Zend_View Object
(
[_useViewStream:Zend_View:private] => 1
[_useStreamWrapper:Zend_View:private] =>
[_path:Zend_View_Abstract:private] => Array
(
[script] => Array
(
[0] => /srv/www/tl-www/website/application/layouts/scripts/
[1] => /srv/www/tl-www/website/application/layouts/scripts/
[2] => /srv/www/tl-www/website/application/modules/home/views/scripts/
[3] => ./views/scripts/
)
[helper] => Array
(
)
[filter] => Array
(
)
)
[_file:Zend_View_Abstract:private] => /srv/www/tl-www/website/application/layouts/scripts/home/bodyReports.phtml
[_helper:Zend_View_Abstract:private] => Array
(
[HeadMeta] => Zend_View_Helper_HeadMeta Object
(
[_typeKeys:protected] => Array
(
[0] => name
[1] => http-equiv
[2] => charset
[3] => property
)
[_requiredKeys:protected] => Array
(
[0] => content
)
[_modifierKeys:protected] => Array
(
[0] => lang
[1] => scheme
)
[_regKey:protected] => Zend_View_Helper_HeadMeta
[_container:protected] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[1] => stdClass Object
(
[type] => name
[name] => robots
[content] => noindex,follow
[modifiers] => Array
(
)
)
)
)
[_registry:protected] => Zend_View_Helper_Placeholder_Registry Object
(
[_containerClass:protected] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container
[_items:protected] => Array
(
[Zend_Layout] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[content] =>
Recente reisverslagen uit Zimbabwe
)
)
[Zend_View_Helper_HeadMeta] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[1] => stdClass Object
(
[type] => name
[name] => robots
[content] => noindex,follow
[modifiers] => Array
(
)
)
)
)
[Zend_View_Helper_HeadLink] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
)
)
[Zend_View_Helper_HeadScript] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/ui/exampleHintText.js
)
[source] =>
)
[1] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.mousewheel.js
)
[source] =>
)
[2] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/json2.js
)
[source] =>
)
[3] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.cycle.lite.js
)
[source] =>
)
[4] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.jscrollpane.min.js
)
[source] =>
)
[5] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery-ui-1.8.16.custom.min.js
)
[source] =>
)
[6] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tagify.js
)
[source] =>
)
[7] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/local/jquery.validationEngine-nl.js
)
[source] =>
)
[8] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.validationEngine.js
)
[source] =>
)
[9] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.fileupload.js
)
[source] =>
)
[10] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.iframe-transport.js
)
[source] =>
)
[11] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tools.min.js
)
[source] =>
)
[12] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.prettyPhoto.js
)
[source] =>
)
[13] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.ba-dotimeout.min.js
)
[source] =>
)
[14] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.store.js
)
[source] =>
)
[15] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.cookie.js
)
[source] =>
)
[16] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.miniColors.js
)
[source] =>
)
[17] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tmpl.js
)
[source] =>
)
[18] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.textCounter.js
)
[source] =>
)
[19] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.rotate.js
)
[source] =>
)
[20] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.easyBGResizer.js
)
[source] =>
)
[21] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/external/aurigma/aurigma.uploader.js
)
[source] =>
)
[22] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/external/aurigma/aurigma.uploader.installationprogress.js
)
[source] =>
)
[23] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/external/aurigma/local/aurigma.uploader.nl_localization.js
)
[source] =>
)
[24] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.ad-gallery.js
)
[source] =>
)
[25] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/gmaps.js
)
[source] =>
)
[26] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/googleMapsNew.js
)
[source] =>
)
[27] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/entity/Callback.js
)
[source] =>
)
[28] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/entity/Entity.js
)
[source] =>
)
[29] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/setup.js
)
[source] =>
)
[30] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery-example.js
)
[source] =>
)
[31] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tooltip.min.js
)
[source] =>
)
[32] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/local/jquery.ui.datepicker-nl.js
)
[source] =>
)
[33] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/bas.js
)
[source] =>
)
[34] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/team.js
)
[source] =>
)
)
)
[Zend_View_Helper_InlineScript] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/tmpl.min.js
)
[source] =>
)
[1] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/load-image.min.js
)
[source] =>
)
[2] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/bootstrap.min.js
)
[source] =>
)
[3] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.iframe-transport.js
)
[source] =>
)
[4] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.fileupload.js
)
[source] =>
)
[5] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.fileupload-ui.js
)
[source] =>
)
[6] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/fileUploadCustomSettings.js
)
[source] =>
)
[7] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.timeago.js
)
[source] =>
)
[8] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/local/jquery.timeago.nl.js
)
[source] =>
)
[9] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/fileuploader.js
)
[source] =>
)
[10] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/entity/upload.js
)
[source] =>
)
[11] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/classes/SortableEntities.js
)
[source] =>
)
[12] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/unoslider.js
)
[source] =>
)
[13] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/shop.js
)
[source] =>
)
[14] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/classes/PortalTicker.js
)
[source] =>
)
[15] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/afterLoading.js
)
[source] =>
)
[16] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/commentValidation.js
)
[source] =>
)
[17] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/clubs.js
)
[source] =>
)
)
)
[Zend_View_Helper_HeadTitle] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] => -
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[0] => Reisverslagen over Zimbabwe
[1] => WaarBenJij.nu
)
)
)
)
[_autoEscape:protected] => 1
[view] => Zend_View Object
*RECURSION*
)
[Doctype] => Zend_View_Helper_Doctype Object
(
[_defaultDoctype:protected] => HTML4_LOOSE
[_registry:protected] => ArrayObject Object
(
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[doctypes] => Array
(
[XHTML11] =>
[XHTML1_STRICT] =>
[XHTML1_TRANSITIONAL] =>
[XHTML1_FRAMESET] =>
[XHTML1_RDFA] =>
[XHTML_BASIC1] =>
[XHTML5] =>
[HTML4_STRICT] =>
[HTML4_LOOSE] =>
[HTML4_FRAMESET] =>
[HTML5] =>
)
[doctype] => HTML4_LOOSE
)
)
[_regKey:protected] => Zend_View_Helper_Doctype
[view] => Zend_View Object
*RECURSION*
)
[HeadLink] => Zend_View_Helper_HeadLink Object
(
[_itemKeys:protected] => Array
(
[0] => charset
[1] => href
[2] => hreflang
[3] => id
[4] => media
[5] => rel
[6] => rev
[7] => type
[8] => title
[9] => extras
[10] => sizes
)
[_regKey:protected] => Zend_View_Helper_HeadLink
[_container:protected] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
)
)
[_registry:protected] => Zend_View_Helper_Placeholder_Registry Object
(
[_containerClass:protected] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container
[_items:protected] => Array
(
[Zend_Layout] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[content] =>
Recente reisverslagen uit Zimbabwe
)
)
[Zend_View_Helper_HeadMeta] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[1] => stdClass Object
(
[type] => name
[name] => robots
[content] => noindex,follow
[modifiers] => Array
(
)
)
)
)
[Zend_View_Helper_HeadLink] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
)
)
[Zend_View_Helper_HeadScript] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/ui/exampleHintText.js
)
[source] =>
)
[1] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.mousewheel.js
)
[source] =>
)
[2] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/json2.js
)
[source] =>
)
[3] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.cycle.lite.js
)
[source] =>
)
[4] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.jscrollpane.min.js
)
[source] =>
)
[5] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery-ui-1.8.16.custom.min.js
)
[source] =>
)
[6] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tagify.js
)
[source] =>
)
[7] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/local/jquery.validationEngine-nl.js
)
[source] =>
)
[8] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.validationEngine.js
)
[source] =>
)
[9] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.fileupload.js
)
[source] =>
)
[10] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.iframe-transport.js
)
[source] =>
)
[11] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tools.min.js
)
[source] =>
)
[12] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.prettyPhoto.js
)
[source] =>
)
[13] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.ba-dotimeout.min.js
)
[source] =>
)
[14] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.store.js
)
[source] =>
)
[15] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.cookie.js
)
[source] =>
)
[16] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.miniColors.js
)
[source] =>
)
[17] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tmpl.js
)
[source] =>
)
[18] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.textCounter.js
)
[source] =>
)
[19] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.rotate.js
)
[source] =>
)
[20] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.easyBGResizer.js
)
[source] =>
)
[21] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/external/aurigma/aurigma.uploader.js
)
[source] =>
)
[22] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/external/aurigma/aurigma.uploader.installationprogress.js
)
[source] =>
)
[23] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/external/aurigma/local/aurigma.uploader.nl_localization.js
)
[source] =>
)
[24] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.ad-gallery.js
)
[source] =>
)
[25] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/gmaps.js
)
[source] =>
)
[26] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/googleMapsNew.js
)
[source] =>
)
[27] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/entity/Callback.js
)
[source] =>
)
[28] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/entity/Entity.js
)
[source] =>
)
[29] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/setup.js
)
[source] =>
)
[30] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery-example.js
)
[source] =>
)
[31] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tooltip.min.js
)
[source] =>
)
[32] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/local/jquery.ui.datepicker-nl.js
)
[source] =>
)
[33] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/bas.js
)
[source] =>
)
[34] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/team.js
)
[source] =>
)
)
)
[Zend_View_Helper_InlineScript] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/tmpl.min.js
)
[source] =>
)
[1] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/load-image.min.js
)
[source] =>
)
[2] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/bootstrap.min.js
)
[source] =>
)
[3] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.iframe-transport.js
)
[source] =>
)
[4] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.fileupload.js
)
[source] =>
)
[5] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.fileupload-ui.js
)
[source] =>
)
[6] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/fileUploadCustomSettings.js
)
[source] =>
)
[7] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.timeago.js
)
[source] =>
)
[8] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/local/jquery.timeago.nl.js
)
[source] =>
)
[9] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/fileuploader.js
)
[source] =>
)
[10] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/entity/upload.js
)
[source] =>
)
[11] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/classes/SortableEntities.js
)
[source] =>
)
[12] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/unoslider.js
)
[source] =>
)
[13] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/shop.js
)
[source] =>
)
[14] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/classes/PortalTicker.js
)
[source] =>
)
[15] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/afterLoading.js
)
[source] =>
)
[16] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/commentValidation.js
)
[source] =>
)
[17] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/clubs.js
)
[source] =>
)
)
)
[Zend_View_Helper_HeadTitle] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] => -
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[0] => Reisverslagen over Zimbabwe
[1] => WaarBenJij.nu
)
)
)
)
[_autoEscape:protected] => 1
[view] => Zend_View Object
*RECURSION*
)
[HeadScript] => Zend_View_Helper_HeadScript Object
(
[_regKey:protected] => Zend_View_Helper_HeadScript
[_arbitraryAttributes:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureScriptType:protected] =>
[_captureScriptAttrs:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_optionalAttributes:protected] => Array
(
[0] => charset
[1] => defer
[2] => language
[3] => src
)
[_requiredAttributes:protected] => Array
(
[0] => type
)
[useCdata] =>
[_container:protected] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/ui/exampleHintText.js
)
[source] =>
)
[1] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.mousewheel.js
)
[source] =>
)
[2] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/json2.js
)
[source] =>
)
[3] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.cycle.lite.js
)
[source] =>
)
[4] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.jscrollpane.min.js
)
[source] =>
)
[5] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery-ui-1.8.16.custom.min.js
)
[source] =>
)
[6] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tagify.js
)
[source] =>
)
[7] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/local/jquery.validationEngine-nl.js
)
[source] =>
)
[8] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.validationEngine.js
)
[source] =>
)
[9] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.fileupload.js
)
[source] =>
)
[10] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.iframe-transport.js
)
[source] =>
)
[11] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tools.min.js
)
[source] =>
)
[12] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.prettyPhoto.js
)
[source] =>
)
[13] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.ba-dotimeout.min.js
)
[source] =>
)
[14] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.store.js
)
[source] =>
)
[15] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.cookie.js
)
[source] =>
)
[16] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.miniColors.js
)
[source] =>
)
[17] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tmpl.js
)
[source] =>
)
[18] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.textCounter.js
)
[source] =>
)
[19] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.rotate.js
)
[source] =>
)
[20] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.easyBGResizer.js
)
[source] =>
)
[21] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/external/aurigma/aurigma.uploader.js
)
[source] =>
)
[22] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/external/aurigma/aurigma.uploader.installationprogress.js
)
[source] =>
)
[23] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/external/aurigma/local/aurigma.uploader.nl_localization.js
)
[source] =>
)
[24] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.ad-gallery.js
)
[source] =>
)
[25] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/gmaps.js
)
[source] =>
)
[26] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/googleMapsNew.js
)
[source] =>
)
[27] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/entity/Callback.js
)
[source] =>
)
[28] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/entity/Entity.js
)
[source] =>
)
[29] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/setup.js
)
[source] =>
)
[30] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery-example.js
)
[source] =>
)
[31] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tooltip.min.js
)
[source] =>
)
[32] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/local/jquery.ui.datepicker-nl.js
)
[source] =>
)
[33] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/bas.js
)
[source] =>
)
[34] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/team.js
)
[source] =>
)
)
)
[_registry:protected] => Zend_View_Helper_Placeholder_Registry Object
(
[_containerClass:protected] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container
[_items:protected] => Array
(
[Zend_Layout] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[content] =>
Recente reisverslagen uit Zimbabwe
)
)
[Zend_View_Helper_HeadMeta] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[1] => stdClass Object
(
[type] => name
[name] => robots
[content] => noindex,follow
[modifiers] => Array
(
)
)
)
)
[Zend_View_Helper_HeadLink] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
)
)
[Zend_View_Helper_HeadScript] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/ui/exampleHintText.js
)
[source] =>
)
[1] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.mousewheel.js
)
[source] =>
)
[2] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/json2.js
)
[source] =>
)
[3] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.cycle.lite.js
)
[source] =>
)
[4] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.jscrollpane.min.js
)
[source] =>
)
[5] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery-ui-1.8.16.custom.min.js
)
[source] =>
)
[6] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tagify.js
)
[source] =>
)
[7] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/local/jquery.validationEngine-nl.js
)
[source] =>
)
[8] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.validationEngine.js
)
[source] =>
)
[9] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.fileupload.js
)
[source] =>
)
[10] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.iframe-transport.js
)
[source] =>
)
[11] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tools.min.js
)
[source] =>
)
[12] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.prettyPhoto.js
)
[source] =>
)
[13] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.ba-dotimeout.min.js
)
[source] =>
)
[14] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.store.js
)
[source] =>
)
[15] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.cookie.js
)
[source] =>
)
[16] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.miniColors.js
)
[source] =>
)
[17] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tmpl.js
)
[source] =>
)
[18] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.textCounter.js
)
[source] =>
)
[19] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.rotate.js
)
[source] =>
)
[20] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.easyBGResizer.js
)
[source] =>
)
[21] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/external/aurigma/aurigma.uploader.js
)
[source] =>
)
[22] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/external/aurigma/aurigma.uploader.installationprogress.js
)
[source] =>
)
[23] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/external/aurigma/local/aurigma.uploader.nl_localization.js
)
[source] =>
)
[24] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.ad-gallery.js
)
[source] =>
)
[25] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/gmaps.js
)
[source] =>
)
[26] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/googleMapsNew.js
)
[source] =>
)
[27] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/entity/Callback.js
)
[source] =>
)
[28] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/entity/Entity.js
)
[source] =>
)
[29] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/setup.js
)
[source] =>
)
[30] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery-example.js
)
[source] =>
)
[31] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tooltip.min.js
)
[source] =>
)
[32] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/local/jquery.ui.datepicker-nl.js
)
[source] =>
)
[33] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/bas.js
)
[source] =>
)
[34] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/team.js
)
[source] =>
)
)
)
[Zend_View_Helper_InlineScript] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/tmpl.min.js
)
[source] =>
)
[1] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/load-image.min.js
)
[source] =>
)
[2] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/bootstrap.min.js
)
[source] =>
)
[3] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.iframe-transport.js
)
[source] =>
)
[4] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.fileupload.js
)
[source] =>
)
[5] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.fileupload-ui.js
)
[source] =>
)
[6] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/fileUploadCustomSettings.js
)
[source] =>
)
[7] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.timeago.js
)
[source] =>
)
[8] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/local/jquery.timeago.nl.js
)
[source] =>
)
[9] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/fileuploader.js
)
[source] =>
)
[10] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/entity/upload.js
)
[source] =>
)
[11] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/classes/SortableEntities.js
)
[source] =>
)
[12] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/unoslider.js
)
[source] =>
)
[13] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/shop.js
)
[source] =>
)
[14] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/classes/PortalTicker.js
)
[source] =>
)
[15] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/afterLoading.js
)
[source] =>
)
[16] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/commentValidation.js
)
[source] =>
)
[17] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/clubs.js
)
[source] =>
)
)
)
[Zend_View_Helper_HeadTitle] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] => -
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[0] => Reisverslagen over Zimbabwe
[1] => WaarBenJij.nu
)
)
)
)
[_autoEscape:protected] => 1
[view] => Zend_View Object
*RECURSION*
)
[InlineScript] => Zend_View_Helper_InlineScript Object
(
[_regKey:protected] => Zend_View_Helper_InlineScript
[_arbitraryAttributes:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureScriptType:protected] =>
[_captureScriptAttrs:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_optionalAttributes:protected] => Array
(
[0] => charset
[1] => defer
[2] => language
[3] => src
)
[_requiredAttributes:protected] => Array
(
[0] => type
)
[useCdata] =>
[_container:protected] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/tmpl.min.js
)
[source] =>
)
[1] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/load-image.min.js
)
[source] =>
)
[2] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/bootstrap.min.js
)
[source] =>
)
[3] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.iframe-transport.js
)
[source] =>
)
[4] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.fileupload.js
)
[source] =>
)
[5] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.fileupload-ui.js
)
[source] =>
)
[6] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/fileUploadCustomSettings.js
)
[source] =>
)
[7] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.timeago.js
)
[source] =>
)
[8] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/local/jquery.timeago.nl.js
)
[source] =>
)
[9] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/fileuploader.js
)
[source] =>
)
[10] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/entity/upload.js
)
[source] =>
)
[11] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/classes/SortableEntities.js
)
[source] =>
)
[12] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/unoslider.js
)
[source] =>
)
[13] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/shop.js
)
[source] =>
)
[14] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/classes/PortalTicker.js
)
[source] =>
)
[15] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/afterLoading.js
)
[source] =>
)
[16] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/commentValidation.js
)
[source] =>
)
[17] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/clubs.js
)
[source] =>
)
)
)
[_registry:protected] => Zend_View_Helper_Placeholder_Registry Object
(
[_containerClass:protected] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container
[_items:protected] => Array
(
[Zend_Layout] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[content] =>
Recente reisverslagen uit Zimbabwe
)
)
[Zend_View_Helper_HeadMeta] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[1] => stdClass Object
(
[type] => name
[name] => robots
[content] => noindex,follow
[modifiers] => Array
(
)
)
)
)
[Zend_View_Helper_HeadLink] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
)
)
[Zend_View_Helper_HeadScript] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/ui/exampleHintText.js
)
[source] =>
)
[1] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.mousewheel.js
)
[source] =>
)
[2] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/json2.js
)
[source] =>
)
[3] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.cycle.lite.js
)
[source] =>
)
[4] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.jscrollpane.min.js
)
[source] =>
)
[5] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery-ui-1.8.16.custom.min.js
)
[source] =>
)
[6] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tagify.js
)
[source] =>
)
[7] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/local/jquery.validationEngine-nl.js
)
[source] =>
)
[8] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.validationEngine.js
)
[source] =>
)
[9] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.fileupload.js
)
[source] =>
)
[10] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.iframe-transport.js
)
[source] =>
)
[11] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tools.min.js
)
[source] =>
)
[12] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.prettyPhoto.js
)
[source] =>
)
[13] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.ba-dotimeout.min.js
)
[source] =>
)
[14] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.store.js
)
[source] =>
)
[15] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.cookie.js
)
[source] =>
)
[16] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.miniColors.js
)
[source] =>
)
[17] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tmpl.js
)
[source] =>
)
[18] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.textCounter.js
)
[source] =>
)
[19] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.rotate.js
)
[source] =>
)
[20] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.easyBGResizer.js
)
[source] =>
)
[21] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/external/aurigma/aurigma.uploader.js
)
[source] =>
)
[22] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/external/aurigma/aurigma.uploader.installationprogress.js
)
[source] =>
)
[23] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/external/aurigma/local/aurigma.uploader.nl_localization.js
)
[source] =>
)
[24] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.ad-gallery.js
)
[source] =>
)
[25] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/gmaps.js
)
[source] =>
)
[26] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/googleMapsNew.js
)
[source] =>
)
[27] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/entity/Callback.js
)
[source] =>
)
[28] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/entity/Entity.js
)
[source] =>
)
[29] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/setup.js
)
[source] =>
)
[30] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery-example.js
)
[source] =>
)
[31] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tooltip.min.js
)
[source] =>
)
[32] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/local/jquery.ui.datepicker-nl.js
)
[source] =>
)
[33] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/bas.js
)
[source] =>
)
[34] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/team.js
)
[source] =>
)
)
)
[Zend_View_Helper_InlineScript] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/tmpl.min.js
)
[source] =>
)
[1] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/load-image.min.js
)
[source] =>
)
[2] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/bootstrap.min.js
)
[source] =>
)
[3] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.iframe-transport.js
)
[source] =>
)
[4] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.fileupload.js
)
[source] =>
)
[5] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.fileupload-ui.js
)
[source] =>
)
[6] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/fileUploadCustomSettings.js
)
[source] =>
)
[7] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.timeago.js
)
[source] =>
)
[8] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/local/jquery.timeago.nl.js
)
[source] =>
)
[9] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/fileuploader.js
)
[source] =>
)
[10] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/entity/upload.js
)
[source] =>
)
[11] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/classes/SortableEntities.js
)
[source] =>
)
[12] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/unoslider.js
)
[source] =>
)
[13] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/shop.js
)
[source] =>
)
[14] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/classes/PortalTicker.js
)
[source] =>
)
[15] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/afterLoading.js
)
[source] =>
)
[16] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/commentValidation.js
)
[source] =>
)
[17] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/clubs.js
)
[source] =>
)
)
)
[Zend_View_Helper_HeadTitle] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] => -
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[0] => Reisverslagen over Zimbabwe
[1] => WaarBenJij.nu
)
)
)
)
[_autoEscape:protected] => 1
[view] => Zend_View Object
*RECURSION*
)
[HeadTitle] => Zend_View_Helper_HeadTitle Object
(
[_regKey:protected] => Zend_View_Helper_HeadTitle
[_translate:protected] =>
[_translator:protected] =>
[_defaultAttachOrder:protected] =>
[_container:protected] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] => -
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[0] => Reisverslagen over Zimbabwe
[1] => WaarBenJij.nu
)
)
[_registry:protected] => Zend_View_Helper_Placeholder_Registry Object
(
[_containerClass:protected] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container
[_items:protected] => Array
(
[Zend_Layout] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[content] =>
Recente reisverslagen uit Zimbabwe
)
)
[Zend_View_Helper_HeadMeta] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[1] => stdClass Object
(
[type] => name
[name] => robots
[content] => noindex,follow
[modifiers] => Array
(
)
)
)
)
[Zend_View_Helper_HeadLink] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
)
)
[Zend_View_Helper_HeadScript] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/ui/exampleHintText.js
)
[source] =>
)
[1] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.mousewheel.js
)
[source] =>
)
[2] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/json2.js
)
[source] =>
)
[3] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.cycle.lite.js
)
[source] =>
)
[4] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.jscrollpane.min.js
)
[source] =>
)
[5] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery-ui-1.8.16.custom.min.js
)
[source] =>
)
[6] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tagify.js
)
[source] =>
)
[7] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/local/jquery.validationEngine-nl.js
)
[source] =>
)
[8] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.validationEngine.js
)
[source] =>
)
[9] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.fileupload.js
)
[source] =>
)
[10] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.iframe-transport.js
)
[source] =>
)
[11] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tools.min.js
)
[source] =>
)
[12] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.prettyPhoto.js
)
[source] =>
)
[13] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.ba-dotimeout.min.js
)
[source] =>
)
[14] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.store.js
)
[source] =>
)
[15] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.cookie.js
)
[source] =>
)
[16] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.miniColors.js
)
[source] =>
)
[17] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tmpl.js
)
[source] =>
)
[18] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.textCounter.js
)
[source] =>
)
[19] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.rotate.js
)
[source] =>
)
[20] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.easyBGResizer.js
)
[source] =>
)
[21] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/external/aurigma/aurigma.uploader.js
)
[source] =>
)
[22] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/external/aurigma/aurigma.uploader.installationprogress.js
)
[source] =>
)
[23] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/external/aurigma/local/aurigma.uploader.nl_localization.js
)
[source] =>
)
[24] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.ad-gallery.js
)
[source] =>
)
[25] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/gmaps.js
)
[source] =>
)
[26] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/googleMapsNew.js
)
[source] =>
)
[27] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/entity/Callback.js
)
[source] =>
)
[28] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/entity/Entity.js
)
[source] =>
)
[29] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/setup.js
)
[source] =>
)
[30] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery-example.js
)
[source] =>
)
[31] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tooltip.min.js
)
[source] =>
)
[32] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/local/jquery.ui.datepicker-nl.js
)
[source] =>
)
[33] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/bas.js
)
[source] =>
)
[34] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/team.js
)
[source] =>
)
)
)
[Zend_View_Helper_InlineScript] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/tmpl.min.js
)
[source] =>
)
[1] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/load-image.min.js
)
[source] =>
)
[2] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/bootstrap.min.js
)
[source] =>
)
[3] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.iframe-transport.js
)
[source] =>
)
[4] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.fileupload.js
)
[source] =>
)
[5] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.fileupload-ui.js
)
[source] =>
)
[6] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/fileUploadCustomSettings.js
)
[source] =>
)
[7] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.timeago.js
)
[source] =>
)
[8] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/local/jquery.timeago.nl.js
)
[source] =>
)
[9] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/fileuploader.js
)
[source] =>
)
[10] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/entity/upload.js
)
[source] =>
)
[11] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/classes/SortableEntities.js
)
[source] =>
)
[12] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/unoslider.js
)
[source] =>
)
[13] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/shop.js
)
[source] =>
)
[14] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/classes/PortalTicker.js
)
[source] =>
)
[15] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/afterLoading.js
)
[source] =>
)
[16] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/commentValidation.js
)
[source] =>
)
[17] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/clubs.js
)
[source] =>
)
)
)
[Zend_View_Helper_HeadTitle] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] => -
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[0] => Reisverslagen over Zimbabwe
[1] => WaarBenJij.nu
)
)
)
)
[_autoEscape:protected] => 1
[view] => Zend_View Object
*RECURSION*
)
[PartialLoop] => Zend_View_Helper_PartialLoop Object
(
[partialCounter:protected] => 15
[_objectKey:protected] =>
[view] => Zend_View Object
*RECURSION*
)
[PaginationControl] => Zend_View_Helper_PaginationControl Object
(
[view] => Zend_View Object
*RECURSION*
)
[Partial] => Zend_View_Helper_Partial Object
(
[_objectKey:protected] =>
[view] => Zend_View Object
*RECURSION*
)
[Url] => Zend_View_Helper_Url Object
(
[view] => Zend_View Object
*RECURSION*
)
)
[_helperLoaded:Zend_View_Abstract:private] => Array
(
)
[_helperLoadedDir:Zend_View_Abstract:private] => Array
(
)
[_filter:Zend_View_Abstract:private] => Array
(
)
[_filterClass:Zend_View_Abstract:private] => Array
(
)
[_filterLoaded:Zend_View_Abstract:private] => Array
(
)
[_filterLoadedDir:Zend_View_Abstract:private] => Array
(
)
[_escape:Zend_View_Abstract:private] => htmlspecialchars
[_encoding:Zend_View_Abstract:private] => UTF-8
[_lfiProtectionOn:Zend_View_Abstract:private] => 1
[_loaders:Zend_View_Abstract:private] => Array
(
[filter] => Zend_Loader_PluginLoader Object
(
[_loadedPluginPaths:protected] => Array
(
)
[_loadedPlugins:protected] => Array
(
)
[_prefixToPaths:protected] => Array
(
[Zend_View_Filter_] => Array
(
[0] => Zend/View/Filter/
[1] => ./views/filters/
[2] => /srv/www/tl-www/website/application/modules/home/views/filters/
)
)
[_useStaticRegistry:protected] =>
)
[helper] => Zend_Loader_PluginLoader Object
(
[_loadedPluginPaths:protected] => Array
(
)
[_loadedPlugins:protected] => Array
(
[HeadMeta] => Zend_View_Helper_HeadMeta
[Doctype] => Zend_View_Helper_Doctype
[HeadLink] => Zend_View_Helper_HeadLink
[HeadScript] => Zend_View_Helper_HeadScript
[InlineScript] => Zend_View_Helper_InlineScript
[HeadTitle] => Zend_View_Helper_HeadTitle
[PartialLoop] => Zend_View_Helper_PartialLoop
[Slugify] => TravelLog\View\Helper\Slugify
[DateTime] => TravelLog\View\Helper\DateTime
[Url] => Zend_View_Helper_Url
[ClickTracking] => TravelLog\View\Helper\ClickTracking
[TruncateWords] => TravelLog\View\Helper\TruncateWords
[PaginationControl] => Zend_View_Helper_PaginationControl
[Partial] => Zend_View_Helper_Partial
)
[_prefixToPaths:protected] => Array
(
[Zend_View_Helper_] => Array
(
[0] => Zend/View/Helper/
[1] => ./views/helpers/
[2] => /srv/www/tl-www/website/application/modules/home/views/helpers/
)
[TravelLog\View\Helper\] => Array
(
[0] => /srv/www/tl-www/website/application/library/TravelLog/View/Helper/
)
)
[_useStaticRegistry:protected] =>
)
)
[_loaderTypes:Zend_View_Abstract:private] => Array
(
[0] => filter
[1] => helper
)
[_strictVars:Zend_View_Abstract:private] =>
[module] => home
[controller] => zimbabwe
[action] => reisverslagen
[exception] => Zend_Controller_Dispatcher_Exception Object
(
[_previous:Zend_Exception:private] =>
[message:protected] => Invalid controller specified (zimbabwe)
[string:Exception:private] =>
[code:protected] => 0
[file:protected] => /opt/ZendFramework-1.12.0/library/Zend/Controller/Dispatcher/Standard.php
[line:protected] => 248
[trace:Exception:private] => Array
(
[0] => Array
(
[file] => /opt/ZendFramework-1.12.0/library/Zend/Controller/Front.php
[line] => 954
[function] => dispatch
[class] => Zend_Controller_Dispatcher_Standard
[type] => ->
[args] => Array
(
[0] => Zend_Controller_Request_Http Object
(
[_paramSources:protected] => Array
(
[0] => _GET
[1] => _POST
)
[_requestUri:protected] => /zimbabwe/reisverslagen/p/1
[_baseUrl:protected] =>
[_basePath:protected] =>
[_pathInfo:protected] => zimbabwe/reisverslagen/p/1
[_params:protected] => Array
(
[controller] => zimbabwe
[action] => reisverslagen
[p] => 1
[module] => home
[error_handler] => ArrayObject Object
(
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[exception] => Zend_Controller_Dispatcher_Exception Object
*RECURSION*
[type] => EXCEPTION_NO_CONTROLLER
[request] => Zend_Controller_Request_Http Object
(
[_paramSources:protected] => Array
(
[0] => _GET
[1] => _POST
)
[_requestUri:protected] => /zimbabwe/reisverslagen/p/1
[_baseUrl:protected] =>
[_basePath:protected] =>
[_pathInfo:protected] => zimbabwe/reisverslagen/p/1
[_params:protected] => Array
(
[controller] => zimbabwe
[action] => reisverslagen
[p] => 1
[module] => home
)
[_rawBody:protected] =>
[_aliases:protected] => Array
(
)
[_dispatched:protected] => 1
[_module:protected] => home
[_moduleKey:protected] => module
[_controller:protected] => zimbabwe
[_controllerKey:protected] => controller
[_action:protected] => reisverslagen
[_actionKey:protected] => action
)
)
)
[continentId] => 1
[countryId] => 205
)
[_rawBody:protected] =>
[_aliases:protected] => Array
(
)
[_dispatched:protected] => 1
[_module:protected] => home
[_moduleKey:protected] => module
[_controller:protected] => reports
[_controllerKey:protected] => controller
[_action:protected] => index
[_actionKey:protected] => action
)
[1] => Zend_Controller_Response_Http Object
(
[_body:protected] => Array
(
[default] =>
Recente reisverslagen uit Zimbabwe
)
[_exceptions:protected] => Array
(
[0] => Zend_Controller_Dispatcher_Exception Object
*RECURSION*
)
[_headers:protected] => Array
(
)
[_headersRaw:protected] => Array
(
)
[_httpResponseCode:protected] => 200
[_isRedirect:protected] =>
[_renderExceptions:protected] =>
[headersSentThrowsException] => 1
)
)
)
[1] => Array
(
[file] => /opt/ZendFramework-1.12.0/library/Zend/Application/Bootstrap/Bootstrap.php
[line] => 97
[function] => dispatch
[class] => Zend_Controller_Front
[type] => ->
[args] => Array
(
)
)
[2] => Array
(
[file] => /opt/ZendFramework-1.12.0/library/Zend/Application.php
[line] => 366
[function] => run
[class] => Zend_Application_Bootstrap_Bootstrap
[type] => ->
[args] => Array
(
)
)
[3] => Array
(
[file] => /srv/www/tl-www/website/public/index.php
[line] => 202
[function] => run
[class] => Zend_Application
[type] => ->
[args] => Array
(
)
)
)
[previous:Exception:private] =>
)
[currentUserId] => 0
[currentUserName] =>
[domainName] => waarbenjij.nu
[protocol] => https://
[cdnRoot] => https://cdn.easyapps.nl/
[cdn] => https://cdn.easyapps.nl/578/
[notificationWindow] =>
[customBannerParameters] => Array
(
)
[analyticsDomain] => .waarbenjij.nu
[analyticsCode] => UA-109425-7
[analyticsClickTracking] =>
[allContinents] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[languageId] => 1
[continentId] => 1
[name] => Afrika
[nameSlugified] => afrika
[nameSlugifiedCrc32] => 1586791595
[info] =>
)
[1] => stdClass Object
(
[languageId] => 1
[continentId] => 2
[name] => Azië
[nameSlugified] => azie
[nameSlugifiedCrc32] => 1918887877
[info] =>
)
[2] => stdClass Object
(
[languageId] => 1
[continentId] => 3
[name] => Centraal-Amerika
[nameSlugified] => centraal-amerika
[nameSlugifiedCrc32] => 4250903019
[info] =>
)
[3] => stdClass Object
(
[languageId] => 1
[continentId] => 4
[name] => Europa
[nameSlugified] => europa
[nameSlugifiedCrc32] => 1342086343
[info] =>
)
[4] => stdClass Object
(
[languageId] => 1
[continentId] => 5
[name] => Midden Oosten
[nameSlugified] => midden-oosten
[nameSlugifiedCrc32] => 3432809701
[info] =>
)
[5] => stdClass Object
(
[languageId] => 1
[continentId] => 6
[name] => Noord-Amerika
[nameSlugified] => noord-amerika
[nameSlugifiedCrc32] => 20851603
[info] =>
)
[6] => stdClass Object
(
[languageId] => 1
[continentId] => 7
[name] => Oceanië
[nameSlugified] => oceanie
[nameSlugifiedCrc32] => 1997821390
[info] =>
)
[7] => stdClass Object
(
[languageId] => 1
[continentId] => 8
[name] => Rusland
[nameSlugified] => rusland
[nameSlugifiedCrc32] => 2319586005
[info] =>
)
[8] => stdClass Object
(
[languageId] => 1
[continentId] => 9
[name] => Zuid-Amerika
[nameSlugified] => zuid-amerika
[nameSlugifiedCrc32] => 2250637612
[info] =>
)
)
[allCountries] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[countryId] => 209
[isoCode] => af
[name] => Afghanistan
[nameSlugified] => afghanistan
[continentId] => 2
)
[1] => stdClass Object
(
[countryId] => 254
[isoCode] => ax
[name] => Åland
[nameSlugified] => aland
[continentId] => 4
)
[2] => stdClass Object
(
[countryId] => 242
[isoCode] => us
[name] => Alaska
[nameSlugified] => alaska
[continentId] => 6
)
[3] => stdClass Object
(
[countryId] => 1
[isoCode] => al
[name] => Albanië
[nameSlugified] => albanie
[continentId] => 4
)
[4] => stdClass Object
(
[countryId] => 2
[isoCode] => dz
[name] => Algerije
[nameSlugified] => algerije
[continentId] => 1
)
[5] => stdClass Object
(
[countryId] => 3
[isoCode] => as
[name] => Amerikaans Samoa
[nameSlugified] => amerikaans-samoa
[continentId] => 7
)
[6] => stdClass Object
(
[countryId] => 190
[isoCode] => vi
[name] => Amerikaanse maagdeneilanden
[nameSlugified] => amerikaanse-maagdeneilanden
[continentId] => 3
)
[7] => stdClass Object
(
[countryId] => 4
[isoCode] => ad
[name] => Andorra
[nameSlugified] => andorra
[continentId] => 4
)
[8] => stdClass Object
(
[countryId] => 5
[isoCode] => ao
[name] => Angola
[nameSlugified] => angola
[continentId] => 1
)
[9] => stdClass Object
(
[countryId] => 6
[isoCode] => ai
[name] => Anguilla
[nameSlugified] => anguilla
[continentId] => 3
)
[10] => stdClass Object
(
[countryId] => 212
[isoCode] => aq
[name] => Antarctica
[nameSlugified] => antarctica
[continentId] => 9
)
[11] => stdClass Object
(
[countryId] => 7
[isoCode] => ag
[name] => Antigua
[nameSlugified] => antigua
[continentId] => 3
)
[12] => stdClass Object
(
[countryId] => 8
[isoCode] => ar
[name] => Argentinië
[nameSlugified] => argentinie
[continentId] => 9
)
[13] => stdClass Object
(
[countryId] => 9
[isoCode] => am
[name] => Armenië
[nameSlugified] => armenie
[continentId] => 2
)
[14] => stdClass Object
(
[countryId] => 10
[isoCode] => aw
[name] => Aruba
[nameSlugified] => aruba
[continentId] => 3
)
[15] => stdClass Object
(
[countryId] => 11
[isoCode] => au
[name] => Australië
[nameSlugified] => australie
[continentId] => 7
)
[16] => stdClass Object
(
[countryId] => 13
[isoCode] => az
[name] => Azerbeidjan
[nameSlugified] => azerbeidjan
[continentId] => 2
)
[17] => stdClass Object
(
[countryId] => 14
[isoCode] => bs
[name] => Bahama's
[nameSlugified] => bahama-s
[continentId] => 3
)
[18] => stdClass Object
(
[countryId] => 15
[isoCode] => bh
[name] => Bahrain
[nameSlugified] => bahrain
[continentId] => 5
)
[19] => stdClass Object
(
[countryId] => 16
[isoCode] => bd
[name] => Bangladesh
[nameSlugified] => bangladesh
[continentId] => 2
)
[20] => stdClass Object
(
[countryId] => 17
[isoCode] => bb
[name] => Barbados
[nameSlugified] => barbados
[continentId] => 3
)
[21] => stdClass Object
(
[countryId] => 19
[isoCode] => be
[name] => België
[nameSlugified] => belgie
[continentId] => 4
)
[22] => stdClass Object
(
[countryId] => 20
[isoCode] => bz
[name] => Belize
[nameSlugified] => belize
[continentId] => 1
)
[23] => stdClass Object
(
[countryId] => 21
[isoCode] => bj
[name] => Benin
[nameSlugified] => benin
[continentId] => 1
)
[24] => stdClass Object
(
[countryId] => 22
[isoCode] => bm
[name] => Bermuda
[nameSlugified] => bermuda
[continentId] => 6
)
[25] => stdClass Object
(
[countryId] => 23
[isoCode] => bt
[name] => Bhutan
[nameSlugified] => bhutan
[continentId] => 2
)
[26] => stdClass Object
(
[countryId] => 24
[isoCode] => bo
[name] => Bolivia
[nameSlugified] => bolivia
[continentId] => 9
)
[27] => stdClass Object
(
[countryId] => 252
[isoCode] => bq
[name] => Bonaire
[nameSlugified] => bonaire
[continentId] => 9
)
[28] => stdClass Object
(
[countryId] => 217
[isoCode] => ba
[name] => Bosnië en Herzegovina
[nameSlugified] => bosnie-en-herzegovina
[continentId] => 4
)
[29] => stdClass Object
(
[countryId] => 25
[isoCode] => bw
[name] => Botswana
[nameSlugified] => botswana
[continentId] => 1
)
[30] => stdClass Object
(
[countryId] => 226
[isoCode] => bv
[name] => Bouve Eilanden
[nameSlugified] => bouve-eilanden
[continentId] => 7
)
[31] => stdClass Object
(
[countryId] => 26
[isoCode] => br
[name] => Brazilië
[nameSlugified] => brazilie
[continentId] => 9
)
[32] => stdClass Object
(
[countryId] => 229
[isoCode] => io
[name] => Brits Territorium
[nameSlugified] => brits-territorium
[continentId] => 2
)
[33] => stdClass Object
(
[countryId] => 27
[isoCode] => vg
[name] => Britse maagdeneilanden
[nameSlugified] => britse-maagdeneilanden
[continentId] => 7
)
[34] => stdClass Object
(
[countryId] => 28
[isoCode] => bn
[name] => Brunei
[nameSlugified] => brunei
[continentId] => 2
)
[35] => stdClass Object
(
[countryId] => 29
[isoCode] => bg
[name] => Bulgarije
[nameSlugified] => bulgarije
[continentId] => 4
)
[36] => stdClass Object
(
[countryId] => 30
[isoCode] => bf
[name] => Burkina Faso
[nameSlugified] => burkina-faso
[continentId] => 1
)
[37] => stdClass Object
(
[countryId] => 31
[isoCode] => bi
[name] => Burundi
[nameSlugified] => burundi
[continentId] => 1
)
[38] => stdClass Object
(
[countryId] => 32
[isoCode] => kh
[name] => Cambodja
[nameSlugified] => cambodja
[continentId] => 2
)
[39] => stdClass Object
(
[countryId] => 34
[isoCode] => ca
[name] => Canada
[nameSlugified] => canada
[continentId] => 6
)
[40] => stdClass Object
(
[countryId] => 36
[isoCode] => ky
[name] => Cayman Eilanden
[nameSlugified] => cayman-eilanden
[continentId] => 3
)
[41] => stdClass Object
(
[countryId] => 37
[isoCode] => cf
[name] => Centraal Afrikaanse Republiek
[nameSlugified] => centraal-afrikaanse-republiek
[continentId] => 1
)
[42] => stdClass Object
(
[countryId] => 40
[isoCode] => cl
[name] => Chili
[nameSlugified] => chili
[continentId] => 9
)
[43] => stdClass Object
(
[countryId] => 41
[isoCode] => cn
[name] => China
[nameSlugified] => china
[continentId] => 2
)
[44] => stdClass Object
(
[countryId] => 42
[isoCode] => co
[name] => Colombia
[nameSlugified] => colombia
[continentId] => 9
)
[45] => stdClass Object
(
[countryId] => 231
[isoCode] => km
[name] => Comoros
[nameSlugified] => comoros
[continentId] => 7
)
[46] => stdClass Object
(
[countryId] => 43
[isoCode] => cg
[name] => Congo - Brazzaville
[nameSlugified] => congo-brazzaville
[continentId] => 1
)
[47] => stdClass Object
(
[countryId] => 44
[isoCode] => cd
[name] => Congo, Democratische Republiek v
[nameSlugified] => congo-democratische-republiek-v
[continentId] => 1
)
[48] => stdClass Object
(
[countryId] => 45
[isoCode] => ck
[name] => Cook Eilanden
[nameSlugified] => cook-eilanden
[continentId] => 7
)
[49] => stdClass Object
(
[countryId] => 46
[isoCode] => cr
[name] => Costa Rica
[nameSlugified] => costa-rica
[continentId] => 3
)
[50] => stdClass Object
(
[countryId] => 208
[isoCode] => cu
[name] => Cuba
[nameSlugified] => cuba
[continentId] => 3
)
[51] => stdClass Object
(
[countryId] => 251
[isoCode] => cw
[name] => Curaçao
[nameSlugified] => curacao
[continentId] => 9
)
[52] => stdClass Object
(
[countryId] => 48
[isoCode] => cy
[name] => Cyprus
[nameSlugified] => cyprus
[continentId] => 5
)
[53] => stdClass Object
(
[countryId] => 249
[isoCode] => gx
[name] => De ruimte
[nameSlugified] => de-ruimte
[continentId] => 0
)
[54] => stdClass Object
(
[countryId] => 50
[isoCode] => dk
[name] => Denemarken
[nameSlugified] => denemarken
[continentId] => 4
)
[55] => stdClass Object
(
[countryId] => 51
[isoCode] => dj
[name] => Djibouti
[nameSlugified] => djibouti
[continentId] => 1
)
[56] => stdClass Object
(
[countryId] => 52
[isoCode] => dm
[name] => Dominica
[nameSlugified] => dominica
[continentId] => 3
)
[57] => stdClass Object
(
[countryId] => 53
[isoCode] => do
[name] => Dominicaanse Republiek
[nameSlugified] => dominicaanse-republiek
[continentId] => 3
)
[58] => stdClass Object
(
[countryId] => 70
[isoCode] => de
[name] => Duitsland
[nameSlugified] => duitsland
[continentId] => 4
)
[59] => stdClass Object
(
[countryId] => 54
[isoCode] => ec
[name] => Ecuador
[nameSlugified] => ecuador
[continentId] => 9
)
[60] => stdClass Object
(
[countryId] => 55
[isoCode] => eg
[name] => Egypte
[nameSlugified] => egypte
[continentId] => 1
)
[61] => stdClass Object
(
[countryId] => 56
[isoCode] => sv
[name] => El Salvador
[nameSlugified] => el-salvador
[continentId] => 3
)
[62] => stdClass Object
(
[countryId] => 57
[isoCode] => gq
[name] => Equatoriaal Guinea
[nameSlugified] => equatoriaal-guinea
[continentId] => 1
)
[63] => stdClass Object
(
[countryId] => 58
[isoCode] => er
[name] => Eritrea
[nameSlugified] => eritrea
[continentId] => 1
)
[64] => stdClass Object
(
[countryId] => 59
[isoCode] => ee
[name] => Estland
[nameSlugified] => estland
[continentId] => 4
)
[65] => stdClass Object
(
[countryId] => 60
[isoCode] => et
[name] => Ethiopië
[nameSlugified] => ethiopie
[continentId] => 1
)
[66] => stdClass Object
(
[countryId] => 219
[isoCode] => fk
[name] => Falkland Eilanden
[nameSlugified] => falkland-eilanden
[continentId] => 9
)
[67] => stdClass Object
(
[countryId] => 61
[isoCode] => fo
[name] => Faroe eilanden
[nameSlugified] => faroe-eilanden
[continentId] => 4
)
[68] => stdClass Object
(
[countryId] => 62
[isoCode] => fj
[name] => Fiji
[nameSlugified] => fiji
[continentId] => 7
)
[69] => stdClass Object
(
[countryId] => 148
[isoCode] => ph
[name] => Filipijnen
[nameSlugified] => filipijnen
[continentId] => 2
)
[70] => stdClass Object
(
[countryId] => 63
[isoCode] => fi
[name] => Finland
[nameSlugified] => finland
[continentId] => 4
)
[71] => stdClass Object
(
[countryId] => 64
[isoCode] => fr
[name] => Frankrijk
[nameSlugified] => frankrijk
[continentId] => 4
)
[72] => stdClass Object
(
[countryId] => 65
[isoCode] => gf
[name] => Frans Guiana
[nameSlugified] => frans-guiana
[continentId] => 9
)
[73] => stdClass Object
(
[countryId] => 66
[isoCode] => pf
[name] => Frans Polynesië
[nameSlugified] => frans-polynesie
[continentId] => 7
)
[74] => stdClass Object
(
[countryId] => 67
[isoCode] => ga
[name] => Gabon
[nameSlugified] => gabon
[continentId] => 1
)
[75] => stdClass Object
(
[countryId] => 68
[isoCode] => gm
[name] => Gambia
[nameSlugified] => gambia
[continentId] => 1
)
[76] => stdClass Object
(
[countryId] => 69
[isoCode] => ge
[name] => Georgië
[nameSlugified] => georgie
[continentId] => 2
)
[77] => stdClass Object
(
[countryId] => 71
[isoCode] => gh
[name] => Ghana
[nameSlugified] => ghana
[continentId] => 1
)
[78] => stdClass Object
(
[countryId] => 72
[isoCode] => gi
[name] => Gibraltar
[nameSlugified] => gibraltar
[continentId] => 4
)
[79] => stdClass Object
(
[countryId] => 73
[isoCode] => gd
[name] => Granada
[nameSlugified] => granada
[continentId] => 4
)
[80] => stdClass Object
(
[countryId] => 74
[isoCode] => gr
[name] => Griekenland
[nameSlugified] => griekenland
[continentId] => 4
)
[81] => stdClass Object
(
[countryId] => 75
[isoCode] => gl
[name] => Groenland
[nameSlugified] => groenland
[continentId] => 4
)
[82] => stdClass Object
(
[countryId] => 76
[isoCode] => gp
[name] => Guadeloupe
[nameSlugified] => guadeloupe
[continentId] => 3
)
[83] => stdClass Object
(
[countryId] => 77
[isoCode] => gu
[name] => Guam
[nameSlugified] => guam
[continentId] => 7
)
[84] => stdClass Object
(
[countryId] => 78
[isoCode] => gt
[name] => Guatemala
[nameSlugified] => guatemala
[continentId] => 3
)
[85] => stdClass Object
(
[countryId] => 80
[isoCode] => gn
[name] => Guinea
[nameSlugified] => guinea
[continentId] => 1
)
[86] => stdClass Object
(
[countryId] => 79
[isoCode] => gw
[name] => Guinea-Bissau
[nameSlugified] => guinea-bissau
[continentId] => 1
)
[87] => stdClass Object
(
[countryId] => 81
[isoCode] => gy
[name] => Guyana
[nameSlugified] => guyana
[continentId] => 9
)
[88] => stdClass Object
(
[countryId] => 82
[isoCode] => ht
[name] => Haïti
[nameSlugified] => haiti
[continentId] => 3
)
[89] => stdClass Object
(
[countryId] => 248
[isoCode] => hi
[name] => Hawaï
[nameSlugified] => hawai
[continentId] => 6
)
[90] => stdClass Object
(
[countryId] => 228
[isoCode] => hm
[name] => Heard en Mc Donald Eilanden
[nameSlugified] => heard-en-mc-donald-eilanden
[continentId] => 7
)
[91] => stdClass Object
(
[countryId] => 83
[isoCode] => hn
[name] => Honduras
[nameSlugified] => honduras
[continentId] => 3
)
[92] => stdClass Object
(
[countryId] => 84
[isoCode] => hk
[name] => Hong Kong
[nameSlugified] => hong-kong
[continentId] => 2
)
[93] => stdClass Object
(
[countryId] => 85
[isoCode] => hu
[name] => Hongarije
[nameSlugified] => hongarije
[continentId] => 4
)
[94] => stdClass Object
(
[countryId] => 91
[isoCode] => ie
[name] => Ierland
[nameSlugified] => ierland
[continentId] => 4
)
[95] => stdClass Object
(
[countryId] => 86
[isoCode] => is
[name] => IJsland
[nameSlugified] => ijsland
[continentId] => 4
)
[96] => stdClass Object
(
[countryId] => 87
[isoCode] => in
[name] => India
[nameSlugified] => india
[continentId] => 2
)
[97] => stdClass Object
(
[countryId] => 88
[isoCode] => id
[name] => Indonesië
[nameSlugified] => indonesie
[continentId] => 2
)
[98] => stdClass Object
(
[countryId] => 90
[isoCode] => iq
[name] => Irak
[nameSlugified] => irak
[continentId] => 5
)
[99] => stdClass Object
(
[countryId] => 89
[isoCode] => ir
[name] => Iran
[nameSlugified] => iran
[continentId] => 5
)
[100] => stdClass Object
(
[countryId] => 92
[isoCode] => il
[name] => Israel
[nameSlugified] => israel
[continentId] => 5
)
[101] => stdClass Object
(
[countryId] => 93
[isoCode] => it
[name] => Italië
[nameSlugified] => italie
[continentId] => 4
)
[102] => stdClass Object
(
[countryId] => 94
[isoCode] => ci
[name] => Ivoorkust
[nameSlugified] => ivoorkust
[continentId] => 1
)
[103] => stdClass Object
(
[countryId] => 95
[isoCode] => jm
[name] => Jamaica
[nameSlugified] => jamaica
[continentId] => 3
)
[104] => stdClass Object
(
[countryId] => 96
[isoCode] => jp
[name] => Japan
[nameSlugified] => japan
[continentId] => 2
)
[105] => stdClass Object
(
[countryId] => 203
[isoCode] => ye
[name] => Jemen
[nameSlugified] => jemen
[continentId] => 5
)
[106] => stdClass Object
(
[countryId] => 97
[isoCode] => jo
[name] => Jordanië
[nameSlugified] => jordanie
[continentId] => 5
)
[107] => stdClass Object
(
[countryId] => 35
[isoCode] => cv
[name] => Kaap Verdië
[nameSlugified] => kaap-verdie
[continentId] => 3
)
[108] => stdClass Object
(
[countryId] => 33
[isoCode] => cm
[name] => Kameroen
[nameSlugified] => kameroen
[continentId] => 1
)
[109] => stdClass Object
(
[countryId] => 39
[isoCode] => cs
[name] => Kanaaleilanden
[nameSlugified] => kanaaleilanden
[continentId] => 4
)
[110] => stdClass Object
(
[countryId] => 98
[isoCode] => kz
[name] => Kazachstan
[nameSlugified] => kazachstan
[continentId] => 2
)
[111] => stdClass Object
(
[countryId] => 99
[isoCode] => ke
[name] => Kenia
[nameSlugified] => kenia
[continentId] => 1
)
[112] => stdClass Object
(
[countryId] => 227
[isoCode] => cx
[name] => Kerst Eiland
[nameSlugified] => kerst-eiland
[continentId] => 7
)
[113] => stdClass Object
(
[countryId] => 230
[isoCode] => ki
[name] => Kiribati
[nameSlugified] => kiribati
[continentId] => 7
)
[114] => stdClass Object
(
[countryId] => 100
[isoCode] => kw
[name] => Koeweit
[nameSlugified] => koeweit
[continentId] => 5
)
[115] => stdClass Object
(
[countryId] => 243
[isoCode] => kx
[name] => Kosovo
[nameSlugified] => kosovo
[continentId] => 4
)
[116] => stdClass Object
(
[countryId] => 47
[isoCode] => hr
[name] => Kroatië
[nameSlugified] => kroatie
[continentId] => 4
)
[117] => stdClass Object
(
[countryId] => 101
[isoCode] => kg
[name] => Kyrgizië
[nameSlugified] => kyrgizie
[continentId] => 2
)
[118] => stdClass Object
(
[countryId] => 102
[isoCode] => la
[name] => Laos
[nameSlugified] => laos
[continentId] => 2
)
[119] => stdClass Object
(
[countryId] => 105
[isoCode] => ls
[name] => Lesotho
[nameSlugified] => lesotho
[continentId] => 1
)
[120] => stdClass Object
(
[countryId] => 103
[isoCode] => lv
[name] => Letland
[nameSlugified] => letland
[continentId] => 4
)
[121] => stdClass Object
(
[countryId] => 104
[isoCode] => lb
[name] => Libanon
[nameSlugified] => libanon
[continentId] => 5
)
[122] => stdClass Object
(
[countryId] => 106
[isoCode] => lr
[name] => Liberië
[nameSlugified] => liberie
[continentId] => 1
)
[123] => stdClass Object
(
[countryId] => 107
[isoCode] => ly
[name] => Libië
[nameSlugified] => libie
[continentId] => 1
)
[124] => stdClass Object
(
[countryId] => 108
[isoCode] => li
[name] => Liechtenstein
[nameSlugified] => liechtenstein
[continentId] => 4
)
[125] => stdClass Object
(
[countryId] => 109
[isoCode] => lt
[name] => Litouwen
[nameSlugified] => litouwen
[continentId] => 4
)
[126] => stdClass Object
(
[countryId] => 110
[isoCode] => lu
[name] => Luxemburg
[nameSlugified] => luxemburg
[continentId] => 4
)
[127] => stdClass Object
(
[countryId] => 111
[isoCode] => mo
[name] => Macau
[nameSlugified] => macau
[continentId] => 2
)
[128] => stdClass Object
(
[countryId] => 112
[isoCode] => mk
[name] => Macedonië
[nameSlugified] => macedonie
[continentId] => 4
)
[129] => stdClass Object
(
[countryId] => 113
[isoCode] => mg
[name] => Madagascar
[nameSlugified] => madagascar
[continentId] => 1
)
[130] => stdClass Object
(
[countryId] => 114
[isoCode] => mw
[name] => Malawi
[nameSlugified] => malawi
[continentId] => 1
)
[131] => stdClass Object
(
[countryId] => 221
[isoCode] => mv
[name] => Malediven
[nameSlugified] => malediven
[continentId] => 2
)
[132] => stdClass Object
(
[countryId] => 115
[isoCode] => my
[name] => Maleisië
[nameSlugified] => maleisie
[continentId] => 2
)
[133] => stdClass Object
(
[countryId] => 116
[isoCode] => ml
[name] => Mali
[nameSlugified] => mali
[continentId] => 1
)
[134] => stdClass Object
(
[countryId] => 117
[isoCode] => mt
[name] => Malta
[nameSlugified] => malta
[continentId] => 4
)
[135] => stdClass Object
(
[countryId] => 128
[isoCode] => ma
[name] => Marokko
[nameSlugified] => marokko
[continentId] => 1
)
[136] => stdClass Object
(
[countryId] => 118
[isoCode] => mh
[name] => Marshall eilanden
[nameSlugified] => marshall-eilanden
[continentId] => 7
)
[137] => stdClass Object
(
[countryId] => 119
[isoCode] => mq
[name] => Martinique
[nameSlugified] => martinique
[continentId] => 3
)
[138] => stdClass Object
(
[countryId] => 120
[isoCode] => mr
[name] => Mauritanië
[nameSlugified] => mauritanie
[continentId] => 1
)
[139] => stdClass Object
(
[countryId] => 121
[isoCode] => mu
[name] => Mauritius
[nameSlugified] => mauritius
[continentId] => 3
)
[140] => stdClass Object
(
[countryId] => 241
[isoCode] => yt
[name] => Mayotte
[nameSlugified] => mayotte
[continentId] => 7
)
[141] => stdClass Object
(
[countryId] => 122
[isoCode] => mx
[name] => Mexico
[nameSlugified] => mexico
[continentId] => 6
)
[142] => stdClass Object
(
[countryId] => 123
[isoCode] => fm
[name] => Micronesië
[nameSlugified] => micronesie
[continentId] => 7
)
[143] => stdClass Object
(
[countryId] => 124
[isoCode] => md
[name] => Moldavië
[nameSlugified] => moldavie
[continentId] => 4
)
[144] => stdClass Object
(
[countryId] => 125
[isoCode] => mc
[name] => Monaco
[nameSlugified] => monaco
[continentId] => 4
)
[145] => stdClass Object
(
[countryId] => 126
[isoCode] => mn
[name] => Mongolië
[nameSlugified] => mongolie
[continentId] => 2
)
[146] => stdClass Object
(
[countryId] => 244
[isoCode] => me
[name] => Montenegro
[nameSlugified] => montenegro
[continentId] => 4
)
[147] => stdClass Object
(
[countryId] => 127
[isoCode] => ms
[name] => Montserat
[nameSlugified] => montserat
[continentId] => 9
)
[148] => stdClass Object
(
[countryId] => 129
[isoCode] => mz
[name] => Mozambique
[nameSlugified] => mozambique
[continentId] => 1
)
[149] => stdClass Object
(
[countryId] => 130
[isoCode] => mm
[name] => Myanmar
[nameSlugified] => myanmar
[continentId] => 2
)
[150] => stdClass Object
(
[countryId] => 131
[isoCode] => na
[name] => Namibië
[nameSlugified] => namibie
[continentId] => 1
)
[151] => stdClass Object
(
[countryId] => 233
[isoCode] => nr
[name] => Nauru
[nameSlugified] => nauru
[continentId] => 7
)
[152] => stdClass Object
(
[countryId] => 134
[isoCode] => nl
[name] => Nederland
[nameSlugified] => nederland
[continentId] => 4
)
[153] => stdClass Object
(
[countryId] => 133
[isoCode] => cw
[name] => Nederlandse Antillen
[nameSlugified] => nederlandse-antillen
[continentId] => 3
)
[154] => stdClass Object
(
[countryId] => 132
[isoCode] => np
[name] => Nepal
[nameSlugified] => nepal
[continentId] => 2
)
[155] => stdClass Object
(
[countryId] => 137
[isoCode] => ni
[name] => Nicaragua
[nameSlugified] => nicaragua
[continentId] => 3
)
[156] => stdClass Object
(
[countryId] => 135
[isoCode] => nc
[name] => Nieuw Caledonië
[nameSlugified] => nieuw-caledonie
[continentId] => 7
)
[157] => stdClass Object
(
[countryId] => 136
[isoCode] => nz
[name] => Nieuw Zeeland
[nameSlugified] => nieuw-zeeland
[continentId] => 7
)
[158] => stdClass Object
(
[countryId] => 138
[isoCode] => ne
[name] => Niger
[nameSlugified] => niger
[continentId] => 1
)
[159] => stdClass Object
(
[countryId] => 139
[isoCode] => ng
[name] => Nigeria
[nameSlugified] => nigeria
[continentId] => 1
)
[160] => stdClass Object
(
[countryId] => 234
[isoCode] => nu
[name] => Niue
[nameSlugified] => niue
[continentId] => 7
)
[161] => stdClass Object
(
[countryId] => 210
[isoCode] => kp
[name] => Noord-Korea
[nameSlugified] => noord-korea
[continentId] => 2
)
[162] => stdClass Object
(
[countryId] => 216
[isoCode] => nt
[name] => Noordpool
[nameSlugified] => noordpool
[continentId] => 4
)
[163] => stdClass Object
(
[countryId] => 140
[isoCode] => no
[name] => Noorwegen
[nameSlugified] => noorwegen
[continentId] => 4
)
[164] => stdClass Object
(
[countryId] => 232
[isoCode] => nf
[name] => Norfolk Eilanden
[nameSlugified] => norfolk-eilanden
[continentId] => 7
)
[165] => stdClass Object
(
[countryId] => 191
[isoCode] => ug
[name] => Oeganda
[nameSlugified] => oeganda
[continentId] => 1
)
[166] => stdClass Object
(
[countryId] => 192
[isoCode] => ua
[name] => Oekraïne
[nameSlugified] => oekraine
[continentId] => 4
)
[167] => stdClass Object
(
[countryId] => 197
[isoCode] => uz
[name] => Oezbekistan
[nameSlugified] => oezbekistan
[continentId] => 2
)
[168] => stdClass Object
(
[countryId] => 141
[isoCode] => om
[name] => Oman
[nameSlugified] => oman
[continentId] => 5
)
[169] => stdClass Object
(
[countryId] => 218
[isoCode] => tl
[name] => Oost Timor
[nameSlugified] => oost-timor
[continentId] => 2
)
[170] => stdClass Object
(
[countryId] => 12
[isoCode] => at
[name] => Oostenrijk
[nameSlugified] => oostenrijk
[continentId] => 4
)
[171] => stdClass Object
(
[countryId] => 246
[isoCode] => rn
[name] => Paaseiland
[nameSlugified] => paaseiland
[continentId] => 7
)
[172] => stdClass Object
(
[countryId] => 142
[isoCode] => pk
[name] => Pakistan
[nameSlugified] => pakistan
[continentId] => 2
)
[173] => stdClass Object
(
[countryId] => 143
[isoCode] => pw
[name] => Palau
[nameSlugified] => palau
[continentId] => 7
)
[174] => stdClass Object
(
[countryId] => 214
[isoCode] => ps
[name] => Palestina
[nameSlugified] => palestina
[continentId] => 5
)
[175] => stdClass Object
(
[countryId] => 144
[isoCode] => pa
[name] => Panama
[nameSlugified] => panama
[continentId] => 3
)
[176] => stdClass Object
(
[countryId] => 145
[isoCode] => pg
[name] => Papua Nieuw Guinea
[nameSlugified] => papua-nieuw-guinea
[continentId] => 7
)
[177] => stdClass Object
(
[countryId] => 146
[isoCode] => py
[name] => Paraguay
[nameSlugified] => paraguay
[continentId] => 9
)
[178] => stdClass Object
(
[countryId] => 147
[isoCode] => pe
[name] => Peru
[nameSlugified] => peru
[continentId] => 9
)
[179] => stdClass Object
(
[countryId] => 236
[isoCode] => pn
[name] => Pitcairn
[nameSlugified] => pitcairn
[continentId] => 7
)
[180] => stdClass Object
(
[countryId] => 149
[isoCode] => pl
[name] => Polen
[nameSlugified] => polen
[continentId] => 4
)
[181] => stdClass Object
(
[countryId] => 150
[isoCode] => pt
[name] => Portugal
[nameSlugified] => portugal
[continentId] => 4
)
[182] => stdClass Object
(
[countryId] => 151
[isoCode] => pr
[name] => Puerto Rico
[nameSlugified] => puerto-rico
[continentId] => 3
)
[183] => stdClass Object
(
[countryId] => 152
[isoCode] => qa
[name] => Qatar
[nameSlugified] => qatar
[continentId] => 5
)
[184] => stdClass Object
(
[countryId] => 999
[isoCode] => rr
[name] => reisinspiratie
[nameSlugified] => reisinspiratie
[continentId] => 4
)
[185] => stdClass Object
(
[countryId] => 153
[isoCode] => re
[name] => Réunion
[nameSlugified] => reunion
[continentId] => 1
)
[186] => stdClass Object
(
[countryId] => 154
[isoCode] => ro
[name] => Roemenië
[nameSlugified] => roemenie
[continentId] => 4
)
[187] => stdClass Object
(
[countryId] => 155
[isoCode] => ru
[name] => Rusland
[nameSlugified] => rusland
[continentId] => 4
)
[188] => stdClass Object
(
[countryId] => 156
[isoCode] => rw
[name] => Rwanda
[nameSlugified] => rwanda
[continentId] => 1
)
[189] => stdClass Object
(
[countryId] => 157
[isoCode] => mp
[name] => Saipan
[nameSlugified] => saipan
[continentId] => 7
)
[190] => stdClass Object
(
[countryId] => 222
[isoCode] => ws
[name] => Samoa
[nameSlugified] => samoa
[continentId] => 7
)
[191] => stdClass Object
(
[countryId] => 158
[isoCode] => sm
[name] => San Marino
[nameSlugified] => san-marino
[continentId] => 4
)
[192] => stdClass Object
(
[countryId] => 239
[isoCode] => st
[name] => Sao Tome en Principe
[nameSlugified] => sao-tome-en-principe
[continentId] => 1
)
[193] => stdClass Object
(
[countryId] => 159
[isoCode] => sa
[name] => Saudi Arabië
[nameSlugified] => saudi-arabie
[continentId] => 5
)
[194] => stdClass Object
(
[countryId] => 160
[isoCode] => sn
[name] => Senegal
[nameSlugified] => senegal
[continentId] => 1
)
[195] => stdClass Object
(
[countryId] => 247
[isoCode] => rs
[name] => Servië
[nameSlugified] => servie
[continentId] => 4
)
[196] => stdClass Object
(
[countryId] => 207
[isoCode] => yu
[name] => Servie en Montenegro
[nameSlugified] => servie-en-montenegro
[continentId] => 4
)
[197] => stdClass Object
(
[countryId] => 161
[isoCode] => sc
[name] => Seychellen
[nameSlugified] => seychellen
[continentId] => 1
)
[198] => stdClass Object
(
[countryId] => 162
[isoCode] => sl
[name] => Sierra Leone
[nameSlugified] => sierra-leone
[continentId] => 1
)
[199] => stdClass Object
(
[countryId] => 163
[isoCode] => sg
[name] => Singapore
[nameSlugified] => singapore
[continentId] => 2
)
[200] => stdClass Object
(
[countryId] => 238
[isoCode] => sh
[name] => Sint Helena
[nameSlugified] => sint-helena
[continentId] => 7
)
[201] => stdClass Object
(
[countryId] => 253
[isoCode] => cx
[name] => Sint Maarten
[nameSlugified] => sint-maarten
[continentId] => 3
)
[202] => stdClass Object
(
[countryId] => 235
[isoCode] => pm
[name] => Sint Pierre en Miquelon
[nameSlugified] => sint-pierre-en-miquelon
[continentId] => 7
)
[203] => stdClass Object
(
[countryId] => 165
[isoCode] => si
[name] => Slovenië
[nameSlugified] => slovenie
[continentId] => 4
)
[204] => stdClass Object
(
[countryId] => 164
[isoCode] => sk
[name] => Slowaakse Republiek
[nameSlugified] => slowaakse-republiek
[continentId] => 4
)
[205] => stdClass Object
(
[countryId] => 175
[isoCode] => sd
[name] => Soedan
[nameSlugified] => soedan
[continentId] => 1
)
[206] => stdClass Object
(
[countryId] => 237
[isoCode] => sb
[name] => Solomon Eilanden
[nameSlugified] => solomon-eilanden
[continentId] => 7
)
[207] => stdClass Object
(
[countryId] => 166
[isoCode] => so
[name] => Somalië
[nameSlugified] => somalie
[continentId] => 1
)
[208] => stdClass Object
(
[countryId] => 250
[isoCode] => ss
[name] => South Sudan
[nameSlugified] => south-sudan
[continentId] => 1
)
[209] => stdClass Object
(
[countryId] => 169
[isoCode] => es
[name] => Spanje
[nameSlugified] => spanje
[continentId] => 4
)
[210] => stdClass Object
(
[countryId] => 211
[isoCode] => sj
[name] => Spitsbergen
[nameSlugified] => spitsbergen
[continentId] => 4
)
[211] => stdClass Object
(
[countryId] => 170
[isoCode] => lk
[name] => Sri Lanka
[nameSlugified] => sri-lanka
[continentId] => 2
)
[212] => stdClass Object
(
[countryId] => 172
[isoCode] => kn
[name] => St. Kitts and Nevis
[nameSlugified] => st-kitts-and-nevis
[continentId] => 3
)
[213] => stdClass Object
(
[countryId] => 173
[isoCode] => lc
[name] => St. Lucia
[nameSlugified] => st-lucia
[continentId] => 3
)
[214] => stdClass Object
(
[countryId] => 174
[isoCode] => vc
[name] => St. Vincent
[nameSlugified] => st-vincent
[continentId] => 3
)
[215] => stdClass Object
(
[countryId] => 176
[isoCode] => sr
[name] => Suriname
[nameSlugified] => suriname
[continentId] => 9
)
[216] => stdClass Object
(
[countryId] => 177
[isoCode] => sz
[name] => Swaziland
[nameSlugified] => swaziland
[continentId] => 1
)
[217] => stdClass Object
(
[countryId] => 180
[isoCode] => sy
[name] => Syrië
[nameSlugified] => syrie
[continentId] => 5
)
[218] => stdClass Object
(
[countryId] => 181
[isoCode] => tw
[name] => Taiwan
[nameSlugified] => taiwan
[continentId] => 2
)
[219] => stdClass Object
(
[countryId] => 213
[isoCode] => tj
[name] => Tajikistan
[nameSlugified] => tajikistan
[continentId] => 2
)
[220] => stdClass Object
(
[countryId] => 182
[isoCode] => tz
[name] => Tanzania
[nameSlugified] => tanzania
[continentId] => 1
)
[221] => stdClass Object
(
[countryId] => 183
[isoCode] => th
[name] => Thailand
[nameSlugified] => thailand
[continentId] => 2
)
[222] => stdClass Object
(
[countryId] => 220
[isoCode] => tb
[name] => Tibet
[nameSlugified] => tibet
[continentId] => 2
)
[223] => stdClass Object
(
[countryId] => 184
[isoCode] => tg
[name] => Togo
[nameSlugified] => togo
[continentId] => 1
)
[224] => stdClass Object
(
[countryId] => 240
[isoCode] => tk
[name] => Tokelau
[nameSlugified] => tokelau
[continentId] => 7
)
[225] => stdClass Object
(
[countryId] => 223
[isoCode] => to
[name] => Tonga
[nameSlugified] => tonga
[continentId] => 7
)
[226] => stdClass Object
(
[countryId] => 185
[isoCode] => tt
[name] => Trinidad en Tobago
[nameSlugified] => trinidad-en-tobago
[continentId] => 3
)
[227] => stdClass Object
(
[countryId] => 38
[isoCode] => td
[name] => Tsjaad
[nameSlugified] => tsjaad
[continentId] => 1
)
[228] => stdClass Object
(
[countryId] => 49
[isoCode] => cz
[name] => Tsjechische Republiek
[nameSlugified] => tsjechische-republiek
[continentId] => 4
)
[229] => stdClass Object
(
[countryId] => 186
[isoCode] => tn
[name] => Tunesië
[nameSlugified] => tunesie
[continentId] => 1
)
[230] => stdClass Object
(
[countryId] => 187
[isoCode] => tr
[name] => Turkije
[nameSlugified] => turkije
[continentId] => 5
)
[231] => stdClass Object
(
[countryId] => 188
[isoCode] => tm
[name] => Turkmenistan
[nameSlugified] => turkmenistan
[continentId] => 2
)
[232] => stdClass Object
(
[countryId] => 189
[isoCode] => tc
[name] => Turkse en Caicos Eilanden
[nameSlugified] => turkse-en-caicos-eilanden
[continentId] => 3
)
[233] => stdClass Object
(
[countryId] => 245
[isoCode] => tv
[name] => Tuvalu
[nameSlugified] => tuvalu
[continentId] => 7
)
[234] => stdClass Object
(
[countryId] => 195
[isoCode] => uy
[name] => Uruguay
[nameSlugified] => uruguay
[continentId] => 9
)
[235] => stdClass Object
(
[countryId] => 198
[isoCode] => vu
[name] => Vanuatu
[nameSlugified] => vanuatu
[continentId] => 7
)
[236] => stdClass Object
(
[countryId] => 199
[isoCode] => va
[name] => Vaticaanstad
[nameSlugified] => vaticaanstad
[continentId] => 4
)
[237] => stdClass Object
(
[countryId] => 200
[isoCode] => ve
[name] => Venezuela
[nameSlugified] => venezuela
[continentId] => 9
)
[238] => stdClass Object
(
[countryId] => 194
[isoCode] => gb
[name] => Verenigd Koninkrijk
[nameSlugified] => verenigd-koninkrijk
[continentId] => 4
)
[239] => stdClass Object
(
[countryId] => 193
[isoCode] => ae
[name] => Verenigde Arabische Emiraten
[nameSlugified] => verenigde-arabische-emiraten
[continentId] => 5
)
[240] => stdClass Object
(
[countryId] => 196
[isoCode] => us
[name] => Verenigde Staten
[nameSlugified] => verenigde-staten
[continentId] => 6
)
[241] => stdClass Object
(
[countryId] => 201
[isoCode] => vn
[name] => Vietnam
[nameSlugified] => vietnam
[continentId] => 2
)
[242] => stdClass Object
(
[countryId] => 202
[isoCode] => wf
[name] => Wallis & Futuna
[nameSlugified] => wallis-futuna
[continentId] => 7
)
[243] => stdClass Object
(
[countryId] => 215
[isoCode] => eh
[name] => Westelijke Sahara
[nameSlugified] => westelijke-sahara
[continentId] => 1
)
[244] => stdClass Object
(
[countryId] => 18
[isoCode] => by
[name] => Wit-Rusland
[nameSlugified] => wit-rusland
[continentId] => 4
)
[245] => stdClass Object
(
[countryId] => 204
[isoCode] => zm
[name] => Zambia
[nameSlugified] => zambia
[continentId] => 1
)
[246] => stdClass Object
(
[countryId] => 205
[isoCode] => zw
[name] => Zimbabwe
[nameSlugified] => zimbabwe
[continentId] => 1
)
[247] => stdClass Object
(
[countryId] => 171
[isoCode] => gs
[name] => Zuid Georgia
[nameSlugified] => zuid-georgia
[continentId] => 3
)
[248] => stdClass Object
(
[countryId] => 250
[isoCode] => ss
[name] => Zuid Sudan
[nameSlugified] => zuid-sudan
[continentId] => 1
)
[249] => stdClass Object
(
[countryId] => 167
[isoCode] => za
[name] => Zuid-Afrika
[nameSlugified] => zuid-afrika
[continentId] => 1
)
[250] => stdClass Object
(
[countryId] => 168
[isoCode] => kr
[name] => Zuid-Korea
[nameSlugified] => zuid-korea
[continentId] => 2
)
[251] => stdClass Object
(
[countryId] => 178
[isoCode] => se
[name] => Zweden
[nameSlugified] => zweden
[continentId] => 4
)
[252] => stdClass Object
(
[countryId] => 179
[isoCode] => ch
[name] => Zwitserland
[nameSlugified] => zwitserland
[continentId] => 4
)
)
[portalTicker] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[userId] => 124559
[username] => sjoerdtjedehaan
[photoRevision] => 3
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/124/559_50x50.jpg?r=3
[imageLink105x105] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/124/559_105x105.jpg?r=3
[currentContinentId] => 4
[currentContinentName] => Europa
[currentContinentNameSlugified] => europa
[currentCountryNameSlugified] => nederland
[currentCountryName] => Nederland
[currentCountryIsoCode] => nl
[currentCountryId] => 134
[visitedCountries] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[countryId] => 167
[countryName] => Zuid-Afrika
[countryIsoCode] => za
[continentId] => 1
[continentName] => Afrika
)
[1] => stdClass Object
(
[countryId] => 131
[countryName] => Namibië
[countryIsoCode] => na
[continentId] => 1
[continentName] => Afrika
)
[2] => stdClass Object
(
[countryId] => 204
[countryName] => Zambia
[countryIsoCode] => zm
[continentId] => 1
[continentName] => Afrika
)
[3] => stdClass Object
(
[countryId] => 25
[countryName] => Botswana
[countryIsoCode] => bw
[continentId] => 1
[continentName] => Afrika
)
[4] => stdClass Object
(
[countryId] => 205
[countryName] => Zimbabwe
[countryIsoCode] => zw
[continentId] => 1
[continentName] => Afrika
)
[5] => stdClass Object
(
[countryId] => 134
[countryName] => Nederland
[countryIsoCode] => nl
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
)
[name] => Sjoerdtje Haan
[firstName] => Sjoerdtje
[reportsCount] => 23
[travelsCount] => 1
)
[1] => stdClass Object
(
[userId] => 440840
[username] => NamibieBotswana2021
[photoRevision] => 0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/440/840_50x50.jpg?r=0
[imageLink105x105] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/440/840_105x105.jpg?r=0
[currentContinentId] => 1
[currentContinentName] => Afrika
[currentContinentNameSlugified] => afrika
[currentCountryNameSlugified] => namibi
[currentCountryName] => Namibië
[currentCountryIsoCode] => na
[currentCountryId] => 131
[visitedCountries] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[countryId] => 134
[countryName] => Nederland
[countryIsoCode] => nl
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[1] => stdClass Object
(
[countryId] => 131
[countryName] => Namibië
[countryIsoCode] => na
[continentId] => 1
[continentName] => Afrika
)
[2] => stdClass Object
(
[countryId] => 25
[countryName] => Botswana
[countryIsoCode] => bw
[continentId] => 1
[continentName] => Afrika
)
[3] => stdClass Object
(
[countryId] => 205
[countryName] => Zimbabwe
[countryIsoCode] => zw
[continentId] => 1
[continentName] => Afrika
)
)
[name] => Yvonne Verleg
[firstName] => Yvonne
[reportsCount] => 17
[travelsCount] => 1
)
[2] => stdClass Object
(
[userId] => 439458
[username] => PetraenAb
[photoRevision] => 0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/439/458_50x50.jpg?r=0
[imageLink105x105] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/439/458_105x105.jpg?r=0
[currentContinentId] => 1
[currentContinentName] => Afrika
[currentContinentNameSlugified] => afrika
[currentCountryNameSlugified] => botswana
[currentCountryName] => Botswana
[currentCountryIsoCode] => bw
[currentCountryId] => 25
[visitedCountries] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[countryId] => 131
[countryName] => Namibië
[countryIsoCode] => na
[continentId] => 1
[continentName] => Afrika
)
[1] => stdClass Object
(
[countryId] => 25
[countryName] => Botswana
[countryIsoCode] => bw
[continentId] => 1
[continentName] => Afrika
)
[2] => stdClass Object
(
[countryId] => 205
[countryName] => Zimbabwe
[countryIsoCode] => zw
[continentId] => 1
[continentName] => Afrika
)
)
[name] => Petra en Ab Agterbos
[firstName] => Petra en Ab
[reportsCount] => 24
[travelsCount] => 1
)
[3] => stdClass Object
(
[userId] => 437313
[username] => sasvkampen
[photoRevision] => 7
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/437/313_50x50.jpg?r=7
[imageLink105x105] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/437/313_105x105.jpg?r=7
[currentContinentId] => 4
[currentContinentName] => Europa
[currentContinentNameSlugified] => europa
[currentCountryNameSlugified] => zweden
[currentCountryName] => Zweden
[currentCountryIsoCode] => se
[currentCountryId] => 178
[visitedCountries] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[countryId] => 183
[countryName] => Thailand
[countryIsoCode] => th
[continentId] => 2
[continentName] => Azië
)
[1] => stdClass Object
(
[countryId] => 134
[countryName] => Nederland
[countryIsoCode] => nl
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[2] => stdClass Object
(
[countryId] => 131
[countryName] => Namibië
[countryIsoCode] => na
[continentId] => 1
[continentName] => Afrika
)
[3] => stdClass Object
(
[countryId] => 204
[countryName] => Zambia
[countryIsoCode] => zm
[continentId] => 1
[continentName] => Afrika
)
[4] => stdClass Object
(
[countryId] => 205
[countryName] => Zimbabwe
[countryIsoCode] => zw
[continentId] => 1
[continentName] => Afrika
)
[5] => stdClass Object
(
[countryId] => 178
[countryName] => Zweden
[countryIsoCode] => se
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
)
[name] => Saskia Kampen
[firstName] => Saskia
[reportsCount] => 21
[travelsCount] => 4
)
[4] => stdClass Object
(
[userId] => 276146
[username] => Geenoen
[photoRevision] => 0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/276/146_50x50.jpg?r=0
[imageLink105x105] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/276/146_105x105.jpg?r=0
[currentContinentId] => 4
[currentContinentName] => Europa
[currentContinentNameSlugified] => europa
[currentCountryNameSlugified] => nederland
[currentCountryName] => Nederland
[currentCountryIsoCode] => nl
[currentCountryId] => 134
[visitedCountries] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[countryId] => 134
[countryName] => Nederland
[countryIsoCode] => nl
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[1] => stdClass Object
(
[countryId] => 88
[countryName] => Indonesië
[countryIsoCode] => id
[continentId] => 2
[continentName] => Azië
)
[2] => stdClass Object
(
[countryId] => 196
[countryName] => Verenigde Staten
[countryIsoCode] => us
[continentId] => 6
[continentName] => Noord-Amerika
)
[3] => stdClass Object
(
[countryId] => 34
[countryName] => Canada
[countryIsoCode] => ca
[continentId] => 6
[continentName] => Noord-Amerika
)
[4] => stdClass Object
(
[countryId] => 140
[countryName] => Noorwegen
[countryIsoCode] => no
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[5] => stdClass Object
(
[countryId] => 63
[countryName] => Finland
[countryIsoCode] => fi
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[6] => stdClass Object
(
[countryId] => 50
[countryName] => Denemarken
[countryIsoCode] => dk
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[7] => stdClass Object
(
[countryId] => 131
[countryName] => Namibië
[countryIsoCode] => na
[continentId] => 1
[continentName] => Afrika
)
[8] => stdClass Object
(
[countryId] => 25
[countryName] => Botswana
[countryIsoCode] => bw
[continentId] => 1
[continentName] => Afrika
)
[9] => stdClass Object
(
[countryId] => 205
[countryName] => Zimbabwe
[countryIsoCode] => zw
[continentId] => 1
[continentName] => Afrika
)
)
[name] => Herman, Mieke, Peter en Karin
[firstName] => Herman, Mieke, Peter en Karin
[reportsCount] => 50
[travelsCount] => 4
)
[5] => stdClass Object
(
[userId] => 388322
[username] => maddyenpaulinethiopie
[photoRevision] => 0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/578/img/default/profile_50x50.jpg
[imageLink105x105] => https://cdn.easyapps.nl/578/img/default/profile_105x105.jpg
[currentContinentId] => 1
[currentContinentName] => Afrika
[currentContinentNameSlugified] => afrika
[currentCountryNameSlugified] => zimbabwe
[currentCountryName] => Zimbabwe
[currentCountryIsoCode] => zw
[currentCountryId] => 205
[visitedCountries] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[countryId] => 60
[countryName] => Ethiopië
[countryIsoCode] => et
[continentId] => 1
[continentName] => Afrika
)
[1] => stdClass Object
(
[countryId] => 205
[countryName] => Zimbabwe
[countryIsoCode] => zw
[continentId] => 1
[continentName] => Afrika
)
)
[name] => Maddy en Paul Sterneberg Geurts
[firstName] => Maddy en Paul
[reportsCount] => 23
[travelsCount] => 2
)
[6] => stdClass Object
(
[userId] => 173247
[username] => petoet
[photoRevision] => 0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/173/247_50x50.jpg?r=0
[imageLink105x105] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/173/247_105x105.jpg?r=0
[currentContinentId] => 4
[currentContinentName] => Europa
[currentContinentNameSlugified] => europa
[currentCountryNameSlugified] => nederland
[currentCountryName] => Nederland
[currentCountryIsoCode] => nl
[currentCountryId] => 134
[visitedCountries] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[countryId] => 134
[countryName] => Nederland
[countryIsoCode] => nl
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[1] => stdClass Object
(
[countryId] => 41
[countryName] => China
[countryIsoCode] => cn
[continentId] => 2
[continentName] => Azië
)
[2] => stdClass Object
(
[countryId] => 136
[countryName] => Nieuw Zeeland
[countryIsoCode] => nz
[continentId] => 7
[continentName] => Oceanië
)
[3] => stdClass Object
(
[countryId] => 11
[countryName] => Australië
[countryIsoCode] => au
[continentId] => 7
[continentName] => Oceanië
)
[4] => stdClass Object
(
[countryId] => 64
[countryName] => Frankrijk
[countryIsoCode] => fr
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[5] => stdClass Object
(
[countryId] => 169
[countryName] => Spanje
[countryIsoCode] => es
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[6] => stdClass Object
(
[countryId] => 34
[countryName] => Canada
[countryIsoCode] => ca
[continentId] => 6
[continentName] => Noord-Amerika
)
[7] => stdClass Object
(
[countryId] => 55
[countryName] => Egypte
[countryIsoCode] => eg
[continentId] => 1
[continentName] => Afrika
)
[8] => stdClass Object
(
[countryId] => 93
[countryName] => Italië
[countryIsoCode] => it
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[9] => stdClass Object
(
[countryId] => 12
[countryName] => Oostenrijk
[countryIsoCode] => at
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[10] => stdClass Object
(
[countryId] => 165
[countryName] => Slovenië
[countryIsoCode] => si
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[11] => stdClass Object
(
[countryId] => 140
[countryName] => Noorwegen
[countryIsoCode] => no
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[12] => stdClass Object
(
[countryId] => 167
[countryName] => Zuid-Afrika
[countryIsoCode] => za
[continentId] => 1
[continentName] => Afrika
)
[13] => stdClass Object
(
[countryId] => 131
[countryName] => Namibië
[countryIsoCode] => na
[continentId] => 1
[continentName] => Afrika
)
[14] => stdClass Object
(
[countryId] => 25
[countryName] => Botswana
[countryIsoCode] => bw
[continentId] => 1
[continentName] => Afrika
)
[15] => stdClass Object
(
[countryId] => 205
[countryName] => Zimbabwe
[countryIsoCode] => zw
[continentId] => 1
[continentName] => Afrika
)
[16] => stdClass Object
(
[countryId] => 86
[countryName] => IJsland
[countryIsoCode] => is
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
)
[name] => Oetske Kuijl-Fennema
[firstName] => Oetske
[reportsCount] => 162
[travelsCount] => 11
)
[7] => stdClass Object
(
[userId] => 441627
[username] => zimstories
[photoRevision] => 0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/578/img/default/profile_50x50.jpg
[imageLink105x105] => https://cdn.easyapps.nl/578/img/default/profile_105x105.jpg
[currentContinentId] => 4
[currentContinentName] => Europa
[currentContinentNameSlugified] => europa
[currentCountryNameSlugified] => nederland
[currentCountryName] => Nederland
[currentCountryIsoCode] => nl
[currentCountryId] => 134
[visitedCountries] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[countryId] => 134
[countryName] => Nederland
[countryIsoCode] => nl
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[1] => stdClass Object
(
[countryId] => 205
[countryName] => Zimbabwe
[countryIsoCode] => zw
[continentId] => 1
[continentName] => Afrika
)
)
[name] =>
[firstName] =>
[reportsCount] => 9
[travelsCount] => 1
)
)
[latestNews] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[newsId] => 96
[date] => 2023-11-27
[title] => Vijf redenen om Madeira de komende lente te bezoeken
[text] =>
Madeira, ook wel de ‘Parel van de Atlantische Oceaan’ genoemd, lokt reizigers al jaren met haar weelderige landschappen, levendige cultuur en gematigde klimaat. Hoewel deze Portugese archipel het hele jaar door een topbestemming is, geeft de lente een extra betoverende touch.
Twijfel jij nog of en wanneer je naar Madeira wilt? Lees dan snel verder en ontdek waardoor de lente een ideale tijd is om je bezoek aan dit eiland te plannen.
Het is een waar bloemenfestijn
Je hebt valst wel eens gehoord dat Madeira ‘Bloemeneiland’ wordt genoemd. Dit is natuurlijk niet voor niets. Het eiland staat namelijk bekend om zijn bloemenpracht. En vooral een rondreis Madeira in de lente staat in het teken van kleuren, als exotische bloemen en inheemse planten in bloei staan.
Mis vooral het jaarlijkse Madeira Flower Festival niet, dat meestal eind april wordt gehouden. De straten van de hoofdstad Funchal komen dan tot leven dankzij kleurrijke optochten met bloementapijten, traditionele kostuums en levendige muziek.
Je kunt er perfect walvissen spotten
De lente markeert het begin van het walvisseizoen op Madeira. De warme Atlantische wateren rond de archipel worden dan namelijk een speeltuin voor verschillende walvissoorten, waaronder potvissen, orka's en verschillende dolfijnsoorten.
Door deel te nemen aan een bootexcursie krijg je de kans om deze majestueuze dieren in hun natuurlijke omgeving te zien, terwijl je geniet van het adembenemende uitzicht op de kust.
Het milde klimaat en buitenavonturen
Ga jein de lente naar Madeira? Dan kun je ook genieten van milde temperaturen, waardoor het een ideale tijd is voor buitenactiviteiten. De mooiste wandelingen Madeira maak je dan ook tijdens deze periode.
Met temperaturen tussen de 15 en 25 graden Celsius kun je de diverse landschappen van het eiland tijdens de lente optimaal ervaren, zonder de intense hitte van de zomer.
Festivals en culturele evenementen zijn in volle gang
De culturele kalender van Madeira staat bol van de evenementen in de lente, waardoor je altijd wel een feestje tegenkomt.
Naast het Bloemenfestival organiseert het eiland verschillende traditionele feesten, waaronder het Madeira Wijnfestival. Dit evenement wordt eind augustus gehouden en laat je de wereldberoemde wijnen van het eiland proeven.
Dompel jezelf onder in de lokale cultuur door deel te nemen aan traditionele volksdansen, proef regionale delicatessen en geniet van de warme Madeiraanse gastvrijheid.
De rustige en schilderachtige sfeer
De lente op Madeira biedt een rustigere en ontspannen sfeer vergeleken met de drukke zomermaanden. Natuurlijk ben je niet de enige toerist tijdens de lente, maar je hoeft het eiland niet te delen met hordes toeristen. Wel zo prettig aangezien je op vakantie gaat om tot rust te komen, toch?
Het hele jaar door, dus ook in de lente, is het belangrijk om een goede reisverzekering af te sluiten als je naar Madeira gaat. Zoek van tevoren uit welke het beste past bij jouw wensen.
Kortom: De lente onthult de charme van Madeira in al zijn glorie, waardoor het een perfecte periode is voor een betoverende ontsnapping. Twijfel dus niet langer; boek je reis naar Bloemeneiland vandaag nog!
[picture] => no
[pic1title] =>
[pic2title] =>
[pic3title] =>
[pic4title] =>
[pic5title] =>
[titleSlugified] => vijf-redenen-om-madeira-de-komende-lente-te-bezoeken
[imageLink105x105] => https://cdn.easyapps.nl/578/img/icons/news_105x105.jpg
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/578/img/icons/news_50x50.png
[imageUrl] => https://cdn.easyapps.nl/578/img/slideshow/reisinspiratie/96/96_1.jpg
)
[1] => stdClass Object
(
[newsId] => 95
[date] => 2023-11-20
[title] => Reisverzekering: eenmalig of toch doorlopend?
[text] =>
Sta je op het punt om op reis te gaan? Heb je dan eigenlijk al nagedacht over een reisverzekering? Deze verzekering is van onschatbare waarde voor mensen die een tijdje van huis zijn. Zowel voor de kortere reizen als de langere vakanties kan het helpen om meer gemoedsrust te krijgen. Je moet dan wel een keuze maken tussen een tijdelijke verzekering of de doorlopende variant. Beide opties zorgen dat je veel meer zekerheden krijgt. De verzekering dekt bijvoorbeeld de kosten voor ongevallen of wanneer je plotseling ziek wordt. Ook diefstal of verlies van jouw bagage is gedekt in deze verzekeringen. Je staat niet meer voor hoge kosten, omdat je een vergoeding krijgt na het indienen van een schadeclaim.
Voor iedere reis afzonderlijk afsluiten
Een reisverzekering kan je in eerste instantie voor een enkele reis afsluiten. Het is voornamelijk een goede keuze wanneer je niet vaak reist. Het heeft dan immers geen zin om de verzekering aan te houden en maandelijks een premie te betalen. Voor ieder weekendje weg of iedere vakantie kan je weer een nieuwe verzekering afsluiten. Je past de dekking hiermee helemaal aan jouw bestemming aan. De keerzijde is echter dat je tijdens het voorbereiden van de nieuwe reizen wel weer naar een nieuwe verzekering moet gaan kijken. Het neemt dus wel tijd in beslag om de voorbereidingen op de goede manier te treffen en te voorkomen dat je tijdens jouw vakantie niet voor hoge kosten komt te staan.
Voorbereid op iedere reis die je gaat maken
Als je veel reist of vaak een weekendje weg gaat, kan een doorlopende reisverzekering een betere keuze zijn. Voor deze verzekering betaal je iedere maand een premie en ben je tijdens alle avonturen voorzien van meer veiligheid. Het bespaart je veel tijd tijdens het voorbereiden, omdat je niet meer na hoeft te denken over het afsluiten ervan. Je kan gewoon in de auto of het vliegtuig stappen en hoeft je nergens meer zorgen om te maken. De financiële bescherming is geregeld en de onvoorziene omstandigheden laten geen donkere wolk boven jouw reis achter. De verzekering biedt een dekking voor medische noodgevallen, vertraagde vluchten, annulering en verloren bagage. Alles wat je nodig hebt tijdens jouw reis dus!
Overal voor verzekerd
Een doorlopende reisverzekering heeft als grootste voordeel dat deze flexibel is. Je kan hem namelijk helemaal aanpassen aan jouw behoeften. Het maakt dus niet meer uit waar je naartoe gaat, je verzekering staat jou overal in bij. In eerste instantie ben je verzekerd tegen de basis, maar je kan ook naar de aanvullende opties kijken. De uitbreidingen zorgen voor nog meer gemakken. Zo stem je de verzekering af op het soort reis dat je gaat maken en de activiteiten die op jouw lijstje staan. Het is hierbij van belang dat je de tijd neemt om de dekkingen met elkaar te vergelijken en de aanvullende opties te bekijken. Pas als je zeker weet dat de verzekering past, sluit je hem af en kan je op reis.
[picture] => no
[pic1title] =>
[pic2title] =>
[pic3title] =>
[pic4title] =>
[pic5title] =>
[titleSlugified] => reisverzekering-eenmalig-of-toch-doorlopend
[imageLink105x105] => https://cdn.easyapps.nl/578/img/icons/news_105x105.jpg
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/578/img/icons/news_50x50.png
[imageUrl] => https://cdn.easyapps.nl/578/img/slideshow/reisinspiratie/95/95_1.jpg
)
[2] => stdClass Object
(
[newsId] => 94
[date] => 2023-10-26
[title] => Waarom moet je kiezen voor Edinburgh?
[text] =>
Zoek je nog een leuke bestemming voor je volgende reis? Een vakantie Edinburgh is dan alvast een goed idee. Het grote voordeel van deze grote Schotse stad is dat je er op vele manieren van kan genieten. Dat maakt het dus ook op veel momenten een geschikte bestemming. Afhankelijk van wat jouw insteek is, kan je namelijk de zaken aanpassen zodat jij je er op je gemak voelt. Daar is deze stad dan ook meer dan geschikt voor. We gaan er hier dieper op in, zodat je direct overtuigd raakt.
Voor de korte uitjes
Wanneer je kijkt naar de vele mogelijkheden, dan is er één die er wel echt bovenuit steekt. De stedentrip Edinburgh is wel heel aantrekkelijk om te maken. Een kort uitje, ergens in een weekend middenin het jaar, is ideaal om jouw batterij weer even op te laden. Soms zit je er gewoon helemaal doorheen, maar is de vakantie nog ver weg. Dan is het leuk om naar een stad te gaan die lekker afwijkend is en juist daarom veel te bieden heeft. Edinburgh is dan misschien wel de beste optie van allemaal om voor te gaan.
Een lange vakantie
Ook de langere vakantie is goed in Edinburgh door te brengen. Dat komt omdat de stad zelf niet het enige is wat je kan ontdekken. Ga je net de stad uit, dan ben je bijvoorbeeld al bij de zee. Mocht het meezitten met het weer, dat is natuurlijk wel een punt van aandacht, dan kan je dus ook lekker een dagje aan zee in de zon doorbrengen. Zonder last te hebben van enorme hitte zoals op andere plaatsen. Dat past natuurlijk perfect bij het beeld van een leuke zomervakantie. Wil je dus even echt ontsnappen in de zomer, dan is dit de plek waar je moet zijn.
Altijd weer anders
Edinburg, maar eigenlijk Schotland als geheel, is typisch zo’n plek die nooit tweemaal hetzelfde is. Daarom kan je er ook gemakkelijk meerdere keren naartoe. Zo kan je bijvoorbeeld in het voorjaar een hele andere beleving hebben dan in het najaar. Zonder dat je daar zelf heel veel anders voor hoeft te doen. De stad krijgt gewoon een heel andere sfeer aan de hand van het jaargetijde. Dat maakt het dus ook altijd een aantrekkelijke optie wanneer je gewoon even weg wilt uit de sleur van het dagelijks leven. Deze stad staat dan altijd voor je open.
Leuk voor alle leeftijden
Een laatste reden waarom Edinburgh altijd een goede keuze is, is dat er voor iedereen van alles te beleven is. Of je nu volwassen bent en je liefde bij whisky ligt, of je bent nog jong en je bent helemaal gek van de films van Harry Potter. Alles is hier te vinden en je kan je vakantie zelfs aan de hand van deze thema’s invullen. Zo kan je er dus ook altijd echt zeker van zijn dat je een leuke tijd hebt en dat je je maximaal zal vermaken met alles wat er op het programma staat voor je.
[picture] => no
[pic1title] =>
[pic2title] =>
[pic3title] =>
[pic4title] =>
[pic5title] =>
[titleSlugified] => waarom-moet-je-kiezen-voor-edinburgh
[imageLink105x105] => https://cdn.easyapps.nl/578/img/icons/news_105x105.jpg
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/578/img/icons/news_50x50.png
[imageUrl] => https://cdn.easyapps.nl/578/img/slideshow/reisinspiratie/94/94_1.jpg
)
)
[topCountries] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[continentId] => 1
[countryId] => 55
[reportCount] => 2
[pictureCount] => 10307
[position] => 1
[countryName] => Egypte
[countryIsoCode] => EG
[continentName] => Afrika
)
[1] => stdClass Object
(
[continentId] => 1
[countryId] => 128
[reportCount] => 2
[pictureCount] => 21847
[position] => 2
[countryName] => Marokko
[countryIsoCode] => MA
[continentName] => Afrika
)
[2] => stdClass Object
(
[continentId] => 1
[countryId] => 191
[reportCount] => 2
[pictureCount] => 47254
[position] => 3
[countryName] => Oeganda
[countryIsoCode] => UG
[continentName] => Afrika
)
[3] => stdClass Object
(
[continentId] => 1
[countryId] => 71
[reportCount] => 1
[pictureCount] => 65535
[position] => 4
[countryName] => Ghana
[countryIsoCode] => GH
[continentName] => Afrika
)
[4] => stdClass Object
(
[continentId] => 1
[countryId] => 167
[reportCount] => 1
[pictureCount] => 65535
[position] => 5
[countryName] => Zuid-Afrika
[countryIsoCode] => ZA
[continentName] => Afrika
)
)
[countryId] => 205
[countryName] => Zimbabwe
[continentId] => 1
[continentName] => Afrika
[countryPopulation] => 0
[countrySurface] => 0
[capitalCityLongitude] => 0.000000
[capitalCitylatitude] => 0.000000
[portalReports] => ArrayIterator Object
(
[storage:ArrayIterator:private] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[username] => NamibieBotswana2021
[datePublication] => 2021-10-10
[title] => Kasane en Gweta.
[message] => Vrijdagmiddag 8 oktober hebben we een boot-cruise gedaan op de Chobe rivier. Echt enorm veel wild gezien, op en rond het water. Het was weer een mooi avontuur.
Voordat we de boot opgingen, hebben we een Botswaanse trouwerij gezien. Iedereen heel mooi gekleed en er was zelfs een koortje aanwezig, van oudere dames.
Zaterdag 9 Okt hadden we een grote rit van 412 km, van Kasane naar Gweta. Het 1e deel van de weg, de A33 was prima, Ca 300 km, maar de A3 daarna, was een groot drama. Heel veel gaten, en soms geen asfalt. Maar we hebben het gered. Op de A33 zijn op de 300 km totaal geen restaurantjes of cafes. We zijn onderweg gestopt, langs de weg (wel op eigen risico ivm het wild wat er kan lopen); hebben koffie gezet in de camper en gezellig een bakkie gedaan, met chocolade, langs de weg.
Na 3km binnendoor op een zandweg, zijn we op een hele leuke camping gearriveerd, met een groot zwembad en een gezellige bar en restaurant. Het is echt heel bijzonder dat in het binnenland hier z’n camping & lodges zijn gebouwd. Vandaag zijn 2 van onze groep een quad-tocht aan het doen, en de rest is aan het zwembad aan t chillen. Ook moet er weer een PCR test gedaan worden om Namibië in te komen. We moeten dit dus goed plannen en afspreken. Waarschijnlijk laten we de test morgen in Maun doen. De test is, voor Namibie 7 dagen geldig, dus dat moet lukken. Wordt vervolgd…..
[userId] => 440840
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5079505
[countryId] => 205
[pictureCount] => 8
[visitorCount] => 313
[author] => Yvonne
[cityName] => Victoria Falls
[travelId] => 526653
[travelTitle] => Mijn eerste reis
[travelTitleSlugified] => mijn-eerste-reis
[dateDepart] => 2021-09-10
[dateReturn] => 2021-12-31
[showDate] => yes
[goalId] => 1
[goalName] => Backpacken
[countryName] => Zimbabwe
[countryIsoCode] => zw
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/021/732_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/440/840_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => kasane-en-gweta
)
[1] => stdClass Object
(
[username] => NamibieBotswana2021
[datePublication] => 2021-10-07
[title] => Zimbabwe - Victoria Falls
[message] => Op donderdag 7 oktober hebben we een dagtrip van Kasane (Botswana) naar Victoria Watervallen (Zimbabwe) gemaakt. We worden sochtends om 8;30u opgehaald door een open Jeep, en naar de grens van Zimbabwe gereden. Het gedeelte van Botswana waar we rijden is meer ontwikkelder en moderner dan de Caprivi strook in Namibie, waar we de afgelopen dagen gereden hebben. Er wordt veel gebouwd (huisjes en resorts voor toeristen) en moderne winkels. De wegen zijn prima en geasfalteerd.
Bij de grensovergang worden we 3x gecontroleerd en nu werd wel gevraagd naar de PCR test (voor Zimbabwe was deze 48u geldig). Allerlei papieren weer invullen en stempels kregen we in de paspoorten. Het was even geduld (we hadden een bus toeristen voor ons), maar uiteindelijk mochten we het land in. Na ong een uur rijden kwamen we in het plaatsje; Victoria Falls; een redelijk modern plaatsje, met veel toeristen die naar de watervallen komen kijken. De lengte van de watervallen is 1.7 km. November is de droogste maand en mei de natste maand. Dus voor de waterval zijn we hier niet in het juiste seizoen, maar toch was het erg indrukwekkend. Verschillende uitzichtpunten en leuke foto’s gemaakt. Ook het standbeeld van Dr Livingstone gezien, die de watervallen heeft ontdekt, door opmerkingen van de locals.
Een mooie wandeling langs de Falls gemaakt en aan het einde grenst het gebied aan Zambia (het oude Rhodesie). Deze 2 landen zijn gescheiden door de rivier de Zambesi. Er is een brug gebouwd, Engels fabrikaat, tussen Zambia en Zimbabwe. Na deze culturele activiteit hebben we heerlijk gelunched. Daarna nog naar de “Big Tree” gegaan en een krokodillen farm. Hier worden kleine krokodillen beschermd en pas uitgezet als ze groot genoeg zijn. Kleine krokodillen, 90%, wordt opgegeten door andere krokodillen.
Vanavond eten we in het restaurant bij de camping/lodges en morgen ochtend bespreken we het programma voor de dag. Zaterdag vertrekken we naar Gweta. Wordt vervolgd.
[userId] => 440840
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5079455
[countryId] => 205
[pictureCount] => 12
[visitorCount] => 279
[author] => Yvonne
[cityName] => Victoria Falls
[travelId] => 526653
[travelTitle] => Mijn eerste reis
[travelTitleSlugified] => mijn-eerste-reis
[dateDepart] => 2021-09-10
[dateReturn] => 2021-12-31
[showDate] => yes
[goalId] => 1
[goalName] => Backpacken
[countryName] => Zimbabwe
[countryIsoCode] => zw
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/021/462_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/440/840_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => zimbabwe-victoria-falls
)
[2] => stdClass Object
(
[username] => petoet
[datePublication] => 2019-10-31
[title] => Moremi bushcamp en spannende momenten
[message] => Vrijdag 25 oktober Moremi Campside, 40 gr
Het ontbijt vanmorgen was bepaald karig te noemen. Nou ja dat kan wel een keer gebeuren. We moesten de koffers om half 10 bij de bus hebben en 10 uur weg. Maar, wij dachten dat we eerst met onze bus gingen maar niets was minder waar. Er stonden twee safariauto's te wachten waar we in moesten. Alleen de rugtas mee de koffers bleven achter in de bus. Ok dan. In auto 801 met chauffeur Julius. We kregen meteen al een preek van 10 minuten wat we allemaal wel en vooral niet mochten. Als we vragen hadden dan moesten we ze bewaren tot het kamp. Nou, zal wel. En daar gingen we 99 km. Eerste 40 km over asfalt en daarna…. Hobbel, hobbel, hobbel. De afrikaanse massage ging hier over in afrikaanse kastijding. En het volk murmureerde. Kon het niet wat langzamer want we werden door elkaar gegooid. Op een gegeven moment gingen we van de weg af en als je dacht dat het niet erger kon, via kleine paadjes schudden we verder. Ik begrijp nu wel waarom de lunch zo karig was. Opeens stonden we stil. Wat was er aan de hand? Konden we niet verder? Waren we verdwaald? Geen idee. Maar kijk, daar was de weg weer en gingen we verder. Zeker een kortere route. Na 99 km kwamen we bij de ingang van het park. Uit de auto. Een van ons vroeg aan Julius: wat was dat nou, waarom gingen we van de weg af? Zij kreeg meteen de wind van voren, de ranger was kwaad. Geen vragen stellen! Als we dat deden dan gingen we niet verder. O, hoe dan? Even allemaal plassen en weer verder. Maar ach, de auto wilde niet starten. Het liep allemaal niet zo lekker. Na een poosje kwam de andere auto leeg terug. Wij werden opgeduwd en hop weer verder. Hoewel, 100 meter verder was ons kamp. Hadden we ook wel kunnen lopen. Ik wilde een foto nemen. Het echte safariavontuur ging beginnen. Maar, ongelukkig, de lens ging er niet uit. Misschien een zandkorreltje tussen de schuifjes. We dachten: einde camera, meer dan jammer, op het moment supreme. Maar ik bleef met mijn vingers de schuifjes bewegen. Ik kon er immers niks meer aan vernielen. En zowaar, hij deed het weer. En zo kwamen we op eht kamp. Allemaal tenten in een rondje. We kregen een preek van 20 minuten voordat we lunch kregen. Ook antwoord op de vraag waarom ze nou zo keaad werden. Ze mochten daar niet off road en het werd gezegd terwijl de hoofdranger erbij stond. Dat had een fikse boete kunnen opleveren. Ok, maar zeg dat dan van tevoren. Gemopper. We mochten niet buiten het rondje tenten komen. Terwijl we lunch kregen zagen we al meteen waarom. Een grote olifant kwam aanbanjeren. Hij begon takken te scheuren en te eten. Daarbij waren er ook baboons (bavianen) die ruzie kregen met elkaar en de olifant. Als je daar tussenkomt dan is dat gevaarlijk. Als we 'snachts naar de wc moet dan moet dat met z'n tweeen. Eerst het lichtje om je heen schijnen. Om te kijken of er geen rode of gele ogen je aanstaren. De keuken is ook mee de jungle ingegaan. Onder luifels zaten we te eten. De tent heeft vooral gaas. Altijd dichthouden want er kan zo een beest mee naar binnen. We zullen alle regels houden. Na het eten meteen voor de eerste gamedrive hier. Weer in de safariauto's. We gingen voornamelijk off road dus er werd een flinke aanslag gedaan op onse zitvlakken, knieen en andere uitsteeksels. Soms moest je gauw je hoofd naar binnen halen omdat er anders een tak langskwam. Wat zagen we allemaal. Olifanten . Je ziet ook dat er heel veel olifanten zijn want complete bossen zijn neergehaald. We kwamen een olifant met jong tegen. Kennelijk kkwamen we iets te dichtbij want de moeder werd kwaad. Ja, ze verdedigde natuurlijk haar kind. Dus gauw achteruit. Je neemt dan maar aan dat zo'n ranger weet wat hij doet. Je bent er aan overgeleverd. Toen kwamen we bij drie leeuwe. Ze lagen ovenschijnlijk rustig. Maar er lag een vrouwtje met een mannetje en op 50 meter afstand een ander mannnetje. De eerse man hield constnt die leeuw in de gaten, bang dat hij wat met zijn vrouwtje wou. We wachtten tot ze gingen paren maar daar kwam het niet van.Het vrouwtje vond het belangrijker om op jacht te gaan. Er zat een impala in de buurt. Verder zagen we kudu's, impala's dus met hun sierlijke lijfjes en leuke kontje, apen, wrattenzwijntjes , Punba's dus (daar moeten we steeds om lachten want die hebben hun staartjes zo koddig omhoog). In de verte zagen we buffels, gnoes en een neushoorn. Onze ranger crosste met de safariauto en ons door alles heen om zo dicht mogelijk bij de Rhino te komen. Dat lukte. Dichtbij zagen we de neushoorn met jong. Biij een van de weinige waterpools die de Okanvango op het moment nog heeft (en waar we bij konden komen) lag het ook bezaaid met nijlpaarden. Maar je zag alleen hun ruggen, de rest lag onder water. Geen nijlpaard die even voor ons zijn scheur wijd open wilde doen. Nou goed, we hadden al echt veel gezien. Ook een hyena. 4 van de big five al. (Olifant, buffel, leeuw, neushoorn en luuipaard of cheetah). Uiteraard liepen er ook genoeg geraffes, zebra's, enzo rond maar we worden al een beetje blase: die hebben we al.Het leek wel kwartet. Zo crossten we dus tot 7 uur door de bossen van de Okavango. Toen we weer terug in het kamp waren zei iemand: zo, eens even kijken waar de doos met reservestuitjes staat. Dat is treffend voor het zitvlakgevoel. Het kampvuur werd aangemaakt. Dat was wel nodig want het was 40 gr. Hm. Maar het is wel goed als je eten maakt dat de dieren op afstand gehouden worden. Er stond van alles klaar. Drinken kon je gewoon pakken; ook cola of wijn. Het eten was buffel. Het werd wel op een beetje vreemde manier gedaan. Alsof we op een teambuildingskamp zaten. Eerst mochten de mannen eerst pakken en hij had het over geschillen oplossen ed. Toen kregen we te horen dat we om 10 uur in de tent moesten liggen. Morgen om half zes op en kwart over 6 weg. Tenminste: de rangers komen pas als de auto's vol zitten. Dus als wij te laat zijn dan gaan we niet. Je zou haast aan een ander soort kamp denken. Maar het was heel gezellig onder het eten hoor. Wij hebben een tafel met de Brabanders. Wonderwel konden we gewoon douchen. Er zat wel een kameleon oid in het raam maar die keek vriendelijk uit zijn ogen. En dan maar proberen om te slapen. 32 gr in de tent. We probeerden nog even sterren te kijken maar dat lukte niet omdat eht kamp eerst nog verlicht was. Het kon wel vanuit de tent door het gaas heen. Er waren veldbedden in de tent met slaapzak. Die slaapzak open geritst en alleen er op gelegen. Water bij de hand.al gauw hoorde je buiten het geluid van de dieren een kakafonie van snurkgeluiden.
Zaterdag 26 oktober, 40 gr.
We sliepen best gauw in. Maar na een uur werd ik wakker van trompetgeschal. Een olifant liet zich even horen. Dus bleef ik wakker. Om half twee weer een uur geslapen. Om drie uur waagden we de gok. Met z'n tweeen, over het kamp met een mijnwerkerslampje en een zaklamp waagden we de oversteek naar de toiletten. Hehe, gelukt. Terug ging ook. Gelukkig kwamen we bij de goede tent weer uit want stel je voor dat je bij een ander naar binnen rolt. Je kent elkaar inmiddels wel goed maar toch niet zo goed. Tot 5 uur wel een beetje geslapen. Toen we weer uit. Het werd licht. Koffie stond weer klaar en ontbijt. Om kwart over 6 zat iedereen in de auto's en stapten de rangers in. Het regende een beetje. Eerst een aardig eindje rijden om bij de goede plekken te komen. Als we met minder dan 14 mensen waren geweest dan hadden we in een ander kamp gezeten, nog verder het park in. Dan hadden we geen toiletgebouw enzo gehad maar alleen een mobiel toilet.back to basic dus. Dan kan het zijn dat er een leeuw voor je tent ligt. De jeugd vond het wel jammer maar ik vind het wel best zo. Wij hadden een prachtige gamedrive. We zagen 3 leeuwenwelpen die nog leker lagen te slapen onder een struik. Ja, kwamen er van die stomme toeristen langs. Ze deden eens een oog open en nog een, rekten zich uit, rolden om en sliepen weer verder. Veel te vroeg, gaap. Een jong girafje stond verdekt opgestel onder een boom. Zijn ouders keken op een afstandje toe. Bij een poel kwamen olifanten en andere dieren drinken. Een kudde buffels kruiste ook ons pad. Een giant eagle owl zal wijsneuzerig naar ons te loeren. De nijlpaarden waren nu wel gedeeltelijk boven water. Ogen op steeltjes leek het wel. Vogels eromheen om de insecten af te pikken. We zagen mooie blauwe vogels en een yellowbrest eagle. En heel veel hoornvogels. Opeens ontstond er beroering. De auto werd gedraaid en er was veel contact met de andere auto over de radio. Er was een luipaard gespot. Over, door en langs struikjes en boven kwamen we bij een boom aan. Eerst zagen we niets. Maar op de derde tak van onderen….. Daar lag een luipaard inderdaad lui in de schaduw. We zagen hem goed. Reden nog rond de boom voor een nog beter beeld. Geweldig. Zo hadden we meteen al de big five te pakken. BINGO!. Wat een geluk. Niet zo'n beetje uit de verte maar vlakbij. eigenlijk six or seven ook want waarom horen nijlpaard en giraf er niet bij? Wat is het criterium van deze uitverkiezing? We kwamen langs een enorm kadaver van een buffel. Erg aangevreten door de gieren ook maar een prooi van de leeuwen. We vroegen aan de ranger of het in de Okanvango inderdaad zo droog is als iedereen roept. Is dit een teken van de klimaat verandering? Inderdaad is het wel droog geweest vorig jaar maar de regen dit jaar moet nog komen. Dat het in oktober al een beetje regent is een goed teken. De grote regen zal volgende maand komen. Het komt ook door een stuwdam in Angola. Die krijgen eerst het water en als het overlopt gaat het verder. I zou wel eens willen zien wat het effect daarvan dan is op de Okavango. Waarschijnlijk is dan alles net zo groen als nu in de omgeving van de poeltjes van vandaag. Het moet eigenlijk overal nat zijn met eilandjes. Maar dan kun je niet met de safariauto. Dus ieder nadeel heeft zijn voordeel. En zo gingen we weeer terug naar het kamp waar we om twaalf uur luncch hadden. De ranger liet het aan ons over wat we die middag nog gingen doen. We hadden immers de big five al. De jongste moest dan het besluit doorgeven. Komt een beetje gek over maar we discussieerden even over de Blackpool of de Lagune. Allebei dus waters. Het werd Blackpool. Eerst even rust want je hebt er ook niks aan als je op het heetst van de dag gaat. Om 2 uur weer weg. We zitten in de auto om beurten voor, midden of achterin. Bij de blackpool kregen we zo'n mooi schouwspel te zien. Eerst kwam er een olifantenfamilie drinken en spetteren. Er waren kleintjes bij. Een olifantje was nog maar drie dagen oud volgens de ranger. Die probeerde dapper mee te doen met zijn slurfje. Toen zij geweest waren de volgende familie. Mooi om beurten. Toen de giraffen. En daartussendoor dartelden de impala's, en steenbokken. Er was een nijlpaard dat zijn bek open deed. Ik wilde een fott nemen (uiteraard de zoveelste) maar….batterij leeg. We hadden wel een powerbank mee en de camera vannacht opgeladen maar kennelijk heeft onze powerbank toch niet zoveel power. Ach jammer. Dan maar verder met mijn mobiel. Die had nog maar 4 procent. Dus toen ik de tweede foto nam, floep, uit. Batterij leeg. Nou moet. , een van onze groep had een krachtige powerbank en kon ik het volgende verhaal toch vastleggen. Er kwam een moederolifant met kind van ongeveer een jaar. Wij zagen: wat heeft dat oliantje een kort slurfje. En ook haast geen staartje. Aangeboren of meer waarschijnlijk: aangevallen door een leeuw. Dat olifantje kon natuurlijk niet alles met dat slurfje. Toen deed de moeder voor dat hij iets met het slurfje kon pakken en dan met de poot meehelpen om het naar de bek te krijgen. Het olifantje deed dat keer op keer na. Zo schattig en zo zielig. Want op die manier krijgt hij heel veel zand binnen wat niet goed is. Hij dronk ook nog bij de moeder. En wat natuurlijk ook erg is: als dat olifantje groeit dan komt hij niet meer met de slurf op de grond. Nee, hij is ten dode opgeschreven. Maar zo aandoenlijk; en op drie meter afstand; je kunt er echt een natuurfilm van maken. Maar opeens gingen we weer weg. We raasden weer overal doorheen. Nog een luipaard was gespot. Het kon niet op. Deze was moeilijker te zien. Maar op een gegeven moment kwam hij van zijn tak af en liep weg. De ranger zei dat hij waarschijnlijk een stuk wild heeft gevangen en dit de boom in wil krijgen. Inderdaad zagen we een eindje verderop een impala liggen. De ingewanden lagen een eindje verderop. ZO is het dier lichter om de boom in te sjouwen. Het stonk wel erg. Maar toch mooi. Wat een geweldige dag. Zoveel verhalen. We waren er allemaal echt stil van en genoten. Wanyt garantie op een luipaard heb je niet en zeker niet twee en ook die Rhino met jong: uniek was het. Terug naar het kamp. Allemaal best moe. Dat kwam helaas nog even tot uiting. De ranger legde het in de groep wat we morgen zouden gaan doen. We konden weer 6 uur weg voor nog een gamedrive of later weg en dan meteen door. Of een andere optie die we zelf zouden verzinnen. De discussie brandde los. Merendeel wilde later weg en dan meteen door want over vandaag kom je toch niet heen en we zouden dan niet tot het water kunnen wegens tijdgebrek. Een paar van de jeUgd waren wel teleurgesteld en anderen bemoeiden zich met dingen waarmee ze zich niet mee moesten bemoeien. Het wwas beslist even vervelend. Wat een raar groepsproces. Nooit meegemaakt in priveleven. Uiteindelijk vond de jongste een compromis en we gaan om 8 uur weg, meteen door zodat ze ook nog kunnen zwemmen. Het werd heus wel weer gezellig maar vreemd was het wel even. We zaten weer met de brabanders. We hadden braai. Wel lekker. Maar we zaten op die manier tussen twee vuren (kenmerkend voor eerder die avond) dus erg warm. Om 10 uur weer in de tent. T was nog 35 gr.. De jongeren praatten nog een poosje met locale begeleiders. Waren vooral gecharmeerd van de mooie, statige Mimi, de kok. Zij leek en bewoog als een giraf. We sliepen wel beter, ik tenminste. Midden in de nacht was er een herrie. Dierengeschreeuw en we hoorden gerommel met drinkblikjes. Ik dacht dat bewakers met dat gerammel de dieren op afstnad wilden houden. De olifant was oook weer bezig met bomen kraken. Toen het ietsje rustiger werd gingen we nog even plassen. We kwamen weer heelhuids terug. Vanmorgen was iedereen toch vroeg hoewel we tot hlf 7 uit mochten slapen. En toen kwam de aap uit de mouw.er waren hyena's geweest die huis gehouden hadden vannacht. De afvalzak met o.a colablikjes was omgkieperd enzo. Nounou, 4 meter van onze tent af. Door het oog van de naald gekropen….dit kamp is wild genoeg voor mij, hoeft niet wilder.
27 oktober, elephant lodge, 38 gr
Om half acht werden alle tenten en de hele kampplaats weer opgerold en ingepakt. Nou ja, dat hefden we gelukkig niet zelf te doen hoor. En om 8 uur was het weer tijd om in de safariauto's te zitten. We hadden best nog zere konten van gisteren. Dat gold voor iedereen. Maar goed nog 45 km hobbelen en 50 km redelijke weg en we waren er weer af, we raken er wel aan gewend. We kwamen veel te vroeg in Maun aan. Andries zat nog aan het ontbijt en keek ons verbaasd aan. Nu al? Het was fijn om even te relaxen. De koffers mochten even uit de bus zodat ik een boek en mijn iPad kon pakken en de jeugd de zwemkleding. Tot de lunch deed iedereen zijn ding. Wij konden skypen met Marius om te feliciteren met hun 2 jarig huwelijk. Leuk eventjes. Toen weer in de bus want we hadden toch nog weer 4 uur te gaan. Onderweg klonk: seatbelts gauw, en iedereen deed gehaast de riemen om want er stond politie. En toen klonk ineens: schoenen controle. Toch nog. Nu zouden we er eindlijk achter komen waarom we een extra paar schoenen bij de hand moesten hebben. Dus iedereen met schoenen aan en schoenen in de hand door een ontsmettende bak. De handschoenen er ook even in. De bus ging door een diepe geul. We dachten eerst even dat wij er ook door moesten waden maar dat was gelukkig niet het geval. Iedereen was ontsmet en we konden weer door. Even een afrikaanse plaspauze (dus achter de bus) en om vijf uur waren we er. Andries riep dat we bij de tenten waren. Huh? Tenten? Niet weer he. Tenten genoeg gezien. Het volk mumureerde en dit keer hoorde ik ook bij het volk. Maar…… onterecht. Het waren prachtige glamping tenthuisjes op palen. We mochten niet zelf lopen. De reden was dat er in deze elephant lodge de olifanten vrij rondlopen. In het midden was een soort waterhole en daar stonden zo'n 10 olifanten te drinken en elkaar weg te duwen of te koesteren. Prachtig gezicht. We werden naar ons tenthuis gebracht met zicht op de olifanten. Wat een mooi huis. Geen airco maar alle soort ramen konden open en het luchtte lekker door. Prachtige bedden en badkamer en balkon. Wat een luxe. Voor het diner werden we gehaald met een auto. Mooi hoor. Met zicht op de olifanten een buffet. En het was ook nog lekker. Wat decadent. Later nog een poos gewoon zitten kijken en om half negen werden we weer teruggebracht. We wachtten op ons balkon nog tot het licht uitging want om 10 uur was er geen elektriciteit meer. Maar een schijnwerper bleef branden dus weer geen echt donkere sterrenhemel. Vanuit ons huis zagen we wel sterren.
28 oktober Kasane 42 gr
Vanmorgen konden we een beetje rustig aandoen. Om kwart voor acht zouden we gehaald worden. Maar ik was al veel eerder dus filmde ik de zonsopgang. Erg mooi. We zagen al wel wat mensen lopen. Dat mocht als er maar geen olifanten in de buurt waren. Maar daar kwam tussen de huisjes een olifant aan. Dus naar een van onze groep geroepen dat hij terug moest want hij zou anders de olifantweg kruisen. Dat deed hij dus. We gingen weer verder met het inpakken van de koffer. Tijd genoeg. Maar toen hoorden we buiten stemmen. Locals die riepen dat de mensen de tenten uit moesten. Gauw, gauw, achter ons aan. . Hoezo, wwat was er aan de hand. Nog meer olifanten? Nee, er waren twee leeuwen gespot. Die kwamen onze richting uit. Dus alle laatste dingen gauw in de koffer geworpen, de koffers buiten gezet en de handbagage mee. Met de stoet mee achter de ranger aan. Wij zagen de leeuw niet maar iedereen was zo in rep en roer dat het wel waar moest zijn. Het kan natuurlijk ook een oefening zijn of de schoonmaaksters wilden vandaag vroeg beginnen dus probeerden ze zo iedereen het huis uit te krijgen. Maar nee. T was echt. We waren veilig in het restaurant aangekomen. Het personeel liep druk heen en weer en belden nog met mensen. Iedereen stond te kijken. En, eerlijk gezegd hebben zij ze niet gezien, maar op een gegeven moment lag een leeuw lekker tegen de voordeur van een huisje te slapen.dus ze waren er wel degelijk. We zagen er een foto van. Het was de tweede keer in twintig jaar tijd dat dit gebeurde. Spannend hoor. Maar ja, waar had ik nou mijn pilletjes? Ze lagen op bed maar door de consternatie had ik ze vergeten. Nou ja, geen kwestie van leven en dood. Dan maar niet. Ik kon niet terug. Dan loop ik maar een beetje minder soepel. De olifanten druppelden, of tewel, spetterden ook weer binnen. We kregen ontbijt en konden nog een poosje olifant kijken. En ziedaar, de pilletjes had ik in mijn broekzak gestopt. Om 9 uur weg naar Kasane. Al aardig richting de Victoria Falls. We moesten hiervoor ook weer 3 uur in de bus. Het was de laatste keer met deze bus want deze mag in Zimbabwe niet rijden. Nolan mocht ook niet meer mee. Onderweg moesten we tanken en dan moet natuurlijk ook iedereen plassen. Nou dat kon er was een toilet.maar helaas, dat zat op slot. Binnen riep iemand steeds maar: no water, no water. Ja, maar we komen water brengen juist. Nou ze had natuurlijk geen water om schoon te maken. Toen mochten we in het office maar de mannen waren toen buiten al geweest. In Kasane ook weer een mooie lodge. De aankomst was uiteraard weer chaotisch maar dat zijn we inmiddels wel gewend. Je moet je sleutels hebben, inchecken, je koffers aanwijzeen om naar de kamer te laten brengen; onderwijl ook lijsten invullen voor de excursies die je wil doen met paspoortnr e.d. Dat kan niet goed gaan he. Lunch gehad. We koesten er wel een eindje voor lopen en het was op zijn zachts gezegd, nogals warm. Over de 40 gr. Maar goed. Om 3 uur al weer klaar staan voor de sunsetcruise over de Zambesie. Andries zei dat we onze bus niet meer konden gebruiken maar dat we opgeladen werden. Nou dat klopt. Er kwam een truck aan met achterop 5 banken. We konden allemaal mee. De zitting was wel erg heet. Maar het was maar een klein eindje. We hadden het bijna kunnen lopen maar daar doen ze hier niet aan. Onze boot kwam er aan. Mooie boot alleen voor onze groep. We hadden bij de Spar drinken ingekocht want dat was er niet op deze boot. Wij hadden vruchtensap. Maar toen we een paar slokjes ervan namen zeiden we: wat is dat zoet!? Nou ja, we hadden niet anders. Toen we nog beter keken zagen we dat er stond: een deel siroop en 6 delen water. O, vandaar. We waren dus pure siroop aan het drinken. Ja, dat is zoet. Nou ja we kwamen de boottocht wel door. Het was een mooie tocht op de Choberivier, een deel van de Zambesi. Het was de scheiding tussen Namibie, Botswana en ook Zimbabwe. Een belangrijke rivier. Hij krijf-gt het water uti Angola en brengt het verder naar de Okavango. We zagen nijlpaarden in het water met hun ogen op steeltjes. We zagen nog meer steeltjes. Oei, het was een levensechte krokodil. Verder kwam er een varaan aangekropen op de wal. En er waren buffels. Ineens zagen we ook een visarend eigenwijs bovenin een boom zitten. En maar foto's maken he. Het is een echte fotosafari. Beter dan dat je elk dier moet schieten; lijkt me erg vermoeiend. Het mooie plaatje was natuurlijk een nijlpaard met zijn bek wagewijd open. Maar die stomme beesten deden geen bek open. Ja, wel toen ik net niet fotografeerde. Verder nog een maraboe, zwarte ooievaar, heel veel olifanten, prachtig hoor. De zonsondergang was iets minder want er schoof een wolk voor. Zouden de grote regens nnu toch komen? Er was ook een zweem van een regenboog. Men verwacht en hopen op de regens. Aan de insecten denkt men te kunnen zien dat ze komen. Nou we zullen eht in de gaten houden. In het hotel eerst met zijn allen afscheid genomen van Nolan. Hij was een keer te laat gekomen en moest eigenlijk og een liedje zingen. Nou, dat deed hij. Hij hiefAfrikaans volkslied aan. Toen kon Andries niet achterblijven en zong mee. Ook de meisjes bij de receptie zongen. Nou lief allemaal. Er werd hartelijk afscheid genomen. Hij moet morgen de bus naar Johannesburg rijden, 1000 km op een dag. gauw gedoucht en weer aan het diner. We zaten gezellig met de brabanders, achterhoekers en tukkers. Zaterdag, als we Janis halen, gaan we even aan bij de achterhoekers. Het is daar vlakbij. Weer vroeg naar bed. Zal wel weer lukken.
Dinsdag 29 oktober, victoria Falls , Zimbabwe, 40 gr
Zo te merken moet ik toch nog een beetje meer water drinken dan ik nu doe. Ik krijg kramp 's nachts en dat is een teken van vocht tekort. Dat doen we dan maar. Nou ja, over een paar dagen kunnen we weer volop uit de kraan drinken. Niet uit flesjes. Vanmorgen eerst naar de andere kant gelopen voor het ontbijt. De koffers moesten uiteraard weer naar buiten. We kregen een andere bus en andere reisleider. In Zimbabwe, waar we nu heen gingen mag er geen buitenlander reisleider zijn. Dus is Andries alleen vertaler en hulpje. De koffers gingen in een karretje achter de bus aan want bij de Zimbabwaanse grens moet dat afgekoppeld worden en over de grens getrokken.Het duurde niet lang naar de grens. Eerst zorgen dat we Botswana uitkwamen. Allemaal uitstappen, in de rij, paspoort bij de hand. Nou dat ging redelijk snel. Voor ons wel. De vrachtwagens die van Botswana naar Zimbabwe gaan moeten soms wel 2 weken wachten. Dat komt omdat ze met een ferry de Zambezi over moeten. En er kan maar een vrachtwagen per keer op. En het zijn joekels hoor, hele treinen. Met koper ed. Maar gelukkig zijn ze nu een brug aan het bouwen die volgend jaar klaar is. Dan kunnen ze gewoon doorrijden. En wat helemaal vervelend is: die chauffers moeten dan wachten en ja, daar maken de meisjes gebruik van om wat bij te verdienen en de mannen misbruik. Dus op die manier is er erg veel aids. En zo kwamen we ook bij de Zimbabwaanse grens. Duurde langer en in de brandende zon. Maar, wat zo leuk is: de jongens in onze groep hebben een bal. En met die bal maken ze overal vrienden. Ze gaan gwoon even balletje trappen en dan komen er steeds meer mensen meedoen. En vragen ze: O Holland? Daar weten ze alles van. Ze dachten wel dat een van de jongens ook in het Ned Elftal zat samen met Virgil van Dijk. We moesten een visum kopen bij de douane. Dat moest in Amerikaanse dollrs. Maar die hadden we niet dus al zo'n twee weken geleden hebben we Andries Randen gegeven voor dit visum. Ik zei: Andries zorg jj voor ons visum? Nee, moet je zelf kopen. Ja, he, we hebben jou betaald. O ja, en toen kregen we dollars van hem. De man achter het loket had een soort storing. Hij wilde zijn loket sluiten. Omdat zijn pen het niet deed, hij moest een andere pakken. Nee, zeiden wij, niet sluiten, gebruik de one maar en hou hem ook maar meteen. Ok, dat was goed. Allemaal een mooi visum ingeplakt en door.Nieuwe bus. Leek mooier, met bv USB aabsluiting maar veel krapper. In Victoria Fallls kwamen we bij ons laatste verblijf in Afrika aan, snif. En meteen de kraker. Een 5 sterrenhotel nog uit het Victoriaanse tijdperk. Heell koloniaal en heel fout dus maar wel prachtig. Met veel waterpartijen, boven bruggetjes en een enorme eetzaal. Met zang en dan en een drankje werden we welkom geheten. Het was een eind lopen naar onze kamer maar dan heb je ook wat. Hoewel…de airco deed het niet. Dus wij weer het hele stuk terug: de airco doet het niet. Nee, er was geen elektriciteit voor. Zimbabwe is heel arm en er is bijna niks. En dan zitten wj in zo'n hotel. De lunch hadden we in een nabijgelegen restaurant. We konden daar ook t shirts bestellen met de prints die wij erop willen. Verderop in de straat waren nog winkeltjes. Ze hadden daar soort glaasjes van zowel Botswana als Zimbabwe. En je kon met creditcard betalen. Dus toch nog wat souvernirs gekocht. Toen door naar de luxe boottocht boven de Victoria Falls. We hadden dat van tevoren niet aangestreept op ons lijstje maar we gingen. Nu zouden we de Falls zien. Nou, lux was het zeker. Allerlei gratis hapjes en drankjes aan boord. Bij het weggaan een bandje en we zaten op banken salonbanken lekker achterover geleund. Wij zaten op het bovendek. Het was een prachtige tocht maar….geen waterval gezien. Net zoiets cruise als gisteren maar dan veel luxer. En nog minder dieren. Wel een nijlpaard met zijn bek open. Niet helemaal de bedoeling maar wel lekker relaxt, dat wel. Vanavond ging een hele ploeg ergens anders eten dan in het hotel maar wij hadden daar niet zoveel zin in. Wij bleven in het hotel en zaten samen met de brabanders. Gezellig en chique. We hebben hier wel internet maar de iPad zegt steeds maar dat het onbeveiligd is en doet het niet. Dus ik kan het verslag er niet op zetten. Dat is wel jammer. Zit ik het voor niks elke dag bij te houden.
Woensdag 30 oktober, Victoria Falls, 38 gr
We hoefden niet zo erg vroeg. Hadden de wekker op half acht. Maar ja, onze biologische klok is nu helemaal anders ingesteld dus om 7 uur eruit. Goed bed, maar dat mag natuurlijk ook wel van The Kingdom hotel. Een zeer uitgebreid ontbijtbuffet. Je kon het zo gek niet bedenken of het was er wel. Moeilijke keuze want je kunt niet alles eten. Een van onze groepsleden was vandaag jarig. Als verrassing kwam er een koortje personeel om haar heen staan zingen. Happy birthday uiteraard en ze werd uitgebreid door iedereen gefeliciteerd. Om half 9 weg voor 'de' wandeling bij deVictoria Falls. Met onze eigen gids. We konden de gids volgen met de snelle pas en Andries voor de langzame mensen. Maar de snelle pas was ook geslenter dus het verschil was niet groot. We deden de route in omgekeerde volgorde zodat de apotheose aan het eind lag. Net zoals onze reis eigenlijk. Rustig opbouwen. Eerst bleven we stilstaan bij enkele bomen. Bv de iron of led tree. Zo hard dat er niet doorheen te komen is. Het hout zinkt ook in water. Een gewone boom maar al zeker 300 jaar oud. Ze groeien langzaam. Er was nogal een herrie in het bos/de jungle. Dat was toe te schrijven aan de trumpet hornbird. Het leek echt op trompet of op een krolse kat als je het minder plastisch wilt uitdrukken. Verder een bushpackantilope. Een morningflower, twee verstrengelde bomen. Ook blueball apen. Die krijgen blauwe balletjes als ze zin hebben. En een prachtige acacia. We hoorden de waterval wel maar zagen nog niks. Een grote brug doemde op. De enorme brug tussen Zimbabwe en Zambia. Die was gebouwd op initiatief van Livingstone (je weet wel van: Mr livingstone I presume?). Hij wilde noordelijk Afrika en zuidelijk Afrika met elkaar verenigen. Die brug is gemaakt in Engeland. Met een schip vervoerd naar Zimbabwe. De laatste onderdelen per trein. Maar toen ze de brug in elkaar wilden zetten pasten de onderdelen niet. Het was 1,5 te breed. Uitgezet. De mannen gingen ontredderd terug naar hn verblijf in het Kingdom Hotel (waar wij nu verblijven). 'S nachts begon het enorm te regenen. Het ijzer koelde daardoor af, kromp weer en iedereen dankte God voor dit wonder. De brug kon in elkaar gezet worden. We keken naar de brug. Er kwamen tientallen fietsers voorbij met heel hoog opgestapelde goederen. Dat waren handelaren die goedkoop spullen, zoals enorme zakken meel, kochten in Zimabwe en dan verkopen in Zambia. Er was ook een trein aangelegd maar de opdracht was door verschillende firma's uitgevoerd. Zonder communicatie onderling. Dus niets nieuws onder de zon. Met als resultaat dat de rails aan de ene kant veel smaller was dan aan de andere kant. Nu moeten de mensen overstappen van de ene trein op de andere. Je kon ook bungy jumpen van de brug maar dat deden we dit keer maar niet. Houdt zo op in de groep he. We zagen de Falls van de Zambiaanse kant. Hoewel, zagen, waar waren ze? alles was droog. Geen waterval te zien. Wel een mooie canyon waar het water in had moeten vallen. We kregen wel utileg dat dit al de achtste positie van de waterval is. Telkens slijt er weer wat uit zodat de waterval zich zigzaggend verplaatst. Na het regenseizoen is de waterval. 1,5 mijl lang. Nu zitten we vlak voor het regenseizoen. Dat moet volgende week beginnen. Verder gelopen weer richting Zimbabwe. En ja, daar kwam toch water naar beneden. Bij elk uitkijkpunt zagen we de watervallen groeien. Echt indrukwekkend. Prachtig hoor al dat geweld. In de waterval lag nog een eiland waar Livingstone zijn ontdekking deed. Het water denderde naar beneden en soms stonden we in de mist ervan. Lekker koel, want hoewel het nog voor elven was was het al behoorlijk warm. Na ongeveer 2,5 uur wandelen waren we weer aan het eind. Onze tweede wandeling in bijna 4 weken. Zoals gezegd: de enige spieren die deze reis goed aan hun trekken zijn gekomen zijn de oogspieren. En de kaakspieren door al het eten en praten. We hadden weer lunch in hetzelfde restaurant als gisteren. 3 gangen lunch. Nounou. Ook hier was er weer een verrassing voor de jarige (60 geworden). Een hele grote verjaardagstaart. We konden hem met z'n twintigen niet op hoewel de jongens dubbel namen. Wij gingen nog even pinnen (voor de bestelde shirtjes) en daarna relaxen in het hotel en aan het zwembad. Heerlijk hoor. De meeste anderen hadden ook een helikoptervlucht boven de falls geboekt. Eerst had ik er spijt van dat we toch niet die vlucht hadden geboekt maar toen ik zag dat een groot gedeelte van de Falls droog lag vond ik het niet erg meer. Achteraf zeiden ze, was het erg mooi geweest maar ja, alles was wel erg droog en ze hadden toch wel hoog gevlogen. We mochten onze shirtje gaan halen. Leuk geworden. Enige minpuntje is dat mij prints op een rood shirtje in het zwart zijn ipv wit. Zie je het wat minder. Verder leuk. Afscheidsdiner in een grote overkapte restauranttuin. De randen van de overkapping werden besprooeid tegen de warmte. Er kwam nog een kleine speech van een van de (single) groepsgenoten. Wij aten pizza. Klein detail: op de menukaart stond ipv pizza prociuto: pizza prostituto. Die wilde ik eerst nemen uit nieuwsgierigheid maar toch maar niet gedaan. De pizza's waren erg groot, dat kon niemand op. Maar, bleek later, dat was ook niet de bedoeling. We kregen allemaal een doggybag. De halve pizza erin. En dat konden we dan uitdelen aan de mensen die buiten hun schaaltjes en andere afrikaanse koopwaar staan op te dringen. Ze kwamen al gauw op ons toe. Vroegen: ja, nog een voor mijn kind of broer. Maar nee, we mochten maar een per persoon geven. Zielig he. Die mensen hebben gewoon niet genoeg te eten en wij leden hier aan overdaad. Nogal dubbel. Maar goed, zij hebben wel lekker pizze gegeten. Het is beter dan weggooien. Dan moeten ze het uit de vuilnisbak halen. We hebben ook wel vaker local gegeten om de arme mensen een beetje te helpen, dat doet Fox wel goed. Zo, dat was dan onze laatste echte dag. Koffers al ingepakt en winterspul in de rugtas. Want het zal koud zijn in Nederland hoor. Als je hier rond de veertig gewend bent…..
[userId] => 173247
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5066552
[countryId] => 205
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 290
[author] =>
[cityName] => Victoria Falls
[travelId] => 524224
[travelTitle] => Reis Zuidelijk Afrika op zoek naar de Big Five
[travelTitleSlugified] => reis-zuidelijk-afrika-op-zoek-naar-de-big-five
[dateDepart] => 2019-10-07
[dateReturn] => 2019-11-02
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Zimbabwe
[countryIsoCode] => zw
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/zimbabwe,victoria-falls
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/173/247_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => moremi-bushcamp-en-spannende-momenten
)
[3] => stdClass Object
(
[username] => PetraenAb
[datePublication] => 2019-10-23
[title] => Woensdag, 23 oktober, Zimbabwe, boat cruise
[message] => Woensdag, 23 oktober
Zimbabwe, Kingdom Hotel en Victoria Falls
We hadden geen betere manier kunnen bedenken om onze super vakantie af te sluiten dan vandaag. We kwamen om 10.00 uur bij ons Hotel, Kingdom in Victoria Falls. Echt een luxe hotel van alle gemakken voorzien. Voor Ab heel belangrijk met KIA. Koelkast, Internet op de kamer en Airco. De grensovergang naar Zimbabwe verliep soepel. We hadden om 14.00 uur een helikopter vlucht gereserveerd. Voor die tijd hebben we nog even door de omgeving gewandeld en bij het zwembad gelegen. De helikoptervlucht was echt super. Wat een mooi zicht op de watervallen. Helaas staat er door de droogte wat minder water in het gebied en zijn de watervallen wat minder spectaculair. Maar voor ons niet minder mooi.
Om 16.30 werden we alweer opgehaald voor onze dinercruise. Nog even wat gedronken in het centrum. De prijzen zijn hier wel extreem. Voor een biertje betaal je 6,50 dollar en voor een half liter water 3 dollar. We konden een USB stickje kopen van onze helikoptervlucht. Was maar 50 dollar haha. Gelukkig had Ab alles ook gefilmd en gefotografeerd dus we missen niets.
Dan nu de diner cruise over de Zambezi. Dat was echt super. Een groot deel zijn we door Zambia gevaren. We hebben een echte Afrikaanse zonsondergang gezien. Ook hebben we olifanten zien zwemmen en uiteraard nijlpaarden en krokodillen gezien. Het eten was heerlijk de entourage romantisch en de drank inbegrepen, haha. Alles bij elkaar echt perfect. Natuurlijk had ik het beste gezelschap van de hele boot. Nu liggen we heerlijk op ons kingsize bed in de airco dit verslag te tikken. Morgen om 10.00 uur worden we opgehaald om eerst naar Johannesburg te vliegen en dan naar huis. We hopen dat jullie het leuk vonden om ons te volgen. Voor ons was dit een droomreis.
[userId] => 439458
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5066108
[countryId] => 205
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 1017
[author] => Petra & Ab
[cityName] => Victoria Falls
[travelId] => 524177
[travelTitle] => 25 daagse rondreis Namibië, Botswana en Zimbabwe
[travelTitleSlugified] => 25-daagse-rondreis-namibi-botswana-en-zimbabwe
[dateDepart] => 2019-10-01
[dateReturn] => 2019-10-25
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Zimbabwe
[countryIsoCode] => zw
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/zimbabwe,victoria-falls
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/439/458_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => woensdag-23-oktober-zimbabwe-boat-cruise
)
[4] => stdClass Object
(
[username] => Geenoen
[datePublication] => 2019-10-13
[title] => Victoria Falls
[message] => Victoria Falls.
Vandaag vertrekken we naar Victoria Falls in Zimbabwe.
Onze verwachtingen zijn hooggespannen, zal er water zijn en hoeveel of hoe weinig, ligt er aan hoe je het bekijkt.
We worden bij onze Lodge opgehaald en het avontuur kan beginnen, onderweg worden nog 4 Amerikanen opgepikt.
Bij de Botswaanse grens moeten we ons weer uitschrijven, dit blijkt een makkie te zijn, een chagrijnig kijkende vrouw zet een stempel in het paspoort en klaar is het.
Als Peter haar nog een fijne dag wenst mompelt ze iets onverstaanbaars, waarschijnlijk spreekt ze een vloek uit over Peter.
Dan komen we bij de Zimbabwaanse grens aan en er staat al een man of 50 voor ons in de rij en zijn er maar drie loketten open.
De verwachte wachttijd is drie kwartier. Onze bagage wordt alvast overgeladen in een andere bus die ons in Zimbabwe afzet, het interesseert ze niet zoveel wat je meeneemt
als je maar betaalt voor het visum.
We worden erop geattendeerd dat het mogelijk is om een enkel visum te nemen voor alleen Zimbabwe, kosten USD 30, of een dubbel visum voor Zimbabwe en Zambia, kosten USD 50.
Een dubbel visum is in verhouding goedkoper en gaan we dat maar doen.
Als de rij kleiner wordt houdt 1 van de douanebeambten het voor gezien en gooit zijn loket dicht. Iedereen kan maar zien waar ze blijven en de rijen worden opnieuw geformeerd.
Eindelijk zijn we bijna aan de beurt komt er zo'n ritselaar met een paar paspoorten en wordt deze afgegeven aan de douanebeambte en iedereen kan weer wachten.
Kennelijk als je extra betaalt hoef je niet te wachten. Eindelijk is Peter aan de beurt en vraagt om een dubbel visum en geeft paspoort en geld af, de man kijkt een beetje rond
en maakt wat aantekeningen op een papiertje en begint op een visum te schrijven en na zo'n 5 minuten klooien geeft hij het paspoort weer terug.
Op de vraag van Peter of het een dubbel visum is blijft hij een beetje dom voor zich uitkijken en na nog een keer vragen steekt hij zijn duim op.
Peter geeft hem een kleine les in Nederlandse scheldwoorden. Daarna is Karin aan de beurt, aan haar wordt gevragen hoe het gaat, of ze een dubbel visum wilt enz.
En alles lijkt ook sneller te gaan en na een paar minuten is ze klaar. Hierna kunnen we gewoon de grens overlopen en is er niemand meer die iets controleert.
Al met al zijn we iets meer dan een uur bezig geweest.
In onze nieuwe bus worden we naar onze Lodge in Victoria Falls gebracht. Bij de receptie worden we welkom geheten krijgen we onze sleutel en geeft ze een papier voor
de helikoptervlucht de volgende dag. Weg verassing voor Peter. Karin had dit al voor wij op vakantie gingen als verassing voor Peter's verjaardag geboekt.
Het lijkt haar ook niet te deren want ze praat gewoon door, we hebben ze in ieder geval hartelijk bedankt voor het verkloten van de verassing.
Als Karin later op het papier leest dat ze moeten uitkijken omdat het een verassing is ontploft ze bijna. Hierna gaat ze nog een keer verhaal halen bij de receptie.
En voor ons is ze vanaf nu staatsvijand nummer 1.
We besluiten die middag een fietstoer te doen bij de Victoria Falls en worden opgehaald door een taxi. Via ons reisbureau hadden we een adres gekregen maar onze chauffeur wist
een beter adres. Hier aangekomen vraagt de beste man USD 20 meer dan de prijs die we op hebben gekregen via het reisbureau, hierna geeft Peter aan dat we dit niet gaan doen en
naar een ander verhuurbedrijf gaan. De prijs gaat nu drastisch omlaag en nu zijn ze goedkoper als het andere bedrijf.
Een gids wordt opgeroepen en deze komt, hij gaat zijn fiets nog even halen en is met twee minuten terug. In de tussentijd komt er een tweede gids en deze gaat ons rondrijden.
Wij hebben zoiets van dat kun je niet maken, maar daar lijken ze niet zoveel moeite mee te hebben, ook onze eerste gids niet.
We spreken ook af dat we de volgende dag fietsen komen huren en dan zonder gids een beetje rondtoeren door Victoria Falls.
Onze gids voelt al wel aan dat we niet zoveel fietsen we gaan als eerste heuvel op door de township van Victoria Falls. We gaan bij een opvanghuis voor ouderen en wezen kijken.
Hier zitten ouderen uit andere landen waarvan de kinderen elders in Afrika zijn en niet voor hun ouders "kunnen" zorgen. We krijgen een rondleiding en geven een kleine donatie.
Het is een vrijwilligersproject die gesponsord wordt door bedrijven en particulieren.
Hierna gaan we naar een houtwerkplaats, hier worden de meest fantastische houten beelden gemaakt, en ja, die willen ze toevallig ook nog verkopen aan hun nieuwe Nederlandse vrienden.
Virgil van Dijk is de nieuwe held in Afrika, waar 20 jaar geleden Roed Goellit en Marco van Basten nog benoemd werden om te verduidelijken dat we uit Nederland komen is nu "onze" Virgil de man.
Karin begint alweer aardig in haar rol te komen met het afdingen, een lagere prijs afdingen en dan iets meer geven.
Na zo'n 20 kilo hout te hebben gekocht bieden de verkopers aan om dit naar het fietsverhuurbedrijf te brengen zodat we niet rond hoeven te rijden met deze ballast.
Eerst vertrouwen we het niet maar later zullen we ze dankbaar zijn.
Hierna vervolgen we onze weg door het Zambezi National Parc, hier moeten we rustig fietsen en om ons heen kijken want er kunnen Buffels en Olifanten oversteken.
We laten de gids maar voorop fietsen zodat we een kleine buffer hebben. Bij de Zambezi rivier aangekomen is het een mooi gezicht, het water stroomt rustig en we zien een cameraploeg
van de lokale televisie bezig een documentaire te maken over de vervuiling van de oevers aan de Zambezi rivier.
Ook zijn er mensen die zich wassen in de rivier omdat er geen water uit de kraan komt als de elektriciteit is uitgevallen.
Vanaf de Zambezi rivier wilt onze gids ons naar de Zambezi bridge brengen, als we merken dat we daarvoor de Zimbabwaanse grens voor over moeten steken kijken we elkaar aan en zeggen dat
we geen paspoorten bij ons hebben. Dit is geen probleem, onze gids loopt even naar binnen, komt twee minuten later naar buiten met een papiertje en alles is geregeld.
En wij ons maar druk maken over een dubbel visum. De Zambezi brug is een mooie oude brug gebouwd in 1905 en is de verbinding tussen Zimbabwe en Zambia. Er is 1 rijbaan en een treinspoor
zodat de vrachtauto's 1 voor 1 de brug over kunnen. Ook hier worden we aan Zambiaanse kant verast met nog meer houtverkopers, als we beloven op de terugweg even te komen kijken bij ze mogen we verder.
Met onze gids raken we in gesprek over de economie van Zimbabwe en de meeste mensen in Zimbabwe zijn blij dat hun oud-dictator is overleden. Met weemoed denken ze terug aan de tijd dat ze nog
een kolonie waren en de zaken voor hun geregeld werden. Hij dacht dat het misschien beter was als ze weer gekoloniseerd zouden worden.
Hiermee komt de theorie van Peter weer tot zijn recht: Deze kleur mensen heeft een blanke leider nodig. Hier is onze gids het overduidelijk mee eens.
Peter biedt zich aan als nieuwe Zimbabwaanse president bij de volgende verkiezingen om het land te redden.
We gaan weer terug de grens over en kopen ondertussen nog een paar kilo hout zoals we afgesproken hadden. Alleen doen we nu andersom, we vragen wat we krijgen voor 10 USD.
Dit snappen ze niet direct want er wordt van alles aangeboden tussen de 15 en 35 USD. Als Peter ze een laatste kans geeft om iets voor 10 USD aan te bieden snappen ze het eindelijk en krijgen we
waarom we vragen.
Terug Zimbabwe in blijkt geen probleem te zijn, een douanebeambte wordt wakker gemaakt en het eerder gekregen papiertje in zijn handen gedrukt en klaar is het.
We fietsen terug naar het fietsverhuurbedrijf en daar staat onze vriend al te wachten met ons hout. We krijgen als dank van onze gids nog zo'n 15 triljoen Zimbabwaanse dollars.
Waarschijnlijk dat we daar nog geen half brood van kunnen kopen.
De volgende dag is het zover: Peter 50 jaar.
We hebben allebei slecht geslapen want het waaide die nacht behoorlijk en er viel van alles op het zinken dak waardoor we al vroeg wakker zijn.
Allebei hopen we stiekem dat er niet gevlogen kan worden boven de Victoria Falls, we hebben behoorlijk de zenuwen.
Met het ontbijt eten we bijna niets, want wat er niet ingaat komt er ook niet uit.
Tot onze "teleurstelling" worden we toch opgehaald om de vlucht te gaan maken. Er wordt uitgelegd dat er drie helikopterbedrijven zijn en dat er maximaal 4 helikopters in de lucht mogen zijn.
Ook staan ze in verbinding met een verkeerstoren die aangeeft waar ze mogen vliegen en op welke hoogte zodat ze niet tegen elkaar kunnen/zullen vliegen.
Peter merkt op dat dit wel handig is.
Na de papieren ingevuld te hebben en gewogen te zijn stijgen we aan boord. Onze piloot is een oud-vliegenier van het Zimbabwaanse leger. We weten niet hoeveel waarde je daaraan kunt hechten.
Eenmaal van de grond verandert alles, het valt best mee en als we hoogte maken zien we hoe mooi het landschap is, met de Zambezi rivier en de Victoria Falls en we komen tot rust.
We maken een paar rondjes om de Victoria Falls en gaan dan naar het Zambezi National Parc en rivier. Ook dit is een schitterend gezicht, we zien veel olifanten, op land en door het water lopen.
Ook zien we een groep Giraffen en Buffels. De piloot doet zijn best om ons zoveel mogelijk te laten zien en vanuit een goede hoek te kunnen fotograferen, hierdoor gaat hij wel eens haaks de bocht om.
Op dit soort momenten komt er wel iets omhoog, maar goed dat we niet zoveel hebben gegeten deze ochtend.
Eenmaal terug op de grond wordt ons een video van onze vlucht getoond die we voor een paar dollar kunnen kopen. Wij zijn zo trots op onszelf dat we dit natuurlijk meteen doen.
S 'middags gaan we een wandeling maken langs de Falls. Ondanks dat de watervallen klein zijn op dit moment komt het water toch met donders geweld naar beneden.
We zien ook de droge stukken van de watervallen en kunnen ons voorstellen hoeveel kracht en geweld dat het dan geeft als er wel water is.
Aan de overkant zien we mensen naar de Devil's Pool gaan. We hebben tijdens deze trip al zoveel waaghalzerij uitgehaald dat we dit maar overslaan.
We besluiten dan ook om over 3,5 jaar terug te komen tijdens het hoogwaterseizoen zodat we de Falls in volle glorie kunnen zien.
De volgende ochtend is het alweer tijd om terug te gaan naar Botswana waar we nog twee dagen in Kasane blijven en dan terug naar Namibië gaan om via de Caprivi strip verder te rijden.
Tot zover.
Peter en Karin.
[userId] => 276146
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5065424
[countryId] => 205
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 396
[author] => Peter en Karin
[cityName] => Victoria Falls
[travelId] => 523954
[travelTitle] => Rondreis Namibië, Botswana en Zimbabwe
[travelTitleSlugified] => rondreis-namibi-botswana-en-zimbabwe
[dateDepart] => 2019-09-28
[dateReturn] => 2019-11-03
[showDate] => yes
[goalId] => 6
[goalName] => Een korte vakantie
[countryName] => Zimbabwe
[countryIsoCode] => zw
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/zimbabwe,victoria-falls
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/276/146_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => victoria-falls
)
[5] => stdClass Object
(
[username] => jolijnvangaalen
[datePublication] => 2019-10-02
[title] => Dolomite camp, waterberg plateau en namib naukluft
[message] => Dolomite camp en Waterberg Plateau.
Zaterdag 28 september. Zonsopgang vanaf onze veranda was echt prachtig en zelfs vanuit het bed kunnen we de zon zien opkomen. Rond 7:15 liepen we naar het restaurant voor het ontbijt. Daarna de laatste spullen inpakken en we werden weer opgehaald met de 4x4 golfkar om ons naar de parkeerplaats te brengen. Om goed 8:15 reden we hier weg. Nog even stoppen bij de waterhole rateldraf maar hier zaten geen leeuwen deze morgen. Rond 9:15 reden we uiteindelijk via Galton Gate Ethosa uit. Eenmaal het park uit reden we weer op asfalt wat dus betekende dat we de banden weer op moesten pompen met de compressor. Dit lukte tot 2.0 bar dus 20 minuten later nog bij de pomp gestopt en de banden nog iets voller gemaakt.We reden door naar Otjiwarongo, daar deden we boodschappen, even pinnen en tanken. Om 13:30 reden we weer verder. Een broodje smeren in de auto en om 14:30 arriveerde we op de camping van Waterberg Plateau national park. We konden zelf een plaatsje uitzoeken op de camping. We kochten later nog wat braaihout en wat te drinken in het winkeltje. Daarna de tent opzetten. We raakte aan de praat met onze buren, een Gronings stel. Die waren al in het Zuiden geweest waar wij nog heen zouden gaan en wij hadden het Noorden al gezien. Na het eten gezellig met z'n vieren bij het kampvuur gezeten en tips uitgewisseld over de dingen we nog wilden bezichtigen. Rond 23 uur snel naar bed want morgen zou de wekker rond 6:00 gaan ivm de game drive.
Zondag 29 september 2019
Vandaag weer vroeg eruit ivm met een game drive in het waterberg plateau park die om 6.30 uur begon. Ontbijten hoefde we niet want deze zat bij de game drive bij in. Na 15km rijden door de koude wind die ochtend kwamen we aan bij de ingang van het park. Daar vertelde de ranger hoe de ochtend eruit zou gaan zien. Na 2 waterholes waar met een afgezette lookout na toe kon lopen. Dit zodat de kans op dieren groter is omdat je er zachtjes na toe kunt lopen. En onderweg na de waterholes kans op dieren. Omdat het dicht begroeid was (zicht 15m) zag je de dieren niet altijd even goed. Aangekomen op de rand van het plateau mochten we even de wagen uit voor het uitzicht en foto over de vlakte. Hier waren ook poot afdrukken van een luipaard van afgelopen nacht. Doorgereden na de 1e waterhole was het daar rustig. We kregen ons ontbijtje met een kop koffie of thee. Nadat we ons ontbijt op hadden en door wouden gaan na de volgende waterhole kwamen er waterbuffels aangelopen. Hier nog een 10 minuten na gekeken. Onderweg na de 2e waterhole zagen we giraffes, sabelantilope en een damara dik dik. Ook enkele mooie vogels. Bij de 2e waterhole zaten ook waterbuffels en een aantal prachtige gekleurde vogels. Zelf op de foto kunnen zetten. Net voordat we wouden gaan kwam er nog een elandantilope aan. Om goed 11.00 waren we weer op de camping. Hier koffie en thee op en bij de tent onze lunch op. Na de lunch het zwembad opgezocht waar we heel de middag aan hebben gelegen. Wel lekker met die temperatuur hier. 30 graden en de rest. Na het zwemmen en dutten ons avond eten gemaakt en genuttigd. Daarna een kampvuur met koffie en thee en om 9.30 na bed.
Maandag 30 september.
Vandaag geen verplichtingen dus ons nog een x omgedraaid. Om 8.15 was het liggen wel klaar en hebben we op ons gemakt ontbijt. Daarna tent ingeklapt en na het startpunt van de mountain view walk gereden. Hier begonnen we om 10.00 uur aan en een half uurtje later stonden we boven op het plateau. Prachtig uitzicht. Hier een uurtje gezeten genieten van de omgeving en het uitzicht onder het genot van een sinaasappeltje, mueslireep en water. De weg terug hadden we een ander pad en waren we 20 minuten beneden. Toen nog de birdwalk route gelopen, maar de vogels lieten zich niet op de foto zetten. Terug op de campingplaats onze boterhammen gesmeerd en daarna weer na het zwembad. Weer ff lekker liggen, lezen, schrijven en dutten. Die avond weer ons eten gemaakt en genuttigd. Na de afwas weer koffie en thee met een kampvuur. Nu op tijd na bed omdat er morgen weer een stuk rijden op de planning staat
Dinsdag 1 oktober 2019.
Vandaag weer om 7.00 uur eruit zodat we om 8.00 uur konden wegrijden. 535 km en 6 uur op papier. Het navigatiesysteem gaf alleen een andere route aan dus goed opletten op de borden en kijken op de kaart vandaag. Omdat de gaspit voor het koken niet goed werkte sinds gister avond en nu toch langs windhoek kwamen, deden we even het verhuurbedrijf van de auto aan. Dit probleem was zo verholpen en konden na 15 minuten weer verder. Maar voordat we daar waren reden we om 8 uur weg op de camping. Na een half uur hield de onverharde weg op en moesten we onze banden weer verder oppompen tot 2.2kpa. De rit verliep prima. Via windhoek door na rehoboth. Vanaf daar nog 200km ongeveer tot aan namib naukluft national park. Voor die laatste 200km eerst weer de banden laten aflopen tot 1.6kpa want vanaf daar is al voorlopig alleen maar gravel en zandwegen. En zo kun je prima 80 tot 90 km/h zonder door elkaar gerommeld te worden. Rond 15.00 uur kwamen we aan bij de gate en was het nog 15km tot de receptie. Daar aangekomen ons ingecheckt. We zagen dat er Wi-Fi was dus hebben een drankje gekocht(omgerekend €1.08 per drankje) en op het terras gezeten. Hier het vorige verhaal online gezet. Daarna onze campingplek opgezocht en tent uitgeklapt. Eten gekookt en ook weer gegeten uiteraard. Na de afwas even wat bavianen moeten verjagen omdat ze een strip van de trokken en er bijna vandoor gingen met het dagboek. Daarna een rustige avond met kopje koffie en thee en weer op tijd na bed na zoon vermoeiende dag.
Woensdag 2 oktober 2019
Vandaag werden we wakker omdat die apen weer bezig waren die strip van de auto te halen. (Nu laten we hem er maar vanaf) nadat ze bij ons weg waren en bij de andere camping gasten de boel waren afbreken en weghalen zijn we nog ff in slaap gevallen. Om half 8 zaten we aan ons ontbijt. Weer lekker op ons gemak. Na ons ontbijt bekeken welk gedeelte we van de waterkloof trial we gingen lopen. Rond kwart voor 10 begonnen we aan de trial . Een trial door en langs een rivierbedding waar nog wat water door stroomde. We liepen een goed uur tot aan de waterpools. Hier kon je zwemmen maar water was veel te koud. Komt tenslotte ook uit de bergen. Hier een half uurtje gezeten en weer een sinaasappeltje of 2 op. Daarna weer omgedraaid en de weg terug gelopen. Dezelfde route als de bavianen maar tot een confrontatie is het niet gekomen. Terug bij de tent dit verhaal getypt en daarna richting restaurant voor een lunch en dit verhaal online met wat foto’s als dat gaat lukken.
[userId] => 267296
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5064576
[countryId] => 205
[pictureCount] => 11
[visitorCount] => 303
[author] =>
[cityName] => Victoria Falls
[travelId] => 524211
[travelTitle] => Rondreis Namibië
[travelTitleSlugified] => rondreis-namibi
[dateDepart] => 2019-09-13
[dateReturn] => 2019-10-12
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Zimbabwe
[countryIsoCode] => zw
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/122/938/287_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/267/296_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => dolomite-camp-waterberg-plateau-en-namib-naukluft
)
[6] => stdClass Object
(
[username] => jolijnvangaalen
[datePublication] => 2019-10-01
[title] => Popa Falls en Ethosa Nationaal Park
[message] => Inmiddels alweer even geleden dat we ergens WiFi hadden maar dan vandaag kwam het er dan van om een nieuw verslag te uploaden.
Een korte terugblik van afgelopen week.
Woensdag 18 september zaten we nog op de Old Drift Lodge. We stonden om 5:30 op voor de ochtend game drive. We zagen 's ochtends zebra's, giraffe en olifanten. We maakte nog een korte stop en dronken koffie en thee. Rond 9:30 waren we terug op de lodge dus gingen we ontbijten. Na het ontbijt lekker gerelaxed op de veranda en in de namiddag nogmaals een gamedrive. Deze keer zagen we eerst een olifant en een krokodil, zebra's en giraffe. Toen we later bij de rivier stopte stonden we midden tussen een groep van wel 30 olifanten die stonden te spetteren in het water. Dit was een mooi gezicht. Aan het einde van de game drive dronken we nog een rood wijntje en een Amerula (soort Bailies alleen dan fruitig) aan de waterkant van de Zambezi. Toen we terug waren van de game drive konden we direct aanschuiven voor het diner. Deze keer had Edwin Koedoe (soort hert) en ik varkensmedallions. Na het diner was het alweer bedtijd.
Donderdag 19 september was het helaas al weer tijd om te vertrekken hier vandaan. We ontbeten eerst voor de laatste keer (voorlopig) met gebakken eitjes en rond 9:00 stapte we in de auto. De grens over van Zimbabwe naar Botswana ging prima, alleen was het wat drukker. En 100 km later de grens over van Botswana naar Namibië ging ook vlotjes. Rond 16:00 arriveerde we op de camping in Popa Falls. Dit is geen waterval maar een soort stroomversnelling met eilandjes van de Okavanga. We konden zelf een plaatsje op de camping uitzoeken. Om 18:00 nog een wandelingetje gemaakt op de camping en wat gegeten in de bar van de camping. Later bij de tent nog koffie en thee gedronken en daarna na bed.
Vrijdag 20 september was een relax dagje. We stonden rustig op en deden wat boodschapjes in het winkeltje in het dorp. (voornamelijk blikvoer want er is geen vers te krijgen haha) Na de boodschappen hebben we ontbeten en rustig koffie en thee gedronken. Rond 12 uur nog een wandeling op de camping gemaakt en 's middags lekker aan het zwembad gelegen. Rond 18:00 eten kokend en een kampvuurtje stoken. En rond 21:30 weer naar bed, want de ochtenden beginnen hier ook vroeg.
Zaterdag 21 september gingen we naar Mahango Game Reserve. We stonden rond 8.00 uur op. De tent inklappen, ontbijten en om 9:00 uur konden we wegrijden. We moesten onderweg al wel de bandenspanning af laten lopen want we reden op gravel en zandwegen. Het was een mooi park wat aan de Okavanga lag. We zagen onderweg impala's, koedoes, struisvogels, hippo's, waterbuffels en verschillende vogels. Er waren hier maar 2 routes, een gravelweg en een zandweg alleen voor 4x4. We hebben beide routes gereden en we concludeerde dat je inderdaad een 4x4 nodig had voor de zandweg. Bij de waterhole een broodje gesmeerd onderweg en toen weer terug naar de camping waar we rond 14:30 aankwamen. Door al het gehobbel waren de eieren geklutst in de koelkast dus die konden we schoonmaken. Later nog even relaxed voor de tent gezeten en rond 18:00 aan het eten begonnen. Daarna nog koffie en thee en toen was de avond alweer om.
Zondag 22 september stond de wekker om 6:30 want we moesten ongeveer 620 km rijden naar Ethosa. Het was erg rustig onderweg, bijna geen auto's gezien maar wel veel mensen wandelend in nette kleding op weg naar de kerkdienst. (op de autoradio was die ochtend overigens ook alleen maar kerkmuziek) Onderweg 2x gestopt voor boodschappen en om te tanken. Rond 14:45 kwamen we aan op Namutomi rest camp en klapte onze tafel en stoelen uit. Het was hier erg droog en stoffig. Ook hier reden we op gravel wegen dus onze tassen, achterin in het bakkie, zagen wit van het stof. We besloten om nog een klein rondje door het park te rijden. We zagen onderweg blue wildebeast, zebra's, giraffe en impala's. Rond 18:00 weer terug op de camping. Even de tent opzetten en eten koken. Na het eten liepen we na de verlichte waterhole en daar spotte we een jakhals. Rond 22:00 terug naar de tent.
Maandag 23 september stonden we rond 6:30 op want we konden niet meer slapen vanwege andere campinggasten die hun tent al aan het inpakken waren. Na het ontbijt reden wij om 7:30 het park in. We vervolgde onze reis naar de volgende camping in Ethosa, Halali rest camp. Onderweg reden we langs verschillende waterholes. We begonnen met de Dik Dik drive, een van de 2 plekke op de wereld waar de Damara Dik Dik zich nog bevind. Het is familie van de eland maar weegt slechts 5-6kg. We hebben er verschillende gezien. Bij de volgende waterhole zagen we een roofvogel en een neushoorn. Later op een picknick plaats gestopt om koffie en thee te drinken. Na de stop reden we na een half uur tegen een groep auto's/safari bussen aan. Deze waren gestopt voor leeuwen. Wij konden er met de auto niet echt meer door/bij dus sloten we achteraan in de rij voor een foto. Dat achteraan werd opeens vooraan omdat er een leeuw uit het hoge gras kwam ter hoogte van onze auto. Dit was prachtig, nadat we de leeuwen even bewonderd hadden, reden we weer verder. Rond 13:30 kwamen we aan op de camping. We maakte lekkere pantosti's als lunch en reden daarna het park nog even in. We stopte bij Ethosa lookout, hier kon je de zoutpan bewonderen, niets dan wit en heel stoffig. Onderweg zagen we nog een Black Rhino. Weer terug op de camping gingen we nog bij de waterhole kijken. (elk resort/camping heeft een verlichtte waterhole die je veilig kunt bezichtigen) Hier zaten we heerlijk te genieten van de zonsondergang met een wijntje. We zagen in het donker hier nog 4 hyena's en een neushoorn.
Dinsdag 24 september ging de wekker om 5:00 maar dit vonden we toch gekkenwerk tijdens de vakantie dus draaide we ons nog eens om. Om 6:30 wet het al licht dus toch maar eruit. Ontbijten, tent inklappen het vaste ochtend ritueel. Rond 7:30 reden we weg. Het was al best druk in het park met auto's want de meeste kans op dieren heb je ook in de ochtend. Rond 8:30 zagen we enkele auto's stil staan op de hoek van een weg richting de waterhole (Charitsaub). De vegetatie was hier een soort steppe, met gras. En we hadden weer geluk want onder de boom lagen 2 leeuwen. Een jong mannetje en een vrouwtje en in totaal waren ze met z'n 4en. Heel mooi om dit te zien en achter ons ontstond een opstopping zo druk was het inmiddels met auto's en bussen. Later zagen we nog een mooie roofvogel en een jakhals. Rond 11 uur stopte we voor koffie en thee. Onderweg zagen we nog meer imlala's, orynx en struisvogels. Rond 12:45 kwamen we aan in Okakaujo. Hier lunchtte we in het restaurant. 's middags zagen we nog wat olifanten en een Black Rhino. Rond 16:30 terug op de camping. De tent opzetten en koken. Rond 18:30 richting de waterhole voor de zonsondergang. Het was een waar fluitconcert, al die vogeltjes die kwamen drinken. We zagen ook nog een jakhals en hyena's. Later nog 1 neushoorn en toen kwam er nog een bij. Maar dat werd grommen en een klein gevechtje want er werd er 1 de plas in geduwd. Rond 20:45 terug na de tent en na de koffie en thee naar bed.
Woensdag 25 september stond de rit naar Olifantrus camp op de planning. Hier zouden we ook weer 2 nachten zitten. Om 6:00 ging de wekker zodat we om 7:00 konden vertrekken. Om 8:45 stopte we bij Okakaujo camp om daar bij de waterhole thee te drinken en in het dagboek te schrijven. Om 9:30 vervolgde we onze trip. Onderweg kwamen we verschillende dieren tegen bij de waterholes maar het landschap veranderde ook en werd meer steen en kalahari zand (rood zand). We zagen ook veel dode dieren, vooral overblijfselen en botten, dus we wisten dat hier ook wel weer roofdieren zaten. Rond 14:30 kwamen we aan op camping Olifantrus. We zochten ons plekje op en klapte de tent uit. Daarna keken bij de waterhole. Hier zagen we impala’s en zebra's drinken. Tussendoor even terug om te koken en na het eten weer na de waterhole om de zonsondergang te zien. Hier was het licht op de plas rood in het donker, lastig te fotograferen maar wel goed met eigen ogen de dieren gezien. 2 grote olifanten genoten van een modderbad en er kwam nog een neushoorn drinken. Rond 22:00 terug naar de tent.
Donderdag 26 september stonden we rond 7:00 op. Het vaste ritueel van tent inklappen en ontbijten. Na het ontbijt even thee drinken bij de waterhole en om 8:15 reden we het park in. We reden even langzaam omdat er een termietenheuvel midden op de weg lag en toen stopte een tegenligger. Die vertelde ons dat bij de eerste waterhole er leeuwen te zien waren die net iets gegeten hadden. En aangekomen bij Okawao zagen we direct 3 leeuwen onder de boom liggen uitbuiken en verderop bij de waterhole lag nog een halve orynx en daar lagen nog 3 leeuwen bij. Heel gaaf om dit zo te zien. We reden verder naar de volgende waterhole maar die was droog (zoals best wat waterholes hier vanwege de hitte). Nog geen 500 meter na die inrit trapte Edwin hard op de rem. Hij had een grote mannetjes leeuw gezien. En ja hoor, een stukje in de achteruit lag een prachtige leeuw met manen, die zich niet makkelijk liet fotograferen achter al het blad. Er lag ook een vrouwtje bij. Wat een geluk, 2x leeuwen gezien op 1 dag! We reden verder maar het was nog steeds erg stoffig. Rond 12:30 kwamen we aan bij Dolomite camp. (waar we morgen overnachten) We namen hier een tosti te lunchen en reden rond 13:30 weer verder. Bij dolomite waterhole, die lag onder de berg huisjes, zagen we veel dieren, een kudde olifanten van 8, giraffe, springbok, orynx, zebra's, struisvogel. Een mooi gezicht was dat. We vervolgde onze trip langs nog een waterhole. Hier lag een net aangevreten zebra waar wel 3 aasgieren en 4 andere grote vogels bij zaten. Dit was ook indrukwekkend om te zien. Uiteindelijk arriveerde we rond 15:00 weer op de camping. We zaten een poos aan de waterhole en werkte het dagboek en de voorbereiding van het blog bij. Rond 18:30 naar de tent om eten koken. S'middags kwam er nog een hele grote olifant drinken. 's avonds nog bij de waterhole gezeten en daar zagen we 3 neushoorns en een hyena. Daarna terug naar de tent.
Vrijdag 27 september, wat bizar op te beseffen dat we al 2 weken op pad zijn en nu dus op de helft van onze vakantie zitten. Vandaag werden we vroeg wakker door andere camping gasten. Om 5:00 uur was er al een hoop kabaal. We draaide ons nog maar een keer om en stonden uiteindelijk om 7 uur op. Tent inklappen, ontbijten en daarna nog even bij de waterhole kijken. Hier spotte we een elandantilope, die hadden we nog niet eerder gezien. Om 9 uur reden we de camping af, op weg naar Dolomite Resort. Weer via waterhole okawao in de hoop op roofdieren. En ja hoor, wederom 3 leeuwen die onder een boom lagen uit te buiken na wederom een orynx. De resten ervan was voor de jackals en de aasgieren, wel 10. Onderweg verder richting Dolomite camp kwamen we niet veel wild life tegen, totdat we rond 11.00 uur bij waterhole rateldrift aankwamen. Hier stonden zebra's, impala’s, orynxen, giraffe en zaten roofvogels. Deze hadden enkel oog voor een leeuw die net een zebra als lunch had klaar gemaakt. Hij begon er alleen nog niet aan omdat de leider die verderop onder een boom lag toe te kijken eerst mag eten. We hebben een half uur gewacht maar de grote mannetjes leeuw bleef lekker liggen. Bij de waterhole van Dolomite hebben we een boterham gegeten en zijn daarna na het camp gereden om in te checken. Dit x geen tentje uitklappen maar een prachtige luxe hut met privé zwembad op een bergkam. We hebben prachtig uitzicht over de vlakte met alle dieren die komen drinken en badderen bij de waterhole. We hebben nog ff het een en ander aan kleren gewassen en daarna heerlijk met verrekijker op het ligbed turen vanaf het balkon. Om 18.30 was het diner klaar voor ons. Vooraf voor beide een quiche. Als hoofdgerecht had Jolijn een karbonade en Edwin impala steak en uiteraard nog een heerlijk toetje na. Lemon cake net blauwe bessen saus. Na het eten nog een drankje in de bar en daarna heerlijk slapen in een groot bed.
[userId] => 267296
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5064490
[countryId] => 205
[pictureCount] => 9
[visitorCount] => 280
[author] =>
[cityName] => Victoria Falls
[travelId] => 524211
[travelTitle] => Rondreis Namibië
[travelTitleSlugified] => rondreis-namibi
[dateDepart] => 2019-09-13
[dateReturn] => 2019-10-12
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Zimbabwe
[countryIsoCode] => zw
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/122/934/399_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/267/296_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => popa-falls-en-ethosa-nationaal-park
)
[7] => stdClass Object
(
[username] => Jakkies
[datePublication] => 2019-09-27
[title] => “Get to the chopper!”
[message] =>
Vanmorgen werden we opgehaald van de lodge vlakbij onze campsite. Het busje brengt ons naar de grensovergang met Zimbabwe. Uiteraard staat er weer een hokje waar we ingevulde formulieren en geld inleveren, waarna er weer driftig stickers en stempels worden in het paspoort worden geknald. Lopend gaan we de grens over, een beambte zittend op een oliedrum wil nog even het bonnetje van de betaling zien. Dat is uiteraard het belangrijkste, naar het paspoort met de mooie nieuwe stickers en stempels wordt nauwelijks gekeken.
Een nieuw busje brengt ons naar de guesthouse vlakbij de Victoria Falls. Het is een uurtje rijden, ondertussen vraagt de chauffeur naar onze plannen voor de dag. We willen graag een helikopter-vlucht maken boven de watervallen, de chauffeur weet precies hoe dat geregeld moet worden. Nadat hij ons heeft afgezet bij de guesthouse laat hij weten dat we kunnen inchecken en een klein uurtje later zullen we worden opgepikt. Warempel, alles verloopt soepel en de volgende chauffeur is zelfs aan de vroege kant. Dat komt, zegt hij, omdat er een plekje vrij is voor ons in een kleine 4-persoons helikopter zodat we een privé vlucht hebben. Is dat even boffen!
Aangekomen bij het platform moeten we ons laten wegen, daarna kunnen we aan boord van de helikopter. “Get to the chopper!” zou Arnold Schwarzenegger zeggen. Het is inderdaad een kleintje, ik denk dat mijn Citroën C1 haast nog ruimer is. Headset op voor communicatie, de piloot tekent de passagierslijst en we kunnen de lucht in. Wat een gave ervaring zeg! We scheren rakelings over het landschap en komen via de brede Zambezi rivier bij de Victoria Falls. De rivier dondert, in het natte seizoen, over de hele breedte in een kilometers brede kloof om vervolgens slingerend een geologisch plateau lager verder te gaan. Op dit moment is het het droge seizoen en bovendien heerst er grote droogte in zuidelijk Afrika. Hierdoor staat er niet veel water in de rivier en valt hij niet over de hele breedte naar beneden. Desalniettemin is het een geweldig mooi gezicht! Door de waterdamp van de watervallen ontstaan er meerdere regenbogen, prachtig! Na een aantal rondjes gecirkeld te hebben laat de piloot ons nog een kudde olifanten zien die een eindje van de watervallen staan te drinken bij een waterplaats. Dan is het tijd om weer terug te vliegen. Vakkundig zet hij het ding aan de grond. Na afloop kunnen we een film kopen van onze avonturen ;)
We worden door de chauffeur afgezet bij het Victoria Falls National Park zodat we vanaf de grond ook de watervallen kunnen bekijken. Ook vanuit die hoek is het een machtig mooi gezicht. Juist omdat de waterval nu niet zo groot is, is ook de waterdamp minimaal en het zicht op de overkant, waar het water over het randje kukelt, perfect.
Aan het eind van de middag doen we een rondje tussen de souvenirs en nemen een biertje op een terrasje in het stadje. Het is er gezellig, er speelt een leuk bandje op houten xylofoons en trommel, je kunt haast niet stil blijven zitten.
We besluiten er ook te eten en bestellen zebra steak en een giraf rib. Giraf hadden we nog niet eerder gegeten, het smaakt een beetje naar sukade (draadjesvlees). Niet verkeerd!
Daarna nemen we een taxi terug naar de guesthouse. Omdat we hier uitstekende internet verbinding hebben werken we het blog even bij, vandaar dat jullie nu wat inhaal-berichten voorgeschoteld krijgen.
Zo dadelijk lekker slapen in een echt bed! Hoewel de tent echt super is, is een bed ook wel weer eens lekker :)
[userId] => 409787
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5064232
[countryId] => 205
[pictureCount] => 12
[visitorCount] => 335
[author] => Jose
[cityName] => Victoria Falls
[travelId] => 524308
[travelTitle] => 2019 - Namibië & Botswana
[travelTitleSlugified] => 2019-namibi-botswana
[dateDepart] => 2019-09-17
[dateReturn] => 2019-10-10
[showDate] => no
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Zimbabwe
[countryIsoCode] => zw
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/122/932/056_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/409/787_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => get-to-the-chopper
)
[8] => stdClass Object
(
[username] => sjoerdtjedehaan
[datePublication] => 2019-06-06
[title] => 6 juni 2019
[message] => Lachend de grensovergang overrennend tussen Zambia en Zimbabwe, alles is mogelijk met dit ‘magische kazavisum’! Rennend, omdat elk moment de zon kan opkomen, maar ook omdat we hierna de bus hebben te halen die klaarstaat voor de lange terugweg naar Lusaka, absoluut geen zin in en daarom beginnen we deze dag goed met een avontuur. In Zimbabwe al hijgend de Victoriawatervallen bereiken om het natuurwonder nu eens van de andere kant te zien, net op het moment dat de zon opkomt. Er zijn hiervan geen foto´s gemaakt, wat rest is verwondering en genieten van dit mystieke moment.
Jojanneke, de Duitse Juliane, haar man Peter en ik zijn zo gek ´s ochtends om half zes vanaf de lodge een taxi te bestellen om naar de Victoriawatervallen te gaan. Juliane en Peter blijven bij de brug achter die de grensovergang tussen Zambia plus Zimbabwe vormt, om veel foto’s te kunnen maken van de watervallen plus de zonsopgang. Jojanneke en ik vervolgen de wandeling de Zimbabwaanse grens over naar de Victoriawatervallen, het blijkt nog een flinke afstand te zijn om de ingang te vinden. Eenmaal bij de Victoriawatervallen aangekomen beseffen we ons pas dat we een klein detail over het hoofd hebben gezien: in Zimbabwe betaal je de entree natuurlijk niet met Zambiaanse ‘kwacha’s’, maar met dollars. Het blijkt dat er bij de watervallen al te graag euro’s geaccepteerd worden, dus ik gebruik ons trouwcadeau voor Tom en Tabitha maar om de entree te betalen, sorry... We doen poncho’s aan en lopen een stuk door het bos om de rand van de Victoriawatervallen te bereiken, precies op het moment dat we daar aankomen, komt de zon op! Het is een niet te beschrijven mooi moment om de eerste zonnestralen te zien schijnen door alle waterdampen van de waterval heen. We rennen na dit schouwspel terug naar de ingang, leveren de poncho's in, waar de medewerkers ons ongetwijfeld verbaasd hebben zien vertrekken, omdat we zo'n vroeg en kort bezoek aan de watervallen hebben gebracht, maar zeker de moeite waard. We rennen de douane weer door, scoren een paar stempels op onze paspoorten en stappend hijgend de taxi in Zambia weer in, waar Juliane plus Peter al een poosje op ons wachten. Dat te laat komen samen met Jojanneke lijkt een zich herhalend patroon te worden die dag... We kunnen op de lodge nog snel een ontbijt naar binnen werken, tassen pakken en ietsjes te laat verschijnen we beide in de bus die ons terug naar Lusaka zal rijden, maar met een glimlach aan een onvergetelijke herinnering die ochtend beginnen we aan de lange reis. We zitten dit keer op de achterbank in de bus naast Toms ouders waarmee we wat kletsen. De vader van Tom laat me trots al zn safari- en Afrikafotos op zn camera zien, hij vertelt me die straks bij thuiskomst allemaal te laten zien op zn megatvscherm in Tricht :) Het eerste deel van de terugreis naar Lusaka gaat sneller dan de heenweg: de buschauffeur heeft er meer tempo in en er zijn minder stops onderweg bij politieposten ed. Enig incidentje is dat Tom ontdekt dat de buschauffeur benzine heeft gestolen, de vraag is of deze persoon na aankomst in Lusaka nog werk heeft, een voorbeeldje van Afrikaans kortetermijndenken. Er is een korte stop, ik ga gauw naar het toilet en wil graag mn eerste koffie van de dag scoren, want ben al uren op natuurlijk vanwege de zonsopkomst. Heb even vergeten dat koffiezetten in Afrika iets langer duurt dan gewoonlijk en de buschauffeur toetert een aantal keren flink ongeduldig, blijkbaar heeft hij de terugweg heel wat meer haast dan de heenweg... Tegen de avond bereiken we Lusaka en komen we helaas in allerlei files terecht, we eten daarna in een ‘shopping mall’ wat patat met vlees voor de verandering. Tijdens het eten wordt ons verteld door Tabitha's familie wat ons zo'n beetje te wachten staat tijdens de bruiloft en wat het programma inhoudt plus taken worden toegelicht. Plannen worden er eigenlijk niet gemaakt in Afrika en als die er zijn, veranderen ze om de vijf minuten. Pieter blijkt een bruidsjonker te zijn en ik ben een gast, dus we zitten tijdens het feest aan verschillende tafels. Ook zal Pieter al dansend de zaal in komen, met een willekeurig aan hem gekoppeld bruidsmeisje, de zogenaamde ‘rehearsal’. Vind het super al deze bruiloftsplannen, ben erg nieuwsgierig ernaar en ga me laten verrassen, maar er zijn een aantal Nederlanders aan tafel die niet zo van verrassingen houden plus het liefst samen met hun partner het hele feest beleven... ‘Arm’ bruidspaar, wat een geregel, wij besluiten dit tafereel iets eerder te verlaten en de rust van onze airbnb op te zoeken voor een goede nacht.
[userId] => 124559
[photoRevision] => 3
[reportId] => 5061728
[countryId] => 205
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 14
[author] =>
[cityName] => Victoria Falls
[travelId] => 124559
[travelTitle] => Mijn eerste reis
[travelTitleSlugified] => mijn-eerste-reis
[dateDepart] => 2008-01-02
[dateReturn] => 2008-03-24
[showDate] => yes
[goalId] => 99
[goalName] => Iets anders...
[countryName] => Zimbabwe
[countryIsoCode] => zw
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/zimbabwe,victoria-falls
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/124/559_50x50.jpg?r=3
[titleSlugified] => 6-juni-2019
)
[9] => stdClass Object
(
[username] => rollingmetal
[datePublication] => 2019-07-31
[title] => Annabella en de rebelse bomen
[message] =>
Mijn chalet in Nkhata Bay had ik maar voor twee dagen, daarna was-ie gereserveerd. Dat was geen probleem want er was een bungalow vrij voor twee dagen en daar kon ik naartoe verhuizen. Opnieuw had ik een sfeervol onderkomen en ook nog eens fors meer ruimte. Het ontbrak echter aan sfeer in de lodge als geheel, het bleef wat tam, te rustig en met de mensen die er waren kreeg ik niet echt aansluiting. Dat was anders in het centrum van Nkhata Bay, daar ontmoette ik op een zekere dag rond lunchtijd een groep van 13 Australiërs die net arriveerden en een restaurant zochten. Ik lokte ze mee naar mijn favoriete restaurant. We overvielen dit etablissement nogal met ons aantal, het werd een lunch van twee uur, maar dat gaf ruimte tot een gesprek. Het waren vrijwilligers, ze waren een kilometer of vijftig verderop gestationeerd; ze hadden een dag vrij en brachten een bezoek mijn vakantiedorp, al konden er direct wat programmapunten geschrapt worden door de uitgelopen lunch. Hun werkplek lag op mijn route, dus nam ik afscheid met het voornemen om ze te bezoeken. Ik relaxte nog wat op deze zaterdagmiddag en was benieuwd naar de avond. Ik had me ingeschreven voor de barbecue in de lodge, ik wilde alles er uit halen wat er in zat hier. Het werd een barbecue waarbij al het voedsel al bereid was bij aanvang, we hadden ook vooraf al een menu moeten kiezen. Bij het terras aan het water was het eten uitgestald. Ik nam plaats aan een lange tafel, een gezin schoof aan en een Brits/Japans koppel, allen nieuwe gezichten. Wat er daarna nog binnendruppelde verspreidde zich over de beschikbare ruimte, aan de bar, een tafel in de hoek etc. Het eten smaakte goed maar het werd niet het geanimeerde evenement dat ik voor ogen had. Na een paar bier hield ik het voor gezien, ging voor mijn bungalow zitten, brak een flesje brandy aan en zette muziek op. Ik accepteerde dat het er niet in zat hier en sloot af met mijn eigen feestje. Ik had een enorme behoefte aan een party, ik had lang genoeg in een isolement gezeten, ik wilde gewoon weer eens ouderwets vlammen maar mijn verwachtingen over deze locatie waren te hooggespannen geweest. De realiteit was anders en ik bereidde me langzaam weer voor op een vertrek. Of...? Het doorgaande pad van dit terrein lag twintig meter voor mijn bungalow, ik kon al het voetverkeer volgen, en ik zag een grote groep, komend van elders, naar de bar lopen. Zou het dan toch nog gaan leven hier? Ik aarzelde niet, zette de brandy weg en volgde. Niet alleen in de bar zat meer leven, in mij inmiddels ook. Ik maakte nieuwe vrienden en toen al het bier op was en het ons geen goed idee leek om wodka-shots te blijven weggieten besloten we naar het centrum te gaan, naar bar/disco/sportbar The Bay View. Ik wilde een party, en ik kreeg mijn party. Ik wilde vlammen en slaagde daar volledig in. Ik werd wakker in mijn bungalow met een gescheurde wenkbrauw en naast me een ranke, naakte jongedame. Kijk, dat noem ik vlammen.
En later lagen we samen, zoals dat heet. Een beetje moe maar voldaan. Er kwam al licht door de ramen, ze zei: 'Ik heb geen tijd voor ontbijt, ik moet gaan'. Ik zei alleen nog: 'Tot ziens'. Annabella, de (originele) zangeres van Bow Wow Wow, daar moest ik aan denken, die had ook de zijkanten van haar hoofd kaalgeschoren. Eigenlijk waren niet wij degenen die de conversatie bepaalden, dat was de manager die op de deur klopte met de vraag of ik binnen een half uur de bungalow kon verlaten, de nieuwe gasten zouden snel arriveren. Er was nog een plek vrij op de slaapzaal. 'Daar ga je toch niet heen, hè?, protesteerde de dame naast me en ze somde enkele activiteiten op die je niet op een slaapzaal kunt uitvoeren, althans niet met goed fatsoen. Ik merkte dat we op één lijn zaten. Ze stelde voor dat ik verhuisde naar haar kamer, maar om nu al te gaan samenwonen... ik wist haar naam nog niet eens. En dus verliet ik de lodge op de heuvelwand aan het water en nam een kamer in een motel in het centrum. Nadat ik mijn spullen gedumpt had ging ik toch maar even naar een dokter met die gescheurde wenkbrauw. In de nacht, alleen op de weg terug naar de lodge, was ik op een duister deel van het traject door drie man opgewacht, neergeslagen en beroofd. Ze hebben een zakdoek en een oude hoofdlamp buitgemaakt. Later trof ik een engel op mijn route die me had gezien in de disco, die me bijstond op de weg naar mijn bungalow, mijn zwaar bebloede gezicht waste en een restje brandy in de wond goot. En ze bleef.
Mijn wenkbrauw hoefde niet gehecht te worden en heelde mooi. Ik bracht nog wat dagen en nachten door met mijn kersverse, maar ook tijdelijke wederhelft en na acht dagen vakantie was het tijd om weer te gaan fietsen. Er was meer geld uit mijn portemonnee verdampt dan vooraf begroot dus moest deze aangevuld worden. Je kon hier alleen met Visa pinnen en dus was dit de ideale gelegenheid om mijn Visa debet card eens te testen, dan had ik die misschien niet voor niets aangeschaft. Ik toetste de gewenste gegevens in bij de automaat en riep: 'Give me money!'. En verdomd, het werkte. Kijk Malawische kinderen, zo doe je dat. Op een groot scherm in de bank zag ik ineens Feyenoordspelers, en ook nog wat andere spelers in roodwitte shirts van niet nader te noemen clubs. Er verscheen een tekst in beeld: 'Dutch eredivisie. On Fox Africa'. Voetbal is groot hier, er ontgaat ze weinig.
Ik voelde me herboren na mijn ingelaste vakantie maar dat duurde twee uur. Kinderen bedelen niet zozeer in dit land; dan denk ik meer aan een opgehouden handje en een zielig gezicht. Nee, ze eisen op agressieve toon geld, en dat maakte het fietsen al vlot weer vervelend. Gelukkig was deze fietsdag niet lang. Ik bereikte Kande en reed naar het meer, naar de Kande Beach Lodge. Ik verwachtte er niet veel van maar werd verrast door het prachtige kamp met de uiterst stijlvolle bar en ik hoorde zowaar The Police en Led Zeppelin uit de speakers komen. Het was weer een kamp waar zeer veel tijd gestoken is in de bouw en aankleding, met overal zithoeken, houtsnijwerk en bamboe. Ik besloot een dagje te blijven, dan had ik ruim de tijd om de Australiërs te bezoeken en hier te relaxen. Het liep iets anders. Na wat omzwervingen in de bush vond ik de plek waar de betreffende stichting zich ongeveer zou moeten bevinden, maar ik kreeg te horen dat mijn nieuwe vrienden gisteren vertrokken waren en dat ze nu in het vliegtuig terug naar Australië zouden moeten zitten. Foutje in de regie. Ik heb daarom maar een strandwandeling gemaakt. En 's avonds bestelde ik een bier en nam plaats op een barkruk in een zithoek dicht bij het strand. Het viel me op dat er deze dag geen muziek was. Na tien minuten ging het licht uit. De bar sloot. Het was 19.20 uur. En dan te bedenken dat er de volgende dag een overland truck zou aankomen, op zaterdag. Goede timing. Ik keerde terug naar mijn tent en luisterde naar podcasts, onder andere een fascinerend verhaal over de elfstedentocht van '63. Een tocht in barre omstandigheden, door sneeuw, duisternis en klunend door weilanden. Mannen die languit in de sneeuw vielen en dachten: 'Laat mij maar liggen, het is goed zo', en een schop met de schaats kregen van een ander, en een aanvullende scheldkanonnade. Mannen die door artsen in de houdgreep genomen werden en uitgekleed werden om te controleren op bevriezing. Mannen die controleposten in het donker omzeilden vanwege geruchten dat de tocht gestaakt was. Sterven of finishen, een tussenweg leek er niet te zijn. Het zet je fietstocht in een ander perspectief, al was ik laatst ook ver heen toen ik me 70 km door het gebied met tseetseevliegen worstelde. En ik herinnerde me een tocht in Mexico vorig jaar, toen ik uitgeput aan een klim begon; toen had ik ook 'out' kunnen gaan.
In Ngala was weer een mooie lodge. Het zou de laatste stijlvolle lodge zijn. Op mijn kampeerveld aan het strand waren volop apen. En in de avond bezocht ik de bar. Muziek uit vervlogen tijden, en deze keer sloot de bar pas nadat ik vrijwillig mijn tent opzocht.
Tussen de Malawische dorpen was altijd bewoning, en altijd liepen er mensen op de weg. Soms had ik het idee dat ik met de vierdaagse meefietste. Soms ertegenin. Nu ik me flink bevoorraad had in Mzuzu, vlak voor mijn verblijf in Nkhata Bay, verviel de noodzaak om rond lunchtijd het schuurtje te zoeken waar de rijst of nsima geserveerd werd; ik kon uit de tas eten. Dat is eenvoudiger opgeschreven dan gedaan, want het is de kunst om een plek te vinden zonder bezoek te krijgen van starende en geld eisende kinderen. En Malawische kinderen vinden je sneller dan honden. Ik reed zelden langs het meer, vaak lag het zelfs geheel uit zicht. Na een nieuwe, weinig inspirerende dag kwam ik aan in Nkhotakota en nam er een kamer in een guesthouse dat ook een restaurant had. Ik keek eens naar het menu en vroeg de receptionist die bij me stond wat 'chips mayai' was en hij verraste me met de mededeling dat hij geen Swahili sprak. Dat kan, ook niet iedere Nederlandse dertiger verstaat Engels, maar ik had het niet verwacht. Chips mayai was trouwens de 'patat in omelet' die ik al zo vaak gegeten had in Tanzania, maar die naam kende ik nog niet. In mijn kamer maakte ik een plan. Er was een wildpark en de weg die er doorheen liep leidde naar hoofdstad Lilongwe. Dat stond me wel aan; het was weliswaar een omweg maar een park zou de route interessanter maken en een grote stad kon ik wel gebruiken: echte restaurants, winkelcentra, supermarkten, wifi.. En dus nam ik de afslag het binnenland in, en al snel werd de route een stuk aangenamer. Mooier en rustiger. Lang mocht het niet duren. Er was een hek, en een ranger. En op het hek waren vele verbodsborden afgebeeld. Het fietsverbod had ik snel gevonden. Ik mocht 16 km terug en alsnog de oude, saaie route hervatten. Geen Lilongwe voor mij. Het voordeel was wel dat ik dan zo goed als linea recta het land uit kon en dat leek me ook een goed plan. Ik reed de dag vol en kwam uit in het gehucht Jinga, daar was de enige accommodatie op de route deze dag. Ik kreeg een hok met een golfplaatdak en een bed met een matras. Ik legde het bed op zijn kant, zette de tent op en was tevreden want ik had ook nog een stopcontact en kon thee zetten. Het was de goedkoopste kamer ooit: €1,75.
In Senga hoopte ik weer een mooie camping of lodge te vinden aan het meer, maar dat viel niet mee. De eerste camping verbood het meenemen van eigen voedsel en verplichtte je een keuzepakket af te nemen van een kampeervorm, maaltijden en ik meen ook nog activiteiten voor een niet misselijke totaalprijs. Ze mochten anderen gaan belazeren van mij. Van de volgende kampeervelden werd ik niet vrolijk. Wat de zoektocht bemoeilijkte was dat alle accommodatie tussen weg en strand lag en ik steeds mijn fiets door het zand van de ene plek naar de andere moest zeulen, en ook nog eens temidden van vervelende kinderen. Maar ergens in de zandbak was er een guesthouse met een magisch lokmiddel: free wifi. Dat was een unicum in Malawi. Het was een guesthouse geleid door een rastafari. Het was een eenvoudig guesthouse met restaurant, maar wel erg kleurrijk geschilderd en het kwam over als een sympathiek initiatief. Ik bleef er een extra dagje, ik waste kleren en gebruikte het internet zodra dat weer een paar uurtjes werkte. Ik deed nog een poging tot sight-seeing maar vluchtte snel weer naar mijn kamer. Senga heeft het niet. Ik denk dat Senga een keuze moet maken. Maak er een dorp van voor Malawiërs of voor toeristen. Niet allebei. Maak rommel, vuurtjes en een boel kinderen of maak een mooie boulevard langs een schoon strand met leuke restaurants en uitgaansgelegenheden.
Mijn ontdekkingstocht langs de lodges aan Lake Malawi zat er bijna op. In een halve dag reed ik naar mijn laatste locatie aan het meer, Chipoka. De Lake View Lodge deed me denken aan mijn eerste locatie aan het meer, in Karonga. Ook dit was een lodge bestaande uit een verzameling gebouwen uit koloniale tijden die wordt geëxploiteerd tot het moment dat het instort, maar deze lodge bevond zich in een betere staat. Het restaurant was nog in gebruik evenals de bar. Omdat er nog geen stroom was ging ik even Chipoka in. Ik ging de laatste tijd na aankomst zelden meer een dorp in omdat het altijd dezelfde treurige armoede en rommel is. De wanorde die er al is wordt nog vergroot doordat er hier in tegenstelling tot Tanzania, Rwanda en Kenia geen verbod is op plastic zakjes en dat zie je duidelijk terug in de omgeving. Maar Chipoka was een andersoortig dorp. Er was een haven die nog in gebruik was, en vervallen stationsgebouwen en roestende containers. Het was stil hier en ik probeerde een soort centrum te vinden door wat paden te bewandelen. Ik kwam uit op een zeer levendige markt. Dit alles was al anders dan anders, maar er was nog iets. Niemand riep naar me, niemand staarde naar me, geen kind bedelde. Geen 'Hey my friend', geen 'Give money!'. Ik kon ongestoord rondlopen en daar knapte mijn humeur nogal van op. Ik kreeg het idee dat passagiersschepen deze plaats niet meer aandoen en dat er om die reden helemaal geen toeristen meer komen, en dat mensen weer overgegaan zijn op normaal gedrag jegens vreemden. Ik kon om me heen kijken, me verwonderen, vragen stellen, bijvoorbeeld bij de bakkerij die obama's verkocht. Ik kreeg weer even het gevoel echt op reis te zijn, en dat het leuk is om op reis te zijn. In het restaurant van de lodge at ik rijst met vlees in zoetzure saus. Ik had mijn twijfels over de bar met luidruchtige muziek en het aardedonkere strand onder de bewolkte hemel, maar toen ik buiten kwam zag ik dat de maan opgekomen was. Ik greep mijn kans op een laatste avond aan het meer, bestelde een bier, pakte een comfortabele stoel en ging buiten zitten met mijn eigen muziek op, uitkijkend over het water.
In de ochtend belaadde ik mijn fiets en de barkeeper kwam voorbij en stelde wat vragen over mijn reis. Ik vertelde dat ik reisde door de zuidelijke helft van Afrika. 'Waarom niet door het zuidelijk geheel van Afrika?', vroeg hij. Daar had ik even geen antwoord op.
Ik nam afscheid van Lake Malawi. Op naar Mozambique. Ik zag dat de omgeving steeds droger werd en dat er steeds meer baobabs in het land stonden, die rebelse bomen die zich niet houden aan voorgeschreven vormen. Er was geen ruime keus aan accommodatie onderweg, dus stopte ik vroeg in de middag in Golomoti en nam een kamer in een nieuwe lodge, en dat het nieuw en modern was had voordelen. Mijn kamer had echte ramen, niet van die schrootjes glas die geluid en rook doorlaten, en niet-doorzichtige gordijnen, en licht waarbij je kon zien of je je sokken binnenstebuiten aan had of niet. Ik kon ook zien wat ik at. In mijn bord noodles dreven zeker honderd kleine dode mieren die blijkbaar een gaatje in de verpakking hadden gevonden. Mieren zijn eetbaar dus zag ik geen belemmering en at braaf mijn bordje leeg.
Een avond later keek ik rond in Chingeni. Er was geen verlichting buiten. Vrouwen zaten langs de weg met stapeltjes tomaten. Ik vond hooguit gesloten restaurants, misschien voorgoed gesloten. Misschien was het rendabeler om buiten stukken aardappel te frituren, dat was wat sommigen deden. Geen stoelen of tafels hier, geen zout of ketchup. Wel steevast een groep drukke mannen bij iedere frituur en dat nodigde ook niet bepaald uit tot het plaatsen van een bestelling. Verder plastic, vuurtjes, naargeestigheid. 'Zal hier ooit nog vooruitgang zijn?', dat had ik me al zo vaak afgevraagd, in Tanzania, maar ook hier in Malawi. Ik zag een verre toekomst voor me waarin de rest van de wereld elkaar en zichzelf uitgeroeid heeft. Dit deel van het opgegeven en vergeten continent Afrika is onaangetast gebleven. De waterpompen zijn echter verroest en mensen zijn weer bij rivieren gaan wonen. Auto's, mobiele telefoons, fietsen en elektriciteit zijn verdwenen. Vrouwen dragen vrachten op hun hoofd en baby's op hun rug, mannen verplaatsen zakken met houtskool. In het jaar 5000. In het jaar 10.000. In het jaar 20.000. Ik kocht een zak chips bij het tankstation, noemde dat avondeten en keerde terug naar mijn kamer.
Ik reed in één ruk ruim 100 km naar Mwanza bij de Mozambikaanse grens. De wereld was nog droger geworden en er lagen grote keien in het landschap. Er waren delen zonder mensen op de weg, en grote stukken land stonden niet in brand. Ik werd afgeremd door tegenwind en een stevige klim op het eind van het traject waar weer volop mensen liepen en het land weer brandde. Ik kreeg de indruk dat Malawi er naar streeft om vóór 2025 volledig in brand te staan. In het donker reed ik Mwanza in. Ik had gehoopt op een charmant bergdorpje, maar Mwanza verschilde niet van wat ik gewend was.
In de ochtend had ik een missie. Ik moest een groot deel van mijn 40 euro aan Malawische kwacha's uitgeven omdat ik weer aan voelde komen dat ik bij het wisselen een fors percentage in een putje ging gooien. Het aanbod aan voedsel was beperkt en dus kocht ik nog meer noodles dan ik al had, nog meer pinda's, koekjes en een 20-pack limonade. Ik wisselde de resterende 16 euro aan kwacha's om voor 13 euro aan Mozambikaanse meticais en liet me uitstempelen aan de grens. Ik reed door een hek, door een stuk land, opnieuw een hek en was in... Malawi. Dat was een tegenvaller. Mozambique lag 4,5 km verder en ook honderden meters hoger. Maar toen ik er was had ik redelijk vlot een visum en kon ik Mozambique in. Wat duidelijk opviel was de ruimte om me heen. Mozambique is groot genoeg om zijn bevolking te herbergen. Wel zag ik nog steeds zwartgeblakerde en ook brandende stukken grond, die gewoonte zou nog wel even voortduren, vreesde ik. Er waren delen op het traject waar het zowaar weer mogelijk leek om te wildkamperen, maar die delen moeten zich dan wel net aandienen als de dag ten einde komt. Maar toen het zover was had ik toch weer overal mensen om me heen en dus ging ik weer op de Zambiaanse toer en vroeg of ik mijn tent op kon zetten bij een verzameling hutten en huisjes. En dat was geen probleem.
Ik werd enthousiast over Mozambique. De wereld om me heen zag er uit als een soort Australië met zijn droge bushland, maar wel met Afrikaanse invloeden zoals bewoning in de natuur en mensen op de weg, lopend en fietsend. In de stad Tete wilde ik een meerdaagse pauze houden maar ik kon in het centrum geen geschikte accommodatie vinden en hield het bij een nacht in een guesthouse in een buitenwijk. Toch ontdekte ik in de ochtend nog een alleraardigste minicamping aan de Zambezi gerund door een Zuid-Afrikaan en even kon ik weer Nederlands spreken. Als er wifi was geweest had ik alsnog gepauzeerd, maar nu besloot ik verder te reizen. Ik stak de Zambezi over en zat nu weer ten zuiden van die rivier, die ik twee maanden en drie weken eerder overstak op mijn eerste dag in Zambia. Rijdend door Tete was er weer wat meer luxe om me heen, bakkerijen en wat betere restaurants dan ik gewend was. De officiële voertaal is Portugees hier, maar er werd aanzienlijk meer Engels gesproken dan in Brazilië. Een duidelijke verandering na Tanzania en Malawi was de enorme toename van het vrachtverkeer. Vluchtstroken ontbraken vaak of waren afgebrokkeld en dus vergde het fietsen een grotere waakzaamheid. Weer reed ik door een mooi gebied en ik moest een beslissing gaan nemen. Ging ik direct door naar Zimbabwe of was Mozambique de moeite waard om extra kilometers te maken? Ik kampeerde bij een groepje woningen in Cancune en reed in de vroege ochtend naar de splitsing bij Changara. Ik besloot zuidwaarts te gaan en meer van Mozambique te zien. Eerst dumpte ik een zak afval toen ik een soort van vuilnisbak zag. Dat was een zinloze actie, ik had 'm ook op straat kunnen gooien want de zak raakte nauwelijks de bodem of hij werd eruitgegrist door twee alerte jongetjes.
Ik ontbeet bij een baobab met zicht op een brug boven een rivier in het heuvellandschap. Er was minder verkeer dan op het voorgaande traject en ik was aanvankelijk enthousiast, maar er was toch wel erg veel land om me heen verkoold en dat was niet mooi om te zien. Best zonde want ik kreeg het idee dat dit in potentie één van de mooiste fietslanden ter wereld was, deze 'outback' zonder hordes vliegen en extreme hitte. Toen ik bijna alleen nog maar langs zwarte bermen reed twijfelde ik of ik niet gewoon direct moest omkeren, maar ik besloot om door te fietsen naar de plaats Guro om er tenminste een nacht over te slapen. Dat leek een verstandige keuze, maar dat was het niet. Voor me was iets vreemds aan de hand. Het was een soort naderend onweer, maar het was geen grijze, donkerblauwe of zwarte bewolking die ik zag. Het was bruine bewolking met een soort mist die eronder hing. Ik hoopte op slecht weer maar wist beter: dit was smog. En later zag ik de brandhaarden, ze lagen minstens vijf kilometer van me vandaan, maar 10 à 20 kilometer was waarschijnlijker. Ondanks die afstand moest ik mijn best doen om te voorkomen dat de asvlokken in mijn gezicht waaiden. Een gebied van tientallen vierkante kilometers lag in een bruine wolk smog. In Guro nam ik een kamer in een eenvoudig guesthouse en de asvlokken op mijn lakens en kussen tekenden de ernst van de luchtvervuiling hier. Voor zover ik nog twijfels had over mijn route was dit een duidelijke boodschap van het lot: 'Als je longen je lief zijn, SO-DE-MIE-TER dan op uit dit land'. De volgende dag was mijn roze 'wat lijkt dit op Australië'-bril verdwenen. Ik hoorde mensen fluiten, schreeuwen en bedelen terwijl ik om de gaten in de weg reed. Ik reed nu bergafwaarts en was rond het middaguur al weer terug bij de splitsing in Changara en besloot deze middag direct door te rijden naar de Zimbabwaanse grens, 46 km verderop. Daar aangekomen nam ik vlak voor de slagboom een kamer in een motel. Er waren kamers met badkamer en ook zonder. Met badkamer betekende dat je een extra ruimte had met een wc-pot en een emmer water. Daar ging ik geen dubbele prijs voor betalen, en dus hield ik het simpel. Bij het noteren van mijn ritgegevens zag ik dat ik met mijn aantal reisdagen mijn geboortejaar bereikt had. Eerder al had ik de 123456 km overschreden. Het zijn de onofficiële mijlpaaltjes.
In de ochtend kocht ik een paar flessen limonade en wisselde mijn laatste meticais om voor Amerikaanse dollars. Ik kocht het laatste visum op mijn route en was blij dat ik het gered had met mijn voorraad van 270 dollar. Zambia, Tanzania en Mozambique hadden $50 gevraagd, Malawi $75 en Zimbabwe $30. Ik reed Zimbabwe in en zag grotere panden dan ik gewend was. Eén was een buurtsuper, er was een kipnuggetrestaurant en alle andere gebouwen waren 'bottle stores', slijterijen. Het Australische karakter van het landschap verdween, de omgeving werd tammer, met landbouw en lieflijke weitjes met geitjes en grote keien. De lucht was nog wel smerig; als ik voor en naast me naar de horizon keek zag ik een bruin filter voor de blauwe lucht hangen. Ik kon de mensen nog niet helemaal peilen, het gros leek dronken en even leek het of ik weer in Georgië was. Het werd een zware eerste dag in dit land. Heel de dag klom ik, bijna 100 km lang, omhoog naar Mutoko, met uiteindelijk bijna 1300 verzamelde hoogtemeters. In het donker vond ik een kamer die na onderhandelen betaalbaar was en tot mijn vreugde had deze kamer... wifi! Viva Zimbabwe! Wel zat dit pand tussen de hotelbar en een nachtclub in maar vlak mijn oordoppen niet uit.
Grootgrondbezit en hekken, dat waren de thema's de volgende dag. In Murewa wilde ik overnachten maar het was hier te duur. Een meisje sprak me aan en ik vroeg haar of zij nog mogelijkheden wist omdat het guesthouse en het hotel niet in mijn budget pasten en zonder na te denken zei ze: 'Oh, dan slaap je toch in mijn huis?'. Ik bedankte voor het aanbod en later, toen haar aantrekkelijke half-Zimbabwaanse half-Indiase verschijning terugkeerde in mijn gedachten, vroeg ik me af of ik daar goed aan had gedaan, maar haar stortvloed aan tekst had er deels toe geleid dat ik graag weer het dorp uitvluchtte. Een andere reden was dat ik door nog wat extra kilometers te rijden de volgende dag niet in het donker in Harare aan zou komen, en dat was me ook wat waard. Na nog eens 30 kilometer was het tijd om te stoppen met fietsen. Een jongen langs de weg die naar het hek van zijn erf liep zei: 'Het wordt donker, je kan hier wel overnachten'. Dat sloeg ik niet af. Mensen zijn niet allemaal dronken hier, velen zijn gewoon uitbundig en hartelijk. Het deed me wat hoe ik vanmiddag twee keer zonder nadenken een slaapplaats aangeboden kreeg.
Het is winter hier en dat merk je, bij 4°C ging ik weer op pad. Ik kreeg het gevoel in Europa te rijden met al die landbouw om me heen. Er waren nauwelijks mensen meer op of langs de weg, er werd niet meer geroepen. Dit was mijn eerste aangename fietsdag sinds... ja, dat moet sinds mensenheugenis zijn geweest als ik het me goed herinner. Alleen de verbrande grond om me heden verraadde dat ik in Afrika was. Ik kon hier (desondanks) gewoon lunchen langs de weg en in de middag bereikte ik Harare, een echte stad met hoge gebouwen, een op het eerste oog ook aantrekkelijke stad, met karakter. Een stad met musea en parken en ruime wegen. Ik nam mijn intrek in een lodge buiten het centrum waar ik in de tuin kon kamperen, bij het terras en het zwembad. Hier ging ik een paar dagen rust nemen. Het werd geen onbezorgde tijd want Zimbabwe plaatste me voor een financiëel probleem. Door de torenhoge inflatie is enkele jaren geleden afstand gedaan van de Zimbabwaanse dollar en werd de Amerikaanse dollar het gangbare betaalmiddel, maar ook de euro, het pond, de roepia en de yen waren welkom. Met die kennis kwam ik het land in. Maar recentelijk is alles weer veranderd omdat er niet voldoende Amerikaanse dollars aanwezig waren om de economie draaiend te houden. Daarom is nu de Zimbabwaanse dollar geherintroduceerd, maar wel wordt er gestreefd naar een cashloze maatschappij. Dat lijkt aardig te werken, Zimbabwanen betalen bijna alles via hun telefoon met een app die gekoppeld is aan hun bankrekening. Voor toeristen is er nog niet echt een sluitende oplossing. Er is een beperkte hoeveelheid cash aanwezig, soms bij banken en hotels maar vooral bij geldwisselaars op straat, en tegen een zeer ongunstige koers kun je er aan komen. Geldautomaten zijn sowieso leeg. Met een lokale simcard (die ik niet heb) en/of een lokale bankrekening kun je een elektronisch account aanvragen en zijn de koersen gunstiger, maar dit zgn. EcoCash is, in ieder geval voor mij, nog teveel omgeven met onduidelijkheden. Met pin betalen gaat tegen dezelfde gunstigere koers maar dat kan lang niet overal. Daar komt bij dat zelfs bij de meest gunstige koers het prijspeil in supermarkten tamelijk hoog ligt. Ik moet even gaan cijferen. Hoeveel geld en gedoe is Zimbabwe me waard? Hoeveel luchtvervuiling verdragen mijn longen nog?
Maar in de avonden leg ik die vraagstukken naast me neer. En in mijn tent, onder mijn opengeritste slaapzak open ik Youtube en laat een bonte stoet passeren: Alice Cooper, Thin Lizzy, Depeche Mode, Immortal, Bush, Talking Heads, Gorgoroth. Wifi in je tent, het mooiste wat er is.
***
Laatste ontwikkeling: Supermarkt gevonden waar ik kon pinnen. In mijn lodge kon ik ook al met pin betalen. Het perspectief is gewijzigd. Hoera en joepie.
[userId] => 383868
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5059585
[countryId] => 205
[pictureCount] => 5
[visitorCount] => 692
[author] => Richard van Dijke
[cityName] => Harare
[travelId] => 435788
[travelTitle] => Per fiets de wereld rond
[travelTitleSlugified] => per-fiets-de-wereld-rond
[dateDepart] => 2013-04-03
[dateReturn] => 2020-09-22
[showDate] => yes
[goalId] => 5
[goalName] => Een wereldreis
[countryName] => Zimbabwe
[countryIsoCode] => zw
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/122/906/045_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/383/868_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => annabella-en-de-rebelse-bomen
)
[10] => stdClass Object
(
[username] => sasvkampen
[datePublication] => 2018-10-11
[title] => Victoria Falls
[message] => Om bij Victoria Falls te komen, moesten we een hele trip maken.
We moesten zelf de grens over naar Botswana, zouden de auto inleveren bij Kasane Airport en daarna met een shuttle naar Victoria Falls gebracht worden.
Dat duurde allemaal eventjes. Zeker bij de grens van Botswana. Je moet namelijk eerst naar een controle waar je Namibië uit gaat, en dan een aantal meter verder naar een controle waar je Botswana in gaat.
Vingerafdrukken werden afgenomen, foto's gemaakt van je gezicht en stempels in je paspoort.. Heel gebeuren.
Met de shuttle hebben we hetzelfde. Botswana uit, Zimbabwe in..
Al met al een lange ochtend.
We komen rond het middaguur bij Victoria Falls aan. Een vrij moderne en toeristische stad in Zimbabwe. Hier komen bijna alle toeristen wel langs voor de watervallen.
We besluiten voor morgen de Victoria Falls tour te boeken en vandaag weer rustig aan te doen.
We lopen een stukje naar het centrum, drinken er wat en kopen er wat souvenirs. De mensen hier zijn een stuk vervelender dan voorheen, want iedereen wilt dat je de tour bij hen boekt en dus dringen ze gigantisch aan. Ook als je zegt al geboekt te hebben of dat je morgen naar huis gaat, they don't care.
De dollar in Zimbabwe bestaat niet meer, dus je kunt voor 1 Amerikaanse dollar (daar betaal je hier mee) een briefje van 1 miljoen Zimbabwaanse dollar krijgen, best grappig wel.
We eten vandaag bij een andere lodge, dat is gebruikelijk hier. En we krijgen echt heel goed te eten. Mijn eetlust is nog steeds niet wat het geweest is, dus ik eet niet veel. Ook Maarten voelt zich niet helemaal jofel, en dus liggen we die avond vroeg op bed.
Dan de dag erna: De grand tour Victoria Falls. Ik had er helemaal zin in!
Onze gids was een vrolijke man, maar had moeite met de groep bij elkaar te houden. Uiteindelijk legde hij maar uit wat de route was om alles te zien en spraken we bij het eindpunt maar weer af. Iedereen gaat toch wel zijn of haar eigen weg.
De Falls zelf waren indrukwekkend en absurd hoe groot het is. Je hele uitzicht bestaat uit waterval óf de nevel die er van af komt.
Ik heb meerdere malen mijn camera moeten wegstoppen omdat alles gewoon zeiknat werd. Het water dondert met zo’n kracht naar beneden, dat alles gewoon weer opspettert. Mensen liepen hier ook gewoon in regenponcho’s. (met 38 graden, mensen doe normaal).
Aan het einde van de tour, vertelde de gids dat je ook een helikoptervlucht kon maken. Hij kon wel bellen om te reserveren voor diezelfde dag nog. We hadden het hier thuis al over gehad en door de prijs twijfelde ik, maar nu in de watervallen had gezien moest ik dat ook van bovenaf bekijken. Ik was er nu, ik ging dit niet missen.
Zo gezegd, zo gedaan. We werden vanaf de parkeerplaats, meteen richting een berg gebracht waar de helikopters klaar stonden. Lopende band werk was dit gewoon, want elke 10 minuten ging er een helikopter met nieuwe mensen de lucht in.
We werden gewogen, ondervraagd over bloeddruk of andere dingen en kregen uitleg over hoe we zouden vliegen.
12 minuten, 150 dollar he.. dat wel.
Ik mocht voorin, dat vond ik bijna cooler dan dat ik überhaupt die lucht in ging…
We zagen een groep olifanten onder ons, daarna de Zambezi rivier en toen ineens hingen we boven de Victoria Falls. Vanaf boven zag je pas écht hoe groot het was. Bi-zar gewoon.
Wat feitjes:
- De falls zijn 1710 meter breed, 128 meter hoog en er valt per minuut 500 miljoen liter water over de rand.
- De lokale bevolking noemt het de Mosi-oa-Tunya, wat letterlijk ‘De rook die dondert’ betekend.
- Dr. Livingstone ontdekte de watervallen en noemde ze naar de toenmalige koningin van het Verenigd Koninkrijk – Koningin Victoria.
- De Victoria Falls zijn door UNESCO als werelderfgoed verklaard.
Als allerlaatste hadden we nog een Sundowner tegoed, van de organisatie gekregen.
Hier kregen we lekkers te eten, lekkers te drinken en we genoten van het allerlaatste uitzicht van de Zambezi rivier.
Een groep olifanten nam een bad, een paar nijlpaarden lieten zich nog even zien, en voor de laatste keer zagen we een prachtige, Afrikaanse zonsondergang. Heerlijk genieten.
[userId] => 437313
[photoRevision] => 7
[reportId] => 5051211
[countryId] => 205
[pictureCount] => 18
[visitorCount] => 519
[author] => Saskia
[cityName] => Victoria Falls
[travelId] => 519904
[travelTitle] => Namibië-Botswana-Zimbabwe
[travelTitleSlugified] => namibi-botswana-zimbabwe
[dateDepart] => 2018-09-23
[dateReturn] => 2018-10-12
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Zimbabwe
[countryIsoCode] => zw
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/122/866/272_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/437/313_50x50.jpg?r=7
[titleSlugified] => victoria-falls
)
[11] => stdClass Object
(
[username] => hildaenfrank
[datePublication] => 2019-01-12
[title] => Zimbabwe
[message] => Hallo allemaal,
Het is zo verschrikkelijk jammer maar onze vakantie zit er weer op. Straks vliegen we via Nairobi naar Amsterdam.
Ons laatste bericht kwam nog uit Namibië en inmiddels zijn we heel wat landen doorkruist.
Grensovergangen zijn nogal een belevenis. Van Namibië naar Botswana moesten we al onze schoenen deppen in een modderig soda badje, alsof dat ziektes tegenhoudt maar goed, op verzoek natuurlijk gedaan. Van Botswana naar Zimbabwe betaal je voor je autoverzekering, de poortwachter, CO2 uitstoot en weet ik veel wat nog meer maar dan mag je de grens over. Dat is fijn want vanuit dit land vliegen we naar huis. Ook hebben we nog een uitstapje gemaakt naar Zambia, ik ben maar buiten gaan staan terwijl Frank alle handtekeningen voor mij zette en er voor zorgde dat ik ook mee mocht, wat een toestand zeg, niet voor herhaling vatbaar maar wel de moeite waard. En dit soort toestanden kost dan een paar uur, heb je tig keer je kentekenplaat in moeten vullen en je bent een paar dollars lichter.
Bij terugkomst vanuit Zambia naar Zimbabwe moesten we in een schoenendoos op zoek naar het formulier wat we die dag ervoor in moesten leveren, helaas zat die van ons er niet bij dus heeft de douane mevrouw het maar opnieuw uitgeprint. Als ze dat nu gelijk had gedaan....
Vanuit Namibië zijn we naar Chobe NP in Botswana gegaan waar we een mooie boottocht hebben gemaakt. Het is werkelijk fantastisch om olifanten te zien baden in de rivier en al die dieren die zich verzamelen aan het water, geweldig. De volgende ochtend zaten we om 6 uur in een auto voor een gamedrive. Deze keer geen olifanten gezien maar wel mooie neushoornvogels, waterbuffels, een grootoorvos, leeuwen met jongen, een hyena en zoveel meer. Ook op de camping zag je constant apen, wrattenzwijnen, mangoesten en veel mooie vogels.
Vanuit Chobe zijn we naar Livingstone gegaan in Zambia om de volgende dag de Victoria watervallen te zien. Het zijn fantastische watervallen om te in een regenwoud omgeving. Heel bijzonder. Het was mooi weer en door het opspattende water zie je continue regenbogen, geweldig.
Vanuit de Zimbabwe kant hebben we ze gisteren bekeken. Omdat het de avond ervoor heel veel geregend heeft waren de watervallen woester en daardoor het water bruiner. Door het opspatten van het water regende het gewoon, we zijn lekker nat geworden wat geen straf is hoor als het 35 graden is.
Vanmorgen hebben we onze spullen ingepakt en nog een game drive gemaakt. Nog een keer kudu's, een zebra, impalas zien, olifanten en heel veel gieren. Een mooie afsluiter.
Heel veel groetjes en tot snel,
Hilda en frank
[userId] => 170961
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5045758
[countryId] => 205
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 1905
[author] => Hilda
[cityName] => Victoria Falls
[travelId] => 521146
[travelTitle] => Namibië
[travelTitleSlugified] => namibi
[dateDepart] => 2018-12-21
[dateReturn] => 2019-01-14
[showDate] => no
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Zimbabwe
[countryIsoCode] => zw
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/zimbabwe,victoria-falls
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/170/961_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => zimbabwe
)
[12] => stdClass Object
(
[username] => TessaRomein
[datePublication] => 2018-11-25
[title] => De laatste druppel
[message] => Het is de laatste dag in dit land, de laatste ochtend in deze lodge en dus de laatste fotosafari. Gelukkig gaan we weer het water op; hopelijk hebben we nu ietsje meer mazzel dan gistermiddag. De dag begint echter wat ongelukkig: net voor zessen rijden we met 50 per uur op de weg richting aanlegsteiger als we een nogal luide KONK! horen, en Janine staat bovenop haar remmen. Uit het niets is er een baby-impala tegen de auto gelopen; ik heb er helemaal niks van gezien maar de dame die naast mij aan het raam zit zegt dat ze het beestje een halve salto heeft zien maken voordat het in de berm terecht kwam. We rijden terug om te kijken en zien de impala naast de weg liggen met zijn pootje in een raar gestrekte houding, maar wel met het koppie omhoog. Het kijkt vreemd genoeg best helder uit zijn ogen. Janine probeert de lokale wildlife-dierenarts te pakken te krijgen maar op dit uur is dat nogal lastig. En dan staat het beestje op – en er gaat een collectieve ademteug van 8 mensen (“haaaa?!”) door de auto.
We hebben na een initieel bewolkte lucht weer een strakblauwe hemel om mee te werken, dus er is deze ochtend volop licht. We zien verschillende vogeltjes en man, wat zijn die toch druk en moeilijk te vangen in de lens! Nieuw voor ons is de combi kroko-olifant: een levende krokodil bij een dode olifant wel te verstaan. Op een grassig eiland in de rivier ligt een olifantenkarkas en ernaast is een kuil, die door de stortbui van eergisteren in een modderpoel is veranderd. En in die heerlijkheid ligt een krokodil die modder omhoog spettert en tussendoor even het karkas in kruipt om daar een lekker hapje ingewanden te scoren. Het is toch bijzonder hoe alles elkaar hier in stand lijkt te houden en hoe alles op elkaar aansluit… en nog meer bijzonder dat wij er van zo dichtbij getuige van kunnen zijn.
Als er een ijsvogel vlakbij de boot in de lucht hangt en daar ook een tijdje fladderend op één plek blijft hangen om zich te concentreren op het visje dat hij zo meteen uit het water gaat snavelen heeft Sylvain een vrij goeie opname daarvan te pakken; ik echter heb de verkeerde belichting ingesteld staan èn ik ben niet voldoende ingezoomd dus mijn opnames lijken nergens op. Grrr! Ik zit even gefrustreerd te mokken als we doorvaren naar het volgende plekje maar krijg even later een andere kans bij een ijsvogel (mogelijkerwijs diezelfde ijsvogel) die op een tak vlak boven het water zit met een vis die veel te groot is voor hem. En wat doe je dan als ijsvogel? Je laat natuurlijk niet je zuurverschalkte visje terug in het water vallen, nee, je houdt hem in je snavel en beukt hem net zo lang op die tak totdat hij lekker zacht en soepel is geworden en je hem – met je nek verticaal – uiteindelijk tóch naar binnen kunt schrokken. Het is een schouwspel van een paar minuten, we hebben geweldig zicht, mijn instellingen zijn nu perfect en ik ben maximaal ingezoomd … en bij de collega’s op de boot klopt kennelijk ook alles want er klinkt een mitrailleurgeratel van continu werkende camera’s. En ergens tussen het spervuur aan plaatjes zit The Shot of the Championship; ik ben er vrij zeker van. Mokmoment is over hoor!
Met nog een varaan, twee grote visarend-kuikens, een lollige jonge buffel en een kievitsoort met heel eigenaardige gele flapjes naast zijn snavel ook op het SD-kaartje kunnen we met tevreden gemoed afscheid nemen van Botswana. We worden opgehaald door een auto die ons naar de grens Botswana/Zimbabwe gaat brengen en vanaf daar zullen we met een andere auto doorrijden naar ons allerlaatste adres van de vakantie. Bij de grensovergang maak ik een blunder die me geld kost: ik zeg tegen de douane-beambte dat we niet naar Zambia gaan, maar we vertrekken morgen vanaf vliegveld Livingstone en dat is dus in Zambia. Als dat duidelijk wordt zit er in mijn paspoort reeds een visum voor Zimbabwe geplakt; Sylvain kan nog net op tijd een dubbel visum krijgen maar ik zal mijn visum voor Zambia morgen apart moeten kopen en dat kost me dan USD 20,00 meer dan wat Sylvain vandaag hoeft te betalen. Nou ja, ik moet maar zo denken: dan heb ik gewoon lekker een extra ‘leuke pagina’ in mijn paspoort morgen.
Bij het douaneloket (een deerniswekkende portacabin in een naargeestige uithoek gevuld met trucks, uitlaatgassen, vuilnis, gebroken asfalt en de aanwezigheid van meerdere vage personen – kortom: een lekker professionele en opbeurende werkomgeving) worden we overigens bijgestaan door een ontzettend vrolijke persoon van een touroperator die stumpers zoals mij uit de brand helpt door even uit te leggen hoe het zit. Als het al niet zo warm was zou hij met zijn glimlach de zon kunnen laten doorbreken. Wanneer het stempelgedeelte achter de rug is en we de grens over gaan naar Zimbabwe loopt hij even met ons mee om ons naar onze nieuwe chauffeur te brengen en ondertussen vertelt hij ons dat “we must always be happy and … do the cha-cha!” terwijl hij heupwiegend voordoet hoe dat moet. Wat een vrolijke noot in deze deprimerende setting!
De middag brengen we door bij Victoria Falls, een klein stadje dat geheel draait op de aanwezigheid van de gigantische waterval in de Zambezi-rivier. Op weg ernaartoe zitten we in een gigantische regenbui, tijdens het loopje naar de eerste helft van de lookout is het zwaarbewolkt, dan gaat de zon weer schijnen en kan ik gelukkig nog een paar regenbogen in de nevel van de waterval vastleggen, vervolgens dondert en bliksemt het aan de Zambia-zijde van de waterval waarna wederom een joekel van een regenbui onstaat die ook overdrijft naar ‘onze’ zijde (hebben we in de finale dan toch ook nog onze regenjasjes gebruikt die tot nog toe werkeloos in onze koffers hebben gelegen), en tijdens de maaltijd in een restaurantje vlakbij schijnt de zon weer genadeloos in Sylvains gezicht en mijn nek. Het kan verkeren.
De economie van Victoria Falls draait overigens ook op de bloeddorstige opdringerigheid van allerhande (straat)verkopers. Er zijn tientallen winkeltjes die allemaal hetzelfde handsnijwerk verkopen, en tijdens de paar honderd meter die we vanaf de entree van de watervallen naar het restaurant afleggen moeten we ook een serie handelaren van ons afschudden die ons niet alleen houten hippo’s trachten te verkopen, maar ook erg graag Zimbabwaanse dollars tegen US dollars willen wisselen. Afgezien dat je je af kunt vragen wat je zou moeten met de Zimdollars is het ook nog interessant te weten dat die in 2009 officieel zijn afgeschaft … en dat de US dollar nu het officiële betaalmiddel van Zimbabwe is. Ach, je kan het ze ook niet heel erg kwalijk nemen; met een werkloosheid van 90% is het nog wel een creatieve manier om aan een beetje inkomen te komen. Gelukkig zijn wij niet werkloos, en de arbeid roept weer: morgen naar huis.
Namibië en Botswana: baie dankie & go siame!
[userId] => 379551
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5043411
[countryId] => 205
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 1067
[author] => Tessa Romein
[cityName] => Victoria Falls
[travelId] => 520283
[travelTitle] => Rood zand en groot wild
[travelTitleSlugified] => rood-zand-en-groot-wild
[dateDepart] => 2018-10-31
[dateReturn] => 2018-11-26
[showDate] => no
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Zimbabwe
[countryIsoCode] => zw
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/zimbabwe,victoria-falls
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/379/551_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => de-laatste-druppel
)
[13] => stdClass Object
(
[username] => kleinerooie
[datePublication] => 2018-11-17
[title] => Gingingerbeer
[message] => 17 op 18-11, Vic Falls, Zimbabwe.
Vreemd. Wilde net verder met mijn verslag, laatste verslagen blauw gemaakt zoals altijd. Hele verslag weg! Als het goed is nog wel te downloaden vanaf WBJ.nu.
We liggen nog even lekker te loeren naar nat geo wild, met een gingingerbeer op het nachtkastje.
Koffer gepakt maar nog niet dicht. Twee stuks handbagage ivm hier bloedheet en in Amsterdam (en Londen?) bibberkoud. Dus extra tas met warme broek, extra T-shirt, vest en jas. Voor het geval de bagage niet gelijk met ons aankomt. Schijnt volgens de BA info te mogen.
We zijn er nog niet over uit wat morgen te doen, zien wel. Moeten om 10 uur uit checken, vertrekken om 10u45 naar vliegveld in Vic Falls. Vliegen dan rond 2en naar Johannesburg. Daar 4,5 uur stukslaan. Dan een uur of 11 naar Londen. Dan nog ff naar Amsterdam. Waar we dan, als alles meezit, om een uur of negen maandagochtend zullen landen. We hebben nog veel te snacken, gaan we wel of niet ontbijten en waar? Moeten we niet eens gaan slapen… ach. Als ik thuis ben kan ik ook slapen.
Vanavond de afscheidsborrel (gelukkig geen diner ;-)) met de groep gehad. Aan mij de eer voor de afscheidsspeech. Geen zware opgave, aan Alet hadden we een van de beste reisbegeleidsters in ruim 25 jaar Djoser reizen. Ik heb me in gehouden en het wat de groep betreft algemeen gehouden. Het werd gewaardeerd. Het ligt me gek genoeg wel, spreken in het openbaar.
Na dit samenzijn vertrokken André en ik naar een Thais restaurant. Een deel van de groep ging naar iets dat mamma Africa heette. Toen we deze toko gevonden hadden -best een opgave- waren we even bang dat het dicht was dan wel dat we de enige gasten waren. Er zaten 3 mannen te eetvergaderen en toen wij net zaten kwam er nog een echtpaar. Goed gegeten. Beetje twijfels of de Windhoek draught wel echt in het flesje zat...smaakte vreemd maar vooralsnog geen krampjes.
Het zit er bijna op! Deze ontzettend intensieve reis met een te hoog tempo. Ik verlang naar de katten en een frisse omgeving. En schone voeten!
[userId] => 109155
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5042823
[countryId] => 205
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 2537
[author] => Helga
[cityName] => Victoria Falls
[travelId] => 520252
[travelTitle] => Afrika 2018
[travelTitleSlugified] => afrika-2018
[dateDepart] => 2018-10-27
[dateReturn] => 2018-11-19
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Zimbabwe
[countryIsoCode] => zw
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/zimbabwe,victoria-falls
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/109/155_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => gingingerbeer
)
[14] => stdClass Object
(
[username] => ayboshiva
[datePublication] => 2018-10-11
[title] => de terugreis
[message] => 11 oktober 2018
De dag van vertrek, we gaan ons voorbereiden op de terugreis.
Maar eerst starten we gewoon op tijd weer met ons ontbijt. Het is al warm, en we worden in de middag om 15.30 uur pas gehaald voor het vliegveld, dus kunnen we wel even het zwembad induiken.
Zo gezegd zo gedaan, Trudie én Marion liggen er al in.
Na enige tijd krijgt Marion gezelschap van een Zimbabwaanse mevrouw. Ze verteld nog nooit gezwommen te hebben, ze is zelfs bang voor water.
Uiteindelijk lukt het Marion om haar zover te krijgen dat ze mee het water in komt. Er wordt een zwemles gegeven. Inmiddels is er ook een andere mevrouw aangesloten, en zit Trudie ook in het water. De armslag, de beenslag, alles word geoefend met de dames. O, wat zijn die meiden blij. Voor hen beiden de eerste kennismaking met zwemwater, onder deskundige begeleiding van Marion én Trudie. Mooi om te zien, hoe blij kan een mens zijn. En alles word vastgelegd, zodat de meiden kunnen blijven oefenen.
We relaxen wat, en ondertussen; wordt er gedoucht, worden de spullen bij elkaar gezocht en de koffers gepakt. Alles in een rustig tempo.
Het is nog even spannend of Helmie haar koffer dicht gaat krijgen. De eerste dag van de vakantie hebben we deze met behulp van een schroevendraaier geopend, maar nu moet hij weer dicht.
Met een paar klappen erop zit de koffer ineens dicht. We laten het zo tot thuis, en zien dan wel verder.
Rond 15.30 uur brengt de eigenaresse van de lodge ons naar het victoria falls vliegveld. Een nieuw mooi klein vliegveld, in 2016 aangelegd.
We hebben de check in zo doorlopen, het is hier erg rustig.
Even wat eten. Aangezien we de lunch over hebben geslagen; lusten we wel wat.
Helaas, onze eerste slechte maaltijd tijdens onze hele reis. Hans geeft zijn steak terug, hier valt met geen mes, niet met tanden, hier valt gewoonweg niet doorheen te komen.
De andere eten hun bestelling op, maar kunnen absoluut niet zeggen dat het lekker was, integendeel.
Maar goed, het vult. Nog even over de luchthaven lopen en dan moeten we vertrekken.
Marion én Hans willen nog even roken, echter helaas voor ons allen, we worden gehaald, we moeten direct naar de gate, deze gaat sluiten. Ons vliegtuig is te vroeg en gaat ook eerder vertrekken. Nergens meer tijd voor, gewoon snel instappen en vertrekken.
Dat hebben we nog nooit meegemaakt, een vliegtuig wat meer dan een half uur te vroeg vertrekt.
We gaan op naar Kenia, en maken een tussenlanding in Nairobi.
Vanuit Nairobi de nachtvlucht naar Schiphol.
We zitten in een enorm groot vliegtuig, 2 lagen boven elkaar, wat een gevaarte.
We landen om 07.05 uur de volgende ochtend in Amsterdam, netjes op tijd.
We hebben allemaal wat geslapen, dat is een fijne start van deze dag.
Omdat er geen tijdsverschil zit in onze reis, hebben we geen aanpassingsproblemen. Zelfs de temperatuur werkt mee, het is in Nederland ook heerlijk weer.
Met de trein richting huis, we sluitende wederom een mooie reis af.
Onze volgende bestemming, .......er is nog zoveel moois te zien op deze aardbol, maar komend jaar mag Hans hierin het voortouw gaan nemen.
En nu, nu gaan we eerst genieten van ons kleine Nederland, onze hondjes, onze familie, kinderen, kleinkinderen, onze vrienden, jawel, ook Nederland heeft bijzondere mooie dingen, en genieten, dat doen we iedere dag.
Tot volgend jaar,
Liefs van Hans, Marion, Trudie & Helmie
[userId] => 200504
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5040320
[countryId] => 205
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 1536
[author] =>
[cityName] => Victoria Falls
[travelId] => 520183
[travelTitle] => Namibië 25 daagse rondreis
[travelTitleSlugified] => namibi-25-daagse-rondreis
[dateDepart] => 2018-09-17
[dateReturn] => 2018-10-12
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Zimbabwe
[countryIsoCode] => zw
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/zimbabwe,victoria-falls
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/200/504_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => de-terugreis
)
)
)
[reportsPaginator] => Zend_Paginator Object
(
[_cacheEnabled:protected] => 1
[_adapter:protected] => TravelLog\PaginatorAdapter Object
(
[_count:protected] => 60
[_array:protected] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[username] => NamibieBotswana2021
[datePublication] => 2021-10-10
[title] => Kasane en Gweta.
[message] => Vrijdagmiddag 8 oktober hebben we een boot-cruise gedaan op de Chobe rivier. Echt enorm veel wild gezien, op en rond het water. Het was weer een mooi avontuur.
Voordat we de boot opgingen, hebben we een Botswaanse trouwerij gezien. Iedereen heel mooi gekleed en er was zelfs een koortje aanwezig, van oudere dames.
Zaterdag 9 Okt hadden we een grote rit van 412 km, van Kasane naar Gweta. Het 1e deel van de weg, de A33 was prima, Ca 300 km, maar de A3 daarna, was een groot drama. Heel veel gaten, en soms geen asfalt. Maar we hebben het gered. Op de A33 zijn op de 300 km totaal geen restaurantjes of cafes. We zijn onderweg gestopt, langs de weg (wel op eigen risico ivm het wild wat er kan lopen); hebben koffie gezet in de camper en gezellig een bakkie gedaan, met chocolade, langs de weg.
Na 3km binnendoor op een zandweg, zijn we op een hele leuke camping gearriveerd, met een groot zwembad en een gezellige bar en restaurant. Het is echt heel bijzonder dat in het binnenland hier z’n camping & lodges zijn gebouwd. Vandaag zijn 2 van onze groep een quad-tocht aan het doen, en de rest is aan het zwembad aan t chillen. Ook moet er weer een PCR test gedaan worden om Namibië in te komen. We moeten dit dus goed plannen en afspreken. Waarschijnlijk laten we de test morgen in Maun doen. De test is, voor Namibie 7 dagen geldig, dus dat moet lukken. Wordt vervolgd…..
[userId] => 440840
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5079505
[countryId] => 205
[pictureCount] => 8
[visitorCount] => 313
[author] => Yvonne
[cityName] => Victoria Falls
[travelId] => 526653
[travelTitle] => Mijn eerste reis
[travelTitleSlugified] => mijn-eerste-reis
[dateDepart] => 2021-09-10
[dateReturn] => 2021-12-31
[showDate] => yes
[goalId] => 1
[goalName] => Backpacken
[countryName] => Zimbabwe
[countryIsoCode] => zw
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/021/732_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/440/840_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => kasane-en-gweta
)
[1] => stdClass Object
(
[username] => NamibieBotswana2021
[datePublication] => 2021-10-07
[title] => Zimbabwe - Victoria Falls
[message] => Op donderdag 7 oktober hebben we een dagtrip van Kasane (Botswana) naar Victoria Watervallen (Zimbabwe) gemaakt. We worden sochtends om 8;30u opgehaald door een open Jeep, en naar de grens van Zimbabwe gereden. Het gedeelte van Botswana waar we rijden is meer ontwikkelder en moderner dan de Caprivi strook in Namibie, waar we de afgelopen dagen gereden hebben. Er wordt veel gebouwd (huisjes en resorts voor toeristen) en moderne winkels. De wegen zijn prima en geasfalteerd.
Bij de grensovergang worden we 3x gecontroleerd en nu werd wel gevraagd naar de PCR test (voor Zimbabwe was deze 48u geldig). Allerlei papieren weer invullen en stempels kregen we in de paspoorten. Het was even geduld (we hadden een bus toeristen voor ons), maar uiteindelijk mochten we het land in. Na ong een uur rijden kwamen we in het plaatsje; Victoria Falls; een redelijk modern plaatsje, met veel toeristen die naar de watervallen komen kijken. De lengte van de watervallen is 1.7 km. November is de droogste maand en mei de natste maand. Dus voor de waterval zijn we hier niet in het juiste seizoen, maar toch was het erg indrukwekkend. Verschillende uitzichtpunten en leuke foto’s gemaakt. Ook het standbeeld van Dr Livingstone gezien, die de watervallen heeft ontdekt, door opmerkingen van de locals.
Een mooie wandeling langs de Falls gemaakt en aan het einde grenst het gebied aan Zambia (het oude Rhodesie). Deze 2 landen zijn gescheiden door de rivier de Zambesi. Er is een brug gebouwd, Engels fabrikaat, tussen Zambia en Zimbabwe. Na deze culturele activiteit hebben we heerlijk gelunched. Daarna nog naar de “Big Tree” gegaan en een krokodillen farm. Hier worden kleine krokodillen beschermd en pas uitgezet als ze groot genoeg zijn. Kleine krokodillen, 90%, wordt opgegeten door andere krokodillen.
Vanavond eten we in het restaurant bij de camping/lodges en morgen ochtend bespreken we het programma voor de dag. Zaterdag vertrekken we naar Gweta. Wordt vervolgd.
[userId] => 440840
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5079455
[countryId] => 205
[pictureCount] => 12
[visitorCount] => 279
[author] => Yvonne
[cityName] => Victoria Falls
[travelId] => 526653
[travelTitle] => Mijn eerste reis
[travelTitleSlugified] => mijn-eerste-reis
[dateDepart] => 2021-09-10
[dateReturn] => 2021-12-31
[showDate] => yes
[goalId] => 1
[goalName] => Backpacken
[countryName] => Zimbabwe
[countryIsoCode] => zw
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/021/462_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/440/840_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => zimbabwe-victoria-falls
)
[2] => stdClass Object
(
[username] => petoet
[datePublication] => 2019-10-31
[title] => Moremi bushcamp en spannende momenten
[message] => Vrijdag 25 oktober Moremi Campside, 40 gr
Het ontbijt vanmorgen was bepaald karig te noemen. Nou ja dat kan wel een keer gebeuren. We moesten de koffers om half 10 bij de bus hebben en 10 uur weg. Maar, wij dachten dat we eerst met onze bus gingen maar niets was minder waar. Er stonden twee safariauto's te wachten waar we in moesten. Alleen de rugtas mee de koffers bleven achter in de bus. Ok dan. In auto 801 met chauffeur Julius. We kregen meteen al een preek van 10 minuten wat we allemaal wel en vooral niet mochten. Als we vragen hadden dan moesten we ze bewaren tot het kamp. Nou, zal wel. En daar gingen we 99 km. Eerste 40 km over asfalt en daarna…. Hobbel, hobbel, hobbel. De afrikaanse massage ging hier over in afrikaanse kastijding. En het volk murmureerde. Kon het niet wat langzamer want we werden door elkaar gegooid. Op een gegeven moment gingen we van de weg af en als je dacht dat het niet erger kon, via kleine paadjes schudden we verder. Ik begrijp nu wel waarom de lunch zo karig was. Opeens stonden we stil. Wat was er aan de hand? Konden we niet verder? Waren we verdwaald? Geen idee. Maar kijk, daar was de weg weer en gingen we verder. Zeker een kortere route. Na 99 km kwamen we bij de ingang van het park. Uit de auto. Een van ons vroeg aan Julius: wat was dat nou, waarom gingen we van de weg af? Zij kreeg meteen de wind van voren, de ranger was kwaad. Geen vragen stellen! Als we dat deden dan gingen we niet verder. O, hoe dan? Even allemaal plassen en weer verder. Maar ach, de auto wilde niet starten. Het liep allemaal niet zo lekker. Na een poosje kwam de andere auto leeg terug. Wij werden opgeduwd en hop weer verder. Hoewel, 100 meter verder was ons kamp. Hadden we ook wel kunnen lopen. Ik wilde een foto nemen. Het echte safariavontuur ging beginnen. Maar, ongelukkig, de lens ging er niet uit. Misschien een zandkorreltje tussen de schuifjes. We dachten: einde camera, meer dan jammer, op het moment supreme. Maar ik bleef met mijn vingers de schuifjes bewegen. Ik kon er immers niks meer aan vernielen. En zowaar, hij deed het weer. En zo kwamen we op eht kamp. Allemaal tenten in een rondje. We kregen een preek van 20 minuten voordat we lunch kregen. Ook antwoord op de vraag waarom ze nou zo keaad werden. Ze mochten daar niet off road en het werd gezegd terwijl de hoofdranger erbij stond. Dat had een fikse boete kunnen opleveren. Ok, maar zeg dat dan van tevoren. Gemopper. We mochten niet buiten het rondje tenten komen. Terwijl we lunch kregen zagen we al meteen waarom. Een grote olifant kwam aanbanjeren. Hij begon takken te scheuren en te eten. Daarbij waren er ook baboons (bavianen) die ruzie kregen met elkaar en de olifant. Als je daar tussenkomt dan is dat gevaarlijk. Als we 'snachts naar de wc moet dan moet dat met z'n tweeen. Eerst het lichtje om je heen schijnen. Om te kijken of er geen rode of gele ogen je aanstaren. De keuken is ook mee de jungle ingegaan. Onder luifels zaten we te eten. De tent heeft vooral gaas. Altijd dichthouden want er kan zo een beest mee naar binnen. We zullen alle regels houden. Na het eten meteen voor de eerste gamedrive hier. Weer in de safariauto's. We gingen voornamelijk off road dus er werd een flinke aanslag gedaan op onse zitvlakken, knieen en andere uitsteeksels. Soms moest je gauw je hoofd naar binnen halen omdat er anders een tak langskwam. Wat zagen we allemaal. Olifanten . Je ziet ook dat er heel veel olifanten zijn want complete bossen zijn neergehaald. We kwamen een olifant met jong tegen. Kennelijk kkwamen we iets te dichtbij want de moeder werd kwaad. Ja, ze verdedigde natuurlijk haar kind. Dus gauw achteruit. Je neemt dan maar aan dat zo'n ranger weet wat hij doet. Je bent er aan overgeleverd. Toen kwamen we bij drie leeuwe. Ze lagen ovenschijnlijk rustig. Maar er lag een vrouwtje met een mannetje en op 50 meter afstand een ander mannnetje. De eerse man hield constnt die leeuw in de gaten, bang dat hij wat met zijn vrouwtje wou. We wachtten tot ze gingen paren maar daar kwam het niet van.Het vrouwtje vond het belangrijker om op jacht te gaan. Er zat een impala in de buurt. Verder zagen we kudu's, impala's dus met hun sierlijke lijfjes en leuke kontje, apen, wrattenzwijntjes , Punba's dus (daar moeten we steeds om lachten want die hebben hun staartjes zo koddig omhoog). In de verte zagen we buffels, gnoes en een neushoorn. Onze ranger crosste met de safariauto en ons door alles heen om zo dicht mogelijk bij de Rhino te komen. Dat lukte. Dichtbij zagen we de neushoorn met jong. Biij een van de weinige waterpools die de Okanvango op het moment nog heeft (en waar we bij konden komen) lag het ook bezaaid met nijlpaarden. Maar je zag alleen hun ruggen, de rest lag onder water. Geen nijlpaard die even voor ons zijn scheur wijd open wilde doen. Nou goed, we hadden al echt veel gezien. Ook een hyena. 4 van de big five al. (Olifant, buffel, leeuw, neushoorn en luuipaard of cheetah). Uiteraard liepen er ook genoeg geraffes, zebra's, enzo rond maar we worden al een beetje blase: die hebben we al.Het leek wel kwartet. Zo crossten we dus tot 7 uur door de bossen van de Okavango. Toen we weer terug in het kamp waren zei iemand: zo, eens even kijken waar de doos met reservestuitjes staat. Dat is treffend voor het zitvlakgevoel. Het kampvuur werd aangemaakt. Dat was wel nodig want het was 40 gr. Hm. Maar het is wel goed als je eten maakt dat de dieren op afstand gehouden worden. Er stond van alles klaar. Drinken kon je gewoon pakken; ook cola of wijn. Het eten was buffel. Het werd wel op een beetje vreemde manier gedaan. Alsof we op een teambuildingskamp zaten. Eerst mochten de mannen eerst pakken en hij had het over geschillen oplossen ed. Toen kregen we te horen dat we om 10 uur in de tent moesten liggen. Morgen om half zes op en kwart over 6 weg. Tenminste: de rangers komen pas als de auto's vol zitten. Dus als wij te laat zijn dan gaan we niet. Je zou haast aan een ander soort kamp denken. Maar het was heel gezellig onder het eten hoor. Wij hebben een tafel met de Brabanders. Wonderwel konden we gewoon douchen. Er zat wel een kameleon oid in het raam maar die keek vriendelijk uit zijn ogen. En dan maar proberen om te slapen. 32 gr in de tent. We probeerden nog even sterren te kijken maar dat lukte niet omdat eht kamp eerst nog verlicht was. Het kon wel vanuit de tent door het gaas heen. Er waren veldbedden in de tent met slaapzak. Die slaapzak open geritst en alleen er op gelegen. Water bij de hand.al gauw hoorde je buiten het geluid van de dieren een kakafonie van snurkgeluiden.
Zaterdag 26 oktober, 40 gr.
We sliepen best gauw in. Maar na een uur werd ik wakker van trompetgeschal. Een olifant liet zich even horen. Dus bleef ik wakker. Om half twee weer een uur geslapen. Om drie uur waagden we de gok. Met z'n tweeen, over het kamp met een mijnwerkerslampje en een zaklamp waagden we de oversteek naar de toiletten. Hehe, gelukt. Terug ging ook. Gelukkig kwamen we bij de goede tent weer uit want stel je voor dat je bij een ander naar binnen rolt. Je kent elkaar inmiddels wel goed maar toch niet zo goed. Tot 5 uur wel een beetje geslapen. Toen we weer uit. Het werd licht. Koffie stond weer klaar en ontbijt. Om kwart over 6 zat iedereen in de auto's en stapten de rangers in. Het regende een beetje. Eerst een aardig eindje rijden om bij de goede plekken te komen. Als we met minder dan 14 mensen waren geweest dan hadden we in een ander kamp gezeten, nog verder het park in. Dan hadden we geen toiletgebouw enzo gehad maar alleen een mobiel toilet.back to basic dus. Dan kan het zijn dat er een leeuw voor je tent ligt. De jeugd vond het wel jammer maar ik vind het wel best zo. Wij hadden een prachtige gamedrive. We zagen 3 leeuwenwelpen die nog leker lagen te slapen onder een struik. Ja, kwamen er van die stomme toeristen langs. Ze deden eens een oog open en nog een, rekten zich uit, rolden om en sliepen weer verder. Veel te vroeg, gaap. Een jong girafje stond verdekt opgestel onder een boom. Zijn ouders keken op een afstandje toe. Bij een poel kwamen olifanten en andere dieren drinken. Een kudde buffels kruiste ook ons pad. Een giant eagle owl zal wijsneuzerig naar ons te loeren. De nijlpaarden waren nu wel gedeeltelijk boven water. Ogen op steeltjes leek het wel. Vogels eromheen om de insecten af te pikken. We zagen mooie blauwe vogels en een yellowbrest eagle. En heel veel hoornvogels. Opeens ontstond er beroering. De auto werd gedraaid en er was veel contact met de andere auto over de radio. Er was een luipaard gespot. Over, door en langs struikjes en boven kwamen we bij een boom aan. Eerst zagen we niets. Maar op de derde tak van onderen….. Daar lag een luipaard inderdaad lui in de schaduw. We zagen hem goed. Reden nog rond de boom voor een nog beter beeld. Geweldig. Zo hadden we meteen al de big five te pakken. BINGO!. Wat een geluk. Niet zo'n beetje uit de verte maar vlakbij. eigenlijk six or seven ook want waarom horen nijlpaard en giraf er niet bij? Wat is het criterium van deze uitverkiezing? We kwamen langs een enorm kadaver van een buffel. Erg aangevreten door de gieren ook maar een prooi van de leeuwen. We vroegen aan de ranger of het in de Okanvango inderdaad zo droog is als iedereen roept. Is dit een teken van de klimaat verandering? Inderdaad is het wel droog geweest vorig jaar maar de regen dit jaar moet nog komen. Dat het in oktober al een beetje regent is een goed teken. De grote regen zal volgende maand komen. Het komt ook door een stuwdam in Angola. Die krijgen eerst het water en als het overlopt gaat het verder. I zou wel eens willen zien wat het effect daarvan dan is op de Okavango. Waarschijnlijk is dan alles net zo groen als nu in de omgeving van de poeltjes van vandaag. Het moet eigenlijk overal nat zijn met eilandjes. Maar dan kun je niet met de safariauto. Dus ieder nadeel heeft zijn voordeel. En zo gingen we weeer terug naar het kamp waar we om twaalf uur luncch hadden. De ranger liet het aan ons over wat we die middag nog gingen doen. We hadden immers de big five al. De jongste moest dan het besluit doorgeven. Komt een beetje gek over maar we discussieerden even over de Blackpool of de Lagune. Allebei dus waters. Het werd Blackpool. Eerst even rust want je hebt er ook niks aan als je op het heetst van de dag gaat. Om 2 uur weer weg. We zitten in de auto om beurten voor, midden of achterin. Bij de blackpool kregen we zo'n mooi schouwspel te zien. Eerst kwam er een olifantenfamilie drinken en spetteren. Er waren kleintjes bij. Een olifantje was nog maar drie dagen oud volgens de ranger. Die probeerde dapper mee te doen met zijn slurfje. Toen zij geweest waren de volgende familie. Mooi om beurten. Toen de giraffen. En daartussendoor dartelden de impala's, en steenbokken. Er was een nijlpaard dat zijn bek open deed. Ik wilde een fott nemen (uiteraard de zoveelste) maar….batterij leeg. We hadden wel een powerbank mee en de camera vannacht opgeladen maar kennelijk heeft onze powerbank toch niet zoveel power. Ach jammer. Dan maar verder met mijn mobiel. Die had nog maar 4 procent. Dus toen ik de tweede foto nam, floep, uit. Batterij leeg. Nou moet. , een van onze groep had een krachtige powerbank en kon ik het volgende verhaal toch vastleggen. Er kwam een moederolifant met kind van ongeveer een jaar. Wij zagen: wat heeft dat oliantje een kort slurfje. En ook haast geen staartje. Aangeboren of meer waarschijnlijk: aangevallen door een leeuw. Dat olifantje kon natuurlijk niet alles met dat slurfje. Toen deed de moeder voor dat hij iets met het slurfje kon pakken en dan met de poot meehelpen om het naar de bek te krijgen. Het olifantje deed dat keer op keer na. Zo schattig en zo zielig. Want op die manier krijgt hij heel veel zand binnen wat niet goed is. Hij dronk ook nog bij de moeder. En wat natuurlijk ook erg is: als dat olifantje groeit dan komt hij niet meer met de slurf op de grond. Nee, hij is ten dode opgeschreven. Maar zo aandoenlijk; en op drie meter afstand; je kunt er echt een natuurfilm van maken. Maar opeens gingen we weer weg. We raasden weer overal doorheen. Nog een luipaard was gespot. Het kon niet op. Deze was moeilijker te zien. Maar op een gegeven moment kwam hij van zijn tak af en liep weg. De ranger zei dat hij waarschijnlijk een stuk wild heeft gevangen en dit de boom in wil krijgen. Inderdaad zagen we een eindje verderop een impala liggen. De ingewanden lagen een eindje verderop. ZO is het dier lichter om de boom in te sjouwen. Het stonk wel erg. Maar toch mooi. Wat een geweldige dag. Zoveel verhalen. We waren er allemaal echt stil van en genoten. Wanyt garantie op een luipaard heb je niet en zeker niet twee en ook die Rhino met jong: uniek was het. Terug naar het kamp. Allemaal best moe. Dat kwam helaas nog even tot uiting. De ranger legde het in de groep wat we morgen zouden gaan doen. We konden weer 6 uur weg voor nog een gamedrive of later weg en dan meteen door. Of een andere optie die we zelf zouden verzinnen. De discussie brandde los. Merendeel wilde later weg en dan meteen door want over vandaag kom je toch niet heen en we zouden dan niet tot het water kunnen wegens tijdgebrek. Een paar van de jeUgd waren wel teleurgesteld en anderen bemoeiden zich met dingen waarmee ze zich niet mee moesten bemoeien. Het wwas beslist even vervelend. Wat een raar groepsproces. Nooit meegemaakt in priveleven. Uiteindelijk vond de jongste een compromis en we gaan om 8 uur weg, meteen door zodat ze ook nog kunnen zwemmen. Het werd heus wel weer gezellig maar vreemd was het wel even. We zaten weer met de brabanders. We hadden braai. Wel lekker. Maar we zaten op die manier tussen twee vuren (kenmerkend voor eerder die avond) dus erg warm. Om 10 uur weer in de tent. T was nog 35 gr.. De jongeren praatten nog een poosje met locale begeleiders. Waren vooral gecharmeerd van de mooie, statige Mimi, de kok. Zij leek en bewoog als een giraf. We sliepen wel beter, ik tenminste. Midden in de nacht was er een herrie. Dierengeschreeuw en we hoorden gerommel met drinkblikjes. Ik dacht dat bewakers met dat gerammel de dieren op afstnad wilden houden. De olifant was oook weer bezig met bomen kraken. Toen het ietsje rustiger werd gingen we nog even plassen. We kwamen weer heelhuids terug. Vanmorgen was iedereen toch vroeg hoewel we tot hlf 7 uit mochten slapen. En toen kwam de aap uit de mouw.er waren hyena's geweest die huis gehouden hadden vannacht. De afvalzak met o.a colablikjes was omgkieperd enzo. Nounou, 4 meter van onze tent af. Door het oog van de naald gekropen….dit kamp is wild genoeg voor mij, hoeft niet wilder.
27 oktober, elephant lodge, 38 gr
Om half acht werden alle tenten en de hele kampplaats weer opgerold en ingepakt. Nou ja, dat hefden we gelukkig niet zelf te doen hoor. En om 8 uur was het weer tijd om in de safariauto's te zitten. We hadden best nog zere konten van gisteren. Dat gold voor iedereen. Maar goed nog 45 km hobbelen en 50 km redelijke weg en we waren er weer af, we raken er wel aan gewend. We kwamen veel te vroeg in Maun aan. Andries zat nog aan het ontbijt en keek ons verbaasd aan. Nu al? Het was fijn om even te relaxen. De koffers mochten even uit de bus zodat ik een boek en mijn iPad kon pakken en de jeugd de zwemkleding. Tot de lunch deed iedereen zijn ding. Wij konden skypen met Marius om te feliciteren met hun 2 jarig huwelijk. Leuk eventjes. Toen weer in de bus want we hadden toch nog weer 4 uur te gaan. Onderweg klonk: seatbelts gauw, en iedereen deed gehaast de riemen om want er stond politie. En toen klonk ineens: schoenen controle. Toch nog. Nu zouden we er eindlijk achter komen waarom we een extra paar schoenen bij de hand moesten hebben. Dus iedereen met schoenen aan en schoenen in de hand door een ontsmettende bak. De handschoenen er ook even in. De bus ging door een diepe geul. We dachten eerst even dat wij er ook door moesten waden maar dat was gelukkig niet het geval. Iedereen was ontsmet en we konden weer door. Even een afrikaanse plaspauze (dus achter de bus) en om vijf uur waren we er. Andries riep dat we bij de tenten waren. Huh? Tenten? Niet weer he. Tenten genoeg gezien. Het volk mumureerde en dit keer hoorde ik ook bij het volk. Maar…… onterecht. Het waren prachtige glamping tenthuisjes op palen. We mochten niet zelf lopen. De reden was dat er in deze elephant lodge de olifanten vrij rondlopen. In het midden was een soort waterhole en daar stonden zo'n 10 olifanten te drinken en elkaar weg te duwen of te koesteren. Prachtig gezicht. We werden naar ons tenthuis gebracht met zicht op de olifanten. Wat een mooi huis. Geen airco maar alle soort ramen konden open en het luchtte lekker door. Prachtige bedden en badkamer en balkon. Wat een luxe. Voor het diner werden we gehaald met een auto. Mooi hoor. Met zicht op de olifanten een buffet. En het was ook nog lekker. Wat decadent. Later nog een poos gewoon zitten kijken en om half negen werden we weer teruggebracht. We wachtten op ons balkon nog tot het licht uitging want om 10 uur was er geen elektriciteit meer. Maar een schijnwerper bleef branden dus weer geen echt donkere sterrenhemel. Vanuit ons huis zagen we wel sterren.
28 oktober Kasane 42 gr
Vanmorgen konden we een beetje rustig aandoen. Om kwart voor acht zouden we gehaald worden. Maar ik was al veel eerder dus filmde ik de zonsopgang. Erg mooi. We zagen al wel wat mensen lopen. Dat mocht als er maar geen olifanten in de buurt waren. Maar daar kwam tussen de huisjes een olifant aan. Dus naar een van onze groep geroepen dat hij terug moest want hij zou anders de olifantweg kruisen. Dat deed hij dus. We gingen weer verder met het inpakken van de koffer. Tijd genoeg. Maar toen hoorden we buiten stemmen. Locals die riepen dat de mensen de tenten uit moesten. Gauw, gauw, achter ons aan. . Hoezo, wwat was er aan de hand. Nog meer olifanten? Nee, er waren twee leeuwen gespot. Die kwamen onze richting uit. Dus alle laatste dingen gauw in de koffer geworpen, de koffers buiten gezet en de handbagage mee. Met de stoet mee achter de ranger aan. Wij zagen de leeuw niet maar iedereen was zo in rep en roer dat het wel waar moest zijn. Het kan natuurlijk ook een oefening zijn of de schoonmaaksters wilden vandaag vroeg beginnen dus probeerden ze zo iedereen het huis uit te krijgen. Maar nee. T was echt. We waren veilig in het restaurant aangekomen. Het personeel liep druk heen en weer en belden nog met mensen. Iedereen stond te kijken. En, eerlijk gezegd hebben zij ze niet gezien, maar op een gegeven moment lag een leeuw lekker tegen de voordeur van een huisje te slapen.dus ze waren er wel degelijk. We zagen er een foto van. Het was de tweede keer in twintig jaar tijd dat dit gebeurde. Spannend hoor. Maar ja, waar had ik nou mijn pilletjes? Ze lagen op bed maar door de consternatie had ik ze vergeten. Nou ja, geen kwestie van leven en dood. Dan maar niet. Ik kon niet terug. Dan loop ik maar een beetje minder soepel. De olifanten druppelden, of tewel, spetterden ook weer binnen. We kregen ontbijt en konden nog een poosje olifant kijken. En ziedaar, de pilletjes had ik in mijn broekzak gestopt. Om 9 uur weg naar Kasane. Al aardig richting de Victoria Falls. We moesten hiervoor ook weer 3 uur in de bus. Het was de laatste keer met deze bus want deze mag in Zimbabwe niet rijden. Nolan mocht ook niet meer mee. Onderweg moesten we tanken en dan moet natuurlijk ook iedereen plassen. Nou dat kon er was een toilet.maar helaas, dat zat op slot. Binnen riep iemand steeds maar: no water, no water. Ja, maar we komen water brengen juist. Nou ze had natuurlijk geen water om schoon te maken. Toen mochten we in het office maar de mannen waren toen buiten al geweest. In Kasane ook weer een mooie lodge. De aankomst was uiteraard weer chaotisch maar dat zijn we inmiddels wel gewend. Je moet je sleutels hebben, inchecken, je koffers aanwijzeen om naar de kamer te laten brengen; onderwijl ook lijsten invullen voor de excursies die je wil doen met paspoortnr e.d. Dat kan niet goed gaan he. Lunch gehad. We koesten er wel een eindje voor lopen en het was op zijn zachts gezegd, nogals warm. Over de 40 gr. Maar goed. Om 3 uur al weer klaar staan voor de sunsetcruise over de Zambesie. Andries zei dat we onze bus niet meer konden gebruiken maar dat we opgeladen werden. Nou dat klopt. Er kwam een truck aan met achterop 5 banken. We konden allemaal mee. De zitting was wel erg heet. Maar het was maar een klein eindje. We hadden het bijna kunnen lopen maar daar doen ze hier niet aan. Onze boot kwam er aan. Mooie boot alleen voor onze groep. We hadden bij de Spar drinken ingekocht want dat was er niet op deze boot. Wij hadden vruchtensap. Maar toen we een paar slokjes ervan namen zeiden we: wat is dat zoet!? Nou ja, we hadden niet anders. Toen we nog beter keken zagen we dat er stond: een deel siroop en 6 delen water. O, vandaar. We waren dus pure siroop aan het drinken. Ja, dat is zoet. Nou ja we kwamen de boottocht wel door. Het was een mooie tocht op de Choberivier, een deel van de Zambesi. Het was de scheiding tussen Namibie, Botswana en ook Zimbabwe. Een belangrijke rivier. Hij krijf-gt het water uti Angola en brengt het verder naar de Okavango. We zagen nijlpaarden in het water met hun ogen op steeltjes. We zagen nog meer steeltjes. Oei, het was een levensechte krokodil. Verder kwam er een varaan aangekropen op de wal. En er waren buffels. Ineens zagen we ook een visarend eigenwijs bovenin een boom zitten. En maar foto's maken he. Het is een echte fotosafari. Beter dan dat je elk dier moet schieten; lijkt me erg vermoeiend. Het mooie plaatje was natuurlijk een nijlpaard met zijn bek wagewijd open. Maar die stomme beesten deden geen bek open. Ja, wel toen ik net niet fotografeerde. Verder nog een maraboe, zwarte ooievaar, heel veel olifanten, prachtig hoor. De zonsondergang was iets minder want er schoof een wolk voor. Zouden de grote regens nnu toch komen? Er was ook een zweem van een regenboog. Men verwacht en hopen op de regens. Aan de insecten denkt men te kunnen zien dat ze komen. Nou we zullen eht in de gaten houden. In het hotel eerst met zijn allen afscheid genomen van Nolan. Hij was een keer te laat gekomen en moest eigenlijk og een liedje zingen. Nou, dat deed hij. Hij hiefAfrikaans volkslied aan. Toen kon Andries niet achterblijven en zong mee. Ook de meisjes bij de receptie zongen. Nou lief allemaal. Er werd hartelijk afscheid genomen. Hij moet morgen de bus naar Johannesburg rijden, 1000 km op een dag. gauw gedoucht en weer aan het diner. We zaten gezellig met de brabanders, achterhoekers en tukkers. Zaterdag, als we Janis halen, gaan we even aan bij de achterhoekers. Het is daar vlakbij. Weer vroeg naar bed. Zal wel weer lukken.
Dinsdag 29 oktober, victoria Falls , Zimbabwe, 40 gr
Zo te merken moet ik toch nog een beetje meer water drinken dan ik nu doe. Ik krijg kramp 's nachts en dat is een teken van vocht tekort. Dat doen we dan maar. Nou ja, over een paar dagen kunnen we weer volop uit de kraan drinken. Niet uit flesjes. Vanmorgen eerst naar de andere kant gelopen voor het ontbijt. De koffers moesten uiteraard weer naar buiten. We kregen een andere bus en andere reisleider. In Zimbabwe, waar we nu heen gingen mag er geen buitenlander reisleider zijn. Dus is Andries alleen vertaler en hulpje. De koffers gingen in een karretje achter de bus aan want bij de Zimbabwaanse grens moet dat afgekoppeld worden en over de grens getrokken.Het duurde niet lang naar de grens. Eerst zorgen dat we Botswana uitkwamen. Allemaal uitstappen, in de rij, paspoort bij de hand. Nou dat ging redelijk snel. Voor ons wel. De vrachtwagens die van Botswana naar Zimbabwe gaan moeten soms wel 2 weken wachten. Dat komt omdat ze met een ferry de Zambezi over moeten. En er kan maar een vrachtwagen per keer op. En het zijn joekels hoor, hele treinen. Met koper ed. Maar gelukkig zijn ze nu een brug aan het bouwen die volgend jaar klaar is. Dan kunnen ze gewoon doorrijden. En wat helemaal vervelend is: die chauffers moeten dan wachten en ja, daar maken de meisjes gebruik van om wat bij te verdienen en de mannen misbruik. Dus op die manier is er erg veel aids. En zo kwamen we ook bij de Zimbabwaanse grens. Duurde langer en in de brandende zon. Maar, wat zo leuk is: de jongens in onze groep hebben een bal. En met die bal maken ze overal vrienden. Ze gaan gwoon even balletje trappen en dan komen er steeds meer mensen meedoen. En vragen ze: O Holland? Daar weten ze alles van. Ze dachten wel dat een van de jongens ook in het Ned Elftal zat samen met Virgil van Dijk. We moesten een visum kopen bij de douane. Dat moest in Amerikaanse dollrs. Maar die hadden we niet dus al zo'n twee weken geleden hebben we Andries Randen gegeven voor dit visum. Ik zei: Andries zorg jj voor ons visum? Nee, moet je zelf kopen. Ja, he, we hebben jou betaald. O ja, en toen kregen we dollars van hem. De man achter het loket had een soort storing. Hij wilde zijn loket sluiten. Omdat zijn pen het niet deed, hij moest een andere pakken. Nee, zeiden wij, niet sluiten, gebruik de one maar en hou hem ook maar meteen. Ok, dat was goed. Allemaal een mooi visum ingeplakt en door.Nieuwe bus. Leek mooier, met bv USB aabsluiting maar veel krapper. In Victoria Fallls kwamen we bij ons laatste verblijf in Afrika aan, snif. En meteen de kraker. Een 5 sterrenhotel nog uit het Victoriaanse tijdperk. Heell koloniaal en heel fout dus maar wel prachtig. Met veel waterpartijen, boven bruggetjes en een enorme eetzaal. Met zang en dan en een drankje werden we welkom geheten. Het was een eind lopen naar onze kamer maar dan heb je ook wat. Hoewel…de airco deed het niet. Dus wij weer het hele stuk terug: de airco doet het niet. Nee, er was geen elektriciteit voor. Zimbabwe is heel arm en er is bijna niks. En dan zitten wj in zo'n hotel. De lunch hadden we in een nabijgelegen restaurant. We konden daar ook t shirts bestellen met de prints die wij erop willen. Verderop in de straat waren nog winkeltjes. Ze hadden daar soort glaasjes van zowel Botswana als Zimbabwe. En je kon met creditcard betalen. Dus toch nog wat souvernirs gekocht. Toen door naar de luxe boottocht boven de Victoria Falls. We hadden dat van tevoren niet aangestreept op ons lijstje maar we gingen. Nu zouden we de Falls zien. Nou, lux was het zeker. Allerlei gratis hapjes en drankjes aan boord. Bij het weggaan een bandje en we zaten op banken salonbanken lekker achterover geleund. Wij zaten op het bovendek. Het was een prachtige tocht maar….geen waterval gezien. Net zoiets cruise als gisteren maar dan veel luxer. En nog minder dieren. Wel een nijlpaard met zijn bek open. Niet helemaal de bedoeling maar wel lekker relaxt, dat wel. Vanavond ging een hele ploeg ergens anders eten dan in het hotel maar wij hadden daar niet zoveel zin in. Wij bleven in het hotel en zaten samen met de brabanders. Gezellig en chique. We hebben hier wel internet maar de iPad zegt steeds maar dat het onbeveiligd is en doet het niet. Dus ik kan het verslag er niet op zetten. Dat is wel jammer. Zit ik het voor niks elke dag bij te houden.
Woensdag 30 oktober, Victoria Falls, 38 gr
We hoefden niet zo erg vroeg. Hadden de wekker op half acht. Maar ja, onze biologische klok is nu helemaal anders ingesteld dus om 7 uur eruit. Goed bed, maar dat mag natuurlijk ook wel van The Kingdom hotel. Een zeer uitgebreid ontbijtbuffet. Je kon het zo gek niet bedenken of het was er wel. Moeilijke keuze want je kunt niet alles eten. Een van onze groepsleden was vandaag jarig. Als verrassing kwam er een koortje personeel om haar heen staan zingen. Happy birthday uiteraard en ze werd uitgebreid door iedereen gefeliciteerd. Om half 9 weg voor 'de' wandeling bij deVictoria Falls. Met onze eigen gids. We konden de gids volgen met de snelle pas en Andries voor de langzame mensen. Maar de snelle pas was ook geslenter dus het verschil was niet groot. We deden de route in omgekeerde volgorde zodat de apotheose aan het eind lag. Net zoals onze reis eigenlijk. Rustig opbouwen. Eerst bleven we stilstaan bij enkele bomen. Bv de iron of led tree. Zo hard dat er niet doorheen te komen is. Het hout zinkt ook in water. Een gewone boom maar al zeker 300 jaar oud. Ze groeien langzaam. Er was nogal een herrie in het bos/de jungle. Dat was toe te schrijven aan de trumpet hornbird. Het leek echt op trompet of op een krolse kat als je het minder plastisch wilt uitdrukken. Verder een bushpackantilope. Een morningflower, twee verstrengelde bomen. Ook blueball apen. Die krijgen blauwe balletjes als ze zin hebben. En een prachtige acacia. We hoorden de waterval wel maar zagen nog niks. Een grote brug doemde op. De enorme brug tussen Zimbabwe en Zambia. Die was gebouwd op initiatief van Livingstone (je weet wel van: Mr livingstone I presume?). Hij wilde noordelijk Afrika en zuidelijk Afrika met elkaar verenigen. Die brug is gemaakt in Engeland. Met een schip vervoerd naar Zimbabwe. De laatste onderdelen per trein. Maar toen ze de brug in elkaar wilden zetten pasten de onderdelen niet. Het was 1,5 te breed. Uitgezet. De mannen gingen ontredderd terug naar hn verblijf in het Kingdom Hotel (waar wij nu verblijven). 'S nachts begon het enorm te regenen. Het ijzer koelde daardoor af, kromp weer en iedereen dankte God voor dit wonder. De brug kon in elkaar gezet worden. We keken naar de brug. Er kwamen tientallen fietsers voorbij met heel hoog opgestapelde goederen. Dat waren handelaren die goedkoop spullen, zoals enorme zakken meel, kochten in Zimabwe en dan verkopen in Zambia. Er was ook een trein aangelegd maar de opdracht was door verschillende firma's uitgevoerd. Zonder communicatie onderling. Dus niets nieuws onder de zon. Met als resultaat dat de rails aan de ene kant veel smaller was dan aan de andere kant. Nu moeten de mensen overstappen van de ene trein op de andere. Je kon ook bungy jumpen van de brug maar dat deden we dit keer maar niet. Houdt zo op in de groep he. We zagen de Falls van de Zambiaanse kant. Hoewel, zagen, waar waren ze? alles was droog. Geen waterval te zien. Wel een mooie canyon waar het water in had moeten vallen. We kregen wel utileg dat dit al de achtste positie van de waterval is. Telkens slijt er weer wat uit zodat de waterval zich zigzaggend verplaatst. Na het regenseizoen is de waterval. 1,5 mijl lang. Nu zitten we vlak voor het regenseizoen. Dat moet volgende week beginnen. Verder gelopen weer richting Zimbabwe. En ja, daar kwam toch water naar beneden. Bij elk uitkijkpunt zagen we de watervallen groeien. Echt indrukwekkend. Prachtig hoor al dat geweld. In de waterval lag nog een eiland waar Livingstone zijn ontdekking deed. Het water denderde naar beneden en soms stonden we in de mist ervan. Lekker koel, want hoewel het nog voor elven was was het al behoorlijk warm. Na ongeveer 2,5 uur wandelen waren we weer aan het eind. Onze tweede wandeling in bijna 4 weken. Zoals gezegd: de enige spieren die deze reis goed aan hun trekken zijn gekomen zijn de oogspieren. En de kaakspieren door al het eten en praten. We hadden weer lunch in hetzelfde restaurant als gisteren. 3 gangen lunch. Nounou. Ook hier was er weer een verrassing voor de jarige (60 geworden). Een hele grote verjaardagstaart. We konden hem met z'n twintigen niet op hoewel de jongens dubbel namen. Wij gingen nog even pinnen (voor de bestelde shirtjes) en daarna relaxen in het hotel en aan het zwembad. Heerlijk hoor. De meeste anderen hadden ook een helikoptervlucht boven de falls geboekt. Eerst had ik er spijt van dat we toch niet die vlucht hadden geboekt maar toen ik zag dat een groot gedeelte van de Falls droog lag vond ik het niet erg meer. Achteraf zeiden ze, was het erg mooi geweest maar ja, alles was wel erg droog en ze hadden toch wel hoog gevlogen. We mochten onze shirtje gaan halen. Leuk geworden. Enige minpuntje is dat mij prints op een rood shirtje in het zwart zijn ipv wit. Zie je het wat minder. Verder leuk. Afscheidsdiner in een grote overkapte restauranttuin. De randen van de overkapping werden besprooeid tegen de warmte. Er kwam nog een kleine speech van een van de (single) groepsgenoten. Wij aten pizza. Klein detail: op de menukaart stond ipv pizza prociuto: pizza prostituto. Die wilde ik eerst nemen uit nieuwsgierigheid maar toch maar niet gedaan. De pizza's waren erg groot, dat kon niemand op. Maar, bleek later, dat was ook niet de bedoeling. We kregen allemaal een doggybag. De halve pizza erin. En dat konden we dan uitdelen aan de mensen die buiten hun schaaltjes en andere afrikaanse koopwaar staan op te dringen. Ze kwamen al gauw op ons toe. Vroegen: ja, nog een voor mijn kind of broer. Maar nee, we mochten maar een per persoon geven. Zielig he. Die mensen hebben gewoon niet genoeg te eten en wij leden hier aan overdaad. Nogal dubbel. Maar goed, zij hebben wel lekker pizze gegeten. Het is beter dan weggooien. Dan moeten ze het uit de vuilnisbak halen. We hebben ook wel vaker local gegeten om de arme mensen een beetje te helpen, dat doet Fox wel goed. Zo, dat was dan onze laatste echte dag. Koffers al ingepakt en winterspul in de rugtas. Want het zal koud zijn in Nederland hoor. Als je hier rond de veertig gewend bent…..
[userId] => 173247
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5066552
[countryId] => 205
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 290
[author] =>
[cityName] => Victoria Falls
[travelId] => 524224
[travelTitle] => Reis Zuidelijk Afrika op zoek naar de Big Five
[travelTitleSlugified] => reis-zuidelijk-afrika-op-zoek-naar-de-big-five
[dateDepart] => 2019-10-07
[dateReturn] => 2019-11-02
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Zimbabwe
[countryIsoCode] => zw
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/zimbabwe,victoria-falls
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/173/247_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => moremi-bushcamp-en-spannende-momenten
)
[3] => stdClass Object
(
[username] => PetraenAb
[datePublication] => 2019-10-23
[title] => Woensdag, 23 oktober, Zimbabwe, boat cruise
[message] => Woensdag, 23 oktober
Zimbabwe, Kingdom Hotel en Victoria Falls
We hadden geen betere manier kunnen bedenken om onze super vakantie af te sluiten dan vandaag. We kwamen om 10.00 uur bij ons Hotel, Kingdom in Victoria Falls. Echt een luxe hotel van alle gemakken voorzien. Voor Ab heel belangrijk met KIA. Koelkast, Internet op de kamer en Airco. De grensovergang naar Zimbabwe verliep soepel. We hadden om 14.00 uur een helikopter vlucht gereserveerd. Voor die tijd hebben we nog even door de omgeving gewandeld en bij het zwembad gelegen. De helikoptervlucht was echt super. Wat een mooi zicht op de watervallen. Helaas staat er door de droogte wat minder water in het gebied en zijn de watervallen wat minder spectaculair. Maar voor ons niet minder mooi.
Om 16.30 werden we alweer opgehaald voor onze dinercruise. Nog even wat gedronken in het centrum. De prijzen zijn hier wel extreem. Voor een biertje betaal je 6,50 dollar en voor een half liter water 3 dollar. We konden een USB stickje kopen van onze helikoptervlucht. Was maar 50 dollar haha. Gelukkig had Ab alles ook gefilmd en gefotografeerd dus we missen niets.
Dan nu de diner cruise over de Zambezi. Dat was echt super. Een groot deel zijn we door Zambia gevaren. We hebben een echte Afrikaanse zonsondergang gezien. Ook hebben we olifanten zien zwemmen en uiteraard nijlpaarden en krokodillen gezien. Het eten was heerlijk de entourage romantisch en de drank inbegrepen, haha. Alles bij elkaar echt perfect. Natuurlijk had ik het beste gezelschap van de hele boot. Nu liggen we heerlijk op ons kingsize bed in de airco dit verslag te tikken. Morgen om 10.00 uur worden we opgehaald om eerst naar Johannesburg te vliegen en dan naar huis. We hopen dat jullie het leuk vonden om ons te volgen. Voor ons was dit een droomreis.
[userId] => 439458
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5066108
[countryId] => 205
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 1017
[author] => Petra & Ab
[cityName] => Victoria Falls
[travelId] => 524177
[travelTitle] => 25 daagse rondreis Namibië, Botswana en Zimbabwe
[travelTitleSlugified] => 25-daagse-rondreis-namibi-botswana-en-zimbabwe
[dateDepart] => 2019-10-01
[dateReturn] => 2019-10-25
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Zimbabwe
[countryIsoCode] => zw
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/zimbabwe,victoria-falls
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/439/458_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => woensdag-23-oktober-zimbabwe-boat-cruise
)
[4] => stdClass Object
(
[username] => Geenoen
[datePublication] => 2019-10-13
[title] => Victoria Falls
[message] => Victoria Falls.
Vandaag vertrekken we naar Victoria Falls in Zimbabwe.
Onze verwachtingen zijn hooggespannen, zal er water zijn en hoeveel of hoe weinig, ligt er aan hoe je het bekijkt.
We worden bij onze Lodge opgehaald en het avontuur kan beginnen, onderweg worden nog 4 Amerikanen opgepikt.
Bij de Botswaanse grens moeten we ons weer uitschrijven, dit blijkt een makkie te zijn, een chagrijnig kijkende vrouw zet een stempel in het paspoort en klaar is het.
Als Peter haar nog een fijne dag wenst mompelt ze iets onverstaanbaars, waarschijnlijk spreekt ze een vloek uit over Peter.
Dan komen we bij de Zimbabwaanse grens aan en er staat al een man of 50 voor ons in de rij en zijn er maar drie loketten open.
De verwachte wachttijd is drie kwartier. Onze bagage wordt alvast overgeladen in een andere bus die ons in Zimbabwe afzet, het interesseert ze niet zoveel wat je meeneemt
als je maar betaalt voor het visum.
We worden erop geattendeerd dat het mogelijk is om een enkel visum te nemen voor alleen Zimbabwe, kosten USD 30, of een dubbel visum voor Zimbabwe en Zambia, kosten USD 50.
Een dubbel visum is in verhouding goedkoper en gaan we dat maar doen.
Als de rij kleiner wordt houdt 1 van de douanebeambten het voor gezien en gooit zijn loket dicht. Iedereen kan maar zien waar ze blijven en de rijen worden opnieuw geformeerd.
Eindelijk zijn we bijna aan de beurt komt er zo'n ritselaar met een paar paspoorten en wordt deze afgegeven aan de douanebeambte en iedereen kan weer wachten.
Kennelijk als je extra betaalt hoef je niet te wachten. Eindelijk is Peter aan de beurt en vraagt om een dubbel visum en geeft paspoort en geld af, de man kijkt een beetje rond
en maakt wat aantekeningen op een papiertje en begint op een visum te schrijven en na zo'n 5 minuten klooien geeft hij het paspoort weer terug.
Op de vraag van Peter of het een dubbel visum is blijft hij een beetje dom voor zich uitkijken en na nog een keer vragen steekt hij zijn duim op.
Peter geeft hem een kleine les in Nederlandse scheldwoorden. Daarna is Karin aan de beurt, aan haar wordt gevragen hoe het gaat, of ze een dubbel visum wilt enz.
En alles lijkt ook sneller te gaan en na een paar minuten is ze klaar. Hierna kunnen we gewoon de grens overlopen en is er niemand meer die iets controleert.
Al met al zijn we iets meer dan een uur bezig geweest.
In onze nieuwe bus worden we naar onze Lodge in Victoria Falls gebracht. Bij de receptie worden we welkom geheten krijgen we onze sleutel en geeft ze een papier voor
de helikoptervlucht de volgende dag. Weg verassing voor Peter. Karin had dit al voor wij op vakantie gingen als verassing voor Peter's verjaardag geboekt.
Het lijkt haar ook niet te deren want ze praat gewoon door, we hebben ze in ieder geval hartelijk bedankt voor het verkloten van de verassing.
Als Karin later op het papier leest dat ze moeten uitkijken omdat het een verassing is ontploft ze bijna. Hierna gaat ze nog een keer verhaal halen bij de receptie.
En voor ons is ze vanaf nu staatsvijand nummer 1.
We besluiten die middag een fietstoer te doen bij de Victoria Falls en worden opgehaald door een taxi. Via ons reisbureau hadden we een adres gekregen maar onze chauffeur wist
een beter adres. Hier aangekomen vraagt de beste man USD 20 meer dan de prijs die we op hebben gekregen via het reisbureau, hierna geeft Peter aan dat we dit niet gaan doen en
naar een ander verhuurbedrijf gaan. De prijs gaat nu drastisch omlaag en nu zijn ze goedkoper als het andere bedrijf.
Een gids wordt opgeroepen en deze komt, hij gaat zijn fiets nog even halen en is met twee minuten terug. In de tussentijd komt er een tweede gids en deze gaat ons rondrijden.
Wij hebben zoiets van dat kun je niet maken, maar daar lijken ze niet zoveel moeite mee te hebben, ook onze eerste gids niet.
We spreken ook af dat we de volgende dag fietsen komen huren en dan zonder gids een beetje rondtoeren door Victoria Falls.
Onze gids voelt al wel aan dat we niet zoveel fietsen we gaan als eerste heuvel op door de township van Victoria Falls. We gaan bij een opvanghuis voor ouderen en wezen kijken.
Hier zitten ouderen uit andere landen waarvan de kinderen elders in Afrika zijn en niet voor hun ouders "kunnen" zorgen. We krijgen een rondleiding en geven een kleine donatie.
Het is een vrijwilligersproject die gesponsord wordt door bedrijven en particulieren.
Hierna gaan we naar een houtwerkplaats, hier worden de meest fantastische houten beelden gemaakt, en ja, die willen ze toevallig ook nog verkopen aan hun nieuwe Nederlandse vrienden.
Virgil van Dijk is de nieuwe held in Afrika, waar 20 jaar geleden Roed Goellit en Marco van Basten nog benoemd werden om te verduidelijken dat we uit Nederland komen is nu "onze" Virgil de man.
Karin begint alweer aardig in haar rol te komen met het afdingen, een lagere prijs afdingen en dan iets meer geven.
Na zo'n 20 kilo hout te hebben gekocht bieden de verkopers aan om dit naar het fietsverhuurbedrijf te brengen zodat we niet rond hoeven te rijden met deze ballast.
Eerst vertrouwen we het niet maar later zullen we ze dankbaar zijn.
Hierna vervolgen we onze weg door het Zambezi National Parc, hier moeten we rustig fietsen en om ons heen kijken want er kunnen Buffels en Olifanten oversteken.
We laten de gids maar voorop fietsen zodat we een kleine buffer hebben. Bij de Zambezi rivier aangekomen is het een mooi gezicht, het water stroomt rustig en we zien een cameraploeg
van de lokale televisie bezig een documentaire te maken over de vervuiling van de oevers aan de Zambezi rivier.
Ook zijn er mensen die zich wassen in de rivier omdat er geen water uit de kraan komt als de elektriciteit is uitgevallen.
Vanaf de Zambezi rivier wilt onze gids ons naar de Zambezi bridge brengen, als we merken dat we daarvoor de Zimbabwaanse grens voor over moeten steken kijken we elkaar aan en zeggen dat
we geen paspoorten bij ons hebben. Dit is geen probleem, onze gids loopt even naar binnen, komt twee minuten later naar buiten met een papiertje en alles is geregeld.
En wij ons maar druk maken over een dubbel visum. De Zambezi brug is een mooie oude brug gebouwd in 1905 en is de verbinding tussen Zimbabwe en Zambia. Er is 1 rijbaan en een treinspoor
zodat de vrachtauto's 1 voor 1 de brug over kunnen. Ook hier worden we aan Zambiaanse kant verast met nog meer houtverkopers, als we beloven op de terugweg even te komen kijken bij ze mogen we verder.
Met onze gids raken we in gesprek over de economie van Zimbabwe en de meeste mensen in Zimbabwe zijn blij dat hun oud-dictator is overleden. Met weemoed denken ze terug aan de tijd dat ze nog
een kolonie waren en de zaken voor hun geregeld werden. Hij dacht dat het misschien beter was als ze weer gekoloniseerd zouden worden.
Hiermee komt de theorie van Peter weer tot zijn recht: Deze kleur mensen heeft een blanke leider nodig. Hier is onze gids het overduidelijk mee eens.
Peter biedt zich aan als nieuwe Zimbabwaanse president bij de volgende verkiezingen om het land te redden.
We gaan weer terug de grens over en kopen ondertussen nog een paar kilo hout zoals we afgesproken hadden. Alleen doen we nu andersom, we vragen wat we krijgen voor 10 USD.
Dit snappen ze niet direct want er wordt van alles aangeboden tussen de 15 en 35 USD. Als Peter ze een laatste kans geeft om iets voor 10 USD aan te bieden snappen ze het eindelijk en krijgen we
waarom we vragen.
Terug Zimbabwe in blijkt geen probleem te zijn, een douanebeambte wordt wakker gemaakt en het eerder gekregen papiertje in zijn handen gedrukt en klaar is het.
We fietsen terug naar het fietsverhuurbedrijf en daar staat onze vriend al te wachten met ons hout. We krijgen als dank van onze gids nog zo'n 15 triljoen Zimbabwaanse dollars.
Waarschijnlijk dat we daar nog geen half brood van kunnen kopen.
De volgende dag is het zover: Peter 50 jaar.
We hebben allebei slecht geslapen want het waaide die nacht behoorlijk en er viel van alles op het zinken dak waardoor we al vroeg wakker zijn.
Allebei hopen we stiekem dat er niet gevlogen kan worden boven de Victoria Falls, we hebben behoorlijk de zenuwen.
Met het ontbijt eten we bijna niets, want wat er niet ingaat komt er ook niet uit.
Tot onze "teleurstelling" worden we toch opgehaald om de vlucht te gaan maken. Er wordt uitgelegd dat er drie helikopterbedrijven zijn en dat er maximaal 4 helikopters in de lucht mogen zijn.
Ook staan ze in verbinding met een verkeerstoren die aangeeft waar ze mogen vliegen en op welke hoogte zodat ze niet tegen elkaar kunnen/zullen vliegen.
Peter merkt op dat dit wel handig is.
Na de papieren ingevuld te hebben en gewogen te zijn stijgen we aan boord. Onze piloot is een oud-vliegenier van het Zimbabwaanse leger. We weten niet hoeveel waarde je daaraan kunt hechten.
Eenmaal van de grond verandert alles, het valt best mee en als we hoogte maken zien we hoe mooi het landschap is, met de Zambezi rivier en de Victoria Falls en we komen tot rust.
We maken een paar rondjes om de Victoria Falls en gaan dan naar het Zambezi National Parc en rivier. Ook dit is een schitterend gezicht, we zien veel olifanten, op land en door het water lopen.
Ook zien we een groep Giraffen en Buffels. De piloot doet zijn best om ons zoveel mogelijk te laten zien en vanuit een goede hoek te kunnen fotograferen, hierdoor gaat hij wel eens haaks de bocht om.
Op dit soort momenten komt er wel iets omhoog, maar goed dat we niet zoveel hebben gegeten deze ochtend.
Eenmaal terug op de grond wordt ons een video van onze vlucht getoond die we voor een paar dollar kunnen kopen. Wij zijn zo trots op onszelf dat we dit natuurlijk meteen doen.
S 'middags gaan we een wandeling maken langs de Falls. Ondanks dat de watervallen klein zijn op dit moment komt het water toch met donders geweld naar beneden.
We zien ook de droge stukken van de watervallen en kunnen ons voorstellen hoeveel kracht en geweld dat het dan geeft als er wel water is.
Aan de overkant zien we mensen naar de Devil's Pool gaan. We hebben tijdens deze trip al zoveel waaghalzerij uitgehaald dat we dit maar overslaan.
We besluiten dan ook om over 3,5 jaar terug te komen tijdens het hoogwaterseizoen zodat we de Falls in volle glorie kunnen zien.
De volgende ochtend is het alweer tijd om terug te gaan naar Botswana waar we nog twee dagen in Kasane blijven en dan terug naar Namibië gaan om via de Caprivi strip verder te rijden.
Tot zover.
Peter en Karin.
[userId] => 276146
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5065424
[countryId] => 205
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 396
[author] => Peter en Karin
[cityName] => Victoria Falls
[travelId] => 523954
[travelTitle] => Rondreis Namibië, Botswana en Zimbabwe
[travelTitleSlugified] => rondreis-namibi-botswana-en-zimbabwe
[dateDepart] => 2019-09-28
[dateReturn] => 2019-11-03
[showDate] => yes
[goalId] => 6
[goalName] => Een korte vakantie
[countryName] => Zimbabwe
[countryIsoCode] => zw
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/zimbabwe,victoria-falls
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/276/146_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => victoria-falls
)
[5] => stdClass Object
(
[username] => jolijnvangaalen
[datePublication] => 2019-10-02
[title] => Dolomite camp, waterberg plateau en namib naukluft
[message] => Dolomite camp en Waterberg Plateau.
Zaterdag 28 september. Zonsopgang vanaf onze veranda was echt prachtig en zelfs vanuit het bed kunnen we de zon zien opkomen. Rond 7:15 liepen we naar het restaurant voor het ontbijt. Daarna de laatste spullen inpakken en we werden weer opgehaald met de 4x4 golfkar om ons naar de parkeerplaats te brengen. Om goed 8:15 reden we hier weg. Nog even stoppen bij de waterhole rateldraf maar hier zaten geen leeuwen deze morgen. Rond 9:15 reden we uiteindelijk via Galton Gate Ethosa uit. Eenmaal het park uit reden we weer op asfalt wat dus betekende dat we de banden weer op moesten pompen met de compressor. Dit lukte tot 2.0 bar dus 20 minuten later nog bij de pomp gestopt en de banden nog iets voller gemaakt.We reden door naar Otjiwarongo, daar deden we boodschappen, even pinnen en tanken. Om 13:30 reden we weer verder. Een broodje smeren in de auto en om 14:30 arriveerde we op de camping van Waterberg Plateau national park. We konden zelf een plaatsje uitzoeken op de camping. We kochten later nog wat braaihout en wat te drinken in het winkeltje. Daarna de tent opzetten. We raakte aan de praat met onze buren, een Gronings stel. Die waren al in het Zuiden geweest waar wij nog heen zouden gaan en wij hadden het Noorden al gezien. Na het eten gezellig met z'n vieren bij het kampvuur gezeten en tips uitgewisseld over de dingen we nog wilden bezichtigen. Rond 23 uur snel naar bed want morgen zou de wekker rond 6:00 gaan ivm de game drive.
Zondag 29 september 2019
Vandaag weer vroeg eruit ivm met een game drive in het waterberg plateau park die om 6.30 uur begon. Ontbijten hoefde we niet want deze zat bij de game drive bij in. Na 15km rijden door de koude wind die ochtend kwamen we aan bij de ingang van het park. Daar vertelde de ranger hoe de ochtend eruit zou gaan zien. Na 2 waterholes waar met een afgezette lookout na toe kon lopen. Dit zodat de kans op dieren groter is omdat je er zachtjes na toe kunt lopen. En onderweg na de waterholes kans op dieren. Omdat het dicht begroeid was (zicht 15m) zag je de dieren niet altijd even goed. Aangekomen op de rand van het plateau mochten we even de wagen uit voor het uitzicht en foto over de vlakte. Hier waren ook poot afdrukken van een luipaard van afgelopen nacht. Doorgereden na de 1e waterhole was het daar rustig. We kregen ons ontbijtje met een kop koffie of thee. Nadat we ons ontbijt op hadden en door wouden gaan na de volgende waterhole kwamen er waterbuffels aangelopen. Hier nog een 10 minuten na gekeken. Onderweg na de 2e waterhole zagen we giraffes, sabelantilope en een damara dik dik. Ook enkele mooie vogels. Bij de 2e waterhole zaten ook waterbuffels en een aantal prachtige gekleurde vogels. Zelf op de foto kunnen zetten. Net voordat we wouden gaan kwam er nog een elandantilope aan. Om goed 11.00 waren we weer op de camping. Hier koffie en thee op en bij de tent onze lunch op. Na de lunch het zwembad opgezocht waar we heel de middag aan hebben gelegen. Wel lekker met die temperatuur hier. 30 graden en de rest. Na het zwemmen en dutten ons avond eten gemaakt en genuttigd. Daarna een kampvuur met koffie en thee en om 9.30 na bed.
Maandag 30 september.
Vandaag geen verplichtingen dus ons nog een x omgedraaid. Om 8.15 was het liggen wel klaar en hebben we op ons gemakt ontbijt. Daarna tent ingeklapt en na het startpunt van de mountain view walk gereden. Hier begonnen we om 10.00 uur aan en een half uurtje later stonden we boven op het plateau. Prachtig uitzicht. Hier een uurtje gezeten genieten van de omgeving en het uitzicht onder het genot van een sinaasappeltje, mueslireep en water. De weg terug hadden we een ander pad en waren we 20 minuten beneden. Toen nog de birdwalk route gelopen, maar de vogels lieten zich niet op de foto zetten. Terug op de campingplaats onze boterhammen gesmeerd en daarna weer na het zwembad. Weer ff lekker liggen, lezen, schrijven en dutten. Die avond weer ons eten gemaakt en genuttigd. Na de afwas weer koffie en thee met een kampvuur. Nu op tijd na bed omdat er morgen weer een stuk rijden op de planning staat
Dinsdag 1 oktober 2019.
Vandaag weer om 7.00 uur eruit zodat we om 8.00 uur konden wegrijden. 535 km en 6 uur op papier. Het navigatiesysteem gaf alleen een andere route aan dus goed opletten op de borden en kijken op de kaart vandaag. Omdat de gaspit voor het koken niet goed werkte sinds gister avond en nu toch langs windhoek kwamen, deden we even het verhuurbedrijf van de auto aan. Dit probleem was zo verholpen en konden na 15 minuten weer verder. Maar voordat we daar waren reden we om 8 uur weg op de camping. Na een half uur hield de onverharde weg op en moesten we onze banden weer verder oppompen tot 2.2kpa. De rit verliep prima. Via windhoek door na rehoboth. Vanaf daar nog 200km ongeveer tot aan namib naukluft national park. Voor die laatste 200km eerst weer de banden laten aflopen tot 1.6kpa want vanaf daar is al voorlopig alleen maar gravel en zandwegen. En zo kun je prima 80 tot 90 km/h zonder door elkaar gerommeld te worden. Rond 15.00 uur kwamen we aan bij de gate en was het nog 15km tot de receptie. Daar aangekomen ons ingecheckt. We zagen dat er Wi-Fi was dus hebben een drankje gekocht(omgerekend €1.08 per drankje) en op het terras gezeten. Hier het vorige verhaal online gezet. Daarna onze campingplek opgezocht en tent uitgeklapt. Eten gekookt en ook weer gegeten uiteraard. Na de afwas even wat bavianen moeten verjagen omdat ze een strip van de trokken en er bijna vandoor gingen met het dagboek. Daarna een rustige avond met kopje koffie en thee en weer op tijd na bed na zoon vermoeiende dag.
Woensdag 2 oktober 2019
Vandaag werden we wakker omdat die apen weer bezig waren die strip van de auto te halen. (Nu laten we hem er maar vanaf) nadat ze bij ons weg waren en bij de andere camping gasten de boel waren afbreken en weghalen zijn we nog ff in slaap gevallen. Om half 8 zaten we aan ons ontbijt. Weer lekker op ons gemak. Na ons ontbijt bekeken welk gedeelte we van de waterkloof trial we gingen lopen. Rond kwart voor 10 begonnen we aan de trial . Een trial door en langs een rivierbedding waar nog wat water door stroomde. We liepen een goed uur tot aan de waterpools. Hier kon je zwemmen maar water was veel te koud. Komt tenslotte ook uit de bergen. Hier een half uurtje gezeten en weer een sinaasappeltje of 2 op. Daarna weer omgedraaid en de weg terug gelopen. Dezelfde route als de bavianen maar tot een confrontatie is het niet gekomen. Terug bij de tent dit verhaal getypt en daarna richting restaurant voor een lunch en dit verhaal online met wat foto’s als dat gaat lukken.
[userId] => 267296
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5064576
[countryId] => 205
[pictureCount] => 11
[visitorCount] => 303
[author] =>
[cityName] => Victoria Falls
[travelId] => 524211
[travelTitle] => Rondreis Namibië
[travelTitleSlugified] => rondreis-namibi
[dateDepart] => 2019-09-13
[dateReturn] => 2019-10-12
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Zimbabwe
[countryIsoCode] => zw
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/122/938/287_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/267/296_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => dolomite-camp-waterberg-plateau-en-namib-naukluft
)
[6] => stdClass Object
(
[username] => jolijnvangaalen
[datePublication] => 2019-10-01
[title] => Popa Falls en Ethosa Nationaal Park
[message] => Inmiddels alweer even geleden dat we ergens WiFi hadden maar dan vandaag kwam het er dan van om een nieuw verslag te uploaden.
Een korte terugblik van afgelopen week.
Woensdag 18 september zaten we nog op de Old Drift Lodge. We stonden om 5:30 op voor de ochtend game drive. We zagen 's ochtends zebra's, giraffe en olifanten. We maakte nog een korte stop en dronken koffie en thee. Rond 9:30 waren we terug op de lodge dus gingen we ontbijten. Na het ontbijt lekker gerelaxed op de veranda en in de namiddag nogmaals een gamedrive. Deze keer zagen we eerst een olifant en een krokodil, zebra's en giraffe. Toen we later bij de rivier stopte stonden we midden tussen een groep van wel 30 olifanten die stonden te spetteren in het water. Dit was een mooi gezicht. Aan het einde van de game drive dronken we nog een rood wijntje en een Amerula (soort Bailies alleen dan fruitig) aan de waterkant van de Zambezi. Toen we terug waren van de game drive konden we direct aanschuiven voor het diner. Deze keer had Edwin Koedoe (soort hert) en ik varkensmedallions. Na het diner was het alweer bedtijd.
Donderdag 19 september was het helaas al weer tijd om te vertrekken hier vandaan. We ontbeten eerst voor de laatste keer (voorlopig) met gebakken eitjes en rond 9:00 stapte we in de auto. De grens over van Zimbabwe naar Botswana ging prima, alleen was het wat drukker. En 100 km later de grens over van Botswana naar Namibië ging ook vlotjes. Rond 16:00 arriveerde we op de camping in Popa Falls. Dit is geen waterval maar een soort stroomversnelling met eilandjes van de Okavanga. We konden zelf een plaatsje op de camping uitzoeken. Om 18:00 nog een wandelingetje gemaakt op de camping en wat gegeten in de bar van de camping. Later bij de tent nog koffie en thee gedronken en daarna na bed.
Vrijdag 20 september was een relax dagje. We stonden rustig op en deden wat boodschapjes in het winkeltje in het dorp. (voornamelijk blikvoer want er is geen vers te krijgen haha) Na de boodschappen hebben we ontbeten en rustig koffie en thee gedronken. Rond 12 uur nog een wandeling op de camping gemaakt en 's middags lekker aan het zwembad gelegen. Rond 18:00 eten kokend en een kampvuurtje stoken. En rond 21:30 weer naar bed, want de ochtenden beginnen hier ook vroeg.
Zaterdag 21 september gingen we naar Mahango Game Reserve. We stonden rond 8.00 uur op. De tent inklappen, ontbijten en om 9:00 uur konden we wegrijden. We moesten onderweg al wel de bandenspanning af laten lopen want we reden op gravel en zandwegen. Het was een mooi park wat aan de Okavanga lag. We zagen onderweg impala's, koedoes, struisvogels, hippo's, waterbuffels en verschillende vogels. Er waren hier maar 2 routes, een gravelweg en een zandweg alleen voor 4x4. We hebben beide routes gereden en we concludeerde dat je inderdaad een 4x4 nodig had voor de zandweg. Bij de waterhole een broodje gesmeerd onderweg en toen weer terug naar de camping waar we rond 14:30 aankwamen. Door al het gehobbel waren de eieren geklutst in de koelkast dus die konden we schoonmaken. Later nog even relaxed voor de tent gezeten en rond 18:00 aan het eten begonnen. Daarna nog koffie en thee en toen was de avond alweer om.
Zondag 22 september stond de wekker om 6:30 want we moesten ongeveer 620 km rijden naar Ethosa. Het was erg rustig onderweg, bijna geen auto's gezien maar wel veel mensen wandelend in nette kleding op weg naar de kerkdienst. (op de autoradio was die ochtend overigens ook alleen maar kerkmuziek) Onderweg 2x gestopt voor boodschappen en om te tanken. Rond 14:45 kwamen we aan op Namutomi rest camp en klapte onze tafel en stoelen uit. Het was hier erg droog en stoffig. Ook hier reden we op gravel wegen dus onze tassen, achterin in het bakkie, zagen wit van het stof. We besloten om nog een klein rondje door het park te rijden. We zagen onderweg blue wildebeast, zebra's, giraffe en impala's. Rond 18:00 weer terug op de camping. Even de tent opzetten en eten koken. Na het eten liepen we na de verlichte waterhole en daar spotte we een jakhals. Rond 22:00 terug naar de tent.
Maandag 23 september stonden we rond 6:30 op want we konden niet meer slapen vanwege andere campinggasten die hun tent al aan het inpakken waren. Na het ontbijt reden wij om 7:30 het park in. We vervolgde onze reis naar de volgende camping in Ethosa, Halali rest camp. Onderweg reden we langs verschillende waterholes. We begonnen met de Dik Dik drive, een van de 2 plekke op de wereld waar de Damara Dik Dik zich nog bevind. Het is familie van de eland maar weegt slechts 5-6kg. We hebben er verschillende gezien. Bij de volgende waterhole zagen we een roofvogel en een neushoorn. Later op een picknick plaats gestopt om koffie en thee te drinken. Na de stop reden we na een half uur tegen een groep auto's/safari bussen aan. Deze waren gestopt voor leeuwen. Wij konden er met de auto niet echt meer door/bij dus sloten we achteraan in de rij voor een foto. Dat achteraan werd opeens vooraan omdat er een leeuw uit het hoge gras kwam ter hoogte van onze auto. Dit was prachtig, nadat we de leeuwen even bewonderd hadden, reden we weer verder. Rond 13:30 kwamen we aan op de camping. We maakte lekkere pantosti's als lunch en reden daarna het park nog even in. We stopte bij Ethosa lookout, hier kon je de zoutpan bewonderen, niets dan wit en heel stoffig. Onderweg zagen we nog een Black Rhino. Weer terug op de camping gingen we nog bij de waterhole kijken. (elk resort/camping heeft een verlichtte waterhole die je veilig kunt bezichtigen) Hier zaten we heerlijk te genieten van de zonsondergang met een wijntje. We zagen in het donker hier nog 4 hyena's en een neushoorn.
Dinsdag 24 september ging de wekker om 5:00 maar dit vonden we toch gekkenwerk tijdens de vakantie dus draaide we ons nog eens om. Om 6:30 wet het al licht dus toch maar eruit. Ontbijten, tent inklappen het vaste ochtend ritueel. Rond 7:30 reden we weg. Het was al best druk in het park met auto's want de meeste kans op dieren heb je ook in de ochtend. Rond 8:30 zagen we enkele auto's stil staan op de hoek van een weg richting de waterhole (Charitsaub). De vegetatie was hier een soort steppe, met gras. En we hadden weer geluk want onder de boom lagen 2 leeuwen. Een jong mannetje en een vrouwtje en in totaal waren ze met z'n 4en. Heel mooi om dit te zien en achter ons ontstond een opstopping zo druk was het inmiddels met auto's en bussen. Later zagen we nog een mooie roofvogel en een jakhals. Rond 11 uur stopte we voor koffie en thee. Onderweg zagen we nog meer imlala's, orynx en struisvogels. Rond 12:45 kwamen we aan in Okakaujo. Hier lunchtte we in het restaurant. 's middags zagen we nog wat olifanten en een Black Rhino. Rond 16:30 terug op de camping. De tent opzetten en koken. Rond 18:30 richting de waterhole voor de zonsondergang. Het was een waar fluitconcert, al die vogeltjes die kwamen drinken. We zagen ook nog een jakhals en hyena's. Later nog 1 neushoorn en toen kwam er nog een bij. Maar dat werd grommen en een klein gevechtje want er werd er 1 de plas in geduwd. Rond 20:45 terug na de tent en na de koffie en thee naar bed.
Woensdag 25 september stond de rit naar Olifantrus camp op de planning. Hier zouden we ook weer 2 nachten zitten. Om 6:00 ging de wekker zodat we om 7:00 konden vertrekken. Om 8:45 stopte we bij Okakaujo camp om daar bij de waterhole thee te drinken en in het dagboek te schrijven. Om 9:30 vervolgde we onze trip. Onderweg kwamen we verschillende dieren tegen bij de waterholes maar het landschap veranderde ook en werd meer steen en kalahari zand (rood zand). We zagen ook veel dode dieren, vooral overblijfselen en botten, dus we wisten dat hier ook wel weer roofdieren zaten. Rond 14:30 kwamen we aan op camping Olifantrus. We zochten ons plekje op en klapte de tent uit. Daarna keken bij de waterhole. Hier zagen we impala’s en zebra's drinken. Tussendoor even terug om te koken en na het eten weer na de waterhole om de zonsondergang te zien. Hier was het licht op de plas rood in het donker, lastig te fotograferen maar wel goed met eigen ogen de dieren gezien. 2 grote olifanten genoten van een modderbad en er kwam nog een neushoorn drinken. Rond 22:00 terug naar de tent.
Donderdag 26 september stonden we rond 7:00 op. Het vaste ritueel van tent inklappen en ontbijten. Na het ontbijt even thee drinken bij de waterhole en om 8:15 reden we het park in. We reden even langzaam omdat er een termietenheuvel midden op de weg lag en toen stopte een tegenligger. Die vertelde ons dat bij de eerste waterhole er leeuwen te zien waren die net iets gegeten hadden. En aangekomen bij Okawao zagen we direct 3 leeuwen onder de boom liggen uitbuiken en verderop bij de waterhole lag nog een halve orynx en daar lagen nog 3 leeuwen bij. Heel gaaf om dit zo te zien. We reden verder naar de volgende waterhole maar die was droog (zoals best wat waterholes hier vanwege de hitte). Nog geen 500 meter na die inrit trapte Edwin hard op de rem. Hij had een grote mannetjes leeuw gezien. En ja hoor, een stukje in de achteruit lag een prachtige leeuw met manen, die zich niet makkelijk liet fotograferen achter al het blad. Er lag ook een vrouwtje bij. Wat een geluk, 2x leeuwen gezien op 1 dag! We reden verder maar het was nog steeds erg stoffig. Rond 12:30 kwamen we aan bij Dolomite camp. (waar we morgen overnachten) We namen hier een tosti te lunchen en reden rond 13:30 weer verder. Bij dolomite waterhole, die lag onder de berg huisjes, zagen we veel dieren, een kudde olifanten van 8, giraffe, springbok, orynx, zebra's, struisvogel. Een mooi gezicht was dat. We vervolgde onze trip langs nog een waterhole. Hier lag een net aangevreten zebra waar wel 3 aasgieren en 4 andere grote vogels bij zaten. Dit was ook indrukwekkend om te zien. Uiteindelijk arriveerde we rond 15:00 weer op de camping. We zaten een poos aan de waterhole en werkte het dagboek en de voorbereiding van het blog bij. Rond 18:30 naar de tent om eten koken. S'middags kwam er nog een hele grote olifant drinken. 's avonds nog bij de waterhole gezeten en daar zagen we 3 neushoorns en een hyena. Daarna terug naar de tent.
Vrijdag 27 september, wat bizar op te beseffen dat we al 2 weken op pad zijn en nu dus op de helft van onze vakantie zitten. Vandaag werden we vroeg wakker door andere camping gasten. Om 5:00 uur was er al een hoop kabaal. We draaide ons nog maar een keer om en stonden uiteindelijk om 7 uur op. Tent inklappen, ontbijten en daarna nog even bij de waterhole kijken. Hier spotte we een elandantilope, die hadden we nog niet eerder gezien. Om 9 uur reden we de camping af, op weg naar Dolomite Resort. Weer via waterhole okawao in de hoop op roofdieren. En ja hoor, wederom 3 leeuwen die onder een boom lagen uit te buiken na wederom een orynx. De resten ervan was voor de jackals en de aasgieren, wel 10. Onderweg verder richting Dolomite camp kwamen we niet veel wild life tegen, totdat we rond 11.00 uur bij waterhole rateldrift aankwamen. Hier stonden zebra's, impala’s, orynxen, giraffe en zaten roofvogels. Deze hadden enkel oog voor een leeuw die net een zebra als lunch had klaar gemaakt. Hij begon er alleen nog niet aan omdat de leider die verderop onder een boom lag toe te kijken eerst mag eten. We hebben een half uur gewacht maar de grote mannetjes leeuw bleef lekker liggen. Bij de waterhole van Dolomite hebben we een boterham gegeten en zijn daarna na het camp gereden om in te checken. Dit x geen tentje uitklappen maar een prachtige luxe hut met privé zwembad op een bergkam. We hebben prachtig uitzicht over de vlakte met alle dieren die komen drinken en badderen bij de waterhole. We hebben nog ff het een en ander aan kleren gewassen en daarna heerlijk met verrekijker op het ligbed turen vanaf het balkon. Om 18.30 was het diner klaar voor ons. Vooraf voor beide een quiche. Als hoofdgerecht had Jolijn een karbonade en Edwin impala steak en uiteraard nog een heerlijk toetje na. Lemon cake net blauwe bessen saus. Na het eten nog een drankje in de bar en daarna heerlijk slapen in een groot bed.
[userId] => 267296
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5064490
[countryId] => 205
[pictureCount] => 9
[visitorCount] => 280
[author] =>
[cityName] => Victoria Falls
[travelId] => 524211
[travelTitle] => Rondreis Namibië
[travelTitleSlugified] => rondreis-namibi
[dateDepart] => 2019-09-13
[dateReturn] => 2019-10-12
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Zimbabwe
[countryIsoCode] => zw
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/122/934/399_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/267/296_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => popa-falls-en-ethosa-nationaal-park
)
[7] => stdClass Object
(
[username] => Jakkies
[datePublication] => 2019-09-27
[title] => “Get to the chopper!”
[message] =>
Vanmorgen werden we opgehaald van de lodge vlakbij onze campsite. Het busje brengt ons naar de grensovergang met Zimbabwe. Uiteraard staat er weer een hokje waar we ingevulde formulieren en geld inleveren, waarna er weer driftig stickers en stempels worden in het paspoort worden geknald. Lopend gaan we de grens over, een beambte zittend op een oliedrum wil nog even het bonnetje van de betaling zien. Dat is uiteraard het belangrijkste, naar het paspoort met de mooie nieuwe stickers en stempels wordt nauwelijks gekeken.
Een nieuw busje brengt ons naar de guesthouse vlakbij de Victoria Falls. Het is een uurtje rijden, ondertussen vraagt de chauffeur naar onze plannen voor de dag. We willen graag een helikopter-vlucht maken boven de watervallen, de chauffeur weet precies hoe dat geregeld moet worden. Nadat hij ons heeft afgezet bij de guesthouse laat hij weten dat we kunnen inchecken en een klein uurtje later zullen we worden opgepikt. Warempel, alles verloopt soepel en de volgende chauffeur is zelfs aan de vroege kant. Dat komt, zegt hij, omdat er een plekje vrij is voor ons in een kleine 4-persoons helikopter zodat we een privé vlucht hebben. Is dat even boffen!
Aangekomen bij het platform moeten we ons laten wegen, daarna kunnen we aan boord van de helikopter. “Get to the chopper!” zou Arnold Schwarzenegger zeggen. Het is inderdaad een kleintje, ik denk dat mijn Citroën C1 haast nog ruimer is. Headset op voor communicatie, de piloot tekent de passagierslijst en we kunnen de lucht in. Wat een gave ervaring zeg! We scheren rakelings over het landschap en komen via de brede Zambezi rivier bij de Victoria Falls. De rivier dondert, in het natte seizoen, over de hele breedte in een kilometers brede kloof om vervolgens slingerend een geologisch plateau lager verder te gaan. Op dit moment is het het droge seizoen en bovendien heerst er grote droogte in zuidelijk Afrika. Hierdoor staat er niet veel water in de rivier en valt hij niet over de hele breedte naar beneden. Desalniettemin is het een geweldig mooi gezicht! Door de waterdamp van de watervallen ontstaan er meerdere regenbogen, prachtig! Na een aantal rondjes gecirkeld te hebben laat de piloot ons nog een kudde olifanten zien die een eindje van de watervallen staan te drinken bij een waterplaats. Dan is het tijd om weer terug te vliegen. Vakkundig zet hij het ding aan de grond. Na afloop kunnen we een film kopen van onze avonturen ;)
We worden door de chauffeur afgezet bij het Victoria Falls National Park zodat we vanaf de grond ook de watervallen kunnen bekijken. Ook vanuit die hoek is het een machtig mooi gezicht. Juist omdat de waterval nu niet zo groot is, is ook de waterdamp minimaal en het zicht op de overkant, waar het water over het randje kukelt, perfect.
Aan het eind van de middag doen we een rondje tussen de souvenirs en nemen een biertje op een terrasje in het stadje. Het is er gezellig, er speelt een leuk bandje op houten xylofoons en trommel, je kunt haast niet stil blijven zitten.
We besluiten er ook te eten en bestellen zebra steak en een giraf rib. Giraf hadden we nog niet eerder gegeten, het smaakt een beetje naar sukade (draadjesvlees). Niet verkeerd!
Daarna nemen we een taxi terug naar de guesthouse. Omdat we hier uitstekende internet verbinding hebben werken we het blog even bij, vandaar dat jullie nu wat inhaal-berichten voorgeschoteld krijgen.
Zo dadelijk lekker slapen in een echt bed! Hoewel de tent echt super is, is een bed ook wel weer eens lekker :)
[userId] => 409787
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5064232
[countryId] => 205
[pictureCount] => 12
[visitorCount] => 335
[author] => Jose
[cityName] => Victoria Falls
[travelId] => 524308
[travelTitle] => 2019 - Namibië & Botswana
[travelTitleSlugified] => 2019-namibi-botswana
[dateDepart] => 2019-09-17
[dateReturn] => 2019-10-10
[showDate] => no
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Zimbabwe
[countryIsoCode] => zw
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/122/932/056_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/409/787_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => get-to-the-chopper
)
[8] => stdClass Object
(
[username] => sjoerdtjedehaan
[datePublication] => 2019-06-06
[title] => 6 juni 2019
[message] => Lachend de grensovergang overrennend tussen Zambia en Zimbabwe, alles is mogelijk met dit ‘magische kazavisum’! Rennend, omdat elk moment de zon kan opkomen, maar ook omdat we hierna de bus hebben te halen die klaarstaat voor de lange terugweg naar Lusaka, absoluut geen zin in en daarom beginnen we deze dag goed met een avontuur. In Zimbabwe al hijgend de Victoriawatervallen bereiken om het natuurwonder nu eens van de andere kant te zien, net op het moment dat de zon opkomt. Er zijn hiervan geen foto´s gemaakt, wat rest is verwondering en genieten van dit mystieke moment.
Jojanneke, de Duitse Juliane, haar man Peter en ik zijn zo gek ´s ochtends om half zes vanaf de lodge een taxi te bestellen om naar de Victoriawatervallen te gaan. Juliane en Peter blijven bij de brug achter die de grensovergang tussen Zambia plus Zimbabwe vormt, om veel foto’s te kunnen maken van de watervallen plus de zonsopgang. Jojanneke en ik vervolgen de wandeling de Zimbabwaanse grens over naar de Victoriawatervallen, het blijkt nog een flinke afstand te zijn om de ingang te vinden. Eenmaal bij de Victoriawatervallen aangekomen beseffen we ons pas dat we een klein detail over het hoofd hebben gezien: in Zimbabwe betaal je de entree natuurlijk niet met Zambiaanse ‘kwacha’s’, maar met dollars. Het blijkt dat er bij de watervallen al te graag euro’s geaccepteerd worden, dus ik gebruik ons trouwcadeau voor Tom en Tabitha maar om de entree te betalen, sorry... We doen poncho’s aan en lopen een stuk door het bos om de rand van de Victoriawatervallen te bereiken, precies op het moment dat we daar aankomen, komt de zon op! Het is een niet te beschrijven mooi moment om de eerste zonnestralen te zien schijnen door alle waterdampen van de waterval heen. We rennen na dit schouwspel terug naar de ingang, leveren de poncho's in, waar de medewerkers ons ongetwijfeld verbaasd hebben zien vertrekken, omdat we zo'n vroeg en kort bezoek aan de watervallen hebben gebracht, maar zeker de moeite waard. We rennen de douane weer door, scoren een paar stempels op onze paspoorten en stappend hijgend de taxi in Zambia weer in, waar Juliane plus Peter al een poosje op ons wachten. Dat te laat komen samen met Jojanneke lijkt een zich herhalend patroon te worden die dag... We kunnen op de lodge nog snel een ontbijt naar binnen werken, tassen pakken en ietsjes te laat verschijnen we beide in de bus die ons terug naar Lusaka zal rijden, maar met een glimlach aan een onvergetelijke herinnering die ochtend beginnen we aan de lange reis. We zitten dit keer op de achterbank in de bus naast Toms ouders waarmee we wat kletsen. De vader van Tom laat me trots al zn safari- en Afrikafotos op zn camera zien, hij vertelt me die straks bij thuiskomst allemaal te laten zien op zn megatvscherm in Tricht :) Het eerste deel van de terugreis naar Lusaka gaat sneller dan de heenweg: de buschauffeur heeft er meer tempo in en er zijn minder stops onderweg bij politieposten ed. Enig incidentje is dat Tom ontdekt dat de buschauffeur benzine heeft gestolen, de vraag is of deze persoon na aankomst in Lusaka nog werk heeft, een voorbeeldje van Afrikaans kortetermijndenken. Er is een korte stop, ik ga gauw naar het toilet en wil graag mn eerste koffie van de dag scoren, want ben al uren op natuurlijk vanwege de zonsopkomst. Heb even vergeten dat koffiezetten in Afrika iets langer duurt dan gewoonlijk en de buschauffeur toetert een aantal keren flink ongeduldig, blijkbaar heeft hij de terugweg heel wat meer haast dan de heenweg... Tegen de avond bereiken we Lusaka en komen we helaas in allerlei files terecht, we eten daarna in een ‘shopping mall’ wat patat met vlees voor de verandering. Tijdens het eten wordt ons verteld door Tabitha's familie wat ons zo'n beetje te wachten staat tijdens de bruiloft en wat het programma inhoudt plus taken worden toegelicht. Plannen worden er eigenlijk niet gemaakt in Afrika en als die er zijn, veranderen ze om de vijf minuten. Pieter blijkt een bruidsjonker te zijn en ik ben een gast, dus we zitten tijdens het feest aan verschillende tafels. Ook zal Pieter al dansend de zaal in komen, met een willekeurig aan hem gekoppeld bruidsmeisje, de zogenaamde ‘rehearsal’. Vind het super al deze bruiloftsplannen, ben erg nieuwsgierig ernaar en ga me laten verrassen, maar er zijn een aantal Nederlanders aan tafel die niet zo van verrassingen houden plus het liefst samen met hun partner het hele feest beleven... ‘Arm’ bruidspaar, wat een geregel, wij besluiten dit tafereel iets eerder te verlaten en de rust van onze airbnb op te zoeken voor een goede nacht.
[userId] => 124559
[photoRevision] => 3
[reportId] => 5061728
[countryId] => 205
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 14
[author] =>
[cityName] => Victoria Falls
[travelId] => 124559
[travelTitle] => Mijn eerste reis
[travelTitleSlugified] => mijn-eerste-reis
[dateDepart] => 2008-01-02
[dateReturn] => 2008-03-24
[showDate] => yes
[goalId] => 99
[goalName] => Iets anders...
[countryName] => Zimbabwe
[countryIsoCode] => zw
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/zimbabwe,victoria-falls
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/124/559_50x50.jpg?r=3
[titleSlugified] => 6-juni-2019
)
[9] => stdClass Object
(
[username] => rollingmetal
[datePublication] => 2019-07-31
[title] => Annabella en de rebelse bomen
[message] =>
Mijn chalet in Nkhata Bay had ik maar voor twee dagen, daarna was-ie gereserveerd. Dat was geen probleem want er was een bungalow vrij voor twee dagen en daar kon ik naartoe verhuizen. Opnieuw had ik een sfeervol onderkomen en ook nog eens fors meer ruimte. Het ontbrak echter aan sfeer in de lodge als geheel, het bleef wat tam, te rustig en met de mensen die er waren kreeg ik niet echt aansluiting. Dat was anders in het centrum van Nkhata Bay, daar ontmoette ik op een zekere dag rond lunchtijd een groep van 13 Australiërs die net arriveerden en een restaurant zochten. Ik lokte ze mee naar mijn favoriete restaurant. We overvielen dit etablissement nogal met ons aantal, het werd een lunch van twee uur, maar dat gaf ruimte tot een gesprek. Het waren vrijwilligers, ze waren een kilometer of vijftig verderop gestationeerd; ze hadden een dag vrij en brachten een bezoek mijn vakantiedorp, al konden er direct wat programmapunten geschrapt worden door de uitgelopen lunch. Hun werkplek lag op mijn route, dus nam ik afscheid met het voornemen om ze te bezoeken. Ik relaxte nog wat op deze zaterdagmiddag en was benieuwd naar de avond. Ik had me ingeschreven voor de barbecue in de lodge, ik wilde alles er uit halen wat er in zat hier. Het werd een barbecue waarbij al het voedsel al bereid was bij aanvang, we hadden ook vooraf al een menu moeten kiezen. Bij het terras aan het water was het eten uitgestald. Ik nam plaats aan een lange tafel, een gezin schoof aan en een Brits/Japans koppel, allen nieuwe gezichten. Wat er daarna nog binnendruppelde verspreidde zich over de beschikbare ruimte, aan de bar, een tafel in de hoek etc. Het eten smaakte goed maar het werd niet het geanimeerde evenement dat ik voor ogen had. Na een paar bier hield ik het voor gezien, ging voor mijn bungalow zitten, brak een flesje brandy aan en zette muziek op. Ik accepteerde dat het er niet in zat hier en sloot af met mijn eigen feestje. Ik had een enorme behoefte aan een party, ik had lang genoeg in een isolement gezeten, ik wilde gewoon weer eens ouderwets vlammen maar mijn verwachtingen over deze locatie waren te hooggespannen geweest. De realiteit was anders en ik bereidde me langzaam weer voor op een vertrek. Of...? Het doorgaande pad van dit terrein lag twintig meter voor mijn bungalow, ik kon al het voetverkeer volgen, en ik zag een grote groep, komend van elders, naar de bar lopen. Zou het dan toch nog gaan leven hier? Ik aarzelde niet, zette de brandy weg en volgde. Niet alleen in de bar zat meer leven, in mij inmiddels ook. Ik maakte nieuwe vrienden en toen al het bier op was en het ons geen goed idee leek om wodka-shots te blijven weggieten besloten we naar het centrum te gaan, naar bar/disco/sportbar The Bay View. Ik wilde een party, en ik kreeg mijn party. Ik wilde vlammen en slaagde daar volledig in. Ik werd wakker in mijn bungalow met een gescheurde wenkbrauw en naast me een ranke, naakte jongedame. Kijk, dat noem ik vlammen.
En later lagen we samen, zoals dat heet. Een beetje moe maar voldaan. Er kwam al licht door de ramen, ze zei: 'Ik heb geen tijd voor ontbijt, ik moet gaan'. Ik zei alleen nog: 'Tot ziens'. Annabella, de (originele) zangeres van Bow Wow Wow, daar moest ik aan denken, die had ook de zijkanten van haar hoofd kaalgeschoren. Eigenlijk waren niet wij degenen die de conversatie bepaalden, dat was de manager die op de deur klopte met de vraag of ik binnen een half uur de bungalow kon verlaten, de nieuwe gasten zouden snel arriveren. Er was nog een plek vrij op de slaapzaal. 'Daar ga je toch niet heen, hè?, protesteerde de dame naast me en ze somde enkele activiteiten op die je niet op een slaapzaal kunt uitvoeren, althans niet met goed fatsoen. Ik merkte dat we op één lijn zaten. Ze stelde voor dat ik verhuisde naar haar kamer, maar om nu al te gaan samenwonen... ik wist haar naam nog niet eens. En dus verliet ik de lodge op de heuvelwand aan het water en nam een kamer in een motel in het centrum. Nadat ik mijn spullen gedumpt had ging ik toch maar even naar een dokter met die gescheurde wenkbrauw. In de nacht, alleen op de weg terug naar de lodge, was ik op een duister deel van het traject door drie man opgewacht, neergeslagen en beroofd. Ze hebben een zakdoek en een oude hoofdlamp buitgemaakt. Later trof ik een engel op mijn route die me had gezien in de disco, die me bijstond op de weg naar mijn bungalow, mijn zwaar bebloede gezicht waste en een restje brandy in de wond goot. En ze bleef.
Mijn wenkbrauw hoefde niet gehecht te worden en heelde mooi. Ik bracht nog wat dagen en nachten door met mijn kersverse, maar ook tijdelijke wederhelft en na acht dagen vakantie was het tijd om weer te gaan fietsen. Er was meer geld uit mijn portemonnee verdampt dan vooraf begroot dus moest deze aangevuld worden. Je kon hier alleen met Visa pinnen en dus was dit de ideale gelegenheid om mijn Visa debet card eens te testen, dan had ik die misschien niet voor niets aangeschaft. Ik toetste de gewenste gegevens in bij de automaat en riep: 'Give me money!'. En verdomd, het werkte. Kijk Malawische kinderen, zo doe je dat. Op een groot scherm in de bank zag ik ineens Feyenoordspelers, en ook nog wat andere spelers in roodwitte shirts van niet nader te noemen clubs. Er verscheen een tekst in beeld: 'Dutch eredivisie. On Fox Africa'. Voetbal is groot hier, er ontgaat ze weinig.
Ik voelde me herboren na mijn ingelaste vakantie maar dat duurde twee uur. Kinderen bedelen niet zozeer in dit land; dan denk ik meer aan een opgehouden handje en een zielig gezicht. Nee, ze eisen op agressieve toon geld, en dat maakte het fietsen al vlot weer vervelend. Gelukkig was deze fietsdag niet lang. Ik bereikte Kande en reed naar het meer, naar de Kande Beach Lodge. Ik verwachtte er niet veel van maar werd verrast door het prachtige kamp met de uiterst stijlvolle bar en ik hoorde zowaar The Police en Led Zeppelin uit de speakers komen. Het was weer een kamp waar zeer veel tijd gestoken is in de bouw en aankleding, met overal zithoeken, houtsnijwerk en bamboe. Ik besloot een dagje te blijven, dan had ik ruim de tijd om de Australiërs te bezoeken en hier te relaxen. Het liep iets anders. Na wat omzwervingen in de bush vond ik de plek waar de betreffende stichting zich ongeveer zou moeten bevinden, maar ik kreeg te horen dat mijn nieuwe vrienden gisteren vertrokken waren en dat ze nu in het vliegtuig terug naar Australië zouden moeten zitten. Foutje in de regie. Ik heb daarom maar een strandwandeling gemaakt. En 's avonds bestelde ik een bier en nam plaats op een barkruk in een zithoek dicht bij het strand. Het viel me op dat er deze dag geen muziek was. Na tien minuten ging het licht uit. De bar sloot. Het was 19.20 uur. En dan te bedenken dat er de volgende dag een overland truck zou aankomen, op zaterdag. Goede timing. Ik keerde terug naar mijn tent en luisterde naar podcasts, onder andere een fascinerend verhaal over de elfstedentocht van '63. Een tocht in barre omstandigheden, door sneeuw, duisternis en klunend door weilanden. Mannen die languit in de sneeuw vielen en dachten: 'Laat mij maar liggen, het is goed zo', en een schop met de schaats kregen van een ander, en een aanvullende scheldkanonnade. Mannen die door artsen in de houdgreep genomen werden en uitgekleed werden om te controleren op bevriezing. Mannen die controleposten in het donker omzeilden vanwege geruchten dat de tocht gestaakt was. Sterven of finishen, een tussenweg leek er niet te zijn. Het zet je fietstocht in een ander perspectief, al was ik laatst ook ver heen toen ik me 70 km door het gebied met tseetseevliegen worstelde. En ik herinnerde me een tocht in Mexico vorig jaar, toen ik uitgeput aan een klim begon; toen had ik ook 'out' kunnen gaan.
In Ngala was weer een mooie lodge. Het zou de laatste stijlvolle lodge zijn. Op mijn kampeerveld aan het strand waren volop apen. En in de avond bezocht ik de bar. Muziek uit vervlogen tijden, en deze keer sloot de bar pas nadat ik vrijwillig mijn tent opzocht.
Tussen de Malawische dorpen was altijd bewoning, en altijd liepen er mensen op de weg. Soms had ik het idee dat ik met de vierdaagse meefietste. Soms ertegenin. Nu ik me flink bevoorraad had in Mzuzu, vlak voor mijn verblijf in Nkhata Bay, verviel de noodzaak om rond lunchtijd het schuurtje te zoeken waar de rijst of nsima geserveerd werd; ik kon uit de tas eten. Dat is eenvoudiger opgeschreven dan gedaan, want het is de kunst om een plek te vinden zonder bezoek te krijgen van starende en geld eisende kinderen. En Malawische kinderen vinden je sneller dan honden. Ik reed zelden langs het meer, vaak lag het zelfs geheel uit zicht. Na een nieuwe, weinig inspirerende dag kwam ik aan in Nkhotakota en nam er een kamer in een guesthouse dat ook een restaurant had. Ik keek eens naar het menu en vroeg de receptionist die bij me stond wat 'chips mayai' was en hij verraste me met de mededeling dat hij geen Swahili sprak. Dat kan, ook niet iedere Nederlandse dertiger verstaat Engels, maar ik had het niet verwacht. Chips mayai was trouwens de 'patat in omelet' die ik al zo vaak gegeten had in Tanzania, maar die naam kende ik nog niet. In mijn kamer maakte ik een plan. Er was een wildpark en de weg die er doorheen liep leidde naar hoofdstad Lilongwe. Dat stond me wel aan; het was weliswaar een omweg maar een park zou de route interessanter maken en een grote stad kon ik wel gebruiken: echte restaurants, winkelcentra, supermarkten, wifi.. En dus nam ik de afslag het binnenland in, en al snel werd de route een stuk aangenamer. Mooier en rustiger. Lang mocht het niet duren. Er was een hek, en een ranger. En op het hek waren vele verbodsborden afgebeeld. Het fietsverbod had ik snel gevonden. Ik mocht 16 km terug en alsnog de oude, saaie route hervatten. Geen Lilongwe voor mij. Het voordeel was wel dat ik dan zo goed als linea recta het land uit kon en dat leek me ook een goed plan. Ik reed de dag vol en kwam uit in het gehucht Jinga, daar was de enige accommodatie op de route deze dag. Ik kreeg een hok met een golfplaatdak en een bed met een matras. Ik legde het bed op zijn kant, zette de tent op en was tevreden want ik had ook nog een stopcontact en kon thee zetten. Het was de goedkoopste kamer ooit: €1,75.
In Senga hoopte ik weer een mooie camping of lodge te vinden aan het meer, maar dat viel niet mee. De eerste camping verbood het meenemen van eigen voedsel en verplichtte je een keuzepakket af te nemen van een kampeervorm, maaltijden en ik meen ook nog activiteiten voor een niet misselijke totaalprijs. Ze mochten anderen gaan belazeren van mij. Van de volgende kampeervelden werd ik niet vrolijk. Wat de zoektocht bemoeilijkte was dat alle accommodatie tussen weg en strand lag en ik steeds mijn fiets door het zand van de ene plek naar de andere moest zeulen, en ook nog eens temidden van vervelende kinderen. Maar ergens in de zandbak was er een guesthouse met een magisch lokmiddel: free wifi. Dat was een unicum in Malawi. Het was een guesthouse geleid door een rastafari. Het was een eenvoudig guesthouse met restaurant, maar wel erg kleurrijk geschilderd en het kwam over als een sympathiek initiatief. Ik bleef er een extra dagje, ik waste kleren en gebruikte het internet zodra dat weer een paar uurtjes werkte. Ik deed nog een poging tot sight-seeing maar vluchtte snel weer naar mijn kamer. Senga heeft het niet. Ik denk dat Senga een keuze moet maken. Maak er een dorp van voor Malawiërs of voor toeristen. Niet allebei. Maak rommel, vuurtjes en een boel kinderen of maak een mooie boulevard langs een schoon strand met leuke restaurants en uitgaansgelegenheden.
Mijn ontdekkingstocht langs de lodges aan Lake Malawi zat er bijna op. In een halve dag reed ik naar mijn laatste locatie aan het meer, Chipoka. De Lake View Lodge deed me denken aan mijn eerste locatie aan het meer, in Karonga. Ook dit was een lodge bestaande uit een verzameling gebouwen uit koloniale tijden die wordt geëxploiteerd tot het moment dat het instort, maar deze lodge bevond zich in een betere staat. Het restaurant was nog in gebruik evenals de bar. Omdat er nog geen stroom was ging ik even Chipoka in. Ik ging de laatste tijd na aankomst zelden meer een dorp in omdat het altijd dezelfde treurige armoede en rommel is. De wanorde die er al is wordt nog vergroot doordat er hier in tegenstelling tot Tanzania, Rwanda en Kenia geen verbod is op plastic zakjes en dat zie je duidelijk terug in de omgeving. Maar Chipoka was een andersoortig dorp. Er was een haven die nog in gebruik was, en vervallen stationsgebouwen en roestende containers. Het was stil hier en ik probeerde een soort centrum te vinden door wat paden te bewandelen. Ik kwam uit op een zeer levendige markt. Dit alles was al anders dan anders, maar er was nog iets. Niemand riep naar me, niemand staarde naar me, geen kind bedelde. Geen 'Hey my friend', geen 'Give money!'. Ik kon ongestoord rondlopen en daar knapte mijn humeur nogal van op. Ik kreeg het idee dat passagiersschepen deze plaats niet meer aandoen en dat er om die reden helemaal geen toeristen meer komen, en dat mensen weer overgegaan zijn op normaal gedrag jegens vreemden. Ik kon om me heen kijken, me verwonderen, vragen stellen, bijvoorbeeld bij de bakkerij die obama's verkocht. Ik kreeg weer even het gevoel echt op reis te zijn, en dat het leuk is om op reis te zijn. In het restaurant van de lodge at ik rijst met vlees in zoetzure saus. Ik had mijn twijfels over de bar met luidruchtige muziek en het aardedonkere strand onder de bewolkte hemel, maar toen ik buiten kwam zag ik dat de maan opgekomen was. Ik greep mijn kans op een laatste avond aan het meer, bestelde een bier, pakte een comfortabele stoel en ging buiten zitten met mijn eigen muziek op, uitkijkend over het water.
In de ochtend belaadde ik mijn fiets en de barkeeper kwam voorbij en stelde wat vragen over mijn reis. Ik vertelde dat ik reisde door de zuidelijke helft van Afrika. 'Waarom niet door het zuidelijk geheel van Afrika?', vroeg hij. Daar had ik even geen antwoord op.
Ik nam afscheid van Lake Malawi. Op naar Mozambique. Ik zag dat de omgeving steeds droger werd en dat er steeds meer baobabs in het land stonden, die rebelse bomen die zich niet houden aan voorgeschreven vormen. Er was geen ruime keus aan accommodatie onderweg, dus stopte ik vroeg in de middag in Golomoti en nam een kamer in een nieuwe lodge, en dat het nieuw en modern was had voordelen. Mijn kamer had echte ramen, niet van die schrootjes glas die geluid en rook doorlaten, en niet-doorzichtige gordijnen, en licht waarbij je kon zien of je je sokken binnenstebuiten aan had of niet. Ik kon ook zien wat ik at. In mijn bord noodles dreven zeker honderd kleine dode mieren die blijkbaar een gaatje in de verpakking hadden gevonden. Mieren zijn eetbaar dus zag ik geen belemmering en at braaf mijn bordje leeg.
Een avond later keek ik rond in Chingeni. Er was geen verlichting buiten. Vrouwen zaten langs de weg met stapeltjes tomaten. Ik vond hooguit gesloten restaurants, misschien voorgoed gesloten. Misschien was het rendabeler om buiten stukken aardappel te frituren, dat was wat sommigen deden. Geen stoelen of tafels hier, geen zout of ketchup. Wel steevast een groep drukke mannen bij iedere frituur en dat nodigde ook niet bepaald uit tot het plaatsen van een bestelling. Verder plastic, vuurtjes, naargeestigheid. 'Zal hier ooit nog vooruitgang zijn?', dat had ik me al zo vaak afgevraagd, in Tanzania, maar ook hier in Malawi. Ik zag een verre toekomst voor me waarin de rest van de wereld elkaar en zichzelf uitgeroeid heeft. Dit deel van het opgegeven en vergeten continent Afrika is onaangetast gebleven. De waterpompen zijn echter verroest en mensen zijn weer bij rivieren gaan wonen. Auto's, mobiele telefoons, fietsen en elektriciteit zijn verdwenen. Vrouwen dragen vrachten op hun hoofd en baby's op hun rug, mannen verplaatsen zakken met houtskool. In het jaar 5000. In het jaar 10.000. In het jaar 20.000. Ik kocht een zak chips bij het tankstation, noemde dat avondeten en keerde terug naar mijn kamer.
Ik reed in één ruk ruim 100 km naar Mwanza bij de Mozambikaanse grens. De wereld was nog droger geworden en er lagen grote keien in het landschap. Er waren delen zonder mensen op de weg, en grote stukken land stonden niet in brand. Ik werd afgeremd door tegenwind en een stevige klim op het eind van het traject waar weer volop mensen liepen en het land weer brandde. Ik kreeg de indruk dat Malawi er naar streeft om vóór 2025 volledig in brand te staan. In het donker reed ik Mwanza in. Ik had gehoopt op een charmant bergdorpje, maar Mwanza verschilde niet van wat ik gewend was.
In de ochtend had ik een missie. Ik moest een groot deel van mijn 40 euro aan Malawische kwacha's uitgeven omdat ik weer aan voelde komen dat ik bij het wisselen een fors percentage in een putje ging gooien. Het aanbod aan voedsel was beperkt en dus kocht ik nog meer noodles dan ik al had, nog meer pinda's, koekjes en een 20-pack limonade. Ik wisselde de resterende 16 euro aan kwacha's om voor 13 euro aan Mozambikaanse meticais en liet me uitstempelen aan de grens. Ik reed door een hek, door een stuk land, opnieuw een hek en was in... Malawi. Dat was een tegenvaller. Mozambique lag 4,5 km verder en ook honderden meters hoger. Maar toen ik er was had ik redelijk vlot een visum en kon ik Mozambique in. Wat duidelijk opviel was de ruimte om me heen. Mozambique is groot genoeg om zijn bevolking te herbergen. Wel zag ik nog steeds zwartgeblakerde en ook brandende stukken grond, die gewoonte zou nog wel even voortduren, vreesde ik. Er waren delen op het traject waar het zowaar weer mogelijk leek om te wildkamperen, maar die delen moeten zich dan wel net aandienen als de dag ten einde komt. Maar toen het zover was had ik toch weer overal mensen om me heen en dus ging ik weer op de Zambiaanse toer en vroeg of ik mijn tent op kon zetten bij een verzameling hutten en huisjes. En dat was geen probleem.
Ik werd enthousiast over Mozambique. De wereld om me heen zag er uit als een soort Australië met zijn droge bushland, maar wel met Afrikaanse invloeden zoals bewoning in de natuur en mensen op de weg, lopend en fietsend. In de stad Tete wilde ik een meerdaagse pauze houden maar ik kon in het centrum geen geschikte accommodatie vinden en hield het bij een nacht in een guesthouse in een buitenwijk. Toch ontdekte ik in de ochtend nog een alleraardigste minicamping aan de Zambezi gerund door een Zuid-Afrikaan en even kon ik weer Nederlands spreken. Als er wifi was geweest had ik alsnog gepauzeerd, maar nu besloot ik verder te reizen. Ik stak de Zambezi over en zat nu weer ten zuiden van die rivier, die ik twee maanden en drie weken eerder overstak op mijn eerste dag in Zambia. Rijdend door Tete was er weer wat meer luxe om me heen, bakkerijen en wat betere restaurants dan ik gewend was. De officiële voertaal is Portugees hier, maar er werd aanzienlijk meer Engels gesproken dan in Brazilië. Een duidelijke verandering na Tanzania en Malawi was de enorme toename van het vrachtverkeer. Vluchtstroken ontbraken vaak of waren afgebrokkeld en dus vergde het fietsen een grotere waakzaamheid. Weer reed ik door een mooi gebied en ik moest een beslissing gaan nemen. Ging ik direct door naar Zimbabwe of was Mozambique de moeite waard om extra kilometers te maken? Ik kampeerde bij een groepje woningen in Cancune en reed in de vroege ochtend naar de splitsing bij Changara. Ik besloot zuidwaarts te gaan en meer van Mozambique te zien. Eerst dumpte ik een zak afval toen ik een soort van vuilnisbak zag. Dat was een zinloze actie, ik had 'm ook op straat kunnen gooien want de zak raakte nauwelijks de bodem of hij werd eruitgegrist door twee alerte jongetjes.
Ik ontbeet bij een baobab met zicht op een brug boven een rivier in het heuvellandschap. Er was minder verkeer dan op het voorgaande traject en ik was aanvankelijk enthousiast, maar er was toch wel erg veel land om me heen verkoold en dat was niet mooi om te zien. Best zonde want ik kreeg het idee dat dit in potentie één van de mooiste fietslanden ter wereld was, deze 'outback' zonder hordes vliegen en extreme hitte. Toen ik bijna alleen nog maar langs zwarte bermen reed twijfelde ik of ik niet gewoon direct moest omkeren, maar ik besloot om door te fietsen naar de plaats Guro om er tenminste een nacht over te slapen. Dat leek een verstandige keuze, maar dat was het niet. Voor me was iets vreemds aan de hand. Het was een soort naderend onweer, maar het was geen grijze, donkerblauwe of zwarte bewolking die ik zag. Het was bruine bewolking met een soort mist die eronder hing. Ik hoopte op slecht weer maar wist beter: dit was smog. En later zag ik de brandhaarden, ze lagen minstens vijf kilometer van me vandaan, maar 10 à 20 kilometer was waarschijnlijker. Ondanks die afstand moest ik mijn best doen om te voorkomen dat de asvlokken in mijn gezicht waaiden. Een gebied van tientallen vierkante kilometers lag in een bruine wolk smog. In Guro nam ik een kamer in een eenvoudig guesthouse en de asvlokken op mijn lakens en kussen tekenden de ernst van de luchtvervuiling hier. Voor zover ik nog twijfels had over mijn route was dit een duidelijke boodschap van het lot: 'Als je longen je lief zijn, SO-DE-MIE-TER dan op uit dit land'. De volgende dag was mijn roze 'wat lijkt dit op Australië'-bril verdwenen. Ik hoorde mensen fluiten, schreeuwen en bedelen terwijl ik om de gaten in de weg reed. Ik reed nu bergafwaarts en was rond het middaguur al weer terug bij de splitsing in Changara en besloot deze middag direct door te rijden naar de Zimbabwaanse grens, 46 km verderop. Daar aangekomen nam ik vlak voor de slagboom een kamer in een motel. Er waren kamers met badkamer en ook zonder. Met badkamer betekende dat je een extra ruimte had met een wc-pot en een emmer water. Daar ging ik geen dubbele prijs voor betalen, en dus hield ik het simpel. Bij het noteren van mijn ritgegevens zag ik dat ik met mijn aantal reisdagen mijn geboortejaar bereikt had. Eerder al had ik de 123456 km overschreden. Het zijn de onofficiële mijlpaaltjes.
In de ochtend kocht ik een paar flessen limonade en wisselde mijn laatste meticais om voor Amerikaanse dollars. Ik kocht het laatste visum op mijn route en was blij dat ik het gered had met mijn voorraad van 270 dollar. Zambia, Tanzania en Mozambique hadden $50 gevraagd, Malawi $75 en Zimbabwe $30. Ik reed Zimbabwe in en zag grotere panden dan ik gewend was. Eén was een buurtsuper, er was een kipnuggetrestaurant en alle andere gebouwen waren 'bottle stores', slijterijen. Het Australische karakter van het landschap verdween, de omgeving werd tammer, met landbouw en lieflijke weitjes met geitjes en grote keien. De lucht was nog wel smerig; als ik voor en naast me naar de horizon keek zag ik een bruin filter voor de blauwe lucht hangen. Ik kon de mensen nog niet helemaal peilen, het gros leek dronken en even leek het of ik weer in Georgië was. Het werd een zware eerste dag in dit land. Heel de dag klom ik, bijna 100 km lang, omhoog naar Mutoko, met uiteindelijk bijna 1300 verzamelde hoogtemeters. In het donker vond ik een kamer die na onderhandelen betaalbaar was en tot mijn vreugde had deze kamer... wifi! Viva Zimbabwe! Wel zat dit pand tussen de hotelbar en een nachtclub in maar vlak mijn oordoppen niet uit.
Grootgrondbezit en hekken, dat waren de thema's de volgende dag. In Murewa wilde ik overnachten maar het was hier te duur. Een meisje sprak me aan en ik vroeg haar of zij nog mogelijkheden wist omdat het guesthouse en het hotel niet in mijn budget pasten en zonder na te denken zei ze: 'Oh, dan slaap je toch in mijn huis?'. Ik bedankte voor het aanbod en later, toen haar aantrekkelijke half-Zimbabwaanse half-Indiase verschijning terugkeerde in mijn gedachten, vroeg ik me af of ik daar goed aan had gedaan, maar haar stortvloed aan tekst had er deels toe geleid dat ik graag weer het dorp uitvluchtte. Een andere reden was dat ik door nog wat extra kilometers te rijden de volgende dag niet in het donker in Harare aan zou komen, en dat was me ook wat waard. Na nog eens 30 kilometer was het tijd om te stoppen met fietsen. Een jongen langs de weg die naar het hek van zijn erf liep zei: 'Het wordt donker, je kan hier wel overnachten'. Dat sloeg ik niet af. Mensen zijn niet allemaal dronken hier, velen zijn gewoon uitbundig en hartelijk. Het deed me wat hoe ik vanmiddag twee keer zonder nadenken een slaapplaats aangeboden kreeg.
Het is winter hier en dat merk je, bij 4°C ging ik weer op pad. Ik kreeg het gevoel in Europa te rijden met al die landbouw om me heen. Er waren nauwelijks mensen meer op of langs de weg, er werd niet meer geroepen. Dit was mijn eerste aangename fietsdag sinds... ja, dat moet sinds mensenheugenis zijn geweest als ik het me goed herinner. Alleen de verbrande grond om me heden verraadde dat ik in Afrika was. Ik kon hier (desondanks) gewoon lunchen langs de weg en in de middag bereikte ik Harare, een echte stad met hoge gebouwen, een op het eerste oog ook aantrekkelijke stad, met karakter. Een stad met musea en parken en ruime wegen. Ik nam mijn intrek in een lodge buiten het centrum waar ik in de tuin kon kamperen, bij het terras en het zwembad. Hier ging ik een paar dagen rust nemen. Het werd geen onbezorgde tijd want Zimbabwe plaatste me voor een financiëel probleem. Door de torenhoge inflatie is enkele jaren geleden afstand gedaan van de Zimbabwaanse dollar en werd de Amerikaanse dollar het gangbare betaalmiddel, maar ook de euro, het pond, de roepia en de yen waren welkom. Met die kennis kwam ik het land in. Maar recentelijk is alles weer veranderd omdat er niet voldoende Amerikaanse dollars aanwezig waren om de economie draaiend te houden. Daarom is nu de Zimbabwaanse dollar geherintroduceerd, maar wel wordt er gestreefd naar een cashloze maatschappij. Dat lijkt aardig te werken, Zimbabwanen betalen bijna alles via hun telefoon met een app die gekoppeld is aan hun bankrekening. Voor toeristen is er nog niet echt een sluitende oplossing. Er is een beperkte hoeveelheid cash aanwezig, soms bij banken en hotels maar vooral bij geldwisselaars op straat, en tegen een zeer ongunstige koers kun je er aan komen. Geldautomaten zijn sowieso leeg. Met een lokale simcard (die ik niet heb) en/of een lokale bankrekening kun je een elektronisch account aanvragen en zijn de koersen gunstiger, maar dit zgn. EcoCash is, in ieder geval voor mij, nog teveel omgeven met onduidelijkheden. Met pin betalen gaat tegen dezelfde gunstigere koers maar dat kan lang niet overal. Daar komt bij dat zelfs bij de meest gunstige koers het prijspeil in supermarkten tamelijk hoog ligt. Ik moet even gaan cijferen. Hoeveel geld en gedoe is Zimbabwe me waard? Hoeveel luchtvervuiling verdragen mijn longen nog?
Maar in de avonden leg ik die vraagstukken naast me neer. En in mijn tent, onder mijn opengeritste slaapzak open ik Youtube en laat een bonte stoet passeren: Alice Cooper, Thin Lizzy, Depeche Mode, Immortal, Bush, Talking Heads, Gorgoroth. Wifi in je tent, het mooiste wat er is.
***
Laatste ontwikkeling: Supermarkt gevonden waar ik kon pinnen. In mijn lodge kon ik ook al met pin betalen. Het perspectief is gewijzigd. Hoera en joepie.
[userId] => 383868
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5059585
[countryId] => 205
[pictureCount] => 5
[visitorCount] => 692
[author] => Richard van Dijke
[cityName] => Harare
[travelId] => 435788
[travelTitle] => Per fiets de wereld rond
[travelTitleSlugified] => per-fiets-de-wereld-rond
[dateDepart] => 2013-04-03
[dateReturn] => 2020-09-22
[showDate] => yes
[goalId] => 5
[goalName] => Een wereldreis
[countryName] => Zimbabwe
[countryIsoCode] => zw
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/122/906/045_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/383/868_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => annabella-en-de-rebelse-bomen
)
[10] => stdClass Object
(
[username] => sasvkampen
[datePublication] => 2018-10-11
[title] => Victoria Falls
[message] => Om bij Victoria Falls te komen, moesten we een hele trip maken.
We moesten zelf de grens over naar Botswana, zouden de auto inleveren bij Kasane Airport en daarna met een shuttle naar Victoria Falls gebracht worden.
Dat duurde allemaal eventjes. Zeker bij de grens van Botswana. Je moet namelijk eerst naar een controle waar je Namibië uit gaat, en dan een aantal meter verder naar een controle waar je Botswana in gaat.
Vingerafdrukken werden afgenomen, foto's gemaakt van je gezicht en stempels in je paspoort.. Heel gebeuren.
Met de shuttle hebben we hetzelfde. Botswana uit, Zimbabwe in..
Al met al een lange ochtend.
We komen rond het middaguur bij Victoria Falls aan. Een vrij moderne en toeristische stad in Zimbabwe. Hier komen bijna alle toeristen wel langs voor de watervallen.
We besluiten voor morgen de Victoria Falls tour te boeken en vandaag weer rustig aan te doen.
We lopen een stukje naar het centrum, drinken er wat en kopen er wat souvenirs. De mensen hier zijn een stuk vervelender dan voorheen, want iedereen wilt dat je de tour bij hen boekt en dus dringen ze gigantisch aan. Ook als je zegt al geboekt te hebben of dat je morgen naar huis gaat, they don't care.
De dollar in Zimbabwe bestaat niet meer, dus je kunt voor 1 Amerikaanse dollar (daar betaal je hier mee) een briefje van 1 miljoen Zimbabwaanse dollar krijgen, best grappig wel.
We eten vandaag bij een andere lodge, dat is gebruikelijk hier. En we krijgen echt heel goed te eten. Mijn eetlust is nog steeds niet wat het geweest is, dus ik eet niet veel. Ook Maarten voelt zich niet helemaal jofel, en dus liggen we die avond vroeg op bed.
Dan de dag erna: De grand tour Victoria Falls. Ik had er helemaal zin in!
Onze gids was een vrolijke man, maar had moeite met de groep bij elkaar te houden. Uiteindelijk legde hij maar uit wat de route was om alles te zien en spraken we bij het eindpunt maar weer af. Iedereen gaat toch wel zijn of haar eigen weg.
De Falls zelf waren indrukwekkend en absurd hoe groot het is. Je hele uitzicht bestaat uit waterval óf de nevel die er van af komt.
Ik heb meerdere malen mijn camera moeten wegstoppen omdat alles gewoon zeiknat werd. Het water dondert met zo’n kracht naar beneden, dat alles gewoon weer opspettert. Mensen liepen hier ook gewoon in regenponcho’s. (met 38 graden, mensen doe normaal).
Aan het einde van de tour, vertelde de gids dat je ook een helikoptervlucht kon maken. Hij kon wel bellen om te reserveren voor diezelfde dag nog. We hadden het hier thuis al over gehad en door de prijs twijfelde ik, maar nu in de watervallen had gezien moest ik dat ook van bovenaf bekijken. Ik was er nu, ik ging dit niet missen.
Zo gezegd, zo gedaan. We werden vanaf de parkeerplaats, meteen richting een berg gebracht waar de helikopters klaar stonden. Lopende band werk was dit gewoon, want elke 10 minuten ging er een helikopter met nieuwe mensen de lucht in.
We werden gewogen, ondervraagd over bloeddruk of andere dingen en kregen uitleg over hoe we zouden vliegen.
12 minuten, 150 dollar he.. dat wel.
Ik mocht voorin, dat vond ik bijna cooler dan dat ik überhaupt die lucht in ging…
We zagen een groep olifanten onder ons, daarna de Zambezi rivier en toen ineens hingen we boven de Victoria Falls. Vanaf boven zag je pas écht hoe groot het was. Bi-zar gewoon.
Wat feitjes:
- De falls zijn 1710 meter breed, 128 meter hoog en er valt per minuut 500 miljoen liter water over de rand.
- De lokale bevolking noemt het de Mosi-oa-Tunya, wat letterlijk ‘De rook die dondert’ betekend.
- Dr. Livingstone ontdekte de watervallen en noemde ze naar de toenmalige koningin van het Verenigd Koninkrijk – Koningin Victoria.
- De Victoria Falls zijn door UNESCO als werelderfgoed verklaard.
Als allerlaatste hadden we nog een Sundowner tegoed, van de organisatie gekregen.
Hier kregen we lekkers te eten, lekkers te drinken en we genoten van het allerlaatste uitzicht van de Zambezi rivier.
Een groep olifanten nam een bad, een paar nijlpaarden lieten zich nog even zien, en voor de laatste keer zagen we een prachtige, Afrikaanse zonsondergang. Heerlijk genieten.
[userId] => 437313
[photoRevision] => 7
[reportId] => 5051211
[countryId] => 205
[pictureCount] => 18
[visitorCount] => 519
[author] => Saskia
[cityName] => Victoria Falls
[travelId] => 519904
[travelTitle] => Namibië-Botswana-Zimbabwe
[travelTitleSlugified] => namibi-botswana-zimbabwe
[dateDepart] => 2018-09-23
[dateReturn] => 2018-10-12
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Zimbabwe
[countryIsoCode] => zw
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/122/866/272_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/437/313_50x50.jpg?r=7
[titleSlugified] => victoria-falls
)
[11] => stdClass Object
(
[username] => hildaenfrank
[datePublication] => 2019-01-12
[title] => Zimbabwe
[message] => Hallo allemaal,
Het is zo verschrikkelijk jammer maar onze vakantie zit er weer op. Straks vliegen we via Nairobi naar Amsterdam.
Ons laatste bericht kwam nog uit Namibië en inmiddels zijn we heel wat landen doorkruist.
Grensovergangen zijn nogal een belevenis. Van Namibië naar Botswana moesten we al onze schoenen deppen in een modderig soda badje, alsof dat ziektes tegenhoudt maar goed, op verzoek natuurlijk gedaan. Van Botswana naar Zimbabwe betaal je voor je autoverzekering, de poortwachter, CO2 uitstoot en weet ik veel wat nog meer maar dan mag je de grens over. Dat is fijn want vanuit dit land vliegen we naar huis. Ook hebben we nog een uitstapje gemaakt naar Zambia, ik ben maar buiten gaan staan terwijl Frank alle handtekeningen voor mij zette en er voor zorgde dat ik ook mee mocht, wat een toestand zeg, niet voor herhaling vatbaar maar wel de moeite waard. En dit soort toestanden kost dan een paar uur, heb je tig keer je kentekenplaat in moeten vullen en je bent een paar dollars lichter.
Bij terugkomst vanuit Zambia naar Zimbabwe moesten we in een schoenendoos op zoek naar het formulier wat we die dag ervoor in moesten leveren, helaas zat die van ons er niet bij dus heeft de douane mevrouw het maar opnieuw uitgeprint. Als ze dat nu gelijk had gedaan....
Vanuit Namibië zijn we naar Chobe NP in Botswana gegaan waar we een mooie boottocht hebben gemaakt. Het is werkelijk fantastisch om olifanten te zien baden in de rivier en al die dieren die zich verzamelen aan het water, geweldig. De volgende ochtend zaten we om 6 uur in een auto voor een gamedrive. Deze keer geen olifanten gezien maar wel mooie neushoornvogels, waterbuffels, een grootoorvos, leeuwen met jongen, een hyena en zoveel meer. Ook op de camping zag je constant apen, wrattenzwijnen, mangoesten en veel mooie vogels.
Vanuit Chobe zijn we naar Livingstone gegaan in Zambia om de volgende dag de Victoria watervallen te zien. Het zijn fantastische watervallen om te in een regenwoud omgeving. Heel bijzonder. Het was mooi weer en door het opspattende water zie je continue regenbogen, geweldig.
Vanuit de Zimbabwe kant hebben we ze gisteren bekeken. Omdat het de avond ervoor heel veel geregend heeft waren de watervallen woester en daardoor het water bruiner. Door het opspatten van het water regende het gewoon, we zijn lekker nat geworden wat geen straf is hoor als het 35 graden is.
Vanmorgen hebben we onze spullen ingepakt en nog een game drive gemaakt. Nog een keer kudu's, een zebra, impalas zien, olifanten en heel veel gieren. Een mooie afsluiter.
Heel veel groetjes en tot snel,
Hilda en frank
[userId] => 170961
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5045758
[countryId] => 205
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 1905
[author] => Hilda
[cityName] => Victoria Falls
[travelId] => 521146
[travelTitle] => Namibië
[travelTitleSlugified] => namibi
[dateDepart] => 2018-12-21
[dateReturn] => 2019-01-14
[showDate] => no
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Zimbabwe
[countryIsoCode] => zw
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/zimbabwe,victoria-falls
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/170/961_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => zimbabwe
)
[12] => stdClass Object
(
[username] => TessaRomein
[datePublication] => 2018-11-25
[title] => De laatste druppel
[message] => Het is de laatste dag in dit land, de laatste ochtend in deze lodge en dus de laatste fotosafari. Gelukkig gaan we weer het water op; hopelijk hebben we nu ietsje meer mazzel dan gistermiddag. De dag begint echter wat ongelukkig: net voor zessen rijden we met 50 per uur op de weg richting aanlegsteiger als we een nogal luide KONK! horen, en Janine staat bovenop haar remmen. Uit het niets is er een baby-impala tegen de auto gelopen; ik heb er helemaal niks van gezien maar de dame die naast mij aan het raam zit zegt dat ze het beestje een halve salto heeft zien maken voordat het in de berm terecht kwam. We rijden terug om te kijken en zien de impala naast de weg liggen met zijn pootje in een raar gestrekte houding, maar wel met het koppie omhoog. Het kijkt vreemd genoeg best helder uit zijn ogen. Janine probeert de lokale wildlife-dierenarts te pakken te krijgen maar op dit uur is dat nogal lastig. En dan staat het beestje op – en er gaat een collectieve ademteug van 8 mensen (“haaaa?!”) door de auto.
We hebben na een initieel bewolkte lucht weer een strakblauwe hemel om mee te werken, dus er is deze ochtend volop licht. We zien verschillende vogeltjes en man, wat zijn die toch druk en moeilijk te vangen in de lens! Nieuw voor ons is de combi kroko-olifant: een levende krokodil bij een dode olifant wel te verstaan. Op een grassig eiland in de rivier ligt een olifantenkarkas en ernaast is een kuil, die door de stortbui van eergisteren in een modderpoel is veranderd. En in die heerlijkheid ligt een krokodil die modder omhoog spettert en tussendoor even het karkas in kruipt om daar een lekker hapje ingewanden te scoren. Het is toch bijzonder hoe alles elkaar hier in stand lijkt te houden en hoe alles op elkaar aansluit… en nog meer bijzonder dat wij er van zo dichtbij getuige van kunnen zijn.
Als er een ijsvogel vlakbij de boot in de lucht hangt en daar ook een tijdje fladderend op één plek blijft hangen om zich te concentreren op het visje dat hij zo meteen uit het water gaat snavelen heeft Sylvain een vrij goeie opname daarvan te pakken; ik echter heb de verkeerde belichting ingesteld staan èn ik ben niet voldoende ingezoomd dus mijn opnames lijken nergens op. Grrr! Ik zit even gefrustreerd te mokken als we doorvaren naar het volgende plekje maar krijg even later een andere kans bij een ijsvogel (mogelijkerwijs diezelfde ijsvogel) die op een tak vlak boven het water zit met een vis die veel te groot is voor hem. En wat doe je dan als ijsvogel? Je laat natuurlijk niet je zuurverschalkte visje terug in het water vallen, nee, je houdt hem in je snavel en beukt hem net zo lang op die tak totdat hij lekker zacht en soepel is geworden en je hem – met je nek verticaal – uiteindelijk tóch naar binnen kunt schrokken. Het is een schouwspel van een paar minuten, we hebben geweldig zicht, mijn instellingen zijn nu perfect en ik ben maximaal ingezoomd … en bij de collega’s op de boot klopt kennelijk ook alles want er klinkt een mitrailleurgeratel van continu werkende camera’s. En ergens tussen het spervuur aan plaatjes zit The Shot of the Championship; ik ben er vrij zeker van. Mokmoment is over hoor!
Met nog een varaan, twee grote visarend-kuikens, een lollige jonge buffel en een kievitsoort met heel eigenaardige gele flapjes naast zijn snavel ook op het SD-kaartje kunnen we met tevreden gemoed afscheid nemen van Botswana. We worden opgehaald door een auto die ons naar de grens Botswana/Zimbabwe gaat brengen en vanaf daar zullen we met een andere auto doorrijden naar ons allerlaatste adres van de vakantie. Bij de grensovergang maak ik een blunder die me geld kost: ik zeg tegen de douane-beambte dat we niet naar Zambia gaan, maar we vertrekken morgen vanaf vliegveld Livingstone en dat is dus in Zambia. Als dat duidelijk wordt zit er in mijn paspoort reeds een visum voor Zimbabwe geplakt; Sylvain kan nog net op tijd een dubbel visum krijgen maar ik zal mijn visum voor Zambia morgen apart moeten kopen en dat kost me dan USD 20,00 meer dan wat Sylvain vandaag hoeft te betalen. Nou ja, ik moet maar zo denken: dan heb ik gewoon lekker een extra ‘leuke pagina’ in mijn paspoort morgen.
Bij het douaneloket (een deerniswekkende portacabin in een naargeestige uithoek gevuld met trucks, uitlaatgassen, vuilnis, gebroken asfalt en de aanwezigheid van meerdere vage personen – kortom: een lekker professionele en opbeurende werkomgeving) worden we overigens bijgestaan door een ontzettend vrolijke persoon van een touroperator die stumpers zoals mij uit de brand helpt door even uit te leggen hoe het zit. Als het al niet zo warm was zou hij met zijn glimlach de zon kunnen laten doorbreken. Wanneer het stempelgedeelte achter de rug is en we de grens over gaan naar Zimbabwe loopt hij even met ons mee om ons naar onze nieuwe chauffeur te brengen en ondertussen vertelt hij ons dat “we must always be happy and … do the cha-cha!” terwijl hij heupwiegend voordoet hoe dat moet. Wat een vrolijke noot in deze deprimerende setting!
De middag brengen we door bij Victoria Falls, een klein stadje dat geheel draait op de aanwezigheid van de gigantische waterval in de Zambezi-rivier. Op weg ernaartoe zitten we in een gigantische regenbui, tijdens het loopje naar de eerste helft van de lookout is het zwaarbewolkt, dan gaat de zon weer schijnen en kan ik gelukkig nog een paar regenbogen in de nevel van de waterval vastleggen, vervolgens dondert en bliksemt het aan de Zambia-zijde van de waterval waarna wederom een joekel van een regenbui onstaat die ook overdrijft naar ‘onze’ zijde (hebben we in de finale dan toch ook nog onze regenjasjes gebruikt die tot nog toe werkeloos in onze koffers hebben gelegen), en tijdens de maaltijd in een restaurantje vlakbij schijnt de zon weer genadeloos in Sylvains gezicht en mijn nek. Het kan verkeren.
De economie van Victoria Falls draait overigens ook op de bloeddorstige opdringerigheid van allerhande (straat)verkopers. Er zijn tientallen winkeltjes die allemaal hetzelfde handsnijwerk verkopen, en tijdens de paar honderd meter die we vanaf de entree van de watervallen naar het restaurant afleggen moeten we ook een serie handelaren van ons afschudden die ons niet alleen houten hippo’s trachten te verkopen, maar ook erg graag Zimbabwaanse dollars tegen US dollars willen wisselen. Afgezien dat je je af kunt vragen wat je zou moeten met de Zimdollars is het ook nog interessant te weten dat die in 2009 officieel zijn afgeschaft … en dat de US dollar nu het officiële betaalmiddel van Zimbabwe is. Ach, je kan het ze ook niet heel erg kwalijk nemen; met een werkloosheid van 90% is het nog wel een creatieve manier om aan een beetje inkomen te komen. Gelukkig zijn wij niet werkloos, en de arbeid roept weer: morgen naar huis.
Namibië en Botswana: baie dankie & go siame!
[userId] => 379551
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5043411
[countryId] => 205
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 1067
[author] => Tessa Romein
[cityName] => Victoria Falls
[travelId] => 520283
[travelTitle] => Rood zand en groot wild
[travelTitleSlugified] => rood-zand-en-groot-wild
[dateDepart] => 2018-10-31
[dateReturn] => 2018-11-26
[showDate] => no
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Zimbabwe
[countryIsoCode] => zw
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/zimbabwe,victoria-falls
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/379/551_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => de-laatste-druppel
)
[13] => stdClass Object
(
[username] => kleinerooie
[datePublication] => 2018-11-17
[title] => Gingingerbeer
[message] => 17 op 18-11, Vic Falls, Zimbabwe.
Vreemd. Wilde net verder met mijn verslag, laatste verslagen blauw gemaakt zoals altijd. Hele verslag weg! Als het goed is nog wel te downloaden vanaf WBJ.nu.
We liggen nog even lekker te loeren naar nat geo wild, met een gingingerbeer op het nachtkastje.
Koffer gepakt maar nog niet dicht. Twee stuks handbagage ivm hier bloedheet en in Amsterdam (en Londen?) bibberkoud. Dus extra tas met warme broek, extra T-shirt, vest en jas. Voor het geval de bagage niet gelijk met ons aankomt. Schijnt volgens de BA info te mogen.
We zijn er nog niet over uit wat morgen te doen, zien wel. Moeten om 10 uur uit checken, vertrekken om 10u45 naar vliegveld in Vic Falls. Vliegen dan rond 2en naar Johannesburg. Daar 4,5 uur stukslaan. Dan een uur of 11 naar Londen. Dan nog ff naar Amsterdam. Waar we dan, als alles meezit, om een uur of negen maandagochtend zullen landen. We hebben nog veel te snacken, gaan we wel of niet ontbijten en waar? Moeten we niet eens gaan slapen… ach. Als ik thuis ben kan ik ook slapen.
Vanavond de afscheidsborrel (gelukkig geen diner ;-)) met de groep gehad. Aan mij de eer voor de afscheidsspeech. Geen zware opgave, aan Alet hadden we een van de beste reisbegeleidsters in ruim 25 jaar Djoser reizen. Ik heb me in gehouden en het wat de groep betreft algemeen gehouden. Het werd gewaardeerd. Het ligt me gek genoeg wel, spreken in het openbaar.
Na dit samenzijn vertrokken André en ik naar een Thais restaurant. Een deel van de groep ging naar iets dat mamma Africa heette. Toen we deze toko gevonden hadden -best een opgave- waren we even bang dat het dicht was dan wel dat we de enige gasten waren. Er zaten 3 mannen te eetvergaderen en toen wij net zaten kwam er nog een echtpaar. Goed gegeten. Beetje twijfels of de Windhoek draught wel echt in het flesje zat...smaakte vreemd maar vooralsnog geen krampjes.
Het zit er bijna op! Deze ontzettend intensieve reis met een te hoog tempo. Ik verlang naar de katten en een frisse omgeving. En schone voeten!
[userId] => 109155
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5042823
[countryId] => 205
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 2537
[author] => Helga
[cityName] => Victoria Falls
[travelId] => 520252
[travelTitle] => Afrika 2018
[travelTitleSlugified] => afrika-2018
[dateDepart] => 2018-10-27
[dateReturn] => 2018-11-19
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Zimbabwe
[countryIsoCode] => zw
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/zimbabwe,victoria-falls
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/109/155_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => gingingerbeer
)
[14] => stdClass Object
(
[username] => ayboshiva
[datePublication] => 2018-10-11
[title] => de terugreis
[message] => 11 oktober 2018
De dag van vertrek, we gaan ons voorbereiden op de terugreis.
Maar eerst starten we gewoon op tijd weer met ons ontbijt. Het is al warm, en we worden in de middag om 15.30 uur pas gehaald voor het vliegveld, dus kunnen we wel even het zwembad induiken.
Zo gezegd zo gedaan, Trudie én Marion liggen er al in.
Na enige tijd krijgt Marion gezelschap van een Zimbabwaanse mevrouw. Ze verteld nog nooit gezwommen te hebben, ze is zelfs bang voor water.
Uiteindelijk lukt het Marion om haar zover te krijgen dat ze mee het water in komt. Er wordt een zwemles gegeven. Inmiddels is er ook een andere mevrouw aangesloten, en zit Trudie ook in het water. De armslag, de beenslag, alles word geoefend met de dames. O, wat zijn die meiden blij. Voor hen beiden de eerste kennismaking met zwemwater, onder deskundige begeleiding van Marion én Trudie. Mooi om te zien, hoe blij kan een mens zijn. En alles word vastgelegd, zodat de meiden kunnen blijven oefenen.
We relaxen wat, en ondertussen; wordt er gedoucht, worden de spullen bij elkaar gezocht en de koffers gepakt. Alles in een rustig tempo.
Het is nog even spannend of Helmie haar koffer dicht gaat krijgen. De eerste dag van de vakantie hebben we deze met behulp van een schroevendraaier geopend, maar nu moet hij weer dicht.
Met een paar klappen erop zit de koffer ineens dicht. We laten het zo tot thuis, en zien dan wel verder.
Rond 15.30 uur brengt de eigenaresse van de lodge ons naar het victoria falls vliegveld. Een nieuw mooi klein vliegveld, in 2016 aangelegd.
We hebben de check in zo doorlopen, het is hier erg rustig.
Even wat eten. Aangezien we de lunch over hebben geslagen; lusten we wel wat.
Helaas, onze eerste slechte maaltijd tijdens onze hele reis. Hans geeft zijn steak terug, hier valt met geen mes, niet met tanden, hier valt gewoonweg niet doorheen te komen.
De andere eten hun bestelling op, maar kunnen absoluut niet zeggen dat het lekker was, integendeel.
Maar goed, het vult. Nog even over de luchthaven lopen en dan moeten we vertrekken.
Marion én Hans willen nog even roken, echter helaas voor ons allen, we worden gehaald, we moeten direct naar de gate, deze gaat sluiten. Ons vliegtuig is te vroeg en gaat ook eerder vertrekken. Nergens meer tijd voor, gewoon snel instappen en vertrekken.
Dat hebben we nog nooit meegemaakt, een vliegtuig wat meer dan een half uur te vroeg vertrekt.
We gaan op naar Kenia, en maken een tussenlanding in Nairobi.
Vanuit Nairobi de nachtvlucht naar Schiphol.
We zitten in een enorm groot vliegtuig, 2 lagen boven elkaar, wat een gevaarte.
We landen om 07.05 uur de volgende ochtend in Amsterdam, netjes op tijd.
We hebben allemaal wat geslapen, dat is een fijne start van deze dag.
Omdat er geen tijdsverschil zit in onze reis, hebben we geen aanpassingsproblemen. Zelfs de temperatuur werkt mee, het is in Nederland ook heerlijk weer.
Met de trein richting huis, we sluitende wederom een mooie reis af.
Onze volgende bestemming, .......er is nog zoveel moois te zien op deze aardbol, maar komend jaar mag Hans hierin het voortouw gaan nemen.
En nu, nu gaan we eerst genieten van ons kleine Nederland, onze hondjes, onze familie, kinderen, kleinkinderen, onze vrienden, jawel, ook Nederland heeft bijzondere mooie dingen, en genieten, dat doen we iedere dag.
Tot volgend jaar,
Liefs van Hans, Marion, Trudie & Helmie
[userId] => 200504
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5040320
[countryId] => 205
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 1536
[author] =>
[cityName] => Victoria Falls
[travelId] => 520183
[travelTitle] => Namibië 25 daagse rondreis
[travelTitleSlugified] => namibi-25-daagse-rondreis
[dateDepart] => 2018-09-17
[dateReturn] => 2018-10-12
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Zimbabwe
[countryIsoCode] => zw
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/zimbabwe,victoria-falls
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/200/504_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => de-terugreis
)
)
)
[_currentItemCount:protected] => 15
[_currentItems:protected] => ArrayIterator Object
(
[storage:ArrayIterator:private] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[username] => NamibieBotswana2021
[datePublication] => 2021-10-10
[title] => Kasane en Gweta.
[message] => Vrijdagmiddag 8 oktober hebben we een boot-cruise gedaan op de Chobe rivier. Echt enorm veel wild gezien, op en rond het water. Het was weer een mooi avontuur.
Voordat we de boot opgingen, hebben we een Botswaanse trouwerij gezien. Iedereen heel mooi gekleed en er was zelfs een koortje aanwezig, van oudere dames.
Zaterdag 9 Okt hadden we een grote rit van 412 km, van Kasane naar Gweta. Het 1e deel van de weg, de A33 was prima, Ca 300 km, maar de A3 daarna, was een groot drama. Heel veel gaten, en soms geen asfalt. Maar we hebben het gered. Op de A33 zijn op de 300 km totaal geen restaurantjes of cafes. We zijn onderweg gestopt, langs de weg (wel op eigen risico ivm het wild wat er kan lopen); hebben koffie gezet in de camper en gezellig een bakkie gedaan, met chocolade, langs de weg.
Na 3km binnendoor op een zandweg, zijn we op een hele leuke camping gearriveerd, met een groot zwembad en een gezellige bar en restaurant. Het is echt heel bijzonder dat in het binnenland hier z’n camping & lodges zijn gebouwd. Vandaag zijn 2 van onze groep een quad-tocht aan het doen, en de rest is aan het zwembad aan t chillen. Ook moet er weer een PCR test gedaan worden om Namibië in te komen. We moeten dit dus goed plannen en afspreken. Waarschijnlijk laten we de test morgen in Maun doen. De test is, voor Namibie 7 dagen geldig, dus dat moet lukken. Wordt vervolgd…..
[userId] => 440840
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5079505
[countryId] => 205
[pictureCount] => 8
[visitorCount] => 313
[author] => Yvonne
[cityName] => Victoria Falls
[travelId] => 526653
[travelTitle] => Mijn eerste reis
[travelTitleSlugified] => mijn-eerste-reis
[dateDepart] => 2021-09-10
[dateReturn] => 2021-12-31
[showDate] => yes
[goalId] => 1
[goalName] => Backpacken
[countryName] => Zimbabwe
[countryIsoCode] => zw
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/021/732_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/440/840_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => kasane-en-gweta
)
[1] => stdClass Object
(
[username] => NamibieBotswana2021
[datePublication] => 2021-10-07
[title] => Zimbabwe - Victoria Falls
[message] => Op donderdag 7 oktober hebben we een dagtrip van Kasane (Botswana) naar Victoria Watervallen (Zimbabwe) gemaakt. We worden sochtends om 8;30u opgehaald door een open Jeep, en naar de grens van Zimbabwe gereden. Het gedeelte van Botswana waar we rijden is meer ontwikkelder en moderner dan de Caprivi strook in Namibie, waar we de afgelopen dagen gereden hebben. Er wordt veel gebouwd (huisjes en resorts voor toeristen) en moderne winkels. De wegen zijn prima en geasfalteerd.
Bij de grensovergang worden we 3x gecontroleerd en nu werd wel gevraagd naar de PCR test (voor Zimbabwe was deze 48u geldig). Allerlei papieren weer invullen en stempels kregen we in de paspoorten. Het was even geduld (we hadden een bus toeristen voor ons), maar uiteindelijk mochten we het land in. Na ong een uur rijden kwamen we in het plaatsje; Victoria Falls; een redelijk modern plaatsje, met veel toeristen die naar de watervallen komen kijken. De lengte van de watervallen is 1.7 km. November is de droogste maand en mei de natste maand. Dus voor de waterval zijn we hier niet in het juiste seizoen, maar toch was het erg indrukwekkend. Verschillende uitzichtpunten en leuke foto’s gemaakt. Ook het standbeeld van Dr Livingstone gezien, die de watervallen heeft ontdekt, door opmerkingen van de locals.
Een mooie wandeling langs de Falls gemaakt en aan het einde grenst het gebied aan Zambia (het oude Rhodesie). Deze 2 landen zijn gescheiden door de rivier de Zambesi. Er is een brug gebouwd, Engels fabrikaat, tussen Zambia en Zimbabwe. Na deze culturele activiteit hebben we heerlijk gelunched. Daarna nog naar de “Big Tree” gegaan en een krokodillen farm. Hier worden kleine krokodillen beschermd en pas uitgezet als ze groot genoeg zijn. Kleine krokodillen, 90%, wordt opgegeten door andere krokodillen.
Vanavond eten we in het restaurant bij de camping/lodges en morgen ochtend bespreken we het programma voor de dag. Zaterdag vertrekken we naar Gweta. Wordt vervolgd.
[userId] => 440840
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5079455
[countryId] => 205
[pictureCount] => 12
[visitorCount] => 279
[author] => Yvonne
[cityName] => Victoria Falls
[travelId] => 526653
[travelTitle] => Mijn eerste reis
[travelTitleSlugified] => mijn-eerste-reis
[dateDepart] => 2021-09-10
[dateReturn] => 2021-12-31
[showDate] => yes
[goalId] => 1
[goalName] => Backpacken
[countryName] => Zimbabwe
[countryIsoCode] => zw
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/021/462_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/440/840_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => zimbabwe-victoria-falls
)
[2] => stdClass Object
(
[username] => petoet
[datePublication] => 2019-10-31
[title] => Moremi bushcamp en spannende momenten
[message] => Vrijdag 25 oktober Moremi Campside, 40 gr
Het ontbijt vanmorgen was bepaald karig te noemen. Nou ja dat kan wel een keer gebeuren. We moesten de koffers om half 10 bij de bus hebben en 10 uur weg. Maar, wij dachten dat we eerst met onze bus gingen maar niets was minder waar. Er stonden twee safariauto's te wachten waar we in moesten. Alleen de rugtas mee de koffers bleven achter in de bus. Ok dan. In auto 801 met chauffeur Julius. We kregen meteen al een preek van 10 minuten wat we allemaal wel en vooral niet mochten. Als we vragen hadden dan moesten we ze bewaren tot het kamp. Nou, zal wel. En daar gingen we 99 km. Eerste 40 km over asfalt en daarna…. Hobbel, hobbel, hobbel. De afrikaanse massage ging hier over in afrikaanse kastijding. En het volk murmureerde. Kon het niet wat langzamer want we werden door elkaar gegooid. Op een gegeven moment gingen we van de weg af en als je dacht dat het niet erger kon, via kleine paadjes schudden we verder. Ik begrijp nu wel waarom de lunch zo karig was. Opeens stonden we stil. Wat was er aan de hand? Konden we niet verder? Waren we verdwaald? Geen idee. Maar kijk, daar was de weg weer en gingen we verder. Zeker een kortere route. Na 99 km kwamen we bij de ingang van het park. Uit de auto. Een van ons vroeg aan Julius: wat was dat nou, waarom gingen we van de weg af? Zij kreeg meteen de wind van voren, de ranger was kwaad. Geen vragen stellen! Als we dat deden dan gingen we niet verder. O, hoe dan? Even allemaal plassen en weer verder. Maar ach, de auto wilde niet starten. Het liep allemaal niet zo lekker. Na een poosje kwam de andere auto leeg terug. Wij werden opgeduwd en hop weer verder. Hoewel, 100 meter verder was ons kamp. Hadden we ook wel kunnen lopen. Ik wilde een foto nemen. Het echte safariavontuur ging beginnen. Maar, ongelukkig, de lens ging er niet uit. Misschien een zandkorreltje tussen de schuifjes. We dachten: einde camera, meer dan jammer, op het moment supreme. Maar ik bleef met mijn vingers de schuifjes bewegen. Ik kon er immers niks meer aan vernielen. En zowaar, hij deed het weer. En zo kwamen we op eht kamp. Allemaal tenten in een rondje. We kregen een preek van 20 minuten voordat we lunch kregen. Ook antwoord op de vraag waarom ze nou zo keaad werden. Ze mochten daar niet off road en het werd gezegd terwijl de hoofdranger erbij stond. Dat had een fikse boete kunnen opleveren. Ok, maar zeg dat dan van tevoren. Gemopper. We mochten niet buiten het rondje tenten komen. Terwijl we lunch kregen zagen we al meteen waarom. Een grote olifant kwam aanbanjeren. Hij begon takken te scheuren en te eten. Daarbij waren er ook baboons (bavianen) die ruzie kregen met elkaar en de olifant. Als je daar tussenkomt dan is dat gevaarlijk. Als we 'snachts naar de wc moet dan moet dat met z'n tweeen. Eerst het lichtje om je heen schijnen. Om te kijken of er geen rode of gele ogen je aanstaren. De keuken is ook mee de jungle ingegaan. Onder luifels zaten we te eten. De tent heeft vooral gaas. Altijd dichthouden want er kan zo een beest mee naar binnen. We zullen alle regels houden. Na het eten meteen voor de eerste gamedrive hier. Weer in de safariauto's. We gingen voornamelijk off road dus er werd een flinke aanslag gedaan op onse zitvlakken, knieen en andere uitsteeksels. Soms moest je gauw je hoofd naar binnen halen omdat er anders een tak langskwam. Wat zagen we allemaal. Olifanten . Je ziet ook dat er heel veel olifanten zijn want complete bossen zijn neergehaald. We kwamen een olifant met jong tegen. Kennelijk kkwamen we iets te dichtbij want de moeder werd kwaad. Ja, ze verdedigde natuurlijk haar kind. Dus gauw achteruit. Je neemt dan maar aan dat zo'n ranger weet wat hij doet. Je bent er aan overgeleverd. Toen kwamen we bij drie leeuwe. Ze lagen ovenschijnlijk rustig. Maar er lag een vrouwtje met een mannetje en op 50 meter afstand een ander mannnetje. De eerse man hield constnt die leeuw in de gaten, bang dat hij wat met zijn vrouwtje wou. We wachtten tot ze gingen paren maar daar kwam het niet van.Het vrouwtje vond het belangrijker om op jacht te gaan. Er zat een impala in de buurt. Verder zagen we kudu's, impala's dus met hun sierlijke lijfjes en leuke kontje, apen, wrattenzwijntjes , Punba's dus (daar moeten we steeds om lachten want die hebben hun staartjes zo koddig omhoog). In de verte zagen we buffels, gnoes en een neushoorn. Onze ranger crosste met de safariauto en ons door alles heen om zo dicht mogelijk bij de Rhino te komen. Dat lukte. Dichtbij zagen we de neushoorn met jong. Biij een van de weinige waterpools die de Okanvango op het moment nog heeft (en waar we bij konden komen) lag het ook bezaaid met nijlpaarden. Maar je zag alleen hun ruggen, de rest lag onder water. Geen nijlpaard die even voor ons zijn scheur wijd open wilde doen. Nou goed, we hadden al echt veel gezien. Ook een hyena. 4 van de big five al. (Olifant, buffel, leeuw, neushoorn en luuipaard of cheetah). Uiteraard liepen er ook genoeg geraffes, zebra's, enzo rond maar we worden al een beetje blase: die hebben we al.Het leek wel kwartet. Zo crossten we dus tot 7 uur door de bossen van de Okavango. Toen we weer terug in het kamp waren zei iemand: zo, eens even kijken waar de doos met reservestuitjes staat. Dat is treffend voor het zitvlakgevoel. Het kampvuur werd aangemaakt. Dat was wel nodig want het was 40 gr. Hm. Maar het is wel goed als je eten maakt dat de dieren op afstand gehouden worden. Er stond van alles klaar. Drinken kon je gewoon pakken; ook cola of wijn. Het eten was buffel. Het werd wel op een beetje vreemde manier gedaan. Alsof we op een teambuildingskamp zaten. Eerst mochten de mannen eerst pakken en hij had het over geschillen oplossen ed. Toen kregen we te horen dat we om 10 uur in de tent moesten liggen. Morgen om half zes op en kwart over 6 weg. Tenminste: de rangers komen pas als de auto's vol zitten. Dus als wij te laat zijn dan gaan we niet. Je zou haast aan een ander soort kamp denken. Maar het was heel gezellig onder het eten hoor. Wij hebben een tafel met de Brabanders. Wonderwel konden we gewoon douchen. Er zat wel een kameleon oid in het raam maar die keek vriendelijk uit zijn ogen. En dan maar proberen om te slapen. 32 gr in de tent. We probeerden nog even sterren te kijken maar dat lukte niet omdat eht kamp eerst nog verlicht was. Het kon wel vanuit de tent door het gaas heen. Er waren veldbedden in de tent met slaapzak. Die slaapzak open geritst en alleen er op gelegen. Water bij de hand.al gauw hoorde je buiten het geluid van de dieren een kakafonie van snurkgeluiden.
Zaterdag 26 oktober, 40 gr.
We sliepen best gauw in. Maar na een uur werd ik wakker van trompetgeschal. Een olifant liet zich even horen. Dus bleef ik wakker. Om half twee weer een uur geslapen. Om drie uur waagden we de gok. Met z'n tweeen, over het kamp met een mijnwerkerslampje en een zaklamp waagden we de oversteek naar de toiletten. Hehe, gelukt. Terug ging ook. Gelukkig kwamen we bij de goede tent weer uit want stel je voor dat je bij een ander naar binnen rolt. Je kent elkaar inmiddels wel goed maar toch niet zo goed. Tot 5 uur wel een beetje geslapen. Toen we weer uit. Het werd licht. Koffie stond weer klaar en ontbijt. Om kwart over 6 zat iedereen in de auto's en stapten de rangers in. Het regende een beetje. Eerst een aardig eindje rijden om bij de goede plekken te komen. Als we met minder dan 14 mensen waren geweest dan hadden we in een ander kamp gezeten, nog verder het park in. Dan hadden we geen toiletgebouw enzo gehad maar alleen een mobiel toilet.back to basic dus. Dan kan het zijn dat er een leeuw voor je tent ligt. De jeugd vond het wel jammer maar ik vind het wel best zo. Wij hadden een prachtige gamedrive. We zagen 3 leeuwenwelpen die nog leker lagen te slapen onder een struik. Ja, kwamen er van die stomme toeristen langs. Ze deden eens een oog open en nog een, rekten zich uit, rolden om en sliepen weer verder. Veel te vroeg, gaap. Een jong girafje stond verdekt opgestel onder een boom. Zijn ouders keken op een afstandje toe. Bij een poel kwamen olifanten en andere dieren drinken. Een kudde buffels kruiste ook ons pad. Een giant eagle owl zal wijsneuzerig naar ons te loeren. De nijlpaarden waren nu wel gedeeltelijk boven water. Ogen op steeltjes leek het wel. Vogels eromheen om de insecten af te pikken. We zagen mooie blauwe vogels en een yellowbrest eagle. En heel veel hoornvogels. Opeens ontstond er beroering. De auto werd gedraaid en er was veel contact met de andere auto over de radio. Er was een luipaard gespot. Over, door en langs struikjes en boven kwamen we bij een boom aan. Eerst zagen we niets. Maar op de derde tak van onderen….. Daar lag een luipaard inderdaad lui in de schaduw. We zagen hem goed. Reden nog rond de boom voor een nog beter beeld. Geweldig. Zo hadden we meteen al de big five te pakken. BINGO!. Wat een geluk. Niet zo'n beetje uit de verte maar vlakbij. eigenlijk six or seven ook want waarom horen nijlpaard en giraf er niet bij? Wat is het criterium van deze uitverkiezing? We kwamen langs een enorm kadaver van een buffel. Erg aangevreten door de gieren ook maar een prooi van de leeuwen. We vroegen aan de ranger of het in de Okanvango inderdaad zo droog is als iedereen roept. Is dit een teken van de klimaat verandering? Inderdaad is het wel droog geweest vorig jaar maar de regen dit jaar moet nog komen. Dat het in oktober al een beetje regent is een goed teken. De grote regen zal volgende maand komen. Het komt ook door een stuwdam in Angola. Die krijgen eerst het water en als het overlopt gaat het verder. I zou wel eens willen zien wat het effect daarvan dan is op de Okavango. Waarschijnlijk is dan alles net zo groen als nu in de omgeving van de poeltjes van vandaag. Het moet eigenlijk overal nat zijn met eilandjes. Maar dan kun je niet met de safariauto. Dus ieder nadeel heeft zijn voordeel. En zo gingen we weeer terug naar het kamp waar we om twaalf uur luncch hadden. De ranger liet het aan ons over wat we die middag nog gingen doen. We hadden immers de big five al. De jongste moest dan het besluit doorgeven. Komt een beetje gek over maar we discussieerden even over de Blackpool of de Lagune. Allebei dus waters. Het werd Blackpool. Eerst even rust want je hebt er ook niks aan als je op het heetst van de dag gaat. Om 2 uur weer weg. We zitten in de auto om beurten voor, midden of achterin. Bij de blackpool kregen we zo'n mooi schouwspel te zien. Eerst kwam er een olifantenfamilie drinken en spetteren. Er waren kleintjes bij. Een olifantje was nog maar drie dagen oud volgens de ranger. Die probeerde dapper mee te doen met zijn slurfje. Toen zij geweest waren de volgende familie. Mooi om beurten. Toen de giraffen. En daartussendoor dartelden de impala's, en steenbokken. Er was een nijlpaard dat zijn bek open deed. Ik wilde een fott nemen (uiteraard de zoveelste) maar….batterij leeg. We hadden wel een powerbank mee en de camera vannacht opgeladen maar kennelijk heeft onze powerbank toch niet zoveel power. Ach jammer. Dan maar verder met mijn mobiel. Die had nog maar 4 procent. Dus toen ik de tweede foto nam, floep, uit. Batterij leeg. Nou moet. , een van onze groep had een krachtige powerbank en kon ik het volgende verhaal toch vastleggen. Er kwam een moederolifant met kind van ongeveer een jaar. Wij zagen: wat heeft dat oliantje een kort slurfje. En ook haast geen staartje. Aangeboren of meer waarschijnlijk: aangevallen door een leeuw. Dat olifantje kon natuurlijk niet alles met dat slurfje. Toen deed de moeder voor dat hij iets met het slurfje kon pakken en dan met de poot meehelpen om het naar de bek te krijgen. Het olifantje deed dat keer op keer na. Zo schattig en zo zielig. Want op die manier krijgt hij heel veel zand binnen wat niet goed is. Hij dronk ook nog bij de moeder. En wat natuurlijk ook erg is: als dat olifantje groeit dan komt hij niet meer met de slurf op de grond. Nee, hij is ten dode opgeschreven. Maar zo aandoenlijk; en op drie meter afstand; je kunt er echt een natuurfilm van maken. Maar opeens gingen we weer weg. We raasden weer overal doorheen. Nog een luipaard was gespot. Het kon niet op. Deze was moeilijker te zien. Maar op een gegeven moment kwam hij van zijn tak af en liep weg. De ranger zei dat hij waarschijnlijk een stuk wild heeft gevangen en dit de boom in wil krijgen. Inderdaad zagen we een eindje verderop een impala liggen. De ingewanden lagen een eindje verderop. ZO is het dier lichter om de boom in te sjouwen. Het stonk wel erg. Maar toch mooi. Wat een geweldige dag. Zoveel verhalen. We waren er allemaal echt stil van en genoten. Wanyt garantie op een luipaard heb je niet en zeker niet twee en ook die Rhino met jong: uniek was het. Terug naar het kamp. Allemaal best moe. Dat kwam helaas nog even tot uiting. De ranger legde het in de groep wat we morgen zouden gaan doen. We konden weer 6 uur weg voor nog een gamedrive of later weg en dan meteen door. Of een andere optie die we zelf zouden verzinnen. De discussie brandde los. Merendeel wilde later weg en dan meteen door want over vandaag kom je toch niet heen en we zouden dan niet tot het water kunnen wegens tijdgebrek. Een paar van de jeUgd waren wel teleurgesteld en anderen bemoeiden zich met dingen waarmee ze zich niet mee moesten bemoeien. Het wwas beslist even vervelend. Wat een raar groepsproces. Nooit meegemaakt in priveleven. Uiteindelijk vond de jongste een compromis en we gaan om 8 uur weg, meteen door zodat ze ook nog kunnen zwemmen. Het werd heus wel weer gezellig maar vreemd was het wel even. We zaten weer met de brabanders. We hadden braai. Wel lekker. Maar we zaten op die manier tussen twee vuren (kenmerkend voor eerder die avond) dus erg warm. Om 10 uur weer in de tent. T was nog 35 gr.. De jongeren praatten nog een poosje met locale begeleiders. Waren vooral gecharmeerd van de mooie, statige Mimi, de kok. Zij leek en bewoog als een giraf. We sliepen wel beter, ik tenminste. Midden in de nacht was er een herrie. Dierengeschreeuw en we hoorden gerommel met drinkblikjes. Ik dacht dat bewakers met dat gerammel de dieren op afstnad wilden houden. De olifant was oook weer bezig met bomen kraken. Toen het ietsje rustiger werd gingen we nog even plassen. We kwamen weer heelhuids terug. Vanmorgen was iedereen toch vroeg hoewel we tot hlf 7 uit mochten slapen. En toen kwam de aap uit de mouw.er waren hyena's geweest die huis gehouden hadden vannacht. De afvalzak met o.a colablikjes was omgkieperd enzo. Nounou, 4 meter van onze tent af. Door het oog van de naald gekropen….dit kamp is wild genoeg voor mij, hoeft niet wilder.
27 oktober, elephant lodge, 38 gr
Om half acht werden alle tenten en de hele kampplaats weer opgerold en ingepakt. Nou ja, dat hefden we gelukkig niet zelf te doen hoor. En om 8 uur was het weer tijd om in de safariauto's te zitten. We hadden best nog zere konten van gisteren. Dat gold voor iedereen. Maar goed nog 45 km hobbelen en 50 km redelijke weg en we waren er weer af, we raken er wel aan gewend. We kwamen veel te vroeg in Maun aan. Andries zat nog aan het ontbijt en keek ons verbaasd aan. Nu al? Het was fijn om even te relaxen. De koffers mochten even uit de bus zodat ik een boek en mijn iPad kon pakken en de jeugd de zwemkleding. Tot de lunch deed iedereen zijn ding. Wij konden skypen met Marius om te feliciteren met hun 2 jarig huwelijk. Leuk eventjes. Toen weer in de bus want we hadden toch nog weer 4 uur te gaan. Onderweg klonk: seatbelts gauw, en iedereen deed gehaast de riemen om want er stond politie. En toen klonk ineens: schoenen controle. Toch nog. Nu zouden we er eindlijk achter komen waarom we een extra paar schoenen bij de hand moesten hebben. Dus iedereen met schoenen aan en schoenen in de hand door een ontsmettende bak. De handschoenen er ook even in. De bus ging door een diepe geul. We dachten eerst even dat wij er ook door moesten waden maar dat was gelukkig niet het geval. Iedereen was ontsmet en we konden weer door. Even een afrikaanse plaspauze (dus achter de bus) en om vijf uur waren we er. Andries riep dat we bij de tenten waren. Huh? Tenten? Niet weer he. Tenten genoeg gezien. Het volk mumureerde en dit keer hoorde ik ook bij het volk. Maar…… onterecht. Het waren prachtige glamping tenthuisjes op palen. We mochten niet zelf lopen. De reden was dat er in deze elephant lodge de olifanten vrij rondlopen. In het midden was een soort waterhole en daar stonden zo'n 10 olifanten te drinken en elkaar weg te duwen of te koesteren. Prachtig gezicht. We werden naar ons tenthuis gebracht met zicht op de olifanten. Wat een mooi huis. Geen airco maar alle soort ramen konden open en het luchtte lekker door. Prachtige bedden en badkamer en balkon. Wat een luxe. Voor het diner werden we gehaald met een auto. Mooi hoor. Met zicht op de olifanten een buffet. En het was ook nog lekker. Wat decadent. Later nog een poos gewoon zitten kijken en om half negen werden we weer teruggebracht. We wachtten op ons balkon nog tot het licht uitging want om 10 uur was er geen elektriciteit meer. Maar een schijnwerper bleef branden dus weer geen echt donkere sterrenhemel. Vanuit ons huis zagen we wel sterren.
28 oktober Kasane 42 gr
Vanmorgen konden we een beetje rustig aandoen. Om kwart voor acht zouden we gehaald worden. Maar ik was al veel eerder dus filmde ik de zonsopgang. Erg mooi. We zagen al wel wat mensen lopen. Dat mocht als er maar geen olifanten in de buurt waren. Maar daar kwam tussen de huisjes een olifant aan. Dus naar een van onze groep geroepen dat hij terug moest want hij zou anders de olifantweg kruisen. Dat deed hij dus. We gingen weer verder met het inpakken van de koffer. Tijd genoeg. Maar toen hoorden we buiten stemmen. Locals die riepen dat de mensen de tenten uit moesten. Gauw, gauw, achter ons aan. . Hoezo, wwat was er aan de hand. Nog meer olifanten? Nee, er waren twee leeuwen gespot. Die kwamen onze richting uit. Dus alle laatste dingen gauw in de koffer geworpen, de koffers buiten gezet en de handbagage mee. Met de stoet mee achter de ranger aan. Wij zagen de leeuw niet maar iedereen was zo in rep en roer dat het wel waar moest zijn. Het kan natuurlijk ook een oefening zijn of de schoonmaaksters wilden vandaag vroeg beginnen dus probeerden ze zo iedereen het huis uit te krijgen. Maar nee. T was echt. We waren veilig in het restaurant aangekomen. Het personeel liep druk heen en weer en belden nog met mensen. Iedereen stond te kijken. En, eerlijk gezegd hebben zij ze niet gezien, maar op een gegeven moment lag een leeuw lekker tegen de voordeur van een huisje te slapen.dus ze waren er wel degelijk. We zagen er een foto van. Het was de tweede keer in twintig jaar tijd dat dit gebeurde. Spannend hoor. Maar ja, waar had ik nou mijn pilletjes? Ze lagen op bed maar door de consternatie had ik ze vergeten. Nou ja, geen kwestie van leven en dood. Dan maar niet. Ik kon niet terug. Dan loop ik maar een beetje minder soepel. De olifanten druppelden, of tewel, spetterden ook weer binnen. We kregen ontbijt en konden nog een poosje olifant kijken. En ziedaar, de pilletjes had ik in mijn broekzak gestopt. Om 9 uur weg naar Kasane. Al aardig richting de Victoria Falls. We moesten hiervoor ook weer 3 uur in de bus. Het was de laatste keer met deze bus want deze mag in Zimbabwe niet rijden. Nolan mocht ook niet meer mee. Onderweg moesten we tanken en dan moet natuurlijk ook iedereen plassen. Nou dat kon er was een toilet.maar helaas, dat zat op slot. Binnen riep iemand steeds maar: no water, no water. Ja, maar we komen water brengen juist. Nou ze had natuurlijk geen water om schoon te maken. Toen mochten we in het office maar de mannen waren toen buiten al geweest. In Kasane ook weer een mooie lodge. De aankomst was uiteraard weer chaotisch maar dat zijn we inmiddels wel gewend. Je moet je sleutels hebben, inchecken, je koffers aanwijzeen om naar de kamer te laten brengen; onderwijl ook lijsten invullen voor de excursies die je wil doen met paspoortnr e.d. Dat kan niet goed gaan he. Lunch gehad. We koesten er wel een eindje voor lopen en het was op zijn zachts gezegd, nogals warm. Over de 40 gr. Maar goed. Om 3 uur al weer klaar staan voor de sunsetcruise over de Zambesie. Andries zei dat we onze bus niet meer konden gebruiken maar dat we opgeladen werden. Nou dat klopt. Er kwam een truck aan met achterop 5 banken. We konden allemaal mee. De zitting was wel erg heet. Maar het was maar een klein eindje. We hadden het bijna kunnen lopen maar daar doen ze hier niet aan. Onze boot kwam er aan. Mooie boot alleen voor onze groep. We hadden bij de Spar drinken ingekocht want dat was er niet op deze boot. Wij hadden vruchtensap. Maar toen we een paar slokjes ervan namen zeiden we: wat is dat zoet!? Nou ja, we hadden niet anders. Toen we nog beter keken zagen we dat er stond: een deel siroop en 6 delen water. O, vandaar. We waren dus pure siroop aan het drinken. Ja, dat is zoet. Nou ja we kwamen de boottocht wel door. Het was een mooie tocht op de Choberivier, een deel van de Zambesi. Het was de scheiding tussen Namibie, Botswana en ook Zimbabwe. Een belangrijke rivier. Hij krijf-gt het water uti Angola en brengt het verder naar de Okavango. We zagen nijlpaarden in het water met hun ogen op steeltjes. We zagen nog meer steeltjes. Oei, het was een levensechte krokodil. Verder kwam er een varaan aangekropen op de wal. En er waren buffels. Ineens zagen we ook een visarend eigenwijs bovenin een boom zitten. En maar foto's maken he. Het is een echte fotosafari. Beter dan dat je elk dier moet schieten; lijkt me erg vermoeiend. Het mooie plaatje was natuurlijk een nijlpaard met zijn bek wagewijd open. Maar die stomme beesten deden geen bek open. Ja, wel toen ik net niet fotografeerde. Verder nog een maraboe, zwarte ooievaar, heel veel olifanten, prachtig hoor. De zonsondergang was iets minder want er schoof een wolk voor. Zouden de grote regens nnu toch komen? Er was ook een zweem van een regenboog. Men verwacht en hopen op de regens. Aan de insecten denkt men te kunnen zien dat ze komen. Nou we zullen eht in de gaten houden. In het hotel eerst met zijn allen afscheid genomen van Nolan. Hij was een keer te laat gekomen en moest eigenlijk og een liedje zingen. Nou, dat deed hij. Hij hiefAfrikaans volkslied aan. Toen kon Andries niet achterblijven en zong mee. Ook de meisjes bij de receptie zongen. Nou lief allemaal. Er werd hartelijk afscheid genomen. Hij moet morgen de bus naar Johannesburg rijden, 1000 km op een dag. gauw gedoucht en weer aan het diner. We zaten gezellig met de brabanders, achterhoekers en tukkers. Zaterdag, als we Janis halen, gaan we even aan bij de achterhoekers. Het is daar vlakbij. Weer vroeg naar bed. Zal wel weer lukken.
Dinsdag 29 oktober, victoria Falls , Zimbabwe, 40 gr
Zo te merken moet ik toch nog een beetje meer water drinken dan ik nu doe. Ik krijg kramp 's nachts en dat is een teken van vocht tekort. Dat doen we dan maar. Nou ja, over een paar dagen kunnen we weer volop uit de kraan drinken. Niet uit flesjes. Vanmorgen eerst naar de andere kant gelopen voor het ontbijt. De koffers moesten uiteraard weer naar buiten. We kregen een andere bus en andere reisleider. In Zimbabwe, waar we nu heen gingen mag er geen buitenlander reisleider zijn. Dus is Andries alleen vertaler en hulpje. De koffers gingen in een karretje achter de bus aan want bij de Zimbabwaanse grens moet dat afgekoppeld worden en over de grens getrokken.Het duurde niet lang naar de grens. Eerst zorgen dat we Botswana uitkwamen. Allemaal uitstappen, in de rij, paspoort bij de hand. Nou dat ging redelijk snel. Voor ons wel. De vrachtwagens die van Botswana naar Zimbabwe gaan moeten soms wel 2 weken wachten. Dat komt omdat ze met een ferry de Zambezi over moeten. En er kan maar een vrachtwagen per keer op. En het zijn joekels hoor, hele treinen. Met koper ed. Maar gelukkig zijn ze nu een brug aan het bouwen die volgend jaar klaar is. Dan kunnen ze gewoon doorrijden. En wat helemaal vervelend is: die chauffers moeten dan wachten en ja, daar maken de meisjes gebruik van om wat bij te verdienen en de mannen misbruik. Dus op die manier is er erg veel aids. En zo kwamen we ook bij de Zimbabwaanse grens. Duurde langer en in de brandende zon. Maar, wat zo leuk is: de jongens in onze groep hebben een bal. En met die bal maken ze overal vrienden. Ze gaan gwoon even balletje trappen en dan komen er steeds meer mensen meedoen. En vragen ze: O Holland? Daar weten ze alles van. Ze dachten wel dat een van de jongens ook in het Ned Elftal zat samen met Virgil van Dijk. We moesten een visum kopen bij de douane. Dat moest in Amerikaanse dollrs. Maar die hadden we niet dus al zo'n twee weken geleden hebben we Andries Randen gegeven voor dit visum. Ik zei: Andries zorg jj voor ons visum? Nee, moet je zelf kopen. Ja, he, we hebben jou betaald. O ja, en toen kregen we dollars van hem. De man achter het loket had een soort storing. Hij wilde zijn loket sluiten. Omdat zijn pen het niet deed, hij moest een andere pakken. Nee, zeiden wij, niet sluiten, gebruik de one maar en hou hem ook maar meteen. Ok, dat was goed. Allemaal een mooi visum ingeplakt en door.Nieuwe bus. Leek mooier, met bv USB aabsluiting maar veel krapper. In Victoria Fallls kwamen we bij ons laatste verblijf in Afrika aan, snif. En meteen de kraker. Een 5 sterrenhotel nog uit het Victoriaanse tijdperk. Heell koloniaal en heel fout dus maar wel prachtig. Met veel waterpartijen, boven bruggetjes en een enorme eetzaal. Met zang en dan en een drankje werden we welkom geheten. Het was een eind lopen naar onze kamer maar dan heb je ook wat. Hoewel…de airco deed het niet. Dus wij weer het hele stuk terug: de airco doet het niet. Nee, er was geen elektriciteit voor. Zimbabwe is heel arm en er is bijna niks. En dan zitten wj in zo'n hotel. De lunch hadden we in een nabijgelegen restaurant. We konden daar ook t shirts bestellen met de prints die wij erop willen. Verderop in de straat waren nog winkeltjes. Ze hadden daar soort glaasjes van zowel Botswana als Zimbabwe. En je kon met creditcard betalen. Dus toch nog wat souvernirs gekocht. Toen door naar de luxe boottocht boven de Victoria Falls. We hadden dat van tevoren niet aangestreept op ons lijstje maar we gingen. Nu zouden we de Falls zien. Nou, lux was het zeker. Allerlei gratis hapjes en drankjes aan boord. Bij het weggaan een bandje en we zaten op banken salonbanken lekker achterover geleund. Wij zaten op het bovendek. Het was een prachtige tocht maar….geen waterval gezien. Net zoiets cruise als gisteren maar dan veel luxer. En nog minder dieren. Wel een nijlpaard met zijn bek open. Niet helemaal de bedoeling maar wel lekker relaxt, dat wel. Vanavond ging een hele ploeg ergens anders eten dan in het hotel maar wij hadden daar niet zoveel zin in. Wij bleven in het hotel en zaten samen met de brabanders. Gezellig en chique. We hebben hier wel internet maar de iPad zegt steeds maar dat het onbeveiligd is en doet het niet. Dus ik kan het verslag er niet op zetten. Dat is wel jammer. Zit ik het voor niks elke dag bij te houden.
Woensdag 30 oktober, Victoria Falls, 38 gr
We hoefden niet zo erg vroeg. Hadden de wekker op half acht. Maar ja, onze biologische klok is nu helemaal anders ingesteld dus om 7 uur eruit. Goed bed, maar dat mag natuurlijk ook wel van The Kingdom hotel. Een zeer uitgebreid ontbijtbuffet. Je kon het zo gek niet bedenken of het was er wel. Moeilijke keuze want je kunt niet alles eten. Een van onze groepsleden was vandaag jarig. Als verrassing kwam er een koortje personeel om haar heen staan zingen. Happy birthday uiteraard en ze werd uitgebreid door iedereen gefeliciteerd. Om half 9 weg voor 'de' wandeling bij deVictoria Falls. Met onze eigen gids. We konden de gids volgen met de snelle pas en Andries voor de langzame mensen. Maar de snelle pas was ook geslenter dus het verschil was niet groot. We deden de route in omgekeerde volgorde zodat de apotheose aan het eind lag. Net zoals onze reis eigenlijk. Rustig opbouwen. Eerst bleven we stilstaan bij enkele bomen. Bv de iron of led tree. Zo hard dat er niet doorheen te komen is. Het hout zinkt ook in water. Een gewone boom maar al zeker 300 jaar oud. Ze groeien langzaam. Er was nogal een herrie in het bos/de jungle. Dat was toe te schrijven aan de trumpet hornbird. Het leek echt op trompet of op een krolse kat als je het minder plastisch wilt uitdrukken. Verder een bushpackantilope. Een morningflower, twee verstrengelde bomen. Ook blueball apen. Die krijgen blauwe balletjes als ze zin hebben. En een prachtige acacia. We hoorden de waterval wel maar zagen nog niks. Een grote brug doemde op. De enorme brug tussen Zimbabwe en Zambia. Die was gebouwd op initiatief van Livingstone (je weet wel van: Mr livingstone I presume?). Hij wilde noordelijk Afrika en zuidelijk Afrika met elkaar verenigen. Die brug is gemaakt in Engeland. Met een schip vervoerd naar Zimbabwe. De laatste onderdelen per trein. Maar toen ze de brug in elkaar wilden zetten pasten de onderdelen niet. Het was 1,5 te breed. Uitgezet. De mannen gingen ontredderd terug naar hn verblijf in het Kingdom Hotel (waar wij nu verblijven). 'S nachts begon het enorm te regenen. Het ijzer koelde daardoor af, kromp weer en iedereen dankte God voor dit wonder. De brug kon in elkaar gezet worden. We keken naar de brug. Er kwamen tientallen fietsers voorbij met heel hoog opgestapelde goederen. Dat waren handelaren die goedkoop spullen, zoals enorme zakken meel, kochten in Zimabwe en dan verkopen in Zambia. Er was ook een trein aangelegd maar de opdracht was door verschillende firma's uitgevoerd. Zonder communicatie onderling. Dus niets nieuws onder de zon. Met als resultaat dat de rails aan de ene kant veel smaller was dan aan de andere kant. Nu moeten de mensen overstappen van de ene trein op de andere. Je kon ook bungy jumpen van de brug maar dat deden we dit keer maar niet. Houdt zo op in de groep he. We zagen de Falls van de Zambiaanse kant. Hoewel, zagen, waar waren ze? alles was droog. Geen waterval te zien. Wel een mooie canyon waar het water in had moeten vallen. We kregen wel utileg dat dit al de achtste positie van de waterval is. Telkens slijt er weer wat uit zodat de waterval zich zigzaggend verplaatst. Na het regenseizoen is de waterval. 1,5 mijl lang. Nu zitten we vlak voor het regenseizoen. Dat moet volgende week beginnen. Verder gelopen weer richting Zimbabwe. En ja, daar kwam toch water naar beneden. Bij elk uitkijkpunt zagen we de watervallen groeien. Echt indrukwekkend. Prachtig hoor al dat geweld. In de waterval lag nog een eiland waar Livingstone zijn ontdekking deed. Het water denderde naar beneden en soms stonden we in de mist ervan. Lekker koel, want hoewel het nog voor elven was was het al behoorlijk warm. Na ongeveer 2,5 uur wandelen waren we weer aan het eind. Onze tweede wandeling in bijna 4 weken. Zoals gezegd: de enige spieren die deze reis goed aan hun trekken zijn gekomen zijn de oogspieren. En de kaakspieren door al het eten en praten. We hadden weer lunch in hetzelfde restaurant als gisteren. 3 gangen lunch. Nounou. Ook hier was er weer een verrassing voor de jarige (60 geworden). Een hele grote verjaardagstaart. We konden hem met z'n twintigen niet op hoewel de jongens dubbel namen. Wij gingen nog even pinnen (voor de bestelde shirtjes) en daarna relaxen in het hotel en aan het zwembad. Heerlijk hoor. De meeste anderen hadden ook een helikoptervlucht boven de falls geboekt. Eerst had ik er spijt van dat we toch niet die vlucht hadden geboekt maar toen ik zag dat een groot gedeelte van de Falls droog lag vond ik het niet erg meer. Achteraf zeiden ze, was het erg mooi geweest maar ja, alles was wel erg droog en ze hadden toch wel hoog gevlogen. We mochten onze shirtje gaan halen. Leuk geworden. Enige minpuntje is dat mij prints op een rood shirtje in het zwart zijn ipv wit. Zie je het wat minder. Verder leuk. Afscheidsdiner in een grote overkapte restauranttuin. De randen van de overkapping werden besprooeid tegen de warmte. Er kwam nog een kleine speech van een van de (single) groepsgenoten. Wij aten pizza. Klein detail: op de menukaart stond ipv pizza prociuto: pizza prostituto. Die wilde ik eerst nemen uit nieuwsgierigheid maar toch maar niet gedaan. De pizza's waren erg groot, dat kon niemand op. Maar, bleek later, dat was ook niet de bedoeling. We kregen allemaal een doggybag. De halve pizza erin. En dat konden we dan uitdelen aan de mensen die buiten hun schaaltjes en andere afrikaanse koopwaar staan op te dringen. Ze kwamen al gauw op ons toe. Vroegen: ja, nog een voor mijn kind of broer. Maar nee, we mochten maar een per persoon geven. Zielig he. Die mensen hebben gewoon niet genoeg te eten en wij leden hier aan overdaad. Nogal dubbel. Maar goed, zij hebben wel lekker pizze gegeten. Het is beter dan weggooien. Dan moeten ze het uit de vuilnisbak halen. We hebben ook wel vaker local gegeten om de arme mensen een beetje te helpen, dat doet Fox wel goed. Zo, dat was dan onze laatste echte dag. Koffers al ingepakt en winterspul in de rugtas. Want het zal koud zijn in Nederland hoor. Als je hier rond de veertig gewend bent…..
[userId] => 173247
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5066552
[countryId] => 205
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 290
[author] =>
[cityName] => Victoria Falls
[travelId] => 524224
[travelTitle] => Reis Zuidelijk Afrika op zoek naar de Big Five
[travelTitleSlugified] => reis-zuidelijk-afrika-op-zoek-naar-de-big-five
[dateDepart] => 2019-10-07
[dateReturn] => 2019-11-02
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Zimbabwe
[countryIsoCode] => zw
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/zimbabwe,victoria-falls
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/173/247_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => moremi-bushcamp-en-spannende-momenten
)
[3] => stdClass Object
(
[username] => PetraenAb
[datePublication] => 2019-10-23
[title] => Woensdag, 23 oktober, Zimbabwe, boat cruise
[message] => Woensdag, 23 oktober
Zimbabwe, Kingdom Hotel en Victoria Falls
We hadden geen betere manier kunnen bedenken om onze super vakantie af te sluiten dan vandaag. We kwamen om 10.00 uur bij ons Hotel, Kingdom in Victoria Falls. Echt een luxe hotel van alle gemakken voorzien. Voor Ab heel belangrijk met KIA. Koelkast, Internet op de kamer en Airco. De grensovergang naar Zimbabwe verliep soepel. We hadden om 14.00 uur een helikopter vlucht gereserveerd. Voor die tijd hebben we nog even door de omgeving gewandeld en bij het zwembad gelegen. De helikoptervlucht was echt super. Wat een mooi zicht op de watervallen. Helaas staat er door de droogte wat minder water in het gebied en zijn de watervallen wat minder spectaculair. Maar voor ons niet minder mooi.
Om 16.30 werden we alweer opgehaald voor onze dinercruise. Nog even wat gedronken in het centrum. De prijzen zijn hier wel extreem. Voor een biertje betaal je 6,50 dollar en voor een half liter water 3 dollar. We konden een USB stickje kopen van onze helikoptervlucht. Was maar 50 dollar haha. Gelukkig had Ab alles ook gefilmd en gefotografeerd dus we missen niets.
Dan nu de diner cruise over de Zambezi. Dat was echt super. Een groot deel zijn we door Zambia gevaren. We hebben een echte Afrikaanse zonsondergang gezien. Ook hebben we olifanten zien zwemmen en uiteraard nijlpaarden en krokodillen gezien. Het eten was heerlijk de entourage romantisch en de drank inbegrepen, haha. Alles bij elkaar echt perfect. Natuurlijk had ik het beste gezelschap van de hele boot. Nu liggen we heerlijk op ons kingsize bed in de airco dit verslag te tikken. Morgen om 10.00 uur worden we opgehaald om eerst naar Johannesburg te vliegen en dan naar huis. We hopen dat jullie het leuk vonden om ons te volgen. Voor ons was dit een droomreis.
[userId] => 439458
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5066108
[countryId] => 205
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 1017
[author] => Petra & Ab
[cityName] => Victoria Falls
[travelId] => 524177
[travelTitle] => 25 daagse rondreis Namibië, Botswana en Zimbabwe
[travelTitleSlugified] => 25-daagse-rondreis-namibi-botswana-en-zimbabwe
[dateDepart] => 2019-10-01
[dateReturn] => 2019-10-25
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Zimbabwe
[countryIsoCode] => zw
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/zimbabwe,victoria-falls
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/439/458_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => woensdag-23-oktober-zimbabwe-boat-cruise
)
[4] => stdClass Object
(
[username] => Geenoen
[datePublication] => 2019-10-13
[title] => Victoria Falls
[message] => Victoria Falls.
Vandaag vertrekken we naar Victoria Falls in Zimbabwe.
Onze verwachtingen zijn hooggespannen, zal er water zijn en hoeveel of hoe weinig, ligt er aan hoe je het bekijkt.
We worden bij onze Lodge opgehaald en het avontuur kan beginnen, onderweg worden nog 4 Amerikanen opgepikt.
Bij de Botswaanse grens moeten we ons weer uitschrijven, dit blijkt een makkie te zijn, een chagrijnig kijkende vrouw zet een stempel in het paspoort en klaar is het.
Als Peter haar nog een fijne dag wenst mompelt ze iets onverstaanbaars, waarschijnlijk spreekt ze een vloek uit over Peter.
Dan komen we bij de Zimbabwaanse grens aan en er staat al een man of 50 voor ons in de rij en zijn er maar drie loketten open.
De verwachte wachttijd is drie kwartier. Onze bagage wordt alvast overgeladen in een andere bus die ons in Zimbabwe afzet, het interesseert ze niet zoveel wat je meeneemt
als je maar betaalt voor het visum.
We worden erop geattendeerd dat het mogelijk is om een enkel visum te nemen voor alleen Zimbabwe, kosten USD 30, of een dubbel visum voor Zimbabwe en Zambia, kosten USD 50.
Een dubbel visum is in verhouding goedkoper en gaan we dat maar doen.
Als de rij kleiner wordt houdt 1 van de douanebeambten het voor gezien en gooit zijn loket dicht. Iedereen kan maar zien waar ze blijven en de rijen worden opnieuw geformeerd.
Eindelijk zijn we bijna aan de beurt komt er zo'n ritselaar met een paar paspoorten en wordt deze afgegeven aan de douanebeambte en iedereen kan weer wachten.
Kennelijk als je extra betaalt hoef je niet te wachten. Eindelijk is Peter aan de beurt en vraagt om een dubbel visum en geeft paspoort en geld af, de man kijkt een beetje rond
en maakt wat aantekeningen op een papiertje en begint op een visum te schrijven en na zo'n 5 minuten klooien geeft hij het paspoort weer terug.
Op de vraag van Peter of het een dubbel visum is blijft hij een beetje dom voor zich uitkijken en na nog een keer vragen steekt hij zijn duim op.
Peter geeft hem een kleine les in Nederlandse scheldwoorden. Daarna is Karin aan de beurt, aan haar wordt gevragen hoe het gaat, of ze een dubbel visum wilt enz.
En alles lijkt ook sneller te gaan en na een paar minuten is ze klaar. Hierna kunnen we gewoon de grens overlopen en is er niemand meer die iets controleert.
Al met al zijn we iets meer dan een uur bezig geweest.
In onze nieuwe bus worden we naar onze Lodge in Victoria Falls gebracht. Bij de receptie worden we welkom geheten krijgen we onze sleutel en geeft ze een papier voor
de helikoptervlucht de volgende dag. Weg verassing voor Peter. Karin had dit al voor wij op vakantie gingen als verassing voor Peter's verjaardag geboekt.
Het lijkt haar ook niet te deren want ze praat gewoon door, we hebben ze in ieder geval hartelijk bedankt voor het verkloten van de verassing.
Als Karin later op het papier leest dat ze moeten uitkijken omdat het een verassing is ontploft ze bijna. Hierna gaat ze nog een keer verhaal halen bij de receptie.
En voor ons is ze vanaf nu staatsvijand nummer 1.
We besluiten die middag een fietstoer te doen bij de Victoria Falls en worden opgehaald door een taxi. Via ons reisbureau hadden we een adres gekregen maar onze chauffeur wist
een beter adres. Hier aangekomen vraagt de beste man USD 20 meer dan de prijs die we op hebben gekregen via het reisbureau, hierna geeft Peter aan dat we dit niet gaan doen en
naar een ander verhuurbedrijf gaan. De prijs gaat nu drastisch omlaag en nu zijn ze goedkoper als het andere bedrijf.
Een gids wordt opgeroepen en deze komt, hij gaat zijn fiets nog even halen en is met twee minuten terug. In de tussentijd komt er een tweede gids en deze gaat ons rondrijden.
Wij hebben zoiets van dat kun je niet maken, maar daar lijken ze niet zoveel moeite mee te hebben, ook onze eerste gids niet.
We spreken ook af dat we de volgende dag fietsen komen huren en dan zonder gids een beetje rondtoeren door Victoria Falls.
Onze gids voelt al wel aan dat we niet zoveel fietsen we gaan als eerste heuvel op door de township van Victoria Falls. We gaan bij een opvanghuis voor ouderen en wezen kijken.
Hier zitten ouderen uit andere landen waarvan de kinderen elders in Afrika zijn en niet voor hun ouders "kunnen" zorgen. We krijgen een rondleiding en geven een kleine donatie.
Het is een vrijwilligersproject die gesponsord wordt door bedrijven en particulieren.
Hierna gaan we naar een houtwerkplaats, hier worden de meest fantastische houten beelden gemaakt, en ja, die willen ze toevallig ook nog verkopen aan hun nieuwe Nederlandse vrienden.
Virgil van Dijk is de nieuwe held in Afrika, waar 20 jaar geleden Roed Goellit en Marco van Basten nog benoemd werden om te verduidelijken dat we uit Nederland komen is nu "onze" Virgil de man.
Karin begint alweer aardig in haar rol te komen met het afdingen, een lagere prijs afdingen en dan iets meer geven.
Na zo'n 20 kilo hout te hebben gekocht bieden de verkopers aan om dit naar het fietsverhuurbedrijf te brengen zodat we niet rond hoeven te rijden met deze ballast.
Eerst vertrouwen we het niet maar later zullen we ze dankbaar zijn.
Hierna vervolgen we onze weg door het Zambezi National Parc, hier moeten we rustig fietsen en om ons heen kijken want er kunnen Buffels en Olifanten oversteken.
We laten de gids maar voorop fietsen zodat we een kleine buffer hebben. Bij de Zambezi rivier aangekomen is het een mooi gezicht, het water stroomt rustig en we zien een cameraploeg
van de lokale televisie bezig een documentaire te maken over de vervuiling van de oevers aan de Zambezi rivier.
Ook zijn er mensen die zich wassen in de rivier omdat er geen water uit de kraan komt als de elektriciteit is uitgevallen.
Vanaf de Zambezi rivier wilt onze gids ons naar de Zambezi bridge brengen, als we merken dat we daarvoor de Zimbabwaanse grens voor over moeten steken kijken we elkaar aan en zeggen dat
we geen paspoorten bij ons hebben. Dit is geen probleem, onze gids loopt even naar binnen, komt twee minuten later naar buiten met een papiertje en alles is geregeld.
En wij ons maar druk maken over een dubbel visum. De Zambezi brug is een mooie oude brug gebouwd in 1905 en is de verbinding tussen Zimbabwe en Zambia. Er is 1 rijbaan en een treinspoor
zodat de vrachtauto's 1 voor 1 de brug over kunnen. Ook hier worden we aan Zambiaanse kant verast met nog meer houtverkopers, als we beloven op de terugweg even te komen kijken bij ze mogen we verder.
Met onze gids raken we in gesprek over de economie van Zimbabwe en de meeste mensen in Zimbabwe zijn blij dat hun oud-dictator is overleden. Met weemoed denken ze terug aan de tijd dat ze nog
een kolonie waren en de zaken voor hun geregeld werden. Hij dacht dat het misschien beter was als ze weer gekoloniseerd zouden worden.
Hiermee komt de theorie van Peter weer tot zijn recht: Deze kleur mensen heeft een blanke leider nodig. Hier is onze gids het overduidelijk mee eens.
Peter biedt zich aan als nieuwe Zimbabwaanse president bij de volgende verkiezingen om het land te redden.
We gaan weer terug de grens over en kopen ondertussen nog een paar kilo hout zoals we afgesproken hadden. Alleen doen we nu andersom, we vragen wat we krijgen voor 10 USD.
Dit snappen ze niet direct want er wordt van alles aangeboden tussen de 15 en 35 USD. Als Peter ze een laatste kans geeft om iets voor 10 USD aan te bieden snappen ze het eindelijk en krijgen we
waarom we vragen.
Terug Zimbabwe in blijkt geen probleem te zijn, een douanebeambte wordt wakker gemaakt en het eerder gekregen papiertje in zijn handen gedrukt en klaar is het.
We fietsen terug naar het fietsverhuurbedrijf en daar staat onze vriend al te wachten met ons hout. We krijgen als dank van onze gids nog zo'n 15 triljoen Zimbabwaanse dollars.
Waarschijnlijk dat we daar nog geen half brood van kunnen kopen.
De volgende dag is het zover: Peter 50 jaar.
We hebben allebei slecht geslapen want het waaide die nacht behoorlijk en er viel van alles op het zinken dak waardoor we al vroeg wakker zijn.
Allebei hopen we stiekem dat er niet gevlogen kan worden boven de Victoria Falls, we hebben behoorlijk de zenuwen.
Met het ontbijt eten we bijna niets, want wat er niet ingaat komt er ook niet uit.
Tot onze "teleurstelling" worden we toch opgehaald om de vlucht te gaan maken. Er wordt uitgelegd dat er drie helikopterbedrijven zijn en dat er maximaal 4 helikopters in de lucht mogen zijn.
Ook staan ze in verbinding met een verkeerstoren die aangeeft waar ze mogen vliegen en op welke hoogte zodat ze niet tegen elkaar kunnen/zullen vliegen.
Peter merkt op dat dit wel handig is.
Na de papieren ingevuld te hebben en gewogen te zijn stijgen we aan boord. Onze piloot is een oud-vliegenier van het Zimbabwaanse leger. We weten niet hoeveel waarde je daaraan kunt hechten.
Eenmaal van de grond verandert alles, het valt best mee en als we hoogte maken zien we hoe mooi het landschap is, met de Zambezi rivier en de Victoria Falls en we komen tot rust.
We maken een paar rondjes om de Victoria Falls en gaan dan naar het Zambezi National Parc en rivier. Ook dit is een schitterend gezicht, we zien veel olifanten, op land en door het water lopen.
Ook zien we een groep Giraffen en Buffels. De piloot doet zijn best om ons zoveel mogelijk te laten zien en vanuit een goede hoek te kunnen fotograferen, hierdoor gaat hij wel eens haaks de bocht om.
Op dit soort momenten komt er wel iets omhoog, maar goed dat we niet zoveel hebben gegeten deze ochtend.
Eenmaal terug op de grond wordt ons een video van onze vlucht getoond die we voor een paar dollar kunnen kopen. Wij zijn zo trots op onszelf dat we dit natuurlijk meteen doen.
S 'middags gaan we een wandeling maken langs de Falls. Ondanks dat de watervallen klein zijn op dit moment komt het water toch met donders geweld naar beneden.
We zien ook de droge stukken van de watervallen en kunnen ons voorstellen hoeveel kracht en geweld dat het dan geeft als er wel water is.
Aan de overkant zien we mensen naar de Devil's Pool gaan. We hebben tijdens deze trip al zoveel waaghalzerij uitgehaald dat we dit maar overslaan.
We besluiten dan ook om over 3,5 jaar terug te komen tijdens het hoogwaterseizoen zodat we de Falls in volle glorie kunnen zien.
De volgende ochtend is het alweer tijd om terug te gaan naar Botswana waar we nog twee dagen in Kasane blijven en dan terug naar Namibië gaan om via de Caprivi strip verder te rijden.
Tot zover.
Peter en Karin.
[userId] => 276146
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5065424
[countryId] => 205
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 396
[author] => Peter en Karin
[cityName] => Victoria Falls
[travelId] => 523954
[travelTitle] => Rondreis Namibië, Botswana en Zimbabwe
[travelTitleSlugified] => rondreis-namibi-botswana-en-zimbabwe
[dateDepart] => 2019-09-28
[dateReturn] => 2019-11-03
[showDate] => yes
[goalId] => 6
[goalName] => Een korte vakantie
[countryName] => Zimbabwe
[countryIsoCode] => zw
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/zimbabwe,victoria-falls
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/276/146_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => victoria-falls
)
[5] => stdClass Object
(
[username] => jolijnvangaalen
[datePublication] => 2019-10-02
[title] => Dolomite camp, waterberg plateau en namib naukluft
[message] => Dolomite camp en Waterberg Plateau.
Zaterdag 28 september. Zonsopgang vanaf onze veranda was echt prachtig en zelfs vanuit het bed kunnen we de zon zien opkomen. Rond 7:15 liepen we naar het restaurant voor het ontbijt. Daarna de laatste spullen inpakken en we werden weer opgehaald met de 4x4 golfkar om ons naar de parkeerplaats te brengen. Om goed 8:15 reden we hier weg. Nog even stoppen bij de waterhole rateldraf maar hier zaten geen leeuwen deze morgen. Rond 9:15 reden we uiteindelijk via Galton Gate Ethosa uit. Eenmaal het park uit reden we weer op asfalt wat dus betekende dat we de banden weer op moesten pompen met de compressor. Dit lukte tot 2.0 bar dus 20 minuten later nog bij de pomp gestopt en de banden nog iets voller gemaakt.We reden door naar Otjiwarongo, daar deden we boodschappen, even pinnen en tanken. Om 13:30 reden we weer verder. Een broodje smeren in de auto en om 14:30 arriveerde we op de camping van Waterberg Plateau national park. We konden zelf een plaatsje uitzoeken op de camping. We kochten later nog wat braaihout en wat te drinken in het winkeltje. Daarna de tent opzetten. We raakte aan de praat met onze buren, een Gronings stel. Die waren al in het Zuiden geweest waar wij nog heen zouden gaan en wij hadden het Noorden al gezien. Na het eten gezellig met z'n vieren bij het kampvuur gezeten en tips uitgewisseld over de dingen we nog wilden bezichtigen. Rond 23 uur snel naar bed want morgen zou de wekker rond 6:00 gaan ivm de game drive.
Zondag 29 september 2019
Vandaag weer vroeg eruit ivm met een game drive in het waterberg plateau park die om 6.30 uur begon. Ontbijten hoefde we niet want deze zat bij de game drive bij in. Na 15km rijden door de koude wind die ochtend kwamen we aan bij de ingang van het park. Daar vertelde de ranger hoe de ochtend eruit zou gaan zien. Na 2 waterholes waar met een afgezette lookout na toe kon lopen. Dit zodat de kans op dieren groter is omdat je er zachtjes na toe kunt lopen. En onderweg na de waterholes kans op dieren. Omdat het dicht begroeid was (zicht 15m) zag je de dieren niet altijd even goed. Aangekomen op de rand van het plateau mochten we even de wagen uit voor het uitzicht en foto over de vlakte. Hier waren ook poot afdrukken van een luipaard van afgelopen nacht. Doorgereden na de 1e waterhole was het daar rustig. We kregen ons ontbijtje met een kop koffie of thee. Nadat we ons ontbijt op hadden en door wouden gaan na de volgende waterhole kwamen er waterbuffels aangelopen. Hier nog een 10 minuten na gekeken. Onderweg na de 2e waterhole zagen we giraffes, sabelantilope en een damara dik dik. Ook enkele mooie vogels. Bij de 2e waterhole zaten ook waterbuffels en een aantal prachtige gekleurde vogels. Zelf op de foto kunnen zetten. Net voordat we wouden gaan kwam er nog een elandantilope aan. Om goed 11.00 waren we weer op de camping. Hier koffie en thee op en bij de tent onze lunch op. Na de lunch het zwembad opgezocht waar we heel de middag aan hebben gelegen. Wel lekker met die temperatuur hier. 30 graden en de rest. Na het zwemmen en dutten ons avond eten gemaakt en genuttigd. Daarna een kampvuur met koffie en thee en om 9.30 na bed.
Maandag 30 september.
Vandaag geen verplichtingen dus ons nog een x omgedraaid. Om 8.15 was het liggen wel klaar en hebben we op ons gemakt ontbijt. Daarna tent ingeklapt en na het startpunt van de mountain view walk gereden. Hier begonnen we om 10.00 uur aan en een half uurtje later stonden we boven op het plateau. Prachtig uitzicht. Hier een uurtje gezeten genieten van de omgeving en het uitzicht onder het genot van een sinaasappeltje, mueslireep en water. De weg terug hadden we een ander pad en waren we 20 minuten beneden. Toen nog de birdwalk route gelopen, maar de vogels lieten zich niet op de foto zetten. Terug op de campingplaats onze boterhammen gesmeerd en daarna weer na het zwembad. Weer ff lekker liggen, lezen, schrijven en dutten. Die avond weer ons eten gemaakt en genuttigd. Na de afwas weer koffie en thee met een kampvuur. Nu op tijd na bed omdat er morgen weer een stuk rijden op de planning staat
Dinsdag 1 oktober 2019.
Vandaag weer om 7.00 uur eruit zodat we om 8.00 uur konden wegrijden. 535 km en 6 uur op papier. Het navigatiesysteem gaf alleen een andere route aan dus goed opletten op de borden en kijken op de kaart vandaag. Omdat de gaspit voor het koken niet goed werkte sinds gister avond en nu toch langs windhoek kwamen, deden we even het verhuurbedrijf van de auto aan. Dit probleem was zo verholpen en konden na 15 minuten weer verder. Maar voordat we daar waren reden we om 8 uur weg op de camping. Na een half uur hield de onverharde weg op en moesten we onze banden weer verder oppompen tot 2.2kpa. De rit verliep prima. Via windhoek door na rehoboth. Vanaf daar nog 200km ongeveer tot aan namib naukluft national park. Voor die laatste 200km eerst weer de banden laten aflopen tot 1.6kpa want vanaf daar is al voorlopig alleen maar gravel en zandwegen. En zo kun je prima 80 tot 90 km/h zonder door elkaar gerommeld te worden. Rond 15.00 uur kwamen we aan bij de gate en was het nog 15km tot de receptie. Daar aangekomen ons ingecheckt. We zagen dat er Wi-Fi was dus hebben een drankje gekocht(omgerekend €1.08 per drankje) en op het terras gezeten. Hier het vorige verhaal online gezet. Daarna onze campingplek opgezocht en tent uitgeklapt. Eten gekookt en ook weer gegeten uiteraard. Na de afwas even wat bavianen moeten verjagen omdat ze een strip van de trokken en er bijna vandoor gingen met het dagboek. Daarna een rustige avond met kopje koffie en thee en weer op tijd na bed na zoon vermoeiende dag.
Woensdag 2 oktober 2019
Vandaag werden we wakker omdat die apen weer bezig waren die strip van de auto te halen. (Nu laten we hem er maar vanaf) nadat ze bij ons weg waren en bij de andere camping gasten de boel waren afbreken en weghalen zijn we nog ff in slaap gevallen. Om half 8 zaten we aan ons ontbijt. Weer lekker op ons gemak. Na ons ontbijt bekeken welk gedeelte we van de waterkloof trial we gingen lopen. Rond kwart voor 10 begonnen we aan de trial . Een trial door en langs een rivierbedding waar nog wat water door stroomde. We liepen een goed uur tot aan de waterpools. Hier kon je zwemmen maar water was veel te koud. Komt tenslotte ook uit de bergen. Hier een half uurtje gezeten en weer een sinaasappeltje of 2 op. Daarna weer omgedraaid en de weg terug gelopen. Dezelfde route als de bavianen maar tot een confrontatie is het niet gekomen. Terug bij de tent dit verhaal getypt en daarna richting restaurant voor een lunch en dit verhaal online met wat foto’s als dat gaat lukken.
[userId] => 267296
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5064576
[countryId] => 205
[pictureCount] => 11
[visitorCount] => 303
[author] =>
[cityName] => Victoria Falls
[travelId] => 524211
[travelTitle] => Rondreis Namibië
[travelTitleSlugified] => rondreis-namibi
[dateDepart] => 2019-09-13
[dateReturn] => 2019-10-12
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Zimbabwe
[countryIsoCode] => zw
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/122/938/287_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/267/296_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => dolomite-camp-waterberg-plateau-en-namib-naukluft
)
[6] => stdClass Object
(
[username] => jolijnvangaalen
[datePublication] => 2019-10-01
[title] => Popa Falls en Ethosa Nationaal Park
[message] => Inmiddels alweer even geleden dat we ergens WiFi hadden maar dan vandaag kwam het er dan van om een nieuw verslag te uploaden.
Een korte terugblik van afgelopen week.
Woensdag 18 september zaten we nog op de Old Drift Lodge. We stonden om 5:30 op voor de ochtend game drive. We zagen 's ochtends zebra's, giraffe en olifanten. We maakte nog een korte stop en dronken koffie en thee. Rond 9:30 waren we terug op de lodge dus gingen we ontbijten. Na het ontbijt lekker gerelaxed op de veranda en in de namiddag nogmaals een gamedrive. Deze keer zagen we eerst een olifant en een krokodil, zebra's en giraffe. Toen we later bij de rivier stopte stonden we midden tussen een groep van wel 30 olifanten die stonden te spetteren in het water. Dit was een mooi gezicht. Aan het einde van de game drive dronken we nog een rood wijntje en een Amerula (soort Bailies alleen dan fruitig) aan de waterkant van de Zambezi. Toen we terug waren van de game drive konden we direct aanschuiven voor het diner. Deze keer had Edwin Koedoe (soort hert) en ik varkensmedallions. Na het diner was het alweer bedtijd.
Donderdag 19 september was het helaas al weer tijd om te vertrekken hier vandaan. We ontbeten eerst voor de laatste keer (voorlopig) met gebakken eitjes en rond 9:00 stapte we in de auto. De grens over van Zimbabwe naar Botswana ging prima, alleen was het wat drukker. En 100 km later de grens over van Botswana naar Namibië ging ook vlotjes. Rond 16:00 arriveerde we op de camping in Popa Falls. Dit is geen waterval maar een soort stroomversnelling met eilandjes van de Okavanga. We konden zelf een plaatsje op de camping uitzoeken. Om 18:00 nog een wandelingetje gemaakt op de camping en wat gegeten in de bar van de camping. Later bij de tent nog koffie en thee gedronken en daarna na bed.
Vrijdag 20 september was een relax dagje. We stonden rustig op en deden wat boodschapjes in het winkeltje in het dorp. (voornamelijk blikvoer want er is geen vers te krijgen haha) Na de boodschappen hebben we ontbeten en rustig koffie en thee gedronken. Rond 12 uur nog een wandeling op de camping gemaakt en 's middags lekker aan het zwembad gelegen. Rond 18:00 eten kokend en een kampvuurtje stoken. En rond 21:30 weer naar bed, want de ochtenden beginnen hier ook vroeg.
Zaterdag 21 september gingen we naar Mahango Game Reserve. We stonden rond 8.00 uur op. De tent inklappen, ontbijten en om 9:00 uur konden we wegrijden. We moesten onderweg al wel de bandenspanning af laten lopen want we reden op gravel en zandwegen. Het was een mooi park wat aan de Okavanga lag. We zagen onderweg impala's, koedoes, struisvogels, hippo's, waterbuffels en verschillende vogels. Er waren hier maar 2 routes, een gravelweg en een zandweg alleen voor 4x4. We hebben beide routes gereden en we concludeerde dat je inderdaad een 4x4 nodig had voor de zandweg. Bij de waterhole een broodje gesmeerd onderweg en toen weer terug naar de camping waar we rond 14:30 aankwamen. Door al het gehobbel waren de eieren geklutst in de koelkast dus die konden we schoonmaken. Later nog even relaxed voor de tent gezeten en rond 18:00 aan het eten begonnen. Daarna nog koffie en thee en toen was de avond alweer om.
Zondag 22 september stond de wekker om 6:30 want we moesten ongeveer 620 km rijden naar Ethosa. Het was erg rustig onderweg, bijna geen auto's gezien maar wel veel mensen wandelend in nette kleding op weg naar de kerkdienst. (op de autoradio was die ochtend overigens ook alleen maar kerkmuziek) Onderweg 2x gestopt voor boodschappen en om te tanken. Rond 14:45 kwamen we aan op Namutomi rest camp en klapte onze tafel en stoelen uit. Het was hier erg droog en stoffig. Ook hier reden we op gravel wegen dus onze tassen, achterin in het bakkie, zagen wit van het stof. We besloten om nog een klein rondje door het park te rijden. We zagen onderweg blue wildebeast, zebra's, giraffe en impala's. Rond 18:00 weer terug op de camping. Even de tent opzetten en eten koken. Na het eten liepen we na de verlichte waterhole en daar spotte we een jakhals. Rond 22:00 terug naar de tent.
Maandag 23 september stonden we rond 6:30 op want we konden niet meer slapen vanwege andere campinggasten die hun tent al aan het inpakken waren. Na het ontbijt reden wij om 7:30 het park in. We vervolgde onze reis naar de volgende camping in Ethosa, Halali rest camp. Onderweg reden we langs verschillende waterholes. We begonnen met de Dik Dik drive, een van de 2 plekke op de wereld waar de Damara Dik Dik zich nog bevind. Het is familie van de eland maar weegt slechts 5-6kg. We hebben er verschillende gezien. Bij de volgende waterhole zagen we een roofvogel en een neushoorn. Later op een picknick plaats gestopt om koffie en thee te drinken. Na de stop reden we na een half uur tegen een groep auto's/safari bussen aan. Deze waren gestopt voor leeuwen. Wij konden er met de auto niet echt meer door/bij dus sloten we achteraan in de rij voor een foto. Dat achteraan werd opeens vooraan omdat er een leeuw uit het hoge gras kwam ter hoogte van onze auto. Dit was prachtig, nadat we de leeuwen even bewonderd hadden, reden we weer verder. Rond 13:30 kwamen we aan op de camping. We maakte lekkere pantosti's als lunch en reden daarna het park nog even in. We stopte bij Ethosa lookout, hier kon je de zoutpan bewonderen, niets dan wit en heel stoffig. Onderweg zagen we nog een Black Rhino. Weer terug op de camping gingen we nog bij de waterhole kijken. (elk resort/camping heeft een verlichtte waterhole die je veilig kunt bezichtigen) Hier zaten we heerlijk te genieten van de zonsondergang met een wijntje. We zagen in het donker hier nog 4 hyena's en een neushoorn.
Dinsdag 24 september ging de wekker om 5:00 maar dit vonden we toch gekkenwerk tijdens de vakantie dus draaide we ons nog eens om. Om 6:30 wet het al licht dus toch maar eruit. Ontbijten, tent inklappen het vaste ochtend ritueel. Rond 7:30 reden we weg. Het was al best druk in het park met auto's want de meeste kans op dieren heb je ook in de ochtend. Rond 8:30 zagen we enkele auto's stil staan op de hoek van een weg richting de waterhole (Charitsaub). De vegetatie was hier een soort steppe, met gras. En we hadden weer geluk want onder de boom lagen 2 leeuwen. Een jong mannetje en een vrouwtje en in totaal waren ze met z'n 4en. Heel mooi om dit te zien en achter ons ontstond een opstopping zo druk was het inmiddels met auto's en bussen. Later zagen we nog een mooie roofvogel en een jakhals. Rond 11 uur stopte we voor koffie en thee. Onderweg zagen we nog meer imlala's, orynx en struisvogels. Rond 12:45 kwamen we aan in Okakaujo. Hier lunchtte we in het restaurant. 's middags zagen we nog wat olifanten en een Black Rhino. Rond 16:30 terug op de camping. De tent opzetten en koken. Rond 18:30 richting de waterhole voor de zonsondergang. Het was een waar fluitconcert, al die vogeltjes die kwamen drinken. We zagen ook nog een jakhals en hyena's. Later nog 1 neushoorn en toen kwam er nog een bij. Maar dat werd grommen en een klein gevechtje want er werd er 1 de plas in geduwd. Rond 20:45 terug na de tent en na de koffie en thee naar bed.
Woensdag 25 september stond de rit naar Olifantrus camp op de planning. Hier zouden we ook weer 2 nachten zitten. Om 6:00 ging de wekker zodat we om 7:00 konden vertrekken. Om 8:45 stopte we bij Okakaujo camp om daar bij de waterhole thee te drinken en in het dagboek te schrijven. Om 9:30 vervolgde we onze trip. Onderweg kwamen we verschillende dieren tegen bij de waterholes maar het landschap veranderde ook en werd meer steen en kalahari zand (rood zand). We zagen ook veel dode dieren, vooral overblijfselen en botten, dus we wisten dat hier ook wel weer roofdieren zaten. Rond 14:30 kwamen we aan op camping Olifantrus. We zochten ons plekje op en klapte de tent uit. Daarna keken bij de waterhole. Hier zagen we impala’s en zebra's drinken. Tussendoor even terug om te koken en na het eten weer na de waterhole om de zonsondergang te zien. Hier was het licht op de plas rood in het donker, lastig te fotograferen maar wel goed met eigen ogen de dieren gezien. 2 grote olifanten genoten van een modderbad en er kwam nog een neushoorn drinken. Rond 22:00 terug naar de tent.
Donderdag 26 september stonden we rond 7:00 op. Het vaste ritueel van tent inklappen en ontbijten. Na het ontbijt even thee drinken bij de waterhole en om 8:15 reden we het park in. We reden even langzaam omdat er een termietenheuvel midden op de weg lag en toen stopte een tegenligger. Die vertelde ons dat bij de eerste waterhole er leeuwen te zien waren die net iets gegeten hadden. En aangekomen bij Okawao zagen we direct 3 leeuwen onder de boom liggen uitbuiken en verderop bij de waterhole lag nog een halve orynx en daar lagen nog 3 leeuwen bij. Heel gaaf om dit zo te zien. We reden verder naar de volgende waterhole maar die was droog (zoals best wat waterholes hier vanwege de hitte). Nog geen 500 meter na die inrit trapte Edwin hard op de rem. Hij had een grote mannetjes leeuw gezien. En ja hoor, een stukje in de achteruit lag een prachtige leeuw met manen, die zich niet makkelijk liet fotograferen achter al het blad. Er lag ook een vrouwtje bij. Wat een geluk, 2x leeuwen gezien op 1 dag! We reden verder maar het was nog steeds erg stoffig. Rond 12:30 kwamen we aan bij Dolomite camp. (waar we morgen overnachten) We namen hier een tosti te lunchen en reden rond 13:30 weer verder. Bij dolomite waterhole, die lag onder de berg huisjes, zagen we veel dieren, een kudde olifanten van 8, giraffe, springbok, orynx, zebra's, struisvogel. Een mooi gezicht was dat. We vervolgde onze trip langs nog een waterhole. Hier lag een net aangevreten zebra waar wel 3 aasgieren en 4 andere grote vogels bij zaten. Dit was ook indrukwekkend om te zien. Uiteindelijk arriveerde we rond 15:00 weer op de camping. We zaten een poos aan de waterhole en werkte het dagboek en de voorbereiding van het blog bij. Rond 18:30 naar de tent om eten koken. S'middags kwam er nog een hele grote olifant drinken. 's avonds nog bij de waterhole gezeten en daar zagen we 3 neushoorns en een hyena. Daarna terug naar de tent.
Vrijdag 27 september, wat bizar op te beseffen dat we al 2 weken op pad zijn en nu dus op de helft van onze vakantie zitten. Vandaag werden we vroeg wakker door andere camping gasten. Om 5:00 uur was er al een hoop kabaal. We draaide ons nog maar een keer om en stonden uiteindelijk om 7 uur op. Tent inklappen, ontbijten en daarna nog even bij de waterhole kijken. Hier spotte we een elandantilope, die hadden we nog niet eerder gezien. Om 9 uur reden we de camping af, op weg naar Dolomite Resort. Weer via waterhole okawao in de hoop op roofdieren. En ja hoor, wederom 3 leeuwen die onder een boom lagen uit te buiken na wederom een orynx. De resten ervan was voor de jackals en de aasgieren, wel 10. Onderweg verder richting Dolomite camp kwamen we niet veel wild life tegen, totdat we rond 11.00 uur bij waterhole rateldrift aankwamen. Hier stonden zebra's, impala’s, orynxen, giraffe en zaten roofvogels. Deze hadden enkel oog voor een leeuw die net een zebra als lunch had klaar gemaakt. Hij begon er alleen nog niet aan omdat de leider die verderop onder een boom lag toe te kijken eerst mag eten. We hebben een half uur gewacht maar de grote mannetjes leeuw bleef lekker liggen. Bij de waterhole van Dolomite hebben we een boterham gegeten en zijn daarna na het camp gereden om in te checken. Dit x geen tentje uitklappen maar een prachtige luxe hut met privé zwembad op een bergkam. We hebben prachtig uitzicht over de vlakte met alle dieren die komen drinken en badderen bij de waterhole. We hebben nog ff het een en ander aan kleren gewassen en daarna heerlijk met verrekijker op het ligbed turen vanaf het balkon. Om 18.30 was het diner klaar voor ons. Vooraf voor beide een quiche. Als hoofdgerecht had Jolijn een karbonade en Edwin impala steak en uiteraard nog een heerlijk toetje na. Lemon cake net blauwe bessen saus. Na het eten nog een drankje in de bar en daarna heerlijk slapen in een groot bed.
[userId] => 267296
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5064490
[countryId] => 205
[pictureCount] => 9
[visitorCount] => 280
[author] =>
[cityName] => Victoria Falls
[travelId] => 524211
[travelTitle] => Rondreis Namibië
[travelTitleSlugified] => rondreis-namibi
[dateDepart] => 2019-09-13
[dateReturn] => 2019-10-12
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Zimbabwe
[countryIsoCode] => zw
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/122/934/399_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/267/296_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => popa-falls-en-ethosa-nationaal-park
)
[7] => stdClass Object
(
[username] => Jakkies
[datePublication] => 2019-09-27
[title] => “Get to the chopper!”
[message] =>
Vanmorgen werden we opgehaald van de lodge vlakbij onze campsite. Het busje brengt ons naar de grensovergang met Zimbabwe. Uiteraard staat er weer een hokje waar we ingevulde formulieren en geld inleveren, waarna er weer driftig stickers en stempels worden in het paspoort worden geknald. Lopend gaan we de grens over, een beambte zittend op een oliedrum wil nog even het bonnetje van de betaling zien. Dat is uiteraard het belangrijkste, naar het paspoort met de mooie nieuwe stickers en stempels wordt nauwelijks gekeken.
Een nieuw busje brengt ons naar de guesthouse vlakbij de Victoria Falls. Het is een uurtje rijden, ondertussen vraagt de chauffeur naar onze plannen voor de dag. We willen graag een helikopter-vlucht maken boven de watervallen, de chauffeur weet precies hoe dat geregeld moet worden. Nadat hij ons heeft afgezet bij de guesthouse laat hij weten dat we kunnen inchecken en een klein uurtje later zullen we worden opgepikt. Warempel, alles verloopt soepel en de volgende chauffeur is zelfs aan de vroege kant. Dat komt, zegt hij, omdat er een plekje vrij is voor ons in een kleine 4-persoons helikopter zodat we een privé vlucht hebben. Is dat even boffen!
Aangekomen bij het platform moeten we ons laten wegen, daarna kunnen we aan boord van de helikopter. “Get to the chopper!” zou Arnold Schwarzenegger zeggen. Het is inderdaad een kleintje, ik denk dat mijn Citroën C1 haast nog ruimer is. Headset op voor communicatie, de piloot tekent de passagierslijst en we kunnen de lucht in. Wat een gave ervaring zeg! We scheren rakelings over het landschap en komen via de brede Zambezi rivier bij de Victoria Falls. De rivier dondert, in het natte seizoen, over de hele breedte in een kilometers brede kloof om vervolgens slingerend een geologisch plateau lager verder te gaan. Op dit moment is het het droge seizoen en bovendien heerst er grote droogte in zuidelijk Afrika. Hierdoor staat er niet veel water in de rivier en valt hij niet over de hele breedte naar beneden. Desalniettemin is het een geweldig mooi gezicht! Door de waterdamp van de watervallen ontstaan er meerdere regenbogen, prachtig! Na een aantal rondjes gecirkeld te hebben laat de piloot ons nog een kudde olifanten zien die een eindje van de watervallen staan te drinken bij een waterplaats. Dan is het tijd om weer terug te vliegen. Vakkundig zet hij het ding aan de grond. Na afloop kunnen we een film kopen van onze avonturen ;)
We worden door de chauffeur afgezet bij het Victoria Falls National Park zodat we vanaf de grond ook de watervallen kunnen bekijken. Ook vanuit die hoek is het een machtig mooi gezicht. Juist omdat de waterval nu niet zo groot is, is ook de waterdamp minimaal en het zicht op de overkant, waar het water over het randje kukelt, perfect.
Aan het eind van de middag doen we een rondje tussen de souvenirs en nemen een biertje op een terrasje in het stadje. Het is er gezellig, er speelt een leuk bandje op houten xylofoons en trommel, je kunt haast niet stil blijven zitten.
We besluiten er ook te eten en bestellen zebra steak en een giraf rib. Giraf hadden we nog niet eerder gegeten, het smaakt een beetje naar sukade (draadjesvlees). Niet verkeerd!
Daarna nemen we een taxi terug naar de guesthouse. Omdat we hier uitstekende internet verbinding hebben werken we het blog even bij, vandaar dat jullie nu wat inhaal-berichten voorgeschoteld krijgen.
Zo dadelijk lekker slapen in een echt bed! Hoewel de tent echt super is, is een bed ook wel weer eens lekker :)
[userId] => 409787
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5064232
[countryId] => 205
[pictureCount] => 12
[visitorCount] => 335
[author] => Jose
[cityName] => Victoria Falls
[travelId] => 524308
[travelTitle] => 2019 - Namibië & Botswana
[travelTitleSlugified] => 2019-namibi-botswana
[dateDepart] => 2019-09-17
[dateReturn] => 2019-10-10
[showDate] => no
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Zimbabwe
[countryIsoCode] => zw
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/122/932/056_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/409/787_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => get-to-the-chopper
)
[8] => stdClass Object
(
[username] => sjoerdtjedehaan
[datePublication] => 2019-06-06
[title] => 6 juni 2019
[message] => Lachend de grensovergang overrennend tussen Zambia en Zimbabwe, alles is mogelijk met dit ‘magische kazavisum’! Rennend, omdat elk moment de zon kan opkomen, maar ook omdat we hierna de bus hebben te halen die klaarstaat voor de lange terugweg naar Lusaka, absoluut geen zin in en daarom beginnen we deze dag goed met een avontuur. In Zimbabwe al hijgend de Victoriawatervallen bereiken om het natuurwonder nu eens van de andere kant te zien, net op het moment dat de zon opkomt. Er zijn hiervan geen foto´s gemaakt, wat rest is verwondering en genieten van dit mystieke moment.
Jojanneke, de Duitse Juliane, haar man Peter en ik zijn zo gek ´s ochtends om half zes vanaf de lodge een taxi te bestellen om naar de Victoriawatervallen te gaan. Juliane en Peter blijven bij de brug achter die de grensovergang tussen Zambia plus Zimbabwe vormt, om veel foto’s te kunnen maken van de watervallen plus de zonsopgang. Jojanneke en ik vervolgen de wandeling de Zimbabwaanse grens over naar de Victoriawatervallen, het blijkt nog een flinke afstand te zijn om de ingang te vinden. Eenmaal bij de Victoriawatervallen aangekomen beseffen we ons pas dat we een klein detail over het hoofd hebben gezien: in Zimbabwe betaal je de entree natuurlijk niet met Zambiaanse ‘kwacha’s’, maar met dollars. Het blijkt dat er bij de watervallen al te graag euro’s geaccepteerd worden, dus ik gebruik ons trouwcadeau voor Tom en Tabitha maar om de entree te betalen, sorry... We doen poncho’s aan en lopen een stuk door het bos om de rand van de Victoriawatervallen te bereiken, precies op het moment dat we daar aankomen, komt de zon op! Het is een niet te beschrijven mooi moment om de eerste zonnestralen te zien schijnen door alle waterdampen van de waterval heen. We rennen na dit schouwspel terug naar de ingang, leveren de poncho's in, waar de medewerkers ons ongetwijfeld verbaasd hebben zien vertrekken, omdat we zo'n vroeg en kort bezoek aan de watervallen hebben gebracht, maar zeker de moeite waard. We rennen de douane weer door, scoren een paar stempels op onze paspoorten en stappend hijgend de taxi in Zambia weer in, waar Juliane plus Peter al een poosje op ons wachten. Dat te laat komen samen met Jojanneke lijkt een zich herhalend patroon te worden die dag... We kunnen op de lodge nog snel een ontbijt naar binnen werken, tassen pakken en ietsjes te laat verschijnen we beide in de bus die ons terug naar Lusaka zal rijden, maar met een glimlach aan een onvergetelijke herinnering die ochtend beginnen we aan de lange reis. We zitten dit keer op de achterbank in de bus naast Toms ouders waarmee we wat kletsen. De vader van Tom laat me trots al zn safari- en Afrikafotos op zn camera zien, hij vertelt me die straks bij thuiskomst allemaal te laten zien op zn megatvscherm in Tricht :) Het eerste deel van de terugreis naar Lusaka gaat sneller dan de heenweg: de buschauffeur heeft er meer tempo in en er zijn minder stops onderweg bij politieposten ed. Enig incidentje is dat Tom ontdekt dat de buschauffeur benzine heeft gestolen, de vraag is of deze persoon na aankomst in Lusaka nog werk heeft, een voorbeeldje van Afrikaans kortetermijndenken. Er is een korte stop, ik ga gauw naar het toilet en wil graag mn eerste koffie van de dag scoren, want ben al uren op natuurlijk vanwege de zonsopkomst. Heb even vergeten dat koffiezetten in Afrika iets langer duurt dan gewoonlijk en de buschauffeur toetert een aantal keren flink ongeduldig, blijkbaar heeft hij de terugweg heel wat meer haast dan de heenweg... Tegen de avond bereiken we Lusaka en komen we helaas in allerlei files terecht, we eten daarna in een ‘shopping mall’ wat patat met vlees voor de verandering. Tijdens het eten wordt ons verteld door Tabitha's familie wat ons zo'n beetje te wachten staat tijdens de bruiloft en wat het programma inhoudt plus taken worden toegelicht. Plannen worden er eigenlijk niet gemaakt in Afrika en als die er zijn, veranderen ze om de vijf minuten. Pieter blijkt een bruidsjonker te zijn en ik ben een gast, dus we zitten tijdens het feest aan verschillende tafels. Ook zal Pieter al dansend de zaal in komen, met een willekeurig aan hem gekoppeld bruidsmeisje, de zogenaamde ‘rehearsal’. Vind het super al deze bruiloftsplannen, ben erg nieuwsgierig ernaar en ga me laten verrassen, maar er zijn een aantal Nederlanders aan tafel die niet zo van verrassingen houden plus het liefst samen met hun partner het hele feest beleven... ‘Arm’ bruidspaar, wat een geregel, wij besluiten dit tafereel iets eerder te verlaten en de rust van onze airbnb op te zoeken voor een goede nacht.
[userId] => 124559
[photoRevision] => 3
[reportId] => 5061728
[countryId] => 205
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 14
[author] =>
[cityName] => Victoria Falls
[travelId] => 124559
[travelTitle] => Mijn eerste reis
[travelTitleSlugified] => mijn-eerste-reis
[dateDepart] => 2008-01-02
[dateReturn] => 2008-03-24
[showDate] => yes
[goalId] => 99
[goalName] => Iets anders...
[countryName] => Zimbabwe
[countryIsoCode] => zw
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/zimbabwe,victoria-falls
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/124/559_50x50.jpg?r=3
[titleSlugified] => 6-juni-2019
)
[9] => stdClass Object
(
[username] => rollingmetal
[datePublication] => 2019-07-31
[title] => Annabella en de rebelse bomen
[message] =>
Mijn chalet in Nkhata Bay had ik maar voor twee dagen, daarna was-ie gereserveerd. Dat was geen probleem want er was een bungalow vrij voor twee dagen en daar kon ik naartoe verhuizen. Opnieuw had ik een sfeervol onderkomen en ook nog eens fors meer ruimte. Het ontbrak echter aan sfeer in de lodge als geheel, het bleef wat tam, te rustig en met de mensen die er waren kreeg ik niet echt aansluiting. Dat was anders in het centrum van Nkhata Bay, daar ontmoette ik op een zekere dag rond lunchtijd een groep van 13 Australiërs die net arriveerden en een restaurant zochten. Ik lokte ze mee naar mijn favoriete restaurant. We overvielen dit etablissement nogal met ons aantal, het werd een lunch van twee uur, maar dat gaf ruimte tot een gesprek. Het waren vrijwilligers, ze waren een kilometer of vijftig verderop gestationeerd; ze hadden een dag vrij en brachten een bezoek mijn vakantiedorp, al konden er direct wat programmapunten geschrapt worden door de uitgelopen lunch. Hun werkplek lag op mijn route, dus nam ik afscheid met het voornemen om ze te bezoeken. Ik relaxte nog wat op deze zaterdagmiddag en was benieuwd naar de avond. Ik had me ingeschreven voor de barbecue in de lodge, ik wilde alles er uit halen wat er in zat hier. Het werd een barbecue waarbij al het voedsel al bereid was bij aanvang, we hadden ook vooraf al een menu moeten kiezen. Bij het terras aan het water was het eten uitgestald. Ik nam plaats aan een lange tafel, een gezin schoof aan en een Brits/Japans koppel, allen nieuwe gezichten. Wat er daarna nog binnendruppelde verspreidde zich over de beschikbare ruimte, aan de bar, een tafel in de hoek etc. Het eten smaakte goed maar het werd niet het geanimeerde evenement dat ik voor ogen had. Na een paar bier hield ik het voor gezien, ging voor mijn bungalow zitten, brak een flesje brandy aan en zette muziek op. Ik accepteerde dat het er niet in zat hier en sloot af met mijn eigen feestje. Ik had een enorme behoefte aan een party, ik had lang genoeg in een isolement gezeten, ik wilde gewoon weer eens ouderwets vlammen maar mijn verwachtingen over deze locatie waren te hooggespannen geweest. De realiteit was anders en ik bereidde me langzaam weer voor op een vertrek. Of...? Het doorgaande pad van dit terrein lag twintig meter voor mijn bungalow, ik kon al het voetverkeer volgen, en ik zag een grote groep, komend van elders, naar de bar lopen. Zou het dan toch nog gaan leven hier? Ik aarzelde niet, zette de brandy weg en volgde. Niet alleen in de bar zat meer leven, in mij inmiddels ook. Ik maakte nieuwe vrienden en toen al het bier op was en het ons geen goed idee leek om wodka-shots te blijven weggieten besloten we naar het centrum te gaan, naar bar/disco/sportbar The Bay View. Ik wilde een party, en ik kreeg mijn party. Ik wilde vlammen en slaagde daar volledig in. Ik werd wakker in mijn bungalow met een gescheurde wenkbrauw en naast me een ranke, naakte jongedame. Kijk, dat noem ik vlammen.
En later lagen we samen, zoals dat heet. Een beetje moe maar voldaan. Er kwam al licht door de ramen, ze zei: 'Ik heb geen tijd voor ontbijt, ik moet gaan'. Ik zei alleen nog: 'Tot ziens'. Annabella, de (originele) zangeres van Bow Wow Wow, daar moest ik aan denken, die had ook de zijkanten van haar hoofd kaalgeschoren. Eigenlijk waren niet wij degenen die de conversatie bepaalden, dat was de manager die op de deur klopte met de vraag of ik binnen een half uur de bungalow kon verlaten, de nieuwe gasten zouden snel arriveren. Er was nog een plek vrij op de slaapzaal. 'Daar ga je toch niet heen, hè?, protesteerde de dame naast me en ze somde enkele activiteiten op die je niet op een slaapzaal kunt uitvoeren, althans niet met goed fatsoen. Ik merkte dat we op één lijn zaten. Ze stelde voor dat ik verhuisde naar haar kamer, maar om nu al te gaan samenwonen... ik wist haar naam nog niet eens. En dus verliet ik de lodge op de heuvelwand aan het water en nam een kamer in een motel in het centrum. Nadat ik mijn spullen gedumpt had ging ik toch maar even naar een dokter met die gescheurde wenkbrauw. In de nacht, alleen op de weg terug naar de lodge, was ik op een duister deel van het traject door drie man opgewacht, neergeslagen en beroofd. Ze hebben een zakdoek en een oude hoofdlamp buitgemaakt. Later trof ik een engel op mijn route die me had gezien in de disco, die me bijstond op de weg naar mijn bungalow, mijn zwaar bebloede gezicht waste en een restje brandy in de wond goot. En ze bleef.
Mijn wenkbrauw hoefde niet gehecht te worden en heelde mooi. Ik bracht nog wat dagen en nachten door met mijn kersverse, maar ook tijdelijke wederhelft en na acht dagen vakantie was het tijd om weer te gaan fietsen. Er was meer geld uit mijn portemonnee verdampt dan vooraf begroot dus moest deze aangevuld worden. Je kon hier alleen met Visa pinnen en dus was dit de ideale gelegenheid om mijn Visa debet card eens te testen, dan had ik die misschien niet voor niets aangeschaft. Ik toetste de gewenste gegevens in bij de automaat en riep: 'Give me money!'. En verdomd, het werkte. Kijk Malawische kinderen, zo doe je dat. Op een groot scherm in de bank zag ik ineens Feyenoordspelers, en ook nog wat andere spelers in roodwitte shirts van niet nader te noemen clubs. Er verscheen een tekst in beeld: 'Dutch eredivisie. On Fox Africa'. Voetbal is groot hier, er ontgaat ze weinig.
Ik voelde me herboren na mijn ingelaste vakantie maar dat duurde twee uur. Kinderen bedelen niet zozeer in dit land; dan denk ik meer aan een opgehouden handje en een zielig gezicht. Nee, ze eisen op agressieve toon geld, en dat maakte het fietsen al vlot weer vervelend. Gelukkig was deze fietsdag niet lang. Ik bereikte Kande en reed naar het meer, naar de Kande Beach Lodge. Ik verwachtte er niet veel van maar werd verrast door het prachtige kamp met de uiterst stijlvolle bar en ik hoorde zowaar The Police en Led Zeppelin uit de speakers komen. Het was weer een kamp waar zeer veel tijd gestoken is in de bouw en aankleding, met overal zithoeken, houtsnijwerk en bamboe. Ik besloot een dagje te blijven, dan had ik ruim de tijd om de Australiërs te bezoeken en hier te relaxen. Het liep iets anders. Na wat omzwervingen in de bush vond ik de plek waar de betreffende stichting zich ongeveer zou moeten bevinden, maar ik kreeg te horen dat mijn nieuwe vrienden gisteren vertrokken waren en dat ze nu in het vliegtuig terug naar Australië zouden moeten zitten. Foutje in de regie. Ik heb daarom maar een strandwandeling gemaakt. En 's avonds bestelde ik een bier en nam plaats op een barkruk in een zithoek dicht bij het strand. Het viel me op dat er deze dag geen muziek was. Na tien minuten ging het licht uit. De bar sloot. Het was 19.20 uur. En dan te bedenken dat er de volgende dag een overland truck zou aankomen, op zaterdag. Goede timing. Ik keerde terug naar mijn tent en luisterde naar podcasts, onder andere een fascinerend verhaal over de elfstedentocht van '63. Een tocht in barre omstandigheden, door sneeuw, duisternis en klunend door weilanden. Mannen die languit in de sneeuw vielen en dachten: 'Laat mij maar liggen, het is goed zo', en een schop met de schaats kregen van een ander, en een aanvullende scheldkanonnade. Mannen die door artsen in de houdgreep genomen werden en uitgekleed werden om te controleren op bevriezing. Mannen die controleposten in het donker omzeilden vanwege geruchten dat de tocht gestaakt was. Sterven of finishen, een tussenweg leek er niet te zijn. Het zet je fietstocht in een ander perspectief, al was ik laatst ook ver heen toen ik me 70 km door het gebied met tseetseevliegen worstelde. En ik herinnerde me een tocht in Mexico vorig jaar, toen ik uitgeput aan een klim begon; toen had ik ook 'out' kunnen gaan.
In Ngala was weer een mooie lodge. Het zou de laatste stijlvolle lodge zijn. Op mijn kampeerveld aan het strand waren volop apen. En in de avond bezocht ik de bar. Muziek uit vervlogen tijden, en deze keer sloot de bar pas nadat ik vrijwillig mijn tent opzocht.
Tussen de Malawische dorpen was altijd bewoning, en altijd liepen er mensen op de weg. Soms had ik het idee dat ik met de vierdaagse meefietste. Soms ertegenin. Nu ik me flink bevoorraad had in Mzuzu, vlak voor mijn verblijf in Nkhata Bay, verviel de noodzaak om rond lunchtijd het schuurtje te zoeken waar de rijst of nsima geserveerd werd; ik kon uit de tas eten. Dat is eenvoudiger opgeschreven dan gedaan, want het is de kunst om een plek te vinden zonder bezoek te krijgen van starende en geld eisende kinderen. En Malawische kinderen vinden je sneller dan honden. Ik reed zelden langs het meer, vaak lag het zelfs geheel uit zicht. Na een nieuwe, weinig inspirerende dag kwam ik aan in Nkhotakota en nam er een kamer in een guesthouse dat ook een restaurant had. Ik keek eens naar het menu en vroeg de receptionist die bij me stond wat 'chips mayai' was en hij verraste me met de mededeling dat hij geen Swahili sprak. Dat kan, ook niet iedere Nederlandse dertiger verstaat Engels, maar ik had het niet verwacht. Chips mayai was trouwens de 'patat in omelet' die ik al zo vaak gegeten had in Tanzania, maar die naam kende ik nog niet. In mijn kamer maakte ik een plan. Er was een wildpark en de weg die er doorheen liep leidde naar hoofdstad Lilongwe. Dat stond me wel aan; het was weliswaar een omweg maar een park zou de route interessanter maken en een grote stad kon ik wel gebruiken: echte restaurants, winkelcentra, supermarkten, wifi.. En dus nam ik de afslag het binnenland in, en al snel werd de route een stuk aangenamer. Mooier en rustiger. Lang mocht het niet duren. Er was een hek, en een ranger. En op het hek waren vele verbodsborden afgebeeld. Het fietsverbod had ik snel gevonden. Ik mocht 16 km terug en alsnog de oude, saaie route hervatten. Geen Lilongwe voor mij. Het voordeel was wel dat ik dan zo goed als linea recta het land uit kon en dat leek me ook een goed plan. Ik reed de dag vol en kwam uit in het gehucht Jinga, daar was de enige accommodatie op de route deze dag. Ik kreeg een hok met een golfplaatdak en een bed met een matras. Ik legde het bed op zijn kant, zette de tent op en was tevreden want ik had ook nog een stopcontact en kon thee zetten. Het was de goedkoopste kamer ooit: €1,75.
In Senga hoopte ik weer een mooie camping of lodge te vinden aan het meer, maar dat viel niet mee. De eerste camping verbood het meenemen van eigen voedsel en verplichtte je een keuzepakket af te nemen van een kampeervorm, maaltijden en ik meen ook nog activiteiten voor een niet misselijke totaalprijs. Ze mochten anderen gaan belazeren van mij. Van de volgende kampeervelden werd ik niet vrolijk. Wat de zoektocht bemoeilijkte was dat alle accommodatie tussen weg en strand lag en ik steeds mijn fiets door het zand van de ene plek naar de andere moest zeulen, en ook nog eens temidden van vervelende kinderen. Maar ergens in de zandbak was er een guesthouse met een magisch lokmiddel: free wifi. Dat was een unicum in Malawi. Het was een guesthouse geleid door een rastafari. Het was een eenvoudig guesthouse met restaurant, maar wel erg kleurrijk geschilderd en het kwam over als een sympathiek initiatief. Ik bleef er een extra dagje, ik waste kleren en gebruikte het internet zodra dat weer een paar uurtjes werkte. Ik deed nog een poging tot sight-seeing maar vluchtte snel weer naar mijn kamer. Senga heeft het niet. Ik denk dat Senga een keuze moet maken. Maak er een dorp van voor Malawiërs of voor toeristen. Niet allebei. Maak rommel, vuurtjes en een boel kinderen of maak een mooie boulevard langs een schoon strand met leuke restaurants en uitgaansgelegenheden.
Mijn ontdekkingstocht langs de lodges aan Lake Malawi zat er bijna op. In een halve dag reed ik naar mijn laatste locatie aan het meer, Chipoka. De Lake View Lodge deed me denken aan mijn eerste locatie aan het meer, in Karonga. Ook dit was een lodge bestaande uit een verzameling gebouwen uit koloniale tijden die wordt geëxploiteerd tot het moment dat het instort, maar deze lodge bevond zich in een betere staat. Het restaurant was nog in gebruik evenals de bar. Omdat er nog geen stroom was ging ik even Chipoka in. Ik ging de laatste tijd na aankomst zelden meer een dorp in omdat het altijd dezelfde treurige armoede en rommel is. De wanorde die er al is wordt nog vergroot doordat er hier in tegenstelling tot Tanzania, Rwanda en Kenia geen verbod is op plastic zakjes en dat zie je duidelijk terug in de omgeving. Maar Chipoka was een andersoortig dorp. Er was een haven die nog in gebruik was, en vervallen stationsgebouwen en roestende containers. Het was stil hier en ik probeerde een soort centrum te vinden door wat paden te bewandelen. Ik kwam uit op een zeer levendige markt. Dit alles was al anders dan anders, maar er was nog iets. Niemand riep naar me, niemand staarde naar me, geen kind bedelde. Geen 'Hey my friend', geen 'Give money!'. Ik kon ongestoord rondlopen en daar knapte mijn humeur nogal van op. Ik kreeg het idee dat passagiersschepen deze plaats niet meer aandoen en dat er om die reden helemaal geen toeristen meer komen, en dat mensen weer overgegaan zijn op normaal gedrag jegens vreemden. Ik kon om me heen kijken, me verwonderen, vragen stellen, bijvoorbeeld bij de bakkerij die obama's verkocht. Ik kreeg weer even het gevoel echt op reis te zijn, en dat het leuk is om op reis te zijn. In het restaurant van de lodge at ik rijst met vlees in zoetzure saus. Ik had mijn twijfels over de bar met luidruchtige muziek en het aardedonkere strand onder de bewolkte hemel, maar toen ik buiten kwam zag ik dat de maan opgekomen was. Ik greep mijn kans op een laatste avond aan het meer, bestelde een bier, pakte een comfortabele stoel en ging buiten zitten met mijn eigen muziek op, uitkijkend over het water.
In de ochtend belaadde ik mijn fiets en de barkeeper kwam voorbij en stelde wat vragen over mijn reis. Ik vertelde dat ik reisde door de zuidelijke helft van Afrika. 'Waarom niet door het zuidelijk geheel van Afrika?', vroeg hij. Daar had ik even geen antwoord op.
Ik nam afscheid van Lake Malawi. Op naar Mozambique. Ik zag dat de omgeving steeds droger werd en dat er steeds meer baobabs in het land stonden, die rebelse bomen die zich niet houden aan voorgeschreven vormen. Er was geen ruime keus aan accommodatie onderweg, dus stopte ik vroeg in de middag in Golomoti en nam een kamer in een nieuwe lodge, en dat het nieuw en modern was had voordelen. Mijn kamer had echte ramen, niet van die schrootjes glas die geluid en rook doorlaten, en niet-doorzichtige gordijnen, en licht waarbij je kon zien of je je sokken binnenstebuiten aan had of niet. Ik kon ook zien wat ik at. In mijn bord noodles dreven zeker honderd kleine dode mieren die blijkbaar een gaatje in de verpakking hadden gevonden. Mieren zijn eetbaar dus zag ik geen belemmering en at braaf mijn bordje leeg.
Een avond later keek ik rond in Chingeni. Er was geen verlichting buiten. Vrouwen zaten langs de weg met stapeltjes tomaten. Ik vond hooguit gesloten restaurants, misschien voorgoed gesloten. Misschien was het rendabeler om buiten stukken aardappel te frituren, dat was wat sommigen deden. Geen stoelen of tafels hier, geen zout of ketchup. Wel steevast een groep drukke mannen bij iedere frituur en dat nodigde ook niet bepaald uit tot het plaatsen van een bestelling. Verder plastic, vuurtjes, naargeestigheid. 'Zal hier ooit nog vooruitgang zijn?', dat had ik me al zo vaak afgevraagd, in Tanzania, maar ook hier in Malawi. Ik zag een verre toekomst voor me waarin de rest van de wereld elkaar en zichzelf uitgeroeid heeft. Dit deel van het opgegeven en vergeten continent Afrika is onaangetast gebleven. De waterpompen zijn echter verroest en mensen zijn weer bij rivieren gaan wonen. Auto's, mobiele telefoons, fietsen en elektriciteit zijn verdwenen. Vrouwen dragen vrachten op hun hoofd en baby's op hun rug, mannen verplaatsen zakken met houtskool. In het jaar 5000. In het jaar 10.000. In het jaar 20.000. Ik kocht een zak chips bij het tankstation, noemde dat avondeten en keerde terug naar mijn kamer.
Ik reed in één ruk ruim 100 km naar Mwanza bij de Mozambikaanse grens. De wereld was nog droger geworden en er lagen grote keien in het landschap. Er waren delen zonder mensen op de weg, en grote stukken land stonden niet in brand. Ik werd afgeremd door tegenwind en een stevige klim op het eind van het traject waar weer volop mensen liepen en het land weer brandde. Ik kreeg de indruk dat Malawi er naar streeft om vóór 2025 volledig in brand te staan. In het donker reed ik Mwanza in. Ik had gehoopt op een charmant bergdorpje, maar Mwanza verschilde niet van wat ik gewend was.
In de ochtend had ik een missie. Ik moest een groot deel van mijn 40 euro aan Malawische kwacha's uitgeven omdat ik weer aan voelde komen dat ik bij het wisselen een fors percentage in een putje ging gooien. Het aanbod aan voedsel was beperkt en dus kocht ik nog meer noodles dan ik al had, nog meer pinda's, koekjes en een 20-pack limonade. Ik wisselde de resterende 16 euro aan kwacha's om voor 13 euro aan Mozambikaanse meticais en liet me uitstempelen aan de grens. Ik reed door een hek, door een stuk land, opnieuw een hek en was in... Malawi. Dat was een tegenvaller. Mozambique lag 4,5 km verder en ook honderden meters hoger. Maar toen ik er was had ik redelijk vlot een visum en kon ik Mozambique in. Wat duidelijk opviel was de ruimte om me heen. Mozambique is groot genoeg om zijn bevolking te herbergen. Wel zag ik nog steeds zwartgeblakerde en ook brandende stukken grond, die gewoonte zou nog wel even voortduren, vreesde ik. Er waren delen op het traject waar het zowaar weer mogelijk leek om te wildkamperen, maar die delen moeten zich dan wel net aandienen als de dag ten einde komt. Maar toen het zover was had ik toch weer overal mensen om me heen en dus ging ik weer op de Zambiaanse toer en vroeg of ik mijn tent op kon zetten bij een verzameling hutten en huisjes. En dat was geen probleem.
Ik werd enthousiast over Mozambique. De wereld om me heen zag er uit als een soort Australië met zijn droge bushland, maar wel met Afrikaanse invloeden zoals bewoning in de natuur en mensen op de weg, lopend en fietsend. In de stad Tete wilde ik een meerdaagse pauze houden maar ik kon in het centrum geen geschikte accommodatie vinden en hield het bij een nacht in een guesthouse in een buitenwijk. Toch ontdekte ik in de ochtend nog een alleraardigste minicamping aan de Zambezi gerund door een Zuid-Afrikaan en even kon ik weer Nederlands spreken. Als er wifi was geweest had ik alsnog gepauzeerd, maar nu besloot ik verder te reizen. Ik stak de Zambezi over en zat nu weer ten zuiden van die rivier, die ik twee maanden en drie weken eerder overstak op mijn eerste dag in Zambia. Rijdend door Tete was er weer wat meer luxe om me heen, bakkerijen en wat betere restaurants dan ik gewend was. De officiële voertaal is Portugees hier, maar er werd aanzienlijk meer Engels gesproken dan in Brazilië. Een duidelijke verandering na Tanzania en Malawi was de enorme toename van het vrachtverkeer. Vluchtstroken ontbraken vaak of waren afgebrokkeld en dus vergde het fietsen een grotere waakzaamheid. Weer reed ik door een mooi gebied en ik moest een beslissing gaan nemen. Ging ik direct door naar Zimbabwe of was Mozambique de moeite waard om extra kilometers te maken? Ik kampeerde bij een groepje woningen in Cancune en reed in de vroege ochtend naar de splitsing bij Changara. Ik besloot zuidwaarts te gaan en meer van Mozambique te zien. Eerst dumpte ik een zak afval toen ik een soort van vuilnisbak zag. Dat was een zinloze actie, ik had 'm ook op straat kunnen gooien want de zak raakte nauwelijks de bodem of hij werd eruitgegrist door twee alerte jongetjes.
Ik ontbeet bij een baobab met zicht op een brug boven een rivier in het heuvellandschap. Er was minder verkeer dan op het voorgaande traject en ik was aanvankelijk enthousiast, maar er was toch wel erg veel land om me heen verkoold en dat was niet mooi om te zien. Best zonde want ik kreeg het idee dat dit in potentie één van de mooiste fietslanden ter wereld was, deze 'outback' zonder hordes vliegen en extreme hitte. Toen ik bijna alleen nog maar langs zwarte bermen reed twijfelde ik of ik niet gewoon direct moest omkeren, maar ik besloot om door te fietsen naar de plaats Guro om er tenminste een nacht over te slapen. Dat leek een verstandige keuze, maar dat was het niet. Voor me was iets vreemds aan de hand. Het was een soort naderend onweer, maar het was geen grijze, donkerblauwe of zwarte bewolking die ik zag. Het was bruine bewolking met een soort mist die eronder hing. Ik hoopte op slecht weer maar wist beter: dit was smog. En later zag ik de brandhaarden, ze lagen minstens vijf kilometer van me vandaan, maar 10 à 20 kilometer was waarschijnlijker. Ondanks die afstand moest ik mijn best doen om te voorkomen dat de asvlokken in mijn gezicht waaiden. Een gebied van tientallen vierkante kilometers lag in een bruine wolk smog. In Guro nam ik een kamer in een eenvoudig guesthouse en de asvlokken op mijn lakens en kussen tekenden de ernst van de luchtvervuiling hier. Voor zover ik nog twijfels had over mijn route was dit een duidelijke boodschap van het lot: 'Als je longen je lief zijn, SO-DE-MIE-TER dan op uit dit land'. De volgende dag was mijn roze 'wat lijkt dit op Australië'-bril verdwenen. Ik hoorde mensen fluiten, schreeuwen en bedelen terwijl ik om de gaten in de weg reed. Ik reed nu bergafwaarts en was rond het middaguur al weer terug bij de splitsing in Changara en besloot deze middag direct door te rijden naar de Zimbabwaanse grens, 46 km verderop. Daar aangekomen nam ik vlak voor de slagboom een kamer in een motel. Er waren kamers met badkamer en ook zonder. Met badkamer betekende dat je een extra ruimte had met een wc-pot en een emmer water. Daar ging ik geen dubbele prijs voor betalen, en dus hield ik het simpel. Bij het noteren van mijn ritgegevens zag ik dat ik met mijn aantal reisdagen mijn geboortejaar bereikt had. Eerder al had ik de 123456 km overschreden. Het zijn de onofficiële mijlpaaltjes.
In de ochtend kocht ik een paar flessen limonade en wisselde mijn laatste meticais om voor Amerikaanse dollars. Ik kocht het laatste visum op mijn route en was blij dat ik het gered had met mijn voorraad van 270 dollar. Zambia, Tanzania en Mozambique hadden $50 gevraagd, Malawi $75 en Zimbabwe $30. Ik reed Zimbabwe in en zag grotere panden dan ik gewend was. Eén was een buurtsuper, er was een kipnuggetrestaurant en alle andere gebouwen waren 'bottle stores', slijterijen. Het Australische karakter van het landschap verdween, de omgeving werd tammer, met landbouw en lieflijke weitjes met geitjes en grote keien. De lucht was nog wel smerig; als ik voor en naast me naar de horizon keek zag ik een bruin filter voor de blauwe lucht hangen. Ik kon de mensen nog niet helemaal peilen, het gros leek dronken en even leek het of ik weer in Georgië was. Het werd een zware eerste dag in dit land. Heel de dag klom ik, bijna 100 km lang, omhoog naar Mutoko, met uiteindelijk bijna 1300 verzamelde hoogtemeters. In het donker vond ik een kamer die na onderhandelen betaalbaar was en tot mijn vreugde had deze kamer... wifi! Viva Zimbabwe! Wel zat dit pand tussen de hotelbar en een nachtclub in maar vlak mijn oordoppen niet uit.
Grootgrondbezit en hekken, dat waren de thema's de volgende dag. In Murewa wilde ik overnachten maar het was hier te duur. Een meisje sprak me aan en ik vroeg haar of zij nog mogelijkheden wist omdat het guesthouse en het hotel niet in mijn budget pasten en zonder na te denken zei ze: 'Oh, dan slaap je toch in mijn huis?'. Ik bedankte voor het aanbod en later, toen haar aantrekkelijke half-Zimbabwaanse half-Indiase verschijning terugkeerde in mijn gedachten, vroeg ik me af of ik daar goed aan had gedaan, maar haar stortvloed aan tekst had er deels toe geleid dat ik graag weer het dorp uitvluchtte. Een andere reden was dat ik door nog wat extra kilometers te rijden de volgende dag niet in het donker in Harare aan zou komen, en dat was me ook wat waard. Na nog eens 30 kilometer was het tijd om te stoppen met fietsen. Een jongen langs de weg die naar het hek van zijn erf liep zei: 'Het wordt donker, je kan hier wel overnachten'. Dat sloeg ik niet af. Mensen zijn niet allemaal dronken hier, velen zijn gewoon uitbundig en hartelijk. Het deed me wat hoe ik vanmiddag twee keer zonder nadenken een slaapplaats aangeboden kreeg.
Het is winter hier en dat merk je, bij 4°C ging ik weer op pad. Ik kreeg het gevoel in Europa te rijden met al die landbouw om me heen. Er waren nauwelijks mensen meer op of langs de weg, er werd niet meer geroepen. Dit was mijn eerste aangename fietsdag sinds... ja, dat moet sinds mensenheugenis zijn geweest als ik het me goed herinner. Alleen de verbrande grond om me heden verraadde dat ik in Afrika was. Ik kon hier (desondanks) gewoon lunchen langs de weg en in de middag bereikte ik Harare, een echte stad met hoge gebouwen, een op het eerste oog ook aantrekkelijke stad, met karakter. Een stad met musea en parken en ruime wegen. Ik nam mijn intrek in een lodge buiten het centrum waar ik in de tuin kon kamperen, bij het terras en het zwembad. Hier ging ik een paar dagen rust nemen. Het werd geen onbezorgde tijd want Zimbabwe plaatste me voor een financiëel probleem. Door de torenhoge inflatie is enkele jaren geleden afstand gedaan van de Zimbabwaanse dollar en werd de Amerikaanse dollar het gangbare betaalmiddel, maar ook de euro, het pond, de roepia en de yen waren welkom. Met die kennis kwam ik het land in. Maar recentelijk is alles weer veranderd omdat er niet voldoende Amerikaanse dollars aanwezig waren om de economie draaiend te houden. Daarom is nu de Zimbabwaanse dollar geherintroduceerd, maar wel wordt er gestreefd naar een cashloze maatschappij. Dat lijkt aardig te werken, Zimbabwanen betalen bijna alles via hun telefoon met een app die gekoppeld is aan hun bankrekening. Voor toeristen is er nog niet echt een sluitende oplossing. Er is een beperkte hoeveelheid cash aanwezig, soms bij banken en hotels maar vooral bij geldwisselaars op straat, en tegen een zeer ongunstige koers kun je er aan komen. Geldautomaten zijn sowieso leeg. Met een lokale simcard (die ik niet heb) en/of een lokale bankrekening kun je een elektronisch account aanvragen en zijn de koersen gunstiger, maar dit zgn. EcoCash is, in ieder geval voor mij, nog teveel omgeven met onduidelijkheden. Met pin betalen gaat tegen dezelfde gunstigere koers maar dat kan lang niet overal. Daar komt bij dat zelfs bij de meest gunstige koers het prijspeil in supermarkten tamelijk hoog ligt. Ik moet even gaan cijferen. Hoeveel geld en gedoe is Zimbabwe me waard? Hoeveel luchtvervuiling verdragen mijn longen nog?
Maar in de avonden leg ik die vraagstukken naast me neer. En in mijn tent, onder mijn opengeritste slaapzak open ik Youtube en laat een bonte stoet passeren: Alice Cooper, Thin Lizzy, Depeche Mode, Immortal, Bush, Talking Heads, Gorgoroth. Wifi in je tent, het mooiste wat er is.
***
Laatste ontwikkeling: Supermarkt gevonden waar ik kon pinnen. In mijn lodge kon ik ook al met pin betalen. Het perspectief is gewijzigd. Hoera en joepie.
[userId] => 383868
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5059585
[countryId] => 205
[pictureCount] => 5
[visitorCount] => 692
[author] => Richard van Dijke
[cityName] => Harare
[travelId] => 435788
[travelTitle] => Per fiets de wereld rond
[travelTitleSlugified] => per-fiets-de-wereld-rond
[dateDepart] => 2013-04-03
[dateReturn] => 2020-09-22
[showDate] => yes
[goalId] => 5
[goalName] => Een wereldreis
[countryName] => Zimbabwe
[countryIsoCode] => zw
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/122/906/045_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/383/868_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => annabella-en-de-rebelse-bomen
)
[10] => stdClass Object
(
[username] => sasvkampen
[datePublication] => 2018-10-11
[title] => Victoria Falls
[message] => Om bij Victoria Falls te komen, moesten we een hele trip maken.
We moesten zelf de grens over naar Botswana, zouden de auto inleveren bij Kasane Airport en daarna met een shuttle naar Victoria Falls gebracht worden.
Dat duurde allemaal eventjes. Zeker bij de grens van Botswana. Je moet namelijk eerst naar een controle waar je Namibië uit gaat, en dan een aantal meter verder naar een controle waar je Botswana in gaat.
Vingerafdrukken werden afgenomen, foto's gemaakt van je gezicht en stempels in je paspoort.. Heel gebeuren.
Met de shuttle hebben we hetzelfde. Botswana uit, Zimbabwe in..
Al met al een lange ochtend.
We komen rond het middaguur bij Victoria Falls aan. Een vrij moderne en toeristische stad in Zimbabwe. Hier komen bijna alle toeristen wel langs voor de watervallen.
We besluiten voor morgen de Victoria Falls tour te boeken en vandaag weer rustig aan te doen.
We lopen een stukje naar het centrum, drinken er wat en kopen er wat souvenirs. De mensen hier zijn een stuk vervelender dan voorheen, want iedereen wilt dat je de tour bij hen boekt en dus dringen ze gigantisch aan. Ook als je zegt al geboekt te hebben of dat je morgen naar huis gaat, they don't care.
De dollar in Zimbabwe bestaat niet meer, dus je kunt voor 1 Amerikaanse dollar (daar betaal je hier mee) een briefje van 1 miljoen Zimbabwaanse dollar krijgen, best grappig wel.
We eten vandaag bij een andere lodge, dat is gebruikelijk hier. En we krijgen echt heel goed te eten. Mijn eetlust is nog steeds niet wat het geweest is, dus ik eet niet veel. Ook Maarten voelt zich niet helemaal jofel, en dus liggen we die avond vroeg op bed.
Dan de dag erna: De grand tour Victoria Falls. Ik had er helemaal zin in!
Onze gids was een vrolijke man, maar had moeite met de groep bij elkaar te houden. Uiteindelijk legde hij maar uit wat de route was om alles te zien en spraken we bij het eindpunt maar weer af. Iedereen gaat toch wel zijn of haar eigen weg.
De Falls zelf waren indrukwekkend en absurd hoe groot het is. Je hele uitzicht bestaat uit waterval óf de nevel die er van af komt.
Ik heb meerdere malen mijn camera moeten wegstoppen omdat alles gewoon zeiknat werd. Het water dondert met zo’n kracht naar beneden, dat alles gewoon weer opspettert. Mensen liepen hier ook gewoon in regenponcho’s. (met 38 graden, mensen doe normaal).
Aan het einde van de tour, vertelde de gids dat je ook een helikoptervlucht kon maken. Hij kon wel bellen om te reserveren voor diezelfde dag nog. We hadden het hier thuis al over gehad en door de prijs twijfelde ik, maar nu in de watervallen had gezien moest ik dat ook van bovenaf bekijken. Ik was er nu, ik ging dit niet missen.
Zo gezegd, zo gedaan. We werden vanaf de parkeerplaats, meteen richting een berg gebracht waar de helikopters klaar stonden. Lopende band werk was dit gewoon, want elke 10 minuten ging er een helikopter met nieuwe mensen de lucht in.
We werden gewogen, ondervraagd over bloeddruk of andere dingen en kregen uitleg over hoe we zouden vliegen.
12 minuten, 150 dollar he.. dat wel.
Ik mocht voorin, dat vond ik bijna cooler dan dat ik überhaupt die lucht in ging…
We zagen een groep olifanten onder ons, daarna de Zambezi rivier en toen ineens hingen we boven de Victoria Falls. Vanaf boven zag je pas écht hoe groot het was. Bi-zar gewoon.
Wat feitjes:
- De falls zijn 1710 meter breed, 128 meter hoog en er valt per minuut 500 miljoen liter water over de rand.
- De lokale bevolking noemt het de Mosi-oa-Tunya, wat letterlijk ‘De rook die dondert’ betekend.
- Dr. Livingstone ontdekte de watervallen en noemde ze naar de toenmalige koningin van het Verenigd Koninkrijk – Koningin Victoria.
- De Victoria Falls zijn door UNESCO als werelderfgoed verklaard.
Als allerlaatste hadden we nog een Sundowner tegoed, van de organisatie gekregen.
Hier kregen we lekkers te eten, lekkers te drinken en we genoten van het allerlaatste uitzicht van de Zambezi rivier.
Een groep olifanten nam een bad, een paar nijlpaarden lieten zich nog even zien, en voor de laatste keer zagen we een prachtige, Afrikaanse zonsondergang. Heerlijk genieten.
[userId] => 437313
[photoRevision] => 7
[reportId] => 5051211
[countryId] => 205
[pictureCount] => 18
[visitorCount] => 519
[author] => Saskia
[cityName] => Victoria Falls
[travelId] => 519904
[travelTitle] => Namibië-Botswana-Zimbabwe
[travelTitleSlugified] => namibi-botswana-zimbabwe
[dateDepart] => 2018-09-23
[dateReturn] => 2018-10-12
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Zimbabwe
[countryIsoCode] => zw
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/122/866/272_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/437/313_50x50.jpg?r=7
[titleSlugified] => victoria-falls
)
[11] => stdClass Object
(
[username] => hildaenfrank
[datePublication] => 2019-01-12
[title] => Zimbabwe
[message] => Hallo allemaal,
Het is zo verschrikkelijk jammer maar onze vakantie zit er weer op. Straks vliegen we via Nairobi naar Amsterdam.
Ons laatste bericht kwam nog uit Namibië en inmiddels zijn we heel wat landen doorkruist.
Grensovergangen zijn nogal een belevenis. Van Namibië naar Botswana moesten we al onze schoenen deppen in een modderig soda badje, alsof dat ziektes tegenhoudt maar goed, op verzoek natuurlijk gedaan. Van Botswana naar Zimbabwe betaal je voor je autoverzekering, de poortwachter, CO2 uitstoot en weet ik veel wat nog meer maar dan mag je de grens over. Dat is fijn want vanuit dit land vliegen we naar huis. Ook hebben we nog een uitstapje gemaakt naar Zambia, ik ben maar buiten gaan staan terwijl Frank alle handtekeningen voor mij zette en er voor zorgde dat ik ook mee mocht, wat een toestand zeg, niet voor herhaling vatbaar maar wel de moeite waard. En dit soort toestanden kost dan een paar uur, heb je tig keer je kentekenplaat in moeten vullen en je bent een paar dollars lichter.
Bij terugkomst vanuit Zambia naar Zimbabwe moesten we in een schoenendoos op zoek naar het formulier wat we die dag ervoor in moesten leveren, helaas zat die van ons er niet bij dus heeft de douane mevrouw het maar opnieuw uitgeprint. Als ze dat nu gelijk had gedaan....
Vanuit Namibië zijn we naar Chobe NP in Botswana gegaan waar we een mooie boottocht hebben gemaakt. Het is werkelijk fantastisch om olifanten te zien baden in de rivier en al die dieren die zich verzamelen aan het water, geweldig. De volgende ochtend zaten we om 6 uur in een auto voor een gamedrive. Deze keer geen olifanten gezien maar wel mooie neushoornvogels, waterbuffels, een grootoorvos, leeuwen met jongen, een hyena en zoveel meer. Ook op de camping zag je constant apen, wrattenzwijnen, mangoesten en veel mooie vogels.
Vanuit Chobe zijn we naar Livingstone gegaan in Zambia om de volgende dag de Victoria watervallen te zien. Het zijn fantastische watervallen om te in een regenwoud omgeving. Heel bijzonder. Het was mooi weer en door het opspattende water zie je continue regenbogen, geweldig.
Vanuit de Zimbabwe kant hebben we ze gisteren bekeken. Omdat het de avond ervoor heel veel geregend heeft waren de watervallen woester en daardoor het water bruiner. Door het opspatten van het water regende het gewoon, we zijn lekker nat geworden wat geen straf is hoor als het 35 graden is.
Vanmorgen hebben we onze spullen ingepakt en nog een game drive gemaakt. Nog een keer kudu's, een zebra, impalas zien, olifanten en heel veel gieren. Een mooie afsluiter.
Heel veel groetjes en tot snel,
Hilda en frank
[userId] => 170961
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5045758
[countryId] => 205
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 1905
[author] => Hilda
[cityName] => Victoria Falls
[travelId] => 521146
[travelTitle] => Namibië
[travelTitleSlugified] => namibi
[dateDepart] => 2018-12-21
[dateReturn] => 2019-01-14
[showDate] => no
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Zimbabwe
[countryIsoCode] => zw
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/zimbabwe,victoria-falls
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/170/961_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => zimbabwe
)
[12] => stdClass Object
(
[username] => TessaRomein
[datePublication] => 2018-11-25
[title] => De laatste druppel
[message] => Het is de laatste dag in dit land, de laatste ochtend in deze lodge en dus de laatste fotosafari. Gelukkig gaan we weer het water op; hopelijk hebben we nu ietsje meer mazzel dan gistermiddag. De dag begint echter wat ongelukkig: net voor zessen rijden we met 50 per uur op de weg richting aanlegsteiger als we een nogal luide KONK! horen, en Janine staat bovenop haar remmen. Uit het niets is er een baby-impala tegen de auto gelopen; ik heb er helemaal niks van gezien maar de dame die naast mij aan het raam zit zegt dat ze het beestje een halve salto heeft zien maken voordat het in de berm terecht kwam. We rijden terug om te kijken en zien de impala naast de weg liggen met zijn pootje in een raar gestrekte houding, maar wel met het koppie omhoog. Het kijkt vreemd genoeg best helder uit zijn ogen. Janine probeert de lokale wildlife-dierenarts te pakken te krijgen maar op dit uur is dat nogal lastig. En dan staat het beestje op – en er gaat een collectieve ademteug van 8 mensen (“haaaa?!”) door de auto.
We hebben na een initieel bewolkte lucht weer een strakblauwe hemel om mee te werken, dus er is deze ochtend volop licht. We zien verschillende vogeltjes en man, wat zijn die toch druk en moeilijk te vangen in de lens! Nieuw voor ons is de combi kroko-olifant: een levende krokodil bij een dode olifant wel te verstaan. Op een grassig eiland in de rivier ligt een olifantenkarkas en ernaast is een kuil, die door de stortbui van eergisteren in een modderpoel is veranderd. En in die heerlijkheid ligt een krokodil die modder omhoog spettert en tussendoor even het karkas in kruipt om daar een lekker hapje ingewanden te scoren. Het is toch bijzonder hoe alles elkaar hier in stand lijkt te houden en hoe alles op elkaar aansluit… en nog meer bijzonder dat wij er van zo dichtbij getuige van kunnen zijn.
Als er een ijsvogel vlakbij de boot in de lucht hangt en daar ook een tijdje fladderend op één plek blijft hangen om zich te concentreren op het visje dat hij zo meteen uit het water gaat snavelen heeft Sylvain een vrij goeie opname daarvan te pakken; ik echter heb de verkeerde belichting ingesteld staan èn ik ben niet voldoende ingezoomd dus mijn opnames lijken nergens op. Grrr! Ik zit even gefrustreerd te mokken als we doorvaren naar het volgende plekje maar krijg even later een andere kans bij een ijsvogel (mogelijkerwijs diezelfde ijsvogel) die op een tak vlak boven het water zit met een vis die veel te groot is voor hem. En wat doe je dan als ijsvogel? Je laat natuurlijk niet je zuurverschalkte visje terug in het water vallen, nee, je houdt hem in je snavel en beukt hem net zo lang op die tak totdat hij lekker zacht en soepel is geworden en je hem – met je nek verticaal – uiteindelijk tóch naar binnen kunt schrokken. Het is een schouwspel van een paar minuten, we hebben geweldig zicht, mijn instellingen zijn nu perfect en ik ben maximaal ingezoomd … en bij de collega’s op de boot klopt kennelijk ook alles want er klinkt een mitrailleurgeratel van continu werkende camera’s. En ergens tussen het spervuur aan plaatjes zit The Shot of the Championship; ik ben er vrij zeker van. Mokmoment is over hoor!
Met nog een varaan, twee grote visarend-kuikens, een lollige jonge buffel en een kievitsoort met heel eigenaardige gele flapjes naast zijn snavel ook op het SD-kaartje kunnen we met tevreden gemoed afscheid nemen van Botswana. We worden opgehaald door een auto die ons naar de grens Botswana/Zimbabwe gaat brengen en vanaf daar zullen we met een andere auto doorrijden naar ons allerlaatste adres van de vakantie. Bij de grensovergang maak ik een blunder die me geld kost: ik zeg tegen de douane-beambte dat we niet naar Zambia gaan, maar we vertrekken morgen vanaf vliegveld Livingstone en dat is dus in Zambia. Als dat duidelijk wordt zit er in mijn paspoort reeds een visum voor Zimbabwe geplakt; Sylvain kan nog net op tijd een dubbel visum krijgen maar ik zal mijn visum voor Zambia morgen apart moeten kopen en dat kost me dan USD 20,00 meer dan wat Sylvain vandaag hoeft te betalen. Nou ja, ik moet maar zo denken: dan heb ik gewoon lekker een extra ‘leuke pagina’ in mijn paspoort morgen.
Bij het douaneloket (een deerniswekkende portacabin in een naargeestige uithoek gevuld met trucks, uitlaatgassen, vuilnis, gebroken asfalt en de aanwezigheid van meerdere vage personen – kortom: een lekker professionele en opbeurende werkomgeving) worden we overigens bijgestaan door een ontzettend vrolijke persoon van een touroperator die stumpers zoals mij uit de brand helpt door even uit te leggen hoe het zit. Als het al niet zo warm was zou hij met zijn glimlach de zon kunnen laten doorbreken. Wanneer het stempelgedeelte achter de rug is en we de grens over gaan naar Zimbabwe loopt hij even met ons mee om ons naar onze nieuwe chauffeur te brengen en ondertussen vertelt hij ons dat “we must always be happy and … do the cha-cha!” terwijl hij heupwiegend voordoet hoe dat moet. Wat een vrolijke noot in deze deprimerende setting!
De middag brengen we door bij Victoria Falls, een klein stadje dat geheel draait op de aanwezigheid van de gigantische waterval in de Zambezi-rivier. Op weg ernaartoe zitten we in een gigantische regenbui, tijdens het loopje naar de eerste helft van de lookout is het zwaarbewolkt, dan gaat de zon weer schijnen en kan ik gelukkig nog een paar regenbogen in de nevel van de waterval vastleggen, vervolgens dondert en bliksemt het aan de Zambia-zijde van de waterval waarna wederom een joekel van een regenbui onstaat die ook overdrijft naar ‘onze’ zijde (hebben we in de finale dan toch ook nog onze regenjasjes gebruikt die tot nog toe werkeloos in onze koffers hebben gelegen), en tijdens de maaltijd in een restaurantje vlakbij schijnt de zon weer genadeloos in Sylvains gezicht en mijn nek. Het kan verkeren.
De economie van Victoria Falls draait overigens ook op de bloeddorstige opdringerigheid van allerhande (straat)verkopers. Er zijn tientallen winkeltjes die allemaal hetzelfde handsnijwerk verkopen, en tijdens de paar honderd meter die we vanaf de entree van de watervallen naar het restaurant afleggen moeten we ook een serie handelaren van ons afschudden die ons niet alleen houten hippo’s trachten te verkopen, maar ook erg graag Zimbabwaanse dollars tegen US dollars willen wisselen. Afgezien dat je je af kunt vragen wat je zou moeten met de Zimdollars is het ook nog interessant te weten dat die in 2009 officieel zijn afgeschaft … en dat de US dollar nu het officiële betaalmiddel van Zimbabwe is. Ach, je kan het ze ook niet heel erg kwalijk nemen; met een werkloosheid van 90% is het nog wel een creatieve manier om aan een beetje inkomen te komen. Gelukkig zijn wij niet werkloos, en de arbeid roept weer: morgen naar huis.
Namibië en Botswana: baie dankie & go siame!
[userId] => 379551
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5043411
[countryId] => 205
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 1067
[author] => Tessa Romein
[cityName] => Victoria Falls
[travelId] => 520283
[travelTitle] => Rood zand en groot wild
[travelTitleSlugified] => rood-zand-en-groot-wild
[dateDepart] => 2018-10-31
[dateReturn] => 2018-11-26
[showDate] => no
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Zimbabwe
[countryIsoCode] => zw
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/zimbabwe,victoria-falls
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/379/551_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => de-laatste-druppel
)
[13] => stdClass Object
(
[username] => kleinerooie
[datePublication] => 2018-11-17
[title] => Gingingerbeer
[message] => 17 op 18-11, Vic Falls, Zimbabwe.
Vreemd. Wilde net verder met mijn verslag, laatste verslagen blauw gemaakt zoals altijd. Hele verslag weg! Als het goed is nog wel te downloaden vanaf WBJ.nu.
We liggen nog even lekker te loeren naar nat geo wild, met een gingingerbeer op het nachtkastje.
Koffer gepakt maar nog niet dicht. Twee stuks handbagage ivm hier bloedheet en in Amsterdam (en Londen?) bibberkoud. Dus extra tas met warme broek, extra T-shirt, vest en jas. Voor het geval de bagage niet gelijk met ons aankomt. Schijnt volgens de BA info te mogen.
We zijn er nog niet over uit wat morgen te doen, zien wel. Moeten om 10 uur uit checken, vertrekken om 10u45 naar vliegveld in Vic Falls. Vliegen dan rond 2en naar Johannesburg. Daar 4,5 uur stukslaan. Dan een uur of 11 naar Londen. Dan nog ff naar Amsterdam. Waar we dan, als alles meezit, om een uur of negen maandagochtend zullen landen. We hebben nog veel te snacken, gaan we wel of niet ontbijten en waar? Moeten we niet eens gaan slapen… ach. Als ik thuis ben kan ik ook slapen.
Vanavond de afscheidsborrel (gelukkig geen diner ;-)) met de groep gehad. Aan mij de eer voor de afscheidsspeech. Geen zware opgave, aan Alet hadden we een van de beste reisbegeleidsters in ruim 25 jaar Djoser reizen. Ik heb me in gehouden en het wat de groep betreft algemeen gehouden. Het werd gewaardeerd. Het ligt me gek genoeg wel, spreken in het openbaar.
Na dit samenzijn vertrokken André en ik naar een Thais restaurant. Een deel van de groep ging naar iets dat mamma Africa heette. Toen we deze toko gevonden hadden -best een opgave- waren we even bang dat het dicht was dan wel dat we de enige gasten waren. Er zaten 3 mannen te eetvergaderen en toen wij net zaten kwam er nog een echtpaar. Goed gegeten. Beetje twijfels of de Windhoek draught wel echt in het flesje zat...smaakte vreemd maar vooralsnog geen krampjes.
Het zit er bijna op! Deze ontzettend intensieve reis met een te hoog tempo. Ik verlang naar de katten en een frisse omgeving. En schone voeten!
[userId] => 109155
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5042823
[countryId] => 205
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 2537
[author] => Helga
[cityName] => Victoria Falls
[travelId] => 520252
[travelTitle] => Afrika 2018
[travelTitleSlugified] => afrika-2018
[dateDepart] => 2018-10-27
[dateReturn] => 2018-11-19
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Zimbabwe
[countryIsoCode] => zw
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/zimbabwe,victoria-falls
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/109/155_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => gingingerbeer
)
[14] => stdClass Object
(
[username] => ayboshiva
[datePublication] => 2018-10-11
[title] => de terugreis
[message] => 11 oktober 2018
De dag van vertrek, we gaan ons voorbereiden op de terugreis.
Maar eerst starten we gewoon op tijd weer met ons ontbijt. Het is al warm, en we worden in de middag om 15.30 uur pas gehaald voor het vliegveld, dus kunnen we wel even het zwembad induiken.
Zo gezegd zo gedaan, Trudie én Marion liggen er al in.
Na enige tijd krijgt Marion gezelschap van een Zimbabwaanse mevrouw. Ze verteld nog nooit gezwommen te hebben, ze is zelfs bang voor water.
Uiteindelijk lukt het Marion om haar zover te krijgen dat ze mee het water in komt. Er wordt een zwemles gegeven. Inmiddels is er ook een andere mevrouw aangesloten, en zit Trudie ook in het water. De armslag, de beenslag, alles word geoefend met de dames. O, wat zijn die meiden blij. Voor hen beiden de eerste kennismaking met zwemwater, onder deskundige begeleiding van Marion én Trudie. Mooi om te zien, hoe blij kan een mens zijn. En alles word vastgelegd, zodat de meiden kunnen blijven oefenen.
We relaxen wat, en ondertussen; wordt er gedoucht, worden de spullen bij elkaar gezocht en de koffers gepakt. Alles in een rustig tempo.
Het is nog even spannend of Helmie haar koffer dicht gaat krijgen. De eerste dag van de vakantie hebben we deze met behulp van een schroevendraaier geopend, maar nu moet hij weer dicht.
Met een paar klappen erop zit de koffer ineens dicht. We laten het zo tot thuis, en zien dan wel verder.
Rond 15.30 uur brengt de eigenaresse van de lodge ons naar het victoria falls vliegveld. Een nieuw mooi klein vliegveld, in 2016 aangelegd.
We hebben de check in zo doorlopen, het is hier erg rustig.
Even wat eten. Aangezien we de lunch over hebben geslagen; lusten we wel wat.
Helaas, onze eerste slechte maaltijd tijdens onze hele reis. Hans geeft zijn steak terug, hier valt met geen mes, niet met tanden, hier valt gewoonweg niet doorheen te komen.
De andere eten hun bestelling op, maar kunnen absoluut niet zeggen dat het lekker was, integendeel.
Maar goed, het vult. Nog even over de luchthaven lopen en dan moeten we vertrekken.
Marion én Hans willen nog even roken, echter helaas voor ons allen, we worden gehaald, we moeten direct naar de gate, deze gaat sluiten. Ons vliegtuig is te vroeg en gaat ook eerder vertrekken. Nergens meer tijd voor, gewoon snel instappen en vertrekken.
Dat hebben we nog nooit meegemaakt, een vliegtuig wat meer dan een half uur te vroeg vertrekt.
We gaan op naar Kenia, en maken een tussenlanding in Nairobi.
Vanuit Nairobi de nachtvlucht naar Schiphol.
We zitten in een enorm groot vliegtuig, 2 lagen boven elkaar, wat een gevaarte.
We landen om 07.05 uur de volgende ochtend in Amsterdam, netjes op tijd.
We hebben allemaal wat geslapen, dat is een fijne start van deze dag.
Omdat er geen tijdsverschil zit in onze reis, hebben we geen aanpassingsproblemen. Zelfs de temperatuur werkt mee, het is in Nederland ook heerlijk weer.
Met de trein richting huis, we sluitende wederom een mooie reis af.
Onze volgende bestemming, .......er is nog zoveel moois te zien op deze aardbol, maar komend jaar mag Hans hierin het voortouw gaan nemen.
En nu, nu gaan we eerst genieten van ons kleine Nederland, onze hondjes, onze familie, kinderen, kleinkinderen, onze vrienden, jawel, ook Nederland heeft bijzondere mooie dingen, en genieten, dat doen we iedere dag.
Tot volgend jaar,
Liefs van Hans, Marion, Trudie & Helmie
[userId] => 200504
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5040320
[countryId] => 205
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 1536
[author] =>
[cityName] => Victoria Falls
[travelId] => 520183
[travelTitle] => Namibië 25 daagse rondreis
[travelTitleSlugified] => namibi-25-daagse-rondreis
[dateDepart] => 2018-09-17
[dateReturn] => 2018-10-12
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Zimbabwe
[countryIsoCode] => zw
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/zimbabwe,victoria-falls
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/200/504_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => de-terugreis
)
)
)
[_currentPageNumber:protected] => 1
[_filter:protected] =>
[_itemCountPerPage:protected] => 15
[_pageCount:protected] => 4
[_pageRange:protected] => 10
[_pages:protected] => stdClass Object
(
[pageCount] => 4
[itemCountPerPage] => 15
[first] => 1
[current] => 1
[last] => 4
[next] => 2
[pagesInRange] => Array
(
[1] => 1
[2] => 2
[3] => 3
[4] => 4
)
[firstPageInRange] => 1
[lastPageInRange] => 4
[currentItemCount] => 15
[totalItemCount] => 60
[firstItemNumber] => 1
[lastItemNumber] => 15
)
[_view:protected] =>
)
[breadcrumb] =>
>
Reisverslagen
[styleSheet] => https://cdn.easyapps.nl/578/css/style.css
)
Victoria Falls - Zimbabwe 
