Gastronomische ervaringenEen vakantie naar Turkije zou niet compleet zijn zonder te genieten van de overheerlijke Turkse keuken. Proef traditionele gerechten zoals kebab, baklava, pide en köfte, en laat je verleiden door de smaken van de lokale kruiden en specerijen. Bezoek lokale markten om verse ingrediënten te kopen, of dineer in gezellige familierestaurants waar je de authentieke Turkse gastvrijheid ervaart. Bovendien zijn er in de grotere steden tal van restaurants die culinaire hoogstandjes uit de internationale keuken serveren.
Prachtige natuur en diverse landschappen
Turkije heeft een gevarieerd landschap dat reizigers blijft verbazen. Van de zonovergoten stranden aan de Egeïsche en Middellandse Zee tot de besneeuwde bergtoppen in het oosten, er is voor ieder wat wils. Ontdek het bijzondere landschap van Cappadocië met haar feeërieke schoorstenen en ondergrondse steden, of verken de watervallen en kloven van het Taurusgebergte. Het land biedt talloze mogelijkheden voor natuurliefhebbers en avonturiers om te wandelen, fietsen en raften.
[picture] => no
[pic1title] =>
[pic2title] =>
[pic3title] =>
[pic4title] =>
[pic5title] =>
[titleSlugified] => vakanties-naar-turkije-weer-erg-in-trek
[imageLink105x105] => https://cdn.easyapps.nl/578/img/icons/news_105x105.jpg
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/578/img/icons/news_50x50.png
[imageUrl] => https://cdn.easyapps.nl/578/img/slideshow/reisinspiratie/85/85_1.jpg
)
[2] => stdClass Object
(
[newsId] => 84
[date] => 2023-05-04
[title] => Welke reisverzekeringen kun je allemaal afsluiten?
[text] => Als je op reis gaat, kun je overwegen om daar een verzekering voor af te sluiten. Er zijn immers een aantal zaken die voor onvoorziene kosten kunnen zorgen, en het is heel denkbaar dat je jezelf daarvoor wilt indekken. Dat kan bijvoorbeeld met behulp van een reisverzekering bij Allianz Direct. Maar op wat voor manieren kun je je allemaal verzekeren voor een reis?
Kortlopende reisverzekering
Wil je een reisverzekering afsluiten voor één specifieke reis? Dan kun je kiezen voor een kortlopende reisverzekering. Zo’n verzekering sluit je af voor een afgebakende periode. Een kortlopende reisverzekering biedt dekking voor onvoorziene gebeurtenissen op en rondom je reis, zoals diefstal, verlies van bagage, medische kosten en annulering van de reis. Kortlopende reisverzekeringen zijn verhoudingsgewijs aan de dure kant.
Doorlopende reisverzekering
Ga je regelmatig op reis en wil je niet iedere keer een kortlopende reisverzekering hoeven te regelen? Dan kun je ervoor kiezen om een doorlopende reisverzekering te nemen. Dan heb je een reisverzekering waar je maandelijks een klein bedrag voor betaalt en van toepassing is op alle reizen die je maakt. Dat is voordeliger als je regelmatig op reis gaat dan telkens een kortlopende reisverzekering afsluiten en de dekking is in principe hetzelfde.
Annuleringsverzekering
Het kan zijn dat je het niet zo noodzakelijk vindt om een reisverzekering af te sluiten voor zaken als diefstal, verlies van bagage en medische kosten, maar dat je je wel zorgen maakt over het verliezen van je geld bij annulering van je reis. In dat geval kun je er ook voor kiezen om een speciale annuleringsverzekering af te sluiten. Deze worden vaak ook bij het boeken van reizen aangeboden. Zo’n annuleringsverzekering dekt de kosten die je maakt als je reis geannuleerd moet worden door onvoorziene omstandigheden, zoals ziekte, overlijden of werkgerelateerde redenen.
Bagageverzekering
Net zoals je je alleen voor annulering kunt verzekeren, kun je ook alleen je bagage verzekeren, namelijk met behulp van een bagageverzekering. Zo’n verzekering biedt dekking voor verlies, diefstal of beschadiging van je bagage tijdens je reis, inclusief persoonlijke eigendommen zoals sieraden en elektronica. Dit kan vooral handig zijn als je veel waardevolle spullen meeneemt op reis, of als je naar een bestemming gaat waar het risico op diefstal hoger is. Het is belangrijk om vooraf goed te controleren wat er precies gedekt wordt door de verzekering en wat de voorwaarden zijn. Vaak geldt er bijvoorbeeld een maximumbedrag per item of per reis en is er een eigen risico van toepassing.
Medische reisverzekering
Je kunt ook medische kosten die je maakt tijdens je reis naar het buitenland verzekeren met een medische reisverzekering. Bijvoorbeeld wanneer je in het buitenland ziek wordt of een ongeluk krijgt en medische hulp nodig hebt. Een medische reisverzekering kan ook de kosten dekken voor spoedeisende repatriëring naar huis, als dat medisch noodzakelijk is. Het is belangrijk om te weten dat je reguliere zorgverzekering niet altijd alle medische kosten in het buitenland dekt. Een medische reisverzekering kan daarom een goede aanvulling zijn op je reguliere zorgverzekering.
Kijk bij het afsluiten van een reisverzekering altijd goed naar de voorwaarden. Per verzekeraar en verzekering kunnen de voorwaarden immers sterk uit elkaar lopen. Je wilt wel daadwerkelijk goed verzekerd zijn voor jouw persoonlijke behoeftes.
[picture] => no
[pic1title] =>
[pic2title] =>
[pic3title] =>
[pic4title] =>
[pic5title] =>
[titleSlugified] => welke-reisverzekeringen-kun-je-allemaal-afsluiten
[imageLink105x105] => https://cdn.easyapps.nl/578/img/icons/news_105x105.jpg
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/578/img/icons/news_50x50.png
[imageUrl] => https://cdn.easyapps.nl/578/img/slideshow/reisinspiratie/84/84_1.jpg
)
)
[topCountries] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[continentId] => 4
[countryId] => 169
[reportCount] => 22
[pictureCount] => 65535
[position] => 1
[countryName] => Spanje
[countryIsoCode] => ES
[continentName] => Europa
)
[1] => stdClass Object
(
[continentId] => 4
[countryId] => 64
[reportCount] => 10
[pictureCount] => 65535
[position] => 2
[countryName] => Frankrijk
[countryIsoCode] => FR
[continentName] => Europa
)
[2] => stdClass Object
(
[continentId] => 4
[countryId] => 85
[reportCount] => 7
[pictureCount] => 12025
[position] => 3
[countryName] => Hongarije
[countryIsoCode] => HU
[continentName] => Europa
)
[3] => stdClass Object
(
[continentId] => 4
[countryId] => 140
[reportCount] => 3
[pictureCount] => 63480
[position] => 4
[countryName] => Noorwegen
[countryIsoCode] => NO
[continentName] => Europa
)
[4] => stdClass Object
(
[continentId] => 4
[countryId] => 93
[reportCount] => 3
[pictureCount] => 65535
[position] => 5
[countryName] => Italië
[countryIsoCode] => IT
[continentName] => Europa
)
[5] => stdClass Object
(
[continentId] => 4
[countryId] => 74
[reportCount] => 2
[pictureCount] => 30533
[position] => 6
[countryName] => Griekenland
[countryIsoCode] => GR
[continentName] => Europa
)
[6] => stdClass Object
(
[continentId] => 4
[countryId] => 150
[reportCount] => 2
[pictureCount] => 38866
[position] => 7
[countryName] => Portugal
[countryIsoCode] => PT
[continentName] => Europa
)
[7] => stdClass Object
(
[continentId] => 4
[countryId] => 70
[reportCount] => 2
[pictureCount] => 48300
[position] => 8
[countryName] => Duitsland
[countryIsoCode] => DE
[continentName] => Europa
)
[8] => stdClass Object
(
[continentId] => 4
[countryId] => 179
[reportCount] => 1
[pictureCount] => 16157
[position] => 9
[countryName] => Zwitserland
[countryIsoCode] => CH
[continentName] => Europa
)
[9] => stdClass Object
(
[continentId] => 4
[countryId] => 192
[reportCount] => 1
[pictureCount] => 5720
[position] => 10
[countryName] => Oekraïne
[countryIsoCode] => UA
[continentName] => Europa
)
)
[countryId] => 12
[countryName] => Oostenrijk
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
[countryPopulation] => 0
[countrySurface] => 0
[capitalCityLongitude] => 0.000000
[capitalCitylatitude] => 0.000000
[portalReports] => ArrayIterator Object
(
[storage:ArrayIterator:private] => Array
(
[15] => stdClass Object
(
[username] => nigila
[datePublication] => 2023-02-21
[title] => Zomerse temperaturen
[message] => De wekker gaat een half uur eerder vandaag, dus om half 8 was het al weer zo ver.
We staan op, ontbijten, trekken de skikleding weer aan, verzamelen alles en we gaan naar de gondel. Neukirchen bekijken we en laten we achter ons. Neukirchen was wel veel minder druk dan gisteren, maar we rijden toch door naar Brambergen. Parkeren en trekken die heerlijke skischoenen weer aan.
In Brambergen konden we zelfs doorlopen tot ruim in de hal van de gondels, dus ja, dat was echt stukken rustiger.
Boven zijn we weer rustig de 5 naar beneden geskied. Die route kennen we en weten we dat die te doen is. Het gaat beter dan gisteren, althans, bij mij. Timo heeft veel last van zijn bovenbenen en heeft het gevoel dat hij de ski’s niet onder controle heeft. Onze kleine klimgeit suist naar beneden. Zelfs op de wat steilere stukken behoud ze haar mooie techniek.
Na een paar keer gaan we toch even naar het andere gedeelte van de pistes. Alleen komen we daar op de rodere pistes en ja, dan is het vloeiende er vanaf bij Timo en mij [e-1f60a].
We doen verschillende pistes en liften. Tot een uur of 10 was het erg rustig, maar zodra de skiklassen ook losgelaten worden op de pistes, merk je dat het drukker wordt bij, vooral de liften. Rond kwart voor elf vertrekken we weer naar onze vertrouwde gondel en route 5. Daar we, ondanks de zomerse temperaturen beneden in het dal, wel binnen willen zitten bij het eten. We skiën dan ook om 11 uur naar Brambergen om te eten. We hebben genoeg keuzes. We zoeken een lekker plekkie uit en rond half 12 gaan we eten bestellen. Het restaurant zit dan ondertussen ook echt vol, dus leermoment, we moeten echt niet veel later komen om een plekje binnen te kunnen bemachtigen de komende dagen.
Na onze etenspauze vertrekken we weer naar route 5. Maar ik weet niet wat er in ons eten zat. Jeetje, ging het vanmorgen zo lekker, nu lijken de benen wel van rubber en lijken te doen wat ze zelf willen in plaats van de signalen te volgen die ik volgens mij toch echt naar mijn hersens stuur. We blijven gaan, maar de sneeuw is in de volle zon ook weer pap geworden en er zijn van die papperige heuveltjes ontstaan die ik uit alle macht probeer te ontwijken, maar het zijn er zo veel.
Blij als we weer bij de Gondel komen en onze ski’s weer voor een minuut of tien uit mogen trekken en op een bankie neer mogen ploffen…
We doen nog een paar keer ons rondje. Ik zag het al aan Timo’s gezicht. Zijn bovenbenen werken niet mee en om nu te zeggen dat het nog leuk is voor hem [e-1f60a]. Hij is nu degene die zegt, ik kap er mee voor vandaag, gaan jullie nog maar even. Ik vertrek met Nigila. Ik heb gezegd, ga maar voorop, dan probeer ik je wel bij te houden. Vroeger was ik degene die ook achteraan skiede, maar dat was meer omdat ik dan kon helpen als het bij de andere twee mis zou gaan en ik de snelste was van allemaal. Ik kon makkelijk even stil staan om even wat foto's te schieten zonder dat zij er iets van merkten. Met Timo erbij lukt dit nog wel, maar alleen met Nigila kan ik dit echt wel vergeten :-).
Nu was het begin geen probleem, maar bij de steilere stukjes, moest ik toch echt alle zeilen bijzetten om onze dame bij te houden. Nu hebben we aan het eind altijd een stuk “wandelpad”. Het is hier zo smal, dat je vaak amper kunt inhalen, omdat er veel in een ploeg naar beneden gaan daar en dan ook nog van links naar rechts gaan…, zover dat nog mogelijk is, blijf ik er maar vaak achter hangen.
Op een gegeven ogenblik zat ik achter een grote meneer, met dat ik hem in wilde halen, ging hij in plaats van parallel skiënd in eens over in ploeg en zijn ski’s waren zo lang, dat alleen door die lange latten uit elkaar te doen, hij al bijna de hele breedte van het pad gebruikte. Nu had ik meer vaart dan hem en ik heb echt een gil gegeven. Ik heb geen idee hoe ik hem dan toch nog gepasseerd ben (ik heb ook maar niet achter me gekeken, maar hij was in het Duits behoorlijk aan het roepen). En dat terwijl ik dus niet eens super hard ging, omdat dit gewoon niet te doen is daar. Ik haalde Nigila weer bij en ik maakte de laatste bocht naar rechts naar de gondel toe. Met dat ik naar beneden suisde uiterst rechts en ik wat naar links wilde om mijn snelheid naar beneden te halen, werd ik links ingehaald door twee personen, oké dus geen snelheid er uit halen en niks geen bochtje maken. Dan tot overmaat van ramp zie ik voor mij een vrouw die dus wel de hele piste gebruikt en naar rechts komt om daar haar bochtje te gaan maken. AAAAAAAAHHHHHHHHHH, ik kan niet naar links, niet naar rechts want daar is een hele steile helling omhoog en voor me een dame en ik kan nooit meer op tijd remmen. Ik zie mevrouw in slowmotion haar bocht maken en ik kan net achter haar ski’s passeren. Pfff dat hebben we ook weer gered. Maar in dit laatste stukje ben ik zo vaak voor mijn gevoel door het oog van de naald gekropen, dat ik dik in het zweet mijn ski’s uittrek om weer in de gondel naar boven te stappen.
Nigila wil eigenlijk ook wel stoppen (mooi, dan hoef ik dat niet te zeggen, als ze nog door had willen gaan, had ik ook gewoon meegegaan hoor, maar ik vind het ook niet erg om voor vandaag te stoppen.
We hebben het weer gered. Ik heb me alleen vanmorgen een keer laten vallen. Ik had de gopro op en dacht ik kijk even waar Timo blijft ergens achter mij. Timo zag ik en ik voelde dat mijn ski’s botste op een ijzige rand sneeuw. links van de piste. Ik probeerde mijn lichaam weer te draaien naar de kant waarop ik aan het skiën was, als een lappenpop voelde ik mijn armen alle kanten op schieten en steeds dacht ik, blijf ik staan of ga ik vallen. Toen maar besloten om me even te laten vallen om toch de baas te zijn over dat lichaam van me.
Daarna weer opstaan en verder. Nigila gaat lekker, ook al heeft ze last van haar enkel. Timo heeft wel al een paar keer de sneeuw van dichtbij bekeken, maar ach, ook dat hoort er stiekem een beetje bij.
We vertrekken op ons gemak naar de gondel van Brambergen om weer vroeg naar beneden te gaan. Laten we maar stoppen zolang het nog een beetje als skiën voelt. Ik kan mij voorstellen dat mensen die niet skiën nu denken, is dat nu echt zo leuk, dat skiën? Ja normaliter, als het juiste gevoel er is, is het geweldig. Maar ach die bergen, lekker buiten bezig zijn… ik heb de verwachting dat het gevoel er ook bij Timo nog wel gaat komen voordat we naar huis vertrekken.
In de gondel vonden we een paar handschoenen, welke we beneden hebben neergelegd en zijn we gelijk naar de auto gelopen. Weer even soep en broodjes gehaald, nu bij de Spar en hup terug naar het appartement. Het is een relaxte vakantie, heerlijk.
[userId] => 188590
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5091108
[countryId] => 12
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 72
[author] => Nigila
[cityName] => Neukirchen am Großvenediger
[travelId] => 528435
[travelTitle] => Zuruck nach Neukirchen am Grossvenediger
[travelTitleSlugified] => zuruck-nach-neukirchen-am-grossvenediger
[dateDepart] => 2023-02-19
[dateReturn] => 2023-02-25
[showDate] => yes
[goalId] => 6
[goalName] => Een korte vakantie
[countryName] => Oostenrijk
[countryIsoCode] => at
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/oostenrijk,neukirchen-am-grossvenediger
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/188/590_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => zomerse-temperaturen
)
[16] => stdClass Object
(
[username] => nigila
[datePublication] => 2023-02-20
[title] => Even rustig opstarten met skiën
[message] => We hadden afgesproken dat we de wekker om 08:00 uur zouden zetten. Dat het toch vakantie is en we niet om 08:00 uur aanwezig hoefden te zijn op de piste en we ook niet de eerste hoefden te zijn die boven de ski’s aan bonden.
Om 08:00 uur ging de wekker dan ook af, na een best goede nachtrust. Ik had eigenlijk nog wel langer kunnen blijven liggen, maar afspraak is afspraak. Dus ontbijten, alle skikleding opzoeken, tas inpakken, touwtjes aan mijn digitale werelden (telefoon en cameraatje), zodat ik ze niet echt kwijt kon raken bij loslaten in stoeltjesliften of duikelpartijen op de piste (nee, ben geen van allen dat van plan, maar ja, meestal ben ik niets van rare dingen van plan, maar toch overkomt het mij wel eens op de een of andere manier.
Om kwart over 9 reden wij bij ons appartement weg, op naar de gondel. Bij Neukirchen schrokken we van de drukte voor de gondel, jeetje, zo druk hadden wij het nog nooit gezien en ja, we zijn hier al meerdere keren geweest en toch wel eens wat drukte meegemaakt. Besloten om dan maar door te rijden naar Brambergen.
Daar de auto op de bekende parkeerplaats geparkeerd en oh ja, ik kon niet meer in mijn skischoenen momentje gehad. Dat kon ik vier jaar geleden ook al niet. Nu hadden we 2 paar skischoenen bij, maar bij het tweede paar hadden de vorige eigenaren de hakken onderuit gehaald. Doch in die schoenen schoof ik soepeltjes in, dus ga ik die toch maar proberen (ja op hoop van zegen, duimen jullie voor mij?)
We wandelen richting de gondel en zien al snel dat het hier ook druk was om boven te komen. Dus sluiten we hier op ons gemak achteraan. Uiteraard komen we nu niet uit bij de route die we gisteren besproken hadden om mee te beginnen. Het geheugen was gelukkig nog goed, dus ik wist dat als we naar links gingen, we op een makkelijke blauwe route uitkwamen, dus ski’s aan, helmen op, oeps, Nigila is in die 4 jaar toch behoorlijk gegroeid, want haar skistokken komen slechts tot halverwege haar bovenbenen. Mmmm, we hebben haar alles laten passen van te voren, maar nooit aan de skistokken gedacht…Daar moeten we in de loop van de dag toch even andere voor halen, want dit werkt niet echt en is ook geen gezicht.
We doen meerdere keren de makkelijke blauwe route 5, Timo moet het gevoel nog krijgen, Nigila wilt nog even de slag krijgen en waarom moeilijk doen als het ook makkelijk kan.
Rond half 12 zoeken we een restaurantje op (voordat de skiklassen rond 12 uur klaar zijn en de drukte binnen komt). Het restaurantje ligt ook net buiten de skironde, dus goede hoop [e-1f60a]. Je raad het al, het was al drukker dan verwacht, wij waren niet de enige die slim dachten te zijn. Alle tafels binnen waren bezet en buiten was het 5 1/2 graad, dus vond ik ook niet echt aangenaam. Aan 1 tafel binnen zat 1 mevrouw, gevraagd in mijn beste Duits of er nog plek was, ja hoor, kom er maar bij kreeg ik in het Limburgs terug te horen.
We aten grillworst met frites en natuurlijk voor de lady’s weer een Almdudler. Nog gezellig met de Limburgse dame zitten babbelen, die op de rest van de familie zat te wachten maar net op tijd een tafel was gaan zoeken.
Na de pauze nog een paar keer een afdaling gedaan, doch om 14 uur heb ik besloten om te stoppen voor vandaag. De laatste keer dat we geskied hadden, had ik in 1 dag mijn rechter bovenbeen al te veel belast, waardoor het skiën onmogelijk werd de volgende dagen. Dat hoop ik door op tijd te stoppen nu te voorkomen, Dit daar de knopen nog steeds in mijn bovenbeen spieren zitten (ik vermoed door het Parapent ongeluk, van jaren geleden, zelfs fysio heeft niets geholpen).
Timo en Nigila zijn nog een extra rondje gegaan. Timo heeft toen de grond van dichtbij gezien en ook Nigila voelde dat haar enkel en bovenbenen begonnen te protesteren waardoor het vloeiende skiën, niet meer zo vloeiend ging. Dus ook zij besloten te stoppen.
Met de gondel naar beneden. Ik had mijn draagriem al aan mijn ski’s vast gemaakt en Nigila had hem naast haar op de bank gelegd, Timo had de riem in ons Tympie zitten en al pratend en genietend gingen we langzaam richting het dal. Beneden in de hal aangekomen bleek dat Nigila haar draagriem in de gondel had laten liggen. Dus naar de mannen in het controlehokje. Over 20 minuten moesten we maar even kijken bij de gevonden voorwerpen. Nou dan wachten we maar even.
Op een gegeven ogenblik kwam er een meneer vertellen dat ze niets gevonden hadden. We moesten morgen maar terugkomen om nog eens te vragen. Het verbaasde mij niets, want je ziet die draagriemen weinig en zeker met wat verder lopen naar de auto toe, is het toch handig om de ski's zo aan je schouder te hangen. Alle spullen bij elkaar geraapt en op het moment dat wij wilden vertrekken kwam de goede man vertellen dat de draagriem boven was gevonden en onderweg naar beneden was. Dit zou nog een kwartier duren.
Timo en ik alvast naar de auto onze de ski’s en alle stokken en helmen. Even andere schoenen aan de voeten doen en dan weer terug hadden we afgesproken. Nigila bleef in de hal wachten. Nou had ik op de een of andere manier mijn draagriem niet goed vastgemaakt dus mijn ski’s vielen twee keer van mijn schouder op de grond. Gelukkig kwam Timo even helpen. Die zette zijn ski’s neer tegen de reling van de helling, maakte mijn schouderriem vast en hup we waren nu echt op weg naar de auto.
Bij de parkeerplaats gekomen achter Timo aangehobbeld, kon hij zijn auto toch niet meer vinden, ik dacht al dat ze hem gestolen hadden. Tot ik wakker werd en hem zachtjes influisterde dat we nog een stukje verder moesten lopen naar de 2de parkeerplaats. En ja hoor, daar stond onze tuut netjes op ons te wachten. Skischoenen uit, lange latten en stokken erin, de snowboots voor Nigila gepakt en geconstateerd dat Timo zijn handschoenen verloren had. In de hal bij de gondel had hij ze nog. De verwachting was dat deze op de heling naar beneden toe, waar mijn ski’s voor de 2de keer los vielen, achter gebleven waren. Ja, het gaat weer lekker, maar dit keer gebeurde het allemaal eens een keertje niet bij mij.
Dan weer terug richting de gondels om onze dochter op te halen, naar de handschoenen te kijken en ja inderdaad, om nieuwe skistokken te kopen. Gelukkig lagen de handschoenen inderdaad achter de helling, uit het zicht van iedereen, op de grond, Nigila kwam er ook aan met haar ski’s en draagriem. Ze wilde wel heel graag verlost worden van haar skischoenen, dus was blij dat ik zo slim was geweest om haar snowboots mee te nemen.
Snel de sportzaak binnen gelopen en stokken voor Nigila uitgezocht, waarbij ze niet hoefde te bukken om ze te kunnen gebruiken. Dan nog even snel in Neukirchen naar Billa om wat broodjes te scoren (en we hadden een zakje soep: eierschwammerlsuppe gekocht).
Na het eten was de zon doorgebroken en was het beneden 20 graden. Dat zijn geen temperaturen waarbij we nog sneeuw moeten verwachten vrees ik. Vanmiddag allemaal even lekker relaxen in ons appartement, daarna onze soep en broodjes gegeten.
En nu, nu is Nigila haar slaapkamer ingedoken met haar boeken (ja ze heeft echt al haar lesboeken bij) en wij zitten beiden op onze digitale werelden.
Zo nog even wat opzoeken op de laptop om naar te kijken en we hebben al afgesproken om rond 22 uur naar bed te gaan en morgen toch de wekker een half uurtje eerder te zetten… gaaaap…
Bedankt weer en tot morgen voor onze nieuwe avonturen.
[userId] => 188590
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5091085
[countryId] => 12
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 55
[author] => Nigila
[cityName] => Neukirchen am Großvenediger
[travelId] => 528435
[travelTitle] => Zuruck nach Neukirchen am Grossvenediger
[travelTitleSlugified] => zuruck-nach-neukirchen-am-grossvenediger
[dateDepart] => 2023-02-19
[dateReturn] => 2023-02-25
[showDate] => yes
[goalId] => 6
[goalName] => Een korte vakantie
[countryName] => Oostenrijk
[countryIsoCode] => at
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/oostenrijk,neukirchen-am-grossvenediger
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/188/590_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => even-rustig-opstarten-met-skin
)
[17] => stdClass Object
(
[username] => nigila
[datePublication] => 2023-02-19
[title] => Weer thuis komen in Neukirchen am Grossvenediger..
[message] => Ja ja, om half vijf ging de wekker af. Ik was er nog niet aan toe. Ik kon mijn uit-knopje vannacht weer niet vinden, dus had ik het nog 3 uur zien worden en dan om half vijf al er uit… pfffffffffff. Maar oké het is voor een goed doel. Voor het eerst in vier jaar gaan we weer eens wintersporten.Oké wel benieuwd hoe mijn dijbeen en nek zich gaan houden en Nigila haar enkel. Nigila had van de woensdag op school bootcamp en had haar enkel gekneusd, dus ja, dat wordt ook even bezien…
We wilden om 05:00 uur rijden, want Timo had gezien dat het 12 uur rijden was. We hadden ook besloten om te ontbijten in de auto op het moment dat we trek kregen. Dus de laatste dingen in de auto gedaan. Elke keer verbaas ik mij er weer over wat we allemaal wel niet mee sjouwen. We hebben al een koffer extra thuis gelaten, alleen onze skijassen en snowboots mee, geen kratten vol met boodschappen mee te nemen maar daar per dag te bekijken wat we nodig hebben en toch ligt er een kop op de achterbak zeg maar…
Oké we hadden het over het vertrek. Nou toevallig vertrokken we om 04:59 uur, dus eens op tijd zeg maar. Het was bewolk en droog, dus nog een paar uur en we zitten in Oostenrijk. We kwamen bij vertrek nog een paar verdwaalde carnavalsgasten tegen op de fiets, maar hup door…
Al gauw begon het te miezeren en te motregenen. Bij de Kennedytunnel voor de verandering eens geen file, maar helaas wel een flits…. Ja, wat zal ik zeggen, het is al jaren 70 km/u daar, maar oke ik zeg maar niets.
We rijden rond half 8 Duitsland in en rijden van baustelle naar baustelle. Gelukkig is het rustig op de weg en hebben we er weinig last van. Het miezerbuitje is ondertussen over gegaan in regenbuien. Heel, heel, heel af en toe zien we een lichtpuntje in het wolkendek en hebben we hoop, maar het duurt nog lang voordat het echt droog wordt. Dan maar hopen dat deze regen in Oostenrijk sneeuw zal zijn..
Bij Frankfurt zien we het ene na het andere vliegtuig op de snelweg af komen vliegen, af en toe leken ze gewoon stil te hangen op de wind… indrukwekkend om ze zo heel langzaam voorbij te zien schuiven. Het leek echt dat ze zoveel tegenwind hadden dat ze bijna uit de lucht gingen vallen, zo langzaam leek het te gaan.
Bij Spessart houden we rond 09:00 uur een kleine pitstop, gooien we de Volvo nog even vol en wisselen we van bestuurder. Nabij Hohenbrunn komen we rond kwart over 2 dan toch in een file terecht. Tussen Munchen en Kufstein worden meerdere files aangekondigd. We gaan zelfs even de snelweg af om een stukje om te rijden in plaats van in de file te staan. Het is een leuk stukje en even wat anders dan het gejakker over de snelweg.
We lunchen dan ook al rijdend, dat hebben we eigenlijk nog nooit gedaan, maar ja, als we dan toch in de file rijden.. een kopje thee erbij en gaan met die banaan. Bij Kufstein de grens over en ja, dan is het eigenlijk gelijk de tweede afrit, Kufstein-sud er af en vanaf daar binnendoor. Daar we niet gestopt waren voor een lunch, reed ik dus de bergen in. Dat is echt lang geleden en ik had het super naar mijn zin.
Rond 15:00 uur reden we Neukirchen am Grossvenediger in. Dus gestopt om skipassen te kopen en even om wat drinken bij de Spar. Jeetje wat een drukte, konden eigenlijk onze auto gewoon niet kwijt. Mazzel dat er eentje weg ging. Met het drinken, vlees en de skipassen rijden we door naar “ons” appartement. Zelfs daar rijden we nog zonder na te denken in 1 keer naar toe.
Auto uitladen, gelijk alles opruimen en nog een uurtje relaxen.
We hadden thuis al ons favoriet restaurantje (Gasthof Siggen) gereserveerd en ja, gezien de drukte was dit een verstandige keuze geweest. Alle drie heerlijke fritatensoep gegeten en Nigila Cordon Blue en wij de verassing van de kok.
Om half 7 zaten we echt vol en waren we klaar voor een relaxte avond.
In het appartement nog een paar programma’s bekeken en om half 11 was het voor mij over en heb ik aangegeven dat ik naar bed ging. Wat de andere deden oké, maar voor mij had de dag ondertussen lang genoeg geduurd. (Ja, ja ja, ik hoor sommige al zeggen:”Je wordt ouder mamma, geef het maar toe…”
Welterusten en tot morgen.
[userId] => 188590
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5091083
[countryId] => 12
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 53
[author] => Nigila
[cityName] => Neukirchen am Großvenediger
[travelId] => 528435
[travelTitle] => Zuruck nach Neukirchen am Grossvenediger
[travelTitleSlugified] => zuruck-nach-neukirchen-am-grossvenediger
[dateDepart] => 2023-02-19
[dateReturn] => 2023-02-25
[showDate] => yes
[goalId] => 6
[goalName] => Een korte vakantie
[countryName] => Oostenrijk
[countryIsoCode] => at
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/oostenrijk,neukirchen-am-grossvenediger
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/188/590_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => weer-thuis-komen-in-neukirchen-am-grossvenediger
)
[18] => stdClass Object
(
[username] => vanzanten
[datePublication] => 2023-02-11
[title] => Dag 7
[message] => We treffen het echt met het weer, strak blauw en zonnig.
Wel jammer dat er zoveel brillen sneuvelen deze week; skibrillen, leesbrillen en zonnebrillen
Iedereen trekt na het ontbijt zijn eigen plan……
De skiërs gaan skiën en Annie, Elly, Trees en Joke gaan wandelen.
Eerst met de gondel Markjochbahn naar boven en dan koffie in de Jochhutt’n. Dan verder wandelen over de piste (zwart) naar de Nordbergalm. Daarvan is het grootste deel dalen, we weten wat dat betekent, dat we op de terugweg moeten afzien. En we hebben het afzienpakket van Ida thuis laten liggen…. Dom dom dom.
We genieten van een lekkere lunch en/ in het zonnetje, en op de terugweg wil Trees toch nog even: een warme chocolademelk met slagroom en met rum en met kasetorte, waar laat dat mens al die calorieën?
De laatste skidag, dus alles moet worden ingeleverd en dan gaan we voor de laatste keer naar de schnapshutte….
Weer ernstig gezellig. En we blèren ondertussen alle teksten mee. “Schatje mag ik je foto…. en je nummer erbij ……”
Die songtekst heeft Annemiek wat letterlijk opgevat, hoewel ze de volgorde heeft omgedraaid.
We gaan eten in de dorpsstube en bijna allemaal nemen we Tiroler grostl. Niemand heeft behoefte aan een toetje, want om 21:00 uur zit Maria klaar, er moet worden afgerekend!!
Wij hebben Trees Capone en haar witwasdollars, dus dat klusje is zo geklaard.
Er worden nog twee potten gejokerd …….. zzzzzzzzzz
Dames en heren, de ‘verslagen’ van de afgelopen dagen zijn eigenlijk alleen te begrijpen door de skis(ke)letten. Alles wat gebeurt in Niederau, stays in Niederau.
Love you all!
[userId] => 222866
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5090872
[countryId] => 12
[pictureCount] => 4
[visitorCount] => 183
[author] => Joke
[cityName] => Niederau
[travelId] => 528382
[travelTitle] => skis(ke)letten 2023
[travelTitleSlugified] => skis-ke-letten-2023
[dateDepart] => 2023-02-04
[dateReturn] => 2023-02-12
[showDate] => yes
[goalId] => 6
[goalName] => Een korte vakantie
[countryName] => Oostenrijk
[countryIsoCode] => at
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/096/682_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/222/866_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => dag-7
)
[19] => stdClass Object
(
[username] => vanzanten
[datePublication] => 2023-02-10
[title] => Dag 6
[message] => Annie en Joke wandelen na het ontbijt de ‘kunst’ route naar het houtmuseum. De beelden worden voor de 25ste keer op de foto gezet. Suzan, Tonnie en Elly halen een hoestdrankje voor El. Die zegt nu tegen iedereen die ff kucht: “ daar heb ik een drankje voor!”
Annemiek, Margot, Corina, Nel, Trees en Petra doen een paar afdalingen. We zien elkaar op het terras van Bobo’s en dan is de bende weer compleet.
Tonnie bakt wentelteefjes voor de liefhebbers en gaat dan weer skiën.
De niet skiërs en Trees doen hetzelfde als gisteren….. gaan in het zonnetje zitten. De rest doet ook hetzelfde als gisteren….. gaan skiën. Het klinkt allemaal saai en eentonig , maar t verveelt niet!
Na het zonnen/skiën wordt er een apres zon/ski momentje ingelast. In de schnapshutte gaan Elly en Petra spijkerslaan.
Elly blijkt een natuurtalent en staat nu bovenaan in het klassement, dat kost Petra een paar shotjes. We zingen mee met bekende en minder bekende liedjes…. Op de melodie van quantanamera wordt gezongen:
De zon op mijn piemel, zon die schijnt op mijn piemel.
Inspirerende teksten zullen we maar zeggen. Suzan laat ook nog een Spartaans kunstje zien in de bar.
Als we terug gaan naar het appartement worden er skies ingenomen door de pistepolitie, en sommige mensen behoeven en krijgen ondersteuning bij de ADL.
Petra was ‘weer’ iets te laat voor het snijden van de paprika, maar ondanks dat is de nasi van Nel ‘weer’ heerlijk.
Zo naar het einde van de week gaan de autistische trekjes meer en meer opvallen en komen onverwerkte trauma’s aan de oppervlakte.
Annie kan slecht tegen klapperende kastjes enSuzan wordt onrustig van scheve kleedjes.
Margot had op de kleuterschool moeite met papier vouwen…. En dat is nu juist wat we moeten doen voor de 5e en laatste ronde van hoedje op/ hoedje af. Een hoedje vouwen!
Het vouwen gaat nu (55 jaar later) een stuk beter en ook de quiz wint Margot met 9 punten! Nel wordt 2e met 4 punten.
Allemaal hebben we onze bedenkingen bij het Gordelroosdier, maar de quizleiding accepteert alleen commentaar in zesvoud, schriftelijk en aangetekend.
Super leuk in elkaar gezet Trees!
De joker pot is vandaag voor Elly!
[userId] => 222866
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5090849
[countryId] => 12
[pictureCount] => 8
[visitorCount] => 129
[author] => Joke
[cityName] => Niederau
[travelId] => 528382
[travelTitle] => skis(ke)letten 2023
[travelTitleSlugified] => skis-ke-letten-2023
[dateDepart] => 2023-02-04
[dateReturn] => 2023-02-12
[showDate] => yes
[goalId] => 6
[goalName] => Een korte vakantie
[countryName] => Oostenrijk
[countryIsoCode] => at
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/096/543_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/222/866_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => dag-6
)
[20] => stdClass Object
(
[username] => vanzanten
[datePublication] => 2023-02-09
[title] => Dag 5
[message] =>
T is weer een heerlijke dag, na het ontbijt splitst de ploeg zich, en probleemloos deze keer, gaat iedereen met zijn eigen spullen op pad.
In Niederau hebben ze ook te kampen met personeelstekort in de horeca. Hotel Alpenland = dicht, Glennies = dicht. Dus gaan we (Annemiek, Suzan, Tonnie, Elly, Trees, Annie en Joke) naar Bobo’s, de kroeg op de piste en drinken daar latte, cappuccino en ‘gewone’ koffie. De rest (Corina, Petra, Margot en Nel) vermaken zich op de Mittermoos en daar sluiten na de koffie Tonnie en Suzan zich bij aan. Sommigen eten in de put, sommigen eten uit de put.
De niet skiërs en Trees gaan op het balkon in het zonnetje zitten tot een uur of 3, dan wordt het fris en gaan we naar beneden om koffie te zetten, want …… Maria heeft kasetorte gemaakt. Met regelmaat van de klok moet de deur worden opengemaakt en uiteindelijk is iedereen ‘binnen’.Iedereen? Nee, Petra heeft het weer helemaal gevonden…. Ze kan in ieder geval beter skiën dan op een stoel zitten. Voor haar wordt een stukje kasetorte bewaard, want de ‘jeugd’ gaat apres skien in de schnapshutte.
Daar doen ze een paar rondjes bier mee en ………. “een team is zo sterk als de zwakste schakel” ….. toch nog eenflugel.
Voor het eten is er nog tijd voor een potje Jokeren en die pot wordt gewonnen door Joke. Haar koetje loeit ervan.
Voor het diner (tgv Tonnie 35 jaar) hebben we een tafeltje gereserveerd in de dorpsstube (Voor Elly hebben we een plekje gereserveerd in het dolfinarium van Harderwijk, want zij blaft gelijk een zeehond!)
Nu we Beatrix (Karin) moeten missen , is Annemiek (Amalia) toegetreden tot ons gezelschap. Daarom is een statieportret met Suzan (Máxima) op zijn plaats.
De schnitzels waren lekker en was weer erg gezellig.
De vierde ronde hoedje op/ hoedje af spelen we met weer een andere variant hoofddeksel. De creativiteit van Trees kent geen grens. Margot staat aan de top van het klassement en het is een haast onmogelijke klus om die nog in te halen.
Tonnie wint delaatste joker pot van vandaag en dat is hard nodig!
[userId] => 222866
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5090822
[countryId] => 12
[pictureCount] => 6
[visitorCount] => 117
[author] => Joke
[cityName] => Niederau
[travelId] => 528382
[travelTitle] => skis(ke)letten 2023
[travelTitleSlugified] => skis-ke-letten-2023
[dateDepart] => 2023-02-04
[dateReturn] => 2023-02-12
[showDate] => yes
[goalId] => 6
[goalName] => Een korte vakantie
[countryName] => Oostenrijk
[countryIsoCode] => at
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/096/440_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/222/866_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => dag-5
)
[21] => stdClass Object
(
[username] => vanzanten
[datePublication] => 2023-02-08
[title] => Dag 4
[message] => Het ontbijt is wat later vandaag…….. of morgen? De oorzaak was een bestelling van de bakker, of een dienst in de kerk. Petra heeft het goed begrepen en vertaald. Dat komt vast door de Duitse les van meneer de Man.
De afvalverwerking in haus Thaler neem bizarre vormen aan: “Waar is het rode emmertje?”
Het ontbijt wordt opgeleukt door Hyacinth Bucket, vertolkt door Suzan.
Na het ontbijt gaan Elly en Annie wandelen, op zoek naar de langlaufpistes, maar die zijn er niet meer.
We spelen met zijn allen mee in het spel “de grote wisseltruc“:
- Trees neemt de skies van Petra mee
- Margot neemt de schoenen van Petra mee
- Van de handschoenen op het terras bij Alpenland, denkt Trees: die zijn van Joke, en Joke denkt: die zijn van Trees.
- Kortom verwarring alom.
We doen allemaal wat anders vandaag…. Maar uiteindelijk zien we elkaar met de lunch boven ‘in de put’.
We genieten er van een biertje, een patatje en het zonnetje. Trees trakteert er op chocola met rum en daarna worden er niet veel ski-meters meer gemaakt.
Na de wraps van Joke en de salade van Annie wordt de ‘mouth challenge’ gespeeld tussen team Pinot Grigrio en team Chardonnay, dat levert hele leuke plaatjes op. Het spiegeltje van Karin erbij zorgde voor een eerlijke uitslag. Behalve dan dat het team met de meeste seconden niet de winnaar, maar juist de verliezer is. Dom, dom, dom.
De pot Amerikaans Jokeren wordt gewonnen door….. Joke
Welterusten
[userId] => 222866
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5090785
[countryId] => 12
[pictureCount] => 7
[visitorCount] => 101
[author] => Joke
[cityName] => Niederau
[travelId] => 528382
[travelTitle] => skis(ke)letten 2023
[travelTitleSlugified] => skis-ke-letten-2023
[dateDepart] => 2023-02-04
[dateReturn] => 2023-02-12
[showDate] => yes
[goalId] => 6
[goalName] => Een korte vakantie
[countryName] => Oostenrijk
[countryIsoCode] => at
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/096/197_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/222/866_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => dag-4
)
[22] => stdClass Object
(
[username] => vanzanten
[datePublication] => 2023-02-07
[title] => Dag 3
[message] => Petra heeft pijnstilling nodig, niet vanwege een kater, maar ze is gisteren gevallen en heeft een zere stuit, een zere knie EN zweepslag. Dus gaat het onder het ontbijt over paracetamol, diclofenac, naproxen en ibuprofen.
Suzan heeft een leuk raadseltje met kalfsleder streichwurst: “t is bruin en het groeit.”?
Wat wel even serieus ter sprake moet komen is het volgende: Er is onder de jokertafel een kaart op de grond gevonden! Gedegen onderzoek heeft uitgewezen dat het de einduitslag niet heeft beïnvloedt en de ‘dader’ is voorwaardelijk vrijgesproken.
De groep niet skiërs groeit met de dag, volgend jaar gaan we met de zonnebloem mee, daar heeft Nel connecties. Er wordt koffie gedronken en een kasetorte genuttigd bij de Hexenalm, en daar merken we dat de inflatie met een procentje of 25 heeft toegeslagen.
Lunchen doen wij in het appartement, en de keuze is reuze…. wil je mijn bovenkantje of wil je mijn onderkantje?
Nel, Margot, Corina en Annemiek blijven boven lunchen
Corina en Margot willen met de gondel naar beneden, maar gaan off-piste in de dikke mist en diepe sneeuw, en verdwalen. De gondel hebben ze niet meer gezien, maar zijn toch heelhuids beneden gekomen.
Mogelijk kunnen we onze ‘vaste’ week in 2024 niet terecht in haus Thaler, dus gaan makelaars in spe, Tonnie en Suzan op huizenjacht, en lopen wat adresjes af.
Trees en Annemiek vermaken zich met Mandela kleuren en worden daar helemaal ZEN van.
Het Amerikaans Jokeren is inmiddels te populair geworden waardoor Suzan niet mee mag doen en zij is daarom verdrietig, teleurgesteld en beledigd!
De eerste ronde wordt gewonnen door Annemiek en zij denkt dat ze meteen de hele pot mag hebben…. Niet dus.
Ondertussen wordt de kookbeurt van Elly overgenomen door Margot…. Het Teamwork van Annie en Joke, die zich ontfermen over de cashewnoten, wordt niet op prijs gesteld. Er zijn geen foto’s van maar het was heerlijk.
Nel presenteert zich als lid van de spaghettimonsters.
Annie masseert Petra, die knapt daar meteen heel erg van op en kan hopelijk morgen weer op de lange latten.
Na het eten wint Trees de pot. Een inspectie van de vloer wijst uit dat ze de terechte winnaar is…… vandaag.
Tonnie wordt in het zonnetje gezet vanwege haar inzet en regelen de afgelopen 35 jaar Niederau!
Dan volgt de derde rondje van ‘hoedje op/hoedje af. We krijgen deze keer een feesthoedje: Tonnie, Nel en Elly een speciale met ‘35’ erop! Er is geen vraag zonder discussie …. En we struikelen allemaal over de vraag: “zijn mollen blind?” Divers mensen verdienen punten voor het eindklassement …. De spanning stijgt.
Hierna worden er nog 2 potten gekeest met Elly en Tonnie als winnaressen.
[userId] => 222866
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5090767
[countryId] => 12
[pictureCount] => 8
[visitorCount] => 106
[author] => Joke
[cityName] => Niederau
[travelId] => 528382
[travelTitle] => skis(ke)letten 2023
[travelTitleSlugified] => skis-ke-letten-2023
[dateDepart] => 2023-02-04
[dateReturn] => 2023-02-12
[showDate] => yes
[goalId] => 6
[goalName] => Een korte vakantie
[countryName] => Oostenrijk
[countryIsoCode] => at
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/096/116_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/222/866_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => dag-3
)
[23] => stdClass Object
(
[username] => vanzanten
[datePublication] => 2023-02-06
[title] => Dag 2
[message] => Het ontbijt was weer heerlijk, al waren de eieren wel wat aan de late kant. Lekker rustig van je ontbijt genieten zit er niet in als Trees iedere 5 minuten iets anders nodig heeft van het buffet. Gelukkig wil Corina haar wel helpen en is daar wel ff druk mee.
Ook is het druk op de piste, dat zien we vanuit het raam. Zondag, dus alle mensen vanuit de buurt komen in Niederau skiën …. Het zou verboden moeten worden! Maar dan vindt Nel dat wij dan ook geen molentocht in Kinderdijk mogen komen schaatsen als er ijs ligt, en gelijk heeft ze.
Tonnie heeft vannacht ieder uur op de klok gezien en is dus niet topfit. Maar met het aantrekken van de skischoenen vindt ze haar centenzakje dus, de dag is alweer geslaagd.
De skiërs vertrekken en Annemiek probeert dat zonder skipas, maar daar kom je niet ver mee. De niet skiërs drinken koffie op het balkon, waar Elly haar bril over het randje kiepert.
Annie, Elly en Joke ondersteunen Trees bij het passen van de skischoenen en begeleiden haar naar het eerste liftje, waar ze meteen al een aanvaring/ aanskiing heeft met een meneer. We ontmoeten de rest van de ploeg (Tonnie, Suzan, Nel en Margot) bij Alpenland, waar we lekker in het zonnetje gaan zitten. Waar de jeugd (Annemiek, Petra en Corina) is gebleven, weten we niet. We gaan ervan uit dat zij niet in 7 sloten tegelijk lopen, aangezien deze toch dichtgevroren zijn.
De lunch bestaat uit worst met brot. ‘s middags gaan we naar de Schnapshutte waar Robbie Ronalds optreedt.
Zijn profielfoto is verjaard en hij laat het publiek meer zingen dan dat hij zelf zingt. Het geluid stond niet aan op het terras, de terrasverwarming stond evenmin aan en ze hebben er geen alcoholvrij bier ….. Kortom, de oudjes gaan terug naar haus Thaler. De ‘jeugd’ blijft nog even, maar die missen wel de overheerlijke chili con carne van Margot.
We spelen ronde 2 van de quiz: hoedje op/ hoedje af, met deze keer een kerstmuts. Diverse mensen verdienen punten…. De spanning stijgt.
Vragen over teamsporten, dienstplicht en smeerkaas…… we willen in discussie, maar dat mag niet van de wedstrijdleiding.
De kaartpot wordt deze avond gewonnen door Elly.
Welterusten.
[userId] => 222866
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5090739
[countryId] => 12
[pictureCount] => 6
[visitorCount] => 98
[author] => Joke
[cityName] => Niederau
[travelId] => 528382
[travelTitle] => skis(ke)letten 2023
[travelTitleSlugified] => skis-ke-letten-2023
[dateDepart] => 2023-02-04
[dateReturn] => 2023-02-12
[showDate] => yes
[goalId] => 6
[goalName] => Een korte vakantie
[countryName] => Oostenrijk
[countryIsoCode] => at
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/096/034_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/222/866_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => dag-2
)
[24] => stdClass Object
(
[username] => vanzanten
[datePublication] => 2023-02-04
[title] => Dag 1
[message] => Ja hoor het is weer zover, skiën met de skeletten, of zoals Ida zegt ‘de skitrutten’. We zijn met ‘maar, 11 want Karin blijft dit keer bij haar Gerritje thuis. We hebben kwart voor zes afgesproken op, ik blijf het zeggen: Zestienhoven.
Het inchecken had Corina thuis al gedaan, dus dat verliep geruisloos, hoewel er niets geruisloos verloopt als je met 11 dames op stap bent. Door de securety is een ander verhaal, de paaseieren van Marjan worden aan een grondige inspectie blootgesteld. Ook Trees wordt grondig geïnspecteerd, ze denken dat ze bolletjes heeft geslikt. Als alles weer aangetrokken is kunnen we naar gate 8. Net op tijd kunnen we voorkomen dat Elly op de vlucht naar Salzburg stapt. Ook leuk, maar niet de bedoeling. De vlucht verloopt voorspoedig op wat turbulentie na bij het dalen richting Innsbruck. Daar is Petra niet zo’n fan van. We hebben haar door deze moeilijke periode gesleept, door het liedje: “hallo, hallo, hallo, hallo, this is your Captain speaking on the radio” luidkeels te zingen. Om 10:00 uur zitten we aan de koffie met koekjes bij Maria ofwel frau Thaler. Zij is veel afgevallen en ernstig ziek geweest, ook hebben ze bij haar de diagnose diabetes gesteld.
(Jammer van die leuke reep chocola die we voor haar hebben meegenomen :-( )
Hierna worden de telefoons en tablets WiFi klaar gemaakt en worden de cadeautjes uitgepakt die meegegeven zijn door Marjan en Ida. Bedankt voor het boeken- en overlevingspakket meiden! Geweldig!
Er wordt een huishoudpot gemaakt en unaniem wordt Tonnie als beheerder aangewezen als financial director.
Hierna kan Trees het niet meer voor zich houden en deelt heksenmutsen uit. We gaan het spel ‘hoedje op hoedje af’ spelen. Het duurt wel even voor we in de gaten hebben wanneer de muts OP- en wanneer de muts AF moet. Margot wordt onbetwist de eerste van deze eerste pot.
Dan wordt het tijd voor de lunch en dat doen we bij Glennies. Trees is ernstig gehecht aan Kaiser Schmarrn maar die staan niet op de kaart. De teleurstelling op haar gezicht sprak boekdelen en daarom besloot de kok om speciaal voor haar een portie te maken.
Na de lunch moeten er inkopen worden gedaan bij de Spar. Drie winkelwagens en een uur later is ook dat geregeld, en kunnen de kaarten op tafel voor een potje Amerikaans Jokeren. Annemiek weet niet meer zo goed hoe dat moet, maar de ‘regels’ worden na iedere beurt ff haarfijn uitgelegd. Om 19:00 hebben we gereserveerd bij Alpenland, dus de pot moet worden onderbroken voor de Tiroler Grostl en de Wiener Schnitzel. Bij het opnemen van de drankjes wordt Petra overgeslagen, terwijl juist zij de grootste bier wil hebben.
Aan tafel wordt de landelijke- en de wereldproblemen besproken. We hebben wel een mening, maar geen oplossing.
Terug thuis gaan we verder met de kaartpot. Petra vindt het een k.tspel en heeft k.tkaarten, maar wint wel. Trees staat erop dat we volgend jaar een loep en en lampie meenemen, ze kan het allemaal niet meer zo goed zien. De tweede pot wordt gewonnen door Joke en dan is het tijd om naar bed te gaan.
[userId] => 222866
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5090703
[countryId] => 12
[pictureCount] => 10
[visitorCount] => 103
[author] => Joke
[cityName] => Niederau
[travelId] => 528382
[travelTitle] => skis(ke)letten 2023
[travelTitleSlugified] => skis-ke-letten-2023
[dateDepart] => 2023-02-04
[dateReturn] => 2023-02-12
[showDate] => yes
[goalId] => 6
[goalName] => Een korte vakantie
[countryName] => Oostenrijk
[countryIsoCode] => at
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/095/883_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/222/866_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => dag-1
)
[25] => stdClass Object
(
[username] => suusevers
[datePublication] => 2022-10-03
[title] => Großglockner
[message] => Net over de grens in Oostenrijk komen we op een bergpas terecht waar zelfs Wilco het eens een graadje warmer van krijgt: lang en steil. De bordjes in de berm vragen of de remmen van je auto het nog doen. Het zal toch niet dat.. ? Maar nee, natuurlijk houden die remmen het prima en komen we veilig in het dal aan, waar we terecht komen bij Gailberghöhe, een nieuwe camperplek. De plek is tegenover het hotel en één van de eigenaren besloot een camperplek te creëren. Het kost er niet veel en we mogen ontbijten in het hotel, wat we de volgende ochtend dus ook doen.
Ha, dit is weer Oostenrijk hoor! De kleding van de bediening, de typische inrichting, het eten. Het voelt bijna als wintersport, maar dan zonder sneeuw. De man van het hotel geeft als tip om via de Grossglockner te rijden. We hebben niet helemaal door wat hij bedoelt, het is 'iets met een berg' en de weersomstandigheden aan beide kanten van die berg zijn zowaar goed, dus dit moet onze kans zijn volgens hem. Op de kaart zien we dat we er toch bijna langs komen, dus ach, waarom nemen we die route dan niet gewoon?
Tijdens het rijden komen we er achter dat het om een grote bergpas gaat en niet veel later komen we bij de toegang waar we veertig euro moeten betalen om de pas te mogen rijden. Veertig euro? Nou, dan mag het wel heel veel moois zijn! Maar mensen, dat is het. Deze bergpas is adembenemend mooi en groot. We zijn er uren druk met kijken, wandelen, rijden, koffie drinken en in de sneeuw staan. Zodra we op onze korte broek de camper uitstappen, is het ijs- en ijskoud; snel de winterjas er overheen! Maar het mooie van de bergen is dat als je het hoekje om loopt, het opeens prachtig weer kan zijn. Jas uit en lekker op korte broek en shirt langs de sneeuw op lopen. Wat een tip van die man deze ochtend, zo dankbaar hiervoor!
Dan is het tijd om door te gaan naar Ellmau. Ellmau is een wintersportplaats waar we al heel wat keren heen zijn geweest om te skiën/snowboarden en dat willen we wel eens zien in de zomer. Maar Ellmau blijkt ook een prima plek om te zijn in de zomer of het najaar: het barst er nog van mensen, hartstikke gezellig. In Ellmau kunnen we één plek vinden om de camper neer te mogen zetten, maar die is de komende dagen vol. Wel krijgen we een adres voor een camping in een dorp verderop en we besluiten om daar dan maar naar toe te gaan, veel keuze hebben we niet. Maar waar we dan terecht komen...! Dat lees je in mijn volgende blog!
[userId] => 440589
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5089465
[countryId] => 12
[pictureCount] => 6
[visitorCount] => 124
[author] => Susanne
[cityName] => Ellmau
[travelId] => 528086
[travelTitle] => Camperreis door Zuid Europa
[travelTitleSlugified] => camperreis-door-zuid-europa
[dateDepart] => 2022-09-16
[dateReturn] => 2022-10-07
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Oostenrijk
[countryIsoCode] => at
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/087/449_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/440/589_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => grossglockner
)
[26] => stdClass Object
(
[username] => EricenLida
[datePublication] => 2022-11-29
[title] => Kerstmarkt Wenen
[message] => Gisteravond nog even na het eten de metro gepakt om over de kerstmarkt te lopen voor de lampjes. Het was koud met een snijdende wind en na een uur gauw weer terug. Vandaag gaan we richting Holland rijden en proberen vanmiddag ergens Nederlands elftal te kijken. En voor de rest gaan we het zien.[e-1f60e]
[userId] => 278885
[photoRevision] => 24
[reportId] => 5089379
[countryId] => 12
[pictureCount] => 7
[visitorCount] => 548
[author] => Eric en Lida
[cityName] => Wenen
[travelId] => 528193
[travelTitle] => Met de Camper door ItaIië 2022
[travelTitleSlugified] => met-de-camper-door-itaii-2022
[dateDepart] => 2022-11-12
[dateReturn] => 2022-12-03
[showDate] => yes
[goalId] => 6
[goalName] => Een korte vakantie
[countryName] => Oostenrijk
[countryIsoCode] => at
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/086/818_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/278/885_50x50.jpg?r=24
[titleSlugified] => kerstmarkt-wenen
)
[27] => stdClass Object
(
[username] => EricenLida
[datePublication] => 2022-11-28
[title] => Op naar Wenen Oostenrijk
[message] => Zondag 27 nov
Met een strakblauwe lucht gingen we op weg van Venetië naar Wenen. Het was rustig op de weg en 7 uur later hadden we de 600 km afgelegd. De route door de bergen bracht ons mooie vergezichten van sneeuw en groen. De CP in Wenen was gauw gevonden en was goed bezet. Nadat de camper was geïnstalleerd gingen we nog even op pad richting centrum. Er was niemand op het kantoor van de CP dus moesten we het zelf uitzoeken. Er was een bushalte voor de deur, maar die ging de verkeerde kant op. De chauffeur vertelde ons om de hoek is de goede richting en even later kwam de bus. Vanwege Corona ook hier geen kaartjes in de bus, maar de chauffeur was zo aardig ons ditmaal mee te nemen zonder kaartje. We reden langs de camping en ik zag een metrostation op 150 meter afstaand van de CP. De bus ging naar eindpunt waar een treinstation was en met de trein zijn we verder richting centrum gegaan. Halverwege maakte de chauffeur een noodstop en een meisje vloog door de bus. Lida met haar arm tegen een stang aan, was even schrikken en de chauffeur informeerde naar de gemoedstoestand. Een getuige had nummer van de auto gegeven, die doorreed en wij konden verder. Met de trein waren we er zo. Op het centraal station een Citypas van 48 uur te hebben gekocht was het tijd voor noedels en rijst. Terug op de CP is de wifi slecht en gelukkig is er een “kaffeehaus” met de kachel op stand warm waar het internet redelijk is en dat is handig voor dinsdag.
Maandag 28 nov
Heerlijk geslapen en lekker rustig aangedaan. Boodschappen bij de Spar aan de overkant gedaan en na de koffie zijn we op pad gegaan naar Wenen. Met de metro waren we binnen een 30 min in het centrum op Stephansplatz en vandaar uit lopen langs de mooie gebouwen. Het was koud met 4 graden en een harde wind. Gelukkig hadden we de winterjassen mee en met de capuchon op liepen we door de straten. Wenen is een zeer mooie stad met veel historische bouwwerken en in deze tijd met heel veel kerstmarkten. Voor de mooie gebouwen waren werklui met hijskranen en materiaal bezig en dat ontnam mij om mooie foto’s te nemen. Rond 14.00 uur keerden we terug naar de CP om vanavond na het eten (aardappels met rodekool en kipfilet) terug te gaan voor de kerstverlichting, die in de straten volop hangt.
[userId] => 278885
[photoRevision] => 24
[reportId] => 5089368
[countryId] => 12
[pictureCount] => 14
[visitorCount] => 81
[author] => Eric en Lida
[cityName] => Wenen
[travelId] => 528193
[travelTitle] => Met de Camper door ItaIië 2022
[travelTitleSlugified] => met-de-camper-door-itaii-2022
[dateDepart] => 2022-11-12
[dateReturn] => 2022-12-03
[showDate] => yes
[goalId] => 6
[goalName] => Een korte vakantie
[countryName] => Oostenrijk
[countryIsoCode] => at
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/086/763_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/278/885_50x50.jpg?r=24
[titleSlugified] => op-naar-wenen-oostenrijk
)
[28] => stdClass Object
(
[username] => mijnvakanties
[datePublication] => 2022-10-14
[title] => Leutash Seefeld Oostenrijk
[message] => Dit jaar maak ik veel wandelreizen.
Heerlijk!!
Dit keer ben ik in Oostenrijk geweest. Voor de 3 daagse in Leutash Seefeld. Het zou mijn 3e keer worden dat ik hier loop.
De vorige 2 keer was ik met Bavelaar mee.De wandeling heet de Einhornmarsh. Ook dit is een zusterwandeling van de 4daagse en behoort tot de I.M.L.Het zou mijn 106e iml wandeling worden.
14 September.
Op Woensdag de 14 Sept ging ik met de bus van Zoetermeer naar Schlusselfeld in Duitsland. Dat ligt niet ver van de hoek Liechtenstein, Duitsland en Oostenrijk.
De rit is niet te doen voor EEN chauffeur in een keer.
Vandaar deze overnachting. Met een paar stopswas het wel een flinkerit met plenzen regen onderweg. Dat beloofde wat. De vooruitzichten voor dit weekend warenniet zo goed. Nat dus.
15 September
Na een goede nachtrust en een flink ontbijt gingen we rond 10u weer op weg.
Er was tijd genoeg om onderweg in Garmish-Partenkirchen een lange stop te maken.
Iedereen haduren de tijd op daar rustigrond te kijken en iets te eten en of te drinken.
Ook dat deed ik dus. Heerlijk om daar rond te kijken naar de mooie huizen met vele prachtige schilderijen op demuur.
Ik kocht een schildje voor op een wandelstok. Ha ha en ik heb niet eens een wandelstok!
Mijn souveniertjes moeten klein zijn . Want anders neemt het zoveel ruimte in in mijn rugtas en in mijn souvenierkast.
Oostenrijk is nog zeer Katholiek. Dat zie je op de muren.Prachtige wandbescvhilderingen. Ook zijn er veel agrarische tekeningen.
En overal gasthof en ferienhaus te huur. Ik zag ook nog de hoge skischans. Ja.. die van in begin Januarie elk jaar bekend he! Eind van de middag ging de bus weer op weg .
Nu was het einddoel Leutash Seefeld.
Waar de start en finish van de 3 daagse was.
Ik herkende de hal bij het zwembad.
We kwamenrond 17u bij ons hotel aan.
In Schlusselfeld had ik een 2pers.kamer. Hier in Seefeld leutash ook. Heerlijk
Na de spullen op de kamer gebracht te hebben ging ik naar de supermarkt om wat lekkers te halen voor op de kamer s,avonds.
Ook liep ik naar de grote sporthal om effe te kijken naar de info en souveniers
Elke avond was het eten bij de reis inbegrepen. En dat eten was uitstekend.
Zoals ook de hele reis georganiseerd door Z.D.S uit Zoetermeer. Hulde.
s,avonds op mijn kamer pakte ik mijn dagrugzak in voor de volgende dag. En pakte mijn hele rugzak uit..
Het uitzicht vanuit mijn kamer was direkt op de bergen. Niet ver. Prachtig.
En wat is het schoon in Oostenrijk!!
16 September
1e wandeldag. Niet mijn favourite weer. Ik startte droogIn mijn t-shirt en jeansjack. De eerste km,s waren langs een water Fris. Ik zal maar zeggen een snel stromende flinke beek met helder water en heel veel stenen.
Ik liep vandaag een lang gerekte u-vorm. Alles was nat maar het regende nog niet. Prachtig om langs de almen te lopen. De bellen van de koeien en geiten te horen. Vandaag waren er niet veel hoogte verschillen. Onderweg enkele controles waar je veel gratis kon krijgen. Ik had uit het hotelvan het ontbijt 2harde belegde broodjes mee genomen. En uit Nl een zakje krentebollen. Voor nood.
Er werd een koude wandeldag. Maar gelukkig weinig spetters . helaas weinig zon.
Door en doorkoud liep ik van de ene poot van de U in een bocht naar de andere poot. Onder de bomen door het gras
Afgestempeld heb ik in de sporthal. Ik liep direkt terug naar ons hotel. 750m. Weer op temp komen na een douche en effe kijken of er iets op tv was vanElizabeth de tweede
Na het uitstekende eten van vandaag dronk ik nog wat beneden en ginglater op de avond naar mijn kamer.
Alles klaarzetten voor dag 2.
17September
Na een goede nachtrust was ik nog wel wat stijf van de 1e dag. Ook vandaag was het weer 20km .
Maar natuurlijk een andere route. En het werd klimmen vandaag. Helaas was het de hele dag regen. En bij het klimmen begon het eerst nat te sneeuwen. Daarna droge sneeuw. Vreselijk.
Maar ja ik doe dit vrijwillig en het weer heeft niemand onder controle.
Ik moest wel af en toe stoppen. Zo hard regende het. En de sneeuw vond ik ook niet leuk. Ik heb mijn kerstkaarten tot mijn dood wel gezien hier hoor.
Het klimmen vandaag was van ongeveer 1075 tot 1375m. Maar wel met een paar flink steile stukken.Hoe hoger we kwamen hoe meer modder. Er waren onderweg 4 rust/controlepunten.
Ik begon de dag in regenbroek en poncho. Eigenlijk heb ik ze de hele dag aan gehad.
Ik liep zelfs onder een skilift met stoeltjes door.
Onderweg kwam ik nog een groep mensen tegen die met Alpaca,s wandelden. Ik dronk een bakkiein een gasthuis dat heette Wildmoosalm.
Ja Moos echt!
Nu was ik op weg door de bossen naar het hoogste punt.
De sneeuw bleef maar komen en smolt niet meer weg.
Wil je de foto,s zien moet je mij dat laten weten.
Leutash is een gemeente waar Seefeld onder valt. Zo liepen we ook door Obern en Kirchplatz.
Ik eindigde in de sporthal als een bevroren ijspegel. en inmiddels ook nat ONDER de poncho.
Ik ging snel terug naar het hotel om weer om adem en temperatuur te komen. Zelfs de douche hielp niet.
Ik hield mijn gemak en dronk 2 drankjes tijdenshet avond diner.
Jongens jongens. Ik kan mij herinneren wanneer ik het voor het laatst zo koud had. En dit na onze heerlijke zomer. Zo kort geleden maar in geheugen zo lang geleden.
Ook nu s,avonds nog even naar de tv van Engeland gekeken.
Morgen ook weer vroeg op. TRUSTEN ALLEMAAL!
17 September Laatste van de 3 wandeldagen.
Goede morgen. Daar ben ik weer. Wat zegt het spreekwoord?
fris EN fruitig? Nou ik ben alleen EN.
Elke avond leg ik alles klaar voor de volgende dag en zorg dat mijn dagrugzakjeook gepakt is.
Ook had ik mijn wandelschoenen en poncho te droge geangen . Mijn schoenen op de kachel.
Eerst even iets anders. Elke avond met het diner kan je zeggen wat je de volgende dag wil eten. Nou goed gereld hoor. Nogmaals het eten was super. En het ontbijt was prima. Alles zoveel als je wilde hebben.
Mijn schoenen waren weer droog. Ik heb altyd 2 paar wandelschoenen bij me. Nu oude en nieuwen. Ik dacht dat ik vandaag maar weer met mijn oude ging starten. Dat bleek achteraf een goed idee.
De dag begon droog na een natte nacht. Ik heb het flink horen plenzen.
Ook vandaag 2 klimpartijen steil en modderig.De eerste was het ergste. Op een geven moment kom je op een punt dat je steil en minder steil kan klimmen naar een gasthausHammermoosalm bovenop daar. Ik nam de kortste weg. De steilste.
Het eerste korte gedeelte was alleen maar stenen. Daarna door de modder enmodder en modder. En het aantal bomen werd steeds minder. En nergens kon ik mij goed vast houden.
De ander wandelaars hadden gelukkig net zoveel moeite als ik.
Ik probeerde mijn schoenen zo schoon mogelijk te houden. Onbegonnen werk. Regelmatig moest ik rusten op weg naar boven ivm een polsslag van 200 en hoger.
Bijna op het hoogste punt voelde ik mijn bloedsuiker als een gek zakken. Ik kon niet meer maar moest wel. Ik kon niet zitten vanwege de modder maar er waren natuurlijk ook geen bankjes.
Zwabberbenen had ik. Maar ik was op het hoogste en steilste punt. Ik moest wel en rust nemen van een uur. Ik nam een apfelstrudel en koffie. Ook een broodjevan mezelf.
Na een uur ondernam ik een poging om weer op te starten. Ik had helaas benen die zo soepel waren als eikenhouten deuren.
Maar goed... Vanaf nu was het alleen maar naar beneden ........ dacht ik.
Op de weg naar benden wist ik dat ik achterom kon kijken om Hammermoosalm te kunnen zien. Jeetje wat was dat hoog.
Door de sneeuw. Naar beneden ging prima. Dan gooi ik mijn gewicht in de schaal.
Helaas kwam er nog een iets minder steile klim. Ook daar moest ik regelmatig stoppen om op adem te komen.
Ik was bijna bij de finish. nog 50 toen de wandelroute ineens de ander kant op ging. Wat bleek........ Waarschijnlijk was het net geen 20km en te kort. Dus nog een ommetje.
Weer terug in de hal haalde ik mijn iml stempel en het cijfertje 3 op.
Wat was ik blij dat ik er was. En de gehele dag was het droog!
Maar het leek wel dubbel zo koud. Voortaan ook maar een vestje meenemen.
Na een uurtje hal ging ik naar mijn hotel. Uitkleden en in bed opwarmen. Dan een douche.
Om 18u30 was het elke avond diner.
Na het etensavonds mijn spullen gepakt. Rugzak en dagrugzak.Heerlijk naar bed.
18September
Smorgensnog vroeger op. 6u30 max koffer in de bus en naar ontbijt. 7u vertrok de bus naar huis terug.
Na een lange rit was ik met een lift van collega wandelaar om 2030 ongeveer thuis na een enerverend weekend.
Dit jaar heb ik nog 1buitenlandse wandelingte gaan.
H. Groet allemaal. Vind je dit leuk? laat het me weten. Dank
[userId] => 309348
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5088050
[countryId] => 12
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 447
[author] =>
[cityName] => Seefeld
[travelId] => 528108
[travelTitle] => Fulda 2022 2 daagse
[travelTitleSlugified] => fulda-2022-2-daagse
[dateDepart] => 2022-09-30
[dateReturn] => 2022-10-04
[showDate] => yes
[goalId] => 6
[goalName] => Een korte vakantie
[countryName] => Oostenrijk
[countryIsoCode] => at
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/oostenrijk,seefeld
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/309/348_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => leutash-seefeld-oostenrijk
)
[29] => stdClass Object
(
[username] => oostenrijk2022
[datePublication] => 2022-08-18
[title] => Dag 12 laatste wandeldag
[message] => Goedenavond allemaal,
Vandaag is onze laatste vakantiedag in Oostenrijk die uiteraard weer begint met een goed ontbijt. De weersvoorspellingen voor vandaag waren gisteravond niet best, maar blijken vanochtend best wel mee te vallen. Het is bewolkt, maar droog!
We besluiten het vandaag echt rustig aan te doen qua wandeling, het wordt een iets meer dan 9 kilometer bijna vlakke wandeling in het dal tussen de bekende wintersportplaatsen Ehrwald en Lermoos vice versa. Onder een aangenaam temperatuurtje volbrengen wij deze wandeling in ruim 3 uur, de oplettende lezer begrijpt dan dat wij een paar stops tussendoor gemaakt hebben om de inwendige mens te versterken!
Daarna rijden we nog naar het begin van de kabelbaan naar de top van de Zugspitze, maar een tarief van 51 euro p.p. voor een ritje naar boven vinden we toch wel een beetje heeeeel veel. We proberen het daarna bij de Ehrwalder gondelbaan, maar ook hier een exorbitante vraag van 19 euro p.p. voor een ritje naar boven. Daarbij wordt het wolkendek ook steeds dichter en komt steeds lager te hangen, waardoor we maar besluiten naar het pension terug te gaan.
De middag lanterfanterend doorgebracht, ons laatste diner in het pension genoten en nu de voorbereidingen voor de reis naar huis die morgenochtend rond 08.30 uur zal aanvangen.
Dit is dus het laatste dagverslag van deze enerverende, avontuurlijke en zeker mooi en geslaagde vakantie. Rest ons de trouwe lezers te bedanken voor het verwerken van deze dagelijkse epistels en de vele bemoedigende commentaren die wij hierop hebben mogen ontvangen. Deze hebben er zeker toe bijgedragen dat wij deze helse fysieke inspanning tot een goed eind hebben gebracht!
[userId] => 441582
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5086370
[countryId] => 12
[pictureCount] => 3
[visitorCount] => 216
[author] => Cor
[cityName] => Obsteig
[travelId] => 527867
[travelTitle] => Wandeltocht Oostenrijk 2022
[travelTitleSlugified] => wandeltocht-oostenrijk-2022
[dateDepart] => 2022-08-07
[dateReturn] => 2022-08-19
[showDate] => no
[goalId] => 6
[goalName] => Een korte vakantie
[countryName] => Oostenrijk
[countryIsoCode] => at
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/068/301_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/441/582_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => dag-12-laatste-wandeldag
)
)
)
[reportsPaginator] => Zend_Paginator Object
(
[_cacheEnabled:protected] => 1
[_adapter:protected] => TravelLog\PaginatorAdapter Object
(
[_count:protected] => 60
[_array:protected] => Array
(
[15] => stdClass Object
(
[username] => nigila
[datePublication] => 2023-02-21
[title] => Zomerse temperaturen
[message] => De wekker gaat een half uur eerder vandaag, dus om half 8 was het al weer zo ver.
We staan op, ontbijten, trekken de skikleding weer aan, verzamelen alles en we gaan naar de gondel. Neukirchen bekijken we en laten we achter ons. Neukirchen was wel veel minder druk dan gisteren, maar we rijden toch door naar Brambergen. Parkeren en trekken die heerlijke skischoenen weer aan.
In Brambergen konden we zelfs doorlopen tot ruim in de hal van de gondels, dus ja, dat was echt stukken rustiger.
Boven zijn we weer rustig de 5 naar beneden geskied. Die route kennen we en weten we dat die te doen is. Het gaat beter dan gisteren, althans, bij mij. Timo heeft veel last van zijn bovenbenen en heeft het gevoel dat hij de ski’s niet onder controle heeft. Onze kleine klimgeit suist naar beneden. Zelfs op de wat steilere stukken behoud ze haar mooie techniek.
Na een paar keer gaan we toch even naar het andere gedeelte van de pistes. Alleen komen we daar op de rodere pistes en ja, dan is het vloeiende er vanaf bij Timo en mij [e-1f60a].
We doen verschillende pistes en liften. Tot een uur of 10 was het erg rustig, maar zodra de skiklassen ook losgelaten worden op de pistes, merk je dat het drukker wordt bij, vooral de liften. Rond kwart voor elf vertrekken we weer naar onze vertrouwde gondel en route 5. Daar we, ondanks de zomerse temperaturen beneden in het dal, wel binnen willen zitten bij het eten. We skiën dan ook om 11 uur naar Brambergen om te eten. We hebben genoeg keuzes. We zoeken een lekker plekkie uit en rond half 12 gaan we eten bestellen. Het restaurant zit dan ondertussen ook echt vol, dus leermoment, we moeten echt niet veel later komen om een plekje binnen te kunnen bemachtigen de komende dagen.
Na onze etenspauze vertrekken we weer naar route 5. Maar ik weet niet wat er in ons eten zat. Jeetje, ging het vanmorgen zo lekker, nu lijken de benen wel van rubber en lijken te doen wat ze zelf willen in plaats van de signalen te volgen die ik volgens mij toch echt naar mijn hersens stuur. We blijven gaan, maar de sneeuw is in de volle zon ook weer pap geworden en er zijn van die papperige heuveltjes ontstaan die ik uit alle macht probeer te ontwijken, maar het zijn er zo veel.
Blij als we weer bij de Gondel komen en onze ski’s weer voor een minuut of tien uit mogen trekken en op een bankie neer mogen ploffen…
We doen nog een paar keer ons rondje. Ik zag het al aan Timo’s gezicht. Zijn bovenbenen werken niet mee en om nu te zeggen dat het nog leuk is voor hem [e-1f60a]. Hij is nu degene die zegt, ik kap er mee voor vandaag, gaan jullie nog maar even. Ik vertrek met Nigila. Ik heb gezegd, ga maar voorop, dan probeer ik je wel bij te houden. Vroeger was ik degene die ook achteraan skiede, maar dat was meer omdat ik dan kon helpen als het bij de andere twee mis zou gaan en ik de snelste was van allemaal. Ik kon makkelijk even stil staan om even wat foto's te schieten zonder dat zij er iets van merkten. Met Timo erbij lukt dit nog wel, maar alleen met Nigila kan ik dit echt wel vergeten :-).
Nu was het begin geen probleem, maar bij de steilere stukjes, moest ik toch echt alle zeilen bijzetten om onze dame bij te houden. Nu hebben we aan het eind altijd een stuk “wandelpad”. Het is hier zo smal, dat je vaak amper kunt inhalen, omdat er veel in een ploeg naar beneden gaan daar en dan ook nog van links naar rechts gaan…, zover dat nog mogelijk is, blijf ik er maar vaak achter hangen.
Op een gegeven ogenblik zat ik achter een grote meneer, met dat ik hem in wilde halen, ging hij in plaats van parallel skiënd in eens over in ploeg en zijn ski’s waren zo lang, dat alleen door die lange latten uit elkaar te doen, hij al bijna de hele breedte van het pad gebruikte. Nu had ik meer vaart dan hem en ik heb echt een gil gegeven. Ik heb geen idee hoe ik hem dan toch nog gepasseerd ben (ik heb ook maar niet achter me gekeken, maar hij was in het Duits behoorlijk aan het roepen). En dat terwijl ik dus niet eens super hard ging, omdat dit gewoon niet te doen is daar. Ik haalde Nigila weer bij en ik maakte de laatste bocht naar rechts naar de gondel toe. Met dat ik naar beneden suisde uiterst rechts en ik wat naar links wilde om mijn snelheid naar beneden te halen, werd ik links ingehaald door twee personen, oké dus geen snelheid er uit halen en niks geen bochtje maken. Dan tot overmaat van ramp zie ik voor mij een vrouw die dus wel de hele piste gebruikt en naar rechts komt om daar haar bochtje te gaan maken. AAAAAAAAHHHHHHHHHH, ik kan niet naar links, niet naar rechts want daar is een hele steile helling omhoog en voor me een dame en ik kan nooit meer op tijd remmen. Ik zie mevrouw in slowmotion haar bocht maken en ik kan net achter haar ski’s passeren. Pfff dat hebben we ook weer gered. Maar in dit laatste stukje ben ik zo vaak voor mijn gevoel door het oog van de naald gekropen, dat ik dik in het zweet mijn ski’s uittrek om weer in de gondel naar boven te stappen.
Nigila wil eigenlijk ook wel stoppen (mooi, dan hoef ik dat niet te zeggen, als ze nog door had willen gaan, had ik ook gewoon meegegaan hoor, maar ik vind het ook niet erg om voor vandaag te stoppen.
We hebben het weer gered. Ik heb me alleen vanmorgen een keer laten vallen. Ik had de gopro op en dacht ik kijk even waar Timo blijft ergens achter mij. Timo zag ik en ik voelde dat mijn ski’s botste op een ijzige rand sneeuw. links van de piste. Ik probeerde mijn lichaam weer te draaien naar de kant waarop ik aan het skiën was, als een lappenpop voelde ik mijn armen alle kanten op schieten en steeds dacht ik, blijf ik staan of ga ik vallen. Toen maar besloten om me even te laten vallen om toch de baas te zijn over dat lichaam van me.
Daarna weer opstaan en verder. Nigila gaat lekker, ook al heeft ze last van haar enkel. Timo heeft wel al een paar keer de sneeuw van dichtbij bekeken, maar ach, ook dat hoort er stiekem een beetje bij.
We vertrekken op ons gemak naar de gondel van Brambergen om weer vroeg naar beneden te gaan. Laten we maar stoppen zolang het nog een beetje als skiën voelt. Ik kan mij voorstellen dat mensen die niet skiën nu denken, is dat nu echt zo leuk, dat skiën? Ja normaliter, als het juiste gevoel er is, is het geweldig. Maar ach die bergen, lekker buiten bezig zijn… ik heb de verwachting dat het gevoel er ook bij Timo nog wel gaat komen voordat we naar huis vertrekken.
In de gondel vonden we een paar handschoenen, welke we beneden hebben neergelegd en zijn we gelijk naar de auto gelopen. Weer even soep en broodjes gehaald, nu bij de Spar en hup terug naar het appartement. Het is een relaxte vakantie, heerlijk.
[userId] => 188590
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5091108
[countryId] => 12
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 72
[author] => Nigila
[cityName] => Neukirchen am Großvenediger
[travelId] => 528435
[travelTitle] => Zuruck nach Neukirchen am Grossvenediger
[travelTitleSlugified] => zuruck-nach-neukirchen-am-grossvenediger
[dateDepart] => 2023-02-19
[dateReturn] => 2023-02-25
[showDate] => yes
[goalId] => 6
[goalName] => Een korte vakantie
[countryName] => Oostenrijk
[countryIsoCode] => at
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/oostenrijk,neukirchen-am-grossvenediger
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/188/590_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => zomerse-temperaturen
)
[16] => stdClass Object
(
[username] => nigila
[datePublication] => 2023-02-20
[title] => Even rustig opstarten met skiën
[message] => We hadden afgesproken dat we de wekker om 08:00 uur zouden zetten. Dat het toch vakantie is en we niet om 08:00 uur aanwezig hoefden te zijn op de piste en we ook niet de eerste hoefden te zijn die boven de ski’s aan bonden.
Om 08:00 uur ging de wekker dan ook af, na een best goede nachtrust. Ik had eigenlijk nog wel langer kunnen blijven liggen, maar afspraak is afspraak. Dus ontbijten, alle skikleding opzoeken, tas inpakken, touwtjes aan mijn digitale werelden (telefoon en cameraatje), zodat ik ze niet echt kwijt kon raken bij loslaten in stoeltjesliften of duikelpartijen op de piste (nee, ben geen van allen dat van plan, maar ja, meestal ben ik niets van rare dingen van plan, maar toch overkomt het mij wel eens op de een of andere manier.
Om kwart over 9 reden wij bij ons appartement weg, op naar de gondel. Bij Neukirchen schrokken we van de drukte voor de gondel, jeetje, zo druk hadden wij het nog nooit gezien en ja, we zijn hier al meerdere keren geweest en toch wel eens wat drukte meegemaakt. Besloten om dan maar door te rijden naar Brambergen.
Daar de auto op de bekende parkeerplaats geparkeerd en oh ja, ik kon niet meer in mijn skischoenen momentje gehad. Dat kon ik vier jaar geleden ook al niet. Nu hadden we 2 paar skischoenen bij, maar bij het tweede paar hadden de vorige eigenaren de hakken onderuit gehaald. Doch in die schoenen schoof ik soepeltjes in, dus ga ik die toch maar proberen (ja op hoop van zegen, duimen jullie voor mij?)
We wandelen richting de gondel en zien al snel dat het hier ook druk was om boven te komen. Dus sluiten we hier op ons gemak achteraan. Uiteraard komen we nu niet uit bij de route die we gisteren besproken hadden om mee te beginnen. Het geheugen was gelukkig nog goed, dus ik wist dat als we naar links gingen, we op een makkelijke blauwe route uitkwamen, dus ski’s aan, helmen op, oeps, Nigila is in die 4 jaar toch behoorlijk gegroeid, want haar skistokken komen slechts tot halverwege haar bovenbenen. Mmmm, we hebben haar alles laten passen van te voren, maar nooit aan de skistokken gedacht…Daar moeten we in de loop van de dag toch even andere voor halen, want dit werkt niet echt en is ook geen gezicht.
We doen meerdere keren de makkelijke blauwe route 5, Timo moet het gevoel nog krijgen, Nigila wilt nog even de slag krijgen en waarom moeilijk doen als het ook makkelijk kan.
Rond half 12 zoeken we een restaurantje op (voordat de skiklassen rond 12 uur klaar zijn en de drukte binnen komt). Het restaurantje ligt ook net buiten de skironde, dus goede hoop [e-1f60a]. Je raad het al, het was al drukker dan verwacht, wij waren niet de enige die slim dachten te zijn. Alle tafels binnen waren bezet en buiten was het 5 1/2 graad, dus vond ik ook niet echt aangenaam. Aan 1 tafel binnen zat 1 mevrouw, gevraagd in mijn beste Duits of er nog plek was, ja hoor, kom er maar bij kreeg ik in het Limburgs terug te horen.
We aten grillworst met frites en natuurlijk voor de lady’s weer een Almdudler. Nog gezellig met de Limburgse dame zitten babbelen, die op de rest van de familie zat te wachten maar net op tijd een tafel was gaan zoeken.
Na de pauze nog een paar keer een afdaling gedaan, doch om 14 uur heb ik besloten om te stoppen voor vandaag. De laatste keer dat we geskied hadden, had ik in 1 dag mijn rechter bovenbeen al te veel belast, waardoor het skiën onmogelijk werd de volgende dagen. Dat hoop ik door op tijd te stoppen nu te voorkomen, Dit daar de knopen nog steeds in mijn bovenbeen spieren zitten (ik vermoed door het Parapent ongeluk, van jaren geleden, zelfs fysio heeft niets geholpen).
Timo en Nigila zijn nog een extra rondje gegaan. Timo heeft toen de grond van dichtbij gezien en ook Nigila voelde dat haar enkel en bovenbenen begonnen te protesteren waardoor het vloeiende skiën, niet meer zo vloeiend ging. Dus ook zij besloten te stoppen.
Met de gondel naar beneden. Ik had mijn draagriem al aan mijn ski’s vast gemaakt en Nigila had hem naast haar op de bank gelegd, Timo had de riem in ons Tympie zitten en al pratend en genietend gingen we langzaam richting het dal. Beneden in de hal aangekomen bleek dat Nigila haar draagriem in de gondel had laten liggen. Dus naar de mannen in het controlehokje. Over 20 minuten moesten we maar even kijken bij de gevonden voorwerpen. Nou dan wachten we maar even.
Op een gegeven ogenblik kwam er een meneer vertellen dat ze niets gevonden hadden. We moesten morgen maar terugkomen om nog eens te vragen. Het verbaasde mij niets, want je ziet die draagriemen weinig en zeker met wat verder lopen naar de auto toe, is het toch handig om de ski's zo aan je schouder te hangen. Alle spullen bij elkaar geraapt en op het moment dat wij wilden vertrekken kwam de goede man vertellen dat de draagriem boven was gevonden en onderweg naar beneden was. Dit zou nog een kwartier duren.
Timo en ik alvast naar de auto onze de ski’s en alle stokken en helmen. Even andere schoenen aan de voeten doen en dan weer terug hadden we afgesproken. Nigila bleef in de hal wachten. Nou had ik op de een of andere manier mijn draagriem niet goed vastgemaakt dus mijn ski’s vielen twee keer van mijn schouder op de grond. Gelukkig kwam Timo even helpen. Die zette zijn ski’s neer tegen de reling van de helling, maakte mijn schouderriem vast en hup we waren nu echt op weg naar de auto.
Bij de parkeerplaats gekomen achter Timo aangehobbeld, kon hij zijn auto toch niet meer vinden, ik dacht al dat ze hem gestolen hadden. Tot ik wakker werd en hem zachtjes influisterde dat we nog een stukje verder moesten lopen naar de 2de parkeerplaats. En ja hoor, daar stond onze tuut netjes op ons te wachten. Skischoenen uit, lange latten en stokken erin, de snowboots voor Nigila gepakt en geconstateerd dat Timo zijn handschoenen verloren had. In de hal bij de gondel had hij ze nog. De verwachting was dat deze op de heling naar beneden toe, waar mijn ski’s voor de 2de keer los vielen, achter gebleven waren. Ja, het gaat weer lekker, maar dit keer gebeurde het allemaal eens een keertje niet bij mij.
Dan weer terug richting de gondels om onze dochter op te halen, naar de handschoenen te kijken en ja inderdaad, om nieuwe skistokken te kopen. Gelukkig lagen de handschoenen inderdaad achter de helling, uit het zicht van iedereen, op de grond, Nigila kwam er ook aan met haar ski’s en draagriem. Ze wilde wel heel graag verlost worden van haar skischoenen, dus was blij dat ik zo slim was geweest om haar snowboots mee te nemen.
Snel de sportzaak binnen gelopen en stokken voor Nigila uitgezocht, waarbij ze niet hoefde te bukken om ze te kunnen gebruiken. Dan nog even snel in Neukirchen naar Billa om wat broodjes te scoren (en we hadden een zakje soep: eierschwammerlsuppe gekocht).
Na het eten was de zon doorgebroken en was het beneden 20 graden. Dat zijn geen temperaturen waarbij we nog sneeuw moeten verwachten vrees ik. Vanmiddag allemaal even lekker relaxen in ons appartement, daarna onze soep en broodjes gegeten.
En nu, nu is Nigila haar slaapkamer ingedoken met haar boeken (ja ze heeft echt al haar lesboeken bij) en wij zitten beiden op onze digitale werelden.
Zo nog even wat opzoeken op de laptop om naar te kijken en we hebben al afgesproken om rond 22 uur naar bed te gaan en morgen toch de wekker een half uurtje eerder te zetten… gaaaap…
Bedankt weer en tot morgen voor onze nieuwe avonturen.
[userId] => 188590
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5091085
[countryId] => 12
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 55
[author] => Nigila
[cityName] => Neukirchen am Großvenediger
[travelId] => 528435
[travelTitle] => Zuruck nach Neukirchen am Grossvenediger
[travelTitleSlugified] => zuruck-nach-neukirchen-am-grossvenediger
[dateDepart] => 2023-02-19
[dateReturn] => 2023-02-25
[showDate] => yes
[goalId] => 6
[goalName] => Een korte vakantie
[countryName] => Oostenrijk
[countryIsoCode] => at
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/oostenrijk,neukirchen-am-grossvenediger
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/188/590_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => even-rustig-opstarten-met-skin
)
[17] => stdClass Object
(
[username] => nigila
[datePublication] => 2023-02-19
[title] => Weer thuis komen in Neukirchen am Grossvenediger..
[message] => Ja ja, om half vijf ging de wekker af. Ik was er nog niet aan toe. Ik kon mijn uit-knopje vannacht weer niet vinden, dus had ik het nog 3 uur zien worden en dan om half vijf al er uit… pfffffffffff. Maar oké het is voor een goed doel. Voor het eerst in vier jaar gaan we weer eens wintersporten.Oké wel benieuwd hoe mijn dijbeen en nek zich gaan houden en Nigila haar enkel. Nigila had van de woensdag op school bootcamp en had haar enkel gekneusd, dus ja, dat wordt ook even bezien…
We wilden om 05:00 uur rijden, want Timo had gezien dat het 12 uur rijden was. We hadden ook besloten om te ontbijten in de auto op het moment dat we trek kregen. Dus de laatste dingen in de auto gedaan. Elke keer verbaas ik mij er weer over wat we allemaal wel niet mee sjouwen. We hebben al een koffer extra thuis gelaten, alleen onze skijassen en snowboots mee, geen kratten vol met boodschappen mee te nemen maar daar per dag te bekijken wat we nodig hebben en toch ligt er een kop op de achterbak zeg maar…
Oké we hadden het over het vertrek. Nou toevallig vertrokken we om 04:59 uur, dus eens op tijd zeg maar. Het was bewolk en droog, dus nog een paar uur en we zitten in Oostenrijk. We kwamen bij vertrek nog een paar verdwaalde carnavalsgasten tegen op de fiets, maar hup door…
Al gauw begon het te miezeren en te motregenen. Bij de Kennedytunnel voor de verandering eens geen file, maar helaas wel een flits…. Ja, wat zal ik zeggen, het is al jaren 70 km/u daar, maar oke ik zeg maar niets.
We rijden rond half 8 Duitsland in en rijden van baustelle naar baustelle. Gelukkig is het rustig op de weg en hebben we er weinig last van. Het miezerbuitje is ondertussen over gegaan in regenbuien. Heel, heel, heel af en toe zien we een lichtpuntje in het wolkendek en hebben we hoop, maar het duurt nog lang voordat het echt droog wordt. Dan maar hopen dat deze regen in Oostenrijk sneeuw zal zijn..
Bij Frankfurt zien we het ene na het andere vliegtuig op de snelweg af komen vliegen, af en toe leken ze gewoon stil te hangen op de wind… indrukwekkend om ze zo heel langzaam voorbij te zien schuiven. Het leek echt dat ze zoveel tegenwind hadden dat ze bijna uit de lucht gingen vallen, zo langzaam leek het te gaan.
Bij Spessart houden we rond 09:00 uur een kleine pitstop, gooien we de Volvo nog even vol en wisselen we van bestuurder. Nabij Hohenbrunn komen we rond kwart over 2 dan toch in een file terecht. Tussen Munchen en Kufstein worden meerdere files aangekondigd. We gaan zelfs even de snelweg af om een stukje om te rijden in plaats van in de file te staan. Het is een leuk stukje en even wat anders dan het gejakker over de snelweg.
We lunchen dan ook al rijdend, dat hebben we eigenlijk nog nooit gedaan, maar ja, als we dan toch in de file rijden.. een kopje thee erbij en gaan met die banaan. Bij Kufstein de grens over en ja, dan is het eigenlijk gelijk de tweede afrit, Kufstein-sud er af en vanaf daar binnendoor. Daar we niet gestopt waren voor een lunch, reed ik dus de bergen in. Dat is echt lang geleden en ik had het super naar mijn zin.
Rond 15:00 uur reden we Neukirchen am Grossvenediger in. Dus gestopt om skipassen te kopen en even om wat drinken bij de Spar. Jeetje wat een drukte, konden eigenlijk onze auto gewoon niet kwijt. Mazzel dat er eentje weg ging. Met het drinken, vlees en de skipassen rijden we door naar “ons” appartement. Zelfs daar rijden we nog zonder na te denken in 1 keer naar toe.
Auto uitladen, gelijk alles opruimen en nog een uurtje relaxen.
We hadden thuis al ons favoriet restaurantje (Gasthof Siggen) gereserveerd en ja, gezien de drukte was dit een verstandige keuze geweest. Alle drie heerlijke fritatensoep gegeten en Nigila Cordon Blue en wij de verassing van de kok.
Om half 7 zaten we echt vol en waren we klaar voor een relaxte avond.
In het appartement nog een paar programma’s bekeken en om half 11 was het voor mij over en heb ik aangegeven dat ik naar bed ging. Wat de andere deden oké, maar voor mij had de dag ondertussen lang genoeg geduurd. (Ja, ja ja, ik hoor sommige al zeggen:”Je wordt ouder mamma, geef het maar toe…”
Welterusten en tot morgen.
[userId] => 188590
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5091083
[countryId] => 12
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 53
[author] => Nigila
[cityName] => Neukirchen am Großvenediger
[travelId] => 528435
[travelTitle] => Zuruck nach Neukirchen am Grossvenediger
[travelTitleSlugified] => zuruck-nach-neukirchen-am-grossvenediger
[dateDepart] => 2023-02-19
[dateReturn] => 2023-02-25
[showDate] => yes
[goalId] => 6
[goalName] => Een korte vakantie
[countryName] => Oostenrijk
[countryIsoCode] => at
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/oostenrijk,neukirchen-am-grossvenediger
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/188/590_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => weer-thuis-komen-in-neukirchen-am-grossvenediger
)
[18] => stdClass Object
(
[username] => vanzanten
[datePublication] => 2023-02-11
[title] => Dag 7
[message] => We treffen het echt met het weer, strak blauw en zonnig.
Wel jammer dat er zoveel brillen sneuvelen deze week; skibrillen, leesbrillen en zonnebrillen
Iedereen trekt na het ontbijt zijn eigen plan……
De skiërs gaan skiën en Annie, Elly, Trees en Joke gaan wandelen.
Eerst met de gondel Markjochbahn naar boven en dan koffie in de Jochhutt’n. Dan verder wandelen over de piste (zwart) naar de Nordbergalm. Daarvan is het grootste deel dalen, we weten wat dat betekent, dat we op de terugweg moeten afzien. En we hebben het afzienpakket van Ida thuis laten liggen…. Dom dom dom.
We genieten van een lekkere lunch en/ in het zonnetje, en op de terugweg wil Trees toch nog even: een warme chocolademelk met slagroom en met rum en met kasetorte, waar laat dat mens al die calorieën?
De laatste skidag, dus alles moet worden ingeleverd en dan gaan we voor de laatste keer naar de schnapshutte….
Weer ernstig gezellig. En we blèren ondertussen alle teksten mee. “Schatje mag ik je foto…. en je nummer erbij ……”
Die songtekst heeft Annemiek wat letterlijk opgevat, hoewel ze de volgorde heeft omgedraaid.
We gaan eten in de dorpsstube en bijna allemaal nemen we Tiroler grostl. Niemand heeft behoefte aan een toetje, want om 21:00 uur zit Maria klaar, er moet worden afgerekend!!
Wij hebben Trees Capone en haar witwasdollars, dus dat klusje is zo geklaard.
Er worden nog twee potten gejokerd …….. zzzzzzzzzz
Dames en heren, de ‘verslagen’ van de afgelopen dagen zijn eigenlijk alleen te begrijpen door de skis(ke)letten. Alles wat gebeurt in Niederau, stays in Niederau.
Love you all!
[userId] => 222866
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5090872
[countryId] => 12
[pictureCount] => 4
[visitorCount] => 183
[author] => Joke
[cityName] => Niederau
[travelId] => 528382
[travelTitle] => skis(ke)letten 2023
[travelTitleSlugified] => skis-ke-letten-2023
[dateDepart] => 2023-02-04
[dateReturn] => 2023-02-12
[showDate] => yes
[goalId] => 6
[goalName] => Een korte vakantie
[countryName] => Oostenrijk
[countryIsoCode] => at
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/096/682_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/222/866_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => dag-7
)
[19] => stdClass Object
(
[username] => vanzanten
[datePublication] => 2023-02-10
[title] => Dag 6
[message] => Annie en Joke wandelen na het ontbijt de ‘kunst’ route naar het houtmuseum. De beelden worden voor de 25ste keer op de foto gezet. Suzan, Tonnie en Elly halen een hoestdrankje voor El. Die zegt nu tegen iedereen die ff kucht: “ daar heb ik een drankje voor!”
Annemiek, Margot, Corina, Nel, Trees en Petra doen een paar afdalingen. We zien elkaar op het terras van Bobo’s en dan is de bende weer compleet.
Tonnie bakt wentelteefjes voor de liefhebbers en gaat dan weer skiën.
De niet skiërs en Trees doen hetzelfde als gisteren….. gaan in het zonnetje zitten. De rest doet ook hetzelfde als gisteren….. gaan skiën. Het klinkt allemaal saai en eentonig , maar t verveelt niet!
Na het zonnen/skiën wordt er een apres zon/ski momentje ingelast. In de schnapshutte gaan Elly en Petra spijkerslaan.
Elly blijkt een natuurtalent en staat nu bovenaan in het klassement, dat kost Petra een paar shotjes. We zingen mee met bekende en minder bekende liedjes…. Op de melodie van quantanamera wordt gezongen:
De zon op mijn piemel, zon die schijnt op mijn piemel.
Inspirerende teksten zullen we maar zeggen. Suzan laat ook nog een Spartaans kunstje zien in de bar.
Als we terug gaan naar het appartement worden er skies ingenomen door de pistepolitie, en sommige mensen behoeven en krijgen ondersteuning bij de ADL.
Petra was ‘weer’ iets te laat voor het snijden van de paprika, maar ondanks dat is de nasi van Nel ‘weer’ heerlijk.
Zo naar het einde van de week gaan de autistische trekjes meer en meer opvallen en komen onverwerkte trauma’s aan de oppervlakte.
Annie kan slecht tegen klapperende kastjes enSuzan wordt onrustig van scheve kleedjes.
Margot had op de kleuterschool moeite met papier vouwen…. En dat is nu juist wat we moeten doen voor de 5e en laatste ronde van hoedje op/ hoedje af. Een hoedje vouwen!
Het vouwen gaat nu (55 jaar later) een stuk beter en ook de quiz wint Margot met 9 punten! Nel wordt 2e met 4 punten.
Allemaal hebben we onze bedenkingen bij het Gordelroosdier, maar de quizleiding accepteert alleen commentaar in zesvoud, schriftelijk en aangetekend.
Super leuk in elkaar gezet Trees!
De joker pot is vandaag voor Elly!
[userId] => 222866
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5090849
[countryId] => 12
[pictureCount] => 8
[visitorCount] => 129
[author] => Joke
[cityName] => Niederau
[travelId] => 528382
[travelTitle] => skis(ke)letten 2023
[travelTitleSlugified] => skis-ke-letten-2023
[dateDepart] => 2023-02-04
[dateReturn] => 2023-02-12
[showDate] => yes
[goalId] => 6
[goalName] => Een korte vakantie
[countryName] => Oostenrijk
[countryIsoCode] => at
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/096/543_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/222/866_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => dag-6
)
[20] => stdClass Object
(
[username] => vanzanten
[datePublication] => 2023-02-09
[title] => Dag 5
[message] =>
T is weer een heerlijke dag, na het ontbijt splitst de ploeg zich, en probleemloos deze keer, gaat iedereen met zijn eigen spullen op pad.
In Niederau hebben ze ook te kampen met personeelstekort in de horeca. Hotel Alpenland = dicht, Glennies = dicht. Dus gaan we (Annemiek, Suzan, Tonnie, Elly, Trees, Annie en Joke) naar Bobo’s, de kroeg op de piste en drinken daar latte, cappuccino en ‘gewone’ koffie. De rest (Corina, Petra, Margot en Nel) vermaken zich op de Mittermoos en daar sluiten na de koffie Tonnie en Suzan zich bij aan. Sommigen eten in de put, sommigen eten uit de put.
De niet skiërs en Trees gaan op het balkon in het zonnetje zitten tot een uur of 3, dan wordt het fris en gaan we naar beneden om koffie te zetten, want …… Maria heeft kasetorte gemaakt. Met regelmaat van de klok moet de deur worden opengemaakt en uiteindelijk is iedereen ‘binnen’.Iedereen? Nee, Petra heeft het weer helemaal gevonden…. Ze kan in ieder geval beter skiën dan op een stoel zitten. Voor haar wordt een stukje kasetorte bewaard, want de ‘jeugd’ gaat apres skien in de schnapshutte.
Daar doen ze een paar rondjes bier mee en ………. “een team is zo sterk als de zwakste schakel” ….. toch nog eenflugel.
Voor het eten is er nog tijd voor een potje Jokeren en die pot wordt gewonnen door Joke. Haar koetje loeit ervan.
Voor het diner (tgv Tonnie 35 jaar) hebben we een tafeltje gereserveerd in de dorpsstube (Voor Elly hebben we een plekje gereserveerd in het dolfinarium van Harderwijk, want zij blaft gelijk een zeehond!)
Nu we Beatrix (Karin) moeten missen , is Annemiek (Amalia) toegetreden tot ons gezelschap. Daarom is een statieportret met Suzan (Máxima) op zijn plaats.
De schnitzels waren lekker en was weer erg gezellig.
De vierde ronde hoedje op/ hoedje af spelen we met weer een andere variant hoofddeksel. De creativiteit van Trees kent geen grens. Margot staat aan de top van het klassement en het is een haast onmogelijke klus om die nog in te halen.
Tonnie wint delaatste joker pot van vandaag en dat is hard nodig!
[userId] => 222866
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5090822
[countryId] => 12
[pictureCount] => 6
[visitorCount] => 117
[author] => Joke
[cityName] => Niederau
[travelId] => 528382
[travelTitle] => skis(ke)letten 2023
[travelTitleSlugified] => skis-ke-letten-2023
[dateDepart] => 2023-02-04
[dateReturn] => 2023-02-12
[showDate] => yes
[goalId] => 6
[goalName] => Een korte vakantie
[countryName] => Oostenrijk
[countryIsoCode] => at
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/096/440_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/222/866_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => dag-5
)
[21] => stdClass Object
(
[username] => vanzanten
[datePublication] => 2023-02-08
[title] => Dag 4
[message] => Het ontbijt is wat later vandaag…….. of morgen? De oorzaak was een bestelling van de bakker, of een dienst in de kerk. Petra heeft het goed begrepen en vertaald. Dat komt vast door de Duitse les van meneer de Man.
De afvalverwerking in haus Thaler neem bizarre vormen aan: “Waar is het rode emmertje?”
Het ontbijt wordt opgeleukt door Hyacinth Bucket, vertolkt door Suzan.
Na het ontbijt gaan Elly en Annie wandelen, op zoek naar de langlaufpistes, maar die zijn er niet meer.
We spelen met zijn allen mee in het spel “de grote wisseltruc“:
- Trees neemt de skies van Petra mee
- Margot neemt de schoenen van Petra mee
- Van de handschoenen op het terras bij Alpenland, denkt Trees: die zijn van Joke, en Joke denkt: die zijn van Trees.
- Kortom verwarring alom.
We doen allemaal wat anders vandaag…. Maar uiteindelijk zien we elkaar met de lunch boven ‘in de put’.
We genieten er van een biertje, een patatje en het zonnetje. Trees trakteert er op chocola met rum en daarna worden er niet veel ski-meters meer gemaakt.
Na de wraps van Joke en de salade van Annie wordt de ‘mouth challenge’ gespeeld tussen team Pinot Grigrio en team Chardonnay, dat levert hele leuke plaatjes op. Het spiegeltje van Karin erbij zorgde voor een eerlijke uitslag. Behalve dan dat het team met de meeste seconden niet de winnaar, maar juist de verliezer is. Dom, dom, dom.
De pot Amerikaans Jokeren wordt gewonnen door….. Joke
Welterusten
[userId] => 222866
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5090785
[countryId] => 12
[pictureCount] => 7
[visitorCount] => 101
[author] => Joke
[cityName] => Niederau
[travelId] => 528382
[travelTitle] => skis(ke)letten 2023
[travelTitleSlugified] => skis-ke-letten-2023
[dateDepart] => 2023-02-04
[dateReturn] => 2023-02-12
[showDate] => yes
[goalId] => 6
[goalName] => Een korte vakantie
[countryName] => Oostenrijk
[countryIsoCode] => at
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/096/197_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/222/866_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => dag-4
)
[22] => stdClass Object
(
[username] => vanzanten
[datePublication] => 2023-02-07
[title] => Dag 3
[message] => Petra heeft pijnstilling nodig, niet vanwege een kater, maar ze is gisteren gevallen en heeft een zere stuit, een zere knie EN zweepslag. Dus gaat het onder het ontbijt over paracetamol, diclofenac, naproxen en ibuprofen.
Suzan heeft een leuk raadseltje met kalfsleder streichwurst: “t is bruin en het groeit.”?
Wat wel even serieus ter sprake moet komen is het volgende: Er is onder de jokertafel een kaart op de grond gevonden! Gedegen onderzoek heeft uitgewezen dat het de einduitslag niet heeft beïnvloedt en de ‘dader’ is voorwaardelijk vrijgesproken.
De groep niet skiërs groeit met de dag, volgend jaar gaan we met de zonnebloem mee, daar heeft Nel connecties. Er wordt koffie gedronken en een kasetorte genuttigd bij de Hexenalm, en daar merken we dat de inflatie met een procentje of 25 heeft toegeslagen.
Lunchen doen wij in het appartement, en de keuze is reuze…. wil je mijn bovenkantje of wil je mijn onderkantje?
Nel, Margot, Corina en Annemiek blijven boven lunchen
Corina en Margot willen met de gondel naar beneden, maar gaan off-piste in de dikke mist en diepe sneeuw, en verdwalen. De gondel hebben ze niet meer gezien, maar zijn toch heelhuids beneden gekomen.
Mogelijk kunnen we onze ‘vaste’ week in 2024 niet terecht in haus Thaler, dus gaan makelaars in spe, Tonnie en Suzan op huizenjacht, en lopen wat adresjes af.
Trees en Annemiek vermaken zich met Mandela kleuren en worden daar helemaal ZEN van.
Het Amerikaans Jokeren is inmiddels te populair geworden waardoor Suzan niet mee mag doen en zij is daarom verdrietig, teleurgesteld en beledigd!
De eerste ronde wordt gewonnen door Annemiek en zij denkt dat ze meteen de hele pot mag hebben…. Niet dus.
Ondertussen wordt de kookbeurt van Elly overgenomen door Margot…. Het Teamwork van Annie en Joke, die zich ontfermen over de cashewnoten, wordt niet op prijs gesteld. Er zijn geen foto’s van maar het was heerlijk.
Nel presenteert zich als lid van de spaghettimonsters.
Annie masseert Petra, die knapt daar meteen heel erg van op en kan hopelijk morgen weer op de lange latten.
Na het eten wint Trees de pot. Een inspectie van de vloer wijst uit dat ze de terechte winnaar is…… vandaag.
Tonnie wordt in het zonnetje gezet vanwege haar inzet en regelen de afgelopen 35 jaar Niederau!
Dan volgt de derde rondje van ‘hoedje op/hoedje af. We krijgen deze keer een feesthoedje: Tonnie, Nel en Elly een speciale met ‘35’ erop! Er is geen vraag zonder discussie …. En we struikelen allemaal over de vraag: “zijn mollen blind?” Divers mensen verdienen punten voor het eindklassement …. De spanning stijgt.
Hierna worden er nog 2 potten gekeest met Elly en Tonnie als winnaressen.
[userId] => 222866
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5090767
[countryId] => 12
[pictureCount] => 8
[visitorCount] => 106
[author] => Joke
[cityName] => Niederau
[travelId] => 528382
[travelTitle] => skis(ke)letten 2023
[travelTitleSlugified] => skis-ke-letten-2023
[dateDepart] => 2023-02-04
[dateReturn] => 2023-02-12
[showDate] => yes
[goalId] => 6
[goalName] => Een korte vakantie
[countryName] => Oostenrijk
[countryIsoCode] => at
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/096/116_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/222/866_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => dag-3
)
[23] => stdClass Object
(
[username] => vanzanten
[datePublication] => 2023-02-06
[title] => Dag 2
[message] => Het ontbijt was weer heerlijk, al waren de eieren wel wat aan de late kant. Lekker rustig van je ontbijt genieten zit er niet in als Trees iedere 5 minuten iets anders nodig heeft van het buffet. Gelukkig wil Corina haar wel helpen en is daar wel ff druk mee.
Ook is het druk op de piste, dat zien we vanuit het raam. Zondag, dus alle mensen vanuit de buurt komen in Niederau skiën …. Het zou verboden moeten worden! Maar dan vindt Nel dat wij dan ook geen molentocht in Kinderdijk mogen komen schaatsen als er ijs ligt, en gelijk heeft ze.
Tonnie heeft vannacht ieder uur op de klok gezien en is dus niet topfit. Maar met het aantrekken van de skischoenen vindt ze haar centenzakje dus, de dag is alweer geslaagd.
De skiërs vertrekken en Annemiek probeert dat zonder skipas, maar daar kom je niet ver mee. De niet skiërs drinken koffie op het balkon, waar Elly haar bril over het randje kiepert.
Annie, Elly en Joke ondersteunen Trees bij het passen van de skischoenen en begeleiden haar naar het eerste liftje, waar ze meteen al een aanvaring/ aanskiing heeft met een meneer. We ontmoeten de rest van de ploeg (Tonnie, Suzan, Nel en Margot) bij Alpenland, waar we lekker in het zonnetje gaan zitten. Waar de jeugd (Annemiek, Petra en Corina) is gebleven, weten we niet. We gaan ervan uit dat zij niet in 7 sloten tegelijk lopen, aangezien deze toch dichtgevroren zijn.
De lunch bestaat uit worst met brot. ‘s middags gaan we naar de Schnapshutte waar Robbie Ronalds optreedt.
Zijn profielfoto is verjaard en hij laat het publiek meer zingen dan dat hij zelf zingt. Het geluid stond niet aan op het terras, de terrasverwarming stond evenmin aan en ze hebben er geen alcoholvrij bier ….. Kortom, de oudjes gaan terug naar haus Thaler. De ‘jeugd’ blijft nog even, maar die missen wel de overheerlijke chili con carne van Margot.
We spelen ronde 2 van de quiz: hoedje op/ hoedje af, met deze keer een kerstmuts. Diverse mensen verdienen punten…. De spanning stijgt.
Vragen over teamsporten, dienstplicht en smeerkaas…… we willen in discussie, maar dat mag niet van de wedstrijdleiding.
De kaartpot wordt deze avond gewonnen door Elly.
Welterusten.
[userId] => 222866
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5090739
[countryId] => 12
[pictureCount] => 6
[visitorCount] => 98
[author] => Joke
[cityName] => Niederau
[travelId] => 528382
[travelTitle] => skis(ke)letten 2023
[travelTitleSlugified] => skis-ke-letten-2023
[dateDepart] => 2023-02-04
[dateReturn] => 2023-02-12
[showDate] => yes
[goalId] => 6
[goalName] => Een korte vakantie
[countryName] => Oostenrijk
[countryIsoCode] => at
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/096/034_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/222/866_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => dag-2
)
[24] => stdClass Object
(
[username] => vanzanten
[datePublication] => 2023-02-04
[title] => Dag 1
[message] => Ja hoor het is weer zover, skiën met de skeletten, of zoals Ida zegt ‘de skitrutten’. We zijn met ‘maar, 11 want Karin blijft dit keer bij haar Gerritje thuis. We hebben kwart voor zes afgesproken op, ik blijf het zeggen: Zestienhoven.
Het inchecken had Corina thuis al gedaan, dus dat verliep geruisloos, hoewel er niets geruisloos verloopt als je met 11 dames op stap bent. Door de securety is een ander verhaal, de paaseieren van Marjan worden aan een grondige inspectie blootgesteld. Ook Trees wordt grondig geïnspecteerd, ze denken dat ze bolletjes heeft geslikt. Als alles weer aangetrokken is kunnen we naar gate 8. Net op tijd kunnen we voorkomen dat Elly op de vlucht naar Salzburg stapt. Ook leuk, maar niet de bedoeling. De vlucht verloopt voorspoedig op wat turbulentie na bij het dalen richting Innsbruck. Daar is Petra niet zo’n fan van. We hebben haar door deze moeilijke periode gesleept, door het liedje: “hallo, hallo, hallo, hallo, this is your Captain speaking on the radio” luidkeels te zingen. Om 10:00 uur zitten we aan de koffie met koekjes bij Maria ofwel frau Thaler. Zij is veel afgevallen en ernstig ziek geweest, ook hebben ze bij haar de diagnose diabetes gesteld.
(Jammer van die leuke reep chocola die we voor haar hebben meegenomen :-( )
Hierna worden de telefoons en tablets WiFi klaar gemaakt en worden de cadeautjes uitgepakt die meegegeven zijn door Marjan en Ida. Bedankt voor het boeken- en overlevingspakket meiden! Geweldig!
Er wordt een huishoudpot gemaakt en unaniem wordt Tonnie als beheerder aangewezen als financial director.
Hierna kan Trees het niet meer voor zich houden en deelt heksenmutsen uit. We gaan het spel ‘hoedje op hoedje af’ spelen. Het duurt wel even voor we in de gaten hebben wanneer de muts OP- en wanneer de muts AF moet. Margot wordt onbetwist de eerste van deze eerste pot.
Dan wordt het tijd voor de lunch en dat doen we bij Glennies. Trees is ernstig gehecht aan Kaiser Schmarrn maar die staan niet op de kaart. De teleurstelling op haar gezicht sprak boekdelen en daarom besloot de kok om speciaal voor haar een portie te maken.
Na de lunch moeten er inkopen worden gedaan bij de Spar. Drie winkelwagens en een uur later is ook dat geregeld, en kunnen de kaarten op tafel voor een potje Amerikaans Jokeren. Annemiek weet niet meer zo goed hoe dat moet, maar de ‘regels’ worden na iedere beurt ff haarfijn uitgelegd. Om 19:00 hebben we gereserveerd bij Alpenland, dus de pot moet worden onderbroken voor de Tiroler Grostl en de Wiener Schnitzel. Bij het opnemen van de drankjes wordt Petra overgeslagen, terwijl juist zij de grootste bier wil hebben.
Aan tafel wordt de landelijke- en de wereldproblemen besproken. We hebben wel een mening, maar geen oplossing.
Terug thuis gaan we verder met de kaartpot. Petra vindt het een k.tspel en heeft k.tkaarten, maar wint wel. Trees staat erop dat we volgend jaar een loep en en lampie meenemen, ze kan het allemaal niet meer zo goed zien. De tweede pot wordt gewonnen door Joke en dan is het tijd om naar bed te gaan.
[userId] => 222866
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5090703
[countryId] => 12
[pictureCount] => 10
[visitorCount] => 103
[author] => Joke
[cityName] => Niederau
[travelId] => 528382
[travelTitle] => skis(ke)letten 2023
[travelTitleSlugified] => skis-ke-letten-2023
[dateDepart] => 2023-02-04
[dateReturn] => 2023-02-12
[showDate] => yes
[goalId] => 6
[goalName] => Een korte vakantie
[countryName] => Oostenrijk
[countryIsoCode] => at
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/095/883_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/222/866_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => dag-1
)
[25] => stdClass Object
(
[username] => suusevers
[datePublication] => 2022-10-03
[title] => Großglockner
[message] => Net over de grens in Oostenrijk komen we op een bergpas terecht waar zelfs Wilco het eens een graadje warmer van krijgt: lang en steil. De bordjes in de berm vragen of de remmen van je auto het nog doen. Het zal toch niet dat.. ? Maar nee, natuurlijk houden die remmen het prima en komen we veilig in het dal aan, waar we terecht komen bij Gailberghöhe, een nieuwe camperplek. De plek is tegenover het hotel en één van de eigenaren besloot een camperplek te creëren. Het kost er niet veel en we mogen ontbijten in het hotel, wat we de volgende ochtend dus ook doen.
Ha, dit is weer Oostenrijk hoor! De kleding van de bediening, de typische inrichting, het eten. Het voelt bijna als wintersport, maar dan zonder sneeuw. De man van het hotel geeft als tip om via de Grossglockner te rijden. We hebben niet helemaal door wat hij bedoelt, het is 'iets met een berg' en de weersomstandigheden aan beide kanten van die berg zijn zowaar goed, dus dit moet onze kans zijn volgens hem. Op de kaart zien we dat we er toch bijna langs komen, dus ach, waarom nemen we die route dan niet gewoon?
Tijdens het rijden komen we er achter dat het om een grote bergpas gaat en niet veel later komen we bij de toegang waar we veertig euro moeten betalen om de pas te mogen rijden. Veertig euro? Nou, dan mag het wel heel veel moois zijn! Maar mensen, dat is het. Deze bergpas is adembenemend mooi en groot. We zijn er uren druk met kijken, wandelen, rijden, koffie drinken en in de sneeuw staan. Zodra we op onze korte broek de camper uitstappen, is het ijs- en ijskoud; snel de winterjas er overheen! Maar het mooie van de bergen is dat als je het hoekje om loopt, het opeens prachtig weer kan zijn. Jas uit en lekker op korte broek en shirt langs de sneeuw op lopen. Wat een tip van die man deze ochtend, zo dankbaar hiervoor!
Dan is het tijd om door te gaan naar Ellmau. Ellmau is een wintersportplaats waar we al heel wat keren heen zijn geweest om te skiën/snowboarden en dat willen we wel eens zien in de zomer. Maar Ellmau blijkt ook een prima plek om te zijn in de zomer of het najaar: het barst er nog van mensen, hartstikke gezellig. In Ellmau kunnen we één plek vinden om de camper neer te mogen zetten, maar die is de komende dagen vol. Wel krijgen we een adres voor een camping in een dorp verderop en we besluiten om daar dan maar naar toe te gaan, veel keuze hebben we niet. Maar waar we dan terecht komen...! Dat lees je in mijn volgende blog!
[userId] => 440589
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5089465
[countryId] => 12
[pictureCount] => 6
[visitorCount] => 124
[author] => Susanne
[cityName] => Ellmau
[travelId] => 528086
[travelTitle] => Camperreis door Zuid Europa
[travelTitleSlugified] => camperreis-door-zuid-europa
[dateDepart] => 2022-09-16
[dateReturn] => 2022-10-07
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Oostenrijk
[countryIsoCode] => at
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/087/449_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/440/589_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => grossglockner
)
[26] => stdClass Object
(
[username] => EricenLida
[datePublication] => 2022-11-29
[title] => Kerstmarkt Wenen
[message] => Gisteravond nog even na het eten de metro gepakt om over de kerstmarkt te lopen voor de lampjes. Het was koud met een snijdende wind en na een uur gauw weer terug. Vandaag gaan we richting Holland rijden en proberen vanmiddag ergens Nederlands elftal te kijken. En voor de rest gaan we het zien.[e-1f60e]
[userId] => 278885
[photoRevision] => 24
[reportId] => 5089379
[countryId] => 12
[pictureCount] => 7
[visitorCount] => 548
[author] => Eric en Lida
[cityName] => Wenen
[travelId] => 528193
[travelTitle] => Met de Camper door ItaIië 2022
[travelTitleSlugified] => met-de-camper-door-itaii-2022
[dateDepart] => 2022-11-12
[dateReturn] => 2022-12-03
[showDate] => yes
[goalId] => 6
[goalName] => Een korte vakantie
[countryName] => Oostenrijk
[countryIsoCode] => at
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/086/818_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/278/885_50x50.jpg?r=24
[titleSlugified] => kerstmarkt-wenen
)
[27] => stdClass Object
(
[username] => EricenLida
[datePublication] => 2022-11-28
[title] => Op naar Wenen Oostenrijk
[message] => Zondag 27 nov
Met een strakblauwe lucht gingen we op weg van Venetië naar Wenen. Het was rustig op de weg en 7 uur later hadden we de 600 km afgelegd. De route door de bergen bracht ons mooie vergezichten van sneeuw en groen. De CP in Wenen was gauw gevonden en was goed bezet. Nadat de camper was geïnstalleerd gingen we nog even op pad richting centrum. Er was niemand op het kantoor van de CP dus moesten we het zelf uitzoeken. Er was een bushalte voor de deur, maar die ging de verkeerde kant op. De chauffeur vertelde ons om de hoek is de goede richting en even later kwam de bus. Vanwege Corona ook hier geen kaartjes in de bus, maar de chauffeur was zo aardig ons ditmaal mee te nemen zonder kaartje. We reden langs de camping en ik zag een metrostation op 150 meter afstaand van de CP. De bus ging naar eindpunt waar een treinstation was en met de trein zijn we verder richting centrum gegaan. Halverwege maakte de chauffeur een noodstop en een meisje vloog door de bus. Lida met haar arm tegen een stang aan, was even schrikken en de chauffeur informeerde naar de gemoedstoestand. Een getuige had nummer van de auto gegeven, die doorreed en wij konden verder. Met de trein waren we er zo. Op het centraal station een Citypas van 48 uur te hebben gekocht was het tijd voor noedels en rijst. Terug op de CP is de wifi slecht en gelukkig is er een “kaffeehaus” met de kachel op stand warm waar het internet redelijk is en dat is handig voor dinsdag.
Maandag 28 nov
Heerlijk geslapen en lekker rustig aangedaan. Boodschappen bij de Spar aan de overkant gedaan en na de koffie zijn we op pad gegaan naar Wenen. Met de metro waren we binnen een 30 min in het centrum op Stephansplatz en vandaar uit lopen langs de mooie gebouwen. Het was koud met 4 graden en een harde wind. Gelukkig hadden we de winterjassen mee en met de capuchon op liepen we door de straten. Wenen is een zeer mooie stad met veel historische bouwwerken en in deze tijd met heel veel kerstmarkten. Voor de mooie gebouwen waren werklui met hijskranen en materiaal bezig en dat ontnam mij om mooie foto’s te nemen. Rond 14.00 uur keerden we terug naar de CP om vanavond na het eten (aardappels met rodekool en kipfilet) terug te gaan voor de kerstverlichting, die in de straten volop hangt.
[userId] => 278885
[photoRevision] => 24
[reportId] => 5089368
[countryId] => 12
[pictureCount] => 14
[visitorCount] => 81
[author] => Eric en Lida
[cityName] => Wenen
[travelId] => 528193
[travelTitle] => Met de Camper door ItaIië 2022
[travelTitleSlugified] => met-de-camper-door-itaii-2022
[dateDepart] => 2022-11-12
[dateReturn] => 2022-12-03
[showDate] => yes
[goalId] => 6
[goalName] => Een korte vakantie
[countryName] => Oostenrijk
[countryIsoCode] => at
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/086/763_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/278/885_50x50.jpg?r=24
[titleSlugified] => op-naar-wenen-oostenrijk
)
[28] => stdClass Object
(
[username] => mijnvakanties
[datePublication] => 2022-10-14
[title] => Leutash Seefeld Oostenrijk
[message] => Dit jaar maak ik veel wandelreizen.
Heerlijk!!
Dit keer ben ik in Oostenrijk geweest. Voor de 3 daagse in Leutash Seefeld. Het zou mijn 3e keer worden dat ik hier loop.
De vorige 2 keer was ik met Bavelaar mee.De wandeling heet de Einhornmarsh. Ook dit is een zusterwandeling van de 4daagse en behoort tot de I.M.L.Het zou mijn 106e iml wandeling worden.
14 September.
Op Woensdag de 14 Sept ging ik met de bus van Zoetermeer naar Schlusselfeld in Duitsland. Dat ligt niet ver van de hoek Liechtenstein, Duitsland en Oostenrijk.
De rit is niet te doen voor EEN chauffeur in een keer.
Vandaar deze overnachting. Met een paar stopswas het wel een flinkerit met plenzen regen onderweg. Dat beloofde wat. De vooruitzichten voor dit weekend warenniet zo goed. Nat dus.
15 September
Na een goede nachtrust en een flink ontbijt gingen we rond 10u weer op weg.
Er was tijd genoeg om onderweg in Garmish-Partenkirchen een lange stop te maken.
Iedereen haduren de tijd op daar rustigrond te kijken en iets te eten en of te drinken.
Ook dat deed ik dus. Heerlijk om daar rond te kijken naar de mooie huizen met vele prachtige schilderijen op demuur.
Ik kocht een schildje voor op een wandelstok. Ha ha en ik heb niet eens een wandelstok!
Mijn souveniertjes moeten klein zijn . Want anders neemt het zoveel ruimte in in mijn rugtas en in mijn souvenierkast.
Oostenrijk is nog zeer Katholiek. Dat zie je op de muren.Prachtige wandbescvhilderingen. Ook zijn er veel agrarische tekeningen.
En overal gasthof en ferienhaus te huur. Ik zag ook nog de hoge skischans. Ja.. die van in begin Januarie elk jaar bekend he! Eind van de middag ging de bus weer op weg .
Nu was het einddoel Leutash Seefeld.
Waar de start en finish van de 3 daagse was.
Ik herkende de hal bij het zwembad.
We kwamenrond 17u bij ons hotel aan.
In Schlusselfeld had ik een 2pers.kamer. Hier in Seefeld leutash ook. Heerlijk
Na de spullen op de kamer gebracht te hebben ging ik naar de supermarkt om wat lekkers te halen voor op de kamer s,avonds.
Ook liep ik naar de grote sporthal om effe te kijken naar de info en souveniers
Elke avond was het eten bij de reis inbegrepen. En dat eten was uitstekend.
Zoals ook de hele reis georganiseerd door Z.D.S uit Zoetermeer. Hulde.
s,avonds op mijn kamer pakte ik mijn dagrugzak in voor de volgende dag. En pakte mijn hele rugzak uit..
Het uitzicht vanuit mijn kamer was direkt op de bergen. Niet ver. Prachtig.
En wat is het schoon in Oostenrijk!!
16 September
1e wandeldag. Niet mijn favourite weer. Ik startte droogIn mijn t-shirt en jeansjack. De eerste km,s waren langs een water Fris. Ik zal maar zeggen een snel stromende flinke beek met helder water en heel veel stenen.
Ik liep vandaag een lang gerekte u-vorm. Alles was nat maar het regende nog niet. Prachtig om langs de almen te lopen. De bellen van de koeien en geiten te horen. Vandaag waren er niet veel hoogte verschillen. Onderweg enkele controles waar je veel gratis kon krijgen. Ik had uit het hotelvan het ontbijt 2harde belegde broodjes mee genomen. En uit Nl een zakje krentebollen. Voor nood.
Er werd een koude wandeldag. Maar gelukkig weinig spetters . helaas weinig zon.
Door en doorkoud liep ik van de ene poot van de U in een bocht naar de andere poot. Onder de bomen door het gras
Afgestempeld heb ik in de sporthal. Ik liep direkt terug naar ons hotel. 750m. Weer op temp komen na een douche en effe kijken of er iets op tv was vanElizabeth de tweede
Na het uitstekende eten van vandaag dronk ik nog wat beneden en ginglater op de avond naar mijn kamer.
Alles klaarzetten voor dag 2.
17September
Na een goede nachtrust was ik nog wel wat stijf van de 1e dag. Ook vandaag was het weer 20km .
Maar natuurlijk een andere route. En het werd klimmen vandaag. Helaas was het de hele dag regen. En bij het klimmen begon het eerst nat te sneeuwen. Daarna droge sneeuw. Vreselijk.
Maar ja ik doe dit vrijwillig en het weer heeft niemand onder controle.
Ik moest wel af en toe stoppen. Zo hard regende het. En de sneeuw vond ik ook niet leuk. Ik heb mijn kerstkaarten tot mijn dood wel gezien hier hoor.
Het klimmen vandaag was van ongeveer 1075 tot 1375m. Maar wel met een paar flink steile stukken.Hoe hoger we kwamen hoe meer modder. Er waren onderweg 4 rust/controlepunten.
Ik begon de dag in regenbroek en poncho. Eigenlijk heb ik ze de hele dag aan gehad.
Ik liep zelfs onder een skilift met stoeltjes door.
Onderweg kwam ik nog een groep mensen tegen die met Alpaca,s wandelden. Ik dronk een bakkiein een gasthuis dat heette Wildmoosalm.
Ja Moos echt!
Nu was ik op weg door de bossen naar het hoogste punt.
De sneeuw bleef maar komen en smolt niet meer weg.
Wil je de foto,s zien moet je mij dat laten weten.
Leutash is een gemeente waar Seefeld onder valt. Zo liepen we ook door Obern en Kirchplatz.
Ik eindigde in de sporthal als een bevroren ijspegel. en inmiddels ook nat ONDER de poncho.
Ik ging snel terug naar het hotel om weer om adem en temperatuur te komen. Zelfs de douche hielp niet.
Ik hield mijn gemak en dronk 2 drankjes tijdenshet avond diner.
Jongens jongens. Ik kan mij herinneren wanneer ik het voor het laatst zo koud had. En dit na onze heerlijke zomer. Zo kort geleden maar in geheugen zo lang geleden.
Ook nu s,avonds nog even naar de tv van Engeland gekeken.
Morgen ook weer vroeg op. TRUSTEN ALLEMAAL!
17 September Laatste van de 3 wandeldagen.
Goede morgen. Daar ben ik weer. Wat zegt het spreekwoord?
fris EN fruitig? Nou ik ben alleen EN.
Elke avond leg ik alles klaar voor de volgende dag en zorg dat mijn dagrugzakjeook gepakt is.
Ook had ik mijn wandelschoenen en poncho te droge geangen . Mijn schoenen op de kachel.
Eerst even iets anders. Elke avond met het diner kan je zeggen wat je de volgende dag wil eten. Nou goed gereld hoor. Nogmaals het eten was super. En het ontbijt was prima. Alles zoveel als je wilde hebben.
Mijn schoenen waren weer droog. Ik heb altyd 2 paar wandelschoenen bij me. Nu oude en nieuwen. Ik dacht dat ik vandaag maar weer met mijn oude ging starten. Dat bleek achteraf een goed idee.
De dag begon droog na een natte nacht. Ik heb het flink horen plenzen.
Ook vandaag 2 klimpartijen steil en modderig.De eerste was het ergste. Op een geven moment kom je op een punt dat je steil en minder steil kan klimmen naar een gasthausHammermoosalm bovenop daar. Ik nam de kortste weg. De steilste.
Het eerste korte gedeelte was alleen maar stenen. Daarna door de modder enmodder en modder. En het aantal bomen werd steeds minder. En nergens kon ik mij goed vast houden.
De ander wandelaars hadden gelukkig net zoveel moeite als ik.
Ik probeerde mijn schoenen zo schoon mogelijk te houden. Onbegonnen werk. Regelmatig moest ik rusten op weg naar boven ivm een polsslag van 200 en hoger.
Bijna op het hoogste punt voelde ik mijn bloedsuiker als een gek zakken. Ik kon niet meer maar moest wel. Ik kon niet zitten vanwege de modder maar er waren natuurlijk ook geen bankjes.
Zwabberbenen had ik. Maar ik was op het hoogste en steilste punt. Ik moest wel en rust nemen van een uur. Ik nam een apfelstrudel en koffie. Ook een broodjevan mezelf.
Na een uur ondernam ik een poging om weer op te starten. Ik had helaas benen die zo soepel waren als eikenhouten deuren.
Maar goed... Vanaf nu was het alleen maar naar beneden ........ dacht ik.
Op de weg naar benden wist ik dat ik achterom kon kijken om Hammermoosalm te kunnen zien. Jeetje wat was dat hoog.
Door de sneeuw. Naar beneden ging prima. Dan gooi ik mijn gewicht in de schaal.
Helaas kwam er nog een iets minder steile klim. Ook daar moest ik regelmatig stoppen om op adem te komen.
Ik was bijna bij de finish. nog 50 toen de wandelroute ineens de ander kant op ging. Wat bleek........ Waarschijnlijk was het net geen 20km en te kort. Dus nog een ommetje.
Weer terug in de hal haalde ik mijn iml stempel en het cijfertje 3 op.
Wat was ik blij dat ik er was. En de gehele dag was het droog!
Maar het leek wel dubbel zo koud. Voortaan ook maar een vestje meenemen.
Na een uurtje hal ging ik naar mijn hotel. Uitkleden en in bed opwarmen. Dan een douche.
Om 18u30 was het elke avond diner.
Na het etensavonds mijn spullen gepakt. Rugzak en dagrugzak.Heerlijk naar bed.
18September
Smorgensnog vroeger op. 6u30 max koffer in de bus en naar ontbijt. 7u vertrok de bus naar huis terug.
Na een lange rit was ik met een lift van collega wandelaar om 2030 ongeveer thuis na een enerverend weekend.
Dit jaar heb ik nog 1buitenlandse wandelingte gaan.
H. Groet allemaal. Vind je dit leuk? laat het me weten. Dank
[userId] => 309348
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5088050
[countryId] => 12
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 447
[author] =>
[cityName] => Seefeld
[travelId] => 528108
[travelTitle] => Fulda 2022 2 daagse
[travelTitleSlugified] => fulda-2022-2-daagse
[dateDepart] => 2022-09-30
[dateReturn] => 2022-10-04
[showDate] => yes
[goalId] => 6
[goalName] => Een korte vakantie
[countryName] => Oostenrijk
[countryIsoCode] => at
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/oostenrijk,seefeld
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/309/348_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => leutash-seefeld-oostenrijk
)
[29] => stdClass Object
(
[username] => oostenrijk2022
[datePublication] => 2022-08-18
[title] => Dag 12 laatste wandeldag
[message] => Goedenavond allemaal,
Vandaag is onze laatste vakantiedag in Oostenrijk die uiteraard weer begint met een goed ontbijt. De weersvoorspellingen voor vandaag waren gisteravond niet best, maar blijken vanochtend best wel mee te vallen. Het is bewolkt, maar droog!
We besluiten het vandaag echt rustig aan te doen qua wandeling, het wordt een iets meer dan 9 kilometer bijna vlakke wandeling in het dal tussen de bekende wintersportplaatsen Ehrwald en Lermoos vice versa. Onder een aangenaam temperatuurtje volbrengen wij deze wandeling in ruim 3 uur, de oplettende lezer begrijpt dan dat wij een paar stops tussendoor gemaakt hebben om de inwendige mens te versterken!
Daarna rijden we nog naar het begin van de kabelbaan naar de top van de Zugspitze, maar een tarief van 51 euro p.p. voor een ritje naar boven vinden we toch wel een beetje heeeeel veel. We proberen het daarna bij de Ehrwalder gondelbaan, maar ook hier een exorbitante vraag van 19 euro p.p. voor een ritje naar boven. Daarbij wordt het wolkendek ook steeds dichter en komt steeds lager te hangen, waardoor we maar besluiten naar het pension terug te gaan.
De middag lanterfanterend doorgebracht, ons laatste diner in het pension genoten en nu de voorbereidingen voor de reis naar huis die morgenochtend rond 08.30 uur zal aanvangen.
Dit is dus het laatste dagverslag van deze enerverende, avontuurlijke en zeker mooi en geslaagde vakantie. Rest ons de trouwe lezers te bedanken voor het verwerken van deze dagelijkse epistels en de vele bemoedigende commentaren die wij hierop hebben mogen ontvangen. Deze hebben er zeker toe bijgedragen dat wij deze helse fysieke inspanning tot een goed eind hebben gebracht!
[userId] => 441582
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5086370
[countryId] => 12
[pictureCount] => 3
[visitorCount] => 216
[author] => Cor
[cityName] => Obsteig
[travelId] => 527867
[travelTitle] => Wandeltocht Oostenrijk 2022
[travelTitleSlugified] => wandeltocht-oostenrijk-2022
[dateDepart] => 2022-08-07
[dateReturn] => 2022-08-19
[showDate] => no
[goalId] => 6
[goalName] => Een korte vakantie
[countryName] => Oostenrijk
[countryIsoCode] => at
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/068/301_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/441/582_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => dag-12-laatste-wandeldag
)
)
)
[_currentItemCount:protected] => 15
[_currentItems:protected] => ArrayIterator Object
(
[storage:ArrayIterator:private] => Array
(
[15] => stdClass Object
(
[username] => nigila
[datePublication] => 2023-02-21
[title] => Zomerse temperaturen
[message] => De wekker gaat een half uur eerder vandaag, dus om half 8 was het al weer zo ver.
We staan op, ontbijten, trekken de skikleding weer aan, verzamelen alles en we gaan naar de gondel. Neukirchen bekijken we en laten we achter ons. Neukirchen was wel veel minder druk dan gisteren, maar we rijden toch door naar Brambergen. Parkeren en trekken die heerlijke skischoenen weer aan.
In Brambergen konden we zelfs doorlopen tot ruim in de hal van de gondels, dus ja, dat was echt stukken rustiger.
Boven zijn we weer rustig de 5 naar beneden geskied. Die route kennen we en weten we dat die te doen is. Het gaat beter dan gisteren, althans, bij mij. Timo heeft veel last van zijn bovenbenen en heeft het gevoel dat hij de ski’s niet onder controle heeft. Onze kleine klimgeit suist naar beneden. Zelfs op de wat steilere stukken behoud ze haar mooie techniek.
Na een paar keer gaan we toch even naar het andere gedeelte van de pistes. Alleen komen we daar op de rodere pistes en ja, dan is het vloeiende er vanaf bij Timo en mij [e-1f60a].
We doen verschillende pistes en liften. Tot een uur of 10 was het erg rustig, maar zodra de skiklassen ook losgelaten worden op de pistes, merk je dat het drukker wordt bij, vooral de liften. Rond kwart voor elf vertrekken we weer naar onze vertrouwde gondel en route 5. Daar we, ondanks de zomerse temperaturen beneden in het dal, wel binnen willen zitten bij het eten. We skiën dan ook om 11 uur naar Brambergen om te eten. We hebben genoeg keuzes. We zoeken een lekker plekkie uit en rond half 12 gaan we eten bestellen. Het restaurant zit dan ondertussen ook echt vol, dus leermoment, we moeten echt niet veel later komen om een plekje binnen te kunnen bemachtigen de komende dagen.
Na onze etenspauze vertrekken we weer naar route 5. Maar ik weet niet wat er in ons eten zat. Jeetje, ging het vanmorgen zo lekker, nu lijken de benen wel van rubber en lijken te doen wat ze zelf willen in plaats van de signalen te volgen die ik volgens mij toch echt naar mijn hersens stuur. We blijven gaan, maar de sneeuw is in de volle zon ook weer pap geworden en er zijn van die papperige heuveltjes ontstaan die ik uit alle macht probeer te ontwijken, maar het zijn er zo veel.
Blij als we weer bij de Gondel komen en onze ski’s weer voor een minuut of tien uit mogen trekken en op een bankie neer mogen ploffen…
We doen nog een paar keer ons rondje. Ik zag het al aan Timo’s gezicht. Zijn bovenbenen werken niet mee en om nu te zeggen dat het nog leuk is voor hem [e-1f60a]. Hij is nu degene die zegt, ik kap er mee voor vandaag, gaan jullie nog maar even. Ik vertrek met Nigila. Ik heb gezegd, ga maar voorop, dan probeer ik je wel bij te houden. Vroeger was ik degene die ook achteraan skiede, maar dat was meer omdat ik dan kon helpen als het bij de andere twee mis zou gaan en ik de snelste was van allemaal. Ik kon makkelijk even stil staan om even wat foto's te schieten zonder dat zij er iets van merkten. Met Timo erbij lukt dit nog wel, maar alleen met Nigila kan ik dit echt wel vergeten :-).
Nu was het begin geen probleem, maar bij de steilere stukjes, moest ik toch echt alle zeilen bijzetten om onze dame bij te houden. Nu hebben we aan het eind altijd een stuk “wandelpad”. Het is hier zo smal, dat je vaak amper kunt inhalen, omdat er veel in een ploeg naar beneden gaan daar en dan ook nog van links naar rechts gaan…, zover dat nog mogelijk is, blijf ik er maar vaak achter hangen.
Op een gegeven ogenblik zat ik achter een grote meneer, met dat ik hem in wilde halen, ging hij in plaats van parallel skiënd in eens over in ploeg en zijn ski’s waren zo lang, dat alleen door die lange latten uit elkaar te doen, hij al bijna de hele breedte van het pad gebruikte. Nu had ik meer vaart dan hem en ik heb echt een gil gegeven. Ik heb geen idee hoe ik hem dan toch nog gepasseerd ben (ik heb ook maar niet achter me gekeken, maar hij was in het Duits behoorlijk aan het roepen). En dat terwijl ik dus niet eens super hard ging, omdat dit gewoon niet te doen is daar. Ik haalde Nigila weer bij en ik maakte de laatste bocht naar rechts naar de gondel toe. Met dat ik naar beneden suisde uiterst rechts en ik wat naar links wilde om mijn snelheid naar beneden te halen, werd ik links ingehaald door twee personen, oké dus geen snelheid er uit halen en niks geen bochtje maken. Dan tot overmaat van ramp zie ik voor mij een vrouw die dus wel de hele piste gebruikt en naar rechts komt om daar haar bochtje te gaan maken. AAAAAAAAHHHHHHHHHH, ik kan niet naar links, niet naar rechts want daar is een hele steile helling omhoog en voor me een dame en ik kan nooit meer op tijd remmen. Ik zie mevrouw in slowmotion haar bocht maken en ik kan net achter haar ski’s passeren. Pfff dat hebben we ook weer gered. Maar in dit laatste stukje ben ik zo vaak voor mijn gevoel door het oog van de naald gekropen, dat ik dik in het zweet mijn ski’s uittrek om weer in de gondel naar boven te stappen.
Nigila wil eigenlijk ook wel stoppen (mooi, dan hoef ik dat niet te zeggen, als ze nog door had willen gaan, had ik ook gewoon meegegaan hoor, maar ik vind het ook niet erg om voor vandaag te stoppen.
We hebben het weer gered. Ik heb me alleen vanmorgen een keer laten vallen. Ik had de gopro op en dacht ik kijk even waar Timo blijft ergens achter mij. Timo zag ik en ik voelde dat mijn ski’s botste op een ijzige rand sneeuw. links van de piste. Ik probeerde mijn lichaam weer te draaien naar de kant waarop ik aan het skiën was, als een lappenpop voelde ik mijn armen alle kanten op schieten en steeds dacht ik, blijf ik staan of ga ik vallen. Toen maar besloten om me even te laten vallen om toch de baas te zijn over dat lichaam van me.
Daarna weer opstaan en verder. Nigila gaat lekker, ook al heeft ze last van haar enkel. Timo heeft wel al een paar keer de sneeuw van dichtbij bekeken, maar ach, ook dat hoort er stiekem een beetje bij.
We vertrekken op ons gemak naar de gondel van Brambergen om weer vroeg naar beneden te gaan. Laten we maar stoppen zolang het nog een beetje als skiën voelt. Ik kan mij voorstellen dat mensen die niet skiën nu denken, is dat nu echt zo leuk, dat skiën? Ja normaliter, als het juiste gevoel er is, is het geweldig. Maar ach die bergen, lekker buiten bezig zijn… ik heb de verwachting dat het gevoel er ook bij Timo nog wel gaat komen voordat we naar huis vertrekken.
In de gondel vonden we een paar handschoenen, welke we beneden hebben neergelegd en zijn we gelijk naar de auto gelopen. Weer even soep en broodjes gehaald, nu bij de Spar en hup terug naar het appartement. Het is een relaxte vakantie, heerlijk.
[userId] => 188590
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5091108
[countryId] => 12
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 72
[author] => Nigila
[cityName] => Neukirchen am Großvenediger
[travelId] => 528435
[travelTitle] => Zuruck nach Neukirchen am Grossvenediger
[travelTitleSlugified] => zuruck-nach-neukirchen-am-grossvenediger
[dateDepart] => 2023-02-19
[dateReturn] => 2023-02-25
[showDate] => yes
[goalId] => 6
[goalName] => Een korte vakantie
[countryName] => Oostenrijk
[countryIsoCode] => at
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/oostenrijk,neukirchen-am-grossvenediger
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/188/590_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => zomerse-temperaturen
)
[16] => stdClass Object
(
[username] => nigila
[datePublication] => 2023-02-20
[title] => Even rustig opstarten met skiën
[message] => We hadden afgesproken dat we de wekker om 08:00 uur zouden zetten. Dat het toch vakantie is en we niet om 08:00 uur aanwezig hoefden te zijn op de piste en we ook niet de eerste hoefden te zijn die boven de ski’s aan bonden.
Om 08:00 uur ging de wekker dan ook af, na een best goede nachtrust. Ik had eigenlijk nog wel langer kunnen blijven liggen, maar afspraak is afspraak. Dus ontbijten, alle skikleding opzoeken, tas inpakken, touwtjes aan mijn digitale werelden (telefoon en cameraatje), zodat ik ze niet echt kwijt kon raken bij loslaten in stoeltjesliften of duikelpartijen op de piste (nee, ben geen van allen dat van plan, maar ja, meestal ben ik niets van rare dingen van plan, maar toch overkomt het mij wel eens op de een of andere manier.
Om kwart over 9 reden wij bij ons appartement weg, op naar de gondel. Bij Neukirchen schrokken we van de drukte voor de gondel, jeetje, zo druk hadden wij het nog nooit gezien en ja, we zijn hier al meerdere keren geweest en toch wel eens wat drukte meegemaakt. Besloten om dan maar door te rijden naar Brambergen.
Daar de auto op de bekende parkeerplaats geparkeerd en oh ja, ik kon niet meer in mijn skischoenen momentje gehad. Dat kon ik vier jaar geleden ook al niet. Nu hadden we 2 paar skischoenen bij, maar bij het tweede paar hadden de vorige eigenaren de hakken onderuit gehaald. Doch in die schoenen schoof ik soepeltjes in, dus ga ik die toch maar proberen (ja op hoop van zegen, duimen jullie voor mij?)
We wandelen richting de gondel en zien al snel dat het hier ook druk was om boven te komen. Dus sluiten we hier op ons gemak achteraan. Uiteraard komen we nu niet uit bij de route die we gisteren besproken hadden om mee te beginnen. Het geheugen was gelukkig nog goed, dus ik wist dat als we naar links gingen, we op een makkelijke blauwe route uitkwamen, dus ski’s aan, helmen op, oeps, Nigila is in die 4 jaar toch behoorlijk gegroeid, want haar skistokken komen slechts tot halverwege haar bovenbenen. Mmmm, we hebben haar alles laten passen van te voren, maar nooit aan de skistokken gedacht…Daar moeten we in de loop van de dag toch even andere voor halen, want dit werkt niet echt en is ook geen gezicht.
We doen meerdere keren de makkelijke blauwe route 5, Timo moet het gevoel nog krijgen, Nigila wilt nog even de slag krijgen en waarom moeilijk doen als het ook makkelijk kan.
Rond half 12 zoeken we een restaurantje op (voordat de skiklassen rond 12 uur klaar zijn en de drukte binnen komt). Het restaurantje ligt ook net buiten de skironde, dus goede hoop [e-1f60a]. Je raad het al, het was al drukker dan verwacht, wij waren niet de enige die slim dachten te zijn. Alle tafels binnen waren bezet en buiten was het 5 1/2 graad, dus vond ik ook niet echt aangenaam. Aan 1 tafel binnen zat 1 mevrouw, gevraagd in mijn beste Duits of er nog plek was, ja hoor, kom er maar bij kreeg ik in het Limburgs terug te horen.
We aten grillworst met frites en natuurlijk voor de lady’s weer een Almdudler. Nog gezellig met de Limburgse dame zitten babbelen, die op de rest van de familie zat te wachten maar net op tijd een tafel was gaan zoeken.
Na de pauze nog een paar keer een afdaling gedaan, doch om 14 uur heb ik besloten om te stoppen voor vandaag. De laatste keer dat we geskied hadden, had ik in 1 dag mijn rechter bovenbeen al te veel belast, waardoor het skiën onmogelijk werd de volgende dagen. Dat hoop ik door op tijd te stoppen nu te voorkomen, Dit daar de knopen nog steeds in mijn bovenbeen spieren zitten (ik vermoed door het Parapent ongeluk, van jaren geleden, zelfs fysio heeft niets geholpen).
Timo en Nigila zijn nog een extra rondje gegaan. Timo heeft toen de grond van dichtbij gezien en ook Nigila voelde dat haar enkel en bovenbenen begonnen te protesteren waardoor het vloeiende skiën, niet meer zo vloeiend ging. Dus ook zij besloten te stoppen.
Met de gondel naar beneden. Ik had mijn draagriem al aan mijn ski’s vast gemaakt en Nigila had hem naast haar op de bank gelegd, Timo had de riem in ons Tympie zitten en al pratend en genietend gingen we langzaam richting het dal. Beneden in de hal aangekomen bleek dat Nigila haar draagriem in de gondel had laten liggen. Dus naar de mannen in het controlehokje. Over 20 minuten moesten we maar even kijken bij de gevonden voorwerpen. Nou dan wachten we maar even.
Op een gegeven ogenblik kwam er een meneer vertellen dat ze niets gevonden hadden. We moesten morgen maar terugkomen om nog eens te vragen. Het verbaasde mij niets, want je ziet die draagriemen weinig en zeker met wat verder lopen naar de auto toe, is het toch handig om de ski's zo aan je schouder te hangen. Alle spullen bij elkaar geraapt en op het moment dat wij wilden vertrekken kwam de goede man vertellen dat de draagriem boven was gevonden en onderweg naar beneden was. Dit zou nog een kwartier duren.
Timo en ik alvast naar de auto onze de ski’s en alle stokken en helmen. Even andere schoenen aan de voeten doen en dan weer terug hadden we afgesproken. Nigila bleef in de hal wachten. Nou had ik op de een of andere manier mijn draagriem niet goed vastgemaakt dus mijn ski’s vielen twee keer van mijn schouder op de grond. Gelukkig kwam Timo even helpen. Die zette zijn ski’s neer tegen de reling van de helling, maakte mijn schouderriem vast en hup we waren nu echt op weg naar de auto.
Bij de parkeerplaats gekomen achter Timo aangehobbeld, kon hij zijn auto toch niet meer vinden, ik dacht al dat ze hem gestolen hadden. Tot ik wakker werd en hem zachtjes influisterde dat we nog een stukje verder moesten lopen naar de 2de parkeerplaats. En ja hoor, daar stond onze tuut netjes op ons te wachten. Skischoenen uit, lange latten en stokken erin, de snowboots voor Nigila gepakt en geconstateerd dat Timo zijn handschoenen verloren had. In de hal bij de gondel had hij ze nog. De verwachting was dat deze op de heling naar beneden toe, waar mijn ski’s voor de 2de keer los vielen, achter gebleven waren. Ja, het gaat weer lekker, maar dit keer gebeurde het allemaal eens een keertje niet bij mij.
Dan weer terug richting de gondels om onze dochter op te halen, naar de handschoenen te kijken en ja inderdaad, om nieuwe skistokken te kopen. Gelukkig lagen de handschoenen inderdaad achter de helling, uit het zicht van iedereen, op de grond, Nigila kwam er ook aan met haar ski’s en draagriem. Ze wilde wel heel graag verlost worden van haar skischoenen, dus was blij dat ik zo slim was geweest om haar snowboots mee te nemen.
Snel de sportzaak binnen gelopen en stokken voor Nigila uitgezocht, waarbij ze niet hoefde te bukken om ze te kunnen gebruiken. Dan nog even snel in Neukirchen naar Billa om wat broodjes te scoren (en we hadden een zakje soep: eierschwammerlsuppe gekocht).
Na het eten was de zon doorgebroken en was het beneden 20 graden. Dat zijn geen temperaturen waarbij we nog sneeuw moeten verwachten vrees ik. Vanmiddag allemaal even lekker relaxen in ons appartement, daarna onze soep en broodjes gegeten.
En nu, nu is Nigila haar slaapkamer ingedoken met haar boeken (ja ze heeft echt al haar lesboeken bij) en wij zitten beiden op onze digitale werelden.
Zo nog even wat opzoeken op de laptop om naar te kijken en we hebben al afgesproken om rond 22 uur naar bed te gaan en morgen toch de wekker een half uurtje eerder te zetten… gaaaap…
Bedankt weer en tot morgen voor onze nieuwe avonturen.
[userId] => 188590
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5091085
[countryId] => 12
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 55
[author] => Nigila
[cityName] => Neukirchen am Großvenediger
[travelId] => 528435
[travelTitle] => Zuruck nach Neukirchen am Grossvenediger
[travelTitleSlugified] => zuruck-nach-neukirchen-am-grossvenediger
[dateDepart] => 2023-02-19
[dateReturn] => 2023-02-25
[showDate] => yes
[goalId] => 6
[goalName] => Een korte vakantie
[countryName] => Oostenrijk
[countryIsoCode] => at
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/oostenrijk,neukirchen-am-grossvenediger
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/188/590_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => even-rustig-opstarten-met-skin
)
[17] => stdClass Object
(
[username] => nigila
[datePublication] => 2023-02-19
[title] => Weer thuis komen in Neukirchen am Grossvenediger..
[message] => Ja ja, om half vijf ging de wekker af. Ik was er nog niet aan toe. Ik kon mijn uit-knopje vannacht weer niet vinden, dus had ik het nog 3 uur zien worden en dan om half vijf al er uit… pfffffffffff. Maar oké het is voor een goed doel. Voor het eerst in vier jaar gaan we weer eens wintersporten.Oké wel benieuwd hoe mijn dijbeen en nek zich gaan houden en Nigila haar enkel. Nigila had van de woensdag op school bootcamp en had haar enkel gekneusd, dus ja, dat wordt ook even bezien…
We wilden om 05:00 uur rijden, want Timo had gezien dat het 12 uur rijden was. We hadden ook besloten om te ontbijten in de auto op het moment dat we trek kregen. Dus de laatste dingen in de auto gedaan. Elke keer verbaas ik mij er weer over wat we allemaal wel niet mee sjouwen. We hebben al een koffer extra thuis gelaten, alleen onze skijassen en snowboots mee, geen kratten vol met boodschappen mee te nemen maar daar per dag te bekijken wat we nodig hebben en toch ligt er een kop op de achterbak zeg maar…
Oké we hadden het over het vertrek. Nou toevallig vertrokken we om 04:59 uur, dus eens op tijd zeg maar. Het was bewolk en droog, dus nog een paar uur en we zitten in Oostenrijk. We kwamen bij vertrek nog een paar verdwaalde carnavalsgasten tegen op de fiets, maar hup door…
Al gauw begon het te miezeren en te motregenen. Bij de Kennedytunnel voor de verandering eens geen file, maar helaas wel een flits…. Ja, wat zal ik zeggen, het is al jaren 70 km/u daar, maar oke ik zeg maar niets.
We rijden rond half 8 Duitsland in en rijden van baustelle naar baustelle. Gelukkig is het rustig op de weg en hebben we er weinig last van. Het miezerbuitje is ondertussen over gegaan in regenbuien. Heel, heel, heel af en toe zien we een lichtpuntje in het wolkendek en hebben we hoop, maar het duurt nog lang voordat het echt droog wordt. Dan maar hopen dat deze regen in Oostenrijk sneeuw zal zijn..
Bij Frankfurt zien we het ene na het andere vliegtuig op de snelweg af komen vliegen, af en toe leken ze gewoon stil te hangen op de wind… indrukwekkend om ze zo heel langzaam voorbij te zien schuiven. Het leek echt dat ze zoveel tegenwind hadden dat ze bijna uit de lucht gingen vallen, zo langzaam leek het te gaan.
Bij Spessart houden we rond 09:00 uur een kleine pitstop, gooien we de Volvo nog even vol en wisselen we van bestuurder. Nabij Hohenbrunn komen we rond kwart over 2 dan toch in een file terecht. Tussen Munchen en Kufstein worden meerdere files aangekondigd. We gaan zelfs even de snelweg af om een stukje om te rijden in plaats van in de file te staan. Het is een leuk stukje en even wat anders dan het gejakker over de snelweg.
We lunchen dan ook al rijdend, dat hebben we eigenlijk nog nooit gedaan, maar ja, als we dan toch in de file rijden.. een kopje thee erbij en gaan met die banaan. Bij Kufstein de grens over en ja, dan is het eigenlijk gelijk de tweede afrit, Kufstein-sud er af en vanaf daar binnendoor. Daar we niet gestopt waren voor een lunch, reed ik dus de bergen in. Dat is echt lang geleden en ik had het super naar mijn zin.
Rond 15:00 uur reden we Neukirchen am Grossvenediger in. Dus gestopt om skipassen te kopen en even om wat drinken bij de Spar. Jeetje wat een drukte, konden eigenlijk onze auto gewoon niet kwijt. Mazzel dat er eentje weg ging. Met het drinken, vlees en de skipassen rijden we door naar “ons” appartement. Zelfs daar rijden we nog zonder na te denken in 1 keer naar toe.
Auto uitladen, gelijk alles opruimen en nog een uurtje relaxen.
We hadden thuis al ons favoriet restaurantje (Gasthof Siggen) gereserveerd en ja, gezien de drukte was dit een verstandige keuze geweest. Alle drie heerlijke fritatensoep gegeten en Nigila Cordon Blue en wij de verassing van de kok.
Om half 7 zaten we echt vol en waren we klaar voor een relaxte avond.
In het appartement nog een paar programma’s bekeken en om half 11 was het voor mij over en heb ik aangegeven dat ik naar bed ging. Wat de andere deden oké, maar voor mij had de dag ondertussen lang genoeg geduurd. (Ja, ja ja, ik hoor sommige al zeggen:”Je wordt ouder mamma, geef het maar toe…”
Welterusten en tot morgen.
[userId] => 188590
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5091083
[countryId] => 12
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 53
[author] => Nigila
[cityName] => Neukirchen am Großvenediger
[travelId] => 528435
[travelTitle] => Zuruck nach Neukirchen am Grossvenediger
[travelTitleSlugified] => zuruck-nach-neukirchen-am-grossvenediger
[dateDepart] => 2023-02-19
[dateReturn] => 2023-02-25
[showDate] => yes
[goalId] => 6
[goalName] => Een korte vakantie
[countryName] => Oostenrijk
[countryIsoCode] => at
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/oostenrijk,neukirchen-am-grossvenediger
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/188/590_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => weer-thuis-komen-in-neukirchen-am-grossvenediger
)
[18] => stdClass Object
(
[username] => vanzanten
[datePublication] => 2023-02-11
[title] => Dag 7
[message] => We treffen het echt met het weer, strak blauw en zonnig.
Wel jammer dat er zoveel brillen sneuvelen deze week; skibrillen, leesbrillen en zonnebrillen
Iedereen trekt na het ontbijt zijn eigen plan……
De skiërs gaan skiën en Annie, Elly, Trees en Joke gaan wandelen.
Eerst met de gondel Markjochbahn naar boven en dan koffie in de Jochhutt’n. Dan verder wandelen over de piste (zwart) naar de Nordbergalm. Daarvan is het grootste deel dalen, we weten wat dat betekent, dat we op de terugweg moeten afzien. En we hebben het afzienpakket van Ida thuis laten liggen…. Dom dom dom.
We genieten van een lekkere lunch en/ in het zonnetje, en op de terugweg wil Trees toch nog even: een warme chocolademelk met slagroom en met rum en met kasetorte, waar laat dat mens al die calorieën?
De laatste skidag, dus alles moet worden ingeleverd en dan gaan we voor de laatste keer naar de schnapshutte….
Weer ernstig gezellig. En we blèren ondertussen alle teksten mee. “Schatje mag ik je foto…. en je nummer erbij ……”
Die songtekst heeft Annemiek wat letterlijk opgevat, hoewel ze de volgorde heeft omgedraaid.
We gaan eten in de dorpsstube en bijna allemaal nemen we Tiroler grostl. Niemand heeft behoefte aan een toetje, want om 21:00 uur zit Maria klaar, er moet worden afgerekend!!
Wij hebben Trees Capone en haar witwasdollars, dus dat klusje is zo geklaard.
Er worden nog twee potten gejokerd …….. zzzzzzzzzz
Dames en heren, de ‘verslagen’ van de afgelopen dagen zijn eigenlijk alleen te begrijpen door de skis(ke)letten. Alles wat gebeurt in Niederau, stays in Niederau.
Love you all!
[userId] => 222866
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5090872
[countryId] => 12
[pictureCount] => 4
[visitorCount] => 183
[author] => Joke
[cityName] => Niederau
[travelId] => 528382
[travelTitle] => skis(ke)letten 2023
[travelTitleSlugified] => skis-ke-letten-2023
[dateDepart] => 2023-02-04
[dateReturn] => 2023-02-12
[showDate] => yes
[goalId] => 6
[goalName] => Een korte vakantie
[countryName] => Oostenrijk
[countryIsoCode] => at
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/096/682_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/222/866_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => dag-7
)
[19] => stdClass Object
(
[username] => vanzanten
[datePublication] => 2023-02-10
[title] => Dag 6
[message] => Annie en Joke wandelen na het ontbijt de ‘kunst’ route naar het houtmuseum. De beelden worden voor de 25ste keer op de foto gezet. Suzan, Tonnie en Elly halen een hoestdrankje voor El. Die zegt nu tegen iedereen die ff kucht: “ daar heb ik een drankje voor!”
Annemiek, Margot, Corina, Nel, Trees en Petra doen een paar afdalingen. We zien elkaar op het terras van Bobo’s en dan is de bende weer compleet.
Tonnie bakt wentelteefjes voor de liefhebbers en gaat dan weer skiën.
De niet skiërs en Trees doen hetzelfde als gisteren….. gaan in het zonnetje zitten. De rest doet ook hetzelfde als gisteren….. gaan skiën. Het klinkt allemaal saai en eentonig , maar t verveelt niet!
Na het zonnen/skiën wordt er een apres zon/ski momentje ingelast. In de schnapshutte gaan Elly en Petra spijkerslaan.
Elly blijkt een natuurtalent en staat nu bovenaan in het klassement, dat kost Petra een paar shotjes. We zingen mee met bekende en minder bekende liedjes…. Op de melodie van quantanamera wordt gezongen:
De zon op mijn piemel, zon die schijnt op mijn piemel.
Inspirerende teksten zullen we maar zeggen. Suzan laat ook nog een Spartaans kunstje zien in de bar.
Als we terug gaan naar het appartement worden er skies ingenomen door de pistepolitie, en sommige mensen behoeven en krijgen ondersteuning bij de ADL.
Petra was ‘weer’ iets te laat voor het snijden van de paprika, maar ondanks dat is de nasi van Nel ‘weer’ heerlijk.
Zo naar het einde van de week gaan de autistische trekjes meer en meer opvallen en komen onverwerkte trauma’s aan de oppervlakte.
Annie kan slecht tegen klapperende kastjes enSuzan wordt onrustig van scheve kleedjes.
Margot had op de kleuterschool moeite met papier vouwen…. En dat is nu juist wat we moeten doen voor de 5e en laatste ronde van hoedje op/ hoedje af. Een hoedje vouwen!
Het vouwen gaat nu (55 jaar later) een stuk beter en ook de quiz wint Margot met 9 punten! Nel wordt 2e met 4 punten.
Allemaal hebben we onze bedenkingen bij het Gordelroosdier, maar de quizleiding accepteert alleen commentaar in zesvoud, schriftelijk en aangetekend.
Super leuk in elkaar gezet Trees!
De joker pot is vandaag voor Elly!
[userId] => 222866
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5090849
[countryId] => 12
[pictureCount] => 8
[visitorCount] => 129
[author] => Joke
[cityName] => Niederau
[travelId] => 528382
[travelTitle] => skis(ke)letten 2023
[travelTitleSlugified] => skis-ke-letten-2023
[dateDepart] => 2023-02-04
[dateReturn] => 2023-02-12
[showDate] => yes
[goalId] => 6
[goalName] => Een korte vakantie
[countryName] => Oostenrijk
[countryIsoCode] => at
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/096/543_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/222/866_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => dag-6
)
[20] => stdClass Object
(
[username] => vanzanten
[datePublication] => 2023-02-09
[title] => Dag 5
[message] =>
T is weer een heerlijke dag, na het ontbijt splitst de ploeg zich, en probleemloos deze keer, gaat iedereen met zijn eigen spullen op pad.
In Niederau hebben ze ook te kampen met personeelstekort in de horeca. Hotel Alpenland = dicht, Glennies = dicht. Dus gaan we (Annemiek, Suzan, Tonnie, Elly, Trees, Annie en Joke) naar Bobo’s, de kroeg op de piste en drinken daar latte, cappuccino en ‘gewone’ koffie. De rest (Corina, Petra, Margot en Nel) vermaken zich op de Mittermoos en daar sluiten na de koffie Tonnie en Suzan zich bij aan. Sommigen eten in de put, sommigen eten uit de put.
De niet skiërs en Trees gaan op het balkon in het zonnetje zitten tot een uur of 3, dan wordt het fris en gaan we naar beneden om koffie te zetten, want …… Maria heeft kasetorte gemaakt. Met regelmaat van de klok moet de deur worden opengemaakt en uiteindelijk is iedereen ‘binnen’.Iedereen? Nee, Petra heeft het weer helemaal gevonden…. Ze kan in ieder geval beter skiën dan op een stoel zitten. Voor haar wordt een stukje kasetorte bewaard, want de ‘jeugd’ gaat apres skien in de schnapshutte.
Daar doen ze een paar rondjes bier mee en ………. “een team is zo sterk als de zwakste schakel” ….. toch nog eenflugel.
Voor het eten is er nog tijd voor een potje Jokeren en die pot wordt gewonnen door Joke. Haar koetje loeit ervan.
Voor het diner (tgv Tonnie 35 jaar) hebben we een tafeltje gereserveerd in de dorpsstube (Voor Elly hebben we een plekje gereserveerd in het dolfinarium van Harderwijk, want zij blaft gelijk een zeehond!)
Nu we Beatrix (Karin) moeten missen , is Annemiek (Amalia) toegetreden tot ons gezelschap. Daarom is een statieportret met Suzan (Máxima) op zijn plaats.
De schnitzels waren lekker en was weer erg gezellig.
De vierde ronde hoedje op/ hoedje af spelen we met weer een andere variant hoofddeksel. De creativiteit van Trees kent geen grens. Margot staat aan de top van het klassement en het is een haast onmogelijke klus om die nog in te halen.
Tonnie wint delaatste joker pot van vandaag en dat is hard nodig!
[userId] => 222866
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5090822
[countryId] => 12
[pictureCount] => 6
[visitorCount] => 117
[author] => Joke
[cityName] => Niederau
[travelId] => 528382
[travelTitle] => skis(ke)letten 2023
[travelTitleSlugified] => skis-ke-letten-2023
[dateDepart] => 2023-02-04
[dateReturn] => 2023-02-12
[showDate] => yes
[goalId] => 6
[goalName] => Een korte vakantie
[countryName] => Oostenrijk
[countryIsoCode] => at
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/096/440_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/222/866_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => dag-5
)
[21] => stdClass Object
(
[username] => vanzanten
[datePublication] => 2023-02-08
[title] => Dag 4
[message] => Het ontbijt is wat later vandaag…….. of morgen? De oorzaak was een bestelling van de bakker, of een dienst in de kerk. Petra heeft het goed begrepen en vertaald. Dat komt vast door de Duitse les van meneer de Man.
De afvalverwerking in haus Thaler neem bizarre vormen aan: “Waar is het rode emmertje?”
Het ontbijt wordt opgeleukt door Hyacinth Bucket, vertolkt door Suzan.
Na het ontbijt gaan Elly en Annie wandelen, op zoek naar de langlaufpistes, maar die zijn er niet meer.
We spelen met zijn allen mee in het spel “de grote wisseltruc“:
- Trees neemt de skies van Petra mee
- Margot neemt de schoenen van Petra mee
- Van de handschoenen op het terras bij Alpenland, denkt Trees: die zijn van Joke, en Joke denkt: die zijn van Trees.
- Kortom verwarring alom.
We doen allemaal wat anders vandaag…. Maar uiteindelijk zien we elkaar met de lunch boven ‘in de put’.
We genieten er van een biertje, een patatje en het zonnetje. Trees trakteert er op chocola met rum en daarna worden er niet veel ski-meters meer gemaakt.
Na de wraps van Joke en de salade van Annie wordt de ‘mouth challenge’ gespeeld tussen team Pinot Grigrio en team Chardonnay, dat levert hele leuke plaatjes op. Het spiegeltje van Karin erbij zorgde voor een eerlijke uitslag. Behalve dan dat het team met de meeste seconden niet de winnaar, maar juist de verliezer is. Dom, dom, dom.
De pot Amerikaans Jokeren wordt gewonnen door….. Joke
Welterusten
[userId] => 222866
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5090785
[countryId] => 12
[pictureCount] => 7
[visitorCount] => 101
[author] => Joke
[cityName] => Niederau
[travelId] => 528382
[travelTitle] => skis(ke)letten 2023
[travelTitleSlugified] => skis-ke-letten-2023
[dateDepart] => 2023-02-04
[dateReturn] => 2023-02-12
[showDate] => yes
[goalId] => 6
[goalName] => Een korte vakantie
[countryName] => Oostenrijk
[countryIsoCode] => at
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/096/197_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/222/866_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => dag-4
)
[22] => stdClass Object
(
[username] => vanzanten
[datePublication] => 2023-02-07
[title] => Dag 3
[message] => Petra heeft pijnstilling nodig, niet vanwege een kater, maar ze is gisteren gevallen en heeft een zere stuit, een zere knie EN zweepslag. Dus gaat het onder het ontbijt over paracetamol, diclofenac, naproxen en ibuprofen.
Suzan heeft een leuk raadseltje met kalfsleder streichwurst: “t is bruin en het groeit.”?
Wat wel even serieus ter sprake moet komen is het volgende: Er is onder de jokertafel een kaart op de grond gevonden! Gedegen onderzoek heeft uitgewezen dat het de einduitslag niet heeft beïnvloedt en de ‘dader’ is voorwaardelijk vrijgesproken.
De groep niet skiërs groeit met de dag, volgend jaar gaan we met de zonnebloem mee, daar heeft Nel connecties. Er wordt koffie gedronken en een kasetorte genuttigd bij de Hexenalm, en daar merken we dat de inflatie met een procentje of 25 heeft toegeslagen.
Lunchen doen wij in het appartement, en de keuze is reuze…. wil je mijn bovenkantje of wil je mijn onderkantje?
Nel, Margot, Corina en Annemiek blijven boven lunchen
Corina en Margot willen met de gondel naar beneden, maar gaan off-piste in de dikke mist en diepe sneeuw, en verdwalen. De gondel hebben ze niet meer gezien, maar zijn toch heelhuids beneden gekomen.
Mogelijk kunnen we onze ‘vaste’ week in 2024 niet terecht in haus Thaler, dus gaan makelaars in spe, Tonnie en Suzan op huizenjacht, en lopen wat adresjes af.
Trees en Annemiek vermaken zich met Mandela kleuren en worden daar helemaal ZEN van.
Het Amerikaans Jokeren is inmiddels te populair geworden waardoor Suzan niet mee mag doen en zij is daarom verdrietig, teleurgesteld en beledigd!
De eerste ronde wordt gewonnen door Annemiek en zij denkt dat ze meteen de hele pot mag hebben…. Niet dus.
Ondertussen wordt de kookbeurt van Elly overgenomen door Margot…. Het Teamwork van Annie en Joke, die zich ontfermen over de cashewnoten, wordt niet op prijs gesteld. Er zijn geen foto’s van maar het was heerlijk.
Nel presenteert zich als lid van de spaghettimonsters.
Annie masseert Petra, die knapt daar meteen heel erg van op en kan hopelijk morgen weer op de lange latten.
Na het eten wint Trees de pot. Een inspectie van de vloer wijst uit dat ze de terechte winnaar is…… vandaag.
Tonnie wordt in het zonnetje gezet vanwege haar inzet en regelen de afgelopen 35 jaar Niederau!
Dan volgt de derde rondje van ‘hoedje op/hoedje af. We krijgen deze keer een feesthoedje: Tonnie, Nel en Elly een speciale met ‘35’ erop! Er is geen vraag zonder discussie …. En we struikelen allemaal over de vraag: “zijn mollen blind?” Divers mensen verdienen punten voor het eindklassement …. De spanning stijgt.
Hierna worden er nog 2 potten gekeest met Elly en Tonnie als winnaressen.
[userId] => 222866
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5090767
[countryId] => 12
[pictureCount] => 8
[visitorCount] => 106
[author] => Joke
[cityName] => Niederau
[travelId] => 528382
[travelTitle] => skis(ke)letten 2023
[travelTitleSlugified] => skis-ke-letten-2023
[dateDepart] => 2023-02-04
[dateReturn] => 2023-02-12
[showDate] => yes
[goalId] => 6
[goalName] => Een korte vakantie
[countryName] => Oostenrijk
[countryIsoCode] => at
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/096/116_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/222/866_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => dag-3
)
[23] => stdClass Object
(
[username] => vanzanten
[datePublication] => 2023-02-06
[title] => Dag 2
[message] => Het ontbijt was weer heerlijk, al waren de eieren wel wat aan de late kant. Lekker rustig van je ontbijt genieten zit er niet in als Trees iedere 5 minuten iets anders nodig heeft van het buffet. Gelukkig wil Corina haar wel helpen en is daar wel ff druk mee.
Ook is het druk op de piste, dat zien we vanuit het raam. Zondag, dus alle mensen vanuit de buurt komen in Niederau skiën …. Het zou verboden moeten worden! Maar dan vindt Nel dat wij dan ook geen molentocht in Kinderdijk mogen komen schaatsen als er ijs ligt, en gelijk heeft ze.
Tonnie heeft vannacht ieder uur op de klok gezien en is dus niet topfit. Maar met het aantrekken van de skischoenen vindt ze haar centenzakje dus, de dag is alweer geslaagd.
De skiërs vertrekken en Annemiek probeert dat zonder skipas, maar daar kom je niet ver mee. De niet skiërs drinken koffie op het balkon, waar Elly haar bril over het randje kiepert.
Annie, Elly en Joke ondersteunen Trees bij het passen van de skischoenen en begeleiden haar naar het eerste liftje, waar ze meteen al een aanvaring/ aanskiing heeft met een meneer. We ontmoeten de rest van de ploeg (Tonnie, Suzan, Nel en Margot) bij Alpenland, waar we lekker in het zonnetje gaan zitten. Waar de jeugd (Annemiek, Petra en Corina) is gebleven, weten we niet. We gaan ervan uit dat zij niet in 7 sloten tegelijk lopen, aangezien deze toch dichtgevroren zijn.
De lunch bestaat uit worst met brot. ‘s middags gaan we naar de Schnapshutte waar Robbie Ronalds optreedt.
Zijn profielfoto is verjaard en hij laat het publiek meer zingen dan dat hij zelf zingt. Het geluid stond niet aan op het terras, de terrasverwarming stond evenmin aan en ze hebben er geen alcoholvrij bier ….. Kortom, de oudjes gaan terug naar haus Thaler. De ‘jeugd’ blijft nog even, maar die missen wel de overheerlijke chili con carne van Margot.
We spelen ronde 2 van de quiz: hoedje op/ hoedje af, met deze keer een kerstmuts. Diverse mensen verdienen punten…. De spanning stijgt.
Vragen over teamsporten, dienstplicht en smeerkaas…… we willen in discussie, maar dat mag niet van de wedstrijdleiding.
De kaartpot wordt deze avond gewonnen door Elly.
Welterusten.
[userId] => 222866
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5090739
[countryId] => 12
[pictureCount] => 6
[visitorCount] => 98
[author] => Joke
[cityName] => Niederau
[travelId] => 528382
[travelTitle] => skis(ke)letten 2023
[travelTitleSlugified] => skis-ke-letten-2023
[dateDepart] => 2023-02-04
[dateReturn] => 2023-02-12
[showDate] => yes
[goalId] => 6
[goalName] => Een korte vakantie
[countryName] => Oostenrijk
[countryIsoCode] => at
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/096/034_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/222/866_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => dag-2
)
[24] => stdClass Object
(
[username] => vanzanten
[datePublication] => 2023-02-04
[title] => Dag 1
[message] => Ja hoor het is weer zover, skiën met de skeletten, of zoals Ida zegt ‘de skitrutten’. We zijn met ‘maar, 11 want Karin blijft dit keer bij haar Gerritje thuis. We hebben kwart voor zes afgesproken op, ik blijf het zeggen: Zestienhoven.
Het inchecken had Corina thuis al gedaan, dus dat verliep geruisloos, hoewel er niets geruisloos verloopt als je met 11 dames op stap bent. Door de securety is een ander verhaal, de paaseieren van Marjan worden aan een grondige inspectie blootgesteld. Ook Trees wordt grondig geïnspecteerd, ze denken dat ze bolletjes heeft geslikt. Als alles weer aangetrokken is kunnen we naar gate 8. Net op tijd kunnen we voorkomen dat Elly op de vlucht naar Salzburg stapt. Ook leuk, maar niet de bedoeling. De vlucht verloopt voorspoedig op wat turbulentie na bij het dalen richting Innsbruck. Daar is Petra niet zo’n fan van. We hebben haar door deze moeilijke periode gesleept, door het liedje: “hallo, hallo, hallo, hallo, this is your Captain speaking on the radio” luidkeels te zingen. Om 10:00 uur zitten we aan de koffie met koekjes bij Maria ofwel frau Thaler. Zij is veel afgevallen en ernstig ziek geweest, ook hebben ze bij haar de diagnose diabetes gesteld.
(Jammer van die leuke reep chocola die we voor haar hebben meegenomen :-( )
Hierna worden de telefoons en tablets WiFi klaar gemaakt en worden de cadeautjes uitgepakt die meegegeven zijn door Marjan en Ida. Bedankt voor het boeken- en overlevingspakket meiden! Geweldig!
Er wordt een huishoudpot gemaakt en unaniem wordt Tonnie als beheerder aangewezen als financial director.
Hierna kan Trees het niet meer voor zich houden en deelt heksenmutsen uit. We gaan het spel ‘hoedje op hoedje af’ spelen. Het duurt wel even voor we in de gaten hebben wanneer de muts OP- en wanneer de muts AF moet. Margot wordt onbetwist de eerste van deze eerste pot.
Dan wordt het tijd voor de lunch en dat doen we bij Glennies. Trees is ernstig gehecht aan Kaiser Schmarrn maar die staan niet op de kaart. De teleurstelling op haar gezicht sprak boekdelen en daarom besloot de kok om speciaal voor haar een portie te maken.
Na de lunch moeten er inkopen worden gedaan bij de Spar. Drie winkelwagens en een uur later is ook dat geregeld, en kunnen de kaarten op tafel voor een potje Amerikaans Jokeren. Annemiek weet niet meer zo goed hoe dat moet, maar de ‘regels’ worden na iedere beurt ff haarfijn uitgelegd. Om 19:00 hebben we gereserveerd bij Alpenland, dus de pot moet worden onderbroken voor de Tiroler Grostl en de Wiener Schnitzel. Bij het opnemen van de drankjes wordt Petra overgeslagen, terwijl juist zij de grootste bier wil hebben.
Aan tafel wordt de landelijke- en de wereldproblemen besproken. We hebben wel een mening, maar geen oplossing.
Terug thuis gaan we verder met de kaartpot. Petra vindt het een k.tspel en heeft k.tkaarten, maar wint wel. Trees staat erop dat we volgend jaar een loep en en lampie meenemen, ze kan het allemaal niet meer zo goed zien. De tweede pot wordt gewonnen door Joke en dan is het tijd om naar bed te gaan.
[userId] => 222866
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5090703
[countryId] => 12
[pictureCount] => 10
[visitorCount] => 103
[author] => Joke
[cityName] => Niederau
[travelId] => 528382
[travelTitle] => skis(ke)letten 2023
[travelTitleSlugified] => skis-ke-letten-2023
[dateDepart] => 2023-02-04
[dateReturn] => 2023-02-12
[showDate] => yes
[goalId] => 6
[goalName] => Een korte vakantie
[countryName] => Oostenrijk
[countryIsoCode] => at
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/095/883_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/222/866_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => dag-1
)
[25] => stdClass Object
(
[username] => suusevers
[datePublication] => 2022-10-03
[title] => Großglockner
[message] => Net over de grens in Oostenrijk komen we op een bergpas terecht waar zelfs Wilco het eens een graadje warmer van krijgt: lang en steil. De bordjes in de berm vragen of de remmen van je auto het nog doen. Het zal toch niet dat.. ? Maar nee, natuurlijk houden die remmen het prima en komen we veilig in het dal aan, waar we terecht komen bij Gailberghöhe, een nieuwe camperplek. De plek is tegenover het hotel en één van de eigenaren besloot een camperplek te creëren. Het kost er niet veel en we mogen ontbijten in het hotel, wat we de volgende ochtend dus ook doen.
Ha, dit is weer Oostenrijk hoor! De kleding van de bediening, de typische inrichting, het eten. Het voelt bijna als wintersport, maar dan zonder sneeuw. De man van het hotel geeft als tip om via de Grossglockner te rijden. We hebben niet helemaal door wat hij bedoelt, het is 'iets met een berg' en de weersomstandigheden aan beide kanten van die berg zijn zowaar goed, dus dit moet onze kans zijn volgens hem. Op de kaart zien we dat we er toch bijna langs komen, dus ach, waarom nemen we die route dan niet gewoon?
Tijdens het rijden komen we er achter dat het om een grote bergpas gaat en niet veel later komen we bij de toegang waar we veertig euro moeten betalen om de pas te mogen rijden. Veertig euro? Nou, dan mag het wel heel veel moois zijn! Maar mensen, dat is het. Deze bergpas is adembenemend mooi en groot. We zijn er uren druk met kijken, wandelen, rijden, koffie drinken en in de sneeuw staan. Zodra we op onze korte broek de camper uitstappen, is het ijs- en ijskoud; snel de winterjas er overheen! Maar het mooie van de bergen is dat als je het hoekje om loopt, het opeens prachtig weer kan zijn. Jas uit en lekker op korte broek en shirt langs de sneeuw op lopen. Wat een tip van die man deze ochtend, zo dankbaar hiervoor!
Dan is het tijd om door te gaan naar Ellmau. Ellmau is een wintersportplaats waar we al heel wat keren heen zijn geweest om te skiën/snowboarden en dat willen we wel eens zien in de zomer. Maar Ellmau blijkt ook een prima plek om te zijn in de zomer of het najaar: het barst er nog van mensen, hartstikke gezellig. In Ellmau kunnen we één plek vinden om de camper neer te mogen zetten, maar die is de komende dagen vol. Wel krijgen we een adres voor een camping in een dorp verderop en we besluiten om daar dan maar naar toe te gaan, veel keuze hebben we niet. Maar waar we dan terecht komen...! Dat lees je in mijn volgende blog!
[userId] => 440589
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5089465
[countryId] => 12
[pictureCount] => 6
[visitorCount] => 124
[author] => Susanne
[cityName] => Ellmau
[travelId] => 528086
[travelTitle] => Camperreis door Zuid Europa
[travelTitleSlugified] => camperreis-door-zuid-europa
[dateDepart] => 2022-09-16
[dateReturn] => 2022-10-07
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Oostenrijk
[countryIsoCode] => at
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/087/449_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/440/589_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => grossglockner
)
[26] => stdClass Object
(
[username] => EricenLida
[datePublication] => 2022-11-29
[title] => Kerstmarkt Wenen
[message] => Gisteravond nog even na het eten de metro gepakt om over de kerstmarkt te lopen voor de lampjes. Het was koud met een snijdende wind en na een uur gauw weer terug. Vandaag gaan we richting Holland rijden en proberen vanmiddag ergens Nederlands elftal te kijken. En voor de rest gaan we het zien.[e-1f60e]
[userId] => 278885
[photoRevision] => 24
[reportId] => 5089379
[countryId] => 12
[pictureCount] => 7
[visitorCount] => 548
[author] => Eric en Lida
[cityName] => Wenen
[travelId] => 528193
[travelTitle] => Met de Camper door ItaIië 2022
[travelTitleSlugified] => met-de-camper-door-itaii-2022
[dateDepart] => 2022-11-12
[dateReturn] => 2022-12-03
[showDate] => yes
[goalId] => 6
[goalName] => Een korte vakantie
[countryName] => Oostenrijk
[countryIsoCode] => at
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/086/818_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/278/885_50x50.jpg?r=24
[titleSlugified] => kerstmarkt-wenen
)
[27] => stdClass Object
(
[username] => EricenLida
[datePublication] => 2022-11-28
[title] => Op naar Wenen Oostenrijk
[message] => Zondag 27 nov
Met een strakblauwe lucht gingen we op weg van Venetië naar Wenen. Het was rustig op de weg en 7 uur later hadden we de 600 km afgelegd. De route door de bergen bracht ons mooie vergezichten van sneeuw en groen. De CP in Wenen was gauw gevonden en was goed bezet. Nadat de camper was geïnstalleerd gingen we nog even op pad richting centrum. Er was niemand op het kantoor van de CP dus moesten we het zelf uitzoeken. Er was een bushalte voor de deur, maar die ging de verkeerde kant op. De chauffeur vertelde ons om de hoek is de goede richting en even later kwam de bus. Vanwege Corona ook hier geen kaartjes in de bus, maar de chauffeur was zo aardig ons ditmaal mee te nemen zonder kaartje. We reden langs de camping en ik zag een metrostation op 150 meter afstaand van de CP. De bus ging naar eindpunt waar een treinstation was en met de trein zijn we verder richting centrum gegaan. Halverwege maakte de chauffeur een noodstop en een meisje vloog door de bus. Lida met haar arm tegen een stang aan, was even schrikken en de chauffeur informeerde naar de gemoedstoestand. Een getuige had nummer van de auto gegeven, die doorreed en wij konden verder. Met de trein waren we er zo. Op het centraal station een Citypas van 48 uur te hebben gekocht was het tijd voor noedels en rijst. Terug op de CP is de wifi slecht en gelukkig is er een “kaffeehaus” met de kachel op stand warm waar het internet redelijk is en dat is handig voor dinsdag.
Maandag 28 nov
Heerlijk geslapen en lekker rustig aangedaan. Boodschappen bij de Spar aan de overkant gedaan en na de koffie zijn we op pad gegaan naar Wenen. Met de metro waren we binnen een 30 min in het centrum op Stephansplatz en vandaar uit lopen langs de mooie gebouwen. Het was koud met 4 graden en een harde wind. Gelukkig hadden we de winterjassen mee en met de capuchon op liepen we door de straten. Wenen is een zeer mooie stad met veel historische bouwwerken en in deze tijd met heel veel kerstmarkten. Voor de mooie gebouwen waren werklui met hijskranen en materiaal bezig en dat ontnam mij om mooie foto’s te nemen. Rond 14.00 uur keerden we terug naar de CP om vanavond na het eten (aardappels met rodekool en kipfilet) terug te gaan voor de kerstverlichting, die in de straten volop hangt.
[userId] => 278885
[photoRevision] => 24
[reportId] => 5089368
[countryId] => 12
[pictureCount] => 14
[visitorCount] => 81
[author] => Eric en Lida
[cityName] => Wenen
[travelId] => 528193
[travelTitle] => Met de Camper door ItaIië 2022
[travelTitleSlugified] => met-de-camper-door-itaii-2022
[dateDepart] => 2022-11-12
[dateReturn] => 2022-12-03
[showDate] => yes
[goalId] => 6
[goalName] => Een korte vakantie
[countryName] => Oostenrijk
[countryIsoCode] => at
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/086/763_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/278/885_50x50.jpg?r=24
[titleSlugified] => op-naar-wenen-oostenrijk
)
[28] => stdClass Object
(
[username] => mijnvakanties
[datePublication] => 2022-10-14
[title] => Leutash Seefeld Oostenrijk
[message] => Dit jaar maak ik veel wandelreizen.
Heerlijk!!
Dit keer ben ik in Oostenrijk geweest. Voor de 3 daagse in Leutash Seefeld. Het zou mijn 3e keer worden dat ik hier loop.
De vorige 2 keer was ik met Bavelaar mee.De wandeling heet de Einhornmarsh. Ook dit is een zusterwandeling van de 4daagse en behoort tot de I.M.L.Het zou mijn 106e iml wandeling worden.
14 September.
Op Woensdag de 14 Sept ging ik met de bus van Zoetermeer naar Schlusselfeld in Duitsland. Dat ligt niet ver van de hoek Liechtenstein, Duitsland en Oostenrijk.
De rit is niet te doen voor EEN chauffeur in een keer.
Vandaar deze overnachting. Met een paar stopswas het wel een flinkerit met plenzen regen onderweg. Dat beloofde wat. De vooruitzichten voor dit weekend warenniet zo goed. Nat dus.
15 September
Na een goede nachtrust en een flink ontbijt gingen we rond 10u weer op weg.
Er was tijd genoeg om onderweg in Garmish-Partenkirchen een lange stop te maken.
Iedereen haduren de tijd op daar rustigrond te kijken en iets te eten en of te drinken.
Ook dat deed ik dus. Heerlijk om daar rond te kijken naar de mooie huizen met vele prachtige schilderijen op demuur.
Ik kocht een schildje voor op een wandelstok. Ha ha en ik heb niet eens een wandelstok!
Mijn souveniertjes moeten klein zijn . Want anders neemt het zoveel ruimte in in mijn rugtas en in mijn souvenierkast.
Oostenrijk is nog zeer Katholiek. Dat zie je op de muren.Prachtige wandbescvhilderingen. Ook zijn er veel agrarische tekeningen.
En overal gasthof en ferienhaus te huur. Ik zag ook nog de hoge skischans. Ja.. die van in begin Januarie elk jaar bekend he! Eind van de middag ging de bus weer op weg .
Nu was het einddoel Leutash Seefeld.
Waar de start en finish van de 3 daagse was.
Ik herkende de hal bij het zwembad.
We kwamenrond 17u bij ons hotel aan.
In Schlusselfeld had ik een 2pers.kamer. Hier in Seefeld leutash ook. Heerlijk
Na de spullen op de kamer gebracht te hebben ging ik naar de supermarkt om wat lekkers te halen voor op de kamer s,avonds.
Ook liep ik naar de grote sporthal om effe te kijken naar de info en souveniers
Elke avond was het eten bij de reis inbegrepen. En dat eten was uitstekend.
Zoals ook de hele reis georganiseerd door Z.D.S uit Zoetermeer. Hulde.
s,avonds op mijn kamer pakte ik mijn dagrugzak in voor de volgende dag. En pakte mijn hele rugzak uit..
Het uitzicht vanuit mijn kamer was direkt op de bergen. Niet ver. Prachtig.
En wat is het schoon in Oostenrijk!!
16 September
1e wandeldag. Niet mijn favourite weer. Ik startte droogIn mijn t-shirt en jeansjack. De eerste km,s waren langs een water Fris. Ik zal maar zeggen een snel stromende flinke beek met helder water en heel veel stenen.
Ik liep vandaag een lang gerekte u-vorm. Alles was nat maar het regende nog niet. Prachtig om langs de almen te lopen. De bellen van de koeien en geiten te horen. Vandaag waren er niet veel hoogte verschillen. Onderweg enkele controles waar je veel gratis kon krijgen. Ik had uit het hotelvan het ontbijt 2harde belegde broodjes mee genomen. En uit Nl een zakje krentebollen. Voor nood.
Er werd een koude wandeldag. Maar gelukkig weinig spetters . helaas weinig zon.
Door en doorkoud liep ik van de ene poot van de U in een bocht naar de andere poot. Onder de bomen door het gras
Afgestempeld heb ik in de sporthal. Ik liep direkt terug naar ons hotel. 750m. Weer op temp komen na een douche en effe kijken of er iets op tv was vanElizabeth de tweede
Na het uitstekende eten van vandaag dronk ik nog wat beneden en ginglater op de avond naar mijn kamer.
Alles klaarzetten voor dag 2.
17September
Na een goede nachtrust was ik nog wel wat stijf van de 1e dag. Ook vandaag was het weer 20km .
Maar natuurlijk een andere route. En het werd klimmen vandaag. Helaas was het de hele dag regen. En bij het klimmen begon het eerst nat te sneeuwen. Daarna droge sneeuw. Vreselijk.
Maar ja ik doe dit vrijwillig en het weer heeft niemand onder controle.
Ik moest wel af en toe stoppen. Zo hard regende het. En de sneeuw vond ik ook niet leuk. Ik heb mijn kerstkaarten tot mijn dood wel gezien hier hoor.
Het klimmen vandaag was van ongeveer 1075 tot 1375m. Maar wel met een paar flink steile stukken.Hoe hoger we kwamen hoe meer modder. Er waren onderweg 4 rust/controlepunten.
Ik begon de dag in regenbroek en poncho. Eigenlijk heb ik ze de hele dag aan gehad.
Ik liep zelfs onder een skilift met stoeltjes door.
Onderweg kwam ik nog een groep mensen tegen die met Alpaca,s wandelden. Ik dronk een bakkiein een gasthuis dat heette Wildmoosalm.
Ja Moos echt!
Nu was ik op weg door de bossen naar het hoogste punt.
De sneeuw bleef maar komen en smolt niet meer weg.
Wil je de foto,s zien moet je mij dat laten weten.
Leutash is een gemeente waar Seefeld onder valt. Zo liepen we ook door Obern en Kirchplatz.
Ik eindigde in de sporthal als een bevroren ijspegel. en inmiddels ook nat ONDER de poncho.
Ik ging snel terug naar het hotel om weer om adem en temperatuur te komen. Zelfs de douche hielp niet.
Ik hield mijn gemak en dronk 2 drankjes tijdenshet avond diner.
Jongens jongens. Ik kan mij herinneren wanneer ik het voor het laatst zo koud had. En dit na onze heerlijke zomer. Zo kort geleden maar in geheugen zo lang geleden.
Ook nu s,avonds nog even naar de tv van Engeland gekeken.
Morgen ook weer vroeg op. TRUSTEN ALLEMAAL!
17 September Laatste van de 3 wandeldagen.
Goede morgen. Daar ben ik weer. Wat zegt het spreekwoord?
fris EN fruitig? Nou ik ben alleen EN.
Elke avond leg ik alles klaar voor de volgende dag en zorg dat mijn dagrugzakjeook gepakt is.
Ook had ik mijn wandelschoenen en poncho te droge geangen . Mijn schoenen op de kachel.
Eerst even iets anders. Elke avond met het diner kan je zeggen wat je de volgende dag wil eten. Nou goed gereld hoor. Nogmaals het eten was super. En het ontbijt was prima. Alles zoveel als je wilde hebben.
Mijn schoenen waren weer droog. Ik heb altyd 2 paar wandelschoenen bij me. Nu oude en nieuwen. Ik dacht dat ik vandaag maar weer met mijn oude ging starten. Dat bleek achteraf een goed idee.
De dag begon droog na een natte nacht. Ik heb het flink horen plenzen.
Ook vandaag 2 klimpartijen steil en modderig.De eerste was het ergste. Op een geven moment kom je op een punt dat je steil en minder steil kan klimmen naar een gasthausHammermoosalm bovenop daar. Ik nam de kortste weg. De steilste.
Het eerste korte gedeelte was alleen maar stenen. Daarna door de modder enmodder en modder. En het aantal bomen werd steeds minder. En nergens kon ik mij goed vast houden.
De ander wandelaars hadden gelukkig net zoveel moeite als ik.
Ik probeerde mijn schoenen zo schoon mogelijk te houden. Onbegonnen werk. Regelmatig moest ik rusten op weg naar boven ivm een polsslag van 200 en hoger.
Bijna op het hoogste punt voelde ik mijn bloedsuiker als een gek zakken. Ik kon niet meer maar moest wel. Ik kon niet zitten vanwege de modder maar er waren natuurlijk ook geen bankjes.
Zwabberbenen had ik. Maar ik was op het hoogste en steilste punt. Ik moest wel en rust nemen van een uur. Ik nam een apfelstrudel en koffie. Ook een broodjevan mezelf.
Na een uur ondernam ik een poging om weer op te starten. Ik had helaas benen die zo soepel waren als eikenhouten deuren.
Maar goed... Vanaf nu was het alleen maar naar beneden ........ dacht ik.
Op de weg naar benden wist ik dat ik achterom kon kijken om Hammermoosalm te kunnen zien. Jeetje wat was dat hoog.
Door de sneeuw. Naar beneden ging prima. Dan gooi ik mijn gewicht in de schaal.
Helaas kwam er nog een iets minder steile klim. Ook daar moest ik regelmatig stoppen om op adem te komen.
Ik was bijna bij de finish. nog 50 toen de wandelroute ineens de ander kant op ging. Wat bleek........ Waarschijnlijk was het net geen 20km en te kort. Dus nog een ommetje.
Weer terug in de hal haalde ik mijn iml stempel en het cijfertje 3 op.
Wat was ik blij dat ik er was. En de gehele dag was het droog!
Maar het leek wel dubbel zo koud. Voortaan ook maar een vestje meenemen.
Na een uurtje hal ging ik naar mijn hotel. Uitkleden en in bed opwarmen. Dan een douche.
Om 18u30 was het elke avond diner.
Na het etensavonds mijn spullen gepakt. Rugzak en dagrugzak.Heerlijk naar bed.
18September
Smorgensnog vroeger op. 6u30 max koffer in de bus en naar ontbijt. 7u vertrok de bus naar huis terug.
Na een lange rit was ik met een lift van collega wandelaar om 2030 ongeveer thuis na een enerverend weekend.
Dit jaar heb ik nog 1buitenlandse wandelingte gaan.
H. Groet allemaal. Vind je dit leuk? laat het me weten. Dank
[userId] => 309348
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5088050
[countryId] => 12
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 447
[author] =>
[cityName] => Seefeld
[travelId] => 528108
[travelTitle] => Fulda 2022 2 daagse
[travelTitleSlugified] => fulda-2022-2-daagse
[dateDepart] => 2022-09-30
[dateReturn] => 2022-10-04
[showDate] => yes
[goalId] => 6
[goalName] => Een korte vakantie
[countryName] => Oostenrijk
[countryIsoCode] => at
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/oostenrijk,seefeld
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/309/348_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => leutash-seefeld-oostenrijk
)
[29] => stdClass Object
(
[username] => oostenrijk2022
[datePublication] => 2022-08-18
[title] => Dag 12 laatste wandeldag
[message] => Goedenavond allemaal,
Vandaag is onze laatste vakantiedag in Oostenrijk die uiteraard weer begint met een goed ontbijt. De weersvoorspellingen voor vandaag waren gisteravond niet best, maar blijken vanochtend best wel mee te vallen. Het is bewolkt, maar droog!
We besluiten het vandaag echt rustig aan te doen qua wandeling, het wordt een iets meer dan 9 kilometer bijna vlakke wandeling in het dal tussen de bekende wintersportplaatsen Ehrwald en Lermoos vice versa. Onder een aangenaam temperatuurtje volbrengen wij deze wandeling in ruim 3 uur, de oplettende lezer begrijpt dan dat wij een paar stops tussendoor gemaakt hebben om de inwendige mens te versterken!
Daarna rijden we nog naar het begin van de kabelbaan naar de top van de Zugspitze, maar een tarief van 51 euro p.p. voor een ritje naar boven vinden we toch wel een beetje heeeeel veel. We proberen het daarna bij de Ehrwalder gondelbaan, maar ook hier een exorbitante vraag van 19 euro p.p. voor een ritje naar boven. Daarbij wordt het wolkendek ook steeds dichter en komt steeds lager te hangen, waardoor we maar besluiten naar het pension terug te gaan.
De middag lanterfanterend doorgebracht, ons laatste diner in het pension genoten en nu de voorbereidingen voor de reis naar huis die morgenochtend rond 08.30 uur zal aanvangen.
Dit is dus het laatste dagverslag van deze enerverende, avontuurlijke en zeker mooi en geslaagde vakantie. Rest ons de trouwe lezers te bedanken voor het verwerken van deze dagelijkse epistels en de vele bemoedigende commentaren die wij hierop hebben mogen ontvangen. Deze hebben er zeker toe bijgedragen dat wij deze helse fysieke inspanning tot een goed eind hebben gebracht!
[userId] => 441582
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5086370
[countryId] => 12
[pictureCount] => 3
[visitorCount] => 216
[author] => Cor
[cityName] => Obsteig
[travelId] => 527867
[travelTitle] => Wandeltocht Oostenrijk 2022
[travelTitleSlugified] => wandeltocht-oostenrijk-2022
[dateDepart] => 2022-08-07
[dateReturn] => 2022-08-19
[showDate] => no
[goalId] => 6
[goalName] => Een korte vakantie
[countryName] => Oostenrijk
[countryIsoCode] => at
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/068/301_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/441/582_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => dag-12-laatste-wandeldag
)
)
)
[_currentPageNumber:protected] => 2
[_filter:protected] =>
[_itemCountPerPage:protected] => 15
[_pageCount:protected] => 4
[_pageRange:protected] => 10
[_pages:protected] => stdClass Object
(
[pageCount] => 4
[itemCountPerPage] => 15
[first] => 1
[current] => 2
[last] => 4
[previous] => 1
[next] => 3
[pagesInRange] => Array
(
[1] => 1
[2] => 2
[3] => 3
[4] => 4
)
[firstPageInRange] => 1
[lastPageInRange] => 4
[currentItemCount] => 15
[totalItemCount] => 60
[firstItemNumber] => 16
[lastItemNumber] => 30
)
[_view:protected] =>
)
[breadcrumb] =>
>
Reisverslagen
[styleSheet] => https://cdn.easyapps.nl/578/css/style.css
)
Neukirchen am Großvenediger - Oostenrijk 
