Gastronomische ervaringenEen vakantie naar Turkije zou niet compleet zijn zonder te genieten van de overheerlijke Turkse keuken. Proef traditionele gerechten zoals kebab, baklava, pide en köfte, en laat je verleiden door de smaken van de lokale kruiden en specerijen. Bezoek lokale markten om verse ingrediënten te kopen, of dineer in gezellige familierestaurants waar je de authentieke Turkse gastvrijheid ervaart. Bovendien zijn er in de grotere steden tal van restaurants die culinaire hoogstandjes uit de internationale keuken serveren.
Prachtige natuur en diverse landschappen
Turkije heeft een gevarieerd landschap dat reizigers blijft verbazen. Van de zonovergoten stranden aan de Egeïsche en Middellandse Zee tot de besneeuwde bergtoppen in het oosten, er is voor ieder wat wils. Ontdek het bijzondere landschap van Cappadocië met haar feeërieke schoorstenen en ondergrondse steden, of verken de watervallen en kloven van het Taurusgebergte. Het land biedt talloze mogelijkheden voor natuurliefhebbers en avonturiers om te wandelen, fietsen en raften.
[picture] => no
[pic1title] =>
[pic2title] =>
[pic3title] =>
[pic4title] =>
[pic5title] =>
[titleSlugified] => vakanties-naar-turkije-weer-erg-in-trek
[imageLink105x105] => https://cdn.easyapps.nl/578/img/icons/news_105x105.jpg
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/578/img/icons/news_50x50.png
[imageUrl] => https://cdn.easyapps.nl/578/img/slideshow/reisinspiratie/85/85_1.jpg
)
[2] => stdClass Object
(
[newsId] => 84
[date] => 2023-05-04
[title] => Welke reisverzekeringen kun je allemaal afsluiten?
[text] => Als je op reis gaat, kun je overwegen om daar een verzekering voor af te sluiten. Er zijn immers een aantal zaken die voor onvoorziene kosten kunnen zorgen, en het is heel denkbaar dat je jezelf daarvoor wilt indekken. Dat kan bijvoorbeeld met behulp van een reisverzekering bij Allianz Direct. Maar op wat voor manieren kun je je allemaal verzekeren voor een reis?
Kortlopende reisverzekering
Wil je een reisverzekering afsluiten voor één specifieke reis? Dan kun je kiezen voor een kortlopende reisverzekering. Zo’n verzekering sluit je af voor een afgebakende periode. Een kortlopende reisverzekering biedt dekking voor onvoorziene gebeurtenissen op en rondom je reis, zoals diefstal, verlies van bagage, medische kosten en annulering van de reis. Kortlopende reisverzekeringen zijn verhoudingsgewijs aan de dure kant.
Doorlopende reisverzekering
Ga je regelmatig op reis en wil je niet iedere keer een kortlopende reisverzekering hoeven te regelen? Dan kun je ervoor kiezen om een doorlopende reisverzekering te nemen. Dan heb je een reisverzekering waar je maandelijks een klein bedrag voor betaalt en van toepassing is op alle reizen die je maakt. Dat is voordeliger als je regelmatig op reis gaat dan telkens een kortlopende reisverzekering afsluiten en de dekking is in principe hetzelfde.
Annuleringsverzekering
Het kan zijn dat je het niet zo noodzakelijk vindt om een reisverzekering af te sluiten voor zaken als diefstal, verlies van bagage en medische kosten, maar dat je je wel zorgen maakt over het verliezen van je geld bij annulering van je reis. In dat geval kun je er ook voor kiezen om een speciale annuleringsverzekering af te sluiten. Deze worden vaak ook bij het boeken van reizen aangeboden. Zo’n annuleringsverzekering dekt de kosten die je maakt als je reis geannuleerd moet worden door onvoorziene omstandigheden, zoals ziekte, overlijden of werkgerelateerde redenen.
Bagageverzekering
Net zoals je je alleen voor annulering kunt verzekeren, kun je ook alleen je bagage verzekeren, namelijk met behulp van een bagageverzekering. Zo’n verzekering biedt dekking voor verlies, diefstal of beschadiging van je bagage tijdens je reis, inclusief persoonlijke eigendommen zoals sieraden en elektronica. Dit kan vooral handig zijn als je veel waardevolle spullen meeneemt op reis, of als je naar een bestemming gaat waar het risico op diefstal hoger is. Het is belangrijk om vooraf goed te controleren wat er precies gedekt wordt door de verzekering en wat de voorwaarden zijn. Vaak geldt er bijvoorbeeld een maximumbedrag per item of per reis en is er een eigen risico van toepassing.
Medische reisverzekering
Je kunt ook medische kosten die je maakt tijdens je reis naar het buitenland verzekeren met een medische reisverzekering. Bijvoorbeeld wanneer je in het buitenland ziek wordt of een ongeluk krijgt en medische hulp nodig hebt. Een medische reisverzekering kan ook de kosten dekken voor spoedeisende repatriëring naar huis, als dat medisch noodzakelijk is. Het is belangrijk om te weten dat je reguliere zorgverzekering niet altijd alle medische kosten in het buitenland dekt. Een medische reisverzekering kan daarom een goede aanvulling zijn op je reguliere zorgverzekering.
Kijk bij het afsluiten van een reisverzekering altijd goed naar de voorwaarden. Per verzekeraar en verzekering kunnen de voorwaarden immers sterk uit elkaar lopen. Je wilt wel daadwerkelijk goed verzekerd zijn voor jouw persoonlijke behoeftes.
[picture] => no
[pic1title] =>
[pic2title] =>
[pic3title] =>
[pic4title] =>
[pic5title] =>
[titleSlugified] => welke-reisverzekeringen-kun-je-allemaal-afsluiten
[imageLink105x105] => https://cdn.easyapps.nl/578/img/icons/news_105x105.jpg
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/578/img/icons/news_50x50.png
[imageUrl] => https://cdn.easyapps.nl/578/img/slideshow/reisinspiratie/84/84_1.jpg
)
)
[topCountries] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[continentId] => 4
[countryId] => 169
[reportCount] => 22
[pictureCount] => 65535
[position] => 1
[countryName] => Spanje
[countryIsoCode] => ES
[continentName] => Europa
)
[1] => stdClass Object
(
[continentId] => 4
[countryId] => 64
[reportCount] => 10
[pictureCount] => 65535
[position] => 2
[countryName] => Frankrijk
[countryIsoCode] => FR
[continentName] => Europa
)
[2] => stdClass Object
(
[continentId] => 4
[countryId] => 85
[reportCount] => 7
[pictureCount] => 12025
[position] => 3
[countryName] => Hongarije
[countryIsoCode] => HU
[continentName] => Europa
)
[3] => stdClass Object
(
[continentId] => 4
[countryId] => 140
[reportCount] => 3
[pictureCount] => 63480
[position] => 4
[countryName] => Noorwegen
[countryIsoCode] => NO
[continentName] => Europa
)
[4] => stdClass Object
(
[continentId] => 4
[countryId] => 93
[reportCount] => 3
[pictureCount] => 65535
[position] => 5
[countryName] => Italië
[countryIsoCode] => IT
[continentName] => Europa
)
[5] => stdClass Object
(
[continentId] => 4
[countryId] => 74
[reportCount] => 2
[pictureCount] => 30533
[position] => 6
[countryName] => Griekenland
[countryIsoCode] => GR
[continentName] => Europa
)
[6] => stdClass Object
(
[continentId] => 4
[countryId] => 150
[reportCount] => 2
[pictureCount] => 38866
[position] => 7
[countryName] => Portugal
[countryIsoCode] => PT
[continentName] => Europa
)
[7] => stdClass Object
(
[continentId] => 4
[countryId] => 70
[reportCount] => 2
[pictureCount] => 48300
[position] => 8
[countryName] => Duitsland
[countryIsoCode] => DE
[continentName] => Europa
)
[8] => stdClass Object
(
[continentId] => 4
[countryId] => 179
[reportCount] => 1
[pictureCount] => 16157
[position] => 9
[countryName] => Zwitserland
[countryIsoCode] => CH
[continentName] => Europa
)
[9] => stdClass Object
(
[continentId] => 4
[countryId] => 192
[reportCount] => 1
[pictureCount] => 5720
[position] => 10
[countryName] => Oekraïne
[countryIsoCode] => UA
[continentName] => Europa
)
)
[countryId] => 47
[countryName] => Kroatië
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
[countryPopulation] => 0
[countrySurface] => 0
[capitalCityLongitude] => 0.000000
[capitalCitylatitude] => 0.000000
[portalReports] => ArrayIterator Object
(
[storage:ArrayIterator:private] => Array
(
[30] => stdClass Object
(
[username] => reinierenastridontour
[datePublication] => 2021-08-18
[title] => ff wennen
[message] => jeetje waar moeten we beginnen.gisteravond (woensdag)hebben we de dag heerlijk afgesloten in het restaurant van de camping, we betaalden daar gemiddeld 35 euro per avond, we namen dan beide een goed stuk beef met aardappel en salade caprese en een paar biertjes en bacardietjes erbij. dat vonden we al goedkoop, maar dit bleek vandaag toch nog best wel aan de prijs. Nadat we om een uur of 10 van de camping wegreden en we ons zonder brokken door de stad hadden gewurmd met de caravan zetten we koers naar camping laguna park, de naam was veelbelovend evenals de foto's op google maps. De weg erheen was goed, hier en daar een onaangekondigde en onzichtbare drempel in de weg, maar na 60 km kwamen we bij de camping, nou t was eigenlijk een parkeerplaats bij een pizzarestaurant en nadat een jonge jongen ons een hoekje van de parking aanwees sloeg de twijfel toe. Pal in de zon , dat is niet ons ergste probleem, maar t was naast een soort van put waar n ronkende pomp in hing en bij nader inspectie zagen we ook hondedrollen in de nabijheid, DUSSS toen de jongeman vertelde dat t 20 euro per nacht was bedankte we vriendelijk en reden zonder verder doel de camping af. Wat nu? n
Niet echt veel campings in de omgeving dus raadpleegde we de app park4night, wat eigenlijk bedoeld is voor campers die overnachten zonder camping, maar wij kunnen dat toch ook. we zochten een plek uit, in een lagune , een smalle strook met restaurants en parkings waar je kan kamperen. We bedachten ons nog net op tijd dat water dan wel handig is en we dus onze douchezak en jerrycan moeten vullen...we stopten bij een benzinepomp om te vragen waar dat kon en die man was zo aardig om beide te vullen, we spraken elkaars taal niet maar hij kon nog net in t engels zeggen dat t "not drinking" was en dat het "for free"was!! geweldig! door naar de kampeerplek, totaal geen idee wat te verwachten. We zijn dus in een lagune, binnenwater van de zee, waar gevist wordt, er is een smalle strook land met n weg met daaraan restaurants, visrestaurants, sommige op palen in het water andere op t land. Na wat navraag blijkt dus dat je bij elk restaurant op de parkeerplaats gratis mag kamperen. sommige hebben sanitair ter beschikking andere weer niet, dus na wat rondrijden kozen we de schoonste en waarschijnlijk ook nieuwste plek bij restaurant Royal Blue. , een sjiek restaurant waar mensen met dikke audies en merceddessen komen eten en de dames gouden schoenen dragen. we staan nu dus op een heel net grind terrein, zonder stroom, maar daar waren we op voorbereid. we mogen de toiletten van t restaurant gebruiken die super sjiek en schoon zijn. we hebben vanavond gedoucht met onze nieuwe douchezak op t dak van de caravan, werkte perfect en we hebben t beste uitzicht wat je wensen kan!
We voelden ons een beetje verplicht te eten bij royal blue natuurlijk, maar na wat rondwandelen zagen we een veel
leuker tentje, we dronken er smiddags al wat en besloten hier ook te eten. en dat was een hele goede keus! We genoten van verse vis en salade. de manager vertroetelde ons met mojitoos en n schaal met fruit en taart!!
Nu zitten we op ons plekje, de restaurant gasten komen af en toe n praatje maken een enkeling in t Engels en een ander in t Albanees waar we niks van snappen maar we lachen maar terug. Straks slapen en dat is toch best spannend! maar ook dat zal wel gaan!
Even voor de statistieken: we aten ieder een verse gegrilde vis met salade en gebakken aardappels, we dronken een witte wijn, 2 flessen bier en 2 bacardi cola, kregen 2 mojitos en een schaal fruit en taart..we betaalden inclusief 3 euro fooi 24 euro en we zaten op een dikke AA locatie. wat n land zeg!
[userId] => 433760
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5080428
[countryId] => 47
[pictureCount] => 11
[visitorCount] => 48
[author] =>
[cityName] => Cicvare
[travelId] => 526568
[travelTitle] => rondreis albanie
[travelTitleSlugified] => rondreis-albanie
[dateDepart] => 2021-08-14
[dateReturn] => 2021-09-12
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Kroatië
[countryIsoCode] => hr
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/027/088_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/433/760_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => ff-wennen
)
[31] => stdClass Object
(
[username] => reinierenastridontour
[datePublication] => 2021-08-16
[title] => Albanie update
[message] => Inmiddels zijn we heel wat dagen verder. Er bleek een storing te zijn op de Waar ben jij nu pagina die niet zo gemakkelijk op te lossen was. Maar na aankomst in Albanië en het hebben van WiFi hebben we ons best gedaan gisteravond tot laat en kan nu iedereen weer de verslagen lezen gelukkig. Ik neem jullie dus even mee terug naar maandag waar we wakker werden in de tuin bij Helga en Marion. Na de zeer gastvrije ontvangst hadden we al snel besloten hier een rustdag je in te plannen na twee warme dagen in de auto.We werden wakker zonder wekker maar met een heerlijk ontbijtje.
Na een relaxte opstart van de dag gingen we rond de middag lekker zwemmen bij watervallen op een plek die we zelf niet snel.zouden vinden. Zrmanja river Muskovci. De meeste toeristen in dit gebied gaan naar KRKA Waterfalls maar wij belandde dus hier. De watervallen waren watervalletjes vanwege de aanhoudende droogte maar het was meer dan verkoelend genoeg en ze hadden een heerlijk terras.Bij thuiskomst werden we weer verwend door een heerlijke BBQ die geen BBQ was want Marion had al het vlees al in de oven gestopt Maar het mocht de pret niet drukken. We namen die avond ook afscheid van elkaar zodat wij in de ochtend vroeg naar Albanië konden vertrekken. We werden door Pablo de hond al voor de wekker gewekt want er was schijnbaar iets waarvoor je heel hard moest blaffen, dus voor 8:00 een reden wij stilletjes het erf van Helga en Marjon af al valt dat niet mee met een piepende v-snaar! waarschijnlijk was t hele dorpje wakker(stuk of 5 huizen)
De route van 480 kilometer verliep prima, een paar pittige klimmetjes waarbij wij besloten af en toe de motor wat te koelen onderweg uit voorzorg en wat grensovergangen waarbij we grondig gecontroleerd worden(paspoort, autopapieren en coronacheck) zorgden ervoor dat wij om 17:30 in de middag de camping shkodra Lake Resort binnen reden.
een waar paradijsje onder de Albanese zon! een prachtig plekje zochten we uit met een pergola met druivenstokken voor de schaduw. fantastisch.
We hebben heerlijk gegeten in t restaurant, of beter nog op t strandje bij t restaurant van de camping. voor Albanese begrippen is deze camping heel.lux en duur. 20 euro per nacht, maar wel heel netjes
een mooi tussenstappje voor t echte werk denken we.
inmiddels hebben we ook hier ons Eerste dagje erop zitten. We hebben het even rustig aan gedaan zijn naar de stad geweest om een internet toeristenkaart te kopen en al Albanees geld op te halen. 40000 Lek vor 330 euro !! wat n cultuurschok zon stad!! we vinden t geweldig maar wat n toestanden, toeterende auto's. overal fietsen en brommers en wie rijd heeft voorrang! alle koopwaar ligt op straat, van vogels tot toiletpot en t vuilnis wordt verzameld in containers maar t meeste ernaast! we hebben ons ogen uitgekeken en heel hard gelachen.anders wordt je gek in de stad!! na wat boodschappen in n supermarkt die wij alleen uit films kennen hebben we nog n bezoek gebracht aan Rozafa castle, een ruïne die boven de stad uitsteekt. super mooi maar duidelijk niet berekend op toerisme, heel smalle weggetjes er naar toe en toch al gauw 10 parkeerplaatsen op n helling van tenminste 10%. ...maar de moeite waard en gelukkig verkochten ze er flessen water uit de koeling.
Nu zijn we alweer n tijdje terug op de camping, rummikub tevoorschijn gehaald en lekker rustig aan, straks nog maar ns uit eten hier t was goed bevallen en nadenken over de volgende stop! jullie zijn nu weer op de hoogte en vanaf nu weer n bijna dagelijkse dosis leesvoer van ons! voor nu Proost en tot later
trouwens de baustelle in Duitsland zijn n zegen bij de bouwwerkzaamheden in MONTENEGRO! 10 km lang rost,steen grind en stof pad tussen de machines en vrachtwagens door, geen wegbewijzering alleen af en toe een mannetje met n fluitje om de richting te wijzen welk steenspoor we moesten nemen!! ondertussen reden we in file met bussen tractoren en ongeduldige snelle auto's in n grote witte stofwolk! t was heel bijzonder!
[userId] => 433760
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5080427
[countryId] => 47
[pictureCount] => 10
[visitorCount] => 48
[author] => Astrid
[cityName] => Cicvare
[travelId] => 526568
[travelTitle] => rondreis albanie
[travelTitleSlugified] => rondreis-albanie
[dateDepart] => 2021-08-14
[dateReturn] => 2021-09-12
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Kroatië
[countryIsoCode] => hr
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/027/077_640x480.jpg?r=1
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/433/760_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => albanie-update
)
[32] => stdClass Object
(
[username] => johnvogelsangs
[datePublication] => 2021-11-14
[title] => Split
[message] => Het was al verwacht dat het vandaag zou gaan regenen. Daarom had ik ook maar besloten om een dag extra in Split te blijven. Bij regen zijn hier best wel wat binnenactiviteiten te bedenken. Helaas werd ik, op weg naar zo'n binnenactiviteit (museum) toch overvallen door een bui en ben een overdekt terras op gevlucht. En daar dus het grootste deel van de toch al korte dag doorgebracht. Ik had een boekje bij, dus op zich kom ik de dag dan ook wel door.
Gisteren gelukkig wel wat van de stad kunnen zien, met name dan het romeinse paleis met wat daarin zich allemaal bevindt (winkeltjes, kroegjes, kerkjes). Leuk hoor!
Heb wel het idee dat die Kroaten erg nationalistich zijn. Veel petjes shirtjes e.d. met de nationale vlag. Vandaag helamaal! Maar dat bleek omdat het nationale team tegen Rusland moest spelen. (ze hebben gewonnen met 1-0, maar ik denk dat hun feestje ook een beetje in het water is gevallen door de regen).
Toen ik van de camping naar de stad fietste zag ik een muur met daarop "white boys" in metershoge letters, met de confederation flag er naast. Achter die muur waren ze bezig met schietoefeningen zo te horen. Weet niet of het nog goed komt met die Kroaten....
Maar ik moet nog even vriendelijk blijven, ben het land nog niet uit: morgen naar Dubrovnic. Het lijkt de komende 2 dagen droog te blijven...
[userId] => 75971
[photoRevision] => 3
[reportId] => 5079985
[countryId] => 47
[pictureCount] => 2
[visitorCount] => 127
[author] => John
[cityName] => Split
[travelId] => 526791
[travelTitle] => Overwinteren met m'n campertje
[travelTitleSlugified] => overwinteren-met-m-n-campertje
[dateDepart] => 2021-11-04
[dateReturn] => 2021-12-23
[showDate] => yes
[goalId] => 99
[goalName] => Iets anders...
[countryName] => Kroatië
[countryIsoCode] => hr
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/023/939_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/075/971_50x50.jpg?r=3
[titleSlugified] => split
)
[33] => stdClass Object
(
[username] => johnvogelsangs
[datePublication] => 2021-11-11
[title] => De winterjas kan uit
[message] => ....voor even dan, want 's avonds koelt het toch nog best af hier. Maar overdag heerst hier in Noord-Kroatië nog best een aangenaam temperatuurtje. Dus heb ik maar bedacht om (een deel van) het eiland Krk (geen typefout) rond te fietsen. Ben ik blij dat ik een elektrische fiets heb gekocht! Ze hebben hier namelijk bergen. Dus aan het eind van de dag was mijn batterij harstikke leeg. En die van mijn fiets ook.
En was dat het waard? Mweh... Wel leuk langs de kust fietsen, en wat leuke terrasjes gedaan, maar allemaal wel heel erg toeristisch. En dat ziet er dan toch een beetje troosteloos uit als veel (niet alles) dicht is.
Vergeet ik nog helemaal over Ljubljana te vertellen, de kleinste hoofdstad van Europa. Ik weet nog steeds niet hoe de Sloveense keuken er uit ziet, maar het stadje is verrassend leuk! Veel kroegjes en restaurantjes langs de rivier. Helaas heb je daar niet zo veel aan op een doordeweekse woensdag in November. Om 9:00 's ochtends
[userId] => 75971
[photoRevision] => 3
[reportId] => 5079953
[countryId] => 47
[pictureCount] => 4
[visitorCount] => 107
[author] => John
[cityName] => Omišalj
[travelId] => 526791
[travelTitle] => Overwinteren met m'n campertje
[travelTitleSlugified] => overwinteren-met-m-n-campertje
[dateDepart] => 2021-11-04
[dateReturn] => 2021-12-23
[showDate] => yes
[goalId] => 99
[goalName] => Iets anders...
[countryName] => Kroatië
[countryIsoCode] => hr
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/023/800_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/075/971_50x50.jpg?r=3
[titleSlugified] => de-winterjas-kan-uit
)
[34] => stdClass Object
(
[username] => karlijnenemilegaanopavontuur
[datePublication] => 2021-10-28
[title] => Montenegro, Kroatië, Bosnië en Herzegovina
[message] => 21 okt - Budva (Montenegro)
Op naar Montenegro! Bij de grens staat een enorm lange rij en er is maar 1 hokje beschikbaar. We rijden naar de kustplaats Ulcinj waar we op de boulevard lunchen met uitzicht over de baai. Vervolgens door naar het kustplaatsje Budva waar we einde van de dag een hotelletje vinden midden in het centrum. Het blijkt (wederom) een familiehotel, wat hier al lang staat en volledig wordt ingesloten door nieuwe hoogbouw. We slapen op de vierde verdieping, maar het gebouw is dusdanig verzakt aan één kant dat je zeebenen moet hebben om hier te lopen. Zelfs een halfvolle fles frisdrank begint te rollen wanneer we deze op de grond neerleggen(!). Waarschijnlijk doordat er allemaal hoogbouw omheen is gerealiseerd, zegt de eigenaar. We vragen ons af hoe lang het hier nog zal staan.
We lopen naar de Stari grad (het oude centrum) wat lijkt op een mini-Dubrovnik met een mooie stadswal eromheen. Alles ziet er enorm goed verzorgd uit en er zijn leuke restaurantjes en barretjes. In de zomer zal dit wel propvol zijn met toeristen… nu is het relatief rustig. In de avond blijkt ons bedje helaas niet zo lekker te liggen. Of is het de angst dat ons hotelletje helemaal omvalt?
22 okt Tivat (Montenegro)
We volgen vandaag de scenic route door de Mount Lúcen. We stoppen regelmatig om foto’s te nemen van de prachtige uitzichten op de bergen en de vallei. Het is herfst en de bomen kleuren een pallet van oranjes. Helemaal boven in het National Park ligt een Mausoleum ter ere van een van de grootste dichters van Montenegro, Prins-bisschop Njegoš. Het is een schitterende plek op de bergkam van bijna 1800 meter hoogte, waar op een mooie dag hier een mooi uitzicht over het complete National Park zou zijn, helaas steekt het puntje in de wolken vandaag.
We rijden naar Tivat dat in de baai van Kotor ligt. Dit wordt het Monaco van Montenegro genoemd. In de laatste 20 jaar hebben ze hier een enorme ontwikkeling gedaan om er een luxe bestemming van te maken. Het heeft zijn eigen airport en er liggen meerdere superyachts in de haven waaronder 2 Feadships (uit Aalsmeer?) en de bijzondere Olivia O. We zien nog een jacht met 2 helicopterplatforms (je zal er aan één niet genoeg hebben) en de Black Pearl, een driemaster zeilschip. Het weer is boven de 20 graden en lekker zonnig. Wat een heerlijke plek om te genieten op de boulevard!
23 okt - Kotor (Montenegro)
We maken met de drone nog een mooi filmpje in de haven van Tivat. Vervolgens ontmoeten we bij een koffietentje een Japanse jongen die graag met ons in contact komt. Hij reist veel en heeft in veel landen gewoond. Zijn verhalen zijn echter op sommige na ongeloofwaardig en hij is vaag over hoe hij dit financiert en blijft maar over zijn ‘mentor’ praten. Anyway; het begint te regenen en daarom tijd om door te gaan!
Het is een klein stukje rijden naar Kotor in de naastgelegen baai. Ondanks het korte stukje lijkt het alsof het hier harder geregend heeft dan in Tivat. We checken in bij ons Airbnb-tje, wat een erg mooi appartement blijkt te zijn. We hebben deze geboekt omdat het is voorzien van een wasmachine, waar we dankbaar gebruik van maken….:-) Wasdag! Vanaf ons balkon hebben we uitzicht over de oude stadsmuren die tot ver op de berg doorlopen. Schitterend! In de namiddag begint het echter weer stevig te regenen en we zien zelfs wat bliksem. Deze tijd gebruiken we om onze reis te plannen. Er is nog zoveel te zien! Wanneer de regen ophoudt doen we een rondje door het oude, met stadsmuren omcirkelde stadje en gaan uit eten. Zoals heel vaak in restaurants gebeurd in Oost Europa hebben ze een gedeelte van het menu niet beschikbaar. Dit hoor je pas als je iets wilt bestellen… anyway; geen mosseltjes voor ons helaas…
24 okt - Dubrovnik (Kroatië)
We rijden via de prachtige ruige kustlijn naar Dubrovnik. Bij de grens naar Kroatië moeten we enorm lang wachten.
Het is ons gelukt een Airbnb te boeken met een eigen parkeerplaats (wat vrij zeldzaam is hier) en een geweldig uitzicht vanaf het balkon over de oude stad! Enige nadeel is dat we 500 stappen naar beneden moeten lopen als we naar het centrum willen (en natuurlijk weer omhoog). Trappen lopen hoort er wel een beetje bij in Dubrovnik. Helaas ligt er een cruiseschip in de haven waardoor er veel toeristen zijn. Vanaf 5 uur hebben zij het centrum verlaten en kunnen we even rustig alle steegjes verkennen. We gaan de sunset kijken bij de Buza bar en zijn blij dat we een mooi plekje hebben gevonden!
25 okt - Mostar (Bosnië en Herzegovina)
We rijden via de kust naar Bosnië en Herzegovina en doen eerst de Kravica watervallen aan. Die zijn prachtig en de drone doet -ondanks een stoorzender- goed zijn werk!
De natuur is wederom ongerept en door het rijden zien we een enorme verscheidenheid. Door de herfstkleuren zijn de rotsachtige landschappen extra mooi. Het lijkt wel alsof we ieder uur een ander landschap zien. Als we door een lange tunnel rijden is het mooie weer omgeslagen naar bewolkt en 10 graden lager! We gaan we naar het stadje Mostar (grootste stad in Herzegovina) en het is beroemd om de oude brug uit de 16e eeuw die in 1990 is gebombardeerd in de oorlog en vervolgens weer herbouwd. Iedere dag springen hier jonge mannen van de brug om hun mannelijkheid te bewijzen. Doordat het al wat later wordt (en bijna vriest), zien wij geen waaghalzen. Momenteel is het oude centrum van Mostar een van de grootste toeristische attracties van het land. De stad is verdeeld in een Kroatisch deel in het westen en een moslim deel in het oosten. Het oude centrum en de brug staan op de Unesco werelderfgoedlijst.
26 okt - Sarajevo (Bosnië en Herzegovina)
We rijden wederom door de prachtige herfst gekleurde bergen naar de hoofdstad Sarajevo. Als we de stad in de verte zien liggen is de heldere blauwe lucht veranderd in een oranje smog die boven de stad hangt! Het oude centrum heeft twee gedeeltes; een deel met veel Oosterse koffiehuizen en moskeeën (Ottomaans) en een wat moderner gedeelte (Habsburgs). East meets west. We gaan eerst naar Gallery 11/7/95, een museum met foto’s en beelden over de genocide in Srebenica. Het is erg indrukwekkend en nog steeds is het identificatieproces van de ruim 8.000 mensen die zijn vermoord nog niet afgerond, doordat massagraven zijn verplaatst en lichaamsdelen zijn verdeeld over meerdere graven. Onze militairen staan er niet goed op… Einde van de middag doen we een wandeltour met een gids door de stad. Het is enorm interessant om te zien hoe verschillende culturen en religies hier samenkomen. Sarajevo heeft niet voor niets het ‘Jeruzalem van Europa’ als bijnaam. Je vraagt je af en toe af hoe lang het nog goed gaat, al zijn zij er als inwoners erg trots op. Veel gebouwen hebben nog kogelsgaten uit de oorlog en Emile vindt zelfs een lege kogelhuls op straat. Naast de bewogen geschiedenis is Sarajevo een leuke, hippe stad met veel leuke eettentjes die niet onder doet voor andere hoofdsteden in Europa.
27 okt - Split (Kroatie)
We wilden vandaag eigenlijk naar Servië toe, maar er zijn tegenstrijdige berichten dat we naast onze vaccinatie ook een test nodig hebben. Helaas reageert de ambassade ook niet op ons bericht hierover. Daarom gaan we naar Split dat aan de kust in Kroatië ligt. Een mooie bijkomstigheid is dat het hier ook een stuk warmer is! We hebben een Airbnb
dichtbij het oude stadscentrum waar we ook weer even kunnen wassen. We pakken lekker een terrasje op de grote boulevard met uitzicht over een kalme zee. Daarna eten we in een wijnbar een Ceviche vooraf en truffelpasta met een gepocheerd ei met een wijnproeverij van Kroatische wijnen erbij.
28 okt - Zadar (Kroatië)
We verkennen het oude centrum van Split waarbij direct duidelijk wordt dat er een cruiseschip in de haven ligt. Overal zien we tourgidsen met genummerde bordjes van het cruiseschip en groepjes mensen lopen. Het hoogste nummer dat we zien is 24, dus lopen er waarschijnlijk 24 groepen door het centrum.. Jammer dat dit de charme van de plek een beetje weghaalt.
We rijden door naar de kustplaats Zadar. Het is wederom 20 graden en volop zon! Ze hebben hier een zeeorgel gemaakt door allemaal gaten in de boulevard te maken waar het geluid van de golven in de zee doorheen komt. Het klinkt heel mooi en rustgevend en het trekt bij zonsondergang veel mensen die hier met een drankje de dag afsluiten. Wanneer er een ferry voorbij vaart zorgen de hogere golven voor een sneller geluid van het orgel. Is dit niet een idee voor de nieuwe boulevard bij de Westeinderplassen in Aalsmeer?
[userId] => 184240
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5079916
[countryId] => 47
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 171
[author] => KE
[cityName] => Zadar
[travelId] => 526676
[travelTitle] => Zuid-oost Europa
[travelTitleSlugified] => zuid-oost-europa
[dateDepart] => 2021-09-19
[dateReturn] => 2021-09-19
[showDate] => yes
[goalId] => 7
[goalName] => Steden trip
[countryName] => Kroatië
[countryIsoCode] => hr
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/kroati,zadar
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/184/240_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => montenegro-kroati-bosni-en-herzegovina
)
[35] => stdClass Object
(
[username] => matthijsenerik
[datePublication] => 2021-09-12
[title] => Fook mi? Fook yu!
[message] => Veel en veel te gemakkelijk. Onze rentree in de EU is schrikbarend ongehinderd. We krijgen tot tweemaal de vraag of we iets aan te geven hebben. Twee engelgezichten (engelen zijn ook wel enigszins behaard vermoeden we) zeggen tegelijk: “no sir”. Op de vraag waar we vandaan komen trekken we onze schaapachtige blik weer uit de kast. In de tijd van navigatie weet niemand toch nog wat er op de vorige balk staat? We stamelen een beetje en wapperen een beetje met onze mooie paspoorten; gas op de lolly. Niets kan ons nu nog tegen houden in onze opmars naar de Nederlanden – ofja, dat zullen we nog wel zien. De scheur in de voorruit die ondertussen op weg is naar de navigator mag ook door, heerlijk.
We gassen door richting Plivitce. Onze eerste keus in hotel is volgeboekt, maar een alternatief is snel gevonden. Het is een hotel met meerde gebouwen, en wij zitten in een van de huizen. Onze deursluiting doet weinig onder voor Fort Knox – het mechanisme dat met de keycard in beweging komt, klinkt indrukwekkend. We settelen ons relatief snel om Max te kijken – wat een heerlijke race om te kijken. Daarna eens te kijken wat ons aanvalsplan wordt voor de Plivitce-meren. We kiezen de route van 6-8 uur uit; H+K. We besluiten Ulaz twee te gebruiken (ingang twee). We zetten de wekker onchristelijk vroeg en proppen ons ontbijt naar binnen. Erik besluit om verse banaan aan zijn yoghurt toe te voegen – iets waar de hele ontbijtzaal van mee kan genieten. We zetten den Member in versnelling en leggen de laatste 2 km in luxe af. Daarna begint er zo’n 20km aan werk voor de benenwagen. We kachelen om het grote meer, en genieten van de rust terwijl we proberen bomen te beklimmen zonder nat te worden. We houden het droog, maar de drukte in het park neemt gestaag toe. Dit geeft ook wel ruimte om te genieten van de stereotypen. Het is wel een slag moeilijker geworden om er onderling over te communiceren in alle openheid. Het voordeel van Nederlands is namelijk dat je in alle openheid in vreemde landen alles eruit kunt flappen. Wil je bespreken hoe onsmakelijk het ontbijt was met de ober erbij, ga je gang. Wil je bespreken hoe ongelukkig de kledingkeuze van het verschijnsel voor je neus is, trek de synoniemen uit de kast. Nu we weer terug zijn in meer toeristisch gebied... is ook het aantal kaaskoppen toegenomen. En daarbij zijn ook de frietridders van de partij. Onze zuiderburen lijken onze taal toch ook goed genoeg te begrijpen om snel beledigd te zijn bij de verkeerde uitingen.
Maar dat we er niet over kunnen praten, betekent niet dat we er niet van kunnen genieten. We hebben de mensen met statieven voor de perfecte foto – alhoewel er nog wel wat nabewerking nodig zal zijn. We hebben onze lunchende medemens op een bankje, ook hebben we de instaposes weer in zicht. We hebben de zeurende mensen die heuvelop lopen, de mensen met een bal pluis wat door moet gaan voor een hond. Maar de kroon vandaag is voor Henk en Ingrid. Ingrid loopt te steunen en te zuchten in de pauze en opent het gesprek over wat er vandaag nog ‘moet’ gebeuren in het park. Het is overigens 11 uur in de morgen en wij zitten ernaast gezellig ons ijsje op te kauwen. Henk geeft niet echt een antwoord. Ingrid geeft aan dat de wachtrij voor de bootjes over het meer wel erg lang is: “dit is echt geen 15 minuten”. Vervolgens zegt ze tegen Henk dat ze toch eigenlijk niet verder wil lopen. Henk haalt maar weer zijn schouders op en maakt wat gutturale geluiden. Ingrid heeft het begrepen dat haar welgevormde hamburgerlichaam nog wel wat beweging kan gebruiken. Ze trekt haar smartphone sneller uit haar holster dan de schaduw van Lucky Luke en opent de apps der apps: de stappenteller. Henk wist schijnbaar al waar het heen ging en heeft zijn app al open: “9317”. Ingrid stikt nog net niet in de lucht – talent dat wij nog niet hebben – en haar gezicht straalt nog harder dan de kern van Chernobyl. Ze zwaait met haar smartphone alsof het Willy Wonka’s gouden ticket is en ze schrijkt “10100”. De volgende discussie laat zich wel raden: hoe kan dit verschil ontstaan zijn, anders dan dat Ingrid zeker meer afstand heeft afgelegd. Wij kijken elkaar aan en hebben moeite het ijs niet uit te proesten over de picknicktafel. Prachtig zo’n natuurpark. En de watervallen en meren waren trouwens ook leuk – maar die konden we op de foto zetten.
We ronden onze wandeling af met een korte boottocht, en ondanks dat het buiten is, mag je de boot niet op zonder mondkapje. Matthijs presteert het om die van hem bij het verlaten van de boot aan de natuur te doneren. Gelukkig mag je in deze meren niet zwemmen, dat scheelt weer een morele verplichting om het ding terug te halen. We tikken weer een bedrag af in (Harold &) Kunars en vinden Goldmember waar we deze in het bos hebben achtergelaten. Bij het terugkomen blijkt dat Erik toch wel erg enthousiast was met zijn “rotsachtige” plaatsing. De bestuurder valt er prima in, de navigator mag zijn laddertje uitklappen om binnen te klimmen. De machtige machine trekt zich er echter prima uit, zonder schade aan de omgeving. Terug bij het hotel parkeren we op onze standaardplek en wisselen in één adem door naar onze zwemkleding. Huppelend de trap af naar het zwembad, om vervolgens een mentale notitie op te slaan: een verwarmd zwembad is geen overbodige luxe. Het water is nog kouder dan Erik kent van zijn gletsjerzwemtochten. We proberen het allebei toch nog, maar met het risico dat onze edele delen zich terugtrekken naar binnen... besluiten we onszelf toch maar op de handdoek te werpen.
Avondeten nuttigen we opnieuw bij het hotel zelf. De bediening is wat vreemd – vragen is de norm. We tikken weer wat pintjes samen met 1 van de 4 gerechten waaruit gekozen kan worden. Als toetje werken we weer de Nutella pannekoeken weg. In de ochtend verwonderen we ons weer over de enorme puinhoop die hier ontbijt heet. De zaal is klein, maar door de indeling van het buffet staan er constant zo’n 10 van de 40 gasten in de rij. Wederom zien we een procesoptimalisatie, maarja. Wij hebben ook vakantie. In de ochtend openen we de luiken van onze kamer (we hebben geen gordijnen) en vinden een vleermuis aan het raam. Die heeft ook een wilde nacht gehad: hij of zij hangt aan een pootje op de kop. Om te betalen hebben we weer cash nodig, want een kaart is “unaccaptable”. We maken een ritje naar de dichtstbijzijnde bank om weer een naaibeurt door de lokale paal te voorkomen. De ATM palen die bij de toeristenpunten in de buurt staan rekenen zo’n 20% fee. Om in de termen van Goldmember te blijven: die paal gaat vol door je sterretje, en het rondje eromheen heeft ook weinig kans. Onze Goldmember heeft echter nog alle pracht en praal die hem aanmerkt als Mercedes – gas op de lolly.
[userId] => 440770
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5078895
[countryId] => 47
[pictureCount] => 12
[visitorCount] => 149
[author] => MatthijsEnErik
[cityName] => Jezerce
[travelId] => 526516
[travelTitle] => Rusland reis
[travelTitleSlugified] => rusland-reis
[dateDepart] => 2021-08-01
[dateReturn] => 2021-12-31
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Kroatië
[countryIsoCode] => hr
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/017/949_640x480.jpg?r=1
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/440/770_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => fook-mi-fook-yu
)
[36] => stdClass Object
(
[username] => matthijsenerik
[datePublication] => 2021-09-10
[title] => Our own Personal Jesus
[message] => Waarschijnlijk kan iedereen in de vakantie wel een punt aanwijzen vanaf welk punt er iets gebeurde. Het ging nog alleen maar bergaf, er wordt weer uitgekeken naar huis, het budget is erdoorheen of iets dat in dit straatje zou passen. Bij ons is het punt simpelweg dat we weer naar de generale richting van de Nederlanden rijden. Na ons vertrek uit de baai van Kotor hebben we onze zuidelijkste puntje gehaald en is het tijd om de Jaws muziek in te zetten voor de thuisblijvers: we komen eraan. Erik is ondertussen goed hersteld van zijn keel, maar klinkt nog steeds als een man van diep Afrikaanse afkomst. Zelf hoopt hij dat stem nog een tijdje zo blijft – hij klinkt onweerstaanbaar. Het nadeel is wel dat Matthijs de stem zo sexy heeft bevonden, dat ook hij heeft besloten last te krijgen van zijn keel. We rijden naar ons hotel in de buurt van de Kravice watervallen om de dag erna deze eens goed te bestuderen. Het voordeel van dorpje is dat het er overloopt van helende wateren. Tenminste, wanneer we inchecken in ons – lege – hotel, staat er toch een lel van een paus Franciscus de balie in de gaten te houden. Eenmaal op de kamer en genietend van het uitzicht op ons balkon vallen een aantal dingen toch wel op: Maria’s en Jezussen zover het oog kan zien, gezang, en overal bordjes naar plekken van betekenis voor Christenen. Dit blind boeken levert toch wel wat leuke dingen op.
We besluiten in de lokale burrito tent onszelf af te vullen en zien ondertussen onze Mercedes kloon met een taxi bordje op het dak mensen voor 130e naar onze volgende bestemming brengen. Dit opent wellicht deuren. Over deuren openen gesproken, laten we een klein intermezzo invoegen over een onderwerp waar we al enige tijd wat licht op willen laten schijnen. In alle Balkan landen tot nu toe zijn we 1 categorie vastgoed tegengekomen die extreem goed onderhouden (of aanbesteed) is. De huizen kunnen armoedig zijn, de auto’s kunnen op hun velgen rijden... zonder uitzondering zijn deze hoogstandjes gepolijst opgeleverd met een pakket verse bloemen erop waar de Paus nog wel wat dagen voor kan bedanken. Het gaat natuurlijk om de graven. We hebben het een paar keer gevraagd, maar het blijft doodstil. Wellicht zouden we het aan levende mensen kunnen vragen, maar het is niet het beste onderwerp - het creëert altijd zo’n grafstemming. We zullen het dus niet kunnen doorgronden of een diepere laag toevoegen aan deze trip – einde intermezzo.
We besluiten eens vroeg ons nest in te duiken (voor 12 uur). We slapen bij apparation hill. In eerste instantie was de aanname dat dit zou slaan op iets van het geloof, maar het lijkt ook te maken te hebben met de bezoekers van het hotel. Het lijkt erop dat er in de nacht in volledige bus incheckt, welke in de ochtend bij het ontbijt weer weg lijkt te zijn – alleen het geluid is achtergebleven. Wat een mirakel. Het goede nieuws is wel dat er genoeg ontbijt is voor ons.
We bezoeken de lokale Kravice watervallen. Zoals onze perfect voorbereide reis betaamt, zagen we gisterenavond op een foto dat er mensen in het meer van de watervallen zwommen. Dus zijn we volledig in zwemapparaten gehesen alvorens af te reizen naar het meer. Nadat we een lokaal fortuin deponeren (10e p.p.), dalen we af naar de waterval. We schieten wat overzichtsfoto’s en verdwijnen het koude water in. We lachen nog wat mensen uit die instaposes aan het vastleggen zijn. Ergens kan Erik daar ook nog wel een blog over volschrijven, maar we zullen het semi-vriendelijk proberen te houden. We hebben besloten dat het relaxte reistempo ons goed ligt en hebben onze laatste plusdag ingezet voor een bezoekje aan de baai van Split. Nadat we naar de overkant van Split zijn gehobbeld, lopen we onszelf weer terug naar het stadje van Trogir. We genieten van het oude eilandstadje en de gerechten die er we er kunnen eten. Nadat we zijn aangelopen is Erik zijn zonnebril vergeten. We worden op de terugweg 5 minuten achtervolgt door iemand die “Hello” blijft roepen. Wij versnellen ons tempo om de mafkees af te schudden. Uiteindelijk blijkt dat zijn vocabulaire bestaat uit “Hello”, en dat hij Erik zijn bril wil terug geven. Zeg dat dan, hallo dan. Maar wel vriendelijk. We lopen terug, slingeren de airco op de kamer aan en gaan weer plat voor de nacht. Die temperatuur van ongeveer 30 graden, plus de zeelucht maant ons tot kalmte zullen we maar zeggen. In de badkamer spelen de mini-motjes ook een scene van Silence of the lambs na – zo rustgevend. Na een goede nachtrust, checken we onszelf uit het hotel, en in bij de zee. In tegenstelling tot de koude watervallen is het lekker dobberen in de zee. Erik is wel een beetje uit zijn element – hij is de enige kwal in de verre omtrek.
p.s.: Wij zijn alweer in het Nederlandse - maar zoals gebruikelijk lopen de verhalen enigszins achter. Binnenkort meer foto's en video's met terugwerkende kracht! :)
[userId] => 440770
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5078840
[countryId] => 47
[pictureCount] => 7
[visitorCount] => 115
[author] => MatthijsEnErik
[cityName] => Trogir
[travelId] => 526516
[travelTitle] => Rusland reis
[travelTitleSlugified] => rusland-reis
[dateDepart] => 2021-08-01
[dateReturn] => 2021-12-31
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Kroatië
[countryIsoCode] => hr
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/017/937_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/440/770_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => our-own-personal-jesus
)
[37] => stdClass Object
(
[username] => annetteschuil
[datePublication] => 2021-05-21
[title] => Waarzijnwij.nu?
[message] => Na wat foto-upload frustratie, zijn we van waarbenjij.nu afgelopen week afgereisd naar Polarsteps. Vind je het leuk wat foto’s te zien en/of ben je benieuwd waar we nu uithangen? Check:
https://www.polarsteps.com/PAJB/3995561-familietrip-2021?s=2FD6FE3E-E142-48CC-93BA-C6603ABEDC47
[userId] => 288842
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5076914
[countryId] => 47
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 791
[author] => Annette
[cityName] => Supetar
[travelId] => 526195
[travelTitle] => Familietrip 2021
[travelTitleSlugified] => familietrip-2021
[dateDepart] => 2021-03-03
[dateReturn] => 2021-06-17
[showDate] => yes
[goalId] => 99
[goalName] => Iets anders...
[countryName] => Kroatië
[countryIsoCode] => hr
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/kroati,supetar
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/288/842_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => waarzijnwij-nu
)
[38] => stdClass Object
(
[username] => ivichroger
[datePublication] => 2020-07-20
[title] => Code oranje op Krk
[message] => Maandag 20 juli 2020
Een paar kilometer vóór de Sloveense grens bezochten we Gasthof ‘Deutscher Peter’. Een bastion van Karinthische trots dat terug ging tot 23 augustus 1728, toen de Habsburgse Keizer Karl VI (die destijds tevens Keizer van de Zuidelijke Nederlanden was) de eretitel ‘Deutscher Peter’ verleende aan de waard van de herberg die toen ook al op deze plek stond. Hij bleek de enige van het hele dorp te zijn met wie de Keizer een woordje Duits kon spreken. De rest van het dorp sprak destijds ‘Windisch’, wat een mengelmoesje geweest moet zijn van Sloveens, Italiaans en Duits.
We dronken een kopje koffie aan de wild stromende bergrivier die onder het prachtige terras van Deutscher Peter doorliep. Bij de familie Tschauko stond de Karinthische identiteit voorop. Er was een speciale ‘Heimatsraum’ ingericht met allerlei oorkondes die aan de Tschauko’s waren uitgedeeld als dank voor hun verdiensten in de Karinthische Freiheitskampf 1918 – 1920. ‘Aus Liebe zur Heimat’ stond er met grote gotische letters op de muur. Of de herdenking van de Volksabstimmung op 10 oktober a.s. hier uitbundig gevierd zou worden? ‘Nur ein Bischlen sauf’n’, aldus de getapte ober bij het verlaten van de Gasthof...
Via de Loiblpass waren we snel in Slovenië. De kortste weg naar het Kroatische Krk was via een landelijke route op Sloveense tweebaanswegen. We passeerden heel wat dorpjes in het heuvelachtige landschap. Binnen 1,5 uur waren we bij het laatste dorpje, Jesane. Daar sloten we aan bij een lange file richting de Kroatische grens. Het duurde nog eens een dikke 1,5 uur voordat we onze paspoorten eindelijk mochten tonen aan een Kroatische grenswacht (inclusief opgave van het nummer waarop we te bereiken waren in geval van corona-ellende).
Een brug verbond de Istrische kust nabij Rijeka met het groene Krk. De weg over het schiereiland naar onze bestemming verliep bochtig en stijl. Krk bleek voornamelijk te bestaan uit rotsige heuvels. We hadden een appartement geboekt in Vrbnik. Kroatisch voor ‘Waar-ben-ik’, was ons ezelbruggetje in de auto. Op de tonen van Kroatische smartlappen (de radio speelde hier alleen maar Kroatische muziek) kwam de kerktoren van het lieflijke wijndorpje in zicht. Na het inchecken sloten we de dag af met een verfrissende plons in de Adriatische zee. ’s Avonds maakten we kennis met onze nieuwe buren: een lief wijnboertje die alleen Kroatisch sprak (Roger kon zich redden met zijn Tsjechisch) en de onderbuurvrouw die schapenkaas verkocht.
Dinsdag 21 juli 2020
Onze eerste echte dag op Krk brachten we door aan een klein strandbaaitje aan de oostkant van het eiland. Het beviel ons hier zo goed dat we overwogen om ons verblijf in Kroatië te verlengen met een bezoek aan nóg een eiland. Aan die gedachte kwam abrupt een einde toen we bij ons eerste strandbiertje nieuws uit Nederland ontvingen: Kroatië was op de coronalijst van het ministerie van Buitenlandse Zaken van code geel naar code oranje gegaan. Dat betekende dat de Nederlandse regering ons plotseling dringend adviseerde om niet naar Kroatië te gaan. Terwijl we net gearriveerd waren! Wat moesten we doen? Halsoverkop vertrekken terwijl Vrbnik in ieder geval meer coronaproof leek dan, bijvoorbeeld, de Tilburgse kermis? Of de situatie nog even aanzien? We kozen voor het laatste.
22, 23 en 24 juli 2020
De titel van ons reisverslag (Karinthië, Kroatië en corona) had helaas niet beter gekozen kunnen worden. In de loop van de week zagen we steeds minder Nederlandse auto’s op het plein bij ons appartement geparkeerd staan. De Kroaten op Krk maakten er een etnische kwestie van. De meeste besmettingen zouden uit Vukovar komen, een grensplaats tegen Servië aan. ‘Daar zijn verschillende Servische bruiloften gevierd’, aldus de Kroatische eigenaar van een toeristenwinkeltje. ‘In de rest van Kroatië zijn amper besmettingen.’
We besloten om de rest van de week de drukte in ieder geval te mijden. We skipten ons bezoek aan het toeristische Krk-stad en keerden om als we stranden te druk vonden. Vooral de zuidelijke toeristenbadplaats Baska deed ons, ook zonder corona, huiveren van de mensenmassa. Er bleven gelukkig nog heel wat mooi baaitjes over, zoals het strand bij Punat, aan de westkant van het eiland. In onze ‘donut’ dobberden we in verschillende baaitjes en zagen we grote scholen visjes door onze duikbril. Tegen de avond kwam er vaak een echt Balkan-onweer opzetten dat alles weer fris en groen maakte. In de supermarkt en bij het bakkertje deden we onze mondkapjes voor, maar buiten dat merkten we ’s avonds in Vbrnik weinig van de pandemie. Het was er alleen erg rustig. Maar dát was vooral vervelend voor de lieve mensen van het dorpje.
[userId] => 263913
[photoRevision] => 22
[reportId] => 5073501
[countryId] => 47
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 163
[author] => Roger
[cityName] => Vrbnik
[travelId] => 525819
[travelTitle] => Karinthië, Kroatië en corona...
[travelTitleSlugified] => karinthi-kroati-en-corona
[dateDepart] => 2020-07-13
[dateReturn] => 2020-07-29
[showDate] => yes
[goalId] => 99
[goalName] => Iets anders...
[countryName] => Kroatië
[countryIsoCode] => hr
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/kroati,vrbnik
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/263/913_50x50.jpg?r=22
[titleSlugified] => code-oranje-op-krk
)
[39] => stdClass Object
(
[username] => sylbos
[datePublication] => 2020-07-27
[title] => Dag 13, 14, 15 en 16
[message] => Woensdag
Vandaag zijn we mooi op tijd naar Omis gereden. We merkten wel dat we alles in de buurt van Makarska wel een beetje gezien hadden en moesten dus wel wat verder rijden. We lazen dat je met een boot een stuk de Cetina rivier op kon varen door een kloof. Dus dat wilden we wel doen.
De rit er naar toe was wederom een plaatje. De temperatuur is de laatste dagen wel wat gestegen en dat merkten we wel toen we uit de auto stapten.
Eerst even door het stadje gereden en een stukje langs de rivier om toch het water op te gaan. Met alle corona ellende besloten we een privé bootje te huren. Eigen schipper en dik 2 meter afstand. Lekker veilig.
De boottocht was echt prachtig. We hebben weer prachtige plaatjes kunnen schieten.
Terug aan wal hebben we door het stadje weer een mooie wandeling gemaakt en nadat we bijna oververhit waren lekker op een terrasje een milkshake gedronken.
Daarna nog even snel wat boodschappen gedaan en weer heerlijk op het balkon opgegeten. 's Middags nog even heerlijk voor de laatste keer aan het zwembad gelegen. Op de volgende bestemming hebben we die nml niet.
Voor de laatste keer uit eten wilden we wel wat luxer eten en kwamen we bij Olive terecht. Dat is echt een aanrader. Alles was echt verrukkelijk. Vooral het toetje. Maar nu kan het voor ons niet snel misgaan tijdens het dessert.
's Avonds op tijd naar bed want de volgende dag richting Dubrovnik
Donderdag
Nog één keer genoten van het ontbijt in het hotel. In de recensie stond dat het een magistraal ontbijt was.... het was niet slecht, maar we hebben beter gehad.
Dan ons hebben en houwen weer de Opel Astra in. Dat paste prima, blij dat we geen auto-upgrade genomen hebben.
Na weer een prachtige rit en wel wat gezoek in de stad ,kwamen we bij Kate's Place in Dubrovnik. Kate zelf was echt super gastvrij. Alles was al geregeld en we kregen er een doos Kinder-chocolade bij. Die (dat snap je waarschijnlijk) binnen no-time op was.
Na ons te hebben geïnstalleerd en even van het prachtige uitzicht te hebben genoten, zijn we naar old-town gereden. Daar kwamen we er achter dat het parkeren in de stad gelijk staat aan je bankrekening leeg plunderen. Niet te betalen, maar ja dan sta je wel midden in het centrum.
We liepen over de Stradun (waar het normaal zo druk is dat je zeker niet aan de corona maatregelen kunt houden) en daar was gewoon bijna geen kip te zien. We bekeken wat foto's op google en vergeleken dat met onze foto's, echt bizar zo rustig.
We wilden graag morgen met een bootje naar de eilanden dus eerst naar de haven een boot regelen. Ivm corona vroegen we of het mogelijk was om 2 meter afstand te houden op de boot. Dat was zeker mogelijk, maar, zei de leuke man, als jullie willen, kan ik voor een leuk prijsje ook een privé bootje regelen. Nou, daar zeiden wij dan weer geen nee tegen.
Even lunchen in het centrum, ruimte zat. Een te grote clubsandwich.
Ik had een wandeling van internet gedownload, en halverwege moesten we de stadsmuur op. Wij kaartjes kopen... was zeg maar ook niet echt goedkoop, liepen naar de ingang, was het te heet om er te lopen. Ga je dan met je dure kaartjes. Gelukkig zijn de kaarten een jaar geldig en besloten we
morgen voor de boottocht om half 9 de muur wandeling te doen, dan bereikten we tenminste niet het kookpunt.
Nu moesten we voor de middag wat anders bedenken. We lazen dat er een leuke kabelbaan naar de top van de berg ging. Leek ons wel leuk, tot Céline opperde; Het kan ook met de auto en dat wordt nog aangeraden ook. (bleek later dat de prijs van 1 kaartje 20 euro was...omg)
Dus ik rijd met mijn goede gedrag maar weer eens een berg op. Ik dacht: Biokovo heb ik overleefd, dit moet ook wel te doen zijn....nou deze was nog veel enger, maar oke, minder lang. Het uitzicht was weer prachtig, dus dat maakte de rit naar te top weer de moeite waard.
Later op de middag weer even naar de lidl gereden om wat boodschappen te doen want in het appartement hadden we weer onze eigen keuken. Nou het mocht het woord keuken niet dragen. 2 pitten en zo klein dat je er in je eentje moest bevinden.
Met een prachtig uitzicht op ons eigen balkon zitten eten. En daarna weer even een paar leuke spelletjes gedaan.
Vroeg naar bed want morgen weer vroeg op (nee, uitrusten doen we de laatste dagen van de vakantie niet echt.)
Vrijdag
De laatste dag, dus nog even genieten.
We hadden ons goed ingelezen in waar te parkeren. Iets verder uit het centrum (maar 53 euro voor een dag) en dan nog even een stukje lopen. Voor 9 uur stonden we op de muur om de wandeling te maken. En we snapten heel goed dat het in de middag niet te doen was. Het was om 9 uur al blaf heet.
Na een uur wandelen richting de haven want daar lag om 10 uur de speedboot op ons te wachten.
Toch nog naar een blue cave gegaan. Wat een prachtig gezicht. Jammer genoeg kun je de prachtige kleuren niet op een foto vastleggen.
We zijn bij verschillende eilanden en grotten geweest en we hadden en speedboot die echt over het water vloog. We gingen ook langs ons appartement. was grappig.
Op het eiland Lopud zijn we even de boot afgegaan en hebben we cultureel wat kerkjes bezocht en een flinke berg bewandeld.
Op de terugweg nog even een laatste grot ingezwommen om daarna weer naar de haven te gaan.
Weer lunchen in het centrum. We hadden alleen voor de middag niets gepland. Besloten om terug te gaan en in de buurt van ons appartement op zoek te gaan naar wat leuke winkels. Maar omg het werd echt te warm om op straat te gaan lopen en dan vooral berg op te wandelen. Niet te doen.
Dus terug naar ons appartement en even lekker relaxen op ons balkonnetje.
's Avonds wederom gekookt. Ja, we hebben nog nooit zoveel gekookt tijdens onze vakantie. Weer met prachtig uitzicht op het balkon gegeten. Nog even een praatje gemaakt met Kate (die het echt belachelijk vond dat Nederland Kroatië op oranje heeft gegooid. Ze vertelde dat ze heel veel mensen kent in Kroatië en dat ze niemand kent met het virus. Dat de uitbraken alleen in de buurt van Zagreb zijn van voornamelijk buitenlanders die daar in de buurt naar trouwerijen gaan. Ach ja, het is niet anders. Morgen terug naar huis en dan 2 weken in quarantaine.
Zaterdag
Het blijft spannend, gaat in deze barre tijden het vliegtuig nog wel. Gelukkig zagen we online dat alle vluchten van Transavia die de afgelopen weken naar Kroatië gingen niet geannuleerd werden. En we zagen ook dat de vlucht van zaterdag richting Dubrovnik ook gewoon ging. No worries dus.
Op het vliegveld was het niet druk en toen we in de bus gingen om te boarden bleek dat we maar met 29 mensen in het vliegtuig zaten waarvan bijna de helft kinderen. De plekken bij de nooduitgang waren nog vrij. Hmm zouden we daar niet mogen zitten? De stewardess gelijk enthousiast, want ja, daar moeten eigenlijk wel mensen zitten. Dus wij wilden ons wel opofferen hoor.
Al met al een fantastische vakantie gehad. Nooit geweten dat op 2 uur vliegen zoveel mooie dingen te doen zijn en het weer zo fantastisch is.
Kroatië is zeker een aanrader voor iedereen.
[userId] => 276084
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5073463
[countryId] => 47
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 763
[author] => sylvia
[cityName] => Dubrovnik
[travelId] => 525753
[travelTitle] => Kroatië
[travelTitleSlugified] => kroati
[dateDepart] => 2020-07-10
[dateReturn] => 2020-07-25
[showDate] => yes
[goalId] => 99
[goalName] => Iets anders...
[countryName] => Kroatië
[countryIsoCode] => hr
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/kroati,dubrovnik
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/276/084_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => dag-13-14-15-en-16
)
[40] => stdClass Object
(
[username] => sylbos
[datePublication] => 2020-07-21
[title] => Dag 9,10,11 en 12
[message] => Zaterdag
We hadden vandaag het plan opgevat om naar het Lourdes van Kroatië te gaan alleen ligt dat niet in Kroatië maar in Bosnië.
Wij dus al vroeg op pad, paspoorten mee en op naar Bosnië.
Na ongeveer een uurtje rijden naderden we de grens van Kroatië. Zonder problemen de grens over.
Voor ons stond een busje met een Nederlands kenteken waarbij het ontzettend lang duurde voordat ze de overgang doorkwamen. Wij waren er zo langs.
Na 1 minuut de overgang naar Bosnië. Die douane beambte lachte bij het zien van onze paspoorten. Aah the Netherlands. Do you have a negative covid test. Wij lachen. Haha nee natuurlijk niet vriend. Onze goedlachse beambte lachte vriendelijk terug en maakt het omkeer gebaar. We mochten het land niet in. We moesten achter een andere dame aan die ons direct de weg richting Kroatië wees. We kregen niet eens de kans om een andere kant op te gaan. Dus, wij zetten vanaf nu op onze cv dat we ooit ergens geweigerd zijn aan de grens. Toch weer een leuk verhaal voor op verjaardagen.
Achteraf maar goed dat we er niet in mochten, want dan zouden we bij terugkomst in Nederland 2 weken in thuis quarantaine (maar ja, dat had met de kennis van nu niet veel verschil gemaakt, daarover later meer).
Toen zijn we maar een mooistukje gaan rijden. We zitten op dit moment midden in het biokovo gebied. Na een stukje rijden kwamen we terug in Makarska en daar bleek dat we zeer dichtbij gewoon een winkelcentrum te hebben en aangezien het begon te regen was dit een mooi alternatief. Daarna een half uurtje verderop een ander winkelcentrum bezocht want het bleef maar regenen.. s Avonds best lekker gegeten burgers en tiramisu.
Zondag
Het weer werd weer wat bete dus vandaag op pad naar de sky walk. Dat is hier in de buurt een nieuwe attractie. Bovenop een berg is een glazen brug gecreëerd waar je met enige moed overheen kunt wandelen. Maar voordat je daar komt moet je wel nog wat andere angsten overwinnen. We kwamen rond kwart voor 10 bij een parkeerplaats aan waar het al mega vol stond. De auto’s die daar stonden zouden om 10 uur naar boven mogen. Wij werden gevraagd rond 10.15 terug te komen. Nog even verder gereden om van het uitzicht te genieten om vervolgens om 10.05 uur weer bij een redelijk volle parkeerplaats aan te komen. Gelukkig konden we mee met de groep van 11 uur. Daar zat natuurlijk een systeem achter. De weg was op sommige punten zo smal dat het haast onmogelijk was elkaar te passeren. In zo’n geval moest 1 van de auto’s achteruit rijden om op zoek te gaan naar een inhammetje waarin je even kon gaan wachten totdat de ander gepasseerd was. Die inhammetjes waren soms naast een afgrond. Het was wel even peentjes zweten maar de rit op zich was adembenemend mooi. En het uitzicht op de Skywalk was het ook meer dan waard. Daarna nog even naar een uitzichtpunt gereden waar we ons hotel vanaf grote hoogte konden zien. Dit was ook de top van de berg die ik een paar dagen daarvoor niet helemaal bereikt had. Ik kan je zeggen, het was echt mega hoog. Daarna de weg weer naar beneden gereden en dat ging best goed, tot we op een punt kwamen waar een hele rits auto’s naar boven wilden en een hele rits auto’s (waar wij een onderdeel van waren) naar beneden wilden. En dat kon dus niet. De weg was te smal. Het werd toen een potje, wie is de brutaalste en Celine ging het verkeer even regelen. Nadat wij allemaal achteruit de berg weer op reden (gelukkig was dit niet bij een afgrond) bleek dat de andere rits auto’s achteruit naar beneden was gereden en stonden we dus op elkaar te wachten. Gelukkig konden we daarna de weg redelijk soepel voortzetten. Nog even een lunch gehaald bij de Lidl en daarna van het mooie weer aan het zwembad genoten. ‘ s Avonds gegeten bij een een Italiaans tentje waar Celine en Ilona 2 mega pizza’s kregen. Ze waren wel lekker maar echt veel te groot.
Maandag.
Vandaag stond het duiken op het programma. Celine en ik proberen al 2 jaar ergens op vakantie samen te gaan duiken. Door verschillende omstandigheden wilde dit steeds maar niet lukken, maar nu was het eindelijk zo ver. Om 9 uur scherp stonden we bij de duikschool tegenover ons hotel. Daar kregen we alle spullen inclusief zo’n pak van top tot teen. Daar had ik nog nooit in gedoken. We gingen met de boot naar het eiland Brac en voor die kust moesten we onszelf achterover de boot afgooien. Ook dat had ik nog nooit gedaan maar dat ging best wel goed. Celine en ik waren de eerste duik zo erg bezig met de techniek dat we amper van de omgeving konden genieten. Tussen de eerste en de 2e duik voeren we met de boot een stukje verder en konden we 3 dolfijnen zien zwemmen. Leuk om te zien. Na een pauze gingen we voor een 2e keer het water in. Gelukkig ging het nu een stuk beter. We waren veel meer met de omgeving bezig dan met de techniek en hebben we ook echt genoten van de duik. Ik snapte nu wel waarom we zo’n alles bedekkend pak aan moesten want het was best wel koud. Toen weer met de bout terug. We kregen nog wel een borreltje om op te warmen. Bij thuiskomst had Ilona al een heerlijke lunch gehaald en konden we zo aanschuiven. ‘s Middags weer lekker aan het zwembad gelegen, want hey, vakantie moet wel een beetje ontspannend blijven.
‘s Avonds weer heerlijk aan de boulevardblad gegeten. Waar we iedere avond weer mogen genieten van een prachtige zonsondergang. Het lijkt iedere avond wel mooier te worden.
Dinsdag
Vanmorgen wederom richting Imotski gereden (eerder waren we al naar het winkelcentrum geweest.) nu gingen we daar heen om het blauwe en het rode meer te bekijken. Volgens de verhalen kan je na een flinke afdaling zwemmen in het krater meer. Maar we lazen ook al dat er in de zomer niet zo heel veel water in stond. Met als gevolg dat de afdaling te heftig was om het water te kunnen bereiken. Dus hebben we het van bovenaf bekeken. Mooi maar we zijn zo verwend. Na plitvice en krka zullen we weinig dingen zien die mooier zijn.
Weer even boodschappen gedaan bij de Lidl om lekker op het balkon te lunchen. Helaas bereikte daar ons het bericht dat Nederland heeft besloten het reisadvies voor Kroatië aan te scherpen naar oranje. Vooralsnog betekent dit dat we gewoon zaterdag naar huis komen, en dat we waarschijnlijk bij thuiskomst 2 weken in quarantaine gaan. Op vakantie gaan is nooit saai met ons, we houden jullie op de hoogte....
[userId] => 276084
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5073349
[countryId] => 47
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 503
[author] => Sylvia
[cityName] => Makarska
[travelId] => 525753
[travelTitle] => Kroatië
[travelTitleSlugified] => kroati
[dateDepart] => 2020-07-10
[dateReturn] => 2020-07-25
[showDate] => yes
[goalId] => 99
[goalName] => Iets anders...
[countryName] => Kroatië
[countryIsoCode] => hr
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/kroati,makarska
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/276/084_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => dag-9-10-11-en-12
)
[41] => stdClass Object
(
[username] => sylbos
[datePublication] => 2020-07-17
[title] => Dag 5,6,7 en 8
[message] => Het werd wel weer eens tijd voor een berichtje van onze kant.
Wij zijn nog steeds heerlijk aan het genieten van onze tijd in Kroatië.
Dinsdag
Vandaag stond in het teken van autorijden. Wie in Kroatië is MOET de Plitvice meren zien. We hadden al gelezen dat het nog mooier was dan Krka. We gingen vroeg op want het was wel 2,5 uur rijden. Er werd ons aangeraden om van te voren online tickets te bestellen omdat het anders wel eens vol kon zijn en dan kom je er gewoon niet meer in. We hadden ook gelezen dat route H de mooiste route was waarbij je zo’n beetje alles kon zien. Na een lange rit geparkeerd bij ingang 2 waar het wandelen begon. We moesten voor 11 uur binnen zijn en gelukkig lukte ons dat ook. Toen met het treintje van route H naar beneden om vervolgens een prachtige wandelroute te volgen. Iedere hoek die we omsloegen was weer een prachtig ander tafereel. Het is echt de Efteling in het echt. Aan het einde van de tocht nog even gevaren op een tergend langzame boot. Heerlijk tot rust komen. Lekker geluncht en na 5 uur weer met de pus omhoog. Wat een prachtige omgeving, maar we vonden het oprecht niet te vergelijken met Krka. Dat is een heel ander park met heel andere natuur. Na weer een lange rit in de auto, gelukkig hebben we een playlist op spotify aangemaakt met heerlijke automuziek, kwamen we weer thuis en hebben we heerlijke lasagne ‘gemaakt’ moet maar voldaan nog lekker van de avond kunnen genieten.
Woensdag
We wilden deze vakantie ook echt vakantie hebben en niet iedere dag wat ‘moeten’ want we moeten al zoveel (gevleugelde uitspraak deze vakantie) dus was het vandaag zwembad-hang-we-doen-verder-niks-dag. We hebben tenslotte het zwembad voor onze caravan en de stoelen hadden we dus al vroeg geconfisqueerd. (Je moet wel met Duitsers in je straatje). Als je de hele dag op een bedje ligt heb je genoeg tijd om te observeren wat anderen doen. Zo was er een Duits stel dat het lef had om hun handdoeken de gehele dag op een ligbedje te leggen, om daar vervolgens in totaal 1 uur op te liggen. Wij vinden dat asociaal.
De rest van de dag dus vrij weinig gedaan, behalve geprobeerd om ons lichaam niet te laten verbranden. We waren maandag genoeg bijgekleurd.
Donderdag
Helaas helaas, we moesten ons huisje verlaten. Het was echt een heerlijke start van de vakantie. De koelkast leeg, de buiken vol, we konden vertrekken. Wel jammer hoor want we hebben echt genoten van de omgeving en ons prachtige ‘huisje’.
We hadden besloten vandaag Split te bezoeken want dat ligt mooi op de route naar Makarshka. We konden midden in het centrum parkeren waardoor we zou het oude stadscentrum inliepen. Een mooie stad waar alles op loopafstand is. Nog even naar een groot winkelcentrum waar we hebben geluncht en later nog een ijsje in het centrum, het ijs ziet er hier altijd uit om op te eten en dat doen we dan ook zeer regelmatig. Je moet jezelf blijven verwennen.
In de loop van de middag weer in de auto en richting Makarska.
De weg er naar toe is spectaculair. Prachtige bergen en mooie landschappen. Je weet niet waar je kijken moet, dus let ik maar op de weg.
In het hotel aangekomen was ik aangewezen op de slaapbank. Helaas maar ik lag op de camping op het beste bed dus had nu laatste keus. Nou ik heb het geweten. Het ligt voor geen meter, maar gelukkig zorgen Celine en Ilona goed voor mij en hebben ze vandaag een nieuw matras voor me geregeld. De schatten. ‘ s Avonds heerlijk decadent gegeten op de boulevard waar we op een ander manier wijn hebben leren drinken. Super lekker. Ook heerlijk gegeten en op tijd naar bed want morgen ga ik een berg bedwingen.
Vandaag (vrijdag)
Na het ontbijt (nu in het hotel zelf.) een lopend buffet waarbij je alles ivm Corona alles zelf moet aanwijzen zodat een medewerker het op je bordje legt, vreemd, maar we doen het er mee. Verder prima ontbijt.
Na het ontbijt ben ik op pad gegaan om de Vosac berg te bewandelen. 1400 meter. Een behoorlijke klim die ik dan ook niet helemaal gedaan heb. Dat was iets te ambitieus. Ik kwam wel een heel eind en kon genieten van prachtige uitzichten. Celine en ilona zouden ook naar de top komen om daar op een glasplaat over een ravijn te gaan lopen maar het weer sloeg om en dat kwam het uitzicht vast niet te goede dus besloten om er maar weer een relax dag van te maken. Even bij het zwembad gelegen, maar de izon verdween helemaal en toen maar even een lunch gaan halen bij de Lidl en die op het balkon opgegeten. Daarna lekker gerelaxed (het begint bijna het thema van de vakantie worden) en ‘s avonds weer heerlijk gegeten op de boulevard bij een ober die vond dat wij uit Zweden kwamen. (Dat was een compliment, want uit Zweden komen de mooiste vrouwen zei hij, dus wij waren zo mooi als de Zweden.) wat een slijmzak, maar ja, we zijn er wel gaan eten. Met heerlijke wijn.
Nu weer lekker naar bed en morgen op bedevaart naar Bosnië.
[userId] => 276084
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5073256
[countryId] => 47
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 408
[author] => Sylvia
[cityName] => Trogir
[travelId] => 525753
[travelTitle] => Kroatië
[travelTitleSlugified] => kroati
[dateDepart] => 2020-07-10
[dateReturn] => 2020-07-25
[showDate] => yes
[goalId] => 99
[goalName] => Iets anders...
[countryName] => Kroatië
[countryIsoCode] => hr
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/kroati,trogir
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/276/084_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => dag-5-6-7-en-8
)
[42] => stdClass Object
(
[username] => sylbos
[datePublication] => 2020-07-13
[title] => Dag 2, 3 en 4
[message] => Voor je het weet ben je alweer bij dag 4 aanbeland.
Dat ik niks geschreven heb, betekent niet dat we niks gedaan hebben. Zaterdag werden we op een vreemde manier wakker: geen jetlag, ook wel eens lekker. Vandaag stond Trogir op het programma. Het stadje vlakbij de camping. Natuurlijk kregen wij het voor elkaar om bij de camping linksaf te slaan terwijl we rechtsaf moesten. Geluk bij een ongeluk reden we daarom over een prachtige route naar het plaatsje Marina. Daarna omgedraaid en wel de juiste weg genomen. Het stadje is een beetje te vergelijken met Enkhuizen. Lekker compact. We kwamen natuurlijk een markt tegen, waar ik een uberhip hoedje gescoord heb. Eerst een mooie en oude burcht bezichtigd om daarna een korte wandeling te maken naar een kerk met beklimbare toren.
Daar van een prachtig uitzicht over de stad kunnen genieten.
Na afdaling was het tijd voor een lekkere smoothie en ice-coffee. Daar een plan de campagne gemaakt. Wat willen we nog zien?
De klokkentoren, het kasteel en het museum. Wat een geluk, precies op het terras waar we zaten hadden we uitzicht op de klokkentoren het museum en het kasteel. Mooi Trogir kunnen we afvinken. Op de terugweg even langs een winkelcentrum gereden om ligmatjes te scoren, want op het strand liggen zoveel stenen dat een lekker matje geen overbodige luxe is. In de namiddag al lekker kunnen genieten van de matjes op het strand.
‘s Avonds een lekkere pastasalade gemaakt en na het spel beverbende lekker onder de wol. Helaas werden we binnen het uur weer gewekt door de storm Bora. Hier in de omgeving berucht en beroemd. We moesten echt alles spullen (lees; leuke lampjes en het wasrek) binnen halen om niks kwijt te raken.
Zondag vroeg op, want de eerste echte excursie staat op het programma. Krka national park. Het was even een stukje rijden. (Na een klein kwartier door de bergen erachter komen dat we beter kunnen omdraaien om te tanken). Maar daarna wel weer een prachtige route gereden. In het park aangekomen konden we met een bus naar beneden waar een mooie wandelroute rond de waterval was. Als kers op de taart konden we daar ook zwemmen vlakbij de waterval. Dat was echt fantastisch. Deze ervaring staat echt in de top 5 van best ever.
Ik moet er wel bij vermelden dat zwemmen een te groot woord is. Het was ploegen en ploeteren door rotsen en stenen en diepe gebieden. Maar we zijn heel tot het eind van wat mocht gezwommen en zo prachtige foto’s kunnen maken. Was erg blij met mijn GoPro.
Daarna omgekleed in de wc en een fruit pannenkoek gegeten. Jummie. Weer terug met de bus naar boven. Ja, het was echt te ver om te wandelen, en we wisten toen nog niet dat de zwaarste wandeltocht nog in het verschiet lag. Want eenmaal boven stapten we weer in de auto om richting een andere waterval te gaan. Helaas viel die wat tegen, maar een man vertelde ons dat we een mooie route van 25 minuten konden lopen. In dat rondje zat ook een afslag van wat trappen richting een grot.
Nou dat was me een klim. 524 tredes. Goede training voor Nepal. De grot zelf was de inspanning eigenlijk niet waard, maar het was wel een belevenis. Ik ben nog 99 tredes naar boven gelopen voor een fenomenaal uitzichtpunt. Daarna alle trappen weer naar beneden en het rondje afgemaakt. Leuk stukje gewandeld.
Weer terug in de auto om de hoogste waterval van het park te bekijken. Een prachtig uitzicht op 3 watervallen waarbij celine gelukkig mijn hoed redde. Want ik kan niet leven zonder hoed hier.
Rond half 8 weer thuis om op de camping lekkere pizza’s af te halen. Nog even een spelletje en toen ook weer naar bed. Een intensieve maar zeer geslaagde dag. Eentje voor in de boeken.
Vandaag wordt een heerlijke chill-dag op de camping. Vanmorgen eerst het tapijt van dode mieren opgeveegd. Een heel raar verschijnsel. Ze vallen hier echt dood van het dak. Maar gelukkig hebben we tijd genoeg omdat we zo ongeveer 40 minuten moeten wachten op ons koffiezet apparaat. Ook wel eens lekker dat hier niks snel snel moet (gaat).
[userId] => 276084
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5073160
[countryId] => 47
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 489
[author] => Sylvia
[cityName] => Trogir
[travelId] => 525753
[travelTitle] => Kroatië
[travelTitleSlugified] => kroati
[dateDepart] => 2020-07-10
[dateReturn] => 2020-07-25
[showDate] => yes
[goalId] => 99
[goalName] => Iets anders...
[countryName] => Kroatië
[countryIsoCode] => hr
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/kroati,trogir
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/276/084_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => dag-2-3-en-4
)
[43] => stdClass Object
(
[username] => sylbos
[datePublication] => 2020-07-10
[title] => Zo kan reizen ook zijn.
[message] => Jullie zijn de laatste jaren gewend dat er tijdens onze reis van alles mis kan gaan. En dan vooral op de heenreis. Van een vlucht gehaald, een storing in de brandstofpijp, aanslagen, Corona.
Maar vandaag ging het best allemaal van een leien dakje. Om 4 uur stipt was celine met haar zusje Ramona bij ilona en mij om ons naar Rotterdam/thehague airport te brengen. Ja je leest het goed: 04:00 uur ‘s nachts. En naar Rotterdam (aka het einde van de wereld). Daar was het niet echt druk en konden we zonder enige belemmeringen (lees: zonder oponthoud van enige vorm van vertier, want geen winkel te vinden) en zonder oponthoud van douane maar paraat met mondkapjes zo doorlopen naar de Gate(lees; hangar). Stipt op tijd vlogen we van Rotterdam naar Split. We wisten niet hoe snel we weg moesten uit Nederland, want hemel, wat regent het daar lang, veel en hard.
Na een voorspoedige vlucht en soepele doorgang bij de Kroatische douane stonden de koffers al op ons te wachten. Lekker, het tempo zit er al goed in.
Gelukkig vinden de Kroaten het dragen van mondkapjes geen prio en konden we ons snel van die krengen ontdoen. Het is echt veel te benauwd.
Deze keer besloten we de huurauto niet te upgraden, want zoveel hoeven we niet te rijden en we wilde onze upgrade kansen ergens anders vergroten.
In een stoere rode Opel Astra reden we na 3 rondjes eindelijk de parkeerplaats af en gingen we een autorit tegemoet van wel.......13 minuten. Ik zei het al, het tempo zit er vandaag lekker in. Aangekomen op camping Belvedere in Seget Vranjica bleek dat we goed gegokt hadden en kregen we een upgrade. Ipv een caravan kregen we vanwege het uitblijven van reserveringen een upgrade. Een prachtig chalet pal aan zee.
En daar zitten we dan, op onze eigen veranda, met uitzicht waar je eigenlijk enkel van kunt dromen en met de koelkast vol, lekker een wijntje te drinken.
We hebben het vandaag heerlijk gerelaxed en boodschappen gedaan (er zijn dingen die moeten).
Wij hebben wel eens een slechtere start gemaakt.
Oh tip van Ilona: rosé smaakt lekkerder met uitzicht op zee.
[userId] => 276084
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5073101
[countryId] => 47
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 415
[author] =>
[cityName] => Trogir
[travelId] => 525753
[travelTitle] => Kroatië
[travelTitleSlugified] => kroati
[dateDepart] => 2020-07-10
[dateReturn] => 2020-07-25
[showDate] => yes
[goalId] => 99
[goalName] => Iets anders...
[countryName] => Kroatië
[countryIsoCode] => hr
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/kroati,trogir
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/276/084_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => zo-kan-reizen-ook-zijn
)
[44] => stdClass Object
(
[username] => jirrypons
[datePublication] => 2019-08-05
[title] => Update 10: Gesloten deuren in Zagreb
[message] => Na een lange dag reizen besloten we het die dag rustig aan te doen. Lekker een eitje bakken en op het gemak met de tram naar het centrum. We beklommen de Lotrscaktoren (had niks met Lord of the Rings te maken helaas) zodat we om 12:00 naast het dagelijkse kanonschot konden staan. Met onze vingers in de oren natuurlijk. Vanuit de toren hadden we mooi uitzicht over de stad en alle volgende bestemmingen op onze looproute. We zagen ook 's werelds kortste kabelbaan, die we eigenlijk naar boven hadden willen nemen.
Via een kaarsrecht pad liepen we naar de Sint-Marcus kerk, welke vanaf boven al opviel door zijn fel gekleurde dak. De dakpannen van deze kerk waren gelegd in de vorm van wapens van Kroatië, met rood, wit en blauw. Het plein waar deze kerk stond werd omringd door prachtige parlementsgebouwen. Maar het plein werd ook bezet door twee grote tourgroepen van wel vijftig man per stuk. Met een soort heimwee dachten we terug aan onze privé tour in Sarajevo...
Maar de groepen bleken op onze route te zitten dus via een tunnelkerk (het altaar en de kerkbanken stonden buiten onder een tunnel naar de andere kant van de stad) probeerden we ze af te snijden. Op het plein waar de markt zou moeten zijn was geen kip te bekennen, de Maria kerk was dicht maar gelukkig konden we toevlucht zoeken in de kathedraal van Zagreb. Deze was groots opgezet, dankzij een groot plein voor de ingang met een fontein waar helemaal bovenaan een gouden Maria beeld uitkeek op de kathedraal. De kathedraal leek vanaf de Lotrscaktoren het hoogste gebouw in het centrum en van dichtbij leek ze dat nog steeds. Binnen was het redelijk licht dankzij de hoge glas in lood ramen.
Tijd voor lunch, op het Jelacic plein. Het standbeeld van Jelacic te paard met uitgestoken zwaard torende boven het plein uit. De man had Oostenrijk-Hongarije geholpen met het neerslaan van een opstand in Zagreb. In ruil daarvoor zou Kroatië haar eigen taal en cultuur mogen behouden. Hier kwam echter niks van terecht en na het instorten van het Oostenrijk-Hongaarse rijk werd Jelacic zijn zwaard gericht naar het noorden, naar Oostenrijk-Hongarije. Tegenwoordig wijst zijn zwaard echter naar het zuiden, richting de Serven.
De volgende stop zou een fotomuseum over de oorlog zijn, maar ook die was dicht. Naast dat het maandag was, bleek het ook nog eens Victory day te zijn, een nationale feestdag. Dit verklaarde meteen waarom Zagreb zo rustig en relatief leeg aanvoelde voor een hoofdstad. Iedereen zat nu natuurlijk lekker aan de kust. Vervolgens gingen we de groene hoefijzer route maar lopen. Een flinke wandeltocht die ondanks de zinderende hitte goed te doen was. We kwamen allerlei mooie overheidsgebouwen tegen, het theater, het gymnasium en het bloemenplein. De orthodoxe kerk waar onze route eindigde was ook dicht en vervolgens werden we een beetje rusteloos.
Goed moment dus om met een paar cocktails in een parkje te gaan zitten. Om die lijn door te trekken gingen we vervolgens naar een speciaal bier café in een klein straatje, dat normaal wat meer zou bruisen gezien de nu verlaten marktkraampjes die er stonden. Deze straat eindigde overigens in een Tolkein café, die dankzij zijn voordeur op een hobbit huisje leek.
Voor het avondeten gingen we weer op een tip van de verhuurder van ons appartement af, maar dit restaurant zat helaas volop in de verbouwing. Dit was wat extra jammer dankzij de flinke klim in de brandende zon die we ervoor moesten maken. Zodoende gingen we maar terug naar het restaurant van de dag ervoor, gezien dit ook op de route terug lag. Helaas was dit iets minder lekker dan gister. Wellicht kwam dat omdat we gister na een lange reis elk eten wel hemels hadden gevonden. Om nog iets meer van de dag te maken, was het goed dat we hapjes en een fles bubbels (die we al sinds Nederland aan het meezeulen waren) in de koelkast hadden liggen.
De volgende ochtend waren we op zoek naar een tour over de oorlog, omdat we toch ook wel geïnteresseerd waren geraakt in de Kroatisch kant van het verhaal. Het enige wat we konden vinden, was hetzelfde bedrijf als waar we de dag ervoor de twee massale groepen van tegen waren gekomen. Na wat mailcontact bleek dat de kleine groepen die ze ambiëren deze dag was uitgekomen op zo'n vijfentwintig man. Dan maar met z'n tweeën een tour improviseren..
Die tour begon bij een museum ter herdenking van de bombardementen op Zagreb. Deze was mooi opgezet door middel van geluiden en verlichting die aangingen zodra we de volgende ruimte in kwamen. Maar wat echt opviel waren de oude internationale krantenkoppen uit 1994. Deze gingen over hoe een Europese hoofdstad aangevallen werd met enkele slachtoffers. Maar ook over Milošević zijn wens voor vrede en zijn verdoemenis van de Kroaten die hun eigen land terug wilden pakken. Met onze reeds vergaarde kennis over de oorlog in Bosnië kwam dit toch wat scheef over. Ten tijden van deze bombardementen werd Sarajevo al jaren belegerd, met vele slachtoffers als gevolg.
Het fotomuseum waar we de dag ervoor naartoe wilden, was vandaag wel open, dus we zetten de war tour daar voort. Alle foto's waren namelijk van de "Homeland war" zoals de Kroaten de burgeroorlog noemen. Vooral de persoonlijke verhalen van fotografen kwamen daar goed binnen. Het liet wederom de gruweldaden van de Serven zien aan het begin van de oorlog. Onderin het museum hingen bordjes met foto's van burgers, op de achterkant van elk bordje stond hun persoonlijke verhaal. Vooral bij deze muur hebben we lang stil gestaan. Het verhaal over de kinder suprise eieren met een bom erin lieten wat nekharen overeind staan...
De war tour sloten we af met een bezoek aan een tunnel die diverse delen van de stad met elkaar verbond. Het was er donker, soms redelijk smal en het werd al gauw meer dan koel. De tunnel werd tijdens de Tweede Wereld en burgeroorlog gebruikt als schuilplek tijdens bombardementen. Nog even doken we de orthodoxe kerk in. Deze voelde precies zo aan als die in Sarajevo.
De afwisseling cultuur en natuur hadden we er deze vakantie al lekker in, dus het was tijd om bij een meer te gaan chillen. Het was ook deze dag natuurlijk weer bloed heet, dus opgedroogd waren we weer zo. Met een biertje erbij konden we wat lezen en typen (Sandra het eerste, ik het laatste) totdat de maagjes weer gingen rommelen.
Terug naar de stad dus, waar we over het plein van de Sint-Marcus kerk liepen richting ons restaurant (wederom op aanraden). Op het half verlichte plein was nu echt geen kip te bekennen, een welkome rust na de drukte waar we de dag ervoor tegenaan liepen. Toch werkt dat uit eten gaan op advies van locals altijd prima, want het was wederom genieten. We hadden een typisch Kroatisch voorgerecht bestaande uit bladerdeeg met spinazie en kaas en een hunter steak en opa’s stoofpotjes als hoofdgerecht.
Weer voldaan liepen we terug richting de tram toen we nog even stopten bij het uitzicht over de verlichte stad bij de Lotrscaktoren. Bij de terrasjes daar in de buurt werd wat muziek gespeeld en was een stand up comedian bezig. Die laatste was in het Kroatisch, dus we konden alleen maar aanvoelen dat de grappen wel redelijk goed landden bij het publiek. Omdat het nog wel een lekkere avond was, besloten we om te voet terug te gaan naar ons appartement. Maar niet zonder nog even te stoppen bij de Mac voor een ijsje voor onderweg!
[userId] => 380217
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5071983
[countryId] => 47
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 297
[author] => Jirry
[cityName] => Zagreb
[travelId] => 523791
[travelTitle] => Roadtrip door voormalig Joegoslavië
[travelTitleSlugified] => roadtrip-door-voormalig-joegoslavi
[dateDepart] => 2019-07-20
[dateReturn] => 2019-08-14
[showDate] => yes
[goalId] => 99
[goalName] => Iets anders...
[countryName] => Kroatië
[countryIsoCode] => hr
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/kroati,zagreb
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/380/217_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => update-10-gesloten-deuren-in-zagreb
)
)
)
[reportsPaginator] => Zend_Paginator Object
(
[_cacheEnabled:protected] => 1
[_adapter:protected] => TravelLog\PaginatorAdapter Object
(
[_count:protected] => 60
[_array:protected] => Array
(
[30] => stdClass Object
(
[username] => reinierenastridontour
[datePublication] => 2021-08-18
[title] => ff wennen
[message] =>
jeetje waar moeten we beginnen.gisteravond (woensdag)hebben we de dag heerlijk afgesloten in het restaurant van de camping, we betaalden daar gemiddeld 35 euro per avond, we namen dan beide een goed stuk beef met aardappel en salade caprese en een paar biertjes en bacardietjes erbij. dat vonden we al goedkoop, maar dit bleek vandaag toch nog best wel aan de prijs. Nadat we om een uur of 10 van de camping wegreden en we ons zonder brokken door de stad hadden gewurmd met de caravan zetten we koers naar camping laguna park, de naam was veelbelovend evenals de foto's op google maps. De weg erheen was goed, hier en daar een onaangekondigde en onzichtbare drempel in de weg, maar na 60 km kwamen we bij de camping, nou t was eigenlijk een parkeerplaats bij een pizzarestaurant en nadat een jonge jongen ons een hoekje van de parking aanwees sloeg de twijfel toe. Pal in de zon , dat is niet ons ergste probleem, maar t was naast een soort van put waar n ronkende pomp in hing en bij nader inspectie zagen we ook hondedrollen in de nabijheid, DUSSS toen de jongeman vertelde dat t 20 euro per nacht was bedankte we vriendelijk en reden zonder verder doel de camping af. Wat nu? n
Niet echt veel campings in de omgeving dus raadpleegde we de app park4night, wat eigenlijk bedoeld is voor campers die overnachten zonder camping, maar wij kunnen dat toch ook. we zochten een plek uit, in een lagune , een smalle strook met restaurants en parkings waar je kan kamperen. We bedachten ons nog net op tijd dat water dan wel handig is en we dus onze douchezak en jerrycan moeten vullen...we stopten bij een benzinepomp om te vragen waar dat kon en die man was zo aardig om beide te vullen, we spraken elkaars taal niet maar hij kon nog net in t engels zeggen dat t "not drinking" was en dat het "for free"was!! geweldig! door naar de kampeerplek, totaal geen idee wat te verwachten. We zijn dus in een lagune, binnenwater van de zee, waar gevist wordt, er is een smalle strook land met n weg met daaraan restaurants, visrestaurants, sommige op palen in het water andere op t land. Na wat navraag blijkt dus dat je bij elk restaurant op de parkeerplaats gratis mag kamperen. sommige hebben sanitair ter beschikking andere weer niet, dus na wat rondrijden kozen we de schoonste en waarschijnlijk ook nieuwste plek bij restaurant Royal Blue. , een sjiek restaurant waar mensen met dikke audies en merceddessen komen eten en de dames gouden schoenen dragen. we staan nu dus op een heel net grind terrein, zonder stroom, maar daar waren we op voorbereid. we mogen de toiletten van t restaurant gebruiken die super sjiek en schoon zijn. we hebben vanavond gedoucht met onze nieuwe douchezak op t dak van de caravan, werkte perfect en we hebben t beste uitzicht wat je wensen kan!
We voelden ons een beetje verplicht te eten bij royal blue natuurlijk, maar na wat rondwandelen zagen we een veel
leuker tentje, we dronken er smiddags al wat en besloten hier ook te eten. en dat was een hele goede keus! We genoten van verse vis en salade. de manager vertroetelde ons met mojitoos en n schaal met fruit en taart!!
Nu zitten we op ons plekje, de restaurant gasten komen af en toe n praatje maken een enkeling in t Engels en een ander in t Albanees waar we niks van snappen maar we lachen maar terug. Straks slapen en dat is toch best spannend! maar ook dat zal wel gaan!
Even voor de statistieken: we aten ieder een verse gegrilde vis met salade en gebakken aardappels, we dronken een witte wijn, 2 flessen bier en 2 bacardi cola, kregen 2 mojitos en een schaal fruit en taart..we betaalden inclusief 3 euro fooi 24 euro en we zaten op een dikke AA locatie. wat n land zeg!
[userId] => 433760
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5080428
[countryId] => 47
[pictureCount] => 11
[visitorCount] => 48
[author] =>
[cityName] => Cicvare
[travelId] => 526568
[travelTitle] => rondreis albanie
[travelTitleSlugified] => rondreis-albanie
[dateDepart] => 2021-08-14
[dateReturn] => 2021-09-12
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Kroatië
[countryIsoCode] => hr
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/027/088_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/433/760_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => ff-wennen
)
[31] => stdClass Object
(
[username] => reinierenastridontour
[datePublication] => 2021-08-16
[title] => Albanie update
[message] => Inmiddels zijn we heel wat dagen verder. Er bleek een storing te zijn op de Waar ben jij nu pagina die niet zo gemakkelijk op te lossen was. Maar na aankomst in Albanië en het hebben van WiFi hebben we ons best gedaan gisteravond tot laat en kan nu iedereen weer de verslagen lezen gelukkig. Ik neem jullie dus even mee terug naar maandag waar we wakker werden in de tuin bij Helga en Marion. Na de zeer gastvrije ontvangst hadden we al snel besloten hier een rustdag je in te plannen na twee warme dagen in de auto.We werden wakker zonder wekker maar met een heerlijk ontbijtje.
Na een relaxte opstart van de dag gingen we rond de middag lekker zwemmen bij watervallen op een plek die we zelf niet snel.zouden vinden. Zrmanja river Muskovci. De meeste toeristen in dit gebied gaan naar KRKA Waterfalls maar wij belandde dus hier. De watervallen waren watervalletjes vanwege de aanhoudende droogte maar het was meer dan verkoelend genoeg en ze hadden een heerlijk terras.Bij thuiskomst werden we weer verwend door een heerlijke BBQ die geen BBQ was want Marion had al het vlees al in de oven gestopt Maar het mocht de pret niet drukken. We namen die avond ook afscheid van elkaar zodat wij in de ochtend vroeg naar Albanië konden vertrekken. We werden door Pablo de hond al voor de wekker gewekt want er was schijnbaar iets waarvoor je heel hard moest blaffen, dus voor 8:00 een reden wij stilletjes het erf van Helga en Marjon af al valt dat niet mee met een piepende v-snaar! waarschijnlijk was t hele dorpje wakker(stuk of 5 huizen)
De route van 480 kilometer verliep prima, een paar pittige klimmetjes waarbij wij besloten af en toe de motor wat te koelen onderweg uit voorzorg en wat grensovergangen waarbij we grondig gecontroleerd worden(paspoort, autopapieren en coronacheck) zorgden ervoor dat wij om 17:30 in de middag de camping shkodra Lake Resort binnen reden.
een waar paradijsje onder de Albanese zon! een prachtig plekje zochten we uit met een pergola met druivenstokken voor de schaduw. fantastisch.
We hebben heerlijk gegeten in t restaurant, of beter nog op t strandje bij t restaurant van de camping. voor Albanese begrippen is deze camping heel.lux en duur. 20 euro per nacht, maar wel heel netjes
een mooi tussenstappje voor t echte werk denken we.
inmiddels hebben we ook hier ons Eerste dagje erop zitten. We hebben het even rustig aan gedaan zijn naar de stad geweest om een internet toeristenkaart te kopen en al Albanees geld op te halen. 40000 Lek vor 330 euro !! wat n cultuurschok zon stad!! we vinden t geweldig maar wat n toestanden, toeterende auto's. overal fietsen en brommers en wie rijd heeft voorrang! alle koopwaar ligt op straat, van vogels tot toiletpot en t vuilnis wordt verzameld in containers maar t meeste ernaast! we hebben ons ogen uitgekeken en heel hard gelachen.anders wordt je gek in de stad!! na wat boodschappen in n supermarkt die wij alleen uit films kennen hebben we nog n bezoek gebracht aan Rozafa castle, een ruïne die boven de stad uitsteekt. super mooi maar duidelijk niet berekend op toerisme, heel smalle weggetjes er naar toe en toch al gauw 10 parkeerplaatsen op n helling van tenminste 10%. ...maar de moeite waard en gelukkig verkochten ze er flessen water uit de koeling.
Nu zijn we alweer n tijdje terug op de camping, rummikub tevoorschijn gehaald en lekker rustig aan, straks nog maar ns uit eten hier t was goed bevallen en nadenken over de volgende stop! jullie zijn nu weer op de hoogte en vanaf nu weer n bijna dagelijkse dosis leesvoer van ons! voor nu Proost en tot later
trouwens de baustelle in Duitsland zijn n zegen bij de bouwwerkzaamheden in MONTENEGRO! 10 km lang rost,steen grind en stof pad tussen de machines en vrachtwagens door, geen wegbewijzering alleen af en toe een mannetje met n fluitje om de richting te wijzen welk steenspoor we moesten nemen!! ondertussen reden we in file met bussen tractoren en ongeduldige snelle auto's in n grote witte stofwolk! t was heel bijzonder!
[userId] => 433760
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5080427
[countryId] => 47
[pictureCount] => 10
[visitorCount] => 48
[author] => Astrid
[cityName] => Cicvare
[travelId] => 526568
[travelTitle] => rondreis albanie
[travelTitleSlugified] => rondreis-albanie
[dateDepart] => 2021-08-14
[dateReturn] => 2021-09-12
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Kroatië
[countryIsoCode] => hr
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/027/077_640x480.jpg?r=1
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/433/760_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => albanie-update
)
[32] => stdClass Object
(
[username] => johnvogelsangs
[datePublication] => 2021-11-14
[title] => Split
[message] => Het was al verwacht dat het vandaag zou gaan regenen. Daarom had ik ook maar besloten om een dag extra in Split te blijven. Bij regen zijn hier best wel wat binnenactiviteiten te bedenken. Helaas werd ik, op weg naar zo'n binnenactiviteit (museum) toch overvallen door een bui en ben een overdekt terras op gevlucht. En daar dus het grootste deel van de toch al korte dag doorgebracht. Ik had een boekje bij, dus op zich kom ik de dag dan ook wel door.
Gisteren gelukkig wel wat van de stad kunnen zien, met name dan het romeinse paleis met wat daarin zich allemaal bevindt (winkeltjes, kroegjes, kerkjes). Leuk hoor!
Heb wel het idee dat die Kroaten erg nationalistich zijn. Veel petjes shirtjes e.d. met de nationale vlag. Vandaag helamaal! Maar dat bleek omdat het nationale team tegen Rusland moest spelen. (ze hebben gewonnen met 1-0, maar ik denk dat hun feestje ook een beetje in het water is gevallen door de regen).
Toen ik van de camping naar de stad fietste zag ik een muur met daarop "white boys" in metershoge letters, met de confederation flag er naast. Achter die muur waren ze bezig met schietoefeningen zo te horen. Weet niet of het nog goed komt met die Kroaten....
Maar ik moet nog even vriendelijk blijven, ben het land nog niet uit: morgen naar Dubrovnic. Het lijkt de komende 2 dagen droog te blijven...
[userId] => 75971
[photoRevision] => 3
[reportId] => 5079985
[countryId] => 47
[pictureCount] => 2
[visitorCount] => 127
[author] => John
[cityName] => Split
[travelId] => 526791
[travelTitle] => Overwinteren met m'n campertje
[travelTitleSlugified] => overwinteren-met-m-n-campertje
[dateDepart] => 2021-11-04
[dateReturn] => 2021-12-23
[showDate] => yes
[goalId] => 99
[goalName] => Iets anders...
[countryName] => Kroatië
[countryIsoCode] => hr
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/023/939_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/075/971_50x50.jpg?r=3
[titleSlugified] => split
)
[33] => stdClass Object
(
[username] => johnvogelsangs
[datePublication] => 2021-11-11
[title] => De winterjas kan uit
[message] => ....voor even dan, want 's avonds koelt het toch nog best af hier. Maar overdag heerst hier in Noord-Kroatië nog best een aangenaam temperatuurtje. Dus heb ik maar bedacht om (een deel van) het eiland Krk (geen typefout) rond te fietsen. Ben ik blij dat ik een elektrische fiets heb gekocht! Ze hebben hier namelijk bergen. Dus aan het eind van de dag was mijn batterij harstikke leeg. En die van mijn fiets ook.
En was dat het waard? Mweh... Wel leuk langs de kust fietsen, en wat leuke terrasjes gedaan, maar allemaal wel heel erg toeristisch. En dat ziet er dan toch een beetje troosteloos uit als veel (niet alles) dicht is.
Vergeet ik nog helemaal over Ljubljana te vertellen, de kleinste hoofdstad van Europa. Ik weet nog steeds niet hoe de Sloveense keuken er uit ziet, maar het stadje is verrassend leuk! Veel kroegjes en restaurantjes langs de rivier. Helaas heb je daar niet zo veel aan op een doordeweekse woensdag in November. Om 9:00 's ochtends
[userId] => 75971
[photoRevision] => 3
[reportId] => 5079953
[countryId] => 47
[pictureCount] => 4
[visitorCount] => 107
[author] => John
[cityName] => Omišalj
[travelId] => 526791
[travelTitle] => Overwinteren met m'n campertje
[travelTitleSlugified] => overwinteren-met-m-n-campertje
[dateDepart] => 2021-11-04
[dateReturn] => 2021-12-23
[showDate] => yes
[goalId] => 99
[goalName] => Iets anders...
[countryName] => Kroatië
[countryIsoCode] => hr
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/023/800_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/075/971_50x50.jpg?r=3
[titleSlugified] => de-winterjas-kan-uit
)
[34] => stdClass Object
(
[username] => karlijnenemilegaanopavontuur
[datePublication] => 2021-10-28
[title] => Montenegro, Kroatië, Bosnië en Herzegovina
[message] => 21 okt - Budva (Montenegro)
Op naar Montenegro! Bij de grens staat een enorm lange rij en er is maar 1 hokje beschikbaar. We rijden naar de kustplaats Ulcinj waar we op de boulevard lunchen met uitzicht over de baai. Vervolgens door naar het kustplaatsje Budva waar we einde van de dag een hotelletje vinden midden in het centrum. Het blijkt (wederom) een familiehotel, wat hier al lang staat en volledig wordt ingesloten door nieuwe hoogbouw. We slapen op de vierde verdieping, maar het gebouw is dusdanig verzakt aan één kant dat je zeebenen moet hebben om hier te lopen. Zelfs een halfvolle fles frisdrank begint te rollen wanneer we deze op de grond neerleggen(!). Waarschijnlijk doordat er allemaal hoogbouw omheen is gerealiseerd, zegt de eigenaar. We vragen ons af hoe lang het hier nog zal staan.
We lopen naar de Stari grad (het oude centrum) wat lijkt op een mini-Dubrovnik met een mooie stadswal eromheen. Alles ziet er enorm goed verzorgd uit en er zijn leuke restaurantjes en barretjes. In de zomer zal dit wel propvol zijn met toeristen… nu is het relatief rustig. In de avond blijkt ons bedje helaas niet zo lekker te liggen. Of is het de angst dat ons hotelletje helemaal omvalt?
22 okt Tivat (Montenegro)
We volgen vandaag de scenic route door de Mount Lúcen. We stoppen regelmatig om foto’s te nemen van de prachtige uitzichten op de bergen en de vallei. Het is herfst en de bomen kleuren een pallet van oranjes. Helemaal boven in het National Park ligt een Mausoleum ter ere van een van de grootste dichters van Montenegro, Prins-bisschop Njegoš. Het is een schitterende plek op de bergkam van bijna 1800 meter hoogte, waar op een mooie dag hier een mooi uitzicht over het complete National Park zou zijn, helaas steekt het puntje in de wolken vandaag.
We rijden naar Tivat dat in de baai van Kotor ligt. Dit wordt het Monaco van Montenegro genoemd. In de laatste 20 jaar hebben ze hier een enorme ontwikkeling gedaan om er een luxe bestemming van te maken. Het heeft zijn eigen airport en er liggen meerdere superyachts in de haven waaronder 2 Feadships (uit Aalsmeer?) en de bijzondere Olivia O. We zien nog een jacht met 2 helicopterplatforms (je zal er aan één niet genoeg hebben) en de Black Pearl, een driemaster zeilschip. Het weer is boven de 20 graden en lekker zonnig. Wat een heerlijke plek om te genieten op de boulevard!
23 okt - Kotor (Montenegro)
We maken met de drone nog een mooi filmpje in de haven van Tivat. Vervolgens ontmoeten we bij een koffietentje een Japanse jongen die graag met ons in contact komt. Hij reist veel en heeft in veel landen gewoond. Zijn verhalen zijn echter op sommige na ongeloofwaardig en hij is vaag over hoe hij dit financiert en blijft maar over zijn ‘mentor’ praten. Anyway; het begint te regenen en daarom tijd om door te gaan!
Het is een klein stukje rijden naar Kotor in de naastgelegen baai. Ondanks het korte stukje lijkt het alsof het hier harder geregend heeft dan in Tivat. We checken in bij ons Airbnb-tje, wat een erg mooi appartement blijkt te zijn. We hebben deze geboekt omdat het is voorzien van een wasmachine, waar we dankbaar gebruik van maken….:-) Wasdag! Vanaf ons balkon hebben we uitzicht over de oude stadsmuren die tot ver op de berg doorlopen. Schitterend! In de namiddag begint het echter weer stevig te regenen en we zien zelfs wat bliksem. Deze tijd gebruiken we om onze reis te plannen. Er is nog zoveel te zien! Wanneer de regen ophoudt doen we een rondje door het oude, met stadsmuren omcirkelde stadje en gaan uit eten. Zoals heel vaak in restaurants gebeurd in Oost Europa hebben ze een gedeelte van het menu niet beschikbaar. Dit hoor je pas als je iets wilt bestellen… anyway; geen mosseltjes voor ons helaas…
24 okt - Dubrovnik (Kroatië)
We rijden via de prachtige ruige kustlijn naar Dubrovnik. Bij de grens naar Kroatië moeten we enorm lang wachten.
Het is ons gelukt een Airbnb te boeken met een eigen parkeerplaats (wat vrij zeldzaam is hier) en een geweldig uitzicht vanaf het balkon over de oude stad! Enige nadeel is dat we 500 stappen naar beneden moeten lopen als we naar het centrum willen (en natuurlijk weer omhoog). Trappen lopen hoort er wel een beetje bij in Dubrovnik. Helaas ligt er een cruiseschip in de haven waardoor er veel toeristen zijn. Vanaf 5 uur hebben zij het centrum verlaten en kunnen we even rustig alle steegjes verkennen. We gaan de sunset kijken bij de Buza bar en zijn blij dat we een mooi plekje hebben gevonden!
25 okt - Mostar (Bosnië en Herzegovina)
We rijden via de kust naar Bosnië en Herzegovina en doen eerst de Kravica watervallen aan. Die zijn prachtig en de drone doet -ondanks een stoorzender- goed zijn werk!
De natuur is wederom ongerept en door het rijden zien we een enorme verscheidenheid. Door de herfstkleuren zijn de rotsachtige landschappen extra mooi. Het lijkt wel alsof we ieder uur een ander landschap zien. Als we door een lange tunnel rijden is het mooie weer omgeslagen naar bewolkt en 10 graden lager! We gaan we naar het stadje Mostar (grootste stad in Herzegovina) en het is beroemd om de oude brug uit de 16e eeuw die in 1990 is gebombardeerd in de oorlog en vervolgens weer herbouwd. Iedere dag springen hier jonge mannen van de brug om hun mannelijkheid te bewijzen. Doordat het al wat later wordt (en bijna vriest), zien wij geen waaghalzen. Momenteel is het oude centrum van Mostar een van de grootste toeristische attracties van het land. De stad is verdeeld in een Kroatisch deel in het westen en een moslim deel in het oosten. Het oude centrum en de brug staan op de Unesco werelderfgoedlijst.
26 okt - Sarajevo (Bosnië en Herzegovina)
We rijden wederom door de prachtige herfst gekleurde bergen naar de hoofdstad Sarajevo. Als we de stad in de verte zien liggen is de heldere blauwe lucht veranderd in een oranje smog die boven de stad hangt! Het oude centrum heeft twee gedeeltes; een deel met veel Oosterse koffiehuizen en moskeeën (Ottomaans) en een wat moderner gedeelte (Habsburgs). East meets west. We gaan eerst naar Gallery 11/7/95, een museum met foto’s en beelden over de genocide in Srebenica. Het is erg indrukwekkend en nog steeds is het identificatieproces van de ruim 8.000 mensen die zijn vermoord nog niet afgerond, doordat massagraven zijn verplaatst en lichaamsdelen zijn verdeeld over meerdere graven. Onze militairen staan er niet goed op… Einde van de middag doen we een wandeltour met een gids door de stad. Het is enorm interessant om te zien hoe verschillende culturen en religies hier samenkomen. Sarajevo heeft niet voor niets het ‘Jeruzalem van Europa’ als bijnaam. Je vraagt je af en toe af hoe lang het nog goed gaat, al zijn zij er als inwoners erg trots op. Veel gebouwen hebben nog kogelsgaten uit de oorlog en Emile vindt zelfs een lege kogelhuls op straat. Naast de bewogen geschiedenis is Sarajevo een leuke, hippe stad met veel leuke eettentjes die niet onder doet voor andere hoofdsteden in Europa.
27 okt - Split (Kroatie)
We wilden vandaag eigenlijk naar Servië toe, maar er zijn tegenstrijdige berichten dat we naast onze vaccinatie ook een test nodig hebben. Helaas reageert de ambassade ook niet op ons bericht hierover. Daarom gaan we naar Split dat aan de kust in Kroatië ligt. Een mooie bijkomstigheid is dat het hier ook een stuk warmer is! We hebben een Airbnb
dichtbij het oude stadscentrum waar we ook weer even kunnen wassen. We pakken lekker een terrasje op de grote boulevard met uitzicht over een kalme zee. Daarna eten we in een wijnbar een Ceviche vooraf en truffelpasta met een gepocheerd ei met een wijnproeverij van Kroatische wijnen erbij.
28 okt - Zadar (Kroatië)
We verkennen het oude centrum van Split waarbij direct duidelijk wordt dat er een cruiseschip in de haven ligt. Overal zien we tourgidsen met genummerde bordjes van het cruiseschip en groepjes mensen lopen. Het hoogste nummer dat we zien is 24, dus lopen er waarschijnlijk 24 groepen door het centrum.. Jammer dat dit de charme van de plek een beetje weghaalt.
We rijden door naar de kustplaats Zadar. Het is wederom 20 graden en volop zon! Ze hebben hier een zeeorgel gemaakt door allemaal gaten in de boulevard te maken waar het geluid van de golven in de zee doorheen komt. Het klinkt heel mooi en rustgevend en het trekt bij zonsondergang veel mensen die hier met een drankje de dag afsluiten. Wanneer er een ferry voorbij vaart zorgen de hogere golven voor een sneller geluid van het orgel. Is dit niet een idee voor de nieuwe boulevard bij de Westeinderplassen in Aalsmeer?
[userId] => 184240
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5079916
[countryId] => 47
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 171
[author] => KE
[cityName] => Zadar
[travelId] => 526676
[travelTitle] => Zuid-oost Europa
[travelTitleSlugified] => zuid-oost-europa
[dateDepart] => 2021-09-19
[dateReturn] => 2021-09-19
[showDate] => yes
[goalId] => 7
[goalName] => Steden trip
[countryName] => Kroatië
[countryIsoCode] => hr
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/kroati,zadar
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/184/240_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => montenegro-kroati-bosni-en-herzegovina
)
[35] => stdClass Object
(
[username] => matthijsenerik
[datePublication] => 2021-09-12
[title] => Fook mi? Fook yu!
[message] => Veel en veel te gemakkelijk. Onze rentree in de EU is schrikbarend ongehinderd. We krijgen tot tweemaal de vraag of we iets aan te geven hebben. Twee engelgezichten (engelen zijn ook wel enigszins behaard vermoeden we) zeggen tegelijk: “no sir”. Op de vraag waar we vandaan komen trekken we onze schaapachtige blik weer uit de kast. In de tijd van navigatie weet niemand toch nog wat er op de vorige balk staat? We stamelen een beetje en wapperen een beetje met onze mooie paspoorten; gas op de lolly. Niets kan ons nu nog tegen houden in onze opmars naar de Nederlanden – ofja, dat zullen we nog wel zien. De scheur in de voorruit die ondertussen op weg is naar de navigator mag ook door, heerlijk.
We gassen door richting Plivitce. Onze eerste keus in hotel is volgeboekt, maar een alternatief is snel gevonden. Het is een hotel met meerde gebouwen, en wij zitten in een van de huizen. Onze deursluiting doet weinig onder voor Fort Knox – het mechanisme dat met de keycard in beweging komt, klinkt indrukwekkend. We settelen ons relatief snel om Max te kijken – wat een heerlijke race om te kijken. Daarna eens te kijken wat ons aanvalsplan wordt voor de Plivitce-meren. We kiezen de route van 6-8 uur uit; H+K. We besluiten Ulaz twee te gebruiken (ingang twee). We zetten de wekker onchristelijk vroeg en proppen ons ontbijt naar binnen. Erik besluit om verse banaan aan zijn yoghurt toe te voegen – iets waar de hele ontbijtzaal van mee kan genieten. We zetten den Member in versnelling en leggen de laatste 2 km in luxe af. Daarna begint er zo’n 20km aan werk voor de benenwagen. We kachelen om het grote meer, en genieten van de rust terwijl we proberen bomen te beklimmen zonder nat te worden. We houden het droog, maar de drukte in het park neemt gestaag toe. Dit geeft ook wel ruimte om te genieten van de stereotypen. Het is wel een slag moeilijker geworden om er onderling over te communiceren in alle openheid. Het voordeel van Nederlands is namelijk dat je in alle openheid in vreemde landen alles eruit kunt flappen. Wil je bespreken hoe onsmakelijk het ontbijt was met de ober erbij, ga je gang. Wil je bespreken hoe ongelukkig de kledingkeuze van het verschijnsel voor je neus is, trek de synoniemen uit de kast. Nu we weer terug zijn in meer toeristisch gebied... is ook het aantal kaaskoppen toegenomen. En daarbij zijn ook de frietridders van de partij. Onze zuiderburen lijken onze taal toch ook goed genoeg te begrijpen om snel beledigd te zijn bij de verkeerde uitingen.
Maar dat we er niet over kunnen praten, betekent niet dat we er niet van kunnen genieten. We hebben de mensen met statieven voor de perfecte foto – alhoewel er nog wel wat nabewerking nodig zal zijn. We hebben onze lunchende medemens op een bankje, ook hebben we de instaposes weer in zicht. We hebben de zeurende mensen die heuvelop lopen, de mensen met een bal pluis wat door moet gaan voor een hond. Maar de kroon vandaag is voor Henk en Ingrid. Ingrid loopt te steunen en te zuchten in de pauze en opent het gesprek over wat er vandaag nog ‘moet’ gebeuren in het park. Het is overigens 11 uur in de morgen en wij zitten ernaast gezellig ons ijsje op te kauwen. Henk geeft niet echt een antwoord. Ingrid geeft aan dat de wachtrij voor de bootjes over het meer wel erg lang is: “dit is echt geen 15 minuten”. Vervolgens zegt ze tegen Henk dat ze toch eigenlijk niet verder wil lopen. Henk haalt maar weer zijn schouders op en maakt wat gutturale geluiden. Ingrid heeft het begrepen dat haar welgevormde hamburgerlichaam nog wel wat beweging kan gebruiken. Ze trekt haar smartphone sneller uit haar holster dan de schaduw van Lucky Luke en opent de apps der apps: de stappenteller. Henk wist schijnbaar al waar het heen ging en heeft zijn app al open: “9317”. Ingrid stikt nog net niet in de lucht – talent dat wij nog niet hebben – en haar gezicht straalt nog harder dan de kern van Chernobyl. Ze zwaait met haar smartphone alsof het Willy Wonka’s gouden ticket is en ze schrijkt “10100”. De volgende discussie laat zich wel raden: hoe kan dit verschil ontstaan zijn, anders dan dat Ingrid zeker meer afstand heeft afgelegd. Wij kijken elkaar aan en hebben moeite het ijs niet uit te proesten over de picknicktafel. Prachtig zo’n natuurpark. En de watervallen en meren waren trouwens ook leuk – maar die konden we op de foto zetten.
We ronden onze wandeling af met een korte boottocht, en ondanks dat het buiten is, mag je de boot niet op zonder mondkapje. Matthijs presteert het om die van hem bij het verlaten van de boot aan de natuur te doneren. Gelukkig mag je in deze meren niet zwemmen, dat scheelt weer een morele verplichting om het ding terug te halen. We tikken weer een bedrag af in (Harold &) Kunars en vinden Goldmember waar we deze in het bos hebben achtergelaten. Bij het terugkomen blijkt dat Erik toch wel erg enthousiast was met zijn “rotsachtige” plaatsing. De bestuurder valt er prima in, de navigator mag zijn laddertje uitklappen om binnen te klimmen. De machtige machine trekt zich er echter prima uit, zonder schade aan de omgeving. Terug bij het hotel parkeren we op onze standaardplek en wisselen in één adem door naar onze zwemkleding. Huppelend de trap af naar het zwembad, om vervolgens een mentale notitie op te slaan: een verwarmd zwembad is geen overbodige luxe. Het water is nog kouder dan Erik kent van zijn gletsjerzwemtochten. We proberen het allebei toch nog, maar met het risico dat onze edele delen zich terugtrekken naar binnen... besluiten we onszelf toch maar op de handdoek te werpen.
Avondeten nuttigen we opnieuw bij het hotel zelf. De bediening is wat vreemd – vragen is de norm. We tikken weer wat pintjes samen met 1 van de 4 gerechten waaruit gekozen kan worden. Als toetje werken we weer de Nutella pannekoeken weg. In de ochtend verwonderen we ons weer over de enorme puinhoop die hier ontbijt heet. De zaal is klein, maar door de indeling van het buffet staan er constant zo’n 10 van de 40 gasten in de rij. Wederom zien we een procesoptimalisatie, maarja. Wij hebben ook vakantie. In de ochtend openen we de luiken van onze kamer (we hebben geen gordijnen) en vinden een vleermuis aan het raam. Die heeft ook een wilde nacht gehad: hij of zij hangt aan een pootje op de kop. Om te betalen hebben we weer cash nodig, want een kaart is “unaccaptable”. We maken een ritje naar de dichtstbijzijnde bank om weer een naaibeurt door de lokale paal te voorkomen. De ATM palen die bij de toeristenpunten in de buurt staan rekenen zo’n 20% fee. Om in de termen van Goldmember te blijven: die paal gaat vol door je sterretje, en het rondje eromheen heeft ook weinig kans. Onze Goldmember heeft echter nog alle pracht en praal die hem aanmerkt als Mercedes – gas op de lolly.
[userId] => 440770
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5078895
[countryId] => 47
[pictureCount] => 12
[visitorCount] => 149
[author] => MatthijsEnErik
[cityName] => Jezerce
[travelId] => 526516
[travelTitle] => Rusland reis
[travelTitleSlugified] => rusland-reis
[dateDepart] => 2021-08-01
[dateReturn] => 2021-12-31
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Kroatië
[countryIsoCode] => hr
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/017/949_640x480.jpg?r=1
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/440/770_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => fook-mi-fook-yu
)
[36] => stdClass Object
(
[username] => matthijsenerik
[datePublication] => 2021-09-10
[title] => Our own Personal Jesus
[message] => Waarschijnlijk kan iedereen in de vakantie wel een punt aanwijzen vanaf welk punt er iets gebeurde. Het ging nog alleen maar bergaf, er wordt weer uitgekeken naar huis, het budget is erdoorheen of iets dat in dit straatje zou passen. Bij ons is het punt simpelweg dat we weer naar de generale richting van de Nederlanden rijden. Na ons vertrek uit de baai van Kotor hebben we onze zuidelijkste puntje gehaald en is het tijd om de Jaws muziek in te zetten voor de thuisblijvers: we komen eraan. Erik is ondertussen goed hersteld van zijn keel, maar klinkt nog steeds als een man van diep Afrikaanse afkomst. Zelf hoopt hij dat stem nog een tijdje zo blijft – hij klinkt onweerstaanbaar. Het nadeel is wel dat Matthijs de stem zo sexy heeft bevonden, dat ook hij heeft besloten last te krijgen van zijn keel. We rijden naar ons hotel in de buurt van de Kravice watervallen om de dag erna deze eens goed te bestuderen. Het voordeel van dorpje is dat het er overloopt van helende wateren. Tenminste, wanneer we inchecken in ons – lege – hotel, staat er toch een lel van een paus Franciscus de balie in de gaten te houden. Eenmaal op de kamer en genietend van het uitzicht op ons balkon vallen een aantal dingen toch wel op: Maria’s en Jezussen zover het oog kan zien, gezang, en overal bordjes naar plekken van betekenis voor Christenen. Dit blind boeken levert toch wel wat leuke dingen op.
We besluiten in de lokale burrito tent onszelf af te vullen en zien ondertussen onze Mercedes kloon met een taxi bordje op het dak mensen voor 130e naar onze volgende bestemming brengen. Dit opent wellicht deuren. Over deuren openen gesproken, laten we een klein intermezzo invoegen over een onderwerp waar we al enige tijd wat licht op willen laten schijnen. In alle Balkan landen tot nu toe zijn we 1 categorie vastgoed tegengekomen die extreem goed onderhouden (of aanbesteed) is. De huizen kunnen armoedig zijn, de auto’s kunnen op hun velgen rijden... zonder uitzondering zijn deze hoogstandjes gepolijst opgeleverd met een pakket verse bloemen erop waar de Paus nog wel wat dagen voor kan bedanken. Het gaat natuurlijk om de graven. We hebben het een paar keer gevraagd, maar het blijft doodstil. Wellicht zouden we het aan levende mensen kunnen vragen, maar het is niet het beste onderwerp - het creëert altijd zo’n grafstemming. We zullen het dus niet kunnen doorgronden of een diepere laag toevoegen aan deze trip – einde intermezzo.
We besluiten eens vroeg ons nest in te duiken (voor 12 uur). We slapen bij apparation hill. In eerste instantie was de aanname dat dit zou slaan op iets van het geloof, maar het lijkt ook te maken te hebben met de bezoekers van het hotel. Het lijkt erop dat er in de nacht in volledige bus incheckt, welke in de ochtend bij het ontbijt weer weg lijkt te zijn – alleen het geluid is achtergebleven. Wat een mirakel. Het goede nieuws is wel dat er genoeg ontbijt is voor ons.
We bezoeken de lokale Kravice watervallen. Zoals onze perfect voorbereide reis betaamt, zagen we gisterenavond op een foto dat er mensen in het meer van de watervallen zwommen. Dus zijn we volledig in zwemapparaten gehesen alvorens af te reizen naar het meer. Nadat we een lokaal fortuin deponeren (10e p.p.), dalen we af naar de waterval. We schieten wat overzichtsfoto’s en verdwijnen het koude water in. We lachen nog wat mensen uit die instaposes aan het vastleggen zijn. Ergens kan Erik daar ook nog wel een blog over volschrijven, maar we zullen het semi-vriendelijk proberen te houden. We hebben besloten dat het relaxte reistempo ons goed ligt en hebben onze laatste plusdag ingezet voor een bezoekje aan de baai van Split. Nadat we naar de overkant van Split zijn gehobbeld, lopen we onszelf weer terug naar het stadje van Trogir. We genieten van het oude eilandstadje en de gerechten die er we er kunnen eten. Nadat we zijn aangelopen is Erik zijn zonnebril vergeten. We worden op de terugweg 5 minuten achtervolgt door iemand die “Hello” blijft roepen. Wij versnellen ons tempo om de mafkees af te schudden. Uiteindelijk blijkt dat zijn vocabulaire bestaat uit “Hello”, en dat hij Erik zijn bril wil terug geven. Zeg dat dan, hallo dan. Maar wel vriendelijk. We lopen terug, slingeren de airco op de kamer aan en gaan weer plat voor de nacht. Die temperatuur van ongeveer 30 graden, plus de zeelucht maant ons tot kalmte zullen we maar zeggen. In de badkamer spelen de mini-motjes ook een scene van Silence of the lambs na – zo rustgevend. Na een goede nachtrust, checken we onszelf uit het hotel, en in bij de zee. In tegenstelling tot de koude watervallen is het lekker dobberen in de zee. Erik is wel een beetje uit zijn element – hij is de enige kwal in de verre omtrek.
p.s.: Wij zijn alweer in het Nederlandse - maar zoals gebruikelijk lopen de verhalen enigszins achter. Binnenkort meer foto's en video's met terugwerkende kracht! :)
[userId] => 440770
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5078840
[countryId] => 47
[pictureCount] => 7
[visitorCount] => 115
[author] => MatthijsEnErik
[cityName] => Trogir
[travelId] => 526516
[travelTitle] => Rusland reis
[travelTitleSlugified] => rusland-reis
[dateDepart] => 2021-08-01
[dateReturn] => 2021-12-31
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Kroatië
[countryIsoCode] => hr
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/017/937_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/440/770_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => our-own-personal-jesus
)
[37] => stdClass Object
(
[username] => annetteschuil
[datePublication] => 2021-05-21
[title] => Waarzijnwij.nu?
[message] => Na wat foto-upload frustratie, zijn we van waarbenjij.nu afgelopen week afgereisd naar Polarsteps. Vind je het leuk wat foto’s te zien en/of ben je benieuwd waar we nu uithangen? Check:
https://www.polarsteps.com/PAJB/3995561-familietrip-2021?s=2FD6FE3E-E142-48CC-93BA-C6603ABEDC47
[userId] => 288842
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5076914
[countryId] => 47
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 791
[author] => Annette
[cityName] => Supetar
[travelId] => 526195
[travelTitle] => Familietrip 2021
[travelTitleSlugified] => familietrip-2021
[dateDepart] => 2021-03-03
[dateReturn] => 2021-06-17
[showDate] => yes
[goalId] => 99
[goalName] => Iets anders...
[countryName] => Kroatië
[countryIsoCode] => hr
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/kroati,supetar
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/288/842_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => waarzijnwij-nu
)
[38] => stdClass Object
(
[username] => ivichroger
[datePublication] => 2020-07-20
[title] => Code oranje op Krk
[message] => Maandag 20 juli 2020
Een paar kilometer vóór de Sloveense grens bezochten we Gasthof ‘Deutscher Peter’. Een bastion van Karinthische trots dat terug ging tot 23 augustus 1728, toen de Habsburgse Keizer Karl VI (die destijds tevens Keizer van de Zuidelijke Nederlanden was) de eretitel ‘Deutscher Peter’ verleende aan de waard van de herberg die toen ook al op deze plek stond. Hij bleek de enige van het hele dorp te zijn met wie de Keizer een woordje Duits kon spreken. De rest van het dorp sprak destijds ‘Windisch’, wat een mengelmoesje geweest moet zijn van Sloveens, Italiaans en Duits.
We dronken een kopje koffie aan de wild stromende bergrivier die onder het prachtige terras van Deutscher Peter doorliep. Bij de familie Tschauko stond de Karinthische identiteit voorop. Er was een speciale ‘Heimatsraum’ ingericht met allerlei oorkondes die aan de Tschauko’s waren uitgedeeld als dank voor hun verdiensten in de Karinthische Freiheitskampf 1918 – 1920. ‘Aus Liebe zur Heimat’ stond er met grote gotische letters op de muur. Of de herdenking van de Volksabstimmung op 10 oktober a.s. hier uitbundig gevierd zou worden? ‘Nur ein Bischlen sauf’n’, aldus de getapte ober bij het verlaten van de Gasthof...
Via de Loiblpass waren we snel in Slovenië. De kortste weg naar het Kroatische Krk was via een landelijke route op Sloveense tweebaanswegen. We passeerden heel wat dorpjes in het heuvelachtige landschap. Binnen 1,5 uur waren we bij het laatste dorpje, Jesane. Daar sloten we aan bij een lange file richting de Kroatische grens. Het duurde nog eens een dikke 1,5 uur voordat we onze paspoorten eindelijk mochten tonen aan een Kroatische grenswacht (inclusief opgave van het nummer waarop we te bereiken waren in geval van corona-ellende).
Een brug verbond de Istrische kust nabij Rijeka met het groene Krk. De weg over het schiereiland naar onze bestemming verliep bochtig en stijl. Krk bleek voornamelijk te bestaan uit rotsige heuvels. We hadden een appartement geboekt in Vrbnik. Kroatisch voor ‘Waar-ben-ik’, was ons ezelbruggetje in de auto. Op de tonen van Kroatische smartlappen (de radio speelde hier alleen maar Kroatische muziek) kwam de kerktoren van het lieflijke wijndorpje in zicht. Na het inchecken sloten we de dag af met een verfrissende plons in de Adriatische zee. ’s Avonds maakten we kennis met onze nieuwe buren: een lief wijnboertje die alleen Kroatisch sprak (Roger kon zich redden met zijn Tsjechisch) en de onderbuurvrouw die schapenkaas verkocht.
Dinsdag 21 juli 2020
Onze eerste echte dag op Krk brachten we door aan een klein strandbaaitje aan de oostkant van het eiland. Het beviel ons hier zo goed dat we overwogen om ons verblijf in Kroatië te verlengen met een bezoek aan nóg een eiland. Aan die gedachte kwam abrupt een einde toen we bij ons eerste strandbiertje nieuws uit Nederland ontvingen: Kroatië was op de coronalijst van het ministerie van Buitenlandse Zaken van code geel naar code oranje gegaan. Dat betekende dat de Nederlandse regering ons plotseling dringend adviseerde om niet naar Kroatië te gaan. Terwijl we net gearriveerd waren! Wat moesten we doen? Halsoverkop vertrekken terwijl Vrbnik in ieder geval meer coronaproof leek dan, bijvoorbeeld, de Tilburgse kermis? Of de situatie nog even aanzien? We kozen voor het laatste.
22, 23 en 24 juli 2020
De titel van ons reisverslag (Karinthië, Kroatië en corona) had helaas niet beter gekozen kunnen worden. In de loop van de week zagen we steeds minder Nederlandse auto’s op het plein bij ons appartement geparkeerd staan. De Kroaten op Krk maakten er een etnische kwestie van. De meeste besmettingen zouden uit Vukovar komen, een grensplaats tegen Servië aan. ‘Daar zijn verschillende Servische bruiloften gevierd’, aldus de Kroatische eigenaar van een toeristenwinkeltje. ‘In de rest van Kroatië zijn amper besmettingen.’
We besloten om de rest van de week de drukte in ieder geval te mijden. We skipten ons bezoek aan het toeristische Krk-stad en keerden om als we stranden te druk vonden. Vooral de zuidelijke toeristenbadplaats Baska deed ons, ook zonder corona, huiveren van de mensenmassa. Er bleven gelukkig nog heel wat mooi baaitjes over, zoals het strand bij Punat, aan de westkant van het eiland. In onze ‘donut’ dobberden we in verschillende baaitjes en zagen we grote scholen visjes door onze duikbril. Tegen de avond kwam er vaak een echt Balkan-onweer opzetten dat alles weer fris en groen maakte. In de supermarkt en bij het bakkertje deden we onze mondkapjes voor, maar buiten dat merkten we ’s avonds in Vbrnik weinig van de pandemie. Het was er alleen erg rustig. Maar dát was vooral vervelend voor de lieve mensen van het dorpje.
[userId] => 263913
[photoRevision] => 22
[reportId] => 5073501
[countryId] => 47
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 163
[author] => Roger
[cityName] => Vrbnik
[travelId] => 525819
[travelTitle] => Karinthië, Kroatië en corona...
[travelTitleSlugified] => karinthi-kroati-en-corona
[dateDepart] => 2020-07-13
[dateReturn] => 2020-07-29
[showDate] => yes
[goalId] => 99
[goalName] => Iets anders...
[countryName] => Kroatië
[countryIsoCode] => hr
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/kroati,vrbnik
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/263/913_50x50.jpg?r=22
[titleSlugified] => code-oranje-op-krk
)
[39] => stdClass Object
(
[username] => sylbos
[datePublication] => 2020-07-27
[title] => Dag 13, 14, 15 en 16
[message] => Woensdag
Vandaag zijn we mooi op tijd naar Omis gereden. We merkten wel dat we alles in de buurt van Makarska wel een beetje gezien hadden en moesten dus wel wat verder rijden. We lazen dat je met een boot een stuk de Cetina rivier op kon varen door een kloof. Dus dat wilden we wel doen.
De rit er naar toe was wederom een plaatje. De temperatuur is de laatste dagen wel wat gestegen en dat merkten we wel toen we uit de auto stapten.
Eerst even door het stadje gereden en een stukje langs de rivier om toch het water op te gaan. Met alle corona ellende besloten we een privé bootje te huren. Eigen schipper en dik 2 meter afstand. Lekker veilig.
De boottocht was echt prachtig. We hebben weer prachtige plaatjes kunnen schieten.
Terug aan wal hebben we door het stadje weer een mooie wandeling gemaakt en nadat we bijna oververhit waren lekker op een terrasje een milkshake gedronken.
Daarna nog even snel wat boodschappen gedaan en weer heerlijk op het balkon opgegeten. 's Middags nog even heerlijk voor de laatste keer aan het zwembad gelegen. Op de volgende bestemming hebben we die nml niet.
Voor de laatste keer uit eten wilden we wel wat luxer eten en kwamen we bij Olive terecht. Dat is echt een aanrader. Alles was echt verrukkelijk. Vooral het toetje. Maar nu kan het voor ons niet snel misgaan tijdens het dessert.
's Avonds op tijd naar bed want de volgende dag richting Dubrovnik
Donderdag
Nog één keer genoten van het ontbijt in het hotel. In de recensie stond dat het een magistraal ontbijt was.... het was niet slecht, maar we hebben beter gehad.
Dan ons hebben en houwen weer de Opel Astra in. Dat paste prima, blij dat we geen auto-upgrade genomen hebben.
Na weer een prachtige rit en wel wat gezoek in de stad ,kwamen we bij Kate's Place in Dubrovnik. Kate zelf was echt super gastvrij. Alles was al geregeld en we kregen er een doos Kinder-chocolade bij. Die (dat snap je waarschijnlijk) binnen no-time op was.
Na ons te hebben geïnstalleerd en even van het prachtige uitzicht te hebben genoten, zijn we naar old-town gereden. Daar kwamen we er achter dat het parkeren in de stad gelijk staat aan je bankrekening leeg plunderen. Niet te betalen, maar ja dan sta je wel midden in het centrum.
We liepen over de Stradun (waar het normaal zo druk is dat je zeker niet aan de corona maatregelen kunt houden) en daar was gewoon bijna geen kip te zien. We bekeken wat foto's op google en vergeleken dat met onze foto's, echt bizar zo rustig.
We wilden graag morgen met een bootje naar de eilanden dus eerst naar de haven een boot regelen. Ivm corona vroegen we of het mogelijk was om 2 meter afstand te houden op de boot. Dat was zeker mogelijk, maar, zei de leuke man, als jullie willen, kan ik voor een leuk prijsje ook een privé bootje regelen. Nou, daar zeiden wij dan weer geen nee tegen.
Even lunchen in het centrum, ruimte zat. Een te grote clubsandwich.
Ik had een wandeling van internet gedownload, en halverwege moesten we de stadsmuur op. Wij kaartjes kopen... was zeg maar ook niet echt goedkoop, liepen naar de ingang, was het te heet om er te lopen. Ga je dan met je dure kaartjes. Gelukkig zijn de kaarten een jaar geldig en besloten we
morgen voor de boottocht om half 9 de muur wandeling te doen, dan bereikten we tenminste niet het kookpunt.
Nu moesten we voor de middag wat anders bedenken. We lazen dat er een leuke kabelbaan naar de top van de berg ging. Leek ons wel leuk, tot Céline opperde; Het kan ook met de auto en dat wordt nog aangeraden ook. (bleek later dat de prijs van 1 kaartje 20 euro was...omg)
Dus ik rijd met mijn goede gedrag maar weer eens een berg op. Ik dacht: Biokovo heb ik overleefd, dit moet ook wel te doen zijn....nou deze was nog veel enger, maar oke, minder lang. Het uitzicht was weer prachtig, dus dat maakte de rit naar te top weer de moeite waard.
Later op de middag weer even naar de lidl gereden om wat boodschappen te doen want in het appartement hadden we weer onze eigen keuken. Nou het mocht het woord keuken niet dragen. 2 pitten en zo klein dat je er in je eentje moest bevinden.
Met een prachtig uitzicht op ons eigen balkon zitten eten. En daarna weer even een paar leuke spelletjes gedaan.
Vroeg naar bed want morgen weer vroeg op (nee, uitrusten doen we de laatste dagen van de vakantie niet echt.)
Vrijdag
De laatste dag, dus nog even genieten.
We hadden ons goed ingelezen in waar te parkeren. Iets verder uit het centrum (maar 53 euro voor een dag) en dan nog even een stukje lopen. Voor 9 uur stonden we op de muur om de wandeling te maken. En we snapten heel goed dat het in de middag niet te doen was. Het was om 9 uur al blaf heet.
Na een uur wandelen richting de haven want daar lag om 10 uur de speedboot op ons te wachten.
Toch nog naar een blue cave gegaan. Wat een prachtig gezicht. Jammer genoeg kun je de prachtige kleuren niet op een foto vastleggen.
We zijn bij verschillende eilanden en grotten geweest en we hadden en speedboot die echt over het water vloog. We gingen ook langs ons appartement. was grappig.
Op het eiland Lopud zijn we even de boot afgegaan en hebben we cultureel wat kerkjes bezocht en een flinke berg bewandeld.
Op de terugweg nog even een laatste grot ingezwommen om daarna weer naar de haven te gaan.
Weer lunchen in het centrum. We hadden alleen voor de middag niets gepland. Besloten om terug te gaan en in de buurt van ons appartement op zoek te gaan naar wat leuke winkels. Maar omg het werd echt te warm om op straat te gaan lopen en dan vooral berg op te wandelen. Niet te doen.
Dus terug naar ons appartement en even lekker relaxen op ons balkonnetje.
's Avonds wederom gekookt. Ja, we hebben nog nooit zoveel gekookt tijdens onze vakantie. Weer met prachtig uitzicht op het balkon gegeten. Nog even een praatje gemaakt met Kate (die het echt belachelijk vond dat Nederland Kroatië op oranje heeft gegooid. Ze vertelde dat ze heel veel mensen kent in Kroatië en dat ze niemand kent met het virus. Dat de uitbraken alleen in de buurt van Zagreb zijn van voornamelijk buitenlanders die daar in de buurt naar trouwerijen gaan. Ach ja, het is niet anders. Morgen terug naar huis en dan 2 weken in quarantaine.
Zaterdag
Het blijft spannend, gaat in deze barre tijden het vliegtuig nog wel. Gelukkig zagen we online dat alle vluchten van Transavia die de afgelopen weken naar Kroatië gingen niet geannuleerd werden. En we zagen ook dat de vlucht van zaterdag richting Dubrovnik ook gewoon ging. No worries dus.
Op het vliegveld was het niet druk en toen we in de bus gingen om te boarden bleek dat we maar met 29 mensen in het vliegtuig zaten waarvan bijna de helft kinderen. De plekken bij de nooduitgang waren nog vrij. Hmm zouden we daar niet mogen zitten? De stewardess gelijk enthousiast, want ja, daar moeten eigenlijk wel mensen zitten. Dus wij wilden ons wel opofferen hoor.
Al met al een fantastische vakantie gehad. Nooit geweten dat op 2 uur vliegen zoveel mooie dingen te doen zijn en het weer zo fantastisch is.
Kroatië is zeker een aanrader voor iedereen.
[userId] => 276084
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5073463
[countryId] => 47
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 763
[author] => sylvia
[cityName] => Dubrovnik
[travelId] => 525753
[travelTitle] => Kroatië
[travelTitleSlugified] => kroati
[dateDepart] => 2020-07-10
[dateReturn] => 2020-07-25
[showDate] => yes
[goalId] => 99
[goalName] => Iets anders...
[countryName] => Kroatië
[countryIsoCode] => hr
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/kroati,dubrovnik
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/276/084_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => dag-13-14-15-en-16
)
[40] => stdClass Object
(
[username] => sylbos
[datePublication] => 2020-07-21
[title] => Dag 9,10,11 en 12
[message] => Zaterdag
We hadden vandaag het plan opgevat om naar het Lourdes van Kroatië te gaan alleen ligt dat niet in Kroatië maar in Bosnië.
Wij dus al vroeg op pad, paspoorten mee en op naar Bosnië.
Na ongeveer een uurtje rijden naderden we de grens van Kroatië. Zonder problemen de grens over.
Voor ons stond een busje met een Nederlands kenteken waarbij het ontzettend lang duurde voordat ze de overgang doorkwamen. Wij waren er zo langs.
Na 1 minuut de overgang naar Bosnië. Die douane beambte lachte bij het zien van onze paspoorten. Aah the Netherlands. Do you have a negative covid test. Wij lachen. Haha nee natuurlijk niet vriend. Onze goedlachse beambte lachte vriendelijk terug en maakt het omkeer gebaar. We mochten het land niet in. We moesten achter een andere dame aan die ons direct de weg richting Kroatië wees. We kregen niet eens de kans om een andere kant op te gaan. Dus, wij zetten vanaf nu op onze cv dat we ooit ergens geweigerd zijn aan de grens. Toch weer een leuk verhaal voor op verjaardagen.
Achteraf maar goed dat we er niet in mochten, want dan zouden we bij terugkomst in Nederland 2 weken in thuis quarantaine (maar ja, dat had met de kennis van nu niet veel verschil gemaakt, daarover later meer).
Toen zijn we maar een mooistukje gaan rijden. We zitten op dit moment midden in het biokovo gebied. Na een stukje rijden kwamen we terug in Makarska en daar bleek dat we zeer dichtbij gewoon een winkelcentrum te hebben en aangezien het begon te regen was dit een mooi alternatief. Daarna een half uurtje verderop een ander winkelcentrum bezocht want het bleef maar regenen.. s Avonds best lekker gegeten burgers en tiramisu.
Zondag
Het weer werd weer wat bete dus vandaag op pad naar de sky walk. Dat is hier in de buurt een nieuwe attractie. Bovenop een berg is een glazen brug gecreëerd waar je met enige moed overheen kunt wandelen. Maar voordat je daar komt moet je wel nog wat andere angsten overwinnen. We kwamen rond kwart voor 10 bij een parkeerplaats aan waar het al mega vol stond. De auto’s die daar stonden zouden om 10 uur naar boven mogen. Wij werden gevraagd rond 10.15 terug te komen. Nog even verder gereden om van het uitzicht te genieten om vervolgens om 10.05 uur weer bij een redelijk volle parkeerplaats aan te komen. Gelukkig konden we mee met de groep van 11 uur. Daar zat natuurlijk een systeem achter. De weg was op sommige punten zo smal dat het haast onmogelijk was elkaar te passeren. In zo’n geval moest 1 van de auto’s achteruit rijden om op zoek te gaan naar een inhammetje waarin je even kon gaan wachten totdat de ander gepasseerd was. Die inhammetjes waren soms naast een afgrond. Het was wel even peentjes zweten maar de rit op zich was adembenemend mooi. En het uitzicht op de Skywalk was het ook meer dan waard. Daarna nog even naar een uitzichtpunt gereden waar we ons hotel vanaf grote hoogte konden zien. Dit was ook de top van de berg die ik een paar dagen daarvoor niet helemaal bereikt had. Ik kan je zeggen, het was echt mega hoog. Daarna de weg weer naar beneden gereden en dat ging best goed, tot we op een punt kwamen waar een hele rits auto’s naar boven wilden en een hele rits auto’s (waar wij een onderdeel van waren) naar beneden wilden. En dat kon dus niet. De weg was te smal. Het werd toen een potje, wie is de brutaalste en Celine ging het verkeer even regelen. Nadat wij allemaal achteruit de berg weer op reden (gelukkig was dit niet bij een afgrond) bleek dat de andere rits auto’s achteruit naar beneden was gereden en stonden we dus op elkaar te wachten. Gelukkig konden we daarna de weg redelijk soepel voortzetten. Nog even een lunch gehaald bij de Lidl en daarna van het mooie weer aan het zwembad genoten. ‘ s Avonds gegeten bij een een Italiaans tentje waar Celine en Ilona 2 mega pizza’s kregen. Ze waren wel lekker maar echt veel te groot.
Maandag.
Vandaag stond het duiken op het programma. Celine en ik proberen al 2 jaar ergens op vakantie samen te gaan duiken. Door verschillende omstandigheden wilde dit steeds maar niet lukken, maar nu was het eindelijk zo ver. Om 9 uur scherp stonden we bij de duikschool tegenover ons hotel. Daar kregen we alle spullen inclusief zo’n pak van top tot teen. Daar had ik nog nooit in gedoken. We gingen met de boot naar het eiland Brac en voor die kust moesten we onszelf achterover de boot afgooien. Ook dat had ik nog nooit gedaan maar dat ging best wel goed. Celine en ik waren de eerste duik zo erg bezig met de techniek dat we amper van de omgeving konden genieten. Tussen de eerste en de 2e duik voeren we met de boot een stukje verder en konden we 3 dolfijnen zien zwemmen. Leuk om te zien. Na een pauze gingen we voor een 2e keer het water in. Gelukkig ging het nu een stuk beter. We waren veel meer met de omgeving bezig dan met de techniek en hebben we ook echt genoten van de duik. Ik snapte nu wel waarom we zo’n alles bedekkend pak aan moesten want het was best wel koud. Toen weer met de bout terug. We kregen nog wel een borreltje om op te warmen. Bij thuiskomst had Ilona al een heerlijke lunch gehaald en konden we zo aanschuiven. ‘s Middags weer lekker aan het zwembad gelegen, want hey, vakantie moet wel een beetje ontspannend blijven.
‘s Avonds weer heerlijk aan de boulevardblad gegeten. Waar we iedere avond weer mogen genieten van een prachtige zonsondergang. Het lijkt iedere avond wel mooier te worden.
Dinsdag
Vanmorgen wederom richting Imotski gereden (eerder waren we al naar het winkelcentrum geweest.) nu gingen we daar heen om het blauwe en het rode meer te bekijken. Volgens de verhalen kan je na een flinke afdaling zwemmen in het krater meer. Maar we lazen ook al dat er in de zomer niet zo heel veel water in stond. Met als gevolg dat de afdaling te heftig was om het water te kunnen bereiken. Dus hebben we het van bovenaf bekeken. Mooi maar we zijn zo verwend. Na plitvice en krka zullen we weinig dingen zien die mooier zijn.
Weer even boodschappen gedaan bij de Lidl om lekker op het balkon te lunchen. Helaas bereikte daar ons het bericht dat Nederland heeft besloten het reisadvies voor Kroatië aan te scherpen naar oranje. Vooralsnog betekent dit dat we gewoon zaterdag naar huis komen, en dat we waarschijnlijk bij thuiskomst 2 weken in quarantaine gaan. Op vakantie gaan is nooit saai met ons, we houden jullie op de hoogte....
[userId] => 276084
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5073349
[countryId] => 47
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 503
[author] => Sylvia
[cityName] => Makarska
[travelId] => 525753
[travelTitle] => Kroatië
[travelTitleSlugified] => kroati
[dateDepart] => 2020-07-10
[dateReturn] => 2020-07-25
[showDate] => yes
[goalId] => 99
[goalName] => Iets anders...
[countryName] => Kroatië
[countryIsoCode] => hr
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/kroati,makarska
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/276/084_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => dag-9-10-11-en-12
)
[41] => stdClass Object
(
[username] => sylbos
[datePublication] => 2020-07-17
[title] => Dag 5,6,7 en 8
[message] => Het werd wel weer eens tijd voor een berichtje van onze kant.
Wij zijn nog steeds heerlijk aan het genieten van onze tijd in Kroatië.
Dinsdag
Vandaag stond in het teken van autorijden. Wie in Kroatië is MOET de Plitvice meren zien. We hadden al gelezen dat het nog mooier was dan Krka. We gingen vroeg op want het was wel 2,5 uur rijden. Er werd ons aangeraden om van te voren online tickets te bestellen omdat het anders wel eens vol kon zijn en dan kom je er gewoon niet meer in. We hadden ook gelezen dat route H de mooiste route was waarbij je zo’n beetje alles kon zien. Na een lange rit geparkeerd bij ingang 2 waar het wandelen begon. We moesten voor 11 uur binnen zijn en gelukkig lukte ons dat ook. Toen met het treintje van route H naar beneden om vervolgens een prachtige wandelroute te volgen. Iedere hoek die we omsloegen was weer een prachtig ander tafereel. Het is echt de Efteling in het echt. Aan het einde van de tocht nog even gevaren op een tergend langzame boot. Heerlijk tot rust komen. Lekker geluncht en na 5 uur weer met de pus omhoog. Wat een prachtige omgeving, maar we vonden het oprecht niet te vergelijken met Krka. Dat is een heel ander park met heel andere natuur. Na weer een lange rit in de auto, gelukkig hebben we een playlist op spotify aangemaakt met heerlijke automuziek, kwamen we weer thuis en hebben we heerlijke lasagne ‘gemaakt’ moet maar voldaan nog lekker van de avond kunnen genieten.
Woensdag
We wilden deze vakantie ook echt vakantie hebben en niet iedere dag wat ‘moeten’ want we moeten al zoveel (gevleugelde uitspraak deze vakantie) dus was het vandaag zwembad-hang-we-doen-verder-niks-dag. We hebben tenslotte het zwembad voor onze caravan en de stoelen hadden we dus al vroeg geconfisqueerd. (Je moet wel met Duitsers in je straatje). Als je de hele dag op een bedje ligt heb je genoeg tijd om te observeren wat anderen doen. Zo was er een Duits stel dat het lef had om hun handdoeken de gehele dag op een ligbedje te leggen, om daar vervolgens in totaal 1 uur op te liggen. Wij vinden dat asociaal.
De rest van de dag dus vrij weinig gedaan, behalve geprobeerd om ons lichaam niet te laten verbranden. We waren maandag genoeg bijgekleurd.
Donderdag
Helaas helaas, we moesten ons huisje verlaten. Het was echt een heerlijke start van de vakantie. De koelkast leeg, de buiken vol, we konden vertrekken. Wel jammer hoor want we hebben echt genoten van de omgeving en ons prachtige ‘huisje’.
We hadden besloten vandaag Split te bezoeken want dat ligt mooi op de route naar Makarshka. We konden midden in het centrum parkeren waardoor we zou het oude stadscentrum inliepen. Een mooie stad waar alles op loopafstand is. Nog even naar een groot winkelcentrum waar we hebben geluncht en later nog een ijsje in het centrum, het ijs ziet er hier altijd uit om op te eten en dat doen we dan ook zeer regelmatig. Je moet jezelf blijven verwennen.
In de loop van de middag weer in de auto en richting Makarska.
De weg er naar toe is spectaculair. Prachtige bergen en mooie landschappen. Je weet niet waar je kijken moet, dus let ik maar op de weg.
In het hotel aangekomen was ik aangewezen op de slaapbank. Helaas maar ik lag op de camping op het beste bed dus had nu laatste keus. Nou ik heb het geweten. Het ligt voor geen meter, maar gelukkig zorgen Celine en Ilona goed voor mij en hebben ze vandaag een nieuw matras voor me geregeld. De schatten. ‘ s Avonds heerlijk decadent gegeten op de boulevard waar we op een ander manier wijn hebben leren drinken. Super lekker. Ook heerlijk gegeten en op tijd naar bed want morgen ga ik een berg bedwingen.
Vandaag (vrijdag)
Na het ontbijt (nu in het hotel zelf.) een lopend buffet waarbij je alles ivm Corona alles zelf moet aanwijzen zodat een medewerker het op je bordje legt, vreemd, maar we doen het er mee. Verder prima ontbijt.
Na het ontbijt ben ik op pad gegaan om de Vosac berg te bewandelen. 1400 meter. Een behoorlijke klim die ik dan ook niet helemaal gedaan heb. Dat was iets te ambitieus. Ik kwam wel een heel eind en kon genieten van prachtige uitzichten. Celine en ilona zouden ook naar de top komen om daar op een glasplaat over een ravijn te gaan lopen maar het weer sloeg om en dat kwam het uitzicht vast niet te goede dus besloten om er maar weer een relax dag van te maken. Even bij het zwembad gelegen, maar de izon verdween helemaal en toen maar even een lunch gaan halen bij de Lidl en die op het balkon opgegeten. Daarna lekker gerelaxed (het begint bijna het thema van de vakantie worden) en ‘s avonds weer heerlijk gegeten op de boulevard bij een ober die vond dat wij uit Zweden kwamen. (Dat was een compliment, want uit Zweden komen de mooiste vrouwen zei hij, dus wij waren zo mooi als de Zweden.) wat een slijmzak, maar ja, we zijn er wel gaan eten. Met heerlijke wijn.
Nu weer lekker naar bed en morgen op bedevaart naar Bosnië.
[userId] => 276084
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5073256
[countryId] => 47
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 408
[author] => Sylvia
[cityName] => Trogir
[travelId] => 525753
[travelTitle] => Kroatië
[travelTitleSlugified] => kroati
[dateDepart] => 2020-07-10
[dateReturn] => 2020-07-25
[showDate] => yes
[goalId] => 99
[goalName] => Iets anders...
[countryName] => Kroatië
[countryIsoCode] => hr
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/kroati,trogir
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/276/084_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => dag-5-6-7-en-8
)
[42] => stdClass Object
(
[username] => sylbos
[datePublication] => 2020-07-13
[title] => Dag 2, 3 en 4
[message] => Voor je het weet ben je alweer bij dag 4 aanbeland.
Dat ik niks geschreven heb, betekent niet dat we niks gedaan hebben. Zaterdag werden we op een vreemde manier wakker: geen jetlag, ook wel eens lekker. Vandaag stond Trogir op het programma. Het stadje vlakbij de camping. Natuurlijk kregen wij het voor elkaar om bij de camping linksaf te slaan terwijl we rechtsaf moesten. Geluk bij een ongeluk reden we daarom over een prachtige route naar het plaatsje Marina. Daarna omgedraaid en wel de juiste weg genomen. Het stadje is een beetje te vergelijken met Enkhuizen. Lekker compact. We kwamen natuurlijk een markt tegen, waar ik een uberhip hoedje gescoord heb. Eerst een mooie en oude burcht bezichtigd om daarna een korte wandeling te maken naar een kerk met beklimbare toren.
Daar van een prachtig uitzicht over de stad kunnen genieten.
Na afdaling was het tijd voor een lekkere smoothie en ice-coffee. Daar een plan de campagne gemaakt. Wat willen we nog zien?
De klokkentoren, het kasteel en het museum. Wat een geluk, precies op het terras waar we zaten hadden we uitzicht op de klokkentoren het museum en het kasteel. Mooi Trogir kunnen we afvinken. Op de terugweg even langs een winkelcentrum gereden om ligmatjes te scoren, want op het strand liggen zoveel stenen dat een lekker matje geen overbodige luxe is. In de namiddag al lekker kunnen genieten van de matjes op het strand.
‘s Avonds een lekkere pastasalade gemaakt en na het spel beverbende lekker onder de wol. Helaas werden we binnen het uur weer gewekt door de storm Bora. Hier in de omgeving berucht en beroemd. We moesten echt alles spullen (lees; leuke lampjes en het wasrek) binnen halen om niks kwijt te raken.
Zondag vroeg op, want de eerste echte excursie staat op het programma. Krka national park. Het was even een stukje rijden. (Na een klein kwartier door de bergen erachter komen dat we beter kunnen omdraaien om te tanken). Maar daarna wel weer een prachtige route gereden. In het park aangekomen konden we met een bus naar beneden waar een mooie wandelroute rond de waterval was. Als kers op de taart konden we daar ook zwemmen vlakbij de waterval. Dat was echt fantastisch. Deze ervaring staat echt in de top 5 van best ever.
Ik moet er wel bij vermelden dat zwemmen een te groot woord is. Het was ploegen en ploeteren door rotsen en stenen en diepe gebieden. Maar we zijn heel tot het eind van wat mocht gezwommen en zo prachtige foto’s kunnen maken. Was erg blij met mijn GoPro.
Daarna omgekleed in de wc en een fruit pannenkoek gegeten. Jummie. Weer terug met de bus naar boven. Ja, het was echt te ver om te wandelen, en we wisten toen nog niet dat de zwaarste wandeltocht nog in het verschiet lag. Want eenmaal boven stapten we weer in de auto om richting een andere waterval te gaan. Helaas viel die wat tegen, maar een man vertelde ons dat we een mooie route van 25 minuten konden lopen. In dat rondje zat ook een afslag van wat trappen richting een grot.
Nou dat was me een klim. 524 tredes. Goede training voor Nepal. De grot zelf was de inspanning eigenlijk niet waard, maar het was wel een belevenis. Ik ben nog 99 tredes naar boven gelopen voor een fenomenaal uitzichtpunt. Daarna alle trappen weer naar beneden en het rondje afgemaakt. Leuk stukje gewandeld.
Weer terug in de auto om de hoogste waterval van het park te bekijken. Een prachtig uitzicht op 3 watervallen waarbij celine gelukkig mijn hoed redde. Want ik kan niet leven zonder hoed hier.
Rond half 8 weer thuis om op de camping lekkere pizza’s af te halen. Nog even een spelletje en toen ook weer naar bed. Een intensieve maar zeer geslaagde dag. Eentje voor in de boeken.
Vandaag wordt een heerlijke chill-dag op de camping. Vanmorgen eerst het tapijt van dode mieren opgeveegd. Een heel raar verschijnsel. Ze vallen hier echt dood van het dak. Maar gelukkig hebben we tijd genoeg omdat we zo ongeveer 40 minuten moeten wachten op ons koffiezet apparaat. Ook wel eens lekker dat hier niks snel snel moet (gaat).
[userId] => 276084
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5073160
[countryId] => 47
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 489
[author] => Sylvia
[cityName] => Trogir
[travelId] => 525753
[travelTitle] => Kroatië
[travelTitleSlugified] => kroati
[dateDepart] => 2020-07-10
[dateReturn] => 2020-07-25
[showDate] => yes
[goalId] => 99
[goalName] => Iets anders...
[countryName] => Kroatië
[countryIsoCode] => hr
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/kroati,trogir
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/276/084_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => dag-2-3-en-4
)
[43] => stdClass Object
(
[username] => sylbos
[datePublication] => 2020-07-10
[title] => Zo kan reizen ook zijn.
[message] => Jullie zijn de laatste jaren gewend dat er tijdens onze reis van alles mis kan gaan. En dan vooral op de heenreis. Van een vlucht gehaald, een storing in de brandstofpijp, aanslagen, Corona.
Maar vandaag ging het best allemaal van een leien dakje. Om 4 uur stipt was celine met haar zusje Ramona bij ilona en mij om ons naar Rotterdam/thehague airport te brengen. Ja je leest het goed: 04:00 uur ‘s nachts. En naar Rotterdam (aka het einde van de wereld). Daar was het niet echt druk en konden we zonder enige belemmeringen (lees: zonder oponthoud van enige vorm van vertier, want geen winkel te vinden) en zonder oponthoud van douane maar paraat met mondkapjes zo doorlopen naar de Gate(lees; hangar). Stipt op tijd vlogen we van Rotterdam naar Split. We wisten niet hoe snel we weg moesten uit Nederland, want hemel, wat regent het daar lang, veel en hard.
Na een voorspoedige vlucht en soepele doorgang bij de Kroatische douane stonden de koffers al op ons te wachten. Lekker, het tempo zit er al goed in.
Gelukkig vinden de Kroaten het dragen van mondkapjes geen prio en konden we ons snel van die krengen ontdoen. Het is echt veel te benauwd.
Deze keer besloten we de huurauto niet te upgraden, want zoveel hoeven we niet te rijden en we wilde onze upgrade kansen ergens anders vergroten.
In een stoere rode Opel Astra reden we na 3 rondjes eindelijk de parkeerplaats af en gingen we een autorit tegemoet van wel.......13 minuten. Ik zei het al, het tempo zit er vandaag lekker in. Aangekomen op camping Belvedere in Seget Vranjica bleek dat we goed gegokt hadden en kregen we een upgrade. Ipv een caravan kregen we vanwege het uitblijven van reserveringen een upgrade. Een prachtig chalet pal aan zee.
En daar zitten we dan, op onze eigen veranda, met uitzicht waar je eigenlijk enkel van kunt dromen en met de koelkast vol, lekker een wijntje te drinken.
We hebben het vandaag heerlijk gerelaxed en boodschappen gedaan (er zijn dingen die moeten).
Wij hebben wel eens een slechtere start gemaakt.
Oh tip van Ilona: rosé smaakt lekkerder met uitzicht op zee.
[userId] => 276084
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5073101
[countryId] => 47
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 415
[author] =>
[cityName] => Trogir
[travelId] => 525753
[travelTitle] => Kroatië
[travelTitleSlugified] => kroati
[dateDepart] => 2020-07-10
[dateReturn] => 2020-07-25
[showDate] => yes
[goalId] => 99
[goalName] => Iets anders...
[countryName] => Kroatië
[countryIsoCode] => hr
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/kroati,trogir
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/276/084_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => zo-kan-reizen-ook-zijn
)
[44] => stdClass Object
(
[username] => jirrypons
[datePublication] => 2019-08-05
[title] => Update 10: Gesloten deuren in Zagreb
[message] => Na een lange dag reizen besloten we het die dag rustig aan te doen. Lekker een eitje bakken en op het gemak met de tram naar het centrum. We beklommen de Lotrscaktoren (had niks met Lord of the Rings te maken helaas) zodat we om 12:00 naast het dagelijkse kanonschot konden staan. Met onze vingers in de oren natuurlijk. Vanuit de toren hadden we mooi uitzicht over de stad en alle volgende bestemmingen op onze looproute. We zagen ook 's werelds kortste kabelbaan, die we eigenlijk naar boven hadden willen nemen.
Via een kaarsrecht pad liepen we naar de Sint-Marcus kerk, welke vanaf boven al opviel door zijn fel gekleurde dak. De dakpannen van deze kerk waren gelegd in de vorm van wapens van Kroatië, met rood, wit en blauw. Het plein waar deze kerk stond werd omringd door prachtige parlementsgebouwen. Maar het plein werd ook bezet door twee grote tourgroepen van wel vijftig man per stuk. Met een soort heimwee dachten we terug aan onze privé tour in Sarajevo...
Maar de groepen bleken op onze route te zitten dus via een tunnelkerk (het altaar en de kerkbanken stonden buiten onder een tunnel naar de andere kant van de stad) probeerden we ze af te snijden. Op het plein waar de markt zou moeten zijn was geen kip te bekennen, de Maria kerk was dicht maar gelukkig konden we toevlucht zoeken in de kathedraal van Zagreb. Deze was groots opgezet, dankzij een groot plein voor de ingang met een fontein waar helemaal bovenaan een gouden Maria beeld uitkeek op de kathedraal. De kathedraal leek vanaf de Lotrscaktoren het hoogste gebouw in het centrum en van dichtbij leek ze dat nog steeds. Binnen was het redelijk licht dankzij de hoge glas in lood ramen.
Tijd voor lunch, op het Jelacic plein. Het standbeeld van Jelacic te paard met uitgestoken zwaard torende boven het plein uit. De man had Oostenrijk-Hongarije geholpen met het neerslaan van een opstand in Zagreb. In ruil daarvoor zou Kroatië haar eigen taal en cultuur mogen behouden. Hier kwam echter niks van terecht en na het instorten van het Oostenrijk-Hongaarse rijk werd Jelacic zijn zwaard gericht naar het noorden, naar Oostenrijk-Hongarije. Tegenwoordig wijst zijn zwaard echter naar het zuiden, richting de Serven.
De volgende stop zou een fotomuseum over de oorlog zijn, maar ook die was dicht. Naast dat het maandag was, bleek het ook nog eens Victory day te zijn, een nationale feestdag. Dit verklaarde meteen waarom Zagreb zo rustig en relatief leeg aanvoelde voor een hoofdstad. Iedereen zat nu natuurlijk lekker aan de kust. Vervolgens gingen we de groene hoefijzer route maar lopen. Een flinke wandeltocht die ondanks de zinderende hitte goed te doen was. We kwamen allerlei mooie overheidsgebouwen tegen, het theater, het gymnasium en het bloemenplein. De orthodoxe kerk waar onze route eindigde was ook dicht en vervolgens werden we een beetje rusteloos.
Goed moment dus om met een paar cocktails in een parkje te gaan zitten. Om die lijn door te trekken gingen we vervolgens naar een speciaal bier café in een klein straatje, dat normaal wat meer zou bruisen gezien de nu verlaten marktkraampjes die er stonden. Deze straat eindigde overigens in een Tolkein café, die dankzij zijn voordeur op een hobbit huisje leek.
Voor het avondeten gingen we weer op een tip van de verhuurder van ons appartement af, maar dit restaurant zat helaas volop in de verbouwing. Dit was wat extra jammer dankzij de flinke klim in de brandende zon die we ervoor moesten maken. Zodoende gingen we maar terug naar het restaurant van de dag ervoor, gezien dit ook op de route terug lag. Helaas was dit iets minder lekker dan gister. Wellicht kwam dat omdat we gister na een lange reis elk eten wel hemels hadden gevonden. Om nog iets meer van de dag te maken, was het goed dat we hapjes en een fles bubbels (die we al sinds Nederland aan het meezeulen waren) in de koelkast hadden liggen.
De volgende ochtend waren we op zoek naar een tour over de oorlog, omdat we toch ook wel geïnteresseerd waren geraakt in de Kroatisch kant van het verhaal. Het enige wat we konden vinden, was hetzelfde bedrijf als waar we de dag ervoor de twee massale groepen van tegen waren gekomen. Na wat mailcontact bleek dat de kleine groepen die ze ambiëren deze dag was uitgekomen op zo'n vijfentwintig man. Dan maar met z'n tweeën een tour improviseren..
Die tour begon bij een museum ter herdenking van de bombardementen op Zagreb. Deze was mooi opgezet door middel van geluiden en verlichting die aangingen zodra we de volgende ruimte in kwamen. Maar wat echt opviel waren de oude internationale krantenkoppen uit 1994. Deze gingen over hoe een Europese hoofdstad aangevallen werd met enkele slachtoffers. Maar ook over Milošević zijn wens voor vrede en zijn verdoemenis van de Kroaten die hun eigen land terug wilden pakken. Met onze reeds vergaarde kennis over de oorlog in Bosnië kwam dit toch wat scheef over. Ten tijden van deze bombardementen werd Sarajevo al jaren belegerd, met vele slachtoffers als gevolg.
Het fotomuseum waar we de dag ervoor naartoe wilden, was vandaag wel open, dus we zetten de war tour daar voort. Alle foto's waren namelijk van de "Homeland war" zoals de Kroaten de burgeroorlog noemen. Vooral de persoonlijke verhalen van fotografen kwamen daar goed binnen. Het liet wederom de gruweldaden van de Serven zien aan het begin van de oorlog. Onderin het museum hingen bordjes met foto's van burgers, op de achterkant van elk bordje stond hun persoonlijke verhaal. Vooral bij deze muur hebben we lang stil gestaan. Het verhaal over de kinder suprise eieren met een bom erin lieten wat nekharen overeind staan...
De war tour sloten we af met een bezoek aan een tunnel die diverse delen van de stad met elkaar verbond. Het was er donker, soms redelijk smal en het werd al gauw meer dan koel. De tunnel werd tijdens de Tweede Wereld en burgeroorlog gebruikt als schuilplek tijdens bombardementen. Nog even doken we de orthodoxe kerk in. Deze voelde precies zo aan als die in Sarajevo.
De afwisseling cultuur en natuur hadden we er deze vakantie al lekker in, dus het was tijd om bij een meer te gaan chillen. Het was ook deze dag natuurlijk weer bloed heet, dus opgedroogd waren we weer zo. Met een biertje erbij konden we wat lezen en typen (Sandra het eerste, ik het laatste) totdat de maagjes weer gingen rommelen.
Terug naar de stad dus, waar we over het plein van de Sint-Marcus kerk liepen richting ons restaurant (wederom op aanraden). Op het half verlichte plein was nu echt geen kip te bekennen, een welkome rust na de drukte waar we de dag ervoor tegenaan liepen. Toch werkt dat uit eten gaan op advies van locals altijd prima, want het was wederom genieten. We hadden een typisch Kroatisch voorgerecht bestaande uit bladerdeeg met spinazie en kaas en een hunter steak en opa’s stoofpotjes als hoofdgerecht.
Weer voldaan liepen we terug richting de tram toen we nog even stopten bij het uitzicht over de verlichte stad bij de Lotrscaktoren. Bij de terrasjes daar in de buurt werd wat muziek gespeeld en was een stand up comedian bezig. Die laatste was in het Kroatisch, dus we konden alleen maar aanvoelen dat de grappen wel redelijk goed landden bij het publiek. Omdat het nog wel een lekkere avond was, besloten we om te voet terug te gaan naar ons appartement. Maar niet zonder nog even te stoppen bij de Mac voor een ijsje voor onderweg!
[userId] => 380217
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5071983
[countryId] => 47
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 297
[author] => Jirry
[cityName] => Zagreb
[travelId] => 523791
[travelTitle] => Roadtrip door voormalig Joegoslavië
[travelTitleSlugified] => roadtrip-door-voormalig-joegoslavi
[dateDepart] => 2019-07-20
[dateReturn] => 2019-08-14
[showDate] => yes
[goalId] => 99
[goalName] => Iets anders...
[countryName] => Kroatië
[countryIsoCode] => hr
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/kroati,zagreb
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/380/217_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => update-10-gesloten-deuren-in-zagreb
)
)
)
[_currentItemCount:protected] => 15
[_currentItems:protected] => ArrayIterator Object
(
[storage:ArrayIterator:private] => Array
(
[30] => stdClass Object
(
[username] => reinierenastridontour
[datePublication] => 2021-08-18
[title] => ff wennen
[message] =>
jeetje waar moeten we beginnen.gisteravond (woensdag)hebben we de dag heerlijk afgesloten in het restaurant van de camping, we betaalden daar gemiddeld 35 euro per avond, we namen dan beide een goed stuk beef met aardappel en salade caprese en een paar biertjes en bacardietjes erbij. dat vonden we al goedkoop, maar dit bleek vandaag toch nog best wel aan de prijs. Nadat we om een uur of 10 van de camping wegreden en we ons zonder brokken door de stad hadden gewurmd met de caravan zetten we koers naar camping laguna park, de naam was veelbelovend evenals de foto's op google maps. De weg erheen was goed, hier en daar een onaangekondigde en onzichtbare drempel in de weg, maar na 60 km kwamen we bij de camping, nou t was eigenlijk een parkeerplaats bij een pizzarestaurant en nadat een jonge jongen ons een hoekje van de parking aanwees sloeg de twijfel toe. Pal in de zon , dat is niet ons ergste probleem, maar t was naast een soort van put waar n ronkende pomp in hing en bij nader inspectie zagen we ook hondedrollen in de nabijheid, DUSSS toen de jongeman vertelde dat t 20 euro per nacht was bedankte we vriendelijk en reden zonder verder doel de camping af. Wat nu? n
Niet echt veel campings in de omgeving dus raadpleegde we de app park4night, wat eigenlijk bedoeld is voor campers die overnachten zonder camping, maar wij kunnen dat toch ook. we zochten een plek uit, in een lagune , een smalle strook met restaurants en parkings waar je kan kamperen. We bedachten ons nog net op tijd dat water dan wel handig is en we dus onze douchezak en jerrycan moeten vullen...we stopten bij een benzinepomp om te vragen waar dat kon en die man was zo aardig om beide te vullen, we spraken elkaars taal niet maar hij kon nog net in t engels zeggen dat t "not drinking" was en dat het "for free"was!! geweldig! door naar de kampeerplek, totaal geen idee wat te verwachten. We zijn dus in een lagune, binnenwater van de zee, waar gevist wordt, er is een smalle strook land met n weg met daaraan restaurants, visrestaurants, sommige op palen in het water andere op t land. Na wat navraag blijkt dus dat je bij elk restaurant op de parkeerplaats gratis mag kamperen. sommige hebben sanitair ter beschikking andere weer niet, dus na wat rondrijden kozen we de schoonste en waarschijnlijk ook nieuwste plek bij restaurant Royal Blue. , een sjiek restaurant waar mensen met dikke audies en merceddessen komen eten en de dames gouden schoenen dragen. we staan nu dus op een heel net grind terrein, zonder stroom, maar daar waren we op voorbereid. we mogen de toiletten van t restaurant gebruiken die super sjiek en schoon zijn. we hebben vanavond gedoucht met onze nieuwe douchezak op t dak van de caravan, werkte perfect en we hebben t beste uitzicht wat je wensen kan!
We voelden ons een beetje verplicht te eten bij royal blue natuurlijk, maar na wat rondwandelen zagen we een veel
leuker tentje, we dronken er smiddags al wat en besloten hier ook te eten. en dat was een hele goede keus! We genoten van verse vis en salade. de manager vertroetelde ons met mojitoos en n schaal met fruit en taart!!
Nu zitten we op ons plekje, de restaurant gasten komen af en toe n praatje maken een enkeling in t Engels en een ander in t Albanees waar we niks van snappen maar we lachen maar terug. Straks slapen en dat is toch best spannend! maar ook dat zal wel gaan!
Even voor de statistieken: we aten ieder een verse gegrilde vis met salade en gebakken aardappels, we dronken een witte wijn, 2 flessen bier en 2 bacardi cola, kregen 2 mojitos en een schaal fruit en taart..we betaalden inclusief 3 euro fooi 24 euro en we zaten op een dikke AA locatie. wat n land zeg!
[userId] => 433760
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5080428
[countryId] => 47
[pictureCount] => 11
[visitorCount] => 48
[author] =>
[cityName] => Cicvare
[travelId] => 526568
[travelTitle] => rondreis albanie
[travelTitleSlugified] => rondreis-albanie
[dateDepart] => 2021-08-14
[dateReturn] => 2021-09-12
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Kroatië
[countryIsoCode] => hr
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/027/088_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/433/760_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => ff-wennen
)
[31] => stdClass Object
(
[username] => reinierenastridontour
[datePublication] => 2021-08-16
[title] => Albanie update
[message] => Inmiddels zijn we heel wat dagen verder. Er bleek een storing te zijn op de Waar ben jij nu pagina die niet zo gemakkelijk op te lossen was. Maar na aankomst in Albanië en het hebben van WiFi hebben we ons best gedaan gisteravond tot laat en kan nu iedereen weer de verslagen lezen gelukkig. Ik neem jullie dus even mee terug naar maandag waar we wakker werden in de tuin bij Helga en Marion. Na de zeer gastvrije ontvangst hadden we al snel besloten hier een rustdag je in te plannen na twee warme dagen in de auto.We werden wakker zonder wekker maar met een heerlijk ontbijtje.
Na een relaxte opstart van de dag gingen we rond de middag lekker zwemmen bij watervallen op een plek die we zelf niet snel.zouden vinden. Zrmanja river Muskovci. De meeste toeristen in dit gebied gaan naar KRKA Waterfalls maar wij belandde dus hier. De watervallen waren watervalletjes vanwege de aanhoudende droogte maar het was meer dan verkoelend genoeg en ze hadden een heerlijk terras.Bij thuiskomst werden we weer verwend door een heerlijke BBQ die geen BBQ was want Marion had al het vlees al in de oven gestopt Maar het mocht de pret niet drukken. We namen die avond ook afscheid van elkaar zodat wij in de ochtend vroeg naar Albanië konden vertrekken. We werden door Pablo de hond al voor de wekker gewekt want er was schijnbaar iets waarvoor je heel hard moest blaffen, dus voor 8:00 een reden wij stilletjes het erf van Helga en Marjon af al valt dat niet mee met een piepende v-snaar! waarschijnlijk was t hele dorpje wakker(stuk of 5 huizen)
De route van 480 kilometer verliep prima, een paar pittige klimmetjes waarbij wij besloten af en toe de motor wat te koelen onderweg uit voorzorg en wat grensovergangen waarbij we grondig gecontroleerd worden(paspoort, autopapieren en coronacheck) zorgden ervoor dat wij om 17:30 in de middag de camping shkodra Lake Resort binnen reden.
een waar paradijsje onder de Albanese zon! een prachtig plekje zochten we uit met een pergola met druivenstokken voor de schaduw. fantastisch.
We hebben heerlijk gegeten in t restaurant, of beter nog op t strandje bij t restaurant van de camping. voor Albanese begrippen is deze camping heel.lux en duur. 20 euro per nacht, maar wel heel netjes
een mooi tussenstappje voor t echte werk denken we.
inmiddels hebben we ook hier ons Eerste dagje erop zitten. We hebben het even rustig aan gedaan zijn naar de stad geweest om een internet toeristenkaart te kopen en al Albanees geld op te halen. 40000 Lek vor 330 euro !! wat n cultuurschok zon stad!! we vinden t geweldig maar wat n toestanden, toeterende auto's. overal fietsen en brommers en wie rijd heeft voorrang! alle koopwaar ligt op straat, van vogels tot toiletpot en t vuilnis wordt verzameld in containers maar t meeste ernaast! we hebben ons ogen uitgekeken en heel hard gelachen.anders wordt je gek in de stad!! na wat boodschappen in n supermarkt die wij alleen uit films kennen hebben we nog n bezoek gebracht aan Rozafa castle, een ruïne die boven de stad uitsteekt. super mooi maar duidelijk niet berekend op toerisme, heel smalle weggetjes er naar toe en toch al gauw 10 parkeerplaatsen op n helling van tenminste 10%. ...maar de moeite waard en gelukkig verkochten ze er flessen water uit de koeling.
Nu zijn we alweer n tijdje terug op de camping, rummikub tevoorschijn gehaald en lekker rustig aan, straks nog maar ns uit eten hier t was goed bevallen en nadenken over de volgende stop! jullie zijn nu weer op de hoogte en vanaf nu weer n bijna dagelijkse dosis leesvoer van ons! voor nu Proost en tot later
trouwens de baustelle in Duitsland zijn n zegen bij de bouwwerkzaamheden in MONTENEGRO! 10 km lang rost,steen grind en stof pad tussen de machines en vrachtwagens door, geen wegbewijzering alleen af en toe een mannetje met n fluitje om de richting te wijzen welk steenspoor we moesten nemen!! ondertussen reden we in file met bussen tractoren en ongeduldige snelle auto's in n grote witte stofwolk! t was heel bijzonder!
[userId] => 433760
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5080427
[countryId] => 47
[pictureCount] => 10
[visitorCount] => 48
[author] => Astrid
[cityName] => Cicvare
[travelId] => 526568
[travelTitle] => rondreis albanie
[travelTitleSlugified] => rondreis-albanie
[dateDepart] => 2021-08-14
[dateReturn] => 2021-09-12
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Kroatië
[countryIsoCode] => hr
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/027/077_640x480.jpg?r=1
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/433/760_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => albanie-update
)
[32] => stdClass Object
(
[username] => johnvogelsangs
[datePublication] => 2021-11-14
[title] => Split
[message] => Het was al verwacht dat het vandaag zou gaan regenen. Daarom had ik ook maar besloten om een dag extra in Split te blijven. Bij regen zijn hier best wel wat binnenactiviteiten te bedenken. Helaas werd ik, op weg naar zo'n binnenactiviteit (museum) toch overvallen door een bui en ben een overdekt terras op gevlucht. En daar dus het grootste deel van de toch al korte dag doorgebracht. Ik had een boekje bij, dus op zich kom ik de dag dan ook wel door.
Gisteren gelukkig wel wat van de stad kunnen zien, met name dan het romeinse paleis met wat daarin zich allemaal bevindt (winkeltjes, kroegjes, kerkjes). Leuk hoor!
Heb wel het idee dat die Kroaten erg nationalistich zijn. Veel petjes shirtjes e.d. met de nationale vlag. Vandaag helamaal! Maar dat bleek omdat het nationale team tegen Rusland moest spelen. (ze hebben gewonnen met 1-0, maar ik denk dat hun feestje ook een beetje in het water is gevallen door de regen).
Toen ik van de camping naar de stad fietste zag ik een muur met daarop "white boys" in metershoge letters, met de confederation flag er naast. Achter die muur waren ze bezig met schietoefeningen zo te horen. Weet niet of het nog goed komt met die Kroaten....
Maar ik moet nog even vriendelijk blijven, ben het land nog niet uit: morgen naar Dubrovnic. Het lijkt de komende 2 dagen droog te blijven...
[userId] => 75971
[photoRevision] => 3
[reportId] => 5079985
[countryId] => 47
[pictureCount] => 2
[visitorCount] => 127
[author] => John
[cityName] => Split
[travelId] => 526791
[travelTitle] => Overwinteren met m'n campertje
[travelTitleSlugified] => overwinteren-met-m-n-campertje
[dateDepart] => 2021-11-04
[dateReturn] => 2021-12-23
[showDate] => yes
[goalId] => 99
[goalName] => Iets anders...
[countryName] => Kroatië
[countryIsoCode] => hr
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/023/939_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/075/971_50x50.jpg?r=3
[titleSlugified] => split
)
[33] => stdClass Object
(
[username] => johnvogelsangs
[datePublication] => 2021-11-11
[title] => De winterjas kan uit
[message] => ....voor even dan, want 's avonds koelt het toch nog best af hier. Maar overdag heerst hier in Noord-Kroatië nog best een aangenaam temperatuurtje. Dus heb ik maar bedacht om (een deel van) het eiland Krk (geen typefout) rond te fietsen. Ben ik blij dat ik een elektrische fiets heb gekocht! Ze hebben hier namelijk bergen. Dus aan het eind van de dag was mijn batterij harstikke leeg. En die van mijn fiets ook.
En was dat het waard? Mweh... Wel leuk langs de kust fietsen, en wat leuke terrasjes gedaan, maar allemaal wel heel erg toeristisch. En dat ziet er dan toch een beetje troosteloos uit als veel (niet alles) dicht is.
Vergeet ik nog helemaal over Ljubljana te vertellen, de kleinste hoofdstad van Europa. Ik weet nog steeds niet hoe de Sloveense keuken er uit ziet, maar het stadje is verrassend leuk! Veel kroegjes en restaurantjes langs de rivier. Helaas heb je daar niet zo veel aan op een doordeweekse woensdag in November. Om 9:00 's ochtends
[userId] => 75971
[photoRevision] => 3
[reportId] => 5079953
[countryId] => 47
[pictureCount] => 4
[visitorCount] => 107
[author] => John
[cityName] => Omišalj
[travelId] => 526791
[travelTitle] => Overwinteren met m'n campertje
[travelTitleSlugified] => overwinteren-met-m-n-campertje
[dateDepart] => 2021-11-04
[dateReturn] => 2021-12-23
[showDate] => yes
[goalId] => 99
[goalName] => Iets anders...
[countryName] => Kroatië
[countryIsoCode] => hr
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/023/800_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/075/971_50x50.jpg?r=3
[titleSlugified] => de-winterjas-kan-uit
)
[34] => stdClass Object
(
[username] => karlijnenemilegaanopavontuur
[datePublication] => 2021-10-28
[title] => Montenegro, Kroatië, Bosnië en Herzegovina
[message] => 21 okt - Budva (Montenegro)
Op naar Montenegro! Bij de grens staat een enorm lange rij en er is maar 1 hokje beschikbaar. We rijden naar de kustplaats Ulcinj waar we op de boulevard lunchen met uitzicht over de baai. Vervolgens door naar het kustplaatsje Budva waar we einde van de dag een hotelletje vinden midden in het centrum. Het blijkt (wederom) een familiehotel, wat hier al lang staat en volledig wordt ingesloten door nieuwe hoogbouw. We slapen op de vierde verdieping, maar het gebouw is dusdanig verzakt aan één kant dat je zeebenen moet hebben om hier te lopen. Zelfs een halfvolle fles frisdrank begint te rollen wanneer we deze op de grond neerleggen(!). Waarschijnlijk doordat er allemaal hoogbouw omheen is gerealiseerd, zegt de eigenaar. We vragen ons af hoe lang het hier nog zal staan.
We lopen naar de Stari grad (het oude centrum) wat lijkt op een mini-Dubrovnik met een mooie stadswal eromheen. Alles ziet er enorm goed verzorgd uit en er zijn leuke restaurantjes en barretjes. In de zomer zal dit wel propvol zijn met toeristen… nu is het relatief rustig. In de avond blijkt ons bedje helaas niet zo lekker te liggen. Of is het de angst dat ons hotelletje helemaal omvalt?
22 okt Tivat (Montenegro)
We volgen vandaag de scenic route door de Mount Lúcen. We stoppen regelmatig om foto’s te nemen van de prachtige uitzichten op de bergen en de vallei. Het is herfst en de bomen kleuren een pallet van oranjes. Helemaal boven in het National Park ligt een Mausoleum ter ere van een van de grootste dichters van Montenegro, Prins-bisschop Njegoš. Het is een schitterende plek op de bergkam van bijna 1800 meter hoogte, waar op een mooie dag hier een mooi uitzicht over het complete National Park zou zijn, helaas steekt het puntje in de wolken vandaag.
We rijden naar Tivat dat in de baai van Kotor ligt. Dit wordt het Monaco van Montenegro genoemd. In de laatste 20 jaar hebben ze hier een enorme ontwikkeling gedaan om er een luxe bestemming van te maken. Het heeft zijn eigen airport en er liggen meerdere superyachts in de haven waaronder 2 Feadships (uit Aalsmeer?) en de bijzondere Olivia O. We zien nog een jacht met 2 helicopterplatforms (je zal er aan één niet genoeg hebben) en de Black Pearl, een driemaster zeilschip. Het weer is boven de 20 graden en lekker zonnig. Wat een heerlijke plek om te genieten op de boulevard!
23 okt - Kotor (Montenegro)
We maken met de drone nog een mooi filmpje in de haven van Tivat. Vervolgens ontmoeten we bij een koffietentje een Japanse jongen die graag met ons in contact komt. Hij reist veel en heeft in veel landen gewoond. Zijn verhalen zijn echter op sommige na ongeloofwaardig en hij is vaag over hoe hij dit financiert en blijft maar over zijn ‘mentor’ praten. Anyway; het begint te regenen en daarom tijd om door te gaan!
Het is een klein stukje rijden naar Kotor in de naastgelegen baai. Ondanks het korte stukje lijkt het alsof het hier harder geregend heeft dan in Tivat. We checken in bij ons Airbnb-tje, wat een erg mooi appartement blijkt te zijn. We hebben deze geboekt omdat het is voorzien van een wasmachine, waar we dankbaar gebruik van maken….:-) Wasdag! Vanaf ons balkon hebben we uitzicht over de oude stadsmuren die tot ver op de berg doorlopen. Schitterend! In de namiddag begint het echter weer stevig te regenen en we zien zelfs wat bliksem. Deze tijd gebruiken we om onze reis te plannen. Er is nog zoveel te zien! Wanneer de regen ophoudt doen we een rondje door het oude, met stadsmuren omcirkelde stadje en gaan uit eten. Zoals heel vaak in restaurants gebeurd in Oost Europa hebben ze een gedeelte van het menu niet beschikbaar. Dit hoor je pas als je iets wilt bestellen… anyway; geen mosseltjes voor ons helaas…
24 okt - Dubrovnik (Kroatië)
We rijden via de prachtige ruige kustlijn naar Dubrovnik. Bij de grens naar Kroatië moeten we enorm lang wachten.
Het is ons gelukt een Airbnb te boeken met een eigen parkeerplaats (wat vrij zeldzaam is hier) en een geweldig uitzicht vanaf het balkon over de oude stad! Enige nadeel is dat we 500 stappen naar beneden moeten lopen als we naar het centrum willen (en natuurlijk weer omhoog). Trappen lopen hoort er wel een beetje bij in Dubrovnik. Helaas ligt er een cruiseschip in de haven waardoor er veel toeristen zijn. Vanaf 5 uur hebben zij het centrum verlaten en kunnen we even rustig alle steegjes verkennen. We gaan de sunset kijken bij de Buza bar en zijn blij dat we een mooi plekje hebben gevonden!
25 okt - Mostar (Bosnië en Herzegovina)
We rijden via de kust naar Bosnië en Herzegovina en doen eerst de Kravica watervallen aan. Die zijn prachtig en de drone doet -ondanks een stoorzender- goed zijn werk!
De natuur is wederom ongerept en door het rijden zien we een enorme verscheidenheid. Door de herfstkleuren zijn de rotsachtige landschappen extra mooi. Het lijkt wel alsof we ieder uur een ander landschap zien. Als we door een lange tunnel rijden is het mooie weer omgeslagen naar bewolkt en 10 graden lager! We gaan we naar het stadje Mostar (grootste stad in Herzegovina) en het is beroemd om de oude brug uit de 16e eeuw die in 1990 is gebombardeerd in de oorlog en vervolgens weer herbouwd. Iedere dag springen hier jonge mannen van de brug om hun mannelijkheid te bewijzen. Doordat het al wat later wordt (en bijna vriest), zien wij geen waaghalzen. Momenteel is het oude centrum van Mostar een van de grootste toeristische attracties van het land. De stad is verdeeld in een Kroatisch deel in het westen en een moslim deel in het oosten. Het oude centrum en de brug staan op de Unesco werelderfgoedlijst.
26 okt - Sarajevo (Bosnië en Herzegovina)
We rijden wederom door de prachtige herfst gekleurde bergen naar de hoofdstad Sarajevo. Als we de stad in de verte zien liggen is de heldere blauwe lucht veranderd in een oranje smog die boven de stad hangt! Het oude centrum heeft twee gedeeltes; een deel met veel Oosterse koffiehuizen en moskeeën (Ottomaans) en een wat moderner gedeelte (Habsburgs). East meets west. We gaan eerst naar Gallery 11/7/95, een museum met foto’s en beelden over de genocide in Srebenica. Het is erg indrukwekkend en nog steeds is het identificatieproces van de ruim 8.000 mensen die zijn vermoord nog niet afgerond, doordat massagraven zijn verplaatst en lichaamsdelen zijn verdeeld over meerdere graven. Onze militairen staan er niet goed op… Einde van de middag doen we een wandeltour met een gids door de stad. Het is enorm interessant om te zien hoe verschillende culturen en religies hier samenkomen. Sarajevo heeft niet voor niets het ‘Jeruzalem van Europa’ als bijnaam. Je vraagt je af en toe af hoe lang het nog goed gaat, al zijn zij er als inwoners erg trots op. Veel gebouwen hebben nog kogelsgaten uit de oorlog en Emile vindt zelfs een lege kogelhuls op straat. Naast de bewogen geschiedenis is Sarajevo een leuke, hippe stad met veel leuke eettentjes die niet onder doet voor andere hoofdsteden in Europa.
27 okt - Split (Kroatie)
We wilden vandaag eigenlijk naar Servië toe, maar er zijn tegenstrijdige berichten dat we naast onze vaccinatie ook een test nodig hebben. Helaas reageert de ambassade ook niet op ons bericht hierover. Daarom gaan we naar Split dat aan de kust in Kroatië ligt. Een mooie bijkomstigheid is dat het hier ook een stuk warmer is! We hebben een Airbnb
dichtbij het oude stadscentrum waar we ook weer even kunnen wassen. We pakken lekker een terrasje op de grote boulevard met uitzicht over een kalme zee. Daarna eten we in een wijnbar een Ceviche vooraf en truffelpasta met een gepocheerd ei met een wijnproeverij van Kroatische wijnen erbij.
28 okt - Zadar (Kroatië)
We verkennen het oude centrum van Split waarbij direct duidelijk wordt dat er een cruiseschip in de haven ligt. Overal zien we tourgidsen met genummerde bordjes van het cruiseschip en groepjes mensen lopen. Het hoogste nummer dat we zien is 24, dus lopen er waarschijnlijk 24 groepen door het centrum.. Jammer dat dit de charme van de plek een beetje weghaalt.
We rijden door naar de kustplaats Zadar. Het is wederom 20 graden en volop zon! Ze hebben hier een zeeorgel gemaakt door allemaal gaten in de boulevard te maken waar het geluid van de golven in de zee doorheen komt. Het klinkt heel mooi en rustgevend en het trekt bij zonsondergang veel mensen die hier met een drankje de dag afsluiten. Wanneer er een ferry voorbij vaart zorgen de hogere golven voor een sneller geluid van het orgel. Is dit niet een idee voor de nieuwe boulevard bij de Westeinderplassen in Aalsmeer?
[userId] => 184240
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5079916
[countryId] => 47
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 171
[author] => KE
[cityName] => Zadar
[travelId] => 526676
[travelTitle] => Zuid-oost Europa
[travelTitleSlugified] => zuid-oost-europa
[dateDepart] => 2021-09-19
[dateReturn] => 2021-09-19
[showDate] => yes
[goalId] => 7
[goalName] => Steden trip
[countryName] => Kroatië
[countryIsoCode] => hr
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/kroati,zadar
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/184/240_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => montenegro-kroati-bosni-en-herzegovina
)
[35] => stdClass Object
(
[username] => matthijsenerik
[datePublication] => 2021-09-12
[title] => Fook mi? Fook yu!
[message] => Veel en veel te gemakkelijk. Onze rentree in de EU is schrikbarend ongehinderd. We krijgen tot tweemaal de vraag of we iets aan te geven hebben. Twee engelgezichten (engelen zijn ook wel enigszins behaard vermoeden we) zeggen tegelijk: “no sir”. Op de vraag waar we vandaan komen trekken we onze schaapachtige blik weer uit de kast. In de tijd van navigatie weet niemand toch nog wat er op de vorige balk staat? We stamelen een beetje en wapperen een beetje met onze mooie paspoorten; gas op de lolly. Niets kan ons nu nog tegen houden in onze opmars naar de Nederlanden – ofja, dat zullen we nog wel zien. De scheur in de voorruit die ondertussen op weg is naar de navigator mag ook door, heerlijk.
We gassen door richting Plivitce. Onze eerste keus in hotel is volgeboekt, maar een alternatief is snel gevonden. Het is een hotel met meerde gebouwen, en wij zitten in een van de huizen. Onze deursluiting doet weinig onder voor Fort Knox – het mechanisme dat met de keycard in beweging komt, klinkt indrukwekkend. We settelen ons relatief snel om Max te kijken – wat een heerlijke race om te kijken. Daarna eens te kijken wat ons aanvalsplan wordt voor de Plivitce-meren. We kiezen de route van 6-8 uur uit; H+K. We besluiten Ulaz twee te gebruiken (ingang twee). We zetten de wekker onchristelijk vroeg en proppen ons ontbijt naar binnen. Erik besluit om verse banaan aan zijn yoghurt toe te voegen – iets waar de hele ontbijtzaal van mee kan genieten. We zetten den Member in versnelling en leggen de laatste 2 km in luxe af. Daarna begint er zo’n 20km aan werk voor de benenwagen. We kachelen om het grote meer, en genieten van de rust terwijl we proberen bomen te beklimmen zonder nat te worden. We houden het droog, maar de drukte in het park neemt gestaag toe. Dit geeft ook wel ruimte om te genieten van de stereotypen. Het is wel een slag moeilijker geworden om er onderling over te communiceren in alle openheid. Het voordeel van Nederlands is namelijk dat je in alle openheid in vreemde landen alles eruit kunt flappen. Wil je bespreken hoe onsmakelijk het ontbijt was met de ober erbij, ga je gang. Wil je bespreken hoe ongelukkig de kledingkeuze van het verschijnsel voor je neus is, trek de synoniemen uit de kast. Nu we weer terug zijn in meer toeristisch gebied... is ook het aantal kaaskoppen toegenomen. En daarbij zijn ook de frietridders van de partij. Onze zuiderburen lijken onze taal toch ook goed genoeg te begrijpen om snel beledigd te zijn bij de verkeerde uitingen.
Maar dat we er niet over kunnen praten, betekent niet dat we er niet van kunnen genieten. We hebben de mensen met statieven voor de perfecte foto – alhoewel er nog wel wat nabewerking nodig zal zijn. We hebben onze lunchende medemens op een bankje, ook hebben we de instaposes weer in zicht. We hebben de zeurende mensen die heuvelop lopen, de mensen met een bal pluis wat door moet gaan voor een hond. Maar de kroon vandaag is voor Henk en Ingrid. Ingrid loopt te steunen en te zuchten in de pauze en opent het gesprek over wat er vandaag nog ‘moet’ gebeuren in het park. Het is overigens 11 uur in de morgen en wij zitten ernaast gezellig ons ijsje op te kauwen. Henk geeft niet echt een antwoord. Ingrid geeft aan dat de wachtrij voor de bootjes over het meer wel erg lang is: “dit is echt geen 15 minuten”. Vervolgens zegt ze tegen Henk dat ze toch eigenlijk niet verder wil lopen. Henk haalt maar weer zijn schouders op en maakt wat gutturale geluiden. Ingrid heeft het begrepen dat haar welgevormde hamburgerlichaam nog wel wat beweging kan gebruiken. Ze trekt haar smartphone sneller uit haar holster dan de schaduw van Lucky Luke en opent de apps der apps: de stappenteller. Henk wist schijnbaar al waar het heen ging en heeft zijn app al open: “9317”. Ingrid stikt nog net niet in de lucht – talent dat wij nog niet hebben – en haar gezicht straalt nog harder dan de kern van Chernobyl. Ze zwaait met haar smartphone alsof het Willy Wonka’s gouden ticket is en ze schrijkt “10100”. De volgende discussie laat zich wel raden: hoe kan dit verschil ontstaan zijn, anders dan dat Ingrid zeker meer afstand heeft afgelegd. Wij kijken elkaar aan en hebben moeite het ijs niet uit te proesten over de picknicktafel. Prachtig zo’n natuurpark. En de watervallen en meren waren trouwens ook leuk – maar die konden we op de foto zetten.
We ronden onze wandeling af met een korte boottocht, en ondanks dat het buiten is, mag je de boot niet op zonder mondkapje. Matthijs presteert het om die van hem bij het verlaten van de boot aan de natuur te doneren. Gelukkig mag je in deze meren niet zwemmen, dat scheelt weer een morele verplichting om het ding terug te halen. We tikken weer een bedrag af in (Harold &) Kunars en vinden Goldmember waar we deze in het bos hebben achtergelaten. Bij het terugkomen blijkt dat Erik toch wel erg enthousiast was met zijn “rotsachtige” plaatsing. De bestuurder valt er prima in, de navigator mag zijn laddertje uitklappen om binnen te klimmen. De machtige machine trekt zich er echter prima uit, zonder schade aan de omgeving. Terug bij het hotel parkeren we op onze standaardplek en wisselen in één adem door naar onze zwemkleding. Huppelend de trap af naar het zwembad, om vervolgens een mentale notitie op te slaan: een verwarmd zwembad is geen overbodige luxe. Het water is nog kouder dan Erik kent van zijn gletsjerzwemtochten. We proberen het allebei toch nog, maar met het risico dat onze edele delen zich terugtrekken naar binnen... besluiten we onszelf toch maar op de handdoek te werpen.
Avondeten nuttigen we opnieuw bij het hotel zelf. De bediening is wat vreemd – vragen is de norm. We tikken weer wat pintjes samen met 1 van de 4 gerechten waaruit gekozen kan worden. Als toetje werken we weer de Nutella pannekoeken weg. In de ochtend verwonderen we ons weer over de enorme puinhoop die hier ontbijt heet. De zaal is klein, maar door de indeling van het buffet staan er constant zo’n 10 van de 40 gasten in de rij. Wederom zien we een procesoptimalisatie, maarja. Wij hebben ook vakantie. In de ochtend openen we de luiken van onze kamer (we hebben geen gordijnen) en vinden een vleermuis aan het raam. Die heeft ook een wilde nacht gehad: hij of zij hangt aan een pootje op de kop. Om te betalen hebben we weer cash nodig, want een kaart is “unaccaptable”. We maken een ritje naar de dichtstbijzijnde bank om weer een naaibeurt door de lokale paal te voorkomen. De ATM palen die bij de toeristenpunten in de buurt staan rekenen zo’n 20% fee. Om in de termen van Goldmember te blijven: die paal gaat vol door je sterretje, en het rondje eromheen heeft ook weinig kans. Onze Goldmember heeft echter nog alle pracht en praal die hem aanmerkt als Mercedes – gas op de lolly.
[userId] => 440770
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5078895
[countryId] => 47
[pictureCount] => 12
[visitorCount] => 149
[author] => MatthijsEnErik
[cityName] => Jezerce
[travelId] => 526516
[travelTitle] => Rusland reis
[travelTitleSlugified] => rusland-reis
[dateDepart] => 2021-08-01
[dateReturn] => 2021-12-31
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Kroatië
[countryIsoCode] => hr
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/017/949_640x480.jpg?r=1
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/440/770_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => fook-mi-fook-yu
)
[36] => stdClass Object
(
[username] => matthijsenerik
[datePublication] => 2021-09-10
[title] => Our own Personal Jesus
[message] => Waarschijnlijk kan iedereen in de vakantie wel een punt aanwijzen vanaf welk punt er iets gebeurde. Het ging nog alleen maar bergaf, er wordt weer uitgekeken naar huis, het budget is erdoorheen of iets dat in dit straatje zou passen. Bij ons is het punt simpelweg dat we weer naar de generale richting van de Nederlanden rijden. Na ons vertrek uit de baai van Kotor hebben we onze zuidelijkste puntje gehaald en is het tijd om de Jaws muziek in te zetten voor de thuisblijvers: we komen eraan. Erik is ondertussen goed hersteld van zijn keel, maar klinkt nog steeds als een man van diep Afrikaanse afkomst. Zelf hoopt hij dat stem nog een tijdje zo blijft – hij klinkt onweerstaanbaar. Het nadeel is wel dat Matthijs de stem zo sexy heeft bevonden, dat ook hij heeft besloten last te krijgen van zijn keel. We rijden naar ons hotel in de buurt van de Kravice watervallen om de dag erna deze eens goed te bestuderen. Het voordeel van dorpje is dat het er overloopt van helende wateren. Tenminste, wanneer we inchecken in ons – lege – hotel, staat er toch een lel van een paus Franciscus de balie in de gaten te houden. Eenmaal op de kamer en genietend van het uitzicht op ons balkon vallen een aantal dingen toch wel op: Maria’s en Jezussen zover het oog kan zien, gezang, en overal bordjes naar plekken van betekenis voor Christenen. Dit blind boeken levert toch wel wat leuke dingen op.
We besluiten in de lokale burrito tent onszelf af te vullen en zien ondertussen onze Mercedes kloon met een taxi bordje op het dak mensen voor 130e naar onze volgende bestemming brengen. Dit opent wellicht deuren. Over deuren openen gesproken, laten we een klein intermezzo invoegen over een onderwerp waar we al enige tijd wat licht op willen laten schijnen. In alle Balkan landen tot nu toe zijn we 1 categorie vastgoed tegengekomen die extreem goed onderhouden (of aanbesteed) is. De huizen kunnen armoedig zijn, de auto’s kunnen op hun velgen rijden... zonder uitzondering zijn deze hoogstandjes gepolijst opgeleverd met een pakket verse bloemen erop waar de Paus nog wel wat dagen voor kan bedanken. Het gaat natuurlijk om de graven. We hebben het een paar keer gevraagd, maar het blijft doodstil. Wellicht zouden we het aan levende mensen kunnen vragen, maar het is niet het beste onderwerp - het creëert altijd zo’n grafstemming. We zullen het dus niet kunnen doorgronden of een diepere laag toevoegen aan deze trip – einde intermezzo.
We besluiten eens vroeg ons nest in te duiken (voor 12 uur). We slapen bij apparation hill. In eerste instantie was de aanname dat dit zou slaan op iets van het geloof, maar het lijkt ook te maken te hebben met de bezoekers van het hotel. Het lijkt erop dat er in de nacht in volledige bus incheckt, welke in de ochtend bij het ontbijt weer weg lijkt te zijn – alleen het geluid is achtergebleven. Wat een mirakel. Het goede nieuws is wel dat er genoeg ontbijt is voor ons.
We bezoeken de lokale Kravice watervallen. Zoals onze perfect voorbereide reis betaamt, zagen we gisterenavond op een foto dat er mensen in het meer van de watervallen zwommen. Dus zijn we volledig in zwemapparaten gehesen alvorens af te reizen naar het meer. Nadat we een lokaal fortuin deponeren (10e p.p.), dalen we af naar de waterval. We schieten wat overzichtsfoto’s en verdwijnen het koude water in. We lachen nog wat mensen uit die instaposes aan het vastleggen zijn. Ergens kan Erik daar ook nog wel een blog over volschrijven, maar we zullen het semi-vriendelijk proberen te houden. We hebben besloten dat het relaxte reistempo ons goed ligt en hebben onze laatste plusdag ingezet voor een bezoekje aan de baai van Split. Nadat we naar de overkant van Split zijn gehobbeld, lopen we onszelf weer terug naar het stadje van Trogir. We genieten van het oude eilandstadje en de gerechten die er we er kunnen eten. Nadat we zijn aangelopen is Erik zijn zonnebril vergeten. We worden op de terugweg 5 minuten achtervolgt door iemand die “Hello” blijft roepen. Wij versnellen ons tempo om de mafkees af te schudden. Uiteindelijk blijkt dat zijn vocabulaire bestaat uit “Hello”, en dat hij Erik zijn bril wil terug geven. Zeg dat dan, hallo dan. Maar wel vriendelijk. We lopen terug, slingeren de airco op de kamer aan en gaan weer plat voor de nacht. Die temperatuur van ongeveer 30 graden, plus de zeelucht maant ons tot kalmte zullen we maar zeggen. In de badkamer spelen de mini-motjes ook een scene van Silence of the lambs na – zo rustgevend. Na een goede nachtrust, checken we onszelf uit het hotel, en in bij de zee. In tegenstelling tot de koude watervallen is het lekker dobberen in de zee. Erik is wel een beetje uit zijn element – hij is de enige kwal in de verre omtrek.
p.s.: Wij zijn alweer in het Nederlandse - maar zoals gebruikelijk lopen de verhalen enigszins achter. Binnenkort meer foto's en video's met terugwerkende kracht! :)
[userId] => 440770
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5078840
[countryId] => 47
[pictureCount] => 7
[visitorCount] => 115
[author] => MatthijsEnErik
[cityName] => Trogir
[travelId] => 526516
[travelTitle] => Rusland reis
[travelTitleSlugified] => rusland-reis
[dateDepart] => 2021-08-01
[dateReturn] => 2021-12-31
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Kroatië
[countryIsoCode] => hr
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/017/937_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/440/770_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => our-own-personal-jesus
)
[37] => stdClass Object
(
[username] => annetteschuil
[datePublication] => 2021-05-21
[title] => Waarzijnwij.nu?
[message] => Na wat foto-upload frustratie, zijn we van waarbenjij.nu afgelopen week afgereisd naar Polarsteps. Vind je het leuk wat foto’s te zien en/of ben je benieuwd waar we nu uithangen? Check:
https://www.polarsteps.com/PAJB/3995561-familietrip-2021?s=2FD6FE3E-E142-48CC-93BA-C6603ABEDC47
[userId] => 288842
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5076914
[countryId] => 47
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 791
[author] => Annette
[cityName] => Supetar
[travelId] => 526195
[travelTitle] => Familietrip 2021
[travelTitleSlugified] => familietrip-2021
[dateDepart] => 2021-03-03
[dateReturn] => 2021-06-17
[showDate] => yes
[goalId] => 99
[goalName] => Iets anders...
[countryName] => Kroatië
[countryIsoCode] => hr
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/kroati,supetar
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/288/842_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => waarzijnwij-nu
)
[38] => stdClass Object
(
[username] => ivichroger
[datePublication] => 2020-07-20
[title] => Code oranje op Krk
[message] => Maandag 20 juli 2020
Een paar kilometer vóór de Sloveense grens bezochten we Gasthof ‘Deutscher Peter’. Een bastion van Karinthische trots dat terug ging tot 23 augustus 1728, toen de Habsburgse Keizer Karl VI (die destijds tevens Keizer van de Zuidelijke Nederlanden was) de eretitel ‘Deutscher Peter’ verleende aan de waard van de herberg die toen ook al op deze plek stond. Hij bleek de enige van het hele dorp te zijn met wie de Keizer een woordje Duits kon spreken. De rest van het dorp sprak destijds ‘Windisch’, wat een mengelmoesje geweest moet zijn van Sloveens, Italiaans en Duits.
We dronken een kopje koffie aan de wild stromende bergrivier die onder het prachtige terras van Deutscher Peter doorliep. Bij de familie Tschauko stond de Karinthische identiteit voorop. Er was een speciale ‘Heimatsraum’ ingericht met allerlei oorkondes die aan de Tschauko’s waren uitgedeeld als dank voor hun verdiensten in de Karinthische Freiheitskampf 1918 – 1920. ‘Aus Liebe zur Heimat’ stond er met grote gotische letters op de muur. Of de herdenking van de Volksabstimmung op 10 oktober a.s. hier uitbundig gevierd zou worden? ‘Nur ein Bischlen sauf’n’, aldus de getapte ober bij het verlaten van de Gasthof...
Via de Loiblpass waren we snel in Slovenië. De kortste weg naar het Kroatische Krk was via een landelijke route op Sloveense tweebaanswegen. We passeerden heel wat dorpjes in het heuvelachtige landschap. Binnen 1,5 uur waren we bij het laatste dorpje, Jesane. Daar sloten we aan bij een lange file richting de Kroatische grens. Het duurde nog eens een dikke 1,5 uur voordat we onze paspoorten eindelijk mochten tonen aan een Kroatische grenswacht (inclusief opgave van het nummer waarop we te bereiken waren in geval van corona-ellende).
Een brug verbond de Istrische kust nabij Rijeka met het groene Krk. De weg over het schiereiland naar onze bestemming verliep bochtig en stijl. Krk bleek voornamelijk te bestaan uit rotsige heuvels. We hadden een appartement geboekt in Vrbnik. Kroatisch voor ‘Waar-ben-ik’, was ons ezelbruggetje in de auto. Op de tonen van Kroatische smartlappen (de radio speelde hier alleen maar Kroatische muziek) kwam de kerktoren van het lieflijke wijndorpje in zicht. Na het inchecken sloten we de dag af met een verfrissende plons in de Adriatische zee. ’s Avonds maakten we kennis met onze nieuwe buren: een lief wijnboertje die alleen Kroatisch sprak (Roger kon zich redden met zijn Tsjechisch) en de onderbuurvrouw die schapenkaas verkocht.
Dinsdag 21 juli 2020
Onze eerste echte dag op Krk brachten we door aan een klein strandbaaitje aan de oostkant van het eiland. Het beviel ons hier zo goed dat we overwogen om ons verblijf in Kroatië te verlengen met een bezoek aan nóg een eiland. Aan die gedachte kwam abrupt een einde toen we bij ons eerste strandbiertje nieuws uit Nederland ontvingen: Kroatië was op de coronalijst van het ministerie van Buitenlandse Zaken van code geel naar code oranje gegaan. Dat betekende dat de Nederlandse regering ons plotseling dringend adviseerde om niet naar Kroatië te gaan. Terwijl we net gearriveerd waren! Wat moesten we doen? Halsoverkop vertrekken terwijl Vrbnik in ieder geval meer coronaproof leek dan, bijvoorbeeld, de Tilburgse kermis? Of de situatie nog even aanzien? We kozen voor het laatste.
22, 23 en 24 juli 2020
De titel van ons reisverslag (Karinthië, Kroatië en corona) had helaas niet beter gekozen kunnen worden. In de loop van de week zagen we steeds minder Nederlandse auto’s op het plein bij ons appartement geparkeerd staan. De Kroaten op Krk maakten er een etnische kwestie van. De meeste besmettingen zouden uit Vukovar komen, een grensplaats tegen Servië aan. ‘Daar zijn verschillende Servische bruiloften gevierd’, aldus de Kroatische eigenaar van een toeristenwinkeltje. ‘In de rest van Kroatië zijn amper besmettingen.’
We besloten om de rest van de week de drukte in ieder geval te mijden. We skipten ons bezoek aan het toeristische Krk-stad en keerden om als we stranden te druk vonden. Vooral de zuidelijke toeristenbadplaats Baska deed ons, ook zonder corona, huiveren van de mensenmassa. Er bleven gelukkig nog heel wat mooi baaitjes over, zoals het strand bij Punat, aan de westkant van het eiland. In onze ‘donut’ dobberden we in verschillende baaitjes en zagen we grote scholen visjes door onze duikbril. Tegen de avond kwam er vaak een echt Balkan-onweer opzetten dat alles weer fris en groen maakte. In de supermarkt en bij het bakkertje deden we onze mondkapjes voor, maar buiten dat merkten we ’s avonds in Vbrnik weinig van de pandemie. Het was er alleen erg rustig. Maar dát was vooral vervelend voor de lieve mensen van het dorpje.
[userId] => 263913
[photoRevision] => 22
[reportId] => 5073501
[countryId] => 47
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 163
[author] => Roger
[cityName] => Vrbnik
[travelId] => 525819
[travelTitle] => Karinthië, Kroatië en corona...
[travelTitleSlugified] => karinthi-kroati-en-corona
[dateDepart] => 2020-07-13
[dateReturn] => 2020-07-29
[showDate] => yes
[goalId] => 99
[goalName] => Iets anders...
[countryName] => Kroatië
[countryIsoCode] => hr
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/kroati,vrbnik
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/263/913_50x50.jpg?r=22
[titleSlugified] => code-oranje-op-krk
)
[39] => stdClass Object
(
[username] => sylbos
[datePublication] => 2020-07-27
[title] => Dag 13, 14, 15 en 16
[message] => Woensdag
Vandaag zijn we mooi op tijd naar Omis gereden. We merkten wel dat we alles in de buurt van Makarska wel een beetje gezien hadden en moesten dus wel wat verder rijden. We lazen dat je met een boot een stuk de Cetina rivier op kon varen door een kloof. Dus dat wilden we wel doen.
De rit er naar toe was wederom een plaatje. De temperatuur is de laatste dagen wel wat gestegen en dat merkten we wel toen we uit de auto stapten.
Eerst even door het stadje gereden en een stukje langs de rivier om toch het water op te gaan. Met alle corona ellende besloten we een privé bootje te huren. Eigen schipper en dik 2 meter afstand. Lekker veilig.
De boottocht was echt prachtig. We hebben weer prachtige plaatjes kunnen schieten.
Terug aan wal hebben we door het stadje weer een mooie wandeling gemaakt en nadat we bijna oververhit waren lekker op een terrasje een milkshake gedronken.
Daarna nog even snel wat boodschappen gedaan en weer heerlijk op het balkon opgegeten. 's Middags nog even heerlijk voor de laatste keer aan het zwembad gelegen. Op de volgende bestemming hebben we die nml niet.
Voor de laatste keer uit eten wilden we wel wat luxer eten en kwamen we bij Olive terecht. Dat is echt een aanrader. Alles was echt verrukkelijk. Vooral het toetje. Maar nu kan het voor ons niet snel misgaan tijdens het dessert.
's Avonds op tijd naar bed want de volgende dag richting Dubrovnik
Donderdag
Nog één keer genoten van het ontbijt in het hotel. In de recensie stond dat het een magistraal ontbijt was.... het was niet slecht, maar we hebben beter gehad.
Dan ons hebben en houwen weer de Opel Astra in. Dat paste prima, blij dat we geen auto-upgrade genomen hebben.
Na weer een prachtige rit en wel wat gezoek in de stad ,kwamen we bij Kate's Place in Dubrovnik. Kate zelf was echt super gastvrij. Alles was al geregeld en we kregen er een doos Kinder-chocolade bij. Die (dat snap je waarschijnlijk) binnen no-time op was.
Na ons te hebben geïnstalleerd en even van het prachtige uitzicht te hebben genoten, zijn we naar old-town gereden. Daar kwamen we er achter dat het parkeren in de stad gelijk staat aan je bankrekening leeg plunderen. Niet te betalen, maar ja dan sta je wel midden in het centrum.
We liepen over de Stradun (waar het normaal zo druk is dat je zeker niet aan de corona maatregelen kunt houden) en daar was gewoon bijna geen kip te zien. We bekeken wat foto's op google en vergeleken dat met onze foto's, echt bizar zo rustig.
We wilden graag morgen met een bootje naar de eilanden dus eerst naar de haven een boot regelen. Ivm corona vroegen we of het mogelijk was om 2 meter afstand te houden op de boot. Dat was zeker mogelijk, maar, zei de leuke man, als jullie willen, kan ik voor een leuk prijsje ook een privé bootje regelen. Nou, daar zeiden wij dan weer geen nee tegen.
Even lunchen in het centrum, ruimte zat. Een te grote clubsandwich.
Ik had een wandeling van internet gedownload, en halverwege moesten we de stadsmuur op. Wij kaartjes kopen... was zeg maar ook niet echt goedkoop, liepen naar de ingang, was het te heet om er te lopen. Ga je dan met je dure kaartjes. Gelukkig zijn de kaarten een jaar geldig en besloten we
morgen voor de boottocht om half 9 de muur wandeling te doen, dan bereikten we tenminste niet het kookpunt.
Nu moesten we voor de middag wat anders bedenken. We lazen dat er een leuke kabelbaan naar de top van de berg ging. Leek ons wel leuk, tot Céline opperde; Het kan ook met de auto en dat wordt nog aangeraden ook. (bleek later dat de prijs van 1 kaartje 20 euro was...omg)
Dus ik rijd met mijn goede gedrag maar weer eens een berg op. Ik dacht: Biokovo heb ik overleefd, dit moet ook wel te doen zijn....nou deze was nog veel enger, maar oke, minder lang. Het uitzicht was weer prachtig, dus dat maakte de rit naar te top weer de moeite waard.
Later op de middag weer even naar de lidl gereden om wat boodschappen te doen want in het appartement hadden we weer onze eigen keuken. Nou het mocht het woord keuken niet dragen. 2 pitten en zo klein dat je er in je eentje moest bevinden.
Met een prachtig uitzicht op ons eigen balkon zitten eten. En daarna weer even een paar leuke spelletjes gedaan.
Vroeg naar bed want morgen weer vroeg op (nee, uitrusten doen we de laatste dagen van de vakantie niet echt.)
Vrijdag
De laatste dag, dus nog even genieten.
We hadden ons goed ingelezen in waar te parkeren. Iets verder uit het centrum (maar 53 euro voor een dag) en dan nog even een stukje lopen. Voor 9 uur stonden we op de muur om de wandeling te maken. En we snapten heel goed dat het in de middag niet te doen was. Het was om 9 uur al blaf heet.
Na een uur wandelen richting de haven want daar lag om 10 uur de speedboot op ons te wachten.
Toch nog naar een blue cave gegaan. Wat een prachtig gezicht. Jammer genoeg kun je de prachtige kleuren niet op een foto vastleggen.
We zijn bij verschillende eilanden en grotten geweest en we hadden en speedboot die echt over het water vloog. We gingen ook langs ons appartement. was grappig.
Op het eiland Lopud zijn we even de boot afgegaan en hebben we cultureel wat kerkjes bezocht en een flinke berg bewandeld.
Op de terugweg nog even een laatste grot ingezwommen om daarna weer naar de haven te gaan.
Weer lunchen in het centrum. We hadden alleen voor de middag niets gepland. Besloten om terug te gaan en in de buurt van ons appartement op zoek te gaan naar wat leuke winkels. Maar omg het werd echt te warm om op straat te gaan lopen en dan vooral berg op te wandelen. Niet te doen.
Dus terug naar ons appartement en even lekker relaxen op ons balkonnetje.
's Avonds wederom gekookt. Ja, we hebben nog nooit zoveel gekookt tijdens onze vakantie. Weer met prachtig uitzicht op het balkon gegeten. Nog even een praatje gemaakt met Kate (die het echt belachelijk vond dat Nederland Kroatië op oranje heeft gegooid. Ze vertelde dat ze heel veel mensen kent in Kroatië en dat ze niemand kent met het virus. Dat de uitbraken alleen in de buurt van Zagreb zijn van voornamelijk buitenlanders die daar in de buurt naar trouwerijen gaan. Ach ja, het is niet anders. Morgen terug naar huis en dan 2 weken in quarantaine.
Zaterdag
Het blijft spannend, gaat in deze barre tijden het vliegtuig nog wel. Gelukkig zagen we online dat alle vluchten van Transavia die de afgelopen weken naar Kroatië gingen niet geannuleerd werden. En we zagen ook dat de vlucht van zaterdag richting Dubrovnik ook gewoon ging. No worries dus.
Op het vliegveld was het niet druk en toen we in de bus gingen om te boarden bleek dat we maar met 29 mensen in het vliegtuig zaten waarvan bijna de helft kinderen. De plekken bij de nooduitgang waren nog vrij. Hmm zouden we daar niet mogen zitten? De stewardess gelijk enthousiast, want ja, daar moeten eigenlijk wel mensen zitten. Dus wij wilden ons wel opofferen hoor.
Al met al een fantastische vakantie gehad. Nooit geweten dat op 2 uur vliegen zoveel mooie dingen te doen zijn en het weer zo fantastisch is.
Kroatië is zeker een aanrader voor iedereen.
[userId] => 276084
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5073463
[countryId] => 47
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 763
[author] => sylvia
[cityName] => Dubrovnik
[travelId] => 525753
[travelTitle] => Kroatië
[travelTitleSlugified] => kroati
[dateDepart] => 2020-07-10
[dateReturn] => 2020-07-25
[showDate] => yes
[goalId] => 99
[goalName] => Iets anders...
[countryName] => Kroatië
[countryIsoCode] => hr
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/kroati,dubrovnik
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/276/084_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => dag-13-14-15-en-16
)
[40] => stdClass Object
(
[username] => sylbos
[datePublication] => 2020-07-21
[title] => Dag 9,10,11 en 12
[message] => Zaterdag
We hadden vandaag het plan opgevat om naar het Lourdes van Kroatië te gaan alleen ligt dat niet in Kroatië maar in Bosnië.
Wij dus al vroeg op pad, paspoorten mee en op naar Bosnië.
Na ongeveer een uurtje rijden naderden we de grens van Kroatië. Zonder problemen de grens over.
Voor ons stond een busje met een Nederlands kenteken waarbij het ontzettend lang duurde voordat ze de overgang doorkwamen. Wij waren er zo langs.
Na 1 minuut de overgang naar Bosnië. Die douane beambte lachte bij het zien van onze paspoorten. Aah the Netherlands. Do you have a negative covid test. Wij lachen. Haha nee natuurlijk niet vriend. Onze goedlachse beambte lachte vriendelijk terug en maakt het omkeer gebaar. We mochten het land niet in. We moesten achter een andere dame aan die ons direct de weg richting Kroatië wees. We kregen niet eens de kans om een andere kant op te gaan. Dus, wij zetten vanaf nu op onze cv dat we ooit ergens geweigerd zijn aan de grens. Toch weer een leuk verhaal voor op verjaardagen.
Achteraf maar goed dat we er niet in mochten, want dan zouden we bij terugkomst in Nederland 2 weken in thuis quarantaine (maar ja, dat had met de kennis van nu niet veel verschil gemaakt, daarover later meer).
Toen zijn we maar een mooistukje gaan rijden. We zitten op dit moment midden in het biokovo gebied. Na een stukje rijden kwamen we terug in Makarska en daar bleek dat we zeer dichtbij gewoon een winkelcentrum te hebben en aangezien het begon te regen was dit een mooi alternatief. Daarna een half uurtje verderop een ander winkelcentrum bezocht want het bleef maar regenen.. s Avonds best lekker gegeten burgers en tiramisu.
Zondag
Het weer werd weer wat bete dus vandaag op pad naar de sky walk. Dat is hier in de buurt een nieuwe attractie. Bovenop een berg is een glazen brug gecreëerd waar je met enige moed overheen kunt wandelen. Maar voordat je daar komt moet je wel nog wat andere angsten overwinnen. We kwamen rond kwart voor 10 bij een parkeerplaats aan waar het al mega vol stond. De auto’s die daar stonden zouden om 10 uur naar boven mogen. Wij werden gevraagd rond 10.15 terug te komen. Nog even verder gereden om van het uitzicht te genieten om vervolgens om 10.05 uur weer bij een redelijk volle parkeerplaats aan te komen. Gelukkig konden we mee met de groep van 11 uur. Daar zat natuurlijk een systeem achter. De weg was op sommige punten zo smal dat het haast onmogelijk was elkaar te passeren. In zo’n geval moest 1 van de auto’s achteruit rijden om op zoek te gaan naar een inhammetje waarin je even kon gaan wachten totdat de ander gepasseerd was. Die inhammetjes waren soms naast een afgrond. Het was wel even peentjes zweten maar de rit op zich was adembenemend mooi. En het uitzicht op de Skywalk was het ook meer dan waard. Daarna nog even naar een uitzichtpunt gereden waar we ons hotel vanaf grote hoogte konden zien. Dit was ook de top van de berg die ik een paar dagen daarvoor niet helemaal bereikt had. Ik kan je zeggen, het was echt mega hoog. Daarna de weg weer naar beneden gereden en dat ging best goed, tot we op een punt kwamen waar een hele rits auto’s naar boven wilden en een hele rits auto’s (waar wij een onderdeel van waren) naar beneden wilden. En dat kon dus niet. De weg was te smal. Het werd toen een potje, wie is de brutaalste en Celine ging het verkeer even regelen. Nadat wij allemaal achteruit de berg weer op reden (gelukkig was dit niet bij een afgrond) bleek dat de andere rits auto’s achteruit naar beneden was gereden en stonden we dus op elkaar te wachten. Gelukkig konden we daarna de weg redelijk soepel voortzetten. Nog even een lunch gehaald bij de Lidl en daarna van het mooie weer aan het zwembad genoten. ‘ s Avonds gegeten bij een een Italiaans tentje waar Celine en Ilona 2 mega pizza’s kregen. Ze waren wel lekker maar echt veel te groot.
Maandag.
Vandaag stond het duiken op het programma. Celine en ik proberen al 2 jaar ergens op vakantie samen te gaan duiken. Door verschillende omstandigheden wilde dit steeds maar niet lukken, maar nu was het eindelijk zo ver. Om 9 uur scherp stonden we bij de duikschool tegenover ons hotel. Daar kregen we alle spullen inclusief zo’n pak van top tot teen. Daar had ik nog nooit in gedoken. We gingen met de boot naar het eiland Brac en voor die kust moesten we onszelf achterover de boot afgooien. Ook dat had ik nog nooit gedaan maar dat ging best wel goed. Celine en ik waren de eerste duik zo erg bezig met de techniek dat we amper van de omgeving konden genieten. Tussen de eerste en de 2e duik voeren we met de boot een stukje verder en konden we 3 dolfijnen zien zwemmen. Leuk om te zien. Na een pauze gingen we voor een 2e keer het water in. Gelukkig ging het nu een stuk beter. We waren veel meer met de omgeving bezig dan met de techniek en hebben we ook echt genoten van de duik. Ik snapte nu wel waarom we zo’n alles bedekkend pak aan moesten want het was best wel koud. Toen weer met de bout terug. We kregen nog wel een borreltje om op te warmen. Bij thuiskomst had Ilona al een heerlijke lunch gehaald en konden we zo aanschuiven. ‘s Middags weer lekker aan het zwembad gelegen, want hey, vakantie moet wel een beetje ontspannend blijven.
‘s Avonds weer heerlijk aan de boulevardblad gegeten. Waar we iedere avond weer mogen genieten van een prachtige zonsondergang. Het lijkt iedere avond wel mooier te worden.
Dinsdag
Vanmorgen wederom richting Imotski gereden (eerder waren we al naar het winkelcentrum geweest.) nu gingen we daar heen om het blauwe en het rode meer te bekijken. Volgens de verhalen kan je na een flinke afdaling zwemmen in het krater meer. Maar we lazen ook al dat er in de zomer niet zo heel veel water in stond. Met als gevolg dat de afdaling te heftig was om het water te kunnen bereiken. Dus hebben we het van bovenaf bekeken. Mooi maar we zijn zo verwend. Na plitvice en krka zullen we weinig dingen zien die mooier zijn.
Weer even boodschappen gedaan bij de Lidl om lekker op het balkon te lunchen. Helaas bereikte daar ons het bericht dat Nederland heeft besloten het reisadvies voor Kroatië aan te scherpen naar oranje. Vooralsnog betekent dit dat we gewoon zaterdag naar huis komen, en dat we waarschijnlijk bij thuiskomst 2 weken in quarantaine gaan. Op vakantie gaan is nooit saai met ons, we houden jullie op de hoogte....
[userId] => 276084
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5073349
[countryId] => 47
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 503
[author] => Sylvia
[cityName] => Makarska
[travelId] => 525753
[travelTitle] => Kroatië
[travelTitleSlugified] => kroati
[dateDepart] => 2020-07-10
[dateReturn] => 2020-07-25
[showDate] => yes
[goalId] => 99
[goalName] => Iets anders...
[countryName] => Kroatië
[countryIsoCode] => hr
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/kroati,makarska
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/276/084_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => dag-9-10-11-en-12
)
[41] => stdClass Object
(
[username] => sylbos
[datePublication] => 2020-07-17
[title] => Dag 5,6,7 en 8
[message] => Het werd wel weer eens tijd voor een berichtje van onze kant.
Wij zijn nog steeds heerlijk aan het genieten van onze tijd in Kroatië.
Dinsdag
Vandaag stond in het teken van autorijden. Wie in Kroatië is MOET de Plitvice meren zien. We hadden al gelezen dat het nog mooier was dan Krka. We gingen vroeg op want het was wel 2,5 uur rijden. Er werd ons aangeraden om van te voren online tickets te bestellen omdat het anders wel eens vol kon zijn en dan kom je er gewoon niet meer in. We hadden ook gelezen dat route H de mooiste route was waarbij je zo’n beetje alles kon zien. Na een lange rit geparkeerd bij ingang 2 waar het wandelen begon. We moesten voor 11 uur binnen zijn en gelukkig lukte ons dat ook. Toen met het treintje van route H naar beneden om vervolgens een prachtige wandelroute te volgen. Iedere hoek die we omsloegen was weer een prachtig ander tafereel. Het is echt de Efteling in het echt. Aan het einde van de tocht nog even gevaren op een tergend langzame boot. Heerlijk tot rust komen. Lekker geluncht en na 5 uur weer met de pus omhoog. Wat een prachtige omgeving, maar we vonden het oprecht niet te vergelijken met Krka. Dat is een heel ander park met heel andere natuur. Na weer een lange rit in de auto, gelukkig hebben we een playlist op spotify aangemaakt met heerlijke automuziek, kwamen we weer thuis en hebben we heerlijke lasagne ‘gemaakt’ moet maar voldaan nog lekker van de avond kunnen genieten.
Woensdag
We wilden deze vakantie ook echt vakantie hebben en niet iedere dag wat ‘moeten’ want we moeten al zoveel (gevleugelde uitspraak deze vakantie) dus was het vandaag zwembad-hang-we-doen-verder-niks-dag. We hebben tenslotte het zwembad voor onze caravan en de stoelen hadden we dus al vroeg geconfisqueerd. (Je moet wel met Duitsers in je straatje). Als je de hele dag op een bedje ligt heb je genoeg tijd om te observeren wat anderen doen. Zo was er een Duits stel dat het lef had om hun handdoeken de gehele dag op een ligbedje te leggen, om daar vervolgens in totaal 1 uur op te liggen. Wij vinden dat asociaal.
De rest van de dag dus vrij weinig gedaan, behalve geprobeerd om ons lichaam niet te laten verbranden. We waren maandag genoeg bijgekleurd.
Donderdag
Helaas helaas, we moesten ons huisje verlaten. Het was echt een heerlijke start van de vakantie. De koelkast leeg, de buiken vol, we konden vertrekken. Wel jammer hoor want we hebben echt genoten van de omgeving en ons prachtige ‘huisje’.
We hadden besloten vandaag Split te bezoeken want dat ligt mooi op de route naar Makarshka. We konden midden in het centrum parkeren waardoor we zou het oude stadscentrum inliepen. Een mooie stad waar alles op loopafstand is. Nog even naar een groot winkelcentrum waar we hebben geluncht en later nog een ijsje in het centrum, het ijs ziet er hier altijd uit om op te eten en dat doen we dan ook zeer regelmatig. Je moet jezelf blijven verwennen.
In de loop van de middag weer in de auto en richting Makarska.
De weg er naar toe is spectaculair. Prachtige bergen en mooie landschappen. Je weet niet waar je kijken moet, dus let ik maar op de weg.
In het hotel aangekomen was ik aangewezen op de slaapbank. Helaas maar ik lag op de camping op het beste bed dus had nu laatste keus. Nou ik heb het geweten. Het ligt voor geen meter, maar gelukkig zorgen Celine en Ilona goed voor mij en hebben ze vandaag een nieuw matras voor me geregeld. De schatten. ‘ s Avonds heerlijk decadent gegeten op de boulevard waar we op een ander manier wijn hebben leren drinken. Super lekker. Ook heerlijk gegeten en op tijd naar bed want morgen ga ik een berg bedwingen.
Vandaag (vrijdag)
Na het ontbijt (nu in het hotel zelf.) een lopend buffet waarbij je alles ivm Corona alles zelf moet aanwijzen zodat een medewerker het op je bordje legt, vreemd, maar we doen het er mee. Verder prima ontbijt.
Na het ontbijt ben ik op pad gegaan om de Vosac berg te bewandelen. 1400 meter. Een behoorlijke klim die ik dan ook niet helemaal gedaan heb. Dat was iets te ambitieus. Ik kwam wel een heel eind en kon genieten van prachtige uitzichten. Celine en ilona zouden ook naar de top komen om daar op een glasplaat over een ravijn te gaan lopen maar het weer sloeg om en dat kwam het uitzicht vast niet te goede dus besloten om er maar weer een relax dag van te maken. Even bij het zwembad gelegen, maar de izon verdween helemaal en toen maar even een lunch gaan halen bij de Lidl en die op het balkon opgegeten. Daarna lekker gerelaxed (het begint bijna het thema van de vakantie worden) en ‘s avonds weer heerlijk gegeten op de boulevard bij een ober die vond dat wij uit Zweden kwamen. (Dat was een compliment, want uit Zweden komen de mooiste vrouwen zei hij, dus wij waren zo mooi als de Zweden.) wat een slijmzak, maar ja, we zijn er wel gaan eten. Met heerlijke wijn.
Nu weer lekker naar bed en morgen op bedevaart naar Bosnië.
[userId] => 276084
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5073256
[countryId] => 47
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 408
[author] => Sylvia
[cityName] => Trogir
[travelId] => 525753
[travelTitle] => Kroatië
[travelTitleSlugified] => kroati
[dateDepart] => 2020-07-10
[dateReturn] => 2020-07-25
[showDate] => yes
[goalId] => 99
[goalName] => Iets anders...
[countryName] => Kroatië
[countryIsoCode] => hr
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/kroati,trogir
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/276/084_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => dag-5-6-7-en-8
)
[42] => stdClass Object
(
[username] => sylbos
[datePublication] => 2020-07-13
[title] => Dag 2, 3 en 4
[message] => Voor je het weet ben je alweer bij dag 4 aanbeland.
Dat ik niks geschreven heb, betekent niet dat we niks gedaan hebben. Zaterdag werden we op een vreemde manier wakker: geen jetlag, ook wel eens lekker. Vandaag stond Trogir op het programma. Het stadje vlakbij de camping. Natuurlijk kregen wij het voor elkaar om bij de camping linksaf te slaan terwijl we rechtsaf moesten. Geluk bij een ongeluk reden we daarom over een prachtige route naar het plaatsje Marina. Daarna omgedraaid en wel de juiste weg genomen. Het stadje is een beetje te vergelijken met Enkhuizen. Lekker compact. We kwamen natuurlijk een markt tegen, waar ik een uberhip hoedje gescoord heb. Eerst een mooie en oude burcht bezichtigd om daarna een korte wandeling te maken naar een kerk met beklimbare toren.
Daar van een prachtig uitzicht over de stad kunnen genieten.
Na afdaling was het tijd voor een lekkere smoothie en ice-coffee. Daar een plan de campagne gemaakt. Wat willen we nog zien?
De klokkentoren, het kasteel en het museum. Wat een geluk, precies op het terras waar we zaten hadden we uitzicht op de klokkentoren het museum en het kasteel. Mooi Trogir kunnen we afvinken. Op de terugweg even langs een winkelcentrum gereden om ligmatjes te scoren, want op het strand liggen zoveel stenen dat een lekker matje geen overbodige luxe is. In de namiddag al lekker kunnen genieten van de matjes op het strand.
‘s Avonds een lekkere pastasalade gemaakt en na het spel beverbende lekker onder de wol. Helaas werden we binnen het uur weer gewekt door de storm Bora. Hier in de omgeving berucht en beroemd. We moesten echt alles spullen (lees; leuke lampjes en het wasrek) binnen halen om niks kwijt te raken.
Zondag vroeg op, want de eerste echte excursie staat op het programma. Krka national park. Het was even een stukje rijden. (Na een klein kwartier door de bergen erachter komen dat we beter kunnen omdraaien om te tanken). Maar daarna wel weer een prachtige route gereden. In het park aangekomen konden we met een bus naar beneden waar een mooie wandelroute rond de waterval was. Als kers op de taart konden we daar ook zwemmen vlakbij de waterval. Dat was echt fantastisch. Deze ervaring staat echt in de top 5 van best ever.
Ik moet er wel bij vermelden dat zwemmen een te groot woord is. Het was ploegen en ploeteren door rotsen en stenen en diepe gebieden. Maar we zijn heel tot het eind van wat mocht gezwommen en zo prachtige foto’s kunnen maken. Was erg blij met mijn GoPro.
Daarna omgekleed in de wc en een fruit pannenkoek gegeten. Jummie. Weer terug met de bus naar boven. Ja, het was echt te ver om te wandelen, en we wisten toen nog niet dat de zwaarste wandeltocht nog in het verschiet lag. Want eenmaal boven stapten we weer in de auto om richting een andere waterval te gaan. Helaas viel die wat tegen, maar een man vertelde ons dat we een mooie route van 25 minuten konden lopen. In dat rondje zat ook een afslag van wat trappen richting een grot.
Nou dat was me een klim. 524 tredes. Goede training voor Nepal. De grot zelf was de inspanning eigenlijk niet waard, maar het was wel een belevenis. Ik ben nog 99 tredes naar boven gelopen voor een fenomenaal uitzichtpunt. Daarna alle trappen weer naar beneden en het rondje afgemaakt. Leuk stukje gewandeld.
Weer terug in de auto om de hoogste waterval van het park te bekijken. Een prachtig uitzicht op 3 watervallen waarbij celine gelukkig mijn hoed redde. Want ik kan niet leven zonder hoed hier.
Rond half 8 weer thuis om op de camping lekkere pizza’s af te halen. Nog even een spelletje en toen ook weer naar bed. Een intensieve maar zeer geslaagde dag. Eentje voor in de boeken.
Vandaag wordt een heerlijke chill-dag op de camping. Vanmorgen eerst het tapijt van dode mieren opgeveegd. Een heel raar verschijnsel. Ze vallen hier echt dood van het dak. Maar gelukkig hebben we tijd genoeg omdat we zo ongeveer 40 minuten moeten wachten op ons koffiezet apparaat. Ook wel eens lekker dat hier niks snel snel moet (gaat).
[userId] => 276084
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5073160
[countryId] => 47
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 489
[author] => Sylvia
[cityName] => Trogir
[travelId] => 525753
[travelTitle] => Kroatië
[travelTitleSlugified] => kroati
[dateDepart] => 2020-07-10
[dateReturn] => 2020-07-25
[showDate] => yes
[goalId] => 99
[goalName] => Iets anders...
[countryName] => Kroatië
[countryIsoCode] => hr
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/kroati,trogir
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/276/084_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => dag-2-3-en-4
)
[43] => stdClass Object
(
[username] => sylbos
[datePublication] => 2020-07-10
[title] => Zo kan reizen ook zijn.
[message] => Jullie zijn de laatste jaren gewend dat er tijdens onze reis van alles mis kan gaan. En dan vooral op de heenreis. Van een vlucht gehaald, een storing in de brandstofpijp, aanslagen, Corona.
Maar vandaag ging het best allemaal van een leien dakje. Om 4 uur stipt was celine met haar zusje Ramona bij ilona en mij om ons naar Rotterdam/thehague airport te brengen. Ja je leest het goed: 04:00 uur ‘s nachts. En naar Rotterdam (aka het einde van de wereld). Daar was het niet echt druk en konden we zonder enige belemmeringen (lees: zonder oponthoud van enige vorm van vertier, want geen winkel te vinden) en zonder oponthoud van douane maar paraat met mondkapjes zo doorlopen naar de Gate(lees; hangar). Stipt op tijd vlogen we van Rotterdam naar Split. We wisten niet hoe snel we weg moesten uit Nederland, want hemel, wat regent het daar lang, veel en hard.
Na een voorspoedige vlucht en soepele doorgang bij de Kroatische douane stonden de koffers al op ons te wachten. Lekker, het tempo zit er al goed in.
Gelukkig vinden de Kroaten het dragen van mondkapjes geen prio en konden we ons snel van die krengen ontdoen. Het is echt veel te benauwd.
Deze keer besloten we de huurauto niet te upgraden, want zoveel hoeven we niet te rijden en we wilde onze upgrade kansen ergens anders vergroten.
In een stoere rode Opel Astra reden we na 3 rondjes eindelijk de parkeerplaats af en gingen we een autorit tegemoet van wel.......13 minuten. Ik zei het al, het tempo zit er vandaag lekker in. Aangekomen op camping Belvedere in Seget Vranjica bleek dat we goed gegokt hadden en kregen we een upgrade. Ipv een caravan kregen we vanwege het uitblijven van reserveringen een upgrade. Een prachtig chalet pal aan zee.
En daar zitten we dan, op onze eigen veranda, met uitzicht waar je eigenlijk enkel van kunt dromen en met de koelkast vol, lekker een wijntje te drinken.
We hebben het vandaag heerlijk gerelaxed en boodschappen gedaan (er zijn dingen die moeten).
Wij hebben wel eens een slechtere start gemaakt.
Oh tip van Ilona: rosé smaakt lekkerder met uitzicht op zee.
[userId] => 276084
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5073101
[countryId] => 47
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 415
[author] =>
[cityName] => Trogir
[travelId] => 525753
[travelTitle] => Kroatië
[travelTitleSlugified] => kroati
[dateDepart] => 2020-07-10
[dateReturn] => 2020-07-25
[showDate] => yes
[goalId] => 99
[goalName] => Iets anders...
[countryName] => Kroatië
[countryIsoCode] => hr
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/kroati,trogir
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/276/084_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => zo-kan-reizen-ook-zijn
)
[44] => stdClass Object
(
[username] => jirrypons
[datePublication] => 2019-08-05
[title] => Update 10: Gesloten deuren in Zagreb
[message] => Na een lange dag reizen besloten we het die dag rustig aan te doen. Lekker een eitje bakken en op het gemak met de tram naar het centrum. We beklommen de Lotrscaktoren (had niks met Lord of the Rings te maken helaas) zodat we om 12:00 naast het dagelijkse kanonschot konden staan. Met onze vingers in de oren natuurlijk. Vanuit de toren hadden we mooi uitzicht over de stad en alle volgende bestemmingen op onze looproute. We zagen ook 's werelds kortste kabelbaan, die we eigenlijk naar boven hadden willen nemen.
Via een kaarsrecht pad liepen we naar de Sint-Marcus kerk, welke vanaf boven al opviel door zijn fel gekleurde dak. De dakpannen van deze kerk waren gelegd in de vorm van wapens van Kroatië, met rood, wit en blauw. Het plein waar deze kerk stond werd omringd door prachtige parlementsgebouwen. Maar het plein werd ook bezet door twee grote tourgroepen van wel vijftig man per stuk. Met een soort heimwee dachten we terug aan onze privé tour in Sarajevo...
Maar de groepen bleken op onze route te zitten dus via een tunnelkerk (het altaar en de kerkbanken stonden buiten onder een tunnel naar de andere kant van de stad) probeerden we ze af te snijden. Op het plein waar de markt zou moeten zijn was geen kip te bekennen, de Maria kerk was dicht maar gelukkig konden we toevlucht zoeken in de kathedraal van Zagreb. Deze was groots opgezet, dankzij een groot plein voor de ingang met een fontein waar helemaal bovenaan een gouden Maria beeld uitkeek op de kathedraal. De kathedraal leek vanaf de Lotrscaktoren het hoogste gebouw in het centrum en van dichtbij leek ze dat nog steeds. Binnen was het redelijk licht dankzij de hoge glas in lood ramen.
Tijd voor lunch, op het Jelacic plein. Het standbeeld van Jelacic te paard met uitgestoken zwaard torende boven het plein uit. De man had Oostenrijk-Hongarije geholpen met het neerslaan van een opstand in Zagreb. In ruil daarvoor zou Kroatië haar eigen taal en cultuur mogen behouden. Hier kwam echter niks van terecht en na het instorten van het Oostenrijk-Hongaarse rijk werd Jelacic zijn zwaard gericht naar het noorden, naar Oostenrijk-Hongarije. Tegenwoordig wijst zijn zwaard echter naar het zuiden, richting de Serven.
De volgende stop zou een fotomuseum over de oorlog zijn, maar ook die was dicht. Naast dat het maandag was, bleek het ook nog eens Victory day te zijn, een nationale feestdag. Dit verklaarde meteen waarom Zagreb zo rustig en relatief leeg aanvoelde voor een hoofdstad. Iedereen zat nu natuurlijk lekker aan de kust. Vervolgens gingen we de groene hoefijzer route maar lopen. Een flinke wandeltocht die ondanks de zinderende hitte goed te doen was. We kwamen allerlei mooie overheidsgebouwen tegen, het theater, het gymnasium en het bloemenplein. De orthodoxe kerk waar onze route eindigde was ook dicht en vervolgens werden we een beetje rusteloos.
Goed moment dus om met een paar cocktails in een parkje te gaan zitten. Om die lijn door te trekken gingen we vervolgens naar een speciaal bier café in een klein straatje, dat normaal wat meer zou bruisen gezien de nu verlaten marktkraampjes die er stonden. Deze straat eindigde overigens in een Tolkein café, die dankzij zijn voordeur op een hobbit huisje leek.
Voor het avondeten gingen we weer op een tip van de verhuurder van ons appartement af, maar dit restaurant zat helaas volop in de verbouwing. Dit was wat extra jammer dankzij de flinke klim in de brandende zon die we ervoor moesten maken. Zodoende gingen we maar terug naar het restaurant van de dag ervoor, gezien dit ook op de route terug lag. Helaas was dit iets minder lekker dan gister. Wellicht kwam dat omdat we gister na een lange reis elk eten wel hemels hadden gevonden. Om nog iets meer van de dag te maken, was het goed dat we hapjes en een fles bubbels (die we al sinds Nederland aan het meezeulen waren) in de koelkast hadden liggen.
De volgende ochtend waren we op zoek naar een tour over de oorlog, omdat we toch ook wel geïnteresseerd waren geraakt in de Kroatisch kant van het verhaal. Het enige wat we konden vinden, was hetzelfde bedrijf als waar we de dag ervoor de twee massale groepen van tegen waren gekomen. Na wat mailcontact bleek dat de kleine groepen die ze ambiëren deze dag was uitgekomen op zo'n vijfentwintig man. Dan maar met z'n tweeën een tour improviseren..
Die tour begon bij een museum ter herdenking van de bombardementen op Zagreb. Deze was mooi opgezet door middel van geluiden en verlichting die aangingen zodra we de volgende ruimte in kwamen. Maar wat echt opviel waren de oude internationale krantenkoppen uit 1994. Deze gingen over hoe een Europese hoofdstad aangevallen werd met enkele slachtoffers. Maar ook over Milošević zijn wens voor vrede en zijn verdoemenis van de Kroaten die hun eigen land terug wilden pakken. Met onze reeds vergaarde kennis over de oorlog in Bosnië kwam dit toch wat scheef over. Ten tijden van deze bombardementen werd Sarajevo al jaren belegerd, met vele slachtoffers als gevolg.
Het fotomuseum waar we de dag ervoor naartoe wilden, was vandaag wel open, dus we zetten de war tour daar voort. Alle foto's waren namelijk van de "Homeland war" zoals de Kroaten de burgeroorlog noemen. Vooral de persoonlijke verhalen van fotografen kwamen daar goed binnen. Het liet wederom de gruweldaden van de Serven zien aan het begin van de oorlog. Onderin het museum hingen bordjes met foto's van burgers, op de achterkant van elk bordje stond hun persoonlijke verhaal. Vooral bij deze muur hebben we lang stil gestaan. Het verhaal over de kinder suprise eieren met een bom erin lieten wat nekharen overeind staan...
De war tour sloten we af met een bezoek aan een tunnel die diverse delen van de stad met elkaar verbond. Het was er donker, soms redelijk smal en het werd al gauw meer dan koel. De tunnel werd tijdens de Tweede Wereld en burgeroorlog gebruikt als schuilplek tijdens bombardementen. Nog even doken we de orthodoxe kerk in. Deze voelde precies zo aan als die in Sarajevo.
De afwisseling cultuur en natuur hadden we er deze vakantie al lekker in, dus het was tijd om bij een meer te gaan chillen. Het was ook deze dag natuurlijk weer bloed heet, dus opgedroogd waren we weer zo. Met een biertje erbij konden we wat lezen en typen (Sandra het eerste, ik het laatste) totdat de maagjes weer gingen rommelen.
Terug naar de stad dus, waar we over het plein van de Sint-Marcus kerk liepen richting ons restaurant (wederom op aanraden). Op het half verlichte plein was nu echt geen kip te bekennen, een welkome rust na de drukte waar we de dag ervoor tegenaan liepen. Toch werkt dat uit eten gaan op advies van locals altijd prima, want het was wederom genieten. We hadden een typisch Kroatisch voorgerecht bestaande uit bladerdeeg met spinazie en kaas en een hunter steak en opa’s stoofpotjes als hoofdgerecht.
Weer voldaan liepen we terug richting de tram toen we nog even stopten bij het uitzicht over de verlichte stad bij de Lotrscaktoren. Bij de terrasjes daar in de buurt werd wat muziek gespeeld en was een stand up comedian bezig. Die laatste was in het Kroatisch, dus we konden alleen maar aanvoelen dat de grappen wel redelijk goed landden bij het publiek. Omdat het nog wel een lekkere avond was, besloten we om te voet terug te gaan naar ons appartement. Maar niet zonder nog even te stoppen bij de Mac voor een ijsje voor onderweg!
[userId] => 380217
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5071983
[countryId] => 47
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 297
[author] => Jirry
[cityName] => Zagreb
[travelId] => 523791
[travelTitle] => Roadtrip door voormalig Joegoslavië
[travelTitleSlugified] => roadtrip-door-voormalig-joegoslavi
[dateDepart] => 2019-07-20
[dateReturn] => 2019-08-14
[showDate] => yes
[goalId] => 99
[goalName] => Iets anders...
[countryName] => Kroatië
[countryIsoCode] => hr
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/kroati,zagreb
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/380/217_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => update-10-gesloten-deuren-in-zagreb
)
)
)
[_currentPageNumber:protected] => 3
[_filter:protected] =>
[_itemCountPerPage:protected] => 15
[_pageCount:protected] => 4
[_pageRange:protected] => 10
[_pages:protected] => stdClass Object
(
[pageCount] => 4
[itemCountPerPage] => 15
[first] => 1
[current] => 3
[last] => 4
[previous] => 2
[next] => 4
[pagesInRange] => Array
(
[1] => 1
[2] => 2
[3] => 3
[4] => 4
)
[firstPageInRange] => 1
[lastPageInRange] => 4
[currentItemCount] => 15
[totalItemCount] => 60
[firstItemNumber] => 31
[lastItemNumber] => 45
)
[_view:protected] =>
)
[breadcrumb] =>
>
Reisverslagen
[styleSheet] => https://cdn.easyapps.nl/578/css/style.css
)
Cicvare - Kroatië 
