Zend_View Object
(
[_useViewStream:Zend_View:private] => 1
[_useStreamWrapper:Zend_View:private] =>
[_path:Zend_View_Abstract:private] => Array
(
[script] => Array
(
[0] => /srv/www/tl-www/website/application/layouts/scripts/
[1] => /srv/www/tl-www/website/application/layouts/scripts/
[2] => /srv/www/tl-www/website/application/modules/home/views/scripts/
[3] => ./views/scripts/
)
[helper] => Array
(
)
[filter] => Array
(
)
)
[_file:Zend_View_Abstract:private] => /srv/www/tl-www/website/application/layouts/scripts/home/bodyReports.phtml
[_helper:Zend_View_Abstract:private] => Array
(
[HeadMeta] => Zend_View_Helper_HeadMeta Object
(
[_typeKeys:protected] => Array
(
[0] => name
[1] => http-equiv
[2] => charset
[3] => property
)
[_requiredKeys:protected] => Array
(
[0] => content
)
[_modifierKeys:protected] => Array
(
[0] => lang
[1] => scheme
)
[_regKey:protected] => Zend_View_Helper_HeadMeta
[_container:protected] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[1] => stdClass Object
(
[type] => name
[name] => robots
[content] => noindex,follow
[modifiers] => Array
(
)
)
)
)
[_registry:protected] => Zend_View_Helper_Placeholder_Registry Object
(
[_containerClass:protected] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container
[_items:protected] => Array
(
[Zend_Layout] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[content] =>
Recente reisverslagen uit Libanon
)
)
[Zend_View_Helper_HeadMeta] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[1] => stdClass Object
(
[type] => name
[name] => robots
[content] => noindex,follow
[modifiers] => Array
(
)
)
)
)
[Zend_View_Helper_HeadLink] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
)
)
[Zend_View_Helper_HeadScript] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/ui/exampleHintText.js
)
[source] =>
)
[1] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.mousewheel.js
)
[source] =>
)
[2] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/json2.js
)
[source] =>
)
[3] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.cycle.lite.js
)
[source] =>
)
[4] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.jscrollpane.min.js
)
[source] =>
)
[5] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery-ui-1.8.16.custom.min.js
)
[source] =>
)
[6] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tagify.js
)
[source] =>
)
[7] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/local/jquery.validationEngine-nl.js
)
[source] =>
)
[8] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.validationEngine.js
)
[source] =>
)
[9] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.fileupload.js
)
[source] =>
)
[10] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.iframe-transport.js
)
[source] =>
)
[11] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tools.min.js
)
[source] =>
)
[12] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.prettyPhoto.js
)
[source] =>
)
[13] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.ba-dotimeout.min.js
)
[source] =>
)
[14] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.store.js
)
[source] =>
)
[15] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.cookie.js
)
[source] =>
)
[16] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.miniColors.js
)
[source] =>
)
[17] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tmpl.js
)
[source] =>
)
[18] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.textCounter.js
)
[source] =>
)
[19] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.rotate.js
)
[source] =>
)
[20] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.easyBGResizer.js
)
[source] =>
)
[21] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/external/aurigma/aurigma.uploader.js
)
[source] =>
)
[22] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/external/aurigma/aurigma.uploader.installationprogress.js
)
[source] =>
)
[23] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/external/aurigma/local/aurigma.uploader.nl_localization.js
)
[source] =>
)
[24] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.ad-gallery.js
)
[source] =>
)
[25] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/gmaps.js
)
[source] =>
)
[26] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/googleMapsNew.js
)
[source] =>
)
[27] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/entity/Callback.js
)
[source] =>
)
[28] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/entity/Entity.js
)
[source] =>
)
[29] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/setup.js
)
[source] =>
)
[30] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery-example.js
)
[source] =>
)
[31] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tooltip.min.js
)
[source] =>
)
[32] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/local/jquery.ui.datepicker-nl.js
)
[source] =>
)
[33] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/bas.js
)
[source] =>
)
[34] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/team.js
)
[source] =>
)
)
)
[Zend_View_Helper_InlineScript] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/tmpl.min.js
)
[source] =>
)
[1] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/load-image.min.js
)
[source] =>
)
[2] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/bootstrap.min.js
)
[source] =>
)
[3] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.iframe-transport.js
)
[source] =>
)
[4] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.fileupload.js
)
[source] =>
)
[5] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.fileupload-ui.js
)
[source] =>
)
[6] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/fileUploadCustomSettings.js
)
[source] =>
)
[7] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.timeago.js
)
[source] =>
)
[8] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/local/jquery.timeago.nl.js
)
[source] =>
)
[9] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/fileuploader.js
)
[source] =>
)
[10] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/entity/upload.js
)
[source] =>
)
[11] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/classes/SortableEntities.js
)
[source] =>
)
[12] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/unoslider.js
)
[source] =>
)
[13] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/shop.js
)
[source] =>
)
[14] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/classes/PortalTicker.js
)
[source] =>
)
[15] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/afterLoading.js
)
[source] =>
)
[16] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/commentValidation.js
)
[source] =>
)
[17] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/clubs.js
)
[source] =>
)
)
)
[Zend_View_Helper_HeadTitle] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] => -
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[0] => Reisverslagen over Libanon
[1] => WaarBenJij.nu
)
)
)
)
[_autoEscape:protected] => 1
[view] => Zend_View Object
*RECURSION*
)
[Doctype] => Zend_View_Helper_Doctype Object
(
[_defaultDoctype:protected] => HTML4_LOOSE
[_registry:protected] => ArrayObject Object
(
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[doctypes] => Array
(
[XHTML11] =>
[XHTML1_STRICT] =>
[XHTML1_TRANSITIONAL] =>
[XHTML1_FRAMESET] =>
[XHTML1_RDFA] =>
[XHTML_BASIC1] =>
[XHTML5] =>
[HTML4_STRICT] =>
[HTML4_LOOSE] =>
[HTML4_FRAMESET] =>
[HTML5] =>
)
[doctype] => HTML4_LOOSE
)
)
[_regKey:protected] => Zend_View_Helper_Doctype
[view] => Zend_View Object
*RECURSION*
)
[HeadLink] => Zend_View_Helper_HeadLink Object
(
[_itemKeys:protected] => Array
(
[0] => charset
[1] => href
[2] => hreflang
[3] => id
[4] => media
[5] => rel
[6] => rev
[7] => type
[8] => title
[9] => extras
[10] => sizes
)
[_regKey:protected] => Zend_View_Helper_HeadLink
[_container:protected] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
)
)
[_registry:protected] => Zend_View_Helper_Placeholder_Registry Object
(
[_containerClass:protected] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container
[_items:protected] => Array
(
[Zend_Layout] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[content] =>
Recente reisverslagen uit Libanon
)
)
[Zend_View_Helper_HeadMeta] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[1] => stdClass Object
(
[type] => name
[name] => robots
[content] => noindex,follow
[modifiers] => Array
(
)
)
)
)
[Zend_View_Helper_HeadLink] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
)
)
[Zend_View_Helper_HeadScript] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/ui/exampleHintText.js
)
[source] =>
)
[1] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.mousewheel.js
)
[source] =>
)
[2] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/json2.js
)
[source] =>
)
[3] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.cycle.lite.js
)
[source] =>
)
[4] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.jscrollpane.min.js
)
[source] =>
)
[5] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery-ui-1.8.16.custom.min.js
)
[source] =>
)
[6] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tagify.js
)
[source] =>
)
[7] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/local/jquery.validationEngine-nl.js
)
[source] =>
)
[8] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.validationEngine.js
)
[source] =>
)
[9] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.fileupload.js
)
[source] =>
)
[10] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.iframe-transport.js
)
[source] =>
)
[11] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tools.min.js
)
[source] =>
)
[12] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.prettyPhoto.js
)
[source] =>
)
[13] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.ba-dotimeout.min.js
)
[source] =>
)
[14] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.store.js
)
[source] =>
)
[15] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.cookie.js
)
[source] =>
)
[16] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.miniColors.js
)
[source] =>
)
[17] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tmpl.js
)
[source] =>
)
[18] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.textCounter.js
)
[source] =>
)
[19] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.rotate.js
)
[source] =>
)
[20] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.easyBGResizer.js
)
[source] =>
)
[21] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/external/aurigma/aurigma.uploader.js
)
[source] =>
)
[22] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/external/aurigma/aurigma.uploader.installationprogress.js
)
[source] =>
)
[23] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/external/aurigma/local/aurigma.uploader.nl_localization.js
)
[source] =>
)
[24] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.ad-gallery.js
)
[source] =>
)
[25] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/gmaps.js
)
[source] =>
)
[26] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/googleMapsNew.js
)
[source] =>
)
[27] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/entity/Callback.js
)
[source] =>
)
[28] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/entity/Entity.js
)
[source] =>
)
[29] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/setup.js
)
[source] =>
)
[30] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery-example.js
)
[source] =>
)
[31] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tooltip.min.js
)
[source] =>
)
[32] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/local/jquery.ui.datepicker-nl.js
)
[source] =>
)
[33] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/bas.js
)
[source] =>
)
[34] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/team.js
)
[source] =>
)
)
)
[Zend_View_Helper_InlineScript] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/tmpl.min.js
)
[source] =>
)
[1] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/load-image.min.js
)
[source] =>
)
[2] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/bootstrap.min.js
)
[source] =>
)
[3] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.iframe-transport.js
)
[source] =>
)
[4] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.fileupload.js
)
[source] =>
)
[5] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.fileupload-ui.js
)
[source] =>
)
[6] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/fileUploadCustomSettings.js
)
[source] =>
)
[7] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.timeago.js
)
[source] =>
)
[8] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/local/jquery.timeago.nl.js
)
[source] =>
)
[9] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/fileuploader.js
)
[source] =>
)
[10] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/entity/upload.js
)
[source] =>
)
[11] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/classes/SortableEntities.js
)
[source] =>
)
[12] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/unoslider.js
)
[source] =>
)
[13] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/shop.js
)
[source] =>
)
[14] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/classes/PortalTicker.js
)
[source] =>
)
[15] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/afterLoading.js
)
[source] =>
)
[16] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/commentValidation.js
)
[source] =>
)
[17] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/clubs.js
)
[source] =>
)
)
)
[Zend_View_Helper_HeadTitle] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] => -
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[0] => Reisverslagen over Libanon
[1] => WaarBenJij.nu
)
)
)
)
[_autoEscape:protected] => 1
[view] => Zend_View Object
*RECURSION*
)
[HeadScript] => Zend_View_Helper_HeadScript Object
(
[_regKey:protected] => Zend_View_Helper_HeadScript
[_arbitraryAttributes:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureScriptType:protected] =>
[_captureScriptAttrs:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_optionalAttributes:protected] => Array
(
[0] => charset
[1] => defer
[2] => language
[3] => src
)
[_requiredAttributes:protected] => Array
(
[0] => type
)
[useCdata] =>
[_container:protected] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/ui/exampleHintText.js
)
[source] =>
)
[1] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.mousewheel.js
)
[source] =>
)
[2] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/json2.js
)
[source] =>
)
[3] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.cycle.lite.js
)
[source] =>
)
[4] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.jscrollpane.min.js
)
[source] =>
)
[5] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery-ui-1.8.16.custom.min.js
)
[source] =>
)
[6] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tagify.js
)
[source] =>
)
[7] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/local/jquery.validationEngine-nl.js
)
[source] =>
)
[8] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.validationEngine.js
)
[source] =>
)
[9] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.fileupload.js
)
[source] =>
)
[10] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.iframe-transport.js
)
[source] =>
)
[11] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tools.min.js
)
[source] =>
)
[12] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.prettyPhoto.js
)
[source] =>
)
[13] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.ba-dotimeout.min.js
)
[source] =>
)
[14] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.store.js
)
[source] =>
)
[15] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.cookie.js
)
[source] =>
)
[16] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.miniColors.js
)
[source] =>
)
[17] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tmpl.js
)
[source] =>
)
[18] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.textCounter.js
)
[source] =>
)
[19] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.rotate.js
)
[source] =>
)
[20] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.easyBGResizer.js
)
[source] =>
)
[21] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/external/aurigma/aurigma.uploader.js
)
[source] =>
)
[22] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/external/aurigma/aurigma.uploader.installationprogress.js
)
[source] =>
)
[23] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/external/aurigma/local/aurigma.uploader.nl_localization.js
)
[source] =>
)
[24] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.ad-gallery.js
)
[source] =>
)
[25] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/gmaps.js
)
[source] =>
)
[26] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/googleMapsNew.js
)
[source] =>
)
[27] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/entity/Callback.js
)
[source] =>
)
[28] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/entity/Entity.js
)
[source] =>
)
[29] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/setup.js
)
[source] =>
)
[30] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery-example.js
)
[source] =>
)
[31] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tooltip.min.js
)
[source] =>
)
[32] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/local/jquery.ui.datepicker-nl.js
)
[source] =>
)
[33] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/bas.js
)
[source] =>
)
[34] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/team.js
)
[source] =>
)
)
)
[_registry:protected] => Zend_View_Helper_Placeholder_Registry Object
(
[_containerClass:protected] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container
[_items:protected] => Array
(
[Zend_Layout] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[content] =>
Recente reisverslagen uit Libanon
)
)
[Zend_View_Helper_HeadMeta] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[1] => stdClass Object
(
[type] => name
[name] => robots
[content] => noindex,follow
[modifiers] => Array
(
)
)
)
)
[Zend_View_Helper_HeadLink] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
)
)
[Zend_View_Helper_HeadScript] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/ui/exampleHintText.js
)
[source] =>
)
[1] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.mousewheel.js
)
[source] =>
)
[2] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/json2.js
)
[source] =>
)
[3] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.cycle.lite.js
)
[source] =>
)
[4] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.jscrollpane.min.js
)
[source] =>
)
[5] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery-ui-1.8.16.custom.min.js
)
[source] =>
)
[6] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tagify.js
)
[source] =>
)
[7] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/local/jquery.validationEngine-nl.js
)
[source] =>
)
[8] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.validationEngine.js
)
[source] =>
)
[9] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.fileupload.js
)
[source] =>
)
[10] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.iframe-transport.js
)
[source] =>
)
[11] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tools.min.js
)
[source] =>
)
[12] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.prettyPhoto.js
)
[source] =>
)
[13] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.ba-dotimeout.min.js
)
[source] =>
)
[14] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.store.js
)
[source] =>
)
[15] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.cookie.js
)
[source] =>
)
[16] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.miniColors.js
)
[source] =>
)
[17] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tmpl.js
)
[source] =>
)
[18] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.textCounter.js
)
[source] =>
)
[19] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.rotate.js
)
[source] =>
)
[20] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.easyBGResizer.js
)
[source] =>
)
[21] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/external/aurigma/aurigma.uploader.js
)
[source] =>
)
[22] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/external/aurigma/aurigma.uploader.installationprogress.js
)
[source] =>
)
[23] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/external/aurigma/local/aurigma.uploader.nl_localization.js
)
[source] =>
)
[24] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.ad-gallery.js
)
[source] =>
)
[25] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/gmaps.js
)
[source] =>
)
[26] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/googleMapsNew.js
)
[source] =>
)
[27] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/entity/Callback.js
)
[source] =>
)
[28] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/entity/Entity.js
)
[source] =>
)
[29] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/setup.js
)
[source] =>
)
[30] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery-example.js
)
[source] =>
)
[31] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tooltip.min.js
)
[source] =>
)
[32] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/local/jquery.ui.datepicker-nl.js
)
[source] =>
)
[33] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/bas.js
)
[source] =>
)
[34] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/team.js
)
[source] =>
)
)
)
[Zend_View_Helper_InlineScript] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/tmpl.min.js
)
[source] =>
)
[1] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/load-image.min.js
)
[source] =>
)
[2] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/bootstrap.min.js
)
[source] =>
)
[3] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.iframe-transport.js
)
[source] =>
)
[4] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.fileupload.js
)
[source] =>
)
[5] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.fileupload-ui.js
)
[source] =>
)
[6] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/fileUploadCustomSettings.js
)
[source] =>
)
[7] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.timeago.js
)
[source] =>
)
[8] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/local/jquery.timeago.nl.js
)
[source] =>
)
[9] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/fileuploader.js
)
[source] =>
)
[10] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/entity/upload.js
)
[source] =>
)
[11] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/classes/SortableEntities.js
)
[source] =>
)
[12] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/unoslider.js
)
[source] =>
)
[13] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/shop.js
)
[source] =>
)
[14] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/classes/PortalTicker.js
)
[source] =>
)
[15] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/afterLoading.js
)
[source] =>
)
[16] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/commentValidation.js
)
[source] =>
)
[17] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/clubs.js
)
[source] =>
)
)
)
[Zend_View_Helper_HeadTitle] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] => -
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[0] => Reisverslagen over Libanon
[1] => WaarBenJij.nu
)
)
)
)
[_autoEscape:protected] => 1
[view] => Zend_View Object
*RECURSION*
)
[InlineScript] => Zend_View_Helper_InlineScript Object
(
[_regKey:protected] => Zend_View_Helper_InlineScript
[_arbitraryAttributes:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureScriptType:protected] =>
[_captureScriptAttrs:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_optionalAttributes:protected] => Array
(
[0] => charset
[1] => defer
[2] => language
[3] => src
)
[_requiredAttributes:protected] => Array
(
[0] => type
)
[useCdata] =>
[_container:protected] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/tmpl.min.js
)
[source] =>
)
[1] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/load-image.min.js
)
[source] =>
)
[2] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/bootstrap.min.js
)
[source] =>
)
[3] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.iframe-transport.js
)
[source] =>
)
[4] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.fileupload.js
)
[source] =>
)
[5] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.fileupload-ui.js
)
[source] =>
)
[6] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/fileUploadCustomSettings.js
)
[source] =>
)
[7] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.timeago.js
)
[source] =>
)
[8] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/local/jquery.timeago.nl.js
)
[source] =>
)
[9] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/fileuploader.js
)
[source] =>
)
[10] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/entity/upload.js
)
[source] =>
)
[11] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/classes/SortableEntities.js
)
[source] =>
)
[12] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/unoslider.js
)
[source] =>
)
[13] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/shop.js
)
[source] =>
)
[14] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/classes/PortalTicker.js
)
[source] =>
)
[15] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/afterLoading.js
)
[source] =>
)
[16] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/commentValidation.js
)
[source] =>
)
[17] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/clubs.js
)
[source] =>
)
)
)
[_registry:protected] => Zend_View_Helper_Placeholder_Registry Object
(
[_containerClass:protected] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container
[_items:protected] => Array
(
[Zend_Layout] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[content] =>
Recente reisverslagen uit Libanon
)
)
[Zend_View_Helper_HeadMeta] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[1] => stdClass Object
(
[type] => name
[name] => robots
[content] => noindex,follow
[modifiers] => Array
(
)
)
)
)
[Zend_View_Helper_HeadLink] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
)
)
[Zend_View_Helper_HeadScript] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/ui/exampleHintText.js
)
[source] =>
)
[1] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.mousewheel.js
)
[source] =>
)
[2] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/json2.js
)
[source] =>
)
[3] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.cycle.lite.js
)
[source] =>
)
[4] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.jscrollpane.min.js
)
[source] =>
)
[5] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery-ui-1.8.16.custom.min.js
)
[source] =>
)
[6] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tagify.js
)
[source] =>
)
[7] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/local/jquery.validationEngine-nl.js
)
[source] =>
)
[8] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.validationEngine.js
)
[source] =>
)
[9] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.fileupload.js
)
[source] =>
)
[10] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.iframe-transport.js
)
[source] =>
)
[11] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tools.min.js
)
[source] =>
)
[12] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.prettyPhoto.js
)
[source] =>
)
[13] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.ba-dotimeout.min.js
)
[source] =>
)
[14] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.store.js
)
[source] =>
)
[15] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.cookie.js
)
[source] =>
)
[16] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.miniColors.js
)
[source] =>
)
[17] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tmpl.js
)
[source] =>
)
[18] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.textCounter.js
)
[source] =>
)
[19] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.rotate.js
)
[source] =>
)
[20] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.easyBGResizer.js
)
[source] =>
)
[21] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/external/aurigma/aurigma.uploader.js
)
[source] =>
)
[22] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/external/aurigma/aurigma.uploader.installationprogress.js
)
[source] =>
)
[23] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/external/aurigma/local/aurigma.uploader.nl_localization.js
)
[source] =>
)
[24] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.ad-gallery.js
)
[source] =>
)
[25] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/gmaps.js
)
[source] =>
)
[26] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/googleMapsNew.js
)
[source] =>
)
[27] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/entity/Callback.js
)
[source] =>
)
[28] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/entity/Entity.js
)
[source] =>
)
[29] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/setup.js
)
[source] =>
)
[30] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery-example.js
)
[source] =>
)
[31] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tooltip.min.js
)
[source] =>
)
[32] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/local/jquery.ui.datepicker-nl.js
)
[source] =>
)
[33] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/bas.js
)
[source] =>
)
[34] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/team.js
)
[source] =>
)
)
)
[Zend_View_Helper_InlineScript] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/tmpl.min.js
)
[source] =>
)
[1] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/load-image.min.js
)
[source] =>
)
[2] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/bootstrap.min.js
)
[source] =>
)
[3] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.iframe-transport.js
)
[source] =>
)
[4] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.fileupload.js
)
[source] =>
)
[5] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.fileupload-ui.js
)
[source] =>
)
[6] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/fileUploadCustomSettings.js
)
[source] =>
)
[7] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.timeago.js
)
[source] =>
)
[8] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/local/jquery.timeago.nl.js
)
[source] =>
)
[9] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/fileuploader.js
)
[source] =>
)
[10] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/entity/upload.js
)
[source] =>
)
[11] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/classes/SortableEntities.js
)
[source] =>
)
[12] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/unoslider.js
)
[source] =>
)
[13] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/shop.js
)
[source] =>
)
[14] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/classes/PortalTicker.js
)
[source] =>
)
[15] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/afterLoading.js
)
[source] =>
)
[16] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/commentValidation.js
)
[source] =>
)
[17] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/clubs.js
)
[source] =>
)
)
)
[Zend_View_Helper_HeadTitle] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] => -
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[0] => Reisverslagen over Libanon
[1] => WaarBenJij.nu
)
)
)
)
[_autoEscape:protected] => 1
[view] => Zend_View Object
*RECURSION*
)
[HeadTitle] => Zend_View_Helper_HeadTitle Object
(
[_regKey:protected] => Zend_View_Helper_HeadTitle
[_translate:protected] =>
[_translator:protected] =>
[_defaultAttachOrder:protected] =>
[_container:protected] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] => -
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[0] => Reisverslagen over Libanon
[1] => WaarBenJij.nu
)
)
[_registry:protected] => Zend_View_Helper_Placeholder_Registry Object
(
[_containerClass:protected] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container
[_items:protected] => Array
(
[Zend_Layout] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[content] =>
Recente reisverslagen uit Libanon
)
)
[Zend_View_Helper_HeadMeta] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[1] => stdClass Object
(
[type] => name
[name] => robots
[content] => noindex,follow
[modifiers] => Array
(
)
)
)
)
[Zend_View_Helper_HeadLink] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
)
)
[Zend_View_Helper_HeadScript] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/ui/exampleHintText.js
)
[source] =>
)
[1] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.mousewheel.js
)
[source] =>
)
[2] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/json2.js
)
[source] =>
)
[3] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.cycle.lite.js
)
[source] =>
)
[4] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.jscrollpane.min.js
)
[source] =>
)
[5] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery-ui-1.8.16.custom.min.js
)
[source] =>
)
[6] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tagify.js
)
[source] =>
)
[7] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/local/jquery.validationEngine-nl.js
)
[source] =>
)
[8] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.validationEngine.js
)
[source] =>
)
[9] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.fileupload.js
)
[source] =>
)
[10] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.iframe-transport.js
)
[source] =>
)
[11] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tools.min.js
)
[source] =>
)
[12] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.prettyPhoto.js
)
[source] =>
)
[13] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.ba-dotimeout.min.js
)
[source] =>
)
[14] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.store.js
)
[source] =>
)
[15] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.cookie.js
)
[source] =>
)
[16] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.miniColors.js
)
[source] =>
)
[17] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tmpl.js
)
[source] =>
)
[18] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.textCounter.js
)
[source] =>
)
[19] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.rotate.js
)
[source] =>
)
[20] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.easyBGResizer.js
)
[source] =>
)
[21] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/external/aurigma/aurigma.uploader.js
)
[source] =>
)
[22] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/external/aurigma/aurigma.uploader.installationprogress.js
)
[source] =>
)
[23] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/external/aurigma/local/aurigma.uploader.nl_localization.js
)
[source] =>
)
[24] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.ad-gallery.js
)
[source] =>
)
[25] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/gmaps.js
)
[source] =>
)
[26] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/googleMapsNew.js
)
[source] =>
)
[27] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/entity/Callback.js
)
[source] =>
)
[28] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/entity/Entity.js
)
[source] =>
)
[29] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/setup.js
)
[source] =>
)
[30] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery-example.js
)
[source] =>
)
[31] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tooltip.min.js
)
[source] =>
)
[32] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/local/jquery.ui.datepicker-nl.js
)
[source] =>
)
[33] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/bas.js
)
[source] =>
)
[34] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/team.js
)
[source] =>
)
)
)
[Zend_View_Helper_InlineScript] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/tmpl.min.js
)
[source] =>
)
[1] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/load-image.min.js
)
[source] =>
)
[2] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/bootstrap.min.js
)
[source] =>
)
[3] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.iframe-transport.js
)
[source] =>
)
[4] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.fileupload.js
)
[source] =>
)
[5] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.fileupload-ui.js
)
[source] =>
)
[6] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/fileUploadCustomSettings.js
)
[source] =>
)
[7] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.timeago.js
)
[source] =>
)
[8] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/local/jquery.timeago.nl.js
)
[source] =>
)
[9] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/fileuploader.js
)
[source] =>
)
[10] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/entity/upload.js
)
[source] =>
)
[11] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/classes/SortableEntities.js
)
[source] =>
)
[12] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/unoslider.js
)
[source] =>
)
[13] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/shop.js
)
[source] =>
)
[14] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/classes/PortalTicker.js
)
[source] =>
)
[15] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/afterLoading.js
)
[source] =>
)
[16] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/commentValidation.js
)
[source] =>
)
[17] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/clubs.js
)
[source] =>
)
)
)
[Zend_View_Helper_HeadTitle] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] => -
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[0] => Reisverslagen over Libanon
[1] => WaarBenJij.nu
)
)
)
)
[_autoEscape:protected] => 1
[view] => Zend_View Object
*RECURSION*
)
[PartialLoop] => Zend_View_Helper_PartialLoop Object
(
[partialCounter:protected] => 15
[_objectKey:protected] =>
[view] => Zend_View Object
*RECURSION*
)
[PaginationControl] => Zend_View_Helper_PaginationControl Object
(
[view] => Zend_View Object
*RECURSION*
)
[Partial] => Zend_View_Helper_Partial Object
(
[_objectKey:protected] =>
[view] => Zend_View Object
*RECURSION*
)
[Url] => Zend_View_Helper_Url Object
(
[view] => Zend_View Object
*RECURSION*
)
)
[_helperLoaded:Zend_View_Abstract:private] => Array
(
)
[_helperLoadedDir:Zend_View_Abstract:private] => Array
(
)
[_filter:Zend_View_Abstract:private] => Array
(
)
[_filterClass:Zend_View_Abstract:private] => Array
(
)
[_filterLoaded:Zend_View_Abstract:private] => Array
(
)
[_filterLoadedDir:Zend_View_Abstract:private] => Array
(
)
[_escape:Zend_View_Abstract:private] => htmlspecialchars
[_encoding:Zend_View_Abstract:private] => UTF-8
[_lfiProtectionOn:Zend_View_Abstract:private] => 1
[_loaders:Zend_View_Abstract:private] => Array
(
[filter] => Zend_Loader_PluginLoader Object
(
[_loadedPluginPaths:protected] => Array
(
)
[_loadedPlugins:protected] => Array
(
)
[_prefixToPaths:protected] => Array
(
[Zend_View_Filter_] => Array
(
[0] => Zend/View/Filter/
[1] => ./views/filters/
[2] => /srv/www/tl-www/website/application/modules/home/views/filters/
)
)
[_useStaticRegistry:protected] =>
)
[helper] => Zend_Loader_PluginLoader Object
(
[_loadedPluginPaths:protected] => Array
(
)
[_loadedPlugins:protected] => Array
(
[HeadMeta] => Zend_View_Helper_HeadMeta
[Doctype] => Zend_View_Helper_Doctype
[HeadLink] => Zend_View_Helper_HeadLink
[HeadScript] => Zend_View_Helper_HeadScript
[InlineScript] => Zend_View_Helper_InlineScript
[HeadTitle] => Zend_View_Helper_HeadTitle
[PartialLoop] => Zend_View_Helper_PartialLoop
[Slugify] => TravelLog\View\Helper\Slugify
[DateTime] => TravelLog\View\Helper\DateTime
[Url] => Zend_View_Helper_Url
[ClickTracking] => TravelLog\View\Helper\ClickTracking
[TruncateWords] => TravelLog\View\Helper\TruncateWords
[PaginationControl] => Zend_View_Helper_PaginationControl
[Partial] => Zend_View_Helper_Partial
)
[_prefixToPaths:protected] => Array
(
[Zend_View_Helper_] => Array
(
[0] => Zend/View/Helper/
[1] => ./views/helpers/
[2] => /srv/www/tl-www/website/application/modules/home/views/helpers/
)
[TravelLog\View\Helper\] => Array
(
[0] => /srv/www/tl-www/website/application/library/TravelLog/View/Helper/
)
)
[_useStaticRegistry:protected] =>
)
)
[_loaderTypes:Zend_View_Abstract:private] => Array
(
[0] => filter
[1] => helper
)
[_strictVars:Zend_View_Abstract:private] =>
[module] => home
[controller] => libanon
[action] => reisverslagen
[exception] => Zend_Controller_Dispatcher_Exception Object
(
[_previous:Zend_Exception:private] =>
[message:protected] => Invalid controller specified (libanon)
[string:Exception:private] =>
[code:protected] => 0
[file:protected] => /opt/ZendFramework-1.12.0/library/Zend/Controller/Dispatcher/Standard.php
[line:protected] => 248
[trace:Exception:private] => Array
(
[0] => Array
(
[file] => /opt/ZendFramework-1.12.0/library/Zend/Controller/Front.php
[line] => 954
[function] => dispatch
[class] => Zend_Controller_Dispatcher_Standard
[type] => ->
[args] => Array
(
[0] => Zend_Controller_Request_Http Object
(
[_paramSources:protected] => Array
(
[0] => _GET
[1] => _POST
)
[_requestUri:protected] => /libanon/reisverslagen/p/1/page/3
[_baseUrl:protected] =>
[_basePath:protected] =>
[_pathInfo:protected] => libanon/reisverslagen/p/1/page/3
[_params:protected] => Array
(
[controller] => libanon
[action] => reisverslagen
[p] => 1
[page] => 3
[module] => home
[error_handler] => ArrayObject Object
(
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[exception] => Zend_Controller_Dispatcher_Exception Object
*RECURSION*
[type] => EXCEPTION_NO_CONTROLLER
[request] => Zend_Controller_Request_Http Object
(
[_paramSources:protected] => Array
(
[0] => _GET
[1] => _POST
)
[_requestUri:protected] => /libanon/reisverslagen/p/1/page/3
[_baseUrl:protected] =>
[_basePath:protected] =>
[_pathInfo:protected] => libanon/reisverslagen/p/1/page/3
[_params:protected] => Array
(
[controller] => libanon
[action] => reisverslagen
[p] => 1
[page] => 3
[module] => home
)
[_rawBody:protected] =>
[_aliases:protected] => Array
(
)
[_dispatched:protected] => 1
[_module:protected] => home
[_moduleKey:protected] => module
[_controller:protected] => libanon
[_controllerKey:protected] => controller
[_action:protected] => reisverslagen
[_actionKey:protected] => action
)
)
)
[continentId] => 5
[countryId] => 104
)
[_rawBody:protected] =>
[_aliases:protected] => Array
(
)
[_dispatched:protected] => 1
[_module:protected] => home
[_moduleKey:protected] => module
[_controller:protected] => reports
[_controllerKey:protected] => controller
[_action:protected] => index
[_actionKey:protected] => action
)
[1] => Zend_Controller_Response_Http Object
(
[_body:protected] => Array
(
[default] =>
Recente reisverslagen uit Libanon
)
[_exceptions:protected] => Array
(
[0] => Zend_Controller_Dispatcher_Exception Object
*RECURSION*
)
[_headers:protected] => Array
(
)
[_headersRaw:protected] => Array
(
)
[_httpResponseCode:protected] => 200
[_isRedirect:protected] =>
[_renderExceptions:protected] =>
[headersSentThrowsException] => 1
)
)
)
[1] => Array
(
[file] => /opt/ZendFramework-1.12.0/library/Zend/Application/Bootstrap/Bootstrap.php
[line] => 97
[function] => dispatch
[class] => Zend_Controller_Front
[type] => ->
[args] => Array
(
)
)
[2] => Array
(
[file] => /opt/ZendFramework-1.12.0/library/Zend/Application.php
[line] => 366
[function] => run
[class] => Zend_Application_Bootstrap_Bootstrap
[type] => ->
[args] => Array
(
)
)
[3] => Array
(
[file] => /srv/www/tl-www/website/public/index.php
[line] => 202
[function] => run
[class] => Zend_Application
[type] => ->
[args] => Array
(
)
)
)
[previous:Exception:private] =>
)
[currentUserId] => 0
[currentUserName] =>
[domainName] => waarbenjij.nu
[protocol] => https://
[cdnRoot] => https://cdn.easyapps.nl/
[cdn] => https://cdn.easyapps.nl/578/
[notificationWindow] =>
[customBannerParameters] => Array
(
)
[analyticsDomain] => .waarbenjij.nu
[analyticsCode] => UA-109425-7
[analyticsClickTracking] =>
[allContinents] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[languageId] => 1
[continentId] => 1
[name] => Afrika
[nameSlugified] => afrika
[nameSlugifiedCrc32] => 1586791595
[info] =>
)
[1] => stdClass Object
(
[languageId] => 1
[continentId] => 2
[name] => Azië
[nameSlugified] => azie
[nameSlugifiedCrc32] => 1918887877
[info] =>
)
[2] => stdClass Object
(
[languageId] => 1
[continentId] => 3
[name] => Centraal-Amerika
[nameSlugified] => centraal-amerika
[nameSlugifiedCrc32] => 4250903019
[info] =>
)
[3] => stdClass Object
(
[languageId] => 1
[continentId] => 4
[name] => Europa
[nameSlugified] => europa
[nameSlugifiedCrc32] => 1342086343
[info] =>
)
[4] => stdClass Object
(
[languageId] => 1
[continentId] => 5
[name] => Midden Oosten
[nameSlugified] => midden-oosten
[nameSlugifiedCrc32] => 3432809701
[info] =>
)
[5] => stdClass Object
(
[languageId] => 1
[continentId] => 6
[name] => Noord-Amerika
[nameSlugified] => noord-amerika
[nameSlugifiedCrc32] => 20851603
[info] =>
)
[6] => stdClass Object
(
[languageId] => 1
[continentId] => 7
[name] => Oceanië
[nameSlugified] => oceanie
[nameSlugifiedCrc32] => 1997821390
[info] =>
)
[7] => stdClass Object
(
[languageId] => 1
[continentId] => 8
[name] => Rusland
[nameSlugified] => rusland
[nameSlugifiedCrc32] => 2319586005
[info] =>
)
[8] => stdClass Object
(
[languageId] => 1
[continentId] => 9
[name] => Zuid-Amerika
[nameSlugified] => zuid-amerika
[nameSlugifiedCrc32] => 2250637612
[info] =>
)
)
[allCountries] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[countryId] => 209
[isoCode] => af
[name] => Afghanistan
[nameSlugified] => afghanistan
[continentId] => 2
)
[1] => stdClass Object
(
[countryId] => 254
[isoCode] => ax
[name] => Åland
[nameSlugified] => aland
[continentId] => 4
)
[2] => stdClass Object
(
[countryId] => 242
[isoCode] => us
[name] => Alaska
[nameSlugified] => alaska
[continentId] => 6
)
[3] => stdClass Object
(
[countryId] => 1
[isoCode] => al
[name] => Albanië
[nameSlugified] => albanie
[continentId] => 4
)
[4] => stdClass Object
(
[countryId] => 2
[isoCode] => dz
[name] => Algerije
[nameSlugified] => algerije
[continentId] => 1
)
[5] => stdClass Object
(
[countryId] => 3
[isoCode] => as
[name] => Amerikaans Samoa
[nameSlugified] => amerikaans-samoa
[continentId] => 7
)
[6] => stdClass Object
(
[countryId] => 190
[isoCode] => vi
[name] => Amerikaanse maagdeneilanden
[nameSlugified] => amerikaanse-maagdeneilanden
[continentId] => 3
)
[7] => stdClass Object
(
[countryId] => 4
[isoCode] => ad
[name] => Andorra
[nameSlugified] => andorra
[continentId] => 4
)
[8] => stdClass Object
(
[countryId] => 5
[isoCode] => ao
[name] => Angola
[nameSlugified] => angola
[continentId] => 1
)
[9] => stdClass Object
(
[countryId] => 6
[isoCode] => ai
[name] => Anguilla
[nameSlugified] => anguilla
[continentId] => 3
)
[10] => stdClass Object
(
[countryId] => 212
[isoCode] => aq
[name] => Antarctica
[nameSlugified] => antarctica
[continentId] => 9
)
[11] => stdClass Object
(
[countryId] => 7
[isoCode] => ag
[name] => Antigua
[nameSlugified] => antigua
[continentId] => 3
)
[12] => stdClass Object
(
[countryId] => 8
[isoCode] => ar
[name] => Argentinië
[nameSlugified] => argentinie
[continentId] => 9
)
[13] => stdClass Object
(
[countryId] => 9
[isoCode] => am
[name] => Armenië
[nameSlugified] => armenie
[continentId] => 2
)
[14] => stdClass Object
(
[countryId] => 10
[isoCode] => aw
[name] => Aruba
[nameSlugified] => aruba
[continentId] => 3
)
[15] => stdClass Object
(
[countryId] => 11
[isoCode] => au
[name] => Australië
[nameSlugified] => australie
[continentId] => 7
)
[16] => stdClass Object
(
[countryId] => 13
[isoCode] => az
[name] => Azerbeidjan
[nameSlugified] => azerbeidjan
[continentId] => 2
)
[17] => stdClass Object
(
[countryId] => 14
[isoCode] => bs
[name] => Bahama's
[nameSlugified] => bahama-s
[continentId] => 3
)
[18] => stdClass Object
(
[countryId] => 15
[isoCode] => bh
[name] => Bahrain
[nameSlugified] => bahrain
[continentId] => 5
)
[19] => stdClass Object
(
[countryId] => 16
[isoCode] => bd
[name] => Bangladesh
[nameSlugified] => bangladesh
[continentId] => 2
)
[20] => stdClass Object
(
[countryId] => 17
[isoCode] => bb
[name] => Barbados
[nameSlugified] => barbados
[continentId] => 3
)
[21] => stdClass Object
(
[countryId] => 19
[isoCode] => be
[name] => België
[nameSlugified] => belgie
[continentId] => 4
)
[22] => stdClass Object
(
[countryId] => 20
[isoCode] => bz
[name] => Belize
[nameSlugified] => belize
[continentId] => 1
)
[23] => stdClass Object
(
[countryId] => 21
[isoCode] => bj
[name] => Benin
[nameSlugified] => benin
[continentId] => 1
)
[24] => stdClass Object
(
[countryId] => 22
[isoCode] => bm
[name] => Bermuda
[nameSlugified] => bermuda
[continentId] => 6
)
[25] => stdClass Object
(
[countryId] => 23
[isoCode] => bt
[name] => Bhutan
[nameSlugified] => bhutan
[continentId] => 2
)
[26] => stdClass Object
(
[countryId] => 24
[isoCode] => bo
[name] => Bolivia
[nameSlugified] => bolivia
[continentId] => 9
)
[27] => stdClass Object
(
[countryId] => 252
[isoCode] => bq
[name] => Bonaire
[nameSlugified] => bonaire
[continentId] => 9
)
[28] => stdClass Object
(
[countryId] => 217
[isoCode] => ba
[name] => Bosnië en Herzegovina
[nameSlugified] => bosnie-en-herzegovina
[continentId] => 4
)
[29] => stdClass Object
(
[countryId] => 25
[isoCode] => bw
[name] => Botswana
[nameSlugified] => botswana
[continentId] => 1
)
[30] => stdClass Object
(
[countryId] => 226
[isoCode] => bv
[name] => Bouve Eilanden
[nameSlugified] => bouve-eilanden
[continentId] => 7
)
[31] => stdClass Object
(
[countryId] => 26
[isoCode] => br
[name] => Brazilië
[nameSlugified] => brazilie
[continentId] => 9
)
[32] => stdClass Object
(
[countryId] => 229
[isoCode] => io
[name] => Brits Territorium
[nameSlugified] => brits-territorium
[continentId] => 2
)
[33] => stdClass Object
(
[countryId] => 27
[isoCode] => vg
[name] => Britse maagdeneilanden
[nameSlugified] => britse-maagdeneilanden
[continentId] => 7
)
[34] => stdClass Object
(
[countryId] => 28
[isoCode] => bn
[name] => Brunei
[nameSlugified] => brunei
[continentId] => 2
)
[35] => stdClass Object
(
[countryId] => 29
[isoCode] => bg
[name] => Bulgarije
[nameSlugified] => bulgarije
[continentId] => 4
)
[36] => stdClass Object
(
[countryId] => 30
[isoCode] => bf
[name] => Burkina Faso
[nameSlugified] => burkina-faso
[continentId] => 1
)
[37] => stdClass Object
(
[countryId] => 31
[isoCode] => bi
[name] => Burundi
[nameSlugified] => burundi
[continentId] => 1
)
[38] => stdClass Object
(
[countryId] => 32
[isoCode] => kh
[name] => Cambodja
[nameSlugified] => cambodja
[continentId] => 2
)
[39] => stdClass Object
(
[countryId] => 34
[isoCode] => ca
[name] => Canada
[nameSlugified] => canada
[continentId] => 6
)
[40] => stdClass Object
(
[countryId] => 36
[isoCode] => ky
[name] => Cayman Eilanden
[nameSlugified] => cayman-eilanden
[continentId] => 3
)
[41] => stdClass Object
(
[countryId] => 37
[isoCode] => cf
[name] => Centraal Afrikaanse Republiek
[nameSlugified] => centraal-afrikaanse-republiek
[continentId] => 1
)
[42] => stdClass Object
(
[countryId] => 40
[isoCode] => cl
[name] => Chili
[nameSlugified] => chili
[continentId] => 9
)
[43] => stdClass Object
(
[countryId] => 41
[isoCode] => cn
[name] => China
[nameSlugified] => china
[continentId] => 2
)
[44] => stdClass Object
(
[countryId] => 42
[isoCode] => co
[name] => Colombia
[nameSlugified] => colombia
[continentId] => 9
)
[45] => stdClass Object
(
[countryId] => 231
[isoCode] => km
[name] => Comoros
[nameSlugified] => comoros
[continentId] => 7
)
[46] => stdClass Object
(
[countryId] => 43
[isoCode] => cg
[name] => Congo - Brazzaville
[nameSlugified] => congo-brazzaville
[continentId] => 1
)
[47] => stdClass Object
(
[countryId] => 44
[isoCode] => cd
[name] => Congo, Democratische Republiek v
[nameSlugified] => congo-democratische-republiek-v
[continentId] => 1
)
[48] => stdClass Object
(
[countryId] => 45
[isoCode] => ck
[name] => Cook Eilanden
[nameSlugified] => cook-eilanden
[continentId] => 7
)
[49] => stdClass Object
(
[countryId] => 46
[isoCode] => cr
[name] => Costa Rica
[nameSlugified] => costa-rica
[continentId] => 3
)
[50] => stdClass Object
(
[countryId] => 208
[isoCode] => cu
[name] => Cuba
[nameSlugified] => cuba
[continentId] => 3
)
[51] => stdClass Object
(
[countryId] => 251
[isoCode] => cw
[name] => Curaçao
[nameSlugified] => curacao
[continentId] => 9
)
[52] => stdClass Object
(
[countryId] => 48
[isoCode] => cy
[name] => Cyprus
[nameSlugified] => cyprus
[continentId] => 5
)
[53] => stdClass Object
(
[countryId] => 249
[isoCode] => gx
[name] => De ruimte
[nameSlugified] => de-ruimte
[continentId] => 0
)
[54] => stdClass Object
(
[countryId] => 50
[isoCode] => dk
[name] => Denemarken
[nameSlugified] => denemarken
[continentId] => 4
)
[55] => stdClass Object
(
[countryId] => 51
[isoCode] => dj
[name] => Djibouti
[nameSlugified] => djibouti
[continentId] => 1
)
[56] => stdClass Object
(
[countryId] => 52
[isoCode] => dm
[name] => Dominica
[nameSlugified] => dominica
[continentId] => 3
)
[57] => stdClass Object
(
[countryId] => 53
[isoCode] => do
[name] => Dominicaanse Republiek
[nameSlugified] => dominicaanse-republiek
[continentId] => 3
)
[58] => stdClass Object
(
[countryId] => 70
[isoCode] => de
[name] => Duitsland
[nameSlugified] => duitsland
[continentId] => 4
)
[59] => stdClass Object
(
[countryId] => 54
[isoCode] => ec
[name] => Ecuador
[nameSlugified] => ecuador
[continentId] => 9
)
[60] => stdClass Object
(
[countryId] => 55
[isoCode] => eg
[name] => Egypte
[nameSlugified] => egypte
[continentId] => 1
)
[61] => stdClass Object
(
[countryId] => 56
[isoCode] => sv
[name] => El Salvador
[nameSlugified] => el-salvador
[continentId] => 3
)
[62] => stdClass Object
(
[countryId] => 57
[isoCode] => gq
[name] => Equatoriaal Guinea
[nameSlugified] => equatoriaal-guinea
[continentId] => 1
)
[63] => stdClass Object
(
[countryId] => 58
[isoCode] => er
[name] => Eritrea
[nameSlugified] => eritrea
[continentId] => 1
)
[64] => stdClass Object
(
[countryId] => 59
[isoCode] => ee
[name] => Estland
[nameSlugified] => estland
[continentId] => 4
)
[65] => stdClass Object
(
[countryId] => 60
[isoCode] => et
[name] => Ethiopië
[nameSlugified] => ethiopie
[continentId] => 1
)
[66] => stdClass Object
(
[countryId] => 219
[isoCode] => fk
[name] => Falkland Eilanden
[nameSlugified] => falkland-eilanden
[continentId] => 9
)
[67] => stdClass Object
(
[countryId] => 61
[isoCode] => fo
[name] => Faroe eilanden
[nameSlugified] => faroe-eilanden
[continentId] => 4
)
[68] => stdClass Object
(
[countryId] => 62
[isoCode] => fj
[name] => Fiji
[nameSlugified] => fiji
[continentId] => 7
)
[69] => stdClass Object
(
[countryId] => 148
[isoCode] => ph
[name] => Filipijnen
[nameSlugified] => filipijnen
[continentId] => 2
)
[70] => stdClass Object
(
[countryId] => 63
[isoCode] => fi
[name] => Finland
[nameSlugified] => finland
[continentId] => 4
)
[71] => stdClass Object
(
[countryId] => 64
[isoCode] => fr
[name] => Frankrijk
[nameSlugified] => frankrijk
[continentId] => 4
)
[72] => stdClass Object
(
[countryId] => 65
[isoCode] => gf
[name] => Frans Guiana
[nameSlugified] => frans-guiana
[continentId] => 9
)
[73] => stdClass Object
(
[countryId] => 66
[isoCode] => pf
[name] => Frans Polynesië
[nameSlugified] => frans-polynesie
[continentId] => 7
)
[74] => stdClass Object
(
[countryId] => 67
[isoCode] => ga
[name] => Gabon
[nameSlugified] => gabon
[continentId] => 1
)
[75] => stdClass Object
(
[countryId] => 68
[isoCode] => gm
[name] => Gambia
[nameSlugified] => gambia
[continentId] => 1
)
[76] => stdClass Object
(
[countryId] => 69
[isoCode] => ge
[name] => Georgië
[nameSlugified] => georgie
[continentId] => 2
)
[77] => stdClass Object
(
[countryId] => 71
[isoCode] => gh
[name] => Ghana
[nameSlugified] => ghana
[continentId] => 1
)
[78] => stdClass Object
(
[countryId] => 72
[isoCode] => gi
[name] => Gibraltar
[nameSlugified] => gibraltar
[continentId] => 4
)
[79] => stdClass Object
(
[countryId] => 73
[isoCode] => gd
[name] => Granada
[nameSlugified] => granada
[continentId] => 4
)
[80] => stdClass Object
(
[countryId] => 74
[isoCode] => gr
[name] => Griekenland
[nameSlugified] => griekenland
[continentId] => 4
)
[81] => stdClass Object
(
[countryId] => 75
[isoCode] => gl
[name] => Groenland
[nameSlugified] => groenland
[continentId] => 4
)
[82] => stdClass Object
(
[countryId] => 76
[isoCode] => gp
[name] => Guadeloupe
[nameSlugified] => guadeloupe
[continentId] => 3
)
[83] => stdClass Object
(
[countryId] => 77
[isoCode] => gu
[name] => Guam
[nameSlugified] => guam
[continentId] => 7
)
[84] => stdClass Object
(
[countryId] => 78
[isoCode] => gt
[name] => Guatemala
[nameSlugified] => guatemala
[continentId] => 3
)
[85] => stdClass Object
(
[countryId] => 80
[isoCode] => gn
[name] => Guinea
[nameSlugified] => guinea
[continentId] => 1
)
[86] => stdClass Object
(
[countryId] => 79
[isoCode] => gw
[name] => Guinea-Bissau
[nameSlugified] => guinea-bissau
[continentId] => 1
)
[87] => stdClass Object
(
[countryId] => 81
[isoCode] => gy
[name] => Guyana
[nameSlugified] => guyana
[continentId] => 9
)
[88] => stdClass Object
(
[countryId] => 82
[isoCode] => ht
[name] => Haïti
[nameSlugified] => haiti
[continentId] => 3
)
[89] => stdClass Object
(
[countryId] => 248
[isoCode] => hi
[name] => Hawaï
[nameSlugified] => hawai
[continentId] => 6
)
[90] => stdClass Object
(
[countryId] => 228
[isoCode] => hm
[name] => Heard en Mc Donald Eilanden
[nameSlugified] => heard-en-mc-donald-eilanden
[continentId] => 7
)
[91] => stdClass Object
(
[countryId] => 83
[isoCode] => hn
[name] => Honduras
[nameSlugified] => honduras
[continentId] => 3
)
[92] => stdClass Object
(
[countryId] => 84
[isoCode] => hk
[name] => Hong Kong
[nameSlugified] => hong-kong
[continentId] => 2
)
[93] => stdClass Object
(
[countryId] => 85
[isoCode] => hu
[name] => Hongarije
[nameSlugified] => hongarije
[continentId] => 4
)
[94] => stdClass Object
(
[countryId] => 91
[isoCode] => ie
[name] => Ierland
[nameSlugified] => ierland
[continentId] => 4
)
[95] => stdClass Object
(
[countryId] => 86
[isoCode] => is
[name] => IJsland
[nameSlugified] => ijsland
[continentId] => 4
)
[96] => stdClass Object
(
[countryId] => 87
[isoCode] => in
[name] => India
[nameSlugified] => india
[continentId] => 2
)
[97] => stdClass Object
(
[countryId] => 88
[isoCode] => id
[name] => Indonesië
[nameSlugified] => indonesie
[continentId] => 2
)
[98] => stdClass Object
(
[countryId] => 90
[isoCode] => iq
[name] => Irak
[nameSlugified] => irak
[continentId] => 5
)
[99] => stdClass Object
(
[countryId] => 89
[isoCode] => ir
[name] => Iran
[nameSlugified] => iran
[continentId] => 5
)
[100] => stdClass Object
(
[countryId] => 92
[isoCode] => il
[name] => Israel
[nameSlugified] => israel
[continentId] => 5
)
[101] => stdClass Object
(
[countryId] => 93
[isoCode] => it
[name] => Italië
[nameSlugified] => italie
[continentId] => 4
)
[102] => stdClass Object
(
[countryId] => 94
[isoCode] => ci
[name] => Ivoorkust
[nameSlugified] => ivoorkust
[continentId] => 1
)
[103] => stdClass Object
(
[countryId] => 95
[isoCode] => jm
[name] => Jamaica
[nameSlugified] => jamaica
[continentId] => 3
)
[104] => stdClass Object
(
[countryId] => 96
[isoCode] => jp
[name] => Japan
[nameSlugified] => japan
[continentId] => 2
)
[105] => stdClass Object
(
[countryId] => 203
[isoCode] => ye
[name] => Jemen
[nameSlugified] => jemen
[continentId] => 5
)
[106] => stdClass Object
(
[countryId] => 97
[isoCode] => jo
[name] => Jordanië
[nameSlugified] => jordanie
[continentId] => 5
)
[107] => stdClass Object
(
[countryId] => 35
[isoCode] => cv
[name] => Kaap Verdië
[nameSlugified] => kaap-verdie
[continentId] => 3
)
[108] => stdClass Object
(
[countryId] => 33
[isoCode] => cm
[name] => Kameroen
[nameSlugified] => kameroen
[continentId] => 1
)
[109] => stdClass Object
(
[countryId] => 39
[isoCode] => cs
[name] => Kanaaleilanden
[nameSlugified] => kanaaleilanden
[continentId] => 4
)
[110] => stdClass Object
(
[countryId] => 98
[isoCode] => kz
[name] => Kazachstan
[nameSlugified] => kazachstan
[continentId] => 2
)
[111] => stdClass Object
(
[countryId] => 99
[isoCode] => ke
[name] => Kenia
[nameSlugified] => kenia
[continentId] => 1
)
[112] => stdClass Object
(
[countryId] => 227
[isoCode] => cx
[name] => Kerst Eiland
[nameSlugified] => kerst-eiland
[continentId] => 7
)
[113] => stdClass Object
(
[countryId] => 230
[isoCode] => ki
[name] => Kiribati
[nameSlugified] => kiribati
[continentId] => 7
)
[114] => stdClass Object
(
[countryId] => 100
[isoCode] => kw
[name] => Koeweit
[nameSlugified] => koeweit
[continentId] => 5
)
[115] => stdClass Object
(
[countryId] => 243
[isoCode] => kx
[name] => Kosovo
[nameSlugified] => kosovo
[continentId] => 4
)
[116] => stdClass Object
(
[countryId] => 47
[isoCode] => hr
[name] => Kroatië
[nameSlugified] => kroatie
[continentId] => 4
)
[117] => stdClass Object
(
[countryId] => 101
[isoCode] => kg
[name] => Kyrgizië
[nameSlugified] => kyrgizie
[continentId] => 2
)
[118] => stdClass Object
(
[countryId] => 102
[isoCode] => la
[name] => Laos
[nameSlugified] => laos
[continentId] => 2
)
[119] => stdClass Object
(
[countryId] => 105
[isoCode] => ls
[name] => Lesotho
[nameSlugified] => lesotho
[continentId] => 1
)
[120] => stdClass Object
(
[countryId] => 103
[isoCode] => lv
[name] => Letland
[nameSlugified] => letland
[continentId] => 4
)
[121] => stdClass Object
(
[countryId] => 104
[isoCode] => lb
[name] => Libanon
[nameSlugified] => libanon
[continentId] => 5
)
[122] => stdClass Object
(
[countryId] => 106
[isoCode] => lr
[name] => Liberië
[nameSlugified] => liberie
[continentId] => 1
)
[123] => stdClass Object
(
[countryId] => 107
[isoCode] => ly
[name] => Libië
[nameSlugified] => libie
[continentId] => 1
)
[124] => stdClass Object
(
[countryId] => 108
[isoCode] => li
[name] => Liechtenstein
[nameSlugified] => liechtenstein
[continentId] => 4
)
[125] => stdClass Object
(
[countryId] => 109
[isoCode] => lt
[name] => Litouwen
[nameSlugified] => litouwen
[continentId] => 4
)
[126] => stdClass Object
(
[countryId] => 110
[isoCode] => lu
[name] => Luxemburg
[nameSlugified] => luxemburg
[continentId] => 4
)
[127] => stdClass Object
(
[countryId] => 111
[isoCode] => mo
[name] => Macau
[nameSlugified] => macau
[continentId] => 2
)
[128] => stdClass Object
(
[countryId] => 112
[isoCode] => mk
[name] => Macedonië
[nameSlugified] => macedonie
[continentId] => 4
)
[129] => stdClass Object
(
[countryId] => 113
[isoCode] => mg
[name] => Madagascar
[nameSlugified] => madagascar
[continentId] => 1
)
[130] => stdClass Object
(
[countryId] => 114
[isoCode] => mw
[name] => Malawi
[nameSlugified] => malawi
[continentId] => 1
)
[131] => stdClass Object
(
[countryId] => 221
[isoCode] => mv
[name] => Malediven
[nameSlugified] => malediven
[continentId] => 2
)
[132] => stdClass Object
(
[countryId] => 115
[isoCode] => my
[name] => Maleisië
[nameSlugified] => maleisie
[continentId] => 2
)
[133] => stdClass Object
(
[countryId] => 116
[isoCode] => ml
[name] => Mali
[nameSlugified] => mali
[continentId] => 1
)
[134] => stdClass Object
(
[countryId] => 117
[isoCode] => mt
[name] => Malta
[nameSlugified] => malta
[continentId] => 4
)
[135] => stdClass Object
(
[countryId] => 128
[isoCode] => ma
[name] => Marokko
[nameSlugified] => marokko
[continentId] => 1
)
[136] => stdClass Object
(
[countryId] => 118
[isoCode] => mh
[name] => Marshall eilanden
[nameSlugified] => marshall-eilanden
[continentId] => 7
)
[137] => stdClass Object
(
[countryId] => 119
[isoCode] => mq
[name] => Martinique
[nameSlugified] => martinique
[continentId] => 3
)
[138] => stdClass Object
(
[countryId] => 120
[isoCode] => mr
[name] => Mauritanië
[nameSlugified] => mauritanie
[continentId] => 1
)
[139] => stdClass Object
(
[countryId] => 121
[isoCode] => mu
[name] => Mauritius
[nameSlugified] => mauritius
[continentId] => 3
)
[140] => stdClass Object
(
[countryId] => 241
[isoCode] => yt
[name] => Mayotte
[nameSlugified] => mayotte
[continentId] => 7
)
[141] => stdClass Object
(
[countryId] => 122
[isoCode] => mx
[name] => Mexico
[nameSlugified] => mexico
[continentId] => 6
)
[142] => stdClass Object
(
[countryId] => 123
[isoCode] => fm
[name] => Micronesië
[nameSlugified] => micronesie
[continentId] => 7
)
[143] => stdClass Object
(
[countryId] => 124
[isoCode] => md
[name] => Moldavië
[nameSlugified] => moldavie
[continentId] => 4
)
[144] => stdClass Object
(
[countryId] => 125
[isoCode] => mc
[name] => Monaco
[nameSlugified] => monaco
[continentId] => 4
)
[145] => stdClass Object
(
[countryId] => 126
[isoCode] => mn
[name] => Mongolië
[nameSlugified] => mongolie
[continentId] => 2
)
[146] => stdClass Object
(
[countryId] => 244
[isoCode] => me
[name] => Montenegro
[nameSlugified] => montenegro
[continentId] => 4
)
[147] => stdClass Object
(
[countryId] => 127
[isoCode] => ms
[name] => Montserat
[nameSlugified] => montserat
[continentId] => 9
)
[148] => stdClass Object
(
[countryId] => 129
[isoCode] => mz
[name] => Mozambique
[nameSlugified] => mozambique
[continentId] => 1
)
[149] => stdClass Object
(
[countryId] => 130
[isoCode] => mm
[name] => Myanmar
[nameSlugified] => myanmar
[continentId] => 2
)
[150] => stdClass Object
(
[countryId] => 131
[isoCode] => na
[name] => Namibië
[nameSlugified] => namibie
[continentId] => 1
)
[151] => stdClass Object
(
[countryId] => 233
[isoCode] => nr
[name] => Nauru
[nameSlugified] => nauru
[continentId] => 7
)
[152] => stdClass Object
(
[countryId] => 134
[isoCode] => nl
[name] => Nederland
[nameSlugified] => nederland
[continentId] => 4
)
[153] => stdClass Object
(
[countryId] => 133
[isoCode] => cw
[name] => Nederlandse Antillen
[nameSlugified] => nederlandse-antillen
[continentId] => 3
)
[154] => stdClass Object
(
[countryId] => 132
[isoCode] => np
[name] => Nepal
[nameSlugified] => nepal
[continentId] => 2
)
[155] => stdClass Object
(
[countryId] => 137
[isoCode] => ni
[name] => Nicaragua
[nameSlugified] => nicaragua
[continentId] => 3
)
[156] => stdClass Object
(
[countryId] => 135
[isoCode] => nc
[name] => Nieuw Caledonië
[nameSlugified] => nieuw-caledonie
[continentId] => 7
)
[157] => stdClass Object
(
[countryId] => 136
[isoCode] => nz
[name] => Nieuw Zeeland
[nameSlugified] => nieuw-zeeland
[continentId] => 7
)
[158] => stdClass Object
(
[countryId] => 138
[isoCode] => ne
[name] => Niger
[nameSlugified] => niger
[continentId] => 1
)
[159] => stdClass Object
(
[countryId] => 139
[isoCode] => ng
[name] => Nigeria
[nameSlugified] => nigeria
[continentId] => 1
)
[160] => stdClass Object
(
[countryId] => 234
[isoCode] => nu
[name] => Niue
[nameSlugified] => niue
[continentId] => 7
)
[161] => stdClass Object
(
[countryId] => 210
[isoCode] => kp
[name] => Noord-Korea
[nameSlugified] => noord-korea
[continentId] => 2
)
[162] => stdClass Object
(
[countryId] => 216
[isoCode] => nt
[name] => Noordpool
[nameSlugified] => noordpool
[continentId] => 4
)
[163] => stdClass Object
(
[countryId] => 140
[isoCode] => no
[name] => Noorwegen
[nameSlugified] => noorwegen
[continentId] => 4
)
[164] => stdClass Object
(
[countryId] => 232
[isoCode] => nf
[name] => Norfolk Eilanden
[nameSlugified] => norfolk-eilanden
[continentId] => 7
)
[165] => stdClass Object
(
[countryId] => 191
[isoCode] => ug
[name] => Oeganda
[nameSlugified] => oeganda
[continentId] => 1
)
[166] => stdClass Object
(
[countryId] => 192
[isoCode] => ua
[name] => Oekraïne
[nameSlugified] => oekraine
[continentId] => 4
)
[167] => stdClass Object
(
[countryId] => 197
[isoCode] => uz
[name] => Oezbekistan
[nameSlugified] => oezbekistan
[continentId] => 2
)
[168] => stdClass Object
(
[countryId] => 141
[isoCode] => om
[name] => Oman
[nameSlugified] => oman
[continentId] => 5
)
[169] => stdClass Object
(
[countryId] => 218
[isoCode] => tl
[name] => Oost Timor
[nameSlugified] => oost-timor
[continentId] => 2
)
[170] => stdClass Object
(
[countryId] => 12
[isoCode] => at
[name] => Oostenrijk
[nameSlugified] => oostenrijk
[continentId] => 4
)
[171] => stdClass Object
(
[countryId] => 246
[isoCode] => rn
[name] => Paaseiland
[nameSlugified] => paaseiland
[continentId] => 7
)
[172] => stdClass Object
(
[countryId] => 142
[isoCode] => pk
[name] => Pakistan
[nameSlugified] => pakistan
[continentId] => 2
)
[173] => stdClass Object
(
[countryId] => 143
[isoCode] => pw
[name] => Palau
[nameSlugified] => palau
[continentId] => 7
)
[174] => stdClass Object
(
[countryId] => 214
[isoCode] => ps
[name] => Palestina
[nameSlugified] => palestina
[continentId] => 5
)
[175] => stdClass Object
(
[countryId] => 144
[isoCode] => pa
[name] => Panama
[nameSlugified] => panama
[continentId] => 3
)
[176] => stdClass Object
(
[countryId] => 145
[isoCode] => pg
[name] => Papua Nieuw Guinea
[nameSlugified] => papua-nieuw-guinea
[continentId] => 7
)
[177] => stdClass Object
(
[countryId] => 146
[isoCode] => py
[name] => Paraguay
[nameSlugified] => paraguay
[continentId] => 9
)
[178] => stdClass Object
(
[countryId] => 147
[isoCode] => pe
[name] => Peru
[nameSlugified] => peru
[continentId] => 9
)
[179] => stdClass Object
(
[countryId] => 236
[isoCode] => pn
[name] => Pitcairn
[nameSlugified] => pitcairn
[continentId] => 7
)
[180] => stdClass Object
(
[countryId] => 149
[isoCode] => pl
[name] => Polen
[nameSlugified] => polen
[continentId] => 4
)
[181] => stdClass Object
(
[countryId] => 150
[isoCode] => pt
[name] => Portugal
[nameSlugified] => portugal
[continentId] => 4
)
[182] => stdClass Object
(
[countryId] => 151
[isoCode] => pr
[name] => Puerto Rico
[nameSlugified] => puerto-rico
[continentId] => 3
)
[183] => stdClass Object
(
[countryId] => 152
[isoCode] => qa
[name] => Qatar
[nameSlugified] => qatar
[continentId] => 5
)
[184] => stdClass Object
(
[countryId] => 999
[isoCode] => rr
[name] => reisinspiratie
[nameSlugified] => reisinspiratie
[continentId] => 4
)
[185] => stdClass Object
(
[countryId] => 153
[isoCode] => re
[name] => Réunion
[nameSlugified] => reunion
[continentId] => 1
)
[186] => stdClass Object
(
[countryId] => 154
[isoCode] => ro
[name] => Roemenië
[nameSlugified] => roemenie
[continentId] => 4
)
[187] => stdClass Object
(
[countryId] => 155
[isoCode] => ru
[name] => Rusland
[nameSlugified] => rusland
[continentId] => 4
)
[188] => stdClass Object
(
[countryId] => 156
[isoCode] => rw
[name] => Rwanda
[nameSlugified] => rwanda
[continentId] => 1
)
[189] => stdClass Object
(
[countryId] => 157
[isoCode] => mp
[name] => Saipan
[nameSlugified] => saipan
[continentId] => 7
)
[190] => stdClass Object
(
[countryId] => 222
[isoCode] => ws
[name] => Samoa
[nameSlugified] => samoa
[continentId] => 7
)
[191] => stdClass Object
(
[countryId] => 158
[isoCode] => sm
[name] => San Marino
[nameSlugified] => san-marino
[continentId] => 4
)
[192] => stdClass Object
(
[countryId] => 239
[isoCode] => st
[name] => Sao Tome en Principe
[nameSlugified] => sao-tome-en-principe
[continentId] => 1
)
[193] => stdClass Object
(
[countryId] => 159
[isoCode] => sa
[name] => Saudi Arabië
[nameSlugified] => saudi-arabie
[continentId] => 5
)
[194] => stdClass Object
(
[countryId] => 160
[isoCode] => sn
[name] => Senegal
[nameSlugified] => senegal
[continentId] => 1
)
[195] => stdClass Object
(
[countryId] => 247
[isoCode] => rs
[name] => Servië
[nameSlugified] => servie
[continentId] => 4
)
[196] => stdClass Object
(
[countryId] => 207
[isoCode] => yu
[name] => Servie en Montenegro
[nameSlugified] => servie-en-montenegro
[continentId] => 4
)
[197] => stdClass Object
(
[countryId] => 161
[isoCode] => sc
[name] => Seychellen
[nameSlugified] => seychellen
[continentId] => 1
)
[198] => stdClass Object
(
[countryId] => 162
[isoCode] => sl
[name] => Sierra Leone
[nameSlugified] => sierra-leone
[continentId] => 1
)
[199] => stdClass Object
(
[countryId] => 163
[isoCode] => sg
[name] => Singapore
[nameSlugified] => singapore
[continentId] => 2
)
[200] => stdClass Object
(
[countryId] => 238
[isoCode] => sh
[name] => Sint Helena
[nameSlugified] => sint-helena
[continentId] => 7
)
[201] => stdClass Object
(
[countryId] => 253
[isoCode] => cx
[name] => Sint Maarten
[nameSlugified] => sint-maarten
[continentId] => 3
)
[202] => stdClass Object
(
[countryId] => 235
[isoCode] => pm
[name] => Sint Pierre en Miquelon
[nameSlugified] => sint-pierre-en-miquelon
[continentId] => 7
)
[203] => stdClass Object
(
[countryId] => 165
[isoCode] => si
[name] => Slovenië
[nameSlugified] => slovenie
[continentId] => 4
)
[204] => stdClass Object
(
[countryId] => 164
[isoCode] => sk
[name] => Slowaakse Republiek
[nameSlugified] => slowaakse-republiek
[continentId] => 4
)
[205] => stdClass Object
(
[countryId] => 175
[isoCode] => sd
[name] => Soedan
[nameSlugified] => soedan
[continentId] => 1
)
[206] => stdClass Object
(
[countryId] => 237
[isoCode] => sb
[name] => Solomon Eilanden
[nameSlugified] => solomon-eilanden
[continentId] => 7
)
[207] => stdClass Object
(
[countryId] => 166
[isoCode] => so
[name] => Somalië
[nameSlugified] => somalie
[continentId] => 1
)
[208] => stdClass Object
(
[countryId] => 250
[isoCode] => ss
[name] => South Sudan
[nameSlugified] => south-sudan
[continentId] => 1
)
[209] => stdClass Object
(
[countryId] => 169
[isoCode] => es
[name] => Spanje
[nameSlugified] => spanje
[continentId] => 4
)
[210] => stdClass Object
(
[countryId] => 211
[isoCode] => sj
[name] => Spitsbergen
[nameSlugified] => spitsbergen
[continentId] => 4
)
[211] => stdClass Object
(
[countryId] => 170
[isoCode] => lk
[name] => Sri Lanka
[nameSlugified] => sri-lanka
[continentId] => 2
)
[212] => stdClass Object
(
[countryId] => 172
[isoCode] => kn
[name] => St. Kitts and Nevis
[nameSlugified] => st-kitts-and-nevis
[continentId] => 3
)
[213] => stdClass Object
(
[countryId] => 173
[isoCode] => lc
[name] => St. Lucia
[nameSlugified] => st-lucia
[continentId] => 3
)
[214] => stdClass Object
(
[countryId] => 174
[isoCode] => vc
[name] => St. Vincent
[nameSlugified] => st-vincent
[continentId] => 3
)
[215] => stdClass Object
(
[countryId] => 176
[isoCode] => sr
[name] => Suriname
[nameSlugified] => suriname
[continentId] => 9
)
[216] => stdClass Object
(
[countryId] => 177
[isoCode] => sz
[name] => Swaziland
[nameSlugified] => swaziland
[continentId] => 1
)
[217] => stdClass Object
(
[countryId] => 180
[isoCode] => sy
[name] => Syrië
[nameSlugified] => syrie
[continentId] => 5
)
[218] => stdClass Object
(
[countryId] => 181
[isoCode] => tw
[name] => Taiwan
[nameSlugified] => taiwan
[continentId] => 2
)
[219] => stdClass Object
(
[countryId] => 213
[isoCode] => tj
[name] => Tajikistan
[nameSlugified] => tajikistan
[continentId] => 2
)
[220] => stdClass Object
(
[countryId] => 182
[isoCode] => tz
[name] => Tanzania
[nameSlugified] => tanzania
[continentId] => 1
)
[221] => stdClass Object
(
[countryId] => 183
[isoCode] => th
[name] => Thailand
[nameSlugified] => thailand
[continentId] => 2
)
[222] => stdClass Object
(
[countryId] => 220
[isoCode] => tb
[name] => Tibet
[nameSlugified] => tibet
[continentId] => 2
)
[223] => stdClass Object
(
[countryId] => 184
[isoCode] => tg
[name] => Togo
[nameSlugified] => togo
[continentId] => 1
)
[224] => stdClass Object
(
[countryId] => 240
[isoCode] => tk
[name] => Tokelau
[nameSlugified] => tokelau
[continentId] => 7
)
[225] => stdClass Object
(
[countryId] => 223
[isoCode] => to
[name] => Tonga
[nameSlugified] => tonga
[continentId] => 7
)
[226] => stdClass Object
(
[countryId] => 185
[isoCode] => tt
[name] => Trinidad en Tobago
[nameSlugified] => trinidad-en-tobago
[continentId] => 3
)
[227] => stdClass Object
(
[countryId] => 38
[isoCode] => td
[name] => Tsjaad
[nameSlugified] => tsjaad
[continentId] => 1
)
[228] => stdClass Object
(
[countryId] => 49
[isoCode] => cz
[name] => Tsjechische Republiek
[nameSlugified] => tsjechische-republiek
[continentId] => 4
)
[229] => stdClass Object
(
[countryId] => 186
[isoCode] => tn
[name] => Tunesië
[nameSlugified] => tunesie
[continentId] => 1
)
[230] => stdClass Object
(
[countryId] => 187
[isoCode] => tr
[name] => Turkije
[nameSlugified] => turkije
[continentId] => 5
)
[231] => stdClass Object
(
[countryId] => 188
[isoCode] => tm
[name] => Turkmenistan
[nameSlugified] => turkmenistan
[continentId] => 2
)
[232] => stdClass Object
(
[countryId] => 189
[isoCode] => tc
[name] => Turkse en Caicos Eilanden
[nameSlugified] => turkse-en-caicos-eilanden
[continentId] => 3
)
[233] => stdClass Object
(
[countryId] => 245
[isoCode] => tv
[name] => Tuvalu
[nameSlugified] => tuvalu
[continentId] => 7
)
[234] => stdClass Object
(
[countryId] => 195
[isoCode] => uy
[name] => Uruguay
[nameSlugified] => uruguay
[continentId] => 9
)
[235] => stdClass Object
(
[countryId] => 198
[isoCode] => vu
[name] => Vanuatu
[nameSlugified] => vanuatu
[continentId] => 7
)
[236] => stdClass Object
(
[countryId] => 199
[isoCode] => va
[name] => Vaticaanstad
[nameSlugified] => vaticaanstad
[continentId] => 4
)
[237] => stdClass Object
(
[countryId] => 200
[isoCode] => ve
[name] => Venezuela
[nameSlugified] => venezuela
[continentId] => 9
)
[238] => stdClass Object
(
[countryId] => 194
[isoCode] => gb
[name] => Verenigd Koninkrijk
[nameSlugified] => verenigd-koninkrijk
[continentId] => 4
)
[239] => stdClass Object
(
[countryId] => 193
[isoCode] => ae
[name] => Verenigde Arabische Emiraten
[nameSlugified] => verenigde-arabische-emiraten
[continentId] => 5
)
[240] => stdClass Object
(
[countryId] => 196
[isoCode] => us
[name] => Verenigde Staten
[nameSlugified] => verenigde-staten
[continentId] => 6
)
[241] => stdClass Object
(
[countryId] => 201
[isoCode] => vn
[name] => Vietnam
[nameSlugified] => vietnam
[continentId] => 2
)
[242] => stdClass Object
(
[countryId] => 202
[isoCode] => wf
[name] => Wallis & Futuna
[nameSlugified] => wallis-futuna
[continentId] => 7
)
[243] => stdClass Object
(
[countryId] => 215
[isoCode] => eh
[name] => Westelijke Sahara
[nameSlugified] => westelijke-sahara
[continentId] => 1
)
[244] => stdClass Object
(
[countryId] => 18
[isoCode] => by
[name] => Wit-Rusland
[nameSlugified] => wit-rusland
[continentId] => 4
)
[245] => stdClass Object
(
[countryId] => 204
[isoCode] => zm
[name] => Zambia
[nameSlugified] => zambia
[continentId] => 1
)
[246] => stdClass Object
(
[countryId] => 205
[isoCode] => zw
[name] => Zimbabwe
[nameSlugified] => zimbabwe
[continentId] => 1
)
[247] => stdClass Object
(
[countryId] => 171
[isoCode] => gs
[name] => Zuid Georgia
[nameSlugified] => zuid-georgia
[continentId] => 3
)
[248] => stdClass Object
(
[countryId] => 250
[isoCode] => ss
[name] => Zuid Sudan
[nameSlugified] => zuid-sudan
[continentId] => 1
)
[249] => stdClass Object
(
[countryId] => 167
[isoCode] => za
[name] => Zuid-Afrika
[nameSlugified] => zuid-afrika
[continentId] => 1
)
[250] => stdClass Object
(
[countryId] => 168
[isoCode] => kr
[name] => Zuid-Korea
[nameSlugified] => zuid-korea
[continentId] => 2
)
[251] => stdClass Object
(
[countryId] => 178
[isoCode] => se
[name] => Zweden
[nameSlugified] => zweden
[continentId] => 4
)
[252] => stdClass Object
(
[countryId] => 179
[isoCode] => ch
[name] => Zwitserland
[nameSlugified] => zwitserland
[continentId] => 4
)
)
[portalTicker] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[userId] => 76808
[username] => henkhamminga
[photoRevision] => 0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/076/808_50x50.jpg?r=0
[imageLink105x105] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/076/808_105x105.jpg?r=0
[currentContinentId] => 4
[currentContinentName] => Europa
[currentContinentNameSlugified] => europa
[currentCountryNameSlugified] => verenigd-koninkrijk
[currentCountryName] => Verenigd Koninkrijk
[currentCountryIsoCode] => gb
[currentCountryId] => 194
[visitedCountries] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[countryId] => 136
[countryName] => Nieuw Zeeland
[countryIsoCode] => nz
[continentId] => 7
[continentName] => Oceanië
)
[1] => stdClass Object
(
[countryId] => 163
[countryName] => Singapore
[countryIsoCode] => sg
[continentId] => 2
[continentName] => Azië
)
[2] => stdClass Object
(
[countryId] => 134
[countryName] => Nederland
[countryIsoCode] => nl
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[3] => stdClass Object
(
[countryId] => 113
[countryName] => Madagascar
[countryIsoCode] => mg
[continentId] => 1
[continentName] => Afrika
)
[4] => stdClass Object
(
[countryId] => 183
[countryName] => Thailand
[countryIsoCode] => th
[continentId] => 2
[continentName] => Azië
)
[5] => stdClass Object
(
[countryId] => 102
[countryName] => Laos
[countryIsoCode] => la
[continentId] => 2
[continentName] => Azië
)
[6] => stdClass Object
(
[countryId] => 32
[countryName] => Cambodja
[countryIsoCode] => kh
[continentId] => 2
[continentName] => Azië
)
[7] => stdClass Object
(
[countryId] => 204
[countryName] => Zambia
[countryIsoCode] => zm
[continentId] => 1
[continentName] => Afrika
)
[8] => stdClass Object
(
[countryId] => 25
[countryName] => Botswana
[countryIsoCode] => bw
[continentId] => 1
[continentName] => Afrika
)
[9] => stdClass Object
(
[countryId] => 97
[countryName] => Jordanië
[countryIsoCode] => jo
[continentId] => 5
[continentName] => Midden Oosten
)
[10] => stdClass Object
(
[countryId] => 46
[countryName] => Costa Rica
[countryIsoCode] => cr
[continentId] => 3
[continentName] => Centraal-Amerika
)
[11] => stdClass Object
(
[countryId] => 137
[countryName] => Nicaragua
[countryIsoCode] => ni
[continentId] => 3
[continentName] => Centraal-Amerika
)
[12] => stdClass Object
(
[countryId] => 144
[countryName] => Panama
[countryIsoCode] => pa
[continentId] => 3
[continentName] => Centraal-Amerika
)
[13] => stdClass Object
(
[countryId] => 180
[countryName] => Syrië
[countryIsoCode] => sy
[continentId] => 5
[continentName] => Midden Oosten
)
[14] => stdClass Object
(
[countryId] => 196
[countryName] => Verenigde Staten
[countryIsoCode] => us
[continentId] => 6
[continentName] => Noord-Amerika
)
[15] => stdClass Object
(
[countryId] => 34
[countryName] => Canada
[countryIsoCode] => ca
[continentId] => 6
[continentName] => Noord-Amerika
)
[16] => stdClass Object
(
[countryId] => 128
[countryName] => Marokko
[countryIsoCode] => ma
[continentId] => 1
[continentName] => Afrika
)
[17] => stdClass Object
(
[countryId] => 60
[countryName] => Ethiopië
[countryIsoCode] => et
[continentId] => 1
[continentName] => Afrika
)
[18] => stdClass Object
(
[countryId] => 193
[countryName] => Verenigde Arabische Emiraten
[countryIsoCode] => ae
[continentId] => 5
[continentName] => Midden Oosten
)
[19] => stdClass Object
(
[countryId] => 141
[countryName] => Oman
[countryIsoCode] => om
[continentId] => 5
[continentName] => Midden Oosten
)
[20] => stdClass Object
(
[countryId] => 26
[countryName] => Brazilië
[countryIsoCode] => br
[continentId] => 9
[continentName] => Zuid-Amerika
)
[21] => stdClass Object
(
[countryId] => 8
[countryName] => Argentinië
[countryIsoCode] => ar
[continentId] => 9
[continentName] => Zuid-Amerika
)
[22] => stdClass Object
(
[countryId] => 40
[countryName] => Chili
[countryIsoCode] => cl
[continentId] => 9
[continentName] => Zuid-Amerika
)
[23] => stdClass Object
(
[countryId] => 155
[countryName] => Rusland
[countryIsoCode] => ru
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[24] => stdClass Object
(
[countryId] => 88
[countryName] => Indonesië
[countryIsoCode] => id
[continentId] => 2
[continentName] => Azië
)
[25] => stdClass Object
(
[countryId] => 187
[countryName] => Turkije
[countryIsoCode] => tr
[continentId] => 5
[continentName] => Midden Oosten
)
[26] => stdClass Object
(
[countryId] => 167
[countryName] => Zuid-Afrika
[countryIsoCode] => za
[continentId] => 1
[continentName] => Afrika
)
[27] => stdClass Object
(
[countryId] => 129
[countryName] => Mozambique
[countryIsoCode] => mz
[continentId] => 1
[continentName] => Afrika
)
[28] => stdClass Object
(
[countryId] => 87
[countryName] => India
[countryIsoCode] => in
[continentId] => 2
[continentName] => Azië
)
[29] => stdClass Object
(
[countryId] => 85
[countryName] => Hongarije
[countryIsoCode] => hu
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[30] => stdClass Object
(
[countryId] => 11
[countryName] => Australië
[countryIsoCode] => au
[continentId] => 7
[continentName] => Oceanië
)
[31] => stdClass Object
(
[countryId] => 54
[countryName] => Ecuador
[countryIsoCode] => ec
[continentId] => 9
[continentName] => Zuid-Amerika
)
[32] => stdClass Object
(
[countryId] => 150
[countryName] => Portugal
[countryIsoCode] => pt
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[33] => stdClass Object
(
[countryId] => 86
[countryName] => IJsland
[countryIsoCode] => is
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[34] => stdClass Object
(
[countryId] => 126
[countryName] => Mongolië
[countryIsoCode] => mn
[continentId] => 2
[continentName] => Azië
)
[35] => stdClass Object
(
[countryId] => 130
[countryName] => Myanmar
[countryIsoCode] => mm
[continentId] => 2
[continentName] => Azië
)
[36] => stdClass Object
(
[countryId] => 154
[countryName] => Roemenië
[countryIsoCode] => ro
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[37] => stdClass Object
(
[countryId] => 1
[countryName] => Albanië
[countryIsoCode] => al
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[38] => stdClass Object
(
[countryId] => 16
[countryName] => Bangladesh
[countryIsoCode] => bd
[continentId] => 2
[continentName] => Azië
)
[39] => stdClass Object
(
[countryId] => 179
[countryName] => Zwitserland
[countryIsoCode] => ch
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[40] => stdClass Object
(
[countryId] => 29
[countryName] => Bulgarije
[countryIsoCode] => bg
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[41] => stdClass Object
(
[countryId] => 70
[countryName] => Duitsland
[countryIsoCode] => de
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[42] => stdClass Object
(
[countryId] => 91
[countryName] => Ierland
[countryIsoCode] => ie
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[43] => stdClass Object
(
[countryId] => 146
[countryName] => Paraguay
[countryIsoCode] => py
[continentId] => 9
[continentName] => Zuid-Amerika
)
[44] => stdClass Object
(
[countryId] => 195
[countryName] => Uruguay
[countryIsoCode] => uy
[continentId] => 9
[continentName] => Zuid-Amerika
)
[45] => stdClass Object
(
[countryId] => 19
[countryName] => België
[countryIsoCode] => be
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[46] => stdClass Object
(
[countryId] => 201
[countryName] => Vietnam
[countryIsoCode] => vn
[continentId] => 2
[continentName] => Azië
)
[47] => stdClass Object
(
[countryId] => 48
[countryName] => Cyprus
[countryIsoCode] => cy
[continentId] => 5
[continentName] => Midden Oosten
)
[48] => stdClass Object
(
[countryId] => 169
[countryName] => Spanje
[countryIsoCode] => es
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[49] => stdClass Object
(
[countryId] => 69
[countryName] => Georgië
[countryIsoCode] => ge
[continentId] => 2
[continentName] => Azië
)
[50] => stdClass Object
(
[countryId] => 122
[countryName] => Mexico
[countryIsoCode] => mx
[continentId] => 6
[continentName] => Noord-Amerika
)
[51] => stdClass Object
(
[countryId] => 78
[countryName] => Guatemala
[countryIsoCode] => gt
[continentId] => 3
[continentName] => Centraal-Amerika
)
[52] => stdClass Object
(
[countryId] => 83
[countryName] => Honduras
[countryIsoCode] => hn
[continentId] => 3
[continentName] => Centraal-Amerika
)
[53] => stdClass Object
(
[countryId] => 20
[countryName] => Belize
[countryIsoCode] => bz
[continentId] => 1
[continentName] => Afrika
)
[54] => stdClass Object
(
[countryId] => 104
[countryName] => Libanon
[countryIsoCode] => lb
[continentId] => 5
[continentName] => Midden Oosten
)
[55] => stdClass Object
(
[countryId] => 170
[countryName] => Sri Lanka
[countryIsoCode] => lk
[continentId] => 2
[continentName] => Azië
)
[56] => stdClass Object
(
[countryId] => 103
[countryName] => Letland
[countryIsoCode] => lv
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[57] => stdClass Object
(
[countryId] => 109
[countryName] => Litouwen
[countryIsoCode] => lt
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[58] => stdClass Object
(
[countryId] => 59
[countryName] => Estland
[countryIsoCode] => ee
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[59] => stdClass Object
(
[countryId] => 149
[countryName] => Polen
[countryIsoCode] => pl
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[60] => stdClass Object
(
[countryId] => 74
[countryName] => Griekenland
[countryIsoCode] => gr
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[61] => stdClass Object
(
[countryId] => 117
[countryName] => Malta
[countryIsoCode] => mt
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[62] => stdClass Object
(
[countryId] => 159
[countryName] => Saudi Arabië
[countryIsoCode] => sa
[continentId] => 5
[continentName] => Midden Oosten
)
[63] => stdClass Object
(
[countryId] => 164
[countryName] => Slowaakse Republiek
[countryIsoCode] => sk
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[64] => stdClass Object
(
[countryId] => 63
[countryName] => Finland
[countryIsoCode] => fi
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[65] => stdClass Object
(
[countryId] => 197
[countryName] => Oezbekistan
[countryIsoCode] => uz
[continentId] => 2
[continentName] => Azië
)
[66] => stdClass Object
(
[countryId] => 42
[countryName] => Colombia
[countryIsoCode] => co
[continentId] => 9
[continentName] => Zuid-Amerika
)
[67] => stdClass Object
(
[countryId] => 140
[countryName] => Noorwegen
[countryIsoCode] => no
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[68] => stdClass Object
(
[countryId] => 67
[countryName] => Gabon
[countryIsoCode] => ga
[continentId] => 1
[continentName] => Afrika
)
[69] => stdClass Object
(
[countryId] => 194
[countryName] => Verenigd Koninkrijk
[countryIsoCode] => gb
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[70] => stdClass Object
(
[countryId] => 9
[countryName] => Armenië
[countryIsoCode] => am
[continentId] => 2
[continentName] => Azië
)
[71] => stdClass Object
(
[countryId] => 186
[countryName] => Tunesië
[countryIsoCode] => tn
[continentId] => 1
[continentName] => Afrika
)
[72] => stdClass Object
(
[countryId] => 181
[countryName] => Taiwan
[countryIsoCode] => tw
[continentId] => 2
[continentName] => Azië
)
[73] => stdClass Object
(
[countryId] => 65
[countryName] => Frans Guiana
[countryIsoCode] => gf
[continentId] => 9
[continentName] => Zuid-Amerika
)
[74] => stdClass Object
(
[countryId] => 176
[countryName] => Suriname
[countryIsoCode] => sr
[continentId] => 9
[continentName] => Zuid-Amerika
)
[75] => stdClass Object
(
[countryId] => 81
[countryName] => Guyana
[countryIsoCode] => gy
[continentId] => 9
[continentName] => Zuid-Amerika
)
[76] => stdClass Object
(
[countryId] => 124
[countryName] => Moldavië
[countryIsoCode] => md
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[77] => stdClass Object
(
[countryId] => 13
[countryName] => Azerbeidjan
[countryIsoCode] => az
[continentId] => 2
[continentName] => Azië
)
[78] => stdClass Object
(
[countryId] => 2
[countryName] => Algerije
[countryIsoCode] => dz
[continentId] => 1
[continentName] => Afrika
)
[79] => stdClass Object
(
[countryId] => 121
[countryName] => Mauritius
[countryIsoCode] => mu
[continentId] => 3
[continentName] => Centraal-Amerika
)
)
[name] => Henk Hamminga
[firstName] => Henk
[reportsCount] => 607
[travelsCount] => 61
)
[1] => stdClass Object
(
[userId] => 148909
[username] => guidopng
[photoRevision] => 0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/148/909_50x50.jpg?r=0
[imageLink105x105] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/148/909_105x105.jpg?r=0
[currentContinentId] => 5
[currentContinentName] => Midden Oosten
[currentContinentNameSlugified] => midden-oosten
[currentCountryNameSlugified] => libanon
[currentCountryName] => Libanon
[currentCountryIsoCode] => lb
[currentCountryId] => 104
[visitedCountries] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[countryId] => 134
[countryName] => Nederland
[countryIsoCode] => nl
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[1] => stdClass Object
(
[countryId] => 179
[countryName] => Zwitserland
[countryIsoCode] => ch
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[2] => stdClass Object
(
[countryId] => 41
[countryName] => China
[countryIsoCode] => cn
[continentId] => 2
[continentName] => Azië
)
[3] => stdClass Object
(
[countryId] => 210
[countryName] => Noord-Korea
[countryIsoCode] => kp
[continentId] => 2
[continentName] => Azië
)
[4] => stdClass Object
(
[countryId] => 168
[countryName] => Zuid-Korea
[countryIsoCode] => kr
[continentId] => 2
[continentName] => Azië
)
[5] => stdClass Object
(
[countryId] => 183
[countryName] => Thailand
[countryIsoCode] => th
[continentId] => 2
[continentName] => Azië
)
[6] => stdClass Object
(
[countryId] => 201
[countryName] => Vietnam
[countryIsoCode] => vn
[continentId] => 2
[continentName] => Azië
)
[7] => stdClass Object
(
[countryId] => 32
[countryName] => Cambodja
[countryIsoCode] => kh
[continentId] => 2
[continentName] => Azië
)
[8] => stdClass Object
(
[countryId] => 187
[countryName] => Turkije
[countryIsoCode] => tr
[continentId] => 5
[continentName] => Midden Oosten
)
[9] => stdClass Object
(
[countryId] => 97
[countryName] => Jordanië
[countryIsoCode] => jo
[continentId] => 5
[continentName] => Midden Oosten
)
[10] => stdClass Object
(
[countryId] => 180
[countryName] => Syrië
[countryIsoCode] => sy
[continentId] => 5
[continentName] => Midden Oosten
)
[11] => stdClass Object
(
[countryId] => 90
[countryName] => Irak
[countryIsoCode] => iq
[continentId] => 5
[continentName] => Midden Oosten
)
[12] => stdClass Object
(
[countryId] => 250
[countryName] => Zuid Sudan
[countryIsoCode] => ss
[continentId] => 1
[continentName] => Afrika
)
[13] => stdClass Object
(
[countryId] => 191
[countryName] => Oeganda
[countryIsoCode] => ug
[continentId] => 1
[continentName] => Afrika
)
[14] => stdClass Object
(
[countryId] => 182
[countryName] => Tanzania
[countryIsoCode] => tz
[continentId] => 1
[continentName] => Afrika
)
[15] => stdClass Object
(
[countryId] => 156
[countryName] => Rwanda
[countryIsoCode] => rw
[continentId] => 1
[continentName] => Afrika
)
[16] => stdClass Object
(
[countryId] => 60
[countryName] => Ethiopië
[countryIsoCode] => et
[continentId] => 1
[continentName] => Afrika
)
[17] => stdClass Object
(
[countryId] => 167
[countryName] => Zuid-Afrika
[countryIsoCode] => za
[continentId] => 1
[continentName] => Afrika
)
[18] => stdClass Object
(
[countryId] => 129
[countryName] => Mozambique
[countryIsoCode] => mz
[continentId] => 1
[continentName] => Afrika
)
[19] => stdClass Object
(
[countryId] => 193
[countryName] => Verenigde Arabische Emiraten
[countryIsoCode] => ae
[continentId] => 5
[continentName] => Midden Oosten
)
[20] => stdClass Object
(
[countryId] => 141
[countryName] => Oman
[countryIsoCode] => om
[continentId] => 5
[continentName] => Midden Oosten
)
[21] => stdClass Object
(
[countryId] => 131
[countryName] => Namibië
[countryIsoCode] => na
[continentId] => 1
[continentName] => Afrika
)
[22] => stdClass Object
(
[countryId] => 205
[countryName] => Zimbabwe
[countryIsoCode] => zw
[continentId] => 1
[continentName] => Afrika
)
[23] => stdClass Object
(
[countryId] => 99
[countryName] => Kenia
[countryIsoCode] => ke
[continentId] => 1
[continentName] => Afrika
)
[24] => stdClass Object
(
[countryId] => 113
[countryName] => Madagascar
[countryIsoCode] => mg
[continentId] => 1
[continentName] => Afrika
)
[25] => stdClass Object
(
[countryId] => 204
[countryName] => Zambia
[countryIsoCode] => zm
[continentId] => 1
[continentName] => Afrika
)
[26] => stdClass Object
(
[countryId] => 142
[countryName] => Pakistan
[countryIsoCode] => pk
[continentId] => 2
[continentName] => Azië
)
[27] => stdClass Object
(
[countryId] => 87
[countryName] => India
[countryIsoCode] => in
[continentId] => 2
[continentName] => Azië
)
[28] => stdClass Object
(
[countryId] => 13
[countryName] => Azerbeidjan
[countryIsoCode] => az
[continentId] => 2
[continentName] => Azië
)
[29] => stdClass Object
(
[countryId] => 89
[countryName] => Iran
[countryIsoCode] => ir
[continentId] => 5
[continentName] => Midden Oosten
)
[30] => stdClass Object
(
[countryId] => 104
[countryName] => Libanon
[countryIsoCode] => lb
[continentId] => 5
[continentName] => Midden Oosten
)
[31] => stdClass Object
(
[countryId] => 192
[countryName] => Oekraïne
[countryIsoCode] => ua
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[32] => stdClass Object
(
[countryId] => 203
[countryName] => Jemen
[countryIsoCode] => ye
[continentId] => 5
[continentName] => Midden Oosten
)
[33] => stdClass Object
(
[countryId] => 214
[countryName] => Palestina
[countryIsoCode] => ps
[continentId] => 5
[continentName] => Midden Oosten
)
)
[name] => Guido Versloot
[firstName] => Guido
[reportsCount] => 120
[travelsCount] => 14
)
[2] => stdClass Object
(
[userId] => 436993
[username] => Reisgroeplibanon2018
[photoRevision] => 0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/436/993_50x50.jpg?r=0
[imageLink105x105] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/436/993_105x105.jpg?r=0
[currentContinentId] => 4
[currentContinentName] => Europa
[currentContinentNameSlugified] => europa
[currentCountryNameSlugified] => nederland
[currentCountryName] => Nederland
[currentCountryIsoCode] => nl
[currentCountryId] => 134
[visitedCountries] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[countryId] => 104
[countryName] => Libanon
[countryIsoCode] => lb
[continentId] => 5
[continentName] => Midden Oosten
)
)
[name] => Reisgroep Libanon 2018
[firstName] => Reisgroep Libanon 2018
[reportsCount] => 15
[travelsCount] => 1
)
[3] => stdClass Object
(
[userId] => 440572
[username] => KittyKookt
[photoRevision] => 0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/440/572_50x50.jpg?r=0
[imageLink105x105] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/440/572_105x105.jpg?r=0
[currentContinentId] => 6
[currentContinentName] => Noord-Amerika
[currentContinentNameSlugified] => noord-amerika
[currentCountryNameSlugified] => verenigde-staten
[currentCountryName] => Verenigde Staten
[currentCountryIsoCode] => us
[currentCountryId] => 196
[visitedCountries] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[countryId] => 46
[countryName] => Costa Rica
[countryIsoCode] => cr
[continentId] => 3
[continentName] => Centraal-Amerika
)
[1] => stdClass Object
(
[countryId] => 155
[countryName] => Rusland
[countryIsoCode] => ru
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[2] => stdClass Object
(
[countryId] => 170
[countryName] => Sri Lanka
[countryIsoCode] => lk
[continentId] => 2
[continentName] => Azië
)
[3] => stdClass Object
(
[countryId] => 104
[countryName] => Libanon
[countryIsoCode] => lb
[continentId] => 5
[continentName] => Midden Oosten
)
[4] => stdClass Object
(
[countryId] => 26
[countryName] => Brazilië
[countryIsoCode] => br
[continentId] => 9
[continentName] => Zuid-Amerika
)
[5] => stdClass Object
(
[countryId] => 135
[countryName] => Nieuw Caledonië
[countryIsoCode] => nc
[continentId] => 7
[continentName] => Oceanië
)
[6] => stdClass Object
(
[countryId] => 63
[countryName] => Finland
[countryIsoCode] => fi
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[7] => stdClass Object
(
[countryId] => 137
[countryName] => Nicaragua
[countryIsoCode] => ni
[continentId] => 3
[continentName] => Centraal-Amerika
)
[8] => stdClass Object
(
[countryId] => 74
[countryName] => Griekenland
[countryIsoCode] => gr
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[9] => stdClass Object
(
[countryId] => 191
[countryName] => Oeganda
[countryIsoCode] => ug
[continentId] => 1
[continentName] => Afrika
)
[10] => stdClass Object
(
[countryId] => 130
[countryName] => Myanmar
[countryIsoCode] => mm
[continentId] => 2
[continentName] => Azië
)
[11] => stdClass Object
(
[countryId] => 196
[countryName] => Verenigde Staten
[countryIsoCode] => us
[continentId] => 6
[continentName] => Noord-Amerika
)
[12] => stdClass Object
(
[countryId] => 19
[countryName] => België
[countryIsoCode] => be
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[13] => stdClass Object
(
[countryId] => 11
[countryName] => Australië
[countryIsoCode] => au
[continentId] => 7
[continentName] => Oceanië
)
[14] => stdClass Object
(
[countryId] => 154
[countryName] => Roemenië
[countryIsoCode] => ro
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[15] => stdClass Object
(
[countryId] => 83
[countryName] => Honduras
[countryIsoCode] => hn
[continentId] => 3
[continentName] => Centraal-Amerika
)
[16] => stdClass Object
(
[countryId] => 146
[countryName] => Paraguay
[countryIsoCode] => py
[continentId] => 9
[continentName] => Zuid-Amerika
)
[17] => stdClass Object
(
[countryId] => 209
[countryName] => Afghanistan
[countryIsoCode] => af
[continentId] => 2
[continentName] => Azië
)
[18] => stdClass Object
(
[countryId] => 2
[countryName] => Algerije
[countryIsoCode] => dz
[continentId] => 1
[continentName] => Afrika
)
[19] => stdClass Object
(
[countryId] => 50
[countryName] => Denemarken
[countryIsoCode] => dk
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[20] => stdClass Object
(
[countryId] => 189
[countryName] => Turkse en Caicos Eilanden
[countryIsoCode] => tc
[continentId] => 3
[continentName] => Centraal-Amerika
)
[21] => stdClass Object
(
[countryId] => 14
[countryName] => Bahama's
[countryIsoCode] => bs
[continentId] => 3
[continentName] => Centraal-Amerika
)
[22] => stdClass Object
(
[countryId] => 120
[countryName] => Mauritanië
[countryIsoCode] => mr
[continentId] => 1
[continentName] => Afrika
)
[23] => stdClass Object
(
[countryId] => 92
[countryName] => Israel
[countryIsoCode] => il
[continentId] => 5
[continentName] => Midden Oosten
)
[24] => stdClass Object
(
[countryId] => 160
[countryName] => Senegal
[countryIsoCode] => sn
[continentId] => 1
[continentName] => Afrika
)
[25] => stdClass Object
(
[countryId] => 136
[countryName] => Nieuw Zeeland
[countryIsoCode] => nz
[continentId] => 7
[continentName] => Oceanië
)
)
[name] => Kitty Punselie - van Winsen
[firstName] => Kitty
[reportsCount] => 43
[travelsCount] => 1
)
)
[latestNews] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[newsId] => 125
[date] => 2025-05-19
[title] => Zo gebruik je je sim only-abonnement zonder zorgen in het buitenland
[text] =>
Op reis wil je maar één ding: vrijheid. Vrijheid om te verdwalen in een onbekende stad, om last minute een andere route te nemen, om die zonsondergang meteen te delen met vrienden thuis. Maar ja, zonder mobiel bereik of een stevige databundel is die vrijheid soms ver te zoeken. Gelukkig is er een oplossing die verrassend simpel én voordelig is: sim only
In dit artikel nemen we je mee in de wereld van sim only-abonnementen voor reizigers. Niet te technisch, gewoon handige tips waar je écht iets aan hebt als je binnenkort op pad gaat.
Wat is sim only ook alweer?
Een sim only-abonnement betekent dat je alleen betaalt voor je mobiele bundel: belminuten, sms en data. Je krijgt dus geen toestel, wat het abonnement meestal een stuk goedkoper maakt. Ideaal als je al een goede telefoon hebt en liever je geld uitgeeft aan leuke dingen – zoals een extra nachtje in dat charmante B&B in Toscane.
Waarom is sim only zo handig voor op reis?
Een sim only is voor buitenlandgebruik vooral aantrekkelijk vanwege de flexibiliteit en controle. Alle Nederlandse providers bieden sinds 2017 EU-roaming aan, wat betekent dat je in veel Europese landen gewoon je bundel kunt gebruiken zonder extra kosten.
Dat betekent: geen gedoe met lokale simkaarten, geen onverwachte roamingfacturen, en gewoon bereikbaar blijven met je eigen nummer. Even de weg zoeken op Google Maps, je hotel reserveren via Booking.com of een foto sturen via WhatsApp – allemaal zonder zorgen.
Waar moet je op letten voor vertrek?
- 1. Is je bundel geldig in het buitenland?
Binnen de EU is dat meestal geen probleem. Je gebruikt daar gewoon je Nederlandse bundel. Buiten de EU is een ander verhaal. Dan betaal je vaak per MB en dat kan hard oplopen. Ga je bijvoorbeeld naar Turkije, Thailand of de VS? Check dan of je provider wereldbundels aanbiedt of koop ter plekke een lokale simkaart.
- 2. Staat roaming aan op je telefoon?
Een kleine instelling, groot verschil. Ga naar je netwerkinstellingen en zorg dat ‘roaming’ is ingeschakeld. Geen zorgen: zolang je binnen de EU blijft en je bundel geldig is, brengt dit geen extra kosten met zich mee. Buiten de EU kun je roaming juist beter uitzetten, tenzij je bewust een buitenbundeloptie hebt gekozen.
- 3. Pas je bundel aan voor vertrek
Weet je dat je op vakantie meer data verbruikt dan thuis (hallo, Instagramstories en Google Maps)? Kies dan tijdelijk voor een grotere databundel. Bij veel sim only-aanbieders kun je je bundel maandelijks aanpassen. Zo blijf je flexibel én binnen budget.
Slimme bespaartips voor onderweg
Zelfs met een goede bundel is het slim om spaarzaam met je data om te gaan. Je wilt tenslotte je MB’s gebruiken om je weg te vinden, niet om automatische updates te installeren.
Hier een paar praktische hacks:
- Download kaarten van tevoren. In Google Maps kun je gebieden offline opslaan. Handig én zuinig.
- Gebruik een databesparende browser. Denk aan Google Chrome met databesparing aan.
- Schakel automatische updates uit. Zowel voor apps als je besturingssysteem.
- Gebruik WiFi verstandig. In cafés of hotels is vaak gratis WiFi, maar pas op met openbare netwerken: gebruik een VPN als je gevoelige info invoert.
Hoe zit het met bellen en voicemail?
Binnen de EU bel je ook gewoon uit je bundel. Maar let op: voicemail beluisteren in het buitenland kan extra kosten met zich meebrengen, vooral buiten Europa. Zet je voicemail dus uit als je die niet nodig hebt, of laat mensen via WhatsApp contact opnemen. Wel zo 2025.
En buiten Europa dan?
Ga je naar een land buiten de EU, dan is een sim only-abonnement minder vanzelfsprekend. Dan kun je kiezen uit:
- Een wereldbundel bij je provider. Handig voor korte reizen of als je op meerdere plekken bent.
- Een lokale simkaart. Vaak goedkoper, maar je hebt wel een simlockvrije telefoon nodig en soms wat geduld bij het activeren.
- Een eSIM. Steeds meer telefoons ondersteunen dit digitale alternatief. Zo kun je twee abonnementen tegelijk gebruiken, bijvoorbeeld je Nederlandse nummer én een lokale data-optie.
Samenvattend
Met een beetje voorbereiding is voor buitenlandgebruik een sim only een uitstekende manier om tijdens je reis bereikbaar te blijven, zonder torenhoge kosten of eindeloos zoeken naar WiFi. Je behoudt controle over je verbruik, je eigen nummer én je vakantiebudget.
Kortom: ideaal voor iedereen die met een gerust hart wil reizen – van de spontane citytripper tot de digital nomad die morgen gewoon weer inlogt op een strand in Portugal.
Wil je flexibel je bundel aanpassen, profiteren van duidelijke tarieven en gebruikmaken van een betrouwbaar netwerk? Kijk dan eens naar Simyo’s sim only – of check eerst de roaminginformatie van KPN voor een compleet overzicht van je opties.
Laat je telefoon je reismaatje zijn – niet je grootste kostenpost.
[picture] => no
[pic1title] =>
[pic2title] =>
[pic3title] =>
[pic4title] =>
[pic5title] =>
[titleSlugified] => zo-gebruik-je-je-sim-only-abonnement-zonder-zorgen-in-het-buitenland
[imageLink105x105] => https://cdn.easyapps.nl/578/img/icons/news_105x105.jpg
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/578/img/icons/news_50x50.png
[imageUrl] => https://cdn.easyapps.nl/578/img/slideshow/reisinspiratie/125/125_1.jpg
)
[1] => stdClass Object
(
[newsId] => 124
[date] => 2025-05-14
[title] => Droomreis financieren? Zo beslis je of een lening de juiste oplossing is
[text] =>
Die langgekoesterde droomreis naar de andere kant van de wereld, die perfect uitgeruste camper voor een onvergetelijke roadtrip, of die essentiële professionele duikuitrusting waarmee je nieuwe onderwaterwerelden kunt verkennen. Soms lijken onze grootste reisavonturen financieel (net) buiten bereik. Sparen is een optie, maar wat als je niet langer wilt wachten om je passie te volgen? Een persoonlijke lening kan dan een interessante mogelijkheid zijn om die dromen sneller te realiseren. Maar wat houdt zo'n lening precies in en is het wel een verstandige keuze voor jouw reisplannen?
Reizen kost (vaak veel) geld
Als reiziger komen er diverse kostenposten kijken bij het plannen en uitvoeren van je avontuur. Denk hierbij aan de transportkosten, zoals vliegtickets, treinkaartjes, busreizen of de aanschaf van een eigen vervoermiddel zoals een camper of motor. Daarnaast zijn er de kosten voor accommodatie, variërend van hotels en hostels tot vakantiehuizen of de inrichting van je camper. Ook de dagelijkse uitgaven zoals eten, drinken, lokale transportkosten en toegangsprijzen voor bezienswaardigheden zijn aanzienlijk. Verder moet je rekening houden met reisverzekeringen, vaccinaties en visa. En eventuele kosten voor reisbenodigdheden zoals outdoorkleding, rugzakken of specifieke apparatuur.
Je droomreis mogelijk maken
Wanneer je niet voldoende hebt kunnen sparen voor je vertrek en ook geen opties hebt om bijvoorbeeld bij familie extra geld te lenen, kan je reis potentieel gefinancierd worden met een persoonlijke lening. Dit is een geldbedrag dat je leent van een financiële instelling en dat je in een vooraf afgesproken periode terugbetaalt, inclusief rente. Het belangrijke kenmerk is dat je het geleende bedrag in één keer ontvangt en dat de rente en de maandelijkse aflossing gedurende de looptijd van de lening vaststaan. Dit zorgt voor financiële duidelijkheid: je weet precies waar je aan toe bent en wat je maandelijks kwijt bent. In tegenstelling tot bijvoorbeeld een doorlopend krediet of een creditcard, waarbij het leenbedrag flexibel is, is een persoonlijke lening specifiek bedoeld voor een bepaald doel, zoals het financieren van een reis of de aanschaf van reisbenodigdheden.
De voordelen voor reizigers en avonturiers
Voor wie de wereld wil ontdekken, biedt een persoonlijke lening een aantal aantrekkelijke voordelen. Ten eerste stelt het je in staat om een grotere uitgave in één keer te doen. Denk aan de aankoop van een betrouwbare camper die je vrijheid op de weg vergroot, of het boeken van een langdurige wereldreis waar je anders jaren voor zou moeten sparen. Ten tweede zorgt de vaste maandelijkse last ervoor dat je de kosten van je droomreis over een langere periode kunt spreiden, waardoor het beter past binnen je budget. Je hebt vooraf inzicht in je financiële verplichtingen, wat helpt bij het plannen van je reis en je financiën daarna.
Aandachtspunten bij het afsluiten van een lening
Voordat je een persoonlijke lening afsluit voor je reisavontuur, zijn er een aantal belangrijke zaken om te overwegen. Ten eerste natuurlijk de kosten. De rente is een cruciale factor; dit zijn de kosten die je betaalt voor het lenen van het geld. Vergelijk verschillende aanbieders om de meest gunstige rente te vinden. Ook de looptijd van de lening is belangrijk. Een langere looptijd betekent lagere maandelijkse lasten, maar je betaalt over de gehele periode meer rente. Kies een looptijd die past bij je financiële situatie, zowel nu als in de toekomst. Let ook goed op de voorwaarden van de lening, zoals de mogelijkheden tot vervroegde aflossing.
Verstandig lenen voor je reisdroom
Een persoonlijke lening kan een waardevol instrument zijn om je reisdromen te realiseren, mits je er verstandig mee omgaat. Bepaal vooraf nauwkeurig hoeveel geld je nodig hebt en leen niet meer dan noodzakelijk. Maak een realistisch terugbetaalplan en zorg ervoor dat de maandelijkse lasten comfortabel binnen je budget passen, ook tijdens en na je reis. Overweeg of er wellicht andere spaarmogelijkheden zijn of dat je bepaalde uitgaven kunt uitstellen. Een weloverwogen beslissing zorgt ervoor dat je met een gerust hart op avontuur kunt gaan, zonder onnodige financiële zorgen achteraf.
Geld lenen bij familie of vrienden kan flexibeler zijn en minder kosten met zich meebrengen, maar het is belangrijk om duidelijke afspraken te maken over de terugbetaling om relaties niet onder druk te zetten. Een goed gesprek en heldere afspraken kunnen veel financiële stress achteraf voorkomen.
[picture] => no
[pic1title] =>
[pic2title] =>
[pic3title] =>
[pic4title] =>
[pic5title] =>
[titleSlugified] => droomreis-financieren-zo-beslis-je-of-een-lening-de-juiste-oplossing-is
[imageLink105x105] => https://cdn.easyapps.nl/578/img/icons/news_105x105.jpg
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/578/img/icons/news_50x50.png
[imageUrl] => https://cdn.easyapps.nl/578/img/slideshow/reisinspiratie/124/124_1.jpg
)
[2] => stdClass Object
(
[newsId] => 123
[date] => 2025-04-07
[title] => Op pad met je mountainbike: de mooiste routes om te ontdekken
[text] =>
Mountainbiken is de perfecte manier om de natuur te verkennen, je hoofd leeg te maken en jezelf fysiek uit te dagen. Of je nu houdt van technische trails vol boomwortels en rotsen of liever lange, glooiende bospaden rijdt, er is altijd wel een route die bij jouw niveau past. In Nederland en daarbuiten zijn er talloze geweldige mountainbikeroutes te vinden. Pak je fiets, trek je helm strak en ontdek deze toffe plekken om te rijden!
Mountainbikeroutes in Nederland
Je hoeft echt niet naar het buitenland om mooie trails te rijden. Nederland heeft verrassend veel gave MTB-routes, van snelle singletracks tot uitdagende klimmetjes. De Utrechtse Heuvelrug is bijvoorbeeld een hotspot voor mountainbikers. Denk aan routes zoals die van Amerongen en Leersum, die bekendstaan om hun technische secties en snelle afdalingen. Ook in het zuiden van het land vind je fantastische trails. Denk aan in Zuid-Limburg, waar je bijna een buitenlands gevoel krijgt door de steile hellingen en smalle paadjes. Liever iets minder uitdagend? Dan zijn de routes op de Veluwe perfect, met lange, goed onderhouden tracks door de bossen.
Mountainbiken in het buitenland
Heb je zin in een echt avontuur? In landen zoals Duitsland, België en Frankrijk vind je geweldige mountainbike gebieden. De Ardennen zijn bijvoorbeeld ideaal voor een weekendje weg, met routes die je langs ruige rotsen en diepe dalen voeren. Duitsland heeft de Eifel en het Zwarte Woud, waar je eindeloos kunt klimmen en afdalen. Voor wie echt een uitdaging zoekt, is de Alpenregio dé plek. In gebieden zoals de Franse Alpen of het Oostenrijkse Tirol vind je spectaculaire downhill-trails en bikeparks waar je je grenzen kunt verleggen.
De juiste uitrusting voor elke rit
Een goede mountainbike is natuurlijk essentieel, maar er is meer waar je aan moet denken. Draag altijd een stevige helm en, als je technische trails rijdt, kniebeschermers en handschoenen. Een comfortabele, ademende outfit maakt het fietsen een stuk fijner, vooral als je langere tochten maakt. Vergeet ook niet een basis reparatieset mee te nemen: een multitool, een reserve binnenband en een fietspomp kunnen je dag redden als je een lekke band krijgt. En water! Niets is zo vervelend als dorst krijgen midden op een lange route.
Mountainbike verzekeren: nodig of niet?
Een mountainbike kan een flinke investering zijn, zeker als je een high-end model rijdt. En helaas zijn mountainbikes ook populair bij dieven. Daarom kan het verzekeren van je mountainbike best slim zijn. De meeste verzekeringen dekken diefstal, maar je kunt vaak ook kiezen voor een uitgebreidere dekking die schade door vallen of transport meeneemt. Let goed op de voorwaarden: sommige verzekeraars eisen bijvoorbeeld dat je fiets in een afgesloten ruimte staat als je hem thuis bewaart. Als je regelmatig in het buitenland fietst, is een verzekering met internationale dekking een aanrader.
Techniek en vaardigheden verbeteren
Mountainbiken is meer dan gewoon fietsen over een bospad. Hoe beter je techniek, hoe soepeler je rijdt en hoe leuker de trails worden. Wil je sneller en veiliger afdalen? Oefen dan je lichaamspositie en leer hoe je remmen optimaal gebruikt zonder grip te verliezen. Bochtenwerk is ook belangrijk: kijk altijd vooruit, houd je gewicht laag en leer je fiets te "leunen" in plaats van te sturen. En niet vergeten: hoe beter je conditie, hoe makkelijker de beklimmingen worden!
Respect voor de natuur en medefietsers
Mountainbiken is fantastisch. Maar het is belangrijk om rekening te houden met andere gebruikers van de paden. Blijf op de aangegeven routes, voorkom onnodige erosie en geef wandelaars en andere fietsers de ruimte. Veel MTB-trails worden onderhouden door vrijwilligers. Dus respecteer het werk dat zij doen door netjes te rijden en geen rommel achter te laten. Hoe beter we met de natuur omgaan, hoe langer we kunnen genieten van mooie routes!
[picture] => no
[pic1title] =>
[pic2title] =>
[pic3title] =>
[pic4title] =>
[pic5title] =>
[titleSlugified] => op-pad-met-je-mountainbike-de-mooiste-routes-om-te-ontdekken
[imageLink105x105] => https://cdn.easyapps.nl/578/img/icons/news_105x105.jpg
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/578/img/icons/news_50x50.png
[imageUrl] => https://cdn.easyapps.nl/578/img/slideshow/reisinspiratie/123/123_1.jpg
)
)
[topCountries] => Array
(
)
[countryId] => 104
[countryName] => Libanon
[continentId] => 5
[continentName] => Midden Oosten
[countryPopulation] => 0
[countrySurface] => 0
[capitalCityLongitude] => 0.000000
[capitalCitylatitude] => 0.000000
[portalReports] => ArrayIterator Object
(
[storage:ArrayIterator:private] => Array
(
[30] => stdClass Object
(
[reportId] => 4845786
[userId] => 387344
[countryId] => 104
[username] => jellewassenaar
[datePublication] => 2015-07-08
[photoRevision] => 0
[title] => Ramadan Karim!
[message] => Onderweg vertelt Friedrich (Fritz) allerlei verhalen over wat er allemaal gebeurd is, bijv. autobom in Tripoli waarvan het wrak bewaard is gebleven als monument. Ook zijn er verschillende gevechten uitgebroken waarbij het Libanese leger en snipers betrokken waren. Van de organisatie R&R moesten ze een tijdje om rijden als ze naar Beirut wilde gaan. Bepaalde vlaggen als steun voor bijv. partij voor de bevrijding van Syrie of bepaalde religie georienteerde partijen zoals Hezbollah worden periodiek verboden en overheen geplakt. Een moskee die zou fungeren als bolwerk voor terroristen staat in Tripoli, maar nu is het er gewoon veilig. Foto’s nemen en opvallen als buitenstaander is echter niet slim, want ze zijn hier erg op hun hoede voor geheime agenten en spionnen. Tripoli is in vergelijking met Beirut meer een open stad, ondanks het uiterst drukke centrum en de vele flatgebouwen waaronder een paar flink kapotgeschoten en vol kogelgaten. Als we Akkar naderen zien we prachtige heuvels waar ons verteld wordt over de archeologische en natuurlijke geschiedenis die teruggaat tot het Ottomaanse en Romeinse Rijk. Uiteindelijk gaan we zelf de heuvels in en komen we in Halba, de hoofdstad van de regio, gevolgd door een aantal overwegend moslim dorpen met smalle straatjes waar we doorheen manoeuvreren. Wanneer we dit doolhof verlaten bevinden we ons omgeven door grote velden met bomen, wat huizen en dieren. Relatief staan er nog redelijk wat huizen maar echt een bergdorp genaamd Bkerzala waar ze erg traditioneel leven en christelijk zijn.
Het Peace Centre is een groot huis met beneden een garage omgebouwd tot een klaslokaal, een speelruimte voor de kinderen die vol hangt met foto’s van de Syrische vluchtelingen en de hele benedenverdieping kinderhanden op de muren gedrukt. Boven is een grote keuken, een woonkamer met werkruimte, 3 slaapkamers, 2 badkamers en een paar balkonnen. We leven er met Fritz en Namr, een jongen van 19 uit Syrie die hier nu iets meer dan een jaar zit. Diezelfde avond gaan we naar een nabij gelegen restaurant met waterval. Erin springen is een ritueel voor vrijwilligers, maar het is al donker en eerlijk gezegd ook erg smal. Het is er erg mooi en het water erg fris, het eten erg lekker al is lever niet echt voor herhaling vatbaar. Na deze gezellige avond gaan we slapen en een rustig weekend tegemoet, althans dat dacht ik. Het Frans gezin komt op bezoek en het is meteen weer gezellig.
We zijn uitgenodigd voor een communiefeest door de familie van Tony, een werknemer van R&R die in Bkerzla woont, dus dat is helemaal leuk natuurlijk. Daarnaast zijn er nog 2 families uit de omgeving die een communiefeest daar vieren. Typisch Arabische muziek, de obers die instrumenten spelen samen met de familie en bijna iedereen danst mee. Wij zitten apart maar Fritz en Namr gaan er naartoe om zich te mengen en gebaren ons ook te komen. 2 meiden willen wat foto’s maken en gaan dichterbij en worden bijna in de menigte getrokken. Ze rennen snel terug en niemand van ons durft of wilt eigenlijk meedoen. We kennen ze ook niet, dus voelt een beetje raar. Irene is de enige die meedoet, maar dan wel bij onze tafel en ze doet het erg goed en leuk natuurlijk. Grappig om te zien hoe ooms, tantes en zelfs een baby tijdens het eten opstaan om te gaan dansen. De baby werd uiteraard opgetild ;) De muziek wordt gespeeld voor 2 families waartussen de obers schipperen en bij het verlaten zien we hoe het ook kan: rustig zitten met Vangelis – conquest of paradise op de achtergrond. Moet ook kunnen natuurlijk, maar verwacht je niet echt hier ;) Weer een gezellige avond achter de rug.
De volgende dag gaan we voor het eerst naar een van de scholen vlakbij een kamp. Onderweg hadden we al een Palestijns kamp gezien wat gewoon een wijk is met gebouwen aangezien ze er al heel lang zitten. Nu zien we voor het eerst waar de Syrische vluchtelingen zitten en het zijn er nog al wat, allemaal langs de weg in grote velden. De kampen zelf zijn niet erg groot al kunnen er toch rond de 100 mensen wonen. Bij de school aangekomen ontmoeten we sheikh Abdu en Mohammed, het schoolhoofd en een docent. We krijgen de lokalen te zien die in best goede staat zijn, maar van golfplaten zijn dus erg warm. Er hangen wat mooie schilderijen die door een docent(e) zijn gemaakt en allerlei posters om het ABC te leren en uiteraard tekeningen van de kinderen. Er is ook een toilet, een Franse wel te verstaan, al beweren de Fransen dat het Turks is :) uiteraard is het lachen geblazen dat ze niet willen erkennen als van henzelf en komt het later in de avond nog een paar keer ten sprake. We krijgen thee aangeboden die lekker zoet is, al is het voor sommigen te zoet. Er worden wat dingen besproken, Mohammed probeert wat Engels te spreken en heeft een geweldige lach, mede door zijn grote tanden. Mijn naam alleen al was genoeg om een eerste glimps op te vangen. Onderweg terug komen we nog een bekende kampleider tegen, ook weer erg vrolijk en nog wat kinderen die aant rondhuppelen zijn.
We gaan hierna lunchen bij een restaurant iets lager van de waterval en uiteraard gaat de jongen van het franse gezin zwemmen. Ik vergezel hem en de kou valt mee, het is lang niet de temperaturen die ik eerder bij bergwater heb meegemaakt. We eten weer lekker veel en ook al zit iedereen vol, de hele tafel wordt nog gevuld met schalen met allerlei soorten fruit. We kunnen dit niet afslaan, maar het gaat lang niet op dus nemen we wat mee voor onderweg. We gaan namelijk nog een tripje door Akkar maken en komen hierbij echt heel dicht bij de Syrische grens. Het is een rivier met aan beide kanten soldatenposten om te zorgen dat er geen vluchtelingen meer langs komen. Ze hebben namelijk de grenzen gesloten, wat niet zo gek is als je weet dat er 4 miljoen Libanezen zijn en ruim 1 miljoen vluchtelingen! Het uitzicht op Syrie zien we vanuit een klooster wat momenteel omgebouwd wordt tot een school. We rijden weer terug richting het peace centre en komen door een wijk waar mensen hetzelfde geloven als Assad en zijn poster hebben hangen en technisch gezien (customs) nog een stuk in Syrie. We zien nog wat weer kampen langs de bossen en nemen afscheid van de Dubois’. We zitten in de auto dus doet Irene de leuke handbegroetingen tegen het raam en uiteraard gaat het nog een keer mis. Erg lief! Net voordat we de heuvels in gaan om Bkerzla te bereiken zitten we met een kapotte band. Geen probleem, we bellen Tony die een goede krik heeft en het wiel snel vervangt. Onderweg zijn er een aantal die stoppen en vragen of ze kunnen helpen, erg behulpzaam. Fritz vertelt nog over een man die we op veel billboards en posters zien, Issam Fares. Hij is een voormalig minister en geeft gezinnen hier in de buurt 1000 dollar per maand. Elke keer als we langsrijden bedankt Fritz deze kerel uitbundig.
We krijgen de rest van de week allerlei trainingen, krijgen wat meer inzicht in het werk, veiligheid, wat de vorige vrijwilligers hebben gedaan etc. Afspraken maken is echter moeilijk omdat Fritz erg druk is met de volgende groep vrijwilligers op skype, besprekingen met het bestuur heeft over allerlei zaken, er constant gasten langskomen die hij en wij moeten opvangen etc. Dingen verschuiven is dan ook standaard en soms uren wachten voordat er iets gebeurt. In de tussentijd lezen we, praten we, lopen we wat rond in de buurt, doen boodschappen en dergelijke. Het is gezellig maar je wordt wel lui en lezen of beetje op telefoon zitten gaat ook vervelen natuurlijk. Gelukkig zorgen de gasten ervoor dat het af en toe opleeft als we echt niks meer te zeggen hebben en maar beetje vooruit zitten te staren. Een aantal buren komen langs waaronder een gast die eruit ziet als een patser genaamd Milo. Ik was net bezig met Arabisch leren dus teste ik het bij hem en vroeg hoe het ging, maar ook waar hij van hield. Blonde meiden met blauwe ogen...achteraf hoor ik dat hij een nummer van 1 van de vrijwilligers heeft gevraagd en meteen is gaan praten. De afgelopen week was zij dan ook de sjaak en kwam Milo telkens terug in de conversaties. Joyce, die hier ‘s middags vaak komt werken en alles wat betreft scholing overziet, is degene die een aantal Arabische zinnen en woorden opschreef en telkens test of ik het weet. Naast haar is er nog Nasr die over communicatie gaat en is hier ook dagelijks. Een slimme gast waar je goed over allerlei dingen mee kan praten. Hij heeft zijn oude carriere achter zich gelaten en wil nu iets goeds doen, dus werd hij doorverwezen naar R&R omdat hier geen corruptie is. andere NGOs hebben dit wel en hij zou zich meteen uitspreken zei die. Hij is ook erg gedisciplineerd en een beetje maf, een paar voorbeelden: abrupt gestopt met roken toen beweerd werd dat hij verslaafd zou zijn en om zichzelf te testen nog steeds sigaretten opgestoken, in zijn mond gedaan en niet geinhaleerd; een hete pan met blote handen opgetild zodat als het een keer nodig is in de toekomst, hij weet wat hem te wachten staat en ja hij had brandwonden; in de winter alleen maar ijskoud gedoucht voor als hij een keer zonder warm water zou komen te zitten.
Naast de eenmalige visites en werknemers die hier elke dag zijn, hebben we ook een aantal gasten die regelmatig terugkomen. Ten eerste is er Mark: een toffee gast van 26 uit Canada die hier een korte film van 15 minuten totaal gaat opnemen met zijn neef. Hij woont aan de overkant in een groot huis van zijn moeder en oma, die ‘s avonds paars oplicht. Hij komt nu best vaak langs, heeft meegegeten en een keer tot ‘s nachts met ons op het dakterras gezeten. We kunnen goed lachen met hem en omdat ie veel talen kent, die hij geleerd heeft via internet en youtube, kan hij met iedereen praten. Hij speelt ook gitaar die hier toevallig in een hoekje staat en de spaanse klanken klinken goed. Hij is ook erg grappig, een voorbeeld: tijdens een gesprek kwam hij uit het niets met het proberen van borstmelk (“don’t deny it, you wanna try it” wat de volgende dag de slogan van de dag wordt) en dat konden we natuurlijk niet laten rusten. Naast hem zijn er nog 2 meiden uit Engeland, die in Nederland hebben gewoond en het nog een beetje kunnen spreken, met een cameraman oorspronkelijk uit Libanon die een documentaire over R&R en de gevolgen van de oorlog in Syrie aan het opnemen zijn. Zij komen regelmatig hier slapen en vanochtend hebben ze ons opgenomen om het dagelijks leven in beeld te brengen. Ze richten zich echter op een aantal personen, waaronder Namr en sheikh Abdu en hun levensverhaal / visie. Tussendoor zijn nog 2 jongens een weekend gebleven, Sebastien uit Frankrijk en Shady uit Italie. Ook veel gelachen en goede gesprekken met hun gehad.
Zij arriveerden afgelopen vrijdag toen wij de Iftar, gezamenlijk het vasten breken, organiseren op het dak van het peace centre. 15 jongeren komen hier elke vrijdag voor een activiteit en met de eerste dag van Nasr, verzorgt hij deze. Hij deed een aantal icebreak activiteiten waarbij de kinderen iets moesten aanwijzen en het mochten noemen hoe zij het wilde. Aan het einde mocht iedereen wat roepen waarop Mohammed vrolijk meedoet. De kinderen komen vooral van het kamp bij de school die we vorige week zondag hebben bezocht. Ze zijn erg vrolijk, een beetje verlegen nog, al kennen we er een aantal die we in het kamp hebben gezien, waar ik zo op terug kom. De hele middag is het voorbereiden, dak schoonmaken, tafels en stoelen en natuurlijk het eten. We denken dat we te weinig hebben maar uiteindelijk blijft er heel veel over en als je nagaat dat we met zeker 30 man waren, is er dus echt heel veel werk in gestoken. Ik vond het raar dat er zoveel overbleef totdat ik zelf begon te vasten deze week. Je hebt na 12 uur vasten (8 tot 20u) echt niet zoveel honger, meer dorst waar ik dan ook de eerste dag meteen 2-3 glazen water dronk. Door de Ramadan leven kinderen ook meer ‘s avonds en blijven ze nog best lang. De meiden die we ontmoet hebben praten met de vrijwilligers en ik spendeer mijn tijd vooral met de gasten en Nasr die er ook net een dag is. Het shockeert hem dat zuid-afrika nog zoveel racisme kent en zijn beeld van een groot voorbeeld land door hoe ze zijn omgegaan na apartheid heb ik binnen 2 minuten verpest. Vele mannen roken waterpijp en de avond raakt ten einde. Ik doe samen met een andere vrijwilliger de grote afwas waarbij de 2 gasten staan te kijken en zeggen hoe goed werk ze hebben geleverd.
Het kampbezoek bij de school was vorige week dinsdagavond. Dit was ons eerste bezoek aan een kamp en we werden begeleid door deze oude wijze man. Hij wees ons tijdens het lopen van de school naar het kamp op 2 sterren, die Jupiter en Venus voorstellen. Deze zien we de hele week nog maar de beloofde ster van Jeruzalem (als ze elkaar overlappen en heel mooi schijnt te zijn) zien we hier in ieder geval niet. Bij het kamp aangekomen is er een kleine gebedsruimte, een soort uitkijkpost en ongeveer 10 tenten. We gaan bij een naar binnen en het is ongeveer 16m2 voor 8 personen. Schoenen uit, groeten en als eerste zitten. Alles om het de gasten naar hun zin te maken. We krijgen kussens als ze denken dat we niet lekker zitten en ook krijgen we als eerste thee en of koffie aangeboden. De moeder vraagt mijn naam en als ik Jelle zegt kijkt ze lachend om haar heen, denkt dat ik een grap maak en vraagt de andere vrijwilligers nadat ik herhaal dat het echt Jelle is of ik serieus ben. Ondanks dat ik de waarheid spreek haalt ze mij samen met haar dochter en een een vrouw die wat later binnen kwam even later in de maling. De thee die we kregen was namelijk een aantal groene bladeren met veel suiker en heet water. Om het te drinken kregen we een ijzeren rietje dat erg leek op een lepel. Ik kreeg dan ook de instructies om het rechtstreeks uit het glas te drinken. Toen ik dit probeerde lag iedereen dubbel. Toen het water op was vroeg ik om bevestiging dat je de bladeren toch niet op moest eten. De vrouw die later binnen kwam zag dit en deed voor dat ik het op moest eten. Toen ik dit wilde doen was het natuurlijk helemaal feest: 2 keer in de maling genomen!
Ze waren allemaal zeer vriendelijk en vertelde ook over hun vluchtverhaal: ze komen in dit kamp allemaal uit dezelfde buurt en zijn gevlucht nadat er in de buurt geschoten werd / een bom ontplofte. Ze komen rond van 13 dollar per persoon per maand, waar ook de huur voor hun plek op het veld (vaak van rijke arabieren of libanese grondeigenaren) van betaald moet worden. Ze kregen een tijd terug nog 19 dollar, wat ook niet veel is natuurlijk, maar de VN komt steeds meer zonder geld te zitten. Dit terwijl een of andere project manager 10.000 dollar per maand verdient, over corruptie gesproken! Ze worden officieel niet erkend door de Libanese overheid dus kunnen weinig ondernemen. Het voornaamste nu is dat de kinderen naar school gaan en ze willen echt leren. Ze weten niet hoe de toekomst eruit ziet en willen graag terug. Mohammed vertelt dat ie een jaar lang een tunnel heeft gegraven en ondergronds heeft geleefd. Hij probeert echt Engels te leren en voor mij te vertalen. We gaan uiteindelijk ook nog naar zijn tent maar krijgen eerst nog Tang, poeder waar je water bij doet. Het grappige is dat we dat thuis ook hebben en iedereen te zoet vond en zelfs vies. Het was dus hilarisch dat we het niet konden afstaan en iedereen een glas kreeg. Bij zijn tent introduceert hij ons aan zijn dochter en vrouw. Wanneer ik stil blijf omdat ik geen Arabisch spreek, zegt de vrouw er wat van en vraagt naar mijn levensverhaal. Hetzelfde geldt voor de familie in de andere tent. We worden echt zo hartelijk ontvangen dat je je schuldig voelt en een ook een beetje ongemakkelijk door de gastvrijheid.
Mensen zijn over het algemeen sowieso erg gastvrij, bijna iedereen groet je en nodigt je uit om langs te komen. Wanneer we tijdens een wandeling een Syrisch gezin passeren die in een verlaten open gebouw wonen, nodigt een klein meisje ons uit om naar hun toe te komen. Erg schattig! We zijn afgelopen maandag gezamenlijk met vasten begonnen en het wordt erg gewaardeerd en wordt aangemoedigd te slapen of in ieder geval te rusten. Gelukkig doen we niet veel, al maakt dat het erger denk ik omdat je constant aan eten en drinken denkt. De eerste dag begonnen we met de grote schoonmaak en zweette we ons kapot dus dat was niet erg slim, maar het viel allemaal reuze mee. Gisteren was het lastigste omdat we niet om 4 uur opstaan om nog een laatste maaltijd te nemen voordat officieel de zon op gaat. Zondag hadden we nog goed gegeten. Vandaag was het echter prima en makkelijkste tot nu toe.
Ramadan Karim!
Ik moest trouwens echt een andere naam verzinnen volgens de meiden dus ik gaf ze de volgende opties: Mahmoud (MAGMOET!), Kadafi, Khomeini of Hussein. Aangezien de eerste het lekkerste klinkt en af en toe door huisgenoot Namr en Joyce werd opgepikt, werd het Mahmoud. Waarschijnlijk doordat Tony Abboud heet en ze hem bij zijn achternaam noemen wat dus rijmt, was het een makkelijke keus. Al wordt deze nu eigenlijk alleen door mij en de 2 bovengenoemden gebruikt.
[vip] =>
[userRegistrationDate] => 2013-04-21 14:08:16
[totalVisitorCount] => 7761
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 384
[author] =>
[cityName] => Halba
[travelId] => 492145
[travelTitle] => Libanon
[travelTitleSlugified] => libanon
[dateDepart] => 2015-06-22
[dateReturn] => 2015-08-01
[showDate] => yes
[goalId] => 99
[goalName] => Iets anders...
[countryName] => Libanon
[countryIsoCode] => lb
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/libanon,halba
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/387/344_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => ramadan-karim
)
[31] => stdClass Object
(
[reportId] => 4843784
[userId] => 387344
[countryId] => 104
[username] => jellewassenaar
[datePublication] => 2015-06-30
[photoRevision] => 3
[title] => Welcome to Lebanon!
[message] => Reizen blijft altijd een aparte ervaring, een beetje onwerkelijk, voor mij althans. Ik realiseer nooit echt dat ik wegga totdat ik daadwerkelijk opstijg. Er zijn altijd wel tekens dat het gaat gebeuren natuurlijk: afscheid nemen, mensen wensen je succes, je loopt rond op Schiphol waar je toevallig Juan Luis Guerra hoort etc. Toch is dit nog niet genoeg en in de lucht waar je in het Engels aangesproken wordt is het ook nog allemaal erg vertrouwd. Pas als ik land ben ik echt weg van huis en begint het avontuur. Arabische tekens, chagrijnige mannen in legeruniformen en een beetje twijfelen bij een stempel zetten, een taxi chauffeur die niet echt Engels kan en je probeert teveel te laten betalen na 2 controleposten met barrières, prikkeldraad en een soldaatje te hebben gepasseerd, waarnaar hij vervolgens zegt: “Welcome to Lebanon”! Lekker toepasselijk. Helemaal gezien dat het plaatsje Monte Verde en de villa Moubarak heet.
De volgende dag wordt het ver weg gevoel versterkt door het Franse gezin waarbij ik verblijf alvorens naar Bkerzla (akkar) te gaan. Na goed uitgeslapen te hebben ontmoet ik de vrouw des huizes die mij meteen wegwijs maakt door het grote huis en voorstelt aan haar 2 dochters, Irène en Elouise. Irene is jarig en is 8 geworden, waar ik even in het Frans moet nadenken hoe ik haar moet feliciteren. Ik ontbijt en lunch met het gezin waar het laatste kind, een zoon van Mayeul die 11 jaar oud is, aanschuift samen met 2 vriendinnetjes van de jarige job. Na de lunch ga ik met de taxi naar het centrum van Beirut en uiteraard, ook hier hebben ze een Starbucks. Kan 1 iemand niet een keer voor de grap iets anders verzinnen en net iets andere koffie verkopen, noemen we het Sunbucks of Starboks. Dan hebben degene die het willen hun Amerikaanse herkenning en de rest de illusie dat het geen grote franchise is.
Ik wacht op de vrijwilliger uit Frankrijk Anne Claire en een Franse studente Diane (Frans uitgesproken). Na een tijdje zijn ze er eindelijk al hadden ze net zo goed Arabisch kunnen zijn. Anne Claire hoort dit vaker en Irene niet echt maar goed. We drinken wat bij de koffiesjop, lekker hypocriet hè ;) en gaan lopen langs de boulevard. Het is rustig op straat wat deels komt doordat de Ramadan is begonnen. We komen al redelijk snel bij de Pigeon Rocks, prachtige rotsvorming net langs de kust. We genieten even van het uitzicht terwijl we discussiëren en praten over van alles en nog wat. Diane kent alle binnenstraatjes dus lopen we een leuke route om uiteindelijk bij de Amerikaanse universiteit uit te komen. Een mooi campus waar de wederom praten over van alles en nog wat: boeken, studie, hobby's, de islam, rechten, wetenschap etc. We genieten nog even van het uitzicht en gaan vervolgens naar de grote blauwe moskee om opgehaald te worden door een vriend v Diane.
De volgende dag gingen we wederom de stad in en deze keer zoeken we iets, een paleis die zo geheim is schijnbaar dat als je het de mensen zou vragen, ze het niet zouden weten. Het zit vlakbij de grote blauwe moskee maar helaas, OOK wij kunnen niks vinden dus het blijft een mysterie. In onze zoektocht komen we nog wel een gebouw tegen dat alleen een voorkant heeft en deels afgebroken verschijnen er bomen en plantengroei. Het heeft iets futuristisch en verlaten. Hierna komen we wat afgezette wegen tegen bij een parlementsgebouw waar ook een aantal tenten staan. We lopen erlangs en er liggen gewoon mensen in, al durf ik niet lang genoeg te kijken om zeker te weten of ze gewond zijn. Als we aan de voorkant komen van het gebouw hangen er verschillende vlaggen waaronder die van de VN dus dit maakt mijn idee dat er misschien echt gewonden lagen iets realistischer.
We lopen naar de blauwe moskee die met een aantal kerken op de achtergrond een mooi beeld en contrast biedt. Ik neem even een kijkje binnen omdat we toch moeten wachten op Diane en ondanks dat ik mooie gebouwen kan waarderen, vind ik het ergens altijd jammer dat gebedshuizen altijd zo overdreven groot en kitsch moeten zijn. Dat is de reden dat ik ook eigenlijk niet per se de binnenkant hoef te zien want gegarandeerd dat het helemaal van goud is. De gebedshuizen simpel houden zit er helaas niet in, ook al heb ik van horen zeggen dat moskeeën en kerken zo wel bedoeld zijn, maar dat terzijde. Ik moet ook toegeven dat het een mooi beeld is in een stad die op zichzelf al erg mooi is. Vele balkonnetjes, mooie gevels, kleine straatjes met slagerijen, bakkerijen e.d., maar ook erg veel groen en zo nu en dan gekleurde huizen en een beetje invloeden van landen aan de mediterranée. Bij de moskee staan ook nog mooie versiersels ter ere van de ramadan.
Diane is inmiddels gearriveerd en we lopen een flink stuk om een ijsco te eten op een mooie locatie. Onderweg krijgen we een geschiedenisles over de oude scheidingslijn tussen het christelijk en moslim gedeelte tijdens de oorlog van 1975-1992 wat voor studenten een groot probleem was. Een kennis van Diane heeft deze grens elke dag minstens 2 keer overgestoken met gevaar voor eigen leven, er waren namelijk sluipschutters op de loer. De gebouwen met kogelgaten zien we ook regelmatig en een tank met een soldaatje erop achter een flinke loop van een aardig kaliber kun je ook tegen het lijf lopen. Sowieso zijn grensposten normaal maar later hoor ik dat de apparaten die ze gebruiken om te meten of je een bom hebt niet eens werken :) Inmiddels aangekomen bij de ijssalon nemen we het er uiteraard even van en wanneer een derde Fransoze Gianne arriveert, die zoals de andere twee ook aardig wat Arabisch kan en in het midden oosten heeft gewoond, voel ik me toch wel een buitenbeentje. De connectie tussen Frankrijk en Arabische wereld komt sowieso in verschillende dingen terug, net alsof ik in Marokko of een andere voormalige kolonie ben, wat ook zo is maar ik nooit van geweten heb. Hoe dan ook, mijn reactie als minderheid is om lekker de draak te steken met hun leuke accent wanneer ze Engels spreken. “Honourable” bijvoorbeeld maar ook “disgusting” blijft een klassieker. Over klassiekers gesproken, er rijden hier auto’s die je nooit bij ‘ons’ zou zien rijden en al zou het zo zijn, niet in deze staat. Eigenlijk heeft elke auto hier wel schade en dan heb ik het niet over een krasje, nee dan heb ik het over een stukken lak eraf, deuken en verkleuring van heb ik jouw daar. Het verkeer is sowieso een verhaal apart.
We hebben besloten de volgende dag een auto te huren en uiteraard ben ik degene die moet rijden. Ik krijg die avond wat tips en regels die gelden of beter gezegd niet gelden. Iedereen rijdt als een gek, ten minste zouden wij zeggen. Duidelijke scheidslijnen zijn er niet op de weg als je de chauffeurs moet geloven. Van elke 2-baansweg wordt minstens een 3e maar het liefst een 4e gecreëerd. Lekker dicht tegen elkaar aan rijden, een keertje toeteren dat je eraan komt (bijna nooit agressief, geen sarcasme) en waar het mogelijk is, gewoon gas geven en inhalen. Ik noem het een opportunistische rijstijl want ze gaan vaak half op de weg rijden en zodra ze er links of rechts langs kunnen of zeker weten dat de ene baan sneller is, dan gaan ze ervoor en bumper kleven hoort daar natuurlijk bij. Dit is allemaal niet zo gek als je hoort hoe rijlessen gaan, namelijk naar voren tot de 2e versnelling en achteruit rijden en dat allemaal op een parkeerplaats. Deze verlaten ze nooit dus hoort parkeren er natuurlijk wel bij. Stel je voor zeg, je rijbewijs halen en niet kunnen parkeren! Rotondes zijn echt geweldig, iemand die er op komt en eigenlijk helemaal rond moet gaat gewoon in tegengestelde richting rijden en er meteen weer af. Ook links blijven rijden terwijl ze eraf moeten is zeer gebruikelijk en niemand die het erg vindt dat je alles ophoudt doordat je altijd wel iemand af moet snijden. Niemand wordt kwaad, maar toch vraag ik mij af of ze ooit van, voorsorteren hebben gehoord, wat is dat ook alweer??
Ik ga mij ook wagen aan dit avontuur, maar eerst nog even een kennismaking met 2 nieuwe vrijwilligers: Sandra die half Egyptisch en half Zweeds is en Esther uit Australië. Met de laatste kan ik het meteen goed vinden en zij is dan ook mijn leeftijd. Het is toch wel leuk om even goed Engels te kunnen praten, want de Franse meiden praatten toch best veel in hun eigen taal onderling. Ze maakten netjes hun excuses maar ik vond het niet erg en kreeg ook meteen een goede uitleg waarom veel Fransen doen alsof ze geen Engels kunnen: ze zouden zich schamen. Dat geldt zeker voor Anne Claire die het ook niet echt op prijs stelt dat ik soms lach om het accent of uitspraak, maar geintje moet kunnen. De zoon des huizes bourgois spreekt al aardig goed Engels en ook d kleine van acht probeert het. Ze zegt al zelfs “I’m fine, thanks” zonder dat ik iets gevraagd heb. De jongste heeft haar manier om haar kennis van Engels te compenseren, namelijk gek doen en constant aandacht trekken. Ook gewoon lekker Frans tegen me praten ondanks dat ze weet dat ik er niks van begrijp. Ik weet gelukkig nog wel een paar woorden al zeg ik een keer gross met een Frans accent wat dik betekent dus dat was natuurlijk een lachwekkend misverstand. De 2 meiden zijn sowieso erg vrolijk en geestig. Van de jarige job leer ik een aantal stoere handbegroetingen die eindigen zoals Will Smith in Fresh Prince vroeger deed. Uiteraard leer ik haar die versie die zij weer met andere mensen doet. De legende leeft voort. Ook probeer ik ze het Predator geluid te leren dat vanuit je keel komt en bij hun uiteraard leidt tot gorgelend G geluid. Ze blijven proberen ;)
De volgende dag gaan wij proberen een auto huren en heeft Gianne haar rijbewijs gehaald, ondanks dat ze niet kan rijden. Ze woont er nog even dus dat komt mooi uit bij het regelen van de auto. We zetten de auto op de naam van Anne Claire omdat ik mijn rijbewijs niet bij me heb, Franse betaalt met gaar creditcard en geeft haar adres op en ik ga dus rijden wat geen enkel probleem is. Het rijden gaat me ook best goed af, waarschijnlijk omdat ik op een baan blijf en niet half-half. We gaan naar een klooster een Byblos, oudste stad ter wereld. Dit is ook best een mooi aanzicht met de ottomaanse, romaanse en andere stijlen van bouwen. Er zijn enkel wat ruïnes overgebleven. Hier eten we een opgerolde durum achtig broodje met knoflooksaus die heel sterk is maar ook met friet ertussen. In Libanon wordt bijna alles met brood gegeten, heel dun zoals een Turkse pizza. ‘Manouche’ is een erg lekker warm ontbijtbrood met bijv. tijm wat ik echt moest proberen. Het is erg zout en zit veel olijfolie op maar toch best lekker. Ook wat zoetigheden hebben we bij de bakker ingeslagen en heb de vorige dag ook al wat typische Libanese gerechten op. Het is altijd een soort tapas idee, vele borden met allerlei dingen erop en brood om het mee weg te werken. Op de weg terug zien we nog een oud vrouwtje in een kever die even angstig lijkt te rijden maar even later lekker tegen een jonge vent die toeterde haar hand omhoog stak van wat mot je, geweldig! Nog wat homemade ice tea gedronken en dan nemen we afscheid.
We gaan zelf de volgende dag richting Akkar maar eerst nog even naar de Jeita grotto. We worden door de chauffeur van de baas des huizes afgezet en opgehaald wat erg relaxed is natuurlijk. We nemen met zijn vieren nog de 2 zusjes mee en gaan lekker vroeg wat maar goed was ook. We waren bijna alleen en konden in alle rust genieten van dit prachtig stukje natuur. Echt prachtige stalagmieten en stalactieten, in allerlei vormen en maten. Eentje was 8 meter lang, een van de grootste ter wereld. Je kon er af en toe een figuur uithalen, toren van Pisa, bloemkool, mensen die kussen en deden mij ook denken aan de kastelen bij de droomvlucht in de Efteling. Er is ook een bootrit die nog mooier is vanwege de weerkaatsing van het blauwe water. We mogen geen foto’s nemen wat natuurlijk erg jammer is. De meiden genieten nog even van de dieren die in kooien langs een pad naar de uitgang staan. Uiteraard doen ze de geluiden nog even na en gaan we weer terug naar Monte Verde. We relaxen nog even, eten nog wat heerlijk vers fruit en kletsen nog wat alvorens opgehaald te worden door de NGO chef Friedrich uit Duitsland. Een grote smeltkroes zullen we maar zeggen.
Volgende keer over de eerste week hier in het noorden van Libanon, Insha’allah! Veelgebruikt woord wat net zo goed nee betekent als iemand een belofte maakt, dus houd me niet aan mijn woord ;)
[vip] =>
[userRegistrationDate] => 2013-04-21 14:08:16
[totalVisitorCount] => 7761
[pictureCount] => 2
[visitorCount] => 805
[author] =>
[cityName] => Beiroet
[travelId] => 492145
[travelTitle] => Libanon
[travelTitleSlugified] => libanon
[dateDepart] => 2015-06-22
[dateReturn] => 2015-08-01
[showDate] => yes
[goalId] => 99
[goalName] => Iets anders...
[countryName] => Libanon
[countryIsoCode] => lb
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/121/750/846_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/387/344_50x50.jpg?r=3
[titleSlugified] => welcome-to-lebanon
)
[32] => stdClass Object
(
[reportId] => 4840699
[userId] => 397738
[countryId] => 104
[username] => Sietsinbeiroet
[datePublication] => 2015-06-18
[photoRevision] => 0
[title] => De laatste loodjes
[message] => Daan is zaterdagmiddag weer terug uit Nederland en wij gaan met z'n viertjes even rondrijden, bekijken een winkel met Arabische tapijten die echt niet te betalen zijn en eten daarna een overheerlijk ijsje in Oslo, waar ze het lekkerste ijs van heel Beiroet hebben.
Op zondag zijn we te vinden in ATCL, bij het zwembad waar we weer kaartjes voor gekregen hebben. En 's avonds gaan we uiteten met Grace in een gave rooftopbar/restaurant Capitol. Als Grace ons thuis heeft afgezet wil Daan Beatrice naar huis brengen, maar komt er achter dat z'n autosleutel nog in het restaurant ligt. Met een armoedige taxi brengt hij Beatrice weg en haalt de sleutel op, lekker handig, maar een beetje mijn schuld!
Op maandag ga ik in m'n up op pad naar L'artisan de Liban om wat Libanees te kopen, een soort van aandenken voor in Nederland. Maar ik kom niet verder dan 4 schaaltjes voor hummus of iets anders, waarvan ik eigenlijk al weet dat ik die nooit ga gebruiken en al helemaal niet voor hummus.
Daarna rijd ik door de antiekwijk Basta, en stap nog even uit om een winkel te bekijken, maar kan niet echt iets vinden. Later verteld Robbert Delhaas mij dat ik daar beter met iemand naar toe kan gaan en niet alleen of met mijn kinderen. Als ik thuis ben belt Robbert mij (een Nederlandse man van jaar of 58) en wil me meenemen naar Hamra om daar een mevrouw te ontmoeten die meubels bekleed. Maar Robbert heeft eerst een lunch met een man, dus ik moet daar zelf naar toe komen. Goed voorbereid vertrek ik richting Hamra en hoop maar dat ik het kan vinden. Bij de slagboom moet ik de naam Talal Takla noemen en word ik netjes ontvangen. Uiteraard ben ik een kwartier te vroeg en blijkt Talal een uur te laat. Dus ik schud Talal de hand en ga even buiten zitten, zodat de heren hun bespreking kunnen beginnen. Na een half uurtje word ik uitgenodigd aan tafel en hebben we een leuk gesprek. Talal komt uit Syrië, woont al jaren in Libanon en gaat verhuizen naar Canada. Als we zijn aanbod voor een groot dessert hebben afgeslagen, stappen Robbert en ik in zijn auto. Robbert verteld me dat deze Talal de rijkste Syriër in Libanon is, en echt miljoenen heeft. Wat ik trouwens moeilijk kon geloven, want deze Talal gaf een heel slap handje, en ik denk altijd iets van mensen die een slap handje geven, wat dat is weer ik niet precies, maar nou niet dat ze multimiljonair zijn. Ik tracteer Robbert op een ijsje zodat we bij de ijswinkel de auto valet kunnen parkeren en we lopen naar de stoffenmevrouw. De Libanese vrouw Hala, is erg artistiek om te zien en is mega creatief. We drinken thee en kletsen wat met Hala en ze laat ons prachtige dingen zien, maar allemaal erg duur en net niet mijn smaak. Robbert laadt zijn gestoffeerde stoelen in en we gaan weer richting mijn auto en nemen afscheid. Leuk dat Robbert mij eea van Hamra heeft willen laten zien. Hij wil trouwens in Libanon verpleegtehuizen a la Humanitas gaan opzetten, vandaar zijn gesprek met de rijke Talal Takla.
Daan heeft in de avonden een druk programma en is weinig thuis. Etentje hier, borreltje daar, dat komt omdat er een aantal "bazen" over zijn voor vergaderingen.
Op donderdag haal ik Daan rond half 1 van kantoor om naar Juul d'r school te gaan, want het is vaderdag. Alle vaders mogen de klas in en doen leuke dingen met de kindjes zoals touwtrekken, dassen maken, gezichten beschilderen en dat soort dingetjes. Juul vindt het prachtig en ik zit lekker buiten een boekje te lezen, wachtend totdat ik Daan weer naar kantoor kan brengen.
Michel Abboud, collega Daan, heeft ons uitgenodigd om een dagje naar Tyre te gaan met hem en zijn vriendin. Joelle woont in Tyre en werkt daar voor de UN. Tyre is bijna 2uur rijden en we vertrekken rond 10 uur met onze auto die gereden wordt door Michel Abboud himself. Het is een mooi rit met prachtige natuur. Dan ineens zie ik overal geel groene vlaggen hangen, wat Hezbollah vlaggen zijn. We gaan dus naar een gebied wat 20min van Israël af ligt, en wat vol zit met Hezbollah om de grenzen te bewaken. Een beetje een gek idee vind ik het, maar voel me erg veilig met Michel. De checkpoints zijn we door gekomen en komen dan aan bij het mooie appartement van Joelle wat ze huurt voor 500 dollar per maand, onbegrijpelijk zo weinig. Nadat we de zelf gebakken chocoladetaart van Joelle hebben gegeten gaan we op pad. Al snel stoppen we ergens want ze wil even weten hoe het met 4 straatjochies gaat. Als ze de auto zien aankomen, rennen de jongens al naar ons toe. 2 van de 4 jongens zijn broertjes en zijn doof en kunnen niet praten. Dat op zich is al verschrikkelijk. Joelle checkt hun tandjes en maakt een praatje. Ik geef ze een zakje mini stroopwafeltjes die Daan had mee genomen uit Nederland. Geld verwachten ze niet, het is gewoon een praatje van Joelle met de jongens zoals ze zo vaak doet. Deze jongens wonen in het kamp wat we later bezoeken en zij moeten van hun ouders bedelen. Als ze met te weinig geld terugkomen mogen ze niet in de tent slapen. Joelle bemiddelt tussen dit soort kinderen en de ouders om de kindjes naar school te laten gaan. Maar de ouders weigeren dit meestal, want zo komt er geen geld binnen. Dan komen we bij het kamp aan, waar Joelle zelf niet vaak komt (meestal in grotere kampen) en vraagt aan een man met een lange jurk of we even mogen praten met ouders. Het mag, mijn hand wordt niet geschud want dat doen moslims niet bij vrouwen, beetje knikken dan maar. Daan en ik geven aan dat we niet willen dat zij denken dat we aapjes komen kijken, maar dat denken ze niet zegt Joelle. Als we binnen in het kamp zijn, worden we bedwelmt door een geur van mensenstront en andere armoedige geuren. Kindjes komen kijken en Joelle praat met een paar mensen die allerlei vragen hebben over hun papieren. Ik loop zo respectvol mogelijk rond, maar bedenk me dat je helemaal niet respectvol kan lopen, maar ik probeer het toch maar. We worden uitgenodigd een tent binnen te gaan en gaan daar zonder schoenen op de grond zitten, een andere mogelijkheid was er ook niet. Daan maakt zich druk om zijn stinkvoeten die nu uit zijn gympen zijn, Joelle praat met de vader van het gezin over de gezondheid van het baby'tje en ik zit maar een beetje respectvol te zitten. Ik was echt totaal niet mezelf en werd overladen door emoties en zat daar met een behoorlijke brok in mijn keel. Ik was niet zo blij daar te zijn, nou ik was wel blij dat ik zoiets heb kunnen zien, maar ik haat het gewoon dat het er is. Ouders doen hele dagen niks, kleine jongens gaan op straat bedelen en meisjes van 16 worden de straat opgestuurd voor prostitutie. Dat is toch gewoon te walgelijk voor woorden. Als we weer terug gaan praat Joelle nog met een andere man die zegt dat hij €2 nodig heeft omdat zijn kind ziek is. Joelle geeft nooit geld want dat mag ze niet,
maar wil ze ook niet en verteld dat de ouders gewoon medische hulp kunnen vragen via de UN. Het was waarschijnlijk om gewoon wat geld te krijgen. En dan ineens komt er een ijscowagen het terrein op gereden, en Daan en ik hebben precies dezelfde gedachte. Iemand heeft de ijscowagen getipt dat er "toeristen" zijn en wij kopen voor het hele kamp ijsjes. Maar helaas is dit niet het geval en Joelle zegt dat we er als een speer vandoor moeten. In de auto verteld ze dat dit waarschijnlijk Hezbollah was die getipt was en even poolshoogte kwam nemen. Niet dat ze ons iets aan wilden doen, maar gewoon even laten zien wie hier de baas is. De ijscowagen is hier dus geen ijscowagen zoals we dat in Nederland kennen, maar een mooie cover, met wapens in plaats van lekker sorbetijs. Nog steeds ben ik niet bang, maar wil er wel meer over weten. Joelle denkt dat ze ons bang heeft gemaakt, wat niet haar bedoeling was, dus past haar verhaal enigszins aan, maar slaat nergens meer op.
Weg van het kamp, weg van de ellende, weg van de verschrikkelijke stank en we gaan naar het christelijke gedeelte van Tyre wat echt prachtig is. We lopen lekker rond en zien mooie dingen. Onderweg komen we langs een poort waar net een man uitstapt en Joelle vraagt of de man Gino is, hij is namelijk de baas van een vriendin van haar die ze alleen bij naam kent en waarvan ze weet dat hij daar een huis heeft. Toevallig is hij ook een la première klant van Airfrance en we worden uitgenodigd om zijn huis te bekijken. Een huis zo mooi, echt ongelooflijk, aan de zee, fantastisch interieur, alles klopte aan dit huis, het was er één uit een boekje.
Na de rondleiding vertrekken we richting een klein haventje en eten daar heerlijk Libanees aan het water. Het pand van het restautant is al 1000 jaar oud en heel gaaf om te zien. Na het eten keutelen we langzaam terug en gaan nog even 2 uurtjes van het strand genieten. Een helder blauwe zee en wit fijn zand, best gek dat het hier zo anders is dan in Beioet. Op de terugweg naar het huis van Joelle verteld ze dat ze de straatjongens een ijsje had beloofd, dus we zoeken ze op voor de deur van een grote supermarkt en de Mac Donalds. Als ze ons zien aankomen, rennen ze weer naar ons toe en geven aanwijzingen om te parkeren. Met z'n alle gaan we de Mac binnen en ik ben vertederd door deze blije lieve gezichtjes. Zelf mijn kinderen vinden het al een feest om een ijsje te kopen, laat staan deze knappe arme mannetjes.
Vol trots poseren ze met hun ijsjes voor mijn foto. Bij Joelle halen we de auto op en rijden achter hen aan richting Beiroet. Wat een dag, echt onwijs blij dat ik Tyre gezien heb. En super lief van Michel om dit als afscheidscadeau te geven.
De volgende ochtend gaan we met z'n viertjes nog een laatste keer zwemmen hij ATCL en ik geniet intens van deze heerlijk dag. Het is lekker een beetje bewolkt en Fedde en Juul spelen zo lief in het zwembad en de speeltuin en hebben de dag van hun leven, en wij daardoor ook. Zoals mijn moeder zou zeggen "wat een rijkdom".
s' Avonds staat Oscar op de stoep en het is gelijk weer net zo gezellig als "vroeger". Ik laat de mannen samen op pad gaan, want dat is wel zo leuk voor ze, even quality time.
Op zondagochtend vertrekken we inclusief kids naar Eddesand, de mannen hebben een kort nachtje gehad maar zijn nog redelijk fris. Ze spelen heerlijk in het zwembad met Juul en Fedde, liggen een beetje, bekijken ongegeneerd het vrouwelijk schoon en genieten van de zon. Rond het middaguur wordt er Libanees gegeten en we eten onze buikjes rond, vooral met de gefrituurde calamaris haha.
Aan het eind van de middag nemen we nog een kijkje in Byblos, Oscar met Fedde op de schouders, en daarna gaan we lekker naar huis. Fedde en Juul hebben het helemaal naar hun zin met Oscar en lopen de hele tijd achter hem aan, super schattig.
s'Avonds gaan we met z'n drietjes eten in Zaituna Bay wat heel gezellig is, we kletsen over van alles en nog wat. Daarna nemen we nog even een afzakkertje in de rooftopbar van het Four Seasons hotel, wat echt een mega toffe tent is. Op 100 meter hoogte in de buitenlucht met een geweldig uitzicht.
Op maandagmorgen gaan de heren vroeg weg want die gaan een wandeltocht maken in de Kardisiën Valley langs allerlei kloosters enzo. Ik ontvang foto's van prachtige natuur en Oscar en Daan in blote bast. Als ze eind van de dag thuis zijn maken we ons klaar voor het diner in Toto. Minister Mohammed Mashnouk van Environnement heeft de Nederlandse groep uitgenodigd voor een diner. Hij doet dit vooral voor zijn 39 jaar jongeren Nederlandse vrouw Minou, maar vindt het zelf ook heel leuk. Oscar mag mee en het is een leuke avond, we zitten aan drie grote ronde tafels en kletsen en eten wat af met iedereen.
Op dinsdag gaat Daan werken en laat ik Oscar lekker uitslapen. Ik geniet er van om mensen met kleine kinderen uit te laten slapen, dat vind ik zo heerlijk voor ze, even wakker worden uit jezelf. De ochtend speelt Oscar met de kids en rond 12 uur zijn wij samen met Juul in DownTown. Na een rondje kantoor van Daan lunchen we bij Carnaval en zetten Oscar daarna op de taxi. Oscar was een top logee, super gezellig en heel lief met de kids. Wat ik van Oscar heb geleerd, is om koud te douchen dmv een speciale ademhaling. Tot nu toe heb ik dat iedere dag gedaan en ik kan het iedereen aanraden.
[vip] =>
[userRegistrationDate] => 2013-10-19 14:20:43
[totalVisitorCount] => 18995
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 305
[author] =>
[cityName] => El Achrafiyé
[travelId] => 457601
[travelTitle] => Beiroet
[travelTitleSlugified] => beiroet
[dateDepart] => 2013-10-11
[dateReturn] => 2015-10-01
[showDate] => yes
[goalId] => 9
[goalName] => Werken in het buitenland
[countryName] => Libanon
[countryIsoCode] => lb
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/libanon,el-achrafiy
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/397/738_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => de-laatste-loodjes
)
[33] => stdClass Object
(
[reportId] => 4836650
[userId] => 397738
[countryId] => 104
[username] => Sietsinbeiroet
[datePublication] => 2015-06-04
[photoRevision] => 0
[title] => Bezoekjes
[message] => Camiel en Laura worden door Daan opgehaald van het vliegveld, wat een gezelligheid. Vanuit Genève komen ze ons even een paar dagen bezoeken. We vermaken ons erg goed met de tripjes die we al vaker met ons bezoek hebben gedaan, maar toch steeds anders is. We bezoeken en lunchen in Byblos, gaan naar het strand, zien Zaituna bay, gaan uiteten in Gemmayze, drinken cocktails in de Junk Jard, gaan naar de VIP-bios en nog veel meer. Het was super gezellig, Camiel en Laura zijn een super lief stelletje en perfecte logeetjes.
Camiel en Laura vertrekken dinsdagmiddag en donderdagavond staat Florine bij ons op de stoep. Daan haalt Flo op en Juul wil opblijven om op haar te wachten, Juul vraagt om de twee minuten "waar blijft ze nou?".
Op vrijdag gaat Daan naar kantoor en Flo en ik gaan hier de buurt verkennen. Ik heb een afspraak gemaakt om onze nagels even te laten lakken, dus dat doen we dan ook, daarna drinken we wat in de ABC. 's Middags gaan we met Juul naar Downtown en lunchen we bij het Italiaanse restaurant Gavi, we lopen rond in Downtown, zien opgravingen en gaan langs bij het kantoor van Daan. De rest van het weekend vliegt voorbij met bezoek aan strand, Byblos, VIP-bios, een Libanese lunch met collega Michel en Joelle, en ook Zaituna Bay staat weer op de lijst. Fedde en Juul vinden het zo gezellig dat Florine er is en zijn vanaf het moment dat ze er is alleen maar met haar bezig, heel schattig om te zien.
En ook al gauw is het weer maandag en dus weer tijd om afscheid te nemen, maar wat was het fijn en gezellig dat Florine bij ons was, even quality time voor broer en zus, maar ook voor de kids en voor mij.
's Avonds vieren wij samen met de nederlandse ambassade en alle genodigden dat onze koning jarig is, een gezellige avond met net als vorig jaar weer een lekkere bitterbal en een romig blokje kaas inclusief hollands vlaggetje. Dan is het even rust in huize Pijzel en kletsen en genieten we nog na van de bezoekjes van afgelopen twee weken. Op zondag gaan we naar Bsalim want daar is de kids-koningsdag georganiseerd, waarvoor ik net als vorig jaar de uitnodiging heb gemaakt haha. Het is daar nu eigenlijk leuker dan vorig jaar want Fedde en Juul kunnen zich nu beter zelf vermaken en Juul doet zelfs mee aan wat spelletjes, die ze trouwens niet geblinddoekt wil doen zoals de andere kindjes, maar dat mag de pret niet drukken.
Daan z'n opvolger inclusief vriendin bezoeken Beiroet een paar dagen en wij laten ze uitgebreid kennis maken met deze stad.
Op Daan z'n verjaardag is hij zelf niet thuis, want hij moest naar Egypte dus ik vier het een beetje in m'n eentje. Als ik Juul namelijk vertel dat hij jarig is, maar niet thuis snapt ze er waarschijnlijk niets van. Dus op zaterdag vieren we het met elkaar en eten 's ochtends chocoladetaartjes. 's Middags gaan we naar een soort van paardenfarm wat in een mooie groene vallei ligt. Onderweg zegt Juul dat ze buikpijn heeft en dat snap ik wel na zo'n stuk taart en kronkelige weggetjes, en dan ja hoor, ik hoor het bekende geluid en zie dat Juul de gehele auto heeft ondergekotst. Ze zit helemaal onder, net als haar stoeltje, de riem, de bank en de grond. Hop Juul uit de auto en huilend in het gras langs de weg, een hulpvaardige vrouw geeft heel lief, door haar autoraampje een pak natte doekjes wat goed van pas komt. Godzijdank had ik nog een extra broekje en T-shirt in de auto liggen dus we maken haar en de auto een beetje schoon en gaan weer verder. De farm bleek minder farm dan we dachten, maar er waren paarden en het uitzicht was prachtig. We lunchen in een gek tentje Libanees en genieten toch nog van de verjaardag van Daan, de lucht in de auto op de terugweg niet mee gerekend.
Met Jozef, Jinane en de kids gaan we naar het zwembad wat bij hun 2de appartement hoort en hebben een geweldige dag. Manaar is een prachtig plekje voor alleen eigenaren van een appartement daar, met een zwembad en een heel klein stukje strand waar de kids zich met emmers, scheppen en zand goed vermaken.
Op 12 mei vertrek ik zonder kids naar Nederland om daar even lekker een paar daagjes door te brengen. Ik had nog een gratis ticket van KLM en dacht waarom ook niet, dit is dé kans om nog even te profiteren van een hulp in huis. Familie en vriendinnetjes uitgebreid gezien en ik kreeg goed bericht van Daan over het reilen en zeilen thuis, echt genieten dus.
We pakken nog wat stranddagen mee en doordeweeks gaat alles zoals het hoort te gaan en ben ik langzaam aan de kasten aan het doorspitten en geef een hoop spullen weg aan Nadine en de conciërge.
Afgelopen weekend zijn we weer naar Manaar geweest naar Jozef en Jinane, nu pas in de middag want we gaan bij hen thuis eten en dus beter om de kids even te laten slapen. Weer een lekkere middag en niet te warm. Aan het eind van de dag gaan we met familie Hoes mee naar huis en eten pizza, maiskolven en ijs en franse kaas toe. Een beetje een vreemde combinatie maar het was super gezellig. We hebben lekker in de tuin gezeten, ja ze hebben een tuin, en Fedde en Juul hadden de tijd van hun leven. Geen gezeur, geen gehuil en op een gegeven moment zaten ze met Sjef, Texas en Romeo onder een dekentje op de bank. Na de heerlijke kaas en wijntjes gaan we om half 11 toch maar naar huis, want het is al lang bedtijd voor het kleine grut. Jozef appt ons later dat hij in 5 jaar nog niet zo'n leuke avond als deze heeft gehad en ons vreselijk gaat missen. Echt heel erg schattig! Fedde en Juul slapen uit tot half 10 en Daan en ik boffen dus maar weer met zo'n lekkere lange nacht. Dan halen we Wencke en haar kids Lena en Noor op om naar het zwembad in ATCL te gaan. Daan heeft via via introducé kaarten weten te krijgen en zo genieten wij van het luxe zwembad en de speeltuin en het heerlijke weer. De prive zwembaden zijn toch veel fijner dan de stranden en zwembaden waar je voor alles moet betalen, daar mag je nog geen flesje water mee naar binnen nemen. Als Fedde en Juul rozig en gewassen in hun bedjes liggen gaan wij naar de film. Daan wilde heel graag naar Mad Max, dus waarom ook niet. Nou achteraf niet echt mijn keus, maar best een prima film.
Deze week hebben we 3x franse les met op vrijdag de allerlaatste met een eindtoets voor niveau 6. Heerlijk om de laatste weken hier even geen verplichte franse les te hebben van 2,5 uur, want dat is best intensief 2x per week.
Daan is eerst nog even naar Jordanië maar dat is maar voor twee dagen.
Franse les inmiddels afgerond en we zijn beide geslaagd. We nemen afscheid van de professeur en drinken nog een biertje met hem.
Op zaterdagmiddag gaan we met z'n viertjes naar het Hippodrome want daar is een gardenshow. Soort van festival-idee met leuke kraampjes, muziek eten en drinken en dan ook planten haha. Een heerlijke middag want Fedde en Juul kunnen lekker los lopen en dansen wat op een podium.
Op zondag heeft Joke een BBQ georganiseerd voor alle Nederlanders op haar terrein waar ook de konings kids dag was. Vanaf 13 uur zijn we allemaal aanwezig en worden de bbq's aangegooid. Een super gezellige middag, er zijn veel kinderen die lekker kunnen rondrennen en de ouders hebben weer even tijd om te kletsen, te eten en te drinken.
Op dinsdagavond gaan Daan en ik naar DownTown want daar is de Dutch design week. Super gave dingen en leuke mensen. Daarna gaan we met een grote groep eten bij Blueport want Jozef heeft daar een 3D show voor Bank Audi, wat geprojecteerd wordt op een waaier van water wat met een machine uit het water wordt geblazen, super tof! Als iedereen naar huis is, inclusief Daan, blijf ik nog even een wijntje met Michelle drinken. Als het Bank Audi festijn afgelopen is, sluipen wij stiekum het afgezette terrein op en nemen elk 3 bloemstukjes mee. Die zouden anders toch weggegooid worden en dat vonden we zonde!
De laatste weken zijn nu in zicht hier in Beiroet en bij alles wat ik nu doe en zie denk ik steeds "dit is voor het laatst". Een heel gek gevoel om hier over 3,5 week weg te gaan. Ik vind het nog het allermoeilijkste voor Nadine. Wat zal zij ons gaan missen, en dan vooral de kindjes. Ik krijg al buikpijn als ik denk aan het afscheid nemen, vreselijk lijkt me dat.
Maar we proberen hier nog even te genieten en dat gaat zeker lukken. We krijgen volgende week ons laatste bezoekje uit Nederland want dan is Oscar voor een paar dagen onze logee. Daan is nu even 3 dagen in Nederland voor zijn nieuwe baan, en dus vieren we ons 4-jarig huwelijk niet samen. Maar ik heb wel een hele mooie ketting gekregen, die we op de Dutch design week hebben gezien, dus dat maakt een hoop goed, haha.
Nou dit is denk ik het één na laatste verhaaltje wat ik schrijf in Beiroet, ook dat is een gek idee.
[vip] =>
[userRegistrationDate] => 2013-10-19 14:20:43
[totalVisitorCount] => 18995
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 200
[author] =>
[cityName] => El Achrafiyé
[travelId] => 457601
[travelTitle] => Beiroet
[travelTitleSlugified] => beiroet
[dateDepart] => 2013-10-11
[dateReturn] => 2015-10-01
[showDate] => yes
[goalId] => 9
[goalName] => Werken in het buitenland
[countryName] => Libanon
[countryIsoCode] => lb
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/libanon,el-achrafiy
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/397/738_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => bezoekjes
)
[34] => stdClass Object
(
[reportId] => 4819845
[userId] => 397738
[countryId] => 104
[username] => Sietsinbeiroet
[datePublication] => 2015-04-08
[photoRevision] => 0
[title] => Terug uit het heerlijke Bellwald
[message] => We hebben een heerlijke week gehad in Bellwald, wat was het fijn iedereen weer even te zien.
Als we op zondagavond aankomen op het vliegveld van Beiroet, komt al gauw onze taxi aanrijden. Met de kids stap ik in en Daan helpt de chauffeur met alle zooi in te laden. Als de chauffeur de auto instapt en zich omdraait en in het gezicht van Fedde kijkt zegt deze man "heil hitler", waarvan ik in eerste instantie dacht dat hij zei "hi hitler", maar deze domme gedachte daargelaten. Daan en ik zitten elkaar verbijsterd aan te kijken en ik vraag Daan of ik het wel goed heb gehoord. Wat bezielt deze man? Wat een verschrikkelijke idioot, hoe kan je zoiets zeggen!! Iets later komen wij erachter dat hij denkt dat we Duits zijn, maar dan nog, wat denkt deze man wel niet. Totaal in shock worden we naar huis gereden en zijn de kids weer blij om thuis te zien. Thuis, maar wel in een apart land met vreemde mensen.
De volgende ochtend gaat Daan naar kantoor en zien wij een heel klein versuft vogeltje op ons balkon zitten. Uren later zit de vogel er nog steeds en jaagt Fedde hem de stuipen op het lijf door heel hard op de ramen te kloppen. Ik verzamel wat moed en pak het vogeltje op en zet hem in de plantjes, even later vliegt het beestje rustig weg en ga ik 6 keer mijn handen wassen.
Dinsdagochtend word ik gebeld door Fatma of ik mee wil gaan naar een 'tasting' van een nieuw italiaans restaurant "Gavi". Met een klein groepje inclusief Daan, zijn collega Michel en Juul genieten we van een heerlijke lunch, die we uiteraard niet hoeven te betalen.
Op moederdag (libanese moederdag) krijg ik ontbijt op bed en mooie tekeningen van Fedde en Juul. Een paar dagen later wordt dit ook gevierd op school en mogen de moeders de klas in. Lekkere hapjes, knutseltafels en een polaroid-fotograaf maken de middag tot een succes. Al praat ik daar met niemand behalve met Juul, want de Libanese moeders zijn een beetje arrogant, het was erg leuk en Juul vond het prachtig dat ik in haar klas mocht zijn.
In het weekend gaan we langs bij Wencke en Markus en borrelen we daar, Juul speelt lief met de meisjes en Fedde breekt de tent af. Leuke mensen zijn het en we zullen vaker met ze afspreken. Op zondag lunchen we met Jozef, Jinane en de kids in Peninsulin, wat erg leuk is want er zit een grote tuin bij waar kinderen kunnen spelen en voetballen.
Juul gaat nu een paar dagen naar school zonder luier en lijkt qua plassen zindelijk te zijn. Al weigert deze kleine prinses om op school te plassen en houdt het steeds op totdat ik weer thuis ben. Maar ook 's nachts houdt ze het droog, dus ik ben trots.
's Ochtends als ik Juul naar school heb gebracht, wandelen Fedde en ik lekker rond in Downtown en Zaituna Bay, de temperatuur is heerlijk en varieerd nu van 17 tot 24 graden.
We zijn door Michel uitgenodigd om mee te gaan naar Tripoli naar een diner van een bepaalde organisatie, maar ik besluit dat we niet gaan. Het reisadvies naar Tripoli is negatief en ik heb geen zin om problemen op te zoeken, stel je voor dat ons iets overkomt en de kids zijn thuis, dat vergeef ik mezelf gewoon niet. Daan baalt er een beetje van, maar begrijpt heel goed waarom ik niet wil gaan. Op donderdag hebben we een karaoke-avond in de kroeg met de Nederlanders en na wat wijntjes pak ook ik de microfoon en zing uit volle borst, een gezellige avond.
Op vrijdagavond zijn wij uitgenodigd op de residentie van de ambassadeur omdat zij en haar vriend Bard jarig zijn geweest en al 20 jaar bij elkaar zijn. Bard woont in Nederland en werkt als tandarts, maar is vaak in Beiroet te vinden bij Hester. Het is een hele leuke avond voor een select groepje mensen. De avond staat in het teken van wijn, want de Duitse wijnboer 'Guts', geeft een wijnproeverij in de residentie. Heel erg leuk en met de zelfgemaakte gerechten van Hester en Bard een goede combinatie om de avond gezellig door te brengen. De volgende dag ben ik niet heel veel waard, maar de wijn was top.
Nadine doet net als onze franse leraar en heel veel anderen hier in Beiroet aan "karem". Dat houdt in dat ze 46 dagen voor pasen gaan vasten, niet zoals de moslims, maar meer met eigen regels. Zo eet nadine bv nu op woensdag en vrijdag geen vlees. De eerste dag halen ze in de kerk een as-kruisje, wat op hun voorhoofd getekend wordt. Raar gezicht, want iedereen liep hier de hele dag met een goudkleurig askruisje op hun voorhoofd rond. En in de laatste week van Karem eet en drinkt Nadine pas na zes uur 's avonds en eet onze franse leraar 2,5 dag niks. Toch een beetje een aparte bedoeling moet ik zeggen, met pasen denk ik namelijk gewoon aan de paashaas en chocola.
Ik had vernomen dat er door Sander (de midden-oosten correspondent) boerenkool was gegeten en ging zwaar op zoek naar dit groene goedje. In de nieuwe grote Spinneys vond ik eindelijk een groen blad aan een lange steel wat best voor boerenkool door kon gaan. Meerdere keren wassen, plukken van de steel en de bladeren kleinsnijden, dat is wat ik deed. Na wat culinaire tips van mijn moeder zet ik 's avonds vol trots de boerenkoolstampot op tafel, inclusief rookworst die mijn zus voor me had meegenomen naar Bellwald. Het was serieus meer dan verrukkelijk en ik ga dit nu nog 6 keer maken, want in de vriezer liggen nog 6 rookworsten op ons te wachten.
Dan op een dag vraagt Nadine aan mij of ze een week op vakantie mag, ik kijk haar ongelovig aan maar zeg dat dit wel moet lukken. Ze verteld dat haar Cameroonese vriendin Silvie, die met een Italiaan getrouwd is alles zal betalen en ik vraag door. Silvie wil met Nadine Nederland! Naar Nederland? Oui les pays bas, Nadine verteld dat ze naar Rotterdam willen om daar de haven te gaan bewonderen, nou ik was met stomheid geslagen. Er moet nog wel even een visa voor haar aangevraagd worden en dan kan ze gaan. Als ik het Daan vertel snapt ook hij er niks van, maar hij meldt Nadine later dat ze zelf alles moet gaan aanvragen bij de Ambassade. Nadine probeerde dit eerst even op ons af te schuiven en beweerde dat wij als haar garant-houders dit moeten aanvragen, nou no way! Als we er langer over nadenken vinden we het steeds raarder worden en vragen onze franse leraar om advies. Hij verteld ons dat we dit niet moeten vertrouwen en dat het best mogelijk is dat Nadine haar paspoort verscheurd na aankomst in Nederland, en dan zijn wij verantwoordelijk.
Een paar dagen later vertellen wij Nadine dat we deze zomer weer terug zullen keren naar Nederland en ze reageert hier koeltjes op. Wel merk ik aan haar dat ze het vreselijk vindt om Fedde en Juul te moeten gaan missen. Toen ze aan ons vroeg of we haar niet konden gebruiken in Nederland, brak mijn hart en moest ik mijn tranen bedwingen. Ze wil niet terug naar Cameroon, en haar papieren lopen 3 juli af dus dat wordt nog een probleem als ze geen nieuwe baan vindt. Wellicht voelde Nadine de bui al hangen en heeft ze daarom het verhaal verzonnen om op vakantie te gaan naar Nederland. Het kan natuurlijk ook zo zijn dat iemand haar gouden bergen heeft belooft en ze uiteindelijk in de prostitutie zal belanden in Nederland. Want een vakantie naar Nederland die betaald wordt door een vriendin, vind ik eigenlijk een beetje vreemd. Ik voel me hier een beetje rot over, en wacht maar even af of ze daadwerkelijk een visa gaat aanvragen, en anders moeten we gauw op zoek voor haar naar een nieuwe familie.
Op dinsdagavond komen de collega's van Daan eten en het is een leuke avond. Hij wilde eigenlijk gaan vertellen dat hij zal stoppen in Beiroet deze zomer, maar doordat het zo gezellig was besloot hij dit maar even uit te stellen.
Dan op woensdagochtend moet ik aan het werk voor Airfrance. Voor Daan z'n app, voor social media en voor bepaalde folders moeten er namelijk foto's gemaakt worden van het eten van de business class en first class. Marlene, een collega van Daan had bedacht dat ik dit wel kon doen omdat ze mijn foto's op facebook altijd zo mooi vindt, haha. Daan stemt in en Airfrance zal €1000 besparen. Nou ik kan je vertellen dat ik hier in eerste instantie helemaal niet zo blij mee was, en al helemaal niet toen de mevrouw van het eten verzocht om mijn eigen verlichting mee te nemen. Verlichting verlichting? Ik maak altijd foto's buiten in de schaduw en meer heb ik niet. Met Marlene en Ranja vertrek ik richting catering department bij het vliegveld. 's Ochtends trek ik een hele zwarte outfit aan inclusief zwarte boots en lijk wel een beetje op een fotograaf vind ik zelf. Ik neem me voor om vlak voordat ik de foto's ga nemen, mijn haar in een staart zal gooien, zodat dat er ook een beetje profie uit ziet. Al dagen, en op de weg er naar toe maak ik me grote zorgen over het licht, als ik geen goed licht heb wordt het niks, dat weet ik zeker. Na verschillende checkpoints komen we aan bij het catering gebouw, en tot mijn grote vreugde zie ik dat er in de ontvangsthal prachtig licht is, oké niet perfect, maar beter had ik niet durven dromen. Aangekomen in een vergaderzaal wordt mij verteld dat ik hier zal gaan fotograferen, ik loop rond en schud mijn hoofd en zeg met een strak gezicht "impossible".
Ik mijn beste Frans zeg ik dat ik hier niet kan werken en alleen foto's ga maken als het beneden in de ontvangsthal is. 3 man in rep en roer maar na 20 minuten staat er beneden een tafel met gekreukt tafellinnen voor me klaar. Ik maak wat zogenaamde proeffoto's van een geel doekje wat toevallig in mijn tas zit en verplaats het af en toe en vertel dan dat ik klaar ben. Op grote karren wordt het eten binnen gebracht en als gekken zetten ze wat gerechten op tafel, bemoeien ze zich er mee, halen dingen weer weg en verschuiven borden. Nou dat was wat zeg, ik duw mensen weg, verzoek ze semi beleefd om opzij te gaan en me iets meer dan 1 minuut per gerecht te geven. Ik ga als een speer aan het werk en probeer creatief na te denken en het goede licht te pakken. Na een klein uur ben ik een soort van klaar, denk ik. Geen idee of het wat geworden is, maar ik kon er niet meer van maken. Eenmaal thuis duik ik gelijk achter de laptop en ontdek dat er godzijdank best wat foto's tussen zitten die er mee door kunnen. Nu nog maar even afwachten of Airfrance dat ook vindt.
De volgende dag ontvang ik een groot boeket tulpen, gestuurd door Marlene en Ranja voor mijn inzet, ze hadden nog geen foto gezien!
Dan is het pasen en wij gaan ontbijten in Zaituna Bay met Jozef en zoontje Chef, we dachten dat we de enige zouden zijn, maar helaas. Na een middelmatig ontbijt wandelen we bij waterfront en de kids steppen en voetballen. Na het verlate middagslaapje van Fedde en Juul, gaan we met z'n viertjes naar Downtown naar het huis van Michelle en Mike. Zij hadden ons en Hester en Bard uitgenodigd voor een borreltje. Hartstikke gezellig en omdat Mike mede-eigenaar is van Gavi staan er lekkere happen op tafel en laat hij pizza's komen uit het restaurant wat onder hun appartement zit. Om 20.00 uur gaan wij naar huis, want Fedde en Juul zijn begonnen met het afbreken van deze prachtige en dure woning. De volgende dag, 2de paasdag gaat Daan een paar uurtjes werken en zijn we daarna door collega Ranja uitgenodigd op de zeilclub. Een prachtige haven voor alleen members, met een gigantische speelruimte, heel veel gras en een buiten en binnen zwembad. Dit is nou precies wat ik zoek, een soort van park waar je gewoon kan zitten, spelen, picknicken en weet ik het wat allemaal. Het jammere is dat wij hier normaal gesproken dus geen toegang voor hebben tenzij we worden uitgenodigd, maar daar betaal je dan ook weer voor als member. We hebben een heerlijke middag, Fedde voetbalt en houdt zich bezig met opa's op de jeu de boulles baan en Juul schommelt er op los.
Daan vertrekt dinsdag voor 3 daagjes naar Parijs en ik doe leuke dingen met Fedde en Juul, Juul heeft vakantie dus het gaat van koekjes bakken, tekenen, kleien, tot aan verkleedpartijen en speeltuin(tjes) (be)zoeken. Al met al een gezellige bedoeling!
[vip] =>
[userRegistrationDate] => 2013-10-19 14:20:43
[totalVisitorCount] => 18995
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 348
[author] =>
[cityName] => El Achrafiyé
[travelId] => 457601
[travelTitle] => Beiroet
[travelTitleSlugified] => beiroet
[dateDepart] => 2013-10-11
[dateReturn] => 2015-10-01
[showDate] => yes
[goalId] => 9
[goalName] => Werken in het buitenland
[countryName] => Libanon
[countryIsoCode] => lb
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/libanon,el-achrafiy
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/397/738_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => terug-uit-het-heerlijke-bellwald
)
[35] => stdClass Object
(
[reportId] => 4810511
[userId] => 397738
[countryId] => 104
[username] => Sietsinbeiroet
[datePublication] => 2015-03-03
[photoRevision] => 0
[title] => Storm, regen en sneeuw
[message] => Er is hier best wel veel regen gevallen de laatste tijd, wat soms best saai is, maar waardoor er in de bergen veel sneeuw is gevallen. We gaan in de weekende zo vaak als we kunnen met de kids naar de sneeuw. Oke, het is geen ideale combi, maar het is wel lekker in de frisse lucht en we zijn er weer even uit. Op het terras van Hotel Intercontinental Mzaar hebben we een plekje veroverd waar we zicht hebben op de kids en op alle geweldige Libanese vrouwen. Want oh oh oh wat zien deze vrouwen er uit, het terras is eigenlijk een soort modeshow. Dames in hele strakke broekjes, rode lippenstift, bontjassen, bontlaarsjes, geföhnde haren, grote zonnebrillen, en nog grotere decolleté's, hebben het helemaal niet naar hun zin, maar ze worden gezien, en daar gaat het om. Ik daarentegen loop te slepen met 2 kids die slaap hebben, mijn haar in een makkelijke knot, m'n spijkerbroek met sneeuwschoenen en een grote capuchontrui (best een lastig woord om op te schrijven trouwens), maar ik voel me hartstikke gelukkig.
Daan gaat een paar dagen naar Nederland om bij de eindinspectie te zijn van ons huis doordat de verhuurders eerder dan verwacht zijn weggegaan. Ik besef me dat ik best een beetje jaloers ben dat hij bij mijn familie in Nederland is, maar het is niet anders. Beetje jammer is, dat het mega slecht weer is en er een storm van een paar dagen is. Wat neerkomt op geen televisie, wat neerkomt op een beetje saaie avonden zo alleen, maar wat als gevolg heeft dat ik alle fotomappen op de computer uitgezocht en georganiseerd heb, wat weer neerkomt op dat ik me daar weer goed over voel.
Nadine wil 's avonds als ze naar huis gaat haar paraplu opzetten terwijl het onweert, en ik moet haar dus heel even uitleggen dat dat een beetje gevaarlijk is met dit weer. Best wel lastig in het Frans kan ik je vertellen. Dus ik beeld een bliksemschicht uit en dan daarna een persoon die geraakt wordt met een paraplu, zie je het voor je? Maar gelukkig kwam de boodschap over en ging ze met dichte paraplu op weg.
Fedde hoest en kucht als een zeehond en ik ga op vrijdagmiddag toch maar even langs de dokter, want 's nachts lijkt het soms alsof hij stikt. De arts schrijft antibiotica voor want Fedde blijkt "kroep" te hebben. En gelukkig gaat dit door de medicijnen snel over.
Eind januari vieren Daan en ik dat we al 10 jaar "verkering" hebben en eten pannenkoeken en gaan lekker naar de film, wat wil een mens nog meer.
Op de dagen dat het droog is ga ik naar buiten met mijn grote camera en fotografeer alles wat los en vast zit. Ik merk dat ik het heel leuk vind en ben zwaar enthousiast, zo enthousiast dat ik zelfs mannetjes in kleine winkeltjes vraag hen te fotograferen of werklui die aan het lunchen zijn. Supertrots poseren ze maar al te graag voor me. Ik moet wel een beetje oppassen want men moet niet denken dat ik een 1 of andere spion ben, dat zou vreselijk zijn. Maar goed, ik wandel wat af en schiet mooie plaatjes van schoenenpoetsertjes, oude opaatjes op bankjes, zielige mevrouwen met babies die aan het bedelen zijn, en nog veel meer.
Met franse les hebben we op vrijdagavond een eindtest voor niveau 5. Ik ben weer hartstikke zenuwachtig en Daan is er weer erg rustig onder. Als de prof even naar de wc gaat, zien we het antwoordvel op de tafel liggen en nemen ongegeneerd wat antwoorden over. Het is alsof hij dat daar express heeft laten liggen, eindresultaat is dan ook uitstekend en Daan zelfs iets beter dan ik (hoe is het mogelijk, want ik vind mezelf nog steeds beter ;-)
Op zaterdagavond hebben we een feestje bij Simone en Roelof, een grappig Nederlands stel en de ouders van dochter Lente die bij Juul in de klas zit. Alle Nederlanders zijn er die avond en het is erg gezellig. Ik ontmoet daar Wencke, een nieuwe Nederlandse vrouw die hier met haar gezin is komen wonen sinds een paar weken. Een aardige vrouw en 2 schattige dochtertjes van 4 en 5. Ik leg haar wat dingen uit over Beiroet en beloof haar te helpen om een oppas te zoeken. Wencke werkt bij de UN, dus helaas zal ik haar niet veel zien, maar we spreken af om elkaar een keer te zien in de weekenden, het is er alleen nog niet van gekomen.
Als Daan voor 2 dagen naar Parijs is, begint het weer te stormen en heet deze storm deze keer "Johan". Nou Johan, beetje slechte timing, want ik zit weer achter de computer mappen te organiseren. Ik blijf overdag ook zo veel mogelijk binnen, want het is gewoon gevaarlijk op straat. Er zijn hele stukken van de boulevard kapot gewaaid, en overal vliegt troep.
Op zaterdag is Daan weer terug en hebben we 's avonds een etentje met de Nederlanders en met Mai en Cor, die zijn hier een weekje op vakantie. We pikken Mai en Cor op en gaan eten in restaurant Society wat in een hotel zit. Het wordt een geweldige avond met veel wijn en lekker eten. Er speelt die avond een live band, dus de voetjes gaan van de vloer. Wat de andere gasten van het restaurant wel een beetje raar vinden, want we staan gewoon aan onze tafel te dansen en te hossen. Ik heb erg veel lol deze avond en heb pijn in mijn wangen van het lachen. Daan vermaakt zich ook goed met de mannen aan de andere kant van de tafel. De volgende dag gaan we met z'n allen lunchen bij Lola, ergens in de bergen in Bikfaya Naas
We spelen lekker in de sneeuw met de kids en eten kaasfondue. Wij zijn altijd de jongste en met de jongste kinderen dus relaxen en kletsen is er niet echt bij, maar dat geeft niet. Fedde vindt de sneeuw helemaal geweldig maar Juul staat verstijft als een diva in de sneeuw, madame durft er niet op te lopen want ze zakt steeds een beetje weg. Nou lekker is dat, "vroeger" vond ze gras eng met blote voeten, daarna was het zand en nu is het dus sneeuw. Maar het heeft allemaal met onzekerheid te maken denk ik, dus ik probeer haar een goed en veilig gevoel te geven.
Dinsdagochtend drink ik koffie met Helene en Mai bij Paul en gaan Mai en ik daarna op pad naar Dora, dat is buurt hier in Beiroet waar ze allemaal leuke winkeltjes hebben. Nou leuk eigenlijk niet, maar allemaal tokootjes waar je de lekkerste kruiden en curry's kan halen enzo. Mai de geweldige kokkin slaat van alles in en ik ben tevreden met mijn 2 pakjes currypoeder. 's Avonds hebben we eigenlijk een concert van Warchild maar Daan en ik zijn kapot van de afgelopen dagen, dus we skippen. Marco Borsato is ook van de partij want die is in het land met zijn dochter om de kampen te bezoeken met Warchild, maar zelf Marco kan ons gestolen worden.
Op woensdag hebben we weer een etentje met Mai en Cor en Jozef en Jinane, Minou (van warchild) en Mohammed sluiten ook aan. Mohammed is de minister van environment hier in Libanon en dus een hele pief. Hij is een hele vriendelijke aardige vent, jaren ouder dan Minou en heeft een chauffeur en beveiliging buiten staan. Het eten in Prune in Mar Mikhael is erg goed maar veel te veel. Om half 1 zoenen we Mai en Cor gedag en gaan lekker naar huisje toe, wat een week!
Op zaterdag komt Nadine oppassen om 08.00 uur zodat Daan en ik lekker een dagje kunnen gaan skiën in Faraya. We kwamen aan in mist en zagen totaal niet waar we aan het skiën waren, dan maar even pauze en genieten van een stroopwafeltje. Na anderhalf uur komt gelukkig de zon tevoorschijn en is de mist weg. Daan vraagt nog of we ons moeten insmeren, maar ik overtuig hem er van dat dat echt niet nodig is. Ik weet eigenlijk niet wat me bezielde, want ik smeer me altijd in en zeker in de bergen. Om 14 uur gaan we na een heerlijke dag richting Beiroet om Nadine af te lossen. In de spiegel zien we er redelijk gezond uit. Maar dan is het avond en ineens slaat de hitte toe, we zijn veranderd in 2 kreeften en ik lijk net een wasbeer door de witte randen van waar mijn zonnebril zat. Daan wordt een beetje boos want die moet de komende 3 dagen naar Egypte voor een hele belangrijke presentatie die hij geeft. Ik kalmeer hem en smeer ons dik in met aftersuncrème, morgen is er niets meer van te zien en zijn we hartstikke knap. Maar als het dan zondagochtend is voel ik mijn voorhoofd al trekken en branden en zie dan het knalrooie hoofd van Daan. Oh oh oh wat zijn we rood en wat hebben we een pijn, met komkommer plakjes, aftersun en brandwondencrème probeer ik de schade te beperken en behandel ik Daan, het mag niet baten. Af en toe schieten we in de lach als we elkaar aankijken en de vuurrode gezichten van elkaar zien. Daan vertrekt met rood hoofd en wit nekkie richting Egypte en ik blijf als wasbeer achter. Op maandag is het nog niet veel beter geworden en ik krijg een berichtje van Daan dat hij nu aan het vervellen is, hahaha.. Maar ja, de presentatie is goed gegaan en daar gaat het tenslotte om toch. Met Juul ga ik naar de kapper, want haar haar is armoedig lang, ze vind het spannend maar oh zo leuk. Met een kort koppie komen we thuis en gaan oma Lein facetimen want die is vandaag jarig. Daan zit vanavond aan een diner in Egypte, mijn familie gezellig met elkaar in Zotte en ik zit op de bank met een Dokter Oetker pizza, maar ach ik heb niets te klagen. Volgende week zie ik iedereen weer gezellig want dan gaan we op wintersport naar Bellwald, daar kijk ik zo naar uit.
[vip] =>
[userRegistrationDate] => 2013-10-19 14:20:43
[totalVisitorCount] => 18995
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 325
[author] =>
[cityName] => El Achrafiyé
[travelId] => 457601
[travelTitle] => Beiroet
[travelTitleSlugified] => beiroet
[dateDepart] => 2013-10-11
[dateReturn] => 2015-10-01
[showDate] => yes
[goalId] => 9
[goalName] => Werken in het buitenland
[countryName] => Libanon
[countryIsoCode] => lb
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/libanon,el-achrafiy
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/397/738_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => storm-regen-en-sneeuw
)
[36] => stdClass Object
(
[reportId] => 4808460
[userId] => 402907
[countryId] => 104
[username] => NaquoraCarel
[datePublication] => 2015-02-25
[photoRevision] => 0
[title] => Overdracht, decoratie en thuiskomst
[message] => And now, the end is near and so I face the final curtain..........
Of anders gezegd aan alles komt een eind, Frank Sinatra gaf er echter wat meer schwung aan. Na twaalf maanden en twee weken ben ik weer terug in Nederland :-)
Toch eerst weer even een sprong terug in de tijd. Op 2 en 3 februari stond het lang verwachte bezoek van de Commandant der Strijdkrachten op het programma. Lang verwacht omdat hij het afgelopen jaar al 2 keer zou komen maar er telkens iets tussen kwam.
Op zondag afgereisd naar Tiberias. De CDS zou daar namelijk starten met het eerste deel van zijn bezoek aan UNDOF en de Observer Group Golan (OGG) van UNTSO. Ik moest zoals gebruikelijk eerst crossen bij Rosh Hanikra. Het cross proces gaat in een aantal fasen. Eerst kom je, vanuit Libanon, bij een checkpoint van het Libanese leger (LAF), vervolgens bij de General Security Service van Libanon, daarna bij een UNIFIL checkpoint en als laatste bij de ‘grensovergang’ die bewaakt wordt door het Israëlische leger (IDF). Tot voor kort verliep de Libanese zijde altijd vrij voorspoedig. De LAF wil inmiddels toch een grotere vinger in de pap waardoor het LAF checkpoint meer tijd kost. Ik had de nieuwe procedure nog niet eerder meegemaakt en was dus benieuwd. Bij het LAF checkpoint aangekomen moest ik stoppen. Een zeer vriendelijke soldaat vroeg mij wie ik was en wat ik van plan was. Na een klein misverstand of ik naar Palestina of Israel ging, moest hij toestemming voor het passeren vragen bij zijn baas. Dat bleek Ali te zijn, die ergens in een kantoortje zat of lag. Nadat de soldaat wist wat ik wilde draaide hij zich om en riep Ali om toestemming. Dat ging als volgt: Ali (geen reactie), ALI (nog geen reactie), ALIIIII, ALIIII, ik hoorde niet of er een reactie kwam maar ik mocht doorrijden :-)
In Tiberias had ik het Prima Too hotel geboekt. Was weer eens wat anders, tijdens onze vakantie hadden Gonneke en ik in het Prima Galil hotel gezeten. Ik wist niet precies waar het was, bleek het toch vlak naast ons vakantie hotel te zitten. Parkeerde dus weer op dezelfde parkeerplaats, vervolgens bleek dat ik moest inchecken in het Prima Galil, waar ik spontaan ‘geüpgraded’ werd omdat bleek dat Prima Too zo vroeg in het seizoen nog dicht was en Galil de honneurs waarnam.
Het was dus een echte deja vu. ’s Avonds de stad ingewandeld en een heerlijke shoarma gegeten bij een leuk restaurant. En jawel buiten, het weer was namelijk prima!
De volgende dag achter Petri (één van de NL UNMO’s) aan gereden over de Golan naar Camp Zouani (CZ) waar UNDOF en OGG is ondergebracht en waar de CDS zou arriveren. Na een enerverende rit gearriveerd in het kamp, op het eerste gezicht bleek al dat er de laatste jaren geen onderhoud meer aan gepleegd was. Om z’n zachts gezegd was het een oude bende. Na ontvangst door een Ierse erewacht stond een gesprek met de plaatsvervangend commandant van UNDOF (de commandant moet nog arriveren in de missie) op het programma. Na een rondje gewandeld te hebben over het kamp vertrok het gezelschap naar OP51 van OGG, vervolgens naar een tijdelijke OP op Mount Bental. Daar ook genoten van een prima lunch met een mooi uitzicht op Syrië. Op de terugweg het hoofdkwartier van OGG T aangedaan waar we in de gelegenheid waren om de laatste wetenswaardigheden over de missie te delen. ’s Avonds een goede maaltijd met z’n allen genuttigd in restaurant Little Tiberias wat daar, omdat het momenteel komkommertijd is, zeker goed was voor de omzet :-) De twee deelnemers aan de UNDOF missie hadden na de maaltijd wat pech. Bij terugkeer bij hun UNDOF auto bleek de voorruit kapotgeslagen te zijn…………………
De dag daarop op pad naar HQ UNTSO. Daar stond een bijeenkomst met baas UNTSO gepland, een lunch en vervolgens een afscheidsborrel in het King David hotel. De onderdelen verliepen allemaal prima. Het was ook leuk om eens rond te wandelen in het King David hotel waar de nodige ‘groten der aarde’ hebben gelogeerd. De kopieën van handtekeningen op de grond in de hal zijn daar getuige van. Van Barack Obama tot Poetin van Golda Meir tot de Dalai Lama hebben op die manier een bewijs van hun aanwezigheid achtergelaten.
De avond doorgebracht bij Jornt & Jeanette in het appartement. Voor die tijd eerst nog even gegeten bij het Old Railway station, aansluitend een goede Agila en een kop thee in de Arabische wijk van Jeruzalem.
Woensdag weer terug naar Libanon. Als gevolg van de opgelopen spanning tussen Israel en Libanon kan er op dit moment alleen gecrost worden bij Rosh Hanikra tussen 9 en 11. Op woensdag was er ook nog eens een tripartite meeting. Dat is een maandelijkse bijeenkomst waarbij onderleiding van commandant UNIFIL de LAF en de IDF rond de tafel gaan zitten. Die bijenkomsten vinden plaats op Rosh Hanikra in de UNIFIL positie. Om een lang verhaal kort te maken, crossen tussen 9 en 11 was ook niet mogelijk. Gelukkig ging speciaal voor mij de hele handel nog eens open om 4 uur ’s middags. Dat verliep allemaal voorspoedig, ik was een uur te vroeg maar mocht toch door. Bij het LAF checkpoint was het ritueel ook weer hetzelfde:”Ali (niets) ALII (nog niks), ALIIII, ALIII”. De soldaat kreeg waarschijnlijk toch het goede antwoord want ik kon probleemloos door.
Door mijn Chief Operations Officer (COO) was de hand gelegd, tijdens mijn verblijf in Israel, aan het hand over-take over programma voor mij en mijn opvolgster. Dat was daarmee ook af en daarmee waren we in Libanon ‘klaar’ met de voorbereidingen voor de overdracht. Vrijdag ging ik met mijn Liaison Officier Henrik op bezoek bij de LAF generaal die verantwoordelijk is voor de crossings bij Rosh Hanikra. Zij willen namelijk wat meer ‘vingers in de pap krijgen’ bij het verlenen van toestemming voor de crossings. Ik had de naam op de uitnodiging niet herkend, maar toen ik arriveerde in zijn kantoor op de kazerne van de LAF herkende ik hem direct. Ahmad Al Assir was vrij recentelijk tot generaal bevorderd, toen ik in de missie kwam liep hij nog als kolonel rond. De begroeting was allerhartelijkst, we spraken de situatie door, wisselden standpunten uit, dronken thee en gingen vervolgens weer tevreden ieder ons weegs na wederom een allerhartelijkst afscheid :-)
Het weekend verliep rustig met op zaterdagavond met een groepje nog een lekkere maaltijd, glas wijn en Agila bij het kroegje Tavelino dat vlak naast mijn appartement ligt.
Maandag met Kevin op pad naar OP Khiam. Eigenlijk waren we op weg naar het monument in Khiam, de observatiepost is er namelijk niet meer, tijdens de Libanees-Israëlische oorlog is de observatiepost vernietigd door de IDF, waarbij 4 UNMO’s zijn omgekomen. Het monument staat er alweer een paar jaar, op de maandag werden de plaquettes van de 4 UNMO’s er weer opgehangen en moest het monument natuurlijk onthuld worden. Samen met Kevin heb ik die schone taak op me genomen. Het is nu ook weer de bedoeling om de herdenking van de omgekomenen te houden op 25 juli, de dag van de vernietiging in 2006, in Khiam.
Dinsdagavond sloeg het weer drastisch om in Tyre. Het stormde en regende zo hard dat ik even het idee had dat ik met appartement en al in de Middellandse Zee geblazen zou worden :-) Gelukkig kwam het niet zover, veiligheidshalve heb ik die nacht toch maar even op de grond op een matras in het midden van mijn appartement doorgebracht. Een paar dagen later sprak ik Elias, die me zei dat als het nog eens zo hard mocht gaan waaien ik altijd ‘most welcome’ was in zijn appartement waar hij nog een kamer overheeft :-)
Op donderdag arriveerde mijn opvolgster, Lt Col Ruth Putze uit Nieuw Zeeland, in Naquora. Mijn aanstaande vertrek werd daarmee steeds concreter.
’s Avonds vond de Hails and Farewell plaats in het Tyre Resthouse. Om dat mogelijk te maken was de hele dag hard doorgewerkt om al het water uit het gedeelte te halen waar onze happening zou plaatsvinden. Als gevolg van de storm had er een laag van ongeveer 7 cm water gestaan en lagen de kwallen voor de deur :-)
De bijeenkomst was dit keer iets anders dan de andere keren, van mij werd namelijk ook afscheid genomen. Er was flink uitgepakt. Omdat ik van rode wijn hou, had het civiele deel van de staf een behoorlijk aantal flessen ingeslagen en was de wijn die avond gratis, daarnaast was er een heerlijke Libanees buffet. Marc (mijn plaatsvervanger) hield een mooie speech en overhandigde een aantal cadeaus. Daarna kwam ik zelf aan het woord :-) Vervolgens verraste de civiele staf mij met een mooie speech en wederom een mooi cadeau (ze hadden dat nog nooit eerder gedaan :-)). Ook hadden ze een taart laten maken met mijn foto erop die als dessert diende. Het zag er prachtig uit en het was zeker ook leuk om een mezelf eens ‘aan te snijden’. Het was een erg leuke en prima georganiseerde afscheidsavond.
Afscheid nemen gaat hier niet in één keer. Zaterdagavond zat ik daarom met een groot gezelschap in Salinas. De CMPO (Marc) uit Australië en de CJOC (Jorgen) uit Zweden waren overgekomen uit Jeruzalem. Ze konden niet bij de commando-overdracht aanwezig zijn maar wilde toch nog wel even afscheid nemen. Dat paste allemaal in een wat uitgebreider bezoek, dus kwam mooi uit :-) Van beide kreeg ik ook nog een aantal presentjes, waardoor ik mogelijk een extra koffer voor de terugreis moet gaan overwegen :-) De geslaagde avond afgerond nog even goed afgerond in Tavelino :-)
Maandag 16 februari begon de overdracht echt serieuze vormen aan te nemen. In de middag startte ik met de Ruth de hand over take over (HOTO). Na de dag erna vooral de eigen organisatie de kans te hebben gegeven zich te presenteren, gingen we woensdag op bezoek bij een aantal belangrijke ‘spelers’ in de leiding van UNIFIL. Om het hele proces ‘dragelijk’ te houden samen met Ruth, Marc en Iain woensdagavond een heerlijke steak gegeten in een restaurant bij de haven waar ik nog niet eerder was geweest :-) Na donderdag een bezoek gebracht te hebben aan de Force Commander van UNIFIL spraken we de laatste details door van de commando-overdracht met onze projectofficier, waarna de HOTO er op zat :-)
Vrijdag stond helemaal in het teken van de commando-overdracht. De ochtend startte met een kleine uitdaging. Onze UNTSO baas was ingesneeuwd in Jeruzalem en kon niet (op tijd) komen. Op zich natuurlijk niet zo’n punt, maar hij had een behoorlijke rol in de commando-overdracht en medaille parade. Ook nu bleek een goede buur weer beter dan een verre vriend. Na één telefoontje en aansluitend wat uitleg bleek de Chief of Staff UNIFIL (brigadegeneraal Éric Hautecloque-Raysz) direct bereidt de honneurs waar te nemen. Aansluitend die ochtend tijdens mijn laatste ‘optreden’ in de Force Commanders Morning Brief, het gehele gezelschap (UNIFIL en LAF) bedankt voor de samenwerking en Ruth voorgesteld.
De weersomstandigheden in Naquora waren wat (= understatement) winderig, nat en koud. De happening dus maar niet buiten georganiseerd maar in de Rubb Hall, een grote hal vlakbij het hoofdkwartier van OGL.
De hele ceremonie liep voorspoedig, nadat de medailles waren uitgereikt aan de UNMO’s hield ik een toespraak, waarna de documenten voor de overdracht werden getekend. Vervolgens kreeg ik van de commandant van de Libanese troepen in Zuid Libanon, brigadegeneraal Charbel Abou Khalil, de Order of Merit van Libanon in zilver (2e graad) opgespeld. Een presidentiële onderscheiding die wordt verleend voor “outstanding service to the country” :-) Gedecoreerd en wel heb ik na de speech van Ruth nog een krans gelegd voor de omgekomen UNMO’s, waarna het zijn van Chief Observer Group Lebanon voorbij was.
’s Middags arriveerde baas UNTSO alsnog vanuit Jeruzalem. Hij was erin geslaagd om de sneeuwhopen in Jeruzalem te overwinnen en Naquora te bereiken. Voor de vorm en goede orde de officiële commando-overdracht formulieren gezamenlijk ondertekend, waarna wederom de overdracht een feit was :-)
’s Avonds de geslaagde dag afgesloten met een select OGL gezelschap in Tavelino, waar de eigenaar (Zuzu…) voor een grote hoeveelheid heerlijk, uit Beiroet gehaald, gebarbecuede varkensspiesjes had gezorgd :-)
Het laatste weekend en de maandag had een hoog (uit)eten gehalte :-) Zaterdagavond met Renaud in Salinas. Zondag de laatste administratieve zaken afgehandeld op Naquora. Maandag geluncht met Neeraj Singh. Aansluitend nog even bij de Force Commander UNIFIL, Luciano Portolano, langs om een blijk van waardering in ontvangst te mogen nemen :-) Maandagavond werd ik echt uitgegeten door Ruth, Iain, Marc, Fouad, Jukka en nog twee Finnen (waar me de namen van zijn ontschoten.......) en toen zat het er op.
Om half 11 kwam Ali me ophalen. Wat eerder dan gepland omdat hij een drukke avond had met veel Beiroet Airport ritjes.
Op het vliegveld had ik nog een kleine uitdaging bij het inchecken. Wat ze niet konden vinden was mij niet helemaal duidelijk, maar het duurde een uur voordat ik was ingecheckt. Het goede bericht was wel dat ik ‘opeens’ in de businessclass zat. Ik moet zeggen daar is niks mis mee en je kunt er zeker aan wennen :-)
De vlucht verliep voorspoedig en op Schiphol was het een fijn weerzien met Gonneke die me met een mooie ‘welkom thuis’ ballon stond op te wachten :-) Ook het thuisfront comité van defensie was present en ik werd een roos en een mooie pennenset rijker :-)
Thuis verrast door mooie boeketten bloemen en heerlijke wijn (allemaal hartelijke bedankt daarvoor!). Kortom een heerlijk welkom, het is goed om weer thuis te zijn :-)
[vip] =>
[userRegistrationDate] => 2014-02-06 11:54:11
[totalVisitorCount] => 10169
[pictureCount] => 24
[visitorCount] => 1872
[author] => Carel
[cityName] => Tyrus
[travelId] => 465216
[travelTitle] => Libanon en omstreken 2014-2015
[travelTitleSlugified] => libanon-en-omstreken-2014-2015
[dateDepart] => 2014-02-08
[dateReturn] => 2015-02-24
[showDate] => yes
[goalId] => 9
[goalName] => Werken in het buitenland
[countryName] => Libanon
[countryIsoCode] => lb
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/121/549/983_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/402/907_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => overdracht-decoratie-en-thuiskomst
)
[37] => stdClass Object
(
[reportId] => 4801350
[userId] => 402907
[countryId] => 104
[username] => NaquoraCarel
[datePublication] => 2015-01-31
[photoRevision] => 0
[title] => Waar was je op 28 januari rond 12.00u………….
[message] => Vaak weet ik dat niet helemaal precies meer, de afgelopen 28ste zal ik echter niet zo snel vergeten, het ging er namelijk aardig af zo rond 12.00u, daarover straks wat meer.
Eerst even terug naar 30 december van het afgelopen jaar. Ik werd toen ’s avonds keurig door Ali in Tyre opgehaald en afgezet in Beiroet op het vliegveld. Met een vluchtje van slechts 45 minuten landde ik diezelfde avond op Cyprus. Gonneke was daar inmiddels ook, een fijn weerzien, waarna de vakantie van start kon gaan!
Buiten het vliegveld konden we onze huurauto ophalen. Bleek het stuur toch aan de verkeerde kant te zitten........ gelukkig hadden alle auto’s in Cyprus dat, wat chaos voorkwam :-)
We hadden een suite in een mooi hotel, een kilometer of dertig buiten Larnaca. Vanaf daar een aantal mooie trips gemaakt en oud en nieuw gevierd. Dat laatste gebeurde door de lokale bevolking op zeer rustige wijze, niet meer dan 1 vuurpijl kunnen ontdekken :-)
Het eiland is erg mooi, vol met oude en meer recente geschiedenis. De overeenkomst daarbij met Israel en Libanon was tot op zekere hoogte ook frappant. Op Cyprus heet de grens tussen Noord en Zuid de groene lijn, ook die wordt bewaakt alleen is het eenvoudiger om van de ene naar de andere kant te gaan. Dat hebben we dan ook gedaan.
Na een paar fijne dagen op Cyprus doorgevlogen naar Tel Aviv. Vandaar onze rondreis door Israel gestart. Naast natuurlijk een hoop (Bijbelse) historische plaatsen, Gonneke ook de Blue Line en het hoofdkwartier van UNTSO in Jeruzalem en Observer Group Golan (T) in Tiberias laten zien. In Tiberias werden we rondgeleid door de Indra. Hij is de (Nepalese) chief daar. Jornt leidde ons rond door het HQ in Jeruzalem
We waren ook ooggetuige van flinke sneeuwbuien in Jeruzalem, op zich natuurlijk niet zo heel bijzonder, maar wel als je je realiseert dat het de tweede keer sneeuw was in decennia. Veel mensen hadden het nog nooit echt gezien. De hele stad was dan ook van slag, de meeste mensen bleven in huis, wat het voor ons erg makkelijk maakte om door de stad te rijden naar een goed restaurant.
Na een mooie en indrukwekkende reis weer teruggevlogen naar Nederland. Daar natuurlijk een groot deel van de familie weer ontmoet en genoten van het feit dat het in Nederland allemaal wel heel erg goed voor elkaar is, zeker als je het vergelijkt met de plaatsen waar ik het afgelopen jaar heb mogen verblijven :-)
Op 26 januari weer teruggevlogen naar Beiroet. Daar opgehaald door Nasser die me weer keurig in Tyre afzette. Dinsdag werd ik over alle ontwikkelingen bijgepraat door mijn staf. Woensdag de 28ste stond het bezoek van de plaatsvervangend NL ambassadeur (Jacco), de 1ste secretaris (Nico) en de defensie attaché (Jan Willem) op het programma. Het plan was om een deel van een patrouille samen met team Sierra uit te voeren naar de meest oostelijke gelegen stad tegen de Syrische grens, Chebaa. Na samen met Peter de teamleider van team Sierra, het gezelschap opgehaald te hebben op een verzamelpunt, reed ik met ze naar de patrouillebasis. Na een goede briefing door de patrouille commandant gingen we op pad. Alles verliep voorspoedig, na Chebaa aangedaan te hebben werd er een briefing verzorgt op de UN positie 4-7C. Daar ging het rond het middaguur opeens allemaal behoorlijk snel. Op een afstand hoorden we inslagen van raketten, waarna we spoorslags moesten vertrekken naar de dichtstbijzijnde (en dat was gelukkig heel dichtbij) UN positie. Daar werd duidelijk dat er ‘iets’ gaande was, al gauw bleek dat er een aanslag was gepleegd door Hezbollah op een militaire colonne van het Israëlische leger. Omdat we op een redelijke afstand waren van het incident mochten we terugkeren naar patrouillebasis Oost. Onderweg bleek als snel dat het nog niet over was met de gevechten. Op afstand konden we de inslagen zien en horen van de artillerie van de Israëliërs. Op de patrouillebasis gingen we direct de bunker in, dit vanwege de aanhoudende beschietingen en het gerucht dat Israel een grondoffensief aan het voorbereiden was. Zover kwam het gelukkig niet. Het trieste eindresultaat was (minimaal) 2 dode Israëlische officieren en 1 dode Spaanse korporaal die door Israëlisch vuur werd getroffen in een (gepantserde) wachttoren vlak bij het dorp Ghajar waar de aanslag plaatsvond. Hezbollah gaf aan dat de aanval een vergelding was op de aanval van Israel twee weken eerder op de Golan waarbij 6 Hezbollah strijders en een Iraanse generaal waren omgekomen. Het bleek maar weer eens te meer dat de vlam hier heel snel in de pan kan slaan………………… Het bleek daarnaast ook dat mijn observers prima getraind zijn en daardoor goed handelen in dit soort situaties.
Het oorspronkelijke programma voor de ambassade liep uiteindelijk dus wat uit :-) Aan het eind van de middag werden de wegen weer vrijgegeven en konden we terugkeren naar Tyre.
De rest van week stond, als vanzelfsprekend, in het teken van de aanslag. Eén van mijn teams is betrokken bij het onderzoek dat momenteel wordt uitgevoerd. Daarnaast ging het leven natuurlijk gewoon door. Dat hield in dat de planning voor mijn commando-overdracht op 20 februari werd afgerond en dat ik zelf naast de reguliere werkzaamheden, langzaam de voorbereiding voor mijn vertrek ga uitvoeren. Daarbij trouwens uitstekend gesteund door mijn staf :-)
Vanuit een zonnig Tyre allemaal weer goede weken toegewenst!
Lieve Kelly alvast van harte gefeliciteerd met je verjaardag morgen :-)
Charonne en Alexandra ook alvast een fijne verjaardag toegewenst!
[vip] =>
[userRegistrationDate] => 2014-02-06 11:54:11
[totalVisitorCount] => 10169
[pictureCount] => 19
[visitorCount] => 301
[author] => Carel
[cityName] => Tyrus
[travelId] => 465216
[travelTitle] => Libanon en omstreken 2014-2015
[travelTitleSlugified] => libanon-en-omstreken-2014-2015
[dateDepart] => 2014-02-08
[dateReturn] => 2015-02-24
[showDate] => yes
[goalId] => 9
[goalName] => Werken in het buitenland
[countryName] => Libanon
[countryIsoCode] => lb
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/121/514/730_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/402/907_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => waar-was-je-op-28-januari-rond-12-00u
)
[38] => stdClass Object
(
[reportId] => 4798997
[userId] => 397738
[countryId] => 104
[username] => Sietsinbeiroet
[datePublication] => 2015-01-21
[photoRevision] => 0
[title] => Bijna 2015
[message] => Op zondagavond na kerst komen wij aan in Beiroet, na weer een heerlijke tijd in Nederland. Het valt me in de taxi op dat er veel controle-posten staan en veel tanks zijn. Dat schijnt normaal te zien hier rond de feestdagen, al snap ik niet helemaal waarom. Beiroet is omgetoverd tot een heus kerstparadijs, overal mooie bomen met verlichting en gezellige entrees bij hotels en restaurants. Ons appartementencomplex heeft een bescheiden boompje staan met rode ballen en veel tierlantijntjes.
Op maandag is het weer tijd om alle zooi uit te pakken, de stroopwafels gaan de vriezer in, de speculaasjes op een geheime plek, en de vacuüm verpakte kaas in de koel. Nadine is superblij ons te zien en speelt de hele dag met Juul en Fedde.
Eindelijk is de supermarkt Spinneys open, hier aan het eind van de straat, ik neem een kijkje en het valt me niet tegen. Oke ze hebben niet mega-veel producten, maar met wat creativiteit kan ik mijn draai daar wel vinden.
Als ik bij het kleine shopje hier op de hoek ga kijken of Roland er is, waar ik inmiddels ook telefonisch contact mee heb via whatsapp over sinaasappels en andere onzin, merk ik dat hij er niet is, maar zijn stokoude moedertje die de baas is en tevens caissière van het piepkleine winkeltje, bespringt me en zoent me alsof ik haar beste vriendin ben die ze 50 jaar niet gezien heeft. Super schattig dus ik beantwoord de omhelzing, en als een soort reuzin heb ik het ieni-mini vrouwtje in mijn armen. Dit zal me in Nederland bij de kaasboer niet zo snel gebeuren denk ik, maar ik zal van de zomer de proef op de som nemen.
En dan is het oudjaar, er is een feestje bij Hester thuis, maar wij of eigenlijk ik heb besloten om lekker thuis te blijven. Geen gesleep met kids en bedjes en geen stress of de kids wel door het vuurwerk heen slapen als Nadine op ze zou passen. Nee gewoon lekker met z'n viertjes thuis voor de buis. Ik maak 's middags oliebollen, die echt niet te eten zijn, maar we hebben ze maar mooi wel staan. Als het bijna twaalf uur is gaan Daan en ik op het balkon staan en kussen elkaar een gelukkig nieuwjaar. Er is niet zo heel veel vuurwerk zoals we gewend zijn in Nederland, maar er wordt wel met geweren of pistolen of weet ik hoe dat heet, in de lucht geschoten. Het is een raar gezicht en een nog raarder geluid. Maar als ik dan de kogels op het pand voor ons balkon hoor neervallen, besluiten we toch maar naar binnen te gaan. Het zal je toch gebeuren dat je zo'n verdwaalde kogel op je kop krijgt. Een uur later liggen we heerlijk in bed, een top oud&nieuw als je het mij vraagt.
Juul heeft in Nederland blaasontsteking gehad doordat ze tegenwoordig niet meer durft te poepen. En als ik 's avonds Juul haar urine test om te kijken of de antibiotica is aangeslagen, kom ik er tot mijn grote schrik achter dat deze nog steeds aanwezig is. Ook heeft ze al 5 dagen niet gepoept, dus we gaan naar de ehbo, want ik maak me zorgen. Er wordt bloed geprikt, haar urine wordt afgenomen dmv een katheter en er wordt een x-ray gemaakt. Zo zielig en vervelend voor die kleine Juul, maar ze is dapper. Het ziekenhuis wil haar een nachtje ter observatie omdat ze een obstructie in haar darmen heeft, wat van alles kan zijn. Gelukkig weten wij de artsen te overtuigen dat we beter thuis kunnen slapen en zo in het ziekenhuis kunnen zijn, omdat we er 1 minuut vandaan wonen. Op maandag hebben een afspraak met de kinderarts. Als wij in de wachtkamer een volledig gesluierde vrouw zien, kijken Daan en ik elkaar aan en vragen we ons af hoe zij ook maar iets kan zien. Deze vrouw had van top tot teen een gewaad over zich heen, en zelfs haar ogen waren niet zichtbaar, het was nog erger dan een burka. Ze had eigenlijk iets weg van een vuilniszak. Juul staat met open mond te kijken en vraagt aan mij "mamma waar is die mevrouw nou?". Hahaha tsja, leg dat maar eens uit. Echt bizar om te zien en ook onbegrijpelijk eigenlijk.
De arts, wat niet onze eigen kinderarts is, vind ik een nare gefrustreerde man, maar dit ter zijde, hij schrijft ons antibiotica voor voor de blaasontsteking, speciale zetpillen en een ander soort laxeer-siroop voor het poepen. Hij denkt dat de obstructie onschuldig is en wil geen extra x-ray maken ivm straling. Gelukkig komt de poep na wat zetpillen en moeten wij het gebruik hiervan afbouwen zodat Juul weer op eigen houtje kan gaan poepen. Nooit verwacht dat ik zo blij zou zijn om een poepluier te verschonen.
De school van Juul zou op 7 januari open gaan, maar er is een storm in Beiroet. En niet een storm van, het waait een beetje, nee echt een storm van overstromingen in Byblos en onweer en regen zoals Nederland dit niet kent. De minister van educatie heeft besloten dat alle scholen een week dicht moeten blijven ivm gevaar op de weg. Het heeft eigenlijk wel wat gezelligs en spannends dat slechte weer. Het voordeel van de storm is dat het in de bergen nu keihard aan het sneeuwen is en wij waarschijnlijk over een week of 2 op de latten staan. Het nadeel is, dat de televisie het amper doet omdat, of onze schotel is weggevlogen of omdat het gewoon geen signaal meer krijgt.
Als Juul weer naar school mag, heeft ze het gelijk weer naar haar zin, doodmoe dat wel, maar erg enthousiast over van alles en nog wat.
Nu Fedde goed kan lopen en zelfs kan rennen, steelt hij de show als nooit tevoren hier in Beiroet. Mensen stoppen, wijzen, aaien, maken foto's en voetballen met hem, want de bal is nog steeds zijn grootste vriend.
Op een donderdagavond hebben wij een nieuwjaars-borrel van de Ambassade in Uruguystreet en het is gezellig, we waren te laat voor de bitterballen maar de kaasblokjes inclusief Hollandse vlaggetjes hebben wij toch mooi meegepakt.
Er wordt een datum geprikt om met de dames te gaan eten net als de plannen voor een middagje skiën met elkaar.
Onze franse lessen zijn ook weer begonnen en we gaan vooruit, tenminste dat zegt Frederik Moiset onze Professeur. Aan het eind van een les begint hij zich ineens vreemd te gedragen en ineens vraagt hij of wij op Valentijnsdag samen met hem en zijn vrouw uiteten willen gaan! Uhmmm ahhhh uhhhh c'est een bon idee et c'est tres gentille.
Mais, uhhhh uhhh donc, on va voir.
Als hij de deur uit is schieten we in de lach. Wat was dit? Wat wil die man nu eigenlijk? Als een soort van hitsig kwartet uiteten gaan? Hij heeft het wel vaak over seks tijdens de lessen, maar dat schijnt te komen omdat hij een Belg is en Fransen er ook niet vies van zijn om funzige grapjes te maken. Zie je het voor je, honderden verliefde stelletjes en dan ineens een viertal aan een tafel, dat is toch gek? Daan ziet het totaal niet zitten en raakt half in paniek en verzint een list.
Gisteravond voordat onze volgende franse les begint zit ik naast Juul op de bank en zie dat ze op een klein wieltje van een autootje van Fedde kauwt, en dit wieltje op hetzelfde moment in haar keel schiet. Half kotsend probeert ze het er uit te krijgen maar het lukt haar niet, ook ik ben te laat om het wieltje nog uit haar keel te vissen. Shit wat nu? Oké rustig blijven, ze ademt en kan nog praten, ik bel Nadine of ze onmiddellijk kan terugkomen voor Fedde en bel Daan of hij al bijna thuis is. Binnen 10 minuten staan ze allebei in huis en gaan wij direct naar de ehbo. Met het autootje in mijn hand leggen we uit wat er is gebeurd. Juul wordt weer onderzocht maar een x-ray is deze keer niet nodig aangezien het wieltje van rubber is en op de foto niet te zien zal zijn. Uiteindelijk kunnen we naar huis met het bericht de poep in de gaten te houden. Nou ze poept nog al lekker, dus dat wordt wat. Maar oké moeder lief zal gaan speuren en zeeven als het zover is.
We zijn op tijd terug voor de franse les en de les gaat snel voorbij. Op het eind vraagt de prof of we al weten of we kunnen gaan eten op Valentijnsdag en Daan hangt spontaan een verhaal op dat Juul de dag daarna jarig is en het dus niet handig is om uiteten te gaan, maar dit graag een ander keertje doen. Dan zegt de prof dat zijn vrouw beneden staat en of we haar even willen ontmoeten. Hup schoenen aan en we ontmoeten Carina een prima Libanese vrouw. De prof legt haar uit dat we niet kunnen de 14de en zegt dan ineens "we hebben weer over seks gepraat vanavond". We zwaaien ze uit en stappen in de lift, weer schieten we in de lach, zoiets zeg je toch niet? Misschien willen ze het wel doen met ons, hahaha..
Daan belooft de seksueel getinte vragen grappen volgende keer niet te beantwoorden of er in mee te gaan. Nou het zal mij benieuwen waar dit heen gaat.
Daan in Jordanië dus ik breng met Fedde Juul naar school, tegenwoordig doet Daan, want we hebben nu tijdelijk 2 auto's. We hebben eindelijk een auto met vierwielaandrijving, en ons "ouwetje" mogen we nog even gebruiken, erg makkelijk dus.
Als ik Juul heb afgezet en de juf gevraagd heb om een eventuele poep-luier te bewaren, gaan Fedde en ik naar DownTown. Ik heb voor hem pap meegenomen en we ontbijten samen in een klein koffie-tentje. Het is heerlijk en gezellig om met dit vrolijke mannetje buiten te zijn. Na mijn croissant en muntthee lopen we wat rond en voetbalt Fedde met wat Libanese werklui. Om 10 uur gaan we weer lekker naar huis want het baasje moet weer bijna z'n mandje in.
[vip] =>
[userRegistrationDate] => 2013-10-19 14:20:43
[totalVisitorCount] => 18995
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 354
[author] =>
[cityName] => El Achrafiyé
[travelId] => 457601
[travelTitle] => Beiroet
[travelTitleSlugified] => beiroet
[dateDepart] => 2013-10-11
[dateReturn] => 2015-10-01
[showDate] => yes
[goalId] => 9
[goalName] => Werken in het buitenland
[countryName] => Libanon
[countryIsoCode] => lb
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/libanon,el-achrafiy
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/397/738_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => bijna-2015
)
[39] => stdClass Object
(
[reportId] => 4792814
[userId] => 402907
[countryId] => 104
[username] => NaquoraCarel
[datePublication] => 2014-12-27
[photoRevision] => 0
[title] => (Op weg naar) Kerst en de jaarwisseling
[message] => 2014 is bijna ten einde, op de patrouillebasissen Kerst gevierd en over een paar dagen wordt 14->15. Wat ook betekend dat ik alweer bijna 11 maanden in Libanon ben, time is flying………….. :-)
Een echte terugblik bewaar ik voor het einde van de missie, zal me nu eerst ‘werpen’ op de afgelopen drie weken.
Maandag 8 december nam ik afscheid van mijn Noorse UNMO die er helaas niet in geslaagd was te voldoen aan de eisen om een senior UNMO te worden. In plaats van na 12 vertrok hij na 4 maanden. Ik had zijn repatriëring geadviseerd aan HQ UNTSO, het advies was zowel daar als in New York overgenomen en dan gaat het snel. De beoordeling die ik doorsprak was er dan ook één waarvan de waarderingen voor de beoordelingscriteria van het papier afvielen, alleen dit keer aan de verkeerde kant. Hoewel het natuurlijk geen doel op zich was, was het voor alle UNMO’s goed om te realiseren dat het voldoen aan de eisen om senior te worden, randvoorwaardelijk is om in de missie te kunnen blijven.
Dinsdag had mijn Administrative Officer (Manoj) een lunch barbecue georganiseerd voor al het personeel van OGL en een aantal helden van UNIFIL waarmee de logistieke staf veel contacten heeft. De barbecue begon na de besprekingen in de ochtend en was, ondanks een klein buitje, bijzonder geslaagd. Het was ook goed om te zien dat alles rond half drie weer volledig opgeruimd was :-)
Mijn nieuwe plaatsvervanger, Marc en Chief Operations Officer, Iain starten op dinsdag hun inwerkprogramma samen met hun voorgangers Cameron en Ashley. Iain meteen meegnomen naar een wekelijkse bijeenkomst in UNIFIL, dat was een goede vuurdoop :-)
Eén van de eerste beslissingen van de recent samengestelde Belgische regering was het terugtrekken van de Belgische bijdrage uit UNIFIL. Daar lieten ze ook geen gras overgroeien, voor de Kerst moesten alle militairen vertrokken zijn. De terugtrekking kreeg de nodige aandacht in de Libanese nationale pers en ook de UNIFIL baas was niet blij verrast. Ondanks dat ging het door en was er een sluitingsceremonie waarbij, o.l.v. de Minister van Defensie en Sport, een enorme Belgische delegatie aanwezig was. Naast de vaste kamer commissie voor Defensie en een groot aantal journalisten was er een (indrukwekkend) aantal landmacht driesterren generaals aanwezig. Je moet natuurlijk absoluut zeker stellen dat de sluiting echt doorgaat :-) De ceremonie werd afgesloten door een schenking van een personenvervoer busje aan een lokaal weeshuis dat al jaren door België gesponsord wordt. Als dank voor de ondersteuning werd er door een aantal meisjes uit het weeshuis een mooie traditioneel Libanese dans opgevoerd.
Donderdag werd OGL weer versterkt met een zestal nieuwe UNMO’s. Drie Australiërs, een Ier, een Zwitser en een Chinees. Zoals altijd staat de eerste avond voor de nieuwkomers maar ook vertrekkers in het teken van de Hails and Farewells. Dit keer was het een extra feestelijke, de bijeenkomst stond namelijk in het teken van Kerst en de jaarafsluiting. Het restaurant in het Tyre Resthouse was dan ook afgehuurd en we konden daar genieten van een voortreffelijke kerstmaaltijd. Zelf kon ik mij daarbij, naast de speeches voor een tweetal vertrekkers, helemaal uitleven op mijn eindejaarsspeech, die goed ontvangen werd :-) Met een kleine 100 gasten was het een gezellige en geslaagde avond.
Aan het eind van de week afscheid genomen van en de beoordeling doorgesproken met Ashley Lenard, de vertrekkende Chief Operations Officer. Ash had op perfecte wijze inhoud gegeven aan zijn verschillende functies het afgelopen jaar en hoewel hij er naar uitkeek om te vertrekken naar down under, had hij het ook niet erg gevonden om na de kerst weer terug te keren naar OGL :-)
Met Marc, mijn nieuwe plaatsvervanger, in het weekend op bezoek geweest bij patrouillebasis Oost. Met Zwitserse precisie wist hij ons op de juiste plaats van bestemming te laten landen :-) Na aankomst eerst van een Agilla genoten en aansluitend een goede maaltijd bij team X-Ray. De volgende dag ging ik op pad met een patrouille van team X-Ray, de eerste bestemming was het Indonesische bataljon, waar de teamleider een voorlichting zou geven over het werk van het team. Dit omdat het bataljon en team X-Ray in hetzelfde gebied actief zijn. De voorlichting was voor de nieuwe lichting officieren een (kleine) uitdaging. Ze waren namelijk ’s nachts om 2 uur gearriveerd in Beiroet en hadden daardoor nog ‘ietwat’ last van een jetlag :-)
Op de terugweg nog even een bakje Libanese koffie gedronken in het huis van de liaison assistent Mohammed. Ik had het een paar maanden geleden ook al eens gezien, het was nu echter afgebouwd en ik moet zeggen een (voor Nederlandse begrippen) paleisje.
Zondag op pad met team Sierra. Ik had de sleutel van de auto nodig en ging die even halen bij het andere team waar Marc ontbeet. Zoiets moet ik met beleid doen want ik had mijn neus nog niet om de deur van de ‘ontbijtkamer’ gestoken of het hele gezelschap ging staan om mij welkom te heten :-)
Tijdens de patrouille een bezoek gebracht aan een Mukthar. Dergelijke bezoeken zijn altijd interessant en leerzaam. Een Mukthar wordt gekozen voor een periode van 6 jaar en is de autoriteit die geboortes en overlijdens vastgelegd, maar ook het burgerlijk huwelijk formeel bekrachtigt en degene die bijv. verkoopaktes mede moet ondertekenen. Elke plaats heeft daarnaast ook een Mayor, die ook voor 6 jaar wordt gekozen, zijn verantwoordelijkheden zijn vooral gericht op de infrastructuur, waarbij de grootste topics hier wegen, water en elektriciteit zijn.
Op 17 december werd ik na de morning brief voor de FC verrast met een groot kerstpakket dat voor mij bezorgt was in mijn HQ. Het bleek een kerstgeschenk + wens te zijn van de commandant van het Libanese leger generaal Jean Kahwaji. De chocola gedeeld met iedereen in OGL, want tegen een dergelijke hoeveelheid helpt zelfs het frequent oprennen van Green Hill niet :-)
Aansluitend de commando-overdracht van het Indonesische contingent bijgewoond die afgesloten werd met een prima lunch. De dag erna kreeg ik als afscheidgeschenk nog een mooi Indonesische blouse uitgereikt :-)
Op donderdag zou Marc vertrekken voor verlof met kerst die hij zou doorbrengen met zijn familie in Egypte. Om dat feit te vieren nodigde hij Iain en mij ’s avonds uit in Tavolino een bar vlak naast mijn appartement. Ik was er nog nooit geweest, zeg maar een gemiste kans, het is een erg leuke kleine uitspanning met prima wijn en een goede Agila :-)
Donderdagavond werd ik verrast met een mail uit Nieuw Zeeland van mijn opvolgster (Ruth Putze). Ik had via mijn Nieuwe Zeelandse connecties al e-mailadressen van haar gekregen en natuurlijk mails gestuurd. Daar geen reactie op gehad wat mij wat verbaasde, de verbazing was bij het ontvangen van de mail van Ruth meteen over. De mailadressen die ik had gekregen bleken namelijk net niet helemaal goed :-)
Vrijdag vond de laatste COS meeting plaats van 2014. Dat was voor de COS (een Franse Brigadegeneraal, Eric Hautecloque-Raysz) reden om een aangeklede lunch te organiseren.
De lunch werd gehouden de Franse uitspanning in Naquora, Champs Elysee. Het was een erg gezellige bijeenkomst met goed eten en een prima glas wijn. Laatste was dan ook reden om ’s middag nog maar even Green Hill (voor de derde keer die week) op te hollen :-)
Het weekend voor de verandering eens niet op pad. De zaterdag gebruikt voor wat huishoudelijke klusjes en ’s avonds genoten van een heerlijke Libanese maaltijd in Salinas. Aansluitend de week nog even geëvalueerd met een select gezelschap in Tavolino. Het was goed dat ik het zondag rustig aan kon doen :-)
De laatste dagen voor de Kerst waren echte laatste dagen voor de Kerst. Zowel in de staf van UNIFIL als in mijn observergroup maakten een hoop mensen zich gereed om het kerstverlof door te brengen op een andere plaats in de wereld. De morning brief met de FC kenmerkte zich dan ook door de aanwezigheid van een behoorlijk aantal plaatsvervangers. Natuurlijk gaat de operationele inzet gewoon door, het is dan ook niet zo dat het hier heel erg rustig wordt :-) De kerststemming zat er bij de lokale bevolking ook al goed in. Het is ook mooi om te zien dat, ongeacht de geloofsovertuiging, bijna iedereen kerst viert :-)
Van Rana kreeg ik tussendoor mijn uitcheck pakket, ze was er helemaal beduusd van dat mijn vertrek nu toch wel heel rap naderbij komt.
Jaarlijks worden door de Secretaris Generaal van de UN thema’s vastgesteld, waarvan het de bedoeling is dat die doorgesproken/behandeld worden met al het (internationale) civiele UN personeel. De UNMO’s, al dragen ze een uniform, behoren ook tot die categorie. Het thema was dit jaar ‘Respect and Tolerance’; een interessant thema dat ik in een workshop vorm heb gedeeld met mijn staf en dat elk team in een vergelijkbare sessie behandeld op de patrouillebasis.
Woensdagavond met Iain op pad naar patrouillebasis West om daar de kerstavond door te brengen. De teams hadden een prima aperitief geregeld en rond een uur of zeven gingen we op pad naar Chicken Charlie, waar wederom een prima Libanees maal stond te wachten :-) Ik had waarschijnlijk iets verkeerds gegeten in de middag want mijn maag- darmstelsel was niet in voor een kerstmaal. De avond liep dus wat anders dan gepland, ik lag kort na achten op bed :-(
De volgende dag op patrouille met team Zulu, ik was inmiddels weer ‘up and running’, ’s middags gingen Iain en ik door naar de andere basis. Daar kon ik gelukkig wel genieten van een typisch Italiaans gerecht (volgens één van de nieuwe Australiërs). Dat typische werd niet door iedereen gedeeld maar het smaakte prima. Vrijdag met team Sierra op patrouille, onder andere de plaats Chebaa weer aangedaan. Die plaats ligt dicht bij de Syrische grens, de teamleider vroeg of een voetpatrouille in de stad was toegestaan, ik vond dat prima, de enige voorwaarde die ik stelde was dat ik niet op de foto wilde in een mooi oranje T-shirt :-)
Op het moment van schrijven volg ik de winterse perikelen in Nederland. Daar hier absoluut geen last van, overdag is het nog steeds heerlijk zonnig (slechts af en toe valt er een bui) en in de avond koelt het heerlijk af :-)
Nog even en het is 2015, ik ga de jaarwisseling vieren met Gonneke in Cyprus :-) Aanstaande dinsdag staat het vertrek gepland om vervolgens eind januari weer te arriveren in Libanon. Kortom de volgende update zal zo ergens eind volgende maand zijn!
Iedereen alvast een fijne jaarwisseling toegewenst en een gezond en voorspoedig 2015!
[vip] =>
[userRegistrationDate] => 2014-02-06 11:54:11
[totalVisitorCount] => 10169
[pictureCount] => 16
[visitorCount] => 294
[author] => Carel
[cityName] => Tyrus
[travelId] => 465216
[travelTitle] => Libanon en omstreken 2014-2015
[travelTitleSlugified] => libanon-en-omstreken-2014-2015
[dateDepart] => 2014-02-08
[dateReturn] => 2015-02-24
[showDate] => yes
[goalId] => 9
[goalName] => Werken in het buitenland
[countryName] => Libanon
[countryIsoCode] => lb
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/121/466/013_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/402/907_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => op-weg-naar-kerst-en-de-jaarwisseling
)
[40] => stdClass Object
(
[reportId] => 4787929
[userId] => 402907
[countryId] => 104
[username] => NaquoraCarel
[datePublication] => 2014-12-06
[photoRevision] => 0
[title] => Medailleparades en onafhankelijkheidsvieringen
[message] => Het weer in Libanon was twee weken geleden duidelijk een beetje van slag. In plaats van zonovergoten dagen regende het pijpenstelen. De laatste week is het weerbeeld gelukkig weer in positieve zin veranderd. Vandaag was het bijvoorbeeld weer 25 graden (boven 0 :-)), in de avonden koelt het daarnaast lekker af. Als de omgeving hier een beetje minder onstuimige was, zou het een perfecte locatie zijn om te overwinteren (wat ik dit jaar dan ook deels doe :-))
Op dinsdag 25 november gaf ik acte de presence bij de commando-overdracht van het Finirishbatt. Als hoogste vertegenwoordiger van baas UNTSO in Libanon loop ik qualitate qua, indien mogelijk, alle festiviteiten waarvoor ik word uitgenodigd af. Niet altijd lukt dat omdat er soms dubbelboekingen zijn of het gewoon niet meer in de agenda past. In hoogtij weken word ik voor zo’n vijf parades uitgenodigd. Kortom gezelligheid kent geen tijd :-)
Met de commandant van het Finirishbat (Kari Nisula) had ik in dit geval ook nog wat meer een band; enerzijds omdat hij hetzelfde kamp (UNP 2-45) bewoont als waar ook een patrouillebasis van mij is gevestigd, anderzijds omdat we beiden op 25 februari het commando over een eenheid overnamen. Hij vertrekt alleen iets eerder :-)
Woensdagmiddag was ik uitgenodigd bij een generaal van de inlichtingentak van het Libanese leger. Aan inlichtingenorganisaties hier geen gebrek, er zijn drie varianten die elkaar ‘enigszins’ beconcurreren. Een dergelijke bijeenkomst doe ik niet in mijn eentje maar vergezeld van één van mijn patrouilles en een liaison assistent. De laatste ondermeer omdat mijn Arabisch nog steeds niet echt perfect is :-) Het was een interessante bijeenkomst die volgens goed Libanees gebruik 2 uur duurde.
Donderdag stond een eigen medaille parade op het programma. OGL heeft er zo’n vier per jaar. Dit keer waren 24 UNMO’s aan de beurt om hun medaille in ontvangst te nemen. Omdat het de hele dag stevig bleef doorregenen, vond de uitreiking binnen in een grote hal plaats. Genmaj Michael Finn (baas UNTSO) deed de uitreiking in aanwezigheid van de nodige militaire en civiele autoriteiten. Het verliep allemaal zeer soepel. Alleen bij het ‘general salute’, waarmee ik de observer group afmeldde, was Finn plots verdwenen. Hij stond al te genieten van de ‘light refreshments’ die na afloop van de parade konden worden genuttigd :-)
’s Avonds genoten van een Deens ‘ontbijt’ in een Italiaans appartement. Henrik, één van mijn stafofficieren, was net terug van verlof en had de nodige Deense lekkernijen meergenomen. Omdat zijn appartement niet echt geschikt is om gasten te ontvangen, aten we bij de Italianen.
De eerste Onafhankelijkheidsdag die ik de afgelopen weken mocht vieren was op vrijdag. De Libanezen vierden de 71ste verjaardag. Een happening voor het heugelijke feit werd georganiseerd door het Libanese leger. Hoe een dergelijke dag te vieren weten ze hier wel. Dit keer was de herdenking aangekleed met een voortreffelijke lunch in het Tyre Resthouse. De lunch is hier geen broodje kaas, er werd gestart met voortreffelijke voorgerechten en vervolgens een warme maaltijd :-) en dat allemaal uitgeserveerd :-)
Het weekend bracht ik door in patrouillebasis West. Zaterdagochtend vroeg op pad met Lin, mijn personeelsofficier. Aangekomen op de basis gingen we beide op patrouille met één van de teams. Na terugkomst op de basis, samen met Gernot een Agila genuttigd bij ‘Chicken Charlie’. CC is een restaurant op de basis met een flamboyante eigenaar die van plan is te emigreren naar Canada. Dat plan heeft hij al even maar het wil alleen nog niet zo lukken :-)
’s Avonds met beide teams de maaltijd genuttigd. Marcel, een Nederlandse UNMO, had samen met Jakob (uit Australië) perfecte wrapps gemaakt. Daarnaast was er een ‘Zweedse’ aardappelschotel en salade. In combinatie met een goed glas wijn een prima combinatie. De avond afgesloten met een voortreffelijke, door Gernot gemaakte, Agila :-) Zondag met team Zulu op patrouille geweest en in de namiddag weer vertrokken naar Tyre.
Op maandagmorgen was ik uitgenodigd voor een 1 op 1 bespreking bij de Franse generaal die de Chief of Staff is binnen HQ UNIFIL. Hij bleek niet eens te zijn met een plannetje dat ik samen met één van de section Chiefs van UNIFIL had gemaakt. Bij binnenkomst zij hij direct: “Nee…. het gaat niet door”. Bij vertrek: “Zet het ook nog maar even op de mail………… ik kan natuurlijk van gedachten veranderen”. Het duurde vervolgens nog tot vrijdag, maar hij ging door de bocht :-)
’s Avonds op bezoek, met een drietal van mijn stafofficieren, bij de sector commandant van Sector West. Het is een aimabele Bourgondische Italiaanse generaal, die net gearriveerd was in de missie. Ik had hem bij paar andere gelegenheden al eens ontmoet. Zoals inmiddels gebruikelijk, verzorgen wij, voor een nieuwe sectorcommandant en zijn staf, een presentatie over onze activiteiten in het inzetgebied en de manier waarop OGL e.e.a. afstemt met UNIFIL. Het was een prima bezoek, waar ik vandaan kwam met weer een uitnodiging voor een lunch :-)
Woensdag was ik aanwezig bij de medaille parade van Rokbatt. Het is een bataljon (+) uit Zuid Korea. De ceremonie was tot in de puntjes geregeld, op wat volgens mij één van de best gebouwde en onderhouden kampen is van UNIFIL. De parade verliep foutloos en erg professioneel. Aansluitend werd er een uitvoering gegeven door traditionele drummers en een demonstratie taekwondo. De lunch was ook uitstekend verzorgd.
Vrijdag, ja ik was er maar druk mee :-), uitgenodigd bij de medaille parade van de Sri Lankaanse Force Protection eenheid. Na de parade hielden zij een hondenshow. Die honden hebben ze niet alleen voor de show, ze worden normaal gebruikt bij de beveiliging van HQ UNIFIL. De honden hadden helaas er niet allemaal even veel zin in. De show werd er daarmee eigenlijk alleen nog maar leuker op :-) Na een demonstratie combat training verzorgt door de special forces… waaruit de eenheid helemaal bestaat, uitgenodigd voor de VIP lunch. Die was prima geregeld, een warm en koud buffet met veel pittige gerechten en als afsluiting een prima dessert :-)
Zaterdagochtend op pad naar……………. de Finse 97 jaar Onafhankelijkheidsviering. Daar rendier gegeten :-) en zoals op elke bijeenkomst weer de nodige militair en civiele ‘autoriteiten’ ontmoet.
Het waren twee weken met de nodige festiviteiten. Daarbij heb ik er zelfs twee moeten afslaan. Vrijdagavond was ik uitgenodigd door de Maritime Task Force Commander om op zijn fregat in Beiroet de Brazilian Navy Day te komen vieren :-) De commando-overdracht van de Ghanese eenheid heb ik helaas ook aan mij voorbij moeten laten gaan; hoewel het een deel van mijn werk is heb ik namelijk ook nog de nodige andere activiteiten te doen :-)
Allemaal fijne weken en alvast zalige kerstdagen toegewenst!
Lieve Danielle, nog een weekje en dan mag je weer een jaartje verjaren :-) Alvast een hele fijne dag gewenst :-)
Frank en Marilig van harte met jullie (2e) trouwdag op de 14e :-)
Lieve mam, helaas kunnen jullie het niet meer samen vieren, maar ook bij jullie trouwdag de 18de, sta ik zeker weer even stil. Alweer 51 jaar geleden!
[vip] =>
[userRegistrationDate] => 2014-02-06 11:54:11
[totalVisitorCount] => 10169
[pictureCount] => 21
[visitorCount] => 289
[author] => Carel
[cityName] => Tyrus
[travelId] => 465216
[travelTitle] => Libanon en omstreken 2014-2015
[travelTitleSlugified] => libanon-en-omstreken-2014-2015
[dateDepart] => 2014-02-08
[dateReturn] => 2015-02-24
[showDate] => yes
[goalId] => 9
[goalName] => Werken in het buitenland
[countryName] => Libanon
[countryIsoCode] => lb
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/121/434/573_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/402/907_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => medailleparades-en-onafhankelijkheidsvieringen
)
[41] => stdClass Object
(
[reportId] => 4784225
[userId] => 402907
[countryId] => 104
[username] => NaquoraCarel
[datePublication] => 2014-11-22
[photoRevision] => 11
[title] => Van Ashura tot Chebaa
[message] => Time is flying……………. hoogste tijd voor weer een update van mijn site. Maandag 3 en dinsdagmorgen 4 november namen dit jaar een bijzondere plek in, het was namelijk de afsluiting van de elfdaagse rouwperiode in de maand Moeharram, waarin de martelaarsdood in 680 van Imam Hoessein wordt herdacht. In Zuid Libanon is het merendeel van de bevolking Sjiiet, het werd hier dan ook uitgebreid gevierd. In Tyre gebeurde dat met een bijeenkomst van Hezbollah en Amal (op twee verschillende plekken in de stad) op dinsdag. De veiligheidsmaatregelen waren enorm, straten werden afgezet met vrachtwagens (ter voorkoming van (zelfmoord) aanslagen) en er was veel bewaking op de been. Op maandagavond moest ik een behoorlijk stuk omrijden om bij mijn appartement te komen omdat een groot deel van de binnenstad was afgesloten en ik in het christelijke gedeelte woon van Tyre, dat op een soort schiereiland ligt. Een erg vriendelijke soldaat van de LAF wenste me, met een glimlach, veel succes toe toen ik hem uitlegde waar ik heen moest. Op dinsdag, ik was er overigens al voor gewaarschuwd door mijn veiligheidsofficier, werd de noodzaak voor succes volledig duidelijk. Ik kon met mijn auto de wijk niet meer uit omdat alles afgesloten was. Daarop maar besloten te wandelen naar een verzamelpunt. Het lukte me om een heel eind door Tyre te lopen via zwaar bewaakte posten. Uiteindelijk sloeg echter de wet van Murphy toe, mij werd geadviseerd niet verder te gaan omdat de demonstraties zouden starten, het werd een dagje in mijn appartement…………. De viering verliep zonder incidenten en het was verrassend te zien hoe snel en efficiënt de stad weer werd vrijgemaakt van versperringen na afloop van de viering.
Aan het eind van de week stond er weer een bezoek gepland aan Jeruzalem. Ik ging Pieter, de laatste UNMO van 2014, verwelkomen en ‘ineten’. De gewelddadigheden die al enkele weken plaatsvinden in Jeruzalem waren duidelijk te merken. Niet door een hoop zichtbare activiteiten maar meer door de ‘rust’; op vrijdagavond reed ik via de ‘60’ Jeruzalem binnen, normaal een drukke weg, nu nagenoeg helemaal leeg. Ik had mijn hotel weer geboekt in Oost Jeruzalem (Arabische gedeelte) dit vanwege de prima service, het goede ontbijt, de fijne kamer en last but not least de uitgebreide keuze in Agila’s. De avond ben ik dan ook gestart met een frisse lemon-mint combinatie :-) Terwijl ik tevreden aan de waterpijp lurkte vroeg één van de gasten aan de ober wat dat lawaai buiten toch was. De man zei ter geruststelling ‘vuurwerk’, het bleken de rellen te zijn die op enkele minuten van het hotel plaatsvonden………………….. Behalve wat lawaai heb ik er overigens niets van gemerkt :-)
Op zaterdag naar het Eldan hotel gewandeld waar Pieter was ondergebracht. Nog even overwogen een taxi te nemen vanwege de veiligheidssituatie, het was echter erg mooi weer en er waren een hoop normale activiteiten op straat. Dus besloten om gewoon heen en later in de avond ook terug te wandelen. Met Pieter in het Old Railway Station genoten van een aperitief en aansluitend van de maaltijd in de German Colony. Op een dag als die zaterdag kom ik er ook achter dat ‘tradities’ starten maar ook eindig zijn. Dit was de laatste UNMO van 2014 en de eerstvolgende komt pas in 2015 na mijn vertrek uit de missie………… Begin hier voor UN begrippen dan ook al een aardige veteraan te worden, met de laatste tijd ook regelmatig de vraag wat ga je na de missie doen (geen idee :-)), het moet niet gekker worden ik heb nog drie maanden te gaan :-)
Maandagmorgen werd ik door mijn plaatsvervanger geïnformeerd dat een Noorse UNMO voor de tweede keer er niet in geslaagd was de eindtest te halen om senior UNMO te worden. Het halen van die test is een voorwaarde om hier te mogen blijven werken. Het niet halen is dan ook een reden voor repatriëring. Voordat ik allerlei repatriëringbewegingen opstartte, eerst dinsdag zelf gesproken met de UNMO en degene die de testen hadden afgenomen. De UNMO gaf aan dat hij met een weekje extra training zeker de test zou halen. Hem die derde kans geboden. Zonder op de feiten voor uit te willen lopen………… hij heeft uiteindelijk de test niet gehaald en de repatriëring is opgestart. Het bleek voor een aantal UNMO’s in OGL toch wel een verassing, er heerste een beetje het idee dat uiteindelijk iedereen de test wel zou halen………………… zo zie je maar weer het kan verkeren.
Aan het eind van de week arriveerde de plaatsvervangend commandant (DCOS) van UNTSO. Samen met Einar ging ik in het weekend op pad met mijn teams. Vrijdagmiddag eerst op de thee geweest bij de plaatsvervangend commandant van UNIFIL en de Chief of Staff (COS). Daar met z’n allen weer even bevestigd dat de samenwerking prima gaat :-) Na terugkeer in mijn HQ gaf Kevin (één van mijn stafofficieren) zijn erg sprekende presentatie over de oorlog in 2006. Kevin was toen ook werkzaam in OGL en heeft alles ‘live’ meegemaakt. De presentatie is heel goed om je weer even bewust te maken van het feit dat de oorlog in 2006 tussen Israel en Libanon startte aan het eind van een zonnige ochtend, zonder dat iemand daar van te voren op verdacht was………
’s Avonds op patrouille bases Oost een prima, door een Italiaan bereidde, maaltijd genoten en goed met iedereen kunnen bijpraten. Tevens van één van de Nieuw Zeelandse UNMO’s, de naam en het mailadres gekregen van mijn opvolgster gekregen. De Nationale kanalen bleken in dit geval sneller te werken dan de UN :-) En ja time is flying……………………. :-)
Op zaterdag met team Sierra op patrouille gegaan in het meest Oostelijke gedeelte van het operatiegebied dat dicht tegen de Syrische grens ligt. Om het maar zo te zeggen, je bent dan slechts een paar kilometers verwijderd van de ‘bad guys’. Erg interessante patrouille, waarbij we door het dorp Chebaa zijn gereden waar in de jaren 70 en 80 van de vorige eeuw Yasser Arafat woonde, het huis is nog steeds prima te herkennen, dit omdat het later een (blauw geschilderde) post van de UN werd, die overigens nu niet meer in gebruik is. Aan het eind van de dag op patrouille basis West genoten van perfect Argentijns gebarbecued vlees met heerlijk salades. Aansluitend de dag afgesloten in het restaurant van ‘Chicken Charlie’ onder het genot van een Agila en een prima wijn van het wijnlandgoed Kefraya in Zuid Libanon :-)
Zondag de patrouilles tegen drie uur afgerond, waarna Einar weer spoorslags door moest naar Jeruzalem.
Maandag met Benedict en Matti de eindbeoordeling doorgenomen. Benedict was sinds juli mijn informatie officier geweest en Matti sinds april mijn personeelsofficier. Door Matti nog verrast met een mooi boek over Finland en een fles wijn :-)
Dinsdag door Neeraj Singh uitgenodigd voor een goede lunch. Hij is in de race voor de baan van Special Advisor (hoogste burgerbaan) in UNTSO, ik had hem wat achtergrondinformatie verschaft en een gelegenheid om met de baas van UNTSO te ontbijten. Dankbaarheid kent geen tijd, vandaar de lunch :-)
Donderdagochtend vond de dagelijkse morning brief weer plaats voor de Force Commander van UNIFIL. Ik had de dag ervoor de indruk gekregen dat hem een vraag in de mond brandde, die hij echter niet stelde. Ik had een idee waar het over zou kunnen gaan en was daarom donderdag nog net iets meer gedegen dan normaal voorbereid aanwezig. En ja, de vraag kwam precies zoals verwacht, de beantwoording liep ook prima met enige show :-), het zeventig koppig gezelschap was onder de indruk en de FC blij verrast :-) Na afloop de nodige complimenten in ontvangst mogen nemen :-)
’s Middags verzorgde ik samen met mijn Operation Officer een presentatie voor de Military and Police Advisers Community. Het was een gezelschap van militaire attachés uit New York variërend in rang van Luitenant Kolonel to Generaal Majoor die een bezoek brachten aan UNIFIL en tegelijkertijd een presentatie kregen van UNTSO en UNDOF. Alles met als doel de kennis actueel te houden. Eén van de deelnemers was een Nederlander, Rob de Rave, altijd leuk om op zo’n gelegenheid ook een landgenoot te ontmoeten :-) De presentatie gevolgd door een vragenronde verliep prima. ’s Avonds op uitnodiging van de FC het bezoek afgesloten met een gezamenlijk diner met de MPAC delegatie :-)
Vrijdag kwam de baas van UNTSO in Naquora nog even langs, hij was met een klein gezelschap op doorreis naar Beiroet en Damascus. Traditiegetrouw wordt bij een dergelijke doorreis even HQ OGL aangedaan om wat bij te praten. Dat laatste lukte prima waarna hij zich, met zijn gezelschap, verder spoedde naar Beiroet :-) De week afgesloten met een rondje hollen over Green Hill, gevolgd door een weekend zonder allerlei geplande activiteiten :-)
Iedereen weer fijne weken toegewenst, en voor de liefhebbers alvast een fijne Sinterklaasavond toegewenst :-) pas op voor de zak van zwarte Piet :-)
Lieve Rutger alvast een hele fijne verjaardag gewenst! Geniet er van, je weet maar nooit waar je volgend jaar zit :-)
IJda en Martin, veel plezier op jullie trouwdag dinsdag en aansluitende huwelijksreis :-) De vlaggenmast is nu vast en zeker het volgende hoogtepunt! Ik ben altijd bereid tot een goed advies over de soorten en maten :-)
Lex over een paar dagen alweer 5 jaar! Van harte gefeliciteerd. Fijne dag en geniet van alle cadeautjes :-)
[vip] =>
[userRegistrationDate] => 2014-02-06 11:54:11
[totalVisitorCount] => 10169
[pictureCount] => 17
[visitorCount] => 261
[author] => Carel
[cityName] => Tyrus
[travelId] => 465216
[travelTitle] => Libanon en omstreken 2014-2015
[travelTitleSlugified] => libanon-en-omstreken-2014-2015
[dateDepart] => 2014-02-08
[dateReturn] => 2015-02-24
[showDate] => yes
[goalId] => 9
[goalName] => Werken in het buitenland
[countryName] => Libanon
[countryIsoCode] => lb
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/121/414/204_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/402/907_50x50.jpg?r=11
[titleSlugified] => van-ashura-tot-chebaa
)
[42] => stdClass Object
(
[reportId] => 4783224
[userId] => 397738
[countryId] => 104
[username] => Sietsinbeiroet
[datePublication] => 2014-11-18
[photoRevision] => 0
[title] => In een notendop
[message] => Ik heb zeker mijn draai weer gevonden hier en heb het naar mijn zin. Ik ga met Michelle naar het strand. Doordeweeks haal en breng ik Juul naar school en doe de dagelijkse dingen. In het weekend gaan we met z'n viertjes naar een speeltuin vlakbij de Carrefour, maar is geen wereldsucces door de stoffige speeltoestellen, uitlaatgassen en de warme zon op onze kop. De bioscoop bezoeken Daan en ik ook weer een keer, en blijft hartstikke leuk. Door de stakingen bij Airfrance heeft Daan het erg druk en moet op zondag ook naar kantoor. We lunchen met onze "nieuwe vrienden" Jozef en Jinane met hun gezellige kids en komen zo goed onze dagen door. We hebben inmiddels Nederlandse televisie wat echt een groot feest is en ik geniet voor het eerst van het deuntje van koffietijd en reclames van het Kruitvat.
Op maandagochtend gaan Daan en ik naar de Hollandse koffieochtend in de residentie van onze ambassadeur. Al gauw komen wij erachter dat dit een "vrouwen-dingetje" is, dus Daan vertrekt na een stroopwafel en 3 speculaas richting kantoor. Ik klets nog wat met verschillende vrouwen, en stop me vol met stroopwafels.
Het strand is nog steeds heerlijk om naar toe te gaan, dus dat doen we dan ook een aantal keer. Hoewel er deze tijd ook wel wat regen valt, mogen we niet klagen met het weer.
Onze onderbuurvrouw is deze week overleden, dus we kunnen de airco-schachten in de kamers van de kids weer tape-vrij maken. Deze vrouw rookte zo veel, dat de stank via de airco-schachten onze frisse kamertjes wist te bereiken. Maar toch wel zielig voor het mevrouwtje "Haram" (arabisch woord dat je zegt in dit soort situaties).
We hebben een leuke boulevard ontdekt waar we leuk met de kids kunnen wandelen, het is aan zee en een soort van afgesloten, dus geen gevaar en geen drukte maar gewoon even lekker uitwaaien.
Daan is 's avonds veel weg voor verschillende diners, maar ik vermaak me met een boek of de Nederlandse televisieprogramma's.
Monique, de vrouw van een man van de ambassade organiseert een meiden-diner, dus natuurlijk sluit ik aan. Het is een gezellige avond met heel veel gekakel en er wordt veel gelachen.
Af en toe breng ik een bezoekje aan de fysio wat mijn ruggetje goed doet.
We spreken nog een paar keer af met Jozef en Jinane en maken ons dan klaar voor de komst van mijn ouders.
Donderdagavond stappen zij ons appartement binnen en ben ik zo ongelooflijk blij, dat toen ze nog beneden in de hal stonden, ik een paar vreugde-sprongen maakte, serieus! Pappa kijkt rond en voelt zich snel thuis doordat er veel van zijn spullen hier staan en hangen. We trekken een fles wijn open en eten chips en toastjes op het balkon. De koffers gaan open en ik kom er achter dat deze helemaal vol zitten, met kaas, speculaas, stroopwafels, kinder-koekjes, cadeautjes en nog veel meer. Dat wordt met een lege koffer terug. Echt heerlijk om al deze spulletjes te krijgen, superlief.
Vrijdagochtend rustig wakker worden en Juul is mega blij dat opa Schip en oma Lein er zijn. Fedde vindt het allemaal wel best en gelukkig herkent hij ze nog en is niet bang, zoals voor ieder ander hier in Beiroet. We ontbijten bruine boterhammetjes, die ik tegenwoordig koop bij een soort gebakjeswinkel, met de heerlijke Hollandse kaas van pappa en mamma. Als Nadine er is, vertrekken wij samen met Juul richting Winery Ixsir, dit is een bio wijnfarm die een paar prijzen heeft gewonnen. Het is en schot in de roos, want het blijkt een leuke rondleiding. Prachtige lokatie en een nog mooiere manier van wijn maken. Na de rondleiding lunchen wij daar Libanees, heel voorzichtig genieten pappa en mamma van deze lekkere keuken. Het is een heerlijke dag en ik geniet volop van het feit dat mijn ouders hier zijn. Eenmaal thuis gekomen relaxen wij wat en maak ik het eten klaar, mijn beroemde pasta-pompoen-ovenschotel. 's Avonds komt Nadine weer terug om op de kindjes te passen en gaan wij met elkaar naar de VIP-bioscoop. Gezellig naast elkaar, met grote bakken popcorn, op ligbedden met dekens kijken wij naar de film "The Judge". Een goede film en weer een ervaring rijker voor mijn ouders, die in Nederland geen VIP-bioscoop hebben. Eenmaal thuis nog even nakletsen en weer lekker de mandjes in. Op zaterdagochtend weer ontspannen aan het ontbijt en gaan wij, helaas weer zonder Fedde, maar dat is gewoon geen doen met hem, naar het strand Eddesand. Juul mag weer mee, want zij kan zich meestal wel gedragen. Het verkeer is druk, maar Daan is een goede chauffeur, welkom in Lebanon. Op het strand zijn weinig badgasten gelukkig, dus we hebben het hele zwembad voor ons alleen. Pa en moe lezen wat en we maken een kleine wandeling langs de zee op het strand. Juul vindt het geweldig om met oma Lein in de golven te springen en handje in handje te lopen met opa Schip. Dat zijn weer van die momenten waarop ik zo intens geniet. In de middag krijg ik het voor elkaar om pappa los te maken van zijn boek en vertrekken we richting Byblos om daar te lunchen in een restaurant "op" zee. We bestellen weer lekkere Libanese "mezze" en hebben het fijn. We hebben hier met Ronald en Marieke ook gegeten, en net als toen, zijn de calamaris overheerlijk en bestellen we al snel een tweede portie. Na de lunch wordt er gewandeld door Byblos en bekijken we de eeuwen-oude ruïne. Aan het eind van de middag komen we thuis en maken ons later klaar voor een diner in Villa Clara, een leuk restaurant met heerlijke gerechten en een toetjes naar mijn moeders hart, namelijk merinque, ze blijft er van eten haha.
Thuisgekomen duiken pappa, mamma en Daan nog even achter de televisie om iets van voetbal te kijken. Op zondag gaan wij zonder de kids naar DownTown en zijn van plan om een prive museum te bezoeken. Pappa had toevallig in Nederland al besloten hier heen te willen, en Daan had hetzelfde plan.
We wandelen wat rond in DownTown om vervolgens uit te komen bij het museum, we zien mooie opgravingen en lopen lekker door de zon. Daan weet niet precies de weg naar het museum dus al gauw verdwalen wij en moeten van de ene controlle-post door het andere. Soldaten met grote geweren en tanks, wijzen ons vriendelijk de weg. Na een flinke klim op een grote trap komen we dan uitgeput aan op plaats van bestemming. Nog even door een controlle-post, langs een giga tank, staat daar het Robert Mouawad museum. Er is niemand te bekennen en afgezien van de camera's is er geen enkele beveiliging. Het is een bizarre collectie kunst, Chinese kunst, Delfsblauw, BH's van 10 miljoen usd, sieraden, kannetjes, schilderijen, wapens, horloges, te veel om op te noemen, maar zeer interessant. Jet had dit geweldig gevonden, jammer dat we niet eerder van het bestaan af wisten. Na het museum drinken we wat want we zijn best moe en uitgedroogd van al dat lopen. Mamma en ik rijden naar huis om de kids op te halen om te gaan lunchen in Le Gray. We gaan lekker binnen zitten want buiten op de rooftop is het veel te warm. Het eten is heerlijk, het personeel super goed en lief voor Juul en Fedde. Na de lunch nog even rondstappen op place de l'etoile en dan weer lekker naar huis.
We sluiten de avond af met z'n viertjes in Zaituna Bay waar we buiten eten in Blue Port, altijd goed.
Thuis nog even lekker kletsen en dan maar weer de koffers inpakken, dat ging heel wat sneller dan de heenweg waarschijnlijk. Op maandagochtend een snel ontbijtje, afscheid nemen van de kindjes en dan is het weer zo ver, het bezoek vertrekt weer. Nooit een leuk moment, maar ik weet dat ik ze bijna al weer zie in Nederland dus dat maakt het wat makkelijker. Lieve pap en mam, wat geweldig dat jullie hier heen wilden komen, wat hebben we het fijn gehad, wat heb ik genoten van jullie, wat zijn jullie toch lief, en pap wat ben ik trots op je dat je deze reis aan durfde, ik hou heel veel van jullie, dank jullie wel.
Dinsdag weer raar wakker worden in een leeg huis, Juul weer naar school en de dagelijkse dingen zijn weer een feit. Franse les, boodschapjes, kids, school, maar ook een quiz in het cafe met de Nederlanders. Daan is de quiz-master en uiteraard win ik deze gezellige Hollandse quiz samen met Marijke en de 'oude' Sietske hier. Het weekend is het regenachtig dus we doen niet veel bijzonders. Ik maak me alweer op voor het volgende bezoek; want Babs, Saar, Anouk, Elles en Mariek staan donderdagmiddag op de stoep.
Ik maak de logeerkamer in orde met een geleende extra dubbel-matras van de bovenburen, leen een auto, doe boodschapjes, ruim op en maak het gezellig. Met Daan haal ik de meiden op van het vliegveld, wat heerlijk om die bekende koppies aan te zien komen, wat heb ik jullie gemist. Eenmaal aangekomen in het huis, gaan we lekker borrelen op het balkon en gaan de koffertjes open waar kaas, koekjes en cadeautjes in zitten. Juul vindt het helemaal fantastisch dat ze er zijn en laat Marieke geen moment met rust. Ik maak 's avonds mijn couscous gerecht voor de meisjes, die smakelijk wordt bevonden, want iedereen vraagt het recept, maar kan ook uit beleefdheid zijn trouwens! Omdat de meisjes al heel vroeg zijn opgestaan leek het me een leuk plan om ze mee te nemen naar de VIP-bioscoop in DownTown, een minder puntje is dat er allen een jongens-film draait, maar ach wat maakt het uit. We proppen ons met z'n zessen in onze auto en gekleed in trainingsbroeken met gympies betreden wij de bioscoop. Met popcorn en chocola gaan we lekker zitten of eigenlijk liggen en kijken naar de film, waar dus echt veel te veel bloed in voorkomt, maar dat mag de pret niet drukken. Als we weer thuis zijn kletsen we weer wat maar gaan niet te laat slapen. Daan is inmiddels ook terug van zijn diner en kruipt op het slaapbankje bij Juul in haar kamer, Mariek ligt lekker bij mij in bed en de andere 4 meiden in de logeerkamer. Ik ga met een heel gelukkig gevoel slapen, met nog wat gelach op de achtergrond uit de logeerkamer val ik in slaap. Vrijdagochtend is het gezellig wakker worden. Ik ben er al vroeg uit want de kids zijn vroeg wakker, maar laat Mariek en de rest nog een beetje slapen. Daan gaat naar zijn werk en langzaam aan vult het huis zich met vrouwelijk schoon. We ontbijten een beetje om elkaar heen, maar dat is prima. Als iedereen lekker fris is vertrekken we naar DownTown waar we met elkaar shoppen, kan je het je voorstellen? 6 meiden winkel in winkel uit. We banjeren lekker rond, ook gaan we naar Daan z'n kantoor, om even te kijken waar hij nou precies werkt. Als we weer terug gaan naar de auto lijkt het me leuk om een foto te maken van de meiden op de roltrap, maar ik vergeet dat deze niet eeuwig is, dus is smak op het einde vol op m'n bek, haha wat een gênante vertoning, maar wel een leuke foto van de meiden. We rijden naar Zaituna Bay om daar lekker te lunchen in Blue Port. We zitten heerlijk buiten en hebben het goed naar onze zin, wat een gezelligheid. Het wordt al snel donker dus we gaan naar huisje toe. Daar aangekomen is Juul weer hartstikke blij om ons te zien. We besluiten nog even naar de ABC mall te wandelen en nemen Juultje mee. Maar al gauw is het tijd om weer naar huis te gaan want we moeten uiteten! Kletsend loop ik met mijn lieve vriendinnetjes door de Libanese straatjes waar ik normaal gesproken alleen wandel, heerlijk echt.
Daan heeft voor ons geregeld dat we kunnen eten bij Terminal B en cocktails kunnen drinken bij Junk Yard, allebei eigenlijk vol, maar Daan heeft een goede connectie aan een vluchtje Parijs-Beiroet overgehouden. De gympen en slippers zijn ingeruild voor hoge hakken en we gaan op pad. We dumpen de auto bij Valet Parking in Mar Michael en gaan te voet verder naar Terminal B. Het restaurant blijkt een oude ruïne en heeft dus geen dak en we zitten buiten.. Oeps, ik was degene die zei dat extra jasjes niet nodig waren. De tent is nog volledig leeg maar daar zal later verandering in komen. Elles besteld en glas champagne en de rest neemt een glas witte wijn. De champagne was zeker geen Moet, maar het personeel beweert anders. Als ik bij het nieuwe glas van Elles proef dat dit nog steeds geen Moet is, loop ik naar de bar waar nu eindelijk een nieuwe fles wordt geopend en de bubbeltjes dansen in het glas, zoals dat hoort met champagne. De witte wijn is zo vies dat we besluiten ook champagne te nemen, en de wijn wordt keurig netjes van de rekening gehaald. Lekkere decadente chickies! Het eten is erg lekker en na een poosje loopt de tent al aardig vol. We kletsen, lachen, huilen en hebben het leuk met elkaar. Dan moeten we weg want we hebben een tafel om 22.15 uur in de Junk Yard. Geen idee hoe we er komen, dus ik vraag onderweg aan een jongen of hij weet waar het is, en hij biedt aan om ons er heen te lopen. Super aardig en bij aankomst zoenen wij allen deze aardige Libanees gedag. Bij Junk Yard krijgen we een tafel toegewezen wat ook een soort van buiten is, maar het is niet echt koud. Het is een gave tent en we gaan allemaal aan de cocktails, heerlijk. We hebben mega veel lol en vooral als wij om 00.00 uur doen alsof Saar jarig is en haar heel hard toezingen. De tranen rollen over onze wangen van het lachen om dit hele gebeuren. En als cadeau van het personeel krijgen we een vieze taart op tafel met 6 vorkjes, smullen maar. Na de nodige cocktails besluiten we (of eigenlijk ik) om op huis aan te gaan. We kunnen nog uren drinken en kletsen maar morgen moeten we op tijd naar het strand, als we hier te laat heen gaan, kan het zijn dat we 3uur in de file staan en dat is natuurlijk zonde. Op onze weg terug naar de auto komen de meiden erachter wat voor een leuke straat "Gemmayze" (zjemaizie, amazing) eigenlijk is en willen nooit meer naar huis. Helaas pindakaas, ik ben de baas! Na wat chippies op het balkon duikt iedereen z'n bedje weer in en ik geniet na van de heerlijke dag en van het feit dat ik gezellig met m'n lieve zussie in bed lig.
Zaterdagochtend iedereen wakker, snel ontbijtje en met 2 auto's richting Eddesand. Juul en Daan gaan nu ook mee gezellig. We liggen aan het zwembad en er is geen kip te bekennen, lekker boekies lezen, kletsen en van het zonnetje genieten. 's Middags lunchen we Libanese mezze en de gekruide aardappeltjes zijn niet aan te slepen. Iedereen vindt het Libanese eten gelukkig lekker, dat vind ik fijn. Eenmaal terug bij het zwembad heeft Daan de stoelen in "borrel-stand" gezet en we drinken wat biertjes. Als de zon bijna onder is gaan we naar huis, want het was best een lange dag, vooral voor Juul. Als we thuis zijn gaan we met de meiden nog maar een keer naar de ABC en Daan blijft thuis met de kindertjes en om een lekkere pasta voor ons te maken. De spulletjes worden al weer een beetje ingepakt, we zitten nog een beetje op het balkon, de meiden schrijven een stukje in het "Beiroet-boek" en we eten met elkaar de lekkere pasta. Na het eten nog even lekker nakletsen en genieten van elkaar op het balkon en dan is het tijd om te gaan slapen, erg ongezellig. Zondagochtend vroeg op en nog even snel een boterhammetje met pindakaas. Daan brengt samen met een taxi de meisjes naar het vliegveld en ik blijf achter met Juul en Fedde. Dikke knuffels en dikke kussen en dan, dan stappen ze de lift in.
Lieve meiden, wat was het leuk, wat was het gezellig. Ik zou jullie nog zoveel meer willen laten zien en nog zoveel meer leuke dingen willen doen, maar daar was de tijd niet voor. Ik vind het super lief dat jullie hier centjes voor op zij wilden zetten, naar dit "spannende" land te komen en gewoon de moeite namen om ons hier te komen bezoeken. Dat is me echt heel dierbaar. Ik heb elk moment van jullie genoten en we waren een TOP-groepje zo met z'n zesjes.. Love you big time en ik zie jullie bijna in de Belgische Ardennen.
Huis leeg, meiden weg, matrassen weg, opruimen, quality time met Fedde, want die heb ik een beetje verwaarloosd, en dan moet ik de koffers al weer uit het "vet" halen (Saar ;-)) om te pakken voor de Ardennen en een paar weekjes Nederland.
Beiroet je bent leuk en fijn, maar ik kijk nu weer even uit naar komende weekjes.. Tot gauw!
[vip] =>
[userRegistrationDate] => 2013-10-19 14:20:43
[totalVisitorCount] => 18995
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 405
[author] =>
[cityName] => El Achrafiyé
[travelId] => 457601
[travelTitle] => Beiroet
[travelTitleSlugified] => beiroet
[dateDepart] => 2013-10-11
[dateReturn] => 2015-10-01
[showDate] => yes
[goalId] => 9
[goalName] => Werken in het buitenland
[countryName] => Libanon
[countryIsoCode] => lb
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/libanon,el-achrafiy
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/397/738_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => in-een-notendop
)
[43] => stdClass Object
(
[reportId] => 4777818
[userId] => 402907
[countryId] => 104
[username] => NaquoraCarel
[datePublication] => 2014-11-01
[photoRevision] => 11
[title] => Jeruzalem, Ramallah en Damascus
[message] => Na op zondag het gebruikelijke Nederlandse rapportage ritueel, ondersteund door Jornt vanuit Tiberias, te hebben uitgevoerd arriveerde in de avond een drie mans delegatie. Ze kwamen uit Nederland en werken bij de DOPS en de SVV. De insteek van het bezoek van Ronald, Douwe en Mark was het krijgen van meer inzicht in de kleine Midden Oosten missies. In een week tijd moest er dan ook het nodige gereisd worden om alles te kunnen zien. Om ze in te wijden in de Libanese keuken nam ik ze op zondagavond mee naar Salinas, waar we hebben genoten van goed eten, wijn en natuurlijk een Agila. Voor de kenners dit keer één met een lemon/mint tabakscombinatie. Heerlijk fris :-)
Het team van de Military Capacity Study (MCS) UNIFIL zou op dinsdag invliegen, in het weekend waren daarvoor de laatste puntjes op de ‘i’ gezet in het studiedocument. Zoals eerder aangegeven is OGL weliswaar geen onderdeel van UNIFIL maar wordt onze inzet wel in de studie betrokken. Er was in het weekend klaarblijkelijk wat veranderd door J5 UNIFIL in mijn OGL hoofdstukje, reden dan ook voor de Chief of Staff UNIFIL om mij daarover even bij te praten. De verandering vielen reuze mee, ’t was goed te horen dat OGL’s inzet verbetervoorstellen nagenoeg volledig omarmd werden :-)
Dinsdagmiddag vertrok ik weer op weg naar Jeruzalem. De NL delegatie had de maandag doorgebracht bij twee teams van OGL en was inmiddels via Amman op weg naar Jeruzalem. Ik zou ze daar vergezellen bij het bezoek aan HQ UNTSO. De tocht verliep voorspoedig, ’s avonds arriveerde ik weer bij het National Jerusalem hotel in Oost Jeruzalem. Een prima hotel dat toevallig dicht bij de plek ligt waar de dag daarna een geradicaliseerde Palestijn op een stel mensen inreed die stonden te wachten op de tram, het trieste resultaat 1 dode en een aantal zwaar gewonden……..
Op dinsdagavond gezellig een hapje meegegeten in restaurant Adlon in het Old Railway Station. De collega’s van USSC hadden dat georganiseerd als start van het werkbezoek van de NL delegatie aan USSC.
Woensdagochtend gingen we op pad naar het HQ UNTSO. Daar werd een operationele briefing verzorgd door CJOC en één over personeels- en opleidingsaspecten door de CMPO. Dat allemaal onder het toeziend oog van de plaatsvervangend baas van UNTSO, het was helemaal in de hand. Aansluitend naar de hoofdkwartier van USSC gereden, nadat dat uitgebreid bekeken was gingen we naar een mooie lunch locatie in Jericho. Het lijkt misschien dat het allemaal van eten aan elkaar hangt, maar dat is slechts schijn :-) In Jericho is ook de werkplek van Wim. Hij ontwikkeld en begeleid samen met de Palestijnen o.a. militaire managementopleidingen. De locatie is een moderne kazerne net iets buiten Jericho. Ook Yasser Arafat en Abbas ontbreken er niet.
Vanuit Jericho doorgereden naar Ramallah om de woonstede van Wim en Alex te laten zien, alles voor de beeldvorming :-) De reis zat er die dag nog niet op, samen met het team reed ik laat in de middag naar Tiberias, door de Westbank, omdat daar de NL UNMO’s op ons wachten met een heerlijke barbecue. De avond gezellig doorgebracht in Tiberias met de aanwezige UNMO’s en Albert en Michel die werkzaam zijn in UNDOF. Na een lange dag met veel indrukken mijn moede hoofd te ruste kunnen leggen in de logeerkamer van Jornt en Jeanette. Prima geregeld dus :-)
Donderdagochtend weer vroeg op pad naar Naquora. De MCS zou inmiddels in volle gang zijn. In Naquora aangekomen bleek dat mee te vallen. Na aankomst van het team was het programma namelijk aangepast er werd enkel nog maar naar een paar elementen gekeken. Een grote review staat nu gepland voor medio volgend jaar. Kortom er hoefde geen, grondig voorbereide, presentatie gegeven te worden voor het team……………. ‘s Middags was ik uitgenodigd bij de commando-overdracht van Italbat (feitelijk een regiment). Het was een feestje met een hoog Italiaans gehalte en omdat het Italiaanse volkslied drie keer werd gezongen ken ik het nu bijna uit het hoofd :-)
Zondag stond de commando-overdracht van Chief Liasion Office Damascus op het programma. Xiangyang Wang (China) ging het commando overdragen aan Anders (Noorwegen). De DCOS (Einar) zou als autoriteit aanwezig zijn en vroeg mij of ik zin had mee te gaan. De kans om op dit moment Damascus te bezoeken is, voorzichtig uitgedrukt, gering; dus ik pakte de uitnodiging met beide handen aan :-) Zaterdagochtend vertrokken wij (Einar, Xiangyang, Erich (C-OGG)en ik) vanuit Tyre in de richting van Beiroet. Daar wisselden we de ongepantserde auto om voor één met pantser. Vanuit Beiroet op naar Chtaura, een stad vlakbij de Syrische grens, waar we de grens zouden oversteken.
Het crossen verliep vlot tot dat de Syrische douane de auto van Erich niet wilde doorlaten, dit omdat die niet geregistreerd was. De verwarring duurde even maar met hulp van de SSAD uit Damascus, kon uiteindelijk toch worden doorgereden.
De weg van de grens naar Damascus is helemaal onder controle van het Syrische leger. Er zijn een aantal roadblocks ingericht door het Syrische leger, als UN mag je daar meteen doorrijden.
Damascus is een grote stad (5.000.000 inwoners) en ligt een beetje in een vallei. Vanaf grote afstand konden we bij binnenkomst de mortierinslagen zien, gelukkig in een gedeelte van de (enorme) stad waar wij niet heengingen. In Damascus werden we ondergebracht in het Sheraton hotel. Het hotel wordt op dit moment hoofdzakelijk gebruikt door de UN en is goed beveiligd.
’s Avonds gingen we, na eerst genoten te hebben van een Agila in het Four Seasons Hotel, een hapje eten in de binnenstad. De Franse invloeden zijn nog duidelijk te zien in de stad, in het restaurant waar wij aten waande je, je in de binnenstad van Parijs.
Zondagochtend vond de commando-overdracht plaats. Van de nog in Damascus aanwezige ambassades (zoals China en Rusland) waren of de ambassadeur of een vertegenwoordiger aanwezig. Van het Syrische leger een generaal-majoor van de veiligheidsdienst en een aantal vertegenwoordigers van UN agentschappen. De gewoonte van mannen in Syrië om elkaar te begroeten met drie kussen is diep ingeworteld, ik behoor daarmee inmiddels ook tot de intimi van de Syrische generaal :-)
Na een vlotte overdracht werden er wat “light refreshments” geserveerd. Dat bood meteen de mogelijkheid voor wat nadere kennismakingen.
Na de overdacht met Einar en Anders op pad naar de oude stad van Damascus. Het rijden door Damascus is een uitdaging, niet vanwege rondvliegende bommen maar omdat het enorm druk is. We bezochten in de oude stad eerst de Souk. Die is gigantisch groot en heel erg druk, aan het begin van de oorlog meden de inwoners die plek, inmiddels is dat niet meer het geval. Het is heel bijzonder te zien hoe in Damascus het leven ‘gewoon’ doorgaat, terwijl je inslagen van mortieren hoort (weliswaar op grote afstand) en de Syrische luchtmacht nadrukkelijk aanwezig is.
Na de Souk, de Moskee bezocht waarin ook het hoofd van Johannes de Doper ‘begraven’ zou zijn. Een interessant gesprek gehad met een parelverkoper en een prachtig winkeltje bezocht waar Einar wat echte damasten tafellakens kocht. Het bezoek afgesloten met een kopje thee en een Agila in één van de oudste theehuizen (+ 200 jaar) van Damascus. In het theehuis had tot voor 2 maanden een verhalenverteller gewerkt, die het publiek vermaakte met zijn romantische verhalen. De man was recent op hoge leeftijd overleden (voor de verandering een natuurlijke dood). In het theehuis werden we bijgepraat over de situatie in Damascus door een Palestijn die daar woonde en voor de UN werkte. Duidelijk is in ieder geval dat het gewone leven deels een façade is en dat eenieder in meer of mindere mate is getroffen door het oorlogsgeweld.
Na een interessant bezoek aan een prachtige stad waarvan het eeuwig zonde is dat die nu zo verscheurd wordt door het oorlogsgeweld, maandag weer op pad via Beiroet naar Tyre. De tocht verliep zeer voorspoedige met slechts een klein oponthoud, dit keer, aan de Libanese grens. In Naquora samen met Einar geluncht met het MCS team, konden we meteen het nuttige met het aangename verenigen. Voor het eerst ’s avonds in het donker teruggereden vanuit Naquora naar Tyre. De wintertijd die hier ook is ingegaan, maakt dat het om half zes al donker is.
De rest van de week weer hard aan de slag geweest in Naquora. Er stonden weer de nodige afspraken op de agenda. Woensdag nog even een uurtje ‘geboomd’ over OGL samen met Patrick Gauchat die deel uitmaakt van het MCS team uit NY en daarnaast ook nog eens de voorganger is van de huidige DCOS UNTSO.
Donderdag stond de presentatie van de uitkomsten van het MCS team aan de FC op het programma. Ik was daarbij ook van de partij, de uitkomsten leidde vooral bij de FC tot nogal wat consternatie. Mijns inziens wat onnodig, in ieder geval leverde de bijeenkomst mij nog een interessant gesprek op met de Amerikaanse Col Swift die, voor een tweedaags verblijf in Libanon en Israel, vanuit NY was komen overvliegen. Hij zou dezelfde dag doorvliegen naar Israel voor een gesprek met COS UNTSO, de wereld bleek wederom weer klein.
Vrijdag na, voor de tweede keer deze week, Green Hill op- en afgerend te zijn terug naar Tyre, dit keer voor een weekend zonder allerlei uitstapjes :-) Het weer is ook hier inmiddels wat omgeslagen, vrijdag en zaterdag serieuze regenbuien waarbij het ook in mijn appartement niet helemaal droog bleef. Gelukkig is de weersverachting voor de komende weken nog prima, met overdag temperaturen van rond de 25 graden :-)
Vanuit Tyre allemaal weer fijne weken toegewenst!
Danielle alvast van harte gefeliciteerd met je verjaardag aanstaande zaterdag :-)
[vip] =>
[userRegistrationDate] => 2014-02-06 11:54:11
[totalVisitorCount] => 10169
[pictureCount] => 21
[visitorCount] => 224
[author] => Carel
[cityName] => Tyrus
[travelId] => 465216
[travelTitle] => Libanon en omstreken 2014-2015
[travelTitleSlugified] => libanon-en-omstreken-2014-2015
[dateDepart] => 2014-02-08
[dateReturn] => 2015-02-24
[showDate] => yes
[goalId] => 9
[goalName] => Werken in het buitenland
[countryName] => Libanon
[countryIsoCode] => lb
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/121/378/801_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/402/907_50x50.jpg?r=11
[titleSlugified] => jeruzalem-ramallah-en-damascus
)
[44] => stdClass Object
(
[reportId] => 4773164
[userId] => 402907
[countryId] => 104
[username] => NaquoraCarel
[datePublication] => 2014-10-18
[photoRevision] => 11
[title] => Weer terug op honk
[message] => De laatste update is alweer een maand geleden. In de tussentijd ben ik op verlof geweest en inmiddels weer terug op honk. Tijd dus voor een actualisatie! Die start een maand geleden……
De verlofreis naar Nederland verliep voorspoedig. Om 12u ’s avonds door Ali Sr., één van mijn liaison assistenten, opgehaald in Tyre. Ali had helemaal begrepen dat ik niet met ware doodsverachting (zoals de vorige keer met Hassan) naar Beiroet gesjeesd wilde worden. Hij reed rustig, we hadden een goed gesprek en de muziek was niet alleen maar Habibi, Habibi enz. :-)
Het was natuurlijk weer heerlijk om door Gonneke van het vliegveld gehaald te worden :-) Het weer was prima, op de terugweg naar Amersfoort nog even lekker geluncht. Wat er precies mis ging weet ik niet, mogelijk het eten van Alitalia, ’s avonds was in ieder geval mijn maag geheel van slag………..
Zaterdag gelukkig weer langzaam maar zeker ‘up and running’.
De vakantie was genieten, een lang weekend met Gonneke naar Slenaken geweest in een goed hotel met heerlijk eten. Daarnaast de (klein)kinderen en ouders bezocht. Kortom een prima verlof in Nederland, waarbij zelfs het weer goed meewerkte :-)
Op 8 oktober weer retour naar Libanon. Ik vloog weer met Alitalia en kwam dit keer gelukkig zonder een verwarde maag aan, maar wel met een uur onduidelijke vertraging. Verwarring was er wel op het vliegveld in Rome (waar ik een tussenstop maakte). Ze hebben daar geen ‘last’ van goede bewegwijzering en van de klantvriendelijkheid raak je ook niet onder de indruk. In Beiroet werd ik opgewacht door de broer van Ali Sr., Nasser. Hij had gelukkig dezelfde rijstijl, daarnaast in opdracht van Ali de auto gewassen voor hij mij ophaalde, de Chief moet immers netjes vervoerd worden :-) Ali bleek er niet te zijn vanwege een motorongeluk, waarbij hij flink over de straat was geschuurd. Gelukkig droeg hij wel een helm, gisteren hem ontmoet, hij was weer behoorlijk aan de beterende hand.
De eerste dag in Naquora was er één van een heleboel informatie krijgen. Het was ook leuk weer enthousiast ontvangen te worden bij de dagelijkse Morning Brief voor de Force Commander.
Vrijdag direct weer op pad. Wederom naar Jeruzalem om en nieuwe UNMO welkom te heten. Daarnaast ook om op het hoofdkwartier een aardig pakket dollars op te halen voor het welzijnsfonds van OGL. De nieuwe UNMO was Pieter, hij vervangt Marcel die helaas vanwege medische redenen niet kan komen. De voorbereidingstijd was voor Pieter, de UN en Nederland kort. De wet van Murphy sloeg dan ook op het laatste moment genadeloos toe. Hij kon niet tijdig een visum krijgen en daarmee dus niet inroteren………… Mijn weekend moest daarmee dan ook wat aangepast worden. Dat lukte aardig, de eerste avond met de plaatsvervangend baas van UNTSO en de personeelsofficier van de UNTSO de wekelijkse vrijdagmiddag en avond borrel van het hoofdkwartier bijgewoond. Aansluitend nog even een glas en een Agila genuttigd in de Arabische wijk van Jeruzalem, waar mijn hotel toevallig ook was. Moet zeggen we hebben ons prima vermaakt :-)
Zaterdag een wandeling door de stad gemaakt. Er waren een hoop activiteiten en het krioelde van de orthodoxe Joden ondermeer omdat het Loofhuttenfeest werd gevierd.
Zondag door Wim bij het hotel opgehaald, vervolgens liet hij mij Ramallah zien. Hij woont daar, zijn werkplek is in Jericho. Een bezoek gebracht aan het graf van Yassar Arafat, erg interessant te zien hoe zijn graf gebouwd is met stenen die een gelijkenis tonen met die op de tempelberg. Het is dan ook de bedoeling dat hij daar ooit wordt herbegraven. Aansluitend door naar zijn appartement waar hij samen met Alex woont die ook voor USSC werkt. Na een Hollands bakje koffie met een lekkere rijstevlaai, met Wim naar Jericho gereden. De route heeft fantastisch mooie vergezichten op de Jordaanvallei. In Jericho de boom bezocht waarin de rijke tollenaar Zacheüs in zou hebben gezeten toen Jezus de stad bezocht. Dat de stad mogelijk al 10.000 jaar oud is en daarmee de oudste van de wereld wordt ook niet geheim gehouden. Na het bezoek weer teruggaan naar Ramallah, waar Alex voor het eten gezorgd had en ik mocht genieten van een heerlijke Palestijnse wijn :-) ’s Avonds na een prima geslaagde dag weer door Wim naar mijn hotel gebracht.
Dinsdag weer op pad naar Naquora. De temperatuur is hier ’s avonds gedaald naar een heerlijke 21 graden in plaats van 28 wat het een stuk prettiger maakt. Overdag is het rond de 29, wat het ook prima toeven is. De dag was een aaneenschakeling van vergaderingen die varieerde van ‘face to face’ tot videoconferentie. Ook maakte ik kennis met mijn nieuwe (tijdelijke) administrative officer, Minoy. Het is een Indiër die Elizabeth vervangt die van haar tijdelijke werkplek binnen OPCW in Damascus, was doorgezonden naar Ghana om daar een bijdrage te leveren aan UN ‘missie’ die Ebola tracht te bestrijden. De eerste indruk van Minoy was prima, na een verlofperiode in India, gaat hij begin november starten. Aan het eind van de dag, samen met Ash (mijn COO) het nieuwe plaatvervangend hoofd van de UNIFIL missie voorgelicht over de bijdrage die OGL levert. De man is zeer ervaren, en heeft zijn ‘roots’ in Pakistan.
De rest van de week stond behoorlijk in het teken van de Military Capacity Study (MCS). Voor de MCS komt eind oktober een team uit New York naar Naquora. De uitkomsten van de studie zullen impact hebben op de omvang en samenstelling van UNIFIL. Hoewel OGL niet een eenheid van UNIFIL is, worden we wel betrokken in de studie. Dit met name om te kijken of onze capaciteit zo optimaal mogelijk is ingezet. Ook was ik uitgenodigd voor de medaille parade van Ghanbat en de commando-overdracht van Italair. Daar natuurlijk acte de presence gegeven en genoten van mooie ceremonies en goede lunches.
Dit keer op vrijdag de Hails and Farewells gehouden. Donderdag kon er namelijk niet gecrost worden van Israel naar Libanon vanwege Joodse feestdagen. De H&F werd gezamenlijk gehouden met een partijtje dat UNIFIL eens per maand houdt op vrijdag, aan belangstelling dus geen gebrek :-) OGL mocht de eerste Fiji-er van de UNTSO missie welkom heten. Daarmee is het aantal verschillende nationaliteiten binnen mijn observer group gestegen tot 24 :-)
Zaterdagochtend samen met Martin McGrath, de Chief van de Liaison Office Beirut, en mijn personeelsofficier Matti de medailleparade van het gecombineerde Fins en Ierse bataljon bezocht. Matti wist de kortste weg…………………….. wat hebben wij veel gezien :-) Wat te laat gearriveerd maar gelukkig kon dat redelijk onopvallend :-)
Alle lezers weer fijne weken toegewenst!
Ik wil hier de collega’s van staf PLC bedanken voor het trouw toesturen van kaartjes. Altijd leuk! In dit geval is bijzondere dank voor Willeke zeker op zijn plaats :-) Blijven genieten van het nummer van Emili Sande!
Cecile en Florian alvast gefeliciteerd met het binnenkort bereiken van de mooie leeftijd van 15 jaar!
Lieve Barbara, voor jou duurt het nog iets langer, maar omdat de volgende ‘uitgave’ van dit feuilleton zeer waarschijnlijk pas na je verjaardag is, nu ook alvast gefeliciteerd met je 26ste verjaardag! Dikke knuffel uit Libanon van je vadertje :-)
[vip] =>
[userRegistrationDate] => 2014-02-06 11:54:11
[totalVisitorCount] => 10169
[pictureCount] => 19
[visitorCount] => 205
[author] => Carel
[cityName] => Tyrus
[travelId] => 465216
[travelTitle] => Libanon en omstreken 2014-2015
[travelTitleSlugified] => libanon-en-omstreken-2014-2015
[dateDepart] => 2014-02-08
[dateReturn] => 2015-02-24
[showDate] => yes
[goalId] => 9
[goalName] => Werken in het buitenland
[countryName] => Libanon
[countryIsoCode] => lb
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/121/353/144_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/402/907_50x50.jpg?r=11
[titleSlugified] => weer-terug-op-honk
)
)
)
[reportsPaginator] => Zend_Paginator Object
(
[_cacheEnabled:protected] => 1
[_adapter:protected] => TravelLog\PaginatorAdapter Object
(
[_count:protected] => 60
[_array:protected] => Array
(
[30] => stdClass Object
(
[reportId] => 4845786
[userId] => 387344
[countryId] => 104
[username] => jellewassenaar
[datePublication] => 2015-07-08
[photoRevision] => 0
[title] => Ramadan Karim!
[message] => Onderweg vertelt Friedrich (Fritz) allerlei verhalen over wat er allemaal gebeurd is, bijv. autobom in Tripoli waarvan het wrak bewaard is gebleven als monument. Ook zijn er verschillende gevechten uitgebroken waarbij het Libanese leger en snipers betrokken waren. Van de organisatie R&R moesten ze een tijdje om rijden als ze naar Beirut wilde gaan. Bepaalde vlaggen als steun voor bijv. partij voor de bevrijding van Syrie of bepaalde religie georienteerde partijen zoals Hezbollah worden periodiek verboden en overheen geplakt. Een moskee die zou fungeren als bolwerk voor terroristen staat in Tripoli, maar nu is het er gewoon veilig. Foto’s nemen en opvallen als buitenstaander is echter niet slim, want ze zijn hier erg op hun hoede voor geheime agenten en spionnen. Tripoli is in vergelijking met Beirut meer een open stad, ondanks het uiterst drukke centrum en de vele flatgebouwen waaronder een paar flink kapotgeschoten en vol kogelgaten. Als we Akkar naderen zien we prachtige heuvels waar ons verteld wordt over de archeologische en natuurlijke geschiedenis die teruggaat tot het Ottomaanse en Romeinse Rijk. Uiteindelijk gaan we zelf de heuvels in en komen we in Halba, de hoofdstad van de regio, gevolgd door een aantal overwegend moslim dorpen met smalle straatjes waar we doorheen manoeuvreren. Wanneer we dit doolhof verlaten bevinden we ons omgeven door grote velden met bomen, wat huizen en dieren. Relatief staan er nog redelijk wat huizen maar echt een bergdorp genaamd Bkerzala waar ze erg traditioneel leven en christelijk zijn.
Het Peace Centre is een groot huis met beneden een garage omgebouwd tot een klaslokaal, een speelruimte voor de kinderen die vol hangt met foto’s van de Syrische vluchtelingen en de hele benedenverdieping kinderhanden op de muren gedrukt. Boven is een grote keuken, een woonkamer met werkruimte, 3 slaapkamers, 2 badkamers en een paar balkonnen. We leven er met Fritz en Namr, een jongen van 19 uit Syrie die hier nu iets meer dan een jaar zit. Diezelfde avond gaan we naar een nabij gelegen restaurant met waterval. Erin springen is een ritueel voor vrijwilligers, maar het is al donker en eerlijk gezegd ook erg smal. Het is er erg mooi en het water erg fris, het eten erg lekker al is lever niet echt voor herhaling vatbaar. Na deze gezellige avond gaan we slapen en een rustig weekend tegemoet, althans dat dacht ik. Het Frans gezin komt op bezoek en het is meteen weer gezellig.
We zijn uitgenodigd voor een communiefeest door de familie van Tony, een werknemer van R&R die in Bkerzla woont, dus dat is helemaal leuk natuurlijk. Daarnaast zijn er nog 2 families uit de omgeving die een communiefeest daar vieren. Typisch Arabische muziek, de obers die instrumenten spelen samen met de familie en bijna iedereen danst mee. Wij zitten apart maar Fritz en Namr gaan er naartoe om zich te mengen en gebaren ons ook te komen. 2 meiden willen wat foto’s maken en gaan dichterbij en worden bijna in de menigte getrokken. Ze rennen snel terug en niemand van ons durft of wilt eigenlijk meedoen. We kennen ze ook niet, dus voelt een beetje raar. Irene is de enige die meedoet, maar dan wel bij onze tafel en ze doet het erg goed en leuk natuurlijk. Grappig om te zien hoe ooms, tantes en zelfs een baby tijdens het eten opstaan om te gaan dansen. De baby werd uiteraard opgetild ;) De muziek wordt gespeeld voor 2 families waartussen de obers schipperen en bij het verlaten zien we hoe het ook kan: rustig zitten met Vangelis – conquest of paradise op de achtergrond. Moet ook kunnen natuurlijk, maar verwacht je niet echt hier ;) Weer een gezellige avond achter de rug.
De volgende dag gaan we voor het eerst naar een van de scholen vlakbij een kamp. Onderweg hadden we al een Palestijns kamp gezien wat gewoon een wijk is met gebouwen aangezien ze er al heel lang zitten. Nu zien we voor het eerst waar de Syrische vluchtelingen zitten en het zijn er nog al wat, allemaal langs de weg in grote velden. De kampen zelf zijn niet erg groot al kunnen er toch rond de 100 mensen wonen. Bij de school aangekomen ontmoeten we sheikh Abdu en Mohammed, het schoolhoofd en een docent. We krijgen de lokalen te zien die in best goede staat zijn, maar van golfplaten zijn dus erg warm. Er hangen wat mooie schilderijen die door een docent(e) zijn gemaakt en allerlei posters om het ABC te leren en uiteraard tekeningen van de kinderen. Er is ook een toilet, een Franse wel te verstaan, al beweren de Fransen dat het Turks is :) uiteraard is het lachen geblazen dat ze niet willen erkennen als van henzelf en komt het later in de avond nog een paar keer ten sprake. We krijgen thee aangeboden die lekker zoet is, al is het voor sommigen te zoet. Er worden wat dingen besproken, Mohammed probeert wat Engels te spreken en heeft een geweldige lach, mede door zijn grote tanden. Mijn naam alleen al was genoeg om een eerste glimps op te vangen. Onderweg terug komen we nog een bekende kampleider tegen, ook weer erg vrolijk en nog wat kinderen die aant rondhuppelen zijn.
We gaan hierna lunchen bij een restaurant iets lager van de waterval en uiteraard gaat de jongen van het franse gezin zwemmen. Ik vergezel hem en de kou valt mee, het is lang niet de temperaturen die ik eerder bij bergwater heb meegemaakt. We eten weer lekker veel en ook al zit iedereen vol, de hele tafel wordt nog gevuld met schalen met allerlei soorten fruit. We kunnen dit niet afslaan, maar het gaat lang niet op dus nemen we wat mee voor onderweg. We gaan namelijk nog een tripje door Akkar maken en komen hierbij echt heel dicht bij de Syrische grens. Het is een rivier met aan beide kanten soldatenposten om te zorgen dat er geen vluchtelingen meer langs komen. Ze hebben namelijk de grenzen gesloten, wat niet zo gek is als je weet dat er 4 miljoen Libanezen zijn en ruim 1 miljoen vluchtelingen! Het uitzicht op Syrie zien we vanuit een klooster wat momenteel omgebouwd wordt tot een school. We rijden weer terug richting het peace centre en komen door een wijk waar mensen hetzelfde geloven als Assad en zijn poster hebben hangen en technisch gezien (customs) nog een stuk in Syrie. We zien nog wat weer kampen langs de bossen en nemen afscheid van de Dubois’. We zitten in de auto dus doet Irene de leuke handbegroetingen tegen het raam en uiteraard gaat het nog een keer mis. Erg lief! Net voordat we de heuvels in gaan om Bkerzla te bereiken zitten we met een kapotte band. Geen probleem, we bellen Tony die een goede krik heeft en het wiel snel vervangt. Onderweg zijn er een aantal die stoppen en vragen of ze kunnen helpen, erg behulpzaam. Fritz vertelt nog over een man die we op veel billboards en posters zien, Issam Fares. Hij is een voormalig minister en geeft gezinnen hier in de buurt 1000 dollar per maand. Elke keer als we langsrijden bedankt Fritz deze kerel uitbundig.
We krijgen de rest van de week allerlei trainingen, krijgen wat meer inzicht in het werk, veiligheid, wat de vorige vrijwilligers hebben gedaan etc. Afspraken maken is echter moeilijk omdat Fritz erg druk is met de volgende groep vrijwilligers op skype, besprekingen met het bestuur heeft over allerlei zaken, er constant gasten langskomen die hij en wij moeten opvangen etc. Dingen verschuiven is dan ook standaard en soms uren wachten voordat er iets gebeurt. In de tussentijd lezen we, praten we, lopen we wat rond in de buurt, doen boodschappen en dergelijke. Het is gezellig maar je wordt wel lui en lezen of beetje op telefoon zitten gaat ook vervelen natuurlijk. Gelukkig zorgen de gasten ervoor dat het af en toe opleeft als we echt niks meer te zeggen hebben en maar beetje vooruit zitten te staren. Een aantal buren komen langs waaronder een gast die eruit ziet als een patser genaamd Milo. Ik was net bezig met Arabisch leren dus teste ik het bij hem en vroeg hoe het ging, maar ook waar hij van hield. Blonde meiden met blauwe ogen...achteraf hoor ik dat hij een nummer van 1 van de vrijwilligers heeft gevraagd en meteen is gaan praten. De afgelopen week was zij dan ook de sjaak en kwam Milo telkens terug in de conversaties. Joyce, die hier ‘s middags vaak komt werken en alles wat betreft scholing overziet, is degene die een aantal Arabische zinnen en woorden opschreef en telkens test of ik het weet. Naast haar is er nog Nasr die over communicatie gaat en is hier ook dagelijks. Een slimme gast waar je goed over allerlei dingen mee kan praten. Hij heeft zijn oude carriere achter zich gelaten en wil nu iets goeds doen, dus werd hij doorverwezen naar R&R omdat hier geen corruptie is. andere NGOs hebben dit wel en hij zou zich meteen uitspreken zei die. Hij is ook erg gedisciplineerd en een beetje maf, een paar voorbeelden: abrupt gestopt met roken toen beweerd werd dat hij verslaafd zou zijn en om zichzelf te testen nog steeds sigaretten opgestoken, in zijn mond gedaan en niet geinhaleerd; een hete pan met blote handen opgetild zodat als het een keer nodig is in de toekomst, hij weet wat hem te wachten staat en ja hij had brandwonden; in de winter alleen maar ijskoud gedoucht voor als hij een keer zonder warm water zou komen te zitten.
Naast de eenmalige visites en werknemers die hier elke dag zijn, hebben we ook een aantal gasten die regelmatig terugkomen. Ten eerste is er Mark: een toffee gast van 26 uit Canada die hier een korte film van 15 minuten totaal gaat opnemen met zijn neef. Hij woont aan de overkant in een groot huis van zijn moeder en oma, die ‘s avonds paars oplicht. Hij komt nu best vaak langs, heeft meegegeten en een keer tot ‘s nachts met ons op het dakterras gezeten. We kunnen goed lachen met hem en omdat ie veel talen kent, die hij geleerd heeft via internet en youtube, kan hij met iedereen praten. Hij speelt ook gitaar die hier toevallig in een hoekje staat en de spaanse klanken klinken goed. Hij is ook erg grappig, een voorbeeld: tijdens een gesprek kwam hij uit het niets met het proberen van borstmelk (“don’t deny it, you wanna try it” wat de volgende dag de slogan van de dag wordt) en dat konden we natuurlijk niet laten rusten. Naast hem zijn er nog 2 meiden uit Engeland, die in Nederland hebben gewoond en het nog een beetje kunnen spreken, met een cameraman oorspronkelijk uit Libanon die een documentaire over R&R en de gevolgen van de oorlog in Syrie aan het opnemen zijn. Zij komen regelmatig hier slapen en vanochtend hebben ze ons opgenomen om het dagelijks leven in beeld te brengen. Ze richten zich echter op een aantal personen, waaronder Namr en sheikh Abdu en hun levensverhaal / visie. Tussendoor zijn nog 2 jongens een weekend gebleven, Sebastien uit Frankrijk en Shady uit Italie. Ook veel gelachen en goede gesprekken met hun gehad.
Zij arriveerden afgelopen vrijdag toen wij de Iftar, gezamenlijk het vasten breken, organiseren op het dak van het peace centre. 15 jongeren komen hier elke vrijdag voor een activiteit en met de eerste dag van Nasr, verzorgt hij deze. Hij deed een aantal icebreak activiteiten waarbij de kinderen iets moesten aanwijzen en het mochten noemen hoe zij het wilde. Aan het einde mocht iedereen wat roepen waarop Mohammed vrolijk meedoet. De kinderen komen vooral van het kamp bij de school die we vorige week zondag hebben bezocht. Ze zijn erg vrolijk, een beetje verlegen nog, al kennen we er een aantal die we in het kamp hebben gezien, waar ik zo op terug kom. De hele middag is het voorbereiden, dak schoonmaken, tafels en stoelen en natuurlijk het eten. We denken dat we te weinig hebben maar uiteindelijk blijft er heel veel over en als je nagaat dat we met zeker 30 man waren, is er dus echt heel veel werk in gestoken. Ik vond het raar dat er zoveel overbleef totdat ik zelf begon te vasten deze week. Je hebt na 12 uur vasten (8 tot 20u) echt niet zoveel honger, meer dorst waar ik dan ook de eerste dag meteen 2-3 glazen water dronk. Door de Ramadan leven kinderen ook meer ‘s avonds en blijven ze nog best lang. De meiden die we ontmoet hebben praten met de vrijwilligers en ik spendeer mijn tijd vooral met de gasten en Nasr die er ook net een dag is. Het shockeert hem dat zuid-afrika nog zoveel racisme kent en zijn beeld van een groot voorbeeld land door hoe ze zijn omgegaan na apartheid heb ik binnen 2 minuten verpest. Vele mannen roken waterpijp en de avond raakt ten einde. Ik doe samen met een andere vrijwilliger de grote afwas waarbij de 2 gasten staan te kijken en zeggen hoe goed werk ze hebben geleverd.
Het kampbezoek bij de school was vorige week dinsdagavond. Dit was ons eerste bezoek aan een kamp en we werden begeleid door deze oude wijze man. Hij wees ons tijdens het lopen van de school naar het kamp op 2 sterren, die Jupiter en Venus voorstellen. Deze zien we de hele week nog maar de beloofde ster van Jeruzalem (als ze elkaar overlappen en heel mooi schijnt te zijn) zien we hier in ieder geval niet. Bij het kamp aangekomen is er een kleine gebedsruimte, een soort uitkijkpost en ongeveer 10 tenten. We gaan bij een naar binnen en het is ongeveer 16m2 voor 8 personen. Schoenen uit, groeten en als eerste zitten. Alles om het de gasten naar hun zin te maken. We krijgen kussens als ze denken dat we niet lekker zitten en ook krijgen we als eerste thee en of koffie aangeboden. De moeder vraagt mijn naam en als ik Jelle zegt kijkt ze lachend om haar heen, denkt dat ik een grap maak en vraagt de andere vrijwilligers nadat ik herhaal dat het echt Jelle is of ik serieus ben. Ondanks dat ik de waarheid spreek haalt ze mij samen met haar dochter en een een vrouw die wat later binnen kwam even later in de maling. De thee die we kregen was namelijk een aantal groene bladeren met veel suiker en heet water. Om het te drinken kregen we een ijzeren rietje dat erg leek op een lepel. Ik kreeg dan ook de instructies om het rechtstreeks uit het glas te drinken. Toen ik dit probeerde lag iedereen dubbel. Toen het water op was vroeg ik om bevestiging dat je de bladeren toch niet op moest eten. De vrouw die later binnen kwam zag dit en deed voor dat ik het op moest eten. Toen ik dit wilde doen was het natuurlijk helemaal feest: 2 keer in de maling genomen!
Ze waren allemaal zeer vriendelijk en vertelde ook over hun vluchtverhaal: ze komen in dit kamp allemaal uit dezelfde buurt en zijn gevlucht nadat er in de buurt geschoten werd / een bom ontplofte. Ze komen rond van 13 dollar per persoon per maand, waar ook de huur voor hun plek op het veld (vaak van rijke arabieren of libanese grondeigenaren) van betaald moet worden. Ze kregen een tijd terug nog 19 dollar, wat ook niet veel is natuurlijk, maar de VN komt steeds meer zonder geld te zitten. Dit terwijl een of andere project manager 10.000 dollar per maand verdient, over corruptie gesproken! Ze worden officieel niet erkend door de Libanese overheid dus kunnen weinig ondernemen. Het voornaamste nu is dat de kinderen naar school gaan en ze willen echt leren. Ze weten niet hoe de toekomst eruit ziet en willen graag terug. Mohammed vertelt dat ie een jaar lang een tunnel heeft gegraven en ondergronds heeft geleefd. Hij probeert echt Engels te leren en voor mij te vertalen. We gaan uiteindelijk ook nog naar zijn tent maar krijgen eerst nog Tang, poeder waar je water bij doet. Het grappige is dat we dat thuis ook hebben en iedereen te zoet vond en zelfs vies. Het was dus hilarisch dat we het niet konden afstaan en iedereen een glas kreeg. Bij zijn tent introduceert hij ons aan zijn dochter en vrouw. Wanneer ik stil blijf omdat ik geen Arabisch spreek, zegt de vrouw er wat van en vraagt naar mijn levensverhaal. Hetzelfde geldt voor de familie in de andere tent. We worden echt zo hartelijk ontvangen dat je je schuldig voelt en een ook een beetje ongemakkelijk door de gastvrijheid.
Mensen zijn over het algemeen sowieso erg gastvrij, bijna iedereen groet je en nodigt je uit om langs te komen. Wanneer we tijdens een wandeling een Syrisch gezin passeren die in een verlaten open gebouw wonen, nodigt een klein meisje ons uit om naar hun toe te komen. Erg schattig! We zijn afgelopen maandag gezamenlijk met vasten begonnen en het wordt erg gewaardeerd en wordt aangemoedigd te slapen of in ieder geval te rusten. Gelukkig doen we niet veel, al maakt dat het erger denk ik omdat je constant aan eten en drinken denkt. De eerste dag begonnen we met de grote schoonmaak en zweette we ons kapot dus dat was niet erg slim, maar het viel allemaal reuze mee. Gisteren was het lastigste omdat we niet om 4 uur opstaan om nog een laatste maaltijd te nemen voordat officieel de zon op gaat. Zondag hadden we nog goed gegeten. Vandaag was het echter prima en makkelijkste tot nu toe.
Ramadan Karim!
Ik moest trouwens echt een andere naam verzinnen volgens de meiden dus ik gaf ze de volgende opties: Mahmoud (MAGMOET!), Kadafi, Khomeini of Hussein. Aangezien de eerste het lekkerste klinkt en af en toe door huisgenoot Namr en Joyce werd opgepikt, werd het Mahmoud. Waarschijnlijk doordat Tony Abboud heet en ze hem bij zijn achternaam noemen wat dus rijmt, was het een makkelijke keus. Al wordt deze nu eigenlijk alleen door mij en de 2 bovengenoemden gebruikt.
[vip] =>
[userRegistrationDate] => 2013-04-21 14:08:16
[totalVisitorCount] => 7761
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 384
[author] =>
[cityName] => Halba
[travelId] => 492145
[travelTitle] => Libanon
[travelTitleSlugified] => libanon
[dateDepart] => 2015-06-22
[dateReturn] => 2015-08-01
[showDate] => yes
[goalId] => 99
[goalName] => Iets anders...
[countryName] => Libanon
[countryIsoCode] => lb
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/libanon,halba
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/387/344_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => ramadan-karim
)
[31] => stdClass Object
(
[reportId] => 4843784
[userId] => 387344
[countryId] => 104
[username] => jellewassenaar
[datePublication] => 2015-06-30
[photoRevision] => 3
[title] => Welcome to Lebanon!
[message] => Reizen blijft altijd een aparte ervaring, een beetje onwerkelijk, voor mij althans. Ik realiseer nooit echt dat ik wegga totdat ik daadwerkelijk opstijg. Er zijn altijd wel tekens dat het gaat gebeuren natuurlijk: afscheid nemen, mensen wensen je succes, je loopt rond op Schiphol waar je toevallig Juan Luis Guerra hoort etc. Toch is dit nog niet genoeg en in de lucht waar je in het Engels aangesproken wordt is het ook nog allemaal erg vertrouwd. Pas als ik land ben ik echt weg van huis en begint het avontuur. Arabische tekens, chagrijnige mannen in legeruniformen en een beetje twijfelen bij een stempel zetten, een taxi chauffeur die niet echt Engels kan en je probeert teveel te laten betalen na 2 controleposten met barrières, prikkeldraad en een soldaatje te hebben gepasseerd, waarnaar hij vervolgens zegt: “Welcome to Lebanon”! Lekker toepasselijk. Helemaal gezien dat het plaatsje Monte Verde en de villa Moubarak heet.
De volgende dag wordt het ver weg gevoel versterkt door het Franse gezin waarbij ik verblijf alvorens naar Bkerzla (akkar) te gaan. Na goed uitgeslapen te hebben ontmoet ik de vrouw des huizes die mij meteen wegwijs maakt door het grote huis en voorstelt aan haar 2 dochters, Irène en Elouise. Irene is jarig en is 8 geworden, waar ik even in het Frans moet nadenken hoe ik haar moet feliciteren. Ik ontbijt en lunch met het gezin waar het laatste kind, een zoon van Mayeul die 11 jaar oud is, aanschuift samen met 2 vriendinnetjes van de jarige job. Na de lunch ga ik met de taxi naar het centrum van Beirut en uiteraard, ook hier hebben ze een Starbucks. Kan 1 iemand niet een keer voor de grap iets anders verzinnen en net iets andere koffie verkopen, noemen we het Sunbucks of Starboks. Dan hebben degene die het willen hun Amerikaanse herkenning en de rest de illusie dat het geen grote franchise is.
Ik wacht op de vrijwilliger uit Frankrijk Anne Claire en een Franse studente Diane (Frans uitgesproken). Na een tijdje zijn ze er eindelijk al hadden ze net zo goed Arabisch kunnen zijn. Anne Claire hoort dit vaker en Irene niet echt maar goed. We drinken wat bij de koffiesjop, lekker hypocriet hè ;) en gaan lopen langs de boulevard. Het is rustig op straat wat deels komt doordat de Ramadan is begonnen. We komen al redelijk snel bij de Pigeon Rocks, prachtige rotsvorming net langs de kust. We genieten even van het uitzicht terwijl we discussiëren en praten over van alles en nog wat. Diane kent alle binnenstraatjes dus lopen we een leuke route om uiteindelijk bij de Amerikaanse universiteit uit te komen. Een mooi campus waar de wederom praten over van alles en nog wat: boeken, studie, hobby's, de islam, rechten, wetenschap etc. We genieten nog even van het uitzicht en gaan vervolgens naar de grote blauwe moskee om opgehaald te worden door een vriend v Diane.
De volgende dag gingen we wederom de stad in en deze keer zoeken we iets, een paleis die zo geheim is schijnbaar dat als je het de mensen zou vragen, ze het niet zouden weten. Het zit vlakbij de grote blauwe moskee maar helaas, OOK wij kunnen niks vinden dus het blijft een mysterie. In onze zoektocht komen we nog wel een gebouw tegen dat alleen een voorkant heeft en deels afgebroken verschijnen er bomen en plantengroei. Het heeft iets futuristisch en verlaten. Hierna komen we wat afgezette wegen tegen bij een parlementsgebouw waar ook een aantal tenten staan. We lopen erlangs en er liggen gewoon mensen in, al durf ik niet lang genoeg te kijken om zeker te weten of ze gewond zijn. Als we aan de voorkant komen van het gebouw hangen er verschillende vlaggen waaronder die van de VN dus dit maakt mijn idee dat er misschien echt gewonden lagen iets realistischer.
We lopen naar de blauwe moskee die met een aantal kerken op de achtergrond een mooi beeld en contrast biedt. Ik neem even een kijkje binnen omdat we toch moeten wachten op Diane en ondanks dat ik mooie gebouwen kan waarderen, vind ik het ergens altijd jammer dat gebedshuizen altijd zo overdreven groot en kitsch moeten zijn. Dat is de reden dat ik ook eigenlijk niet per se de binnenkant hoef te zien want gegarandeerd dat het helemaal van goud is. De gebedshuizen simpel houden zit er helaas niet in, ook al heb ik van horen zeggen dat moskeeën en kerken zo wel bedoeld zijn, maar dat terzijde. Ik moet ook toegeven dat het een mooi beeld is in een stad die op zichzelf al erg mooi is. Vele balkonnetjes, mooie gevels, kleine straatjes met slagerijen, bakkerijen e.d., maar ook erg veel groen en zo nu en dan gekleurde huizen en een beetje invloeden van landen aan de mediterranée. Bij de moskee staan ook nog mooie versiersels ter ere van de ramadan.
Diane is inmiddels gearriveerd en we lopen een flink stuk om een ijsco te eten op een mooie locatie. Onderweg krijgen we een geschiedenisles over de oude scheidingslijn tussen het christelijk en moslim gedeelte tijdens de oorlog van 1975-1992 wat voor studenten een groot probleem was. Een kennis van Diane heeft deze grens elke dag minstens 2 keer overgestoken met gevaar voor eigen leven, er waren namelijk sluipschutters op de loer. De gebouwen met kogelgaten zien we ook regelmatig en een tank met een soldaatje erop achter een flinke loop van een aardig kaliber kun je ook tegen het lijf lopen. Sowieso zijn grensposten normaal maar later hoor ik dat de apparaten die ze gebruiken om te meten of je een bom hebt niet eens werken :) Inmiddels aangekomen bij de ijssalon nemen we het er uiteraard even van en wanneer een derde Fransoze Gianne arriveert, die zoals de andere twee ook aardig wat Arabisch kan en in het midden oosten heeft gewoond, voel ik me toch wel een buitenbeentje. De connectie tussen Frankrijk en Arabische wereld komt sowieso in verschillende dingen terug, net alsof ik in Marokko of een andere voormalige kolonie ben, wat ook zo is maar ik nooit van geweten heb. Hoe dan ook, mijn reactie als minderheid is om lekker de draak te steken met hun leuke accent wanneer ze Engels spreken. “Honourable” bijvoorbeeld maar ook “disgusting” blijft een klassieker. Over klassiekers gesproken, er rijden hier auto’s die je nooit bij ‘ons’ zou zien rijden en al zou het zo zijn, niet in deze staat. Eigenlijk heeft elke auto hier wel schade en dan heb ik het niet over een krasje, nee dan heb ik het over een stukken lak eraf, deuken en verkleuring van heb ik jouw daar. Het verkeer is sowieso een verhaal apart.
We hebben besloten de volgende dag een auto te huren en uiteraard ben ik degene die moet rijden. Ik krijg die avond wat tips en regels die gelden of beter gezegd niet gelden. Iedereen rijdt als een gek, ten minste zouden wij zeggen. Duidelijke scheidslijnen zijn er niet op de weg als je de chauffeurs moet geloven. Van elke 2-baansweg wordt minstens een 3e maar het liefst een 4e gecreëerd. Lekker dicht tegen elkaar aan rijden, een keertje toeteren dat je eraan komt (bijna nooit agressief, geen sarcasme) en waar het mogelijk is, gewoon gas geven en inhalen. Ik noem het een opportunistische rijstijl want ze gaan vaak half op de weg rijden en zodra ze er links of rechts langs kunnen of zeker weten dat de ene baan sneller is, dan gaan ze ervoor en bumper kleven hoort daar natuurlijk bij. Dit is allemaal niet zo gek als je hoort hoe rijlessen gaan, namelijk naar voren tot de 2e versnelling en achteruit rijden en dat allemaal op een parkeerplaats. Deze verlaten ze nooit dus hoort parkeren er natuurlijk wel bij. Stel je voor zeg, je rijbewijs halen en niet kunnen parkeren! Rotondes zijn echt geweldig, iemand die er op komt en eigenlijk helemaal rond moet gaat gewoon in tegengestelde richting rijden en er meteen weer af. Ook links blijven rijden terwijl ze eraf moeten is zeer gebruikelijk en niemand die het erg vindt dat je alles ophoudt doordat je altijd wel iemand af moet snijden. Niemand wordt kwaad, maar toch vraag ik mij af of ze ooit van, voorsorteren hebben gehoord, wat is dat ook alweer??
Ik ga mij ook wagen aan dit avontuur, maar eerst nog even een kennismaking met 2 nieuwe vrijwilligers: Sandra die half Egyptisch en half Zweeds is en Esther uit Australië. Met de laatste kan ik het meteen goed vinden en zij is dan ook mijn leeftijd. Het is toch wel leuk om even goed Engels te kunnen praten, want de Franse meiden praatten toch best veel in hun eigen taal onderling. Ze maakten netjes hun excuses maar ik vond het niet erg en kreeg ook meteen een goede uitleg waarom veel Fransen doen alsof ze geen Engels kunnen: ze zouden zich schamen. Dat geldt zeker voor Anne Claire die het ook niet echt op prijs stelt dat ik soms lach om het accent of uitspraak, maar geintje moet kunnen. De zoon des huizes bourgois spreekt al aardig goed Engels en ook d kleine van acht probeert het. Ze zegt al zelfs “I’m fine, thanks” zonder dat ik iets gevraagd heb. De jongste heeft haar manier om haar kennis van Engels te compenseren, namelijk gek doen en constant aandacht trekken. Ook gewoon lekker Frans tegen me praten ondanks dat ze weet dat ik er niks van begrijp. Ik weet gelukkig nog wel een paar woorden al zeg ik een keer gross met een Frans accent wat dik betekent dus dat was natuurlijk een lachwekkend misverstand. De 2 meiden zijn sowieso erg vrolijk en geestig. Van de jarige job leer ik een aantal stoere handbegroetingen die eindigen zoals Will Smith in Fresh Prince vroeger deed. Uiteraard leer ik haar die versie die zij weer met andere mensen doet. De legende leeft voort. Ook probeer ik ze het Predator geluid te leren dat vanuit je keel komt en bij hun uiteraard leidt tot gorgelend G geluid. Ze blijven proberen ;)
De volgende dag gaan wij proberen een auto huren en heeft Gianne haar rijbewijs gehaald, ondanks dat ze niet kan rijden. Ze woont er nog even dus dat komt mooi uit bij het regelen van de auto. We zetten de auto op de naam van Anne Claire omdat ik mijn rijbewijs niet bij me heb, Franse betaalt met gaar creditcard en geeft haar adres op en ik ga dus rijden wat geen enkel probleem is. Het rijden gaat me ook best goed af, waarschijnlijk omdat ik op een baan blijf en niet half-half. We gaan naar een klooster een Byblos, oudste stad ter wereld. Dit is ook best een mooi aanzicht met de ottomaanse, romaanse en andere stijlen van bouwen. Er zijn enkel wat ruïnes overgebleven. Hier eten we een opgerolde durum achtig broodje met knoflooksaus die heel sterk is maar ook met friet ertussen. In Libanon wordt bijna alles met brood gegeten, heel dun zoals een Turkse pizza. ‘Manouche’ is een erg lekker warm ontbijtbrood met bijv. tijm wat ik echt moest proberen. Het is erg zout en zit veel olijfolie op maar toch best lekker. Ook wat zoetigheden hebben we bij de bakker ingeslagen en heb de vorige dag ook al wat typische Libanese gerechten op. Het is altijd een soort tapas idee, vele borden met allerlei dingen erop en brood om het mee weg te werken. Op de weg terug zien we nog een oud vrouwtje in een kever die even angstig lijkt te rijden maar even later lekker tegen een jonge vent die toeterde haar hand omhoog stak van wat mot je, geweldig! Nog wat homemade ice tea gedronken en dan nemen we afscheid.
We gaan zelf de volgende dag richting Akkar maar eerst nog even naar de Jeita grotto. We worden door de chauffeur van de baas des huizes afgezet en opgehaald wat erg relaxed is natuurlijk. We nemen met zijn vieren nog de 2 zusjes mee en gaan lekker vroeg wat maar goed was ook. We waren bijna alleen en konden in alle rust genieten van dit prachtig stukje natuur. Echt prachtige stalagmieten en stalactieten, in allerlei vormen en maten. Eentje was 8 meter lang, een van de grootste ter wereld. Je kon er af en toe een figuur uithalen, toren van Pisa, bloemkool, mensen die kussen en deden mij ook denken aan de kastelen bij de droomvlucht in de Efteling. Er is ook een bootrit die nog mooier is vanwege de weerkaatsing van het blauwe water. We mogen geen foto’s nemen wat natuurlijk erg jammer is. De meiden genieten nog even van de dieren die in kooien langs een pad naar de uitgang staan. Uiteraard doen ze de geluiden nog even na en gaan we weer terug naar Monte Verde. We relaxen nog even, eten nog wat heerlijk vers fruit en kletsen nog wat alvorens opgehaald te worden door de NGO chef Friedrich uit Duitsland. Een grote smeltkroes zullen we maar zeggen.
Volgende keer over de eerste week hier in het noorden van Libanon, Insha’allah! Veelgebruikt woord wat net zo goed nee betekent als iemand een belofte maakt, dus houd me niet aan mijn woord ;)
[vip] =>
[userRegistrationDate] => 2013-04-21 14:08:16
[totalVisitorCount] => 7761
[pictureCount] => 2
[visitorCount] => 805
[author] =>
[cityName] => Beiroet
[travelId] => 492145
[travelTitle] => Libanon
[travelTitleSlugified] => libanon
[dateDepart] => 2015-06-22
[dateReturn] => 2015-08-01
[showDate] => yes
[goalId] => 99
[goalName] => Iets anders...
[countryName] => Libanon
[countryIsoCode] => lb
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/121/750/846_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/387/344_50x50.jpg?r=3
[titleSlugified] => welcome-to-lebanon
)
[32] => stdClass Object
(
[reportId] => 4840699
[userId] => 397738
[countryId] => 104
[username] => Sietsinbeiroet
[datePublication] => 2015-06-18
[photoRevision] => 0
[title] => De laatste loodjes
[message] => Daan is zaterdagmiddag weer terug uit Nederland en wij gaan met z'n viertjes even rondrijden, bekijken een winkel met Arabische tapijten die echt niet te betalen zijn en eten daarna een overheerlijk ijsje in Oslo, waar ze het lekkerste ijs van heel Beiroet hebben.
Op zondag zijn we te vinden in ATCL, bij het zwembad waar we weer kaartjes voor gekregen hebben. En 's avonds gaan we uiteten met Grace in een gave rooftopbar/restaurant Capitol. Als Grace ons thuis heeft afgezet wil Daan Beatrice naar huis brengen, maar komt er achter dat z'n autosleutel nog in het restaurant ligt. Met een armoedige taxi brengt hij Beatrice weg en haalt de sleutel op, lekker handig, maar een beetje mijn schuld!
Op maandag ga ik in m'n up op pad naar L'artisan de Liban om wat Libanees te kopen, een soort van aandenken voor in Nederland. Maar ik kom niet verder dan 4 schaaltjes voor hummus of iets anders, waarvan ik eigenlijk al weet dat ik die nooit ga gebruiken en al helemaal niet voor hummus.
Daarna rijd ik door de antiekwijk Basta, en stap nog even uit om een winkel te bekijken, maar kan niet echt iets vinden. Later verteld Robbert Delhaas mij dat ik daar beter met iemand naar toe kan gaan en niet alleen of met mijn kinderen. Als ik thuis ben belt Robbert mij (een Nederlandse man van jaar of 58) en wil me meenemen naar Hamra om daar een mevrouw te ontmoeten die meubels bekleed. Maar Robbert heeft eerst een lunch met een man, dus ik moet daar zelf naar toe komen. Goed voorbereid vertrek ik richting Hamra en hoop maar dat ik het kan vinden. Bij de slagboom moet ik de naam Talal Takla noemen en word ik netjes ontvangen. Uiteraard ben ik een kwartier te vroeg en blijkt Talal een uur te laat. Dus ik schud Talal de hand en ga even buiten zitten, zodat de heren hun bespreking kunnen beginnen. Na een half uurtje word ik uitgenodigd aan tafel en hebben we een leuk gesprek. Talal komt uit Syrië, woont al jaren in Libanon en gaat verhuizen naar Canada. Als we zijn aanbod voor een groot dessert hebben afgeslagen, stappen Robbert en ik in zijn auto. Robbert verteld me dat deze Talal de rijkste Syriër in Libanon is, en echt miljoenen heeft. Wat ik trouwens moeilijk kon geloven, want deze Talal gaf een heel slap handje, en ik denk altijd iets van mensen die een slap handje geven, wat dat is weer ik niet precies, maar nou niet dat ze multimiljonair zijn. Ik tracteer Robbert op een ijsje zodat we bij de ijswinkel de auto valet kunnen parkeren en we lopen naar de stoffenmevrouw. De Libanese vrouw Hala, is erg artistiek om te zien en is mega creatief. We drinken thee en kletsen wat met Hala en ze laat ons prachtige dingen zien, maar allemaal erg duur en net niet mijn smaak. Robbert laadt zijn gestoffeerde stoelen in en we gaan weer richting mijn auto en nemen afscheid. Leuk dat Robbert mij eea van Hamra heeft willen laten zien. Hij wil trouwens in Libanon verpleegtehuizen a la Humanitas gaan opzetten, vandaar zijn gesprek met de rijke Talal Takla.
Daan heeft in de avonden een druk programma en is weinig thuis. Etentje hier, borreltje daar, dat komt omdat er een aantal "bazen" over zijn voor vergaderingen.
Op donderdag haal ik Daan rond half 1 van kantoor om naar Juul d'r school te gaan, want het is vaderdag. Alle vaders mogen de klas in en doen leuke dingen met de kindjes zoals touwtrekken, dassen maken, gezichten beschilderen en dat soort dingetjes. Juul vindt het prachtig en ik zit lekker buiten een boekje te lezen, wachtend totdat ik Daan weer naar kantoor kan brengen.
Michel Abboud, collega Daan, heeft ons uitgenodigd om een dagje naar Tyre te gaan met hem en zijn vriendin. Joelle woont in Tyre en werkt daar voor de UN. Tyre is bijna 2uur rijden en we vertrekken rond 10 uur met onze auto die gereden wordt door Michel Abboud himself. Het is een mooi rit met prachtige natuur. Dan ineens zie ik overal geel groene vlaggen hangen, wat Hezbollah vlaggen zijn. We gaan dus naar een gebied wat 20min van Israël af ligt, en wat vol zit met Hezbollah om de grenzen te bewaken. Een beetje een gek idee vind ik het, maar voel me erg veilig met Michel. De checkpoints zijn we door gekomen en komen dan aan bij het mooie appartement van Joelle wat ze huurt voor 500 dollar per maand, onbegrijpelijk zo weinig. Nadat we de zelf gebakken chocoladetaart van Joelle hebben gegeten gaan we op pad. Al snel stoppen we ergens want ze wil even weten hoe het met 4 straatjochies gaat. Als ze de auto zien aankomen, rennen de jongens al naar ons toe. 2 van de 4 jongens zijn broertjes en zijn doof en kunnen niet praten. Dat op zich is al verschrikkelijk. Joelle checkt hun tandjes en maakt een praatje. Ik geef ze een zakje mini stroopwafeltjes die Daan had mee genomen uit Nederland. Geld verwachten ze niet, het is gewoon een praatje van Joelle met de jongens zoals ze zo vaak doet. Deze jongens wonen in het kamp wat we later bezoeken en zij moeten van hun ouders bedelen. Als ze met te weinig geld terugkomen mogen ze niet in de tent slapen. Joelle bemiddelt tussen dit soort kinderen en de ouders om de kindjes naar school te laten gaan. Maar de ouders weigeren dit meestal, want zo komt er geen geld binnen. Dan komen we bij het kamp aan, waar Joelle zelf niet vaak komt (meestal in grotere kampen) en vraagt aan een man met een lange jurk of we even mogen praten met ouders. Het mag, mijn hand wordt niet geschud want dat doen moslims niet bij vrouwen, beetje knikken dan maar. Daan en ik geven aan dat we niet willen dat zij denken dat we aapjes komen kijken, maar dat denken ze niet zegt Joelle. Als we binnen in het kamp zijn, worden we bedwelmt door een geur van mensenstront en andere armoedige geuren. Kindjes komen kijken en Joelle praat met een paar mensen die allerlei vragen hebben over hun papieren. Ik loop zo respectvol mogelijk rond, maar bedenk me dat je helemaal niet respectvol kan lopen, maar ik probeer het toch maar. We worden uitgenodigd een tent binnen te gaan en gaan daar zonder schoenen op de grond zitten, een andere mogelijkheid was er ook niet. Daan maakt zich druk om zijn stinkvoeten die nu uit zijn gympen zijn, Joelle praat met de vader van het gezin over de gezondheid van het baby'tje en ik zit maar een beetje respectvol te zitten. Ik was echt totaal niet mezelf en werd overladen door emoties en zat daar met een behoorlijke brok in mijn keel. Ik was niet zo blij daar te zijn, nou ik was wel blij dat ik zoiets heb kunnen zien, maar ik haat het gewoon dat het er is. Ouders doen hele dagen niks, kleine jongens gaan op straat bedelen en meisjes van 16 worden de straat opgestuurd voor prostitutie. Dat is toch gewoon te walgelijk voor woorden. Als we weer terug gaan praat Joelle nog met een andere man die zegt dat hij €2 nodig heeft omdat zijn kind ziek is. Joelle geeft nooit geld want dat mag ze niet,
maar wil ze ook niet en verteld dat de ouders gewoon medische hulp kunnen vragen via de UN. Het was waarschijnlijk om gewoon wat geld te krijgen. En dan ineens komt er een ijscowagen het terrein op gereden, en Daan en ik hebben precies dezelfde gedachte. Iemand heeft de ijscowagen getipt dat er "toeristen" zijn en wij kopen voor het hele kamp ijsjes. Maar helaas is dit niet het geval en Joelle zegt dat we er als een speer vandoor moeten. In de auto verteld ze dat dit waarschijnlijk Hezbollah was die getipt was en even poolshoogte kwam nemen. Niet dat ze ons iets aan wilden doen, maar gewoon even laten zien wie hier de baas is. De ijscowagen is hier dus geen ijscowagen zoals we dat in Nederland kennen, maar een mooie cover, met wapens in plaats van lekker sorbetijs. Nog steeds ben ik niet bang, maar wil er wel meer over weten. Joelle denkt dat ze ons bang heeft gemaakt, wat niet haar bedoeling was, dus past haar verhaal enigszins aan, maar slaat nergens meer op.
Weg van het kamp, weg van de ellende, weg van de verschrikkelijke stank en we gaan naar het christelijke gedeelte van Tyre wat echt prachtig is. We lopen lekker rond en zien mooie dingen. Onderweg komen we langs een poort waar net een man uitstapt en Joelle vraagt of de man Gino is, hij is namelijk de baas van een vriendin van haar die ze alleen bij naam kent en waarvan ze weet dat hij daar een huis heeft. Toevallig is hij ook een la première klant van Airfrance en we worden uitgenodigd om zijn huis te bekijken. Een huis zo mooi, echt ongelooflijk, aan de zee, fantastisch interieur, alles klopte aan dit huis, het was er één uit een boekje.
Na de rondleiding vertrekken we richting een klein haventje en eten daar heerlijk Libanees aan het water. Het pand van het restautant is al 1000 jaar oud en heel gaaf om te zien. Na het eten keutelen we langzaam terug en gaan nog even 2 uurtjes van het strand genieten. Een helder blauwe zee en wit fijn zand, best gek dat het hier zo anders is dan in Beioet. Op de terugweg naar het huis van Joelle verteld ze dat ze de straatjongens een ijsje had beloofd, dus we zoeken ze op voor de deur van een grote supermarkt en de Mac Donalds. Als ze ons zien aankomen, rennen ze weer naar ons toe en geven aanwijzingen om te parkeren. Met z'n alle gaan we de Mac binnen en ik ben vertederd door deze blije lieve gezichtjes. Zelf mijn kinderen vinden het al een feest om een ijsje te kopen, laat staan deze knappe arme mannetjes.
Vol trots poseren ze met hun ijsjes voor mijn foto. Bij Joelle halen we de auto op en rijden achter hen aan richting Beiroet. Wat een dag, echt onwijs blij dat ik Tyre gezien heb. En super lief van Michel om dit als afscheidscadeau te geven.
De volgende ochtend gaan we met z'n viertjes nog een laatste keer zwemmen hij ATCL en ik geniet intens van deze heerlijk dag. Het is lekker een beetje bewolkt en Fedde en Juul spelen zo lief in het zwembad en de speeltuin en hebben de dag van hun leven, en wij daardoor ook. Zoals mijn moeder zou zeggen "wat een rijkdom".
s' Avonds staat Oscar op de stoep en het is gelijk weer net zo gezellig als "vroeger". Ik laat de mannen samen op pad gaan, want dat is wel zo leuk voor ze, even quality time.
Op zondagochtend vertrekken we inclusief kids naar Eddesand, de mannen hebben een kort nachtje gehad maar zijn nog redelijk fris. Ze spelen heerlijk in het zwembad met Juul en Fedde, liggen een beetje, bekijken ongegeneerd het vrouwelijk schoon en genieten van de zon. Rond het middaguur wordt er Libanees gegeten en we eten onze buikjes rond, vooral met de gefrituurde calamaris haha.
Aan het eind van de middag nemen we nog een kijkje in Byblos, Oscar met Fedde op de schouders, en daarna gaan we lekker naar huis. Fedde en Juul hebben het helemaal naar hun zin met Oscar en lopen de hele tijd achter hem aan, super schattig.
s'Avonds gaan we met z'n drietjes eten in Zaituna Bay wat heel gezellig is, we kletsen over van alles en nog wat. Daarna nemen we nog even een afzakkertje in de rooftopbar van het Four Seasons hotel, wat echt een mega toffe tent is. Op 100 meter hoogte in de buitenlucht met een geweldig uitzicht.
Op maandagmorgen gaan de heren vroeg weg want die gaan een wandeltocht maken in de Kardisiën Valley langs allerlei kloosters enzo. Ik ontvang foto's van prachtige natuur en Oscar en Daan in blote bast. Als ze eind van de dag thuis zijn maken we ons klaar voor het diner in Toto. Minister Mohammed Mashnouk van Environnement heeft de Nederlandse groep uitgenodigd voor een diner. Hij doet dit vooral voor zijn 39 jaar jongeren Nederlandse vrouw Minou, maar vindt het zelf ook heel leuk. Oscar mag mee en het is een leuke avond, we zitten aan drie grote ronde tafels en kletsen en eten wat af met iedereen.
Op dinsdag gaat Daan werken en laat ik Oscar lekker uitslapen. Ik geniet er van om mensen met kleine kinderen uit te laten slapen, dat vind ik zo heerlijk voor ze, even wakker worden uit jezelf. De ochtend speelt Oscar met de kids en rond 12 uur zijn wij samen met Juul in DownTown. Na een rondje kantoor van Daan lunchen we bij Carnaval en zetten Oscar daarna op de taxi. Oscar was een top logee, super gezellig en heel lief met de kids. Wat ik van Oscar heb geleerd, is om koud te douchen dmv een speciale ademhaling. Tot nu toe heb ik dat iedere dag gedaan en ik kan het iedereen aanraden.
[vip] =>
[userRegistrationDate] => 2013-10-19 14:20:43
[totalVisitorCount] => 18995
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 305
[author] =>
[cityName] => El Achrafiyé
[travelId] => 457601
[travelTitle] => Beiroet
[travelTitleSlugified] => beiroet
[dateDepart] => 2013-10-11
[dateReturn] => 2015-10-01
[showDate] => yes
[goalId] => 9
[goalName] => Werken in het buitenland
[countryName] => Libanon
[countryIsoCode] => lb
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/libanon,el-achrafiy
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/397/738_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => de-laatste-loodjes
)
[33] => stdClass Object
(
[reportId] => 4836650
[userId] => 397738
[countryId] => 104
[username] => Sietsinbeiroet
[datePublication] => 2015-06-04
[photoRevision] => 0
[title] => Bezoekjes
[message] => Camiel en Laura worden door Daan opgehaald van het vliegveld, wat een gezelligheid. Vanuit Genève komen ze ons even een paar dagen bezoeken. We vermaken ons erg goed met de tripjes die we al vaker met ons bezoek hebben gedaan, maar toch steeds anders is. We bezoeken en lunchen in Byblos, gaan naar het strand, zien Zaituna bay, gaan uiteten in Gemmayze, drinken cocktails in de Junk Jard, gaan naar de VIP-bios en nog veel meer. Het was super gezellig, Camiel en Laura zijn een super lief stelletje en perfecte logeetjes.
Camiel en Laura vertrekken dinsdagmiddag en donderdagavond staat Florine bij ons op de stoep. Daan haalt Flo op en Juul wil opblijven om op haar te wachten, Juul vraagt om de twee minuten "waar blijft ze nou?".
Op vrijdag gaat Daan naar kantoor en Flo en ik gaan hier de buurt verkennen. Ik heb een afspraak gemaakt om onze nagels even te laten lakken, dus dat doen we dan ook, daarna drinken we wat in de ABC. 's Middags gaan we met Juul naar Downtown en lunchen we bij het Italiaanse restaurant Gavi, we lopen rond in Downtown, zien opgravingen en gaan langs bij het kantoor van Daan. De rest van het weekend vliegt voorbij met bezoek aan strand, Byblos, VIP-bios, een Libanese lunch met collega Michel en Joelle, en ook Zaituna Bay staat weer op de lijst. Fedde en Juul vinden het zo gezellig dat Florine er is en zijn vanaf het moment dat ze er is alleen maar met haar bezig, heel schattig om te zien.
En ook al gauw is het weer maandag en dus weer tijd om afscheid te nemen, maar wat was het fijn en gezellig dat Florine bij ons was, even quality time voor broer en zus, maar ook voor de kids en voor mij.
's Avonds vieren wij samen met de nederlandse ambassade en alle genodigden dat onze koning jarig is, een gezellige avond met net als vorig jaar weer een lekkere bitterbal en een romig blokje kaas inclusief hollands vlaggetje. Dan is het even rust in huize Pijzel en kletsen en genieten we nog na van de bezoekjes van afgelopen twee weken. Op zondag gaan we naar Bsalim want daar is de kids-koningsdag georganiseerd, waarvoor ik net als vorig jaar de uitnodiging heb gemaakt haha. Het is daar nu eigenlijk leuker dan vorig jaar want Fedde en Juul kunnen zich nu beter zelf vermaken en Juul doet zelfs mee aan wat spelletjes, die ze trouwens niet geblinddoekt wil doen zoals de andere kindjes, maar dat mag de pret niet drukken.
Daan z'n opvolger inclusief vriendin bezoeken Beiroet een paar dagen en wij laten ze uitgebreid kennis maken met deze stad.
Op Daan z'n verjaardag is hij zelf niet thuis, want hij moest naar Egypte dus ik vier het een beetje in m'n eentje. Als ik Juul namelijk vertel dat hij jarig is, maar niet thuis snapt ze er waarschijnlijk niets van. Dus op zaterdag vieren we het met elkaar en eten 's ochtends chocoladetaartjes. 's Middags gaan we naar een soort van paardenfarm wat in een mooie groene vallei ligt. Onderweg zegt Juul dat ze buikpijn heeft en dat snap ik wel na zo'n stuk taart en kronkelige weggetjes, en dan ja hoor, ik hoor het bekende geluid en zie dat Juul de gehele auto heeft ondergekotst. Ze zit helemaal onder, net als haar stoeltje, de riem, de bank en de grond. Hop Juul uit de auto en huilend in het gras langs de weg, een hulpvaardige vrouw geeft heel lief, door haar autoraampje een pak natte doekjes wat goed van pas komt. Godzijdank had ik nog een extra broekje en T-shirt in de auto liggen dus we maken haar en de auto een beetje schoon en gaan weer verder. De farm bleek minder farm dan we dachten, maar er waren paarden en het uitzicht was prachtig. We lunchen in een gek tentje Libanees en genieten toch nog van de verjaardag van Daan, de lucht in de auto op de terugweg niet mee gerekend.
Met Jozef, Jinane en de kids gaan we naar het zwembad wat bij hun 2de appartement hoort en hebben een geweldige dag. Manaar is een prachtig plekje voor alleen eigenaren van een appartement daar, met een zwembad en een heel klein stukje strand waar de kids zich met emmers, scheppen en zand goed vermaken.
Op 12 mei vertrek ik zonder kids naar Nederland om daar even lekker een paar daagjes door te brengen. Ik had nog een gratis ticket van KLM en dacht waarom ook niet, dit is dé kans om nog even te profiteren van een hulp in huis. Familie en vriendinnetjes uitgebreid gezien en ik kreeg goed bericht van Daan over het reilen en zeilen thuis, echt genieten dus.
We pakken nog wat stranddagen mee en doordeweeks gaat alles zoals het hoort te gaan en ben ik langzaam aan de kasten aan het doorspitten en geef een hoop spullen weg aan Nadine en de conciërge.
Afgelopen weekend zijn we weer naar Manaar geweest naar Jozef en Jinane, nu pas in de middag want we gaan bij hen thuis eten en dus beter om de kids even te laten slapen. Weer een lekkere middag en niet te warm. Aan het eind van de dag gaan we met familie Hoes mee naar huis en eten pizza, maiskolven en ijs en franse kaas toe. Een beetje een vreemde combinatie maar het was super gezellig. We hebben lekker in de tuin gezeten, ja ze hebben een tuin, en Fedde en Juul hadden de tijd van hun leven. Geen gezeur, geen gehuil en op een gegeven moment zaten ze met Sjef, Texas en Romeo onder een dekentje op de bank. Na de heerlijke kaas en wijntjes gaan we om half 11 toch maar naar huis, want het is al lang bedtijd voor het kleine grut. Jozef appt ons later dat hij in 5 jaar nog niet zo'n leuke avond als deze heeft gehad en ons vreselijk gaat missen. Echt heel erg schattig! Fedde en Juul slapen uit tot half 10 en Daan en ik boffen dus maar weer met zo'n lekkere lange nacht. Dan halen we Wencke en haar kids Lena en Noor op om naar het zwembad in ATCL te gaan. Daan heeft via via introducé kaarten weten te krijgen en zo genieten wij van het luxe zwembad en de speeltuin en het heerlijke weer. De prive zwembaden zijn toch veel fijner dan de stranden en zwembaden waar je voor alles moet betalen, daar mag je nog geen flesje water mee naar binnen nemen. Als Fedde en Juul rozig en gewassen in hun bedjes liggen gaan wij naar de film. Daan wilde heel graag naar Mad Max, dus waarom ook niet. Nou achteraf niet echt mijn keus, maar best een prima film.
Deze week hebben we 3x franse les met op vrijdag de allerlaatste met een eindtoets voor niveau 6. Heerlijk om de laatste weken hier even geen verplichte franse les te hebben van 2,5 uur, want dat is best intensief 2x per week.
Daan is eerst nog even naar Jordanië maar dat is maar voor twee dagen.
Franse les inmiddels afgerond en we zijn beide geslaagd. We nemen afscheid van de professeur en drinken nog een biertje met hem.
Op zaterdagmiddag gaan we met z'n viertjes naar het Hippodrome want daar is een gardenshow. Soort van festival-idee met leuke kraampjes, muziek eten en drinken en dan ook planten haha. Een heerlijke middag want Fedde en Juul kunnen lekker los lopen en dansen wat op een podium.
Op zondag heeft Joke een BBQ georganiseerd voor alle Nederlanders op haar terrein waar ook de konings kids dag was. Vanaf 13 uur zijn we allemaal aanwezig en worden de bbq's aangegooid. Een super gezellige middag, er zijn veel kinderen die lekker kunnen rondrennen en de ouders hebben weer even tijd om te kletsen, te eten en te drinken.
Op dinsdagavond gaan Daan en ik naar DownTown want daar is de Dutch design week. Super gave dingen en leuke mensen. Daarna gaan we met een grote groep eten bij Blueport want Jozef heeft daar een 3D show voor Bank Audi, wat geprojecteerd wordt op een waaier van water wat met een machine uit het water wordt geblazen, super tof! Als iedereen naar huis is, inclusief Daan, blijf ik nog even een wijntje met Michelle drinken. Als het Bank Audi festijn afgelopen is, sluipen wij stiekum het afgezette terrein op en nemen elk 3 bloemstukjes mee. Die zouden anders toch weggegooid worden en dat vonden we zonde!
De laatste weken zijn nu in zicht hier in Beiroet en bij alles wat ik nu doe en zie denk ik steeds "dit is voor het laatst". Een heel gek gevoel om hier over 3,5 week weg te gaan. Ik vind het nog het allermoeilijkste voor Nadine. Wat zal zij ons gaan missen, en dan vooral de kindjes. Ik krijg al buikpijn als ik denk aan het afscheid nemen, vreselijk lijkt me dat.
Maar we proberen hier nog even te genieten en dat gaat zeker lukken. We krijgen volgende week ons laatste bezoekje uit Nederland want dan is Oscar voor een paar dagen onze logee. Daan is nu even 3 dagen in Nederland voor zijn nieuwe baan, en dus vieren we ons 4-jarig huwelijk niet samen. Maar ik heb wel een hele mooie ketting gekregen, die we op de Dutch design week hebben gezien, dus dat maakt een hoop goed, haha.
Nou dit is denk ik het één na laatste verhaaltje wat ik schrijf in Beiroet, ook dat is een gek idee.
[vip] =>
[userRegistrationDate] => 2013-10-19 14:20:43
[totalVisitorCount] => 18995
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 200
[author] =>
[cityName] => El Achrafiyé
[travelId] => 457601
[travelTitle] => Beiroet
[travelTitleSlugified] => beiroet
[dateDepart] => 2013-10-11
[dateReturn] => 2015-10-01
[showDate] => yes
[goalId] => 9
[goalName] => Werken in het buitenland
[countryName] => Libanon
[countryIsoCode] => lb
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/libanon,el-achrafiy
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/397/738_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => bezoekjes
)
[34] => stdClass Object
(
[reportId] => 4819845
[userId] => 397738
[countryId] => 104
[username] => Sietsinbeiroet
[datePublication] => 2015-04-08
[photoRevision] => 0
[title] => Terug uit het heerlijke Bellwald
[message] => We hebben een heerlijke week gehad in Bellwald, wat was het fijn iedereen weer even te zien.
Als we op zondagavond aankomen op het vliegveld van Beiroet, komt al gauw onze taxi aanrijden. Met de kids stap ik in en Daan helpt de chauffeur met alle zooi in te laden. Als de chauffeur de auto instapt en zich omdraait en in het gezicht van Fedde kijkt zegt deze man "heil hitler", waarvan ik in eerste instantie dacht dat hij zei "hi hitler", maar deze domme gedachte daargelaten. Daan en ik zitten elkaar verbijsterd aan te kijken en ik vraag Daan of ik het wel goed heb gehoord. Wat bezielt deze man? Wat een verschrikkelijke idioot, hoe kan je zoiets zeggen!! Iets later komen wij erachter dat hij denkt dat we Duits zijn, maar dan nog, wat denkt deze man wel niet. Totaal in shock worden we naar huis gereden en zijn de kids weer blij om thuis te zien. Thuis, maar wel in een apart land met vreemde mensen.
De volgende ochtend gaat Daan naar kantoor en zien wij een heel klein versuft vogeltje op ons balkon zitten. Uren later zit de vogel er nog steeds en jaagt Fedde hem de stuipen op het lijf door heel hard op de ramen te kloppen. Ik verzamel wat moed en pak het vogeltje op en zet hem in de plantjes, even later vliegt het beestje rustig weg en ga ik 6 keer mijn handen wassen.
Dinsdagochtend word ik gebeld door Fatma of ik mee wil gaan naar een 'tasting' van een nieuw italiaans restaurant "Gavi". Met een klein groepje inclusief Daan, zijn collega Michel en Juul genieten we van een heerlijke lunch, die we uiteraard niet hoeven te betalen.
Op moederdag (libanese moederdag) krijg ik ontbijt op bed en mooie tekeningen van Fedde en Juul. Een paar dagen later wordt dit ook gevierd op school en mogen de moeders de klas in. Lekkere hapjes, knutseltafels en een polaroid-fotograaf maken de middag tot een succes. Al praat ik daar met niemand behalve met Juul, want de Libanese moeders zijn een beetje arrogant, het was erg leuk en Juul vond het prachtig dat ik in haar klas mocht zijn.
In het weekend gaan we langs bij Wencke en Markus en borrelen we daar, Juul speelt lief met de meisjes en Fedde breekt de tent af. Leuke mensen zijn het en we zullen vaker met ze afspreken. Op zondag lunchen we met Jozef, Jinane en de kids in Peninsulin, wat erg leuk is want er zit een grote tuin bij waar kinderen kunnen spelen en voetballen.
Juul gaat nu een paar dagen naar school zonder luier en lijkt qua plassen zindelijk te zijn. Al weigert deze kleine prinses om op school te plassen en houdt het steeds op totdat ik weer thuis ben. Maar ook 's nachts houdt ze het droog, dus ik ben trots.
's Ochtends als ik Juul naar school heb gebracht, wandelen Fedde en ik lekker rond in Downtown en Zaituna Bay, de temperatuur is heerlijk en varieerd nu van 17 tot 24 graden.
We zijn door Michel uitgenodigd om mee te gaan naar Tripoli naar een diner van een bepaalde organisatie, maar ik besluit dat we niet gaan. Het reisadvies naar Tripoli is negatief en ik heb geen zin om problemen op te zoeken, stel je voor dat ons iets overkomt en de kids zijn thuis, dat vergeef ik mezelf gewoon niet. Daan baalt er een beetje van, maar begrijpt heel goed waarom ik niet wil gaan. Op donderdag hebben we een karaoke-avond in de kroeg met de Nederlanders en na wat wijntjes pak ook ik de microfoon en zing uit volle borst, een gezellige avond.
Op vrijdagavond zijn wij uitgenodigd op de residentie van de ambassadeur omdat zij en haar vriend Bard jarig zijn geweest en al 20 jaar bij elkaar zijn. Bard woont in Nederland en werkt als tandarts, maar is vaak in Beiroet te vinden bij Hester. Het is een hele leuke avond voor een select groepje mensen. De avond staat in het teken van wijn, want de Duitse wijnboer 'Guts', geeft een wijnproeverij in de residentie. Heel erg leuk en met de zelfgemaakte gerechten van Hester en Bard een goede combinatie om de avond gezellig door te brengen. De volgende dag ben ik niet heel veel waard, maar de wijn was top.
Nadine doet net als onze franse leraar en heel veel anderen hier in Beiroet aan "karem". Dat houdt in dat ze 46 dagen voor pasen gaan vasten, niet zoals de moslims, maar meer met eigen regels. Zo eet nadine bv nu op woensdag en vrijdag geen vlees. De eerste dag halen ze in de kerk een as-kruisje, wat op hun voorhoofd getekend wordt. Raar gezicht, want iedereen liep hier de hele dag met een goudkleurig askruisje op hun voorhoofd rond. En in de laatste week van Karem eet en drinkt Nadine pas na zes uur 's avonds en eet onze franse leraar 2,5 dag niks. Toch een beetje een aparte bedoeling moet ik zeggen, met pasen denk ik namelijk gewoon aan de paashaas en chocola.
Ik had vernomen dat er door Sander (de midden-oosten correspondent) boerenkool was gegeten en ging zwaar op zoek naar dit groene goedje. In de nieuwe grote Spinneys vond ik eindelijk een groen blad aan een lange steel wat best voor boerenkool door kon gaan. Meerdere keren wassen, plukken van de steel en de bladeren kleinsnijden, dat is wat ik deed. Na wat culinaire tips van mijn moeder zet ik 's avonds vol trots de boerenkoolstampot op tafel, inclusief rookworst die mijn zus voor me had meegenomen naar Bellwald. Het was serieus meer dan verrukkelijk en ik ga dit nu nog 6 keer maken, want in de vriezer liggen nog 6 rookworsten op ons te wachten.
Dan op een dag vraagt Nadine aan mij of ze een week op vakantie mag, ik kijk haar ongelovig aan maar zeg dat dit wel moet lukken. Ze verteld dat haar Cameroonese vriendin Silvie, die met een Italiaan getrouwd is alles zal betalen en ik vraag door. Silvie wil met Nadine Nederland! Naar Nederland? Oui les pays bas, Nadine verteld dat ze naar Rotterdam willen om daar de haven te gaan bewonderen, nou ik was met stomheid geslagen. Er moet nog wel even een visa voor haar aangevraagd worden en dan kan ze gaan. Als ik het Daan vertel snapt ook hij er niks van, maar hij meldt Nadine later dat ze zelf alles moet gaan aanvragen bij de Ambassade. Nadine probeerde dit eerst even op ons af te schuiven en beweerde dat wij als haar garant-houders dit moeten aanvragen, nou no way! Als we er langer over nadenken vinden we het steeds raarder worden en vragen onze franse leraar om advies. Hij verteld ons dat we dit niet moeten vertrouwen en dat het best mogelijk is dat Nadine haar paspoort verscheurd na aankomst in Nederland, en dan zijn wij verantwoordelijk.
Een paar dagen later vertellen wij Nadine dat we deze zomer weer terug zullen keren naar Nederland en ze reageert hier koeltjes op. Wel merk ik aan haar dat ze het vreselijk vindt om Fedde en Juul te moeten gaan missen. Toen ze aan ons vroeg of we haar niet konden gebruiken in Nederland, brak mijn hart en moest ik mijn tranen bedwingen. Ze wil niet terug naar Cameroon, en haar papieren lopen 3 juli af dus dat wordt nog een probleem als ze geen nieuwe baan vindt. Wellicht voelde Nadine de bui al hangen en heeft ze daarom het verhaal verzonnen om op vakantie te gaan naar Nederland. Het kan natuurlijk ook zo zijn dat iemand haar gouden bergen heeft belooft en ze uiteindelijk in de prostitutie zal belanden in Nederland. Want een vakantie naar Nederland die betaald wordt door een vriendin, vind ik eigenlijk een beetje vreemd. Ik voel me hier een beetje rot over, en wacht maar even af of ze daadwerkelijk een visa gaat aanvragen, en anders moeten we gauw op zoek voor haar naar een nieuwe familie.
Op dinsdagavond komen de collega's van Daan eten en het is een leuke avond. Hij wilde eigenlijk gaan vertellen dat hij zal stoppen in Beiroet deze zomer, maar doordat het zo gezellig was besloot hij dit maar even uit te stellen.
Dan op woensdagochtend moet ik aan het werk voor Airfrance. Voor Daan z'n app, voor social media en voor bepaalde folders moeten er namelijk foto's gemaakt worden van het eten van de business class en first class. Marlene, een collega van Daan had bedacht dat ik dit wel kon doen omdat ze mijn foto's op facebook altijd zo mooi vindt, haha. Daan stemt in en Airfrance zal €1000 besparen. Nou ik kan je vertellen dat ik hier in eerste instantie helemaal niet zo blij mee was, en al helemaal niet toen de mevrouw van het eten verzocht om mijn eigen verlichting mee te nemen. Verlichting verlichting? Ik maak altijd foto's buiten in de schaduw en meer heb ik niet. Met Marlene en Ranja vertrek ik richting catering department bij het vliegveld. 's Ochtends trek ik een hele zwarte outfit aan inclusief zwarte boots en lijk wel een beetje op een fotograaf vind ik zelf. Ik neem me voor om vlak voordat ik de foto's ga nemen, mijn haar in een staart zal gooien, zodat dat er ook een beetje profie uit ziet. Al dagen, en op de weg er naar toe maak ik me grote zorgen over het licht, als ik geen goed licht heb wordt het niks, dat weet ik zeker. Na verschillende checkpoints komen we aan bij het catering gebouw, en tot mijn grote vreugde zie ik dat er in de ontvangsthal prachtig licht is, oké niet perfect, maar beter had ik niet durven dromen. Aangekomen in een vergaderzaal wordt mij verteld dat ik hier zal gaan fotograferen, ik loop rond en schud mijn hoofd en zeg met een strak gezicht "impossible".
Ik mijn beste Frans zeg ik dat ik hier niet kan werken en alleen foto's ga maken als het beneden in de ontvangsthal is. 3 man in rep en roer maar na 20 minuten staat er beneden een tafel met gekreukt tafellinnen voor me klaar. Ik maak wat zogenaamde proeffoto's van een geel doekje wat toevallig in mijn tas zit en verplaats het af en toe en vertel dan dat ik klaar ben. Op grote karren wordt het eten binnen gebracht en als gekken zetten ze wat gerechten op tafel, bemoeien ze zich er mee, halen dingen weer weg en verschuiven borden. Nou dat was wat zeg, ik duw mensen weg, verzoek ze semi beleefd om opzij te gaan en me iets meer dan 1 minuut per gerecht te geven. Ik ga als een speer aan het werk en probeer creatief na te denken en het goede licht te pakken. Na een klein uur ben ik een soort van klaar, denk ik. Geen idee of het wat geworden is, maar ik kon er niet meer van maken. Eenmaal thuis duik ik gelijk achter de laptop en ontdek dat er godzijdank best wat foto's tussen zitten die er mee door kunnen. Nu nog maar even afwachten of Airfrance dat ook vindt.
De volgende dag ontvang ik een groot boeket tulpen, gestuurd door Marlene en Ranja voor mijn inzet, ze hadden nog geen foto gezien!
Dan is het pasen en wij gaan ontbijten in Zaituna Bay met Jozef en zoontje Chef, we dachten dat we de enige zouden zijn, maar helaas. Na een middelmatig ontbijt wandelen we bij waterfront en de kids steppen en voetballen. Na het verlate middagslaapje van Fedde en Juul, gaan we met z'n viertjes naar Downtown naar het huis van Michelle en Mike. Zij hadden ons en Hester en Bard uitgenodigd voor een borreltje. Hartstikke gezellig en omdat Mike mede-eigenaar is van Gavi staan er lekkere happen op tafel en laat hij pizza's komen uit het restaurant wat onder hun appartement zit. Om 20.00 uur gaan wij naar huis, want Fedde en Juul zijn begonnen met het afbreken van deze prachtige en dure woning. De volgende dag, 2de paasdag gaat Daan een paar uurtjes werken en zijn we daarna door collega Ranja uitgenodigd op de zeilclub. Een prachtige haven voor alleen members, met een gigantische speelruimte, heel veel gras en een buiten en binnen zwembad. Dit is nou precies wat ik zoek, een soort van park waar je gewoon kan zitten, spelen, picknicken en weet ik het wat allemaal. Het jammere is dat wij hier normaal gesproken dus geen toegang voor hebben tenzij we worden uitgenodigd, maar daar betaal je dan ook weer voor als member. We hebben een heerlijke middag, Fedde voetbalt en houdt zich bezig met opa's op de jeu de boulles baan en Juul schommelt er op los.
Daan vertrekt dinsdag voor 3 daagjes naar Parijs en ik doe leuke dingen met Fedde en Juul, Juul heeft vakantie dus het gaat van koekjes bakken, tekenen, kleien, tot aan verkleedpartijen en speeltuin(tjes) (be)zoeken. Al met al een gezellige bedoeling!
[vip] =>
[userRegistrationDate] => 2013-10-19 14:20:43
[totalVisitorCount] => 18995
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 348
[author] =>
[cityName] => El Achrafiyé
[travelId] => 457601
[travelTitle] => Beiroet
[travelTitleSlugified] => beiroet
[dateDepart] => 2013-10-11
[dateReturn] => 2015-10-01
[showDate] => yes
[goalId] => 9
[goalName] => Werken in het buitenland
[countryName] => Libanon
[countryIsoCode] => lb
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/libanon,el-achrafiy
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/397/738_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => terug-uit-het-heerlijke-bellwald
)
[35] => stdClass Object
(
[reportId] => 4810511
[userId] => 397738
[countryId] => 104
[username] => Sietsinbeiroet
[datePublication] => 2015-03-03
[photoRevision] => 0
[title] => Storm, regen en sneeuw
[message] => Er is hier best wel veel regen gevallen de laatste tijd, wat soms best saai is, maar waardoor er in de bergen veel sneeuw is gevallen. We gaan in de weekende zo vaak als we kunnen met de kids naar de sneeuw. Oke, het is geen ideale combi, maar het is wel lekker in de frisse lucht en we zijn er weer even uit. Op het terras van Hotel Intercontinental Mzaar hebben we een plekje veroverd waar we zicht hebben op de kids en op alle geweldige Libanese vrouwen. Want oh oh oh wat zien deze vrouwen er uit, het terras is eigenlijk een soort modeshow. Dames in hele strakke broekjes, rode lippenstift, bontjassen, bontlaarsjes, geföhnde haren, grote zonnebrillen, en nog grotere decolleté's, hebben het helemaal niet naar hun zin, maar ze worden gezien, en daar gaat het om. Ik daarentegen loop te slepen met 2 kids die slaap hebben, mijn haar in een makkelijke knot, m'n spijkerbroek met sneeuwschoenen en een grote capuchontrui (best een lastig woord om op te schrijven trouwens), maar ik voel me hartstikke gelukkig.
Daan gaat een paar dagen naar Nederland om bij de eindinspectie te zijn van ons huis doordat de verhuurders eerder dan verwacht zijn weggegaan. Ik besef me dat ik best een beetje jaloers ben dat hij bij mijn familie in Nederland is, maar het is niet anders. Beetje jammer is, dat het mega slecht weer is en er een storm van een paar dagen is. Wat neerkomt op geen televisie, wat neerkomt op een beetje saaie avonden zo alleen, maar wat als gevolg heeft dat ik alle fotomappen op de computer uitgezocht en georganiseerd heb, wat weer neerkomt op dat ik me daar weer goed over voel.
Nadine wil 's avonds als ze naar huis gaat haar paraplu opzetten terwijl het onweert, en ik moet haar dus heel even uitleggen dat dat een beetje gevaarlijk is met dit weer. Best wel lastig in het Frans kan ik je vertellen. Dus ik beeld een bliksemschicht uit en dan daarna een persoon die geraakt wordt met een paraplu, zie je het voor je? Maar gelukkig kwam de boodschap over en ging ze met dichte paraplu op weg.
Fedde hoest en kucht als een zeehond en ik ga op vrijdagmiddag toch maar even langs de dokter, want 's nachts lijkt het soms alsof hij stikt. De arts schrijft antibiotica voor want Fedde blijkt "kroep" te hebben. En gelukkig gaat dit door de medicijnen snel over.
Eind januari vieren Daan en ik dat we al 10 jaar "verkering" hebben en eten pannenkoeken en gaan lekker naar de film, wat wil een mens nog meer.
Op de dagen dat het droog is ga ik naar buiten met mijn grote camera en fotografeer alles wat los en vast zit. Ik merk dat ik het heel leuk vind en ben zwaar enthousiast, zo enthousiast dat ik zelfs mannetjes in kleine winkeltjes vraag hen te fotograferen of werklui die aan het lunchen zijn. Supertrots poseren ze maar al te graag voor me. Ik moet wel een beetje oppassen want men moet niet denken dat ik een 1 of andere spion ben, dat zou vreselijk zijn. Maar goed, ik wandel wat af en schiet mooie plaatjes van schoenenpoetsertjes, oude opaatjes op bankjes, zielige mevrouwen met babies die aan het bedelen zijn, en nog veel meer.
Met franse les hebben we op vrijdagavond een eindtest voor niveau 5. Ik ben weer hartstikke zenuwachtig en Daan is er weer erg rustig onder. Als de prof even naar de wc gaat, zien we het antwoordvel op de tafel liggen en nemen ongegeneerd wat antwoorden over. Het is alsof hij dat daar express heeft laten liggen, eindresultaat is dan ook uitstekend en Daan zelfs iets beter dan ik (hoe is het mogelijk, want ik vind mezelf nog steeds beter ;-)
Op zaterdagavond hebben we een feestje bij Simone en Roelof, een grappig Nederlands stel en de ouders van dochter Lente die bij Juul in de klas zit. Alle Nederlanders zijn er die avond en het is erg gezellig. Ik ontmoet daar Wencke, een nieuwe Nederlandse vrouw die hier met haar gezin is komen wonen sinds een paar weken. Een aardige vrouw en 2 schattige dochtertjes van 4 en 5. Ik leg haar wat dingen uit over Beiroet en beloof haar te helpen om een oppas te zoeken. Wencke werkt bij de UN, dus helaas zal ik haar niet veel zien, maar we spreken af om elkaar een keer te zien in de weekenden, het is er alleen nog niet van gekomen.
Als Daan voor 2 dagen naar Parijs is, begint het weer te stormen en heet deze storm deze keer "Johan". Nou Johan, beetje slechte timing, want ik zit weer achter de computer mappen te organiseren. Ik blijf overdag ook zo veel mogelijk binnen, want het is gewoon gevaarlijk op straat. Er zijn hele stukken van de boulevard kapot gewaaid, en overal vliegt troep.
Op zaterdag is Daan weer terug en hebben we 's avonds een etentje met de Nederlanders en met Mai en Cor, die zijn hier een weekje op vakantie. We pikken Mai en Cor op en gaan eten in restaurant Society wat in een hotel zit. Het wordt een geweldige avond met veel wijn en lekker eten. Er speelt die avond een live band, dus de voetjes gaan van de vloer. Wat de andere gasten van het restaurant wel een beetje raar vinden, want we staan gewoon aan onze tafel te dansen en te hossen. Ik heb erg veel lol deze avond en heb pijn in mijn wangen van het lachen. Daan vermaakt zich ook goed met de mannen aan de andere kant van de tafel. De volgende dag gaan we met z'n allen lunchen bij Lola, ergens in de bergen in Bikfaya Naas
We spelen lekker in de sneeuw met de kids en eten kaasfondue. Wij zijn altijd de jongste en met de jongste kinderen dus relaxen en kletsen is er niet echt bij, maar dat geeft niet. Fedde vindt de sneeuw helemaal geweldig maar Juul staat verstijft als een diva in de sneeuw, madame durft er niet op te lopen want ze zakt steeds een beetje weg. Nou lekker is dat, "vroeger" vond ze gras eng met blote voeten, daarna was het zand en nu is het dus sneeuw. Maar het heeft allemaal met onzekerheid te maken denk ik, dus ik probeer haar een goed en veilig gevoel te geven.
Dinsdagochtend drink ik koffie met Helene en Mai bij Paul en gaan Mai en ik daarna op pad naar Dora, dat is buurt hier in Beiroet waar ze allemaal leuke winkeltjes hebben. Nou leuk eigenlijk niet, maar allemaal tokootjes waar je de lekkerste kruiden en curry's kan halen enzo. Mai de geweldige kokkin slaat van alles in en ik ben tevreden met mijn 2 pakjes currypoeder. 's Avonds hebben we eigenlijk een concert van Warchild maar Daan en ik zijn kapot van de afgelopen dagen, dus we skippen. Marco Borsato is ook van de partij want die is in het land met zijn dochter om de kampen te bezoeken met Warchild, maar zelf Marco kan ons gestolen worden.
Op woensdag hebben we weer een etentje met Mai en Cor en Jozef en Jinane, Minou (van warchild) en Mohammed sluiten ook aan. Mohammed is de minister van environment hier in Libanon en dus een hele pief. Hij is een hele vriendelijke aardige vent, jaren ouder dan Minou en heeft een chauffeur en beveiliging buiten staan. Het eten in Prune in Mar Mikhael is erg goed maar veel te veel. Om half 1 zoenen we Mai en Cor gedag en gaan lekker naar huisje toe, wat een week!
Op zaterdag komt Nadine oppassen om 08.00 uur zodat Daan en ik lekker een dagje kunnen gaan skiën in Faraya. We kwamen aan in mist en zagen totaal niet waar we aan het skiën waren, dan maar even pauze en genieten van een stroopwafeltje. Na anderhalf uur komt gelukkig de zon tevoorschijn en is de mist weg. Daan vraagt nog of we ons moeten insmeren, maar ik overtuig hem er van dat dat echt niet nodig is. Ik weet eigenlijk niet wat me bezielde, want ik smeer me altijd in en zeker in de bergen. Om 14 uur gaan we na een heerlijke dag richting Beiroet om Nadine af te lossen. In de spiegel zien we er redelijk gezond uit. Maar dan is het avond en ineens slaat de hitte toe, we zijn veranderd in 2 kreeften en ik lijk net een wasbeer door de witte randen van waar mijn zonnebril zat. Daan wordt een beetje boos want die moet de komende 3 dagen naar Egypte voor een hele belangrijke presentatie die hij geeft. Ik kalmeer hem en smeer ons dik in met aftersuncrème, morgen is er niets meer van te zien en zijn we hartstikke knap. Maar als het dan zondagochtend is voel ik mijn voorhoofd al trekken en branden en zie dan het knalrooie hoofd van Daan. Oh oh oh wat zijn we rood en wat hebben we een pijn, met komkommer plakjes, aftersun en brandwondencrème probeer ik de schade te beperken en behandel ik Daan, het mag niet baten. Af en toe schieten we in de lach als we elkaar aankijken en de vuurrode gezichten van elkaar zien. Daan vertrekt met rood hoofd en wit nekkie richting Egypte en ik blijf als wasbeer achter. Op maandag is het nog niet veel beter geworden en ik krijg een berichtje van Daan dat hij nu aan het vervellen is, hahaha.. Maar ja, de presentatie is goed gegaan en daar gaat het tenslotte om toch. Met Juul ga ik naar de kapper, want haar haar is armoedig lang, ze vind het spannend maar oh zo leuk. Met een kort koppie komen we thuis en gaan oma Lein facetimen want die is vandaag jarig. Daan zit vanavond aan een diner in Egypte, mijn familie gezellig met elkaar in Zotte en ik zit op de bank met een Dokter Oetker pizza, maar ach ik heb niets te klagen. Volgende week zie ik iedereen weer gezellig want dan gaan we op wintersport naar Bellwald, daar kijk ik zo naar uit.
[vip] =>
[userRegistrationDate] => 2013-10-19 14:20:43
[totalVisitorCount] => 18995
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 325
[author] =>
[cityName] => El Achrafiyé
[travelId] => 457601
[travelTitle] => Beiroet
[travelTitleSlugified] => beiroet
[dateDepart] => 2013-10-11
[dateReturn] => 2015-10-01
[showDate] => yes
[goalId] => 9
[goalName] => Werken in het buitenland
[countryName] => Libanon
[countryIsoCode] => lb
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/libanon,el-achrafiy
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/397/738_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => storm-regen-en-sneeuw
)
[36] => stdClass Object
(
[reportId] => 4808460
[userId] => 402907
[countryId] => 104
[username] => NaquoraCarel
[datePublication] => 2015-02-25
[photoRevision] => 0
[title] => Overdracht, decoratie en thuiskomst
[message] => And now, the end is near and so I face the final curtain..........
Of anders gezegd aan alles komt een eind, Frank Sinatra gaf er echter wat meer schwung aan. Na twaalf maanden en twee weken ben ik weer terug in Nederland :-)
Toch eerst weer even een sprong terug in de tijd. Op 2 en 3 februari stond het lang verwachte bezoek van de Commandant der Strijdkrachten op het programma. Lang verwacht omdat hij het afgelopen jaar al 2 keer zou komen maar er telkens iets tussen kwam.
Op zondag afgereisd naar Tiberias. De CDS zou daar namelijk starten met het eerste deel van zijn bezoek aan UNDOF en de Observer Group Golan (OGG) van UNTSO. Ik moest zoals gebruikelijk eerst crossen bij Rosh Hanikra. Het cross proces gaat in een aantal fasen. Eerst kom je, vanuit Libanon, bij een checkpoint van het Libanese leger (LAF), vervolgens bij de General Security Service van Libanon, daarna bij een UNIFIL checkpoint en als laatste bij de ‘grensovergang’ die bewaakt wordt door het Israëlische leger (IDF). Tot voor kort verliep de Libanese zijde altijd vrij voorspoedig. De LAF wil inmiddels toch een grotere vinger in de pap waardoor het LAF checkpoint meer tijd kost. Ik had de nieuwe procedure nog niet eerder meegemaakt en was dus benieuwd. Bij het LAF checkpoint aangekomen moest ik stoppen. Een zeer vriendelijke soldaat vroeg mij wie ik was en wat ik van plan was. Na een klein misverstand of ik naar Palestina of Israel ging, moest hij toestemming voor het passeren vragen bij zijn baas. Dat bleek Ali te zijn, die ergens in een kantoortje zat of lag. Nadat de soldaat wist wat ik wilde draaide hij zich om en riep Ali om toestemming. Dat ging als volgt: Ali (geen reactie), ALI (nog geen reactie), ALIIIII, ALIIII, ik hoorde niet of er een reactie kwam maar ik mocht doorrijden :-)
In Tiberias had ik het Prima Too hotel geboekt. Was weer eens wat anders, tijdens onze vakantie hadden Gonneke en ik in het Prima Galil hotel gezeten. Ik wist niet precies waar het was, bleek het toch vlak naast ons vakantie hotel te zitten. Parkeerde dus weer op dezelfde parkeerplaats, vervolgens bleek dat ik moest inchecken in het Prima Galil, waar ik spontaan ‘geüpgraded’ werd omdat bleek dat Prima Too zo vroeg in het seizoen nog dicht was en Galil de honneurs waarnam.
Het was dus een echte deja vu. ’s Avonds de stad ingewandeld en een heerlijke shoarma gegeten bij een leuk restaurant. En jawel buiten, het weer was namelijk prima!
De volgende dag achter Petri (één van de NL UNMO’s) aan gereden over de Golan naar Camp Zouani (CZ) waar UNDOF en OGG is ondergebracht en waar de CDS zou arriveren. Na een enerverende rit gearriveerd in het kamp, op het eerste gezicht bleek al dat er de laatste jaren geen onderhoud meer aan gepleegd was. Om z’n zachts gezegd was het een oude bende. Na ontvangst door een Ierse erewacht stond een gesprek met de plaatsvervangend commandant van UNDOF (de commandant moet nog arriveren in de missie) op het programma. Na een rondje gewandeld te hebben over het kamp vertrok het gezelschap naar OP51 van OGG, vervolgens naar een tijdelijke OP op Mount Bental. Daar ook genoten van een prima lunch met een mooi uitzicht op Syrië. Op de terugweg het hoofdkwartier van OGG T aangedaan waar we in de gelegenheid waren om de laatste wetenswaardigheden over de missie te delen. ’s Avonds een goede maaltijd met z’n allen genuttigd in restaurant Little Tiberias wat daar, omdat het momenteel komkommertijd is, zeker goed was voor de omzet :-) De twee deelnemers aan de UNDOF missie hadden na de maaltijd wat pech. Bij terugkeer bij hun UNDOF auto bleek de voorruit kapotgeslagen te zijn…………………
De dag daarop op pad naar HQ UNTSO. Daar stond een bijeenkomst met baas UNTSO gepland, een lunch en vervolgens een afscheidsborrel in het King David hotel. De onderdelen verliepen allemaal prima. Het was ook leuk om eens rond te wandelen in het King David hotel waar de nodige ‘groten der aarde’ hebben gelogeerd. De kopieën van handtekeningen op de grond in de hal zijn daar getuige van. Van Barack Obama tot Poetin van Golda Meir tot de Dalai Lama hebben op die manier een bewijs van hun aanwezigheid achtergelaten.
De avond doorgebracht bij Jornt & Jeanette in het appartement. Voor die tijd eerst nog even gegeten bij het Old Railway station, aansluitend een goede Agila en een kop thee in de Arabische wijk van Jeruzalem.
Woensdag weer terug naar Libanon. Als gevolg van de opgelopen spanning tussen Israel en Libanon kan er op dit moment alleen gecrost worden bij Rosh Hanikra tussen 9 en 11. Op woensdag was er ook nog eens een tripartite meeting. Dat is een maandelijkse bijeenkomst waarbij onderleiding van commandant UNIFIL de LAF en de IDF rond de tafel gaan zitten. Die bijenkomsten vinden plaats op Rosh Hanikra in de UNIFIL positie. Om een lang verhaal kort te maken, crossen tussen 9 en 11 was ook niet mogelijk. Gelukkig ging speciaal voor mij de hele handel nog eens open om 4 uur ’s middags. Dat verliep allemaal voorspoedig, ik was een uur te vroeg maar mocht toch door. Bij het LAF checkpoint was het ritueel ook weer hetzelfde:”Ali (niets) ALII (nog niks), ALIIII, ALIII”. De soldaat kreeg waarschijnlijk toch het goede antwoord want ik kon probleemloos door.
Door mijn Chief Operations Officer (COO) was de hand gelegd, tijdens mijn verblijf in Israel, aan het hand over-take over programma voor mij en mijn opvolgster. Dat was daarmee ook af en daarmee waren we in Libanon ‘klaar’ met de voorbereidingen voor de overdracht. Vrijdag ging ik met mijn Liaison Officier Henrik op bezoek bij de LAF generaal die verantwoordelijk is voor de crossings bij Rosh Hanikra. Zij willen namelijk wat meer ‘vingers in de pap krijgen’ bij het verlenen van toestemming voor de crossings. Ik had de naam op de uitnodiging niet herkend, maar toen ik arriveerde in zijn kantoor op de kazerne van de LAF herkende ik hem direct. Ahmad Al Assir was vrij recentelijk tot generaal bevorderd, toen ik in de missie kwam liep hij nog als kolonel rond. De begroeting was allerhartelijkst, we spraken de situatie door, wisselden standpunten uit, dronken thee en gingen vervolgens weer tevreden ieder ons weegs na wederom een allerhartelijkst afscheid :-)
Het weekend verliep rustig met op zaterdagavond met een groepje nog een lekkere maaltijd, glas wijn en Agila bij het kroegje Tavelino dat vlak naast mijn appartement ligt.
Maandag met Kevin op pad naar OP Khiam. Eigenlijk waren we op weg naar het monument in Khiam, de observatiepost is er namelijk niet meer, tijdens de Libanees-Israëlische oorlog is de observatiepost vernietigd door de IDF, waarbij 4 UNMO’s zijn omgekomen. Het monument staat er alweer een paar jaar, op de maandag werden de plaquettes van de 4 UNMO’s er weer opgehangen en moest het monument natuurlijk onthuld worden. Samen met Kevin heb ik die schone taak op me genomen. Het is nu ook weer de bedoeling om de herdenking van de omgekomenen te houden op 25 juli, de dag van de vernietiging in 2006, in Khiam.
Dinsdagavond sloeg het weer drastisch om in Tyre. Het stormde en regende zo hard dat ik even het idee had dat ik met appartement en al in de Middellandse Zee geblazen zou worden :-) Gelukkig kwam het niet zover, veiligheidshalve heb ik die nacht toch maar even op de grond op een matras in het midden van mijn appartement doorgebracht. Een paar dagen later sprak ik Elias, die me zei dat als het nog eens zo hard mocht gaan waaien ik altijd ‘most welcome’ was in zijn appartement waar hij nog een kamer overheeft :-)
Op donderdag arriveerde mijn opvolgster, Lt Col Ruth Putze uit Nieuw Zeeland, in Naquora. Mijn aanstaande vertrek werd daarmee steeds concreter.
’s Avonds vond de Hails and Farewell plaats in het Tyre Resthouse. Om dat mogelijk te maken was de hele dag hard doorgewerkt om al het water uit het gedeelte te halen waar onze happening zou plaatsvinden. Als gevolg van de storm had er een laag van ongeveer 7 cm water gestaan en lagen de kwallen voor de deur :-)
De bijeenkomst was dit keer iets anders dan de andere keren, van mij werd namelijk ook afscheid genomen. Er was flink uitgepakt. Omdat ik van rode wijn hou, had het civiele deel van de staf een behoorlijk aantal flessen ingeslagen en was de wijn die avond gratis, daarnaast was er een heerlijke Libanees buffet. Marc (mijn plaatsvervanger) hield een mooie speech en overhandigde een aantal cadeaus. Daarna kwam ik zelf aan het woord :-) Vervolgens verraste de civiele staf mij met een mooie speech en wederom een mooi cadeau (ze hadden dat nog nooit eerder gedaan :-)). Ook hadden ze een taart laten maken met mijn foto erop die als dessert diende. Het zag er prachtig uit en het was zeker ook leuk om een mezelf eens ‘aan te snijden’. Het was een erg leuke en prima georganiseerde afscheidsavond.
Afscheid nemen gaat hier niet in één keer. Zaterdagavond zat ik daarom met een groot gezelschap in Salinas. De CMPO (Marc) uit Australië en de CJOC (Jorgen) uit Zweden waren overgekomen uit Jeruzalem. Ze konden niet bij de commando-overdracht aanwezig zijn maar wilde toch nog wel even afscheid nemen. Dat paste allemaal in een wat uitgebreider bezoek, dus kwam mooi uit :-) Van beide kreeg ik ook nog een aantal presentjes, waardoor ik mogelijk een extra koffer voor de terugreis moet gaan overwegen :-) De geslaagde avond afgerond nog even goed afgerond in Tavelino :-)
Maandag 16 februari begon de overdracht echt serieuze vormen aan te nemen. In de middag startte ik met de Ruth de hand over take over (HOTO). Na de dag erna vooral de eigen organisatie de kans te hebben gegeven zich te presenteren, gingen we woensdag op bezoek bij een aantal belangrijke ‘spelers’ in de leiding van UNIFIL. Om het hele proces ‘dragelijk’ te houden samen met Ruth, Marc en Iain woensdagavond een heerlijke steak gegeten in een restaurant bij de haven waar ik nog niet eerder was geweest :-) Na donderdag een bezoek gebracht te hebben aan de Force Commander van UNIFIL spraken we de laatste details door van de commando-overdracht met onze projectofficier, waarna de HOTO er op zat :-)
Vrijdag stond helemaal in het teken van de commando-overdracht. De ochtend startte met een kleine uitdaging. Onze UNTSO baas was ingesneeuwd in Jeruzalem en kon niet (op tijd) komen. Op zich natuurlijk niet zo’n punt, maar hij had een behoorlijke rol in de commando-overdracht en medaille parade. Ook nu bleek een goede buur weer beter dan een verre vriend. Na één telefoontje en aansluitend wat uitleg bleek de Chief of Staff UNIFIL (brigadegeneraal Éric Hautecloque-Raysz) direct bereidt de honneurs waar te nemen. Aansluitend die ochtend tijdens mijn laatste ‘optreden’ in de Force Commanders Morning Brief, het gehele gezelschap (UNIFIL en LAF) bedankt voor de samenwerking en Ruth voorgesteld.
De weersomstandigheden in Naquora waren wat (= understatement) winderig, nat en koud. De happening dus maar niet buiten georganiseerd maar in de Rubb Hall, een grote hal vlakbij het hoofdkwartier van OGL.
De hele ceremonie liep voorspoedig, nadat de medailles waren uitgereikt aan de UNMO’s hield ik een toespraak, waarna de documenten voor de overdracht werden getekend. Vervolgens kreeg ik van de commandant van de Libanese troepen in Zuid Libanon, brigadegeneraal Charbel Abou Khalil, de Order of Merit van Libanon in zilver (2e graad) opgespeld. Een presidentiële onderscheiding die wordt verleend voor “outstanding service to the country” :-) Gedecoreerd en wel heb ik na de speech van Ruth nog een krans gelegd voor de omgekomen UNMO’s, waarna het zijn van Chief Observer Group Lebanon voorbij was.
’s Middags arriveerde baas UNTSO alsnog vanuit Jeruzalem. Hij was erin geslaagd om de sneeuwhopen in Jeruzalem te overwinnen en Naquora te bereiken. Voor de vorm en goede orde de officiële commando-overdracht formulieren gezamenlijk ondertekend, waarna wederom de overdracht een feit was :-)
’s Avonds de geslaagde dag afgesloten met een select OGL gezelschap in Tavelino, waar de eigenaar (Zuzu…) voor een grote hoeveelheid heerlijk, uit Beiroet gehaald, gebarbecuede varkensspiesjes had gezorgd :-)
Het laatste weekend en de maandag had een hoog (uit)eten gehalte :-) Zaterdagavond met Renaud in Salinas. Zondag de laatste administratieve zaken afgehandeld op Naquora. Maandag geluncht met Neeraj Singh. Aansluitend nog even bij de Force Commander UNIFIL, Luciano Portolano, langs om een blijk van waardering in ontvangst te mogen nemen :-) Maandagavond werd ik echt uitgegeten door Ruth, Iain, Marc, Fouad, Jukka en nog twee Finnen (waar me de namen van zijn ontschoten.......) en toen zat het er op.
Om half 11 kwam Ali me ophalen. Wat eerder dan gepland omdat hij een drukke avond had met veel Beiroet Airport ritjes.
Op het vliegveld had ik nog een kleine uitdaging bij het inchecken. Wat ze niet konden vinden was mij niet helemaal duidelijk, maar het duurde een uur voordat ik was ingecheckt. Het goede bericht was wel dat ik ‘opeens’ in de businessclass zat. Ik moet zeggen daar is niks mis mee en je kunt er zeker aan wennen :-)
De vlucht verliep voorspoedig en op Schiphol was het een fijn weerzien met Gonneke die me met een mooie ‘welkom thuis’ ballon stond op te wachten :-) Ook het thuisfront comité van defensie was present en ik werd een roos en een mooie pennenset rijker :-)
Thuis verrast door mooie boeketten bloemen en heerlijke wijn (allemaal hartelijke bedankt daarvoor!). Kortom een heerlijk welkom, het is goed om weer thuis te zijn :-)
[vip] =>
[userRegistrationDate] => 2014-02-06 11:54:11
[totalVisitorCount] => 10169
[pictureCount] => 24
[visitorCount] => 1872
[author] => Carel
[cityName] => Tyrus
[travelId] => 465216
[travelTitle] => Libanon en omstreken 2014-2015
[travelTitleSlugified] => libanon-en-omstreken-2014-2015
[dateDepart] => 2014-02-08
[dateReturn] => 2015-02-24
[showDate] => yes
[goalId] => 9
[goalName] => Werken in het buitenland
[countryName] => Libanon
[countryIsoCode] => lb
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/121/549/983_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/402/907_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => overdracht-decoratie-en-thuiskomst
)
[37] => stdClass Object
(
[reportId] => 4801350
[userId] => 402907
[countryId] => 104
[username] => NaquoraCarel
[datePublication] => 2015-01-31
[photoRevision] => 0
[title] => Waar was je op 28 januari rond 12.00u………….
[message] => Vaak weet ik dat niet helemaal precies meer, de afgelopen 28ste zal ik echter niet zo snel vergeten, het ging er namelijk aardig af zo rond 12.00u, daarover straks wat meer.
Eerst even terug naar 30 december van het afgelopen jaar. Ik werd toen ’s avonds keurig door Ali in Tyre opgehaald en afgezet in Beiroet op het vliegveld. Met een vluchtje van slechts 45 minuten landde ik diezelfde avond op Cyprus. Gonneke was daar inmiddels ook, een fijn weerzien, waarna de vakantie van start kon gaan!
Buiten het vliegveld konden we onze huurauto ophalen. Bleek het stuur toch aan de verkeerde kant te zitten........ gelukkig hadden alle auto’s in Cyprus dat, wat chaos voorkwam :-)
We hadden een suite in een mooi hotel, een kilometer of dertig buiten Larnaca. Vanaf daar een aantal mooie trips gemaakt en oud en nieuw gevierd. Dat laatste gebeurde door de lokale bevolking op zeer rustige wijze, niet meer dan 1 vuurpijl kunnen ontdekken :-)
Het eiland is erg mooi, vol met oude en meer recente geschiedenis. De overeenkomst daarbij met Israel en Libanon was tot op zekere hoogte ook frappant. Op Cyprus heet de grens tussen Noord en Zuid de groene lijn, ook die wordt bewaakt alleen is het eenvoudiger om van de ene naar de andere kant te gaan. Dat hebben we dan ook gedaan.
Na een paar fijne dagen op Cyprus doorgevlogen naar Tel Aviv. Vandaar onze rondreis door Israel gestart. Naast natuurlijk een hoop (Bijbelse) historische plaatsen, Gonneke ook de Blue Line en het hoofdkwartier van UNTSO in Jeruzalem en Observer Group Golan (T) in Tiberias laten zien. In Tiberias werden we rondgeleid door de Indra. Hij is de (Nepalese) chief daar. Jornt leidde ons rond door het HQ in Jeruzalem
We waren ook ooggetuige van flinke sneeuwbuien in Jeruzalem, op zich natuurlijk niet zo heel bijzonder, maar wel als je je realiseert dat het de tweede keer sneeuw was in decennia. Veel mensen hadden het nog nooit echt gezien. De hele stad was dan ook van slag, de meeste mensen bleven in huis, wat het voor ons erg makkelijk maakte om door de stad te rijden naar een goed restaurant.
Na een mooie en indrukwekkende reis weer teruggevlogen naar Nederland. Daar natuurlijk een groot deel van de familie weer ontmoet en genoten van het feit dat het in Nederland allemaal wel heel erg goed voor elkaar is, zeker als je het vergelijkt met de plaatsen waar ik het afgelopen jaar heb mogen verblijven :-)
Op 26 januari weer teruggevlogen naar Beiroet. Daar opgehaald door Nasser die me weer keurig in Tyre afzette. Dinsdag werd ik over alle ontwikkelingen bijgepraat door mijn staf. Woensdag de 28ste stond het bezoek van de plaatsvervangend NL ambassadeur (Jacco), de 1ste secretaris (Nico) en de defensie attaché (Jan Willem) op het programma. Het plan was om een deel van een patrouille samen met team Sierra uit te voeren naar de meest oostelijke gelegen stad tegen de Syrische grens, Chebaa. Na samen met Peter de teamleider van team Sierra, het gezelschap opgehaald te hebben op een verzamelpunt, reed ik met ze naar de patrouillebasis. Na een goede briefing door de patrouille commandant gingen we op pad. Alles verliep voorspoedig, na Chebaa aangedaan te hebben werd er een briefing verzorgt op de UN positie 4-7C. Daar ging het rond het middaguur opeens allemaal behoorlijk snel. Op een afstand hoorden we inslagen van raketten, waarna we spoorslags moesten vertrekken naar de dichtstbijzijnde (en dat was gelukkig heel dichtbij) UN positie. Daar werd duidelijk dat er ‘iets’ gaande was, al gauw bleek dat er een aanslag was gepleegd door Hezbollah op een militaire colonne van het Israëlische leger. Omdat we op een redelijke afstand waren van het incident mochten we terugkeren naar patrouillebasis Oost. Onderweg bleek als snel dat het nog niet over was met de gevechten. Op afstand konden we de inslagen zien en horen van de artillerie van de Israëliërs. Op de patrouillebasis gingen we direct de bunker in, dit vanwege de aanhoudende beschietingen en het gerucht dat Israel een grondoffensief aan het voorbereiden was. Zover kwam het gelukkig niet. Het trieste eindresultaat was (minimaal) 2 dode Israëlische officieren en 1 dode Spaanse korporaal die door Israëlisch vuur werd getroffen in een (gepantserde) wachttoren vlak bij het dorp Ghajar waar de aanslag plaatsvond. Hezbollah gaf aan dat de aanval een vergelding was op de aanval van Israel twee weken eerder op de Golan waarbij 6 Hezbollah strijders en een Iraanse generaal waren omgekomen. Het bleek maar weer eens te meer dat de vlam hier heel snel in de pan kan slaan………………… Het bleek daarnaast ook dat mijn observers prima getraind zijn en daardoor goed handelen in dit soort situaties.
Het oorspronkelijke programma voor de ambassade liep uiteindelijk dus wat uit :-) Aan het eind van de middag werden de wegen weer vrijgegeven en konden we terugkeren naar Tyre.
De rest van week stond, als vanzelfsprekend, in het teken van de aanslag. Eén van mijn teams is betrokken bij het onderzoek dat momenteel wordt uitgevoerd. Daarnaast ging het leven natuurlijk gewoon door. Dat hield in dat de planning voor mijn commando-overdracht op 20 februari werd afgerond en dat ik zelf naast de reguliere werkzaamheden, langzaam de voorbereiding voor mijn vertrek ga uitvoeren. Daarbij trouwens uitstekend gesteund door mijn staf :-)
Vanuit een zonnig Tyre allemaal weer goede weken toegewenst!
Lieve Kelly alvast van harte gefeliciteerd met je verjaardag morgen :-)
Charonne en Alexandra ook alvast een fijne verjaardag toegewenst!
[vip] =>
[userRegistrationDate] => 2014-02-06 11:54:11
[totalVisitorCount] => 10169
[pictureCount] => 19
[visitorCount] => 301
[author] => Carel
[cityName] => Tyrus
[travelId] => 465216
[travelTitle] => Libanon en omstreken 2014-2015
[travelTitleSlugified] => libanon-en-omstreken-2014-2015
[dateDepart] => 2014-02-08
[dateReturn] => 2015-02-24
[showDate] => yes
[goalId] => 9
[goalName] => Werken in het buitenland
[countryName] => Libanon
[countryIsoCode] => lb
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/121/514/730_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/402/907_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => waar-was-je-op-28-januari-rond-12-00u
)
[38] => stdClass Object
(
[reportId] => 4798997
[userId] => 397738
[countryId] => 104
[username] => Sietsinbeiroet
[datePublication] => 2015-01-21
[photoRevision] => 0
[title] => Bijna 2015
[message] => Op zondagavond na kerst komen wij aan in Beiroet, na weer een heerlijke tijd in Nederland. Het valt me in de taxi op dat er veel controle-posten staan en veel tanks zijn. Dat schijnt normaal te zien hier rond de feestdagen, al snap ik niet helemaal waarom. Beiroet is omgetoverd tot een heus kerstparadijs, overal mooie bomen met verlichting en gezellige entrees bij hotels en restaurants. Ons appartementencomplex heeft een bescheiden boompje staan met rode ballen en veel tierlantijntjes.
Op maandag is het weer tijd om alle zooi uit te pakken, de stroopwafels gaan de vriezer in, de speculaasjes op een geheime plek, en de vacuüm verpakte kaas in de koel. Nadine is superblij ons te zien en speelt de hele dag met Juul en Fedde.
Eindelijk is de supermarkt Spinneys open, hier aan het eind van de straat, ik neem een kijkje en het valt me niet tegen. Oke ze hebben niet mega-veel producten, maar met wat creativiteit kan ik mijn draai daar wel vinden.
Als ik bij het kleine shopje hier op de hoek ga kijken of Roland er is, waar ik inmiddels ook telefonisch contact mee heb via whatsapp over sinaasappels en andere onzin, merk ik dat hij er niet is, maar zijn stokoude moedertje die de baas is en tevens caissière van het piepkleine winkeltje, bespringt me en zoent me alsof ik haar beste vriendin ben die ze 50 jaar niet gezien heeft. Super schattig dus ik beantwoord de omhelzing, en als een soort reuzin heb ik het ieni-mini vrouwtje in mijn armen. Dit zal me in Nederland bij de kaasboer niet zo snel gebeuren denk ik, maar ik zal van de zomer de proef op de som nemen.
En dan is het oudjaar, er is een feestje bij Hester thuis, maar wij of eigenlijk ik heb besloten om lekker thuis te blijven. Geen gesleep met kids en bedjes en geen stress of de kids wel door het vuurwerk heen slapen als Nadine op ze zou passen. Nee gewoon lekker met z'n viertjes thuis voor de buis. Ik maak 's middags oliebollen, die echt niet te eten zijn, maar we hebben ze maar mooi wel staan. Als het bijna twaalf uur is gaan Daan en ik op het balkon staan en kussen elkaar een gelukkig nieuwjaar. Er is niet zo heel veel vuurwerk zoals we gewend zijn in Nederland, maar er wordt wel met geweren of pistolen of weet ik hoe dat heet, in de lucht geschoten. Het is een raar gezicht en een nog raarder geluid. Maar als ik dan de kogels op het pand voor ons balkon hoor neervallen, besluiten we toch maar naar binnen te gaan. Het zal je toch gebeuren dat je zo'n verdwaalde kogel op je kop krijgt. Een uur later liggen we heerlijk in bed, een top oud&nieuw als je het mij vraagt.
Juul heeft in Nederland blaasontsteking gehad doordat ze tegenwoordig niet meer durft te poepen. En als ik 's avonds Juul haar urine test om te kijken of de antibiotica is aangeslagen, kom ik er tot mijn grote schrik achter dat deze nog steeds aanwezig is. Ook heeft ze al 5 dagen niet gepoept, dus we gaan naar de ehbo, want ik maak me zorgen. Er wordt bloed geprikt, haar urine wordt afgenomen dmv een katheter en er wordt een x-ray gemaakt. Zo zielig en vervelend voor die kleine Juul, maar ze is dapper. Het ziekenhuis wil haar een nachtje ter observatie omdat ze een obstructie in haar darmen heeft, wat van alles kan zijn. Gelukkig weten wij de artsen te overtuigen dat we beter thuis kunnen slapen en zo in het ziekenhuis kunnen zijn, omdat we er 1 minuut vandaan wonen. Op maandag hebben een afspraak met de kinderarts. Als wij in de wachtkamer een volledig gesluierde vrouw zien, kijken Daan en ik elkaar aan en vragen we ons af hoe zij ook maar iets kan zien. Deze vrouw had van top tot teen een gewaad over zich heen, en zelfs haar ogen waren niet zichtbaar, het was nog erger dan een burka. Ze had eigenlijk iets weg van een vuilniszak. Juul staat met open mond te kijken en vraagt aan mij "mamma waar is die mevrouw nou?". Hahaha tsja, leg dat maar eens uit. Echt bizar om te zien en ook onbegrijpelijk eigenlijk.
De arts, wat niet onze eigen kinderarts is, vind ik een nare gefrustreerde man, maar dit ter zijde, hij schrijft ons antibiotica voor voor de blaasontsteking, speciale zetpillen en een ander soort laxeer-siroop voor het poepen. Hij denkt dat de obstructie onschuldig is en wil geen extra x-ray maken ivm straling. Gelukkig komt de poep na wat zetpillen en moeten wij het gebruik hiervan afbouwen zodat Juul weer op eigen houtje kan gaan poepen. Nooit verwacht dat ik zo blij zou zijn om een poepluier te verschonen.
De school van Juul zou op 7 januari open gaan, maar er is een storm in Beiroet. En niet een storm van, het waait een beetje, nee echt een storm van overstromingen in Byblos en onweer en regen zoals Nederland dit niet kent. De minister van educatie heeft besloten dat alle scholen een week dicht moeten blijven ivm gevaar op de weg. Het heeft eigenlijk wel wat gezelligs en spannends dat slechte weer. Het voordeel van de storm is dat het in de bergen nu keihard aan het sneeuwen is en wij waarschijnlijk over een week of 2 op de latten staan. Het nadeel is, dat de televisie het amper doet omdat, of onze schotel is weggevlogen of omdat het gewoon geen signaal meer krijgt.
Als Juul weer naar school mag, heeft ze het gelijk weer naar haar zin, doodmoe dat wel, maar erg enthousiast over van alles en nog wat.
Nu Fedde goed kan lopen en zelfs kan rennen, steelt hij de show als nooit tevoren hier in Beiroet. Mensen stoppen, wijzen, aaien, maken foto's en voetballen met hem, want de bal is nog steeds zijn grootste vriend.
Op een donderdagavond hebben wij een nieuwjaars-borrel van de Ambassade in Uruguystreet en het is gezellig, we waren te laat voor de bitterballen maar de kaasblokjes inclusief Hollandse vlaggetjes hebben wij toch mooi meegepakt.
Er wordt een datum geprikt om met de dames te gaan eten net als de plannen voor een middagje skiën met elkaar.
Onze franse lessen zijn ook weer begonnen en we gaan vooruit, tenminste dat zegt Frederik Moiset onze Professeur. Aan het eind van een les begint hij zich ineens vreemd te gedragen en ineens vraagt hij of wij op Valentijnsdag samen met hem en zijn vrouw uiteten willen gaan! Uhmmm ahhhh uhhhh c'est een bon idee et c'est tres gentille.
Mais, uhhhh uhhh donc, on va voir.
Als hij de deur uit is schieten we in de lach. Wat was dit? Wat wil die man nu eigenlijk? Als een soort van hitsig kwartet uiteten gaan? Hij heeft het wel vaak over seks tijdens de lessen, maar dat schijnt te komen omdat hij een Belg is en Fransen er ook niet vies van zijn om funzige grapjes te maken. Zie je het voor je, honderden verliefde stelletjes en dan ineens een viertal aan een tafel, dat is toch gek? Daan ziet het totaal niet zitten en raakt half in paniek en verzint een list.
Gisteravond voordat onze volgende franse les begint zit ik naast Juul op de bank en zie dat ze op een klein wieltje van een autootje van Fedde kauwt, en dit wieltje op hetzelfde moment in haar keel schiet. Half kotsend probeert ze het er uit te krijgen maar het lukt haar niet, ook ik ben te laat om het wieltje nog uit haar keel te vissen. Shit wat nu? Oké rustig blijven, ze ademt en kan nog praten, ik bel Nadine of ze onmiddellijk kan terugkomen voor Fedde en bel Daan of hij al bijna thuis is. Binnen 10 minuten staan ze allebei in huis en gaan wij direct naar de ehbo. Met het autootje in mijn hand leggen we uit wat er is gebeurd. Juul wordt weer onderzocht maar een x-ray is deze keer niet nodig aangezien het wieltje van rubber is en op de foto niet te zien zal zijn. Uiteindelijk kunnen we naar huis met het bericht de poep in de gaten te houden. Nou ze poept nog al lekker, dus dat wordt wat. Maar oké moeder lief zal gaan speuren en zeeven als het zover is.
We zijn op tijd terug voor de franse les en de les gaat snel voorbij. Op het eind vraagt de prof of we al weten of we kunnen gaan eten op Valentijnsdag en Daan hangt spontaan een verhaal op dat Juul de dag daarna jarig is en het dus niet handig is om uiteten te gaan, maar dit graag een ander keertje doen. Dan zegt de prof dat zijn vrouw beneden staat en of we haar even willen ontmoeten. Hup schoenen aan en we ontmoeten Carina een prima Libanese vrouw. De prof legt haar uit dat we niet kunnen de 14de en zegt dan ineens "we hebben weer over seks gepraat vanavond". We zwaaien ze uit en stappen in de lift, weer schieten we in de lach, zoiets zeg je toch niet? Misschien willen ze het wel doen met ons, hahaha..
Daan belooft de seksueel getinte vragen grappen volgende keer niet te beantwoorden of er in mee te gaan. Nou het zal mij benieuwen waar dit heen gaat.
Daan in Jordanië dus ik breng met Fedde Juul naar school, tegenwoordig doet Daan, want we hebben nu tijdelijk 2 auto's. We hebben eindelijk een auto met vierwielaandrijving, en ons "ouwetje" mogen we nog even gebruiken, erg makkelijk dus.
Als ik Juul heb afgezet en de juf gevraagd heb om een eventuele poep-luier te bewaren, gaan Fedde en ik naar DownTown. Ik heb voor hem pap meegenomen en we ontbijten samen in een klein koffie-tentje. Het is heerlijk en gezellig om met dit vrolijke mannetje buiten te zijn. Na mijn croissant en muntthee lopen we wat rond en voetbalt Fedde met wat Libanese werklui. Om 10 uur gaan we weer lekker naar huis want het baasje moet weer bijna z'n mandje in.
[vip] =>
[userRegistrationDate] => 2013-10-19 14:20:43
[totalVisitorCount] => 18995
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 354
[author] =>
[cityName] => El Achrafiyé
[travelId] => 457601
[travelTitle] => Beiroet
[travelTitleSlugified] => beiroet
[dateDepart] => 2013-10-11
[dateReturn] => 2015-10-01
[showDate] => yes
[goalId] => 9
[goalName] => Werken in het buitenland
[countryName] => Libanon
[countryIsoCode] => lb
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/libanon,el-achrafiy
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/397/738_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => bijna-2015
)
[39] => stdClass Object
(
[reportId] => 4792814
[userId] => 402907
[countryId] => 104
[username] => NaquoraCarel
[datePublication] => 2014-12-27
[photoRevision] => 0
[title] => (Op weg naar) Kerst en de jaarwisseling
[message] => 2014 is bijna ten einde, op de patrouillebasissen Kerst gevierd en over een paar dagen wordt 14->15. Wat ook betekend dat ik alweer bijna 11 maanden in Libanon ben, time is flying………….. :-)
Een echte terugblik bewaar ik voor het einde van de missie, zal me nu eerst ‘werpen’ op de afgelopen drie weken.
Maandag 8 december nam ik afscheid van mijn Noorse UNMO die er helaas niet in geslaagd was te voldoen aan de eisen om een senior UNMO te worden. In plaats van na 12 vertrok hij na 4 maanden. Ik had zijn repatriëring geadviseerd aan HQ UNTSO, het advies was zowel daar als in New York overgenomen en dan gaat het snel. De beoordeling die ik doorsprak was er dan ook één waarvan de waarderingen voor de beoordelingscriteria van het papier afvielen, alleen dit keer aan de verkeerde kant. Hoewel het natuurlijk geen doel op zich was, was het voor alle UNMO’s goed om te realiseren dat het voldoen aan de eisen om senior te worden, randvoorwaardelijk is om in de missie te kunnen blijven.
Dinsdag had mijn Administrative Officer (Manoj) een lunch barbecue georganiseerd voor al het personeel van OGL en een aantal helden van UNIFIL waarmee de logistieke staf veel contacten heeft. De barbecue begon na de besprekingen in de ochtend en was, ondanks een klein buitje, bijzonder geslaagd. Het was ook goed om te zien dat alles rond half drie weer volledig opgeruimd was :-)
Mijn nieuwe plaatsvervanger, Marc en Chief Operations Officer, Iain starten op dinsdag hun inwerkprogramma samen met hun voorgangers Cameron en Ashley. Iain meteen meegnomen naar een wekelijkse bijeenkomst in UNIFIL, dat was een goede vuurdoop :-)
Eén van de eerste beslissingen van de recent samengestelde Belgische regering was het terugtrekken van de Belgische bijdrage uit UNIFIL. Daar lieten ze ook geen gras overgroeien, voor de Kerst moesten alle militairen vertrokken zijn. De terugtrekking kreeg de nodige aandacht in de Libanese nationale pers en ook de UNIFIL baas was niet blij verrast. Ondanks dat ging het door en was er een sluitingsceremonie waarbij, o.l.v. de Minister van Defensie en Sport, een enorme Belgische delegatie aanwezig was. Naast de vaste kamer commissie voor Defensie en een groot aantal journalisten was er een (indrukwekkend) aantal landmacht driesterren generaals aanwezig. Je moet natuurlijk absoluut zeker stellen dat de sluiting echt doorgaat :-) De ceremonie werd afgesloten door een schenking van een personenvervoer busje aan een lokaal weeshuis dat al jaren door België gesponsord wordt. Als dank voor de ondersteuning werd er door een aantal meisjes uit het weeshuis een mooie traditioneel Libanese dans opgevoerd.
Donderdag werd OGL weer versterkt met een zestal nieuwe UNMO’s. Drie Australiërs, een Ier, een Zwitser en een Chinees. Zoals altijd staat de eerste avond voor de nieuwkomers maar ook vertrekkers in het teken van de Hails and Farewells. Dit keer was het een extra feestelijke, de bijeenkomst stond namelijk in het teken van Kerst en de jaarafsluiting. Het restaurant in het Tyre Resthouse was dan ook afgehuurd en we konden daar genieten van een voortreffelijke kerstmaaltijd. Zelf kon ik mij daarbij, naast de speeches voor een tweetal vertrekkers, helemaal uitleven op mijn eindejaarsspeech, die goed ontvangen werd :-) Met een kleine 100 gasten was het een gezellige en geslaagde avond.
Aan het eind van de week afscheid genomen van en de beoordeling doorgesproken met Ashley Lenard, de vertrekkende Chief Operations Officer. Ash had op perfecte wijze inhoud gegeven aan zijn verschillende functies het afgelopen jaar en hoewel hij er naar uitkeek om te vertrekken naar down under, had hij het ook niet erg gevonden om na de kerst weer terug te keren naar OGL :-)
Met Marc, mijn nieuwe plaatsvervanger, in het weekend op bezoek geweest bij patrouillebasis Oost. Met Zwitserse precisie wist hij ons op de juiste plaats van bestemming te laten landen :-) Na aankomst eerst van een Agilla genoten en aansluitend een goede maaltijd bij team X-Ray. De volgende dag ging ik op pad met een patrouille van team X-Ray, de eerste bestemming was het Indonesische bataljon, waar de teamleider een voorlichting zou geven over het werk van het team. Dit omdat het bataljon en team X-Ray in hetzelfde gebied actief zijn. De voorlichting was voor de nieuwe lichting officieren een (kleine) uitdaging. Ze waren namelijk ’s nachts om 2 uur gearriveerd in Beiroet en hadden daardoor nog ‘ietwat’ last van een jetlag :-)
Op de terugweg nog even een bakje Libanese koffie gedronken in het huis van de liaison assistent Mohammed. Ik had het een paar maanden geleden ook al eens gezien, het was nu echter afgebouwd en ik moet zeggen een (voor Nederlandse begrippen) paleisje.
Zondag op pad met team Sierra. Ik had de sleutel van de auto nodig en ging die even halen bij het andere team waar Marc ontbeet. Zoiets moet ik met beleid doen want ik had mijn neus nog niet om de deur van de ‘ontbijtkamer’ gestoken of het hele gezelschap ging staan om mij welkom te heten :-)
Tijdens de patrouille een bezoek gebracht aan een Mukthar. Dergelijke bezoeken zijn altijd interessant en leerzaam. Een Mukthar wordt gekozen voor een periode van 6 jaar en is de autoriteit die geboortes en overlijdens vastgelegd, maar ook het burgerlijk huwelijk formeel bekrachtigt en degene die bijv. verkoopaktes mede moet ondertekenen. Elke plaats heeft daarnaast ook een Mayor, die ook voor 6 jaar wordt gekozen, zijn verantwoordelijkheden zijn vooral gericht op de infrastructuur, waarbij de grootste topics hier wegen, water en elektriciteit zijn.
Op 17 december werd ik na de morning brief voor de FC verrast met een groot kerstpakket dat voor mij bezorgt was in mijn HQ. Het bleek een kerstgeschenk + wens te zijn van de commandant van het Libanese leger generaal Jean Kahwaji. De chocola gedeeld met iedereen in OGL, want tegen een dergelijke hoeveelheid helpt zelfs het frequent oprennen van Green Hill niet :-)
Aansluitend de commando-overdracht van het Indonesische contingent bijgewoond die afgesloten werd met een prima lunch. De dag erna kreeg ik als afscheidgeschenk nog een mooi Indonesische blouse uitgereikt :-)
Op donderdag zou Marc vertrekken voor verlof met kerst die hij zou doorbrengen met zijn familie in Egypte. Om dat feit te vieren nodigde hij Iain en mij ’s avonds uit in Tavolino een bar vlak naast mijn appartement. Ik was er nog nooit geweest, zeg maar een gemiste kans, het is een erg leuke kleine uitspanning met prima wijn en een goede Agila :-)
Donderdagavond werd ik verrast met een mail uit Nieuw Zeeland van mijn opvolgster (Ruth Putze). Ik had via mijn Nieuwe Zeelandse connecties al e-mailadressen van haar gekregen en natuurlijk mails gestuurd. Daar geen reactie op gehad wat mij wat verbaasde, de verbazing was bij het ontvangen van de mail van Ruth meteen over. De mailadressen die ik had gekregen bleken namelijk net niet helemaal goed :-)
Vrijdag vond de laatste COS meeting plaats van 2014. Dat was voor de COS (een Franse Brigadegeneraal, Eric Hautecloque-Raysz) reden om een aangeklede lunch te organiseren.
De lunch werd gehouden de Franse uitspanning in Naquora, Champs Elysee. Het was een erg gezellige bijeenkomst met goed eten en een prima glas wijn. Laatste was dan ook reden om ’s middag nog maar even Green Hill (voor de derde keer die week) op te hollen :-)
Het weekend voor de verandering eens niet op pad. De zaterdag gebruikt voor wat huishoudelijke klusjes en ’s avonds genoten van een heerlijke Libanese maaltijd in Salinas. Aansluitend de week nog even geëvalueerd met een select gezelschap in Tavolino. Het was goed dat ik het zondag rustig aan kon doen :-)
De laatste dagen voor de Kerst waren echte laatste dagen voor de Kerst. Zowel in de staf van UNIFIL als in mijn observergroup maakten een hoop mensen zich gereed om het kerstverlof door te brengen op een andere plaats in de wereld. De morning brief met de FC kenmerkte zich dan ook door de aanwezigheid van een behoorlijk aantal plaatsvervangers. Natuurlijk gaat de operationele inzet gewoon door, het is dan ook niet zo dat het hier heel erg rustig wordt :-) De kerststemming zat er bij de lokale bevolking ook al goed in. Het is ook mooi om te zien dat, ongeacht de geloofsovertuiging, bijna iedereen kerst viert :-)
Van Rana kreeg ik tussendoor mijn uitcheck pakket, ze was er helemaal beduusd van dat mijn vertrek nu toch wel heel rap naderbij komt.
Jaarlijks worden door de Secretaris Generaal van de UN thema’s vastgesteld, waarvan het de bedoeling is dat die doorgesproken/behandeld worden met al het (internationale) civiele UN personeel. De UNMO’s, al dragen ze een uniform, behoren ook tot die categorie. Het thema was dit jaar ‘Respect and Tolerance’; een interessant thema dat ik in een workshop vorm heb gedeeld met mijn staf en dat elk team in een vergelijkbare sessie behandeld op de patrouillebasis.
Woensdagavond met Iain op pad naar patrouillebasis West om daar de kerstavond door te brengen. De teams hadden een prima aperitief geregeld en rond een uur of zeven gingen we op pad naar Chicken Charlie, waar wederom een prima Libanees maal stond te wachten :-) Ik had waarschijnlijk iets verkeerds gegeten in de middag want mijn maag- darmstelsel was niet in voor een kerstmaal. De avond liep dus wat anders dan gepland, ik lag kort na achten op bed :-(
De volgende dag op patrouille met team Zulu, ik was inmiddels weer ‘up and running’, ’s middags gingen Iain en ik door naar de andere basis. Daar kon ik gelukkig wel genieten van een typisch Italiaans gerecht (volgens één van de nieuwe Australiërs). Dat typische werd niet door iedereen gedeeld maar het smaakte prima. Vrijdag met team Sierra op patrouille, onder andere de plaats Chebaa weer aangedaan. Die plaats ligt dicht bij de Syrische grens, de teamleider vroeg of een voetpatrouille in de stad was toegestaan, ik vond dat prima, de enige voorwaarde die ik stelde was dat ik niet op de foto wilde in een mooi oranje T-shirt :-)
Op het moment van schrijven volg ik de winterse perikelen in Nederland. Daar hier absoluut geen last van, overdag is het nog steeds heerlijk zonnig (slechts af en toe valt er een bui) en in de avond koelt het heerlijk af :-)
Nog even en het is 2015, ik ga de jaarwisseling vieren met Gonneke in Cyprus :-) Aanstaande dinsdag staat het vertrek gepland om vervolgens eind januari weer te arriveren in Libanon. Kortom de volgende update zal zo ergens eind volgende maand zijn!
Iedereen alvast een fijne jaarwisseling toegewenst en een gezond en voorspoedig 2015!
[vip] =>
[userRegistrationDate] => 2014-02-06 11:54:11
[totalVisitorCount] => 10169
[pictureCount] => 16
[visitorCount] => 294
[author] => Carel
[cityName] => Tyrus
[travelId] => 465216
[travelTitle] => Libanon en omstreken 2014-2015
[travelTitleSlugified] => libanon-en-omstreken-2014-2015
[dateDepart] => 2014-02-08
[dateReturn] => 2015-02-24
[showDate] => yes
[goalId] => 9
[goalName] => Werken in het buitenland
[countryName] => Libanon
[countryIsoCode] => lb
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/121/466/013_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/402/907_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => op-weg-naar-kerst-en-de-jaarwisseling
)
[40] => stdClass Object
(
[reportId] => 4787929
[userId] => 402907
[countryId] => 104
[username] => NaquoraCarel
[datePublication] => 2014-12-06
[photoRevision] => 0
[title] => Medailleparades en onafhankelijkheidsvieringen
[message] => Het weer in Libanon was twee weken geleden duidelijk een beetje van slag. In plaats van zonovergoten dagen regende het pijpenstelen. De laatste week is het weerbeeld gelukkig weer in positieve zin veranderd. Vandaag was het bijvoorbeeld weer 25 graden (boven 0 :-)), in de avonden koelt het daarnaast lekker af. Als de omgeving hier een beetje minder onstuimige was, zou het een perfecte locatie zijn om te overwinteren (wat ik dit jaar dan ook deels doe :-))
Op dinsdag 25 november gaf ik acte de presence bij de commando-overdracht van het Finirishbatt. Als hoogste vertegenwoordiger van baas UNTSO in Libanon loop ik qualitate qua, indien mogelijk, alle festiviteiten waarvoor ik word uitgenodigd af. Niet altijd lukt dat omdat er soms dubbelboekingen zijn of het gewoon niet meer in de agenda past. In hoogtij weken word ik voor zo’n vijf parades uitgenodigd. Kortom gezelligheid kent geen tijd :-)
Met de commandant van het Finirishbat (Kari Nisula) had ik in dit geval ook nog wat meer een band; enerzijds omdat hij hetzelfde kamp (UNP 2-45) bewoont als waar ook een patrouillebasis van mij is gevestigd, anderzijds omdat we beiden op 25 februari het commando over een eenheid overnamen. Hij vertrekt alleen iets eerder :-)
Woensdagmiddag was ik uitgenodigd bij een generaal van de inlichtingentak van het Libanese leger. Aan inlichtingenorganisaties hier geen gebrek, er zijn drie varianten die elkaar ‘enigszins’ beconcurreren. Een dergelijke bijeenkomst doe ik niet in mijn eentje maar vergezeld van één van mijn patrouilles en een liaison assistent. De laatste ondermeer omdat mijn Arabisch nog steeds niet echt perfect is :-) Het was een interessante bijeenkomst die volgens goed Libanees gebruik 2 uur duurde.
Donderdag stond een eigen medaille parade op het programma. OGL heeft er zo’n vier per jaar. Dit keer waren 24 UNMO’s aan de beurt om hun medaille in ontvangst te nemen. Omdat het de hele dag stevig bleef doorregenen, vond de uitreiking binnen in een grote hal plaats. Genmaj Michael Finn (baas UNTSO) deed de uitreiking in aanwezigheid van de nodige militaire en civiele autoriteiten. Het verliep allemaal zeer soepel. Alleen bij het ‘general salute’, waarmee ik de observer group afmeldde, was Finn plots verdwenen. Hij stond al te genieten van de ‘light refreshments’ die na afloop van de parade konden worden genuttigd :-)
’s Avonds genoten van een Deens ‘ontbijt’ in een Italiaans appartement. Henrik, één van mijn stafofficieren, was net terug van verlof en had de nodige Deense lekkernijen meergenomen. Omdat zijn appartement niet echt geschikt is om gasten te ontvangen, aten we bij de Italianen.
De eerste Onafhankelijkheidsdag die ik de afgelopen weken mocht vieren was op vrijdag. De Libanezen vierden de 71ste verjaardag. Een happening voor het heugelijke feit werd georganiseerd door het Libanese leger. Hoe een dergelijke dag te vieren weten ze hier wel. Dit keer was de herdenking aangekleed met een voortreffelijke lunch in het Tyre Resthouse. De lunch is hier geen broodje kaas, er werd gestart met voortreffelijke voorgerechten en vervolgens een warme maaltijd :-) en dat allemaal uitgeserveerd :-)
Het weekend bracht ik door in patrouillebasis West. Zaterdagochtend vroeg op pad met Lin, mijn personeelsofficier. Aangekomen op de basis gingen we beide op patrouille met één van de teams. Na terugkomst op de basis, samen met Gernot een Agila genuttigd bij ‘Chicken Charlie’. CC is een restaurant op de basis met een flamboyante eigenaar die van plan is te emigreren naar Canada. Dat plan heeft hij al even maar het wil alleen nog niet zo lukken :-)
’s Avonds met beide teams de maaltijd genuttigd. Marcel, een Nederlandse UNMO, had samen met Jakob (uit Australië) perfecte wrapps gemaakt. Daarnaast was er een ‘Zweedse’ aardappelschotel en salade. In combinatie met een goed glas wijn een prima combinatie. De avond afgesloten met een voortreffelijke, door Gernot gemaakte, Agila :-) Zondag met team Zulu op patrouille geweest en in de namiddag weer vertrokken naar Tyre.
Op maandagmorgen was ik uitgenodigd voor een 1 op 1 bespreking bij de Franse generaal die de Chief of Staff is binnen HQ UNIFIL. Hij bleek niet eens te zijn met een plannetje dat ik samen met één van de section Chiefs van UNIFIL had gemaakt. Bij binnenkomst zij hij direct: “Nee…. het gaat niet door”. Bij vertrek: “Zet het ook nog maar even op de mail………… ik kan natuurlijk van gedachten veranderen”. Het duurde vervolgens nog tot vrijdag, maar hij ging door de bocht :-)
’s Avonds op bezoek, met een drietal van mijn stafofficieren, bij de sector commandant van Sector West. Het is een aimabele Bourgondische Italiaanse generaal, die net gearriveerd was in de missie. Ik had hem bij paar andere gelegenheden al eens ontmoet. Zoals inmiddels gebruikelijk, verzorgen wij, voor een nieuwe sectorcommandant en zijn staf, een presentatie over onze activiteiten in het inzetgebied en de manier waarop OGL e.e.a. afstemt met UNIFIL. Het was een prima bezoek, waar ik vandaan kwam met weer een uitnodiging voor een lunch :-)
Woensdag was ik aanwezig bij de medaille parade van Rokbatt. Het is een bataljon (+) uit Zuid Korea. De ceremonie was tot in de puntjes geregeld, op wat volgens mij één van de best gebouwde en onderhouden kampen is van UNIFIL. De parade verliep foutloos en erg professioneel. Aansluitend werd er een uitvoering gegeven door traditionele drummers en een demonstratie taekwondo. De lunch was ook uitstekend verzorgd.
Vrijdag, ja ik was er maar druk mee :-), uitgenodigd bij de medaille parade van de Sri Lankaanse Force Protection eenheid. Na de parade hielden zij een hondenshow. Die honden hebben ze niet alleen voor de show, ze worden normaal gebruikt bij de beveiliging van HQ UNIFIL. De honden hadden helaas er niet allemaal even veel zin in. De show werd er daarmee eigenlijk alleen nog maar leuker op :-) Na een demonstratie combat training verzorgt door de special forces… waaruit de eenheid helemaal bestaat, uitgenodigd voor de VIP lunch. Die was prima geregeld, een warm en koud buffet met veel pittige gerechten en als afsluiting een prima dessert :-)
Zaterdagochtend op pad naar……………. de Finse 97 jaar Onafhankelijkheidsviering. Daar rendier gegeten :-) en zoals op elke bijeenkomst weer de nodige militair en civiele ‘autoriteiten’ ontmoet.
Het waren twee weken met de nodige festiviteiten. Daarbij heb ik er zelfs twee moeten afslaan. Vrijdagavond was ik uitgenodigd door de Maritime Task Force Commander om op zijn fregat in Beiroet de Brazilian Navy Day te komen vieren :-) De commando-overdracht van de Ghanese eenheid heb ik helaas ook aan mij voorbij moeten laten gaan; hoewel het een deel van mijn werk is heb ik namelijk ook nog de nodige andere activiteiten te doen :-)
Allemaal fijne weken en alvast zalige kerstdagen toegewenst!
Lieve Danielle, nog een weekje en dan mag je weer een jaartje verjaren :-) Alvast een hele fijne dag gewenst :-)
Frank en Marilig van harte met jullie (2e) trouwdag op de 14e :-)
Lieve mam, helaas kunnen jullie het niet meer samen vieren, maar ook bij jullie trouwdag de 18de, sta ik zeker weer even stil. Alweer 51 jaar geleden!
[vip] =>
[userRegistrationDate] => 2014-02-06 11:54:11
[totalVisitorCount] => 10169
[pictureCount] => 21
[visitorCount] => 289
[author] => Carel
[cityName] => Tyrus
[travelId] => 465216
[travelTitle] => Libanon en omstreken 2014-2015
[travelTitleSlugified] => libanon-en-omstreken-2014-2015
[dateDepart] => 2014-02-08
[dateReturn] => 2015-02-24
[showDate] => yes
[goalId] => 9
[goalName] => Werken in het buitenland
[countryName] => Libanon
[countryIsoCode] => lb
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/121/434/573_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/402/907_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => medailleparades-en-onafhankelijkheidsvieringen
)
[41] => stdClass Object
(
[reportId] => 4784225
[userId] => 402907
[countryId] => 104
[username] => NaquoraCarel
[datePublication] => 2014-11-22
[photoRevision] => 11
[title] => Van Ashura tot Chebaa
[message] => Time is flying……………. hoogste tijd voor weer een update van mijn site. Maandag 3 en dinsdagmorgen 4 november namen dit jaar een bijzondere plek in, het was namelijk de afsluiting van de elfdaagse rouwperiode in de maand Moeharram, waarin de martelaarsdood in 680 van Imam Hoessein wordt herdacht. In Zuid Libanon is het merendeel van de bevolking Sjiiet, het werd hier dan ook uitgebreid gevierd. In Tyre gebeurde dat met een bijeenkomst van Hezbollah en Amal (op twee verschillende plekken in de stad) op dinsdag. De veiligheidsmaatregelen waren enorm, straten werden afgezet met vrachtwagens (ter voorkoming van (zelfmoord) aanslagen) en er was veel bewaking op de been. Op maandagavond moest ik een behoorlijk stuk omrijden om bij mijn appartement te komen omdat een groot deel van de binnenstad was afgesloten en ik in het christelijke gedeelte woon van Tyre, dat op een soort schiereiland ligt. Een erg vriendelijke soldaat van de LAF wenste me, met een glimlach, veel succes toe toen ik hem uitlegde waar ik heen moest. Op dinsdag, ik was er overigens al voor gewaarschuwd door mijn veiligheidsofficier, werd de noodzaak voor succes volledig duidelijk. Ik kon met mijn auto de wijk niet meer uit omdat alles afgesloten was. Daarop maar besloten te wandelen naar een verzamelpunt. Het lukte me om een heel eind door Tyre te lopen via zwaar bewaakte posten. Uiteindelijk sloeg echter de wet van Murphy toe, mij werd geadviseerd niet verder te gaan omdat de demonstraties zouden starten, het werd een dagje in mijn appartement…………. De viering verliep zonder incidenten en het was verrassend te zien hoe snel en efficiënt de stad weer werd vrijgemaakt van versperringen na afloop van de viering.
Aan het eind van de week stond er weer een bezoek gepland aan Jeruzalem. Ik ging Pieter, de laatste UNMO van 2014, verwelkomen en ‘ineten’. De gewelddadigheden die al enkele weken plaatsvinden in Jeruzalem waren duidelijk te merken. Niet door een hoop zichtbare activiteiten maar meer door de ‘rust’; op vrijdagavond reed ik via de ‘60’ Jeruzalem binnen, normaal een drukke weg, nu nagenoeg helemaal leeg. Ik had mijn hotel weer geboekt in Oost Jeruzalem (Arabische gedeelte) dit vanwege de prima service, het goede ontbijt, de fijne kamer en last but not least de uitgebreide keuze in Agila’s. De avond ben ik dan ook gestart met een frisse lemon-mint combinatie :-) Terwijl ik tevreden aan de waterpijp lurkte vroeg één van de gasten aan de ober wat dat lawaai buiten toch was. De man zei ter geruststelling ‘vuurwerk’, het bleken de rellen te zijn die op enkele minuten van het hotel plaatsvonden………………….. Behalve wat lawaai heb ik er overigens niets van gemerkt :-)
Op zaterdag naar het Eldan hotel gewandeld waar Pieter was ondergebracht. Nog even overwogen een taxi te nemen vanwege de veiligheidssituatie, het was echter erg mooi weer en er waren een hoop normale activiteiten op straat. Dus besloten om gewoon heen en later in de avond ook terug te wandelen. Met Pieter in het Old Railway Station genoten van een aperitief en aansluitend van de maaltijd in de German Colony. Op een dag als die zaterdag kom ik er ook achter dat ‘tradities’ starten maar ook eindig zijn. Dit was de laatste UNMO van 2014 en de eerstvolgende komt pas in 2015 na mijn vertrek uit de missie………… Begin hier voor UN begrippen dan ook al een aardige veteraan te worden, met de laatste tijd ook regelmatig de vraag wat ga je na de missie doen (geen idee :-)), het moet niet gekker worden ik heb nog drie maanden te gaan :-)
Maandagmorgen werd ik door mijn plaatsvervanger geïnformeerd dat een Noorse UNMO voor de tweede keer er niet in geslaagd was de eindtest te halen om senior UNMO te worden. Het halen van die test is een voorwaarde om hier te mogen blijven werken. Het niet halen is dan ook een reden voor repatriëring. Voordat ik allerlei repatriëringbewegingen opstartte, eerst dinsdag zelf gesproken met de UNMO en degene die de testen hadden afgenomen. De UNMO gaf aan dat hij met een weekje extra training zeker de test zou halen. Hem die derde kans geboden. Zonder op de feiten voor uit te willen lopen………… hij heeft uiteindelijk de test niet gehaald en de repatriëring is opgestart. Het bleek voor een aantal UNMO’s in OGL toch wel een verassing, er heerste een beetje het idee dat uiteindelijk iedereen de test wel zou halen………………… zo zie je maar weer het kan verkeren.
Aan het eind van de week arriveerde de plaatsvervangend commandant (DCOS) van UNTSO. Samen met Einar ging ik in het weekend op pad met mijn teams. Vrijdagmiddag eerst op de thee geweest bij de plaatsvervangend commandant van UNIFIL en de Chief of Staff (COS). Daar met z’n allen weer even bevestigd dat de samenwerking prima gaat :-) Na terugkeer in mijn HQ gaf Kevin (één van mijn stafofficieren) zijn erg sprekende presentatie over de oorlog in 2006. Kevin was toen ook werkzaam in OGL en heeft alles ‘live’ meegemaakt. De presentatie is heel goed om je weer even bewust te maken van het feit dat de oorlog in 2006 tussen Israel en Libanon startte aan het eind van een zonnige ochtend, zonder dat iemand daar van te voren op verdacht was………
’s Avonds op patrouille bases Oost een prima, door een Italiaan bereidde, maaltijd genoten en goed met iedereen kunnen bijpraten. Tevens van één van de Nieuw Zeelandse UNMO’s, de naam en het mailadres gekregen van mijn opvolgster gekregen. De Nationale kanalen bleken in dit geval sneller te werken dan de UN :-) En ja time is flying……………………. :-)
Op zaterdag met team Sierra op patrouille gegaan in het meest Oostelijke gedeelte van het operatiegebied dat dicht tegen de Syrische grens ligt. Om het maar zo te zeggen, je bent dan slechts een paar kilometers verwijderd van de ‘bad guys’. Erg interessante patrouille, waarbij we door het dorp Chebaa zijn gereden waar in de jaren 70 en 80 van de vorige eeuw Yasser Arafat woonde, het huis is nog steeds prima te herkennen, dit omdat het later een (blauw geschilderde) post van de UN werd, die overigens nu niet meer in gebruik is. Aan het eind van de dag op patrouille basis West genoten van perfect Argentijns gebarbecued vlees met heerlijk salades. Aansluitend de dag afgesloten in het restaurant van ‘Chicken Charlie’ onder het genot van een Agila en een prima wijn van het wijnlandgoed Kefraya in Zuid Libanon :-)
Zondag de patrouilles tegen drie uur afgerond, waarna Einar weer spoorslags door moest naar Jeruzalem.
Maandag met Benedict en Matti de eindbeoordeling doorgenomen. Benedict was sinds juli mijn informatie officier geweest en Matti sinds april mijn personeelsofficier. Door Matti nog verrast met een mooi boek over Finland en een fles wijn :-)
Dinsdag door Neeraj Singh uitgenodigd voor een goede lunch. Hij is in de race voor de baan van Special Advisor (hoogste burgerbaan) in UNTSO, ik had hem wat achtergrondinformatie verschaft en een gelegenheid om met de baas van UNTSO te ontbijten. Dankbaarheid kent geen tijd, vandaar de lunch :-)
Donderdagochtend vond de dagelijkse morning brief weer plaats voor de Force Commander van UNIFIL. Ik had de dag ervoor de indruk gekregen dat hem een vraag in de mond brandde, die hij echter niet stelde. Ik had een idee waar het over zou kunnen gaan en was daarom donderdag nog net iets meer gedegen dan normaal voorbereid aanwezig. En ja, de vraag kwam precies zoals verwacht, de beantwoording liep ook prima met enige show :-), het zeventig koppig gezelschap was onder de indruk en de FC blij verrast :-) Na afloop de nodige complimenten in ontvangst mogen nemen :-)
’s Middags verzorgde ik samen met mijn Operation Officer een presentatie voor de Military and Police Advisers Community. Het was een gezelschap van militaire attachés uit New York variërend in rang van Luitenant Kolonel to Generaal Majoor die een bezoek brachten aan UNIFIL en tegelijkertijd een presentatie kregen van UNTSO en UNDOF. Alles met als doel de kennis actueel te houden. Eén van de deelnemers was een Nederlander, Rob de Rave, altijd leuk om op zo’n gelegenheid ook een landgenoot te ontmoeten :-) De presentatie gevolgd door een vragenronde verliep prima. ’s Avonds op uitnodiging van de FC het bezoek afgesloten met een gezamenlijk diner met de MPAC delegatie :-)
Vrijdag kwam de baas van UNTSO in Naquora nog even langs, hij was met een klein gezelschap op doorreis naar Beiroet en Damascus. Traditiegetrouw wordt bij een dergelijke doorreis even HQ OGL aangedaan om wat bij te praten. Dat laatste lukte prima waarna hij zich, met zijn gezelschap, verder spoedde naar Beiroet :-) De week afgesloten met een rondje hollen over Green Hill, gevolgd door een weekend zonder allerlei geplande activiteiten :-)
Iedereen weer fijne weken toegewenst, en voor de liefhebbers alvast een fijne Sinterklaasavond toegewenst :-) pas op voor de zak van zwarte Piet :-)
Lieve Rutger alvast een hele fijne verjaardag gewenst! Geniet er van, je weet maar nooit waar je volgend jaar zit :-)
IJda en Martin, veel plezier op jullie trouwdag dinsdag en aansluitende huwelijksreis :-) De vlaggenmast is nu vast en zeker het volgende hoogtepunt! Ik ben altijd bereid tot een goed advies over de soorten en maten :-)
Lex over een paar dagen alweer 5 jaar! Van harte gefeliciteerd. Fijne dag en geniet van alle cadeautjes :-)
[vip] =>
[userRegistrationDate] => 2014-02-06 11:54:11
[totalVisitorCount] => 10169
[pictureCount] => 17
[visitorCount] => 261
[author] => Carel
[cityName] => Tyrus
[travelId] => 465216
[travelTitle] => Libanon en omstreken 2014-2015
[travelTitleSlugified] => libanon-en-omstreken-2014-2015
[dateDepart] => 2014-02-08
[dateReturn] => 2015-02-24
[showDate] => yes
[goalId] => 9
[goalName] => Werken in het buitenland
[countryName] => Libanon
[countryIsoCode] => lb
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/121/414/204_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/402/907_50x50.jpg?r=11
[titleSlugified] => van-ashura-tot-chebaa
)
[42] => stdClass Object
(
[reportId] => 4783224
[userId] => 397738
[countryId] => 104
[username] => Sietsinbeiroet
[datePublication] => 2014-11-18
[photoRevision] => 0
[title] => In een notendop
[message] => Ik heb zeker mijn draai weer gevonden hier en heb het naar mijn zin. Ik ga met Michelle naar het strand. Doordeweeks haal en breng ik Juul naar school en doe de dagelijkse dingen. In het weekend gaan we met z'n viertjes naar een speeltuin vlakbij de Carrefour, maar is geen wereldsucces door de stoffige speeltoestellen, uitlaatgassen en de warme zon op onze kop. De bioscoop bezoeken Daan en ik ook weer een keer, en blijft hartstikke leuk. Door de stakingen bij Airfrance heeft Daan het erg druk en moet op zondag ook naar kantoor. We lunchen met onze "nieuwe vrienden" Jozef en Jinane met hun gezellige kids en komen zo goed onze dagen door. We hebben inmiddels Nederlandse televisie wat echt een groot feest is en ik geniet voor het eerst van het deuntje van koffietijd en reclames van het Kruitvat.
Op maandagochtend gaan Daan en ik naar de Hollandse koffieochtend in de residentie van onze ambassadeur. Al gauw komen wij erachter dat dit een "vrouwen-dingetje" is, dus Daan vertrekt na een stroopwafel en 3 speculaas richting kantoor. Ik klets nog wat met verschillende vrouwen, en stop me vol met stroopwafels.
Het strand is nog steeds heerlijk om naar toe te gaan, dus dat doen we dan ook een aantal keer. Hoewel er deze tijd ook wel wat regen valt, mogen we niet klagen met het weer.
Onze onderbuurvrouw is deze week overleden, dus we kunnen de airco-schachten in de kamers van de kids weer tape-vrij maken. Deze vrouw rookte zo veel, dat de stank via de airco-schachten onze frisse kamertjes wist te bereiken. Maar toch wel zielig voor het mevrouwtje "Haram" (arabisch woord dat je zegt in dit soort situaties).
We hebben een leuke boulevard ontdekt waar we leuk met de kids kunnen wandelen, het is aan zee en een soort van afgesloten, dus geen gevaar en geen drukte maar gewoon even lekker uitwaaien.
Daan is 's avonds veel weg voor verschillende diners, maar ik vermaak me met een boek of de Nederlandse televisieprogramma's.
Monique, de vrouw van een man van de ambassade organiseert een meiden-diner, dus natuurlijk sluit ik aan. Het is een gezellige avond met heel veel gekakel en er wordt veel gelachen.
Af en toe breng ik een bezoekje aan de fysio wat mijn ruggetje goed doet.
We spreken nog een paar keer af met Jozef en Jinane en maken ons dan klaar voor de komst van mijn ouders.
Donderdagavond stappen zij ons appartement binnen en ben ik zo ongelooflijk blij, dat toen ze nog beneden in de hal stonden, ik een paar vreugde-sprongen maakte, serieus! Pappa kijkt rond en voelt zich snel thuis doordat er veel van zijn spullen hier staan en hangen. We trekken een fles wijn open en eten chips en toastjes op het balkon. De koffers gaan open en ik kom er achter dat deze helemaal vol zitten, met kaas, speculaas, stroopwafels, kinder-koekjes, cadeautjes en nog veel meer. Dat wordt met een lege koffer terug. Echt heerlijk om al deze spulletjes te krijgen, superlief.
Vrijdagochtend rustig wakker worden en Juul is mega blij dat opa Schip en oma Lein er zijn. Fedde vindt het allemaal wel best en gelukkig herkent hij ze nog en is niet bang, zoals voor ieder ander hier in Beiroet. We ontbijten bruine boterhammetjes, die ik tegenwoordig koop bij een soort gebakjeswinkel, met de heerlijke Hollandse kaas van pappa en mamma. Als Nadine er is, vertrekken wij samen met Juul richting Winery Ixsir, dit is een bio wijnfarm die een paar prijzen heeft gewonnen. Het is en schot in de roos, want het blijkt een leuke rondleiding. Prachtige lokatie en een nog mooiere manier van wijn maken. Na de rondleiding lunchen wij daar Libanees, heel voorzichtig genieten pappa en mamma van deze lekkere keuken. Het is een heerlijke dag en ik geniet volop van het feit dat mijn ouders hier zijn. Eenmaal thuis gekomen relaxen wij wat en maak ik het eten klaar, mijn beroemde pasta-pompoen-ovenschotel. 's Avonds komt Nadine weer terug om op de kindjes te passen en gaan wij met elkaar naar de VIP-bioscoop. Gezellig naast elkaar, met grote bakken popcorn, op ligbedden met dekens kijken wij naar de film "The Judge". Een goede film en weer een ervaring rijker voor mijn ouders, die in Nederland geen VIP-bioscoop hebben. Eenmaal thuis nog even nakletsen en weer lekker de mandjes in. Op zaterdagochtend weer ontspannen aan het ontbijt en gaan wij, helaas weer zonder Fedde, maar dat is gewoon geen doen met hem, naar het strand Eddesand. Juul mag weer mee, want zij kan zich meestal wel gedragen. Het verkeer is druk, maar Daan is een goede chauffeur, welkom in Lebanon. Op het strand zijn weinig badgasten gelukkig, dus we hebben het hele zwembad voor ons alleen. Pa en moe lezen wat en we maken een kleine wandeling langs de zee op het strand. Juul vindt het geweldig om met oma Lein in de golven te springen en handje in handje te lopen met opa Schip. Dat zijn weer van die momenten waarop ik zo intens geniet. In de middag krijg ik het voor elkaar om pappa los te maken van zijn boek en vertrekken we richting Byblos om daar te lunchen in een restaurant "op" zee. We bestellen weer lekkere Libanese "mezze" en hebben het fijn. We hebben hier met Ronald en Marieke ook gegeten, en net als toen, zijn de calamaris overheerlijk en bestellen we al snel een tweede portie. Na de lunch wordt er gewandeld door Byblos en bekijken we de eeuwen-oude ruïne. Aan het eind van de middag komen we thuis en maken ons later klaar voor een diner in Villa Clara, een leuk restaurant met heerlijke gerechten en een toetjes naar mijn moeders hart, namelijk merinque, ze blijft er van eten haha.
Thuisgekomen duiken pappa, mamma en Daan nog even achter de televisie om iets van voetbal te kijken. Op zondag gaan wij zonder de kids naar DownTown en zijn van plan om een prive museum te bezoeken. Pappa had toevallig in Nederland al besloten hier heen te willen, en Daan had hetzelfde plan.
We wandelen wat rond in DownTown om vervolgens uit te komen bij het museum, we zien mooie opgravingen en lopen lekker door de zon. Daan weet niet precies de weg naar het museum dus al gauw verdwalen wij en moeten van de ene controlle-post door het andere. Soldaten met grote geweren en tanks, wijzen ons vriendelijk de weg. Na een flinke klim op een grote trap komen we dan uitgeput aan op plaats van bestemming. Nog even door een controlle-post, langs een giga tank, staat daar het Robert Mouawad museum. Er is niemand te bekennen en afgezien van de camera's is er geen enkele beveiliging. Het is een bizarre collectie kunst, Chinese kunst, Delfsblauw, BH's van 10 miljoen usd, sieraden, kannetjes, schilderijen, wapens, horloges, te veel om op te noemen, maar zeer interessant. Jet had dit geweldig gevonden, jammer dat we niet eerder van het bestaan af wisten. Na het museum drinken we wat want we zijn best moe en uitgedroogd van al dat lopen. Mamma en ik rijden naar huis om de kids op te halen om te gaan lunchen in Le Gray. We gaan lekker binnen zitten want buiten op de rooftop is het veel te warm. Het eten is heerlijk, het personeel super goed en lief voor Juul en Fedde. Na de lunch nog even rondstappen op place de l'etoile en dan weer lekker naar huis.
We sluiten de avond af met z'n viertjes in Zaituna Bay waar we buiten eten in Blue Port, altijd goed.
Thuis nog even lekker kletsen en dan maar weer de koffers inpakken, dat ging heel wat sneller dan de heenweg waarschijnlijk. Op maandagochtend een snel ontbijtje, afscheid nemen van de kindjes en dan is het weer zo ver, het bezoek vertrekt weer. Nooit een leuk moment, maar ik weet dat ik ze bijna al weer zie in Nederland dus dat maakt het wat makkelijker. Lieve pap en mam, wat geweldig dat jullie hier heen wilden komen, wat hebben we het fijn gehad, wat heb ik genoten van jullie, wat zijn jullie toch lief, en pap wat ben ik trots op je dat je deze reis aan durfde, ik hou heel veel van jullie, dank jullie wel.
Dinsdag weer raar wakker worden in een leeg huis, Juul weer naar school en de dagelijkse dingen zijn weer een feit. Franse les, boodschapjes, kids, school, maar ook een quiz in het cafe met de Nederlanders. Daan is de quiz-master en uiteraard win ik deze gezellige Hollandse quiz samen met Marijke en de 'oude' Sietske hier. Het weekend is het regenachtig dus we doen niet veel bijzonders. Ik maak me alweer op voor het volgende bezoek; want Babs, Saar, Anouk, Elles en Mariek staan donderdagmiddag op de stoep.
Ik maak de logeerkamer in orde met een geleende extra dubbel-matras van de bovenburen, leen een auto, doe boodschapjes, ruim op en maak het gezellig. Met Daan haal ik de meiden op van het vliegveld, wat heerlijk om die bekende koppies aan te zien komen, wat heb ik jullie gemist. Eenmaal aangekomen in het huis, gaan we lekker borrelen op het balkon en gaan de koffertjes open waar kaas, koekjes en cadeautjes in zitten. Juul vindt het helemaal fantastisch dat ze er zijn en laat Marieke geen moment met rust. Ik maak 's avonds mijn couscous gerecht voor de meisjes, die smakelijk wordt bevonden, want iedereen vraagt het recept, maar kan ook uit beleefdheid zijn trouwens! Omdat de meisjes al heel vroeg zijn opgestaan leek het me een leuk plan om ze mee te nemen naar de VIP-bioscoop in DownTown, een minder puntje is dat er allen een jongens-film draait, maar ach wat maakt het uit. We proppen ons met z'n zessen in onze auto en gekleed in trainingsbroeken met gympies betreden wij de bioscoop. Met popcorn en chocola gaan we lekker zitten of eigenlijk liggen en kijken naar de film, waar dus echt veel te veel bloed in voorkomt, maar dat mag de pret niet drukken. Als we weer thuis zijn kletsen we weer wat maar gaan niet te laat slapen. Daan is inmiddels ook terug van zijn diner en kruipt op het slaapbankje bij Juul in haar kamer, Mariek ligt lekker bij mij in bed en de andere 4 meiden in de logeerkamer. Ik ga met een heel gelukkig gevoel slapen, met nog wat gelach op de achtergrond uit de logeerkamer val ik in slaap. Vrijdagochtend is het gezellig wakker worden. Ik ben er al vroeg uit want de kids zijn vroeg wakker, maar laat Mariek en de rest nog een beetje slapen. Daan gaat naar zijn werk en langzaam aan vult het huis zich met vrouwelijk schoon. We ontbijten een beetje om elkaar heen, maar dat is prima. Als iedereen lekker fris is vertrekken we naar DownTown waar we met elkaar shoppen, kan je het je voorstellen? 6 meiden winkel in winkel uit. We banjeren lekker rond, ook gaan we naar Daan z'n kantoor, om even te kijken waar hij nou precies werkt. Als we weer terug gaan naar de auto lijkt het me leuk om een foto te maken van de meiden op de roltrap, maar ik vergeet dat deze niet eeuwig is, dus is smak op het einde vol op m'n bek, haha wat een gênante vertoning, maar wel een leuke foto van de meiden. We rijden naar Zaituna Bay om daar lekker te lunchen in Blue Port. We zitten heerlijk buiten en hebben het goed naar onze zin, wat een gezelligheid. Het wordt al snel donker dus we gaan naar huisje toe. Daar aangekomen is Juul weer hartstikke blij om ons te zien. We besluiten nog even naar de ABC mall te wandelen en nemen Juultje mee. Maar al gauw is het tijd om weer naar huis te gaan want we moeten uiteten! Kletsend loop ik met mijn lieve vriendinnetjes door de Libanese straatjes waar ik normaal gesproken alleen wandel, heerlijk echt.
Daan heeft voor ons geregeld dat we kunnen eten bij Terminal B en cocktails kunnen drinken bij Junk Yard, allebei eigenlijk vol, maar Daan heeft een goede connectie aan een vluchtje Parijs-Beiroet overgehouden. De gympen en slippers zijn ingeruild voor hoge hakken en we gaan op pad. We dumpen de auto bij Valet Parking in Mar Michael en gaan te voet verder naar Terminal B. Het restaurant blijkt een oude ruïne en heeft dus geen dak en we zitten buiten.. Oeps, ik was degene die zei dat extra jasjes niet nodig waren. De tent is nog volledig leeg maar daar zal later verandering in komen. Elles besteld en glas champagne en de rest neemt een glas witte wijn. De champagne was zeker geen Moet, maar het personeel beweert anders. Als ik bij het nieuwe glas van Elles proef dat dit nog steeds geen Moet is, loop ik naar de bar waar nu eindelijk een nieuwe fles wordt geopend en de bubbeltjes dansen in het glas, zoals dat hoort met champagne. De witte wijn is zo vies dat we besluiten ook champagne te nemen, en de wijn wordt keurig netjes van de rekening gehaald. Lekkere decadente chickies! Het eten is erg lekker en na een poosje loopt de tent al aardig vol. We kletsen, lachen, huilen en hebben het leuk met elkaar. Dan moeten we weg want we hebben een tafel om 22.15 uur in de Junk Yard. Geen idee hoe we er komen, dus ik vraag onderweg aan een jongen of hij weet waar het is, en hij biedt aan om ons er heen te lopen. Super aardig en bij aankomst zoenen wij allen deze aardige Libanees gedag. Bij Junk Yard krijgen we een tafel toegewezen wat ook een soort van buiten is, maar het is niet echt koud. Het is een gave tent en we gaan allemaal aan de cocktails, heerlijk. We hebben mega veel lol en vooral als wij om 00.00 uur doen alsof Saar jarig is en haar heel hard toezingen. De tranen rollen over onze wangen van het lachen om dit hele gebeuren. En als cadeau van het personeel krijgen we een vieze taart op tafel met 6 vorkjes, smullen maar. Na de nodige cocktails besluiten we (of eigenlijk ik) om op huis aan te gaan. We kunnen nog uren drinken en kletsen maar morgen moeten we op tijd naar het strand, als we hier te laat heen gaan, kan het zijn dat we 3uur in de file staan en dat is natuurlijk zonde. Op onze weg terug naar de auto komen de meiden erachter wat voor een leuke straat "Gemmayze" (zjemaizie, amazing) eigenlijk is en willen nooit meer naar huis. Helaas pindakaas, ik ben de baas! Na wat chippies op het balkon duikt iedereen z'n bedje weer in en ik geniet na van de heerlijke dag en van het feit dat ik gezellig met m'n lieve zussie in bed lig.
Zaterdagochtend iedereen wakker, snel ontbijtje en met 2 auto's richting Eddesand. Juul en Daan gaan nu ook mee gezellig. We liggen aan het zwembad en er is geen kip te bekennen, lekker boekies lezen, kletsen en van het zonnetje genieten. 's Middags lunchen we Libanese mezze en de gekruide aardappeltjes zijn niet aan te slepen. Iedereen vindt het Libanese eten gelukkig lekker, dat vind ik fijn. Eenmaal terug bij het zwembad heeft Daan de stoelen in "borrel-stand" gezet en we drinken wat biertjes. Als de zon bijna onder is gaan we naar huis, want het was best een lange dag, vooral voor Juul. Als we thuis zijn gaan we met de meiden nog maar een keer naar de ABC en Daan blijft thuis met de kindertjes en om een lekkere pasta voor ons te maken. De spulletjes worden al weer een beetje ingepakt, we zitten nog een beetje op het balkon, de meiden schrijven een stukje in het "Beiroet-boek" en we eten met elkaar de lekkere pasta. Na het eten nog even lekker nakletsen en genieten van elkaar op het balkon en dan is het tijd om te gaan slapen, erg ongezellig. Zondagochtend vroeg op en nog even snel een boterhammetje met pindakaas. Daan brengt samen met een taxi de meisjes naar het vliegveld en ik blijf achter met Juul en Fedde. Dikke knuffels en dikke kussen en dan, dan stappen ze de lift in.
Lieve meiden, wat was het leuk, wat was het gezellig. Ik zou jullie nog zoveel meer willen laten zien en nog zoveel meer leuke dingen willen doen, maar daar was de tijd niet voor. Ik vind het super lief dat jullie hier centjes voor op zij wilden zetten, naar dit "spannende" land te komen en gewoon de moeite namen om ons hier te komen bezoeken. Dat is me echt heel dierbaar. Ik heb elk moment van jullie genoten en we waren een TOP-groepje zo met z'n zesjes.. Love you big time en ik zie jullie bijna in de Belgische Ardennen.
Huis leeg, meiden weg, matrassen weg, opruimen, quality time met Fedde, want die heb ik een beetje verwaarloosd, en dan moet ik de koffers al weer uit het "vet" halen (Saar ;-)) om te pakken voor de Ardennen en een paar weekjes Nederland.
Beiroet je bent leuk en fijn, maar ik kijk nu weer even uit naar komende weekjes.. Tot gauw!
[vip] =>
[userRegistrationDate] => 2013-10-19 14:20:43
[totalVisitorCount] => 18995
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 405
[author] =>
[cityName] => El Achrafiyé
[travelId] => 457601
[travelTitle] => Beiroet
[travelTitleSlugified] => beiroet
[dateDepart] => 2013-10-11
[dateReturn] => 2015-10-01
[showDate] => yes
[goalId] => 9
[goalName] => Werken in het buitenland
[countryName] => Libanon
[countryIsoCode] => lb
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/libanon,el-achrafiy
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/397/738_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => in-een-notendop
)
[43] => stdClass Object
(
[reportId] => 4777818
[userId] => 402907
[countryId] => 104
[username] => NaquoraCarel
[datePublication] => 2014-11-01
[photoRevision] => 11
[title] => Jeruzalem, Ramallah en Damascus
[message] => Na op zondag het gebruikelijke Nederlandse rapportage ritueel, ondersteund door Jornt vanuit Tiberias, te hebben uitgevoerd arriveerde in de avond een drie mans delegatie. Ze kwamen uit Nederland en werken bij de DOPS en de SVV. De insteek van het bezoek van Ronald, Douwe en Mark was het krijgen van meer inzicht in de kleine Midden Oosten missies. In een week tijd moest er dan ook het nodige gereisd worden om alles te kunnen zien. Om ze in te wijden in de Libanese keuken nam ik ze op zondagavond mee naar Salinas, waar we hebben genoten van goed eten, wijn en natuurlijk een Agila. Voor de kenners dit keer één met een lemon/mint tabakscombinatie. Heerlijk fris :-)
Het team van de Military Capacity Study (MCS) UNIFIL zou op dinsdag invliegen, in het weekend waren daarvoor de laatste puntjes op de ‘i’ gezet in het studiedocument. Zoals eerder aangegeven is OGL weliswaar geen onderdeel van UNIFIL maar wordt onze inzet wel in de studie betrokken. Er was in het weekend klaarblijkelijk wat veranderd door J5 UNIFIL in mijn OGL hoofdstukje, reden dan ook voor de Chief of Staff UNIFIL om mij daarover even bij te praten. De verandering vielen reuze mee, ’t was goed te horen dat OGL’s inzet verbetervoorstellen nagenoeg volledig omarmd werden :-)
Dinsdagmiddag vertrok ik weer op weg naar Jeruzalem. De NL delegatie had de maandag doorgebracht bij twee teams van OGL en was inmiddels via Amman op weg naar Jeruzalem. Ik zou ze daar vergezellen bij het bezoek aan HQ UNTSO. De tocht verliep voorspoedig, ’s avonds arriveerde ik weer bij het National Jerusalem hotel in Oost Jeruzalem. Een prima hotel dat toevallig dicht bij de plek ligt waar de dag daarna een geradicaliseerde Palestijn op een stel mensen inreed die stonden te wachten op de tram, het trieste resultaat 1 dode en een aantal zwaar gewonden……..
Op dinsdagavond gezellig een hapje meegegeten in restaurant Adlon in het Old Railway Station. De collega’s van USSC hadden dat georganiseerd als start van het werkbezoek van de NL delegatie aan USSC.
Woensdagochtend gingen we op pad naar het HQ UNTSO. Daar werd een operationele briefing verzorgd door CJOC en één over personeels- en opleidingsaspecten door de CMPO. Dat allemaal onder het toeziend oog van de plaatsvervangend baas van UNTSO, het was helemaal in de hand. Aansluitend naar de hoofdkwartier van USSC gereden, nadat dat uitgebreid bekeken was gingen we naar een mooie lunch locatie in Jericho. Het lijkt misschien dat het allemaal van eten aan elkaar hangt, maar dat is slechts schijn :-) In Jericho is ook de werkplek van Wim. Hij ontwikkeld en begeleid samen met de Palestijnen o.a. militaire managementopleidingen. De locatie is een moderne kazerne net iets buiten Jericho. Ook Yasser Arafat en Abbas ontbreken er niet.
Vanuit Jericho doorgereden naar Ramallah om de woonstede van Wim en Alex te laten zien, alles voor de beeldvorming :-) De reis zat er die dag nog niet op, samen met het team reed ik laat in de middag naar Tiberias, door de Westbank, omdat daar de NL UNMO’s op ons wachten met een heerlijke barbecue. De avond gezellig doorgebracht in Tiberias met de aanwezige UNMO’s en Albert en Michel die werkzaam zijn in UNDOF. Na een lange dag met veel indrukken mijn moede hoofd te ruste kunnen leggen in de logeerkamer van Jornt en Jeanette. Prima geregeld dus :-)
Donderdagochtend weer vroeg op pad naar Naquora. De MCS zou inmiddels in volle gang zijn. In Naquora aangekomen bleek dat mee te vallen. Na aankomst van het team was het programma namelijk aangepast er werd enkel nog maar naar een paar elementen gekeken. Een grote review staat nu gepland voor medio volgend jaar. Kortom er hoefde geen, grondig voorbereide, presentatie gegeven te worden voor het team……………. ‘s Middags was ik uitgenodigd bij de commando-overdracht van Italbat (feitelijk een regiment). Het was een feestje met een hoog Italiaans gehalte en omdat het Italiaanse volkslied drie keer werd gezongen ken ik het nu bijna uit het hoofd :-)
Zondag stond de commando-overdracht van Chief Liasion Office Damascus op het programma. Xiangyang Wang (China) ging het commando overdragen aan Anders (Noorwegen). De DCOS (Einar) zou als autoriteit aanwezig zijn en vroeg mij of ik zin had mee te gaan. De kans om op dit moment Damascus te bezoeken is, voorzichtig uitgedrukt, gering; dus ik pakte de uitnodiging met beide handen aan :-) Zaterdagochtend vertrokken wij (Einar, Xiangyang, Erich (C-OGG)en ik) vanuit Tyre in de richting van Beiroet. Daar wisselden we de ongepantserde auto om voor één met pantser. Vanuit Beiroet op naar Chtaura, een stad vlakbij de Syrische grens, waar we de grens zouden oversteken.
Het crossen verliep vlot tot dat de Syrische douane de auto van Erich niet wilde doorlaten, dit omdat die niet geregistreerd was. De verwarring duurde even maar met hulp van de SSAD uit Damascus, kon uiteindelijk toch worden doorgereden.
De weg van de grens naar Damascus is helemaal onder controle van het Syrische leger. Er zijn een aantal roadblocks ingericht door het Syrische leger, als UN mag je daar meteen doorrijden.
Damascus is een grote stad (5.000.000 inwoners) en ligt een beetje in een vallei. Vanaf grote afstand konden we bij binnenkomst de mortierinslagen zien, gelukkig in een gedeelte van de (enorme) stad waar wij niet heengingen. In Damascus werden we ondergebracht in het Sheraton hotel. Het hotel wordt op dit moment hoofdzakelijk gebruikt door de UN en is goed beveiligd.
’s Avonds gingen we, na eerst genoten te hebben van een Agila in het Four Seasons Hotel, een hapje eten in de binnenstad. De Franse invloeden zijn nog duidelijk te zien in de stad, in het restaurant waar wij aten waande je, je in de binnenstad van Parijs.
Zondagochtend vond de commando-overdracht plaats. Van de nog in Damascus aanwezige ambassades (zoals China en Rusland) waren of de ambassadeur of een vertegenwoordiger aanwezig. Van het Syrische leger een generaal-majoor van de veiligheidsdienst en een aantal vertegenwoordigers van UN agentschappen. De gewoonte van mannen in Syrië om elkaar te begroeten met drie kussen is diep ingeworteld, ik behoor daarmee inmiddels ook tot de intimi van de Syrische generaal :-)
Na een vlotte overdracht werden er wat “light refreshments” geserveerd. Dat bood meteen de mogelijkheid voor wat nadere kennismakingen.
Na de overdacht met Einar en Anders op pad naar de oude stad van Damascus. Het rijden door Damascus is een uitdaging, niet vanwege rondvliegende bommen maar omdat het enorm druk is. We bezochten in de oude stad eerst de Souk. Die is gigantisch groot en heel erg druk, aan het begin van de oorlog meden de inwoners die plek, inmiddels is dat niet meer het geval. Het is heel bijzonder te zien hoe in Damascus het leven ‘gewoon’ doorgaat, terwijl je inslagen van mortieren hoort (weliswaar op grote afstand) en de Syrische luchtmacht nadrukkelijk aanwezig is.
Na de Souk, de Moskee bezocht waarin ook het hoofd van Johannes de Doper ‘begraven’ zou zijn. Een interessant gesprek gehad met een parelverkoper en een prachtig winkeltje bezocht waar Einar wat echte damasten tafellakens kocht. Het bezoek afgesloten met een kopje thee en een Agila in één van de oudste theehuizen (+ 200 jaar) van Damascus. In het theehuis had tot voor 2 maanden een verhalenverteller gewerkt, die het publiek vermaakte met zijn romantische verhalen. De man was recent op hoge leeftijd overleden (voor de verandering een natuurlijke dood). In het theehuis werden we bijgepraat over de situatie in Damascus door een Palestijn die daar woonde en voor de UN werkte. Duidelijk is in ieder geval dat het gewone leven deels een façade is en dat eenieder in meer of mindere mate is getroffen door het oorlogsgeweld.
Na een interessant bezoek aan een prachtige stad waarvan het eeuwig zonde is dat die nu zo verscheurd wordt door het oorlogsgeweld, maandag weer op pad via Beiroet naar Tyre. De tocht verliep zeer voorspoedige met slechts een klein oponthoud, dit keer, aan de Libanese grens. In Naquora samen met Einar geluncht met het MCS team, konden we meteen het nuttige met het aangename verenigen. Voor het eerst ’s avonds in het donker teruggereden vanuit Naquora naar Tyre. De wintertijd die hier ook is ingegaan, maakt dat het om half zes al donker is.
De rest van de week weer hard aan de slag geweest in Naquora. Er stonden weer de nodige afspraken op de agenda. Woensdag nog even een uurtje ‘geboomd’ over OGL samen met Patrick Gauchat die deel uitmaakt van het MCS team uit NY en daarnaast ook nog eens de voorganger is van de huidige DCOS UNTSO.
Donderdag stond de presentatie van de uitkomsten van het MCS team aan de FC op het programma. Ik was daarbij ook van de partij, de uitkomsten leidde vooral bij de FC tot nogal wat consternatie. Mijns inziens wat onnodig, in ieder geval leverde de bijeenkomst mij nog een interessant gesprek op met de Amerikaanse Col Swift die, voor een tweedaags verblijf in Libanon en Israel, vanuit NY was komen overvliegen. Hij zou dezelfde dag doorvliegen naar Israel voor een gesprek met COS UNTSO, de wereld bleek wederom weer klein.
Vrijdag na, voor de tweede keer deze week, Green Hill op- en afgerend te zijn terug naar Tyre, dit keer voor een weekend zonder allerlei uitstapjes :-) Het weer is ook hier inmiddels wat omgeslagen, vrijdag en zaterdag serieuze regenbuien waarbij het ook in mijn appartement niet helemaal droog bleef. Gelukkig is de weersverachting voor de komende weken nog prima, met overdag temperaturen van rond de 25 graden :-)
Vanuit Tyre allemaal weer fijne weken toegewenst!
Danielle alvast van harte gefeliciteerd met je verjaardag aanstaande zaterdag :-)
[vip] =>
[userRegistrationDate] => 2014-02-06 11:54:11
[totalVisitorCount] => 10169
[pictureCount] => 21
[visitorCount] => 224
[author] => Carel
[cityName] => Tyrus
[travelId] => 465216
[travelTitle] => Libanon en omstreken 2014-2015
[travelTitleSlugified] => libanon-en-omstreken-2014-2015
[dateDepart] => 2014-02-08
[dateReturn] => 2015-02-24
[showDate] => yes
[goalId] => 9
[goalName] => Werken in het buitenland
[countryName] => Libanon
[countryIsoCode] => lb
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/121/378/801_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/402/907_50x50.jpg?r=11
[titleSlugified] => jeruzalem-ramallah-en-damascus
)
[44] => stdClass Object
(
[reportId] => 4773164
[userId] => 402907
[countryId] => 104
[username] => NaquoraCarel
[datePublication] => 2014-10-18
[photoRevision] => 11
[title] => Weer terug op honk
[message] => De laatste update is alweer een maand geleden. In de tussentijd ben ik op verlof geweest en inmiddels weer terug op honk. Tijd dus voor een actualisatie! Die start een maand geleden……
De verlofreis naar Nederland verliep voorspoedig. Om 12u ’s avonds door Ali Sr., één van mijn liaison assistenten, opgehaald in Tyre. Ali had helemaal begrepen dat ik niet met ware doodsverachting (zoals de vorige keer met Hassan) naar Beiroet gesjeesd wilde worden. Hij reed rustig, we hadden een goed gesprek en de muziek was niet alleen maar Habibi, Habibi enz. :-)
Het was natuurlijk weer heerlijk om door Gonneke van het vliegveld gehaald te worden :-) Het weer was prima, op de terugweg naar Amersfoort nog even lekker geluncht. Wat er precies mis ging weet ik niet, mogelijk het eten van Alitalia, ’s avonds was in ieder geval mijn maag geheel van slag………..
Zaterdag gelukkig weer langzaam maar zeker ‘up and running’.
De vakantie was genieten, een lang weekend met Gonneke naar Slenaken geweest in een goed hotel met heerlijk eten. Daarnaast de (klein)kinderen en ouders bezocht. Kortom een prima verlof in Nederland, waarbij zelfs het weer goed meewerkte :-)
Op 8 oktober weer retour naar Libanon. Ik vloog weer met Alitalia en kwam dit keer gelukkig zonder een verwarde maag aan, maar wel met een uur onduidelijke vertraging. Verwarring was er wel op het vliegveld in Rome (waar ik een tussenstop maakte). Ze hebben daar geen ‘last’ van goede bewegwijzering en van de klantvriendelijkheid raak je ook niet onder de indruk. In Beiroet werd ik opgewacht door de broer van Ali Sr., Nasser. Hij had gelukkig dezelfde rijstijl, daarnaast in opdracht van Ali de auto gewassen voor hij mij ophaalde, de Chief moet immers netjes vervoerd worden :-) Ali bleek er niet te zijn vanwege een motorongeluk, waarbij hij flink over de straat was geschuurd. Gelukkig droeg hij wel een helm, gisteren hem ontmoet, hij was weer behoorlijk aan de beterende hand.
De eerste dag in Naquora was er één van een heleboel informatie krijgen. Het was ook leuk weer enthousiast ontvangen te worden bij de dagelijkse Morning Brief voor de Force Commander.
Vrijdag direct weer op pad. Wederom naar Jeruzalem om en nieuwe UNMO welkom te heten. Daarnaast ook om op het hoofdkwartier een aardig pakket dollars op te halen voor het welzijnsfonds van OGL. De nieuwe UNMO was Pieter, hij vervangt Marcel die helaas vanwege medische redenen niet kan komen. De voorbereidingstijd was voor Pieter, de UN en Nederland kort. De wet van Murphy sloeg dan ook op het laatste moment genadeloos toe. Hij kon niet tijdig een visum krijgen en daarmee dus niet inroteren………… Mijn weekend moest daarmee dan ook wat aangepast worden. Dat lukte aardig, de eerste avond met de plaatsvervangend baas van UNTSO en de personeelsofficier van de UNTSO de wekelijkse vrijdagmiddag en avond borrel van het hoofdkwartier bijgewoond. Aansluitend nog even een glas en een Agila genuttigd in de Arabische wijk van Jeruzalem, waar mijn hotel toevallig ook was. Moet zeggen we hebben ons prima vermaakt :-)
Zaterdag een wandeling door de stad gemaakt. Er waren een hoop activiteiten en het krioelde van de orthodoxe Joden ondermeer omdat het Loofhuttenfeest werd gevierd.
Zondag door Wim bij het hotel opgehaald, vervolgens liet hij mij Ramallah zien. Hij woont daar, zijn werkplek is in Jericho. Een bezoek gebracht aan het graf van Yassar Arafat, erg interessant te zien hoe zijn graf gebouwd is met stenen die een gelijkenis tonen met die op de tempelberg. Het is dan ook de bedoeling dat hij daar ooit wordt herbegraven. Aansluitend door naar zijn appartement waar hij samen met Alex woont die ook voor USSC werkt. Na een Hollands bakje koffie met een lekkere rijstevlaai, met Wim naar Jericho gereden. De route heeft fantastisch mooie vergezichten op de Jordaanvallei. In Jericho de boom bezocht waarin de rijke tollenaar Zacheüs in zou hebben gezeten toen Jezus de stad bezocht. Dat de stad mogelijk al 10.000 jaar oud is en daarmee de oudste van de wereld wordt ook niet geheim gehouden. Na het bezoek weer teruggaan naar Ramallah, waar Alex voor het eten gezorgd had en ik mocht genieten van een heerlijke Palestijnse wijn :-) ’s Avonds na een prima geslaagde dag weer door Wim naar mijn hotel gebracht.
Dinsdag weer op pad naar Naquora. De temperatuur is hier ’s avonds gedaald naar een heerlijke 21 graden in plaats van 28 wat het een stuk prettiger maakt. Overdag is het rond de 29, wat het ook prima toeven is. De dag was een aaneenschakeling van vergaderingen die varieerde van ‘face to face’ tot videoconferentie. Ook maakte ik kennis met mijn nieuwe (tijdelijke) administrative officer, Minoy. Het is een Indiër die Elizabeth vervangt die van haar tijdelijke werkplek binnen OPCW in Damascus, was doorgezonden naar Ghana om daar een bijdrage te leveren aan UN ‘missie’ die Ebola tracht te bestrijden. De eerste indruk van Minoy was prima, na een verlofperiode in India, gaat hij begin november starten. Aan het eind van de dag, samen met Ash (mijn COO) het nieuwe plaatvervangend hoofd van de UNIFIL missie voorgelicht over de bijdrage die OGL levert. De man is zeer ervaren, en heeft zijn ‘roots’ in Pakistan.
De rest van de week stond behoorlijk in het teken van de Military Capacity Study (MCS). Voor de MCS komt eind oktober een team uit New York naar Naquora. De uitkomsten van de studie zullen impact hebben op de omvang en samenstelling van UNIFIL. Hoewel OGL niet een eenheid van UNIFIL is, worden we wel betrokken in de studie. Dit met name om te kijken of onze capaciteit zo optimaal mogelijk is ingezet. Ook was ik uitgenodigd voor de medaille parade van Ghanbat en de commando-overdracht van Italair. Daar natuurlijk acte de presence gegeven en genoten van mooie ceremonies en goede lunches.
Dit keer op vrijdag de Hails and Farewells gehouden. Donderdag kon er namelijk niet gecrost worden van Israel naar Libanon vanwege Joodse feestdagen. De H&F werd gezamenlijk gehouden met een partijtje dat UNIFIL eens per maand houdt op vrijdag, aan belangstelling dus geen gebrek :-) OGL mocht de eerste Fiji-er van de UNTSO missie welkom heten. Daarmee is het aantal verschillende nationaliteiten binnen mijn observer group gestegen tot 24 :-)
Zaterdagochtend samen met Martin McGrath, de Chief van de Liaison Office Beirut, en mijn personeelsofficier Matti de medailleparade van het gecombineerde Fins en Ierse bataljon bezocht. Matti wist de kortste weg…………………….. wat hebben wij veel gezien :-) Wat te laat gearriveerd maar gelukkig kon dat redelijk onopvallend :-)
Alle lezers weer fijne weken toegewenst!
Ik wil hier de collega’s van staf PLC bedanken voor het trouw toesturen van kaartjes. Altijd leuk! In dit geval is bijzondere dank voor Willeke zeker op zijn plaats :-) Blijven genieten van het nummer van Emili Sande!
Cecile en Florian alvast gefeliciteerd met het binnenkort bereiken van de mooie leeftijd van 15 jaar!
Lieve Barbara, voor jou duurt het nog iets langer, maar omdat de volgende ‘uitgave’ van dit feuilleton zeer waarschijnlijk pas na je verjaardag is, nu ook alvast gefeliciteerd met je 26ste verjaardag! Dikke knuffel uit Libanon van je vadertje :-)
[vip] =>
[userRegistrationDate] => 2014-02-06 11:54:11
[totalVisitorCount] => 10169
[pictureCount] => 19
[visitorCount] => 205
[author] => Carel
[cityName] => Tyrus
[travelId] => 465216
[travelTitle] => Libanon en omstreken 2014-2015
[travelTitleSlugified] => libanon-en-omstreken-2014-2015
[dateDepart] => 2014-02-08
[dateReturn] => 2015-02-24
[showDate] => yes
[goalId] => 9
[goalName] => Werken in het buitenland
[countryName] => Libanon
[countryIsoCode] => lb
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/121/353/144_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/402/907_50x50.jpg?r=11
[titleSlugified] => weer-terug-op-honk
)
)
)
[_currentItemCount:protected] => 15
[_currentItems:protected] => ArrayIterator Object
(
[storage:ArrayIterator:private] => Array
(
[30] => stdClass Object
(
[reportId] => 4845786
[userId] => 387344
[countryId] => 104
[username] => jellewassenaar
[datePublication] => 2015-07-08
[photoRevision] => 0
[title] => Ramadan Karim!
[message] => Onderweg vertelt Friedrich (Fritz) allerlei verhalen over wat er allemaal gebeurd is, bijv. autobom in Tripoli waarvan het wrak bewaard is gebleven als monument. Ook zijn er verschillende gevechten uitgebroken waarbij het Libanese leger en snipers betrokken waren. Van de organisatie R&R moesten ze een tijdje om rijden als ze naar Beirut wilde gaan. Bepaalde vlaggen als steun voor bijv. partij voor de bevrijding van Syrie of bepaalde religie georienteerde partijen zoals Hezbollah worden periodiek verboden en overheen geplakt. Een moskee die zou fungeren als bolwerk voor terroristen staat in Tripoli, maar nu is het er gewoon veilig. Foto’s nemen en opvallen als buitenstaander is echter niet slim, want ze zijn hier erg op hun hoede voor geheime agenten en spionnen. Tripoli is in vergelijking met Beirut meer een open stad, ondanks het uiterst drukke centrum en de vele flatgebouwen waaronder een paar flink kapotgeschoten en vol kogelgaten. Als we Akkar naderen zien we prachtige heuvels waar ons verteld wordt over de archeologische en natuurlijke geschiedenis die teruggaat tot het Ottomaanse en Romeinse Rijk. Uiteindelijk gaan we zelf de heuvels in en komen we in Halba, de hoofdstad van de regio, gevolgd door een aantal overwegend moslim dorpen met smalle straatjes waar we doorheen manoeuvreren. Wanneer we dit doolhof verlaten bevinden we ons omgeven door grote velden met bomen, wat huizen en dieren. Relatief staan er nog redelijk wat huizen maar echt een bergdorp genaamd Bkerzala waar ze erg traditioneel leven en christelijk zijn.
Het Peace Centre is een groot huis met beneden een garage omgebouwd tot een klaslokaal, een speelruimte voor de kinderen die vol hangt met foto’s van de Syrische vluchtelingen en de hele benedenverdieping kinderhanden op de muren gedrukt. Boven is een grote keuken, een woonkamer met werkruimte, 3 slaapkamers, 2 badkamers en een paar balkonnen. We leven er met Fritz en Namr, een jongen van 19 uit Syrie die hier nu iets meer dan een jaar zit. Diezelfde avond gaan we naar een nabij gelegen restaurant met waterval. Erin springen is een ritueel voor vrijwilligers, maar het is al donker en eerlijk gezegd ook erg smal. Het is er erg mooi en het water erg fris, het eten erg lekker al is lever niet echt voor herhaling vatbaar. Na deze gezellige avond gaan we slapen en een rustig weekend tegemoet, althans dat dacht ik. Het Frans gezin komt op bezoek en het is meteen weer gezellig.
We zijn uitgenodigd voor een communiefeest door de familie van Tony, een werknemer van R&R die in Bkerzla woont, dus dat is helemaal leuk natuurlijk. Daarnaast zijn er nog 2 families uit de omgeving die een communiefeest daar vieren. Typisch Arabische muziek, de obers die instrumenten spelen samen met de familie en bijna iedereen danst mee. Wij zitten apart maar Fritz en Namr gaan er naartoe om zich te mengen en gebaren ons ook te komen. 2 meiden willen wat foto’s maken en gaan dichterbij en worden bijna in de menigte getrokken. Ze rennen snel terug en niemand van ons durft of wilt eigenlijk meedoen. We kennen ze ook niet, dus voelt een beetje raar. Irene is de enige die meedoet, maar dan wel bij onze tafel en ze doet het erg goed en leuk natuurlijk. Grappig om te zien hoe ooms, tantes en zelfs een baby tijdens het eten opstaan om te gaan dansen. De baby werd uiteraard opgetild ;) De muziek wordt gespeeld voor 2 families waartussen de obers schipperen en bij het verlaten zien we hoe het ook kan: rustig zitten met Vangelis – conquest of paradise op de achtergrond. Moet ook kunnen natuurlijk, maar verwacht je niet echt hier ;) Weer een gezellige avond achter de rug.
De volgende dag gaan we voor het eerst naar een van de scholen vlakbij een kamp. Onderweg hadden we al een Palestijns kamp gezien wat gewoon een wijk is met gebouwen aangezien ze er al heel lang zitten. Nu zien we voor het eerst waar de Syrische vluchtelingen zitten en het zijn er nog al wat, allemaal langs de weg in grote velden. De kampen zelf zijn niet erg groot al kunnen er toch rond de 100 mensen wonen. Bij de school aangekomen ontmoeten we sheikh Abdu en Mohammed, het schoolhoofd en een docent. We krijgen de lokalen te zien die in best goede staat zijn, maar van golfplaten zijn dus erg warm. Er hangen wat mooie schilderijen die door een docent(e) zijn gemaakt en allerlei posters om het ABC te leren en uiteraard tekeningen van de kinderen. Er is ook een toilet, een Franse wel te verstaan, al beweren de Fransen dat het Turks is :) uiteraard is het lachen geblazen dat ze niet willen erkennen als van henzelf en komt het later in de avond nog een paar keer ten sprake. We krijgen thee aangeboden die lekker zoet is, al is het voor sommigen te zoet. Er worden wat dingen besproken, Mohammed probeert wat Engels te spreken en heeft een geweldige lach, mede door zijn grote tanden. Mijn naam alleen al was genoeg om een eerste glimps op te vangen. Onderweg terug komen we nog een bekende kampleider tegen, ook weer erg vrolijk en nog wat kinderen die aant rondhuppelen zijn.
We gaan hierna lunchen bij een restaurant iets lager van de waterval en uiteraard gaat de jongen van het franse gezin zwemmen. Ik vergezel hem en de kou valt mee, het is lang niet de temperaturen die ik eerder bij bergwater heb meegemaakt. We eten weer lekker veel en ook al zit iedereen vol, de hele tafel wordt nog gevuld met schalen met allerlei soorten fruit. We kunnen dit niet afslaan, maar het gaat lang niet op dus nemen we wat mee voor onderweg. We gaan namelijk nog een tripje door Akkar maken en komen hierbij echt heel dicht bij de Syrische grens. Het is een rivier met aan beide kanten soldatenposten om te zorgen dat er geen vluchtelingen meer langs komen. Ze hebben namelijk de grenzen gesloten, wat niet zo gek is als je weet dat er 4 miljoen Libanezen zijn en ruim 1 miljoen vluchtelingen! Het uitzicht op Syrie zien we vanuit een klooster wat momenteel omgebouwd wordt tot een school. We rijden weer terug richting het peace centre en komen door een wijk waar mensen hetzelfde geloven als Assad en zijn poster hebben hangen en technisch gezien (customs) nog een stuk in Syrie. We zien nog wat weer kampen langs de bossen en nemen afscheid van de Dubois’. We zitten in de auto dus doet Irene de leuke handbegroetingen tegen het raam en uiteraard gaat het nog een keer mis. Erg lief! Net voordat we de heuvels in gaan om Bkerzla te bereiken zitten we met een kapotte band. Geen probleem, we bellen Tony die een goede krik heeft en het wiel snel vervangt. Onderweg zijn er een aantal die stoppen en vragen of ze kunnen helpen, erg behulpzaam. Fritz vertelt nog over een man die we op veel billboards en posters zien, Issam Fares. Hij is een voormalig minister en geeft gezinnen hier in de buurt 1000 dollar per maand. Elke keer als we langsrijden bedankt Fritz deze kerel uitbundig.
We krijgen de rest van de week allerlei trainingen, krijgen wat meer inzicht in het werk, veiligheid, wat de vorige vrijwilligers hebben gedaan etc. Afspraken maken is echter moeilijk omdat Fritz erg druk is met de volgende groep vrijwilligers op skype, besprekingen met het bestuur heeft over allerlei zaken, er constant gasten langskomen die hij en wij moeten opvangen etc. Dingen verschuiven is dan ook standaard en soms uren wachten voordat er iets gebeurt. In de tussentijd lezen we, praten we, lopen we wat rond in de buurt, doen boodschappen en dergelijke. Het is gezellig maar je wordt wel lui en lezen of beetje op telefoon zitten gaat ook vervelen natuurlijk. Gelukkig zorgen de gasten ervoor dat het af en toe opleeft als we echt niks meer te zeggen hebben en maar beetje vooruit zitten te staren. Een aantal buren komen langs waaronder een gast die eruit ziet als een patser genaamd Milo. Ik was net bezig met Arabisch leren dus teste ik het bij hem en vroeg hoe het ging, maar ook waar hij van hield. Blonde meiden met blauwe ogen...achteraf hoor ik dat hij een nummer van 1 van de vrijwilligers heeft gevraagd en meteen is gaan praten. De afgelopen week was zij dan ook de sjaak en kwam Milo telkens terug in de conversaties. Joyce, die hier ‘s middags vaak komt werken en alles wat betreft scholing overziet, is degene die een aantal Arabische zinnen en woorden opschreef en telkens test of ik het weet. Naast haar is er nog Nasr die over communicatie gaat en is hier ook dagelijks. Een slimme gast waar je goed over allerlei dingen mee kan praten. Hij heeft zijn oude carriere achter zich gelaten en wil nu iets goeds doen, dus werd hij doorverwezen naar R&R omdat hier geen corruptie is. andere NGOs hebben dit wel en hij zou zich meteen uitspreken zei die. Hij is ook erg gedisciplineerd en een beetje maf, een paar voorbeelden: abrupt gestopt met roken toen beweerd werd dat hij verslaafd zou zijn en om zichzelf te testen nog steeds sigaretten opgestoken, in zijn mond gedaan en niet geinhaleerd; een hete pan met blote handen opgetild zodat als het een keer nodig is in de toekomst, hij weet wat hem te wachten staat en ja hij had brandwonden; in de winter alleen maar ijskoud gedoucht voor als hij een keer zonder warm water zou komen te zitten.
Naast de eenmalige visites en werknemers die hier elke dag zijn, hebben we ook een aantal gasten die regelmatig terugkomen. Ten eerste is er Mark: een toffee gast van 26 uit Canada die hier een korte film van 15 minuten totaal gaat opnemen met zijn neef. Hij woont aan de overkant in een groot huis van zijn moeder en oma, die ‘s avonds paars oplicht. Hij komt nu best vaak langs, heeft meegegeten en een keer tot ‘s nachts met ons op het dakterras gezeten. We kunnen goed lachen met hem en omdat ie veel talen kent, die hij geleerd heeft via internet en youtube, kan hij met iedereen praten. Hij speelt ook gitaar die hier toevallig in een hoekje staat en de spaanse klanken klinken goed. Hij is ook erg grappig, een voorbeeld: tijdens een gesprek kwam hij uit het niets met het proberen van borstmelk (“don’t deny it, you wanna try it” wat de volgende dag de slogan van de dag wordt) en dat konden we natuurlijk niet laten rusten. Naast hem zijn er nog 2 meiden uit Engeland, die in Nederland hebben gewoond en het nog een beetje kunnen spreken, met een cameraman oorspronkelijk uit Libanon die een documentaire over R&R en de gevolgen van de oorlog in Syrie aan het opnemen zijn. Zij komen regelmatig hier slapen en vanochtend hebben ze ons opgenomen om het dagelijks leven in beeld te brengen. Ze richten zich echter op een aantal personen, waaronder Namr en sheikh Abdu en hun levensverhaal / visie. Tussendoor zijn nog 2 jongens een weekend gebleven, Sebastien uit Frankrijk en Shady uit Italie. Ook veel gelachen en goede gesprekken met hun gehad.
Zij arriveerden afgelopen vrijdag toen wij de Iftar, gezamenlijk het vasten breken, organiseren op het dak van het peace centre. 15 jongeren komen hier elke vrijdag voor een activiteit en met de eerste dag van Nasr, verzorgt hij deze. Hij deed een aantal icebreak activiteiten waarbij de kinderen iets moesten aanwijzen en het mochten noemen hoe zij het wilde. Aan het einde mocht iedereen wat roepen waarop Mohammed vrolijk meedoet. De kinderen komen vooral van het kamp bij de school die we vorige week zondag hebben bezocht. Ze zijn erg vrolijk, een beetje verlegen nog, al kennen we er een aantal die we in het kamp hebben gezien, waar ik zo op terug kom. De hele middag is het voorbereiden, dak schoonmaken, tafels en stoelen en natuurlijk het eten. We denken dat we te weinig hebben maar uiteindelijk blijft er heel veel over en als je nagaat dat we met zeker 30 man waren, is er dus echt heel veel werk in gestoken. Ik vond het raar dat er zoveel overbleef totdat ik zelf begon te vasten deze week. Je hebt na 12 uur vasten (8 tot 20u) echt niet zoveel honger, meer dorst waar ik dan ook de eerste dag meteen 2-3 glazen water dronk. Door de Ramadan leven kinderen ook meer ‘s avonds en blijven ze nog best lang. De meiden die we ontmoet hebben praten met de vrijwilligers en ik spendeer mijn tijd vooral met de gasten en Nasr die er ook net een dag is. Het shockeert hem dat zuid-afrika nog zoveel racisme kent en zijn beeld van een groot voorbeeld land door hoe ze zijn omgegaan na apartheid heb ik binnen 2 minuten verpest. Vele mannen roken waterpijp en de avond raakt ten einde. Ik doe samen met een andere vrijwilliger de grote afwas waarbij de 2 gasten staan te kijken en zeggen hoe goed werk ze hebben geleverd.
Het kampbezoek bij de school was vorige week dinsdagavond. Dit was ons eerste bezoek aan een kamp en we werden begeleid door deze oude wijze man. Hij wees ons tijdens het lopen van de school naar het kamp op 2 sterren, die Jupiter en Venus voorstellen. Deze zien we de hele week nog maar de beloofde ster van Jeruzalem (als ze elkaar overlappen en heel mooi schijnt te zijn) zien we hier in ieder geval niet. Bij het kamp aangekomen is er een kleine gebedsruimte, een soort uitkijkpost en ongeveer 10 tenten. We gaan bij een naar binnen en het is ongeveer 16m2 voor 8 personen. Schoenen uit, groeten en als eerste zitten. Alles om het de gasten naar hun zin te maken. We krijgen kussens als ze denken dat we niet lekker zitten en ook krijgen we als eerste thee en of koffie aangeboden. De moeder vraagt mijn naam en als ik Jelle zegt kijkt ze lachend om haar heen, denkt dat ik een grap maak en vraagt de andere vrijwilligers nadat ik herhaal dat het echt Jelle is of ik serieus ben. Ondanks dat ik de waarheid spreek haalt ze mij samen met haar dochter en een een vrouw die wat later binnen kwam even later in de maling. De thee die we kregen was namelijk een aantal groene bladeren met veel suiker en heet water. Om het te drinken kregen we een ijzeren rietje dat erg leek op een lepel. Ik kreeg dan ook de instructies om het rechtstreeks uit het glas te drinken. Toen ik dit probeerde lag iedereen dubbel. Toen het water op was vroeg ik om bevestiging dat je de bladeren toch niet op moest eten. De vrouw die later binnen kwam zag dit en deed voor dat ik het op moest eten. Toen ik dit wilde doen was het natuurlijk helemaal feest: 2 keer in de maling genomen!
Ze waren allemaal zeer vriendelijk en vertelde ook over hun vluchtverhaal: ze komen in dit kamp allemaal uit dezelfde buurt en zijn gevlucht nadat er in de buurt geschoten werd / een bom ontplofte. Ze komen rond van 13 dollar per persoon per maand, waar ook de huur voor hun plek op het veld (vaak van rijke arabieren of libanese grondeigenaren) van betaald moet worden. Ze kregen een tijd terug nog 19 dollar, wat ook niet veel is natuurlijk, maar de VN komt steeds meer zonder geld te zitten. Dit terwijl een of andere project manager 10.000 dollar per maand verdient, over corruptie gesproken! Ze worden officieel niet erkend door de Libanese overheid dus kunnen weinig ondernemen. Het voornaamste nu is dat de kinderen naar school gaan en ze willen echt leren. Ze weten niet hoe de toekomst eruit ziet en willen graag terug. Mohammed vertelt dat ie een jaar lang een tunnel heeft gegraven en ondergronds heeft geleefd. Hij probeert echt Engels te leren en voor mij te vertalen. We gaan uiteindelijk ook nog naar zijn tent maar krijgen eerst nog Tang, poeder waar je water bij doet. Het grappige is dat we dat thuis ook hebben en iedereen te zoet vond en zelfs vies. Het was dus hilarisch dat we het niet konden afstaan en iedereen een glas kreeg. Bij zijn tent introduceert hij ons aan zijn dochter en vrouw. Wanneer ik stil blijf omdat ik geen Arabisch spreek, zegt de vrouw er wat van en vraagt naar mijn levensverhaal. Hetzelfde geldt voor de familie in de andere tent. We worden echt zo hartelijk ontvangen dat je je schuldig voelt en een ook een beetje ongemakkelijk door de gastvrijheid.
Mensen zijn over het algemeen sowieso erg gastvrij, bijna iedereen groet je en nodigt je uit om langs te komen. Wanneer we tijdens een wandeling een Syrisch gezin passeren die in een verlaten open gebouw wonen, nodigt een klein meisje ons uit om naar hun toe te komen. Erg schattig! We zijn afgelopen maandag gezamenlijk met vasten begonnen en het wordt erg gewaardeerd en wordt aangemoedigd te slapen of in ieder geval te rusten. Gelukkig doen we niet veel, al maakt dat het erger denk ik omdat je constant aan eten en drinken denkt. De eerste dag begonnen we met de grote schoonmaak en zweette we ons kapot dus dat was niet erg slim, maar het viel allemaal reuze mee. Gisteren was het lastigste omdat we niet om 4 uur opstaan om nog een laatste maaltijd te nemen voordat officieel de zon op gaat. Zondag hadden we nog goed gegeten. Vandaag was het echter prima en makkelijkste tot nu toe.
Ramadan Karim!
Ik moest trouwens echt een andere naam verzinnen volgens de meiden dus ik gaf ze de volgende opties: Mahmoud (MAGMOET!), Kadafi, Khomeini of Hussein. Aangezien de eerste het lekkerste klinkt en af en toe door huisgenoot Namr en Joyce werd opgepikt, werd het Mahmoud. Waarschijnlijk doordat Tony Abboud heet en ze hem bij zijn achternaam noemen wat dus rijmt, was het een makkelijke keus. Al wordt deze nu eigenlijk alleen door mij en de 2 bovengenoemden gebruikt.
[vip] =>
[userRegistrationDate] => 2013-04-21 14:08:16
[totalVisitorCount] => 7761
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 384
[author] =>
[cityName] => Halba
[travelId] => 492145
[travelTitle] => Libanon
[travelTitleSlugified] => libanon
[dateDepart] => 2015-06-22
[dateReturn] => 2015-08-01
[showDate] => yes
[goalId] => 99
[goalName] => Iets anders...
[countryName] => Libanon
[countryIsoCode] => lb
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/libanon,halba
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/387/344_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => ramadan-karim
)
[31] => stdClass Object
(
[reportId] => 4843784
[userId] => 387344
[countryId] => 104
[username] => jellewassenaar
[datePublication] => 2015-06-30
[photoRevision] => 3
[title] => Welcome to Lebanon!
[message] => Reizen blijft altijd een aparte ervaring, een beetje onwerkelijk, voor mij althans. Ik realiseer nooit echt dat ik wegga totdat ik daadwerkelijk opstijg. Er zijn altijd wel tekens dat het gaat gebeuren natuurlijk: afscheid nemen, mensen wensen je succes, je loopt rond op Schiphol waar je toevallig Juan Luis Guerra hoort etc. Toch is dit nog niet genoeg en in de lucht waar je in het Engels aangesproken wordt is het ook nog allemaal erg vertrouwd. Pas als ik land ben ik echt weg van huis en begint het avontuur. Arabische tekens, chagrijnige mannen in legeruniformen en een beetje twijfelen bij een stempel zetten, een taxi chauffeur die niet echt Engels kan en je probeert teveel te laten betalen na 2 controleposten met barrières, prikkeldraad en een soldaatje te hebben gepasseerd, waarnaar hij vervolgens zegt: “Welcome to Lebanon”! Lekker toepasselijk. Helemaal gezien dat het plaatsje Monte Verde en de villa Moubarak heet.
De volgende dag wordt het ver weg gevoel versterkt door het Franse gezin waarbij ik verblijf alvorens naar Bkerzla (akkar) te gaan. Na goed uitgeslapen te hebben ontmoet ik de vrouw des huizes die mij meteen wegwijs maakt door het grote huis en voorstelt aan haar 2 dochters, Irène en Elouise. Irene is jarig en is 8 geworden, waar ik even in het Frans moet nadenken hoe ik haar moet feliciteren. Ik ontbijt en lunch met het gezin waar het laatste kind, een zoon van Mayeul die 11 jaar oud is, aanschuift samen met 2 vriendinnetjes van de jarige job. Na de lunch ga ik met de taxi naar het centrum van Beirut en uiteraard, ook hier hebben ze een Starbucks. Kan 1 iemand niet een keer voor de grap iets anders verzinnen en net iets andere koffie verkopen, noemen we het Sunbucks of Starboks. Dan hebben degene die het willen hun Amerikaanse herkenning en de rest de illusie dat het geen grote franchise is.
Ik wacht op de vrijwilliger uit Frankrijk Anne Claire en een Franse studente Diane (Frans uitgesproken). Na een tijdje zijn ze er eindelijk al hadden ze net zo goed Arabisch kunnen zijn. Anne Claire hoort dit vaker en Irene niet echt maar goed. We drinken wat bij de koffiesjop, lekker hypocriet hè ;) en gaan lopen langs de boulevard. Het is rustig op straat wat deels komt doordat de Ramadan is begonnen. We komen al redelijk snel bij de Pigeon Rocks, prachtige rotsvorming net langs de kust. We genieten even van het uitzicht terwijl we discussiëren en praten over van alles en nog wat. Diane kent alle binnenstraatjes dus lopen we een leuke route om uiteindelijk bij de Amerikaanse universiteit uit te komen. Een mooi campus waar de wederom praten over van alles en nog wat: boeken, studie, hobby's, de islam, rechten, wetenschap etc. We genieten nog even van het uitzicht en gaan vervolgens naar de grote blauwe moskee om opgehaald te worden door een vriend v Diane.
De volgende dag gingen we wederom de stad in en deze keer zoeken we iets, een paleis die zo geheim is schijnbaar dat als je het de mensen zou vragen, ze het niet zouden weten. Het zit vlakbij de grote blauwe moskee maar helaas, OOK wij kunnen niks vinden dus het blijft een mysterie. In onze zoektocht komen we nog wel een gebouw tegen dat alleen een voorkant heeft en deels afgebroken verschijnen er bomen en plantengroei. Het heeft iets futuristisch en verlaten. Hierna komen we wat afgezette wegen tegen bij een parlementsgebouw waar ook een aantal tenten staan. We lopen erlangs en er liggen gewoon mensen in, al durf ik niet lang genoeg te kijken om zeker te weten of ze gewond zijn. Als we aan de voorkant komen van het gebouw hangen er verschillende vlaggen waaronder die van de VN dus dit maakt mijn idee dat er misschien echt gewonden lagen iets realistischer.
We lopen naar de blauwe moskee die met een aantal kerken op de achtergrond een mooi beeld en contrast biedt. Ik neem even een kijkje binnen omdat we toch moeten wachten op Diane en ondanks dat ik mooie gebouwen kan waarderen, vind ik het ergens altijd jammer dat gebedshuizen altijd zo overdreven groot en kitsch moeten zijn. Dat is de reden dat ik ook eigenlijk niet per se de binnenkant hoef te zien want gegarandeerd dat het helemaal van goud is. De gebedshuizen simpel houden zit er helaas niet in, ook al heb ik van horen zeggen dat moskeeën en kerken zo wel bedoeld zijn, maar dat terzijde. Ik moet ook toegeven dat het een mooi beeld is in een stad die op zichzelf al erg mooi is. Vele balkonnetjes, mooie gevels, kleine straatjes met slagerijen, bakkerijen e.d., maar ook erg veel groen en zo nu en dan gekleurde huizen en een beetje invloeden van landen aan de mediterranée. Bij de moskee staan ook nog mooie versiersels ter ere van de ramadan.
Diane is inmiddels gearriveerd en we lopen een flink stuk om een ijsco te eten op een mooie locatie. Onderweg krijgen we een geschiedenisles over de oude scheidingslijn tussen het christelijk en moslim gedeelte tijdens de oorlog van 1975-1992 wat voor studenten een groot probleem was. Een kennis van Diane heeft deze grens elke dag minstens 2 keer overgestoken met gevaar voor eigen leven, er waren namelijk sluipschutters op de loer. De gebouwen met kogelgaten zien we ook regelmatig en een tank met een soldaatje erop achter een flinke loop van een aardig kaliber kun je ook tegen het lijf lopen. Sowieso zijn grensposten normaal maar later hoor ik dat de apparaten die ze gebruiken om te meten of je een bom hebt niet eens werken :) Inmiddels aangekomen bij de ijssalon nemen we het er uiteraard even van en wanneer een derde Fransoze Gianne arriveert, die zoals de andere twee ook aardig wat Arabisch kan en in het midden oosten heeft gewoond, voel ik me toch wel een buitenbeentje. De connectie tussen Frankrijk en Arabische wereld komt sowieso in verschillende dingen terug, net alsof ik in Marokko of een andere voormalige kolonie ben, wat ook zo is maar ik nooit van geweten heb. Hoe dan ook, mijn reactie als minderheid is om lekker de draak te steken met hun leuke accent wanneer ze Engels spreken. “Honourable” bijvoorbeeld maar ook “disgusting” blijft een klassieker. Over klassiekers gesproken, er rijden hier auto’s die je nooit bij ‘ons’ zou zien rijden en al zou het zo zijn, niet in deze staat. Eigenlijk heeft elke auto hier wel schade en dan heb ik het niet over een krasje, nee dan heb ik het over een stukken lak eraf, deuken en verkleuring van heb ik jouw daar. Het verkeer is sowieso een verhaal apart.
We hebben besloten de volgende dag een auto te huren en uiteraard ben ik degene die moet rijden. Ik krijg die avond wat tips en regels die gelden of beter gezegd niet gelden. Iedereen rijdt als een gek, ten minste zouden wij zeggen. Duidelijke scheidslijnen zijn er niet op de weg als je de chauffeurs moet geloven. Van elke 2-baansweg wordt minstens een 3e maar het liefst een 4e gecreëerd. Lekker dicht tegen elkaar aan rijden, een keertje toeteren dat je eraan komt (bijna nooit agressief, geen sarcasme) en waar het mogelijk is, gewoon gas geven en inhalen. Ik noem het een opportunistische rijstijl want ze gaan vaak half op de weg rijden en zodra ze er links of rechts langs kunnen of zeker weten dat de ene baan sneller is, dan gaan ze ervoor en bumper kleven hoort daar natuurlijk bij. Dit is allemaal niet zo gek als je hoort hoe rijlessen gaan, namelijk naar voren tot de 2e versnelling en achteruit rijden en dat allemaal op een parkeerplaats. Deze verlaten ze nooit dus hoort parkeren er natuurlijk wel bij. Stel je voor zeg, je rijbewijs halen en niet kunnen parkeren! Rotondes zijn echt geweldig, iemand die er op komt en eigenlijk helemaal rond moet gaat gewoon in tegengestelde richting rijden en er meteen weer af. Ook links blijven rijden terwijl ze eraf moeten is zeer gebruikelijk en niemand die het erg vindt dat je alles ophoudt doordat je altijd wel iemand af moet snijden. Niemand wordt kwaad, maar toch vraag ik mij af of ze ooit van, voorsorteren hebben gehoord, wat is dat ook alweer??
Ik ga mij ook wagen aan dit avontuur, maar eerst nog even een kennismaking met 2 nieuwe vrijwilligers: Sandra die half Egyptisch en half Zweeds is en Esther uit Australië. Met de laatste kan ik het meteen goed vinden en zij is dan ook mijn leeftijd. Het is toch wel leuk om even goed Engels te kunnen praten, want de Franse meiden praatten toch best veel in hun eigen taal onderling. Ze maakten netjes hun excuses maar ik vond het niet erg en kreeg ook meteen een goede uitleg waarom veel Fransen doen alsof ze geen Engels kunnen: ze zouden zich schamen. Dat geldt zeker voor Anne Claire die het ook niet echt op prijs stelt dat ik soms lach om het accent of uitspraak, maar geintje moet kunnen. De zoon des huizes bourgois spreekt al aardig goed Engels en ook d kleine van acht probeert het. Ze zegt al zelfs “I’m fine, thanks” zonder dat ik iets gevraagd heb. De jongste heeft haar manier om haar kennis van Engels te compenseren, namelijk gek doen en constant aandacht trekken. Ook gewoon lekker Frans tegen me praten ondanks dat ze weet dat ik er niks van begrijp. Ik weet gelukkig nog wel een paar woorden al zeg ik een keer gross met een Frans accent wat dik betekent dus dat was natuurlijk een lachwekkend misverstand. De 2 meiden zijn sowieso erg vrolijk en geestig. Van de jarige job leer ik een aantal stoere handbegroetingen die eindigen zoals Will Smith in Fresh Prince vroeger deed. Uiteraard leer ik haar die versie die zij weer met andere mensen doet. De legende leeft voort. Ook probeer ik ze het Predator geluid te leren dat vanuit je keel komt en bij hun uiteraard leidt tot gorgelend G geluid. Ze blijven proberen ;)
De volgende dag gaan wij proberen een auto huren en heeft Gianne haar rijbewijs gehaald, ondanks dat ze niet kan rijden. Ze woont er nog even dus dat komt mooi uit bij het regelen van de auto. We zetten de auto op de naam van Anne Claire omdat ik mijn rijbewijs niet bij me heb, Franse betaalt met gaar creditcard en geeft haar adres op en ik ga dus rijden wat geen enkel probleem is. Het rijden gaat me ook best goed af, waarschijnlijk omdat ik op een baan blijf en niet half-half. We gaan naar een klooster een Byblos, oudste stad ter wereld. Dit is ook best een mooi aanzicht met de ottomaanse, romaanse en andere stijlen van bouwen. Er zijn enkel wat ruïnes overgebleven. Hier eten we een opgerolde durum achtig broodje met knoflooksaus die heel sterk is maar ook met friet ertussen. In Libanon wordt bijna alles met brood gegeten, heel dun zoals een Turkse pizza. ‘Manouche’ is een erg lekker warm ontbijtbrood met bijv. tijm wat ik echt moest proberen. Het is erg zout en zit veel olijfolie op maar toch best lekker. Ook wat zoetigheden hebben we bij de bakker ingeslagen en heb de vorige dag ook al wat typische Libanese gerechten op. Het is altijd een soort tapas idee, vele borden met allerlei dingen erop en brood om het mee weg te werken. Op de weg terug zien we nog een oud vrouwtje in een kever die even angstig lijkt te rijden maar even later lekker tegen een jonge vent die toeterde haar hand omhoog stak van wat mot je, geweldig! Nog wat homemade ice tea gedronken en dan nemen we afscheid.
We gaan zelf de volgende dag richting Akkar maar eerst nog even naar de Jeita grotto. We worden door de chauffeur van de baas des huizes afgezet en opgehaald wat erg relaxed is natuurlijk. We nemen met zijn vieren nog de 2 zusjes mee en gaan lekker vroeg wat maar goed was ook. We waren bijna alleen en konden in alle rust genieten van dit prachtig stukje natuur. Echt prachtige stalagmieten en stalactieten, in allerlei vormen en maten. Eentje was 8 meter lang, een van de grootste ter wereld. Je kon er af en toe een figuur uithalen, toren van Pisa, bloemkool, mensen die kussen en deden mij ook denken aan de kastelen bij de droomvlucht in de Efteling. Er is ook een bootrit die nog mooier is vanwege de weerkaatsing van het blauwe water. We mogen geen foto’s nemen wat natuurlijk erg jammer is. De meiden genieten nog even van de dieren die in kooien langs een pad naar de uitgang staan. Uiteraard doen ze de geluiden nog even na en gaan we weer terug naar Monte Verde. We relaxen nog even, eten nog wat heerlijk vers fruit en kletsen nog wat alvorens opgehaald te worden door de NGO chef Friedrich uit Duitsland. Een grote smeltkroes zullen we maar zeggen.
Volgende keer over de eerste week hier in het noorden van Libanon, Insha’allah! Veelgebruikt woord wat net zo goed nee betekent als iemand een belofte maakt, dus houd me niet aan mijn woord ;)
[vip] =>
[userRegistrationDate] => 2013-04-21 14:08:16
[totalVisitorCount] => 7761
[pictureCount] => 2
[visitorCount] => 805
[author] =>
[cityName] => Beiroet
[travelId] => 492145
[travelTitle] => Libanon
[travelTitleSlugified] => libanon
[dateDepart] => 2015-06-22
[dateReturn] => 2015-08-01
[showDate] => yes
[goalId] => 99
[goalName] => Iets anders...
[countryName] => Libanon
[countryIsoCode] => lb
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/121/750/846_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/387/344_50x50.jpg?r=3
[titleSlugified] => welcome-to-lebanon
)
[32] => stdClass Object
(
[reportId] => 4840699
[userId] => 397738
[countryId] => 104
[username] => Sietsinbeiroet
[datePublication] => 2015-06-18
[photoRevision] => 0
[title] => De laatste loodjes
[message] => Daan is zaterdagmiddag weer terug uit Nederland en wij gaan met z'n viertjes even rondrijden, bekijken een winkel met Arabische tapijten die echt niet te betalen zijn en eten daarna een overheerlijk ijsje in Oslo, waar ze het lekkerste ijs van heel Beiroet hebben.
Op zondag zijn we te vinden in ATCL, bij het zwembad waar we weer kaartjes voor gekregen hebben. En 's avonds gaan we uiteten met Grace in een gave rooftopbar/restaurant Capitol. Als Grace ons thuis heeft afgezet wil Daan Beatrice naar huis brengen, maar komt er achter dat z'n autosleutel nog in het restaurant ligt. Met een armoedige taxi brengt hij Beatrice weg en haalt de sleutel op, lekker handig, maar een beetje mijn schuld!
Op maandag ga ik in m'n up op pad naar L'artisan de Liban om wat Libanees te kopen, een soort van aandenken voor in Nederland. Maar ik kom niet verder dan 4 schaaltjes voor hummus of iets anders, waarvan ik eigenlijk al weet dat ik die nooit ga gebruiken en al helemaal niet voor hummus.
Daarna rijd ik door de antiekwijk Basta, en stap nog even uit om een winkel te bekijken, maar kan niet echt iets vinden. Later verteld Robbert Delhaas mij dat ik daar beter met iemand naar toe kan gaan en niet alleen of met mijn kinderen. Als ik thuis ben belt Robbert mij (een Nederlandse man van jaar of 58) en wil me meenemen naar Hamra om daar een mevrouw te ontmoeten die meubels bekleed. Maar Robbert heeft eerst een lunch met een man, dus ik moet daar zelf naar toe komen. Goed voorbereid vertrek ik richting Hamra en hoop maar dat ik het kan vinden. Bij de slagboom moet ik de naam Talal Takla noemen en word ik netjes ontvangen. Uiteraard ben ik een kwartier te vroeg en blijkt Talal een uur te laat. Dus ik schud Talal de hand en ga even buiten zitten, zodat de heren hun bespreking kunnen beginnen. Na een half uurtje word ik uitgenodigd aan tafel en hebben we een leuk gesprek. Talal komt uit Syrië, woont al jaren in Libanon en gaat verhuizen naar Canada. Als we zijn aanbod voor een groot dessert hebben afgeslagen, stappen Robbert en ik in zijn auto. Robbert verteld me dat deze Talal de rijkste Syriër in Libanon is, en echt miljoenen heeft. Wat ik trouwens moeilijk kon geloven, want deze Talal gaf een heel slap handje, en ik denk altijd iets van mensen die een slap handje geven, wat dat is weer ik niet precies, maar nou niet dat ze multimiljonair zijn. Ik tracteer Robbert op een ijsje zodat we bij de ijswinkel de auto valet kunnen parkeren en we lopen naar de stoffenmevrouw. De Libanese vrouw Hala, is erg artistiek om te zien en is mega creatief. We drinken thee en kletsen wat met Hala en ze laat ons prachtige dingen zien, maar allemaal erg duur en net niet mijn smaak. Robbert laadt zijn gestoffeerde stoelen in en we gaan weer richting mijn auto en nemen afscheid. Leuk dat Robbert mij eea van Hamra heeft willen laten zien. Hij wil trouwens in Libanon verpleegtehuizen a la Humanitas gaan opzetten, vandaar zijn gesprek met de rijke Talal Takla.
Daan heeft in de avonden een druk programma en is weinig thuis. Etentje hier, borreltje daar, dat komt omdat er een aantal "bazen" over zijn voor vergaderingen.
Op donderdag haal ik Daan rond half 1 van kantoor om naar Juul d'r school te gaan, want het is vaderdag. Alle vaders mogen de klas in en doen leuke dingen met de kindjes zoals touwtrekken, dassen maken, gezichten beschilderen en dat soort dingetjes. Juul vindt het prachtig en ik zit lekker buiten een boekje te lezen, wachtend totdat ik Daan weer naar kantoor kan brengen.
Michel Abboud, collega Daan, heeft ons uitgenodigd om een dagje naar Tyre te gaan met hem en zijn vriendin. Joelle woont in Tyre en werkt daar voor de UN. Tyre is bijna 2uur rijden en we vertrekken rond 10 uur met onze auto die gereden wordt door Michel Abboud himself. Het is een mooi rit met prachtige natuur. Dan ineens zie ik overal geel groene vlaggen hangen, wat Hezbollah vlaggen zijn. We gaan dus naar een gebied wat 20min van Israël af ligt, en wat vol zit met Hezbollah om de grenzen te bewaken. Een beetje een gek idee vind ik het, maar voel me erg veilig met Michel. De checkpoints zijn we door gekomen en komen dan aan bij het mooie appartement van Joelle wat ze huurt voor 500 dollar per maand, onbegrijpelijk zo weinig. Nadat we de zelf gebakken chocoladetaart van Joelle hebben gegeten gaan we op pad. Al snel stoppen we ergens want ze wil even weten hoe het met 4 straatjochies gaat. Als ze de auto zien aankomen, rennen de jongens al naar ons toe. 2 van de 4 jongens zijn broertjes en zijn doof en kunnen niet praten. Dat op zich is al verschrikkelijk. Joelle checkt hun tandjes en maakt een praatje. Ik geef ze een zakje mini stroopwafeltjes die Daan had mee genomen uit Nederland. Geld verwachten ze niet, het is gewoon een praatje van Joelle met de jongens zoals ze zo vaak doet. Deze jongens wonen in het kamp wat we later bezoeken en zij moeten van hun ouders bedelen. Als ze met te weinig geld terugkomen mogen ze niet in de tent slapen. Joelle bemiddelt tussen dit soort kinderen en de ouders om de kindjes naar school te laten gaan. Maar de ouders weigeren dit meestal, want zo komt er geen geld binnen. Dan komen we bij het kamp aan, waar Joelle zelf niet vaak komt (meestal in grotere kampen) en vraagt aan een man met een lange jurk of we even mogen praten met ouders. Het mag, mijn hand wordt niet geschud want dat doen moslims niet bij vrouwen, beetje knikken dan maar. Daan en ik geven aan dat we niet willen dat zij denken dat we aapjes komen kijken, maar dat denken ze niet zegt Joelle. Als we binnen in het kamp zijn, worden we bedwelmt door een geur van mensenstront en andere armoedige geuren. Kindjes komen kijken en Joelle praat met een paar mensen die allerlei vragen hebben over hun papieren. Ik loop zo respectvol mogelijk rond, maar bedenk me dat je helemaal niet respectvol kan lopen, maar ik probeer het toch maar. We worden uitgenodigd een tent binnen te gaan en gaan daar zonder schoenen op de grond zitten, een andere mogelijkheid was er ook niet. Daan maakt zich druk om zijn stinkvoeten die nu uit zijn gympen zijn, Joelle praat met de vader van het gezin over de gezondheid van het baby'tje en ik zit maar een beetje respectvol te zitten. Ik was echt totaal niet mezelf en werd overladen door emoties en zat daar met een behoorlijke brok in mijn keel. Ik was niet zo blij daar te zijn, nou ik was wel blij dat ik zoiets heb kunnen zien, maar ik haat het gewoon dat het er is. Ouders doen hele dagen niks, kleine jongens gaan op straat bedelen en meisjes van 16 worden de straat opgestuurd voor prostitutie. Dat is toch gewoon te walgelijk voor woorden. Als we weer terug gaan praat Joelle nog met een andere man die zegt dat hij €2 nodig heeft omdat zijn kind ziek is. Joelle geeft nooit geld want dat mag ze niet,
maar wil ze ook niet en verteld dat de ouders gewoon medische hulp kunnen vragen via de UN. Het was waarschijnlijk om gewoon wat geld te krijgen. En dan ineens komt er een ijscowagen het terrein op gereden, en Daan en ik hebben precies dezelfde gedachte. Iemand heeft de ijscowagen getipt dat er "toeristen" zijn en wij kopen voor het hele kamp ijsjes. Maar helaas is dit niet het geval en Joelle zegt dat we er als een speer vandoor moeten. In de auto verteld ze dat dit waarschijnlijk Hezbollah was die getipt was en even poolshoogte kwam nemen. Niet dat ze ons iets aan wilden doen, maar gewoon even laten zien wie hier de baas is. De ijscowagen is hier dus geen ijscowagen zoals we dat in Nederland kennen, maar een mooie cover, met wapens in plaats van lekker sorbetijs. Nog steeds ben ik niet bang, maar wil er wel meer over weten. Joelle denkt dat ze ons bang heeft gemaakt, wat niet haar bedoeling was, dus past haar verhaal enigszins aan, maar slaat nergens meer op.
Weg van het kamp, weg van de ellende, weg van de verschrikkelijke stank en we gaan naar het christelijke gedeelte van Tyre wat echt prachtig is. We lopen lekker rond en zien mooie dingen. Onderweg komen we langs een poort waar net een man uitstapt en Joelle vraagt of de man Gino is, hij is namelijk de baas van een vriendin van haar die ze alleen bij naam kent en waarvan ze weet dat hij daar een huis heeft. Toevallig is hij ook een la première klant van Airfrance en we worden uitgenodigd om zijn huis te bekijken. Een huis zo mooi, echt ongelooflijk, aan de zee, fantastisch interieur, alles klopte aan dit huis, het was er één uit een boekje.
Na de rondleiding vertrekken we richting een klein haventje en eten daar heerlijk Libanees aan het water. Het pand van het restautant is al 1000 jaar oud en heel gaaf om te zien. Na het eten keutelen we langzaam terug en gaan nog even 2 uurtjes van het strand genieten. Een helder blauwe zee en wit fijn zand, best gek dat het hier zo anders is dan in Beioet. Op de terugweg naar het huis van Joelle verteld ze dat ze de straatjongens een ijsje had beloofd, dus we zoeken ze op voor de deur van een grote supermarkt en de Mac Donalds. Als ze ons zien aankomen, rennen ze weer naar ons toe en geven aanwijzingen om te parkeren. Met z'n alle gaan we de Mac binnen en ik ben vertederd door deze blije lieve gezichtjes. Zelf mijn kinderen vinden het al een feest om een ijsje te kopen, laat staan deze knappe arme mannetjes.
Vol trots poseren ze met hun ijsjes voor mijn foto. Bij Joelle halen we de auto op en rijden achter hen aan richting Beiroet. Wat een dag, echt onwijs blij dat ik Tyre gezien heb. En super lief van Michel om dit als afscheidscadeau te geven.
De volgende ochtend gaan we met z'n viertjes nog een laatste keer zwemmen hij ATCL en ik geniet intens van deze heerlijk dag. Het is lekker een beetje bewolkt en Fedde en Juul spelen zo lief in het zwembad en de speeltuin en hebben de dag van hun leven, en wij daardoor ook. Zoals mijn moeder zou zeggen "wat een rijkdom".
s' Avonds staat Oscar op de stoep en het is gelijk weer net zo gezellig als "vroeger". Ik laat de mannen samen op pad gaan, want dat is wel zo leuk voor ze, even quality time.
Op zondagochtend vertrekken we inclusief kids naar Eddesand, de mannen hebben een kort nachtje gehad maar zijn nog redelijk fris. Ze spelen heerlijk in het zwembad met Juul en Fedde, liggen een beetje, bekijken ongegeneerd het vrouwelijk schoon en genieten van de zon. Rond het middaguur wordt er Libanees gegeten en we eten onze buikjes rond, vooral met de gefrituurde calamaris haha.
Aan het eind van de middag nemen we nog een kijkje in Byblos, Oscar met Fedde op de schouders, en daarna gaan we lekker naar huis. Fedde en Juul hebben het helemaal naar hun zin met Oscar en lopen de hele tijd achter hem aan, super schattig.
s'Avonds gaan we met z'n drietjes eten in Zaituna Bay wat heel gezellig is, we kletsen over van alles en nog wat. Daarna nemen we nog even een afzakkertje in de rooftopbar van het Four Seasons hotel, wat echt een mega toffe tent is. Op 100 meter hoogte in de buitenlucht met een geweldig uitzicht.
Op maandagmorgen gaan de heren vroeg weg want die gaan een wandeltocht maken in de Kardisiën Valley langs allerlei kloosters enzo. Ik ontvang foto's van prachtige natuur en Oscar en Daan in blote bast. Als ze eind van de dag thuis zijn maken we ons klaar voor het diner in Toto. Minister Mohammed Mashnouk van Environnement heeft de Nederlandse groep uitgenodigd voor een diner. Hij doet dit vooral voor zijn 39 jaar jongeren Nederlandse vrouw Minou, maar vindt het zelf ook heel leuk. Oscar mag mee en het is een leuke avond, we zitten aan drie grote ronde tafels en kletsen en eten wat af met iedereen.
Op dinsdag gaat Daan werken en laat ik Oscar lekker uitslapen. Ik geniet er van om mensen met kleine kinderen uit te laten slapen, dat vind ik zo heerlijk voor ze, even wakker worden uit jezelf. De ochtend speelt Oscar met de kids en rond 12 uur zijn wij samen met Juul in DownTown. Na een rondje kantoor van Daan lunchen we bij Carnaval en zetten Oscar daarna op de taxi. Oscar was een top logee, super gezellig en heel lief met de kids. Wat ik van Oscar heb geleerd, is om koud te douchen dmv een speciale ademhaling. Tot nu toe heb ik dat iedere dag gedaan en ik kan het iedereen aanraden.
[vip] =>
[userRegistrationDate] => 2013-10-19 14:20:43
[totalVisitorCount] => 18995
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 305
[author] =>
[cityName] => El Achrafiyé
[travelId] => 457601
[travelTitle] => Beiroet
[travelTitleSlugified] => beiroet
[dateDepart] => 2013-10-11
[dateReturn] => 2015-10-01
[showDate] => yes
[goalId] => 9
[goalName] => Werken in het buitenland
[countryName] => Libanon
[countryIsoCode] => lb
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/libanon,el-achrafiy
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/397/738_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => de-laatste-loodjes
)
[33] => stdClass Object
(
[reportId] => 4836650
[userId] => 397738
[countryId] => 104
[username] => Sietsinbeiroet
[datePublication] => 2015-06-04
[photoRevision] => 0
[title] => Bezoekjes
[message] => Camiel en Laura worden door Daan opgehaald van het vliegveld, wat een gezelligheid. Vanuit Genève komen ze ons even een paar dagen bezoeken. We vermaken ons erg goed met de tripjes die we al vaker met ons bezoek hebben gedaan, maar toch steeds anders is. We bezoeken en lunchen in Byblos, gaan naar het strand, zien Zaituna bay, gaan uiteten in Gemmayze, drinken cocktails in de Junk Jard, gaan naar de VIP-bios en nog veel meer. Het was super gezellig, Camiel en Laura zijn een super lief stelletje en perfecte logeetjes.
Camiel en Laura vertrekken dinsdagmiddag en donderdagavond staat Florine bij ons op de stoep. Daan haalt Flo op en Juul wil opblijven om op haar te wachten, Juul vraagt om de twee minuten "waar blijft ze nou?".
Op vrijdag gaat Daan naar kantoor en Flo en ik gaan hier de buurt verkennen. Ik heb een afspraak gemaakt om onze nagels even te laten lakken, dus dat doen we dan ook, daarna drinken we wat in de ABC. 's Middags gaan we met Juul naar Downtown en lunchen we bij het Italiaanse restaurant Gavi, we lopen rond in Downtown, zien opgravingen en gaan langs bij het kantoor van Daan. De rest van het weekend vliegt voorbij met bezoek aan strand, Byblos, VIP-bios, een Libanese lunch met collega Michel en Joelle, en ook Zaituna Bay staat weer op de lijst. Fedde en Juul vinden het zo gezellig dat Florine er is en zijn vanaf het moment dat ze er is alleen maar met haar bezig, heel schattig om te zien.
En ook al gauw is het weer maandag en dus weer tijd om afscheid te nemen, maar wat was het fijn en gezellig dat Florine bij ons was, even quality time voor broer en zus, maar ook voor de kids en voor mij.
's Avonds vieren wij samen met de nederlandse ambassade en alle genodigden dat onze koning jarig is, een gezellige avond met net als vorig jaar weer een lekkere bitterbal en een romig blokje kaas inclusief hollands vlaggetje. Dan is het even rust in huize Pijzel en kletsen en genieten we nog na van de bezoekjes van afgelopen twee weken. Op zondag gaan we naar Bsalim want daar is de kids-koningsdag georganiseerd, waarvoor ik net als vorig jaar de uitnodiging heb gemaakt haha. Het is daar nu eigenlijk leuker dan vorig jaar want Fedde en Juul kunnen zich nu beter zelf vermaken en Juul doet zelfs mee aan wat spelletjes, die ze trouwens niet geblinddoekt wil doen zoals de andere kindjes, maar dat mag de pret niet drukken.
Daan z'n opvolger inclusief vriendin bezoeken Beiroet een paar dagen en wij laten ze uitgebreid kennis maken met deze stad.
Op Daan z'n verjaardag is hij zelf niet thuis, want hij moest naar Egypte dus ik vier het een beetje in m'n eentje. Als ik Juul namelijk vertel dat hij jarig is, maar niet thuis snapt ze er waarschijnlijk niets van. Dus op zaterdag vieren we het met elkaar en eten 's ochtends chocoladetaartjes. 's Middags gaan we naar een soort van paardenfarm wat in een mooie groene vallei ligt. Onderweg zegt Juul dat ze buikpijn heeft en dat snap ik wel na zo'n stuk taart en kronkelige weggetjes, en dan ja hoor, ik hoor het bekende geluid en zie dat Juul de gehele auto heeft ondergekotst. Ze zit helemaal onder, net als haar stoeltje, de riem, de bank en de grond. Hop Juul uit de auto en huilend in het gras langs de weg, een hulpvaardige vrouw geeft heel lief, door haar autoraampje een pak natte doekjes wat goed van pas komt. Godzijdank had ik nog een extra broekje en T-shirt in de auto liggen dus we maken haar en de auto een beetje schoon en gaan weer verder. De farm bleek minder farm dan we dachten, maar er waren paarden en het uitzicht was prachtig. We lunchen in een gek tentje Libanees en genieten toch nog van de verjaardag van Daan, de lucht in de auto op de terugweg niet mee gerekend.
Met Jozef, Jinane en de kids gaan we naar het zwembad wat bij hun 2de appartement hoort en hebben een geweldige dag. Manaar is een prachtig plekje voor alleen eigenaren van een appartement daar, met een zwembad en een heel klein stukje strand waar de kids zich met emmers, scheppen en zand goed vermaken.
Op 12 mei vertrek ik zonder kids naar Nederland om daar even lekker een paar daagjes door te brengen. Ik had nog een gratis ticket van KLM en dacht waarom ook niet, dit is dé kans om nog even te profiteren van een hulp in huis. Familie en vriendinnetjes uitgebreid gezien en ik kreeg goed bericht van Daan over het reilen en zeilen thuis, echt genieten dus.
We pakken nog wat stranddagen mee en doordeweeks gaat alles zoals het hoort te gaan en ben ik langzaam aan de kasten aan het doorspitten en geef een hoop spullen weg aan Nadine en de conciërge.
Afgelopen weekend zijn we weer naar Manaar geweest naar Jozef en Jinane, nu pas in de middag want we gaan bij hen thuis eten en dus beter om de kids even te laten slapen. Weer een lekkere middag en niet te warm. Aan het eind van de dag gaan we met familie Hoes mee naar huis en eten pizza, maiskolven en ijs en franse kaas toe. Een beetje een vreemde combinatie maar het was super gezellig. We hebben lekker in de tuin gezeten, ja ze hebben een tuin, en Fedde en Juul hadden de tijd van hun leven. Geen gezeur, geen gehuil en op een gegeven moment zaten ze met Sjef, Texas en Romeo onder een dekentje op de bank. Na de heerlijke kaas en wijntjes gaan we om half 11 toch maar naar huis, want het is al lang bedtijd voor het kleine grut. Jozef appt ons later dat hij in 5 jaar nog niet zo'n leuke avond als deze heeft gehad en ons vreselijk gaat missen. Echt heel erg schattig! Fedde en Juul slapen uit tot half 10 en Daan en ik boffen dus maar weer met zo'n lekkere lange nacht. Dan halen we Wencke en haar kids Lena en Noor op om naar het zwembad in ATCL te gaan. Daan heeft via via introducé kaarten weten te krijgen en zo genieten wij van het luxe zwembad en de speeltuin en het heerlijke weer. De prive zwembaden zijn toch veel fijner dan de stranden en zwembaden waar je voor alles moet betalen, daar mag je nog geen flesje water mee naar binnen nemen. Als Fedde en Juul rozig en gewassen in hun bedjes liggen gaan wij naar de film. Daan wilde heel graag naar Mad Max, dus waarom ook niet. Nou achteraf niet echt mijn keus, maar best een prima film.
Deze week hebben we 3x franse les met op vrijdag de allerlaatste met een eindtoets voor niveau 6. Heerlijk om de laatste weken hier even geen verplichte franse les te hebben van 2,5 uur, want dat is best intensief 2x per week.
Daan is eerst nog even naar Jordanië maar dat is maar voor twee dagen.
Franse les inmiddels afgerond en we zijn beide geslaagd. We nemen afscheid van de professeur en drinken nog een biertje met hem.
Op zaterdagmiddag gaan we met z'n viertjes naar het Hippodrome want daar is een gardenshow. Soort van festival-idee met leuke kraampjes, muziek eten en drinken en dan ook planten haha. Een heerlijke middag want Fedde en Juul kunnen lekker los lopen en dansen wat op een podium.
Op zondag heeft Joke een BBQ georganiseerd voor alle Nederlanders op haar terrein waar ook de konings kids dag was. Vanaf 13 uur zijn we allemaal aanwezig en worden de bbq's aangegooid. Een super gezellige middag, er zijn veel kinderen die lekker kunnen rondrennen en de ouders hebben weer even tijd om te kletsen, te eten en te drinken.
Op dinsdagavond gaan Daan en ik naar DownTown want daar is de Dutch design week. Super gave dingen en leuke mensen. Daarna gaan we met een grote groep eten bij Blueport want Jozef heeft daar een 3D show voor Bank Audi, wat geprojecteerd wordt op een waaier van water wat met een machine uit het water wordt geblazen, super tof! Als iedereen naar huis is, inclusief Daan, blijf ik nog even een wijntje met Michelle drinken. Als het Bank Audi festijn afgelopen is, sluipen wij stiekum het afgezette terrein op en nemen elk 3 bloemstukjes mee. Die zouden anders toch weggegooid worden en dat vonden we zonde!
De laatste weken zijn nu in zicht hier in Beiroet en bij alles wat ik nu doe en zie denk ik steeds "dit is voor het laatst". Een heel gek gevoel om hier over 3,5 week weg te gaan. Ik vind het nog het allermoeilijkste voor Nadine. Wat zal zij ons gaan missen, en dan vooral de kindjes. Ik krijg al buikpijn als ik denk aan het afscheid nemen, vreselijk lijkt me dat.
Maar we proberen hier nog even te genieten en dat gaat zeker lukken. We krijgen volgende week ons laatste bezoekje uit Nederland want dan is Oscar voor een paar dagen onze logee. Daan is nu even 3 dagen in Nederland voor zijn nieuwe baan, en dus vieren we ons 4-jarig huwelijk niet samen. Maar ik heb wel een hele mooie ketting gekregen, die we op de Dutch design week hebben gezien, dus dat maakt een hoop goed, haha.
Nou dit is denk ik het één na laatste verhaaltje wat ik schrijf in Beiroet, ook dat is een gek idee.
[vip] =>
[userRegistrationDate] => 2013-10-19 14:20:43
[totalVisitorCount] => 18995
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 200
[author] =>
[cityName] => El Achrafiyé
[travelId] => 457601
[travelTitle] => Beiroet
[travelTitleSlugified] => beiroet
[dateDepart] => 2013-10-11
[dateReturn] => 2015-10-01
[showDate] => yes
[goalId] => 9
[goalName] => Werken in het buitenland
[countryName] => Libanon
[countryIsoCode] => lb
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/libanon,el-achrafiy
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/397/738_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => bezoekjes
)
[34] => stdClass Object
(
[reportId] => 4819845
[userId] => 397738
[countryId] => 104
[username] => Sietsinbeiroet
[datePublication] => 2015-04-08
[photoRevision] => 0
[title] => Terug uit het heerlijke Bellwald
[message] => We hebben een heerlijke week gehad in Bellwald, wat was het fijn iedereen weer even te zien.
Als we op zondagavond aankomen op het vliegveld van Beiroet, komt al gauw onze taxi aanrijden. Met de kids stap ik in en Daan helpt de chauffeur met alle zooi in te laden. Als de chauffeur de auto instapt en zich omdraait en in het gezicht van Fedde kijkt zegt deze man "heil hitler", waarvan ik in eerste instantie dacht dat hij zei "hi hitler", maar deze domme gedachte daargelaten. Daan en ik zitten elkaar verbijsterd aan te kijken en ik vraag Daan of ik het wel goed heb gehoord. Wat bezielt deze man? Wat een verschrikkelijke idioot, hoe kan je zoiets zeggen!! Iets later komen wij erachter dat hij denkt dat we Duits zijn, maar dan nog, wat denkt deze man wel niet. Totaal in shock worden we naar huis gereden en zijn de kids weer blij om thuis te zien. Thuis, maar wel in een apart land met vreemde mensen.
De volgende ochtend gaat Daan naar kantoor en zien wij een heel klein versuft vogeltje op ons balkon zitten. Uren later zit de vogel er nog steeds en jaagt Fedde hem de stuipen op het lijf door heel hard op de ramen te kloppen. Ik verzamel wat moed en pak het vogeltje op en zet hem in de plantjes, even later vliegt het beestje rustig weg en ga ik 6 keer mijn handen wassen.
Dinsdagochtend word ik gebeld door Fatma of ik mee wil gaan naar een 'tasting' van een nieuw italiaans restaurant "Gavi". Met een klein groepje inclusief Daan, zijn collega Michel en Juul genieten we van een heerlijke lunch, die we uiteraard niet hoeven te betalen.
Op moederdag (libanese moederdag) krijg ik ontbijt op bed en mooie tekeningen van Fedde en Juul. Een paar dagen later wordt dit ook gevierd op school en mogen de moeders de klas in. Lekkere hapjes, knutseltafels en een polaroid-fotograaf maken de middag tot een succes. Al praat ik daar met niemand behalve met Juul, want de Libanese moeders zijn een beetje arrogant, het was erg leuk en Juul vond het prachtig dat ik in haar klas mocht zijn.
In het weekend gaan we langs bij Wencke en Markus en borrelen we daar, Juul speelt lief met de meisjes en Fedde breekt de tent af. Leuke mensen zijn het en we zullen vaker met ze afspreken. Op zondag lunchen we met Jozef, Jinane en de kids in Peninsulin, wat erg leuk is want er zit een grote tuin bij waar kinderen kunnen spelen en voetballen.
Juul gaat nu een paar dagen naar school zonder luier en lijkt qua plassen zindelijk te zijn. Al weigert deze kleine prinses om op school te plassen en houdt het steeds op totdat ik weer thuis ben. Maar ook 's nachts houdt ze het droog, dus ik ben trots.
's Ochtends als ik Juul naar school heb gebracht, wandelen Fedde en ik lekker rond in Downtown en Zaituna Bay, de temperatuur is heerlijk en varieerd nu van 17 tot 24 graden.
We zijn door Michel uitgenodigd om mee te gaan naar Tripoli naar een diner van een bepaalde organisatie, maar ik besluit dat we niet gaan. Het reisadvies naar Tripoli is negatief en ik heb geen zin om problemen op te zoeken, stel je voor dat ons iets overkomt en de kids zijn thuis, dat vergeef ik mezelf gewoon niet. Daan baalt er een beetje van, maar begrijpt heel goed waarom ik niet wil gaan. Op donderdag hebben we een karaoke-avond in de kroeg met de Nederlanders en na wat wijntjes pak ook ik de microfoon en zing uit volle borst, een gezellige avond.
Op vrijdagavond zijn wij uitgenodigd op de residentie van de ambassadeur omdat zij en haar vriend Bard jarig zijn geweest en al 20 jaar bij elkaar zijn. Bard woont in Nederland en werkt als tandarts, maar is vaak in Beiroet te vinden bij Hester. Het is een hele leuke avond voor een select groepje mensen. De avond staat in het teken van wijn, want de Duitse wijnboer 'Guts', geeft een wijnproeverij in de residentie. Heel erg leuk en met de zelfgemaakte gerechten van Hester en Bard een goede combinatie om de avond gezellig door te brengen. De volgende dag ben ik niet heel veel waard, maar de wijn was top.
Nadine doet net als onze franse leraar en heel veel anderen hier in Beiroet aan "karem". Dat houdt in dat ze 46 dagen voor pasen gaan vasten, niet zoals de moslims, maar meer met eigen regels. Zo eet nadine bv nu op woensdag en vrijdag geen vlees. De eerste dag halen ze in de kerk een as-kruisje, wat op hun voorhoofd getekend wordt. Raar gezicht, want iedereen liep hier de hele dag met een goudkleurig askruisje op hun voorhoofd rond. En in de laatste week van Karem eet en drinkt Nadine pas na zes uur 's avonds en eet onze franse leraar 2,5 dag niks. Toch een beetje een aparte bedoeling moet ik zeggen, met pasen denk ik namelijk gewoon aan de paashaas en chocola.
Ik had vernomen dat er door Sander (de midden-oosten correspondent) boerenkool was gegeten en ging zwaar op zoek naar dit groene goedje. In de nieuwe grote Spinneys vond ik eindelijk een groen blad aan een lange steel wat best voor boerenkool door kon gaan. Meerdere keren wassen, plukken van de steel en de bladeren kleinsnijden, dat is wat ik deed. Na wat culinaire tips van mijn moeder zet ik 's avonds vol trots de boerenkoolstampot op tafel, inclusief rookworst die mijn zus voor me had meegenomen naar Bellwald. Het was serieus meer dan verrukkelijk en ik ga dit nu nog 6 keer maken, want in de vriezer liggen nog 6 rookworsten op ons te wachten.
Dan op een dag vraagt Nadine aan mij of ze een week op vakantie mag, ik kijk haar ongelovig aan maar zeg dat dit wel moet lukken. Ze verteld dat haar Cameroonese vriendin Silvie, die met een Italiaan getrouwd is alles zal betalen en ik vraag door. Silvie wil met Nadine Nederland! Naar Nederland? Oui les pays bas, Nadine verteld dat ze naar Rotterdam willen om daar de haven te gaan bewonderen, nou ik was met stomheid geslagen. Er moet nog wel even een visa voor haar aangevraagd worden en dan kan ze gaan. Als ik het Daan vertel snapt ook hij er niks van, maar hij meldt Nadine later dat ze zelf alles moet gaan aanvragen bij de Ambassade. Nadine probeerde dit eerst even op ons af te schuiven en beweerde dat wij als haar garant-houders dit moeten aanvragen, nou no way! Als we er langer over nadenken vinden we het steeds raarder worden en vragen onze franse leraar om advies. Hij verteld ons dat we dit niet moeten vertrouwen en dat het best mogelijk is dat Nadine haar paspoort verscheurd na aankomst in Nederland, en dan zijn wij verantwoordelijk.
Een paar dagen later vertellen wij Nadine dat we deze zomer weer terug zullen keren naar Nederland en ze reageert hier koeltjes op. Wel merk ik aan haar dat ze het vreselijk vindt om Fedde en Juul te moeten gaan missen. Toen ze aan ons vroeg of we haar niet konden gebruiken in Nederland, brak mijn hart en moest ik mijn tranen bedwingen. Ze wil niet terug naar Cameroon, en haar papieren lopen 3 juli af dus dat wordt nog een probleem als ze geen nieuwe baan vindt. Wellicht voelde Nadine de bui al hangen en heeft ze daarom het verhaal verzonnen om op vakantie te gaan naar Nederland. Het kan natuurlijk ook zo zijn dat iemand haar gouden bergen heeft belooft en ze uiteindelijk in de prostitutie zal belanden in Nederland. Want een vakantie naar Nederland die betaald wordt door een vriendin, vind ik eigenlijk een beetje vreemd. Ik voel me hier een beetje rot over, en wacht maar even af of ze daadwerkelijk een visa gaat aanvragen, en anders moeten we gauw op zoek voor haar naar een nieuwe familie.
Op dinsdagavond komen de collega's van Daan eten en het is een leuke avond. Hij wilde eigenlijk gaan vertellen dat hij zal stoppen in Beiroet deze zomer, maar doordat het zo gezellig was besloot hij dit maar even uit te stellen.
Dan op woensdagochtend moet ik aan het werk voor Airfrance. Voor Daan z'n app, voor social media en voor bepaalde folders moeten er namelijk foto's gemaakt worden van het eten van de business class en first class. Marlene, een collega van Daan had bedacht dat ik dit wel kon doen omdat ze mijn foto's op facebook altijd zo mooi vindt, haha. Daan stemt in en Airfrance zal €1000 besparen. Nou ik kan je vertellen dat ik hier in eerste instantie helemaal niet zo blij mee was, en al helemaal niet toen de mevrouw van het eten verzocht om mijn eigen verlichting mee te nemen. Verlichting verlichting? Ik maak altijd foto's buiten in de schaduw en meer heb ik niet. Met Marlene en Ranja vertrek ik richting catering department bij het vliegveld. 's Ochtends trek ik een hele zwarte outfit aan inclusief zwarte boots en lijk wel een beetje op een fotograaf vind ik zelf. Ik neem me voor om vlak voordat ik de foto's ga nemen, mijn haar in een staart zal gooien, zodat dat er ook een beetje profie uit ziet. Al dagen, en op de weg er naar toe maak ik me grote zorgen over het licht, als ik geen goed licht heb wordt het niks, dat weet ik zeker. Na verschillende checkpoints komen we aan bij het catering gebouw, en tot mijn grote vreugde zie ik dat er in de ontvangsthal prachtig licht is, oké niet perfect, maar beter had ik niet durven dromen. Aangekomen in een vergaderzaal wordt mij verteld dat ik hier zal gaan fotograferen, ik loop rond en schud mijn hoofd en zeg met een strak gezicht "impossible".
Ik mijn beste Frans zeg ik dat ik hier niet kan werken en alleen foto's ga maken als het beneden in de ontvangsthal is. 3 man in rep en roer maar na 20 minuten staat er beneden een tafel met gekreukt tafellinnen voor me klaar. Ik maak wat zogenaamde proeffoto's van een geel doekje wat toevallig in mijn tas zit en verplaats het af en toe en vertel dan dat ik klaar ben. Op grote karren wordt het eten binnen gebracht en als gekken zetten ze wat gerechten op tafel, bemoeien ze zich er mee, halen dingen weer weg en verschuiven borden. Nou dat was wat zeg, ik duw mensen weg, verzoek ze semi beleefd om opzij te gaan en me iets meer dan 1 minuut per gerecht te geven. Ik ga als een speer aan het werk en probeer creatief na te denken en het goede licht te pakken. Na een klein uur ben ik een soort van klaar, denk ik. Geen idee of het wat geworden is, maar ik kon er niet meer van maken. Eenmaal thuis duik ik gelijk achter de laptop en ontdek dat er godzijdank best wat foto's tussen zitten die er mee door kunnen. Nu nog maar even afwachten of Airfrance dat ook vindt.
De volgende dag ontvang ik een groot boeket tulpen, gestuurd door Marlene en Ranja voor mijn inzet, ze hadden nog geen foto gezien!
Dan is het pasen en wij gaan ontbijten in Zaituna Bay met Jozef en zoontje Chef, we dachten dat we de enige zouden zijn, maar helaas. Na een middelmatig ontbijt wandelen we bij waterfront en de kids steppen en voetballen. Na het verlate middagslaapje van Fedde en Juul, gaan we met z'n viertjes naar Downtown naar het huis van Michelle en Mike. Zij hadden ons en Hester en Bard uitgenodigd voor een borreltje. Hartstikke gezellig en omdat Mike mede-eigenaar is van Gavi staan er lekkere happen op tafel en laat hij pizza's komen uit het restaurant wat onder hun appartement zit. Om 20.00 uur gaan wij naar huis, want Fedde en Juul zijn begonnen met het afbreken van deze prachtige en dure woning. De volgende dag, 2de paasdag gaat Daan een paar uurtjes werken en zijn we daarna door collega Ranja uitgenodigd op de zeilclub. Een prachtige haven voor alleen members, met een gigantische speelruimte, heel veel gras en een buiten en binnen zwembad. Dit is nou precies wat ik zoek, een soort van park waar je gewoon kan zitten, spelen, picknicken en weet ik het wat allemaal. Het jammere is dat wij hier normaal gesproken dus geen toegang voor hebben tenzij we worden uitgenodigd, maar daar betaal je dan ook weer voor als member. We hebben een heerlijke middag, Fedde voetbalt en houdt zich bezig met opa's op de jeu de boulles baan en Juul schommelt er op los.
Daan vertrekt dinsdag voor 3 daagjes naar Parijs en ik doe leuke dingen met Fedde en Juul, Juul heeft vakantie dus het gaat van koekjes bakken, tekenen, kleien, tot aan verkleedpartijen en speeltuin(tjes) (be)zoeken. Al met al een gezellige bedoeling!
[vip] =>
[userRegistrationDate] => 2013-10-19 14:20:43
[totalVisitorCount] => 18995
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 348
[author] =>
[cityName] => El Achrafiyé
[travelId] => 457601
[travelTitle] => Beiroet
[travelTitleSlugified] => beiroet
[dateDepart] => 2013-10-11
[dateReturn] => 2015-10-01
[showDate] => yes
[goalId] => 9
[goalName] => Werken in het buitenland
[countryName] => Libanon
[countryIsoCode] => lb
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/libanon,el-achrafiy
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/397/738_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => terug-uit-het-heerlijke-bellwald
)
[35] => stdClass Object
(
[reportId] => 4810511
[userId] => 397738
[countryId] => 104
[username] => Sietsinbeiroet
[datePublication] => 2015-03-03
[photoRevision] => 0
[title] => Storm, regen en sneeuw
[message] => Er is hier best wel veel regen gevallen de laatste tijd, wat soms best saai is, maar waardoor er in de bergen veel sneeuw is gevallen. We gaan in de weekende zo vaak als we kunnen met de kids naar de sneeuw. Oke, het is geen ideale combi, maar het is wel lekker in de frisse lucht en we zijn er weer even uit. Op het terras van Hotel Intercontinental Mzaar hebben we een plekje veroverd waar we zicht hebben op de kids en op alle geweldige Libanese vrouwen. Want oh oh oh wat zien deze vrouwen er uit, het terras is eigenlijk een soort modeshow. Dames in hele strakke broekjes, rode lippenstift, bontjassen, bontlaarsjes, geföhnde haren, grote zonnebrillen, en nog grotere decolleté's, hebben het helemaal niet naar hun zin, maar ze worden gezien, en daar gaat het om. Ik daarentegen loop te slepen met 2 kids die slaap hebben, mijn haar in een makkelijke knot, m'n spijkerbroek met sneeuwschoenen en een grote capuchontrui (best een lastig woord om op te schrijven trouwens), maar ik voel me hartstikke gelukkig.
Daan gaat een paar dagen naar Nederland om bij de eindinspectie te zijn van ons huis doordat de verhuurders eerder dan verwacht zijn weggegaan. Ik besef me dat ik best een beetje jaloers ben dat hij bij mijn familie in Nederland is, maar het is niet anders. Beetje jammer is, dat het mega slecht weer is en er een storm van een paar dagen is. Wat neerkomt op geen televisie, wat neerkomt op een beetje saaie avonden zo alleen, maar wat als gevolg heeft dat ik alle fotomappen op de computer uitgezocht en georganiseerd heb, wat weer neerkomt op dat ik me daar weer goed over voel.
Nadine wil 's avonds als ze naar huis gaat haar paraplu opzetten terwijl het onweert, en ik moet haar dus heel even uitleggen dat dat een beetje gevaarlijk is met dit weer. Best wel lastig in het Frans kan ik je vertellen. Dus ik beeld een bliksemschicht uit en dan daarna een persoon die geraakt wordt met een paraplu, zie je het voor je? Maar gelukkig kwam de boodschap over en ging ze met dichte paraplu op weg.
Fedde hoest en kucht als een zeehond en ik ga op vrijdagmiddag toch maar even langs de dokter, want 's nachts lijkt het soms alsof hij stikt. De arts schrijft antibiotica voor want Fedde blijkt "kroep" te hebben. En gelukkig gaat dit door de medicijnen snel over.
Eind januari vieren Daan en ik dat we al 10 jaar "verkering" hebben en eten pannenkoeken en gaan lekker naar de film, wat wil een mens nog meer.
Op de dagen dat het droog is ga ik naar buiten met mijn grote camera en fotografeer alles wat los en vast zit. Ik merk dat ik het heel leuk vind en ben zwaar enthousiast, zo enthousiast dat ik zelfs mannetjes in kleine winkeltjes vraag hen te fotograferen of werklui die aan het lunchen zijn. Supertrots poseren ze maar al te graag voor me. Ik moet wel een beetje oppassen want men moet niet denken dat ik een 1 of andere spion ben, dat zou vreselijk zijn. Maar goed, ik wandel wat af en schiet mooie plaatjes van schoenenpoetsertjes, oude opaatjes op bankjes, zielige mevrouwen met babies die aan het bedelen zijn, en nog veel meer.
Met franse les hebben we op vrijdagavond een eindtest voor niveau 5. Ik ben weer hartstikke zenuwachtig en Daan is er weer erg rustig onder. Als de prof even naar de wc gaat, zien we het antwoordvel op de tafel liggen en nemen ongegeneerd wat antwoorden over. Het is alsof hij dat daar express heeft laten liggen, eindresultaat is dan ook uitstekend en Daan zelfs iets beter dan ik (hoe is het mogelijk, want ik vind mezelf nog steeds beter ;-)
Op zaterdagavond hebben we een feestje bij Simone en Roelof, een grappig Nederlands stel en de ouders van dochter Lente die bij Juul in de klas zit. Alle Nederlanders zijn er die avond en het is erg gezellig. Ik ontmoet daar Wencke, een nieuwe Nederlandse vrouw die hier met haar gezin is komen wonen sinds een paar weken. Een aardige vrouw en 2 schattige dochtertjes van 4 en 5. Ik leg haar wat dingen uit over Beiroet en beloof haar te helpen om een oppas te zoeken. Wencke werkt bij de UN, dus helaas zal ik haar niet veel zien, maar we spreken af om elkaar een keer te zien in de weekenden, het is er alleen nog niet van gekomen.
Als Daan voor 2 dagen naar Parijs is, begint het weer te stormen en heet deze storm deze keer "Johan". Nou Johan, beetje slechte timing, want ik zit weer achter de computer mappen te organiseren. Ik blijf overdag ook zo veel mogelijk binnen, want het is gewoon gevaarlijk op straat. Er zijn hele stukken van de boulevard kapot gewaaid, en overal vliegt troep.
Op zaterdag is Daan weer terug en hebben we 's avonds een etentje met de Nederlanders en met Mai en Cor, die zijn hier een weekje op vakantie. We pikken Mai en Cor op en gaan eten in restaurant Society wat in een hotel zit. Het wordt een geweldige avond met veel wijn en lekker eten. Er speelt die avond een live band, dus de voetjes gaan van de vloer. Wat de andere gasten van het restaurant wel een beetje raar vinden, want we staan gewoon aan onze tafel te dansen en te hossen. Ik heb erg veel lol deze avond en heb pijn in mijn wangen van het lachen. Daan vermaakt zich ook goed met de mannen aan de andere kant van de tafel. De volgende dag gaan we met z'n allen lunchen bij Lola, ergens in de bergen in Bikfaya Naas
We spelen lekker in de sneeuw met de kids en eten kaasfondue. Wij zijn altijd de jongste en met de jongste kinderen dus relaxen en kletsen is er niet echt bij, maar dat geeft niet. Fedde vindt de sneeuw helemaal geweldig maar Juul staat verstijft als een diva in de sneeuw, madame durft er niet op te lopen want ze zakt steeds een beetje weg. Nou lekker is dat, "vroeger" vond ze gras eng met blote voeten, daarna was het zand en nu is het dus sneeuw. Maar het heeft allemaal met onzekerheid te maken denk ik, dus ik probeer haar een goed en veilig gevoel te geven.
Dinsdagochtend drink ik koffie met Helene en Mai bij Paul en gaan Mai en ik daarna op pad naar Dora, dat is buurt hier in Beiroet waar ze allemaal leuke winkeltjes hebben. Nou leuk eigenlijk niet, maar allemaal tokootjes waar je de lekkerste kruiden en curry's kan halen enzo. Mai de geweldige kokkin slaat van alles in en ik ben tevreden met mijn 2 pakjes currypoeder. 's Avonds hebben we eigenlijk een concert van Warchild maar Daan en ik zijn kapot van de afgelopen dagen, dus we skippen. Marco Borsato is ook van de partij want die is in het land met zijn dochter om de kampen te bezoeken met Warchild, maar zelf Marco kan ons gestolen worden.
Op woensdag hebben we weer een etentje met Mai en Cor en Jozef en Jinane, Minou (van warchild) en Mohammed sluiten ook aan. Mohammed is de minister van environment hier in Libanon en dus een hele pief. Hij is een hele vriendelijke aardige vent, jaren ouder dan Minou en heeft een chauffeur en beveiliging buiten staan. Het eten in Prune in Mar Mikhael is erg goed maar veel te veel. Om half 1 zoenen we Mai en Cor gedag en gaan lekker naar huisje toe, wat een week!
Op zaterdag komt Nadine oppassen om 08.00 uur zodat Daan en ik lekker een dagje kunnen gaan skiën in Faraya. We kwamen aan in mist en zagen totaal niet waar we aan het skiën waren, dan maar even pauze en genieten van een stroopwafeltje. Na anderhalf uur komt gelukkig de zon tevoorschijn en is de mist weg. Daan vraagt nog of we ons moeten insmeren, maar ik overtuig hem er van dat dat echt niet nodig is. Ik weet eigenlijk niet wat me bezielde, want ik smeer me altijd in en zeker in de bergen. Om 14 uur gaan we na een heerlijke dag richting Beiroet om Nadine af te lossen. In de spiegel zien we er redelijk gezond uit. Maar dan is het avond en ineens slaat de hitte toe, we zijn veranderd in 2 kreeften en ik lijk net een wasbeer door de witte randen van waar mijn zonnebril zat. Daan wordt een beetje boos want die moet de komende 3 dagen naar Egypte voor een hele belangrijke presentatie die hij geeft. Ik kalmeer hem en smeer ons dik in met aftersuncrème, morgen is er niets meer van te zien en zijn we hartstikke knap. Maar als het dan zondagochtend is voel ik mijn voorhoofd al trekken en branden en zie dan het knalrooie hoofd van Daan. Oh oh oh wat zijn we rood en wat hebben we een pijn, met komkommer plakjes, aftersun en brandwondencrème probeer ik de schade te beperken en behandel ik Daan, het mag niet baten. Af en toe schieten we in de lach als we elkaar aankijken en de vuurrode gezichten van elkaar zien. Daan vertrekt met rood hoofd en wit nekkie richting Egypte en ik blijf als wasbeer achter. Op maandag is het nog niet veel beter geworden en ik krijg een berichtje van Daan dat hij nu aan het vervellen is, hahaha.. Maar ja, de presentatie is goed gegaan en daar gaat het tenslotte om toch. Met Juul ga ik naar de kapper, want haar haar is armoedig lang, ze vind het spannend maar oh zo leuk. Met een kort koppie komen we thuis en gaan oma Lein facetimen want die is vandaag jarig. Daan zit vanavond aan een diner in Egypte, mijn familie gezellig met elkaar in Zotte en ik zit op de bank met een Dokter Oetker pizza, maar ach ik heb niets te klagen. Volgende week zie ik iedereen weer gezellig want dan gaan we op wintersport naar Bellwald, daar kijk ik zo naar uit.
[vip] =>
[userRegistrationDate] => 2013-10-19 14:20:43
[totalVisitorCount] => 18995
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 325
[author] =>
[cityName] => El Achrafiyé
[travelId] => 457601
[travelTitle] => Beiroet
[travelTitleSlugified] => beiroet
[dateDepart] => 2013-10-11
[dateReturn] => 2015-10-01
[showDate] => yes
[goalId] => 9
[goalName] => Werken in het buitenland
[countryName] => Libanon
[countryIsoCode] => lb
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/libanon,el-achrafiy
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/397/738_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => storm-regen-en-sneeuw
)
[36] => stdClass Object
(
[reportId] => 4808460
[userId] => 402907
[countryId] => 104
[username] => NaquoraCarel
[datePublication] => 2015-02-25
[photoRevision] => 0
[title] => Overdracht, decoratie en thuiskomst
[message] => And now, the end is near and so I face the final curtain..........
Of anders gezegd aan alles komt een eind, Frank Sinatra gaf er echter wat meer schwung aan. Na twaalf maanden en twee weken ben ik weer terug in Nederland :-)
Toch eerst weer even een sprong terug in de tijd. Op 2 en 3 februari stond het lang verwachte bezoek van de Commandant der Strijdkrachten op het programma. Lang verwacht omdat hij het afgelopen jaar al 2 keer zou komen maar er telkens iets tussen kwam.
Op zondag afgereisd naar Tiberias. De CDS zou daar namelijk starten met het eerste deel van zijn bezoek aan UNDOF en de Observer Group Golan (OGG) van UNTSO. Ik moest zoals gebruikelijk eerst crossen bij Rosh Hanikra. Het cross proces gaat in een aantal fasen. Eerst kom je, vanuit Libanon, bij een checkpoint van het Libanese leger (LAF), vervolgens bij de General Security Service van Libanon, daarna bij een UNIFIL checkpoint en als laatste bij de ‘grensovergang’ die bewaakt wordt door het Israëlische leger (IDF). Tot voor kort verliep de Libanese zijde altijd vrij voorspoedig. De LAF wil inmiddels toch een grotere vinger in de pap waardoor het LAF checkpoint meer tijd kost. Ik had de nieuwe procedure nog niet eerder meegemaakt en was dus benieuwd. Bij het LAF checkpoint aangekomen moest ik stoppen. Een zeer vriendelijke soldaat vroeg mij wie ik was en wat ik van plan was. Na een klein misverstand of ik naar Palestina of Israel ging, moest hij toestemming voor het passeren vragen bij zijn baas. Dat bleek Ali te zijn, die ergens in een kantoortje zat of lag. Nadat de soldaat wist wat ik wilde draaide hij zich om en riep Ali om toestemming. Dat ging als volgt: Ali (geen reactie), ALI (nog geen reactie), ALIIIII, ALIIII, ik hoorde niet of er een reactie kwam maar ik mocht doorrijden :-)
In Tiberias had ik het Prima Too hotel geboekt. Was weer eens wat anders, tijdens onze vakantie hadden Gonneke en ik in het Prima Galil hotel gezeten. Ik wist niet precies waar het was, bleek het toch vlak naast ons vakantie hotel te zitten. Parkeerde dus weer op dezelfde parkeerplaats, vervolgens bleek dat ik moest inchecken in het Prima Galil, waar ik spontaan ‘geüpgraded’ werd omdat bleek dat Prima Too zo vroeg in het seizoen nog dicht was en Galil de honneurs waarnam.
Het was dus een echte deja vu. ’s Avonds de stad ingewandeld en een heerlijke shoarma gegeten bij een leuk restaurant. En jawel buiten, het weer was namelijk prima!
De volgende dag achter Petri (één van de NL UNMO’s) aan gereden over de Golan naar Camp Zouani (CZ) waar UNDOF en OGG is ondergebracht en waar de CDS zou arriveren. Na een enerverende rit gearriveerd in het kamp, op het eerste gezicht bleek al dat er de laatste jaren geen onderhoud meer aan gepleegd was. Om z’n zachts gezegd was het een oude bende. Na ontvangst door een Ierse erewacht stond een gesprek met de plaatsvervangend commandant van UNDOF (de commandant moet nog arriveren in de missie) op het programma. Na een rondje gewandeld te hebben over het kamp vertrok het gezelschap naar OP51 van OGG, vervolgens naar een tijdelijke OP op Mount Bental. Daar ook genoten van een prima lunch met een mooi uitzicht op Syrië. Op de terugweg het hoofdkwartier van OGG T aangedaan waar we in de gelegenheid waren om de laatste wetenswaardigheden over de missie te delen. ’s Avonds een goede maaltijd met z’n allen genuttigd in restaurant Little Tiberias wat daar, omdat het momenteel komkommertijd is, zeker goed was voor de omzet :-) De twee deelnemers aan de UNDOF missie hadden na de maaltijd wat pech. Bij terugkeer bij hun UNDOF auto bleek de voorruit kapotgeslagen te zijn…………………
De dag daarop op pad naar HQ UNTSO. Daar stond een bijeenkomst met baas UNTSO gepland, een lunch en vervolgens een afscheidsborrel in het King David hotel. De onderdelen verliepen allemaal prima. Het was ook leuk om eens rond te wandelen in het King David hotel waar de nodige ‘groten der aarde’ hebben gelogeerd. De kopieën van handtekeningen op de grond in de hal zijn daar getuige van. Van Barack Obama tot Poetin van Golda Meir tot de Dalai Lama hebben op die manier een bewijs van hun aanwezigheid achtergelaten.
De avond doorgebracht bij Jornt & Jeanette in het appartement. Voor die tijd eerst nog even gegeten bij het Old Railway station, aansluitend een goede Agila en een kop thee in de Arabische wijk van Jeruzalem.
Woensdag weer terug naar Libanon. Als gevolg van de opgelopen spanning tussen Israel en Libanon kan er op dit moment alleen gecrost worden bij Rosh Hanikra tussen 9 en 11. Op woensdag was er ook nog eens een tripartite meeting. Dat is een maandelijkse bijeenkomst waarbij onderleiding van commandant UNIFIL de LAF en de IDF rond de tafel gaan zitten. Die bijenkomsten vinden plaats op Rosh Hanikra in de UNIFIL positie. Om een lang verhaal kort te maken, crossen tussen 9 en 11 was ook niet mogelijk. Gelukkig ging speciaal voor mij de hele handel nog eens open om 4 uur ’s middags. Dat verliep allemaal voorspoedig, ik was een uur te vroeg maar mocht toch door. Bij het LAF checkpoint was het ritueel ook weer hetzelfde:”Ali (niets) ALII (nog niks), ALIIII, ALIII”. De soldaat kreeg waarschijnlijk toch het goede antwoord want ik kon probleemloos door.
Door mijn Chief Operations Officer (COO) was de hand gelegd, tijdens mijn verblijf in Israel, aan het hand over-take over programma voor mij en mijn opvolgster. Dat was daarmee ook af en daarmee waren we in Libanon ‘klaar’ met de voorbereidingen voor de overdracht. Vrijdag ging ik met mijn Liaison Officier Henrik op bezoek bij de LAF generaal die verantwoordelijk is voor de crossings bij Rosh Hanikra. Zij willen namelijk wat meer ‘vingers in de pap krijgen’ bij het verlenen van toestemming voor de crossings. Ik had de naam op de uitnodiging niet herkend, maar toen ik arriveerde in zijn kantoor op de kazerne van de LAF herkende ik hem direct. Ahmad Al Assir was vrij recentelijk tot generaal bevorderd, toen ik in de missie kwam liep hij nog als kolonel rond. De begroeting was allerhartelijkst, we spraken de situatie door, wisselden standpunten uit, dronken thee en gingen vervolgens weer tevreden ieder ons weegs na wederom een allerhartelijkst afscheid :-)
Het weekend verliep rustig met op zaterdagavond met een groepje nog een lekkere maaltijd, glas wijn en Agila bij het kroegje Tavelino dat vlak naast mijn appartement ligt.
Maandag met Kevin op pad naar OP Khiam. Eigenlijk waren we op weg naar het monument in Khiam, de observatiepost is er namelijk niet meer, tijdens de Libanees-Israëlische oorlog is de observatiepost vernietigd door de IDF, waarbij 4 UNMO’s zijn omgekomen. Het monument staat er alweer een paar jaar, op de maandag werden de plaquettes van de 4 UNMO’s er weer opgehangen en moest het monument natuurlijk onthuld worden. Samen met Kevin heb ik die schone taak op me genomen. Het is nu ook weer de bedoeling om de herdenking van de omgekomenen te houden op 25 juli, de dag van de vernietiging in 2006, in Khiam.
Dinsdagavond sloeg het weer drastisch om in Tyre. Het stormde en regende zo hard dat ik even het idee had dat ik met appartement en al in de Middellandse Zee geblazen zou worden :-) Gelukkig kwam het niet zover, veiligheidshalve heb ik die nacht toch maar even op de grond op een matras in het midden van mijn appartement doorgebracht. Een paar dagen later sprak ik Elias, die me zei dat als het nog eens zo hard mocht gaan waaien ik altijd ‘most welcome’ was in zijn appartement waar hij nog een kamer overheeft :-)
Op donderdag arriveerde mijn opvolgster, Lt Col Ruth Putze uit Nieuw Zeeland, in Naquora. Mijn aanstaande vertrek werd daarmee steeds concreter.
’s Avonds vond de Hails and Farewell plaats in het Tyre Resthouse. Om dat mogelijk te maken was de hele dag hard doorgewerkt om al het water uit het gedeelte te halen waar onze happening zou plaatsvinden. Als gevolg van de storm had er een laag van ongeveer 7 cm water gestaan en lagen de kwallen voor de deur :-)
De bijeenkomst was dit keer iets anders dan de andere keren, van mij werd namelijk ook afscheid genomen. Er was flink uitgepakt. Omdat ik van rode wijn hou, had het civiele deel van de staf een behoorlijk aantal flessen ingeslagen en was de wijn die avond gratis, daarnaast was er een heerlijke Libanees buffet. Marc (mijn plaatsvervanger) hield een mooie speech en overhandigde een aantal cadeaus. Daarna kwam ik zelf aan het woord :-) Vervolgens verraste de civiele staf mij met een mooie speech en wederom een mooi cadeau (ze hadden dat nog nooit eerder gedaan :-)). Ook hadden ze een taart laten maken met mijn foto erop die als dessert diende. Het zag er prachtig uit en het was zeker ook leuk om een mezelf eens ‘aan te snijden’. Het was een erg leuke en prima georganiseerde afscheidsavond.
Afscheid nemen gaat hier niet in één keer. Zaterdagavond zat ik daarom met een groot gezelschap in Salinas. De CMPO (Marc) uit Australië en de CJOC (Jorgen) uit Zweden waren overgekomen uit Jeruzalem. Ze konden niet bij de commando-overdracht aanwezig zijn maar wilde toch nog wel even afscheid nemen. Dat paste allemaal in een wat uitgebreider bezoek, dus kwam mooi uit :-) Van beide kreeg ik ook nog een aantal presentjes, waardoor ik mogelijk een extra koffer voor de terugreis moet gaan overwegen :-) De geslaagde avond afgerond nog even goed afgerond in Tavelino :-)
Maandag 16 februari begon de overdracht echt serieuze vormen aan te nemen. In de middag startte ik met de Ruth de hand over take over (HOTO). Na de dag erna vooral de eigen organisatie de kans te hebben gegeven zich te presenteren, gingen we woensdag op bezoek bij een aantal belangrijke ‘spelers’ in de leiding van UNIFIL. Om het hele proces ‘dragelijk’ te houden samen met Ruth, Marc en Iain woensdagavond een heerlijke steak gegeten in een restaurant bij de haven waar ik nog niet eerder was geweest :-) Na donderdag een bezoek gebracht te hebben aan de Force Commander van UNIFIL spraken we de laatste details door van de commando-overdracht met onze projectofficier, waarna de HOTO er op zat :-)
Vrijdag stond helemaal in het teken van de commando-overdracht. De ochtend startte met een kleine uitdaging. Onze UNTSO baas was ingesneeuwd in Jeruzalem en kon niet (op tijd) komen. Op zich natuurlijk niet zo’n punt, maar hij had een behoorlijke rol in de commando-overdracht en medaille parade. Ook nu bleek een goede buur weer beter dan een verre vriend. Na één telefoontje en aansluitend wat uitleg bleek de Chief of Staff UNIFIL (brigadegeneraal Éric Hautecloque-Raysz) direct bereidt de honneurs waar te nemen. Aansluitend die ochtend tijdens mijn laatste ‘optreden’ in de Force Commanders Morning Brief, het gehele gezelschap (UNIFIL en LAF) bedankt voor de samenwerking en Ruth voorgesteld.
De weersomstandigheden in Naquora waren wat (= understatement) winderig, nat en koud. De happening dus maar niet buiten georganiseerd maar in de Rubb Hall, een grote hal vlakbij het hoofdkwartier van OGL.
De hele ceremonie liep voorspoedig, nadat de medailles waren uitgereikt aan de UNMO’s hield ik een toespraak, waarna de documenten voor de overdracht werden getekend. Vervolgens kreeg ik van de commandant van de Libanese troepen in Zuid Libanon, brigadegeneraal Charbel Abou Khalil, de Order of Merit van Libanon in zilver (2e graad) opgespeld. Een presidentiële onderscheiding die wordt verleend voor “outstanding service to the country” :-) Gedecoreerd en wel heb ik na de speech van Ruth nog een krans gelegd voor de omgekomen UNMO’s, waarna het zijn van Chief Observer Group Lebanon voorbij was.
’s Middags arriveerde baas UNTSO alsnog vanuit Jeruzalem. Hij was erin geslaagd om de sneeuwhopen in Jeruzalem te overwinnen en Naquora te bereiken. Voor de vorm en goede orde de officiële commando-overdracht formulieren gezamenlijk ondertekend, waarna wederom de overdracht een feit was :-)
’s Avonds de geslaagde dag afgesloten met een select OGL gezelschap in Tavelino, waar de eigenaar (Zuzu…) voor een grote hoeveelheid heerlijk, uit Beiroet gehaald, gebarbecuede varkensspiesjes had gezorgd :-)
Het laatste weekend en de maandag had een hoog (uit)eten gehalte :-) Zaterdagavond met Renaud in Salinas. Zondag de laatste administratieve zaken afgehandeld op Naquora. Maandag geluncht met Neeraj Singh. Aansluitend nog even bij de Force Commander UNIFIL, Luciano Portolano, langs om een blijk van waardering in ontvangst te mogen nemen :-) Maandagavond werd ik echt uitgegeten door Ruth, Iain, Marc, Fouad, Jukka en nog twee Finnen (waar me de namen van zijn ontschoten.......) en toen zat het er op.
Om half 11 kwam Ali me ophalen. Wat eerder dan gepland omdat hij een drukke avond had met veel Beiroet Airport ritjes.
Op het vliegveld had ik nog een kleine uitdaging bij het inchecken. Wat ze niet konden vinden was mij niet helemaal duidelijk, maar het duurde een uur voordat ik was ingecheckt. Het goede bericht was wel dat ik ‘opeens’ in de businessclass zat. Ik moet zeggen daar is niks mis mee en je kunt er zeker aan wennen :-)
De vlucht verliep voorspoedig en op Schiphol was het een fijn weerzien met Gonneke die me met een mooie ‘welkom thuis’ ballon stond op te wachten :-) Ook het thuisfront comité van defensie was present en ik werd een roos en een mooie pennenset rijker :-)
Thuis verrast door mooie boeketten bloemen en heerlijke wijn (allemaal hartelijke bedankt daarvoor!). Kortom een heerlijk welkom, het is goed om weer thuis te zijn :-)
[vip] =>
[userRegistrationDate] => 2014-02-06 11:54:11
[totalVisitorCount] => 10169
[pictureCount] => 24
[visitorCount] => 1872
[author] => Carel
[cityName] => Tyrus
[travelId] => 465216
[travelTitle] => Libanon en omstreken 2014-2015
[travelTitleSlugified] => libanon-en-omstreken-2014-2015
[dateDepart] => 2014-02-08
[dateReturn] => 2015-02-24
[showDate] => yes
[goalId] => 9
[goalName] => Werken in het buitenland
[countryName] => Libanon
[countryIsoCode] => lb
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/121/549/983_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/402/907_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => overdracht-decoratie-en-thuiskomst
)
[37] => stdClass Object
(
[reportId] => 4801350
[userId] => 402907
[countryId] => 104
[username] => NaquoraCarel
[datePublication] => 2015-01-31
[photoRevision] => 0
[title] => Waar was je op 28 januari rond 12.00u………….
[message] => Vaak weet ik dat niet helemaal precies meer, de afgelopen 28ste zal ik echter niet zo snel vergeten, het ging er namelijk aardig af zo rond 12.00u, daarover straks wat meer.
Eerst even terug naar 30 december van het afgelopen jaar. Ik werd toen ’s avonds keurig door Ali in Tyre opgehaald en afgezet in Beiroet op het vliegveld. Met een vluchtje van slechts 45 minuten landde ik diezelfde avond op Cyprus. Gonneke was daar inmiddels ook, een fijn weerzien, waarna de vakantie van start kon gaan!
Buiten het vliegveld konden we onze huurauto ophalen. Bleek het stuur toch aan de verkeerde kant te zitten........ gelukkig hadden alle auto’s in Cyprus dat, wat chaos voorkwam :-)
We hadden een suite in een mooi hotel, een kilometer of dertig buiten Larnaca. Vanaf daar een aantal mooie trips gemaakt en oud en nieuw gevierd. Dat laatste gebeurde door de lokale bevolking op zeer rustige wijze, niet meer dan 1 vuurpijl kunnen ontdekken :-)
Het eiland is erg mooi, vol met oude en meer recente geschiedenis. De overeenkomst daarbij met Israel en Libanon was tot op zekere hoogte ook frappant. Op Cyprus heet de grens tussen Noord en Zuid de groene lijn, ook die wordt bewaakt alleen is het eenvoudiger om van de ene naar de andere kant te gaan. Dat hebben we dan ook gedaan.
Na een paar fijne dagen op Cyprus doorgevlogen naar Tel Aviv. Vandaar onze rondreis door Israel gestart. Naast natuurlijk een hoop (Bijbelse) historische plaatsen, Gonneke ook de Blue Line en het hoofdkwartier van UNTSO in Jeruzalem en Observer Group Golan (T) in Tiberias laten zien. In Tiberias werden we rondgeleid door de Indra. Hij is de (Nepalese) chief daar. Jornt leidde ons rond door het HQ in Jeruzalem
We waren ook ooggetuige van flinke sneeuwbuien in Jeruzalem, op zich natuurlijk niet zo heel bijzonder, maar wel als je je realiseert dat het de tweede keer sneeuw was in decennia. Veel mensen hadden het nog nooit echt gezien. De hele stad was dan ook van slag, de meeste mensen bleven in huis, wat het voor ons erg makkelijk maakte om door de stad te rijden naar een goed restaurant.
Na een mooie en indrukwekkende reis weer teruggevlogen naar Nederland. Daar natuurlijk een groot deel van de familie weer ontmoet en genoten van het feit dat het in Nederland allemaal wel heel erg goed voor elkaar is, zeker als je het vergelijkt met de plaatsen waar ik het afgelopen jaar heb mogen verblijven :-)
Op 26 januari weer teruggevlogen naar Beiroet. Daar opgehaald door Nasser die me weer keurig in Tyre afzette. Dinsdag werd ik over alle ontwikkelingen bijgepraat door mijn staf. Woensdag de 28ste stond het bezoek van de plaatsvervangend NL ambassadeur (Jacco), de 1ste secretaris (Nico) en de defensie attaché (Jan Willem) op het programma. Het plan was om een deel van een patrouille samen met team Sierra uit te voeren naar de meest oostelijke gelegen stad tegen de Syrische grens, Chebaa. Na samen met Peter de teamleider van team Sierra, het gezelschap opgehaald te hebben op een verzamelpunt, reed ik met ze naar de patrouillebasis. Na een goede briefing door de patrouille commandant gingen we op pad. Alles verliep voorspoedig, na Chebaa aangedaan te hebben werd er een briefing verzorgt op de UN positie 4-7C. Daar ging het rond het middaguur opeens allemaal behoorlijk snel. Op een afstand hoorden we inslagen van raketten, waarna we spoorslags moesten vertrekken naar de dichtstbijzijnde (en dat was gelukkig heel dichtbij) UN positie. Daar werd duidelijk dat er ‘iets’ gaande was, al gauw bleek dat er een aanslag was gepleegd door Hezbollah op een militaire colonne van het Israëlische leger. Omdat we op een redelijke afstand waren van het incident mochten we terugkeren naar patrouillebasis Oost. Onderweg bleek als snel dat het nog niet over was met de gevechten. Op afstand konden we de inslagen zien en horen van de artillerie van de Israëliërs. Op de patrouillebasis gingen we direct de bunker in, dit vanwege de aanhoudende beschietingen en het gerucht dat Israel een grondoffensief aan het voorbereiden was. Zover kwam het gelukkig niet. Het trieste eindresultaat was (minimaal) 2 dode Israëlische officieren en 1 dode Spaanse korporaal die door Israëlisch vuur werd getroffen in een (gepantserde) wachttoren vlak bij het dorp Ghajar waar de aanslag plaatsvond. Hezbollah gaf aan dat de aanval een vergelding was op de aanval van Israel twee weken eerder op de Golan waarbij 6 Hezbollah strijders en een Iraanse generaal waren omgekomen. Het bleek maar weer eens te meer dat de vlam hier heel snel in de pan kan slaan………………… Het bleek daarnaast ook dat mijn observers prima getraind zijn en daardoor goed handelen in dit soort situaties.
Het oorspronkelijke programma voor de ambassade liep uiteindelijk dus wat uit :-) Aan het eind van de middag werden de wegen weer vrijgegeven en konden we terugkeren naar Tyre.
De rest van week stond, als vanzelfsprekend, in het teken van de aanslag. Eén van mijn teams is betrokken bij het onderzoek dat momenteel wordt uitgevoerd. Daarnaast ging het leven natuurlijk gewoon door. Dat hield in dat de planning voor mijn commando-overdracht op 20 februari werd afgerond en dat ik zelf naast de reguliere werkzaamheden, langzaam de voorbereiding voor mijn vertrek ga uitvoeren. Daarbij trouwens uitstekend gesteund door mijn staf :-)
Vanuit een zonnig Tyre allemaal weer goede weken toegewenst!
Lieve Kelly alvast van harte gefeliciteerd met je verjaardag morgen :-)
Charonne en Alexandra ook alvast een fijne verjaardag toegewenst!
[vip] =>
[userRegistrationDate] => 2014-02-06 11:54:11
[totalVisitorCount] => 10169
[pictureCount] => 19
[visitorCount] => 301
[author] => Carel
[cityName] => Tyrus
[travelId] => 465216
[travelTitle] => Libanon en omstreken 2014-2015
[travelTitleSlugified] => libanon-en-omstreken-2014-2015
[dateDepart] => 2014-02-08
[dateReturn] => 2015-02-24
[showDate] => yes
[goalId] => 9
[goalName] => Werken in het buitenland
[countryName] => Libanon
[countryIsoCode] => lb
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/121/514/730_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/402/907_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => waar-was-je-op-28-januari-rond-12-00u
)
[38] => stdClass Object
(
[reportId] => 4798997
[userId] => 397738
[countryId] => 104
[username] => Sietsinbeiroet
[datePublication] => 2015-01-21
[photoRevision] => 0
[title] => Bijna 2015
[message] => Op zondagavond na kerst komen wij aan in Beiroet, na weer een heerlijke tijd in Nederland. Het valt me in de taxi op dat er veel controle-posten staan en veel tanks zijn. Dat schijnt normaal te zien hier rond de feestdagen, al snap ik niet helemaal waarom. Beiroet is omgetoverd tot een heus kerstparadijs, overal mooie bomen met verlichting en gezellige entrees bij hotels en restaurants. Ons appartementencomplex heeft een bescheiden boompje staan met rode ballen en veel tierlantijntjes.
Op maandag is het weer tijd om alle zooi uit te pakken, de stroopwafels gaan de vriezer in, de speculaasjes op een geheime plek, en de vacuüm verpakte kaas in de koel. Nadine is superblij ons te zien en speelt de hele dag met Juul en Fedde.
Eindelijk is de supermarkt Spinneys open, hier aan het eind van de straat, ik neem een kijkje en het valt me niet tegen. Oke ze hebben niet mega-veel producten, maar met wat creativiteit kan ik mijn draai daar wel vinden.
Als ik bij het kleine shopje hier op de hoek ga kijken of Roland er is, waar ik inmiddels ook telefonisch contact mee heb via whatsapp over sinaasappels en andere onzin, merk ik dat hij er niet is, maar zijn stokoude moedertje die de baas is en tevens caissière van het piepkleine winkeltje, bespringt me en zoent me alsof ik haar beste vriendin ben die ze 50 jaar niet gezien heeft. Super schattig dus ik beantwoord de omhelzing, en als een soort reuzin heb ik het ieni-mini vrouwtje in mijn armen. Dit zal me in Nederland bij de kaasboer niet zo snel gebeuren denk ik, maar ik zal van de zomer de proef op de som nemen.
En dan is het oudjaar, er is een feestje bij Hester thuis, maar wij of eigenlijk ik heb besloten om lekker thuis te blijven. Geen gesleep met kids en bedjes en geen stress of de kids wel door het vuurwerk heen slapen als Nadine op ze zou passen. Nee gewoon lekker met z'n viertjes thuis voor de buis. Ik maak 's middags oliebollen, die echt niet te eten zijn, maar we hebben ze maar mooi wel staan. Als het bijna twaalf uur is gaan Daan en ik op het balkon staan en kussen elkaar een gelukkig nieuwjaar. Er is niet zo heel veel vuurwerk zoals we gewend zijn in Nederland, maar er wordt wel met geweren of pistolen of weet ik hoe dat heet, in de lucht geschoten. Het is een raar gezicht en een nog raarder geluid. Maar als ik dan de kogels op het pand voor ons balkon hoor neervallen, besluiten we toch maar naar binnen te gaan. Het zal je toch gebeuren dat je zo'n verdwaalde kogel op je kop krijgt. Een uur later liggen we heerlijk in bed, een top oud&nieuw als je het mij vraagt.
Juul heeft in Nederland blaasontsteking gehad doordat ze tegenwoordig niet meer durft te poepen. En als ik 's avonds Juul haar urine test om te kijken of de antibiotica is aangeslagen, kom ik er tot mijn grote schrik achter dat deze nog steeds aanwezig is. Ook heeft ze al 5 dagen niet gepoept, dus we gaan naar de ehbo, want ik maak me zorgen. Er wordt bloed geprikt, haar urine wordt afgenomen dmv een katheter en er wordt een x-ray gemaakt. Zo zielig en vervelend voor die kleine Juul, maar ze is dapper. Het ziekenhuis wil haar een nachtje ter observatie omdat ze een obstructie in haar darmen heeft, wat van alles kan zijn. Gelukkig weten wij de artsen te overtuigen dat we beter thuis kunnen slapen en zo in het ziekenhuis kunnen zijn, omdat we er 1 minuut vandaan wonen. Op maandag hebben een afspraak met de kinderarts. Als wij in de wachtkamer een volledig gesluierde vrouw zien, kijken Daan en ik elkaar aan en vragen we ons af hoe zij ook maar iets kan zien. Deze vrouw had van top tot teen een gewaad over zich heen, en zelfs haar ogen waren niet zichtbaar, het was nog erger dan een burka. Ze had eigenlijk iets weg van een vuilniszak. Juul staat met open mond te kijken en vraagt aan mij "mamma waar is die mevrouw nou?". Hahaha tsja, leg dat maar eens uit. Echt bizar om te zien en ook onbegrijpelijk eigenlijk.
De arts, wat niet onze eigen kinderarts is, vind ik een nare gefrustreerde man, maar dit ter zijde, hij schrijft ons antibiotica voor voor de blaasontsteking, speciale zetpillen en een ander soort laxeer-siroop voor het poepen. Hij denkt dat de obstructie onschuldig is en wil geen extra x-ray maken ivm straling. Gelukkig komt de poep na wat zetpillen en moeten wij het gebruik hiervan afbouwen zodat Juul weer op eigen houtje kan gaan poepen. Nooit verwacht dat ik zo blij zou zijn om een poepluier te verschonen.
De school van Juul zou op 7 januari open gaan, maar er is een storm in Beiroet. En niet een storm van, het waait een beetje, nee echt een storm van overstromingen in Byblos en onweer en regen zoals Nederland dit niet kent. De minister van educatie heeft besloten dat alle scholen een week dicht moeten blijven ivm gevaar op de weg. Het heeft eigenlijk wel wat gezelligs en spannends dat slechte weer. Het voordeel van de storm is dat het in de bergen nu keihard aan het sneeuwen is en wij waarschijnlijk over een week of 2 op de latten staan. Het nadeel is, dat de televisie het amper doet omdat, of onze schotel is weggevlogen of omdat het gewoon geen signaal meer krijgt.
Als Juul weer naar school mag, heeft ze het gelijk weer naar haar zin, doodmoe dat wel, maar erg enthousiast over van alles en nog wat.
Nu Fedde goed kan lopen en zelfs kan rennen, steelt hij de show als nooit tevoren hier in Beiroet. Mensen stoppen, wijzen, aaien, maken foto's en voetballen met hem, want de bal is nog steeds zijn grootste vriend.
Op een donderdagavond hebben wij een nieuwjaars-borrel van de Ambassade in Uruguystreet en het is gezellig, we waren te laat voor de bitterballen maar de kaasblokjes inclusief Hollandse vlaggetjes hebben wij toch mooi meegepakt.
Er wordt een datum geprikt om met de dames te gaan eten net als de plannen voor een middagje skiën met elkaar.
Onze franse lessen zijn ook weer begonnen en we gaan vooruit, tenminste dat zegt Frederik Moiset onze Professeur. Aan het eind van een les begint hij zich ineens vreemd te gedragen en ineens vraagt hij of wij op Valentijnsdag samen met hem en zijn vrouw uiteten willen gaan! Uhmmm ahhhh uhhhh c'est een bon idee et c'est tres gentille.
Mais, uhhhh uhhh donc, on va voir.
Als hij de deur uit is schieten we in de lach. Wat was dit? Wat wil die man nu eigenlijk? Als een soort van hitsig kwartet uiteten gaan? Hij heeft het wel vaak over seks tijdens de lessen, maar dat schijnt te komen omdat hij een Belg is en Fransen er ook niet vies van zijn om funzige grapjes te maken. Zie je het voor je, honderden verliefde stelletjes en dan ineens een viertal aan een tafel, dat is toch gek? Daan ziet het totaal niet zitten en raakt half in paniek en verzint een list.
Gisteravond voordat onze volgende franse les begint zit ik naast Juul op de bank en zie dat ze op een klein wieltje van een autootje van Fedde kauwt, en dit wieltje op hetzelfde moment in haar keel schiet. Half kotsend probeert ze het er uit te krijgen maar het lukt haar niet, ook ik ben te laat om het wieltje nog uit haar keel te vissen. Shit wat nu? Oké rustig blijven, ze ademt en kan nog praten, ik bel Nadine of ze onmiddellijk kan terugkomen voor Fedde en bel Daan of hij al bijna thuis is. Binnen 10 minuten staan ze allebei in huis en gaan wij direct naar de ehbo. Met het autootje in mijn hand leggen we uit wat er is gebeurd. Juul wordt weer onderzocht maar een x-ray is deze keer niet nodig aangezien het wieltje van rubber is en op de foto niet te zien zal zijn. Uiteindelijk kunnen we naar huis met het bericht de poep in de gaten te houden. Nou ze poept nog al lekker, dus dat wordt wat. Maar oké moeder lief zal gaan speuren en zeeven als het zover is.
We zijn op tijd terug voor de franse les en de les gaat snel voorbij. Op het eind vraagt de prof of we al weten of we kunnen gaan eten op Valentijnsdag en Daan hangt spontaan een verhaal op dat Juul de dag daarna jarig is en het dus niet handig is om uiteten te gaan, maar dit graag een ander keertje doen. Dan zegt de prof dat zijn vrouw beneden staat en of we haar even willen ontmoeten. Hup schoenen aan en we ontmoeten Carina een prima Libanese vrouw. De prof legt haar uit dat we niet kunnen de 14de en zegt dan ineens "we hebben weer over seks gepraat vanavond". We zwaaien ze uit en stappen in de lift, weer schieten we in de lach, zoiets zeg je toch niet? Misschien willen ze het wel doen met ons, hahaha..
Daan belooft de seksueel getinte vragen grappen volgende keer niet te beantwoorden of er in mee te gaan. Nou het zal mij benieuwen waar dit heen gaat.
Daan in Jordanië dus ik breng met Fedde Juul naar school, tegenwoordig doet Daan, want we hebben nu tijdelijk 2 auto's. We hebben eindelijk een auto met vierwielaandrijving, en ons "ouwetje" mogen we nog even gebruiken, erg makkelijk dus.
Als ik Juul heb afgezet en de juf gevraagd heb om een eventuele poep-luier te bewaren, gaan Fedde en ik naar DownTown. Ik heb voor hem pap meegenomen en we ontbijten samen in een klein koffie-tentje. Het is heerlijk en gezellig om met dit vrolijke mannetje buiten te zijn. Na mijn croissant en muntthee lopen we wat rond en voetbalt Fedde met wat Libanese werklui. Om 10 uur gaan we weer lekker naar huis want het baasje moet weer bijna z'n mandje in.
[vip] =>
[userRegistrationDate] => 2013-10-19 14:20:43
[totalVisitorCount] => 18995
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 354
[author] =>
[cityName] => El Achrafiyé
[travelId] => 457601
[travelTitle] => Beiroet
[travelTitleSlugified] => beiroet
[dateDepart] => 2013-10-11
[dateReturn] => 2015-10-01
[showDate] => yes
[goalId] => 9
[goalName] => Werken in het buitenland
[countryName] => Libanon
[countryIsoCode] => lb
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/libanon,el-achrafiy
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/397/738_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => bijna-2015
)
[39] => stdClass Object
(
[reportId] => 4792814
[userId] => 402907
[countryId] => 104
[username] => NaquoraCarel
[datePublication] => 2014-12-27
[photoRevision] => 0
[title] => (Op weg naar) Kerst en de jaarwisseling
[message] => 2014 is bijna ten einde, op de patrouillebasissen Kerst gevierd en over een paar dagen wordt 14->15. Wat ook betekend dat ik alweer bijna 11 maanden in Libanon ben, time is flying………….. :-)
Een echte terugblik bewaar ik voor het einde van de missie, zal me nu eerst ‘werpen’ op de afgelopen drie weken.
Maandag 8 december nam ik afscheid van mijn Noorse UNMO die er helaas niet in geslaagd was te voldoen aan de eisen om een senior UNMO te worden. In plaats van na 12 vertrok hij na 4 maanden. Ik had zijn repatriëring geadviseerd aan HQ UNTSO, het advies was zowel daar als in New York overgenomen en dan gaat het snel. De beoordeling die ik doorsprak was er dan ook één waarvan de waarderingen voor de beoordelingscriteria van het papier afvielen, alleen dit keer aan de verkeerde kant. Hoewel het natuurlijk geen doel op zich was, was het voor alle UNMO’s goed om te realiseren dat het voldoen aan de eisen om senior te worden, randvoorwaardelijk is om in de missie te kunnen blijven.
Dinsdag had mijn Administrative Officer (Manoj) een lunch barbecue georganiseerd voor al het personeel van OGL en een aantal helden van UNIFIL waarmee de logistieke staf veel contacten heeft. De barbecue begon na de besprekingen in de ochtend en was, ondanks een klein buitje, bijzonder geslaagd. Het was ook goed om te zien dat alles rond half drie weer volledig opgeruimd was :-)
Mijn nieuwe plaatsvervanger, Marc en Chief Operations Officer, Iain starten op dinsdag hun inwerkprogramma samen met hun voorgangers Cameron en Ashley. Iain meteen meegnomen naar een wekelijkse bijeenkomst in UNIFIL, dat was een goede vuurdoop :-)
Eén van de eerste beslissingen van de recent samengestelde Belgische regering was het terugtrekken van de Belgische bijdrage uit UNIFIL. Daar lieten ze ook geen gras overgroeien, voor de Kerst moesten alle militairen vertrokken zijn. De terugtrekking kreeg de nodige aandacht in de Libanese nationale pers en ook de UNIFIL baas was niet blij verrast. Ondanks dat ging het door en was er een sluitingsceremonie waarbij, o.l.v. de Minister van Defensie en Sport, een enorme Belgische delegatie aanwezig was. Naast de vaste kamer commissie voor Defensie en een groot aantal journalisten was er een (indrukwekkend) aantal landmacht driesterren generaals aanwezig. Je moet natuurlijk absoluut zeker stellen dat de sluiting echt doorgaat :-) De ceremonie werd afgesloten door een schenking van een personenvervoer busje aan een lokaal weeshuis dat al jaren door België gesponsord wordt. Als dank voor de ondersteuning werd er door een aantal meisjes uit het weeshuis een mooie traditioneel Libanese dans opgevoerd.
Donderdag werd OGL weer versterkt met een zestal nieuwe UNMO’s. Drie Australiërs, een Ier, een Zwitser en een Chinees. Zoals altijd staat de eerste avond voor de nieuwkomers maar ook vertrekkers in het teken van de Hails and Farewells. Dit keer was het een extra feestelijke, de bijeenkomst stond namelijk in het teken van Kerst en de jaarafsluiting. Het restaurant in het Tyre Resthouse was dan ook afgehuurd en we konden daar genieten van een voortreffelijke kerstmaaltijd. Zelf kon ik mij daarbij, naast de speeches voor een tweetal vertrekkers, helemaal uitleven op mijn eindejaarsspeech, die goed ontvangen werd :-) Met een kleine 100 gasten was het een gezellige en geslaagde avond.
Aan het eind van de week afscheid genomen van en de beoordeling doorgesproken met Ashley Lenard, de vertrekkende Chief Operations Officer. Ash had op perfecte wijze inhoud gegeven aan zijn verschillende functies het afgelopen jaar en hoewel hij er naar uitkeek om te vertrekken naar down under, had hij het ook niet erg gevonden om na de kerst weer terug te keren naar OGL :-)
Met Marc, mijn nieuwe plaatsvervanger, in het weekend op bezoek geweest bij patrouillebasis Oost. Met Zwitserse precisie wist hij ons op de juiste plaats van bestemming te laten landen :-) Na aankomst eerst van een Agilla genoten en aansluitend een goede maaltijd bij team X-Ray. De volgende dag ging ik op pad met een patrouille van team X-Ray, de eerste bestemming was het Indonesische bataljon, waar de teamleider een voorlichting zou geven over het werk van het team. Dit omdat het bataljon en team X-Ray in hetzelfde gebied actief zijn. De voorlichting was voor de nieuwe lichting officieren een (kleine) uitdaging. Ze waren namelijk ’s nachts om 2 uur gearriveerd in Beiroet en hadden daardoor nog ‘ietwat’ last van een jetlag :-)
Op de terugweg nog even een bakje Libanese koffie gedronken in het huis van de liaison assistent Mohammed. Ik had het een paar maanden geleden ook al eens gezien, het was nu echter afgebouwd en ik moet zeggen een (voor Nederlandse begrippen) paleisje.
Zondag op pad met team Sierra. Ik had de sleutel van de auto nodig en ging die even halen bij het andere team waar Marc ontbeet. Zoiets moet ik met beleid doen want ik had mijn neus nog niet om de deur van de ‘ontbijtkamer’ gestoken of het hele gezelschap ging staan om mij welkom te heten :-)
Tijdens de patrouille een bezoek gebracht aan een Mukthar. Dergelijke bezoeken zijn altijd interessant en leerzaam. Een Mukthar wordt gekozen voor een periode van 6 jaar en is de autoriteit die geboortes en overlijdens vastgelegd, maar ook het burgerlijk huwelijk formeel bekrachtigt en degene die bijv. verkoopaktes mede moet ondertekenen. Elke plaats heeft daarnaast ook een Mayor, die ook voor 6 jaar wordt gekozen, zijn verantwoordelijkheden zijn vooral gericht op de infrastructuur, waarbij de grootste topics hier wegen, water en elektriciteit zijn.
Op 17 december werd ik na de morning brief voor de FC verrast met een groot kerstpakket dat voor mij bezorgt was in mijn HQ. Het bleek een kerstgeschenk + wens te zijn van de commandant van het Libanese leger generaal Jean Kahwaji. De chocola gedeeld met iedereen in OGL, want tegen een dergelijke hoeveelheid helpt zelfs het frequent oprennen van Green Hill niet :-)
Aansluitend de commando-overdracht van het Indonesische contingent bijgewoond die afgesloten werd met een prima lunch. De dag erna kreeg ik als afscheidgeschenk nog een mooi Indonesische blouse uitgereikt :-)
Op donderdag zou Marc vertrekken voor verlof met kerst die hij zou doorbrengen met zijn familie in Egypte. Om dat feit te vieren nodigde hij Iain en mij ’s avonds uit in Tavolino een bar vlak naast mijn appartement. Ik was er nog nooit geweest, zeg maar een gemiste kans, het is een erg leuke kleine uitspanning met prima wijn en een goede Agila :-)
Donderdagavond werd ik verrast met een mail uit Nieuw Zeeland van mijn opvolgster (Ruth Putze). Ik had via mijn Nieuwe Zeelandse connecties al e-mailadressen van haar gekregen en natuurlijk mails gestuurd. Daar geen reactie op gehad wat mij wat verbaasde, de verbazing was bij het ontvangen van de mail van Ruth meteen over. De mailadressen die ik had gekregen bleken namelijk net niet helemaal goed :-)
Vrijdag vond de laatste COS meeting plaats van 2014. Dat was voor de COS (een Franse Brigadegeneraal, Eric Hautecloque-Raysz) reden om een aangeklede lunch te organiseren.
De lunch werd gehouden de Franse uitspanning in Naquora, Champs Elysee. Het was een erg gezellige bijeenkomst met goed eten en een prima glas wijn. Laatste was dan ook reden om ’s middag nog maar even Green Hill (voor de derde keer die week) op te hollen :-)
Het weekend voor de verandering eens niet op pad. De zaterdag gebruikt voor wat huishoudelijke klusjes en ’s avonds genoten van een heerlijke Libanese maaltijd in Salinas. Aansluitend de week nog even geëvalueerd met een select gezelschap in Tavolino. Het was goed dat ik het zondag rustig aan kon doen :-)
De laatste dagen voor de Kerst waren echte laatste dagen voor de Kerst. Zowel in de staf van UNIFIL als in mijn observergroup maakten een hoop mensen zich gereed om het kerstverlof door te brengen op een andere plaats in de wereld. De morning brief met de FC kenmerkte zich dan ook door de aanwezigheid van een behoorlijk aantal plaatsvervangers. Natuurlijk gaat de operationele inzet gewoon door, het is dan ook niet zo dat het hier heel erg rustig wordt :-) De kerststemming zat er bij de lokale bevolking ook al goed in. Het is ook mooi om te zien dat, ongeacht de geloofsovertuiging, bijna iedereen kerst viert :-)
Van Rana kreeg ik tussendoor mijn uitcheck pakket, ze was er helemaal beduusd van dat mijn vertrek nu toch wel heel rap naderbij komt.
Jaarlijks worden door de Secretaris Generaal van de UN thema’s vastgesteld, waarvan het de bedoeling is dat die doorgesproken/behandeld worden met al het (internationale) civiele UN personeel. De UNMO’s, al dragen ze een uniform, behoren ook tot die categorie. Het thema was dit jaar ‘Respect and Tolerance’; een interessant thema dat ik in een workshop vorm heb gedeeld met mijn staf en dat elk team in een vergelijkbare sessie behandeld op de patrouillebasis.
Woensdagavond met Iain op pad naar patrouillebasis West om daar de kerstavond door te brengen. De teams hadden een prima aperitief geregeld en rond een uur of zeven gingen we op pad naar Chicken Charlie, waar wederom een prima Libanees maal stond te wachten :-) Ik had waarschijnlijk iets verkeerds gegeten in de middag want mijn maag- darmstelsel was niet in voor een kerstmaal. De avond liep dus wat anders dan gepland, ik lag kort na achten op bed :-(
De volgende dag op patrouille met team Zulu, ik was inmiddels weer ‘up and running’, ’s middags gingen Iain en ik door naar de andere basis. Daar kon ik gelukkig wel genieten van een typisch Italiaans gerecht (volgens één van de nieuwe Australiërs). Dat typische werd niet door iedereen gedeeld maar het smaakte prima. Vrijdag met team Sierra op patrouille, onder andere de plaats Chebaa weer aangedaan. Die plaats ligt dicht bij de Syrische grens, de teamleider vroeg of een voetpatrouille in de stad was toegestaan, ik vond dat prima, de enige voorwaarde die ik stelde was dat ik niet op de foto wilde in een mooi oranje T-shirt :-)
Op het moment van schrijven volg ik de winterse perikelen in Nederland. Daar hier absoluut geen last van, overdag is het nog steeds heerlijk zonnig (slechts af en toe valt er een bui) en in de avond koelt het heerlijk af :-)
Nog even en het is 2015, ik ga de jaarwisseling vieren met Gonneke in Cyprus :-) Aanstaande dinsdag staat het vertrek gepland om vervolgens eind januari weer te arriveren in Libanon. Kortom de volgende update zal zo ergens eind volgende maand zijn!
Iedereen alvast een fijne jaarwisseling toegewenst en een gezond en voorspoedig 2015!
[vip] =>
[userRegistrationDate] => 2014-02-06 11:54:11
[totalVisitorCount] => 10169
[pictureCount] => 16
[visitorCount] => 294
[author] => Carel
[cityName] => Tyrus
[travelId] => 465216
[travelTitle] => Libanon en omstreken 2014-2015
[travelTitleSlugified] => libanon-en-omstreken-2014-2015
[dateDepart] => 2014-02-08
[dateReturn] => 2015-02-24
[showDate] => yes
[goalId] => 9
[goalName] => Werken in het buitenland
[countryName] => Libanon
[countryIsoCode] => lb
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/121/466/013_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/402/907_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => op-weg-naar-kerst-en-de-jaarwisseling
)
[40] => stdClass Object
(
[reportId] => 4787929
[userId] => 402907
[countryId] => 104
[username] => NaquoraCarel
[datePublication] => 2014-12-06
[photoRevision] => 0
[title] => Medailleparades en onafhankelijkheidsvieringen
[message] => Het weer in Libanon was twee weken geleden duidelijk een beetje van slag. In plaats van zonovergoten dagen regende het pijpenstelen. De laatste week is het weerbeeld gelukkig weer in positieve zin veranderd. Vandaag was het bijvoorbeeld weer 25 graden (boven 0 :-)), in de avonden koelt het daarnaast lekker af. Als de omgeving hier een beetje minder onstuimige was, zou het een perfecte locatie zijn om te overwinteren (wat ik dit jaar dan ook deels doe :-))
Op dinsdag 25 november gaf ik acte de presence bij de commando-overdracht van het Finirishbatt. Als hoogste vertegenwoordiger van baas UNTSO in Libanon loop ik qualitate qua, indien mogelijk, alle festiviteiten waarvoor ik word uitgenodigd af. Niet altijd lukt dat omdat er soms dubbelboekingen zijn of het gewoon niet meer in de agenda past. In hoogtij weken word ik voor zo’n vijf parades uitgenodigd. Kortom gezelligheid kent geen tijd :-)
Met de commandant van het Finirishbat (Kari Nisula) had ik in dit geval ook nog wat meer een band; enerzijds omdat hij hetzelfde kamp (UNP 2-45) bewoont als waar ook een patrouillebasis van mij is gevestigd, anderzijds omdat we beiden op 25 februari het commando over een eenheid overnamen. Hij vertrekt alleen iets eerder :-)
Woensdagmiddag was ik uitgenodigd bij een generaal van de inlichtingentak van het Libanese leger. Aan inlichtingenorganisaties hier geen gebrek, er zijn drie varianten die elkaar ‘enigszins’ beconcurreren. Een dergelijke bijeenkomst doe ik niet in mijn eentje maar vergezeld van één van mijn patrouilles en een liaison assistent. De laatste ondermeer omdat mijn Arabisch nog steeds niet echt perfect is :-) Het was een interessante bijeenkomst die volgens goed Libanees gebruik 2 uur duurde.
Donderdag stond een eigen medaille parade op het programma. OGL heeft er zo’n vier per jaar. Dit keer waren 24 UNMO’s aan de beurt om hun medaille in ontvangst te nemen. Omdat het de hele dag stevig bleef doorregenen, vond de uitreiking binnen in een grote hal plaats. Genmaj Michael Finn (baas UNTSO) deed de uitreiking in aanwezigheid van de nodige militaire en civiele autoriteiten. Het verliep allemaal zeer soepel. Alleen bij het ‘general salute’, waarmee ik de observer group afmeldde, was Finn plots verdwenen. Hij stond al te genieten van de ‘light refreshments’ die na afloop van de parade konden worden genuttigd :-)
’s Avonds genoten van een Deens ‘ontbijt’ in een Italiaans appartement. Henrik, één van mijn stafofficieren, was net terug van verlof en had de nodige Deense lekkernijen meergenomen. Omdat zijn appartement niet echt geschikt is om gasten te ontvangen, aten we bij de Italianen.
De eerste Onafhankelijkheidsdag die ik de afgelopen weken mocht vieren was op vrijdag. De Libanezen vierden de 71ste verjaardag. Een happening voor het heugelijke feit werd georganiseerd door het Libanese leger. Hoe een dergelijke dag te vieren weten ze hier wel. Dit keer was de herdenking aangekleed met een voortreffelijke lunch in het Tyre Resthouse. De lunch is hier geen broodje kaas, er werd gestart met voortreffelijke voorgerechten en vervolgens een warme maaltijd :-) en dat allemaal uitgeserveerd :-)
Het weekend bracht ik door in patrouillebasis West. Zaterdagochtend vroeg op pad met Lin, mijn personeelsofficier. Aangekomen op de basis gingen we beide op patrouille met één van de teams. Na terugkomst op de basis, samen met Gernot een Agila genuttigd bij ‘Chicken Charlie’. CC is een restaurant op de basis met een flamboyante eigenaar die van plan is te emigreren naar Canada. Dat plan heeft hij al even maar het wil alleen nog niet zo lukken :-)
’s Avonds met beide teams de maaltijd genuttigd. Marcel, een Nederlandse UNMO, had samen met Jakob (uit Australië) perfecte wrapps gemaakt. Daarnaast was er een ‘Zweedse’ aardappelschotel en salade. In combinatie met een goed glas wijn een prima combinatie. De avond afgesloten met een voortreffelijke, door Gernot gemaakte, Agila :-) Zondag met team Zulu op patrouille geweest en in de namiddag weer vertrokken naar Tyre.
Op maandagmorgen was ik uitgenodigd voor een 1 op 1 bespreking bij de Franse generaal die de Chief of Staff is binnen HQ UNIFIL. Hij bleek niet eens te zijn met een plannetje dat ik samen met één van de section Chiefs van UNIFIL had gemaakt. Bij binnenkomst zij hij direct: “Nee…. het gaat niet door”. Bij vertrek: “Zet het ook nog maar even op de mail………… ik kan natuurlijk van gedachten veranderen”. Het duurde vervolgens nog tot vrijdag, maar hij ging door de bocht :-)
’s Avonds op bezoek, met een drietal van mijn stafofficieren, bij de sector commandant van Sector West. Het is een aimabele Bourgondische Italiaanse generaal, die net gearriveerd was in de missie. Ik had hem bij paar andere gelegenheden al eens ontmoet. Zoals inmiddels gebruikelijk, verzorgen wij, voor een nieuwe sectorcommandant en zijn staf, een presentatie over onze activiteiten in het inzetgebied en de manier waarop OGL e.e.a. afstemt met UNIFIL. Het was een prima bezoek, waar ik vandaan kwam met weer een uitnodiging voor een lunch :-)
Woensdag was ik aanwezig bij de medaille parade van Rokbatt. Het is een bataljon (+) uit Zuid Korea. De ceremonie was tot in de puntjes geregeld, op wat volgens mij één van de best gebouwde en onderhouden kampen is van UNIFIL. De parade verliep foutloos en erg professioneel. Aansluitend werd er een uitvoering gegeven door traditionele drummers en een demonstratie taekwondo. De lunch was ook uitstekend verzorgd.
Vrijdag, ja ik was er maar druk mee :-), uitgenodigd bij de medaille parade van de Sri Lankaanse Force Protection eenheid. Na de parade hielden zij een hondenshow. Die honden hebben ze niet alleen voor de show, ze worden normaal gebruikt bij de beveiliging van HQ UNIFIL. De honden hadden helaas er niet allemaal even veel zin in. De show werd er daarmee eigenlijk alleen nog maar leuker op :-) Na een demonstratie combat training verzorgt door de special forces… waaruit de eenheid helemaal bestaat, uitgenodigd voor de VIP lunch. Die was prima geregeld, een warm en koud buffet met veel pittige gerechten en als afsluiting een prima dessert :-)
Zaterdagochtend op pad naar……………. de Finse 97 jaar Onafhankelijkheidsviering. Daar rendier gegeten :-) en zoals op elke bijeenkomst weer de nodige militair en civiele ‘autoriteiten’ ontmoet.
Het waren twee weken met de nodige festiviteiten. Daarbij heb ik er zelfs twee moeten afslaan. Vrijdagavond was ik uitgenodigd door de Maritime Task Force Commander om op zijn fregat in Beiroet de Brazilian Navy Day te komen vieren :-) De commando-overdracht van de Ghanese eenheid heb ik helaas ook aan mij voorbij moeten laten gaan; hoewel het een deel van mijn werk is heb ik namelijk ook nog de nodige andere activiteiten te doen :-)
Allemaal fijne weken en alvast zalige kerstdagen toegewenst!
Lieve Danielle, nog een weekje en dan mag je weer een jaartje verjaren :-) Alvast een hele fijne dag gewenst :-)
Frank en Marilig van harte met jullie (2e) trouwdag op de 14e :-)
Lieve mam, helaas kunnen jullie het niet meer samen vieren, maar ook bij jullie trouwdag de 18de, sta ik zeker weer even stil. Alweer 51 jaar geleden!
[vip] =>
[userRegistrationDate] => 2014-02-06 11:54:11
[totalVisitorCount] => 10169
[pictureCount] => 21
[visitorCount] => 289
[author] => Carel
[cityName] => Tyrus
[travelId] => 465216
[travelTitle] => Libanon en omstreken 2014-2015
[travelTitleSlugified] => libanon-en-omstreken-2014-2015
[dateDepart] => 2014-02-08
[dateReturn] => 2015-02-24
[showDate] => yes
[goalId] => 9
[goalName] => Werken in het buitenland
[countryName] => Libanon
[countryIsoCode] => lb
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/121/434/573_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/402/907_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => medailleparades-en-onafhankelijkheidsvieringen
)
[41] => stdClass Object
(
[reportId] => 4784225
[userId] => 402907
[countryId] => 104
[username] => NaquoraCarel
[datePublication] => 2014-11-22
[photoRevision] => 11
[title] => Van Ashura tot Chebaa
[message] => Time is flying……………. hoogste tijd voor weer een update van mijn site. Maandag 3 en dinsdagmorgen 4 november namen dit jaar een bijzondere plek in, het was namelijk de afsluiting van de elfdaagse rouwperiode in de maand Moeharram, waarin de martelaarsdood in 680 van Imam Hoessein wordt herdacht. In Zuid Libanon is het merendeel van de bevolking Sjiiet, het werd hier dan ook uitgebreid gevierd. In Tyre gebeurde dat met een bijeenkomst van Hezbollah en Amal (op twee verschillende plekken in de stad) op dinsdag. De veiligheidsmaatregelen waren enorm, straten werden afgezet met vrachtwagens (ter voorkoming van (zelfmoord) aanslagen) en er was veel bewaking op de been. Op maandagavond moest ik een behoorlijk stuk omrijden om bij mijn appartement te komen omdat een groot deel van de binnenstad was afgesloten en ik in het christelijke gedeelte woon van Tyre, dat op een soort schiereiland ligt. Een erg vriendelijke soldaat van de LAF wenste me, met een glimlach, veel succes toe toen ik hem uitlegde waar ik heen moest. Op dinsdag, ik was er overigens al voor gewaarschuwd door mijn veiligheidsofficier, werd de noodzaak voor succes volledig duidelijk. Ik kon met mijn auto de wijk niet meer uit omdat alles afgesloten was. Daarop maar besloten te wandelen naar een verzamelpunt. Het lukte me om een heel eind door Tyre te lopen via zwaar bewaakte posten. Uiteindelijk sloeg echter de wet van Murphy toe, mij werd geadviseerd niet verder te gaan omdat de demonstraties zouden starten, het werd een dagje in mijn appartement…………. De viering verliep zonder incidenten en het was verrassend te zien hoe snel en efficiënt de stad weer werd vrijgemaakt van versperringen na afloop van de viering.
Aan het eind van de week stond er weer een bezoek gepland aan Jeruzalem. Ik ging Pieter, de laatste UNMO van 2014, verwelkomen en ‘ineten’. De gewelddadigheden die al enkele weken plaatsvinden in Jeruzalem waren duidelijk te merken. Niet door een hoop zichtbare activiteiten maar meer door de ‘rust’; op vrijdagavond reed ik via de ‘60’ Jeruzalem binnen, normaal een drukke weg, nu nagenoeg helemaal leeg. Ik had mijn hotel weer geboekt in Oost Jeruzalem (Arabische gedeelte) dit vanwege de prima service, het goede ontbijt, de fijne kamer en last but not least de uitgebreide keuze in Agila’s. De avond ben ik dan ook gestart met een frisse lemon-mint combinatie :-) Terwijl ik tevreden aan de waterpijp lurkte vroeg één van de gasten aan de ober wat dat lawaai buiten toch was. De man zei ter geruststelling ‘vuurwerk’, het bleken de rellen te zijn die op enkele minuten van het hotel plaatsvonden………………….. Behalve wat lawaai heb ik er overigens niets van gemerkt :-)
Op zaterdag naar het Eldan hotel gewandeld waar Pieter was ondergebracht. Nog even overwogen een taxi te nemen vanwege de veiligheidssituatie, het was echter erg mooi weer en er waren een hoop normale activiteiten op straat. Dus besloten om gewoon heen en later in de avond ook terug te wandelen. Met Pieter in het Old Railway Station genoten van een aperitief en aansluitend van de maaltijd in de German Colony. Op een dag als die zaterdag kom ik er ook achter dat ‘tradities’ starten maar ook eindig zijn. Dit was de laatste UNMO van 2014 en de eerstvolgende komt pas in 2015 na mijn vertrek uit de missie………… Begin hier voor UN begrippen dan ook al een aardige veteraan te worden, met de laatste tijd ook regelmatig de vraag wat ga je na de missie doen (geen idee :-)), het moet niet gekker worden ik heb nog drie maanden te gaan :-)
Maandagmorgen werd ik door mijn plaatsvervanger geïnformeerd dat een Noorse UNMO voor de tweede keer er niet in geslaagd was de eindtest te halen om senior UNMO te worden. Het halen van die test is een voorwaarde om hier te mogen blijven werken. Het niet halen is dan ook een reden voor repatriëring. Voordat ik allerlei repatriëringbewegingen opstartte, eerst dinsdag zelf gesproken met de UNMO en degene die de testen hadden afgenomen. De UNMO gaf aan dat hij met een weekje extra training zeker de test zou halen. Hem die derde kans geboden. Zonder op de feiten voor uit te willen lopen………… hij heeft uiteindelijk de test niet gehaald en de repatriëring is opgestart. Het bleek voor een aantal UNMO’s in OGL toch wel een verassing, er heerste een beetje het idee dat uiteindelijk iedereen de test wel zou halen………………… zo zie je maar weer het kan verkeren.
Aan het eind van de week arriveerde de plaatsvervangend commandant (DCOS) van UNTSO. Samen met Einar ging ik in het weekend op pad met mijn teams. Vrijdagmiddag eerst op de thee geweest bij de plaatsvervangend commandant van UNIFIL en de Chief of Staff (COS). Daar met z’n allen weer even bevestigd dat de samenwerking prima gaat :-) Na terugkeer in mijn HQ gaf Kevin (één van mijn stafofficieren) zijn erg sprekende presentatie over de oorlog in 2006. Kevin was toen ook werkzaam in OGL en heeft alles ‘live’ meegemaakt. De presentatie is heel goed om je weer even bewust te maken van het feit dat de oorlog in 2006 tussen Israel en Libanon startte aan het eind van een zonnige ochtend, zonder dat iemand daar van te voren op verdacht was………
’s Avonds op patrouille bases Oost een prima, door een Italiaan bereidde, maaltijd genoten en goed met iedereen kunnen bijpraten. Tevens van één van de Nieuw Zeelandse UNMO’s, de naam en het mailadres gekregen van mijn opvolgster gekregen. De Nationale kanalen bleken in dit geval sneller te werken dan de UN :-) En ja time is flying……………………. :-)
Op zaterdag met team Sierra op patrouille gegaan in het meest Oostelijke gedeelte van het operatiegebied dat dicht tegen de Syrische grens ligt. Om het maar zo te zeggen, je bent dan slechts een paar kilometers verwijderd van de ‘bad guys’. Erg interessante patrouille, waarbij we door het dorp Chebaa zijn gereden waar in de jaren 70 en 80 van de vorige eeuw Yasser Arafat woonde, het huis is nog steeds prima te herkennen, dit omdat het later een (blauw geschilderde) post van de UN werd, die overigens nu niet meer in gebruik is. Aan het eind van de dag op patrouille basis West genoten van perfect Argentijns gebarbecued vlees met heerlijk salades. Aansluitend de dag afgesloten in het restaurant van ‘Chicken Charlie’ onder het genot van een Agila en een prima wijn van het wijnlandgoed Kefraya in Zuid Libanon :-)
Zondag de patrouilles tegen drie uur afgerond, waarna Einar weer spoorslags door moest naar Jeruzalem.
Maandag met Benedict en Matti de eindbeoordeling doorgenomen. Benedict was sinds juli mijn informatie officier geweest en Matti sinds april mijn personeelsofficier. Door Matti nog verrast met een mooi boek over Finland en een fles wijn :-)
Dinsdag door Neeraj Singh uitgenodigd voor een goede lunch. Hij is in de race voor de baan van Special Advisor (hoogste burgerbaan) in UNTSO, ik had hem wat achtergrondinformatie verschaft en een gelegenheid om met de baas van UNTSO te ontbijten. Dankbaarheid kent geen tijd, vandaar de lunch :-)
Donderdagochtend vond de dagelijkse morning brief weer plaats voor de Force Commander van UNIFIL. Ik had de dag ervoor de indruk gekregen dat hem een vraag in de mond brandde, die hij echter niet stelde. Ik had een idee waar het over zou kunnen gaan en was daarom donderdag nog net iets meer gedegen dan normaal voorbereid aanwezig. En ja, de vraag kwam precies zoals verwacht, de beantwoording liep ook prima met enige show :-), het zeventig koppig gezelschap was onder de indruk en de FC blij verrast :-) Na afloop de nodige complimenten in ontvangst mogen nemen :-)
’s Middags verzorgde ik samen met mijn Operation Officer een presentatie voor de Military and Police Advisers Community. Het was een gezelschap van militaire attachés uit New York variërend in rang van Luitenant Kolonel to Generaal Majoor die een bezoek brachten aan UNIFIL en tegelijkertijd een presentatie kregen van UNTSO en UNDOF. Alles met als doel de kennis actueel te houden. Eén van de deelnemers was een Nederlander, Rob de Rave, altijd leuk om op zo’n gelegenheid ook een landgenoot te ontmoeten :-) De presentatie gevolgd door een vragenronde verliep prima. ’s Avonds op uitnodiging van de FC het bezoek afgesloten met een gezamenlijk diner met de MPAC delegatie :-)
Vrijdag kwam de baas van UNTSO in Naquora nog even langs, hij was met een klein gezelschap op doorreis naar Beiroet en Damascus. Traditiegetrouw wordt bij een dergelijke doorreis even HQ OGL aangedaan om wat bij te praten. Dat laatste lukte prima waarna hij zich, met zijn gezelschap, verder spoedde naar Beiroet :-) De week afgesloten met een rondje hollen over Green Hill, gevolgd door een weekend zonder allerlei geplande activiteiten :-)
Iedereen weer fijne weken toegewenst, en voor de liefhebbers alvast een fijne Sinterklaasavond toegewenst :-) pas op voor de zak van zwarte Piet :-)
Lieve Rutger alvast een hele fijne verjaardag gewenst! Geniet er van, je weet maar nooit waar je volgend jaar zit :-)
IJda en Martin, veel plezier op jullie trouwdag dinsdag en aansluitende huwelijksreis :-) De vlaggenmast is nu vast en zeker het volgende hoogtepunt! Ik ben altijd bereid tot een goed advies over de soorten en maten :-)
Lex over een paar dagen alweer 5 jaar! Van harte gefeliciteerd. Fijne dag en geniet van alle cadeautjes :-)
[vip] =>
[userRegistrationDate] => 2014-02-06 11:54:11
[totalVisitorCount] => 10169
[pictureCount] => 17
[visitorCount] => 261
[author] => Carel
[cityName] => Tyrus
[travelId] => 465216
[travelTitle] => Libanon en omstreken 2014-2015
[travelTitleSlugified] => libanon-en-omstreken-2014-2015
[dateDepart] => 2014-02-08
[dateReturn] => 2015-02-24
[showDate] => yes
[goalId] => 9
[goalName] => Werken in het buitenland
[countryName] => Libanon
[countryIsoCode] => lb
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/121/414/204_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/402/907_50x50.jpg?r=11
[titleSlugified] => van-ashura-tot-chebaa
)
[42] => stdClass Object
(
[reportId] => 4783224
[userId] => 397738
[countryId] => 104
[username] => Sietsinbeiroet
[datePublication] => 2014-11-18
[photoRevision] => 0
[title] => In een notendop
[message] => Ik heb zeker mijn draai weer gevonden hier en heb het naar mijn zin. Ik ga met Michelle naar het strand. Doordeweeks haal en breng ik Juul naar school en doe de dagelijkse dingen. In het weekend gaan we met z'n viertjes naar een speeltuin vlakbij de Carrefour, maar is geen wereldsucces door de stoffige speeltoestellen, uitlaatgassen en de warme zon op onze kop. De bioscoop bezoeken Daan en ik ook weer een keer, en blijft hartstikke leuk. Door de stakingen bij Airfrance heeft Daan het erg druk en moet op zondag ook naar kantoor. We lunchen met onze "nieuwe vrienden" Jozef en Jinane met hun gezellige kids en komen zo goed onze dagen door. We hebben inmiddels Nederlandse televisie wat echt een groot feest is en ik geniet voor het eerst van het deuntje van koffietijd en reclames van het Kruitvat.
Op maandagochtend gaan Daan en ik naar de Hollandse koffieochtend in de residentie van onze ambassadeur. Al gauw komen wij erachter dat dit een "vrouwen-dingetje" is, dus Daan vertrekt na een stroopwafel en 3 speculaas richting kantoor. Ik klets nog wat met verschillende vrouwen, en stop me vol met stroopwafels.
Het strand is nog steeds heerlijk om naar toe te gaan, dus dat doen we dan ook een aantal keer. Hoewel er deze tijd ook wel wat regen valt, mogen we niet klagen met het weer.
Onze onderbuurvrouw is deze week overleden, dus we kunnen de airco-schachten in de kamers van de kids weer tape-vrij maken. Deze vrouw rookte zo veel, dat de stank via de airco-schachten onze frisse kamertjes wist te bereiken. Maar toch wel zielig voor het mevrouwtje "Haram" (arabisch woord dat je zegt in dit soort situaties).
We hebben een leuke boulevard ontdekt waar we leuk met de kids kunnen wandelen, het is aan zee en een soort van afgesloten, dus geen gevaar en geen drukte maar gewoon even lekker uitwaaien.
Daan is 's avonds veel weg voor verschillende diners, maar ik vermaak me met een boek of de Nederlandse televisieprogramma's.
Monique, de vrouw van een man van de ambassade organiseert een meiden-diner, dus natuurlijk sluit ik aan. Het is een gezellige avond met heel veel gekakel en er wordt veel gelachen.
Af en toe breng ik een bezoekje aan de fysio wat mijn ruggetje goed doet.
We spreken nog een paar keer af met Jozef en Jinane en maken ons dan klaar voor de komst van mijn ouders.
Donderdagavond stappen zij ons appartement binnen en ben ik zo ongelooflijk blij, dat toen ze nog beneden in de hal stonden, ik een paar vreugde-sprongen maakte, serieus! Pappa kijkt rond en voelt zich snel thuis doordat er veel van zijn spullen hier staan en hangen. We trekken een fles wijn open en eten chips en toastjes op het balkon. De koffers gaan open en ik kom er achter dat deze helemaal vol zitten, met kaas, speculaas, stroopwafels, kinder-koekjes, cadeautjes en nog veel meer. Dat wordt met een lege koffer terug. Echt heerlijk om al deze spulletjes te krijgen, superlief.
Vrijdagochtend rustig wakker worden en Juul is mega blij dat opa Schip en oma Lein er zijn. Fedde vindt het allemaal wel best en gelukkig herkent hij ze nog en is niet bang, zoals voor ieder ander hier in Beiroet. We ontbijten bruine boterhammetjes, die ik tegenwoordig koop bij een soort gebakjeswinkel, met de heerlijke Hollandse kaas van pappa en mamma. Als Nadine er is, vertrekken wij samen met Juul richting Winery Ixsir, dit is een bio wijnfarm die een paar prijzen heeft gewonnen. Het is en schot in de roos, want het blijkt een leuke rondleiding. Prachtige lokatie en een nog mooiere manier van wijn maken. Na de rondleiding lunchen wij daar Libanees, heel voorzichtig genieten pappa en mamma van deze lekkere keuken. Het is een heerlijke dag en ik geniet volop van het feit dat mijn ouders hier zijn. Eenmaal thuis gekomen relaxen wij wat en maak ik het eten klaar, mijn beroemde pasta-pompoen-ovenschotel. 's Avonds komt Nadine weer terug om op de kindjes te passen en gaan wij met elkaar naar de VIP-bioscoop. Gezellig naast elkaar, met grote bakken popcorn, op ligbedden met dekens kijken wij naar de film "The Judge". Een goede film en weer een ervaring rijker voor mijn ouders, die in Nederland geen VIP-bioscoop hebben. Eenmaal thuis nog even nakletsen en weer lekker de mandjes in. Op zaterdagochtend weer ontspannen aan het ontbijt en gaan wij, helaas weer zonder Fedde, maar dat is gewoon geen doen met hem, naar het strand Eddesand. Juul mag weer mee, want zij kan zich meestal wel gedragen. Het verkeer is druk, maar Daan is een goede chauffeur, welkom in Lebanon. Op het strand zijn weinig badgasten gelukkig, dus we hebben het hele zwembad voor ons alleen. Pa en moe lezen wat en we maken een kleine wandeling langs de zee op het strand. Juul vindt het geweldig om met oma Lein in de golven te springen en handje in handje te lopen met opa Schip. Dat zijn weer van die momenten waarop ik zo intens geniet. In de middag krijg ik het voor elkaar om pappa los te maken van zijn boek en vertrekken we richting Byblos om daar te lunchen in een restaurant "op" zee. We bestellen weer lekkere Libanese "mezze" en hebben het fijn. We hebben hier met Ronald en Marieke ook gegeten, en net als toen, zijn de calamaris overheerlijk en bestellen we al snel een tweede portie. Na de lunch wordt er gewandeld door Byblos en bekijken we de eeuwen-oude ruïne. Aan het eind van de middag komen we thuis en maken ons later klaar voor een diner in Villa Clara, een leuk restaurant met heerlijke gerechten en een toetjes naar mijn moeders hart, namelijk merinque, ze blijft er van eten haha.
Thuisgekomen duiken pappa, mamma en Daan nog even achter de televisie om iets van voetbal te kijken. Op zondag gaan wij zonder de kids naar DownTown en zijn van plan om een prive museum te bezoeken. Pappa had toevallig in Nederland al besloten hier heen te willen, en Daan had hetzelfde plan.
We wandelen wat rond in DownTown om vervolgens uit te komen bij het museum, we zien mooie opgravingen en lopen lekker door de zon. Daan weet niet precies de weg naar het museum dus al gauw verdwalen wij en moeten van de ene controlle-post door het andere. Soldaten met grote geweren en tanks, wijzen ons vriendelijk de weg. Na een flinke klim op een grote trap komen we dan uitgeput aan op plaats van bestemming. Nog even door een controlle-post, langs een giga tank, staat daar het Robert Mouawad museum. Er is niemand te bekennen en afgezien van de camera's is er geen enkele beveiliging. Het is een bizarre collectie kunst, Chinese kunst, Delfsblauw, BH's van 10 miljoen usd, sieraden, kannetjes, schilderijen, wapens, horloges, te veel om op te noemen, maar zeer interessant. Jet had dit geweldig gevonden, jammer dat we niet eerder van het bestaan af wisten. Na het museum drinken we wat want we zijn best moe en uitgedroogd van al dat lopen. Mamma en ik rijden naar huis om de kids op te halen om te gaan lunchen in Le Gray. We gaan lekker binnen zitten want buiten op de rooftop is het veel te warm. Het eten is heerlijk, het personeel super goed en lief voor Juul en Fedde. Na de lunch nog even rondstappen op place de l'etoile en dan weer lekker naar huis.
We sluiten de avond af met z'n viertjes in Zaituna Bay waar we buiten eten in Blue Port, altijd goed.
Thuis nog even lekker kletsen en dan maar weer de koffers inpakken, dat ging heel wat sneller dan de heenweg waarschijnlijk. Op maandagochtend een snel ontbijtje, afscheid nemen van de kindjes en dan is het weer zo ver, het bezoek vertrekt weer. Nooit een leuk moment, maar ik weet dat ik ze bijna al weer zie in Nederland dus dat maakt het wat makkelijker. Lieve pap en mam, wat geweldig dat jullie hier heen wilden komen, wat hebben we het fijn gehad, wat heb ik genoten van jullie, wat zijn jullie toch lief, en pap wat ben ik trots op je dat je deze reis aan durfde, ik hou heel veel van jullie, dank jullie wel.
Dinsdag weer raar wakker worden in een leeg huis, Juul weer naar school en de dagelijkse dingen zijn weer een feit. Franse les, boodschapjes, kids, school, maar ook een quiz in het cafe met de Nederlanders. Daan is de quiz-master en uiteraard win ik deze gezellige Hollandse quiz samen met Marijke en de 'oude' Sietske hier. Het weekend is het regenachtig dus we doen niet veel bijzonders. Ik maak me alweer op voor het volgende bezoek; want Babs, Saar, Anouk, Elles en Mariek staan donderdagmiddag op de stoep.
Ik maak de logeerkamer in orde met een geleende extra dubbel-matras van de bovenburen, leen een auto, doe boodschapjes, ruim op en maak het gezellig. Met Daan haal ik de meiden op van het vliegveld, wat heerlijk om die bekende koppies aan te zien komen, wat heb ik jullie gemist. Eenmaal aangekomen in het huis, gaan we lekker borrelen op het balkon en gaan de koffertjes open waar kaas, koekjes en cadeautjes in zitten. Juul vindt het helemaal fantastisch dat ze er zijn en laat Marieke geen moment met rust. Ik maak 's avonds mijn couscous gerecht voor de meisjes, die smakelijk wordt bevonden, want iedereen vraagt het recept, maar kan ook uit beleefdheid zijn trouwens! Omdat de meisjes al heel vroeg zijn opgestaan leek het me een leuk plan om ze mee te nemen naar de VIP-bioscoop in DownTown, een minder puntje is dat er allen een jongens-film draait, maar ach wat maakt het uit. We proppen ons met z'n zessen in onze auto en gekleed in trainingsbroeken met gympies betreden wij de bioscoop. Met popcorn en chocola gaan we lekker zitten of eigenlijk liggen en kijken naar de film, waar dus echt veel te veel bloed in voorkomt, maar dat mag de pret niet drukken. Als we weer thuis zijn kletsen we weer wat maar gaan niet te laat slapen. Daan is inmiddels ook terug van zijn diner en kruipt op het slaapbankje bij Juul in haar kamer, Mariek ligt lekker bij mij in bed en de andere 4 meiden in de logeerkamer. Ik ga met een heel gelukkig gevoel slapen, met nog wat gelach op de achtergrond uit de logeerkamer val ik in slaap. Vrijdagochtend is het gezellig wakker worden. Ik ben er al vroeg uit want de kids zijn vroeg wakker, maar laat Mariek en de rest nog een beetje slapen. Daan gaat naar zijn werk en langzaam aan vult het huis zich met vrouwelijk schoon. We ontbijten een beetje om elkaar heen, maar dat is prima. Als iedereen lekker fris is vertrekken we naar DownTown waar we met elkaar shoppen, kan je het je voorstellen? 6 meiden winkel in winkel uit. We banjeren lekker rond, ook gaan we naar Daan z'n kantoor, om even te kijken waar hij nou precies werkt. Als we weer terug gaan naar de auto lijkt het me leuk om een foto te maken van de meiden op de roltrap, maar ik vergeet dat deze niet eeuwig is, dus is smak op het einde vol op m'n bek, haha wat een gênante vertoning, maar wel een leuke foto van de meiden. We rijden naar Zaituna Bay om daar lekker te lunchen in Blue Port. We zitten heerlijk buiten en hebben het goed naar onze zin, wat een gezelligheid. Het wordt al snel donker dus we gaan naar huisje toe. Daar aangekomen is Juul weer hartstikke blij om ons te zien. We besluiten nog even naar de ABC mall te wandelen en nemen Juultje mee. Maar al gauw is het tijd om weer naar huis te gaan want we moeten uiteten! Kletsend loop ik met mijn lieve vriendinnetjes door de Libanese straatjes waar ik normaal gesproken alleen wandel, heerlijk echt.
Daan heeft voor ons geregeld dat we kunnen eten bij Terminal B en cocktails kunnen drinken bij Junk Yard, allebei eigenlijk vol, maar Daan heeft een goede connectie aan een vluchtje Parijs-Beiroet overgehouden. De gympen en slippers zijn ingeruild voor hoge hakken en we gaan op pad. We dumpen de auto bij Valet Parking in Mar Michael en gaan te voet verder naar Terminal B. Het restaurant blijkt een oude ruïne en heeft dus geen dak en we zitten buiten.. Oeps, ik was degene die zei dat extra jasjes niet nodig waren. De tent is nog volledig leeg maar daar zal later verandering in komen. Elles besteld en glas champagne en de rest neemt een glas witte wijn. De champagne was zeker geen Moet, maar het personeel beweert anders. Als ik bij het nieuwe glas van Elles proef dat dit nog steeds geen Moet is, loop ik naar de bar waar nu eindelijk een nieuwe fles wordt geopend en de bubbeltjes dansen in het glas, zoals dat hoort met champagne. De witte wijn is zo vies dat we besluiten ook champagne te nemen, en de wijn wordt keurig netjes van de rekening gehaald. Lekkere decadente chickies! Het eten is erg lekker en na een poosje loopt de tent al aardig vol. We kletsen, lachen, huilen en hebben het leuk met elkaar. Dan moeten we weg want we hebben een tafel om 22.15 uur in de Junk Yard. Geen idee hoe we er komen, dus ik vraag onderweg aan een jongen of hij weet waar het is, en hij biedt aan om ons er heen te lopen. Super aardig en bij aankomst zoenen wij allen deze aardige Libanees gedag. Bij Junk Yard krijgen we een tafel toegewezen wat ook een soort van buiten is, maar het is niet echt koud. Het is een gave tent en we gaan allemaal aan de cocktails, heerlijk. We hebben mega veel lol en vooral als wij om 00.00 uur doen alsof Saar jarig is en haar heel hard toezingen. De tranen rollen over onze wangen van het lachen om dit hele gebeuren. En als cadeau van het personeel krijgen we een vieze taart op tafel met 6 vorkjes, smullen maar. Na de nodige cocktails besluiten we (of eigenlijk ik) om op huis aan te gaan. We kunnen nog uren drinken en kletsen maar morgen moeten we op tijd naar het strand, als we hier te laat heen gaan, kan het zijn dat we 3uur in de file staan en dat is natuurlijk zonde. Op onze weg terug naar de auto komen de meiden erachter wat voor een leuke straat "Gemmayze" (zjemaizie, amazing) eigenlijk is en willen nooit meer naar huis. Helaas pindakaas, ik ben de baas! Na wat chippies op het balkon duikt iedereen z'n bedje weer in en ik geniet na van de heerlijke dag en van het feit dat ik gezellig met m'n lieve zussie in bed lig.
Zaterdagochtend iedereen wakker, snel ontbijtje en met 2 auto's richting Eddesand. Juul en Daan gaan nu ook mee gezellig. We liggen aan het zwembad en er is geen kip te bekennen, lekker boekies lezen, kletsen en van het zonnetje genieten. 's Middags lunchen we Libanese mezze en de gekruide aardappeltjes zijn niet aan te slepen. Iedereen vindt het Libanese eten gelukkig lekker, dat vind ik fijn. Eenmaal terug bij het zwembad heeft Daan de stoelen in "borrel-stand" gezet en we drinken wat biertjes. Als de zon bijna onder is gaan we naar huis, want het was best een lange dag, vooral voor Juul. Als we thuis zijn gaan we met de meiden nog maar een keer naar de ABC en Daan blijft thuis met de kindertjes en om een lekkere pasta voor ons te maken. De spulletjes worden al weer een beetje ingepakt, we zitten nog een beetje op het balkon, de meiden schrijven een stukje in het "Beiroet-boek" en we eten met elkaar de lekkere pasta. Na het eten nog even lekker nakletsen en genieten van elkaar op het balkon en dan is het tijd om te gaan slapen, erg ongezellig. Zondagochtend vroeg op en nog even snel een boterhammetje met pindakaas. Daan brengt samen met een taxi de meisjes naar het vliegveld en ik blijf achter met Juul en Fedde. Dikke knuffels en dikke kussen en dan, dan stappen ze de lift in.
Lieve meiden, wat was het leuk, wat was het gezellig. Ik zou jullie nog zoveel meer willen laten zien en nog zoveel meer leuke dingen willen doen, maar daar was de tijd niet voor. Ik vind het super lief dat jullie hier centjes voor op zij wilden zetten, naar dit "spannende" land te komen en gewoon de moeite namen om ons hier te komen bezoeken. Dat is me echt heel dierbaar. Ik heb elk moment van jullie genoten en we waren een TOP-groepje zo met z'n zesjes.. Love you big time en ik zie jullie bijna in de Belgische Ardennen.
Huis leeg, meiden weg, matrassen weg, opruimen, quality time met Fedde, want die heb ik een beetje verwaarloosd, en dan moet ik de koffers al weer uit het "vet" halen (Saar ;-)) om te pakken voor de Ardennen en een paar weekjes Nederland.
Beiroet je bent leuk en fijn, maar ik kijk nu weer even uit naar komende weekjes.. Tot gauw!
[vip] =>
[userRegistrationDate] => 2013-10-19 14:20:43
[totalVisitorCount] => 18995
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 405
[author] =>
[cityName] => El Achrafiyé
[travelId] => 457601
[travelTitle] => Beiroet
[travelTitleSlugified] => beiroet
[dateDepart] => 2013-10-11
[dateReturn] => 2015-10-01
[showDate] => yes
[goalId] => 9
[goalName] => Werken in het buitenland
[countryName] => Libanon
[countryIsoCode] => lb
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/libanon,el-achrafiy
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/397/738_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => in-een-notendop
)
[43] => stdClass Object
(
[reportId] => 4777818
[userId] => 402907
[countryId] => 104
[username] => NaquoraCarel
[datePublication] => 2014-11-01
[photoRevision] => 11
[title] => Jeruzalem, Ramallah en Damascus
[message] => Na op zondag het gebruikelijke Nederlandse rapportage ritueel, ondersteund door Jornt vanuit Tiberias, te hebben uitgevoerd arriveerde in de avond een drie mans delegatie. Ze kwamen uit Nederland en werken bij de DOPS en de SVV. De insteek van het bezoek van Ronald, Douwe en Mark was het krijgen van meer inzicht in de kleine Midden Oosten missies. In een week tijd moest er dan ook het nodige gereisd worden om alles te kunnen zien. Om ze in te wijden in de Libanese keuken nam ik ze op zondagavond mee naar Salinas, waar we hebben genoten van goed eten, wijn en natuurlijk een Agila. Voor de kenners dit keer één met een lemon/mint tabakscombinatie. Heerlijk fris :-)
Het team van de Military Capacity Study (MCS) UNIFIL zou op dinsdag invliegen, in het weekend waren daarvoor de laatste puntjes op de ‘i’ gezet in het studiedocument. Zoals eerder aangegeven is OGL weliswaar geen onderdeel van UNIFIL maar wordt onze inzet wel in de studie betrokken. Er was in het weekend klaarblijkelijk wat veranderd door J5 UNIFIL in mijn OGL hoofdstukje, reden dan ook voor de Chief of Staff UNIFIL om mij daarover even bij te praten. De verandering vielen reuze mee, ’t was goed te horen dat OGL’s inzet verbetervoorstellen nagenoeg volledig omarmd werden :-)
Dinsdagmiddag vertrok ik weer op weg naar Jeruzalem. De NL delegatie had de maandag doorgebracht bij twee teams van OGL en was inmiddels via Amman op weg naar Jeruzalem. Ik zou ze daar vergezellen bij het bezoek aan HQ UNTSO. De tocht verliep voorspoedig, ’s avonds arriveerde ik weer bij het National Jerusalem hotel in Oost Jeruzalem. Een prima hotel dat toevallig dicht bij de plek ligt waar de dag daarna een geradicaliseerde Palestijn op een stel mensen inreed die stonden te wachten op de tram, het trieste resultaat 1 dode en een aantal zwaar gewonden……..
Op dinsdagavond gezellig een hapje meegegeten in restaurant Adlon in het Old Railway Station. De collega’s van USSC hadden dat georganiseerd als start van het werkbezoek van de NL delegatie aan USSC.
Woensdagochtend gingen we op pad naar het HQ UNTSO. Daar werd een operationele briefing verzorgd door CJOC en één over personeels- en opleidingsaspecten door de CMPO. Dat allemaal onder het toeziend oog van de plaatsvervangend baas van UNTSO, het was helemaal in de hand. Aansluitend naar de hoofdkwartier van USSC gereden, nadat dat uitgebreid bekeken was gingen we naar een mooie lunch locatie in Jericho. Het lijkt misschien dat het allemaal van eten aan elkaar hangt, maar dat is slechts schijn :-) In Jericho is ook de werkplek van Wim. Hij ontwikkeld en begeleid samen met de Palestijnen o.a. militaire managementopleidingen. De locatie is een moderne kazerne net iets buiten Jericho. Ook Yasser Arafat en Abbas ontbreken er niet.
Vanuit Jericho doorgereden naar Ramallah om de woonstede van Wim en Alex te laten zien, alles voor de beeldvorming :-) De reis zat er die dag nog niet op, samen met het team reed ik laat in de middag naar Tiberias, door de Westbank, omdat daar de NL UNMO’s op ons wachten met een heerlijke barbecue. De avond gezellig doorgebracht in Tiberias met de aanwezige UNMO’s en Albert en Michel die werkzaam zijn in UNDOF. Na een lange dag met veel indrukken mijn moede hoofd te ruste kunnen leggen in de logeerkamer van Jornt en Jeanette. Prima geregeld dus :-)
Donderdagochtend weer vroeg op pad naar Naquora. De MCS zou inmiddels in volle gang zijn. In Naquora aangekomen bleek dat mee te vallen. Na aankomst van het team was het programma namelijk aangepast er werd enkel nog maar naar een paar elementen gekeken. Een grote review staat nu gepland voor medio volgend jaar. Kortom er hoefde geen, grondig voorbereide, presentatie gegeven te worden voor het team……………. ‘s Middags was ik uitgenodigd bij de commando-overdracht van Italbat (feitelijk een regiment). Het was een feestje met een hoog Italiaans gehalte en omdat het Italiaanse volkslied drie keer werd gezongen ken ik het nu bijna uit het hoofd :-)
Zondag stond de commando-overdracht van Chief Liasion Office Damascus op het programma. Xiangyang Wang (China) ging het commando overdragen aan Anders (Noorwegen). De DCOS (Einar) zou als autoriteit aanwezig zijn en vroeg mij of ik zin had mee te gaan. De kans om op dit moment Damascus te bezoeken is, voorzichtig uitgedrukt, gering; dus ik pakte de uitnodiging met beide handen aan :-) Zaterdagochtend vertrokken wij (Einar, Xiangyang, Erich (C-OGG)en ik) vanuit Tyre in de richting van Beiroet. Daar wisselden we de ongepantserde auto om voor één met pantser. Vanuit Beiroet op naar Chtaura, een stad vlakbij de Syrische grens, waar we de grens zouden oversteken.
Het crossen verliep vlot tot dat de Syrische douane de auto van Erich niet wilde doorlaten, dit omdat die niet geregistreerd was. De verwarring duurde even maar met hulp van de SSAD uit Damascus, kon uiteindelijk toch worden doorgereden.
De weg van de grens naar Damascus is helemaal onder controle van het Syrische leger. Er zijn een aantal roadblocks ingericht door het Syrische leger, als UN mag je daar meteen doorrijden.
Damascus is een grote stad (5.000.000 inwoners) en ligt een beetje in een vallei. Vanaf grote afstand konden we bij binnenkomst de mortierinslagen zien, gelukkig in een gedeelte van de (enorme) stad waar wij niet heengingen. In Damascus werden we ondergebracht in het Sheraton hotel. Het hotel wordt op dit moment hoofdzakelijk gebruikt door de UN en is goed beveiligd.
’s Avonds gingen we, na eerst genoten te hebben van een Agila in het Four Seasons Hotel, een hapje eten in de binnenstad. De Franse invloeden zijn nog duidelijk te zien in de stad, in het restaurant waar wij aten waande je, je in de binnenstad van Parijs.
Zondagochtend vond de commando-overdracht plaats. Van de nog in Damascus aanwezige ambassades (zoals China en Rusland) waren of de ambassadeur of een vertegenwoordiger aanwezig. Van het Syrische leger een generaal-majoor van de veiligheidsdienst en een aantal vertegenwoordigers van UN agentschappen. De gewoonte van mannen in Syrië om elkaar te begroeten met drie kussen is diep ingeworteld, ik behoor daarmee inmiddels ook tot de intimi van de Syrische generaal :-)
Na een vlotte overdracht werden er wat “light refreshments” geserveerd. Dat bood meteen de mogelijkheid voor wat nadere kennismakingen.
Na de overdacht met Einar en Anders op pad naar de oude stad van Damascus. Het rijden door Damascus is een uitdaging, niet vanwege rondvliegende bommen maar omdat het enorm druk is. We bezochten in de oude stad eerst de Souk. Die is gigantisch groot en heel erg druk, aan het begin van de oorlog meden de inwoners die plek, inmiddels is dat niet meer het geval. Het is heel bijzonder te zien hoe in Damascus het leven ‘gewoon’ doorgaat, terwijl je inslagen van mortieren hoort (weliswaar op grote afstand) en de Syrische luchtmacht nadrukkelijk aanwezig is.
Na de Souk, de Moskee bezocht waarin ook het hoofd van Johannes de Doper ‘begraven’ zou zijn. Een interessant gesprek gehad met een parelverkoper en een prachtig winkeltje bezocht waar Einar wat echte damasten tafellakens kocht. Het bezoek afgesloten met een kopje thee en een Agila in één van de oudste theehuizen (+ 200 jaar) van Damascus. In het theehuis had tot voor 2 maanden een verhalenverteller gewerkt, die het publiek vermaakte met zijn romantische verhalen. De man was recent op hoge leeftijd overleden (voor de verandering een natuurlijke dood). In het theehuis werden we bijgepraat over de situatie in Damascus door een Palestijn die daar woonde en voor de UN werkte. Duidelijk is in ieder geval dat het gewone leven deels een façade is en dat eenieder in meer of mindere mate is getroffen door het oorlogsgeweld.
Na een interessant bezoek aan een prachtige stad waarvan het eeuwig zonde is dat die nu zo verscheurd wordt door het oorlogsgeweld, maandag weer op pad via Beiroet naar Tyre. De tocht verliep zeer voorspoedige met slechts een klein oponthoud, dit keer, aan de Libanese grens. In Naquora samen met Einar geluncht met het MCS team, konden we meteen het nuttige met het aangename verenigen. Voor het eerst ’s avonds in het donker teruggereden vanuit Naquora naar Tyre. De wintertijd die hier ook is ingegaan, maakt dat het om half zes al donker is.
De rest van de week weer hard aan de slag geweest in Naquora. Er stonden weer de nodige afspraken op de agenda. Woensdag nog even een uurtje ‘geboomd’ over OGL samen met Patrick Gauchat die deel uitmaakt van het MCS team uit NY en daarnaast ook nog eens de voorganger is van de huidige DCOS UNTSO.
Donderdag stond de presentatie van de uitkomsten van het MCS team aan de FC op het programma. Ik was daarbij ook van de partij, de uitkomsten leidde vooral bij de FC tot nogal wat consternatie. Mijns inziens wat onnodig, in ieder geval leverde de bijeenkomst mij nog een interessant gesprek op met de Amerikaanse Col Swift die, voor een tweedaags verblijf in Libanon en Israel, vanuit NY was komen overvliegen. Hij zou dezelfde dag doorvliegen naar Israel voor een gesprek met COS UNTSO, de wereld bleek wederom weer klein.
Vrijdag na, voor de tweede keer deze week, Green Hill op- en afgerend te zijn terug naar Tyre, dit keer voor een weekend zonder allerlei uitstapjes :-) Het weer is ook hier inmiddels wat omgeslagen, vrijdag en zaterdag serieuze regenbuien waarbij het ook in mijn appartement niet helemaal droog bleef. Gelukkig is de weersverachting voor de komende weken nog prima, met overdag temperaturen van rond de 25 graden :-)
Vanuit Tyre allemaal weer fijne weken toegewenst!
Danielle alvast van harte gefeliciteerd met je verjaardag aanstaande zaterdag :-)
[vip] =>
[userRegistrationDate] => 2014-02-06 11:54:11
[totalVisitorCount] => 10169
[pictureCount] => 21
[visitorCount] => 224
[author] => Carel
[cityName] => Tyrus
[travelId] => 465216
[travelTitle] => Libanon en omstreken 2014-2015
[travelTitleSlugified] => libanon-en-omstreken-2014-2015
[dateDepart] => 2014-02-08
[dateReturn] => 2015-02-24
[showDate] => yes
[goalId] => 9
[goalName] => Werken in het buitenland
[countryName] => Libanon
[countryIsoCode] => lb
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/121/378/801_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/402/907_50x50.jpg?r=11
[titleSlugified] => jeruzalem-ramallah-en-damascus
)
[44] => stdClass Object
(
[reportId] => 4773164
[userId] => 402907
[countryId] => 104
[username] => NaquoraCarel
[datePublication] => 2014-10-18
[photoRevision] => 11
[title] => Weer terug op honk
[message] => De laatste update is alweer een maand geleden. In de tussentijd ben ik op verlof geweest en inmiddels weer terug op honk. Tijd dus voor een actualisatie! Die start een maand geleden……
De verlofreis naar Nederland verliep voorspoedig. Om 12u ’s avonds door Ali Sr., één van mijn liaison assistenten, opgehaald in Tyre. Ali had helemaal begrepen dat ik niet met ware doodsverachting (zoals de vorige keer met Hassan) naar Beiroet gesjeesd wilde worden. Hij reed rustig, we hadden een goed gesprek en de muziek was niet alleen maar Habibi, Habibi enz. :-)
Het was natuurlijk weer heerlijk om door Gonneke van het vliegveld gehaald te worden :-) Het weer was prima, op de terugweg naar Amersfoort nog even lekker geluncht. Wat er precies mis ging weet ik niet, mogelijk het eten van Alitalia, ’s avonds was in ieder geval mijn maag geheel van slag………..
Zaterdag gelukkig weer langzaam maar zeker ‘up and running’.
De vakantie was genieten, een lang weekend met Gonneke naar Slenaken geweest in een goed hotel met heerlijk eten. Daarnaast de (klein)kinderen en ouders bezocht. Kortom een prima verlof in Nederland, waarbij zelfs het weer goed meewerkte :-)
Op 8 oktober weer retour naar Libanon. Ik vloog weer met Alitalia en kwam dit keer gelukkig zonder een verwarde maag aan, maar wel met een uur onduidelijke vertraging. Verwarring was er wel op het vliegveld in Rome (waar ik een tussenstop maakte). Ze hebben daar geen ‘last’ van goede bewegwijzering en van de klantvriendelijkheid raak je ook niet onder de indruk. In Beiroet werd ik opgewacht door de broer van Ali Sr., Nasser. Hij had gelukkig dezelfde rijstijl, daarnaast in opdracht van Ali de auto gewassen voor hij mij ophaalde, de Chief moet immers netjes vervoerd worden :-) Ali bleek er niet te zijn vanwege een motorongeluk, waarbij hij flink over de straat was geschuurd. Gelukkig droeg hij wel een helm, gisteren hem ontmoet, hij was weer behoorlijk aan de beterende hand.
De eerste dag in Naquora was er één van een heleboel informatie krijgen. Het was ook leuk weer enthousiast ontvangen te worden bij de dagelijkse Morning Brief voor de Force Commander.
Vrijdag direct weer op pad. Wederom naar Jeruzalem om en nieuwe UNMO welkom te heten. Daarnaast ook om op het hoofdkwartier een aardig pakket dollars op te halen voor het welzijnsfonds van OGL. De nieuwe UNMO was Pieter, hij vervangt Marcel die helaas vanwege medische redenen niet kan komen. De voorbereidingstijd was voor Pieter, de UN en Nederland kort. De wet van Murphy sloeg dan ook op het laatste moment genadeloos toe. Hij kon niet tijdig een visum krijgen en daarmee dus niet inroteren………… Mijn weekend moest daarmee dan ook wat aangepast worden. Dat lukte aardig, de eerste avond met de plaatsvervangend baas van UNTSO en de personeelsofficier van de UNTSO de wekelijkse vrijdagmiddag en avond borrel van het hoofdkwartier bijgewoond. Aansluitend nog even een glas en een Agila genuttigd in de Arabische wijk van Jeruzalem, waar mijn hotel toevallig ook was. Moet zeggen we hebben ons prima vermaakt :-)
Zaterdag een wandeling door de stad gemaakt. Er waren een hoop activiteiten en het krioelde van de orthodoxe Joden ondermeer omdat het Loofhuttenfeest werd gevierd.
Zondag door Wim bij het hotel opgehaald, vervolgens liet hij mij Ramallah zien. Hij woont daar, zijn werkplek is in Jericho. Een bezoek gebracht aan het graf van Yassar Arafat, erg interessant te zien hoe zijn graf gebouwd is met stenen die een gelijkenis tonen met die op de tempelberg. Het is dan ook de bedoeling dat hij daar ooit wordt herbegraven. Aansluitend door naar zijn appartement waar hij samen met Alex woont die ook voor USSC werkt. Na een Hollands bakje koffie met een lekkere rijstevlaai, met Wim naar Jericho gereden. De route heeft fantastisch mooie vergezichten op de Jordaanvallei. In Jericho de boom bezocht waarin de rijke tollenaar Zacheüs in zou hebben gezeten toen Jezus de stad bezocht. Dat de stad mogelijk al 10.000 jaar oud is en daarmee de oudste van de wereld wordt ook niet geheim gehouden. Na het bezoek weer teruggaan naar Ramallah, waar Alex voor het eten gezorgd had en ik mocht genieten van een heerlijke Palestijnse wijn :-) ’s Avonds na een prima geslaagde dag weer door Wim naar mijn hotel gebracht.
Dinsdag weer op pad naar Naquora. De temperatuur is hier ’s avonds gedaald naar een heerlijke 21 graden in plaats van 28 wat het een stuk prettiger maakt. Overdag is het rond de 29, wat het ook prima toeven is. De dag was een aaneenschakeling van vergaderingen die varieerde van ‘face to face’ tot videoconferentie. Ook maakte ik kennis met mijn nieuwe (tijdelijke) administrative officer, Minoy. Het is een Indiër die Elizabeth vervangt die van haar tijdelijke werkplek binnen OPCW in Damascus, was doorgezonden naar Ghana om daar een bijdrage te leveren aan UN ‘missie’ die Ebola tracht te bestrijden. De eerste indruk van Minoy was prima, na een verlofperiode in India, gaat hij begin november starten. Aan het eind van de dag, samen met Ash (mijn COO) het nieuwe plaatvervangend hoofd van de UNIFIL missie voorgelicht over de bijdrage die OGL levert. De man is zeer ervaren, en heeft zijn ‘roots’ in Pakistan.
De rest van de week stond behoorlijk in het teken van de Military Capacity Study (MCS). Voor de MCS komt eind oktober een team uit New York naar Naquora. De uitkomsten van de studie zullen impact hebben op de omvang en samenstelling van UNIFIL. Hoewel OGL niet een eenheid van UNIFIL is, worden we wel betrokken in de studie. Dit met name om te kijken of onze capaciteit zo optimaal mogelijk is ingezet. Ook was ik uitgenodigd voor de medaille parade van Ghanbat en de commando-overdracht van Italair. Daar natuurlijk acte de presence gegeven en genoten van mooie ceremonies en goede lunches.
Dit keer op vrijdag de Hails and Farewells gehouden. Donderdag kon er namelijk niet gecrost worden van Israel naar Libanon vanwege Joodse feestdagen. De H&F werd gezamenlijk gehouden met een partijtje dat UNIFIL eens per maand houdt op vrijdag, aan belangstelling dus geen gebrek :-) OGL mocht de eerste Fiji-er van de UNTSO missie welkom heten. Daarmee is het aantal verschillende nationaliteiten binnen mijn observer group gestegen tot 24 :-)
Zaterdagochtend samen met Martin McGrath, de Chief van de Liaison Office Beirut, en mijn personeelsofficier Matti de medailleparade van het gecombineerde Fins en Ierse bataljon bezocht. Matti wist de kortste weg…………………….. wat hebben wij veel gezien :-) Wat te laat gearriveerd maar gelukkig kon dat redelijk onopvallend :-)
Alle lezers weer fijne weken toegewenst!
Ik wil hier de collega’s van staf PLC bedanken voor het trouw toesturen van kaartjes. Altijd leuk! In dit geval is bijzondere dank voor Willeke zeker op zijn plaats :-) Blijven genieten van het nummer van Emili Sande!
Cecile en Florian alvast gefeliciteerd met het binnenkort bereiken van de mooie leeftijd van 15 jaar!
Lieve Barbara, voor jou duurt het nog iets langer, maar omdat de volgende ‘uitgave’ van dit feuilleton zeer waarschijnlijk pas na je verjaardag is, nu ook alvast gefeliciteerd met je 26ste verjaardag! Dikke knuffel uit Libanon van je vadertje :-)
[vip] =>
[userRegistrationDate] => 2014-02-06 11:54:11
[totalVisitorCount] => 10169
[pictureCount] => 19
[visitorCount] => 205
[author] => Carel
[cityName] => Tyrus
[travelId] => 465216
[travelTitle] => Libanon en omstreken 2014-2015
[travelTitleSlugified] => libanon-en-omstreken-2014-2015
[dateDepart] => 2014-02-08
[dateReturn] => 2015-02-24
[showDate] => yes
[goalId] => 9
[goalName] => Werken in het buitenland
[countryName] => Libanon
[countryIsoCode] => lb
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/121/353/144_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/402/907_50x50.jpg?r=11
[titleSlugified] => weer-terug-op-honk
)
)
)
[_currentPageNumber:protected] => 3
[_filter:protected] =>
[_itemCountPerPage:protected] => 15
[_pageCount:protected] => 4
[_pageRange:protected] => 10
[_pages:protected] => stdClass Object
(
[pageCount] => 4
[itemCountPerPage] => 15
[first] => 1
[current] => 3
[last] => 4
[previous] => 2
[next] => 4
[pagesInRange] => Array
(
[1] => 1
[2] => 2
[3] => 3
[4] => 4
)
[firstPageInRange] => 1
[lastPageInRange] => 4
[currentItemCount] => 15
[totalItemCount] => 60
[firstItemNumber] => 31
[lastItemNumber] => 45
)
[_view:protected] =>
)
[breadcrumb] =>
>
Reisverslagen
[styleSheet] => https://cdn.easyapps.nl/578/css/style.css
)
Halba - Libanon 
