Gastronomische ervaringenEen vakantie naar Turkije zou niet compleet zijn zonder te genieten van de overheerlijke Turkse keuken. Proef traditionele gerechten zoals kebab, baklava, pide en köfte, en laat je verleiden door de smaken van de lokale kruiden en specerijen. Bezoek lokale markten om verse ingrediënten te kopen, of dineer in gezellige familierestaurants waar je de authentieke Turkse gastvrijheid ervaart. Bovendien zijn er in de grotere steden tal van restaurants die culinaire hoogstandjes uit de internationale keuken serveren.
Prachtige natuur en diverse landschappen
Turkije heeft een gevarieerd landschap dat reizigers blijft verbazen. Van de zonovergoten stranden aan de Egeïsche en Middellandse Zee tot de besneeuwde bergtoppen in het oosten, er is voor ieder wat wils. Ontdek het bijzondere landschap van Cappadocië met haar feeërieke schoorstenen en ondergrondse steden, of verken de watervallen en kloven van het Taurusgebergte. Het land biedt talloze mogelijkheden voor natuurliefhebbers en avonturiers om te wandelen, fietsen en raften.
[picture] => no
[pic1title] =>
[pic2title] =>
[pic3title] =>
[pic4title] =>
[pic5title] =>
[titleSlugified] => vakanties-naar-turkije-weer-erg-in-trek
[imageLink105x105] => https://cdn.easyapps.nl/578/img/icons/news_105x105.jpg
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/578/img/icons/news_50x50.png
[imageUrl] => https://cdn.easyapps.nl/578/img/slideshow/reisinspiratie/85/85_1.jpg
)
[2] => stdClass Object
(
[newsId] => 84
[date] => 2023-05-04
[title] => Welke reisverzekeringen kun je allemaal afsluiten?
[text] => Als je op reis gaat, kun je overwegen om daar een verzekering voor af te sluiten. Er zijn immers een aantal zaken die voor onvoorziene kosten kunnen zorgen, en het is heel denkbaar dat je jezelf daarvoor wilt indekken. Dat kan bijvoorbeeld met behulp van een reisverzekering bij Allianz Direct. Maar op wat voor manieren kun je je allemaal verzekeren voor een reis?
Kortlopende reisverzekering
Wil je een reisverzekering afsluiten voor één specifieke reis? Dan kun je kiezen voor een kortlopende reisverzekering. Zo’n verzekering sluit je af voor een afgebakende periode. Een kortlopende reisverzekering biedt dekking voor onvoorziene gebeurtenissen op en rondom je reis, zoals diefstal, verlies van bagage, medische kosten en annulering van de reis. Kortlopende reisverzekeringen zijn verhoudingsgewijs aan de dure kant.
Doorlopende reisverzekering
Ga je regelmatig op reis en wil je niet iedere keer een kortlopende reisverzekering hoeven te regelen? Dan kun je ervoor kiezen om een doorlopende reisverzekering te nemen. Dan heb je een reisverzekering waar je maandelijks een klein bedrag voor betaalt en van toepassing is op alle reizen die je maakt. Dat is voordeliger als je regelmatig op reis gaat dan telkens een kortlopende reisverzekering afsluiten en de dekking is in principe hetzelfde.
Annuleringsverzekering
Het kan zijn dat je het niet zo noodzakelijk vindt om een reisverzekering af te sluiten voor zaken als diefstal, verlies van bagage en medische kosten, maar dat je je wel zorgen maakt over het verliezen van je geld bij annulering van je reis. In dat geval kun je er ook voor kiezen om een speciale annuleringsverzekering af te sluiten. Deze worden vaak ook bij het boeken van reizen aangeboden. Zo’n annuleringsverzekering dekt de kosten die je maakt als je reis geannuleerd moet worden door onvoorziene omstandigheden, zoals ziekte, overlijden of werkgerelateerde redenen.
Bagageverzekering
Net zoals je je alleen voor annulering kunt verzekeren, kun je ook alleen je bagage verzekeren, namelijk met behulp van een bagageverzekering. Zo’n verzekering biedt dekking voor verlies, diefstal of beschadiging van je bagage tijdens je reis, inclusief persoonlijke eigendommen zoals sieraden en elektronica. Dit kan vooral handig zijn als je veel waardevolle spullen meeneemt op reis, of als je naar een bestemming gaat waar het risico op diefstal hoger is. Het is belangrijk om vooraf goed te controleren wat er precies gedekt wordt door de verzekering en wat de voorwaarden zijn. Vaak geldt er bijvoorbeeld een maximumbedrag per item of per reis en is er een eigen risico van toepassing.
Medische reisverzekering
Je kunt ook medische kosten die je maakt tijdens je reis naar het buitenland verzekeren met een medische reisverzekering. Bijvoorbeeld wanneer je in het buitenland ziek wordt of een ongeluk krijgt en medische hulp nodig hebt. Een medische reisverzekering kan ook de kosten dekken voor spoedeisende repatriëring naar huis, als dat medisch noodzakelijk is. Het is belangrijk om te weten dat je reguliere zorgverzekering niet altijd alle medische kosten in het buitenland dekt. Een medische reisverzekering kan daarom een goede aanvulling zijn op je reguliere zorgverzekering.
Kijk bij het afsluiten van een reisverzekering altijd goed naar de voorwaarden. Per verzekeraar en verzekering kunnen de voorwaarden immers sterk uit elkaar lopen. Je wilt wel daadwerkelijk goed verzekerd zijn voor jouw persoonlijke behoeftes.
[picture] => no
[pic1title] =>
[pic2title] =>
[pic3title] =>
[pic4title] =>
[pic5title] =>
[titleSlugified] => welke-reisverzekeringen-kun-je-allemaal-afsluiten
[imageLink105x105] => https://cdn.easyapps.nl/578/img/icons/news_105x105.jpg
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/578/img/icons/news_50x50.png
[imageUrl] => https://cdn.easyapps.nl/578/img/slideshow/reisinspiratie/84/84_1.jpg
)
)
[topCountries] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[continentId] => 4
[countryId] => 169
[reportCount] => 22
[pictureCount] => 65535
[position] => 1
[countryName] => Spanje
[countryIsoCode] => ES
[continentName] => Europa
)
[1] => stdClass Object
(
[continentId] => 4
[countryId] => 64
[reportCount] => 10
[pictureCount] => 65535
[position] => 2
[countryName] => Frankrijk
[countryIsoCode] => FR
[continentName] => Europa
)
[2] => stdClass Object
(
[continentId] => 4
[countryId] => 85
[reportCount] => 7
[pictureCount] => 12025
[position] => 3
[countryName] => Hongarije
[countryIsoCode] => HU
[continentName] => Europa
)
[3] => stdClass Object
(
[continentId] => 4
[countryId] => 140
[reportCount] => 3
[pictureCount] => 63480
[position] => 4
[countryName] => Noorwegen
[countryIsoCode] => NO
[continentName] => Europa
)
[4] => stdClass Object
(
[continentId] => 4
[countryId] => 93
[reportCount] => 3
[pictureCount] => 65535
[position] => 5
[countryName] => Italië
[countryIsoCode] => IT
[continentName] => Europa
)
[5] => stdClass Object
(
[continentId] => 4
[countryId] => 74
[reportCount] => 2
[pictureCount] => 30533
[position] => 6
[countryName] => Griekenland
[countryIsoCode] => GR
[continentName] => Europa
)
[6] => stdClass Object
(
[continentId] => 4
[countryId] => 150
[reportCount] => 2
[pictureCount] => 38866
[position] => 7
[countryName] => Portugal
[countryIsoCode] => PT
[continentName] => Europa
)
[7] => stdClass Object
(
[continentId] => 4
[countryId] => 70
[reportCount] => 2
[pictureCount] => 48300
[position] => 8
[countryName] => Duitsland
[countryIsoCode] => DE
[continentName] => Europa
)
[8] => stdClass Object
(
[continentId] => 4
[countryId] => 179
[reportCount] => 1
[pictureCount] => 16157
[position] => 9
[countryName] => Zwitserland
[countryIsoCode] => CH
[continentName] => Europa
)
[9] => stdClass Object
(
[continentId] => 4
[countryId] => 192
[reportCount] => 1
[pictureCount] => 5720
[position] => 10
[countryName] => Oekraïne
[countryIsoCode] => UA
[continentName] => Europa
)
)
[countryId] => 150
[countryName] => Portugal
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
[countryPopulation] => 0
[countrySurface] => 0
[capitalCityLongitude] => 0.000000
[capitalCitylatitude] => 0.000000
[portalReports] => ArrayIterator Object
(
[storage:ArrayIterator:private] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[username] => hansenmarjoke
[datePublication] => 2023-05-29
[title] => 29 mei 2023
[message] => ‘Easy does it’ zegt een oud Portugees (?) gezegde.
We vertrekken dus heel rustig eerst richting een grote pottenbakkerij vlakbij de camping. Helaas slaagt Marjoke er daar niet in om dé vakantieaankoop van 2023 te doen. Het valt allemaal een beetje tegen.
Het doel vandaag is de Quintha do Canhoto Adega, een wijnboerderij waar je ook mag overnachten, aan de rand van Albufeira gelegen. We hebben hier gereserveerd.
De tocht is slechtst 80 km, een makkie dus.
We rijden buiten de tolwegen om en komen dus heel wat rotondes tegen, echt heel wat.
In Spanje, maar dus ook in Portugal, staan veel grote Chinese winkelwarenhuizen waar alles wat AliExpres verkoopt ook wordt verkocht. Het toeval wil dat wij er langs een komen en die bezoeken we dan ook want er staat het een en ander op ons lijstje.
Wat we binnen aantreffen tart elke beschrijving. Marjoke verdwaalt eerst in de kledingafdeling. Ik ga al snel verder het gebouw in en val van de ene verbazing in de andere. De winkel is nog in opbouw denk ik want in sommige paden is alles gewoon neergegooid. We verlaten na 3 kwartier redelijk ongeschonden het pand.
Het laatste stukje naar de wijnboerderij is nog 17 km. Daar aangekomen krijgen we ons ‘welkomstpakket’ uitgereikt; 2 flessen wijn, 1 kurkentrekker van het huis en een zak amandelkoekjes.
Dan moét er snel gegeten worden want de proeverij begint al over 15 minuten (14.30 uur, voor ons zelfs best vroeg) en dan moet je wel een ‘bodempje’ hebben natuurlijk.
We lopen eerst want rond tussen de wijnranken en er wordt duidelijk en vol trots verteld dat ze al de 4e generatie zijn die dit mooie werk mogen doen. De gebouwen op het terrein zijn ontworpen door een jongedame die daar ook uitleg bij geeft; alles is eco en milieuvriendelijk etc etc. Als we dan in de kelder de 14.000 liter vaten hebben mogen aanschouwen gaat de proeverij eindelijk beginnen. Mooi op tijd want van praten krijg je dorst maar van luisteren ook!
De wijn is heerlijk, zowel de sparkling (waarvan we er alvast een meenemen voor oudejaarsavond) als de witte, de rose en de rode!
Die laatste zit ook in ons pakket dus dat komt mooi uit.
Wij zitten aan tafel bij een heel leuk Canadees stel uit Vancouver waarmee we reiservaringen uitwisselen. Zij sluiten hun Europese trip af in Amsterdam, daar wensen we ze veel sterkte mee.
Zoals gezegd, wij overnachten op het terrein van de wijnboerderij en ik ben blij dat ik niet meer hoef te rijden!
Bijzondere locatie, wijnboerderij vlakbij Albufeira en uitzicht op zee.
Wederom een topdag gehad!
De rest van de dag ….
[userId] => 347866
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5093731
[countryId] => 150
[pictureCount] => 4
[visitorCount] => 25
[author] => Hans
[cityName] => Caliços
[travelId] => 528296
[travelTitle] => Frankrijk - Spanje - Portugal 2023
[travelTitleSlugified] => frankrijk-spanje-portugal-2023
[dateDepart] => 2023-04-30
[dateReturn] => 2023-06-24
[showDate] => yes
[goalId] => 6
[goalName] => Een korte vakantie
[countryName] => Portugal
[countryIsoCode] => pt
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/118/361_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/347/866_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => 29-mei-2023
)
[1] => stdClass Object
(
[username] => hansenmarjoke
[datePublication] => 2023-05-28
[title] => 28 mei 2023
[message] => Spoiler alert; weinig spektakel vandaag, je hebt weleens van die dagen …..
Het weer blijft geweldig. De omgeving is mooi, de camping is prima al moet je wel uitkijken dat je niet geraakt wordt door neerstortende dennenappels. Die zijn best flink en komen van grote hoogte!
Vandaag Sagres dus. Het einde van Portugal. Of het begin volgens het bord bij de ingang van het gigantische Fortelaza de Sagres en de vuurtoren op de uiterste punt.
Het ligt er maar net aan van welke kant je komt natuurlijk.
Wij informeren ‘s ochtends eerst even bij onze Belgische buren of er ‘een beetje’ gefietst kan worden. “Zeker en vast, prima te doen hier” luidt het antwoord dus, dus staan we al snel op de pedalen.
Het Fort is amper 10 minuten van de camping. Als wij er arriveren stopt er ook een touringcar met Nederlandse toeristen. Iedereen gaat keurig in de rij voor de kassa. Het is nauwelijks een rij te noemen trouwens maar voor de dame achter ons is dit blijkbaar al teveel. Ze gaat los op alles en iedereen. Waarom is onduidelijk. Ze heeft echt geluk dat wij niet tot haar reisgezelschap behoren want anders had ze heel snel met haar koffertje langs de kant van de weg gestaan.
Op het terrein van het Fort zijn enkele grote moderne gebouwen neergezet waarin het e.e.a. wordt tentoongesteld en een animatiefilm wordt vertoond over de historie - en de opbouw - van Portugal. Nederland en Portugal waren vroeger flinke concurrenten vooral op zee. Voor zover we kunnen nagaan wordt in de film niet over gesproken overigens al moet ik wel zeggen dat mijn Portugees (nog steeds) niet best is.
Vanaf de muren van het Fort is de fraaie kustlijn te zien, die is zo verschillend, op elke plek weer.
Dan gaan we Sagres in en proberen het centrum te vinden maar slagen daar niet echt in, óf het is er niet óf we zitten er al in. We komen 1 keer het bordje Centro tegen, daarna niet meer. Valt een beetje tegen dus.
Na de broodnodige boodschappen gaan we terug naar de camping. Marjoke gaat ‘s middags nog even terug naar de kust om te schetsen. Ik zet me aan mijn huishoudelijke taken.
Vanavond aan de tapas in het camping restaurant. Dat schijnt goed te zijn dus wij zijn benieuwd!
De rest vande dag ……
[userId] => 347866
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5093691
[countryId] => 150
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 42
[author] => Hans
[cityName] => Sagres
[travelId] => 528296
[travelTitle] => Frankrijk - Spanje - Portugal 2023
[travelTitleSlugified] => frankrijk-spanje-portugal-2023
[dateDepart] => 2023-04-30
[dateReturn] => 2023-06-24
[showDate] => yes
[goalId] => 6
[goalName] => Een korte vakantie
[countryName] => Portugal
[countryIsoCode] => pt
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/portugal,sagres
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/347/866_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => 28-mei-2023
)
[2] => stdClass Object
(
[username] => TinekeSantiago
[datePublication] => 2023-05-28
[title] => Wat gebeurt er allemaal..
[message] => 1ste Pinksterdag vandaag.
Dus doe ik mijn zondagse kleren aan. Nog een paar yoga oefeningen op een matje dat in mijn kamer ligt. Toch wel heerlijk zo’n kamer voor mijn uppie. Voel me nog een griet, maar merk ik toch wel aan dat ik een pensionada ben. Haha
Iera eten in het keukentje; ik zeg de Duitse dames gedag en vertrek.
Richting zee en het spoor volgen. Het is nog vroeg, super stil en een kleine wereld, want er hangt een grote nevel over zee en het land. Hoe prachtig. Het houten pad gaat pal langs grote rotsblokken die in zee liggen en waar in kommen, die gevormd worden door deze enorme keien, witte zoutpoelen achterblijven.
Dan gaat de route weer iets naar rechts door een dorpje. Bij een bankje even pauzeren en een banaan.
Daarna weer naar links naar de zee; ik geniet; veel stilte….met gedachten in mijn hoofd.
Loop ik op een gegeven moment achter twee jonge pelgrimmeiden met nog wat was aan hun rugtas geknijperd. Ik moet even grinniken; zo leuk om te zien. Ik maak een foto van ze achterop. Geweldig om te zien dat er steeds meer jongelui dit pad weten te vinden. Ok, ze lopen vaak continue te praten of met hun telefoon, maar ze zíjn óp de camino. Een categorie jonge mensen die waarschijnlijk ook op zoek is in het leven….
Facebook, tik-tok en noem maar op. Allemaal prikkels waar ze elke minuut mee geconfronteerd worden. Wie weet wat voor inzichten ze krijgen in de tijd dat ze dit pad volgen.
Dan kom ik op een punt waar ik kan kiezen om de route central te nemen of costal. Een man spreekt me aan welke route ik wil volgen. Mijn keus is costal. Hij verwijst me naar het punt waar ik met een bootje mee naar de overkant kan. Kaartje kopen en met ongeveer acht pelgrims gaan we naar de naar de overkant. Meer mensen passen er niet in het bootje. Een zwemvest om en dan gaan we .
We varen dus over de rivier de Miño die hier uitmondt in de Atlantische Oceaan. In 2015 stak ik deze rivier over op een brug in de stad Tui. Dat is de grens tussen Portugal en Spanje. Als ik aan de overkant ben en uit het bootje stap, ben ik in Spanje.
”Ahora estoy en España”
Wat een mooi plaatsje; kleurige huisjes tegen een bergwand aan. Eerst tijd voor een café con leche. Even schrijven en in mijn routeboekje kijken. Tussen deze- en volgende plaats is geen albergue. En dat is 17 km verderop. Mijn keus is dus snel gemaakt. Heb er al 11 km opzitten plus het feit dat mijn horloge een uur vooruit moet, omdat ik nu in Spanje ben.
Ik had toch al mijn zondagse kleren aangedaan, dus ik ga de zondag maar eens vieren. Eerst nog op zoek naar een albergue. Het is natuurlijk nog veel te vroeg, want ze gaan pas om 14 uur open.
Als ik bij een albergue aankom en op de bel druk, wordt er gelukkig open gedaan. Ze zijn nog aan t poetsen daar. Een dame die redelijk goed Engels spreekt, vraagt of ik gereserveerd heb. Nee dus; hij is al helemaal vol geboekt. Maar ze is toch bereidwillig om mee te zoeken naar een hotel dat in mijn boekje staat. Ik vraag of het daar niet heel duur is. Misschien € 40.— zegt ze.
Dan ga ik het daar op wagen. Het lokt
me wel. Om half een kom ik aan bij hotel Elimar. Wow dat ziet er goed uit. En ze hebben een kamer voor me; ze vraagt of ik morgenochtend ook ontbijt wil. Dat zou ik wel willen, maar dat begint pas om acht uur en dan hoop ik al wat kilometers gelopen te hebben. De kamer kost € 37.— Nou jongens daar gaat weer een stukkie van de erfenis.
Ik krijg de sleutel, kamer 201. Wat een luxe, een schitterende kamer, alles d’r op en d’r aan. En een liga’s…jullie snappen het zeker al…
Als ik even heb uitgerust toch nog even naar het centrum; het zonnetje schijnt en ik ga op een bankje zitten. Er lopen mensen voorbij en die gaan het gemeentehuis in; op zondag.
Ik loop er even naar binnen. Er staat een heer bij me in de buurt en ik vraag hem of er verkiezingen worden gehouden, omdat het er zo uitziet. “Si, soy el alcalde de esta ciudad” , zegt hij.
Ja hoor, dat heb ik weer. Sta ik gewoon met de burgemeester te praten! Hoe is het mogelijk? Ik vraag of ik een foto mag maken. Ja hoor, maar dat doen we dan wel buiten, zegt hij. Hij wijst me op een bord aan de muur met tekst erop. El alcalde da Guarda; Antonio Lombo Baz. Hij zegt dat er vandaag in heel Spanje verkiezingen zijn, dus misschien kunnen jullie dit natrekken.
Hij is geïnstalleerd op 22 feb 2019. Dan komt er nog een dame bij ons staan. Ik vraag of zij de echtgenote van de burgemeester is, maar nee zij is een soort wethouder.
Ik loop nog even door dit mooie stadje en zie zowaar een kerkje waarvan de deur open staat. Dus Ed, toch op eerste Pinksterdag even in de kerk. Wauw, ik schrik gewoon van de overdaad aan goud en ornamenten. Daar moeten heel wat mensen voor geploeterd hebben. Veel te overdadig. Toch even rustig zitten en een paar “weest gegroetjes” bidden. Achterin de kerk ligt nog een stempel; een hele mooie en die gaat in mijn credencial.
Bij een kop koffie in een barretje zie ik Max Verstappen nog rondracen in Monaco.
Fijn om vandaag extra lang uit te rusten, het was nodig. Net nog een leuk videogesprek met oudste kleinzoon Loek! Word ik zomaar blij van.
Allemaal een fijne Pinksteren en tot later.
Buenos dias
Tineke
[userId] => 342047
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5093686
[countryId] => 150
[pictureCount] => 17
[visitorCount] => 101
[author] => Tineke
[cityName] => Guarda
[travelId] => 528691
[travelTitle] => Camino Porto-Santiago kustroute 2023
[travelTitleSlugified] => camino-porto-santiago-kustroute-2023
[dateDepart] => 2023-05-23
[dateReturn] => 2023-06-16
[showDate] => yes
[goalId] => 12
[goalName] => Camino / Pelgrimstocht
[countryName] => Portugal
[countryIsoCode] => pt
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/118/108_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/342/047_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => wat-gebeurt-er-allemaal
)
[3] => stdClass Object
(
[username] => TinekeSantiago
[datePublication] => 2023-05-27
[title] => Camino ist mal schrecklich, aber auch schön
[message] => Dat krijg je als je vandaag veel met Duitsers omgaat……dan ga je dat spreken.
Vannacht was ik met de Duitse Grett samen op een kamer in het Conventum/albergue. Dat was lux. En wat hebben we geboft; ‘s avonds heeft het gestortregend. Vanmorgen opstaan, alles weer klaarmaken en samen in de kitchenette beneden ons ontbijt nuttigen. Om half acht mét mooi weer op pad; tas weegt altijd zwaar aan het begin van de dag. Ik volg de pijlen en als ik uit een ondergronds tunneltje kom, heb ik waarschijnlijk iets gemist, want op een gegeven moment zie ik te lang geen pijl meer. Maar er loopt wel een jonge pelgrim een stukje achter me. Ik houd wat in en als ze bij me is, kijken we samen hoe we weer op de route komen. Ze is Duits en heet Lotte. Ik bedank haar en ze stapt lekker door. Het is opletten want de pijlen staan soms tegen de stoeprand aan ipv op ooghoogte. Dat is listig…..zie ik verderop een man en die loopt dus fout. Ik roep ‘m en hij komt naast me lopen. Hij blijkt ook Duits te zijn en heet Alphons. We lopen een stuk samen op en dan zeg ik toch mijn eigen tempo, langzamer, te willen lopen. Hij heeft snel aansluiting met Lotte en samen Duits, dus met elkaar in gesprek. Ik loop een stuk achter ze, maar nu lopen ze sámen verkeerd. Ik geef maar een brul en ze komen terug. Hilarisch; again the deaf will help the blind. “Danke Tineke”, zegt hij.
Ik loop door gehuchtjes waar tijd is stil blijven staan. Waar ik boerenstal lucht ruik, die me direct aan boer Hofstede, onze buurboer, doet denken.
Het zijn armoeiige bedrijfjes, maar wie weet zijn deze keuterboertjes wel gelukkiger dan de NL boeren met hun megabedrijven en vooral hun mega leningen bij de bank.
Dan weer de eucalyptus geuren die continue aanwezig zijn als ik door de bossen loop. Geconcentreerd kijken naar beneden, om niet over keistenen of wortels te vallen. Net als gisteren klimmen en dalen. En met vandaag een paar wel zulke mooie plekken met stroomversnellingen. Rond tien uur ben ik in het plaatsje Carreco en neem een koffie en iets lekkers erbij. Ik neem een goeie pauze, want hierna weer tien km zonder iets onderweg. Wat zijn er veel Duitsers op dit pad, ook Italianen, Canadezen, Australiërs en noem maar op. Nederlanders heb ik er dus twee van ontmoet tot nu toe. De pijlen wijzen weer richting zee en in de plaats Âncore, die pal aan zee ligt, wil ik een overnachting zoeken, maar ik merk ineens dat ik al door die plaats heen ben. En de volgende plaats ligt acht km verder en dat is teveel, dus zit niets anders op dan terug te lopen. Nu nog een albergue…en zie een bord met hostel erop. Naar binnen; er zit niemand bij de receptie, dus dan
maar verder lopen. Ik zie al kamers met bedden die bezet zijn. Achterin een kamer met vier lege bedden. Als dat zou kunnen…
Inmiddels zijn er nog twee andere Duitse dames binnen gekomen. Eindelijk komt de eigenaresse binnen. Ik vraag of er plek voor me is, maar alles is al gereserveerd! En ik heb níet gereserveerd; de andere twee dames ook niet. Maar, zegt de dame van het hostel, loop maar mee naar mijn eigen huis. Daar heeft ze plek voor ons. Een kamer voor de twee Duitse dames en één tweepersoonskamer voor mij alleen. €30,—. Ik vind het heerlijk, toch weer een kamer voor mezelf. Ik zeg “ je bent om te zoenen”, maar dat verstaat ze niet dus ze krijgt een hartelijke omhelzing van me.
ik ben keimoe; eerst even op bed, dan douchen. Geen luxe hier; een sproeier die je in je hand moet houden en dan mijn haar nog wassen. Nou ja het is gelukt. Als ik dan met enkel een grote handdoek om me heen over de gang loop, zie ik toch nog iemand binnen die ook een kamer naast me heeft gekregen. Ik denk een Italiaan aan zijn spraak, Hij doet de deur van zijn kamer open, gebaart naar me en heeft t over dormir!
Wat een grap en ik maak een quasi wegwerp gebaar. Er zitten hier nergens sloten op de deur, dus kan ik nou gerust gaan slapen vannacht?? Ik hoop dat ik als een blok in slaap val.
Nog even videobellen met de kinders en daarna
samen met de twee Duitse dames eten bij een tent aan de boulevard. Dit is wel een hotspot. Zéker voor surfers. Het centrum van het stadje is helemaal versierd met surfiniaas. Zomerbloeiers, nog nooit heb ik zoiets gezien. (De foto volgt)
En wat een verschil met de gehuchtjes waar ik
vanmorgen doorheen ben gekomen.
Dan nog gauw wat boodschapjes scoren voor morgen en naar “huis”
(kreeg ik hier en daar een
opmerking dat mijn verslag tweemaal wordt geplaatst, sorry, dat is niet de bedoeling. Kijken of ik verslag en verhaal in enen plaats)
En ik word nog steeds blij van jullie reacties! Dank jullie!
Fijne zondag
Tineke
Oh ja, ik probeer nog wat video’s te plaatsen als het lukt)
[userId] => 342047
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5093668
[countryId] => 150
[pictureCount] => 16
[visitorCount] => 105
[author] => Tineke
[cityName] => Viana do Castelo
[travelId] => 528691
[travelTitle] => Camino Porto-Santiago kustroute 2023
[travelTitleSlugified] => camino-porto-santiago-kustroute-2023
[dateDepart] => 2023-05-23
[dateReturn] => 2023-06-16
[showDate] => yes
[goalId] => 12
[goalName] => Camino / Pelgrimstocht
[countryName] => Portugal
[countryIsoCode] => pt
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/118/005_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/342/047_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => camino-ist-mal-schrecklich-aber-auch-schn
)
[4] => stdClass Object
(
[username] => hansenmarjoke
[datePublication] => 2023-05-27
[title] => 27 mei 2023
[message] => Het 1e doel van ons enigszins aangepaste reisschema hebben we bereikt; de uiterste zuidwestpunt van Portugal en ook tegelijk van Europa, Sagres.
‘Ons reisschema’ zegt overigens niet zo heel veel. Ik breng ‘s-winters uren door om dat in elkaar te timmeren maar in de praktijk gaat het vaak op 3e dag al anders. Ik vind het leuk om zo’n schema te maken en dingen uit te zoeken maar vind ook niet erg als het iets anders wordt.
We hebben vandaag niet veel km’s voor de boeg; 160 of zo. Aangezien we morgen hier blijven en op de fiets de omgeving gaan verkennen blijft de teller na precies 4 weken staan op 3624 km. Meer dan ik een jaar heb gefietst!
We rijden over een binnenroute, door een natuurpark, zo dicht mogelijk tegen de Oceaan aan die we overigens nooit echt zien.
Wel een prachtigeroute met kurkbomen en best veel heuvels en heuse haarspeldbochten. Erg leuk om te rijden.
We komen bijtijds op de camping aan. Veel naaldbomen, dat ruikt heerlijk, veel vogels (voor de Westlanders onder ons; dat zijn beesten met vleugels en veren die vaak ook heel mooi kunnen zingen maar dat kennen wij niet in het Westland want daar staan geen bomen).
Gisteren en vandaag hebben we trouwens verschrikkelijk veel ooievaars gezien. Daar gaat het hier erg goed mee volgens ons. Ze maken hun nesten overigens op de vreemdste plaatsen, niet per se op palen maar ook in elektriciteitsmasten.
Het is mooi geweest voor vandaag. Vroeg gewekt door een vogelkoor en een kinder-krijs-koor dus even betrekelijke rust.
Tip van ervaren kampeerders;
- ga niet met kinderen onder de 2 jaar kamperen.. doe dit je medekampeerders niet aan! Ik vraag het niet alleen voor mezelf…
- bedenk ook als je een telefoongesprek voert op de camping, dat je rustig in de luidspreker praat en niet hoeft te schreeuwen zodat iedereen in een straal van 100 meter kan horen dat je ‘yoga op het strand hebt gedaan en dat je je sportbh draagt’.
De rest van de dag
[userId] => 347866
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5093653
[countryId] => 150
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 42
[author] => Hans
[cityName] => Sagres
[travelId] => 528296
[travelTitle] => Frankrijk - Spanje - Portugal 2023
[travelTitleSlugified] => frankrijk-spanje-portugal-2023
[dateDepart] => 2023-04-30
[dateReturn] => 2023-06-24
[showDate] => yes
[goalId] => 6
[goalName] => Een korte vakantie
[countryName] => Portugal
[countryIsoCode] => pt
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/portugal,sagres
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/347/866_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => 27-mei-2023
)
[5] => stdClass Object
(
[username] => TinekeSantiago
[datePublication] => 2023-05-26
[title] => Als vroeger thuis
[message] => Toch weer heerlijk om in een echte pelgrimsalbergue te vertoeven, om tien uur was t wel stil. Slapen lukte niet echt, maar dat gebeurt vaker bij mij.
Vanmorgen werd er om vijf uur door diverse mensen al gepakt om te vertrekken. Ik om 6 uur ook er maar uit. Alle ritueeltjes weer; benen en voeten voorbereiden voor een nieuwe wandeldag. En al mijn spullen weer in mijn mobiele huis. In de gemeenschappelijke kamer even wat eten en de deur uit. De Nederlandse Rob vertrekt gelijk met mij. Hij zegt dat ie heel langzaam loopt. Ik schat hem achter in de zeventig, maar hij is 73. We hadden gisteravond ook samen gegeten. Hij vertelde dat hij vroeger scheepswerktuigkundige was, maar na de oliecrisis heel ander werk is gaan doen.
Via buitenlandse Zaken heeft hij over de hele wereld gezworven. Hij zou een boek over zijn leven kunnen schrijven.
We lopen nu door leuke gehuchtjes; waar sinaasappel- en citrusbomen in de voortuinen groeien. We lopen over tunnelpaden tussen bomen. Ik geniet; een verademing. Dit voelt toch beter dan de vlonderpaden. Gemene klimmetjes en dalen, waar ik verdraaid goed moet kijken waar ik mijn voeten zet. Dan weer tussen een wirwar van boomwortels of over reusachtig keien. Dan komen we bij een soort ondiep meertje, een aftakking van de Rio Neiva. Dit is werkelijk zó mooi en even de tijd ervoor nemen om van te genieten. In het plaatsje Antes even pauzeren en mijn notulen bijwerken. Daar komt de Italiaanse Luca van gisteren en hij komt er even bij zitten.
Ik ga weer alleen door en kom in het bos langs een zandpad waar een grote “struik” calla’s staat. Die doen me natuurlijk direct aan thuis denken; want die had pa altijd in zijn hobbykas. Dat brengt mijn gedachten dan ook gelijk bij pa en ma. Vóór mijn reis ben ik ze nog “gedag wezen zeggen” op de begraafplaats in Wateringen. Ik heb ze toen gevraagd of ze een beetje met mij wilde reizen….
Met een eigen tuinbouwbedrijf en een groot gezin zat het er voor hen nooit in om op reis te gaan. Toen alle kinderen de deur uit waren zijn ze dan op reis geweest naar Medjugorje en naar Lourdes.
Ik denk veel aan ze tijdens deze reis.
Wat een avontuurlijke wandeling…..kom ik daar de Zuid-Afrikanen weer tegen. Een hartelijke omhelzing. We lopen weer even samen op. Zaida vertelt over hun leven daar.
Dan weer stukken alleen wandelen; geen pelgrims voor of achter. Alleen de
stilte….
Ben om 12 uur in Vila Nova Anha. Tijd voor een soepje, maar dat serveren ze niet in het tentje dat ik binnenga. Dan een tostada met ham en kaas én een cerveza 0.0!
Ik loop lekker vandaag en nog een stukkie te gaan en ik ben er voor vandaag, tenminste als ik een slaapplek vind.
Maar…..moet ik eerst de brede Rio Lima over. Weer over een enorm lange brug. Er komt net een stel pelgrims voorbij; daar wil ik wel achteraan, maar ze gaan me te snel. Dus blík omhoog en gaan.
Vanmorgen zat er al een weersverandering aan te komen en nu gaat het ineens nog donderen en komen er grote regendruppels naar benee. Gauw ergens schuilen; het duurt gelukkig maar kort en kom ik rond twee uur aan bij de albergue: Sáo João da Cruz dis Caminhos.
En er is plek! Het is een Convento; oftewel een klooster. Heel veel jonge pelgrims. Als we naar boven lopen via statige trappenhuizen krijg ik een plak op een kamer voor drie personen; wauw! Komt natuurlijk door mijn grijze haar, haha. En we zijn maar met ons twee op deze kamer: Grett uit Duitsland en ik.
Het was een heerlijke dag; goed gelopen en een schitterende route.
Alle goeds voor iedereen!
[userId] => 342047
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5093617
[countryId] => 150
[pictureCount] => 12
[visitorCount] => 136
[author] => Tineke
[cityName] => Viana do Castelo
[travelId] => 528691
[travelTitle] => Camino Porto-Santiago kustroute 2023
[travelTitleSlugified] => camino-porto-santiago-kustroute-2023
[dateDepart] => 2023-05-23
[dateReturn] => 2023-06-16
[showDate] => yes
[goalId] => 12
[goalName] => Camino / Pelgrimstocht
[countryName] => Portugal
[countryIsoCode] => pt
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/117/640_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/342/047_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => als-vroeger-thuis
)
[6] => stdClass Object
(
[username] => hansenmarjoke
[datePublication] => 2023-05-26
[title] => 26 mei 2023
[message] => Gisteravond een bescheiden (echt waar) maal genuttigd in het restaurant op de camping. Na 2 keer voor een gesloten deur te hebben gestaan lukte het om iets over 19.00 uur eindelijk naar binnen te kunnen. Nee we hadden niet gereserveerd dus moesten even in de lobby plaatsnemen. ‘Spannende’ minuten volgden maar toen toch groen licht!
De kaart was zeer bescheiden, stel achter ons ging zitten, overzag de kaart en vertrok direct weer.
Het was erg formeel allemaal maar goed, wij zijn ook niet de minsten natuurlijk!
Vanochtend de fietsen gepakt en richting dorpje gegaan waar verrassend veel restaurantjes bleken te zitten. Die had GoogleMaps nog niet door anders waren we gisteravond wel ….
Daarna eerst een stuk de kust afgefietst, prachtig, zeer divers en toen weer terug naar het dorpje voor een bezoek aan de locale ‘minimercado’. Micromercado lijkt mij een betere benaming. De loopoppervlakte in de winkel bedraagt 4 vierkante meter. In de winkel een wat angstig kijkende oude man achter de kassa en zijn vrouw, type heks, die ‘rondliep’ en de boel in de gaten hield. Wij schuifelden voorzichtig om ons heen kijkend rond en werden opeens toegeschreeuwd “What do you want??!” Van schrikken riepen we in koor “kaas”, wél het juiste artikel gelukkig. Daarop opende zij de vitrine, we scoorden nog wat vleeswaren en kochten nog een brood dat bij thuiskomst net zo oud bleek de vrouw uit de winkel.
Terug naar de camping dan. Daar hadden we GoogleMaps voor nodig want het stratenplan in het dorp is niet eenduidig en er is heel veel afgesloten want er wordt ontzettend veel gebouwd.
Maar even later bereiken we de camping dan toch. Die was wel heel erg veranderd in de afgelopen uren! Het blijkt dus dat er nóg een camping is en wij op de verkeerde hebben genavigeerd. Maar hoe heet onze camping ook alweer? Bij aankomst gisteren kregen wij polsbandjes uitgereikt die we moésten dragen volgens de receptioniste. Waarom wisten wij niet maar nu wel dus; als je verdwaalt dan …..
De rest van de dag …..
[userId] => 347866
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5093610
[countryId] => 150
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 51
[author] => Hans
[cityName] => Sines
[travelId] => 528296
[travelTitle] => Frankrijk - Spanje - Portugal 2023
[travelTitleSlugified] => frankrijk-spanje-portugal-2023
[dateDepart] => 2023-04-30
[dateReturn] => 2023-06-24
[showDate] => yes
[goalId] => 6
[goalName] => Een korte vakantie
[countryName] => Portugal
[countryIsoCode] => pt
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/portugal,sines
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/347/866_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => 26-mei-2023
)
[7] => stdClass Object
(
[username] => TinekeSantiago
[datePublication] => 2023-05-25
[title] => Vervolg vandaag
[message] => In het koffietentje vraag ik met behulp van mijnheer Google of zij ergens een albergue weet….later bedenk ik dat ik dat zelf ook had kunnen bedenken….Google Maps geeft immers zelf al aan wáár ik ben en dan albergue intikken…nou ja, we zien er een staan. Ik vraag of zij voor mij wil bellen? Antwoord: niet reserveren; wie het eerst komt, die het eerst maalt.
Dan ga ik daar in een rechte lijn, dus niet via caminoroute, naar toe. Om 13 uur ben ik daar. Er zitten al pelgrims onder een dikke boom of in de schaduw. Ik groet in het algemeen, echter krijg alleen n antwoord van een man…die Engels spreekt, maar waaruit blijkt dat t geen Engelsman is. “Where do you coke from”, vraag ik. “From Holland”, zegt ie. “Nou dan kunnen we lekker Hollands praten”.
De albergue gaat pas om 14 uur open, dus tijd zat voor een praatje. Het is een Hagenees of een Hagenaar (t veen en t zand [e-1f609]), maar woont nu in Hellevoetsluis. Zijn vrouw is gewoon in NL.
Hij is lid van het genootschap Rotterdam…en hij heeft zich opgegeven met zijn vrouw samen voor de wandelweek in Eerbeek voor komende oktober! Nou breekt mijn klomp; daar ga ik ook naar toe.
Kunnen we eindelijk inchecken; ik ben eerste! Kies een bed, stapelbed onder, zover mogelijk uit de deur, dus in een hoek bij het raam. ‘s nachts komt het wc toerisme aardig op gang En dat komt dan allemaal voorbij je bed. Dat heb ik inmiddels wel door na een paar camino’s.
mijn was van twee dagen gedaan, die was snel droog vandaag.
Hapje wezen eten, net met allebei mijn kinders gevideobeld! Gewoon hier buiten, of ze naast me zaten! Zo duidelijk in beeld, heerlijk.
zit nog steeds buiten, maar ga nu toch eens naar binnen en bijkomen van alle gebeurtenissen van vandaag.
Kilometers tellen niet, vandaag maar 14, maar wel wat er tijdens die km’s gebeurt.
Allemaal buenas noches y hasta mañana.
Tineke
[userId] => 342047
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5093581
[countryId] => 150
[pictureCount] => 7
[visitorCount] => 103
[author] => Tineke
[cityName] => Marinhas
[travelId] => 528691
[travelTitle] => Camino Porto-Santiago kustroute 2023
[travelTitleSlugified] => camino-porto-santiago-kustroute-2023
[dateDepart] => 2023-05-23
[dateReturn] => 2023-06-16
[showDate] => yes
[goalId] => 12
[goalName] => Camino / Pelgrimstocht
[countryName] => Portugal
[countryIsoCode] => pt
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/117/517_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/342/047_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => vervolg-vandaag
)
[8] => stdClass Object
(
[username] => hansenmarjoke
[datePublication] => 2023-05-25
[title] => 25 mei 2023
[message] => Eerst even zakelijk;
Er is gisteravond blijkbaar iets misgegaan op de digitale snelweg weg van Peniche naar de ‘rest van Europa’. Niet iedereen heeft het verslag gekregen. Dit lag, voor zover na te gaan, niet aan ons maar ook niet aan jullie. Als het goed is is iedereen inmiddels ‘voorzien’.
Stand van het land;
- de zon is niet weg
- griep is niet weg
- mijn stem is af en toe wél weg
- dus we gaan vrolijk door!
Vandaag verlaten we onze surffamilies-buren op deze toch wel bijzondere camperplek middenin Peniche.
We gaan richting Sines, nog zuidelijker dus, en volgens de kaart dwars door Lissabon, uiteraard wel via een snelweg én de Ponte de Vasco da Gama, een brug van ruim 17 km. Beetje bijzonder toch wel.
We gaan na een aantal dagen ‘surf-dudes-style’ overnachten weer eens voor een luxe camping. Op een bepaalde leeftijd heb je daar ook behoefte aan.
Het is totaal 260km maar het rijdt ‘vlot weg’.
Ook nu zien we weer duidelijk de sporen van de bosbranden die hier hebben gewoed. Geen prettig gezicht. Duidelijk is wel dat er hard gewerkt wordt, door mens en de natuur zelf, om alles weer zoveel mogelijk te herstellen. Op de beoogde camping aangekomen mogen we zelf een plek uitkiezen. We kiezen er een die ons bevalt als er een oudere heer aan komt lopen, die plek ook bekijkt en direct richting receptie loopt. Nét voor ons gaat hij de receptie binnen en twijfelt dan blijkbaar opeens …. “Welche..?” gebaart hij naar ons. Ik zeg direct “number 7” tegen de receptioniste. Hij laat de schouders zakken en geeft aan dan opnieuw te gaan zoeken. Jawohl, díe Duitser hadden we in der Tasche!
Prima plekje op een schitterende camping met fantastisch zwembad.
We blijven hier minimaal 2 dagen, het is een beetje in de middle of nowhere maar de kust schijnt ook mooi te zijn dus die gaan wij op de fiets eens rustig bekijken.
De rest van de dag ….
[userId] => 347866
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5093577
[countryId] => 150
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 58
[author] => Hans
[cityName] => Sines
[travelId] => 528296
[travelTitle] => Frankrijk - Spanje - Portugal 2023
[travelTitleSlugified] => frankrijk-spanje-portugal-2023
[dateDepart] => 2023-04-30
[dateReturn] => 2023-06-24
[showDate] => yes
[goalId] => 6
[goalName] => Een korte vakantie
[countryName] => Portugal
[countryIsoCode] => pt
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/portugal,sines
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/347/866_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => 25-mei-2023
)
[9] => stdClass Object
(
[username] => TinekeSantiago
[datePublication] => 2023-05-25
[title] => Toevalligheden bestaan niet
[message] => Om 6.15 uit bed; bleef gisteravond lang rommelig op de gang. Licht uit, licht aan.
ik had de deur van mijn slaapkamer op een grote kier laten staan, want slapen in een kamer zonder ramen en een dichte deur daar word ik een beetje claustrofobisch van.
Darmen een beetje van de leg, komt denk ik door het kraanwater, heel rustig aan gedaan. In een soort keukentje mijn gekochte proteïne yoghurtje gegeten. Het enige wat kon was thee zetten en zakjes had ik gelukkig bij me. Uiteindelijk ging ik pas rond half acht weg.
Ben ongeveer 100 of 200 mtr op weg…ik mis iets….mijn stokken!! Potverdrie; die stonden achter de slaapkamerdeur…en die stond open toen ik wegging. Te-rug; ik had geen voordeursleutel meer, dus hard tegen de deur tikken. Nada….een deurbel werkte niet….roept er een Portugees vrouwtje naar me. En wijst naar de garagedeur, daar zit een bel net intercom. Ik vraag/ gebaar of ze even wil komen. Ik spreek geen Portugees en de eigenaar geen Engels, dus ik vraag of zij via de intercom wil vertellen wat er aan de hand is. Dat doet ze en dan verschijnt de vrouw des huizes bij de voordeur. Ik haal mijn stokken en opnieuw op pad. Zie geen pelgrim in de buurt, totdat een jonge vrouw en een oudere man me toch voorbij lopen. “Buen camino” en die speren er vandoor. Ik bedoel: ze liepen erg makkelijk. Verderop kom ik ze toch weer tegen, als zij zich in staat te smeren met zonnebrand. Toch een praatje. Zij heeft onlangs de camino Frances gedaan ( die ik in 2012 liep), daarachteraan naar Finisterre en Muxia. Ze komt uit Canada en is nu met haar vader de Portugese aan het lopen. Hoe bijzonder.
Ik kom voorlopig niks tegen, de zee niet meer in beeld, rechts van me wel boogkassen. Ja hoor, nou dat ziet er bij ons in t Oost-en Westland anders uit [e-1f609].
Het lijkt of ik loop als een slak, had ik gedacht dat ik niet zoveel in mijn rugtas had, nou het voelt als een baksteen. Ik voel me niet echt ok en kom eindelijk door een plaatsje: Apúlia; niet eens een koffietent. Eerst weer eens drinken; als ik het gehucht bijna uit ben, zie ik drie mensen. Dat zijn écht senioren; zij pauzeren, dus ik óók. Er is niks om op te zitten, alleen aan de overkant, maar pal in de zon. Dan toch in de schaduw op mijn platte kadet op de straat. Fietst een mevrouw voorbij met boodschappen onder haar snelbinder. Ze woont een paar huizen verder. Ik ga er achteraan, laat mijn spullen bij de andere pelgrims in vertrouwen staan en vraag over het hek heen of ze mijn waterfles wil vullen, want die is leeg en voorlopig kom ik niks tegen. Dat wil ze voor me doen. “Obrigada”!
Terug naar de pauzerende pelgrims/ ze komen uit Zuid Afrika. Zij heet Zaida; haar man heet Jim en de vriendin heet Elsie.
Het is een echtpaar en een vriendin. Ik ga toch aan de overkant naast de dame van het echtpaar zitten….ze lijkt op iemand die ik ken….
ik krijg een boeiend gesprek met haar; volgens mij is ze behoorlijk oud ( dat gok ik). In haar werkzaam leven was ze kwantum fisica ( als ik het goed zeg). Als ik haar toch vraag hoe oud ze is, begint ze een heel verhaal over je oud voelen, ze weet alles van het menselijk lichaam, energiën, dna enz.
Als zij weer verder gaan, vraag ik of ik een stukje met hen op mag lopen. Dat is ok. Ik zeg haar dat ze op mijn peettante lijkt. Die pas is overleden; tante To. Deze dame is net zo knokig én taai denk ik. Als ik achter Elsie loop, zie ik dat er op haar tas Kilimanjaro staat. Ik vraag of zij daar geweest is. Nee, dat is ze niet, maar dan vertelt Jim dat hij jaren geleden samen met Zaida zijn vrouw twee keer de Kilimanjaro hebben beklommen. Daar heb ik bijna geen woorden voor.
Intussen lopen we door een bos met heerlijk geurende eucalyptus bomen en zie oleanders aan de kant met zaadbollen eraan. Als we weer een gehuchtje inlopen, wil ik daar iets gaan bekijken. Een begraafplaats met allemaal van die stenen huisjes. Ik bedank ze hartelijk en ze zegt: “beye love”
Wat kwamen deze mensen op het juiste moment op mijn pad! Dit was geen toevalligheid [e-263a]️[e-1f340].
Als ik van die begraafplaats kom, zie ik dat de deur van de kerk open is. Ik ga naar binnen en ga achterin zitten, er klinkt een bandje met zachte (kerk?)muziek. Er komen nog twee jonge meiden binnen met rugtas. Als ik even heb gezeten, dan toch voorin een (helaas elektrisch) kaarsje aansteken. En er ligt een stempel; dus die zet ik in mijn credencial ( pelgrimspaspoort).
Als ik de kerk verlaat, maak ik nog een fotootje tussen de bomen op het voorplein. En kijk; hoe mooi schijnt de zon tussen de bomen door.
Als ik verder loop, kom ik bij de oever van de Rio Cávado. En daar moet ik overheen….eerst omhoog en dan de brug op….als ik iets eng vind, is het over een brug lopen die hoog boven de onderdoor stromende rivier ligt. En de brug is ook nog eens akelig lang. Goed dat ik dit van te voren nog niet wist. Gáán, mijn yoga-ademhaling en mijn ogen strak op het naastgelegen auto autowegdek.
Niet aan toegeven….als ik van de brug linksaf sla, is er een winkeltje. Even naar binnen; een man heeft zelfgemaakte camino spulletjes. Ik vertel mijn “brug/hoogte angst” . Ik koop een kurken onderzetter als beloning voor mezelf.
Ik kom bij het dorpje Esposende, maak een foto van een groot camino welkomstbord en loop verder….” this way”, roept een man iets verderop….zo daar bof ik mee, had zomaar rechtdoor gegaan. Kom ik bij een soort splitsing en zie een gele pijl om linksaf te gaan….loopt hij net de rechter weg in. “Ola….you must go this way” , zeg ik. Hahah we contacten nu natuurlijk even. “ The deaf will help the blind”, zeg ik. We lachen er allebei om. Het is een Italiaan en krijgen een leuk gesprekje. Het is een dertiger , denk ik. Hij loopt oa om af te vallen…. en nog wat redenen noemt ie op. Als ik in een straatje een leuke panaderia/ bakker- annex koffietentje zie, ga ik daar naarbinnen. Eindelijk koffie met iets lekkers erbij.
wordt vervolgd
[userId] => 342047
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5093576
[countryId] => 150
[pictureCount] => 11
[visitorCount] => 94
[author] => Tineke
[cityName] => Marinhas
[travelId] => 528691
[travelTitle] => Camino Porto-Santiago kustroute 2023
[travelTitleSlugified] => camino-porto-santiago-kustroute-2023
[dateDepart] => 2023-05-23
[dateReturn] => 2023-06-16
[showDate] => yes
[goalId] => 12
[goalName] => Camino / Pelgrimstocht
[countryName] => Portugal
[countryIsoCode] => pt
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/117/503_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/342/047_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => toevalligheden-bestaan-niet
)
[10] => stdClass Object
(
[username] => TinekeSantiago
[datePublication] => 2023-05-25
[title] => Even een reactie op de reacties
[message] => Net al jullie reacties gelezen. Echt heel fijn!
Doet echt iets met me.
was een tough day.
was om 13 uur bij een albergue…om 14 uur open…bed geïnstalleerd ..even uitgerust en net mijn was gedaan van 2 dgn.
Ik probeer vanavond een verslag te plaatsen.
Dus even geduld [e-1f917]
[userId] => 342047
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5093573
[countryId] => 150
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 72
[author] => Tineke
[cityName] => Marinhas
[travelId] => 528691
[travelTitle] => Camino Porto-Santiago kustroute 2023
[travelTitleSlugified] => camino-porto-santiago-kustroute-2023
[dateDepart] => 2023-05-23
[dateReturn] => 2023-06-16
[showDate] => yes
[goalId] => 12
[goalName] => Camino / Pelgrimstocht
[countryName] => Portugal
[countryIsoCode] => pt
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/portugal,marinhas
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/342/047_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => even-een-reactie-op-de-reacties
)
[11] => stdClass Object
(
[username] => TinekeSantiago
[datePublication] => 2023-05-24
[title] => De zee
[message] => Om 7.15 uit de slaapzak. Eet een paar boterhammen voor mijn hut en ga toilet maken. Nou daar ben ik gauw mee klaar. Tas weer inpakken en nog wat te eten kopen in de campingwinkel. Dan weer richting de kust, waar het nog stil is, behalve de golven die ruisen. Ze springen spetterend en bruisend kapot op de rotsstenen. Heerlijk die stilte. Ik loop weer over vlonderpaden, die er in 2015 nog glanzend en glimmend bij lagen. Nu moet ik soms verdomd goed opletten, omdat er hier daar planken uit zijn of kapot zijn. Soms ook stukken door het zand klunen. Rechts van me verschijnen in rap tempo hotels, wat een positieve input zal hebben voor de mensen daar. Maar als ik door de kleine vissersdorpjes loop, is daar de armoe merkbaar. Maar wel authentiek.
Gaandeweg kom ik toch weer pelgrims tegen; vooral jonge mensen! Ik ben benieuwd wat het met hen doet; dit pad laat niemand onberoerd. Ik vind het geweldig dat ook jongen mensen er enthousiast door raken.
Dan steek ik in het plaatsje Vila do Conde de rivier de Ave over. Hier sla ik linksaf en scheiden mijn wegen zich van de route van 2015.
En ga ik op een bankje in een park onder een grote boom mijn dagboek bijwerken. Sokken, schoenen en zand eruit en een boterham erbij.
13.15 uur kom ik door de plaats Póvoa de Varzim. Dit is wel een soort van grote badplaats. Ik ga bij een hippe tent naar binnen. De zouten en het vocht moeten weer bijgevuld worden. Ik bestel een soep en ‘n drink. Dat smaakt echt super lekker. Dit is wel de plek voor de happy few…..ik val aardig uit de toon met mijn grote schoenen en wandelbroek. Goed dat ik hier incognito ben.
Hervat mijn wandeling en kom voorlopig niet meer door een plaatsje. Ik wil eigenlijk zo’n zes
km verderop in Apulia voor een slaapplek kijken, maar als ik om vier uur in het plaatsje Aguçadoura kom, zie ik een bord met albergue erop. Ik ga toch naar binnen. Deze albergue is al vol zegt de hospitalera. Ik zeg wat mijn bedoeling is om verderop te kijken, maar ze zegt dat die niet open is. Ze belt naar een adres in dit plaatsje en daar heeft iemand nog een kamer voor me. Met Google Maps loop ik erheen en er staat een ietwat oudere heer in de voortuin al op me te wachten…..hij gaat me voor naar boven en laat me de kamer zien. Geen raam erin, niet eens een stoel of nachtkastje, maar wél een antiek bed met een wijwater bakje erboven! En wat dat is? Dat weten alleen ouwe mensen…haha, ik dus ook.
Er zijn in de andere kamers ook pelgrims. Als ik nog wat te vragen heb, komen we er zelfs met handen en voeten niet uit, dus mijnheer Google er weer bijgehaald. Ok, ik doe het en mag gelijk € 20. neertellen. Dat is business zeg; alle vijf kamers zitten vol.
Als ik een beetje ben uitgerust, ga ik toch nog even naar de zee. De hele dag heeft ie al naar me liggen lonken, dus even met de benen erin. Maar als ik daar aankom, zie ik dat de golven met bulderend lawaai over elkaar heen rollend het strand opkomen, besluit ik toch het niet te doen. Veel te sterke stroming. Ik blijf er een tijdje zitten kijken. Indrukwekkend.
Dan nog wat boodschapjes doen, douchen en mijn verhaal.
En kreeg ik een app dat mijn kleinkinderen allemaal de avond4daagse lopen. Die Tom van vier, had gisteren zijn eerste stempel. Geinig. Wie weet gaan ze oma nog eens achterna…met wandelen dan [e-1f609].
En nu nog gaan eten; 19.10 uur .
Gracias voor alle leuke berichten.
[userId] => 342047
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5093540
[countryId] => 150
[pictureCount] => 8
[visitorCount] => 76
[author] => Tineke
[cityName] => Aguçadoura
[travelId] => 528691
[travelTitle] => Camino Porto-Santiago kustroute 2023
[travelTitleSlugified] => camino-porto-santiago-kustroute-2023
[dateDepart] => 2023-05-23
[dateReturn] => 2023-06-16
[showDate] => yes
[goalId] => 12
[goalName] => Camino / Pelgrimstocht
[countryName] => Portugal
[countryIsoCode] => pt
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/117/292_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/342/047_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => de-zee
)
[12] => stdClass Object
(
[username] => hansenmarjoke
[datePublication] => 2023-05-24
[title] => Woensdag 24 mei 2023
[message] => Hele rustige nacht op gehad op een enorm parkeerterrein (meer is niet) vlakbij de Oceaan.
Ik start de dag met een wandeling naar de dichtstbijzijnde bakkerij om mijn broodjes op te halen. Vanuit de camper is deze te zien dus niet ver. Ze hebben ook andere broden en ik bega de fout door niet een paar witte half harde broodjes te nemen (die ik elke dag neem) maar voor een wat gewoner en in mijn beleving ook gezonderuitziend bruin brood te gaan.
Omdat ik er toch ben bestel ik ook maar gelijk een paar ‘pasteies de nata’ voor ‘onderweg’ om het gezonde brood te compenseren.
Bij het aansnijden van het brood krijg ik een vreemd gevoel; het lijkt wel cake? Nou dat is het niet maar het is ook niet lekker… Glutenvrij misschien, weet ik veel, nooit meer doen dus, gezond is niet altijd beter. Het was trouwens ook schreeuwend duur!
Dan gaan we richting Nazaré. De plaats waar ooit de hoogste golf ter wereld is gemeten; bijna 25 meter. Maar om tot zulke hoogten te komen heb je 2 dingen nodig; water CHECK wind NOT. Het is er erg rustig, wel valt op, helaas valt ons dat op, dat het strand verschrikkelijk schoon is! Geen papiertje, niks!
We wilden eigenlijk alleen maar even in het centrum staan, rondkijken en dan weer weg. Verkeersborden en een oude dame met een allergie voor campers hielden dat tegen dus werd het een boulevard. Ik snap overigens best dat ze campers weren uit het centrum.
Omdat we het eerste stuk ‘tolroute vrij’ gereden hebben kregen we onwijs veel rotondes én benzinestations voor onze kiezen. Echt niet normaal zoveel en de route viel nog vies tegen ook.
Ook speelde zich het volgende nog af; gisteravond had Marjoke zich geërgerd afgevraagd waarom ik het dopje steeds op de fles van het afwasmiddel deed want dat ging er zo moeilijk af. Het leek mij logisch maar liet het even zo. Vanochtend echter, bij de eerste tussenstop; “ehhh, de fles afwasmiddel is omgevallen en gedeeltelijk leeggelopen in het koffieapparaat dat eronder stond….” TOEN heb ik pas geantwoord; “nou daarom doe ik het dopje erop dus”.
Toch maar weer stukje tol erbij gepakt, die € 1,85, kan er nog wel vanaf, en terechtgekomen op een bijzondere camperplek in Peniche, volledig ommuurd, maar met alle faciliteiten die we nodig hebben waaronder …. een wasmachine! Je kunt hier zelfs je camper wassen en dat gaan we uiteraard …. NIET doen.
We nemen de wasmachine z.s.m. in gebruik en zijn binnen 1 1/2 uur weer fris en fruitig.
Dan fietsen we een stuk langs de kust. Zoiets moois hebben wij nog nooit gezien! De rotspartijen lijken willekeurig op elkaar gestapeld te zijn, hoge golven, wat een natuurgeweld.
Bij terugkomst blijken wij volledig omsingeld door surffamilies met kleine kinderen. Straks even regelen dat die stil zijn vannacht.
De rest van de dag …..
[userId] => 347866
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5093537
[countryId] => 150
[pictureCount] => 2
[visitorCount] => 41
[author] => Hans
[cityName] => Peniche
[travelId] => 528296
[travelTitle] => Frankrijk - Spanje - Portugal 2023
[travelTitleSlugified] => frankrijk-spanje-portugal-2023
[dateDepart] => 2023-04-30
[dateReturn] => 2023-06-24
[showDate] => yes
[goalId] => 6
[goalName] => Een korte vakantie
[countryName] => Portugal
[countryIsoCode] => pt
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/117/271_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/347/866_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => woensdag-24-mei-2023
)
[13] => stdClass Object
(
[username] => ivichroger
[datePublication] => 2022-08-22
[title] => Het hart van de Keizer van Brazilië
[message] => 19 – 22 augustus 2022
Onze laatste stranddag op Cies werd afgesloten met een zonnige boottocht, terug naar de haven van Vigo. Daar namen we een taxi naar het station, waar de trein naar Porto al op ons stond te wachten. De rit door het Spaans-Portugees grensgebergte ging gepaard met Willem II – Telstar, een wedstrijd in de Keuken Kampioen divisie. Het schermpje van onze I-Phone trok meer aandacht dan het groene landschap waar we doorheen reden. Alleen op momenten dat er even geen bereik was, hadden we aandacht voor de omgeving. De zomerse avond en het gebrek aan airco maakte het een heet avondje in onze coupé. Daar kwam nog bij dat het motorblok van deze trein blijkbaar tegen onze coupé aan was gemonteerd waardoor de temperatuur nóg meer steeg. Willem II, dat maar nipt met 2-1 won van Telstar, had gelukkig geen invloed op de temperatuur want het was een zoutloos potje.
Nadat de trein in de avondzon langs de Atlantische kust van Portugal was gereden, kwamen we aan in een donker Porto. We namen onze intrek in een prachtig appartement aan het stadsparkje Jardim Marques de Oliviera in de volkswijk Bonfim. Op het terras van het drukke Casa Guedes aten we de populaire specialiteit: de sandes de pernil, oftewel een Portugees broodje beenham met schapenkaas.
Op zaterdag maakten kennis met een zonnig Porto vanaf de Sé do Porto, de kathedraal met een majestueus uitzicht op de Ponte Luis I en de kronkelende steile straatjes daaromheen. Vanaf deze beroemde brug zagen we in de Douro enorme scholen riviervissen naar zee trekken. In het station Sao Bento, misschien wel het mooiste treinstation ter wereld, vergaapten we ons aan de azujelos met Portugese geschiedenis. Daarna zochten we de kade van de Douro op voor de lunch en maakten we ons op voor de Portugese klassieker FC Porto – Sporting Lissabon.
Via Tiago, neef van Wim Crapts, hadden we kaartjes weten te bemachtigen. Tiago kon ons zelf niet ontvangen ‘omdat hij de auto van een Porto-speler weg moest rijden…’ Ver voor aanvang van de wedstrijd namen we de metro naar het Dragao stadion. We arriveerden daar net op tijd om de aankomst van de spelersbus mee te maken. Niet dat we die nou zo graag wilden zien, maar het Zuid-Europese temperament waarmee de thuisploeg werd onthaald hadden we niet willen missen. Het vinden van een plek om te eten in de wijk nabij het stadion bleek nog niet zo eenvoudig. We kwam niet verder dan één snel biertje tussen de harde Porto-kern in een klein supporterskroegje.
Omdat we niets te eten konden bestellen sloten we bij het stadion aan in de lange wachtrij van een hamburgerwagen. In de haast om daarna naar binnen te komen, de warming-up was al begonnen, scanden we één ticket te snel. Daardoor kwam Franz als enige van ons niet door het ijzeren poortje. Het leverde jongenstranen op en een radeloze Roger, die van pure onmacht zijn hamburger tegen de muur smeet. Gelukkig kregen we hulp van een aardige suppoost, die Franz na lang wachten en Portugese smeekbedes alsnog doorliet. Eenmaal op onze plek in het stadion was het drama snel vergeten. Het klassieke clublied (‘Portoe, Portoe, Portoe’), de zwoele avond, het mooie voetbal en het zuidelijke temperament maakten de avond onvergetelijk. De samenvatting van de wedstrijd (3-0) keken we in een Braziliaanse rooftopbar aan het Paca dos Poveiros in onze buurt.
Zondagochtend was het Grande Guerra 1914 – 1918 voor Roger. Het Museu Militar do Porto was een prachtig koloniaal gebouw met krakende parketvloeren en de geur van boenwas. Daarnaast herbergde het museum een gigantische collectie van tinnen speelgoedsoldaatjes, die in meerdere kamers in vitrinekasten opgesteld stonden. Allemaal redenen om aan Ivich te vragen of ze tóch even kwam kijken, ondanks dat het ging om Rogers ‘militaire uitje’.
’s Middags zweefden we in een kabelbaan boven de Douro. Om te landen aan de kade met de Porthuizen, waar we op bezoek gingen bij ‘Dona Antonia’ van Porthuis Ferreira. Als kersverse Port-liefhebbers werd ons alles over de geschiedenis van de Ruby-, Tawny- en witte Port uit de doeken gedaan, maar het lekkerste was natuurlijk het proeven. ’s Avonds bezochten we nog een hip café met een groot aantal bieren op de tap. Net toen we rustig in de achtertuin onze drankjes dronken, kwamen we midden in een gruwelijk hondengevecht terecht. Om ons tafeltje heen dreigde de grote, valse hond van een van de bezoekers een andere, rustige hond dood te bijten. Binnen een paar seconden zaten we in het middelpunt van vallende stoelen, kapotte bierglazen en rond spuitend bloed. Gelukkig wisten de eigenaren hun honden uit elkaar te trekken, waarna de rust wederkeerde.
Maandagochtend lazen we een opmerkelijk berichtje in de krant: uitgerekend in ons laatste weekend was het hart van Dom Pedro, tussen 1822 en 1831 Keizer van Brazilië, in Porto voor het publiek tentoongesteld. Onder de naam Dom Pedro IV was hij in 1826 tevens korte tijd Koning van Portugal geweest. Nadat hij op 7 september 1822 de Braziliaanse onafhankelijkheid had uitgeroepen, kreeg hij de bijnaam 'de bevrijder'. Dom Pedro overleed in 1834 en werd, zonder zijn hart, in Portugal begraven. Ter ere van het 150-jarig jubileum van de Braziliaanse onafhankelijkheid werd zijn lichaam in 1972 naar Brazilië gebracht, waar hij werd begraven bij het onafhankelijkheidsmonument van Sao Paolo. Zijn hart werd echter nog steeds bewaard in een glazen container in de Nossa Senhora da Lapa kerk in Porto. Ter ere van de viering van 200 jaar Brazilië zou dat hart binnenkort tijdelijk naar Brasilia worden gevlogen.
Hoewel het weekend voorbij was, probeerden we tóch nog een glimp van het hart van Dom Pedro te vangen. Aangekomen in de wijk Lapa, waar de Nossa Senhora da Lapa zich bevond,troffen we echter een gesloten kerkdeur. Of toch niet, want terwijl we naar een ingang zochten, kwam een familie naar buiten. ‘De rouwende familie van Dom Pedro?’, vroegen we ons af…. Het bleek echter om een doodgewonde Portugese familie te gaan die net een familielid had begraven op de aanpalende begraafplaats.
Zonder het hart van Dom Pedro namen we de metro naar Casa da Música, het theater van Porto in de wijk Boavista. In het restaurant van dit architectonische hoogstandje van Remco Koolhaas zochten we verkoeling. Een overvolle metro nam ons daarna naar Praia de Matosinhos, het levendige stadstrand van Porto. Daar genoten we van onze laatste uurtjes aan de Atlantische oceaan en aten we heerlijke gegrilde vis in de aanpalende wijk met visrestaurantjes. Op de terugweg naar ons appartement namen we nog een laatste biertje in een buurtcafé waar we Manchester United met 2-1 van Liverpool zagen winnen.
[userId] => 263913
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5093528
[countryId] => 150
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 15
[author] => Roger
[cityName] => Porto
[travelId] => 527907
[travelTitle] => Noord-Portugal 2022
[travelTitleSlugified] => noord-portugal-2022
[dateDepart] => 2022-08-02
[dateReturn] => 2022-08-12
[showDate] => yes
[goalId] => 99
[goalName] => Iets anders...
[countryName] => Portugal
[countryIsoCode] => pt
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/portugal,porto
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/263/913_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => het-hart-van-de-keizer-van-brazili
)
[14] => stdClass Object
(
[username] => TinekeSantiago
[datePublication] => 2023-05-23
[title] => De kop is eraf….en mijn broekspijpen ook
[message] => Vandaag gaat mijn avontuur dan beginnen.
Om even voor vier uur komt broer/taxi Ed voorrijden. Ik bof maar weer. En zijn we binnen een uurtje bij Schiphol. Een dikke afscheidsomhelzing….en wat gezonde spanning, zal ik maar zeggen. Een laatste zwaai en naar binnen; behoorlijk druk al. Gisteravond samen met Laurien alvast online ingecheckt. Toch in de rij, want mijn tas gaat mee in het ruim. Een rij als bij de Efteling.
Tijd vliegt om en als ik in de rij bij de gate sta, zie ik een oudere dame, en dat ben ik ook, met een rugtas. “Da’s vast een pelgrim”, denk ik en begin een praatje met haar. Ze spreekt geen Nederlands; komt helemaal uit the States, Tennessee! En heeft er dus al een dag reizen opzitten. Maar nu gaat ze nog met de trein naar Pamplona; daar begint haar camino. Bewondering!
Rond tien uur in Madrid, overstap, en na een uurtje richting Porto. Daar landen we rond twaalf uur. Voorspoedig en ontspannen gereisd. Mijn rugtas ophalen, horloge en telefoontijd terugzetten. Portugal heeft geen zomertijd. Dan op het gemak koffie met een Bleiswijks broodje en rustig nadenken wat ik zal gaan doen. Metro naar Porto City of met de bus naar Matusinhos. Aan de kust. Ik kies voor de bus. Het is behoorlijk warm en dat zal het de stad zeker óók zijn. Ik heb mijn huiswerk gedaan en bij Leça de Palmera stap ik uit ( toch fijn dat internet)
Richting de kust en ik herken het van 2015 toen ik hier ook liep. Wow, nu gaat mijn camino echt beginnen. Grotendeels over vlonders en links van me de zilte zeelucht van de Atlantische Oceaan. Ik spot zowaar een paar pelgrims. Duitsers. Dan nog verschillende dames; uit Puerto Rico en uit Argentinië.
Even een praatje en weer door. Mijn rugtas voelt aardig zwaar en ik had toch zo minimalistisch ingepakt. Maar met eten en drinken erbij is het een behoorlijke kluif.
Ik kom langs een paar leuke kleine vissersplaatsjes en het is van lieverlee rond vier uur, dus ik moet nu toch eens naar een slaapplek op zoek. Ik ga het in dit dorpje maar proberen en zie een bord met de tekst: campismo. Daar ga ik naar toe….kom ik bij de camping van Orbitur. Waar ik ook in 2015 was. En heb nu een “chalet” voor deze nacht. Voor € 18.—[e-1f60a]
Eerst even met de benen omhoog en dan naar het douche gebouw. Super schoon en weer helemaal fris. De dinsdagwas aan de knijpers en tijd voor een cerveza 0.0
Het tafeltje naast me zit een dame en moet een pelgrim zijn. Een Nederlandse pelgrim die vice versa Porto Santiago doet. En gaan we samen eten/dineren. Soepje, vegetarisch gerecht en een crème brulee. Voor maar € 10,—.
Geweldig dit. En ik hoor nog leuke dingen over de route die ik de komende dagen ga volgen.
Bed ligt gespreid en nu hopen op een lekkere nacht na deze hele lange enerverende, maar heerlijke dag.
[userId] => 342047
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5093514
[countryId] => 150
[pictureCount] => 7
[visitorCount] => 43
[author] => Tineke
[cityName] => Angeiras
[travelId] => 528691
[travelTitle] => Camino Porto-Santiago kustroute 2023
[travelTitleSlugified] => camino-porto-santiago-kustroute-2023
[dateDepart] => 2023-05-23
[dateReturn] => 2023-06-16
[showDate] => yes
[goalId] => 12
[goalName] => Camino / Pelgrimstocht
[countryName] => Portugal
[countryIsoCode] => pt
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/117/162_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/342/047_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => de-kop-is-eraf-en-mijn-broekspijpen-ook
)
)
)
[reportsPaginator] => Zend_Paginator Object
(
[_cacheEnabled:protected] => 1
[_adapter:protected] => TravelLog\PaginatorAdapter Object
(
[_count:protected] => 60
[_array:protected] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[username] => hansenmarjoke
[datePublication] => 2023-05-29
[title] => 29 mei 2023
[message] => ‘Easy does it’ zegt een oud Portugees (?) gezegde.
We vertrekken dus heel rustig eerst richting een grote pottenbakkerij vlakbij de camping. Helaas slaagt Marjoke er daar niet in om dé vakantieaankoop van 2023 te doen. Het valt allemaal een beetje tegen.
Het doel vandaag is de Quintha do Canhoto Adega, een wijnboerderij waar je ook mag overnachten, aan de rand van Albufeira gelegen. We hebben hier gereserveerd.
De tocht is slechtst 80 km, een makkie dus.
We rijden buiten de tolwegen om en komen dus heel wat rotondes tegen, echt heel wat.
In Spanje, maar dus ook in Portugal, staan veel grote Chinese winkelwarenhuizen waar alles wat AliExpres verkoopt ook wordt verkocht. Het toeval wil dat wij er langs een komen en die bezoeken we dan ook want er staat het een en ander op ons lijstje.
Wat we binnen aantreffen tart elke beschrijving. Marjoke verdwaalt eerst in de kledingafdeling. Ik ga al snel verder het gebouw in en val van de ene verbazing in de andere. De winkel is nog in opbouw denk ik want in sommige paden is alles gewoon neergegooid. We verlaten na 3 kwartier redelijk ongeschonden het pand.
Het laatste stukje naar de wijnboerderij is nog 17 km. Daar aangekomen krijgen we ons ‘welkomstpakket’ uitgereikt; 2 flessen wijn, 1 kurkentrekker van het huis en een zak amandelkoekjes.
Dan moét er snel gegeten worden want de proeverij begint al over 15 minuten (14.30 uur, voor ons zelfs best vroeg) en dan moet je wel een ‘bodempje’ hebben natuurlijk.
We lopen eerst want rond tussen de wijnranken en er wordt duidelijk en vol trots verteld dat ze al de 4e generatie zijn die dit mooie werk mogen doen. De gebouwen op het terrein zijn ontworpen door een jongedame die daar ook uitleg bij geeft; alles is eco en milieuvriendelijk etc etc. Als we dan in de kelder de 14.000 liter vaten hebben mogen aanschouwen gaat de proeverij eindelijk beginnen. Mooi op tijd want van praten krijg je dorst maar van luisteren ook!
De wijn is heerlijk, zowel de sparkling (waarvan we er alvast een meenemen voor oudejaarsavond) als de witte, de rose en de rode!
Die laatste zit ook in ons pakket dus dat komt mooi uit.
Wij zitten aan tafel bij een heel leuk Canadees stel uit Vancouver waarmee we reiservaringen uitwisselen. Zij sluiten hun Europese trip af in Amsterdam, daar wensen we ze veel sterkte mee.
Zoals gezegd, wij overnachten op het terrein van de wijnboerderij en ik ben blij dat ik niet meer hoef te rijden!
Bijzondere locatie, wijnboerderij vlakbij Albufeira en uitzicht op zee.
Wederom een topdag gehad!
De rest van de dag ….
[userId] => 347866
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5093731
[countryId] => 150
[pictureCount] => 4
[visitorCount] => 25
[author] => Hans
[cityName] => Caliços
[travelId] => 528296
[travelTitle] => Frankrijk - Spanje - Portugal 2023
[travelTitleSlugified] => frankrijk-spanje-portugal-2023
[dateDepart] => 2023-04-30
[dateReturn] => 2023-06-24
[showDate] => yes
[goalId] => 6
[goalName] => Een korte vakantie
[countryName] => Portugal
[countryIsoCode] => pt
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/118/361_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/347/866_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => 29-mei-2023
)
[1] => stdClass Object
(
[username] => hansenmarjoke
[datePublication] => 2023-05-28
[title] => 28 mei 2023
[message] => Spoiler alert; weinig spektakel vandaag, je hebt weleens van die dagen …..
Het weer blijft geweldig. De omgeving is mooi, de camping is prima al moet je wel uitkijken dat je niet geraakt wordt door neerstortende dennenappels. Die zijn best flink en komen van grote hoogte!
Vandaag Sagres dus. Het einde van Portugal. Of het begin volgens het bord bij de ingang van het gigantische Fortelaza de Sagres en de vuurtoren op de uiterste punt.
Het ligt er maar net aan van welke kant je komt natuurlijk.
Wij informeren ‘s ochtends eerst even bij onze Belgische buren of er ‘een beetje’ gefietst kan worden. “Zeker en vast, prima te doen hier” luidt het antwoord dus, dus staan we al snel op de pedalen.
Het Fort is amper 10 minuten van de camping. Als wij er arriveren stopt er ook een touringcar met Nederlandse toeristen. Iedereen gaat keurig in de rij voor de kassa. Het is nauwelijks een rij te noemen trouwens maar voor de dame achter ons is dit blijkbaar al teveel. Ze gaat los op alles en iedereen. Waarom is onduidelijk. Ze heeft echt geluk dat wij niet tot haar reisgezelschap behoren want anders had ze heel snel met haar koffertje langs de kant van de weg gestaan.
Op het terrein van het Fort zijn enkele grote moderne gebouwen neergezet waarin het e.e.a. wordt tentoongesteld en een animatiefilm wordt vertoond over de historie - en de opbouw - van Portugal. Nederland en Portugal waren vroeger flinke concurrenten vooral op zee. Voor zover we kunnen nagaan wordt in de film niet over gesproken overigens al moet ik wel zeggen dat mijn Portugees (nog steeds) niet best is.
Vanaf de muren van het Fort is de fraaie kustlijn te zien, die is zo verschillend, op elke plek weer.
Dan gaan we Sagres in en proberen het centrum te vinden maar slagen daar niet echt in, óf het is er niet óf we zitten er al in. We komen 1 keer het bordje Centro tegen, daarna niet meer. Valt een beetje tegen dus.
Na de broodnodige boodschappen gaan we terug naar de camping. Marjoke gaat ‘s middags nog even terug naar de kust om te schetsen. Ik zet me aan mijn huishoudelijke taken.
Vanavond aan de tapas in het camping restaurant. Dat schijnt goed te zijn dus wij zijn benieuwd!
De rest vande dag ……
[userId] => 347866
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5093691
[countryId] => 150
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 42
[author] => Hans
[cityName] => Sagres
[travelId] => 528296
[travelTitle] => Frankrijk - Spanje - Portugal 2023
[travelTitleSlugified] => frankrijk-spanje-portugal-2023
[dateDepart] => 2023-04-30
[dateReturn] => 2023-06-24
[showDate] => yes
[goalId] => 6
[goalName] => Een korte vakantie
[countryName] => Portugal
[countryIsoCode] => pt
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/portugal,sagres
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/347/866_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => 28-mei-2023
)
[2] => stdClass Object
(
[username] => TinekeSantiago
[datePublication] => 2023-05-28
[title] => Wat gebeurt er allemaal..
[message] => 1ste Pinksterdag vandaag.
Dus doe ik mijn zondagse kleren aan. Nog een paar yoga oefeningen op een matje dat in mijn kamer ligt. Toch wel heerlijk zo’n kamer voor mijn uppie. Voel me nog een griet, maar merk ik toch wel aan dat ik een pensionada ben. Haha
Iera eten in het keukentje; ik zeg de Duitse dames gedag en vertrek.
Richting zee en het spoor volgen. Het is nog vroeg, super stil en een kleine wereld, want er hangt een grote nevel over zee en het land. Hoe prachtig. Het houten pad gaat pal langs grote rotsblokken die in zee liggen en waar in kommen, die gevormd worden door deze enorme keien, witte zoutpoelen achterblijven.
Dan gaat de route weer iets naar rechts door een dorpje. Bij een bankje even pauzeren en een banaan.
Daarna weer naar links naar de zee; ik geniet; veel stilte….met gedachten in mijn hoofd.
Loop ik op een gegeven moment achter twee jonge pelgrimmeiden met nog wat was aan hun rugtas geknijperd. Ik moet even grinniken; zo leuk om te zien. Ik maak een foto van ze achterop. Geweldig om te zien dat er steeds meer jongelui dit pad weten te vinden. Ok, ze lopen vaak continue te praten of met hun telefoon, maar ze zíjn óp de camino. Een categorie jonge mensen die waarschijnlijk ook op zoek is in het leven….
Facebook, tik-tok en noem maar op. Allemaal prikkels waar ze elke minuut mee geconfronteerd worden. Wie weet wat voor inzichten ze krijgen in de tijd dat ze dit pad volgen.
Dan kom ik op een punt waar ik kan kiezen om de route central te nemen of costal. Een man spreekt me aan welke route ik wil volgen. Mijn keus is costal. Hij verwijst me naar het punt waar ik met een bootje mee naar de overkant kan. Kaartje kopen en met ongeveer acht pelgrims gaan we naar de naar de overkant. Meer mensen passen er niet in het bootje. Een zwemvest om en dan gaan we .
We varen dus over de rivier de Miño die hier uitmondt in de Atlantische Oceaan. In 2015 stak ik deze rivier over op een brug in de stad Tui. Dat is de grens tussen Portugal en Spanje. Als ik aan de overkant ben en uit het bootje stap, ben ik in Spanje.
”Ahora estoy en España”
Wat een mooi plaatsje; kleurige huisjes tegen een bergwand aan. Eerst tijd voor een café con leche. Even schrijven en in mijn routeboekje kijken. Tussen deze- en volgende plaats is geen albergue. En dat is 17 km verderop. Mijn keus is dus snel gemaakt. Heb er al 11 km opzitten plus het feit dat mijn horloge een uur vooruit moet, omdat ik nu in Spanje ben.
Ik had toch al mijn zondagse kleren aangedaan, dus ik ga de zondag maar eens vieren. Eerst nog op zoek naar een albergue. Het is natuurlijk nog veel te vroeg, want ze gaan pas om 14 uur open.
Als ik bij een albergue aankom en op de bel druk, wordt er gelukkig open gedaan. Ze zijn nog aan t poetsen daar. Een dame die redelijk goed Engels spreekt, vraagt of ik gereserveerd heb. Nee dus; hij is al helemaal vol geboekt. Maar ze is toch bereidwillig om mee te zoeken naar een hotel dat in mijn boekje staat. Ik vraag of het daar niet heel duur is. Misschien € 40.— zegt ze.
Dan ga ik het daar op wagen. Het lokt
me wel. Om half een kom ik aan bij hotel Elimar. Wow dat ziet er goed uit. En ze hebben een kamer voor me; ze vraagt of ik morgenochtend ook ontbijt wil. Dat zou ik wel willen, maar dat begint pas om acht uur en dan hoop ik al wat kilometers gelopen te hebben. De kamer kost € 37.— Nou jongens daar gaat weer een stukkie van de erfenis.
Ik krijg de sleutel, kamer 201. Wat een luxe, een schitterende kamer, alles d’r op en d’r aan. En een liga’s…jullie snappen het zeker al…
Als ik even heb uitgerust toch nog even naar het centrum; het zonnetje schijnt en ik ga op een bankje zitten. Er lopen mensen voorbij en die gaan het gemeentehuis in; op zondag.
Ik loop er even naar binnen. Er staat een heer bij me in de buurt en ik vraag hem of er verkiezingen worden gehouden, omdat het er zo uitziet. “Si, soy el alcalde de esta ciudad” , zegt hij.
Ja hoor, dat heb ik weer. Sta ik gewoon met de burgemeester te praten! Hoe is het mogelijk? Ik vraag of ik een foto mag maken. Ja hoor, maar dat doen we dan wel buiten, zegt hij. Hij wijst me op een bord aan de muur met tekst erop. El alcalde da Guarda; Antonio Lombo Baz. Hij zegt dat er vandaag in heel Spanje verkiezingen zijn, dus misschien kunnen jullie dit natrekken.
Hij is geïnstalleerd op 22 feb 2019. Dan komt er nog een dame bij ons staan. Ik vraag of zij de echtgenote van de burgemeester is, maar nee zij is een soort wethouder.
Ik loop nog even door dit mooie stadje en zie zowaar een kerkje waarvan de deur open staat. Dus Ed, toch op eerste Pinksterdag even in de kerk. Wauw, ik schrik gewoon van de overdaad aan goud en ornamenten. Daar moeten heel wat mensen voor geploeterd hebben. Veel te overdadig. Toch even rustig zitten en een paar “weest gegroetjes” bidden. Achterin de kerk ligt nog een stempel; een hele mooie en die gaat in mijn credencial.
Bij een kop koffie in een barretje zie ik Max Verstappen nog rondracen in Monaco.
Fijn om vandaag extra lang uit te rusten, het was nodig. Net nog een leuk videogesprek met oudste kleinzoon Loek! Word ik zomaar blij van.
Allemaal een fijne Pinksteren en tot later.
Buenos dias
Tineke
[userId] => 342047
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5093686
[countryId] => 150
[pictureCount] => 17
[visitorCount] => 101
[author] => Tineke
[cityName] => Guarda
[travelId] => 528691
[travelTitle] => Camino Porto-Santiago kustroute 2023
[travelTitleSlugified] => camino-porto-santiago-kustroute-2023
[dateDepart] => 2023-05-23
[dateReturn] => 2023-06-16
[showDate] => yes
[goalId] => 12
[goalName] => Camino / Pelgrimstocht
[countryName] => Portugal
[countryIsoCode] => pt
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/118/108_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/342/047_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => wat-gebeurt-er-allemaal
)
[3] => stdClass Object
(
[username] => TinekeSantiago
[datePublication] => 2023-05-27
[title] => Camino ist mal schrecklich, aber auch schön
[message] => Dat krijg je als je vandaag veel met Duitsers omgaat……dan ga je dat spreken.
Vannacht was ik met de Duitse Grett samen op een kamer in het Conventum/albergue. Dat was lux. En wat hebben we geboft; ‘s avonds heeft het gestortregend. Vanmorgen opstaan, alles weer klaarmaken en samen in de kitchenette beneden ons ontbijt nuttigen. Om half acht mét mooi weer op pad; tas weegt altijd zwaar aan het begin van de dag. Ik volg de pijlen en als ik uit een ondergronds tunneltje kom, heb ik waarschijnlijk iets gemist, want op een gegeven moment zie ik te lang geen pijl meer. Maar er loopt wel een jonge pelgrim een stukje achter me. Ik houd wat in en als ze bij me is, kijken we samen hoe we weer op de route komen. Ze is Duits en heet Lotte. Ik bedank haar en ze stapt lekker door. Het is opletten want de pijlen staan soms tegen de stoeprand aan ipv op ooghoogte. Dat is listig…..zie ik verderop een man en die loopt dus fout. Ik roep ‘m en hij komt naast me lopen. Hij blijkt ook Duits te zijn en heet Alphons. We lopen een stuk samen op en dan zeg ik toch mijn eigen tempo, langzamer, te willen lopen. Hij heeft snel aansluiting met Lotte en samen Duits, dus met elkaar in gesprek. Ik loop een stuk achter ze, maar nu lopen ze sámen verkeerd. Ik geef maar een brul en ze komen terug. Hilarisch; again the deaf will help the blind. “Danke Tineke”, zegt hij.
Ik loop door gehuchtjes waar tijd is stil blijven staan. Waar ik boerenstal lucht ruik, die me direct aan boer Hofstede, onze buurboer, doet denken.
Het zijn armoeiige bedrijfjes, maar wie weet zijn deze keuterboertjes wel gelukkiger dan de NL boeren met hun megabedrijven en vooral hun mega leningen bij de bank.
Dan weer de eucalyptus geuren die continue aanwezig zijn als ik door de bossen loop. Geconcentreerd kijken naar beneden, om niet over keistenen of wortels te vallen. Net als gisteren klimmen en dalen. En met vandaag een paar wel zulke mooie plekken met stroomversnellingen. Rond tien uur ben ik in het plaatsje Carreco en neem een koffie en iets lekkers erbij. Ik neem een goeie pauze, want hierna weer tien km zonder iets onderweg. Wat zijn er veel Duitsers op dit pad, ook Italianen, Canadezen, Australiërs en noem maar op. Nederlanders heb ik er dus twee van ontmoet tot nu toe. De pijlen wijzen weer richting zee en in de plaats Âncore, die pal aan zee ligt, wil ik een overnachting zoeken, maar ik merk ineens dat ik al door die plaats heen ben. En de volgende plaats ligt acht km verder en dat is teveel, dus zit niets anders op dan terug te lopen. Nu nog een albergue…en zie een bord met hostel erop. Naar binnen; er zit niemand bij de receptie, dus dan
maar verder lopen. Ik zie al kamers met bedden die bezet zijn. Achterin een kamer met vier lege bedden. Als dat zou kunnen…
Inmiddels zijn er nog twee andere Duitse dames binnen gekomen. Eindelijk komt de eigenaresse binnen. Ik vraag of er plek voor me is, maar alles is al gereserveerd! En ik heb níet gereserveerd; de andere twee dames ook niet. Maar, zegt de dame van het hostel, loop maar mee naar mijn eigen huis. Daar heeft ze plek voor ons. Een kamer voor de twee Duitse dames en één tweepersoonskamer voor mij alleen. €30,—. Ik vind het heerlijk, toch weer een kamer voor mezelf. Ik zeg “ je bent om te zoenen”, maar dat verstaat ze niet dus ze krijgt een hartelijke omhelzing van me.
ik ben keimoe; eerst even op bed, dan douchen. Geen luxe hier; een sproeier die je in je hand moet houden en dan mijn haar nog wassen. Nou ja het is gelukt. Als ik dan met enkel een grote handdoek om me heen over de gang loop, zie ik toch nog iemand binnen die ook een kamer naast me heeft gekregen. Ik denk een Italiaan aan zijn spraak, Hij doet de deur van zijn kamer open, gebaart naar me en heeft t over dormir!
Wat een grap en ik maak een quasi wegwerp gebaar. Er zitten hier nergens sloten op de deur, dus kan ik nou gerust gaan slapen vannacht?? Ik hoop dat ik als een blok in slaap val.
Nog even videobellen met de kinders en daarna
samen met de twee Duitse dames eten bij een tent aan de boulevard. Dit is wel een hotspot. Zéker voor surfers. Het centrum van het stadje is helemaal versierd met surfiniaas. Zomerbloeiers, nog nooit heb ik zoiets gezien. (De foto volgt)
En wat een verschil met de gehuchtjes waar ik
vanmorgen doorheen ben gekomen.
Dan nog gauw wat boodschapjes scoren voor morgen en naar “huis”
(kreeg ik hier en daar een
opmerking dat mijn verslag tweemaal wordt geplaatst, sorry, dat is niet de bedoeling. Kijken of ik verslag en verhaal in enen plaats)
En ik word nog steeds blij van jullie reacties! Dank jullie!
Fijne zondag
Tineke
Oh ja, ik probeer nog wat video’s te plaatsen als het lukt)
[userId] => 342047
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5093668
[countryId] => 150
[pictureCount] => 16
[visitorCount] => 105
[author] => Tineke
[cityName] => Viana do Castelo
[travelId] => 528691
[travelTitle] => Camino Porto-Santiago kustroute 2023
[travelTitleSlugified] => camino-porto-santiago-kustroute-2023
[dateDepart] => 2023-05-23
[dateReturn] => 2023-06-16
[showDate] => yes
[goalId] => 12
[goalName] => Camino / Pelgrimstocht
[countryName] => Portugal
[countryIsoCode] => pt
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/118/005_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/342/047_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => camino-ist-mal-schrecklich-aber-auch-schn
)
[4] => stdClass Object
(
[username] => hansenmarjoke
[datePublication] => 2023-05-27
[title] => 27 mei 2023
[message] => Het 1e doel van ons enigszins aangepaste reisschema hebben we bereikt; de uiterste zuidwestpunt van Portugal en ook tegelijk van Europa, Sagres.
‘Ons reisschema’ zegt overigens niet zo heel veel. Ik breng ‘s-winters uren door om dat in elkaar te timmeren maar in de praktijk gaat het vaak op 3e dag al anders. Ik vind het leuk om zo’n schema te maken en dingen uit te zoeken maar vind ook niet erg als het iets anders wordt.
We hebben vandaag niet veel km’s voor de boeg; 160 of zo. Aangezien we morgen hier blijven en op de fiets de omgeving gaan verkennen blijft de teller na precies 4 weken staan op 3624 km. Meer dan ik een jaar heb gefietst!
We rijden over een binnenroute, door een natuurpark, zo dicht mogelijk tegen de Oceaan aan die we overigens nooit echt zien.
Wel een prachtigeroute met kurkbomen en best veel heuvels en heuse haarspeldbochten. Erg leuk om te rijden.
We komen bijtijds op de camping aan. Veel naaldbomen, dat ruikt heerlijk, veel vogels (voor de Westlanders onder ons; dat zijn beesten met vleugels en veren die vaak ook heel mooi kunnen zingen maar dat kennen wij niet in het Westland want daar staan geen bomen).
Gisteren en vandaag hebben we trouwens verschrikkelijk veel ooievaars gezien. Daar gaat het hier erg goed mee volgens ons. Ze maken hun nesten overigens op de vreemdste plaatsen, niet per se op palen maar ook in elektriciteitsmasten.
Het is mooi geweest voor vandaag. Vroeg gewekt door een vogelkoor en een kinder-krijs-koor dus even betrekelijke rust.
Tip van ervaren kampeerders;
- ga niet met kinderen onder de 2 jaar kamperen.. doe dit je medekampeerders niet aan! Ik vraag het niet alleen voor mezelf…
- bedenk ook als je een telefoongesprek voert op de camping, dat je rustig in de luidspreker praat en niet hoeft te schreeuwen zodat iedereen in een straal van 100 meter kan horen dat je ‘yoga op het strand hebt gedaan en dat je je sportbh draagt’.
De rest van de dag
[userId] => 347866
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5093653
[countryId] => 150
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 42
[author] => Hans
[cityName] => Sagres
[travelId] => 528296
[travelTitle] => Frankrijk - Spanje - Portugal 2023
[travelTitleSlugified] => frankrijk-spanje-portugal-2023
[dateDepart] => 2023-04-30
[dateReturn] => 2023-06-24
[showDate] => yes
[goalId] => 6
[goalName] => Een korte vakantie
[countryName] => Portugal
[countryIsoCode] => pt
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/portugal,sagres
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/347/866_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => 27-mei-2023
)
[5] => stdClass Object
(
[username] => TinekeSantiago
[datePublication] => 2023-05-26
[title] => Als vroeger thuis
[message] => Toch weer heerlijk om in een echte pelgrimsalbergue te vertoeven, om tien uur was t wel stil. Slapen lukte niet echt, maar dat gebeurt vaker bij mij.
Vanmorgen werd er om vijf uur door diverse mensen al gepakt om te vertrekken. Ik om 6 uur ook er maar uit. Alle ritueeltjes weer; benen en voeten voorbereiden voor een nieuwe wandeldag. En al mijn spullen weer in mijn mobiele huis. In de gemeenschappelijke kamer even wat eten en de deur uit. De Nederlandse Rob vertrekt gelijk met mij. Hij zegt dat ie heel langzaam loopt. Ik schat hem achter in de zeventig, maar hij is 73. We hadden gisteravond ook samen gegeten. Hij vertelde dat hij vroeger scheepswerktuigkundige was, maar na de oliecrisis heel ander werk is gaan doen.
Via buitenlandse Zaken heeft hij over de hele wereld gezworven. Hij zou een boek over zijn leven kunnen schrijven.
We lopen nu door leuke gehuchtjes; waar sinaasappel- en citrusbomen in de voortuinen groeien. We lopen over tunnelpaden tussen bomen. Ik geniet; een verademing. Dit voelt toch beter dan de vlonderpaden. Gemene klimmetjes en dalen, waar ik verdraaid goed moet kijken waar ik mijn voeten zet. Dan weer tussen een wirwar van boomwortels of over reusachtig keien. Dan komen we bij een soort ondiep meertje, een aftakking van de Rio Neiva. Dit is werkelijk zó mooi en even de tijd ervoor nemen om van te genieten. In het plaatsje Antes even pauzeren en mijn notulen bijwerken. Daar komt de Italiaanse Luca van gisteren en hij komt er even bij zitten.
Ik ga weer alleen door en kom in het bos langs een zandpad waar een grote “struik” calla’s staat. Die doen me natuurlijk direct aan thuis denken; want die had pa altijd in zijn hobbykas. Dat brengt mijn gedachten dan ook gelijk bij pa en ma. Vóór mijn reis ben ik ze nog “gedag wezen zeggen” op de begraafplaats in Wateringen. Ik heb ze toen gevraagd of ze een beetje met mij wilde reizen….
Met een eigen tuinbouwbedrijf en een groot gezin zat het er voor hen nooit in om op reis te gaan. Toen alle kinderen de deur uit waren zijn ze dan op reis geweest naar Medjugorje en naar Lourdes.
Ik denk veel aan ze tijdens deze reis.
Wat een avontuurlijke wandeling…..kom ik daar de Zuid-Afrikanen weer tegen. Een hartelijke omhelzing. We lopen weer even samen op. Zaida vertelt over hun leven daar.
Dan weer stukken alleen wandelen; geen pelgrims voor of achter. Alleen de
stilte….
Ben om 12 uur in Vila Nova Anha. Tijd voor een soepje, maar dat serveren ze niet in het tentje dat ik binnenga. Dan een tostada met ham en kaas én een cerveza 0.0!
Ik loop lekker vandaag en nog een stukkie te gaan en ik ben er voor vandaag, tenminste als ik een slaapplek vind.
Maar…..moet ik eerst de brede Rio Lima over. Weer over een enorm lange brug. Er komt net een stel pelgrims voorbij; daar wil ik wel achteraan, maar ze gaan me te snel. Dus blík omhoog en gaan.
Vanmorgen zat er al een weersverandering aan te komen en nu gaat het ineens nog donderen en komen er grote regendruppels naar benee. Gauw ergens schuilen; het duurt gelukkig maar kort en kom ik rond twee uur aan bij de albergue: Sáo João da Cruz dis Caminhos.
En er is plek! Het is een Convento; oftewel een klooster. Heel veel jonge pelgrims. Als we naar boven lopen via statige trappenhuizen krijg ik een plak op een kamer voor drie personen; wauw! Komt natuurlijk door mijn grijze haar, haha. En we zijn maar met ons twee op deze kamer: Grett uit Duitsland en ik.
Het was een heerlijke dag; goed gelopen en een schitterende route.
Alle goeds voor iedereen!
[userId] => 342047
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5093617
[countryId] => 150
[pictureCount] => 12
[visitorCount] => 136
[author] => Tineke
[cityName] => Viana do Castelo
[travelId] => 528691
[travelTitle] => Camino Porto-Santiago kustroute 2023
[travelTitleSlugified] => camino-porto-santiago-kustroute-2023
[dateDepart] => 2023-05-23
[dateReturn] => 2023-06-16
[showDate] => yes
[goalId] => 12
[goalName] => Camino / Pelgrimstocht
[countryName] => Portugal
[countryIsoCode] => pt
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/117/640_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/342/047_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => als-vroeger-thuis
)
[6] => stdClass Object
(
[username] => hansenmarjoke
[datePublication] => 2023-05-26
[title] => 26 mei 2023
[message] => Gisteravond een bescheiden (echt waar) maal genuttigd in het restaurant op de camping. Na 2 keer voor een gesloten deur te hebben gestaan lukte het om iets over 19.00 uur eindelijk naar binnen te kunnen. Nee we hadden niet gereserveerd dus moesten even in de lobby plaatsnemen. ‘Spannende’ minuten volgden maar toen toch groen licht!
De kaart was zeer bescheiden, stel achter ons ging zitten, overzag de kaart en vertrok direct weer.
Het was erg formeel allemaal maar goed, wij zijn ook niet de minsten natuurlijk!
Vanochtend de fietsen gepakt en richting dorpje gegaan waar verrassend veel restaurantjes bleken te zitten. Die had GoogleMaps nog niet door anders waren we gisteravond wel ….
Daarna eerst een stuk de kust afgefietst, prachtig, zeer divers en toen weer terug naar het dorpje voor een bezoek aan de locale ‘minimercado’. Micromercado lijkt mij een betere benaming. De loopoppervlakte in de winkel bedraagt 4 vierkante meter. In de winkel een wat angstig kijkende oude man achter de kassa en zijn vrouw, type heks, die ‘rondliep’ en de boel in de gaten hield. Wij schuifelden voorzichtig om ons heen kijkend rond en werden opeens toegeschreeuwd “What do you want??!” Van schrikken riepen we in koor “kaas”, wél het juiste artikel gelukkig. Daarop opende zij de vitrine, we scoorden nog wat vleeswaren en kochten nog een brood dat bij thuiskomst net zo oud bleek de vrouw uit de winkel.
Terug naar de camping dan. Daar hadden we GoogleMaps voor nodig want het stratenplan in het dorp is niet eenduidig en er is heel veel afgesloten want er wordt ontzettend veel gebouwd.
Maar even later bereiken we de camping dan toch. Die was wel heel erg veranderd in de afgelopen uren! Het blijkt dus dat er nóg een camping is en wij op de verkeerde hebben genavigeerd. Maar hoe heet onze camping ook alweer? Bij aankomst gisteren kregen wij polsbandjes uitgereikt die we moésten dragen volgens de receptioniste. Waarom wisten wij niet maar nu wel dus; als je verdwaalt dan …..
De rest van de dag …..
[userId] => 347866
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5093610
[countryId] => 150
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 51
[author] => Hans
[cityName] => Sines
[travelId] => 528296
[travelTitle] => Frankrijk - Spanje - Portugal 2023
[travelTitleSlugified] => frankrijk-spanje-portugal-2023
[dateDepart] => 2023-04-30
[dateReturn] => 2023-06-24
[showDate] => yes
[goalId] => 6
[goalName] => Een korte vakantie
[countryName] => Portugal
[countryIsoCode] => pt
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/portugal,sines
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/347/866_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => 26-mei-2023
)
[7] => stdClass Object
(
[username] => TinekeSantiago
[datePublication] => 2023-05-25
[title] => Vervolg vandaag
[message] => In het koffietentje vraag ik met behulp van mijnheer Google of zij ergens een albergue weet….later bedenk ik dat ik dat zelf ook had kunnen bedenken….Google Maps geeft immers zelf al aan wáár ik ben en dan albergue intikken…nou ja, we zien er een staan. Ik vraag of zij voor mij wil bellen? Antwoord: niet reserveren; wie het eerst komt, die het eerst maalt.
Dan ga ik daar in een rechte lijn, dus niet via caminoroute, naar toe. Om 13 uur ben ik daar. Er zitten al pelgrims onder een dikke boom of in de schaduw. Ik groet in het algemeen, echter krijg alleen n antwoord van een man…die Engels spreekt, maar waaruit blijkt dat t geen Engelsman is. “Where do you coke from”, vraag ik. “From Holland”, zegt ie. “Nou dan kunnen we lekker Hollands praten”.
De albergue gaat pas om 14 uur open, dus tijd zat voor een praatje. Het is een Hagenees of een Hagenaar (t veen en t zand [e-1f609]), maar woont nu in Hellevoetsluis. Zijn vrouw is gewoon in NL.
Hij is lid van het genootschap Rotterdam…en hij heeft zich opgegeven met zijn vrouw samen voor de wandelweek in Eerbeek voor komende oktober! Nou breekt mijn klomp; daar ga ik ook naar toe.
Kunnen we eindelijk inchecken; ik ben eerste! Kies een bed, stapelbed onder, zover mogelijk uit de deur, dus in een hoek bij het raam. ‘s nachts komt het wc toerisme aardig op gang En dat komt dan allemaal voorbij je bed. Dat heb ik inmiddels wel door na een paar camino’s.
mijn was van twee dagen gedaan, die was snel droog vandaag.
Hapje wezen eten, net met allebei mijn kinders gevideobeld! Gewoon hier buiten, of ze naast me zaten! Zo duidelijk in beeld, heerlijk.
zit nog steeds buiten, maar ga nu toch eens naar binnen en bijkomen van alle gebeurtenissen van vandaag.
Kilometers tellen niet, vandaag maar 14, maar wel wat er tijdens die km’s gebeurt.
Allemaal buenas noches y hasta mañana.
Tineke
[userId] => 342047
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5093581
[countryId] => 150
[pictureCount] => 7
[visitorCount] => 103
[author] => Tineke
[cityName] => Marinhas
[travelId] => 528691
[travelTitle] => Camino Porto-Santiago kustroute 2023
[travelTitleSlugified] => camino-porto-santiago-kustroute-2023
[dateDepart] => 2023-05-23
[dateReturn] => 2023-06-16
[showDate] => yes
[goalId] => 12
[goalName] => Camino / Pelgrimstocht
[countryName] => Portugal
[countryIsoCode] => pt
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/117/517_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/342/047_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => vervolg-vandaag
)
[8] => stdClass Object
(
[username] => hansenmarjoke
[datePublication] => 2023-05-25
[title] => 25 mei 2023
[message] => Eerst even zakelijk;
Er is gisteravond blijkbaar iets misgegaan op de digitale snelweg weg van Peniche naar de ‘rest van Europa’. Niet iedereen heeft het verslag gekregen. Dit lag, voor zover na te gaan, niet aan ons maar ook niet aan jullie. Als het goed is is iedereen inmiddels ‘voorzien’.
Stand van het land;
- de zon is niet weg
- griep is niet weg
- mijn stem is af en toe wél weg
- dus we gaan vrolijk door!
Vandaag verlaten we onze surffamilies-buren op deze toch wel bijzondere camperplek middenin Peniche.
We gaan richting Sines, nog zuidelijker dus, en volgens de kaart dwars door Lissabon, uiteraard wel via een snelweg én de Ponte de Vasco da Gama, een brug van ruim 17 km. Beetje bijzonder toch wel.
We gaan na een aantal dagen ‘surf-dudes-style’ overnachten weer eens voor een luxe camping. Op een bepaalde leeftijd heb je daar ook behoefte aan.
Het is totaal 260km maar het rijdt ‘vlot weg’.
Ook nu zien we weer duidelijk de sporen van de bosbranden die hier hebben gewoed. Geen prettig gezicht. Duidelijk is wel dat er hard gewerkt wordt, door mens en de natuur zelf, om alles weer zoveel mogelijk te herstellen. Op de beoogde camping aangekomen mogen we zelf een plek uitkiezen. We kiezen er een die ons bevalt als er een oudere heer aan komt lopen, die plek ook bekijkt en direct richting receptie loopt. Nét voor ons gaat hij de receptie binnen en twijfelt dan blijkbaar opeens …. “Welche..?” gebaart hij naar ons. Ik zeg direct “number 7” tegen de receptioniste. Hij laat de schouders zakken en geeft aan dan opnieuw te gaan zoeken. Jawohl, díe Duitser hadden we in der Tasche!
Prima plekje op een schitterende camping met fantastisch zwembad.
We blijven hier minimaal 2 dagen, het is een beetje in de middle of nowhere maar de kust schijnt ook mooi te zijn dus die gaan wij op de fiets eens rustig bekijken.
De rest van de dag ….
[userId] => 347866
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5093577
[countryId] => 150
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 58
[author] => Hans
[cityName] => Sines
[travelId] => 528296
[travelTitle] => Frankrijk - Spanje - Portugal 2023
[travelTitleSlugified] => frankrijk-spanje-portugal-2023
[dateDepart] => 2023-04-30
[dateReturn] => 2023-06-24
[showDate] => yes
[goalId] => 6
[goalName] => Een korte vakantie
[countryName] => Portugal
[countryIsoCode] => pt
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/portugal,sines
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/347/866_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => 25-mei-2023
)
[9] => stdClass Object
(
[username] => TinekeSantiago
[datePublication] => 2023-05-25
[title] => Toevalligheden bestaan niet
[message] => Om 6.15 uit bed; bleef gisteravond lang rommelig op de gang. Licht uit, licht aan.
ik had de deur van mijn slaapkamer op een grote kier laten staan, want slapen in een kamer zonder ramen en een dichte deur daar word ik een beetje claustrofobisch van.
Darmen een beetje van de leg, komt denk ik door het kraanwater, heel rustig aan gedaan. In een soort keukentje mijn gekochte proteïne yoghurtje gegeten. Het enige wat kon was thee zetten en zakjes had ik gelukkig bij me. Uiteindelijk ging ik pas rond half acht weg.
Ben ongeveer 100 of 200 mtr op weg…ik mis iets….mijn stokken!! Potverdrie; die stonden achter de slaapkamerdeur…en die stond open toen ik wegging. Te-rug; ik had geen voordeursleutel meer, dus hard tegen de deur tikken. Nada….een deurbel werkte niet….roept er een Portugees vrouwtje naar me. En wijst naar de garagedeur, daar zit een bel net intercom. Ik vraag/ gebaar of ze even wil komen. Ik spreek geen Portugees en de eigenaar geen Engels, dus ik vraag of zij via de intercom wil vertellen wat er aan de hand is. Dat doet ze en dan verschijnt de vrouw des huizes bij de voordeur. Ik haal mijn stokken en opnieuw op pad. Zie geen pelgrim in de buurt, totdat een jonge vrouw en een oudere man me toch voorbij lopen. “Buen camino” en die speren er vandoor. Ik bedoel: ze liepen erg makkelijk. Verderop kom ik ze toch weer tegen, als zij zich in staat te smeren met zonnebrand. Toch een praatje. Zij heeft onlangs de camino Frances gedaan ( die ik in 2012 liep), daarachteraan naar Finisterre en Muxia. Ze komt uit Canada en is nu met haar vader de Portugese aan het lopen. Hoe bijzonder.
Ik kom voorlopig niks tegen, de zee niet meer in beeld, rechts van me wel boogkassen. Ja hoor, nou dat ziet er bij ons in t Oost-en Westland anders uit [e-1f609].
Het lijkt of ik loop als een slak, had ik gedacht dat ik niet zoveel in mijn rugtas had, nou het voelt als een baksteen. Ik voel me niet echt ok en kom eindelijk door een plaatsje: Apúlia; niet eens een koffietent. Eerst weer eens drinken; als ik het gehucht bijna uit ben, zie ik drie mensen. Dat zijn écht senioren; zij pauzeren, dus ik óók. Er is niks om op te zitten, alleen aan de overkant, maar pal in de zon. Dan toch in de schaduw op mijn platte kadet op de straat. Fietst een mevrouw voorbij met boodschappen onder haar snelbinder. Ze woont een paar huizen verder. Ik ga er achteraan, laat mijn spullen bij de andere pelgrims in vertrouwen staan en vraag over het hek heen of ze mijn waterfles wil vullen, want die is leeg en voorlopig kom ik niks tegen. Dat wil ze voor me doen. “Obrigada”!
Terug naar de pauzerende pelgrims/ ze komen uit Zuid Afrika. Zij heet Zaida; haar man heet Jim en de vriendin heet Elsie.
Het is een echtpaar en een vriendin. Ik ga toch aan de overkant naast de dame van het echtpaar zitten….ze lijkt op iemand die ik ken….
ik krijg een boeiend gesprek met haar; volgens mij is ze behoorlijk oud ( dat gok ik). In haar werkzaam leven was ze kwantum fisica ( als ik het goed zeg). Als ik haar toch vraag hoe oud ze is, begint ze een heel verhaal over je oud voelen, ze weet alles van het menselijk lichaam, energiën, dna enz.
Als zij weer verder gaan, vraag ik of ik een stukje met hen op mag lopen. Dat is ok. Ik zeg haar dat ze op mijn peettante lijkt. Die pas is overleden; tante To. Deze dame is net zo knokig én taai denk ik. Als ik achter Elsie loop, zie ik dat er op haar tas Kilimanjaro staat. Ik vraag of zij daar geweest is. Nee, dat is ze niet, maar dan vertelt Jim dat hij jaren geleden samen met Zaida zijn vrouw twee keer de Kilimanjaro hebben beklommen. Daar heb ik bijna geen woorden voor.
Intussen lopen we door een bos met heerlijk geurende eucalyptus bomen en zie oleanders aan de kant met zaadbollen eraan. Als we weer een gehuchtje inlopen, wil ik daar iets gaan bekijken. Een begraafplaats met allemaal van die stenen huisjes. Ik bedank ze hartelijk en ze zegt: “beye love”
Wat kwamen deze mensen op het juiste moment op mijn pad! Dit was geen toevalligheid [e-263a]️[e-1f340].
Als ik van die begraafplaats kom, zie ik dat de deur van de kerk open is. Ik ga naar binnen en ga achterin zitten, er klinkt een bandje met zachte (kerk?)muziek. Er komen nog twee jonge meiden binnen met rugtas. Als ik even heb gezeten, dan toch voorin een (helaas elektrisch) kaarsje aansteken. En er ligt een stempel; dus die zet ik in mijn credencial ( pelgrimspaspoort).
Als ik de kerk verlaat, maak ik nog een fotootje tussen de bomen op het voorplein. En kijk; hoe mooi schijnt de zon tussen de bomen door.
Als ik verder loop, kom ik bij de oever van de Rio Cávado. En daar moet ik overheen….eerst omhoog en dan de brug op….als ik iets eng vind, is het over een brug lopen die hoog boven de onderdoor stromende rivier ligt. En de brug is ook nog eens akelig lang. Goed dat ik dit van te voren nog niet wist. Gáán, mijn yoga-ademhaling en mijn ogen strak op het naastgelegen auto autowegdek.
Niet aan toegeven….als ik van de brug linksaf sla, is er een winkeltje. Even naar binnen; een man heeft zelfgemaakte camino spulletjes. Ik vertel mijn “brug/hoogte angst” . Ik koop een kurken onderzetter als beloning voor mezelf.
Ik kom bij het dorpje Esposende, maak een foto van een groot camino welkomstbord en loop verder….” this way”, roept een man iets verderop….zo daar bof ik mee, had zomaar rechtdoor gegaan. Kom ik bij een soort splitsing en zie een gele pijl om linksaf te gaan….loopt hij net de rechter weg in. “Ola….you must go this way” , zeg ik. Hahah we contacten nu natuurlijk even. “ The deaf will help the blind”, zeg ik. We lachen er allebei om. Het is een Italiaan en krijgen een leuk gesprekje. Het is een dertiger , denk ik. Hij loopt oa om af te vallen…. en nog wat redenen noemt ie op. Als ik in een straatje een leuke panaderia/ bakker- annex koffietentje zie, ga ik daar naarbinnen. Eindelijk koffie met iets lekkers erbij.
wordt vervolgd
[userId] => 342047
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5093576
[countryId] => 150
[pictureCount] => 11
[visitorCount] => 94
[author] => Tineke
[cityName] => Marinhas
[travelId] => 528691
[travelTitle] => Camino Porto-Santiago kustroute 2023
[travelTitleSlugified] => camino-porto-santiago-kustroute-2023
[dateDepart] => 2023-05-23
[dateReturn] => 2023-06-16
[showDate] => yes
[goalId] => 12
[goalName] => Camino / Pelgrimstocht
[countryName] => Portugal
[countryIsoCode] => pt
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/117/503_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/342/047_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => toevalligheden-bestaan-niet
)
[10] => stdClass Object
(
[username] => TinekeSantiago
[datePublication] => 2023-05-25
[title] => Even een reactie op de reacties
[message] => Net al jullie reacties gelezen. Echt heel fijn!
Doet echt iets met me.
was een tough day.
was om 13 uur bij een albergue…om 14 uur open…bed geïnstalleerd ..even uitgerust en net mijn was gedaan van 2 dgn.
Ik probeer vanavond een verslag te plaatsen.
Dus even geduld [e-1f917]
[userId] => 342047
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5093573
[countryId] => 150
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 72
[author] => Tineke
[cityName] => Marinhas
[travelId] => 528691
[travelTitle] => Camino Porto-Santiago kustroute 2023
[travelTitleSlugified] => camino-porto-santiago-kustroute-2023
[dateDepart] => 2023-05-23
[dateReturn] => 2023-06-16
[showDate] => yes
[goalId] => 12
[goalName] => Camino / Pelgrimstocht
[countryName] => Portugal
[countryIsoCode] => pt
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/portugal,marinhas
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/342/047_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => even-een-reactie-op-de-reacties
)
[11] => stdClass Object
(
[username] => TinekeSantiago
[datePublication] => 2023-05-24
[title] => De zee
[message] => Om 7.15 uit de slaapzak. Eet een paar boterhammen voor mijn hut en ga toilet maken. Nou daar ben ik gauw mee klaar. Tas weer inpakken en nog wat te eten kopen in de campingwinkel. Dan weer richting de kust, waar het nog stil is, behalve de golven die ruisen. Ze springen spetterend en bruisend kapot op de rotsstenen. Heerlijk die stilte. Ik loop weer over vlonderpaden, die er in 2015 nog glanzend en glimmend bij lagen. Nu moet ik soms verdomd goed opletten, omdat er hier daar planken uit zijn of kapot zijn. Soms ook stukken door het zand klunen. Rechts van me verschijnen in rap tempo hotels, wat een positieve input zal hebben voor de mensen daar. Maar als ik door de kleine vissersdorpjes loop, is daar de armoe merkbaar. Maar wel authentiek.
Gaandeweg kom ik toch weer pelgrims tegen; vooral jonge mensen! Ik ben benieuwd wat het met hen doet; dit pad laat niemand onberoerd. Ik vind het geweldig dat ook jongen mensen er enthousiast door raken.
Dan steek ik in het plaatsje Vila do Conde de rivier de Ave over. Hier sla ik linksaf en scheiden mijn wegen zich van de route van 2015.
En ga ik op een bankje in een park onder een grote boom mijn dagboek bijwerken. Sokken, schoenen en zand eruit en een boterham erbij.
13.15 uur kom ik door de plaats Póvoa de Varzim. Dit is wel een soort van grote badplaats. Ik ga bij een hippe tent naar binnen. De zouten en het vocht moeten weer bijgevuld worden. Ik bestel een soep en ‘n drink. Dat smaakt echt super lekker. Dit is wel de plek voor de happy few…..ik val aardig uit de toon met mijn grote schoenen en wandelbroek. Goed dat ik hier incognito ben.
Hervat mijn wandeling en kom voorlopig niet meer door een plaatsje. Ik wil eigenlijk zo’n zes
km verderop in Apulia voor een slaapplek kijken, maar als ik om vier uur in het plaatsje Aguçadoura kom, zie ik een bord met albergue erop. Ik ga toch naar binnen. Deze albergue is al vol zegt de hospitalera. Ik zeg wat mijn bedoeling is om verderop te kijken, maar ze zegt dat die niet open is. Ze belt naar een adres in dit plaatsje en daar heeft iemand nog een kamer voor me. Met Google Maps loop ik erheen en er staat een ietwat oudere heer in de voortuin al op me te wachten…..hij gaat me voor naar boven en laat me de kamer zien. Geen raam erin, niet eens een stoel of nachtkastje, maar wél een antiek bed met een wijwater bakje erboven! En wat dat is? Dat weten alleen ouwe mensen…haha, ik dus ook.
Er zijn in de andere kamers ook pelgrims. Als ik nog wat te vragen heb, komen we er zelfs met handen en voeten niet uit, dus mijnheer Google er weer bijgehaald. Ok, ik doe het en mag gelijk € 20. neertellen. Dat is business zeg; alle vijf kamers zitten vol.
Als ik een beetje ben uitgerust, ga ik toch nog even naar de zee. De hele dag heeft ie al naar me liggen lonken, dus even met de benen erin. Maar als ik daar aankom, zie ik dat de golven met bulderend lawaai over elkaar heen rollend het strand opkomen, besluit ik toch het niet te doen. Veel te sterke stroming. Ik blijf er een tijdje zitten kijken. Indrukwekkend.
Dan nog wat boodschapjes doen, douchen en mijn verhaal.
En kreeg ik een app dat mijn kleinkinderen allemaal de avond4daagse lopen. Die Tom van vier, had gisteren zijn eerste stempel. Geinig. Wie weet gaan ze oma nog eens achterna…met wandelen dan [e-1f609].
En nu nog gaan eten; 19.10 uur .
Gracias voor alle leuke berichten.
[userId] => 342047
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5093540
[countryId] => 150
[pictureCount] => 8
[visitorCount] => 76
[author] => Tineke
[cityName] => Aguçadoura
[travelId] => 528691
[travelTitle] => Camino Porto-Santiago kustroute 2023
[travelTitleSlugified] => camino-porto-santiago-kustroute-2023
[dateDepart] => 2023-05-23
[dateReturn] => 2023-06-16
[showDate] => yes
[goalId] => 12
[goalName] => Camino / Pelgrimstocht
[countryName] => Portugal
[countryIsoCode] => pt
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/117/292_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/342/047_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => de-zee
)
[12] => stdClass Object
(
[username] => hansenmarjoke
[datePublication] => 2023-05-24
[title] => Woensdag 24 mei 2023
[message] => Hele rustige nacht op gehad op een enorm parkeerterrein (meer is niet) vlakbij de Oceaan.
Ik start de dag met een wandeling naar de dichtstbijzijnde bakkerij om mijn broodjes op te halen. Vanuit de camper is deze te zien dus niet ver. Ze hebben ook andere broden en ik bega de fout door niet een paar witte half harde broodjes te nemen (die ik elke dag neem) maar voor een wat gewoner en in mijn beleving ook gezonderuitziend bruin brood te gaan.
Omdat ik er toch ben bestel ik ook maar gelijk een paar ‘pasteies de nata’ voor ‘onderweg’ om het gezonde brood te compenseren.
Bij het aansnijden van het brood krijg ik een vreemd gevoel; het lijkt wel cake? Nou dat is het niet maar het is ook niet lekker… Glutenvrij misschien, weet ik veel, nooit meer doen dus, gezond is niet altijd beter. Het was trouwens ook schreeuwend duur!
Dan gaan we richting Nazaré. De plaats waar ooit de hoogste golf ter wereld is gemeten; bijna 25 meter. Maar om tot zulke hoogten te komen heb je 2 dingen nodig; water CHECK wind NOT. Het is er erg rustig, wel valt op, helaas valt ons dat op, dat het strand verschrikkelijk schoon is! Geen papiertje, niks!
We wilden eigenlijk alleen maar even in het centrum staan, rondkijken en dan weer weg. Verkeersborden en een oude dame met een allergie voor campers hielden dat tegen dus werd het een boulevard. Ik snap overigens best dat ze campers weren uit het centrum.
Omdat we het eerste stuk ‘tolroute vrij’ gereden hebben kregen we onwijs veel rotondes én benzinestations voor onze kiezen. Echt niet normaal zoveel en de route viel nog vies tegen ook.
Ook speelde zich het volgende nog af; gisteravond had Marjoke zich geërgerd afgevraagd waarom ik het dopje steeds op de fles van het afwasmiddel deed want dat ging er zo moeilijk af. Het leek mij logisch maar liet het even zo. Vanochtend echter, bij de eerste tussenstop; “ehhh, de fles afwasmiddel is omgevallen en gedeeltelijk leeggelopen in het koffieapparaat dat eronder stond….” TOEN heb ik pas geantwoord; “nou daarom doe ik het dopje erop dus”.
Toch maar weer stukje tol erbij gepakt, die € 1,85, kan er nog wel vanaf, en terechtgekomen op een bijzondere camperplek in Peniche, volledig ommuurd, maar met alle faciliteiten die we nodig hebben waaronder …. een wasmachine! Je kunt hier zelfs je camper wassen en dat gaan we uiteraard …. NIET doen.
We nemen de wasmachine z.s.m. in gebruik en zijn binnen 1 1/2 uur weer fris en fruitig.
Dan fietsen we een stuk langs de kust. Zoiets moois hebben wij nog nooit gezien! De rotspartijen lijken willekeurig op elkaar gestapeld te zijn, hoge golven, wat een natuurgeweld.
Bij terugkomst blijken wij volledig omsingeld door surffamilies met kleine kinderen. Straks even regelen dat die stil zijn vannacht.
De rest van de dag …..
[userId] => 347866
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5093537
[countryId] => 150
[pictureCount] => 2
[visitorCount] => 41
[author] => Hans
[cityName] => Peniche
[travelId] => 528296
[travelTitle] => Frankrijk - Spanje - Portugal 2023
[travelTitleSlugified] => frankrijk-spanje-portugal-2023
[dateDepart] => 2023-04-30
[dateReturn] => 2023-06-24
[showDate] => yes
[goalId] => 6
[goalName] => Een korte vakantie
[countryName] => Portugal
[countryIsoCode] => pt
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/117/271_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/347/866_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => woensdag-24-mei-2023
)
[13] => stdClass Object
(
[username] => ivichroger
[datePublication] => 2022-08-22
[title] => Het hart van de Keizer van Brazilië
[message] => 19 – 22 augustus 2022
Onze laatste stranddag op Cies werd afgesloten met een zonnige boottocht, terug naar de haven van Vigo. Daar namen we een taxi naar het station, waar de trein naar Porto al op ons stond te wachten. De rit door het Spaans-Portugees grensgebergte ging gepaard met Willem II – Telstar, een wedstrijd in de Keuken Kampioen divisie. Het schermpje van onze I-Phone trok meer aandacht dan het groene landschap waar we doorheen reden. Alleen op momenten dat er even geen bereik was, hadden we aandacht voor de omgeving. De zomerse avond en het gebrek aan airco maakte het een heet avondje in onze coupé. Daar kwam nog bij dat het motorblok van deze trein blijkbaar tegen onze coupé aan was gemonteerd waardoor de temperatuur nóg meer steeg. Willem II, dat maar nipt met 2-1 won van Telstar, had gelukkig geen invloed op de temperatuur want het was een zoutloos potje.
Nadat de trein in de avondzon langs de Atlantische kust van Portugal was gereden, kwamen we aan in een donker Porto. We namen onze intrek in een prachtig appartement aan het stadsparkje Jardim Marques de Oliviera in de volkswijk Bonfim. Op het terras van het drukke Casa Guedes aten we de populaire specialiteit: de sandes de pernil, oftewel een Portugees broodje beenham met schapenkaas.
Op zaterdag maakten kennis met een zonnig Porto vanaf de Sé do Porto, de kathedraal met een majestueus uitzicht op de Ponte Luis I en de kronkelende steile straatjes daaromheen. Vanaf deze beroemde brug zagen we in de Douro enorme scholen riviervissen naar zee trekken. In het station Sao Bento, misschien wel het mooiste treinstation ter wereld, vergaapten we ons aan de azujelos met Portugese geschiedenis. Daarna zochten we de kade van de Douro op voor de lunch en maakten we ons op voor de Portugese klassieker FC Porto – Sporting Lissabon.
Via Tiago, neef van Wim Crapts, hadden we kaartjes weten te bemachtigen. Tiago kon ons zelf niet ontvangen ‘omdat hij de auto van een Porto-speler weg moest rijden…’ Ver voor aanvang van de wedstrijd namen we de metro naar het Dragao stadion. We arriveerden daar net op tijd om de aankomst van de spelersbus mee te maken. Niet dat we die nou zo graag wilden zien, maar het Zuid-Europese temperament waarmee de thuisploeg werd onthaald hadden we niet willen missen. Het vinden van een plek om te eten in de wijk nabij het stadion bleek nog niet zo eenvoudig. We kwam niet verder dan één snel biertje tussen de harde Porto-kern in een klein supporterskroegje.
Omdat we niets te eten konden bestellen sloten we bij het stadion aan in de lange wachtrij van een hamburgerwagen. In de haast om daarna naar binnen te komen, de warming-up was al begonnen, scanden we één ticket te snel. Daardoor kwam Franz als enige van ons niet door het ijzeren poortje. Het leverde jongenstranen op en een radeloze Roger, die van pure onmacht zijn hamburger tegen de muur smeet. Gelukkig kregen we hulp van een aardige suppoost, die Franz na lang wachten en Portugese smeekbedes alsnog doorliet. Eenmaal op onze plek in het stadion was het drama snel vergeten. Het klassieke clublied (‘Portoe, Portoe, Portoe’), de zwoele avond, het mooie voetbal en het zuidelijke temperament maakten de avond onvergetelijk. De samenvatting van de wedstrijd (3-0) keken we in een Braziliaanse rooftopbar aan het Paca dos Poveiros in onze buurt.
Zondagochtend was het Grande Guerra 1914 – 1918 voor Roger. Het Museu Militar do Porto was een prachtig koloniaal gebouw met krakende parketvloeren en de geur van boenwas. Daarnaast herbergde het museum een gigantische collectie van tinnen speelgoedsoldaatjes, die in meerdere kamers in vitrinekasten opgesteld stonden. Allemaal redenen om aan Ivich te vragen of ze tóch even kwam kijken, ondanks dat het ging om Rogers ‘militaire uitje’.
’s Middags zweefden we in een kabelbaan boven de Douro. Om te landen aan de kade met de Porthuizen, waar we op bezoek gingen bij ‘Dona Antonia’ van Porthuis Ferreira. Als kersverse Port-liefhebbers werd ons alles over de geschiedenis van de Ruby-, Tawny- en witte Port uit de doeken gedaan, maar het lekkerste was natuurlijk het proeven. ’s Avonds bezochten we nog een hip café met een groot aantal bieren op de tap. Net toen we rustig in de achtertuin onze drankjes dronken, kwamen we midden in een gruwelijk hondengevecht terecht. Om ons tafeltje heen dreigde de grote, valse hond van een van de bezoekers een andere, rustige hond dood te bijten. Binnen een paar seconden zaten we in het middelpunt van vallende stoelen, kapotte bierglazen en rond spuitend bloed. Gelukkig wisten de eigenaren hun honden uit elkaar te trekken, waarna de rust wederkeerde.
Maandagochtend lazen we een opmerkelijk berichtje in de krant: uitgerekend in ons laatste weekend was het hart van Dom Pedro, tussen 1822 en 1831 Keizer van Brazilië, in Porto voor het publiek tentoongesteld. Onder de naam Dom Pedro IV was hij in 1826 tevens korte tijd Koning van Portugal geweest. Nadat hij op 7 september 1822 de Braziliaanse onafhankelijkheid had uitgeroepen, kreeg hij de bijnaam 'de bevrijder'. Dom Pedro overleed in 1834 en werd, zonder zijn hart, in Portugal begraven. Ter ere van het 150-jarig jubileum van de Braziliaanse onafhankelijkheid werd zijn lichaam in 1972 naar Brazilië gebracht, waar hij werd begraven bij het onafhankelijkheidsmonument van Sao Paolo. Zijn hart werd echter nog steeds bewaard in een glazen container in de Nossa Senhora da Lapa kerk in Porto. Ter ere van de viering van 200 jaar Brazilië zou dat hart binnenkort tijdelijk naar Brasilia worden gevlogen.
Hoewel het weekend voorbij was, probeerden we tóch nog een glimp van het hart van Dom Pedro te vangen. Aangekomen in de wijk Lapa, waar de Nossa Senhora da Lapa zich bevond,troffen we echter een gesloten kerkdeur. Of toch niet, want terwijl we naar een ingang zochten, kwam een familie naar buiten. ‘De rouwende familie van Dom Pedro?’, vroegen we ons af…. Het bleek echter om een doodgewonde Portugese familie te gaan die net een familielid had begraven op de aanpalende begraafplaats.
Zonder het hart van Dom Pedro namen we de metro naar Casa da Música, het theater van Porto in de wijk Boavista. In het restaurant van dit architectonische hoogstandje van Remco Koolhaas zochten we verkoeling. Een overvolle metro nam ons daarna naar Praia de Matosinhos, het levendige stadstrand van Porto. Daar genoten we van onze laatste uurtjes aan de Atlantische oceaan en aten we heerlijke gegrilde vis in de aanpalende wijk met visrestaurantjes. Op de terugweg naar ons appartement namen we nog een laatste biertje in een buurtcafé waar we Manchester United met 2-1 van Liverpool zagen winnen.
[userId] => 263913
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5093528
[countryId] => 150
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 15
[author] => Roger
[cityName] => Porto
[travelId] => 527907
[travelTitle] => Noord-Portugal 2022
[travelTitleSlugified] => noord-portugal-2022
[dateDepart] => 2022-08-02
[dateReturn] => 2022-08-12
[showDate] => yes
[goalId] => 99
[goalName] => Iets anders...
[countryName] => Portugal
[countryIsoCode] => pt
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/portugal,porto
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/263/913_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => het-hart-van-de-keizer-van-brazili
)
[14] => stdClass Object
(
[username] => TinekeSantiago
[datePublication] => 2023-05-23
[title] => De kop is eraf….en mijn broekspijpen ook
[message] => Vandaag gaat mijn avontuur dan beginnen.
Om even voor vier uur komt broer/taxi Ed voorrijden. Ik bof maar weer. En zijn we binnen een uurtje bij Schiphol. Een dikke afscheidsomhelzing….en wat gezonde spanning, zal ik maar zeggen. Een laatste zwaai en naar binnen; behoorlijk druk al. Gisteravond samen met Laurien alvast online ingecheckt. Toch in de rij, want mijn tas gaat mee in het ruim. Een rij als bij de Efteling.
Tijd vliegt om en als ik in de rij bij de gate sta, zie ik een oudere dame, en dat ben ik ook, met een rugtas. “Da’s vast een pelgrim”, denk ik en begin een praatje met haar. Ze spreekt geen Nederlands; komt helemaal uit the States, Tennessee! En heeft er dus al een dag reizen opzitten. Maar nu gaat ze nog met de trein naar Pamplona; daar begint haar camino. Bewondering!
Rond tien uur in Madrid, overstap, en na een uurtje richting Porto. Daar landen we rond twaalf uur. Voorspoedig en ontspannen gereisd. Mijn rugtas ophalen, horloge en telefoontijd terugzetten. Portugal heeft geen zomertijd. Dan op het gemak koffie met een Bleiswijks broodje en rustig nadenken wat ik zal gaan doen. Metro naar Porto City of met de bus naar Matusinhos. Aan de kust. Ik kies voor de bus. Het is behoorlijk warm en dat zal het de stad zeker óók zijn. Ik heb mijn huiswerk gedaan en bij Leça de Palmera stap ik uit ( toch fijn dat internet)
Richting de kust en ik herken het van 2015 toen ik hier ook liep. Wow, nu gaat mijn camino echt beginnen. Grotendeels over vlonders en links van me de zilte zeelucht van de Atlantische Oceaan. Ik spot zowaar een paar pelgrims. Duitsers. Dan nog verschillende dames; uit Puerto Rico en uit Argentinië.
Even een praatje en weer door. Mijn rugtas voelt aardig zwaar en ik had toch zo minimalistisch ingepakt. Maar met eten en drinken erbij is het een behoorlijke kluif.
Ik kom langs een paar leuke kleine vissersplaatsjes en het is van lieverlee rond vier uur, dus ik moet nu toch eens naar een slaapplek op zoek. Ik ga het in dit dorpje maar proberen en zie een bord met de tekst: campismo. Daar ga ik naar toe….kom ik bij de camping van Orbitur. Waar ik ook in 2015 was. En heb nu een “chalet” voor deze nacht. Voor € 18.—[e-1f60a]
Eerst even met de benen omhoog en dan naar het douche gebouw. Super schoon en weer helemaal fris. De dinsdagwas aan de knijpers en tijd voor een cerveza 0.0
Het tafeltje naast me zit een dame en moet een pelgrim zijn. Een Nederlandse pelgrim die vice versa Porto Santiago doet. En gaan we samen eten/dineren. Soepje, vegetarisch gerecht en een crème brulee. Voor maar € 10,—.
Geweldig dit. En ik hoor nog leuke dingen over de route die ik de komende dagen ga volgen.
Bed ligt gespreid en nu hopen op een lekkere nacht na deze hele lange enerverende, maar heerlijke dag.
[userId] => 342047
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5093514
[countryId] => 150
[pictureCount] => 7
[visitorCount] => 43
[author] => Tineke
[cityName] => Angeiras
[travelId] => 528691
[travelTitle] => Camino Porto-Santiago kustroute 2023
[travelTitleSlugified] => camino-porto-santiago-kustroute-2023
[dateDepart] => 2023-05-23
[dateReturn] => 2023-06-16
[showDate] => yes
[goalId] => 12
[goalName] => Camino / Pelgrimstocht
[countryName] => Portugal
[countryIsoCode] => pt
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/117/162_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/342/047_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => de-kop-is-eraf-en-mijn-broekspijpen-ook
)
)
)
[_currentItemCount:protected] => 15
[_currentItems:protected] => ArrayIterator Object
(
[storage:ArrayIterator:private] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[username] => hansenmarjoke
[datePublication] => 2023-05-29
[title] => 29 mei 2023
[message] => ‘Easy does it’ zegt een oud Portugees (?) gezegde.
We vertrekken dus heel rustig eerst richting een grote pottenbakkerij vlakbij de camping. Helaas slaagt Marjoke er daar niet in om dé vakantieaankoop van 2023 te doen. Het valt allemaal een beetje tegen.
Het doel vandaag is de Quintha do Canhoto Adega, een wijnboerderij waar je ook mag overnachten, aan de rand van Albufeira gelegen. We hebben hier gereserveerd.
De tocht is slechtst 80 km, een makkie dus.
We rijden buiten de tolwegen om en komen dus heel wat rotondes tegen, echt heel wat.
In Spanje, maar dus ook in Portugal, staan veel grote Chinese winkelwarenhuizen waar alles wat AliExpres verkoopt ook wordt verkocht. Het toeval wil dat wij er langs een komen en die bezoeken we dan ook want er staat het een en ander op ons lijstje.
Wat we binnen aantreffen tart elke beschrijving. Marjoke verdwaalt eerst in de kledingafdeling. Ik ga al snel verder het gebouw in en val van de ene verbazing in de andere. De winkel is nog in opbouw denk ik want in sommige paden is alles gewoon neergegooid. We verlaten na 3 kwartier redelijk ongeschonden het pand.
Het laatste stukje naar de wijnboerderij is nog 17 km. Daar aangekomen krijgen we ons ‘welkomstpakket’ uitgereikt; 2 flessen wijn, 1 kurkentrekker van het huis en een zak amandelkoekjes.
Dan moét er snel gegeten worden want de proeverij begint al over 15 minuten (14.30 uur, voor ons zelfs best vroeg) en dan moet je wel een ‘bodempje’ hebben natuurlijk.
We lopen eerst want rond tussen de wijnranken en er wordt duidelijk en vol trots verteld dat ze al de 4e generatie zijn die dit mooie werk mogen doen. De gebouwen op het terrein zijn ontworpen door een jongedame die daar ook uitleg bij geeft; alles is eco en milieuvriendelijk etc etc. Als we dan in de kelder de 14.000 liter vaten hebben mogen aanschouwen gaat de proeverij eindelijk beginnen. Mooi op tijd want van praten krijg je dorst maar van luisteren ook!
De wijn is heerlijk, zowel de sparkling (waarvan we er alvast een meenemen voor oudejaarsavond) als de witte, de rose en de rode!
Die laatste zit ook in ons pakket dus dat komt mooi uit.
Wij zitten aan tafel bij een heel leuk Canadees stel uit Vancouver waarmee we reiservaringen uitwisselen. Zij sluiten hun Europese trip af in Amsterdam, daar wensen we ze veel sterkte mee.
Zoals gezegd, wij overnachten op het terrein van de wijnboerderij en ik ben blij dat ik niet meer hoef te rijden!
Bijzondere locatie, wijnboerderij vlakbij Albufeira en uitzicht op zee.
Wederom een topdag gehad!
De rest van de dag ….
[userId] => 347866
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5093731
[countryId] => 150
[pictureCount] => 4
[visitorCount] => 25
[author] => Hans
[cityName] => Caliços
[travelId] => 528296
[travelTitle] => Frankrijk - Spanje - Portugal 2023
[travelTitleSlugified] => frankrijk-spanje-portugal-2023
[dateDepart] => 2023-04-30
[dateReturn] => 2023-06-24
[showDate] => yes
[goalId] => 6
[goalName] => Een korte vakantie
[countryName] => Portugal
[countryIsoCode] => pt
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/118/361_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/347/866_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => 29-mei-2023
)
[1] => stdClass Object
(
[username] => hansenmarjoke
[datePublication] => 2023-05-28
[title] => 28 mei 2023
[message] => Spoiler alert; weinig spektakel vandaag, je hebt weleens van die dagen …..
Het weer blijft geweldig. De omgeving is mooi, de camping is prima al moet je wel uitkijken dat je niet geraakt wordt door neerstortende dennenappels. Die zijn best flink en komen van grote hoogte!
Vandaag Sagres dus. Het einde van Portugal. Of het begin volgens het bord bij de ingang van het gigantische Fortelaza de Sagres en de vuurtoren op de uiterste punt.
Het ligt er maar net aan van welke kant je komt natuurlijk.
Wij informeren ‘s ochtends eerst even bij onze Belgische buren of er ‘een beetje’ gefietst kan worden. “Zeker en vast, prima te doen hier” luidt het antwoord dus, dus staan we al snel op de pedalen.
Het Fort is amper 10 minuten van de camping. Als wij er arriveren stopt er ook een touringcar met Nederlandse toeristen. Iedereen gaat keurig in de rij voor de kassa. Het is nauwelijks een rij te noemen trouwens maar voor de dame achter ons is dit blijkbaar al teveel. Ze gaat los op alles en iedereen. Waarom is onduidelijk. Ze heeft echt geluk dat wij niet tot haar reisgezelschap behoren want anders had ze heel snel met haar koffertje langs de kant van de weg gestaan.
Op het terrein van het Fort zijn enkele grote moderne gebouwen neergezet waarin het e.e.a. wordt tentoongesteld en een animatiefilm wordt vertoond over de historie - en de opbouw - van Portugal. Nederland en Portugal waren vroeger flinke concurrenten vooral op zee. Voor zover we kunnen nagaan wordt in de film niet over gesproken overigens al moet ik wel zeggen dat mijn Portugees (nog steeds) niet best is.
Vanaf de muren van het Fort is de fraaie kustlijn te zien, die is zo verschillend, op elke plek weer.
Dan gaan we Sagres in en proberen het centrum te vinden maar slagen daar niet echt in, óf het is er niet óf we zitten er al in. We komen 1 keer het bordje Centro tegen, daarna niet meer. Valt een beetje tegen dus.
Na de broodnodige boodschappen gaan we terug naar de camping. Marjoke gaat ‘s middags nog even terug naar de kust om te schetsen. Ik zet me aan mijn huishoudelijke taken.
Vanavond aan de tapas in het camping restaurant. Dat schijnt goed te zijn dus wij zijn benieuwd!
De rest vande dag ……
[userId] => 347866
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5093691
[countryId] => 150
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 42
[author] => Hans
[cityName] => Sagres
[travelId] => 528296
[travelTitle] => Frankrijk - Spanje - Portugal 2023
[travelTitleSlugified] => frankrijk-spanje-portugal-2023
[dateDepart] => 2023-04-30
[dateReturn] => 2023-06-24
[showDate] => yes
[goalId] => 6
[goalName] => Een korte vakantie
[countryName] => Portugal
[countryIsoCode] => pt
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/portugal,sagres
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/347/866_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => 28-mei-2023
)
[2] => stdClass Object
(
[username] => TinekeSantiago
[datePublication] => 2023-05-28
[title] => Wat gebeurt er allemaal..
[message] => 1ste Pinksterdag vandaag.
Dus doe ik mijn zondagse kleren aan. Nog een paar yoga oefeningen op een matje dat in mijn kamer ligt. Toch wel heerlijk zo’n kamer voor mijn uppie. Voel me nog een griet, maar merk ik toch wel aan dat ik een pensionada ben. Haha
Iera eten in het keukentje; ik zeg de Duitse dames gedag en vertrek.
Richting zee en het spoor volgen. Het is nog vroeg, super stil en een kleine wereld, want er hangt een grote nevel over zee en het land. Hoe prachtig. Het houten pad gaat pal langs grote rotsblokken die in zee liggen en waar in kommen, die gevormd worden door deze enorme keien, witte zoutpoelen achterblijven.
Dan gaat de route weer iets naar rechts door een dorpje. Bij een bankje even pauzeren en een banaan.
Daarna weer naar links naar de zee; ik geniet; veel stilte….met gedachten in mijn hoofd.
Loop ik op een gegeven moment achter twee jonge pelgrimmeiden met nog wat was aan hun rugtas geknijperd. Ik moet even grinniken; zo leuk om te zien. Ik maak een foto van ze achterop. Geweldig om te zien dat er steeds meer jongelui dit pad weten te vinden. Ok, ze lopen vaak continue te praten of met hun telefoon, maar ze zíjn óp de camino. Een categorie jonge mensen die waarschijnlijk ook op zoek is in het leven….
Facebook, tik-tok en noem maar op. Allemaal prikkels waar ze elke minuut mee geconfronteerd worden. Wie weet wat voor inzichten ze krijgen in de tijd dat ze dit pad volgen.
Dan kom ik op een punt waar ik kan kiezen om de route central te nemen of costal. Een man spreekt me aan welke route ik wil volgen. Mijn keus is costal. Hij verwijst me naar het punt waar ik met een bootje mee naar de overkant kan. Kaartje kopen en met ongeveer acht pelgrims gaan we naar de naar de overkant. Meer mensen passen er niet in het bootje. Een zwemvest om en dan gaan we .
We varen dus over de rivier de Miño die hier uitmondt in de Atlantische Oceaan. In 2015 stak ik deze rivier over op een brug in de stad Tui. Dat is de grens tussen Portugal en Spanje. Als ik aan de overkant ben en uit het bootje stap, ben ik in Spanje.
”Ahora estoy en España”
Wat een mooi plaatsje; kleurige huisjes tegen een bergwand aan. Eerst tijd voor een café con leche. Even schrijven en in mijn routeboekje kijken. Tussen deze- en volgende plaats is geen albergue. En dat is 17 km verderop. Mijn keus is dus snel gemaakt. Heb er al 11 km opzitten plus het feit dat mijn horloge een uur vooruit moet, omdat ik nu in Spanje ben.
Ik had toch al mijn zondagse kleren aangedaan, dus ik ga de zondag maar eens vieren. Eerst nog op zoek naar een albergue. Het is natuurlijk nog veel te vroeg, want ze gaan pas om 14 uur open.
Als ik bij een albergue aankom en op de bel druk, wordt er gelukkig open gedaan. Ze zijn nog aan t poetsen daar. Een dame die redelijk goed Engels spreekt, vraagt of ik gereserveerd heb. Nee dus; hij is al helemaal vol geboekt. Maar ze is toch bereidwillig om mee te zoeken naar een hotel dat in mijn boekje staat. Ik vraag of het daar niet heel duur is. Misschien € 40.— zegt ze.
Dan ga ik het daar op wagen. Het lokt
me wel. Om half een kom ik aan bij hotel Elimar. Wow dat ziet er goed uit. En ze hebben een kamer voor me; ze vraagt of ik morgenochtend ook ontbijt wil. Dat zou ik wel willen, maar dat begint pas om acht uur en dan hoop ik al wat kilometers gelopen te hebben. De kamer kost € 37.— Nou jongens daar gaat weer een stukkie van de erfenis.
Ik krijg de sleutel, kamer 201. Wat een luxe, een schitterende kamer, alles d’r op en d’r aan. En een liga’s…jullie snappen het zeker al…
Als ik even heb uitgerust toch nog even naar het centrum; het zonnetje schijnt en ik ga op een bankje zitten. Er lopen mensen voorbij en die gaan het gemeentehuis in; op zondag.
Ik loop er even naar binnen. Er staat een heer bij me in de buurt en ik vraag hem of er verkiezingen worden gehouden, omdat het er zo uitziet. “Si, soy el alcalde de esta ciudad” , zegt hij.
Ja hoor, dat heb ik weer. Sta ik gewoon met de burgemeester te praten! Hoe is het mogelijk? Ik vraag of ik een foto mag maken. Ja hoor, maar dat doen we dan wel buiten, zegt hij. Hij wijst me op een bord aan de muur met tekst erop. El alcalde da Guarda; Antonio Lombo Baz. Hij zegt dat er vandaag in heel Spanje verkiezingen zijn, dus misschien kunnen jullie dit natrekken.
Hij is geïnstalleerd op 22 feb 2019. Dan komt er nog een dame bij ons staan. Ik vraag of zij de echtgenote van de burgemeester is, maar nee zij is een soort wethouder.
Ik loop nog even door dit mooie stadje en zie zowaar een kerkje waarvan de deur open staat. Dus Ed, toch op eerste Pinksterdag even in de kerk. Wauw, ik schrik gewoon van de overdaad aan goud en ornamenten. Daar moeten heel wat mensen voor geploeterd hebben. Veel te overdadig. Toch even rustig zitten en een paar “weest gegroetjes” bidden. Achterin de kerk ligt nog een stempel; een hele mooie en die gaat in mijn credencial.
Bij een kop koffie in een barretje zie ik Max Verstappen nog rondracen in Monaco.
Fijn om vandaag extra lang uit te rusten, het was nodig. Net nog een leuk videogesprek met oudste kleinzoon Loek! Word ik zomaar blij van.
Allemaal een fijne Pinksteren en tot later.
Buenos dias
Tineke
[userId] => 342047
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5093686
[countryId] => 150
[pictureCount] => 17
[visitorCount] => 101
[author] => Tineke
[cityName] => Guarda
[travelId] => 528691
[travelTitle] => Camino Porto-Santiago kustroute 2023
[travelTitleSlugified] => camino-porto-santiago-kustroute-2023
[dateDepart] => 2023-05-23
[dateReturn] => 2023-06-16
[showDate] => yes
[goalId] => 12
[goalName] => Camino / Pelgrimstocht
[countryName] => Portugal
[countryIsoCode] => pt
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/118/108_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/342/047_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => wat-gebeurt-er-allemaal
)
[3] => stdClass Object
(
[username] => TinekeSantiago
[datePublication] => 2023-05-27
[title] => Camino ist mal schrecklich, aber auch schön
[message] => Dat krijg je als je vandaag veel met Duitsers omgaat……dan ga je dat spreken.
Vannacht was ik met de Duitse Grett samen op een kamer in het Conventum/albergue. Dat was lux. En wat hebben we geboft; ‘s avonds heeft het gestortregend. Vanmorgen opstaan, alles weer klaarmaken en samen in de kitchenette beneden ons ontbijt nuttigen. Om half acht mét mooi weer op pad; tas weegt altijd zwaar aan het begin van de dag. Ik volg de pijlen en als ik uit een ondergronds tunneltje kom, heb ik waarschijnlijk iets gemist, want op een gegeven moment zie ik te lang geen pijl meer. Maar er loopt wel een jonge pelgrim een stukje achter me. Ik houd wat in en als ze bij me is, kijken we samen hoe we weer op de route komen. Ze is Duits en heet Lotte. Ik bedank haar en ze stapt lekker door. Het is opletten want de pijlen staan soms tegen de stoeprand aan ipv op ooghoogte. Dat is listig…..zie ik verderop een man en die loopt dus fout. Ik roep ‘m en hij komt naast me lopen. Hij blijkt ook Duits te zijn en heet Alphons. We lopen een stuk samen op en dan zeg ik toch mijn eigen tempo, langzamer, te willen lopen. Hij heeft snel aansluiting met Lotte en samen Duits, dus met elkaar in gesprek. Ik loop een stuk achter ze, maar nu lopen ze sámen verkeerd. Ik geef maar een brul en ze komen terug. Hilarisch; again the deaf will help the blind. “Danke Tineke”, zegt hij.
Ik loop door gehuchtjes waar tijd is stil blijven staan. Waar ik boerenstal lucht ruik, die me direct aan boer Hofstede, onze buurboer, doet denken.
Het zijn armoeiige bedrijfjes, maar wie weet zijn deze keuterboertjes wel gelukkiger dan de NL boeren met hun megabedrijven en vooral hun mega leningen bij de bank.
Dan weer de eucalyptus geuren die continue aanwezig zijn als ik door de bossen loop. Geconcentreerd kijken naar beneden, om niet over keistenen of wortels te vallen. Net als gisteren klimmen en dalen. En met vandaag een paar wel zulke mooie plekken met stroomversnellingen. Rond tien uur ben ik in het plaatsje Carreco en neem een koffie en iets lekkers erbij. Ik neem een goeie pauze, want hierna weer tien km zonder iets onderweg. Wat zijn er veel Duitsers op dit pad, ook Italianen, Canadezen, Australiërs en noem maar op. Nederlanders heb ik er dus twee van ontmoet tot nu toe. De pijlen wijzen weer richting zee en in de plaats Âncore, die pal aan zee ligt, wil ik een overnachting zoeken, maar ik merk ineens dat ik al door die plaats heen ben. En de volgende plaats ligt acht km verder en dat is teveel, dus zit niets anders op dan terug te lopen. Nu nog een albergue…en zie een bord met hostel erop. Naar binnen; er zit niemand bij de receptie, dus dan
maar verder lopen. Ik zie al kamers met bedden die bezet zijn. Achterin een kamer met vier lege bedden. Als dat zou kunnen…
Inmiddels zijn er nog twee andere Duitse dames binnen gekomen. Eindelijk komt de eigenaresse binnen. Ik vraag of er plek voor me is, maar alles is al gereserveerd! En ik heb níet gereserveerd; de andere twee dames ook niet. Maar, zegt de dame van het hostel, loop maar mee naar mijn eigen huis. Daar heeft ze plek voor ons. Een kamer voor de twee Duitse dames en één tweepersoonskamer voor mij alleen. €30,—. Ik vind het heerlijk, toch weer een kamer voor mezelf. Ik zeg “ je bent om te zoenen”, maar dat verstaat ze niet dus ze krijgt een hartelijke omhelzing van me.
ik ben keimoe; eerst even op bed, dan douchen. Geen luxe hier; een sproeier die je in je hand moet houden en dan mijn haar nog wassen. Nou ja het is gelukt. Als ik dan met enkel een grote handdoek om me heen over de gang loop, zie ik toch nog iemand binnen die ook een kamer naast me heeft gekregen. Ik denk een Italiaan aan zijn spraak, Hij doet de deur van zijn kamer open, gebaart naar me en heeft t over dormir!
Wat een grap en ik maak een quasi wegwerp gebaar. Er zitten hier nergens sloten op de deur, dus kan ik nou gerust gaan slapen vannacht?? Ik hoop dat ik als een blok in slaap val.
Nog even videobellen met de kinders en daarna
samen met de twee Duitse dames eten bij een tent aan de boulevard. Dit is wel een hotspot. Zéker voor surfers. Het centrum van het stadje is helemaal versierd met surfiniaas. Zomerbloeiers, nog nooit heb ik zoiets gezien. (De foto volgt)
En wat een verschil met de gehuchtjes waar ik
vanmorgen doorheen ben gekomen.
Dan nog gauw wat boodschapjes scoren voor morgen en naar “huis”
(kreeg ik hier en daar een
opmerking dat mijn verslag tweemaal wordt geplaatst, sorry, dat is niet de bedoeling. Kijken of ik verslag en verhaal in enen plaats)
En ik word nog steeds blij van jullie reacties! Dank jullie!
Fijne zondag
Tineke
Oh ja, ik probeer nog wat video’s te plaatsen als het lukt)
[userId] => 342047
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5093668
[countryId] => 150
[pictureCount] => 16
[visitorCount] => 105
[author] => Tineke
[cityName] => Viana do Castelo
[travelId] => 528691
[travelTitle] => Camino Porto-Santiago kustroute 2023
[travelTitleSlugified] => camino-porto-santiago-kustroute-2023
[dateDepart] => 2023-05-23
[dateReturn] => 2023-06-16
[showDate] => yes
[goalId] => 12
[goalName] => Camino / Pelgrimstocht
[countryName] => Portugal
[countryIsoCode] => pt
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/118/005_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/342/047_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => camino-ist-mal-schrecklich-aber-auch-schn
)
[4] => stdClass Object
(
[username] => hansenmarjoke
[datePublication] => 2023-05-27
[title] => 27 mei 2023
[message] => Het 1e doel van ons enigszins aangepaste reisschema hebben we bereikt; de uiterste zuidwestpunt van Portugal en ook tegelijk van Europa, Sagres.
‘Ons reisschema’ zegt overigens niet zo heel veel. Ik breng ‘s-winters uren door om dat in elkaar te timmeren maar in de praktijk gaat het vaak op 3e dag al anders. Ik vind het leuk om zo’n schema te maken en dingen uit te zoeken maar vind ook niet erg als het iets anders wordt.
We hebben vandaag niet veel km’s voor de boeg; 160 of zo. Aangezien we morgen hier blijven en op de fiets de omgeving gaan verkennen blijft de teller na precies 4 weken staan op 3624 km. Meer dan ik een jaar heb gefietst!
We rijden over een binnenroute, door een natuurpark, zo dicht mogelijk tegen de Oceaan aan die we overigens nooit echt zien.
Wel een prachtigeroute met kurkbomen en best veel heuvels en heuse haarspeldbochten. Erg leuk om te rijden.
We komen bijtijds op de camping aan. Veel naaldbomen, dat ruikt heerlijk, veel vogels (voor de Westlanders onder ons; dat zijn beesten met vleugels en veren die vaak ook heel mooi kunnen zingen maar dat kennen wij niet in het Westland want daar staan geen bomen).
Gisteren en vandaag hebben we trouwens verschrikkelijk veel ooievaars gezien. Daar gaat het hier erg goed mee volgens ons. Ze maken hun nesten overigens op de vreemdste plaatsen, niet per se op palen maar ook in elektriciteitsmasten.
Het is mooi geweest voor vandaag. Vroeg gewekt door een vogelkoor en een kinder-krijs-koor dus even betrekelijke rust.
Tip van ervaren kampeerders;
- ga niet met kinderen onder de 2 jaar kamperen.. doe dit je medekampeerders niet aan! Ik vraag het niet alleen voor mezelf…
- bedenk ook als je een telefoongesprek voert op de camping, dat je rustig in de luidspreker praat en niet hoeft te schreeuwen zodat iedereen in een straal van 100 meter kan horen dat je ‘yoga op het strand hebt gedaan en dat je je sportbh draagt’.
De rest van de dag
[userId] => 347866
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5093653
[countryId] => 150
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 42
[author] => Hans
[cityName] => Sagres
[travelId] => 528296
[travelTitle] => Frankrijk - Spanje - Portugal 2023
[travelTitleSlugified] => frankrijk-spanje-portugal-2023
[dateDepart] => 2023-04-30
[dateReturn] => 2023-06-24
[showDate] => yes
[goalId] => 6
[goalName] => Een korte vakantie
[countryName] => Portugal
[countryIsoCode] => pt
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/portugal,sagres
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/347/866_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => 27-mei-2023
)
[5] => stdClass Object
(
[username] => TinekeSantiago
[datePublication] => 2023-05-26
[title] => Als vroeger thuis
[message] => Toch weer heerlijk om in een echte pelgrimsalbergue te vertoeven, om tien uur was t wel stil. Slapen lukte niet echt, maar dat gebeurt vaker bij mij.
Vanmorgen werd er om vijf uur door diverse mensen al gepakt om te vertrekken. Ik om 6 uur ook er maar uit. Alle ritueeltjes weer; benen en voeten voorbereiden voor een nieuwe wandeldag. En al mijn spullen weer in mijn mobiele huis. In de gemeenschappelijke kamer even wat eten en de deur uit. De Nederlandse Rob vertrekt gelijk met mij. Hij zegt dat ie heel langzaam loopt. Ik schat hem achter in de zeventig, maar hij is 73. We hadden gisteravond ook samen gegeten. Hij vertelde dat hij vroeger scheepswerktuigkundige was, maar na de oliecrisis heel ander werk is gaan doen.
Via buitenlandse Zaken heeft hij over de hele wereld gezworven. Hij zou een boek over zijn leven kunnen schrijven.
We lopen nu door leuke gehuchtjes; waar sinaasappel- en citrusbomen in de voortuinen groeien. We lopen over tunnelpaden tussen bomen. Ik geniet; een verademing. Dit voelt toch beter dan de vlonderpaden. Gemene klimmetjes en dalen, waar ik verdraaid goed moet kijken waar ik mijn voeten zet. Dan weer tussen een wirwar van boomwortels of over reusachtig keien. Dan komen we bij een soort ondiep meertje, een aftakking van de Rio Neiva. Dit is werkelijk zó mooi en even de tijd ervoor nemen om van te genieten. In het plaatsje Antes even pauzeren en mijn notulen bijwerken. Daar komt de Italiaanse Luca van gisteren en hij komt er even bij zitten.
Ik ga weer alleen door en kom in het bos langs een zandpad waar een grote “struik” calla’s staat. Die doen me natuurlijk direct aan thuis denken; want die had pa altijd in zijn hobbykas. Dat brengt mijn gedachten dan ook gelijk bij pa en ma. Vóór mijn reis ben ik ze nog “gedag wezen zeggen” op de begraafplaats in Wateringen. Ik heb ze toen gevraagd of ze een beetje met mij wilde reizen….
Met een eigen tuinbouwbedrijf en een groot gezin zat het er voor hen nooit in om op reis te gaan. Toen alle kinderen de deur uit waren zijn ze dan op reis geweest naar Medjugorje en naar Lourdes.
Ik denk veel aan ze tijdens deze reis.
Wat een avontuurlijke wandeling…..kom ik daar de Zuid-Afrikanen weer tegen. Een hartelijke omhelzing. We lopen weer even samen op. Zaida vertelt over hun leven daar.
Dan weer stukken alleen wandelen; geen pelgrims voor of achter. Alleen de
stilte….
Ben om 12 uur in Vila Nova Anha. Tijd voor een soepje, maar dat serveren ze niet in het tentje dat ik binnenga. Dan een tostada met ham en kaas én een cerveza 0.0!
Ik loop lekker vandaag en nog een stukkie te gaan en ik ben er voor vandaag, tenminste als ik een slaapplek vind.
Maar…..moet ik eerst de brede Rio Lima over. Weer over een enorm lange brug. Er komt net een stel pelgrims voorbij; daar wil ik wel achteraan, maar ze gaan me te snel. Dus blík omhoog en gaan.
Vanmorgen zat er al een weersverandering aan te komen en nu gaat het ineens nog donderen en komen er grote regendruppels naar benee. Gauw ergens schuilen; het duurt gelukkig maar kort en kom ik rond twee uur aan bij de albergue: Sáo João da Cruz dis Caminhos.
En er is plek! Het is een Convento; oftewel een klooster. Heel veel jonge pelgrims. Als we naar boven lopen via statige trappenhuizen krijg ik een plak op een kamer voor drie personen; wauw! Komt natuurlijk door mijn grijze haar, haha. En we zijn maar met ons twee op deze kamer: Grett uit Duitsland en ik.
Het was een heerlijke dag; goed gelopen en een schitterende route.
Alle goeds voor iedereen!
[userId] => 342047
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5093617
[countryId] => 150
[pictureCount] => 12
[visitorCount] => 136
[author] => Tineke
[cityName] => Viana do Castelo
[travelId] => 528691
[travelTitle] => Camino Porto-Santiago kustroute 2023
[travelTitleSlugified] => camino-porto-santiago-kustroute-2023
[dateDepart] => 2023-05-23
[dateReturn] => 2023-06-16
[showDate] => yes
[goalId] => 12
[goalName] => Camino / Pelgrimstocht
[countryName] => Portugal
[countryIsoCode] => pt
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/117/640_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/342/047_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => als-vroeger-thuis
)
[6] => stdClass Object
(
[username] => hansenmarjoke
[datePublication] => 2023-05-26
[title] => 26 mei 2023
[message] => Gisteravond een bescheiden (echt waar) maal genuttigd in het restaurant op de camping. Na 2 keer voor een gesloten deur te hebben gestaan lukte het om iets over 19.00 uur eindelijk naar binnen te kunnen. Nee we hadden niet gereserveerd dus moesten even in de lobby plaatsnemen. ‘Spannende’ minuten volgden maar toen toch groen licht!
De kaart was zeer bescheiden, stel achter ons ging zitten, overzag de kaart en vertrok direct weer.
Het was erg formeel allemaal maar goed, wij zijn ook niet de minsten natuurlijk!
Vanochtend de fietsen gepakt en richting dorpje gegaan waar verrassend veel restaurantjes bleken te zitten. Die had GoogleMaps nog niet door anders waren we gisteravond wel ….
Daarna eerst een stuk de kust afgefietst, prachtig, zeer divers en toen weer terug naar het dorpje voor een bezoek aan de locale ‘minimercado’. Micromercado lijkt mij een betere benaming. De loopoppervlakte in de winkel bedraagt 4 vierkante meter. In de winkel een wat angstig kijkende oude man achter de kassa en zijn vrouw, type heks, die ‘rondliep’ en de boel in de gaten hield. Wij schuifelden voorzichtig om ons heen kijkend rond en werden opeens toegeschreeuwd “What do you want??!” Van schrikken riepen we in koor “kaas”, wél het juiste artikel gelukkig. Daarop opende zij de vitrine, we scoorden nog wat vleeswaren en kochten nog een brood dat bij thuiskomst net zo oud bleek de vrouw uit de winkel.
Terug naar de camping dan. Daar hadden we GoogleMaps voor nodig want het stratenplan in het dorp is niet eenduidig en er is heel veel afgesloten want er wordt ontzettend veel gebouwd.
Maar even later bereiken we de camping dan toch. Die was wel heel erg veranderd in de afgelopen uren! Het blijkt dus dat er nóg een camping is en wij op de verkeerde hebben genavigeerd. Maar hoe heet onze camping ook alweer? Bij aankomst gisteren kregen wij polsbandjes uitgereikt die we moésten dragen volgens de receptioniste. Waarom wisten wij niet maar nu wel dus; als je verdwaalt dan …..
De rest van de dag …..
[userId] => 347866
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5093610
[countryId] => 150
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 51
[author] => Hans
[cityName] => Sines
[travelId] => 528296
[travelTitle] => Frankrijk - Spanje - Portugal 2023
[travelTitleSlugified] => frankrijk-spanje-portugal-2023
[dateDepart] => 2023-04-30
[dateReturn] => 2023-06-24
[showDate] => yes
[goalId] => 6
[goalName] => Een korte vakantie
[countryName] => Portugal
[countryIsoCode] => pt
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/portugal,sines
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/347/866_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => 26-mei-2023
)
[7] => stdClass Object
(
[username] => TinekeSantiago
[datePublication] => 2023-05-25
[title] => Vervolg vandaag
[message] => In het koffietentje vraag ik met behulp van mijnheer Google of zij ergens een albergue weet….later bedenk ik dat ik dat zelf ook had kunnen bedenken….Google Maps geeft immers zelf al aan wáár ik ben en dan albergue intikken…nou ja, we zien er een staan. Ik vraag of zij voor mij wil bellen? Antwoord: niet reserveren; wie het eerst komt, die het eerst maalt.
Dan ga ik daar in een rechte lijn, dus niet via caminoroute, naar toe. Om 13 uur ben ik daar. Er zitten al pelgrims onder een dikke boom of in de schaduw. Ik groet in het algemeen, echter krijg alleen n antwoord van een man…die Engels spreekt, maar waaruit blijkt dat t geen Engelsman is. “Where do you coke from”, vraag ik. “From Holland”, zegt ie. “Nou dan kunnen we lekker Hollands praten”.
De albergue gaat pas om 14 uur open, dus tijd zat voor een praatje. Het is een Hagenees of een Hagenaar (t veen en t zand [e-1f609]), maar woont nu in Hellevoetsluis. Zijn vrouw is gewoon in NL.
Hij is lid van het genootschap Rotterdam…en hij heeft zich opgegeven met zijn vrouw samen voor de wandelweek in Eerbeek voor komende oktober! Nou breekt mijn klomp; daar ga ik ook naar toe.
Kunnen we eindelijk inchecken; ik ben eerste! Kies een bed, stapelbed onder, zover mogelijk uit de deur, dus in een hoek bij het raam. ‘s nachts komt het wc toerisme aardig op gang En dat komt dan allemaal voorbij je bed. Dat heb ik inmiddels wel door na een paar camino’s.
mijn was van twee dagen gedaan, die was snel droog vandaag.
Hapje wezen eten, net met allebei mijn kinders gevideobeld! Gewoon hier buiten, of ze naast me zaten! Zo duidelijk in beeld, heerlijk.
zit nog steeds buiten, maar ga nu toch eens naar binnen en bijkomen van alle gebeurtenissen van vandaag.
Kilometers tellen niet, vandaag maar 14, maar wel wat er tijdens die km’s gebeurt.
Allemaal buenas noches y hasta mañana.
Tineke
[userId] => 342047
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5093581
[countryId] => 150
[pictureCount] => 7
[visitorCount] => 103
[author] => Tineke
[cityName] => Marinhas
[travelId] => 528691
[travelTitle] => Camino Porto-Santiago kustroute 2023
[travelTitleSlugified] => camino-porto-santiago-kustroute-2023
[dateDepart] => 2023-05-23
[dateReturn] => 2023-06-16
[showDate] => yes
[goalId] => 12
[goalName] => Camino / Pelgrimstocht
[countryName] => Portugal
[countryIsoCode] => pt
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/117/517_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/342/047_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => vervolg-vandaag
)
[8] => stdClass Object
(
[username] => hansenmarjoke
[datePublication] => 2023-05-25
[title] => 25 mei 2023
[message] => Eerst even zakelijk;
Er is gisteravond blijkbaar iets misgegaan op de digitale snelweg weg van Peniche naar de ‘rest van Europa’. Niet iedereen heeft het verslag gekregen. Dit lag, voor zover na te gaan, niet aan ons maar ook niet aan jullie. Als het goed is is iedereen inmiddels ‘voorzien’.
Stand van het land;
- de zon is niet weg
- griep is niet weg
- mijn stem is af en toe wél weg
- dus we gaan vrolijk door!
Vandaag verlaten we onze surffamilies-buren op deze toch wel bijzondere camperplek middenin Peniche.
We gaan richting Sines, nog zuidelijker dus, en volgens de kaart dwars door Lissabon, uiteraard wel via een snelweg én de Ponte de Vasco da Gama, een brug van ruim 17 km. Beetje bijzonder toch wel.
We gaan na een aantal dagen ‘surf-dudes-style’ overnachten weer eens voor een luxe camping. Op een bepaalde leeftijd heb je daar ook behoefte aan.
Het is totaal 260km maar het rijdt ‘vlot weg’.
Ook nu zien we weer duidelijk de sporen van de bosbranden die hier hebben gewoed. Geen prettig gezicht. Duidelijk is wel dat er hard gewerkt wordt, door mens en de natuur zelf, om alles weer zoveel mogelijk te herstellen. Op de beoogde camping aangekomen mogen we zelf een plek uitkiezen. We kiezen er een die ons bevalt als er een oudere heer aan komt lopen, die plek ook bekijkt en direct richting receptie loopt. Nét voor ons gaat hij de receptie binnen en twijfelt dan blijkbaar opeens …. “Welche..?” gebaart hij naar ons. Ik zeg direct “number 7” tegen de receptioniste. Hij laat de schouders zakken en geeft aan dan opnieuw te gaan zoeken. Jawohl, díe Duitser hadden we in der Tasche!
Prima plekje op een schitterende camping met fantastisch zwembad.
We blijven hier minimaal 2 dagen, het is een beetje in de middle of nowhere maar de kust schijnt ook mooi te zijn dus die gaan wij op de fiets eens rustig bekijken.
De rest van de dag ….
[userId] => 347866
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5093577
[countryId] => 150
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 58
[author] => Hans
[cityName] => Sines
[travelId] => 528296
[travelTitle] => Frankrijk - Spanje - Portugal 2023
[travelTitleSlugified] => frankrijk-spanje-portugal-2023
[dateDepart] => 2023-04-30
[dateReturn] => 2023-06-24
[showDate] => yes
[goalId] => 6
[goalName] => Een korte vakantie
[countryName] => Portugal
[countryIsoCode] => pt
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/portugal,sines
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/347/866_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => 25-mei-2023
)
[9] => stdClass Object
(
[username] => TinekeSantiago
[datePublication] => 2023-05-25
[title] => Toevalligheden bestaan niet
[message] => Om 6.15 uit bed; bleef gisteravond lang rommelig op de gang. Licht uit, licht aan.
ik had de deur van mijn slaapkamer op een grote kier laten staan, want slapen in een kamer zonder ramen en een dichte deur daar word ik een beetje claustrofobisch van.
Darmen een beetje van de leg, komt denk ik door het kraanwater, heel rustig aan gedaan. In een soort keukentje mijn gekochte proteïne yoghurtje gegeten. Het enige wat kon was thee zetten en zakjes had ik gelukkig bij me. Uiteindelijk ging ik pas rond half acht weg.
Ben ongeveer 100 of 200 mtr op weg…ik mis iets….mijn stokken!! Potverdrie; die stonden achter de slaapkamerdeur…en die stond open toen ik wegging. Te-rug; ik had geen voordeursleutel meer, dus hard tegen de deur tikken. Nada….een deurbel werkte niet….roept er een Portugees vrouwtje naar me. En wijst naar de garagedeur, daar zit een bel net intercom. Ik vraag/ gebaar of ze even wil komen. Ik spreek geen Portugees en de eigenaar geen Engels, dus ik vraag of zij via de intercom wil vertellen wat er aan de hand is. Dat doet ze en dan verschijnt de vrouw des huizes bij de voordeur. Ik haal mijn stokken en opnieuw op pad. Zie geen pelgrim in de buurt, totdat een jonge vrouw en een oudere man me toch voorbij lopen. “Buen camino” en die speren er vandoor. Ik bedoel: ze liepen erg makkelijk. Verderop kom ik ze toch weer tegen, als zij zich in staat te smeren met zonnebrand. Toch een praatje. Zij heeft onlangs de camino Frances gedaan ( die ik in 2012 liep), daarachteraan naar Finisterre en Muxia. Ze komt uit Canada en is nu met haar vader de Portugese aan het lopen. Hoe bijzonder.
Ik kom voorlopig niks tegen, de zee niet meer in beeld, rechts van me wel boogkassen. Ja hoor, nou dat ziet er bij ons in t Oost-en Westland anders uit [e-1f609].
Het lijkt of ik loop als een slak, had ik gedacht dat ik niet zoveel in mijn rugtas had, nou het voelt als een baksteen. Ik voel me niet echt ok en kom eindelijk door een plaatsje: Apúlia; niet eens een koffietent. Eerst weer eens drinken; als ik het gehucht bijna uit ben, zie ik drie mensen. Dat zijn écht senioren; zij pauzeren, dus ik óók. Er is niks om op te zitten, alleen aan de overkant, maar pal in de zon. Dan toch in de schaduw op mijn platte kadet op de straat. Fietst een mevrouw voorbij met boodschappen onder haar snelbinder. Ze woont een paar huizen verder. Ik ga er achteraan, laat mijn spullen bij de andere pelgrims in vertrouwen staan en vraag over het hek heen of ze mijn waterfles wil vullen, want die is leeg en voorlopig kom ik niks tegen. Dat wil ze voor me doen. “Obrigada”!
Terug naar de pauzerende pelgrims/ ze komen uit Zuid Afrika. Zij heet Zaida; haar man heet Jim en de vriendin heet Elsie.
Het is een echtpaar en een vriendin. Ik ga toch aan de overkant naast de dame van het echtpaar zitten….ze lijkt op iemand die ik ken….
ik krijg een boeiend gesprek met haar; volgens mij is ze behoorlijk oud ( dat gok ik). In haar werkzaam leven was ze kwantum fisica ( als ik het goed zeg). Als ik haar toch vraag hoe oud ze is, begint ze een heel verhaal over je oud voelen, ze weet alles van het menselijk lichaam, energiën, dna enz.
Als zij weer verder gaan, vraag ik of ik een stukje met hen op mag lopen. Dat is ok. Ik zeg haar dat ze op mijn peettante lijkt. Die pas is overleden; tante To. Deze dame is net zo knokig én taai denk ik. Als ik achter Elsie loop, zie ik dat er op haar tas Kilimanjaro staat. Ik vraag of zij daar geweest is. Nee, dat is ze niet, maar dan vertelt Jim dat hij jaren geleden samen met Zaida zijn vrouw twee keer de Kilimanjaro hebben beklommen. Daar heb ik bijna geen woorden voor.
Intussen lopen we door een bos met heerlijk geurende eucalyptus bomen en zie oleanders aan de kant met zaadbollen eraan. Als we weer een gehuchtje inlopen, wil ik daar iets gaan bekijken. Een begraafplaats met allemaal van die stenen huisjes. Ik bedank ze hartelijk en ze zegt: “beye love”
Wat kwamen deze mensen op het juiste moment op mijn pad! Dit was geen toevalligheid [e-263a]️[e-1f340].
Als ik van die begraafplaats kom, zie ik dat de deur van de kerk open is. Ik ga naar binnen en ga achterin zitten, er klinkt een bandje met zachte (kerk?)muziek. Er komen nog twee jonge meiden binnen met rugtas. Als ik even heb gezeten, dan toch voorin een (helaas elektrisch) kaarsje aansteken. En er ligt een stempel; dus die zet ik in mijn credencial ( pelgrimspaspoort).
Als ik de kerk verlaat, maak ik nog een fotootje tussen de bomen op het voorplein. En kijk; hoe mooi schijnt de zon tussen de bomen door.
Als ik verder loop, kom ik bij de oever van de Rio Cávado. En daar moet ik overheen….eerst omhoog en dan de brug op….als ik iets eng vind, is het over een brug lopen die hoog boven de onderdoor stromende rivier ligt. En de brug is ook nog eens akelig lang. Goed dat ik dit van te voren nog niet wist. Gáán, mijn yoga-ademhaling en mijn ogen strak op het naastgelegen auto autowegdek.
Niet aan toegeven….als ik van de brug linksaf sla, is er een winkeltje. Even naar binnen; een man heeft zelfgemaakte camino spulletjes. Ik vertel mijn “brug/hoogte angst” . Ik koop een kurken onderzetter als beloning voor mezelf.
Ik kom bij het dorpje Esposende, maak een foto van een groot camino welkomstbord en loop verder….” this way”, roept een man iets verderop….zo daar bof ik mee, had zomaar rechtdoor gegaan. Kom ik bij een soort splitsing en zie een gele pijl om linksaf te gaan….loopt hij net de rechter weg in. “Ola….you must go this way” , zeg ik. Hahah we contacten nu natuurlijk even. “ The deaf will help the blind”, zeg ik. We lachen er allebei om. Het is een Italiaan en krijgen een leuk gesprekje. Het is een dertiger , denk ik. Hij loopt oa om af te vallen…. en nog wat redenen noemt ie op. Als ik in een straatje een leuke panaderia/ bakker- annex koffietentje zie, ga ik daar naarbinnen. Eindelijk koffie met iets lekkers erbij.
wordt vervolgd
[userId] => 342047
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5093576
[countryId] => 150
[pictureCount] => 11
[visitorCount] => 94
[author] => Tineke
[cityName] => Marinhas
[travelId] => 528691
[travelTitle] => Camino Porto-Santiago kustroute 2023
[travelTitleSlugified] => camino-porto-santiago-kustroute-2023
[dateDepart] => 2023-05-23
[dateReturn] => 2023-06-16
[showDate] => yes
[goalId] => 12
[goalName] => Camino / Pelgrimstocht
[countryName] => Portugal
[countryIsoCode] => pt
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/117/503_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/342/047_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => toevalligheden-bestaan-niet
)
[10] => stdClass Object
(
[username] => TinekeSantiago
[datePublication] => 2023-05-25
[title] => Even een reactie op de reacties
[message] => Net al jullie reacties gelezen. Echt heel fijn!
Doet echt iets met me.
was een tough day.
was om 13 uur bij een albergue…om 14 uur open…bed geïnstalleerd ..even uitgerust en net mijn was gedaan van 2 dgn.
Ik probeer vanavond een verslag te plaatsen.
Dus even geduld [e-1f917]
[userId] => 342047
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5093573
[countryId] => 150
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 72
[author] => Tineke
[cityName] => Marinhas
[travelId] => 528691
[travelTitle] => Camino Porto-Santiago kustroute 2023
[travelTitleSlugified] => camino-porto-santiago-kustroute-2023
[dateDepart] => 2023-05-23
[dateReturn] => 2023-06-16
[showDate] => yes
[goalId] => 12
[goalName] => Camino / Pelgrimstocht
[countryName] => Portugal
[countryIsoCode] => pt
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/portugal,marinhas
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/342/047_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => even-een-reactie-op-de-reacties
)
[11] => stdClass Object
(
[username] => TinekeSantiago
[datePublication] => 2023-05-24
[title] => De zee
[message] => Om 7.15 uit de slaapzak. Eet een paar boterhammen voor mijn hut en ga toilet maken. Nou daar ben ik gauw mee klaar. Tas weer inpakken en nog wat te eten kopen in de campingwinkel. Dan weer richting de kust, waar het nog stil is, behalve de golven die ruisen. Ze springen spetterend en bruisend kapot op de rotsstenen. Heerlijk die stilte. Ik loop weer over vlonderpaden, die er in 2015 nog glanzend en glimmend bij lagen. Nu moet ik soms verdomd goed opletten, omdat er hier daar planken uit zijn of kapot zijn. Soms ook stukken door het zand klunen. Rechts van me verschijnen in rap tempo hotels, wat een positieve input zal hebben voor de mensen daar. Maar als ik door de kleine vissersdorpjes loop, is daar de armoe merkbaar. Maar wel authentiek.
Gaandeweg kom ik toch weer pelgrims tegen; vooral jonge mensen! Ik ben benieuwd wat het met hen doet; dit pad laat niemand onberoerd. Ik vind het geweldig dat ook jongen mensen er enthousiast door raken.
Dan steek ik in het plaatsje Vila do Conde de rivier de Ave over. Hier sla ik linksaf en scheiden mijn wegen zich van de route van 2015.
En ga ik op een bankje in een park onder een grote boom mijn dagboek bijwerken. Sokken, schoenen en zand eruit en een boterham erbij.
13.15 uur kom ik door de plaats Póvoa de Varzim. Dit is wel een soort van grote badplaats. Ik ga bij een hippe tent naar binnen. De zouten en het vocht moeten weer bijgevuld worden. Ik bestel een soep en ‘n drink. Dat smaakt echt super lekker. Dit is wel de plek voor de happy few…..ik val aardig uit de toon met mijn grote schoenen en wandelbroek. Goed dat ik hier incognito ben.
Hervat mijn wandeling en kom voorlopig niet meer door een plaatsje. Ik wil eigenlijk zo’n zes
km verderop in Apulia voor een slaapplek kijken, maar als ik om vier uur in het plaatsje Aguçadoura kom, zie ik een bord met albergue erop. Ik ga toch naar binnen. Deze albergue is al vol zegt de hospitalera. Ik zeg wat mijn bedoeling is om verderop te kijken, maar ze zegt dat die niet open is. Ze belt naar een adres in dit plaatsje en daar heeft iemand nog een kamer voor me. Met Google Maps loop ik erheen en er staat een ietwat oudere heer in de voortuin al op me te wachten…..hij gaat me voor naar boven en laat me de kamer zien. Geen raam erin, niet eens een stoel of nachtkastje, maar wél een antiek bed met een wijwater bakje erboven! En wat dat is? Dat weten alleen ouwe mensen…haha, ik dus ook.
Er zijn in de andere kamers ook pelgrims. Als ik nog wat te vragen heb, komen we er zelfs met handen en voeten niet uit, dus mijnheer Google er weer bijgehaald. Ok, ik doe het en mag gelijk € 20. neertellen. Dat is business zeg; alle vijf kamers zitten vol.
Als ik een beetje ben uitgerust, ga ik toch nog even naar de zee. De hele dag heeft ie al naar me liggen lonken, dus even met de benen erin. Maar als ik daar aankom, zie ik dat de golven met bulderend lawaai over elkaar heen rollend het strand opkomen, besluit ik toch het niet te doen. Veel te sterke stroming. Ik blijf er een tijdje zitten kijken. Indrukwekkend.
Dan nog wat boodschapjes doen, douchen en mijn verhaal.
En kreeg ik een app dat mijn kleinkinderen allemaal de avond4daagse lopen. Die Tom van vier, had gisteren zijn eerste stempel. Geinig. Wie weet gaan ze oma nog eens achterna…met wandelen dan [e-1f609].
En nu nog gaan eten; 19.10 uur .
Gracias voor alle leuke berichten.
[userId] => 342047
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5093540
[countryId] => 150
[pictureCount] => 8
[visitorCount] => 76
[author] => Tineke
[cityName] => Aguçadoura
[travelId] => 528691
[travelTitle] => Camino Porto-Santiago kustroute 2023
[travelTitleSlugified] => camino-porto-santiago-kustroute-2023
[dateDepart] => 2023-05-23
[dateReturn] => 2023-06-16
[showDate] => yes
[goalId] => 12
[goalName] => Camino / Pelgrimstocht
[countryName] => Portugal
[countryIsoCode] => pt
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/117/292_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/342/047_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => de-zee
)
[12] => stdClass Object
(
[username] => hansenmarjoke
[datePublication] => 2023-05-24
[title] => Woensdag 24 mei 2023
[message] => Hele rustige nacht op gehad op een enorm parkeerterrein (meer is niet) vlakbij de Oceaan.
Ik start de dag met een wandeling naar de dichtstbijzijnde bakkerij om mijn broodjes op te halen. Vanuit de camper is deze te zien dus niet ver. Ze hebben ook andere broden en ik bega de fout door niet een paar witte half harde broodjes te nemen (die ik elke dag neem) maar voor een wat gewoner en in mijn beleving ook gezonderuitziend bruin brood te gaan.
Omdat ik er toch ben bestel ik ook maar gelijk een paar ‘pasteies de nata’ voor ‘onderweg’ om het gezonde brood te compenseren.
Bij het aansnijden van het brood krijg ik een vreemd gevoel; het lijkt wel cake? Nou dat is het niet maar het is ook niet lekker… Glutenvrij misschien, weet ik veel, nooit meer doen dus, gezond is niet altijd beter. Het was trouwens ook schreeuwend duur!
Dan gaan we richting Nazaré. De plaats waar ooit de hoogste golf ter wereld is gemeten; bijna 25 meter. Maar om tot zulke hoogten te komen heb je 2 dingen nodig; water CHECK wind NOT. Het is er erg rustig, wel valt op, helaas valt ons dat op, dat het strand verschrikkelijk schoon is! Geen papiertje, niks!
We wilden eigenlijk alleen maar even in het centrum staan, rondkijken en dan weer weg. Verkeersborden en een oude dame met een allergie voor campers hielden dat tegen dus werd het een boulevard. Ik snap overigens best dat ze campers weren uit het centrum.
Omdat we het eerste stuk ‘tolroute vrij’ gereden hebben kregen we onwijs veel rotondes én benzinestations voor onze kiezen. Echt niet normaal zoveel en de route viel nog vies tegen ook.
Ook speelde zich het volgende nog af; gisteravond had Marjoke zich geërgerd afgevraagd waarom ik het dopje steeds op de fles van het afwasmiddel deed want dat ging er zo moeilijk af. Het leek mij logisch maar liet het even zo. Vanochtend echter, bij de eerste tussenstop; “ehhh, de fles afwasmiddel is omgevallen en gedeeltelijk leeggelopen in het koffieapparaat dat eronder stond….” TOEN heb ik pas geantwoord; “nou daarom doe ik het dopje erop dus”.
Toch maar weer stukje tol erbij gepakt, die € 1,85, kan er nog wel vanaf, en terechtgekomen op een bijzondere camperplek in Peniche, volledig ommuurd, maar met alle faciliteiten die we nodig hebben waaronder …. een wasmachine! Je kunt hier zelfs je camper wassen en dat gaan we uiteraard …. NIET doen.
We nemen de wasmachine z.s.m. in gebruik en zijn binnen 1 1/2 uur weer fris en fruitig.
Dan fietsen we een stuk langs de kust. Zoiets moois hebben wij nog nooit gezien! De rotspartijen lijken willekeurig op elkaar gestapeld te zijn, hoge golven, wat een natuurgeweld.
Bij terugkomst blijken wij volledig omsingeld door surffamilies met kleine kinderen. Straks even regelen dat die stil zijn vannacht.
De rest van de dag …..
[userId] => 347866
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5093537
[countryId] => 150
[pictureCount] => 2
[visitorCount] => 41
[author] => Hans
[cityName] => Peniche
[travelId] => 528296
[travelTitle] => Frankrijk - Spanje - Portugal 2023
[travelTitleSlugified] => frankrijk-spanje-portugal-2023
[dateDepart] => 2023-04-30
[dateReturn] => 2023-06-24
[showDate] => yes
[goalId] => 6
[goalName] => Een korte vakantie
[countryName] => Portugal
[countryIsoCode] => pt
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/117/271_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/347/866_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => woensdag-24-mei-2023
)
[13] => stdClass Object
(
[username] => ivichroger
[datePublication] => 2022-08-22
[title] => Het hart van de Keizer van Brazilië
[message] => 19 – 22 augustus 2022
Onze laatste stranddag op Cies werd afgesloten met een zonnige boottocht, terug naar de haven van Vigo. Daar namen we een taxi naar het station, waar de trein naar Porto al op ons stond te wachten. De rit door het Spaans-Portugees grensgebergte ging gepaard met Willem II – Telstar, een wedstrijd in de Keuken Kampioen divisie. Het schermpje van onze I-Phone trok meer aandacht dan het groene landschap waar we doorheen reden. Alleen op momenten dat er even geen bereik was, hadden we aandacht voor de omgeving. De zomerse avond en het gebrek aan airco maakte het een heet avondje in onze coupé. Daar kwam nog bij dat het motorblok van deze trein blijkbaar tegen onze coupé aan was gemonteerd waardoor de temperatuur nóg meer steeg. Willem II, dat maar nipt met 2-1 won van Telstar, had gelukkig geen invloed op de temperatuur want het was een zoutloos potje.
Nadat de trein in de avondzon langs de Atlantische kust van Portugal was gereden, kwamen we aan in een donker Porto. We namen onze intrek in een prachtig appartement aan het stadsparkje Jardim Marques de Oliviera in de volkswijk Bonfim. Op het terras van het drukke Casa Guedes aten we de populaire specialiteit: de sandes de pernil, oftewel een Portugees broodje beenham met schapenkaas.
Op zaterdag maakten kennis met een zonnig Porto vanaf de Sé do Porto, de kathedraal met een majestueus uitzicht op de Ponte Luis I en de kronkelende steile straatjes daaromheen. Vanaf deze beroemde brug zagen we in de Douro enorme scholen riviervissen naar zee trekken. In het station Sao Bento, misschien wel het mooiste treinstation ter wereld, vergaapten we ons aan de azujelos met Portugese geschiedenis. Daarna zochten we de kade van de Douro op voor de lunch en maakten we ons op voor de Portugese klassieker FC Porto – Sporting Lissabon.
Via Tiago, neef van Wim Crapts, hadden we kaartjes weten te bemachtigen. Tiago kon ons zelf niet ontvangen ‘omdat hij de auto van een Porto-speler weg moest rijden…’ Ver voor aanvang van de wedstrijd namen we de metro naar het Dragao stadion. We arriveerden daar net op tijd om de aankomst van de spelersbus mee te maken. Niet dat we die nou zo graag wilden zien, maar het Zuid-Europese temperament waarmee de thuisploeg werd onthaald hadden we niet willen missen. Het vinden van een plek om te eten in de wijk nabij het stadion bleek nog niet zo eenvoudig. We kwam niet verder dan één snel biertje tussen de harde Porto-kern in een klein supporterskroegje.
Omdat we niets te eten konden bestellen sloten we bij het stadion aan in de lange wachtrij van een hamburgerwagen. In de haast om daarna naar binnen te komen, de warming-up was al begonnen, scanden we één ticket te snel. Daardoor kwam Franz als enige van ons niet door het ijzeren poortje. Het leverde jongenstranen op en een radeloze Roger, die van pure onmacht zijn hamburger tegen de muur smeet. Gelukkig kregen we hulp van een aardige suppoost, die Franz na lang wachten en Portugese smeekbedes alsnog doorliet. Eenmaal op onze plek in het stadion was het drama snel vergeten. Het klassieke clublied (‘Portoe, Portoe, Portoe’), de zwoele avond, het mooie voetbal en het zuidelijke temperament maakten de avond onvergetelijk. De samenvatting van de wedstrijd (3-0) keken we in een Braziliaanse rooftopbar aan het Paca dos Poveiros in onze buurt.
Zondagochtend was het Grande Guerra 1914 – 1918 voor Roger. Het Museu Militar do Porto was een prachtig koloniaal gebouw met krakende parketvloeren en de geur van boenwas. Daarnaast herbergde het museum een gigantische collectie van tinnen speelgoedsoldaatjes, die in meerdere kamers in vitrinekasten opgesteld stonden. Allemaal redenen om aan Ivich te vragen of ze tóch even kwam kijken, ondanks dat het ging om Rogers ‘militaire uitje’.
’s Middags zweefden we in een kabelbaan boven de Douro. Om te landen aan de kade met de Porthuizen, waar we op bezoek gingen bij ‘Dona Antonia’ van Porthuis Ferreira. Als kersverse Port-liefhebbers werd ons alles over de geschiedenis van de Ruby-, Tawny- en witte Port uit de doeken gedaan, maar het lekkerste was natuurlijk het proeven. ’s Avonds bezochten we nog een hip café met een groot aantal bieren op de tap. Net toen we rustig in de achtertuin onze drankjes dronken, kwamen we midden in een gruwelijk hondengevecht terecht. Om ons tafeltje heen dreigde de grote, valse hond van een van de bezoekers een andere, rustige hond dood te bijten. Binnen een paar seconden zaten we in het middelpunt van vallende stoelen, kapotte bierglazen en rond spuitend bloed. Gelukkig wisten de eigenaren hun honden uit elkaar te trekken, waarna de rust wederkeerde.
Maandagochtend lazen we een opmerkelijk berichtje in de krant: uitgerekend in ons laatste weekend was het hart van Dom Pedro, tussen 1822 en 1831 Keizer van Brazilië, in Porto voor het publiek tentoongesteld. Onder de naam Dom Pedro IV was hij in 1826 tevens korte tijd Koning van Portugal geweest. Nadat hij op 7 september 1822 de Braziliaanse onafhankelijkheid had uitgeroepen, kreeg hij de bijnaam 'de bevrijder'. Dom Pedro overleed in 1834 en werd, zonder zijn hart, in Portugal begraven. Ter ere van het 150-jarig jubileum van de Braziliaanse onafhankelijkheid werd zijn lichaam in 1972 naar Brazilië gebracht, waar hij werd begraven bij het onafhankelijkheidsmonument van Sao Paolo. Zijn hart werd echter nog steeds bewaard in een glazen container in de Nossa Senhora da Lapa kerk in Porto. Ter ere van de viering van 200 jaar Brazilië zou dat hart binnenkort tijdelijk naar Brasilia worden gevlogen.
Hoewel het weekend voorbij was, probeerden we tóch nog een glimp van het hart van Dom Pedro te vangen. Aangekomen in de wijk Lapa, waar de Nossa Senhora da Lapa zich bevond,troffen we echter een gesloten kerkdeur. Of toch niet, want terwijl we naar een ingang zochten, kwam een familie naar buiten. ‘De rouwende familie van Dom Pedro?’, vroegen we ons af…. Het bleek echter om een doodgewonde Portugese familie te gaan die net een familielid had begraven op de aanpalende begraafplaats.
Zonder het hart van Dom Pedro namen we de metro naar Casa da Música, het theater van Porto in de wijk Boavista. In het restaurant van dit architectonische hoogstandje van Remco Koolhaas zochten we verkoeling. Een overvolle metro nam ons daarna naar Praia de Matosinhos, het levendige stadstrand van Porto. Daar genoten we van onze laatste uurtjes aan de Atlantische oceaan en aten we heerlijke gegrilde vis in de aanpalende wijk met visrestaurantjes. Op de terugweg naar ons appartement namen we nog een laatste biertje in een buurtcafé waar we Manchester United met 2-1 van Liverpool zagen winnen.
[userId] => 263913
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5093528
[countryId] => 150
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 15
[author] => Roger
[cityName] => Porto
[travelId] => 527907
[travelTitle] => Noord-Portugal 2022
[travelTitleSlugified] => noord-portugal-2022
[dateDepart] => 2022-08-02
[dateReturn] => 2022-08-12
[showDate] => yes
[goalId] => 99
[goalName] => Iets anders...
[countryName] => Portugal
[countryIsoCode] => pt
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/portugal,porto
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/263/913_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => het-hart-van-de-keizer-van-brazili
)
[14] => stdClass Object
(
[username] => TinekeSantiago
[datePublication] => 2023-05-23
[title] => De kop is eraf….en mijn broekspijpen ook
[message] => Vandaag gaat mijn avontuur dan beginnen.
Om even voor vier uur komt broer/taxi Ed voorrijden. Ik bof maar weer. En zijn we binnen een uurtje bij Schiphol. Een dikke afscheidsomhelzing….en wat gezonde spanning, zal ik maar zeggen. Een laatste zwaai en naar binnen; behoorlijk druk al. Gisteravond samen met Laurien alvast online ingecheckt. Toch in de rij, want mijn tas gaat mee in het ruim. Een rij als bij de Efteling.
Tijd vliegt om en als ik in de rij bij de gate sta, zie ik een oudere dame, en dat ben ik ook, met een rugtas. “Da’s vast een pelgrim”, denk ik en begin een praatje met haar. Ze spreekt geen Nederlands; komt helemaal uit the States, Tennessee! En heeft er dus al een dag reizen opzitten. Maar nu gaat ze nog met de trein naar Pamplona; daar begint haar camino. Bewondering!
Rond tien uur in Madrid, overstap, en na een uurtje richting Porto. Daar landen we rond twaalf uur. Voorspoedig en ontspannen gereisd. Mijn rugtas ophalen, horloge en telefoontijd terugzetten. Portugal heeft geen zomertijd. Dan op het gemak koffie met een Bleiswijks broodje en rustig nadenken wat ik zal gaan doen. Metro naar Porto City of met de bus naar Matusinhos. Aan de kust. Ik kies voor de bus. Het is behoorlijk warm en dat zal het de stad zeker óók zijn. Ik heb mijn huiswerk gedaan en bij Leça de Palmera stap ik uit ( toch fijn dat internet)
Richting de kust en ik herken het van 2015 toen ik hier ook liep. Wow, nu gaat mijn camino echt beginnen. Grotendeels over vlonders en links van me de zilte zeelucht van de Atlantische Oceaan. Ik spot zowaar een paar pelgrims. Duitsers. Dan nog verschillende dames; uit Puerto Rico en uit Argentinië.
Even een praatje en weer door. Mijn rugtas voelt aardig zwaar en ik had toch zo minimalistisch ingepakt. Maar met eten en drinken erbij is het een behoorlijke kluif.
Ik kom langs een paar leuke kleine vissersplaatsjes en het is van lieverlee rond vier uur, dus ik moet nu toch eens naar een slaapplek op zoek. Ik ga het in dit dorpje maar proberen en zie een bord met de tekst: campismo. Daar ga ik naar toe….kom ik bij de camping van Orbitur. Waar ik ook in 2015 was. En heb nu een “chalet” voor deze nacht. Voor € 18.—[e-1f60a]
Eerst even met de benen omhoog en dan naar het douche gebouw. Super schoon en weer helemaal fris. De dinsdagwas aan de knijpers en tijd voor een cerveza 0.0
Het tafeltje naast me zit een dame en moet een pelgrim zijn. Een Nederlandse pelgrim die vice versa Porto Santiago doet. En gaan we samen eten/dineren. Soepje, vegetarisch gerecht en een crème brulee. Voor maar € 10,—.
Geweldig dit. En ik hoor nog leuke dingen over de route die ik de komende dagen ga volgen.
Bed ligt gespreid en nu hopen op een lekkere nacht na deze hele lange enerverende, maar heerlijke dag.
[userId] => 342047
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5093514
[countryId] => 150
[pictureCount] => 7
[visitorCount] => 43
[author] => Tineke
[cityName] => Angeiras
[travelId] => 528691
[travelTitle] => Camino Porto-Santiago kustroute 2023
[travelTitleSlugified] => camino-porto-santiago-kustroute-2023
[dateDepart] => 2023-05-23
[dateReturn] => 2023-06-16
[showDate] => yes
[goalId] => 12
[goalName] => Camino / Pelgrimstocht
[countryName] => Portugal
[countryIsoCode] => pt
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/117/162_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/342/047_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => de-kop-is-eraf-en-mijn-broekspijpen-ook
)
)
)
[_currentPageNumber:protected] => 1
[_filter:protected] =>
[_itemCountPerPage:protected] => 15
[_pageCount:protected] => 4
[_pageRange:protected] => 10
[_pages:protected] => stdClass Object
(
[pageCount] => 4
[itemCountPerPage] => 15
[first] => 1
[current] => 1
[last] => 4
[next] => 2
[pagesInRange] => Array
(
[1] => 1
[2] => 2
[3] => 3
[4] => 4
)
[firstPageInRange] => 1
[lastPageInRange] => 4
[currentItemCount] => 15
[totalItemCount] => 60
[firstItemNumber] => 1
[lastItemNumber] => 15
)
[_view:protected] =>
)
[breadcrumb] =>
>
Reisverslagen
[styleSheet] => https://cdn.easyapps.nl/578/css/style.css
)
Caliços - Portugal 
