Gastronomische ervaringenEen vakantie naar Turkije zou niet compleet zijn zonder te genieten van de overheerlijke Turkse keuken. Proef traditionele gerechten zoals kebab, baklava, pide en köfte, en laat je verleiden door de smaken van de lokale kruiden en specerijen. Bezoek lokale markten om verse ingrediënten te kopen, of dineer in gezellige familierestaurants waar je de authentieke Turkse gastvrijheid ervaart. Bovendien zijn er in de grotere steden tal van restaurants die culinaire hoogstandjes uit de internationale keuken serveren.
Prachtige natuur en diverse landschappen
Turkije heeft een gevarieerd landschap dat reizigers blijft verbazen. Van de zonovergoten stranden aan de Egeïsche en Middellandse Zee tot de besneeuwde bergtoppen in het oosten, er is voor ieder wat wils. Ontdek het bijzondere landschap van Cappadocië met haar feeërieke schoorstenen en ondergrondse steden, of verken de watervallen en kloven van het Taurusgebergte. Het land biedt talloze mogelijkheden voor natuurliefhebbers en avonturiers om te wandelen, fietsen en raften.
[picture] => no
[pic1title] =>
[pic2title] =>
[pic3title] =>
[pic4title] =>
[pic5title] =>
[titleSlugified] => vakanties-naar-turkije-weer-erg-in-trek
[imageLink105x105] => https://cdn.easyapps.nl/578/img/icons/news_105x105.jpg
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/578/img/icons/news_50x50.png
[imageUrl] => https://cdn.easyapps.nl/578/img/slideshow/reisinspiratie/85/85_1.jpg
)
[2] => stdClass Object
(
[newsId] => 84
[date] => 2023-05-04
[title] => Welke reisverzekeringen kun je allemaal afsluiten?
[text] => Als je op reis gaat, kun je overwegen om daar een verzekering voor af te sluiten. Er zijn immers een aantal zaken die voor onvoorziene kosten kunnen zorgen, en het is heel denkbaar dat je jezelf daarvoor wilt indekken. Dat kan bijvoorbeeld met behulp van een reisverzekering bij Allianz Direct. Maar op wat voor manieren kun je je allemaal verzekeren voor een reis?
Kortlopende reisverzekering
Wil je een reisverzekering afsluiten voor één specifieke reis? Dan kun je kiezen voor een kortlopende reisverzekering. Zo’n verzekering sluit je af voor een afgebakende periode. Een kortlopende reisverzekering biedt dekking voor onvoorziene gebeurtenissen op en rondom je reis, zoals diefstal, verlies van bagage, medische kosten en annulering van de reis. Kortlopende reisverzekeringen zijn verhoudingsgewijs aan de dure kant.
Doorlopende reisverzekering
Ga je regelmatig op reis en wil je niet iedere keer een kortlopende reisverzekering hoeven te regelen? Dan kun je ervoor kiezen om een doorlopende reisverzekering te nemen. Dan heb je een reisverzekering waar je maandelijks een klein bedrag voor betaalt en van toepassing is op alle reizen die je maakt. Dat is voordeliger als je regelmatig op reis gaat dan telkens een kortlopende reisverzekering afsluiten en de dekking is in principe hetzelfde.
Annuleringsverzekering
Het kan zijn dat je het niet zo noodzakelijk vindt om een reisverzekering af te sluiten voor zaken als diefstal, verlies van bagage en medische kosten, maar dat je je wel zorgen maakt over het verliezen van je geld bij annulering van je reis. In dat geval kun je er ook voor kiezen om een speciale annuleringsverzekering af te sluiten. Deze worden vaak ook bij het boeken van reizen aangeboden. Zo’n annuleringsverzekering dekt de kosten die je maakt als je reis geannuleerd moet worden door onvoorziene omstandigheden, zoals ziekte, overlijden of werkgerelateerde redenen.
Bagageverzekering
Net zoals je je alleen voor annulering kunt verzekeren, kun je ook alleen je bagage verzekeren, namelijk met behulp van een bagageverzekering. Zo’n verzekering biedt dekking voor verlies, diefstal of beschadiging van je bagage tijdens je reis, inclusief persoonlijke eigendommen zoals sieraden en elektronica. Dit kan vooral handig zijn als je veel waardevolle spullen meeneemt op reis, of als je naar een bestemming gaat waar het risico op diefstal hoger is. Het is belangrijk om vooraf goed te controleren wat er precies gedekt wordt door de verzekering en wat de voorwaarden zijn. Vaak geldt er bijvoorbeeld een maximumbedrag per item of per reis en is er een eigen risico van toepassing.
Medische reisverzekering
Je kunt ook medische kosten die je maakt tijdens je reis naar het buitenland verzekeren met een medische reisverzekering. Bijvoorbeeld wanneer je in het buitenland ziek wordt of een ongeluk krijgt en medische hulp nodig hebt. Een medische reisverzekering kan ook de kosten dekken voor spoedeisende repatriëring naar huis, als dat medisch noodzakelijk is. Het is belangrijk om te weten dat je reguliere zorgverzekering niet altijd alle medische kosten in het buitenland dekt. Een medische reisverzekering kan daarom een goede aanvulling zijn op je reguliere zorgverzekering.
Kijk bij het afsluiten van een reisverzekering altijd goed naar de voorwaarden. Per verzekeraar en verzekering kunnen de voorwaarden immers sterk uit elkaar lopen. Je wilt wel daadwerkelijk goed verzekerd zijn voor jouw persoonlijke behoeftes.
[picture] => no
[pic1title] =>
[pic2title] =>
[pic3title] =>
[pic4title] =>
[pic5title] =>
[titleSlugified] => welke-reisverzekeringen-kun-je-allemaal-afsluiten
[imageLink105x105] => https://cdn.easyapps.nl/578/img/icons/news_105x105.jpg
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/578/img/icons/news_50x50.png
[imageUrl] => https://cdn.easyapps.nl/578/img/slideshow/reisinspiratie/84/84_1.jpg
)
)
[topCountries] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[continentId] => 2
[countryId] => 88
[reportCount] => 7
[pictureCount] => 65535
[position] => 1
[countryName] => Indonesië
[countryIsoCode] => ID
[continentName] => Azië
)
[1] => stdClass Object
(
[continentId] => 2
[countryId] => 183
[reportCount] => 4
[pictureCount] => 65535
[position] => 2
[countryName] => Thailand
[countryIsoCode] => TH
[continentName] => Azië
)
[2] => stdClass Object
(
[continentId] => 2
[countryId] => 115
[reportCount] => 2
[pictureCount] => 65535
[position] => 3
[countryName] => Maleisië
[countryIsoCode] => MY
[continentName] => Azië
)
[3] => stdClass Object
(
[continentId] => 2
[countryId] => 201
[reportCount] => 2
[pictureCount] => 65535
[position] => 4
[countryName] => Vietnam
[countryIsoCode] => VN
[continentName] => Azië
)
[4] => stdClass Object
(
[continentId] => 2
[countryId] => 87
[reportCount] => 1
[pictureCount] => 65535
[position] => 5
[countryName] => India
[countryIsoCode] => IN
[continentName] => Azië
)
[5] => stdClass Object
(
[continentId] => 2
[countryId] => 170
[reportCount] => 1
[pictureCount] => 36442
[position] => 6
[countryName] => Sri Lanka
[countryIsoCode] => LK
[continentName] => Azië
)
)
[countryId] => 96
[countryName] => Japan
[continentId] => 2
[continentName] => Azië
[countryPopulation] => 0
[countrySurface] => 0
[capitalCityLongitude] => 0.000000
[capitalCitylatitude] => 0.000000
[portalReports] => ArrayIterator Object
(
[storage:ArrayIterator:private] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[username] => annemarieteuben
[datePublication] => 2023-05-26
[title] => Aanval bogel.
[message] => Woensdag 24 mei
Vanmorgen na het ontbijt in de lokale trein gestapt en in een half uur naar Nanzoin gereden. Daar eerst naar de liggende Boeddha gelopen. Na een foto sessie zijn we via de achterkant van zijn lichaam op schouder hoogte naar binnen gegaan. We krijgen een houten plankje waar je een wens op mag zetten en op de achterkant je gegevens. Over 44 tegels lopen we naar borst hoogte en nemen een trap naar boven. Op hart hoogte kunnen we het plankje aanbieden aan Boeddha bij een tempeltje waar Boeddha’s as ligt. Weer over 44 tegels lopen we naar zijn voeten, de uitgang. Daar mogen we met drie dartpijltjes ons geluk beproeven maar helaas geen prijs.
We lopen via een rots partij, tuin en waterval langs de honderdje beelden die er staan.
Weer terug in Fukuoka neem ik met twee gasten de bus naar het strand. Daar zwemmen zij een tijdje als enigen. Er is totaal geen strand cultuur in Japan. Mensen willen niet bruin worden en zijn bang voor huid kanker.
Als de zon schijnt doen wij wat uit maar hier gaan ze steeds meer huid bedekken.
Terug bij het station ga ik treinkaartjes halen voor het traject Kyoto-Tokyo en sta een uur in de rij. Maar gelukt.
Daarna gaan we eten bij een tempura restaurant. Heerlijk. Een visje, garnaal en veel groenten in tempura gebakken met rijst en miso soep.
We besluiten de avond in een publiek badhuis.
Uitkleden, wassen en daarna in een super heet bad. Gezellig en goed voor de huid. Er zijn drie Japanse dames waarvan één ons uitleg geeft in gebroken Engels.
Donderdag 25 mei
Oh het schiet nu erg op naar het einde van de reis. Nog 11 dagen en ik ben weer thuis na 11 weken Japan. Ik mis het nu al.
Vanmorgen zijn we met de trein naar Nagasaki gegaan. Een keer overstappen in een supersonische trein. Daarna de bagage in kluisjes gedaan op het station.
Met de tram naar het Peace Park waar we eerst het park bezocht hebben en de kathedraal. Honderdenkinderen zijn hier op dit moment die schoolreis hebben. Maar niet erg veel last van. Het park is in tweeën gesplitst en in het tweede deel staat een zwarte paal op de hoogte waar de bom gevallen is. Deze is 469 meter in de lucht uit een gespat en heeft heel veel schade aangericht.
We bekijken nog een prachtig beeld van een moeder met kind en het beeld van Sadako. Het meisje van de gevouwen kraanvogeltjes.
Daarna lopen we vele trappen omhoog om het Bommuseum te bezoeken. Iedereen gaat naar binnen en ik blijf achter bij de bagage.
Als iedereen weer triest het museum uit is lopen we naar de herinnering kamer. Deze is ingericht als stilte kamer met pilaren met licht en in één van deze pilaren de vele boeken met namen van overledenen.
Zo indrukwekkend. En we krijgen een mooi einde van deze dag. Er loopt een schoolklas voor ons uit de stilte kamer in en er begint een ceremonie. Eerst verteld er een leerling iets, daarna volgt een gezang en een andere leerling verteld iets. Als laatste loopt er een meisje naar voren met de strengen met 1000 kraanvogeltjes gevouwen door de leerlingen en bied deze aan. Prachtige ceremonie. En omdat het nu schoolreis tijd is worden er heel veel van deze ceremonie’s gehouden.
Na deze bijzondere middag gaan we naar het appartement. Maar hoe komen wij binnen als er geen persoon aanwezig is en de code van de deur het niet doet. Gelukkig is er een Japanse dame die ons uit de brand helpt en met de eigenaar belt en na een half uur zijn we binnen. Afscheid genomen van de dame en op zoek naar sleutels. Weer een kwartier later loop ik naartoe Lawson waar ik WiFi heb en zie dat er ergens bakjes moeten hangen met sleutels erin. Maar ik kan ze niet vinden. Blijkt dat er een hek voor staat. Even de geleverde code intoetsen en ja we hebben drie sleutels. Prachtige appartementen met alles er in waaronder een wasmachine. We hebben er die en dat is ook meteen het hele huis.
Door het gedoe om binnen te komen is het al erg laat en we gaan op zoek naar een restaurant. Vier belanden in een tempura restaurant en drie in een wat westers restaurant. Maar heerlijk gegeten. Ik had een tray met soep, salade, spaghetti en een roomschotel met champignons en garnalen.
Oude dag.
Vrijdag 26 mei
Om half 10 vertrokken. Eerst bij een bakker en 7 eleven langs. Alles in een zak mee en op de 19e verdieping van het nieuwe stadhuis heerlijk zitten ontbijten.
Prachtig uitzicht over de stad. De groep splitst zich en we gaan met vijf personen verder. We lopen naar de Fukusai Tempel. Een Boeddhistische tempel maar een hele aparte. De tempel is een groot schildpad die bereden wordt door Kannon, de godin van genade. In de tempel hangt een Foucault slinger. Beneden in de kelder zien we nog oorlog spullen.
Verder lopen we naar het monument van de 26 martelaren en de bijbehorende katholieke kerk. Hier liggen wat botjes van drie martelaren. We komen hier weer de groep Poolse pelgrims tegen die we gister ook zagen. Buurvrouw praat even met ze, zij is immers van Poolse oorsprong.
Blijkt dat ze as van twee Poolse martelaren naar dit kerkje hebben gebracht en net een dienst hebben bijgewoond. Buurvrouw krijgt een plastic plaatje met twee paters erop met een gaatje waar een stukje stof van hun pij in zit. Later in het appartement blijkt dat de twee heren in Peru vermoord zijn, in 1999. Bijzonder. We kijken nog naar de dame die de bloemen ververst in Ikebana.
We lopen alle trappen weer af en gaan via allerlei achteraf weggetjes naar de kade om een bezoek te brengen aan Deshima Warf. Een restaurantjes reeks aan de kade.
Weer verder naar China Town waar we oude mannetjes zien Japans schaken op een plein. Bij een restaurant wijs ik de speciale gerechten Champon en Saraudon aan. We besluiten lunch te kopen bij de Lawson en lopen terug naar het plein om het daar op te eten. Op de stenen tafels liggen pamfletten maar ik kan het niet lezen.
Terwijl we lekker zitten te lunchen grijpt een roofvogel zo een onigiri uit de handen van een gast. We schrikken ons een hoedje.
Maar verder laten ze ons met rust gelukkig.
Na de lunch lopen we naar Deshima waar we in twee uur het museum dorpelingen.
Nadat de Portugese het op het eind van de 16e eeuw te bond hadden gemaakt met het winnen van zieltjes werden ze het land uitgezet en werd Japan op slot gedaan voor de buitenlanders. De Nederlandse VOC mocht echter blijven maar op een eilandje voor de kust van Nagasaki. Er woonden 20 mannen die door 200 Japanners in de gaten werden gehouden. Één keer per jaar kwam de vloot weer voorbij met nieuwe handel uit het westen maar ook uit Batavia en andere VOC posten. Dan werd er geruild of handel gedreven. Ook gaven de Nederlanders opleidingen aan Japanners, ook Nederlands. Één keer per jaar moest dan een delegatie naar Edo om voor de Shogun te verschijnen.
Het eiland is nu geen eiland meer omdat er veel land is bij gewonnen uit de zee.
Alle huisjes zijn gerenoveerd en als museum ingericht. Hier komen we een groep van NRV tegen en twee NL mannen die vier weken door Japan reizen. Ook zie ik de gids die ik wel eens bij een NRV reis heb gehad.
We vervolgen onze weg langs de Nakashima rivier met al de mooie oude stenen bruggen en koi karpers naar het noorden waarna ik afsla de winkelstraat in. Het begin zijn het winkels waar de Japanners zelf winkelen daarna wordt het wat moderner en toeristischer.
We eindigen bij een tweede hands kimono zaak maar helaas gesloten. Dan maar naar de Daiso een honderd yen winkel. We slenteren de vijf etages over en rekenen af. Ik heb een gat in mijn broek opgelopen en koop een stoffen plaatje van een panda op op het gat te naaien.
Tegen over de Daiso zit een sushi zaak waar we heerlijk wat vis naar binnen werken met een kopje thee. Ik doe natuurlijk weer te veel wasabi in de soja saus, wat heel on Japans is maar wel super lekker, en mijn mond staat in brand. Heerlijk!
Tegen zeven uur zijn we weer in het appartement waar we onder het genot van een bakje koffie en thee aan het relaxen zijn.
Oude dag.
[userId] => 51269
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5093609
[countryId] => 96
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 46
[author] => Anne-Marie
[cityName] => Nagasaki
[travelId] => 528268
[travelTitle] => Japan 1 2023.
[travelTitleSlugified] => japan-1-2023
[dateDepart] => 2023-03-22
[dateReturn] => 2023-06-06
[showDate] => no
[goalId] => 9
[goalName] => Werken in het buitenland
[countryName] => Japan
[countryIsoCode] => jp
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/japan,nagasaki
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/051/269_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => aanval-bogel
)
[1] => stdClass Object
(
[username] => annemarieteuben
[datePublication] => 2023-05-26
[title] => Fietsen op de Kibi vlakte.
[message] => Zondag 21 mei
Vandaag gaan we met de Shinkansen naar Okayama.
We stappen in Oeno station in de Yamamoto trein naar Tokyo Station.
Hier stappen we in de Hikari Shinkansen voor een 4 uur durende treinreis naar Okayama waar we net na 14:00 uur aankomen. We kunnen pas na drie uur inchecken maar brengen wel de bagage naar het appartement. Dit mag ook niet maar ik heb de inlogcode van het pand al. Ik blijf bij de bagage en de rest gaat een blokje om. Klokslag drie uur kunnen we digitaal inchecken wat drie kwartier duur en totaal niet lukt. Na twee videobel momenten lukt het dan eindelijk en krijgen we de codes voor de appartementen. En deze zijn voor Japanse begrippen groot. In die van ons staan twee eenpersoons bedden en één twee persoons bed. Een grote badkamer met aparte douche en een klein keukentje. Prima voor twee nachten. We gooien de bagage in het appartement en gaan naar de landschapstuin. Het is broeierig warm en de anderhalve kilometer valt tegen om te lopen. In de tuin is het niet zo druk en we genieten enorm.
In de avond belanden we bij een Chinees restaurant waar we heerlijk eten. In het appartement kletsen we nog bij en vallen tegen half 11 in slaap.
Maandag 22 mei
We ontbijten bij Vie de France. Nou de helft koopt er broodjes en koffie en de andere helft koopt iets bij de conbini. Maar we eten het gezamenlijk op bij Vie de France. Daarna stappen we in de boemeltrein naar Soja. Bij de familie waar ik altijd fietsen huur stappen we op de fiets. Een gast had gevraagd om een ikebana mes te kopen en zie ik niet een soort tuincentrum. We stoppen en hebben een leuk gesprek in de winkel met een Japanse dame die goed Engels spreekt en vertaalt voor de eigenaar. Er wordt een mes gekocht en we nemen een foto met de eigenaar.
Ik beloof om op een andere reis langs te komen om te vertellen of het mes goed was. Ikebana is een Japanse kunstvorm van bloemen schikken. Voor de bamboe te splitsen heb je een speciaal mes nodig.De gast heeft er een mes voor haar leraar gekocht.
Op de fiets verder naar de eerste tempel onderweg zien we dat boeren hun land aan het bewerken zijn en er veel reigers klaar staan om de wormen uit de grond te trekken.
We stoppen bij de Kokubun-ji tempel. Een Boeddhistische tempel met een prachtige houten pagode uit de 19e eeuw.
Verder op stoppen we nog bij een combini voor de lunch die we meenemen en bij een aantal graven opeten.
De laatste stop is bij de Kibitsu-jinja schrijn en een grafheuvel. Ook zien we nog koi karper streamers in de lucht hangen. Bij de tuin van het schrijn komen we een bruidspaar tegen waar we foto’s van mogen maken. We hebben een leuk gesprek met het paar uit Kanazawa. Ze vertelde dat de kimono die ze draagt van haar schoonmoeder was.
Ook zien we een baby’tje in een prachtige kimono die een soort doop ondergaan heeft.
Nadat we de fietsen ingeleverd hebben in Bizen gaan we met de boemel naar Kurashiki. Hier hebben we nog een uur de tijd om de oude Bikan te bezoeken voordat de winkels sluiten die in de gerenoveerde pakhuizen onder gebracht zijn. Met buurvrouw loop ik een heuvel op waar we een bezoek brengen aan een Shinto schrijn en een mooi uitzicht hebben op de oude huizen.
In Kurashiki lopen we achter het station naar een sushi restaurant waar we heerlijk eten. Tegen acht uur nemen we de boemel terug naar Okayama en in het appartement pakken we de spullen weer in voor vertrek morgen.
Dinsdag 23 mei
Tegen negen uur checken we uit en lopen naar het station. Hier ontbijten we weer bij Vie de France maar ik blijf bij de koffers staan die in de station hal staan. Ik ontbijt nooit met brood in Japan maar met onigiri. Driehoekjes rijst met vulling van tonijn of zalm omwikkeld met zeewier.
Jammer dat je deze niet thuis kan kopen. Moet toch eens leren deze zelf te maken.
We nemen de Sakura Shinkansen naar HAKATA, het station van Fukuoka.
Het is een rit van bijna twee uur.
In de stad aangekomen brengen we de koffers eerst naar het hotel. Ik moet inchecken en we gaan.
Eerste stop de Tochoji een Boeddhistische tempel opgericht door Kukai.
We betalen ¥50 en krijgen een kaarsje en een wierook stokje om te offeren.
Er staat een houten Boeddha van 16,2 meter. De rest van het complex bekijken en komen we een collega met groep tegen, hahaha.
Daarna gaan we lunch kopen en eten dit op op het dak van het station. Ook bekijken we het uitzicht.
Door naar het Sumiyoshi schrijn waar we een ceremonie zien en een prachtige foto van een priester mogen maken.
Langs de Nakarivier lopen we via Canalcity en het Acros gebouw naar een supermarkt. Even het dure fruit bekijken en wat kopen.
Op naar Kushiro Janja voor een blik op een festival float.
En via het station naar het hotel. We hebben een mooie grote kamer met drie bedden.
We lopen met zijn drieën naar de kelder van het station alwaar we een heerlijke sashimi maaltijd verorberen. Bij terug komst in het hotel Erwin gebeld.
Oude dag.
[userId] => 51269
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5093608
[countryId] => 96
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 34
[author] => Anne-Marie
[cityName] => Nagasaki
[travelId] => 528268
[travelTitle] => Japan 1 2023.
[travelTitleSlugified] => japan-1-2023
[dateDepart] => 2023-03-22
[dateReturn] => 2023-06-06
[showDate] => no
[goalId] => 9
[goalName] => Werken in het buitenland
[countryName] => Japan
[countryIsoCode] => jp
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/japan,nagasaki
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/051/269_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => fietsen-op-de-kibi-vlakte
)
[2] => stdClass Object
(
[username] => annemarieteuben
[datePublication] => 2023-05-23
[title] => Tokyo.
[message] => Donderdag 18 mei
Vanmorgen al vroeg in de trein naar Nikko gegaan. Ik was vooraf bang dat we geen treinticketskonden krijgen maar dat viel 100% mee. Er was niet eens een rij voor het loket. Na twee uur door het mooie landschap te hebben gereden kwamen we aan op het station van Nikko. Daar konden we meteen op de bus naar het Toshugu schrijn. Om 13:00 uur begint de samurai parade. We lopen rustig naar de straat waar het gaat gebeuren en zoeken een mooie plaats uit waar we het goed kunnen zien en goede foto’s kunnen maken. Dan gaan we alvast tickets kopen om het schrijn te bezoeken na de parade.
En dat was een hele goede zet. We nemen onze positie in en rond 13:20 uur komen ze er aan lopen. Normaal lopen er 1000 verklede mensen in de parade maar ivm COVID lopen er dit keer 500 mee. We zien een shogun, speerwerpers, samurai en vele andere figuren uit de edo tijd. De laatste die langs komt is een groep mannen in het wit die een draag bare schrijn naar boven sjorren. Indrukwekkend om te zien.
Dan gaan we het schrijn bezoeken wat eigenlijk op gericht is als herdenkingsdienst plaats voor een shogun.
De gebouwen zijn rijkelijk gedecoreerd en beschilderd. We genieten met volle teugen. Als toetje mogen we zelfs het hoofd gebouw in als we van het mausoleum terug komen. Schoenen uit en genieten.
We nemen de trein terug en in Tokyo aangekomen neem ik iedereen nog even mee de Asakusa wijk in. Wat een verschil met overdag zeg. Bij de vvv is bijna niemand boven en bij de Sanja tempel is het ook erg rustig. We genieten van de serene rust en zien de gebouwen prachtig uitgelicht.
Na een blik op de Skytree nemen we de metro terug naar het appartementen complex. Uiteindelijk ben ik om 22:00 uur weer in mijn hotel.
Vrijdag 19 mei
Het lukt mij maar niet om uit te slapen hier. Ik ben elke ochtend rond zes uur wakker en in slaap komen lukt ook niet. Kortom ik loop er weer als een zombie bij. Maar dat mag de pret niet drukken.
Vandaag zijn twee mensen van de groep er zelf op uit en zijn we nog met vijf over.
We nemen eerst de metro naar het keizerlijk paleis. Daar nemen we een foto van de beroemde brug en zwaaien even naar de keizer.
Daarna lopen we naar het Forum gebouw. Een congrescentrum maar met een prachtig ontwerp. Op het dak van het postkantoor bekijken we Tokyo Station waar net een aantal Shinkansen binnen komen.
Weer met beide voeten op de grond bekijken we het gebouw van binnen.
Snel met de metro naar Asakusa tempel maar helaas is het grote festival afgeblazen omdat het regent. Dan gaan we maar Takoyaki eten. Een soort oliebolletje met een klein inktvissen er in. Het begint harder te regenen. Nadat we het festival terrein en de tempel in bekeken hebben springen we de metro in naar Harajuku. Het regent pijpenstelen en we gaan anderhalf uur bij de Ikea zitten afwachten tot het droog wordt. Maar helaas. Het regent gelukkig wel minder hard.
Met de metro weer richting hotel waar we onder het treinspoor een sushi restaurant in gaan. Het is een katten sushi dus met een lopende band. Tot mijn verbazing probeerde iedereen van alles en er is blijkt zelfs walvis te zijn wat ik voor paarde vlees aan zie.
We besluiten; tegen zevenurig dat we genoeg regen hebben gehad en breien een eind aan de dag.
In mijn hotel heb ik een gezamenlijk band ter beschikking en daar plons ik dan ook in. Ik ben er alleen.
Even voor de duidelijkheid. De groep zit in een prachtig appartementen complex maar dat was voor één persoon boven budget en zodoende zit ik een een goedkoop hotel op loop afstand van hun gebouw.
Zaterdag 20 mei
Vanmorgen in de metro naar Asakusa station gereden. Daar ontbijt gekocht en aan de rivier Sumida opgegeten. Verder gewandeld langs de rivier en bij het sumo stadion drie kwartier gestaan om aankomende worstelaars te fotograferen.
Daar na terug naar Asakusa. Oor de start van het Sanja festival. Hier worden door 44 buurtschappen draagbare schrijns vanaf het hoofd schrijn via een route weer terug gedragen naar hun buurthuis.
Deze schrijnen kunnen tot 1100 kg wegen en worden door mankracht gedragen. Waar veel sake bij wordt gedronken. Het leuke van festivals is dat er ook veel tenten staan met hapjes en wij eten dan ook Okonomiyaki wat mijn favoriet is.
We genieten van het festival. Het is zo leuk om de altijd gereserveerde Japanners totaal uit hun dak te zien gaan. Ook de kinderen gaan los en dragen hun eigen kleine schrijn.
Tegen half drie verlaten we het terrein en rijden met de metro naar het Goverment gebouw. Het stads kantoor van Tokyo. Op de 45e verdieping kun je van het uitzicht genieten. Vandaag helaas geen Mount Fuji. Hup de metro weer in voor een bezoek aan Shibuya. De wijk waar het drukste kruispunt ter wereld is en een standbeeld van hondje Hachiko. We brengen ook een bezoek aan de Disney Store.
De laatste stop is Takeshita Dori het hipste straatje van Tokyo waar we al eerder waren maar in de regen. Rondom Ueno eten nog wat mensen van de groep maar ik zit nog vol van de lunch.
Oude dag.
[userId] => 51269
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5093496
[countryId] => 96
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 32
[author] => Anne-Marie
[cityName] => Tokio
[travelId] => 528268
[travelTitle] => Japan 1 2023.
[travelTitleSlugified] => japan-1-2023
[dateDepart] => 2023-03-22
[dateReturn] => 2023-06-06
[showDate] => no
[goalId] => 9
[goalName] => Werken in het buitenland
[countryName] => Japan
[countryIsoCode] => jp
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/japan,tokio
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/051/269_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => tokyo
)
[3] => stdClass Object
(
[username] => annemarieteuben
[datePublication] => 2023-05-23
[title] => Met zeven op reis.
[message] => Maandag 15 mei
Vanmorgen vroeg opgestaan omdat ik alles nog wilde nalopen voor mijn eigen reis. Morgen komen zes vrienden waarmee ik drie weken door Japan ga reizen.
Nog de route van het treinstation naar de appartementen gelopen, treintijden gecheckt en dat soort dingen. Ook mezelf niet vergeten en heb bij mijn favoriete tweede hands winkel een bord gekocht die ik vier weken geleden al had gezien. En nu heel voorzichtig met mijn koffer omgaan.
Meteen ook een rol bubbelplastic gekocht en er omheen gewikkeld.
Bij terugkomst in het guesthouse was deze overgenomen door een groep jongeren uit Denemarken. Een rondreis en slapen in een guesthouse. Tja dan kun je toch ook zelf rond gaan reizen. Was wel een hele aardige reisbegeleider uit Engeland. Ze gingen met zijn allen maar Shibuya.
Toen de regen voorbij was zelf er ook op uit gegaan naar de Kanda Tempel. Daar zou een Noh voorstelling zijn maar helaas bij aankomst bleek dat het morgen is. Wel een prachtige tempel overigens.
Bij terugkomst met Erwin video gebeld en met een oud buurman. Maar toen hebben we maar meteen afgesproken om een drankje te nemen. Hij kwam in de trein naar me toe. Twee uren bijgeklust in een sushi restaurant. Consternatie alom komt de eigenaar binnen zetten om te eten en hij is een bekende chef op tv.
Wij mochten in eerste instantie de zaak niet naar binnen totdat buurman begon te spreken. Hij spreekt vloeiend Japans en toen mochten we erin. De sushi was heerlijk.
Buurman weer in de trein naar huis en ik naar het guesthouse. Tandenpoetsen en op bed.
Dinsdag 16 mei
Na een ontbijt van twee onigiri’s(de Denen kregen cereal met melk) rustig in de metro naar Oshiage gegaan om daar verder met de trein naar Narita te gaan.
Veel te vroeg. Ik koop een lunch en ga bij het observatie dek zitten in de schaduw. Het is opeens warm hier. Heb mijn hoody vandaag nog niet aan gehad. Dat is beter dan de 8 graden in Hokkaido. Maar we krijgen deze week tegen de 30 graden aan.
Tegen 12 uur naar de gate gelopen en daar zie ik dat mijn eerste twee gasten om 12:45 uur gaan landen. Uiteindelijk komen ze rond 13:45 uur door de deuren. Zo gezellig om mijn Belgische vrienden weer te zien. Even bijkletsen en hop de trein in.
Vijf kwartier later staan we in de lobby van het appartementen complex. We kunnen al inchecken. Fijn. We kletsen verder op de prima kamer. Heel nieuw en alles aanwezig van een mooie badkamer tot een klein keukentje en een wasmachine.
We lopen een blokje om en ik laat ze achter bij Ueno park zodat ik weer naar het vliegveld kan gaan.
Woensdag 17 mei
Nou daar zit ik dan ik mijn eigen ‘hotel’ afgesneden van de groep. Ik zit in de kantine en het is 07:10 uur. Ik kijk uit naar het Ueno park en er zijn echt al tientallen mensen in de weer. Wandelen, hardlopen, hond uitlaten en oefeningen doen. Dat zouden ze toch bij ons ook moeten doen, goed voor lichaam en geest.
Wat gaan we vandaag doen? Ik sta eerst in de rij om onze JRpassen op orde te maken. Daarna gaan we ontbijten en naar Kamakura.
4 van de zes hebben goed geslapen. In Kamakura aangekomen gaan we eerst naar de Tsurugaoka Hachimangu Shrine. We hebben geluk en zien twee stellen met baby’s die ‘gedoopt’ worden. Een nader kind loopt in een prachtig mooie kimono. Ook de ouders lopen traditioneel gekleed.
Terug naar het station geeft ik iedereen een uur de tijd om te lunchen of te shoppen. Ikbeland met twee dames in een parkje in de schaduw. Het kan vandaag 32 graden worden en wat schaduw is dan wel lekker.
Na de lunch nemen we een lokaal treintje naar Hase. Ik zit zo te kletsen dat ik vergeet uit te stappen. Twee stops verder weer instappen in de trein in de andere richting en klaar. We lopen naar de Kotokuin tempel waar een Boeddha staat van 13,4 meter hoog. Hij kijkt naar zee.
Terug naar het stationnetje lopen we bij de Hasedera tempel binnen. Tot even voor vijf uur hebben we het complex bekeken. De irissen staan in bloei. De tuin staat er prachtig bij en ook de zen tuin met aangeharkte kiezels.
We nemen de lange weg weer terug naar Tokyo en lopen naar het appartementen complex. Even relaxen en daarna eten in het stations gebouw. Het is buiten op straat in de wijk super druk en daar kom je echt niet in een restaurant met zeven mensen.
We eten allemaal het zelfde een noodle schotel met zeevrachten.
Gezellige oude dag.
[userId] => 51269
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5093495
[countryId] => 96
[pictureCount] => 8
[visitorCount] => 39
[author] => Anne-Marie
[cityName] => Tokio
[travelId] => 528268
[travelTitle] => Japan 1 2023.
[travelTitleSlugified] => japan-1-2023
[dateDepart] => 2023-03-22
[dateReturn] => 2023-06-06
[showDate] => no
[goalId] => 9
[goalName] => Werken in het buitenland
[countryName] => Japan
[countryIsoCode] => jp
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/117/239_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/051/269_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => met-zeven-op-reis
)
[4] => stdClass Object
(
[username] => annemarieteuben
[datePublication] => 2023-05-14
[title] => Tour klaar.
[message] => Donderdag 11 mei
Vanmorgen met de trein naar Sapporo. Eindelijk konden we onze bagage eens kwijt in rekken. Na een kleine twee uur komen we aan. Meteen door naar het hotel om de bagage te brengen. Veel te vroeg om in te checken daarom nemen we de trein naar Otaru. Daar is een kanaal te bewonderen met pakhuizen die opgeknapt zijn. Het viel erg tegen.
Meer dan de helft van de groep is eerder terug gegaan dan de vier uur die er voor stonden. Ik heb met een man uit de groep een heuvel beklommen en twee schrijnen bezocht. Was een mooie wandeling.
Terug in het hotel inchecken.volgens mij hebben we een upgrade. Practice kamers met twee bedden voor mij alleen. En alle singels hebben dit. Eindelijk ruimte.
Ik moet van alles regelen en ga niet met de groep eten.
Vrijdag 12 mei
Vandaag gaan we naar de The Hill of Boeddha een creatie van Tadao Ando. Eerst 20 minuten in de metro en daarna nog 40 minuten met de bus. In twee uur bekijken we de Boeddha, die in een heuvel zit en met zijn hoofd boven het maaiveld uitkomt, de Maoi beelden en Stonehenge.
Ik plan dit bezoek altijd in met de groep alhoewel het geen officiële excursie is van Aap.
Rond half drie zijn we weer terug in Sapporo waar iedereen zijn gang gaat.
17:40 uur verzamelen voor het afscheid dinner bij Belgisch Biercafé Paul.
We zijn met 15 personen en hebben gezellig twee uur met friet, kip, salade en een wafel met ijs en slagroom.
Zaterdag 13 mei
Twee stellen moeten verhuizen naar een ander hotel, foutje van Aap.
En voor twee gasten ben ik rolstoelassistentie aan het regelen op de vliegvelden. Laks van de reisverzekering dat zij dit niet doen!
Tegen half drie gaan we met de trein naar het vliegveld waar het heel lang duurt voor alles geregeld is en ik blij ben dan ik mee was. Ze worden naar de douane gerold en ik kan weer terug naar het hotel waar ik om 18:00 uur aan kom en het volgende probleem al weer op me ligt te wachten.
Na een video bel gesprek met de agent en de receptie is dit ook geregeld en kan ik rond 19:15 uur eindelijk gaan eten. Het wordt een afhaal sushi. Ik ben dood op maar heb om 21:00 uur nog een afspraak met vier mannen uit de groep.
Tegen half 11 lig ik dan eindelijk in mijn bed.
Zondag 14 mei
Mijn lief broertje is jarig, hieperdepiep hoera. En het is Moederdag. Voor ons is het een vertrek dag. Mijn wekker gaat om 05:00 uur. Rond 05:20 uur breng ik de eerste vertrekkende gast van vandaag naar de trein. We nemen afscheid en ik koop nog 10 tickets voor de rest van de groep.
Duik weer in mijn bed en slaap nog een uur. Om 09:00 uur zwaai ik vier gasten uit die nog een week in Tokyo blijven.
Tot 12:30 uur is het heel gezellig in de lobby met bagage neerzetten en gezellig kletsen.
Dan vertrek ik met een groep van vijf naar het station. Ik check ze in bij de International Terminal en loop terug naar Domestic. Ik vertrek om 16:30 uur naar Tokyo maar kan al inchecken. Een gangpad stoel, ik ben blij.
Ik heb een uur en 40 minuten vliegtijd.
Dan nog met de trein naar de stad en inchecken in het guesthouse.
Zo te zien ben ik de enige westerling in het vliegtuig.
[userId] => 51269
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5093131
[countryId] => 96
[pictureCount] => 5
[visitorCount] => 79
[author] => Anne-Marie
[cityName] => Tokio
[travelId] => 528268
[travelTitle] => Japan 1 2023.
[travelTitleSlugified] => japan-1-2023
[dateDepart] => 2023-03-22
[dateReturn] => 2023-06-06
[showDate] => no
[goalId] => 9
[goalName] => Werken in het buitenland
[countryName] => Japan
[countryIsoCode] => jp
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/114/342_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/051/269_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => tour-klaar
)
[5] => stdClass Object
(
[username] => annemarieteuben
[datePublication] => 2023-05-14
[title] => Vrije dag.
[message] => Maandag 8 mei
Uitslapen heerlijk maar toch om half acht wakker. Het gaat steeds beter met mijn rib. Als ik me nu moet omdraaien in bed doet het al minder zeer. Ik voel me ook beter.
Opeens heb ik een vrije dag. Wandelschoenen aan en twee uur door het bos gewandeld. Spechten, boomkruipersen een eekhoorn gezien. Nog veel meer vogels gehoord maar niet gezien. Het was heerlijk rustig om even alleen te zijn. Twee kratermeertjes gezien, een flat gebouw wat is blijven staan na een eruptie, een Spa ook in puin en een weg die er wat raar bij lag. Wat een kracht heeft zo’n uitbarsting dan.
Even wat geluncht en op mijn kamer met uitzicht op de grote vulkaan zitten werken.
Tegen half vijf opzoek gegaan naar een restaurant maar alles gesloten. Dan maar iets bij de 7 eleven opgehaald. Nasi met Kimsi een Koreaans gerecht. Was wel lekker. Daarna nog wat sla erin en de maag is weer gevuld. Vanavond weer vuurwerk en dan morgen vertrek naar Asahikawa.
Dinsdag 9 mei
Nou dat liep even anders vannacht. Ik werd om half twee wakker geklopt. Bij een oudere heer was de heup uit de kom. Ik naar de receptie, op de bel
gedrukt. Komt niemand. De agent video gebeld en die bellen naar het hotel, werd niet opgenomen. Uiteindelijk kwam er iemand. Hmmm ambulance gebeld, gast afgevoerd naar het ziekenhuis. Niet meer geslapen.
Tegen half zeven komt de gast weer binnen lopen, heup weer in de kom maar loopt heel langzaam.
We vertrekken met de plaatselijke bus naar Toya station. Daar namen we samen met een Djoser groep de trein naar Sapporo. Een half uur overstap tijd dus lunch gekocht. De tweede trein brengt ons in ander half uur naar Asahikawa. Regen.
Bij het hotel mochten we meteen inchecken wat erg fijn is. Eerst maar naar het vvv voor plattegronden en info over de bussen naar de dierentuin. Wij zijn eigenlijk in deze stad om een wandeling bij krater meertjes te maken maar de kabelbaan is in onderhoud. Heel jammer. Bij terug komst in het hotel struikelde een gast die mee liep en verspild haar frapochino van de Starbucks. Entree van het hotel onder de koffie.
Ik heb een poging gedaan om te slapen maar dat lukte niet dus Erwin video gebeld.
Het wordt eindelijk iets warmer in Nederland.
Tegen half zeven gaan we met zes personen naar een sushi restaurant maar veel te duur en we belanden bij de Nepalees. Heerlijke curry gehad.
En het was erg gezellig.
Terug in het hotel volgende problemen zich op. Een is haar beurs verloren en van vier gasten is een hotelkamer niet geboekt in het volgende hotel.
Om wat af te koelen beland ik bij hen op de kamer en hebben we leuke gesprekken. Ik kende hen al van een eerdere reis door Japan.
Het is nu wel relax reizen de laatste dagen omdat iedereen zijn eigen ding doet.
Woensdag 10 mei
Dierentuin dag.
Omdat we het Daisetzusan National Park niet kunnen bezoeken omdat de kabelbaan in onderhoud is gaan ik met een stel naar de dierentuin.
Met de bus 40 minuten naar het oosten. De dierentuin staat bekent omdat er in de winter medewerkers van het park met pinguïns door het park lopen. Helaas nu niet. We gaan eerst naar de pinguïns waar vier soorten rondlopen. We lopen door een doorzichtige buis in het water en de diertjes zwemmen om ons heen. Buiten kunnen we ze mooi op de foto zetten. Over een half uur worden ze gevoederd en wil ik terug zijn.
Met zijn zessen lopen we naar het verblijf van de leeuwen, tijgers en panters. Ik sta bij een tijger te kijken die naar me toe komt lopen. Keert zich om een straalt zo een reuk signaal over me heen. Gadverdamme. Mijn hele jas stinkt. Even verder op lees ik een waarschuwing bordje dat dit kan gebeuren. Bij het leeuwen paar zijn drie pups te bewonderen. De panter is lui en ligt te slapen.
Weer terug naar de pinguïns voor het voederen zien we dat ze een hele vis in één keer door slikken. Twee of drie per pinguïns.
Verder zien we nog ijsberen, zeeleeuwen, zeehonden, herten, kraanvogel, prachtige uilen en arenden, bruine beer, hippo’s, giraffen en veel klein spul. Voor Aziatische begrippen een mooi park maar haalt het niet bij ons park in Emmen.
Wel een leuke dag besteding. Op de bergketen waar wij eigenlijk op hadden moeten wandelen ligt nog veel sneeuw dus van wandelen was niet veel terecht gekomen ben ik bang.
[userId] => 51269
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5093130
[countryId] => 96
[pictureCount] => 8
[visitorCount] => 56
[author] => Anne-Marie
[cityName] => Tokio
[travelId] => 528268
[travelTitle] => Japan 1 2023.
[travelTitleSlugified] => japan-1-2023
[dateDepart] => 2023-03-22
[dateReturn] => 2023-06-06
[showDate] => no
[goalId] => 9
[goalName] => Werken in het buitenland
[countryName] => Japan
[countryIsoCode] => jp
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/114/335_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/051/269_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => vrije-dag
)
[6] => stdClass Object
(
[username] => annemarieteuben
[datePublication] => 2023-05-08
[title] => Sneeuw.
[message] => Vrijdag 5 mei
Het is een vrije dag inJapan omdat het kind festival is. Men gaat met de kinderen naar een schrijn voor een soort commune. De meisjes in mooie kimono’s en de jongens in prins outfit. Zo schattig.
Er is iemand jarig dus heb ik in aller vroegte de deur versierd.
Maar wij kunnen daar niet van genieten omdat we een verplaatsdag hebben en wat voor één.
We lopen tegen 08:00 uur naar het metro station en nemen de metro naar Shin Osaka het Shinkansen station. Daar stappen we over op de Hikari Superexpress 500 naar Tokyo.
Tegen elf uur zien we heel even Fujisan. Ben weer gelukkig!
Op naar Tokyo waar we overstappen op de Hayabusa 23 en we tegen half vijf in Shin Hakodate aankomen. Nog even met een boemel en ja hoor we zijn in Hakodate. We zijn door één van de langste tunnels in de wereld gegaan de Seikan onder de Tsugaru straat door.
In het station neem ik plattegronden mee en we lopen naar het hotel. Inchecken en tot mijn grote verrassing krijgen we ontbijt bonnen mee. Ook een pas voor het vrouwen bad op de 13e verdieping ontbreekt niet.
Iedereen is wat moe en gaat niet te ver meer voor het dinner. Ik haal wat af en buiten de winkel wankel ik wat……en ga nog werken.
Zaterdag 6 mei
02:47 uur ik wordt wakker omdat mijn bed schut, shit een aardbeving. Het enige wat ik nu denk is dat ik de groep vergeten ben uit te leggen wat te doen bij een aardbeving.
Het schudden houdt wat aan en ik hoor buiten vreemde geluiden. Opeens houdt het ook weer op en val ik weer in slaap.
Later op de app blijkt dat er toch veel gasten door geslapen hebben maar ook veel wakker zijn geworden. Het was een beving van 5.5 op de schaal van Richter maar omdat het diep in de grond was voelde het als 3.0
Een stuk noordelijker waren ze minder fortuinlijk daar was de schok 6.5 en minder diep. Er is in ieder geval 1 persoon overleden. Hoop dat er niet te veel naschokken zijn. Heb ik dus gister wel een lichte trilling gevoeld bij de winkel.
Was grappig bij het ontbijt. Er had een gast gevraagd of er in de avond niet iets te doen was op cultureel vlak. Kon niets vinden dus vertelde ham vanmorgen dat ik maar een beving geregeld had om het Japan gevoel helemaal te beleven.
Om half 10 afgesproken voor een bezoek aan de ochtend markt. In een gebouw alle maal visrestaurants en in de buitenring vis winkels. We zagen snowcrab, hairycrab, kingcrabs, zeeegels, allerlei schelpdieren en allerlei vis.
Met de tram naar de wijk Motomachi waar een aantal koloniale huizen staan. Het voormalig Brits Consulaat, een Orthodoxe Kerk, een Katholieke Kerk en we bezoeken het Museum of Northeren People. Heerlijk alles in Engels en prachtige kleding van de ainu. Ik was er eerder geweest maar genoot nog.
Daarna op zoek naar een eetgelegenheid voor de lunch en we gaan een ramen shop in. Dit restaurant bestaat nog niet zo lang en had een vegetarische versie op het menu staan. Maar de soep is nog steeds van varkens botten gemaakt. Het was heerlijk met al de verse groente erin.
Nog wat gewinkeld in Red Brick Warehouses. Daarna naar het hotel gelopen waarmee om 15:30 uur aankwamen. Nog een bakkie koffie in de lobby en naar boven. Relaxen. Het was heel koud buiten en ik warm me op in het gezamenlijke bad. Ik ben er alleen.
Niet meer erge honger en ik koop een bakje sushi met drinken en eet het op de kamer op. Ik hoop toch dat er geen naschokken komen vannacht.
Zondag 7 mei
Er ligt sneeuw op de bergen. We zijn onderweg van Hakodate naar Toya met de trein. Prachtig uitzicht op de baai. Als we na twee uur in Toya aankomen duurt het even voor onze bagage opgehaald wordt door het personeel van de ryokan. Hij moet zelfs twee keer rijden. Wij nemen de bus naar Toyako. Na een 20 minuten stappen we uit op het busstation. Ik loop met iedereen naar de ryokan, prachtig uitzicht op de vulkaan Yotai,en geef hen de kamer nummers. We kunnen nog niet inchecken. Ik ga naar het vvv terwijl iedereen gaat lunchen. Een uur later spreek ik af. Dan kan ik checken of de wandelpaden open zijn en plattegronden halen. Zelf haal ik snel twee onigiri’s. En dan wachten op de gasten. Vier had ik al gezien, vier mannen komen langs en trekken hun eigen plan en drie anderen blijven in het hotel. De andere zeven heb ik niet gezien.
Ik loop om drie uur de ryokan(Japanse herberg gerust door een familie)in en check in en zie dat er het één en ander niet klopt met de kamernummers. Nou ja dat zie ik straks wel als de gasten terug zijn.
Even rommelen en hup weer naar de 7 eleven voor ontbijt morgen.
We hebben een koelkast op de kamer dus daar stal ik het in.
Mijn kamer kom ik binnen in een klein halletje waar een wasbak in staat en achtereen schuifwand de wc. Schoenen uit en met een tree loop ik de tatami matten op. Er liggen opeen verhoging twee futon bedden opgemaakt. Daarachter een tafeltje met twee stoelen en een koelkasten. Buiten een mini balkon waar de airco op staat.
Ik maakt het me gemakkelijk in een yukata. Bekijk het gezamenlijk baden loop tig kerven de vierde naar begane grond ivm het gedoe meted kamers.
Tegen half negen doen we de lichten uit en begeven ons naar het balkon voor een 20 minuten durend vuurwerk op het meer. Oh en ah klinkt het van de balkons. Daarna zeggen we goedenacht en gaan de kamers in.
Ik vraag of iemand me morgen nodig heeft en blijkbaar heb ik een vrije dag. Veel gaan naar het vulkaan eiland in het meer.
[userId] => 51269
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5092914
[countryId] => 96
[pictureCount] => 6
[visitorCount] => 79
[author] => Anne-Marie
[cityName] => Tōyako-onsemmachi
[travelId] => 528268
[travelTitle] => Japan 1 2023.
[travelTitleSlugified] => japan-1-2023
[dateDepart] => 2023-03-22
[dateReturn] => 2023-06-06
[showDate] => no
[goalId] => 9
[goalName] => Werken in het buitenland
[countryName] => Japan
[countryIsoCode] => jp
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/112/650_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/051/269_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => sneeuw
)
[7] => stdClass Object
(
[username] => annemarieteuben
[datePublication] => 2023-05-06
[title] => Osaka.
[message] => Dinsdag 2 mei
We hebben weer een verplaats dag, en wat voor één.
De eerste stop is bij Ryozen-ji, tempel één van de 88 tempel route. Er zijn wat gasten in de groep aangestoken door mijn verhaal geloof ik. Er koopt één een tempel stempel boek met de intentie om ooit te starten met de pelgrim route en een gast koopt een boekje met route kaarten voor een vriendin. Heerlijk. Het is best wel druk rondom de tempel. Veel pelgrims.
Tweede stop bij Naruto draaikolkpark. Totaal vergeten hoe ik moest lopen maar veel natuurlijke draaikolken in de zee onder ons.
Derde stop Hokuto Shinsai Memorial Park waits opgericht na de aardbeving van 1995. Hier is ook een restaurant en simulator maar helaas beide dicht.
Onze lunch halen we dan maar in de Lawson.
Vierde stop Honpuku-ji de watertempel ontworpen door Tadao Ando. Zo mooi!!!! Een tempel onder de grond met prachtige licht inval.
Vijfde stop Yumebutai een enorm park ontworpen door Tadao Ando met een betonnen gebouw waar een tuin op aangelegd is. Prachtig uitzicht over de Japanse binnen zee.
Tegen half zes komen we dan in ‘de grote heuvel’ Osaka aan. We checken in en na een uur lopen we richting metro station. Daar gaat de groep uiteen.
Woensdag 3 mei
Omdat het een vakantie week(golden week) voor de Japanners is hebben er gasten tickets voor het aquarium op internet gekocht met tijdslot.
Ik vertrek om half 10 met zes gasten naar het metro station. Wil een dakpan kopen maar krijg alleen weekend passen op het scherm. Even vragen. Blijkt dat het vandaag een feestdag is en we een weekend pas kunnen kopen.
Goed we stappen in en stappen uit op Namba. Stukje lopen en daar is het Yasaka schrijn. Bekent om zijn leeuw vorm. We nemen foto’s en ik geef uitleg. Toilet bezoek en bidden voor de studenten van een gast.
Verder naar Umeda Station waar we het Umeda Sky gebouw in gaan naar de 39e verdieping. Prachtig uitzicht maar op de 40e is een observatie dek.
Daarna terug naar het hotel met twee gasten. Gegeten in een ramen restaurant. Daarna naar het hotel om te wassen want dat moet af en toe ook gebeuren. En nu anderhalf uur later zit ik te wachten totdat de droger klaar is.
Donderdag 4 mei
Bijzondere dag we gaan naar Koya-san. Ook een zeer lange dag. Vroeg opstaan en om half 7 vertrek. Eerst met de metro naar Namba. Waar we een Koyasan World Heritage Pass kopen. We nemen de trein van 08:37 uur. Tegen 10 uur verder met de kabelbaan. We gaan Koya op de berg is 900 meter hoog. Boven gekomen moeten we nog een bus nemen. Je mag op het eerste traject niet lopen op de weg.
En dan rond half 11 stappen we uit en lopen het immense kerk hof op. Overal prachtige graven wat meer monumenten zijn. We zien er een met een raket, een kopje koffie van UCC en van een bekent auto merk. We lopen door naar de lantaren tempel. Prachtig serene rust en we kunnen alles goed bekijken. Achter dit pand ligt het mausoleum van Kōbō Daishi of wel Kukai. Het is er niet druk en we gaan even op een bankje zitten om dit alles in alle rust op te nemen. Mensen bidden en offeren kaarsjes en wierook. Over het kerkhof wat het grootste is van Japan lopen we weer terug naar de bushalte. We nemen de bus naar Daimon en stappen uit bij Kondo Mae. Een and ere tempel van wit en groen de Familymart voor een lunch. Oh deze heeft ananassap en die is hier in Japan erg lekker.
Buiten staat een tafeltje en een paar stoelen waar we de lunch opeten.
Daarna door naar het Garan Complex waar in een pagode prachtige beelden van Boeddha staan. Schoenen uit. We genieten.
Buiten kijken we nog naar de mensen en monniken die voorbij lopen.
Daarna vervolgen we ongeweten naar de Konkobuji. Mooie groot gebouw, schoenen uit, prachtig beschilderde schuifdeuren en kiezel tuin.
Rond drie uur gaan we aan de terugreis beginnen en tegen zes uur zijn we weer in het hotel.
Ik ben erg moe maar moet nog werken. Haal snel een afhaal maaltijd en tegen negen uur ben ik klaar.
[userId] => 51269
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5092851
[countryId] => 96
[pictureCount] => 5
[visitorCount] => 72
[author] => Anne-Marie
[cityName] => Hakodate
[travelId] => 528268
[travelTitle] => Japan 1 2023.
[travelTitleSlugified] => japan-1-2023
[dateDepart] => 2023-03-22
[dateReturn] => 2023-06-06
[showDate] => no
[goalId] => 9
[goalName] => Werken in het buitenland
[countryName] => Japan
[countryIsoCode] => jp
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/112/090_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/051/269_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => osaka
)
[8] => stdClass Object
(
[username] => annemarieteuben
[datePublication] => 2023-05-01
[title] => Shikoku.
[message] => Zaterdag 29 april
Vroeg op 05:45 uur. Snel een douche en op naar de overkant de tempel.
Naast een groot gedeelte van de groep zit er nog een jongeman in ons midden die vertaald de woorden van de monnik.
Eerst mogen we stuk voor stuk naar voren komen om wat wierook te branden. Boeddha vindt dat lekker ruiken en we doen allemaal drie keer wat wierook in een smeulende pot.
Daarna gaat de monnik zijn gebed doen na wat later blijkt geluk tijdens het reizen. Na een kwartier komt dan de hart Soesters erachter aan met een harde drum erbij. Bijzonder we mogen tijdens de dienst foto’s maken en filmen.
Als de dienst afgelopen is mogen we nog vragen stellen. De jongeman vertaald weer. Daarna bedanken we de monnik en staan buiten nog na te praten met de Canadees/Israëliër. Hij blijkt voor een sake brouwerij te werken en zoekt nog iemand voor een promotie filmpje.
Na het lekkere Japanse ontbijt gaan we met hem mee. Na iets van 5 minuten lopen arriveren we bij een prachtig mooi huis, eenmaal binnen is het nog een puinhoop. 1 mei gaat de bar open en er moet nog veel gebeuren. Het filmpje wordt opgenomen en na enig aandringen krijgen we een sake aangeboden. Ik sla over het is acht uur in de morgen.
Terug in de tempel laat ik mijn tempelboek afstempelen, pakken onze spullen en lopen naar de bus. De chauffeur is oververhit van de koffers inpakken.
Na dat we na een goed uur rijden bij een uitzichtpunt zijn gestopt stappen we weer in en rijden verder. Het regent behoorlijk. En in de bus is het droog. De volgende stop is in Kochi waar iedereen tijd krijgt om het kasteel te bezoeken, de Hirome markt te bezoeken waar je bonito sashimi kunt eten en een paar tweede hands winkels kunt inlopen.
Dan hebben we nog een toilet stop bij een opstap voor bootjes die een half uurtje met je de rivier opgaan. Dat doen we niet maar we maken wel foto’s van al de koi karper vlaggen die over de rivier hangen.
Tegen half zes komen we bij het hotel in Takamatsu aan. Inchecken en op zoek naar eten.
Zondag 30 april
We lopen om 08:45 uur naar het noorden, de Ferry pier. De snelle boot vertrekt om 09:20 uur en daar willen we op om naar Naoshima te gaan.
Helaas als ik uiteindelijk bij de kassa beland zijn er nog maar zes kaartjes. Het is Japanse vakantie en dat is te merken. De zes gelukt vogels nemen de snelle boot en de rest moet 1 uur wachten op de gewone Ferry. Shit!
Uiteindelijk stappen we op en zijn rond 11:00 uur op het kunst eiland. De fietsen zijn allemaal al vergeven en de bus zit stampvol. De groep valt nog verder uiteen en met het groepje wat over is loop ik via de 7eleven naar Honmura een klein half uurtje lopen. Daar gaan wat gasten het Ando Museum in en een aantal bekijken het Art House Project. Ik loop verder naar het zuiden van het eiland waar alle grote musea liggen. Daar kom ik weer wat gasten tegen die helaas maar kaartjes voor één museum konden krijgen. Zij duiken de bus in ik loop verder mijn ronde af. Als ik tegen 14:15 uur weer bij de haven ben na een heerlijke wandeling met veel kunst vaart de Ferry net weg. Wij moeten nu de vijf uur Ferry halen want anders komen we het eiland vandaag niet meer af.
Dus blijven we zitten kletsen en staan om 16:15 uur al in de rij. Als de laatste bus aan komt rijden komen er nog twee gasten uit. Ik ben nog één kwijt. Later komt ze aanlopen. Ze had de laatste bus gemist en is gaan liften. Japan is mooi maar op sommige plekken is het openbaar vervoer een drama. Te veel tijd tussen bussen en te weinig ferry’s.
Op de Ferry zitten we voorin en hebben prachtig zicht op naderende schepen en de skyline van Tatamatsu. Tegen zes uur zijn we weer in het hotel. Mooie vermoeiende dag.
Maandag 1 mei
Half tien verzamelen en na een goede kilometer lopen stappen we in een boemeltreintje naar Kawaramachi, de volgende stop. We stappen over op de volgende boemel naar Kotoden Yashima. Oeps er stapt een groep schoolkinderen in en dat is geen goed teken. Ook zij stappen uit bij de halte en lopen ook naar de bushalte voor naar de tempel. Daar staan we dan met zo’n 40 mensen en de bus is niet super groot. Wij staan wat tussen de schoolgelegen in en uiteindelijk de bus komt snellen we om de bus heen en stappen allemaal in. De kinderen zijn wat traag en kunnen er niet allemaal in. We rijden de berg op. Hij is 300 meter hoog. Boven stappen we uit en betalen ¥100 de man. Dat is 70 eurocent. Eerst maar kijken Hoeilaart de bus terug gaat en dat is zeer onvoordelig. Pas om 13:18 uur. Te veel tijd dus.
We beginnen bij de tempel en zien veel pelgrims. Ik leg wat uit en we lopen wat rond. Daarna gaan we naar de uitzicht punten. Prachtig weer dus prima zicht op de stad en alle eilanden voor de kust.
Na een koffie breek loop ik met een aantal gasten weer naar de tempel. Daar zie ik een westerse pelgrim en nadat ze klaar is met de rituelen loop ik naar haar toe voor een gesprek. Ze is op dag 43 en moet nog 4 tempels. Ze is Frans uit Parijs en spreekt zeer goed Engels. En ze is heel erg moe en heeft een dikke blaar op haar voet. We hebben een heel leuk gesprek en ik geef haar wat geld. Ze is totaal ontroerd en vraagt of ik mijn naam op een bedrukt stukje papier wil zetten. Deze papiertjes hebben pelgrims bij hen. Op de voorkant staat monnik Kukai(route gemaakt) met een spreuk en op de achterzijde kun je een bericht plaatsen. Bij elke tempel leg je deze in een bak. Na een tijdje worden de papiertjes ritueel verbrand. De papiertjes hebben verschillende kleuren. Wit is voor één keer lopen en goud dan heb je de 1200 km al 80 keer gedaan.
Zij doneert dit papiertje met mijn naam en tekst erop op het einde. Mijn wens is om de tocht ooit te volbrengen. Ik heb er nu 28.
We zien nog een hondje met een zonnebril op en één met een hoedje op, het kan niet gekker hier.
Na nog wat rondhangen stappen we weer in de bus en hebben zelfs een zitplaats. De Franse pelgrim komt er ook bij omdat ze zoveel pijn heeft dat ze niet meer lopend naar beneden wil gaan. Bij de bushalte beneden en in de bus praten we nog met haar. Ook één van de gasten geeft haar geld. We nemen afscheid en lopen naar het treinstation. Lalalalala de trein duurt even en we stappen in het overstap station in de trein naar de tuin. Daar mogen we weer een stuk lopen. We kopen eten in de supermarkt en lopen de ingang van de tuin in. De eerste de beste bank is voor ons en we beginnen veel te laat aan de lunch. Daarna lopen we een dik uur door het park. We zijn nog met zijn drieën. Geen idee waar iedereen is gebleven zie ze morgen wel weer.
Mooie dag in de zon en veel verbrande gezichten.
[userId] => 51269
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5092686
[countryId] => 96
[pictureCount] => 9
[visitorCount] => 86
[author] => Anne-Marie
[cityName] => Takamatsu-shi
[travelId] => 528268
[travelTitle] => Japan 1 2023.
[travelTitleSlugified] => japan-1-2023
[dateDepart] => 2023-03-22
[dateReturn] => 2023-06-06
[showDate] => no
[goalId] => 9
[goalName] => Werken in het buitenland
[countryName] => Japan
[countryIsoCode] => jp
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/110/355_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/051/269_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => shikoku
)
[9] => stdClass Object
(
[username] => annemarieteuben
[datePublication] => 2023-04-30
[title] => Vulkaan.
[message] => Woensdag 26 april
Vanmorgen om 09:30 uur vertrokken naar Sakurajima, het is droog. Eerst met de tram en daarna de Ferry gepakt. Op het eiland eerst lunch gekocht en later met de bus naar een observatie dek op de vulkaan gereden. Gelukkig was de bewolking rond de top redelijk opgelost.
Daarna weer terug naar de ferry om de volgende bus te nemen naar een met lava bedolven toegangspoort Torii van een Shintoschrijn.
Maar we moesten een dik uur wachten. Op naar het Geopark waar we met de voetjes in een zwavelbad hebben gezeten.
Bij aankomst bij de torii snel een foto genomen en de bus weer terug. Anders weer anderhalf uur wachten. Wat een gedoe.
Tegen drie uur de boot weer terug genomen. Verkeerde tram ingestapt en toch nog een aardig eind gelopen naar het hotel.
Voorbereidingen getroffen voor een verjaardag. Morgen is een gast jarig. Ik heb een sake zetje gekocht en er liggen opgeblazen ballonnen en een rits vlagjes klaar.
Donderdag 27 april
Ik heb een jarige in de groep en heb vannacht de deur versierd met ballonnen en slingers. In de ochtend een cadeau gegeven, een sake setje.
Met de trein gaan we van Kagoshima via HAKATA naar Beppu waar we rond 12:25 uur aankomen. We brengen de bagage bij het hotel en kunnen niet inchecken. Ik laad wel de paspoorten zien en geef de kamer nummers aan de gasten. Dan kunnen ze bij terugkomst inchecken. We gaan eerst lunchen, nou ja de groep. Ik ga met een gast naar de toerist information voor een dokter. In keurig Engels wordt uitleg gedaan en meneer loopt met ons mee. Even verder op zit een kleine artsenpraktijk waar ze na 15:00 uur terecht kan. Vier personen gaan naar het bamboe museum en de rest met mij mee naar Umijigoku de zeehel. Half uur in de bus, een uur rondkijken en een half uur in de bus. Leuk uitstapje en het weer zit ook mee. Terug in het hotel lees ik een oproep te laat voor gezamenlijk eten en ik haal sushi bij de lokale supermarkt. Ook slank lunch in voor morgen.
Vrijdag 28 april
Vanmorgen een gratis Japans ontbijt in het hotel en het was heerlijk.
Daarna uitchecken en met de bus van het station naar de Ferry terminal.
Ik had het bootkaartje nog niet in de hand of er kwam een oud lief mannetje naar ons toe met de vraag of we de bagage in de lift naar boven willen laten brengen. Nou graag dat scheelt een hoop gesleep.
Een gast geeft de man een cadeautje, een klompje.
We zetten alle bagage op de gereserveerde plek voor Koning Aap en iedereen kan gaan. De oversteek duurt 2 uur 45 minuten. Lekker bij kletsen met de kaart van Japan erbij. Op het moment dat we aanmeren krijg ik van een Japanse vrouw een tasje in handen gedrukt. Er zitten 20 zakjes snoep in met een briefje.
Welcome in Japan. I hope you enjoy you’re trip in Shikoku. Ik bedank haar vriendelijk en in mijn ooghoek zie ik dat een gast van mij ook van iemand iets in haar hand krijgt gedrukt. De dame die hielp bij het vertalen van de Japanse woorden van de liftman had van de gast ook klompjes gekregen en die gaf nu iets terug. Een origami kikker.
We gaan de Ferry af en daar staat Mori san ons op te wachten met zijn Japanse bus met heel weinig been ruimte. Ik hen twee hele lange gasten mee die de benen niet kwijt kunnen.
Eerste stop is bij een soort rasstatte. Een winkel, toiletblok en een zeer raar beeld van een vrouwelijke duivel met kind.
Tweede stop is bij een Washi(Japans papier) werkplaats. Meneer Uitdenboogaard geeft uitleg en laat ons alles zien. Natuurlijk wordt er gekocht.
Derde stop is weer bij een rasstatte met winkel en toilet.
Tegen 17:30 uur nemen we afscheid van Mori san en lopen we de tempel in. We installeren ons in de kamers en gaan met de yukata’s aan dineren.
Na het lekkere eten lopen we op buiten slippers rond het gebouw en worden binnen gevraagd in één van de gebouwen. Er is een leraar met leerling aan het oefenen. De leerling doet een dans met zwaard en samen doen ze nog een dans met waaier. Een gast geeft ze klompjes en ontvangt van hen een mooie waaier. Er worden foto’s geschoten.
Ik beland in het hete bad, heerlijk!
[userId] => 51269
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5092659
[countryId] => 96
[pictureCount] => 10
[visitorCount] => 71
[author] => Anne-Marie
[cityName] => Takamatsu-shi
[travelId] => 528268
[travelTitle] => Japan 1 2023.
[travelTitleSlugified] => japan-1-2023
[dateDepart] => 2023-03-22
[dateReturn] => 2023-06-06
[showDate] => no
[goalId] => 9
[goalName] => Werken in het buitenland
[countryName] => Japan
[countryIsoCode] => jp
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/110/114_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/051/269_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => vulkaan
)
[10] => stdClass Object
(
[username] => annemarieteuben
[datePublication] => 2023-04-30
[title] => Japan Anders.
[message] => Zondag 23 april
Vandaag komt mijn eerste gast aan. Vanmiddag laat. Ik ga vanmorgen eerst nog naar mijn collega haar hotel omdat er gasten in de groep zitten die ik ook eens in een groep heb gehad.
In de tussentijd krijg ik appjes met foto’s van de school reünie op Ameland waar ik helaas niet bij kon zijn. Erwin is er ook niet omdat hij een reünie van de Postbank had. Het zware leven van een reisbegeleider.
Was gezellig met de gasten even een half uur bijkletsen.
Daarna een uur naar het zuiden gelopen om een grote Gundam te zien. En ja hoor deze is groter dan die in Tokyo. Was er gezellig druk.
Weer terug gelopen naar het hotel omdat ik nog wat inkopen moet doen en wat moet voorbereiden. Nu zit ik te wachten in de lobby op eerste gast. Altijd spannend.
Tegen half vijf de gast ingecheckt en gevraagd of hij mee wilde eten maar daar had hij geen zin in. Zomaar de avond vrij.
Maandag 24 april
Ik open mijn telefoon en lees dat twee gasten de aansluiting in Londen hebben gemist. Ik heb dus tot twee uur vrij. Ik app de gast die er al is en ben een ochtend privé gids. Na de wandeling gaan we samen een ramen soep eten. Om half twee ga ik naar het vliegveld de volgende acht gasten ophalen. Grote verrassing er zitten vier gasten bij die al een eerdere reis met mij in Japan hebben gemaakt. Hoe leuk is dat.
We rijden in een grote bus naar het hotel. Ik check ze in en spreek om zes uur met ze af in de lobby. We gaan naar de yatai om te eten. Om acht uur gaan we weer naar het hotel. Daar zijn alweer een aantal gasten aangekomen. Het is wat 18 gasten verdeeld over zeven vluchten in twee dagen. Tegen half elf komen de laatste drie aan en ik ga snel naar bed.
Dinsdag 25 april
Mijn wekker gaat om 05:45 uur en met al de paspoorten en vouchers voor de treinpassen ga ik naar het treinstation. Ik ga in de rij staan maar de rij bestaat een lange tijd alleen uit mij. Tegen half zeven komt er een Vietnamese mevrouw achter me staan. Om zeven uur ben ik dan de eerste aan de beurt. Ik geef de tas af en na drie kwartier krijg ik alle passen. We hebben voor drie dagen een Kyushu pas en voor zeven dagen een JRPas. Daar kunnen we alle Shinkansen treinen mee nemen. Welke ik ook nog even ga reserveren. Ik lees een blad waarop staat dat als het druk is ik maar één dag kan reserveren. Ik lever een blad in met treinreserveringen voor de hele reis. En na drie kwartier krijg ik alle treinkaartjes voor de hele reis mee. Ik heb geklapt en heel diep gebogen dat ze me andere slapeloze nachten bespaard. En zo ben ik tegen half negen weer in het hotel waar de een na de andere gast in de lobby verschijnt uitgecheckt en wel. Om 09:15 uur staan we op het juiste perron om de Shinkansen na Kagoshima te nemen. Vertrek 09:42 en aankomst 11:09 uur. We zitten in een nagenoeg lege wagon.
In Kagoshima, een stad van 600000 inwoners regent het. Nadat we de bagage naar het hotel hebben gebracht die ik mijn welkom gesprek en leg ik uit wat hier te doen is. We lopen naar het station voor plattegronden en de lunch. Sushi!!! Yes eindelijk weer. Heerlijk.
Daarna splits de groep zich op en gaat iedereen zijn gang. Ik ga met twee dames naar een Shinto schrijn en een Boeddhistische tempel. De laatste halte is de Daiso. Een honderd yen winkel voor boekjes zodat ze kunnen stempelen.
Tegen vijf uur terug in het hotel.
Met Erwin video gebeld en nu ben ik nog aan het voorbereiden voor overmorgen.
[userId] => 51269
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5092657
[countryId] => 96
[pictureCount] => 4
[visitorCount] => 72
[author] => Anne-Marie
[cityName] => Takamatsu-shi
[travelId] => 528268
[travelTitle] => Japan 1 2023.
[travelTitleSlugified] => japan-1-2023
[dateDepart] => 2023-03-22
[dateReturn] => 2023-06-06
[showDate] => no
[goalId] => 9
[goalName] => Werken in het buitenland
[countryName] => Japan
[countryIsoCode] => jp
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/110/090_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/051/269_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => japan-anders
)
[11] => stdClass Object
(
[username] => annemarieteuben
[datePublication] => 2023-04-30
[title] => Jarig.
[message] => Donderdag 20 april
Ik heb per ongeluk drie dagen gewist en moet even nadenken wat ik gedaan heb.
Erwin is vandaag jarig en 62 geworden. We worden oud.
Vandaag ga ik van Ise naar Nayoga naar Kyoto. Na dat ik de bagage gebracht heb in het Hana Guesthouse ben ik met de trein naar Otsu gegaan. Bij de vvv gevraagd wat er te doen is maar ze kwam niet verder dan een tempel, overdekt winkelcentrum en een kanaal. Dus eerder weer in Kyoto dan de bedoeling was.
Bij aankomst in Kyoto hoorde ik muziek in het station en op onderzoek gegaan. Was het trein personeel een uitvoering aan het geven.
Verder lekker uitgerust en gewerkt in het guesthouse.
In de avond Erwin nog eens video gebeld.
Vrijdag 21 april
Ik reis met de Shinkansen via Shin Osaka naar Fukuoka. Daar aangekomen moet ik 18 minuten mijn koffer achter me aan slepen om bij Guesthouse Hana te komen. Ik slaap in een piep klein kamertje met drie stapelbedden. In het bed, gelukkig een onder, ligt een harde plank met een futon erop. Dit guesthouse is beter dan het vorige in Kyoto. Alles is schoner en het is er ook gezelliger.
De dame van de receptie hangt een bordje met mijn naam aan het gordijn rond mijn bed. Ik mag nog niet inchecken maar het bed is er klaar voor. Dan ga ik Fukuoka onveilig maken en loop heerlijk door de zo bekende straten. Duik het treinstation in en neem de trein naar Fukuma. Daar loop ik naar het Miyajidake-jinja een Shinto schrijn. Je hebt vanaf het schrijn een prachtig uitzicht richting zee. Er hangt voor het hoofd schrijn een enorme gedraaide ketting van rijstkoren. De tempel is dan ook opgedragen aan de rijst God en keizerin Jingu. Er is een mooie tuin bij waar twee uilen in een kooi zitten.
Het schrijn ligt er vredig bij en er lopen niet veel bezoekers rond. Wel is een priester een dienst aan het opdragen voor kinderen in 3, 5 en 7 festival.
Ik ga naar een mooi bezoek weer terug naar Fukuoka en heb in de avond een afspraak met een collega. We drinken en eten wat op een pleintje met food trucks. Was erg gezellig.
Zaterdag 22 april
Mijn vriendin is vandaag jarig en mijn moeder is vandaag drie jaar geleden overleden. Drie jaar alweer. Ik krijg lieve appjes van haar zussen.
Vandaag ga ik alles in de stad checken. Als eerste ga ik naar het westen van de stad om te kijken of het aardbeving centrum geopend is. Dat is zo maar we mogen helaas alleen met groepen binnen als er een Japanner er bij is die kan vertalen. Dat wordt hem helaas niet meer. Ik loop naar het strand om af te koelen. Daar is een voetbal match bezig met scholieren.
Daarna loop ik op mijn gemakje terug naar het Ohiro park en dan heb ik geen zin meer om te lopen en pak een metro terug.
In het guesthouse kan ik nu inchecken en ik gooi mijn koffer naast mijn bed onder het trapje van de boven buurvrouw. Er zijn nog twee andere gasten.
Even rusten en om 6 uur heb ik een afspraak in een restaurantje met een andere collega. Onze agent heeft Basecamp geboekt voor ons en we krijgen heerlijk eten. Voorgerechten met paddestoelen en aubergine en salade en hoofdgerecht voor mij groene spaghetti.
Ik eet nooit vlees op reis en deze kok heeft zelfs in plantaardige olie gebakken. Als toetje een hele grote smakelijke aardbei.
Later kwam de andere collega er ook nog bij en werd het nog gezelliger. En het is heel fijn dat je weg kunt lopen zonder de rekening te betalen.
Mijn collega verteld me dat er twee gasten in haar groep zitten die eerder bij mij in de groep hebben gezeten. Morgen maar even hoi zeggen.
[userId] => 51269
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5092656
[countryId] => 96
[pictureCount] => 6
[visitorCount] => 47
[author] => Anne-Marie
[cityName] => Takamatsu-shi
[travelId] => 528268
[travelTitle] => Japan 1 2023.
[travelTitleSlugified] => japan-1-2023
[dateDepart] => 2023-03-22
[dateReturn] => 2023-06-06
[showDate] => no
[goalId] => 9
[goalName] => Werken in het buitenland
[countryName] => Japan
[countryIsoCode] => jp
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/110/082_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/051/269_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => jarig
)
[12] => stdClass Object
(
[username] => annemarieteuben
[datePublication] => 2023-04-19
[title] => Shinto.
[message] => Maandag 17 april
Prima geslapen op mijn futon matje. Helaas een paar keer wakker geworden omdat er dames veel lawaai maakten met vertrekken. Ben er om 06:15 uur maar uit gerold. Na een douche en ontbijt uitgecheckt en op weg naar Nagoya. Jeetje om 07:00 uur in de morgen Ierse muziek tijdens het ontbijt daar wordt je niet vrolijk van.
Op weg naar het station een klein ongemak…..koffer bleef steken Anne-Marie languit op het asfalt. Geen kapotte kleding of schaafwonden maar wel mijn vuist onder mijn borst gekregen en dat doet pijn.
Eerst met de Yamamoto lijn naar Tokyo Station, het is behoorlijk druk.
Daarna op de Shinkansen naar Nagoya. Ha ik had een plekje aan het raam en zag weer de Fuji in al zijn pracht. Nu al tijdens twee treinreizen de vulkaan gezien, mazzel. Er zat een Frans/Japanse dame naast me en die was helemaal happy. Op het station van Nagoya eerst mijn tickets voor Ise geregeld en dat maar goed ook. De eerste treinen zitten vol. Ik kan pas met de 10:37 uur trein.
In Nagoya de koffer bij het pod hotel gebracht en met de metro naar Motoyama gegaan. Ik had ergens gelezen dat er een tempel moest staan met een groene Boeddha. Nou er opgaf. Mooie tempel met bamboe bos maar de Boeddha was het niet waard. Staat gewoon groen te worden onder een boom. Op de terug weg naar het metrostation nog een schrijn bezocht met een mooi uitzicht over de stad.
In de tussentijd heb ik heel veel pijn gekregen en besluit naar het hotel te gaan. Nog een uur wachten om in te checken. En dat duurde heel lang.
Eindelijk mag ik naar mijn cube. Nummer 502, 100x100x210 cm. Een licht, oplaadpunten voor de mobiel en iPad en een rol gordijn. Mijn bagage staat 2 verdiepingen lager in een kluisje bij de douches.
Er zijn van de 22 pods 6 bezet met alleen vrouwen. Dit is wel erg functioneel opgezet. Eerste etage koffiebar met receptie, 2e etage douche en kluisjes mannen, derde etage douches en kluisjes vrouwen, vierde en vijfde etage pods vrouwen, 6e etage pods mannen en 10 etage dakterras. We komen de mannen alleen op het dakterras tegen, we hebben zelfs een vrouwen lift.
Het is alleen heel erg goed nadenken wat ik uit de koffer moet halen.
Eenmaal geïnstalleerd in mijn pod neem ik een paracetamol en ben de eerste drie uur onderzoek.
Tegen zes uur toch maar eens eten halen en de stad rondom het station verkennen.
En nu hoop ik dat ik kan slapen vannacht. Hiep hoi Tibet is weer open voor toeristen. Langzamer hand wordt het weer zo als voor Corona.
Dinsdag 18 april
Arch arch af en toe wakker omdat het omdraaien zeer doet. Maar verder slaapt het prima in mijn pod. Ik heb zelfs nieuwe gasten niet binnen horen komen.
Om 07:00 uur eruit gerold en met veel moeite de pod uitgekomen. Eerst maar naar de derde om te douchen. Oh die ziet er mooi groot uit en naast een gewone douche kop ook een regen douche. Ik blijf er lekker even een tijdje onder staan zodat ik wat meer ontspanning in het lichaam krijg. Ik heb gelukkig geen blauw plek en lopen en zitten gaat prima.
Na het douchen meteen naar het dakterras om mijn ontbijt op te eten. Er zit nog een dame en er staat een muziekje op. De zon komt al door de bewolking heen schijnen. Na het tandenpoetsen de koffer inpakken en naar beneden. Ik zit nog een uur aan een grote tafel en besluit om naar het station te lopen. Daar ben ik eel te vroeg maar kan leuk treintje en mensen kijken.
Daar komt mijn trein en hoewel ik gereserveerd heb ben ik niet blij met mijn plek. Ik rij namelijk verkeerd om en daar kan ignite tegen. Hopen dat er niemand in mijn vier plaatsen afdeling komt zitten. Ik zit op éenstoel, mijn rugzak naast me en mijn koffer tussen de vier stoelen in, er kan ook niemand bij. Ik krijg mijn koffer niet in het bagage rek en er is niet plek achter een stoel. Dan staat er een airco te blazen in mijn gezicht. Zodra de conducteur komt vraag ik ophijsen die uit kan zetten en even later gebeurd dat ook. Later komt hij nog even lang om te vragen of het zo beter is. Ja lieve man geweldig en zo wordt ik tenminste niet verkouden.
Na ongeveer 2 uur komen we in Ise aan. Ik breng mijn bagage bij de ryokan. Aardige mensen en spreken geen woord Engels. Maar met een vertaal app en ons steenkool Engels en Japans kom je er snel.
Ik besluit om naar het verste schrijn te lopen. Dat is zo’n vijf km. Het park waar het schrijn Naiku in ligt is prachtig. Met eeuwen oude dikke bomen, vijvers met koi en alle schrijnen. Op de terug weg lopen via het toeristen straatje weer naar de ryokan. De man kijkt me vreemd aan als ik zeg dat ik gelopen heb. Er gaan toch bussen. Aziaten en lopen dat is nooit wat geweest, is niets en zal ook nooit wat worden op de pelgrims na dan.
Even een kopie van mijn paspoort en een krabbel en ik ben ingecheckt.
Hij loopt voor me uit om alles uit te leggen met een geplastificeerd a-viertje in de hand waar hij steeds een zin op aanwijst. Daar staat dan in vreselijk Engels op wat ik moet lezen.
Ik vraag of ik met mijn tattoo de onsen in mag. Hij kijkt erna en knikt. Even later heb ik de onsen voor me zelf, heerlijk.
Ik heb een 6 tatami kamer met futon bed, tafeltje, 2 lage stoeltjes, thesen, waterkoker, tv, koelkast, kluis, airco en lucht reiniger. En ja ik pas er ook nog in met koffer. Zo nu en dan heb ik het idee dat de trein in mijn kamer rijdt. Het spoor loopt achter het pand. Heb Erwin video gebeld en heel veel met een collega geappt.
In de avond loop ik nog een blokje en eet ergens.
Oude dag.
Woensdag 19 april
Be n Al vroeg wakker maar lag er ook vroeg in. Ik begin de dag met een wasbeurt in de onsen. Net als gister ben ik alleen en geniet van het heerlijke hete bad. Op weg naar het treinstation vraag ik in de lobby waar ik kan wassen. Wordt ik het hele gebouw door gesleept om uiteindelijk in een hokje te komen waar drie wasmachines en een droger staan. Ik maak duidelijk dat ik dit vanavond ga doen.
Op naar de trein koop ik mijn ontbijt, twee onigiri. Oh wat zal ik deze missen als ik weer in NL ben. Maar zo ver is het nog lang niet!
De trein zit vol met scholieren die een halte later alweer uitstappen. Ik stap nog een halte later uit in Futaminoura. Gister van de tourist information al een plattegrond gekregen. Ik verwachte net zo’n tourist trap als bij de heilige schrijnen maar het is rustig. De winkels zijn nog niet open en zo veel winkels zijn er ook niet. Met de neus in de lucht loop ik de zilte zeelucht tegemoet. Tja je blijft een eiland meisje hé. Heerlijk om de zee te zien. Ik ben op weg naar de rotsen die door middel van een dik koord aan elkaar verbonden zijn: het getrouwd stel. Het touw is van de rijstplant gemaakt. Voor Japanners is dit een heilige plek. Ik vind het vooral mooi. Ik zie lege oesters liggen van 230 kg. Maar vergeet een foto te nemen. Meer naar het zuiden toe ligt een plaatsje waar vrouwen nog zonder zuurstof naar oesters duiken.
Ergens aan de kust bij een strand eet ik mijn ontbijt op. Er cirkelen twee wouw boven mij. Het is oppassen geblazen.
Daarna loop ik naar de Taikoji een Boeddhistische tempel. Ik zie alleen Boeddha niet maar heb wel een leuk gesprek met priester.
Daarna besluit ik terug te gaan naar het station maar moet een tijd op de trein wachten en kom in gesprek met een Canadees/Japans stel.
In Ise loop ik meteen door naar het Geku schrijn. Het begint licht te motregenen. Ook hier is alles afgesloten. Ik begrijp dat niet. Twee zo belangrijke schrijnen voor Japan en dan alles dicht. Het zijn wel mooie parken. Van beide schrijnen worden de hoofdgebouwen om de 20 jaar compleet nieuw gebouwd. De bomen die hiervoor gebruikt worden komen uit eigen achter tuin. Wordt er een boom geveld voor deze nieuwbouw dan wordt er ook weer nieuw geplant.
Rond 12:00 uur ben ik kapot en ga terug naar de ryokan. Ander half uur slapen met een paracetamol en ik kan de was doen. Dat mag ik hier gratis doen en ik pleur mijn hele koffer overhoop.
Een paar uur later ruikt alles weer fris en is het ook nog droog. Eerst maar even in de onsen plonsen.
Ik haal een maaltijd af en nuttig deze in mijn kamer. Gezellig nog met wat collega’s appen en de avond is om voordat ik het door heb. Ga nu de koffer inpakken. Morgen vroeg op mijn trein gaat om 07:00 uur.
[userId] => 51269
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5092396
[countryId] => 96
[pictureCount] => 19
[visitorCount] => 118
[author] => Anne-Marie
[cityName] => Ise
[travelId] => 528268
[travelTitle] => Japan 1 2023.
[travelTitleSlugified] => japan-1-2023
[dateDepart] => 2023-03-22
[dateReturn] => 2023-06-06
[showDate] => no
[goalId] => 9
[goalName] => Werken in het buitenland
[countryName] => Japan
[countryIsoCode] => jp
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/108/714_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/051/269_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => shinto
)
[13] => stdClass Object
(
[username] => annemarieteuben
[datePublication] => 2023-04-17
[title] => Vakantie.
[message] => Zaterdag 13 april
Nadat ik de groep bij de goede balie op Narita heb gebracht heb ik afscheid van ze genomen.
Snel naar de trein en een kaartje voor Ryugasakishi gekocht. Ik moet twee keer overstappen en zit totaal versuft in de trein. Ik heb de laatste drie en halve week maar vier tot vijf uur per nacht geslapen en datbreekt op.
Als ik na bijna anderhalf uur op plaats van bestemming ben krijg ik mijn host niet te pakken. Het is droog dus ga de twee km maar lopen met de koffer acht me aan. Dat maakt wel een lawaai door de stille straatjes van een leuk wijkje. Maps me brengt me keurig tot de deur en ik bel aan.
Een man doet open en heet me welkom. Laat het huis zien en mijn kamer. Er zijn er drie op de eerste verdieping die ze alle drie verhuren nu de kinderen de deur uit zijn. Maar ik ben twee nachten hun enige bezoek.
Boven is ook een toilet maar voor de douche moet ik naar beneden.
Ik blijf niet lang hangen in de keuken waar mevrouw ook zit.
Tegen half 10 wens ik ze goedenacht en ga op de futon liggen. Maar slapen nee. Tegen half 12 val ik in slaap.
Vrijdag 14 april
Helaas werd ik rond zes uur al wakker van de bezigheden van mijn hosts.
Kon niet meer de slaap vatten en ben er maar uit gegaan. Nou ja er uit gerold. Beetje aan het werk geweest en tegen half acht naar beneden gegaan. Goedemorgen. Of ik ontbijt wil. Nou ja als je dan toch bezig bent. En een paar minuten later staat er een bord met komkommer, tomaatjes,geroosterd brood en een gebakken eitje voor me. Heerlijk.
Dan wil ik een douche nemen en zie een weegschaal staan. Hmmm even kijken. Oh dat gaat goed, sinds 3 januari ben ik 8 kg kwijt. Het gaat langzaam maar ik val nog steeds af.
Ik loop de twee km naar het station en neem de boemel naar Uchiku. Helaas net de bus naar de grote Boeddha gemist. Dat betekend anderhalf uur wachten. Maar de zon schijnt en nog veel dagen in de blog bijwerken dus kom ik de tijd wel door. Tegen half 12 zie ik de Boeddha vanuit de bus steeds dichter bij komen. Ik stap uit en draai me eerst om naar het bord waar de vertrek tijden van de bus op staan.
Snel naar de ingang waar ik een kaartje koop om niet alleen het park in te gaan maar ook de Boeddha binnen te bezoeken. Ik kan tot borst hoogte.
Eerst maar het park rondlopen. Alle planten staan mooi in bloei. De eerste verdieping van het 120 meter hoge beeld is ingericht met een expositie over de bouw van de Boeddha.
Daarna ga ik met een lift naar borst hoogte en kan door een paar ramen naar buiten kijken. Niet echt spectaculair. Verder op zie ik een enorme begraafplaats.
Ook zetten de vliegtuigen hun landing in naar Narita.
Een etage lager zit de kiosk met geluk amuletten en de verkoop van de kalligrafie stempel.
Weer een etage later is een tempel ingericht en de wanden staan vol met kleine uitvoeringen van Boeddha. In goud en zilver kleur. Prachtig.
Als ik weer beneden ben mogen de schoenen weer aan en loop ik door de mooie tuin. Rond kwart voor één komt er weer geen bus bij de halte. Ik besluit om te gaan lopen naar het station. Een goede keus maar voor mijn linker hak niet er vormt zich een blaar.
Ik loop via landerijen, boerenbedrijven, beekjes en bamboebossen.
Ik hoor en zie veel dieren en prachtig bloeiende planten. Als ik door de bamboe loop hoor ik het kraken door de wind en dat doet me denken aan de film Crouching Tiger Hidden Dragon. Waar een vrouw loopt over de toppen van de bamboe. Prachtige film!
Tegen drie uur bereik ik het station waar ik op de trein stap. En als ik uitstap heb ik nog 2 km te gaan. Ik kom totaal bezweet aan, de hoody was wat te warm aan. Het begint steeds harder te waaien en er is regen voorspelt.
Op mijn tatami kamer maak ik mijn werk verder af en probeer ik een afspraak te maken met Aiko. Zij woont in Tokio en ik heb haar jaren(blijkt negen jaar te zijn) geleden in een groep naar Georgië gehad. We hebben altijd contact gehouden.
Zaterdag 15 april
Dit keer word ik om vier uur wakker van de host. Gelukkig val ik na een toilet bezoek wel weer in slaap. Tegen 08:00 uur ben ik weer klaar wakker. Het heeft de hele nacht stevig geregend. Dan maar douchen en naar het station. Dit keer krijg ik geen ontbijt aangeboden en ik heb ook niets in huis. De host brengt me met de auto naar het station en daar ben ik wel blij om. Daar koop ik twee onigiri en snel naar het perron. Vanaf vandaag ga ik met een Japan Rail Pass een week reizen. En zo beland ik in een expres trein naar Ueno Station in Tokyo waar ik 50 minuten later uitstap. Helaas heb ik geen internet en geen contact met het guesthouse kunnen leggen. Ik loop er maar op de gok naar toe zodat ik mijn koffer kwijt kan. En dat mag. Ook kan ik inchecken maar mag ik nog niet naar de kamer. Ik vraag een beneden cube maar die zijn al vergeven zegt ze.
Het regent nog steeds dus blijf ik binnen om mijn dagboek bij te werken. Ik drink macha latte thee, bleeeeee vies. Tegen half 12 loop ik door de plenzende regen naar Ueno Station waar ik de twee gasten uit de groep die een paar dagen langer bleven tegen. Nu wonen er in groot Tokyo 35 miljoen mensen en wie kom ik tegen!
Om 12 uur komt Aiko aanlopen. We omarmen elkaar wat vrij ongewoon is voor een Japanner. We besluiten naar een Italiaan te lopen voor de lunch. Het restaurant zit vol en we moeten buiten op een krukje wachten. Als het onze beurt is hebben we een plekje aan het raam met uitzicht op het spoor. We bestellen een pizza en twee salades. Een sinaasappelsap en grapefruitsap erbij en we zijn tevreden.
Dan wisselen we cadeau’s uit. Ik geef haar een jizu cake en een pak chocolaatjes. Ik krijg van haar een doosje waar twee poppetjes inzitten die je gebruikt bij het meisjes feest. Ze heeft ze zelf gemaakt van grote schelpen. Zo bijzonder en ik hoop dat ik ze heel mee krijg naar NL want ik moet nog 7 weken.
Het is erg gezellig en ze nodigt me uit om mee te gaan in de trein naar een schrijn waar de wisteria(blauwe regen) begint te bloeien. Een keer overstappen(handig zo’n pas ik hoef nergens in de rij te staan) en 10 minuten lopen. En we zijn bij het Kameida schrijn waar zo veel wisteria hangt en bloeit dat je helemaal bedwelmt wordt door de geur.
Prachtig al dat blauw. Nadat we nog een schrijn hebben bezocht duiken we de trein weer in. We nemen afscheid op Ueno Station en ik loop naar het laatste hotel waar ik met de gasten gelogeerd heb. Ik ben een oplaad kabel vergeten maar ze hebben niets gevonden. Dan maar een nieuwe kopen.
In het guesthouse pak ik mijn koffer en loop naar de 2e verdieping. Ik heb cube 5 boven maar zie heel veel beneden vrij staan. Hup naar de receptie voor uitleg en ik krijg een beneden cube.
Even uitleggen: het is een grote lange kamer waar tegen de wand een rij met 10 kubussen staan met daarboven een rij er op. Elke kubus is 1 bij 1 meter en 2 meter diep. In de kubus ligt een matras met beddengoed. Je koffer kun je in een lokker doen. Mijn kubus is uitgerust met een licht, een rookmelder, een kluisje, een plankje en een stekkerdoos. Ik sluit de boel af met een gordijn. Prima kamertje voor twee nachten en lekker goedkoop.
In de kamer staan tegenover de kubussen en rij kluisjes voor je bagage. Tegen de andere muur een rek om je jas op te hangen. En op het andere einde een blok met 4 toiletten en tweedouche cabines. Ziet er allemaal netjes uit totdat er 20 dames hun douche gaan nemen. Oh een handdoek krijg je ook.
Beneden is er dan een ruimte waar je kunt zitten, een washok en toiletten.
Erg gezellig. Ik hoor allerlei talen. Na mijn dinner videobel ik met collega Jan die mijn buurman is geworden want hij is in Zuid Korea.
Ben kapot, stop oordoppen in en ga slapen. Oude dag.
Zondag 16 april
Eindelijk goed geslapen, werd wel rond viert wakker maar weer in slaap gevallen. Ik kreeg een melding dat ik mijn e-mail niet meer ontvang dus daar anderhalf uur mee aan de slag geweest. Nu weer goed gelukkig.
Vandaag is het de verjaardag van mijn moeder. Over zes dagen is het alweer drie jaar geleden dat ze is overleden. Maar even een wierook stokje voor haar branden in een tempel.
Het ziet er droog uit.
En wat gaan we vandaag doen? Nou een katten tempel bezoeken en een Boeddhistische tempel. Daarna een lange brug over de Sumida rivier oversteken om een grote robot te bekijken. We zullen zien. Eerst een bakkie matcha latte(nog steeds vies) en een onigiri.
Ik neem de Yamamoto lijn naar Shinjuku. Zaten vroeger de mensen in de trein manga te lezen nu zit iedereen op de telefoon. Voor het eerst deze reis zie ik dat veel jongeren geen mondmasker meer dragen. In Shinjuku neem ik de Odakyu trein naar Gotokuji. Er stappen allemaal boogschutters in. Ze zien er prachtig uit in hun zwarte hakama, wit judojasje en hun bogen in de hand.
Na een kwartiertje lopen kom ik bij de Gotokuji aan. Prachtige bomen rond de tempel en een heleboel gelukskatten.
Naar mijn volgende bestemming loop ik 2,5 km over een wandelpad wat ooit een rivier is geweest. Een prachtige route door woonwijken. Het pad is aan beide zijden beplant met allemaal bloeiende planten.
Dan kom ik bij mijn volgende rariteit: een gorilla op het dak van een winkel. Grappig. Ik duik weer een trein in op weg naar Shibuya. Waar ik overstap op de Yamamoto lijn naar Tamachi. Ik wil de Rainbow Bridge naar Odaiba oversteken. En daar zit ik nu mijn lunch te verorberen. Er komen vooral veel hardlopers voorbij.
Op het eiland bezoek ik Gundam een enorme robot voor een winkel centrum. Als ik aan kom lopen hoor ik het laatste nummer van een optreden van de band Berry Goodman. Leuk zwaaien met zijn allen en mee zingen. Even wat kiekjes met het viertal en iedereen is blij. Ik duik de trein in naar Ueno. Het wordt steeds donkerder in de lucht en ik heb geen zin om weer in de regen te lopen. Tegen half vier ben ik in het guesthouse.
Even met schone zus video gebeld en op bed gelegen. Ben op. Zo ben ik even blij dat ik binnen zit. Het onweert en het regent heel hard.
Zodra het droog werd rondje tempels en katholieke kerk gedaan om mijn moeder te herdenken.
Oude vermoeiende dag.
[userId] => 51269
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5092325
[countryId] => 96
[pictureCount] => 10
[visitorCount] => 102
[author] => Anne-Marie
[cityName] => Nagoya
[travelId] => 528268
[travelTitle] => Japan 1 2023.
[travelTitleSlugified] => japan-1-2023
[dateDepart] => 2023-03-22
[dateReturn] => 2023-06-06
[showDate] => no
[goalId] => 9
[goalName] => Werken in het buitenland
[countryName] => Japan
[countryIsoCode] => jp
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/106/344_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/051/269_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => vakantie
)
[14] => stdClass Object
(
[username] => wegopreis
[datePublication] => 2023-04-16
[title] => Wereldreis
[message] => Om het af te ronden.
Zaterdagochtend om 4.45 uur op gestaan. Alles ingepakt en om 5:30 uur naar het station. Je zou denken dat het rond deze tijd in de trein erg rustig is, maar nee hoor. Ook nu zijn de treinen tjokvol. Dus werd het weer duwen om iedereen binnenboord te krijgen.
Op het vliegveld was er één en al onduidelijkheid. Sommigen mensen, zoals wij, hadden al ingecheckt en hoefde dus alleen de bagage te labelen en af te geven. Makkie tocht, maar helaas het was erg onduidelijk hoe je die bagagelabels uit de computer kreeg, maar oefening baart kunst en uiteindelijk hadden we labels. De volgende stap is bagage op de band zetten. Ook dat was weer onduidelijk. Bij de een moest er een bak er onder de koffer gedaan en bij de ander juist weer niet. Uiteindelijk bleken de mensen die niet vooraf hadden ingecheckt eerder klaar te zijn. Eén koppel kon niet incheckten voor hen waren geen plaatsen meer vrij in het vliegtuig. Men rekent er altijd op dat x mensen niet komen opdagen. En dat bleek uiteindelijk ook het geval. Enfin toen dat geregeld was namen we afscheid van onze reisleidster en gingen we op weg naar de volgende barrière. In Japan houden ze graag rekening met grote drukte en zetten van te voren dus al die paaltjes met linten alvast neer zodat je meterslange paden moet wandelen voordat je bij de diverse controles bent, maar lichtelijk overdreven als het helemaal niet zo druk is en zo liepen wij zuchtend al die extra kilometers. Want als je onder die linten door wou kruipen kreeg je onmiddellijk een beveiliger achter je aan, want dat mag niet.
Maar gelukkig leverde dat verder geen problemen op. Dus op naar de gate. We hadden uiteraard nog wel tijd voor koffie/thee. Twee meisjes moesten bij de koffietent iedereen bedienen. Dus stond er al snel een dikke rij.(niet alleen van ons). We keken wat we nog over hadden en kochten naast de koffie/thee wat saké en de munten die toen nog over bleven gingen in de pot voor het goede doel. Daarna volgende 14 uur vliegreis van Tokio naar Parijs. In het vliegtuig hadden een paar mensen problemen. Zo hadden er 3 mensen extra betaald voor een stoel met extra beenruimte maar hadden ze deze niet gekregen. De stewardessen wisten er 2 op te lossen maar de derde niet. Helaas zat Mark achter Engelse Tokkies. Het jongste kind deed ons denken aan Dirk, het neefje van de dreuzelfamilie waar Harry Potter de eerste jaren woont. Een jaar of 9 en veel te dik. Toen Mark even naar toilet ging gooide het jongetje dat voor hem zat zijn stoel in de achterste stand. Toen hij dat gedaan had reageerde hij naar één van familieleden met op gestoken vingers en La la la. Iemand van ons groep zag dat er drukte het knopje weer terug. En toen was het heisa. De tokkies vonden dat hun kind recht had om zijn stoel geheel in de achterste stand te zetten, want dan moet je maar een stoel met extra beenruimte kopen. En toen er gezegd werd dat Mark voor die extra beenruimte had betaald reageerde de vader : Nou, dat is zijn probleem, niet het mijne en mijn zoon mag gewoon zo zitten. En over en weer werd er geschreeuwd. De stewardessen bleven stil. Het jochie ging nog eens in zijn stoel zitten en met zijn voeten tegen de stoel van de persoon voor hem probeerde hij uit alle macht de stoel nog verder naar achter te krijgen. Wij hadden het er niet bij laten zitten, maar uiteindelijk bleef deze situatie zo. Mark was de enige Belg in onze groep, misschien zie je hier ook een cultuur verschilletje.
Wat wel grappig was is dat we de hele aardbol zijn overgevlogen. Op de heenreis met KLM hebben we gevlogen over Europa, Oezbekistan, Kazachstan, China, Mongolië naar Japan. Op de terugweg vlogen we met Air France het eerste stuk over zee en vervolgens over de Beringstraat (tussen het oostelijk deel van Rusland en Alaska) en daarna over het noordelijk gedeelte van Canada en Groenland, over IJsland en Engeland naar Parijs. En zo maak je een rondje aarde.
Ze hadden het slim aangepakt bij Air France. Ze gaven ons om half elf ('s ochtends) onze avondmaaltijd (in Nederland half vier). Op deze manier probeerde ze ons zo snel mogelijk in het Europese ritme te duwen. Na het eten probeerde we te slapen. Air France dacht het is nu nacht dus doen we even niets mee. Tja op gegeven moment kregen we toch wel dorst en ontdekte dat wanneer je naar de keuken achter in het vliegtuig liep je gewoon drinken kon halen. Twee Japanners naast ons waren op weg naar een designbeurs in Milan. En zij hadden ook door dat je gratis drinken kon halen. Uiteindelijk hadden ze de man een stuk of 6 flesjes wijn op en waren op gegeven moment stomdronken. Geen lelijke dronk dus we hebben erg met ze gelachen.
In Parijs zou het spannend worden. De overstap naar onze aansluitende vlucht was erg krap en werd nog krapper omdat ons vliegtuig met 20 minuten vertraging vertrok. Dus snel zoeken naar de juiste uitgang. Dat waren aardig wat meters lopen. Vervolgens moesten we weer door een meterslange met touwen afgesloten rijen lopen waar bijna niemand stond. We kropen dus even onder het koord door om de weg te verkorte. Maar daar werd op gereageerd. Dat was verboden. Enfin toen moest de handbagage opnieuw gescand, Deze keer ook de riem af etc. En daar was de Saké. Er zat een verzegeling op van de luchthaven van Tokio, maar de ambtenaar sommeerde de tas open te maken en de verzegeling te verbreken. Vervolgens moest de Saké door de scanner. En toen ging de volgende ambtenaar zeuren dat het zegel verbroken was. Op gegeven moment liep ze weg. Kennelijk voor aflossing en kwam er een andere ambtenaar. Gelukkig had Fons inmiddels het aankoopbonnetje gevonden en nogmaals verteld dat haar collega gesommeerd had de zegel te verbreken. Ok, dan mocht hij mee, maar dan gaan we hem eerst weer insealen. En de tijd liep maar door. John kon zijn bon niet laten zien en moest afscheid nemen van zijn twee flessen saké. Er was veel commentaar op. Maar deze mensen doen gewoon hun werk, gaat er iets fout dat zeggen we met z’n allen waarom controleren ze dat niet beter.
Enfin we dachten dat we er waren, Nee hoor, paspoort controle. En daar stond een stevig rij en maar 2 controleurs. De tijd begon echt te dringen want de boarding time was al aangebroken. Een groep achter ons kroop onder het touw door want ze moesten voordringen omdat hun boarding time al was aangebroken dus….We vroegen naar hun boarding time en die bleek later dan die van ons. Gelukkig waren de andere ca 40 wachtenden zo vriendelijk ons dan ook maar voor te laten gaan. De dame die aangaf of je naar de controleur mocht gaan, gaf aan dat we het wel gingen redden omdat de gate om de hoek lag. Nou om de hoek?dat viel flink tegen. We denken dat we nog wel een kilometer hebben moeten lopen. Op dat moment zaten we nog maar 15 minuten voor gepland vertrek vliegtuig. Maarwat bleek iedereen stond nog in de rij. Het vliegtuig zou uiteindelijk met een vertraging van 20 minuten vertrekken. De zorgen van Eugene waren dus niet onterecht, maar hebben het gehaald.
De vlucht naar Amsterdam leverde verder geen problemen op. Na afscheid genomen te hebben zochten we op hoe laat de trein ging. Hé, dat is raar geen enkele trein naar Noord-Holland? Ook geen waarschuwing of wat dan ook. Even vragen “Ja dat klopt u moet naar Adam Centraal en daar staan snelbussen klaar”. Ok en waar staan die bussen voor of achter.” Achter”. Na aankomst in Amsterdam direct naar de achterkant gelopen. Daar staan de reguliere bussen er daar stond een man of 60 in de rij voor de bus naar Zaandam. Dus maar weer vragen aan een chauffeur. Antwoord “nee, die staan voor”. Dus weer naar de vooringang. Maar geen bussen te zien. Dus maar weer vragen. “Ja u moet de Metro nemen naar Amsterdam Noord en daar staan dan bussen”. En dat klopte uiteindelijk.
Al met al waren we om 21:00 uur Nederlandse tijd thuis, in Japanse tijd is dat 4:00 's nachts en hebben we dus ruim 22 uur gereisd. Om ons zelf te dwingen in het nieuwe ritme te komen hebben we met veel moeite nog een tv programma gekeken. Rond 24:00u naar bed, maar waren alweer heel vroeg wakker en we zijn van pure ellende maar om 6:00 uur op gestaan. Voor we het ritme weer te pakken hebben?
Tot slot Eugene. Ook wij vinden uitsluitend reizen met OV bepaald niet optimaal en indien er andere keuze zijn zouden we daar ook voor gaan. Veel plezier alvast
[userId] => 247606
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5092299
[countryId] => 96
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 247
[author] => Fons en Mieke
[cityName] => Tokio
[travelId] => 528307
[travelTitle] => Japan
[travelTitleSlugified] => japan
[dateDepart] => 2023-03-25
[dateReturn] => 2023-04-15
[showDate] => no
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Japan
[countryIsoCode] => jp
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/japan,tokio
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/247/606_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => wereldreis
)
)
)
[reportsPaginator] => Zend_Paginator Object
(
[_cacheEnabled:protected] => 1
[_adapter:protected] => TravelLog\PaginatorAdapter Object
(
[_count:protected] => 60
[_array:protected] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[username] => annemarieteuben
[datePublication] => 2023-05-26
[title] => Aanval bogel.
[message] => Woensdag 24 mei
Vanmorgen na het ontbijt in de lokale trein gestapt en in een half uur naar Nanzoin gereden. Daar eerst naar de liggende Boeddha gelopen. Na een foto sessie zijn we via de achterkant van zijn lichaam op schouder hoogte naar binnen gegaan. We krijgen een houten plankje waar je een wens op mag zetten en op de achterkant je gegevens. Over 44 tegels lopen we naar borst hoogte en nemen een trap naar boven. Op hart hoogte kunnen we het plankje aanbieden aan Boeddha bij een tempeltje waar Boeddha’s as ligt. Weer over 44 tegels lopen we naar zijn voeten, de uitgang. Daar mogen we met drie dartpijltjes ons geluk beproeven maar helaas geen prijs.
We lopen via een rots partij, tuin en waterval langs de honderdje beelden die er staan.
Weer terug in Fukuoka neem ik met twee gasten de bus naar het strand. Daar zwemmen zij een tijdje als enigen. Er is totaal geen strand cultuur in Japan. Mensen willen niet bruin worden en zijn bang voor huid kanker.
Als de zon schijnt doen wij wat uit maar hier gaan ze steeds meer huid bedekken.
Terug bij het station ga ik treinkaartjes halen voor het traject Kyoto-Tokyo en sta een uur in de rij. Maar gelukt.
Daarna gaan we eten bij een tempura restaurant. Heerlijk. Een visje, garnaal en veel groenten in tempura gebakken met rijst en miso soep.
We besluiten de avond in een publiek badhuis.
Uitkleden, wassen en daarna in een super heet bad. Gezellig en goed voor de huid. Er zijn drie Japanse dames waarvan één ons uitleg geeft in gebroken Engels.
Donderdag 25 mei
Oh het schiet nu erg op naar het einde van de reis. Nog 11 dagen en ik ben weer thuis na 11 weken Japan. Ik mis het nu al.
Vanmorgen zijn we met de trein naar Nagasaki gegaan. Een keer overstappen in een supersonische trein. Daarna de bagage in kluisjes gedaan op het station.
Met de tram naar het Peace Park waar we eerst het park bezocht hebben en de kathedraal. Honderdenkinderen zijn hier op dit moment die schoolreis hebben. Maar niet erg veel last van. Het park is in tweeën gesplitst en in het tweede deel staat een zwarte paal op de hoogte waar de bom gevallen is. Deze is 469 meter in de lucht uit een gespat en heeft heel veel schade aangericht.
We bekijken nog een prachtig beeld van een moeder met kind en het beeld van Sadako. Het meisje van de gevouwen kraanvogeltjes.
Daarna lopen we vele trappen omhoog om het Bommuseum te bezoeken. Iedereen gaat naar binnen en ik blijf achter bij de bagage.
Als iedereen weer triest het museum uit is lopen we naar de herinnering kamer. Deze is ingericht als stilte kamer met pilaren met licht en in één van deze pilaren de vele boeken met namen van overledenen.
Zo indrukwekkend. En we krijgen een mooi einde van deze dag. Er loopt een schoolklas voor ons uit de stilte kamer in en er begint een ceremonie. Eerst verteld er een leerling iets, daarna volgt een gezang en een andere leerling verteld iets. Als laatste loopt er een meisje naar voren met de strengen met 1000 kraanvogeltjes gevouwen door de leerlingen en bied deze aan. Prachtige ceremonie. En omdat het nu schoolreis tijd is worden er heel veel van deze ceremonie’s gehouden.
Na deze bijzondere middag gaan we naar het appartement. Maar hoe komen wij binnen als er geen persoon aanwezig is en de code van de deur het niet doet. Gelukkig is er een Japanse dame die ons uit de brand helpt en met de eigenaar belt en na een half uur zijn we binnen. Afscheid genomen van de dame en op zoek naar sleutels. Weer een kwartier later loop ik naartoe Lawson waar ik WiFi heb en zie dat er ergens bakjes moeten hangen met sleutels erin. Maar ik kan ze niet vinden. Blijkt dat er een hek voor staat. Even de geleverde code intoetsen en ja we hebben drie sleutels. Prachtige appartementen met alles er in waaronder een wasmachine. We hebben er die en dat is ook meteen het hele huis.
Door het gedoe om binnen te komen is het al erg laat en we gaan op zoek naar een restaurant. Vier belanden in een tempura restaurant en drie in een wat westers restaurant. Maar heerlijk gegeten. Ik had een tray met soep, salade, spaghetti en een roomschotel met champignons en garnalen.
Oude dag.
Vrijdag 26 mei
Om half 10 vertrokken. Eerst bij een bakker en 7 eleven langs. Alles in een zak mee en op de 19e verdieping van het nieuwe stadhuis heerlijk zitten ontbijten.
Prachtig uitzicht over de stad. De groep splitst zich en we gaan met vijf personen verder. We lopen naar de Fukusai Tempel. Een Boeddhistische tempel maar een hele aparte. De tempel is een groot schildpad die bereden wordt door Kannon, de godin van genade. In de tempel hangt een Foucault slinger. Beneden in de kelder zien we nog oorlog spullen.
Verder lopen we naar het monument van de 26 martelaren en de bijbehorende katholieke kerk. Hier liggen wat botjes van drie martelaren. We komen hier weer de groep Poolse pelgrims tegen die we gister ook zagen. Buurvrouw praat even met ze, zij is immers van Poolse oorsprong.
Blijkt dat ze as van twee Poolse martelaren naar dit kerkje hebben gebracht en net een dienst hebben bijgewoond. Buurvrouw krijgt een plastic plaatje met twee paters erop met een gaatje waar een stukje stof van hun pij in zit. Later in het appartement blijkt dat de twee heren in Peru vermoord zijn, in 1999. Bijzonder. We kijken nog naar de dame die de bloemen ververst in Ikebana.
We lopen alle trappen weer af en gaan via allerlei achteraf weggetjes naar de kade om een bezoek te brengen aan Deshima Warf. Een restaurantjes reeks aan de kade.
Weer verder naar China Town waar we oude mannetjes zien Japans schaken op een plein. Bij een restaurant wijs ik de speciale gerechten Champon en Saraudon aan. We besluiten lunch te kopen bij de Lawson en lopen terug naar het plein om het daar op te eten. Op de stenen tafels liggen pamfletten maar ik kan het niet lezen.
Terwijl we lekker zitten te lunchen grijpt een roofvogel zo een onigiri uit de handen van een gast. We schrikken ons een hoedje.
Maar verder laten ze ons met rust gelukkig.
Na de lunch lopen we naar Deshima waar we in twee uur het museum dorpelingen.
Nadat de Portugese het op het eind van de 16e eeuw te bond hadden gemaakt met het winnen van zieltjes werden ze het land uitgezet en werd Japan op slot gedaan voor de buitenlanders. De Nederlandse VOC mocht echter blijven maar op een eilandje voor de kust van Nagasaki. Er woonden 20 mannen die door 200 Japanners in de gaten werden gehouden. Één keer per jaar kwam de vloot weer voorbij met nieuwe handel uit het westen maar ook uit Batavia en andere VOC posten. Dan werd er geruild of handel gedreven. Ook gaven de Nederlanders opleidingen aan Japanners, ook Nederlands. Één keer per jaar moest dan een delegatie naar Edo om voor de Shogun te verschijnen.
Het eiland is nu geen eiland meer omdat er veel land is bij gewonnen uit de zee.
Alle huisjes zijn gerenoveerd en als museum ingericht. Hier komen we een groep van NRV tegen en twee NL mannen die vier weken door Japan reizen. Ook zie ik de gids die ik wel eens bij een NRV reis heb gehad.
We vervolgen onze weg langs de Nakashima rivier met al de mooie oude stenen bruggen en koi karpers naar het noorden waarna ik afsla de winkelstraat in. Het begin zijn het winkels waar de Japanners zelf winkelen daarna wordt het wat moderner en toeristischer.
We eindigen bij een tweede hands kimono zaak maar helaas gesloten. Dan maar naar de Daiso een honderd yen winkel. We slenteren de vijf etages over en rekenen af. Ik heb een gat in mijn broek opgelopen en koop een stoffen plaatje van een panda op op het gat te naaien.
Tegen over de Daiso zit een sushi zaak waar we heerlijk wat vis naar binnen werken met een kopje thee. Ik doe natuurlijk weer te veel wasabi in de soja saus, wat heel on Japans is maar wel super lekker, en mijn mond staat in brand. Heerlijk!
Tegen zeven uur zijn we weer in het appartement waar we onder het genot van een bakje koffie en thee aan het relaxen zijn.
Oude dag.
[userId] => 51269
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5093609
[countryId] => 96
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 46
[author] => Anne-Marie
[cityName] => Nagasaki
[travelId] => 528268
[travelTitle] => Japan 1 2023.
[travelTitleSlugified] => japan-1-2023
[dateDepart] => 2023-03-22
[dateReturn] => 2023-06-06
[showDate] => no
[goalId] => 9
[goalName] => Werken in het buitenland
[countryName] => Japan
[countryIsoCode] => jp
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/japan,nagasaki
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/051/269_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => aanval-bogel
)
[1] => stdClass Object
(
[username] => annemarieteuben
[datePublication] => 2023-05-26
[title] => Fietsen op de Kibi vlakte.
[message] => Zondag 21 mei
Vandaag gaan we met de Shinkansen naar Okayama.
We stappen in Oeno station in de Yamamoto trein naar Tokyo Station.
Hier stappen we in de Hikari Shinkansen voor een 4 uur durende treinreis naar Okayama waar we net na 14:00 uur aankomen. We kunnen pas na drie uur inchecken maar brengen wel de bagage naar het appartement. Dit mag ook niet maar ik heb de inlogcode van het pand al. Ik blijf bij de bagage en de rest gaat een blokje om. Klokslag drie uur kunnen we digitaal inchecken wat drie kwartier duur en totaal niet lukt. Na twee videobel momenten lukt het dan eindelijk en krijgen we de codes voor de appartementen. En deze zijn voor Japanse begrippen groot. In die van ons staan twee eenpersoons bedden en één twee persoons bed. Een grote badkamer met aparte douche en een klein keukentje. Prima voor twee nachten. We gooien de bagage in het appartement en gaan naar de landschapstuin. Het is broeierig warm en de anderhalve kilometer valt tegen om te lopen. In de tuin is het niet zo druk en we genieten enorm.
In de avond belanden we bij een Chinees restaurant waar we heerlijk eten. In het appartement kletsen we nog bij en vallen tegen half 11 in slaap.
Maandag 22 mei
We ontbijten bij Vie de France. Nou de helft koopt er broodjes en koffie en de andere helft koopt iets bij de conbini. Maar we eten het gezamenlijk op bij Vie de France. Daarna stappen we in de boemeltrein naar Soja. Bij de familie waar ik altijd fietsen huur stappen we op de fiets. Een gast had gevraagd om een ikebana mes te kopen en zie ik niet een soort tuincentrum. We stoppen en hebben een leuk gesprek in de winkel met een Japanse dame die goed Engels spreekt en vertaalt voor de eigenaar. Er wordt een mes gekocht en we nemen een foto met de eigenaar.
Ik beloof om op een andere reis langs te komen om te vertellen of het mes goed was. Ikebana is een Japanse kunstvorm van bloemen schikken. Voor de bamboe te splitsen heb je een speciaal mes nodig.De gast heeft er een mes voor haar leraar gekocht.
Op de fiets verder naar de eerste tempel onderweg zien we dat boeren hun land aan het bewerken zijn en er veel reigers klaar staan om de wormen uit de grond te trekken.
We stoppen bij de Kokubun-ji tempel. Een Boeddhistische tempel met een prachtige houten pagode uit de 19e eeuw.
Verder op stoppen we nog bij een combini voor de lunch die we meenemen en bij een aantal graven opeten.
De laatste stop is bij de Kibitsu-jinja schrijn en een grafheuvel. Ook zien we nog koi karper streamers in de lucht hangen. Bij de tuin van het schrijn komen we een bruidspaar tegen waar we foto’s van mogen maken. We hebben een leuk gesprek met het paar uit Kanazawa. Ze vertelde dat de kimono die ze draagt van haar schoonmoeder was.
Ook zien we een baby’tje in een prachtige kimono die een soort doop ondergaan heeft.
Nadat we de fietsen ingeleverd hebben in Bizen gaan we met de boemel naar Kurashiki. Hier hebben we nog een uur de tijd om de oude Bikan te bezoeken voordat de winkels sluiten die in de gerenoveerde pakhuizen onder gebracht zijn. Met buurvrouw loop ik een heuvel op waar we een bezoek brengen aan een Shinto schrijn en een mooi uitzicht hebben op de oude huizen.
In Kurashiki lopen we achter het station naar een sushi restaurant waar we heerlijk eten. Tegen acht uur nemen we de boemel terug naar Okayama en in het appartement pakken we de spullen weer in voor vertrek morgen.
Dinsdag 23 mei
Tegen negen uur checken we uit en lopen naar het station. Hier ontbijten we weer bij Vie de France maar ik blijf bij de koffers staan die in de station hal staan. Ik ontbijt nooit met brood in Japan maar met onigiri. Driehoekjes rijst met vulling van tonijn of zalm omwikkeld met zeewier.
Jammer dat je deze niet thuis kan kopen. Moet toch eens leren deze zelf te maken.
We nemen de Sakura Shinkansen naar HAKATA, het station van Fukuoka.
Het is een rit van bijna twee uur.
In de stad aangekomen brengen we de koffers eerst naar het hotel. Ik moet inchecken en we gaan.
Eerste stop de Tochoji een Boeddhistische tempel opgericht door Kukai.
We betalen ¥50 en krijgen een kaarsje en een wierook stokje om te offeren.
Er staat een houten Boeddha van 16,2 meter. De rest van het complex bekijken en komen we een collega met groep tegen, hahaha.
Daarna gaan we lunch kopen en eten dit op op het dak van het station. Ook bekijken we het uitzicht.
Door naar het Sumiyoshi schrijn waar we een ceremonie zien en een prachtige foto van een priester mogen maken.
Langs de Nakarivier lopen we via Canalcity en het Acros gebouw naar een supermarkt. Even het dure fruit bekijken en wat kopen.
Op naar Kushiro Janja voor een blik op een festival float.
En via het station naar het hotel. We hebben een mooie grote kamer met drie bedden.
We lopen met zijn drieën naar de kelder van het station alwaar we een heerlijke sashimi maaltijd verorberen. Bij terug komst in het hotel Erwin gebeld.
Oude dag.
[userId] => 51269
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5093608
[countryId] => 96
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 34
[author] => Anne-Marie
[cityName] => Nagasaki
[travelId] => 528268
[travelTitle] => Japan 1 2023.
[travelTitleSlugified] => japan-1-2023
[dateDepart] => 2023-03-22
[dateReturn] => 2023-06-06
[showDate] => no
[goalId] => 9
[goalName] => Werken in het buitenland
[countryName] => Japan
[countryIsoCode] => jp
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/japan,nagasaki
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/051/269_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => fietsen-op-de-kibi-vlakte
)
[2] => stdClass Object
(
[username] => annemarieteuben
[datePublication] => 2023-05-23
[title] => Tokyo.
[message] => Donderdag 18 mei
Vanmorgen al vroeg in de trein naar Nikko gegaan. Ik was vooraf bang dat we geen treinticketskonden krijgen maar dat viel 100% mee. Er was niet eens een rij voor het loket. Na twee uur door het mooie landschap te hebben gereden kwamen we aan op het station van Nikko. Daar konden we meteen op de bus naar het Toshugu schrijn. Om 13:00 uur begint de samurai parade. We lopen rustig naar de straat waar het gaat gebeuren en zoeken een mooie plaats uit waar we het goed kunnen zien en goede foto’s kunnen maken. Dan gaan we alvast tickets kopen om het schrijn te bezoeken na de parade.
En dat was een hele goede zet. We nemen onze positie in en rond 13:20 uur komen ze er aan lopen. Normaal lopen er 1000 verklede mensen in de parade maar ivm COVID lopen er dit keer 500 mee. We zien een shogun, speerwerpers, samurai en vele andere figuren uit de edo tijd. De laatste die langs komt is een groep mannen in het wit die een draag bare schrijn naar boven sjorren. Indrukwekkend om te zien.
Dan gaan we het schrijn bezoeken wat eigenlijk op gericht is als herdenkingsdienst plaats voor een shogun.
De gebouwen zijn rijkelijk gedecoreerd en beschilderd. We genieten met volle teugen. Als toetje mogen we zelfs het hoofd gebouw in als we van het mausoleum terug komen. Schoenen uit en genieten.
We nemen de trein terug en in Tokyo aangekomen neem ik iedereen nog even mee de Asakusa wijk in. Wat een verschil met overdag zeg. Bij de vvv is bijna niemand boven en bij de Sanja tempel is het ook erg rustig. We genieten van de serene rust en zien de gebouwen prachtig uitgelicht.
Na een blik op de Skytree nemen we de metro terug naar het appartementen complex. Uiteindelijk ben ik om 22:00 uur weer in mijn hotel.
Vrijdag 19 mei
Het lukt mij maar niet om uit te slapen hier. Ik ben elke ochtend rond zes uur wakker en in slaap komen lukt ook niet. Kortom ik loop er weer als een zombie bij. Maar dat mag de pret niet drukken.
Vandaag zijn twee mensen van de groep er zelf op uit en zijn we nog met vijf over.
We nemen eerst de metro naar het keizerlijk paleis. Daar nemen we een foto van de beroemde brug en zwaaien even naar de keizer.
Daarna lopen we naar het Forum gebouw. Een congrescentrum maar met een prachtig ontwerp. Op het dak van het postkantoor bekijken we Tokyo Station waar net een aantal Shinkansen binnen komen.
Weer met beide voeten op de grond bekijken we het gebouw van binnen.
Snel met de metro naar Asakusa tempel maar helaas is het grote festival afgeblazen omdat het regent. Dan gaan we maar Takoyaki eten. Een soort oliebolletje met een klein inktvissen er in. Het begint harder te regenen. Nadat we het festival terrein en de tempel in bekeken hebben springen we de metro in naar Harajuku. Het regent pijpenstelen en we gaan anderhalf uur bij de Ikea zitten afwachten tot het droog wordt. Maar helaas. Het regent gelukkig wel minder hard.
Met de metro weer richting hotel waar we onder het treinspoor een sushi restaurant in gaan. Het is een katten sushi dus met een lopende band. Tot mijn verbazing probeerde iedereen van alles en er is blijkt zelfs walvis te zijn wat ik voor paarde vlees aan zie.
We besluiten; tegen zevenurig dat we genoeg regen hebben gehad en breien een eind aan de dag.
In mijn hotel heb ik een gezamenlijk band ter beschikking en daar plons ik dan ook in. Ik ben er alleen.
Even voor de duidelijkheid. De groep zit in een prachtig appartementen complex maar dat was voor één persoon boven budget en zodoende zit ik een een goedkoop hotel op loop afstand van hun gebouw.
Zaterdag 20 mei
Vanmorgen in de metro naar Asakusa station gereden. Daar ontbijt gekocht en aan de rivier Sumida opgegeten. Verder gewandeld langs de rivier en bij het sumo stadion drie kwartier gestaan om aankomende worstelaars te fotograferen.
Daar na terug naar Asakusa. Oor de start van het Sanja festival. Hier worden door 44 buurtschappen draagbare schrijns vanaf het hoofd schrijn via een route weer terug gedragen naar hun buurthuis.
Deze schrijnen kunnen tot 1100 kg wegen en worden door mankracht gedragen. Waar veel sake bij wordt gedronken. Het leuke van festivals is dat er ook veel tenten staan met hapjes en wij eten dan ook Okonomiyaki wat mijn favoriet is.
We genieten van het festival. Het is zo leuk om de altijd gereserveerde Japanners totaal uit hun dak te zien gaan. Ook de kinderen gaan los en dragen hun eigen kleine schrijn.
Tegen half drie verlaten we het terrein en rijden met de metro naar het Goverment gebouw. Het stads kantoor van Tokyo. Op de 45e verdieping kun je van het uitzicht genieten. Vandaag helaas geen Mount Fuji. Hup de metro weer in voor een bezoek aan Shibuya. De wijk waar het drukste kruispunt ter wereld is en een standbeeld van hondje Hachiko. We brengen ook een bezoek aan de Disney Store.
De laatste stop is Takeshita Dori het hipste straatje van Tokyo waar we al eerder waren maar in de regen. Rondom Ueno eten nog wat mensen van de groep maar ik zit nog vol van de lunch.
Oude dag.
[userId] => 51269
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5093496
[countryId] => 96
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 32
[author] => Anne-Marie
[cityName] => Tokio
[travelId] => 528268
[travelTitle] => Japan 1 2023.
[travelTitleSlugified] => japan-1-2023
[dateDepart] => 2023-03-22
[dateReturn] => 2023-06-06
[showDate] => no
[goalId] => 9
[goalName] => Werken in het buitenland
[countryName] => Japan
[countryIsoCode] => jp
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/japan,tokio
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/051/269_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => tokyo
)
[3] => stdClass Object
(
[username] => annemarieteuben
[datePublication] => 2023-05-23
[title] => Met zeven op reis.
[message] => Maandag 15 mei
Vanmorgen vroeg opgestaan omdat ik alles nog wilde nalopen voor mijn eigen reis. Morgen komen zes vrienden waarmee ik drie weken door Japan ga reizen.
Nog de route van het treinstation naar de appartementen gelopen, treintijden gecheckt en dat soort dingen. Ook mezelf niet vergeten en heb bij mijn favoriete tweede hands winkel een bord gekocht die ik vier weken geleden al had gezien. En nu heel voorzichtig met mijn koffer omgaan.
Meteen ook een rol bubbelplastic gekocht en er omheen gewikkeld.
Bij terugkomst in het guesthouse was deze overgenomen door een groep jongeren uit Denemarken. Een rondreis en slapen in een guesthouse. Tja dan kun je toch ook zelf rond gaan reizen. Was wel een hele aardige reisbegeleider uit Engeland. Ze gingen met zijn allen maar Shibuya.
Toen de regen voorbij was zelf er ook op uit gegaan naar de Kanda Tempel. Daar zou een Noh voorstelling zijn maar helaas bij aankomst bleek dat het morgen is. Wel een prachtige tempel overigens.
Bij terugkomst met Erwin video gebeld en met een oud buurman. Maar toen hebben we maar meteen afgesproken om een drankje te nemen. Hij kwam in de trein naar me toe. Twee uren bijgeklust in een sushi restaurant. Consternatie alom komt de eigenaar binnen zetten om te eten en hij is een bekende chef op tv.
Wij mochten in eerste instantie de zaak niet naar binnen totdat buurman begon te spreken. Hij spreekt vloeiend Japans en toen mochten we erin. De sushi was heerlijk.
Buurman weer in de trein naar huis en ik naar het guesthouse. Tandenpoetsen en op bed.
Dinsdag 16 mei
Na een ontbijt van twee onigiri’s(de Denen kregen cereal met melk) rustig in de metro naar Oshiage gegaan om daar verder met de trein naar Narita te gaan.
Veel te vroeg. Ik koop een lunch en ga bij het observatie dek zitten in de schaduw. Het is opeens warm hier. Heb mijn hoody vandaag nog niet aan gehad. Dat is beter dan de 8 graden in Hokkaido. Maar we krijgen deze week tegen de 30 graden aan.
Tegen 12 uur naar de gate gelopen en daar zie ik dat mijn eerste twee gasten om 12:45 uur gaan landen. Uiteindelijk komen ze rond 13:45 uur door de deuren. Zo gezellig om mijn Belgische vrienden weer te zien. Even bijkletsen en hop de trein in.
Vijf kwartier later staan we in de lobby van het appartementen complex. We kunnen al inchecken. Fijn. We kletsen verder op de prima kamer. Heel nieuw en alles aanwezig van een mooie badkamer tot een klein keukentje en een wasmachine.
We lopen een blokje om en ik laat ze achter bij Ueno park zodat ik weer naar het vliegveld kan gaan.
Woensdag 17 mei
Nou daar zit ik dan ik mijn eigen ‘hotel’ afgesneden van de groep. Ik zit in de kantine en het is 07:10 uur. Ik kijk uit naar het Ueno park en er zijn echt al tientallen mensen in de weer. Wandelen, hardlopen, hond uitlaten en oefeningen doen. Dat zouden ze toch bij ons ook moeten doen, goed voor lichaam en geest.
Wat gaan we vandaag doen? Ik sta eerst in de rij om onze JRpassen op orde te maken. Daarna gaan we ontbijten en naar Kamakura.
4 van de zes hebben goed geslapen. In Kamakura aangekomen gaan we eerst naar de Tsurugaoka Hachimangu Shrine. We hebben geluk en zien twee stellen met baby’s die ‘gedoopt’ worden. Een nader kind loopt in een prachtig mooie kimono. Ook de ouders lopen traditioneel gekleed.
Terug naar het station geeft ik iedereen een uur de tijd om te lunchen of te shoppen. Ikbeland met twee dames in een parkje in de schaduw. Het kan vandaag 32 graden worden en wat schaduw is dan wel lekker.
Na de lunch nemen we een lokaal treintje naar Hase. Ik zit zo te kletsen dat ik vergeet uit te stappen. Twee stops verder weer instappen in de trein in de andere richting en klaar. We lopen naar de Kotokuin tempel waar een Boeddha staat van 13,4 meter hoog. Hij kijkt naar zee.
Terug naar het stationnetje lopen we bij de Hasedera tempel binnen. Tot even voor vijf uur hebben we het complex bekeken. De irissen staan in bloei. De tuin staat er prachtig bij en ook de zen tuin met aangeharkte kiezels.
We nemen de lange weg weer terug naar Tokyo en lopen naar het appartementen complex. Even relaxen en daarna eten in het stations gebouw. Het is buiten op straat in de wijk super druk en daar kom je echt niet in een restaurant met zeven mensen.
We eten allemaal het zelfde een noodle schotel met zeevrachten.
Gezellige oude dag.
[userId] => 51269
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5093495
[countryId] => 96
[pictureCount] => 8
[visitorCount] => 39
[author] => Anne-Marie
[cityName] => Tokio
[travelId] => 528268
[travelTitle] => Japan 1 2023.
[travelTitleSlugified] => japan-1-2023
[dateDepart] => 2023-03-22
[dateReturn] => 2023-06-06
[showDate] => no
[goalId] => 9
[goalName] => Werken in het buitenland
[countryName] => Japan
[countryIsoCode] => jp
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/117/239_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/051/269_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => met-zeven-op-reis
)
[4] => stdClass Object
(
[username] => annemarieteuben
[datePublication] => 2023-05-14
[title] => Tour klaar.
[message] => Donderdag 11 mei
Vanmorgen met de trein naar Sapporo. Eindelijk konden we onze bagage eens kwijt in rekken. Na een kleine twee uur komen we aan. Meteen door naar het hotel om de bagage te brengen. Veel te vroeg om in te checken daarom nemen we de trein naar Otaru. Daar is een kanaal te bewonderen met pakhuizen die opgeknapt zijn. Het viel erg tegen.
Meer dan de helft van de groep is eerder terug gegaan dan de vier uur die er voor stonden. Ik heb met een man uit de groep een heuvel beklommen en twee schrijnen bezocht. Was een mooie wandeling.
Terug in het hotel inchecken.volgens mij hebben we een upgrade. Practice kamers met twee bedden voor mij alleen. En alle singels hebben dit. Eindelijk ruimte.
Ik moet van alles regelen en ga niet met de groep eten.
Vrijdag 12 mei
Vandaag gaan we naar de The Hill of Boeddha een creatie van Tadao Ando. Eerst 20 minuten in de metro en daarna nog 40 minuten met de bus. In twee uur bekijken we de Boeddha, die in een heuvel zit en met zijn hoofd boven het maaiveld uitkomt, de Maoi beelden en Stonehenge.
Ik plan dit bezoek altijd in met de groep alhoewel het geen officiële excursie is van Aap.
Rond half drie zijn we weer terug in Sapporo waar iedereen zijn gang gaat.
17:40 uur verzamelen voor het afscheid dinner bij Belgisch Biercafé Paul.
We zijn met 15 personen en hebben gezellig twee uur met friet, kip, salade en een wafel met ijs en slagroom.
Zaterdag 13 mei
Twee stellen moeten verhuizen naar een ander hotel, foutje van Aap.
En voor twee gasten ben ik rolstoelassistentie aan het regelen op de vliegvelden. Laks van de reisverzekering dat zij dit niet doen!
Tegen half drie gaan we met de trein naar het vliegveld waar het heel lang duurt voor alles geregeld is en ik blij ben dan ik mee was. Ze worden naar de douane gerold en ik kan weer terug naar het hotel waar ik om 18:00 uur aan kom en het volgende probleem al weer op me ligt te wachten.
Na een video bel gesprek met de agent en de receptie is dit ook geregeld en kan ik rond 19:15 uur eindelijk gaan eten. Het wordt een afhaal sushi. Ik ben dood op maar heb om 21:00 uur nog een afspraak met vier mannen uit de groep.
Tegen half 11 lig ik dan eindelijk in mijn bed.
Zondag 14 mei
Mijn lief broertje is jarig, hieperdepiep hoera. En het is Moederdag. Voor ons is het een vertrek dag. Mijn wekker gaat om 05:00 uur. Rond 05:20 uur breng ik de eerste vertrekkende gast van vandaag naar de trein. We nemen afscheid en ik koop nog 10 tickets voor de rest van de groep.
Duik weer in mijn bed en slaap nog een uur. Om 09:00 uur zwaai ik vier gasten uit die nog een week in Tokyo blijven.
Tot 12:30 uur is het heel gezellig in de lobby met bagage neerzetten en gezellig kletsen.
Dan vertrek ik met een groep van vijf naar het station. Ik check ze in bij de International Terminal en loop terug naar Domestic. Ik vertrek om 16:30 uur naar Tokyo maar kan al inchecken. Een gangpad stoel, ik ben blij.
Ik heb een uur en 40 minuten vliegtijd.
Dan nog met de trein naar de stad en inchecken in het guesthouse.
Zo te zien ben ik de enige westerling in het vliegtuig.
[userId] => 51269
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5093131
[countryId] => 96
[pictureCount] => 5
[visitorCount] => 79
[author] => Anne-Marie
[cityName] => Tokio
[travelId] => 528268
[travelTitle] => Japan 1 2023.
[travelTitleSlugified] => japan-1-2023
[dateDepart] => 2023-03-22
[dateReturn] => 2023-06-06
[showDate] => no
[goalId] => 9
[goalName] => Werken in het buitenland
[countryName] => Japan
[countryIsoCode] => jp
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/114/342_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/051/269_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => tour-klaar
)
[5] => stdClass Object
(
[username] => annemarieteuben
[datePublication] => 2023-05-14
[title] => Vrije dag.
[message] => Maandag 8 mei
Uitslapen heerlijk maar toch om half acht wakker. Het gaat steeds beter met mijn rib. Als ik me nu moet omdraaien in bed doet het al minder zeer. Ik voel me ook beter.
Opeens heb ik een vrije dag. Wandelschoenen aan en twee uur door het bos gewandeld. Spechten, boomkruipersen een eekhoorn gezien. Nog veel meer vogels gehoord maar niet gezien. Het was heerlijk rustig om even alleen te zijn. Twee kratermeertjes gezien, een flat gebouw wat is blijven staan na een eruptie, een Spa ook in puin en een weg die er wat raar bij lag. Wat een kracht heeft zo’n uitbarsting dan.
Even wat geluncht en op mijn kamer met uitzicht op de grote vulkaan zitten werken.
Tegen half vijf opzoek gegaan naar een restaurant maar alles gesloten. Dan maar iets bij de 7 eleven opgehaald. Nasi met Kimsi een Koreaans gerecht. Was wel lekker. Daarna nog wat sla erin en de maag is weer gevuld. Vanavond weer vuurwerk en dan morgen vertrek naar Asahikawa.
Dinsdag 9 mei
Nou dat liep even anders vannacht. Ik werd om half twee wakker geklopt. Bij een oudere heer was de heup uit de kom. Ik naar de receptie, op de bel
gedrukt. Komt niemand. De agent video gebeld en die bellen naar het hotel, werd niet opgenomen. Uiteindelijk kwam er iemand. Hmmm ambulance gebeld, gast afgevoerd naar het ziekenhuis. Niet meer geslapen.
Tegen half zeven komt de gast weer binnen lopen, heup weer in de kom maar loopt heel langzaam.
We vertrekken met de plaatselijke bus naar Toya station. Daar namen we samen met een Djoser groep de trein naar Sapporo. Een half uur overstap tijd dus lunch gekocht. De tweede trein brengt ons in ander half uur naar Asahikawa. Regen.
Bij het hotel mochten we meteen inchecken wat erg fijn is. Eerst maar naar het vvv voor plattegronden en info over de bussen naar de dierentuin. Wij zijn eigenlijk in deze stad om een wandeling bij krater meertjes te maken maar de kabelbaan is in onderhoud. Heel jammer. Bij terug komst in het hotel struikelde een gast die mee liep en verspild haar frapochino van de Starbucks. Entree van het hotel onder de koffie.
Ik heb een poging gedaan om te slapen maar dat lukte niet dus Erwin video gebeld.
Het wordt eindelijk iets warmer in Nederland.
Tegen half zeven gaan we met zes personen naar een sushi restaurant maar veel te duur en we belanden bij de Nepalees. Heerlijke curry gehad.
En het was erg gezellig.
Terug in het hotel volgende problemen zich op. Een is haar beurs verloren en van vier gasten is een hotelkamer niet geboekt in het volgende hotel.
Om wat af te koelen beland ik bij hen op de kamer en hebben we leuke gesprekken. Ik kende hen al van een eerdere reis door Japan.
Het is nu wel relax reizen de laatste dagen omdat iedereen zijn eigen ding doet.
Woensdag 10 mei
Dierentuin dag.
Omdat we het Daisetzusan National Park niet kunnen bezoeken omdat de kabelbaan in onderhoud is gaan ik met een stel naar de dierentuin.
Met de bus 40 minuten naar het oosten. De dierentuin staat bekent omdat er in de winter medewerkers van het park met pinguïns door het park lopen. Helaas nu niet. We gaan eerst naar de pinguïns waar vier soorten rondlopen. We lopen door een doorzichtige buis in het water en de diertjes zwemmen om ons heen. Buiten kunnen we ze mooi op de foto zetten. Over een half uur worden ze gevoederd en wil ik terug zijn.
Met zijn zessen lopen we naar het verblijf van de leeuwen, tijgers en panters. Ik sta bij een tijger te kijken die naar me toe komt lopen. Keert zich om een straalt zo een reuk signaal over me heen. Gadverdamme. Mijn hele jas stinkt. Even verder op lees ik een waarschuwing bordje dat dit kan gebeuren. Bij het leeuwen paar zijn drie pups te bewonderen. De panter is lui en ligt te slapen.
Weer terug naar de pinguïns voor het voederen zien we dat ze een hele vis in één keer door slikken. Twee of drie per pinguïns.
Verder zien we nog ijsberen, zeeleeuwen, zeehonden, herten, kraanvogel, prachtige uilen en arenden, bruine beer, hippo’s, giraffen en veel klein spul. Voor Aziatische begrippen een mooi park maar haalt het niet bij ons park in Emmen.
Wel een leuke dag besteding. Op de bergketen waar wij eigenlijk op hadden moeten wandelen ligt nog veel sneeuw dus van wandelen was niet veel terecht gekomen ben ik bang.
[userId] => 51269
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5093130
[countryId] => 96
[pictureCount] => 8
[visitorCount] => 56
[author] => Anne-Marie
[cityName] => Tokio
[travelId] => 528268
[travelTitle] => Japan 1 2023.
[travelTitleSlugified] => japan-1-2023
[dateDepart] => 2023-03-22
[dateReturn] => 2023-06-06
[showDate] => no
[goalId] => 9
[goalName] => Werken in het buitenland
[countryName] => Japan
[countryIsoCode] => jp
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/114/335_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/051/269_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => vrije-dag
)
[6] => stdClass Object
(
[username] => annemarieteuben
[datePublication] => 2023-05-08
[title] => Sneeuw.
[message] => Vrijdag 5 mei
Het is een vrije dag inJapan omdat het kind festival is. Men gaat met de kinderen naar een schrijn voor een soort commune. De meisjes in mooie kimono’s en de jongens in prins outfit. Zo schattig.
Er is iemand jarig dus heb ik in aller vroegte de deur versierd.
Maar wij kunnen daar niet van genieten omdat we een verplaatsdag hebben en wat voor één.
We lopen tegen 08:00 uur naar het metro station en nemen de metro naar Shin Osaka het Shinkansen station. Daar stappen we over op de Hikari Superexpress 500 naar Tokyo.
Tegen elf uur zien we heel even Fujisan. Ben weer gelukkig!
Op naar Tokyo waar we overstappen op de Hayabusa 23 en we tegen half vijf in Shin Hakodate aankomen. Nog even met een boemel en ja hoor we zijn in Hakodate. We zijn door één van de langste tunnels in de wereld gegaan de Seikan onder de Tsugaru straat door.
In het station neem ik plattegronden mee en we lopen naar het hotel. Inchecken en tot mijn grote verrassing krijgen we ontbijt bonnen mee. Ook een pas voor het vrouwen bad op de 13e verdieping ontbreekt niet.
Iedereen is wat moe en gaat niet te ver meer voor het dinner. Ik haal wat af en buiten de winkel wankel ik wat……en ga nog werken.
Zaterdag 6 mei
02:47 uur ik wordt wakker omdat mijn bed schut, shit een aardbeving. Het enige wat ik nu denk is dat ik de groep vergeten ben uit te leggen wat te doen bij een aardbeving.
Het schudden houdt wat aan en ik hoor buiten vreemde geluiden. Opeens houdt het ook weer op en val ik weer in slaap.
Later op de app blijkt dat er toch veel gasten door geslapen hebben maar ook veel wakker zijn geworden. Het was een beving van 5.5 op de schaal van Richter maar omdat het diep in de grond was voelde het als 3.0
Een stuk noordelijker waren ze minder fortuinlijk daar was de schok 6.5 en minder diep. Er is in ieder geval 1 persoon overleden. Hoop dat er niet te veel naschokken zijn. Heb ik dus gister wel een lichte trilling gevoeld bij de winkel.
Was grappig bij het ontbijt. Er had een gast gevraagd of er in de avond niet iets te doen was op cultureel vlak. Kon niets vinden dus vertelde ham vanmorgen dat ik maar een beving geregeld had om het Japan gevoel helemaal te beleven.
Om half 10 afgesproken voor een bezoek aan de ochtend markt. In een gebouw alle maal visrestaurants en in de buitenring vis winkels. We zagen snowcrab, hairycrab, kingcrabs, zeeegels, allerlei schelpdieren en allerlei vis.
Met de tram naar de wijk Motomachi waar een aantal koloniale huizen staan. Het voormalig Brits Consulaat, een Orthodoxe Kerk, een Katholieke Kerk en we bezoeken het Museum of Northeren People. Heerlijk alles in Engels en prachtige kleding van de ainu. Ik was er eerder geweest maar genoot nog.
Daarna op zoek naar een eetgelegenheid voor de lunch en we gaan een ramen shop in. Dit restaurant bestaat nog niet zo lang en had een vegetarische versie op het menu staan. Maar de soep is nog steeds van varkens botten gemaakt. Het was heerlijk met al de verse groente erin.
Nog wat gewinkeld in Red Brick Warehouses. Daarna naar het hotel gelopen waarmee om 15:30 uur aankwamen. Nog een bakkie koffie in de lobby en naar boven. Relaxen. Het was heel koud buiten en ik warm me op in het gezamenlijke bad. Ik ben er alleen.
Niet meer erge honger en ik koop een bakje sushi met drinken en eet het op de kamer op. Ik hoop toch dat er geen naschokken komen vannacht.
Zondag 7 mei
Er ligt sneeuw op de bergen. We zijn onderweg van Hakodate naar Toya met de trein. Prachtig uitzicht op de baai. Als we na twee uur in Toya aankomen duurt het even voor onze bagage opgehaald wordt door het personeel van de ryokan. Hij moet zelfs twee keer rijden. Wij nemen de bus naar Toyako. Na een 20 minuten stappen we uit op het busstation. Ik loop met iedereen naar de ryokan, prachtig uitzicht op de vulkaan Yotai,en geef hen de kamer nummers. We kunnen nog niet inchecken. Ik ga naar het vvv terwijl iedereen gaat lunchen. Een uur later spreek ik af. Dan kan ik checken of de wandelpaden open zijn en plattegronden halen. Zelf haal ik snel twee onigiri’s. En dan wachten op de gasten. Vier had ik al gezien, vier mannen komen langs en trekken hun eigen plan en drie anderen blijven in het hotel. De andere zeven heb ik niet gezien.
Ik loop om drie uur de ryokan(Japanse herberg gerust door een familie)in en check in en zie dat er het één en ander niet klopt met de kamernummers. Nou ja dat zie ik straks wel als de gasten terug zijn.
Even rommelen en hup weer naar de 7 eleven voor ontbijt morgen.
We hebben een koelkast op de kamer dus daar stal ik het in.
Mijn kamer kom ik binnen in een klein halletje waar een wasbak in staat en achtereen schuifwand de wc. Schoenen uit en met een tree loop ik de tatami matten op. Er liggen opeen verhoging twee futon bedden opgemaakt. Daarachter een tafeltje met twee stoelen en een koelkasten. Buiten een mini balkon waar de airco op staat.
Ik maakt het me gemakkelijk in een yukata. Bekijk het gezamenlijk baden loop tig kerven de vierde naar begane grond ivm het gedoe meted kamers.
Tegen half negen doen we de lichten uit en begeven ons naar het balkon voor een 20 minuten durend vuurwerk op het meer. Oh en ah klinkt het van de balkons. Daarna zeggen we goedenacht en gaan de kamers in.
Ik vraag of iemand me morgen nodig heeft en blijkbaar heb ik een vrije dag. Veel gaan naar het vulkaan eiland in het meer.
[userId] => 51269
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5092914
[countryId] => 96
[pictureCount] => 6
[visitorCount] => 79
[author] => Anne-Marie
[cityName] => Tōyako-onsemmachi
[travelId] => 528268
[travelTitle] => Japan 1 2023.
[travelTitleSlugified] => japan-1-2023
[dateDepart] => 2023-03-22
[dateReturn] => 2023-06-06
[showDate] => no
[goalId] => 9
[goalName] => Werken in het buitenland
[countryName] => Japan
[countryIsoCode] => jp
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/112/650_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/051/269_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => sneeuw
)
[7] => stdClass Object
(
[username] => annemarieteuben
[datePublication] => 2023-05-06
[title] => Osaka.
[message] => Dinsdag 2 mei
We hebben weer een verplaats dag, en wat voor één.
De eerste stop is bij Ryozen-ji, tempel één van de 88 tempel route. Er zijn wat gasten in de groep aangestoken door mijn verhaal geloof ik. Er koopt één een tempel stempel boek met de intentie om ooit te starten met de pelgrim route en een gast koopt een boekje met route kaarten voor een vriendin. Heerlijk. Het is best wel druk rondom de tempel. Veel pelgrims.
Tweede stop bij Naruto draaikolkpark. Totaal vergeten hoe ik moest lopen maar veel natuurlijke draaikolken in de zee onder ons.
Derde stop Hokuto Shinsai Memorial Park waits opgericht na de aardbeving van 1995. Hier is ook een restaurant en simulator maar helaas beide dicht.
Onze lunch halen we dan maar in de Lawson.
Vierde stop Honpuku-ji de watertempel ontworpen door Tadao Ando. Zo mooi!!!! Een tempel onder de grond met prachtige licht inval.
Vijfde stop Yumebutai een enorm park ontworpen door Tadao Ando met een betonnen gebouw waar een tuin op aangelegd is. Prachtig uitzicht over de Japanse binnen zee.
Tegen half zes komen we dan in ‘de grote heuvel’ Osaka aan. We checken in en na een uur lopen we richting metro station. Daar gaat de groep uiteen.
Woensdag 3 mei
Omdat het een vakantie week(golden week) voor de Japanners is hebben er gasten tickets voor het aquarium op internet gekocht met tijdslot.
Ik vertrek om half 10 met zes gasten naar het metro station. Wil een dakpan kopen maar krijg alleen weekend passen op het scherm. Even vragen. Blijkt dat het vandaag een feestdag is en we een weekend pas kunnen kopen.
Goed we stappen in en stappen uit op Namba. Stukje lopen en daar is het Yasaka schrijn. Bekent om zijn leeuw vorm. We nemen foto’s en ik geef uitleg. Toilet bezoek en bidden voor de studenten van een gast.
Verder naar Umeda Station waar we het Umeda Sky gebouw in gaan naar de 39e verdieping. Prachtig uitzicht maar op de 40e is een observatie dek.
Daarna terug naar het hotel met twee gasten. Gegeten in een ramen restaurant. Daarna naar het hotel om te wassen want dat moet af en toe ook gebeuren. En nu anderhalf uur later zit ik te wachten totdat de droger klaar is.
Donderdag 4 mei
Bijzondere dag we gaan naar Koya-san. Ook een zeer lange dag. Vroeg opstaan en om half 7 vertrek. Eerst met de metro naar Namba. Waar we een Koyasan World Heritage Pass kopen. We nemen de trein van 08:37 uur. Tegen 10 uur verder met de kabelbaan. We gaan Koya op de berg is 900 meter hoog. Boven gekomen moeten we nog een bus nemen. Je mag op het eerste traject niet lopen op de weg.
En dan rond half 11 stappen we uit en lopen het immense kerk hof op. Overal prachtige graven wat meer monumenten zijn. We zien er een met een raket, een kopje koffie van UCC en van een bekent auto merk. We lopen door naar de lantaren tempel. Prachtig serene rust en we kunnen alles goed bekijken. Achter dit pand ligt het mausoleum van Kōbō Daishi of wel Kukai. Het is er niet druk en we gaan even op een bankje zitten om dit alles in alle rust op te nemen. Mensen bidden en offeren kaarsjes en wierook. Over het kerkhof wat het grootste is van Japan lopen we weer terug naar de bushalte. We nemen de bus naar Daimon en stappen uit bij Kondo Mae. Een and ere tempel van wit en groen de Familymart voor een lunch. Oh deze heeft ananassap en die is hier in Japan erg lekker.
Buiten staat een tafeltje en een paar stoelen waar we de lunch opeten.
Daarna door naar het Garan Complex waar in een pagode prachtige beelden van Boeddha staan. Schoenen uit. We genieten.
Buiten kijken we nog naar de mensen en monniken die voorbij lopen.
Daarna vervolgen we ongeweten naar de Konkobuji. Mooie groot gebouw, schoenen uit, prachtig beschilderde schuifdeuren en kiezel tuin.
Rond drie uur gaan we aan de terugreis beginnen en tegen zes uur zijn we weer in het hotel.
Ik ben erg moe maar moet nog werken. Haal snel een afhaal maaltijd en tegen negen uur ben ik klaar.
[userId] => 51269
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5092851
[countryId] => 96
[pictureCount] => 5
[visitorCount] => 72
[author] => Anne-Marie
[cityName] => Hakodate
[travelId] => 528268
[travelTitle] => Japan 1 2023.
[travelTitleSlugified] => japan-1-2023
[dateDepart] => 2023-03-22
[dateReturn] => 2023-06-06
[showDate] => no
[goalId] => 9
[goalName] => Werken in het buitenland
[countryName] => Japan
[countryIsoCode] => jp
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/112/090_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/051/269_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => osaka
)
[8] => stdClass Object
(
[username] => annemarieteuben
[datePublication] => 2023-05-01
[title] => Shikoku.
[message] => Zaterdag 29 april
Vroeg op 05:45 uur. Snel een douche en op naar de overkant de tempel.
Naast een groot gedeelte van de groep zit er nog een jongeman in ons midden die vertaald de woorden van de monnik.
Eerst mogen we stuk voor stuk naar voren komen om wat wierook te branden. Boeddha vindt dat lekker ruiken en we doen allemaal drie keer wat wierook in een smeulende pot.
Daarna gaat de monnik zijn gebed doen na wat later blijkt geluk tijdens het reizen. Na een kwartier komt dan de hart Soesters erachter aan met een harde drum erbij. Bijzonder we mogen tijdens de dienst foto’s maken en filmen.
Als de dienst afgelopen is mogen we nog vragen stellen. De jongeman vertaald weer. Daarna bedanken we de monnik en staan buiten nog na te praten met de Canadees/Israëliër. Hij blijkt voor een sake brouwerij te werken en zoekt nog iemand voor een promotie filmpje.
Na het lekkere Japanse ontbijt gaan we met hem mee. Na iets van 5 minuten lopen arriveren we bij een prachtig mooi huis, eenmaal binnen is het nog een puinhoop. 1 mei gaat de bar open en er moet nog veel gebeuren. Het filmpje wordt opgenomen en na enig aandringen krijgen we een sake aangeboden. Ik sla over het is acht uur in de morgen.
Terug in de tempel laat ik mijn tempelboek afstempelen, pakken onze spullen en lopen naar de bus. De chauffeur is oververhit van de koffers inpakken.
Na dat we na een goed uur rijden bij een uitzichtpunt zijn gestopt stappen we weer in en rijden verder. Het regent behoorlijk. En in de bus is het droog. De volgende stop is in Kochi waar iedereen tijd krijgt om het kasteel te bezoeken, de Hirome markt te bezoeken waar je bonito sashimi kunt eten en een paar tweede hands winkels kunt inlopen.
Dan hebben we nog een toilet stop bij een opstap voor bootjes die een half uurtje met je de rivier opgaan. Dat doen we niet maar we maken wel foto’s van al de koi karper vlaggen die over de rivier hangen.
Tegen half zes komen we bij het hotel in Takamatsu aan. Inchecken en op zoek naar eten.
Zondag 30 april
We lopen om 08:45 uur naar het noorden, de Ferry pier. De snelle boot vertrekt om 09:20 uur en daar willen we op om naar Naoshima te gaan.
Helaas als ik uiteindelijk bij de kassa beland zijn er nog maar zes kaartjes. Het is Japanse vakantie en dat is te merken. De zes gelukt vogels nemen de snelle boot en de rest moet 1 uur wachten op de gewone Ferry. Shit!
Uiteindelijk stappen we op en zijn rond 11:00 uur op het kunst eiland. De fietsen zijn allemaal al vergeven en de bus zit stampvol. De groep valt nog verder uiteen en met het groepje wat over is loop ik via de 7eleven naar Honmura een klein half uurtje lopen. Daar gaan wat gasten het Ando Museum in en een aantal bekijken het Art House Project. Ik loop verder naar het zuiden van het eiland waar alle grote musea liggen. Daar kom ik weer wat gasten tegen die helaas maar kaartjes voor één museum konden krijgen. Zij duiken de bus in ik loop verder mijn ronde af. Als ik tegen 14:15 uur weer bij de haven ben na een heerlijke wandeling met veel kunst vaart de Ferry net weg. Wij moeten nu de vijf uur Ferry halen want anders komen we het eiland vandaag niet meer af.
Dus blijven we zitten kletsen en staan om 16:15 uur al in de rij. Als de laatste bus aan komt rijden komen er nog twee gasten uit. Ik ben nog één kwijt. Later komt ze aanlopen. Ze had de laatste bus gemist en is gaan liften. Japan is mooi maar op sommige plekken is het openbaar vervoer een drama. Te veel tijd tussen bussen en te weinig ferry’s.
Op de Ferry zitten we voorin en hebben prachtig zicht op naderende schepen en de skyline van Tatamatsu. Tegen zes uur zijn we weer in het hotel. Mooie vermoeiende dag.
Maandag 1 mei
Half tien verzamelen en na een goede kilometer lopen stappen we in een boemeltreintje naar Kawaramachi, de volgende stop. We stappen over op de volgende boemel naar Kotoden Yashima. Oeps er stapt een groep schoolkinderen in en dat is geen goed teken. Ook zij stappen uit bij de halte en lopen ook naar de bushalte voor naar de tempel. Daar staan we dan met zo’n 40 mensen en de bus is niet super groot. Wij staan wat tussen de schoolgelegen in en uiteindelijk de bus komt snellen we om de bus heen en stappen allemaal in. De kinderen zijn wat traag en kunnen er niet allemaal in. We rijden de berg op. Hij is 300 meter hoog. Boven stappen we uit en betalen ¥100 de man. Dat is 70 eurocent. Eerst maar kijken Hoeilaart de bus terug gaat en dat is zeer onvoordelig. Pas om 13:18 uur. Te veel tijd dus.
We beginnen bij de tempel en zien veel pelgrims. Ik leg wat uit en we lopen wat rond. Daarna gaan we naar de uitzicht punten. Prachtig weer dus prima zicht op de stad en alle eilanden voor de kust.
Na een koffie breek loop ik met een aantal gasten weer naar de tempel. Daar zie ik een westerse pelgrim en nadat ze klaar is met de rituelen loop ik naar haar toe voor een gesprek. Ze is op dag 43 en moet nog 4 tempels. Ze is Frans uit Parijs en spreekt zeer goed Engels. En ze is heel erg moe en heeft een dikke blaar op haar voet. We hebben een heel leuk gesprek en ik geef haar wat geld. Ze is totaal ontroerd en vraagt of ik mijn naam op een bedrukt stukje papier wil zetten. Deze papiertjes hebben pelgrims bij hen. Op de voorkant staat monnik Kukai(route gemaakt) met een spreuk en op de achterzijde kun je een bericht plaatsen. Bij elke tempel leg je deze in een bak. Na een tijdje worden de papiertjes ritueel verbrand. De papiertjes hebben verschillende kleuren. Wit is voor één keer lopen en goud dan heb je de 1200 km al 80 keer gedaan.
Zij doneert dit papiertje met mijn naam en tekst erop op het einde. Mijn wens is om de tocht ooit te volbrengen. Ik heb er nu 28.
We zien nog een hondje met een zonnebril op en één met een hoedje op, het kan niet gekker hier.
Na nog wat rondhangen stappen we weer in de bus en hebben zelfs een zitplaats. De Franse pelgrim komt er ook bij omdat ze zoveel pijn heeft dat ze niet meer lopend naar beneden wil gaan. Bij de bushalte beneden en in de bus praten we nog met haar. Ook één van de gasten geeft haar geld. We nemen afscheid en lopen naar het treinstation. Lalalalala de trein duurt even en we stappen in het overstap station in de trein naar de tuin. Daar mogen we weer een stuk lopen. We kopen eten in de supermarkt en lopen de ingang van de tuin in. De eerste de beste bank is voor ons en we beginnen veel te laat aan de lunch. Daarna lopen we een dik uur door het park. We zijn nog met zijn drieën. Geen idee waar iedereen is gebleven zie ze morgen wel weer.
Mooie dag in de zon en veel verbrande gezichten.
[userId] => 51269
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5092686
[countryId] => 96
[pictureCount] => 9
[visitorCount] => 86
[author] => Anne-Marie
[cityName] => Takamatsu-shi
[travelId] => 528268
[travelTitle] => Japan 1 2023.
[travelTitleSlugified] => japan-1-2023
[dateDepart] => 2023-03-22
[dateReturn] => 2023-06-06
[showDate] => no
[goalId] => 9
[goalName] => Werken in het buitenland
[countryName] => Japan
[countryIsoCode] => jp
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/110/355_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/051/269_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => shikoku
)
[9] => stdClass Object
(
[username] => annemarieteuben
[datePublication] => 2023-04-30
[title] => Vulkaan.
[message] => Woensdag 26 april
Vanmorgen om 09:30 uur vertrokken naar Sakurajima, het is droog. Eerst met de tram en daarna de Ferry gepakt. Op het eiland eerst lunch gekocht en later met de bus naar een observatie dek op de vulkaan gereden. Gelukkig was de bewolking rond de top redelijk opgelost.
Daarna weer terug naar de ferry om de volgende bus te nemen naar een met lava bedolven toegangspoort Torii van een Shintoschrijn.
Maar we moesten een dik uur wachten. Op naar het Geopark waar we met de voetjes in een zwavelbad hebben gezeten.
Bij aankomst bij de torii snel een foto genomen en de bus weer terug. Anders weer anderhalf uur wachten. Wat een gedoe.
Tegen drie uur de boot weer terug genomen. Verkeerde tram ingestapt en toch nog een aardig eind gelopen naar het hotel.
Voorbereidingen getroffen voor een verjaardag. Morgen is een gast jarig. Ik heb een sake zetje gekocht en er liggen opgeblazen ballonnen en een rits vlagjes klaar.
Donderdag 27 april
Ik heb een jarige in de groep en heb vannacht de deur versierd met ballonnen en slingers. In de ochtend een cadeau gegeven, een sake setje.
Met de trein gaan we van Kagoshima via HAKATA naar Beppu waar we rond 12:25 uur aankomen. We brengen de bagage bij het hotel en kunnen niet inchecken. Ik laad wel de paspoorten zien en geef de kamer nummers aan de gasten. Dan kunnen ze bij terugkomst inchecken. We gaan eerst lunchen, nou ja de groep. Ik ga met een gast naar de toerist information voor een dokter. In keurig Engels wordt uitleg gedaan en meneer loopt met ons mee. Even verder op zit een kleine artsenpraktijk waar ze na 15:00 uur terecht kan. Vier personen gaan naar het bamboe museum en de rest met mij mee naar Umijigoku de zeehel. Half uur in de bus, een uur rondkijken en een half uur in de bus. Leuk uitstapje en het weer zit ook mee. Terug in het hotel lees ik een oproep te laat voor gezamenlijk eten en ik haal sushi bij de lokale supermarkt. Ook slank lunch in voor morgen.
Vrijdag 28 april
Vanmorgen een gratis Japans ontbijt in het hotel en het was heerlijk.
Daarna uitchecken en met de bus van het station naar de Ferry terminal.
Ik had het bootkaartje nog niet in de hand of er kwam een oud lief mannetje naar ons toe met de vraag of we de bagage in de lift naar boven willen laten brengen. Nou graag dat scheelt een hoop gesleep.
Een gast geeft de man een cadeautje, een klompje.
We zetten alle bagage op de gereserveerde plek voor Koning Aap en iedereen kan gaan. De oversteek duurt 2 uur 45 minuten. Lekker bij kletsen met de kaart van Japan erbij. Op het moment dat we aanmeren krijg ik van een Japanse vrouw een tasje in handen gedrukt. Er zitten 20 zakjes snoep in met een briefje.
Welcome in Japan. I hope you enjoy you’re trip in Shikoku. Ik bedank haar vriendelijk en in mijn ooghoek zie ik dat een gast van mij ook van iemand iets in haar hand krijgt gedrukt. De dame die hielp bij het vertalen van de Japanse woorden van de liftman had van de gast ook klompjes gekregen en die gaf nu iets terug. Een origami kikker.
We gaan de Ferry af en daar staat Mori san ons op te wachten met zijn Japanse bus met heel weinig been ruimte. Ik hen twee hele lange gasten mee die de benen niet kwijt kunnen.
Eerste stop is bij een soort rasstatte. Een winkel, toiletblok en een zeer raar beeld van een vrouwelijke duivel met kind.
Tweede stop is bij een Washi(Japans papier) werkplaats. Meneer Uitdenboogaard geeft uitleg en laat ons alles zien. Natuurlijk wordt er gekocht.
Derde stop is weer bij een rasstatte met winkel en toilet.
Tegen 17:30 uur nemen we afscheid van Mori san en lopen we de tempel in. We installeren ons in de kamers en gaan met de yukata’s aan dineren.
Na het lekkere eten lopen we op buiten slippers rond het gebouw en worden binnen gevraagd in één van de gebouwen. Er is een leraar met leerling aan het oefenen. De leerling doet een dans met zwaard en samen doen ze nog een dans met waaier. Een gast geeft ze klompjes en ontvangt van hen een mooie waaier. Er worden foto’s geschoten.
Ik beland in het hete bad, heerlijk!
[userId] => 51269
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5092659
[countryId] => 96
[pictureCount] => 10
[visitorCount] => 71
[author] => Anne-Marie
[cityName] => Takamatsu-shi
[travelId] => 528268
[travelTitle] => Japan 1 2023.
[travelTitleSlugified] => japan-1-2023
[dateDepart] => 2023-03-22
[dateReturn] => 2023-06-06
[showDate] => no
[goalId] => 9
[goalName] => Werken in het buitenland
[countryName] => Japan
[countryIsoCode] => jp
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/110/114_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/051/269_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => vulkaan
)
[10] => stdClass Object
(
[username] => annemarieteuben
[datePublication] => 2023-04-30
[title] => Japan Anders.
[message] => Zondag 23 april
Vandaag komt mijn eerste gast aan. Vanmiddag laat. Ik ga vanmorgen eerst nog naar mijn collega haar hotel omdat er gasten in de groep zitten die ik ook eens in een groep heb gehad.
In de tussentijd krijg ik appjes met foto’s van de school reünie op Ameland waar ik helaas niet bij kon zijn. Erwin is er ook niet omdat hij een reünie van de Postbank had. Het zware leven van een reisbegeleider.
Was gezellig met de gasten even een half uur bijkletsen.
Daarna een uur naar het zuiden gelopen om een grote Gundam te zien. En ja hoor deze is groter dan die in Tokyo. Was er gezellig druk.
Weer terug gelopen naar het hotel omdat ik nog wat inkopen moet doen en wat moet voorbereiden. Nu zit ik te wachten in de lobby op eerste gast. Altijd spannend.
Tegen half vijf de gast ingecheckt en gevraagd of hij mee wilde eten maar daar had hij geen zin in. Zomaar de avond vrij.
Maandag 24 april
Ik open mijn telefoon en lees dat twee gasten de aansluiting in Londen hebben gemist. Ik heb dus tot twee uur vrij. Ik app de gast die er al is en ben een ochtend privé gids. Na de wandeling gaan we samen een ramen soep eten. Om half twee ga ik naar het vliegveld de volgende acht gasten ophalen. Grote verrassing er zitten vier gasten bij die al een eerdere reis met mij in Japan hebben gemaakt. Hoe leuk is dat.
We rijden in een grote bus naar het hotel. Ik check ze in en spreek om zes uur met ze af in de lobby. We gaan naar de yatai om te eten. Om acht uur gaan we weer naar het hotel. Daar zijn alweer een aantal gasten aangekomen. Het is wat 18 gasten verdeeld over zeven vluchten in twee dagen. Tegen half elf komen de laatste drie aan en ik ga snel naar bed.
Dinsdag 25 april
Mijn wekker gaat om 05:45 uur en met al de paspoorten en vouchers voor de treinpassen ga ik naar het treinstation. Ik ga in de rij staan maar de rij bestaat een lange tijd alleen uit mij. Tegen half zeven komt er een Vietnamese mevrouw achter me staan. Om zeven uur ben ik dan de eerste aan de beurt. Ik geef de tas af en na drie kwartier krijg ik alle passen. We hebben voor drie dagen een Kyushu pas en voor zeven dagen een JRPas. Daar kunnen we alle Shinkansen treinen mee nemen. Welke ik ook nog even ga reserveren. Ik lees een blad waarop staat dat als het druk is ik maar één dag kan reserveren. Ik lever een blad in met treinreserveringen voor de hele reis. En na drie kwartier krijg ik alle treinkaartjes voor de hele reis mee. Ik heb geklapt en heel diep gebogen dat ze me andere slapeloze nachten bespaard. En zo ben ik tegen half negen weer in het hotel waar de een na de andere gast in de lobby verschijnt uitgecheckt en wel. Om 09:15 uur staan we op het juiste perron om de Shinkansen na Kagoshima te nemen. Vertrek 09:42 en aankomst 11:09 uur. We zitten in een nagenoeg lege wagon.
In Kagoshima, een stad van 600000 inwoners regent het. Nadat we de bagage naar het hotel hebben gebracht die ik mijn welkom gesprek en leg ik uit wat hier te doen is. We lopen naar het station voor plattegronden en de lunch. Sushi!!! Yes eindelijk weer. Heerlijk.
Daarna splits de groep zich op en gaat iedereen zijn gang. Ik ga met twee dames naar een Shinto schrijn en een Boeddhistische tempel. De laatste halte is de Daiso. Een honderd yen winkel voor boekjes zodat ze kunnen stempelen.
Tegen vijf uur terug in het hotel.
Met Erwin video gebeld en nu ben ik nog aan het voorbereiden voor overmorgen.
[userId] => 51269
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5092657
[countryId] => 96
[pictureCount] => 4
[visitorCount] => 72
[author] => Anne-Marie
[cityName] => Takamatsu-shi
[travelId] => 528268
[travelTitle] => Japan 1 2023.
[travelTitleSlugified] => japan-1-2023
[dateDepart] => 2023-03-22
[dateReturn] => 2023-06-06
[showDate] => no
[goalId] => 9
[goalName] => Werken in het buitenland
[countryName] => Japan
[countryIsoCode] => jp
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/110/090_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/051/269_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => japan-anders
)
[11] => stdClass Object
(
[username] => annemarieteuben
[datePublication] => 2023-04-30
[title] => Jarig.
[message] => Donderdag 20 april
Ik heb per ongeluk drie dagen gewist en moet even nadenken wat ik gedaan heb.
Erwin is vandaag jarig en 62 geworden. We worden oud.
Vandaag ga ik van Ise naar Nayoga naar Kyoto. Na dat ik de bagage gebracht heb in het Hana Guesthouse ben ik met de trein naar Otsu gegaan. Bij de vvv gevraagd wat er te doen is maar ze kwam niet verder dan een tempel, overdekt winkelcentrum en een kanaal. Dus eerder weer in Kyoto dan de bedoeling was.
Bij aankomst in Kyoto hoorde ik muziek in het station en op onderzoek gegaan. Was het trein personeel een uitvoering aan het geven.
Verder lekker uitgerust en gewerkt in het guesthouse.
In de avond Erwin nog eens video gebeld.
Vrijdag 21 april
Ik reis met de Shinkansen via Shin Osaka naar Fukuoka. Daar aangekomen moet ik 18 minuten mijn koffer achter me aan slepen om bij Guesthouse Hana te komen. Ik slaap in een piep klein kamertje met drie stapelbedden. In het bed, gelukkig een onder, ligt een harde plank met een futon erop. Dit guesthouse is beter dan het vorige in Kyoto. Alles is schoner en het is er ook gezelliger.
De dame van de receptie hangt een bordje met mijn naam aan het gordijn rond mijn bed. Ik mag nog niet inchecken maar het bed is er klaar voor. Dan ga ik Fukuoka onveilig maken en loop heerlijk door de zo bekende straten. Duik het treinstation in en neem de trein naar Fukuma. Daar loop ik naar het Miyajidake-jinja een Shinto schrijn. Je hebt vanaf het schrijn een prachtig uitzicht richting zee. Er hangt voor het hoofd schrijn een enorme gedraaide ketting van rijstkoren. De tempel is dan ook opgedragen aan de rijst God en keizerin Jingu. Er is een mooie tuin bij waar twee uilen in een kooi zitten.
Het schrijn ligt er vredig bij en er lopen niet veel bezoekers rond. Wel is een priester een dienst aan het opdragen voor kinderen in 3, 5 en 7 festival.
Ik ga naar een mooi bezoek weer terug naar Fukuoka en heb in de avond een afspraak met een collega. We drinken en eten wat op een pleintje met food trucks. Was erg gezellig.
Zaterdag 22 april
Mijn vriendin is vandaag jarig en mijn moeder is vandaag drie jaar geleden overleden. Drie jaar alweer. Ik krijg lieve appjes van haar zussen.
Vandaag ga ik alles in de stad checken. Als eerste ga ik naar het westen van de stad om te kijken of het aardbeving centrum geopend is. Dat is zo maar we mogen helaas alleen met groepen binnen als er een Japanner er bij is die kan vertalen. Dat wordt hem helaas niet meer. Ik loop naar het strand om af te koelen. Daar is een voetbal match bezig met scholieren.
Daarna loop ik op mijn gemakje terug naar het Ohiro park en dan heb ik geen zin meer om te lopen en pak een metro terug.
In het guesthouse kan ik nu inchecken en ik gooi mijn koffer naast mijn bed onder het trapje van de boven buurvrouw. Er zijn nog twee andere gasten.
Even rusten en om 6 uur heb ik een afspraak in een restaurantje met een andere collega. Onze agent heeft Basecamp geboekt voor ons en we krijgen heerlijk eten. Voorgerechten met paddestoelen en aubergine en salade en hoofdgerecht voor mij groene spaghetti.
Ik eet nooit vlees op reis en deze kok heeft zelfs in plantaardige olie gebakken. Als toetje een hele grote smakelijke aardbei.
Later kwam de andere collega er ook nog bij en werd het nog gezelliger. En het is heel fijn dat je weg kunt lopen zonder de rekening te betalen.
Mijn collega verteld me dat er twee gasten in haar groep zitten die eerder bij mij in de groep hebben gezeten. Morgen maar even hoi zeggen.
[userId] => 51269
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5092656
[countryId] => 96
[pictureCount] => 6
[visitorCount] => 47
[author] => Anne-Marie
[cityName] => Takamatsu-shi
[travelId] => 528268
[travelTitle] => Japan 1 2023.
[travelTitleSlugified] => japan-1-2023
[dateDepart] => 2023-03-22
[dateReturn] => 2023-06-06
[showDate] => no
[goalId] => 9
[goalName] => Werken in het buitenland
[countryName] => Japan
[countryIsoCode] => jp
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/110/082_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/051/269_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => jarig
)
[12] => stdClass Object
(
[username] => annemarieteuben
[datePublication] => 2023-04-19
[title] => Shinto.
[message] => Maandag 17 april
Prima geslapen op mijn futon matje. Helaas een paar keer wakker geworden omdat er dames veel lawaai maakten met vertrekken. Ben er om 06:15 uur maar uit gerold. Na een douche en ontbijt uitgecheckt en op weg naar Nagoya. Jeetje om 07:00 uur in de morgen Ierse muziek tijdens het ontbijt daar wordt je niet vrolijk van.
Op weg naar het station een klein ongemak…..koffer bleef steken Anne-Marie languit op het asfalt. Geen kapotte kleding of schaafwonden maar wel mijn vuist onder mijn borst gekregen en dat doet pijn.
Eerst met de Yamamoto lijn naar Tokyo Station, het is behoorlijk druk.
Daarna op de Shinkansen naar Nagoya. Ha ik had een plekje aan het raam en zag weer de Fuji in al zijn pracht. Nu al tijdens twee treinreizen de vulkaan gezien, mazzel. Er zat een Frans/Japanse dame naast me en die was helemaal happy. Op het station van Nagoya eerst mijn tickets voor Ise geregeld en dat maar goed ook. De eerste treinen zitten vol. Ik kan pas met de 10:37 uur trein.
In Nagoya de koffer bij het pod hotel gebracht en met de metro naar Motoyama gegaan. Ik had ergens gelezen dat er een tempel moest staan met een groene Boeddha. Nou er opgaf. Mooie tempel met bamboe bos maar de Boeddha was het niet waard. Staat gewoon groen te worden onder een boom. Op de terug weg naar het metrostation nog een schrijn bezocht met een mooi uitzicht over de stad.
In de tussentijd heb ik heel veel pijn gekregen en besluit naar het hotel te gaan. Nog een uur wachten om in te checken. En dat duurde heel lang.
Eindelijk mag ik naar mijn cube. Nummer 502, 100x100x210 cm. Een licht, oplaadpunten voor de mobiel en iPad en een rol gordijn. Mijn bagage staat 2 verdiepingen lager in een kluisje bij de douches.
Er zijn van de 22 pods 6 bezet met alleen vrouwen. Dit is wel erg functioneel opgezet. Eerste etage koffiebar met receptie, 2e etage douche en kluisjes mannen, derde etage douches en kluisjes vrouwen, vierde en vijfde etage pods vrouwen, 6e etage pods mannen en 10 etage dakterras. We komen de mannen alleen op het dakterras tegen, we hebben zelfs een vrouwen lift.
Het is alleen heel erg goed nadenken wat ik uit de koffer moet halen.
Eenmaal geïnstalleerd in mijn pod neem ik een paracetamol en ben de eerste drie uur onderzoek.
Tegen zes uur toch maar eens eten halen en de stad rondom het station verkennen.
En nu hoop ik dat ik kan slapen vannacht. Hiep hoi Tibet is weer open voor toeristen. Langzamer hand wordt het weer zo als voor Corona.
Dinsdag 18 april
Arch arch af en toe wakker omdat het omdraaien zeer doet. Maar verder slaapt het prima in mijn pod. Ik heb zelfs nieuwe gasten niet binnen horen komen.
Om 07:00 uur eruit gerold en met veel moeite de pod uitgekomen. Eerst maar naar de derde om te douchen. Oh die ziet er mooi groot uit en naast een gewone douche kop ook een regen douche. Ik blijf er lekker even een tijdje onder staan zodat ik wat meer ontspanning in het lichaam krijg. Ik heb gelukkig geen blauw plek en lopen en zitten gaat prima.
Na het douchen meteen naar het dakterras om mijn ontbijt op te eten. Er zit nog een dame en er staat een muziekje op. De zon komt al door de bewolking heen schijnen. Na het tandenpoetsen de koffer inpakken en naar beneden. Ik zit nog een uur aan een grote tafel en besluit om naar het station te lopen. Daar ben ik eel te vroeg maar kan leuk treintje en mensen kijken.
Daar komt mijn trein en hoewel ik gereserveerd heb ben ik niet blij met mijn plek. Ik rij namelijk verkeerd om en daar kan ignite tegen. Hopen dat er niemand in mijn vier plaatsen afdeling komt zitten. Ik zit op éenstoel, mijn rugzak naast me en mijn koffer tussen de vier stoelen in, er kan ook niemand bij. Ik krijg mijn koffer niet in het bagage rek en er is niet plek achter een stoel. Dan staat er een airco te blazen in mijn gezicht. Zodra de conducteur komt vraag ik ophijsen die uit kan zetten en even later gebeurd dat ook. Later komt hij nog even lang om te vragen of het zo beter is. Ja lieve man geweldig en zo wordt ik tenminste niet verkouden.
Na ongeveer 2 uur komen we in Ise aan. Ik breng mijn bagage bij de ryokan. Aardige mensen en spreken geen woord Engels. Maar met een vertaal app en ons steenkool Engels en Japans kom je er snel.
Ik besluit om naar het verste schrijn te lopen. Dat is zo’n vijf km. Het park waar het schrijn Naiku in ligt is prachtig. Met eeuwen oude dikke bomen, vijvers met koi en alle schrijnen. Op de terug weg lopen via het toeristen straatje weer naar de ryokan. De man kijkt me vreemd aan als ik zeg dat ik gelopen heb. Er gaan toch bussen. Aziaten en lopen dat is nooit wat geweest, is niets en zal ook nooit wat worden op de pelgrims na dan.
Even een kopie van mijn paspoort en een krabbel en ik ben ingecheckt.
Hij loopt voor me uit om alles uit te leggen met een geplastificeerd a-viertje in de hand waar hij steeds een zin op aanwijst. Daar staat dan in vreselijk Engels op wat ik moet lezen.
Ik vraag of ik met mijn tattoo de onsen in mag. Hij kijkt erna en knikt. Even later heb ik de onsen voor me zelf, heerlijk.
Ik heb een 6 tatami kamer met futon bed, tafeltje, 2 lage stoeltjes, thesen, waterkoker, tv, koelkast, kluis, airco en lucht reiniger. En ja ik pas er ook nog in met koffer. Zo nu en dan heb ik het idee dat de trein in mijn kamer rijdt. Het spoor loopt achter het pand. Heb Erwin video gebeld en heel veel met een collega geappt.
In de avond loop ik nog een blokje en eet ergens.
Oude dag.
Woensdag 19 april
Be n Al vroeg wakker maar lag er ook vroeg in. Ik begin de dag met een wasbeurt in de onsen. Net als gister ben ik alleen en geniet van het heerlijke hete bad. Op weg naar het treinstation vraag ik in de lobby waar ik kan wassen. Wordt ik het hele gebouw door gesleept om uiteindelijk in een hokje te komen waar drie wasmachines en een droger staan. Ik maak duidelijk dat ik dit vanavond ga doen.
Op naar de trein koop ik mijn ontbijt, twee onigiri. Oh wat zal ik deze missen als ik weer in NL ben. Maar zo ver is het nog lang niet!
De trein zit vol met scholieren die een halte later alweer uitstappen. Ik stap nog een halte later uit in Futaminoura. Gister van de tourist information al een plattegrond gekregen. Ik verwachte net zo’n tourist trap als bij de heilige schrijnen maar het is rustig. De winkels zijn nog niet open en zo veel winkels zijn er ook niet. Met de neus in de lucht loop ik de zilte zeelucht tegemoet. Tja je blijft een eiland meisje hé. Heerlijk om de zee te zien. Ik ben op weg naar de rotsen die door middel van een dik koord aan elkaar verbonden zijn: het getrouwd stel. Het touw is van de rijstplant gemaakt. Voor Japanners is dit een heilige plek. Ik vind het vooral mooi. Ik zie lege oesters liggen van 230 kg. Maar vergeet een foto te nemen. Meer naar het zuiden toe ligt een plaatsje waar vrouwen nog zonder zuurstof naar oesters duiken.
Ergens aan de kust bij een strand eet ik mijn ontbijt op. Er cirkelen twee wouw boven mij. Het is oppassen geblazen.
Daarna loop ik naar de Taikoji een Boeddhistische tempel. Ik zie alleen Boeddha niet maar heb wel een leuk gesprek met priester.
Daarna besluit ik terug te gaan naar het station maar moet een tijd op de trein wachten en kom in gesprek met een Canadees/Japans stel.
In Ise loop ik meteen door naar het Geku schrijn. Het begint licht te motregenen. Ook hier is alles afgesloten. Ik begrijp dat niet. Twee zo belangrijke schrijnen voor Japan en dan alles dicht. Het zijn wel mooie parken. Van beide schrijnen worden de hoofdgebouwen om de 20 jaar compleet nieuw gebouwd. De bomen die hiervoor gebruikt worden komen uit eigen achter tuin. Wordt er een boom geveld voor deze nieuwbouw dan wordt er ook weer nieuw geplant.
Rond 12:00 uur ben ik kapot en ga terug naar de ryokan. Ander half uur slapen met een paracetamol en ik kan de was doen. Dat mag ik hier gratis doen en ik pleur mijn hele koffer overhoop.
Een paar uur later ruikt alles weer fris en is het ook nog droog. Eerst maar even in de onsen plonsen.
Ik haal een maaltijd af en nuttig deze in mijn kamer. Gezellig nog met wat collega’s appen en de avond is om voordat ik het door heb. Ga nu de koffer inpakken. Morgen vroeg op mijn trein gaat om 07:00 uur.
[userId] => 51269
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5092396
[countryId] => 96
[pictureCount] => 19
[visitorCount] => 118
[author] => Anne-Marie
[cityName] => Ise
[travelId] => 528268
[travelTitle] => Japan 1 2023.
[travelTitleSlugified] => japan-1-2023
[dateDepart] => 2023-03-22
[dateReturn] => 2023-06-06
[showDate] => no
[goalId] => 9
[goalName] => Werken in het buitenland
[countryName] => Japan
[countryIsoCode] => jp
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/108/714_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/051/269_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => shinto
)
[13] => stdClass Object
(
[username] => annemarieteuben
[datePublication] => 2023-04-17
[title] => Vakantie.
[message] => Zaterdag 13 april
Nadat ik de groep bij de goede balie op Narita heb gebracht heb ik afscheid van ze genomen.
Snel naar de trein en een kaartje voor Ryugasakishi gekocht. Ik moet twee keer overstappen en zit totaal versuft in de trein. Ik heb de laatste drie en halve week maar vier tot vijf uur per nacht geslapen en datbreekt op.
Als ik na bijna anderhalf uur op plaats van bestemming ben krijg ik mijn host niet te pakken. Het is droog dus ga de twee km maar lopen met de koffer acht me aan. Dat maakt wel een lawaai door de stille straatjes van een leuk wijkje. Maps me brengt me keurig tot de deur en ik bel aan.
Een man doet open en heet me welkom. Laat het huis zien en mijn kamer. Er zijn er drie op de eerste verdieping die ze alle drie verhuren nu de kinderen de deur uit zijn. Maar ik ben twee nachten hun enige bezoek.
Boven is ook een toilet maar voor de douche moet ik naar beneden.
Ik blijf niet lang hangen in de keuken waar mevrouw ook zit.
Tegen half 10 wens ik ze goedenacht en ga op de futon liggen. Maar slapen nee. Tegen half 12 val ik in slaap.
Vrijdag 14 april
Helaas werd ik rond zes uur al wakker van de bezigheden van mijn hosts.
Kon niet meer de slaap vatten en ben er maar uit gegaan. Nou ja er uit gerold. Beetje aan het werk geweest en tegen half acht naar beneden gegaan. Goedemorgen. Of ik ontbijt wil. Nou ja als je dan toch bezig bent. En een paar minuten later staat er een bord met komkommer, tomaatjes,geroosterd brood en een gebakken eitje voor me. Heerlijk.
Dan wil ik een douche nemen en zie een weegschaal staan. Hmmm even kijken. Oh dat gaat goed, sinds 3 januari ben ik 8 kg kwijt. Het gaat langzaam maar ik val nog steeds af.
Ik loop de twee km naar het station en neem de boemel naar Uchiku. Helaas net de bus naar de grote Boeddha gemist. Dat betekend anderhalf uur wachten. Maar de zon schijnt en nog veel dagen in de blog bijwerken dus kom ik de tijd wel door. Tegen half 12 zie ik de Boeddha vanuit de bus steeds dichter bij komen. Ik stap uit en draai me eerst om naar het bord waar de vertrek tijden van de bus op staan.
Snel naar de ingang waar ik een kaartje koop om niet alleen het park in te gaan maar ook de Boeddha binnen te bezoeken. Ik kan tot borst hoogte.
Eerst maar het park rondlopen. Alle planten staan mooi in bloei. De eerste verdieping van het 120 meter hoge beeld is ingericht met een expositie over de bouw van de Boeddha.
Daarna ga ik met een lift naar borst hoogte en kan door een paar ramen naar buiten kijken. Niet echt spectaculair. Verder op zie ik een enorme begraafplaats.
Ook zetten de vliegtuigen hun landing in naar Narita.
Een etage lager zit de kiosk met geluk amuletten en de verkoop van de kalligrafie stempel.
Weer een etage later is een tempel ingericht en de wanden staan vol met kleine uitvoeringen van Boeddha. In goud en zilver kleur. Prachtig.
Als ik weer beneden ben mogen de schoenen weer aan en loop ik door de mooie tuin. Rond kwart voor één komt er weer geen bus bij de halte. Ik besluit om te gaan lopen naar het station. Een goede keus maar voor mijn linker hak niet er vormt zich een blaar.
Ik loop via landerijen, boerenbedrijven, beekjes en bamboebossen.
Ik hoor en zie veel dieren en prachtig bloeiende planten. Als ik door de bamboe loop hoor ik het kraken door de wind en dat doet me denken aan de film Crouching Tiger Hidden Dragon. Waar een vrouw loopt over de toppen van de bamboe. Prachtige film!
Tegen drie uur bereik ik het station waar ik op de trein stap. En als ik uitstap heb ik nog 2 km te gaan. Ik kom totaal bezweet aan, de hoody was wat te warm aan. Het begint steeds harder te waaien en er is regen voorspelt.
Op mijn tatami kamer maak ik mijn werk verder af en probeer ik een afspraak te maken met Aiko. Zij woont in Tokio en ik heb haar jaren(blijkt negen jaar te zijn) geleden in een groep naar Georgië gehad. We hebben altijd contact gehouden.
Zaterdag 15 april
Dit keer word ik om vier uur wakker van de host. Gelukkig val ik na een toilet bezoek wel weer in slaap. Tegen 08:00 uur ben ik weer klaar wakker. Het heeft de hele nacht stevig geregend. Dan maar douchen en naar het station. Dit keer krijg ik geen ontbijt aangeboden en ik heb ook niets in huis. De host brengt me met de auto naar het station en daar ben ik wel blij om. Daar koop ik twee onigiri en snel naar het perron. Vanaf vandaag ga ik met een Japan Rail Pass een week reizen. En zo beland ik in een expres trein naar Ueno Station in Tokyo waar ik 50 minuten later uitstap. Helaas heb ik geen internet en geen contact met het guesthouse kunnen leggen. Ik loop er maar op de gok naar toe zodat ik mijn koffer kwijt kan. En dat mag. Ook kan ik inchecken maar mag ik nog niet naar de kamer. Ik vraag een beneden cube maar die zijn al vergeven zegt ze.
Het regent nog steeds dus blijf ik binnen om mijn dagboek bij te werken. Ik drink macha latte thee, bleeeeee vies. Tegen half 12 loop ik door de plenzende regen naar Ueno Station waar ik de twee gasten uit de groep die een paar dagen langer bleven tegen. Nu wonen er in groot Tokyo 35 miljoen mensen en wie kom ik tegen!
Om 12 uur komt Aiko aanlopen. We omarmen elkaar wat vrij ongewoon is voor een Japanner. We besluiten naar een Italiaan te lopen voor de lunch. Het restaurant zit vol en we moeten buiten op een krukje wachten. Als het onze beurt is hebben we een plekje aan het raam met uitzicht op het spoor. We bestellen een pizza en twee salades. Een sinaasappelsap en grapefruitsap erbij en we zijn tevreden.
Dan wisselen we cadeau’s uit. Ik geef haar een jizu cake en een pak chocolaatjes. Ik krijg van haar een doosje waar twee poppetjes inzitten die je gebruikt bij het meisjes feest. Ze heeft ze zelf gemaakt van grote schelpen. Zo bijzonder en ik hoop dat ik ze heel mee krijg naar NL want ik moet nog 7 weken.
Het is erg gezellig en ze nodigt me uit om mee te gaan in de trein naar een schrijn waar de wisteria(blauwe regen) begint te bloeien. Een keer overstappen(handig zo’n pas ik hoef nergens in de rij te staan) en 10 minuten lopen. En we zijn bij het Kameida schrijn waar zo veel wisteria hangt en bloeit dat je helemaal bedwelmt wordt door de geur.
Prachtig al dat blauw. Nadat we nog een schrijn hebben bezocht duiken we de trein weer in. We nemen afscheid op Ueno Station en ik loop naar het laatste hotel waar ik met de gasten gelogeerd heb. Ik ben een oplaad kabel vergeten maar ze hebben niets gevonden. Dan maar een nieuwe kopen.
In het guesthouse pak ik mijn koffer en loop naar de 2e verdieping. Ik heb cube 5 boven maar zie heel veel beneden vrij staan. Hup naar de receptie voor uitleg en ik krijg een beneden cube.
Even uitleggen: het is een grote lange kamer waar tegen de wand een rij met 10 kubussen staan met daarboven een rij er op. Elke kubus is 1 bij 1 meter en 2 meter diep. In de kubus ligt een matras met beddengoed. Je koffer kun je in een lokker doen. Mijn kubus is uitgerust met een licht, een rookmelder, een kluisje, een plankje en een stekkerdoos. Ik sluit de boel af met een gordijn. Prima kamertje voor twee nachten en lekker goedkoop.
In de kamer staan tegenover de kubussen en rij kluisjes voor je bagage. Tegen de andere muur een rek om je jas op te hangen. En op het andere einde een blok met 4 toiletten en tweedouche cabines. Ziet er allemaal netjes uit totdat er 20 dames hun douche gaan nemen. Oh een handdoek krijg je ook.
Beneden is er dan een ruimte waar je kunt zitten, een washok en toiletten.
Erg gezellig. Ik hoor allerlei talen. Na mijn dinner videobel ik met collega Jan die mijn buurman is geworden want hij is in Zuid Korea.
Ben kapot, stop oordoppen in en ga slapen. Oude dag.
Zondag 16 april
Eindelijk goed geslapen, werd wel rond viert wakker maar weer in slaap gevallen. Ik kreeg een melding dat ik mijn e-mail niet meer ontvang dus daar anderhalf uur mee aan de slag geweest. Nu weer goed gelukkig.
Vandaag is het de verjaardag van mijn moeder. Over zes dagen is het alweer drie jaar geleden dat ze is overleden. Maar even een wierook stokje voor haar branden in een tempel.
Het ziet er droog uit.
En wat gaan we vandaag doen? Nou een katten tempel bezoeken en een Boeddhistische tempel. Daarna een lange brug over de Sumida rivier oversteken om een grote robot te bekijken. We zullen zien. Eerst een bakkie matcha latte(nog steeds vies) en een onigiri.
Ik neem de Yamamoto lijn naar Shinjuku. Zaten vroeger de mensen in de trein manga te lezen nu zit iedereen op de telefoon. Voor het eerst deze reis zie ik dat veel jongeren geen mondmasker meer dragen. In Shinjuku neem ik de Odakyu trein naar Gotokuji. Er stappen allemaal boogschutters in. Ze zien er prachtig uit in hun zwarte hakama, wit judojasje en hun bogen in de hand.
Na een kwartiertje lopen kom ik bij de Gotokuji aan. Prachtige bomen rond de tempel en een heleboel gelukskatten.
Naar mijn volgende bestemming loop ik 2,5 km over een wandelpad wat ooit een rivier is geweest. Een prachtige route door woonwijken. Het pad is aan beide zijden beplant met allemaal bloeiende planten.
Dan kom ik bij mijn volgende rariteit: een gorilla op het dak van een winkel. Grappig. Ik duik weer een trein in op weg naar Shibuya. Waar ik overstap op de Yamamoto lijn naar Tamachi. Ik wil de Rainbow Bridge naar Odaiba oversteken. En daar zit ik nu mijn lunch te verorberen. Er komen vooral veel hardlopers voorbij.
Op het eiland bezoek ik Gundam een enorme robot voor een winkel centrum. Als ik aan kom lopen hoor ik het laatste nummer van een optreden van de band Berry Goodman. Leuk zwaaien met zijn allen en mee zingen. Even wat kiekjes met het viertal en iedereen is blij. Ik duik de trein in naar Ueno. Het wordt steeds donkerder in de lucht en ik heb geen zin om weer in de regen te lopen. Tegen half vier ben ik in het guesthouse.
Even met schone zus video gebeld en op bed gelegen. Ben op. Zo ben ik even blij dat ik binnen zit. Het onweert en het regent heel hard.
Zodra het droog werd rondje tempels en katholieke kerk gedaan om mijn moeder te herdenken.
Oude vermoeiende dag.
[userId] => 51269
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5092325
[countryId] => 96
[pictureCount] => 10
[visitorCount] => 102
[author] => Anne-Marie
[cityName] => Nagoya
[travelId] => 528268
[travelTitle] => Japan 1 2023.
[travelTitleSlugified] => japan-1-2023
[dateDepart] => 2023-03-22
[dateReturn] => 2023-06-06
[showDate] => no
[goalId] => 9
[goalName] => Werken in het buitenland
[countryName] => Japan
[countryIsoCode] => jp
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/106/344_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/051/269_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => vakantie
)
[14] => stdClass Object
(
[username] => wegopreis
[datePublication] => 2023-04-16
[title] => Wereldreis
[message] => Om het af te ronden.
Zaterdagochtend om 4.45 uur op gestaan. Alles ingepakt en om 5:30 uur naar het station. Je zou denken dat het rond deze tijd in de trein erg rustig is, maar nee hoor. Ook nu zijn de treinen tjokvol. Dus werd het weer duwen om iedereen binnenboord te krijgen.
Op het vliegveld was er één en al onduidelijkheid. Sommigen mensen, zoals wij, hadden al ingecheckt en hoefde dus alleen de bagage te labelen en af te geven. Makkie tocht, maar helaas het was erg onduidelijk hoe je die bagagelabels uit de computer kreeg, maar oefening baart kunst en uiteindelijk hadden we labels. De volgende stap is bagage op de band zetten. Ook dat was weer onduidelijk. Bij de een moest er een bak er onder de koffer gedaan en bij de ander juist weer niet. Uiteindelijk bleken de mensen die niet vooraf hadden ingecheckt eerder klaar te zijn. Eén koppel kon niet incheckten voor hen waren geen plaatsen meer vrij in het vliegtuig. Men rekent er altijd op dat x mensen niet komen opdagen. En dat bleek uiteindelijk ook het geval. Enfin toen dat geregeld was namen we afscheid van onze reisleidster en gingen we op weg naar de volgende barrière. In Japan houden ze graag rekening met grote drukte en zetten van te voren dus al die paaltjes met linten alvast neer zodat je meterslange paden moet wandelen voordat je bij de diverse controles bent, maar lichtelijk overdreven als het helemaal niet zo druk is en zo liepen wij zuchtend al die extra kilometers. Want als je onder die linten door wou kruipen kreeg je onmiddellijk een beveiliger achter je aan, want dat mag niet.
Maar gelukkig leverde dat verder geen problemen op. Dus op naar de gate. We hadden uiteraard nog wel tijd voor koffie/thee. Twee meisjes moesten bij de koffietent iedereen bedienen. Dus stond er al snel een dikke rij.(niet alleen van ons). We keken wat we nog over hadden en kochten naast de koffie/thee wat saké en de munten die toen nog over bleven gingen in de pot voor het goede doel. Daarna volgende 14 uur vliegreis van Tokio naar Parijs. In het vliegtuig hadden een paar mensen problemen. Zo hadden er 3 mensen extra betaald voor een stoel met extra beenruimte maar hadden ze deze niet gekregen. De stewardessen wisten er 2 op te lossen maar de derde niet. Helaas zat Mark achter Engelse Tokkies. Het jongste kind deed ons denken aan Dirk, het neefje van de dreuzelfamilie waar Harry Potter de eerste jaren woont. Een jaar of 9 en veel te dik. Toen Mark even naar toilet ging gooide het jongetje dat voor hem zat zijn stoel in de achterste stand. Toen hij dat gedaan had reageerde hij naar één van familieleden met op gestoken vingers en La la la. Iemand van ons groep zag dat er drukte het knopje weer terug. En toen was het heisa. De tokkies vonden dat hun kind recht had om zijn stoel geheel in de achterste stand te zetten, want dan moet je maar een stoel met extra beenruimte kopen. En toen er gezegd werd dat Mark voor die extra beenruimte had betaald reageerde de vader : Nou, dat is zijn probleem, niet het mijne en mijn zoon mag gewoon zo zitten. En over en weer werd er geschreeuwd. De stewardessen bleven stil. Het jochie ging nog eens in zijn stoel zitten en met zijn voeten tegen de stoel van de persoon voor hem probeerde hij uit alle macht de stoel nog verder naar achter te krijgen. Wij hadden het er niet bij laten zitten, maar uiteindelijk bleef deze situatie zo. Mark was de enige Belg in onze groep, misschien zie je hier ook een cultuur verschilletje.
Wat wel grappig was is dat we de hele aardbol zijn overgevlogen. Op de heenreis met KLM hebben we gevlogen over Europa, Oezbekistan, Kazachstan, China, Mongolië naar Japan. Op de terugweg vlogen we met Air France het eerste stuk over zee en vervolgens over de Beringstraat (tussen het oostelijk deel van Rusland en Alaska) en daarna over het noordelijk gedeelte van Canada en Groenland, over IJsland en Engeland naar Parijs. En zo maak je een rondje aarde.
Ze hadden het slim aangepakt bij Air France. Ze gaven ons om half elf ('s ochtends) onze avondmaaltijd (in Nederland half vier). Op deze manier probeerde ze ons zo snel mogelijk in het Europese ritme te duwen. Na het eten probeerde we te slapen. Air France dacht het is nu nacht dus doen we even niets mee. Tja op gegeven moment kregen we toch wel dorst en ontdekte dat wanneer je naar de keuken achter in het vliegtuig liep je gewoon drinken kon halen. Twee Japanners naast ons waren op weg naar een designbeurs in Milan. En zij hadden ook door dat je gratis drinken kon halen. Uiteindelijk hadden ze de man een stuk of 6 flesjes wijn op en waren op gegeven moment stomdronken. Geen lelijke dronk dus we hebben erg met ze gelachen.
In Parijs zou het spannend worden. De overstap naar onze aansluitende vlucht was erg krap en werd nog krapper omdat ons vliegtuig met 20 minuten vertraging vertrok. Dus snel zoeken naar de juiste uitgang. Dat waren aardig wat meters lopen. Vervolgens moesten we weer door een meterslange met touwen afgesloten rijen lopen waar bijna niemand stond. We kropen dus even onder het koord door om de weg te verkorte. Maar daar werd op gereageerd. Dat was verboden. Enfin toen moest de handbagage opnieuw gescand, Deze keer ook de riem af etc. En daar was de Saké. Er zat een verzegeling op van de luchthaven van Tokio, maar de ambtenaar sommeerde de tas open te maken en de verzegeling te verbreken. Vervolgens moest de Saké door de scanner. En toen ging de volgende ambtenaar zeuren dat het zegel verbroken was. Op gegeven moment liep ze weg. Kennelijk voor aflossing en kwam er een andere ambtenaar. Gelukkig had Fons inmiddels het aankoopbonnetje gevonden en nogmaals verteld dat haar collega gesommeerd had de zegel te verbreken. Ok, dan mocht hij mee, maar dan gaan we hem eerst weer insealen. En de tijd liep maar door. John kon zijn bon niet laten zien en moest afscheid nemen van zijn twee flessen saké. Er was veel commentaar op. Maar deze mensen doen gewoon hun werk, gaat er iets fout dat zeggen we met z’n allen waarom controleren ze dat niet beter.
Enfin we dachten dat we er waren, Nee hoor, paspoort controle. En daar stond een stevig rij en maar 2 controleurs. De tijd begon echt te dringen want de boarding time was al aangebroken. Een groep achter ons kroop onder het touw door want ze moesten voordringen omdat hun boarding time al was aangebroken dus….We vroegen naar hun boarding time en die bleek later dan die van ons. Gelukkig waren de andere ca 40 wachtenden zo vriendelijk ons dan ook maar voor te laten gaan. De dame die aangaf of je naar de controleur mocht gaan, gaf aan dat we het wel gingen redden omdat de gate om de hoek lag. Nou om de hoek?dat viel flink tegen. We denken dat we nog wel een kilometer hebben moeten lopen. Op dat moment zaten we nog maar 15 minuten voor gepland vertrek vliegtuig. Maarwat bleek iedereen stond nog in de rij. Het vliegtuig zou uiteindelijk met een vertraging van 20 minuten vertrekken. De zorgen van Eugene waren dus niet onterecht, maar hebben het gehaald.
De vlucht naar Amsterdam leverde verder geen problemen op. Na afscheid genomen te hebben zochten we op hoe laat de trein ging. Hé, dat is raar geen enkele trein naar Noord-Holland? Ook geen waarschuwing of wat dan ook. Even vragen “Ja dat klopt u moet naar Adam Centraal en daar staan snelbussen klaar”. Ok en waar staan die bussen voor of achter.” Achter”. Na aankomst in Amsterdam direct naar de achterkant gelopen. Daar staan de reguliere bussen er daar stond een man of 60 in de rij voor de bus naar Zaandam. Dus maar weer vragen aan een chauffeur. Antwoord “nee, die staan voor”. Dus weer naar de vooringang. Maar geen bussen te zien. Dus maar weer vragen. “Ja u moet de Metro nemen naar Amsterdam Noord en daar staan dan bussen”. En dat klopte uiteindelijk.
Al met al waren we om 21:00 uur Nederlandse tijd thuis, in Japanse tijd is dat 4:00 's nachts en hebben we dus ruim 22 uur gereisd. Om ons zelf te dwingen in het nieuwe ritme te komen hebben we met veel moeite nog een tv programma gekeken. Rond 24:00u naar bed, maar waren alweer heel vroeg wakker en we zijn van pure ellende maar om 6:00 uur op gestaan. Voor we het ritme weer te pakken hebben?
Tot slot Eugene. Ook wij vinden uitsluitend reizen met OV bepaald niet optimaal en indien er andere keuze zijn zouden we daar ook voor gaan. Veel plezier alvast
[userId] => 247606
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5092299
[countryId] => 96
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 247
[author] => Fons en Mieke
[cityName] => Tokio
[travelId] => 528307
[travelTitle] => Japan
[travelTitleSlugified] => japan
[dateDepart] => 2023-03-25
[dateReturn] => 2023-04-15
[showDate] => no
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Japan
[countryIsoCode] => jp
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/japan,tokio
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/247/606_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => wereldreis
)
)
)
[_currentItemCount:protected] => 15
[_currentItems:protected] => ArrayIterator Object
(
[storage:ArrayIterator:private] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[username] => annemarieteuben
[datePublication] => 2023-05-26
[title] => Aanval bogel.
[message] => Woensdag 24 mei
Vanmorgen na het ontbijt in de lokale trein gestapt en in een half uur naar Nanzoin gereden. Daar eerst naar de liggende Boeddha gelopen. Na een foto sessie zijn we via de achterkant van zijn lichaam op schouder hoogte naar binnen gegaan. We krijgen een houten plankje waar je een wens op mag zetten en op de achterkant je gegevens. Over 44 tegels lopen we naar borst hoogte en nemen een trap naar boven. Op hart hoogte kunnen we het plankje aanbieden aan Boeddha bij een tempeltje waar Boeddha’s as ligt. Weer over 44 tegels lopen we naar zijn voeten, de uitgang. Daar mogen we met drie dartpijltjes ons geluk beproeven maar helaas geen prijs.
We lopen via een rots partij, tuin en waterval langs de honderdje beelden die er staan.
Weer terug in Fukuoka neem ik met twee gasten de bus naar het strand. Daar zwemmen zij een tijdje als enigen. Er is totaal geen strand cultuur in Japan. Mensen willen niet bruin worden en zijn bang voor huid kanker.
Als de zon schijnt doen wij wat uit maar hier gaan ze steeds meer huid bedekken.
Terug bij het station ga ik treinkaartjes halen voor het traject Kyoto-Tokyo en sta een uur in de rij. Maar gelukt.
Daarna gaan we eten bij een tempura restaurant. Heerlijk. Een visje, garnaal en veel groenten in tempura gebakken met rijst en miso soep.
We besluiten de avond in een publiek badhuis.
Uitkleden, wassen en daarna in een super heet bad. Gezellig en goed voor de huid. Er zijn drie Japanse dames waarvan één ons uitleg geeft in gebroken Engels.
Donderdag 25 mei
Oh het schiet nu erg op naar het einde van de reis. Nog 11 dagen en ik ben weer thuis na 11 weken Japan. Ik mis het nu al.
Vanmorgen zijn we met de trein naar Nagasaki gegaan. Een keer overstappen in een supersonische trein. Daarna de bagage in kluisjes gedaan op het station.
Met de tram naar het Peace Park waar we eerst het park bezocht hebben en de kathedraal. Honderdenkinderen zijn hier op dit moment die schoolreis hebben. Maar niet erg veel last van. Het park is in tweeën gesplitst en in het tweede deel staat een zwarte paal op de hoogte waar de bom gevallen is. Deze is 469 meter in de lucht uit een gespat en heeft heel veel schade aangericht.
We bekijken nog een prachtig beeld van een moeder met kind en het beeld van Sadako. Het meisje van de gevouwen kraanvogeltjes.
Daarna lopen we vele trappen omhoog om het Bommuseum te bezoeken. Iedereen gaat naar binnen en ik blijf achter bij de bagage.
Als iedereen weer triest het museum uit is lopen we naar de herinnering kamer. Deze is ingericht als stilte kamer met pilaren met licht en in één van deze pilaren de vele boeken met namen van overledenen.
Zo indrukwekkend. En we krijgen een mooi einde van deze dag. Er loopt een schoolklas voor ons uit de stilte kamer in en er begint een ceremonie. Eerst verteld er een leerling iets, daarna volgt een gezang en een andere leerling verteld iets. Als laatste loopt er een meisje naar voren met de strengen met 1000 kraanvogeltjes gevouwen door de leerlingen en bied deze aan. Prachtige ceremonie. En omdat het nu schoolreis tijd is worden er heel veel van deze ceremonie’s gehouden.
Na deze bijzondere middag gaan we naar het appartement. Maar hoe komen wij binnen als er geen persoon aanwezig is en de code van de deur het niet doet. Gelukkig is er een Japanse dame die ons uit de brand helpt en met de eigenaar belt en na een half uur zijn we binnen. Afscheid genomen van de dame en op zoek naar sleutels. Weer een kwartier later loop ik naartoe Lawson waar ik WiFi heb en zie dat er ergens bakjes moeten hangen met sleutels erin. Maar ik kan ze niet vinden. Blijkt dat er een hek voor staat. Even de geleverde code intoetsen en ja we hebben drie sleutels. Prachtige appartementen met alles er in waaronder een wasmachine. We hebben er die en dat is ook meteen het hele huis.
Door het gedoe om binnen te komen is het al erg laat en we gaan op zoek naar een restaurant. Vier belanden in een tempura restaurant en drie in een wat westers restaurant. Maar heerlijk gegeten. Ik had een tray met soep, salade, spaghetti en een roomschotel met champignons en garnalen.
Oude dag.
Vrijdag 26 mei
Om half 10 vertrokken. Eerst bij een bakker en 7 eleven langs. Alles in een zak mee en op de 19e verdieping van het nieuwe stadhuis heerlijk zitten ontbijten.
Prachtig uitzicht over de stad. De groep splitst zich en we gaan met vijf personen verder. We lopen naar de Fukusai Tempel. Een Boeddhistische tempel maar een hele aparte. De tempel is een groot schildpad die bereden wordt door Kannon, de godin van genade. In de tempel hangt een Foucault slinger. Beneden in de kelder zien we nog oorlog spullen.
Verder lopen we naar het monument van de 26 martelaren en de bijbehorende katholieke kerk. Hier liggen wat botjes van drie martelaren. We komen hier weer de groep Poolse pelgrims tegen die we gister ook zagen. Buurvrouw praat even met ze, zij is immers van Poolse oorsprong.
Blijkt dat ze as van twee Poolse martelaren naar dit kerkje hebben gebracht en net een dienst hebben bijgewoond. Buurvrouw krijgt een plastic plaatje met twee paters erop met een gaatje waar een stukje stof van hun pij in zit. Later in het appartement blijkt dat de twee heren in Peru vermoord zijn, in 1999. Bijzonder. We kijken nog naar de dame die de bloemen ververst in Ikebana.
We lopen alle trappen weer af en gaan via allerlei achteraf weggetjes naar de kade om een bezoek te brengen aan Deshima Warf. Een restaurantjes reeks aan de kade.
Weer verder naar China Town waar we oude mannetjes zien Japans schaken op een plein. Bij een restaurant wijs ik de speciale gerechten Champon en Saraudon aan. We besluiten lunch te kopen bij de Lawson en lopen terug naar het plein om het daar op te eten. Op de stenen tafels liggen pamfletten maar ik kan het niet lezen.
Terwijl we lekker zitten te lunchen grijpt een roofvogel zo een onigiri uit de handen van een gast. We schrikken ons een hoedje.
Maar verder laten ze ons met rust gelukkig.
Na de lunch lopen we naar Deshima waar we in twee uur het museum dorpelingen.
Nadat de Portugese het op het eind van de 16e eeuw te bond hadden gemaakt met het winnen van zieltjes werden ze het land uitgezet en werd Japan op slot gedaan voor de buitenlanders. De Nederlandse VOC mocht echter blijven maar op een eilandje voor de kust van Nagasaki. Er woonden 20 mannen die door 200 Japanners in de gaten werden gehouden. Één keer per jaar kwam de vloot weer voorbij met nieuwe handel uit het westen maar ook uit Batavia en andere VOC posten. Dan werd er geruild of handel gedreven. Ook gaven de Nederlanders opleidingen aan Japanners, ook Nederlands. Één keer per jaar moest dan een delegatie naar Edo om voor de Shogun te verschijnen.
Het eiland is nu geen eiland meer omdat er veel land is bij gewonnen uit de zee.
Alle huisjes zijn gerenoveerd en als museum ingericht. Hier komen we een groep van NRV tegen en twee NL mannen die vier weken door Japan reizen. Ook zie ik de gids die ik wel eens bij een NRV reis heb gehad.
We vervolgen onze weg langs de Nakashima rivier met al de mooie oude stenen bruggen en koi karpers naar het noorden waarna ik afsla de winkelstraat in. Het begin zijn het winkels waar de Japanners zelf winkelen daarna wordt het wat moderner en toeristischer.
We eindigen bij een tweede hands kimono zaak maar helaas gesloten. Dan maar naar de Daiso een honderd yen winkel. We slenteren de vijf etages over en rekenen af. Ik heb een gat in mijn broek opgelopen en koop een stoffen plaatje van een panda op op het gat te naaien.
Tegen over de Daiso zit een sushi zaak waar we heerlijk wat vis naar binnen werken met een kopje thee. Ik doe natuurlijk weer te veel wasabi in de soja saus, wat heel on Japans is maar wel super lekker, en mijn mond staat in brand. Heerlijk!
Tegen zeven uur zijn we weer in het appartement waar we onder het genot van een bakje koffie en thee aan het relaxen zijn.
Oude dag.
[userId] => 51269
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5093609
[countryId] => 96
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 46
[author] => Anne-Marie
[cityName] => Nagasaki
[travelId] => 528268
[travelTitle] => Japan 1 2023.
[travelTitleSlugified] => japan-1-2023
[dateDepart] => 2023-03-22
[dateReturn] => 2023-06-06
[showDate] => no
[goalId] => 9
[goalName] => Werken in het buitenland
[countryName] => Japan
[countryIsoCode] => jp
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/japan,nagasaki
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/051/269_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => aanval-bogel
)
[1] => stdClass Object
(
[username] => annemarieteuben
[datePublication] => 2023-05-26
[title] => Fietsen op de Kibi vlakte.
[message] => Zondag 21 mei
Vandaag gaan we met de Shinkansen naar Okayama.
We stappen in Oeno station in de Yamamoto trein naar Tokyo Station.
Hier stappen we in de Hikari Shinkansen voor een 4 uur durende treinreis naar Okayama waar we net na 14:00 uur aankomen. We kunnen pas na drie uur inchecken maar brengen wel de bagage naar het appartement. Dit mag ook niet maar ik heb de inlogcode van het pand al. Ik blijf bij de bagage en de rest gaat een blokje om. Klokslag drie uur kunnen we digitaal inchecken wat drie kwartier duur en totaal niet lukt. Na twee videobel momenten lukt het dan eindelijk en krijgen we de codes voor de appartementen. En deze zijn voor Japanse begrippen groot. In die van ons staan twee eenpersoons bedden en één twee persoons bed. Een grote badkamer met aparte douche en een klein keukentje. Prima voor twee nachten. We gooien de bagage in het appartement en gaan naar de landschapstuin. Het is broeierig warm en de anderhalve kilometer valt tegen om te lopen. In de tuin is het niet zo druk en we genieten enorm.
In de avond belanden we bij een Chinees restaurant waar we heerlijk eten. In het appartement kletsen we nog bij en vallen tegen half 11 in slaap.
Maandag 22 mei
We ontbijten bij Vie de France. Nou de helft koopt er broodjes en koffie en de andere helft koopt iets bij de conbini. Maar we eten het gezamenlijk op bij Vie de France. Daarna stappen we in de boemeltrein naar Soja. Bij de familie waar ik altijd fietsen huur stappen we op de fiets. Een gast had gevraagd om een ikebana mes te kopen en zie ik niet een soort tuincentrum. We stoppen en hebben een leuk gesprek in de winkel met een Japanse dame die goed Engels spreekt en vertaalt voor de eigenaar. Er wordt een mes gekocht en we nemen een foto met de eigenaar.
Ik beloof om op een andere reis langs te komen om te vertellen of het mes goed was. Ikebana is een Japanse kunstvorm van bloemen schikken. Voor de bamboe te splitsen heb je een speciaal mes nodig.De gast heeft er een mes voor haar leraar gekocht.
Op de fiets verder naar de eerste tempel onderweg zien we dat boeren hun land aan het bewerken zijn en er veel reigers klaar staan om de wormen uit de grond te trekken.
We stoppen bij de Kokubun-ji tempel. Een Boeddhistische tempel met een prachtige houten pagode uit de 19e eeuw.
Verder op stoppen we nog bij een combini voor de lunch die we meenemen en bij een aantal graven opeten.
De laatste stop is bij de Kibitsu-jinja schrijn en een grafheuvel. Ook zien we nog koi karper streamers in de lucht hangen. Bij de tuin van het schrijn komen we een bruidspaar tegen waar we foto’s van mogen maken. We hebben een leuk gesprek met het paar uit Kanazawa. Ze vertelde dat de kimono die ze draagt van haar schoonmoeder was.
Ook zien we een baby’tje in een prachtige kimono die een soort doop ondergaan heeft.
Nadat we de fietsen ingeleverd hebben in Bizen gaan we met de boemel naar Kurashiki. Hier hebben we nog een uur de tijd om de oude Bikan te bezoeken voordat de winkels sluiten die in de gerenoveerde pakhuizen onder gebracht zijn. Met buurvrouw loop ik een heuvel op waar we een bezoek brengen aan een Shinto schrijn en een mooi uitzicht hebben op de oude huizen.
In Kurashiki lopen we achter het station naar een sushi restaurant waar we heerlijk eten. Tegen acht uur nemen we de boemel terug naar Okayama en in het appartement pakken we de spullen weer in voor vertrek morgen.
Dinsdag 23 mei
Tegen negen uur checken we uit en lopen naar het station. Hier ontbijten we weer bij Vie de France maar ik blijf bij de koffers staan die in de station hal staan. Ik ontbijt nooit met brood in Japan maar met onigiri. Driehoekjes rijst met vulling van tonijn of zalm omwikkeld met zeewier.
Jammer dat je deze niet thuis kan kopen. Moet toch eens leren deze zelf te maken.
We nemen de Sakura Shinkansen naar HAKATA, het station van Fukuoka.
Het is een rit van bijna twee uur.
In de stad aangekomen brengen we de koffers eerst naar het hotel. Ik moet inchecken en we gaan.
Eerste stop de Tochoji een Boeddhistische tempel opgericht door Kukai.
We betalen ¥50 en krijgen een kaarsje en een wierook stokje om te offeren.
Er staat een houten Boeddha van 16,2 meter. De rest van het complex bekijken en komen we een collega met groep tegen, hahaha.
Daarna gaan we lunch kopen en eten dit op op het dak van het station. Ook bekijken we het uitzicht.
Door naar het Sumiyoshi schrijn waar we een ceremonie zien en een prachtige foto van een priester mogen maken.
Langs de Nakarivier lopen we via Canalcity en het Acros gebouw naar een supermarkt. Even het dure fruit bekijken en wat kopen.
Op naar Kushiro Janja voor een blik op een festival float.
En via het station naar het hotel. We hebben een mooie grote kamer met drie bedden.
We lopen met zijn drieën naar de kelder van het station alwaar we een heerlijke sashimi maaltijd verorberen. Bij terug komst in het hotel Erwin gebeld.
Oude dag.
[userId] => 51269
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5093608
[countryId] => 96
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 34
[author] => Anne-Marie
[cityName] => Nagasaki
[travelId] => 528268
[travelTitle] => Japan 1 2023.
[travelTitleSlugified] => japan-1-2023
[dateDepart] => 2023-03-22
[dateReturn] => 2023-06-06
[showDate] => no
[goalId] => 9
[goalName] => Werken in het buitenland
[countryName] => Japan
[countryIsoCode] => jp
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/japan,nagasaki
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/051/269_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => fietsen-op-de-kibi-vlakte
)
[2] => stdClass Object
(
[username] => annemarieteuben
[datePublication] => 2023-05-23
[title] => Tokyo.
[message] => Donderdag 18 mei
Vanmorgen al vroeg in de trein naar Nikko gegaan. Ik was vooraf bang dat we geen treinticketskonden krijgen maar dat viel 100% mee. Er was niet eens een rij voor het loket. Na twee uur door het mooie landschap te hebben gereden kwamen we aan op het station van Nikko. Daar konden we meteen op de bus naar het Toshugu schrijn. Om 13:00 uur begint de samurai parade. We lopen rustig naar de straat waar het gaat gebeuren en zoeken een mooie plaats uit waar we het goed kunnen zien en goede foto’s kunnen maken. Dan gaan we alvast tickets kopen om het schrijn te bezoeken na de parade.
En dat was een hele goede zet. We nemen onze positie in en rond 13:20 uur komen ze er aan lopen. Normaal lopen er 1000 verklede mensen in de parade maar ivm COVID lopen er dit keer 500 mee. We zien een shogun, speerwerpers, samurai en vele andere figuren uit de edo tijd. De laatste die langs komt is een groep mannen in het wit die een draag bare schrijn naar boven sjorren. Indrukwekkend om te zien.
Dan gaan we het schrijn bezoeken wat eigenlijk op gericht is als herdenkingsdienst plaats voor een shogun.
De gebouwen zijn rijkelijk gedecoreerd en beschilderd. We genieten met volle teugen. Als toetje mogen we zelfs het hoofd gebouw in als we van het mausoleum terug komen. Schoenen uit en genieten.
We nemen de trein terug en in Tokyo aangekomen neem ik iedereen nog even mee de Asakusa wijk in. Wat een verschil met overdag zeg. Bij de vvv is bijna niemand boven en bij de Sanja tempel is het ook erg rustig. We genieten van de serene rust en zien de gebouwen prachtig uitgelicht.
Na een blik op de Skytree nemen we de metro terug naar het appartementen complex. Uiteindelijk ben ik om 22:00 uur weer in mijn hotel.
Vrijdag 19 mei
Het lukt mij maar niet om uit te slapen hier. Ik ben elke ochtend rond zes uur wakker en in slaap komen lukt ook niet. Kortom ik loop er weer als een zombie bij. Maar dat mag de pret niet drukken.
Vandaag zijn twee mensen van de groep er zelf op uit en zijn we nog met vijf over.
We nemen eerst de metro naar het keizerlijk paleis. Daar nemen we een foto van de beroemde brug en zwaaien even naar de keizer.
Daarna lopen we naar het Forum gebouw. Een congrescentrum maar met een prachtig ontwerp. Op het dak van het postkantoor bekijken we Tokyo Station waar net een aantal Shinkansen binnen komen.
Weer met beide voeten op de grond bekijken we het gebouw van binnen.
Snel met de metro naar Asakusa tempel maar helaas is het grote festival afgeblazen omdat het regent. Dan gaan we maar Takoyaki eten. Een soort oliebolletje met een klein inktvissen er in. Het begint harder te regenen. Nadat we het festival terrein en de tempel in bekeken hebben springen we de metro in naar Harajuku. Het regent pijpenstelen en we gaan anderhalf uur bij de Ikea zitten afwachten tot het droog wordt. Maar helaas. Het regent gelukkig wel minder hard.
Met de metro weer richting hotel waar we onder het treinspoor een sushi restaurant in gaan. Het is een katten sushi dus met een lopende band. Tot mijn verbazing probeerde iedereen van alles en er is blijkt zelfs walvis te zijn wat ik voor paarde vlees aan zie.
We besluiten; tegen zevenurig dat we genoeg regen hebben gehad en breien een eind aan de dag.
In mijn hotel heb ik een gezamenlijk band ter beschikking en daar plons ik dan ook in. Ik ben er alleen.
Even voor de duidelijkheid. De groep zit in een prachtig appartementen complex maar dat was voor één persoon boven budget en zodoende zit ik een een goedkoop hotel op loop afstand van hun gebouw.
Zaterdag 20 mei
Vanmorgen in de metro naar Asakusa station gereden. Daar ontbijt gekocht en aan de rivier Sumida opgegeten. Verder gewandeld langs de rivier en bij het sumo stadion drie kwartier gestaan om aankomende worstelaars te fotograferen.
Daar na terug naar Asakusa. Oor de start van het Sanja festival. Hier worden door 44 buurtschappen draagbare schrijns vanaf het hoofd schrijn via een route weer terug gedragen naar hun buurthuis.
Deze schrijnen kunnen tot 1100 kg wegen en worden door mankracht gedragen. Waar veel sake bij wordt gedronken. Het leuke van festivals is dat er ook veel tenten staan met hapjes en wij eten dan ook Okonomiyaki wat mijn favoriet is.
We genieten van het festival. Het is zo leuk om de altijd gereserveerde Japanners totaal uit hun dak te zien gaan. Ook de kinderen gaan los en dragen hun eigen kleine schrijn.
Tegen half drie verlaten we het terrein en rijden met de metro naar het Goverment gebouw. Het stads kantoor van Tokyo. Op de 45e verdieping kun je van het uitzicht genieten. Vandaag helaas geen Mount Fuji. Hup de metro weer in voor een bezoek aan Shibuya. De wijk waar het drukste kruispunt ter wereld is en een standbeeld van hondje Hachiko. We brengen ook een bezoek aan de Disney Store.
De laatste stop is Takeshita Dori het hipste straatje van Tokyo waar we al eerder waren maar in de regen. Rondom Ueno eten nog wat mensen van de groep maar ik zit nog vol van de lunch.
Oude dag.
[userId] => 51269
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5093496
[countryId] => 96
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 32
[author] => Anne-Marie
[cityName] => Tokio
[travelId] => 528268
[travelTitle] => Japan 1 2023.
[travelTitleSlugified] => japan-1-2023
[dateDepart] => 2023-03-22
[dateReturn] => 2023-06-06
[showDate] => no
[goalId] => 9
[goalName] => Werken in het buitenland
[countryName] => Japan
[countryIsoCode] => jp
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/japan,tokio
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/051/269_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => tokyo
)
[3] => stdClass Object
(
[username] => annemarieteuben
[datePublication] => 2023-05-23
[title] => Met zeven op reis.
[message] => Maandag 15 mei
Vanmorgen vroeg opgestaan omdat ik alles nog wilde nalopen voor mijn eigen reis. Morgen komen zes vrienden waarmee ik drie weken door Japan ga reizen.
Nog de route van het treinstation naar de appartementen gelopen, treintijden gecheckt en dat soort dingen. Ook mezelf niet vergeten en heb bij mijn favoriete tweede hands winkel een bord gekocht die ik vier weken geleden al had gezien. En nu heel voorzichtig met mijn koffer omgaan.
Meteen ook een rol bubbelplastic gekocht en er omheen gewikkeld.
Bij terugkomst in het guesthouse was deze overgenomen door een groep jongeren uit Denemarken. Een rondreis en slapen in een guesthouse. Tja dan kun je toch ook zelf rond gaan reizen. Was wel een hele aardige reisbegeleider uit Engeland. Ze gingen met zijn allen maar Shibuya.
Toen de regen voorbij was zelf er ook op uit gegaan naar de Kanda Tempel. Daar zou een Noh voorstelling zijn maar helaas bij aankomst bleek dat het morgen is. Wel een prachtige tempel overigens.
Bij terugkomst met Erwin video gebeld en met een oud buurman. Maar toen hebben we maar meteen afgesproken om een drankje te nemen. Hij kwam in de trein naar me toe. Twee uren bijgeklust in een sushi restaurant. Consternatie alom komt de eigenaar binnen zetten om te eten en hij is een bekende chef op tv.
Wij mochten in eerste instantie de zaak niet naar binnen totdat buurman begon te spreken. Hij spreekt vloeiend Japans en toen mochten we erin. De sushi was heerlijk.
Buurman weer in de trein naar huis en ik naar het guesthouse. Tandenpoetsen en op bed.
Dinsdag 16 mei
Na een ontbijt van twee onigiri’s(de Denen kregen cereal met melk) rustig in de metro naar Oshiage gegaan om daar verder met de trein naar Narita te gaan.
Veel te vroeg. Ik koop een lunch en ga bij het observatie dek zitten in de schaduw. Het is opeens warm hier. Heb mijn hoody vandaag nog niet aan gehad. Dat is beter dan de 8 graden in Hokkaido. Maar we krijgen deze week tegen de 30 graden aan.
Tegen 12 uur naar de gate gelopen en daar zie ik dat mijn eerste twee gasten om 12:45 uur gaan landen. Uiteindelijk komen ze rond 13:45 uur door de deuren. Zo gezellig om mijn Belgische vrienden weer te zien. Even bijkletsen en hop de trein in.
Vijf kwartier later staan we in de lobby van het appartementen complex. We kunnen al inchecken. Fijn. We kletsen verder op de prima kamer. Heel nieuw en alles aanwezig van een mooie badkamer tot een klein keukentje en een wasmachine.
We lopen een blokje om en ik laat ze achter bij Ueno park zodat ik weer naar het vliegveld kan gaan.
Woensdag 17 mei
Nou daar zit ik dan ik mijn eigen ‘hotel’ afgesneden van de groep. Ik zit in de kantine en het is 07:10 uur. Ik kijk uit naar het Ueno park en er zijn echt al tientallen mensen in de weer. Wandelen, hardlopen, hond uitlaten en oefeningen doen. Dat zouden ze toch bij ons ook moeten doen, goed voor lichaam en geest.
Wat gaan we vandaag doen? Ik sta eerst in de rij om onze JRpassen op orde te maken. Daarna gaan we ontbijten en naar Kamakura.
4 van de zes hebben goed geslapen. In Kamakura aangekomen gaan we eerst naar de Tsurugaoka Hachimangu Shrine. We hebben geluk en zien twee stellen met baby’s die ‘gedoopt’ worden. Een nader kind loopt in een prachtig mooie kimono. Ook de ouders lopen traditioneel gekleed.
Terug naar het station geeft ik iedereen een uur de tijd om te lunchen of te shoppen. Ikbeland met twee dames in een parkje in de schaduw. Het kan vandaag 32 graden worden en wat schaduw is dan wel lekker.
Na de lunch nemen we een lokaal treintje naar Hase. Ik zit zo te kletsen dat ik vergeet uit te stappen. Twee stops verder weer instappen in de trein in de andere richting en klaar. We lopen naar de Kotokuin tempel waar een Boeddha staat van 13,4 meter hoog. Hij kijkt naar zee.
Terug naar het stationnetje lopen we bij de Hasedera tempel binnen. Tot even voor vijf uur hebben we het complex bekeken. De irissen staan in bloei. De tuin staat er prachtig bij en ook de zen tuin met aangeharkte kiezels.
We nemen de lange weg weer terug naar Tokyo en lopen naar het appartementen complex. Even relaxen en daarna eten in het stations gebouw. Het is buiten op straat in de wijk super druk en daar kom je echt niet in een restaurant met zeven mensen.
We eten allemaal het zelfde een noodle schotel met zeevrachten.
Gezellige oude dag.
[userId] => 51269
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5093495
[countryId] => 96
[pictureCount] => 8
[visitorCount] => 39
[author] => Anne-Marie
[cityName] => Tokio
[travelId] => 528268
[travelTitle] => Japan 1 2023.
[travelTitleSlugified] => japan-1-2023
[dateDepart] => 2023-03-22
[dateReturn] => 2023-06-06
[showDate] => no
[goalId] => 9
[goalName] => Werken in het buitenland
[countryName] => Japan
[countryIsoCode] => jp
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/117/239_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/051/269_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => met-zeven-op-reis
)
[4] => stdClass Object
(
[username] => annemarieteuben
[datePublication] => 2023-05-14
[title] => Tour klaar.
[message] => Donderdag 11 mei
Vanmorgen met de trein naar Sapporo. Eindelijk konden we onze bagage eens kwijt in rekken. Na een kleine twee uur komen we aan. Meteen door naar het hotel om de bagage te brengen. Veel te vroeg om in te checken daarom nemen we de trein naar Otaru. Daar is een kanaal te bewonderen met pakhuizen die opgeknapt zijn. Het viel erg tegen.
Meer dan de helft van de groep is eerder terug gegaan dan de vier uur die er voor stonden. Ik heb met een man uit de groep een heuvel beklommen en twee schrijnen bezocht. Was een mooie wandeling.
Terug in het hotel inchecken.volgens mij hebben we een upgrade. Practice kamers met twee bedden voor mij alleen. En alle singels hebben dit. Eindelijk ruimte.
Ik moet van alles regelen en ga niet met de groep eten.
Vrijdag 12 mei
Vandaag gaan we naar de The Hill of Boeddha een creatie van Tadao Ando. Eerst 20 minuten in de metro en daarna nog 40 minuten met de bus. In twee uur bekijken we de Boeddha, die in een heuvel zit en met zijn hoofd boven het maaiveld uitkomt, de Maoi beelden en Stonehenge.
Ik plan dit bezoek altijd in met de groep alhoewel het geen officiële excursie is van Aap.
Rond half drie zijn we weer terug in Sapporo waar iedereen zijn gang gaat.
17:40 uur verzamelen voor het afscheid dinner bij Belgisch Biercafé Paul.
We zijn met 15 personen en hebben gezellig twee uur met friet, kip, salade en een wafel met ijs en slagroom.
Zaterdag 13 mei
Twee stellen moeten verhuizen naar een ander hotel, foutje van Aap.
En voor twee gasten ben ik rolstoelassistentie aan het regelen op de vliegvelden. Laks van de reisverzekering dat zij dit niet doen!
Tegen half drie gaan we met de trein naar het vliegveld waar het heel lang duurt voor alles geregeld is en ik blij ben dan ik mee was. Ze worden naar de douane gerold en ik kan weer terug naar het hotel waar ik om 18:00 uur aan kom en het volgende probleem al weer op me ligt te wachten.
Na een video bel gesprek met de agent en de receptie is dit ook geregeld en kan ik rond 19:15 uur eindelijk gaan eten. Het wordt een afhaal sushi. Ik ben dood op maar heb om 21:00 uur nog een afspraak met vier mannen uit de groep.
Tegen half 11 lig ik dan eindelijk in mijn bed.
Zondag 14 mei
Mijn lief broertje is jarig, hieperdepiep hoera. En het is Moederdag. Voor ons is het een vertrek dag. Mijn wekker gaat om 05:00 uur. Rond 05:20 uur breng ik de eerste vertrekkende gast van vandaag naar de trein. We nemen afscheid en ik koop nog 10 tickets voor de rest van de groep.
Duik weer in mijn bed en slaap nog een uur. Om 09:00 uur zwaai ik vier gasten uit die nog een week in Tokyo blijven.
Tot 12:30 uur is het heel gezellig in de lobby met bagage neerzetten en gezellig kletsen.
Dan vertrek ik met een groep van vijf naar het station. Ik check ze in bij de International Terminal en loop terug naar Domestic. Ik vertrek om 16:30 uur naar Tokyo maar kan al inchecken. Een gangpad stoel, ik ben blij.
Ik heb een uur en 40 minuten vliegtijd.
Dan nog met de trein naar de stad en inchecken in het guesthouse.
Zo te zien ben ik de enige westerling in het vliegtuig.
[userId] => 51269
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5093131
[countryId] => 96
[pictureCount] => 5
[visitorCount] => 79
[author] => Anne-Marie
[cityName] => Tokio
[travelId] => 528268
[travelTitle] => Japan 1 2023.
[travelTitleSlugified] => japan-1-2023
[dateDepart] => 2023-03-22
[dateReturn] => 2023-06-06
[showDate] => no
[goalId] => 9
[goalName] => Werken in het buitenland
[countryName] => Japan
[countryIsoCode] => jp
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/114/342_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/051/269_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => tour-klaar
)
[5] => stdClass Object
(
[username] => annemarieteuben
[datePublication] => 2023-05-14
[title] => Vrije dag.
[message] => Maandag 8 mei
Uitslapen heerlijk maar toch om half acht wakker. Het gaat steeds beter met mijn rib. Als ik me nu moet omdraaien in bed doet het al minder zeer. Ik voel me ook beter.
Opeens heb ik een vrije dag. Wandelschoenen aan en twee uur door het bos gewandeld. Spechten, boomkruipersen een eekhoorn gezien. Nog veel meer vogels gehoord maar niet gezien. Het was heerlijk rustig om even alleen te zijn. Twee kratermeertjes gezien, een flat gebouw wat is blijven staan na een eruptie, een Spa ook in puin en een weg die er wat raar bij lag. Wat een kracht heeft zo’n uitbarsting dan.
Even wat geluncht en op mijn kamer met uitzicht op de grote vulkaan zitten werken.
Tegen half vijf opzoek gegaan naar een restaurant maar alles gesloten. Dan maar iets bij de 7 eleven opgehaald. Nasi met Kimsi een Koreaans gerecht. Was wel lekker. Daarna nog wat sla erin en de maag is weer gevuld. Vanavond weer vuurwerk en dan morgen vertrek naar Asahikawa.
Dinsdag 9 mei
Nou dat liep even anders vannacht. Ik werd om half twee wakker geklopt. Bij een oudere heer was de heup uit de kom. Ik naar de receptie, op de bel
gedrukt. Komt niemand. De agent video gebeld en die bellen naar het hotel, werd niet opgenomen. Uiteindelijk kwam er iemand. Hmmm ambulance gebeld, gast afgevoerd naar het ziekenhuis. Niet meer geslapen.
Tegen half zeven komt de gast weer binnen lopen, heup weer in de kom maar loopt heel langzaam.
We vertrekken met de plaatselijke bus naar Toya station. Daar namen we samen met een Djoser groep de trein naar Sapporo. Een half uur overstap tijd dus lunch gekocht. De tweede trein brengt ons in ander half uur naar Asahikawa. Regen.
Bij het hotel mochten we meteen inchecken wat erg fijn is. Eerst maar naar het vvv voor plattegronden en info over de bussen naar de dierentuin. Wij zijn eigenlijk in deze stad om een wandeling bij krater meertjes te maken maar de kabelbaan is in onderhoud. Heel jammer. Bij terug komst in het hotel struikelde een gast die mee liep en verspild haar frapochino van de Starbucks. Entree van het hotel onder de koffie.
Ik heb een poging gedaan om te slapen maar dat lukte niet dus Erwin video gebeld.
Het wordt eindelijk iets warmer in Nederland.
Tegen half zeven gaan we met zes personen naar een sushi restaurant maar veel te duur en we belanden bij de Nepalees. Heerlijke curry gehad.
En het was erg gezellig.
Terug in het hotel volgende problemen zich op. Een is haar beurs verloren en van vier gasten is een hotelkamer niet geboekt in het volgende hotel.
Om wat af te koelen beland ik bij hen op de kamer en hebben we leuke gesprekken. Ik kende hen al van een eerdere reis door Japan.
Het is nu wel relax reizen de laatste dagen omdat iedereen zijn eigen ding doet.
Woensdag 10 mei
Dierentuin dag.
Omdat we het Daisetzusan National Park niet kunnen bezoeken omdat de kabelbaan in onderhoud is gaan ik met een stel naar de dierentuin.
Met de bus 40 minuten naar het oosten. De dierentuin staat bekent omdat er in de winter medewerkers van het park met pinguïns door het park lopen. Helaas nu niet. We gaan eerst naar de pinguïns waar vier soorten rondlopen. We lopen door een doorzichtige buis in het water en de diertjes zwemmen om ons heen. Buiten kunnen we ze mooi op de foto zetten. Over een half uur worden ze gevoederd en wil ik terug zijn.
Met zijn zessen lopen we naar het verblijf van de leeuwen, tijgers en panters. Ik sta bij een tijger te kijken die naar me toe komt lopen. Keert zich om een straalt zo een reuk signaal over me heen. Gadverdamme. Mijn hele jas stinkt. Even verder op lees ik een waarschuwing bordje dat dit kan gebeuren. Bij het leeuwen paar zijn drie pups te bewonderen. De panter is lui en ligt te slapen.
Weer terug naar de pinguïns voor het voederen zien we dat ze een hele vis in één keer door slikken. Twee of drie per pinguïns.
Verder zien we nog ijsberen, zeeleeuwen, zeehonden, herten, kraanvogel, prachtige uilen en arenden, bruine beer, hippo’s, giraffen en veel klein spul. Voor Aziatische begrippen een mooi park maar haalt het niet bij ons park in Emmen.
Wel een leuke dag besteding. Op de bergketen waar wij eigenlijk op hadden moeten wandelen ligt nog veel sneeuw dus van wandelen was niet veel terecht gekomen ben ik bang.
[userId] => 51269
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5093130
[countryId] => 96
[pictureCount] => 8
[visitorCount] => 56
[author] => Anne-Marie
[cityName] => Tokio
[travelId] => 528268
[travelTitle] => Japan 1 2023.
[travelTitleSlugified] => japan-1-2023
[dateDepart] => 2023-03-22
[dateReturn] => 2023-06-06
[showDate] => no
[goalId] => 9
[goalName] => Werken in het buitenland
[countryName] => Japan
[countryIsoCode] => jp
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/114/335_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/051/269_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => vrije-dag
)
[6] => stdClass Object
(
[username] => annemarieteuben
[datePublication] => 2023-05-08
[title] => Sneeuw.
[message] => Vrijdag 5 mei
Het is een vrije dag inJapan omdat het kind festival is. Men gaat met de kinderen naar een schrijn voor een soort commune. De meisjes in mooie kimono’s en de jongens in prins outfit. Zo schattig.
Er is iemand jarig dus heb ik in aller vroegte de deur versierd.
Maar wij kunnen daar niet van genieten omdat we een verplaatsdag hebben en wat voor één.
We lopen tegen 08:00 uur naar het metro station en nemen de metro naar Shin Osaka het Shinkansen station. Daar stappen we over op de Hikari Superexpress 500 naar Tokyo.
Tegen elf uur zien we heel even Fujisan. Ben weer gelukkig!
Op naar Tokyo waar we overstappen op de Hayabusa 23 en we tegen half vijf in Shin Hakodate aankomen. Nog even met een boemel en ja hoor we zijn in Hakodate. We zijn door één van de langste tunnels in de wereld gegaan de Seikan onder de Tsugaru straat door.
In het station neem ik plattegronden mee en we lopen naar het hotel. Inchecken en tot mijn grote verrassing krijgen we ontbijt bonnen mee. Ook een pas voor het vrouwen bad op de 13e verdieping ontbreekt niet.
Iedereen is wat moe en gaat niet te ver meer voor het dinner. Ik haal wat af en buiten de winkel wankel ik wat……en ga nog werken.
Zaterdag 6 mei
02:47 uur ik wordt wakker omdat mijn bed schut, shit een aardbeving. Het enige wat ik nu denk is dat ik de groep vergeten ben uit te leggen wat te doen bij een aardbeving.
Het schudden houdt wat aan en ik hoor buiten vreemde geluiden. Opeens houdt het ook weer op en val ik weer in slaap.
Later op de app blijkt dat er toch veel gasten door geslapen hebben maar ook veel wakker zijn geworden. Het was een beving van 5.5 op de schaal van Richter maar omdat het diep in de grond was voelde het als 3.0
Een stuk noordelijker waren ze minder fortuinlijk daar was de schok 6.5 en minder diep. Er is in ieder geval 1 persoon overleden. Hoop dat er niet te veel naschokken zijn. Heb ik dus gister wel een lichte trilling gevoeld bij de winkel.
Was grappig bij het ontbijt. Er had een gast gevraagd of er in de avond niet iets te doen was op cultureel vlak. Kon niets vinden dus vertelde ham vanmorgen dat ik maar een beving geregeld had om het Japan gevoel helemaal te beleven.
Om half 10 afgesproken voor een bezoek aan de ochtend markt. In een gebouw alle maal visrestaurants en in de buitenring vis winkels. We zagen snowcrab, hairycrab, kingcrabs, zeeegels, allerlei schelpdieren en allerlei vis.
Met de tram naar de wijk Motomachi waar een aantal koloniale huizen staan. Het voormalig Brits Consulaat, een Orthodoxe Kerk, een Katholieke Kerk en we bezoeken het Museum of Northeren People. Heerlijk alles in Engels en prachtige kleding van de ainu. Ik was er eerder geweest maar genoot nog.
Daarna op zoek naar een eetgelegenheid voor de lunch en we gaan een ramen shop in. Dit restaurant bestaat nog niet zo lang en had een vegetarische versie op het menu staan. Maar de soep is nog steeds van varkens botten gemaakt. Het was heerlijk met al de verse groente erin.
Nog wat gewinkeld in Red Brick Warehouses. Daarna naar het hotel gelopen waarmee om 15:30 uur aankwamen. Nog een bakkie koffie in de lobby en naar boven. Relaxen. Het was heel koud buiten en ik warm me op in het gezamenlijke bad. Ik ben er alleen.
Niet meer erge honger en ik koop een bakje sushi met drinken en eet het op de kamer op. Ik hoop toch dat er geen naschokken komen vannacht.
Zondag 7 mei
Er ligt sneeuw op de bergen. We zijn onderweg van Hakodate naar Toya met de trein. Prachtig uitzicht op de baai. Als we na twee uur in Toya aankomen duurt het even voor onze bagage opgehaald wordt door het personeel van de ryokan. Hij moet zelfs twee keer rijden. Wij nemen de bus naar Toyako. Na een 20 minuten stappen we uit op het busstation. Ik loop met iedereen naar de ryokan, prachtig uitzicht op de vulkaan Yotai,en geef hen de kamer nummers. We kunnen nog niet inchecken. Ik ga naar het vvv terwijl iedereen gaat lunchen. Een uur later spreek ik af. Dan kan ik checken of de wandelpaden open zijn en plattegronden halen. Zelf haal ik snel twee onigiri’s. En dan wachten op de gasten. Vier had ik al gezien, vier mannen komen langs en trekken hun eigen plan en drie anderen blijven in het hotel. De andere zeven heb ik niet gezien.
Ik loop om drie uur de ryokan(Japanse herberg gerust door een familie)in en check in en zie dat er het één en ander niet klopt met de kamernummers. Nou ja dat zie ik straks wel als de gasten terug zijn.
Even rommelen en hup weer naar de 7 eleven voor ontbijt morgen.
We hebben een koelkast op de kamer dus daar stal ik het in.
Mijn kamer kom ik binnen in een klein halletje waar een wasbak in staat en achtereen schuifwand de wc. Schoenen uit en met een tree loop ik de tatami matten op. Er liggen opeen verhoging twee futon bedden opgemaakt. Daarachter een tafeltje met twee stoelen en een koelkasten. Buiten een mini balkon waar de airco op staat.
Ik maakt het me gemakkelijk in een yukata. Bekijk het gezamenlijk baden loop tig kerven de vierde naar begane grond ivm het gedoe meted kamers.
Tegen half negen doen we de lichten uit en begeven ons naar het balkon voor een 20 minuten durend vuurwerk op het meer. Oh en ah klinkt het van de balkons. Daarna zeggen we goedenacht en gaan de kamers in.
Ik vraag of iemand me morgen nodig heeft en blijkbaar heb ik een vrije dag. Veel gaan naar het vulkaan eiland in het meer.
[userId] => 51269
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5092914
[countryId] => 96
[pictureCount] => 6
[visitorCount] => 79
[author] => Anne-Marie
[cityName] => Tōyako-onsemmachi
[travelId] => 528268
[travelTitle] => Japan 1 2023.
[travelTitleSlugified] => japan-1-2023
[dateDepart] => 2023-03-22
[dateReturn] => 2023-06-06
[showDate] => no
[goalId] => 9
[goalName] => Werken in het buitenland
[countryName] => Japan
[countryIsoCode] => jp
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/112/650_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/051/269_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => sneeuw
)
[7] => stdClass Object
(
[username] => annemarieteuben
[datePublication] => 2023-05-06
[title] => Osaka.
[message] => Dinsdag 2 mei
We hebben weer een verplaats dag, en wat voor één.
De eerste stop is bij Ryozen-ji, tempel één van de 88 tempel route. Er zijn wat gasten in de groep aangestoken door mijn verhaal geloof ik. Er koopt één een tempel stempel boek met de intentie om ooit te starten met de pelgrim route en een gast koopt een boekje met route kaarten voor een vriendin. Heerlijk. Het is best wel druk rondom de tempel. Veel pelgrims.
Tweede stop bij Naruto draaikolkpark. Totaal vergeten hoe ik moest lopen maar veel natuurlijke draaikolken in de zee onder ons.
Derde stop Hokuto Shinsai Memorial Park waits opgericht na de aardbeving van 1995. Hier is ook een restaurant en simulator maar helaas beide dicht.
Onze lunch halen we dan maar in de Lawson.
Vierde stop Honpuku-ji de watertempel ontworpen door Tadao Ando. Zo mooi!!!! Een tempel onder de grond met prachtige licht inval.
Vijfde stop Yumebutai een enorm park ontworpen door Tadao Ando met een betonnen gebouw waar een tuin op aangelegd is. Prachtig uitzicht over de Japanse binnen zee.
Tegen half zes komen we dan in ‘de grote heuvel’ Osaka aan. We checken in en na een uur lopen we richting metro station. Daar gaat de groep uiteen.
Woensdag 3 mei
Omdat het een vakantie week(golden week) voor de Japanners is hebben er gasten tickets voor het aquarium op internet gekocht met tijdslot.
Ik vertrek om half 10 met zes gasten naar het metro station. Wil een dakpan kopen maar krijg alleen weekend passen op het scherm. Even vragen. Blijkt dat het vandaag een feestdag is en we een weekend pas kunnen kopen.
Goed we stappen in en stappen uit op Namba. Stukje lopen en daar is het Yasaka schrijn. Bekent om zijn leeuw vorm. We nemen foto’s en ik geef uitleg. Toilet bezoek en bidden voor de studenten van een gast.
Verder naar Umeda Station waar we het Umeda Sky gebouw in gaan naar de 39e verdieping. Prachtig uitzicht maar op de 40e is een observatie dek.
Daarna terug naar het hotel met twee gasten. Gegeten in een ramen restaurant. Daarna naar het hotel om te wassen want dat moet af en toe ook gebeuren. En nu anderhalf uur later zit ik te wachten totdat de droger klaar is.
Donderdag 4 mei
Bijzondere dag we gaan naar Koya-san. Ook een zeer lange dag. Vroeg opstaan en om half 7 vertrek. Eerst met de metro naar Namba. Waar we een Koyasan World Heritage Pass kopen. We nemen de trein van 08:37 uur. Tegen 10 uur verder met de kabelbaan. We gaan Koya op de berg is 900 meter hoog. Boven gekomen moeten we nog een bus nemen. Je mag op het eerste traject niet lopen op de weg.
En dan rond half 11 stappen we uit en lopen het immense kerk hof op. Overal prachtige graven wat meer monumenten zijn. We zien er een met een raket, een kopje koffie van UCC en van een bekent auto merk. We lopen door naar de lantaren tempel. Prachtig serene rust en we kunnen alles goed bekijken. Achter dit pand ligt het mausoleum van Kōbō Daishi of wel Kukai. Het is er niet druk en we gaan even op een bankje zitten om dit alles in alle rust op te nemen. Mensen bidden en offeren kaarsjes en wierook. Over het kerkhof wat het grootste is van Japan lopen we weer terug naar de bushalte. We nemen de bus naar Daimon en stappen uit bij Kondo Mae. Een and ere tempel van wit en groen de Familymart voor een lunch. Oh deze heeft ananassap en die is hier in Japan erg lekker.
Buiten staat een tafeltje en een paar stoelen waar we de lunch opeten.
Daarna door naar het Garan Complex waar in een pagode prachtige beelden van Boeddha staan. Schoenen uit. We genieten.
Buiten kijken we nog naar de mensen en monniken die voorbij lopen.
Daarna vervolgen we ongeweten naar de Konkobuji. Mooie groot gebouw, schoenen uit, prachtig beschilderde schuifdeuren en kiezel tuin.
Rond drie uur gaan we aan de terugreis beginnen en tegen zes uur zijn we weer in het hotel.
Ik ben erg moe maar moet nog werken. Haal snel een afhaal maaltijd en tegen negen uur ben ik klaar.
[userId] => 51269
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5092851
[countryId] => 96
[pictureCount] => 5
[visitorCount] => 72
[author] => Anne-Marie
[cityName] => Hakodate
[travelId] => 528268
[travelTitle] => Japan 1 2023.
[travelTitleSlugified] => japan-1-2023
[dateDepart] => 2023-03-22
[dateReturn] => 2023-06-06
[showDate] => no
[goalId] => 9
[goalName] => Werken in het buitenland
[countryName] => Japan
[countryIsoCode] => jp
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/112/090_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/051/269_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => osaka
)
[8] => stdClass Object
(
[username] => annemarieteuben
[datePublication] => 2023-05-01
[title] => Shikoku.
[message] => Zaterdag 29 april
Vroeg op 05:45 uur. Snel een douche en op naar de overkant de tempel.
Naast een groot gedeelte van de groep zit er nog een jongeman in ons midden die vertaald de woorden van de monnik.
Eerst mogen we stuk voor stuk naar voren komen om wat wierook te branden. Boeddha vindt dat lekker ruiken en we doen allemaal drie keer wat wierook in een smeulende pot.
Daarna gaat de monnik zijn gebed doen na wat later blijkt geluk tijdens het reizen. Na een kwartier komt dan de hart Soesters erachter aan met een harde drum erbij. Bijzonder we mogen tijdens de dienst foto’s maken en filmen.
Als de dienst afgelopen is mogen we nog vragen stellen. De jongeman vertaald weer. Daarna bedanken we de monnik en staan buiten nog na te praten met de Canadees/Israëliër. Hij blijkt voor een sake brouwerij te werken en zoekt nog iemand voor een promotie filmpje.
Na het lekkere Japanse ontbijt gaan we met hem mee. Na iets van 5 minuten lopen arriveren we bij een prachtig mooi huis, eenmaal binnen is het nog een puinhoop. 1 mei gaat de bar open en er moet nog veel gebeuren. Het filmpje wordt opgenomen en na enig aandringen krijgen we een sake aangeboden. Ik sla over het is acht uur in de morgen.
Terug in de tempel laat ik mijn tempelboek afstempelen, pakken onze spullen en lopen naar de bus. De chauffeur is oververhit van de koffers inpakken.
Na dat we na een goed uur rijden bij een uitzichtpunt zijn gestopt stappen we weer in en rijden verder. Het regent behoorlijk. En in de bus is het droog. De volgende stop is in Kochi waar iedereen tijd krijgt om het kasteel te bezoeken, de Hirome markt te bezoeken waar je bonito sashimi kunt eten en een paar tweede hands winkels kunt inlopen.
Dan hebben we nog een toilet stop bij een opstap voor bootjes die een half uurtje met je de rivier opgaan. Dat doen we niet maar we maken wel foto’s van al de koi karper vlaggen die over de rivier hangen.
Tegen half zes komen we bij het hotel in Takamatsu aan. Inchecken en op zoek naar eten.
Zondag 30 april
We lopen om 08:45 uur naar het noorden, de Ferry pier. De snelle boot vertrekt om 09:20 uur en daar willen we op om naar Naoshima te gaan.
Helaas als ik uiteindelijk bij de kassa beland zijn er nog maar zes kaartjes. Het is Japanse vakantie en dat is te merken. De zes gelukt vogels nemen de snelle boot en de rest moet 1 uur wachten op de gewone Ferry. Shit!
Uiteindelijk stappen we op en zijn rond 11:00 uur op het kunst eiland. De fietsen zijn allemaal al vergeven en de bus zit stampvol. De groep valt nog verder uiteen en met het groepje wat over is loop ik via de 7eleven naar Honmura een klein half uurtje lopen. Daar gaan wat gasten het Ando Museum in en een aantal bekijken het Art House Project. Ik loop verder naar het zuiden van het eiland waar alle grote musea liggen. Daar kom ik weer wat gasten tegen die helaas maar kaartjes voor één museum konden krijgen. Zij duiken de bus in ik loop verder mijn ronde af. Als ik tegen 14:15 uur weer bij de haven ben na een heerlijke wandeling met veel kunst vaart de Ferry net weg. Wij moeten nu de vijf uur Ferry halen want anders komen we het eiland vandaag niet meer af.
Dus blijven we zitten kletsen en staan om 16:15 uur al in de rij. Als de laatste bus aan komt rijden komen er nog twee gasten uit. Ik ben nog één kwijt. Later komt ze aanlopen. Ze had de laatste bus gemist en is gaan liften. Japan is mooi maar op sommige plekken is het openbaar vervoer een drama. Te veel tijd tussen bussen en te weinig ferry’s.
Op de Ferry zitten we voorin en hebben prachtig zicht op naderende schepen en de skyline van Tatamatsu. Tegen zes uur zijn we weer in het hotel. Mooie vermoeiende dag.
Maandag 1 mei
Half tien verzamelen en na een goede kilometer lopen stappen we in een boemeltreintje naar Kawaramachi, de volgende stop. We stappen over op de volgende boemel naar Kotoden Yashima. Oeps er stapt een groep schoolkinderen in en dat is geen goed teken. Ook zij stappen uit bij de halte en lopen ook naar de bushalte voor naar de tempel. Daar staan we dan met zo’n 40 mensen en de bus is niet super groot. Wij staan wat tussen de schoolgelegen in en uiteindelijk de bus komt snellen we om de bus heen en stappen allemaal in. De kinderen zijn wat traag en kunnen er niet allemaal in. We rijden de berg op. Hij is 300 meter hoog. Boven stappen we uit en betalen ¥100 de man. Dat is 70 eurocent. Eerst maar kijken Hoeilaart de bus terug gaat en dat is zeer onvoordelig. Pas om 13:18 uur. Te veel tijd dus.
We beginnen bij de tempel en zien veel pelgrims. Ik leg wat uit en we lopen wat rond. Daarna gaan we naar de uitzicht punten. Prachtig weer dus prima zicht op de stad en alle eilanden voor de kust.
Na een koffie breek loop ik met een aantal gasten weer naar de tempel. Daar zie ik een westerse pelgrim en nadat ze klaar is met de rituelen loop ik naar haar toe voor een gesprek. Ze is op dag 43 en moet nog 4 tempels. Ze is Frans uit Parijs en spreekt zeer goed Engels. En ze is heel erg moe en heeft een dikke blaar op haar voet. We hebben een heel leuk gesprek en ik geef haar wat geld. Ze is totaal ontroerd en vraagt of ik mijn naam op een bedrukt stukje papier wil zetten. Deze papiertjes hebben pelgrims bij hen. Op de voorkant staat monnik Kukai(route gemaakt) met een spreuk en op de achterzijde kun je een bericht plaatsen. Bij elke tempel leg je deze in een bak. Na een tijdje worden de papiertjes ritueel verbrand. De papiertjes hebben verschillende kleuren. Wit is voor één keer lopen en goud dan heb je de 1200 km al 80 keer gedaan.
Zij doneert dit papiertje met mijn naam en tekst erop op het einde. Mijn wens is om de tocht ooit te volbrengen. Ik heb er nu 28.
We zien nog een hondje met een zonnebril op en één met een hoedje op, het kan niet gekker hier.
Na nog wat rondhangen stappen we weer in de bus en hebben zelfs een zitplaats. De Franse pelgrim komt er ook bij omdat ze zoveel pijn heeft dat ze niet meer lopend naar beneden wil gaan. Bij de bushalte beneden en in de bus praten we nog met haar. Ook één van de gasten geeft haar geld. We nemen afscheid en lopen naar het treinstation. Lalalalala de trein duurt even en we stappen in het overstap station in de trein naar de tuin. Daar mogen we weer een stuk lopen. We kopen eten in de supermarkt en lopen de ingang van de tuin in. De eerste de beste bank is voor ons en we beginnen veel te laat aan de lunch. Daarna lopen we een dik uur door het park. We zijn nog met zijn drieën. Geen idee waar iedereen is gebleven zie ze morgen wel weer.
Mooie dag in de zon en veel verbrande gezichten.
[userId] => 51269
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5092686
[countryId] => 96
[pictureCount] => 9
[visitorCount] => 86
[author] => Anne-Marie
[cityName] => Takamatsu-shi
[travelId] => 528268
[travelTitle] => Japan 1 2023.
[travelTitleSlugified] => japan-1-2023
[dateDepart] => 2023-03-22
[dateReturn] => 2023-06-06
[showDate] => no
[goalId] => 9
[goalName] => Werken in het buitenland
[countryName] => Japan
[countryIsoCode] => jp
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/110/355_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/051/269_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => shikoku
)
[9] => stdClass Object
(
[username] => annemarieteuben
[datePublication] => 2023-04-30
[title] => Vulkaan.
[message] => Woensdag 26 april
Vanmorgen om 09:30 uur vertrokken naar Sakurajima, het is droog. Eerst met de tram en daarna de Ferry gepakt. Op het eiland eerst lunch gekocht en later met de bus naar een observatie dek op de vulkaan gereden. Gelukkig was de bewolking rond de top redelijk opgelost.
Daarna weer terug naar de ferry om de volgende bus te nemen naar een met lava bedolven toegangspoort Torii van een Shintoschrijn.
Maar we moesten een dik uur wachten. Op naar het Geopark waar we met de voetjes in een zwavelbad hebben gezeten.
Bij aankomst bij de torii snel een foto genomen en de bus weer terug. Anders weer anderhalf uur wachten. Wat een gedoe.
Tegen drie uur de boot weer terug genomen. Verkeerde tram ingestapt en toch nog een aardig eind gelopen naar het hotel.
Voorbereidingen getroffen voor een verjaardag. Morgen is een gast jarig. Ik heb een sake zetje gekocht en er liggen opgeblazen ballonnen en een rits vlagjes klaar.
Donderdag 27 april
Ik heb een jarige in de groep en heb vannacht de deur versierd met ballonnen en slingers. In de ochtend een cadeau gegeven, een sake setje.
Met de trein gaan we van Kagoshima via HAKATA naar Beppu waar we rond 12:25 uur aankomen. We brengen de bagage bij het hotel en kunnen niet inchecken. Ik laad wel de paspoorten zien en geef de kamer nummers aan de gasten. Dan kunnen ze bij terugkomst inchecken. We gaan eerst lunchen, nou ja de groep. Ik ga met een gast naar de toerist information voor een dokter. In keurig Engels wordt uitleg gedaan en meneer loopt met ons mee. Even verder op zit een kleine artsenpraktijk waar ze na 15:00 uur terecht kan. Vier personen gaan naar het bamboe museum en de rest met mij mee naar Umijigoku de zeehel. Half uur in de bus, een uur rondkijken en een half uur in de bus. Leuk uitstapje en het weer zit ook mee. Terug in het hotel lees ik een oproep te laat voor gezamenlijk eten en ik haal sushi bij de lokale supermarkt. Ook slank lunch in voor morgen.
Vrijdag 28 april
Vanmorgen een gratis Japans ontbijt in het hotel en het was heerlijk.
Daarna uitchecken en met de bus van het station naar de Ferry terminal.
Ik had het bootkaartje nog niet in de hand of er kwam een oud lief mannetje naar ons toe met de vraag of we de bagage in de lift naar boven willen laten brengen. Nou graag dat scheelt een hoop gesleep.
Een gast geeft de man een cadeautje, een klompje.
We zetten alle bagage op de gereserveerde plek voor Koning Aap en iedereen kan gaan. De oversteek duurt 2 uur 45 minuten. Lekker bij kletsen met de kaart van Japan erbij. Op het moment dat we aanmeren krijg ik van een Japanse vrouw een tasje in handen gedrukt. Er zitten 20 zakjes snoep in met een briefje.
Welcome in Japan. I hope you enjoy you’re trip in Shikoku. Ik bedank haar vriendelijk en in mijn ooghoek zie ik dat een gast van mij ook van iemand iets in haar hand krijgt gedrukt. De dame die hielp bij het vertalen van de Japanse woorden van de liftman had van de gast ook klompjes gekregen en die gaf nu iets terug. Een origami kikker.
We gaan de Ferry af en daar staat Mori san ons op te wachten met zijn Japanse bus met heel weinig been ruimte. Ik hen twee hele lange gasten mee die de benen niet kwijt kunnen.
Eerste stop is bij een soort rasstatte. Een winkel, toiletblok en een zeer raar beeld van een vrouwelijke duivel met kind.
Tweede stop is bij een Washi(Japans papier) werkplaats. Meneer Uitdenboogaard geeft uitleg en laat ons alles zien. Natuurlijk wordt er gekocht.
Derde stop is weer bij een rasstatte met winkel en toilet.
Tegen 17:30 uur nemen we afscheid van Mori san en lopen we de tempel in. We installeren ons in de kamers en gaan met de yukata’s aan dineren.
Na het lekkere eten lopen we op buiten slippers rond het gebouw en worden binnen gevraagd in één van de gebouwen. Er is een leraar met leerling aan het oefenen. De leerling doet een dans met zwaard en samen doen ze nog een dans met waaier. Een gast geeft ze klompjes en ontvangt van hen een mooie waaier. Er worden foto’s geschoten.
Ik beland in het hete bad, heerlijk!
[userId] => 51269
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5092659
[countryId] => 96
[pictureCount] => 10
[visitorCount] => 71
[author] => Anne-Marie
[cityName] => Takamatsu-shi
[travelId] => 528268
[travelTitle] => Japan 1 2023.
[travelTitleSlugified] => japan-1-2023
[dateDepart] => 2023-03-22
[dateReturn] => 2023-06-06
[showDate] => no
[goalId] => 9
[goalName] => Werken in het buitenland
[countryName] => Japan
[countryIsoCode] => jp
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/110/114_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/051/269_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => vulkaan
)
[10] => stdClass Object
(
[username] => annemarieteuben
[datePublication] => 2023-04-30
[title] => Japan Anders.
[message] => Zondag 23 april
Vandaag komt mijn eerste gast aan. Vanmiddag laat. Ik ga vanmorgen eerst nog naar mijn collega haar hotel omdat er gasten in de groep zitten die ik ook eens in een groep heb gehad.
In de tussentijd krijg ik appjes met foto’s van de school reünie op Ameland waar ik helaas niet bij kon zijn. Erwin is er ook niet omdat hij een reünie van de Postbank had. Het zware leven van een reisbegeleider.
Was gezellig met de gasten even een half uur bijkletsen.
Daarna een uur naar het zuiden gelopen om een grote Gundam te zien. En ja hoor deze is groter dan die in Tokyo. Was er gezellig druk.
Weer terug gelopen naar het hotel omdat ik nog wat inkopen moet doen en wat moet voorbereiden. Nu zit ik te wachten in de lobby op eerste gast. Altijd spannend.
Tegen half vijf de gast ingecheckt en gevraagd of hij mee wilde eten maar daar had hij geen zin in. Zomaar de avond vrij.
Maandag 24 april
Ik open mijn telefoon en lees dat twee gasten de aansluiting in Londen hebben gemist. Ik heb dus tot twee uur vrij. Ik app de gast die er al is en ben een ochtend privé gids. Na de wandeling gaan we samen een ramen soep eten. Om half twee ga ik naar het vliegveld de volgende acht gasten ophalen. Grote verrassing er zitten vier gasten bij die al een eerdere reis met mij in Japan hebben gemaakt. Hoe leuk is dat.
We rijden in een grote bus naar het hotel. Ik check ze in en spreek om zes uur met ze af in de lobby. We gaan naar de yatai om te eten. Om acht uur gaan we weer naar het hotel. Daar zijn alweer een aantal gasten aangekomen. Het is wat 18 gasten verdeeld over zeven vluchten in twee dagen. Tegen half elf komen de laatste drie aan en ik ga snel naar bed.
Dinsdag 25 april
Mijn wekker gaat om 05:45 uur en met al de paspoorten en vouchers voor de treinpassen ga ik naar het treinstation. Ik ga in de rij staan maar de rij bestaat een lange tijd alleen uit mij. Tegen half zeven komt er een Vietnamese mevrouw achter me staan. Om zeven uur ben ik dan de eerste aan de beurt. Ik geef de tas af en na drie kwartier krijg ik alle passen. We hebben voor drie dagen een Kyushu pas en voor zeven dagen een JRPas. Daar kunnen we alle Shinkansen treinen mee nemen. Welke ik ook nog even ga reserveren. Ik lees een blad waarop staat dat als het druk is ik maar één dag kan reserveren. Ik lever een blad in met treinreserveringen voor de hele reis. En na drie kwartier krijg ik alle treinkaartjes voor de hele reis mee. Ik heb geklapt en heel diep gebogen dat ze me andere slapeloze nachten bespaard. En zo ben ik tegen half negen weer in het hotel waar de een na de andere gast in de lobby verschijnt uitgecheckt en wel. Om 09:15 uur staan we op het juiste perron om de Shinkansen na Kagoshima te nemen. Vertrek 09:42 en aankomst 11:09 uur. We zitten in een nagenoeg lege wagon.
In Kagoshima, een stad van 600000 inwoners regent het. Nadat we de bagage naar het hotel hebben gebracht die ik mijn welkom gesprek en leg ik uit wat hier te doen is. We lopen naar het station voor plattegronden en de lunch. Sushi!!! Yes eindelijk weer. Heerlijk.
Daarna splits de groep zich op en gaat iedereen zijn gang. Ik ga met twee dames naar een Shinto schrijn en een Boeddhistische tempel. De laatste halte is de Daiso. Een honderd yen winkel voor boekjes zodat ze kunnen stempelen.
Tegen vijf uur terug in het hotel.
Met Erwin video gebeld en nu ben ik nog aan het voorbereiden voor overmorgen.
[userId] => 51269
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5092657
[countryId] => 96
[pictureCount] => 4
[visitorCount] => 72
[author] => Anne-Marie
[cityName] => Takamatsu-shi
[travelId] => 528268
[travelTitle] => Japan 1 2023.
[travelTitleSlugified] => japan-1-2023
[dateDepart] => 2023-03-22
[dateReturn] => 2023-06-06
[showDate] => no
[goalId] => 9
[goalName] => Werken in het buitenland
[countryName] => Japan
[countryIsoCode] => jp
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/110/090_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/051/269_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => japan-anders
)
[11] => stdClass Object
(
[username] => annemarieteuben
[datePublication] => 2023-04-30
[title] => Jarig.
[message] => Donderdag 20 april
Ik heb per ongeluk drie dagen gewist en moet even nadenken wat ik gedaan heb.
Erwin is vandaag jarig en 62 geworden. We worden oud.
Vandaag ga ik van Ise naar Nayoga naar Kyoto. Na dat ik de bagage gebracht heb in het Hana Guesthouse ben ik met de trein naar Otsu gegaan. Bij de vvv gevraagd wat er te doen is maar ze kwam niet verder dan een tempel, overdekt winkelcentrum en een kanaal. Dus eerder weer in Kyoto dan de bedoeling was.
Bij aankomst in Kyoto hoorde ik muziek in het station en op onderzoek gegaan. Was het trein personeel een uitvoering aan het geven.
Verder lekker uitgerust en gewerkt in het guesthouse.
In de avond Erwin nog eens video gebeld.
Vrijdag 21 april
Ik reis met de Shinkansen via Shin Osaka naar Fukuoka. Daar aangekomen moet ik 18 minuten mijn koffer achter me aan slepen om bij Guesthouse Hana te komen. Ik slaap in een piep klein kamertje met drie stapelbedden. In het bed, gelukkig een onder, ligt een harde plank met een futon erop. Dit guesthouse is beter dan het vorige in Kyoto. Alles is schoner en het is er ook gezelliger.
De dame van de receptie hangt een bordje met mijn naam aan het gordijn rond mijn bed. Ik mag nog niet inchecken maar het bed is er klaar voor. Dan ga ik Fukuoka onveilig maken en loop heerlijk door de zo bekende straten. Duik het treinstation in en neem de trein naar Fukuma. Daar loop ik naar het Miyajidake-jinja een Shinto schrijn. Je hebt vanaf het schrijn een prachtig uitzicht richting zee. Er hangt voor het hoofd schrijn een enorme gedraaide ketting van rijstkoren. De tempel is dan ook opgedragen aan de rijst God en keizerin Jingu. Er is een mooie tuin bij waar twee uilen in een kooi zitten.
Het schrijn ligt er vredig bij en er lopen niet veel bezoekers rond. Wel is een priester een dienst aan het opdragen voor kinderen in 3, 5 en 7 festival.
Ik ga naar een mooi bezoek weer terug naar Fukuoka en heb in de avond een afspraak met een collega. We drinken en eten wat op een pleintje met food trucks. Was erg gezellig.
Zaterdag 22 april
Mijn vriendin is vandaag jarig en mijn moeder is vandaag drie jaar geleden overleden. Drie jaar alweer. Ik krijg lieve appjes van haar zussen.
Vandaag ga ik alles in de stad checken. Als eerste ga ik naar het westen van de stad om te kijken of het aardbeving centrum geopend is. Dat is zo maar we mogen helaas alleen met groepen binnen als er een Japanner er bij is die kan vertalen. Dat wordt hem helaas niet meer. Ik loop naar het strand om af te koelen. Daar is een voetbal match bezig met scholieren.
Daarna loop ik op mijn gemakje terug naar het Ohiro park en dan heb ik geen zin meer om te lopen en pak een metro terug.
In het guesthouse kan ik nu inchecken en ik gooi mijn koffer naast mijn bed onder het trapje van de boven buurvrouw. Er zijn nog twee andere gasten.
Even rusten en om 6 uur heb ik een afspraak in een restaurantje met een andere collega. Onze agent heeft Basecamp geboekt voor ons en we krijgen heerlijk eten. Voorgerechten met paddestoelen en aubergine en salade en hoofdgerecht voor mij groene spaghetti.
Ik eet nooit vlees op reis en deze kok heeft zelfs in plantaardige olie gebakken. Als toetje een hele grote smakelijke aardbei.
Later kwam de andere collega er ook nog bij en werd het nog gezelliger. En het is heel fijn dat je weg kunt lopen zonder de rekening te betalen.
Mijn collega verteld me dat er twee gasten in haar groep zitten die eerder bij mij in de groep hebben gezeten. Morgen maar even hoi zeggen.
[userId] => 51269
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5092656
[countryId] => 96
[pictureCount] => 6
[visitorCount] => 47
[author] => Anne-Marie
[cityName] => Takamatsu-shi
[travelId] => 528268
[travelTitle] => Japan 1 2023.
[travelTitleSlugified] => japan-1-2023
[dateDepart] => 2023-03-22
[dateReturn] => 2023-06-06
[showDate] => no
[goalId] => 9
[goalName] => Werken in het buitenland
[countryName] => Japan
[countryIsoCode] => jp
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/110/082_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/051/269_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => jarig
)
[12] => stdClass Object
(
[username] => annemarieteuben
[datePublication] => 2023-04-19
[title] => Shinto.
[message] => Maandag 17 april
Prima geslapen op mijn futon matje. Helaas een paar keer wakker geworden omdat er dames veel lawaai maakten met vertrekken. Ben er om 06:15 uur maar uit gerold. Na een douche en ontbijt uitgecheckt en op weg naar Nagoya. Jeetje om 07:00 uur in de morgen Ierse muziek tijdens het ontbijt daar wordt je niet vrolijk van.
Op weg naar het station een klein ongemak…..koffer bleef steken Anne-Marie languit op het asfalt. Geen kapotte kleding of schaafwonden maar wel mijn vuist onder mijn borst gekregen en dat doet pijn.
Eerst met de Yamamoto lijn naar Tokyo Station, het is behoorlijk druk.
Daarna op de Shinkansen naar Nagoya. Ha ik had een plekje aan het raam en zag weer de Fuji in al zijn pracht. Nu al tijdens twee treinreizen de vulkaan gezien, mazzel. Er zat een Frans/Japanse dame naast me en die was helemaal happy. Op het station van Nagoya eerst mijn tickets voor Ise geregeld en dat maar goed ook. De eerste treinen zitten vol. Ik kan pas met de 10:37 uur trein.
In Nagoya de koffer bij het pod hotel gebracht en met de metro naar Motoyama gegaan. Ik had ergens gelezen dat er een tempel moest staan met een groene Boeddha. Nou er opgaf. Mooie tempel met bamboe bos maar de Boeddha was het niet waard. Staat gewoon groen te worden onder een boom. Op de terug weg naar het metrostation nog een schrijn bezocht met een mooi uitzicht over de stad.
In de tussentijd heb ik heel veel pijn gekregen en besluit naar het hotel te gaan. Nog een uur wachten om in te checken. En dat duurde heel lang.
Eindelijk mag ik naar mijn cube. Nummer 502, 100x100x210 cm. Een licht, oplaadpunten voor de mobiel en iPad en een rol gordijn. Mijn bagage staat 2 verdiepingen lager in een kluisje bij de douches.
Er zijn van de 22 pods 6 bezet met alleen vrouwen. Dit is wel erg functioneel opgezet. Eerste etage koffiebar met receptie, 2e etage douche en kluisjes mannen, derde etage douches en kluisjes vrouwen, vierde en vijfde etage pods vrouwen, 6e etage pods mannen en 10 etage dakterras. We komen de mannen alleen op het dakterras tegen, we hebben zelfs een vrouwen lift.
Het is alleen heel erg goed nadenken wat ik uit de koffer moet halen.
Eenmaal geïnstalleerd in mijn pod neem ik een paracetamol en ben de eerste drie uur onderzoek.
Tegen zes uur toch maar eens eten halen en de stad rondom het station verkennen.
En nu hoop ik dat ik kan slapen vannacht. Hiep hoi Tibet is weer open voor toeristen. Langzamer hand wordt het weer zo als voor Corona.
Dinsdag 18 april
Arch arch af en toe wakker omdat het omdraaien zeer doet. Maar verder slaapt het prima in mijn pod. Ik heb zelfs nieuwe gasten niet binnen horen komen.
Om 07:00 uur eruit gerold en met veel moeite de pod uitgekomen. Eerst maar naar de derde om te douchen. Oh die ziet er mooi groot uit en naast een gewone douche kop ook een regen douche. Ik blijf er lekker even een tijdje onder staan zodat ik wat meer ontspanning in het lichaam krijg. Ik heb gelukkig geen blauw plek en lopen en zitten gaat prima.
Na het douchen meteen naar het dakterras om mijn ontbijt op te eten. Er zit nog een dame en er staat een muziekje op. De zon komt al door de bewolking heen schijnen. Na het tandenpoetsen de koffer inpakken en naar beneden. Ik zit nog een uur aan een grote tafel en besluit om naar het station te lopen. Daar ben ik eel te vroeg maar kan leuk treintje en mensen kijken.
Daar komt mijn trein en hoewel ik gereserveerd heb ben ik niet blij met mijn plek. Ik rij namelijk verkeerd om en daar kan ignite tegen. Hopen dat er niemand in mijn vier plaatsen afdeling komt zitten. Ik zit op éenstoel, mijn rugzak naast me en mijn koffer tussen de vier stoelen in, er kan ook niemand bij. Ik krijg mijn koffer niet in het bagage rek en er is niet plek achter een stoel. Dan staat er een airco te blazen in mijn gezicht. Zodra de conducteur komt vraag ik ophijsen die uit kan zetten en even later gebeurd dat ook. Later komt hij nog even lang om te vragen of het zo beter is. Ja lieve man geweldig en zo wordt ik tenminste niet verkouden.
Na ongeveer 2 uur komen we in Ise aan. Ik breng mijn bagage bij de ryokan. Aardige mensen en spreken geen woord Engels. Maar met een vertaal app en ons steenkool Engels en Japans kom je er snel.
Ik besluit om naar het verste schrijn te lopen. Dat is zo’n vijf km. Het park waar het schrijn Naiku in ligt is prachtig. Met eeuwen oude dikke bomen, vijvers met koi en alle schrijnen. Op de terug weg lopen via het toeristen straatje weer naar de ryokan. De man kijkt me vreemd aan als ik zeg dat ik gelopen heb. Er gaan toch bussen. Aziaten en lopen dat is nooit wat geweest, is niets en zal ook nooit wat worden op de pelgrims na dan.
Even een kopie van mijn paspoort en een krabbel en ik ben ingecheckt.
Hij loopt voor me uit om alles uit te leggen met een geplastificeerd a-viertje in de hand waar hij steeds een zin op aanwijst. Daar staat dan in vreselijk Engels op wat ik moet lezen.
Ik vraag of ik met mijn tattoo de onsen in mag. Hij kijkt erna en knikt. Even later heb ik de onsen voor me zelf, heerlijk.
Ik heb een 6 tatami kamer met futon bed, tafeltje, 2 lage stoeltjes, thesen, waterkoker, tv, koelkast, kluis, airco en lucht reiniger. En ja ik pas er ook nog in met koffer. Zo nu en dan heb ik het idee dat de trein in mijn kamer rijdt. Het spoor loopt achter het pand. Heb Erwin video gebeld en heel veel met een collega geappt.
In de avond loop ik nog een blokje en eet ergens.
Oude dag.
Woensdag 19 april
Be n Al vroeg wakker maar lag er ook vroeg in. Ik begin de dag met een wasbeurt in de onsen. Net als gister ben ik alleen en geniet van het heerlijke hete bad. Op weg naar het treinstation vraag ik in de lobby waar ik kan wassen. Wordt ik het hele gebouw door gesleept om uiteindelijk in een hokje te komen waar drie wasmachines en een droger staan. Ik maak duidelijk dat ik dit vanavond ga doen.
Op naar de trein koop ik mijn ontbijt, twee onigiri. Oh wat zal ik deze missen als ik weer in NL ben. Maar zo ver is het nog lang niet!
De trein zit vol met scholieren die een halte later alweer uitstappen. Ik stap nog een halte later uit in Futaminoura. Gister van de tourist information al een plattegrond gekregen. Ik verwachte net zo’n tourist trap als bij de heilige schrijnen maar het is rustig. De winkels zijn nog niet open en zo veel winkels zijn er ook niet. Met de neus in de lucht loop ik de zilte zeelucht tegemoet. Tja je blijft een eiland meisje hé. Heerlijk om de zee te zien. Ik ben op weg naar de rotsen die door middel van een dik koord aan elkaar verbonden zijn: het getrouwd stel. Het touw is van de rijstplant gemaakt. Voor Japanners is dit een heilige plek. Ik vind het vooral mooi. Ik zie lege oesters liggen van 230 kg. Maar vergeet een foto te nemen. Meer naar het zuiden toe ligt een plaatsje waar vrouwen nog zonder zuurstof naar oesters duiken.
Ergens aan de kust bij een strand eet ik mijn ontbijt op. Er cirkelen twee wouw boven mij. Het is oppassen geblazen.
Daarna loop ik naar de Taikoji een Boeddhistische tempel. Ik zie alleen Boeddha niet maar heb wel een leuk gesprek met priester.
Daarna besluit ik terug te gaan naar het station maar moet een tijd op de trein wachten en kom in gesprek met een Canadees/Japans stel.
In Ise loop ik meteen door naar het Geku schrijn. Het begint licht te motregenen. Ook hier is alles afgesloten. Ik begrijp dat niet. Twee zo belangrijke schrijnen voor Japan en dan alles dicht. Het zijn wel mooie parken. Van beide schrijnen worden de hoofdgebouwen om de 20 jaar compleet nieuw gebouwd. De bomen die hiervoor gebruikt worden komen uit eigen achter tuin. Wordt er een boom geveld voor deze nieuwbouw dan wordt er ook weer nieuw geplant.
Rond 12:00 uur ben ik kapot en ga terug naar de ryokan. Ander half uur slapen met een paracetamol en ik kan de was doen. Dat mag ik hier gratis doen en ik pleur mijn hele koffer overhoop.
Een paar uur later ruikt alles weer fris en is het ook nog droog. Eerst maar even in de onsen plonsen.
Ik haal een maaltijd af en nuttig deze in mijn kamer. Gezellig nog met wat collega’s appen en de avond is om voordat ik het door heb. Ga nu de koffer inpakken. Morgen vroeg op mijn trein gaat om 07:00 uur.
[userId] => 51269
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5092396
[countryId] => 96
[pictureCount] => 19
[visitorCount] => 118
[author] => Anne-Marie
[cityName] => Ise
[travelId] => 528268
[travelTitle] => Japan 1 2023.
[travelTitleSlugified] => japan-1-2023
[dateDepart] => 2023-03-22
[dateReturn] => 2023-06-06
[showDate] => no
[goalId] => 9
[goalName] => Werken in het buitenland
[countryName] => Japan
[countryIsoCode] => jp
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/108/714_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/051/269_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => shinto
)
[13] => stdClass Object
(
[username] => annemarieteuben
[datePublication] => 2023-04-17
[title] => Vakantie.
[message] => Zaterdag 13 april
Nadat ik de groep bij de goede balie op Narita heb gebracht heb ik afscheid van ze genomen.
Snel naar de trein en een kaartje voor Ryugasakishi gekocht. Ik moet twee keer overstappen en zit totaal versuft in de trein. Ik heb de laatste drie en halve week maar vier tot vijf uur per nacht geslapen en datbreekt op.
Als ik na bijna anderhalf uur op plaats van bestemming ben krijg ik mijn host niet te pakken. Het is droog dus ga de twee km maar lopen met de koffer acht me aan. Dat maakt wel een lawaai door de stille straatjes van een leuk wijkje. Maps me brengt me keurig tot de deur en ik bel aan.
Een man doet open en heet me welkom. Laat het huis zien en mijn kamer. Er zijn er drie op de eerste verdieping die ze alle drie verhuren nu de kinderen de deur uit zijn. Maar ik ben twee nachten hun enige bezoek.
Boven is ook een toilet maar voor de douche moet ik naar beneden.
Ik blijf niet lang hangen in de keuken waar mevrouw ook zit.
Tegen half 10 wens ik ze goedenacht en ga op de futon liggen. Maar slapen nee. Tegen half 12 val ik in slaap.
Vrijdag 14 april
Helaas werd ik rond zes uur al wakker van de bezigheden van mijn hosts.
Kon niet meer de slaap vatten en ben er maar uit gegaan. Nou ja er uit gerold. Beetje aan het werk geweest en tegen half acht naar beneden gegaan. Goedemorgen. Of ik ontbijt wil. Nou ja als je dan toch bezig bent. En een paar minuten later staat er een bord met komkommer, tomaatjes,geroosterd brood en een gebakken eitje voor me. Heerlijk.
Dan wil ik een douche nemen en zie een weegschaal staan. Hmmm even kijken. Oh dat gaat goed, sinds 3 januari ben ik 8 kg kwijt. Het gaat langzaam maar ik val nog steeds af.
Ik loop de twee km naar het station en neem de boemel naar Uchiku. Helaas net de bus naar de grote Boeddha gemist. Dat betekend anderhalf uur wachten. Maar de zon schijnt en nog veel dagen in de blog bijwerken dus kom ik de tijd wel door. Tegen half 12 zie ik de Boeddha vanuit de bus steeds dichter bij komen. Ik stap uit en draai me eerst om naar het bord waar de vertrek tijden van de bus op staan.
Snel naar de ingang waar ik een kaartje koop om niet alleen het park in te gaan maar ook de Boeddha binnen te bezoeken. Ik kan tot borst hoogte.
Eerst maar het park rondlopen. Alle planten staan mooi in bloei. De eerste verdieping van het 120 meter hoge beeld is ingericht met een expositie over de bouw van de Boeddha.
Daarna ga ik met een lift naar borst hoogte en kan door een paar ramen naar buiten kijken. Niet echt spectaculair. Verder op zie ik een enorme begraafplaats.
Ook zetten de vliegtuigen hun landing in naar Narita.
Een etage lager zit de kiosk met geluk amuletten en de verkoop van de kalligrafie stempel.
Weer een etage later is een tempel ingericht en de wanden staan vol met kleine uitvoeringen van Boeddha. In goud en zilver kleur. Prachtig.
Als ik weer beneden ben mogen de schoenen weer aan en loop ik door de mooie tuin. Rond kwart voor één komt er weer geen bus bij de halte. Ik besluit om te gaan lopen naar het station. Een goede keus maar voor mijn linker hak niet er vormt zich een blaar.
Ik loop via landerijen, boerenbedrijven, beekjes en bamboebossen.
Ik hoor en zie veel dieren en prachtig bloeiende planten. Als ik door de bamboe loop hoor ik het kraken door de wind en dat doet me denken aan de film Crouching Tiger Hidden Dragon. Waar een vrouw loopt over de toppen van de bamboe. Prachtige film!
Tegen drie uur bereik ik het station waar ik op de trein stap. En als ik uitstap heb ik nog 2 km te gaan. Ik kom totaal bezweet aan, de hoody was wat te warm aan. Het begint steeds harder te waaien en er is regen voorspelt.
Op mijn tatami kamer maak ik mijn werk verder af en probeer ik een afspraak te maken met Aiko. Zij woont in Tokio en ik heb haar jaren(blijkt negen jaar te zijn) geleden in een groep naar Georgië gehad. We hebben altijd contact gehouden.
Zaterdag 15 april
Dit keer word ik om vier uur wakker van de host. Gelukkig val ik na een toilet bezoek wel weer in slaap. Tegen 08:00 uur ben ik weer klaar wakker. Het heeft de hele nacht stevig geregend. Dan maar douchen en naar het station. Dit keer krijg ik geen ontbijt aangeboden en ik heb ook niets in huis. De host brengt me met de auto naar het station en daar ben ik wel blij om. Daar koop ik twee onigiri en snel naar het perron. Vanaf vandaag ga ik met een Japan Rail Pass een week reizen. En zo beland ik in een expres trein naar Ueno Station in Tokyo waar ik 50 minuten later uitstap. Helaas heb ik geen internet en geen contact met het guesthouse kunnen leggen. Ik loop er maar op de gok naar toe zodat ik mijn koffer kwijt kan. En dat mag. Ook kan ik inchecken maar mag ik nog niet naar de kamer. Ik vraag een beneden cube maar die zijn al vergeven zegt ze.
Het regent nog steeds dus blijf ik binnen om mijn dagboek bij te werken. Ik drink macha latte thee, bleeeeee vies. Tegen half 12 loop ik door de plenzende regen naar Ueno Station waar ik de twee gasten uit de groep die een paar dagen langer bleven tegen. Nu wonen er in groot Tokyo 35 miljoen mensen en wie kom ik tegen!
Om 12 uur komt Aiko aanlopen. We omarmen elkaar wat vrij ongewoon is voor een Japanner. We besluiten naar een Italiaan te lopen voor de lunch. Het restaurant zit vol en we moeten buiten op een krukje wachten. Als het onze beurt is hebben we een plekje aan het raam met uitzicht op het spoor. We bestellen een pizza en twee salades. Een sinaasappelsap en grapefruitsap erbij en we zijn tevreden.
Dan wisselen we cadeau’s uit. Ik geef haar een jizu cake en een pak chocolaatjes. Ik krijg van haar een doosje waar twee poppetjes inzitten die je gebruikt bij het meisjes feest. Ze heeft ze zelf gemaakt van grote schelpen. Zo bijzonder en ik hoop dat ik ze heel mee krijg naar NL want ik moet nog 7 weken.
Het is erg gezellig en ze nodigt me uit om mee te gaan in de trein naar een schrijn waar de wisteria(blauwe regen) begint te bloeien. Een keer overstappen(handig zo’n pas ik hoef nergens in de rij te staan) en 10 minuten lopen. En we zijn bij het Kameida schrijn waar zo veel wisteria hangt en bloeit dat je helemaal bedwelmt wordt door de geur.
Prachtig al dat blauw. Nadat we nog een schrijn hebben bezocht duiken we de trein weer in. We nemen afscheid op Ueno Station en ik loop naar het laatste hotel waar ik met de gasten gelogeerd heb. Ik ben een oplaad kabel vergeten maar ze hebben niets gevonden. Dan maar een nieuwe kopen.
In het guesthouse pak ik mijn koffer en loop naar de 2e verdieping. Ik heb cube 5 boven maar zie heel veel beneden vrij staan. Hup naar de receptie voor uitleg en ik krijg een beneden cube.
Even uitleggen: het is een grote lange kamer waar tegen de wand een rij met 10 kubussen staan met daarboven een rij er op. Elke kubus is 1 bij 1 meter en 2 meter diep. In de kubus ligt een matras met beddengoed. Je koffer kun je in een lokker doen. Mijn kubus is uitgerust met een licht, een rookmelder, een kluisje, een plankje en een stekkerdoos. Ik sluit de boel af met een gordijn. Prima kamertje voor twee nachten en lekker goedkoop.
In de kamer staan tegenover de kubussen en rij kluisjes voor je bagage. Tegen de andere muur een rek om je jas op te hangen. En op het andere einde een blok met 4 toiletten en tweedouche cabines. Ziet er allemaal netjes uit totdat er 20 dames hun douche gaan nemen. Oh een handdoek krijg je ook.
Beneden is er dan een ruimte waar je kunt zitten, een washok en toiletten.
Erg gezellig. Ik hoor allerlei talen. Na mijn dinner videobel ik met collega Jan die mijn buurman is geworden want hij is in Zuid Korea.
Ben kapot, stop oordoppen in en ga slapen. Oude dag.
Zondag 16 april
Eindelijk goed geslapen, werd wel rond viert wakker maar weer in slaap gevallen. Ik kreeg een melding dat ik mijn e-mail niet meer ontvang dus daar anderhalf uur mee aan de slag geweest. Nu weer goed gelukkig.
Vandaag is het de verjaardag van mijn moeder. Over zes dagen is het alweer drie jaar geleden dat ze is overleden. Maar even een wierook stokje voor haar branden in een tempel.
Het ziet er droog uit.
En wat gaan we vandaag doen? Nou een katten tempel bezoeken en een Boeddhistische tempel. Daarna een lange brug over de Sumida rivier oversteken om een grote robot te bekijken. We zullen zien. Eerst een bakkie matcha latte(nog steeds vies) en een onigiri.
Ik neem de Yamamoto lijn naar Shinjuku. Zaten vroeger de mensen in de trein manga te lezen nu zit iedereen op de telefoon. Voor het eerst deze reis zie ik dat veel jongeren geen mondmasker meer dragen. In Shinjuku neem ik de Odakyu trein naar Gotokuji. Er stappen allemaal boogschutters in. Ze zien er prachtig uit in hun zwarte hakama, wit judojasje en hun bogen in de hand.
Na een kwartiertje lopen kom ik bij de Gotokuji aan. Prachtige bomen rond de tempel en een heleboel gelukskatten.
Naar mijn volgende bestemming loop ik 2,5 km over een wandelpad wat ooit een rivier is geweest. Een prachtige route door woonwijken. Het pad is aan beide zijden beplant met allemaal bloeiende planten.
Dan kom ik bij mijn volgende rariteit: een gorilla op het dak van een winkel. Grappig. Ik duik weer een trein in op weg naar Shibuya. Waar ik overstap op de Yamamoto lijn naar Tamachi. Ik wil de Rainbow Bridge naar Odaiba oversteken. En daar zit ik nu mijn lunch te verorberen. Er komen vooral veel hardlopers voorbij.
Op het eiland bezoek ik Gundam een enorme robot voor een winkel centrum. Als ik aan kom lopen hoor ik het laatste nummer van een optreden van de band Berry Goodman. Leuk zwaaien met zijn allen en mee zingen. Even wat kiekjes met het viertal en iedereen is blij. Ik duik de trein in naar Ueno. Het wordt steeds donkerder in de lucht en ik heb geen zin om weer in de regen te lopen. Tegen half vier ben ik in het guesthouse.
Even met schone zus video gebeld en op bed gelegen. Ben op. Zo ben ik even blij dat ik binnen zit. Het onweert en het regent heel hard.
Zodra het droog werd rondje tempels en katholieke kerk gedaan om mijn moeder te herdenken.
Oude vermoeiende dag.
[userId] => 51269
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5092325
[countryId] => 96
[pictureCount] => 10
[visitorCount] => 102
[author] => Anne-Marie
[cityName] => Nagoya
[travelId] => 528268
[travelTitle] => Japan 1 2023.
[travelTitleSlugified] => japan-1-2023
[dateDepart] => 2023-03-22
[dateReturn] => 2023-06-06
[showDate] => no
[goalId] => 9
[goalName] => Werken in het buitenland
[countryName] => Japan
[countryIsoCode] => jp
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/106/344_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/051/269_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => vakantie
)
[14] => stdClass Object
(
[username] => wegopreis
[datePublication] => 2023-04-16
[title] => Wereldreis
[message] => Om het af te ronden.
Zaterdagochtend om 4.45 uur op gestaan. Alles ingepakt en om 5:30 uur naar het station. Je zou denken dat het rond deze tijd in de trein erg rustig is, maar nee hoor. Ook nu zijn de treinen tjokvol. Dus werd het weer duwen om iedereen binnenboord te krijgen.
Op het vliegveld was er één en al onduidelijkheid. Sommigen mensen, zoals wij, hadden al ingecheckt en hoefde dus alleen de bagage te labelen en af te geven. Makkie tocht, maar helaas het was erg onduidelijk hoe je die bagagelabels uit de computer kreeg, maar oefening baart kunst en uiteindelijk hadden we labels. De volgende stap is bagage op de band zetten. Ook dat was weer onduidelijk. Bij de een moest er een bak er onder de koffer gedaan en bij de ander juist weer niet. Uiteindelijk bleken de mensen die niet vooraf hadden ingecheckt eerder klaar te zijn. Eén koppel kon niet incheckten voor hen waren geen plaatsen meer vrij in het vliegtuig. Men rekent er altijd op dat x mensen niet komen opdagen. En dat bleek uiteindelijk ook het geval. Enfin toen dat geregeld was namen we afscheid van onze reisleidster en gingen we op weg naar de volgende barrière. In Japan houden ze graag rekening met grote drukte en zetten van te voren dus al die paaltjes met linten alvast neer zodat je meterslange paden moet wandelen voordat je bij de diverse controles bent, maar lichtelijk overdreven als het helemaal niet zo druk is en zo liepen wij zuchtend al die extra kilometers. Want als je onder die linten door wou kruipen kreeg je onmiddellijk een beveiliger achter je aan, want dat mag niet.
Maar gelukkig leverde dat verder geen problemen op. Dus op naar de gate. We hadden uiteraard nog wel tijd voor koffie/thee. Twee meisjes moesten bij de koffietent iedereen bedienen. Dus stond er al snel een dikke rij.(niet alleen van ons). We keken wat we nog over hadden en kochten naast de koffie/thee wat saké en de munten die toen nog over bleven gingen in de pot voor het goede doel. Daarna volgende 14 uur vliegreis van Tokio naar Parijs. In het vliegtuig hadden een paar mensen problemen. Zo hadden er 3 mensen extra betaald voor een stoel met extra beenruimte maar hadden ze deze niet gekregen. De stewardessen wisten er 2 op te lossen maar de derde niet. Helaas zat Mark achter Engelse Tokkies. Het jongste kind deed ons denken aan Dirk, het neefje van de dreuzelfamilie waar Harry Potter de eerste jaren woont. Een jaar of 9 en veel te dik. Toen Mark even naar toilet ging gooide het jongetje dat voor hem zat zijn stoel in de achterste stand. Toen hij dat gedaan had reageerde hij naar één van familieleden met op gestoken vingers en La la la. Iemand van ons groep zag dat er drukte het knopje weer terug. En toen was het heisa. De tokkies vonden dat hun kind recht had om zijn stoel geheel in de achterste stand te zetten, want dan moet je maar een stoel met extra beenruimte kopen. En toen er gezegd werd dat Mark voor die extra beenruimte had betaald reageerde de vader : Nou, dat is zijn probleem, niet het mijne en mijn zoon mag gewoon zo zitten. En over en weer werd er geschreeuwd. De stewardessen bleven stil. Het jochie ging nog eens in zijn stoel zitten en met zijn voeten tegen de stoel van de persoon voor hem probeerde hij uit alle macht de stoel nog verder naar achter te krijgen. Wij hadden het er niet bij laten zitten, maar uiteindelijk bleef deze situatie zo. Mark was de enige Belg in onze groep, misschien zie je hier ook een cultuur verschilletje.
Wat wel grappig was is dat we de hele aardbol zijn overgevlogen. Op de heenreis met KLM hebben we gevlogen over Europa, Oezbekistan, Kazachstan, China, Mongolië naar Japan. Op de terugweg vlogen we met Air France het eerste stuk over zee en vervolgens over de Beringstraat (tussen het oostelijk deel van Rusland en Alaska) en daarna over het noordelijk gedeelte van Canada en Groenland, over IJsland en Engeland naar Parijs. En zo maak je een rondje aarde.
Ze hadden het slim aangepakt bij Air France. Ze gaven ons om half elf ('s ochtends) onze avondmaaltijd (in Nederland half vier). Op deze manier probeerde ze ons zo snel mogelijk in het Europese ritme te duwen. Na het eten probeerde we te slapen. Air France dacht het is nu nacht dus doen we even niets mee. Tja op gegeven moment kregen we toch wel dorst en ontdekte dat wanneer je naar de keuken achter in het vliegtuig liep je gewoon drinken kon halen. Twee Japanners naast ons waren op weg naar een designbeurs in Milan. En zij hadden ook door dat je gratis drinken kon halen. Uiteindelijk hadden ze de man een stuk of 6 flesjes wijn op en waren op gegeven moment stomdronken. Geen lelijke dronk dus we hebben erg met ze gelachen.
In Parijs zou het spannend worden. De overstap naar onze aansluitende vlucht was erg krap en werd nog krapper omdat ons vliegtuig met 20 minuten vertraging vertrok. Dus snel zoeken naar de juiste uitgang. Dat waren aardig wat meters lopen. Vervolgens moesten we weer door een meterslange met touwen afgesloten rijen lopen waar bijna niemand stond. We kropen dus even onder het koord door om de weg te verkorte. Maar daar werd op gereageerd. Dat was verboden. Enfin toen moest de handbagage opnieuw gescand, Deze keer ook de riem af etc. En daar was de Saké. Er zat een verzegeling op van de luchthaven van Tokio, maar de ambtenaar sommeerde de tas open te maken en de verzegeling te verbreken. Vervolgens moest de Saké door de scanner. En toen ging de volgende ambtenaar zeuren dat het zegel verbroken was. Op gegeven moment liep ze weg. Kennelijk voor aflossing en kwam er een andere ambtenaar. Gelukkig had Fons inmiddels het aankoopbonnetje gevonden en nogmaals verteld dat haar collega gesommeerd had de zegel te verbreken. Ok, dan mocht hij mee, maar dan gaan we hem eerst weer insealen. En de tijd liep maar door. John kon zijn bon niet laten zien en moest afscheid nemen van zijn twee flessen saké. Er was veel commentaar op. Maar deze mensen doen gewoon hun werk, gaat er iets fout dat zeggen we met z’n allen waarom controleren ze dat niet beter.
Enfin we dachten dat we er waren, Nee hoor, paspoort controle. En daar stond een stevig rij en maar 2 controleurs. De tijd begon echt te dringen want de boarding time was al aangebroken. Een groep achter ons kroop onder het touw door want ze moesten voordringen omdat hun boarding time al was aangebroken dus….We vroegen naar hun boarding time en die bleek later dan die van ons. Gelukkig waren de andere ca 40 wachtenden zo vriendelijk ons dan ook maar voor te laten gaan. De dame die aangaf of je naar de controleur mocht gaan, gaf aan dat we het wel gingen redden omdat de gate om de hoek lag. Nou om de hoek?dat viel flink tegen. We denken dat we nog wel een kilometer hebben moeten lopen. Op dat moment zaten we nog maar 15 minuten voor gepland vertrek vliegtuig. Maarwat bleek iedereen stond nog in de rij. Het vliegtuig zou uiteindelijk met een vertraging van 20 minuten vertrekken. De zorgen van Eugene waren dus niet onterecht, maar hebben het gehaald.
De vlucht naar Amsterdam leverde verder geen problemen op. Na afscheid genomen te hebben zochten we op hoe laat de trein ging. Hé, dat is raar geen enkele trein naar Noord-Holland? Ook geen waarschuwing of wat dan ook. Even vragen “Ja dat klopt u moet naar Adam Centraal en daar staan snelbussen klaar”. Ok en waar staan die bussen voor of achter.” Achter”. Na aankomst in Amsterdam direct naar de achterkant gelopen. Daar staan de reguliere bussen er daar stond een man of 60 in de rij voor de bus naar Zaandam. Dus maar weer vragen aan een chauffeur. Antwoord “nee, die staan voor”. Dus weer naar de vooringang. Maar geen bussen te zien. Dus maar weer vragen. “Ja u moet de Metro nemen naar Amsterdam Noord en daar staan dan bussen”. En dat klopte uiteindelijk.
Al met al waren we om 21:00 uur Nederlandse tijd thuis, in Japanse tijd is dat 4:00 's nachts en hebben we dus ruim 22 uur gereisd. Om ons zelf te dwingen in het nieuwe ritme te komen hebben we met veel moeite nog een tv programma gekeken. Rond 24:00u naar bed, maar waren alweer heel vroeg wakker en we zijn van pure ellende maar om 6:00 uur op gestaan. Voor we het ritme weer te pakken hebben?
Tot slot Eugene. Ook wij vinden uitsluitend reizen met OV bepaald niet optimaal en indien er andere keuze zijn zouden we daar ook voor gaan. Veel plezier alvast
[userId] => 247606
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5092299
[countryId] => 96
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 247
[author] => Fons en Mieke
[cityName] => Tokio
[travelId] => 528307
[travelTitle] => Japan
[travelTitleSlugified] => japan
[dateDepart] => 2023-03-25
[dateReturn] => 2023-04-15
[showDate] => no
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Japan
[countryIsoCode] => jp
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/japan,tokio
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/247/606_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => wereldreis
)
)
)
[_currentPageNumber:protected] => 1
[_filter:protected] =>
[_itemCountPerPage:protected] => 15
[_pageCount:protected] => 4
[_pageRange:protected] => 10
[_pages:protected] => stdClass Object
(
[pageCount] => 4
[itemCountPerPage] => 15
[first] => 1
[current] => 1
[last] => 4
[next] => 2
[pagesInRange] => Array
(
[1] => 1
[2] => 2
[3] => 3
[4] => 4
)
[firstPageInRange] => 1
[lastPageInRange] => 4
[currentItemCount] => 15
[totalItemCount] => 60
[firstItemNumber] => 1
[lastItemNumber] => 15
)
[_view:protected] =>
)
[breadcrumb] =>
>
Reisverslagen
[styleSheet] => https://cdn.easyapps.nl/578/css/style.css
)
Nagasaki - Japan 
