Zend_View Object
(
[_useViewStream:Zend_View:private] => 1
[_useStreamWrapper:Zend_View:private] =>
[_path:Zend_View_Abstract:private] => Array
(
[script] => Array
(
[0] => /srv/www/tl-www/website/application/layouts/scripts/
[1] => /srv/www/tl-www/website/application/layouts/scripts/
[2] => /srv/www/tl-www/website/application/modules/home/views/scripts/
[3] => ./views/scripts/
)
[helper] => Array
(
)
[filter] => Array
(
)
)
[_file:Zend_View_Abstract:private] => /srv/www/tl-www/website/application/layouts/scripts/home/bodyReports.phtml
[_helper:Zend_View_Abstract:private] => Array
(
[HeadMeta] => Zend_View_Helper_HeadMeta Object
(
[_typeKeys:protected] => Array
(
[0] => name
[1] => http-equiv
[2] => charset
[3] => property
)
[_requiredKeys:protected] => Array
(
[0] => content
)
[_modifierKeys:protected] => Array
(
[0] => lang
[1] => scheme
)
[_regKey:protected] => Zend_View_Helper_HeadMeta
[_container:protected] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[1] => stdClass Object
(
[type] => name
[name] => robots
[content] => noindex,follow
[modifiers] => Array
(
)
)
)
)
[_registry:protected] => Zend_View_Helper_Placeholder_Registry Object
(
[_containerClass:protected] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container
[_items:protected] => Array
(
[Zend_Layout] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[content] =>
Recente reisverslagen uit Haïti
)
)
[Zend_View_Helper_HeadMeta] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[1] => stdClass Object
(
[type] => name
[name] => robots
[content] => noindex,follow
[modifiers] => Array
(
)
)
)
)
[Zend_View_Helper_HeadLink] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
)
)
[Zend_View_Helper_HeadScript] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/ui/exampleHintText.js
)
[source] =>
)
[1] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.mousewheel.js
)
[source] =>
)
[2] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/json2.js
)
[source] =>
)
[3] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.cycle.lite.js
)
[source] =>
)
[4] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.jscrollpane.min.js
)
[source] =>
)
[5] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery-ui-1.8.16.custom.min.js
)
[source] =>
)
[6] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tagify.js
)
[source] =>
)
[7] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/local/jquery.validationEngine-nl.js
)
[source] =>
)
[8] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.validationEngine.js
)
[source] =>
)
[9] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.fileupload.js
)
[source] =>
)
[10] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.iframe-transport.js
)
[source] =>
)
[11] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tools.min.js
)
[source] =>
)
[12] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.prettyPhoto.js
)
[source] =>
)
[13] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.ba-dotimeout.min.js
)
[source] =>
)
[14] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.store.js
)
[source] =>
)
[15] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.cookie.js
)
[source] =>
)
[16] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.miniColors.js
)
[source] =>
)
[17] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tmpl.js
)
[source] =>
)
[18] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.textCounter.js
)
[source] =>
)
[19] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.rotate.js
)
[source] =>
)
[20] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.easyBGResizer.js
)
[source] =>
)
[21] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/external/aurigma/aurigma.uploader.js
)
[source] =>
)
[22] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/external/aurigma/aurigma.uploader.installationprogress.js
)
[source] =>
)
[23] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/external/aurigma/local/aurigma.uploader.nl_localization.js
)
[source] =>
)
[24] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.ad-gallery.js
)
[source] =>
)
[25] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/gmaps.js
)
[source] =>
)
[26] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/googleMapsNew.js
)
[source] =>
)
[27] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/entity/Callback.js
)
[source] =>
)
[28] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/entity/Entity.js
)
[source] =>
)
[29] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/setup.js
)
[source] =>
)
[30] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery-example.js
)
[source] =>
)
[31] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tooltip.min.js
)
[source] =>
)
[32] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/local/jquery.ui.datepicker-nl.js
)
[source] =>
)
[33] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/bas.js
)
[source] =>
)
[34] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/team.js
)
[source] =>
)
)
)
[Zend_View_Helper_InlineScript] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/tmpl.min.js
)
[source] =>
)
[1] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/load-image.min.js
)
[source] =>
)
[2] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/bootstrap.min.js
)
[source] =>
)
[3] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.iframe-transport.js
)
[source] =>
)
[4] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.fileupload.js
)
[source] =>
)
[5] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.fileupload-ui.js
)
[source] =>
)
[6] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/fileUploadCustomSettings.js
)
[source] =>
)
[7] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.timeago.js
)
[source] =>
)
[8] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/local/jquery.timeago.nl.js
)
[source] =>
)
[9] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/fileuploader.js
)
[source] =>
)
[10] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/entity/upload.js
)
[source] =>
)
[11] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/classes/SortableEntities.js
)
[source] =>
)
[12] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/unoslider.js
)
[source] =>
)
[13] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/shop.js
)
[source] =>
)
[14] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/classes/PortalTicker.js
)
[source] =>
)
[15] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/afterLoading.js
)
[source] =>
)
[16] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/commentValidation.js
)
[source] =>
)
[17] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/clubs.js
)
[source] =>
)
)
)
[Zend_View_Helper_HeadTitle] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] => -
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[0] => Reisverslagen over Haïti
[1] => WaarBenJij.nu
)
)
)
)
[_autoEscape:protected] => 1
[view] => Zend_View Object
*RECURSION*
)
[Doctype] => Zend_View_Helper_Doctype Object
(
[_defaultDoctype:protected] => HTML4_LOOSE
[_registry:protected] => ArrayObject Object
(
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[doctypes] => Array
(
[XHTML11] =>
[XHTML1_STRICT] =>
[XHTML1_TRANSITIONAL] =>
[XHTML1_FRAMESET] =>
[XHTML1_RDFA] =>
[XHTML_BASIC1] =>
[XHTML5] =>
[HTML4_STRICT] =>
[HTML4_LOOSE] =>
[HTML4_FRAMESET] =>
[HTML5] =>
)
[doctype] => HTML4_LOOSE
)
)
[_regKey:protected] => Zend_View_Helper_Doctype
[view] => Zend_View Object
*RECURSION*
)
[HeadLink] => Zend_View_Helper_HeadLink Object
(
[_itemKeys:protected] => Array
(
[0] => charset
[1] => href
[2] => hreflang
[3] => id
[4] => media
[5] => rel
[6] => rev
[7] => type
[8] => title
[9] => extras
[10] => sizes
)
[_regKey:protected] => Zend_View_Helper_HeadLink
[_container:protected] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
)
)
[_registry:protected] => Zend_View_Helper_Placeholder_Registry Object
(
[_containerClass:protected] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container
[_items:protected] => Array
(
[Zend_Layout] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[content] =>
Recente reisverslagen uit Haïti
)
)
[Zend_View_Helper_HeadMeta] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[1] => stdClass Object
(
[type] => name
[name] => robots
[content] => noindex,follow
[modifiers] => Array
(
)
)
)
)
[Zend_View_Helper_HeadLink] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
)
)
[Zend_View_Helper_HeadScript] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/ui/exampleHintText.js
)
[source] =>
)
[1] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.mousewheel.js
)
[source] =>
)
[2] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/json2.js
)
[source] =>
)
[3] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.cycle.lite.js
)
[source] =>
)
[4] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.jscrollpane.min.js
)
[source] =>
)
[5] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery-ui-1.8.16.custom.min.js
)
[source] =>
)
[6] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tagify.js
)
[source] =>
)
[7] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/local/jquery.validationEngine-nl.js
)
[source] =>
)
[8] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.validationEngine.js
)
[source] =>
)
[9] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.fileupload.js
)
[source] =>
)
[10] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.iframe-transport.js
)
[source] =>
)
[11] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tools.min.js
)
[source] =>
)
[12] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.prettyPhoto.js
)
[source] =>
)
[13] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.ba-dotimeout.min.js
)
[source] =>
)
[14] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.store.js
)
[source] =>
)
[15] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.cookie.js
)
[source] =>
)
[16] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.miniColors.js
)
[source] =>
)
[17] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tmpl.js
)
[source] =>
)
[18] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.textCounter.js
)
[source] =>
)
[19] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.rotate.js
)
[source] =>
)
[20] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.easyBGResizer.js
)
[source] =>
)
[21] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/external/aurigma/aurigma.uploader.js
)
[source] =>
)
[22] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/external/aurigma/aurigma.uploader.installationprogress.js
)
[source] =>
)
[23] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/external/aurigma/local/aurigma.uploader.nl_localization.js
)
[source] =>
)
[24] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.ad-gallery.js
)
[source] =>
)
[25] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/gmaps.js
)
[source] =>
)
[26] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/googleMapsNew.js
)
[source] =>
)
[27] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/entity/Callback.js
)
[source] =>
)
[28] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/entity/Entity.js
)
[source] =>
)
[29] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/setup.js
)
[source] =>
)
[30] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery-example.js
)
[source] =>
)
[31] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tooltip.min.js
)
[source] =>
)
[32] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/local/jquery.ui.datepicker-nl.js
)
[source] =>
)
[33] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/bas.js
)
[source] =>
)
[34] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/team.js
)
[source] =>
)
)
)
[Zend_View_Helper_InlineScript] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/tmpl.min.js
)
[source] =>
)
[1] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/load-image.min.js
)
[source] =>
)
[2] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/bootstrap.min.js
)
[source] =>
)
[3] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.iframe-transport.js
)
[source] =>
)
[4] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.fileupload.js
)
[source] =>
)
[5] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.fileupload-ui.js
)
[source] =>
)
[6] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/fileUploadCustomSettings.js
)
[source] =>
)
[7] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.timeago.js
)
[source] =>
)
[8] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/local/jquery.timeago.nl.js
)
[source] =>
)
[9] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/fileuploader.js
)
[source] =>
)
[10] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/entity/upload.js
)
[source] =>
)
[11] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/classes/SortableEntities.js
)
[source] =>
)
[12] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/unoslider.js
)
[source] =>
)
[13] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/shop.js
)
[source] =>
)
[14] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/classes/PortalTicker.js
)
[source] =>
)
[15] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/afterLoading.js
)
[source] =>
)
[16] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/commentValidation.js
)
[source] =>
)
[17] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/clubs.js
)
[source] =>
)
)
)
[Zend_View_Helper_HeadTitle] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] => -
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[0] => Reisverslagen over Haïti
[1] => WaarBenJij.nu
)
)
)
)
[_autoEscape:protected] => 1
[view] => Zend_View Object
*RECURSION*
)
[HeadScript] => Zend_View_Helper_HeadScript Object
(
[_regKey:protected] => Zend_View_Helper_HeadScript
[_arbitraryAttributes:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureScriptType:protected] =>
[_captureScriptAttrs:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_optionalAttributes:protected] => Array
(
[0] => charset
[1] => defer
[2] => language
[3] => src
)
[_requiredAttributes:protected] => Array
(
[0] => type
)
[useCdata] =>
[_container:protected] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/ui/exampleHintText.js
)
[source] =>
)
[1] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.mousewheel.js
)
[source] =>
)
[2] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/json2.js
)
[source] =>
)
[3] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.cycle.lite.js
)
[source] =>
)
[4] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.jscrollpane.min.js
)
[source] =>
)
[5] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery-ui-1.8.16.custom.min.js
)
[source] =>
)
[6] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tagify.js
)
[source] =>
)
[7] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/local/jquery.validationEngine-nl.js
)
[source] =>
)
[8] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.validationEngine.js
)
[source] =>
)
[9] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.fileupload.js
)
[source] =>
)
[10] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.iframe-transport.js
)
[source] =>
)
[11] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tools.min.js
)
[source] =>
)
[12] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.prettyPhoto.js
)
[source] =>
)
[13] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.ba-dotimeout.min.js
)
[source] =>
)
[14] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.store.js
)
[source] =>
)
[15] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.cookie.js
)
[source] =>
)
[16] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.miniColors.js
)
[source] =>
)
[17] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tmpl.js
)
[source] =>
)
[18] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.textCounter.js
)
[source] =>
)
[19] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.rotate.js
)
[source] =>
)
[20] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.easyBGResizer.js
)
[source] =>
)
[21] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/external/aurigma/aurigma.uploader.js
)
[source] =>
)
[22] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/external/aurigma/aurigma.uploader.installationprogress.js
)
[source] =>
)
[23] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/external/aurigma/local/aurigma.uploader.nl_localization.js
)
[source] =>
)
[24] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.ad-gallery.js
)
[source] =>
)
[25] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/gmaps.js
)
[source] =>
)
[26] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/googleMapsNew.js
)
[source] =>
)
[27] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/entity/Callback.js
)
[source] =>
)
[28] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/entity/Entity.js
)
[source] =>
)
[29] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/setup.js
)
[source] =>
)
[30] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery-example.js
)
[source] =>
)
[31] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tooltip.min.js
)
[source] =>
)
[32] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/local/jquery.ui.datepicker-nl.js
)
[source] =>
)
[33] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/bas.js
)
[source] =>
)
[34] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/team.js
)
[source] =>
)
)
)
[_registry:protected] => Zend_View_Helper_Placeholder_Registry Object
(
[_containerClass:protected] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container
[_items:protected] => Array
(
[Zend_Layout] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[content] =>
Recente reisverslagen uit Haïti
)
)
[Zend_View_Helper_HeadMeta] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[1] => stdClass Object
(
[type] => name
[name] => robots
[content] => noindex,follow
[modifiers] => Array
(
)
)
)
)
[Zend_View_Helper_HeadLink] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
)
)
[Zend_View_Helper_HeadScript] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/ui/exampleHintText.js
)
[source] =>
)
[1] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.mousewheel.js
)
[source] =>
)
[2] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/json2.js
)
[source] =>
)
[3] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.cycle.lite.js
)
[source] =>
)
[4] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.jscrollpane.min.js
)
[source] =>
)
[5] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery-ui-1.8.16.custom.min.js
)
[source] =>
)
[6] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tagify.js
)
[source] =>
)
[7] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/local/jquery.validationEngine-nl.js
)
[source] =>
)
[8] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.validationEngine.js
)
[source] =>
)
[9] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.fileupload.js
)
[source] =>
)
[10] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.iframe-transport.js
)
[source] =>
)
[11] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tools.min.js
)
[source] =>
)
[12] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.prettyPhoto.js
)
[source] =>
)
[13] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.ba-dotimeout.min.js
)
[source] =>
)
[14] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.store.js
)
[source] =>
)
[15] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.cookie.js
)
[source] =>
)
[16] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.miniColors.js
)
[source] =>
)
[17] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tmpl.js
)
[source] =>
)
[18] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.textCounter.js
)
[source] =>
)
[19] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.rotate.js
)
[source] =>
)
[20] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.easyBGResizer.js
)
[source] =>
)
[21] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/external/aurigma/aurigma.uploader.js
)
[source] =>
)
[22] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/external/aurigma/aurigma.uploader.installationprogress.js
)
[source] =>
)
[23] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/external/aurigma/local/aurigma.uploader.nl_localization.js
)
[source] =>
)
[24] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.ad-gallery.js
)
[source] =>
)
[25] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/gmaps.js
)
[source] =>
)
[26] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/googleMapsNew.js
)
[source] =>
)
[27] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/entity/Callback.js
)
[source] =>
)
[28] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/entity/Entity.js
)
[source] =>
)
[29] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/setup.js
)
[source] =>
)
[30] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery-example.js
)
[source] =>
)
[31] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tooltip.min.js
)
[source] =>
)
[32] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/local/jquery.ui.datepicker-nl.js
)
[source] =>
)
[33] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/bas.js
)
[source] =>
)
[34] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/team.js
)
[source] =>
)
)
)
[Zend_View_Helper_InlineScript] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/tmpl.min.js
)
[source] =>
)
[1] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/load-image.min.js
)
[source] =>
)
[2] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/bootstrap.min.js
)
[source] =>
)
[3] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.iframe-transport.js
)
[source] =>
)
[4] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.fileupload.js
)
[source] =>
)
[5] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.fileupload-ui.js
)
[source] =>
)
[6] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/fileUploadCustomSettings.js
)
[source] =>
)
[7] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.timeago.js
)
[source] =>
)
[8] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/local/jquery.timeago.nl.js
)
[source] =>
)
[9] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/fileuploader.js
)
[source] =>
)
[10] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/entity/upload.js
)
[source] =>
)
[11] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/classes/SortableEntities.js
)
[source] =>
)
[12] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/unoslider.js
)
[source] =>
)
[13] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/shop.js
)
[source] =>
)
[14] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/classes/PortalTicker.js
)
[source] =>
)
[15] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/afterLoading.js
)
[source] =>
)
[16] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/commentValidation.js
)
[source] =>
)
[17] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/clubs.js
)
[source] =>
)
)
)
[Zend_View_Helper_HeadTitle] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] => -
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[0] => Reisverslagen over Haïti
[1] => WaarBenJij.nu
)
)
)
)
[_autoEscape:protected] => 1
[view] => Zend_View Object
*RECURSION*
)
[InlineScript] => Zend_View_Helper_InlineScript Object
(
[_regKey:protected] => Zend_View_Helper_InlineScript
[_arbitraryAttributes:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureScriptType:protected] =>
[_captureScriptAttrs:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_optionalAttributes:protected] => Array
(
[0] => charset
[1] => defer
[2] => language
[3] => src
)
[_requiredAttributes:protected] => Array
(
[0] => type
)
[useCdata] =>
[_container:protected] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/tmpl.min.js
)
[source] =>
)
[1] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/load-image.min.js
)
[source] =>
)
[2] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/bootstrap.min.js
)
[source] =>
)
[3] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.iframe-transport.js
)
[source] =>
)
[4] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.fileupload.js
)
[source] =>
)
[5] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.fileupload-ui.js
)
[source] =>
)
[6] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/fileUploadCustomSettings.js
)
[source] =>
)
[7] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.timeago.js
)
[source] =>
)
[8] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/local/jquery.timeago.nl.js
)
[source] =>
)
[9] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/fileuploader.js
)
[source] =>
)
[10] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/entity/upload.js
)
[source] =>
)
[11] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/classes/SortableEntities.js
)
[source] =>
)
[12] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/unoslider.js
)
[source] =>
)
[13] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/shop.js
)
[source] =>
)
[14] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/classes/PortalTicker.js
)
[source] =>
)
[15] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/afterLoading.js
)
[source] =>
)
[16] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/commentValidation.js
)
[source] =>
)
[17] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/clubs.js
)
[source] =>
)
)
)
[_registry:protected] => Zend_View_Helper_Placeholder_Registry Object
(
[_containerClass:protected] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container
[_items:protected] => Array
(
[Zend_Layout] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[content] =>
Recente reisverslagen uit Haïti
)
)
[Zend_View_Helper_HeadMeta] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[1] => stdClass Object
(
[type] => name
[name] => robots
[content] => noindex,follow
[modifiers] => Array
(
)
)
)
)
[Zend_View_Helper_HeadLink] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
)
)
[Zend_View_Helper_HeadScript] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/ui/exampleHintText.js
)
[source] =>
)
[1] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.mousewheel.js
)
[source] =>
)
[2] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/json2.js
)
[source] =>
)
[3] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.cycle.lite.js
)
[source] =>
)
[4] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.jscrollpane.min.js
)
[source] =>
)
[5] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery-ui-1.8.16.custom.min.js
)
[source] =>
)
[6] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tagify.js
)
[source] =>
)
[7] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/local/jquery.validationEngine-nl.js
)
[source] =>
)
[8] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.validationEngine.js
)
[source] =>
)
[9] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.fileupload.js
)
[source] =>
)
[10] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.iframe-transport.js
)
[source] =>
)
[11] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tools.min.js
)
[source] =>
)
[12] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.prettyPhoto.js
)
[source] =>
)
[13] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.ba-dotimeout.min.js
)
[source] =>
)
[14] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.store.js
)
[source] =>
)
[15] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.cookie.js
)
[source] =>
)
[16] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.miniColors.js
)
[source] =>
)
[17] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tmpl.js
)
[source] =>
)
[18] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.textCounter.js
)
[source] =>
)
[19] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.rotate.js
)
[source] =>
)
[20] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.easyBGResizer.js
)
[source] =>
)
[21] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/external/aurigma/aurigma.uploader.js
)
[source] =>
)
[22] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/external/aurigma/aurigma.uploader.installationprogress.js
)
[source] =>
)
[23] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/external/aurigma/local/aurigma.uploader.nl_localization.js
)
[source] =>
)
[24] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.ad-gallery.js
)
[source] =>
)
[25] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/gmaps.js
)
[source] =>
)
[26] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/googleMapsNew.js
)
[source] =>
)
[27] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/entity/Callback.js
)
[source] =>
)
[28] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/entity/Entity.js
)
[source] =>
)
[29] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/setup.js
)
[source] =>
)
[30] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery-example.js
)
[source] =>
)
[31] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tooltip.min.js
)
[source] =>
)
[32] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/local/jquery.ui.datepicker-nl.js
)
[source] =>
)
[33] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/bas.js
)
[source] =>
)
[34] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/team.js
)
[source] =>
)
)
)
[Zend_View_Helper_InlineScript] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/tmpl.min.js
)
[source] =>
)
[1] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/load-image.min.js
)
[source] =>
)
[2] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/bootstrap.min.js
)
[source] =>
)
[3] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.iframe-transport.js
)
[source] =>
)
[4] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.fileupload.js
)
[source] =>
)
[5] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.fileupload-ui.js
)
[source] =>
)
[6] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/fileUploadCustomSettings.js
)
[source] =>
)
[7] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.timeago.js
)
[source] =>
)
[8] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/local/jquery.timeago.nl.js
)
[source] =>
)
[9] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/fileuploader.js
)
[source] =>
)
[10] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/entity/upload.js
)
[source] =>
)
[11] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/classes/SortableEntities.js
)
[source] =>
)
[12] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/unoslider.js
)
[source] =>
)
[13] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/shop.js
)
[source] =>
)
[14] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/classes/PortalTicker.js
)
[source] =>
)
[15] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/afterLoading.js
)
[source] =>
)
[16] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/commentValidation.js
)
[source] =>
)
[17] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/clubs.js
)
[source] =>
)
)
)
[Zend_View_Helper_HeadTitle] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] => -
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[0] => Reisverslagen over Haïti
[1] => WaarBenJij.nu
)
)
)
)
[_autoEscape:protected] => 1
[view] => Zend_View Object
*RECURSION*
)
[HeadTitle] => Zend_View_Helper_HeadTitle Object
(
[_regKey:protected] => Zend_View_Helper_HeadTitle
[_translate:protected] =>
[_translator:protected] =>
[_defaultAttachOrder:protected] =>
[_container:protected] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] => -
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[0] => Reisverslagen over Haïti
[1] => WaarBenJij.nu
)
)
[_registry:protected] => Zend_View_Helper_Placeholder_Registry Object
(
[_containerClass:protected] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container
[_items:protected] => Array
(
[Zend_Layout] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[content] =>
Recente reisverslagen uit Haïti
)
)
[Zend_View_Helper_HeadMeta] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[1] => stdClass Object
(
[type] => name
[name] => robots
[content] => noindex,follow
[modifiers] => Array
(
)
)
)
)
[Zend_View_Helper_HeadLink] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
)
)
[Zend_View_Helper_HeadScript] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/ui/exampleHintText.js
)
[source] =>
)
[1] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.mousewheel.js
)
[source] =>
)
[2] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/json2.js
)
[source] =>
)
[3] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.cycle.lite.js
)
[source] =>
)
[4] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.jscrollpane.min.js
)
[source] =>
)
[5] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery-ui-1.8.16.custom.min.js
)
[source] =>
)
[6] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tagify.js
)
[source] =>
)
[7] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/local/jquery.validationEngine-nl.js
)
[source] =>
)
[8] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.validationEngine.js
)
[source] =>
)
[9] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.fileupload.js
)
[source] =>
)
[10] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.iframe-transport.js
)
[source] =>
)
[11] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tools.min.js
)
[source] =>
)
[12] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.prettyPhoto.js
)
[source] =>
)
[13] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.ba-dotimeout.min.js
)
[source] =>
)
[14] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.store.js
)
[source] =>
)
[15] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.cookie.js
)
[source] =>
)
[16] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.miniColors.js
)
[source] =>
)
[17] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tmpl.js
)
[source] =>
)
[18] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.textCounter.js
)
[source] =>
)
[19] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.rotate.js
)
[source] =>
)
[20] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.easyBGResizer.js
)
[source] =>
)
[21] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/external/aurigma/aurigma.uploader.js
)
[source] =>
)
[22] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/external/aurigma/aurigma.uploader.installationprogress.js
)
[source] =>
)
[23] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/external/aurigma/local/aurigma.uploader.nl_localization.js
)
[source] =>
)
[24] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.ad-gallery.js
)
[source] =>
)
[25] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/gmaps.js
)
[source] =>
)
[26] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/googleMapsNew.js
)
[source] =>
)
[27] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/entity/Callback.js
)
[source] =>
)
[28] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/entity/Entity.js
)
[source] =>
)
[29] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/setup.js
)
[source] =>
)
[30] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery-example.js
)
[source] =>
)
[31] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tooltip.min.js
)
[source] =>
)
[32] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/local/jquery.ui.datepicker-nl.js
)
[source] =>
)
[33] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/bas.js
)
[source] =>
)
[34] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/team.js
)
[source] =>
)
)
)
[Zend_View_Helper_InlineScript] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/tmpl.min.js
)
[source] =>
)
[1] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/load-image.min.js
)
[source] =>
)
[2] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/bootstrap.min.js
)
[source] =>
)
[3] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.iframe-transport.js
)
[source] =>
)
[4] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.fileupload.js
)
[source] =>
)
[5] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.fileupload-ui.js
)
[source] =>
)
[6] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/fileUploadCustomSettings.js
)
[source] =>
)
[7] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.timeago.js
)
[source] =>
)
[8] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/local/jquery.timeago.nl.js
)
[source] =>
)
[9] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/fileuploader.js
)
[source] =>
)
[10] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/entity/upload.js
)
[source] =>
)
[11] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/classes/SortableEntities.js
)
[source] =>
)
[12] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/unoslider.js
)
[source] =>
)
[13] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/shop.js
)
[source] =>
)
[14] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/classes/PortalTicker.js
)
[source] =>
)
[15] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/afterLoading.js
)
[source] =>
)
[16] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/commentValidation.js
)
[source] =>
)
[17] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/clubs.js
)
[source] =>
)
)
)
[Zend_View_Helper_HeadTitle] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] => -
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[0] => Reisverslagen over Haïti
[1] => WaarBenJij.nu
)
)
)
)
[_autoEscape:protected] => 1
[view] => Zend_View Object
*RECURSION*
)
[PartialLoop] => Zend_View_Helper_PartialLoop Object
(
[partialCounter:protected] => 15
[_objectKey:protected] =>
[view] => Zend_View Object
*RECURSION*
)
[PaginationControl] => Zend_View_Helper_PaginationControl Object
(
[view] => Zend_View Object
*RECURSION*
)
[Partial] => Zend_View_Helper_Partial Object
(
[_objectKey:protected] =>
[view] => Zend_View Object
*RECURSION*
)
[Url] => Zend_View_Helper_Url Object
(
[view] => Zend_View Object
*RECURSION*
)
)
[_helperLoaded:Zend_View_Abstract:private] => Array
(
)
[_helperLoadedDir:Zend_View_Abstract:private] => Array
(
)
[_filter:Zend_View_Abstract:private] => Array
(
)
[_filterClass:Zend_View_Abstract:private] => Array
(
)
[_filterLoaded:Zend_View_Abstract:private] => Array
(
)
[_filterLoadedDir:Zend_View_Abstract:private] => Array
(
)
[_escape:Zend_View_Abstract:private] => htmlspecialchars
[_encoding:Zend_View_Abstract:private] => UTF-8
[_lfiProtectionOn:Zend_View_Abstract:private] => 1
[_loaders:Zend_View_Abstract:private] => Array
(
[filter] => Zend_Loader_PluginLoader Object
(
[_loadedPluginPaths:protected] => Array
(
)
[_loadedPlugins:protected] => Array
(
)
[_prefixToPaths:protected] => Array
(
[Zend_View_Filter_] => Array
(
[0] => Zend/View/Filter/
[1] => ./views/filters/
[2] => /srv/www/tl-www/website/application/modules/home/views/filters/
)
)
[_useStaticRegistry:protected] =>
)
[helper] => Zend_Loader_PluginLoader Object
(
[_loadedPluginPaths:protected] => Array
(
)
[_loadedPlugins:protected] => Array
(
[HeadMeta] => Zend_View_Helper_HeadMeta
[Doctype] => Zend_View_Helper_Doctype
[HeadLink] => Zend_View_Helper_HeadLink
[HeadScript] => Zend_View_Helper_HeadScript
[InlineScript] => Zend_View_Helper_InlineScript
[HeadTitle] => Zend_View_Helper_HeadTitle
[PartialLoop] => Zend_View_Helper_PartialLoop
[Slugify] => TravelLog\View\Helper\Slugify
[DateTime] => TravelLog\View\Helper\DateTime
[Url] => Zend_View_Helper_Url
[ClickTracking] => TravelLog\View\Helper\ClickTracking
[TruncateWords] => TravelLog\View\Helper\TruncateWords
[PaginationControl] => Zend_View_Helper_PaginationControl
[Partial] => Zend_View_Helper_Partial
)
[_prefixToPaths:protected] => Array
(
[Zend_View_Helper_] => Array
(
[0] => Zend/View/Helper/
[1] => ./views/helpers/
[2] => /srv/www/tl-www/website/application/modules/home/views/helpers/
)
[TravelLog\View\Helper\] => Array
(
[0] => /srv/www/tl-www/website/application/library/TravelLog/View/Helper/
)
)
[_useStaticRegistry:protected] =>
)
)
[_loaderTypes:Zend_View_Abstract:private] => Array
(
[0] => filter
[1] => helper
)
[_strictVars:Zend_View_Abstract:private] =>
[module] => home
[controller] => haiti
[action] => reisverslagen
[exception] => Zend_Controller_Dispatcher_Exception Object
(
[_previous:Zend_Exception:private] =>
[message:protected] => Invalid controller specified (haiti)
[string:Exception:private] =>
[code:protected] => 0
[file:protected] => /opt/ZendFramework-1.12.0/library/Zend/Controller/Dispatcher/Standard.php
[line:protected] => 248
[trace:Exception:private] => Array
(
[0] => Array
(
[file] => /opt/ZendFramework-1.12.0/library/Zend/Controller/Front.php
[line] => 954
[function] => dispatch
[class] => Zend_Controller_Dispatcher_Standard
[type] => ->
[args] => Array
(
[0] => Zend_Controller_Request_Http Object
(
[_paramSources:protected] => Array
(
[0] => _GET
[1] => _POST
)
[_requestUri:protected] => /haiti/reisverslagen/p/1/page/3
[_baseUrl:protected] =>
[_basePath:protected] =>
[_pathInfo:protected] => haiti/reisverslagen/p/1/page/3
[_params:protected] => Array
(
[controller] => haiti
[action] => reisverslagen
[p] => 1
[page] => 3
[module] => home
[error_handler] => ArrayObject Object
(
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[exception] => Zend_Controller_Dispatcher_Exception Object
*RECURSION*
[type] => EXCEPTION_NO_CONTROLLER
[request] => Zend_Controller_Request_Http Object
(
[_paramSources:protected] => Array
(
[0] => _GET
[1] => _POST
)
[_requestUri:protected] => /haiti/reisverslagen/p/1/page/3
[_baseUrl:protected] =>
[_basePath:protected] =>
[_pathInfo:protected] => haiti/reisverslagen/p/1/page/3
[_params:protected] => Array
(
[controller] => haiti
[action] => reisverslagen
[p] => 1
[page] => 3
[module] => home
)
[_rawBody:protected] =>
[_aliases:protected] => Array
(
)
[_dispatched:protected] => 1
[_module:protected] => home
[_moduleKey:protected] => module
[_controller:protected] => haiti
[_controllerKey:protected] => controller
[_action:protected] => reisverslagen
[_actionKey:protected] => action
)
)
)
[continentId] => 3
[countryId] => 82
)
[_rawBody:protected] =>
[_aliases:protected] => Array
(
)
[_dispatched:protected] => 1
[_module:protected] => home
[_moduleKey:protected] => module
[_controller:protected] => reports
[_controllerKey:protected] => controller
[_action:protected] => index
[_actionKey:protected] => action
)
[1] => Zend_Controller_Response_Http Object
(
[_body:protected] => Array
(
[default] =>
Recente reisverslagen uit Haïti
)
[_exceptions:protected] => Array
(
[0] => Zend_Controller_Dispatcher_Exception Object
*RECURSION*
)
[_headers:protected] => Array
(
)
[_headersRaw:protected] => Array
(
)
[_httpResponseCode:protected] => 200
[_isRedirect:protected] =>
[_renderExceptions:protected] =>
[headersSentThrowsException] => 1
)
)
)
[1] => Array
(
[file] => /opt/ZendFramework-1.12.0/library/Zend/Application/Bootstrap/Bootstrap.php
[line] => 97
[function] => dispatch
[class] => Zend_Controller_Front
[type] => ->
[args] => Array
(
)
)
[2] => Array
(
[file] => /opt/ZendFramework-1.12.0/library/Zend/Application.php
[line] => 366
[function] => run
[class] => Zend_Application_Bootstrap_Bootstrap
[type] => ->
[args] => Array
(
)
)
[3] => Array
(
[file] => /srv/www/tl-www/website/public/index.php
[line] => 202
[function] => run
[class] => Zend_Application
[type] => ->
[args] => Array
(
)
)
)
[previous:Exception:private] =>
)
[currentUserId] => 0
[currentUserName] =>
[domainName] => waarbenjij.nu
[protocol] => https://
[cdnRoot] => https://cdn.easyapps.nl/
[cdn] => https://cdn.easyapps.nl/578/
[notificationWindow] =>
[customBannerParameters] => Array
(
)
[analyticsDomain] => .waarbenjij.nu
[analyticsCode] => UA-109425-7
[analyticsClickTracking] =>
[allContinents] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[languageId] => 1
[continentId] => 1
[name] => Afrika
[nameSlugified] => afrika
[nameSlugifiedCrc32] => 1586791595
[info] =>
)
[1] => stdClass Object
(
[languageId] => 1
[continentId] => 2
[name] => Azië
[nameSlugified] => azie
[nameSlugifiedCrc32] => 1918887877
[info] =>
)
[2] => stdClass Object
(
[languageId] => 1
[continentId] => 3
[name] => Centraal-Amerika
[nameSlugified] => centraal-amerika
[nameSlugifiedCrc32] => 4250903019
[info] =>
)
[3] => stdClass Object
(
[languageId] => 1
[continentId] => 4
[name] => Europa
[nameSlugified] => europa
[nameSlugifiedCrc32] => 1342086343
[info] =>
)
[4] => stdClass Object
(
[languageId] => 1
[continentId] => 5
[name] => Midden Oosten
[nameSlugified] => midden-oosten
[nameSlugifiedCrc32] => 3432809701
[info] =>
)
[5] => stdClass Object
(
[languageId] => 1
[continentId] => 6
[name] => Noord-Amerika
[nameSlugified] => noord-amerika
[nameSlugifiedCrc32] => 20851603
[info] =>
)
[6] => stdClass Object
(
[languageId] => 1
[continentId] => 7
[name] => Oceanië
[nameSlugified] => oceanie
[nameSlugifiedCrc32] => 1997821390
[info] =>
)
[7] => stdClass Object
(
[languageId] => 1
[continentId] => 8
[name] => Rusland
[nameSlugified] => rusland
[nameSlugifiedCrc32] => 2319586005
[info] =>
)
[8] => stdClass Object
(
[languageId] => 1
[continentId] => 9
[name] => Zuid-Amerika
[nameSlugified] => zuid-amerika
[nameSlugifiedCrc32] => 2250637612
[info] =>
)
)
[allCountries] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[countryId] => 209
[isoCode] => af
[name] => Afghanistan
[nameSlugified] => afghanistan
[continentId] => 2
)
[1] => stdClass Object
(
[countryId] => 254
[isoCode] => ax
[name] => Åland
[nameSlugified] => aland
[continentId] => 4
)
[2] => stdClass Object
(
[countryId] => 242
[isoCode] => us
[name] => Alaska
[nameSlugified] => alaska
[continentId] => 6
)
[3] => stdClass Object
(
[countryId] => 1
[isoCode] => al
[name] => Albanië
[nameSlugified] => albanie
[continentId] => 4
)
[4] => stdClass Object
(
[countryId] => 2
[isoCode] => dz
[name] => Algerije
[nameSlugified] => algerije
[continentId] => 1
)
[5] => stdClass Object
(
[countryId] => 3
[isoCode] => as
[name] => Amerikaans Samoa
[nameSlugified] => amerikaans-samoa
[continentId] => 7
)
[6] => stdClass Object
(
[countryId] => 190
[isoCode] => vi
[name] => Amerikaanse maagdeneilanden
[nameSlugified] => amerikaanse-maagdeneilanden
[continentId] => 3
)
[7] => stdClass Object
(
[countryId] => 4
[isoCode] => ad
[name] => Andorra
[nameSlugified] => andorra
[continentId] => 4
)
[8] => stdClass Object
(
[countryId] => 5
[isoCode] => ao
[name] => Angola
[nameSlugified] => angola
[continentId] => 1
)
[9] => stdClass Object
(
[countryId] => 6
[isoCode] => ai
[name] => Anguilla
[nameSlugified] => anguilla
[continentId] => 3
)
[10] => stdClass Object
(
[countryId] => 212
[isoCode] => aq
[name] => Antarctica
[nameSlugified] => antarctica
[continentId] => 9
)
[11] => stdClass Object
(
[countryId] => 7
[isoCode] => ag
[name] => Antigua
[nameSlugified] => antigua
[continentId] => 3
)
[12] => stdClass Object
(
[countryId] => 8
[isoCode] => ar
[name] => Argentinië
[nameSlugified] => argentinie
[continentId] => 9
)
[13] => stdClass Object
(
[countryId] => 9
[isoCode] => am
[name] => Armenië
[nameSlugified] => armenie
[continentId] => 2
)
[14] => stdClass Object
(
[countryId] => 10
[isoCode] => aw
[name] => Aruba
[nameSlugified] => aruba
[continentId] => 3
)
[15] => stdClass Object
(
[countryId] => 11
[isoCode] => au
[name] => Australië
[nameSlugified] => australie
[continentId] => 7
)
[16] => stdClass Object
(
[countryId] => 13
[isoCode] => az
[name] => Azerbeidjan
[nameSlugified] => azerbeidjan
[continentId] => 2
)
[17] => stdClass Object
(
[countryId] => 14
[isoCode] => bs
[name] => Bahama's
[nameSlugified] => bahama-s
[continentId] => 3
)
[18] => stdClass Object
(
[countryId] => 15
[isoCode] => bh
[name] => Bahrain
[nameSlugified] => bahrain
[continentId] => 5
)
[19] => stdClass Object
(
[countryId] => 16
[isoCode] => bd
[name] => Bangladesh
[nameSlugified] => bangladesh
[continentId] => 2
)
[20] => stdClass Object
(
[countryId] => 17
[isoCode] => bb
[name] => Barbados
[nameSlugified] => barbados
[continentId] => 3
)
[21] => stdClass Object
(
[countryId] => 19
[isoCode] => be
[name] => België
[nameSlugified] => belgie
[continentId] => 4
)
[22] => stdClass Object
(
[countryId] => 20
[isoCode] => bz
[name] => Belize
[nameSlugified] => belize
[continentId] => 1
)
[23] => stdClass Object
(
[countryId] => 21
[isoCode] => bj
[name] => Benin
[nameSlugified] => benin
[continentId] => 1
)
[24] => stdClass Object
(
[countryId] => 22
[isoCode] => bm
[name] => Bermuda
[nameSlugified] => bermuda
[continentId] => 6
)
[25] => stdClass Object
(
[countryId] => 23
[isoCode] => bt
[name] => Bhutan
[nameSlugified] => bhutan
[continentId] => 2
)
[26] => stdClass Object
(
[countryId] => 24
[isoCode] => bo
[name] => Bolivia
[nameSlugified] => bolivia
[continentId] => 9
)
[27] => stdClass Object
(
[countryId] => 252
[isoCode] => bq
[name] => Bonaire
[nameSlugified] => bonaire
[continentId] => 9
)
[28] => stdClass Object
(
[countryId] => 217
[isoCode] => ba
[name] => Bosnië en Herzegovina
[nameSlugified] => bosnie-en-herzegovina
[continentId] => 4
)
[29] => stdClass Object
(
[countryId] => 25
[isoCode] => bw
[name] => Botswana
[nameSlugified] => botswana
[continentId] => 1
)
[30] => stdClass Object
(
[countryId] => 226
[isoCode] => bv
[name] => Bouve Eilanden
[nameSlugified] => bouve-eilanden
[continentId] => 7
)
[31] => stdClass Object
(
[countryId] => 26
[isoCode] => br
[name] => Brazilië
[nameSlugified] => brazilie
[continentId] => 9
)
[32] => stdClass Object
(
[countryId] => 229
[isoCode] => io
[name] => Brits Territorium
[nameSlugified] => brits-territorium
[continentId] => 2
)
[33] => stdClass Object
(
[countryId] => 27
[isoCode] => vg
[name] => Britse maagdeneilanden
[nameSlugified] => britse-maagdeneilanden
[continentId] => 7
)
[34] => stdClass Object
(
[countryId] => 28
[isoCode] => bn
[name] => Brunei
[nameSlugified] => brunei
[continentId] => 2
)
[35] => stdClass Object
(
[countryId] => 29
[isoCode] => bg
[name] => Bulgarije
[nameSlugified] => bulgarije
[continentId] => 4
)
[36] => stdClass Object
(
[countryId] => 30
[isoCode] => bf
[name] => Burkina Faso
[nameSlugified] => burkina-faso
[continentId] => 1
)
[37] => stdClass Object
(
[countryId] => 31
[isoCode] => bi
[name] => Burundi
[nameSlugified] => burundi
[continentId] => 1
)
[38] => stdClass Object
(
[countryId] => 32
[isoCode] => kh
[name] => Cambodja
[nameSlugified] => cambodja
[continentId] => 2
)
[39] => stdClass Object
(
[countryId] => 34
[isoCode] => ca
[name] => Canada
[nameSlugified] => canada
[continentId] => 6
)
[40] => stdClass Object
(
[countryId] => 36
[isoCode] => ky
[name] => Cayman Eilanden
[nameSlugified] => cayman-eilanden
[continentId] => 3
)
[41] => stdClass Object
(
[countryId] => 37
[isoCode] => cf
[name] => Centraal Afrikaanse Republiek
[nameSlugified] => centraal-afrikaanse-republiek
[continentId] => 1
)
[42] => stdClass Object
(
[countryId] => 40
[isoCode] => cl
[name] => Chili
[nameSlugified] => chili
[continentId] => 9
)
[43] => stdClass Object
(
[countryId] => 41
[isoCode] => cn
[name] => China
[nameSlugified] => china
[continentId] => 2
)
[44] => stdClass Object
(
[countryId] => 42
[isoCode] => co
[name] => Colombia
[nameSlugified] => colombia
[continentId] => 9
)
[45] => stdClass Object
(
[countryId] => 231
[isoCode] => km
[name] => Comoros
[nameSlugified] => comoros
[continentId] => 7
)
[46] => stdClass Object
(
[countryId] => 43
[isoCode] => cg
[name] => Congo - Brazzaville
[nameSlugified] => congo-brazzaville
[continentId] => 1
)
[47] => stdClass Object
(
[countryId] => 44
[isoCode] => cd
[name] => Congo, Democratische Republiek v
[nameSlugified] => congo-democratische-republiek-v
[continentId] => 1
)
[48] => stdClass Object
(
[countryId] => 45
[isoCode] => ck
[name] => Cook Eilanden
[nameSlugified] => cook-eilanden
[continentId] => 7
)
[49] => stdClass Object
(
[countryId] => 46
[isoCode] => cr
[name] => Costa Rica
[nameSlugified] => costa-rica
[continentId] => 3
)
[50] => stdClass Object
(
[countryId] => 208
[isoCode] => cu
[name] => Cuba
[nameSlugified] => cuba
[continentId] => 3
)
[51] => stdClass Object
(
[countryId] => 251
[isoCode] => cw
[name] => Curaçao
[nameSlugified] => curacao
[continentId] => 9
)
[52] => stdClass Object
(
[countryId] => 48
[isoCode] => cy
[name] => Cyprus
[nameSlugified] => cyprus
[continentId] => 5
)
[53] => stdClass Object
(
[countryId] => 249
[isoCode] => gx
[name] => De ruimte
[nameSlugified] => de-ruimte
[continentId] => 0
)
[54] => stdClass Object
(
[countryId] => 50
[isoCode] => dk
[name] => Denemarken
[nameSlugified] => denemarken
[continentId] => 4
)
[55] => stdClass Object
(
[countryId] => 51
[isoCode] => dj
[name] => Djibouti
[nameSlugified] => djibouti
[continentId] => 1
)
[56] => stdClass Object
(
[countryId] => 52
[isoCode] => dm
[name] => Dominica
[nameSlugified] => dominica
[continentId] => 3
)
[57] => stdClass Object
(
[countryId] => 53
[isoCode] => do
[name] => Dominicaanse Republiek
[nameSlugified] => dominicaanse-republiek
[continentId] => 3
)
[58] => stdClass Object
(
[countryId] => 70
[isoCode] => de
[name] => Duitsland
[nameSlugified] => duitsland
[continentId] => 4
)
[59] => stdClass Object
(
[countryId] => 54
[isoCode] => ec
[name] => Ecuador
[nameSlugified] => ecuador
[continentId] => 9
)
[60] => stdClass Object
(
[countryId] => 55
[isoCode] => eg
[name] => Egypte
[nameSlugified] => egypte
[continentId] => 1
)
[61] => stdClass Object
(
[countryId] => 56
[isoCode] => sv
[name] => El Salvador
[nameSlugified] => el-salvador
[continentId] => 3
)
[62] => stdClass Object
(
[countryId] => 57
[isoCode] => gq
[name] => Equatoriaal Guinea
[nameSlugified] => equatoriaal-guinea
[continentId] => 1
)
[63] => stdClass Object
(
[countryId] => 58
[isoCode] => er
[name] => Eritrea
[nameSlugified] => eritrea
[continentId] => 1
)
[64] => stdClass Object
(
[countryId] => 59
[isoCode] => ee
[name] => Estland
[nameSlugified] => estland
[continentId] => 4
)
[65] => stdClass Object
(
[countryId] => 60
[isoCode] => et
[name] => Ethiopië
[nameSlugified] => ethiopie
[continentId] => 1
)
[66] => stdClass Object
(
[countryId] => 219
[isoCode] => fk
[name] => Falkland Eilanden
[nameSlugified] => falkland-eilanden
[continentId] => 9
)
[67] => stdClass Object
(
[countryId] => 61
[isoCode] => fo
[name] => Faroe eilanden
[nameSlugified] => faroe-eilanden
[continentId] => 4
)
[68] => stdClass Object
(
[countryId] => 62
[isoCode] => fj
[name] => Fiji
[nameSlugified] => fiji
[continentId] => 7
)
[69] => stdClass Object
(
[countryId] => 148
[isoCode] => ph
[name] => Filipijnen
[nameSlugified] => filipijnen
[continentId] => 2
)
[70] => stdClass Object
(
[countryId] => 63
[isoCode] => fi
[name] => Finland
[nameSlugified] => finland
[continentId] => 4
)
[71] => stdClass Object
(
[countryId] => 64
[isoCode] => fr
[name] => Frankrijk
[nameSlugified] => frankrijk
[continentId] => 4
)
[72] => stdClass Object
(
[countryId] => 65
[isoCode] => gf
[name] => Frans Guiana
[nameSlugified] => frans-guiana
[continentId] => 9
)
[73] => stdClass Object
(
[countryId] => 66
[isoCode] => pf
[name] => Frans Polynesië
[nameSlugified] => frans-polynesie
[continentId] => 7
)
[74] => stdClass Object
(
[countryId] => 67
[isoCode] => ga
[name] => Gabon
[nameSlugified] => gabon
[continentId] => 1
)
[75] => stdClass Object
(
[countryId] => 68
[isoCode] => gm
[name] => Gambia
[nameSlugified] => gambia
[continentId] => 1
)
[76] => stdClass Object
(
[countryId] => 69
[isoCode] => ge
[name] => Georgië
[nameSlugified] => georgie
[continentId] => 2
)
[77] => stdClass Object
(
[countryId] => 71
[isoCode] => gh
[name] => Ghana
[nameSlugified] => ghana
[continentId] => 1
)
[78] => stdClass Object
(
[countryId] => 72
[isoCode] => gi
[name] => Gibraltar
[nameSlugified] => gibraltar
[continentId] => 4
)
[79] => stdClass Object
(
[countryId] => 73
[isoCode] => gd
[name] => Granada
[nameSlugified] => granada
[continentId] => 4
)
[80] => stdClass Object
(
[countryId] => 74
[isoCode] => gr
[name] => Griekenland
[nameSlugified] => griekenland
[continentId] => 4
)
[81] => stdClass Object
(
[countryId] => 75
[isoCode] => gl
[name] => Groenland
[nameSlugified] => groenland
[continentId] => 4
)
[82] => stdClass Object
(
[countryId] => 76
[isoCode] => gp
[name] => Guadeloupe
[nameSlugified] => guadeloupe
[continentId] => 3
)
[83] => stdClass Object
(
[countryId] => 77
[isoCode] => gu
[name] => Guam
[nameSlugified] => guam
[continentId] => 7
)
[84] => stdClass Object
(
[countryId] => 78
[isoCode] => gt
[name] => Guatemala
[nameSlugified] => guatemala
[continentId] => 3
)
[85] => stdClass Object
(
[countryId] => 80
[isoCode] => gn
[name] => Guinea
[nameSlugified] => guinea
[continentId] => 1
)
[86] => stdClass Object
(
[countryId] => 79
[isoCode] => gw
[name] => Guinea-Bissau
[nameSlugified] => guinea-bissau
[continentId] => 1
)
[87] => stdClass Object
(
[countryId] => 81
[isoCode] => gy
[name] => Guyana
[nameSlugified] => guyana
[continentId] => 9
)
[88] => stdClass Object
(
[countryId] => 82
[isoCode] => ht
[name] => Haïti
[nameSlugified] => haiti
[continentId] => 3
)
[89] => stdClass Object
(
[countryId] => 248
[isoCode] => hi
[name] => Hawaï
[nameSlugified] => hawai
[continentId] => 6
)
[90] => stdClass Object
(
[countryId] => 228
[isoCode] => hm
[name] => Heard en Mc Donald Eilanden
[nameSlugified] => heard-en-mc-donald-eilanden
[continentId] => 7
)
[91] => stdClass Object
(
[countryId] => 83
[isoCode] => hn
[name] => Honduras
[nameSlugified] => honduras
[continentId] => 3
)
[92] => stdClass Object
(
[countryId] => 84
[isoCode] => hk
[name] => Hong Kong
[nameSlugified] => hong-kong
[continentId] => 2
)
[93] => stdClass Object
(
[countryId] => 85
[isoCode] => hu
[name] => Hongarije
[nameSlugified] => hongarije
[continentId] => 4
)
[94] => stdClass Object
(
[countryId] => 91
[isoCode] => ie
[name] => Ierland
[nameSlugified] => ierland
[continentId] => 4
)
[95] => stdClass Object
(
[countryId] => 86
[isoCode] => is
[name] => IJsland
[nameSlugified] => ijsland
[continentId] => 4
)
[96] => stdClass Object
(
[countryId] => 87
[isoCode] => in
[name] => India
[nameSlugified] => india
[continentId] => 2
)
[97] => stdClass Object
(
[countryId] => 88
[isoCode] => id
[name] => Indonesië
[nameSlugified] => indonesie
[continentId] => 2
)
[98] => stdClass Object
(
[countryId] => 90
[isoCode] => iq
[name] => Irak
[nameSlugified] => irak
[continentId] => 5
)
[99] => stdClass Object
(
[countryId] => 89
[isoCode] => ir
[name] => Iran
[nameSlugified] => iran
[continentId] => 5
)
[100] => stdClass Object
(
[countryId] => 92
[isoCode] => il
[name] => Israel
[nameSlugified] => israel
[continentId] => 5
)
[101] => stdClass Object
(
[countryId] => 93
[isoCode] => it
[name] => Italië
[nameSlugified] => italie
[continentId] => 4
)
[102] => stdClass Object
(
[countryId] => 94
[isoCode] => ci
[name] => Ivoorkust
[nameSlugified] => ivoorkust
[continentId] => 1
)
[103] => stdClass Object
(
[countryId] => 95
[isoCode] => jm
[name] => Jamaica
[nameSlugified] => jamaica
[continentId] => 3
)
[104] => stdClass Object
(
[countryId] => 96
[isoCode] => jp
[name] => Japan
[nameSlugified] => japan
[continentId] => 2
)
[105] => stdClass Object
(
[countryId] => 203
[isoCode] => ye
[name] => Jemen
[nameSlugified] => jemen
[continentId] => 5
)
[106] => stdClass Object
(
[countryId] => 97
[isoCode] => jo
[name] => Jordanië
[nameSlugified] => jordanie
[continentId] => 5
)
[107] => stdClass Object
(
[countryId] => 35
[isoCode] => cv
[name] => Kaap Verdië
[nameSlugified] => kaap-verdie
[continentId] => 3
)
[108] => stdClass Object
(
[countryId] => 33
[isoCode] => cm
[name] => Kameroen
[nameSlugified] => kameroen
[continentId] => 1
)
[109] => stdClass Object
(
[countryId] => 39
[isoCode] => cs
[name] => Kanaaleilanden
[nameSlugified] => kanaaleilanden
[continentId] => 4
)
[110] => stdClass Object
(
[countryId] => 98
[isoCode] => kz
[name] => Kazachstan
[nameSlugified] => kazachstan
[continentId] => 2
)
[111] => stdClass Object
(
[countryId] => 99
[isoCode] => ke
[name] => Kenia
[nameSlugified] => kenia
[continentId] => 1
)
[112] => stdClass Object
(
[countryId] => 227
[isoCode] => cx
[name] => Kerst Eiland
[nameSlugified] => kerst-eiland
[continentId] => 7
)
[113] => stdClass Object
(
[countryId] => 230
[isoCode] => ki
[name] => Kiribati
[nameSlugified] => kiribati
[continentId] => 7
)
[114] => stdClass Object
(
[countryId] => 100
[isoCode] => kw
[name] => Koeweit
[nameSlugified] => koeweit
[continentId] => 5
)
[115] => stdClass Object
(
[countryId] => 243
[isoCode] => kx
[name] => Kosovo
[nameSlugified] => kosovo
[continentId] => 4
)
[116] => stdClass Object
(
[countryId] => 47
[isoCode] => hr
[name] => Kroatië
[nameSlugified] => kroatie
[continentId] => 4
)
[117] => stdClass Object
(
[countryId] => 101
[isoCode] => kg
[name] => Kyrgizië
[nameSlugified] => kyrgizie
[continentId] => 2
)
[118] => stdClass Object
(
[countryId] => 102
[isoCode] => la
[name] => Laos
[nameSlugified] => laos
[continentId] => 2
)
[119] => stdClass Object
(
[countryId] => 105
[isoCode] => ls
[name] => Lesotho
[nameSlugified] => lesotho
[continentId] => 1
)
[120] => stdClass Object
(
[countryId] => 103
[isoCode] => lv
[name] => Letland
[nameSlugified] => letland
[continentId] => 4
)
[121] => stdClass Object
(
[countryId] => 104
[isoCode] => lb
[name] => Libanon
[nameSlugified] => libanon
[continentId] => 5
)
[122] => stdClass Object
(
[countryId] => 106
[isoCode] => lr
[name] => Liberië
[nameSlugified] => liberie
[continentId] => 1
)
[123] => stdClass Object
(
[countryId] => 107
[isoCode] => ly
[name] => Libië
[nameSlugified] => libie
[continentId] => 1
)
[124] => stdClass Object
(
[countryId] => 108
[isoCode] => li
[name] => Liechtenstein
[nameSlugified] => liechtenstein
[continentId] => 4
)
[125] => stdClass Object
(
[countryId] => 109
[isoCode] => lt
[name] => Litouwen
[nameSlugified] => litouwen
[continentId] => 4
)
[126] => stdClass Object
(
[countryId] => 110
[isoCode] => lu
[name] => Luxemburg
[nameSlugified] => luxemburg
[continentId] => 4
)
[127] => stdClass Object
(
[countryId] => 111
[isoCode] => mo
[name] => Macau
[nameSlugified] => macau
[continentId] => 2
)
[128] => stdClass Object
(
[countryId] => 112
[isoCode] => mk
[name] => Macedonië
[nameSlugified] => macedonie
[continentId] => 4
)
[129] => stdClass Object
(
[countryId] => 113
[isoCode] => mg
[name] => Madagascar
[nameSlugified] => madagascar
[continentId] => 1
)
[130] => stdClass Object
(
[countryId] => 114
[isoCode] => mw
[name] => Malawi
[nameSlugified] => malawi
[continentId] => 1
)
[131] => stdClass Object
(
[countryId] => 221
[isoCode] => mv
[name] => Malediven
[nameSlugified] => malediven
[continentId] => 2
)
[132] => stdClass Object
(
[countryId] => 115
[isoCode] => my
[name] => Maleisië
[nameSlugified] => maleisie
[continentId] => 2
)
[133] => stdClass Object
(
[countryId] => 116
[isoCode] => ml
[name] => Mali
[nameSlugified] => mali
[continentId] => 1
)
[134] => stdClass Object
(
[countryId] => 117
[isoCode] => mt
[name] => Malta
[nameSlugified] => malta
[continentId] => 4
)
[135] => stdClass Object
(
[countryId] => 128
[isoCode] => ma
[name] => Marokko
[nameSlugified] => marokko
[continentId] => 1
)
[136] => stdClass Object
(
[countryId] => 118
[isoCode] => mh
[name] => Marshall eilanden
[nameSlugified] => marshall-eilanden
[continentId] => 7
)
[137] => stdClass Object
(
[countryId] => 119
[isoCode] => mq
[name] => Martinique
[nameSlugified] => martinique
[continentId] => 3
)
[138] => stdClass Object
(
[countryId] => 120
[isoCode] => mr
[name] => Mauritanië
[nameSlugified] => mauritanie
[continentId] => 1
)
[139] => stdClass Object
(
[countryId] => 121
[isoCode] => mu
[name] => Mauritius
[nameSlugified] => mauritius
[continentId] => 3
)
[140] => stdClass Object
(
[countryId] => 241
[isoCode] => yt
[name] => Mayotte
[nameSlugified] => mayotte
[continentId] => 7
)
[141] => stdClass Object
(
[countryId] => 122
[isoCode] => mx
[name] => Mexico
[nameSlugified] => mexico
[continentId] => 6
)
[142] => stdClass Object
(
[countryId] => 123
[isoCode] => fm
[name] => Micronesië
[nameSlugified] => micronesie
[continentId] => 7
)
[143] => stdClass Object
(
[countryId] => 124
[isoCode] => md
[name] => Moldavië
[nameSlugified] => moldavie
[continentId] => 4
)
[144] => stdClass Object
(
[countryId] => 125
[isoCode] => mc
[name] => Monaco
[nameSlugified] => monaco
[continentId] => 4
)
[145] => stdClass Object
(
[countryId] => 126
[isoCode] => mn
[name] => Mongolië
[nameSlugified] => mongolie
[continentId] => 2
)
[146] => stdClass Object
(
[countryId] => 244
[isoCode] => me
[name] => Montenegro
[nameSlugified] => montenegro
[continentId] => 4
)
[147] => stdClass Object
(
[countryId] => 127
[isoCode] => ms
[name] => Montserat
[nameSlugified] => montserat
[continentId] => 9
)
[148] => stdClass Object
(
[countryId] => 129
[isoCode] => mz
[name] => Mozambique
[nameSlugified] => mozambique
[continentId] => 1
)
[149] => stdClass Object
(
[countryId] => 130
[isoCode] => mm
[name] => Myanmar
[nameSlugified] => myanmar
[continentId] => 2
)
[150] => stdClass Object
(
[countryId] => 131
[isoCode] => na
[name] => Namibië
[nameSlugified] => namibie
[continentId] => 1
)
[151] => stdClass Object
(
[countryId] => 233
[isoCode] => nr
[name] => Nauru
[nameSlugified] => nauru
[continentId] => 7
)
[152] => stdClass Object
(
[countryId] => 134
[isoCode] => nl
[name] => Nederland
[nameSlugified] => nederland
[continentId] => 4
)
[153] => stdClass Object
(
[countryId] => 133
[isoCode] => cw
[name] => Nederlandse Antillen
[nameSlugified] => nederlandse-antillen
[continentId] => 3
)
[154] => stdClass Object
(
[countryId] => 132
[isoCode] => np
[name] => Nepal
[nameSlugified] => nepal
[continentId] => 2
)
[155] => stdClass Object
(
[countryId] => 137
[isoCode] => ni
[name] => Nicaragua
[nameSlugified] => nicaragua
[continentId] => 3
)
[156] => stdClass Object
(
[countryId] => 135
[isoCode] => nc
[name] => Nieuw Caledonië
[nameSlugified] => nieuw-caledonie
[continentId] => 7
)
[157] => stdClass Object
(
[countryId] => 136
[isoCode] => nz
[name] => Nieuw Zeeland
[nameSlugified] => nieuw-zeeland
[continentId] => 7
)
[158] => stdClass Object
(
[countryId] => 138
[isoCode] => ne
[name] => Niger
[nameSlugified] => niger
[continentId] => 1
)
[159] => stdClass Object
(
[countryId] => 139
[isoCode] => ng
[name] => Nigeria
[nameSlugified] => nigeria
[continentId] => 1
)
[160] => stdClass Object
(
[countryId] => 234
[isoCode] => nu
[name] => Niue
[nameSlugified] => niue
[continentId] => 7
)
[161] => stdClass Object
(
[countryId] => 210
[isoCode] => kp
[name] => Noord-Korea
[nameSlugified] => noord-korea
[continentId] => 2
)
[162] => stdClass Object
(
[countryId] => 216
[isoCode] => nt
[name] => Noordpool
[nameSlugified] => noordpool
[continentId] => 4
)
[163] => stdClass Object
(
[countryId] => 140
[isoCode] => no
[name] => Noorwegen
[nameSlugified] => noorwegen
[continentId] => 4
)
[164] => stdClass Object
(
[countryId] => 232
[isoCode] => nf
[name] => Norfolk Eilanden
[nameSlugified] => norfolk-eilanden
[continentId] => 7
)
[165] => stdClass Object
(
[countryId] => 191
[isoCode] => ug
[name] => Oeganda
[nameSlugified] => oeganda
[continentId] => 1
)
[166] => stdClass Object
(
[countryId] => 192
[isoCode] => ua
[name] => Oekraïne
[nameSlugified] => oekraine
[continentId] => 4
)
[167] => stdClass Object
(
[countryId] => 197
[isoCode] => uz
[name] => Oezbekistan
[nameSlugified] => oezbekistan
[continentId] => 2
)
[168] => stdClass Object
(
[countryId] => 141
[isoCode] => om
[name] => Oman
[nameSlugified] => oman
[continentId] => 5
)
[169] => stdClass Object
(
[countryId] => 218
[isoCode] => tl
[name] => Oost Timor
[nameSlugified] => oost-timor
[continentId] => 2
)
[170] => stdClass Object
(
[countryId] => 12
[isoCode] => at
[name] => Oostenrijk
[nameSlugified] => oostenrijk
[continentId] => 4
)
[171] => stdClass Object
(
[countryId] => 246
[isoCode] => rn
[name] => Paaseiland
[nameSlugified] => paaseiland
[continentId] => 7
)
[172] => stdClass Object
(
[countryId] => 142
[isoCode] => pk
[name] => Pakistan
[nameSlugified] => pakistan
[continentId] => 2
)
[173] => stdClass Object
(
[countryId] => 143
[isoCode] => pw
[name] => Palau
[nameSlugified] => palau
[continentId] => 7
)
[174] => stdClass Object
(
[countryId] => 214
[isoCode] => ps
[name] => Palestina
[nameSlugified] => palestina
[continentId] => 5
)
[175] => stdClass Object
(
[countryId] => 144
[isoCode] => pa
[name] => Panama
[nameSlugified] => panama
[continentId] => 3
)
[176] => stdClass Object
(
[countryId] => 145
[isoCode] => pg
[name] => Papua Nieuw Guinea
[nameSlugified] => papua-nieuw-guinea
[continentId] => 7
)
[177] => stdClass Object
(
[countryId] => 146
[isoCode] => py
[name] => Paraguay
[nameSlugified] => paraguay
[continentId] => 9
)
[178] => stdClass Object
(
[countryId] => 147
[isoCode] => pe
[name] => Peru
[nameSlugified] => peru
[continentId] => 9
)
[179] => stdClass Object
(
[countryId] => 236
[isoCode] => pn
[name] => Pitcairn
[nameSlugified] => pitcairn
[continentId] => 7
)
[180] => stdClass Object
(
[countryId] => 149
[isoCode] => pl
[name] => Polen
[nameSlugified] => polen
[continentId] => 4
)
[181] => stdClass Object
(
[countryId] => 150
[isoCode] => pt
[name] => Portugal
[nameSlugified] => portugal
[continentId] => 4
)
[182] => stdClass Object
(
[countryId] => 151
[isoCode] => pr
[name] => Puerto Rico
[nameSlugified] => puerto-rico
[continentId] => 3
)
[183] => stdClass Object
(
[countryId] => 152
[isoCode] => qa
[name] => Qatar
[nameSlugified] => qatar
[continentId] => 5
)
[184] => stdClass Object
(
[countryId] => 999
[isoCode] => rr
[name] => reisinspiratie
[nameSlugified] => reisinspiratie
[continentId] => 4
)
[185] => stdClass Object
(
[countryId] => 153
[isoCode] => re
[name] => Réunion
[nameSlugified] => reunion
[continentId] => 1
)
[186] => stdClass Object
(
[countryId] => 154
[isoCode] => ro
[name] => Roemenië
[nameSlugified] => roemenie
[continentId] => 4
)
[187] => stdClass Object
(
[countryId] => 155
[isoCode] => ru
[name] => Rusland
[nameSlugified] => rusland
[continentId] => 4
)
[188] => stdClass Object
(
[countryId] => 156
[isoCode] => rw
[name] => Rwanda
[nameSlugified] => rwanda
[continentId] => 1
)
[189] => stdClass Object
(
[countryId] => 157
[isoCode] => mp
[name] => Saipan
[nameSlugified] => saipan
[continentId] => 7
)
[190] => stdClass Object
(
[countryId] => 222
[isoCode] => ws
[name] => Samoa
[nameSlugified] => samoa
[continentId] => 7
)
[191] => stdClass Object
(
[countryId] => 158
[isoCode] => sm
[name] => San Marino
[nameSlugified] => san-marino
[continentId] => 4
)
[192] => stdClass Object
(
[countryId] => 239
[isoCode] => st
[name] => Sao Tome en Principe
[nameSlugified] => sao-tome-en-principe
[continentId] => 1
)
[193] => stdClass Object
(
[countryId] => 159
[isoCode] => sa
[name] => Saudi Arabië
[nameSlugified] => saudi-arabie
[continentId] => 5
)
[194] => stdClass Object
(
[countryId] => 160
[isoCode] => sn
[name] => Senegal
[nameSlugified] => senegal
[continentId] => 1
)
[195] => stdClass Object
(
[countryId] => 247
[isoCode] => rs
[name] => Servië
[nameSlugified] => servie
[continentId] => 4
)
[196] => stdClass Object
(
[countryId] => 207
[isoCode] => yu
[name] => Servie en Montenegro
[nameSlugified] => servie-en-montenegro
[continentId] => 4
)
[197] => stdClass Object
(
[countryId] => 161
[isoCode] => sc
[name] => Seychellen
[nameSlugified] => seychellen
[continentId] => 1
)
[198] => stdClass Object
(
[countryId] => 162
[isoCode] => sl
[name] => Sierra Leone
[nameSlugified] => sierra-leone
[continentId] => 1
)
[199] => stdClass Object
(
[countryId] => 163
[isoCode] => sg
[name] => Singapore
[nameSlugified] => singapore
[continentId] => 2
)
[200] => stdClass Object
(
[countryId] => 238
[isoCode] => sh
[name] => Sint Helena
[nameSlugified] => sint-helena
[continentId] => 7
)
[201] => stdClass Object
(
[countryId] => 253
[isoCode] => cx
[name] => Sint Maarten
[nameSlugified] => sint-maarten
[continentId] => 3
)
[202] => stdClass Object
(
[countryId] => 235
[isoCode] => pm
[name] => Sint Pierre en Miquelon
[nameSlugified] => sint-pierre-en-miquelon
[continentId] => 7
)
[203] => stdClass Object
(
[countryId] => 165
[isoCode] => si
[name] => Slovenië
[nameSlugified] => slovenie
[continentId] => 4
)
[204] => stdClass Object
(
[countryId] => 164
[isoCode] => sk
[name] => Slowaakse Republiek
[nameSlugified] => slowaakse-republiek
[continentId] => 4
)
[205] => stdClass Object
(
[countryId] => 175
[isoCode] => sd
[name] => Soedan
[nameSlugified] => soedan
[continentId] => 1
)
[206] => stdClass Object
(
[countryId] => 237
[isoCode] => sb
[name] => Solomon Eilanden
[nameSlugified] => solomon-eilanden
[continentId] => 7
)
[207] => stdClass Object
(
[countryId] => 166
[isoCode] => so
[name] => Somalië
[nameSlugified] => somalie
[continentId] => 1
)
[208] => stdClass Object
(
[countryId] => 250
[isoCode] => ss
[name] => South Sudan
[nameSlugified] => south-sudan
[continentId] => 1
)
[209] => stdClass Object
(
[countryId] => 169
[isoCode] => es
[name] => Spanje
[nameSlugified] => spanje
[continentId] => 4
)
[210] => stdClass Object
(
[countryId] => 211
[isoCode] => sj
[name] => Spitsbergen
[nameSlugified] => spitsbergen
[continentId] => 4
)
[211] => stdClass Object
(
[countryId] => 170
[isoCode] => lk
[name] => Sri Lanka
[nameSlugified] => sri-lanka
[continentId] => 2
)
[212] => stdClass Object
(
[countryId] => 172
[isoCode] => kn
[name] => St. Kitts and Nevis
[nameSlugified] => st-kitts-and-nevis
[continentId] => 3
)
[213] => stdClass Object
(
[countryId] => 173
[isoCode] => lc
[name] => St. Lucia
[nameSlugified] => st-lucia
[continentId] => 3
)
[214] => stdClass Object
(
[countryId] => 174
[isoCode] => vc
[name] => St. Vincent
[nameSlugified] => st-vincent
[continentId] => 3
)
[215] => stdClass Object
(
[countryId] => 176
[isoCode] => sr
[name] => Suriname
[nameSlugified] => suriname
[continentId] => 9
)
[216] => stdClass Object
(
[countryId] => 177
[isoCode] => sz
[name] => Swaziland
[nameSlugified] => swaziland
[continentId] => 1
)
[217] => stdClass Object
(
[countryId] => 180
[isoCode] => sy
[name] => Syrië
[nameSlugified] => syrie
[continentId] => 5
)
[218] => stdClass Object
(
[countryId] => 181
[isoCode] => tw
[name] => Taiwan
[nameSlugified] => taiwan
[continentId] => 2
)
[219] => stdClass Object
(
[countryId] => 213
[isoCode] => tj
[name] => Tajikistan
[nameSlugified] => tajikistan
[continentId] => 2
)
[220] => stdClass Object
(
[countryId] => 182
[isoCode] => tz
[name] => Tanzania
[nameSlugified] => tanzania
[continentId] => 1
)
[221] => stdClass Object
(
[countryId] => 183
[isoCode] => th
[name] => Thailand
[nameSlugified] => thailand
[continentId] => 2
)
[222] => stdClass Object
(
[countryId] => 220
[isoCode] => tb
[name] => Tibet
[nameSlugified] => tibet
[continentId] => 2
)
[223] => stdClass Object
(
[countryId] => 184
[isoCode] => tg
[name] => Togo
[nameSlugified] => togo
[continentId] => 1
)
[224] => stdClass Object
(
[countryId] => 240
[isoCode] => tk
[name] => Tokelau
[nameSlugified] => tokelau
[continentId] => 7
)
[225] => stdClass Object
(
[countryId] => 223
[isoCode] => to
[name] => Tonga
[nameSlugified] => tonga
[continentId] => 7
)
[226] => stdClass Object
(
[countryId] => 185
[isoCode] => tt
[name] => Trinidad en Tobago
[nameSlugified] => trinidad-en-tobago
[continentId] => 3
)
[227] => stdClass Object
(
[countryId] => 38
[isoCode] => td
[name] => Tsjaad
[nameSlugified] => tsjaad
[continentId] => 1
)
[228] => stdClass Object
(
[countryId] => 49
[isoCode] => cz
[name] => Tsjechische Republiek
[nameSlugified] => tsjechische-republiek
[continentId] => 4
)
[229] => stdClass Object
(
[countryId] => 186
[isoCode] => tn
[name] => Tunesië
[nameSlugified] => tunesie
[continentId] => 1
)
[230] => stdClass Object
(
[countryId] => 187
[isoCode] => tr
[name] => Turkije
[nameSlugified] => turkije
[continentId] => 5
)
[231] => stdClass Object
(
[countryId] => 188
[isoCode] => tm
[name] => Turkmenistan
[nameSlugified] => turkmenistan
[continentId] => 2
)
[232] => stdClass Object
(
[countryId] => 189
[isoCode] => tc
[name] => Turkse en Caicos Eilanden
[nameSlugified] => turkse-en-caicos-eilanden
[continentId] => 3
)
[233] => stdClass Object
(
[countryId] => 245
[isoCode] => tv
[name] => Tuvalu
[nameSlugified] => tuvalu
[continentId] => 7
)
[234] => stdClass Object
(
[countryId] => 195
[isoCode] => uy
[name] => Uruguay
[nameSlugified] => uruguay
[continentId] => 9
)
[235] => stdClass Object
(
[countryId] => 198
[isoCode] => vu
[name] => Vanuatu
[nameSlugified] => vanuatu
[continentId] => 7
)
[236] => stdClass Object
(
[countryId] => 199
[isoCode] => va
[name] => Vaticaanstad
[nameSlugified] => vaticaanstad
[continentId] => 4
)
[237] => stdClass Object
(
[countryId] => 200
[isoCode] => ve
[name] => Venezuela
[nameSlugified] => venezuela
[continentId] => 9
)
[238] => stdClass Object
(
[countryId] => 194
[isoCode] => gb
[name] => Verenigd Koninkrijk
[nameSlugified] => verenigd-koninkrijk
[continentId] => 4
)
[239] => stdClass Object
(
[countryId] => 193
[isoCode] => ae
[name] => Verenigde Arabische Emiraten
[nameSlugified] => verenigde-arabische-emiraten
[continentId] => 5
)
[240] => stdClass Object
(
[countryId] => 196
[isoCode] => us
[name] => Verenigde Staten
[nameSlugified] => verenigde-staten
[continentId] => 6
)
[241] => stdClass Object
(
[countryId] => 201
[isoCode] => vn
[name] => Vietnam
[nameSlugified] => vietnam
[continentId] => 2
)
[242] => stdClass Object
(
[countryId] => 202
[isoCode] => wf
[name] => Wallis & Futuna
[nameSlugified] => wallis-futuna
[continentId] => 7
)
[243] => stdClass Object
(
[countryId] => 215
[isoCode] => eh
[name] => Westelijke Sahara
[nameSlugified] => westelijke-sahara
[continentId] => 1
)
[244] => stdClass Object
(
[countryId] => 18
[isoCode] => by
[name] => Wit-Rusland
[nameSlugified] => wit-rusland
[continentId] => 4
)
[245] => stdClass Object
(
[countryId] => 204
[isoCode] => zm
[name] => Zambia
[nameSlugified] => zambia
[continentId] => 1
)
[246] => stdClass Object
(
[countryId] => 205
[isoCode] => zw
[name] => Zimbabwe
[nameSlugified] => zimbabwe
[continentId] => 1
)
[247] => stdClass Object
(
[countryId] => 171
[isoCode] => gs
[name] => Zuid Georgia
[nameSlugified] => zuid-georgia
[continentId] => 3
)
[248] => stdClass Object
(
[countryId] => 250
[isoCode] => ss
[name] => Zuid Sudan
[nameSlugified] => zuid-sudan
[continentId] => 1
)
[249] => stdClass Object
(
[countryId] => 167
[isoCode] => za
[name] => Zuid-Afrika
[nameSlugified] => zuid-afrika
[continentId] => 1
)
[250] => stdClass Object
(
[countryId] => 168
[isoCode] => kr
[name] => Zuid-Korea
[nameSlugified] => zuid-korea
[continentId] => 2
)
[251] => stdClass Object
(
[countryId] => 178
[isoCode] => se
[name] => Zweden
[nameSlugified] => zweden
[continentId] => 4
)
[252] => stdClass Object
(
[countryId] => 179
[isoCode] => ch
[name] => Zwitserland
[nameSlugified] => zwitserland
[continentId] => 4
)
)
[portalTicker] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[userId] => 139012
[username] => margotdegreef
[photoRevision] => 0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/139/012_50x50.jpg?r=0
[imageLink105x105] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/139/012_105x105.jpg?r=0
[currentContinentId] => 4
[currentContinentName] => Europa
[currentContinentNameSlugified] => europa
[currentCountryNameSlugified] => nederland
[currentCountryName] => Nederland
[currentCountryIsoCode] => nl
[currentCountryId] => 134
[visitedCountries] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[countryId] => 134
[countryName] => Nederland
[countryIsoCode] => nl
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[1] => stdClass Object
(
[countryId] => 196
[countryName] => Verenigde Staten
[countryIsoCode] => us
[continentId] => 6
[continentName] => Noord-Amerika
)
[2] => stdClass Object
(
[countryId] => 82
[countryName] => Haïti
[countryIsoCode] => ht
[continentId] => 3
[continentName] => Centraal-Amerika
)
[3] => stdClass Object
(
[countryId] => 78
[countryName] => Guatemala
[countryIsoCode] => gt
[continentId] => 3
[continentName] => Centraal-Amerika
)
[4] => stdClass Object
(
[countryId] => 34
[countryName] => Canada
[countryIsoCode] => ca
[continentId] => 6
[continentName] => Noord-Amerika
)
[5] => stdClass Object
(
[countryId] => 53
[countryName] => Dominicaanse Republiek
[countryIsoCode] => do
[continentId] => 3
[continentName] => Centraal-Amerika
)
[6] => stdClass Object
(
[countryId] => 91
[countryName] => Ierland
[countryIsoCode] => ie
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[7] => stdClass Object
(
[countryId] => 8
[countryName] => Argentinië
[countryIsoCode] => ar
[continentId] => 9
[continentName] => Zuid-Amerika
)
[8] => stdClass Object
(
[countryId] => 26
[countryName] => Brazilië
[countryIsoCode] => br
[continentId] => 9
[continentName] => Zuid-Amerika
)
[9] => stdClass Object
(
[countryId] => 19
[countryName] => België
[countryIsoCode] => be
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[10] => stdClass Object
(
[countryId] => 137
[countryName] => Nicaragua
[countryIsoCode] => ni
[continentId] => 3
[continentName] => Centraal-Amerika
)
[11] => stdClass Object
(
[countryId] => 64
[countryName] => Frankrijk
[countryIsoCode] => fr
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[12] => stdClass Object
(
[countryId] => 140
[countryName] => Noorwegen
[countryIsoCode] => no
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[13] => stdClass Object
(
[countryId] => 208
[countryName] => Cuba
[countryIsoCode] => cu
[continentId] => 3
[continentName] => Centraal-Amerika
)
[14] => stdClass Object
(
[countryId] => 40
[countryName] => Chili
[countryIsoCode] => cl
[continentId] => 9
[continentName] => Zuid-Amerika
)
[15] => stdClass Object
(
[countryId] => 99
[countryName] => Kenia
[countryIsoCode] => ke
[continentId] => 1
[continentName] => Afrika
)
[16] => stdClass Object
(
[countryId] => 169
[countryName] => Spanje
[countryIsoCode] => es
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[17] => stdClass Object
(
[countryId] => 50
[countryName] => Denemarken
[countryIsoCode] => dk
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[18] => stdClass Object
(
[countryId] => 194
[countryName] => Verenigd Koninkrijk
[countryIsoCode] => gb
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[19] => stdClass Object
(
[countryId] => 191
[countryName] => Oeganda
[countryIsoCode] => ug
[continentId] => 1
[continentName] => Afrika
)
[20] => stdClass Object
(
[countryId] => 71
[countryName] => Ghana
[countryIsoCode] => gh
[continentId] => 1
[continentName] => Afrika
)
[21] => stdClass Object
(
[countryId] => 70
[countryName] => Duitsland
[countryIsoCode] => de
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[22] => stdClass Object
(
[countryId] => 162
[countryName] => Sierra Leone
[countryIsoCode] => sl
[continentId] => 1
[continentName] => Afrika
)
[23] => stdClass Object
(
[countryId] => 60
[countryName] => Ethiopië
[countryIsoCode] => et
[continentId] => 1
[continentName] => Afrika
)
[24] => stdClass Object
(
[countryId] => 16
[countryName] => Bangladesh
[countryIsoCode] => bd
[continentId] => 2
[continentName] => Azië
)
[25] => stdClass Object
(
[countryId] => 149
[countryName] => Polen
[countryIsoCode] => pl
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
)
[name] => Margot Greef
[firstName] => Margot
[reportsCount] => 341
[travelsCount] => 1
)
[1] => stdClass Object
(
[userId] => 282255
[username] => jacquelinehaiti
[photoRevision] => 0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/282/255_50x50.jpg?r=0
[imageLink105x105] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/282/255_105x105.jpg?r=0
[currentContinentId] => 3
[currentContinentName] => Centraal-Amerika
[currentContinentNameSlugified] => centraal-amerika
[currentCountryNameSlugified] => hati
[currentCountryName] => Haïti
[currentCountryIsoCode] => ht
[currentCountryId] => 82
[visitedCountries] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[countryId] => 134
[countryName] => Nederland
[countryIsoCode] => nl
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[1] => stdClass Object
(
[countryId] => 82
[countryName] => Haïti
[countryIsoCode] => ht
[continentId] => 3
[continentName] => Centraal-Amerika
)
)
[name] => Jacqueline Weerd
[firstName] => Jacqueline
[reportsCount] => 326
[travelsCount] => 9
)
)
[latestNews] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[newsId] => 125
[date] => 2025-05-19
[title] => Zo gebruik je je sim only-abonnement zonder zorgen in het buitenland
[text] =>
Op reis wil je maar één ding: vrijheid. Vrijheid om te verdwalen in een onbekende stad, om last minute een andere route te nemen, om die zonsondergang meteen te delen met vrienden thuis. Maar ja, zonder mobiel bereik of een stevige databundel is die vrijheid soms ver te zoeken. Gelukkig is er een oplossing die verrassend simpel én voordelig is: sim only
In dit artikel nemen we je mee in de wereld van sim only-abonnementen voor reizigers. Niet te technisch, gewoon handige tips waar je écht iets aan hebt als je binnenkort op pad gaat.
Wat is sim only ook alweer?
Een sim only-abonnement betekent dat je alleen betaalt voor je mobiele bundel: belminuten, sms en data. Je krijgt dus geen toestel, wat het abonnement meestal een stuk goedkoper maakt. Ideaal als je al een goede telefoon hebt en liever je geld uitgeeft aan leuke dingen – zoals een extra nachtje in dat charmante B&B in Toscane.
Waarom is sim only zo handig voor op reis?
Een sim only is voor buitenlandgebruik vooral aantrekkelijk vanwege de flexibiliteit en controle. Alle Nederlandse providers bieden sinds 2017 EU-roaming aan, wat betekent dat je in veel Europese landen gewoon je bundel kunt gebruiken zonder extra kosten.
Dat betekent: geen gedoe met lokale simkaarten, geen onverwachte roamingfacturen, en gewoon bereikbaar blijven met je eigen nummer. Even de weg zoeken op Google Maps, je hotel reserveren via Booking.com of een foto sturen via WhatsApp – allemaal zonder zorgen.
Waar moet je op letten voor vertrek?
- 1. Is je bundel geldig in het buitenland?
Binnen de EU is dat meestal geen probleem. Je gebruikt daar gewoon je Nederlandse bundel. Buiten de EU is een ander verhaal. Dan betaal je vaak per MB en dat kan hard oplopen. Ga je bijvoorbeeld naar Turkije, Thailand of de VS? Check dan of je provider wereldbundels aanbiedt of koop ter plekke een lokale simkaart.
- 2. Staat roaming aan op je telefoon?
Een kleine instelling, groot verschil. Ga naar je netwerkinstellingen en zorg dat ‘roaming’ is ingeschakeld. Geen zorgen: zolang je binnen de EU blijft en je bundel geldig is, brengt dit geen extra kosten met zich mee. Buiten de EU kun je roaming juist beter uitzetten, tenzij je bewust een buitenbundeloptie hebt gekozen.
- 3. Pas je bundel aan voor vertrek
Weet je dat je op vakantie meer data verbruikt dan thuis (hallo, Instagramstories en Google Maps)? Kies dan tijdelijk voor een grotere databundel. Bij veel sim only-aanbieders kun je je bundel maandelijks aanpassen. Zo blijf je flexibel én binnen budget.
Slimme bespaartips voor onderweg
Zelfs met een goede bundel is het slim om spaarzaam met je data om te gaan. Je wilt tenslotte je MB’s gebruiken om je weg te vinden, niet om automatische updates te installeren.
Hier een paar praktische hacks:
- Download kaarten van tevoren. In Google Maps kun je gebieden offline opslaan. Handig én zuinig.
- Gebruik een databesparende browser. Denk aan Google Chrome met databesparing aan.
- Schakel automatische updates uit. Zowel voor apps als je besturingssysteem.
- Gebruik WiFi verstandig. In cafés of hotels is vaak gratis WiFi, maar pas op met openbare netwerken: gebruik een VPN als je gevoelige info invoert.
Hoe zit het met bellen en voicemail?
Binnen de EU bel je ook gewoon uit je bundel. Maar let op: voicemail beluisteren in het buitenland kan extra kosten met zich meebrengen, vooral buiten Europa. Zet je voicemail dus uit als je die niet nodig hebt, of laat mensen via WhatsApp contact opnemen. Wel zo 2025.
En buiten Europa dan?
Ga je naar een land buiten de EU, dan is een sim only-abonnement minder vanzelfsprekend. Dan kun je kiezen uit:
- Een wereldbundel bij je provider. Handig voor korte reizen of als je op meerdere plekken bent.
- Een lokale simkaart. Vaak goedkoper, maar je hebt wel een simlockvrije telefoon nodig en soms wat geduld bij het activeren.
- Een eSIM. Steeds meer telefoons ondersteunen dit digitale alternatief. Zo kun je twee abonnementen tegelijk gebruiken, bijvoorbeeld je Nederlandse nummer én een lokale data-optie.
Samenvattend
Met een beetje voorbereiding is voor buitenlandgebruik een sim only een uitstekende manier om tijdens je reis bereikbaar te blijven, zonder torenhoge kosten of eindeloos zoeken naar WiFi. Je behoudt controle over je verbruik, je eigen nummer én je vakantiebudget.
Kortom: ideaal voor iedereen die met een gerust hart wil reizen – van de spontane citytripper tot de digital nomad die morgen gewoon weer inlogt op een strand in Portugal.
Wil je flexibel je bundel aanpassen, profiteren van duidelijke tarieven en gebruikmaken van een betrouwbaar netwerk? Kijk dan eens naar Simyo’s sim only – of check eerst de roaminginformatie van KPN voor een compleet overzicht van je opties.
Laat je telefoon je reismaatje zijn – niet je grootste kostenpost.
[picture] => no
[pic1title] =>
[pic2title] =>
[pic3title] =>
[pic4title] =>
[pic5title] =>
[titleSlugified] => zo-gebruik-je-je-sim-only-abonnement-zonder-zorgen-in-het-buitenland
[imageLink105x105] => https://cdn.easyapps.nl/578/img/icons/news_105x105.jpg
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/578/img/icons/news_50x50.png
[imageUrl] => https://cdn.easyapps.nl/578/img/slideshow/reisinspiratie/125/125_1.jpg
)
[1] => stdClass Object
(
[newsId] => 124
[date] => 2025-05-14
[title] => Droomreis financieren? Zo beslis je of een lening de juiste oplossing is
[text] =>
Die langgekoesterde droomreis naar de andere kant van de wereld, die perfect uitgeruste camper voor een onvergetelijke roadtrip, of die essentiële professionele duikuitrusting waarmee je nieuwe onderwaterwerelden kunt verkennen. Soms lijken onze grootste reisavonturen financieel (net) buiten bereik. Sparen is een optie, maar wat als je niet langer wilt wachten om je passie te volgen? Een persoonlijke lening kan dan een interessante mogelijkheid zijn om die dromen sneller te realiseren. Maar wat houdt zo'n lening precies in en is het wel een verstandige keuze voor jouw reisplannen?
Reizen kost (vaak veel) geld
Als reiziger komen er diverse kostenposten kijken bij het plannen en uitvoeren van je avontuur. Denk hierbij aan de transportkosten, zoals vliegtickets, treinkaartjes, busreizen of de aanschaf van een eigen vervoermiddel zoals een camper of motor. Daarnaast zijn er de kosten voor accommodatie, variërend van hotels en hostels tot vakantiehuizen of de inrichting van je camper. Ook de dagelijkse uitgaven zoals eten, drinken, lokale transportkosten en toegangsprijzen voor bezienswaardigheden zijn aanzienlijk. Verder moet je rekening houden met reisverzekeringen, vaccinaties en visa. En eventuele kosten voor reisbenodigdheden zoals outdoorkleding, rugzakken of specifieke apparatuur.
Je droomreis mogelijk maken
Wanneer je niet voldoende hebt kunnen sparen voor je vertrek en ook geen opties hebt om bijvoorbeeld bij familie extra geld te lenen, kan je reis potentieel gefinancierd worden met een persoonlijke lening. Dit is een geldbedrag dat je leent van een financiële instelling en dat je in een vooraf afgesproken periode terugbetaalt, inclusief rente. Het belangrijke kenmerk is dat je het geleende bedrag in één keer ontvangt en dat de rente en de maandelijkse aflossing gedurende de looptijd van de lening vaststaan. Dit zorgt voor financiële duidelijkheid: je weet precies waar je aan toe bent en wat je maandelijks kwijt bent. In tegenstelling tot bijvoorbeeld een doorlopend krediet of een creditcard, waarbij het leenbedrag flexibel is, is een persoonlijke lening specifiek bedoeld voor een bepaald doel, zoals het financieren van een reis of de aanschaf van reisbenodigdheden.
De voordelen voor reizigers en avonturiers
Voor wie de wereld wil ontdekken, biedt een persoonlijke lening een aantal aantrekkelijke voordelen. Ten eerste stelt het je in staat om een grotere uitgave in één keer te doen. Denk aan de aankoop van een betrouwbare camper die je vrijheid op de weg vergroot, of het boeken van een langdurige wereldreis waar je anders jaren voor zou moeten sparen. Ten tweede zorgt de vaste maandelijkse last ervoor dat je de kosten van je droomreis over een langere periode kunt spreiden, waardoor het beter past binnen je budget. Je hebt vooraf inzicht in je financiële verplichtingen, wat helpt bij het plannen van je reis en je financiën daarna.
Aandachtspunten bij het afsluiten van een lening
Voordat je een persoonlijke lening afsluit voor je reisavontuur, zijn er een aantal belangrijke zaken om te overwegen. Ten eerste natuurlijk de kosten. De rente is een cruciale factor; dit zijn de kosten die je betaalt voor het lenen van het geld. Vergelijk verschillende aanbieders om de meest gunstige rente te vinden. Ook de looptijd van de lening is belangrijk. Een langere looptijd betekent lagere maandelijkse lasten, maar je betaalt over de gehele periode meer rente. Kies een looptijd die past bij je financiële situatie, zowel nu als in de toekomst. Let ook goed op de voorwaarden van de lening, zoals de mogelijkheden tot vervroegde aflossing.
Verstandig lenen voor je reisdroom
Een persoonlijke lening kan een waardevol instrument zijn om je reisdromen te realiseren, mits je er verstandig mee omgaat. Bepaal vooraf nauwkeurig hoeveel geld je nodig hebt en leen niet meer dan noodzakelijk. Maak een realistisch terugbetaalplan en zorg ervoor dat de maandelijkse lasten comfortabel binnen je budget passen, ook tijdens en na je reis. Overweeg of er wellicht andere spaarmogelijkheden zijn of dat je bepaalde uitgaven kunt uitstellen. Een weloverwogen beslissing zorgt ervoor dat je met een gerust hart op avontuur kunt gaan, zonder onnodige financiële zorgen achteraf.
Geld lenen bij familie of vrienden kan flexibeler zijn en minder kosten met zich meebrengen, maar het is belangrijk om duidelijke afspraken te maken over de terugbetaling om relaties niet onder druk te zetten. Een goed gesprek en heldere afspraken kunnen veel financiële stress achteraf voorkomen.
[picture] => no
[pic1title] =>
[pic2title] =>
[pic3title] =>
[pic4title] =>
[pic5title] =>
[titleSlugified] => droomreis-financieren-zo-beslis-je-of-een-lening-de-juiste-oplossing-is
[imageLink105x105] => https://cdn.easyapps.nl/578/img/icons/news_105x105.jpg
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/578/img/icons/news_50x50.png
[imageUrl] => https://cdn.easyapps.nl/578/img/slideshow/reisinspiratie/124/124_1.jpg
)
[2] => stdClass Object
(
[newsId] => 123
[date] => 2025-04-07
[title] => Op pad met je mountainbike: de mooiste routes om te ontdekken
[text] =>
Mountainbiken is de perfecte manier om de natuur te verkennen, je hoofd leeg te maken en jezelf fysiek uit te dagen. Of je nu houdt van technische trails vol boomwortels en rotsen of liever lange, glooiende bospaden rijdt, er is altijd wel een route die bij jouw niveau past. In Nederland en daarbuiten zijn er talloze geweldige mountainbikeroutes te vinden. Pak je fiets, trek je helm strak en ontdek deze toffe plekken om te rijden!
Mountainbikeroutes in Nederland
Je hoeft echt niet naar het buitenland om mooie trails te rijden. Nederland heeft verrassend veel gave MTB-routes, van snelle singletracks tot uitdagende klimmetjes. De Utrechtse Heuvelrug is bijvoorbeeld een hotspot voor mountainbikers. Denk aan routes zoals die van Amerongen en Leersum, die bekendstaan om hun technische secties en snelle afdalingen. Ook in het zuiden van het land vind je fantastische trails. Denk aan in Zuid-Limburg, waar je bijna een buitenlands gevoel krijgt door de steile hellingen en smalle paadjes. Liever iets minder uitdagend? Dan zijn de routes op de Veluwe perfect, met lange, goed onderhouden tracks door de bossen.
Mountainbiken in het buitenland
Heb je zin in een echt avontuur? In landen zoals Duitsland, België en Frankrijk vind je geweldige mountainbike gebieden. De Ardennen zijn bijvoorbeeld ideaal voor een weekendje weg, met routes die je langs ruige rotsen en diepe dalen voeren. Duitsland heeft de Eifel en het Zwarte Woud, waar je eindeloos kunt klimmen en afdalen. Voor wie echt een uitdaging zoekt, is de Alpenregio dé plek. In gebieden zoals de Franse Alpen of het Oostenrijkse Tirol vind je spectaculaire downhill-trails en bikeparks waar je je grenzen kunt verleggen.
De juiste uitrusting voor elke rit
Een goede mountainbike is natuurlijk essentieel, maar er is meer waar je aan moet denken. Draag altijd een stevige helm en, als je technische trails rijdt, kniebeschermers en handschoenen. Een comfortabele, ademende outfit maakt het fietsen een stuk fijner, vooral als je langere tochten maakt. Vergeet ook niet een basis reparatieset mee te nemen: een multitool, een reserve binnenband en een fietspomp kunnen je dag redden als je een lekke band krijgt. En water! Niets is zo vervelend als dorst krijgen midden op een lange route.
Mountainbike verzekeren: nodig of niet?
Een mountainbike kan een flinke investering zijn, zeker als je een high-end model rijdt. En helaas zijn mountainbikes ook populair bij dieven. Daarom kan het verzekeren van je mountainbike best slim zijn. De meeste verzekeringen dekken diefstal, maar je kunt vaak ook kiezen voor een uitgebreidere dekking die schade door vallen of transport meeneemt. Let goed op de voorwaarden: sommige verzekeraars eisen bijvoorbeeld dat je fiets in een afgesloten ruimte staat als je hem thuis bewaart. Als je regelmatig in het buitenland fietst, is een verzekering met internationale dekking een aanrader.
Techniek en vaardigheden verbeteren
Mountainbiken is meer dan gewoon fietsen over een bospad. Hoe beter je techniek, hoe soepeler je rijdt en hoe leuker de trails worden. Wil je sneller en veiliger afdalen? Oefen dan je lichaamspositie en leer hoe je remmen optimaal gebruikt zonder grip te verliezen. Bochtenwerk is ook belangrijk: kijk altijd vooruit, houd je gewicht laag en leer je fiets te "leunen" in plaats van te sturen. En niet vergeten: hoe beter je conditie, hoe makkelijker de beklimmingen worden!
Respect voor de natuur en medefietsers
Mountainbiken is fantastisch. Maar het is belangrijk om rekening te houden met andere gebruikers van de paden. Blijf op de aangegeven routes, voorkom onnodige erosie en geef wandelaars en andere fietsers de ruimte. Veel MTB-trails worden onderhouden door vrijwilligers. Dus respecteer het werk dat zij doen door netjes te rijden en geen rommel achter te laten. Hoe beter we met de natuur omgaan, hoe langer we kunnen genieten van mooie routes!
[picture] => no
[pic1title] =>
[pic2title] =>
[pic3title] =>
[pic4title] =>
[pic5title] =>
[titleSlugified] => op-pad-met-je-mountainbike-de-mooiste-routes-om-te-ontdekken
[imageLink105x105] => https://cdn.easyapps.nl/578/img/icons/news_105x105.jpg
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/578/img/icons/news_50x50.png
[imageUrl] => https://cdn.easyapps.nl/578/img/slideshow/reisinspiratie/123/123_1.jpg
)
)
[topCountries] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[continentId] => 3
[countryId] => 82
[reportCount] => 1
[pictureCount] => 8115
[position] => 1
[countryName] => Haïti
[countryIsoCode] => HT
[continentName] => Centraal-Amerika
)
)
[countryId] => 82
[countryName] => Haïti
[continentId] => 3
[continentName] => Centraal-Amerika
[countryPopulation] => 0
[countrySurface] => 0
[capitalCityLongitude] => 0.000000
[capitalCitylatitude] => 0.000000
[portalReports] => ArrayIterator Object
(
[storage:ArrayIterator:private] => Array
(
[30] => stdClass Object
(
[reportId] => 5097165
[userId] => 282255
[countryId] => 82
[username] => jacquelinehaiti
[datePublication] => 2023-09-21
[photoRevision] => 0
[title] => Was
[message] =>
Dag allemaal,
Als huisvrouw zit ik ver onder de maat. Koken, wassen, schoonmaken, naaien, het boeit me niet en ik kan op huishoudelijk gebied net weg komen met minimale inzet en kunde. In Nederland is dat te verbloemen door gebruik te maken van apparaten en handige dingen. Niet in Haiti.
Geen wasmachine hier en dus alles met de hand wassen. De vrouwen hier zitten een dag bij de rivier of een waterpunt. Hun wastechniek, een wrijf/knijpbeweging met de ene hand over de pols/palm van de andere hand, volgens mij moet je ermee geboren worden. Die techniek zit in je bloed. Of niet. Ik kan het niet. Volgens de Haitiaanse vrouwen 'doe ik de was als een man'. En dat is geen compliment.
Met een bonte was kan ik me net redden. Absoluut niet op het niveau van een Haitiaanse vrouw; ik denk dat zij het waarschijnlijk meer als kleren rondflodderen in zeepwater zullen zien dan echt wassen. De witte was? Een vlek moet bereid zijn om zich snel over te geven. En als ik heb geprobeert om een vlek te verwijderen en het lukt niet, dan is het geen vlek meer maar een 'markering in de stof'. In mijn ogen. Niet in de ogen van een Haitiaan. Men wast en wast en wast en die vlek zal eruit gaan, al wrijf je de stof zo goed als stuk. Welke zeep hoe en wanneer te gebruiken, wel vooraf weken of niet, je kunt het me 10 keer uitleggen maar die wetenschap gaat mijn pet te boven.
Hoe kom ik bij het onderwerp van deze blog? Huishouden boeit me niet en toch een blog hierover. En het boeit jullie waarschijnlijk ook niet. In alle problematiek gaat mijn blog over...de was. Ik zal het proberen uit te leggen. Elke maand probeer ik te delen wat er die maand voor mij het meest op de voorgrond staat. En bij het terug denken over deze maand kwam ik steeds uit bij 'de redding van mijn broek'. Hulp op het juiste moment.
Kleding kopen in Haiti is niet makkelijk. Alles ligt tweedehands op straat en je moet maar net je maat vinden. Op straat flaneren is nu ook echt geen goed idee en met een tussenpersoon betaal je je vaak scheel. Mijn kleren zijn mij dus dierbaar. En laat nu net mijn favoriete lichte 3kwart spijkerbroek onder het bloed komen te zitten. Vaak is een tijd weken in water al een hele stap richting schoon worden maar deze keer zag het er niet hoopvol uit. Borstelen met zeep hielp ook niet. De broek bleef roestkleurig. Ik begon te accepteren dat het einde verhaal was voor de broek. Een schijnbaar onbelangrijk verlies maar op dat moment was het even de bekende druppel. Op dat moment komt er een vrouw aan huis die betrokken is bij het schoolproject. Ik leg uit waarom ik terneergeslagen zit bij een emmer met zeepsop tot aan mijn oren. 'Niks verloren' zegt ze en ze grijpt de broek en de zeep. En ze krijgt het voor elkaar. De broek is nog nooit zo krachtig gewassen en heeft waarschijnlijk een trauma maar...schoon!
Misschien is het moeilijk voor jullie te vatten maar die vrouw werd op dat moment een symbool. Hulp op het juiste moment. Iets niet verliezen is opeens winst. Er zijn veel kleine en grote dingen die meetellen in het zien van de winst, de vreugde in elke dag. Wat wanneer hoe meetelt hangt af van de situatie en persoonlijke interpretatie. Voor mij telt dit.
Volgende blog gaat over vegen en moppen..
Hartelijke groeten, Jacqueline
[vip] =>
[userRegistrationDate] => 2011-02-17 12:05:20
[totalVisitorCount] => 357829
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 359
[author] => Jacqueline
[cityName] => Passe Catabois
[travelId] => 516282
[travelTitle] => Haiti
[travelTitleSlugified] => haiti
[dateDepart] => 2018-01-04
[dateReturn] => 0000-00-00
[showDate] => yes
[goalId] => 11
[goalName] => Vrijwilligerswerk in het buitenland
[countryName] => Haïti
[countryIsoCode] => ht
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/hati,passe-catabois
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/282/255_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => was
)
[31] => stdClass Object
(
[reportId] => 5096310
[userId] => 282255
[countryId] => 82
[username] => jacquelinehaiti
[datePublication] => 2023-08-17
[photoRevision] => 0
[title] => School
[message] =>
Dag allemaal,
Kan een jaar zo snel voorbij zijn gegaan? Ik voel alsof het schooljaar net is begonnen maar het is inmiddels al zo goed als voorbij! Net nieuwe schooltassen gekocht en ze zijn al versleten! Net nieuwe uniformen laten maken en ze zijn al te kort! Net nieuwe schoenen en de neuzen zijn al kaal! Net het budget rond en nu is het al tijd om weer om een financiële bijdrage te vragen! Volgens mij hebben we een paar maanden overgeslagen dit afgelopen schooljaar! Maar bij deze, hartelijk dank voor jullie bijdragen aan het afgelopen schooljaar en alstublieft, help via de Stichting Hoop Haïti ook voor het komende schooljaar!
Het gezin Louismard wacht met spanning op de uitslag van twee belangrijke examens. Guerlaphnie heeft voor de 2e keer staatsexamen gedaan voor jaar 9. We hopen dat ze is geslaagd want anders moeten we ons beraden over wat het beste is voor haar qua scholing. Williamson heeft examen gedaan voor het laatste jaar, NS4. Wesley en Wachnel gaan over naar de 6e en de 3e klas. Nesly is nog steeds in de Dominicaanse Republiek, lijkt werk gevonden te hebben en er is af en toe contact. Berlanda woont nu bij haar vader en ze wordt niet langer gesponsord.
Tibebe wordt ook het komende schooljaar weer gesponsord. Ze is niet over naar de 3e klas en in overleg met haar sponsor is er besloten dat ze dit jaar bijles zal krijgen. Dit in de hoop dat ze met extra hulp de lesstof beter kan begrijpen. Het contact met haar vader liep wat moeilijk en daarom is er nu direct overleg met haar pleegmoeder. Dat we met de hulp van haar sponsor in kunnen springen op Tibebe's problemen werkt hopelijk positief op haar ontwikkeling.
Het afgelopen jaar heeft de Stichting Hoop Haïti ook geholpen met de opleiding tot verpleegkundige van Lineda. Lineda heeft gewerkt in het ziekenhuis van Passe Catabois en had al lang de wens om de opleiding tot verpleegkundige te volgen. Met de hulp van de SHH heeft ze in Port de Paix haar eerste jaar gedaan en deze maand deed ze haar overgangsexamens. Ze heeft 2 herexamens en we hopen dat ze deze haalt.
Hulp met schoolgeld en de aanschaf van boeken, uniformen etc. is zeer gewenst. De hoge wisselkoers helpt ons maar het blijft duur. Als u wilt bijdragen aan het schoolproject dan kan dat via Stichting Hoop Haïti op rekeningnummer NL18RABO 0362 4237 41 o.v.v school of doneer via de website op https://www.hoophaiti.nl/doneren/
Het afgelopen schooljaar had hier een late start door de onrust/onveiligheid/rellen in september/oktober 2022 maar gelukkig is de rest van het schooljaar goed verlopen. Dat is in andere delen van Haiti heel anders en we zijn dankbaar dat hier in NW Haiti de kinderen in staat waren om naar school te gaan. Ik hoop dat het schooljaar 2023-2024 zonder problemen zal kunnen starten en dat de situatie in NW Haiti niet zal verslechteren ten gevolge van de nationale problematiek.
Hartelijke groeten,
Jacqueline
[vip] =>
[userRegistrationDate] => 2011-02-17 12:05:20
[totalVisitorCount] => 357829
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 341
[author] => Jacqueline
[cityName] => Passe Catabois
[travelId] => 516282
[travelTitle] => Haiti
[travelTitleSlugified] => haiti
[dateDepart] => 2018-01-04
[dateReturn] => 0000-00-00
[showDate] => yes
[goalId] => 11
[goalName] => Vrijwilligerswerk in het buitenland
[countryName] => Haïti
[countryIsoCode] => ht
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/hati,passe-catabois
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/282/255_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => school
)
[32] => stdClass Object
(
[reportId] => 5095286
[userId] => 282255
[countryId] => 82
[username] => jacquelinehaiti
[datePublication] => 2023-07-19
[photoRevision] => 0
[title] => Verlengde arm
[message] =>
Dag allemaal,
“Individueel zijn we een druppel, samen zijn we een oceaan.” – Ryunosuke Satoro
In een eerdere blog schreef ik over cholera en het tekort aan infuusvloeistof om de patiënten te helpen. Een hulporganisatie in ons gebied kreeg infuusvloeistof gesponsord en verscheept vanuit de US. Deze gift werd verdeeld over meerdere klinieken. Onze kliniek kreeg 400 liter Ringers lactaat en daarvan hebben we op verzoek 100 liter doorgegeven aan het choleracentrum van de overheid in Port de Paix. Het voelt als een soort verlengde arm. Hulp begint ergens, breidt zich uit door samenwerken en maakt een groot verschil. De 8-jarige jongen met cholera uit Moulin wordt met verlengde arm geholpen door iemand in Amerika.
En zo is er nog een verlengde arm die een enorm verschil maakt. Iemand in Nederland geeft geld aan de Stichting Hoop Haïti en een baby uit Nan Caré krijgt babymelk. Babymelk die nu 300HD kost per 400gr, dat was eerder de prijs voor een 900 gr blik. Onbetaalbaar voor veel Haitianen maar door de verlengde arm kan ik het hier kopen. En in het geval van Berthina was ik zo blij dat ik dit kan doen. Dankzij de verlengde arm.
Janelle is 39 en haar man is 43. Jaren hebben ze gewacht op een kind en Janelle is eindelijk zwanger. Op vrijdagmorgen beginnen de weeën en alles lijkt voorspoedig te gaan. In de middag voelt Janelle dat ze moet persen maar na een tijdje gaan de weeën weg. Hoe ze ook haar best doet, de baby wordt niet geboren. Met haar man besluit ze om naar Passe Catabois te gaan en om ongeveer 20.00 word ik voor haar geroepen. Janelle is volledig ontsloten, het kopje van de baby zit mooi laag, maar Janelle heeft geen weeën. Met een infuus van oxytocin komen de weeën weer op gang en binnen een klein half uurtje wordt hun dochter geboren. Doordat de baby zo lang in het geboortekanaal zat heeft haar hoofd een grote bult en zijn haar ogen rood/blauw opgezwollen. Vader heeft er even moeite mee maar gelooft me als ik hem vertel dat dit allemaal wegtrekt en dat onder de zwelling een mooie dochter zit. Janelle is helemaal verliefd en ziet geen zwelling; ze ziet alleen haar zo lang gewenste baby. Als alles is afgerond en de baby aan haar borst ligt durft ze pas toe te geven dat ze eigenlijk al had geaccepteerd dat haar kind was overleden tijdens de lange bevalling. Ik moet toegeven dat deze bevalling emotioneel gezien best aantikte. Hun leeftijd, eerste kind, de angst en zorgen voor de geboorte en de opluchting, dankbaarheid en blijdschap na de geboorte, de emoties van Janelle, het was net even extra mooi en aangrijpend.
Na 4 dagen komt vader met dochter Berthina in de kliniek. Ze is mager, uitgedroogd en lethargisch. Janelle heeft borstvoeding maar het is duidelijk niet genoeg. Janelle komt op verzoek ook naar de kliniek en met pompen komt er maar een klein beetje borstmelk. Janelle is ontmoedigd. Ze heeft alles gedaan; veel water gedronken, papaya gegeten en ze legt Berthina vaak aan maar toch is Berthina niet tevreden. En hier komt die verlengde arm. Hier komt die hulp die zo'n verschil maakt. Die verlengde arm waardoor ik Janelle een blik babyvoeding kan geven. Na het eerste flesje valt Berthina met een volle maag in slaap. Janelle en haar man zijn er zelf ook stil van. Voor het eerst zien ze Berthina tevreden en voor het eerst zien ze dat Berthina genoeg gekregen heeft om in slaap te vallen. Na 10 dagen komt Janelle terug met Berthina. Ze geeft haar nog steeds de borst maar Berthina heeft de bijvoeding met babymelk nog steeds nodig. En van een magere en uitgedroogde baby is Berthina nu een mooie meid aan het worden. De 0.8 kilo gewichtstoename zegt genoeg. Op de foto gaan vindt ze om te huilen maar ze is duidelijk beter. Dankzij die verlengde arm.
“Individueel zijn we een druppel, samen zijn we een oceaan.” – Ryunosuke Satoro
Hartelijke groeten, Jacqueline
[vip] =>
[userRegistrationDate] => 2011-02-17 12:05:20
[totalVisitorCount] => 357829
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 436
[author] => Jacqueline
[cityName] => Passe Catabois
[travelId] => 516282
[travelTitle] => Haiti
[travelTitleSlugified] => haiti
[dateDepart] => 2018-01-04
[dateReturn] => 0000-00-00
[showDate] => yes
[goalId] => 11
[goalName] => Vrijwilligerswerk in het buitenland
[countryName] => Haïti
[countryIsoCode] => ht
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/hati,passe-catabois
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/282/255_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => verlengde-arm
)
[33] => stdClass Object
(
[reportId] => 5094578
[userId] => 222866
[countryId] => 82
[username] => vanzanten
[datePublication] => 2023-06-21
[photoRevision] => 0
[title] => Dinsdag 20 juni 2023
[message] =>
en bezoek aan de garage vandaag, want de display in het busje geeft een melding aan.
Garage 1 bestaat niet meer en verwijst naar garage 2. Garage 2 bestaat niet meer en verwijst naar garage 1.
Garage 3 doet geen reparaties en verwijst naar garage 4.
Vanaf nu is 4 x scheepsrecht. Een hele lieve meneer duikt onder de auto en bekijkt alle wielen en remblokjes,niks mis mee…. Gelukkig.
We kunnen door naar onze laatste camping op Corsica ‘Les Oliviers’ in L’ile Rousse.
Fietsen eraf en op de pedalen naar Centre Ville. Een wandeling naar de vuurtoren is inderdit, maar we kunnen hem wel zien van een afstandje.
We wandelen door de straatjes van L’ile Rousse en gaan dan aan de lunch in ‘le Grand large’.
De mosselen zijn op, dus Jo neem sardines en Maj doet zich te goed aan een variatie op een geitenkaassalade.
Daarna op het strand zijn we parasolloos en dat niks voor Maj. Dus zoeken we de buurman op die wel parasols heeft. Daar neemt Maj een grenadine slush puppy en Joke een Pietro biertje. Het is een klein tafeltje, maar het lukt ons om er bananas op te spelen.
Voor het diner delen we een mixed grill met een stukje van de slager, welk stukje van de slager dat weten we niet, maar het smaakt heerlijk.
[vip] =>
[userRegistrationDate] => 2010-04-04 09:32:58
[totalVisitorCount] => 121029
[pictureCount] => 4
[visitorCount] => 292
[author] => Joke
[cityName] => L’Îlet
[travelId] => 528746
[travelTitle] => île de beauté
[travelTitleSlugified] => le-de-beaut
[dateDepart] => 2023-06-05
[dateReturn] => 2023-06-26
[showDate] => no
[goalId] => 99
[goalName] => Iets anders...
[countryName] => Haïti
[countryIsoCode] => ht
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/123/739_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/222/866_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => dinsdag-20-juni-2023
)
[34] => stdClass Object
(
[reportId] => 5094447
[userId] => 282255
[countryId] => 82
[username] => jacquelinehaiti
[datePublication] => 2023-06-17
[photoRevision] => 0
[title] => Naastenliefde
[message] =>
Dag allemaal,
Één van de dingen waar ik altijd van onder de indruk raak in Haïti is hoe een buurtschap hier kan samenkomen. Noaberschap, nabuurschap. De definitie is "een sociale verhouding binnen een kleine, vaak boeren-,gemeenschap: denoabersofwelburen(in een ruime zin des woords) bij staan met raad en daad indien dat nodig is". Bij ziekte zie ik hier mooie voorbeelden van hoe soms een goede buur meer bereid is of in staat is om te helpen dan verre familie.
Merline is een vrouw van 28 met twee kinderen. Ze heeft een tijdje wat vage klachten en op een dag begint haar buik groot te worden en moet ze constant overgeven. Ze gaat naar het staatsziekenhuis en daar zegt de dokter dat haar darmen geblokkeerd zijn en ze heeft een operatie nodig in een ander ziekenhuis in La Pointe. De familie kan de kosten niet betalen en besluit om naar huis te gaan. Na 10 dagen is Merline erg slecht en men gaat met haar naar de toverdokter. Blijkbaar is daar wel geld voor te vinden...
De toverdokter ziet haar en stuurt haar meteen weer naar huis. Geen eer aan te behalen, denkt hij blijkbaar. Onderweg naar huis wordt Merline op de motor ernstig onwel en men denkt dat ze is overleden. Men krijgt hulp van de buurtschap waar ze op dat moment zijn en na een tijdje komt Merline bij. De mensen daar zeggen dat de familie met Merline naar Passe Catabois moet gaan. Het heeft een aantal dagen geregend, de wegen zijn modderig en op dat moment begint het weer flink te regenen. Merline is niet in staat om verder te gaan op de motor. Een bed wordt geregeld en alle mensen van dat buurtschap helpen om Merline naar het ziekenhuis te dragen. Door de modder en door de hoge rivier met een bed voor een persoon die je niet kent. Bewonderingswaardig.
Ik zit thuis en hoor tijdens een regenbui het bekende geklangel en gezang van een bed dat eraan komt. De Haitiaanse ambulance voor als geld en mogelijkheid voor een motor of auto ontbreekt. Om de moed en ritme te houden in het lopen slaat men op ijzer en plastic drums, blaast op een hoorn en er wordt gezongen. En vaak ook stevig alcohol gedronken. Als ik aankom is het terrein van het ziekenhuis vol met mensen. Het duurt even voor ik in de gaten heb wie er familie is van Merline en wie willekeurige beddrager. Dat er een groot aantal mannen dronken zijn helpt me ook niet.
Als ik Merline consulteer is mijn verdenking dat zij een vergevorderde darmafsluiting heeft. Ik kan buiten symptoombestrijding niets voor haar doen en ik vraag me af of ze inmiddels niet veel te slecht is voor een operatie in La Pointe. Als ik met Merline en haar moeder praat duurt het even voordat ze het volledige verhaal vertellen en toegeven dat ze dat al wisten. Dat ze dat al 10 dagen wisten.
Door de harde regen en hoge rivier is er geen optie om alsnog die dag naar La Pointe te gaan. Men lijkt mijn slechtnieuws-gesprek te begrijpen en we besluiten dat Merline blijft en de dag erna zien we hoe we verder gaan.
De dag erna is er een klein zonnetje en het niveau van de rivier is gedaald. Merline wil naar huis. Met de medicijnen die ik haar heb gegeven is haar pijn een stuk minder en ze heeft die nacht wat kunnen slapen. Ik denk dat ze beseft hoe ernstig ziek ze is en sta haar naar huis gaan niet in de weg. Door de slechte wegen is transport een probleem en moeder regelt dat hun buren komen zodat Merline met een bed naar huis kan gaan. En men komt. Met groot kabaal en gezang, ze zijn van verre te horen. De Haitiaanse ambulance. Buren met een bed. Uren door de modder lopen en weten dat je diezelfde weg weer terug moet. Met een zieke op een bed. Nabuurschap. Naastenliefde met rubberlaarzen aan. Merline overlijdt de dag erna. Thuis.
Hartelijke groet, Jacqueline
[vip] =>
[userRegistrationDate] => 2011-02-17 12:05:20
[totalVisitorCount] => 357829
[pictureCount] => 1
[visitorCount] => 384
[author] => Jacqueline
[cityName] => Passe Catabois
[travelId] => 516282
[travelTitle] => Haiti
[travelTitleSlugified] => haiti
[dateDepart] => 2018-01-04
[dateReturn] => 0000-00-00
[showDate] => yes
[goalId] => 11
[goalName] => Vrijwilligerswerk in het buitenland
[countryName] => Haïti
[countryIsoCode] => ht
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/122/948_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/282/255_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => naastenliefde
)
[35] => stdClass Object
(
[reportId] => 5093764
[userId] => 267930
[countryId] => 82
[username] => jjwesterhof
[datePublication] => 2023-05-30
[photoRevision] => 0
[title] => De overtocht van Seydisfjordur naar Hirtshals.
[message] =>
De overtocht van Seydisfjordur naar Hirtshals.
Vol met herinneringen, foto ś en ervaringen gaan wij dit fantastische eiland verlaten.
De enige manier voor ons is met Ferry omdat wij deze reis met eigen camper hebben gemaakt.
Het was voor ons met eigen camper een ervaring op zich. Hoe zou het gaan. Is de camper voorbereid op de extreme weersomstandigheden? Nou, wij kunnen jullie vertellen dat de techniek ons niet in de steek heeft gelaten. De extra’s die wij hadden ingebouwd hebben tot in de puntjes gefunctioneerd.
De zandstormen en met name de steentjes regen tijdens de harde windstoten hebben de motorkap een ietwat andere aanblik gegeven ook de elektrisch bedienbare zijruiten zijn een aantal krassen rijker, gevolg van steengruis wat tussen de rubbers was gezakt. Dit zijn immers de risico's die je kunt verwachten op een land als IJsland met zijn extreme weersomstandigheden. Het is materiaal, dus te vervangen.
Rond 16.30 uur richting de opstelplaats gereden om vervolgens via de incheck naar een plek in de Ferry verwezen te worden. Tijdens de check-in wordt er regelmatig gevraagd naar je ticket. De laatste check is een scan van je ticket, tevens hut nummer en daarna mag je naar de plek in Ferry rijden.
Laatste handelingen verricht in de camper stroomonderbrekers, accu's uitgeschakeld en verder alle stroomverbruikers uitgezet.
Handrem aangetrokken en in de achteruit gezet, Bearlock vergrendelt en voertuig afgesloten.
Tijdens de overtocht mag je niet meer op het autodek komen.
Hut opgezocht, kleding in kast en even een matrassen test, niets aan veranderd sinds de heenreis.
Het vertrek was gepland om 20.00 uur. Tot onze verbazing werd dit een uur vroeger, 19.00 uur.
Volgens onze boeking zou het een rechtstreekse overtocht zijn zonder een tussenstop.
Nadat wij ons gesetteld hadden, werd het diner opgezocht.
Na het uitvaren voelden wij dat de wind ook invloed had op de Noorse-Zee hier en daar ontstonden al wat schuimkoppen.
Zou de mededeling van de Captain dan toch werkelijkheid worden? Wind vanuit het zuidwesten met een kracht van 6 tot 8 waarbij golven verwacht konden worden van zes meter. Hoe verder wij buitengaats kwamen hoe heftiger de bewegingen van de Ferry werden.
Rond een uur of elf onder de gevulde kip gedoken, op dat moment geen beletsel om in slaap te vallen.
Na een uur werd het toch allemaal wat heftiger en het knobbelige werd knobbels met inderdaad golven van 6 meter volgens de Captain, nou daar was geen woord van gelogen.
Het gevoel dat je eerst helemaal omhoog gaat en dan weer naar beneden. En dan met name dat omslagpunt. In bed blijven liggen ging nog net. Maar slapen kwam niet veel van.
Ook na de nacht bleef de zee erg hobbelig.
Hoe blij kun je zijn als de Ferry even voor de wal gaat in Tórshavn, dat op de Faeröer eilanden, even vlak en geen enkele beweging.
Van boord gegaan om de benen te strekken en een lekkere kop koffie gekocht in een klein cafeetje.
Moesten uiterlijk 17.00 uur weer terug zijn. Na weer ingecheckt te zijn onze hut weer opgezocht.
Aangezien wij om 19.00 uur weer van wal zouden gaan, hadden wij gepland om rond 19.30 uur te gaan dineren.
Wij kregen te horen dat de afvaart gewijzigd was naar 21.00 uur. Tijdens het eten aan het raam gezeten en met bewondering gekeken hoeveel containers de Ferry ingereden werden, het bleef maar doorgaan.
Voor het vertrek kregen wij van de Captain te horen dat de vervolgreis rustiger zou verlopen gezien de weersverwachting. Op zich een welkome mededeling. Maar toch eerst zien en dan geloven.
Gezien de slapeloze uren van de afgelopen nacht, rond 22.00 uur onder de gevulde kip gekropen.
De Captain kreeg het gelijk aan zijn zijde, een heerlijke rustige nacht op zee en een goede nachtrust tot gevolg.
Met nog een dag voor de boeg die wij besteed hebben aan het schrijven van de laatste belevenissen, lezen en even de taxfree winkel bezocht, kijken wij uit naar morgen.
Morgen na aankomst op Hirtshals hebben wij nog een kleine 900 km voor de boeg.
Hoe hebben Jessica en ik IJsland ervaren en opgeslagen.
De schoonheid van dit land is onovertroffen. Het lijkt wel of de tijd er stil heeft gestaan. De ruige natuur is ademloos, de jarenlange schoonheid blijft verrassen.
IJsland is het gezicht van natuurgeweld en rust. Vulkanisme, ijs, wind, water. Menselijke invloed is niet van toepassing geweest op het paradijs voor natuurliefhebbers.
Dit paradijs biedt geisers, tafelbergen, kraters en kratermeren, watervallen, zwarte stranden , gletsjers en nog veel meer.
Het weerbarstige landschap doet de oerkrachten uit het diepste van de aarde herbeleven.
Om er te zijn hoef je maar één ding te doen: open je hart voor de betoverende schoonheid.
Wij hebben de IJslander ervaren als een gastvrij, vriendelijk en hulpvaardig volk.
Tip:
IJsland moet je ervaren in levende lijve.
Voor dat wij jullie gaan groeten, willen wij de lezers van ons reisverslag bedanken voor de belangstelling en de mooie woorden.
Jessica en Jan.
[vip] =>
[userRegistrationDate] => 2010-11-09 09:20:24
[totalVisitorCount] => 41416
[pictureCount] => 5
[visitorCount] => 960
[author] => Jan
[cityName] => Ferry
[travelId] => 528600
[travelTitle] => Camperreis Jan en Jes naar IJsland
[travelTitleSlugified] => camperreis-jan-en-jes-naar-ijsland
[dateDepart] => 2023-04-28
[dateReturn] => 2023-05-28
[showDate] => yes
[goalId] => 6
[goalName] => Een korte vakantie
[countryName] => Haïti
[countryIsoCode] => ht
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/118/682_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/267/930_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => de-overtocht-van-seydisfjordur-naar-hirtshals
)
[36] => stdClass Object
(
[reportId] => 5093606
[userId] => 267930
[countryId] => 82
[username] => jjwesterhof
[datePublication] => 2023-05-26
[photoRevision] => 0
[title] => Van Myvatn naar Egalsstandir
[message] =>
Myvatn via Vopnafjordur naar Egilsstandir.
Vandaag gaan wij op weg naar de watervallen van Dettifoss. De eerste kilometers waren nog maar net afgelegd of in de verte zagen we hevige zandstormen. Nadat we dichterbij kwamen, zagen wij dat de lucht helemaal geel gekleurd was. Over de gehele vlakte was het een en al opwaaiend zand. Na nog enkele kilometers gereden te hebben, zagen wij de parkeerplaats waar vanaf wij de wandeling konden maken naar de waterval.
Eerst een plek gezocht op de parkeerplaats, waarbij de wind bepaalde hoe wij moesten gaan staan. De wind was zo enorm hard, dat je echt oog moest hebben hoe je een deur fatsoenlijk kon openen. Gezien de schades van een aantal auto’s waren er al verschillende deuren uit de handen gevlogen.
Onze keuze was de volle wind van voren en gebruik maken van de achterdeur. Goed plan, het werkte uitstekend. Wandelschoenen aangetrokken en sjaals mee voor de bescherming van het stof.
Na een pittige wandeling over een vlak plateau met alleen maar wind, wind en rondvliegende fijne deeltjes lava, kwamen wij oog in oog te staan met de Dettifoss. Ook dit keer weer een prachtige waterval. Deze waterval kon je vanuit verschillende hoogtes bekijken en fotograferen. Wat een enorme krachten komen er vrij wanneer een dergelijke massa naar beneden stort. Fascinerend, oogstrelende en van ongekende schoonheid,
Dit is wat volume betreft de grootste waterval van Europa. Dit monster in Jökulsárglúfur in het Noord-Oost IJsland is kilometers ver te horen. De kale omgeving,waar de rivier 45 meter omlaag stort tussen de kliffen van de Jókulsákloof, maakt het nog mooier.
Deze waterval wordt gevoed door een rivier die van de enorme ijskap Vatnajökull naar beneden voert.
Na de nodige fotoś gemaakt te hebben begonnen aan de terugtocht richting de camper. Wij kunnen jullie verzekeren dat dit niet de meest prettige tocht geweest is. De steeds aanwezige wind en het rondvliegende gruis was een plaaggeest tot aan de parkeerplaats.
Na aankomst bij de camper was Jessica haar gezicht veranderd in een op een veegpiet gelijkend gezicht. Tandenknarsend, het gruis zat letterlijk overal. Een fles water doet wonderen: na het spoelen van de mond konden de kaken weer op elkaar gezet worden voor het nuttigen van een versnapering. Al met al is het wel de moeite waard geweest om deze waterval te zien.
Hierna werd onze route vervolgd, tijdens deze rit ongelooflijke rust. Het was na ongeveer een uur dat wij de eerste auto tegen kwamen.
Om ongeveer 15.00 uur kwamen we aan in Vopnafjördur om aldaar op de camping een nacht door te maken. Met recht een nacht doormaken. De hele nacht werd de camper heen en weer geschud.
De wind had ook vrij spel zowel met ons als met de camper. Op de camping was nergens een beschutte plek. Dus vol in wind op de camping die gelegen was aan de Noorse Zee.
De eigenaar van de camping was een hele vriendelijke jongeman. Naast de camping runde hij ook nog een aantal huisjes en een grote boerderij. Alles was verder tot in de puntjes verzorgd.
De volgende morgen werd onze reis vervolgd naar Egilsstadir, dat zou onze een na laatste camping worden. De laatste camping hadden wij ingepland in Seydisfjordur.
Na nog een halfuur rijden, toch nog maar even een bezoek gebracht aan de zoveelste waterval van IJsland. De Rjúkandafoss. Deze waterval stort zich naar beneden vanaf ongeveer 135 meter.
Ook deze waterval kun je met een wandeling vanaf het begin volgen. De verschillende plateaus maken dit tot een prachtige waterval over vele meters. Ook hier weer het nodige vastgelegd met de camera. Maar het blijft een feit dat je hetgeen wat je ter plaatse meemaakt niet in alle toonaarden weer kan geven. Je krijgt bij het zien van het plaatje geen kippenvel, wel als je er bij staat en er met volle teugen van geniet.
Omdat wij twee nachten zouden blijven staan op de camping in Egilsstadir eerst nog even inkopen gedaan bij de Bonus, een gigantische supermarkt, lees groothandel. Alles te koop in grote verpakkingen. Als je de IJslander daar boodschappen ziet doen, gaat dat met karrevrachten tegelijk. Begrijpelijk als je om de zoveel dagen die rit moet maken door alle fjorden en bergpassen om aan je boodschappen te komen.
Noch even de tank gevuld voor het laatste gedeelte naar de Ferry en de start in Denemarken.
Maar eerst nog even een paar dagen in alle rust, nou ja rust, wind, wind en nog eens wind, de fantastische reis op ons laten inwerken.
Elke dag even de benen gestrekt en een wandeling gemaakt naar een op de berg staand rendier.
Jessica heeft nog een aantal stekken van een lupine uit de grond gerukt. Gaat ze thuis stekken. Dus plastic flessen aan de bovenkant opengemaakt en de stekken in het water gezet. We gaan het meemaken.[e-1f648]
Ook gesproken met andere campinggasten over de laatste overnachting in Seydisfjódur dit bleek achteraf geen verstandige keus. In de meeste gevallen is deze camping afgeladen met campers en auto’s voor het vertrek met de Ferry.
Dus nog een nacht extra op deze plek gebleven.
De volgende morgen hebben wij onze tas ingepakt voor het verblijf op de Ferry.
Rond twaalf uur weggereden richting Ferry.
Na een aantal kilometers hebben we een liftende Fransman opgepikt. Tijdens het rijden vertelde hij ons dat hij, samen met zijn vriend, bezig was met een fietsvakantie op IJsland. Gezien de weersomstandigheden, hier straks meer over, hebben ze besloten hier op IJsland te stoppen met de fietsvakantie en deze voort te zetten in Denemarken. Dus moest hij proberen om een ticket voor de Ferry te bemachtigen.
Wij hadden het net over het weer, de Fransman had nog maar net zijn verhaal verteld of we werden verrast met een hele dikke sneeuwbui tijdens de afdaling van een indrukwekkende bergpas. Zijwind met stuifsneeuw en hellingen van 12 %.
Kortom, een rit met wel een uitgesproken IJslands element. Voor ons een waardige afsluiting van onze laatste rit op IJsland.
[vip] =>
[userRegistrationDate] => 2010-11-09 09:20:24
[totalVisitorCount] => 41416
[pictureCount] => 5
[visitorCount] => 293
[author] => Jan
[cityName] => Ferry
[travelId] => 528600
[travelTitle] => Camperreis Jan en Jes naar IJsland
[travelTitleSlugified] => camperreis-jan-en-jes-naar-ijsland
[dateDepart] => 2023-04-28
[dateReturn] => 2023-05-28
[showDate] => yes
[goalId] => 6
[goalName] => Een korte vakantie
[countryName] => Haïti
[countryIsoCode] => ht
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/119/180_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/267/930_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => van-myvatn-naar-egalsstandir
)
[37] => stdClass Object
(
[reportId] => 5093579
[userId] => 282255
[countryId] => 82
[username] => jacquelinehaiti
[datePublication] => 2023-05-25
[photoRevision] => 0
[title] => Positief
[message] =>
Dag allemaal,
Cholera. Sinds een maand geeft cholera weer problemen in onze streek, Noordwest Haïti. De middelen om cholera-patiënten te helpen zijn niet complex. Infuusvloeistof en infuusmiddelen, Oral Rehydration Solution (ORS) en chloor voor de hygiene. Niet complex maar je moet het wel hebben. Je moet heel veel infuusvloeistof hebben. Ik herinner mij een cholera-patiënt die 75 liter infuus nodig had. De grote hulporganisaties die er bij de 1e cholera-uitbraak waren en waardoor de middelen binnenkwamen zijn deze keer niet zo actief. Hierdoor zijn wij niet in staat om de volledige zorg voor cholera-patiënten te doen. We kunnen alleen de eerste paar liters geven en dan moet men door naar het choleracentrum in het staatsziekenhuis in Port de Paix. Frustrerend. Het Departement van Volksgezondheid doet zijn best om te helpen maar wat er niet is kan men ook niet uitdelen. Er kwam een artsenteam van de overheid met hulpmiddelen. 36 liter infuusvloeistof konden ze aan ons geven. Dat is amper genoeg voor 1 cholera-patiënt. Of 15-20 cholera-patiënten de eerste 1-2 liter infuus geven en dan doorsturen. Als de cholera hier uitbreekt zoals in 2010 dan hebben we een groot probleem. Ik hoop en bid dat het blijft bij kleine clusters van cholera-patiënten zoals het nu is en dat we genoeg hebben om in ieder geval de eerste hulp te kunnen blijven geven.
De bendeproblematiek, lynchpartijen, de ontmenselijking van de maatschappij in Haïti, ik wil het noemen, het is onderdeel van het leven hier nu, maar ik wil er niet over uit weiden. Het is schrijnend om te merken hoe barbaarse praktijken worden uitgevoerd en goed gepraat door groepen van de bevolking. "Op de rand van een burgeroorlog" noemt de UN het. Ik denk dat Haïti die rand al lang over is. Het zorgelijk noemen is een understatement. En een weg naar verbetering is niet in zicht.
Ik eindig op een positieve noot! Het nieuwe dak op het huis van de familie Louismard zit erop! Door de huidige situatie in Haïti kostte het wat meer moeite en geld dan ingeschat. Materiaal is schaars en de prijzen zijn gestegen maar het is uiteindelijk gelukt om al het nodige materiaal aan te schaffen. Het huis van de familie Louismard heeft een nieuw dak! Hartelijk dank aan de sponsoren! Dankzij jullie heeft de Stichting Hoop Haïti de familie Louismard kunnen helpen en hebben ze nu een veilige en droge plek om te wonen. De hulp vanuit Nederland wordt door de familie Louismard erg gewaardeerd. Hartelijk dank, namens de familie Louismard. Lees het volledige verhaal op
https://www.hoophaiti.nl/2022/09/15/dak-voor-de-familie-louismard/
En ook namens mij, hartelijk dank. Het deed mij goed om in deze tijd waarin er zoveel zorgelijke en schokkende dingen gebeuren, zo veel negatieve dingen, om juist in deze tijd mee te kunnen werken aan iets positief. Juist in deze tijd is dat dak zo nodig. Niet alleen practisch gezien maar ook als symbool dat we op intermenselijk niveau niet opgeven. Hetzelfde geldt voor de giften die binnenkwamen voor Aneckson. Afgelopen week heb ik via Fre Jal rijst, olie en andere levensmiddelen naar hem kunnen sturen. Dankzij jullie. Met de huidige stand van zaken in Haïti zou het begrijpelijk zijn dat jullie zouden gaan denken dat jullie financiële hulp beter ergens anders heen kan gaan. Daarom ben ik extra dankbaar dat jullie ondersteuning blijft want nu is die hulp juist zo nodig. Lichtpunten in een donkere tijd.
Hartelijke groeten,
Jacqueline
[vip] =>
[userRegistrationDate] => 2011-02-17 12:05:20
[totalVisitorCount] => 357829
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 451
[author] => Jacqueline
[cityName] => Passe Catabois
[travelId] => 516282
[travelTitle] => Haiti
[travelTitleSlugified] => haiti
[dateDepart] => 2018-01-04
[dateReturn] => 0000-00-00
[showDate] => yes
[goalId] => 11
[goalName] => Vrijwilligerswerk in het buitenland
[countryName] => Haïti
[countryIsoCode] => ht
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/hati,passe-catabois
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/282/255_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => positief
)
[38] => stdClass Object
(
[reportId] => 5092333
[userId] => 282255
[countryId] => 82
[username] => jacquelinehaiti
[datePublication] => 2023-04-17
[photoRevision] => 0
[title] => Aneckson
[message] =>
Dag allemaal,
De wachter van het ziekenhuis, Fre Jal, komt naar me toe en vraagt om advies. Via via kent hij een 39-jarige man, Aneckson. Toen hij 20 was viel Aneckson uit een boom en brak zijn rug. Drie jaar duurde het voordat de wond op zijn onderrug was genezen en de botten zijn schots en scheef aan elkaar gegroeid. Hij heeft een dwarslaesie en jaren was hij bedlegerig. Jal vertelt hoe Aneckson met veel doorzettingsvermogen zijn zelfstandigheid zo veel mogelijk heeft herwonnen en hoe hij ondanks zijn handicap alleen woont. Hij leeft van giften van kerkleden en bezoekers en de buren helpen hem als het nodig is. Familie lijkt er niet te zijn. Een maand geleden is Aneckson gevallen en een wond op zijn bil zorgt nu voor veel problemen. Jal wil graag dat Aneckson in het ziekenhuis wordt gezien voor een beoordeling van zijn wond. We besluiten dat het makkelijker is dat ik naar Aneckson ga in plaats van dat hij naar het ziekenhuis komt. Vervoer is voor hem een groot probleem.
De dag erna gaan Jal en ik op pad. We nemen de bekende 'grote weg' naar Port de Paix maar nemen na 15 minuten een klein pad dat de tuinen en al snel de heuvels ingaat. Het is verbazingwekkend hoe snel ik 'verdwaald' kan zijn. Een paar minuten weg van de grote weg en ik heb het idee dat ik in een hele andere streek zit. Via verschillende paden gaan we steeds verder de heuvels in. Ik begin te hopen dat de regen die dreigt niet valt want dan komen we never nooit meer thuis!
We komen aan bij het huis van Aneckson. Hij is er niet maar vanaf een heuvel verderop horen we geroep. "L'ap vini/hij komt eraan!". En zien we een man in een rolstoel met een noodgang op de achterwielen de heuvel af geduwd worden. Als hij aankomt zie ik waarom. De voorwielen van de rolstoel zijn gebroken en daardoor kan de rolstoel alleen goed op de achterwielen rijden. We maken kennis en Aneckson vertelt zijn verhaal. Hoe hij ondanks dat hij in de rolstoel zit zo veel mogelijk zelf probeert te doen. Voor zijn huis ligt land. Door de droogte nu alleen stof maar Aneckson zegt hoe hij in de natte tijd zelf de grond bewerkt en zijn tuin onderhoudt. Ik zie een machete uitsteken boven de rug van zijn rolstoel. De rolstoel kreeg hij jaren geleden via een hulporganisatie en is inmiddels doorgezakt en de voorwielen zijn stuk. Rondom huis kan hij zich ermee behelpen maar de paden op lukt hem niet alleen. Maar hij klaagt niet en zegt dat het nog steeds beter is dan op bed liggen. Hij vertelt zijn verhaal alsof het niets is maar ik ben onder de indruk van zijn leven. Als ik zijn van takken gevlochten buitenkeuken binnenloop zie ik hoe hij aanpassingen heeft gemaakt zodat hij zelf kan koken. Wat een man. Zijn drang tot zelfstandigheid en zijn positieve houding, tegen alle verwachtingen in en het lijkt bijna onmogelijk, maar hij heeft zichzelf vastberaden uit dat bed opgewerkt naar een bijna zelfstandig leven.
De wond op zijn bil blijkt een decubitiswond te zijn. De oorspronkelijke wond is door de constante druk van het zitten in de rolstoel een 'doorlig'wond geworden. De wond is groot en diep, ik kan er bijna mijn vuist in stoppen. De doorgezakte scheve rolstoel helpt ook niet. Ik geef hem de meegebrachte medicijnen en adviseer hem ten aanzien van de wondverzorging. De dag erna stuur ik via Fre Jal decubitus materiaal. En een nieuwe rolstoel!
Ik ben zo dankbaar dat we een tijdje geleden via 5 STAR Global ministry rolstoelen hebben gekregen van Free Wheelchair Mission die met de hulp van Hope Health Action naar Haiti zijn gekomen. Is het niet schitterend wat er gedaan kan worden als er wordt samengewerkt? En ik ben zo enorm blij dat we daardoor nu Aneckson een nieuwe rolstoel kunnen geven! Via Fre Jal krijg ik een filmpje van een blij verraste Aneckson die in zijn nieuwe rolstoel een proefrit maakt. En Fre Jal vertelt bij zijn terugkomst over hoe de hele buurt samenkwam bij het huis van Aneckson, zingend en dansend van blijdschap over de nieuwe rolstoel en de daaraan verbonden vrijheid voor Aneckson.
Te midden van alle moeilijkheden perspectief blijven zien. Één ding is zeker. Het huisbezoek aan Aneckson hielp mij misschien nog wel meer dan het hem hielp. Zijn doorzettingsvermogen, ondanks alle obstakels, een goede les. Hoe hij omgaat met zijn handicap, hoe hij leeft met zijn handicap in de extreme beperkingen van Haiti, een voorbeeld voor ons allemaal.
Hartelijke groet, Jacqueline
P.S. Doneren mag! Wilt u Aneckson een gift geven, dat kan! Doneer o.v.v. Aneckson via rekeningnummer NL18RABO 0362 4237 41 van Stichting Hoop Haïti of doneer Kortlopende projecten via https://www.hoophaiti.nl/doneren/ of PayPal: weerdjacqui@gmail.com. Ik zal er voor zorgen dat de gift bij hem terecht komt in de vorm van levensmiddelen en zaaigoed voor zijn tuin.
[vip] =>
[userRegistrationDate] => 2011-02-17 12:05:20
[totalVisitorCount] => 357829
[pictureCount] => 1
[visitorCount] => 459
[author] => Jacqueline
[cityName] => Passe Catabois
[travelId] => 516282
[travelTitle] => Haiti
[travelTitleSlugified] => haiti
[dateDepart] => 2018-01-04
[dateReturn] => 0000-00-00
[showDate] => yes
[goalId] => 11
[goalName] => Vrijwilligerswerk in het buitenland
[countryName] => Haïti
[countryIsoCode] => ht
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/106/347_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/282/255_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => aneckson
)
[39] => stdClass Object
(
[reportId] => 5091760
[userId] => 282255
[countryId] => 82
[username] => jacquelinehaiti
[datePublication] => 2023-03-20
[photoRevision] => 0
[title] => Goed gesprek
[message] =>
Dag allemaal,
Een goed gesprek. Op de vroege zondagmorgen is hier niet veel voor nodig.Twee grote oren en twee grote bruine ogen die mij begripvol aankijken. De ezel staat midden op mijn pad. Toen ik om 01.00eruit moest voor een urgentie liet ze me schrikken door opeens op te doemen in het licht van mijn zaklamp. Om 06.00neem ik de tijd voor een goed gesprek. Ze lijkt me te snappen. Als ik om 08.00 terug loop ben ik bijna teleurgesteld dat ze er niet meer staat. Ik had nog zoveel te vertellen.
En soms is een goed gesprek meegaan in het denken van de ander, ook al ben je het er niet mee eens. Al gaat het tegen je gezond verstand in. Guerda is een vrouw van 23. Drie jaar geleden was ze twee maanden niet ongesteld en sinds die tijd denkt ze zwanger te zijn. Het bloedverlies elke maand is geen ongesteldheid. Haar buik blijft plat maar dat komt 'omdat de baby zich verstopt in haar rug'. Ze is niet de eerste vrouw die dit denkt en mijn ervaring is dat deze denkwijze moeilijk is te doorbreken. Zelfs een negatieve zwangerschapstest is vaak niet een bewijs sterk genoeg om dit denken los te laten. Uiteindelijk stopt het bloedverlies (omdat men werkelijk zwanger wordt), de baby groeit en wordt na 4 jaar zwangerschap geboren. Hoe je ook praat en uitlegt, men houdt eraan vast dat dit kan. Guerda komt in de middag met haar moeder. Ze heeft buikkrampen en heeft gebraakt. De buikkrampen zijn weeën. Haar braken was het breken van de vliezen via de mond, een ander bakerpraatje waarin men hier gelooft. Guerda en haar moeder denken allebei dat ze gaat bevallen. Ik probeer wat gezond verstand over te brengen maar merk al snel dat dit niet lukt. Ik besluit het maar op te geven en zeg dat we maar eens gaan afwachten. Ik geef haar medicijnen voor maagzuur en buikkrampen. Guerda geeft nog 1 keer goed over en merkt dat erna haar weeën afnemen. Ze blijft nog een paar uur maar uiteindelijk besluiten zij en haar moeder dat het vals alarm was. De bevalling zet niet door. Blijkbaar is ook deze maand niet de maand waarin de baby geboren wordt. Ik probeer nog eens om uit te leggen waarom in mijn weten de zwangerschap niet bestaat. Zij proberen nog eens om mij uit te leggen waarom in hun weten de zwangerschap bestaat en herhalen alle dingen die ik hier eerder noemde, vertellen over een schoonzus die na 5 jaar beviel. De kinderwens van Guerda is groot. We besluiten om het eens te zijn dat we het niet met elkaar eens kunnen zijn. Een goed gesprek ondanks een wereld van verschil in denken. En ik hoop zo dat Guerda écht zwanger zal worden.
Hartelijke groeten, Jacqueline
[vip] =>
[userRegistrationDate] => 2011-02-17 12:05:20
[totalVisitorCount] => 357829
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 531
[author] => Jacqueline
[cityName] => Passe Catabois
[travelId] => 516282
[travelTitle] => Haiti
[travelTitleSlugified] => haiti
[dateDepart] => 2018-01-04
[dateReturn] => 0000-00-00
[showDate] => yes
[goalId] => 11
[goalName] => Vrijwilligerswerk in het buitenland
[countryName] => Haïti
[countryIsoCode] => ht
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/hati,passe-catabois
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/282/255_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => goed-gesprek
)
[40] => stdClass Object
(
[reportId] => 5091020
[userId] => 282255
[countryId] => 82
[username] => jacquelinehaiti
[datePublication] => 2023-02-17
[photoRevision] => 0
[title] => Nog steeds
[message] =>
Dag, allemaal.
Haiti. Hoe is het leven in Haïti? Fijn dat u het nog steeds vraagt maar het antwoord is ontmoedigend. Helaas. Haiti is nog steeds zonder regering en er is geen reële sprake van verkiezingen. Gangs en onveiligheid zijn nog steeds de orde van de dag in grote delen van het land. We prijzen ons gelukkig dat het hier in het Noordwesten nog steeds meevalt. Het leven wordt nog steeds duurder. Een trees eieren 30 stuks kost bijvoorbeeld geen 50 HD meer maar 170 HD. Dat is een dagloon. Benzine is nog steeds niet aan de pomp te krijgen, alleen op de zwarte markt. Het blijft nog steeds enorm droog en dat betekent dat de tuinen niks opleveren. Mensen lopen hele afstanden om water te halen bij de waterpunten die nog wel water geven. Dieren lijden nog steeds honger en jonge dieren gaan dood door gebrek aan melk. Moeder is te mager om melk te kunnen produceren. De 'brain drain', het vertrek van mensen met een opleiding en/of een ambacht gaat nog steeds door. Mensen proberen met man en macht Haïti te verlaten. Deels door het nieuwe programma van Biden en deels illegaal. En wie kan het ze kwalijk nemen? Cholera is nog steeds aanwezig en ondanks dat we geen grote aantallen zien is het een blijvende zorg. Middelen om voor cholera-patiënten te zorgen ontbreken en nog steeds geen hulp van grote organisaties.
Nog steeds. Nog steeds geen verbetering. Nog steeds geen zicht op een positieve verandering. Toen ik in Nederland was, en met mensen sprak over de situatie in Haïti, kreeg ik regelmatig de vraag: "En waarom werk je daar nog steeds?". Het zou zeker slimmer zijn om aan een toekomst in Nederland te gaan werken. En Haïti lijkt een hopeloos land te zijn. Dweilen met de kraan open. Maar in mijn werk hier vind ik nog steeds genoeg reden om te blijven. Ondanks alle moeilijkheden en ook frustraties in mijn werk en leven hier zijn er nog steeds momenten dat ik denk; 'ja, daarom ben ik dus nog steeds hier'.
Een voorbeeld is een bevalling van vorige week. Elmina is 18 jaar en bevalt van een mooie zoon. Haar familie ken ik via de kliniek en haar zus is de moeder van Tiboi, de baby met borstvoedingsproblemen.
https://www.hoophaiti.nl/2022/08/15/tiboi/ Elmina heeft een goede bevalling maar tegen het einde is ze de moed kwijt en zijn de weeën echt niet leuk meer. Met haar vader en moeder begeleid ik haar.Het kost veel geduld en gepraat maar als haar zoon net voor middernacht wordt geboren is alle ellende snel vergeten. Als alles is afgerond laat ik ze achter in het ziekenhuis en wens ze een goede nacht. De moeder van Elmina bedankt voor de hulp en zegt: "Bon, miss Jacqueline, je bent voor ons niet een verpleegkundige, voor ons ben je familie".
Een ander voorbeeld is Guerlanda. Haar zoontje van 12 maanden komt met ondervoeding en tuberculose in de kliniek. Hij wordt gebracht door een buurvrouw en een tante. Van hen hoor ik dat zijn moeder al maanden is opgenomen bij een toverdokter. De buurvrouw zag het jongetje steeds zieker worden en overtuigde de familie om met hem naar het ziekenhuis te gaan. Zo geweldig dat ze dit op zich heeft genomen want de familie gelooft meer in voodoo. Gebaseerd op wat men vertelt krijg ik het vermoeden dat moeder ook tuberculose heeft. Ik vraag hen om met de familie te praten en om toestemming te krijgen om moeder ook naar de kliniek te brengen. En dat gebeurt! Moeder en zoontje gaan allebei op tuberculose behandeling en na twee weken is er al een verbetering te zien. Goed voor hen en hopelijk ook een reden voor de familie om anders te gaan denken over ziekte, vervloekingen en voodoo.
Nog steeds. Misschien is het dweilen met de kraan open, een druppel op de gloeiende plaat maar nog steeds haal ik veel waardering en vreugde uit mijn werk. En nog steeds ben ik enorm dankbaar voor die mensen in Nederland die mij helpen om hier te kunnen werken. Misschien..als we met zijn allen hard genoeg dweilen? Elke druppel telt?
Hartelijke groeten,
Jacqueline
[vip] =>
[userRegistrationDate] => 2011-02-17 12:05:20
[totalVisitorCount] => 357829
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 501
[author] => Jacqueline
[cityName] => Passe Catabois
[travelId] => 516282
[travelTitle] => Haiti
[travelTitleSlugified] => haiti
[dateDepart] => 2018-01-04
[dateReturn] => 0000-00-00
[showDate] => yes
[goalId] => 11
[goalName] => Vrijwilligerswerk in het buitenland
[countryName] => Haïti
[countryIsoCode] => ht
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/hati,passe-catabois
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/282/255_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => nog-steeds
)
[41] => stdClass Object
(
[reportId] => 5090233
[userId] => 282255
[countryId] => 82
[username] => jacquelinehaiti
[datePublication] => 2023-01-16
[photoRevision] => 0
[title] => TB
[message] =>
Dag allemaal,
USAID: "Tuberculose (TB) blijft één van 's werelds meest dodelijke infectieziekten. Tot de opkomst van sars-cov-2 was “de meest destructieve ziekteverwekker op aarde Mycobacterium tuberculosis”, de bacterie die tuberculose veroorzaakt. Ondanks dat het te voorkomen, te behandelen en te genezen is, doodt deze ziekte elk jaar meer mensen dan HIV en malaria samen. In 2021 waren er naar schatting wereldwijd 10.6 miljoen mensen besmet met TB en overleden er 1.57 miljoen mensen aan deze ziekte."
Tuberculose kan mensen ziek maken op verschillende manieren en in de kliniek zien we deze ziekte regelmatig. De TB-medicatie krijgen we via een overheidsprogramma. De behandeling start met een proef van 2 weken en duurt in totaal 6 maanden. Ziekte-inzicht en de hieraan gerelateerde therapietrouw is een probleem. Onder andere door bijgeloof en cultuur. Maar gelukkig zien we ook veel mensen die merken dat de behandeling werkt en die trouw de 6 maanden behandeling volgen. Een aantal voorbeelden van de afgelopen maand:
Patient A is een 41-jarige vrouw. Sinds februari 2022 heeft ze een hoest en elke avond koorts. In augustus gaat ze naar een ziekenhuis in Gonaives maar de medicijnen helpen niet. Of er met TB-medicatie was begonnen is onduidelijk. Ze besluit om kruiden te gaan proberen. Ze valt af en haar kleur wordt grauw. Als ik haar in de kliniek zie weegt ze nog maar 41 kg. We beginnen met TB-medicatie en na twee weken is er al een duidelijk verschil. De koorts is weg, hoest wordt minder en ze begint weer kleur te krijgen. De behandeling wordt voortgezet.
Patient B is een man van 31 jaar. Sinds 7-8 maanden heeft hij onder zijn kaak en in zijn nek grote klieren. Ook verliest hij gewicht ondanks een goede eetlust. Zijn HIV-test is negatief. Een behandeling met antibiotica maakt geen verschil voor zijn klieren en hij begint koorts te krijgen. De proefbehandeling met TB-medicatie heeft meer effect. De koorts gaat weg en de klieren worden duidelijk minder. We gaan verder met de TB-medicatie.
Patient C is een 22-jarige vrouw. Ze heeft 3 maanden een steeds erger wordende hoest, verliest gewicht en haar kleur wordt anders. Haar longen zijn amper te beluisteren door de voortdurende hoest. De TB-medicatie maakt na de eerste twee weken al een duidelijk verschil. Ik herken haar niet bij de rendezvous en dat is een goed teken.
Patient D is een man van 33. Sinds 4-5 maanden heeft hij een hoest, klieren in zijn nek en elke avond koorts. Zijn HIV-test is positief. Hij geeft toe dat hij dit al wist maar hij gelooft niet in HIV. Als ik hem uitleg dat hij waarschijnlijk nu ook TB heeft is hij wel bereid om met TB-medicatie te beginnen maar over HIV wil hij niets horen. Ik hoop dat als hij wat opknapt hij misschien wat meer open komt te staan voor zijn HIV diagnose en behandeling. Helaas, voor zijn rendezvous komt hij niet opdagen.
Patient E is een 21-jarige vrouw. Ze komt uit een familie met een uitgebreide TB geschiedenis. Ondanks dat ze deze ziekte van dichtbij heeft gezien, ondanks dat er familieleden zijn overleden aan TB en familieleden zijn genezen van TB, komt ze niet meteen naar de kliniek als ze zelf een hoest en nachtzweten krijgt. Sinds juli heeft ze de klachten. Nu komt ze pas. En ze blijft ontwijkend in het omschrijven van haar klachten. Ik begin TB-medicatie en probeer haar te motiveren om te vervolgen. Ik hoop met grote hope dat ze terug komt.
Patient F is een vrouw van 52 jaar. Ze heeft een groot abces in haar lies die een grote zwelling van haar dijbeen geeft. Antibiotica werkt niet en het abces heeft verschillende openingen waar pus uit lekt. Haar kleding is constant vies en ze is ten einde raad. Met TB-medicatie gaan de openingen dicht en neemt de zwelling af. Voor haar een hele opluchting en ze gaat door met de behandeling.
Patient G is een jongen van 7 jaar. Sinds augustus heeft hij een bult onder zijn arm, koorts en een hoest. Sinds november heeft hij ook een grote klier in zijn hals. Hij is mager en heeft een lichte bloedarmoede. Zijn moeder is bij verschillende artsen geweest maar heeft nergens echt gevolgd. Elke keer begon men met antibiotica maar die helpen niet. We beginnen met TB-medicatie en moeder belooft om over twee weken terug te komen.
Groeten, Jacqueline
[vip] =>
[userRegistrationDate] => 2011-02-17 12:05:20
[totalVisitorCount] => 357829
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 358
[author] => Jacqueline
[cityName] => Passe Catabois
[travelId] => 516282
[travelTitle] => Haiti
[travelTitleSlugified] => haiti
[dateDepart] => 2018-01-04
[dateReturn] => 0000-00-00
[showDate] => yes
[goalId] => 11
[goalName] => Vrijwilligerswerk in het buitenland
[countryName] => Haïti
[countryIsoCode] => ht
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/hati,passe-catabois
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/282/255_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => tb
)
[42] => stdClass Object
(
[reportId] => 5089886
[userId] => 139012
[countryId] => 82
[username] => margotdegreef
[datePublication] => 2023-01-03
[photoRevision] => 0
[title] => Noordwesten en nieuwjaar
[message] =>
Dinsdag 13 december ben ik eindelijk teruggekeerd naar het Noordwesten. Voorheen was ik er vaak. Het was nu lang geleden en ik ben heel dankbaar dat ik de gelegenheid had om eindelijk weer te reizen. Aangezien Canaan nog steeds te riskant is om langs te rijden, in verband met overvallen en ontvoeringen, zijn we van Port-au-Prince naar Gonaïves gevlogen. We reisden met z’n drieën: Robest, Jackson en ik. Jackson en ik begaven ons per motor (met z’n tweeën achterop) naar Robest en vandaar bracht iemand ons met de auto naar het vliegveld. Daar stond weer een grote file bij een benzinepomp waar brandstof beschikbaar was.
Onze vlucht zou om half 12 vertrekken, maar dat werd anderhalf uur later. We volgden iemand naar buiten en kregen elk oordempers overhandigd. Een grote helikopter stond klaar, met aan beide kanten een lange bank, waarop we naast elkaar plaats namen. Het was de eerste keer vliegen voor Robest en de eerste keer in een helikopter voor ons alle drie. Een nieuwe ervaring. We landden midden in de savanne, op een onverharde strook zand en stenen, het stof hoog opwaaiend. De motor van de helikopter ging niet uit. Een politieauto staat standaard bij de baan als er een helikopter komt/vertrekt. Degene die ons op zou halen, was er niet. Behalve wijzelf stonden er nog drie personen te wachten, ambulancepersoneel. De politieauto keerde en maakte aanstalten om te vertrekken, dus we spraken hen aan en ze gingen akkoord om te wachten totdat we allemaal opgehaald waren. Op die ‘baan’ is niks te vinden. Geen enkel gebouw, we staan gewoon buiten in de zon te wachten.
Uiteindelijk verscheen dan toch de auto van KED, die tot onze beschikking werd gesteld deze week. Eerst de tank vullen, wat niet eenvoudig was, aangezien er geen enkele benzinepomp open was. Het brandstofprobleem is duidelijk niet opgelost. In Port-au-Prince staan er wederom lange files bij een pomp als die open is. Dan ziet het zwart van de motoren, mensen met een gele gallon in hun handen, een rij auto’s. En de overheid blijft beweren dat er geen brandstoftekort is. In andere provincies is het probleem nog groter en krijgen pompen helemaal geen aanvoer van brandstof. We moesten dus bij iemand thuis diesel halen.
Het was mooi om vele leerlingen op straat te zien, maar jammer om te horen dat alleen de privéscholen open waren en niet de overheidsscholen. Zelfs vele restaurants zijn gesloten, vanwege de gestegen prijzen. We vonden toch een restaurant dat open was, waar ik werd afgezet, terwijl de heren water en andere boodschappen probeerden te halen. Dat was ook niet eenvoudig, want de weinige winkeltjes hadden weinig in de schappen. Zelf stuitte ik op een grote menigte in het restaurant, de blikken gericht op een televisiescherm. Voetbalwedstrijd Argentinië-Kroatië... Het was interessanter om de reacties van de mensen te bekijken dan de wedstrijd zelf. Haïtianen zijn fanatieke aanhangers van Argentinië en/of Brazilië. Ja, dat betekent dat er gejuicht werd toen Argentinië won van Nederland...
Al met al was het vier uur toen we Gonaïves achter ons lieten. Onze route leidde eerst richting Anse Rouge en bij Coridon bogen we af naar l’Arbre, Atrel en verder naar Passe Catabois. Een prachtige ondergaande zon boven de zee. Zo nu en dan vroegen we ons af of dit echt een weg was. Het werd ook algauw donker, wat het navigeren er niet makkelijker op maakte. Via Gros Morne zou korter zijn, maar langs die route vinden nogal eens overvallen plaats, dus vandaar de keus voor een omweg. Om half negen ’s avonds waren we in Passe Catabois. We verbleven in exact hetzelfde gebouw waar ik sliep toen ik in 2007 met World Servants naar Haïti kwam. Hier was mijn eerste nacht ooit in Haïti. En nu werk ik voor World Servants. Kan de cirkel nog ronder?
Het doel van ons verblijf in Passe Catabois was tweeledig. Diaconaat van de Christelijke Gereformeerde Kerken steunt hier twee projecten, het ene gericht op het mogelijk maken van basis- en middelbaar onderwijs door het betalen van schoolgeld voor leerlingen, het andere bedoeld om bij te dragen aan gezondheid door de bouw van latrines. Wij kwamen namens de kerk beide projecten bezoeken. De schoolsteun wordt geleid door Rob Hulshuizen. De volgende dag begonnen we daarom met een gesprek met hem. Het gaat om het betalen van schoolgeld voor kinderen die op de basis- of middelbare school zitten, plus materialen zoals uniform, schoenen, schriften, boeken.
We brachten een bezoek aan École Évangélique Baptiste Nazareth de Passe Catabois, een van de scholen waarvan een aantal leerlingen schoolsteun ontvangen. Dit is een basisschool, privéschool. We gingen in gesprek met de directeur en een docent/administrateur. Daarna spraken we de leerlingen die steun ontvangen. Robest leidt de kinderdienst in de kerk (we gaan naar dezelfde kerk), dus hij voelde zich helemaal op z’n plaats temidden van de kinderen. Sommige kinderen lopen een uur om bij school te komen. Op deze school krijgen ze een maaltijd, wat een groot verschil maakt. Zonder eten is het moeilijk om het hoofd bij een les te houden. Aansluitend spraken we enkele leerlingen afzonderlijk en bezochten we een gezin thuis. De situatie is overal moeilijk. Ouders zijn afhankelijk van landbouw, maar door droogte is er weinig oogst. Bovendien zijn alle prijzen de afgelopen maanden sinds de brandstofcricis enorm gestegen en blijft de gourde (munteenheid) waarde verliezen. Onderwijs biedt hoop voor de toekomst.
Na een middagmaal gingen we in gesprek met ongeveer 70 ouders, van wie één of meerdere kinderen schoolsteun ontvangen. Het gesprek vond plaats in de wachtruimte van het ziekenhuis in Passe Catabois, dat gesloten was. Een moeder van 9 kinderen droeg een toepasselijk t-shirt, met daarop de tekst: “strong like mom” (sterk als moeder). We spraken enkele ouders afzonderlijk. Een van hen vertelde dat ze voorheen in Port-au-Prince producten kocht om die in Passe Catabois te verkopen, maar tijdens een busreis zijn de passagiers bestolen van al hun geld en goederen. Dus er is geen handel meer en wel een schuld. Daarna bekeken we het ziekenhuis, met operatiezaal, ruimte voor consultatie, laboratorium, apotheek, ziekenzalen, administratie. Het ziekenhuis wordt gerund door Anne-Marie Wessels.
Vanaf onze verblijfplaats een mooi uitzicht op een rivier in de diepte. ’s Avonds een prachtige sterrenlucht, met zoveel sterren die elders niet zichtbaar zijn. ’s Nachts klonk er tromgeroffel van ceremonies.
Donderdagochtend liepen we naar een gezin. Uitzicht op de rivier, bananenplantages. We liepen langs de sorghum velden van de familie. Overal was het dor en droog, het heeft al lang niet geregend. In de tuin groeiden ook katoenplanten. We hadden een van de dochters van de familie ontmoet in de school van Nazareth. Een ander heeft de middelbare school afgerond. Ze wil graag landbouwkunde studeren, maar er zijn geen financiële middelen om universiteit of beroepsonderwijs te betalen. Bovendien zijn die opleidingen in Port-de-Paix, wat zou betekenen dat er onderdak gezocht moet worden, want dagelijks op en neer reizen is geen optie. Door schaarse oogst worden dieren verkocht om schoolgeld te betalen, maar die zijn er niet meer in dit gezin. Daarom produceren veel families houtskool, om toch een inkomstenbron te hebben, hoewel de ontbossing nog grotere problemen met zich meebrengt en tot nog minder regen leidt. De vrouw des huizes maakt ezelstassen. Ze verkoopt ze voor € 1,67 per stuk, terwijl het drie dagen werk is en ze € 0,67 aan materialen koopt.
Aansluitend begaven we ons naar Lycée Etzer Vilaire, een overheidsschool, middelbare school. Wederom goed gesprek. Herkenbare problematiek, met docenten die niet door het Ministerie van Onderwijs zijn benoemd en daardoor geen salaris ontvangen. Het gebouw verkeert in slechte staat.
We rondden ons bezoek aan het schoolproject af met een gesprek met enkele personen die betrokken zijn bij de selectie van leerlingen. We spraken nog een leerlinge van de school van Nazareth. Haar beide ouders zijn overleden. Toen we vroegen hoe oud ze was, zei ze dat ze die dag 14 jaar was geworden, dus we hebben gelijk voor haar gezongen. Het feit dat ze deze dag mocht beleven, was voor haar genoeg, zei ze.
Toen we eten gingen halen, kwamen we zowaar een bekende tegen, de directeur van de school in Fond Ramadou, waar Church World Service mee samenwerkt. Een mooie ontmoeting. Daarna vervolgden we ons programma met AJNODR. We ontmoetten het comité in het gebouw van een basisschool, overheidsschool. AJNODR heeft besloten om latrines te bouwen om het aantal ziektes gerelateerd aan hygiëneproblemen te verminderen (zoals cholera en tyfus).
Vrijdag begeleidden een aantal van de comitéleden ons bij een bezoek aan 9 gezinnen voor wie ze latrines gebouwd hebben. Er is ook een training gegeven over hygiëne. Daarbij werd aandacht besteed aan besmettingsgevaar, afstand tussen latrine en keuken, onderhoud/schoonmaken van de latrine, handenwassen, etc. De latrines hebben een betonplaats als ondergrond, waarbij twee betonnen potten zijn: een voor volwassenen en een voor kinderen. De wanden bestaan uit golfplaat. Bij een van de huizen was het erf netjes ingericht en in de doucheruimte stonden planten die water krijgen als iemand doucht. Voorheen maakten de gezinnen gebruik van de latrine van buren, of groeven ze een gat, of gingen ze in de bosjes, of ze maakten zelf een latrine, met houten planken als ondergrond.
Een van de vrouwen verduidelijke: “Het is niet dat we geen latrine willen hebben. Het voelt niet goed om met een machette een gat te moeten graven, of naar de buren te gaan. Nu hoef ik ’s nachts niet meer naar de buren.” Ze zijn ook graag bereid om hun latrine voor een bezoeker beschikbaar te stellen. Iemand anders zei zelfs: “Ik maak de latrine zo goed schoon, dat ik erin kan slapen als het moet.” Een tiener voegde toe: “Nu hoef ik niet meer ver te rennen.”
We waren in de buurt van Puits Cousin, dus ik vroeg of we een bezoek konden brengen aan de school waar World Servants in 2007 een waterreservoir heeft gebouwd. Tot mijn verbazing was er weinig veranderd. De school is nog steeds hetzelfde, inclusief de blauwe deuren en ramen, zoals wij die toen geverfd hebben. Zelfs de dieren die we erop geschilderd hebben, staan er nog. De school was gesloten, maar het reservoir was gevuld met water. Heel bemoedigend.
We vervolgden onze bezoeken aan de gezinnen. Bij het laatste gezin troffen we een jongedame die een gezwel in haar buik heeft, dat steeds verder groeit, maar er is geen geld voor de operatie. Dat zijn machteloze, moeilijke dingen. De vrouw des huizes zei: “Een latrine is belangrijk. Je kunt beter geen keuken hebben dan geen latrine.” Ze was zich er goed van bewust dat microbes van uitwerpselen in eten terecht kunnen komen en ziekte kunnen overdragen. En ze gaf toe dat er gezinnen zijn die het bouwen van latrines verwaarlozen. Een latrine hoeft niet uit beton en golfplaat te bestaan. We hebben ook voorbeelden gezien van houten ondergrond en lakens als wanden. Men kan latrines bouwen, met beschikbare middelen.
Tot slot bezochten we Nan Galata. Jackson en ik wachtten in de auto, terwijl Robest een heuvel beklom met AJNODR. Ze bezochten enkele gezinnen die geen onderdeel uitmaakten van het project. Om geen verwachtingen te wekken, bleef ik achter. Robest bracht verslag uit van een bezoek aan mensen die onder moeilijke omstandigheden wonen. In een gezin van 14 personen gaat niemand naar school. 20 personen in een huis vol gaten in de lemen muren. 3 van de 11 kinderen zijn reeds overleden. Geen van de kinderen gaat naar school. Jonge meiden zwanger. Geen latrines, geen kennis over hygiëne, geen water in de buurt. Als ze hun behoefte doen in de bosjes, kan het gebeuren dat ze een verkeerd blad pakken als ‘wc papier’, waardoor ze een brandende uitslag krijgen.
Zaterdagochtend sloten we af met een gesprek met AJNODR. Na een bezoek aan de bakkerij waar het deeg klaarlag in de ‘troggen’ en vuur in de oven gestookt werd, verlieten we Passe Catabois. Eerst een slecht pad naar de doorgaande weg Port-de-Paix/Jean Rabel. Zo nu en dan langs diep uitgesleten delen. Vogelverschrikkers op het land. Het zag er droog uit allemaal. Maar ik genoot ervan om in het Noordwesten te zijn, eindelijk weer.
We reden door Jean Rabel en stopten in Vieille Terre, om Mercidieu en z’n gezin te bezoeken, die we kennen via AGEHPMDNG, partnerorganisatie van CWS. Ik mocht kennismaken met hun dochter Tabina. Er werd gelijk vis voor ons bereid, met gekookte plantaan en yam. Ook andere bekenden kwamen ons gedag zeggen. We spraken af om de volgende dag met hen naar de kerk te gaan.
We vervolgden onze rit naar Mare Rouge. Bekend terrein, bekende mensen. Anouce wachtte ons op in Damé. We reden naar zijn huis, in Dos d’Âne. Eindelijk weer, heerlijk. Ik heb naar een prachtige, oranje, rode, roze, paarse zonsondergang staan kijken. En ik kon weer lekker slapen in ‘mijn kamer’.
Zondag ontbeten we met z’n vieren; gekookte plantaan, gebakken ei, thee. Hoewel er honger is in het Noordwesten, werden wij overal verwelkomd met een maaltijd. Anouce ging preken in zijn kerk, wij drieën gingen naar de kerk van Mercidieu. Onderweg kwamen we allemaal net geklede mensen tegen, die onderweg waren naar een kerk. Dit was een klein gebouw, een kleine gemeente. Mercidieu was bezig met Bijbelstudie toen we aankwamen. Daarna begon de dienst. Robest en ik kregen de gelegenheid om iets te zeggen. Deze gemeente heeft veel voor me gebeden in de afgelopen anderhalf jaar en het was goed om bij ze te kunnen zijn en hen te bedanken. We zongen toepasselijke liederen voor deze moeilijke tijden: “Heer, leid mij elke dag, waar U wilt dat ik gaan zal, maak mij Uw wil bekend, laat me zien wat ik moet doen.” “Geef me moed in gevaar.” “Als mijn werk zwaar lijkt te zijn, help me dan om doorzettingsvermogen te hebben. Geef me moed en geduld, in lijden en ziekte.” Maar ook: “Red, Heer, zegen ons geliefde Haïti.” “Zijn liefde geneest mijn pijn, zijn hand veegt mijn tranen weg.”
Elke zondag eet deze gemeente samen, dus we kregen een bord rijst met erwten en geitenvlees voordat we vertrokken. We brachten de familie van Mercidieu thuis en reden naar Jean Rabel, om bij het gemeentehuis een grote zeef op te halen. De heren luisterden via de radio naar de wedstrijd tussen Argentinië en Frankrijk. Onze vrienden in Argentinië zijn blij.
We reden terug naar Mare Rouge, waar Anouce ons opwachtte. We reden boven Mare Rouge langs, met een prachtig uitzicht op de bergen en in de verte de zee. Het laatste stuk ging te voet, een berghelling af, naar het huis van Oxinal. Hij is eerder dit jaar compleet onverwacht overleden en was onze contactpersoon bij corporatie KABM. We bezochten zijn vrouw, die duidelijk nog steeds volledig verslagen is. Het gaat niet goed met haar. Ze heeft drie jonge kinderen, van 15, 6 en 1. Sinds het overlijden van hun man en vader zijn ze veel ziek geweest. Het was goed om hen te bezoeken, dat soort dingen zijn belangrijk. Natuurlijk mochten we niet weggaan zonder een kokosnoot gedronken te hebben.
In Mare Rouge gingen we nog op bezoek bij Katiana, die we kennen van GRADAID. Ook zij had al wat voor ons bereid; geitenvlees en gebakken plantanen, die we meekregen. De heren hebben er heerlijk van zitten smullen toen we later terug waren bij Anouce. William kwam vlak na ons aan, vanuit Port-de-Paix. We aten met z’n allen (bouillon, labouyi) en het was een gezellige boel. Heerlijk genieten om ‘mijn mannen’ weer eens bij elkaar te hebben.
Maandag hadden we met z’n vieren een planning: William, Jackson, Robest en ik. Na een ontbijt van warme chocolademelk, brood en bananen reden we naar de school in Dos d’Âne. Eindelijk kon ik er weer zijn! In augustus is de sloop van het oude schoolgebouw verricht, maar helaas is direct daarna alles tot stilstand gekomen. Tot op heden zijn bouwmaterialen slecht te krijgen en is transport onmogelijk. Dus op dit moment worden de plaatselijke materialen voorbereid. Daarvoor hadden we de grote zeef mee, zodat het rivierzand gezeefd kan worden. Ook wordt van stenen gravel gemaakt. In de tussentijd wordt gebruik gemaakt van een gebouw van plywood.
Het was een goed weerzien met de directeur en administrateur. De Christelijke Gereformeerde Kerken hebben het grootste deel van de financiering voor de bouw van de school bijgedragen, dus ik kwam namens hen, maar ook namens CWS, aangezien Patrick me gevraagd had wat punten met hen te bespreken. De handenwasgelegenheid die is geïnstalleerd, wordt goed gebruikt. De school heeft recent geiten ontvangen, voor docenten en leerlingen. Geld van de bank halen hiervoor was een groot probleem, want de bank is maar drie halve dagen in de week open en heeft een (zeer lage) limiet qua bedrag dat mensen op kunnen nemen.
Dit schooljaar is begonnen op 14 november, al zijn nog lang niet alle leerlingen er. Ouders kunnen zelfs het geld voor een schrift of schoenen niet bijeen krijgen, noch het schoolgeld (€ 3,33 per leerling voor basisschool, € 10 euro voor middelbare school). Dit heeft opnieuw te maken met droogte maar vooral ook gestegen prijzen. Gelukkig verstrekt de school maaltijden aan de leerlingen.
We spraken over de bouw en dingen die daarvoor geregeld moeten worden. Ook introduceerden we Robest als stagiaire/assistent-ingenieur, die William zal bijstaan in zijn taken als ingenieur. De schoolboeken die vorig jaar zijn verstrekt, zijn netjes allemaal weer ingeleverd, om dit jaar opnieuw verstrekt te worden. De rugzakken waren van goede kwaliteit en de leerlingen zijn er weer mee teruggekomen naar school. Tot slot mochten we nog het goede nieuws delen dat Stichting van der Honing-Hoitinga de salarissen van de docenten dit schooljaar zal betalen, wat elk jaar een groot probleem is. De opluchting en vreugde straalde van de gezichten af. Blijdschap, zeiden ze zelf dankbaar. Robest, Jackson en ik hebben zelfs nog staan scheppen, om zand te zeven... Kunnen ze niet zeggen dat we niet letterlijk een steentje hebben bijgedragen... Daarna hebben we nog de grond bezocht waar stenen worden gezocht voor de bouw.
’s Middags waren we bij corporatie KED, in Dupre, namens CWS. Ook hier goed weerzien met oude bekenden. Er komen nog steeds maandelijks nieuwe leden bij deze corporatie. Ook hier is de situatie moeilijk, met vele kinderen die nog niet naar school kunnen. De schapen en varkens die eerder door CWS zijn verstrekt, zijn daarom een belangrijke aanvulling. De eerstgeborenen worden doorgegeven aan andere gezinnen, terwijl alle verdere nakomelingen voor het gezin zelf zijn. Er worden nog steeds microkredieten verstrekt, ook voor beroepsopleidingen. Een van de drie stagiaires die ze hadden, is gebleven als administrateur. Ons bezoek was specifiek gericht op het verhelderen van onduidelijkheden omtrent het waterreservoir dat hier nog gebouwd moet worden.
Aan het einde van ons samenzijn spraken diverse mensen woorden van dank en zelfs werd er een fles champagne geopend, nu ik toch nog weer in hun midden was, al is mijn contract bij CWS verlopen. De woorden en dit teken van waardering raakten me. We hebben jarenlang met elkaar samengewerkt en opgetrokken, we zijn zelfs met elkaar naar de Dominicaanse Republiek geweest, we hebben elkaar gesteund ten tijde van rouw en moeite en verdriet, we hebben van elkaar geleerd, we hebben samen een lange weg afgelegd.
Ik ben ontzettend dankbaar dat ik de gelegenheid had om in het Noordwesten te zijn. Het was eveneens mooi om de door CWS gebouwde huizen weer te zien. Mooi werk, tastbare resultaten. De vluchten zijn mogelijk gemaakt door CWS, want die worden verzorgd door de Verenigde Naties, voor staf van humanitaire organisaties, dus we reisden op naam van CWS. De auto is beschikbaar gesteld door KED. Anouce ontving ons opnieuw gastvrij in zijn huis, overal werden we hartelijk verwelkomd, ondanks de moeilijke omstandigheden. Na terugkomst vroeg Patrick ons wat voor tekenen van hoop we hebben gezien. De situatie is zo moeilijk, dat we daar bijna geen antwoord op konden vinden.
’s Avonds nog een gezamenlijke maaltijd bij Anouce, van rijst met ‘pigeon peas’, aangezien die in het seizoen zijn, Haïtiaanse kip (ja, die is anders dan buitenlandse...), sap. We hebben onze reis op een hele mooie manier samen afgesloten. Met z’n allen zaten we om de tafel en samen zongen we twee liederen en spraken we een gebed uit. Ik had me geen betere afsluiting kunnen wensen. We schudden elkaar de hand en wensten elkaar welterusten.
Dinsdag 20 december om 5 uur ‘s ochtends trommelden de heren me al uit m’n bed. Het was nog donker en de steelpan was helder te zien aan de sterrenlucht. Om 6 uur vertrokken we met z’n vieren naar Gonaïves; William, Jackson, Robest en ik. We legden de ons zo bekende route af. We hadden brood gekocht in de bakkerij in Dupre, dus ontbijt was aanwezig. In Gonaïves pikten we iemand op die de auto van ons overnam nadat we uitgestapt waren bij de ‘vliegbaan’. We zetten onze bagage op een muurtje dat daar tussen de struiken staat en wachtten in de zon, in de rimboe. De directeur van de school Antoinette Dessalines kwam ons daar nog tegemoet, met wie ik nog iets bespreken moest voor CWS.
Een vliegtuigje cirkelde over ons heen, draaide en landde. Even later landde er ook een helikopter. Aan de deur van het vliegtuig werd gekeken of onze namen op de passagierslijst stonden, waarna we konden instappen. Heen per helikopter en terug dus per vliegtuig. In beide is plaats voor ongeveer 20 passagiers. Robest zat naast me. Hij wou helemaal niet naar buiten kijken, hij vond het veel te hoog, hoger dan in de helikopter... Een IJslandse piloot heette ons welkom. In tegenstelling tot Robest vond ik het mooi om naar buiten te kijken. We kregen een grote koptelefoon op allemaal (tegen de herrie) en keken zo de cockpit in. De beide piloten gaven samen gas om van de grond te komen, met beide handen aan een hendel.
Tegen twaalven landden we in Port-au-Prince. Steven en Elondieu zouden een uur later landen, vanuit Les Cayes. Wij wachtten op hen, om met z’n allen tegelijk opgehaald te worden. Hun vlucht had echter behoorlijk vertraging. Van een van de andere vluchten kwam iemand op me afgelopen, een oude bekende. Uiteindelijk landden de beide heren pas om half vier. Dat was volgens hen geen vertraging, maar meer een bijna niet meer komen... Ze dachten dat we ons geduld inmiddels verloren hadden, maar dat was niet het geval. We vertrokken met z’n allen, brachten Elondieu thuis en gingen verder naar Robest en Steven. Er wachtte hen (en ons) een enthousiast welkom. Aryann strekte z’n armen uit om opgetild te worden. Iedereen was blij dat de beide heren weer veilig thuis waren. Jackson en ik moesten en zouden mee-eten; rijst met groente, varkensvlees, verse sap. Daarna gingen wij samen per motor verder naar huis. Tegen zessen was ik weer thuis. Ik ging de buren melden dat ik er weer was. Hardy zei: ik heb je gemist. Een beter welkom kun je je toch niet wensen. Ik heb enorm genoten van ons verblijf in het Noordwesten. Onze toekomst en onze levens zijn in Zijn handen.
De volgende dag belde Jackson me. Bij thuiskomst wachtte hem zeer slecht nieuws. Zijn broer is ontvoerd op zondag 18 december. Hij is chauffeur en reed de auto van z’n werk, samen met een collega. Zowel de auto als de beide personen zijn meegenomen. De familie is in onderhandeling over de vrijlating, maar helaas is hij twee weken later nog steeds in handen van de gijzelaars. Geen goede kerst voor hen, geen goede manier om een nieuw jaar in te gaan. Twijfel, zenuwslopend wachten, onzekerheid, trauma, angst, bezorgdheid. We blijven bidden voor een veilige vrijlating.
Kerst en oud en nieuw. Het waren mooie dagen. Zondag 25 december klonken de prachtige stemmen van twee mannen die de leiding hadden over de zang (Patrick en Ulrick). Ze spraken over het afgelopen jaar, een moeilijk jaar, waarin alle kans bestond dat we niet langer in leven zouden zijn, gezien de onveiligheid. Desondanks werd ons gevraagd om aan iets buitengewoons te denken, om God te danken. Beide heren hebben in 2022 een broer dan wel een zus moeten begraven, beide jonge mensen. En toch kunnen ze zingen over het goede, omdat alles gebeurt voor een reden, al weten we niet waarom. Heb vertrouwen. Een hele goede dienst. De preek sloot goed aan bij de zang: erkenning/dankbaarheid. Dankbaar onder alle omstandigheden, ook bij ontslag of ziekte (Thessalonicenzen 5:18). Aan het geklap en gelach in de naastgelegen ruimte te horen, vermaakten de kinderen zich ook prima. Deze dag waren er voor hen culturele activiteiten, met dans, zang, voordracht, en grappen. Hier trouwen veel mensen in december. Een stel dat op 24 december was getrouwd, werd officieel gepresenteerd op 25 december. Na afloop van de dienst mee naar familie Nelson. Met een brandweerauto spelen, rondjes rennen om de tafel... Op bezoek bij familie van Wisly. Onderweg kwam ik zowaar allemaal andere bekenden tegen.
Vorige week woensdag in gesprek met Agro Bel Production en APKDL, twee organisaties hier in Kenscoff. Met steun van Stichting van der Honing-Hoitinga kan hier binnenkort begonnen worden met training over technieken van groenteproductie. Ook zullen er zaden verstrekt worden voor het verbouwen van groente, die na de oogst teruggegeven worden, zodat ze voor een volgend seizoen beschikbaar blijven. Gezien de huidige prijzen zijn zaden voor velen onbetaalbaar, terwijl landbouw de belangrijkste bron van inkomsten is.
Afgelopen vrijdag kwamen Patrick en Robest bij me op bezoek om na te spreken over onze reis naar het Noordwesten. Fijn om beide heren te kunnen ontvangen. Deze dagen eveneens de nodige tijd besteed aan het uitwerken van verslagen, waarbij ik CWS op de achtergrond nog een handje mag helpen. Ik ben blij dat ik zo nog de kans krijg om op de hoogte te blijven. Samuel heeft in Grand Anse training gegegeven aan organisaties en scholen waaraan geiten verstrekt worden. De beide psychologen geven individuele psychologische steun maar ook in groepsverband. De crisissituatie van de afgelopen maanden heeft grote impact op de mentale gezondheid van mensen. De ingenieurs gaan door met het bouwen van huizen en waterreservoirs, hoewel de aanvoer van bouwmaterialen een groot probleem is, aangezien er nauwelijks transport te vinden is.
Zondag 1 januari 2023 werden er vele handen geschud en omhelzingen gegeven bij de kerk, met de beste wensen, gezondheid, goede strijd. Het eerste lied dat gezongen werd: neem mijn leven laat het Heer toegewijd zijn tot Uw dienst en eer. Toepasselijk. Mooi lied. En vervolgens wederom: Tel uw zegeningen. Opnieuw waren het Patrick en Ulrick die de dienst leidden. Ze spraken over de vele redenen die we hebben om God te danken, maar ook over het vernieuwen van onze relatie met God. 2023 is een nieuw boek, met 365 pagina’s. We beginnen opnieuw. Het was wederom een mooie, gezegende dienst. De preek ging over Psalm 100, eveneens over dankbaarheid.
Aansluitend aan de dienst mee met familie Nelson. Traditiegetrouw op 1 januari pompoensoep gegeten, onafhankelijkheidsdag. Nog elders gelukkig nieuwjaar wezen wensen voordat ik naar huis ging en daarna naar de buren. Mijn buurjongetje viel laatst bij me in slaap toen hij aan tafel tekenfilms zat te kijken.
2022 zit erop. Er valt zoveel over te zeggen en te schrijven. Wat een wervelwind. Vanaf dag 1 een moeilijk jaar, want direct op 1 januari kregen we te maken met een sterfgeval, en dat werden er steeds meer in de loop van het jaar. Ontvoeringen, onveiligheid, onzekerheid, angst, ziekte, ontslag. Laat 2023 een beter jaar mogen worden voor Haïti. Laat een ieder toch weer zonder angst en beven de straat op kunnen gaan. Laat kinderen naar school kunnen gaan, zieken naar ziekenhuizen, laat mensen kunnen werken, op eerlijke wijze. Laat ontvoerden bevrijd worden, bendes hun wapens neerleggen. Een ieder de beste wensen voor 2023.
Als op ’s levens zee de stormwind om u loeit,
als gij tevergeefs uw arme hart vermoeit,
tel dan al uw zegeningen één voor één,
en gij zegt verwonderd: God liet nooit alleen!
Tel uw zegeningen één voor één,
tel ze alle en vergeet er geen.
Tel ze alle, noem ze één voor één,
en gij ziet Gods liefde dan door alles heen.
[vip] =>
[userRegistrationDate] => 2008-03-20 10:10:14
[totalVisitorCount] => 625154
[pictureCount] => 200
[visitorCount] => 410
[author] => Margot de Greef
[cityName] => Kenscoff
[travelId] => 139012
[travelTitle] => Mijn eerste reis
[travelTitleSlugified] => mijn-eerste-reis
[dateDepart] => 2008-04-12
[dateReturn] => 0000-00-00
[showDate] => yes
[goalId] => 9
[goalName] => Werken in het buitenland
[countryName] => Haïti
[countryIsoCode] => ht
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/217/896_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/139/012_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => noordwesten-en-nieuwjaar
)
[43] => stdClass Object
(
[reportId] => 5089625
[userId] => 282255
[countryId] => 82
[username] => jacquelinehaiti
[datePublication] => 2022-12-16
[photoRevision] => 0
[title] => Terugkijken
[message] =>
Dag allemaal,
Het is het einde van het jaar en dan krijgen we de neiging om terug en vooruit te kijken. Door twee patiënten werd ik gedwongen om ver terug te kijken.
De eerste was een oudere vrouw die in de kliniek kwam met haar dochter. Haar dochter kwam me zo bekend voor en opeens wist ik het: 'Micheline! Haar gezin! Sandi slapend op een stoel!'. Jaren geleden maar ik wist niet hoe lang. Later zocht en vond ik haar verhaal op mijn blog:
"05 Maart 2013
De afgelopen week twee keer naar het ziekenhuis in Port de Paix gereden met een vrouw en haar drie kinderen. Sandi, een meisje van 3 jaar, kwam in de kliniek twee weken geleden. Ze was ziek en knapte niet op met antibiotica. De HIV-test bleek positief te zijn. Ze heeft een zus van 7 jaar, Chaneika, en een broertje van 7 maanden, Givenslee. Haar vader is overleden. Het hele gezin, ook de moeder, Micheline, blijkt HIV positief te zijn. We hadden er al op gerekend maar toen de uitslagen kwamen was het toch even slikken. Chaneika oogt gezond en is ‘al’ 7 jaar oud geworden zonder problemen en Givenslee is een tevreden dikke peuter met oog voor alles wat beweegt. Maar dus allemaal hebben ze HIV. Het waren 2 lange dagen van wachten, testen, gesprekken en weer wachten. Aan het einde van de dag was iedereen, inclusief ik, helemaal kapot. En vooral Sandi had het zwaar. Op een gegeven moment was ze zo moe dat ze zittend op een metalen klapstoel in slaap viel."
Na al die jaren, alle vier nog steeds op behandeling en Sandi is inmiddels een tiener. De foto van toen verwoordt voor mij nog steeds de impact van HIV op zo veel levens. Ook jonge levens. Het was zo goed om Micheline te zien en om te horen dat zij en haar kinderen met behandeling in goede gezondheid zijn. En ik ben zo blij dat na de begeleiding Micheline de verantwoording voor de behandeling heeft genomen en gehouden.
De andere patiënt was een vrouw die kwam in mijn dienst vanwege problemen bij 9 maanden zwangerschap. Tijdens het consulteren en in gesprek met haar en haar man had ik een soort déjà vu gevoel. Alsof ik al eens eerder zo had gezeten met hen. Uiteindelijk stelde ik de vraag: "Waarom komen jullie mij zo bekend voor?". De vrouw zei dat ze zich al had afgevraagd of ik hen niet herkende. Ze vertelde hoe ze opgenomen geweest was met cholera en dat het vinden van een ader voor een infuusnaald een strijd was geweest vanwege haar slechte toestand en hoe onstabiel ze de eerste nacht was geweest. 'Mw pat kitew domi/door mij kreeg je geen slaap' zei ze. Mijn nacht met haar kreeg zij op dat moment niet mee. Dat hoorde ze later van haar man die ook de hele nacht bij haar was geweest. Dat was dus waarschijnlijk in de choleratijd van 2011 of 2012. En nu hoogzwanger van hun derde kind.
Terugkijken en vooruit kijken. Afgelopen jaar was een intensief jaar vol onzekerheden en zorgelijke ontwikkelingen; met name door de economische, politieke en humanitaire crisis in Haiti. En helaas hebben we menselijk gezien weinig reden om te denken dat volgend jaar veel beter zal zijn op dat gebied. Vooruit kijken is moeilijk. Hoop houden voor een positieve verandering is moeilijk. En toch, te midden van alle moeilijkheden perspectief blijven zien. "De vreugde in elke dag zien is een tegenwicht, een verzet, tegen de angst, hopeloosheid en machteloosheid." zei ik in een eerdere blog dit jaar. De vreugde in elke dag. Of de vreugde van ver terug kijken nemen om vooruit te kunnen blijven kijken. In Hoop.
Gezegende Kerstdagen en een gezond en voorspoedig 2023.
Groeten, Jacqueline
.
[vip] =>
[userRegistrationDate] => 2011-02-17 12:05:20
[totalVisitorCount] => 357829
[pictureCount] => 1
[visitorCount] => 344
[author] => Jacqueline
[cityName] => Passe Catabois
[travelId] => 516282
[travelTitle] => Haiti
[travelTitleSlugified] => haiti
[dateDepart] => 2018-01-04
[dateReturn] => 0000-00-00
[showDate] => yes
[goalId] => 11
[goalName] => Vrijwilligerswerk in het buitenland
[countryName] => Haïti
[countryIsoCode] => ht
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/088/620_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/282/255_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => terugkijken
)
[44] => stdClass Object
(
[reportId] => 5089553
[userId] => 139012
[countryId] => 82
[username] => margotdegreef
[datePublication] => 2022-12-11
[photoRevision] => 0
[title] => Mooie natuur, moeilijke momenten en veranderingen
[message] =>
De laatste maand van het jaar. Elke eerste zondag van de maand wordt hier in de kerk Heilig Avondmaal gevierd. Zondag 4 december was een speciale dienst, zei de predikant. We hebben alle 12 maanden van het jaar mogen meemaken. Ik dacht aan degenen die het niet hebben meegemaakt, al degenen die dit jaar zijn overleden. Helaas ken ik er teveel. Niet te bevatten.
Het liep weer eens anders dan anders, die zondag 4 december. Om 6:15 uur stond ik klaar om naar de kerk te gaan, die om 7 uur begint. Sinds de klok een uur achteruit is gegaan, begint de dienst vroeger. Maar de motortaxi chauffeur kwam niet opdagen en hij nam z’n telefoon ook niet op. Uiteindelijk ben ik maar gaan lopen, om niet nog meer te laat te komen. Niet zo ver bij huis vandaan stonden een paar mensen te praten. Ze herkenden me en riepen aan een motor die me net tegemoet was gekomen, met passagier. Hij had z’n passagier afgeleverd, dus vroegen ze hem om mij weg te brengen, erbij benadrukkend dat ik ‘een vriendin ben van die en die, dus goed op haar passen’. Er stapte nog iemand achterop, die gelijk een lift kreeg. Hij stapte af bij de doorgaande weg. Vlak daarbij was een deel van onze weghelft afgezet en er stond een politieauto. Ik zag een vrouw op het wegdek liggen, temidden van een spoor bloed. Ze was overleden en de politie had de ruimte om haar heen afgezet. Ik kreeg prompt kippenvel en dacht aan haar familie, hoe niemand er van uit was gegaan dat ze deze dag zou sterven. Ik maakte me ook zorgen om mijn vaste chauffeur en hoopt dat hij hier niet bij betrokken was.
Elke zondag opnieuw geniet ik van de prachtige zang in de kerk. De stemmen zijn zo zuiver, zo op elkaar afgestemd, in harmonie, met bovenstem en al. Ik keek om me heen door de kerk, naar de wiegende gemeenteleden, die meebewegen op de muziek. Ook de beide voorzangers stonden op het preekgestoelte mee te deinen op de muziek. En ik glimlachte in mezelf. De dienst werd afgesloten met een indringend gebed, over hoe we vaak ontmoedigd willen raken, ook en vooral dit jaar, maar toch houdt God ons vast.
Samen met een aantal andere gemeenteleden kreeg ik een lift van een van de drie personen die per auto naar de kerk komen. Ik zat tussen drie kinderen in, eentje geheel in het roze gekleed. We vervolgden onze route per bus naar Fermathe. Ik was net te voet onderweg vandaar naar huis, toen een motor naast me stopte: dezelfde chauffeur die me naar de kerk had gebracht. “Kom, dan gaan we,” zei hij. Hoe is het mogelijk. Er werd duidelijk voorzien in transport voor me die dag. Ik genoot opnieuw van de omgeving. Het was weer een mooie dag. De route van en naar de kerk gaat door een prachtig gebergte. Sommige dagen lijkt het extra mooi buiten. De bergen scherp afgetekend, heldere kleuren, gele en blauwe bloemen. De omgeving verveelt niet, ongeacht hoe vaak ik er loop, of hoelang ik er woon. Het is een mooi land, een mooie schepping. Ik blijf ervan genieten. Als ik dan bijna thuis ben, staan er twee grote luidsprekers tegenover elkaar te brullen, om het hardst luide muziek spuwend. Op de velden groeit de groente: broccoli en sla worden deze maand geoogst. Ook zoete aardappelen, prei en erwten worden geplant.
Net toen ik de deur achter me dicht trok toen ik thuiskwam, werd er geklopt. Daar stond de motor taxi chauffeur! Hij vroeg of ik die ochtend iemand op straat had zien liggen. Ja. Hij was betrokken bij het ongeluk. Dus toch, waar ik al bang voor was. Het was nog vroeg, en nog donker, toen hij bergafwaarts reed met een passagier. Het is een bochtige weg en in een van die bochten kwam hem een vrachtauto tegemoet, die noodgedwongen de bocht ruim nam. Een andere motor haalde die vrachtauto in de bocht in, zonder dat hij iets kon zien, en ook zonder licht. De beide motoren knalden op elkaar. Je kunt nog zo voorzichtig zijn, maar als een ander het niet is, dan is een ongeluk soms niet te vermijden. ‘Mijn’ chauffeur was licht gewond, zijn passagier kwam er zonder kleerscheuren vanaf, de andere chauffeur ook, maar diens passagier raakte de grond met haar hoofd en stierf ter plekke. De chauffeur is er vandoor gegaan. Een onnodig ongeval. De vrachtauto is in beslag genomen, terwijl die chauffeur onschuldig is. Aan rechtvaardigheid mankeert het hier nogal.
Dat blijkt ook uit het aantal vonnissen dat wordt geveld. Maar liefst 83,5% van de gedetineerden zitten in langdurige hechtenis zonder veroordeeld te zijn, nog steeds wachtend op een rechtszaak. Tegelijk is straffeloosheid een groot probleem. Zoveel mensen worden vermoord, verkracht, ontvoerd, zonder veroordelingen. De situatie in gevangenissen is eveneens extreem moeilijk. In een tijdsbestek van slechts vijf dagen zijn 9 gevangenen overleden in de gevangenis van Jacmel, vermoedelijk aan cholera. Uitgemergelde lichamen. Er is niet voldoende plaats om te slapen, niet voldoende voedsel, niet voldoende sanitair. Cholera is inmiddels aanwezig in heel het land en blijft veel slachtoffers maken, vooral onder jonge kinderen en in gevangenissen.
Door het bendegeweld hebben al 96.000 mensen hun huizen verlaten. Vooral in en rondom de hoofdstad blijft de situatie fragiel, in alle richtingen. De noordelijke route via Canaan is al enige tijd te riskant, wegens berovingen en verkrachtingen van vrouwen en meisjes. In de loop der jaren ben ik daar zovele malen langs gereden, van en naar het Noordwesten. Onbegrijpelijk, niet te vatten, dat binnen één volk mensen zo tegen elkaar opstaan. Union fait la force, is het devies van Haïti, oftewel eenheid maakt kracht. Wat is er gebeurd met die eenheid?
Bij Liancourt zijn eveneens bussen, taptaps, auto’s en vrachtauto’s overvallen, waarbij passagiers zijn ontvoerd en verkracht. Afschuwelijke berichten. Ook voor groepsverkrachtingen schrikken bendeleden niet terug. Er is opnieuw een journalist gedood. De bendes blijven hun gebied uitbreiden en proberen ook Carrefour Feuilles over te nemen. Afgelopen dinsdag, 6 december, opnieuw ontvoeringen en schoten bij Laboule 12. Een hoofdagent is gedood bij de entrée van de politieacademie (Route Frères), in een politieauto. Zijn chauffeur is ontvoerd. Een vader en zoon, eigenaars van Emile Market in Pétion-Ville (waar ik in het verleden wel boodschappen gehaald heb) zijn beide doodgeschoten. Bij Source Matelas zijn minstens 12 burgers gedood en meerdere huizen in brand gestoken, als wraakactie door een bende die door de politie de buurt uit was gestuurd. Waar zijn mensen mee bezig? Haïti is een van de vijf landen waar op dit moment hongersnood heerst (Afghanistan, Ethiopië, Somalië en Zuid Soedan zijn de andere vier). Mensen overleven, doorstaan, weerstaan. Het woord dat gebruikt wordt, is wat lastig te vertalen. Er komt een punt waarvan je denkt, kan de mens nog blijven doorstaan? Ik hoor van mensen bij wie er dagenlang niets op het vuur heeft gestaan, omdat er niks te eten is.
Nog steeds kiezen mensen hierdoor voor riskante pogingen om te migreren, in wankele boten de zee overstekend, of de grens naar het buurland. Tegelijk worden er door de Dominicaanse Republiek wekelijks vele Haïtianen opgepakt en naar Haïti gestuurd. Dit gaat zover dat men kijkt naar de huidskleur en allen met een donkere kleur oppakt, zonder na te gaan of het daadwerkelijk gaat om (illegale) Haïtianen. Als resultaat heeft Amerika toeristen gewaarschuwd dat ze opgepakt kunnen worden op basis van huidskleur.
3 november is de brandstofterminal Varreux eindelijk weer in handen gekomen van de politie, na twee maanden geblokkeerd te zijn geweest door bendes. Er moest eerst een en ander opgeruimd en gerepareerd worden, maar 12 november konden benzinepompen eindelijk weer open, al was het niet in het hele land. Het zuiden en het noorden heeft nog steeds geen brandstof. En helaas lijkt het van korte duur te zijn geweest, want inmiddels staan er weer lange rijen voor de weinige pompen die open zijn in Port-au-Princen en zijn alle pompen buiten Port-au-Prince wederom gesloten. Ik was blij de taptaps weer op straat te zien, eindelijk weer aan het werk na alle brandstofnood. Blijkbaar duurt het niet lang, hoewel de overheid blijft beweren dat er geen brandstoftekort is. Tijdens de brandstofcrisis hebben bedrijven de uren verder ingeperkt of zijn volledig gesloten. Bij één bedrijf zaten hierdoor 1700 mensen zonder werk.
Diezelfde 12 november ging buurman Samuel bouwmaterialen kopen in Delmas, maar de eigenaar van de zaak was die ochtend doodgeschoten bij een poging om hem te ontvoeren. De ontvoeringen gaan nog steeds door. De situatie rondom Petit-Rivière de l’Artibonite is ook weinig positief, met plundering, huizen die in brand worden gestoken, geweld, verkrachtingen, moord. De zwager van een bekende werd ontvoerd op 23 november, bij Laboule 12, samen met 3 passagiers in de bus die hij reed. Op 8 december is hij vrijgelaten, zonder bus, vermagerd, geslagen, en na betaling van losgeld. Daarbij worden zulke hoge bedragen geëist dat het onmogelijk is voor een familie om het gevraagde geld bijeen te krijgen. De onderhandelingen kunnen daardoor lang duren. Een slachtoffer blijft achter met een trauma, grote schulden, en zonder bron van inkomsten.
Laboule 12 is waar ik naar de kerk ga. Vanaf de busstop is het ongeveer een kwartier lopen naar de kerk. Bij een van die wandelingen liep ik in gelijk tempo met iemand die in zichzelf liep te zeggen dat het zo droevig was om Laboule 12 zo leeg te zien. Vrijwel geen verkeer, weinig mensen. We raakten aan de praat, totdat onze wegen zich scheidden toen hij aangekomen was bij de plaats waar hij z’n varken ging voeren. Hij was blij met een kort praatje, omdat iedereen tegenwoordig bang is voor iedereen, zei hij. Het zit ‘m opnieuw in de kleine dingen.
Er is nog steeds geen Bijbelstudie voorafgaande aan de kerkdienst, om de diensten korter te houden en mensen eerder naar huis te kunnen laten gaan. Ook alle doordeweekse activiteiten zijn nog steeds geannuleerd, op de donderdagse diensten na. Soms ga ik na de dienst mee naar huize Nelson en drinken we met z’n allen een kom warme chocolademelk. Of mijn kleine vriend van 3 jaar maakt zogenaamd eten voor me. Hij legde een doekje op m’n jurk als een slab en ging zogenaamd eten voor me koken. Hij pakte wat houten dingen van tafel die diverse ingrediënten voorstelden en maakte er ook alle geluiden bij, van sissende olie en een blender, om patat, plantains of hotdogs te bakken of verse sap te maken. We hebben niet veel nodig om ons te vermaken.
Ook hier is het winter. Aangezien Kenscoff op 1500 meter hoogte ligt, is het hier het hele jaar vrij koel, vergeleken met lager gelegen gebieden. Maar nu in december dalen de temperaturen zelfs tot 12 of 14 graden. Zonder kachel of isolatie, en met open ramen, is dat toch wel heel frisjes...
In het weekend heb ik de gelegenheid om wat bezoek af te leggen, of bezoek te ontvangen. Op een zaterdag naar diverse families. Fijn om ze te ontmoeten, maar ook weer veel moeites. Bij de ene familie is er regelmatig ziekte of ongeval, maar geen geld voor medische follow-up. Ik bezocht een meervoudig gehandicapt meisje dat via een stichting in Kollum een rolstoel heeft gekregen. Ze wisten niet dat ik zou komen, maar ik trof haar aan in de stoel, die grote uitkomst biedt. Helaas zijn haar medicijnen tegen epilepsie slecht verkrijgbaar en onbetaalbaar geworden. Er zijn meer medicijnen onverkrijgbaar tegenwoordig, als gevolg van alle wegblokkades. Een bekende kwam als gevolg van een motorongeluk terecht in het ziekenhuis in Jeremie, maar daar konden ze hem niet helpen. Hij moest overgebracht worden naar Les Cayes, in een naburige provincie. Er was echter geen transport beschikbaar, dat moest hij zelf verzorgen, op een moment dat brandstof niet beschikbaar was. Uiteindelijk is hij per motor overgebracht, met al z’n breuken en verwondingen. Niet best.
Toen ik bij familie Nelson op bezoek kwam, was m’n kleine vriend daar blij me te zien, zo blij dat hij z’n bord helemaal leeg had gegeten, want anders zou ik niet komen, hadden ze hem verteld... Wat een mooi compliment. Ik heb z’n tante leren borduren. Op een andere zaterdag ging ik naar vrienden in Grande Savanne, bij Fort Jacques, per motor. Ik kijk mooi om me heen achterop de motor, alles in me opnemend. Toen ik afstapte, kregen de kinderen me in het vizier. Ze renden op me af, sloegen allemaal hun armen om me heen, riepen om het hardst ‘godmother’ (een van hen is m’n petekind). Wat een enthousiast onthaal. Ik heb m’n best gedaan om her en der een kus op een hoofd te drukken en een omarming te geven aan de acht kinderen die om me heen hingen; broertjes en zusjes, neven en nichten. Een ontbrak, hij was water halen bij de bron en kwam later.
De kinderen blijven me vreugde brengen. Zo nu en dan komt m’n buurjongetje bij me. Hij weet inmiddels dat je filmpjes kunt kijken op m’n telefoon. Internationale liedjes klinken dan door het huis: the wheels on the bus go round and round, if you’re happy and you know it clap your hands. En hij zingt vrolijk mee, klapt in z’n handen, stampt met z’n voeten. Of we gaan voetballen. Als z’n neven erbij zijn, duwen ze elkaar op de bureaustoel het huis door of verstoppen ze zich in een keukenkastje. M’n kleine vriend komt regelmatig met paarse bloemetjes aanzetten die hij in de tuin plukt. Hij had zelfs een pindakoekje voor me gekocht.
Op een andere zaterdag (26 november) ging ik voor het eerst sinds maanden weer naar Pétion-Ville, opnieuw met mijn trouwe motorchauffeur. Ik moest wat dingen regelen en kopen. Eveneens ben ik bij Clinique Lambert geweest, het ziekenhuis waar ik vorig jaar een maand gelegen heb. De buitenkant kwam me totaal onbekend voor, uiteraard, want ik was binnen al die tijd. Ook de balie bij binnenkomst herkende ik niet. Ik heb foto’s afgegeven die gemaakt zijn van het personeel op de dag dat ik werd ontslagen uit het ziekenhuis, 11 augustus 2021, toen ze een taart ontvingen voor de goede zorgen. Daarna op bezoek bij vrienden in Pelerin 11.
In de loop van november, na het vrijgeven van de brandstofterminal, zijn eindelijk een aantal scholen geopend, al gaat het moeizaam. Niet alle ouders zijn in staat de verdriedubbelde prijzen voor het openbaar transport te betalen, los van de duurder geworden schoolspullen. Nu hoor ik gelukkig weer het geluid van langslopende kinderen als ze uit school komen, om 13:00 uur. De poes laat ook regelmatig van zich horen, vooral als hij weer met een buit aan komt zetten: een slang(etje), een muis, of een salamander, hij lust het allemaal. ’s Avonds kijk ik naar de mooie sterrenlucht. Bij volle maan lijkt het ook op avond nog zo licht, terwijl je zonder maan geen hand voor ogen ziet.
In november had ik de gelegenheid om bij te dragen aan een webinar van het Nederlandse kennisplatform KUNO, over het onderwerp ‘from emergency response to recovery.’ 19 november was het Wereld Toilet Dag. In het kader daarvan nam ik del aan een webinar met sprekers van de nationale instantie van water en sanitatie (DINEPA), universiteiten, internationale organisaties Helvetas en Haiti Outreach. Helaas zijn hier nog steeds vele gezinnen die geen toilet hebben.
Achter de schermen mag ik zo nu en dan nog steeds wat meelezen en denken voor Church World Service (CWS). In november (10 november) heb ik een dag doorgebracht met oud-collega’s Patrick, Steven en Samuel. Fijn om eindelijk weer eens met de mannen om tafel te zitten, bij Patrick thuis. Aan het eind van de dag kwam de motor chauffeur me echter niet halen. Het is vroeg donker en na donker is het hier niet vertrouwd om de weg op te gaan, dus zo bleef ik onverwacht logeren. Elke dag wordt in deze fijne familie afgesloten met gezamenlijk zingen en gebed. Mijn kleine vriend vond het helemaal niet erg dat ik bleef logeren, integendeel, ik mocht nog wel een nacht blijven. Hij heeft hele verhalen, vele vragen. We spelen met een autootje of een bal en hij laat me zien hoe hij probeert te leren schrijven.
Ik had de gelegenheid om de verslagen van CWS te lezen over distributies van geiten in het Noordwesten, mogelijk gemaakt door de Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen. De geiten komen op een zeer gelegen moment, want gezinnen hebben geen reserves meer na de moeilijke tijden van dit jaar en voorgaande jaren. De geiten worden zowel in het Noordwesten als in Grand Anse beschikbaar gesteld, aan boeren, docenten en leerlingen. Samuel vertelde me dat hij een gezin bezocht dat twee geiten had ontvangen via de school van hun kinderen. Hij vroeg of het kind dat de geiten had ontvangen sandalen aan kon trekken voor de foto, maar die had hij niet, en z’n broers en zussen ook niet. Hun vader heeft hen in de steek gelaten. Blootsvoets op de foto dus, en met een lege maag. Er heerst grote honger in het Noordwesten. Het is oneerlijk verdeeld op de wereld.
In het Noordwesten werken de partners eveneens verder aan een systeem dat de gemeenschap van water zal voorzien, een centrum waar landbouwproducten getransformeerd kunnen worden, een dorpswinkel waar zaden en gereedschap verkocht worden (wat vaak moeilijk te krijgen is of niet van goede kwaliteit is). Een andere partner heeft bonen, maïs, sorghum, plantanen en ‘breadfruit’ verstrekt, plus microkrediet voor de productie van ricinusolie. Ook trainingen gaan door. Tevens is eindelijk maar toch de bouw van de school in Dos d’Âne begonnen. Eind november heeft William een training verzorgd voor de bouwlieden. Alles loopt vertraging op door de huidige context.
Eveneens heb ik geholpen met vertalen van verslagen van bezoeken aan gezinnen die geselecteerd zijn voor bouw van huizen en waterreservoirs in Pestel. Al bij het lezen ervan krijg ik kippenvel, een brok in m’n keel en tranen in m’n ogen. Verbijsterend. Een gezin van 12 personen in een huis van 26 m2. Bij de meeste gezinnen zijn alle muren van hun huis ingestort, alleen het houten raamwerk staat nog. De muren zijn vervangen door zeildoeken. Of daar waar het huis volledig onbewoonbaar is geworden, heeft men met golfplaat, zeildoek en lakens een tijdelijk onderkomen gebouwd. Zo wonen er 7 personen in een vertrek van 12 m2. Uiteraard lekken deze onderkomens zozeer dat ze geen bescherming bieden tegen regen. De meeste gezinnen hebben naast huis en/of waterreservoir ook dieren verloren, gewassen, inboedel, bron van inkomsten (handel). Maar ook zijn er die gewond zijn geraakt door op hen vallende muren.
Een vrouw van 26 is haar man verloren in de aardbeving. Hij werd bedolven door een instortend huis terwijl hij op de markt stond om telefoonaccessoires te verkopen. Los van de aardbeving hebben verbazend veel gezinen veel verliezen geleden. Ongelukken, jonge sterfgevallen. Wat hebben ze veel geleden. Een vrouw van 52 is drie keer getrouwd geweest, drie keer weduwe geworden. Iemand van 69 is al drie van haar vier kinderen verloren, evenals alle drie de vaders van die vier kinderen. Een vrouw van 77 is drie dochters en een zoon verloren. Een eerste dochter stierf toen ze 2 jaar was. De tweede was 35 en stierf na een miskraam en eclampsie. Een derde stierf op haar 30e, eveneens zwanger. Een zoon van 28 is doodgeschoten in Port-au-Prince. Verschrikkelijk.
Tegelijk ben ik dankbaar dat de bouw van nieuwe huizen en waterreservoirs voor deze gezinnen mag doorgaan. Een klein beetje houvast en steun temidden van het verdriet en de moeite. De afgelopen maand zijn er diverse huizen en reservoirs van start gegaan, dus reden tot blijdschap. Ook bij deze gezinnen wordt geconstateerd dat velen geen latrine hebben. De psychosociale activiteiten en psychologische steun gaan eveneens door, wat zeer belangrijk is, gezien alles wat mensen meemaken en de langdurige gevolgen van zowel de aardbeving als andere gebeurtenissen, die leiden tot angst, schrik, verdriet, trauma.
1 december had ik de gelegenheid om een mooie middag door te brengen bij MCC, de organisatie waar ik de eerste jaren hier in Haïti werkte. Goed weerzien, met een oprecht hartelijk welkom. Er is een nauwe samenwerking tussen MCC en CWS en ook is er zowel personeel van MCC naar CWS gegaan als andersom. Mijn oud-collega Rony van CWS is nu directeur van MCC en hij had me uitgenodigd, wat een verrassing was voor de rest van het team. Ik werd gelijk in de keuken al vastgehouden, door de dames Marie, Kettely en Eclane, oudgedienden. Ik kreeg driedubbele omhelzingen. We waren oprecht blij elkaar te zien. Het lijkt aan de ene kant zo kort geleden dat ik voor het eerst de deur van het MCC kantoor binnen kwam lopen, de dag dat ik aankwam in Haïti, voor een contract van drie jaar. Tegelijk is er zoveel gebeurd sindsdien. Er is veel veranderd, maar er is ook veel gelijk gebleven op het kantoor. Joseph en Hervé werken er nog steeds. Enthousiast weerzien met allen. Sommigen had ik lange tijd niet gezien. Elk jaar in december houdt MCC een eindejaarsactiviteit. Die viel vroeg dit jaar, wegens andere verplichtingen van diverse teamleden. Ik mocht er dus bij zijn. Bij deze gelegenheid waren ook echtgenotes aanwezig en ook met hen een goed weerzien. Er werden druk voorbereidingen getroffen voor het feestmaal. Er was muziek, een stel zong een mooi lied, er werden cadeaus uitgewisseld, er werden mooie woorden gesproken, er werd heerlijk gegeten: rijst met bonen, vlees, vis, diverse soorten salade, verse sap van passievruchten en ananas, taart na. Het was een heel goed weerzien met iedereen, heel hartelijk en enthousiast.
Twee dagen later, zaterdag 3 december, zijn we met z’n zessen op pad geweest naar een prachtig gebeid, met als bestemming La Porte. We hadden het al vaker gehad over deze bestemming, die Jackson kent omdat zijn oma daar uit de buurt komt en hij er vroeger de zomers doorbracht. Deze dag was het dan eindelijk zo ver. Om 9 uur haalde Wadley Samuel en mij op, op de motor. In Fermathe moest Samuel wat regelen. Terwijl we op hem wachtten, was er van alles te zien. Een oudere man die lolly’s en snoepjes verkocht, in een houten bak voor z’n buik, met een band om z’n hals. Een jongeman die konparèt verkocht (een soort zoete koek), in plastic zakken. Motoren die parkeren naast het bord ‘no parking’. Taptaps en bussen die passagiers roepen.
We vervolgden onze rit. Onderweg pikten we de rest van het gezelschap op en wisselden we qua passagiers. Ik kwam nu tussen Jackson en Isna terecht, hun zoon Jamesly zat tussen Wadley en Samuel op de andere motor. Op naar Okade ging het. Het was een zonnige dag. Een strakblauwe lucht, een overweldigend mooie omgeving. Het is zo’n fantastisch mooie route, door het gebergte. Heldere kleuren, scherp afgetekende bergketens, de een na de ander. Aan de andere kant zicht op Port-au-Prince, de zee, Mon Kabrit, tot aan het meer naar de Dominicaanse Republiek. We stopten ergens om van het mooie uitzicht te genieten en wat foto’s te maken. Zo nu en dan steile, scherpe bochten. Slecht wegdek, van wit gesteente naar rul, los zand. De regen heeft de weg uitgesleten, diepe geulen gegraven. Dit is echt ‘mountains beyond mountains’. We stopten opnieuw toen we bij de rivierbedding kwamen. Daar was ik eerder geweest, de rest van de route kende ik nog niet. In de bedding staan marktkraampjes (opmerkelijke locatie). We liepen langs het water. Isna zocht stenen, voor een les op school, waar ze docente is. Ze laat de kinderen ook stenen beschilderen.
Jackson en Wadley staken het water over per motor, wij te voet, dus schoenen en sokken uit en op blote voeten door het water. Dat was een smalle waterstroom. Wat verderop werd het pad te smal voor auto’s. Niet dat we auto’s zijn tegengekomen op de hele route. We staken nog een waterstroom over, breder dit keer. Dus weer schoenen en sokken uit. Wadley en Jackson reden op de motor verder naar het punt waar de motoren achterbleven. Vanaf dat punt liepen we verder naar La Porte. Dat was iets verder lopen door het water, op blote voeten over de stenen. Het zand was daarna heet aan onze voeten. We kwamen uit bij een witte, gladde rotswand. Twee rotswanden staan tegenover elkaar, als een soort deuropening. Dat is La Porte (De Deur), terwijl het gebied Nan Basen heet. We hebben er heerlijk in en om het water geklauterd, op witte stenen gezeten, gebadderd (voor de liefhebber). Een ontspannen samenzijn, een voorrecht om te kunnen genieten van het mooie natuurschoon van Haïti. Dit gebied is gelukkig niet in handen van bendes. Haïti heeft in principe alles voor de perfecte vakantiebestemming: natuur, bergen, watervallen, zee, zon, strand, forten en andere culturele bezienswaardigheden, goed eten, noem maar op. Alleen ontbreekt het helaas aan de infrastructuur en veiligheid.
Daarna vingen we de terugtocht weer aan. Nu meer bergopwaarts, inclusief haarspeldbochten. Op meerdere plaatsen was de weg geblokkeerd met bamboestokken, door mensen die met ‘wegwerkzaamheden’ bezig waren, oftewel gaten in de weg vulden. Ze waren echter niet te beroerd om de bamboestokken weg te halen en ons door te laten, ook zonder betalen. Terug door het prachtige gebergte. Zo mooi, zulke imposante vergezichten rondom, adembenemend. Het was een hele mooie dag, aangenaam gezelschap, prachtige schepping van God. Genieten. Wat een land.
Het land dat al bijna 15 jaar mijn thuis is en waar zoveel goede mensen op mijn levensweg zijn gekomen. Werk is hier altijd moeilijk te vinden. Zoveel mensen willen werken, maar er is weinig werkgelegenheid. Het kost moeite om een opleiding te volbrengen. Om vervolgens werkloos te zijn, valt niet mee. Een gezin zonder inkomen kan moeilijk rondkomen. Een vriend was daarom blij dat hij niet meer mensen hoefde te ontslaan, toen eindelijk brandstof weer beschikbaar was en hun openingstijden uitgebreid konden worden.
Ook voor mij is het lastig om ander werk te vinden hier in Haïti. Het is me helaas niet gelukt. Uiteindelijk heb ik verrassend genoeg een contract aangeboden gekregen bij World Servants in Wolvega, terug naar de provincie waar ik ben opgegroeid, en naar de organisatie waarmee ik in 2007 voor het eerst naar Haïti kwam. Ik hoop vanaf januari daar op kantoor aan de slag te gaan als projectmanager Afrika en Azië. Tegelijk blijf ik betrokken bij Haïti. Het is geen fulltime baan en ik heb de gelegenheid gekregen om elk jaar in ieder geval een periode in Haïti door te brengen. Juist in deze voor Haïti zo moeilijke tijden is steun extra belangrijk. Daarom blijven giften van harte welkom, zodat ik diverse werkzaamheden in Haïti kan blijven steunen.
Het is uiteraard met heel dubbele gevoelens dat ik deze grote verandering tegemoet zie. Voordat ik naar Nederland reis, hoop ik deze week eindelijk weer naar het Noordwesten te reizen. Via deze weg blijf ik een ieder op de hoogte houden. En verder moeten we de toekomst maar tegemoet zien zoals geschreven staat in een tekst die ik laatst van iemand toegestuurd kreeg: “Vertrouw bij je werk op de Heer en je plannen zullen slagen” (Spreuken 16:3).
Een ieder goede kerstdagen gewenst en een gezond, rechtvaardig, vreedzaam, tevreden 2023!
[vip] =>
[userRegistrationDate] => 2008-03-20 10:10:14
[totalVisitorCount] => 625154
[pictureCount] => 200
[visitorCount] => 378
[author] => Margot de Greef
[cityName] => Kenscoff
[travelId] => 139012
[travelTitle] => Mijn eerste reis
[travelTitleSlugified] => mijn-eerste-reis
[dateDepart] => 2008-04-12
[dateReturn] => 0000-00-00
[showDate] => yes
[goalId] => 9
[goalName] => Werken in het buitenland
[countryName] => Haïti
[countryIsoCode] => ht
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/217/606_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/139/012_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => mooie-natuur-moeilijke-momenten-en-veranderingen
)
)
)
[reportsPaginator] => Zend_Paginator Object
(
[_cacheEnabled:protected] => 1
[_adapter:protected] => TravelLog\PaginatorAdapter Object
(
[_count:protected] => 60
[_array:protected] => Array
(
[30] => stdClass Object
(
[reportId] => 5097165
[userId] => 282255
[countryId] => 82
[username] => jacquelinehaiti
[datePublication] => 2023-09-21
[photoRevision] => 0
[title] => Was
[message] =>
Dag allemaal,
Als huisvrouw zit ik ver onder de maat. Koken, wassen, schoonmaken, naaien, het boeit me niet en ik kan op huishoudelijk gebied net weg komen met minimale inzet en kunde. In Nederland is dat te verbloemen door gebruik te maken van apparaten en handige dingen. Niet in Haiti.
Geen wasmachine hier en dus alles met de hand wassen. De vrouwen hier zitten een dag bij de rivier of een waterpunt. Hun wastechniek, een wrijf/knijpbeweging met de ene hand over de pols/palm van de andere hand, volgens mij moet je ermee geboren worden. Die techniek zit in je bloed. Of niet. Ik kan het niet. Volgens de Haitiaanse vrouwen 'doe ik de was als een man'. En dat is geen compliment.
Met een bonte was kan ik me net redden. Absoluut niet op het niveau van een Haitiaanse vrouw; ik denk dat zij het waarschijnlijk meer als kleren rondflodderen in zeepwater zullen zien dan echt wassen. De witte was? Een vlek moet bereid zijn om zich snel over te geven. En als ik heb geprobeert om een vlek te verwijderen en het lukt niet, dan is het geen vlek meer maar een 'markering in de stof'. In mijn ogen. Niet in de ogen van een Haitiaan. Men wast en wast en wast en die vlek zal eruit gaan, al wrijf je de stof zo goed als stuk. Welke zeep hoe en wanneer te gebruiken, wel vooraf weken of niet, je kunt het me 10 keer uitleggen maar die wetenschap gaat mijn pet te boven.
Hoe kom ik bij het onderwerp van deze blog? Huishouden boeit me niet en toch een blog hierover. En het boeit jullie waarschijnlijk ook niet. In alle problematiek gaat mijn blog over...de was. Ik zal het proberen uit te leggen. Elke maand probeer ik te delen wat er die maand voor mij het meest op de voorgrond staat. En bij het terug denken over deze maand kwam ik steeds uit bij 'de redding van mijn broek'. Hulp op het juiste moment.
Kleding kopen in Haiti is niet makkelijk. Alles ligt tweedehands op straat en je moet maar net je maat vinden. Op straat flaneren is nu ook echt geen goed idee en met een tussenpersoon betaal je je vaak scheel. Mijn kleren zijn mij dus dierbaar. En laat nu net mijn favoriete lichte 3kwart spijkerbroek onder het bloed komen te zitten. Vaak is een tijd weken in water al een hele stap richting schoon worden maar deze keer zag het er niet hoopvol uit. Borstelen met zeep hielp ook niet. De broek bleef roestkleurig. Ik begon te accepteren dat het einde verhaal was voor de broek. Een schijnbaar onbelangrijk verlies maar op dat moment was het even de bekende druppel. Op dat moment komt er een vrouw aan huis die betrokken is bij het schoolproject. Ik leg uit waarom ik terneergeslagen zit bij een emmer met zeepsop tot aan mijn oren. 'Niks verloren' zegt ze en ze grijpt de broek en de zeep. En ze krijgt het voor elkaar. De broek is nog nooit zo krachtig gewassen en heeft waarschijnlijk een trauma maar...schoon!
Misschien is het moeilijk voor jullie te vatten maar die vrouw werd op dat moment een symbool. Hulp op het juiste moment. Iets niet verliezen is opeens winst. Er zijn veel kleine en grote dingen die meetellen in het zien van de winst, de vreugde in elke dag. Wat wanneer hoe meetelt hangt af van de situatie en persoonlijke interpretatie. Voor mij telt dit.
Volgende blog gaat over vegen en moppen..
Hartelijke groeten, Jacqueline
[vip] =>
[userRegistrationDate] => 2011-02-17 12:05:20
[totalVisitorCount] => 357829
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 359
[author] => Jacqueline
[cityName] => Passe Catabois
[travelId] => 516282
[travelTitle] => Haiti
[travelTitleSlugified] => haiti
[dateDepart] => 2018-01-04
[dateReturn] => 0000-00-00
[showDate] => yes
[goalId] => 11
[goalName] => Vrijwilligerswerk in het buitenland
[countryName] => Haïti
[countryIsoCode] => ht
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/hati,passe-catabois
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/282/255_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => was
)
[31] => stdClass Object
(
[reportId] => 5096310
[userId] => 282255
[countryId] => 82
[username] => jacquelinehaiti
[datePublication] => 2023-08-17
[photoRevision] => 0
[title] => School
[message] =>
Dag allemaal,
Kan een jaar zo snel voorbij zijn gegaan? Ik voel alsof het schooljaar net is begonnen maar het is inmiddels al zo goed als voorbij! Net nieuwe schooltassen gekocht en ze zijn al versleten! Net nieuwe uniformen laten maken en ze zijn al te kort! Net nieuwe schoenen en de neuzen zijn al kaal! Net het budget rond en nu is het al tijd om weer om een financiële bijdrage te vragen! Volgens mij hebben we een paar maanden overgeslagen dit afgelopen schooljaar! Maar bij deze, hartelijk dank voor jullie bijdragen aan het afgelopen schooljaar en alstublieft, help via de Stichting Hoop Haïti ook voor het komende schooljaar!
Het gezin Louismard wacht met spanning op de uitslag van twee belangrijke examens. Guerlaphnie heeft voor de 2e keer staatsexamen gedaan voor jaar 9. We hopen dat ze is geslaagd want anders moeten we ons beraden over wat het beste is voor haar qua scholing. Williamson heeft examen gedaan voor het laatste jaar, NS4. Wesley en Wachnel gaan over naar de 6e en de 3e klas. Nesly is nog steeds in de Dominicaanse Republiek, lijkt werk gevonden te hebben en er is af en toe contact. Berlanda woont nu bij haar vader en ze wordt niet langer gesponsord.
Tibebe wordt ook het komende schooljaar weer gesponsord. Ze is niet over naar de 3e klas en in overleg met haar sponsor is er besloten dat ze dit jaar bijles zal krijgen. Dit in de hoop dat ze met extra hulp de lesstof beter kan begrijpen. Het contact met haar vader liep wat moeilijk en daarom is er nu direct overleg met haar pleegmoeder. Dat we met de hulp van haar sponsor in kunnen springen op Tibebe's problemen werkt hopelijk positief op haar ontwikkeling.
Het afgelopen jaar heeft de Stichting Hoop Haïti ook geholpen met de opleiding tot verpleegkundige van Lineda. Lineda heeft gewerkt in het ziekenhuis van Passe Catabois en had al lang de wens om de opleiding tot verpleegkundige te volgen. Met de hulp van de SHH heeft ze in Port de Paix haar eerste jaar gedaan en deze maand deed ze haar overgangsexamens. Ze heeft 2 herexamens en we hopen dat ze deze haalt.
Hulp met schoolgeld en de aanschaf van boeken, uniformen etc. is zeer gewenst. De hoge wisselkoers helpt ons maar het blijft duur. Als u wilt bijdragen aan het schoolproject dan kan dat via Stichting Hoop Haïti op rekeningnummer NL18RABO 0362 4237 41 o.v.v school of doneer via de website op https://www.hoophaiti.nl/doneren/
Het afgelopen schooljaar had hier een late start door de onrust/onveiligheid/rellen in september/oktober 2022 maar gelukkig is de rest van het schooljaar goed verlopen. Dat is in andere delen van Haiti heel anders en we zijn dankbaar dat hier in NW Haiti de kinderen in staat waren om naar school te gaan. Ik hoop dat het schooljaar 2023-2024 zonder problemen zal kunnen starten en dat de situatie in NW Haiti niet zal verslechteren ten gevolge van de nationale problematiek.
Hartelijke groeten,
Jacqueline
[vip] =>
[userRegistrationDate] => 2011-02-17 12:05:20
[totalVisitorCount] => 357829
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 341
[author] => Jacqueline
[cityName] => Passe Catabois
[travelId] => 516282
[travelTitle] => Haiti
[travelTitleSlugified] => haiti
[dateDepart] => 2018-01-04
[dateReturn] => 0000-00-00
[showDate] => yes
[goalId] => 11
[goalName] => Vrijwilligerswerk in het buitenland
[countryName] => Haïti
[countryIsoCode] => ht
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/hati,passe-catabois
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/282/255_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => school
)
[32] => stdClass Object
(
[reportId] => 5095286
[userId] => 282255
[countryId] => 82
[username] => jacquelinehaiti
[datePublication] => 2023-07-19
[photoRevision] => 0
[title] => Verlengde arm
[message] =>
Dag allemaal,
“Individueel zijn we een druppel, samen zijn we een oceaan.” – Ryunosuke Satoro
In een eerdere blog schreef ik over cholera en het tekort aan infuusvloeistof om de patiënten te helpen. Een hulporganisatie in ons gebied kreeg infuusvloeistof gesponsord en verscheept vanuit de US. Deze gift werd verdeeld over meerdere klinieken. Onze kliniek kreeg 400 liter Ringers lactaat en daarvan hebben we op verzoek 100 liter doorgegeven aan het choleracentrum van de overheid in Port de Paix. Het voelt als een soort verlengde arm. Hulp begint ergens, breidt zich uit door samenwerken en maakt een groot verschil. De 8-jarige jongen met cholera uit Moulin wordt met verlengde arm geholpen door iemand in Amerika.
En zo is er nog een verlengde arm die een enorm verschil maakt. Iemand in Nederland geeft geld aan de Stichting Hoop Haïti en een baby uit Nan Caré krijgt babymelk. Babymelk die nu 300HD kost per 400gr, dat was eerder de prijs voor een 900 gr blik. Onbetaalbaar voor veel Haitianen maar door de verlengde arm kan ik het hier kopen. En in het geval van Berthina was ik zo blij dat ik dit kan doen. Dankzij de verlengde arm.
Janelle is 39 en haar man is 43. Jaren hebben ze gewacht op een kind en Janelle is eindelijk zwanger. Op vrijdagmorgen beginnen de weeën en alles lijkt voorspoedig te gaan. In de middag voelt Janelle dat ze moet persen maar na een tijdje gaan de weeën weg. Hoe ze ook haar best doet, de baby wordt niet geboren. Met haar man besluit ze om naar Passe Catabois te gaan en om ongeveer 20.00 word ik voor haar geroepen. Janelle is volledig ontsloten, het kopje van de baby zit mooi laag, maar Janelle heeft geen weeën. Met een infuus van oxytocin komen de weeën weer op gang en binnen een klein half uurtje wordt hun dochter geboren. Doordat de baby zo lang in het geboortekanaal zat heeft haar hoofd een grote bult en zijn haar ogen rood/blauw opgezwollen. Vader heeft er even moeite mee maar gelooft me als ik hem vertel dat dit allemaal wegtrekt en dat onder de zwelling een mooie dochter zit. Janelle is helemaal verliefd en ziet geen zwelling; ze ziet alleen haar zo lang gewenste baby. Als alles is afgerond en de baby aan haar borst ligt durft ze pas toe te geven dat ze eigenlijk al had geaccepteerd dat haar kind was overleden tijdens de lange bevalling. Ik moet toegeven dat deze bevalling emotioneel gezien best aantikte. Hun leeftijd, eerste kind, de angst en zorgen voor de geboorte en de opluchting, dankbaarheid en blijdschap na de geboorte, de emoties van Janelle, het was net even extra mooi en aangrijpend.
Na 4 dagen komt vader met dochter Berthina in de kliniek. Ze is mager, uitgedroogd en lethargisch. Janelle heeft borstvoeding maar het is duidelijk niet genoeg. Janelle komt op verzoek ook naar de kliniek en met pompen komt er maar een klein beetje borstmelk. Janelle is ontmoedigd. Ze heeft alles gedaan; veel water gedronken, papaya gegeten en ze legt Berthina vaak aan maar toch is Berthina niet tevreden. En hier komt die verlengde arm. Hier komt die hulp die zo'n verschil maakt. Die verlengde arm waardoor ik Janelle een blik babyvoeding kan geven. Na het eerste flesje valt Berthina met een volle maag in slaap. Janelle en haar man zijn er zelf ook stil van. Voor het eerst zien ze Berthina tevreden en voor het eerst zien ze dat Berthina genoeg gekregen heeft om in slaap te vallen. Na 10 dagen komt Janelle terug met Berthina. Ze geeft haar nog steeds de borst maar Berthina heeft de bijvoeding met babymelk nog steeds nodig. En van een magere en uitgedroogde baby is Berthina nu een mooie meid aan het worden. De 0.8 kilo gewichtstoename zegt genoeg. Op de foto gaan vindt ze om te huilen maar ze is duidelijk beter. Dankzij die verlengde arm.
“Individueel zijn we een druppel, samen zijn we een oceaan.” – Ryunosuke Satoro
Hartelijke groeten, Jacqueline
[vip] =>
[userRegistrationDate] => 2011-02-17 12:05:20
[totalVisitorCount] => 357829
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 436
[author] => Jacqueline
[cityName] => Passe Catabois
[travelId] => 516282
[travelTitle] => Haiti
[travelTitleSlugified] => haiti
[dateDepart] => 2018-01-04
[dateReturn] => 0000-00-00
[showDate] => yes
[goalId] => 11
[goalName] => Vrijwilligerswerk in het buitenland
[countryName] => Haïti
[countryIsoCode] => ht
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/hati,passe-catabois
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/282/255_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => verlengde-arm
)
[33] => stdClass Object
(
[reportId] => 5094578
[userId] => 222866
[countryId] => 82
[username] => vanzanten
[datePublication] => 2023-06-21
[photoRevision] => 0
[title] => Dinsdag 20 juni 2023
[message] =>
en bezoek aan de garage vandaag, want de display in het busje geeft een melding aan.
Garage 1 bestaat niet meer en verwijst naar garage 2. Garage 2 bestaat niet meer en verwijst naar garage 1.
Garage 3 doet geen reparaties en verwijst naar garage 4.
Vanaf nu is 4 x scheepsrecht. Een hele lieve meneer duikt onder de auto en bekijkt alle wielen en remblokjes,niks mis mee…. Gelukkig.
We kunnen door naar onze laatste camping op Corsica ‘Les Oliviers’ in L’ile Rousse.
Fietsen eraf en op de pedalen naar Centre Ville. Een wandeling naar de vuurtoren is inderdit, maar we kunnen hem wel zien van een afstandje.
We wandelen door de straatjes van L’ile Rousse en gaan dan aan de lunch in ‘le Grand large’.
De mosselen zijn op, dus Jo neem sardines en Maj doet zich te goed aan een variatie op een geitenkaassalade.
Daarna op het strand zijn we parasolloos en dat niks voor Maj. Dus zoeken we de buurman op die wel parasols heeft. Daar neemt Maj een grenadine slush puppy en Joke een Pietro biertje. Het is een klein tafeltje, maar het lukt ons om er bananas op te spelen.
Voor het diner delen we een mixed grill met een stukje van de slager, welk stukje van de slager dat weten we niet, maar het smaakt heerlijk.
[vip] =>
[userRegistrationDate] => 2010-04-04 09:32:58
[totalVisitorCount] => 121029
[pictureCount] => 4
[visitorCount] => 292
[author] => Joke
[cityName] => L’Îlet
[travelId] => 528746
[travelTitle] => île de beauté
[travelTitleSlugified] => le-de-beaut
[dateDepart] => 2023-06-05
[dateReturn] => 2023-06-26
[showDate] => no
[goalId] => 99
[goalName] => Iets anders...
[countryName] => Haïti
[countryIsoCode] => ht
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/123/739_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/222/866_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => dinsdag-20-juni-2023
)
[34] => stdClass Object
(
[reportId] => 5094447
[userId] => 282255
[countryId] => 82
[username] => jacquelinehaiti
[datePublication] => 2023-06-17
[photoRevision] => 0
[title] => Naastenliefde
[message] =>
Dag allemaal,
Één van de dingen waar ik altijd van onder de indruk raak in Haïti is hoe een buurtschap hier kan samenkomen. Noaberschap, nabuurschap. De definitie is "een sociale verhouding binnen een kleine, vaak boeren-,gemeenschap: denoabersofwelburen(in een ruime zin des woords) bij staan met raad en daad indien dat nodig is". Bij ziekte zie ik hier mooie voorbeelden van hoe soms een goede buur meer bereid is of in staat is om te helpen dan verre familie.
Merline is een vrouw van 28 met twee kinderen. Ze heeft een tijdje wat vage klachten en op een dag begint haar buik groot te worden en moet ze constant overgeven. Ze gaat naar het staatsziekenhuis en daar zegt de dokter dat haar darmen geblokkeerd zijn en ze heeft een operatie nodig in een ander ziekenhuis in La Pointe. De familie kan de kosten niet betalen en besluit om naar huis te gaan. Na 10 dagen is Merline erg slecht en men gaat met haar naar de toverdokter. Blijkbaar is daar wel geld voor te vinden...
De toverdokter ziet haar en stuurt haar meteen weer naar huis. Geen eer aan te behalen, denkt hij blijkbaar. Onderweg naar huis wordt Merline op de motor ernstig onwel en men denkt dat ze is overleden. Men krijgt hulp van de buurtschap waar ze op dat moment zijn en na een tijdje komt Merline bij. De mensen daar zeggen dat de familie met Merline naar Passe Catabois moet gaan. Het heeft een aantal dagen geregend, de wegen zijn modderig en op dat moment begint het weer flink te regenen. Merline is niet in staat om verder te gaan op de motor. Een bed wordt geregeld en alle mensen van dat buurtschap helpen om Merline naar het ziekenhuis te dragen. Door de modder en door de hoge rivier met een bed voor een persoon die je niet kent. Bewonderingswaardig.
Ik zit thuis en hoor tijdens een regenbui het bekende geklangel en gezang van een bed dat eraan komt. De Haitiaanse ambulance voor als geld en mogelijkheid voor een motor of auto ontbreekt. Om de moed en ritme te houden in het lopen slaat men op ijzer en plastic drums, blaast op een hoorn en er wordt gezongen. En vaak ook stevig alcohol gedronken. Als ik aankom is het terrein van het ziekenhuis vol met mensen. Het duurt even voor ik in de gaten heb wie er familie is van Merline en wie willekeurige beddrager. Dat er een groot aantal mannen dronken zijn helpt me ook niet.
Als ik Merline consulteer is mijn verdenking dat zij een vergevorderde darmafsluiting heeft. Ik kan buiten symptoombestrijding niets voor haar doen en ik vraag me af of ze inmiddels niet veel te slecht is voor een operatie in La Pointe. Als ik met Merline en haar moeder praat duurt het even voordat ze het volledige verhaal vertellen en toegeven dat ze dat al wisten. Dat ze dat al 10 dagen wisten.
Door de harde regen en hoge rivier is er geen optie om alsnog die dag naar La Pointe te gaan. Men lijkt mijn slechtnieuws-gesprek te begrijpen en we besluiten dat Merline blijft en de dag erna zien we hoe we verder gaan.
De dag erna is er een klein zonnetje en het niveau van de rivier is gedaald. Merline wil naar huis. Met de medicijnen die ik haar heb gegeven is haar pijn een stuk minder en ze heeft die nacht wat kunnen slapen. Ik denk dat ze beseft hoe ernstig ziek ze is en sta haar naar huis gaan niet in de weg. Door de slechte wegen is transport een probleem en moeder regelt dat hun buren komen zodat Merline met een bed naar huis kan gaan. En men komt. Met groot kabaal en gezang, ze zijn van verre te horen. De Haitiaanse ambulance. Buren met een bed. Uren door de modder lopen en weten dat je diezelfde weg weer terug moet. Met een zieke op een bed. Nabuurschap. Naastenliefde met rubberlaarzen aan. Merline overlijdt de dag erna. Thuis.
Hartelijke groet, Jacqueline
[vip] =>
[userRegistrationDate] => 2011-02-17 12:05:20
[totalVisitorCount] => 357829
[pictureCount] => 1
[visitorCount] => 384
[author] => Jacqueline
[cityName] => Passe Catabois
[travelId] => 516282
[travelTitle] => Haiti
[travelTitleSlugified] => haiti
[dateDepart] => 2018-01-04
[dateReturn] => 0000-00-00
[showDate] => yes
[goalId] => 11
[goalName] => Vrijwilligerswerk in het buitenland
[countryName] => Haïti
[countryIsoCode] => ht
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/122/948_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/282/255_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => naastenliefde
)
[35] => stdClass Object
(
[reportId] => 5093764
[userId] => 267930
[countryId] => 82
[username] => jjwesterhof
[datePublication] => 2023-05-30
[photoRevision] => 0
[title] => De overtocht van Seydisfjordur naar Hirtshals.
[message] =>
De overtocht van Seydisfjordur naar Hirtshals.
Vol met herinneringen, foto ś en ervaringen gaan wij dit fantastische eiland verlaten.
De enige manier voor ons is met Ferry omdat wij deze reis met eigen camper hebben gemaakt.
Het was voor ons met eigen camper een ervaring op zich. Hoe zou het gaan. Is de camper voorbereid op de extreme weersomstandigheden? Nou, wij kunnen jullie vertellen dat de techniek ons niet in de steek heeft gelaten. De extra’s die wij hadden ingebouwd hebben tot in de puntjes gefunctioneerd.
De zandstormen en met name de steentjes regen tijdens de harde windstoten hebben de motorkap een ietwat andere aanblik gegeven ook de elektrisch bedienbare zijruiten zijn een aantal krassen rijker, gevolg van steengruis wat tussen de rubbers was gezakt. Dit zijn immers de risico's die je kunt verwachten op een land als IJsland met zijn extreme weersomstandigheden. Het is materiaal, dus te vervangen.
Rond 16.30 uur richting de opstelplaats gereden om vervolgens via de incheck naar een plek in de Ferry verwezen te worden. Tijdens de check-in wordt er regelmatig gevraagd naar je ticket. De laatste check is een scan van je ticket, tevens hut nummer en daarna mag je naar de plek in Ferry rijden.
Laatste handelingen verricht in de camper stroomonderbrekers, accu's uitgeschakeld en verder alle stroomverbruikers uitgezet.
Handrem aangetrokken en in de achteruit gezet, Bearlock vergrendelt en voertuig afgesloten.
Tijdens de overtocht mag je niet meer op het autodek komen.
Hut opgezocht, kleding in kast en even een matrassen test, niets aan veranderd sinds de heenreis.
Het vertrek was gepland om 20.00 uur. Tot onze verbazing werd dit een uur vroeger, 19.00 uur.
Volgens onze boeking zou het een rechtstreekse overtocht zijn zonder een tussenstop.
Nadat wij ons gesetteld hadden, werd het diner opgezocht.
Na het uitvaren voelden wij dat de wind ook invloed had op de Noorse-Zee hier en daar ontstonden al wat schuimkoppen.
Zou de mededeling van de Captain dan toch werkelijkheid worden? Wind vanuit het zuidwesten met een kracht van 6 tot 8 waarbij golven verwacht konden worden van zes meter. Hoe verder wij buitengaats kwamen hoe heftiger de bewegingen van de Ferry werden.
Rond een uur of elf onder de gevulde kip gedoken, op dat moment geen beletsel om in slaap te vallen.
Na een uur werd het toch allemaal wat heftiger en het knobbelige werd knobbels met inderdaad golven van 6 meter volgens de Captain, nou daar was geen woord van gelogen.
Het gevoel dat je eerst helemaal omhoog gaat en dan weer naar beneden. En dan met name dat omslagpunt. In bed blijven liggen ging nog net. Maar slapen kwam niet veel van.
Ook na de nacht bleef de zee erg hobbelig.
Hoe blij kun je zijn als de Ferry even voor de wal gaat in Tórshavn, dat op de Faeröer eilanden, even vlak en geen enkele beweging.
Van boord gegaan om de benen te strekken en een lekkere kop koffie gekocht in een klein cafeetje.
Moesten uiterlijk 17.00 uur weer terug zijn. Na weer ingecheckt te zijn onze hut weer opgezocht.
Aangezien wij om 19.00 uur weer van wal zouden gaan, hadden wij gepland om rond 19.30 uur te gaan dineren.
Wij kregen te horen dat de afvaart gewijzigd was naar 21.00 uur. Tijdens het eten aan het raam gezeten en met bewondering gekeken hoeveel containers de Ferry ingereden werden, het bleef maar doorgaan.
Voor het vertrek kregen wij van de Captain te horen dat de vervolgreis rustiger zou verlopen gezien de weersverwachting. Op zich een welkome mededeling. Maar toch eerst zien en dan geloven.
Gezien de slapeloze uren van de afgelopen nacht, rond 22.00 uur onder de gevulde kip gekropen.
De Captain kreeg het gelijk aan zijn zijde, een heerlijke rustige nacht op zee en een goede nachtrust tot gevolg.
Met nog een dag voor de boeg die wij besteed hebben aan het schrijven van de laatste belevenissen, lezen en even de taxfree winkel bezocht, kijken wij uit naar morgen.
Morgen na aankomst op Hirtshals hebben wij nog een kleine 900 km voor de boeg.
Hoe hebben Jessica en ik IJsland ervaren en opgeslagen.
De schoonheid van dit land is onovertroffen. Het lijkt wel of de tijd er stil heeft gestaan. De ruige natuur is ademloos, de jarenlange schoonheid blijft verrassen.
IJsland is het gezicht van natuurgeweld en rust. Vulkanisme, ijs, wind, water. Menselijke invloed is niet van toepassing geweest op het paradijs voor natuurliefhebbers.
Dit paradijs biedt geisers, tafelbergen, kraters en kratermeren, watervallen, zwarte stranden , gletsjers en nog veel meer.
Het weerbarstige landschap doet de oerkrachten uit het diepste van de aarde herbeleven.
Om er te zijn hoef je maar één ding te doen: open je hart voor de betoverende schoonheid.
Wij hebben de IJslander ervaren als een gastvrij, vriendelijk en hulpvaardig volk.
Tip:
IJsland moet je ervaren in levende lijve.
Voor dat wij jullie gaan groeten, willen wij de lezers van ons reisverslag bedanken voor de belangstelling en de mooie woorden.
Jessica en Jan.
[vip] =>
[userRegistrationDate] => 2010-11-09 09:20:24
[totalVisitorCount] => 41416
[pictureCount] => 5
[visitorCount] => 960
[author] => Jan
[cityName] => Ferry
[travelId] => 528600
[travelTitle] => Camperreis Jan en Jes naar IJsland
[travelTitleSlugified] => camperreis-jan-en-jes-naar-ijsland
[dateDepart] => 2023-04-28
[dateReturn] => 2023-05-28
[showDate] => yes
[goalId] => 6
[goalName] => Een korte vakantie
[countryName] => Haïti
[countryIsoCode] => ht
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/118/682_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/267/930_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => de-overtocht-van-seydisfjordur-naar-hirtshals
)
[36] => stdClass Object
(
[reportId] => 5093606
[userId] => 267930
[countryId] => 82
[username] => jjwesterhof
[datePublication] => 2023-05-26
[photoRevision] => 0
[title] => Van Myvatn naar Egalsstandir
[message] =>
Myvatn via Vopnafjordur naar Egilsstandir.
Vandaag gaan wij op weg naar de watervallen van Dettifoss. De eerste kilometers waren nog maar net afgelegd of in de verte zagen we hevige zandstormen. Nadat we dichterbij kwamen, zagen wij dat de lucht helemaal geel gekleurd was. Over de gehele vlakte was het een en al opwaaiend zand. Na nog enkele kilometers gereden te hebben, zagen wij de parkeerplaats waar vanaf wij de wandeling konden maken naar de waterval.
Eerst een plek gezocht op de parkeerplaats, waarbij de wind bepaalde hoe wij moesten gaan staan. De wind was zo enorm hard, dat je echt oog moest hebben hoe je een deur fatsoenlijk kon openen. Gezien de schades van een aantal auto’s waren er al verschillende deuren uit de handen gevlogen.
Onze keuze was de volle wind van voren en gebruik maken van de achterdeur. Goed plan, het werkte uitstekend. Wandelschoenen aangetrokken en sjaals mee voor de bescherming van het stof.
Na een pittige wandeling over een vlak plateau met alleen maar wind, wind en rondvliegende fijne deeltjes lava, kwamen wij oog in oog te staan met de Dettifoss. Ook dit keer weer een prachtige waterval. Deze waterval kon je vanuit verschillende hoogtes bekijken en fotograferen. Wat een enorme krachten komen er vrij wanneer een dergelijke massa naar beneden stort. Fascinerend, oogstrelende en van ongekende schoonheid,
Dit is wat volume betreft de grootste waterval van Europa. Dit monster in Jökulsárglúfur in het Noord-Oost IJsland is kilometers ver te horen. De kale omgeving,waar de rivier 45 meter omlaag stort tussen de kliffen van de Jókulsákloof, maakt het nog mooier.
Deze waterval wordt gevoed door een rivier die van de enorme ijskap Vatnajökull naar beneden voert.
Na de nodige fotoś gemaakt te hebben begonnen aan de terugtocht richting de camper. Wij kunnen jullie verzekeren dat dit niet de meest prettige tocht geweest is. De steeds aanwezige wind en het rondvliegende gruis was een plaaggeest tot aan de parkeerplaats.
Na aankomst bij de camper was Jessica haar gezicht veranderd in een op een veegpiet gelijkend gezicht. Tandenknarsend, het gruis zat letterlijk overal. Een fles water doet wonderen: na het spoelen van de mond konden de kaken weer op elkaar gezet worden voor het nuttigen van een versnapering. Al met al is het wel de moeite waard geweest om deze waterval te zien.
Hierna werd onze route vervolgd, tijdens deze rit ongelooflijke rust. Het was na ongeveer een uur dat wij de eerste auto tegen kwamen.
Om ongeveer 15.00 uur kwamen we aan in Vopnafjördur om aldaar op de camping een nacht door te maken. Met recht een nacht doormaken. De hele nacht werd de camper heen en weer geschud.
De wind had ook vrij spel zowel met ons als met de camper. Op de camping was nergens een beschutte plek. Dus vol in wind op de camping die gelegen was aan de Noorse Zee.
De eigenaar van de camping was een hele vriendelijke jongeman. Naast de camping runde hij ook nog een aantal huisjes en een grote boerderij. Alles was verder tot in de puntjes verzorgd.
De volgende morgen werd onze reis vervolgd naar Egilsstadir, dat zou onze een na laatste camping worden. De laatste camping hadden wij ingepland in Seydisfjordur.
Na nog een halfuur rijden, toch nog maar even een bezoek gebracht aan de zoveelste waterval van IJsland. De Rjúkandafoss. Deze waterval stort zich naar beneden vanaf ongeveer 135 meter.
Ook deze waterval kun je met een wandeling vanaf het begin volgen. De verschillende plateaus maken dit tot een prachtige waterval over vele meters. Ook hier weer het nodige vastgelegd met de camera. Maar het blijft een feit dat je hetgeen wat je ter plaatse meemaakt niet in alle toonaarden weer kan geven. Je krijgt bij het zien van het plaatje geen kippenvel, wel als je er bij staat en er met volle teugen van geniet.
Omdat wij twee nachten zouden blijven staan op de camping in Egilsstadir eerst nog even inkopen gedaan bij de Bonus, een gigantische supermarkt, lees groothandel. Alles te koop in grote verpakkingen. Als je de IJslander daar boodschappen ziet doen, gaat dat met karrevrachten tegelijk. Begrijpelijk als je om de zoveel dagen die rit moet maken door alle fjorden en bergpassen om aan je boodschappen te komen.
Noch even de tank gevuld voor het laatste gedeelte naar de Ferry en de start in Denemarken.
Maar eerst nog even een paar dagen in alle rust, nou ja rust, wind, wind en nog eens wind, de fantastische reis op ons laten inwerken.
Elke dag even de benen gestrekt en een wandeling gemaakt naar een op de berg staand rendier.
Jessica heeft nog een aantal stekken van een lupine uit de grond gerukt. Gaat ze thuis stekken. Dus plastic flessen aan de bovenkant opengemaakt en de stekken in het water gezet. We gaan het meemaken.[e-1f648]
Ook gesproken met andere campinggasten over de laatste overnachting in Seydisfjódur dit bleek achteraf geen verstandige keus. In de meeste gevallen is deze camping afgeladen met campers en auto’s voor het vertrek met de Ferry.
Dus nog een nacht extra op deze plek gebleven.
De volgende morgen hebben wij onze tas ingepakt voor het verblijf op de Ferry.
Rond twaalf uur weggereden richting Ferry.
Na een aantal kilometers hebben we een liftende Fransman opgepikt. Tijdens het rijden vertelde hij ons dat hij, samen met zijn vriend, bezig was met een fietsvakantie op IJsland. Gezien de weersomstandigheden, hier straks meer over, hebben ze besloten hier op IJsland te stoppen met de fietsvakantie en deze voort te zetten in Denemarken. Dus moest hij proberen om een ticket voor de Ferry te bemachtigen.
Wij hadden het net over het weer, de Fransman had nog maar net zijn verhaal verteld of we werden verrast met een hele dikke sneeuwbui tijdens de afdaling van een indrukwekkende bergpas. Zijwind met stuifsneeuw en hellingen van 12 %.
Kortom, een rit met wel een uitgesproken IJslands element. Voor ons een waardige afsluiting van onze laatste rit op IJsland.
[vip] =>
[userRegistrationDate] => 2010-11-09 09:20:24
[totalVisitorCount] => 41416
[pictureCount] => 5
[visitorCount] => 293
[author] => Jan
[cityName] => Ferry
[travelId] => 528600
[travelTitle] => Camperreis Jan en Jes naar IJsland
[travelTitleSlugified] => camperreis-jan-en-jes-naar-ijsland
[dateDepart] => 2023-04-28
[dateReturn] => 2023-05-28
[showDate] => yes
[goalId] => 6
[goalName] => Een korte vakantie
[countryName] => Haïti
[countryIsoCode] => ht
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/119/180_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/267/930_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => van-myvatn-naar-egalsstandir
)
[37] => stdClass Object
(
[reportId] => 5093579
[userId] => 282255
[countryId] => 82
[username] => jacquelinehaiti
[datePublication] => 2023-05-25
[photoRevision] => 0
[title] => Positief
[message] =>
Dag allemaal,
Cholera. Sinds een maand geeft cholera weer problemen in onze streek, Noordwest Haïti. De middelen om cholera-patiënten te helpen zijn niet complex. Infuusvloeistof en infuusmiddelen, Oral Rehydration Solution (ORS) en chloor voor de hygiene. Niet complex maar je moet het wel hebben. Je moet heel veel infuusvloeistof hebben. Ik herinner mij een cholera-patiënt die 75 liter infuus nodig had. De grote hulporganisaties die er bij de 1e cholera-uitbraak waren en waardoor de middelen binnenkwamen zijn deze keer niet zo actief. Hierdoor zijn wij niet in staat om de volledige zorg voor cholera-patiënten te doen. We kunnen alleen de eerste paar liters geven en dan moet men door naar het choleracentrum in het staatsziekenhuis in Port de Paix. Frustrerend. Het Departement van Volksgezondheid doet zijn best om te helpen maar wat er niet is kan men ook niet uitdelen. Er kwam een artsenteam van de overheid met hulpmiddelen. 36 liter infuusvloeistof konden ze aan ons geven. Dat is amper genoeg voor 1 cholera-patiënt. Of 15-20 cholera-patiënten de eerste 1-2 liter infuus geven en dan doorsturen. Als de cholera hier uitbreekt zoals in 2010 dan hebben we een groot probleem. Ik hoop en bid dat het blijft bij kleine clusters van cholera-patiënten zoals het nu is en dat we genoeg hebben om in ieder geval de eerste hulp te kunnen blijven geven.
De bendeproblematiek, lynchpartijen, de ontmenselijking van de maatschappij in Haïti, ik wil het noemen, het is onderdeel van het leven hier nu, maar ik wil er niet over uit weiden. Het is schrijnend om te merken hoe barbaarse praktijken worden uitgevoerd en goed gepraat door groepen van de bevolking. "Op de rand van een burgeroorlog" noemt de UN het. Ik denk dat Haïti die rand al lang over is. Het zorgelijk noemen is een understatement. En een weg naar verbetering is niet in zicht.
Ik eindig op een positieve noot! Het nieuwe dak op het huis van de familie Louismard zit erop! Door de huidige situatie in Haïti kostte het wat meer moeite en geld dan ingeschat. Materiaal is schaars en de prijzen zijn gestegen maar het is uiteindelijk gelukt om al het nodige materiaal aan te schaffen. Het huis van de familie Louismard heeft een nieuw dak! Hartelijk dank aan de sponsoren! Dankzij jullie heeft de Stichting Hoop Haïti de familie Louismard kunnen helpen en hebben ze nu een veilige en droge plek om te wonen. De hulp vanuit Nederland wordt door de familie Louismard erg gewaardeerd. Hartelijk dank, namens de familie Louismard. Lees het volledige verhaal op
https://www.hoophaiti.nl/2022/09/15/dak-voor-de-familie-louismard/
En ook namens mij, hartelijk dank. Het deed mij goed om in deze tijd waarin er zoveel zorgelijke en schokkende dingen gebeuren, zo veel negatieve dingen, om juist in deze tijd mee te kunnen werken aan iets positief. Juist in deze tijd is dat dak zo nodig. Niet alleen practisch gezien maar ook als symbool dat we op intermenselijk niveau niet opgeven. Hetzelfde geldt voor de giften die binnenkwamen voor Aneckson. Afgelopen week heb ik via Fre Jal rijst, olie en andere levensmiddelen naar hem kunnen sturen. Dankzij jullie. Met de huidige stand van zaken in Haïti zou het begrijpelijk zijn dat jullie zouden gaan denken dat jullie financiële hulp beter ergens anders heen kan gaan. Daarom ben ik extra dankbaar dat jullie ondersteuning blijft want nu is die hulp juist zo nodig. Lichtpunten in een donkere tijd.
Hartelijke groeten,
Jacqueline
[vip] =>
[userRegistrationDate] => 2011-02-17 12:05:20
[totalVisitorCount] => 357829
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 451
[author] => Jacqueline
[cityName] => Passe Catabois
[travelId] => 516282
[travelTitle] => Haiti
[travelTitleSlugified] => haiti
[dateDepart] => 2018-01-04
[dateReturn] => 0000-00-00
[showDate] => yes
[goalId] => 11
[goalName] => Vrijwilligerswerk in het buitenland
[countryName] => Haïti
[countryIsoCode] => ht
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/hati,passe-catabois
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/282/255_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => positief
)
[38] => stdClass Object
(
[reportId] => 5092333
[userId] => 282255
[countryId] => 82
[username] => jacquelinehaiti
[datePublication] => 2023-04-17
[photoRevision] => 0
[title] => Aneckson
[message] =>
Dag allemaal,
De wachter van het ziekenhuis, Fre Jal, komt naar me toe en vraagt om advies. Via via kent hij een 39-jarige man, Aneckson. Toen hij 20 was viel Aneckson uit een boom en brak zijn rug. Drie jaar duurde het voordat de wond op zijn onderrug was genezen en de botten zijn schots en scheef aan elkaar gegroeid. Hij heeft een dwarslaesie en jaren was hij bedlegerig. Jal vertelt hoe Aneckson met veel doorzettingsvermogen zijn zelfstandigheid zo veel mogelijk heeft herwonnen en hoe hij ondanks zijn handicap alleen woont. Hij leeft van giften van kerkleden en bezoekers en de buren helpen hem als het nodig is. Familie lijkt er niet te zijn. Een maand geleden is Aneckson gevallen en een wond op zijn bil zorgt nu voor veel problemen. Jal wil graag dat Aneckson in het ziekenhuis wordt gezien voor een beoordeling van zijn wond. We besluiten dat het makkelijker is dat ik naar Aneckson ga in plaats van dat hij naar het ziekenhuis komt. Vervoer is voor hem een groot probleem.
De dag erna gaan Jal en ik op pad. We nemen de bekende 'grote weg' naar Port de Paix maar nemen na 15 minuten een klein pad dat de tuinen en al snel de heuvels ingaat. Het is verbazingwekkend hoe snel ik 'verdwaald' kan zijn. Een paar minuten weg van de grote weg en ik heb het idee dat ik in een hele andere streek zit. Via verschillende paden gaan we steeds verder de heuvels in. Ik begin te hopen dat de regen die dreigt niet valt want dan komen we never nooit meer thuis!
We komen aan bij het huis van Aneckson. Hij is er niet maar vanaf een heuvel verderop horen we geroep. "L'ap vini/hij komt eraan!". En zien we een man in een rolstoel met een noodgang op de achterwielen de heuvel af geduwd worden. Als hij aankomt zie ik waarom. De voorwielen van de rolstoel zijn gebroken en daardoor kan de rolstoel alleen goed op de achterwielen rijden. We maken kennis en Aneckson vertelt zijn verhaal. Hoe hij ondanks dat hij in de rolstoel zit zo veel mogelijk zelf probeert te doen. Voor zijn huis ligt land. Door de droogte nu alleen stof maar Aneckson zegt hoe hij in de natte tijd zelf de grond bewerkt en zijn tuin onderhoudt. Ik zie een machete uitsteken boven de rug van zijn rolstoel. De rolstoel kreeg hij jaren geleden via een hulporganisatie en is inmiddels doorgezakt en de voorwielen zijn stuk. Rondom huis kan hij zich ermee behelpen maar de paden op lukt hem niet alleen. Maar hij klaagt niet en zegt dat het nog steeds beter is dan op bed liggen. Hij vertelt zijn verhaal alsof het niets is maar ik ben onder de indruk van zijn leven. Als ik zijn van takken gevlochten buitenkeuken binnenloop zie ik hoe hij aanpassingen heeft gemaakt zodat hij zelf kan koken. Wat een man. Zijn drang tot zelfstandigheid en zijn positieve houding, tegen alle verwachtingen in en het lijkt bijna onmogelijk, maar hij heeft zichzelf vastberaden uit dat bed opgewerkt naar een bijna zelfstandig leven.
De wond op zijn bil blijkt een decubitiswond te zijn. De oorspronkelijke wond is door de constante druk van het zitten in de rolstoel een 'doorlig'wond geworden. De wond is groot en diep, ik kan er bijna mijn vuist in stoppen. De doorgezakte scheve rolstoel helpt ook niet. Ik geef hem de meegebrachte medicijnen en adviseer hem ten aanzien van de wondverzorging. De dag erna stuur ik via Fre Jal decubitus materiaal. En een nieuwe rolstoel!
Ik ben zo dankbaar dat we een tijdje geleden via 5 STAR Global ministry rolstoelen hebben gekregen van Free Wheelchair Mission die met de hulp van Hope Health Action naar Haiti zijn gekomen. Is het niet schitterend wat er gedaan kan worden als er wordt samengewerkt? En ik ben zo enorm blij dat we daardoor nu Aneckson een nieuwe rolstoel kunnen geven! Via Fre Jal krijg ik een filmpje van een blij verraste Aneckson die in zijn nieuwe rolstoel een proefrit maakt. En Fre Jal vertelt bij zijn terugkomst over hoe de hele buurt samenkwam bij het huis van Aneckson, zingend en dansend van blijdschap over de nieuwe rolstoel en de daaraan verbonden vrijheid voor Aneckson.
Te midden van alle moeilijkheden perspectief blijven zien. Één ding is zeker. Het huisbezoek aan Aneckson hielp mij misschien nog wel meer dan het hem hielp. Zijn doorzettingsvermogen, ondanks alle obstakels, een goede les. Hoe hij omgaat met zijn handicap, hoe hij leeft met zijn handicap in de extreme beperkingen van Haiti, een voorbeeld voor ons allemaal.
Hartelijke groet, Jacqueline
P.S. Doneren mag! Wilt u Aneckson een gift geven, dat kan! Doneer o.v.v. Aneckson via rekeningnummer NL18RABO 0362 4237 41 van Stichting Hoop Haïti of doneer Kortlopende projecten via https://www.hoophaiti.nl/doneren/ of PayPal: weerdjacqui@gmail.com. Ik zal er voor zorgen dat de gift bij hem terecht komt in de vorm van levensmiddelen en zaaigoed voor zijn tuin.
[vip] =>
[userRegistrationDate] => 2011-02-17 12:05:20
[totalVisitorCount] => 357829
[pictureCount] => 1
[visitorCount] => 459
[author] => Jacqueline
[cityName] => Passe Catabois
[travelId] => 516282
[travelTitle] => Haiti
[travelTitleSlugified] => haiti
[dateDepart] => 2018-01-04
[dateReturn] => 0000-00-00
[showDate] => yes
[goalId] => 11
[goalName] => Vrijwilligerswerk in het buitenland
[countryName] => Haïti
[countryIsoCode] => ht
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/106/347_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/282/255_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => aneckson
)
[39] => stdClass Object
(
[reportId] => 5091760
[userId] => 282255
[countryId] => 82
[username] => jacquelinehaiti
[datePublication] => 2023-03-20
[photoRevision] => 0
[title] => Goed gesprek
[message] =>
Dag allemaal,
Een goed gesprek. Op de vroege zondagmorgen is hier niet veel voor nodig.Twee grote oren en twee grote bruine ogen die mij begripvol aankijken. De ezel staat midden op mijn pad. Toen ik om 01.00eruit moest voor een urgentie liet ze me schrikken door opeens op te doemen in het licht van mijn zaklamp. Om 06.00neem ik de tijd voor een goed gesprek. Ze lijkt me te snappen. Als ik om 08.00 terug loop ben ik bijna teleurgesteld dat ze er niet meer staat. Ik had nog zoveel te vertellen.
En soms is een goed gesprek meegaan in het denken van de ander, ook al ben je het er niet mee eens. Al gaat het tegen je gezond verstand in. Guerda is een vrouw van 23. Drie jaar geleden was ze twee maanden niet ongesteld en sinds die tijd denkt ze zwanger te zijn. Het bloedverlies elke maand is geen ongesteldheid. Haar buik blijft plat maar dat komt 'omdat de baby zich verstopt in haar rug'. Ze is niet de eerste vrouw die dit denkt en mijn ervaring is dat deze denkwijze moeilijk is te doorbreken. Zelfs een negatieve zwangerschapstest is vaak niet een bewijs sterk genoeg om dit denken los te laten. Uiteindelijk stopt het bloedverlies (omdat men werkelijk zwanger wordt), de baby groeit en wordt na 4 jaar zwangerschap geboren. Hoe je ook praat en uitlegt, men houdt eraan vast dat dit kan. Guerda komt in de middag met haar moeder. Ze heeft buikkrampen en heeft gebraakt. De buikkrampen zijn weeën. Haar braken was het breken van de vliezen via de mond, een ander bakerpraatje waarin men hier gelooft. Guerda en haar moeder denken allebei dat ze gaat bevallen. Ik probeer wat gezond verstand over te brengen maar merk al snel dat dit niet lukt. Ik besluit het maar op te geven en zeg dat we maar eens gaan afwachten. Ik geef haar medicijnen voor maagzuur en buikkrampen. Guerda geeft nog 1 keer goed over en merkt dat erna haar weeën afnemen. Ze blijft nog een paar uur maar uiteindelijk besluiten zij en haar moeder dat het vals alarm was. De bevalling zet niet door. Blijkbaar is ook deze maand niet de maand waarin de baby geboren wordt. Ik probeer nog eens om uit te leggen waarom in mijn weten de zwangerschap niet bestaat. Zij proberen nog eens om mij uit te leggen waarom in hun weten de zwangerschap bestaat en herhalen alle dingen die ik hier eerder noemde, vertellen over een schoonzus die na 5 jaar beviel. De kinderwens van Guerda is groot. We besluiten om het eens te zijn dat we het niet met elkaar eens kunnen zijn. Een goed gesprek ondanks een wereld van verschil in denken. En ik hoop zo dat Guerda écht zwanger zal worden.
Hartelijke groeten, Jacqueline
[vip] =>
[userRegistrationDate] => 2011-02-17 12:05:20
[totalVisitorCount] => 357829
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 531
[author] => Jacqueline
[cityName] => Passe Catabois
[travelId] => 516282
[travelTitle] => Haiti
[travelTitleSlugified] => haiti
[dateDepart] => 2018-01-04
[dateReturn] => 0000-00-00
[showDate] => yes
[goalId] => 11
[goalName] => Vrijwilligerswerk in het buitenland
[countryName] => Haïti
[countryIsoCode] => ht
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/hati,passe-catabois
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/282/255_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => goed-gesprek
)
[40] => stdClass Object
(
[reportId] => 5091020
[userId] => 282255
[countryId] => 82
[username] => jacquelinehaiti
[datePublication] => 2023-02-17
[photoRevision] => 0
[title] => Nog steeds
[message] =>
Dag, allemaal.
Haiti. Hoe is het leven in Haïti? Fijn dat u het nog steeds vraagt maar het antwoord is ontmoedigend. Helaas. Haiti is nog steeds zonder regering en er is geen reële sprake van verkiezingen. Gangs en onveiligheid zijn nog steeds de orde van de dag in grote delen van het land. We prijzen ons gelukkig dat het hier in het Noordwesten nog steeds meevalt. Het leven wordt nog steeds duurder. Een trees eieren 30 stuks kost bijvoorbeeld geen 50 HD meer maar 170 HD. Dat is een dagloon. Benzine is nog steeds niet aan de pomp te krijgen, alleen op de zwarte markt. Het blijft nog steeds enorm droog en dat betekent dat de tuinen niks opleveren. Mensen lopen hele afstanden om water te halen bij de waterpunten die nog wel water geven. Dieren lijden nog steeds honger en jonge dieren gaan dood door gebrek aan melk. Moeder is te mager om melk te kunnen produceren. De 'brain drain', het vertrek van mensen met een opleiding en/of een ambacht gaat nog steeds door. Mensen proberen met man en macht Haïti te verlaten. Deels door het nieuwe programma van Biden en deels illegaal. En wie kan het ze kwalijk nemen? Cholera is nog steeds aanwezig en ondanks dat we geen grote aantallen zien is het een blijvende zorg. Middelen om voor cholera-patiënten te zorgen ontbreken en nog steeds geen hulp van grote organisaties.
Nog steeds. Nog steeds geen verbetering. Nog steeds geen zicht op een positieve verandering. Toen ik in Nederland was, en met mensen sprak over de situatie in Haïti, kreeg ik regelmatig de vraag: "En waarom werk je daar nog steeds?". Het zou zeker slimmer zijn om aan een toekomst in Nederland te gaan werken. En Haïti lijkt een hopeloos land te zijn. Dweilen met de kraan open. Maar in mijn werk hier vind ik nog steeds genoeg reden om te blijven. Ondanks alle moeilijkheden en ook frustraties in mijn werk en leven hier zijn er nog steeds momenten dat ik denk; 'ja, daarom ben ik dus nog steeds hier'.
Een voorbeeld is een bevalling van vorige week. Elmina is 18 jaar en bevalt van een mooie zoon. Haar familie ken ik via de kliniek en haar zus is de moeder van Tiboi, de baby met borstvoedingsproblemen.
https://www.hoophaiti.nl/2022/08/15/tiboi/ Elmina heeft een goede bevalling maar tegen het einde is ze de moed kwijt en zijn de weeën echt niet leuk meer. Met haar vader en moeder begeleid ik haar.Het kost veel geduld en gepraat maar als haar zoon net voor middernacht wordt geboren is alle ellende snel vergeten. Als alles is afgerond laat ik ze achter in het ziekenhuis en wens ze een goede nacht. De moeder van Elmina bedankt voor de hulp en zegt: "Bon, miss Jacqueline, je bent voor ons niet een verpleegkundige, voor ons ben je familie".
Een ander voorbeeld is Guerlanda. Haar zoontje van 12 maanden komt met ondervoeding en tuberculose in de kliniek. Hij wordt gebracht door een buurvrouw en een tante. Van hen hoor ik dat zijn moeder al maanden is opgenomen bij een toverdokter. De buurvrouw zag het jongetje steeds zieker worden en overtuigde de familie om met hem naar het ziekenhuis te gaan. Zo geweldig dat ze dit op zich heeft genomen want de familie gelooft meer in voodoo. Gebaseerd op wat men vertelt krijg ik het vermoeden dat moeder ook tuberculose heeft. Ik vraag hen om met de familie te praten en om toestemming te krijgen om moeder ook naar de kliniek te brengen. En dat gebeurt! Moeder en zoontje gaan allebei op tuberculose behandeling en na twee weken is er al een verbetering te zien. Goed voor hen en hopelijk ook een reden voor de familie om anders te gaan denken over ziekte, vervloekingen en voodoo.
Nog steeds. Misschien is het dweilen met de kraan open, een druppel op de gloeiende plaat maar nog steeds haal ik veel waardering en vreugde uit mijn werk. En nog steeds ben ik enorm dankbaar voor die mensen in Nederland die mij helpen om hier te kunnen werken. Misschien..als we met zijn allen hard genoeg dweilen? Elke druppel telt?
Hartelijke groeten,
Jacqueline
[vip] =>
[userRegistrationDate] => 2011-02-17 12:05:20
[totalVisitorCount] => 357829
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 501
[author] => Jacqueline
[cityName] => Passe Catabois
[travelId] => 516282
[travelTitle] => Haiti
[travelTitleSlugified] => haiti
[dateDepart] => 2018-01-04
[dateReturn] => 0000-00-00
[showDate] => yes
[goalId] => 11
[goalName] => Vrijwilligerswerk in het buitenland
[countryName] => Haïti
[countryIsoCode] => ht
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/hati,passe-catabois
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/282/255_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => nog-steeds
)
[41] => stdClass Object
(
[reportId] => 5090233
[userId] => 282255
[countryId] => 82
[username] => jacquelinehaiti
[datePublication] => 2023-01-16
[photoRevision] => 0
[title] => TB
[message] =>
Dag allemaal,
USAID: "Tuberculose (TB) blijft één van 's werelds meest dodelijke infectieziekten. Tot de opkomst van sars-cov-2 was “de meest destructieve ziekteverwekker op aarde Mycobacterium tuberculosis”, de bacterie die tuberculose veroorzaakt. Ondanks dat het te voorkomen, te behandelen en te genezen is, doodt deze ziekte elk jaar meer mensen dan HIV en malaria samen. In 2021 waren er naar schatting wereldwijd 10.6 miljoen mensen besmet met TB en overleden er 1.57 miljoen mensen aan deze ziekte."
Tuberculose kan mensen ziek maken op verschillende manieren en in de kliniek zien we deze ziekte regelmatig. De TB-medicatie krijgen we via een overheidsprogramma. De behandeling start met een proef van 2 weken en duurt in totaal 6 maanden. Ziekte-inzicht en de hieraan gerelateerde therapietrouw is een probleem. Onder andere door bijgeloof en cultuur. Maar gelukkig zien we ook veel mensen die merken dat de behandeling werkt en die trouw de 6 maanden behandeling volgen. Een aantal voorbeelden van de afgelopen maand:
Patient A is een 41-jarige vrouw. Sinds februari 2022 heeft ze een hoest en elke avond koorts. In augustus gaat ze naar een ziekenhuis in Gonaives maar de medicijnen helpen niet. Of er met TB-medicatie was begonnen is onduidelijk. Ze besluit om kruiden te gaan proberen. Ze valt af en haar kleur wordt grauw. Als ik haar in de kliniek zie weegt ze nog maar 41 kg. We beginnen met TB-medicatie en na twee weken is er al een duidelijk verschil. De koorts is weg, hoest wordt minder en ze begint weer kleur te krijgen. De behandeling wordt voortgezet.
Patient B is een man van 31 jaar. Sinds 7-8 maanden heeft hij onder zijn kaak en in zijn nek grote klieren. Ook verliest hij gewicht ondanks een goede eetlust. Zijn HIV-test is negatief. Een behandeling met antibiotica maakt geen verschil voor zijn klieren en hij begint koorts te krijgen. De proefbehandeling met TB-medicatie heeft meer effect. De koorts gaat weg en de klieren worden duidelijk minder. We gaan verder met de TB-medicatie.
Patient C is een 22-jarige vrouw. Ze heeft 3 maanden een steeds erger wordende hoest, verliest gewicht en haar kleur wordt anders. Haar longen zijn amper te beluisteren door de voortdurende hoest. De TB-medicatie maakt na de eerste twee weken al een duidelijk verschil. Ik herken haar niet bij de rendezvous en dat is een goed teken.
Patient D is een man van 33. Sinds 4-5 maanden heeft hij een hoest, klieren in zijn nek en elke avond koorts. Zijn HIV-test is positief. Hij geeft toe dat hij dit al wist maar hij gelooft niet in HIV. Als ik hem uitleg dat hij waarschijnlijk nu ook TB heeft is hij wel bereid om met TB-medicatie te beginnen maar over HIV wil hij niets horen. Ik hoop dat als hij wat opknapt hij misschien wat meer open komt te staan voor zijn HIV diagnose en behandeling. Helaas, voor zijn rendezvous komt hij niet opdagen.
Patient E is een 21-jarige vrouw. Ze komt uit een familie met een uitgebreide TB geschiedenis. Ondanks dat ze deze ziekte van dichtbij heeft gezien, ondanks dat er familieleden zijn overleden aan TB en familieleden zijn genezen van TB, komt ze niet meteen naar de kliniek als ze zelf een hoest en nachtzweten krijgt. Sinds juli heeft ze de klachten. Nu komt ze pas. En ze blijft ontwijkend in het omschrijven van haar klachten. Ik begin TB-medicatie en probeer haar te motiveren om te vervolgen. Ik hoop met grote hope dat ze terug komt.
Patient F is een vrouw van 52 jaar. Ze heeft een groot abces in haar lies die een grote zwelling van haar dijbeen geeft. Antibiotica werkt niet en het abces heeft verschillende openingen waar pus uit lekt. Haar kleding is constant vies en ze is ten einde raad. Met TB-medicatie gaan de openingen dicht en neemt de zwelling af. Voor haar een hele opluchting en ze gaat door met de behandeling.
Patient G is een jongen van 7 jaar. Sinds augustus heeft hij een bult onder zijn arm, koorts en een hoest. Sinds november heeft hij ook een grote klier in zijn hals. Hij is mager en heeft een lichte bloedarmoede. Zijn moeder is bij verschillende artsen geweest maar heeft nergens echt gevolgd. Elke keer begon men met antibiotica maar die helpen niet. We beginnen met TB-medicatie en moeder belooft om over twee weken terug te komen.
Groeten, Jacqueline
[vip] =>
[userRegistrationDate] => 2011-02-17 12:05:20
[totalVisitorCount] => 357829
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 358
[author] => Jacqueline
[cityName] => Passe Catabois
[travelId] => 516282
[travelTitle] => Haiti
[travelTitleSlugified] => haiti
[dateDepart] => 2018-01-04
[dateReturn] => 0000-00-00
[showDate] => yes
[goalId] => 11
[goalName] => Vrijwilligerswerk in het buitenland
[countryName] => Haïti
[countryIsoCode] => ht
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/hati,passe-catabois
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/282/255_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => tb
)
[42] => stdClass Object
(
[reportId] => 5089886
[userId] => 139012
[countryId] => 82
[username] => margotdegreef
[datePublication] => 2023-01-03
[photoRevision] => 0
[title] => Noordwesten en nieuwjaar
[message] =>
Dinsdag 13 december ben ik eindelijk teruggekeerd naar het Noordwesten. Voorheen was ik er vaak. Het was nu lang geleden en ik ben heel dankbaar dat ik de gelegenheid had om eindelijk weer te reizen. Aangezien Canaan nog steeds te riskant is om langs te rijden, in verband met overvallen en ontvoeringen, zijn we van Port-au-Prince naar Gonaïves gevlogen. We reisden met z’n drieën: Robest, Jackson en ik. Jackson en ik begaven ons per motor (met z’n tweeën achterop) naar Robest en vandaar bracht iemand ons met de auto naar het vliegveld. Daar stond weer een grote file bij een benzinepomp waar brandstof beschikbaar was.
Onze vlucht zou om half 12 vertrekken, maar dat werd anderhalf uur later. We volgden iemand naar buiten en kregen elk oordempers overhandigd. Een grote helikopter stond klaar, met aan beide kanten een lange bank, waarop we naast elkaar plaats namen. Het was de eerste keer vliegen voor Robest en de eerste keer in een helikopter voor ons alle drie. Een nieuwe ervaring. We landden midden in de savanne, op een onverharde strook zand en stenen, het stof hoog opwaaiend. De motor van de helikopter ging niet uit. Een politieauto staat standaard bij de baan als er een helikopter komt/vertrekt. Degene die ons op zou halen, was er niet. Behalve wijzelf stonden er nog drie personen te wachten, ambulancepersoneel. De politieauto keerde en maakte aanstalten om te vertrekken, dus we spraken hen aan en ze gingen akkoord om te wachten totdat we allemaal opgehaald waren. Op die ‘baan’ is niks te vinden. Geen enkel gebouw, we staan gewoon buiten in de zon te wachten.
Uiteindelijk verscheen dan toch de auto van KED, die tot onze beschikking werd gesteld deze week. Eerst de tank vullen, wat niet eenvoudig was, aangezien er geen enkele benzinepomp open was. Het brandstofprobleem is duidelijk niet opgelost. In Port-au-Prince staan er wederom lange files bij een pomp als die open is. Dan ziet het zwart van de motoren, mensen met een gele gallon in hun handen, een rij auto’s. En de overheid blijft beweren dat er geen brandstoftekort is. In andere provincies is het probleem nog groter en krijgen pompen helemaal geen aanvoer van brandstof. We moesten dus bij iemand thuis diesel halen.
Het was mooi om vele leerlingen op straat te zien, maar jammer om te horen dat alleen de privéscholen open waren en niet de overheidsscholen. Zelfs vele restaurants zijn gesloten, vanwege de gestegen prijzen. We vonden toch een restaurant dat open was, waar ik werd afgezet, terwijl de heren water en andere boodschappen probeerden te halen. Dat was ook niet eenvoudig, want de weinige winkeltjes hadden weinig in de schappen. Zelf stuitte ik op een grote menigte in het restaurant, de blikken gericht op een televisiescherm. Voetbalwedstrijd Argentinië-Kroatië... Het was interessanter om de reacties van de mensen te bekijken dan de wedstrijd zelf. Haïtianen zijn fanatieke aanhangers van Argentinië en/of Brazilië. Ja, dat betekent dat er gejuicht werd toen Argentinië won van Nederland...
Al met al was het vier uur toen we Gonaïves achter ons lieten. Onze route leidde eerst richting Anse Rouge en bij Coridon bogen we af naar l’Arbre, Atrel en verder naar Passe Catabois. Een prachtige ondergaande zon boven de zee. Zo nu en dan vroegen we ons af of dit echt een weg was. Het werd ook algauw donker, wat het navigeren er niet makkelijker op maakte. Via Gros Morne zou korter zijn, maar langs die route vinden nogal eens overvallen plaats, dus vandaar de keus voor een omweg. Om half negen ’s avonds waren we in Passe Catabois. We verbleven in exact hetzelfde gebouw waar ik sliep toen ik in 2007 met World Servants naar Haïti kwam. Hier was mijn eerste nacht ooit in Haïti. En nu werk ik voor World Servants. Kan de cirkel nog ronder?
Het doel van ons verblijf in Passe Catabois was tweeledig. Diaconaat van de Christelijke Gereformeerde Kerken steunt hier twee projecten, het ene gericht op het mogelijk maken van basis- en middelbaar onderwijs door het betalen van schoolgeld voor leerlingen, het andere bedoeld om bij te dragen aan gezondheid door de bouw van latrines. Wij kwamen namens de kerk beide projecten bezoeken. De schoolsteun wordt geleid door Rob Hulshuizen. De volgende dag begonnen we daarom met een gesprek met hem. Het gaat om het betalen van schoolgeld voor kinderen die op de basis- of middelbare school zitten, plus materialen zoals uniform, schoenen, schriften, boeken.
We brachten een bezoek aan École Évangélique Baptiste Nazareth de Passe Catabois, een van de scholen waarvan een aantal leerlingen schoolsteun ontvangen. Dit is een basisschool, privéschool. We gingen in gesprek met de directeur en een docent/administrateur. Daarna spraken we de leerlingen die steun ontvangen. Robest leidt de kinderdienst in de kerk (we gaan naar dezelfde kerk), dus hij voelde zich helemaal op z’n plaats temidden van de kinderen. Sommige kinderen lopen een uur om bij school te komen. Op deze school krijgen ze een maaltijd, wat een groot verschil maakt. Zonder eten is het moeilijk om het hoofd bij een les te houden. Aansluitend spraken we enkele leerlingen afzonderlijk en bezochten we een gezin thuis. De situatie is overal moeilijk. Ouders zijn afhankelijk van landbouw, maar door droogte is er weinig oogst. Bovendien zijn alle prijzen de afgelopen maanden sinds de brandstofcricis enorm gestegen en blijft de gourde (munteenheid) waarde verliezen. Onderwijs biedt hoop voor de toekomst.
Na een middagmaal gingen we in gesprek met ongeveer 70 ouders, van wie één of meerdere kinderen schoolsteun ontvangen. Het gesprek vond plaats in de wachtruimte van het ziekenhuis in Passe Catabois, dat gesloten was. Een moeder van 9 kinderen droeg een toepasselijk t-shirt, met daarop de tekst: “strong like mom” (sterk als moeder). We spraken enkele ouders afzonderlijk. Een van hen vertelde dat ze voorheen in Port-au-Prince producten kocht om die in Passe Catabois te verkopen, maar tijdens een busreis zijn de passagiers bestolen van al hun geld en goederen. Dus er is geen handel meer en wel een schuld. Daarna bekeken we het ziekenhuis, met operatiezaal, ruimte voor consultatie, laboratorium, apotheek, ziekenzalen, administratie. Het ziekenhuis wordt gerund door Anne-Marie Wessels.
Vanaf onze verblijfplaats een mooi uitzicht op een rivier in de diepte. ’s Avonds een prachtige sterrenlucht, met zoveel sterren die elders niet zichtbaar zijn. ’s Nachts klonk er tromgeroffel van ceremonies.
Donderdagochtend liepen we naar een gezin. Uitzicht op de rivier, bananenplantages. We liepen langs de sorghum velden van de familie. Overal was het dor en droog, het heeft al lang niet geregend. In de tuin groeiden ook katoenplanten. We hadden een van de dochters van de familie ontmoet in de school van Nazareth. Een ander heeft de middelbare school afgerond. Ze wil graag landbouwkunde studeren, maar er zijn geen financiële middelen om universiteit of beroepsonderwijs te betalen. Bovendien zijn die opleidingen in Port-de-Paix, wat zou betekenen dat er onderdak gezocht moet worden, want dagelijks op en neer reizen is geen optie. Door schaarse oogst worden dieren verkocht om schoolgeld te betalen, maar die zijn er niet meer in dit gezin. Daarom produceren veel families houtskool, om toch een inkomstenbron te hebben, hoewel de ontbossing nog grotere problemen met zich meebrengt en tot nog minder regen leidt. De vrouw des huizes maakt ezelstassen. Ze verkoopt ze voor € 1,67 per stuk, terwijl het drie dagen werk is en ze € 0,67 aan materialen koopt.
Aansluitend begaven we ons naar Lycée Etzer Vilaire, een overheidsschool, middelbare school. Wederom goed gesprek. Herkenbare problematiek, met docenten die niet door het Ministerie van Onderwijs zijn benoemd en daardoor geen salaris ontvangen. Het gebouw verkeert in slechte staat.
We rondden ons bezoek aan het schoolproject af met een gesprek met enkele personen die betrokken zijn bij de selectie van leerlingen. We spraken nog een leerlinge van de school van Nazareth. Haar beide ouders zijn overleden. Toen we vroegen hoe oud ze was, zei ze dat ze die dag 14 jaar was geworden, dus we hebben gelijk voor haar gezongen. Het feit dat ze deze dag mocht beleven, was voor haar genoeg, zei ze.
Toen we eten gingen halen, kwamen we zowaar een bekende tegen, de directeur van de school in Fond Ramadou, waar Church World Service mee samenwerkt. Een mooie ontmoeting. Daarna vervolgden we ons programma met AJNODR. We ontmoetten het comité in het gebouw van een basisschool, overheidsschool. AJNODR heeft besloten om latrines te bouwen om het aantal ziektes gerelateerd aan hygiëneproblemen te verminderen (zoals cholera en tyfus).
Vrijdag begeleidden een aantal van de comitéleden ons bij een bezoek aan 9 gezinnen voor wie ze latrines gebouwd hebben. Er is ook een training gegeven over hygiëne. Daarbij werd aandacht besteed aan besmettingsgevaar, afstand tussen latrine en keuken, onderhoud/schoonmaken van de latrine, handenwassen, etc. De latrines hebben een betonplaats als ondergrond, waarbij twee betonnen potten zijn: een voor volwassenen en een voor kinderen. De wanden bestaan uit golfplaat. Bij een van de huizen was het erf netjes ingericht en in de doucheruimte stonden planten die water krijgen als iemand doucht. Voorheen maakten de gezinnen gebruik van de latrine van buren, of groeven ze een gat, of gingen ze in de bosjes, of ze maakten zelf een latrine, met houten planken als ondergrond.
Een van de vrouwen verduidelijke: “Het is niet dat we geen latrine willen hebben. Het voelt niet goed om met een machette een gat te moeten graven, of naar de buren te gaan. Nu hoef ik ’s nachts niet meer naar de buren.” Ze zijn ook graag bereid om hun latrine voor een bezoeker beschikbaar te stellen. Iemand anders zei zelfs: “Ik maak de latrine zo goed schoon, dat ik erin kan slapen als het moet.” Een tiener voegde toe: “Nu hoef ik niet meer ver te rennen.”
We waren in de buurt van Puits Cousin, dus ik vroeg of we een bezoek konden brengen aan de school waar World Servants in 2007 een waterreservoir heeft gebouwd. Tot mijn verbazing was er weinig veranderd. De school is nog steeds hetzelfde, inclusief de blauwe deuren en ramen, zoals wij die toen geverfd hebben. Zelfs de dieren die we erop geschilderd hebben, staan er nog. De school was gesloten, maar het reservoir was gevuld met water. Heel bemoedigend.
We vervolgden onze bezoeken aan de gezinnen. Bij het laatste gezin troffen we een jongedame die een gezwel in haar buik heeft, dat steeds verder groeit, maar er is geen geld voor de operatie. Dat zijn machteloze, moeilijke dingen. De vrouw des huizes zei: “Een latrine is belangrijk. Je kunt beter geen keuken hebben dan geen latrine.” Ze was zich er goed van bewust dat microbes van uitwerpselen in eten terecht kunnen komen en ziekte kunnen overdragen. En ze gaf toe dat er gezinnen zijn die het bouwen van latrines verwaarlozen. Een latrine hoeft niet uit beton en golfplaat te bestaan. We hebben ook voorbeelden gezien van houten ondergrond en lakens als wanden. Men kan latrines bouwen, met beschikbare middelen.
Tot slot bezochten we Nan Galata. Jackson en ik wachtten in de auto, terwijl Robest een heuvel beklom met AJNODR. Ze bezochten enkele gezinnen die geen onderdeel uitmaakten van het project. Om geen verwachtingen te wekken, bleef ik achter. Robest bracht verslag uit van een bezoek aan mensen die onder moeilijke omstandigheden wonen. In een gezin van 14 personen gaat niemand naar school. 20 personen in een huis vol gaten in de lemen muren. 3 van de 11 kinderen zijn reeds overleden. Geen van de kinderen gaat naar school. Jonge meiden zwanger. Geen latrines, geen kennis over hygiëne, geen water in de buurt. Als ze hun behoefte doen in de bosjes, kan het gebeuren dat ze een verkeerd blad pakken als ‘wc papier’, waardoor ze een brandende uitslag krijgen.
Zaterdagochtend sloten we af met een gesprek met AJNODR. Na een bezoek aan de bakkerij waar het deeg klaarlag in de ‘troggen’ en vuur in de oven gestookt werd, verlieten we Passe Catabois. Eerst een slecht pad naar de doorgaande weg Port-de-Paix/Jean Rabel. Zo nu en dan langs diep uitgesleten delen. Vogelverschrikkers op het land. Het zag er droog uit allemaal. Maar ik genoot ervan om in het Noordwesten te zijn, eindelijk weer.
We reden door Jean Rabel en stopten in Vieille Terre, om Mercidieu en z’n gezin te bezoeken, die we kennen via AGEHPMDNG, partnerorganisatie van CWS. Ik mocht kennismaken met hun dochter Tabina. Er werd gelijk vis voor ons bereid, met gekookte plantaan en yam. Ook andere bekenden kwamen ons gedag zeggen. We spraken af om de volgende dag met hen naar de kerk te gaan.
We vervolgden onze rit naar Mare Rouge. Bekend terrein, bekende mensen. Anouce wachtte ons op in Damé. We reden naar zijn huis, in Dos d’Âne. Eindelijk weer, heerlijk. Ik heb naar een prachtige, oranje, rode, roze, paarse zonsondergang staan kijken. En ik kon weer lekker slapen in ‘mijn kamer’.
Zondag ontbeten we met z’n vieren; gekookte plantaan, gebakken ei, thee. Hoewel er honger is in het Noordwesten, werden wij overal verwelkomd met een maaltijd. Anouce ging preken in zijn kerk, wij drieën gingen naar de kerk van Mercidieu. Onderweg kwamen we allemaal net geklede mensen tegen, die onderweg waren naar een kerk. Dit was een klein gebouw, een kleine gemeente. Mercidieu was bezig met Bijbelstudie toen we aankwamen. Daarna begon de dienst. Robest en ik kregen de gelegenheid om iets te zeggen. Deze gemeente heeft veel voor me gebeden in de afgelopen anderhalf jaar en het was goed om bij ze te kunnen zijn en hen te bedanken. We zongen toepasselijke liederen voor deze moeilijke tijden: “Heer, leid mij elke dag, waar U wilt dat ik gaan zal, maak mij Uw wil bekend, laat me zien wat ik moet doen.” “Geef me moed in gevaar.” “Als mijn werk zwaar lijkt te zijn, help me dan om doorzettingsvermogen te hebben. Geef me moed en geduld, in lijden en ziekte.” Maar ook: “Red, Heer, zegen ons geliefde Haïti.” “Zijn liefde geneest mijn pijn, zijn hand veegt mijn tranen weg.”
Elke zondag eet deze gemeente samen, dus we kregen een bord rijst met erwten en geitenvlees voordat we vertrokken. We brachten de familie van Mercidieu thuis en reden naar Jean Rabel, om bij het gemeentehuis een grote zeef op te halen. De heren luisterden via de radio naar de wedstrijd tussen Argentinië en Frankrijk. Onze vrienden in Argentinië zijn blij.
We reden terug naar Mare Rouge, waar Anouce ons opwachtte. We reden boven Mare Rouge langs, met een prachtig uitzicht op de bergen en in de verte de zee. Het laatste stuk ging te voet, een berghelling af, naar het huis van Oxinal. Hij is eerder dit jaar compleet onverwacht overleden en was onze contactpersoon bij corporatie KABM. We bezochten zijn vrouw, die duidelijk nog steeds volledig verslagen is. Het gaat niet goed met haar. Ze heeft drie jonge kinderen, van 15, 6 en 1. Sinds het overlijden van hun man en vader zijn ze veel ziek geweest. Het was goed om hen te bezoeken, dat soort dingen zijn belangrijk. Natuurlijk mochten we niet weggaan zonder een kokosnoot gedronken te hebben.
In Mare Rouge gingen we nog op bezoek bij Katiana, die we kennen van GRADAID. Ook zij had al wat voor ons bereid; geitenvlees en gebakken plantanen, die we meekregen. De heren hebben er heerlijk van zitten smullen toen we later terug waren bij Anouce. William kwam vlak na ons aan, vanuit Port-de-Paix. We aten met z’n allen (bouillon, labouyi) en het was een gezellige boel. Heerlijk genieten om ‘mijn mannen’ weer eens bij elkaar te hebben.
Maandag hadden we met z’n vieren een planning: William, Jackson, Robest en ik. Na een ontbijt van warme chocolademelk, brood en bananen reden we naar de school in Dos d’Âne. Eindelijk kon ik er weer zijn! In augustus is de sloop van het oude schoolgebouw verricht, maar helaas is direct daarna alles tot stilstand gekomen. Tot op heden zijn bouwmaterialen slecht te krijgen en is transport onmogelijk. Dus op dit moment worden de plaatselijke materialen voorbereid. Daarvoor hadden we de grote zeef mee, zodat het rivierzand gezeefd kan worden. Ook wordt van stenen gravel gemaakt. In de tussentijd wordt gebruik gemaakt van een gebouw van plywood.
Het was een goed weerzien met de directeur en administrateur. De Christelijke Gereformeerde Kerken hebben het grootste deel van de financiering voor de bouw van de school bijgedragen, dus ik kwam namens hen, maar ook namens CWS, aangezien Patrick me gevraagd had wat punten met hen te bespreken. De handenwasgelegenheid die is geïnstalleerd, wordt goed gebruikt. De school heeft recent geiten ontvangen, voor docenten en leerlingen. Geld van de bank halen hiervoor was een groot probleem, want de bank is maar drie halve dagen in de week open en heeft een (zeer lage) limiet qua bedrag dat mensen op kunnen nemen.
Dit schooljaar is begonnen op 14 november, al zijn nog lang niet alle leerlingen er. Ouders kunnen zelfs het geld voor een schrift of schoenen niet bijeen krijgen, noch het schoolgeld (€ 3,33 per leerling voor basisschool, € 10 euro voor middelbare school). Dit heeft opnieuw te maken met droogte maar vooral ook gestegen prijzen. Gelukkig verstrekt de school maaltijden aan de leerlingen.
We spraken over de bouw en dingen die daarvoor geregeld moeten worden. Ook introduceerden we Robest als stagiaire/assistent-ingenieur, die William zal bijstaan in zijn taken als ingenieur. De schoolboeken die vorig jaar zijn verstrekt, zijn netjes allemaal weer ingeleverd, om dit jaar opnieuw verstrekt te worden. De rugzakken waren van goede kwaliteit en de leerlingen zijn er weer mee teruggekomen naar school. Tot slot mochten we nog het goede nieuws delen dat Stichting van der Honing-Hoitinga de salarissen van de docenten dit schooljaar zal betalen, wat elk jaar een groot probleem is. De opluchting en vreugde straalde van de gezichten af. Blijdschap, zeiden ze zelf dankbaar. Robest, Jackson en ik hebben zelfs nog staan scheppen, om zand te zeven... Kunnen ze niet zeggen dat we niet letterlijk een steentje hebben bijgedragen... Daarna hebben we nog de grond bezocht waar stenen worden gezocht voor de bouw.
’s Middags waren we bij corporatie KED, in Dupre, namens CWS. Ook hier goed weerzien met oude bekenden. Er komen nog steeds maandelijks nieuwe leden bij deze corporatie. Ook hier is de situatie moeilijk, met vele kinderen die nog niet naar school kunnen. De schapen en varkens die eerder door CWS zijn verstrekt, zijn daarom een belangrijke aanvulling. De eerstgeborenen worden doorgegeven aan andere gezinnen, terwijl alle verdere nakomelingen voor het gezin zelf zijn. Er worden nog steeds microkredieten verstrekt, ook voor beroepsopleidingen. Een van de drie stagiaires die ze hadden, is gebleven als administrateur. Ons bezoek was specifiek gericht op het verhelderen van onduidelijkheden omtrent het waterreservoir dat hier nog gebouwd moet worden.
Aan het einde van ons samenzijn spraken diverse mensen woorden van dank en zelfs werd er een fles champagne geopend, nu ik toch nog weer in hun midden was, al is mijn contract bij CWS verlopen. De woorden en dit teken van waardering raakten me. We hebben jarenlang met elkaar samengewerkt en opgetrokken, we zijn zelfs met elkaar naar de Dominicaanse Republiek geweest, we hebben elkaar gesteund ten tijde van rouw en moeite en verdriet, we hebben van elkaar geleerd, we hebben samen een lange weg afgelegd.
Ik ben ontzettend dankbaar dat ik de gelegenheid had om in het Noordwesten te zijn. Het was eveneens mooi om de door CWS gebouwde huizen weer te zien. Mooi werk, tastbare resultaten. De vluchten zijn mogelijk gemaakt door CWS, want die worden verzorgd door de Verenigde Naties, voor staf van humanitaire organisaties, dus we reisden op naam van CWS. De auto is beschikbaar gesteld door KED. Anouce ontving ons opnieuw gastvrij in zijn huis, overal werden we hartelijk verwelkomd, ondanks de moeilijke omstandigheden. Na terugkomst vroeg Patrick ons wat voor tekenen van hoop we hebben gezien. De situatie is zo moeilijk, dat we daar bijna geen antwoord op konden vinden.
’s Avonds nog een gezamenlijke maaltijd bij Anouce, van rijst met ‘pigeon peas’, aangezien die in het seizoen zijn, Haïtiaanse kip (ja, die is anders dan buitenlandse...), sap. We hebben onze reis op een hele mooie manier samen afgesloten. Met z’n allen zaten we om de tafel en samen zongen we twee liederen en spraken we een gebed uit. Ik had me geen betere afsluiting kunnen wensen. We schudden elkaar de hand en wensten elkaar welterusten.
Dinsdag 20 december om 5 uur ‘s ochtends trommelden de heren me al uit m’n bed. Het was nog donker en de steelpan was helder te zien aan de sterrenlucht. Om 6 uur vertrokken we met z’n vieren naar Gonaïves; William, Jackson, Robest en ik. We legden de ons zo bekende route af. We hadden brood gekocht in de bakkerij in Dupre, dus ontbijt was aanwezig. In Gonaïves pikten we iemand op die de auto van ons overnam nadat we uitgestapt waren bij de ‘vliegbaan’. We zetten onze bagage op een muurtje dat daar tussen de struiken staat en wachtten in de zon, in de rimboe. De directeur van de school Antoinette Dessalines kwam ons daar nog tegemoet, met wie ik nog iets bespreken moest voor CWS.
Een vliegtuigje cirkelde over ons heen, draaide en landde. Even later landde er ook een helikopter. Aan de deur van het vliegtuig werd gekeken of onze namen op de passagierslijst stonden, waarna we konden instappen. Heen per helikopter en terug dus per vliegtuig. In beide is plaats voor ongeveer 20 passagiers. Robest zat naast me. Hij wou helemaal niet naar buiten kijken, hij vond het veel te hoog, hoger dan in de helikopter... Een IJslandse piloot heette ons welkom. In tegenstelling tot Robest vond ik het mooi om naar buiten te kijken. We kregen een grote koptelefoon op allemaal (tegen de herrie) en keken zo de cockpit in. De beide piloten gaven samen gas om van de grond te komen, met beide handen aan een hendel.
Tegen twaalven landden we in Port-au-Prince. Steven en Elondieu zouden een uur later landen, vanuit Les Cayes. Wij wachtten op hen, om met z’n allen tegelijk opgehaald te worden. Hun vlucht had echter behoorlijk vertraging. Van een van de andere vluchten kwam iemand op me afgelopen, een oude bekende. Uiteindelijk landden de beide heren pas om half vier. Dat was volgens hen geen vertraging, maar meer een bijna niet meer komen... Ze dachten dat we ons geduld inmiddels verloren hadden, maar dat was niet het geval. We vertrokken met z’n allen, brachten Elondieu thuis en gingen verder naar Robest en Steven. Er wachtte hen (en ons) een enthousiast welkom. Aryann strekte z’n armen uit om opgetild te worden. Iedereen was blij dat de beide heren weer veilig thuis waren. Jackson en ik moesten en zouden mee-eten; rijst met groente, varkensvlees, verse sap. Daarna gingen wij samen per motor verder naar huis. Tegen zessen was ik weer thuis. Ik ging de buren melden dat ik er weer was. Hardy zei: ik heb je gemist. Een beter welkom kun je je toch niet wensen. Ik heb enorm genoten van ons verblijf in het Noordwesten. Onze toekomst en onze levens zijn in Zijn handen.
De volgende dag belde Jackson me. Bij thuiskomst wachtte hem zeer slecht nieuws. Zijn broer is ontvoerd op zondag 18 december. Hij is chauffeur en reed de auto van z’n werk, samen met een collega. Zowel de auto als de beide personen zijn meegenomen. De familie is in onderhandeling over de vrijlating, maar helaas is hij twee weken later nog steeds in handen van de gijzelaars. Geen goede kerst voor hen, geen goede manier om een nieuw jaar in te gaan. Twijfel, zenuwslopend wachten, onzekerheid, trauma, angst, bezorgdheid. We blijven bidden voor een veilige vrijlating.
Kerst en oud en nieuw. Het waren mooie dagen. Zondag 25 december klonken de prachtige stemmen van twee mannen die de leiding hadden over de zang (Patrick en Ulrick). Ze spraken over het afgelopen jaar, een moeilijk jaar, waarin alle kans bestond dat we niet langer in leven zouden zijn, gezien de onveiligheid. Desondanks werd ons gevraagd om aan iets buitengewoons te denken, om God te danken. Beide heren hebben in 2022 een broer dan wel een zus moeten begraven, beide jonge mensen. En toch kunnen ze zingen over het goede, omdat alles gebeurt voor een reden, al weten we niet waarom. Heb vertrouwen. Een hele goede dienst. De preek sloot goed aan bij de zang: erkenning/dankbaarheid. Dankbaar onder alle omstandigheden, ook bij ontslag of ziekte (Thessalonicenzen 5:18). Aan het geklap en gelach in de naastgelegen ruimte te horen, vermaakten de kinderen zich ook prima. Deze dag waren er voor hen culturele activiteiten, met dans, zang, voordracht, en grappen. Hier trouwen veel mensen in december. Een stel dat op 24 december was getrouwd, werd officieel gepresenteerd op 25 december. Na afloop van de dienst mee naar familie Nelson. Met een brandweerauto spelen, rondjes rennen om de tafel... Op bezoek bij familie van Wisly. Onderweg kwam ik zowaar allemaal andere bekenden tegen.
Vorige week woensdag in gesprek met Agro Bel Production en APKDL, twee organisaties hier in Kenscoff. Met steun van Stichting van der Honing-Hoitinga kan hier binnenkort begonnen worden met training over technieken van groenteproductie. Ook zullen er zaden verstrekt worden voor het verbouwen van groente, die na de oogst teruggegeven worden, zodat ze voor een volgend seizoen beschikbaar blijven. Gezien de huidige prijzen zijn zaden voor velen onbetaalbaar, terwijl landbouw de belangrijkste bron van inkomsten is.
Afgelopen vrijdag kwamen Patrick en Robest bij me op bezoek om na te spreken over onze reis naar het Noordwesten. Fijn om beide heren te kunnen ontvangen. Deze dagen eveneens de nodige tijd besteed aan het uitwerken van verslagen, waarbij ik CWS op de achtergrond nog een handje mag helpen. Ik ben blij dat ik zo nog de kans krijg om op de hoogte te blijven. Samuel heeft in Grand Anse training gegegeven aan organisaties en scholen waaraan geiten verstrekt worden. De beide psychologen geven individuele psychologische steun maar ook in groepsverband. De crisissituatie van de afgelopen maanden heeft grote impact op de mentale gezondheid van mensen. De ingenieurs gaan door met het bouwen van huizen en waterreservoirs, hoewel de aanvoer van bouwmaterialen een groot probleem is, aangezien er nauwelijks transport te vinden is.
Zondag 1 januari 2023 werden er vele handen geschud en omhelzingen gegeven bij de kerk, met de beste wensen, gezondheid, goede strijd. Het eerste lied dat gezongen werd: neem mijn leven laat het Heer toegewijd zijn tot Uw dienst en eer. Toepasselijk. Mooi lied. En vervolgens wederom: Tel uw zegeningen. Opnieuw waren het Patrick en Ulrick die de dienst leidden. Ze spraken over de vele redenen die we hebben om God te danken, maar ook over het vernieuwen van onze relatie met God. 2023 is een nieuw boek, met 365 pagina’s. We beginnen opnieuw. Het was wederom een mooie, gezegende dienst. De preek ging over Psalm 100, eveneens over dankbaarheid.
Aansluitend aan de dienst mee met familie Nelson. Traditiegetrouw op 1 januari pompoensoep gegeten, onafhankelijkheidsdag. Nog elders gelukkig nieuwjaar wezen wensen voordat ik naar huis ging en daarna naar de buren. Mijn buurjongetje viel laatst bij me in slaap toen hij aan tafel tekenfilms zat te kijken.
2022 zit erop. Er valt zoveel over te zeggen en te schrijven. Wat een wervelwind. Vanaf dag 1 een moeilijk jaar, want direct op 1 januari kregen we te maken met een sterfgeval, en dat werden er steeds meer in de loop van het jaar. Ontvoeringen, onveiligheid, onzekerheid, angst, ziekte, ontslag. Laat 2023 een beter jaar mogen worden voor Haïti. Laat een ieder toch weer zonder angst en beven de straat op kunnen gaan. Laat kinderen naar school kunnen gaan, zieken naar ziekenhuizen, laat mensen kunnen werken, op eerlijke wijze. Laat ontvoerden bevrijd worden, bendes hun wapens neerleggen. Een ieder de beste wensen voor 2023.
Als op ’s levens zee de stormwind om u loeit,
als gij tevergeefs uw arme hart vermoeit,
tel dan al uw zegeningen één voor één,
en gij zegt verwonderd: God liet nooit alleen!
Tel uw zegeningen één voor één,
tel ze alle en vergeet er geen.
Tel ze alle, noem ze één voor één,
en gij ziet Gods liefde dan door alles heen.
[vip] =>
[userRegistrationDate] => 2008-03-20 10:10:14
[totalVisitorCount] => 625154
[pictureCount] => 200
[visitorCount] => 410
[author] => Margot de Greef
[cityName] => Kenscoff
[travelId] => 139012
[travelTitle] => Mijn eerste reis
[travelTitleSlugified] => mijn-eerste-reis
[dateDepart] => 2008-04-12
[dateReturn] => 0000-00-00
[showDate] => yes
[goalId] => 9
[goalName] => Werken in het buitenland
[countryName] => Haïti
[countryIsoCode] => ht
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/217/896_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/139/012_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => noordwesten-en-nieuwjaar
)
[43] => stdClass Object
(
[reportId] => 5089625
[userId] => 282255
[countryId] => 82
[username] => jacquelinehaiti
[datePublication] => 2022-12-16
[photoRevision] => 0
[title] => Terugkijken
[message] =>
Dag allemaal,
Het is het einde van het jaar en dan krijgen we de neiging om terug en vooruit te kijken. Door twee patiënten werd ik gedwongen om ver terug te kijken.
De eerste was een oudere vrouw die in de kliniek kwam met haar dochter. Haar dochter kwam me zo bekend voor en opeens wist ik het: 'Micheline! Haar gezin! Sandi slapend op een stoel!'. Jaren geleden maar ik wist niet hoe lang. Later zocht en vond ik haar verhaal op mijn blog:
"05 Maart 2013
De afgelopen week twee keer naar het ziekenhuis in Port de Paix gereden met een vrouw en haar drie kinderen. Sandi, een meisje van 3 jaar, kwam in de kliniek twee weken geleden. Ze was ziek en knapte niet op met antibiotica. De HIV-test bleek positief te zijn. Ze heeft een zus van 7 jaar, Chaneika, en een broertje van 7 maanden, Givenslee. Haar vader is overleden. Het hele gezin, ook de moeder, Micheline, blijkt HIV positief te zijn. We hadden er al op gerekend maar toen de uitslagen kwamen was het toch even slikken. Chaneika oogt gezond en is ‘al’ 7 jaar oud geworden zonder problemen en Givenslee is een tevreden dikke peuter met oog voor alles wat beweegt. Maar dus allemaal hebben ze HIV. Het waren 2 lange dagen van wachten, testen, gesprekken en weer wachten. Aan het einde van de dag was iedereen, inclusief ik, helemaal kapot. En vooral Sandi had het zwaar. Op een gegeven moment was ze zo moe dat ze zittend op een metalen klapstoel in slaap viel."
Na al die jaren, alle vier nog steeds op behandeling en Sandi is inmiddels een tiener. De foto van toen verwoordt voor mij nog steeds de impact van HIV op zo veel levens. Ook jonge levens. Het was zo goed om Micheline te zien en om te horen dat zij en haar kinderen met behandeling in goede gezondheid zijn. En ik ben zo blij dat na de begeleiding Micheline de verantwoording voor de behandeling heeft genomen en gehouden.
De andere patiënt was een vrouw die kwam in mijn dienst vanwege problemen bij 9 maanden zwangerschap. Tijdens het consulteren en in gesprek met haar en haar man had ik een soort déjà vu gevoel. Alsof ik al eens eerder zo had gezeten met hen. Uiteindelijk stelde ik de vraag: "Waarom komen jullie mij zo bekend voor?". De vrouw zei dat ze zich al had afgevraagd of ik hen niet herkende. Ze vertelde hoe ze opgenomen geweest was met cholera en dat het vinden van een ader voor een infuusnaald een strijd was geweest vanwege haar slechte toestand en hoe onstabiel ze de eerste nacht was geweest. 'Mw pat kitew domi/door mij kreeg je geen slaap' zei ze. Mijn nacht met haar kreeg zij op dat moment niet mee. Dat hoorde ze later van haar man die ook de hele nacht bij haar was geweest. Dat was dus waarschijnlijk in de choleratijd van 2011 of 2012. En nu hoogzwanger van hun derde kind.
Terugkijken en vooruit kijken. Afgelopen jaar was een intensief jaar vol onzekerheden en zorgelijke ontwikkelingen; met name door de economische, politieke en humanitaire crisis in Haiti. En helaas hebben we menselijk gezien weinig reden om te denken dat volgend jaar veel beter zal zijn op dat gebied. Vooruit kijken is moeilijk. Hoop houden voor een positieve verandering is moeilijk. En toch, te midden van alle moeilijkheden perspectief blijven zien. "De vreugde in elke dag zien is een tegenwicht, een verzet, tegen de angst, hopeloosheid en machteloosheid." zei ik in een eerdere blog dit jaar. De vreugde in elke dag. Of de vreugde van ver terug kijken nemen om vooruit te kunnen blijven kijken. In Hoop.
Gezegende Kerstdagen en een gezond en voorspoedig 2023.
Groeten, Jacqueline
.
[vip] =>
[userRegistrationDate] => 2011-02-17 12:05:20
[totalVisitorCount] => 357829
[pictureCount] => 1
[visitorCount] => 344
[author] => Jacqueline
[cityName] => Passe Catabois
[travelId] => 516282
[travelTitle] => Haiti
[travelTitleSlugified] => haiti
[dateDepart] => 2018-01-04
[dateReturn] => 0000-00-00
[showDate] => yes
[goalId] => 11
[goalName] => Vrijwilligerswerk in het buitenland
[countryName] => Haïti
[countryIsoCode] => ht
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/088/620_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/282/255_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => terugkijken
)
[44] => stdClass Object
(
[reportId] => 5089553
[userId] => 139012
[countryId] => 82
[username] => margotdegreef
[datePublication] => 2022-12-11
[photoRevision] => 0
[title] => Mooie natuur, moeilijke momenten en veranderingen
[message] =>
De laatste maand van het jaar. Elke eerste zondag van de maand wordt hier in de kerk Heilig Avondmaal gevierd. Zondag 4 december was een speciale dienst, zei de predikant. We hebben alle 12 maanden van het jaar mogen meemaken. Ik dacht aan degenen die het niet hebben meegemaakt, al degenen die dit jaar zijn overleden. Helaas ken ik er teveel. Niet te bevatten.
Het liep weer eens anders dan anders, die zondag 4 december. Om 6:15 uur stond ik klaar om naar de kerk te gaan, die om 7 uur begint. Sinds de klok een uur achteruit is gegaan, begint de dienst vroeger. Maar de motortaxi chauffeur kwam niet opdagen en hij nam z’n telefoon ook niet op. Uiteindelijk ben ik maar gaan lopen, om niet nog meer te laat te komen. Niet zo ver bij huis vandaan stonden een paar mensen te praten. Ze herkenden me en riepen aan een motor die me net tegemoet was gekomen, met passagier. Hij had z’n passagier afgeleverd, dus vroegen ze hem om mij weg te brengen, erbij benadrukkend dat ik ‘een vriendin ben van die en die, dus goed op haar passen’. Er stapte nog iemand achterop, die gelijk een lift kreeg. Hij stapte af bij de doorgaande weg. Vlak daarbij was een deel van onze weghelft afgezet en er stond een politieauto. Ik zag een vrouw op het wegdek liggen, temidden van een spoor bloed. Ze was overleden en de politie had de ruimte om haar heen afgezet. Ik kreeg prompt kippenvel en dacht aan haar familie, hoe niemand er van uit was gegaan dat ze deze dag zou sterven. Ik maakte me ook zorgen om mijn vaste chauffeur en hoopt dat hij hier niet bij betrokken was.
Elke zondag opnieuw geniet ik van de prachtige zang in de kerk. De stemmen zijn zo zuiver, zo op elkaar afgestemd, in harmonie, met bovenstem en al. Ik keek om me heen door de kerk, naar de wiegende gemeenteleden, die meebewegen op de muziek. Ook de beide voorzangers stonden op het preekgestoelte mee te deinen op de muziek. En ik glimlachte in mezelf. De dienst werd afgesloten met een indringend gebed, over hoe we vaak ontmoedigd willen raken, ook en vooral dit jaar, maar toch houdt God ons vast.
Samen met een aantal andere gemeenteleden kreeg ik een lift van een van de drie personen die per auto naar de kerk komen. Ik zat tussen drie kinderen in, eentje geheel in het roze gekleed. We vervolgden onze route per bus naar Fermathe. Ik was net te voet onderweg vandaar naar huis, toen een motor naast me stopte: dezelfde chauffeur die me naar de kerk had gebracht. “Kom, dan gaan we,” zei hij. Hoe is het mogelijk. Er werd duidelijk voorzien in transport voor me die dag. Ik genoot opnieuw van de omgeving. Het was weer een mooie dag. De route van en naar de kerk gaat door een prachtig gebergte. Sommige dagen lijkt het extra mooi buiten. De bergen scherp afgetekend, heldere kleuren, gele en blauwe bloemen. De omgeving verveelt niet, ongeacht hoe vaak ik er loop, of hoelang ik er woon. Het is een mooi land, een mooie schepping. Ik blijf ervan genieten. Als ik dan bijna thuis ben, staan er twee grote luidsprekers tegenover elkaar te brullen, om het hardst luide muziek spuwend. Op de velden groeit de groente: broccoli en sla worden deze maand geoogst. Ook zoete aardappelen, prei en erwten worden geplant.
Net toen ik de deur achter me dicht trok toen ik thuiskwam, werd er geklopt. Daar stond de motor taxi chauffeur! Hij vroeg of ik die ochtend iemand op straat had zien liggen. Ja. Hij was betrokken bij het ongeluk. Dus toch, waar ik al bang voor was. Het was nog vroeg, en nog donker, toen hij bergafwaarts reed met een passagier. Het is een bochtige weg en in een van die bochten kwam hem een vrachtauto tegemoet, die noodgedwongen de bocht ruim nam. Een andere motor haalde die vrachtauto in de bocht in, zonder dat hij iets kon zien, en ook zonder licht. De beide motoren knalden op elkaar. Je kunt nog zo voorzichtig zijn, maar als een ander het niet is, dan is een ongeluk soms niet te vermijden. ‘Mijn’ chauffeur was licht gewond, zijn passagier kwam er zonder kleerscheuren vanaf, de andere chauffeur ook, maar diens passagier raakte de grond met haar hoofd en stierf ter plekke. De chauffeur is er vandoor gegaan. Een onnodig ongeval. De vrachtauto is in beslag genomen, terwijl die chauffeur onschuldig is. Aan rechtvaardigheid mankeert het hier nogal.
Dat blijkt ook uit het aantal vonnissen dat wordt geveld. Maar liefst 83,5% van de gedetineerden zitten in langdurige hechtenis zonder veroordeeld te zijn, nog steeds wachtend op een rechtszaak. Tegelijk is straffeloosheid een groot probleem. Zoveel mensen worden vermoord, verkracht, ontvoerd, zonder veroordelingen. De situatie in gevangenissen is eveneens extreem moeilijk. In een tijdsbestek van slechts vijf dagen zijn 9 gevangenen overleden in de gevangenis van Jacmel, vermoedelijk aan cholera. Uitgemergelde lichamen. Er is niet voldoende plaats om te slapen, niet voldoende voedsel, niet voldoende sanitair. Cholera is inmiddels aanwezig in heel het land en blijft veel slachtoffers maken, vooral onder jonge kinderen en in gevangenissen.
Door het bendegeweld hebben al 96.000 mensen hun huizen verlaten. Vooral in en rondom de hoofdstad blijft de situatie fragiel, in alle richtingen. De noordelijke route via Canaan is al enige tijd te riskant, wegens berovingen en verkrachtingen van vrouwen en meisjes. In de loop der jaren ben ik daar zovele malen langs gereden, van en naar het Noordwesten. Onbegrijpelijk, niet te vatten, dat binnen één volk mensen zo tegen elkaar opstaan. Union fait la force, is het devies van Haïti, oftewel eenheid maakt kracht. Wat is er gebeurd met die eenheid?
Bij Liancourt zijn eveneens bussen, taptaps, auto’s en vrachtauto’s overvallen, waarbij passagiers zijn ontvoerd en verkracht. Afschuwelijke berichten. Ook voor groepsverkrachtingen schrikken bendeleden niet terug. Er is opnieuw een journalist gedood. De bendes blijven hun gebied uitbreiden en proberen ook Carrefour Feuilles over te nemen. Afgelopen dinsdag, 6 december, opnieuw ontvoeringen en schoten bij Laboule 12. Een hoofdagent is gedood bij de entrée van de politieacademie (Route Frères), in een politieauto. Zijn chauffeur is ontvoerd. Een vader en zoon, eigenaars van Emile Market in Pétion-Ville (waar ik in het verleden wel boodschappen gehaald heb) zijn beide doodgeschoten. Bij Source Matelas zijn minstens 12 burgers gedood en meerdere huizen in brand gestoken, als wraakactie door een bende die door de politie de buurt uit was gestuurd. Waar zijn mensen mee bezig? Haïti is een van de vijf landen waar op dit moment hongersnood heerst (Afghanistan, Ethiopië, Somalië en Zuid Soedan zijn de andere vier). Mensen overleven, doorstaan, weerstaan. Het woord dat gebruikt wordt, is wat lastig te vertalen. Er komt een punt waarvan je denkt, kan de mens nog blijven doorstaan? Ik hoor van mensen bij wie er dagenlang niets op het vuur heeft gestaan, omdat er niks te eten is.
Nog steeds kiezen mensen hierdoor voor riskante pogingen om te migreren, in wankele boten de zee overstekend, of de grens naar het buurland. Tegelijk worden er door de Dominicaanse Republiek wekelijks vele Haïtianen opgepakt en naar Haïti gestuurd. Dit gaat zover dat men kijkt naar de huidskleur en allen met een donkere kleur oppakt, zonder na te gaan of het daadwerkelijk gaat om (illegale) Haïtianen. Als resultaat heeft Amerika toeristen gewaarschuwd dat ze opgepakt kunnen worden op basis van huidskleur.
3 november is de brandstofterminal Varreux eindelijk weer in handen gekomen van de politie, na twee maanden geblokkeerd te zijn geweest door bendes. Er moest eerst een en ander opgeruimd en gerepareerd worden, maar 12 november konden benzinepompen eindelijk weer open, al was het niet in het hele land. Het zuiden en het noorden heeft nog steeds geen brandstof. En helaas lijkt het van korte duur te zijn geweest, want inmiddels staan er weer lange rijen voor de weinige pompen die open zijn in Port-au-Princen en zijn alle pompen buiten Port-au-Prince wederom gesloten. Ik was blij de taptaps weer op straat te zien, eindelijk weer aan het werk na alle brandstofnood. Blijkbaar duurt het niet lang, hoewel de overheid blijft beweren dat er geen brandstoftekort is. Tijdens de brandstofcrisis hebben bedrijven de uren verder ingeperkt of zijn volledig gesloten. Bij één bedrijf zaten hierdoor 1700 mensen zonder werk.
Diezelfde 12 november ging buurman Samuel bouwmaterialen kopen in Delmas, maar de eigenaar van de zaak was die ochtend doodgeschoten bij een poging om hem te ontvoeren. De ontvoeringen gaan nog steeds door. De situatie rondom Petit-Rivière de l’Artibonite is ook weinig positief, met plundering, huizen die in brand worden gestoken, geweld, verkrachtingen, moord. De zwager van een bekende werd ontvoerd op 23 november, bij Laboule 12, samen met 3 passagiers in de bus die hij reed. Op 8 december is hij vrijgelaten, zonder bus, vermagerd, geslagen, en na betaling van losgeld. Daarbij worden zulke hoge bedragen geëist dat het onmogelijk is voor een familie om het gevraagde geld bijeen te krijgen. De onderhandelingen kunnen daardoor lang duren. Een slachtoffer blijft achter met een trauma, grote schulden, en zonder bron van inkomsten.
Laboule 12 is waar ik naar de kerk ga. Vanaf de busstop is het ongeveer een kwartier lopen naar de kerk. Bij een van die wandelingen liep ik in gelijk tempo met iemand die in zichzelf liep te zeggen dat het zo droevig was om Laboule 12 zo leeg te zien. Vrijwel geen verkeer, weinig mensen. We raakten aan de praat, totdat onze wegen zich scheidden toen hij aangekomen was bij de plaats waar hij z’n varken ging voeren. Hij was blij met een kort praatje, omdat iedereen tegenwoordig bang is voor iedereen, zei hij. Het zit ‘m opnieuw in de kleine dingen.
Er is nog steeds geen Bijbelstudie voorafgaande aan de kerkdienst, om de diensten korter te houden en mensen eerder naar huis te kunnen laten gaan. Ook alle doordeweekse activiteiten zijn nog steeds geannuleerd, op de donderdagse diensten na. Soms ga ik na de dienst mee naar huize Nelson en drinken we met z’n allen een kom warme chocolademelk. Of mijn kleine vriend van 3 jaar maakt zogenaamd eten voor me. Hij legde een doekje op m’n jurk als een slab en ging zogenaamd eten voor me koken. Hij pakte wat houten dingen van tafel die diverse ingrediënten voorstelden en maakte er ook alle geluiden bij, van sissende olie en een blender, om patat, plantains of hotdogs te bakken of verse sap te maken. We hebben niet veel nodig om ons te vermaken.
Ook hier is het winter. Aangezien Kenscoff op 1500 meter hoogte ligt, is het hier het hele jaar vrij koel, vergeleken met lager gelegen gebieden. Maar nu in december dalen de temperaturen zelfs tot 12 of 14 graden. Zonder kachel of isolatie, en met open ramen, is dat toch wel heel frisjes...
In het weekend heb ik de gelegenheid om wat bezoek af te leggen, of bezoek te ontvangen. Op een zaterdag naar diverse families. Fijn om ze te ontmoeten, maar ook weer veel moeites. Bij de ene familie is er regelmatig ziekte of ongeval, maar geen geld voor medische follow-up. Ik bezocht een meervoudig gehandicapt meisje dat via een stichting in Kollum een rolstoel heeft gekregen. Ze wisten niet dat ik zou komen, maar ik trof haar aan in de stoel, die grote uitkomst biedt. Helaas zijn haar medicijnen tegen epilepsie slecht verkrijgbaar en onbetaalbaar geworden. Er zijn meer medicijnen onverkrijgbaar tegenwoordig, als gevolg van alle wegblokkades. Een bekende kwam als gevolg van een motorongeluk terecht in het ziekenhuis in Jeremie, maar daar konden ze hem niet helpen. Hij moest overgebracht worden naar Les Cayes, in een naburige provincie. Er was echter geen transport beschikbaar, dat moest hij zelf verzorgen, op een moment dat brandstof niet beschikbaar was. Uiteindelijk is hij per motor overgebracht, met al z’n breuken en verwondingen. Niet best.
Toen ik bij familie Nelson op bezoek kwam, was m’n kleine vriend daar blij me te zien, zo blij dat hij z’n bord helemaal leeg had gegeten, want anders zou ik niet komen, hadden ze hem verteld... Wat een mooi compliment. Ik heb z’n tante leren borduren. Op een andere zaterdag ging ik naar vrienden in Grande Savanne, bij Fort Jacques, per motor. Ik kijk mooi om me heen achterop de motor, alles in me opnemend. Toen ik afstapte, kregen de kinderen me in het vizier. Ze renden op me af, sloegen allemaal hun armen om me heen, riepen om het hardst ‘godmother’ (een van hen is m’n petekind). Wat een enthousiast onthaal. Ik heb m’n best gedaan om her en der een kus op een hoofd te drukken en een omarming te geven aan de acht kinderen die om me heen hingen; broertjes en zusjes, neven en nichten. Een ontbrak, hij was water halen bij de bron en kwam later.
De kinderen blijven me vreugde brengen. Zo nu en dan komt m’n buurjongetje bij me. Hij weet inmiddels dat je filmpjes kunt kijken op m’n telefoon. Internationale liedjes klinken dan door het huis: the wheels on the bus go round and round, if you’re happy and you know it clap your hands. En hij zingt vrolijk mee, klapt in z’n handen, stampt met z’n voeten. Of we gaan voetballen. Als z’n neven erbij zijn, duwen ze elkaar op de bureaustoel het huis door of verstoppen ze zich in een keukenkastje. M’n kleine vriend komt regelmatig met paarse bloemetjes aanzetten die hij in de tuin plukt. Hij had zelfs een pindakoekje voor me gekocht.
Op een andere zaterdag (26 november) ging ik voor het eerst sinds maanden weer naar Pétion-Ville, opnieuw met mijn trouwe motorchauffeur. Ik moest wat dingen regelen en kopen. Eveneens ben ik bij Clinique Lambert geweest, het ziekenhuis waar ik vorig jaar een maand gelegen heb. De buitenkant kwam me totaal onbekend voor, uiteraard, want ik was binnen al die tijd. Ook de balie bij binnenkomst herkende ik niet. Ik heb foto’s afgegeven die gemaakt zijn van het personeel op de dag dat ik werd ontslagen uit het ziekenhuis, 11 augustus 2021, toen ze een taart ontvingen voor de goede zorgen. Daarna op bezoek bij vrienden in Pelerin 11.
In de loop van november, na het vrijgeven van de brandstofterminal, zijn eindelijk een aantal scholen geopend, al gaat het moeizaam. Niet alle ouders zijn in staat de verdriedubbelde prijzen voor het openbaar transport te betalen, los van de duurder geworden schoolspullen. Nu hoor ik gelukkig weer het geluid van langslopende kinderen als ze uit school komen, om 13:00 uur. De poes laat ook regelmatig van zich horen, vooral als hij weer met een buit aan komt zetten: een slang(etje), een muis, of een salamander, hij lust het allemaal. ’s Avonds kijk ik naar de mooie sterrenlucht. Bij volle maan lijkt het ook op avond nog zo licht, terwijl je zonder maan geen hand voor ogen ziet.
In november had ik de gelegenheid om bij te dragen aan een webinar van het Nederlandse kennisplatform KUNO, over het onderwerp ‘from emergency response to recovery.’ 19 november was het Wereld Toilet Dag. In het kader daarvan nam ik del aan een webinar met sprekers van de nationale instantie van water en sanitatie (DINEPA), universiteiten, internationale organisaties Helvetas en Haiti Outreach. Helaas zijn hier nog steeds vele gezinnen die geen toilet hebben.
Achter de schermen mag ik zo nu en dan nog steeds wat meelezen en denken voor Church World Service (CWS). In november (10 november) heb ik een dag doorgebracht met oud-collega’s Patrick, Steven en Samuel. Fijn om eindelijk weer eens met de mannen om tafel te zitten, bij Patrick thuis. Aan het eind van de dag kwam de motor chauffeur me echter niet halen. Het is vroeg donker en na donker is het hier niet vertrouwd om de weg op te gaan, dus zo bleef ik onverwacht logeren. Elke dag wordt in deze fijne familie afgesloten met gezamenlijk zingen en gebed. Mijn kleine vriend vond het helemaal niet erg dat ik bleef logeren, integendeel, ik mocht nog wel een nacht blijven. Hij heeft hele verhalen, vele vragen. We spelen met een autootje of een bal en hij laat me zien hoe hij probeert te leren schrijven.
Ik had de gelegenheid om de verslagen van CWS te lezen over distributies van geiten in het Noordwesten, mogelijk gemaakt door de Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen. De geiten komen op een zeer gelegen moment, want gezinnen hebben geen reserves meer na de moeilijke tijden van dit jaar en voorgaande jaren. De geiten worden zowel in het Noordwesten als in Grand Anse beschikbaar gesteld, aan boeren, docenten en leerlingen. Samuel vertelde me dat hij een gezin bezocht dat twee geiten had ontvangen via de school van hun kinderen. Hij vroeg of het kind dat de geiten had ontvangen sandalen aan kon trekken voor de foto, maar die had hij niet, en z’n broers en zussen ook niet. Hun vader heeft hen in de steek gelaten. Blootsvoets op de foto dus, en met een lege maag. Er heerst grote honger in het Noordwesten. Het is oneerlijk verdeeld op de wereld.
In het Noordwesten werken de partners eveneens verder aan een systeem dat de gemeenschap van water zal voorzien, een centrum waar landbouwproducten getransformeerd kunnen worden, een dorpswinkel waar zaden en gereedschap verkocht worden (wat vaak moeilijk te krijgen is of niet van goede kwaliteit is). Een andere partner heeft bonen, maïs, sorghum, plantanen en ‘breadfruit’ verstrekt, plus microkrediet voor de productie van ricinusolie. Ook trainingen gaan door. Tevens is eindelijk maar toch de bouw van de school in Dos d’Âne begonnen. Eind november heeft William een training verzorgd voor de bouwlieden. Alles loopt vertraging op door de huidige context.
Eveneens heb ik geholpen met vertalen van verslagen van bezoeken aan gezinnen die geselecteerd zijn voor bouw van huizen en waterreservoirs in Pestel. Al bij het lezen ervan krijg ik kippenvel, een brok in m’n keel en tranen in m’n ogen. Verbijsterend. Een gezin van 12 personen in een huis van 26 m2. Bij de meeste gezinnen zijn alle muren van hun huis ingestort, alleen het houten raamwerk staat nog. De muren zijn vervangen door zeildoeken. Of daar waar het huis volledig onbewoonbaar is geworden, heeft men met golfplaat, zeildoek en lakens een tijdelijk onderkomen gebouwd. Zo wonen er 7 personen in een vertrek van 12 m2. Uiteraard lekken deze onderkomens zozeer dat ze geen bescherming bieden tegen regen. De meeste gezinnen hebben naast huis en/of waterreservoir ook dieren verloren, gewassen, inboedel, bron van inkomsten (handel). Maar ook zijn er die gewond zijn geraakt door op hen vallende muren.
Een vrouw van 26 is haar man verloren in de aardbeving. Hij werd bedolven door een instortend huis terwijl hij op de markt stond om telefoonaccessoires te verkopen. Los van de aardbeving hebben verbazend veel gezinen veel verliezen geleden. Ongelukken, jonge sterfgevallen. Wat hebben ze veel geleden. Een vrouw van 52 is drie keer getrouwd geweest, drie keer weduwe geworden. Iemand van 69 is al drie van haar vier kinderen verloren, evenals alle drie de vaders van die vier kinderen. Een vrouw van 77 is drie dochters en een zoon verloren. Een eerste dochter stierf toen ze 2 jaar was. De tweede was 35 en stierf na een miskraam en eclampsie. Een derde stierf op haar 30e, eveneens zwanger. Een zoon van 28 is doodgeschoten in Port-au-Prince. Verschrikkelijk.
Tegelijk ben ik dankbaar dat de bouw van nieuwe huizen en waterreservoirs voor deze gezinnen mag doorgaan. Een klein beetje houvast en steun temidden van het verdriet en de moeite. De afgelopen maand zijn er diverse huizen en reservoirs van start gegaan, dus reden tot blijdschap. Ook bij deze gezinnen wordt geconstateerd dat velen geen latrine hebben. De psychosociale activiteiten en psychologische steun gaan eveneens door, wat zeer belangrijk is, gezien alles wat mensen meemaken en de langdurige gevolgen van zowel de aardbeving als andere gebeurtenissen, die leiden tot angst, schrik, verdriet, trauma.
1 december had ik de gelegenheid om een mooie middag door te brengen bij MCC, de organisatie waar ik de eerste jaren hier in Haïti werkte. Goed weerzien, met een oprecht hartelijk welkom. Er is een nauwe samenwerking tussen MCC en CWS en ook is er zowel personeel van MCC naar CWS gegaan als andersom. Mijn oud-collega Rony van CWS is nu directeur van MCC en hij had me uitgenodigd, wat een verrassing was voor de rest van het team. Ik werd gelijk in de keuken al vastgehouden, door de dames Marie, Kettely en Eclane, oudgedienden. Ik kreeg driedubbele omhelzingen. We waren oprecht blij elkaar te zien. Het lijkt aan de ene kant zo kort geleden dat ik voor het eerst de deur van het MCC kantoor binnen kwam lopen, de dag dat ik aankwam in Haïti, voor een contract van drie jaar. Tegelijk is er zoveel gebeurd sindsdien. Er is veel veranderd, maar er is ook veel gelijk gebleven op het kantoor. Joseph en Hervé werken er nog steeds. Enthousiast weerzien met allen. Sommigen had ik lange tijd niet gezien. Elk jaar in december houdt MCC een eindejaarsactiviteit. Die viel vroeg dit jaar, wegens andere verplichtingen van diverse teamleden. Ik mocht er dus bij zijn. Bij deze gelegenheid waren ook echtgenotes aanwezig en ook met hen een goed weerzien. Er werden druk voorbereidingen getroffen voor het feestmaal. Er was muziek, een stel zong een mooi lied, er werden cadeaus uitgewisseld, er werden mooie woorden gesproken, er werd heerlijk gegeten: rijst met bonen, vlees, vis, diverse soorten salade, verse sap van passievruchten en ananas, taart na. Het was een heel goed weerzien met iedereen, heel hartelijk en enthousiast.
Twee dagen later, zaterdag 3 december, zijn we met z’n zessen op pad geweest naar een prachtig gebeid, met als bestemming La Porte. We hadden het al vaker gehad over deze bestemming, die Jackson kent omdat zijn oma daar uit de buurt komt en hij er vroeger de zomers doorbracht. Deze dag was het dan eindelijk zo ver. Om 9 uur haalde Wadley Samuel en mij op, op de motor. In Fermathe moest Samuel wat regelen. Terwijl we op hem wachtten, was er van alles te zien. Een oudere man die lolly’s en snoepjes verkocht, in een houten bak voor z’n buik, met een band om z’n hals. Een jongeman die konparèt verkocht (een soort zoete koek), in plastic zakken. Motoren die parkeren naast het bord ‘no parking’. Taptaps en bussen die passagiers roepen.
We vervolgden onze rit. Onderweg pikten we de rest van het gezelschap op en wisselden we qua passagiers. Ik kwam nu tussen Jackson en Isna terecht, hun zoon Jamesly zat tussen Wadley en Samuel op de andere motor. Op naar Okade ging het. Het was een zonnige dag. Een strakblauwe lucht, een overweldigend mooie omgeving. Het is zo’n fantastisch mooie route, door het gebergte. Heldere kleuren, scherp afgetekende bergketens, de een na de ander. Aan de andere kant zicht op Port-au-Prince, de zee, Mon Kabrit, tot aan het meer naar de Dominicaanse Republiek. We stopten ergens om van het mooie uitzicht te genieten en wat foto’s te maken. Zo nu en dan steile, scherpe bochten. Slecht wegdek, van wit gesteente naar rul, los zand. De regen heeft de weg uitgesleten, diepe geulen gegraven. Dit is echt ‘mountains beyond mountains’. We stopten opnieuw toen we bij de rivierbedding kwamen. Daar was ik eerder geweest, de rest van de route kende ik nog niet. In de bedding staan marktkraampjes (opmerkelijke locatie). We liepen langs het water. Isna zocht stenen, voor een les op school, waar ze docente is. Ze laat de kinderen ook stenen beschilderen.
Jackson en Wadley staken het water over per motor, wij te voet, dus schoenen en sokken uit en op blote voeten door het water. Dat was een smalle waterstroom. Wat verderop werd het pad te smal voor auto’s. Niet dat we auto’s zijn tegengekomen op de hele route. We staken nog een waterstroom over, breder dit keer. Dus weer schoenen en sokken uit. Wadley en Jackson reden op de motor verder naar het punt waar de motoren achterbleven. Vanaf dat punt liepen we verder naar La Porte. Dat was iets verder lopen door het water, op blote voeten over de stenen. Het zand was daarna heet aan onze voeten. We kwamen uit bij een witte, gladde rotswand. Twee rotswanden staan tegenover elkaar, als een soort deuropening. Dat is La Porte (De Deur), terwijl het gebied Nan Basen heet. We hebben er heerlijk in en om het water geklauterd, op witte stenen gezeten, gebadderd (voor de liefhebber). Een ontspannen samenzijn, een voorrecht om te kunnen genieten van het mooie natuurschoon van Haïti. Dit gebied is gelukkig niet in handen van bendes. Haïti heeft in principe alles voor de perfecte vakantiebestemming: natuur, bergen, watervallen, zee, zon, strand, forten en andere culturele bezienswaardigheden, goed eten, noem maar op. Alleen ontbreekt het helaas aan de infrastructuur en veiligheid.
Daarna vingen we de terugtocht weer aan. Nu meer bergopwaarts, inclusief haarspeldbochten. Op meerdere plaatsen was de weg geblokkeerd met bamboestokken, door mensen die met ‘wegwerkzaamheden’ bezig waren, oftewel gaten in de weg vulden. Ze waren echter niet te beroerd om de bamboestokken weg te halen en ons door te laten, ook zonder betalen. Terug door het prachtige gebergte. Zo mooi, zulke imposante vergezichten rondom, adembenemend. Het was een hele mooie dag, aangenaam gezelschap, prachtige schepping van God. Genieten. Wat een land.
Het land dat al bijna 15 jaar mijn thuis is en waar zoveel goede mensen op mijn levensweg zijn gekomen. Werk is hier altijd moeilijk te vinden. Zoveel mensen willen werken, maar er is weinig werkgelegenheid. Het kost moeite om een opleiding te volbrengen. Om vervolgens werkloos te zijn, valt niet mee. Een gezin zonder inkomen kan moeilijk rondkomen. Een vriend was daarom blij dat hij niet meer mensen hoefde te ontslaan, toen eindelijk brandstof weer beschikbaar was en hun openingstijden uitgebreid konden worden.
Ook voor mij is het lastig om ander werk te vinden hier in Haïti. Het is me helaas niet gelukt. Uiteindelijk heb ik verrassend genoeg een contract aangeboden gekregen bij World Servants in Wolvega, terug naar de provincie waar ik ben opgegroeid, en naar de organisatie waarmee ik in 2007 voor het eerst naar Haïti kwam. Ik hoop vanaf januari daar op kantoor aan de slag te gaan als projectmanager Afrika en Azië. Tegelijk blijf ik betrokken bij Haïti. Het is geen fulltime baan en ik heb de gelegenheid gekregen om elk jaar in ieder geval een periode in Haïti door te brengen. Juist in deze voor Haïti zo moeilijke tijden is steun extra belangrijk. Daarom blijven giften van harte welkom, zodat ik diverse werkzaamheden in Haïti kan blijven steunen.
Het is uiteraard met heel dubbele gevoelens dat ik deze grote verandering tegemoet zie. Voordat ik naar Nederland reis, hoop ik deze week eindelijk weer naar het Noordwesten te reizen. Via deze weg blijf ik een ieder op de hoogte houden. En verder moeten we de toekomst maar tegemoet zien zoals geschreven staat in een tekst die ik laatst van iemand toegestuurd kreeg: “Vertrouw bij je werk op de Heer en je plannen zullen slagen” (Spreuken 16:3).
Een ieder goede kerstdagen gewenst en een gezond, rechtvaardig, vreedzaam, tevreden 2023!
[vip] =>
[userRegistrationDate] => 2008-03-20 10:10:14
[totalVisitorCount] => 625154
[pictureCount] => 200
[visitorCount] => 378
[author] => Margot de Greef
[cityName] => Kenscoff
[travelId] => 139012
[travelTitle] => Mijn eerste reis
[travelTitleSlugified] => mijn-eerste-reis
[dateDepart] => 2008-04-12
[dateReturn] => 0000-00-00
[showDate] => yes
[goalId] => 9
[goalName] => Werken in het buitenland
[countryName] => Haïti
[countryIsoCode] => ht
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/217/606_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/139/012_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => mooie-natuur-moeilijke-momenten-en-veranderingen
)
)
)
[_currentItemCount:protected] => 15
[_currentItems:protected] => ArrayIterator Object
(
[storage:ArrayIterator:private] => Array
(
[30] => stdClass Object
(
[reportId] => 5097165
[userId] => 282255
[countryId] => 82
[username] => jacquelinehaiti
[datePublication] => 2023-09-21
[photoRevision] => 0
[title] => Was
[message] =>
Dag allemaal,
Als huisvrouw zit ik ver onder de maat. Koken, wassen, schoonmaken, naaien, het boeit me niet en ik kan op huishoudelijk gebied net weg komen met minimale inzet en kunde. In Nederland is dat te verbloemen door gebruik te maken van apparaten en handige dingen. Niet in Haiti.
Geen wasmachine hier en dus alles met de hand wassen. De vrouwen hier zitten een dag bij de rivier of een waterpunt. Hun wastechniek, een wrijf/knijpbeweging met de ene hand over de pols/palm van de andere hand, volgens mij moet je ermee geboren worden. Die techniek zit in je bloed. Of niet. Ik kan het niet. Volgens de Haitiaanse vrouwen 'doe ik de was als een man'. En dat is geen compliment.
Met een bonte was kan ik me net redden. Absoluut niet op het niveau van een Haitiaanse vrouw; ik denk dat zij het waarschijnlijk meer als kleren rondflodderen in zeepwater zullen zien dan echt wassen. De witte was? Een vlek moet bereid zijn om zich snel over te geven. En als ik heb geprobeert om een vlek te verwijderen en het lukt niet, dan is het geen vlek meer maar een 'markering in de stof'. In mijn ogen. Niet in de ogen van een Haitiaan. Men wast en wast en wast en die vlek zal eruit gaan, al wrijf je de stof zo goed als stuk. Welke zeep hoe en wanneer te gebruiken, wel vooraf weken of niet, je kunt het me 10 keer uitleggen maar die wetenschap gaat mijn pet te boven.
Hoe kom ik bij het onderwerp van deze blog? Huishouden boeit me niet en toch een blog hierover. En het boeit jullie waarschijnlijk ook niet. In alle problematiek gaat mijn blog over...de was. Ik zal het proberen uit te leggen. Elke maand probeer ik te delen wat er die maand voor mij het meest op de voorgrond staat. En bij het terug denken over deze maand kwam ik steeds uit bij 'de redding van mijn broek'. Hulp op het juiste moment.
Kleding kopen in Haiti is niet makkelijk. Alles ligt tweedehands op straat en je moet maar net je maat vinden. Op straat flaneren is nu ook echt geen goed idee en met een tussenpersoon betaal je je vaak scheel. Mijn kleren zijn mij dus dierbaar. En laat nu net mijn favoriete lichte 3kwart spijkerbroek onder het bloed komen te zitten. Vaak is een tijd weken in water al een hele stap richting schoon worden maar deze keer zag het er niet hoopvol uit. Borstelen met zeep hielp ook niet. De broek bleef roestkleurig. Ik begon te accepteren dat het einde verhaal was voor de broek. Een schijnbaar onbelangrijk verlies maar op dat moment was het even de bekende druppel. Op dat moment komt er een vrouw aan huis die betrokken is bij het schoolproject. Ik leg uit waarom ik terneergeslagen zit bij een emmer met zeepsop tot aan mijn oren. 'Niks verloren' zegt ze en ze grijpt de broek en de zeep. En ze krijgt het voor elkaar. De broek is nog nooit zo krachtig gewassen en heeft waarschijnlijk een trauma maar...schoon!
Misschien is het moeilijk voor jullie te vatten maar die vrouw werd op dat moment een symbool. Hulp op het juiste moment. Iets niet verliezen is opeens winst. Er zijn veel kleine en grote dingen die meetellen in het zien van de winst, de vreugde in elke dag. Wat wanneer hoe meetelt hangt af van de situatie en persoonlijke interpretatie. Voor mij telt dit.
Volgende blog gaat over vegen en moppen..
Hartelijke groeten, Jacqueline
[vip] =>
[userRegistrationDate] => 2011-02-17 12:05:20
[totalVisitorCount] => 357829
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 359
[author] => Jacqueline
[cityName] => Passe Catabois
[travelId] => 516282
[travelTitle] => Haiti
[travelTitleSlugified] => haiti
[dateDepart] => 2018-01-04
[dateReturn] => 0000-00-00
[showDate] => yes
[goalId] => 11
[goalName] => Vrijwilligerswerk in het buitenland
[countryName] => Haïti
[countryIsoCode] => ht
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/hati,passe-catabois
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/282/255_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => was
)
[31] => stdClass Object
(
[reportId] => 5096310
[userId] => 282255
[countryId] => 82
[username] => jacquelinehaiti
[datePublication] => 2023-08-17
[photoRevision] => 0
[title] => School
[message] =>
Dag allemaal,
Kan een jaar zo snel voorbij zijn gegaan? Ik voel alsof het schooljaar net is begonnen maar het is inmiddels al zo goed als voorbij! Net nieuwe schooltassen gekocht en ze zijn al versleten! Net nieuwe uniformen laten maken en ze zijn al te kort! Net nieuwe schoenen en de neuzen zijn al kaal! Net het budget rond en nu is het al tijd om weer om een financiële bijdrage te vragen! Volgens mij hebben we een paar maanden overgeslagen dit afgelopen schooljaar! Maar bij deze, hartelijk dank voor jullie bijdragen aan het afgelopen schooljaar en alstublieft, help via de Stichting Hoop Haïti ook voor het komende schooljaar!
Het gezin Louismard wacht met spanning op de uitslag van twee belangrijke examens. Guerlaphnie heeft voor de 2e keer staatsexamen gedaan voor jaar 9. We hopen dat ze is geslaagd want anders moeten we ons beraden over wat het beste is voor haar qua scholing. Williamson heeft examen gedaan voor het laatste jaar, NS4. Wesley en Wachnel gaan over naar de 6e en de 3e klas. Nesly is nog steeds in de Dominicaanse Republiek, lijkt werk gevonden te hebben en er is af en toe contact. Berlanda woont nu bij haar vader en ze wordt niet langer gesponsord.
Tibebe wordt ook het komende schooljaar weer gesponsord. Ze is niet over naar de 3e klas en in overleg met haar sponsor is er besloten dat ze dit jaar bijles zal krijgen. Dit in de hoop dat ze met extra hulp de lesstof beter kan begrijpen. Het contact met haar vader liep wat moeilijk en daarom is er nu direct overleg met haar pleegmoeder. Dat we met de hulp van haar sponsor in kunnen springen op Tibebe's problemen werkt hopelijk positief op haar ontwikkeling.
Het afgelopen jaar heeft de Stichting Hoop Haïti ook geholpen met de opleiding tot verpleegkundige van Lineda. Lineda heeft gewerkt in het ziekenhuis van Passe Catabois en had al lang de wens om de opleiding tot verpleegkundige te volgen. Met de hulp van de SHH heeft ze in Port de Paix haar eerste jaar gedaan en deze maand deed ze haar overgangsexamens. Ze heeft 2 herexamens en we hopen dat ze deze haalt.
Hulp met schoolgeld en de aanschaf van boeken, uniformen etc. is zeer gewenst. De hoge wisselkoers helpt ons maar het blijft duur. Als u wilt bijdragen aan het schoolproject dan kan dat via Stichting Hoop Haïti op rekeningnummer NL18RABO 0362 4237 41 o.v.v school of doneer via de website op https://www.hoophaiti.nl/doneren/
Het afgelopen schooljaar had hier een late start door de onrust/onveiligheid/rellen in september/oktober 2022 maar gelukkig is de rest van het schooljaar goed verlopen. Dat is in andere delen van Haiti heel anders en we zijn dankbaar dat hier in NW Haiti de kinderen in staat waren om naar school te gaan. Ik hoop dat het schooljaar 2023-2024 zonder problemen zal kunnen starten en dat de situatie in NW Haiti niet zal verslechteren ten gevolge van de nationale problematiek.
Hartelijke groeten,
Jacqueline
[vip] =>
[userRegistrationDate] => 2011-02-17 12:05:20
[totalVisitorCount] => 357829
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 341
[author] => Jacqueline
[cityName] => Passe Catabois
[travelId] => 516282
[travelTitle] => Haiti
[travelTitleSlugified] => haiti
[dateDepart] => 2018-01-04
[dateReturn] => 0000-00-00
[showDate] => yes
[goalId] => 11
[goalName] => Vrijwilligerswerk in het buitenland
[countryName] => Haïti
[countryIsoCode] => ht
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/hati,passe-catabois
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/282/255_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => school
)
[32] => stdClass Object
(
[reportId] => 5095286
[userId] => 282255
[countryId] => 82
[username] => jacquelinehaiti
[datePublication] => 2023-07-19
[photoRevision] => 0
[title] => Verlengde arm
[message] =>
Dag allemaal,
“Individueel zijn we een druppel, samen zijn we een oceaan.” – Ryunosuke Satoro
In een eerdere blog schreef ik over cholera en het tekort aan infuusvloeistof om de patiënten te helpen. Een hulporganisatie in ons gebied kreeg infuusvloeistof gesponsord en verscheept vanuit de US. Deze gift werd verdeeld over meerdere klinieken. Onze kliniek kreeg 400 liter Ringers lactaat en daarvan hebben we op verzoek 100 liter doorgegeven aan het choleracentrum van de overheid in Port de Paix. Het voelt als een soort verlengde arm. Hulp begint ergens, breidt zich uit door samenwerken en maakt een groot verschil. De 8-jarige jongen met cholera uit Moulin wordt met verlengde arm geholpen door iemand in Amerika.
En zo is er nog een verlengde arm die een enorm verschil maakt. Iemand in Nederland geeft geld aan de Stichting Hoop Haïti en een baby uit Nan Caré krijgt babymelk. Babymelk die nu 300HD kost per 400gr, dat was eerder de prijs voor een 900 gr blik. Onbetaalbaar voor veel Haitianen maar door de verlengde arm kan ik het hier kopen. En in het geval van Berthina was ik zo blij dat ik dit kan doen. Dankzij de verlengde arm.
Janelle is 39 en haar man is 43. Jaren hebben ze gewacht op een kind en Janelle is eindelijk zwanger. Op vrijdagmorgen beginnen de weeën en alles lijkt voorspoedig te gaan. In de middag voelt Janelle dat ze moet persen maar na een tijdje gaan de weeën weg. Hoe ze ook haar best doet, de baby wordt niet geboren. Met haar man besluit ze om naar Passe Catabois te gaan en om ongeveer 20.00 word ik voor haar geroepen. Janelle is volledig ontsloten, het kopje van de baby zit mooi laag, maar Janelle heeft geen weeën. Met een infuus van oxytocin komen de weeën weer op gang en binnen een klein half uurtje wordt hun dochter geboren. Doordat de baby zo lang in het geboortekanaal zat heeft haar hoofd een grote bult en zijn haar ogen rood/blauw opgezwollen. Vader heeft er even moeite mee maar gelooft me als ik hem vertel dat dit allemaal wegtrekt en dat onder de zwelling een mooie dochter zit. Janelle is helemaal verliefd en ziet geen zwelling; ze ziet alleen haar zo lang gewenste baby. Als alles is afgerond en de baby aan haar borst ligt durft ze pas toe te geven dat ze eigenlijk al had geaccepteerd dat haar kind was overleden tijdens de lange bevalling. Ik moet toegeven dat deze bevalling emotioneel gezien best aantikte. Hun leeftijd, eerste kind, de angst en zorgen voor de geboorte en de opluchting, dankbaarheid en blijdschap na de geboorte, de emoties van Janelle, het was net even extra mooi en aangrijpend.
Na 4 dagen komt vader met dochter Berthina in de kliniek. Ze is mager, uitgedroogd en lethargisch. Janelle heeft borstvoeding maar het is duidelijk niet genoeg. Janelle komt op verzoek ook naar de kliniek en met pompen komt er maar een klein beetje borstmelk. Janelle is ontmoedigd. Ze heeft alles gedaan; veel water gedronken, papaya gegeten en ze legt Berthina vaak aan maar toch is Berthina niet tevreden. En hier komt die verlengde arm. Hier komt die hulp die zo'n verschil maakt. Die verlengde arm waardoor ik Janelle een blik babyvoeding kan geven. Na het eerste flesje valt Berthina met een volle maag in slaap. Janelle en haar man zijn er zelf ook stil van. Voor het eerst zien ze Berthina tevreden en voor het eerst zien ze dat Berthina genoeg gekregen heeft om in slaap te vallen. Na 10 dagen komt Janelle terug met Berthina. Ze geeft haar nog steeds de borst maar Berthina heeft de bijvoeding met babymelk nog steeds nodig. En van een magere en uitgedroogde baby is Berthina nu een mooie meid aan het worden. De 0.8 kilo gewichtstoename zegt genoeg. Op de foto gaan vindt ze om te huilen maar ze is duidelijk beter. Dankzij die verlengde arm.
“Individueel zijn we een druppel, samen zijn we een oceaan.” – Ryunosuke Satoro
Hartelijke groeten, Jacqueline
[vip] =>
[userRegistrationDate] => 2011-02-17 12:05:20
[totalVisitorCount] => 357829
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 436
[author] => Jacqueline
[cityName] => Passe Catabois
[travelId] => 516282
[travelTitle] => Haiti
[travelTitleSlugified] => haiti
[dateDepart] => 2018-01-04
[dateReturn] => 0000-00-00
[showDate] => yes
[goalId] => 11
[goalName] => Vrijwilligerswerk in het buitenland
[countryName] => Haïti
[countryIsoCode] => ht
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/hati,passe-catabois
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/282/255_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => verlengde-arm
)
[33] => stdClass Object
(
[reportId] => 5094578
[userId] => 222866
[countryId] => 82
[username] => vanzanten
[datePublication] => 2023-06-21
[photoRevision] => 0
[title] => Dinsdag 20 juni 2023
[message] =>
en bezoek aan de garage vandaag, want de display in het busje geeft een melding aan.
Garage 1 bestaat niet meer en verwijst naar garage 2. Garage 2 bestaat niet meer en verwijst naar garage 1.
Garage 3 doet geen reparaties en verwijst naar garage 4.
Vanaf nu is 4 x scheepsrecht. Een hele lieve meneer duikt onder de auto en bekijkt alle wielen en remblokjes,niks mis mee…. Gelukkig.
We kunnen door naar onze laatste camping op Corsica ‘Les Oliviers’ in L’ile Rousse.
Fietsen eraf en op de pedalen naar Centre Ville. Een wandeling naar de vuurtoren is inderdit, maar we kunnen hem wel zien van een afstandje.
We wandelen door de straatjes van L’ile Rousse en gaan dan aan de lunch in ‘le Grand large’.
De mosselen zijn op, dus Jo neem sardines en Maj doet zich te goed aan een variatie op een geitenkaassalade.
Daarna op het strand zijn we parasolloos en dat niks voor Maj. Dus zoeken we de buurman op die wel parasols heeft. Daar neemt Maj een grenadine slush puppy en Joke een Pietro biertje. Het is een klein tafeltje, maar het lukt ons om er bananas op te spelen.
Voor het diner delen we een mixed grill met een stukje van de slager, welk stukje van de slager dat weten we niet, maar het smaakt heerlijk.
[vip] =>
[userRegistrationDate] => 2010-04-04 09:32:58
[totalVisitorCount] => 121029
[pictureCount] => 4
[visitorCount] => 292
[author] => Joke
[cityName] => L’Îlet
[travelId] => 528746
[travelTitle] => île de beauté
[travelTitleSlugified] => le-de-beaut
[dateDepart] => 2023-06-05
[dateReturn] => 2023-06-26
[showDate] => no
[goalId] => 99
[goalName] => Iets anders...
[countryName] => Haïti
[countryIsoCode] => ht
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/123/739_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/222/866_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => dinsdag-20-juni-2023
)
[34] => stdClass Object
(
[reportId] => 5094447
[userId] => 282255
[countryId] => 82
[username] => jacquelinehaiti
[datePublication] => 2023-06-17
[photoRevision] => 0
[title] => Naastenliefde
[message] =>
Dag allemaal,
Één van de dingen waar ik altijd van onder de indruk raak in Haïti is hoe een buurtschap hier kan samenkomen. Noaberschap, nabuurschap. De definitie is "een sociale verhouding binnen een kleine, vaak boeren-,gemeenschap: denoabersofwelburen(in een ruime zin des woords) bij staan met raad en daad indien dat nodig is". Bij ziekte zie ik hier mooie voorbeelden van hoe soms een goede buur meer bereid is of in staat is om te helpen dan verre familie.
Merline is een vrouw van 28 met twee kinderen. Ze heeft een tijdje wat vage klachten en op een dag begint haar buik groot te worden en moet ze constant overgeven. Ze gaat naar het staatsziekenhuis en daar zegt de dokter dat haar darmen geblokkeerd zijn en ze heeft een operatie nodig in een ander ziekenhuis in La Pointe. De familie kan de kosten niet betalen en besluit om naar huis te gaan. Na 10 dagen is Merline erg slecht en men gaat met haar naar de toverdokter. Blijkbaar is daar wel geld voor te vinden...
De toverdokter ziet haar en stuurt haar meteen weer naar huis. Geen eer aan te behalen, denkt hij blijkbaar. Onderweg naar huis wordt Merline op de motor ernstig onwel en men denkt dat ze is overleden. Men krijgt hulp van de buurtschap waar ze op dat moment zijn en na een tijdje komt Merline bij. De mensen daar zeggen dat de familie met Merline naar Passe Catabois moet gaan. Het heeft een aantal dagen geregend, de wegen zijn modderig en op dat moment begint het weer flink te regenen. Merline is niet in staat om verder te gaan op de motor. Een bed wordt geregeld en alle mensen van dat buurtschap helpen om Merline naar het ziekenhuis te dragen. Door de modder en door de hoge rivier met een bed voor een persoon die je niet kent. Bewonderingswaardig.
Ik zit thuis en hoor tijdens een regenbui het bekende geklangel en gezang van een bed dat eraan komt. De Haitiaanse ambulance voor als geld en mogelijkheid voor een motor of auto ontbreekt. Om de moed en ritme te houden in het lopen slaat men op ijzer en plastic drums, blaast op een hoorn en er wordt gezongen. En vaak ook stevig alcohol gedronken. Als ik aankom is het terrein van het ziekenhuis vol met mensen. Het duurt even voor ik in de gaten heb wie er familie is van Merline en wie willekeurige beddrager. Dat er een groot aantal mannen dronken zijn helpt me ook niet.
Als ik Merline consulteer is mijn verdenking dat zij een vergevorderde darmafsluiting heeft. Ik kan buiten symptoombestrijding niets voor haar doen en ik vraag me af of ze inmiddels niet veel te slecht is voor een operatie in La Pointe. Als ik met Merline en haar moeder praat duurt het even voordat ze het volledige verhaal vertellen en toegeven dat ze dat al wisten. Dat ze dat al 10 dagen wisten.
Door de harde regen en hoge rivier is er geen optie om alsnog die dag naar La Pointe te gaan. Men lijkt mijn slechtnieuws-gesprek te begrijpen en we besluiten dat Merline blijft en de dag erna zien we hoe we verder gaan.
De dag erna is er een klein zonnetje en het niveau van de rivier is gedaald. Merline wil naar huis. Met de medicijnen die ik haar heb gegeven is haar pijn een stuk minder en ze heeft die nacht wat kunnen slapen. Ik denk dat ze beseft hoe ernstig ziek ze is en sta haar naar huis gaan niet in de weg. Door de slechte wegen is transport een probleem en moeder regelt dat hun buren komen zodat Merline met een bed naar huis kan gaan. En men komt. Met groot kabaal en gezang, ze zijn van verre te horen. De Haitiaanse ambulance. Buren met een bed. Uren door de modder lopen en weten dat je diezelfde weg weer terug moet. Met een zieke op een bed. Nabuurschap. Naastenliefde met rubberlaarzen aan. Merline overlijdt de dag erna. Thuis.
Hartelijke groet, Jacqueline
[vip] =>
[userRegistrationDate] => 2011-02-17 12:05:20
[totalVisitorCount] => 357829
[pictureCount] => 1
[visitorCount] => 384
[author] => Jacqueline
[cityName] => Passe Catabois
[travelId] => 516282
[travelTitle] => Haiti
[travelTitleSlugified] => haiti
[dateDepart] => 2018-01-04
[dateReturn] => 0000-00-00
[showDate] => yes
[goalId] => 11
[goalName] => Vrijwilligerswerk in het buitenland
[countryName] => Haïti
[countryIsoCode] => ht
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/122/948_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/282/255_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => naastenliefde
)
[35] => stdClass Object
(
[reportId] => 5093764
[userId] => 267930
[countryId] => 82
[username] => jjwesterhof
[datePublication] => 2023-05-30
[photoRevision] => 0
[title] => De overtocht van Seydisfjordur naar Hirtshals.
[message] =>
De overtocht van Seydisfjordur naar Hirtshals.
Vol met herinneringen, foto ś en ervaringen gaan wij dit fantastische eiland verlaten.
De enige manier voor ons is met Ferry omdat wij deze reis met eigen camper hebben gemaakt.
Het was voor ons met eigen camper een ervaring op zich. Hoe zou het gaan. Is de camper voorbereid op de extreme weersomstandigheden? Nou, wij kunnen jullie vertellen dat de techniek ons niet in de steek heeft gelaten. De extra’s die wij hadden ingebouwd hebben tot in de puntjes gefunctioneerd.
De zandstormen en met name de steentjes regen tijdens de harde windstoten hebben de motorkap een ietwat andere aanblik gegeven ook de elektrisch bedienbare zijruiten zijn een aantal krassen rijker, gevolg van steengruis wat tussen de rubbers was gezakt. Dit zijn immers de risico's die je kunt verwachten op een land als IJsland met zijn extreme weersomstandigheden. Het is materiaal, dus te vervangen.
Rond 16.30 uur richting de opstelplaats gereden om vervolgens via de incheck naar een plek in de Ferry verwezen te worden. Tijdens de check-in wordt er regelmatig gevraagd naar je ticket. De laatste check is een scan van je ticket, tevens hut nummer en daarna mag je naar de plek in Ferry rijden.
Laatste handelingen verricht in de camper stroomonderbrekers, accu's uitgeschakeld en verder alle stroomverbruikers uitgezet.
Handrem aangetrokken en in de achteruit gezet, Bearlock vergrendelt en voertuig afgesloten.
Tijdens de overtocht mag je niet meer op het autodek komen.
Hut opgezocht, kleding in kast en even een matrassen test, niets aan veranderd sinds de heenreis.
Het vertrek was gepland om 20.00 uur. Tot onze verbazing werd dit een uur vroeger, 19.00 uur.
Volgens onze boeking zou het een rechtstreekse overtocht zijn zonder een tussenstop.
Nadat wij ons gesetteld hadden, werd het diner opgezocht.
Na het uitvaren voelden wij dat de wind ook invloed had op de Noorse-Zee hier en daar ontstonden al wat schuimkoppen.
Zou de mededeling van de Captain dan toch werkelijkheid worden? Wind vanuit het zuidwesten met een kracht van 6 tot 8 waarbij golven verwacht konden worden van zes meter. Hoe verder wij buitengaats kwamen hoe heftiger de bewegingen van de Ferry werden.
Rond een uur of elf onder de gevulde kip gedoken, op dat moment geen beletsel om in slaap te vallen.
Na een uur werd het toch allemaal wat heftiger en het knobbelige werd knobbels met inderdaad golven van 6 meter volgens de Captain, nou daar was geen woord van gelogen.
Het gevoel dat je eerst helemaal omhoog gaat en dan weer naar beneden. En dan met name dat omslagpunt. In bed blijven liggen ging nog net. Maar slapen kwam niet veel van.
Ook na de nacht bleef de zee erg hobbelig.
Hoe blij kun je zijn als de Ferry even voor de wal gaat in Tórshavn, dat op de Faeröer eilanden, even vlak en geen enkele beweging.
Van boord gegaan om de benen te strekken en een lekkere kop koffie gekocht in een klein cafeetje.
Moesten uiterlijk 17.00 uur weer terug zijn. Na weer ingecheckt te zijn onze hut weer opgezocht.
Aangezien wij om 19.00 uur weer van wal zouden gaan, hadden wij gepland om rond 19.30 uur te gaan dineren.
Wij kregen te horen dat de afvaart gewijzigd was naar 21.00 uur. Tijdens het eten aan het raam gezeten en met bewondering gekeken hoeveel containers de Ferry ingereden werden, het bleef maar doorgaan.
Voor het vertrek kregen wij van de Captain te horen dat de vervolgreis rustiger zou verlopen gezien de weersverwachting. Op zich een welkome mededeling. Maar toch eerst zien en dan geloven.
Gezien de slapeloze uren van de afgelopen nacht, rond 22.00 uur onder de gevulde kip gekropen.
De Captain kreeg het gelijk aan zijn zijde, een heerlijke rustige nacht op zee en een goede nachtrust tot gevolg.
Met nog een dag voor de boeg die wij besteed hebben aan het schrijven van de laatste belevenissen, lezen en even de taxfree winkel bezocht, kijken wij uit naar morgen.
Morgen na aankomst op Hirtshals hebben wij nog een kleine 900 km voor de boeg.
Hoe hebben Jessica en ik IJsland ervaren en opgeslagen.
De schoonheid van dit land is onovertroffen. Het lijkt wel of de tijd er stil heeft gestaan. De ruige natuur is ademloos, de jarenlange schoonheid blijft verrassen.
IJsland is het gezicht van natuurgeweld en rust. Vulkanisme, ijs, wind, water. Menselijke invloed is niet van toepassing geweest op het paradijs voor natuurliefhebbers.
Dit paradijs biedt geisers, tafelbergen, kraters en kratermeren, watervallen, zwarte stranden , gletsjers en nog veel meer.
Het weerbarstige landschap doet de oerkrachten uit het diepste van de aarde herbeleven.
Om er te zijn hoef je maar één ding te doen: open je hart voor de betoverende schoonheid.
Wij hebben de IJslander ervaren als een gastvrij, vriendelijk en hulpvaardig volk.
Tip:
IJsland moet je ervaren in levende lijve.
Voor dat wij jullie gaan groeten, willen wij de lezers van ons reisverslag bedanken voor de belangstelling en de mooie woorden.
Jessica en Jan.
[vip] =>
[userRegistrationDate] => 2010-11-09 09:20:24
[totalVisitorCount] => 41416
[pictureCount] => 5
[visitorCount] => 960
[author] => Jan
[cityName] => Ferry
[travelId] => 528600
[travelTitle] => Camperreis Jan en Jes naar IJsland
[travelTitleSlugified] => camperreis-jan-en-jes-naar-ijsland
[dateDepart] => 2023-04-28
[dateReturn] => 2023-05-28
[showDate] => yes
[goalId] => 6
[goalName] => Een korte vakantie
[countryName] => Haïti
[countryIsoCode] => ht
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/118/682_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/267/930_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => de-overtocht-van-seydisfjordur-naar-hirtshals
)
[36] => stdClass Object
(
[reportId] => 5093606
[userId] => 267930
[countryId] => 82
[username] => jjwesterhof
[datePublication] => 2023-05-26
[photoRevision] => 0
[title] => Van Myvatn naar Egalsstandir
[message] =>
Myvatn via Vopnafjordur naar Egilsstandir.
Vandaag gaan wij op weg naar de watervallen van Dettifoss. De eerste kilometers waren nog maar net afgelegd of in de verte zagen we hevige zandstormen. Nadat we dichterbij kwamen, zagen wij dat de lucht helemaal geel gekleurd was. Over de gehele vlakte was het een en al opwaaiend zand. Na nog enkele kilometers gereden te hebben, zagen wij de parkeerplaats waar vanaf wij de wandeling konden maken naar de waterval.
Eerst een plek gezocht op de parkeerplaats, waarbij de wind bepaalde hoe wij moesten gaan staan. De wind was zo enorm hard, dat je echt oog moest hebben hoe je een deur fatsoenlijk kon openen. Gezien de schades van een aantal auto’s waren er al verschillende deuren uit de handen gevlogen.
Onze keuze was de volle wind van voren en gebruik maken van de achterdeur. Goed plan, het werkte uitstekend. Wandelschoenen aangetrokken en sjaals mee voor de bescherming van het stof.
Na een pittige wandeling over een vlak plateau met alleen maar wind, wind en rondvliegende fijne deeltjes lava, kwamen wij oog in oog te staan met de Dettifoss. Ook dit keer weer een prachtige waterval. Deze waterval kon je vanuit verschillende hoogtes bekijken en fotograferen. Wat een enorme krachten komen er vrij wanneer een dergelijke massa naar beneden stort. Fascinerend, oogstrelende en van ongekende schoonheid,
Dit is wat volume betreft de grootste waterval van Europa. Dit monster in Jökulsárglúfur in het Noord-Oost IJsland is kilometers ver te horen. De kale omgeving,waar de rivier 45 meter omlaag stort tussen de kliffen van de Jókulsákloof, maakt het nog mooier.
Deze waterval wordt gevoed door een rivier die van de enorme ijskap Vatnajökull naar beneden voert.
Na de nodige fotoś gemaakt te hebben begonnen aan de terugtocht richting de camper. Wij kunnen jullie verzekeren dat dit niet de meest prettige tocht geweest is. De steeds aanwezige wind en het rondvliegende gruis was een plaaggeest tot aan de parkeerplaats.
Na aankomst bij de camper was Jessica haar gezicht veranderd in een op een veegpiet gelijkend gezicht. Tandenknarsend, het gruis zat letterlijk overal. Een fles water doet wonderen: na het spoelen van de mond konden de kaken weer op elkaar gezet worden voor het nuttigen van een versnapering. Al met al is het wel de moeite waard geweest om deze waterval te zien.
Hierna werd onze route vervolgd, tijdens deze rit ongelooflijke rust. Het was na ongeveer een uur dat wij de eerste auto tegen kwamen.
Om ongeveer 15.00 uur kwamen we aan in Vopnafjördur om aldaar op de camping een nacht door te maken. Met recht een nacht doormaken. De hele nacht werd de camper heen en weer geschud.
De wind had ook vrij spel zowel met ons als met de camper. Op de camping was nergens een beschutte plek. Dus vol in wind op de camping die gelegen was aan de Noorse Zee.
De eigenaar van de camping was een hele vriendelijke jongeman. Naast de camping runde hij ook nog een aantal huisjes en een grote boerderij. Alles was verder tot in de puntjes verzorgd.
De volgende morgen werd onze reis vervolgd naar Egilsstadir, dat zou onze een na laatste camping worden. De laatste camping hadden wij ingepland in Seydisfjordur.
Na nog een halfuur rijden, toch nog maar even een bezoek gebracht aan de zoveelste waterval van IJsland. De Rjúkandafoss. Deze waterval stort zich naar beneden vanaf ongeveer 135 meter.
Ook deze waterval kun je met een wandeling vanaf het begin volgen. De verschillende plateaus maken dit tot een prachtige waterval over vele meters. Ook hier weer het nodige vastgelegd met de camera. Maar het blijft een feit dat je hetgeen wat je ter plaatse meemaakt niet in alle toonaarden weer kan geven. Je krijgt bij het zien van het plaatje geen kippenvel, wel als je er bij staat en er met volle teugen van geniet.
Omdat wij twee nachten zouden blijven staan op de camping in Egilsstadir eerst nog even inkopen gedaan bij de Bonus, een gigantische supermarkt, lees groothandel. Alles te koop in grote verpakkingen. Als je de IJslander daar boodschappen ziet doen, gaat dat met karrevrachten tegelijk. Begrijpelijk als je om de zoveel dagen die rit moet maken door alle fjorden en bergpassen om aan je boodschappen te komen.
Noch even de tank gevuld voor het laatste gedeelte naar de Ferry en de start in Denemarken.
Maar eerst nog even een paar dagen in alle rust, nou ja rust, wind, wind en nog eens wind, de fantastische reis op ons laten inwerken.
Elke dag even de benen gestrekt en een wandeling gemaakt naar een op de berg staand rendier.
Jessica heeft nog een aantal stekken van een lupine uit de grond gerukt. Gaat ze thuis stekken. Dus plastic flessen aan de bovenkant opengemaakt en de stekken in het water gezet. We gaan het meemaken.[e-1f648]
Ook gesproken met andere campinggasten over de laatste overnachting in Seydisfjódur dit bleek achteraf geen verstandige keus. In de meeste gevallen is deze camping afgeladen met campers en auto’s voor het vertrek met de Ferry.
Dus nog een nacht extra op deze plek gebleven.
De volgende morgen hebben wij onze tas ingepakt voor het verblijf op de Ferry.
Rond twaalf uur weggereden richting Ferry.
Na een aantal kilometers hebben we een liftende Fransman opgepikt. Tijdens het rijden vertelde hij ons dat hij, samen met zijn vriend, bezig was met een fietsvakantie op IJsland. Gezien de weersomstandigheden, hier straks meer over, hebben ze besloten hier op IJsland te stoppen met de fietsvakantie en deze voort te zetten in Denemarken. Dus moest hij proberen om een ticket voor de Ferry te bemachtigen.
Wij hadden het net over het weer, de Fransman had nog maar net zijn verhaal verteld of we werden verrast met een hele dikke sneeuwbui tijdens de afdaling van een indrukwekkende bergpas. Zijwind met stuifsneeuw en hellingen van 12 %.
Kortom, een rit met wel een uitgesproken IJslands element. Voor ons een waardige afsluiting van onze laatste rit op IJsland.
[vip] =>
[userRegistrationDate] => 2010-11-09 09:20:24
[totalVisitorCount] => 41416
[pictureCount] => 5
[visitorCount] => 293
[author] => Jan
[cityName] => Ferry
[travelId] => 528600
[travelTitle] => Camperreis Jan en Jes naar IJsland
[travelTitleSlugified] => camperreis-jan-en-jes-naar-ijsland
[dateDepart] => 2023-04-28
[dateReturn] => 2023-05-28
[showDate] => yes
[goalId] => 6
[goalName] => Een korte vakantie
[countryName] => Haïti
[countryIsoCode] => ht
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/119/180_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/267/930_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => van-myvatn-naar-egalsstandir
)
[37] => stdClass Object
(
[reportId] => 5093579
[userId] => 282255
[countryId] => 82
[username] => jacquelinehaiti
[datePublication] => 2023-05-25
[photoRevision] => 0
[title] => Positief
[message] =>
Dag allemaal,
Cholera. Sinds een maand geeft cholera weer problemen in onze streek, Noordwest Haïti. De middelen om cholera-patiënten te helpen zijn niet complex. Infuusvloeistof en infuusmiddelen, Oral Rehydration Solution (ORS) en chloor voor de hygiene. Niet complex maar je moet het wel hebben. Je moet heel veel infuusvloeistof hebben. Ik herinner mij een cholera-patiënt die 75 liter infuus nodig had. De grote hulporganisaties die er bij de 1e cholera-uitbraak waren en waardoor de middelen binnenkwamen zijn deze keer niet zo actief. Hierdoor zijn wij niet in staat om de volledige zorg voor cholera-patiënten te doen. We kunnen alleen de eerste paar liters geven en dan moet men door naar het choleracentrum in het staatsziekenhuis in Port de Paix. Frustrerend. Het Departement van Volksgezondheid doet zijn best om te helpen maar wat er niet is kan men ook niet uitdelen. Er kwam een artsenteam van de overheid met hulpmiddelen. 36 liter infuusvloeistof konden ze aan ons geven. Dat is amper genoeg voor 1 cholera-patiënt. Of 15-20 cholera-patiënten de eerste 1-2 liter infuus geven en dan doorsturen. Als de cholera hier uitbreekt zoals in 2010 dan hebben we een groot probleem. Ik hoop en bid dat het blijft bij kleine clusters van cholera-patiënten zoals het nu is en dat we genoeg hebben om in ieder geval de eerste hulp te kunnen blijven geven.
De bendeproblematiek, lynchpartijen, de ontmenselijking van de maatschappij in Haïti, ik wil het noemen, het is onderdeel van het leven hier nu, maar ik wil er niet over uit weiden. Het is schrijnend om te merken hoe barbaarse praktijken worden uitgevoerd en goed gepraat door groepen van de bevolking. "Op de rand van een burgeroorlog" noemt de UN het. Ik denk dat Haïti die rand al lang over is. Het zorgelijk noemen is een understatement. En een weg naar verbetering is niet in zicht.
Ik eindig op een positieve noot! Het nieuwe dak op het huis van de familie Louismard zit erop! Door de huidige situatie in Haïti kostte het wat meer moeite en geld dan ingeschat. Materiaal is schaars en de prijzen zijn gestegen maar het is uiteindelijk gelukt om al het nodige materiaal aan te schaffen. Het huis van de familie Louismard heeft een nieuw dak! Hartelijk dank aan de sponsoren! Dankzij jullie heeft de Stichting Hoop Haïti de familie Louismard kunnen helpen en hebben ze nu een veilige en droge plek om te wonen. De hulp vanuit Nederland wordt door de familie Louismard erg gewaardeerd. Hartelijk dank, namens de familie Louismard. Lees het volledige verhaal op
https://www.hoophaiti.nl/2022/09/15/dak-voor-de-familie-louismard/
En ook namens mij, hartelijk dank. Het deed mij goed om in deze tijd waarin er zoveel zorgelijke en schokkende dingen gebeuren, zo veel negatieve dingen, om juist in deze tijd mee te kunnen werken aan iets positief. Juist in deze tijd is dat dak zo nodig. Niet alleen practisch gezien maar ook als symbool dat we op intermenselijk niveau niet opgeven. Hetzelfde geldt voor de giften die binnenkwamen voor Aneckson. Afgelopen week heb ik via Fre Jal rijst, olie en andere levensmiddelen naar hem kunnen sturen. Dankzij jullie. Met de huidige stand van zaken in Haïti zou het begrijpelijk zijn dat jullie zouden gaan denken dat jullie financiële hulp beter ergens anders heen kan gaan. Daarom ben ik extra dankbaar dat jullie ondersteuning blijft want nu is die hulp juist zo nodig. Lichtpunten in een donkere tijd.
Hartelijke groeten,
Jacqueline
[vip] =>
[userRegistrationDate] => 2011-02-17 12:05:20
[totalVisitorCount] => 357829
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 451
[author] => Jacqueline
[cityName] => Passe Catabois
[travelId] => 516282
[travelTitle] => Haiti
[travelTitleSlugified] => haiti
[dateDepart] => 2018-01-04
[dateReturn] => 0000-00-00
[showDate] => yes
[goalId] => 11
[goalName] => Vrijwilligerswerk in het buitenland
[countryName] => Haïti
[countryIsoCode] => ht
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/hati,passe-catabois
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/282/255_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => positief
)
[38] => stdClass Object
(
[reportId] => 5092333
[userId] => 282255
[countryId] => 82
[username] => jacquelinehaiti
[datePublication] => 2023-04-17
[photoRevision] => 0
[title] => Aneckson
[message] =>
Dag allemaal,
De wachter van het ziekenhuis, Fre Jal, komt naar me toe en vraagt om advies. Via via kent hij een 39-jarige man, Aneckson. Toen hij 20 was viel Aneckson uit een boom en brak zijn rug. Drie jaar duurde het voordat de wond op zijn onderrug was genezen en de botten zijn schots en scheef aan elkaar gegroeid. Hij heeft een dwarslaesie en jaren was hij bedlegerig. Jal vertelt hoe Aneckson met veel doorzettingsvermogen zijn zelfstandigheid zo veel mogelijk heeft herwonnen en hoe hij ondanks zijn handicap alleen woont. Hij leeft van giften van kerkleden en bezoekers en de buren helpen hem als het nodig is. Familie lijkt er niet te zijn. Een maand geleden is Aneckson gevallen en een wond op zijn bil zorgt nu voor veel problemen. Jal wil graag dat Aneckson in het ziekenhuis wordt gezien voor een beoordeling van zijn wond. We besluiten dat het makkelijker is dat ik naar Aneckson ga in plaats van dat hij naar het ziekenhuis komt. Vervoer is voor hem een groot probleem.
De dag erna gaan Jal en ik op pad. We nemen de bekende 'grote weg' naar Port de Paix maar nemen na 15 minuten een klein pad dat de tuinen en al snel de heuvels ingaat. Het is verbazingwekkend hoe snel ik 'verdwaald' kan zijn. Een paar minuten weg van de grote weg en ik heb het idee dat ik in een hele andere streek zit. Via verschillende paden gaan we steeds verder de heuvels in. Ik begin te hopen dat de regen die dreigt niet valt want dan komen we never nooit meer thuis!
We komen aan bij het huis van Aneckson. Hij is er niet maar vanaf een heuvel verderop horen we geroep. "L'ap vini/hij komt eraan!". En zien we een man in een rolstoel met een noodgang op de achterwielen de heuvel af geduwd worden. Als hij aankomt zie ik waarom. De voorwielen van de rolstoel zijn gebroken en daardoor kan de rolstoel alleen goed op de achterwielen rijden. We maken kennis en Aneckson vertelt zijn verhaal. Hoe hij ondanks dat hij in de rolstoel zit zo veel mogelijk zelf probeert te doen. Voor zijn huis ligt land. Door de droogte nu alleen stof maar Aneckson zegt hoe hij in de natte tijd zelf de grond bewerkt en zijn tuin onderhoudt. Ik zie een machete uitsteken boven de rug van zijn rolstoel. De rolstoel kreeg hij jaren geleden via een hulporganisatie en is inmiddels doorgezakt en de voorwielen zijn stuk. Rondom huis kan hij zich ermee behelpen maar de paden op lukt hem niet alleen. Maar hij klaagt niet en zegt dat het nog steeds beter is dan op bed liggen. Hij vertelt zijn verhaal alsof het niets is maar ik ben onder de indruk van zijn leven. Als ik zijn van takken gevlochten buitenkeuken binnenloop zie ik hoe hij aanpassingen heeft gemaakt zodat hij zelf kan koken. Wat een man. Zijn drang tot zelfstandigheid en zijn positieve houding, tegen alle verwachtingen in en het lijkt bijna onmogelijk, maar hij heeft zichzelf vastberaden uit dat bed opgewerkt naar een bijna zelfstandig leven.
De wond op zijn bil blijkt een decubitiswond te zijn. De oorspronkelijke wond is door de constante druk van het zitten in de rolstoel een 'doorlig'wond geworden. De wond is groot en diep, ik kan er bijna mijn vuist in stoppen. De doorgezakte scheve rolstoel helpt ook niet. Ik geef hem de meegebrachte medicijnen en adviseer hem ten aanzien van de wondverzorging. De dag erna stuur ik via Fre Jal decubitus materiaal. En een nieuwe rolstoel!
Ik ben zo dankbaar dat we een tijdje geleden via 5 STAR Global ministry rolstoelen hebben gekregen van Free Wheelchair Mission die met de hulp van Hope Health Action naar Haiti zijn gekomen. Is het niet schitterend wat er gedaan kan worden als er wordt samengewerkt? En ik ben zo enorm blij dat we daardoor nu Aneckson een nieuwe rolstoel kunnen geven! Via Fre Jal krijg ik een filmpje van een blij verraste Aneckson die in zijn nieuwe rolstoel een proefrit maakt. En Fre Jal vertelt bij zijn terugkomst over hoe de hele buurt samenkwam bij het huis van Aneckson, zingend en dansend van blijdschap over de nieuwe rolstoel en de daaraan verbonden vrijheid voor Aneckson.
Te midden van alle moeilijkheden perspectief blijven zien. Één ding is zeker. Het huisbezoek aan Aneckson hielp mij misschien nog wel meer dan het hem hielp. Zijn doorzettingsvermogen, ondanks alle obstakels, een goede les. Hoe hij omgaat met zijn handicap, hoe hij leeft met zijn handicap in de extreme beperkingen van Haiti, een voorbeeld voor ons allemaal.
Hartelijke groet, Jacqueline
P.S. Doneren mag! Wilt u Aneckson een gift geven, dat kan! Doneer o.v.v. Aneckson via rekeningnummer NL18RABO 0362 4237 41 van Stichting Hoop Haïti of doneer Kortlopende projecten via https://www.hoophaiti.nl/doneren/ of PayPal: weerdjacqui@gmail.com. Ik zal er voor zorgen dat de gift bij hem terecht komt in de vorm van levensmiddelen en zaaigoed voor zijn tuin.
[vip] =>
[userRegistrationDate] => 2011-02-17 12:05:20
[totalVisitorCount] => 357829
[pictureCount] => 1
[visitorCount] => 459
[author] => Jacqueline
[cityName] => Passe Catabois
[travelId] => 516282
[travelTitle] => Haiti
[travelTitleSlugified] => haiti
[dateDepart] => 2018-01-04
[dateReturn] => 0000-00-00
[showDate] => yes
[goalId] => 11
[goalName] => Vrijwilligerswerk in het buitenland
[countryName] => Haïti
[countryIsoCode] => ht
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/106/347_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/282/255_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => aneckson
)
[39] => stdClass Object
(
[reportId] => 5091760
[userId] => 282255
[countryId] => 82
[username] => jacquelinehaiti
[datePublication] => 2023-03-20
[photoRevision] => 0
[title] => Goed gesprek
[message] =>
Dag allemaal,
Een goed gesprek. Op de vroege zondagmorgen is hier niet veel voor nodig.Twee grote oren en twee grote bruine ogen die mij begripvol aankijken. De ezel staat midden op mijn pad. Toen ik om 01.00eruit moest voor een urgentie liet ze me schrikken door opeens op te doemen in het licht van mijn zaklamp. Om 06.00neem ik de tijd voor een goed gesprek. Ze lijkt me te snappen. Als ik om 08.00 terug loop ben ik bijna teleurgesteld dat ze er niet meer staat. Ik had nog zoveel te vertellen.
En soms is een goed gesprek meegaan in het denken van de ander, ook al ben je het er niet mee eens. Al gaat het tegen je gezond verstand in. Guerda is een vrouw van 23. Drie jaar geleden was ze twee maanden niet ongesteld en sinds die tijd denkt ze zwanger te zijn. Het bloedverlies elke maand is geen ongesteldheid. Haar buik blijft plat maar dat komt 'omdat de baby zich verstopt in haar rug'. Ze is niet de eerste vrouw die dit denkt en mijn ervaring is dat deze denkwijze moeilijk is te doorbreken. Zelfs een negatieve zwangerschapstest is vaak niet een bewijs sterk genoeg om dit denken los te laten. Uiteindelijk stopt het bloedverlies (omdat men werkelijk zwanger wordt), de baby groeit en wordt na 4 jaar zwangerschap geboren. Hoe je ook praat en uitlegt, men houdt eraan vast dat dit kan. Guerda komt in de middag met haar moeder. Ze heeft buikkrampen en heeft gebraakt. De buikkrampen zijn weeën. Haar braken was het breken van de vliezen via de mond, een ander bakerpraatje waarin men hier gelooft. Guerda en haar moeder denken allebei dat ze gaat bevallen. Ik probeer wat gezond verstand over te brengen maar merk al snel dat dit niet lukt. Ik besluit het maar op te geven en zeg dat we maar eens gaan afwachten. Ik geef haar medicijnen voor maagzuur en buikkrampen. Guerda geeft nog 1 keer goed over en merkt dat erna haar weeën afnemen. Ze blijft nog een paar uur maar uiteindelijk besluiten zij en haar moeder dat het vals alarm was. De bevalling zet niet door. Blijkbaar is ook deze maand niet de maand waarin de baby geboren wordt. Ik probeer nog eens om uit te leggen waarom in mijn weten de zwangerschap niet bestaat. Zij proberen nog eens om mij uit te leggen waarom in hun weten de zwangerschap bestaat en herhalen alle dingen die ik hier eerder noemde, vertellen over een schoonzus die na 5 jaar beviel. De kinderwens van Guerda is groot. We besluiten om het eens te zijn dat we het niet met elkaar eens kunnen zijn. Een goed gesprek ondanks een wereld van verschil in denken. En ik hoop zo dat Guerda écht zwanger zal worden.
Hartelijke groeten, Jacqueline
[vip] =>
[userRegistrationDate] => 2011-02-17 12:05:20
[totalVisitorCount] => 357829
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 531
[author] => Jacqueline
[cityName] => Passe Catabois
[travelId] => 516282
[travelTitle] => Haiti
[travelTitleSlugified] => haiti
[dateDepart] => 2018-01-04
[dateReturn] => 0000-00-00
[showDate] => yes
[goalId] => 11
[goalName] => Vrijwilligerswerk in het buitenland
[countryName] => Haïti
[countryIsoCode] => ht
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/hati,passe-catabois
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/282/255_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => goed-gesprek
)
[40] => stdClass Object
(
[reportId] => 5091020
[userId] => 282255
[countryId] => 82
[username] => jacquelinehaiti
[datePublication] => 2023-02-17
[photoRevision] => 0
[title] => Nog steeds
[message] =>
Dag, allemaal.
Haiti. Hoe is het leven in Haïti? Fijn dat u het nog steeds vraagt maar het antwoord is ontmoedigend. Helaas. Haiti is nog steeds zonder regering en er is geen reële sprake van verkiezingen. Gangs en onveiligheid zijn nog steeds de orde van de dag in grote delen van het land. We prijzen ons gelukkig dat het hier in het Noordwesten nog steeds meevalt. Het leven wordt nog steeds duurder. Een trees eieren 30 stuks kost bijvoorbeeld geen 50 HD meer maar 170 HD. Dat is een dagloon. Benzine is nog steeds niet aan de pomp te krijgen, alleen op de zwarte markt. Het blijft nog steeds enorm droog en dat betekent dat de tuinen niks opleveren. Mensen lopen hele afstanden om water te halen bij de waterpunten die nog wel water geven. Dieren lijden nog steeds honger en jonge dieren gaan dood door gebrek aan melk. Moeder is te mager om melk te kunnen produceren. De 'brain drain', het vertrek van mensen met een opleiding en/of een ambacht gaat nog steeds door. Mensen proberen met man en macht Haïti te verlaten. Deels door het nieuwe programma van Biden en deels illegaal. En wie kan het ze kwalijk nemen? Cholera is nog steeds aanwezig en ondanks dat we geen grote aantallen zien is het een blijvende zorg. Middelen om voor cholera-patiënten te zorgen ontbreken en nog steeds geen hulp van grote organisaties.
Nog steeds. Nog steeds geen verbetering. Nog steeds geen zicht op een positieve verandering. Toen ik in Nederland was, en met mensen sprak over de situatie in Haïti, kreeg ik regelmatig de vraag: "En waarom werk je daar nog steeds?". Het zou zeker slimmer zijn om aan een toekomst in Nederland te gaan werken. En Haïti lijkt een hopeloos land te zijn. Dweilen met de kraan open. Maar in mijn werk hier vind ik nog steeds genoeg reden om te blijven. Ondanks alle moeilijkheden en ook frustraties in mijn werk en leven hier zijn er nog steeds momenten dat ik denk; 'ja, daarom ben ik dus nog steeds hier'.
Een voorbeeld is een bevalling van vorige week. Elmina is 18 jaar en bevalt van een mooie zoon. Haar familie ken ik via de kliniek en haar zus is de moeder van Tiboi, de baby met borstvoedingsproblemen.
https://www.hoophaiti.nl/2022/08/15/tiboi/ Elmina heeft een goede bevalling maar tegen het einde is ze de moed kwijt en zijn de weeën echt niet leuk meer. Met haar vader en moeder begeleid ik haar.Het kost veel geduld en gepraat maar als haar zoon net voor middernacht wordt geboren is alle ellende snel vergeten. Als alles is afgerond laat ik ze achter in het ziekenhuis en wens ze een goede nacht. De moeder van Elmina bedankt voor de hulp en zegt: "Bon, miss Jacqueline, je bent voor ons niet een verpleegkundige, voor ons ben je familie".
Een ander voorbeeld is Guerlanda. Haar zoontje van 12 maanden komt met ondervoeding en tuberculose in de kliniek. Hij wordt gebracht door een buurvrouw en een tante. Van hen hoor ik dat zijn moeder al maanden is opgenomen bij een toverdokter. De buurvrouw zag het jongetje steeds zieker worden en overtuigde de familie om met hem naar het ziekenhuis te gaan. Zo geweldig dat ze dit op zich heeft genomen want de familie gelooft meer in voodoo. Gebaseerd op wat men vertelt krijg ik het vermoeden dat moeder ook tuberculose heeft. Ik vraag hen om met de familie te praten en om toestemming te krijgen om moeder ook naar de kliniek te brengen. En dat gebeurt! Moeder en zoontje gaan allebei op tuberculose behandeling en na twee weken is er al een verbetering te zien. Goed voor hen en hopelijk ook een reden voor de familie om anders te gaan denken over ziekte, vervloekingen en voodoo.
Nog steeds. Misschien is het dweilen met de kraan open, een druppel op de gloeiende plaat maar nog steeds haal ik veel waardering en vreugde uit mijn werk. En nog steeds ben ik enorm dankbaar voor die mensen in Nederland die mij helpen om hier te kunnen werken. Misschien..als we met zijn allen hard genoeg dweilen? Elke druppel telt?
Hartelijke groeten,
Jacqueline
[vip] =>
[userRegistrationDate] => 2011-02-17 12:05:20
[totalVisitorCount] => 357829
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 501
[author] => Jacqueline
[cityName] => Passe Catabois
[travelId] => 516282
[travelTitle] => Haiti
[travelTitleSlugified] => haiti
[dateDepart] => 2018-01-04
[dateReturn] => 0000-00-00
[showDate] => yes
[goalId] => 11
[goalName] => Vrijwilligerswerk in het buitenland
[countryName] => Haïti
[countryIsoCode] => ht
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/hati,passe-catabois
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/282/255_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => nog-steeds
)
[41] => stdClass Object
(
[reportId] => 5090233
[userId] => 282255
[countryId] => 82
[username] => jacquelinehaiti
[datePublication] => 2023-01-16
[photoRevision] => 0
[title] => TB
[message] =>
Dag allemaal,
USAID: "Tuberculose (TB) blijft één van 's werelds meest dodelijke infectieziekten. Tot de opkomst van sars-cov-2 was “de meest destructieve ziekteverwekker op aarde Mycobacterium tuberculosis”, de bacterie die tuberculose veroorzaakt. Ondanks dat het te voorkomen, te behandelen en te genezen is, doodt deze ziekte elk jaar meer mensen dan HIV en malaria samen. In 2021 waren er naar schatting wereldwijd 10.6 miljoen mensen besmet met TB en overleden er 1.57 miljoen mensen aan deze ziekte."
Tuberculose kan mensen ziek maken op verschillende manieren en in de kliniek zien we deze ziekte regelmatig. De TB-medicatie krijgen we via een overheidsprogramma. De behandeling start met een proef van 2 weken en duurt in totaal 6 maanden. Ziekte-inzicht en de hieraan gerelateerde therapietrouw is een probleem. Onder andere door bijgeloof en cultuur. Maar gelukkig zien we ook veel mensen die merken dat de behandeling werkt en die trouw de 6 maanden behandeling volgen. Een aantal voorbeelden van de afgelopen maand:
Patient A is een 41-jarige vrouw. Sinds februari 2022 heeft ze een hoest en elke avond koorts. In augustus gaat ze naar een ziekenhuis in Gonaives maar de medicijnen helpen niet. Of er met TB-medicatie was begonnen is onduidelijk. Ze besluit om kruiden te gaan proberen. Ze valt af en haar kleur wordt grauw. Als ik haar in de kliniek zie weegt ze nog maar 41 kg. We beginnen met TB-medicatie en na twee weken is er al een duidelijk verschil. De koorts is weg, hoest wordt minder en ze begint weer kleur te krijgen. De behandeling wordt voortgezet.
Patient B is een man van 31 jaar. Sinds 7-8 maanden heeft hij onder zijn kaak en in zijn nek grote klieren. Ook verliest hij gewicht ondanks een goede eetlust. Zijn HIV-test is negatief. Een behandeling met antibiotica maakt geen verschil voor zijn klieren en hij begint koorts te krijgen. De proefbehandeling met TB-medicatie heeft meer effect. De koorts gaat weg en de klieren worden duidelijk minder. We gaan verder met de TB-medicatie.
Patient C is een 22-jarige vrouw. Ze heeft 3 maanden een steeds erger wordende hoest, verliest gewicht en haar kleur wordt anders. Haar longen zijn amper te beluisteren door de voortdurende hoest. De TB-medicatie maakt na de eerste twee weken al een duidelijk verschil. Ik herken haar niet bij de rendezvous en dat is een goed teken.
Patient D is een man van 33. Sinds 4-5 maanden heeft hij een hoest, klieren in zijn nek en elke avond koorts. Zijn HIV-test is positief. Hij geeft toe dat hij dit al wist maar hij gelooft niet in HIV. Als ik hem uitleg dat hij waarschijnlijk nu ook TB heeft is hij wel bereid om met TB-medicatie te beginnen maar over HIV wil hij niets horen. Ik hoop dat als hij wat opknapt hij misschien wat meer open komt te staan voor zijn HIV diagnose en behandeling. Helaas, voor zijn rendezvous komt hij niet opdagen.
Patient E is een 21-jarige vrouw. Ze komt uit een familie met een uitgebreide TB geschiedenis. Ondanks dat ze deze ziekte van dichtbij heeft gezien, ondanks dat er familieleden zijn overleden aan TB en familieleden zijn genezen van TB, komt ze niet meteen naar de kliniek als ze zelf een hoest en nachtzweten krijgt. Sinds juli heeft ze de klachten. Nu komt ze pas. En ze blijft ontwijkend in het omschrijven van haar klachten. Ik begin TB-medicatie en probeer haar te motiveren om te vervolgen. Ik hoop met grote hope dat ze terug komt.
Patient F is een vrouw van 52 jaar. Ze heeft een groot abces in haar lies die een grote zwelling van haar dijbeen geeft. Antibiotica werkt niet en het abces heeft verschillende openingen waar pus uit lekt. Haar kleding is constant vies en ze is ten einde raad. Met TB-medicatie gaan de openingen dicht en neemt de zwelling af. Voor haar een hele opluchting en ze gaat door met de behandeling.
Patient G is een jongen van 7 jaar. Sinds augustus heeft hij een bult onder zijn arm, koorts en een hoest. Sinds november heeft hij ook een grote klier in zijn hals. Hij is mager en heeft een lichte bloedarmoede. Zijn moeder is bij verschillende artsen geweest maar heeft nergens echt gevolgd. Elke keer begon men met antibiotica maar die helpen niet. We beginnen met TB-medicatie en moeder belooft om over twee weken terug te komen.
Groeten, Jacqueline
[vip] =>
[userRegistrationDate] => 2011-02-17 12:05:20
[totalVisitorCount] => 357829
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 358
[author] => Jacqueline
[cityName] => Passe Catabois
[travelId] => 516282
[travelTitle] => Haiti
[travelTitleSlugified] => haiti
[dateDepart] => 2018-01-04
[dateReturn] => 0000-00-00
[showDate] => yes
[goalId] => 11
[goalName] => Vrijwilligerswerk in het buitenland
[countryName] => Haïti
[countryIsoCode] => ht
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/hati,passe-catabois
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/282/255_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => tb
)
[42] => stdClass Object
(
[reportId] => 5089886
[userId] => 139012
[countryId] => 82
[username] => margotdegreef
[datePublication] => 2023-01-03
[photoRevision] => 0
[title] => Noordwesten en nieuwjaar
[message] =>
Dinsdag 13 december ben ik eindelijk teruggekeerd naar het Noordwesten. Voorheen was ik er vaak. Het was nu lang geleden en ik ben heel dankbaar dat ik de gelegenheid had om eindelijk weer te reizen. Aangezien Canaan nog steeds te riskant is om langs te rijden, in verband met overvallen en ontvoeringen, zijn we van Port-au-Prince naar Gonaïves gevlogen. We reisden met z’n drieën: Robest, Jackson en ik. Jackson en ik begaven ons per motor (met z’n tweeën achterop) naar Robest en vandaar bracht iemand ons met de auto naar het vliegveld. Daar stond weer een grote file bij een benzinepomp waar brandstof beschikbaar was.
Onze vlucht zou om half 12 vertrekken, maar dat werd anderhalf uur later. We volgden iemand naar buiten en kregen elk oordempers overhandigd. Een grote helikopter stond klaar, met aan beide kanten een lange bank, waarop we naast elkaar plaats namen. Het was de eerste keer vliegen voor Robest en de eerste keer in een helikopter voor ons alle drie. Een nieuwe ervaring. We landden midden in de savanne, op een onverharde strook zand en stenen, het stof hoog opwaaiend. De motor van de helikopter ging niet uit. Een politieauto staat standaard bij de baan als er een helikopter komt/vertrekt. Degene die ons op zou halen, was er niet. Behalve wijzelf stonden er nog drie personen te wachten, ambulancepersoneel. De politieauto keerde en maakte aanstalten om te vertrekken, dus we spraken hen aan en ze gingen akkoord om te wachten totdat we allemaal opgehaald waren. Op die ‘baan’ is niks te vinden. Geen enkel gebouw, we staan gewoon buiten in de zon te wachten.
Uiteindelijk verscheen dan toch de auto van KED, die tot onze beschikking werd gesteld deze week. Eerst de tank vullen, wat niet eenvoudig was, aangezien er geen enkele benzinepomp open was. Het brandstofprobleem is duidelijk niet opgelost. In Port-au-Prince staan er wederom lange files bij een pomp als die open is. Dan ziet het zwart van de motoren, mensen met een gele gallon in hun handen, een rij auto’s. En de overheid blijft beweren dat er geen brandstoftekort is. In andere provincies is het probleem nog groter en krijgen pompen helemaal geen aanvoer van brandstof. We moesten dus bij iemand thuis diesel halen.
Het was mooi om vele leerlingen op straat te zien, maar jammer om te horen dat alleen de privéscholen open waren en niet de overheidsscholen. Zelfs vele restaurants zijn gesloten, vanwege de gestegen prijzen. We vonden toch een restaurant dat open was, waar ik werd afgezet, terwijl de heren water en andere boodschappen probeerden te halen. Dat was ook niet eenvoudig, want de weinige winkeltjes hadden weinig in de schappen. Zelf stuitte ik op een grote menigte in het restaurant, de blikken gericht op een televisiescherm. Voetbalwedstrijd Argentinië-Kroatië... Het was interessanter om de reacties van de mensen te bekijken dan de wedstrijd zelf. Haïtianen zijn fanatieke aanhangers van Argentinië en/of Brazilië. Ja, dat betekent dat er gejuicht werd toen Argentinië won van Nederland...
Al met al was het vier uur toen we Gonaïves achter ons lieten. Onze route leidde eerst richting Anse Rouge en bij Coridon bogen we af naar l’Arbre, Atrel en verder naar Passe Catabois. Een prachtige ondergaande zon boven de zee. Zo nu en dan vroegen we ons af of dit echt een weg was. Het werd ook algauw donker, wat het navigeren er niet makkelijker op maakte. Via Gros Morne zou korter zijn, maar langs die route vinden nogal eens overvallen plaats, dus vandaar de keus voor een omweg. Om half negen ’s avonds waren we in Passe Catabois. We verbleven in exact hetzelfde gebouw waar ik sliep toen ik in 2007 met World Servants naar Haïti kwam. Hier was mijn eerste nacht ooit in Haïti. En nu werk ik voor World Servants. Kan de cirkel nog ronder?
Het doel van ons verblijf in Passe Catabois was tweeledig. Diaconaat van de Christelijke Gereformeerde Kerken steunt hier twee projecten, het ene gericht op het mogelijk maken van basis- en middelbaar onderwijs door het betalen van schoolgeld voor leerlingen, het andere bedoeld om bij te dragen aan gezondheid door de bouw van latrines. Wij kwamen namens de kerk beide projecten bezoeken. De schoolsteun wordt geleid door Rob Hulshuizen. De volgende dag begonnen we daarom met een gesprek met hem. Het gaat om het betalen van schoolgeld voor kinderen die op de basis- of middelbare school zitten, plus materialen zoals uniform, schoenen, schriften, boeken.
We brachten een bezoek aan École Évangélique Baptiste Nazareth de Passe Catabois, een van de scholen waarvan een aantal leerlingen schoolsteun ontvangen. Dit is een basisschool, privéschool. We gingen in gesprek met de directeur en een docent/administrateur. Daarna spraken we de leerlingen die steun ontvangen. Robest leidt de kinderdienst in de kerk (we gaan naar dezelfde kerk), dus hij voelde zich helemaal op z’n plaats temidden van de kinderen. Sommige kinderen lopen een uur om bij school te komen. Op deze school krijgen ze een maaltijd, wat een groot verschil maakt. Zonder eten is het moeilijk om het hoofd bij een les te houden. Aansluitend spraken we enkele leerlingen afzonderlijk en bezochten we een gezin thuis. De situatie is overal moeilijk. Ouders zijn afhankelijk van landbouw, maar door droogte is er weinig oogst. Bovendien zijn alle prijzen de afgelopen maanden sinds de brandstofcricis enorm gestegen en blijft de gourde (munteenheid) waarde verliezen. Onderwijs biedt hoop voor de toekomst.
Na een middagmaal gingen we in gesprek met ongeveer 70 ouders, van wie één of meerdere kinderen schoolsteun ontvangen. Het gesprek vond plaats in de wachtruimte van het ziekenhuis in Passe Catabois, dat gesloten was. Een moeder van 9 kinderen droeg een toepasselijk t-shirt, met daarop de tekst: “strong like mom” (sterk als moeder). We spraken enkele ouders afzonderlijk. Een van hen vertelde dat ze voorheen in Port-au-Prince producten kocht om die in Passe Catabois te verkopen, maar tijdens een busreis zijn de passagiers bestolen van al hun geld en goederen. Dus er is geen handel meer en wel een schuld. Daarna bekeken we het ziekenhuis, met operatiezaal, ruimte voor consultatie, laboratorium, apotheek, ziekenzalen, administratie. Het ziekenhuis wordt gerund door Anne-Marie Wessels.
Vanaf onze verblijfplaats een mooi uitzicht op een rivier in de diepte. ’s Avonds een prachtige sterrenlucht, met zoveel sterren die elders niet zichtbaar zijn. ’s Nachts klonk er tromgeroffel van ceremonies.
Donderdagochtend liepen we naar een gezin. Uitzicht op de rivier, bananenplantages. We liepen langs de sorghum velden van de familie. Overal was het dor en droog, het heeft al lang niet geregend. In de tuin groeiden ook katoenplanten. We hadden een van de dochters van de familie ontmoet in de school van Nazareth. Een ander heeft de middelbare school afgerond. Ze wil graag landbouwkunde studeren, maar er zijn geen financiële middelen om universiteit of beroepsonderwijs te betalen. Bovendien zijn die opleidingen in Port-de-Paix, wat zou betekenen dat er onderdak gezocht moet worden, want dagelijks op en neer reizen is geen optie. Door schaarse oogst worden dieren verkocht om schoolgeld te betalen, maar die zijn er niet meer in dit gezin. Daarom produceren veel families houtskool, om toch een inkomstenbron te hebben, hoewel de ontbossing nog grotere problemen met zich meebrengt en tot nog minder regen leidt. De vrouw des huizes maakt ezelstassen. Ze verkoopt ze voor € 1,67 per stuk, terwijl het drie dagen werk is en ze € 0,67 aan materialen koopt.
Aansluitend begaven we ons naar Lycée Etzer Vilaire, een overheidsschool, middelbare school. Wederom goed gesprek. Herkenbare problematiek, met docenten die niet door het Ministerie van Onderwijs zijn benoemd en daardoor geen salaris ontvangen. Het gebouw verkeert in slechte staat.
We rondden ons bezoek aan het schoolproject af met een gesprek met enkele personen die betrokken zijn bij de selectie van leerlingen. We spraken nog een leerlinge van de school van Nazareth. Haar beide ouders zijn overleden. Toen we vroegen hoe oud ze was, zei ze dat ze die dag 14 jaar was geworden, dus we hebben gelijk voor haar gezongen. Het feit dat ze deze dag mocht beleven, was voor haar genoeg, zei ze.
Toen we eten gingen halen, kwamen we zowaar een bekende tegen, de directeur van de school in Fond Ramadou, waar Church World Service mee samenwerkt. Een mooie ontmoeting. Daarna vervolgden we ons programma met AJNODR. We ontmoetten het comité in het gebouw van een basisschool, overheidsschool. AJNODR heeft besloten om latrines te bouwen om het aantal ziektes gerelateerd aan hygiëneproblemen te verminderen (zoals cholera en tyfus).
Vrijdag begeleidden een aantal van de comitéleden ons bij een bezoek aan 9 gezinnen voor wie ze latrines gebouwd hebben. Er is ook een training gegeven over hygiëne. Daarbij werd aandacht besteed aan besmettingsgevaar, afstand tussen latrine en keuken, onderhoud/schoonmaken van de latrine, handenwassen, etc. De latrines hebben een betonplaats als ondergrond, waarbij twee betonnen potten zijn: een voor volwassenen en een voor kinderen. De wanden bestaan uit golfplaat. Bij een van de huizen was het erf netjes ingericht en in de doucheruimte stonden planten die water krijgen als iemand doucht. Voorheen maakten de gezinnen gebruik van de latrine van buren, of groeven ze een gat, of gingen ze in de bosjes, of ze maakten zelf een latrine, met houten planken als ondergrond.
Een van de vrouwen verduidelijke: “Het is niet dat we geen latrine willen hebben. Het voelt niet goed om met een machette een gat te moeten graven, of naar de buren te gaan. Nu hoef ik ’s nachts niet meer naar de buren.” Ze zijn ook graag bereid om hun latrine voor een bezoeker beschikbaar te stellen. Iemand anders zei zelfs: “Ik maak de latrine zo goed schoon, dat ik erin kan slapen als het moet.” Een tiener voegde toe: “Nu hoef ik niet meer ver te rennen.”
We waren in de buurt van Puits Cousin, dus ik vroeg of we een bezoek konden brengen aan de school waar World Servants in 2007 een waterreservoir heeft gebouwd. Tot mijn verbazing was er weinig veranderd. De school is nog steeds hetzelfde, inclusief de blauwe deuren en ramen, zoals wij die toen geverfd hebben. Zelfs de dieren die we erop geschilderd hebben, staan er nog. De school was gesloten, maar het reservoir was gevuld met water. Heel bemoedigend.
We vervolgden onze bezoeken aan de gezinnen. Bij het laatste gezin troffen we een jongedame die een gezwel in haar buik heeft, dat steeds verder groeit, maar er is geen geld voor de operatie. Dat zijn machteloze, moeilijke dingen. De vrouw des huizes zei: “Een latrine is belangrijk. Je kunt beter geen keuken hebben dan geen latrine.” Ze was zich er goed van bewust dat microbes van uitwerpselen in eten terecht kunnen komen en ziekte kunnen overdragen. En ze gaf toe dat er gezinnen zijn die het bouwen van latrines verwaarlozen. Een latrine hoeft niet uit beton en golfplaat te bestaan. We hebben ook voorbeelden gezien van houten ondergrond en lakens als wanden. Men kan latrines bouwen, met beschikbare middelen.
Tot slot bezochten we Nan Galata. Jackson en ik wachtten in de auto, terwijl Robest een heuvel beklom met AJNODR. Ze bezochten enkele gezinnen die geen onderdeel uitmaakten van het project. Om geen verwachtingen te wekken, bleef ik achter. Robest bracht verslag uit van een bezoek aan mensen die onder moeilijke omstandigheden wonen. In een gezin van 14 personen gaat niemand naar school. 20 personen in een huis vol gaten in de lemen muren. 3 van de 11 kinderen zijn reeds overleden. Geen van de kinderen gaat naar school. Jonge meiden zwanger. Geen latrines, geen kennis over hygiëne, geen water in de buurt. Als ze hun behoefte doen in de bosjes, kan het gebeuren dat ze een verkeerd blad pakken als ‘wc papier’, waardoor ze een brandende uitslag krijgen.
Zaterdagochtend sloten we af met een gesprek met AJNODR. Na een bezoek aan de bakkerij waar het deeg klaarlag in de ‘troggen’ en vuur in de oven gestookt werd, verlieten we Passe Catabois. Eerst een slecht pad naar de doorgaande weg Port-de-Paix/Jean Rabel. Zo nu en dan langs diep uitgesleten delen. Vogelverschrikkers op het land. Het zag er droog uit allemaal. Maar ik genoot ervan om in het Noordwesten te zijn, eindelijk weer.
We reden door Jean Rabel en stopten in Vieille Terre, om Mercidieu en z’n gezin te bezoeken, die we kennen via AGEHPMDNG, partnerorganisatie van CWS. Ik mocht kennismaken met hun dochter Tabina. Er werd gelijk vis voor ons bereid, met gekookte plantaan en yam. Ook andere bekenden kwamen ons gedag zeggen. We spraken af om de volgende dag met hen naar de kerk te gaan.
We vervolgden onze rit naar Mare Rouge. Bekend terrein, bekende mensen. Anouce wachtte ons op in Damé. We reden naar zijn huis, in Dos d’Âne. Eindelijk weer, heerlijk. Ik heb naar een prachtige, oranje, rode, roze, paarse zonsondergang staan kijken. En ik kon weer lekker slapen in ‘mijn kamer’.
Zondag ontbeten we met z’n vieren; gekookte plantaan, gebakken ei, thee. Hoewel er honger is in het Noordwesten, werden wij overal verwelkomd met een maaltijd. Anouce ging preken in zijn kerk, wij drieën gingen naar de kerk van Mercidieu. Onderweg kwamen we allemaal net geklede mensen tegen, die onderweg waren naar een kerk. Dit was een klein gebouw, een kleine gemeente. Mercidieu was bezig met Bijbelstudie toen we aankwamen. Daarna begon de dienst. Robest en ik kregen de gelegenheid om iets te zeggen. Deze gemeente heeft veel voor me gebeden in de afgelopen anderhalf jaar en het was goed om bij ze te kunnen zijn en hen te bedanken. We zongen toepasselijke liederen voor deze moeilijke tijden: “Heer, leid mij elke dag, waar U wilt dat ik gaan zal, maak mij Uw wil bekend, laat me zien wat ik moet doen.” “Geef me moed in gevaar.” “Als mijn werk zwaar lijkt te zijn, help me dan om doorzettingsvermogen te hebben. Geef me moed en geduld, in lijden en ziekte.” Maar ook: “Red, Heer, zegen ons geliefde Haïti.” “Zijn liefde geneest mijn pijn, zijn hand veegt mijn tranen weg.”
Elke zondag eet deze gemeente samen, dus we kregen een bord rijst met erwten en geitenvlees voordat we vertrokken. We brachten de familie van Mercidieu thuis en reden naar Jean Rabel, om bij het gemeentehuis een grote zeef op te halen. De heren luisterden via de radio naar de wedstrijd tussen Argentinië en Frankrijk. Onze vrienden in Argentinië zijn blij.
We reden terug naar Mare Rouge, waar Anouce ons opwachtte. We reden boven Mare Rouge langs, met een prachtig uitzicht op de bergen en in de verte de zee. Het laatste stuk ging te voet, een berghelling af, naar het huis van Oxinal. Hij is eerder dit jaar compleet onverwacht overleden en was onze contactpersoon bij corporatie KABM. We bezochten zijn vrouw, die duidelijk nog steeds volledig verslagen is. Het gaat niet goed met haar. Ze heeft drie jonge kinderen, van 15, 6 en 1. Sinds het overlijden van hun man en vader zijn ze veel ziek geweest. Het was goed om hen te bezoeken, dat soort dingen zijn belangrijk. Natuurlijk mochten we niet weggaan zonder een kokosnoot gedronken te hebben.
In Mare Rouge gingen we nog op bezoek bij Katiana, die we kennen van GRADAID. Ook zij had al wat voor ons bereid; geitenvlees en gebakken plantanen, die we meekregen. De heren hebben er heerlijk van zitten smullen toen we later terug waren bij Anouce. William kwam vlak na ons aan, vanuit Port-de-Paix. We aten met z’n allen (bouillon, labouyi) en het was een gezellige boel. Heerlijk genieten om ‘mijn mannen’ weer eens bij elkaar te hebben.
Maandag hadden we met z’n vieren een planning: William, Jackson, Robest en ik. Na een ontbijt van warme chocolademelk, brood en bananen reden we naar de school in Dos d’Âne. Eindelijk kon ik er weer zijn! In augustus is de sloop van het oude schoolgebouw verricht, maar helaas is direct daarna alles tot stilstand gekomen. Tot op heden zijn bouwmaterialen slecht te krijgen en is transport onmogelijk. Dus op dit moment worden de plaatselijke materialen voorbereid. Daarvoor hadden we de grote zeef mee, zodat het rivierzand gezeefd kan worden. Ook wordt van stenen gravel gemaakt. In de tussentijd wordt gebruik gemaakt van een gebouw van plywood.
Het was een goed weerzien met de directeur en administrateur. De Christelijke Gereformeerde Kerken hebben het grootste deel van de financiering voor de bouw van de school bijgedragen, dus ik kwam namens hen, maar ook namens CWS, aangezien Patrick me gevraagd had wat punten met hen te bespreken. De handenwasgelegenheid die is geïnstalleerd, wordt goed gebruikt. De school heeft recent geiten ontvangen, voor docenten en leerlingen. Geld van de bank halen hiervoor was een groot probleem, want de bank is maar drie halve dagen in de week open en heeft een (zeer lage) limiet qua bedrag dat mensen op kunnen nemen.
Dit schooljaar is begonnen op 14 november, al zijn nog lang niet alle leerlingen er. Ouders kunnen zelfs het geld voor een schrift of schoenen niet bijeen krijgen, noch het schoolgeld (€ 3,33 per leerling voor basisschool, € 10 euro voor middelbare school). Dit heeft opnieuw te maken met droogte maar vooral ook gestegen prijzen. Gelukkig verstrekt de school maaltijden aan de leerlingen.
We spraken over de bouw en dingen die daarvoor geregeld moeten worden. Ook introduceerden we Robest als stagiaire/assistent-ingenieur, die William zal bijstaan in zijn taken als ingenieur. De schoolboeken die vorig jaar zijn verstrekt, zijn netjes allemaal weer ingeleverd, om dit jaar opnieuw verstrekt te worden. De rugzakken waren van goede kwaliteit en de leerlingen zijn er weer mee teruggekomen naar school. Tot slot mochten we nog het goede nieuws delen dat Stichting van der Honing-Hoitinga de salarissen van de docenten dit schooljaar zal betalen, wat elk jaar een groot probleem is. De opluchting en vreugde straalde van de gezichten af. Blijdschap, zeiden ze zelf dankbaar. Robest, Jackson en ik hebben zelfs nog staan scheppen, om zand te zeven... Kunnen ze niet zeggen dat we niet letterlijk een steentje hebben bijgedragen... Daarna hebben we nog de grond bezocht waar stenen worden gezocht voor de bouw.
’s Middags waren we bij corporatie KED, in Dupre, namens CWS. Ook hier goed weerzien met oude bekenden. Er komen nog steeds maandelijks nieuwe leden bij deze corporatie. Ook hier is de situatie moeilijk, met vele kinderen die nog niet naar school kunnen. De schapen en varkens die eerder door CWS zijn verstrekt, zijn daarom een belangrijke aanvulling. De eerstgeborenen worden doorgegeven aan andere gezinnen, terwijl alle verdere nakomelingen voor het gezin zelf zijn. Er worden nog steeds microkredieten verstrekt, ook voor beroepsopleidingen. Een van de drie stagiaires die ze hadden, is gebleven als administrateur. Ons bezoek was specifiek gericht op het verhelderen van onduidelijkheden omtrent het waterreservoir dat hier nog gebouwd moet worden.
Aan het einde van ons samenzijn spraken diverse mensen woorden van dank en zelfs werd er een fles champagne geopend, nu ik toch nog weer in hun midden was, al is mijn contract bij CWS verlopen. De woorden en dit teken van waardering raakten me. We hebben jarenlang met elkaar samengewerkt en opgetrokken, we zijn zelfs met elkaar naar de Dominicaanse Republiek geweest, we hebben elkaar gesteund ten tijde van rouw en moeite en verdriet, we hebben van elkaar geleerd, we hebben samen een lange weg afgelegd.
Ik ben ontzettend dankbaar dat ik de gelegenheid had om in het Noordwesten te zijn. Het was eveneens mooi om de door CWS gebouwde huizen weer te zien. Mooi werk, tastbare resultaten. De vluchten zijn mogelijk gemaakt door CWS, want die worden verzorgd door de Verenigde Naties, voor staf van humanitaire organisaties, dus we reisden op naam van CWS. De auto is beschikbaar gesteld door KED. Anouce ontving ons opnieuw gastvrij in zijn huis, overal werden we hartelijk verwelkomd, ondanks de moeilijke omstandigheden. Na terugkomst vroeg Patrick ons wat voor tekenen van hoop we hebben gezien. De situatie is zo moeilijk, dat we daar bijna geen antwoord op konden vinden.
’s Avonds nog een gezamenlijke maaltijd bij Anouce, van rijst met ‘pigeon peas’, aangezien die in het seizoen zijn, Haïtiaanse kip (ja, die is anders dan buitenlandse...), sap. We hebben onze reis op een hele mooie manier samen afgesloten. Met z’n allen zaten we om de tafel en samen zongen we twee liederen en spraken we een gebed uit. Ik had me geen betere afsluiting kunnen wensen. We schudden elkaar de hand en wensten elkaar welterusten.
Dinsdag 20 december om 5 uur ‘s ochtends trommelden de heren me al uit m’n bed. Het was nog donker en de steelpan was helder te zien aan de sterrenlucht. Om 6 uur vertrokken we met z’n vieren naar Gonaïves; William, Jackson, Robest en ik. We legden de ons zo bekende route af. We hadden brood gekocht in de bakkerij in Dupre, dus ontbijt was aanwezig. In Gonaïves pikten we iemand op die de auto van ons overnam nadat we uitgestapt waren bij de ‘vliegbaan’. We zetten onze bagage op een muurtje dat daar tussen de struiken staat en wachtten in de zon, in de rimboe. De directeur van de school Antoinette Dessalines kwam ons daar nog tegemoet, met wie ik nog iets bespreken moest voor CWS.
Een vliegtuigje cirkelde over ons heen, draaide en landde. Even later landde er ook een helikopter. Aan de deur van het vliegtuig werd gekeken of onze namen op de passagierslijst stonden, waarna we konden instappen. Heen per helikopter en terug dus per vliegtuig. In beide is plaats voor ongeveer 20 passagiers. Robest zat naast me. Hij wou helemaal niet naar buiten kijken, hij vond het veel te hoog, hoger dan in de helikopter... Een IJslandse piloot heette ons welkom. In tegenstelling tot Robest vond ik het mooi om naar buiten te kijken. We kregen een grote koptelefoon op allemaal (tegen de herrie) en keken zo de cockpit in. De beide piloten gaven samen gas om van de grond te komen, met beide handen aan een hendel.
Tegen twaalven landden we in Port-au-Prince. Steven en Elondieu zouden een uur later landen, vanuit Les Cayes. Wij wachtten op hen, om met z’n allen tegelijk opgehaald te worden. Hun vlucht had echter behoorlijk vertraging. Van een van de andere vluchten kwam iemand op me afgelopen, een oude bekende. Uiteindelijk landden de beide heren pas om half vier. Dat was volgens hen geen vertraging, maar meer een bijna niet meer komen... Ze dachten dat we ons geduld inmiddels verloren hadden, maar dat was niet het geval. We vertrokken met z’n allen, brachten Elondieu thuis en gingen verder naar Robest en Steven. Er wachtte hen (en ons) een enthousiast welkom. Aryann strekte z’n armen uit om opgetild te worden. Iedereen was blij dat de beide heren weer veilig thuis waren. Jackson en ik moesten en zouden mee-eten; rijst met groente, varkensvlees, verse sap. Daarna gingen wij samen per motor verder naar huis. Tegen zessen was ik weer thuis. Ik ging de buren melden dat ik er weer was. Hardy zei: ik heb je gemist. Een beter welkom kun je je toch niet wensen. Ik heb enorm genoten van ons verblijf in het Noordwesten. Onze toekomst en onze levens zijn in Zijn handen.
De volgende dag belde Jackson me. Bij thuiskomst wachtte hem zeer slecht nieuws. Zijn broer is ontvoerd op zondag 18 december. Hij is chauffeur en reed de auto van z’n werk, samen met een collega. Zowel de auto als de beide personen zijn meegenomen. De familie is in onderhandeling over de vrijlating, maar helaas is hij twee weken later nog steeds in handen van de gijzelaars. Geen goede kerst voor hen, geen goede manier om een nieuw jaar in te gaan. Twijfel, zenuwslopend wachten, onzekerheid, trauma, angst, bezorgdheid. We blijven bidden voor een veilige vrijlating.
Kerst en oud en nieuw. Het waren mooie dagen. Zondag 25 december klonken de prachtige stemmen van twee mannen die de leiding hadden over de zang (Patrick en Ulrick). Ze spraken over het afgelopen jaar, een moeilijk jaar, waarin alle kans bestond dat we niet langer in leven zouden zijn, gezien de onveiligheid. Desondanks werd ons gevraagd om aan iets buitengewoons te denken, om God te danken. Beide heren hebben in 2022 een broer dan wel een zus moeten begraven, beide jonge mensen. En toch kunnen ze zingen over het goede, omdat alles gebeurt voor een reden, al weten we niet waarom. Heb vertrouwen. Een hele goede dienst. De preek sloot goed aan bij de zang: erkenning/dankbaarheid. Dankbaar onder alle omstandigheden, ook bij ontslag of ziekte (Thessalonicenzen 5:18). Aan het geklap en gelach in de naastgelegen ruimte te horen, vermaakten de kinderen zich ook prima. Deze dag waren er voor hen culturele activiteiten, met dans, zang, voordracht, en grappen. Hier trouwen veel mensen in december. Een stel dat op 24 december was getrouwd, werd officieel gepresenteerd op 25 december. Na afloop van de dienst mee naar familie Nelson. Met een brandweerauto spelen, rondjes rennen om de tafel... Op bezoek bij familie van Wisly. Onderweg kwam ik zowaar allemaal andere bekenden tegen.
Vorige week woensdag in gesprek met Agro Bel Production en APKDL, twee organisaties hier in Kenscoff. Met steun van Stichting van der Honing-Hoitinga kan hier binnenkort begonnen worden met training over technieken van groenteproductie. Ook zullen er zaden verstrekt worden voor het verbouwen van groente, die na de oogst teruggegeven worden, zodat ze voor een volgend seizoen beschikbaar blijven. Gezien de huidige prijzen zijn zaden voor velen onbetaalbaar, terwijl landbouw de belangrijkste bron van inkomsten is.
Afgelopen vrijdag kwamen Patrick en Robest bij me op bezoek om na te spreken over onze reis naar het Noordwesten. Fijn om beide heren te kunnen ontvangen. Deze dagen eveneens de nodige tijd besteed aan het uitwerken van verslagen, waarbij ik CWS op de achtergrond nog een handje mag helpen. Ik ben blij dat ik zo nog de kans krijg om op de hoogte te blijven. Samuel heeft in Grand Anse training gegegeven aan organisaties en scholen waaraan geiten verstrekt worden. De beide psychologen geven individuele psychologische steun maar ook in groepsverband. De crisissituatie van de afgelopen maanden heeft grote impact op de mentale gezondheid van mensen. De ingenieurs gaan door met het bouwen van huizen en waterreservoirs, hoewel de aanvoer van bouwmaterialen een groot probleem is, aangezien er nauwelijks transport te vinden is.
Zondag 1 januari 2023 werden er vele handen geschud en omhelzingen gegeven bij de kerk, met de beste wensen, gezondheid, goede strijd. Het eerste lied dat gezongen werd: neem mijn leven laat het Heer toegewijd zijn tot Uw dienst en eer. Toepasselijk. Mooi lied. En vervolgens wederom: Tel uw zegeningen. Opnieuw waren het Patrick en Ulrick die de dienst leidden. Ze spraken over de vele redenen die we hebben om God te danken, maar ook over het vernieuwen van onze relatie met God. 2023 is een nieuw boek, met 365 pagina’s. We beginnen opnieuw. Het was wederom een mooie, gezegende dienst. De preek ging over Psalm 100, eveneens over dankbaarheid.
Aansluitend aan de dienst mee met familie Nelson. Traditiegetrouw op 1 januari pompoensoep gegeten, onafhankelijkheidsdag. Nog elders gelukkig nieuwjaar wezen wensen voordat ik naar huis ging en daarna naar de buren. Mijn buurjongetje viel laatst bij me in slaap toen hij aan tafel tekenfilms zat te kijken.
2022 zit erop. Er valt zoveel over te zeggen en te schrijven. Wat een wervelwind. Vanaf dag 1 een moeilijk jaar, want direct op 1 januari kregen we te maken met een sterfgeval, en dat werden er steeds meer in de loop van het jaar. Ontvoeringen, onveiligheid, onzekerheid, angst, ziekte, ontslag. Laat 2023 een beter jaar mogen worden voor Haïti. Laat een ieder toch weer zonder angst en beven de straat op kunnen gaan. Laat kinderen naar school kunnen gaan, zieken naar ziekenhuizen, laat mensen kunnen werken, op eerlijke wijze. Laat ontvoerden bevrijd worden, bendes hun wapens neerleggen. Een ieder de beste wensen voor 2023.
Als op ’s levens zee de stormwind om u loeit,
als gij tevergeefs uw arme hart vermoeit,
tel dan al uw zegeningen één voor één,
en gij zegt verwonderd: God liet nooit alleen!
Tel uw zegeningen één voor één,
tel ze alle en vergeet er geen.
Tel ze alle, noem ze één voor één,
en gij ziet Gods liefde dan door alles heen.
[vip] =>
[userRegistrationDate] => 2008-03-20 10:10:14
[totalVisitorCount] => 625154
[pictureCount] => 200
[visitorCount] => 410
[author] => Margot de Greef
[cityName] => Kenscoff
[travelId] => 139012
[travelTitle] => Mijn eerste reis
[travelTitleSlugified] => mijn-eerste-reis
[dateDepart] => 2008-04-12
[dateReturn] => 0000-00-00
[showDate] => yes
[goalId] => 9
[goalName] => Werken in het buitenland
[countryName] => Haïti
[countryIsoCode] => ht
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/217/896_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/139/012_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => noordwesten-en-nieuwjaar
)
[43] => stdClass Object
(
[reportId] => 5089625
[userId] => 282255
[countryId] => 82
[username] => jacquelinehaiti
[datePublication] => 2022-12-16
[photoRevision] => 0
[title] => Terugkijken
[message] =>
Dag allemaal,
Het is het einde van het jaar en dan krijgen we de neiging om terug en vooruit te kijken. Door twee patiënten werd ik gedwongen om ver terug te kijken.
De eerste was een oudere vrouw die in de kliniek kwam met haar dochter. Haar dochter kwam me zo bekend voor en opeens wist ik het: 'Micheline! Haar gezin! Sandi slapend op een stoel!'. Jaren geleden maar ik wist niet hoe lang. Later zocht en vond ik haar verhaal op mijn blog:
"05 Maart 2013
De afgelopen week twee keer naar het ziekenhuis in Port de Paix gereden met een vrouw en haar drie kinderen. Sandi, een meisje van 3 jaar, kwam in de kliniek twee weken geleden. Ze was ziek en knapte niet op met antibiotica. De HIV-test bleek positief te zijn. Ze heeft een zus van 7 jaar, Chaneika, en een broertje van 7 maanden, Givenslee. Haar vader is overleden. Het hele gezin, ook de moeder, Micheline, blijkt HIV positief te zijn. We hadden er al op gerekend maar toen de uitslagen kwamen was het toch even slikken. Chaneika oogt gezond en is ‘al’ 7 jaar oud geworden zonder problemen en Givenslee is een tevreden dikke peuter met oog voor alles wat beweegt. Maar dus allemaal hebben ze HIV. Het waren 2 lange dagen van wachten, testen, gesprekken en weer wachten. Aan het einde van de dag was iedereen, inclusief ik, helemaal kapot. En vooral Sandi had het zwaar. Op een gegeven moment was ze zo moe dat ze zittend op een metalen klapstoel in slaap viel."
Na al die jaren, alle vier nog steeds op behandeling en Sandi is inmiddels een tiener. De foto van toen verwoordt voor mij nog steeds de impact van HIV op zo veel levens. Ook jonge levens. Het was zo goed om Micheline te zien en om te horen dat zij en haar kinderen met behandeling in goede gezondheid zijn. En ik ben zo blij dat na de begeleiding Micheline de verantwoording voor de behandeling heeft genomen en gehouden.
De andere patiënt was een vrouw die kwam in mijn dienst vanwege problemen bij 9 maanden zwangerschap. Tijdens het consulteren en in gesprek met haar en haar man had ik een soort déjà vu gevoel. Alsof ik al eens eerder zo had gezeten met hen. Uiteindelijk stelde ik de vraag: "Waarom komen jullie mij zo bekend voor?". De vrouw zei dat ze zich al had afgevraagd of ik hen niet herkende. Ze vertelde hoe ze opgenomen geweest was met cholera en dat het vinden van een ader voor een infuusnaald een strijd was geweest vanwege haar slechte toestand en hoe onstabiel ze de eerste nacht was geweest. 'Mw pat kitew domi/door mij kreeg je geen slaap' zei ze. Mijn nacht met haar kreeg zij op dat moment niet mee. Dat hoorde ze later van haar man die ook de hele nacht bij haar was geweest. Dat was dus waarschijnlijk in de choleratijd van 2011 of 2012. En nu hoogzwanger van hun derde kind.
Terugkijken en vooruit kijken. Afgelopen jaar was een intensief jaar vol onzekerheden en zorgelijke ontwikkelingen; met name door de economische, politieke en humanitaire crisis in Haiti. En helaas hebben we menselijk gezien weinig reden om te denken dat volgend jaar veel beter zal zijn op dat gebied. Vooruit kijken is moeilijk. Hoop houden voor een positieve verandering is moeilijk. En toch, te midden van alle moeilijkheden perspectief blijven zien. "De vreugde in elke dag zien is een tegenwicht, een verzet, tegen de angst, hopeloosheid en machteloosheid." zei ik in een eerdere blog dit jaar. De vreugde in elke dag. Of de vreugde van ver terug kijken nemen om vooruit te kunnen blijven kijken. In Hoop.
Gezegende Kerstdagen en een gezond en voorspoedig 2023.
Groeten, Jacqueline
.
[vip] =>
[userRegistrationDate] => 2011-02-17 12:05:20
[totalVisitorCount] => 357829
[pictureCount] => 1
[visitorCount] => 344
[author] => Jacqueline
[cityName] => Passe Catabois
[travelId] => 516282
[travelTitle] => Haiti
[travelTitleSlugified] => haiti
[dateDepart] => 2018-01-04
[dateReturn] => 0000-00-00
[showDate] => yes
[goalId] => 11
[goalName] => Vrijwilligerswerk in het buitenland
[countryName] => Haïti
[countryIsoCode] => ht
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/088/620_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/282/255_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => terugkijken
)
[44] => stdClass Object
(
[reportId] => 5089553
[userId] => 139012
[countryId] => 82
[username] => margotdegreef
[datePublication] => 2022-12-11
[photoRevision] => 0
[title] => Mooie natuur, moeilijke momenten en veranderingen
[message] =>
De laatste maand van het jaar. Elke eerste zondag van de maand wordt hier in de kerk Heilig Avondmaal gevierd. Zondag 4 december was een speciale dienst, zei de predikant. We hebben alle 12 maanden van het jaar mogen meemaken. Ik dacht aan degenen die het niet hebben meegemaakt, al degenen die dit jaar zijn overleden. Helaas ken ik er teveel. Niet te bevatten.
Het liep weer eens anders dan anders, die zondag 4 december. Om 6:15 uur stond ik klaar om naar de kerk te gaan, die om 7 uur begint. Sinds de klok een uur achteruit is gegaan, begint de dienst vroeger. Maar de motortaxi chauffeur kwam niet opdagen en hij nam z’n telefoon ook niet op. Uiteindelijk ben ik maar gaan lopen, om niet nog meer te laat te komen. Niet zo ver bij huis vandaan stonden een paar mensen te praten. Ze herkenden me en riepen aan een motor die me net tegemoet was gekomen, met passagier. Hij had z’n passagier afgeleverd, dus vroegen ze hem om mij weg te brengen, erbij benadrukkend dat ik ‘een vriendin ben van die en die, dus goed op haar passen’. Er stapte nog iemand achterop, die gelijk een lift kreeg. Hij stapte af bij de doorgaande weg. Vlak daarbij was een deel van onze weghelft afgezet en er stond een politieauto. Ik zag een vrouw op het wegdek liggen, temidden van een spoor bloed. Ze was overleden en de politie had de ruimte om haar heen afgezet. Ik kreeg prompt kippenvel en dacht aan haar familie, hoe niemand er van uit was gegaan dat ze deze dag zou sterven. Ik maakte me ook zorgen om mijn vaste chauffeur en hoopt dat hij hier niet bij betrokken was.
Elke zondag opnieuw geniet ik van de prachtige zang in de kerk. De stemmen zijn zo zuiver, zo op elkaar afgestemd, in harmonie, met bovenstem en al. Ik keek om me heen door de kerk, naar de wiegende gemeenteleden, die meebewegen op de muziek. Ook de beide voorzangers stonden op het preekgestoelte mee te deinen op de muziek. En ik glimlachte in mezelf. De dienst werd afgesloten met een indringend gebed, over hoe we vaak ontmoedigd willen raken, ook en vooral dit jaar, maar toch houdt God ons vast.
Samen met een aantal andere gemeenteleden kreeg ik een lift van een van de drie personen die per auto naar de kerk komen. Ik zat tussen drie kinderen in, eentje geheel in het roze gekleed. We vervolgden onze route per bus naar Fermathe. Ik was net te voet onderweg vandaar naar huis, toen een motor naast me stopte: dezelfde chauffeur die me naar de kerk had gebracht. “Kom, dan gaan we,” zei hij. Hoe is het mogelijk. Er werd duidelijk voorzien in transport voor me die dag. Ik genoot opnieuw van de omgeving. Het was weer een mooie dag. De route van en naar de kerk gaat door een prachtig gebergte. Sommige dagen lijkt het extra mooi buiten. De bergen scherp afgetekend, heldere kleuren, gele en blauwe bloemen. De omgeving verveelt niet, ongeacht hoe vaak ik er loop, of hoelang ik er woon. Het is een mooi land, een mooie schepping. Ik blijf ervan genieten. Als ik dan bijna thuis ben, staan er twee grote luidsprekers tegenover elkaar te brullen, om het hardst luide muziek spuwend. Op de velden groeit de groente: broccoli en sla worden deze maand geoogst. Ook zoete aardappelen, prei en erwten worden geplant.
Net toen ik de deur achter me dicht trok toen ik thuiskwam, werd er geklopt. Daar stond de motor taxi chauffeur! Hij vroeg of ik die ochtend iemand op straat had zien liggen. Ja. Hij was betrokken bij het ongeluk. Dus toch, waar ik al bang voor was. Het was nog vroeg, en nog donker, toen hij bergafwaarts reed met een passagier. Het is een bochtige weg en in een van die bochten kwam hem een vrachtauto tegemoet, die noodgedwongen de bocht ruim nam. Een andere motor haalde die vrachtauto in de bocht in, zonder dat hij iets kon zien, en ook zonder licht. De beide motoren knalden op elkaar. Je kunt nog zo voorzichtig zijn, maar als een ander het niet is, dan is een ongeluk soms niet te vermijden. ‘Mijn’ chauffeur was licht gewond, zijn passagier kwam er zonder kleerscheuren vanaf, de andere chauffeur ook, maar diens passagier raakte de grond met haar hoofd en stierf ter plekke. De chauffeur is er vandoor gegaan. Een onnodig ongeval. De vrachtauto is in beslag genomen, terwijl die chauffeur onschuldig is. Aan rechtvaardigheid mankeert het hier nogal.
Dat blijkt ook uit het aantal vonnissen dat wordt geveld. Maar liefst 83,5% van de gedetineerden zitten in langdurige hechtenis zonder veroordeeld te zijn, nog steeds wachtend op een rechtszaak. Tegelijk is straffeloosheid een groot probleem. Zoveel mensen worden vermoord, verkracht, ontvoerd, zonder veroordelingen. De situatie in gevangenissen is eveneens extreem moeilijk. In een tijdsbestek van slechts vijf dagen zijn 9 gevangenen overleden in de gevangenis van Jacmel, vermoedelijk aan cholera. Uitgemergelde lichamen. Er is niet voldoende plaats om te slapen, niet voldoende voedsel, niet voldoende sanitair. Cholera is inmiddels aanwezig in heel het land en blijft veel slachtoffers maken, vooral onder jonge kinderen en in gevangenissen.
Door het bendegeweld hebben al 96.000 mensen hun huizen verlaten. Vooral in en rondom de hoofdstad blijft de situatie fragiel, in alle richtingen. De noordelijke route via Canaan is al enige tijd te riskant, wegens berovingen en verkrachtingen van vrouwen en meisjes. In de loop der jaren ben ik daar zovele malen langs gereden, van en naar het Noordwesten. Onbegrijpelijk, niet te vatten, dat binnen één volk mensen zo tegen elkaar opstaan. Union fait la force, is het devies van Haïti, oftewel eenheid maakt kracht. Wat is er gebeurd met die eenheid?
Bij Liancourt zijn eveneens bussen, taptaps, auto’s en vrachtauto’s overvallen, waarbij passagiers zijn ontvoerd en verkracht. Afschuwelijke berichten. Ook voor groepsverkrachtingen schrikken bendeleden niet terug. Er is opnieuw een journalist gedood. De bendes blijven hun gebied uitbreiden en proberen ook Carrefour Feuilles over te nemen. Afgelopen dinsdag, 6 december, opnieuw ontvoeringen en schoten bij Laboule 12. Een hoofdagent is gedood bij de entrée van de politieacademie (Route Frères), in een politieauto. Zijn chauffeur is ontvoerd. Een vader en zoon, eigenaars van Emile Market in Pétion-Ville (waar ik in het verleden wel boodschappen gehaald heb) zijn beide doodgeschoten. Bij Source Matelas zijn minstens 12 burgers gedood en meerdere huizen in brand gestoken, als wraakactie door een bende die door de politie de buurt uit was gestuurd. Waar zijn mensen mee bezig? Haïti is een van de vijf landen waar op dit moment hongersnood heerst (Afghanistan, Ethiopië, Somalië en Zuid Soedan zijn de andere vier). Mensen overleven, doorstaan, weerstaan. Het woord dat gebruikt wordt, is wat lastig te vertalen. Er komt een punt waarvan je denkt, kan de mens nog blijven doorstaan? Ik hoor van mensen bij wie er dagenlang niets op het vuur heeft gestaan, omdat er niks te eten is.
Nog steeds kiezen mensen hierdoor voor riskante pogingen om te migreren, in wankele boten de zee overstekend, of de grens naar het buurland. Tegelijk worden er door de Dominicaanse Republiek wekelijks vele Haïtianen opgepakt en naar Haïti gestuurd. Dit gaat zover dat men kijkt naar de huidskleur en allen met een donkere kleur oppakt, zonder na te gaan of het daadwerkelijk gaat om (illegale) Haïtianen. Als resultaat heeft Amerika toeristen gewaarschuwd dat ze opgepakt kunnen worden op basis van huidskleur.
3 november is de brandstofterminal Varreux eindelijk weer in handen gekomen van de politie, na twee maanden geblokkeerd te zijn geweest door bendes. Er moest eerst een en ander opgeruimd en gerepareerd worden, maar 12 november konden benzinepompen eindelijk weer open, al was het niet in het hele land. Het zuiden en het noorden heeft nog steeds geen brandstof. En helaas lijkt het van korte duur te zijn geweest, want inmiddels staan er weer lange rijen voor de weinige pompen die open zijn in Port-au-Princen en zijn alle pompen buiten Port-au-Prince wederom gesloten. Ik was blij de taptaps weer op straat te zien, eindelijk weer aan het werk na alle brandstofnood. Blijkbaar duurt het niet lang, hoewel de overheid blijft beweren dat er geen brandstoftekort is. Tijdens de brandstofcrisis hebben bedrijven de uren verder ingeperkt of zijn volledig gesloten. Bij één bedrijf zaten hierdoor 1700 mensen zonder werk.
Diezelfde 12 november ging buurman Samuel bouwmaterialen kopen in Delmas, maar de eigenaar van de zaak was die ochtend doodgeschoten bij een poging om hem te ontvoeren. De ontvoeringen gaan nog steeds door. De situatie rondom Petit-Rivière de l’Artibonite is ook weinig positief, met plundering, huizen die in brand worden gestoken, geweld, verkrachtingen, moord. De zwager van een bekende werd ontvoerd op 23 november, bij Laboule 12, samen met 3 passagiers in de bus die hij reed. Op 8 december is hij vrijgelaten, zonder bus, vermagerd, geslagen, en na betaling van losgeld. Daarbij worden zulke hoge bedragen geëist dat het onmogelijk is voor een familie om het gevraagde geld bijeen te krijgen. De onderhandelingen kunnen daardoor lang duren. Een slachtoffer blijft achter met een trauma, grote schulden, en zonder bron van inkomsten.
Laboule 12 is waar ik naar de kerk ga. Vanaf de busstop is het ongeveer een kwartier lopen naar de kerk. Bij een van die wandelingen liep ik in gelijk tempo met iemand die in zichzelf liep te zeggen dat het zo droevig was om Laboule 12 zo leeg te zien. Vrijwel geen verkeer, weinig mensen. We raakten aan de praat, totdat onze wegen zich scheidden toen hij aangekomen was bij de plaats waar hij z’n varken ging voeren. Hij was blij met een kort praatje, omdat iedereen tegenwoordig bang is voor iedereen, zei hij. Het zit ‘m opnieuw in de kleine dingen.
Er is nog steeds geen Bijbelstudie voorafgaande aan de kerkdienst, om de diensten korter te houden en mensen eerder naar huis te kunnen laten gaan. Ook alle doordeweekse activiteiten zijn nog steeds geannuleerd, op de donderdagse diensten na. Soms ga ik na de dienst mee naar huize Nelson en drinken we met z’n allen een kom warme chocolademelk. Of mijn kleine vriend van 3 jaar maakt zogenaamd eten voor me. Hij legde een doekje op m’n jurk als een slab en ging zogenaamd eten voor me koken. Hij pakte wat houten dingen van tafel die diverse ingrediënten voorstelden en maakte er ook alle geluiden bij, van sissende olie en een blender, om patat, plantains of hotdogs te bakken of verse sap te maken. We hebben niet veel nodig om ons te vermaken.
Ook hier is het winter. Aangezien Kenscoff op 1500 meter hoogte ligt, is het hier het hele jaar vrij koel, vergeleken met lager gelegen gebieden. Maar nu in december dalen de temperaturen zelfs tot 12 of 14 graden. Zonder kachel of isolatie, en met open ramen, is dat toch wel heel frisjes...
In het weekend heb ik de gelegenheid om wat bezoek af te leggen, of bezoek te ontvangen. Op een zaterdag naar diverse families. Fijn om ze te ontmoeten, maar ook weer veel moeites. Bij de ene familie is er regelmatig ziekte of ongeval, maar geen geld voor medische follow-up. Ik bezocht een meervoudig gehandicapt meisje dat via een stichting in Kollum een rolstoel heeft gekregen. Ze wisten niet dat ik zou komen, maar ik trof haar aan in de stoel, die grote uitkomst biedt. Helaas zijn haar medicijnen tegen epilepsie slecht verkrijgbaar en onbetaalbaar geworden. Er zijn meer medicijnen onverkrijgbaar tegenwoordig, als gevolg van alle wegblokkades. Een bekende kwam als gevolg van een motorongeluk terecht in het ziekenhuis in Jeremie, maar daar konden ze hem niet helpen. Hij moest overgebracht worden naar Les Cayes, in een naburige provincie. Er was echter geen transport beschikbaar, dat moest hij zelf verzorgen, op een moment dat brandstof niet beschikbaar was. Uiteindelijk is hij per motor overgebracht, met al z’n breuken en verwondingen. Niet best.
Toen ik bij familie Nelson op bezoek kwam, was m’n kleine vriend daar blij me te zien, zo blij dat hij z’n bord helemaal leeg had gegeten, want anders zou ik niet komen, hadden ze hem verteld... Wat een mooi compliment. Ik heb z’n tante leren borduren. Op een andere zaterdag ging ik naar vrienden in Grande Savanne, bij Fort Jacques, per motor. Ik kijk mooi om me heen achterop de motor, alles in me opnemend. Toen ik afstapte, kregen de kinderen me in het vizier. Ze renden op me af, sloegen allemaal hun armen om me heen, riepen om het hardst ‘godmother’ (een van hen is m’n petekind). Wat een enthousiast onthaal. Ik heb m’n best gedaan om her en der een kus op een hoofd te drukken en een omarming te geven aan de acht kinderen die om me heen hingen; broertjes en zusjes, neven en nichten. Een ontbrak, hij was water halen bij de bron en kwam later.
De kinderen blijven me vreugde brengen. Zo nu en dan komt m’n buurjongetje bij me. Hij weet inmiddels dat je filmpjes kunt kijken op m’n telefoon. Internationale liedjes klinken dan door het huis: the wheels on the bus go round and round, if you’re happy and you know it clap your hands. En hij zingt vrolijk mee, klapt in z’n handen, stampt met z’n voeten. Of we gaan voetballen. Als z’n neven erbij zijn, duwen ze elkaar op de bureaustoel het huis door of verstoppen ze zich in een keukenkastje. M’n kleine vriend komt regelmatig met paarse bloemetjes aanzetten die hij in de tuin plukt. Hij had zelfs een pindakoekje voor me gekocht.
Op een andere zaterdag (26 november) ging ik voor het eerst sinds maanden weer naar Pétion-Ville, opnieuw met mijn trouwe motorchauffeur. Ik moest wat dingen regelen en kopen. Eveneens ben ik bij Clinique Lambert geweest, het ziekenhuis waar ik vorig jaar een maand gelegen heb. De buitenkant kwam me totaal onbekend voor, uiteraard, want ik was binnen al die tijd. Ook de balie bij binnenkomst herkende ik niet. Ik heb foto’s afgegeven die gemaakt zijn van het personeel op de dag dat ik werd ontslagen uit het ziekenhuis, 11 augustus 2021, toen ze een taart ontvingen voor de goede zorgen. Daarna op bezoek bij vrienden in Pelerin 11.
In de loop van november, na het vrijgeven van de brandstofterminal, zijn eindelijk een aantal scholen geopend, al gaat het moeizaam. Niet alle ouders zijn in staat de verdriedubbelde prijzen voor het openbaar transport te betalen, los van de duurder geworden schoolspullen. Nu hoor ik gelukkig weer het geluid van langslopende kinderen als ze uit school komen, om 13:00 uur. De poes laat ook regelmatig van zich horen, vooral als hij weer met een buit aan komt zetten: een slang(etje), een muis, of een salamander, hij lust het allemaal. ’s Avonds kijk ik naar de mooie sterrenlucht. Bij volle maan lijkt het ook op avond nog zo licht, terwijl je zonder maan geen hand voor ogen ziet.
In november had ik de gelegenheid om bij te dragen aan een webinar van het Nederlandse kennisplatform KUNO, over het onderwerp ‘from emergency response to recovery.’ 19 november was het Wereld Toilet Dag. In het kader daarvan nam ik del aan een webinar met sprekers van de nationale instantie van water en sanitatie (DINEPA), universiteiten, internationale organisaties Helvetas en Haiti Outreach. Helaas zijn hier nog steeds vele gezinnen die geen toilet hebben.
Achter de schermen mag ik zo nu en dan nog steeds wat meelezen en denken voor Church World Service (CWS). In november (10 november) heb ik een dag doorgebracht met oud-collega’s Patrick, Steven en Samuel. Fijn om eindelijk weer eens met de mannen om tafel te zitten, bij Patrick thuis. Aan het eind van de dag kwam de motor chauffeur me echter niet halen. Het is vroeg donker en na donker is het hier niet vertrouwd om de weg op te gaan, dus zo bleef ik onverwacht logeren. Elke dag wordt in deze fijne familie afgesloten met gezamenlijk zingen en gebed. Mijn kleine vriend vond het helemaal niet erg dat ik bleef logeren, integendeel, ik mocht nog wel een nacht blijven. Hij heeft hele verhalen, vele vragen. We spelen met een autootje of een bal en hij laat me zien hoe hij probeert te leren schrijven.
Ik had de gelegenheid om de verslagen van CWS te lezen over distributies van geiten in het Noordwesten, mogelijk gemaakt door de Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen. De geiten komen op een zeer gelegen moment, want gezinnen hebben geen reserves meer na de moeilijke tijden van dit jaar en voorgaande jaren. De geiten worden zowel in het Noordwesten als in Grand Anse beschikbaar gesteld, aan boeren, docenten en leerlingen. Samuel vertelde me dat hij een gezin bezocht dat twee geiten had ontvangen via de school van hun kinderen. Hij vroeg of het kind dat de geiten had ontvangen sandalen aan kon trekken voor de foto, maar die had hij niet, en z’n broers en zussen ook niet. Hun vader heeft hen in de steek gelaten. Blootsvoets op de foto dus, en met een lege maag. Er heerst grote honger in het Noordwesten. Het is oneerlijk verdeeld op de wereld.
In het Noordwesten werken de partners eveneens verder aan een systeem dat de gemeenschap van water zal voorzien, een centrum waar landbouwproducten getransformeerd kunnen worden, een dorpswinkel waar zaden en gereedschap verkocht worden (wat vaak moeilijk te krijgen is of niet van goede kwaliteit is). Een andere partner heeft bonen, maïs, sorghum, plantanen en ‘breadfruit’ verstrekt, plus microkrediet voor de productie van ricinusolie. Ook trainingen gaan door. Tevens is eindelijk maar toch de bouw van de school in Dos d’Âne begonnen. Eind november heeft William een training verzorgd voor de bouwlieden. Alles loopt vertraging op door de huidige context.
Eveneens heb ik geholpen met vertalen van verslagen van bezoeken aan gezinnen die geselecteerd zijn voor bouw van huizen en waterreservoirs in Pestel. Al bij het lezen ervan krijg ik kippenvel, een brok in m’n keel en tranen in m’n ogen. Verbijsterend. Een gezin van 12 personen in een huis van 26 m2. Bij de meeste gezinnen zijn alle muren van hun huis ingestort, alleen het houten raamwerk staat nog. De muren zijn vervangen door zeildoeken. Of daar waar het huis volledig onbewoonbaar is geworden, heeft men met golfplaat, zeildoek en lakens een tijdelijk onderkomen gebouwd. Zo wonen er 7 personen in een vertrek van 12 m2. Uiteraard lekken deze onderkomens zozeer dat ze geen bescherming bieden tegen regen. De meeste gezinnen hebben naast huis en/of waterreservoir ook dieren verloren, gewassen, inboedel, bron van inkomsten (handel). Maar ook zijn er die gewond zijn geraakt door op hen vallende muren.
Een vrouw van 26 is haar man verloren in de aardbeving. Hij werd bedolven door een instortend huis terwijl hij op de markt stond om telefoonaccessoires te verkopen. Los van de aardbeving hebben verbazend veel gezinen veel verliezen geleden. Ongelukken, jonge sterfgevallen. Wat hebben ze veel geleden. Een vrouw van 52 is drie keer getrouwd geweest, drie keer weduwe geworden. Iemand van 69 is al drie van haar vier kinderen verloren, evenals alle drie de vaders van die vier kinderen. Een vrouw van 77 is drie dochters en een zoon verloren. Een eerste dochter stierf toen ze 2 jaar was. De tweede was 35 en stierf na een miskraam en eclampsie. Een derde stierf op haar 30e, eveneens zwanger. Een zoon van 28 is doodgeschoten in Port-au-Prince. Verschrikkelijk.
Tegelijk ben ik dankbaar dat de bouw van nieuwe huizen en waterreservoirs voor deze gezinnen mag doorgaan. Een klein beetje houvast en steun temidden van het verdriet en de moeite. De afgelopen maand zijn er diverse huizen en reservoirs van start gegaan, dus reden tot blijdschap. Ook bij deze gezinnen wordt geconstateerd dat velen geen latrine hebben. De psychosociale activiteiten en psychologische steun gaan eveneens door, wat zeer belangrijk is, gezien alles wat mensen meemaken en de langdurige gevolgen van zowel de aardbeving als andere gebeurtenissen, die leiden tot angst, schrik, verdriet, trauma.
1 december had ik de gelegenheid om een mooie middag door te brengen bij MCC, de organisatie waar ik de eerste jaren hier in Haïti werkte. Goed weerzien, met een oprecht hartelijk welkom. Er is een nauwe samenwerking tussen MCC en CWS en ook is er zowel personeel van MCC naar CWS gegaan als andersom. Mijn oud-collega Rony van CWS is nu directeur van MCC en hij had me uitgenodigd, wat een verrassing was voor de rest van het team. Ik werd gelijk in de keuken al vastgehouden, door de dames Marie, Kettely en Eclane, oudgedienden. Ik kreeg driedubbele omhelzingen. We waren oprecht blij elkaar te zien. Het lijkt aan de ene kant zo kort geleden dat ik voor het eerst de deur van het MCC kantoor binnen kwam lopen, de dag dat ik aankwam in Haïti, voor een contract van drie jaar. Tegelijk is er zoveel gebeurd sindsdien. Er is veel veranderd, maar er is ook veel gelijk gebleven op het kantoor. Joseph en Hervé werken er nog steeds. Enthousiast weerzien met allen. Sommigen had ik lange tijd niet gezien. Elk jaar in december houdt MCC een eindejaarsactiviteit. Die viel vroeg dit jaar, wegens andere verplichtingen van diverse teamleden. Ik mocht er dus bij zijn. Bij deze gelegenheid waren ook echtgenotes aanwezig en ook met hen een goed weerzien. Er werden druk voorbereidingen getroffen voor het feestmaal. Er was muziek, een stel zong een mooi lied, er werden cadeaus uitgewisseld, er werden mooie woorden gesproken, er werd heerlijk gegeten: rijst met bonen, vlees, vis, diverse soorten salade, verse sap van passievruchten en ananas, taart na. Het was een heel goed weerzien met iedereen, heel hartelijk en enthousiast.
Twee dagen later, zaterdag 3 december, zijn we met z’n zessen op pad geweest naar een prachtig gebeid, met als bestemming La Porte. We hadden het al vaker gehad over deze bestemming, die Jackson kent omdat zijn oma daar uit de buurt komt en hij er vroeger de zomers doorbracht. Deze dag was het dan eindelijk zo ver. Om 9 uur haalde Wadley Samuel en mij op, op de motor. In Fermathe moest Samuel wat regelen. Terwijl we op hem wachtten, was er van alles te zien. Een oudere man die lolly’s en snoepjes verkocht, in een houten bak voor z’n buik, met een band om z’n hals. Een jongeman die konparèt verkocht (een soort zoete koek), in plastic zakken. Motoren die parkeren naast het bord ‘no parking’. Taptaps en bussen die passagiers roepen.
We vervolgden onze rit. Onderweg pikten we de rest van het gezelschap op en wisselden we qua passagiers. Ik kwam nu tussen Jackson en Isna terecht, hun zoon Jamesly zat tussen Wadley en Samuel op de andere motor. Op naar Okade ging het. Het was een zonnige dag. Een strakblauwe lucht, een overweldigend mooie omgeving. Het is zo’n fantastisch mooie route, door het gebergte. Heldere kleuren, scherp afgetekende bergketens, de een na de ander. Aan de andere kant zicht op Port-au-Prince, de zee, Mon Kabrit, tot aan het meer naar de Dominicaanse Republiek. We stopten ergens om van het mooie uitzicht te genieten en wat foto’s te maken. Zo nu en dan steile, scherpe bochten. Slecht wegdek, van wit gesteente naar rul, los zand. De regen heeft de weg uitgesleten, diepe geulen gegraven. Dit is echt ‘mountains beyond mountains’. We stopten opnieuw toen we bij de rivierbedding kwamen. Daar was ik eerder geweest, de rest van de route kende ik nog niet. In de bedding staan marktkraampjes (opmerkelijke locatie). We liepen langs het water. Isna zocht stenen, voor een les op school, waar ze docente is. Ze laat de kinderen ook stenen beschilderen.
Jackson en Wadley staken het water over per motor, wij te voet, dus schoenen en sokken uit en op blote voeten door het water. Dat was een smalle waterstroom. Wat verderop werd het pad te smal voor auto’s. Niet dat we auto’s zijn tegengekomen op de hele route. We staken nog een waterstroom over, breder dit keer. Dus weer schoenen en sokken uit. Wadley en Jackson reden op de motor verder naar het punt waar de motoren achterbleven. Vanaf dat punt liepen we verder naar La Porte. Dat was iets verder lopen door het water, op blote voeten over de stenen. Het zand was daarna heet aan onze voeten. We kwamen uit bij een witte, gladde rotswand. Twee rotswanden staan tegenover elkaar, als een soort deuropening. Dat is La Porte (De Deur), terwijl het gebied Nan Basen heet. We hebben er heerlijk in en om het water geklauterd, op witte stenen gezeten, gebadderd (voor de liefhebber). Een ontspannen samenzijn, een voorrecht om te kunnen genieten van het mooie natuurschoon van Haïti. Dit gebied is gelukkig niet in handen van bendes. Haïti heeft in principe alles voor de perfecte vakantiebestemming: natuur, bergen, watervallen, zee, zon, strand, forten en andere culturele bezienswaardigheden, goed eten, noem maar op. Alleen ontbreekt het helaas aan de infrastructuur en veiligheid.
Daarna vingen we de terugtocht weer aan. Nu meer bergopwaarts, inclusief haarspeldbochten. Op meerdere plaatsen was de weg geblokkeerd met bamboestokken, door mensen die met ‘wegwerkzaamheden’ bezig waren, oftewel gaten in de weg vulden. Ze waren echter niet te beroerd om de bamboestokken weg te halen en ons door te laten, ook zonder betalen. Terug door het prachtige gebergte. Zo mooi, zulke imposante vergezichten rondom, adembenemend. Het was een hele mooie dag, aangenaam gezelschap, prachtige schepping van God. Genieten. Wat een land.
Het land dat al bijna 15 jaar mijn thuis is en waar zoveel goede mensen op mijn levensweg zijn gekomen. Werk is hier altijd moeilijk te vinden. Zoveel mensen willen werken, maar er is weinig werkgelegenheid. Het kost moeite om een opleiding te volbrengen. Om vervolgens werkloos te zijn, valt niet mee. Een gezin zonder inkomen kan moeilijk rondkomen. Een vriend was daarom blij dat hij niet meer mensen hoefde te ontslaan, toen eindelijk brandstof weer beschikbaar was en hun openingstijden uitgebreid konden worden.
Ook voor mij is het lastig om ander werk te vinden hier in Haïti. Het is me helaas niet gelukt. Uiteindelijk heb ik verrassend genoeg een contract aangeboden gekregen bij World Servants in Wolvega, terug naar de provincie waar ik ben opgegroeid, en naar de organisatie waarmee ik in 2007 voor het eerst naar Haïti kwam. Ik hoop vanaf januari daar op kantoor aan de slag te gaan als projectmanager Afrika en Azië. Tegelijk blijf ik betrokken bij Haïti. Het is geen fulltime baan en ik heb de gelegenheid gekregen om elk jaar in ieder geval een periode in Haïti door te brengen. Juist in deze voor Haïti zo moeilijke tijden is steun extra belangrijk. Daarom blijven giften van harte welkom, zodat ik diverse werkzaamheden in Haïti kan blijven steunen.
Het is uiteraard met heel dubbele gevoelens dat ik deze grote verandering tegemoet zie. Voordat ik naar Nederland reis, hoop ik deze week eindelijk weer naar het Noordwesten te reizen. Via deze weg blijf ik een ieder op de hoogte houden. En verder moeten we de toekomst maar tegemoet zien zoals geschreven staat in een tekst die ik laatst van iemand toegestuurd kreeg: “Vertrouw bij je werk op de Heer en je plannen zullen slagen” (Spreuken 16:3).
Een ieder goede kerstdagen gewenst en een gezond, rechtvaardig, vreedzaam, tevreden 2023!
[vip] =>
[userRegistrationDate] => 2008-03-20 10:10:14
[totalVisitorCount] => 625154
[pictureCount] => 200
[visitorCount] => 378
[author] => Margot de Greef
[cityName] => Kenscoff
[travelId] => 139012
[travelTitle] => Mijn eerste reis
[travelTitleSlugified] => mijn-eerste-reis
[dateDepart] => 2008-04-12
[dateReturn] => 0000-00-00
[showDate] => yes
[goalId] => 9
[goalName] => Werken in het buitenland
[countryName] => Haïti
[countryIsoCode] => ht
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/217/606_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/139/012_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => mooie-natuur-moeilijke-momenten-en-veranderingen
)
)
)
[_currentPageNumber:protected] => 3
[_filter:protected] =>
[_itemCountPerPage:protected] => 15
[_pageCount:protected] => 4
[_pageRange:protected] => 10
[_pages:protected] => stdClass Object
(
[pageCount] => 4
[itemCountPerPage] => 15
[first] => 1
[current] => 3
[last] => 4
[previous] => 2
[next] => 4
[pagesInRange] => Array
(
[1] => 1
[2] => 2
[3] => 3
[4] => 4
)
[firstPageInRange] => 1
[lastPageInRange] => 4
[currentItemCount] => 15
[totalItemCount] => 60
[firstItemNumber] => 31
[lastItemNumber] => 45
)
[_view:protected] =>
)
[breadcrumb] =>
>
Reisverslagen
[styleSheet] => https://cdn.easyapps.nl/578/css/style.css
)
Passe Catabois - Haïti 
