendelijke bejegening. Op de grens de lokale telefoonkaart leeggebeld naar Nederland.
In de hoofdstad Bishkek zijn we op privat parking bij hotel gesitueerd. De parkeerplaats blijkt te klein en we komen op straat voor het hotel te staan. Hotel met bad, en de mogelijkheid de was te laten doen, ook weer lekker! We zijn in Bishkek. De krankzinnige hoofdstad van Kyrgyzstan. Verkeer zonder regels. Maar gekke stad. Zonder hart. Veel lelijke gebouwen. Geen hart in de stad maar wel overal parken. leuk om mee te maken.
30 aug.stadswandeling gemaakt met onzegids Mourat, die bij ons blijft gedurende de trip door Kyzygstan. Standbeelden en symbolen uit de Sovjettijd bezocht. Tevens een mega winkel vol elektronica. Op bovenste verdieping waren ook winkeltjes met toeristisch interessante artikelen. 's Middags met Rosalie mooie sjaals, etc. gekocht. Gekeken naar oefeningen voor optredens op de nationale feestdag op 31 augustus. Ook naar Nationaal Museum op grote plein geweest. Verheerlijking van de Sovjet periode wordt daar tentoongesteld.
's Avonds lekker gegeten in stad. Met de fiets was het goed te doen. Lieve bediening.
En dan de Nationale feestdag. Naar hippodrome om wedstrijden met paarden te zien. Wijken van Bishkek bestrijden elkaar. Een geit wordt gedood. Met het karkas wordt om punten gevochten. Het karkas moet worden gedeponeerd in een put bij de tegenpartij.
's middags naar de stad. Was gezellig druk. Op de straten worden spelletjes voor jong en oud georganiseerd. Muziekoptreden vanaf 19 uur. Was te zien op TV. En als afsluiter vuurwerk. Dit hebben we helaas alleen kunnen horen, een enorm geknal. Je kan dit feest vergelijken met onze Koningsdag.
Op 1 september vertrekken we naar de bergen. Het is 35km naar Ala Archa. Dit ligt op 2100 meter hoog. Hier heeft Jan lekker gefietst. 10km dalen. En 10km stijgen. Was best pittig. 600 hoogtemeters in 10km is dus gemiddeld 6 %. Tot 12%!
Op deze hoogte heb je behoorlijk koude nachten. De eerste nacht nog 4 graden, de tweede slechts 2graden!
2 september, Puck jarig! Gefeliciteerd grote Puck!
Gelukkig kunnen we via Whatsapp contact maken maar we hebben nog heel wat geknuffel in te halen als we weer thuis zijn!
Na twee dagen in de bergen naar de Konorcheck Canyon. Weer in de vrije natuur gestaan. Daar ook weer een mooie bergwandeling / klauterpartij in de Canyon.
Op 4 september hebben we een prachtige route gemaakt naar het Ysyk-Kol meer. Geweldige route door hooggebergte en langs een stuwmeer ((Dong-Kol). Fantastische verschillende kleuren in het gebergte.
Naar de stad Tamchi aan het Ysyk-Kol meer, wat warm water betekent. Dit enorme meer met een oppervlak van half Nederland en een diepte van 600 meter bevriest nooit. Ondanks dat het meer op 1600 meter ligt. Warm water bronnen op de bodem van het meer en de mineralen zouden hiervan de reden zijn.
's avonds met z'n allen op het strand gegeten. Later op de avond zakt de temperatuur toch wel weer zo dat de kachel in de auto weer goede diensten bewijst!
De volgende dag, zaterdag, naar Karakol. Dit is de meest oostelijke plaats in ons reisschema. Dichtbij China en Mongolië (ca 200km). Het is weer een eenvoudige, armoedige stad. Het was vroeger een sovjet plaats met een geheim maritiem oorlogsprogramma. Onderzee torpedo's werden in het meer getest. Het is pas vanaf 1991 toegankelijk voor buitenlanders.
Zondag hebben we geen vast programma, tijd voor een bezoekje aan da stad.
Nu trekken we weer door naar een plek in de bergen. Jeti-Oguz. Die namen hier..... Je breekt er je tong over.
Hier nog de websites:
www.birding.kz
www.zhabagly.com
Liefs en tot later! Jan en Rosalie
[vip] =>
[userRegistrationDate] => 2015-07-11 19:15:17
[totalVisitorCount] => 19031
[pictureCount] => 10
[visitorCount] => 754
[author] => Rosalie&Jan
[cityName] => Karakol
[travelId] => 492714
[travelTitle] => Mijn eerste reis
[travelTitleSlugified] => mijn-eerste-reis
[dateDepart] => 2015-07-11
[dateReturn] => 2015-12-31
[showDate] => yes
[goalId] => 1
[goalName] => Backpacken
[countryName] => Kyrgizië
[countryIsoCode] => kg
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/121/867/661_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/421/129_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => kyrgyzie-eerste-deel
)
[28] => stdClass Object
(
[reportId] => 4863520
[userId] => 395936
[countryId] => 101
[username] => knarfenneelram
[datePublication] => 2015-09-03
[photoRevision] => 0
[title] => Kirgizië deel 2
[message] => En dan kunnen jullie nu eindelijk lezen hoe het met ons afloopt in o.a.de Jeti Oguz vallei en niet te vergeten het schaap op de dierenmarkt.. #hetlijktwelgoedetijdenslechtetijden.
Ons eerste dagje uit begint met de zoektocht naar de juiste Marshrutka die ons naar de Jeti Oguz vallei brengt. Het busje is al snel gevonden, nu nog wachten tot het vol zit. We lopen in de tussentijd een rondje over de bazaar en komen op de plaatselijke vleesmarkt terecht, een hal vol met geitenkoppen, schapenkoppen en overige onderdelen. We zien ter plekke ook een schaap veranderen in onderdelen. Dit is toch wel even wat anders dan de gemiddelde keurslager in Nederland... We lopen dus maar snel terug naar het busje en het loopt snel vol.
Jeti Oguz betekent ‘zeven stieren’ in het Kirgizisch. Een symbolische naam want de vallei is vernoemd naar een rode rotsformatie waarin je met een beetje verbeelding zeven stieren kunt ontdekken. Overigens telden wij er meer dan zeven. Door erosie breidt de kudde zich langzaam uit . De vallei is ook beroemd om zijn ‘helende’ warmwaterbronnen. Op de plek waar ze uit de grond komen hebben ze een resort gebouwd. In 1991 vond hier een belangrijke ontmoeting plaats tussen Boris Jeltsin en de voormalige president van Kirgizië Askar Akayev. Het is maar dat jullie dat even weten . Met het resort is het sinds die tijd alleen maar bergafwaarts gegaan, het ziet er aardig vervallen uit.
We wandelen langs de meanderende rivier verder de vallei in omringd door prachtige witte bergtoppen, groener dan groen gras, wilde paarden en twee schattige ezels die onze lunch ook lekker vinden. Na drie uur sjokken, vinden we het wel weer mooi geweest en gaan we terug naar Karakol in een taxi die we delen met een paar lokalen.
De volgende dag is het eindelijk zondag, tijd voor de plaatselijke dierenmarkt. Om 06.00 uur staan we ergens buiten Karakol tussen de hooiwagens op een soort winkelstraat vol met schapen, geiten, koeien en paarden. Koeien en paarden arriveren in “gewone” vrachtwagens of aanhangers. De schapen en geiten maken over het algemeen een andere entree. Het is hier namelijk heel normaal om schapen in de achterbak van je Lada te vervoeren met de klep dicht. Schapen met meer geluk mogen op de achterbank. Als je eenmaal verkocht bent weet je bijna zeker dat je ook weer in de achterbak van een Lada verdwijnt (ja weer met de klep dicht) op weg naar hopelijk een nieuwe weide met veel groen gras in plaats van de vleesmarkt.
Na de dierenmarkt krijgen we in ons hostel voor de laatste keer een stevig ontbijt voorgezet en dan is het eindelijk tijd om verder te reizen. We nemen afscheid van mijn surrogaatmoeder en krijgen nog een paar cadeautjes mee, waaronder een soort bevroren paardenmelk kauwgomballen die goed schijnen te zijn voor maag/darmklachten. Alleen van de geur draait mijn maag al om dus deze verdwijnen heel ondankbaar in een prullenbak op straat…
Onze volgende stop is Tosor. Een klein plaatsje aan de zuidkant van het Issyk Kol meer. Tijd voor een dagje zon, zee en strand. Ons hostel ligt op een relaxte en perfecte locatie, 50 meter van het strand, dus we nemen meteen maar een duik, een erg frisse duik welteverstaan.
’s Avonds arriveert er een sportief, hip 50+Duits stel, Uschi und Frans, die op de fiets door Kirgizië reizen. We eten gezellig samen en luisteren aandachtig naar hun verhalen. Reislustige en grappige mensen! De volgende dag besluiten we een bezoekje te brengen aan de dichtbijgelegen Fairytale Canyon. Vernoemd naar het bijzondere, door de wind gevormd, rotsachtige landschap. De rotsen hebben prachtige kleuren en rare vormen. Even wanen we ons in een sprookje.. ;-). De rest van de dag genieten we van het meer, het strand en van het niets doen.
De volgende ochtend pakken we onze tassen weer in en gaan we verder richting Kochkor. De mevrouw van het hostel vertelt ons dat er elk half uur een busje langskomt, na een heel lang half uur wachten komt er eindelijk een busje langs die ons halverwege in Balykchy afzet. Daar komt er gelijk een mannetje naar ons toe die een taxi weet die ons voor 200 som wel naar Kochkor wil brengen. Te duur naar ons idee en we proberen het naar 150 te praten. Dit lukt niet en aangezien er verder geen alternatieven zijn gaan we akkoord. Eenmaal in de taxi betaalt iedereen maar 150 en wij dus ook #financiëlemeevaller.
Aangekomen in Kochkor droppen we onze spullen in een guesthouse waar we langs lopen en gaan we doen waarvoor we hier zijn gekomen: een meerdaagse wandeltocht regelen naar het Son Kul meer. We lopen door het stadje en komen langs de plaatselijke bakker waar ze de traditionele Kirgizische broden aan het bakken zijn. Boffen wij even dat we nog moeten lunchen.
Bij het eerste kantoortje wat we binnenlopen, ontmoeten we een Nederlands stel: Tom & Renée. We raken aan de praat over van alles en besluiten om met zijn vieren een vierdaagse wandeltour te boeken. De bedoeling is dat we in twee dagen naar het Son Kul meer wandelen en dan de derde dag daar lekker gaan relaxen. De vierde dag gaan we dan met een taxi terug naar Kochkor.
De volgende dag om 09.00 vertrekken we samen met onze 18 jarige vrouwelijke gids Byrma. Na een taxirit van ruim een uur komen we bij het beginpunt: de Kyzart pas. Na een interessant toiletbezoekje (vier op een rij, check de foto) lopen we de bergen in. Voor Renée is het vanaf de eerste stap al zwoegen want ze voelt zich niet lekker. Onze gids weet niet zo goed wat ze er mee aan moet en vraagt om de vijf minuten aan haar en ons: Are You okay? We nemen iets vaker een pauze maar Renée wordt er niet beter op. Gelukkig komen we een man tegen met paard en we besluiten haar bergop op een paard te zetten, Renée vind dit overigens minder grappig dan wij, hihi. Het landschap waar we doorheen lopen is wederom ansichtkaart, na ansichtkaart.. prachtig!! Na een paar uur zit het pittigste deel van de wandeling erop en lopen we bergaf richting een vallei. Renée begint over te geven en wij besluiten met de gids vooruit te lopen naar het Yurtkamp waar we overnachten om een paard te regelen die Tom en Renée gaat halen. Eenmaal aangekomen bij het Yurtkamp voel ik al een vage hoofdpijn opkomen en voor ik het weet moet ook ik overgeven. Ik ga in de yurt op een matje liggen en kom hier tot de volgende ochtend ook niet meer van af. Het diner die avond schijnt echt fantastisch geweest te zijn. Volgens Frank, Tom en Renée heb ik heel wat gemist: kaviaar, Franse wijn en Adele die met haar liveband nog een liedje kwam zingen….ja ja ja!
De volgende dag worden we gelukkig allemaal weer redelijk fit wakker en na tien keer de vraag ‘are you okay’ met yes te hebben beantwoord vervolgen we onze weg naar het Yurtkamp aan het Son Kul meer, eindbestemming van deze hike. Het eerste uur is pittig, we klimmen tot een hoogte van 3500 meter, daar aangekomen kunnen we het meer al zien! We dalen af richting het meer en stoppen halverwege bij een yurtkamp om te lunchen. Het eten bestaat hier uit thee, een soepje met groente+vlees en brood met jam. Na onze buikjes rond gegeten te hebben lopen we nog een paar uur langs het meer naar onze yurt, we hebben het gehaald! Frank en Tom nemen gelijk een duik in het meer… brrrrr!!! Verder genieten we nog even van de zon, krijgen een diner voorgeschoteld bestaande uit thee, een soepje met groente+vlees en brood met jam.. het begint enigszins te vervelen maar smaakt best na zo’n actieve dag. Tegen acht uur wordt het donker en duiken we onze Yurt in. De volgende dag is het tijd voor ons relaxdagje: beetje zonnen, zwemmen en genieten van de prachtige omgeving.. althans dat is ons idee. Zodra we de yurt uitkomen, zien we een grijze lucht, waait er een harde wind en is het koud. Voor de ontbijttent zijn ze bezig om een schaap te slachten, het dier protesteert helemaal niet.. net of hij weet wat zijn lot is. Na het ontbijt duiken we maar weer even in onze bedjes, daar is het immers warmer dan buiten. ’s Middags besluiten we om een stukkie paard te gaan rijden. Ze hebben echter maar drie paarden en een ezel.. dus je raadt het al.. een van ons moet op de ezel. Ik bied mij aan als vrijwilliger maar de meneer wijst naar Renée want die is een stuk kleiner. De paarden en de ezel hebben er niet echt veel zin in en zijn moeilijk vooruit te krijgen, wat natuurlijk ook aan onze paardrij skills kan liggen. Halverwege switchen Renée en ik van vervoermiddel. Grappig om een keer op een ezel te zitten, maar of de ezel het nou zo leuk vond ;-). Het diner bestaat uit hetzelfde als de lunch maar dan net ff een andere twist in de soep. Daarna duiken we snel de yurt in waar we die nacht met zijn zevenen in slapen. Het is koud, erg koud maar gelukkig wordt de kachel die in onze yurt zit opgestookt. Ze hebben hier geen brandhout maar gebruiken gedroogde poep als brandstof. ’s Nachts spookt het aardig buiten.. we horen de wind en de regen. Gelukkig hoef ik niet naar de WC want als je iets niet wilt is een nachtelijk tochtje door de kou naar het ‘toilet’ aan de andere kant van het veld. De volgende dag worden we wakker en zien we sneeuw! Alle bergtoppen om ons heen zijn wit, wat prachtige plaatjes oplevert! Na het ontbijt worden we opgehaald door onze taxi en beginnen we aan de terugrit naar Kochkor. Een prachtige rit over besneeuwde bergpassen.
Eenmaal in Kochkor aangekomen is het lunchtijd en schijnt de zon. We strijken op het enige terrasje neer wat er is en bestellen een kopje oploskoffie. Bij de bakker halen we weer een paar verse broden voor bij de koffie! Na de lunch regelen we een taxi die ons vieren naar Naryn brengt. We nemen plaats in een prachtige Audi 100 met 450.000 km op de teller en die gestart wordt met een schroevendraaier.
We vinden dat we na vier dagen niet douchen wel wat luxe hebben verdiend en boeken twee kamers in een hotel. Kamers met eigen douche.. woehoe!!
Naryn dient voor ons als uitvalsbasis om een bezoek te brengen aan een van de mooiste gebouwen van het land: de karavanserai van Tash Rabat. De volgende dag worden we weer opgehaald door onze Audi 100. We maken eerst nog een tussenstop bij Koshoy Korgon. Een oude nederzetting uit de 7-10e eeuw wat diende als vesting voor de Turken. Er staan nu alleen nog een paar ‘muren’ van klei overeind.. verder moet je het met je fantasie doen. Na een rondje door de ruïne rijden we verder naar Tash Rabat. Na een tijd gaan we van de ‘grote’ weg af en rijden een prachtige verborgen vallei in en zien al snel ons einddoel: de karavanserai van Tash Rabat. Het kleine, prachtige gelegen stenen gebouw ligt op 3500 m hoogte en was in het verleden een belangrijke tussenstop voor de nomadenkaravanen die over de zijderoute van of naar China reisden.
Op de terugweg worden we door de taxichauffeur gedropt in het centrum van Naryn. Hier is werkelijk waar niets te doen. We drinken wat bij een café en eindigen hier ook voor het avondeten want er is verder niets open!
En dan zijn ineens de weken voorbijgevlogen en kom je tot de ontdekking dat je nog maar drie dagen in Kirgizië over hebt. De volgende ochtend delen we met zijn vieren een taxi via Kochkor terug naar Bishkek. We onderhandelen met de taxichauffeur dat we nog willen stoppen bij de Buruna Tower. Een overblijfsel van de oude stad van Balasagun. Na dit bezoekje maken we ook nog een tussenstop bij de ouders van de taxichauffeur. Voor we het weten zitten we achter thee, brood met boter en ongeveer zes eieren per persoon, zo gastvrij! Het enige nadeel voor ons was dat we al geluncht hadden we totaal geen moeite dit alles weg te kauwen.. . We praten een klein beetje met behulp van een taalgidsje.
De volgende dag is het tijd voor sightseeën in Bishkek. We gaan wederom gezellig met zijn viertjes op pad. Het eerste doel is koffiedrinken bij Sierra Coffee. Een westers tentje met heerlijke koffie. Daarna slenteren we door de stad, lopen langs het Ala Too plein en andere bezienswaardigheden. We lunchen bij de hipste tent van Bishkek, drinken nogmaals koffie op een terrasje en cocktails bij de Obama Bar. Na al het Kirgizische eten is dit stiekem best fijn . Daarom besluiten we de dag maar af te sluiten bij de plaatselijke Sushi bar.
En dan is de laatste dag in Kirgizië aangebroken. Tijd voor een laatste flinke wandeling. We pakken een taxi (lees Mercedes zonder schokdempers) die niet harder rijdt dan 60. Anderhalf uur later komen we eindelijk bij de Ala Archa vallei waar we naar een waterval gaan wandelen. Het wordt zo langzamerhand saai om te lezen, maar ook deze wandeling voert ons door een prachtig landschap met fantastisch uitzicht over de bergen. Op de terugweg naar beneden komen we onze chauffeur tegen die met zijn vriendinnetje aan het wandelen is. We geven aan dat we om 15.00 uur wel echt terug willen naar Bishkek en dit is uiteraard geen probleem. Beneden aangekomen zien we natuurlijk nergens onze taxichauffeur. Na ruim een half uur wachten komt hij met zijn vriendin de bergen uitgerend. We wisten eigenlijk allemaal wel wat die hadden uitgespookt… haha! De vriendin moest ook mee in de taxi, in de achterbak welteverstaan, waardoor we nog zwaarder waren en de Mercedes nog langzamer reed…
Na mijn favoriete ontbijt bestaande uit rijstpap vertrekt onze taxi naar het vliegveld. Tom en Renée hebben dezelfde vlucht dus kunnen we nog ff gezellig langer samen zijn, haha! Bij de immigratie zorgt een groep Chinezen voor flinke vertraging want er zijn blijkbaar paspoorten verwisseld, en laten die nou net voor ons in de rij staan.. irritant dus! Verder verloopt alles goed en 5,5 uur later arriveren we in Istanbul. Tijd om afscheid te nemen van Tom en Renée.. snik! Ze vliegen verder naar Amsterdam en wij blijven lekker in Istanbul. Tijd voor een beetje Turkse cultuursnuiverij. Hoe dit verder afloopt lezen jullie in onze allerlaatste blog #alsditgeencliffhangeris.
[vip] =>
[userRegistrationDate] => 2013-09-12 07:53:48
[totalVisitorCount] => 32217
[pictureCount] => 49
[visitorCount] => 738
[author] => Marleen
[cityName] => Bisjkek
[travelId] => 479796
[travelTitle] => Wereldreis 2015
[travelTitleSlugified] => wereldreis-2015
[dateDepart] => 2015-01-04
[dateReturn] => 2015-10-01
[showDate] => yes
[goalId] => 1
[goalName] => Backpacken
[countryName] => Kyrgizië
[countryIsoCode] => kg
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/121/863/136_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/395/936_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => kirgizi-deel-2
)
[29] => stdClass Object
(
[reportId] => 4860750
[userId] => 224698
[countryId] => 101
[username] => lilianeneric
[datePublication] => 2015-08-22
[photoRevision] => 0
[title] => Onze laatste dag in Bishkek
[message] => Zaterdag 22 augustus 2015, Bishkek
Vandaag onze laatste dag van onze vakantie in ons uppie in Bishkek. Zijn we eindelijk in een grote stad, krijgen we het karigst ontbijt van de hele vakantie! Maar goed, dat overleven we ook weer.
We begonnen aan onze stadstoer met een zoektocht naar een wisselkantoor. Na ff zoeken vonden we een bank met een goede wisselkoers en als je dan voldoende geld in je beurs hebt voelt dat net wat fijner. Op onze wandeling doorkruisten we stadsparken en grote pleinen. In een grote zijstraat was een basketbaltoernooitje aan de gang voor de jeugd. Ze speelden maar op 1 helft. We liepen naar het state Historical Museum, het vroegere Lenin museum. Op zich was het museum interessant (zeker de oude foto's), maar vooral als je de russische taal kent en dus de onderschriften kunt lezen. Maar het zij zo. De sovjet 'propaganda art' was mooi om te zien.
In een van de parken een korte theepauze gehouden. En toen begon de zoektocht naar een restaurantje welk in de LP beschreven was als goed. Na vier keren dezelfde straten gezien te hebben, gaven we het op en gingen naar een "Healthy Restaurant". Nou, onze keuze viel niet tegen en wederom lekker gegeten en de huissmoothie smaakte ook goed. Daarna naar het plein met het wwII memorial. De weg ernaartoe maar vooral bij het monument bleek weer dat zaterdag bruidjesdag is. Er stond een ware file van bruidsparen bij de eeuwige vlam, om beurten moesten ze er naar toe lopen, bloemetje leggen en een wens uitspreken voor de toekomst van deze mooie natie. Natuurlijk af te sluiten met het vasthouden (en vrijlaten als het budget dat toeliet) van twee witte duiven door het paar. En al deze varianten werden uitgebreid vastgelegd door video-mannen en fotografen. Wat een geluk bij elkaar...
Na al deze emotionele momenten besloten we al winkelend terug richting hotel te gaan, maar natuurlijk eerst een stop in onze Russische biertent, we willen natuurlijk geen som overhouden (en dat gaat makkelijk lukken).
Na twee uurtjes rust op pad richting ons avondeten. Het regende, voor het eerst deze vakantie. Omdat we er gisteren zo lekker gegeten hadden, hadden we al eerder besloten ons afscheidsmaal hier te nuttigen. Misschien moet je als iets goed was dat bij eenmalig laten. In ieder geval bestelden we ons eten, wezen het op de kaart aan en alles was duidelijk. En toen begon het fout te gaan. We hadden twee salades besteld, we kregen er drie. Een daarvan had met rundvlees gemoeten, maar was kip. Die lieten we wel op de tafel staan en de derde ging terug. Vervolgens zouden we twee kipgerechten krijgen met twee bijgerechten. Plots kwamen ze alleen met een schaal aardappeltjes. Ze waren lekker maar niet erg handige volgorde. Daarom haalden we het personeel er nogmaals bij om onze bestelling te bevestigen. Dit ging uiteindelijk goed en na wat hobbels hebben we toch weer lekker gegeten. Nu terug naar het hotel om ff te douchen en een paar uurtjes te slapen. Om 1 uur vannacht worden we opgehaald en naar de luchthaven gebracht en zit onze grote vakantie er weer op!
[vip] =>
[userRegistrationDate] => 2010-04-25 11:57:52
[totalVisitorCount] => 49781
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 395
[author] => Eric Lommen en Lilian Lechner
[cityName] => Bisjkek
[travelId] => 493744
[travelTitle] => Centraal Azië - De Zijderoute 2015
[travelTitleSlugified] => centraal-azi-de-zijderoute-2015
[dateDepart] => 2015-07-30
[dateReturn] => 2015-08-23
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Kyrgizië
[countryIsoCode] => kg
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/kyrgizi,bisjkek
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/224/698_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => onze-laatste-dag-in-bishkek
)
)
)
[_currentPageNumber:protected] => 2
[_filter:protected] =>
[_itemCountPerPage:protected] => 15
[_pageCount:protected] => 4
[_pageRange:protected] => 10
[_pages:protected] => stdClass Object
(
[pageCount] => 4
[itemCountPerPage] => 15
[first] => 1
[current] => 2
[last] => 4
[previous] => 1
[next] => 3
[pagesInRange] => Array
(
[1] => 1
[2] => 2
[3] => 3
[4] => 4
)
[firstPageInRange] => 1
[lastPageInRange] => 4
[currentItemCount] => 15
[totalItemCount] => 60
[firstItemNumber] => 16
[lastItemNumber] => 30
)
[_view:protected] =>
)
[breadcrumb] =>
>
Reisverslagen
[styleSheet] => https://cdn.easyapps.nl/578/css/style.css
)
Bisjkek - Kyrgizië 
