Gastronomische ervaringenEen vakantie naar Turkije zou niet compleet zijn zonder te genieten van de overheerlijke Turkse keuken. Proef traditionele gerechten zoals kebab, baklava, pide en köfte, en laat je verleiden door de smaken van de lokale kruiden en specerijen. Bezoek lokale markten om verse ingrediënten te kopen, of dineer in gezellige familierestaurants waar je de authentieke Turkse gastvrijheid ervaart. Bovendien zijn er in de grotere steden tal van restaurants die culinaire hoogstandjes uit de internationale keuken serveren.
Prachtige natuur en diverse landschappen
Turkije heeft een gevarieerd landschap dat reizigers blijft verbazen. Van de zonovergoten stranden aan de Egeïsche en Middellandse Zee tot de besneeuwde bergtoppen in het oosten, er is voor ieder wat wils. Ontdek het bijzondere landschap van Cappadocië met haar feeërieke schoorstenen en ondergrondse steden, of verken de watervallen en kloven van het Taurusgebergte. Het land biedt talloze mogelijkheden voor natuurliefhebbers en avonturiers om te wandelen, fietsen en raften.
[picture] => no
[pic1title] =>
[pic2title] =>
[pic3title] =>
[pic4title] =>
[pic5title] =>
[titleSlugified] => vakanties-naar-turkije-weer-erg-in-trek
[imageLink105x105] => https://cdn.easyapps.nl/578/img/icons/news_105x105.jpg
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/578/img/icons/news_50x50.png
[imageUrl] => https://cdn.easyapps.nl/578/img/slideshow/reisinspiratie/85/85_1.jpg
)
[2] => stdClass Object
(
[newsId] => 84
[date] => 2023-05-04
[title] => Welke reisverzekeringen kun je allemaal afsluiten?
[text] => Als je op reis gaat, kun je overwegen om daar een verzekering voor af te sluiten. Er zijn immers een aantal zaken die voor onvoorziene kosten kunnen zorgen, en het is heel denkbaar dat je jezelf daarvoor wilt indekken. Dat kan bijvoorbeeld met behulp van een reisverzekering bij Allianz Direct. Maar op wat voor manieren kun je je allemaal verzekeren voor een reis?
Kortlopende reisverzekering
Wil je een reisverzekering afsluiten voor één specifieke reis? Dan kun je kiezen voor een kortlopende reisverzekering. Zo’n verzekering sluit je af voor een afgebakende periode. Een kortlopende reisverzekering biedt dekking voor onvoorziene gebeurtenissen op en rondom je reis, zoals diefstal, verlies van bagage, medische kosten en annulering van de reis. Kortlopende reisverzekeringen zijn verhoudingsgewijs aan de dure kant.
Doorlopende reisverzekering
Ga je regelmatig op reis en wil je niet iedere keer een kortlopende reisverzekering hoeven te regelen? Dan kun je ervoor kiezen om een doorlopende reisverzekering te nemen. Dan heb je een reisverzekering waar je maandelijks een klein bedrag voor betaalt en van toepassing is op alle reizen die je maakt. Dat is voordeliger als je regelmatig op reis gaat dan telkens een kortlopende reisverzekering afsluiten en de dekking is in principe hetzelfde.
Annuleringsverzekering
Het kan zijn dat je het niet zo noodzakelijk vindt om een reisverzekering af te sluiten voor zaken als diefstal, verlies van bagage en medische kosten, maar dat je je wel zorgen maakt over het verliezen van je geld bij annulering van je reis. In dat geval kun je er ook voor kiezen om een speciale annuleringsverzekering af te sluiten. Deze worden vaak ook bij het boeken van reizen aangeboden. Zo’n annuleringsverzekering dekt de kosten die je maakt als je reis geannuleerd moet worden door onvoorziene omstandigheden, zoals ziekte, overlijden of werkgerelateerde redenen.
Bagageverzekering
Net zoals je je alleen voor annulering kunt verzekeren, kun je ook alleen je bagage verzekeren, namelijk met behulp van een bagageverzekering. Zo’n verzekering biedt dekking voor verlies, diefstal of beschadiging van je bagage tijdens je reis, inclusief persoonlijke eigendommen zoals sieraden en elektronica. Dit kan vooral handig zijn als je veel waardevolle spullen meeneemt op reis, of als je naar een bestemming gaat waar het risico op diefstal hoger is. Het is belangrijk om vooraf goed te controleren wat er precies gedekt wordt door de verzekering en wat de voorwaarden zijn. Vaak geldt er bijvoorbeeld een maximumbedrag per item of per reis en is er een eigen risico van toepassing.
Medische reisverzekering
Je kunt ook medische kosten die je maakt tijdens je reis naar het buitenland verzekeren met een medische reisverzekering. Bijvoorbeeld wanneer je in het buitenland ziek wordt of een ongeluk krijgt en medische hulp nodig hebt. Een medische reisverzekering kan ook de kosten dekken voor spoedeisende repatriëring naar huis, als dat medisch noodzakelijk is. Het is belangrijk om te weten dat je reguliere zorgverzekering niet altijd alle medische kosten in het buitenland dekt. Een medische reisverzekering kan daarom een goede aanvulling zijn op je reguliere zorgverzekering.
Kijk bij het afsluiten van een reisverzekering altijd goed naar de voorwaarden. Per verzekeraar en verzekering kunnen de voorwaarden immers sterk uit elkaar lopen. Je wilt wel daadwerkelijk goed verzekerd zijn voor jouw persoonlijke behoeftes.
[picture] => no
[pic1title] =>
[pic2title] =>
[pic3title] =>
[pic4title] =>
[pic5title] =>
[titleSlugified] => welke-reisverzekeringen-kun-je-allemaal-afsluiten
[imageLink105x105] => https://cdn.easyapps.nl/578/img/icons/news_105x105.jpg
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/578/img/icons/news_50x50.png
[imageUrl] => https://cdn.easyapps.nl/578/img/slideshow/reisinspiratie/84/84_1.jpg
)
)
[topCountries] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[continentId] => 6
[countryId] => 196
[reportCount] => 31
[pictureCount] => 65535
[position] => 1
[countryName] => Verenigde Staten
[countryIsoCode] => US
[continentName] => Noord-Amerika
)
[1] => stdClass Object
(
[continentId] => 6
[countryId] => 122
[reportCount] => 2
[pictureCount] => 43090
[position] => 2
[countryName] => Mexico
[countryIsoCode] => MX
[continentName] => Noord-Amerika
)
)
[countryId] => 122
[countryName] => Mexico
[continentId] => 6
[continentName] => Noord-Amerika
[countryPopulation] => 0
[countrySurface] => 0
[capitalCityLongitude] => 0.000000
[capitalCitylatitude] => 0.000000
[portalReports] => ArrayIterator Object
(
[storage:ArrayIterator:private] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[username] => NathalievanHillo
[datePublication] => 2023-02-07
[title] => Duiken in een cenote!
[message] => Vannacht stond de lamp weer tot laat aan in de kamer. Pas rond 1.00 uur ging de lamp uit. Om 2.30 uur kwamen er weer mensen terug, waarschijnlijk van het uitgaan. Ik ben weer erg vaak wakker geworden en heb slecht geslapen. Ik werd ook alweer voor de wekker wakker en stond toen ook maar rustig op. Ik merkte dat ik nog erg moe was. Ik had 's ochtends nog wat tijd over, dus ik stuurde wat mailtjes voor het uitgeven van mijn kinderboek, zodat ik daar hopelijk weer stappen mee kan maken als ik terug ben in Nederland.
Ik liep naar het dive center toe. Daar at ik weer mijn yoghurt op, voordat ik naar binnen ging. Omdat ik gisteren al spullen had gebruikt, was het vandaag makkelijk om mijn spullen te pakken, omdat ze wisten welke maten ik nodig had. Het lag dus al klaar. Gisteren was gezegd dat ik de enige duiker was, maar vanmorgen bleek er nog een duiker mee te gaan. Leuk, dan zijn we met z'n drieën. We stapten in de auto en reden naar de cenote Dos Ojos. Deze cenote ligt vlakbij Tulum en was ongeveer een half uur rijden. Nadat we kennis hadden gemaakt, vertelde de instructeur over hoe cenotes zijn ontstaan en hoe belangrijk cenotes zijn voor de Maya's. Erg interessant! Ook blijkt dat cenotes met elkaar in verbinding staan, via de grotten, en daar gaan wij in duiken vandaag!
Op de parkeerplaats bleek dat we bij lange na niet de enige duikers waren. Het is ook de populairste cenote om in te duiken. We maakten onze spullen klaar en liepen toen naar beneden, naar de ingang van de cenote. Het was prachtig, nu al! Bij de plattegrond kregen we de briefing. Voor zowel de eerste als de tweede duik was het duidelijk wat ik kon verwachten. Ik kon niet wachten om erin te gaan.
We liepen terug naar de auto en trokken daar onze materialen aan. Met de zware fles op de rug, liepen we weer naar beneden, naar de ingang van de cenote. Eindelijk sprongen we het water in!
Het was echt prachtig onder water. Het was zo ontzettend helder. Cenotes staan ook bekend om de beste zichtbaarheid onder water. Geweldig! We lieten ons zakken en ik merkte al dat ik wat last had van mijn oren. Gek, want gisteren had ik nergens last van gehad. We volgden een lijn onder water, die de route aangaf. Het werd al snel donker in de grot, maar gelukkig hadden we zaklantaarns. Het is dus eigenlijk een grot onder water, met stalagmieten en stalactieten. Ook zag je in stenen en op de muren afdrukken van fossielen. Erg indrukwekkend. Ik vond het erg gaaf om in een grot te duiken, al is het niet echt een grotduik (cavedive). Bij een cavedive heb je bepaalde beperkingen, bijvoorbeeld smalle doorgangen voor maar één persoon en geen mogelijkheden om ergens boven water te komen. Bij een cavern dive zijn de openingen en kamers onder water groot genoeg om elkaar te passeren en zijn er meerdere mogelijkheden om tussendoor boven water te komen. Vandaag deed ik dus twee cavern dives. Voor cavedives heb je ook een aparte duikspecialisatie nodig.
Doordat ik wat last had van mijn oren met klaren, merkte ik dat ik niet echt ontspannen kon duiken. We doken niet diep, maximaal 9 meter, maar door het wisselen van dieptes kreeg ik toch last van mijn oren. Erg vervelend. Ook moest ik op een andere manier duiken, met de benen in 90 graden en dan kleine schoolslag bewegingen maken. Ik ben gewend om gewoon rustig te flipperen met gestrekte benen, maar dat mocht hier niet omdat je dan stof doet opwaaien. Ik deed mijn best om op die andere manier te duiken, maar dat vond ik erg moeilijk. Het kostte me veel energie, om anders te duiken, de prbolemen met mijn oren en de nieuwe omgeving. Nadat we weer boven water kwamen, merkte ik al dat ik erg moe was. We brachten onze materialen terug naar de auto en maakten de nieuwe materialen klaar. Ondertussen dronken en aten we wat. Doordat ik de badschoentjes afgelopen dagen veel heb gedragen, heb ik blaren opgelopen op mijn tenen. Ze doen erg zeer, ook met de flippers aan. Gelukkig valt het onder water wel mee.
Na een korte pauze, maakten we ons klaar voor de tweede duik. Ik hoopte maar dat het goed ging met mijn oren. We lieten ons weer zakken, en het leek wel goed te gaan. Maar al vrij snel merkte ik toch dat ik weer last had. Gelukkig gingen we niet zo diep. Ik genoot van de prachtige omgeving. Ik merkte weer dat ik erg gespannen was, vooral door mijn oren en mijn manier van duiken. Ik heb waarschijnlijk erg verkrampt gedoken. Ook bij deze duik was de diepte maximaal 9 meter. Op een gegeven moment kreeg ik echt last van mijn oren en zijn we naar boven gegaan. Dit was toevallig een plek waar we anders ook hadden gestopt, want hier was de bat cave. Dit is een dichte cenote en alleen vleermuizen kunnen de cenote in. Het was prachtig hierbinnen. Na een korte pauze lieten we ons weer zakken. We moesten nog een klein stukje diep, maar daarna werd het ondiep. Gelukkig maar, want het ging niet met mijn oren. Ik baalde er wel van, zeker omdat het gisteren zo goed ging. Misschien ben ik toch een beetje verkouden geworden door de airco in het hostel.
Na de tweede duik ruimden we onze materialen op en kleedden we ons om. Daarna aten we een lekker broodje als lunch. Ik was echt heel erg moe na de tweede duik. Waarschijnlijk omdat ik al een paar nachten slecht slaap, omdat ik gisteren ook al twee duiken had gedaan, de problemen met mijn oren en de manier van zwemmen. Dat alles bij elkaar maakte dat mijn lichaam op was. Op de terugweg in de auto heb ik dan ook geslapen. Bij het dive center hebben we alle materialen weer netjes opgeruimd en het logboek ingevuld. Na vandaag heb ik 21 duiken. Ik ben erg blij dat ik deze duiken heb gedaan, want ik heb weer veel nieuwe ervaringen opgedaan! De andere duiker had foto's gemaakt, die hij mij hopelijk snel zal opsturen.
Ondertussen was het al 15.00 uur. Ik slenterde terug naar het hostel. Ik was zo moe en mijn benen en rug deden zeer. In het hostel plofte ik neer op de bank en belde ik naar huis. Dit was even een goede afleiding en rustmoment. Daarna legde ik al mijn spullen in mijn kluisje en liep ik in mijn bikini op mijn schoenen en met een handdoek naar het strand. Het zonnetje scheen en het was erg lekker. Ik ging liggen en probeerde te ontspannen en te rexalen. Door de pijn in mijn rug wist ik niet hoe ik moest liggen. De pijn in mijn benen trok redelijk weg. Het lukte helaas niet om te slapen. Op een gegeven moment begon het hard te waaien, ging de zon weg en leek het weer om te slaan. Er lagen bergen zeewier op het strand en in het water en de zee was een beetje onstuimig. Niet erg aantrekkelijk om te gaan zwemmen. Maar, ik ben hier vanavond natuurlijk voor het laatst, dus ik wilde toch nog even de zee in. Ik dook het water in, zwom vijf minuten en ging er daarna weer uit. Ik liep naar het hostel en nam een lekkere douche.
Om 18.40 uur had ik afgesproken met de twee reisgenoten die nog een maand langer in Mexico blijven. Zij waren vandaag naar Cozumel geweest om te snorkelen en waren net terug gekomen met de boot. Op het strand kletsten we nog even over de reis onder het genot van een drankje. Heerlijk om mijn reis hier zo af te sluiten. Het was heel gezellig. Uiteindelijk namen we afscheid en ik kreeg weer twee dikke knuffels. Ik hoop echt dat mijn groep in Patagonië net zo leuk gaat zijn.
Ik had nog precies genoeg geld voor mijn taco's, een bak yoghurt en twee gevulde croissantjes. Ik ben naar meerdere oxxo's geweest, maar natuurlijk hadden ze de gevulde croissantjes nergens. Ik besloot eerst om de lekkere taco's te eten. Dit waren mijn allerlaatste Mexicaanse taco's. Ik heb er extra van genoten! Daarna haalde ik in de supermarkt nog een niet gevuld croissantje met het geld wat ik nog over had. Altijd handig voor ergens de komende dagen.
In het hostel checkte ik in voor mijn vlucht morgen naar Buenos Aires, via Bogota. Daarna maakte ik me klaar om naar bed te gaan. In bed schreef ik mijn verhaaltje, maar ik wist niet hoe ik moest zitten of liggen door de pijn in mijn rug. Ik nam maar een paracetamol in, in de hoop dat ik er vannacht niet zo'n last van ga hebben. Het was al te laat en ik was te moe om mijn backpack vanavond in te pakken. Dat moet ik dus morgenochtend gaan doen. Daarna gaat weer een lange reisdag beginnen! Ik weet nog niet wanneer ik mijn volgende verhaaltje kan plaatsen.
[userId] => 438531
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5090788
[countryId] => 122
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 55
[author] => Nathalie
[cityName] => Playa del Carmen
[travelId] => 528295
[travelTitle] => Rondreis Mexico, Guatemala, Honduras & Patagonië
[travelTitleSlugified] => rondreis-mexico-guatemala-honduras-patagoni
[dateDepart] => 2023-01-12
[dateReturn] => 2023-03-02
[showDate] => yes
[goalId] => 5
[goalName] => Een wereldreis
[countryName] => Mexico
[countryIsoCode] => mx
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/mexico,playa-del-carmen
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/438/531_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => duiken-in-een-cenote
)
[1] => stdClass Object
(
[username] => NathalievanHillo
[datePublication] => 2023-02-06
[title] => Een driftduik en een wrakduik bij Cozumel
[message] => Gisteravond kwam de vrouw van het hostel de kamer in. Gelukkig deed ze de lamp uit, zodat ik lekker kon slapen. Helaas werd ik vannacht heel vaak wakker. Om 2.30 uur kwam de persoon boven mij in het stapelbed liggen. Ik was ook al voor de wekker wakker geworden. Ik bleef nog even liggen en stond daarna rustig op. Het was natuurlijk nog vroeg en donker in de kamer. Dus ik probeerde zo stil mogelijk te zijn.
Om 7.00 uur wandelde ik naar de dive center. Ik was vroeg en at daar voor de deur nog mijn yoghurt op. Daarna liep ik naar binnen en kon ik al mijn benodigde materialen verzamelen. Vanaf het dive center reden we door een paar straten naar het strand, waar we de boot in stapten. Iets voor 9.00 uur vertrokken we naar het eiland Cozumel. Dit was ongeveer een half uur varen. Er waren ook andere groepen duikers aan boord. Het weer was gelukkig goed. Niet zonnig, maar wel droog en een goede temperatuur. Langzaam kwam Cozumel dichterbij. Ik zou met een instructeur en één andere duiker gaan duiken. De andere duiker bleek wat problemen te hebben met zijn materiaal, wat ze op de boot oplosten. Na een korte briefing gingen we het water in.
Onder water was het erg blauw. Ik had weinig last van mijn oren met het naar beneden gaan. Daar was ik wel blij mee, want dat vind ik altijd erg vervelend. Op deze duikstek stond een erg sterke stroming. Je hoefde niets te doen, behalve te drijven en te kijken en dat ging behoorlijk snel. We dreven langs het koraalrif, met hier en daar mooie kleuren: paars, geel, groen. Op een gegeven moment zag ik een gigantische kreeft. Wauw! Ook zag ik veel mooie vissen in allerlei soorten en maten. Ik hield de andere twee goed in de gaten. Blijkbaar ging er iets niet helemaal goed. De instructeur bleef dicht bij hem en hielp hem veel. Ik zorgde ervoor dat ik hen goed in de gaten hield, maar ook dat ik wel kon genieten van wat ik allemaal zag. Het diepste deel van de duik was 89 feet. Op een gegeven moment kwamen we weer bij elkaar en gingen we weer een stukje omhoog. Ik dacht dat we de safety stop deden, maar de andere twee gingen langzaam omhoog. Eerst bleef ik beneden voor de safety stop, maar uiteindelijk kwam ik ook boven water. Het bleek dat de andere duiker de instructeur omhoog trok en we gingen weer naar beneden voor de safety stop. Niet veel later kwamen we weer boven water en kwam de boot ons weer ophalen. Voor mijn gevoel hadden we een flink stuk met de stroming meegedreven en achteraf bevestigde de instructeur wat ik dacht. Dit was dus een driftduik en dat was voor mij de eerste keer!
Eenmaal terug op de boot deden we een korte evaluatie, onder genot van een broodje en ananas en watermeloen. Het bleek dat de ademautomaat van de andere duiker niet helemaal goed werkte en dat hij de reserve ademautomaat van de instructeur gebruikte. Ook was zijn controle van het 'zweven' in het water en zijn houding niet zo goed, waardoor het duiken ook niet zo goed ging. De instructeur was daarom druk met hem bezig. Voor de tweede duik kreeg hij wat extra uitleg. Hij had 12 duiken gedaan, ik had er 17 gedaan tot vanmorgen. Ze vonden allebei dat ik erg goed kon duiken, stabiel was, een goede buddy was en eigenlijk een natuurtalent ben. Grappig en leuk om te horen, want tot nu toe heb ik dat van iedereen gehoord met wie ik heb gedoken.
De tweede duik was een iets ondiepere duik (69 feet) en een wrakduik. Het was erg gaaf om het wrak te zien. Eerst zwommen we eromheen. Ik had helemaal het gevoel dat ik bij de Titanic dook. Er zaten veel vissen en ook veel koraal op en in het schip. Hier en daar kon je naar binnen kijken en ik zag de andere duikers ook binnen. Onder water gebaarde ik naar de instructeur dat ik het schip in wilde. We zwommen om het schip heen en zagen daar een eagle ray (adelaarsrog) zwemmen. Heel gaaf! Daarna gingen we het schip in! Eerst een paar keer van de ene naar de andere kant, daarna dwars door allemaal gangetjes. Nu kreeg ik nog meer het gevoel van de Titanic. Het was erg gaaf om te zien hoe het schip er na zo'n lange tijd er van binnen uitzag. Er zat veel koraal in en er zaten veel vissen. Af en toe was het donker en zag je een stukje verderop een lichtstraal van boven komen. De eerste keer dat ik een wrakduik deed, vond ik het erg spannend en waren mijn vaardigheden nog niet zo goed als nu. Ik merkte een groot verschil daardoor in mijn zelfvertrouwen. Leuk om te merken!
Helaas was de tweede duik ook weer voorbij. We gingen weer aan boord en voeren terug naar Playa del Carmen. De instructeur vertelde dat hij niet van plan was geweest om het schip in te gaan, maar omdat ik het onder water vroeg, gingen we er toch in. Ik ben blij dat ik het gevraagd heb! Ik genoot van de duiken van net en de boottocht. We brachten alle spullen weer terug naar de dive center en ruimden alles netjes op. Daarna vulde ik met de instructeur en de andere duiker het logboek in. Na vandaag heb ik 19 duiken gedaan en dat worden er natuurlijk nog meer.
Twee andere duikers, waaronder de duiker uit mijn groepje, hadden foto's en filmpjes gemaakt bij het wrak. Ik heb ze mijn gegevens gegeven en ze gaan die foto's en filmpjes naar mij sturen. Ik ben erg nieuwsgierig!
Over het strand liep ik naar de plek waar ik de tour naar Tulum en Coba had geboekt. Ze zei dat ik een uur later terug moest komen en dat met degene moest bespreken bij wie ik de tour had geboekt. Ik liep naar het hotel waar ik met de groep had gezeten. Hier had ik wifi en kon ik even naar huis bellen. Daarna ben ik op het strand gaan liggen. Eindelijk brak het zonnetje door, na al die dagen hier zonder zon, en kon ik zonnen. Af en toe sliep ik zelfs een beetje, door de geluiden van muziek, de mensen en de zee om me heen. Dit was echt genieten en eindelijk kreeg ik een beetje het gevoel van een mooi strand, met wit zand en blauwe zee. Dat vond ik de afgelopen dagen een beetje tegenvallen, maar nu kreeg ik dat gevoel ineens toch. Op het strand schreef ik alvast een deel van mijn verhaaltje van vandaag. Daarna liep ik terug naar waar ik de tour had geboekt. Er zat een onvriendelijke en onhulpvaardige vrouw. Uiteindelijk liep ik boos weg. Ik liep naar het hostel en legde daar al mijn spullen in het kluisje, behalve mijn handdoek. Ten slotte liep ik weer terug naar het strand en heb ik nog even een half uur gezwommen. Het was een heerlijk ontspannen middag!
In het hostel nam ik een douche. Inmiddels was het al donker, maar ik liep nog terug naar het strand om even van het strand en de zee te genieten. Omdat ik weinig geld meer over heb, moest ik voor weinig geld eten vanavond. Ik kocht bij een tentje op straat twee taco's met kip en mocht daarbij nog wat salade, komkommer en rijst pakken. Dit was een lekkere maaltijd! En ik was ook zeker niet de enige die dat dacht, want het was er best druk. Morgenavond, op mijn laatste avond, ga ik daar nog voor de laatste keer een echte Mexicaanse taco eten. Via de supermarkt liep ik weer terug naar het hostel.
Morgen kan ik gelukkig iets langer blijven liggen. Ik lag al op tijd in bed en dat vond ik wel fijn. Ik maakte mijn verhaaltje af en keek nog een aflevering. Het is momenteel best druk op de kamer. Ik hoop dat ik goed kan slapen vannacht.
[userId] => 438531
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5090763
[countryId] => 122
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 52
[author] => Nathalie
[cityName] => Playa del Carmen
[travelId] => 528295
[travelTitle] => Rondreis Mexico, Guatemala, Honduras & Patagonië
[travelTitleSlugified] => rondreis-mexico-guatemala-honduras-patagoni
[dateDepart] => 2023-01-12
[dateReturn] => 2023-03-02
[showDate] => yes
[goalId] => 5
[goalName] => Een wereldreis
[countryName] => Mexico
[countryIsoCode] => mx
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/mexico,playa-del-carmen
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/438/531_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => een-driftduik-en-een-wrakduik-bij-cozumel
)
[2] => stdClass Object
(
[username] => NathalievanHillo
[datePublication] => 2023-02-05
[title] => Tulum, Coba en een cenote
[message] => Gisteravond bleven de lampen erg lang aanstaan. Gelukkig was ik moe en kon ik wel slapen. Ergens na middernacht werd ik wakker en waren de lampen eindelijk uit. Ik ben vannacht een paar keer wakker geworden, onder andere omdat mensen vertrokken met hun koffers. Uiteindelijk werd ik om 7.30 uur wakker van de wekker. Ik maakte me klaar om te vertrekken. Ik liep naar het verzamelpunt toe en zag meerdere mensen wachten. Na wat rondvragen bleek dat zij op andere tours wachtten. Gelukkig hoorde ik al vrij snel ergens mijn naam en kon ik instappen in een busje. Tulum zou de eerste stop zijn, maar op de heenweg moesten we nog meerdere mensen ophalen bij meerdere resorts. Er bleek van alles fout te zijn gegaan in het systeem, waardoor we te veel mensen hadden en alles logistiek langer duurde. Ondertussen at ik mijn yoghurt maar op in de bus.
Om 11.00 uur kwamen we eindelijk aan in Tulum (we waren om 8.45 uur vertrokken). De gids vertelde van alles over het programma en de sites in het Engels en het Spaans. Ook op de site kregen we een gids die ons informatie gaf. Daarna kregen we vrije tijd om foto's te maken. Het mooie van Tulum is dat de ruïnes aan zee liggen. Dit levert mooie plaatjes op! Ik vond het een mooie site om rond te lopen en daar hadden we ook de tijd voor.
Nadat we weer verzamelden, raakte ik even aan de praat met een van de reisgenoten. Zij kwam uit Noorwegen. De meeste anderen kwamen uit Amerika. Hier kregen we gelukkig een groter busje, waardoor we meer ruimte hadden. Onderweg naar de volgende stop vertelde de gids onder andere waarom voor de Maya's 7 het heilige getal is, 9 staat voor perfectie en 13 het getal is voor de vrouwen. Erg interessant!
Na een uur kwamen we aan bij een Maya village. De gids had zo vaak gezegd dat dit echt authentiek is, dat ik eraan begon te twijfelen. Er waren ook geen souvenirs, ten minste, dat zei hij. Als welkom kregen we een bepaalde ceremonie. Daarna moesten we twee minuten rondkijken in het winkeltje. Daarna was het tijd voor de lunch. Het was een buffet, maar er stond niet heel veel. Ik nam wat rijst, spaghetti, kip, sla en als toetje fruit. Ik vond het niet heel erg lekker. Ten slotte konden we zwemmen in een cenote. Ondanks dat was gezegd dat alles inclusief was, moest ik hier toch betalen voor het huren van het zwemvest (een zwemvest is verplicht in Mexico). De cenote viel ook een klein beetje tegen, waarschijnlijk ook omdat ik een paar dagen eerder een super mooie heb gezien. Toch heb ik erin gezwommen en dat was wel weer leuk. Ik kleedde me snel weer om en stapte in de bus.
Ineens hadden we een beetje haast. We waren al dichtbij de ruïnes van Coba, maar hier is weer het uur tijdsverschil en was het er dus een uur later. Omdat we vanmorgen veel vertraging op hadden gelopen en de ruïnes om 17.00 uur dicht gingen, moesten we opschieten. Ik kocht een kaartje en liep snel naar binnen. Alle anderen huurden een fiets of lieten zich rondrijden, maar ik wilde gewoon graag lopen. Ik had alweer genoeg gezeten in de bus. Ik heb echt doorgelopen en soms even gerend. Uiteindelijk kwam ik aan bij de grootste tempel. Vanuit de jungle doemde hij ineens voor me op. Dat blijft toch heel indrukwekkend! Ik wilde even rustig kijken, maar werd toen al weggestuurd. Ze gingen dicht. Ik was er nog geen twee minuten. Ik heb snel iemand gevraagd een foto te maken en heb geprobeerd nog even goed te kijken, maar daarna moest ik terug gaan lopen. Ik moest ook de korte weg lopen, waardoor ik andere ruïnes niet meer kon zien. Ik baalde er erg van. Om 16.50 uur stond ik weer buiten. Bij de gids gaf ik aan dat ik niet tevreden was. Normaal hadden we hier ruim een uur gehad, nu hadden we net aan een half uur. Hij nam direct contact op met de organisatie.
Het was een redelijk lange rit terug, waarbij één voor één mensen weer uitstapten. Uiteindelijk werden we om 19.00 uur in Playa del Carmen eruit gezet. Voor een aantal was dit nog een stop waarbij ze de belangrijkste straat konden bekijken. Voor mij was dit de eindbestemming. De gids gaf aan dat ik zelf contact moest opnemen waar ik de tour heb geboekt. Dat ga ik morgen dan meer even doen. We werden veel verder afgezet dan waar ik werd opgehaald en moest een heel stuk terug lopen naar het hostel. Een deel liep ik door de straat en een deel liep ik op blote voeten over het strand. Het was al donker en ik had eigenlijk even op het strand willen zitten. Maar het was druk en luidruchtig, dus dat hield ik nog geen vijf minuten vol. Via de supermarkt liep ik terug naar het hostel.
Ik nam eerst een douche, zodat ik me weer fris voelde. Ik had vanmiddag goed geluncht, dus at nu alleen een verkruimelde ontbijtkoek. Daarna maakte ik me klaar voor morgen en om naar bed te gaan. Ik bed schreef ik mijn verhaaltje.
Morgen gaat de wekker vroeg, namelijk om 6.15 uur. Morgenochtend ga ik de eerste twee duiken doen, in zee bij het eiland Cozumel!
Vandaag ben ik alweer op de helft van de reis! De rest van de groep is vandaag weer aangekomen in Nederland.
[userId] => 438531
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5090741
[countryId] => 122
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 51
[author] => Nathalie
[cityName] => Playa del Carmen
[travelId] => 528295
[travelTitle] => Rondreis Mexico, Guatemala, Honduras & Patagonië
[travelTitleSlugified] => rondreis-mexico-guatemala-honduras-patagoni
[dateDepart] => 2023-01-12
[dateReturn] => 2023-03-02
[showDate] => yes
[goalId] => 5
[goalName] => Een wereldreis
[countryName] => Mexico
[countryIsoCode] => mx
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/mexico,playa-del-carmen
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/438/531_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => tulum-coba-en-een-cenote
)
[3] => stdClass Object
(
[username] => NathalievanHillo
[datePublication] => 2023-02-04
[title] => Afscheid nemen
[message] => Vanmorgen werd ik in eerste instantie vroeg wakker, maar ik draaide me nog even om. Ik hoorde Bea wel opstaan, maar pas toen ze de deur uitging, werd ik echt wakker. Toen was het al 8.30 uur. Ik heb eerst mijn verhaaltje van gisteren geschreven, omdat het daar gisteren te laat voor was. Gelukkig waren mijn schoenen redelijk droog. Daarna heb ik op het strand mijn yoghurt gegeten. Genieten met dat uitzicht. Na het ontbijt ben ik met Saskia gaan kijken bij de bussen. Ik wilde niet al te veel gedoe, dus had besloten om alleen naar Tulum te gaan en niet naar Coba te gaan. Maar toen ik daar was, zag ik een tour naar de ruïnes van Tulum, de ruïnes van Coba en een cenote. Dat was precies wat ik wilde, dus die tour boekte ik direct voor morgen. Daarna stond ik met Saskia in de rij om een kaartje te kopen voor de bus naar het vliegveld. We hebben zo'n 20 minuten in de rij gestaan en over van alles en nog wat gepraat. Toen ik klaar was, was alles geregeld voor de komende dagen.
Daarna ben ik even kort gaan zwemmen. In de kamer heb ik snel gedoucht en mijn backpack weer ingepakt. Om 12.00 uur moest iedereen uitgecheckt zijn. De rest ging lunchen en ik bracht mijn backpack naar het hostel. Die kon ik daar neerzetten totdat ik kon inchecken om 14.00 uur.
Ik liep nog even langs het hotel en raakte weer aan de praat met twee reisgenoten. Na een tijdje ging ik nog even wandelen over het strand, waar ik de lifeguards spotte. Heerlijk met blote voeten in het zand. Daar kan ik zo van genieten! Ik liep een heel stuk langs het strand en uiteindelijk liep ik weer terug. Ik heb nog een tijdje op het strand gezeten, mijn broodjes gegeten, mijn nagels gevijld en gewoon genoten van het uitzicht, het zand en de zee. Na een poosje liep ik terug naar het hotel. Ik heb nog met een paar reisgenoten gekletst. Daarna gaf iedereen mij een dikke knuffel en een zoen. Behalve Karin, zij gaf mij een formele hand. Ik liep nog mee naar de plek waar ze op de bus moesten wachten. Hier heb ik uiteindelijk echt afscheid genomen en de bus uitgezwaaid. Ze vertrokken om 16.00 uur naar het vliegveld en vliegen om 20.50 uur terug naar Nederland. Het was wel gek om ineens alleen te zijn en de groep naar huis te zien gaan. Maar dat went snel genoeg. Saskia vliegt vanavond terug naar Mexico City, waar ze over een kleine week start met de volgende groepsreis door alleen Mexico.
Ik checkte in in het hostel. Ik kreeg bed nummer 22 (beneden) met locker nummer 22. Er staan vijf stapelbedden, dus er is ruimte voor tien dames (het is een vrouwenzaal). Er zijn twee douches en toiletten in de ruimte, één warme douche en één koude douche. Ook is er een keukentje en een gezamenlijke ruimte. Het ziet er prima uit voor een hostel. Ik belde nog met een vriendin die ik alweer drie weken niet gesproken had. Erg leuk om haar weer te zien en te spreken!
Rond 18.00 uur ging ik weer naar buiten. Ik liep eerst naar het gebouw waar we morgen verzamelen voor de tour, zodat ik zeker weet waar ik moet zijn. Daarna liep ik richting het strand. Dit bleek niet echt een plek te zijn waar je het strand op kon. Er waren rotsen en het water stond hoog. Ik liep over de rotsen en ineens kwam een golf erg hoog en maakte mijn schoenen en sokken helemaal nat. Balen! Ze waren vannacht net weer opgedroogd. Daarna moest ik om een paal manoeuvreren, wat niet lukte waardoor mijn bidon in zee viel. Ik kon er zo snel niet bij, maar een jongetje achter mij pakte hem voor mij. Aardig! Toen ik eenmaal op het zand was, trok ik mijn natte schoenen en sokken uit en die hing ik aan mijn tas. Dit was niet echt een handige actie geweest haha.
Ik heb het hele stuk terug over het strand gelopen. Heerlijk met de voetjes in het water. Uiteindelijk ben ik op het strand gaan zitten en genoot ik weer van het uitzicht, de muziek en het kijken naar mensen. Het was best wel druk op het strand. Er lopen allemaal modepopjes rond die de perfecte foto willen maken. Ik heb medelijden met die vriendjes. Ik zag dat ik van het zitten op het strand vanmiddag toch een beetje was verbrand, ondanks dat de zon niet echt scheen en dat ik toch ook best wel bruin ben geworden. Ondertussen werd het ook al donker en in wilde niet in het donker door de straatjes naar het hostel lopen. Ik liep de straat weer in en trok mijn natte sokken aan over mijn zanderige voeten in mijn natte schoenen. Heerlijk!
Ik had totaal geen trek, maar moest wel iets eten (wat ook goedkoop was, want mijn peso's zijn bijna op en ik wil niet nog een keer moeten pinnen). Ik haalde bij een karretje op straat een soort krokante pannenkoek, gevuld met nuttela en aardbeien en aarbeien erbovenop. Het heet marquesitas. Heel erg lekker! Ik at dit op terwijl ik keek hoe dames aan het volleyballen waren op een volleybalveld op straat. Er waren ook veel toeschouwers. Het zag er leuk uit. Op een gegeven moment vloog de bal mijn kant op en rende ik erachteraan om de bal terug te kunnen gooien. Via de supermarkt liep ik weer naar het hostel.
Er was niemand in de kamer en ik koos ervoor om warm te douchen. Daarna heb ik al mijn spullen voor morgen klaar gelegd en me klaar gemaakt om naar bed te gaan. Mijn backpack sluit ik af in mijn flightback met een slotje. Op zich vertrouw ik het hier wel. Iedereen heeft zijn spullen hier gewoon open en bloot liggen, maar toch neem ik het zekere voor het onzekere. Ik bed schreef ik mijn verhaaltje en daarna heb ik nog een aflevering gekeken. Ik hoop dat ik lekker kan slapen en kijk uit naar morgen!
Voor de komende dagen is regen en onweer voorspeld, net als vandaag. Vandaag was het gelukkig gewoon goed weer, droog en geen onweer. Het is geen zonnig strandweer, maar het is wel een heerlijk temperatuurtje. Ik hoop dat dat zo blijft de komende dagen.
[userId] => 438531
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5090714
[countryId] => 122
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 56
[author] => Nathalie
[cityName] => Playa del Carmen
[travelId] => 528295
[travelTitle] => Rondreis Mexico, Guatemala, Honduras & Patagonië
[travelTitleSlugified] => rondreis-mexico-guatemala-honduras-patagoni
[dateDepart] => 2023-01-12
[dateReturn] => 2023-03-02
[showDate] => yes
[goalId] => 5
[goalName] => Een wereldreis
[countryName] => Mexico
[countryIsoCode] => mx
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/mexico,playa-del-carmen
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/438/531_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => afscheid-nemen
)
[4] => stdClass Object
(
[username] => NathalievanHillo
[datePublication] => 2023-02-03
[title] => Een regeldag en een regendag
[message] => Vanmorgen lukte het weer een beetje om uit te slapen. Vannacht had ik nog wel last van mijn buik gehad, maar in de ochtend voelde ik me wel iets beter, op wat hoofdpijn na. Ik heb het rustig aan gedaan. In bed heb ik nog een aflevering gekeken. Daarna heb ik nog even naar huis gebeld.
Over een paar dagen vlieg ik naar Buenos Aires voor de volgende groepsreis door Patagonië. Die is met Sawadee. Ik heb daar ook een landarrangement geboekt en dan wordt je in het hotel verwacht. Ik land echter drie uur eerder dan de groep en wilde aan de reisbegeleider vragen of ik dan kan wachten en mee kan rijden met de groep naar het hotel. Van Sawadee kreeg ik het nummer van de reisleider niet, maar gelukkig appte de reisleider mij vanmorgen met belangrijke informatie. Ik kan gelukkig ook op de groep wachten en meerijden naar het hotel. Dat is erg fijn.
Om 9.30 uur ging ik op pad. Ik liep eerst naar het hostel waar ik mogelijk wilde slapen. Onderweg zag ik allemaal plassen op straat, blijkbaar had het vannacht geregend. Het hostel zag er netjes uit. De vrouw achter de balie sprak geen Engels. Gelukkig kon een backpacker helpen met vertalen. Ik wil hier de komende vier nachten gaan slapen, maar moest contant betalen. Ik moest dus eerst gaan pinnen.
Na het hostel liep ik door naar de dive center die ik op internet had gezien. Dat zat weer helemaal aan de andere kant van Playa del Carmen. Het is erg duur hier, dus ik wilde één duik doen in zee bij Cozumel en één duik in een cenote doen. Helaas was dat niet mogelijk, dus doe ik nu op beide plaatsen twee duiken, in totaal dus vier duiken. Ik heb dit allemaal geregeld en heb er veel zin in!
Ik liep weer richting het hotel en liep naar het busstation. Ik wilde kijken hoe ik vanaf hier naar Tulum en het vliegveld kan komen. Het was zo druk, dat ik nergens wat kon vragen. Ik zou het vanavond wel even aan Saskia vragen.
Na een korte stop in het hotel, waar ik dollars van een reisgenoot overnam, liep ik weer richting het hostel. Onderweg pinde ik peso's. Bij het hostel heb ik ook alles in orde gemaakt. Via de supermarkt liep ik weer terug naar het hotel. Ik heb erg veel gelopen ik de ochtend, maar bijna alles was nu geregeld voor de komende dagen.
In het hostel belde ik nog even naar huis. Daarna maakte ik me klaar om lekker naar het strand te gaan en daar mijn verhaaltje te schrijven. Ik had mijn bikini aan en tas klaar, ik deed de deur open en ... regen! Nee joh, zitten we eindelijk aan het strand, ging het regenen. Ik at mijn lunch maar in de kamer op en ben daarna in mijn poncho naar buiten gegaan. Ik raakte aan de praat met twee reisgenoten die op een terrasje zaten en gelukkig werd het wat droger. Ik liep even naar het strand en kon daar niet echt liggen. Ik besloot om al mijn spullen in het hotel te leggen en alleen in bikini en met een handdoek naar het strand te gaan om te zwemmen. Ik kwam Bea in de kamer tegen en zij had hetzelfde idee. Samen namen we een duik ik zee. De temperatuur was heerlijk! Boven de zee hing nog een donkere lucht, maar het was wel droog. Na een klein half uur ging Bea eruit en douchen. Ik ging na een klein uur eruit en ook douchen.
Om 17.30 uur hadden we met de groep afgesproken om een borrel te doen op het strand als afscheid. Iedereen was erbij, behalve de twee Belgen die deze reis erg afstandelijk hebben gedaan en niks goed gevonden en niet tevreden waren. Eén van de reisgenoten hield een speech, waarna zijn vrouw een klein tasje overhandigde aan Saskia met de gezamenlijk fooi. Daarnaast is Saskia zondag jarig en had een andere reisgenoot een stukje taart voor Saskia en voor iedereen een klein cakeje meegenomen. Super leuk! Ik genoot ondertussen van een heerlijk sangria met de voetjes in het zand. Heerlijk!
Net toen we klaar waren en wilden gaan eten, begon het te regenen. De andere vier van mijn groepje haalden in het hotel hun paraplu of regenjas. Ik dacht dat het wel mee viel met de regen. We liepen naar het restaurant maar het kwam met bakken naar beneden. Ik was helemaal doorweekt en mijn schoenen ook. Daar baalde ik wel van, want ik had zo mijn best gedaan om ze droog te houden. Niks droogt hier, mijn bikini is al nat sinds de eerste keer dat ik in Mexico heb gezwommen. Ook lagen er flinke plassen water op straat. Eindelijk kwamen we bij het restaurant aan. Ik had eigenlijk helemaal geen trek, maar moest toch eten. Ik bestelde een hamburger met patatjes, om wat extra zout binnen te krijgen. Het was erg lekker, maar ondanks dat had ik er wel moeite mee om het op te eten.
Toen we weer naar een ander tentje liepen, regende het weer heel erg. Ik was net zo goed als opgedroogd en kon weer de regen in. Dit keer leende ik een poncho van een reisgenoot. Maar mijn schoenen werden zeiknat van de regen en de plassen water. Balen! Straten stonden blank en het water stond tot aan de onderkant van de auto's. Het tentje was in de straat van het hotel, dus ik rende even heen en weer om mijn natte schoenen onder de airco te zetten en mijn waterschoentjes aan te doen. Die mogen helemaal nat worden. We zaten daar voor de laatste keer samen een drankje te doen. Morgen vertrekt de groep naar huis en dan ben ik een paar dagen alleen hier. Een stel blijft nog een maand langer in Mexico, waarvan de eerste week in Playa del Carmen. Misschien kunnen we nog een keer wat afspreken.
Eenmaal terug in het hotel, maakte ik me klaar om te gaan slapen. Ik schreef het verhaaltje van gisteren en dat duurde best lang. Toen we hier aankwamen en de klok een uur vooruit ging, deed mijn telefoon dat automatisch. Maar op één of andere manier is de tijd weer terug gesprongen. Het bleek geen 23.30 uur te zijn, maar 00.30 uur! Ik moest dus snel gaan slapen. De volgende ochtend zou ik wel het verhaaltje van vandaag schrijven.
[userId] => 438531
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5090707
[countryId] => 122
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 53
[author] => Nathalie
[cityName] => Playa del Carmen
[travelId] => 528295
[travelTitle] => Rondreis Mexico, Guatemala, Honduras & Patagonië
[travelTitleSlugified] => rondreis-mexico-guatemala-honduras-patagoni
[dateDepart] => 2023-01-12
[dateReturn] => 2023-03-02
[showDate] => yes
[goalId] => 5
[goalName] => Een wereldreis
[countryName] => Mexico
[countryIsoCode] => mx
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/mexico,playa-del-carmen
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/438/531_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => een-regeldag-en-een-regendag
)
[5] => stdClass Object
(
[username] => NathalievanHillo
[datePublication] => 2023-02-02
[title] => Chichén Itzá en een cenote
[message] => Vanochtend lukte het weer om een beetje uit te slapen. Ik pakte mijn laatste spullen weer in en stapte voor de laatste keer met de groep in de bus.
Om 8.00 uur vertrokken we naar Chichén Itzá, één van de hoogtepunten van deze reis en één van de zeven wereldwonderen. Dit deel van Mexico is plat en de wegen zijn recht, met veel bossen. Heel anders dan we de afgelopen weken hebben gezien. Onderweg at ik nog mijn yoghurt op.
Na zo'n twee uur rijden kwamen we bij Chichén Itzá aan. Een kaartje was behoorlijk duur, zeker in vergelijking met de ruïnes van de afgelopen weken. Ook was het hier gigantisch druk en toeristisch. Overal op de site stonden kraampjes met souvenirs. We hebben meer toeristen op de site gezien dan in de hele reis samen. Dat is ook niet gek, omdat dit deel het meest toeristisch is en deze beroemde site zo dicht ligt bij Cancún en Playa del Carmen, bekende badplaatsen voor vakantiegangers. Zij gaan dan een dag naar Chichén Itzá.
Ik vond het enorm indrukwekkend om hier rond te lopen. De piramide was heel hoog. Vroeger mocht je erop klimmen (dat hebben mijn ouders in 1992 gedaan), maar tegenwoordig mag dat niet meer. Ten eerste omdat er te veel toeristen komen waardoor de piramide te veel beschadigd wordt. Ten tweede omdat de piramide zo hoog is en mensen dan naar boven klimmen. Als ze dan weer naar beneden willen, zien ze hoe hoog het is en durven ze niet meer naar beneden. Ik vond het mooi en indrukwekkend om naar te kijken.
Ik liep met een groepje mee die een boek hadden met informatie. Zij konden dan veel vertellen over de verschillende bouwwerken. Erg interessant! Op een gegeven moment raakte ik het groepje kwijt en heb ik zelf rondgelopen. Bij een kraampje kwam ik een leuk souvenirtje tegen, maar het was erg duur en ik had niet voldoende contant geld meer. Ik liep maar door en ging de rest van de ruïnes kijken. Daar kwam ik mijn groepje ook weer tegen, die weer wat informatie kon geven. Op de terugweg liep ik weer langs het kraampje en probeerde ik af te dingen. Hij wilde het echt niet verkopen voor 100 peso's, dus ik liep door. Bij het volgende kraampje zag ik het souvenirtje weer staan. Deze man begon met 100 peso's en uiteindelijk kon ik afdingen tot 70 peso's. Dat had ik ook precies nog contant bij me. Ik was blij dat ik dit souvenirtje gevonden had!
Doordat ik dit souvenirtje gekocht had, was ik de groep weer kwijt geraakt. Uiteindelijk heb ik nog even rondgelopen bij de grote centrale piramide en rustig gekeken naar het indrukwekkende bouwwerk. Ik had hier nog wel veel langer rond kunnen lopen en willen kijken, maar helaas was het tijd om terug te gaan naar de bus. Mijn geld was op en ik moest pinnen. Het pinautomaat deed het niet, maar gelukkig kon iemand anders van de groep mijn kaartje voorschieten voor de cenote. We zaten allemaal in de bus te wachten, maar we misten nog één persoon: Karin. 20 minuten voor de afgesproken tijd hadden reisgenoten haar nog naar het verste punt zien lopen. Ze hadden haar gewaarschuwd voor de tijd, maar ze zei dat ze het wel zou redden en niet zou rennen. Uiteindelijk hebben we 20 minuten in de bus op haar zitten wachten. Ze dacht dat we een half uur later hadden afgesproken. Zonde van onze tijd...
Na een korte rit stopten we bij de cenote Yokdzonot. De bodem van dit deel van Mexico is net een gatenkaas. Overal zitten gaten, soort grotten, in de grond, gevuld met grondwater. Er zitten hele gangenstelsels onder de grond. Dit zijn cenotes. Het is moeilijk uit te leggen. Je kunt het het beste even googlen. In deze cenotes kun je zwemmen (en duiken) en dat laat ik me natuurlijk geen twee keer zeggen. Ik was er helemaal op voorbereid en lag als eerste in het water. Een zwemvest is hier verplicht, dus ik bleef ook lekker drijven. Met mijn snorkel en actioncam zwom ik naar het deel met het lichtinval. Dit was echt prachtig! Onder water zag ik veel vissen en waar de zon scheen ook de rotsen onder water. Als je omhoog keek, zag je de rotsen, met planten en het gat boven je. Echt geweldig! Het was zo mooi! Het water was ook lekker fris en we konden die afkoeling wel gebruiken. Van onze groep zijn er maar vijf gaan zwemmen. Ik heb er het langst in gelegen en genoot er heel erg van. Echt één van mijn hoogtepunten. De foto's van onder water kan ik nu helaas nog niet delen. Uiteindelijk kleedde ik mij weer om en stapten we weer in de bus.
In de bus at ik vrij laat mijn lunch. Dit waren twee gevulde croissantjes uit de supermarkt. Kort daarna werd ik misselijk. Ik heb wel vaker last van wagenziekte in bussen, maar ik zat voorin en het waren rechte wegen, dus ik vond het vreemd. Ook merkte ik dat ik mijn oorbel kwijt ben geraakt in de cenote met het op- en afdoen van mijn duikbril. Gelukkig waren het geen belangrijke oorbellen. Vlak voor we in Playa del Carmen aankwamen, werd het één uur later. In dit deel van Mexico zit één uur tijdsverschil. De afgelopen weken scheelde het zeven uur met Nederland, nu scheelt het zes uur. Toen we aankwamen in Playa del Carmen, namen we afscheid van onze buschaffeur. We legden onze spullen op de kamer en zijn een rondje gaan lopen door de straat. We liepen door de belangrijkste straat en ik vond echt verschrikkelijk. Het was super druk, super toeristisch en super luidruchtig. Overal waren er op straat optredens met dansen of iets anders. De winkels zijn enorm groot, echt bizar. Ik vond het helemaal niks. Zeker in vergelijking met de afgelopen drie weken, was dit echt overweldigend. Je raakt hier niet uitgekeken. Na een tijdje lopen liepen we de straat weer terug naar ons hotel. Met hetzelfde groepje van de afgelopen dagen gingen we weer eten. Ik voelde me nog steeds misselijk en niet lekker en bestelde niks te eten en te drinken. Gek, want normaal als ik ziek ben van de bus, is dat met een kwartier tot een half uur wel weg getrokken. Halverwege het eten dacht ik dat ik moest overgeven. Ik liep naar het toilet, maar ik moest alleen maar kokhalzen. Ook moest ik naar de wc en had ik uit het niets diaree. De hele reis zijn reisgenoten ziek geweest en ik heb nergens last van gehad. En op de laatste dag word ik ineens ziek, terwijl ik niks raars had gegeten of gedaan. Daarna ging ik weer aan tafel zitten. Toen de rest ging afrekenen, werd ik helemaal licht en duizelig in mijn hoofd. Ik dacht dat ik flauw zou vallen, maar ik moest ook naar de wc. Ik liep naar het toilet en durfde het hokje niet dicht te doen, omdat ik dacht dat ik flauw zou vallen. Gelukkig trok het even weg, maar toen ik opstond en naar de tafel wilde lopen, werd ik weer duizelig. Ik heb een aantal keer op de grond gezeten voor het een beetje ging. De rest van de groep heeft me naar het hotel gebracht. Hier ben ik direct naar bed gegaan. Vandaar dat het verhaaltje even op zich heeft laten wachten.
Vandaag was ik precies drie weken op reis en ben ik over precies vier weken weer thuis. Gelukkig hoef ik daar voorlopig nog niet aan te denken!
[userId] => 438531
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5090693
[countryId] => 122
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 83
[author] => Nathalie
[cityName] => Playa del Carmen
[travelId] => 528295
[travelTitle] => Rondreis Mexico, Guatemala, Honduras & Patagonië
[travelTitleSlugified] => rondreis-mexico-guatemala-honduras-patagoni
[dateDepart] => 2023-01-12
[dateReturn] => 2023-03-02
[showDate] => yes
[goalId] => 5
[goalName] => Een wereldreis
[countryName] => Mexico
[countryIsoCode] => mx
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/mexico,playa-del-carmen
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/438/531_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => chichn-itz-en-een-cenote
)
[6] => stdClass Object
(
[username] => NathalievanHillo
[datePublication] => 2023-02-01
[title] => Heel veel flamingo's!
[message] => Vanmorgen is het voor het eerst gelukt om een beetje uit te slapen. Ik werd pas om 7.00 uur wakker, in plaats van één of twee uur eerder. Erg fijn! Maar ik ben nog steeds erg moe van deze intensieve reis. Terwijl Bea naar de bakkerij ging, at ik mijn yoghurt op en belde ik even naar huis.
Om 8.30 uur vertrokken we naar Celestún. Onderweg probeerde ik nog een beetje te slapen. In Celestún verdeelden we ons over drie bootjes. Op deze plek verzamelen vele flamingo's zich en dat gingen wij zien! Toen we vertrokken, zagen we nog een krokodil. Daarna voeren we met een lekkere snelheid naar de flamingo's toe. Het meer had een hele bijzondere kleur met geel, rood en roze achtig. Af en toe zagen we al een flamingo vliegen en vanaf een afstand zagen we al een roze streep op het water. Er moesten wel heel veel flamingo's zitten! Toen we aankwamen bij een groep flamingo's, stopten ze de bootjes en bleven we stil liggen bij de groep. Het was geweldig om te zien! Op deze plek waren er wel honderden flamingo's, maar op dit moment zitten er in dit gebied maar liefst 3.000 tot 4.000 flamingo's. Waanzinnig! Het was heerlijk om in alle rust naar deze mooie dieren te kijken. Na een kwartiertje voeren we een stukje terug. Hier zagen we op een strandje nog een aantal lepelaars. Daarna gingen we nog een stukje verder, en ineens maakten we een bocht de mangrove bossen in. Geweldig! Het was zo mooi, met al die wortels. Toen we er weer uit kwamen, voeren we nog een klein stukje verder. Daar legden we aan bij een steiger en konden we een stukje lopen het bos in, bij een meertje met een paar bijzondere vogels, waaronder de ibis en de tijgerreiger. Na deze korte stop en wandeling, voeren we weer terug. Toen we uitstapten, zei één van de reisgenoten: nu heb je vast je camera gemist. Ik keek hem zuur aan en hij moest lachen. Hij heeft een hele mooie camera met hele mooie foto's en die gaat hij mij allemaal sturen!
Eenmaal terug in het hotel, vroeg ik Karin om te controleren of zij niet per ongeluk mijn camera had (we hebben namelijk exact hetzelfde hoesje), maar dit bleek niet zo te zijn. Daarna keek ik weer naar hostels en duiken voor de laatste paar dagen in Mexico, maar ik kwam er niet helemaal uit. Na een tijdje zoeken, besloot ik om maar gewoon naar buiten te gaan en Mérida te verkennen. Ik liep alleen rond, maar eigenlijk was er niet zo veel te zien en te doen. Op het plein zag ik Karin zitten eten. Ik zei haar gedag en we raakten aan de praat over van alles en nog wat. Uiteindelijk bood ik mijn excuses aan dat ik boos op haar was geworden, maar zij begreep nog steeds niet waarom. Ik heb het maar zo gelaten, ik ben er toch bijna vanaf. De eerste twee weken waren we veel samen en ze heeft veel dezelfde foto's gemaakt. Gelukkig krijg ik ook haar foto's. Daarna hebben we samen nog een rondje gelopen door wat straatjes. Af en toe kwamen we reisgenoten tegen en stonden we even te kletsen. We bezochten nog een kerk en twee kleine musea. Ondertussen was het alweer etenstijd. Karin wilde bij de MacDonalds eten, ik uiteraard niet. We liepen nog even samen naar de supermarkt, maar zijn daarna ons eigen weg gegaan.
Ik liep terug naar het hotel en zag onderweg twee reisgenoten. We spraken half af om samen te eten om 19.30 uur. Even later kwam Bea ook terug naar de kamer en zij wilde ook wel mee eten. Bea liep al eerder die kant op, omdat ze een kettinkje wilde kopen. We zouden elkaar in het restaurant zien. Toen ik naar het restaurant wilde gaan, kwam ik Saskia tegen en ze hielp me nog met wat dingen voor de laatste vier dagen hier. De twee reisgenoten zijn niet langs gekomen en een kwartier later liep ik naar Bea toe die al een kwartier zat te wachten. De andere twee reisgenoten zijn niet gekomen, dus zaten we weer met z'n tweeën. Het gezellige groepje waar ik de afgelopen dagen mee had gegeten, zat even verderop en had ook gevraagd of ik mee wilde eten. Dat wilde ik wel, maar Bea wilde dat niet en ik kon Bea niet alleen achterlaten, dus heb ik toch maar met Bea gegeten.
Terug in de kamer heb ik mijn backpack weer ingepakt, lekker gedoucht en mijn verhaaltje weer geschreven. Morgen is de laatste reisdag en excursiedag van deze reis. Voor de anderen zit het er bijna op. Ik ben pas bijna op de helft van mijn reis...
[userId] => 438531
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5090659
[countryId] => 122
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 74
[author] => Nathalie
[cityName] => Mérida
[travelId] => 528295
[travelTitle] => Rondreis Mexico, Guatemala, Honduras & Patagonië
[travelTitleSlugified] => rondreis-mexico-guatemala-honduras-patagoni
[dateDepart] => 2023-01-12
[dateReturn] => 2023-03-02
[showDate] => yes
[goalId] => 5
[goalName] => Een wereldreis
[countryName] => Mexico
[countryIsoCode] => mx
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/mexico,mrida
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/438/531_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => heel-veel-flamingo-s
)
[7] => stdClass Object
(
[username] => NathalievanHillo
[datePublication] => 2023-01-30
[title] => Palenque
[message] => Vanmorgen werd ik iets eerder wakker dan de wekker. Ik ben rustig opgestaan en heb me klaar gemaakt om te vertrekken. Vanmorgen had ik nog geen trek, dus ik nam mijn yoghurt mee naar de ruïnes van Palenque. Eindelijk kan ik weer yoghurt eten in Mexico, want in Guatemala hadden ze dat niet echt, net als de gevulde croissantjes.
Vijf reisgenoten gingen vandaag niet mee naar de ruïnes. Ze wilden even een rustdag hebben, omdat het allemaal best druk is. In de middag zouden we eventueel naar de watervallen van Roberto Barrios gaan, maar in de bus bleek dat er maar twee wilden gaan, dus dat ging niet door. Eigenlijk was een middag relaxen ook wel erg lekker. Het was maar een klein stukje rijden naar de ruïnes van Palenque. Deze site lag ook weer in de jungle, dus je kon genieten van de natuur en van de ruïnes. Dit is de eerste site waar de ruïnes al flink zijn gerestaureerd en dus veel mooier zijn. Het is leuk om het verschil te zien tussen ruïnes die zijn zoals ze zijn en ruïnes die gerestaureerd zijn. Het heeft allebei wel wat. Vandaag probeerde ik met mijn actioncam foto's te maken. Deze camera had ik eigenlijk mee voor onder water, maar nu ik de andere camera niet meer heb, probeerde ik het toch met deze camera. Dat is niet ideaal, omdat het een actioncam is met breed beeld en je ook niet in kan zoomen. Na wat te klungelen met de instellingen, lukte het aardig om foto's te maken. Zo kan ik toch een beetje afwisselen tussen foto's maken met mijn telefoon en de camera. Overigens heb ik tot nu toe de belangrijkste foto's (met mijzelf erop) en de mooiste foto's met mijn telefoon gemaakt. De camera gebruikte ik om gewoon veel foto's te maken voor het fotoboek. Iedereen maakt eigenlijk dezelfde foto's en de reisgenoten willen hun foto's ook met mij delen. Gelukkig staan de belangrijkste foto's op mijn telefoon en ben ik die niet kwijt. Op de site kwamen we drie Nederlandse backpackers tegen die vannacht met de nachtbus hebben gereisd. Tijdens dat ze sliepen, zijn hun paspoort, creditcard en hun dure camera's gestolen. Vreselijk! Ze zijn ook bijna alle foto's kwijt en moeten nu ook veel regelen. Dan valt bij mij de schade gelukkig mee.
We hebben een tijdje rondgelopen op de site en tussen de ruïnes gelopen. Bij één van de ruïnes heb ik snel mijn yoghurt gegeten. We liepen terug naar de ingang en het museum via een jungle pad. Ik blijf het fantastisch vinden om door de jungle te lopen en te kijken en te luisteren naar de natuur. Ook kwamen we langs een mooie waterval, hebben we toch een waterval gezien vandaag. Toen we bij het museum aankwamen, bleek deze dicht te zijn op maandag. Balen! Het scheen wel mooi te zijn. We hadden tijd vrijgehouden voor het museum, maar waren nu twee uur eerder klaar. Saskia belde de buschaffeur, maar die stond net de bus te wassen, dus we hebben even moeten wachten op de bus.
Nadat we terug waren in het hotel, heb ik een tijd met thuis gebeld. Het was fijn om even mijn verhaal te kunnen doen. Daarna heb ik een half uur gezwommen. Tijdens het opdrogen in het zonnetje (het is heerlijk 30 graden), heb ik alvast het eerste deel van mijn verhaaltje geschreven. Dat scheelt weer voor vanavond. Daarna wilde ik gaan douchen, maar toen kwam ik twee reisgenoten tegen en ging ik weer kletsen. Toen wilde ik echt gaan douchen, maar raakte ik weer aan de praat met de volgende twee reisgenoten. Anderhalf uur later ging ik eindelijk douchen. Daarna heb ik alvast een groot deel van mijn spullen weer ingepakt en wat dingen uitgezocht en mailtjes gestuurd voor de laatste paar dagen in Mexico. Het was lekker om even alleen op de kamer te zijn, want Bea was er niet.
Rond 18.00 uur besloot ik naar buiten te gaan. Ik had even naar het pleintje en de centrale straat willen lopen, maar iedereen die er geweest was, vertelde dat het eigenlijk niet de moeite waard was. Vijf stappen van het hotel kwam ik hetzelfde groepje tegen waarmee ik gisteren was gaan eten. Ze vroegen of ik weer mee ging eten, en dat vond ik wel gezellig. Uiteindelijk ben ik dus niet naar het pleintje geweest. We gingen in het restaurant zitten en dit bleek het "dure" restaurant te zijn wat Saskia had aanbevolen. Dit lag ver boven mijn budget en dat gaf ik ook aan bij de groep. Zij stelden voor dat ik zou betalen wat ik normaal zou betalen voor uit eten gaan hier en dat zij de rest zouden betalen. Super lief, maar ik voelde me wel een beetje opgelaten. Iedereen in de groep weet wel dat ik bezig ben met een wereldreis en dat ik goed let op wat ik uitgeef en waar kan bespaar op bijvoorbeeld eten en drinken, maar toch voelde ik me wel opgelaten. Ik had heerlijke borritas en een sangria! We hebben weer zo hard gelachen. Ik ben ondertussen al bijna getrouwd met een van de zonen van één van de reisgenoten. Echt zo grappig. Bij het afrekenen bleek ineens dat ze het gehele bedrag voor vijf personen door vier hadden gedeeld en dat ik niks hoefde bij te leggen. Ergens komende week trakteer ik ze nog op wat lekkers!
Na het avondeten hebben de anderen nog een koffie gedronken en ik heb daar ook nog bij gezeten voor de gezelligheid. Ik ben blij dat ik hier zo'n leuke groep heb ontmoet!
Bea was al in de kamer. We hebben nog even zitten kletsen en zijn daarna lekker naar bed gegaan. De wekker staat alweer om 5.10 uur. We vertrekken om 6.00 uur en hebben weer een hele lange reisdag voor de boeg.
[userId] => 438531
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5090636
[countryId] => 122
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 63
[author] => Nathalie
[cityName] => Palenque
[travelId] => 528295
[travelTitle] => Rondreis Mexico, Guatemala, Honduras & Patagonië
[travelTitleSlugified] => rondreis-mexico-guatemala-honduras-patagoni
[dateDepart] => 2023-01-12
[dateReturn] => 2023-03-02
[showDate] => yes
[goalId] => 5
[goalName] => Een wereldreis
[countryName] => Mexico
[countryIsoCode] => mx
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/mexico,palenque
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/438/531_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => palenque
)
[8] => stdClass Object
(
[username] => NathalievanHillo
[datePublication] => 2023-01-31
[title] => Een pech reisdag
[message] => Vanmorgen stond de wekker vroeg. Om 5.15 uur ging ik mijn bed weer uit en maakte ik me klaar om te gaan. Ondertussen belde ik ook nog even naar huis.
We hadden vandaag een hele lange reisdag. In de bus heb ik nog even geslapen. Na twee uur rijden stopten we voor ontbijt en at ik mijn yoghurt op. Het was een lange rit en af en toe deed ik even mijn ogen dicht. Na een tijd kwamen we in de file terecht. Er bleek een ongeluk gebeurd te zijn. De buschaffeur keerde om naar de andere weghelft en reed een stukje terug om een andere weg te nemen. Saskia zei dat ze van Tikal had gehoord dat mijn camera niet was gevonden. Daarna was ik ervan overtuigd dat mijn camera bij de Temple VI ligt. Saskia heeft nog gemaild naar Tikal om daar te kijken. We deden nog een korte lunchstop en reden toen verder naar Uxmal. Ergens verlieten we de snelweg en reden we op een smalle onverharde weg naar Uxmal. We waren er bijna, en toen ineens stonden we voor een dicht hek. Blijkbaar was de weg afgesloten en moesten we omkeren. We waren zo dichtbij en dat zie je ook precies op Polarsteps. We hebben dezelfde onverharde hobbelweg weer terug gereden en toen heb ik maar een aflevering van een serie gekeken. Toen we weer op de snelweg kwamen, stopte de chaffeur even langs de weg. Er was aan de buitenkant van de bus een deurtje open gegaan. Echter ging de deur van de bus niet meer open. Hij heeft het vijf minuten geprobeerd, maar zonder succes. Uiteindelijk reed hij maar door en bij een controlepunt deed een man van het leger het deurtje dicht. Helaas ging de deur nog steeds niet open, wat we wel hadden verwacht. Na nog geen vijf minuten rijden vloog het deurtje weer open. We zijn maar verder gereden naar Uxmal. Door de file, het verkeerd rijden, het deurtje en de deur die niet open ging, hadden we veel vertraging opgelopen. We kwamen om 15.45 uur bij de ruïnes van Uxmal aan. We waren al vanaf 6.00 uur onderweg. Het was een hele lange zit! Een andere buschauffeur kon gelukkig van buitenaf onze deur openen, waardoor we de bus uit konden.
Het was fijn om even te kunnen lopen over de site. Het was erg mooi en indrukwekkend om te zien. Eén tempel had ronde vormen en dat zagen we voor het eerst. Ook liepen er veel leguanen rond op de site. Erg leuk! Na een uurtje lopen, sloot de site en moesten we weg. Saskia vertelde bij de uitgang dat mijn camera niet was gevonden in Tikal. Ik begrijp er echt helemaal niets van en dat frustreert mij, maar ik heb er alles aan gedaan om dat ding te vinden en meer kan ik niet doen. Het is helaas maar zo.
Vanaf Uxmal was het nog anderhalf uur rijden naar Mérida. We kwamen in het donker aan, maar het zag eruit als een leuke stad. Nadat we onze spullen op de kamer hadden gelegd, ben ik met Bea een rondje gaan lopen en hebben we in een restaurant een pizza en een salade gedeeld. Het was erg lekker! Daarna zijn we nog even langs een supermarkt gelopen en hebben we over wat pleintjes en langs wat winkeltjes gelopen. Erg leuk! Morgenmiddag hebben we nog alle tijd om dit stadje te verkennen.
Eenmaal terug in het hotel was ik best wel kapot van de hele dag. Ik heb snel mijn verhaaltje geschreven en ben lekker gaan slapen.
[userId] => 438531
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5090635
[countryId] => 122
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 58
[author] => Nathalie
[cityName] => Mérida
[travelId] => 528295
[travelTitle] => Rondreis Mexico, Guatemala, Honduras & Patagonië
[travelTitleSlugified] => rondreis-mexico-guatemala-honduras-patagoni
[dateDepart] => 2023-01-12
[dateReturn] => 2023-03-02
[showDate] => yes
[goalId] => 5
[goalName] => Een wereldreis
[countryName] => Mexico
[countryIsoCode] => mx
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/mexico,mrida
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/438/531_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => een-pech-reisdag
)
[9] => stdClass Object
(
[username] => NathalievanHillo
[datePublication] => 2023-01-29
[title] => Tegenvallers...
[message] => Gisteravond lukte het niet om in slaap te komen. Ik bleef maar nadenken waar mijn camera kon zijn. Gelukkig ben ik toch in slaap gevallen en heb ik wel goed geslapen.
Ik werd om 6.30 uur wakker van de wekker. Ik stond rustig op en maakte me klaar om te gaan ontbijten. Bea was tegelijkertijd met mij klaar. Erg fijn, in plaats van Karin die een uur nodig heeft voor alles. Tot nu toe is de sfeer zo veel relaxter als eerst.
Vanmorgen nam ik een fruitontbijt, met ananas, watermeloen en meloen. Erg lekker! Op de achtergrond hoorde je de brulapen. Geweldig wakker worden! Saskia had helaas nog niks gehoord van onze buschaffeur.
Om 8.00 uur stapten we op de boot naar de ruïnes van Yaxchilán. Deze rivier was de natuurlijke grens tussen Mexico (links) en Guatemala (rechts). De ruïnes liggen ook weer in de jungle. Het was erg mistig en nog een beetje fris op de boot. Na een klein uur varen kwamen we er aan. Door de mist was het een beetje mysterieus, maar al snel werd het warmer en trok de mist weg. We hebben door de ruïnes en de jungle gelopen en dat was echt prachtig! We hoorden de brulapen en hebben ook meerdere apen zien rondslingeren. De jungle vind ik echt fantastisch! Ook de ruïnes waren weer erg interessant om te zien. We hebben er best een tijdje rondgelopen. Rond 10.45 uur stapten we weer op de boot. Inmiddels was het erg warm en zweette ik behoorlijk. De wind op de boot was erg lekker. Onderweg liet de schipper ons nog een krokodil zien, maar hij verdween uiteindelijk weer onder water. Even later zagen we nog een krokodil. Altijd leuk!
Rond lunchtijd kwamen we aan bij het restaurant. Hier hoorde ik dat de buschaffeur niks had gevonden ik de bus. Ik baalde zo erg en was boos op mezelf dat ik de camera ben kwijt geraakt. Ik had geen lunch besteld, dus terwijl de rest zat de lunchen, had ik even tijd voor mezelf om wat tot rust te komen.
Na de lunch stapten we in de nieuwe bus. Blijkbaar zaten we heel dicht bij de Mexicaanse immigratie, want na 100 meter stapten we weer uit voor de stempel. Blijkbaar zit bij een vliegticket naar Mexico de kosten voor een visum inbegrepen. Toen ik Mexico inkwam mocht ik hier 180 dagen blijven. Toen ik Mexico uitging naar Guatemala verviel dat echter. Als je over land Mexico binnen komt, mag je zeven dagen in Mexico blijven. Als je langer dan zeven dagen in Mexico blijft, moet je een visum kopen. We hebben eigenlijk een nacht illegaal in Mexico geslapen, omdat de rest van de groep dan over zeven dagen terug naar Nederland vliegt. Een ander stel en ik blijven langer in Mexico, dus wij moesten een visum kopen, voor ruim €30,-. Dat was wel een tegenvaller. Ook duurde het zo'n anderhalf uur voordat iedereen klaar was bij de immigratie.
Daarna konden we eindelijk vertrekken richting Palenque. Het was ongeveer vier uur rijden. Dit hebben we zonder tussenstop gedaan. Langs de weg zie je veel illegale immigraten lopen, die illegaal Mexico binnen zijn gekomen en via Mexico naar Amerika lopen en/of reizen. Erg heftig. Rond 16.30 uur kwamen we aan in ons hotel. Nadat we de spullen op de kamer hadden gelegd, ging ik even naar de supermarkt om ontbijt voor morgen te halen. Op de terugweg zag ik twee reisgenoten op een terrasje zitten. Ik ging erbij zitten en we besloten om samen wat te eten. Net voordat we wilden gaan, kwamen er nog een paar reisgenoten bij. Uiteindelijk hebben we met z'n negenen gezellig gegeten. Ik heb heerlijke quesadillas met kip en kaas gegeten. Ik wil tijdens het reizen niet te veel geld uitgeven, dus had geen drankje besteld. Maar ineens bestelde een reisgenoot voor mij ook een sangria. Super lief van hem en dat was ook erg lekker! We hebben veel gelachen met elkaar. De meeste stellen hebben kinderen van mijn leeftijd en een aantal hebben vrijgezelle zonen. Ik kreeg alle vrijgezelle zonen te zien en ze vertelden ook wat dingen. Zo grappig. Ik kan straks op blind date met vier van hun zonen. Ze zagen het al helemaal voor zich. Het was echt een leuke en ontspannen avond en even vergat ik dat stomme gedoe met mijn camera. Iedereen heeft ook aangeboden om foto's van de afgelopen twee weken te delen en de camera kan ook wel met de verzekering geregeld worden, maar toch voel ik me zo stom dat ik hem kwijt ben en ik begrijp ook echt niet hoe het is gebeurd. Saskia belt morgen nog naar het restaurant in Tikal en ik heb een berichtje geplaatst in een backpackersgroep op Facebook, in de hoop dat iemand daar komt en voor mij kan kijken. Eigenlijk heb ik de hoop wel opgegeven en ben ik hem gewoon kwijt.
Na het avondeten ging een deel van de groep nog koffie drinken. Ik drink geen koffie, maar ging er wel bij zitten voor de gezelligheid. Dit was gewoon een heel leuk en gezellig deel van de groep.
Toen ik terug kwam in het hotel was het al vrij laat, maar toch keek ik nog even of ik kon zwemmen. Het zwembad was dicht, dus dan kan ik morgen pas gaan zwemmen. Ik ben terug gegaan naar de kamer, heb mijn verhaaltje geschreven en ben me gaan klaarmaken om naar bed te gaan. Ik ben ontzettend moe en hoop dat ik goed kan slapen.
PS: met de mannelijke reisgenoot gaat het gelukkig steeds beter. Hij kan weer redelijk goed zelfstandig lopen en hij ziet er ook weer beter uit. Gelukkig!
[userId] => 438531
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5090576
[countryId] => 122
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 59
[author] => Nathalie
[cityName] => Palenque
[travelId] => 528295
[travelTitle] => Rondreis Mexico, Guatemala, Honduras & Patagonië
[travelTitleSlugified] => rondreis-mexico-guatemala-honduras-patagoni
[dateDepart] => 2023-01-12
[dateReturn] => 2023-03-02
[showDate] => yes
[goalId] => 5
[goalName] => Een wereldreis
[countryName] => Mexico
[countryIsoCode] => mx
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/mexico,palenque
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/438/531_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => tegenvallers
)
[10] => stdClass Object
(
[username] => NathalievanHillo
[datePublication] => 2023-01-28
[title] => Een hoogtepunt en een dieptepunt op één dag
[message] => Vanochtend stond de wekker alweer om 4.00 uur. Ik maakte me klaar om te gaan en was al snel de kamer uit en in de lobby. Er stond thee en koffie voor ons klaar in de lobby, dus voor het eerst in ruim twee weken heb ik weer een kopje thee gedronken. Erg lekker!
De mannelijke reisgenoot die gisteren naar het ziekenhuis moest, zat ook beneden. Het bleek dat hij met verlammingsverschijnselen naar het ziekenhuis is gegaan. Zijn bloeddruk bleek te hoog, waar hij voor is geholpen. Gelukkig mocht hij in de avond weer naar het hotel. De groep denkt aan een TIA, maar daar is in het ziekenhuis niks over gezegd. Hij heeft nog moeite met lopen en de groep is heel zorgzaam door hem te ondersteunen en helpen waar nodig en kan. Saskia moest nog medicijnen voor hem halen bij de apotheek, waardoor we wat later vertrokken dan gepland. Helaas bleek de apotheek nog dicht te zijn.
Eindelijk vertrokken we naar Tikal. We gingen rond 7.15 uur de site op. Deze site ligt midden in de jungle, het tropische regenwoud, en je hoorde de brulapen. Geweldig! Met een groepje hebben we rondgelopen. In de ochtend was het nog mistig. Tussen de jungle zag je ineens een tempel opdoemen. Het was zo ontzettend mooi! Er waren meerdere tempels te bekijken en je kon meerdere tempels ook beklimmen. Vanaf de top had je een prachtig uitzicht. Toen we op de hoogste top stonden, was het helaas mistig en zag je af en toe de andere tempels boven de jungle uitkomen. Toen we even later op een andere tempel stonden, was het ineens een stuk helderder en had je prachtig uitzicht over de jungle en de andere tempels. Zo indrukwekkend. Op die tempel zag ik ook een neusbeertje lopen en een toekan vliegen, die had ik nog nooit gezien! Tikal is tot nu toe wel één van mijn hoogtepunten!
We hebben best een tijd rondgelopen door de jungle en één andere reisgenoot en ik besloten om nog naar de verste tempel te lopen. We hebben flink doorgelopen door de jungle, hebben even gekeken naar de tempel en zijn toen weer naar de uitgang gelopen.
We stapten om 11.00 uur weer in de grote bus en reden terug naar Flores. Hier namen we afscheid van onze buschaffeur en stapten we weer over naar een kleinere bus, waar de bagage bovenop het dak moest. We moesten over op een kleinere bus, omdat het laatste stuk naar de grens naar Mexico een heel slecht wegdek zou zijn. Heel lang was het een geasfalteerde weg en de reisgenoot die naast mij zat zei dat het slechte wegdek inmiddels geasfalteerd was, maar nog geen minuut later reden we het slechte wegdek op. Het was onverhard, met stenen, kuilen en plassen. Het busje rammelde bijna uit elkaar. Uiteindelijk hebben we nog zo'n 2,5 uur zo gehobbeld. Tussendoor hebben we nog een stop gemaakt. Ik moest nog mijn Quetzales opmaken en haalde twee ijsjes en een broodje. Erg lekker!
Vlak voor de grens stapten we het busje uit om bij de grenscontrole Guatemala uit te gaan. We gaan straks wel de grens over, maar morgen gaan we pas naar de immigratie van Mexico. We slapen dus eigenlijk één nacht illegaal in Mexico.
De grens is een natuurlijke grens, namelijk een rivier. Hier ontdekte ik dat ik mijn fotocamera met hoesje kwijt ben geraakt. Ik raakte een beetje in paniek. Ik heb heel hard nagedacht waar ik hem kwijtgeraakt zou moeten zijn en eigenlijk is de enige optie de grote bus van afgelopen week. Saskia heeft direct de buschaffeur een berichtje gestuurd, maar ze heeft nog geen reactie ontvangen. Ik hoop zo erg dat hij hem vindt en dat ik hem terug kan krijgen...
Ik voelde me daarna erg rot, maar heb toch geprobeerd om van de bootreis te genieten. We kwamen aan bij ons hotel en zagen een paar apen in de bomen. Zo leuk dat we hier slapen!
Vandaag zijn we van kamergenoot gewisseld. Ik trok het niet meer en de andere kamergenoten stelden voor om te wisselen. Daar was ik erg blij mee. Nu slaap ik met Bea op de kamer. Nadat we onze spullen op de kamer hadden gelegd, hebben we ook even een goed gesprek gehad, wat voor mij wel opluchtte.
Om 19.00 uur gingen we met de hele groep avondeten. Ik had heerlijke gefrituurde taco's! Het was ook erg gezellig om met de hele groep te eten.
Na het eten heb ik een lekkere douche genomen, nadat ik een klein geel kikkertje uit de douche had gehaald. Ik bed schreef ik mijn verhaaltje, maar mijn losse toetsenbord deed het ineens niet meer. Hij was leeg en daar had ik totaal niet aan gedacht. Het losse toetsenbord is erg handig, maar vandaag moet ik dus gewoon weer even op mijn telefoon typen. Er is geen wifi in de kamer, dus ik ben naar het restaurant gelopen om mijn verhaaltje online te zetten. Daarna ben ik lekker in bed gaan liggen.
[userId] => 438531
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5090532
[countryId] => 122
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 91
[author] => Nathalie
[cityName] => México
[travelId] => 528295
[travelTitle] => Rondreis Mexico, Guatemala, Honduras & Patagonië
[travelTitleSlugified] => rondreis-mexico-guatemala-honduras-patagoni
[dateDepart] => 2023-01-12
[dateReturn] => 2023-03-02
[showDate] => yes
[goalId] => 5
[goalName] => Een wereldreis
[countryName] => Mexico
[countryIsoCode] => mx
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/mexico,mxico
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/438/531_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => een-hoogtepunt-en-een-dieptepunt-op-n-dag
)
[11] => stdClass Object
(
[username] => NathalievanHillo
[datePublication] => 2023-01-20
[title] => Dorpjes bezoeken
[message] => Gisteravond had ik het ontzettend koud in bed en ik kreeg het maar niet warm. Mijn vest lag naast me, dus die heb ik maar om mijn voeten gelegd, in de hoop wat warmer te worden. Ik heb helemaal onder de dekens gelegen en ben gelukkig in slaap gevallen. Vanochtend was het nog steeds erg koud.
Nadat ik me had klaargemaakt, heb ik nog even naar huis gebeld om onder andere wat frustraties over mijn reisgenoot eruit te gooien. Ik probeer me zo min mogelijk te irriteren en er zo weinig mogelijk op te reageren, maar soms is het gewoon te veel. Als het even kan, zoek ik dan ook andere reisgenoten op.
Vanmorgen gingen we met de bus naar San Juan Chamula. Hier bleek het een feestdag te zijn, waardoor er allemaal muziek, vuurwerk en marktjes waren. We bezochten hier eerst een bijzondere kerk. In deze kerk staan geen bankjes, maar liggen er dennennaalden op de grond en zitten mensen op de grond met een heleboel kaarsen, cola en wierook. Het was indrukwekkend om te zien. Helaas mochten we hier geen foto's van maken. Daarna liepen we over de markt terug naar de bus. Hier heb ik mijn eerste twee souvenirs gekocht.
Daarna vertrokken we naar Zinacantán. Hier bezochten we ook een kerk en keken we bij de mensen thuis (de indigenous, de oorspronkelijke inwoners) hoe ze weven en daar wonen. Dat was wel even leuk om te zien.
Rond 12.00 uur waren we weer terug in het hotel. Al snel gingen we naar het centrum om wat te eten. Onderweg at ik mijn twee broodjes. Karin at een hotdog met patat in een restaurant en ik zat daarbij.
De rest van de middag hebben we op de markt rondgelopen op zoek naar souvenirs. Na lang zoeken en rondlopen zijn we allebei geslaagd voor onze souvenirs. Het enige wat ik nog mis, is het vlaggetje. Ik hoop echt dat ik die nog tegenkom in het laatste deel van deze reis of anders toch weer op het vliegveld, waar ik hem al in mijn handen heb gehad...
Onderweg naar het hotel zag ik waar het uitzichtpunt moest zijn wat Saskia had aangegeven. Hierbij moest je een heleboel trappen omhoog. Karin dacht dat het lang zou duren en ging terug naar de kamer. Ik ging alleen naar boven toe. Met vijf minuten stond ik al boven, al heb ik ook wel doorgelopen. Het was een mooi uitzicht over San Cristóbal, maar niet heel bijzonder. Met tien minuten stond ik weer beneden en liep ik ook weer naar het hotel.
We hebben even op de kamer gezeten en Karin stelde voor om nog even te wandelen door de straten en daarna wat te eten. Dat vond ik prima. Na hier en daar door wat straatjes te hebben gelopen, wilde Karin gaan eten bij de Burger King. Verschrikkelijk dat ze elke keer naar zo'n tent moet. Ze heeft nog geen één keer Mexicaans gegeten en zegt de hele tijd dat ze dat nog zo veel gaat doen deze reis. Nou, deze reis zit al op eenderde, dus op deze manier schiet dat niet op. Ik schaam me er een soort van dat ik elke keer bij een MacDonals, Domino's of Burger King zit in Mexico. Ik wilde wel lekker Mexicaans eten en zocht een leuk restaurant uit. Hier heb ik nacho's met kaas en een bonensaus gegeten. Erg lekker!
Via de supermarkt liepen we weer terug naar het hotel. Ik moest mijn backpack even goed inpakken met al mijn souvenirs. Daarna nam ik een lekkere warme douche en schreef ik mijn verhaaltje in bed. Hopelijk heb ik het vannacht wat warmer dan afgelopen nacht.
Ik merk wel dat mijn geduld wat betreft Karin erg op de proef wordt gesteld, maar dat is soms erg lastig. Toch moeten we nog twee weken samen doorbrengen, dus ik probeer me erg in te houden.
Morgen staan we weer vroeg op en steken we de grens over naar Guatemala!
[userId] => 438531
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5090333
[countryId] => 122
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 47
[author] => Nathalie
[cityName] => San Cristóbal de las Casas
[travelId] => 528295
[travelTitle] => Rondreis Mexico, Guatemala, Honduras & Patagonië
[travelTitleSlugified] => rondreis-mexico-guatemala-honduras-patagoni
[dateDepart] => 2023-01-12
[dateReturn] => 2023-03-02
[showDate] => yes
[goalId] => 5
[goalName] => Een wereldreis
[countryName] => Mexico
[countryIsoCode] => mx
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/mexico,san-cristbal-de-las-casas
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/438/531_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => dorpjes-bezoeken
)
[12] => stdClass Object
(
[username] => NathalievanHillo
[datePublication] => 2023-01-19
[title] => Sumidero Canyon!
[message] => Karin wilde per se de airco aan, dus hij had de hele middag en avond aan gestaan en het was koud in de kamer. Ik wilde de airco niet aan hebben, omdat ik niet verkouden wil worden omdat ik straks wil duiken. Karin sliep al eerder en voordat ik ging slapen heb ik de airco uitgedaan. Heerlijk ook zonder dat lawaai. Om 1.00 uur 's nachts zette Karin echter de airco weer aan. Ik was daar niet blij mee en Karin wilde een discussie beginnen. Ik heb die discussie afgekapt omdat ik wilde slapen en ben maar zoveel mogelijk onder de dekens gaan slapen.
De wekker stond al om 6.00 uur. Vannacht leek het of ik regen hoorde en toen ik vanochtend naar buiten keek, zag ik allemaal plassen water. Het heeft toch flink geregend. Ik maakte me klaar om te gaan en had een korte broek en een shirtje aan. Het was zo benauwd warm. We zaten nu ook maar op slechts 55 meter hoogte, dus dat was ook niet zo gek. Ook had ik nog even tijd om kort naar huis te bellen. Daarna stapten we weer in de bus voor een lange rit.
Al vrij snel stopten we eerst bij een supermarkt om ontbijt te halen. Ik stond als eerste weer buiten met mijn bak yoghurt. Het regende een beetje en ik stond in mijn korte broek op een parkeerplaats mijn ontbijt te eten. Daarna stapten we weer in de bus. Ondertussen zie je het landschap wat veranderen en geniet je van de mooie uitzichten. Rond 11.00 uur maakten we nog even een korte stop. Vanaf daar was het nog maar een klein stukje rijden.Voor de uiteindelijke excursie gingen we nog lunchen bij een lokaal tentje. Ik had heerlijke taco's gegeten, de lekkerste tot nu toe!
Vandaag was een dag waar ik naaruit had gekeken. We gingen op excursie naar de Sumidero Canyon. We kregen een zwemvest aan en stapten in een soort speedboot. Met hoge snelheid voeren we naar de kloof. Al snel kwamen we meerdere krokodillen tegen! Ik had nog nooit een wilde krokodil gezien. Ook zagen we veel soorten vogels. Niet veel later kwamen we bij het begin van de kloof aan. Daar was de kloof 300 meter hoog en het water 95 meter diep. We voeren op hoge snelheid door de kloof en genoten van de wind in onze haren en het prachtige uitzicht. Het hoogste punt van de kloof was 1.000 meter met een diepte van 150 meter. We stopten nog even bij een soort waterval met mos, wat er prachtig uitzag. Op het verste punt hadden we zo'n 30 km gevaren. Op dat punt keerden we weer om en voeren terug naar het beginpunt. Het was een hele gave en mooie boottocht!
Na de boottocht moesten we nog ongeveer twee uur rijden door de bergen. Ik genoot van het uitzicht, maar was ook erg moe. Af en toe heb ik geprobeerd een beetje te slapen.
Rond 16.00 uur kwamen we aan in ons hotel in San Cristóbal de las Casas. Nadat we onze spullen op de kamer hadden gelegd, deden we een korte oriëntatie wandeling door de stad. Het was ook weer een leuk centrum, met meerdere pleinen, kerken, markten en veel souvenirs. Na de rondleiding besloten Karin en ik om een rondje te lopen en naar souvenirs te kijken. De souvenirs markt was erg groot en er is zoveel te zien. We hebben gekeken naar wat we mogelijk zouden willen kopen en kunnen er nu nog even een nachtje over slapen.
San Cristóbal de las Casas ligt weer op 2.200 meter hoogte. Toen de zon weg was, werd het al snel koud en ik liep nog steeds in mijn korte broek rond, gelukkig had ik wel een vest aan. Door het lopen bleef ik wel redelijk warm, maar ik had wel kippenvel. Karin wilde in een restaurant spaghetti eten. Ik had vanmiddag al lekker geluncht en wilde nu mijn broodjes eten. Karin ging alvast zitten en eten en ik liep nog een stukje door de straten en at ondertussen mijn broodjes op. Daarna ging ik bij Karin zitten. Zij had extra eten gekregen, maar hoefde dat niet. Ik heb toen nog een soort van chips gegeten, wat erg lekker was.
Na het avondeten gingen we op zoek naar een supermarkt. De eerste had geen yoghurt. Daarom gingen we op zoek naar een andere supermarkt, maar door de wirwar van straatjes konden we die eerst niet vinden. Gelukkig vonden we de supermarkt en hadden ze ook de yoghurt. Eindelijk konden we terug naar het hotel.
In het hotel heb ik even een warme douche genomen. Daarna ben ik gaan opwarmen in bed en heb ik mijn verhaaltje weer geschreven. Morgenochtend hoeven we gelukkig niet zo vroeg op, dus ik hoop morgen weer wat meer uitgerust te zijn.
[userId] => 438531
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5090317
[countryId] => 122
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 265
[author] => Nathalie
[cityName] => San Cristóbal de las Casas
[travelId] => 528295
[travelTitle] => Rondreis Mexico, Guatemala, Honduras & Patagonië
[travelTitleSlugified] => rondreis-mexico-guatemala-honduras-patagoni
[dateDepart] => 2023-01-12
[dateReturn] => 2023-03-02
[showDate] => yes
[goalId] => 5
[goalName] => Een wereldreis
[countryName] => Mexico
[countryIsoCode] => mx
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/mexico,san-cristbal-de-las-casas
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/438/531_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => sumidero-canyon
)
[13] => stdClass Object
(
[username] => NathalievanHillo
[datePublication] => 2023-01-18
[title] => Een lange reisdag
[message] => Vanmorgen zouden we om 8.30 uur vertrekken. Karin had de wekker echter al om 6.30 uur gezet, omdat ze alles op haar gemak wil doen en 100 keer wil controleren of ze alles heeft. Ik heb in de ochtend helemaal niet zo veel tijd nodig, maar als ik eenmaal wakker ben, kan ik ook niet meer slapen. Ik ging dus ook al vroeg mijn bed uit en was eigenlijk al snel klaar om te gaan. Ik heb nog ruim een half uur met thuis kunnen bellen en ondertussen ontbeten. Tja, toch nog mijn tijd nuttig besteden als je kamergenoot per se zo vroeg op moet staan.
Vandaag was een lange reisdag. Oorspronkelijk, voor corona, reden ze vandaag in één dag naar San Cristóbal. Dit was echter een hele lange reisdag, waardoor ze nu halverwege een technische stop hebben ingepland en we een nacht in een hotel langs de weg slapen. Onderweg naar de technische stop hadden we meerdere leuke stops.
De eerste stop was El Tule, de dikste boomstam ter wereld, met een omtrek van 36,2 meter. De boom is zo'n 2.000 jaar oud. De volgende stop was een weeffabriek, waar ze lieten zien hoe ze de draden van wol maken, van welke natuurlijke producten ze kleuren maken en hoe ze de draden die kleur geven en natuurlijk hoe ze onder andere kleden weven. Het was erg interessant om te zien. In de winkel hingen heel veel mooie kleden, sjaals, tassen, etc. Helaas was het wel erg duur (handgemaakt natuurlijk) en voor mij ook moeilijk om mee te nemen. De derde stop was een mezcal fabriek, waar ze lieten zien hoe mezcal gemaakt wordt. Ook kregen we meerdere soorten mezcal te proeven. Het was een heel hoog alcohol percentage en het had een rokerige smaak. Ik vond het heel erg vies, maar heb wel van alles wat geproefd. Gelukkig stonden er genoeg sinaasappelstukjes om de smaak enigszins weg te krijgen. De vierde stop waren de ruïnes van Mitla. Dit was de kleinste site tot nu toe, maar wel mooi om te zien. Er stonden ook heel veel leuke cactussen. De vijfde stop was de lunch. Ik had nog niet zo'n trek en had zelf ook broodjes mee. Ik liep een rondje bij het buffet, maar vond het niet de moeite waard om daar te eten. Ik heb wel gezellig bij de groep gezeten, maar niet zelf gegeten. Toen we weer in de bus zaten, heb ik mijn broodjes opgegeten.
Tijdens de lunchstop hoorde onze chauffeur van een andere chauffeur dat op onze route blokkades en wegwerkzaamheden waren. Daarom besloot onze chauffeur een andere route te rijden, om hopelijk file en oponthoud te vermijden. Het was een prachtige route, dwars door de bergen. Het was een slingerweg, waar we ruim drie uur hebben gereden. Ik was blij dat ik voorin zat en niet veel had geluncht. Iemand van de groep heeft in de bus overgegeven. Niet erg prettig. Kort daarna hadden we even een stop en konden we onze benen strekken en genieten van het uitzicht. Na nog eens twee uur rijden kwamen we bij het hotel aan. Er hing een donkere lucht, het was erg benauwd en er vielen een paar druppels, maar het is daarbij gebleven. Het was al 18.00 uur en donker. We hadden langs de weg bij een taco restaurant taco's willen eten, maar omdat het al donker was en de supermarkten tralies hebben waardoor je moet vragen om wat je wilt, leek het twee reisgenoten, Karin en mij niet heel veilig om zo de straat op te gaan. Uiteindelijk heb ik in het restaurant van het hotel quesadilla's besteld. Een andere reisgenoot had taco's besteld en die zagen er beter uit dan de taco's die ik op de eerste dag had gegeten. Ze stelde voor om ons eten te delen, waardoor ik ook lekkere taco's kon eten!
Karin had niet gegeten en ging al vrij snel naar de kamer. Het hotel heeft een zwembad en daar wilde ik natuurlijk even een duik in nemen. In de kamer trok ik mijn backpack overhoop, want mijn bikini zat natuurlijk helemaal onderop. Het zwembad was heerlijk en ik had hem helemaal voor mezelf in het donker. Ik had wel uren kunnen zwemmen, maar na ongeveer een half uur ging ik er maar weer uit om te douchen en naar bed te gaan. Morgen vertrekken we al om 7.00 uur. De wekker staat alweer om 6.00 uur. Ook morgen hebben we weer een lange reisdag, maar wel met een leuke stop (iets met krokodillen)!
[userId] => 438531
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5090285
[countryId] => 122
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 47
[author] => Nathalie
[cityName] => Santo Domingo Tehuantepec
[travelId] => 528295
[travelTitle] => Rondreis Mexico, Guatemala, Honduras & Patagonië
[travelTitleSlugified] => rondreis-mexico-guatemala-honduras-patagoni
[dateDepart] => 2023-01-12
[dateReturn] => 2023-03-02
[showDate] => yes
[goalId] => 5
[goalName] => Een wereldreis
[countryName] => Mexico
[countryIsoCode] => mx
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/mexico,santo-domingo-tehuantepec
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/438/531_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => een-lange-reisdag
)
[14] => stdClass Object
(
[username] => NathalievanHillo
[datePublication] => 2023-01-17
[title] => Monte Alban en Oaxaca
[message] => Vanmorgen werden we rustig wakker en maakten we ons klaar voor de excursie in de ochtend naar Monte Alban. Dit was ongeveer een half uur rijden vanaf ons hotel. Ik had vanmorgen voor het eerst geen vest nodig, omdat het al wat warmer was. Dat heeft te maken met de hoogte. Oaxaca ligt op 1.555 meter. Mexico City ligt op 2.240 meter en Puebla op 2.135 meter. Daardoor is het in de ochtend nog erg fris en koelt het in de avond erg af. In Oaxaca was het vanochtend dus al goed te doen. Erg lekker!
Monte Alban is een ruïne van de Olmeken. Een deel van de groep ging met een gids over de site lopen. De extra kosten worden dan gedeeld met elkaar. Ik liep samen met Karin en nog een paar reisgenoten zonder gids over de site. Er staan bordjes om te lezen en je kan zelf zo lang ergens blijven als je wilt. Het was een erg mooie ruïne, waar veel te zien was. Ook mocht je op een aantal trappen klimmen, waardoor je een mooi uitzicht had over de hele site. Erg mooi! Ik kwam zelfs boven op de piramide een vlinder tegen! Ik moest gelijk glimlachen, want papa was even bij mij. Ondertussen werd het ook al warm, dus we hebben op ons gemak rondgekeken. Aan het einde was er nog een klein museum waar je kon kijken. We hadden ruim de tijd en waren al eerder klaar dan de afgesproken tijd. Op een terras heb ik nog met een paar reisgenoten gekletst. Rond 12.30 uur kwamen we weer in Oaxaca aan.
In de middag hadden we vrije tijd. We besloten om direct naar een aantal markten te gaan om te kijken naar souvenirs. Er is ontzettend veel keuze en het is moeilijk om een keuze te maken. Op de andere markt was er ook veel eten. Toen we door de markten heen waren, liepen we terug naar ons hotel. Hier hebben we even kort gezeten en gekeken wat er nog meer te doen was in Oaxaca. Rond 14.00 uur gingen we weer op pad.
We zijn eerst naar twee kerken gelopen. Bij de eerste kerk konden we naar binnen, maar de tweede kerk was dicht. Erg jammer. Daarna liepen we door naar een wijk met veel kleuren en muurschilderingen. Dit verraste ons positief en we hebben veel foto's gemaakt. Nadat we klaar waren in die straat, gingen we even zitten, wat eten en drinken en hebben we gekletst. Ik twijfelde om toch bepaalde souvenirs te kopen, dus we besloten om terug te gaan naar de grote markt. Onderweg liepen we langs de kerk die eerder dicht was, maar die bleek nu open te zijn, waardoor we toch een kijkje konden nemen. Op de markt vond ik wat ik zocht, maar de prijs was hoog. Ondanks proberen af te dingen, lukte het niet om de prijs lager te krijgen. Ook bij Karin haar souvenirs lukte dat niet. Uiteindelijk hebben we niks gekocht. Wel kocht ik een soort gebakje met een soort vanille custard. Erg lekker! Daarna gingen we op een terrasje zitten en bestelde ik nacho's met guacemole. Ontzettend lekker! Karin wilde een pizza eten bij Domino's, dus toen ik klaar was met eten, liepen we daar naartoe. Toen Karin klaar was met eten, haalde ik nog een bijzonder ijsje, namelijk tuna ijs op een hoorntje. Tuna ijs is gemaakt van cactus. Het had een hele aparte smaak, maar ik vond het wel lekker. Ten slotte liepen we naar de supermarkt om een voorraad eten in te slaan. Morgen is een lange reisdag met aan het einde een technische stop: een hotel langs de weg. Het kan zijn dat we laat aankomen en dan hebben we toch wat te eten mee.
In het hotel zag ik Saskia met een reisgenoot kletsen. Ik sloot even aan, maar het korte gesprek werd al snel een langer gesprek over van alles en nog wat. Uiteindelijk was Karin al klaar met douchen en inpakken en gaf ze mij de sleutel omdat ze ging slapen. Uiteindelijk ging ik ook terug naar de kamer, waar ik lekker heb gedoucht, mijn backpack weer heb ingepakt en nog mijn verhaaltje heb geschreven.
Morgen wordt een lange reisdag, maar wel met een aantal leuke stops. Ik heb er weer zin in!
[userId] => 438531
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5090262
[countryId] => 122
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 41
[author] => Nathalie
[cityName] => Oaxaca de Juárez
[travelId] => 528295
[travelTitle] => Rondreis Mexico, Guatemala, Honduras & Patagonië
[travelTitleSlugified] => rondreis-mexico-guatemala-honduras-patagoni
[dateDepart] => 2023-01-12
[dateReturn] => 2023-03-02
[showDate] => yes
[goalId] => 5
[goalName] => Een wereldreis
[countryName] => Mexico
[countryIsoCode] => mx
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/mexico,oaxaca-de-jurez
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/438/531_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => monte-alban-en-oaxaca
)
)
)
[reportsPaginator] => Zend_Paginator Object
(
[_cacheEnabled:protected] => 1
[_adapter:protected] => TravelLog\PaginatorAdapter Object
(
[_count:protected] => 60
[_array:protected] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[username] => NathalievanHillo
[datePublication] => 2023-02-07
[title] => Duiken in een cenote!
[message] => Vannacht stond de lamp weer tot laat aan in de kamer. Pas rond 1.00 uur ging de lamp uit. Om 2.30 uur kwamen er weer mensen terug, waarschijnlijk van het uitgaan. Ik ben weer erg vaak wakker geworden en heb slecht geslapen. Ik werd ook alweer voor de wekker wakker en stond toen ook maar rustig op. Ik merkte dat ik nog erg moe was. Ik had 's ochtends nog wat tijd over, dus ik stuurde wat mailtjes voor het uitgeven van mijn kinderboek, zodat ik daar hopelijk weer stappen mee kan maken als ik terug ben in Nederland.
Ik liep naar het dive center toe. Daar at ik weer mijn yoghurt op, voordat ik naar binnen ging. Omdat ik gisteren al spullen had gebruikt, was het vandaag makkelijk om mijn spullen te pakken, omdat ze wisten welke maten ik nodig had. Het lag dus al klaar. Gisteren was gezegd dat ik de enige duiker was, maar vanmorgen bleek er nog een duiker mee te gaan. Leuk, dan zijn we met z'n drieën. We stapten in de auto en reden naar de cenote Dos Ojos. Deze cenote ligt vlakbij Tulum en was ongeveer een half uur rijden. Nadat we kennis hadden gemaakt, vertelde de instructeur over hoe cenotes zijn ontstaan en hoe belangrijk cenotes zijn voor de Maya's. Erg interessant! Ook blijkt dat cenotes met elkaar in verbinding staan, via de grotten, en daar gaan wij in duiken vandaag!
Op de parkeerplaats bleek dat we bij lange na niet de enige duikers waren. Het is ook de populairste cenote om in te duiken. We maakten onze spullen klaar en liepen toen naar beneden, naar de ingang van de cenote. Het was prachtig, nu al! Bij de plattegrond kregen we de briefing. Voor zowel de eerste als de tweede duik was het duidelijk wat ik kon verwachten. Ik kon niet wachten om erin te gaan.
We liepen terug naar de auto en trokken daar onze materialen aan. Met de zware fles op de rug, liepen we weer naar beneden, naar de ingang van de cenote. Eindelijk sprongen we het water in!
Het was echt prachtig onder water. Het was zo ontzettend helder. Cenotes staan ook bekend om de beste zichtbaarheid onder water. Geweldig! We lieten ons zakken en ik merkte al dat ik wat last had van mijn oren. Gek, want gisteren had ik nergens last van gehad. We volgden een lijn onder water, die de route aangaf. Het werd al snel donker in de grot, maar gelukkig hadden we zaklantaarns. Het is dus eigenlijk een grot onder water, met stalagmieten en stalactieten. Ook zag je in stenen en op de muren afdrukken van fossielen. Erg indrukwekkend. Ik vond het erg gaaf om in een grot te duiken, al is het niet echt een grotduik (cavedive). Bij een cavedive heb je bepaalde beperkingen, bijvoorbeeld smalle doorgangen voor maar één persoon en geen mogelijkheden om ergens boven water te komen. Bij een cavern dive zijn de openingen en kamers onder water groot genoeg om elkaar te passeren en zijn er meerdere mogelijkheden om tussendoor boven water te komen. Vandaag deed ik dus twee cavern dives. Voor cavedives heb je ook een aparte duikspecialisatie nodig.
Doordat ik wat last had van mijn oren met klaren, merkte ik dat ik niet echt ontspannen kon duiken. We doken niet diep, maximaal 9 meter, maar door het wisselen van dieptes kreeg ik toch last van mijn oren. Erg vervelend. Ook moest ik op een andere manier duiken, met de benen in 90 graden en dan kleine schoolslag bewegingen maken. Ik ben gewend om gewoon rustig te flipperen met gestrekte benen, maar dat mocht hier niet omdat je dan stof doet opwaaien. Ik deed mijn best om op die andere manier te duiken, maar dat vond ik erg moeilijk. Het kostte me veel energie, om anders te duiken, de prbolemen met mijn oren en de nieuwe omgeving. Nadat we weer boven water kwamen, merkte ik al dat ik erg moe was. We brachten onze materialen terug naar de auto en maakten de nieuwe materialen klaar. Ondertussen dronken en aten we wat. Doordat ik de badschoentjes afgelopen dagen veel heb gedragen, heb ik blaren opgelopen op mijn tenen. Ze doen erg zeer, ook met de flippers aan. Gelukkig valt het onder water wel mee.
Na een korte pauze, maakten we ons klaar voor de tweede duik. Ik hoopte maar dat het goed ging met mijn oren. We lieten ons weer zakken, en het leek wel goed te gaan. Maar al vrij snel merkte ik toch dat ik weer last had. Gelukkig gingen we niet zo diep. Ik genoot van de prachtige omgeving. Ik merkte weer dat ik erg gespannen was, vooral door mijn oren en mijn manier van duiken. Ik heb waarschijnlijk erg verkrampt gedoken. Ook bij deze duik was de diepte maximaal 9 meter. Op een gegeven moment kreeg ik echt last van mijn oren en zijn we naar boven gegaan. Dit was toevallig een plek waar we anders ook hadden gestopt, want hier was de bat cave. Dit is een dichte cenote en alleen vleermuizen kunnen de cenote in. Het was prachtig hierbinnen. Na een korte pauze lieten we ons weer zakken. We moesten nog een klein stukje diep, maar daarna werd het ondiep. Gelukkig maar, want het ging niet met mijn oren. Ik baalde er wel van, zeker omdat het gisteren zo goed ging. Misschien ben ik toch een beetje verkouden geworden door de airco in het hostel.
Na de tweede duik ruimden we onze materialen op en kleedden we ons om. Daarna aten we een lekker broodje als lunch. Ik was echt heel erg moe na de tweede duik. Waarschijnlijk omdat ik al een paar nachten slecht slaap, omdat ik gisteren ook al twee duiken had gedaan, de problemen met mijn oren en de manier van zwemmen. Dat alles bij elkaar maakte dat mijn lichaam op was. Op de terugweg in de auto heb ik dan ook geslapen. Bij het dive center hebben we alle materialen weer netjes opgeruimd en het logboek ingevuld. Na vandaag heb ik 21 duiken. Ik ben erg blij dat ik deze duiken heb gedaan, want ik heb weer veel nieuwe ervaringen opgedaan! De andere duiker had foto's gemaakt, die hij mij hopelijk snel zal opsturen.
Ondertussen was het al 15.00 uur. Ik slenterde terug naar het hostel. Ik was zo moe en mijn benen en rug deden zeer. In het hostel plofte ik neer op de bank en belde ik naar huis. Dit was even een goede afleiding en rustmoment. Daarna legde ik al mijn spullen in mijn kluisje en liep ik in mijn bikini op mijn schoenen en met een handdoek naar het strand. Het zonnetje scheen en het was erg lekker. Ik ging liggen en probeerde te ontspannen en te rexalen. Door de pijn in mijn rug wist ik niet hoe ik moest liggen. De pijn in mijn benen trok redelijk weg. Het lukte helaas niet om te slapen. Op een gegeven moment begon het hard te waaien, ging de zon weg en leek het weer om te slaan. Er lagen bergen zeewier op het strand en in het water en de zee was een beetje onstuimig. Niet erg aantrekkelijk om te gaan zwemmen. Maar, ik ben hier vanavond natuurlijk voor het laatst, dus ik wilde toch nog even de zee in. Ik dook het water in, zwom vijf minuten en ging er daarna weer uit. Ik liep naar het hostel en nam een lekkere douche.
Om 18.40 uur had ik afgesproken met de twee reisgenoten die nog een maand langer in Mexico blijven. Zij waren vandaag naar Cozumel geweest om te snorkelen en waren net terug gekomen met de boot. Op het strand kletsten we nog even over de reis onder het genot van een drankje. Heerlijk om mijn reis hier zo af te sluiten. Het was heel gezellig. Uiteindelijk namen we afscheid en ik kreeg weer twee dikke knuffels. Ik hoop echt dat mijn groep in Patagonië net zo leuk gaat zijn.
Ik had nog precies genoeg geld voor mijn taco's, een bak yoghurt en twee gevulde croissantjes. Ik ben naar meerdere oxxo's geweest, maar natuurlijk hadden ze de gevulde croissantjes nergens. Ik besloot eerst om de lekkere taco's te eten. Dit waren mijn allerlaatste Mexicaanse taco's. Ik heb er extra van genoten! Daarna haalde ik in de supermarkt nog een niet gevuld croissantje met het geld wat ik nog over had. Altijd handig voor ergens de komende dagen.
In het hostel checkte ik in voor mijn vlucht morgen naar Buenos Aires, via Bogota. Daarna maakte ik me klaar om naar bed te gaan. In bed schreef ik mijn verhaaltje, maar ik wist niet hoe ik moest zitten of liggen door de pijn in mijn rug. Ik nam maar een paracetamol in, in de hoop dat ik er vannacht niet zo'n last van ga hebben. Het was al te laat en ik was te moe om mijn backpack vanavond in te pakken. Dat moet ik dus morgenochtend gaan doen. Daarna gaat weer een lange reisdag beginnen! Ik weet nog niet wanneer ik mijn volgende verhaaltje kan plaatsen.
[userId] => 438531
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5090788
[countryId] => 122
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 55
[author] => Nathalie
[cityName] => Playa del Carmen
[travelId] => 528295
[travelTitle] => Rondreis Mexico, Guatemala, Honduras & Patagonië
[travelTitleSlugified] => rondreis-mexico-guatemala-honduras-patagoni
[dateDepart] => 2023-01-12
[dateReturn] => 2023-03-02
[showDate] => yes
[goalId] => 5
[goalName] => Een wereldreis
[countryName] => Mexico
[countryIsoCode] => mx
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/mexico,playa-del-carmen
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/438/531_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => duiken-in-een-cenote
)
[1] => stdClass Object
(
[username] => NathalievanHillo
[datePublication] => 2023-02-06
[title] => Een driftduik en een wrakduik bij Cozumel
[message] => Gisteravond kwam de vrouw van het hostel de kamer in. Gelukkig deed ze de lamp uit, zodat ik lekker kon slapen. Helaas werd ik vannacht heel vaak wakker. Om 2.30 uur kwam de persoon boven mij in het stapelbed liggen. Ik was ook al voor de wekker wakker geworden. Ik bleef nog even liggen en stond daarna rustig op. Het was natuurlijk nog vroeg en donker in de kamer. Dus ik probeerde zo stil mogelijk te zijn.
Om 7.00 uur wandelde ik naar de dive center. Ik was vroeg en at daar voor de deur nog mijn yoghurt op. Daarna liep ik naar binnen en kon ik al mijn benodigde materialen verzamelen. Vanaf het dive center reden we door een paar straten naar het strand, waar we de boot in stapten. Iets voor 9.00 uur vertrokken we naar het eiland Cozumel. Dit was ongeveer een half uur varen. Er waren ook andere groepen duikers aan boord. Het weer was gelukkig goed. Niet zonnig, maar wel droog en een goede temperatuur. Langzaam kwam Cozumel dichterbij. Ik zou met een instructeur en één andere duiker gaan duiken. De andere duiker bleek wat problemen te hebben met zijn materiaal, wat ze op de boot oplosten. Na een korte briefing gingen we het water in.
Onder water was het erg blauw. Ik had weinig last van mijn oren met het naar beneden gaan. Daar was ik wel blij mee, want dat vind ik altijd erg vervelend. Op deze duikstek stond een erg sterke stroming. Je hoefde niets te doen, behalve te drijven en te kijken en dat ging behoorlijk snel. We dreven langs het koraalrif, met hier en daar mooie kleuren: paars, geel, groen. Op een gegeven moment zag ik een gigantische kreeft. Wauw! Ook zag ik veel mooie vissen in allerlei soorten en maten. Ik hield de andere twee goed in de gaten. Blijkbaar ging er iets niet helemaal goed. De instructeur bleef dicht bij hem en hielp hem veel. Ik zorgde ervoor dat ik hen goed in de gaten hield, maar ook dat ik wel kon genieten van wat ik allemaal zag. Het diepste deel van de duik was 89 feet. Op een gegeven moment kwamen we weer bij elkaar en gingen we weer een stukje omhoog. Ik dacht dat we de safety stop deden, maar de andere twee gingen langzaam omhoog. Eerst bleef ik beneden voor de safety stop, maar uiteindelijk kwam ik ook boven water. Het bleek dat de andere duiker de instructeur omhoog trok en we gingen weer naar beneden voor de safety stop. Niet veel later kwamen we weer boven water en kwam de boot ons weer ophalen. Voor mijn gevoel hadden we een flink stuk met de stroming meegedreven en achteraf bevestigde de instructeur wat ik dacht. Dit was dus een driftduik en dat was voor mij de eerste keer!
Eenmaal terug op de boot deden we een korte evaluatie, onder genot van een broodje en ananas en watermeloen. Het bleek dat de ademautomaat van de andere duiker niet helemaal goed werkte en dat hij de reserve ademautomaat van de instructeur gebruikte. Ook was zijn controle van het 'zweven' in het water en zijn houding niet zo goed, waardoor het duiken ook niet zo goed ging. De instructeur was daarom druk met hem bezig. Voor de tweede duik kreeg hij wat extra uitleg. Hij had 12 duiken gedaan, ik had er 17 gedaan tot vanmorgen. Ze vonden allebei dat ik erg goed kon duiken, stabiel was, een goede buddy was en eigenlijk een natuurtalent ben. Grappig en leuk om te horen, want tot nu toe heb ik dat van iedereen gehoord met wie ik heb gedoken.
De tweede duik was een iets ondiepere duik (69 feet) en een wrakduik. Het was erg gaaf om het wrak te zien. Eerst zwommen we eromheen. Ik had helemaal het gevoel dat ik bij de Titanic dook. Er zaten veel vissen en ook veel koraal op en in het schip. Hier en daar kon je naar binnen kijken en ik zag de andere duikers ook binnen. Onder water gebaarde ik naar de instructeur dat ik het schip in wilde. We zwommen om het schip heen en zagen daar een eagle ray (adelaarsrog) zwemmen. Heel gaaf! Daarna gingen we het schip in! Eerst een paar keer van de ene naar de andere kant, daarna dwars door allemaal gangetjes. Nu kreeg ik nog meer het gevoel van de Titanic. Het was erg gaaf om te zien hoe het schip er na zo'n lange tijd er van binnen uitzag. Er zat veel koraal in en er zaten veel vissen. Af en toe was het donker en zag je een stukje verderop een lichtstraal van boven komen. De eerste keer dat ik een wrakduik deed, vond ik het erg spannend en waren mijn vaardigheden nog niet zo goed als nu. Ik merkte een groot verschil daardoor in mijn zelfvertrouwen. Leuk om te merken!
Helaas was de tweede duik ook weer voorbij. We gingen weer aan boord en voeren terug naar Playa del Carmen. De instructeur vertelde dat hij niet van plan was geweest om het schip in te gaan, maar omdat ik het onder water vroeg, gingen we er toch in. Ik ben blij dat ik het gevraagd heb! Ik genoot van de duiken van net en de boottocht. We brachten alle spullen weer terug naar de dive center en ruimden alles netjes op. Daarna vulde ik met de instructeur en de andere duiker het logboek in. Na vandaag heb ik 19 duiken gedaan en dat worden er natuurlijk nog meer.
Twee andere duikers, waaronder de duiker uit mijn groepje, hadden foto's en filmpjes gemaakt bij het wrak. Ik heb ze mijn gegevens gegeven en ze gaan die foto's en filmpjes naar mij sturen. Ik ben erg nieuwsgierig!
Over het strand liep ik naar de plek waar ik de tour naar Tulum en Coba had geboekt. Ze zei dat ik een uur later terug moest komen en dat met degene moest bespreken bij wie ik de tour had geboekt. Ik liep naar het hotel waar ik met de groep had gezeten. Hier had ik wifi en kon ik even naar huis bellen. Daarna ben ik op het strand gaan liggen. Eindelijk brak het zonnetje door, na al die dagen hier zonder zon, en kon ik zonnen. Af en toe sliep ik zelfs een beetje, door de geluiden van muziek, de mensen en de zee om me heen. Dit was echt genieten en eindelijk kreeg ik een beetje het gevoel van een mooi strand, met wit zand en blauwe zee. Dat vond ik de afgelopen dagen een beetje tegenvallen, maar nu kreeg ik dat gevoel ineens toch. Op het strand schreef ik alvast een deel van mijn verhaaltje van vandaag. Daarna liep ik terug naar waar ik de tour had geboekt. Er zat een onvriendelijke en onhulpvaardige vrouw. Uiteindelijk liep ik boos weg. Ik liep naar het hostel en legde daar al mijn spullen in het kluisje, behalve mijn handdoek. Ten slotte liep ik weer terug naar het strand en heb ik nog even een half uur gezwommen. Het was een heerlijk ontspannen middag!
In het hostel nam ik een douche. Inmiddels was het al donker, maar ik liep nog terug naar het strand om even van het strand en de zee te genieten. Omdat ik weinig geld meer over heb, moest ik voor weinig geld eten vanavond. Ik kocht bij een tentje op straat twee taco's met kip en mocht daarbij nog wat salade, komkommer en rijst pakken. Dit was een lekkere maaltijd! En ik was ook zeker niet de enige die dat dacht, want het was er best druk. Morgenavond, op mijn laatste avond, ga ik daar nog voor de laatste keer een echte Mexicaanse taco eten. Via de supermarkt liep ik weer terug naar het hostel.
Morgen kan ik gelukkig iets langer blijven liggen. Ik lag al op tijd in bed en dat vond ik wel fijn. Ik maakte mijn verhaaltje af en keek nog een aflevering. Het is momenteel best druk op de kamer. Ik hoop dat ik goed kan slapen vannacht.
[userId] => 438531
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5090763
[countryId] => 122
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 52
[author] => Nathalie
[cityName] => Playa del Carmen
[travelId] => 528295
[travelTitle] => Rondreis Mexico, Guatemala, Honduras & Patagonië
[travelTitleSlugified] => rondreis-mexico-guatemala-honduras-patagoni
[dateDepart] => 2023-01-12
[dateReturn] => 2023-03-02
[showDate] => yes
[goalId] => 5
[goalName] => Een wereldreis
[countryName] => Mexico
[countryIsoCode] => mx
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/mexico,playa-del-carmen
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/438/531_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => een-driftduik-en-een-wrakduik-bij-cozumel
)
[2] => stdClass Object
(
[username] => NathalievanHillo
[datePublication] => 2023-02-05
[title] => Tulum, Coba en een cenote
[message] => Gisteravond bleven de lampen erg lang aanstaan. Gelukkig was ik moe en kon ik wel slapen. Ergens na middernacht werd ik wakker en waren de lampen eindelijk uit. Ik ben vannacht een paar keer wakker geworden, onder andere omdat mensen vertrokken met hun koffers. Uiteindelijk werd ik om 7.30 uur wakker van de wekker. Ik maakte me klaar om te vertrekken. Ik liep naar het verzamelpunt toe en zag meerdere mensen wachten. Na wat rondvragen bleek dat zij op andere tours wachtten. Gelukkig hoorde ik al vrij snel ergens mijn naam en kon ik instappen in een busje. Tulum zou de eerste stop zijn, maar op de heenweg moesten we nog meerdere mensen ophalen bij meerdere resorts. Er bleek van alles fout te zijn gegaan in het systeem, waardoor we te veel mensen hadden en alles logistiek langer duurde. Ondertussen at ik mijn yoghurt maar op in de bus.
Om 11.00 uur kwamen we eindelijk aan in Tulum (we waren om 8.45 uur vertrokken). De gids vertelde van alles over het programma en de sites in het Engels en het Spaans. Ook op de site kregen we een gids die ons informatie gaf. Daarna kregen we vrije tijd om foto's te maken. Het mooie van Tulum is dat de ruïnes aan zee liggen. Dit levert mooie plaatjes op! Ik vond het een mooie site om rond te lopen en daar hadden we ook de tijd voor.
Nadat we weer verzamelden, raakte ik even aan de praat met een van de reisgenoten. Zij kwam uit Noorwegen. De meeste anderen kwamen uit Amerika. Hier kregen we gelukkig een groter busje, waardoor we meer ruimte hadden. Onderweg naar de volgende stop vertelde de gids onder andere waarom voor de Maya's 7 het heilige getal is, 9 staat voor perfectie en 13 het getal is voor de vrouwen. Erg interessant!
Na een uur kwamen we aan bij een Maya village. De gids had zo vaak gezegd dat dit echt authentiek is, dat ik eraan begon te twijfelen. Er waren ook geen souvenirs, ten minste, dat zei hij. Als welkom kregen we een bepaalde ceremonie. Daarna moesten we twee minuten rondkijken in het winkeltje. Daarna was het tijd voor de lunch. Het was een buffet, maar er stond niet heel veel. Ik nam wat rijst, spaghetti, kip, sla en als toetje fruit. Ik vond het niet heel erg lekker. Ten slotte konden we zwemmen in een cenote. Ondanks dat was gezegd dat alles inclusief was, moest ik hier toch betalen voor het huren van het zwemvest (een zwemvest is verplicht in Mexico). De cenote viel ook een klein beetje tegen, waarschijnlijk ook omdat ik een paar dagen eerder een super mooie heb gezien. Toch heb ik erin gezwommen en dat was wel weer leuk. Ik kleedde me snel weer om en stapte in de bus.
Ineens hadden we een beetje haast. We waren al dichtbij de ruïnes van Coba, maar hier is weer het uur tijdsverschil en was het er dus een uur later. Omdat we vanmorgen veel vertraging op hadden gelopen en de ruïnes om 17.00 uur dicht gingen, moesten we opschieten. Ik kocht een kaartje en liep snel naar binnen. Alle anderen huurden een fiets of lieten zich rondrijden, maar ik wilde gewoon graag lopen. Ik had alweer genoeg gezeten in de bus. Ik heb echt doorgelopen en soms even gerend. Uiteindelijk kwam ik aan bij de grootste tempel. Vanuit de jungle doemde hij ineens voor me op. Dat blijft toch heel indrukwekkend! Ik wilde even rustig kijken, maar werd toen al weggestuurd. Ze gingen dicht. Ik was er nog geen twee minuten. Ik heb snel iemand gevraagd een foto te maken en heb geprobeerd nog even goed te kijken, maar daarna moest ik terug gaan lopen. Ik moest ook de korte weg lopen, waardoor ik andere ruïnes niet meer kon zien. Ik baalde er erg van. Om 16.50 uur stond ik weer buiten. Bij de gids gaf ik aan dat ik niet tevreden was. Normaal hadden we hier ruim een uur gehad, nu hadden we net aan een half uur. Hij nam direct contact op met de organisatie.
Het was een redelijk lange rit terug, waarbij één voor één mensen weer uitstapten. Uiteindelijk werden we om 19.00 uur in Playa del Carmen eruit gezet. Voor een aantal was dit nog een stop waarbij ze de belangrijkste straat konden bekijken. Voor mij was dit de eindbestemming. De gids gaf aan dat ik zelf contact moest opnemen waar ik de tour heb geboekt. Dat ga ik morgen dan meer even doen. We werden veel verder afgezet dan waar ik werd opgehaald en moest een heel stuk terug lopen naar het hostel. Een deel liep ik door de straat en een deel liep ik op blote voeten over het strand. Het was al donker en ik had eigenlijk even op het strand willen zitten. Maar het was druk en luidruchtig, dus dat hield ik nog geen vijf minuten vol. Via de supermarkt liep ik terug naar het hostel.
Ik nam eerst een douche, zodat ik me weer fris voelde. Ik had vanmiddag goed geluncht, dus at nu alleen een verkruimelde ontbijtkoek. Daarna maakte ik me klaar voor morgen en om naar bed te gaan. Ik bed schreef ik mijn verhaaltje.
Morgen gaat de wekker vroeg, namelijk om 6.15 uur. Morgenochtend ga ik de eerste twee duiken doen, in zee bij het eiland Cozumel!
Vandaag ben ik alweer op de helft van de reis! De rest van de groep is vandaag weer aangekomen in Nederland.
[userId] => 438531
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5090741
[countryId] => 122
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 51
[author] => Nathalie
[cityName] => Playa del Carmen
[travelId] => 528295
[travelTitle] => Rondreis Mexico, Guatemala, Honduras & Patagonië
[travelTitleSlugified] => rondreis-mexico-guatemala-honduras-patagoni
[dateDepart] => 2023-01-12
[dateReturn] => 2023-03-02
[showDate] => yes
[goalId] => 5
[goalName] => Een wereldreis
[countryName] => Mexico
[countryIsoCode] => mx
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/mexico,playa-del-carmen
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/438/531_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => tulum-coba-en-een-cenote
)
[3] => stdClass Object
(
[username] => NathalievanHillo
[datePublication] => 2023-02-04
[title] => Afscheid nemen
[message] => Vanmorgen werd ik in eerste instantie vroeg wakker, maar ik draaide me nog even om. Ik hoorde Bea wel opstaan, maar pas toen ze de deur uitging, werd ik echt wakker. Toen was het al 8.30 uur. Ik heb eerst mijn verhaaltje van gisteren geschreven, omdat het daar gisteren te laat voor was. Gelukkig waren mijn schoenen redelijk droog. Daarna heb ik op het strand mijn yoghurt gegeten. Genieten met dat uitzicht. Na het ontbijt ben ik met Saskia gaan kijken bij de bussen. Ik wilde niet al te veel gedoe, dus had besloten om alleen naar Tulum te gaan en niet naar Coba te gaan. Maar toen ik daar was, zag ik een tour naar de ruïnes van Tulum, de ruïnes van Coba en een cenote. Dat was precies wat ik wilde, dus die tour boekte ik direct voor morgen. Daarna stond ik met Saskia in de rij om een kaartje te kopen voor de bus naar het vliegveld. We hebben zo'n 20 minuten in de rij gestaan en over van alles en nog wat gepraat. Toen ik klaar was, was alles geregeld voor de komende dagen.
Daarna ben ik even kort gaan zwemmen. In de kamer heb ik snel gedoucht en mijn backpack weer ingepakt. Om 12.00 uur moest iedereen uitgecheckt zijn. De rest ging lunchen en ik bracht mijn backpack naar het hostel. Die kon ik daar neerzetten totdat ik kon inchecken om 14.00 uur.
Ik liep nog even langs het hotel en raakte weer aan de praat met twee reisgenoten. Na een tijdje ging ik nog even wandelen over het strand, waar ik de lifeguards spotte. Heerlijk met blote voeten in het zand. Daar kan ik zo van genieten! Ik liep een heel stuk langs het strand en uiteindelijk liep ik weer terug. Ik heb nog een tijdje op het strand gezeten, mijn broodjes gegeten, mijn nagels gevijld en gewoon genoten van het uitzicht, het zand en de zee. Na een poosje liep ik terug naar het hotel. Ik heb nog met een paar reisgenoten gekletst. Daarna gaf iedereen mij een dikke knuffel en een zoen. Behalve Karin, zij gaf mij een formele hand. Ik liep nog mee naar de plek waar ze op de bus moesten wachten. Hier heb ik uiteindelijk echt afscheid genomen en de bus uitgezwaaid. Ze vertrokken om 16.00 uur naar het vliegveld en vliegen om 20.50 uur terug naar Nederland. Het was wel gek om ineens alleen te zijn en de groep naar huis te zien gaan. Maar dat went snel genoeg. Saskia vliegt vanavond terug naar Mexico City, waar ze over een kleine week start met de volgende groepsreis door alleen Mexico.
Ik checkte in in het hostel. Ik kreeg bed nummer 22 (beneden) met locker nummer 22. Er staan vijf stapelbedden, dus er is ruimte voor tien dames (het is een vrouwenzaal). Er zijn twee douches en toiletten in de ruimte, één warme douche en één koude douche. Ook is er een keukentje en een gezamenlijke ruimte. Het ziet er prima uit voor een hostel. Ik belde nog met een vriendin die ik alweer drie weken niet gesproken had. Erg leuk om haar weer te zien en te spreken!
Rond 18.00 uur ging ik weer naar buiten. Ik liep eerst naar het gebouw waar we morgen verzamelen voor de tour, zodat ik zeker weet waar ik moet zijn. Daarna liep ik richting het strand. Dit bleek niet echt een plek te zijn waar je het strand op kon. Er waren rotsen en het water stond hoog. Ik liep over de rotsen en ineens kwam een golf erg hoog en maakte mijn schoenen en sokken helemaal nat. Balen! Ze waren vannacht net weer opgedroogd. Daarna moest ik om een paal manoeuvreren, wat niet lukte waardoor mijn bidon in zee viel. Ik kon er zo snel niet bij, maar een jongetje achter mij pakte hem voor mij. Aardig! Toen ik eenmaal op het zand was, trok ik mijn natte schoenen en sokken uit en die hing ik aan mijn tas. Dit was niet echt een handige actie geweest haha.
Ik heb het hele stuk terug over het strand gelopen. Heerlijk met de voetjes in het water. Uiteindelijk ben ik op het strand gaan zitten en genoot ik weer van het uitzicht, de muziek en het kijken naar mensen. Het was best wel druk op het strand. Er lopen allemaal modepopjes rond die de perfecte foto willen maken. Ik heb medelijden met die vriendjes. Ik zag dat ik van het zitten op het strand vanmiddag toch een beetje was verbrand, ondanks dat de zon niet echt scheen en dat ik toch ook best wel bruin ben geworden. Ondertussen werd het ook al donker en in wilde niet in het donker door de straatjes naar het hostel lopen. Ik liep de straat weer in en trok mijn natte sokken aan over mijn zanderige voeten in mijn natte schoenen. Heerlijk!
Ik had totaal geen trek, maar moest wel iets eten (wat ook goedkoop was, want mijn peso's zijn bijna op en ik wil niet nog een keer moeten pinnen). Ik haalde bij een karretje op straat een soort krokante pannenkoek, gevuld met nuttela en aardbeien en aarbeien erbovenop. Het heet marquesitas. Heel erg lekker! Ik at dit op terwijl ik keek hoe dames aan het volleyballen waren op een volleybalveld op straat. Er waren ook veel toeschouwers. Het zag er leuk uit. Op een gegeven moment vloog de bal mijn kant op en rende ik erachteraan om de bal terug te kunnen gooien. Via de supermarkt liep ik weer naar het hostel.
Er was niemand in de kamer en ik koos ervoor om warm te douchen. Daarna heb ik al mijn spullen voor morgen klaar gelegd en me klaar gemaakt om naar bed te gaan. Mijn backpack sluit ik af in mijn flightback met een slotje. Op zich vertrouw ik het hier wel. Iedereen heeft zijn spullen hier gewoon open en bloot liggen, maar toch neem ik het zekere voor het onzekere. Ik bed schreef ik mijn verhaaltje en daarna heb ik nog een aflevering gekeken. Ik hoop dat ik lekker kan slapen en kijk uit naar morgen!
Voor de komende dagen is regen en onweer voorspeld, net als vandaag. Vandaag was het gelukkig gewoon goed weer, droog en geen onweer. Het is geen zonnig strandweer, maar het is wel een heerlijk temperatuurtje. Ik hoop dat dat zo blijft de komende dagen.
[userId] => 438531
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5090714
[countryId] => 122
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 56
[author] => Nathalie
[cityName] => Playa del Carmen
[travelId] => 528295
[travelTitle] => Rondreis Mexico, Guatemala, Honduras & Patagonië
[travelTitleSlugified] => rondreis-mexico-guatemala-honduras-patagoni
[dateDepart] => 2023-01-12
[dateReturn] => 2023-03-02
[showDate] => yes
[goalId] => 5
[goalName] => Een wereldreis
[countryName] => Mexico
[countryIsoCode] => mx
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/mexico,playa-del-carmen
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/438/531_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => afscheid-nemen
)
[4] => stdClass Object
(
[username] => NathalievanHillo
[datePublication] => 2023-02-03
[title] => Een regeldag en een regendag
[message] => Vanmorgen lukte het weer een beetje om uit te slapen. Vannacht had ik nog wel last van mijn buik gehad, maar in de ochtend voelde ik me wel iets beter, op wat hoofdpijn na. Ik heb het rustig aan gedaan. In bed heb ik nog een aflevering gekeken. Daarna heb ik nog even naar huis gebeld.
Over een paar dagen vlieg ik naar Buenos Aires voor de volgende groepsreis door Patagonië. Die is met Sawadee. Ik heb daar ook een landarrangement geboekt en dan wordt je in het hotel verwacht. Ik land echter drie uur eerder dan de groep en wilde aan de reisbegeleider vragen of ik dan kan wachten en mee kan rijden met de groep naar het hotel. Van Sawadee kreeg ik het nummer van de reisleider niet, maar gelukkig appte de reisleider mij vanmorgen met belangrijke informatie. Ik kan gelukkig ook op de groep wachten en meerijden naar het hotel. Dat is erg fijn.
Om 9.30 uur ging ik op pad. Ik liep eerst naar het hostel waar ik mogelijk wilde slapen. Onderweg zag ik allemaal plassen op straat, blijkbaar had het vannacht geregend. Het hostel zag er netjes uit. De vrouw achter de balie sprak geen Engels. Gelukkig kon een backpacker helpen met vertalen. Ik wil hier de komende vier nachten gaan slapen, maar moest contant betalen. Ik moest dus eerst gaan pinnen.
Na het hostel liep ik door naar de dive center die ik op internet had gezien. Dat zat weer helemaal aan de andere kant van Playa del Carmen. Het is erg duur hier, dus ik wilde één duik doen in zee bij Cozumel en één duik in een cenote doen. Helaas was dat niet mogelijk, dus doe ik nu op beide plaatsen twee duiken, in totaal dus vier duiken. Ik heb dit allemaal geregeld en heb er veel zin in!
Ik liep weer richting het hotel en liep naar het busstation. Ik wilde kijken hoe ik vanaf hier naar Tulum en het vliegveld kan komen. Het was zo druk, dat ik nergens wat kon vragen. Ik zou het vanavond wel even aan Saskia vragen.
Na een korte stop in het hotel, waar ik dollars van een reisgenoot overnam, liep ik weer richting het hostel. Onderweg pinde ik peso's. Bij het hostel heb ik ook alles in orde gemaakt. Via de supermarkt liep ik weer terug naar het hotel. Ik heb erg veel gelopen ik de ochtend, maar bijna alles was nu geregeld voor de komende dagen.
In het hostel belde ik nog even naar huis. Daarna maakte ik me klaar om lekker naar het strand te gaan en daar mijn verhaaltje te schrijven. Ik had mijn bikini aan en tas klaar, ik deed de deur open en ... regen! Nee joh, zitten we eindelijk aan het strand, ging het regenen. Ik at mijn lunch maar in de kamer op en ben daarna in mijn poncho naar buiten gegaan. Ik raakte aan de praat met twee reisgenoten die op een terrasje zaten en gelukkig werd het wat droger. Ik liep even naar het strand en kon daar niet echt liggen. Ik besloot om al mijn spullen in het hotel te leggen en alleen in bikini en met een handdoek naar het strand te gaan om te zwemmen. Ik kwam Bea in de kamer tegen en zij had hetzelfde idee. Samen namen we een duik ik zee. De temperatuur was heerlijk! Boven de zee hing nog een donkere lucht, maar het was wel droog. Na een klein half uur ging Bea eruit en douchen. Ik ging na een klein uur eruit en ook douchen.
Om 17.30 uur hadden we met de groep afgesproken om een borrel te doen op het strand als afscheid. Iedereen was erbij, behalve de twee Belgen die deze reis erg afstandelijk hebben gedaan en niks goed gevonden en niet tevreden waren. Eén van de reisgenoten hield een speech, waarna zijn vrouw een klein tasje overhandigde aan Saskia met de gezamenlijk fooi. Daarnaast is Saskia zondag jarig en had een andere reisgenoot een stukje taart voor Saskia en voor iedereen een klein cakeje meegenomen. Super leuk! Ik genoot ondertussen van een heerlijk sangria met de voetjes in het zand. Heerlijk!
Net toen we klaar waren en wilden gaan eten, begon het te regenen. De andere vier van mijn groepje haalden in het hotel hun paraplu of regenjas. Ik dacht dat het wel mee viel met de regen. We liepen naar het restaurant maar het kwam met bakken naar beneden. Ik was helemaal doorweekt en mijn schoenen ook. Daar baalde ik wel van, want ik had zo mijn best gedaan om ze droog te houden. Niks droogt hier, mijn bikini is al nat sinds de eerste keer dat ik in Mexico heb gezwommen. Ook lagen er flinke plassen water op straat. Eindelijk kwamen we bij het restaurant aan. Ik had eigenlijk helemaal geen trek, maar moest toch eten. Ik bestelde een hamburger met patatjes, om wat extra zout binnen te krijgen. Het was erg lekker, maar ondanks dat had ik er wel moeite mee om het op te eten.
Toen we weer naar een ander tentje liepen, regende het weer heel erg. Ik was net zo goed als opgedroogd en kon weer de regen in. Dit keer leende ik een poncho van een reisgenoot. Maar mijn schoenen werden zeiknat van de regen en de plassen water. Balen! Straten stonden blank en het water stond tot aan de onderkant van de auto's. Het tentje was in de straat van het hotel, dus ik rende even heen en weer om mijn natte schoenen onder de airco te zetten en mijn waterschoentjes aan te doen. Die mogen helemaal nat worden. We zaten daar voor de laatste keer samen een drankje te doen. Morgen vertrekt de groep naar huis en dan ben ik een paar dagen alleen hier. Een stel blijft nog een maand langer in Mexico, waarvan de eerste week in Playa del Carmen. Misschien kunnen we nog een keer wat afspreken.
Eenmaal terug in het hotel, maakte ik me klaar om te gaan slapen. Ik schreef het verhaaltje van gisteren en dat duurde best lang. Toen we hier aankwamen en de klok een uur vooruit ging, deed mijn telefoon dat automatisch. Maar op één of andere manier is de tijd weer terug gesprongen. Het bleek geen 23.30 uur te zijn, maar 00.30 uur! Ik moest dus snel gaan slapen. De volgende ochtend zou ik wel het verhaaltje van vandaag schrijven.
[userId] => 438531
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5090707
[countryId] => 122
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 53
[author] => Nathalie
[cityName] => Playa del Carmen
[travelId] => 528295
[travelTitle] => Rondreis Mexico, Guatemala, Honduras & Patagonië
[travelTitleSlugified] => rondreis-mexico-guatemala-honduras-patagoni
[dateDepart] => 2023-01-12
[dateReturn] => 2023-03-02
[showDate] => yes
[goalId] => 5
[goalName] => Een wereldreis
[countryName] => Mexico
[countryIsoCode] => mx
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/mexico,playa-del-carmen
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/438/531_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => een-regeldag-en-een-regendag
)
[5] => stdClass Object
(
[username] => NathalievanHillo
[datePublication] => 2023-02-02
[title] => Chichén Itzá en een cenote
[message] => Vanochtend lukte het weer om een beetje uit te slapen. Ik pakte mijn laatste spullen weer in en stapte voor de laatste keer met de groep in de bus.
Om 8.00 uur vertrokken we naar Chichén Itzá, één van de hoogtepunten van deze reis en één van de zeven wereldwonderen. Dit deel van Mexico is plat en de wegen zijn recht, met veel bossen. Heel anders dan we de afgelopen weken hebben gezien. Onderweg at ik nog mijn yoghurt op.
Na zo'n twee uur rijden kwamen we bij Chichén Itzá aan. Een kaartje was behoorlijk duur, zeker in vergelijking met de ruïnes van de afgelopen weken. Ook was het hier gigantisch druk en toeristisch. Overal op de site stonden kraampjes met souvenirs. We hebben meer toeristen op de site gezien dan in de hele reis samen. Dat is ook niet gek, omdat dit deel het meest toeristisch is en deze beroemde site zo dicht ligt bij Cancún en Playa del Carmen, bekende badplaatsen voor vakantiegangers. Zij gaan dan een dag naar Chichén Itzá.
Ik vond het enorm indrukwekkend om hier rond te lopen. De piramide was heel hoog. Vroeger mocht je erop klimmen (dat hebben mijn ouders in 1992 gedaan), maar tegenwoordig mag dat niet meer. Ten eerste omdat er te veel toeristen komen waardoor de piramide te veel beschadigd wordt. Ten tweede omdat de piramide zo hoog is en mensen dan naar boven klimmen. Als ze dan weer naar beneden willen, zien ze hoe hoog het is en durven ze niet meer naar beneden. Ik vond het mooi en indrukwekkend om naar te kijken.
Ik liep met een groepje mee die een boek hadden met informatie. Zij konden dan veel vertellen over de verschillende bouwwerken. Erg interessant! Op een gegeven moment raakte ik het groepje kwijt en heb ik zelf rondgelopen. Bij een kraampje kwam ik een leuk souvenirtje tegen, maar het was erg duur en ik had niet voldoende contant geld meer. Ik liep maar door en ging de rest van de ruïnes kijken. Daar kwam ik mijn groepje ook weer tegen, die weer wat informatie kon geven. Op de terugweg liep ik weer langs het kraampje en probeerde ik af te dingen. Hij wilde het echt niet verkopen voor 100 peso's, dus ik liep door. Bij het volgende kraampje zag ik het souvenirtje weer staan. Deze man begon met 100 peso's en uiteindelijk kon ik afdingen tot 70 peso's. Dat had ik ook precies nog contant bij me. Ik was blij dat ik dit souvenirtje gevonden had!
Doordat ik dit souvenirtje gekocht had, was ik de groep weer kwijt geraakt. Uiteindelijk heb ik nog even rondgelopen bij de grote centrale piramide en rustig gekeken naar het indrukwekkende bouwwerk. Ik had hier nog wel veel langer rond kunnen lopen en willen kijken, maar helaas was het tijd om terug te gaan naar de bus. Mijn geld was op en ik moest pinnen. Het pinautomaat deed het niet, maar gelukkig kon iemand anders van de groep mijn kaartje voorschieten voor de cenote. We zaten allemaal in de bus te wachten, maar we misten nog één persoon: Karin. 20 minuten voor de afgesproken tijd hadden reisgenoten haar nog naar het verste punt zien lopen. Ze hadden haar gewaarschuwd voor de tijd, maar ze zei dat ze het wel zou redden en niet zou rennen. Uiteindelijk hebben we 20 minuten in de bus op haar zitten wachten. Ze dacht dat we een half uur later hadden afgesproken. Zonde van onze tijd...
Na een korte rit stopten we bij de cenote Yokdzonot. De bodem van dit deel van Mexico is net een gatenkaas. Overal zitten gaten, soort grotten, in de grond, gevuld met grondwater. Er zitten hele gangenstelsels onder de grond. Dit zijn cenotes. Het is moeilijk uit te leggen. Je kunt het het beste even googlen. In deze cenotes kun je zwemmen (en duiken) en dat laat ik me natuurlijk geen twee keer zeggen. Ik was er helemaal op voorbereid en lag als eerste in het water. Een zwemvest is hier verplicht, dus ik bleef ook lekker drijven. Met mijn snorkel en actioncam zwom ik naar het deel met het lichtinval. Dit was echt prachtig! Onder water zag ik veel vissen en waar de zon scheen ook de rotsen onder water. Als je omhoog keek, zag je de rotsen, met planten en het gat boven je. Echt geweldig! Het was zo mooi! Het water was ook lekker fris en we konden die afkoeling wel gebruiken. Van onze groep zijn er maar vijf gaan zwemmen. Ik heb er het langst in gelegen en genoot er heel erg van. Echt één van mijn hoogtepunten. De foto's van onder water kan ik nu helaas nog niet delen. Uiteindelijk kleedde ik mij weer om en stapten we weer in de bus.
In de bus at ik vrij laat mijn lunch. Dit waren twee gevulde croissantjes uit de supermarkt. Kort daarna werd ik misselijk. Ik heb wel vaker last van wagenziekte in bussen, maar ik zat voorin en het waren rechte wegen, dus ik vond het vreemd. Ook merkte ik dat ik mijn oorbel kwijt ben geraakt in de cenote met het op- en afdoen van mijn duikbril. Gelukkig waren het geen belangrijke oorbellen. Vlak voor we in Playa del Carmen aankwamen, werd het één uur later. In dit deel van Mexico zit één uur tijdsverschil. De afgelopen weken scheelde het zeven uur met Nederland, nu scheelt het zes uur. Toen we aankwamen in Playa del Carmen, namen we afscheid van onze buschaffeur. We legden onze spullen op de kamer en zijn een rondje gaan lopen door de straat. We liepen door de belangrijkste straat en ik vond echt verschrikkelijk. Het was super druk, super toeristisch en super luidruchtig. Overal waren er op straat optredens met dansen of iets anders. De winkels zijn enorm groot, echt bizar. Ik vond het helemaal niks. Zeker in vergelijking met de afgelopen drie weken, was dit echt overweldigend. Je raakt hier niet uitgekeken. Na een tijdje lopen liepen we de straat weer terug naar ons hotel. Met hetzelfde groepje van de afgelopen dagen gingen we weer eten. Ik voelde me nog steeds misselijk en niet lekker en bestelde niks te eten en te drinken. Gek, want normaal als ik ziek ben van de bus, is dat met een kwartier tot een half uur wel weg getrokken. Halverwege het eten dacht ik dat ik moest overgeven. Ik liep naar het toilet, maar ik moest alleen maar kokhalzen. Ook moest ik naar de wc en had ik uit het niets diaree. De hele reis zijn reisgenoten ziek geweest en ik heb nergens last van gehad. En op de laatste dag word ik ineens ziek, terwijl ik niks raars had gegeten of gedaan. Daarna ging ik weer aan tafel zitten. Toen de rest ging afrekenen, werd ik helemaal licht en duizelig in mijn hoofd. Ik dacht dat ik flauw zou vallen, maar ik moest ook naar de wc. Ik liep naar het toilet en durfde het hokje niet dicht te doen, omdat ik dacht dat ik flauw zou vallen. Gelukkig trok het even weg, maar toen ik opstond en naar de tafel wilde lopen, werd ik weer duizelig. Ik heb een aantal keer op de grond gezeten voor het een beetje ging. De rest van de groep heeft me naar het hotel gebracht. Hier ben ik direct naar bed gegaan. Vandaar dat het verhaaltje even op zich heeft laten wachten.
Vandaag was ik precies drie weken op reis en ben ik over precies vier weken weer thuis. Gelukkig hoef ik daar voorlopig nog niet aan te denken!
[userId] => 438531
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5090693
[countryId] => 122
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 83
[author] => Nathalie
[cityName] => Playa del Carmen
[travelId] => 528295
[travelTitle] => Rondreis Mexico, Guatemala, Honduras & Patagonië
[travelTitleSlugified] => rondreis-mexico-guatemala-honduras-patagoni
[dateDepart] => 2023-01-12
[dateReturn] => 2023-03-02
[showDate] => yes
[goalId] => 5
[goalName] => Een wereldreis
[countryName] => Mexico
[countryIsoCode] => mx
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/mexico,playa-del-carmen
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/438/531_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => chichn-itz-en-een-cenote
)
[6] => stdClass Object
(
[username] => NathalievanHillo
[datePublication] => 2023-02-01
[title] => Heel veel flamingo's!
[message] => Vanmorgen is het voor het eerst gelukt om een beetje uit te slapen. Ik werd pas om 7.00 uur wakker, in plaats van één of twee uur eerder. Erg fijn! Maar ik ben nog steeds erg moe van deze intensieve reis. Terwijl Bea naar de bakkerij ging, at ik mijn yoghurt op en belde ik even naar huis.
Om 8.30 uur vertrokken we naar Celestún. Onderweg probeerde ik nog een beetje te slapen. In Celestún verdeelden we ons over drie bootjes. Op deze plek verzamelen vele flamingo's zich en dat gingen wij zien! Toen we vertrokken, zagen we nog een krokodil. Daarna voeren we met een lekkere snelheid naar de flamingo's toe. Het meer had een hele bijzondere kleur met geel, rood en roze achtig. Af en toe zagen we al een flamingo vliegen en vanaf een afstand zagen we al een roze streep op het water. Er moesten wel heel veel flamingo's zitten! Toen we aankwamen bij een groep flamingo's, stopten ze de bootjes en bleven we stil liggen bij de groep. Het was geweldig om te zien! Op deze plek waren er wel honderden flamingo's, maar op dit moment zitten er in dit gebied maar liefst 3.000 tot 4.000 flamingo's. Waanzinnig! Het was heerlijk om in alle rust naar deze mooie dieren te kijken. Na een kwartiertje voeren we een stukje terug. Hier zagen we op een strandje nog een aantal lepelaars. Daarna gingen we nog een stukje verder, en ineens maakten we een bocht de mangrove bossen in. Geweldig! Het was zo mooi, met al die wortels. Toen we er weer uit kwamen, voeren we nog een klein stukje verder. Daar legden we aan bij een steiger en konden we een stukje lopen het bos in, bij een meertje met een paar bijzondere vogels, waaronder de ibis en de tijgerreiger. Na deze korte stop en wandeling, voeren we weer terug. Toen we uitstapten, zei één van de reisgenoten: nu heb je vast je camera gemist. Ik keek hem zuur aan en hij moest lachen. Hij heeft een hele mooie camera met hele mooie foto's en die gaat hij mij allemaal sturen!
Eenmaal terug in het hotel, vroeg ik Karin om te controleren of zij niet per ongeluk mijn camera had (we hebben namelijk exact hetzelfde hoesje), maar dit bleek niet zo te zijn. Daarna keek ik weer naar hostels en duiken voor de laatste paar dagen in Mexico, maar ik kwam er niet helemaal uit. Na een tijdje zoeken, besloot ik om maar gewoon naar buiten te gaan en Mérida te verkennen. Ik liep alleen rond, maar eigenlijk was er niet zo veel te zien en te doen. Op het plein zag ik Karin zitten eten. Ik zei haar gedag en we raakten aan de praat over van alles en nog wat. Uiteindelijk bood ik mijn excuses aan dat ik boos op haar was geworden, maar zij begreep nog steeds niet waarom. Ik heb het maar zo gelaten, ik ben er toch bijna vanaf. De eerste twee weken waren we veel samen en ze heeft veel dezelfde foto's gemaakt. Gelukkig krijg ik ook haar foto's. Daarna hebben we samen nog een rondje gelopen door wat straatjes. Af en toe kwamen we reisgenoten tegen en stonden we even te kletsen. We bezochten nog een kerk en twee kleine musea. Ondertussen was het alweer etenstijd. Karin wilde bij de MacDonalds eten, ik uiteraard niet. We liepen nog even samen naar de supermarkt, maar zijn daarna ons eigen weg gegaan.
Ik liep terug naar het hotel en zag onderweg twee reisgenoten. We spraken half af om samen te eten om 19.30 uur. Even later kwam Bea ook terug naar de kamer en zij wilde ook wel mee eten. Bea liep al eerder die kant op, omdat ze een kettinkje wilde kopen. We zouden elkaar in het restaurant zien. Toen ik naar het restaurant wilde gaan, kwam ik Saskia tegen en ze hielp me nog met wat dingen voor de laatste vier dagen hier. De twee reisgenoten zijn niet langs gekomen en een kwartier later liep ik naar Bea toe die al een kwartier zat te wachten. De andere twee reisgenoten zijn niet gekomen, dus zaten we weer met z'n tweeën. Het gezellige groepje waar ik de afgelopen dagen mee had gegeten, zat even verderop en had ook gevraagd of ik mee wilde eten. Dat wilde ik wel, maar Bea wilde dat niet en ik kon Bea niet alleen achterlaten, dus heb ik toch maar met Bea gegeten.
Terug in de kamer heb ik mijn backpack weer ingepakt, lekker gedoucht en mijn verhaaltje weer geschreven. Morgen is de laatste reisdag en excursiedag van deze reis. Voor de anderen zit het er bijna op. Ik ben pas bijna op de helft van mijn reis...
[userId] => 438531
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5090659
[countryId] => 122
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 74
[author] => Nathalie
[cityName] => Mérida
[travelId] => 528295
[travelTitle] => Rondreis Mexico, Guatemala, Honduras & Patagonië
[travelTitleSlugified] => rondreis-mexico-guatemala-honduras-patagoni
[dateDepart] => 2023-01-12
[dateReturn] => 2023-03-02
[showDate] => yes
[goalId] => 5
[goalName] => Een wereldreis
[countryName] => Mexico
[countryIsoCode] => mx
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/mexico,mrida
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/438/531_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => heel-veel-flamingo-s
)
[7] => stdClass Object
(
[username] => NathalievanHillo
[datePublication] => 2023-01-30
[title] => Palenque
[message] => Vanmorgen werd ik iets eerder wakker dan de wekker. Ik ben rustig opgestaan en heb me klaar gemaakt om te vertrekken. Vanmorgen had ik nog geen trek, dus ik nam mijn yoghurt mee naar de ruïnes van Palenque. Eindelijk kan ik weer yoghurt eten in Mexico, want in Guatemala hadden ze dat niet echt, net als de gevulde croissantjes.
Vijf reisgenoten gingen vandaag niet mee naar de ruïnes. Ze wilden even een rustdag hebben, omdat het allemaal best druk is. In de middag zouden we eventueel naar de watervallen van Roberto Barrios gaan, maar in de bus bleek dat er maar twee wilden gaan, dus dat ging niet door. Eigenlijk was een middag relaxen ook wel erg lekker. Het was maar een klein stukje rijden naar de ruïnes van Palenque. Deze site lag ook weer in de jungle, dus je kon genieten van de natuur en van de ruïnes. Dit is de eerste site waar de ruïnes al flink zijn gerestaureerd en dus veel mooier zijn. Het is leuk om het verschil te zien tussen ruïnes die zijn zoals ze zijn en ruïnes die gerestaureerd zijn. Het heeft allebei wel wat. Vandaag probeerde ik met mijn actioncam foto's te maken. Deze camera had ik eigenlijk mee voor onder water, maar nu ik de andere camera niet meer heb, probeerde ik het toch met deze camera. Dat is niet ideaal, omdat het een actioncam is met breed beeld en je ook niet in kan zoomen. Na wat te klungelen met de instellingen, lukte het aardig om foto's te maken. Zo kan ik toch een beetje afwisselen tussen foto's maken met mijn telefoon en de camera. Overigens heb ik tot nu toe de belangrijkste foto's (met mijzelf erop) en de mooiste foto's met mijn telefoon gemaakt. De camera gebruikte ik om gewoon veel foto's te maken voor het fotoboek. Iedereen maakt eigenlijk dezelfde foto's en de reisgenoten willen hun foto's ook met mij delen. Gelukkig staan de belangrijkste foto's op mijn telefoon en ben ik die niet kwijt. Op de site kwamen we drie Nederlandse backpackers tegen die vannacht met de nachtbus hebben gereisd. Tijdens dat ze sliepen, zijn hun paspoort, creditcard en hun dure camera's gestolen. Vreselijk! Ze zijn ook bijna alle foto's kwijt en moeten nu ook veel regelen. Dan valt bij mij de schade gelukkig mee.
We hebben een tijdje rondgelopen op de site en tussen de ruïnes gelopen. Bij één van de ruïnes heb ik snel mijn yoghurt gegeten. We liepen terug naar de ingang en het museum via een jungle pad. Ik blijf het fantastisch vinden om door de jungle te lopen en te kijken en te luisteren naar de natuur. Ook kwamen we langs een mooie waterval, hebben we toch een waterval gezien vandaag. Toen we bij het museum aankwamen, bleek deze dicht te zijn op maandag. Balen! Het scheen wel mooi te zijn. We hadden tijd vrijgehouden voor het museum, maar waren nu twee uur eerder klaar. Saskia belde de buschaffeur, maar die stond net de bus te wassen, dus we hebben even moeten wachten op de bus.
Nadat we terug waren in het hotel, heb ik een tijd met thuis gebeld. Het was fijn om even mijn verhaal te kunnen doen. Daarna heb ik een half uur gezwommen. Tijdens het opdrogen in het zonnetje (het is heerlijk 30 graden), heb ik alvast het eerste deel van mijn verhaaltje geschreven. Dat scheelt weer voor vanavond. Daarna wilde ik gaan douchen, maar toen kwam ik twee reisgenoten tegen en ging ik weer kletsen. Toen wilde ik echt gaan douchen, maar raakte ik weer aan de praat met de volgende twee reisgenoten. Anderhalf uur later ging ik eindelijk douchen. Daarna heb ik alvast een groot deel van mijn spullen weer ingepakt en wat dingen uitgezocht en mailtjes gestuurd voor de laatste paar dagen in Mexico. Het was lekker om even alleen op de kamer te zijn, want Bea was er niet.
Rond 18.00 uur besloot ik naar buiten te gaan. Ik had even naar het pleintje en de centrale straat willen lopen, maar iedereen die er geweest was, vertelde dat het eigenlijk niet de moeite waard was. Vijf stappen van het hotel kwam ik hetzelfde groepje tegen waarmee ik gisteren was gaan eten. Ze vroegen of ik weer mee ging eten, en dat vond ik wel gezellig. Uiteindelijk ben ik dus niet naar het pleintje geweest. We gingen in het restaurant zitten en dit bleek het "dure" restaurant te zijn wat Saskia had aanbevolen. Dit lag ver boven mijn budget en dat gaf ik ook aan bij de groep. Zij stelden voor dat ik zou betalen wat ik normaal zou betalen voor uit eten gaan hier en dat zij de rest zouden betalen. Super lief, maar ik voelde me wel een beetje opgelaten. Iedereen in de groep weet wel dat ik bezig ben met een wereldreis en dat ik goed let op wat ik uitgeef en waar kan bespaar op bijvoorbeeld eten en drinken, maar toch voelde ik me wel opgelaten. Ik had heerlijke borritas en een sangria! We hebben weer zo hard gelachen. Ik ben ondertussen al bijna getrouwd met een van de zonen van één van de reisgenoten. Echt zo grappig. Bij het afrekenen bleek ineens dat ze het gehele bedrag voor vijf personen door vier hadden gedeeld en dat ik niks hoefde bij te leggen. Ergens komende week trakteer ik ze nog op wat lekkers!
Na het avondeten hebben de anderen nog een koffie gedronken en ik heb daar ook nog bij gezeten voor de gezelligheid. Ik ben blij dat ik hier zo'n leuke groep heb ontmoet!
Bea was al in de kamer. We hebben nog even zitten kletsen en zijn daarna lekker naar bed gegaan. De wekker staat alweer om 5.10 uur. We vertrekken om 6.00 uur en hebben weer een hele lange reisdag voor de boeg.
[userId] => 438531
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5090636
[countryId] => 122
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 63
[author] => Nathalie
[cityName] => Palenque
[travelId] => 528295
[travelTitle] => Rondreis Mexico, Guatemala, Honduras & Patagonië
[travelTitleSlugified] => rondreis-mexico-guatemala-honduras-patagoni
[dateDepart] => 2023-01-12
[dateReturn] => 2023-03-02
[showDate] => yes
[goalId] => 5
[goalName] => Een wereldreis
[countryName] => Mexico
[countryIsoCode] => mx
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/mexico,palenque
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/438/531_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => palenque
)
[8] => stdClass Object
(
[username] => NathalievanHillo
[datePublication] => 2023-01-31
[title] => Een pech reisdag
[message] => Vanmorgen stond de wekker vroeg. Om 5.15 uur ging ik mijn bed weer uit en maakte ik me klaar om te gaan. Ondertussen belde ik ook nog even naar huis.
We hadden vandaag een hele lange reisdag. In de bus heb ik nog even geslapen. Na twee uur rijden stopten we voor ontbijt en at ik mijn yoghurt op. Het was een lange rit en af en toe deed ik even mijn ogen dicht. Na een tijd kwamen we in de file terecht. Er bleek een ongeluk gebeurd te zijn. De buschaffeur keerde om naar de andere weghelft en reed een stukje terug om een andere weg te nemen. Saskia zei dat ze van Tikal had gehoord dat mijn camera niet was gevonden. Daarna was ik ervan overtuigd dat mijn camera bij de Temple VI ligt. Saskia heeft nog gemaild naar Tikal om daar te kijken. We deden nog een korte lunchstop en reden toen verder naar Uxmal. Ergens verlieten we de snelweg en reden we op een smalle onverharde weg naar Uxmal. We waren er bijna, en toen ineens stonden we voor een dicht hek. Blijkbaar was de weg afgesloten en moesten we omkeren. We waren zo dichtbij en dat zie je ook precies op Polarsteps. We hebben dezelfde onverharde hobbelweg weer terug gereden en toen heb ik maar een aflevering van een serie gekeken. Toen we weer op de snelweg kwamen, stopte de chaffeur even langs de weg. Er was aan de buitenkant van de bus een deurtje open gegaan. Echter ging de deur van de bus niet meer open. Hij heeft het vijf minuten geprobeerd, maar zonder succes. Uiteindelijk reed hij maar door en bij een controlepunt deed een man van het leger het deurtje dicht. Helaas ging de deur nog steeds niet open, wat we wel hadden verwacht. Na nog geen vijf minuten rijden vloog het deurtje weer open. We zijn maar verder gereden naar Uxmal. Door de file, het verkeerd rijden, het deurtje en de deur die niet open ging, hadden we veel vertraging opgelopen. We kwamen om 15.45 uur bij de ruïnes van Uxmal aan. We waren al vanaf 6.00 uur onderweg. Het was een hele lange zit! Een andere buschauffeur kon gelukkig van buitenaf onze deur openen, waardoor we de bus uit konden.
Het was fijn om even te kunnen lopen over de site. Het was erg mooi en indrukwekkend om te zien. Eén tempel had ronde vormen en dat zagen we voor het eerst. Ook liepen er veel leguanen rond op de site. Erg leuk! Na een uurtje lopen, sloot de site en moesten we weg. Saskia vertelde bij de uitgang dat mijn camera niet was gevonden in Tikal. Ik begrijp er echt helemaal niets van en dat frustreert mij, maar ik heb er alles aan gedaan om dat ding te vinden en meer kan ik niet doen. Het is helaas maar zo.
Vanaf Uxmal was het nog anderhalf uur rijden naar Mérida. We kwamen in het donker aan, maar het zag eruit als een leuke stad. Nadat we onze spullen op de kamer hadden gelegd, ben ik met Bea een rondje gaan lopen en hebben we in een restaurant een pizza en een salade gedeeld. Het was erg lekker! Daarna zijn we nog even langs een supermarkt gelopen en hebben we over wat pleintjes en langs wat winkeltjes gelopen. Erg leuk! Morgenmiddag hebben we nog alle tijd om dit stadje te verkennen.
Eenmaal terug in het hotel was ik best wel kapot van de hele dag. Ik heb snel mijn verhaaltje geschreven en ben lekker gaan slapen.
[userId] => 438531
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5090635
[countryId] => 122
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 58
[author] => Nathalie
[cityName] => Mérida
[travelId] => 528295
[travelTitle] => Rondreis Mexico, Guatemala, Honduras & Patagonië
[travelTitleSlugified] => rondreis-mexico-guatemala-honduras-patagoni
[dateDepart] => 2023-01-12
[dateReturn] => 2023-03-02
[showDate] => yes
[goalId] => 5
[goalName] => Een wereldreis
[countryName] => Mexico
[countryIsoCode] => mx
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/mexico,mrida
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/438/531_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => een-pech-reisdag
)
[9] => stdClass Object
(
[username] => NathalievanHillo
[datePublication] => 2023-01-29
[title] => Tegenvallers...
[message] => Gisteravond lukte het niet om in slaap te komen. Ik bleef maar nadenken waar mijn camera kon zijn. Gelukkig ben ik toch in slaap gevallen en heb ik wel goed geslapen.
Ik werd om 6.30 uur wakker van de wekker. Ik stond rustig op en maakte me klaar om te gaan ontbijten. Bea was tegelijkertijd met mij klaar. Erg fijn, in plaats van Karin die een uur nodig heeft voor alles. Tot nu toe is de sfeer zo veel relaxter als eerst.
Vanmorgen nam ik een fruitontbijt, met ananas, watermeloen en meloen. Erg lekker! Op de achtergrond hoorde je de brulapen. Geweldig wakker worden! Saskia had helaas nog niks gehoord van onze buschaffeur.
Om 8.00 uur stapten we op de boot naar de ruïnes van Yaxchilán. Deze rivier was de natuurlijke grens tussen Mexico (links) en Guatemala (rechts). De ruïnes liggen ook weer in de jungle. Het was erg mistig en nog een beetje fris op de boot. Na een klein uur varen kwamen we er aan. Door de mist was het een beetje mysterieus, maar al snel werd het warmer en trok de mist weg. We hebben door de ruïnes en de jungle gelopen en dat was echt prachtig! We hoorden de brulapen en hebben ook meerdere apen zien rondslingeren. De jungle vind ik echt fantastisch! Ook de ruïnes waren weer erg interessant om te zien. We hebben er best een tijdje rondgelopen. Rond 10.45 uur stapten we weer op de boot. Inmiddels was het erg warm en zweette ik behoorlijk. De wind op de boot was erg lekker. Onderweg liet de schipper ons nog een krokodil zien, maar hij verdween uiteindelijk weer onder water. Even later zagen we nog een krokodil. Altijd leuk!
Rond lunchtijd kwamen we aan bij het restaurant. Hier hoorde ik dat de buschaffeur niks had gevonden ik de bus. Ik baalde zo erg en was boos op mezelf dat ik de camera ben kwijt geraakt. Ik had geen lunch besteld, dus terwijl de rest zat de lunchen, had ik even tijd voor mezelf om wat tot rust te komen.
Na de lunch stapten we in de nieuwe bus. Blijkbaar zaten we heel dicht bij de Mexicaanse immigratie, want na 100 meter stapten we weer uit voor de stempel. Blijkbaar zit bij een vliegticket naar Mexico de kosten voor een visum inbegrepen. Toen ik Mexico inkwam mocht ik hier 180 dagen blijven. Toen ik Mexico uitging naar Guatemala verviel dat echter. Als je over land Mexico binnen komt, mag je zeven dagen in Mexico blijven. Als je langer dan zeven dagen in Mexico blijft, moet je een visum kopen. We hebben eigenlijk een nacht illegaal in Mexico geslapen, omdat de rest van de groep dan over zeven dagen terug naar Nederland vliegt. Een ander stel en ik blijven langer in Mexico, dus wij moesten een visum kopen, voor ruim €30,-. Dat was wel een tegenvaller. Ook duurde het zo'n anderhalf uur voordat iedereen klaar was bij de immigratie.
Daarna konden we eindelijk vertrekken richting Palenque. Het was ongeveer vier uur rijden. Dit hebben we zonder tussenstop gedaan. Langs de weg zie je veel illegale immigraten lopen, die illegaal Mexico binnen zijn gekomen en via Mexico naar Amerika lopen en/of reizen. Erg heftig. Rond 16.30 uur kwamen we aan in ons hotel. Nadat we de spullen op de kamer hadden gelegd, ging ik even naar de supermarkt om ontbijt voor morgen te halen. Op de terugweg zag ik twee reisgenoten op een terrasje zitten. Ik ging erbij zitten en we besloten om samen wat te eten. Net voordat we wilden gaan, kwamen er nog een paar reisgenoten bij. Uiteindelijk hebben we met z'n negenen gezellig gegeten. Ik heb heerlijke quesadillas met kip en kaas gegeten. Ik wil tijdens het reizen niet te veel geld uitgeven, dus had geen drankje besteld. Maar ineens bestelde een reisgenoot voor mij ook een sangria. Super lief van hem en dat was ook erg lekker! We hebben veel gelachen met elkaar. De meeste stellen hebben kinderen van mijn leeftijd en een aantal hebben vrijgezelle zonen. Ik kreeg alle vrijgezelle zonen te zien en ze vertelden ook wat dingen. Zo grappig. Ik kan straks op blind date met vier van hun zonen. Ze zagen het al helemaal voor zich. Het was echt een leuke en ontspannen avond en even vergat ik dat stomme gedoe met mijn camera. Iedereen heeft ook aangeboden om foto's van de afgelopen twee weken te delen en de camera kan ook wel met de verzekering geregeld worden, maar toch voel ik me zo stom dat ik hem kwijt ben en ik begrijp ook echt niet hoe het is gebeurd. Saskia belt morgen nog naar het restaurant in Tikal en ik heb een berichtje geplaatst in een backpackersgroep op Facebook, in de hoop dat iemand daar komt en voor mij kan kijken. Eigenlijk heb ik de hoop wel opgegeven en ben ik hem gewoon kwijt.
Na het avondeten ging een deel van de groep nog koffie drinken. Ik drink geen koffie, maar ging er wel bij zitten voor de gezelligheid. Dit was gewoon een heel leuk en gezellig deel van de groep.
Toen ik terug kwam in het hotel was het al vrij laat, maar toch keek ik nog even of ik kon zwemmen. Het zwembad was dicht, dus dan kan ik morgen pas gaan zwemmen. Ik ben terug gegaan naar de kamer, heb mijn verhaaltje geschreven en ben me gaan klaarmaken om naar bed te gaan. Ik ben ontzettend moe en hoop dat ik goed kan slapen.
PS: met de mannelijke reisgenoot gaat het gelukkig steeds beter. Hij kan weer redelijk goed zelfstandig lopen en hij ziet er ook weer beter uit. Gelukkig!
[userId] => 438531
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5090576
[countryId] => 122
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 59
[author] => Nathalie
[cityName] => Palenque
[travelId] => 528295
[travelTitle] => Rondreis Mexico, Guatemala, Honduras & Patagonië
[travelTitleSlugified] => rondreis-mexico-guatemala-honduras-patagoni
[dateDepart] => 2023-01-12
[dateReturn] => 2023-03-02
[showDate] => yes
[goalId] => 5
[goalName] => Een wereldreis
[countryName] => Mexico
[countryIsoCode] => mx
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/mexico,palenque
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/438/531_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => tegenvallers
)
[10] => stdClass Object
(
[username] => NathalievanHillo
[datePublication] => 2023-01-28
[title] => Een hoogtepunt en een dieptepunt op één dag
[message] => Vanochtend stond de wekker alweer om 4.00 uur. Ik maakte me klaar om te gaan en was al snel de kamer uit en in de lobby. Er stond thee en koffie voor ons klaar in de lobby, dus voor het eerst in ruim twee weken heb ik weer een kopje thee gedronken. Erg lekker!
De mannelijke reisgenoot die gisteren naar het ziekenhuis moest, zat ook beneden. Het bleek dat hij met verlammingsverschijnselen naar het ziekenhuis is gegaan. Zijn bloeddruk bleek te hoog, waar hij voor is geholpen. Gelukkig mocht hij in de avond weer naar het hotel. De groep denkt aan een TIA, maar daar is in het ziekenhuis niks over gezegd. Hij heeft nog moeite met lopen en de groep is heel zorgzaam door hem te ondersteunen en helpen waar nodig en kan. Saskia moest nog medicijnen voor hem halen bij de apotheek, waardoor we wat later vertrokken dan gepland. Helaas bleek de apotheek nog dicht te zijn.
Eindelijk vertrokken we naar Tikal. We gingen rond 7.15 uur de site op. Deze site ligt midden in de jungle, het tropische regenwoud, en je hoorde de brulapen. Geweldig! Met een groepje hebben we rondgelopen. In de ochtend was het nog mistig. Tussen de jungle zag je ineens een tempel opdoemen. Het was zo ontzettend mooi! Er waren meerdere tempels te bekijken en je kon meerdere tempels ook beklimmen. Vanaf de top had je een prachtig uitzicht. Toen we op de hoogste top stonden, was het helaas mistig en zag je af en toe de andere tempels boven de jungle uitkomen. Toen we even later op een andere tempel stonden, was het ineens een stuk helderder en had je prachtig uitzicht over de jungle en de andere tempels. Zo indrukwekkend. Op die tempel zag ik ook een neusbeertje lopen en een toekan vliegen, die had ik nog nooit gezien! Tikal is tot nu toe wel één van mijn hoogtepunten!
We hebben best een tijd rondgelopen door de jungle en één andere reisgenoot en ik besloten om nog naar de verste tempel te lopen. We hebben flink doorgelopen door de jungle, hebben even gekeken naar de tempel en zijn toen weer naar de uitgang gelopen.
We stapten om 11.00 uur weer in de grote bus en reden terug naar Flores. Hier namen we afscheid van onze buschaffeur en stapten we weer over naar een kleinere bus, waar de bagage bovenop het dak moest. We moesten over op een kleinere bus, omdat het laatste stuk naar de grens naar Mexico een heel slecht wegdek zou zijn. Heel lang was het een geasfalteerde weg en de reisgenoot die naast mij zat zei dat het slechte wegdek inmiddels geasfalteerd was, maar nog geen minuut later reden we het slechte wegdek op. Het was onverhard, met stenen, kuilen en plassen. Het busje rammelde bijna uit elkaar. Uiteindelijk hebben we nog zo'n 2,5 uur zo gehobbeld. Tussendoor hebben we nog een stop gemaakt. Ik moest nog mijn Quetzales opmaken en haalde twee ijsjes en een broodje. Erg lekker!
Vlak voor de grens stapten we het busje uit om bij de grenscontrole Guatemala uit te gaan. We gaan straks wel de grens over, maar morgen gaan we pas naar de immigratie van Mexico. We slapen dus eigenlijk één nacht illegaal in Mexico.
De grens is een natuurlijke grens, namelijk een rivier. Hier ontdekte ik dat ik mijn fotocamera met hoesje kwijt ben geraakt. Ik raakte een beetje in paniek. Ik heb heel hard nagedacht waar ik hem kwijtgeraakt zou moeten zijn en eigenlijk is de enige optie de grote bus van afgelopen week. Saskia heeft direct de buschaffeur een berichtje gestuurd, maar ze heeft nog geen reactie ontvangen. Ik hoop zo erg dat hij hem vindt en dat ik hem terug kan krijgen...
Ik voelde me daarna erg rot, maar heb toch geprobeerd om van de bootreis te genieten. We kwamen aan bij ons hotel en zagen een paar apen in de bomen. Zo leuk dat we hier slapen!
Vandaag zijn we van kamergenoot gewisseld. Ik trok het niet meer en de andere kamergenoten stelden voor om te wisselen. Daar was ik erg blij mee. Nu slaap ik met Bea op de kamer. Nadat we onze spullen op de kamer hadden gelegd, hebben we ook even een goed gesprek gehad, wat voor mij wel opluchtte.
Om 19.00 uur gingen we met de hele groep avondeten. Ik had heerlijke gefrituurde taco's! Het was ook erg gezellig om met de hele groep te eten.
Na het eten heb ik een lekkere douche genomen, nadat ik een klein geel kikkertje uit de douche had gehaald. Ik bed schreef ik mijn verhaaltje, maar mijn losse toetsenbord deed het ineens niet meer. Hij was leeg en daar had ik totaal niet aan gedacht. Het losse toetsenbord is erg handig, maar vandaag moet ik dus gewoon weer even op mijn telefoon typen. Er is geen wifi in de kamer, dus ik ben naar het restaurant gelopen om mijn verhaaltje online te zetten. Daarna ben ik lekker in bed gaan liggen.
[userId] => 438531
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5090532
[countryId] => 122
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 91
[author] => Nathalie
[cityName] => México
[travelId] => 528295
[travelTitle] => Rondreis Mexico, Guatemala, Honduras & Patagonië
[travelTitleSlugified] => rondreis-mexico-guatemala-honduras-patagoni
[dateDepart] => 2023-01-12
[dateReturn] => 2023-03-02
[showDate] => yes
[goalId] => 5
[goalName] => Een wereldreis
[countryName] => Mexico
[countryIsoCode] => mx
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/mexico,mxico
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/438/531_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => een-hoogtepunt-en-een-dieptepunt-op-n-dag
)
[11] => stdClass Object
(
[username] => NathalievanHillo
[datePublication] => 2023-01-20
[title] => Dorpjes bezoeken
[message] => Gisteravond had ik het ontzettend koud in bed en ik kreeg het maar niet warm. Mijn vest lag naast me, dus die heb ik maar om mijn voeten gelegd, in de hoop wat warmer te worden. Ik heb helemaal onder de dekens gelegen en ben gelukkig in slaap gevallen. Vanochtend was het nog steeds erg koud.
Nadat ik me had klaargemaakt, heb ik nog even naar huis gebeld om onder andere wat frustraties over mijn reisgenoot eruit te gooien. Ik probeer me zo min mogelijk te irriteren en er zo weinig mogelijk op te reageren, maar soms is het gewoon te veel. Als het even kan, zoek ik dan ook andere reisgenoten op.
Vanmorgen gingen we met de bus naar San Juan Chamula. Hier bleek het een feestdag te zijn, waardoor er allemaal muziek, vuurwerk en marktjes waren. We bezochten hier eerst een bijzondere kerk. In deze kerk staan geen bankjes, maar liggen er dennennaalden op de grond en zitten mensen op de grond met een heleboel kaarsen, cola en wierook. Het was indrukwekkend om te zien. Helaas mochten we hier geen foto's van maken. Daarna liepen we over de markt terug naar de bus. Hier heb ik mijn eerste twee souvenirs gekocht.
Daarna vertrokken we naar Zinacantán. Hier bezochten we ook een kerk en keken we bij de mensen thuis (de indigenous, de oorspronkelijke inwoners) hoe ze weven en daar wonen. Dat was wel even leuk om te zien.
Rond 12.00 uur waren we weer terug in het hotel. Al snel gingen we naar het centrum om wat te eten. Onderweg at ik mijn twee broodjes. Karin at een hotdog met patat in een restaurant en ik zat daarbij.
De rest van de middag hebben we op de markt rondgelopen op zoek naar souvenirs. Na lang zoeken en rondlopen zijn we allebei geslaagd voor onze souvenirs. Het enige wat ik nog mis, is het vlaggetje. Ik hoop echt dat ik die nog tegenkom in het laatste deel van deze reis of anders toch weer op het vliegveld, waar ik hem al in mijn handen heb gehad...
Onderweg naar het hotel zag ik waar het uitzichtpunt moest zijn wat Saskia had aangegeven. Hierbij moest je een heleboel trappen omhoog. Karin dacht dat het lang zou duren en ging terug naar de kamer. Ik ging alleen naar boven toe. Met vijf minuten stond ik al boven, al heb ik ook wel doorgelopen. Het was een mooi uitzicht over San Cristóbal, maar niet heel bijzonder. Met tien minuten stond ik weer beneden en liep ik ook weer naar het hotel.
We hebben even op de kamer gezeten en Karin stelde voor om nog even te wandelen door de straten en daarna wat te eten. Dat vond ik prima. Na hier en daar door wat straatjes te hebben gelopen, wilde Karin gaan eten bij de Burger King. Verschrikkelijk dat ze elke keer naar zo'n tent moet. Ze heeft nog geen één keer Mexicaans gegeten en zegt de hele tijd dat ze dat nog zo veel gaat doen deze reis. Nou, deze reis zit al op eenderde, dus op deze manier schiet dat niet op. Ik schaam me er een soort van dat ik elke keer bij een MacDonals, Domino's of Burger King zit in Mexico. Ik wilde wel lekker Mexicaans eten en zocht een leuk restaurant uit. Hier heb ik nacho's met kaas en een bonensaus gegeten. Erg lekker!
Via de supermarkt liepen we weer terug naar het hotel. Ik moest mijn backpack even goed inpakken met al mijn souvenirs. Daarna nam ik een lekkere warme douche en schreef ik mijn verhaaltje in bed. Hopelijk heb ik het vannacht wat warmer dan afgelopen nacht.
Ik merk wel dat mijn geduld wat betreft Karin erg op de proef wordt gesteld, maar dat is soms erg lastig. Toch moeten we nog twee weken samen doorbrengen, dus ik probeer me erg in te houden.
Morgen staan we weer vroeg op en steken we de grens over naar Guatemala!
[userId] => 438531
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5090333
[countryId] => 122
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 47
[author] => Nathalie
[cityName] => San Cristóbal de las Casas
[travelId] => 528295
[travelTitle] => Rondreis Mexico, Guatemala, Honduras & Patagonië
[travelTitleSlugified] => rondreis-mexico-guatemala-honduras-patagoni
[dateDepart] => 2023-01-12
[dateReturn] => 2023-03-02
[showDate] => yes
[goalId] => 5
[goalName] => Een wereldreis
[countryName] => Mexico
[countryIsoCode] => mx
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/mexico,san-cristbal-de-las-casas
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/438/531_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => dorpjes-bezoeken
)
[12] => stdClass Object
(
[username] => NathalievanHillo
[datePublication] => 2023-01-19
[title] => Sumidero Canyon!
[message] => Karin wilde per se de airco aan, dus hij had de hele middag en avond aan gestaan en het was koud in de kamer. Ik wilde de airco niet aan hebben, omdat ik niet verkouden wil worden omdat ik straks wil duiken. Karin sliep al eerder en voordat ik ging slapen heb ik de airco uitgedaan. Heerlijk ook zonder dat lawaai. Om 1.00 uur 's nachts zette Karin echter de airco weer aan. Ik was daar niet blij mee en Karin wilde een discussie beginnen. Ik heb die discussie afgekapt omdat ik wilde slapen en ben maar zoveel mogelijk onder de dekens gaan slapen.
De wekker stond al om 6.00 uur. Vannacht leek het of ik regen hoorde en toen ik vanochtend naar buiten keek, zag ik allemaal plassen water. Het heeft toch flink geregend. Ik maakte me klaar om te gaan en had een korte broek en een shirtje aan. Het was zo benauwd warm. We zaten nu ook maar op slechts 55 meter hoogte, dus dat was ook niet zo gek. Ook had ik nog even tijd om kort naar huis te bellen. Daarna stapten we weer in de bus voor een lange rit.
Al vrij snel stopten we eerst bij een supermarkt om ontbijt te halen. Ik stond als eerste weer buiten met mijn bak yoghurt. Het regende een beetje en ik stond in mijn korte broek op een parkeerplaats mijn ontbijt te eten. Daarna stapten we weer in de bus. Ondertussen zie je het landschap wat veranderen en geniet je van de mooie uitzichten. Rond 11.00 uur maakten we nog even een korte stop. Vanaf daar was het nog maar een klein stukje rijden.Voor de uiteindelijke excursie gingen we nog lunchen bij een lokaal tentje. Ik had heerlijke taco's gegeten, de lekkerste tot nu toe!
Vandaag was een dag waar ik naaruit had gekeken. We gingen op excursie naar de Sumidero Canyon. We kregen een zwemvest aan en stapten in een soort speedboot. Met hoge snelheid voeren we naar de kloof. Al snel kwamen we meerdere krokodillen tegen! Ik had nog nooit een wilde krokodil gezien. Ook zagen we veel soorten vogels. Niet veel later kwamen we bij het begin van de kloof aan. Daar was de kloof 300 meter hoog en het water 95 meter diep. We voeren op hoge snelheid door de kloof en genoten van de wind in onze haren en het prachtige uitzicht. Het hoogste punt van de kloof was 1.000 meter met een diepte van 150 meter. We stopten nog even bij een soort waterval met mos, wat er prachtig uitzag. Op het verste punt hadden we zo'n 30 km gevaren. Op dat punt keerden we weer om en voeren terug naar het beginpunt. Het was een hele gave en mooie boottocht!
Na de boottocht moesten we nog ongeveer twee uur rijden door de bergen. Ik genoot van het uitzicht, maar was ook erg moe. Af en toe heb ik geprobeerd een beetje te slapen.
Rond 16.00 uur kwamen we aan in ons hotel in San Cristóbal de las Casas. Nadat we onze spullen op de kamer hadden gelegd, deden we een korte oriëntatie wandeling door de stad. Het was ook weer een leuk centrum, met meerdere pleinen, kerken, markten en veel souvenirs. Na de rondleiding besloten Karin en ik om een rondje te lopen en naar souvenirs te kijken. De souvenirs markt was erg groot en er is zoveel te zien. We hebben gekeken naar wat we mogelijk zouden willen kopen en kunnen er nu nog even een nachtje over slapen.
San Cristóbal de las Casas ligt weer op 2.200 meter hoogte. Toen de zon weg was, werd het al snel koud en ik liep nog steeds in mijn korte broek rond, gelukkig had ik wel een vest aan. Door het lopen bleef ik wel redelijk warm, maar ik had wel kippenvel. Karin wilde in een restaurant spaghetti eten. Ik had vanmiddag al lekker geluncht en wilde nu mijn broodjes eten. Karin ging alvast zitten en eten en ik liep nog een stukje door de straten en at ondertussen mijn broodjes op. Daarna ging ik bij Karin zitten. Zij had extra eten gekregen, maar hoefde dat niet. Ik heb toen nog een soort van chips gegeten, wat erg lekker was.
Na het avondeten gingen we op zoek naar een supermarkt. De eerste had geen yoghurt. Daarom gingen we op zoek naar een andere supermarkt, maar door de wirwar van straatjes konden we die eerst niet vinden. Gelukkig vonden we de supermarkt en hadden ze ook de yoghurt. Eindelijk konden we terug naar het hotel.
In het hotel heb ik even een warme douche genomen. Daarna ben ik gaan opwarmen in bed en heb ik mijn verhaaltje weer geschreven. Morgenochtend hoeven we gelukkig niet zo vroeg op, dus ik hoop morgen weer wat meer uitgerust te zijn.
[userId] => 438531
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5090317
[countryId] => 122
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 265
[author] => Nathalie
[cityName] => San Cristóbal de las Casas
[travelId] => 528295
[travelTitle] => Rondreis Mexico, Guatemala, Honduras & Patagonië
[travelTitleSlugified] => rondreis-mexico-guatemala-honduras-patagoni
[dateDepart] => 2023-01-12
[dateReturn] => 2023-03-02
[showDate] => yes
[goalId] => 5
[goalName] => Een wereldreis
[countryName] => Mexico
[countryIsoCode] => mx
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/mexico,san-cristbal-de-las-casas
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/438/531_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => sumidero-canyon
)
[13] => stdClass Object
(
[username] => NathalievanHillo
[datePublication] => 2023-01-18
[title] => Een lange reisdag
[message] => Vanmorgen zouden we om 8.30 uur vertrekken. Karin had de wekker echter al om 6.30 uur gezet, omdat ze alles op haar gemak wil doen en 100 keer wil controleren of ze alles heeft. Ik heb in de ochtend helemaal niet zo veel tijd nodig, maar als ik eenmaal wakker ben, kan ik ook niet meer slapen. Ik ging dus ook al vroeg mijn bed uit en was eigenlijk al snel klaar om te gaan. Ik heb nog ruim een half uur met thuis kunnen bellen en ondertussen ontbeten. Tja, toch nog mijn tijd nuttig besteden als je kamergenoot per se zo vroeg op moet staan.
Vandaag was een lange reisdag. Oorspronkelijk, voor corona, reden ze vandaag in één dag naar San Cristóbal. Dit was echter een hele lange reisdag, waardoor ze nu halverwege een technische stop hebben ingepland en we een nacht in een hotel langs de weg slapen. Onderweg naar de technische stop hadden we meerdere leuke stops.
De eerste stop was El Tule, de dikste boomstam ter wereld, met een omtrek van 36,2 meter. De boom is zo'n 2.000 jaar oud. De volgende stop was een weeffabriek, waar ze lieten zien hoe ze de draden van wol maken, van welke natuurlijke producten ze kleuren maken en hoe ze de draden die kleur geven en natuurlijk hoe ze onder andere kleden weven. Het was erg interessant om te zien. In de winkel hingen heel veel mooie kleden, sjaals, tassen, etc. Helaas was het wel erg duur (handgemaakt natuurlijk) en voor mij ook moeilijk om mee te nemen. De derde stop was een mezcal fabriek, waar ze lieten zien hoe mezcal gemaakt wordt. Ook kregen we meerdere soorten mezcal te proeven. Het was een heel hoog alcohol percentage en het had een rokerige smaak. Ik vond het heel erg vies, maar heb wel van alles wat geproefd. Gelukkig stonden er genoeg sinaasappelstukjes om de smaak enigszins weg te krijgen. De vierde stop waren de ruïnes van Mitla. Dit was de kleinste site tot nu toe, maar wel mooi om te zien. Er stonden ook heel veel leuke cactussen. De vijfde stop was de lunch. Ik had nog niet zo'n trek en had zelf ook broodjes mee. Ik liep een rondje bij het buffet, maar vond het niet de moeite waard om daar te eten. Ik heb wel gezellig bij de groep gezeten, maar niet zelf gegeten. Toen we weer in de bus zaten, heb ik mijn broodjes opgegeten.
Tijdens de lunchstop hoorde onze chauffeur van een andere chauffeur dat op onze route blokkades en wegwerkzaamheden waren. Daarom besloot onze chauffeur een andere route te rijden, om hopelijk file en oponthoud te vermijden. Het was een prachtige route, dwars door de bergen. Het was een slingerweg, waar we ruim drie uur hebben gereden. Ik was blij dat ik voorin zat en niet veel had geluncht. Iemand van de groep heeft in de bus overgegeven. Niet erg prettig. Kort daarna hadden we even een stop en konden we onze benen strekken en genieten van het uitzicht. Na nog eens twee uur rijden kwamen we bij het hotel aan. Er hing een donkere lucht, het was erg benauwd en er vielen een paar druppels, maar het is daarbij gebleven. Het was al 18.00 uur en donker. We hadden langs de weg bij een taco restaurant taco's willen eten, maar omdat het al donker was en de supermarkten tralies hebben waardoor je moet vragen om wat je wilt, leek het twee reisgenoten, Karin en mij niet heel veilig om zo de straat op te gaan. Uiteindelijk heb ik in het restaurant van het hotel quesadilla's besteld. Een andere reisgenoot had taco's besteld en die zagen er beter uit dan de taco's die ik op de eerste dag had gegeten. Ze stelde voor om ons eten te delen, waardoor ik ook lekkere taco's kon eten!
Karin had niet gegeten en ging al vrij snel naar de kamer. Het hotel heeft een zwembad en daar wilde ik natuurlijk even een duik in nemen. In de kamer trok ik mijn backpack overhoop, want mijn bikini zat natuurlijk helemaal onderop. Het zwembad was heerlijk en ik had hem helemaal voor mezelf in het donker. Ik had wel uren kunnen zwemmen, maar na ongeveer een half uur ging ik er maar weer uit om te douchen en naar bed te gaan. Morgen vertrekken we al om 7.00 uur. De wekker staat alweer om 6.00 uur. Ook morgen hebben we weer een lange reisdag, maar wel met een leuke stop (iets met krokodillen)!
[userId] => 438531
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5090285
[countryId] => 122
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 47
[author] => Nathalie
[cityName] => Santo Domingo Tehuantepec
[travelId] => 528295
[travelTitle] => Rondreis Mexico, Guatemala, Honduras & Patagonië
[travelTitleSlugified] => rondreis-mexico-guatemala-honduras-patagoni
[dateDepart] => 2023-01-12
[dateReturn] => 2023-03-02
[showDate] => yes
[goalId] => 5
[goalName] => Een wereldreis
[countryName] => Mexico
[countryIsoCode] => mx
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/mexico,santo-domingo-tehuantepec
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/438/531_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => een-lange-reisdag
)
[14] => stdClass Object
(
[username] => NathalievanHillo
[datePublication] => 2023-01-17
[title] => Monte Alban en Oaxaca
[message] => Vanmorgen werden we rustig wakker en maakten we ons klaar voor de excursie in de ochtend naar Monte Alban. Dit was ongeveer een half uur rijden vanaf ons hotel. Ik had vanmorgen voor het eerst geen vest nodig, omdat het al wat warmer was. Dat heeft te maken met de hoogte. Oaxaca ligt op 1.555 meter. Mexico City ligt op 2.240 meter en Puebla op 2.135 meter. Daardoor is het in de ochtend nog erg fris en koelt het in de avond erg af. In Oaxaca was het vanochtend dus al goed te doen. Erg lekker!
Monte Alban is een ruïne van de Olmeken. Een deel van de groep ging met een gids over de site lopen. De extra kosten worden dan gedeeld met elkaar. Ik liep samen met Karin en nog een paar reisgenoten zonder gids over de site. Er staan bordjes om te lezen en je kan zelf zo lang ergens blijven als je wilt. Het was een erg mooie ruïne, waar veel te zien was. Ook mocht je op een aantal trappen klimmen, waardoor je een mooi uitzicht had over de hele site. Erg mooi! Ik kwam zelfs boven op de piramide een vlinder tegen! Ik moest gelijk glimlachen, want papa was even bij mij. Ondertussen werd het ook al warm, dus we hebben op ons gemak rondgekeken. Aan het einde was er nog een klein museum waar je kon kijken. We hadden ruim de tijd en waren al eerder klaar dan de afgesproken tijd. Op een terras heb ik nog met een paar reisgenoten gekletst. Rond 12.30 uur kwamen we weer in Oaxaca aan.
In de middag hadden we vrije tijd. We besloten om direct naar een aantal markten te gaan om te kijken naar souvenirs. Er is ontzettend veel keuze en het is moeilijk om een keuze te maken. Op de andere markt was er ook veel eten. Toen we door de markten heen waren, liepen we terug naar ons hotel. Hier hebben we even kort gezeten en gekeken wat er nog meer te doen was in Oaxaca. Rond 14.00 uur gingen we weer op pad.
We zijn eerst naar twee kerken gelopen. Bij de eerste kerk konden we naar binnen, maar de tweede kerk was dicht. Erg jammer. Daarna liepen we door naar een wijk met veel kleuren en muurschilderingen. Dit verraste ons positief en we hebben veel foto's gemaakt. Nadat we klaar waren in die straat, gingen we even zitten, wat eten en drinken en hebben we gekletst. Ik twijfelde om toch bepaalde souvenirs te kopen, dus we besloten om terug te gaan naar de grote markt. Onderweg liepen we langs de kerk die eerder dicht was, maar die bleek nu open te zijn, waardoor we toch een kijkje konden nemen. Op de markt vond ik wat ik zocht, maar de prijs was hoog. Ondanks proberen af te dingen, lukte het niet om de prijs lager te krijgen. Ook bij Karin haar souvenirs lukte dat niet. Uiteindelijk hebben we niks gekocht. Wel kocht ik een soort gebakje met een soort vanille custard. Erg lekker! Daarna gingen we op een terrasje zitten en bestelde ik nacho's met guacemole. Ontzettend lekker! Karin wilde een pizza eten bij Domino's, dus toen ik klaar was met eten, liepen we daar naartoe. Toen Karin klaar was met eten, haalde ik nog een bijzonder ijsje, namelijk tuna ijs op een hoorntje. Tuna ijs is gemaakt van cactus. Het had een hele aparte smaak, maar ik vond het wel lekker. Ten slotte liepen we naar de supermarkt om een voorraad eten in te slaan. Morgen is een lange reisdag met aan het einde een technische stop: een hotel langs de weg. Het kan zijn dat we laat aankomen en dan hebben we toch wat te eten mee.
In het hotel zag ik Saskia met een reisgenoot kletsen. Ik sloot even aan, maar het korte gesprek werd al snel een langer gesprek over van alles en nog wat. Uiteindelijk was Karin al klaar met douchen en inpakken en gaf ze mij de sleutel omdat ze ging slapen. Uiteindelijk ging ik ook terug naar de kamer, waar ik lekker heb gedoucht, mijn backpack weer heb ingepakt en nog mijn verhaaltje heb geschreven.
Morgen wordt een lange reisdag, maar wel met een aantal leuke stops. Ik heb er weer zin in!
[userId] => 438531
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5090262
[countryId] => 122
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 41
[author] => Nathalie
[cityName] => Oaxaca de Juárez
[travelId] => 528295
[travelTitle] => Rondreis Mexico, Guatemala, Honduras & Patagonië
[travelTitleSlugified] => rondreis-mexico-guatemala-honduras-patagoni
[dateDepart] => 2023-01-12
[dateReturn] => 2023-03-02
[showDate] => yes
[goalId] => 5
[goalName] => Een wereldreis
[countryName] => Mexico
[countryIsoCode] => mx
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/mexico,oaxaca-de-jurez
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/438/531_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => monte-alban-en-oaxaca
)
)
)
[_currentItemCount:protected] => 15
[_currentItems:protected] => ArrayIterator Object
(
[storage:ArrayIterator:private] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[username] => NathalievanHillo
[datePublication] => 2023-02-07
[title] => Duiken in een cenote!
[message] => Vannacht stond de lamp weer tot laat aan in de kamer. Pas rond 1.00 uur ging de lamp uit. Om 2.30 uur kwamen er weer mensen terug, waarschijnlijk van het uitgaan. Ik ben weer erg vaak wakker geworden en heb slecht geslapen. Ik werd ook alweer voor de wekker wakker en stond toen ook maar rustig op. Ik merkte dat ik nog erg moe was. Ik had 's ochtends nog wat tijd over, dus ik stuurde wat mailtjes voor het uitgeven van mijn kinderboek, zodat ik daar hopelijk weer stappen mee kan maken als ik terug ben in Nederland.
Ik liep naar het dive center toe. Daar at ik weer mijn yoghurt op, voordat ik naar binnen ging. Omdat ik gisteren al spullen had gebruikt, was het vandaag makkelijk om mijn spullen te pakken, omdat ze wisten welke maten ik nodig had. Het lag dus al klaar. Gisteren was gezegd dat ik de enige duiker was, maar vanmorgen bleek er nog een duiker mee te gaan. Leuk, dan zijn we met z'n drieën. We stapten in de auto en reden naar de cenote Dos Ojos. Deze cenote ligt vlakbij Tulum en was ongeveer een half uur rijden. Nadat we kennis hadden gemaakt, vertelde de instructeur over hoe cenotes zijn ontstaan en hoe belangrijk cenotes zijn voor de Maya's. Erg interessant! Ook blijkt dat cenotes met elkaar in verbinding staan, via de grotten, en daar gaan wij in duiken vandaag!
Op de parkeerplaats bleek dat we bij lange na niet de enige duikers waren. Het is ook de populairste cenote om in te duiken. We maakten onze spullen klaar en liepen toen naar beneden, naar de ingang van de cenote. Het was prachtig, nu al! Bij de plattegrond kregen we de briefing. Voor zowel de eerste als de tweede duik was het duidelijk wat ik kon verwachten. Ik kon niet wachten om erin te gaan.
We liepen terug naar de auto en trokken daar onze materialen aan. Met de zware fles op de rug, liepen we weer naar beneden, naar de ingang van de cenote. Eindelijk sprongen we het water in!
Het was echt prachtig onder water. Het was zo ontzettend helder. Cenotes staan ook bekend om de beste zichtbaarheid onder water. Geweldig! We lieten ons zakken en ik merkte al dat ik wat last had van mijn oren. Gek, want gisteren had ik nergens last van gehad. We volgden een lijn onder water, die de route aangaf. Het werd al snel donker in de grot, maar gelukkig hadden we zaklantaarns. Het is dus eigenlijk een grot onder water, met stalagmieten en stalactieten. Ook zag je in stenen en op de muren afdrukken van fossielen. Erg indrukwekkend. Ik vond het erg gaaf om in een grot te duiken, al is het niet echt een grotduik (cavedive). Bij een cavedive heb je bepaalde beperkingen, bijvoorbeeld smalle doorgangen voor maar één persoon en geen mogelijkheden om ergens boven water te komen. Bij een cavern dive zijn de openingen en kamers onder water groot genoeg om elkaar te passeren en zijn er meerdere mogelijkheden om tussendoor boven water te komen. Vandaag deed ik dus twee cavern dives. Voor cavedives heb je ook een aparte duikspecialisatie nodig.
Doordat ik wat last had van mijn oren met klaren, merkte ik dat ik niet echt ontspannen kon duiken. We doken niet diep, maximaal 9 meter, maar door het wisselen van dieptes kreeg ik toch last van mijn oren. Erg vervelend. Ook moest ik op een andere manier duiken, met de benen in 90 graden en dan kleine schoolslag bewegingen maken. Ik ben gewend om gewoon rustig te flipperen met gestrekte benen, maar dat mocht hier niet omdat je dan stof doet opwaaien. Ik deed mijn best om op die andere manier te duiken, maar dat vond ik erg moeilijk. Het kostte me veel energie, om anders te duiken, de prbolemen met mijn oren en de nieuwe omgeving. Nadat we weer boven water kwamen, merkte ik al dat ik erg moe was. We brachten onze materialen terug naar de auto en maakten de nieuwe materialen klaar. Ondertussen dronken en aten we wat. Doordat ik de badschoentjes afgelopen dagen veel heb gedragen, heb ik blaren opgelopen op mijn tenen. Ze doen erg zeer, ook met de flippers aan. Gelukkig valt het onder water wel mee.
Na een korte pauze, maakten we ons klaar voor de tweede duik. Ik hoopte maar dat het goed ging met mijn oren. We lieten ons weer zakken, en het leek wel goed te gaan. Maar al vrij snel merkte ik toch dat ik weer last had. Gelukkig gingen we niet zo diep. Ik genoot van de prachtige omgeving. Ik merkte weer dat ik erg gespannen was, vooral door mijn oren en mijn manier van duiken. Ik heb waarschijnlijk erg verkrampt gedoken. Ook bij deze duik was de diepte maximaal 9 meter. Op een gegeven moment kreeg ik echt last van mijn oren en zijn we naar boven gegaan. Dit was toevallig een plek waar we anders ook hadden gestopt, want hier was de bat cave. Dit is een dichte cenote en alleen vleermuizen kunnen de cenote in. Het was prachtig hierbinnen. Na een korte pauze lieten we ons weer zakken. We moesten nog een klein stukje diep, maar daarna werd het ondiep. Gelukkig maar, want het ging niet met mijn oren. Ik baalde er wel van, zeker omdat het gisteren zo goed ging. Misschien ben ik toch een beetje verkouden geworden door de airco in het hostel.
Na de tweede duik ruimden we onze materialen op en kleedden we ons om. Daarna aten we een lekker broodje als lunch. Ik was echt heel erg moe na de tweede duik. Waarschijnlijk omdat ik al een paar nachten slecht slaap, omdat ik gisteren ook al twee duiken had gedaan, de problemen met mijn oren en de manier van zwemmen. Dat alles bij elkaar maakte dat mijn lichaam op was. Op de terugweg in de auto heb ik dan ook geslapen. Bij het dive center hebben we alle materialen weer netjes opgeruimd en het logboek ingevuld. Na vandaag heb ik 21 duiken. Ik ben erg blij dat ik deze duiken heb gedaan, want ik heb weer veel nieuwe ervaringen opgedaan! De andere duiker had foto's gemaakt, die hij mij hopelijk snel zal opsturen.
Ondertussen was het al 15.00 uur. Ik slenterde terug naar het hostel. Ik was zo moe en mijn benen en rug deden zeer. In het hostel plofte ik neer op de bank en belde ik naar huis. Dit was even een goede afleiding en rustmoment. Daarna legde ik al mijn spullen in mijn kluisje en liep ik in mijn bikini op mijn schoenen en met een handdoek naar het strand. Het zonnetje scheen en het was erg lekker. Ik ging liggen en probeerde te ontspannen en te rexalen. Door de pijn in mijn rug wist ik niet hoe ik moest liggen. De pijn in mijn benen trok redelijk weg. Het lukte helaas niet om te slapen. Op een gegeven moment begon het hard te waaien, ging de zon weg en leek het weer om te slaan. Er lagen bergen zeewier op het strand en in het water en de zee was een beetje onstuimig. Niet erg aantrekkelijk om te gaan zwemmen. Maar, ik ben hier vanavond natuurlijk voor het laatst, dus ik wilde toch nog even de zee in. Ik dook het water in, zwom vijf minuten en ging er daarna weer uit. Ik liep naar het hostel en nam een lekkere douche.
Om 18.40 uur had ik afgesproken met de twee reisgenoten die nog een maand langer in Mexico blijven. Zij waren vandaag naar Cozumel geweest om te snorkelen en waren net terug gekomen met de boot. Op het strand kletsten we nog even over de reis onder het genot van een drankje. Heerlijk om mijn reis hier zo af te sluiten. Het was heel gezellig. Uiteindelijk namen we afscheid en ik kreeg weer twee dikke knuffels. Ik hoop echt dat mijn groep in Patagonië net zo leuk gaat zijn.
Ik had nog precies genoeg geld voor mijn taco's, een bak yoghurt en twee gevulde croissantjes. Ik ben naar meerdere oxxo's geweest, maar natuurlijk hadden ze de gevulde croissantjes nergens. Ik besloot eerst om de lekkere taco's te eten. Dit waren mijn allerlaatste Mexicaanse taco's. Ik heb er extra van genoten! Daarna haalde ik in de supermarkt nog een niet gevuld croissantje met het geld wat ik nog over had. Altijd handig voor ergens de komende dagen.
In het hostel checkte ik in voor mijn vlucht morgen naar Buenos Aires, via Bogota. Daarna maakte ik me klaar om naar bed te gaan. In bed schreef ik mijn verhaaltje, maar ik wist niet hoe ik moest zitten of liggen door de pijn in mijn rug. Ik nam maar een paracetamol in, in de hoop dat ik er vannacht niet zo'n last van ga hebben. Het was al te laat en ik was te moe om mijn backpack vanavond in te pakken. Dat moet ik dus morgenochtend gaan doen. Daarna gaat weer een lange reisdag beginnen! Ik weet nog niet wanneer ik mijn volgende verhaaltje kan plaatsen.
[userId] => 438531
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5090788
[countryId] => 122
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 55
[author] => Nathalie
[cityName] => Playa del Carmen
[travelId] => 528295
[travelTitle] => Rondreis Mexico, Guatemala, Honduras & Patagonië
[travelTitleSlugified] => rondreis-mexico-guatemala-honduras-patagoni
[dateDepart] => 2023-01-12
[dateReturn] => 2023-03-02
[showDate] => yes
[goalId] => 5
[goalName] => Een wereldreis
[countryName] => Mexico
[countryIsoCode] => mx
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/mexico,playa-del-carmen
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/438/531_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => duiken-in-een-cenote
)
[1] => stdClass Object
(
[username] => NathalievanHillo
[datePublication] => 2023-02-06
[title] => Een driftduik en een wrakduik bij Cozumel
[message] => Gisteravond kwam de vrouw van het hostel de kamer in. Gelukkig deed ze de lamp uit, zodat ik lekker kon slapen. Helaas werd ik vannacht heel vaak wakker. Om 2.30 uur kwam de persoon boven mij in het stapelbed liggen. Ik was ook al voor de wekker wakker geworden. Ik bleef nog even liggen en stond daarna rustig op. Het was natuurlijk nog vroeg en donker in de kamer. Dus ik probeerde zo stil mogelijk te zijn.
Om 7.00 uur wandelde ik naar de dive center. Ik was vroeg en at daar voor de deur nog mijn yoghurt op. Daarna liep ik naar binnen en kon ik al mijn benodigde materialen verzamelen. Vanaf het dive center reden we door een paar straten naar het strand, waar we de boot in stapten. Iets voor 9.00 uur vertrokken we naar het eiland Cozumel. Dit was ongeveer een half uur varen. Er waren ook andere groepen duikers aan boord. Het weer was gelukkig goed. Niet zonnig, maar wel droog en een goede temperatuur. Langzaam kwam Cozumel dichterbij. Ik zou met een instructeur en één andere duiker gaan duiken. De andere duiker bleek wat problemen te hebben met zijn materiaal, wat ze op de boot oplosten. Na een korte briefing gingen we het water in.
Onder water was het erg blauw. Ik had weinig last van mijn oren met het naar beneden gaan. Daar was ik wel blij mee, want dat vind ik altijd erg vervelend. Op deze duikstek stond een erg sterke stroming. Je hoefde niets te doen, behalve te drijven en te kijken en dat ging behoorlijk snel. We dreven langs het koraalrif, met hier en daar mooie kleuren: paars, geel, groen. Op een gegeven moment zag ik een gigantische kreeft. Wauw! Ook zag ik veel mooie vissen in allerlei soorten en maten. Ik hield de andere twee goed in de gaten. Blijkbaar ging er iets niet helemaal goed. De instructeur bleef dicht bij hem en hielp hem veel. Ik zorgde ervoor dat ik hen goed in de gaten hield, maar ook dat ik wel kon genieten van wat ik allemaal zag. Het diepste deel van de duik was 89 feet. Op een gegeven moment kwamen we weer bij elkaar en gingen we weer een stukje omhoog. Ik dacht dat we de safety stop deden, maar de andere twee gingen langzaam omhoog. Eerst bleef ik beneden voor de safety stop, maar uiteindelijk kwam ik ook boven water. Het bleek dat de andere duiker de instructeur omhoog trok en we gingen weer naar beneden voor de safety stop. Niet veel later kwamen we weer boven water en kwam de boot ons weer ophalen. Voor mijn gevoel hadden we een flink stuk met de stroming meegedreven en achteraf bevestigde de instructeur wat ik dacht. Dit was dus een driftduik en dat was voor mij de eerste keer!
Eenmaal terug op de boot deden we een korte evaluatie, onder genot van een broodje en ananas en watermeloen. Het bleek dat de ademautomaat van de andere duiker niet helemaal goed werkte en dat hij de reserve ademautomaat van de instructeur gebruikte. Ook was zijn controle van het 'zweven' in het water en zijn houding niet zo goed, waardoor het duiken ook niet zo goed ging. De instructeur was daarom druk met hem bezig. Voor de tweede duik kreeg hij wat extra uitleg. Hij had 12 duiken gedaan, ik had er 17 gedaan tot vanmorgen. Ze vonden allebei dat ik erg goed kon duiken, stabiel was, een goede buddy was en eigenlijk een natuurtalent ben. Grappig en leuk om te horen, want tot nu toe heb ik dat van iedereen gehoord met wie ik heb gedoken.
De tweede duik was een iets ondiepere duik (69 feet) en een wrakduik. Het was erg gaaf om het wrak te zien. Eerst zwommen we eromheen. Ik had helemaal het gevoel dat ik bij de Titanic dook. Er zaten veel vissen en ook veel koraal op en in het schip. Hier en daar kon je naar binnen kijken en ik zag de andere duikers ook binnen. Onder water gebaarde ik naar de instructeur dat ik het schip in wilde. We zwommen om het schip heen en zagen daar een eagle ray (adelaarsrog) zwemmen. Heel gaaf! Daarna gingen we het schip in! Eerst een paar keer van de ene naar de andere kant, daarna dwars door allemaal gangetjes. Nu kreeg ik nog meer het gevoel van de Titanic. Het was erg gaaf om te zien hoe het schip er na zo'n lange tijd er van binnen uitzag. Er zat veel koraal in en er zaten veel vissen. Af en toe was het donker en zag je een stukje verderop een lichtstraal van boven komen. De eerste keer dat ik een wrakduik deed, vond ik het erg spannend en waren mijn vaardigheden nog niet zo goed als nu. Ik merkte een groot verschil daardoor in mijn zelfvertrouwen. Leuk om te merken!
Helaas was de tweede duik ook weer voorbij. We gingen weer aan boord en voeren terug naar Playa del Carmen. De instructeur vertelde dat hij niet van plan was geweest om het schip in te gaan, maar omdat ik het onder water vroeg, gingen we er toch in. Ik ben blij dat ik het gevraagd heb! Ik genoot van de duiken van net en de boottocht. We brachten alle spullen weer terug naar de dive center en ruimden alles netjes op. Daarna vulde ik met de instructeur en de andere duiker het logboek in. Na vandaag heb ik 19 duiken gedaan en dat worden er natuurlijk nog meer.
Twee andere duikers, waaronder de duiker uit mijn groepje, hadden foto's en filmpjes gemaakt bij het wrak. Ik heb ze mijn gegevens gegeven en ze gaan die foto's en filmpjes naar mij sturen. Ik ben erg nieuwsgierig!
Over het strand liep ik naar de plek waar ik de tour naar Tulum en Coba had geboekt. Ze zei dat ik een uur later terug moest komen en dat met degene moest bespreken bij wie ik de tour had geboekt. Ik liep naar het hotel waar ik met de groep had gezeten. Hier had ik wifi en kon ik even naar huis bellen. Daarna ben ik op het strand gaan liggen. Eindelijk brak het zonnetje door, na al die dagen hier zonder zon, en kon ik zonnen. Af en toe sliep ik zelfs een beetje, door de geluiden van muziek, de mensen en de zee om me heen. Dit was echt genieten en eindelijk kreeg ik een beetje het gevoel van een mooi strand, met wit zand en blauwe zee. Dat vond ik de afgelopen dagen een beetje tegenvallen, maar nu kreeg ik dat gevoel ineens toch. Op het strand schreef ik alvast een deel van mijn verhaaltje van vandaag. Daarna liep ik terug naar waar ik de tour had geboekt. Er zat een onvriendelijke en onhulpvaardige vrouw. Uiteindelijk liep ik boos weg. Ik liep naar het hostel en legde daar al mijn spullen in het kluisje, behalve mijn handdoek. Ten slotte liep ik weer terug naar het strand en heb ik nog even een half uur gezwommen. Het was een heerlijk ontspannen middag!
In het hostel nam ik een douche. Inmiddels was het al donker, maar ik liep nog terug naar het strand om even van het strand en de zee te genieten. Omdat ik weinig geld meer over heb, moest ik voor weinig geld eten vanavond. Ik kocht bij een tentje op straat twee taco's met kip en mocht daarbij nog wat salade, komkommer en rijst pakken. Dit was een lekkere maaltijd! En ik was ook zeker niet de enige die dat dacht, want het was er best druk. Morgenavond, op mijn laatste avond, ga ik daar nog voor de laatste keer een echte Mexicaanse taco eten. Via de supermarkt liep ik weer terug naar het hostel.
Morgen kan ik gelukkig iets langer blijven liggen. Ik lag al op tijd in bed en dat vond ik wel fijn. Ik maakte mijn verhaaltje af en keek nog een aflevering. Het is momenteel best druk op de kamer. Ik hoop dat ik goed kan slapen vannacht.
[userId] => 438531
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5090763
[countryId] => 122
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 52
[author] => Nathalie
[cityName] => Playa del Carmen
[travelId] => 528295
[travelTitle] => Rondreis Mexico, Guatemala, Honduras & Patagonië
[travelTitleSlugified] => rondreis-mexico-guatemala-honduras-patagoni
[dateDepart] => 2023-01-12
[dateReturn] => 2023-03-02
[showDate] => yes
[goalId] => 5
[goalName] => Een wereldreis
[countryName] => Mexico
[countryIsoCode] => mx
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/mexico,playa-del-carmen
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/438/531_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => een-driftduik-en-een-wrakduik-bij-cozumel
)
[2] => stdClass Object
(
[username] => NathalievanHillo
[datePublication] => 2023-02-05
[title] => Tulum, Coba en een cenote
[message] => Gisteravond bleven de lampen erg lang aanstaan. Gelukkig was ik moe en kon ik wel slapen. Ergens na middernacht werd ik wakker en waren de lampen eindelijk uit. Ik ben vannacht een paar keer wakker geworden, onder andere omdat mensen vertrokken met hun koffers. Uiteindelijk werd ik om 7.30 uur wakker van de wekker. Ik maakte me klaar om te vertrekken. Ik liep naar het verzamelpunt toe en zag meerdere mensen wachten. Na wat rondvragen bleek dat zij op andere tours wachtten. Gelukkig hoorde ik al vrij snel ergens mijn naam en kon ik instappen in een busje. Tulum zou de eerste stop zijn, maar op de heenweg moesten we nog meerdere mensen ophalen bij meerdere resorts. Er bleek van alles fout te zijn gegaan in het systeem, waardoor we te veel mensen hadden en alles logistiek langer duurde. Ondertussen at ik mijn yoghurt maar op in de bus.
Om 11.00 uur kwamen we eindelijk aan in Tulum (we waren om 8.45 uur vertrokken). De gids vertelde van alles over het programma en de sites in het Engels en het Spaans. Ook op de site kregen we een gids die ons informatie gaf. Daarna kregen we vrije tijd om foto's te maken. Het mooie van Tulum is dat de ruïnes aan zee liggen. Dit levert mooie plaatjes op! Ik vond het een mooie site om rond te lopen en daar hadden we ook de tijd voor.
Nadat we weer verzamelden, raakte ik even aan de praat met een van de reisgenoten. Zij kwam uit Noorwegen. De meeste anderen kwamen uit Amerika. Hier kregen we gelukkig een groter busje, waardoor we meer ruimte hadden. Onderweg naar de volgende stop vertelde de gids onder andere waarom voor de Maya's 7 het heilige getal is, 9 staat voor perfectie en 13 het getal is voor de vrouwen. Erg interessant!
Na een uur kwamen we aan bij een Maya village. De gids had zo vaak gezegd dat dit echt authentiek is, dat ik eraan begon te twijfelen. Er waren ook geen souvenirs, ten minste, dat zei hij. Als welkom kregen we een bepaalde ceremonie. Daarna moesten we twee minuten rondkijken in het winkeltje. Daarna was het tijd voor de lunch. Het was een buffet, maar er stond niet heel veel. Ik nam wat rijst, spaghetti, kip, sla en als toetje fruit. Ik vond het niet heel erg lekker. Ten slotte konden we zwemmen in een cenote. Ondanks dat was gezegd dat alles inclusief was, moest ik hier toch betalen voor het huren van het zwemvest (een zwemvest is verplicht in Mexico). De cenote viel ook een klein beetje tegen, waarschijnlijk ook omdat ik een paar dagen eerder een super mooie heb gezien. Toch heb ik erin gezwommen en dat was wel weer leuk. Ik kleedde me snel weer om en stapte in de bus.
Ineens hadden we een beetje haast. We waren al dichtbij de ruïnes van Coba, maar hier is weer het uur tijdsverschil en was het er dus een uur later. Omdat we vanmorgen veel vertraging op hadden gelopen en de ruïnes om 17.00 uur dicht gingen, moesten we opschieten. Ik kocht een kaartje en liep snel naar binnen. Alle anderen huurden een fiets of lieten zich rondrijden, maar ik wilde gewoon graag lopen. Ik had alweer genoeg gezeten in de bus. Ik heb echt doorgelopen en soms even gerend. Uiteindelijk kwam ik aan bij de grootste tempel. Vanuit de jungle doemde hij ineens voor me op. Dat blijft toch heel indrukwekkend! Ik wilde even rustig kijken, maar werd toen al weggestuurd. Ze gingen dicht. Ik was er nog geen twee minuten. Ik heb snel iemand gevraagd een foto te maken en heb geprobeerd nog even goed te kijken, maar daarna moest ik terug gaan lopen. Ik moest ook de korte weg lopen, waardoor ik andere ruïnes niet meer kon zien. Ik baalde er erg van. Om 16.50 uur stond ik weer buiten. Bij de gids gaf ik aan dat ik niet tevreden was. Normaal hadden we hier ruim een uur gehad, nu hadden we net aan een half uur. Hij nam direct contact op met de organisatie.
Het was een redelijk lange rit terug, waarbij één voor één mensen weer uitstapten. Uiteindelijk werden we om 19.00 uur in Playa del Carmen eruit gezet. Voor een aantal was dit nog een stop waarbij ze de belangrijkste straat konden bekijken. Voor mij was dit de eindbestemming. De gids gaf aan dat ik zelf contact moest opnemen waar ik de tour heb geboekt. Dat ga ik morgen dan meer even doen. We werden veel verder afgezet dan waar ik werd opgehaald en moest een heel stuk terug lopen naar het hostel. Een deel liep ik door de straat en een deel liep ik op blote voeten over het strand. Het was al donker en ik had eigenlijk even op het strand willen zitten. Maar het was druk en luidruchtig, dus dat hield ik nog geen vijf minuten vol. Via de supermarkt liep ik terug naar het hostel.
Ik nam eerst een douche, zodat ik me weer fris voelde. Ik had vanmiddag goed geluncht, dus at nu alleen een verkruimelde ontbijtkoek. Daarna maakte ik me klaar voor morgen en om naar bed te gaan. Ik bed schreef ik mijn verhaaltje.
Morgen gaat de wekker vroeg, namelijk om 6.15 uur. Morgenochtend ga ik de eerste twee duiken doen, in zee bij het eiland Cozumel!
Vandaag ben ik alweer op de helft van de reis! De rest van de groep is vandaag weer aangekomen in Nederland.
[userId] => 438531
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5090741
[countryId] => 122
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 51
[author] => Nathalie
[cityName] => Playa del Carmen
[travelId] => 528295
[travelTitle] => Rondreis Mexico, Guatemala, Honduras & Patagonië
[travelTitleSlugified] => rondreis-mexico-guatemala-honduras-patagoni
[dateDepart] => 2023-01-12
[dateReturn] => 2023-03-02
[showDate] => yes
[goalId] => 5
[goalName] => Een wereldreis
[countryName] => Mexico
[countryIsoCode] => mx
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/mexico,playa-del-carmen
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/438/531_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => tulum-coba-en-een-cenote
)
[3] => stdClass Object
(
[username] => NathalievanHillo
[datePublication] => 2023-02-04
[title] => Afscheid nemen
[message] => Vanmorgen werd ik in eerste instantie vroeg wakker, maar ik draaide me nog even om. Ik hoorde Bea wel opstaan, maar pas toen ze de deur uitging, werd ik echt wakker. Toen was het al 8.30 uur. Ik heb eerst mijn verhaaltje van gisteren geschreven, omdat het daar gisteren te laat voor was. Gelukkig waren mijn schoenen redelijk droog. Daarna heb ik op het strand mijn yoghurt gegeten. Genieten met dat uitzicht. Na het ontbijt ben ik met Saskia gaan kijken bij de bussen. Ik wilde niet al te veel gedoe, dus had besloten om alleen naar Tulum te gaan en niet naar Coba te gaan. Maar toen ik daar was, zag ik een tour naar de ruïnes van Tulum, de ruïnes van Coba en een cenote. Dat was precies wat ik wilde, dus die tour boekte ik direct voor morgen. Daarna stond ik met Saskia in de rij om een kaartje te kopen voor de bus naar het vliegveld. We hebben zo'n 20 minuten in de rij gestaan en over van alles en nog wat gepraat. Toen ik klaar was, was alles geregeld voor de komende dagen.
Daarna ben ik even kort gaan zwemmen. In de kamer heb ik snel gedoucht en mijn backpack weer ingepakt. Om 12.00 uur moest iedereen uitgecheckt zijn. De rest ging lunchen en ik bracht mijn backpack naar het hostel. Die kon ik daar neerzetten totdat ik kon inchecken om 14.00 uur.
Ik liep nog even langs het hotel en raakte weer aan de praat met twee reisgenoten. Na een tijdje ging ik nog even wandelen over het strand, waar ik de lifeguards spotte. Heerlijk met blote voeten in het zand. Daar kan ik zo van genieten! Ik liep een heel stuk langs het strand en uiteindelijk liep ik weer terug. Ik heb nog een tijdje op het strand gezeten, mijn broodjes gegeten, mijn nagels gevijld en gewoon genoten van het uitzicht, het zand en de zee. Na een poosje liep ik terug naar het hotel. Ik heb nog met een paar reisgenoten gekletst. Daarna gaf iedereen mij een dikke knuffel en een zoen. Behalve Karin, zij gaf mij een formele hand. Ik liep nog mee naar de plek waar ze op de bus moesten wachten. Hier heb ik uiteindelijk echt afscheid genomen en de bus uitgezwaaid. Ze vertrokken om 16.00 uur naar het vliegveld en vliegen om 20.50 uur terug naar Nederland. Het was wel gek om ineens alleen te zijn en de groep naar huis te zien gaan. Maar dat went snel genoeg. Saskia vliegt vanavond terug naar Mexico City, waar ze over een kleine week start met de volgende groepsreis door alleen Mexico.
Ik checkte in in het hostel. Ik kreeg bed nummer 22 (beneden) met locker nummer 22. Er staan vijf stapelbedden, dus er is ruimte voor tien dames (het is een vrouwenzaal). Er zijn twee douches en toiletten in de ruimte, één warme douche en één koude douche. Ook is er een keukentje en een gezamenlijke ruimte. Het ziet er prima uit voor een hostel. Ik belde nog met een vriendin die ik alweer drie weken niet gesproken had. Erg leuk om haar weer te zien en te spreken!
Rond 18.00 uur ging ik weer naar buiten. Ik liep eerst naar het gebouw waar we morgen verzamelen voor de tour, zodat ik zeker weet waar ik moet zijn. Daarna liep ik richting het strand. Dit bleek niet echt een plek te zijn waar je het strand op kon. Er waren rotsen en het water stond hoog. Ik liep over de rotsen en ineens kwam een golf erg hoog en maakte mijn schoenen en sokken helemaal nat. Balen! Ze waren vannacht net weer opgedroogd. Daarna moest ik om een paal manoeuvreren, wat niet lukte waardoor mijn bidon in zee viel. Ik kon er zo snel niet bij, maar een jongetje achter mij pakte hem voor mij. Aardig! Toen ik eenmaal op het zand was, trok ik mijn natte schoenen en sokken uit en die hing ik aan mijn tas. Dit was niet echt een handige actie geweest haha.
Ik heb het hele stuk terug over het strand gelopen. Heerlijk met de voetjes in het water. Uiteindelijk ben ik op het strand gaan zitten en genoot ik weer van het uitzicht, de muziek en het kijken naar mensen. Het was best wel druk op het strand. Er lopen allemaal modepopjes rond die de perfecte foto willen maken. Ik heb medelijden met die vriendjes. Ik zag dat ik van het zitten op het strand vanmiddag toch een beetje was verbrand, ondanks dat de zon niet echt scheen en dat ik toch ook best wel bruin ben geworden. Ondertussen werd het ook al donker en in wilde niet in het donker door de straatjes naar het hostel lopen. Ik liep de straat weer in en trok mijn natte sokken aan over mijn zanderige voeten in mijn natte schoenen. Heerlijk!
Ik had totaal geen trek, maar moest wel iets eten (wat ook goedkoop was, want mijn peso's zijn bijna op en ik wil niet nog een keer moeten pinnen). Ik haalde bij een karretje op straat een soort krokante pannenkoek, gevuld met nuttela en aardbeien en aarbeien erbovenop. Het heet marquesitas. Heel erg lekker! Ik at dit op terwijl ik keek hoe dames aan het volleyballen waren op een volleybalveld op straat. Er waren ook veel toeschouwers. Het zag er leuk uit. Op een gegeven moment vloog de bal mijn kant op en rende ik erachteraan om de bal terug te kunnen gooien. Via de supermarkt liep ik weer naar het hostel.
Er was niemand in de kamer en ik koos ervoor om warm te douchen. Daarna heb ik al mijn spullen voor morgen klaar gelegd en me klaar gemaakt om naar bed te gaan. Mijn backpack sluit ik af in mijn flightback met een slotje. Op zich vertrouw ik het hier wel. Iedereen heeft zijn spullen hier gewoon open en bloot liggen, maar toch neem ik het zekere voor het onzekere. Ik bed schreef ik mijn verhaaltje en daarna heb ik nog een aflevering gekeken. Ik hoop dat ik lekker kan slapen en kijk uit naar morgen!
Voor de komende dagen is regen en onweer voorspeld, net als vandaag. Vandaag was het gelukkig gewoon goed weer, droog en geen onweer. Het is geen zonnig strandweer, maar het is wel een heerlijk temperatuurtje. Ik hoop dat dat zo blijft de komende dagen.
[userId] => 438531
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5090714
[countryId] => 122
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 56
[author] => Nathalie
[cityName] => Playa del Carmen
[travelId] => 528295
[travelTitle] => Rondreis Mexico, Guatemala, Honduras & Patagonië
[travelTitleSlugified] => rondreis-mexico-guatemala-honduras-patagoni
[dateDepart] => 2023-01-12
[dateReturn] => 2023-03-02
[showDate] => yes
[goalId] => 5
[goalName] => Een wereldreis
[countryName] => Mexico
[countryIsoCode] => mx
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/mexico,playa-del-carmen
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/438/531_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => afscheid-nemen
)
[4] => stdClass Object
(
[username] => NathalievanHillo
[datePublication] => 2023-02-03
[title] => Een regeldag en een regendag
[message] => Vanmorgen lukte het weer een beetje om uit te slapen. Vannacht had ik nog wel last van mijn buik gehad, maar in de ochtend voelde ik me wel iets beter, op wat hoofdpijn na. Ik heb het rustig aan gedaan. In bed heb ik nog een aflevering gekeken. Daarna heb ik nog even naar huis gebeld.
Over een paar dagen vlieg ik naar Buenos Aires voor de volgende groepsreis door Patagonië. Die is met Sawadee. Ik heb daar ook een landarrangement geboekt en dan wordt je in het hotel verwacht. Ik land echter drie uur eerder dan de groep en wilde aan de reisbegeleider vragen of ik dan kan wachten en mee kan rijden met de groep naar het hotel. Van Sawadee kreeg ik het nummer van de reisleider niet, maar gelukkig appte de reisleider mij vanmorgen met belangrijke informatie. Ik kan gelukkig ook op de groep wachten en meerijden naar het hotel. Dat is erg fijn.
Om 9.30 uur ging ik op pad. Ik liep eerst naar het hostel waar ik mogelijk wilde slapen. Onderweg zag ik allemaal plassen op straat, blijkbaar had het vannacht geregend. Het hostel zag er netjes uit. De vrouw achter de balie sprak geen Engels. Gelukkig kon een backpacker helpen met vertalen. Ik wil hier de komende vier nachten gaan slapen, maar moest contant betalen. Ik moest dus eerst gaan pinnen.
Na het hostel liep ik door naar de dive center die ik op internet had gezien. Dat zat weer helemaal aan de andere kant van Playa del Carmen. Het is erg duur hier, dus ik wilde één duik doen in zee bij Cozumel en één duik in een cenote doen. Helaas was dat niet mogelijk, dus doe ik nu op beide plaatsen twee duiken, in totaal dus vier duiken. Ik heb dit allemaal geregeld en heb er veel zin in!
Ik liep weer richting het hotel en liep naar het busstation. Ik wilde kijken hoe ik vanaf hier naar Tulum en het vliegveld kan komen. Het was zo druk, dat ik nergens wat kon vragen. Ik zou het vanavond wel even aan Saskia vragen.
Na een korte stop in het hotel, waar ik dollars van een reisgenoot overnam, liep ik weer richting het hostel. Onderweg pinde ik peso's. Bij het hostel heb ik ook alles in orde gemaakt. Via de supermarkt liep ik weer terug naar het hotel. Ik heb erg veel gelopen ik de ochtend, maar bijna alles was nu geregeld voor de komende dagen.
In het hostel belde ik nog even naar huis. Daarna maakte ik me klaar om lekker naar het strand te gaan en daar mijn verhaaltje te schrijven. Ik had mijn bikini aan en tas klaar, ik deed de deur open en ... regen! Nee joh, zitten we eindelijk aan het strand, ging het regenen. Ik at mijn lunch maar in de kamer op en ben daarna in mijn poncho naar buiten gegaan. Ik raakte aan de praat met twee reisgenoten die op een terrasje zaten en gelukkig werd het wat droger. Ik liep even naar het strand en kon daar niet echt liggen. Ik besloot om al mijn spullen in het hotel te leggen en alleen in bikini en met een handdoek naar het strand te gaan om te zwemmen. Ik kwam Bea in de kamer tegen en zij had hetzelfde idee. Samen namen we een duik ik zee. De temperatuur was heerlijk! Boven de zee hing nog een donkere lucht, maar het was wel droog. Na een klein half uur ging Bea eruit en douchen. Ik ging na een klein uur eruit en ook douchen.
Om 17.30 uur hadden we met de groep afgesproken om een borrel te doen op het strand als afscheid. Iedereen was erbij, behalve de twee Belgen die deze reis erg afstandelijk hebben gedaan en niks goed gevonden en niet tevreden waren. Eén van de reisgenoten hield een speech, waarna zijn vrouw een klein tasje overhandigde aan Saskia met de gezamenlijk fooi. Daarnaast is Saskia zondag jarig en had een andere reisgenoot een stukje taart voor Saskia en voor iedereen een klein cakeje meegenomen. Super leuk! Ik genoot ondertussen van een heerlijk sangria met de voetjes in het zand. Heerlijk!
Net toen we klaar waren en wilden gaan eten, begon het te regenen. De andere vier van mijn groepje haalden in het hotel hun paraplu of regenjas. Ik dacht dat het wel mee viel met de regen. We liepen naar het restaurant maar het kwam met bakken naar beneden. Ik was helemaal doorweekt en mijn schoenen ook. Daar baalde ik wel van, want ik had zo mijn best gedaan om ze droog te houden. Niks droogt hier, mijn bikini is al nat sinds de eerste keer dat ik in Mexico heb gezwommen. Ook lagen er flinke plassen water op straat. Eindelijk kwamen we bij het restaurant aan. Ik had eigenlijk helemaal geen trek, maar moest toch eten. Ik bestelde een hamburger met patatjes, om wat extra zout binnen te krijgen. Het was erg lekker, maar ondanks dat had ik er wel moeite mee om het op te eten.
Toen we weer naar een ander tentje liepen, regende het weer heel erg. Ik was net zo goed als opgedroogd en kon weer de regen in. Dit keer leende ik een poncho van een reisgenoot. Maar mijn schoenen werden zeiknat van de regen en de plassen water. Balen! Straten stonden blank en het water stond tot aan de onderkant van de auto's. Het tentje was in de straat van het hotel, dus ik rende even heen en weer om mijn natte schoenen onder de airco te zetten en mijn waterschoentjes aan te doen. Die mogen helemaal nat worden. We zaten daar voor de laatste keer samen een drankje te doen. Morgen vertrekt de groep naar huis en dan ben ik een paar dagen alleen hier. Een stel blijft nog een maand langer in Mexico, waarvan de eerste week in Playa del Carmen. Misschien kunnen we nog een keer wat afspreken.
Eenmaal terug in het hotel, maakte ik me klaar om te gaan slapen. Ik schreef het verhaaltje van gisteren en dat duurde best lang. Toen we hier aankwamen en de klok een uur vooruit ging, deed mijn telefoon dat automatisch. Maar op één of andere manier is de tijd weer terug gesprongen. Het bleek geen 23.30 uur te zijn, maar 00.30 uur! Ik moest dus snel gaan slapen. De volgende ochtend zou ik wel het verhaaltje van vandaag schrijven.
[userId] => 438531
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5090707
[countryId] => 122
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 53
[author] => Nathalie
[cityName] => Playa del Carmen
[travelId] => 528295
[travelTitle] => Rondreis Mexico, Guatemala, Honduras & Patagonië
[travelTitleSlugified] => rondreis-mexico-guatemala-honduras-patagoni
[dateDepart] => 2023-01-12
[dateReturn] => 2023-03-02
[showDate] => yes
[goalId] => 5
[goalName] => Een wereldreis
[countryName] => Mexico
[countryIsoCode] => mx
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/mexico,playa-del-carmen
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/438/531_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => een-regeldag-en-een-regendag
)
[5] => stdClass Object
(
[username] => NathalievanHillo
[datePublication] => 2023-02-02
[title] => Chichén Itzá en een cenote
[message] => Vanochtend lukte het weer om een beetje uit te slapen. Ik pakte mijn laatste spullen weer in en stapte voor de laatste keer met de groep in de bus.
Om 8.00 uur vertrokken we naar Chichén Itzá, één van de hoogtepunten van deze reis en één van de zeven wereldwonderen. Dit deel van Mexico is plat en de wegen zijn recht, met veel bossen. Heel anders dan we de afgelopen weken hebben gezien. Onderweg at ik nog mijn yoghurt op.
Na zo'n twee uur rijden kwamen we bij Chichén Itzá aan. Een kaartje was behoorlijk duur, zeker in vergelijking met de ruïnes van de afgelopen weken. Ook was het hier gigantisch druk en toeristisch. Overal op de site stonden kraampjes met souvenirs. We hebben meer toeristen op de site gezien dan in de hele reis samen. Dat is ook niet gek, omdat dit deel het meest toeristisch is en deze beroemde site zo dicht ligt bij Cancún en Playa del Carmen, bekende badplaatsen voor vakantiegangers. Zij gaan dan een dag naar Chichén Itzá.
Ik vond het enorm indrukwekkend om hier rond te lopen. De piramide was heel hoog. Vroeger mocht je erop klimmen (dat hebben mijn ouders in 1992 gedaan), maar tegenwoordig mag dat niet meer. Ten eerste omdat er te veel toeristen komen waardoor de piramide te veel beschadigd wordt. Ten tweede omdat de piramide zo hoog is en mensen dan naar boven klimmen. Als ze dan weer naar beneden willen, zien ze hoe hoog het is en durven ze niet meer naar beneden. Ik vond het mooi en indrukwekkend om naar te kijken.
Ik liep met een groepje mee die een boek hadden met informatie. Zij konden dan veel vertellen over de verschillende bouwwerken. Erg interessant! Op een gegeven moment raakte ik het groepje kwijt en heb ik zelf rondgelopen. Bij een kraampje kwam ik een leuk souvenirtje tegen, maar het was erg duur en ik had niet voldoende contant geld meer. Ik liep maar door en ging de rest van de ruïnes kijken. Daar kwam ik mijn groepje ook weer tegen, die weer wat informatie kon geven. Op de terugweg liep ik weer langs het kraampje en probeerde ik af te dingen. Hij wilde het echt niet verkopen voor 100 peso's, dus ik liep door. Bij het volgende kraampje zag ik het souvenirtje weer staan. Deze man begon met 100 peso's en uiteindelijk kon ik afdingen tot 70 peso's. Dat had ik ook precies nog contant bij me. Ik was blij dat ik dit souvenirtje gevonden had!
Doordat ik dit souvenirtje gekocht had, was ik de groep weer kwijt geraakt. Uiteindelijk heb ik nog even rondgelopen bij de grote centrale piramide en rustig gekeken naar het indrukwekkende bouwwerk. Ik had hier nog wel veel langer rond kunnen lopen en willen kijken, maar helaas was het tijd om terug te gaan naar de bus. Mijn geld was op en ik moest pinnen. Het pinautomaat deed het niet, maar gelukkig kon iemand anders van de groep mijn kaartje voorschieten voor de cenote. We zaten allemaal in de bus te wachten, maar we misten nog één persoon: Karin. 20 minuten voor de afgesproken tijd hadden reisgenoten haar nog naar het verste punt zien lopen. Ze hadden haar gewaarschuwd voor de tijd, maar ze zei dat ze het wel zou redden en niet zou rennen. Uiteindelijk hebben we 20 minuten in de bus op haar zitten wachten. Ze dacht dat we een half uur later hadden afgesproken. Zonde van onze tijd...
Na een korte rit stopten we bij de cenote Yokdzonot. De bodem van dit deel van Mexico is net een gatenkaas. Overal zitten gaten, soort grotten, in de grond, gevuld met grondwater. Er zitten hele gangenstelsels onder de grond. Dit zijn cenotes. Het is moeilijk uit te leggen. Je kunt het het beste even googlen. In deze cenotes kun je zwemmen (en duiken) en dat laat ik me natuurlijk geen twee keer zeggen. Ik was er helemaal op voorbereid en lag als eerste in het water. Een zwemvest is hier verplicht, dus ik bleef ook lekker drijven. Met mijn snorkel en actioncam zwom ik naar het deel met het lichtinval. Dit was echt prachtig! Onder water zag ik veel vissen en waar de zon scheen ook de rotsen onder water. Als je omhoog keek, zag je de rotsen, met planten en het gat boven je. Echt geweldig! Het was zo mooi! Het water was ook lekker fris en we konden die afkoeling wel gebruiken. Van onze groep zijn er maar vijf gaan zwemmen. Ik heb er het langst in gelegen en genoot er heel erg van. Echt één van mijn hoogtepunten. De foto's van onder water kan ik nu helaas nog niet delen. Uiteindelijk kleedde ik mij weer om en stapten we weer in de bus.
In de bus at ik vrij laat mijn lunch. Dit waren twee gevulde croissantjes uit de supermarkt. Kort daarna werd ik misselijk. Ik heb wel vaker last van wagenziekte in bussen, maar ik zat voorin en het waren rechte wegen, dus ik vond het vreemd. Ook merkte ik dat ik mijn oorbel kwijt ben geraakt in de cenote met het op- en afdoen van mijn duikbril. Gelukkig waren het geen belangrijke oorbellen. Vlak voor we in Playa del Carmen aankwamen, werd het één uur later. In dit deel van Mexico zit één uur tijdsverschil. De afgelopen weken scheelde het zeven uur met Nederland, nu scheelt het zes uur. Toen we aankwamen in Playa del Carmen, namen we afscheid van onze buschaffeur. We legden onze spullen op de kamer en zijn een rondje gaan lopen door de straat. We liepen door de belangrijkste straat en ik vond echt verschrikkelijk. Het was super druk, super toeristisch en super luidruchtig. Overal waren er op straat optredens met dansen of iets anders. De winkels zijn enorm groot, echt bizar. Ik vond het helemaal niks. Zeker in vergelijking met de afgelopen drie weken, was dit echt overweldigend. Je raakt hier niet uitgekeken. Na een tijdje lopen liepen we de straat weer terug naar ons hotel. Met hetzelfde groepje van de afgelopen dagen gingen we weer eten. Ik voelde me nog steeds misselijk en niet lekker en bestelde niks te eten en te drinken. Gek, want normaal als ik ziek ben van de bus, is dat met een kwartier tot een half uur wel weg getrokken. Halverwege het eten dacht ik dat ik moest overgeven. Ik liep naar het toilet, maar ik moest alleen maar kokhalzen. Ook moest ik naar de wc en had ik uit het niets diaree. De hele reis zijn reisgenoten ziek geweest en ik heb nergens last van gehad. En op de laatste dag word ik ineens ziek, terwijl ik niks raars had gegeten of gedaan. Daarna ging ik weer aan tafel zitten. Toen de rest ging afrekenen, werd ik helemaal licht en duizelig in mijn hoofd. Ik dacht dat ik flauw zou vallen, maar ik moest ook naar de wc. Ik liep naar het toilet en durfde het hokje niet dicht te doen, omdat ik dacht dat ik flauw zou vallen. Gelukkig trok het even weg, maar toen ik opstond en naar de tafel wilde lopen, werd ik weer duizelig. Ik heb een aantal keer op de grond gezeten voor het een beetje ging. De rest van de groep heeft me naar het hotel gebracht. Hier ben ik direct naar bed gegaan. Vandaar dat het verhaaltje even op zich heeft laten wachten.
Vandaag was ik precies drie weken op reis en ben ik over precies vier weken weer thuis. Gelukkig hoef ik daar voorlopig nog niet aan te denken!
[userId] => 438531
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5090693
[countryId] => 122
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 83
[author] => Nathalie
[cityName] => Playa del Carmen
[travelId] => 528295
[travelTitle] => Rondreis Mexico, Guatemala, Honduras & Patagonië
[travelTitleSlugified] => rondreis-mexico-guatemala-honduras-patagoni
[dateDepart] => 2023-01-12
[dateReturn] => 2023-03-02
[showDate] => yes
[goalId] => 5
[goalName] => Een wereldreis
[countryName] => Mexico
[countryIsoCode] => mx
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/mexico,playa-del-carmen
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/438/531_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => chichn-itz-en-een-cenote
)
[6] => stdClass Object
(
[username] => NathalievanHillo
[datePublication] => 2023-02-01
[title] => Heel veel flamingo's!
[message] => Vanmorgen is het voor het eerst gelukt om een beetje uit te slapen. Ik werd pas om 7.00 uur wakker, in plaats van één of twee uur eerder. Erg fijn! Maar ik ben nog steeds erg moe van deze intensieve reis. Terwijl Bea naar de bakkerij ging, at ik mijn yoghurt op en belde ik even naar huis.
Om 8.30 uur vertrokken we naar Celestún. Onderweg probeerde ik nog een beetje te slapen. In Celestún verdeelden we ons over drie bootjes. Op deze plek verzamelen vele flamingo's zich en dat gingen wij zien! Toen we vertrokken, zagen we nog een krokodil. Daarna voeren we met een lekkere snelheid naar de flamingo's toe. Het meer had een hele bijzondere kleur met geel, rood en roze achtig. Af en toe zagen we al een flamingo vliegen en vanaf een afstand zagen we al een roze streep op het water. Er moesten wel heel veel flamingo's zitten! Toen we aankwamen bij een groep flamingo's, stopten ze de bootjes en bleven we stil liggen bij de groep. Het was geweldig om te zien! Op deze plek waren er wel honderden flamingo's, maar op dit moment zitten er in dit gebied maar liefst 3.000 tot 4.000 flamingo's. Waanzinnig! Het was heerlijk om in alle rust naar deze mooie dieren te kijken. Na een kwartiertje voeren we een stukje terug. Hier zagen we op een strandje nog een aantal lepelaars. Daarna gingen we nog een stukje verder, en ineens maakten we een bocht de mangrove bossen in. Geweldig! Het was zo mooi, met al die wortels. Toen we er weer uit kwamen, voeren we nog een klein stukje verder. Daar legden we aan bij een steiger en konden we een stukje lopen het bos in, bij een meertje met een paar bijzondere vogels, waaronder de ibis en de tijgerreiger. Na deze korte stop en wandeling, voeren we weer terug. Toen we uitstapten, zei één van de reisgenoten: nu heb je vast je camera gemist. Ik keek hem zuur aan en hij moest lachen. Hij heeft een hele mooie camera met hele mooie foto's en die gaat hij mij allemaal sturen!
Eenmaal terug in het hotel, vroeg ik Karin om te controleren of zij niet per ongeluk mijn camera had (we hebben namelijk exact hetzelfde hoesje), maar dit bleek niet zo te zijn. Daarna keek ik weer naar hostels en duiken voor de laatste paar dagen in Mexico, maar ik kwam er niet helemaal uit. Na een tijdje zoeken, besloot ik om maar gewoon naar buiten te gaan en Mérida te verkennen. Ik liep alleen rond, maar eigenlijk was er niet zo veel te zien en te doen. Op het plein zag ik Karin zitten eten. Ik zei haar gedag en we raakten aan de praat over van alles en nog wat. Uiteindelijk bood ik mijn excuses aan dat ik boos op haar was geworden, maar zij begreep nog steeds niet waarom. Ik heb het maar zo gelaten, ik ben er toch bijna vanaf. De eerste twee weken waren we veel samen en ze heeft veel dezelfde foto's gemaakt. Gelukkig krijg ik ook haar foto's. Daarna hebben we samen nog een rondje gelopen door wat straatjes. Af en toe kwamen we reisgenoten tegen en stonden we even te kletsen. We bezochten nog een kerk en twee kleine musea. Ondertussen was het alweer etenstijd. Karin wilde bij de MacDonalds eten, ik uiteraard niet. We liepen nog even samen naar de supermarkt, maar zijn daarna ons eigen weg gegaan.
Ik liep terug naar het hotel en zag onderweg twee reisgenoten. We spraken half af om samen te eten om 19.30 uur. Even later kwam Bea ook terug naar de kamer en zij wilde ook wel mee eten. Bea liep al eerder die kant op, omdat ze een kettinkje wilde kopen. We zouden elkaar in het restaurant zien. Toen ik naar het restaurant wilde gaan, kwam ik Saskia tegen en ze hielp me nog met wat dingen voor de laatste vier dagen hier. De twee reisgenoten zijn niet langs gekomen en een kwartier later liep ik naar Bea toe die al een kwartier zat te wachten. De andere twee reisgenoten zijn niet gekomen, dus zaten we weer met z'n tweeën. Het gezellige groepje waar ik de afgelopen dagen mee had gegeten, zat even verderop en had ook gevraagd of ik mee wilde eten. Dat wilde ik wel, maar Bea wilde dat niet en ik kon Bea niet alleen achterlaten, dus heb ik toch maar met Bea gegeten.
Terug in de kamer heb ik mijn backpack weer ingepakt, lekker gedoucht en mijn verhaaltje weer geschreven. Morgen is de laatste reisdag en excursiedag van deze reis. Voor de anderen zit het er bijna op. Ik ben pas bijna op de helft van mijn reis...
[userId] => 438531
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5090659
[countryId] => 122
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 74
[author] => Nathalie
[cityName] => Mérida
[travelId] => 528295
[travelTitle] => Rondreis Mexico, Guatemala, Honduras & Patagonië
[travelTitleSlugified] => rondreis-mexico-guatemala-honduras-patagoni
[dateDepart] => 2023-01-12
[dateReturn] => 2023-03-02
[showDate] => yes
[goalId] => 5
[goalName] => Een wereldreis
[countryName] => Mexico
[countryIsoCode] => mx
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/mexico,mrida
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/438/531_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => heel-veel-flamingo-s
)
[7] => stdClass Object
(
[username] => NathalievanHillo
[datePublication] => 2023-01-30
[title] => Palenque
[message] => Vanmorgen werd ik iets eerder wakker dan de wekker. Ik ben rustig opgestaan en heb me klaar gemaakt om te vertrekken. Vanmorgen had ik nog geen trek, dus ik nam mijn yoghurt mee naar de ruïnes van Palenque. Eindelijk kan ik weer yoghurt eten in Mexico, want in Guatemala hadden ze dat niet echt, net als de gevulde croissantjes.
Vijf reisgenoten gingen vandaag niet mee naar de ruïnes. Ze wilden even een rustdag hebben, omdat het allemaal best druk is. In de middag zouden we eventueel naar de watervallen van Roberto Barrios gaan, maar in de bus bleek dat er maar twee wilden gaan, dus dat ging niet door. Eigenlijk was een middag relaxen ook wel erg lekker. Het was maar een klein stukje rijden naar de ruïnes van Palenque. Deze site lag ook weer in de jungle, dus je kon genieten van de natuur en van de ruïnes. Dit is de eerste site waar de ruïnes al flink zijn gerestaureerd en dus veel mooier zijn. Het is leuk om het verschil te zien tussen ruïnes die zijn zoals ze zijn en ruïnes die gerestaureerd zijn. Het heeft allebei wel wat. Vandaag probeerde ik met mijn actioncam foto's te maken. Deze camera had ik eigenlijk mee voor onder water, maar nu ik de andere camera niet meer heb, probeerde ik het toch met deze camera. Dat is niet ideaal, omdat het een actioncam is met breed beeld en je ook niet in kan zoomen. Na wat te klungelen met de instellingen, lukte het aardig om foto's te maken. Zo kan ik toch een beetje afwisselen tussen foto's maken met mijn telefoon en de camera. Overigens heb ik tot nu toe de belangrijkste foto's (met mijzelf erop) en de mooiste foto's met mijn telefoon gemaakt. De camera gebruikte ik om gewoon veel foto's te maken voor het fotoboek. Iedereen maakt eigenlijk dezelfde foto's en de reisgenoten willen hun foto's ook met mij delen. Gelukkig staan de belangrijkste foto's op mijn telefoon en ben ik die niet kwijt. Op de site kwamen we drie Nederlandse backpackers tegen die vannacht met de nachtbus hebben gereisd. Tijdens dat ze sliepen, zijn hun paspoort, creditcard en hun dure camera's gestolen. Vreselijk! Ze zijn ook bijna alle foto's kwijt en moeten nu ook veel regelen. Dan valt bij mij de schade gelukkig mee.
We hebben een tijdje rondgelopen op de site en tussen de ruïnes gelopen. Bij één van de ruïnes heb ik snel mijn yoghurt gegeten. We liepen terug naar de ingang en het museum via een jungle pad. Ik blijf het fantastisch vinden om door de jungle te lopen en te kijken en te luisteren naar de natuur. Ook kwamen we langs een mooie waterval, hebben we toch een waterval gezien vandaag. Toen we bij het museum aankwamen, bleek deze dicht te zijn op maandag. Balen! Het scheen wel mooi te zijn. We hadden tijd vrijgehouden voor het museum, maar waren nu twee uur eerder klaar. Saskia belde de buschaffeur, maar die stond net de bus te wassen, dus we hebben even moeten wachten op de bus.
Nadat we terug waren in het hotel, heb ik een tijd met thuis gebeld. Het was fijn om even mijn verhaal te kunnen doen. Daarna heb ik een half uur gezwommen. Tijdens het opdrogen in het zonnetje (het is heerlijk 30 graden), heb ik alvast het eerste deel van mijn verhaaltje geschreven. Dat scheelt weer voor vanavond. Daarna wilde ik gaan douchen, maar toen kwam ik twee reisgenoten tegen en ging ik weer kletsen. Toen wilde ik echt gaan douchen, maar raakte ik weer aan de praat met de volgende twee reisgenoten. Anderhalf uur later ging ik eindelijk douchen. Daarna heb ik alvast een groot deel van mijn spullen weer ingepakt en wat dingen uitgezocht en mailtjes gestuurd voor de laatste paar dagen in Mexico. Het was lekker om even alleen op de kamer te zijn, want Bea was er niet.
Rond 18.00 uur besloot ik naar buiten te gaan. Ik had even naar het pleintje en de centrale straat willen lopen, maar iedereen die er geweest was, vertelde dat het eigenlijk niet de moeite waard was. Vijf stappen van het hotel kwam ik hetzelfde groepje tegen waarmee ik gisteren was gaan eten. Ze vroegen of ik weer mee ging eten, en dat vond ik wel gezellig. Uiteindelijk ben ik dus niet naar het pleintje geweest. We gingen in het restaurant zitten en dit bleek het "dure" restaurant te zijn wat Saskia had aanbevolen. Dit lag ver boven mijn budget en dat gaf ik ook aan bij de groep. Zij stelden voor dat ik zou betalen wat ik normaal zou betalen voor uit eten gaan hier en dat zij de rest zouden betalen. Super lief, maar ik voelde me wel een beetje opgelaten. Iedereen in de groep weet wel dat ik bezig ben met een wereldreis en dat ik goed let op wat ik uitgeef en waar kan bespaar op bijvoorbeeld eten en drinken, maar toch voelde ik me wel opgelaten. Ik had heerlijke borritas en een sangria! We hebben weer zo hard gelachen. Ik ben ondertussen al bijna getrouwd met een van de zonen van één van de reisgenoten. Echt zo grappig. Bij het afrekenen bleek ineens dat ze het gehele bedrag voor vijf personen door vier hadden gedeeld en dat ik niks hoefde bij te leggen. Ergens komende week trakteer ik ze nog op wat lekkers!
Na het avondeten hebben de anderen nog een koffie gedronken en ik heb daar ook nog bij gezeten voor de gezelligheid. Ik ben blij dat ik hier zo'n leuke groep heb ontmoet!
Bea was al in de kamer. We hebben nog even zitten kletsen en zijn daarna lekker naar bed gegaan. De wekker staat alweer om 5.10 uur. We vertrekken om 6.00 uur en hebben weer een hele lange reisdag voor de boeg.
[userId] => 438531
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5090636
[countryId] => 122
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 63
[author] => Nathalie
[cityName] => Palenque
[travelId] => 528295
[travelTitle] => Rondreis Mexico, Guatemala, Honduras & Patagonië
[travelTitleSlugified] => rondreis-mexico-guatemala-honduras-patagoni
[dateDepart] => 2023-01-12
[dateReturn] => 2023-03-02
[showDate] => yes
[goalId] => 5
[goalName] => Een wereldreis
[countryName] => Mexico
[countryIsoCode] => mx
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/mexico,palenque
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/438/531_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => palenque
)
[8] => stdClass Object
(
[username] => NathalievanHillo
[datePublication] => 2023-01-31
[title] => Een pech reisdag
[message] => Vanmorgen stond de wekker vroeg. Om 5.15 uur ging ik mijn bed weer uit en maakte ik me klaar om te gaan. Ondertussen belde ik ook nog even naar huis.
We hadden vandaag een hele lange reisdag. In de bus heb ik nog even geslapen. Na twee uur rijden stopten we voor ontbijt en at ik mijn yoghurt op. Het was een lange rit en af en toe deed ik even mijn ogen dicht. Na een tijd kwamen we in de file terecht. Er bleek een ongeluk gebeurd te zijn. De buschaffeur keerde om naar de andere weghelft en reed een stukje terug om een andere weg te nemen. Saskia zei dat ze van Tikal had gehoord dat mijn camera niet was gevonden. Daarna was ik ervan overtuigd dat mijn camera bij de Temple VI ligt. Saskia heeft nog gemaild naar Tikal om daar te kijken. We deden nog een korte lunchstop en reden toen verder naar Uxmal. Ergens verlieten we de snelweg en reden we op een smalle onverharde weg naar Uxmal. We waren er bijna, en toen ineens stonden we voor een dicht hek. Blijkbaar was de weg afgesloten en moesten we omkeren. We waren zo dichtbij en dat zie je ook precies op Polarsteps. We hebben dezelfde onverharde hobbelweg weer terug gereden en toen heb ik maar een aflevering van een serie gekeken. Toen we weer op de snelweg kwamen, stopte de chaffeur even langs de weg. Er was aan de buitenkant van de bus een deurtje open gegaan. Echter ging de deur van de bus niet meer open. Hij heeft het vijf minuten geprobeerd, maar zonder succes. Uiteindelijk reed hij maar door en bij een controlepunt deed een man van het leger het deurtje dicht. Helaas ging de deur nog steeds niet open, wat we wel hadden verwacht. Na nog geen vijf minuten rijden vloog het deurtje weer open. We zijn maar verder gereden naar Uxmal. Door de file, het verkeerd rijden, het deurtje en de deur die niet open ging, hadden we veel vertraging opgelopen. We kwamen om 15.45 uur bij de ruïnes van Uxmal aan. We waren al vanaf 6.00 uur onderweg. Het was een hele lange zit! Een andere buschauffeur kon gelukkig van buitenaf onze deur openen, waardoor we de bus uit konden.
Het was fijn om even te kunnen lopen over de site. Het was erg mooi en indrukwekkend om te zien. Eén tempel had ronde vormen en dat zagen we voor het eerst. Ook liepen er veel leguanen rond op de site. Erg leuk! Na een uurtje lopen, sloot de site en moesten we weg. Saskia vertelde bij de uitgang dat mijn camera niet was gevonden in Tikal. Ik begrijp er echt helemaal niets van en dat frustreert mij, maar ik heb er alles aan gedaan om dat ding te vinden en meer kan ik niet doen. Het is helaas maar zo.
Vanaf Uxmal was het nog anderhalf uur rijden naar Mérida. We kwamen in het donker aan, maar het zag eruit als een leuke stad. Nadat we onze spullen op de kamer hadden gelegd, ben ik met Bea een rondje gaan lopen en hebben we in een restaurant een pizza en een salade gedeeld. Het was erg lekker! Daarna zijn we nog even langs een supermarkt gelopen en hebben we over wat pleintjes en langs wat winkeltjes gelopen. Erg leuk! Morgenmiddag hebben we nog alle tijd om dit stadje te verkennen.
Eenmaal terug in het hotel was ik best wel kapot van de hele dag. Ik heb snel mijn verhaaltje geschreven en ben lekker gaan slapen.
[userId] => 438531
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5090635
[countryId] => 122
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 58
[author] => Nathalie
[cityName] => Mérida
[travelId] => 528295
[travelTitle] => Rondreis Mexico, Guatemala, Honduras & Patagonië
[travelTitleSlugified] => rondreis-mexico-guatemala-honduras-patagoni
[dateDepart] => 2023-01-12
[dateReturn] => 2023-03-02
[showDate] => yes
[goalId] => 5
[goalName] => Een wereldreis
[countryName] => Mexico
[countryIsoCode] => mx
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/mexico,mrida
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/438/531_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => een-pech-reisdag
)
[9] => stdClass Object
(
[username] => NathalievanHillo
[datePublication] => 2023-01-29
[title] => Tegenvallers...
[message] => Gisteravond lukte het niet om in slaap te komen. Ik bleef maar nadenken waar mijn camera kon zijn. Gelukkig ben ik toch in slaap gevallen en heb ik wel goed geslapen.
Ik werd om 6.30 uur wakker van de wekker. Ik stond rustig op en maakte me klaar om te gaan ontbijten. Bea was tegelijkertijd met mij klaar. Erg fijn, in plaats van Karin die een uur nodig heeft voor alles. Tot nu toe is de sfeer zo veel relaxter als eerst.
Vanmorgen nam ik een fruitontbijt, met ananas, watermeloen en meloen. Erg lekker! Op de achtergrond hoorde je de brulapen. Geweldig wakker worden! Saskia had helaas nog niks gehoord van onze buschaffeur.
Om 8.00 uur stapten we op de boot naar de ruïnes van Yaxchilán. Deze rivier was de natuurlijke grens tussen Mexico (links) en Guatemala (rechts). De ruïnes liggen ook weer in de jungle. Het was erg mistig en nog een beetje fris op de boot. Na een klein uur varen kwamen we er aan. Door de mist was het een beetje mysterieus, maar al snel werd het warmer en trok de mist weg. We hebben door de ruïnes en de jungle gelopen en dat was echt prachtig! We hoorden de brulapen en hebben ook meerdere apen zien rondslingeren. De jungle vind ik echt fantastisch! Ook de ruïnes waren weer erg interessant om te zien. We hebben er best een tijdje rondgelopen. Rond 10.45 uur stapten we weer op de boot. Inmiddels was het erg warm en zweette ik behoorlijk. De wind op de boot was erg lekker. Onderweg liet de schipper ons nog een krokodil zien, maar hij verdween uiteindelijk weer onder water. Even later zagen we nog een krokodil. Altijd leuk!
Rond lunchtijd kwamen we aan bij het restaurant. Hier hoorde ik dat de buschaffeur niks had gevonden ik de bus. Ik baalde zo erg en was boos op mezelf dat ik de camera ben kwijt geraakt. Ik had geen lunch besteld, dus terwijl de rest zat de lunchen, had ik even tijd voor mezelf om wat tot rust te komen.
Na de lunch stapten we in de nieuwe bus. Blijkbaar zaten we heel dicht bij de Mexicaanse immigratie, want na 100 meter stapten we weer uit voor de stempel. Blijkbaar zit bij een vliegticket naar Mexico de kosten voor een visum inbegrepen. Toen ik Mexico inkwam mocht ik hier 180 dagen blijven. Toen ik Mexico uitging naar Guatemala verviel dat echter. Als je over land Mexico binnen komt, mag je zeven dagen in Mexico blijven. Als je langer dan zeven dagen in Mexico blijft, moet je een visum kopen. We hebben eigenlijk een nacht illegaal in Mexico geslapen, omdat de rest van de groep dan over zeven dagen terug naar Nederland vliegt. Een ander stel en ik blijven langer in Mexico, dus wij moesten een visum kopen, voor ruim €30,-. Dat was wel een tegenvaller. Ook duurde het zo'n anderhalf uur voordat iedereen klaar was bij de immigratie.
Daarna konden we eindelijk vertrekken richting Palenque. Het was ongeveer vier uur rijden. Dit hebben we zonder tussenstop gedaan. Langs de weg zie je veel illegale immigraten lopen, die illegaal Mexico binnen zijn gekomen en via Mexico naar Amerika lopen en/of reizen. Erg heftig. Rond 16.30 uur kwamen we aan in ons hotel. Nadat we de spullen op de kamer hadden gelegd, ging ik even naar de supermarkt om ontbijt voor morgen te halen. Op de terugweg zag ik twee reisgenoten op een terrasje zitten. Ik ging erbij zitten en we besloten om samen wat te eten. Net voordat we wilden gaan, kwamen er nog een paar reisgenoten bij. Uiteindelijk hebben we met z'n negenen gezellig gegeten. Ik heb heerlijke quesadillas met kip en kaas gegeten. Ik wil tijdens het reizen niet te veel geld uitgeven, dus had geen drankje besteld. Maar ineens bestelde een reisgenoot voor mij ook een sangria. Super lief van hem en dat was ook erg lekker! We hebben veel gelachen met elkaar. De meeste stellen hebben kinderen van mijn leeftijd en een aantal hebben vrijgezelle zonen. Ik kreeg alle vrijgezelle zonen te zien en ze vertelden ook wat dingen. Zo grappig. Ik kan straks op blind date met vier van hun zonen. Ze zagen het al helemaal voor zich. Het was echt een leuke en ontspannen avond en even vergat ik dat stomme gedoe met mijn camera. Iedereen heeft ook aangeboden om foto's van de afgelopen twee weken te delen en de camera kan ook wel met de verzekering geregeld worden, maar toch voel ik me zo stom dat ik hem kwijt ben en ik begrijp ook echt niet hoe het is gebeurd. Saskia belt morgen nog naar het restaurant in Tikal en ik heb een berichtje geplaatst in een backpackersgroep op Facebook, in de hoop dat iemand daar komt en voor mij kan kijken. Eigenlijk heb ik de hoop wel opgegeven en ben ik hem gewoon kwijt.
Na het avondeten ging een deel van de groep nog koffie drinken. Ik drink geen koffie, maar ging er wel bij zitten voor de gezelligheid. Dit was gewoon een heel leuk en gezellig deel van de groep.
Toen ik terug kwam in het hotel was het al vrij laat, maar toch keek ik nog even of ik kon zwemmen. Het zwembad was dicht, dus dan kan ik morgen pas gaan zwemmen. Ik ben terug gegaan naar de kamer, heb mijn verhaaltje geschreven en ben me gaan klaarmaken om naar bed te gaan. Ik ben ontzettend moe en hoop dat ik goed kan slapen.
PS: met de mannelijke reisgenoot gaat het gelukkig steeds beter. Hij kan weer redelijk goed zelfstandig lopen en hij ziet er ook weer beter uit. Gelukkig!
[userId] => 438531
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5090576
[countryId] => 122
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 59
[author] => Nathalie
[cityName] => Palenque
[travelId] => 528295
[travelTitle] => Rondreis Mexico, Guatemala, Honduras & Patagonië
[travelTitleSlugified] => rondreis-mexico-guatemala-honduras-patagoni
[dateDepart] => 2023-01-12
[dateReturn] => 2023-03-02
[showDate] => yes
[goalId] => 5
[goalName] => Een wereldreis
[countryName] => Mexico
[countryIsoCode] => mx
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/mexico,palenque
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/438/531_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => tegenvallers
)
[10] => stdClass Object
(
[username] => NathalievanHillo
[datePublication] => 2023-01-28
[title] => Een hoogtepunt en een dieptepunt op één dag
[message] => Vanochtend stond de wekker alweer om 4.00 uur. Ik maakte me klaar om te gaan en was al snel de kamer uit en in de lobby. Er stond thee en koffie voor ons klaar in de lobby, dus voor het eerst in ruim twee weken heb ik weer een kopje thee gedronken. Erg lekker!
De mannelijke reisgenoot die gisteren naar het ziekenhuis moest, zat ook beneden. Het bleek dat hij met verlammingsverschijnselen naar het ziekenhuis is gegaan. Zijn bloeddruk bleek te hoog, waar hij voor is geholpen. Gelukkig mocht hij in de avond weer naar het hotel. De groep denkt aan een TIA, maar daar is in het ziekenhuis niks over gezegd. Hij heeft nog moeite met lopen en de groep is heel zorgzaam door hem te ondersteunen en helpen waar nodig en kan. Saskia moest nog medicijnen voor hem halen bij de apotheek, waardoor we wat later vertrokken dan gepland. Helaas bleek de apotheek nog dicht te zijn.
Eindelijk vertrokken we naar Tikal. We gingen rond 7.15 uur de site op. Deze site ligt midden in de jungle, het tropische regenwoud, en je hoorde de brulapen. Geweldig! Met een groepje hebben we rondgelopen. In de ochtend was het nog mistig. Tussen de jungle zag je ineens een tempel opdoemen. Het was zo ontzettend mooi! Er waren meerdere tempels te bekijken en je kon meerdere tempels ook beklimmen. Vanaf de top had je een prachtig uitzicht. Toen we op de hoogste top stonden, was het helaas mistig en zag je af en toe de andere tempels boven de jungle uitkomen. Toen we even later op een andere tempel stonden, was het ineens een stuk helderder en had je prachtig uitzicht over de jungle en de andere tempels. Zo indrukwekkend. Op die tempel zag ik ook een neusbeertje lopen en een toekan vliegen, die had ik nog nooit gezien! Tikal is tot nu toe wel één van mijn hoogtepunten!
We hebben best een tijd rondgelopen door de jungle en één andere reisgenoot en ik besloten om nog naar de verste tempel te lopen. We hebben flink doorgelopen door de jungle, hebben even gekeken naar de tempel en zijn toen weer naar de uitgang gelopen.
We stapten om 11.00 uur weer in de grote bus en reden terug naar Flores. Hier namen we afscheid van onze buschaffeur en stapten we weer over naar een kleinere bus, waar de bagage bovenop het dak moest. We moesten over op een kleinere bus, omdat het laatste stuk naar de grens naar Mexico een heel slecht wegdek zou zijn. Heel lang was het een geasfalteerde weg en de reisgenoot die naast mij zat zei dat het slechte wegdek inmiddels geasfalteerd was, maar nog geen minuut later reden we het slechte wegdek op. Het was onverhard, met stenen, kuilen en plassen. Het busje rammelde bijna uit elkaar. Uiteindelijk hebben we nog zo'n 2,5 uur zo gehobbeld. Tussendoor hebben we nog een stop gemaakt. Ik moest nog mijn Quetzales opmaken en haalde twee ijsjes en een broodje. Erg lekker!
Vlak voor de grens stapten we het busje uit om bij de grenscontrole Guatemala uit te gaan. We gaan straks wel de grens over, maar morgen gaan we pas naar de immigratie van Mexico. We slapen dus eigenlijk één nacht illegaal in Mexico.
De grens is een natuurlijke grens, namelijk een rivier. Hier ontdekte ik dat ik mijn fotocamera met hoesje kwijt ben geraakt. Ik raakte een beetje in paniek. Ik heb heel hard nagedacht waar ik hem kwijtgeraakt zou moeten zijn en eigenlijk is de enige optie de grote bus van afgelopen week. Saskia heeft direct de buschaffeur een berichtje gestuurd, maar ze heeft nog geen reactie ontvangen. Ik hoop zo erg dat hij hem vindt en dat ik hem terug kan krijgen...
Ik voelde me daarna erg rot, maar heb toch geprobeerd om van de bootreis te genieten. We kwamen aan bij ons hotel en zagen een paar apen in de bomen. Zo leuk dat we hier slapen!
Vandaag zijn we van kamergenoot gewisseld. Ik trok het niet meer en de andere kamergenoten stelden voor om te wisselen. Daar was ik erg blij mee. Nu slaap ik met Bea op de kamer. Nadat we onze spullen op de kamer hadden gelegd, hebben we ook even een goed gesprek gehad, wat voor mij wel opluchtte.
Om 19.00 uur gingen we met de hele groep avondeten. Ik had heerlijke gefrituurde taco's! Het was ook erg gezellig om met de hele groep te eten.
Na het eten heb ik een lekkere douche genomen, nadat ik een klein geel kikkertje uit de douche had gehaald. Ik bed schreef ik mijn verhaaltje, maar mijn losse toetsenbord deed het ineens niet meer. Hij was leeg en daar had ik totaal niet aan gedacht. Het losse toetsenbord is erg handig, maar vandaag moet ik dus gewoon weer even op mijn telefoon typen. Er is geen wifi in de kamer, dus ik ben naar het restaurant gelopen om mijn verhaaltje online te zetten. Daarna ben ik lekker in bed gaan liggen.
[userId] => 438531
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5090532
[countryId] => 122
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 91
[author] => Nathalie
[cityName] => México
[travelId] => 528295
[travelTitle] => Rondreis Mexico, Guatemala, Honduras & Patagonië
[travelTitleSlugified] => rondreis-mexico-guatemala-honduras-patagoni
[dateDepart] => 2023-01-12
[dateReturn] => 2023-03-02
[showDate] => yes
[goalId] => 5
[goalName] => Een wereldreis
[countryName] => Mexico
[countryIsoCode] => mx
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/mexico,mxico
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/438/531_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => een-hoogtepunt-en-een-dieptepunt-op-n-dag
)
[11] => stdClass Object
(
[username] => NathalievanHillo
[datePublication] => 2023-01-20
[title] => Dorpjes bezoeken
[message] => Gisteravond had ik het ontzettend koud in bed en ik kreeg het maar niet warm. Mijn vest lag naast me, dus die heb ik maar om mijn voeten gelegd, in de hoop wat warmer te worden. Ik heb helemaal onder de dekens gelegen en ben gelukkig in slaap gevallen. Vanochtend was het nog steeds erg koud.
Nadat ik me had klaargemaakt, heb ik nog even naar huis gebeld om onder andere wat frustraties over mijn reisgenoot eruit te gooien. Ik probeer me zo min mogelijk te irriteren en er zo weinig mogelijk op te reageren, maar soms is het gewoon te veel. Als het even kan, zoek ik dan ook andere reisgenoten op.
Vanmorgen gingen we met de bus naar San Juan Chamula. Hier bleek het een feestdag te zijn, waardoor er allemaal muziek, vuurwerk en marktjes waren. We bezochten hier eerst een bijzondere kerk. In deze kerk staan geen bankjes, maar liggen er dennennaalden op de grond en zitten mensen op de grond met een heleboel kaarsen, cola en wierook. Het was indrukwekkend om te zien. Helaas mochten we hier geen foto's van maken. Daarna liepen we over de markt terug naar de bus. Hier heb ik mijn eerste twee souvenirs gekocht.
Daarna vertrokken we naar Zinacantán. Hier bezochten we ook een kerk en keken we bij de mensen thuis (de indigenous, de oorspronkelijke inwoners) hoe ze weven en daar wonen. Dat was wel even leuk om te zien.
Rond 12.00 uur waren we weer terug in het hotel. Al snel gingen we naar het centrum om wat te eten. Onderweg at ik mijn twee broodjes. Karin at een hotdog met patat in een restaurant en ik zat daarbij.
De rest van de middag hebben we op de markt rondgelopen op zoek naar souvenirs. Na lang zoeken en rondlopen zijn we allebei geslaagd voor onze souvenirs. Het enige wat ik nog mis, is het vlaggetje. Ik hoop echt dat ik die nog tegenkom in het laatste deel van deze reis of anders toch weer op het vliegveld, waar ik hem al in mijn handen heb gehad...
Onderweg naar het hotel zag ik waar het uitzichtpunt moest zijn wat Saskia had aangegeven. Hierbij moest je een heleboel trappen omhoog. Karin dacht dat het lang zou duren en ging terug naar de kamer. Ik ging alleen naar boven toe. Met vijf minuten stond ik al boven, al heb ik ook wel doorgelopen. Het was een mooi uitzicht over San Cristóbal, maar niet heel bijzonder. Met tien minuten stond ik weer beneden en liep ik ook weer naar het hotel.
We hebben even op de kamer gezeten en Karin stelde voor om nog even te wandelen door de straten en daarna wat te eten. Dat vond ik prima. Na hier en daar door wat straatjes te hebben gelopen, wilde Karin gaan eten bij de Burger King. Verschrikkelijk dat ze elke keer naar zo'n tent moet. Ze heeft nog geen één keer Mexicaans gegeten en zegt de hele tijd dat ze dat nog zo veel gaat doen deze reis. Nou, deze reis zit al op eenderde, dus op deze manier schiet dat niet op. Ik schaam me er een soort van dat ik elke keer bij een MacDonals, Domino's of Burger King zit in Mexico. Ik wilde wel lekker Mexicaans eten en zocht een leuk restaurant uit. Hier heb ik nacho's met kaas en een bonensaus gegeten. Erg lekker!
Via de supermarkt liepen we weer terug naar het hotel. Ik moest mijn backpack even goed inpakken met al mijn souvenirs. Daarna nam ik een lekkere warme douche en schreef ik mijn verhaaltje in bed. Hopelijk heb ik het vannacht wat warmer dan afgelopen nacht.
Ik merk wel dat mijn geduld wat betreft Karin erg op de proef wordt gesteld, maar dat is soms erg lastig. Toch moeten we nog twee weken samen doorbrengen, dus ik probeer me erg in te houden.
Morgen staan we weer vroeg op en steken we de grens over naar Guatemala!
[userId] => 438531
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5090333
[countryId] => 122
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 47
[author] => Nathalie
[cityName] => San Cristóbal de las Casas
[travelId] => 528295
[travelTitle] => Rondreis Mexico, Guatemala, Honduras & Patagonië
[travelTitleSlugified] => rondreis-mexico-guatemala-honduras-patagoni
[dateDepart] => 2023-01-12
[dateReturn] => 2023-03-02
[showDate] => yes
[goalId] => 5
[goalName] => Een wereldreis
[countryName] => Mexico
[countryIsoCode] => mx
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/mexico,san-cristbal-de-las-casas
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/438/531_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => dorpjes-bezoeken
)
[12] => stdClass Object
(
[username] => NathalievanHillo
[datePublication] => 2023-01-19
[title] => Sumidero Canyon!
[message] => Karin wilde per se de airco aan, dus hij had de hele middag en avond aan gestaan en het was koud in de kamer. Ik wilde de airco niet aan hebben, omdat ik niet verkouden wil worden omdat ik straks wil duiken. Karin sliep al eerder en voordat ik ging slapen heb ik de airco uitgedaan. Heerlijk ook zonder dat lawaai. Om 1.00 uur 's nachts zette Karin echter de airco weer aan. Ik was daar niet blij mee en Karin wilde een discussie beginnen. Ik heb die discussie afgekapt omdat ik wilde slapen en ben maar zoveel mogelijk onder de dekens gaan slapen.
De wekker stond al om 6.00 uur. Vannacht leek het of ik regen hoorde en toen ik vanochtend naar buiten keek, zag ik allemaal plassen water. Het heeft toch flink geregend. Ik maakte me klaar om te gaan en had een korte broek en een shirtje aan. Het was zo benauwd warm. We zaten nu ook maar op slechts 55 meter hoogte, dus dat was ook niet zo gek. Ook had ik nog even tijd om kort naar huis te bellen. Daarna stapten we weer in de bus voor een lange rit.
Al vrij snel stopten we eerst bij een supermarkt om ontbijt te halen. Ik stond als eerste weer buiten met mijn bak yoghurt. Het regende een beetje en ik stond in mijn korte broek op een parkeerplaats mijn ontbijt te eten. Daarna stapten we weer in de bus. Ondertussen zie je het landschap wat veranderen en geniet je van de mooie uitzichten. Rond 11.00 uur maakten we nog even een korte stop. Vanaf daar was het nog maar een klein stukje rijden.Voor de uiteindelijke excursie gingen we nog lunchen bij een lokaal tentje. Ik had heerlijke taco's gegeten, de lekkerste tot nu toe!
Vandaag was een dag waar ik naaruit had gekeken. We gingen op excursie naar de Sumidero Canyon. We kregen een zwemvest aan en stapten in een soort speedboot. Met hoge snelheid voeren we naar de kloof. Al snel kwamen we meerdere krokodillen tegen! Ik had nog nooit een wilde krokodil gezien. Ook zagen we veel soorten vogels. Niet veel later kwamen we bij het begin van de kloof aan. Daar was de kloof 300 meter hoog en het water 95 meter diep. We voeren op hoge snelheid door de kloof en genoten van de wind in onze haren en het prachtige uitzicht. Het hoogste punt van de kloof was 1.000 meter met een diepte van 150 meter. We stopten nog even bij een soort waterval met mos, wat er prachtig uitzag. Op het verste punt hadden we zo'n 30 km gevaren. Op dat punt keerden we weer om en voeren terug naar het beginpunt. Het was een hele gave en mooie boottocht!
Na de boottocht moesten we nog ongeveer twee uur rijden door de bergen. Ik genoot van het uitzicht, maar was ook erg moe. Af en toe heb ik geprobeerd een beetje te slapen.
Rond 16.00 uur kwamen we aan in ons hotel in San Cristóbal de las Casas. Nadat we onze spullen op de kamer hadden gelegd, deden we een korte oriëntatie wandeling door de stad. Het was ook weer een leuk centrum, met meerdere pleinen, kerken, markten en veel souvenirs. Na de rondleiding besloten Karin en ik om een rondje te lopen en naar souvenirs te kijken. De souvenirs markt was erg groot en er is zoveel te zien. We hebben gekeken naar wat we mogelijk zouden willen kopen en kunnen er nu nog even een nachtje over slapen.
San Cristóbal de las Casas ligt weer op 2.200 meter hoogte. Toen de zon weg was, werd het al snel koud en ik liep nog steeds in mijn korte broek rond, gelukkig had ik wel een vest aan. Door het lopen bleef ik wel redelijk warm, maar ik had wel kippenvel. Karin wilde in een restaurant spaghetti eten. Ik had vanmiddag al lekker geluncht en wilde nu mijn broodjes eten. Karin ging alvast zitten en eten en ik liep nog een stukje door de straten en at ondertussen mijn broodjes op. Daarna ging ik bij Karin zitten. Zij had extra eten gekregen, maar hoefde dat niet. Ik heb toen nog een soort van chips gegeten, wat erg lekker was.
Na het avondeten gingen we op zoek naar een supermarkt. De eerste had geen yoghurt. Daarom gingen we op zoek naar een andere supermarkt, maar door de wirwar van straatjes konden we die eerst niet vinden. Gelukkig vonden we de supermarkt en hadden ze ook de yoghurt. Eindelijk konden we terug naar het hotel.
In het hotel heb ik even een warme douche genomen. Daarna ben ik gaan opwarmen in bed en heb ik mijn verhaaltje weer geschreven. Morgenochtend hoeven we gelukkig niet zo vroeg op, dus ik hoop morgen weer wat meer uitgerust te zijn.
[userId] => 438531
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5090317
[countryId] => 122
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 265
[author] => Nathalie
[cityName] => San Cristóbal de las Casas
[travelId] => 528295
[travelTitle] => Rondreis Mexico, Guatemala, Honduras & Patagonië
[travelTitleSlugified] => rondreis-mexico-guatemala-honduras-patagoni
[dateDepart] => 2023-01-12
[dateReturn] => 2023-03-02
[showDate] => yes
[goalId] => 5
[goalName] => Een wereldreis
[countryName] => Mexico
[countryIsoCode] => mx
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/mexico,san-cristbal-de-las-casas
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/438/531_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => sumidero-canyon
)
[13] => stdClass Object
(
[username] => NathalievanHillo
[datePublication] => 2023-01-18
[title] => Een lange reisdag
[message] => Vanmorgen zouden we om 8.30 uur vertrekken. Karin had de wekker echter al om 6.30 uur gezet, omdat ze alles op haar gemak wil doen en 100 keer wil controleren of ze alles heeft. Ik heb in de ochtend helemaal niet zo veel tijd nodig, maar als ik eenmaal wakker ben, kan ik ook niet meer slapen. Ik ging dus ook al vroeg mijn bed uit en was eigenlijk al snel klaar om te gaan. Ik heb nog ruim een half uur met thuis kunnen bellen en ondertussen ontbeten. Tja, toch nog mijn tijd nuttig besteden als je kamergenoot per se zo vroeg op moet staan.
Vandaag was een lange reisdag. Oorspronkelijk, voor corona, reden ze vandaag in één dag naar San Cristóbal. Dit was echter een hele lange reisdag, waardoor ze nu halverwege een technische stop hebben ingepland en we een nacht in een hotel langs de weg slapen. Onderweg naar de technische stop hadden we meerdere leuke stops.
De eerste stop was El Tule, de dikste boomstam ter wereld, met een omtrek van 36,2 meter. De boom is zo'n 2.000 jaar oud. De volgende stop was een weeffabriek, waar ze lieten zien hoe ze de draden van wol maken, van welke natuurlijke producten ze kleuren maken en hoe ze de draden die kleur geven en natuurlijk hoe ze onder andere kleden weven. Het was erg interessant om te zien. In de winkel hingen heel veel mooie kleden, sjaals, tassen, etc. Helaas was het wel erg duur (handgemaakt natuurlijk) en voor mij ook moeilijk om mee te nemen. De derde stop was een mezcal fabriek, waar ze lieten zien hoe mezcal gemaakt wordt. Ook kregen we meerdere soorten mezcal te proeven. Het was een heel hoog alcohol percentage en het had een rokerige smaak. Ik vond het heel erg vies, maar heb wel van alles wat geproefd. Gelukkig stonden er genoeg sinaasappelstukjes om de smaak enigszins weg te krijgen. De vierde stop waren de ruïnes van Mitla. Dit was de kleinste site tot nu toe, maar wel mooi om te zien. Er stonden ook heel veel leuke cactussen. De vijfde stop was de lunch. Ik had nog niet zo'n trek en had zelf ook broodjes mee. Ik liep een rondje bij het buffet, maar vond het niet de moeite waard om daar te eten. Ik heb wel gezellig bij de groep gezeten, maar niet zelf gegeten. Toen we weer in de bus zaten, heb ik mijn broodjes opgegeten.
Tijdens de lunchstop hoorde onze chauffeur van een andere chauffeur dat op onze route blokkades en wegwerkzaamheden waren. Daarom besloot onze chauffeur een andere route te rijden, om hopelijk file en oponthoud te vermijden. Het was een prachtige route, dwars door de bergen. Het was een slingerweg, waar we ruim drie uur hebben gereden. Ik was blij dat ik voorin zat en niet veel had geluncht. Iemand van de groep heeft in de bus overgegeven. Niet erg prettig. Kort daarna hadden we even een stop en konden we onze benen strekken en genieten van het uitzicht. Na nog eens twee uur rijden kwamen we bij het hotel aan. Er hing een donkere lucht, het was erg benauwd en er vielen een paar druppels, maar het is daarbij gebleven. Het was al 18.00 uur en donker. We hadden langs de weg bij een taco restaurant taco's willen eten, maar omdat het al donker was en de supermarkten tralies hebben waardoor je moet vragen om wat je wilt, leek het twee reisgenoten, Karin en mij niet heel veilig om zo de straat op te gaan. Uiteindelijk heb ik in het restaurant van het hotel quesadilla's besteld. Een andere reisgenoot had taco's besteld en die zagen er beter uit dan de taco's die ik op de eerste dag had gegeten. Ze stelde voor om ons eten te delen, waardoor ik ook lekkere taco's kon eten!
Karin had niet gegeten en ging al vrij snel naar de kamer. Het hotel heeft een zwembad en daar wilde ik natuurlijk even een duik in nemen. In de kamer trok ik mijn backpack overhoop, want mijn bikini zat natuurlijk helemaal onderop. Het zwembad was heerlijk en ik had hem helemaal voor mezelf in het donker. Ik had wel uren kunnen zwemmen, maar na ongeveer een half uur ging ik er maar weer uit om te douchen en naar bed te gaan. Morgen vertrekken we al om 7.00 uur. De wekker staat alweer om 6.00 uur. Ook morgen hebben we weer een lange reisdag, maar wel met een leuke stop (iets met krokodillen)!
[userId] => 438531
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5090285
[countryId] => 122
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 47
[author] => Nathalie
[cityName] => Santo Domingo Tehuantepec
[travelId] => 528295
[travelTitle] => Rondreis Mexico, Guatemala, Honduras & Patagonië
[travelTitleSlugified] => rondreis-mexico-guatemala-honduras-patagoni
[dateDepart] => 2023-01-12
[dateReturn] => 2023-03-02
[showDate] => yes
[goalId] => 5
[goalName] => Een wereldreis
[countryName] => Mexico
[countryIsoCode] => mx
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/mexico,santo-domingo-tehuantepec
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/438/531_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => een-lange-reisdag
)
[14] => stdClass Object
(
[username] => NathalievanHillo
[datePublication] => 2023-01-17
[title] => Monte Alban en Oaxaca
[message] => Vanmorgen werden we rustig wakker en maakten we ons klaar voor de excursie in de ochtend naar Monte Alban. Dit was ongeveer een half uur rijden vanaf ons hotel. Ik had vanmorgen voor het eerst geen vest nodig, omdat het al wat warmer was. Dat heeft te maken met de hoogte. Oaxaca ligt op 1.555 meter. Mexico City ligt op 2.240 meter en Puebla op 2.135 meter. Daardoor is het in de ochtend nog erg fris en koelt het in de avond erg af. In Oaxaca was het vanochtend dus al goed te doen. Erg lekker!
Monte Alban is een ruïne van de Olmeken. Een deel van de groep ging met een gids over de site lopen. De extra kosten worden dan gedeeld met elkaar. Ik liep samen met Karin en nog een paar reisgenoten zonder gids over de site. Er staan bordjes om te lezen en je kan zelf zo lang ergens blijven als je wilt. Het was een erg mooie ruïne, waar veel te zien was. Ook mocht je op een aantal trappen klimmen, waardoor je een mooi uitzicht had over de hele site. Erg mooi! Ik kwam zelfs boven op de piramide een vlinder tegen! Ik moest gelijk glimlachen, want papa was even bij mij. Ondertussen werd het ook al warm, dus we hebben op ons gemak rondgekeken. Aan het einde was er nog een klein museum waar je kon kijken. We hadden ruim de tijd en waren al eerder klaar dan de afgesproken tijd. Op een terras heb ik nog met een paar reisgenoten gekletst. Rond 12.30 uur kwamen we weer in Oaxaca aan.
In de middag hadden we vrije tijd. We besloten om direct naar een aantal markten te gaan om te kijken naar souvenirs. Er is ontzettend veel keuze en het is moeilijk om een keuze te maken. Op de andere markt was er ook veel eten. Toen we door de markten heen waren, liepen we terug naar ons hotel. Hier hebben we even kort gezeten en gekeken wat er nog meer te doen was in Oaxaca. Rond 14.00 uur gingen we weer op pad.
We zijn eerst naar twee kerken gelopen. Bij de eerste kerk konden we naar binnen, maar de tweede kerk was dicht. Erg jammer. Daarna liepen we door naar een wijk met veel kleuren en muurschilderingen. Dit verraste ons positief en we hebben veel foto's gemaakt. Nadat we klaar waren in die straat, gingen we even zitten, wat eten en drinken en hebben we gekletst. Ik twijfelde om toch bepaalde souvenirs te kopen, dus we besloten om terug te gaan naar de grote markt. Onderweg liepen we langs de kerk die eerder dicht was, maar die bleek nu open te zijn, waardoor we toch een kijkje konden nemen. Op de markt vond ik wat ik zocht, maar de prijs was hoog. Ondanks proberen af te dingen, lukte het niet om de prijs lager te krijgen. Ook bij Karin haar souvenirs lukte dat niet. Uiteindelijk hebben we niks gekocht. Wel kocht ik een soort gebakje met een soort vanille custard. Erg lekker! Daarna gingen we op een terrasje zitten en bestelde ik nacho's met guacemole. Ontzettend lekker! Karin wilde een pizza eten bij Domino's, dus toen ik klaar was met eten, liepen we daar naartoe. Toen Karin klaar was met eten, haalde ik nog een bijzonder ijsje, namelijk tuna ijs op een hoorntje. Tuna ijs is gemaakt van cactus. Het had een hele aparte smaak, maar ik vond het wel lekker. Ten slotte liepen we naar de supermarkt om een voorraad eten in te slaan. Morgen is een lange reisdag met aan het einde een technische stop: een hotel langs de weg. Het kan zijn dat we laat aankomen en dan hebben we toch wat te eten mee.
In het hotel zag ik Saskia met een reisgenoot kletsen. Ik sloot even aan, maar het korte gesprek werd al snel een langer gesprek over van alles en nog wat. Uiteindelijk was Karin al klaar met douchen en inpakken en gaf ze mij de sleutel omdat ze ging slapen. Uiteindelijk ging ik ook terug naar de kamer, waar ik lekker heb gedoucht, mijn backpack weer heb ingepakt en nog mijn verhaaltje heb geschreven.
Morgen wordt een lange reisdag, maar wel met een aantal leuke stops. Ik heb er weer zin in!
[userId] => 438531
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5090262
[countryId] => 122
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 41
[author] => Nathalie
[cityName] => Oaxaca de Juárez
[travelId] => 528295
[travelTitle] => Rondreis Mexico, Guatemala, Honduras & Patagonië
[travelTitleSlugified] => rondreis-mexico-guatemala-honduras-patagoni
[dateDepart] => 2023-01-12
[dateReturn] => 2023-03-02
[showDate] => yes
[goalId] => 5
[goalName] => Een wereldreis
[countryName] => Mexico
[countryIsoCode] => mx
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/mexico,oaxaca-de-jurez
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/438/531_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => monte-alban-en-oaxaca
)
)
)
[_currentPageNumber:protected] => 1
[_filter:protected] =>
[_itemCountPerPage:protected] => 15
[_pageCount:protected] => 4
[_pageRange:protected] => 10
[_pages:protected] => stdClass Object
(
[pageCount] => 4
[itemCountPerPage] => 15
[first] => 1
[current] => 1
[last] => 4
[next] => 2
[pagesInRange] => Array
(
[1] => 1
[2] => 2
[3] => 3
[4] => 4
)
[firstPageInRange] => 1
[lastPageInRange] => 4
[currentItemCount] => 15
[totalItemCount] => 60
[firstItemNumber] => 1
[lastItemNumber] => 15
)
[_view:protected] =>
)
[breadcrumb] =>
>
Reisverslagen
[styleSheet] => https://cdn.easyapps.nl/578/css/style.css
)
Playa del Carmen - Mexico 
