Zend_View Object
(
[_useViewStream:Zend_View:private] => 1
[_useStreamWrapper:Zend_View:private] =>
[_path:Zend_View_Abstract:private] => Array
(
[script] => Array
(
[0] => /srv/www/tl-www/website/application/layouts/scripts/
[1] => /srv/www/tl-www/website/application/layouts/scripts/
[2] => /srv/www/tl-www/website/application/modules/home/views/scripts/
[3] => ./views/scripts/
)
[helper] => Array
(
)
[filter] => Array
(
)
)
[_file:Zend_View_Abstract:private] => /srv/www/tl-www/website/application/layouts/scripts/home/bodyReports.phtml
[_helper:Zend_View_Abstract:private] => Array
(
[HeadMeta] => Zend_View_Helper_HeadMeta Object
(
[_typeKeys:protected] => Array
(
[0] => name
[1] => http-equiv
[2] => charset
[3] => property
)
[_requiredKeys:protected] => Array
(
[0] => content
)
[_modifierKeys:protected] => Array
(
[0] => lang
[1] => scheme
)
[_regKey:protected] => Zend_View_Helper_HeadMeta
[_container:protected] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[1] => stdClass Object
(
[type] => name
[name] => robots
[content] => noindex,follow
[modifiers] => Array
(
)
)
)
)
[_registry:protected] => Zend_View_Helper_Placeholder_Registry Object
(
[_containerClass:protected] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container
[_items:protected] => Array
(
[Zend_Layout] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[content] =>
Recente reisverslagen uit Brazilië
)
)
[Zend_View_Helper_HeadMeta] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[1] => stdClass Object
(
[type] => name
[name] => robots
[content] => noindex,follow
[modifiers] => Array
(
)
)
)
)
[Zend_View_Helper_HeadLink] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
)
)
[Zend_View_Helper_HeadScript] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/ui/exampleHintText.js
)
[source] =>
)
[1] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.mousewheel.js
)
[source] =>
)
[2] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/json2.js
)
[source] =>
)
[3] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.cycle.lite.js
)
[source] =>
)
[4] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.jscrollpane.min.js
)
[source] =>
)
[5] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery-ui-1.8.16.custom.min.js
)
[source] =>
)
[6] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tagify.js
)
[source] =>
)
[7] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/local/jquery.validationEngine-nl.js
)
[source] =>
)
[8] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.validationEngine.js
)
[source] =>
)
[9] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.fileupload.js
)
[source] =>
)
[10] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.iframe-transport.js
)
[source] =>
)
[11] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tools.min.js
)
[source] =>
)
[12] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.prettyPhoto.js
)
[source] =>
)
[13] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.ba-dotimeout.min.js
)
[source] =>
)
[14] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.store.js
)
[source] =>
)
[15] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.cookie.js
)
[source] =>
)
[16] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.miniColors.js
)
[source] =>
)
[17] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tmpl.js
)
[source] =>
)
[18] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.textCounter.js
)
[source] =>
)
[19] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.rotate.js
)
[source] =>
)
[20] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.easyBGResizer.js
)
[source] =>
)
[21] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/external/aurigma/aurigma.uploader.js
)
[source] =>
)
[22] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/external/aurigma/aurigma.uploader.installationprogress.js
)
[source] =>
)
[23] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/external/aurigma/local/aurigma.uploader.nl_localization.js
)
[source] =>
)
[24] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.ad-gallery.js
)
[source] =>
)
[25] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/gmaps.js
)
[source] =>
)
[26] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/googleMapsNew.js
)
[source] =>
)
[27] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/entity/Callback.js
)
[source] =>
)
[28] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/entity/Entity.js
)
[source] =>
)
[29] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/setup.js
)
[source] =>
)
[30] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery-example.js
)
[source] =>
)
[31] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tooltip.min.js
)
[source] =>
)
[32] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/local/jquery.ui.datepicker-nl.js
)
[source] =>
)
[33] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/bas.js
)
[source] =>
)
[34] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/team.js
)
[source] =>
)
)
)
[Zend_View_Helper_InlineScript] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/tmpl.min.js
)
[source] =>
)
[1] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/load-image.min.js
)
[source] =>
)
[2] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/bootstrap.min.js
)
[source] =>
)
[3] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.iframe-transport.js
)
[source] =>
)
[4] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.fileupload.js
)
[source] =>
)
[5] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.fileupload-ui.js
)
[source] =>
)
[6] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/fileUploadCustomSettings.js
)
[source] =>
)
[7] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.timeago.js
)
[source] =>
)
[8] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/local/jquery.timeago.nl.js
)
[source] =>
)
[9] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/fileuploader.js
)
[source] =>
)
[10] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/entity/upload.js
)
[source] =>
)
[11] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/classes/SortableEntities.js
)
[source] =>
)
[12] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/unoslider.js
)
[source] =>
)
[13] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/shop.js
)
[source] =>
)
[14] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/classes/PortalTicker.js
)
[source] =>
)
[15] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/afterLoading.js
)
[source] =>
)
[16] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/commentValidation.js
)
[source] =>
)
[17] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/clubs.js
)
[source] =>
)
)
)
[Zend_View_Helper_HeadTitle] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] => -
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[0] => Reisverslagen over Brazilië
[1] => WaarBenJij.nu
)
)
)
)
[_autoEscape:protected] => 1
[view] => Zend_View Object
*RECURSION*
)
[Doctype] => Zend_View_Helper_Doctype Object
(
[_defaultDoctype:protected] => HTML4_LOOSE
[_registry:protected] => ArrayObject Object
(
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[doctypes] => Array
(
[XHTML11] =>
[XHTML1_STRICT] =>
[XHTML1_TRANSITIONAL] =>
[XHTML1_FRAMESET] =>
[XHTML1_RDFA] =>
[XHTML_BASIC1] =>
[XHTML5] =>
[HTML4_STRICT] =>
[HTML4_LOOSE] =>
[HTML4_FRAMESET] =>
[HTML5] =>
)
[doctype] => HTML4_LOOSE
)
)
[_regKey:protected] => Zend_View_Helper_Doctype
[view] => Zend_View Object
*RECURSION*
)
[HeadLink] => Zend_View_Helper_HeadLink Object
(
[_itemKeys:protected] => Array
(
[0] => charset
[1] => href
[2] => hreflang
[3] => id
[4] => media
[5] => rel
[6] => rev
[7] => type
[8] => title
[9] => extras
[10] => sizes
)
[_regKey:protected] => Zend_View_Helper_HeadLink
[_container:protected] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
)
)
[_registry:protected] => Zend_View_Helper_Placeholder_Registry Object
(
[_containerClass:protected] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container
[_items:protected] => Array
(
[Zend_Layout] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[content] =>
Recente reisverslagen uit Brazilië
)
)
[Zend_View_Helper_HeadMeta] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[1] => stdClass Object
(
[type] => name
[name] => robots
[content] => noindex,follow
[modifiers] => Array
(
)
)
)
)
[Zend_View_Helper_HeadLink] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
)
)
[Zend_View_Helper_HeadScript] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/ui/exampleHintText.js
)
[source] =>
)
[1] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.mousewheel.js
)
[source] =>
)
[2] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/json2.js
)
[source] =>
)
[3] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.cycle.lite.js
)
[source] =>
)
[4] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.jscrollpane.min.js
)
[source] =>
)
[5] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery-ui-1.8.16.custom.min.js
)
[source] =>
)
[6] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tagify.js
)
[source] =>
)
[7] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/local/jquery.validationEngine-nl.js
)
[source] =>
)
[8] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.validationEngine.js
)
[source] =>
)
[9] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.fileupload.js
)
[source] =>
)
[10] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.iframe-transport.js
)
[source] =>
)
[11] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tools.min.js
)
[source] =>
)
[12] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.prettyPhoto.js
)
[source] =>
)
[13] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.ba-dotimeout.min.js
)
[source] =>
)
[14] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.store.js
)
[source] =>
)
[15] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.cookie.js
)
[source] =>
)
[16] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.miniColors.js
)
[source] =>
)
[17] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tmpl.js
)
[source] =>
)
[18] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.textCounter.js
)
[source] =>
)
[19] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.rotate.js
)
[source] =>
)
[20] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.easyBGResizer.js
)
[source] =>
)
[21] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/external/aurigma/aurigma.uploader.js
)
[source] =>
)
[22] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/external/aurigma/aurigma.uploader.installationprogress.js
)
[source] =>
)
[23] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/external/aurigma/local/aurigma.uploader.nl_localization.js
)
[source] =>
)
[24] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.ad-gallery.js
)
[source] =>
)
[25] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/gmaps.js
)
[source] =>
)
[26] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/googleMapsNew.js
)
[source] =>
)
[27] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/entity/Callback.js
)
[source] =>
)
[28] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/entity/Entity.js
)
[source] =>
)
[29] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/setup.js
)
[source] =>
)
[30] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery-example.js
)
[source] =>
)
[31] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tooltip.min.js
)
[source] =>
)
[32] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/local/jquery.ui.datepicker-nl.js
)
[source] =>
)
[33] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/bas.js
)
[source] =>
)
[34] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/team.js
)
[source] =>
)
)
)
[Zend_View_Helper_InlineScript] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/tmpl.min.js
)
[source] =>
)
[1] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/load-image.min.js
)
[source] =>
)
[2] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/bootstrap.min.js
)
[source] =>
)
[3] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.iframe-transport.js
)
[source] =>
)
[4] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.fileupload.js
)
[source] =>
)
[5] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.fileupload-ui.js
)
[source] =>
)
[6] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/fileUploadCustomSettings.js
)
[source] =>
)
[7] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.timeago.js
)
[source] =>
)
[8] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/local/jquery.timeago.nl.js
)
[source] =>
)
[9] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/fileuploader.js
)
[source] =>
)
[10] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/entity/upload.js
)
[source] =>
)
[11] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/classes/SortableEntities.js
)
[source] =>
)
[12] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/unoslider.js
)
[source] =>
)
[13] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/shop.js
)
[source] =>
)
[14] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/classes/PortalTicker.js
)
[source] =>
)
[15] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/afterLoading.js
)
[source] =>
)
[16] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/commentValidation.js
)
[source] =>
)
[17] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/clubs.js
)
[source] =>
)
)
)
[Zend_View_Helper_HeadTitle] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] => -
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[0] => Reisverslagen over Brazilië
[1] => WaarBenJij.nu
)
)
)
)
[_autoEscape:protected] => 1
[view] => Zend_View Object
*RECURSION*
)
[HeadScript] => Zend_View_Helper_HeadScript Object
(
[_regKey:protected] => Zend_View_Helper_HeadScript
[_arbitraryAttributes:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureScriptType:protected] =>
[_captureScriptAttrs:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_optionalAttributes:protected] => Array
(
[0] => charset
[1] => defer
[2] => language
[3] => src
)
[_requiredAttributes:protected] => Array
(
[0] => type
)
[useCdata] =>
[_container:protected] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/ui/exampleHintText.js
)
[source] =>
)
[1] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.mousewheel.js
)
[source] =>
)
[2] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/json2.js
)
[source] =>
)
[3] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.cycle.lite.js
)
[source] =>
)
[4] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.jscrollpane.min.js
)
[source] =>
)
[5] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery-ui-1.8.16.custom.min.js
)
[source] =>
)
[6] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tagify.js
)
[source] =>
)
[7] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/local/jquery.validationEngine-nl.js
)
[source] =>
)
[8] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.validationEngine.js
)
[source] =>
)
[9] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.fileupload.js
)
[source] =>
)
[10] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.iframe-transport.js
)
[source] =>
)
[11] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tools.min.js
)
[source] =>
)
[12] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.prettyPhoto.js
)
[source] =>
)
[13] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.ba-dotimeout.min.js
)
[source] =>
)
[14] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.store.js
)
[source] =>
)
[15] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.cookie.js
)
[source] =>
)
[16] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.miniColors.js
)
[source] =>
)
[17] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tmpl.js
)
[source] =>
)
[18] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.textCounter.js
)
[source] =>
)
[19] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.rotate.js
)
[source] =>
)
[20] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.easyBGResizer.js
)
[source] =>
)
[21] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/external/aurigma/aurigma.uploader.js
)
[source] =>
)
[22] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/external/aurigma/aurigma.uploader.installationprogress.js
)
[source] =>
)
[23] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/external/aurigma/local/aurigma.uploader.nl_localization.js
)
[source] =>
)
[24] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.ad-gallery.js
)
[source] =>
)
[25] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/gmaps.js
)
[source] =>
)
[26] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/googleMapsNew.js
)
[source] =>
)
[27] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/entity/Callback.js
)
[source] =>
)
[28] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/entity/Entity.js
)
[source] =>
)
[29] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/setup.js
)
[source] =>
)
[30] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery-example.js
)
[source] =>
)
[31] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tooltip.min.js
)
[source] =>
)
[32] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/local/jquery.ui.datepicker-nl.js
)
[source] =>
)
[33] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/bas.js
)
[source] =>
)
[34] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/team.js
)
[source] =>
)
)
)
[_registry:protected] => Zend_View_Helper_Placeholder_Registry Object
(
[_containerClass:protected] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container
[_items:protected] => Array
(
[Zend_Layout] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[content] =>
Recente reisverslagen uit Brazilië
)
)
[Zend_View_Helper_HeadMeta] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[1] => stdClass Object
(
[type] => name
[name] => robots
[content] => noindex,follow
[modifiers] => Array
(
)
)
)
)
[Zend_View_Helper_HeadLink] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
)
)
[Zend_View_Helper_HeadScript] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/ui/exampleHintText.js
)
[source] =>
)
[1] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.mousewheel.js
)
[source] =>
)
[2] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/json2.js
)
[source] =>
)
[3] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.cycle.lite.js
)
[source] =>
)
[4] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.jscrollpane.min.js
)
[source] =>
)
[5] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery-ui-1.8.16.custom.min.js
)
[source] =>
)
[6] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tagify.js
)
[source] =>
)
[7] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/local/jquery.validationEngine-nl.js
)
[source] =>
)
[8] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.validationEngine.js
)
[source] =>
)
[9] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.fileupload.js
)
[source] =>
)
[10] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.iframe-transport.js
)
[source] =>
)
[11] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tools.min.js
)
[source] =>
)
[12] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.prettyPhoto.js
)
[source] =>
)
[13] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.ba-dotimeout.min.js
)
[source] =>
)
[14] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.store.js
)
[source] =>
)
[15] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.cookie.js
)
[source] =>
)
[16] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.miniColors.js
)
[source] =>
)
[17] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tmpl.js
)
[source] =>
)
[18] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.textCounter.js
)
[source] =>
)
[19] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.rotate.js
)
[source] =>
)
[20] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.easyBGResizer.js
)
[source] =>
)
[21] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/external/aurigma/aurigma.uploader.js
)
[source] =>
)
[22] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/external/aurigma/aurigma.uploader.installationprogress.js
)
[source] =>
)
[23] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/external/aurigma/local/aurigma.uploader.nl_localization.js
)
[source] =>
)
[24] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.ad-gallery.js
)
[source] =>
)
[25] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/gmaps.js
)
[source] =>
)
[26] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/googleMapsNew.js
)
[source] =>
)
[27] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/entity/Callback.js
)
[source] =>
)
[28] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/entity/Entity.js
)
[source] =>
)
[29] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/setup.js
)
[source] =>
)
[30] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery-example.js
)
[source] =>
)
[31] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tooltip.min.js
)
[source] =>
)
[32] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/local/jquery.ui.datepicker-nl.js
)
[source] =>
)
[33] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/bas.js
)
[source] =>
)
[34] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/team.js
)
[source] =>
)
)
)
[Zend_View_Helper_InlineScript] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/tmpl.min.js
)
[source] =>
)
[1] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/load-image.min.js
)
[source] =>
)
[2] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/bootstrap.min.js
)
[source] =>
)
[3] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.iframe-transport.js
)
[source] =>
)
[4] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.fileupload.js
)
[source] =>
)
[5] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.fileupload-ui.js
)
[source] =>
)
[6] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/fileUploadCustomSettings.js
)
[source] =>
)
[7] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.timeago.js
)
[source] =>
)
[8] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/local/jquery.timeago.nl.js
)
[source] =>
)
[9] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/fileuploader.js
)
[source] =>
)
[10] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/entity/upload.js
)
[source] =>
)
[11] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/classes/SortableEntities.js
)
[source] =>
)
[12] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/unoslider.js
)
[source] =>
)
[13] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/shop.js
)
[source] =>
)
[14] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/classes/PortalTicker.js
)
[source] =>
)
[15] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/afterLoading.js
)
[source] =>
)
[16] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/commentValidation.js
)
[source] =>
)
[17] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/clubs.js
)
[source] =>
)
)
)
[Zend_View_Helper_HeadTitle] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] => -
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[0] => Reisverslagen over Brazilië
[1] => WaarBenJij.nu
)
)
)
)
[_autoEscape:protected] => 1
[view] => Zend_View Object
*RECURSION*
)
[InlineScript] => Zend_View_Helper_InlineScript Object
(
[_regKey:protected] => Zend_View_Helper_InlineScript
[_arbitraryAttributes:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureScriptType:protected] =>
[_captureScriptAttrs:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_optionalAttributes:protected] => Array
(
[0] => charset
[1] => defer
[2] => language
[3] => src
)
[_requiredAttributes:protected] => Array
(
[0] => type
)
[useCdata] =>
[_container:protected] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/tmpl.min.js
)
[source] =>
)
[1] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/load-image.min.js
)
[source] =>
)
[2] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/bootstrap.min.js
)
[source] =>
)
[3] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.iframe-transport.js
)
[source] =>
)
[4] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.fileupload.js
)
[source] =>
)
[5] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.fileupload-ui.js
)
[source] =>
)
[6] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/fileUploadCustomSettings.js
)
[source] =>
)
[7] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.timeago.js
)
[source] =>
)
[8] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/local/jquery.timeago.nl.js
)
[source] =>
)
[9] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/fileuploader.js
)
[source] =>
)
[10] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/entity/upload.js
)
[source] =>
)
[11] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/classes/SortableEntities.js
)
[source] =>
)
[12] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/unoslider.js
)
[source] =>
)
[13] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/shop.js
)
[source] =>
)
[14] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/classes/PortalTicker.js
)
[source] =>
)
[15] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/afterLoading.js
)
[source] =>
)
[16] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/commentValidation.js
)
[source] =>
)
[17] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/clubs.js
)
[source] =>
)
)
)
[_registry:protected] => Zend_View_Helper_Placeholder_Registry Object
(
[_containerClass:protected] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container
[_items:protected] => Array
(
[Zend_Layout] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[content] =>
Recente reisverslagen uit Brazilië
)
)
[Zend_View_Helper_HeadMeta] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[1] => stdClass Object
(
[type] => name
[name] => robots
[content] => noindex,follow
[modifiers] => Array
(
)
)
)
)
[Zend_View_Helper_HeadLink] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
)
)
[Zend_View_Helper_HeadScript] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/ui/exampleHintText.js
)
[source] =>
)
[1] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.mousewheel.js
)
[source] =>
)
[2] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/json2.js
)
[source] =>
)
[3] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.cycle.lite.js
)
[source] =>
)
[4] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.jscrollpane.min.js
)
[source] =>
)
[5] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery-ui-1.8.16.custom.min.js
)
[source] =>
)
[6] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tagify.js
)
[source] =>
)
[7] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/local/jquery.validationEngine-nl.js
)
[source] =>
)
[8] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.validationEngine.js
)
[source] =>
)
[9] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.fileupload.js
)
[source] =>
)
[10] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.iframe-transport.js
)
[source] =>
)
[11] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tools.min.js
)
[source] =>
)
[12] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.prettyPhoto.js
)
[source] =>
)
[13] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.ba-dotimeout.min.js
)
[source] =>
)
[14] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.store.js
)
[source] =>
)
[15] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.cookie.js
)
[source] =>
)
[16] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.miniColors.js
)
[source] =>
)
[17] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tmpl.js
)
[source] =>
)
[18] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.textCounter.js
)
[source] =>
)
[19] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.rotate.js
)
[source] =>
)
[20] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.easyBGResizer.js
)
[source] =>
)
[21] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/external/aurigma/aurigma.uploader.js
)
[source] =>
)
[22] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/external/aurigma/aurigma.uploader.installationprogress.js
)
[source] =>
)
[23] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/external/aurigma/local/aurigma.uploader.nl_localization.js
)
[source] =>
)
[24] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.ad-gallery.js
)
[source] =>
)
[25] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/gmaps.js
)
[source] =>
)
[26] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/googleMapsNew.js
)
[source] =>
)
[27] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/entity/Callback.js
)
[source] =>
)
[28] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/entity/Entity.js
)
[source] =>
)
[29] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/setup.js
)
[source] =>
)
[30] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery-example.js
)
[source] =>
)
[31] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tooltip.min.js
)
[source] =>
)
[32] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/local/jquery.ui.datepicker-nl.js
)
[source] =>
)
[33] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/bas.js
)
[source] =>
)
[34] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/team.js
)
[source] =>
)
)
)
[Zend_View_Helper_InlineScript] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/tmpl.min.js
)
[source] =>
)
[1] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/load-image.min.js
)
[source] =>
)
[2] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/bootstrap.min.js
)
[source] =>
)
[3] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.iframe-transport.js
)
[source] =>
)
[4] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.fileupload.js
)
[source] =>
)
[5] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.fileupload-ui.js
)
[source] =>
)
[6] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/fileUploadCustomSettings.js
)
[source] =>
)
[7] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.timeago.js
)
[source] =>
)
[8] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/local/jquery.timeago.nl.js
)
[source] =>
)
[9] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/fileuploader.js
)
[source] =>
)
[10] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/entity/upload.js
)
[source] =>
)
[11] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/classes/SortableEntities.js
)
[source] =>
)
[12] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/unoslider.js
)
[source] =>
)
[13] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/shop.js
)
[source] =>
)
[14] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/classes/PortalTicker.js
)
[source] =>
)
[15] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/afterLoading.js
)
[source] =>
)
[16] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/commentValidation.js
)
[source] =>
)
[17] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/clubs.js
)
[source] =>
)
)
)
[Zend_View_Helper_HeadTitle] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] => -
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[0] => Reisverslagen over Brazilië
[1] => WaarBenJij.nu
)
)
)
)
[_autoEscape:protected] => 1
[view] => Zend_View Object
*RECURSION*
)
[HeadTitle] => Zend_View_Helper_HeadTitle Object
(
[_regKey:protected] => Zend_View_Helper_HeadTitle
[_translate:protected] =>
[_translator:protected] =>
[_defaultAttachOrder:protected] =>
[_container:protected] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] => -
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[0] => Reisverslagen over Brazilië
[1] => WaarBenJij.nu
)
)
[_registry:protected] => Zend_View_Helper_Placeholder_Registry Object
(
[_containerClass:protected] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container
[_items:protected] => Array
(
[Zend_Layout] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[content] =>
Recente reisverslagen uit Brazilië
)
)
[Zend_View_Helper_HeadMeta] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[1] => stdClass Object
(
[type] => name
[name] => robots
[content] => noindex,follow
[modifiers] => Array
(
)
)
)
)
[Zend_View_Helper_HeadLink] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
)
)
[Zend_View_Helper_HeadScript] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/ui/exampleHintText.js
)
[source] =>
)
[1] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.mousewheel.js
)
[source] =>
)
[2] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/json2.js
)
[source] =>
)
[3] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.cycle.lite.js
)
[source] =>
)
[4] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.jscrollpane.min.js
)
[source] =>
)
[5] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery-ui-1.8.16.custom.min.js
)
[source] =>
)
[6] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tagify.js
)
[source] =>
)
[7] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/local/jquery.validationEngine-nl.js
)
[source] =>
)
[8] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.validationEngine.js
)
[source] =>
)
[9] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.fileupload.js
)
[source] =>
)
[10] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.iframe-transport.js
)
[source] =>
)
[11] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tools.min.js
)
[source] =>
)
[12] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.prettyPhoto.js
)
[source] =>
)
[13] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.ba-dotimeout.min.js
)
[source] =>
)
[14] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.store.js
)
[source] =>
)
[15] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.cookie.js
)
[source] =>
)
[16] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.miniColors.js
)
[source] =>
)
[17] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tmpl.js
)
[source] =>
)
[18] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.textCounter.js
)
[source] =>
)
[19] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.rotate.js
)
[source] =>
)
[20] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.easyBGResizer.js
)
[source] =>
)
[21] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/external/aurigma/aurigma.uploader.js
)
[source] =>
)
[22] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/external/aurigma/aurigma.uploader.installationprogress.js
)
[source] =>
)
[23] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/external/aurigma/local/aurigma.uploader.nl_localization.js
)
[source] =>
)
[24] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.ad-gallery.js
)
[source] =>
)
[25] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/gmaps.js
)
[source] =>
)
[26] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/googleMapsNew.js
)
[source] =>
)
[27] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/entity/Callback.js
)
[source] =>
)
[28] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/entity/Entity.js
)
[source] =>
)
[29] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/setup.js
)
[source] =>
)
[30] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery-example.js
)
[source] =>
)
[31] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tooltip.min.js
)
[source] =>
)
[32] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/local/jquery.ui.datepicker-nl.js
)
[source] =>
)
[33] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/bas.js
)
[source] =>
)
[34] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/team.js
)
[source] =>
)
)
)
[Zend_View_Helper_InlineScript] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/tmpl.min.js
)
[source] =>
)
[1] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/load-image.min.js
)
[source] =>
)
[2] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/bootstrap.min.js
)
[source] =>
)
[3] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.iframe-transport.js
)
[source] =>
)
[4] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.fileupload.js
)
[source] =>
)
[5] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.fileupload-ui.js
)
[source] =>
)
[6] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/fileUploadCustomSettings.js
)
[source] =>
)
[7] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.timeago.js
)
[source] =>
)
[8] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/local/jquery.timeago.nl.js
)
[source] =>
)
[9] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/fileuploader.js
)
[source] =>
)
[10] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/entity/upload.js
)
[source] =>
)
[11] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/classes/SortableEntities.js
)
[source] =>
)
[12] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/unoslider.js
)
[source] =>
)
[13] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/shop.js
)
[source] =>
)
[14] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/classes/PortalTicker.js
)
[source] =>
)
[15] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/afterLoading.js
)
[source] =>
)
[16] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/commentValidation.js
)
[source] =>
)
[17] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/clubs.js
)
[source] =>
)
)
)
[Zend_View_Helper_HeadTitle] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] => -
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[0] => Reisverslagen over Brazilië
[1] => WaarBenJij.nu
)
)
)
)
[_autoEscape:protected] => 1
[view] => Zend_View Object
*RECURSION*
)
[PartialLoop] => Zend_View_Helper_PartialLoop Object
(
[partialCounter:protected] => 15
[_objectKey:protected] =>
[view] => Zend_View Object
*RECURSION*
)
[PaginationControl] => Zend_View_Helper_PaginationControl Object
(
[view] => Zend_View Object
*RECURSION*
)
[Partial] => Zend_View_Helper_Partial Object
(
[_objectKey:protected] =>
[view] => Zend_View Object
*RECURSION*
)
[Url] => Zend_View_Helper_Url Object
(
[view] => Zend_View Object
*RECURSION*
)
)
[_helperLoaded:Zend_View_Abstract:private] => Array
(
)
[_helperLoadedDir:Zend_View_Abstract:private] => Array
(
)
[_filter:Zend_View_Abstract:private] => Array
(
)
[_filterClass:Zend_View_Abstract:private] => Array
(
)
[_filterLoaded:Zend_View_Abstract:private] => Array
(
)
[_filterLoadedDir:Zend_View_Abstract:private] => Array
(
)
[_escape:Zend_View_Abstract:private] => htmlspecialchars
[_encoding:Zend_View_Abstract:private] => UTF-8
[_lfiProtectionOn:Zend_View_Abstract:private] => 1
[_loaders:Zend_View_Abstract:private] => Array
(
[filter] => Zend_Loader_PluginLoader Object
(
[_loadedPluginPaths:protected] => Array
(
)
[_loadedPlugins:protected] => Array
(
)
[_prefixToPaths:protected] => Array
(
[Zend_View_Filter_] => Array
(
[0] => Zend/View/Filter/
[1] => ./views/filters/
[2] => /srv/www/tl-www/website/application/modules/home/views/filters/
)
)
[_useStaticRegistry:protected] =>
)
[helper] => Zend_Loader_PluginLoader Object
(
[_loadedPluginPaths:protected] => Array
(
)
[_loadedPlugins:protected] => Array
(
[HeadMeta] => Zend_View_Helper_HeadMeta
[Doctype] => Zend_View_Helper_Doctype
[HeadLink] => Zend_View_Helper_HeadLink
[HeadScript] => Zend_View_Helper_HeadScript
[InlineScript] => Zend_View_Helper_InlineScript
[HeadTitle] => Zend_View_Helper_HeadTitle
[PartialLoop] => Zend_View_Helper_PartialLoop
[Slugify] => TravelLog\View\Helper\Slugify
[DateTime] => TravelLog\View\Helper\DateTime
[Url] => Zend_View_Helper_Url
[ClickTracking] => TravelLog\View\Helper\ClickTracking
[TruncateWords] => TravelLog\View\Helper\TruncateWords
[PaginationControl] => Zend_View_Helper_PaginationControl
[Partial] => Zend_View_Helper_Partial
)
[_prefixToPaths:protected] => Array
(
[Zend_View_Helper_] => Array
(
[0] => Zend/View/Helper/
[1] => ./views/helpers/
[2] => /srv/www/tl-www/website/application/modules/home/views/helpers/
)
[TravelLog\View\Helper\] => Array
(
[0] => /srv/www/tl-www/website/application/library/TravelLog/View/Helper/
)
)
[_useStaticRegistry:protected] =>
)
)
[_loaderTypes:Zend_View_Abstract:private] => Array
(
[0] => filter
[1] => helper
)
[_strictVars:Zend_View_Abstract:private] =>
[module] => home
[controller] => brazilie
[action] => reisverslagen
[exception] => Zend_Controller_Dispatcher_Exception Object
(
[_previous:Zend_Exception:private] =>
[message:protected] => Invalid controller specified (brazilie)
[string:Exception:private] =>
[code:protected] => 0
[file:protected] => /opt/ZendFramework-1.12.0/library/Zend/Controller/Dispatcher/Standard.php
[line:protected] => 248
[trace:Exception:private] => Array
(
[0] => Array
(
[file] => /opt/ZendFramework-1.12.0/library/Zend/Controller/Front.php
[line] => 954
[function] => dispatch
[class] => Zend_Controller_Dispatcher_Standard
[type] => ->
[args] => Array
(
[0] => Zend_Controller_Request_Http Object
(
[_paramSources:protected] => Array
(
[0] => _GET
[1] => _POST
)
[_requestUri:protected] => /brazilie/reisverslagen/p/1/page/2
[_baseUrl:protected] =>
[_basePath:protected] =>
[_pathInfo:protected] => brazilie/reisverslagen/p/1/page/2
[_params:protected] => Array
(
[controller] => brazilie
[action] => reisverslagen
[p] => 1
[page] => 2
[module] => home
[error_handler] => ArrayObject Object
(
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[exception] => Zend_Controller_Dispatcher_Exception Object
*RECURSION*
[type] => EXCEPTION_NO_CONTROLLER
[request] => Zend_Controller_Request_Http Object
(
[_paramSources:protected] => Array
(
[0] => _GET
[1] => _POST
)
[_requestUri:protected] => /brazilie/reisverslagen/p/1/page/2
[_baseUrl:protected] =>
[_basePath:protected] =>
[_pathInfo:protected] => brazilie/reisverslagen/p/1/page/2
[_params:protected] => Array
(
[controller] => brazilie
[action] => reisverslagen
[p] => 1
[page] => 2
[module] => home
)
[_rawBody:protected] =>
[_aliases:protected] => Array
(
)
[_dispatched:protected] => 1
[_module:protected] => home
[_moduleKey:protected] => module
[_controller:protected] => brazilie
[_controllerKey:protected] => controller
[_action:protected] => reisverslagen
[_actionKey:protected] => action
)
)
)
[continentId] => 9
[countryId] => 26
)
[_rawBody:protected] =>
[_aliases:protected] => Array
(
)
[_dispatched:protected] => 1
[_module:protected] => home
[_moduleKey:protected] => module
[_controller:protected] => reports
[_controllerKey:protected] => controller
[_action:protected] => index
[_actionKey:protected] => action
)
[1] => Zend_Controller_Response_Http Object
(
[_body:protected] => Array
(
[default] =>
Recente reisverslagen uit Brazilië
)
[_exceptions:protected] => Array
(
[0] => Zend_Controller_Dispatcher_Exception Object
*RECURSION*
)
[_headers:protected] => Array
(
)
[_headersRaw:protected] => Array
(
)
[_httpResponseCode:protected] => 200
[_isRedirect:protected] =>
[_renderExceptions:protected] =>
[headersSentThrowsException] => 1
)
)
)
[1] => Array
(
[file] => /opt/ZendFramework-1.12.0/library/Zend/Application/Bootstrap/Bootstrap.php
[line] => 97
[function] => dispatch
[class] => Zend_Controller_Front
[type] => ->
[args] => Array
(
)
)
[2] => Array
(
[file] => /opt/ZendFramework-1.12.0/library/Zend/Application.php
[line] => 366
[function] => run
[class] => Zend_Application_Bootstrap_Bootstrap
[type] => ->
[args] => Array
(
)
)
[3] => Array
(
[file] => /srv/www/tl-www/website/public/index.php
[line] => 202
[function] => run
[class] => Zend_Application
[type] => ->
[args] => Array
(
)
)
)
[previous:Exception:private] =>
)
[currentUserId] => 0
[currentUserName] =>
[domainName] => waarbenjij.nu
[protocol] => https://
[cdnRoot] => https://cdn.easyapps.nl/
[cdn] => https://cdn.easyapps.nl/578/
[notificationWindow] =>
[customBannerParameters] => Array
(
)
[analyticsDomain] => .waarbenjij.nu
[analyticsCode] => UA-109425-7
[analyticsClickTracking] =>
[allContinents] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[languageId] => 1
[continentId] => 1
[name] => Afrika
[nameSlugified] => afrika
[nameSlugifiedCrc32] => 1586791595
[info] =>
)
[1] => stdClass Object
(
[languageId] => 1
[continentId] => 2
[name] => Azië
[nameSlugified] => azie
[nameSlugifiedCrc32] => 1918887877
[info] =>
)
[2] => stdClass Object
(
[languageId] => 1
[continentId] => 3
[name] => Centraal-Amerika
[nameSlugified] => centraal-amerika
[nameSlugifiedCrc32] => 4250903019
[info] =>
)
[3] => stdClass Object
(
[languageId] => 1
[continentId] => 4
[name] => Europa
[nameSlugified] => europa
[nameSlugifiedCrc32] => 1342086343
[info] =>
)
[4] => stdClass Object
(
[languageId] => 1
[continentId] => 5
[name] => Midden Oosten
[nameSlugified] => midden-oosten
[nameSlugifiedCrc32] => 3432809701
[info] =>
)
[5] => stdClass Object
(
[languageId] => 1
[continentId] => 6
[name] => Noord-Amerika
[nameSlugified] => noord-amerika
[nameSlugifiedCrc32] => 20851603
[info] =>
)
[6] => stdClass Object
(
[languageId] => 1
[continentId] => 7
[name] => Oceanië
[nameSlugified] => oceanie
[nameSlugifiedCrc32] => 1997821390
[info] =>
)
[7] => stdClass Object
(
[languageId] => 1
[continentId] => 8
[name] => Rusland
[nameSlugified] => rusland
[nameSlugifiedCrc32] => 2319586005
[info] =>
)
[8] => stdClass Object
(
[languageId] => 1
[continentId] => 9
[name] => Zuid-Amerika
[nameSlugified] => zuid-amerika
[nameSlugifiedCrc32] => 2250637612
[info] =>
)
)
[allCountries] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[countryId] => 209
[isoCode] => af
[name] => Afghanistan
[nameSlugified] => afghanistan
[continentId] => 2
)
[1] => stdClass Object
(
[countryId] => 254
[isoCode] => ax
[name] => Åland
[nameSlugified] => aland
[continentId] => 4
)
[2] => stdClass Object
(
[countryId] => 242
[isoCode] => us
[name] => Alaska
[nameSlugified] => alaska
[continentId] => 6
)
[3] => stdClass Object
(
[countryId] => 1
[isoCode] => al
[name] => Albanië
[nameSlugified] => albanie
[continentId] => 4
)
[4] => stdClass Object
(
[countryId] => 2
[isoCode] => dz
[name] => Algerije
[nameSlugified] => algerije
[continentId] => 1
)
[5] => stdClass Object
(
[countryId] => 3
[isoCode] => as
[name] => Amerikaans Samoa
[nameSlugified] => amerikaans-samoa
[continentId] => 7
)
[6] => stdClass Object
(
[countryId] => 190
[isoCode] => vi
[name] => Amerikaanse maagdeneilanden
[nameSlugified] => amerikaanse-maagdeneilanden
[continentId] => 3
)
[7] => stdClass Object
(
[countryId] => 4
[isoCode] => ad
[name] => Andorra
[nameSlugified] => andorra
[continentId] => 4
)
[8] => stdClass Object
(
[countryId] => 5
[isoCode] => ao
[name] => Angola
[nameSlugified] => angola
[continentId] => 1
)
[9] => stdClass Object
(
[countryId] => 6
[isoCode] => ai
[name] => Anguilla
[nameSlugified] => anguilla
[continentId] => 3
)
[10] => stdClass Object
(
[countryId] => 212
[isoCode] => aq
[name] => Antarctica
[nameSlugified] => antarctica
[continentId] => 9
)
[11] => stdClass Object
(
[countryId] => 7
[isoCode] => ag
[name] => Antigua
[nameSlugified] => antigua
[continentId] => 3
)
[12] => stdClass Object
(
[countryId] => 8
[isoCode] => ar
[name] => Argentinië
[nameSlugified] => argentinie
[continentId] => 9
)
[13] => stdClass Object
(
[countryId] => 9
[isoCode] => am
[name] => Armenië
[nameSlugified] => armenie
[continentId] => 2
)
[14] => stdClass Object
(
[countryId] => 10
[isoCode] => aw
[name] => Aruba
[nameSlugified] => aruba
[continentId] => 3
)
[15] => stdClass Object
(
[countryId] => 11
[isoCode] => au
[name] => Australië
[nameSlugified] => australie
[continentId] => 7
)
[16] => stdClass Object
(
[countryId] => 13
[isoCode] => az
[name] => Azerbeidjan
[nameSlugified] => azerbeidjan
[continentId] => 2
)
[17] => stdClass Object
(
[countryId] => 14
[isoCode] => bs
[name] => Bahama's
[nameSlugified] => bahama-s
[continentId] => 3
)
[18] => stdClass Object
(
[countryId] => 15
[isoCode] => bh
[name] => Bahrain
[nameSlugified] => bahrain
[continentId] => 5
)
[19] => stdClass Object
(
[countryId] => 16
[isoCode] => bd
[name] => Bangladesh
[nameSlugified] => bangladesh
[continentId] => 2
)
[20] => stdClass Object
(
[countryId] => 17
[isoCode] => bb
[name] => Barbados
[nameSlugified] => barbados
[continentId] => 3
)
[21] => stdClass Object
(
[countryId] => 19
[isoCode] => be
[name] => België
[nameSlugified] => belgie
[continentId] => 4
)
[22] => stdClass Object
(
[countryId] => 20
[isoCode] => bz
[name] => Belize
[nameSlugified] => belize
[continentId] => 1
)
[23] => stdClass Object
(
[countryId] => 21
[isoCode] => bj
[name] => Benin
[nameSlugified] => benin
[continentId] => 1
)
[24] => stdClass Object
(
[countryId] => 22
[isoCode] => bm
[name] => Bermuda
[nameSlugified] => bermuda
[continentId] => 6
)
[25] => stdClass Object
(
[countryId] => 23
[isoCode] => bt
[name] => Bhutan
[nameSlugified] => bhutan
[continentId] => 2
)
[26] => stdClass Object
(
[countryId] => 24
[isoCode] => bo
[name] => Bolivia
[nameSlugified] => bolivia
[continentId] => 9
)
[27] => stdClass Object
(
[countryId] => 252
[isoCode] => bq
[name] => Bonaire
[nameSlugified] => bonaire
[continentId] => 9
)
[28] => stdClass Object
(
[countryId] => 217
[isoCode] => ba
[name] => Bosnië en Herzegovina
[nameSlugified] => bosnie-en-herzegovina
[continentId] => 4
)
[29] => stdClass Object
(
[countryId] => 25
[isoCode] => bw
[name] => Botswana
[nameSlugified] => botswana
[continentId] => 1
)
[30] => stdClass Object
(
[countryId] => 226
[isoCode] => bv
[name] => Bouve Eilanden
[nameSlugified] => bouve-eilanden
[continentId] => 7
)
[31] => stdClass Object
(
[countryId] => 26
[isoCode] => br
[name] => Brazilië
[nameSlugified] => brazilie
[continentId] => 9
)
[32] => stdClass Object
(
[countryId] => 229
[isoCode] => io
[name] => Brits Territorium
[nameSlugified] => brits-territorium
[continentId] => 2
)
[33] => stdClass Object
(
[countryId] => 27
[isoCode] => vg
[name] => Britse maagdeneilanden
[nameSlugified] => britse-maagdeneilanden
[continentId] => 7
)
[34] => stdClass Object
(
[countryId] => 28
[isoCode] => bn
[name] => Brunei
[nameSlugified] => brunei
[continentId] => 2
)
[35] => stdClass Object
(
[countryId] => 29
[isoCode] => bg
[name] => Bulgarije
[nameSlugified] => bulgarije
[continentId] => 4
)
[36] => stdClass Object
(
[countryId] => 30
[isoCode] => bf
[name] => Burkina Faso
[nameSlugified] => burkina-faso
[continentId] => 1
)
[37] => stdClass Object
(
[countryId] => 31
[isoCode] => bi
[name] => Burundi
[nameSlugified] => burundi
[continentId] => 1
)
[38] => stdClass Object
(
[countryId] => 32
[isoCode] => kh
[name] => Cambodja
[nameSlugified] => cambodja
[continentId] => 2
)
[39] => stdClass Object
(
[countryId] => 34
[isoCode] => ca
[name] => Canada
[nameSlugified] => canada
[continentId] => 6
)
[40] => stdClass Object
(
[countryId] => 36
[isoCode] => ky
[name] => Cayman Eilanden
[nameSlugified] => cayman-eilanden
[continentId] => 3
)
[41] => stdClass Object
(
[countryId] => 37
[isoCode] => cf
[name] => Centraal Afrikaanse Republiek
[nameSlugified] => centraal-afrikaanse-republiek
[continentId] => 1
)
[42] => stdClass Object
(
[countryId] => 40
[isoCode] => cl
[name] => Chili
[nameSlugified] => chili
[continentId] => 9
)
[43] => stdClass Object
(
[countryId] => 41
[isoCode] => cn
[name] => China
[nameSlugified] => china
[continentId] => 2
)
[44] => stdClass Object
(
[countryId] => 42
[isoCode] => co
[name] => Colombia
[nameSlugified] => colombia
[continentId] => 9
)
[45] => stdClass Object
(
[countryId] => 231
[isoCode] => km
[name] => Comoros
[nameSlugified] => comoros
[continentId] => 7
)
[46] => stdClass Object
(
[countryId] => 43
[isoCode] => cg
[name] => Congo - Brazzaville
[nameSlugified] => congo-brazzaville
[continentId] => 1
)
[47] => stdClass Object
(
[countryId] => 44
[isoCode] => cd
[name] => Congo, Democratische Republiek v
[nameSlugified] => congo-democratische-republiek-v
[continentId] => 1
)
[48] => stdClass Object
(
[countryId] => 45
[isoCode] => ck
[name] => Cook Eilanden
[nameSlugified] => cook-eilanden
[continentId] => 7
)
[49] => stdClass Object
(
[countryId] => 46
[isoCode] => cr
[name] => Costa Rica
[nameSlugified] => costa-rica
[continentId] => 3
)
[50] => stdClass Object
(
[countryId] => 208
[isoCode] => cu
[name] => Cuba
[nameSlugified] => cuba
[continentId] => 3
)
[51] => stdClass Object
(
[countryId] => 251
[isoCode] => cw
[name] => Curaçao
[nameSlugified] => curacao
[continentId] => 9
)
[52] => stdClass Object
(
[countryId] => 48
[isoCode] => cy
[name] => Cyprus
[nameSlugified] => cyprus
[continentId] => 5
)
[53] => stdClass Object
(
[countryId] => 249
[isoCode] => gx
[name] => De ruimte
[nameSlugified] => de-ruimte
[continentId] => 0
)
[54] => stdClass Object
(
[countryId] => 50
[isoCode] => dk
[name] => Denemarken
[nameSlugified] => denemarken
[continentId] => 4
)
[55] => stdClass Object
(
[countryId] => 51
[isoCode] => dj
[name] => Djibouti
[nameSlugified] => djibouti
[continentId] => 1
)
[56] => stdClass Object
(
[countryId] => 52
[isoCode] => dm
[name] => Dominica
[nameSlugified] => dominica
[continentId] => 3
)
[57] => stdClass Object
(
[countryId] => 53
[isoCode] => do
[name] => Dominicaanse Republiek
[nameSlugified] => dominicaanse-republiek
[continentId] => 3
)
[58] => stdClass Object
(
[countryId] => 70
[isoCode] => de
[name] => Duitsland
[nameSlugified] => duitsland
[continentId] => 4
)
[59] => stdClass Object
(
[countryId] => 54
[isoCode] => ec
[name] => Ecuador
[nameSlugified] => ecuador
[continentId] => 9
)
[60] => stdClass Object
(
[countryId] => 55
[isoCode] => eg
[name] => Egypte
[nameSlugified] => egypte
[continentId] => 1
)
[61] => stdClass Object
(
[countryId] => 56
[isoCode] => sv
[name] => El Salvador
[nameSlugified] => el-salvador
[continentId] => 3
)
[62] => stdClass Object
(
[countryId] => 57
[isoCode] => gq
[name] => Equatoriaal Guinea
[nameSlugified] => equatoriaal-guinea
[continentId] => 1
)
[63] => stdClass Object
(
[countryId] => 58
[isoCode] => er
[name] => Eritrea
[nameSlugified] => eritrea
[continentId] => 1
)
[64] => stdClass Object
(
[countryId] => 59
[isoCode] => ee
[name] => Estland
[nameSlugified] => estland
[continentId] => 4
)
[65] => stdClass Object
(
[countryId] => 60
[isoCode] => et
[name] => Ethiopië
[nameSlugified] => ethiopie
[continentId] => 1
)
[66] => stdClass Object
(
[countryId] => 219
[isoCode] => fk
[name] => Falkland Eilanden
[nameSlugified] => falkland-eilanden
[continentId] => 9
)
[67] => stdClass Object
(
[countryId] => 61
[isoCode] => fo
[name] => Faroe eilanden
[nameSlugified] => faroe-eilanden
[continentId] => 4
)
[68] => stdClass Object
(
[countryId] => 62
[isoCode] => fj
[name] => Fiji
[nameSlugified] => fiji
[continentId] => 7
)
[69] => stdClass Object
(
[countryId] => 148
[isoCode] => ph
[name] => Filipijnen
[nameSlugified] => filipijnen
[continentId] => 2
)
[70] => stdClass Object
(
[countryId] => 63
[isoCode] => fi
[name] => Finland
[nameSlugified] => finland
[continentId] => 4
)
[71] => stdClass Object
(
[countryId] => 64
[isoCode] => fr
[name] => Frankrijk
[nameSlugified] => frankrijk
[continentId] => 4
)
[72] => stdClass Object
(
[countryId] => 65
[isoCode] => gf
[name] => Frans Guiana
[nameSlugified] => frans-guiana
[continentId] => 9
)
[73] => stdClass Object
(
[countryId] => 66
[isoCode] => pf
[name] => Frans Polynesië
[nameSlugified] => frans-polynesie
[continentId] => 7
)
[74] => stdClass Object
(
[countryId] => 67
[isoCode] => ga
[name] => Gabon
[nameSlugified] => gabon
[continentId] => 1
)
[75] => stdClass Object
(
[countryId] => 68
[isoCode] => gm
[name] => Gambia
[nameSlugified] => gambia
[continentId] => 1
)
[76] => stdClass Object
(
[countryId] => 69
[isoCode] => ge
[name] => Georgië
[nameSlugified] => georgie
[continentId] => 2
)
[77] => stdClass Object
(
[countryId] => 71
[isoCode] => gh
[name] => Ghana
[nameSlugified] => ghana
[continentId] => 1
)
[78] => stdClass Object
(
[countryId] => 72
[isoCode] => gi
[name] => Gibraltar
[nameSlugified] => gibraltar
[continentId] => 4
)
[79] => stdClass Object
(
[countryId] => 73
[isoCode] => gd
[name] => Granada
[nameSlugified] => granada
[continentId] => 4
)
[80] => stdClass Object
(
[countryId] => 74
[isoCode] => gr
[name] => Griekenland
[nameSlugified] => griekenland
[continentId] => 4
)
[81] => stdClass Object
(
[countryId] => 75
[isoCode] => gl
[name] => Groenland
[nameSlugified] => groenland
[continentId] => 4
)
[82] => stdClass Object
(
[countryId] => 76
[isoCode] => gp
[name] => Guadeloupe
[nameSlugified] => guadeloupe
[continentId] => 3
)
[83] => stdClass Object
(
[countryId] => 77
[isoCode] => gu
[name] => Guam
[nameSlugified] => guam
[continentId] => 7
)
[84] => stdClass Object
(
[countryId] => 78
[isoCode] => gt
[name] => Guatemala
[nameSlugified] => guatemala
[continentId] => 3
)
[85] => stdClass Object
(
[countryId] => 80
[isoCode] => gn
[name] => Guinea
[nameSlugified] => guinea
[continentId] => 1
)
[86] => stdClass Object
(
[countryId] => 79
[isoCode] => gw
[name] => Guinea-Bissau
[nameSlugified] => guinea-bissau
[continentId] => 1
)
[87] => stdClass Object
(
[countryId] => 81
[isoCode] => gy
[name] => Guyana
[nameSlugified] => guyana
[continentId] => 9
)
[88] => stdClass Object
(
[countryId] => 82
[isoCode] => ht
[name] => Haïti
[nameSlugified] => haiti
[continentId] => 3
)
[89] => stdClass Object
(
[countryId] => 248
[isoCode] => hi
[name] => Hawaï
[nameSlugified] => hawai
[continentId] => 6
)
[90] => stdClass Object
(
[countryId] => 228
[isoCode] => hm
[name] => Heard en Mc Donald Eilanden
[nameSlugified] => heard-en-mc-donald-eilanden
[continentId] => 7
)
[91] => stdClass Object
(
[countryId] => 83
[isoCode] => hn
[name] => Honduras
[nameSlugified] => honduras
[continentId] => 3
)
[92] => stdClass Object
(
[countryId] => 84
[isoCode] => hk
[name] => Hong Kong
[nameSlugified] => hong-kong
[continentId] => 2
)
[93] => stdClass Object
(
[countryId] => 85
[isoCode] => hu
[name] => Hongarije
[nameSlugified] => hongarije
[continentId] => 4
)
[94] => stdClass Object
(
[countryId] => 91
[isoCode] => ie
[name] => Ierland
[nameSlugified] => ierland
[continentId] => 4
)
[95] => stdClass Object
(
[countryId] => 86
[isoCode] => is
[name] => IJsland
[nameSlugified] => ijsland
[continentId] => 4
)
[96] => stdClass Object
(
[countryId] => 87
[isoCode] => in
[name] => India
[nameSlugified] => india
[continentId] => 2
)
[97] => stdClass Object
(
[countryId] => 88
[isoCode] => id
[name] => Indonesië
[nameSlugified] => indonesie
[continentId] => 2
)
[98] => stdClass Object
(
[countryId] => 90
[isoCode] => iq
[name] => Irak
[nameSlugified] => irak
[continentId] => 5
)
[99] => stdClass Object
(
[countryId] => 89
[isoCode] => ir
[name] => Iran
[nameSlugified] => iran
[continentId] => 5
)
[100] => stdClass Object
(
[countryId] => 92
[isoCode] => il
[name] => Israel
[nameSlugified] => israel
[continentId] => 5
)
[101] => stdClass Object
(
[countryId] => 93
[isoCode] => it
[name] => Italië
[nameSlugified] => italie
[continentId] => 4
)
[102] => stdClass Object
(
[countryId] => 94
[isoCode] => ci
[name] => Ivoorkust
[nameSlugified] => ivoorkust
[continentId] => 1
)
[103] => stdClass Object
(
[countryId] => 95
[isoCode] => jm
[name] => Jamaica
[nameSlugified] => jamaica
[continentId] => 3
)
[104] => stdClass Object
(
[countryId] => 96
[isoCode] => jp
[name] => Japan
[nameSlugified] => japan
[continentId] => 2
)
[105] => stdClass Object
(
[countryId] => 203
[isoCode] => ye
[name] => Jemen
[nameSlugified] => jemen
[continentId] => 5
)
[106] => stdClass Object
(
[countryId] => 97
[isoCode] => jo
[name] => Jordanië
[nameSlugified] => jordanie
[continentId] => 5
)
[107] => stdClass Object
(
[countryId] => 35
[isoCode] => cv
[name] => Kaap Verdië
[nameSlugified] => kaap-verdie
[continentId] => 3
)
[108] => stdClass Object
(
[countryId] => 33
[isoCode] => cm
[name] => Kameroen
[nameSlugified] => kameroen
[continentId] => 1
)
[109] => stdClass Object
(
[countryId] => 39
[isoCode] => cs
[name] => Kanaaleilanden
[nameSlugified] => kanaaleilanden
[continentId] => 4
)
[110] => stdClass Object
(
[countryId] => 98
[isoCode] => kz
[name] => Kazachstan
[nameSlugified] => kazachstan
[continentId] => 2
)
[111] => stdClass Object
(
[countryId] => 99
[isoCode] => ke
[name] => Kenia
[nameSlugified] => kenia
[continentId] => 1
)
[112] => stdClass Object
(
[countryId] => 227
[isoCode] => cx
[name] => Kerst Eiland
[nameSlugified] => kerst-eiland
[continentId] => 7
)
[113] => stdClass Object
(
[countryId] => 230
[isoCode] => ki
[name] => Kiribati
[nameSlugified] => kiribati
[continentId] => 7
)
[114] => stdClass Object
(
[countryId] => 100
[isoCode] => kw
[name] => Koeweit
[nameSlugified] => koeweit
[continentId] => 5
)
[115] => stdClass Object
(
[countryId] => 243
[isoCode] => kx
[name] => Kosovo
[nameSlugified] => kosovo
[continentId] => 4
)
[116] => stdClass Object
(
[countryId] => 47
[isoCode] => hr
[name] => Kroatië
[nameSlugified] => kroatie
[continentId] => 4
)
[117] => stdClass Object
(
[countryId] => 101
[isoCode] => kg
[name] => Kyrgizië
[nameSlugified] => kyrgizie
[continentId] => 2
)
[118] => stdClass Object
(
[countryId] => 102
[isoCode] => la
[name] => Laos
[nameSlugified] => laos
[continentId] => 2
)
[119] => stdClass Object
(
[countryId] => 105
[isoCode] => ls
[name] => Lesotho
[nameSlugified] => lesotho
[continentId] => 1
)
[120] => stdClass Object
(
[countryId] => 103
[isoCode] => lv
[name] => Letland
[nameSlugified] => letland
[continentId] => 4
)
[121] => stdClass Object
(
[countryId] => 104
[isoCode] => lb
[name] => Libanon
[nameSlugified] => libanon
[continentId] => 5
)
[122] => stdClass Object
(
[countryId] => 106
[isoCode] => lr
[name] => Liberië
[nameSlugified] => liberie
[continentId] => 1
)
[123] => stdClass Object
(
[countryId] => 107
[isoCode] => ly
[name] => Libië
[nameSlugified] => libie
[continentId] => 1
)
[124] => stdClass Object
(
[countryId] => 108
[isoCode] => li
[name] => Liechtenstein
[nameSlugified] => liechtenstein
[continentId] => 4
)
[125] => stdClass Object
(
[countryId] => 109
[isoCode] => lt
[name] => Litouwen
[nameSlugified] => litouwen
[continentId] => 4
)
[126] => stdClass Object
(
[countryId] => 110
[isoCode] => lu
[name] => Luxemburg
[nameSlugified] => luxemburg
[continentId] => 4
)
[127] => stdClass Object
(
[countryId] => 111
[isoCode] => mo
[name] => Macau
[nameSlugified] => macau
[continentId] => 2
)
[128] => stdClass Object
(
[countryId] => 112
[isoCode] => mk
[name] => Macedonië
[nameSlugified] => macedonie
[continentId] => 4
)
[129] => stdClass Object
(
[countryId] => 113
[isoCode] => mg
[name] => Madagascar
[nameSlugified] => madagascar
[continentId] => 1
)
[130] => stdClass Object
(
[countryId] => 114
[isoCode] => mw
[name] => Malawi
[nameSlugified] => malawi
[continentId] => 1
)
[131] => stdClass Object
(
[countryId] => 221
[isoCode] => mv
[name] => Malediven
[nameSlugified] => malediven
[continentId] => 2
)
[132] => stdClass Object
(
[countryId] => 115
[isoCode] => my
[name] => Maleisië
[nameSlugified] => maleisie
[continentId] => 2
)
[133] => stdClass Object
(
[countryId] => 116
[isoCode] => ml
[name] => Mali
[nameSlugified] => mali
[continentId] => 1
)
[134] => stdClass Object
(
[countryId] => 117
[isoCode] => mt
[name] => Malta
[nameSlugified] => malta
[continentId] => 4
)
[135] => stdClass Object
(
[countryId] => 128
[isoCode] => ma
[name] => Marokko
[nameSlugified] => marokko
[continentId] => 1
)
[136] => stdClass Object
(
[countryId] => 118
[isoCode] => mh
[name] => Marshall eilanden
[nameSlugified] => marshall-eilanden
[continentId] => 7
)
[137] => stdClass Object
(
[countryId] => 119
[isoCode] => mq
[name] => Martinique
[nameSlugified] => martinique
[continentId] => 3
)
[138] => stdClass Object
(
[countryId] => 120
[isoCode] => mr
[name] => Mauritanië
[nameSlugified] => mauritanie
[continentId] => 1
)
[139] => stdClass Object
(
[countryId] => 121
[isoCode] => mu
[name] => Mauritius
[nameSlugified] => mauritius
[continentId] => 3
)
[140] => stdClass Object
(
[countryId] => 241
[isoCode] => yt
[name] => Mayotte
[nameSlugified] => mayotte
[continentId] => 7
)
[141] => stdClass Object
(
[countryId] => 122
[isoCode] => mx
[name] => Mexico
[nameSlugified] => mexico
[continentId] => 6
)
[142] => stdClass Object
(
[countryId] => 123
[isoCode] => fm
[name] => Micronesië
[nameSlugified] => micronesie
[continentId] => 7
)
[143] => stdClass Object
(
[countryId] => 124
[isoCode] => md
[name] => Moldavië
[nameSlugified] => moldavie
[continentId] => 4
)
[144] => stdClass Object
(
[countryId] => 125
[isoCode] => mc
[name] => Monaco
[nameSlugified] => monaco
[continentId] => 4
)
[145] => stdClass Object
(
[countryId] => 126
[isoCode] => mn
[name] => Mongolië
[nameSlugified] => mongolie
[continentId] => 2
)
[146] => stdClass Object
(
[countryId] => 244
[isoCode] => me
[name] => Montenegro
[nameSlugified] => montenegro
[continentId] => 4
)
[147] => stdClass Object
(
[countryId] => 127
[isoCode] => ms
[name] => Montserat
[nameSlugified] => montserat
[continentId] => 9
)
[148] => stdClass Object
(
[countryId] => 129
[isoCode] => mz
[name] => Mozambique
[nameSlugified] => mozambique
[continentId] => 1
)
[149] => stdClass Object
(
[countryId] => 130
[isoCode] => mm
[name] => Myanmar
[nameSlugified] => myanmar
[continentId] => 2
)
[150] => stdClass Object
(
[countryId] => 131
[isoCode] => na
[name] => Namibië
[nameSlugified] => namibie
[continentId] => 1
)
[151] => stdClass Object
(
[countryId] => 233
[isoCode] => nr
[name] => Nauru
[nameSlugified] => nauru
[continentId] => 7
)
[152] => stdClass Object
(
[countryId] => 134
[isoCode] => nl
[name] => Nederland
[nameSlugified] => nederland
[continentId] => 4
)
[153] => stdClass Object
(
[countryId] => 133
[isoCode] => cw
[name] => Nederlandse Antillen
[nameSlugified] => nederlandse-antillen
[continentId] => 3
)
[154] => stdClass Object
(
[countryId] => 132
[isoCode] => np
[name] => Nepal
[nameSlugified] => nepal
[continentId] => 2
)
[155] => stdClass Object
(
[countryId] => 137
[isoCode] => ni
[name] => Nicaragua
[nameSlugified] => nicaragua
[continentId] => 3
)
[156] => stdClass Object
(
[countryId] => 135
[isoCode] => nc
[name] => Nieuw Caledonië
[nameSlugified] => nieuw-caledonie
[continentId] => 7
)
[157] => stdClass Object
(
[countryId] => 136
[isoCode] => nz
[name] => Nieuw Zeeland
[nameSlugified] => nieuw-zeeland
[continentId] => 7
)
[158] => stdClass Object
(
[countryId] => 138
[isoCode] => ne
[name] => Niger
[nameSlugified] => niger
[continentId] => 1
)
[159] => stdClass Object
(
[countryId] => 139
[isoCode] => ng
[name] => Nigeria
[nameSlugified] => nigeria
[continentId] => 1
)
[160] => stdClass Object
(
[countryId] => 234
[isoCode] => nu
[name] => Niue
[nameSlugified] => niue
[continentId] => 7
)
[161] => stdClass Object
(
[countryId] => 210
[isoCode] => kp
[name] => Noord-Korea
[nameSlugified] => noord-korea
[continentId] => 2
)
[162] => stdClass Object
(
[countryId] => 216
[isoCode] => nt
[name] => Noordpool
[nameSlugified] => noordpool
[continentId] => 4
)
[163] => stdClass Object
(
[countryId] => 140
[isoCode] => no
[name] => Noorwegen
[nameSlugified] => noorwegen
[continentId] => 4
)
[164] => stdClass Object
(
[countryId] => 232
[isoCode] => nf
[name] => Norfolk Eilanden
[nameSlugified] => norfolk-eilanden
[continentId] => 7
)
[165] => stdClass Object
(
[countryId] => 191
[isoCode] => ug
[name] => Oeganda
[nameSlugified] => oeganda
[continentId] => 1
)
[166] => stdClass Object
(
[countryId] => 192
[isoCode] => ua
[name] => Oekraïne
[nameSlugified] => oekraine
[continentId] => 4
)
[167] => stdClass Object
(
[countryId] => 197
[isoCode] => uz
[name] => Oezbekistan
[nameSlugified] => oezbekistan
[continentId] => 2
)
[168] => stdClass Object
(
[countryId] => 141
[isoCode] => om
[name] => Oman
[nameSlugified] => oman
[continentId] => 5
)
[169] => stdClass Object
(
[countryId] => 218
[isoCode] => tl
[name] => Oost Timor
[nameSlugified] => oost-timor
[continentId] => 2
)
[170] => stdClass Object
(
[countryId] => 12
[isoCode] => at
[name] => Oostenrijk
[nameSlugified] => oostenrijk
[continentId] => 4
)
[171] => stdClass Object
(
[countryId] => 246
[isoCode] => rn
[name] => Paaseiland
[nameSlugified] => paaseiland
[continentId] => 7
)
[172] => stdClass Object
(
[countryId] => 142
[isoCode] => pk
[name] => Pakistan
[nameSlugified] => pakistan
[continentId] => 2
)
[173] => stdClass Object
(
[countryId] => 143
[isoCode] => pw
[name] => Palau
[nameSlugified] => palau
[continentId] => 7
)
[174] => stdClass Object
(
[countryId] => 214
[isoCode] => ps
[name] => Palestina
[nameSlugified] => palestina
[continentId] => 5
)
[175] => stdClass Object
(
[countryId] => 144
[isoCode] => pa
[name] => Panama
[nameSlugified] => panama
[continentId] => 3
)
[176] => stdClass Object
(
[countryId] => 145
[isoCode] => pg
[name] => Papua Nieuw Guinea
[nameSlugified] => papua-nieuw-guinea
[continentId] => 7
)
[177] => stdClass Object
(
[countryId] => 146
[isoCode] => py
[name] => Paraguay
[nameSlugified] => paraguay
[continentId] => 9
)
[178] => stdClass Object
(
[countryId] => 147
[isoCode] => pe
[name] => Peru
[nameSlugified] => peru
[continentId] => 9
)
[179] => stdClass Object
(
[countryId] => 236
[isoCode] => pn
[name] => Pitcairn
[nameSlugified] => pitcairn
[continentId] => 7
)
[180] => stdClass Object
(
[countryId] => 149
[isoCode] => pl
[name] => Polen
[nameSlugified] => polen
[continentId] => 4
)
[181] => stdClass Object
(
[countryId] => 150
[isoCode] => pt
[name] => Portugal
[nameSlugified] => portugal
[continentId] => 4
)
[182] => stdClass Object
(
[countryId] => 151
[isoCode] => pr
[name] => Puerto Rico
[nameSlugified] => puerto-rico
[continentId] => 3
)
[183] => stdClass Object
(
[countryId] => 152
[isoCode] => qa
[name] => Qatar
[nameSlugified] => qatar
[continentId] => 5
)
[184] => stdClass Object
(
[countryId] => 999
[isoCode] => rr
[name] => reisinspiratie
[nameSlugified] => reisinspiratie
[continentId] => 4
)
[185] => stdClass Object
(
[countryId] => 153
[isoCode] => re
[name] => Réunion
[nameSlugified] => reunion
[continentId] => 1
)
[186] => stdClass Object
(
[countryId] => 154
[isoCode] => ro
[name] => Roemenië
[nameSlugified] => roemenie
[continentId] => 4
)
[187] => stdClass Object
(
[countryId] => 155
[isoCode] => ru
[name] => Rusland
[nameSlugified] => rusland
[continentId] => 4
)
[188] => stdClass Object
(
[countryId] => 156
[isoCode] => rw
[name] => Rwanda
[nameSlugified] => rwanda
[continentId] => 1
)
[189] => stdClass Object
(
[countryId] => 157
[isoCode] => mp
[name] => Saipan
[nameSlugified] => saipan
[continentId] => 7
)
[190] => stdClass Object
(
[countryId] => 222
[isoCode] => ws
[name] => Samoa
[nameSlugified] => samoa
[continentId] => 7
)
[191] => stdClass Object
(
[countryId] => 158
[isoCode] => sm
[name] => San Marino
[nameSlugified] => san-marino
[continentId] => 4
)
[192] => stdClass Object
(
[countryId] => 239
[isoCode] => st
[name] => Sao Tome en Principe
[nameSlugified] => sao-tome-en-principe
[continentId] => 1
)
[193] => stdClass Object
(
[countryId] => 159
[isoCode] => sa
[name] => Saudi Arabië
[nameSlugified] => saudi-arabie
[continentId] => 5
)
[194] => stdClass Object
(
[countryId] => 160
[isoCode] => sn
[name] => Senegal
[nameSlugified] => senegal
[continentId] => 1
)
[195] => stdClass Object
(
[countryId] => 247
[isoCode] => rs
[name] => Servië
[nameSlugified] => servie
[continentId] => 4
)
[196] => stdClass Object
(
[countryId] => 207
[isoCode] => yu
[name] => Servie en Montenegro
[nameSlugified] => servie-en-montenegro
[continentId] => 4
)
[197] => stdClass Object
(
[countryId] => 161
[isoCode] => sc
[name] => Seychellen
[nameSlugified] => seychellen
[continentId] => 1
)
[198] => stdClass Object
(
[countryId] => 162
[isoCode] => sl
[name] => Sierra Leone
[nameSlugified] => sierra-leone
[continentId] => 1
)
[199] => stdClass Object
(
[countryId] => 163
[isoCode] => sg
[name] => Singapore
[nameSlugified] => singapore
[continentId] => 2
)
[200] => stdClass Object
(
[countryId] => 238
[isoCode] => sh
[name] => Sint Helena
[nameSlugified] => sint-helena
[continentId] => 7
)
[201] => stdClass Object
(
[countryId] => 253
[isoCode] => cx
[name] => Sint Maarten
[nameSlugified] => sint-maarten
[continentId] => 3
)
[202] => stdClass Object
(
[countryId] => 235
[isoCode] => pm
[name] => Sint Pierre en Miquelon
[nameSlugified] => sint-pierre-en-miquelon
[continentId] => 7
)
[203] => stdClass Object
(
[countryId] => 165
[isoCode] => si
[name] => Slovenië
[nameSlugified] => slovenie
[continentId] => 4
)
[204] => stdClass Object
(
[countryId] => 164
[isoCode] => sk
[name] => Slowaakse Republiek
[nameSlugified] => slowaakse-republiek
[continentId] => 4
)
[205] => stdClass Object
(
[countryId] => 175
[isoCode] => sd
[name] => Soedan
[nameSlugified] => soedan
[continentId] => 1
)
[206] => stdClass Object
(
[countryId] => 237
[isoCode] => sb
[name] => Solomon Eilanden
[nameSlugified] => solomon-eilanden
[continentId] => 7
)
[207] => stdClass Object
(
[countryId] => 166
[isoCode] => so
[name] => Somalië
[nameSlugified] => somalie
[continentId] => 1
)
[208] => stdClass Object
(
[countryId] => 250
[isoCode] => ss
[name] => South Sudan
[nameSlugified] => south-sudan
[continentId] => 1
)
[209] => stdClass Object
(
[countryId] => 169
[isoCode] => es
[name] => Spanje
[nameSlugified] => spanje
[continentId] => 4
)
[210] => stdClass Object
(
[countryId] => 211
[isoCode] => sj
[name] => Spitsbergen
[nameSlugified] => spitsbergen
[continentId] => 4
)
[211] => stdClass Object
(
[countryId] => 170
[isoCode] => lk
[name] => Sri Lanka
[nameSlugified] => sri-lanka
[continentId] => 2
)
[212] => stdClass Object
(
[countryId] => 172
[isoCode] => kn
[name] => St. Kitts and Nevis
[nameSlugified] => st-kitts-and-nevis
[continentId] => 3
)
[213] => stdClass Object
(
[countryId] => 173
[isoCode] => lc
[name] => St. Lucia
[nameSlugified] => st-lucia
[continentId] => 3
)
[214] => stdClass Object
(
[countryId] => 174
[isoCode] => vc
[name] => St. Vincent
[nameSlugified] => st-vincent
[continentId] => 3
)
[215] => stdClass Object
(
[countryId] => 176
[isoCode] => sr
[name] => Suriname
[nameSlugified] => suriname
[continentId] => 9
)
[216] => stdClass Object
(
[countryId] => 177
[isoCode] => sz
[name] => Swaziland
[nameSlugified] => swaziland
[continentId] => 1
)
[217] => stdClass Object
(
[countryId] => 180
[isoCode] => sy
[name] => Syrië
[nameSlugified] => syrie
[continentId] => 5
)
[218] => stdClass Object
(
[countryId] => 181
[isoCode] => tw
[name] => Taiwan
[nameSlugified] => taiwan
[continentId] => 2
)
[219] => stdClass Object
(
[countryId] => 213
[isoCode] => tj
[name] => Tajikistan
[nameSlugified] => tajikistan
[continentId] => 2
)
[220] => stdClass Object
(
[countryId] => 182
[isoCode] => tz
[name] => Tanzania
[nameSlugified] => tanzania
[continentId] => 1
)
[221] => stdClass Object
(
[countryId] => 183
[isoCode] => th
[name] => Thailand
[nameSlugified] => thailand
[continentId] => 2
)
[222] => stdClass Object
(
[countryId] => 220
[isoCode] => tb
[name] => Tibet
[nameSlugified] => tibet
[continentId] => 2
)
[223] => stdClass Object
(
[countryId] => 184
[isoCode] => tg
[name] => Togo
[nameSlugified] => togo
[continentId] => 1
)
[224] => stdClass Object
(
[countryId] => 240
[isoCode] => tk
[name] => Tokelau
[nameSlugified] => tokelau
[continentId] => 7
)
[225] => stdClass Object
(
[countryId] => 223
[isoCode] => to
[name] => Tonga
[nameSlugified] => tonga
[continentId] => 7
)
[226] => stdClass Object
(
[countryId] => 185
[isoCode] => tt
[name] => Trinidad en Tobago
[nameSlugified] => trinidad-en-tobago
[continentId] => 3
)
[227] => stdClass Object
(
[countryId] => 38
[isoCode] => td
[name] => Tsjaad
[nameSlugified] => tsjaad
[continentId] => 1
)
[228] => stdClass Object
(
[countryId] => 49
[isoCode] => cz
[name] => Tsjechische Republiek
[nameSlugified] => tsjechische-republiek
[continentId] => 4
)
[229] => stdClass Object
(
[countryId] => 186
[isoCode] => tn
[name] => Tunesië
[nameSlugified] => tunesie
[continentId] => 1
)
[230] => stdClass Object
(
[countryId] => 187
[isoCode] => tr
[name] => Turkije
[nameSlugified] => turkije
[continentId] => 5
)
[231] => stdClass Object
(
[countryId] => 188
[isoCode] => tm
[name] => Turkmenistan
[nameSlugified] => turkmenistan
[continentId] => 2
)
[232] => stdClass Object
(
[countryId] => 189
[isoCode] => tc
[name] => Turkse en Caicos Eilanden
[nameSlugified] => turkse-en-caicos-eilanden
[continentId] => 3
)
[233] => stdClass Object
(
[countryId] => 245
[isoCode] => tv
[name] => Tuvalu
[nameSlugified] => tuvalu
[continentId] => 7
)
[234] => stdClass Object
(
[countryId] => 195
[isoCode] => uy
[name] => Uruguay
[nameSlugified] => uruguay
[continentId] => 9
)
[235] => stdClass Object
(
[countryId] => 198
[isoCode] => vu
[name] => Vanuatu
[nameSlugified] => vanuatu
[continentId] => 7
)
[236] => stdClass Object
(
[countryId] => 199
[isoCode] => va
[name] => Vaticaanstad
[nameSlugified] => vaticaanstad
[continentId] => 4
)
[237] => stdClass Object
(
[countryId] => 200
[isoCode] => ve
[name] => Venezuela
[nameSlugified] => venezuela
[continentId] => 9
)
[238] => stdClass Object
(
[countryId] => 194
[isoCode] => gb
[name] => Verenigd Koninkrijk
[nameSlugified] => verenigd-koninkrijk
[continentId] => 4
)
[239] => stdClass Object
(
[countryId] => 193
[isoCode] => ae
[name] => Verenigde Arabische Emiraten
[nameSlugified] => verenigde-arabische-emiraten
[continentId] => 5
)
[240] => stdClass Object
(
[countryId] => 196
[isoCode] => us
[name] => Verenigde Staten
[nameSlugified] => verenigde-staten
[continentId] => 6
)
[241] => stdClass Object
(
[countryId] => 201
[isoCode] => vn
[name] => Vietnam
[nameSlugified] => vietnam
[continentId] => 2
)
[242] => stdClass Object
(
[countryId] => 202
[isoCode] => wf
[name] => Wallis & Futuna
[nameSlugified] => wallis-futuna
[continentId] => 7
)
[243] => stdClass Object
(
[countryId] => 215
[isoCode] => eh
[name] => Westelijke Sahara
[nameSlugified] => westelijke-sahara
[continentId] => 1
)
[244] => stdClass Object
(
[countryId] => 18
[isoCode] => by
[name] => Wit-Rusland
[nameSlugified] => wit-rusland
[continentId] => 4
)
[245] => stdClass Object
(
[countryId] => 204
[isoCode] => zm
[name] => Zambia
[nameSlugified] => zambia
[continentId] => 1
)
[246] => stdClass Object
(
[countryId] => 205
[isoCode] => zw
[name] => Zimbabwe
[nameSlugified] => zimbabwe
[continentId] => 1
)
[247] => stdClass Object
(
[countryId] => 171
[isoCode] => gs
[name] => Zuid Georgia
[nameSlugified] => zuid-georgia
[continentId] => 3
)
[248] => stdClass Object
(
[countryId] => 250
[isoCode] => ss
[name] => Zuid Sudan
[nameSlugified] => zuid-sudan
[continentId] => 1
)
[249] => stdClass Object
(
[countryId] => 167
[isoCode] => za
[name] => Zuid-Afrika
[nameSlugified] => zuid-afrika
[continentId] => 1
)
[250] => stdClass Object
(
[countryId] => 168
[isoCode] => kr
[name] => Zuid-Korea
[nameSlugified] => zuid-korea
[continentId] => 2
)
[251] => stdClass Object
(
[countryId] => 178
[isoCode] => se
[name] => Zweden
[nameSlugified] => zweden
[continentId] => 4
)
[252] => stdClass Object
(
[countryId] => 179
[isoCode] => ch
[name] => Zwitserland
[nameSlugified] => zwitserland
[continentId] => 4
)
)
[portalTicker] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[userId] => 440572
[username] => KittyKookt
[photoRevision] => 0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/440/572_50x50.jpg?r=0
[imageLink105x105] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/440/572_105x105.jpg?r=0
[currentContinentId] => 6
[currentContinentName] => Noord-Amerika
[currentContinentNameSlugified] => noord-amerika
[currentCountryNameSlugified] => verenigde-staten
[currentCountryName] => Verenigde Staten
[currentCountryIsoCode] => us
[currentCountryId] => 196
[visitedCountries] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[countryId] => 46
[countryName] => Costa Rica
[countryIsoCode] => cr
[continentId] => 3
[continentName] => Centraal-Amerika
)
[1] => stdClass Object
(
[countryId] => 155
[countryName] => Rusland
[countryIsoCode] => ru
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[2] => stdClass Object
(
[countryId] => 170
[countryName] => Sri Lanka
[countryIsoCode] => lk
[continentId] => 2
[continentName] => Azië
)
[3] => stdClass Object
(
[countryId] => 104
[countryName] => Libanon
[countryIsoCode] => lb
[continentId] => 5
[continentName] => Midden Oosten
)
[4] => stdClass Object
(
[countryId] => 26
[countryName] => Brazilië
[countryIsoCode] => br
[continentId] => 9
[continentName] => Zuid-Amerika
)
[5] => stdClass Object
(
[countryId] => 135
[countryName] => Nieuw Caledonië
[countryIsoCode] => nc
[continentId] => 7
[continentName] => Oceanië
)
[6] => stdClass Object
(
[countryId] => 63
[countryName] => Finland
[countryIsoCode] => fi
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[7] => stdClass Object
(
[countryId] => 137
[countryName] => Nicaragua
[countryIsoCode] => ni
[continentId] => 3
[continentName] => Centraal-Amerika
)
[8] => stdClass Object
(
[countryId] => 74
[countryName] => Griekenland
[countryIsoCode] => gr
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[9] => stdClass Object
(
[countryId] => 191
[countryName] => Oeganda
[countryIsoCode] => ug
[continentId] => 1
[continentName] => Afrika
)
[10] => stdClass Object
(
[countryId] => 130
[countryName] => Myanmar
[countryIsoCode] => mm
[continentId] => 2
[continentName] => Azië
)
[11] => stdClass Object
(
[countryId] => 196
[countryName] => Verenigde Staten
[countryIsoCode] => us
[continentId] => 6
[continentName] => Noord-Amerika
)
[12] => stdClass Object
(
[countryId] => 19
[countryName] => België
[countryIsoCode] => be
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[13] => stdClass Object
(
[countryId] => 11
[countryName] => Australië
[countryIsoCode] => au
[continentId] => 7
[continentName] => Oceanië
)
[14] => stdClass Object
(
[countryId] => 154
[countryName] => Roemenië
[countryIsoCode] => ro
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[15] => stdClass Object
(
[countryId] => 83
[countryName] => Honduras
[countryIsoCode] => hn
[continentId] => 3
[continentName] => Centraal-Amerika
)
[16] => stdClass Object
(
[countryId] => 146
[countryName] => Paraguay
[countryIsoCode] => py
[continentId] => 9
[continentName] => Zuid-Amerika
)
[17] => stdClass Object
(
[countryId] => 209
[countryName] => Afghanistan
[countryIsoCode] => af
[continentId] => 2
[continentName] => Azië
)
[18] => stdClass Object
(
[countryId] => 2
[countryName] => Algerije
[countryIsoCode] => dz
[continentId] => 1
[continentName] => Afrika
)
[19] => stdClass Object
(
[countryId] => 50
[countryName] => Denemarken
[countryIsoCode] => dk
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[20] => stdClass Object
(
[countryId] => 189
[countryName] => Turkse en Caicos Eilanden
[countryIsoCode] => tc
[continentId] => 3
[continentName] => Centraal-Amerika
)
[21] => stdClass Object
(
[countryId] => 14
[countryName] => Bahama's
[countryIsoCode] => bs
[continentId] => 3
[continentName] => Centraal-Amerika
)
[22] => stdClass Object
(
[countryId] => 120
[countryName] => Mauritanië
[countryIsoCode] => mr
[continentId] => 1
[continentName] => Afrika
)
[23] => stdClass Object
(
[countryId] => 92
[countryName] => Israel
[countryIsoCode] => il
[continentId] => 5
[continentName] => Midden Oosten
)
[24] => stdClass Object
(
[countryId] => 160
[countryName] => Senegal
[countryIsoCode] => sn
[continentId] => 1
[continentName] => Afrika
)
[25] => stdClass Object
(
[countryId] => 136
[countryName] => Nieuw Zeeland
[countryIsoCode] => nz
[continentId] => 7
[continentName] => Oceanië
)
)
[name] => Kitty Punselie - van Winsen
[firstName] => Kitty
[reportsCount] => 43
[travelsCount] => 1
)
[1] => stdClass Object
(
[userId] => 439733
[username] => ArnoutdeTheije
[photoRevision] => 0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/578/img/default/profile_50x50.jpg
[imageLink105x105] => https://cdn.easyapps.nl/578/img/default/profile_105x105.jpg
[currentContinentId] => 9
[currentContinentName] => Zuid-Amerika
[currentContinentNameSlugified] => zuid-amerika
[currentCountryNameSlugified] => brazili
[currentCountryName] => Brazilië
[currentCountryIsoCode] => br
[currentCountryId] => 26
[visitedCountries] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[countryId] => 134
[countryName] => Nederland
[countryIsoCode] => nl
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[1] => stdClass Object
(
[countryId] => 42
[countryName] => Colombia
[countryIsoCode] => co
[continentId] => 9
[continentName] => Zuid-Amerika
)
[2] => stdClass Object
(
[countryId] => 8
[countryName] => Argentinië
[countryIsoCode] => ar
[continentId] => 9
[continentName] => Zuid-Amerika
)
[3] => stdClass Object
(
[countryId] => 26
[countryName] => Brazilië
[countryIsoCode] => br
[continentId] => 9
[continentName] => Zuid-Amerika
)
)
[name] => Arnout Theije
[firstName] => Arnout
[reportsCount] => 6
[travelsCount] => 1
)
[2] => stdClass Object
(
[userId] => 273676
[username] => janberkers
[photoRevision] => 0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/273/676_50x50.jpg?r=0
[imageLink105x105] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/273/676_105x105.jpg?r=0
[currentContinentId] => 9
[currentContinentName] => Zuid-Amerika
[currentContinentNameSlugified] => zuid-amerika
[currentCountryNameSlugified] => brazili
[currentCountryName] => Brazilië
[currentCountryIsoCode] => br
[currentCountryId] => 26
[visitedCountries] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[countryId] => 134
[countryName] => Nederland
[countryIsoCode] => nl
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[1] => stdClass Object
(
[countryId] => 8
[countryName] => Argentinië
[countryIsoCode] => ar
[continentId] => 9
[continentName] => Zuid-Amerika
)
[2] => stdClass Object
(
[countryId] => 40
[countryName] => Chili
[countryIsoCode] => cl
[continentId] => 9
[continentName] => Zuid-Amerika
)
[3] => stdClass Object
(
[countryId] => 26
[countryName] => Brazilië
[countryIsoCode] => br
[continentId] => 9
[continentName] => Zuid-Amerika
)
)
[name] => Jan Berkers
[firstName] => Jan
[reportsCount] => 23
[travelsCount] => 3
)
[3] => stdClass Object
(
[userId] => 442403
[username] => zuidamfrancine
[photoRevision] => 0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/442/403_50x50.jpg?r=0
[imageLink105x105] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/442/403_105x105.jpg?r=0
[currentContinentId] => 2
[currentContinentName] => Azië
[currentContinentNameSlugified] => azi
[currentCountryNameSlugified] => nepal
[currentCountryName] => Nepal
[currentCountryIsoCode] => np
[currentCountryId] => 132
[visitedCountries] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[countryId] => 134
[countryName] => Nederland
[countryIsoCode] => nl
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[1] => stdClass Object
(
[countryId] => 42
[countryName] => Colombia
[countryIsoCode] => co
[continentId] => 9
[continentName] => Zuid-Amerika
)
[2] => stdClass Object
(
[countryId] => 54
[countryName] => Ecuador
[countryIsoCode] => ec
[continentId] => 9
[continentName] => Zuid-Amerika
)
[3] => stdClass Object
(
[countryId] => 147
[countryName] => Peru
[countryIsoCode] => pe
[continentId] => 9
[continentName] => Zuid-Amerika
)
[4] => stdClass Object
(
[countryId] => 24
[countryName] => Bolivia
[countryIsoCode] => bo
[continentId] => 9
[continentName] => Zuid-Amerika
)
[5] => stdClass Object
(
[countryId] => 26
[countryName] => Brazilië
[countryIsoCode] => br
[continentId] => 9
[continentName] => Zuid-Amerika
)
[6] => stdClass Object
(
[countryId] => 132
[countryName] => Nepal
[countryIsoCode] => np
[continentId] => 2
[continentName] => Azië
)
)
[name] => Francine Bleeker-Schutte
[firstName] => Francine
[reportsCount] => 12
[travelsCount] => 1
)
[4] => stdClass Object
(
[userId] => 347276
[username] => CarlametJan
[photoRevision] => 0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/347/276_50x50.jpg?r=0
[imageLink105x105] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/347/276_105x105.jpg?r=0
[currentContinentId] => 9
[currentContinentName] => Zuid-Amerika
[currentContinentNameSlugified] => zuid-amerika
[currentCountryNameSlugified] => peru
[currentCountryName] => Peru
[currentCountryIsoCode] => pe
[currentCountryId] => 147
[visitedCountries] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[countryId] => 134
[countryName] => Nederland
[countryIsoCode] => nl
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[1] => stdClass Object
(
[countryId] => 179
[countryName] => Zwitserland
[countryIsoCode] => ch
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[2] => stdClass Object
(
[countryId] => 93
[countryName] => Italië
[countryIsoCode] => it
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[3] => stdClass Object
(
[countryId] => 74
[countryName] => Griekenland
[countryIsoCode] => gr
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[4] => stdClass Object
(
[countryId] => 187
[countryName] => Turkije
[countryIsoCode] => tr
[continentId] => 5
[continentName] => Midden Oosten
)
[5] => stdClass Object
(
[countryId] => 169
[countryName] => Spanje
[countryIsoCode] => es
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[6] => stdClass Object
(
[countryId] => 128
[countryName] => Marokko
[countryIsoCode] => ma
[continentId] => 1
[continentName] => Afrika
)
[7] => stdClass Object
(
[countryId] => 64
[countryName] => Frankrijk
[countryIsoCode] => fr
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[8] => stdClass Object
(
[countryId] => 155
[countryName] => Rusland
[countryIsoCode] => ru
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[9] => stdClass Object
(
[countryId] => 126
[countryName] => Mongolië
[countryIsoCode] => mn
[continentId] => 2
[continentName] => Azië
)
[10] => stdClass Object
(
[countryId] => 41
[countryName] => China
[countryIsoCode] => cn
[continentId] => 2
[continentName] => Azië
)
[11] => stdClass Object
(
[countryId] => 101
[countryName] => Kyrgizië
[countryIsoCode] => kg
[continentId] => 2
[continentName] => Azië
)
[12] => stdClass Object
(
[countryId] => 197
[countryName] => Oezbekistan
[countryIsoCode] => uz
[continentId] => 2
[continentName] => Azië
)
[13] => stdClass Object
(
[countryId] => 188
[countryName] => Turkmenistan
[countryIsoCode] => tm
[continentId] => 2
[continentName] => Azië
)
[14] => stdClass Object
(
[countryId] => 19
[countryName] => België
[countryIsoCode] => be
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[15] => stdClass Object
(
[countryId] => 160
[countryName] => Senegal
[countryIsoCode] => sn
[continentId] => 1
[continentName] => Afrika
)
[16] => stdClass Object
(
[countryId] => 162
[countryName] => Sierra Leone
[countryIsoCode] => sl
[continentId] => 1
[continentName] => Afrika
)
[17] => stdClass Object
(
[countryId] => 26
[countryName] => Brazilië
[countryIsoCode] => br
[continentId] => 9
[continentName] => Zuid-Amerika
)
[18] => stdClass Object
(
[countryId] => 8
[countryName] => Argentinië
[countryIsoCode] => ar
[continentId] => 9
[continentName] => Zuid-Amerika
)
[19] => stdClass Object
(
[countryId] => 195
[countryName] => Uruguay
[countryIsoCode] => uy
[continentId] => 9
[continentName] => Zuid-Amerika
)
[20] => stdClass Object
(
[countryId] => 146
[countryName] => Paraguay
[countryIsoCode] => py
[continentId] => 9
[continentName] => Zuid-Amerika
)
[21] => stdClass Object
(
[countryId] => 24
[countryName] => Bolivia
[countryIsoCode] => bo
[continentId] => 9
[continentName] => Zuid-Amerika
)
[22] => stdClass Object
(
[countryId] => 147
[countryName] => Peru
[countryIsoCode] => pe
[continentId] => 9
[continentName] => Zuid-Amerika
)
[23] => stdClass Object
(
[countryId] => 40
[countryName] => Chili
[countryIsoCode] => cl
[continentId] => 9
[continentName] => Zuid-Amerika
)
)
[name] => Carla en Jan
[firstName] => Carla en Jan
[reportsCount] => 209
[travelsCount] => 4
)
[5] => stdClass Object
(
[userId] => 419946
[username] => MarianHooijman
[photoRevision] => 0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/419/946_50x50.jpg?r=0
[imageLink105x105] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/419/946_105x105.jpg?r=0
[currentContinentId] => 9
[currentContinentName] => Zuid-Amerika
[currentContinentNameSlugified] => zuid-amerika
[currentCountryNameSlugified] => brazili
[currentCountryName] => Brazilië
[currentCountryIsoCode] => br
[currentCountryId] => 26
[visitedCountries] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[countryId] => 134
[countryName] => Nederland
[countryIsoCode] => nl
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[1] => stdClass Object
(
[countryId] => 187
[countryName] => Turkije
[countryIsoCode] => tr
[continentId] => 5
[continentName] => Midden Oosten
)
[2] => stdClass Object
(
[countryId] => 69
[countryName] => Georgië
[countryIsoCode] => ge
[continentId] => 2
[continentName] => Azië
)
[3] => stdClass Object
(
[countryId] => 9
[countryName] => Armenië
[countryIsoCode] => am
[continentId] => 2
[continentName] => Azië
)
[4] => stdClass Object
(
[countryId] => 13
[countryName] => Azerbeidjan
[countryIsoCode] => az
[continentId] => 2
[continentName] => Azië
)
[5] => stdClass Object
(
[countryId] => 8
[countryName] => Argentinië
[countryIsoCode] => ar
[continentId] => 9
[continentName] => Zuid-Amerika
)
[6] => stdClass Object
(
[countryId] => 40
[countryName] => Chili
[countryIsoCode] => cl
[continentId] => 9
[continentName] => Zuid-Amerika
)
[7] => stdClass Object
(
[countryId] => 24
[countryName] => Bolivia
[countryIsoCode] => bo
[continentId] => 9
[continentName] => Zuid-Amerika
)
[8] => stdClass Object
(
[countryId] => 26
[countryName] => Brazilië
[countryIsoCode] => br
[continentId] => 9
[continentName] => Zuid-Amerika
)
)
[name] => Marian Hooijman
[firstName] => Marian
[reportsCount] => 24
[travelsCount] => 2
)
[6] => stdClass Object
(
[userId] => 441494
[username] => jasper-za
[photoRevision] => 0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/441/494_50x50.jpg?r=0
[imageLink105x105] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/441/494_105x105.jpg?r=0
[currentContinentId] => 9
[currentContinentName] => Zuid-Amerika
[currentContinentNameSlugified] => zuid-amerika
[currentCountryNameSlugified] => colombia
[currentCountryName] => Colombia
[currentCountryIsoCode] => co
[currentCountryId] => 42
[visitedCountries] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[countryId] => 134
[countryName] => Nederland
[countryIsoCode] => nl
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[1] => stdClass Object
(
[countryId] => 42
[countryName] => Colombia
[countryIsoCode] => co
[continentId] => 9
[continentName] => Zuid-Amerika
)
[2] => stdClass Object
(
[countryId] => 54
[countryName] => Ecuador
[countryIsoCode] => ec
[continentId] => 9
[continentName] => Zuid-Amerika
)
[3] => stdClass Object
(
[countryId] => 147
[countryName] => Peru
[countryIsoCode] => pe
[continentId] => 9
[continentName] => Zuid-Amerika
)
[4] => stdClass Object
(
[countryId] => 24
[countryName] => Bolivia
[countryIsoCode] => bo
[continentId] => 9
[continentName] => Zuid-Amerika
)
[5] => stdClass Object
(
[countryId] => 40
[countryName] => Chili
[countryIsoCode] => cl
[continentId] => 9
[continentName] => Zuid-Amerika
)
[6] => stdClass Object
(
[countryId] => 8
[countryName] => Argentinië
[countryIsoCode] => ar
[continentId] => 9
[continentName] => Zuid-Amerika
)
[7] => stdClass Object
(
[countryId] => 195
[countryName] => Uruguay
[countryIsoCode] => uy
[continentId] => 9
[continentName] => Zuid-Amerika
)
[8] => stdClass Object
(
[countryId] => 26
[countryName] => Brazilië
[countryIsoCode] => br
[continentId] => 9
[continentName] => Zuid-Amerika
)
)
[name] => Jasper Pardoel
[firstName] => Jasper
[reportsCount] => 67
[travelsCount] => 1
)
[7] => stdClass Object
(
[userId] => 440664
[username] => JohnnygoesCamino
[photoRevision] => 0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/440/664_50x50.jpg?r=0
[imageLink105x105] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/440/664_105x105.jpg?r=0
[currentContinentId] => 4
[currentContinentName] => Europa
[currentContinentNameSlugified] => europa
[currentCountryNameSlugified] => spanje
[currentCountryName] => Spanje
[currentCountryIsoCode] => es
[currentCountryId] => 169
[visitedCountries] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[countryId] => 26
[countryName] => Brazilië
[countryIsoCode] => br
[continentId] => 9
[continentName] => Zuid-Amerika
)
[1] => stdClass Object
(
[countryId] => 19
[countryName] => België
[countryIsoCode] => be
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[2] => stdClass Object
(
[countryId] => 64
[countryName] => Frankrijk
[countryIsoCode] => fr
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[3] => stdClass Object
(
[countryId] => 169
[countryName] => Spanje
[countryIsoCode] => es
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
)
[name] => John Gerardu
[firstName] => John
[reportsCount] => 28
[travelsCount] => 1
)
)
[latestNews] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[newsId] => 101
[date] => 2024-04-08
[title] => Wat maakt een vakantie met de camper zo bijzonder
[text] =>
Het huren van een camper is een geweldige manier om een vakantie eens op een andere manier te beleven. Niet gebonden aan één accommodatie, maar juist vrijheid om te gaan en staan waar je wilt. Met een camper heb je alle luxe binnen handbereik, terwijl je tegelijkertijd midden in de natuur kunt zijn. Dit maakt een vakantie met de camper zo bijzonder. Via het platform van Goboony komen vraag en aanbod samen en kun je voor een bepaalde tijd een camper huren om kennis te maken met deze manier van vakantie. Dus twijfel je al een tijdje om eens met de camper op reis te gaan, bekijk dan eens de website van Goboony. Zo heb je een beetje een idee wat er allemaal mogelijk is, kun je ook direct zien wat de kosten hiervan zijn. Daarnaast vertellen we je natuurlijk graag wat een vakantie met de camper zo bijzonder maakt.
De vrijheid van een camper
Met een camper kun je letterlijk alle kanten op. Geen geplande routes of vaste verblijfplaatsen, maar de mogelijkheid om je vakantie naar eigen wens in te vullen. Of je nu van de rust en ruimte van de natuur houdt, of juist liever steden en toeristische attracties bezoekt, met een camper is het allemaal mogelijk. Je kunt eenvoudig van de ene plek naar de andere reizen en onderweg genieten van prachtige uitzichten.
Alle luxe binnen handbereik
Een camper biedt alle comfort die je nodig hebt tijdens je vakantie. Het is als een mobiel huis op wielen, voorzien van alles wat je wenst. Een comfortabel bed, een keuken om zelf te koken en een badkamer met douche en toilet. Dit betekent dat je zelfvoorzienend bent en niet afhankelijk hoeft te zijn van hotels of restaurants. Je kunt overal stoppen en genieten van je eigen maaltijden, zonder dat je iets mist.
Midden in de natuur
Als je met een camper op vakantie gaat, kun je ervoor kiezen om midden in de natuur te verblijven. Campings die speciaal voor campers zijn ingericht bieden vaak prachtige staanplaatsen in een bosrijke omgeving. Je wordt wakker met het geluid van fluitende vogels en geniet van de frisse buitenlucht. Ook kun je ervoor kiezen om op camperplaatsen te overnachten, waarbij je vaak kunt parkeren op unieke locaties, zoals aan het water of met uitzicht over weilanden. Het enige waar je wel even rekening mee moet houden, is dat je zorgt voor een goede verzekering. Zo kan er namelijk altijd iets gebeuren onderweg. Ons advies is het afsluiten van de Goboony Camperverzekering voor je camper, zodat je zeker weet dat je bij schade of pech ontzettend snel geholpen wordt.
Een vakantie op maat
Met een camper heb je de mogelijkheid om je vakantie volledig naar eigen wens in te vullen. Geen vaste vertrek- of aankomstdatum, maar juist de vrijheid om te gaan en staan waar je wilt. Wil je langer op een bepaalde plek blijven? Geen probleem, je kunt je reisschema eenvoudig aanpassen. Dit maakt een vakantie met de camper zeer flexibel en ideaal voor mensen die graag hun eigen plan trekken.
[picture] => no
[pic1title] =>
[pic2title] =>
[pic3title] =>
[pic4title] =>
[pic5title] =>
[titleSlugified] => wat-maakt-een-vakantie-met-de-camper-zo-bijzonder
[imageLink105x105] => https://cdn.easyapps.nl/578/img/icons/news_105x105.jpg
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/578/img/icons/news_50x50.png
[imageUrl] => https://cdn.easyapps.nl/578/img/slideshow/reisinspiratie/101/101_1.jpg
)
[1] => stdClass Object
(
[newsId] => 100
[date] => 2024-02-19
[title] => 3x inspiratie voor een onvergetelijke vakantie in Turkije!
[text] =>
Ben jij van plan om binnenkort op vakantie naar Turkije te gaan? Lees dan gauw verder. Turkije staat natuurlijk bekend om zijn diversiteit dankzij de vele culturen die er samenkomen. Dit in combinatie met het fijne klimaat en de prachtige natuur maakt het land de ideale vakantiebestemming. Je kunt in Turkije genieten van stranden, natuur, cultuur en meer. Hieronder vind je inspiratie voor een onvergetelijke vakantie in het diverse land!
Ontdek de multiculturele sferen in Istanbul
Als je naar Turkije vliegt, is de kans groot dat je naar de hoofdstad Istanbul vliegt. De hoofdstad van Turkije ligt op ongeveer 3 uur vliegen van Amsterdam en is daarmee snel en makkelijk te bereiken. Vliegtickets Turkije boek je dan ook snel en eenvoudig online. Ben jij een echte stedenliefhebber? Blijf dan zeker een paar dagen lang in de hoofdstad, zodat je de stad goed kunt ontdekken. De stad kent twee delen, namelijk een deel in Europa en een deel in Azië. Dit zorgt ook voor een bijzondere multiculturele sfeer in de stad, wat je bijvoorbeeld goed terug ziet komen op markten zoals de Grote Bazaar. In Istanbul kun je ook verschillende kerken en moskeeën bezoeken en kennismaken met de twee verschillende religies van deze stad. Je merkt het, het is zeker de moeite waard om even in Istanbul te stoppen als je op reis gaat naar Turkije!
Geniet van de prachtige natuur in Pamukkale
Turkije staat niet alleen bekend als strand- en stedenbestemming. Het is ook een goede bestemming voor natuurliefhebbers. Een van de mooiste natuurgebieden van het land is bijvoorbeeld Pamukkale, wat in het zuidwesten van Turkije ligt. De naam van het natuurgebied betekent letterlijk: ‘kasteel van katoen’. Het natuurgebied heeft zijn naam te danken aan de kalkstenen terrassen die gevuld zijn met azuurblauw water. De terrassen zijn ontstaan door de afzetting van mineraalrijk water van de warmwaterbronnen in het gebied. Dit ziet er erg bijzonder uit en is daarom ook zeker de moeite waard om te bekijken. Als natuurliefhebber kun je deze plek dus zeker niet missen tijdens een vakantie naar Turkije!
Relax tijdens een strandvakantie in Alanya
Alanya is een levendige badplaats die bekend staat om zijn prachtige stranden, bruisende sfeer en culturele bezienswaardigheden. De populaire badplaats ligt aan de zuidkust van Turkije en is makkelijk bereikbaar met het vliegtuig. In Alanya is het klimaat het hele jaar door warm en zonnig, wat het ook een goede bestemming maakt voor een winterzonvakantie. Een van de meest bezochte bezienswaardigheden van Alanya is het indrukwekkende middeleeuwse kasteel, dat hoog boven de stad op een grote rots ligt. Vanaf het kasteel heb je een prachtig uitzicht over de Middellandse Zee en de omliggende stad. Daarnaast heeft Alanya kilometers aan prachtige stranden, waar bezoekers kunnen genieten van de zon, het strand en kunnen zwemmen in het helderblauwe water. Ook kun je er goed terecht om te snorkelen en duiken. Kortom, een bezoekje aan de badplaats Alanya is de moeite waard om te overwegen!
Dankzij de diversiteit heeft Turkije voor iedereen wel wat te bieden. Het maakt niet uit of je nu van strand, steden of natuur houdt er zit voor iedereen wel wat moois bij!
[picture] => no
[pic1title] =>
[pic2title] =>
[pic3title] =>
[pic4title] =>
[pic5title] =>
[titleSlugified] => 3x-inspiratie-voor-een-onvergetelijke-vakantie-in-turkije
[imageLink105x105] => https://cdn.easyapps.nl/578/img/icons/news_105x105.jpg
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/578/img/icons/news_50x50.png
[imageUrl] => https://cdn.easyapps.nl/578/img/slideshow/reisinspiratie/100/100_1.jpg
)
[2] => stdClass Object
(
[newsId] => 99
[date] => 2024-02-12
[title] => Je vakantiehuis mooi inrichten? Zo doe je dat
[text] =>
Heb je onlangs een vakantiewoning gekocht? Dat is natuurlijk een mooie stap. Om je hier echt thuis te voelen straks, is het verstandig om de vakantiewoning gezellig in te richten. Of je nu een vakantiewoning aan het strand hebt gekocht of eentje dichtbij een bruisende stad, probeer er echt je eigen plek van te maken. Hoe meer het als thuis voelt, hoe vaker je hier wilt terugkeren. De beste tips om jouw vakantiehuis mooi in te richten? Wij sommen ze voor je op!
Investeer in stijlvolle en comfortabele meubels
Een goede tip voor het inrichten van je vakantiehuis is om te investeren in stijlvolle meubels. Meubilair speelt een grote rol in hoe het interieur eruit komt te zien. Zien jouw meubels er mooi uit, dan heeft dat een positief effect op de uitstraling van je vakantiehuis. Denk bij het uitzoeken van meubilair niet alleen na over stijl, maar ook over comfort. Het is tenslotte van groot belang dat je in je vakantiehuis heerlijk kunt ontspannen. Denk bij meubels die je nodig hebt aan een eettafel, eetkamerstoelen, bank, tv-meubel, fauteuils en bijzettafels.
Haal de natuur in huis
Je vakantiewoning mooi inrichten doe je ook door de natuur in huis te halen. Natuurlijke elementen in je interieur zorgen voor een rustige, warme en ontspannen sfeer. De natuur in huis halen is op verschillende manieren mogelijk. Denk bijvoorbeeld aan het verwerken van natuurlijke materialen als hout, riet en bamboe in je interieur. Deze materialen kun je verwerken in onder andere meubilair en decoratie. Het is ook mogelijk om je vakantiewoning te voorzien van mooie bloemen en planten. Zo maak je het in één klap een stuk sfeervoller!
Geef het een persoonlijk tintje
Een van de beste manieren om je vakantiehuis sfeervol te maken, is om het een persoonlijk tintje te geven. Hoe meer het interieur past bij jouw smaak en persoonlijkheid, hoe eerder je jezelf hier thuis zult voelen. Je vakantiewoning persoonlijk maken is op verschillende manieren mogelijk. Denk hierbij aan het toevoegen van persoonlijke decoratie, zoals familiefoto’s, souvenirs van eerdere vakanties en kunstwerken die bij jouw smaak passen. Door leuke, persoonlijke decoratie toe te voegen maak je de vakantiewoning meer eigen.
Wil je foto’s ophangen om je interieur op te leuken? Zorg er dan wel voor dat je deze op een mooie manier presenteert. Een aanrader is om hiervoor een handig ophangsysteem te gebruiken. Als je hiernaar op zoek bent, ben je bij Artiteq aan het juiste adres.
Voeg sfeerverlichting toe
Naast basisverlichting is ook sfeerverlichting onmisbaar in jouw vakantiewoning. Met sfeerverlichting creëer je een warme en uitnodigende sfeer in huis. Bij sfeerverlichting kun je denken aan kleine of dimbare lampen of kaarsen.
[picture] => no
[pic1title] =>
[pic2title] =>
[pic3title] =>
[pic4title] =>
[pic5title] =>
[titleSlugified] => je-vakantiehuis-mooi-inrichten-zo-doe-je-dat
[imageLink105x105] => https://cdn.easyapps.nl/578/img/icons/news_105x105.jpg
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/578/img/icons/news_50x50.png
[imageUrl] => https://cdn.easyapps.nl/578/img/slideshow/reisinspiratie/99/99_1.jpg
)
)
[topCountries] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[continentId] => 9
[countryId] => 42
[reportCount] => 8
[pictureCount] => 30001
[position] => 1
[countryName] => Colombia
[countryIsoCode] => CO
[continentName] => Zuid-Amerika
)
[1] => stdClass Object
(
[continentId] => 9
[countryId] => 147
[reportCount] => 4
[pictureCount] => 65535
[position] => 2
[countryName] => Peru
[countryIsoCode] => PE
[continentName] => Zuid-Amerika
)
[2] => stdClass Object
(
[continentId] => 9
[countryId] => 252
[reportCount] => 2
[pictureCount] => 8189
[position] => 3
[countryName] => Bonaire
[countryIsoCode] => BQ
[continentName] => Zuid-Amerika
)
[3] => stdClass Object
(
[continentId] => 9
[countryId] => 24
[reportCount] => 1
[pictureCount] => 50224
[position] => 4
[countryName] => Bolivia
[countryIsoCode] => BO
[continentName] => Zuid-Amerika
)
[4] => stdClass Object
(
[continentId] => 9
[countryId] => 40
[reportCount] => 1
[pictureCount] => 39840
[position] => 5
[countryName] => Chili
[countryIsoCode] => CL
[continentName] => Zuid-Amerika
)
)
[countryId] => 26
[countryName] => Brazilië
[continentId] => 9
[continentName] => Zuid-Amerika
[countryPopulation] => 0
[countrySurface] => 0
[capitalCityLongitude] => 0.000000
[capitalCitylatitude] => 0.000000
[portalReports] => ArrayIterator Object
(
[storage:ArrayIterator:private] => Array
(
[15] => stdClass Object
(
[username] => CarlametJan
[datePublication] => 2020-03-13
[title] => Mission impossible
[message] => Mission impossible
Met een gevoel van weemoed laten wij het schitterende plekje achter, waar wij zoveel dagen hebben genoten van een adembenemende zonsopgang en zonsondergang. Van het buitenleven met overtrekkende vogels, grazende paarden en ossen, die verkoeling zoeken in het meertje, een struisvogelmoeder met 9 kinderen in haar kielzog en de apenfamilie op jacht naar heerlijke mango’s en water om hun dorst te lessen, terwijl de blauwe ara’s neerstrijken in de bomen naast onze camper en de toekan vanaf een veilige afstand ons in de smiezen houdt en wij hem of haar van dichtbij kunnen bewonderen. Wij zijn tot rust gekomen. Dieren gadeslaan is een kwestie van geduld en zitvlees hebben… Ons eerste doel is een supermarkt vinden! De bakker is een schot in de roos! Heerlijk vers brood! Zelfs integraal! Geen bruin brood, maar wel lekkerder dan al dat witte brood wat doorgaans te koop is. Ernaast zit een ijzerhandel, waar Jan een stevige metalen houtklem aanschaft voor de achterdeur, als hulp in zijn poging om de gedeformeerde deur tijdens hoge temperaturen weer in het gareel te krijgen. Onze WA-verzekering voor de auto is verlengd. De polis heeft Jan via internet binnen, maar moet nog worden uitgeprint. Bij controles door de militaire politie en aan de grens bij de douane moeten deze papieren worden overlegd. Wij vinden een kopieerwinkel, die dit klusje voor ons klaart. De farmacie heeft gelukkig een nieuw zeeppompje voor op de aanrecht! Dwaas, maar wij kunnen dat telkens niet te pakken krijgen. De brandstoftank is gevuld. Wij kunnen vooruit! In feite is Poconé een heel gezellig plaatsje, komen wij tot de ontdekking, met een goed winkelbestand. Wat een mens nodig heeft, kan hier worden aangeschaft blijkt, als wij het plaatsje verlaten. Wij kiezen voor de short cut. Vóór Nuestra Señora de Livramento linksaf over een binnenweg, die ons door een prachtig golvend landschap omhoog en omlaag richting Cáceres voert naar de BR174. Rond etenstijd gebruiken wij in een wegrestaurant een warme maaltijd, waar wij door de goede WIFI een mailtje van Hans & Martha ontvangen. Hans & Martha volgen, evenals wij van plan zijn, de BR070 om in Bolivia San Ignacio de Velasco te bezoeken en de Missionroute te rijden. De grenspost San Matias is echter gesloten! Met name in Santa Cruz en La Paz zijn de burgers in opstand gekomen! Evo Morales heeft het tellen van stemmen tijdelijk gestaakt en een dag later voortgezet. Aanvankelijk gaan de stemmen voor de presidentsverkiezing gelijk op. Na hervatting is Evo koploper. Dit riekt naar fraude, vinden de aanhangers van de rivaal van Evo Morales. Bij de grenspost kan niemand er een zinnig woord over zeggen, hoe lang de grens gesloten zal blijven. Hans & Martha hebben één nachtje gewacht bij San Matias, maar zijn omgekeerd en hebben besloten naar Iguazu te rijden om de watervallen te bezoeken. Jeetje, wat nu? Weer geen Missionroute kunnen rijden?! Speciaal eerder Nederland verlaten om de Pantanal in Brazilië en de Missionregio in Bolivia vóór de regens aanvangen, te kunnen bezoeken. Wij balen! Goede raad is duur! In elk geval, zijn wij blij, dat Hans ons dit reisje bespaart. Wij moeten nu overhaast beslissen wat te doen. Hier hebben wij geen rekening mee gehouden! Hoeveel dagen mogen wij maximaal nog in Brazilië blijven? Te weinig om een ons onbekend deel van Brazilië te verkennen. De afstanden in Brazilië zijn gigantisch. Wij kunnen alleen Uruguay, Paraguay of Peru in om Brazilië op tijd te verlaten vóór de deadline verloopt. Wij besluiten door te rijden naar het noorden om een overnachtingsplaats te bereiken, want langs de weg slapen is absoluut geen optie. In allerijl heeft Jan op iOverland een overnachtingsplek gezocht en gevonden op een recreatieterrein. Een eind weg, maar ervoor is niets bekend. Wij vertrekken na H&M een berichtje te hebben gestuurd om hen te bedanken. Voor Cáceres ontmoeten wij hen in hun camper. Wij zwaaien, maar in het drukke verkeer ontgaat het hen, dat wij elkaar passeren. Te druk met rijen vrachtwagens op beide rijbanen om te stoppen. Beide chauffeurs karren door. Na Cáceres slaan wij af richting Mirassol d’Oeste via Curvelandia naar Lago Azul. Een verschrikkelijk slechte weg! Ontzettend veel tegenliggers! Dagjesmensen, die zich hebben verpoosd. Wij volgen het smalle pad via boerderijen, waar telkens opnieuw veeroosters moeten worden gepasseerd. Precies bij de laatste vóór het toegangshek naar het recreatieterrein horen wij een luid gekraak… Wij rijden dit houten rooster aan gort, maar blijven gelukkig niet steken. Vervelend! Het rooster zal niet in een goede conditie zijn geweest. De veewagen rijdt beladen met koeien eveneens deze weg. De zon gaat reeds zakken. Gelukkig kunnen wij terecht. Na parkeren, inschrijven en vooruit betalen, naar de douche. De duisternis valt snel: binnen een kwartier. Bij een flakkerend lampje douchen wij in een ruimte vol donkere schaduwen, opgeschrikt door rondfladderende vleermuizen en een dikke pad, die grote sprongen maakt. Een opgeluchte Carla trekt de camperdeur achter zich dicht om te genieten van haar eigen vertrouwde omgeving. Jan steekt er de draak mee. Hij wordt er niet warm of koud van! Vroeg uit de veren! De eerste recreanten melden zich reeds om afkoeling en verpozing in het water te zoeken. Wanneer wij het terrein willen verlaten, moet eerst de sleutel worden opgehaald, want wij staan op een afgesloten terrein, wat kennelijk als overloopterrein wordt gebruikt. Op het moment van arriveren, was het hek geopend en stonden er op ons terrein auto’s geparkeerd. In plaats van rechtsaf, slaan wij dit keer linksaf na de entree, waar een stroom verkeer vandaan komt. Op een volgende kruising geen verwijzing naar Lago Azul! Hoe nu? Op de Garmin verschijnt dat wij in oostelijke richting rijden… Dit brengt ons aan het twijfelen. Wanneer wij dorpsbewoners ontmoeten, checken wij, waarnaartoe deze weg leidt. Helaas! Verkeerd gekozen! Omgedraaid! Een prima te berijden goed onderhouden onverharde weg brengt ons binnen de kortste tijd op de grote weg naar Porto Velho. De staat van deze onverharde weg doet ons herinneren aan de prima wegen in Paraguay, in de door Mennonieten bevolkte gebieden, waar een onderhoudsplicht van het wegennet geldt. Een veel betere toegangsweg dan vanuit het zuiden! Het verkeer op de BR 174 is op de zaterdag even druk als op de vrijdag! Wij rijden langs talloze inheemse nederzettingen in de dichte bebossing van de jungle. Nergens een overnachtingsplek! In een dorp heeft een overlander bij een school overnacht. Carla ziet de school en attendeert Jan op een afslag, die mogelijk naar de school leidt. Het is razend druk op de weg. Zware vrachtwagens rijden achter ons, maar komen ons ook tegemoet, waardoor Jan belet wordt te stoppen of af te slaan. Bij de aangegeven coördinaten is uitsluitend een parkeerplaats vol bagger. Óf de coördinaten kloppen niet óf de afslag is verlegd… Bovendien nog steeds plenty vrachtwagens, die stoppen verhinderen, om linksaf te slaan! Hierna verdwijnt de zon, wordt het binnen het half uur donkerder en donkerder. Verschrikkelijk moeilijk om de rijbaan te onderscheiden met de vele potholes bij dit intensieve verkeer en geconfronteerd te worden met inhalende vrachtwagens met mankementen in de verlichting. Schijnwerpers kan je uitsluitend gebruiken als er geen tegenliggers in het vizier zijn. Aan en weer uit, maar alle beetjes helpen. In het donker rijden wij tot een tankstation ten zuidoosten van Vilhena. Een keurige plek naast het kantoor krijgen wij door de pompbediende toegewezen onder een afdak, wat prettig is als het begint te plenzen. Gelukkig kunnen wij hierdoor in de warmte het hefdak gebruiken en de ramen op een veilige kierstand zetten om een weinig te ventileren. Voor het eerst eten wij maistaart! Dat smaakt goed! Het is onrustig slapen op een tankstation met tankende vrachtwagens en auto’s en vrachtwagens, die de verplichte rust in acht nemen zoals in Europa. Alleen arriveren en vertrekken tijdens de nacht vele vrachtwagens… Houden die zich aan de verplichte uren of wordt er mee gesjoemeld? Niet echt uitgerust vertrekken wij ’s ochtends. Wij rijden over een hoogvlakte op ongeveer 600 m hoogte. Enorm uitgestrekte akkers, zover het oog reikt. Tussen de stoppels van de mais groeit soja. De enige mogelijkheid om te overnachten is op een tankstation of bij een hotel langs deze drukke verkeersader. In feite zien wij geen plek, waar wij zouden willen overnachten. Wij rijden door en door tot ná Jaru vóór Ariquemes de afslag naar Rancho Grande / Pousada Ekologica opdoemt. In kilometers niet ver verwijderd van de BR 364, waarin de BR 174 is overgegaan. Echter een wegdek vol ontzettend diepe gaten! Personenauto’s kunnen vele gaten omzeilen, maar met onze wielbasis lukt dit niet! het lijkt erop, dat onze wagen elke kuil een zoentje geeft… Zeer hardhandig! Wij rammelen uit elkaar! In het donker wederom met vele medeweggebruikers een tijdrovend dilemma! Een man op een motor geeft aan, dat wij goed zitten en ná het kerkje linksaf moeten slaan. Dit is een goede aanwijzing, want de borden zijn toe aan een opknapbeurt en zijn zeer slecht te lezen. Het kerkje! Opgelucht halen wij adem en rijden de onverharde weg op, die 14 dagen terug met een shovel is gedaan. Een verademing! Glad en voor 2 wagens breed! Echter steil met een diep dal en steil omhoog alsof wij ons op een skatebaan verplaatsen. Een tropische regenbui weerhoudt het verkeer dit gedeelte te rijden. Een etmaal van droogte eroverheen laten gaan, dan lukt het de passage te nemen, vertelt onze gastvrouw later. Wij missen het bord wat niet te lezen valt en rijden in het donker te ver door. De weg wordt slechter met diepe geulen, steiler en smaller. Zijn wij verkeerd? Wij steken heen en weer om te keren. Proberen het gepasseerde zijpad en staan stil voor een massief hek, voorzien van een groot hangslot en de naam Rancho Grande. Hier moeten wij zijn. Geen bel, geen optie binnen te komen. Wat nu? Wij beraadslagen. Uitkomst! Twee mannen, de boer en zijn voorman, komen af op het zware geluid van de motor, wat alleen van een tractor of zware wagen afkomstig kan zijn. Het meest waarschijnlijk van een overlander. Die arriveren altijd laat, meldt de vrouw des huizes van Duitse afkomst, de volgende dag. Zij begrijpt er niets van dat wij over die luttele kilometers van de grote weg tot hun huis 7 kwartier hebben gereden. Overlanders moeten gewoon vroeger komen. Ze heeft gelijk, dat overdag het traject gemakkelijker te rijden is. Echter op de snelweg ben je afhankelijk van het verkeer en de overnachtingsplekken, die in Brazilië dun gezaaid zijn! Hierdoor word je gedwongen eindeloos veel kilometers af te leggen!!! Een hele dag rijden is werkelijk niet fijn en doodvermoeiend. Temeer doordat het traject eindeloos veel extreem hoge drempels kent om het verkeer af te remmen, zodra er enige bewoning is of een school is gesitueerd. Bovendien rijdt onze wagen geen 100-120 km per uur, waardoor dit traject voor ons tijdrovend is. Aan de andere kant begrijpen wij hun zienswijze. De mensen gaan hier op tijd naar bed en staan vroeg op. Wij zijn er nog steeds niet achter, wat ongeveer de bedtijd is in deze landen. Wij houden het op 20 – 21.00 uur tot 5 á 6 uur als meest regulier voor hardwerkende boeren en winkeliers, alhoewel wij ook heel andere tijden hebben leren kennen. Begrijpelijk, dat in dit kader 19.45 uur als redelijk aan de late kant wordt beschouwd…Deze boer staat inderdaad ‘s ochtends vroeg op! Bovendien blijkt de vrouw des huizes op 50 jarige leeftijd MS te hebben gekregen, terwijl zij altijd bergen kon verzetten. Helaas is zij nu aan een rolstoel gebonden en heeft meer hulp nodig, alhoewel zij een sterke vrouw is en probeert zoveel mogelijk zichzelf te redden. Zo traint zij nu zelf een hond, omdat haar eigen trouwe viervoeter recent is overleden. In de middag heeft zij haar man in de open werkplaats tegenover onze staplek geholpen door in de rolstoel het zaagsel op te vegen. Bewonderenswaardige krachtsinspanning! Even later keert zij met de nieuwe hond terug en start de gehoorzaamheidstraining. Carla is bezig met de was op te hangen, te keren en binnen te halen. Haar aandacht wordt getrokken naar het grasveld. Het is te ver weg om goed te kunnen beoordelen. Wat gebeurt daar? Behoort dit tot de training of is er iets loos? Voor het tot Carla goed en wel doordringt, snerpt het geluid van de stem van de vrouw over het open veld en komt de man aangesneld. De wielen van de rolstoel zijn verstrikt geraakt in de lange lijn, waaraan de hond vastzit. De vrouw dreigt met rolstoel en al om te vallen… Carla vindt het niet snugger van zichzelf, dat zij niet eerder heeft gereageerd, terwijl zij erop staat te kijken. Te laat beseffend, dat de vrouw hulp nodig heeft. Het tafereel maakt duidelijk wat een impact een ziekte als MS op het leven van deze twee mensen heeft. De vrouw vertelt, dat zij geluk heeft, want haar oma heeft de ziekte op 39 jarige leeftijd gekregen. Van dichtbij meegemaakt en gedacht, gelukkig gaat de ziekte aan mij voorbij… Onverwacht plotseling de verschijnselen van oma… Dapper om zoveel mogelijk van het leven te maken! Bewondering voor de man aan haar zijde! Jan opent voor de eerste keer, sinds het open springen, de achterdeuren om de lattenbodem van onze bedden te repareren. Het grote aantal hoge drempels onderweg, hebben gister de zijkant van Carla’s bed tegen de achterdeuren doen schuiven, waardoor de latten uit de bevestigingspunten zijn geschoten. Mogelijk is lijm door de hitte verdroogd. In elk geval heeft Jan ‘s avonds provisorisch de lattenbodem in elkaar moeten zetten, alvorens het bed te gebruiken is. Degelijk bevestigt Jan ’s ochtends de latten, controleert nu alle latten en bindt beide frames aan elkaar vast, zodat er weinig bewegingsruimte bestaat om uit elkaar te schuiven. Hopelijk houdt de lattenbodem het tot wij weer thuis zijn. Nu de deuren open zijn, vullen wij de medicijnvoorraad aan uit de kratten in het ruim en halen eruit, wat wij binnenkort hiernaast nodig hebben, zodat voorlopig de achterdeuren niet hoeven te worden geopend. Met de nieuwe lijmklem is het voor Jan simpeler om de deuren te sluiten. Een lange zwarte veter wordt gebruikt om de grendel te fixeren. Het lukt veel gemakkelijker dan Jan verwacht. In het donker blijken de koplampen veel te hoog te staan! Meteen maar bijstellen, ofschoon wij ons hebben voorgenomen vroeger te stoppen als wij ergens een parkeerplek zien, want in het donker rijden bevalt ons absoluut niet! De watercontainer is voorzien van een tap. Het kraantje vertoont een scheurtje. Tape houdt niet… Een mooie gelegenheid om de scheur te lijmen. Hopelijk is dat een afdoende oplossing…Tussendoor knappen wij allerlei klusjes op. De ventilatoren krijgen een schoonmaakbeurt. De wc eveneens. Kastjes opnieuw ingeruimd. Het is een publieke vrije dag voor de ambtenaren en het bankpersoneel: een vrije dag voor het overheidspersoneel. Voor velen eveneens een vrije dag. Zij feesten mee met de anderen. Er ligt veel stil. Wij genieten van de koelere temperatuur. Eindelijk weer eens bijslapen! Onze dochter heeft ons reeds gewaarschuwd, dat het 3 tot 6 maanden kan duren, eer ons lijf zal zijn hersteld. Wij hebben geen idee, waardoor wij zo ziek zijn geworden, maar we zijn ons ervan bewust, dat wij er nog niet zijn. Bij het minste of geringste zijn wij doodmoe. Wij liggen regelmatig om 8 uur in bed en slapen een gat in de dag. Het klokje rond! Onvoorstelbaar! Kennelijk heeft ons lichaam zoveel rust nodig. Wij gebruiken de goede Wifi om kaarten van Maps.me binnen te halen, updates te verwerken voor de computer, de iPad en onze mobieltjes. Een mailtje gaat uit naar de Nederlander, die wij op de Salar van Uyuni in Bolivia in september 2017 hebben ontmoet. Wij mogen hem altijd om hulp vragen, heeft hij indertijd tegen ons gezegd. Wij vragen hem advies over een bezoek aan Bolivia. Hij blijkt met zijn Boliviaanse vrouw en hun kind ondertussen naar Nederland te zijn vertrokken en niet meer in Santa Cruz woonachtig te zijn. Zij raden ons af op dit moment Bolivia te bezoeken, al zouden de grenzen worden heropend, daar de bevolking blokkades heeft opgeworpen als verzet tegen de gang van zaken tijdens de recente presidentsverkiezing. Hij bevestigt, dat auto’s op de verschillende wegen belaagd worden met stenen en het zeer onrustig is in Santa Cruz, La Paz en Cochabamba, maar ook in bergdorpen. Zijn vrouw heeft deze actuele informatie via betrouwbare contacten. Jan krijgt druppelsgewijs nieuws via Facebook van Overlanders, die in Bolivia zijn komen vast te zitten. Dit willen wij niet meemaken! Wij proberen zoveel mogelijk inlichtingen in te winnen om alsnog onze plannen eventueel aan te kunnen passen… Wie weet kunnen wij alsnog via de grensovergang Guajará- Mirim Bolivia in en naar Trinidad rijden om erna de Missionroute te rijden. In omgekeerde volgorde als gepland: van west naar oost in plaats van oost naar west. In dat gebied is het tot nu toe nog steeds rustig…De rust kan weerkeren… Het wordt echter steeds lastiger informatie te verkrijgen over de stand van zaken binnen Bolivia. Wij slapen veel en doen allerlei klusjes, waar wij nog niet aan zijn toegekomen door onze haast voor het regenseizoen aanvangt, de Pantanal en Bolivia te doen. Jan plakt een regengoot aan de bestuurderskant in de hoop, dat wij bij een plensbui de ramen open kunnen laten staan opdat wij kunnen ventileren. Carla organiseert dat de schoorsteen thuis uiteindelijk wordt gerepareerd vóór de stormen aanwakkeren. Ideaal als je een basis hebt om via een functionerende Wifi zaken fatsoenlijk te regelen! Wij genieten van het landschap waarin de Rancho is gesitueerd. De Pousada is indertijd mooi opgezet! Degelijk geconstrueerde gebouwen! De vader van de vrouw des huizes heeft na een verblijf in Venezuela dit bedrijf in Brazilië ruim 40 jaar geleden opgezet. Prachtige bomen bieden aangenaam verkoeling door voldoende schaduw te bieden. Een groot gedeelte van het bedrijf bestaat uit oerbos. Officieel is dit een verplichting van de regering, maar vele boeren houden zich hier niet aan. Er staat zelfs een percentage voor: als wij goed zijn geïnformeerd zelfs 50%. Controle van overheidswege ontbreekt. Beetje bij beetje wordt er gekapt en ontbost, waardoor agrarisch land kan worden uitgebreid en oerbos wordt omgezet in goed te bewerken arealen, gescheiden door plukken oerbos. Dit komt overeen met wat wij onderweg vaststellen. Mevrouw verdedigt met vuur de noodzaak om oerbos te behouden. Het is voor haar een hot item! Zij geeft aan, dat wij het pad moeten wandelen om van het echte oerbos te genieten. Wij willen haar vragen, waar het pad is te vinden, maar wij zien haar en haar echtgenoot niet meer… Pas als wij de boerderij verlaten, ontmoeten wij elkaar op de onverharde weg. Zij hebben vanwege de regen bij haar ouders in een naburige plaats overnacht, omdat de weg hoogstwaarschijnlijk door de hevige regen niet te berijden zou zijn en zij hun huis niet zouden kunnen bereiken. De grote weg is wederom druk. De vele vrachtwagens brengen de woorden in herinnering, dat dit vroeger een onverharde weg was. Sinds de haven van Porto Velho is aangepast om grotere schepen toe te laten is de intensiteit van het verkeer op de weg en op de vaarwegen enorm toegenomen volgens de vrouw des huizes en is de prachtige natuur in dit gebied volgens haar grotendeels verloren gegaan. Wij gaan op weg naar Porto Velho om boodschappen in te slaan in de supermarkt, waar Jan in januari zo prettig inkopen heeft kunnen doen. Er staan feestdagen voor de deur. In Peru was twee jaar geleden op deze dagen niets te koop, omdat alles uitverkocht was of gesloten. Liever geen herhaling. Het is buitengewoon druk in de supermarkt en de voorraden zijn minimaal… Jan baalt als een stekker bij het zien van de lege schappen. Wat hij echt nodig heeft, bemachtigt hij. De rest komt later wel weer een keer… Jan wil niet op het parkeerterrein overnachten van het grote winkelcentrum. Hij is benauwd, dat wij dan verplicht worden hier drie dagen te overnachten, omdat mogelijk de hekken vanwege de feestdagen blijven gesloten. Wij rijden na het inkopen doen meteen door de Transocéanica op, om bij een tankstation te overnachten, waar je van 22 uur tot 6 uur niet kan tanken. Tezamen met verschillende vrachtwagens hebben wij hier een rustige overnachtingsplaats. Van 20 uur tot 5 uur slaapt Jan tot de vrachtwagens vertrekken. Carla draait zich nog eens om en tuft verder. Jan lukt dat niet. Hij staat op en maakt het ontbijt gereed, waardoor wij deze ochtend werkelijk om 7.30 uur wegrijden! Voor Carla’s doen ontzettend vroeg! Wanneer wij verder rijden zijn wij verbaasd. In januari hebben wij dezelfde weg gereden en nu herkennen wij op het traject van Jaci-Paraná naar Mutum-Paraná werkelijk niets van de omgeving…Alles ziet er zo geheel anders uit! Toentertijd reden wij over een dijk, om de beurt in blokken, omdat er slechts één rijbaan ter beschikking was, terwijl er naarstig werd gewerkt om de weg te herstellen. Wij waren omgeven door water, alsof wij door één groot overstroomd gebied reden. Overal staken bomen boven het water uit en op een bepaalde plek lagen meerdere woonboten afgemeerd. Niets, maar dan ook niets herinnert hieraan, dan kale bomen die er levenloos uitzien en twee afgemeerde woonboten. Slechts de lange brug met het hotel en het recreatiestrand herkennen wij in een lange bocht over de rivier bij Mutum-Parana. De Madeira en de Paraná zijn nu op zichzelf stromende rivieren, die niet tezamen zijn gevloeid en het gehele gebied hebben overstroomd, zoals in het begin van dit jaar, toen alles blank stond. Wij passeren de afslag naar Guajará-Mirim en laten deze letterlijk links liggen, want de toestand in Bolivia is nog niet gestabiliseerd. Onverstandig nu Bolivia te bezoeken, al zou de grens toegankelijk zijn.… Als wij Abunã bereiken ligt de pont aan onze zijde, waardoor wij meteen kunnen oversteken. In 10 maanden heeft de bouw van de brug, met zeer hoge pijlers vanwege het wassende water in het regenseizoen, behoorlijke vorderingen gemaakt! Aan beide zijden heeft men de oprit naar de brug zelfs aangelegd…Het is interessant om de veranderingen te constateren, die sinds ons passeren, hebben plaatsgevonden. Aanvankelijk vindt Carla het een onaantrekkelijk traject, wat wij sinds de Pantanal richting noorden afleggen. Ontzettend druk en weinig interessant, maar deze nieuwe aspecten bekoren haar. Wij leggen heel wat kilometers af. Vóór Xapuri zien wij in een bocht van de weg een schitterend plekje om te overnachten vóór het hek langs de oprit naar een coöperatieve gemeenschap van de inheemse bevolking. Wij vragen een passerende auto of wij hier mogen overnachten, als zij bezoekers naar het bushokje brengen aan het eind van het pad dichtbij de weg. Tot het donker wordt en zodra het licht is, horen en zien wij, dat het hek regelmatig wordt geopend en gesloten door passanten, die allen even vriendelijk groeten. Brommers rijden af en aan om mensen naar het bushokje te brengen of op te halen. Uit een witte personenauto rollen vele volwassenen en kinderen… Onvoorstelbaar hoe ze er allemaal inpassen. Terugkerend van of op weg voor familiebezoek? Kennelijk is er een bus in aantocht…. Wij genieten van een prachtige zonsondergang en eveneens van de geweldige zonsopgang. Heel veel aangenamer dan het drukke tankstation in Capixaba, waar wij de vorige reis slecht sliepen door alle bussen en andere voertuigen met een tussenstop om een ieder de gelegenheid te geven de toilet te gebruiken. Wederom zet het slechte wegdek zich voort. Gister kilometers lang ontiegelijk veel potholes. Het is een prachtig heuvelachtig landschap. Opvallend is dat in de diepe dalen de potholes aanwezig zijn. Kennelijk wordt de weg ondermijnd, waardoor het slechte wegdek ontstaat. Het blijkt, dat de gister geplande overnachtingsplek in Xapuri nog vele kilometers van onze slaapplaats verwijderd is. Xapuri is de woonplaats van de rubbertapper Chico Mendes, in 1988 vermoord na jaren succesvolle strijd tegen de vernietiging van oerwoud door houthakkers en boeren. De woede over de moord op hem heeft ertoe geleid, dat de bescherming van oerbos in de Acre State daadwerkelijk na zijn dood ter hand is genomen en is gerealiseerd. Na Brasiléia tanken wij. Wellicht is er geen optie vlak voor de grens of aan de andere zijde van de grens. Liever in de voorzorg. Opvallend is de verandering van de omgeving: hogere heuvels in een weids glooiend landschap, minder bebost, waardoor het gebied opener oogt. Deze streek is dunner bevolkt. Het is een mooi gebied! Na ongeveer een uur bereiken wij de Braziliaanse grens. Wanneer wij de wagen hebben geparkeerd, worden wij gecorrigeerd. Wij moeten de camper verzetten. De afhandelingen op de Braziliaanse grenspost verlopen voorspoedig. Eerst naar de federale politie, die belast is met de immigratie, waar wij een uitreisstempel krijgen in ons paspoort. Hierna bij de douane het papier met de toekenning om tijdelijk gedurende maximaal 90 dagen onze auto in Brazilië te mogen gebruiken, inleveren. Dit alles is binnen een kwartier geregeld! Wij staan verbluft over de snelheid! Op naar de Peruaanse grenspost. Een geringe afstand. Wij mogen de wagen echter niet voor het Braziliaanse kantoor laten staan en zijn verplicht de wagen een 50 tot 100 meter te verrijden. Bij de Peruaanse immigratie blijken wij reeds keurig te staan geregistreerd, daar wij 2 jaar terug Peru hebben bezocht. Er hoeft niets te worden ingescand! Geen foto gemaakt te worden of vingerafdrukken gegeven te worden. Zelfs de verblijfsdata staan in de computer. De ambtenaar meldt, dat wij Peru reeds eerder hebben bezocht en noemt de periode. Een gevoel van - Big brother is watching you – komt over ons heen. Je weet, dat alles wordt geregistreerd, maar wanneer alles zo wordt opgelepeld, is het desondanks een rare gewaarwording. Effectief: wij zijn in een wip klaar bij de Peruaanse immigratie. Op naar de Peruaanse douane. Waar gehuisvest? Het blijkt, dat de grenspost wordt gerenoveerd. De douane is tijdelijk ergens anders ondergebracht. Buiten op een bankje wachten wij tot een man de benodigde gegevens komt ophalen om naar elders te verdwijnen. Prima, als hij inderdaad Jan zijn paspoort en kentekenbewijs met het benodigde formulier voor tijdelijke import overhandigt, wanneer hij gereed is. Het duurt eeuwen… Buiten ons gezichtsveld… Uiteindelijk krijgen wij te horen, dat de douane geen computer tot zijn beschikking heeft en alles handmatig moet verwerken. Drie kwartier! Geregeld: een vrijbrief voor 90 dagen rondtoeren in Peru! Bolivia is out of the picture!
[userId] => 347276
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5071478
[countryId] => 26
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 1048
[author] =>
[cityName] => Assis Brasil
[travelId] => 506620
[travelTitle] => Een overzee's avontuur
[travelTitleSlugified] => een-overzee-s-avontuur
[dateDepart] => 2016-10-10
[dateReturn] => 2017-08-27
[showDate] => no
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Brazilië
[countryIsoCode] => br
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/brazili,assis-brasil
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/347/276_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => mission-impossible
)
[16] => stdClass Object
(
[username] => CarlametJan
[datePublication] => 2020-02-10
[title] => De Noordelijke Pantanal
[message] =>
Een asfaltweg voert ons het plaatsje Poconé uit. Op de splitsing richting Porto Jofre strekt zich een onverharde weg voor ons uit. Redelijk om te zien. Al ras verandert de zandweg in een puur wasbordtraject! Wij worden door elkaar gerammeld! Buitengewoon enerverend en vermoeiend! Grijze termietenheuvels aan weerszijden in tegenstelling tot de rode termietenheuvels in de zuidelike Pantanal. Wanneer wij de entree van Parque Nacional do Pantanal Matogrossense bereiken, passeren wij zonder te stoppen om door te rijden naar Pousada Portal Paraiso om te informeren of wij hier kunnen overnachten. Een vriendelijke oudere man duidt ons waar wij kunnen parkeren, nadat wij voor 2 nachten contant hebben betaald. Zoon Mateus komt even later om te wijzen, waar wij elektriciteit vandaan kunnen betrekken, waar wij kunnen douchen en gebruik kunnen maken van het toilet. Zelfs een gasfornuis staat tot onze beschikking en een heus zwembad om af te koelen in de hitte. Wij zoeken een hoog gelegen plekje naast de omheining van het zwembad, waar wij horizontaal staan, vanwaar wij een weids uitzicht hebben over het open veld, wind kunnen vangen en de zon onze zonnepanelen kan opladen. Echter met de kont naar het zuiden, want de zon draait over het noorden, zodat de achterdeuren niet de ganse dag in het zonnetje staan zoals bij de zeven watervallen! Onder de boom diagonaal tegenover ons, staat een Frans echtpaar, die zojuist uit Porto Jofre zijn teruggekeerd. Zij vertellen, dat het de moeite waard is om deze plaats te bezoeken. Wij zullen onderweg echter geen boodschappen kunnen doen. Helaas zijn wij aangewezen op Poconé. Excursies, overnachtingen en maaltijden moeten in het park contant worden afgerekend. Hebben wij dan wel genoeg Braziliaans geld tot ons beschikking? Wij nemen ons voor de volgende dag te informeren of het mogelijk is mee te rijden naar Poconé als de heer of vrouw des huizes naar het stadje gaat. Als wij ons installeren blijkt namelijk de achterdeur helaas los te zijn gerammeld op de ripoweg! Weer uit het slot! ’t Lukt niet de deuren te sluiten! Provisorisch de achterzijde gesloten. Gelukkig hebben de kleine 15 kilometer niet zo’n ravage aangericht als op het traject van zuid naar noord. Jan bedenkt, dat hij een extra schuifslot wil monteren om de deuren in het gareel te houden. Eerst op tijd naar bed en bijkomen van de vermoeienissen. ’s Ochtends lukt het Jan de afgekoelde achterdeuren te sluiten! Voor hoe lang houdt dit stand? Op iOverland hebben wij gelezen, dat je een maaltijd in het restaurant van de Pousada kunt gebruiken. Een goed uitziende maaltijd wordt ons voorgezet. Mooi opgemaakte schotels! Koffie toe. Er hangt een sticker, dat je met Visa kunt afrekenen. Wat een geluk! Dan hebben wij zeker genoeg geld, want wij hebben extra gepind om alle onkosten te kunnen afrekenen als wij contant moeten betalen. Wanneer wij dit checken, blijkt men de Visa niet meer te accepteren. Jan mag na de siësta met de heer des huizes meerijden naar het stadje om te pinnen en een schuifgrendel te kopen in de ijzerhandel. Dikke pech! Beide Bradesco pinautomaten zijn leeg… Nul op het rekest! Bovendien blijken alle winkels gesloten, want het is een of andere rooms-katholieke feestdag. Onverrichterzake keren de mannen terug naar de boerderij. Carla heeft ondertussen buikpijn. Een vreemd bloederig blaasje in haar lies. Last van een teek? Jan bekijkt het plekje en geeft aan, dat dit veroorzaakt is door een ander insect. Later op de avond en in de nacht worden beiden hondsberoerd. Alles doet zeer. Hevige diarree, buikkrampen, hoofdpijn, terwijl Carla ook moet overgeven. De spierpijnklachten verdwijnen vrij spoedig. Alleen voelen beiden zich hondsberoerd en doodmoe. De temperatuur van 40 / 41 graden Celsius zorgt, dat je lichaam oververhit raakt, wat niet tot herstel bijdraagt. Carla slaapt en slaapt - 3 dagen lang-, terwijl Jan zich op de been houdt om voor beiden te zorgen. Hij is echt niet lekker, maar gelukkig niet zo ziek als Carla, die dit keer weer oververhit raakt en door Jan gekoeld wordt. Met antibiotica herstelt Carla beetje bij beetje. De baas biedt na 3 dagen aan met zijn vrouw boodschappen in het dorp voor ons te doen. Wij zijn daar inderdaad te beroerd voor. Hij heeft ook een solide metalen schuif weten te vinden om de achterdeuren te vergrendelen. Na een weekje knappen beiden stapje voor stapje wat op. Yoghurt en veel drinken… Op zijn gemakje probeert Jan zijn terugkerende energie in de auto te steken om de wagen rijklaar te maken. Elke dag wat. Olie wordt aangevuld. Controle van het linker voorwiel, wat in de zuidelijke Pantanal lekte. De moer op het linker voorwiel zit nog stevig vast en er zit voldoende olie in. Gelukkig geen trammelant. Tot hier toe hebben wij beiden het voorwiel goed in de smiezen gehouden. De schuif wordt op de achterdeur geplaatst, maar met een Leunse oplossing. Onze overleden vriend wist altijd noodoplossingen te bedenken als iets niet mogelijk was op de normale manier te regelen. Met dit keiharde metaal is inderdaad een inventieve oplossing noodzakelijk. Jan is trots op wat hij presteert! De bank is nog steeds niet bevoorraad met flappen! De zoon wisselt dollars voor Braziliaans geld, want wij verblijven veel langer dan gepland op de Pousada. Het herstel kost tijd en geld! De Fransen zijn na 2 nachten vertrokken. Wij staan ruim een week alleen, wanneer een Zwitsers echtpaar met een dochtertje van 4 ½ jaar arriveert vanuit Bolivia, waar zij Trinidad hebben bezocht en de Missionroute hebben gereden. Carla is nog steeds slapjes en niet echt lekker. Zij rust veel, leest wat en hangt in haar stoel onder de door Jan uitgezette luifel, terwijl zij vogeltjes kijkt. De stokken kunnen aan het hek worden vastgemaakt, waardoor de wind de luifel niet kan optillen en meenemen. Alsof wij dit gepland hebben vooraf… Wanneer de darmen eindelijk op gang komen, titreert Jan haar medicatie, waardoor zij beetje bij beetje uit het dal omhoogklimt. Wiebelig op de benen… Oefening baart kunst. Alras geen dronkenmansloop meer in de benen. Voor de eerste keer beklimt Carla de vogeluitkijktoren naast het zwembad en wandelt zij met Jan op een andere dag naar het meertje, waar de ossen verkoeling zochten, toen zij nog hier in de weide liepen. Op deze leeftijd doe je met ziekte meteen een jasje uit! Heerlijk onder de lauwe douche… De mevrouw van de Pousada regelt de was en neemt Jan mee naar het stadje voor boodschappen. Bradesco is bevoorraad: Jan kan pinnen! Het zwembad is gereinigd voor de Zwitsers naar aanleiding van hun verzoek. De eerste keer sinds onze aankomst… Het oogt redelijk schoon. Alle vijf gebruiken wij het zwembad om af te koelen. De buitentemperatuur is alle dagen rond de 40/41 graden Celsius. Een mens knapt werkelijk op van het zwembad! Wanneer wij eruit zijn, groeien de algen door wat erin waait en de vogels in het water laten vallen, versterkt door de extreem hoge temperatuur. De volgende dag is het zwembad te vies om te gebruiken! Het Zwitserse meisje is helemaal teleurgesteld, dat zij niet van haar ouders het water in mag. Gister kon zij geen genoeg krijgen van het water en genoot zij volop! Balorig wil zij niets anders dan in het zwembad… Helaas werkt de pomp niet als de vrouw des huizes in de middag probeert het zwembad te schonen. De bladeren en de algen eruit vissen met het schepnet en de bodem stofzuigen is onvoldoende… De zoon des huizes komt eraan te pas als hij ’s avonds op de boerderij terugkeert… Het lukt hem evenmin de pomp werkend te krijgen! De volgende dag vertrekken de Zwitsers naar Porto Jofre, daar het zwembad buiten gebruik is. Niemand kijkt naar het zwembad om! De dag erop wordt plots het zwembad ijverig geschoond. Wij maken dankbaar gebruik van de gelegenheid als de klus is geklaard. Twee vrouwen arriveren met een zestal kinderen en picknickmanden. Zij hebben kennelijk het zwembad geboekt… Wij maken ruimte, waarvoor zij bedanken. Aanvankelijk zingen de twee grotere meisjes van een jaar of acht met heel veel plezier Braziliaanse liedjes, terwijl alle kinderen op een rijtje in het water zitten op de treden van de trap, terwijl de ene moeder telkens een nieuw liedje inzet. Ontzettend gezellig! Gedurende een uur is het een drukte van belang in het zwembad met kinders die onder water zwemmen, spelen en spetteren, dat het een lieve lust is. Zo plotseling als zij zijn gekomen, zo plots verlaten zij het zwemwater om zich aan te kleden. Wanneer iedereen is aangekleed, gaan zij in het restaurant een ijsje eten. Kort, maar hevig. Heel gedisciplineerd, maar op een leuke wijze. Het zwemwater wordt meteen na hun vertrek gekleurd door algengroei. Het lijkt of je de algen ziet groeien…. Wat een ontzettend karwei om de kwaliteit van het zwemwater te bewerkstelligen en te behouden! Wij hebben inderdaad in februari dit jaar gezien hoe proper het zwembad in Santa Rosa bij Tinegasta in Argentinië was en hoeveel effort dit elke dag weer kostte van Carlos en zijn gezin! Carlos is echter de glansrijke winnaar in deze vergelijking! Eindelijk voelen wij ons na 2 weken zodanig opgeknapt, dat wij verder durven te reizen. Wij hebben besloten naar Porto Jofre door te gaan om daar een excursie te maken. De eerste 45 km na het verlaten van de Pousada passeren wij vele betonnen bruggen, die de families memoreren, die hier hebben gepionierd. Wij zien vrij weinig dieren onderweg. Een mannetjeshert met een prachtig gewei en een rank vrouwtjeshert bij een poel. Erna vele slechte houten bruggen! Met gaten en ontbrekende planken! Ontiegelijk goed opletten, waar je rijdt… Op de planken rijden, die als een spoorrails over de dwars gelegde planken, bevestigd op de steunbalken, zijn gelegd! Eén brug mist op het rijvlak een vereiste doorgang. Carla stapt uit om dit gat te overbruggen met een plank, die zij ergens anders vandaan haalt. Carla haalt opgelucht adem, telkens weer als wij de overzijde van de oever hebben bereikt en de brug achter ons laten. Jan lacht om haar reactie. In het moeras aan onze rechterzijde is een shovel bezig om de shovel van zijn collega hulp te verlenen, omdat hij met shovel en al weggezakt is in het moeras… Niet zo maar eventjes te klaren… Een vogel pikt een slang op die voor ons over de weg kruipt. Voor wij Porto Jofre bereiken, ontmoeten wij Fransen in een camper met tralies voor de zij- en achterramen, die ons een Pousada aanbevelen. De eigenaar blijkt niet aanwezig te zijn, wanneer wij ons melden. Hij is in de stad Cuiabá en kan morgenmiddag terug zijn. Er is geen parkeergelegenheid voor onze wagen op zijn terrein. Wij voelen er niets voor de auto langs het smalle pad te parkeren, wat de doorgaande weg is. Verschrikkelijk slecht vol gaten. Wij zien ervan af om van zijn diensten gebruik te maken en keren terug naar Jaguar Camp, wat er beter uitziet. Aanvankelijk zijn wij doorgereden tot de rivier São Lourenco om het plaatsje of liever gezegd gehucht te verkennen. Wie komen wij hier tegen? Het Zwitserse jonge echtpaar met hun dochtertje, die in de cabine met airco een hoofdbandje zit te vlechten om de tijd te doden. Zij hebben gister de ochtendexcursie gedaan en een jaguar gezien, vertellen zij blij, terwijl anderen tijdens de middagexcursie helemaal geen jaguars hebben gezien. Nu staan zij op de T-splitsing geparkeerd in afwachting van de komst van de pont, die hen over de rivier van Porto Jofre naar Corumbá moet vervoeren. Jan heeft op iOverland gelezen, dat iemand tegelijk met 200 koeien op de pont stond, wat een ondraaglijke stank teweegbracht, maar ook erg lang duurde. Meer dan een etmaal… Ruim 27 uur! Bovendien een kostbare geschiedenis: honderden US dollars! Jan had geen trek in zo’n expeditie! Eva en Patrick met Norina wel… Zij vinden het een groot avontuur, alhoewel niemand hen nader kan informeren over aankomsttijd, vertrektijd, duur en prijs van de boottocht. Zelfs niet waar precies de aanlegplaats is… Geduldig wachten zij in de hoop, dat de pont vandaag en bij daglicht arriveert… Jaguar Lodge is rustig als wij onze intrek nemen. Wanneer de avondschemering valt, komen en gaan taxi’s, en is er beweging op het terrein. In het donker arriveert een camper. Is dat niet zo’n camper als Martha & Hans bezitten, die graag met ons de Pantanal willen bezoeken? Maar zij zijn toch in Paraguay of Bolivia met vrienden, die vanwege de onlusten Ecuador hebben moeten ontvluchten! ’s Ochtends vroeg zien wij Hans buiten op weg naar het ontbijt! Het lijkt alsof wij met hen hebben afgesproken vandaag tezamen de tour te doen… Zij blijken gisteravond met de pont vanuit Corumbá in Porto Jofre te zijn aangekomen. Zonder 200 koeien… Echter volgestapeld met kisten, die telkens opnieuw moeten worden gestapeld, wanneer zij ergens hebben aangelegd om te lossen en te laden. Een rappe bezigheid! Bovendien bevindt zich een kleine hoeveelheid vee aan boord in de vorm van schapen en kippen van de meereizende passagiers. Zelf rusten en slapen zij in hun eigen wagen, die zich met de achterzijde dichtbij de rand van de laadklep bevindt, waardoor de trap naar de slaapcabine een 30cm van het water staat en zeer moeizaam is te beklimmen. Zeker voor Hans na zijn herseninfarct. Martha houdt haar hart vast en is enerzijds blij de pont te kunnen verlaten. Anderzijds ervaren zij de bootreis als zeer bijzonder. Centraal wordt er gekookt voor de passagiers, die hier gebruik van willen maken. Gezamenlijk wordt er gegeten. Dit verbindt de passagiers, die op zo weinig vierkante meters zoveel uren tezamen doorbrengen, alhoewel net als in de bus en de tram passagiers op verschillende plaatsen aan de wal gaan en nieuwe passagiers aan boord komen. Allen met hun hele hebben en houwen…. Desalniettemin zijn zij bekaf en rollen zij meteen na aankomst hun bed in. Na het ontbijt vertrekken wij met 7 anderen via het pad en de lange loopbrug over het moeras naar de oever, waar een royale punter met buitenboordmotor in het riet op ons wacht, om ons mee de rivier op te nemen. Hans & Martha, een jong stel Nederlandse backpackers, een jong stel uit Brazilië en een fotograaf uit Manaus zijn onze vaargenoten. Wij varen een behoorlijk eind de rivier op en zijn stomverbaasd plots ontiegelijk veel bootjes voor ons te zien dobberen, die duidelijk allemaal op hetzelfde uit zijn: dieren spotten! Op sommige bootjes staan fototoestellen met joekels van lenzen gestabiliseerd in een perfecte houder. Super de luxe! Het is muisstil op het water! Plots worden alle hoofden gewend in dezelfde richting. Op de oever loopt een jaguar! Hij staat stil en laat zich in de rivier glijden. De boten hebben een brede baan op het water voor hem vrijgemaakt. Tot onze stomme verbazing zwemt hij in een strakke lijn op zijn gemakje naar de overzijde van de rivier. Wij hebben nooit geweten, dat een jaguar kan zwemmen… Hij klimt op de kant en verdwijnt uit ons gezichtsveld in het dichte struikgewas van de jungle. Er wordt gas gegeven. De bootjes met de luxe outillage schieten vooruit, doordat ze meer power hebben. Een zijarm van de rivier in. Wij volgen en zien de jaguar van 4 jaar oud – manlijk -, na een poosje stil liggen in het water en wachten, uit de jungle tevoorschijn komen en over de oever wandelen. Hij vindt het welletjes, strekt zich uit onder een boom om zich amper meer te verroeren. De andere bootjes zijn door. Wij wachten, tezamen met twee maten van onze schipper, in stilte op ons plekje, maar er komt geen beweging meer in de jaguar. Slaapt hij? Onze schipper legt uit, dat jaguars van nature ontzettend lui zijn en weinig actie ondernemen als het niet nodig is. Anderen in onze boot hebben geen geduld meer. Zij vragen de schipper verder te varen en op zoek te gaan naar andere dieren. Zo varen wij een andere arm in. Hier liggen de grote lenzen in de aanslag! Twee jaguars -de broertjes Shadow en Dark- poseren alsof ze weten, dat iedereen hen graag vastlegt op foto of film. Een beeldschoon tafereel om gade te slaan! Beiden liggen en kijken ons aan, wanneer wij arriveren. Even later staat de ene broer op en loopt wat heen en weer langs de oever, keert terug naar zijn broer om naast hem stil te staan en iedereen aan te kijken… Ajuus… Hij draait zich om en verlaat het toneel. De ander blijft de hele menigte op zijn gemak bekijken om tenslotte op te staan, te geeuwen, eerst naar links te lopen, terug te keren, het pad op te gaan, wat zijn broer heeft genomen. Hij draait zich om en keert terug. Laat zich neer op de plek van zijn broer en bekijkt al die mensen in die bootjes opnieuw. Hij geeuwt en vindt het welletjes, staat op en wandelt langs het water naar links om tussen het hoge riet te verdwijnen. Geen van tweeën keert weer! Het is niet alleen vermakelijk om dieren te spotten… Iedereen zit met zijn lens gericht in dezelfde richting. Grote telelenzen in dezelfde richting is een mooi lijnenspel… Echter net als je denkt ze allemaal in een rijtje te kunnen vastleggen, dropt er één of verbreken er 2 het lijnenspel. Meerdere malen poogt Carla dit fraaie beeld vast te leggen, maar het lukt niet! Eén van de chique dames valt uit haar rol van gedistingeerde dame. Zij wil absoluut niet op de foto. Jammer, het zou een prachtige foto kunnen zijn… Wij varen door de wateren, maar zien in feite niet zoveel bijzonders. Mooie struiken, bloemen en bomen, daar niet van… Wij zijn echter hartstikke blij en beschouwen onszelf als enorme bofferds! Ondertussen is het goed warm! Heerlijk als de boot full speed naar de aanlegsteiger vaart en de wind voor afkoeling zorgt. Een prima warme maaltijd wordt ons voorgeschoteld in de Lodge. Hans is moe en gaat rusten. Martha boekt alsnog voor de middagtour. Wij hebben reeds gister op goed geluk beide toeren vastgelegd op grond van de ervaringen van anderen die niets of slechts 1 jaguar hebben gade geslagen. Welgemoed vervoegen wij ons ’s middags bij de steiger om ons geluk opnieuw te beproeven. Met zijn zevenen varen wij regelrecht naar een ander gebied. Jaguars hebben evenals katten hun eigen territorium, waar zij geen ander dulden. Dit maakt het iets eenvoudiger om de jaguars te traceren. In de ochtend blijken zij actiever dan in de namiddag. Je weet het echter nooit. Onze boot gooit het anker uit om niet door de stroming meegevoerd te worden. Ons geduld wordt op de proef gesteld, maar beloond! Een vrouwelijke jaguar met een gehalveerde staart door een opgelopen letsel tijdens een accident, komt aangelopen en klimt een beetje moeizaam in een boom. De privé gids van de Australische dame in onze boot is helemaal opgewonden. Hij observeert de jonge jaguar oplettend en constateert, dat zij voor de eerste keer zwanger is! De jaguar nestelt zich lui op een dikke tak en bekijkt ons vanuit haar comfortabele positie. Alhoewel, wanneer haar aandacht verslapt, maakt zij een schuiver en duikelt bijna van de tak, maar zij weet haar evenwicht te hervinden en zich beter te installeren. Een zwangere heeft meer behoefte aan rust! Dat is te merken! Weinig actie… Wij verlaten haar, want wij willen heel graag de reuzenotters zien. Onderweg zien wij cypabara’s. Voor ons minder interessant, want wij hebben ondertussen heel wat cypabara’s gezien. Bovendien is Carla niet erg tuk op hen, omdat zij een akelige ziekte kunnen overdragen. Geluk! Vanmiddag wel reuzenotters!!! Een moeder met drie jongen! Eén jong is door de jaguars opgegeten. Zij zijn druk in de weer. Moeder leert haar jongen hoe zij voedsel moeten bemachtigen door hen letterlijk het goede voorbeeld te geven. Zij voert hen niet! De jongen moeten hun eigen kostje opscharrelen! Een boeiend schouwspel! De korte geelzwarte anaconda (3-6m) is helaas niet traceerbaar, alhoewel het zonnetje haar lievelingsplek verwarmt. Wij hebben in 2017 de lange anaconda (6-9m) in Parque del Iberia in Noord Argentinië gezien! Mazzel! In dit gebied echter geen schildpadden. In de namiddag zien wij als het koeler wordt, de vogels terugkeren naar hun overnachtingsplek. Een prachtige vogel op de zandplaat: de schaarbek broedt hier. Hij heeft een grote oranje snavel, waarvan de onderkant korter is. Hij doet zijn bek open, vangt een vis en doet zijn snavel toe. Deze vogel broedt specifiek op de zandplaten van deze rivier! Een bof, dat wij deze vogel treffen! Wanneer wij terugkeren naar Porto Jofre ontmoeten wij tijdens een prachtige zonsondergang de Jabirú of Yabirú: een witte vogel met rode kraag en zwarte kop, die tot dezelfde familie behoort als de ooievaar. Het is een geweldige dag vinden wij! Enorm de moeite waard. Met een voldaan gevoel kruipen wij ’s avonds ons bed in! Het is bloedheet! De ventilatoren staan aan en overstemmen helaas het gebrul in de ochtend van de brilbeer… Martha en Hans begrijpen niet, dat wij niets hebben gehoord, want het was zo ontzettend veel herrie in de vroege morgen! Wij balen ervan, dat wij deze roep gemist hebben! Het zou een toepasselijke afsluiting van deze excursie zijn geweest! Het is nog vroeg als wij Jaguar Camp verlaten. Wij willen alle tijd hebben om op het gemak deze slechte weg te rijden. Carla vindt het een sport om het enorme aantal te passeren bruggen te turven. Een aardige afleiding om zich niet op de deplorabele toestand te concentreren, want sommige houten bruggen zakken door en zijn geweldig vervallen! Een opluchting als wij elke keer weer vaste bodem onder de wielen hebben… De 15 na laatste brug ontbreekt! Een gapend gat! Twee mannen staan in de schaduw van de beschoeiing om ons gade te slaan. Nieuwe houten palen worden geslagen. Wij worden omgeleid. Wanneer het mogelijk is vermijden wij de slechte bruggen, en volgen de omleiding via de droog gevallen rivierbeddingen. Soms staat er wat water, maar dat is voor onze wagen geen probleem. 82 houten bruggen passeren wij tot het hotel opdoemt, terwijl wij 66km na Porto Jofre de eerste betonnen brug treffen; de 2e na 72 km; de 3e en 4e na 76 km en de 5e na 83 km bij Hotel Mato Grosso! Ter illustratie hoeveel bruggen vereist zijn om dit traject te kunnen berijden, wanneer het waterpeil stijgt. Af en toe is de afgelegde weg sompig en modderig. Het blijkt op dit traject de afgelopen nacht te hebben geregend. Wolken vlinders kleur bij kleur dartelen rond boven deze vochtige plekken, nu de zon verzengend heet zich doet gelden. Licht en luchtig. Moeilijk in hun vlucht te vangen door de camera. Een lust voor het oog! Het is mogelijk voor ons om in het hotel deel te nemen aan het buffet, wat zojuist is aangezet voor een klein gezelschap Belgen en 2 Nederlandse dames, die met Bioverse een reis maken om de biodiversiteit in deze regio vast te leggen met hun camera. Hun equipment komt niet overeen met de uitrusting van de clientèle van het dure hotel in Porto Jofre aan de oever van de rivier, die zich met een klein vliegtuig daar hebben laten brengen. Dit gezelschap spreekt ons meer aan! Wij maken met hen kennis en hebben een geanimeerd gesprek. Zij brengen korte bezoeken van 2 dagen aan verschillende locaties gedurende 2 weken, omdat zij allen nog werkzaam zijn. De organisatie is in handen van een man die jaren voor de Vlaamse televisie aan de productie van natuurprogramma’s heeft meegewerkt. Interessante programma’s met prachtige opnames! Ons bekend! Zij zijn zojuist gearriveerd vanuit Porto Allegre, waar zij allen geweldig hebben genoten om over 2 dagen naar de São Lourenco te vertrekken, waar zij op een schip op de rivier zullen verblijven, van waaruit excursies worden georganiseerd. Nu begrijpen wij, waarom dit schip uit Corumbá langs de oever ligt afgemeerd. Het functioneert als hotel. Na de lunch nemen wij afscheid. Zij voor een excursie en wij om onze weg te vervolgen. Vanaf het hotel treffen wij enkel en alleen betonnen bruggen: na 84 km de 6e, na 86 km de 7e en na 87 km de eerste pioniersfamiliebrug – Barros-! Hierna volgen een hele reeks familiebruggen, die de families memoreren, die in de Pantanal als pionier zijn gestart! Het schijnt, dat een zeer hoog percentage van de grond in de Pantanal privé bezit is. Talloze Braziliaanse achternamen passeren de revue: Campos, Nunes de Cunha, Moraes, Prado, Pereira Leite, Rodrigues de Cavalho… De historie verloochent zich niet… Zij zijn drasland, gekenmerkt door de eigen karakteristieke vegetatie, gaan gebruiken om vee te houden en landbouwgewassen te telen om op deze manier een bestaan op te bouwen. Er lopen inderdaad heel veel koeien te grazen. Door de jaarlijkse overstroming wordt het omringende land heel vruchtbaar, waar de boeren op de vele fazenda’s graag gebruik van maken. Anderzijds is het een bedreiging voor de biodiversiteit, wanneer steeds meer drasland, een afwisseling van droog en nat land, hieraan wordt opgeofferd! Het gaat om gebied, wat in eerste instantie opslag vormt voor overtollig water, wat bij overstroming water opneemt en bij droogte weer water afgeeft, waardoor het natuurlijk evenwicht blijft gehandhaafd. Er is een breed scala aan leven, wat vogels en roofdieren aantrekt. Menselijke activiteiten zoals toerisme, jagen, vissen, bedreigde diersoorten verhandelen, ontbossing, het lozen van pesticiden en afval van industrieën (goudwinning) bedreigen het ecosysteem en de zuiverheid van het water in de Pantanal. Bovendien is er de economische druk om olie en mineralen te winnen, pijpleidingen aan te leggen en vaarwegen uit te breiden, waardoor zeeschepen dieper het land in kunnen varen. Het menselijk gedrag kan consequenties hebben voor de jaarlijkse overstromingscyclus en de veerkracht van het ecosysteem, want er is een grens aan de mate waarin water op natuurlijke wijze wordt gezuiverd in het drasland. Wanneer het zelfherstellend vermogen wordt overschreden, kan het ecosysteem onherstelbaar worden verstoord en instorten, wat gepaard gaat met een verlies aan variatie van soorten. Zonde! Op de terugweg zien wij slechts 2 Jabiru’s. Geen moerasherten zoals op de heenweg. Een schamele oogst! Wanneer wij Pousada Portal Paraiso bereiken, hebben wij 35 betonnen bruggen geteld, waaronder 29 familiebruggen. Dat brengt het totaal op 117 bruggen!!! Hans & Martha blijken reeds in Poconé om boodschappen te zijn geweest en op de Pousada hun bivak te hebben opgeslagen. Zij zijn ons reeds in de ochtend in vliegende vaart gepasseerd. Je voelt dan de kuilen en gaten minder, vinden zij. Ieder rijdt op zijn eigen wijze zijn traject… Het zwembad is vol algen! Hans & Martha informeren of zij kunnen zwemmen. Mateus reinigt het zwemwater. Om 17 uur koelen wij in het zwemwater. Het water is zelfs warm! Het wemelt van de insecten! De afgelopen nacht blijkt het 5 uren te hebben gehoosd! En dat terwijl wij op onze overnachtingsplaats geen regen hebben gehad. Absoluut in kilometers niet ver van elkaar verwijderd… Die nacht hebben wij in de camper verschrikkelijk veel ongedierte, wat prikt en steekt!!! Hans & Martha vertrekken, terwijl wij nog een dagje blijven om het beddengoed te laten wassen vanwege al dat transpireren! Jan heeft het zo heet, dat hij 3 keer op deze dag het zwembad ingaat om af te koelen… Voor het donker wordt, is de klus geklaard! Het bed en de dekbedden hebben gelucht! Het schone beddengoed ligt er weer op. De mevrouw verrast ons met warme verse zelfgebakken broodjes! Het komt goed van pas. Morgen moeten wij absoluut vertrekken, want wij zijn door het ziekzijn behoorlijk door onze voorraad heen. Wij hebben nog 2 boterhammen plus een half pakje crackers. Geen yoghurt, geen jam, geen brood…Zelfs geen water!!! Hoogste tijd om de Pantanal met flora en fauna achter ons te laten.
[userId] => 347276
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5070331
[countryId] => 26
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 1017
[author] =>
[cityName] => Pôrto Jofre
[travelId] => 506620
[travelTitle] => Een overzee's avontuur
[travelTitleSlugified] => een-overzee-s-avontuur
[dateDepart] => 2016-10-10
[dateReturn] => 2017-08-27
[showDate] => no
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Brazilië
[countryIsoCode] => br
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/brazili,prto-jofre
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/347/276_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => de-noordelijke-pantanal
)
[17] => stdClass Object
(
[username] => CarlametJan
[datePublication] => 2020-01-23
[title] => Van Zuid naar Noord
[message] => Van zuid naar noord
De weg bestaat deels uit betonplaten, deels uit asfalt, waarin soms geweldige scheuren en potholes aanwezig zijn. Wat echter het meest opvallend is, is het gevoel, dat het wegdek bestaat uit een aaneenschakeling van golven… Carla weet de welvingen niet goed met haar rug op te vangen, ondanks het feit, dat wij speciaal aangepaste stoelen hebben laten monteren. De dansende grote weg bezorgt Carla geweldige spierpijn in haar rug! Bij het tolstation betalen wij BRL 160 om een lange smalle hoge brug over de Rio Paraguay te kunnen oversteken. Een prachtig uitzicht aan weerszijden over de rivier en de aangrenzende moerassen, wat je in feite kunt vergelijken met de uiterwaarden langs onze grote rivieren. Het ziet er alleen een beetje anders uit! Ander struikgewas, verschillende grassoorten, kleine meertjes en drassige gronden met hier en daar een boom of een groepje bomen met koeien. Blij toe als wij de stad Miranda bereiken. Gelegenheid om bij de supermarkt de voorraad aan te vullen. Gigsky werkt in het centrum: gunstig om de WhatsApp bij te werken en de mail binnen te halen. Terwijl Jan in de supermarkt is en Carla in de auto blijft wachten, rijdt een autootje, met boven op luidsprekers gemonteerd, rond in het stadje. Achter het stuur zit oma met een jong meisje naast zich. Jong geleerd, oud gedaan! Zij maken reclame voor het Circus, wat in het centrum is neergestreken. Altijd nog een optie om wat bij te verdienen… Jan wil graag buiten het stadje eten, maar nergens is gelegenheid om te parkeren. Een verlate lunch vandaag! Uiteindelijk vinden wij een mooi plekje naast de oprit van Fazenda Itaipú, waar een prachtige boom met gele bloemen de gegeven naam eer aandoet en ons schaduw verstrekt. Welgemoed gaan wij verder en bereiken het stadje Aquidauana. Maps.me wijst ons de weg. Het is druk! Goed opletten! Naar links zegt Maps.me en meteen hierna naar rechts. Een oorverdovend claxonneren!!! Carla waarschuwt Jan, dat naar rechts hoogstwaarschijnlijk niet klopt, ofschoon ze niets ziet, wat hierop wijst… Jan slaat toch rechts af… Twee rijen dik komen de personenauto’s op ons af, maar zij houden in en stoppen voor onze truck. Een politiewagen zet zijn wagen schuin in de straat om het verkeer te blokkeren. De bijrijder stapt uit en informeert bij Jan, waar hij naartoe op weg is. Jan showt de iPad en laat zien hoe de weg gaat. Gewijzigd! Twee parallelstraten zijn beide eenrichtingsverkeer geworden en de verbindende dwarsstraten eveneens. Dit is de reden van het getoeter: 2 keer tegen het verkeer in! Wij moeten een pijl hebben gemist… Of de pijl ontbrak… De politie stopt alle verkeer en zorgt, dat Jan kan keren. Hierna krijgen wij een politie-escorte de stad door, tot wij op weg zijn naar de Agrarische Universiteit, die buiten de stad is gelegen. De politiewagen stopt. Zij adviseren deze weg te volgen. Nu zitten wij goed! Niets geen bestraffing! Geen boete! Uitsluitend hulp aan een vreemdeling, die door de bomen het bos niet meer ziet… Wat een grandioze ervaring! Alhoewel: het was wel even schrikken! Moeilijk om in Zuid Amerika te herkennen wat de rijrichting is… In Brazilië uitsluitend te zien aan het straatnaambord, wat voorzien is van een kleine horizontale pijl. Echter niet elke straathoek is voorzien van een naambord…dus ook niet van een rijrichting… De borden, die in Europa op eenrichtingsverkeer wijzen, worden hier niet gebruikt. Er zit echter een logica in het gebruikte systeem: om en om verandert doorgaans de rijrichting. Je weet, dat de volgende straat hoogstwaarschijnlijk niet mag worden ingereden, tenzij het een veel bredere straat is of een straat met 2 rijbanen gescheiden door een plantsoen of talud. Het heeft tijd gekost om dit zelf uit te vinden! Tot nu toe nergens gelezen! Noch op internet op één van de door ons gebruikte sites noch in Lonely Planet, alhoewel LP meer gericht is op backpackers, die gebruik maken van openbaar vervoer….Wanneer wij de doodlopende weg naar de Universiteit naderen, volgen wij op de splitsing de doorgaande weg naar rechts, die zich kronkelt door het landschap rond rotspartijen, die vreemdsoortig van vorm zijn en je fantasie aan het werk zetten. Ons oog valt op een rots die lijkt op een zwierige hoed met een brede rand…Le chapeau! Ergens moet hier buiten het dorp Camisão een afslag zijn, die naar Camping Rancho do Ely leidt… Maps.me is altijd weer verrassend door de kortste route naar de opgegeven coördinaten te berekenen… Wij mogen een weg inslaan, die in het geheel niet bestaat! Dit keer echt een zoektocht! De camping ligt aan de rivier en blijkt uitsluitend via andere locaties plus een spoorwegovergang, door een weide met koeien, te bereiken. Dit betekent een hek openen en sluiten om de wei in te kunnen rijden, het weggetje te volgen de heuveltop over om achter de heuvel wederom een hek te openen en te sluiten om de wei te verlaten, in de hoop, dat wij op de juiste plaats zijn beland. Een man komt vanaf het huis naar ons toe gelopen en bevestigt, dat wij hier kunnen overnachten. Met of zonder gebruik van elektriciteit? Met! Hij gaat ons voor en wijst ons hoe wij met een S-bocht ons plekje kunnen bereiken vanwege de laaghangende elektrische bedrading, waar wij anders met onze bovenkant in zullen blijven hangen. Nip! Het gaat precies! Wij krijgen een mulle zanderige plek toebedeeld, waar wij in de schaduw van het rieten dak kunnen zitten, koken en eten. Van planken en dunne boomstammetjes is aan de kopse kant een stelling gebouwd, waardoor je een aanrecht annex kast tot je beschikking hebt. Het kookstel kan erop staan en je hebt afzetruimte... Ontzettend praktisch! Bovendien bevinden zich naast de overkapping een gemetselde barbecue en een aanrecht met stromend koud water. Wij maken er het weekend dankbaar gebruik van. Ely is een vriendelijke man. Hij neemt ons mee de heuvel op om op een rots van de zonsondergang te genieten, maar wijst ons onderweg op bomen, planten en dieren en geeft uitleg. Wij zien voor het eerst in ons leven cashewnoten aan de boom! De wei wordt getooid door een prachtige boom als solitair, welke een hoogwaardige kwaliteit hout levert. Een equivalent van teak. Van deze houtsoort zijn voor het Engelse hof meubelen geconstrueerd, vertelt Ely. Hij weet heel veel over de natuur te vertellen. Interessant! In zijn wasmachine mogen wij onze was draaien! Hij houdt een oogje in het zeil tijdens het vullen en het aanzetten. Een helpende hand is plezierig. Elke wasmachine heeft zijn eigen werkwijze. Het is het behoud van zijn machine als er niet mee wordt gerotzooid. Dat merken wij maar al te goed als wij ooit ergens zelf mogen wassen… Wanneer de eerste was te drogen hangt, nodigt Ely ons uit mee te rijden naar het uitzichtpunt. Dat zien wij op dit moment niet zitten met een tweede was die nog opgehangen moet worden. Jammer, dat hij niet de dag erop naar boven gaat, want dan is het bloedheet! 40 graden Celsius! Ons lichaam krijgt het voor zijn kiezen! Een gemiste kans! Wat zou het nu heerlijk zijn boven op de berg met uitzicht vanaf de mirador! Wij maken pas op de plaats! Vanwege de hitte hebben wij de beschikbare plastic terrasstoeltjes ingewisseld voor onze eigen stoeltjes, die wat meer ventileren… Onze mobieltjes liggen uren op te laden… Gloeiendheet, maar ze laden niet op tot 100%! Deze bloedhitte heeft precies dezelfde consequenties als extreme kou! Slechte werking van batterijen van mobieltjes en camera’s. Lithiumbatterijen schijnen hier bijzonder gevoelig voor te zijn! De gasten, die het weekend zijn gekomen om met name te vissen, alhoewel sommigen verkoeling in de rivier zoeken, hebben ondertussen de camping verlaten. Wij zijn als enige nog aanwezig, maar durven niet in de rivier te baden, omdat wij hebben gehoord, dat een andere rivier bij Campo Grande vervuild is. Wij gaan onder de koude douche, wat in deze omstandigheden een welkome verfrissing is! Met blik op oneindig! De houten lambrisering wordt door de mieren verorberd, wat een behoorlijke ravage oplevert aan de deurposten, terwijl de vloer oogt alsof niemand hier ooit schoonmaakt… Vanochtend lag die troep er echter nog niet! Ondanks de hitte een prettige plaats om het weekend door te brengen. Wij rijden terug naar Aquidauana om inkopen te doen en diesel te tanken voor wij op pad gaan. Grote flessen water zonder koolzuur van 5 of 6 liter, AA- en AAA-batterijen voor onze thermometer voor binnen-buitentemperatuur en ons lampje als binnenverlichting om de accu’s te sparen, brood en bananen. De koelkast kan de hitte met moeite aan! Een uitkomst, dat Jan ooit in Rusland bedacht heeft een computerventilator in de ventilatieopening van de ombouw van de inbouwkoelkast te plaatsen. Gelukkig heeft de compressor van de koelkast het tot nu toe niet begeven zoals bij anderen om ons heen. Belangrijk om de koelkast niet te overladen, kort te openen en voor ventilatie van de camper en koelkast zorg te dragen. Een mens stoot ongemerkt wel eens tegen de schakelaar van de ventilator…Dat heeft met deze omgevingstemperaturen absoluut consequenties! Prettig als je het blauwe lichtje mist, want dan word je erop geattendeerd, dat de koeling niet functioneert…Vandaag hebben wij geen politie-escorte nodig! Wij letten heel goed op of wij niet tegen het verkeer in rijden. Wij rijden nu door een heel ander deel van de stad, opvallend rustiger. Wanneer wij de stad uitrijden begrijpen wij dit. Een wijds landschap strekt zich voor ons uit omzoomd door een bergketen aan onze rechterzijde, een voortzetting van het gebergte rondom de camping van Ely. De route BR 419 naar Rio Verde de Mato Grosso loopt parallel aan de bergketen Serra de Maracajú. De onverharde weg wordt begrensd door eindeloze reeksen houten palen, waartussen prikkeldraad is gespannen. Af en toe onderbroken door een toegangshek naar een fazenda. Enorm uitgestrekte landerijen van vele hectares. Wij zien geen kip! Alleen koeien…. Geen boerderij of woonhuis te zien, omdat deze zelden tot nooit in de buurt van de doorgaande route worden gesitueerd, maar vele kilometers verderop in het land gelegen zijn. Het liefst op een heuvel vanwaar men zelf een prachtig uitzicht heeft. Voor de buitenwereld verscholen. Soms staat bij de entree aangegeven op hoeveel kilometer afstand de Fazenda te vinden is: 16 tot 30 kilometer is niets bijzonders. Het hele traject bestaat uit fazenda na fazenda. Ternauwernood ontmoeten wij mensen of verkeer. Een en al verlatenheid… Stofwolken omhullen ons als een passerende pick-up met hoge snelheid ons tegemoet komt of ons inhaalt. Het is heet en droog! Carla’s camera is gloeiendheet. Zij zet de camera uit en bergt deze op om af te koelen. Een totaal ander landschap dan rond de entree tot de Pantanal in de buurt van Miranda, waar het zoveel vochtiger is! Geen meertjes! Geen rivier! In feite zien wij weinig dieren: 3 gordeldieren kruipen over de weg, op verschillende locaties vluchten een paar herten als zij worden opgeschrikt door het geluid van onze motor en verscheidene struisvogels zetten het op een lopen als wij naderen. Onder een schaduwrijke boom langs de weg kookt Jan en lunchen wij. In de namiddag treffen wij wegwerkers, die een versleten brug renoveren en de opritten aan weerszijden verbeteren. Wij zoeken tevergeefs, maar vinden pas tegen de schemering, eindelijk een overnachtingsplek op het tractorpad achter de bosjes, parallel aan de weg, dichtbij de toegang naar Fazenda São Roque. Het is warm in de camper om te slapen! Weinig verkoeling… Geen zuchtje wind! Benauwd! Passerende auto’s zorgen voor stof via het hefdak en de openstaande ramen. Dit is vast en zeker de reden, waarom de woonhuizen ver van de doorgaande weg worden gebouwd! Je krijgt er kriebelhoest van! ’s Ochtends vroeg ontwaken wij wanneer het begint te plenzen. Het regent in. Wij sluiten alles! Een gevoel van opluchting als het ophoudt te hozen en wij kunnen ventileren! Gelukkig kunnen wij na de regenbui met de 4x4 gemakkelijk door de modder van het tractorpad de weg op! Het is goed, dat wij op het hoogste punt hebben geparkeerd… De onverharde weg is nu een modderpoel! Plots ontmoeten wij Overlanders uit Polen, die reeds jaren in Canada woonachtig zijn. Zij blijken enkele kilometers verderop het land van een Fazenda te zijn opgereden om aldaar achter de bosjes naast een rivierbedding te overnachten. Een open hek, wat leidt naar verschillende fazenda’s. Zij pakken het vaker op deze wijze aan, maar geven aan, dat wij het pad tussen de bosjes niet zouden kunnen volgen. Onze wagen is te hoog en te breed. Ieder maakt zo zijn eigen keuze. Elk vervolgt zijn weg na het uitwisselen van ervaringen. De weg wordt steeds slechter en voert ons naar een hoger gelegen gedeelte op een 500m, van waar wij een prachtig vergezicht hebben over de Pantanal! Wij belanden tussen rijen eucalyptus, die voor de celluloseproductie als investering zijn aangeplant. Af en toe staat er een totaal ander soort boom tussen! Het is te bemerken, dat zware vrachtwagens gevelde bomen ophalen om te verwerken. De weg is compleet aan gort gereden! Ripo eerste klas! Jan vindt het een verschrikkelijk traject! Doodmoe wordt hij ervan. Plots verschijnen er links en rechts recreatiecomplexen en chique mooie huizen. Kennelijk is dit een gewild gebied om vrije dagen door te brengen! Aan het einde van de onverharde weg zien wij links een dam naar Sete Quedas do Didi… Hotel Turismo. Ernaast een ander recreatiecomplex met een lage toegangspoort: niet hoog genoeg voor onze wagen. Wij rijden door en zien tot onze opluchting een prachtige asfaltweg voor ons opdoemen! Voor het complex, waar het vee wordt verhandeld, overleggen wij onder de grote boom in de schaduw. Koken wij hier? Rijden wij terug naar Didi om te bekijken, wat dat voor plekje is. Jan heeft het gehad met de slechte weg. Hij is bekaf van al dat gerammel. Het is nog steeds ontzettend heet! 41 graden Celsius! Wij zwichten voor de verleiding en melden ons bij Sete Quedas do Didi. Een van de eigenaren geeft ons een plekje tegenover het restaurant vóór het lage hekje, dat het gazon naar de zeven watervallen begrenst. Wij boffen: wij kunnen gebruik maken van elektriciteit om de twee ventilatoren in de wooncabine te benutten. Met deze hitte geen overbodige luxe! Wanneer Carla de zwemspullen uit de kast achterin opdiept, valt haar oog op rood gruis, wat het bed bedekt… Hoe kan dat? Het blijkt, dat de dakventilator onderweg door Jan is aangezet, maar dat kan deze troep slechts gedeeltelijk verklaren. Het blijkt, dat door de verschrikkelijke hitte en de zon, die de ganse ochtend op de achterkant heeft staan branden, de metalen deuren gloeiendheet zijn geworden en mede door de slechte weg zijn ontzet, waardoor de ene deur kiert! Geen grap!!! De drie jerrycans in het rek achterop hebben ongewild hun dienst bewezen: de deur kon onmogelijk verder open! Eerst maar afkoelen in het water van de zeven watervallen… Letterlijk en figuurlijk! Prachtig helder water met minuscuul kleine visjes en grote dorado’s in het allerdiepste, waar niet mag worden gebaad! Een mens knapt er werkelijk van op! Voor de avond valt staat de achterkant van de wagen in de schaduw. Jan probeert de achterdeur goed te sluiten, wat niet lukt! Ondanks meerdere pogingen! Tenslotte geeft hij het op! Carla is ondertussen begonnen met de schoonmaak. Wij willen niet graag al dat rode gruis in ons bed! Gelukkig is ons bed altijd ter bescherming met een flanellen laken afgedekt. Lering opgedaan tijdens onze camperreis in het zuiden van Afrika. Iets wat wij in Namibië hebben aangewend, toen elke dag het inwendige van de camper bedekt was met rode stof door het rijden op wasbordwegen. Ten gevolge van droogte en slechte afdichting door het gerammel. ’s Ochtends afdekken. Na aankomst voorzichtig lakens verwijderen en buiten uitkloppen… Lades en koelkastdeur ’s ochtends vastplakken met schildertape om te voorkomen, dat alles op de vloer belandde… Zelfs de airco kwam er toen uitzetten… Een harde leerschool, waar wij nog steeds voordeel van hebben! Voor vandaag houden wij het voor gezien. Morgen weer een nieuwe dag. In een paar uur lukt het niet deze klus te klaren. Op tijd naar bed om vroeg op te staan. Om 6 uur is het licht en aangenaam… Als je pech hebt valt de warmte reeds rond zevenen op je, waardoor het zwaar is om te werken. Jan hoopt dat de deuren gedurende de nacht zover zijn afgekoeld, dat hij de deur kan sluiten. Helaas! Wij besluiten de opening te accepteren. Voor een buitenstaander niet opvallend. Bovendien zijn 2 van de 3 containers gevuld met diesel, waardoor de deuren voor het oog worden geblokkeerd. Voor wij verder rijden zullen wij de diesel overhevelen naar de brandstoftank, waardoor de achterkant beter toegankelijk zal zijn. Erna proberen of het wil lukken de deur sluitend te krijgen. Een ander probleem doet zich voor. Het stinkt! De toilet? Nee! Carla geeft aan deze lucht eerder te hebben geroken. Was het niet bij Ely? Het is eerder een zwavellucht, die uit de ruimte onder de bank schijnt te komen. Wanneer Jan de deksel opent, blijkt, dat de accu’s oververhit zijn, terwijl de oplader kokendheet is. Een geweldige stank stijgt op als hij de klep wijd open zet! Jan haalt buiten de stroom eraf om te voorkomen, dat er brand ontstaat. Hij gebruikt het metalen koekblik met de Erasmusbrug erop om de klep open te houden, zodat de zaak kan afkoelen en ventileren als ’s nachts de stroom erop staat. De brug is essentieel en doeltreffend in deze hitte! Wij resumeren. Bij Mirjam hebben wij overdag de stroom eraf gehaald. Op de Fazenda idem dito. Bij Ely niet, omdat wij grotendeels in de schaduw stonden, behalve ’s ochtends vroeg. Hier in de hitte hebben wij er niet over nagedacht, omdat we zelf door de warmte zijn bevangen. In de zon laden de zonnepanelen de accu’s op. Teveel van het goede bij hoge temperaturen, alhoewel wij niet rijden, waardoor de accu’s naar ons idee slechts deels opladen? Helaas niet te meten… Wij hebben daar op bezuinigd. Voorzichtig probeert Jan ‘s avonds, als de zaak is gestabiliseerd, de elektriciteit uit. Hij haalt opgelucht adem als de oplader goed blijkt te functioneren: de voltmeter loopt niet hoger op dan 14.1! Dit houdt in, dat de oplader afslaat en stopt met opladen van de accu’s. Accu’s kunnen slechter gaan produceren als ze worden overladen… Een dure grap als ze opnieuw moeten worden vervangen. Hopelijk op tijd een halt toegeroepen… Een les voor ons om hier goed acht op te slaan en met beleid aan de stroom te gaan… De eigenaar geeft toestemming om de jerrycans, met 40 liter diesel erin per container, over te hevelen. Het lukt ons zonder morsen. Wij zijn trots op ons zelf! Hierna kan Jan zich richten op de deuren. Het blijkt, dat beide deuren zijn losgetrild. Het is een vieze bende! Een enorm geluk, dat de gordijnen heel veel rode stof hebben opgevangen en tegengehouden! Voor de zekerheid vullen wij onze medicijnvoorraad aan, zodat wij voorlopig niet de achterdeuren hoeven te openen. De rechterdeur krijgt Jan echter niet op slot… Jerrycans ervoor! Vroeg op! Jan probeert nogmaals de deur in het slot te krijgen. Het slot opengemaakt en schoongemaakt. De deur is teveel vervormd, waardoor de pal niet op de juiste plaats wil vallen. Hetzelfde euvel, waarmee men bij de spoorwegen kampt als de gloeiendhete zon en de hitte de rails geselen en treinen dreigen te ontsporen? Hij probeert de deur vast te zetten met een kunststoffen houtklem… Knap: gebroken! Gelukkig heeft hij nog een tweede houtklem. Uiteindelijk lukt het na veel vijven en zessen. Jan is ontzettend blij! Voorlopig mogen de achterdeuren niet meer open! Hopelijk zetten de deuren zich ondertussen met deze hoge temperaturen…Wij genieten van het koele water van de watervallen. Aan weerszijden bevinden zich twee verschillende locaties. De verschillende eigenaren exploiteren één en dezelfde attractie. Ingewikkeld! Veel gasten! Echter eveneens via de buren, die niet aanwezig zijn, terwijl het toegangshek niet gesloten is. Zonder entree te betalen, is het voor velen mogelijk de gedeelde attractie, te gebruiken en eveneens voor noppes de keurige toiletten en douches aan onze zijde te gebruiken, alhoewel heel veel borden erop wijzen, dat deze faciliteiten uitsluitend voor de eigen clientèle ter beschikking staan. Niet te handhaven! Je wilt niet, dat dit heldere water vervuilt… Wij maken dankbaar gebruik van de optie om in het restaurant warm te eten. De camper staat tegenover het restaurant. Vandaag slechts negen gasten! Het is rustig. Achter eet het personeel. De eigenaar heeft ons geroepen, dat het eten klaar is. Jan zit buiten op het zwarte ChaiRB- stoeltje, dat ons al sinds 2003 vergezelt op fiets- en campervakanties. Tijdens de lunch arriveren 2 auto’s, waaruit vele mensen tuimelen. Tien, elf? Bij de poort is niemand aanwezig vanwege lunchtijd. De baas loopt daarom naar hen toe en staat hen te woord. Een van de mannen vraagt informatie over de hotelruimte. Zij lopen samen weg om een ruimte te bekijken. Een vrouw en een meisje van een jaar of 9 of tien, maken deel uit van de groep.…. Het meisje loopt naar de toilet/doucheruimte. Zij gaat zeker haar badpak aantrekken, denkt Carla. Nee, ze komt met totaal andere kleren uit de ruimte…De mannen lopen rond onze wagen en bekijken onze auto. Iets wat wij gewend zijn, terwijl de vrouw schichtig rondkijkt. Een van de mannen is ondertussen op ons stoeltje gaan zitten, wat wij niet hebben binnen gezet. Hij heeft een kruk in zijn hand. Kennelijk moeite met lopen en/of staan, denkt Carla. Oké, laat hem dan maar even op ons stoeltje zitten. Hij kan echter toch ook ginder op een plastic wit stoeltje gaan zitten als zij de watervallen komen bezoeken… Plots rijdt een van de auto’s weg. Een moment later gevolgd door de andere auto. Wanneer Carla opstaat om de zaak goed in ogenschouw te nemen en zeker te weten of het klopt wat zij meent te constateren, blijkt ons stoeltje met de noorderzon vertrokken te zijn!!! Zij rent naar de poort erachter aan. De ene auto staat op de dam, terwijl de ander nog op het terrein stilstaat, maar een dot gas geeft, als zij Carla in het vizier krijgen. Linksaf: richting Rio Verde! Jan en de baas zijn in een auto gesprongen. Erachteraan! Hebben zij zich soms verstopt op het terrein van de buurman? Nee! Zinloos om de stad in te rijden. Niet meer te achterhalen…. Finito! Slechts 1 stoeltje over! Altijd doen wij alles naar binnen. Eén keertje niet: wij moeten het gelijk bezuren! Simpelweg een geraffineerde bende aan het werk! Hiervan zijn wij allen overtuigd! De twee eigenaren zijn niet blij, dat dit passeert… Voor hen evenals voor ons een naar accident en een harde leerschool! Klierig, dat wij onderweg geen twee stoeltjes meer voor de pak hebben. Bovendien niet meer leverbaar…In Zuid Amerika is iets dergelijks nauwelijks verkrijgbaar… Gelukkig hebben wij nog een andere fatsoenlijke stoel! Alleen meer werk om in elkaar te zetten met een dun pootje, wat wegzakt in een zanderige bodem… Alla! Eigen schuld, dikke bult! Het keukenkastje en de besteklade zijn gloeiendheet! In het voorbijgaan kennelijk per ongeluk tegen de schakelaar gestoten om de koelkast te koelen… In de koelkast is het lauw, want in deze hitte van 40 graden Celsius kan de warmte nergens heen. Dicht houden de koelkast. Kastje en lade open. Dakventilator aan om warmte af te zuigen. Het duurt uren, maar de koelkast koelt wederom! Op de laatste dag van ons verblijf lunchen wij tegelijkertijd met een groot gezin uit Saõ Paulo. Hun oudste zoon vraagt om de Wificode en krijgt die van de man, aan wie wij het niet hebben gevraagd. Hij krijgt de code. Zo ook Jan… Een enorme hoeveelheid berichten stroomt binnen op beide telefoons. Even de schade inhalen! Wij zijn weer bij de tijd! Wanneer wij vertrekken stoppen wij voor boodschappen bij de supermercado in Rio Verde do Mato Grosso. Voor de winkel staan motoren met een aanhanger om boodschappen te bezorgen vanuit de supermarkt! Een grappig onderscheid met de supermarkt thuis! Wij rijden richting Coxim en volgen de BR/ MS 163 naar Cuiabá. Slaan een zijweg in om een plek te zoeken om te overnachten. Noch langs de doorgaande weg noch langs de afslag is gelegenheid om te stoppen of de wagen te parkeren! Tenslotte keren wij terug naar de grote weg en rijden door. In Rondonópolis zorgt een pompbediende van de Shell voor een keurig veilig plekje naast het gebouw. Onderweg hebben wij vleugelmoeren verloren, waarmee het verplichte rood wit gestreepte bord aan de achterzijde op de ladder is vastgezet. Carla wordt bijna gekeeld door het horizontaal staande bord als zij in het donker rond de wagen loopt, nadat zij Jan heeft geholpen te parkeren. Geen beweging in te krijgen. Doe ik morgen als het licht is, antwoordt Jan. Hij is vroeg wakker door het starten van vrachtwagens en pratende chauffeurs, terwijl Carla zich omdraait en verder slaapt. Om half acht vertrekken wij. Onderweg lunchen wij in een tamelijk druk bezocht wegrestaurant, waar onder andere een grote groep mountainbikers zit te eten. Alles ziet er goed verzorgd uit. Alleen geen deksels op de bekkens met voedsel. Wanneer wij beginnen, blijkt het voedsel aardig afgekoeld te zijn, alhoewel alles goed smaakt. Echter op de Tropencursus geleerd uitsluitend goed verhit voedsel te eten, wat nog steeds warm is… Hopelijk geen foute boel. Wij bereiken Cuiabá en Várzea Grande. Afschuwelijke steden! Hier durven wij niet te overnachten! Dóór! De BR 163 wordt BR364. Wij nemen de afslag BR070. De dagrecreatie accepteert geen campers voor overnachting. Verleden tijd! De BR 060 brengt ons in Poconé, waar alle winkels op de zondag zijn gesloten. Petrobas eveneens, waarna wij terugkeren naar WATT om te tanken. Met een volle tank rijden wij door op zoek naar een overnachtingsplaats om de noordelijke Pantanal te bezoeken. Jan is het rijden en zoeken beu! Zeker als de zon zakt aan de horizon…
[userId] => 347276
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5069609
[countryId] => 26
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 646
[author] =>
[cityName] => Poconé
[travelId] => 506620
[travelTitle] => Een overzee's avontuur
[travelTitleSlugified] => een-overzee-s-avontuur
[dateDepart] => 2016-10-10
[dateReturn] => 2017-08-27
[showDate] => no
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Brazilië
[countryIsoCode] => br
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/brazili,pocon
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/347/276_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => van-zuid-naar-noord
)
[18] => stdClass Object
(
[username] => CarlametJan
[datePublication] => 2019-12-16
[title] => Pantanal
[message] => Pantanal
Een blijmoedige Mirjam en Wagner laten wij achter op de compound, nadat Wagner nog even aan een liaan swingt vóór Carla hen saampjes portretteert. Wagners vader opent het hek voor ons, zodat wij zonder te stoppen de drukke doorgaande weg op kunnen draaien. Bij het tankstation vullen wij de dieseltank en de drie containers achterop, om van Pantanal do Sul naar Pantanal do Norte te kunnen rijden zonder in de problemen te geraken. Op dit traject is geen tankstation te vinden! Wanneer wij de Rio Miranda zijn overgestoken, slaan wij op aanwijzing van Mirjam linksaf. Wij volgen de borden voor Posada do Ilha. In het verleden heeft een Koreaans bedrijf in dit prachtige gebied een toeristische trekpleister willen opzetten. Een uitstekend initiatief! Een uitgelezen plek, waar men een geweldig uitzicht heeft over de zuidelijke Pantanal vanaf de uitkijktoren, die door hen is neergezet. Een enorm uitgestrekte vlakte met laag struikgewas, bosjes en bomen te midden van open ruimtes, die als de regens aanvangen deels onder water zullen lopen. Prima geconstrueerde gebouwen met beschadigde ruiten dateren uit die tijd en getuigen van een desolate verlatenheid… Van horen zeggen zou er sprake zijn van frauduleus gedrag… Overal ter wereld leven mensen die bereid zijn hun ziel te verkwanselen voor geld … Tot boetedoening zijn zij het land uitgezet met achterlating van hun bezit. Zonde, dat deze investering verloren gaat door leegstand en ontbrekend onderhoud, waardoor alles verpaupert, al hebben zij gesjoemeld. Wij genieten van het uitzicht vanaf de uitkijktoren. Apen laten zich luidkeels horen, maar wij kunnen ze niet in het gebladerte van de bomen ontdekken. Niet goed voor te stellen hoe dit enorm uitgestrekte gebied van een 188.000 vierkante kilometer, deels in Paraguay en Bolivia, maar grotendeels in Brazilië gelegen, eruitziet als het water een 3 meter is gestegen, doordat er zoveel regen valt in het regenseizoen. In het moerassige gebied zie je nu reeds het vee met hun poten in het water staan. Als het waterniveau stijgt moeten mens en dier zich terugtrekken en zich beperken tot leven op de hoger gelegen delen, waardoor een groot gedeelte in het regenseizoen ontoegankelijk is. 80% van het gebied komt onder water te staan! De Pantanal is in feite een grote kom tussen de omringende Serra’s, ontstaan door het naar beneden drukken en het opduwen van de aardkorst, waardoor het Andesgebergte is gevormd. Héél lang geleden. Een proces van opstuwing van aardlagen, wat nog steeds gaande is. Deze kom is in feite een enorm waterbassin, wat water ontvangt vanuit de omringende bergketens, waardoor deze kom een geweldige rivierdelta bevat. De bergketens worden aan de buitenzijde omringd door droge gebieden. In Paraguay en Bolivia door de Gran Chaco. In het zuidoosten, het oosten en noorden door de Cerradosavannes in Brazilië, terwijl in het westen en noordwesten de Chiquitano dry forests de serra omringen. Uit deze kom wordt het water afgevoerd door in eerste instantie de Rio Paraguay, die in de Pantanal ontspringt, maar verder op geassisteerd door de Rio Paraná. Het landschap en de wetenswaardigheden zetten een mens aan het denken… Na de lunch keren wij terug naar de BR- 262 richting Corumbá op de grens naar Bolivia. Zo ver rijden wij echter niet door. Wij slaan rechtsaf bij de splitsing ter hoogte van Buraco das Piranhas – de entree van de zuidelijke Pantanal- de MS-184 op. Via een hoge smalle lange brug – de Passo do Lontra- over de Rio Miranda bereiken wij het dorpje Lontra, van waaruit excursies worden georganiseerd met safariwagens zoals in Afrika. Na een houten brug parkeren wij in de schaduw van een boom. Gelukkig passeren er bijna geen wagens, omdat het tijd is voor middageten, gevolgd door een eventuele siësta. Vanwege de hoge temperatuur prefereert Jan buiten te koken op de uitgeklapte rijplaten op het outdoor gasstelletje, wat wij 2 jaar terug in navolging van vele Argentijnen in Loma Plata in Paraguay hebben aangeschaft. Ideaal om buiten op te koken! Belangrijk item: op tijd nieuwe gastankjes arrangeren, want die kun je niet overal bemachtigen! Op onze reeds zoveel jaren meegesjouwde mini stoeltjes genieten wij van een welverdiende warme hap aan de kant van de onverharde weg! Wanneer wij onze weg vervolgen zien wij prachtige vogels, krokodillen, 2x een hert en 2 miereneters. Als klap op de vuurpijl zien wij grote blauwe ara’s van dichtbij foerageren, wanneer wij een overnachtingsplek zoeken op Fazenda São João. Jammer genoeg werkt Alex hier niet meer en is er niemand ter vervanging aangesteld. Mirjam heeft ons aanbevolen met hem een ochtendwandeling te maken, omdat hij als gids zijn enthousiasme op zijn gasten overbrengt, je heel veel laat zien en horen van de omringende natuur, waardoor je veel informatie opdoet. De Fazenda heeft echter het aanbod teruggebracht en biedt uitsluitend toertochten te paard in groepen aan. Wij durven niet meer op onze leeftijd op een paard te klimmen, maar met name Carla lijkt het geweldig om op een paardenrug de ongerepte natuur te verkennen. Het is warm en benauwd en daarom zeer plezierig, dat er één parkeerplekje is om aan de stroom van 220V te gaan. Wij slapen met de ventilator aan! Dat geeft een welkome verkoeling! ’s Ochtends vroeg arriveert een mini toeristenbus om zich te melden voor de paardrijtocht. Het personeel is reeds druk doende met de zorg voor de paarden. De laatste paarden worden gezadeld, waarna ze kunnen worden bestegen en de groep in een rij de compound verlaat. De verstilde rust keert weerom... Wij hebben de indruk, dat een ouder echtpaar eigenaar is van de fazenda, de zaak beheert, maar het werk aan het afbouwen is, om verzekerd te zijn van een inkomen gebaseerd op arbeid zonder grote krachtsinspanning. Verstandig om op deze manier het rustiger aan te kunnen doen en het personeel, met een eigen woning op het terrein, niet hun werk te ontnemen. Het is een prachtige locatie in een deels moerassige en bosrijke omgeving, waarbij de gebouwen in een weidse vlakte zijn gecentraliseerd. Wij nemen afscheid van de blauwe ara’s, die zich voor ons vertrek nog even laten zien. Op weg naar de man op de driesprong, Curva do Leque, die ons moet raden over de route naar de Pantanal do Norte. Langs moerasvijvers vol krokodillen en heel veel verschillende vogels….. Wij genieten! Op de driesprong zien wij, dat linksaf alles in de fik heeft gestaan en op de kruising zich een café annex eetgelegenheid bevindt, waar men een 25 meter verder een band kan laten repareren… Wie weet bezit de man nog meer vaardigheden… Dit is waar wij getuige van zijn….Wanneer wij arriveren vraagt Jan hem om advies over de te volgen route naar het noorden. De man trekt een bedenkelijk gezicht… De eerste 50 km zijn te doen en zijn de moeite waard, geeft hij aan, maar erna is het één grote woestijn, waarin wij zullen belanden met talloze sporen. Zonder gids zal het moeilijk wezen het juiste pad te volgen. Bovendien is de ondergrond zo mul, dat wij in de eerste of tweede versnelling moeten rijden, wat diesel slurpt! En dat 300 km lang! Een simpel rekensommetje! Onvoldoende diesel ondanks de gevulde extra drums! Wij bestellen een koud drankje uit de koeling en nestelen ons in de schaduw op het terras om samen deze informatie door te nemen. Alles tegen elkaar afwegende, besluiten wij het eerste traject te rijden om daarna terug te keren. Wij zien de vrachtwagens met brokken graniet rijden ter versterking van de rijweg, die wij zullen volgen. Jan zijn blik valt op het linker voorwiel van de Unimog. Het lijkt alsof er olie over de binnenzijde van de band heeft gesijpeld… Hij kruipt onder de auto om te zien of dit klopt om uit te vinden, wat er loos zou kunnen zijn…. Door het gerammel op de onverharde wegen en potholes is een moer van het olievulgat voor de as losgetrild, waardoor olie heeft gelekt langs band en velg. Geluk bij een ongeluk, dat wij hier op het terrasje op ooghoogte zitten te delibereren, waardoor je dit euvel opmerkt… Jan controleert het olieniveau, wat op orde lijkt, en draait de moer stevig aan. Voor de zekerheid loopt hij alle moeren na… Hierna groeten wij de man, die ons informatie heeft verstrekt en ondertussen een band van een klant heeft gerepareerd. De weg wordt opgeknapt in verband met de aanstaande regenperiode, zodat de weg hoger ligt en een steviger ondergrond heeft, waardoor de weg hopelijk niet wordt weggewassen. Welgemoed gaan wij op weg. De rijbaan oogt beter dan wat wij al rijdend ervaren! Wellicht verandert het verderop… De weg krijgt het voor zijn kiezen door de zwaar beladen vrachtwagens met stenen en vee…Aan onze linkerhand verschijnt een prachtig plaatje! De man van het café heeft gelijk! In het fraaie ochtendlicht en de opkomende zon zien wij een langgerekt meer omringd door een enorm uitgestrekt moerassig gebied met flamingo’s en prachtige witte vogels, die wij niet kennen. Zij blijken familie te zijn van de ooievaar: een zwarte kop met rode kraag, een brede lange zwarte snavel en lange stelten. Wonderschoon in de vlucht als zij net als een eskadron vliegtuigen in formatie vliegen!!! De naam van deze vogel is Jabirú of Yabirú. Carla maakt een filmpje van de verschillende vogels als zij opvliegen en verderop weer neerstrijken. Plots wordt zij aangesproken door een automobilist, die naast haar stopt en haar in het Nederlands aanspreekt. Zij stopt de video, denkt zij. De Braziliaan heeft jaren in Nederland verbleven op meerdere locaties, daar hij voor verschillende bedrijven heeft gewerkt. Hij somt op, waar hij heeft gewoond. Zelfs Sliedrecht en Dordrecht komen in het rijtje voor door zijn contract met CAT. Hij is helemaal blij een Nederlands nummerbord te zien en Nederlands te kunnen spreken… Hij werkt nu voor een bedrijf, dat afgelegen Fazenda’s probeert te voorzien van communicatiemogelijkheden. Voor een geïsoleerd gebied als hier een welkome investering! Zijn maten slaan geamuseerd hun collega gade en wachten geduldig. Even later vervolgen zij hun weg. Carla stapt bij Jan in de auto en ontdekt, dat de video op haar mobiel nog loopt, waarna zij de opname stopt. Op een later tijdstip bekijkt Carla globaal de opnamen en wist een beeld van een hand. Stom, want dit is geen mislukte foto, maar het filmpje met mooie opnames van de vogels, die te lang heeft doorgelopen… Haastige spoed is zelden goed! Niet getreurd: op de terugweg een herkansing… Tegen beter weten in hopen wij, dat de onverharde weg, die wordt opgeknapt, wat plezieriger wordt om te rijden. Het landschap is aantrekkelijk, maar niet zo bijzonder, dat het gehobbel erdoor wordt gecompenseerd. Het is zelfs zo, dat wij in discussie gaan of dit ontzettende gerammel voor de auto niet funest is. De moer van de as is reeds losgetrild, met olielekkage gepaard. Wat is de consequentie als wij verder doorrijden? Kort en bondig: dit is vragen om ellende! Ons lijf is het ondertussen eveneens zat! Op iOverland staat een overnachtingsplek op een zijweg. Wij besluiten deze zijweg in te slaan om te overnachten. De bocht verderop waar de weg een lus maakt staat ons beter aan dan de aangegeven plaats op iOverland. Wij parkeren op een open plek met een prachtig vergezicht naar weerskanten. Eenzaam, maar niet alleen… Wanneer ons warme eten staat te pruttelen, komt een safariwagen met toeristen aangereden. De wagen wordt naast een grote boom vrij dicht bij ons geparkeerd, zodat iedereen naar eigen wens een plekje kan zoeken en kan relaxen. Een groot zeil wordt uitgelegd. De zonaanbidders zoeken de zon op, terwijl anderen zich in de schaduw terugtrekken. De chauffeur bereidt in de tussentijd een maaltijd voor het hele gezelschap, terwijl de gids zich terugtrekt aan de overkant van onze camper, waar hij aan de omheining een doek bevestigt, zodat hij onder een schuin afdakje even een tukkie kan doen in de schaduw. Wonderwel staat hij op als de maaltijd bereid is! Niemand hoeft hem te halen of te roepen… Ons eten is eveneens gereed. Zij nuttigen de maaltijd onder de grote boom. Wij onder onze luifel. Beide partijen maken de boel aan kant. De safariwagen vertrekt. Ten afscheid zwaaien wij elkaar gedag. Wij hebben het rijk weer voor ons alleen! Af en toe passeert er een auto, maar het aantal is op twee handen te tellen. Jan controleert of er na geruime tijd stilstaan voldoende olie in de as van het linker voorwiel zit. Nee: te weinig! Hij vult de olie aan. De moer heeft zich keurig gehouden: die zit stevig vast! Na vieren genieten wij van de vele vogels, die naar hun eigen plekje terugkeren, waar zij doorgaans slapen. Overdag gaan zij foerageren en verlaten hun overnachtingsplek. Twee keer per dag zie je de vogels overvliegen! De ara’s, de papagaaien en de toekans vinden wij toch wel het summum om gade te slaan, alhoewel er talloze mooie vogels passeren… Een toekan zijgt neer in een boom niet ver van ons vandaan en laat zich horen. Beetje bij beetje ga je bepaalde vogels aan het geluid, wat zij produceren, herkennen. Boeiend! Sommige soorten zijn behoorlijk luidruchtig! Wat opvalt is, dat er zo ontzettend veel verschillende kleine vogeltjes zijn. Meestal met een lange dunne snavel. Insecteneters? Soms met bijzonder mooie kleuren! Echter op de foto vastleggen is een monnikenwerk… Zij zijn rap en moeilijk in de lens te vangen. Fotograferen is zitten of staan en eindeloos geduld hebben… Echter als de schemering invalt worden de insecten actief, terwijl bepaalde muggen overdag ons reeds weten te vinden. Minuscule zwarte streepjes als ongedierte laten zich niet weerhouden door horren! Echt valse prikjes! Wij weten niet, wie wat doet! In elk geval worden wij geprikt: het jeukt geweldig. Moeilijk om eraf te blijven! Als je gaat krabbelen, wordt de jeuk alleen maar erger! Soms ontstaan er blauwe plekjes, waarvan wij 2 tot 3 weken hinder ondervinden. Deet vormt een barrière, maar helaas niet afdoende. Lange mouwen en een lange broek plus sokken dragen er toe bij, dat je minder gestoken wordt. De beste remedie is licht uit en je bed in! Wel proberen de ruimte zo veel mogelijk insectenvrij te houden door horren en een vliegengordijn. Anders kun je niet rustig slapen, omdat insecten je belagen… Zoem-zoem rond je hoofd… Er landt iets op je wang of op je neus…Licht trekt insecten aan…Naar bed als het donker is en opstaan als het licht wordt. Prima voor de elektriciteitsvoorziening... Goed voor het milieu! Het is stikheet en benauwd! We slapen met alle ramen open en het hefdak omhoog… Onweer en regen in aantocht?! Aardedonker is het de volgende ochtend! Voor het ontbijt begint het reeds te druppen…Het gaat steeds harder regenen… Het regent in! Ramen dicht… Als de regen even stopt gaat Carla buiten haar haren kammen. Een grote kudde koeien wordt verweid. Vier gaucho’s begeleiden hen intensief om te voorkomen, dat de een de ander aansteekt om een ander pad te kiezen en er een uitbreekt…Een mooi schouwspel om gade te slaan. Jan kookt buiten en bergt het kookstel onder de bank om binnen leefruimte te creëren, want het ziet er niet naar uit, dat het droog blijft. De regen vangt opnieuw aan tijdens het middageten. ’t Blijft gieten… Het hefdak naar beneden. Het is kil! Jurk uit en een lange broek aan… Wij zetten berichtjes klaar in onze telefoon om ze in de bewoonde wereld te verzenden… Prima gelegenheid om de blog bij te werken en foto’s te downloaden. Wat een totaal andere dag dan gister! Vogels laten zich niet zien en niet horen… Het is vroeg donker. Lekker op tijd het bed in! In de vroege ochtend stopt de regen. Grote plassen… Het is behoorlijk sompig. Het zonnetje breekt door. Zo intens, dat het binnen de kortste tijd eruitziet alsof het absoluut niet heeft geregend! Jan wil heel graag de weg vervolgen, waaraan wij overnachten, naar Pantanal do Rio Negro. Een van de passanten heeft Jan verteld, dat deze weg goed te berijden is. Zanderig tot uitgesproken mul! Wij zien ze soms ploegen om erdoor te komen. Voor Jan een uitdaging… Zijn Unimog is hiervoor gemaakt en kan dat aan! Vier kilometer ploegen wij voort. Harde stugge takken boven ons en aan weerszijden!!! Door het weinige vocht geven deze weerbarstige takken absoluut niet mee. Carla adviseert Jan terug te keren. Op deze manier gaan misschien onze zonnepanelen eraan en onze spiegels kapot!!! Door schade en schande een twee jaar geleden geleerd in Argentinië, waar Jan zijn linker spiegel het heeft begeven. Niet verkrijgbaar in Zuid Amerika!!! Leve de 1 seconde lijm!!! Gelukkig zijn wij het met elkaar eens! De wagen is niet klein genoeg om deze route te volgen: wij zijn te breed en te hoog voor dit lage stugge struikgewas! Wij keren om! Terug naar de splitsing; de verschrikkelijk slechte weg weer op. Revanche voor de weggegooide video… Ongelooflijk: er zijn bijna geen flamingo’s en Jabiri’s aanwezig in en rondom het meer! Het licht valt ook niet zo mooi als eergister…Totaal geen rekening mee gehouden! Zo’n mooie opname als eergister zit er gewoon niet in! Echt zonde! Het is niet anders. Een harde les om de volgende keer beter op te letten: op een rustig moment afspelen en erna beoordelen of iets weggegooid kan worden of niet. Bij de driesprong besluiten wij de weg MS-228 te vervolgen en niet linksaf te slaan. Het nieuwe groen duikt alweer op tussen de verbrande struikgewassen. Prachtige vogeltjes vliegen van links naar rechts en van rechts naar links. Zij zijn zo rap, dat je ze ternauwernood goed kunt gadeslaan. Hoe langzaam wij ook rijden… Als Jan het eten kookt, hebben wij gelegenheid om ze beter te bekijken, maar desalniettemin blijven zij snel. Moeilijk om er zicht op te krijgen! Wanneer wij Porto Manga bereiken komt de pont speciaal voor ons van de overzijde onze richting op. Wanneer hij aanlegt blijkt onze zijde voorzien te zijn van 4 ijzeren oprijplaten, waarvan er slechts 2 worden gebruikt. De afstand tussen de platen komt niet overeen met de wielbasis van onze wagen, maar is gebaseerd op een personenwagen… Half erop en half ernaast rijden onze wielen… Wij zijn de enige. Drie man bedienen de pont. De stuurman op zijn post… De andere twee houden zich tijdens de oversteek bezig met vissen in de brede rivier Paraguay. Trots laat de jongste man aan Jan zien wat een joekel van een vis hij reeds heeft gevangen… Aan de overzijde moet Jan achteruit de kant oprijden. Weer over die zelfde enge platen, die niet op onze wagen zijn afgestemd… Gelukkig gaat het goed! Het dorpje telt zeggen en schrijven 4 aftandse kotjes… Niet juist, want er is dicht aan de wal een bedrijf gevestigd: Pantanal Jaguar Company! Een compound met cabana’s, waar je wordt ondergebracht als je deelneemt aan de door hen georganiseerde tour! Ernaast een fatsoenlijk pand met een prachtig uitgesneden decoratie in de houten deur van ibissen of reigers. Het huis van de boss? Een schril contrast met de armoede van de kotjes een kleine paar honderd meter verder! De weg richting Corum is abominabel! Opgelucht halen wij adem, wanneer wij de T-splitsing bereiken, waar wij linksaf slaan om de MS-432 richting Albuquerque te volgen. Een totaal ander gebied: heuvelachtig en omzoomd door de Serra. Wij passeren een weg, die naar een mijn voert…. Even later zien wij 4 gaucho’s bezig de kalveren te scheiden van de koeien. Het is een bijzonder grote kudde! Zij drijven de beesten naar omheinde delen van de weide, waar zij kortdurend worden opgevangen. Wanneer de selectie is voltooid, krijgen de koeien, in 2 groepen verdeeld, na elkaar de gelegenheid om naar de wei terug te keren. Zij rennen als dwazen om als eerste de wei te bereiken…Een enorm gedrang ondanks de trechtervormige toegang naar een smal gangpad, wat als een sluis functioneert! De gaucho’s te paard proberen de koeien te behoeden om in de verdrukking onderuit te gaan. Met moeite kunnen zij zichzelf staande houden! Ongelooflijk hoe snel de rust is weergekeerd na deze stormloop! Je kan je al snel niet meer voorstellen hoe hectisch het even ervoor was… Een hoop getoeter: een bus met personeel van de mijn wil ons passeren. De chauffeur vindt, dat wij de weg blokkeren. Meerdere bussen ontmoeten wij op deze route, zowel als tegenligger als achterop komend verkeer. Twee schoolbussen met schoolkinderen komen ons tegemoet. Een latertje voor de kinderen. Wij rijden verder tot wij een kerkje op een heuvel voor ons zien opdoemen. Een heel klein gehucht. Een mecanicien hogerop en een woonhuis naast de kerk. De buurman gevraagd of wij aan de andere zijde naast het kerkje mogen parkeren. Hij biedt ons in eerste instantie ruimte aan bij een vervallen schoolgebouw met bloot liggende elektriciteit en een toilet, wat ons doet gruwen. Jan weet het mooi te brengen. Hartelijk dank voor het aanbod, maar wij zijn zelfvoorzienend. Alles wat wij nodig hebben, is aan boord. Mogen wij daarginds parkeren? Jazeker! Zo staan wij in de bocht van de doorgaande weg aan de rechterzijde van de kerk. Iedereen die passeert, bekijkt die vreemde snoeshaan, die daar anders nooit aanwezig is… Bij tijd en wijle slaan wij passanten gade, terwijl wij het plekje rond de kerk verkennen, de toekan zien overvliegen evenals papegaaien en ara’s, zo lang het schemert. Dan wordt alles in duisternis gehuld op die ene lantaarnpaal na…. Stilte...Tijd voor nachtrust…Wanneer wij de weg vervolgen slaan wij vóór het dorp Albuquerque af. Jan is geen man, die graag een hengel uitwerpt en dan een haakje uit een bek moet halen, alhoewel hij enorm van vis als gerecht kan genieten. Hij vindt die vishaakjes verschrikkelijk! Talloze enthousiaste vissers rijden ons tegemoet op weg naar het dorp, wat faam geniet als een prima vislocatie. Smaken verschillen! Op het kruispunt met de BR-262 voert de weg naar rechts naar Corumbá en Bolivia. Naar links naar Campo Grande. Voor wij de weg opdraaien, maken wij een stop om struisvogels te fotograferen, die hier stappen, koffie te drinken en een plasje te plegen, want een mens weet niet of er straks gelegenheid is om te stoppen. In de zuidelijke Pantanal hebben wij in feite het landschap bekeken, voor zover wij het gebied met de auto kunnen bereiken. Twee opties dienen zich aan om de noordelijke Pantanal te bezoeken: een bootreis van Corumbá naar Porto Jofre over de São Lourenco óf over de weg via een heel lange lus….
[userId] => 347276
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5068413
[countryId] => 26
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 1697
[author] =>
[cityName] => Albuquerque
[travelId] => 506620
[travelTitle] => Een overzee's avontuur
[travelTitleSlugified] => een-overzee-s-avontuur
[dateDepart] => 2016-10-10
[dateReturn] => 2017-08-27
[showDate] => no
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Brazilië
[countryIsoCode] => br
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/brazili,albuquerque
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/347/276_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => pantanal
)
[19] => stdClass Object
(
[username] => CarlametJan
[datePublication] => 2019-12-05
[title] => Onderweg
[message] => Onderweg
Een jaar terug op zoek naar Nederlandse kolonies van Hollandse emigranten, hebben wij aanvankelijk geen flauw idee waar Não-Me-Toque te vinden… Pas vele kilometers noordelijker maken landgenoten ons wijzer… Te ver achter ons om terug te keren! En passant als tussenstop op weg naar de Pantanal, maakt aandoen van dit stadje, alsnog het plaatje compleet! Toevalligerwijs blijkt men 25 augustus te hebben herdacht, dat Não-Me-Toque 70 jaar geleden is gesticht. Precies 3 weken voor wij dit stadje aandoen! Dochters en vrouwen van zonen, die vaak met een dochter van de Duitse emigranten zijn getrouwd, blijken om de 6 weken elkaar als nazaten van emigranten te ontmoeten, om koffie te drinken met vlaai erbij. Portugees is tijdens de ontmoetingen de voertaal, in tegenstelling tot bijeenkomsten van de oudere generatie, waar velen de moedertaal trouw zijn gebleven en zich de taal van het nieuwe land nooit goed eigen hebben gemaakt. Het bedrijf STARA, met grote vestigingen op agrarisch gebied langs de route die wij volgen, blijkt door 2 Nederlandse families te zijn opgericht. Interessant om dit te ontdekken als aanvullende wetenswaardigheid. Uit de naam is dit niet af te leiden… Nederlanders hebben kennelijk soms zeer goed geboerd! Wij continueren onze reis in noordwestelijke richting. Het is een mengeling van drukke en rustige wegen, want een weg rechtstreeks in de richting, waar wij naartoe willen, ontbreekt! Allereerst richting Carazinho, de BR 386 op, langs Represa do Passo Fundo, een enorm stuwmeer. Veel inheemse nederzettingen. Uitgestrekte bossen, maar ook veeteelt: soms geiten en schapen, doorgaans koeien en altijd paarden. Onderweg zien wij oude T4-tjes en Kevers, die voor velerlei doeleinden worden ingezet! Het meest opvallend zijn de gerestaureerde glimmende Kever met een Rolls-Royce mascotte- SPIRIT OF ECSTACY- voorop, naast de Kever, waarvan de achterzijde deels vervangen is door een houten opbouw om vracht te vervoeren. Wij volgen de weg naar Chapeco om via verschillende plaatselijke verbindingswegen in San Lourenco d’Oeste op de grens van Rio Grande do Sul en Paraná door de politie gestopt te worden. Mooi aan de kant gezet… Spreekt u Engels informeert de beambte? Ondanks het bevestigend antwoord van Jan, gaat de man over op Portugees… Hoogstwaarschijnlijk beheerst hij het Engels net zo min als wij het Portugees. Waar zijn wij op weg naartoe? Uit welk land zijn wij afkomstig? Mag ik je paspoort? Graag je rijbewijs. Je kentekenbewijs. En de verzekeringspapieren. Telkens bekijkt hij uitgebreid alle aangereikte stukken alsof hij alles spelt. Tenslotte geeft hij aan, dat hij alle stukken mee naar binnen neemt, het kantoor in, om te registreren. Alles wordt met de hand genoteerd, constateren wij, doordat de ruimte aan onze zijde uit een grote glazen wand bestaat. Deze controle duurt een eeuwigheid! Wanneer hij terugkomt met alle stukken, informeert hij waar wij gaan slapen en wijst ons behulpzaam de te volgen weg. Net voor de duisternis valt, bereiken wij Marmeleiro. Aan de rand van het stadje bevindt zich het recreatieterrein Recanto Mata Nativa, waar wij kunnen overnachten. Aanvankelijk stuurt Garmin ons het weggetje naar de buren op. Een behulpzame buurvrouw wijst ons hoe het toegangshek te bereiken. Geluk voor ons: werklui zijn bezig hun gereedschap op te ruimen voor zij naar huis gaan en het terrein afsluiten. Wij mogen zelf bekijken waar wij parkeren. ‘n Heerlijk rustig plekje! Gans alleen! ’s Ochtends vroeg een jogger, die zich in het sanitairgebouw doucht. Hij liever dan wij, want zelfs Jan vindt de ruimte smerig. Spoedig erna arriveren de bouwvakkers om het zwembad en de accommodaties te renoveren, waarna wij op weg gaan om eerst in Francis Beltrão te tanken. Vervolgens bereiken wij via zeer veel verschillende tussenwegen, in de buurt van het enorme stuwmeer Itaipú op de grens van Paraguay en Brazilië, Parque de Lazer in Entre Rios do Oeste aan de rivier Paraná. Wij overnachten uiteindelijk op het parkeerterrein, nadat wij op aanwijzing van het personeel hebben geprobeerd de route te volgen voor de auto’s voor een parkeerplek. Wij zijn te breed en te hoog om de prachtige bomen te passeren … Wij schampen de takken en keren tegen het verkeer in terug. Er is slechts één auto te bekennen rond onze aankomsttijd… Pas aan het eind van de middag arriveren er meer als zij komen vissen. Een prachtig plekje met de ondergaande zon boven de rivier… Jan heeft een mooi onverhard weggetje via twee dorpjes uitgezocht om niet helemaal terug te hoeven rijden en een heel stuk af te kunnen snijden… Hobbel de bobbel: wasbord, potholes… De auto, maar ook wij, worden door elkaar gehusseld. Een verschrikkelijk slecht tracé voert ons langs varkens- en kippenstallen. Logisch! Veewagens komen en gaan…Een weldaad als wij op de doorgaande weg uitkomen! Uitgestrekte weiden met koeien en enorme aanplantingen van bomen, keurig op rij voor celluloseproductie. Merendeels snelgroeiende eucalyptus, maar ook dennen. Zelfs teak voor houtproductie. Het is heuvelachtig en hoger dan voorheen; rond de 500 / 600 meter. Alles ziet grauw en grijs! Smog? Het doet ons aan het trekken door China denken… Het blijkt, dat er in de Pantanal branden woeden…. Apart, maar niet plezierig! Langs de drukke doorgaande weg door intensief vrachtverkeer van en naar Paraguay, wemelt het van de formidabele reclameborden voor Taxfree kopen in Guaira ( Paraguay ) in China Town en andere grote zaken met een breed assortiment. De weg voert ons langs de grenspost Guaira van deelstaat Paraná over een lange brug van 3,6 km over de Rio Paraná naar deelstaat Mato Grosso do Sul. Een hoogvlakte strekt zich eindeloos voor ons uit. Een geweldig harde wind teistert het gebied en onze oren, die gewoon pijn doen! Het is in de cabine om te stikken van de hitte, wanneer wij de ramen sluiten! Een poging om slechts aan één zijde het raam te sluiten… Niets bevalt! Dit is zo’n moment, dat wij graag airco zouden kunnen gebruiken… Graan, suikerriet en mais, zover je kunt kijken… Plukken oerbos ertussen. Koeien op maisstoppels. Wij zijn geweldig blij om in Itaquirai - MS inkopen te kunnen doen, maar nog gelukkiger als wij Dourados bereiken, waar de Rocha Family Overlanders gastvrijheid verleent, omdat zij graag met andere culturen in gesprek gaan. Teleurstellend: zij zijn 3 dagen geleden vertrokken om zelf te reizen. Dochter Gabi naar Europa. Haar ouders zijn met de buscamper van Gabi erop uit in Brazilië. Toch mogen wij hier overnachten! Antonio regelt het voor ons! Via WhatsApp bedanken wij Gabi, die zich op een marathon voorbereidt, want wij vinden het super, dat wij ondanks hun afwezigheid van deze accommodatie mogen gebruik maken! De volgende dag trekken wij verder, passeren meerdere samenlevingsdorpen, waar inheemse groeperingen proberen een beter bestaan op te bouwen. De wind beukt wederom meedogenloos op de camper en onze oren moeten het alweer ontgelden! Het natuurgeweld stimuleert Jan door te rijden om de hoogvlakte te kunnen verlaten. In Itaporã vinden wij uiteindelijk een goed gesorteerde supermarkt met alles waar wij gebrek aan hebben. Wij zien in het buitengebied van Maracajú een Fazenda van de Familie Van der Vijver. Wij weten, dat ook in dit gebied zich Nederlanders hebben gevestigd. Bijzonder om een Nederlandse naam op een bord langs de route tegen te komen…De Rodovia Vital Brasil voert ons via de Serra de Maracajú naar Jardim met prima voorzieningen: goed geoutilleerde supermarkten en tankstations. Voor niets ons druk gemaakt, waar te kunnen shoppen…. Gelukkig kunnen wij hier tanken. Belangrijk om alles op peil te houden! 8 km verwijderd van Buraco das Araras bevindt zich Camping Seu Assis. Keurig schoon! In de rivier kan je zwemmen… Vogels , die wij eerder nog niet hebben gezien, verpozen zich op de camping. Wanneer wij ’s ochtends vroeg opstaan, begrijpen wij , waarom zij graag hier komen. Naast onze camper is hun voederplek en staat een bak met drinkwater…Het zijn prachtige vogels met een kuif…. Bare-faced Curassow ( Cracidae ). Om half acht arriveren wij bij het Araresort voor de rondleiding. Keurig op tijd! Stipt om 8 uur vertrekken wij in het gezelschap van 2 Braziliaanse vrouwen met Paula, onze gids naar de door erosie ontstane diepe kuil, waar de roodgroene ara’s huizen – Ara chloropterus -. Heerlijk, dat wij slechts met zijn vieren zijn! De 2 dames blijken zussen te zijn, die evenals Jan en Carla op twee achtereenvolgende dagen deze week jarig zijn en dit elk jaar samen vieren met een uitstapje. Puur toeval: verjaarspartijtje voor ons vieren… Grappig! Wij genieten van de uitleg van Paula, die biologie heeft gestudeerd, en heel veel informatie verstrekt. Na aan de ene zijde op het kijkplatform van dichtbij de ara’s in het zonnetje te hebben gadegeslagen, begeven wij ons naar de overkant, wat weer een heel ander beeld oplevert vanuit de schaduw. De silhouetten komen in de schaduw prachtig uit, terwijl wij aan de overkant volop van de kleuren hebben genoten! Onderin de diepe kuil leven kaaimannen, die zich bij tijd en wijle aan hun jongen tegoed doen. Een jonge kaaiman ligt zich in de diepte in het zonnetje te koesteren. De ara’s vliegen af en aan. Wij hebben geluk, want de broedtijd is reeds aangevangen. Het vrouwtje zit 29 dagen op het ei te broeden en wordt in de tussentijd door haar echtgenoot van voedsel voorzien. Een deel van de vrouwtjes zit reeds te broeden, maar nog niet allemaal. Er vliegt 1 geelblauwe ara – Ara ararauna-. Beide soorten zijn ARA; ARA plus ARA gaat samen De ara’s leven altijd als een stelletje! Blijven elkaar trouw. Voeden gezamenlijk hun jong op. Na de geboorte voedt pa zowel ma als het jong. Bij de geboorte is een jong kaal, krijgt later dons en pas met 3 maanden veren, waarna ze leren vliegen. Pa en ma blijven de eerste 3 jaar voor hen zorgen, waarna ze op eigen benen komen te staan… Hun lichaamstemperatuur is hoog: 40 / 41 graden Celsius, waardoor ze actiever zijn in de vroege ochtend als het nog redelijk koel is in verhouding. Dit is de reden, waarom wij vanochtend deelnemen aan de eerste toer. Reuze leuk om de ara’s zo actief bezig te zien! Het blijkt, dat ara’s ongeveer 60 jaar kunnen worden! Wanneer het vrouwtje of mannetje sterft, wordt de partner depri, eet en drinkt niet, waardoor de overgebleven ara snel sterft, na het overlijden van de partner. Paula leert ons, dat het grote verschil tussen papegaaien en ara’s is, dat papegaaien kunnen leren praten en ara’s niet! Vanwege de enorme droogte is er bij een grote boom water ter beschikking voor de ara’s, waar zij druk gebruik van maken en af en aan vliegen boven onze hoofden als wij het pad naar de entree en uitgang volgen. Wij kunnen ons hier in de vogelkijkhut zetten om vogels gade te slaan. Wanneer wij voldoende geduld hebben, zullen wij veel soorten vogels kunnen zien. Het wordt reeds warmer en warmer, waarom wij besluiten desondanks op weg te gaan naar Bonita, want als de regens aanvangen wordt de Pantanal ontoegankelijk. Bonita is op en top een toeristenoord, wat ons niet kan bekoren. Jan probeert in verschillende supermarkten groente en fruit te bemachtigen. Problematisch! Niet voorhanden! Het wemelt van de hotelletjes en logementen om van hieruit aan excursies deel te nemen. Men mag niet zonder begeleiding verschillende bezienswaardigheden in de omgeving bekijken tot ergernis van vele toeristen of liever gezegd Overlanders. Een schitterende omgeving tussen Bonita en Bodoquena. Twee toekans zitten aan onze linkerzijde in een boom! Bijzonder, want doorgaans signaleer je een toekan in zijn eentje. Onze eerste toekan met zo’n mooie grote oranje snavel! Jan heeft de toekans helaas niet opgemerkt en baalt hiervan. Buiten Miranda gaan wij op zoek naar het toegangshek van de compound Nucleo Servir A Vida, waar de Zwitserse Miriam en haar Braziliaanse echtgenoot Wagner de scepter zwaaien. Carla informeert hoe Wagner aan zo’n fraaie naam komt. Trots vertelt hij, hoe zijn moeder hem vernoemd heeft naar een vriend van haar. Hij voegt er aan toe, dat een Hollandse operazangeres heel goed Wagner vertolkt en dat hij haar prachtig vindt zingen. Wij hebben geen idee op wie hij doelt… De naam zegt ons niets. Wagners moeder is van inheemse afkomst, maar zij is in Bodoquena lang niet zo primitief opgegroeid als Wagners vader. Wagners vader is afkomstig uit een inheems dorp verderop langs de weg, richting Campo Grande. Wagners vader beheerst de oude gebruiken op landbouwgebied om in het levensonderhoud te voorzien en heeft deze kennis aan zijn zoon overgedragen. Met steun van de universiteit loopt er een project om de inheemse bevolking te stimuleren door voorbeeldfunctie en uitdragen van kennis, terug te keren naar het voedingspatroon van weleer, waaruit de gezonde bestanddelen worden belicht. Zelf deze producten verbouwen en verwerken, waardoor de levensstandaard wordt opgehoogd en de gezondheid verbetert. Wagner laat zien hoe hij verschillende soorten noten en zoete vruchten zonder pit in de vijzel fijnmaakt, erna op een houtvuur een brok kandij -verkregen door verwerking van suikerriet- intens verhit, waarna hij verschillende ingrediënten zal toevoegen. Kokosnoten worden geopend en ontdaan van de bast, nadat wij beiden van hem een kokosnoot als geschenk hebben gekregen om eerst de kokosmelk te drinken en daarna van het vruchtvlees te genieten door de kokos met een metalen lepel uit de bast te scheppen. Al doende leren wij… De duisternis valt en Wagner is nog lang niet klaar… Hij vindt het leuk om producten te verwerken en geeft er niet om, dat de bereiding veel tijd vergt, zegt hij. Wat een geduld! Een grote tegenstelling met onze maatschappij! Een paard schooiert rond onze camper, terwijl ganzen, kippen en een haan, een hond en heel veel vogels ons omringen. Wij keren naar onze camper terug, eten en gaan op tijd naar bed, want morgenochtend is het vroeg dag voor Mirjam, Wagner en Wagners vader… Wanneer wij wakker worden, hebben zij reeds mensen geïnstrueerd voor het werk op de farm. Het blijkt, dat het echtpaar met wie is doorgenomen, wat de inheemse gemeenschap komende week als steentje kan bijdragen aan de ontmoetingsdag, georganiseerd door de universiteit, reeds is vertrokken. Het is ons ontgaan: wij lagen nog op één oor! Duidelijk hoe verschillend ons leefpatroon is… De gewassen worden bewaterd. De afgevallen bladeren worden rond de bomen geveegd en verzameld om als compost te dienen. Grondwater is in de loop van de tijd spontaan weer zichtbaar en wordt naar bekkens geleid om landbouw in deze dorre streek te kunnen bedrijven. Knap, dat met zo’n grote inzet dit wordt bereikt! Het is echter hard werken! Mirjam bevestigt, dat het leven daadwerkelijk uit arbeid bestaat. Vrije tijd schiet erbij in, want in feite is er altijd iets te doen… Sap koken van vruchten om te verkopen… Creativiteit ontplooien om producten te ontwikkelen. Zij heeft als doel voor ogen de inheemse bevolking aan te moedigen een bestaan op te bouwen door de inheemse bevolking te laten zien wat zij met zijn drieën tot nu toe tot stand hebben gebracht in deze droge woestenij. Zij hebben mensen uit de inheemse dorpen uitgenodigd hun werk te volgen en hen te assisteren als zij daartoe bereid zijn. Beetje bij beetje hebben de inheemse mensen gezien, wat zij drietjes hebben bereikt. Hierdoor zijn sommigen bereid hun kennis uit te breiden en hun energie in het bewerken van de grond te steken. Dit werpt vruchten af. Het helpt en schept vertrouwen, dat Wagner en zijn vader een van hen zijn… Miriam en Wagner hopen op een sneeuwbaleffect… De inheemse bevolking is in feite moedeloos geworden van het gevecht om hun land, waar zij sinds eeuwen hebben geleefd,- soms als nomaden-, gejaagd en gevist hebben, vruchten hebben verzameld en de grond hebben bewerkt. Alcohol is een grote verleiding om aan de ellende te ontsnappen, maar maakt helaas vaak nog meer kapot. In de loop der tijd is hun bezit van hen afgenomen door aanvankelijk Europese veroveraars, maar in een later stadium door de rijken. De Terena’s hebben met eigendomsakten kunnen aantonen, dat de grond oorspronkelijk in hun bezit, is afgenomen. Hierdoor hebben zij hun land teruggekregen! Zij wonen op hun eigen grond in de gemeenschap Terenos ten westen van Campo Grande, maar ook in Miranda en andere plaatsen! Dit is echter een van de uitzonderingen… Wie heeft eigendomsbewijzen? De Braziliaanse grondwet erkent het onvervreemdbaar recht van inheemse volkeren op land, wat van oudsher in hun bezit is. Men verleent hen automatisch het permanent bezit van deze gronden. De praktijk is anders! Een formeel proces van afbakening is vereist vóór een Terra Indígenas (TI) volledige bescherming krijgt, wat vaak gepaard gaat met een langdurige juridische strijd. Zelfs na afbakening krijgen deze gebieden vaak te maken met illegale invasies door mensen, die oerbos ontginnen voor veeteelt of landbouw, mijnbouw- en houtkapbedrijven. Ongeveer een vijfde deel van het grondoppervlak van Brazilië is beschermd eigendom van inheemse groeperingen en wordt door hen bewoond. Er zijn slechts 3 van de 27 Braziliaanse deelstaten waar geen inheemse bevolkingsgroepen in TI wonen. Miriam is fel wanneer zij deze historie verhaalt. Zij voelt zich intens bij de zaak betrokken. Het is interessant om door haar deze zaak te horen belichten. Het werpt een ander licht op dat, wat wij onderweg aanschouwen. Voor wij vertrekken adviseert Miriam wat in de zuidelijke Pantanal de moeite waard is om te bezoeken. Wij zeggen dit bewonderenswaardig stel mensen vaarwel. Een bijzondere pleisterplaats!
[userId] => 347276
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5068128
[countryId] => 26
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 803
[author] =>
[cityName] => Miranda
[travelId] => 506620
[travelTitle] => Een overzee's avontuur
[travelTitleSlugified] => een-overzee-s-avontuur
[dateDepart] => 2016-10-10
[dateReturn] => 2017-08-27
[showDate] => no
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Brazilië
[countryIsoCode] => br
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/brazili,miranda
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/347/276_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => onderweg
)
[20] => stdClass Object
(
[username] => aboesje
[datePublication] => 2019-11-29
[title] => Copacabanategregend
[message] => Niet heel grote, wilde plannen vandaag en dat was maar goed ook. Wakker worden en blijven liggen gingen prima, bewegen wat minder en de wereld zag er toch wat doedelig uit. Dan is er niet veel keuze en na het ontbijt met een pilletje terug naar bed. Even liggen tot de wereld weer normaal voelt. Lekker rustig aan dan maar. Die paar meter lopen naar het plein ging top, dus de Uber gepakt naar de hippiefair. En wat er toen gebeurde:
- de fair was er niet ivm het toch wel natte weer
- ik kon m gewoon niet vinden.
Om er niet voor doedel te zijn heb ik een tijdje de straatjes en winkeltjes daar (achter Ipanema) bekeken en heb gang gezet naar een vegan sushirestaurant. Bleek een aardige tippel te zijn maar eigenlijk was dat wel lekker. Ipanema heb ik eergisteren al op het strand gelopen, nu achterlangs ook. Op naar Copacabana. Want in Rio "moet" je daarheen en het was gewoon te nat en te bewolkt voor helicopter of hanggliding of het grote beeld. Dan Copacabana dus. Ergens had ik me voorgenomen die boulevard gewoon helemaal te lopen. Het is maar een paar km en waarom niet? Al die veel te lekkere braziliaanse koekjes een klein beetje compenseren...
Maar van dat flauwe lauwe regentje werd t steeds natter. Echt heel nat. In die zin dat er geen mens meer op het strand was en er meer ponchos dan drank werden aangeboden. Toch maar de uber bellen dan? Nah, nog éven. En nog even en nog even en nu is het nog maar 2 posten... En de ponchoverkopers boden hun waar niet eens meer aan maar begonnen te lachen. Ja vriend, ik weet t, hier is geen redden meer aan. Met het eind van het strand op een paar 100m was de zaak behoorlijk uitgestorven. Geen mensen meer, geen politie meer, amper autos. En ja, dan moet je over andere dingen gaan nadenken. Is dit slim? Is dit veilig? Wat zou ik een ander adviseren? Hoe belangrijk is trots? Ik bestelde maar ter plaatse een Uber en zag dat Copacabana al klaar was. Sterker nog; ik hqd half Leme er al bij...
Met enige gepaste trots kan ik mu wel zeggen dat ik bijna heel Leblon, heel Ipanema, heel Copacabana en half Flamengo en half Leme heb belopen. En er zeik-en zeiknat van ben. Uit medelijden met de chauffeur zelfs maar mn hqnddoek op zn bank neergelegd zodat ik niet teveel op zn bekleding zou druppen.
In het hostel gauw een warme douche, een telefoontje en eten besteld. En dan *poef* is de dag alweer om.
Morgen de laatste, morgenavond vlieg ik weer terug.
Hoewel ik op zich graag naar het beeld zou willen voorspelt het weer dat ik daar niets aan heb, dus dan een museum dat hier zit, en de gekleurde trappen. Maar hopelijk is het mogelijk om te hanggliden, dat lijkt me echt heel gaaf. Ik vrees alleen dat ik er maar niet op moet rekenen en zal me gelukkig prijzen als ik morgen fit op sta. Tas pakken, hier bewaren ze 'm. En dan begint de terugreis!
Maar wat een toffe stad is het. Voelt totaal niet onveilig, maar veel te zien. Net jammer van het weer maar het is beter dan in NL. Dus niets te klagen.
[userId] => 423379
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5067909
[countryId] => 26
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 309
[author] =>
[cityName] => Rio de Janeiro
[travelId] => 524764
[travelTitle] => Stedentripje Rio
[travelTitleSlugified] => stedentripje-rio
[dateDepart] => 2019-11-20
[dateReturn] => 2019-12-01
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Brazilië
[countryIsoCode] => br
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/brazili,rio-de-janeiro
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/423/379_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => copacabanategregend
)
[21] => stdClass Object
(
[username] => aboesje
[datePublication] => 2019-11-28
[title] => 396 meter de lucht in
[message] => Dat is best een eind...
Eigenlijk zou ik vroeg gaan, een Uber nemen en via de hippiefair en Copacabana naar de sugarloafmountain gaan, maar na het nodige uitslapen, lekker aan de telefoon hangen en keutelen liep dat anders. Ik ben niet meteen de Uber ingestapt maar heb even wat gelopen. Duurde niet heel lang of ik kwam bij een park uit waat wel heeeeel veel katten liepen. Overal voer, slaapplaatsjes, hartverwarmend.
Niet heel veel verder was er ineens een strand, dat bleek ook heel fijn te lopen dus voordat ik eindelijk in de Uber stapte heb ik half Praia de Flamenco afgelopen. Eigenlijk wilde ik nog wel door, maar het verkeer werd zo onoverzichtelijk en de route zo onlogisch dat ik er een beetje klaar mee was en verder met Uber ben gegaan. Bleek een klein stukje, maar om te lopen nog een heel eind.
Het kaartje dat ik voor Sugarloaf had gekocht was een fastpass. Dat heeft een heel eindje gescheeld in wachten en ik kreeg op de koop toe nog een drankje.
Het eerste stuk was redelijk spannend, zo'n kar hangt niet stil en het zijn alleen staanplaatsen. Eenmaal onderweg was het geheel veel stabieler en begon het vergapen aan de mooiste vergezichten. Over een padje door wat bossages heen, uiteraard de nodige dranktentjes en zo kon je een heel rondje maken. Super!
Het 2e deel ging nog sneller en het uitzicht leek surrealistisch. Uitzicht op het vliegveld met de startbaan precies op de berg gericht gaf heel tof zicht op de vliegtuigen. Een plek die niet snel verveelt en ik heb er de nodige tijd doorgebracht. Het uitzicht liet ook nog een klein strandje zien aan de voet van de berg, dus eenmaal beneden heb ik dat opgezocht. En dan ineens is het donker....
Nog een boodschapje gedaan, eten besteld en op wonderbaarlijke wijze is het ineens 2uur....
Oei....
[userId] => 423379
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5067878
[countryId] => 26
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 239
[author] =>
[cityName] => Rio de Janeiro
[travelId] => 524764
[travelTitle] => Stedentripje Rio
[travelTitleSlugified] => stedentripje-rio
[dateDepart] => 2019-11-20
[dateReturn] => 2019-12-01
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Brazilië
[countryIsoCode] => br
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/brazili,rio-de-janeiro
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/423/379_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => 396-meter-de-lucht-in
)
[22] => stdClass Object
(
[username] => aboesje
[datePublication] => 2019-11-27
[title] => Travelmodus: on
[message] => Eindelijk, wakker worden en je goed voelen. Onmiddelijk gevolgd door "maar de bagage" en veel te vroeg wakker dus nog zo gaar als een zelfgebakken cake. Maar weer wel met zin in de dag en dat was in Paraty niet.
Uber never lets down dus ik was in geen tijd weer op het vliegveld en na heel veel zoeken, kastjes en muren was daar EINDELIJK mijn tas. Als de bliksem weer terug naar het hostel en daar eindelijk schone kleren aangetrokken. En daar ging bij het ontbijt al watermeloen overheen. Waarom ook niet...
Om nog wat meer te zennen vertrokken naar de botanische tuinen, goede keus! Ze leken klein maar de realiteit is dat het zeer divers was, netjes onderhouden en "af". Heel grote vissen in de vijver, schildpadden, gekko's en aanverwanten, vlinders en niet te vergeten aapjes. Heb vakkundig geprobeerd om alles dat kind en met name schoolklas was te ontwijken en zo lekker in de rust te blijven. Deed goed!
Wat minder goed deed was de daarop volgende pizza in een vegan tent in Leblon. Het klonk allemaal even lekker, maar smaakte niet zo en viel nog minder lekker.
Het grote voordeel van dat tentje was dat het vlakbij Ipanema is. Het Grote Strand. Heerlijk. Gewoon heerlijk. Niet zwembaar want die golven zijn enorm, maar wat een varieteit aan mensen. Na verbrand en wel de 4 km over het strand en door het water te hebben gelopen sloeg de schemer in en kon ik perfect aansluiten op een uitkijkpunt. Prachtig.
Just love Rio
[userId] => 423379
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5067839
[countryId] => 26
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 344
[author] =>
[cityName] => Rio de Janeiro
[travelId] => 524764
[travelTitle] => Stedentripje Rio
[travelTitleSlugified] => stedentripje-rio
[dateDepart] => 2019-11-20
[dateReturn] => 2019-12-01
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Brazilië
[countryIsoCode] => br
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/brazili,rio-de-janeiro
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/423/379_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => travelmodus-on
)
[23] => stdClass Object
(
[username] => aboesje
[datePublication] => 2019-11-26
[title] => Blij om te vertrekken
[message] => Want vertrekken uit Paraty betekent aankomen in Rio en dat is hopelijk allemaal wat minder prehistorisch. Ben ook wel echt een beetje klaar met Paraty, niet omdat het stadje niet fijn is maar omdat ik het wel gezien heb. Ik heb vannacht ondanks de herrie weer lang geslapen en zowaar, met mijn dikke achterwerk het matras volkomen geplet zodat het echt niet meer comfortabel was.
Nog een keer door het stadje naar de turk, daar weer een goede falafel gegeten die net op tijd klaar was, koekjes gehaald en de bus weer in. Wederom geen straf. De enige straf was weten dat ik om 18.00 aan zou komen en de verlorenbagagebalie om 18.00 zou sluiten en die toch een goeie 20 min uit elkaar liggen.
In de bus ook Uber weer geinstalleerd, leuk maar met verschillende simkaarten echt niet heel handig. Het leek gelukt, tot ik de Uber wilde bestellen en per se niet contant de ritten mag betalen omdat ik een bepaald nr niet heb. Laat het me samenvatten: zonder creditcard was het domweg nooit gelukt.
Aankomen bij het hostel was de beste verrassing tot dusver. Kraaknetjes, comfortabel en schoon. In het eigen restaurant bleken ze helaas miets vegans te hebben, maar Uber Eats komt gewoon bezorgen wat je wilt. Een vegan broodje hamburger met patat
[userId] => 423379
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5067815
[countryId] => 26
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 316
[author] =>
[cityName] => Rio de Janeiro
[travelId] => 524764
[travelTitle] => Stedentripje Rio
[travelTitleSlugified] => stedentripje-rio
[dateDepart] => 2019-11-20
[dateReturn] => 2019-12-01
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Brazilië
[countryIsoCode] => br
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/brazili,rio-de-janeiro
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/423/379_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => blij-om-te-vertrekken
)
[24] => stdClass Object
(
[username] => aboesje
[datePublication] => 2019-11-25
[title] => Verwende glamper
[message] => Zo ga ik mezelf hier zien in Paraty.
Gisteren heb ik maar heel weinig geschreven, vandaag wat uitgebreider.
Het was een zeer prima busrit van Rio naar Paraty. Paraty is een stadje waar ik volgens "de sites" écht heen moest en google bevestigde dat. Ik heb wel lang getwijfeld, wordt het het een of het ander, maar uiteindelijk de knoop gehakt en een hostel geboekt.
De reis van iets minder dan 170km duurde 4.20u (ofzo) en dat was te doen. Nog moe van Parijs ook eerlijk gezegd dus zodra het kon was het een kwestie van gordel om, knieen in de andere gordel en dan is het net een hangmatje dus heerlijk liggen tukken. Af en toe door elkaar geschud, af en toe naar buiten kijken, veel zitten appen.
Bij het binnenrijden van Paraty werd ik blij verrast, het dorp ziet er écht tof uit. Doet wat portugees aan, erg stijlvol en gezellig. Lopend naar het hostel, doodeng. Er was een voetbalmatch en er werd ruim vuurwerk gestoken. Voor de helderheid: ik houd niet van vuurwerk. Ik ben bang voor vuurwerk. Neurotisch gewoon.
Maar -uiteraard- op de plaats van bestemming gekomen en daar bleek dat het vuurwerk een voorbode was van tegenslag. Ik ben niet verwend, heb geen smetvrees, maar dit was *niet* ok. Echt niet. Ik ging bijna over mn nek van de schimmelstank, die ook goed zichtbaar was. Er was niet 1 matras dat ik zelfs maar wilde aanraken en ik ben na een kwartiertje "is het prikkelbaarheid, vermoeidheid of echt shit" naar de receptie teruggegaan om om een oplossing te vragen.
Ze zijn meegelopen, vonden er niets mis mee. Maar ik kon een andere kamer krijgen. Zelfde verhaal. Derde ook. Laatste optie: een leegstaande kamer. Wc en douche iets verder op de gang. Ook niet fraai maar the best of the worst. En intussen naarstig zoeken naar een andere accomodatie maar het was al te laat.
Gauw weer het dorp in gegaan, de match was over en het dorp trok. Supergezellig, overal terrasjes en ver gelopen, beetje ronddwalen, me wederom heel hard realiserend dat ik ineens oud en gesetteld ben en hier eigenlijk wel heel veel liever samen ben. Zowaar tandpasta weten te scoren op de terugweg en dat stemt een mens optimistischer. Vol goede moed weer naar het hostel om er achter te komen dat er geen water meer is. In flessen dan? Nee, ook niet. Maar het duurt maar een paar uur. Als mijn deur geen schuifdeur was geweest had ik er wellicht mee geslagen, man man man, die kon er niet meer bij.
Toch wonderwel goed geslapen en vroeg wakker, maar allez. Nieuwe dag, nieuwe kansen. En eindelijk met tandpasta poetsen! (Ofwel hoe sommige dingen een obsessie worden).
Het water was nog steeds stuk.
Maar het ontbijt had koffie dus leek het me een goed plan eerst koffie te drinken, fruit te eten -onder het genot van een zeer prima uitzixht- en daana de innerlijke boze heks te laten ontploffen over dat als ze ontbijt hebben er ook water moet zijn en ik dat dus NUUUUU wil hebben. Met mijn meest lieflijke kop gevraagd wanneer ze dachten dat het gemaakt zou zijn en het antwoord verbaasde me. "Werkt het nog niet? Ik loop even mee, het zou goed moeten zijn" en dat was het nu ook. En warm water beste kerel? Zit dat er ook in of wordt het blauwbekken in dat schimmelhok hier? Kijk zo werkt het, roep gerust als je vragen hebt.
Ja en dan is een hete douche en vooral heel veel tandpasta heel lekker.
Met hernieuwde moed het stadje weer in, want kleren moeten er komen. En dat viel niet mee. Ik houd al niet van kleding kopen en dat werd alleen erger. Wat een toeristenmeuk en hoezo is er geen ondergoed te koop? WAT HEB JE ZELF AAN JE KONT DAN?
Uiteindelijk wist een sympathieke dame bij een drogist wel te vertellen waar ik misschien zou kunnen slagen en warempel.
Ook een rok en een shirt gescoord, wat een feest. Niet om aan te zien maar dat is de rest ook al lang niet meer.
Een zwempak om het feest compleet te maken maar t water is zo goor dat ik dat heel snel weer voor gezien houd. En zo blij met een onderbroek, wat een verwende glamper he... (glampen = glamour kamperen)
De rest van de dag "vermaak" ik me met ronddwalen. Het stadje is echt heel tof, heel erg mooi, en grote kans dat het door de omstandigheden komt maar de "klik" is er niet zo erg.
Ik ga de busreis voor morgen boeken en een hapje doen bij een restaurantje. En dan maakt een belletje met mn lief wel veel goed.
Terug in t hostel ga ik even liggen, batterij opladen van mijn telefoon.
En van mezelf want ondanks een enorme herrie besluit ik er niet meer uit te komen.
[userId] => 423379
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5067799
[countryId] => 26
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 265
[author] =>
[cityName] => Parati
[travelId] => 524764
[travelTitle] => Stedentripje Rio
[travelTitleSlugified] => stedentripje-rio
[dateDepart] => 2019-11-20
[dateReturn] => 2019-12-01
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Brazilië
[countryIsoCode] => br
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/brazili,parati
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/423/379_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => verwende-glamper
)
[25] => stdClass Object
(
[username] => aboesje
[datePublication] => 2019-11-24
[title] => Omdenken voor gevorderden
[message] => Ja of vergevorderden zelfs.
Na een heeeeeel kort nachtje stond om 5:30 de taxi klaar om terug te gaan naar het vliegveld. Toevallig waren er ook 2 fransmannen in het hostel die dezelfde vlucht moesten hebben, dus dat kwam goed uit. HEEL goed mag ik wel zeggen want als snel vroegen ze waar de rest van mn bagage was. Door naar Rio, zei ik nog. Omdat dat in Parijs zo is afgesproken.... Vol meelij keken ze me aan. "Dat hebben ze tegen ons ook gezegd maar mooi dat het afgehaald moest worden". "Beter ga je eerst kijken of je bagage wel mee is".
Ik schat dat het een ruim half uur geduurd heeft voor duidelijk was dat het kwijt was. Bij Royal Air Maroc misschien, maar die zijn er niet. Vlieg gewoon naar Rio, daar lossen ze het wel op.
Je zou toch verwachten dat als ze eens iets heeeel doms tegen je zeggen dat gewoon indruk maakt en je niet meer luistert... Maar dat deed ik wel dus ik stond in Rio en mijn bagage in Sao Paulo. En zie dan eens te krijgen...
Na heel veel gedoe, vijven en zessen wordt het naar het hostel gebracht waar ik over 2 nachten heen ga.
Dus.
Heb ik niets.
1 nachtje is te doen, maar meer dan genoeg. Ik heb voor het laatst tandpasta aangeraakt toen ik uit Parijs vertrok. Ik heb niet eens een schone onderbroek
[userId] => 423379
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5067716
[countryId] => 26
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 224
[author] =>
[cityName] => Parati
[travelId] => 524764
[travelTitle] => Stedentripje Rio
[travelTitleSlugified] => stedentripje-rio
[dateDepart] => 2019-11-20
[dateReturn] => 2019-12-01
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Brazilië
[countryIsoCode] => br
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/brazili,parati
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/423/379_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => omdenken-voor-gevorderden
)
[26] => stdClass Object
(
[username] => aboesje
[datePublication] => 2019-11-23
[title] => Neeeeeeeeeeeee dat meen je niet....
[message] => Tijdens het boeken dacht ik nog "vliegen om 12u, dat is niet verkeerd, kan ik op het gemakje naar het vliegveld". Even terugrekenen dan: 2,5 uur vantevoren aanwezig zijn (9.30), ruim een uur van hostel naar vliegveld (8.00), eten, douchen, zooi meenemen, snoozen (7.00).
Dus kwam er op een nieuwe bij om middernacht (wakkerrrr), een ander terug om 2.00 (wakkerrrrr) en vond ik om 4.00 dat ik me verslapen had en daarmee begon "snoozen".
7.15 aan t ontbijt: maar de zaal ging pas 7.30 open dus dat kon niet. En ik mocht ook nog geen koffie pakken. En dat gaat dan precies een stapje te ver. Zet die slaapzaal op stelten, zet er een bed neer waar ik amper in pas, maar kom gewoon niet. aan. mijn. koffie. Nooit. Dus die bak was gauw geregeld.
Maar goed ook: eenmaal onderweg bleek maps er weer een eigen waarheid op na te houden en waze wil maar geen voetgangers helpen. Dus na een fiks stukje lopen de eerste metro ingestapt die ik zag en opgezocht hoe ik ookalweer bij de Orlybus kon komen. Was maar 3 kwartier ofzo. De bus ging wel voorspoedig; na nog een half uur het vliegveld bereikt. Nette verbinding zo!
Royal Air Maroc was met de instap etc allemaal netjes, als je buiten beschouwing laat dat gate 23 en 32 niet dezelfde zijn. En dan weer de lucht in, lekker! Naast iemand die flink aan de snotter was, maar allez, lekker veel turbulentie en een rammelbak als vliegtuig is wel leuk.
De overstap was haasten, heel hard haasten. De rij bij security groot en het boarden was al begonnen. Maar toch op tijd, al leek het wel een beetje border security zo, snelwandelen op 't vliegveld.
Het vliegtuig van Casablanca naar Sao Paulo kan ik maar 1 ding van zeggen. *jank*
Welk stuk ongeluk heeft er besloten dat er een zitplaats is waar geen raam zit?! WHY??? WHY ME????
Het halve vliegtuig zit te pitten en degene die obsessed is met naar buiten kijken heeft geen raam. En ook niet dat er geruild kan worden ofzo... dus dan maar leuning achterover (tegen mijn principes) en hoofd tussen raam en leuning, dan kan ik nog een beetje achteruit kijken. Wat een ellende eej, en ik alle sites maar af om dit soort ongein te voorkomen. En dan duurt een vlucht ineens lang hoor... 4 films gekeken en wat me op beide vluchten nogal verrast is het goede eten. Chapeau! Eens géén paddestoelenprutje maar gewoon rijst met broccoli, wortel, aubergine, peterselie en rauwkost met fruit en een broodje. En alles vegan, mag in de krant dat dat goed ging!
Opgehaald worden van t hostel viel niet helemaal mee door file, en dat middenin de nacht... Maar ben er gekomen! Zeer aardige hosts, t is gewoon een omgebouwde garage..
Maar t bed lijkt lekker te liggen en ik ga het ook maar meteen uittesten want over 5 uur weer op. Door naar Paraty!
[userId] => 423379
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5067671
[countryId] => 26
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 252
[author] =>
[cityName] => São Paulo
[travelId] => 524764
[travelTitle] => Stedentripje Rio
[travelTitleSlugified] => stedentripje-rio
[dateDepart] => 2019-11-20
[dateReturn] => 2019-12-01
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Brazilië
[countryIsoCode] => br
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/brazili,so-paulo
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/423/379_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => neeeeeeeeeeeee-dat-meen-je-niet
)
[27] => stdClass Object
(
[username] => Rinaopreis
[datePublication] => 2019-11-08
[title] => Gracias y Hasta Luego
[message] => Onze rondreis door het grote Argentinië heeft met zijn vele verschillende klimaten en landschappen, van het gigantisch hoge Andes gebergte tot vlakke pampa en van de Atlantische- tot de Grote Oceaan een geweldige indruk op ons achter gelaten. Zoveel verschillende mensen, sferen en landschappen. Door de vele Europese invloeden en het klimaat dat lijkt op dat van Europa, maar dan ondersteboven en dan met het Zuid Amerikaanse sausje erover en alles net wat extremer en grootser was het een land waar we ons snel vertrouwd voelden.
Als onze kennis van de Spaanse taal nog wat beter was geweest hadden we er nog wat gemakkelijk doorheen gekomen en minder misverstanden gehad.
Inmiddels zijn we in Brazilië waar via Foz do Iguaçu en Rio de Janeiro nu toch echt de terugweg naar huis onvermijdelijk is.
Nog even genietend van de zon bedenken we ons wat zaken die ons in Argentinië zijn opgevallen en typisch Argentijns zijn:
Allereerst het eten en drinken wat een grote hoofdrol speelt en altijd heel veel is.
- Assado, bbq met lamsvlees aan het spit
- Veel kaas
- Yerba Maté, de nationale thee
- Malbec en Torrontes wijnen
- Cervesa, met in de uitspraak een B ipv een V. Merken als Quilmes,
Imperial, Patagonia en Salta
- Bife de lomo en chorizo
- Empanadas
- Heerlijke cappuccino
- Veel zoetigheid
- Dolce de leche, een karamel achtige zoete pasta
- Croissants met een plaklaag
- Koffie in zakjes, zoals een theezakje
En altijd pas laat eten, want vanaf 21:00 wordt het pas druk in de restaurants.
Wat opmerkelijke punten van de hotelkamers, die overigens allemaal prima waren:
- Enkel laags toiletpapier (toch niet echt handig)
- Een bidet (wat dan logisch is met dat toiletpapier)
- Douchen in bad
- Ouderwetse draaiknoppen op de kraan
- Grote bedden
En tot slot nog wat ons in het straatbeeld is opgevallen:
- Veel wind, behalve in het Noorden
- Er wordt weinig Engels gesproken
- Overal paarden
- Veel honden, zowel met als zonder baas
- Veel moderne, voornamelijk Franse auto's maar ook hele oude
barrels
- Hetzelfde geldt voor de huizen waar de meest mooie naast
vervallen krotten staan
(Dit geeft wel weer dat er nog veel arme mensen zijn die het, nog meer dan de gemiddelde Argentijn, moeilijk hebben met de bijna constante economische crisis in dit land)
- Veel auto's hebben getinte ramen
- De politieposten controleren of je wel altijd je lichten aan hebt en
je gordel draagt, maar verder maakt de staat van je voertuig niet uit
- Voorrangsregels? Die zijn niet duidelijk, ook voor de locals niet
- Ze stoppen niet voor een zebra
- Bumperkleven vlak voor het inhalen is hier een gevaarlijke
gewoonte.
Maar over het algemeen is het een rustig, gemoedelijk straatbeeld zonder hele chaotische taferelen.
Wat hebben we toch een hoop gezien in zoveel verschillende gebieden. We gaan naar huis met een heleboel foto's maar vooral vele ervaringen rijker en vol mooie herinneringen.
We denken terug aan Buenos Aires waar we in een beginnende lente genoten in vele diverse wijken van arm tot kleurig met mooie klassieke gebouwen en veel bomen.
Daarna rondreden in het ruige, desolate landschap van Patagonië waar het altijd hard waait, meer schapen dan mensen wonen en daarnaast nog Nañdu's en Guanaco's rondwandelen. Met Peninsula Valdez en haar grote zeedierenrijk met de prachtige walvissen en leuke pinguïns en als hoogtepunt het zwemmen met de zeerobben.
Ushuaia waar we ineens met jas, muts en handschoenen in de sneeuw stonden, naar het eind van de wereld voeren en een pittige, maar prachtige wandeling door Tierra del Fuego maakten.
El Calafate met de indrukwekkende ijsbergen en gletsjers waar we zelfs nog overheen liepen.
Dan ineens naar het warme Cordoba waar we op een geweldige estancia te paard het echte gaucho leven beleefden en ons nog waagden aan een potje polo.
Het nog warmere en hoog gelegen Salta en Cafayate waar we met de auto een tocht maakten door de imposante diversiteit aan indrukwekkende bergen, tussen de wijngaarden verbleven, de mooie gebouwen in de stad bekeken en het museum met het bizarre verhaal van de geofferde mummies hebben bezocht.
Met een grote omweg naar de Iberá Wetlands waar we wat tegenslag hadden door onder andere de regen, maar wel eindelijk de leuke Capibara in het wild hebben gezien.
En tot slot de warme, vochtige, tropische jungle bij de Iguazú/Iguaçu watervallen die zowel van de Argentijnse als de Braziliaanse kant een uniek, geweldig schouwspel zijn.
We hebben genoten van weer een stuk prachtige diverse natuur van deze aarde, de andere cultuur in dit land en weer bijzondere beestjes gezien en zijn blij dat we dit alles hebben mogen ervaren.
En tegelijk anderen een beetje mee hebben kunnen laten genieten.
Adiós Argentina!
[userId] => 376422
[photoRevision] => 5
[reportId] => 5067065
[countryId] => 26
[pictureCount] => 1
[visitorCount] => 2078
[author] =>
[cityName] => Foz do Iguaçu
[travelId] => 524480
[travelTitle] => Naar het eind van de wereld en terug
[travelTitleSlugified] => naar-het-eind-van-de-wereld-en-terug
[dateDepart] => 2019-10-11
[dateReturn] => 2019-11-09
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Brazilië
[countryIsoCode] => br
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/122/949/599_640x480.jpg?r=1
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/376/422_50x50.jpg?r=5
[titleSlugified] => gracias-y-hasta-luego
)
[28] => stdClass Object
(
[username] => ireneopreis
[datePublication] => 2019-11-05
[title] => Een missie in San Ignacio
[message] => De avond tevoren hadden we een hostel gereserveerd, niet zover van het busstation, gelukkig maar want het was ontzettend heet. En ook gelukkig: het bleek een heel leuke bungalow te zijn. Allebei een eigen kamer, alles goed schoon en zo te zien een keertje geen loshangende elektriciteitsdraden ...
We zijn hier om de missieposten te bezoeken, ruïnes van 17de eeuwse jezuïetenkerken en -kloosters. Geen tempels Eugenie, dan dit maar!
Op drie plekken in de buurt bevinden zich, in meerdere of mindere mate van verval,
van deze bezienswaardigheden.
We gaan ook een dagje de grens over want in Paraguay zijn er nog meer. Erg interessant allemaal maar dan is dat wel weer voldoende, we gaan verder. De regen ontvluchten die ons de laatste avond en nacht teistert en die Conny's verjaardag somber laat beginnen (mijn gezang maakte natuurlijk weer véél goed).
[userId] => 278388
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5066893
[countryId] => 26
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 210
[author] =>
[cityName] => Bonito
[travelId] => 524432
[travelTitle] => Brazilië en Argentinië
[travelTitleSlugified] => brazili-en-argentini
[dateDepart] => 2019-10-16
[dateReturn] => 2019-11-20
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Brazilië
[countryIsoCode] => br
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/brazili,bonito
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/278/388_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => een-missie-in-san-ignacio
)
[29] => stdClass Object
(
[username] => ireneopreis
[datePublication] => 2019-11-03
[title] => Eerste dagen in Argentinië, Puerto Iguazu
[message] => Tsjee wat een hondenweer toen wij Brazilië verlieten ... eerst heel harde wind, we werden compleet gezandstraald toen we even over straat liepen. Tijdens de lunch begon het te hozen en dat duurde wel een poos. Uiteindelijk zijn we gehuld in regenhoezen en onder de plu toch maar naar het busstation gehobbeld.
In een stadsbus naar de grens, een ritje van zo'n 20 kilometer. We moeten met bagage en al eruit naar de passencontrole, we kregen wel een bonnetje voor de volgende bus.
Na 20 minuten kwam die en reden we naar de Argentijnse immigratie. Weer alles eruit maar deze bus wachtte en bracht ons naar het busstation van Puerto Iguazu. Hier was ook wel wat stormschade en alles was zeiknat maar het regende niet meer dus: Welkom in Argentinië!
Hoeveel watervallen kan een mens hebben? Nou heeeel veel van déze soort!
We hadden tijdens de wandeling steeds een ander uitzicht op de kilometers brede bovenkant. Het water raasde en donderde met veel kabaal naar beneden, wat een natuurgeweld, prachtig!
Het was weer een geweldige dag, nu aan de Argentijnse kant van dezelfde waterval.
Zaterdag zijn we weer eens naar het busstation gesjouwd, tijd voor nieuwe avonturen verder Argentinië in.
[userId] => 278388
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5066690
[countryId] => 26
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 218
[author] =>
[cityName] => Bonito
[travelId] => 524432
[travelTitle] => Brazilië en Argentinië
[travelTitleSlugified] => brazili-en-argentini
[dateDepart] => 2019-10-16
[dateReturn] => 2019-11-20
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Brazilië
[countryIsoCode] => br
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/brazili,bonito
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/278/388_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => eerste-dagen-in-argentini-puerto-iguazu
)
)
)
[reportsPaginator] => Zend_Paginator Object
(
[_cacheEnabled:protected] => 1
[_adapter:protected] => TravelLog\PaginatorAdapter Object
(
[_count:protected] => 60
[_array:protected] => Array
(
[15] => stdClass Object
(
[username] => CarlametJan
[datePublication] => 2020-03-13
[title] => Mission impossible
[message] => Mission impossible
Met een gevoel van weemoed laten wij het schitterende plekje achter, waar wij zoveel dagen hebben genoten van een adembenemende zonsopgang en zonsondergang. Van het buitenleven met overtrekkende vogels, grazende paarden en ossen, die verkoeling zoeken in het meertje, een struisvogelmoeder met 9 kinderen in haar kielzog en de apenfamilie op jacht naar heerlijke mango’s en water om hun dorst te lessen, terwijl de blauwe ara’s neerstrijken in de bomen naast onze camper en de toekan vanaf een veilige afstand ons in de smiezen houdt en wij hem of haar van dichtbij kunnen bewonderen. Wij zijn tot rust gekomen. Dieren gadeslaan is een kwestie van geduld en zitvlees hebben… Ons eerste doel is een supermarkt vinden! De bakker is een schot in de roos! Heerlijk vers brood! Zelfs integraal! Geen bruin brood, maar wel lekkerder dan al dat witte brood wat doorgaans te koop is. Ernaast zit een ijzerhandel, waar Jan een stevige metalen houtklem aanschaft voor de achterdeur, als hulp in zijn poging om de gedeformeerde deur tijdens hoge temperaturen weer in het gareel te krijgen. Onze WA-verzekering voor de auto is verlengd. De polis heeft Jan via internet binnen, maar moet nog worden uitgeprint. Bij controles door de militaire politie en aan de grens bij de douane moeten deze papieren worden overlegd. Wij vinden een kopieerwinkel, die dit klusje voor ons klaart. De farmacie heeft gelukkig een nieuw zeeppompje voor op de aanrecht! Dwaas, maar wij kunnen dat telkens niet te pakken krijgen. De brandstoftank is gevuld. Wij kunnen vooruit! In feite is Poconé een heel gezellig plaatsje, komen wij tot de ontdekking, met een goed winkelbestand. Wat een mens nodig heeft, kan hier worden aangeschaft blijkt, als wij het plaatsje verlaten. Wij kiezen voor de short cut. Vóór Nuestra Señora de Livramento linksaf over een binnenweg, die ons door een prachtig golvend landschap omhoog en omlaag richting Cáceres voert naar de BR174. Rond etenstijd gebruiken wij in een wegrestaurant een warme maaltijd, waar wij door de goede WIFI een mailtje van Hans & Martha ontvangen. Hans & Martha volgen, evenals wij van plan zijn, de BR070 om in Bolivia San Ignacio de Velasco te bezoeken en de Missionroute te rijden. De grenspost San Matias is echter gesloten! Met name in Santa Cruz en La Paz zijn de burgers in opstand gekomen! Evo Morales heeft het tellen van stemmen tijdelijk gestaakt en een dag later voortgezet. Aanvankelijk gaan de stemmen voor de presidentsverkiezing gelijk op. Na hervatting is Evo koploper. Dit riekt naar fraude, vinden de aanhangers van de rivaal van Evo Morales. Bij de grenspost kan niemand er een zinnig woord over zeggen, hoe lang de grens gesloten zal blijven. Hans & Martha hebben één nachtje gewacht bij San Matias, maar zijn omgekeerd en hebben besloten naar Iguazu te rijden om de watervallen te bezoeken. Jeetje, wat nu? Weer geen Missionroute kunnen rijden?! Speciaal eerder Nederland verlaten om de Pantanal in Brazilië en de Missionregio in Bolivia vóór de regens aanvangen, te kunnen bezoeken. Wij balen! Goede raad is duur! In elk geval, zijn wij blij, dat Hans ons dit reisje bespaart. Wij moeten nu overhaast beslissen wat te doen. Hier hebben wij geen rekening mee gehouden! Hoeveel dagen mogen wij maximaal nog in Brazilië blijven? Te weinig om een ons onbekend deel van Brazilië te verkennen. De afstanden in Brazilië zijn gigantisch. Wij kunnen alleen Uruguay, Paraguay of Peru in om Brazilië op tijd te verlaten vóór de deadline verloopt. Wij besluiten door te rijden naar het noorden om een overnachtingsplaats te bereiken, want langs de weg slapen is absoluut geen optie. In allerijl heeft Jan op iOverland een overnachtingsplek gezocht en gevonden op een recreatieterrein. Een eind weg, maar ervoor is niets bekend. Wij vertrekken na H&M een berichtje te hebben gestuurd om hen te bedanken. Voor Cáceres ontmoeten wij hen in hun camper. Wij zwaaien, maar in het drukke verkeer ontgaat het hen, dat wij elkaar passeren. Te druk met rijen vrachtwagens op beide rijbanen om te stoppen. Beide chauffeurs karren door. Na Cáceres slaan wij af richting Mirassol d’Oeste via Curvelandia naar Lago Azul. Een verschrikkelijk slechte weg! Ontzettend veel tegenliggers! Dagjesmensen, die zich hebben verpoosd. Wij volgen het smalle pad via boerderijen, waar telkens opnieuw veeroosters moeten worden gepasseerd. Precies bij de laatste vóór het toegangshek naar het recreatieterrein horen wij een luid gekraak… Wij rijden dit houten rooster aan gort, maar blijven gelukkig niet steken. Vervelend! Het rooster zal niet in een goede conditie zijn geweest. De veewagen rijdt beladen met koeien eveneens deze weg. De zon gaat reeds zakken. Gelukkig kunnen wij terecht. Na parkeren, inschrijven en vooruit betalen, naar de douche. De duisternis valt snel: binnen een kwartier. Bij een flakkerend lampje douchen wij in een ruimte vol donkere schaduwen, opgeschrikt door rondfladderende vleermuizen en een dikke pad, die grote sprongen maakt. Een opgeluchte Carla trekt de camperdeur achter zich dicht om te genieten van haar eigen vertrouwde omgeving. Jan steekt er de draak mee. Hij wordt er niet warm of koud van! Vroeg uit de veren! De eerste recreanten melden zich reeds om afkoeling en verpozing in het water te zoeken. Wanneer wij het terrein willen verlaten, moet eerst de sleutel worden opgehaald, want wij staan op een afgesloten terrein, wat kennelijk als overloopterrein wordt gebruikt. Op het moment van arriveren, was het hek geopend en stonden er op ons terrein auto’s geparkeerd. In plaats van rechtsaf, slaan wij dit keer linksaf na de entree, waar een stroom verkeer vandaan komt. Op een volgende kruising geen verwijzing naar Lago Azul! Hoe nu? Op de Garmin verschijnt dat wij in oostelijke richting rijden… Dit brengt ons aan het twijfelen. Wanneer wij dorpsbewoners ontmoeten, checken wij, waarnaartoe deze weg leidt. Helaas! Verkeerd gekozen! Omgedraaid! Een prima te berijden goed onderhouden onverharde weg brengt ons binnen de kortste tijd op de grote weg naar Porto Velho. De staat van deze onverharde weg doet ons herinneren aan de prima wegen in Paraguay, in de door Mennonieten bevolkte gebieden, waar een onderhoudsplicht van het wegennet geldt. Een veel betere toegangsweg dan vanuit het zuiden! Het verkeer op de BR 174 is op de zaterdag even druk als op de vrijdag! Wij rijden langs talloze inheemse nederzettingen in de dichte bebossing van de jungle. Nergens een overnachtingsplek! In een dorp heeft een overlander bij een school overnacht. Carla ziet de school en attendeert Jan op een afslag, die mogelijk naar de school leidt. Het is razend druk op de weg. Zware vrachtwagens rijden achter ons, maar komen ons ook tegemoet, waardoor Jan belet wordt te stoppen of af te slaan. Bij de aangegeven coördinaten is uitsluitend een parkeerplaats vol bagger. Óf de coördinaten kloppen niet óf de afslag is verlegd… Bovendien nog steeds plenty vrachtwagens, die stoppen verhinderen, om linksaf te slaan! Hierna verdwijnt de zon, wordt het binnen het half uur donkerder en donkerder. Verschrikkelijk moeilijk om de rijbaan te onderscheiden met de vele potholes bij dit intensieve verkeer en geconfronteerd te worden met inhalende vrachtwagens met mankementen in de verlichting. Schijnwerpers kan je uitsluitend gebruiken als er geen tegenliggers in het vizier zijn. Aan en weer uit, maar alle beetjes helpen. In het donker rijden wij tot een tankstation ten zuidoosten van Vilhena. Een keurige plek naast het kantoor krijgen wij door de pompbediende toegewezen onder een afdak, wat prettig is als het begint te plenzen. Gelukkig kunnen wij hierdoor in de warmte het hefdak gebruiken en de ramen op een veilige kierstand zetten om een weinig te ventileren. Voor het eerst eten wij maistaart! Dat smaakt goed! Het is onrustig slapen op een tankstation met tankende vrachtwagens en auto’s en vrachtwagens, die de verplichte rust in acht nemen zoals in Europa. Alleen arriveren en vertrekken tijdens de nacht vele vrachtwagens… Houden die zich aan de verplichte uren of wordt er mee gesjoemeld? Niet echt uitgerust vertrekken wij ’s ochtends. Wij rijden over een hoogvlakte op ongeveer 600 m hoogte. Enorm uitgestrekte akkers, zover het oog reikt. Tussen de stoppels van de mais groeit soja. De enige mogelijkheid om te overnachten is op een tankstation of bij een hotel langs deze drukke verkeersader. In feite zien wij geen plek, waar wij zouden willen overnachten. Wij rijden door en door tot ná Jaru vóór Ariquemes de afslag naar Rancho Grande / Pousada Ekologica opdoemt. In kilometers niet ver verwijderd van de BR 364, waarin de BR 174 is overgegaan. Echter een wegdek vol ontzettend diepe gaten! Personenauto’s kunnen vele gaten omzeilen, maar met onze wielbasis lukt dit niet! het lijkt erop, dat onze wagen elke kuil een zoentje geeft… Zeer hardhandig! Wij rammelen uit elkaar! In het donker wederom met vele medeweggebruikers een tijdrovend dilemma! Een man op een motor geeft aan, dat wij goed zitten en ná het kerkje linksaf moeten slaan. Dit is een goede aanwijzing, want de borden zijn toe aan een opknapbeurt en zijn zeer slecht te lezen. Het kerkje! Opgelucht halen wij adem en rijden de onverharde weg op, die 14 dagen terug met een shovel is gedaan. Een verademing! Glad en voor 2 wagens breed! Echter steil met een diep dal en steil omhoog alsof wij ons op een skatebaan verplaatsen. Een tropische regenbui weerhoudt het verkeer dit gedeelte te rijden. Een etmaal van droogte eroverheen laten gaan, dan lukt het de passage te nemen, vertelt onze gastvrouw later. Wij missen het bord wat niet te lezen valt en rijden in het donker te ver door. De weg wordt slechter met diepe geulen, steiler en smaller. Zijn wij verkeerd? Wij steken heen en weer om te keren. Proberen het gepasseerde zijpad en staan stil voor een massief hek, voorzien van een groot hangslot en de naam Rancho Grande. Hier moeten wij zijn. Geen bel, geen optie binnen te komen. Wat nu? Wij beraadslagen. Uitkomst! Twee mannen, de boer en zijn voorman, komen af op het zware geluid van de motor, wat alleen van een tractor of zware wagen afkomstig kan zijn. Het meest waarschijnlijk van een overlander. Die arriveren altijd laat, meldt de vrouw des huizes van Duitse afkomst, de volgende dag. Zij begrijpt er niets van dat wij over die luttele kilometers van de grote weg tot hun huis 7 kwartier hebben gereden. Overlanders moeten gewoon vroeger komen. Ze heeft gelijk, dat overdag het traject gemakkelijker te rijden is. Echter op de snelweg ben je afhankelijk van het verkeer en de overnachtingsplekken, die in Brazilië dun gezaaid zijn! Hierdoor word je gedwongen eindeloos veel kilometers af te leggen!!! Een hele dag rijden is werkelijk niet fijn en doodvermoeiend. Temeer doordat het traject eindeloos veel extreem hoge drempels kent om het verkeer af te remmen, zodra er enige bewoning is of een school is gesitueerd. Bovendien rijdt onze wagen geen 100-120 km per uur, waardoor dit traject voor ons tijdrovend is. Aan de andere kant begrijpen wij hun zienswijze. De mensen gaan hier op tijd naar bed en staan vroeg op. Wij zijn er nog steeds niet achter, wat ongeveer de bedtijd is in deze landen. Wij houden het op 20 – 21.00 uur tot 5 á 6 uur als meest regulier voor hardwerkende boeren en winkeliers, alhoewel wij ook heel andere tijden hebben leren kennen. Begrijpelijk, dat in dit kader 19.45 uur als redelijk aan de late kant wordt beschouwd…Deze boer staat inderdaad ‘s ochtends vroeg op! Bovendien blijkt de vrouw des huizes op 50 jarige leeftijd MS te hebben gekregen, terwijl zij altijd bergen kon verzetten. Helaas is zij nu aan een rolstoel gebonden en heeft meer hulp nodig, alhoewel zij een sterke vrouw is en probeert zoveel mogelijk zichzelf te redden. Zo traint zij nu zelf een hond, omdat haar eigen trouwe viervoeter recent is overleden. In de middag heeft zij haar man in de open werkplaats tegenover onze staplek geholpen door in de rolstoel het zaagsel op te vegen. Bewonderenswaardige krachtsinspanning! Even later keert zij met de nieuwe hond terug en start de gehoorzaamheidstraining. Carla is bezig met de was op te hangen, te keren en binnen te halen. Haar aandacht wordt getrokken naar het grasveld. Het is te ver weg om goed te kunnen beoordelen. Wat gebeurt daar? Behoort dit tot de training of is er iets loos? Voor het tot Carla goed en wel doordringt, snerpt het geluid van de stem van de vrouw over het open veld en komt de man aangesneld. De wielen van de rolstoel zijn verstrikt geraakt in de lange lijn, waaraan de hond vastzit. De vrouw dreigt met rolstoel en al om te vallen… Carla vindt het niet snugger van zichzelf, dat zij niet eerder heeft gereageerd, terwijl zij erop staat te kijken. Te laat beseffend, dat de vrouw hulp nodig heeft. Het tafereel maakt duidelijk wat een impact een ziekte als MS op het leven van deze twee mensen heeft. De vrouw vertelt, dat zij geluk heeft, want haar oma heeft de ziekte op 39 jarige leeftijd gekregen. Van dichtbij meegemaakt en gedacht, gelukkig gaat de ziekte aan mij voorbij… Onverwacht plotseling de verschijnselen van oma… Dapper om zoveel mogelijk van het leven te maken! Bewondering voor de man aan haar zijde! Jan opent voor de eerste keer, sinds het open springen, de achterdeuren om de lattenbodem van onze bedden te repareren. Het grote aantal hoge drempels onderweg, hebben gister de zijkant van Carla’s bed tegen de achterdeuren doen schuiven, waardoor de latten uit de bevestigingspunten zijn geschoten. Mogelijk is lijm door de hitte verdroogd. In elk geval heeft Jan ‘s avonds provisorisch de lattenbodem in elkaar moeten zetten, alvorens het bed te gebruiken is. Degelijk bevestigt Jan ’s ochtends de latten, controleert nu alle latten en bindt beide frames aan elkaar vast, zodat er weinig bewegingsruimte bestaat om uit elkaar te schuiven. Hopelijk houdt de lattenbodem het tot wij weer thuis zijn. Nu de deuren open zijn, vullen wij de medicijnvoorraad aan uit de kratten in het ruim en halen eruit, wat wij binnenkort hiernaast nodig hebben, zodat voorlopig de achterdeuren niet hoeven te worden geopend. Met de nieuwe lijmklem is het voor Jan simpeler om de deuren te sluiten. Een lange zwarte veter wordt gebruikt om de grendel te fixeren. Het lukt veel gemakkelijker dan Jan verwacht. In het donker blijken de koplampen veel te hoog te staan! Meteen maar bijstellen, ofschoon wij ons hebben voorgenomen vroeger te stoppen als wij ergens een parkeerplek zien, want in het donker rijden bevalt ons absoluut niet! De watercontainer is voorzien van een tap. Het kraantje vertoont een scheurtje. Tape houdt niet… Een mooie gelegenheid om de scheur te lijmen. Hopelijk is dat een afdoende oplossing…Tussendoor knappen wij allerlei klusjes op. De ventilatoren krijgen een schoonmaakbeurt. De wc eveneens. Kastjes opnieuw ingeruimd. Het is een publieke vrije dag voor de ambtenaren en het bankpersoneel: een vrije dag voor het overheidspersoneel. Voor velen eveneens een vrije dag. Zij feesten mee met de anderen. Er ligt veel stil. Wij genieten van de koelere temperatuur. Eindelijk weer eens bijslapen! Onze dochter heeft ons reeds gewaarschuwd, dat het 3 tot 6 maanden kan duren, eer ons lijf zal zijn hersteld. Wij hebben geen idee, waardoor wij zo ziek zijn geworden, maar we zijn ons ervan bewust, dat wij er nog niet zijn. Bij het minste of geringste zijn wij doodmoe. Wij liggen regelmatig om 8 uur in bed en slapen een gat in de dag. Het klokje rond! Onvoorstelbaar! Kennelijk heeft ons lichaam zoveel rust nodig. Wij gebruiken de goede Wifi om kaarten van Maps.me binnen te halen, updates te verwerken voor de computer, de iPad en onze mobieltjes. Een mailtje gaat uit naar de Nederlander, die wij op de Salar van Uyuni in Bolivia in september 2017 hebben ontmoet. Wij mogen hem altijd om hulp vragen, heeft hij indertijd tegen ons gezegd. Wij vragen hem advies over een bezoek aan Bolivia. Hij blijkt met zijn Boliviaanse vrouw en hun kind ondertussen naar Nederland te zijn vertrokken en niet meer in Santa Cruz woonachtig te zijn. Zij raden ons af op dit moment Bolivia te bezoeken, al zouden de grenzen worden heropend, daar de bevolking blokkades heeft opgeworpen als verzet tegen de gang van zaken tijdens de recente presidentsverkiezing. Hij bevestigt, dat auto’s op de verschillende wegen belaagd worden met stenen en het zeer onrustig is in Santa Cruz, La Paz en Cochabamba, maar ook in bergdorpen. Zijn vrouw heeft deze actuele informatie via betrouwbare contacten. Jan krijgt druppelsgewijs nieuws via Facebook van Overlanders, die in Bolivia zijn komen vast te zitten. Dit willen wij niet meemaken! Wij proberen zoveel mogelijk inlichtingen in te winnen om alsnog onze plannen eventueel aan te kunnen passen… Wie weet kunnen wij alsnog via de grensovergang Guajará- Mirim Bolivia in en naar Trinidad rijden om erna de Missionroute te rijden. In omgekeerde volgorde als gepland: van west naar oost in plaats van oost naar west. In dat gebied is het tot nu toe nog steeds rustig…De rust kan weerkeren… Het wordt echter steeds lastiger informatie te verkrijgen over de stand van zaken binnen Bolivia. Wij slapen veel en doen allerlei klusjes, waar wij nog niet aan zijn toegekomen door onze haast voor het regenseizoen aanvangt, de Pantanal en Bolivia te doen. Jan plakt een regengoot aan de bestuurderskant in de hoop, dat wij bij een plensbui de ramen open kunnen laten staan opdat wij kunnen ventileren. Carla organiseert dat de schoorsteen thuis uiteindelijk wordt gerepareerd vóór de stormen aanwakkeren. Ideaal als je een basis hebt om via een functionerende Wifi zaken fatsoenlijk te regelen! Wij genieten van het landschap waarin de Rancho is gesitueerd. De Pousada is indertijd mooi opgezet! Degelijk geconstrueerde gebouwen! De vader van de vrouw des huizes heeft na een verblijf in Venezuela dit bedrijf in Brazilië ruim 40 jaar geleden opgezet. Prachtige bomen bieden aangenaam verkoeling door voldoende schaduw te bieden. Een groot gedeelte van het bedrijf bestaat uit oerbos. Officieel is dit een verplichting van de regering, maar vele boeren houden zich hier niet aan. Er staat zelfs een percentage voor: als wij goed zijn geïnformeerd zelfs 50%. Controle van overheidswege ontbreekt. Beetje bij beetje wordt er gekapt en ontbost, waardoor agrarisch land kan worden uitgebreid en oerbos wordt omgezet in goed te bewerken arealen, gescheiden door plukken oerbos. Dit komt overeen met wat wij onderweg vaststellen. Mevrouw verdedigt met vuur de noodzaak om oerbos te behouden. Het is voor haar een hot item! Zij geeft aan, dat wij het pad moeten wandelen om van het echte oerbos te genieten. Wij willen haar vragen, waar het pad is te vinden, maar wij zien haar en haar echtgenoot niet meer… Pas als wij de boerderij verlaten, ontmoeten wij elkaar op de onverharde weg. Zij hebben vanwege de regen bij haar ouders in een naburige plaats overnacht, omdat de weg hoogstwaarschijnlijk door de hevige regen niet te berijden zou zijn en zij hun huis niet zouden kunnen bereiken. De grote weg is wederom druk. De vele vrachtwagens brengen de woorden in herinnering, dat dit vroeger een onverharde weg was. Sinds de haven van Porto Velho is aangepast om grotere schepen toe te laten is de intensiteit van het verkeer op de weg en op de vaarwegen enorm toegenomen volgens de vrouw des huizes en is de prachtige natuur in dit gebied volgens haar grotendeels verloren gegaan. Wij gaan op weg naar Porto Velho om boodschappen in te slaan in de supermarkt, waar Jan in januari zo prettig inkopen heeft kunnen doen. Er staan feestdagen voor de deur. In Peru was twee jaar geleden op deze dagen niets te koop, omdat alles uitverkocht was of gesloten. Liever geen herhaling. Het is buitengewoon druk in de supermarkt en de voorraden zijn minimaal… Jan baalt als een stekker bij het zien van de lege schappen. Wat hij echt nodig heeft, bemachtigt hij. De rest komt later wel weer een keer… Jan wil niet op het parkeerterrein overnachten van het grote winkelcentrum. Hij is benauwd, dat wij dan verplicht worden hier drie dagen te overnachten, omdat mogelijk de hekken vanwege de feestdagen blijven gesloten. Wij rijden na het inkopen doen meteen door de Transocéanica op, om bij een tankstation te overnachten, waar je van 22 uur tot 6 uur niet kan tanken. Tezamen met verschillende vrachtwagens hebben wij hier een rustige overnachtingsplaats. Van 20 uur tot 5 uur slaapt Jan tot de vrachtwagens vertrekken. Carla draait zich nog eens om en tuft verder. Jan lukt dat niet. Hij staat op en maakt het ontbijt gereed, waardoor wij deze ochtend werkelijk om 7.30 uur wegrijden! Voor Carla’s doen ontzettend vroeg! Wanneer wij verder rijden zijn wij verbaasd. In januari hebben wij dezelfde weg gereden en nu herkennen wij op het traject van Jaci-Paraná naar Mutum-Paraná werkelijk niets van de omgeving…Alles ziet er zo geheel anders uit! Toentertijd reden wij over een dijk, om de beurt in blokken, omdat er slechts één rijbaan ter beschikking was, terwijl er naarstig werd gewerkt om de weg te herstellen. Wij waren omgeven door water, alsof wij door één groot overstroomd gebied reden. Overal staken bomen boven het water uit en op een bepaalde plek lagen meerdere woonboten afgemeerd. Niets, maar dan ook niets herinnert hieraan, dan kale bomen die er levenloos uitzien en twee afgemeerde woonboten. Slechts de lange brug met het hotel en het recreatiestrand herkennen wij in een lange bocht over de rivier bij Mutum-Parana. De Madeira en de Paraná zijn nu op zichzelf stromende rivieren, die niet tezamen zijn gevloeid en het gehele gebied hebben overstroomd, zoals in het begin van dit jaar, toen alles blank stond. Wij passeren de afslag naar Guajará-Mirim en laten deze letterlijk links liggen, want de toestand in Bolivia is nog niet gestabiliseerd. Onverstandig nu Bolivia te bezoeken, al zou de grens toegankelijk zijn.… Als wij Abunã bereiken ligt de pont aan onze zijde, waardoor wij meteen kunnen oversteken. In 10 maanden heeft de bouw van de brug, met zeer hoge pijlers vanwege het wassende water in het regenseizoen, behoorlijke vorderingen gemaakt! Aan beide zijden heeft men de oprit naar de brug zelfs aangelegd…Het is interessant om de veranderingen te constateren, die sinds ons passeren, hebben plaatsgevonden. Aanvankelijk vindt Carla het een onaantrekkelijk traject, wat wij sinds de Pantanal richting noorden afleggen. Ontzettend druk en weinig interessant, maar deze nieuwe aspecten bekoren haar. Wij leggen heel wat kilometers af. Vóór Xapuri zien wij in een bocht van de weg een schitterend plekje om te overnachten vóór het hek langs de oprit naar een coöperatieve gemeenschap van de inheemse bevolking. Wij vragen een passerende auto of wij hier mogen overnachten, als zij bezoekers naar het bushokje brengen aan het eind van het pad dichtbij de weg. Tot het donker wordt en zodra het licht is, horen en zien wij, dat het hek regelmatig wordt geopend en gesloten door passanten, die allen even vriendelijk groeten. Brommers rijden af en aan om mensen naar het bushokje te brengen of op te halen. Uit een witte personenauto rollen vele volwassenen en kinderen… Onvoorstelbaar hoe ze er allemaal inpassen. Terugkerend van of op weg voor familiebezoek? Kennelijk is er een bus in aantocht…. Wij genieten van een prachtige zonsondergang en eveneens van de geweldige zonsopgang. Heel veel aangenamer dan het drukke tankstation in Capixaba, waar wij de vorige reis slecht sliepen door alle bussen en andere voertuigen met een tussenstop om een ieder de gelegenheid te geven de toilet te gebruiken. Wederom zet het slechte wegdek zich voort. Gister kilometers lang ontiegelijk veel potholes. Het is een prachtig heuvelachtig landschap. Opvallend is dat in de diepe dalen de potholes aanwezig zijn. Kennelijk wordt de weg ondermijnd, waardoor het slechte wegdek ontstaat. Het blijkt, dat de gister geplande overnachtingsplek in Xapuri nog vele kilometers van onze slaapplaats verwijderd is. Xapuri is de woonplaats van de rubbertapper Chico Mendes, in 1988 vermoord na jaren succesvolle strijd tegen de vernietiging van oerwoud door houthakkers en boeren. De woede over de moord op hem heeft ertoe geleid, dat de bescherming van oerbos in de Acre State daadwerkelijk na zijn dood ter hand is genomen en is gerealiseerd. Na Brasiléia tanken wij. Wellicht is er geen optie vlak voor de grens of aan de andere zijde van de grens. Liever in de voorzorg. Opvallend is de verandering van de omgeving: hogere heuvels in een weids glooiend landschap, minder bebost, waardoor het gebied opener oogt. Deze streek is dunner bevolkt. Het is een mooi gebied! Na ongeveer een uur bereiken wij de Braziliaanse grens. Wanneer wij de wagen hebben geparkeerd, worden wij gecorrigeerd. Wij moeten de camper verzetten. De afhandelingen op de Braziliaanse grenspost verlopen voorspoedig. Eerst naar de federale politie, die belast is met de immigratie, waar wij een uitreisstempel krijgen in ons paspoort. Hierna bij de douane het papier met de toekenning om tijdelijk gedurende maximaal 90 dagen onze auto in Brazilië te mogen gebruiken, inleveren. Dit alles is binnen een kwartier geregeld! Wij staan verbluft over de snelheid! Op naar de Peruaanse grenspost. Een geringe afstand. Wij mogen de wagen echter niet voor het Braziliaanse kantoor laten staan en zijn verplicht de wagen een 50 tot 100 meter te verrijden. Bij de Peruaanse immigratie blijken wij reeds keurig te staan geregistreerd, daar wij 2 jaar terug Peru hebben bezocht. Er hoeft niets te worden ingescand! Geen foto gemaakt te worden of vingerafdrukken gegeven te worden. Zelfs de verblijfsdata staan in de computer. De ambtenaar meldt, dat wij Peru reeds eerder hebben bezocht en noemt de periode. Een gevoel van - Big brother is watching you – komt over ons heen. Je weet, dat alles wordt geregistreerd, maar wanneer alles zo wordt opgelepeld, is het desondanks een rare gewaarwording. Effectief: wij zijn in een wip klaar bij de Peruaanse immigratie. Op naar de Peruaanse douane. Waar gehuisvest? Het blijkt, dat de grenspost wordt gerenoveerd. De douane is tijdelijk ergens anders ondergebracht. Buiten op een bankje wachten wij tot een man de benodigde gegevens komt ophalen om naar elders te verdwijnen. Prima, als hij inderdaad Jan zijn paspoort en kentekenbewijs met het benodigde formulier voor tijdelijke import overhandigt, wanneer hij gereed is. Het duurt eeuwen… Buiten ons gezichtsveld… Uiteindelijk krijgen wij te horen, dat de douane geen computer tot zijn beschikking heeft en alles handmatig moet verwerken. Drie kwartier! Geregeld: een vrijbrief voor 90 dagen rondtoeren in Peru! Bolivia is out of the picture!
[userId] => 347276
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5071478
[countryId] => 26
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 1048
[author] =>
[cityName] => Assis Brasil
[travelId] => 506620
[travelTitle] => Een overzee's avontuur
[travelTitleSlugified] => een-overzee-s-avontuur
[dateDepart] => 2016-10-10
[dateReturn] => 2017-08-27
[showDate] => no
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Brazilië
[countryIsoCode] => br
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/brazili,assis-brasil
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/347/276_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => mission-impossible
)
[16] => stdClass Object
(
[username] => CarlametJan
[datePublication] => 2020-02-10
[title] => De Noordelijke Pantanal
[message] =>
Een asfaltweg voert ons het plaatsje Poconé uit. Op de splitsing richting Porto Jofre strekt zich een onverharde weg voor ons uit. Redelijk om te zien. Al ras verandert de zandweg in een puur wasbordtraject! Wij worden door elkaar gerammeld! Buitengewoon enerverend en vermoeiend! Grijze termietenheuvels aan weerszijden in tegenstelling tot de rode termietenheuvels in de zuidelike Pantanal. Wanneer wij de entree van Parque Nacional do Pantanal Matogrossense bereiken, passeren wij zonder te stoppen om door te rijden naar Pousada Portal Paraiso om te informeren of wij hier kunnen overnachten. Een vriendelijke oudere man duidt ons waar wij kunnen parkeren, nadat wij voor 2 nachten contant hebben betaald. Zoon Mateus komt even later om te wijzen, waar wij elektriciteit vandaan kunnen betrekken, waar wij kunnen douchen en gebruik kunnen maken van het toilet. Zelfs een gasfornuis staat tot onze beschikking en een heus zwembad om af te koelen in de hitte. Wij zoeken een hoog gelegen plekje naast de omheining van het zwembad, waar wij horizontaal staan, vanwaar wij een weids uitzicht hebben over het open veld, wind kunnen vangen en de zon onze zonnepanelen kan opladen. Echter met de kont naar het zuiden, want de zon draait over het noorden, zodat de achterdeuren niet de ganse dag in het zonnetje staan zoals bij de zeven watervallen! Onder de boom diagonaal tegenover ons, staat een Frans echtpaar, die zojuist uit Porto Jofre zijn teruggekeerd. Zij vertellen, dat het de moeite waard is om deze plaats te bezoeken. Wij zullen onderweg echter geen boodschappen kunnen doen. Helaas zijn wij aangewezen op Poconé. Excursies, overnachtingen en maaltijden moeten in het park contant worden afgerekend. Hebben wij dan wel genoeg Braziliaans geld tot ons beschikking? Wij nemen ons voor de volgende dag te informeren of het mogelijk is mee te rijden naar Poconé als de heer of vrouw des huizes naar het stadje gaat. Als wij ons installeren blijkt namelijk de achterdeur helaas los te zijn gerammeld op de ripoweg! Weer uit het slot! ’t Lukt niet de deuren te sluiten! Provisorisch de achterzijde gesloten. Gelukkig hebben de kleine 15 kilometer niet zo’n ravage aangericht als op het traject van zuid naar noord. Jan bedenkt, dat hij een extra schuifslot wil monteren om de deuren in het gareel te houden. Eerst op tijd naar bed en bijkomen van de vermoeienissen. ’s Ochtends lukt het Jan de afgekoelde achterdeuren te sluiten! Voor hoe lang houdt dit stand? Op iOverland hebben wij gelezen, dat je een maaltijd in het restaurant van de Pousada kunt gebruiken. Een goed uitziende maaltijd wordt ons voorgezet. Mooi opgemaakte schotels! Koffie toe. Er hangt een sticker, dat je met Visa kunt afrekenen. Wat een geluk! Dan hebben wij zeker genoeg geld, want wij hebben extra gepind om alle onkosten te kunnen afrekenen als wij contant moeten betalen. Wanneer wij dit checken, blijkt men de Visa niet meer te accepteren. Jan mag na de siësta met de heer des huizes meerijden naar het stadje om te pinnen en een schuifgrendel te kopen in de ijzerhandel. Dikke pech! Beide Bradesco pinautomaten zijn leeg… Nul op het rekest! Bovendien blijken alle winkels gesloten, want het is een of andere rooms-katholieke feestdag. Onverrichterzake keren de mannen terug naar de boerderij. Carla heeft ondertussen buikpijn. Een vreemd bloederig blaasje in haar lies. Last van een teek? Jan bekijkt het plekje en geeft aan, dat dit veroorzaakt is door een ander insect. Later op de avond en in de nacht worden beiden hondsberoerd. Alles doet zeer. Hevige diarree, buikkrampen, hoofdpijn, terwijl Carla ook moet overgeven. De spierpijnklachten verdwijnen vrij spoedig. Alleen voelen beiden zich hondsberoerd en doodmoe. De temperatuur van 40 / 41 graden Celsius zorgt, dat je lichaam oververhit raakt, wat niet tot herstel bijdraagt. Carla slaapt en slaapt - 3 dagen lang-, terwijl Jan zich op de been houdt om voor beiden te zorgen. Hij is echt niet lekker, maar gelukkig niet zo ziek als Carla, die dit keer weer oververhit raakt en door Jan gekoeld wordt. Met antibiotica herstelt Carla beetje bij beetje. De baas biedt na 3 dagen aan met zijn vrouw boodschappen in het dorp voor ons te doen. Wij zijn daar inderdaad te beroerd voor. Hij heeft ook een solide metalen schuif weten te vinden om de achterdeuren te vergrendelen. Na een weekje knappen beiden stapje voor stapje wat op. Yoghurt en veel drinken… Op zijn gemakje probeert Jan zijn terugkerende energie in de auto te steken om de wagen rijklaar te maken. Elke dag wat. Olie wordt aangevuld. Controle van het linker voorwiel, wat in de zuidelijke Pantanal lekte. De moer op het linker voorwiel zit nog stevig vast en er zit voldoende olie in. Gelukkig geen trammelant. Tot hier toe hebben wij beiden het voorwiel goed in de smiezen gehouden. De schuif wordt op de achterdeur geplaatst, maar met een Leunse oplossing. Onze overleden vriend wist altijd noodoplossingen te bedenken als iets niet mogelijk was op de normale manier te regelen. Met dit keiharde metaal is inderdaad een inventieve oplossing noodzakelijk. Jan is trots op wat hij presteert! De bank is nog steeds niet bevoorraad met flappen! De zoon wisselt dollars voor Braziliaans geld, want wij verblijven veel langer dan gepland op de Pousada. Het herstel kost tijd en geld! De Fransen zijn na 2 nachten vertrokken. Wij staan ruim een week alleen, wanneer een Zwitsers echtpaar met een dochtertje van 4 ½ jaar arriveert vanuit Bolivia, waar zij Trinidad hebben bezocht en de Missionroute hebben gereden. Carla is nog steeds slapjes en niet echt lekker. Zij rust veel, leest wat en hangt in haar stoel onder de door Jan uitgezette luifel, terwijl zij vogeltjes kijkt. De stokken kunnen aan het hek worden vastgemaakt, waardoor de wind de luifel niet kan optillen en meenemen. Alsof wij dit gepland hebben vooraf… Wanneer de darmen eindelijk op gang komen, titreert Jan haar medicatie, waardoor zij beetje bij beetje uit het dal omhoogklimt. Wiebelig op de benen… Oefening baart kunst. Alras geen dronkenmansloop meer in de benen. Voor de eerste keer beklimt Carla de vogeluitkijktoren naast het zwembad en wandelt zij met Jan op een andere dag naar het meertje, waar de ossen verkoeling zochten, toen zij nog hier in de weide liepen. Op deze leeftijd doe je met ziekte meteen een jasje uit! Heerlijk onder de lauwe douche… De mevrouw van de Pousada regelt de was en neemt Jan mee naar het stadje voor boodschappen. Bradesco is bevoorraad: Jan kan pinnen! Het zwembad is gereinigd voor de Zwitsers naar aanleiding van hun verzoek. De eerste keer sinds onze aankomst… Het oogt redelijk schoon. Alle vijf gebruiken wij het zwembad om af te koelen. De buitentemperatuur is alle dagen rond de 40/41 graden Celsius. Een mens knapt werkelijk op van het zwembad! Wanneer wij eruit zijn, groeien de algen door wat erin waait en de vogels in het water laten vallen, versterkt door de extreem hoge temperatuur. De volgende dag is het zwembad te vies om te gebruiken! Het Zwitserse meisje is helemaal teleurgesteld, dat zij niet van haar ouders het water in mag. Gister kon zij geen genoeg krijgen van het water en genoot zij volop! Balorig wil zij niets anders dan in het zwembad… Helaas werkt de pomp niet als de vrouw des huizes in de middag probeert het zwembad te schonen. De bladeren en de algen eruit vissen met het schepnet en de bodem stofzuigen is onvoldoende… De zoon des huizes komt eraan te pas als hij ’s avonds op de boerderij terugkeert… Het lukt hem evenmin de pomp werkend te krijgen! De volgende dag vertrekken de Zwitsers naar Porto Jofre, daar het zwembad buiten gebruik is. Niemand kijkt naar het zwembad om! De dag erop wordt plots het zwembad ijverig geschoond. Wij maken dankbaar gebruik van de gelegenheid als de klus is geklaard. Twee vrouwen arriveren met een zestal kinderen en picknickmanden. Zij hebben kennelijk het zwembad geboekt… Wij maken ruimte, waarvoor zij bedanken. Aanvankelijk zingen de twee grotere meisjes van een jaar of acht met heel veel plezier Braziliaanse liedjes, terwijl alle kinderen op een rijtje in het water zitten op de treden van de trap, terwijl de ene moeder telkens een nieuw liedje inzet. Ontzettend gezellig! Gedurende een uur is het een drukte van belang in het zwembad met kinders die onder water zwemmen, spelen en spetteren, dat het een lieve lust is. Zo plotseling als zij zijn gekomen, zo plots verlaten zij het zwemwater om zich aan te kleden. Wanneer iedereen is aangekleed, gaan zij in het restaurant een ijsje eten. Kort, maar hevig. Heel gedisciplineerd, maar op een leuke wijze. Het zwemwater wordt meteen na hun vertrek gekleurd door algengroei. Het lijkt of je de algen ziet groeien…. Wat een ontzettend karwei om de kwaliteit van het zwemwater te bewerkstelligen en te behouden! Wij hebben inderdaad in februari dit jaar gezien hoe proper het zwembad in Santa Rosa bij Tinegasta in Argentinië was en hoeveel effort dit elke dag weer kostte van Carlos en zijn gezin! Carlos is echter de glansrijke winnaar in deze vergelijking! Eindelijk voelen wij ons na 2 weken zodanig opgeknapt, dat wij verder durven te reizen. Wij hebben besloten naar Porto Jofre door te gaan om daar een excursie te maken. De eerste 45 km na het verlaten van de Pousada passeren wij vele betonnen bruggen, die de families memoreren, die hier hebben gepionierd. Wij zien vrij weinig dieren onderweg. Een mannetjeshert met een prachtig gewei en een rank vrouwtjeshert bij een poel. Erna vele slechte houten bruggen! Met gaten en ontbrekende planken! Ontiegelijk goed opletten, waar je rijdt… Op de planken rijden, die als een spoorrails over de dwars gelegde planken, bevestigd op de steunbalken, zijn gelegd! Eén brug mist op het rijvlak een vereiste doorgang. Carla stapt uit om dit gat te overbruggen met een plank, die zij ergens anders vandaan haalt. Carla haalt opgelucht adem, telkens weer als wij de overzijde van de oever hebben bereikt en de brug achter ons laten. Jan lacht om haar reactie. In het moeras aan onze rechterzijde is een shovel bezig om de shovel van zijn collega hulp te verlenen, omdat hij met shovel en al weggezakt is in het moeras… Niet zo maar eventjes te klaren… Een vogel pikt een slang op die voor ons over de weg kruipt. Voor wij Porto Jofre bereiken, ontmoeten wij Fransen in een camper met tralies voor de zij- en achterramen, die ons een Pousada aanbevelen. De eigenaar blijkt niet aanwezig te zijn, wanneer wij ons melden. Hij is in de stad Cuiabá en kan morgenmiddag terug zijn. Er is geen parkeergelegenheid voor onze wagen op zijn terrein. Wij voelen er niets voor de auto langs het smalle pad te parkeren, wat de doorgaande weg is. Verschrikkelijk slecht vol gaten. Wij zien ervan af om van zijn diensten gebruik te maken en keren terug naar Jaguar Camp, wat er beter uitziet. Aanvankelijk zijn wij doorgereden tot de rivier São Lourenco om het plaatsje of liever gezegd gehucht te verkennen. Wie komen wij hier tegen? Het Zwitserse jonge echtpaar met hun dochtertje, die in de cabine met airco een hoofdbandje zit te vlechten om de tijd te doden. Zij hebben gister de ochtendexcursie gedaan en een jaguar gezien, vertellen zij blij, terwijl anderen tijdens de middagexcursie helemaal geen jaguars hebben gezien. Nu staan zij op de T-splitsing geparkeerd in afwachting van de komst van de pont, die hen over de rivier van Porto Jofre naar Corumbá moet vervoeren. Jan heeft op iOverland gelezen, dat iemand tegelijk met 200 koeien op de pont stond, wat een ondraaglijke stank teweegbracht, maar ook erg lang duurde. Meer dan een etmaal… Ruim 27 uur! Bovendien een kostbare geschiedenis: honderden US dollars! Jan had geen trek in zo’n expeditie! Eva en Patrick met Norina wel… Zij vinden het een groot avontuur, alhoewel niemand hen nader kan informeren over aankomsttijd, vertrektijd, duur en prijs van de boottocht. Zelfs niet waar precies de aanlegplaats is… Geduldig wachten zij in de hoop, dat de pont vandaag en bij daglicht arriveert… Jaguar Lodge is rustig als wij onze intrek nemen. Wanneer de avondschemering valt, komen en gaan taxi’s, en is er beweging op het terrein. In het donker arriveert een camper. Is dat niet zo’n camper als Martha & Hans bezitten, die graag met ons de Pantanal willen bezoeken? Maar zij zijn toch in Paraguay of Bolivia met vrienden, die vanwege de onlusten Ecuador hebben moeten ontvluchten! ’s Ochtends vroeg zien wij Hans buiten op weg naar het ontbijt! Het lijkt alsof wij met hen hebben afgesproken vandaag tezamen de tour te doen… Zij blijken gisteravond met de pont vanuit Corumbá in Porto Jofre te zijn aangekomen. Zonder 200 koeien… Echter volgestapeld met kisten, die telkens opnieuw moeten worden gestapeld, wanneer zij ergens hebben aangelegd om te lossen en te laden. Een rappe bezigheid! Bovendien bevindt zich een kleine hoeveelheid vee aan boord in de vorm van schapen en kippen van de meereizende passagiers. Zelf rusten en slapen zij in hun eigen wagen, die zich met de achterzijde dichtbij de rand van de laadklep bevindt, waardoor de trap naar de slaapcabine een 30cm van het water staat en zeer moeizaam is te beklimmen. Zeker voor Hans na zijn herseninfarct. Martha houdt haar hart vast en is enerzijds blij de pont te kunnen verlaten. Anderzijds ervaren zij de bootreis als zeer bijzonder. Centraal wordt er gekookt voor de passagiers, die hier gebruik van willen maken. Gezamenlijk wordt er gegeten. Dit verbindt de passagiers, die op zo weinig vierkante meters zoveel uren tezamen doorbrengen, alhoewel net als in de bus en de tram passagiers op verschillende plaatsen aan de wal gaan en nieuwe passagiers aan boord komen. Allen met hun hele hebben en houwen…. Desalniettemin zijn zij bekaf en rollen zij meteen na aankomst hun bed in. Na het ontbijt vertrekken wij met 7 anderen via het pad en de lange loopbrug over het moeras naar de oever, waar een royale punter met buitenboordmotor in het riet op ons wacht, om ons mee de rivier op te nemen. Hans & Martha, een jong stel Nederlandse backpackers, een jong stel uit Brazilië en een fotograaf uit Manaus zijn onze vaargenoten. Wij varen een behoorlijk eind de rivier op en zijn stomverbaasd plots ontiegelijk veel bootjes voor ons te zien dobberen, die duidelijk allemaal op hetzelfde uit zijn: dieren spotten! Op sommige bootjes staan fototoestellen met joekels van lenzen gestabiliseerd in een perfecte houder. Super de luxe! Het is muisstil op het water! Plots worden alle hoofden gewend in dezelfde richting. Op de oever loopt een jaguar! Hij staat stil en laat zich in de rivier glijden. De boten hebben een brede baan op het water voor hem vrijgemaakt. Tot onze stomme verbazing zwemt hij in een strakke lijn op zijn gemakje naar de overzijde van de rivier. Wij hebben nooit geweten, dat een jaguar kan zwemmen… Hij klimt op de kant en verdwijnt uit ons gezichtsveld in het dichte struikgewas van de jungle. Er wordt gas gegeven. De bootjes met de luxe outillage schieten vooruit, doordat ze meer power hebben. Een zijarm van de rivier in. Wij volgen en zien de jaguar van 4 jaar oud – manlijk -, na een poosje stil liggen in het water en wachten, uit de jungle tevoorschijn komen en over de oever wandelen. Hij vindt het welletjes, strekt zich uit onder een boom om zich amper meer te verroeren. De andere bootjes zijn door. Wij wachten, tezamen met twee maten van onze schipper, in stilte op ons plekje, maar er komt geen beweging meer in de jaguar. Slaapt hij? Onze schipper legt uit, dat jaguars van nature ontzettend lui zijn en weinig actie ondernemen als het niet nodig is. Anderen in onze boot hebben geen geduld meer. Zij vragen de schipper verder te varen en op zoek te gaan naar andere dieren. Zo varen wij een andere arm in. Hier liggen de grote lenzen in de aanslag! Twee jaguars -de broertjes Shadow en Dark- poseren alsof ze weten, dat iedereen hen graag vastlegt op foto of film. Een beeldschoon tafereel om gade te slaan! Beiden liggen en kijken ons aan, wanneer wij arriveren. Even later staat de ene broer op en loopt wat heen en weer langs de oever, keert terug naar zijn broer om naast hem stil te staan en iedereen aan te kijken… Ajuus… Hij draait zich om en verlaat het toneel. De ander blijft de hele menigte op zijn gemak bekijken om tenslotte op te staan, te geeuwen, eerst naar links te lopen, terug te keren, het pad op te gaan, wat zijn broer heeft genomen. Hij draait zich om en keert terug. Laat zich neer op de plek van zijn broer en bekijkt al die mensen in die bootjes opnieuw. Hij geeuwt en vindt het welletjes, staat op en wandelt langs het water naar links om tussen het hoge riet te verdwijnen. Geen van tweeën keert weer! Het is niet alleen vermakelijk om dieren te spotten… Iedereen zit met zijn lens gericht in dezelfde richting. Grote telelenzen in dezelfde richting is een mooi lijnenspel… Echter net als je denkt ze allemaal in een rijtje te kunnen vastleggen, dropt er één of verbreken er 2 het lijnenspel. Meerdere malen poogt Carla dit fraaie beeld vast te leggen, maar het lukt niet! Eén van de chique dames valt uit haar rol van gedistingeerde dame. Zij wil absoluut niet op de foto. Jammer, het zou een prachtige foto kunnen zijn… Wij varen door de wateren, maar zien in feite niet zoveel bijzonders. Mooie struiken, bloemen en bomen, daar niet van… Wij zijn echter hartstikke blij en beschouwen onszelf als enorme bofferds! Ondertussen is het goed warm! Heerlijk als de boot full speed naar de aanlegsteiger vaart en de wind voor afkoeling zorgt. Een prima warme maaltijd wordt ons voorgeschoteld in de Lodge. Hans is moe en gaat rusten. Martha boekt alsnog voor de middagtour. Wij hebben reeds gister op goed geluk beide toeren vastgelegd op grond van de ervaringen van anderen die niets of slechts 1 jaguar hebben gade geslagen. Welgemoed vervoegen wij ons ’s middags bij de steiger om ons geluk opnieuw te beproeven. Met zijn zevenen varen wij regelrecht naar een ander gebied. Jaguars hebben evenals katten hun eigen territorium, waar zij geen ander dulden. Dit maakt het iets eenvoudiger om de jaguars te traceren. In de ochtend blijken zij actiever dan in de namiddag. Je weet het echter nooit. Onze boot gooit het anker uit om niet door de stroming meegevoerd te worden. Ons geduld wordt op de proef gesteld, maar beloond! Een vrouwelijke jaguar met een gehalveerde staart door een opgelopen letsel tijdens een accident, komt aangelopen en klimt een beetje moeizaam in een boom. De privé gids van de Australische dame in onze boot is helemaal opgewonden. Hij observeert de jonge jaguar oplettend en constateert, dat zij voor de eerste keer zwanger is! De jaguar nestelt zich lui op een dikke tak en bekijkt ons vanuit haar comfortabele positie. Alhoewel, wanneer haar aandacht verslapt, maakt zij een schuiver en duikelt bijna van de tak, maar zij weet haar evenwicht te hervinden en zich beter te installeren. Een zwangere heeft meer behoefte aan rust! Dat is te merken! Weinig actie… Wij verlaten haar, want wij willen heel graag de reuzenotters zien. Onderweg zien wij cypabara’s. Voor ons minder interessant, want wij hebben ondertussen heel wat cypabara’s gezien. Bovendien is Carla niet erg tuk op hen, omdat zij een akelige ziekte kunnen overdragen. Geluk! Vanmiddag wel reuzenotters!!! Een moeder met drie jongen! Eén jong is door de jaguars opgegeten. Zij zijn druk in de weer. Moeder leert haar jongen hoe zij voedsel moeten bemachtigen door hen letterlijk het goede voorbeeld te geven. Zij voert hen niet! De jongen moeten hun eigen kostje opscharrelen! Een boeiend schouwspel! De korte geelzwarte anaconda (3-6m) is helaas niet traceerbaar, alhoewel het zonnetje haar lievelingsplek verwarmt. Wij hebben in 2017 de lange anaconda (6-9m) in Parque del Iberia in Noord Argentinië gezien! Mazzel! In dit gebied echter geen schildpadden. In de namiddag zien wij als het koeler wordt, de vogels terugkeren naar hun overnachtingsplek. Een prachtige vogel op de zandplaat: de schaarbek broedt hier. Hij heeft een grote oranje snavel, waarvan de onderkant korter is. Hij doet zijn bek open, vangt een vis en doet zijn snavel toe. Deze vogel broedt specifiek op de zandplaten van deze rivier! Een bof, dat wij deze vogel treffen! Wanneer wij terugkeren naar Porto Jofre ontmoeten wij tijdens een prachtige zonsondergang de Jabirú of Yabirú: een witte vogel met rode kraag en zwarte kop, die tot dezelfde familie behoort als de ooievaar. Het is een geweldige dag vinden wij! Enorm de moeite waard. Met een voldaan gevoel kruipen wij ’s avonds ons bed in! Het is bloedheet! De ventilatoren staan aan en overstemmen helaas het gebrul in de ochtend van de brilbeer… Martha en Hans begrijpen niet, dat wij niets hebben gehoord, want het was zo ontzettend veel herrie in de vroege morgen! Wij balen ervan, dat wij deze roep gemist hebben! Het zou een toepasselijke afsluiting van deze excursie zijn geweest! Het is nog vroeg als wij Jaguar Camp verlaten. Wij willen alle tijd hebben om op het gemak deze slechte weg te rijden. Carla vindt het een sport om het enorme aantal te passeren bruggen te turven. Een aardige afleiding om zich niet op de deplorabele toestand te concentreren, want sommige houten bruggen zakken door en zijn geweldig vervallen! Een opluchting als wij elke keer weer vaste bodem onder de wielen hebben… De 15 na laatste brug ontbreekt! Een gapend gat! Twee mannen staan in de schaduw van de beschoeiing om ons gade te slaan. Nieuwe houten palen worden geslagen. Wij worden omgeleid. Wanneer het mogelijk is vermijden wij de slechte bruggen, en volgen de omleiding via de droog gevallen rivierbeddingen. Soms staat er wat water, maar dat is voor onze wagen geen probleem. 82 houten bruggen passeren wij tot het hotel opdoemt, terwijl wij 66km na Porto Jofre de eerste betonnen brug treffen; de 2e na 72 km; de 3e en 4e na 76 km en de 5e na 83 km bij Hotel Mato Grosso! Ter illustratie hoeveel bruggen vereist zijn om dit traject te kunnen berijden, wanneer het waterpeil stijgt. Af en toe is de afgelegde weg sompig en modderig. Het blijkt op dit traject de afgelopen nacht te hebben geregend. Wolken vlinders kleur bij kleur dartelen rond boven deze vochtige plekken, nu de zon verzengend heet zich doet gelden. Licht en luchtig. Moeilijk in hun vlucht te vangen door de camera. Een lust voor het oog! Het is mogelijk voor ons om in het hotel deel te nemen aan het buffet, wat zojuist is aangezet voor een klein gezelschap Belgen en 2 Nederlandse dames, die met Bioverse een reis maken om de biodiversiteit in deze regio vast te leggen met hun camera. Hun equipment komt niet overeen met de uitrusting van de clientèle van het dure hotel in Porto Jofre aan de oever van de rivier, die zich met een klein vliegtuig daar hebben laten brengen. Dit gezelschap spreekt ons meer aan! Wij maken met hen kennis en hebben een geanimeerd gesprek. Zij brengen korte bezoeken van 2 dagen aan verschillende locaties gedurende 2 weken, omdat zij allen nog werkzaam zijn. De organisatie is in handen van een man die jaren voor de Vlaamse televisie aan de productie van natuurprogramma’s heeft meegewerkt. Interessante programma’s met prachtige opnames! Ons bekend! Zij zijn zojuist gearriveerd vanuit Porto Allegre, waar zij allen geweldig hebben genoten om over 2 dagen naar de São Lourenco te vertrekken, waar zij op een schip op de rivier zullen verblijven, van waaruit excursies worden georganiseerd. Nu begrijpen wij, waarom dit schip uit Corumbá langs de oever ligt afgemeerd. Het functioneert als hotel. Na de lunch nemen wij afscheid. Zij voor een excursie en wij om onze weg te vervolgen. Vanaf het hotel treffen wij enkel en alleen betonnen bruggen: na 84 km de 6e, na 86 km de 7e en na 87 km de eerste pioniersfamiliebrug – Barros-! Hierna volgen een hele reeks familiebruggen, die de families memoreren, die in de Pantanal als pionier zijn gestart! Het schijnt, dat een zeer hoog percentage van de grond in de Pantanal privé bezit is. Talloze Braziliaanse achternamen passeren de revue: Campos, Nunes de Cunha, Moraes, Prado, Pereira Leite, Rodrigues de Cavalho… De historie verloochent zich niet… Zij zijn drasland, gekenmerkt door de eigen karakteristieke vegetatie, gaan gebruiken om vee te houden en landbouwgewassen te telen om op deze manier een bestaan op te bouwen. Er lopen inderdaad heel veel koeien te grazen. Door de jaarlijkse overstroming wordt het omringende land heel vruchtbaar, waar de boeren op de vele fazenda’s graag gebruik van maken. Anderzijds is het een bedreiging voor de biodiversiteit, wanneer steeds meer drasland, een afwisseling van droog en nat land, hieraan wordt opgeofferd! Het gaat om gebied, wat in eerste instantie opslag vormt voor overtollig water, wat bij overstroming water opneemt en bij droogte weer water afgeeft, waardoor het natuurlijk evenwicht blijft gehandhaafd. Er is een breed scala aan leven, wat vogels en roofdieren aantrekt. Menselijke activiteiten zoals toerisme, jagen, vissen, bedreigde diersoorten verhandelen, ontbossing, het lozen van pesticiden en afval van industrieën (goudwinning) bedreigen het ecosysteem en de zuiverheid van het water in de Pantanal. Bovendien is er de economische druk om olie en mineralen te winnen, pijpleidingen aan te leggen en vaarwegen uit te breiden, waardoor zeeschepen dieper het land in kunnen varen. Het menselijk gedrag kan consequenties hebben voor de jaarlijkse overstromingscyclus en de veerkracht van het ecosysteem, want er is een grens aan de mate waarin water op natuurlijke wijze wordt gezuiverd in het drasland. Wanneer het zelfherstellend vermogen wordt overschreden, kan het ecosysteem onherstelbaar worden verstoord en instorten, wat gepaard gaat met een verlies aan variatie van soorten. Zonde! Op de terugweg zien wij slechts 2 Jabiru’s. Geen moerasherten zoals op de heenweg. Een schamele oogst! Wanneer wij Pousada Portal Paraiso bereiken, hebben wij 35 betonnen bruggen geteld, waaronder 29 familiebruggen. Dat brengt het totaal op 117 bruggen!!! Hans & Martha blijken reeds in Poconé om boodschappen te zijn geweest en op de Pousada hun bivak te hebben opgeslagen. Zij zijn ons reeds in de ochtend in vliegende vaart gepasseerd. Je voelt dan de kuilen en gaten minder, vinden zij. Ieder rijdt op zijn eigen wijze zijn traject… Het zwembad is vol algen! Hans & Martha informeren of zij kunnen zwemmen. Mateus reinigt het zwemwater. Om 17 uur koelen wij in het zwemwater. Het water is zelfs warm! Het wemelt van de insecten! De afgelopen nacht blijkt het 5 uren te hebben gehoosd! En dat terwijl wij op onze overnachtingsplaats geen regen hebben gehad. Absoluut in kilometers niet ver van elkaar verwijderd… Die nacht hebben wij in de camper verschrikkelijk veel ongedierte, wat prikt en steekt!!! Hans & Martha vertrekken, terwijl wij nog een dagje blijven om het beddengoed te laten wassen vanwege al dat transpireren! Jan heeft het zo heet, dat hij 3 keer op deze dag het zwembad ingaat om af te koelen… Voor het donker wordt, is de klus geklaard! Het bed en de dekbedden hebben gelucht! Het schone beddengoed ligt er weer op. De mevrouw verrast ons met warme verse zelfgebakken broodjes! Het komt goed van pas. Morgen moeten wij absoluut vertrekken, want wij zijn door het ziekzijn behoorlijk door onze voorraad heen. Wij hebben nog 2 boterhammen plus een half pakje crackers. Geen yoghurt, geen jam, geen brood…Zelfs geen water!!! Hoogste tijd om de Pantanal met flora en fauna achter ons te laten.
[userId] => 347276
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5070331
[countryId] => 26
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 1017
[author] =>
[cityName] => Pôrto Jofre
[travelId] => 506620
[travelTitle] => Een overzee's avontuur
[travelTitleSlugified] => een-overzee-s-avontuur
[dateDepart] => 2016-10-10
[dateReturn] => 2017-08-27
[showDate] => no
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Brazilië
[countryIsoCode] => br
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/brazili,prto-jofre
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/347/276_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => de-noordelijke-pantanal
)
[17] => stdClass Object
(
[username] => CarlametJan
[datePublication] => 2020-01-23
[title] => Van Zuid naar Noord
[message] => Van zuid naar noord
De weg bestaat deels uit betonplaten, deels uit asfalt, waarin soms geweldige scheuren en potholes aanwezig zijn. Wat echter het meest opvallend is, is het gevoel, dat het wegdek bestaat uit een aaneenschakeling van golven… Carla weet de welvingen niet goed met haar rug op te vangen, ondanks het feit, dat wij speciaal aangepaste stoelen hebben laten monteren. De dansende grote weg bezorgt Carla geweldige spierpijn in haar rug! Bij het tolstation betalen wij BRL 160 om een lange smalle hoge brug over de Rio Paraguay te kunnen oversteken. Een prachtig uitzicht aan weerszijden over de rivier en de aangrenzende moerassen, wat je in feite kunt vergelijken met de uiterwaarden langs onze grote rivieren. Het ziet er alleen een beetje anders uit! Ander struikgewas, verschillende grassoorten, kleine meertjes en drassige gronden met hier en daar een boom of een groepje bomen met koeien. Blij toe als wij de stad Miranda bereiken. Gelegenheid om bij de supermarkt de voorraad aan te vullen. Gigsky werkt in het centrum: gunstig om de WhatsApp bij te werken en de mail binnen te halen. Terwijl Jan in de supermarkt is en Carla in de auto blijft wachten, rijdt een autootje, met boven op luidsprekers gemonteerd, rond in het stadje. Achter het stuur zit oma met een jong meisje naast zich. Jong geleerd, oud gedaan! Zij maken reclame voor het Circus, wat in het centrum is neergestreken. Altijd nog een optie om wat bij te verdienen… Jan wil graag buiten het stadje eten, maar nergens is gelegenheid om te parkeren. Een verlate lunch vandaag! Uiteindelijk vinden wij een mooi plekje naast de oprit van Fazenda Itaipú, waar een prachtige boom met gele bloemen de gegeven naam eer aandoet en ons schaduw verstrekt. Welgemoed gaan wij verder en bereiken het stadje Aquidauana. Maps.me wijst ons de weg. Het is druk! Goed opletten! Naar links zegt Maps.me en meteen hierna naar rechts. Een oorverdovend claxonneren!!! Carla waarschuwt Jan, dat naar rechts hoogstwaarschijnlijk niet klopt, ofschoon ze niets ziet, wat hierop wijst… Jan slaat toch rechts af… Twee rijen dik komen de personenauto’s op ons af, maar zij houden in en stoppen voor onze truck. Een politiewagen zet zijn wagen schuin in de straat om het verkeer te blokkeren. De bijrijder stapt uit en informeert bij Jan, waar hij naartoe op weg is. Jan showt de iPad en laat zien hoe de weg gaat. Gewijzigd! Twee parallelstraten zijn beide eenrichtingsverkeer geworden en de verbindende dwarsstraten eveneens. Dit is de reden van het getoeter: 2 keer tegen het verkeer in! Wij moeten een pijl hebben gemist… Of de pijl ontbrak… De politie stopt alle verkeer en zorgt, dat Jan kan keren. Hierna krijgen wij een politie-escorte de stad door, tot wij op weg zijn naar de Agrarische Universiteit, die buiten de stad is gelegen. De politiewagen stopt. Zij adviseren deze weg te volgen. Nu zitten wij goed! Niets geen bestraffing! Geen boete! Uitsluitend hulp aan een vreemdeling, die door de bomen het bos niet meer ziet… Wat een grandioze ervaring! Alhoewel: het was wel even schrikken! Moeilijk om in Zuid Amerika te herkennen wat de rijrichting is… In Brazilië uitsluitend te zien aan het straatnaambord, wat voorzien is van een kleine horizontale pijl. Echter niet elke straathoek is voorzien van een naambord…dus ook niet van een rijrichting… De borden, die in Europa op eenrichtingsverkeer wijzen, worden hier niet gebruikt. Er zit echter een logica in het gebruikte systeem: om en om verandert doorgaans de rijrichting. Je weet, dat de volgende straat hoogstwaarschijnlijk niet mag worden ingereden, tenzij het een veel bredere straat is of een straat met 2 rijbanen gescheiden door een plantsoen of talud. Het heeft tijd gekost om dit zelf uit te vinden! Tot nu toe nergens gelezen! Noch op internet op één van de door ons gebruikte sites noch in Lonely Planet, alhoewel LP meer gericht is op backpackers, die gebruik maken van openbaar vervoer….Wanneer wij de doodlopende weg naar de Universiteit naderen, volgen wij op de splitsing de doorgaande weg naar rechts, die zich kronkelt door het landschap rond rotspartijen, die vreemdsoortig van vorm zijn en je fantasie aan het werk zetten. Ons oog valt op een rots die lijkt op een zwierige hoed met een brede rand…Le chapeau! Ergens moet hier buiten het dorp Camisão een afslag zijn, die naar Camping Rancho do Ely leidt… Maps.me is altijd weer verrassend door de kortste route naar de opgegeven coördinaten te berekenen… Wij mogen een weg inslaan, die in het geheel niet bestaat! Dit keer echt een zoektocht! De camping ligt aan de rivier en blijkt uitsluitend via andere locaties plus een spoorwegovergang, door een weide met koeien, te bereiken. Dit betekent een hek openen en sluiten om de wei in te kunnen rijden, het weggetje te volgen de heuveltop over om achter de heuvel wederom een hek te openen en te sluiten om de wei te verlaten, in de hoop, dat wij op de juiste plaats zijn beland. Een man komt vanaf het huis naar ons toe gelopen en bevestigt, dat wij hier kunnen overnachten. Met of zonder gebruik van elektriciteit? Met! Hij gaat ons voor en wijst ons hoe wij met een S-bocht ons plekje kunnen bereiken vanwege de laaghangende elektrische bedrading, waar wij anders met onze bovenkant in zullen blijven hangen. Nip! Het gaat precies! Wij krijgen een mulle zanderige plek toebedeeld, waar wij in de schaduw van het rieten dak kunnen zitten, koken en eten. Van planken en dunne boomstammetjes is aan de kopse kant een stelling gebouwd, waardoor je een aanrecht annex kast tot je beschikking hebt. Het kookstel kan erop staan en je hebt afzetruimte... Ontzettend praktisch! Bovendien bevinden zich naast de overkapping een gemetselde barbecue en een aanrecht met stromend koud water. Wij maken er het weekend dankbaar gebruik van. Ely is een vriendelijke man. Hij neemt ons mee de heuvel op om op een rots van de zonsondergang te genieten, maar wijst ons onderweg op bomen, planten en dieren en geeft uitleg. Wij zien voor het eerst in ons leven cashewnoten aan de boom! De wei wordt getooid door een prachtige boom als solitair, welke een hoogwaardige kwaliteit hout levert. Een equivalent van teak. Van deze houtsoort zijn voor het Engelse hof meubelen geconstrueerd, vertelt Ely. Hij weet heel veel over de natuur te vertellen. Interessant! In zijn wasmachine mogen wij onze was draaien! Hij houdt een oogje in het zeil tijdens het vullen en het aanzetten. Een helpende hand is plezierig. Elke wasmachine heeft zijn eigen werkwijze. Het is het behoud van zijn machine als er niet mee wordt gerotzooid. Dat merken wij maar al te goed als wij ooit ergens zelf mogen wassen… Wanneer de eerste was te drogen hangt, nodigt Ely ons uit mee te rijden naar het uitzichtpunt. Dat zien wij op dit moment niet zitten met een tweede was die nog opgehangen moet worden. Jammer, dat hij niet de dag erop naar boven gaat, want dan is het bloedheet! 40 graden Celsius! Ons lichaam krijgt het voor zijn kiezen! Een gemiste kans! Wat zou het nu heerlijk zijn boven op de berg met uitzicht vanaf de mirador! Wij maken pas op de plaats! Vanwege de hitte hebben wij de beschikbare plastic terrasstoeltjes ingewisseld voor onze eigen stoeltjes, die wat meer ventileren… Onze mobieltjes liggen uren op te laden… Gloeiendheet, maar ze laden niet op tot 100%! Deze bloedhitte heeft precies dezelfde consequenties als extreme kou! Slechte werking van batterijen van mobieltjes en camera’s. Lithiumbatterijen schijnen hier bijzonder gevoelig voor te zijn! De gasten, die het weekend zijn gekomen om met name te vissen, alhoewel sommigen verkoeling in de rivier zoeken, hebben ondertussen de camping verlaten. Wij zijn als enige nog aanwezig, maar durven niet in de rivier te baden, omdat wij hebben gehoord, dat een andere rivier bij Campo Grande vervuild is. Wij gaan onder de koude douche, wat in deze omstandigheden een welkome verfrissing is! Met blik op oneindig! De houten lambrisering wordt door de mieren verorberd, wat een behoorlijke ravage oplevert aan de deurposten, terwijl de vloer oogt alsof niemand hier ooit schoonmaakt… Vanochtend lag die troep er echter nog niet! Ondanks de hitte een prettige plaats om het weekend door te brengen. Wij rijden terug naar Aquidauana om inkopen te doen en diesel te tanken voor wij op pad gaan. Grote flessen water zonder koolzuur van 5 of 6 liter, AA- en AAA-batterijen voor onze thermometer voor binnen-buitentemperatuur en ons lampje als binnenverlichting om de accu’s te sparen, brood en bananen. De koelkast kan de hitte met moeite aan! Een uitkomst, dat Jan ooit in Rusland bedacht heeft een computerventilator in de ventilatieopening van de ombouw van de inbouwkoelkast te plaatsen. Gelukkig heeft de compressor van de koelkast het tot nu toe niet begeven zoals bij anderen om ons heen. Belangrijk om de koelkast niet te overladen, kort te openen en voor ventilatie van de camper en koelkast zorg te dragen. Een mens stoot ongemerkt wel eens tegen de schakelaar van de ventilator…Dat heeft met deze omgevingstemperaturen absoluut consequenties! Prettig als je het blauwe lichtje mist, want dan word je erop geattendeerd, dat de koeling niet functioneert…Vandaag hebben wij geen politie-escorte nodig! Wij letten heel goed op of wij niet tegen het verkeer in rijden. Wij rijden nu door een heel ander deel van de stad, opvallend rustiger. Wanneer wij de stad uitrijden begrijpen wij dit. Een wijds landschap strekt zich voor ons uit omzoomd door een bergketen aan onze rechterzijde, een voortzetting van het gebergte rondom de camping van Ely. De route BR 419 naar Rio Verde de Mato Grosso loopt parallel aan de bergketen Serra de Maracajú. De onverharde weg wordt begrensd door eindeloze reeksen houten palen, waartussen prikkeldraad is gespannen. Af en toe onderbroken door een toegangshek naar een fazenda. Enorm uitgestrekte landerijen van vele hectares. Wij zien geen kip! Alleen koeien…. Geen boerderij of woonhuis te zien, omdat deze zelden tot nooit in de buurt van de doorgaande route worden gesitueerd, maar vele kilometers verderop in het land gelegen zijn. Het liefst op een heuvel vanwaar men zelf een prachtig uitzicht heeft. Voor de buitenwereld verscholen. Soms staat bij de entree aangegeven op hoeveel kilometer afstand de Fazenda te vinden is: 16 tot 30 kilometer is niets bijzonders. Het hele traject bestaat uit fazenda na fazenda. Ternauwernood ontmoeten wij mensen of verkeer. Een en al verlatenheid… Stofwolken omhullen ons als een passerende pick-up met hoge snelheid ons tegemoet komt of ons inhaalt. Het is heet en droog! Carla’s camera is gloeiendheet. Zij zet de camera uit en bergt deze op om af te koelen. Een totaal ander landschap dan rond de entree tot de Pantanal in de buurt van Miranda, waar het zoveel vochtiger is! Geen meertjes! Geen rivier! In feite zien wij weinig dieren: 3 gordeldieren kruipen over de weg, op verschillende locaties vluchten een paar herten als zij worden opgeschrikt door het geluid van onze motor en verscheidene struisvogels zetten het op een lopen als wij naderen. Onder een schaduwrijke boom langs de weg kookt Jan en lunchen wij. In de namiddag treffen wij wegwerkers, die een versleten brug renoveren en de opritten aan weerszijden verbeteren. Wij zoeken tevergeefs, maar vinden pas tegen de schemering, eindelijk een overnachtingsplek op het tractorpad achter de bosjes, parallel aan de weg, dichtbij de toegang naar Fazenda São Roque. Het is warm in de camper om te slapen! Weinig verkoeling… Geen zuchtje wind! Benauwd! Passerende auto’s zorgen voor stof via het hefdak en de openstaande ramen. Dit is vast en zeker de reden, waarom de woonhuizen ver van de doorgaande weg worden gebouwd! Je krijgt er kriebelhoest van! ’s Ochtends vroeg ontwaken wij wanneer het begint te plenzen. Het regent in. Wij sluiten alles! Een gevoel van opluchting als het ophoudt te hozen en wij kunnen ventileren! Gelukkig kunnen wij na de regenbui met de 4x4 gemakkelijk door de modder van het tractorpad de weg op! Het is goed, dat wij op het hoogste punt hebben geparkeerd… De onverharde weg is nu een modderpoel! Plots ontmoeten wij Overlanders uit Polen, die reeds jaren in Canada woonachtig zijn. Zij blijken enkele kilometers verderop het land van een Fazenda te zijn opgereden om aldaar achter de bosjes naast een rivierbedding te overnachten. Een open hek, wat leidt naar verschillende fazenda’s. Zij pakken het vaker op deze wijze aan, maar geven aan, dat wij het pad tussen de bosjes niet zouden kunnen volgen. Onze wagen is te hoog en te breed. Ieder maakt zo zijn eigen keuze. Elk vervolgt zijn weg na het uitwisselen van ervaringen. De weg wordt steeds slechter en voert ons naar een hoger gelegen gedeelte op een 500m, van waar wij een prachtig vergezicht hebben over de Pantanal! Wij belanden tussen rijen eucalyptus, die voor de celluloseproductie als investering zijn aangeplant. Af en toe staat er een totaal ander soort boom tussen! Het is te bemerken, dat zware vrachtwagens gevelde bomen ophalen om te verwerken. De weg is compleet aan gort gereden! Ripo eerste klas! Jan vindt het een verschrikkelijk traject! Doodmoe wordt hij ervan. Plots verschijnen er links en rechts recreatiecomplexen en chique mooie huizen. Kennelijk is dit een gewild gebied om vrije dagen door te brengen! Aan het einde van de onverharde weg zien wij links een dam naar Sete Quedas do Didi… Hotel Turismo. Ernaast een ander recreatiecomplex met een lage toegangspoort: niet hoog genoeg voor onze wagen. Wij rijden door en zien tot onze opluchting een prachtige asfaltweg voor ons opdoemen! Voor het complex, waar het vee wordt verhandeld, overleggen wij onder de grote boom in de schaduw. Koken wij hier? Rijden wij terug naar Didi om te bekijken, wat dat voor plekje is. Jan heeft het gehad met de slechte weg. Hij is bekaf van al dat gerammel. Het is nog steeds ontzettend heet! 41 graden Celsius! Wij zwichten voor de verleiding en melden ons bij Sete Quedas do Didi. Een van de eigenaren geeft ons een plekje tegenover het restaurant vóór het lage hekje, dat het gazon naar de zeven watervallen begrenst. Wij boffen: wij kunnen gebruik maken van elektriciteit om de twee ventilatoren in de wooncabine te benutten. Met deze hitte geen overbodige luxe! Wanneer Carla de zwemspullen uit de kast achterin opdiept, valt haar oog op rood gruis, wat het bed bedekt… Hoe kan dat? Het blijkt, dat de dakventilator onderweg door Jan is aangezet, maar dat kan deze troep slechts gedeeltelijk verklaren. Het blijkt, dat door de verschrikkelijke hitte en de zon, die de ganse ochtend op de achterkant heeft staan branden, de metalen deuren gloeiendheet zijn geworden en mede door de slechte weg zijn ontzet, waardoor de ene deur kiert! Geen grap!!! De drie jerrycans in het rek achterop hebben ongewild hun dienst bewezen: de deur kon onmogelijk verder open! Eerst maar afkoelen in het water van de zeven watervallen… Letterlijk en figuurlijk! Prachtig helder water met minuscuul kleine visjes en grote dorado’s in het allerdiepste, waar niet mag worden gebaad! Een mens knapt er werkelijk van op! Voor de avond valt staat de achterkant van de wagen in de schaduw. Jan probeert de achterdeur goed te sluiten, wat niet lukt! Ondanks meerdere pogingen! Tenslotte geeft hij het op! Carla is ondertussen begonnen met de schoonmaak. Wij willen niet graag al dat rode gruis in ons bed! Gelukkig is ons bed altijd ter bescherming met een flanellen laken afgedekt. Lering opgedaan tijdens onze camperreis in het zuiden van Afrika. Iets wat wij in Namibië hebben aangewend, toen elke dag het inwendige van de camper bedekt was met rode stof door het rijden op wasbordwegen. Ten gevolge van droogte en slechte afdichting door het gerammel. ’s Ochtends afdekken. Na aankomst voorzichtig lakens verwijderen en buiten uitkloppen… Lades en koelkastdeur ’s ochtends vastplakken met schildertape om te voorkomen, dat alles op de vloer belandde… Zelfs de airco kwam er toen uitzetten… Een harde leerschool, waar wij nog steeds voordeel van hebben! Voor vandaag houden wij het voor gezien. Morgen weer een nieuwe dag. In een paar uur lukt het niet deze klus te klaren. Op tijd naar bed om vroeg op te staan. Om 6 uur is het licht en aangenaam… Als je pech hebt valt de warmte reeds rond zevenen op je, waardoor het zwaar is om te werken. Jan hoopt dat de deuren gedurende de nacht zover zijn afgekoeld, dat hij de deur kan sluiten. Helaas! Wij besluiten de opening te accepteren. Voor een buitenstaander niet opvallend. Bovendien zijn 2 van de 3 containers gevuld met diesel, waardoor de deuren voor het oog worden geblokkeerd. Voor wij verder rijden zullen wij de diesel overhevelen naar de brandstoftank, waardoor de achterkant beter toegankelijk zal zijn. Erna proberen of het wil lukken de deur sluitend te krijgen. Een ander probleem doet zich voor. Het stinkt! De toilet? Nee! Carla geeft aan deze lucht eerder te hebben geroken. Was het niet bij Ely? Het is eerder een zwavellucht, die uit de ruimte onder de bank schijnt te komen. Wanneer Jan de deksel opent, blijkt, dat de accu’s oververhit zijn, terwijl de oplader kokendheet is. Een geweldige stank stijgt op als hij de klep wijd open zet! Jan haalt buiten de stroom eraf om te voorkomen, dat er brand ontstaat. Hij gebruikt het metalen koekblik met de Erasmusbrug erop om de klep open te houden, zodat de zaak kan afkoelen en ventileren als ’s nachts de stroom erop staat. De brug is essentieel en doeltreffend in deze hitte! Wij resumeren. Bij Mirjam hebben wij overdag de stroom eraf gehaald. Op de Fazenda idem dito. Bij Ely niet, omdat wij grotendeels in de schaduw stonden, behalve ’s ochtends vroeg. Hier in de hitte hebben wij er niet over nagedacht, omdat we zelf door de warmte zijn bevangen. In de zon laden de zonnepanelen de accu’s op. Teveel van het goede bij hoge temperaturen, alhoewel wij niet rijden, waardoor de accu’s naar ons idee slechts deels opladen? Helaas niet te meten… Wij hebben daar op bezuinigd. Voorzichtig probeert Jan ‘s avonds, als de zaak is gestabiliseerd, de elektriciteit uit. Hij haalt opgelucht adem als de oplader goed blijkt te functioneren: de voltmeter loopt niet hoger op dan 14.1! Dit houdt in, dat de oplader afslaat en stopt met opladen van de accu’s. Accu’s kunnen slechter gaan produceren als ze worden overladen… Een dure grap als ze opnieuw moeten worden vervangen. Hopelijk op tijd een halt toegeroepen… Een les voor ons om hier goed acht op te slaan en met beleid aan de stroom te gaan… De eigenaar geeft toestemming om de jerrycans, met 40 liter diesel erin per container, over te hevelen. Het lukt ons zonder morsen. Wij zijn trots op ons zelf! Hierna kan Jan zich richten op de deuren. Het blijkt, dat beide deuren zijn losgetrild. Het is een vieze bende! Een enorm geluk, dat de gordijnen heel veel rode stof hebben opgevangen en tegengehouden! Voor de zekerheid vullen wij onze medicijnvoorraad aan, zodat wij voorlopig niet de achterdeuren hoeven te openen. De rechterdeur krijgt Jan echter niet op slot… Jerrycans ervoor! Vroeg op! Jan probeert nogmaals de deur in het slot te krijgen. Het slot opengemaakt en schoongemaakt. De deur is teveel vervormd, waardoor de pal niet op de juiste plaats wil vallen. Hetzelfde euvel, waarmee men bij de spoorwegen kampt als de gloeiendhete zon en de hitte de rails geselen en treinen dreigen te ontsporen? Hij probeert de deur vast te zetten met een kunststoffen houtklem… Knap: gebroken! Gelukkig heeft hij nog een tweede houtklem. Uiteindelijk lukt het na veel vijven en zessen. Jan is ontzettend blij! Voorlopig mogen de achterdeuren niet meer open! Hopelijk zetten de deuren zich ondertussen met deze hoge temperaturen…Wij genieten van het koele water van de watervallen. Aan weerszijden bevinden zich twee verschillende locaties. De verschillende eigenaren exploiteren één en dezelfde attractie. Ingewikkeld! Veel gasten! Echter eveneens via de buren, die niet aanwezig zijn, terwijl het toegangshek niet gesloten is. Zonder entree te betalen, is het voor velen mogelijk de gedeelde attractie, te gebruiken en eveneens voor noppes de keurige toiletten en douches aan onze zijde te gebruiken, alhoewel heel veel borden erop wijzen, dat deze faciliteiten uitsluitend voor de eigen clientèle ter beschikking staan. Niet te handhaven! Je wilt niet, dat dit heldere water vervuilt… Wij maken dankbaar gebruik van de optie om in het restaurant warm te eten. De camper staat tegenover het restaurant. Vandaag slechts negen gasten! Het is rustig. Achter eet het personeel. De eigenaar heeft ons geroepen, dat het eten klaar is. Jan zit buiten op het zwarte ChaiRB- stoeltje, dat ons al sinds 2003 vergezelt op fiets- en campervakanties. Tijdens de lunch arriveren 2 auto’s, waaruit vele mensen tuimelen. Tien, elf? Bij de poort is niemand aanwezig vanwege lunchtijd. De baas loopt daarom naar hen toe en staat hen te woord. Een van de mannen vraagt informatie over de hotelruimte. Zij lopen samen weg om een ruimte te bekijken. Een vrouw en een meisje van een jaar of 9 of tien, maken deel uit van de groep.…. Het meisje loopt naar de toilet/doucheruimte. Zij gaat zeker haar badpak aantrekken, denkt Carla. Nee, ze komt met totaal andere kleren uit de ruimte…De mannen lopen rond onze wagen en bekijken onze auto. Iets wat wij gewend zijn, terwijl de vrouw schichtig rondkijkt. Een van de mannen is ondertussen op ons stoeltje gaan zitten, wat wij niet hebben binnen gezet. Hij heeft een kruk in zijn hand. Kennelijk moeite met lopen en/of staan, denkt Carla. Oké, laat hem dan maar even op ons stoeltje zitten. Hij kan echter toch ook ginder op een plastic wit stoeltje gaan zitten als zij de watervallen komen bezoeken… Plots rijdt een van de auto’s weg. Een moment later gevolgd door de andere auto. Wanneer Carla opstaat om de zaak goed in ogenschouw te nemen en zeker te weten of het klopt wat zij meent te constateren, blijkt ons stoeltje met de noorderzon vertrokken te zijn!!! Zij rent naar de poort erachter aan. De ene auto staat op de dam, terwijl de ander nog op het terrein stilstaat, maar een dot gas geeft, als zij Carla in het vizier krijgen. Linksaf: richting Rio Verde! Jan en de baas zijn in een auto gesprongen. Erachteraan! Hebben zij zich soms verstopt op het terrein van de buurman? Nee! Zinloos om de stad in te rijden. Niet meer te achterhalen…. Finito! Slechts 1 stoeltje over! Altijd doen wij alles naar binnen. Eén keertje niet: wij moeten het gelijk bezuren! Simpelweg een geraffineerde bende aan het werk! Hiervan zijn wij allen overtuigd! De twee eigenaren zijn niet blij, dat dit passeert… Voor hen evenals voor ons een naar accident en een harde leerschool! Klierig, dat wij onderweg geen twee stoeltjes meer voor de pak hebben. Bovendien niet meer leverbaar…In Zuid Amerika is iets dergelijks nauwelijks verkrijgbaar… Gelukkig hebben wij nog een andere fatsoenlijke stoel! Alleen meer werk om in elkaar te zetten met een dun pootje, wat wegzakt in een zanderige bodem… Alla! Eigen schuld, dikke bult! Het keukenkastje en de besteklade zijn gloeiendheet! In het voorbijgaan kennelijk per ongeluk tegen de schakelaar gestoten om de koelkast te koelen… In de koelkast is het lauw, want in deze hitte van 40 graden Celsius kan de warmte nergens heen. Dicht houden de koelkast. Kastje en lade open. Dakventilator aan om warmte af te zuigen. Het duurt uren, maar de koelkast koelt wederom! Op de laatste dag van ons verblijf lunchen wij tegelijkertijd met een groot gezin uit Saõ Paulo. Hun oudste zoon vraagt om de Wificode en krijgt die van de man, aan wie wij het niet hebben gevraagd. Hij krijgt de code. Zo ook Jan… Een enorme hoeveelheid berichten stroomt binnen op beide telefoons. Even de schade inhalen! Wij zijn weer bij de tijd! Wanneer wij vertrekken stoppen wij voor boodschappen bij de supermercado in Rio Verde do Mato Grosso. Voor de winkel staan motoren met een aanhanger om boodschappen te bezorgen vanuit de supermarkt! Een grappig onderscheid met de supermarkt thuis! Wij rijden richting Coxim en volgen de BR/ MS 163 naar Cuiabá. Slaan een zijweg in om een plek te zoeken om te overnachten. Noch langs de doorgaande weg noch langs de afslag is gelegenheid om te stoppen of de wagen te parkeren! Tenslotte keren wij terug naar de grote weg en rijden door. In Rondonópolis zorgt een pompbediende van de Shell voor een keurig veilig plekje naast het gebouw. Onderweg hebben wij vleugelmoeren verloren, waarmee het verplichte rood wit gestreepte bord aan de achterzijde op de ladder is vastgezet. Carla wordt bijna gekeeld door het horizontaal staande bord als zij in het donker rond de wagen loopt, nadat zij Jan heeft geholpen te parkeren. Geen beweging in te krijgen. Doe ik morgen als het licht is, antwoordt Jan. Hij is vroeg wakker door het starten van vrachtwagens en pratende chauffeurs, terwijl Carla zich omdraait en verder slaapt. Om half acht vertrekken wij. Onderweg lunchen wij in een tamelijk druk bezocht wegrestaurant, waar onder andere een grote groep mountainbikers zit te eten. Alles ziet er goed verzorgd uit. Alleen geen deksels op de bekkens met voedsel. Wanneer wij beginnen, blijkt het voedsel aardig afgekoeld te zijn, alhoewel alles goed smaakt. Echter op de Tropencursus geleerd uitsluitend goed verhit voedsel te eten, wat nog steeds warm is… Hopelijk geen foute boel. Wij bereiken Cuiabá en Várzea Grande. Afschuwelijke steden! Hier durven wij niet te overnachten! Dóór! De BR 163 wordt BR364. Wij nemen de afslag BR070. De dagrecreatie accepteert geen campers voor overnachting. Verleden tijd! De BR 060 brengt ons in Poconé, waar alle winkels op de zondag zijn gesloten. Petrobas eveneens, waarna wij terugkeren naar WATT om te tanken. Met een volle tank rijden wij door op zoek naar een overnachtingsplaats om de noordelijke Pantanal te bezoeken. Jan is het rijden en zoeken beu! Zeker als de zon zakt aan de horizon…
[userId] => 347276
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5069609
[countryId] => 26
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 646
[author] =>
[cityName] => Poconé
[travelId] => 506620
[travelTitle] => Een overzee's avontuur
[travelTitleSlugified] => een-overzee-s-avontuur
[dateDepart] => 2016-10-10
[dateReturn] => 2017-08-27
[showDate] => no
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Brazilië
[countryIsoCode] => br
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/brazili,pocon
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/347/276_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => van-zuid-naar-noord
)
[18] => stdClass Object
(
[username] => CarlametJan
[datePublication] => 2019-12-16
[title] => Pantanal
[message] => Pantanal
Een blijmoedige Mirjam en Wagner laten wij achter op de compound, nadat Wagner nog even aan een liaan swingt vóór Carla hen saampjes portretteert. Wagners vader opent het hek voor ons, zodat wij zonder te stoppen de drukke doorgaande weg op kunnen draaien. Bij het tankstation vullen wij de dieseltank en de drie containers achterop, om van Pantanal do Sul naar Pantanal do Norte te kunnen rijden zonder in de problemen te geraken. Op dit traject is geen tankstation te vinden! Wanneer wij de Rio Miranda zijn overgestoken, slaan wij op aanwijzing van Mirjam linksaf. Wij volgen de borden voor Posada do Ilha. In het verleden heeft een Koreaans bedrijf in dit prachtige gebied een toeristische trekpleister willen opzetten. Een uitstekend initiatief! Een uitgelezen plek, waar men een geweldig uitzicht heeft over de zuidelijke Pantanal vanaf de uitkijktoren, die door hen is neergezet. Een enorm uitgestrekte vlakte met laag struikgewas, bosjes en bomen te midden van open ruimtes, die als de regens aanvangen deels onder water zullen lopen. Prima geconstrueerde gebouwen met beschadigde ruiten dateren uit die tijd en getuigen van een desolate verlatenheid… Van horen zeggen zou er sprake zijn van frauduleus gedrag… Overal ter wereld leven mensen die bereid zijn hun ziel te verkwanselen voor geld … Tot boetedoening zijn zij het land uitgezet met achterlating van hun bezit. Zonde, dat deze investering verloren gaat door leegstand en ontbrekend onderhoud, waardoor alles verpaupert, al hebben zij gesjoemeld. Wij genieten van het uitzicht vanaf de uitkijktoren. Apen laten zich luidkeels horen, maar wij kunnen ze niet in het gebladerte van de bomen ontdekken. Niet goed voor te stellen hoe dit enorm uitgestrekte gebied van een 188.000 vierkante kilometer, deels in Paraguay en Bolivia, maar grotendeels in Brazilië gelegen, eruitziet als het water een 3 meter is gestegen, doordat er zoveel regen valt in het regenseizoen. In het moerassige gebied zie je nu reeds het vee met hun poten in het water staan. Als het waterniveau stijgt moeten mens en dier zich terugtrekken en zich beperken tot leven op de hoger gelegen delen, waardoor een groot gedeelte in het regenseizoen ontoegankelijk is. 80% van het gebied komt onder water te staan! De Pantanal is in feite een grote kom tussen de omringende Serra’s, ontstaan door het naar beneden drukken en het opduwen van de aardkorst, waardoor het Andesgebergte is gevormd. Héél lang geleden. Een proces van opstuwing van aardlagen, wat nog steeds gaande is. Deze kom is in feite een enorm waterbassin, wat water ontvangt vanuit de omringende bergketens, waardoor deze kom een geweldige rivierdelta bevat. De bergketens worden aan de buitenzijde omringd door droge gebieden. In Paraguay en Bolivia door de Gran Chaco. In het zuidoosten, het oosten en noorden door de Cerradosavannes in Brazilië, terwijl in het westen en noordwesten de Chiquitano dry forests de serra omringen. Uit deze kom wordt het water afgevoerd door in eerste instantie de Rio Paraguay, die in de Pantanal ontspringt, maar verder op geassisteerd door de Rio Paraná. Het landschap en de wetenswaardigheden zetten een mens aan het denken… Na de lunch keren wij terug naar de BR- 262 richting Corumbá op de grens naar Bolivia. Zo ver rijden wij echter niet door. Wij slaan rechtsaf bij de splitsing ter hoogte van Buraco das Piranhas – de entree van de zuidelijke Pantanal- de MS-184 op. Via een hoge smalle lange brug – de Passo do Lontra- over de Rio Miranda bereiken wij het dorpje Lontra, van waaruit excursies worden georganiseerd met safariwagens zoals in Afrika. Na een houten brug parkeren wij in de schaduw van een boom. Gelukkig passeren er bijna geen wagens, omdat het tijd is voor middageten, gevolgd door een eventuele siësta. Vanwege de hoge temperatuur prefereert Jan buiten te koken op de uitgeklapte rijplaten op het outdoor gasstelletje, wat wij 2 jaar terug in navolging van vele Argentijnen in Loma Plata in Paraguay hebben aangeschaft. Ideaal om buiten op te koken! Belangrijk item: op tijd nieuwe gastankjes arrangeren, want die kun je niet overal bemachtigen! Op onze reeds zoveel jaren meegesjouwde mini stoeltjes genieten wij van een welverdiende warme hap aan de kant van de onverharde weg! Wanneer wij onze weg vervolgen zien wij prachtige vogels, krokodillen, 2x een hert en 2 miereneters. Als klap op de vuurpijl zien wij grote blauwe ara’s van dichtbij foerageren, wanneer wij een overnachtingsplek zoeken op Fazenda São João. Jammer genoeg werkt Alex hier niet meer en is er niemand ter vervanging aangesteld. Mirjam heeft ons aanbevolen met hem een ochtendwandeling te maken, omdat hij als gids zijn enthousiasme op zijn gasten overbrengt, je heel veel laat zien en horen van de omringende natuur, waardoor je veel informatie opdoet. De Fazenda heeft echter het aanbod teruggebracht en biedt uitsluitend toertochten te paard in groepen aan. Wij durven niet meer op onze leeftijd op een paard te klimmen, maar met name Carla lijkt het geweldig om op een paardenrug de ongerepte natuur te verkennen. Het is warm en benauwd en daarom zeer plezierig, dat er één parkeerplekje is om aan de stroom van 220V te gaan. Wij slapen met de ventilator aan! Dat geeft een welkome verkoeling! ’s Ochtends vroeg arriveert een mini toeristenbus om zich te melden voor de paardrijtocht. Het personeel is reeds druk doende met de zorg voor de paarden. De laatste paarden worden gezadeld, waarna ze kunnen worden bestegen en de groep in een rij de compound verlaat. De verstilde rust keert weerom... Wij hebben de indruk, dat een ouder echtpaar eigenaar is van de fazenda, de zaak beheert, maar het werk aan het afbouwen is, om verzekerd te zijn van een inkomen gebaseerd op arbeid zonder grote krachtsinspanning. Verstandig om op deze manier het rustiger aan te kunnen doen en het personeel, met een eigen woning op het terrein, niet hun werk te ontnemen. Het is een prachtige locatie in een deels moerassige en bosrijke omgeving, waarbij de gebouwen in een weidse vlakte zijn gecentraliseerd. Wij nemen afscheid van de blauwe ara’s, die zich voor ons vertrek nog even laten zien. Op weg naar de man op de driesprong, Curva do Leque, die ons moet raden over de route naar de Pantanal do Norte. Langs moerasvijvers vol krokodillen en heel veel verschillende vogels….. Wij genieten! Op de driesprong zien wij, dat linksaf alles in de fik heeft gestaan en op de kruising zich een café annex eetgelegenheid bevindt, waar men een 25 meter verder een band kan laten repareren… Wie weet bezit de man nog meer vaardigheden… Dit is waar wij getuige van zijn….Wanneer wij arriveren vraagt Jan hem om advies over de te volgen route naar het noorden. De man trekt een bedenkelijk gezicht… De eerste 50 km zijn te doen en zijn de moeite waard, geeft hij aan, maar erna is het één grote woestijn, waarin wij zullen belanden met talloze sporen. Zonder gids zal het moeilijk wezen het juiste pad te volgen. Bovendien is de ondergrond zo mul, dat wij in de eerste of tweede versnelling moeten rijden, wat diesel slurpt! En dat 300 km lang! Een simpel rekensommetje! Onvoldoende diesel ondanks de gevulde extra drums! Wij bestellen een koud drankje uit de koeling en nestelen ons in de schaduw op het terras om samen deze informatie door te nemen. Alles tegen elkaar afwegende, besluiten wij het eerste traject te rijden om daarna terug te keren. Wij zien de vrachtwagens met brokken graniet rijden ter versterking van de rijweg, die wij zullen volgen. Jan zijn blik valt op het linker voorwiel van de Unimog. Het lijkt alsof er olie over de binnenzijde van de band heeft gesijpeld… Hij kruipt onder de auto om te zien of dit klopt om uit te vinden, wat er loos zou kunnen zijn…. Door het gerammel op de onverharde wegen en potholes is een moer van het olievulgat voor de as losgetrild, waardoor olie heeft gelekt langs band en velg. Geluk bij een ongeluk, dat wij hier op het terrasje op ooghoogte zitten te delibereren, waardoor je dit euvel opmerkt… Jan controleert het olieniveau, wat op orde lijkt, en draait de moer stevig aan. Voor de zekerheid loopt hij alle moeren na… Hierna groeten wij de man, die ons informatie heeft verstrekt en ondertussen een band van een klant heeft gerepareerd. De weg wordt opgeknapt in verband met de aanstaande regenperiode, zodat de weg hoger ligt en een steviger ondergrond heeft, waardoor de weg hopelijk niet wordt weggewassen. Welgemoed gaan wij op weg. De rijbaan oogt beter dan wat wij al rijdend ervaren! Wellicht verandert het verderop… De weg krijgt het voor zijn kiezen door de zwaar beladen vrachtwagens met stenen en vee…Aan onze linkerhand verschijnt een prachtig plaatje! De man van het café heeft gelijk! In het fraaie ochtendlicht en de opkomende zon zien wij een langgerekt meer omringd door een enorm uitgestrekt moerassig gebied met flamingo’s en prachtige witte vogels, die wij niet kennen. Zij blijken familie te zijn van de ooievaar: een zwarte kop met rode kraag, een brede lange zwarte snavel en lange stelten. Wonderschoon in de vlucht als zij net als een eskadron vliegtuigen in formatie vliegen!!! De naam van deze vogel is Jabirú of Yabirú. Carla maakt een filmpje van de verschillende vogels als zij opvliegen en verderop weer neerstrijken. Plots wordt zij aangesproken door een automobilist, die naast haar stopt en haar in het Nederlands aanspreekt. Zij stopt de video, denkt zij. De Braziliaan heeft jaren in Nederland verbleven op meerdere locaties, daar hij voor verschillende bedrijven heeft gewerkt. Hij somt op, waar hij heeft gewoond. Zelfs Sliedrecht en Dordrecht komen in het rijtje voor door zijn contract met CAT. Hij is helemaal blij een Nederlands nummerbord te zien en Nederlands te kunnen spreken… Hij werkt nu voor een bedrijf, dat afgelegen Fazenda’s probeert te voorzien van communicatiemogelijkheden. Voor een geïsoleerd gebied als hier een welkome investering! Zijn maten slaan geamuseerd hun collega gade en wachten geduldig. Even later vervolgen zij hun weg. Carla stapt bij Jan in de auto en ontdekt, dat de video op haar mobiel nog loopt, waarna zij de opname stopt. Op een later tijdstip bekijkt Carla globaal de opnamen en wist een beeld van een hand. Stom, want dit is geen mislukte foto, maar het filmpje met mooie opnames van de vogels, die te lang heeft doorgelopen… Haastige spoed is zelden goed! Niet getreurd: op de terugweg een herkansing… Tegen beter weten in hopen wij, dat de onverharde weg, die wordt opgeknapt, wat plezieriger wordt om te rijden. Het landschap is aantrekkelijk, maar niet zo bijzonder, dat het gehobbel erdoor wordt gecompenseerd. Het is zelfs zo, dat wij in discussie gaan of dit ontzettende gerammel voor de auto niet funest is. De moer van de as is reeds losgetrild, met olielekkage gepaard. Wat is de consequentie als wij verder doorrijden? Kort en bondig: dit is vragen om ellende! Ons lijf is het ondertussen eveneens zat! Op iOverland staat een overnachtingsplek op een zijweg. Wij besluiten deze zijweg in te slaan om te overnachten. De bocht verderop waar de weg een lus maakt staat ons beter aan dan de aangegeven plaats op iOverland. Wij parkeren op een open plek met een prachtig vergezicht naar weerskanten. Eenzaam, maar niet alleen… Wanneer ons warme eten staat te pruttelen, komt een safariwagen met toeristen aangereden. De wagen wordt naast een grote boom vrij dicht bij ons geparkeerd, zodat iedereen naar eigen wens een plekje kan zoeken en kan relaxen. Een groot zeil wordt uitgelegd. De zonaanbidders zoeken de zon op, terwijl anderen zich in de schaduw terugtrekken. De chauffeur bereidt in de tussentijd een maaltijd voor het hele gezelschap, terwijl de gids zich terugtrekt aan de overkant van onze camper, waar hij aan de omheining een doek bevestigt, zodat hij onder een schuin afdakje even een tukkie kan doen in de schaduw. Wonderwel staat hij op als de maaltijd bereid is! Niemand hoeft hem te halen of te roepen… Ons eten is eveneens gereed. Zij nuttigen de maaltijd onder de grote boom. Wij onder onze luifel. Beide partijen maken de boel aan kant. De safariwagen vertrekt. Ten afscheid zwaaien wij elkaar gedag. Wij hebben het rijk weer voor ons alleen! Af en toe passeert er een auto, maar het aantal is op twee handen te tellen. Jan controleert of er na geruime tijd stilstaan voldoende olie in de as van het linker voorwiel zit. Nee: te weinig! Hij vult de olie aan. De moer heeft zich keurig gehouden: die zit stevig vast! Na vieren genieten wij van de vele vogels, die naar hun eigen plekje terugkeren, waar zij doorgaans slapen. Overdag gaan zij foerageren en verlaten hun overnachtingsplek. Twee keer per dag zie je de vogels overvliegen! De ara’s, de papagaaien en de toekans vinden wij toch wel het summum om gade te slaan, alhoewel er talloze mooie vogels passeren… Een toekan zijgt neer in een boom niet ver van ons vandaan en laat zich horen. Beetje bij beetje ga je bepaalde vogels aan het geluid, wat zij produceren, herkennen. Boeiend! Sommige soorten zijn behoorlijk luidruchtig! Wat opvalt is, dat er zo ontzettend veel verschillende kleine vogeltjes zijn. Meestal met een lange dunne snavel. Insecteneters? Soms met bijzonder mooie kleuren! Echter op de foto vastleggen is een monnikenwerk… Zij zijn rap en moeilijk in de lens te vangen. Fotograferen is zitten of staan en eindeloos geduld hebben… Echter als de schemering invalt worden de insecten actief, terwijl bepaalde muggen overdag ons reeds weten te vinden. Minuscule zwarte streepjes als ongedierte laten zich niet weerhouden door horren! Echt valse prikjes! Wij weten niet, wie wat doet! In elk geval worden wij geprikt: het jeukt geweldig. Moeilijk om eraf te blijven! Als je gaat krabbelen, wordt de jeuk alleen maar erger! Soms ontstaan er blauwe plekjes, waarvan wij 2 tot 3 weken hinder ondervinden. Deet vormt een barrière, maar helaas niet afdoende. Lange mouwen en een lange broek plus sokken dragen er toe bij, dat je minder gestoken wordt. De beste remedie is licht uit en je bed in! Wel proberen de ruimte zo veel mogelijk insectenvrij te houden door horren en een vliegengordijn. Anders kun je niet rustig slapen, omdat insecten je belagen… Zoem-zoem rond je hoofd… Er landt iets op je wang of op je neus…Licht trekt insecten aan…Naar bed als het donker is en opstaan als het licht wordt. Prima voor de elektriciteitsvoorziening... Goed voor het milieu! Het is stikheet en benauwd! We slapen met alle ramen open en het hefdak omhoog… Onweer en regen in aantocht?! Aardedonker is het de volgende ochtend! Voor het ontbijt begint het reeds te druppen…Het gaat steeds harder regenen… Het regent in! Ramen dicht… Als de regen even stopt gaat Carla buiten haar haren kammen. Een grote kudde koeien wordt verweid. Vier gaucho’s begeleiden hen intensief om te voorkomen, dat de een de ander aansteekt om een ander pad te kiezen en er een uitbreekt…Een mooi schouwspel om gade te slaan. Jan kookt buiten en bergt het kookstel onder de bank om binnen leefruimte te creëren, want het ziet er niet naar uit, dat het droog blijft. De regen vangt opnieuw aan tijdens het middageten. ’t Blijft gieten… Het hefdak naar beneden. Het is kil! Jurk uit en een lange broek aan… Wij zetten berichtjes klaar in onze telefoon om ze in de bewoonde wereld te verzenden… Prima gelegenheid om de blog bij te werken en foto’s te downloaden. Wat een totaal andere dag dan gister! Vogels laten zich niet zien en niet horen… Het is vroeg donker. Lekker op tijd het bed in! In de vroege ochtend stopt de regen. Grote plassen… Het is behoorlijk sompig. Het zonnetje breekt door. Zo intens, dat het binnen de kortste tijd eruitziet alsof het absoluut niet heeft geregend! Jan wil heel graag de weg vervolgen, waaraan wij overnachten, naar Pantanal do Rio Negro. Een van de passanten heeft Jan verteld, dat deze weg goed te berijden is. Zanderig tot uitgesproken mul! Wij zien ze soms ploegen om erdoor te komen. Voor Jan een uitdaging… Zijn Unimog is hiervoor gemaakt en kan dat aan! Vier kilometer ploegen wij voort. Harde stugge takken boven ons en aan weerszijden!!! Door het weinige vocht geven deze weerbarstige takken absoluut niet mee. Carla adviseert Jan terug te keren. Op deze manier gaan misschien onze zonnepanelen eraan en onze spiegels kapot!!! Door schade en schande een twee jaar geleden geleerd in Argentinië, waar Jan zijn linker spiegel het heeft begeven. Niet verkrijgbaar in Zuid Amerika!!! Leve de 1 seconde lijm!!! Gelukkig zijn wij het met elkaar eens! De wagen is niet klein genoeg om deze route te volgen: wij zijn te breed en te hoog voor dit lage stugge struikgewas! Wij keren om! Terug naar de splitsing; de verschrikkelijk slechte weg weer op. Revanche voor de weggegooide video… Ongelooflijk: er zijn bijna geen flamingo’s en Jabiri’s aanwezig in en rondom het meer! Het licht valt ook niet zo mooi als eergister…Totaal geen rekening mee gehouden! Zo’n mooie opname als eergister zit er gewoon niet in! Echt zonde! Het is niet anders. Een harde les om de volgende keer beter op te letten: op een rustig moment afspelen en erna beoordelen of iets weggegooid kan worden of niet. Bij de driesprong besluiten wij de weg MS-228 te vervolgen en niet linksaf te slaan. Het nieuwe groen duikt alweer op tussen de verbrande struikgewassen. Prachtige vogeltjes vliegen van links naar rechts en van rechts naar links. Zij zijn zo rap, dat je ze ternauwernood goed kunt gadeslaan. Hoe langzaam wij ook rijden… Als Jan het eten kookt, hebben wij gelegenheid om ze beter te bekijken, maar desalniettemin blijven zij snel. Moeilijk om er zicht op te krijgen! Wanneer wij Porto Manga bereiken komt de pont speciaal voor ons van de overzijde onze richting op. Wanneer hij aanlegt blijkt onze zijde voorzien te zijn van 4 ijzeren oprijplaten, waarvan er slechts 2 worden gebruikt. De afstand tussen de platen komt niet overeen met de wielbasis van onze wagen, maar is gebaseerd op een personenwagen… Half erop en half ernaast rijden onze wielen… Wij zijn de enige. Drie man bedienen de pont. De stuurman op zijn post… De andere twee houden zich tijdens de oversteek bezig met vissen in de brede rivier Paraguay. Trots laat de jongste man aan Jan zien wat een joekel van een vis hij reeds heeft gevangen… Aan de overzijde moet Jan achteruit de kant oprijden. Weer over die zelfde enge platen, die niet op onze wagen zijn afgestemd… Gelukkig gaat het goed! Het dorpje telt zeggen en schrijven 4 aftandse kotjes… Niet juist, want er is dicht aan de wal een bedrijf gevestigd: Pantanal Jaguar Company! Een compound met cabana’s, waar je wordt ondergebracht als je deelneemt aan de door hen georganiseerde tour! Ernaast een fatsoenlijk pand met een prachtig uitgesneden decoratie in de houten deur van ibissen of reigers. Het huis van de boss? Een schril contrast met de armoede van de kotjes een kleine paar honderd meter verder! De weg richting Corum is abominabel! Opgelucht halen wij adem, wanneer wij de T-splitsing bereiken, waar wij linksaf slaan om de MS-432 richting Albuquerque te volgen. Een totaal ander gebied: heuvelachtig en omzoomd door de Serra. Wij passeren een weg, die naar een mijn voert…. Even later zien wij 4 gaucho’s bezig de kalveren te scheiden van de koeien. Het is een bijzonder grote kudde! Zij drijven de beesten naar omheinde delen van de weide, waar zij kortdurend worden opgevangen. Wanneer de selectie is voltooid, krijgen de koeien, in 2 groepen verdeeld, na elkaar de gelegenheid om naar de wei terug te keren. Zij rennen als dwazen om als eerste de wei te bereiken…Een enorm gedrang ondanks de trechtervormige toegang naar een smal gangpad, wat als een sluis functioneert! De gaucho’s te paard proberen de koeien te behoeden om in de verdrukking onderuit te gaan. Met moeite kunnen zij zichzelf staande houden! Ongelooflijk hoe snel de rust is weergekeerd na deze stormloop! Je kan je al snel niet meer voorstellen hoe hectisch het even ervoor was… Een hoop getoeter: een bus met personeel van de mijn wil ons passeren. De chauffeur vindt, dat wij de weg blokkeren. Meerdere bussen ontmoeten wij op deze route, zowel als tegenligger als achterop komend verkeer. Twee schoolbussen met schoolkinderen komen ons tegemoet. Een latertje voor de kinderen. Wij rijden verder tot wij een kerkje op een heuvel voor ons zien opdoemen. Een heel klein gehucht. Een mecanicien hogerop en een woonhuis naast de kerk. De buurman gevraagd of wij aan de andere zijde naast het kerkje mogen parkeren. Hij biedt ons in eerste instantie ruimte aan bij een vervallen schoolgebouw met bloot liggende elektriciteit en een toilet, wat ons doet gruwen. Jan weet het mooi te brengen. Hartelijk dank voor het aanbod, maar wij zijn zelfvoorzienend. Alles wat wij nodig hebben, is aan boord. Mogen wij daarginds parkeren? Jazeker! Zo staan wij in de bocht van de doorgaande weg aan de rechterzijde van de kerk. Iedereen die passeert, bekijkt die vreemde snoeshaan, die daar anders nooit aanwezig is… Bij tijd en wijle slaan wij passanten gade, terwijl wij het plekje rond de kerk verkennen, de toekan zien overvliegen evenals papegaaien en ara’s, zo lang het schemert. Dan wordt alles in duisternis gehuld op die ene lantaarnpaal na…. Stilte...Tijd voor nachtrust…Wanneer wij de weg vervolgen slaan wij vóór het dorp Albuquerque af. Jan is geen man, die graag een hengel uitwerpt en dan een haakje uit een bek moet halen, alhoewel hij enorm van vis als gerecht kan genieten. Hij vindt die vishaakjes verschrikkelijk! Talloze enthousiaste vissers rijden ons tegemoet op weg naar het dorp, wat faam geniet als een prima vislocatie. Smaken verschillen! Op het kruispunt met de BR-262 voert de weg naar rechts naar Corumbá en Bolivia. Naar links naar Campo Grande. Voor wij de weg opdraaien, maken wij een stop om struisvogels te fotograferen, die hier stappen, koffie te drinken en een plasje te plegen, want een mens weet niet of er straks gelegenheid is om te stoppen. In de zuidelijke Pantanal hebben wij in feite het landschap bekeken, voor zover wij het gebied met de auto kunnen bereiken. Twee opties dienen zich aan om de noordelijke Pantanal te bezoeken: een bootreis van Corumbá naar Porto Jofre over de São Lourenco óf over de weg via een heel lange lus….
[userId] => 347276
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5068413
[countryId] => 26
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 1697
[author] =>
[cityName] => Albuquerque
[travelId] => 506620
[travelTitle] => Een overzee's avontuur
[travelTitleSlugified] => een-overzee-s-avontuur
[dateDepart] => 2016-10-10
[dateReturn] => 2017-08-27
[showDate] => no
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Brazilië
[countryIsoCode] => br
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/brazili,albuquerque
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/347/276_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => pantanal
)
[19] => stdClass Object
(
[username] => CarlametJan
[datePublication] => 2019-12-05
[title] => Onderweg
[message] => Onderweg
Een jaar terug op zoek naar Nederlandse kolonies van Hollandse emigranten, hebben wij aanvankelijk geen flauw idee waar Não-Me-Toque te vinden… Pas vele kilometers noordelijker maken landgenoten ons wijzer… Te ver achter ons om terug te keren! En passant als tussenstop op weg naar de Pantanal, maakt aandoen van dit stadje, alsnog het plaatje compleet! Toevalligerwijs blijkt men 25 augustus te hebben herdacht, dat Não-Me-Toque 70 jaar geleden is gesticht. Precies 3 weken voor wij dit stadje aandoen! Dochters en vrouwen van zonen, die vaak met een dochter van de Duitse emigranten zijn getrouwd, blijken om de 6 weken elkaar als nazaten van emigranten te ontmoeten, om koffie te drinken met vlaai erbij. Portugees is tijdens de ontmoetingen de voertaal, in tegenstelling tot bijeenkomsten van de oudere generatie, waar velen de moedertaal trouw zijn gebleven en zich de taal van het nieuwe land nooit goed eigen hebben gemaakt. Het bedrijf STARA, met grote vestigingen op agrarisch gebied langs de route die wij volgen, blijkt door 2 Nederlandse families te zijn opgericht. Interessant om dit te ontdekken als aanvullende wetenswaardigheid. Uit de naam is dit niet af te leiden… Nederlanders hebben kennelijk soms zeer goed geboerd! Wij continueren onze reis in noordwestelijke richting. Het is een mengeling van drukke en rustige wegen, want een weg rechtstreeks in de richting, waar wij naartoe willen, ontbreekt! Allereerst richting Carazinho, de BR 386 op, langs Represa do Passo Fundo, een enorm stuwmeer. Veel inheemse nederzettingen. Uitgestrekte bossen, maar ook veeteelt: soms geiten en schapen, doorgaans koeien en altijd paarden. Onderweg zien wij oude T4-tjes en Kevers, die voor velerlei doeleinden worden ingezet! Het meest opvallend zijn de gerestaureerde glimmende Kever met een Rolls-Royce mascotte- SPIRIT OF ECSTACY- voorop, naast de Kever, waarvan de achterzijde deels vervangen is door een houten opbouw om vracht te vervoeren. Wij volgen de weg naar Chapeco om via verschillende plaatselijke verbindingswegen in San Lourenco d’Oeste op de grens van Rio Grande do Sul en Paraná door de politie gestopt te worden. Mooi aan de kant gezet… Spreekt u Engels informeert de beambte? Ondanks het bevestigend antwoord van Jan, gaat de man over op Portugees… Hoogstwaarschijnlijk beheerst hij het Engels net zo min als wij het Portugees. Waar zijn wij op weg naartoe? Uit welk land zijn wij afkomstig? Mag ik je paspoort? Graag je rijbewijs. Je kentekenbewijs. En de verzekeringspapieren. Telkens bekijkt hij uitgebreid alle aangereikte stukken alsof hij alles spelt. Tenslotte geeft hij aan, dat hij alle stukken mee naar binnen neemt, het kantoor in, om te registreren. Alles wordt met de hand genoteerd, constateren wij, doordat de ruimte aan onze zijde uit een grote glazen wand bestaat. Deze controle duurt een eeuwigheid! Wanneer hij terugkomt met alle stukken, informeert hij waar wij gaan slapen en wijst ons behulpzaam de te volgen weg. Net voor de duisternis valt, bereiken wij Marmeleiro. Aan de rand van het stadje bevindt zich het recreatieterrein Recanto Mata Nativa, waar wij kunnen overnachten. Aanvankelijk stuurt Garmin ons het weggetje naar de buren op. Een behulpzame buurvrouw wijst ons hoe het toegangshek te bereiken. Geluk voor ons: werklui zijn bezig hun gereedschap op te ruimen voor zij naar huis gaan en het terrein afsluiten. Wij mogen zelf bekijken waar wij parkeren. ‘n Heerlijk rustig plekje! Gans alleen! ’s Ochtends vroeg een jogger, die zich in het sanitairgebouw doucht. Hij liever dan wij, want zelfs Jan vindt de ruimte smerig. Spoedig erna arriveren de bouwvakkers om het zwembad en de accommodaties te renoveren, waarna wij op weg gaan om eerst in Francis Beltrão te tanken. Vervolgens bereiken wij via zeer veel verschillende tussenwegen, in de buurt van het enorme stuwmeer Itaipú op de grens van Paraguay en Brazilië, Parque de Lazer in Entre Rios do Oeste aan de rivier Paraná. Wij overnachten uiteindelijk op het parkeerterrein, nadat wij op aanwijzing van het personeel hebben geprobeerd de route te volgen voor de auto’s voor een parkeerplek. Wij zijn te breed en te hoog om de prachtige bomen te passeren … Wij schampen de takken en keren tegen het verkeer in terug. Er is slechts één auto te bekennen rond onze aankomsttijd… Pas aan het eind van de middag arriveren er meer als zij komen vissen. Een prachtig plekje met de ondergaande zon boven de rivier… Jan heeft een mooi onverhard weggetje via twee dorpjes uitgezocht om niet helemaal terug te hoeven rijden en een heel stuk af te kunnen snijden… Hobbel de bobbel: wasbord, potholes… De auto, maar ook wij, worden door elkaar gehusseld. Een verschrikkelijk slecht tracé voert ons langs varkens- en kippenstallen. Logisch! Veewagens komen en gaan…Een weldaad als wij op de doorgaande weg uitkomen! Uitgestrekte weiden met koeien en enorme aanplantingen van bomen, keurig op rij voor celluloseproductie. Merendeels snelgroeiende eucalyptus, maar ook dennen. Zelfs teak voor houtproductie. Het is heuvelachtig en hoger dan voorheen; rond de 500 / 600 meter. Alles ziet grauw en grijs! Smog? Het doet ons aan het trekken door China denken… Het blijkt, dat er in de Pantanal branden woeden…. Apart, maar niet plezierig! Langs de drukke doorgaande weg door intensief vrachtverkeer van en naar Paraguay, wemelt het van de formidabele reclameborden voor Taxfree kopen in Guaira ( Paraguay ) in China Town en andere grote zaken met een breed assortiment. De weg voert ons langs de grenspost Guaira van deelstaat Paraná over een lange brug van 3,6 km over de Rio Paraná naar deelstaat Mato Grosso do Sul. Een hoogvlakte strekt zich eindeloos voor ons uit. Een geweldig harde wind teistert het gebied en onze oren, die gewoon pijn doen! Het is in de cabine om te stikken van de hitte, wanneer wij de ramen sluiten! Een poging om slechts aan één zijde het raam te sluiten… Niets bevalt! Dit is zo’n moment, dat wij graag airco zouden kunnen gebruiken… Graan, suikerriet en mais, zover je kunt kijken… Plukken oerbos ertussen. Koeien op maisstoppels. Wij zijn geweldig blij om in Itaquirai - MS inkopen te kunnen doen, maar nog gelukkiger als wij Dourados bereiken, waar de Rocha Family Overlanders gastvrijheid verleent, omdat zij graag met andere culturen in gesprek gaan. Teleurstellend: zij zijn 3 dagen geleden vertrokken om zelf te reizen. Dochter Gabi naar Europa. Haar ouders zijn met de buscamper van Gabi erop uit in Brazilië. Toch mogen wij hier overnachten! Antonio regelt het voor ons! Via WhatsApp bedanken wij Gabi, die zich op een marathon voorbereidt, want wij vinden het super, dat wij ondanks hun afwezigheid van deze accommodatie mogen gebruik maken! De volgende dag trekken wij verder, passeren meerdere samenlevingsdorpen, waar inheemse groeperingen proberen een beter bestaan op te bouwen. De wind beukt wederom meedogenloos op de camper en onze oren moeten het alweer ontgelden! Het natuurgeweld stimuleert Jan door te rijden om de hoogvlakte te kunnen verlaten. In Itaporã vinden wij uiteindelijk een goed gesorteerde supermarkt met alles waar wij gebrek aan hebben. Wij zien in het buitengebied van Maracajú een Fazenda van de Familie Van der Vijver. Wij weten, dat ook in dit gebied zich Nederlanders hebben gevestigd. Bijzonder om een Nederlandse naam op een bord langs de route tegen te komen…De Rodovia Vital Brasil voert ons via de Serra de Maracajú naar Jardim met prima voorzieningen: goed geoutilleerde supermarkten en tankstations. Voor niets ons druk gemaakt, waar te kunnen shoppen…. Gelukkig kunnen wij hier tanken. Belangrijk om alles op peil te houden! 8 km verwijderd van Buraco das Araras bevindt zich Camping Seu Assis. Keurig schoon! In de rivier kan je zwemmen… Vogels , die wij eerder nog niet hebben gezien, verpozen zich op de camping. Wanneer wij ’s ochtends vroeg opstaan, begrijpen wij , waarom zij graag hier komen. Naast onze camper is hun voederplek en staat een bak met drinkwater…Het zijn prachtige vogels met een kuif…. Bare-faced Curassow ( Cracidae ). Om half acht arriveren wij bij het Araresort voor de rondleiding. Keurig op tijd! Stipt om 8 uur vertrekken wij in het gezelschap van 2 Braziliaanse vrouwen met Paula, onze gids naar de door erosie ontstane diepe kuil, waar de roodgroene ara’s huizen – Ara chloropterus -. Heerlijk, dat wij slechts met zijn vieren zijn! De 2 dames blijken zussen te zijn, die evenals Jan en Carla op twee achtereenvolgende dagen deze week jarig zijn en dit elk jaar samen vieren met een uitstapje. Puur toeval: verjaarspartijtje voor ons vieren… Grappig! Wij genieten van de uitleg van Paula, die biologie heeft gestudeerd, en heel veel informatie verstrekt. Na aan de ene zijde op het kijkplatform van dichtbij de ara’s in het zonnetje te hebben gadegeslagen, begeven wij ons naar de overkant, wat weer een heel ander beeld oplevert vanuit de schaduw. De silhouetten komen in de schaduw prachtig uit, terwijl wij aan de overkant volop van de kleuren hebben genoten! Onderin de diepe kuil leven kaaimannen, die zich bij tijd en wijle aan hun jongen tegoed doen. Een jonge kaaiman ligt zich in de diepte in het zonnetje te koesteren. De ara’s vliegen af en aan. Wij hebben geluk, want de broedtijd is reeds aangevangen. Het vrouwtje zit 29 dagen op het ei te broeden en wordt in de tussentijd door haar echtgenoot van voedsel voorzien. Een deel van de vrouwtjes zit reeds te broeden, maar nog niet allemaal. Er vliegt 1 geelblauwe ara – Ara ararauna-. Beide soorten zijn ARA; ARA plus ARA gaat samen De ara’s leven altijd als een stelletje! Blijven elkaar trouw. Voeden gezamenlijk hun jong op. Na de geboorte voedt pa zowel ma als het jong. Bij de geboorte is een jong kaal, krijgt later dons en pas met 3 maanden veren, waarna ze leren vliegen. Pa en ma blijven de eerste 3 jaar voor hen zorgen, waarna ze op eigen benen komen te staan… Hun lichaamstemperatuur is hoog: 40 / 41 graden Celsius, waardoor ze actiever zijn in de vroege ochtend als het nog redelijk koel is in verhouding. Dit is de reden, waarom wij vanochtend deelnemen aan de eerste toer. Reuze leuk om de ara’s zo actief bezig te zien! Het blijkt, dat ara’s ongeveer 60 jaar kunnen worden! Wanneer het vrouwtje of mannetje sterft, wordt de partner depri, eet en drinkt niet, waardoor de overgebleven ara snel sterft, na het overlijden van de partner. Paula leert ons, dat het grote verschil tussen papegaaien en ara’s is, dat papegaaien kunnen leren praten en ara’s niet! Vanwege de enorme droogte is er bij een grote boom water ter beschikking voor de ara’s, waar zij druk gebruik van maken en af en aan vliegen boven onze hoofden als wij het pad naar de entree en uitgang volgen. Wij kunnen ons hier in de vogelkijkhut zetten om vogels gade te slaan. Wanneer wij voldoende geduld hebben, zullen wij veel soorten vogels kunnen zien. Het wordt reeds warmer en warmer, waarom wij besluiten desondanks op weg te gaan naar Bonita, want als de regens aanvangen wordt de Pantanal ontoegankelijk. Bonita is op en top een toeristenoord, wat ons niet kan bekoren. Jan probeert in verschillende supermarkten groente en fruit te bemachtigen. Problematisch! Niet voorhanden! Het wemelt van de hotelletjes en logementen om van hieruit aan excursies deel te nemen. Men mag niet zonder begeleiding verschillende bezienswaardigheden in de omgeving bekijken tot ergernis van vele toeristen of liever gezegd Overlanders. Een schitterende omgeving tussen Bonita en Bodoquena. Twee toekans zitten aan onze linkerzijde in een boom! Bijzonder, want doorgaans signaleer je een toekan in zijn eentje. Onze eerste toekan met zo’n mooie grote oranje snavel! Jan heeft de toekans helaas niet opgemerkt en baalt hiervan. Buiten Miranda gaan wij op zoek naar het toegangshek van de compound Nucleo Servir A Vida, waar de Zwitserse Miriam en haar Braziliaanse echtgenoot Wagner de scepter zwaaien. Carla informeert hoe Wagner aan zo’n fraaie naam komt. Trots vertelt hij, hoe zijn moeder hem vernoemd heeft naar een vriend van haar. Hij voegt er aan toe, dat een Hollandse operazangeres heel goed Wagner vertolkt en dat hij haar prachtig vindt zingen. Wij hebben geen idee op wie hij doelt… De naam zegt ons niets. Wagners moeder is van inheemse afkomst, maar zij is in Bodoquena lang niet zo primitief opgegroeid als Wagners vader. Wagners vader is afkomstig uit een inheems dorp verderop langs de weg, richting Campo Grande. Wagners vader beheerst de oude gebruiken op landbouwgebied om in het levensonderhoud te voorzien en heeft deze kennis aan zijn zoon overgedragen. Met steun van de universiteit loopt er een project om de inheemse bevolking te stimuleren door voorbeeldfunctie en uitdragen van kennis, terug te keren naar het voedingspatroon van weleer, waaruit de gezonde bestanddelen worden belicht. Zelf deze producten verbouwen en verwerken, waardoor de levensstandaard wordt opgehoogd en de gezondheid verbetert. Wagner laat zien hoe hij verschillende soorten noten en zoete vruchten zonder pit in de vijzel fijnmaakt, erna op een houtvuur een brok kandij -verkregen door verwerking van suikerriet- intens verhit, waarna hij verschillende ingrediënten zal toevoegen. Kokosnoten worden geopend en ontdaan van de bast, nadat wij beiden van hem een kokosnoot als geschenk hebben gekregen om eerst de kokosmelk te drinken en daarna van het vruchtvlees te genieten door de kokos met een metalen lepel uit de bast te scheppen. Al doende leren wij… De duisternis valt en Wagner is nog lang niet klaar… Hij vindt het leuk om producten te verwerken en geeft er niet om, dat de bereiding veel tijd vergt, zegt hij. Wat een geduld! Een grote tegenstelling met onze maatschappij! Een paard schooiert rond onze camper, terwijl ganzen, kippen en een haan, een hond en heel veel vogels ons omringen. Wij keren naar onze camper terug, eten en gaan op tijd naar bed, want morgenochtend is het vroeg dag voor Mirjam, Wagner en Wagners vader… Wanneer wij wakker worden, hebben zij reeds mensen geïnstrueerd voor het werk op de farm. Het blijkt, dat het echtpaar met wie is doorgenomen, wat de inheemse gemeenschap komende week als steentje kan bijdragen aan de ontmoetingsdag, georganiseerd door de universiteit, reeds is vertrokken. Het is ons ontgaan: wij lagen nog op één oor! Duidelijk hoe verschillend ons leefpatroon is… De gewassen worden bewaterd. De afgevallen bladeren worden rond de bomen geveegd en verzameld om als compost te dienen. Grondwater is in de loop van de tijd spontaan weer zichtbaar en wordt naar bekkens geleid om landbouw in deze dorre streek te kunnen bedrijven. Knap, dat met zo’n grote inzet dit wordt bereikt! Het is echter hard werken! Mirjam bevestigt, dat het leven daadwerkelijk uit arbeid bestaat. Vrije tijd schiet erbij in, want in feite is er altijd iets te doen… Sap koken van vruchten om te verkopen… Creativiteit ontplooien om producten te ontwikkelen. Zij heeft als doel voor ogen de inheemse bevolking aan te moedigen een bestaan op te bouwen door de inheemse bevolking te laten zien wat zij met zijn drieën tot nu toe tot stand hebben gebracht in deze droge woestenij. Zij hebben mensen uit de inheemse dorpen uitgenodigd hun werk te volgen en hen te assisteren als zij daartoe bereid zijn. Beetje bij beetje hebben de inheemse mensen gezien, wat zij drietjes hebben bereikt. Hierdoor zijn sommigen bereid hun kennis uit te breiden en hun energie in het bewerken van de grond te steken. Dit werpt vruchten af. Het helpt en schept vertrouwen, dat Wagner en zijn vader een van hen zijn… Miriam en Wagner hopen op een sneeuwbaleffect… De inheemse bevolking is in feite moedeloos geworden van het gevecht om hun land, waar zij sinds eeuwen hebben geleefd,- soms als nomaden-, gejaagd en gevist hebben, vruchten hebben verzameld en de grond hebben bewerkt. Alcohol is een grote verleiding om aan de ellende te ontsnappen, maar maakt helaas vaak nog meer kapot. In de loop der tijd is hun bezit van hen afgenomen door aanvankelijk Europese veroveraars, maar in een later stadium door de rijken. De Terena’s hebben met eigendomsakten kunnen aantonen, dat de grond oorspronkelijk in hun bezit, is afgenomen. Hierdoor hebben zij hun land teruggekregen! Zij wonen op hun eigen grond in de gemeenschap Terenos ten westen van Campo Grande, maar ook in Miranda en andere plaatsen! Dit is echter een van de uitzonderingen… Wie heeft eigendomsbewijzen? De Braziliaanse grondwet erkent het onvervreemdbaar recht van inheemse volkeren op land, wat van oudsher in hun bezit is. Men verleent hen automatisch het permanent bezit van deze gronden. De praktijk is anders! Een formeel proces van afbakening is vereist vóór een Terra Indígenas (TI) volledige bescherming krijgt, wat vaak gepaard gaat met een langdurige juridische strijd. Zelfs na afbakening krijgen deze gebieden vaak te maken met illegale invasies door mensen, die oerbos ontginnen voor veeteelt of landbouw, mijnbouw- en houtkapbedrijven. Ongeveer een vijfde deel van het grondoppervlak van Brazilië is beschermd eigendom van inheemse groeperingen en wordt door hen bewoond. Er zijn slechts 3 van de 27 Braziliaanse deelstaten waar geen inheemse bevolkingsgroepen in TI wonen. Miriam is fel wanneer zij deze historie verhaalt. Zij voelt zich intens bij de zaak betrokken. Het is interessant om door haar deze zaak te horen belichten. Het werpt een ander licht op dat, wat wij onderweg aanschouwen. Voor wij vertrekken adviseert Miriam wat in de zuidelijke Pantanal de moeite waard is om te bezoeken. Wij zeggen dit bewonderenswaardig stel mensen vaarwel. Een bijzondere pleisterplaats!
[userId] => 347276
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5068128
[countryId] => 26
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 803
[author] =>
[cityName] => Miranda
[travelId] => 506620
[travelTitle] => Een overzee's avontuur
[travelTitleSlugified] => een-overzee-s-avontuur
[dateDepart] => 2016-10-10
[dateReturn] => 2017-08-27
[showDate] => no
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Brazilië
[countryIsoCode] => br
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/brazili,miranda
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/347/276_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => onderweg
)
[20] => stdClass Object
(
[username] => aboesje
[datePublication] => 2019-11-29
[title] => Copacabanategregend
[message] => Niet heel grote, wilde plannen vandaag en dat was maar goed ook. Wakker worden en blijven liggen gingen prima, bewegen wat minder en de wereld zag er toch wat doedelig uit. Dan is er niet veel keuze en na het ontbijt met een pilletje terug naar bed. Even liggen tot de wereld weer normaal voelt. Lekker rustig aan dan maar. Die paar meter lopen naar het plein ging top, dus de Uber gepakt naar de hippiefair. En wat er toen gebeurde:
- de fair was er niet ivm het toch wel natte weer
- ik kon m gewoon niet vinden.
Om er niet voor doedel te zijn heb ik een tijdje de straatjes en winkeltjes daar (achter Ipanema) bekeken en heb gang gezet naar een vegan sushirestaurant. Bleek een aardige tippel te zijn maar eigenlijk was dat wel lekker. Ipanema heb ik eergisteren al op het strand gelopen, nu achterlangs ook. Op naar Copacabana. Want in Rio "moet" je daarheen en het was gewoon te nat en te bewolkt voor helicopter of hanggliding of het grote beeld. Dan Copacabana dus. Ergens had ik me voorgenomen die boulevard gewoon helemaal te lopen. Het is maar een paar km en waarom niet? Al die veel te lekkere braziliaanse koekjes een klein beetje compenseren...
Maar van dat flauwe lauwe regentje werd t steeds natter. Echt heel nat. In die zin dat er geen mens meer op het strand was en er meer ponchos dan drank werden aangeboden. Toch maar de uber bellen dan? Nah, nog éven. En nog even en nog even en nu is het nog maar 2 posten... En de ponchoverkopers boden hun waar niet eens meer aan maar begonnen te lachen. Ja vriend, ik weet t, hier is geen redden meer aan. Met het eind van het strand op een paar 100m was de zaak behoorlijk uitgestorven. Geen mensen meer, geen politie meer, amper autos. En ja, dan moet je over andere dingen gaan nadenken. Is dit slim? Is dit veilig? Wat zou ik een ander adviseren? Hoe belangrijk is trots? Ik bestelde maar ter plaatse een Uber en zag dat Copacabana al klaar was. Sterker nog; ik hqd half Leme er al bij...
Met enige gepaste trots kan ik mu wel zeggen dat ik bijna heel Leblon, heel Ipanema, heel Copacabana en half Flamengo en half Leme heb belopen. En er zeik-en zeiknat van ben. Uit medelijden met de chauffeur zelfs maar mn hqnddoek op zn bank neergelegd zodat ik niet teveel op zn bekleding zou druppen.
In het hostel gauw een warme douche, een telefoontje en eten besteld. En dan *poef* is de dag alweer om.
Morgen de laatste, morgenavond vlieg ik weer terug.
Hoewel ik op zich graag naar het beeld zou willen voorspelt het weer dat ik daar niets aan heb, dus dan een museum dat hier zit, en de gekleurde trappen. Maar hopelijk is het mogelijk om te hanggliden, dat lijkt me echt heel gaaf. Ik vrees alleen dat ik er maar niet op moet rekenen en zal me gelukkig prijzen als ik morgen fit op sta. Tas pakken, hier bewaren ze 'm. En dan begint de terugreis!
Maar wat een toffe stad is het. Voelt totaal niet onveilig, maar veel te zien. Net jammer van het weer maar het is beter dan in NL. Dus niets te klagen.
[userId] => 423379
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5067909
[countryId] => 26
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 309
[author] =>
[cityName] => Rio de Janeiro
[travelId] => 524764
[travelTitle] => Stedentripje Rio
[travelTitleSlugified] => stedentripje-rio
[dateDepart] => 2019-11-20
[dateReturn] => 2019-12-01
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Brazilië
[countryIsoCode] => br
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/brazili,rio-de-janeiro
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/423/379_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => copacabanategregend
)
[21] => stdClass Object
(
[username] => aboesje
[datePublication] => 2019-11-28
[title] => 396 meter de lucht in
[message] => Dat is best een eind...
Eigenlijk zou ik vroeg gaan, een Uber nemen en via de hippiefair en Copacabana naar de sugarloafmountain gaan, maar na het nodige uitslapen, lekker aan de telefoon hangen en keutelen liep dat anders. Ik ben niet meteen de Uber ingestapt maar heb even wat gelopen. Duurde niet heel lang of ik kwam bij een park uit waat wel heeeeel veel katten liepen. Overal voer, slaapplaatsjes, hartverwarmend.
Niet heel veel verder was er ineens een strand, dat bleek ook heel fijn te lopen dus voordat ik eindelijk in de Uber stapte heb ik half Praia de Flamenco afgelopen. Eigenlijk wilde ik nog wel door, maar het verkeer werd zo onoverzichtelijk en de route zo onlogisch dat ik er een beetje klaar mee was en verder met Uber ben gegaan. Bleek een klein stukje, maar om te lopen nog een heel eind.
Het kaartje dat ik voor Sugarloaf had gekocht was een fastpass. Dat heeft een heel eindje gescheeld in wachten en ik kreeg op de koop toe nog een drankje.
Het eerste stuk was redelijk spannend, zo'n kar hangt niet stil en het zijn alleen staanplaatsen. Eenmaal onderweg was het geheel veel stabieler en begon het vergapen aan de mooiste vergezichten. Over een padje door wat bossages heen, uiteraard de nodige dranktentjes en zo kon je een heel rondje maken. Super!
Het 2e deel ging nog sneller en het uitzicht leek surrealistisch. Uitzicht op het vliegveld met de startbaan precies op de berg gericht gaf heel tof zicht op de vliegtuigen. Een plek die niet snel verveelt en ik heb er de nodige tijd doorgebracht. Het uitzicht liet ook nog een klein strandje zien aan de voet van de berg, dus eenmaal beneden heb ik dat opgezocht. En dan ineens is het donker....
Nog een boodschapje gedaan, eten besteld en op wonderbaarlijke wijze is het ineens 2uur....
Oei....
[userId] => 423379
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5067878
[countryId] => 26
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 239
[author] =>
[cityName] => Rio de Janeiro
[travelId] => 524764
[travelTitle] => Stedentripje Rio
[travelTitleSlugified] => stedentripje-rio
[dateDepart] => 2019-11-20
[dateReturn] => 2019-12-01
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Brazilië
[countryIsoCode] => br
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/brazili,rio-de-janeiro
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/423/379_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => 396-meter-de-lucht-in
)
[22] => stdClass Object
(
[username] => aboesje
[datePublication] => 2019-11-27
[title] => Travelmodus: on
[message] => Eindelijk, wakker worden en je goed voelen. Onmiddelijk gevolgd door "maar de bagage" en veel te vroeg wakker dus nog zo gaar als een zelfgebakken cake. Maar weer wel met zin in de dag en dat was in Paraty niet.
Uber never lets down dus ik was in geen tijd weer op het vliegveld en na heel veel zoeken, kastjes en muren was daar EINDELIJK mijn tas. Als de bliksem weer terug naar het hostel en daar eindelijk schone kleren aangetrokken. En daar ging bij het ontbijt al watermeloen overheen. Waarom ook niet...
Om nog wat meer te zennen vertrokken naar de botanische tuinen, goede keus! Ze leken klein maar de realiteit is dat het zeer divers was, netjes onderhouden en "af". Heel grote vissen in de vijver, schildpadden, gekko's en aanverwanten, vlinders en niet te vergeten aapjes. Heb vakkundig geprobeerd om alles dat kind en met name schoolklas was te ontwijken en zo lekker in de rust te blijven. Deed goed!
Wat minder goed deed was de daarop volgende pizza in een vegan tent in Leblon. Het klonk allemaal even lekker, maar smaakte niet zo en viel nog minder lekker.
Het grote voordeel van dat tentje was dat het vlakbij Ipanema is. Het Grote Strand. Heerlijk. Gewoon heerlijk. Niet zwembaar want die golven zijn enorm, maar wat een varieteit aan mensen. Na verbrand en wel de 4 km over het strand en door het water te hebben gelopen sloeg de schemer in en kon ik perfect aansluiten op een uitkijkpunt. Prachtig.
Just love Rio
[userId] => 423379
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5067839
[countryId] => 26
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 344
[author] =>
[cityName] => Rio de Janeiro
[travelId] => 524764
[travelTitle] => Stedentripje Rio
[travelTitleSlugified] => stedentripje-rio
[dateDepart] => 2019-11-20
[dateReturn] => 2019-12-01
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Brazilië
[countryIsoCode] => br
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/brazili,rio-de-janeiro
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/423/379_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => travelmodus-on
)
[23] => stdClass Object
(
[username] => aboesje
[datePublication] => 2019-11-26
[title] => Blij om te vertrekken
[message] => Want vertrekken uit Paraty betekent aankomen in Rio en dat is hopelijk allemaal wat minder prehistorisch. Ben ook wel echt een beetje klaar met Paraty, niet omdat het stadje niet fijn is maar omdat ik het wel gezien heb. Ik heb vannacht ondanks de herrie weer lang geslapen en zowaar, met mijn dikke achterwerk het matras volkomen geplet zodat het echt niet meer comfortabel was.
Nog een keer door het stadje naar de turk, daar weer een goede falafel gegeten die net op tijd klaar was, koekjes gehaald en de bus weer in. Wederom geen straf. De enige straf was weten dat ik om 18.00 aan zou komen en de verlorenbagagebalie om 18.00 zou sluiten en die toch een goeie 20 min uit elkaar liggen.
In de bus ook Uber weer geinstalleerd, leuk maar met verschillende simkaarten echt niet heel handig. Het leek gelukt, tot ik de Uber wilde bestellen en per se niet contant de ritten mag betalen omdat ik een bepaald nr niet heb. Laat het me samenvatten: zonder creditcard was het domweg nooit gelukt.
Aankomen bij het hostel was de beste verrassing tot dusver. Kraaknetjes, comfortabel en schoon. In het eigen restaurant bleken ze helaas miets vegans te hebben, maar Uber Eats komt gewoon bezorgen wat je wilt. Een vegan broodje hamburger met patat
[userId] => 423379
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5067815
[countryId] => 26
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 316
[author] =>
[cityName] => Rio de Janeiro
[travelId] => 524764
[travelTitle] => Stedentripje Rio
[travelTitleSlugified] => stedentripje-rio
[dateDepart] => 2019-11-20
[dateReturn] => 2019-12-01
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Brazilië
[countryIsoCode] => br
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/brazili,rio-de-janeiro
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/423/379_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => blij-om-te-vertrekken
)
[24] => stdClass Object
(
[username] => aboesje
[datePublication] => 2019-11-25
[title] => Verwende glamper
[message] => Zo ga ik mezelf hier zien in Paraty.
Gisteren heb ik maar heel weinig geschreven, vandaag wat uitgebreider.
Het was een zeer prima busrit van Rio naar Paraty. Paraty is een stadje waar ik volgens "de sites" écht heen moest en google bevestigde dat. Ik heb wel lang getwijfeld, wordt het het een of het ander, maar uiteindelijk de knoop gehakt en een hostel geboekt.
De reis van iets minder dan 170km duurde 4.20u (ofzo) en dat was te doen. Nog moe van Parijs ook eerlijk gezegd dus zodra het kon was het een kwestie van gordel om, knieen in de andere gordel en dan is het net een hangmatje dus heerlijk liggen tukken. Af en toe door elkaar geschud, af en toe naar buiten kijken, veel zitten appen.
Bij het binnenrijden van Paraty werd ik blij verrast, het dorp ziet er écht tof uit. Doet wat portugees aan, erg stijlvol en gezellig. Lopend naar het hostel, doodeng. Er was een voetbalmatch en er werd ruim vuurwerk gestoken. Voor de helderheid: ik houd niet van vuurwerk. Ik ben bang voor vuurwerk. Neurotisch gewoon.
Maar -uiteraard- op de plaats van bestemming gekomen en daar bleek dat het vuurwerk een voorbode was van tegenslag. Ik ben niet verwend, heb geen smetvrees, maar dit was *niet* ok. Echt niet. Ik ging bijna over mn nek van de schimmelstank, die ook goed zichtbaar was. Er was niet 1 matras dat ik zelfs maar wilde aanraken en ik ben na een kwartiertje "is het prikkelbaarheid, vermoeidheid of echt shit" naar de receptie teruggegaan om om een oplossing te vragen.
Ze zijn meegelopen, vonden er niets mis mee. Maar ik kon een andere kamer krijgen. Zelfde verhaal. Derde ook. Laatste optie: een leegstaande kamer. Wc en douche iets verder op de gang. Ook niet fraai maar the best of the worst. En intussen naarstig zoeken naar een andere accomodatie maar het was al te laat.
Gauw weer het dorp in gegaan, de match was over en het dorp trok. Supergezellig, overal terrasjes en ver gelopen, beetje ronddwalen, me wederom heel hard realiserend dat ik ineens oud en gesetteld ben en hier eigenlijk wel heel veel liever samen ben. Zowaar tandpasta weten te scoren op de terugweg en dat stemt een mens optimistischer. Vol goede moed weer naar het hostel om er achter te komen dat er geen water meer is. In flessen dan? Nee, ook niet. Maar het duurt maar een paar uur. Als mijn deur geen schuifdeur was geweest had ik er wellicht mee geslagen, man man man, die kon er niet meer bij.
Toch wonderwel goed geslapen en vroeg wakker, maar allez. Nieuwe dag, nieuwe kansen. En eindelijk met tandpasta poetsen! (Ofwel hoe sommige dingen een obsessie worden).
Het water was nog steeds stuk.
Maar het ontbijt had koffie dus leek het me een goed plan eerst koffie te drinken, fruit te eten -onder het genot van een zeer prima uitzixht- en daana de innerlijke boze heks te laten ontploffen over dat als ze ontbijt hebben er ook water moet zijn en ik dat dus NUUUUU wil hebben. Met mijn meest lieflijke kop gevraagd wanneer ze dachten dat het gemaakt zou zijn en het antwoord verbaasde me. "Werkt het nog niet? Ik loop even mee, het zou goed moeten zijn" en dat was het nu ook. En warm water beste kerel? Zit dat er ook in of wordt het blauwbekken in dat schimmelhok hier? Kijk zo werkt het, roep gerust als je vragen hebt.
Ja en dan is een hete douche en vooral heel veel tandpasta heel lekker.
Met hernieuwde moed het stadje weer in, want kleren moeten er komen. En dat viel niet mee. Ik houd al niet van kleding kopen en dat werd alleen erger. Wat een toeristenmeuk en hoezo is er geen ondergoed te koop? WAT HEB JE ZELF AAN JE KONT DAN?
Uiteindelijk wist een sympathieke dame bij een drogist wel te vertellen waar ik misschien zou kunnen slagen en warempel.
Ook een rok en een shirt gescoord, wat een feest. Niet om aan te zien maar dat is de rest ook al lang niet meer.
Een zwempak om het feest compleet te maken maar t water is zo goor dat ik dat heel snel weer voor gezien houd. En zo blij met een onderbroek, wat een verwende glamper he... (glampen = glamour kamperen)
De rest van de dag "vermaak" ik me met ronddwalen. Het stadje is echt heel tof, heel erg mooi, en grote kans dat het door de omstandigheden komt maar de "klik" is er niet zo erg.
Ik ga de busreis voor morgen boeken en een hapje doen bij een restaurantje. En dan maakt een belletje met mn lief wel veel goed.
Terug in t hostel ga ik even liggen, batterij opladen van mijn telefoon.
En van mezelf want ondanks een enorme herrie besluit ik er niet meer uit te komen.
[userId] => 423379
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5067799
[countryId] => 26
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 265
[author] =>
[cityName] => Parati
[travelId] => 524764
[travelTitle] => Stedentripje Rio
[travelTitleSlugified] => stedentripje-rio
[dateDepart] => 2019-11-20
[dateReturn] => 2019-12-01
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Brazilië
[countryIsoCode] => br
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/brazili,parati
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/423/379_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => verwende-glamper
)
[25] => stdClass Object
(
[username] => aboesje
[datePublication] => 2019-11-24
[title] => Omdenken voor gevorderden
[message] => Ja of vergevorderden zelfs.
Na een heeeeeel kort nachtje stond om 5:30 de taxi klaar om terug te gaan naar het vliegveld. Toevallig waren er ook 2 fransmannen in het hostel die dezelfde vlucht moesten hebben, dus dat kwam goed uit. HEEL goed mag ik wel zeggen want als snel vroegen ze waar de rest van mn bagage was. Door naar Rio, zei ik nog. Omdat dat in Parijs zo is afgesproken.... Vol meelij keken ze me aan. "Dat hebben ze tegen ons ook gezegd maar mooi dat het afgehaald moest worden". "Beter ga je eerst kijken of je bagage wel mee is".
Ik schat dat het een ruim half uur geduurd heeft voor duidelijk was dat het kwijt was. Bij Royal Air Maroc misschien, maar die zijn er niet. Vlieg gewoon naar Rio, daar lossen ze het wel op.
Je zou toch verwachten dat als ze eens iets heeeel doms tegen je zeggen dat gewoon indruk maakt en je niet meer luistert... Maar dat deed ik wel dus ik stond in Rio en mijn bagage in Sao Paulo. En zie dan eens te krijgen...
Na heel veel gedoe, vijven en zessen wordt het naar het hostel gebracht waar ik over 2 nachten heen ga.
Dus.
Heb ik niets.
1 nachtje is te doen, maar meer dan genoeg. Ik heb voor het laatst tandpasta aangeraakt toen ik uit Parijs vertrok. Ik heb niet eens een schone onderbroek
[userId] => 423379
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5067716
[countryId] => 26
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 224
[author] =>
[cityName] => Parati
[travelId] => 524764
[travelTitle] => Stedentripje Rio
[travelTitleSlugified] => stedentripje-rio
[dateDepart] => 2019-11-20
[dateReturn] => 2019-12-01
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Brazilië
[countryIsoCode] => br
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/brazili,parati
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/423/379_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => omdenken-voor-gevorderden
)
[26] => stdClass Object
(
[username] => aboesje
[datePublication] => 2019-11-23
[title] => Neeeeeeeeeeeee dat meen je niet....
[message] => Tijdens het boeken dacht ik nog "vliegen om 12u, dat is niet verkeerd, kan ik op het gemakje naar het vliegveld". Even terugrekenen dan: 2,5 uur vantevoren aanwezig zijn (9.30), ruim een uur van hostel naar vliegveld (8.00), eten, douchen, zooi meenemen, snoozen (7.00).
Dus kwam er op een nieuwe bij om middernacht (wakkerrrr), een ander terug om 2.00 (wakkerrrrr) en vond ik om 4.00 dat ik me verslapen had en daarmee begon "snoozen".
7.15 aan t ontbijt: maar de zaal ging pas 7.30 open dus dat kon niet. En ik mocht ook nog geen koffie pakken. En dat gaat dan precies een stapje te ver. Zet die slaapzaal op stelten, zet er een bed neer waar ik amper in pas, maar kom gewoon niet. aan. mijn. koffie. Nooit. Dus die bak was gauw geregeld.
Maar goed ook: eenmaal onderweg bleek maps er weer een eigen waarheid op na te houden en waze wil maar geen voetgangers helpen. Dus na een fiks stukje lopen de eerste metro ingestapt die ik zag en opgezocht hoe ik ookalweer bij de Orlybus kon komen. Was maar 3 kwartier ofzo. De bus ging wel voorspoedig; na nog een half uur het vliegveld bereikt. Nette verbinding zo!
Royal Air Maroc was met de instap etc allemaal netjes, als je buiten beschouwing laat dat gate 23 en 32 niet dezelfde zijn. En dan weer de lucht in, lekker! Naast iemand die flink aan de snotter was, maar allez, lekker veel turbulentie en een rammelbak als vliegtuig is wel leuk.
De overstap was haasten, heel hard haasten. De rij bij security groot en het boarden was al begonnen. Maar toch op tijd, al leek het wel een beetje border security zo, snelwandelen op 't vliegveld.
Het vliegtuig van Casablanca naar Sao Paulo kan ik maar 1 ding van zeggen. *jank*
Welk stuk ongeluk heeft er besloten dat er een zitplaats is waar geen raam zit?! WHY??? WHY ME????
Het halve vliegtuig zit te pitten en degene die obsessed is met naar buiten kijken heeft geen raam. En ook niet dat er geruild kan worden ofzo... dus dan maar leuning achterover (tegen mijn principes) en hoofd tussen raam en leuning, dan kan ik nog een beetje achteruit kijken. Wat een ellende eej, en ik alle sites maar af om dit soort ongein te voorkomen. En dan duurt een vlucht ineens lang hoor... 4 films gekeken en wat me op beide vluchten nogal verrast is het goede eten. Chapeau! Eens géén paddestoelenprutje maar gewoon rijst met broccoli, wortel, aubergine, peterselie en rauwkost met fruit en een broodje. En alles vegan, mag in de krant dat dat goed ging!
Opgehaald worden van t hostel viel niet helemaal mee door file, en dat middenin de nacht... Maar ben er gekomen! Zeer aardige hosts, t is gewoon een omgebouwde garage..
Maar t bed lijkt lekker te liggen en ik ga het ook maar meteen uittesten want over 5 uur weer op. Door naar Paraty!
[userId] => 423379
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5067671
[countryId] => 26
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 252
[author] =>
[cityName] => São Paulo
[travelId] => 524764
[travelTitle] => Stedentripje Rio
[travelTitleSlugified] => stedentripje-rio
[dateDepart] => 2019-11-20
[dateReturn] => 2019-12-01
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Brazilië
[countryIsoCode] => br
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/brazili,so-paulo
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/423/379_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => neeeeeeeeeeeee-dat-meen-je-niet
)
[27] => stdClass Object
(
[username] => Rinaopreis
[datePublication] => 2019-11-08
[title] => Gracias y Hasta Luego
[message] => Onze rondreis door het grote Argentinië heeft met zijn vele verschillende klimaten en landschappen, van het gigantisch hoge Andes gebergte tot vlakke pampa en van de Atlantische- tot de Grote Oceaan een geweldige indruk op ons achter gelaten. Zoveel verschillende mensen, sferen en landschappen. Door de vele Europese invloeden en het klimaat dat lijkt op dat van Europa, maar dan ondersteboven en dan met het Zuid Amerikaanse sausje erover en alles net wat extremer en grootser was het een land waar we ons snel vertrouwd voelden.
Als onze kennis van de Spaanse taal nog wat beter was geweest hadden we er nog wat gemakkelijk doorheen gekomen en minder misverstanden gehad.
Inmiddels zijn we in Brazilië waar via Foz do Iguaçu en Rio de Janeiro nu toch echt de terugweg naar huis onvermijdelijk is.
Nog even genietend van de zon bedenken we ons wat zaken die ons in Argentinië zijn opgevallen en typisch Argentijns zijn:
Allereerst het eten en drinken wat een grote hoofdrol speelt en altijd heel veel is.
- Assado, bbq met lamsvlees aan het spit
- Veel kaas
- Yerba Maté, de nationale thee
- Malbec en Torrontes wijnen
- Cervesa, met in de uitspraak een B ipv een V. Merken als Quilmes,
Imperial, Patagonia en Salta
- Bife de lomo en chorizo
- Empanadas
- Heerlijke cappuccino
- Veel zoetigheid
- Dolce de leche, een karamel achtige zoete pasta
- Croissants met een plaklaag
- Koffie in zakjes, zoals een theezakje
En altijd pas laat eten, want vanaf 21:00 wordt het pas druk in de restaurants.
Wat opmerkelijke punten van de hotelkamers, die overigens allemaal prima waren:
- Enkel laags toiletpapier (toch niet echt handig)
- Een bidet (wat dan logisch is met dat toiletpapier)
- Douchen in bad
- Ouderwetse draaiknoppen op de kraan
- Grote bedden
En tot slot nog wat ons in het straatbeeld is opgevallen:
- Veel wind, behalve in het Noorden
- Er wordt weinig Engels gesproken
- Overal paarden
- Veel honden, zowel met als zonder baas
- Veel moderne, voornamelijk Franse auto's maar ook hele oude
barrels
- Hetzelfde geldt voor de huizen waar de meest mooie naast
vervallen krotten staan
(Dit geeft wel weer dat er nog veel arme mensen zijn die het, nog meer dan de gemiddelde Argentijn, moeilijk hebben met de bijna constante economische crisis in dit land)
- Veel auto's hebben getinte ramen
- De politieposten controleren of je wel altijd je lichten aan hebt en
je gordel draagt, maar verder maakt de staat van je voertuig niet uit
- Voorrangsregels? Die zijn niet duidelijk, ook voor de locals niet
- Ze stoppen niet voor een zebra
- Bumperkleven vlak voor het inhalen is hier een gevaarlijke
gewoonte.
Maar over het algemeen is het een rustig, gemoedelijk straatbeeld zonder hele chaotische taferelen.
Wat hebben we toch een hoop gezien in zoveel verschillende gebieden. We gaan naar huis met een heleboel foto's maar vooral vele ervaringen rijker en vol mooie herinneringen.
We denken terug aan Buenos Aires waar we in een beginnende lente genoten in vele diverse wijken van arm tot kleurig met mooie klassieke gebouwen en veel bomen.
Daarna rondreden in het ruige, desolate landschap van Patagonië waar het altijd hard waait, meer schapen dan mensen wonen en daarnaast nog Nañdu's en Guanaco's rondwandelen. Met Peninsula Valdez en haar grote zeedierenrijk met de prachtige walvissen en leuke pinguïns en als hoogtepunt het zwemmen met de zeerobben.
Ushuaia waar we ineens met jas, muts en handschoenen in de sneeuw stonden, naar het eind van de wereld voeren en een pittige, maar prachtige wandeling door Tierra del Fuego maakten.
El Calafate met de indrukwekkende ijsbergen en gletsjers waar we zelfs nog overheen liepen.
Dan ineens naar het warme Cordoba waar we op een geweldige estancia te paard het echte gaucho leven beleefden en ons nog waagden aan een potje polo.
Het nog warmere en hoog gelegen Salta en Cafayate waar we met de auto een tocht maakten door de imposante diversiteit aan indrukwekkende bergen, tussen de wijngaarden verbleven, de mooie gebouwen in de stad bekeken en het museum met het bizarre verhaal van de geofferde mummies hebben bezocht.
Met een grote omweg naar de Iberá Wetlands waar we wat tegenslag hadden door onder andere de regen, maar wel eindelijk de leuke Capibara in het wild hebben gezien.
En tot slot de warme, vochtige, tropische jungle bij de Iguazú/Iguaçu watervallen die zowel van de Argentijnse als de Braziliaanse kant een uniek, geweldig schouwspel zijn.
We hebben genoten van weer een stuk prachtige diverse natuur van deze aarde, de andere cultuur in dit land en weer bijzondere beestjes gezien en zijn blij dat we dit alles hebben mogen ervaren.
En tegelijk anderen een beetje mee hebben kunnen laten genieten.
Adiós Argentina!
[userId] => 376422
[photoRevision] => 5
[reportId] => 5067065
[countryId] => 26
[pictureCount] => 1
[visitorCount] => 2078
[author] =>
[cityName] => Foz do Iguaçu
[travelId] => 524480
[travelTitle] => Naar het eind van de wereld en terug
[travelTitleSlugified] => naar-het-eind-van-de-wereld-en-terug
[dateDepart] => 2019-10-11
[dateReturn] => 2019-11-09
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Brazilië
[countryIsoCode] => br
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/122/949/599_640x480.jpg?r=1
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/376/422_50x50.jpg?r=5
[titleSlugified] => gracias-y-hasta-luego
)
[28] => stdClass Object
(
[username] => ireneopreis
[datePublication] => 2019-11-05
[title] => Een missie in San Ignacio
[message] => De avond tevoren hadden we een hostel gereserveerd, niet zover van het busstation, gelukkig maar want het was ontzettend heet. En ook gelukkig: het bleek een heel leuke bungalow te zijn. Allebei een eigen kamer, alles goed schoon en zo te zien een keertje geen loshangende elektriciteitsdraden ...
We zijn hier om de missieposten te bezoeken, ruïnes van 17de eeuwse jezuïetenkerken en -kloosters. Geen tempels Eugenie, dan dit maar!
Op drie plekken in de buurt bevinden zich, in meerdere of mindere mate van verval,
van deze bezienswaardigheden.
We gaan ook een dagje de grens over want in Paraguay zijn er nog meer. Erg interessant allemaal maar dan is dat wel weer voldoende, we gaan verder. De regen ontvluchten die ons de laatste avond en nacht teistert en die Conny's verjaardag somber laat beginnen (mijn gezang maakte natuurlijk weer véél goed).
[userId] => 278388
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5066893
[countryId] => 26
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 210
[author] =>
[cityName] => Bonito
[travelId] => 524432
[travelTitle] => Brazilië en Argentinië
[travelTitleSlugified] => brazili-en-argentini
[dateDepart] => 2019-10-16
[dateReturn] => 2019-11-20
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Brazilië
[countryIsoCode] => br
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/brazili,bonito
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/278/388_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => een-missie-in-san-ignacio
)
[29] => stdClass Object
(
[username] => ireneopreis
[datePublication] => 2019-11-03
[title] => Eerste dagen in Argentinië, Puerto Iguazu
[message] => Tsjee wat een hondenweer toen wij Brazilië verlieten ... eerst heel harde wind, we werden compleet gezandstraald toen we even over straat liepen. Tijdens de lunch begon het te hozen en dat duurde wel een poos. Uiteindelijk zijn we gehuld in regenhoezen en onder de plu toch maar naar het busstation gehobbeld.
In een stadsbus naar de grens, een ritje van zo'n 20 kilometer. We moeten met bagage en al eruit naar de passencontrole, we kregen wel een bonnetje voor de volgende bus.
Na 20 minuten kwam die en reden we naar de Argentijnse immigratie. Weer alles eruit maar deze bus wachtte en bracht ons naar het busstation van Puerto Iguazu. Hier was ook wel wat stormschade en alles was zeiknat maar het regende niet meer dus: Welkom in Argentinië!
Hoeveel watervallen kan een mens hebben? Nou heeeel veel van déze soort!
We hadden tijdens de wandeling steeds een ander uitzicht op de kilometers brede bovenkant. Het water raasde en donderde met veel kabaal naar beneden, wat een natuurgeweld, prachtig!
Het was weer een geweldige dag, nu aan de Argentijnse kant van dezelfde waterval.
Zaterdag zijn we weer eens naar het busstation gesjouwd, tijd voor nieuwe avonturen verder Argentinië in.
[userId] => 278388
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5066690
[countryId] => 26
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 218
[author] =>
[cityName] => Bonito
[travelId] => 524432
[travelTitle] => Brazilië en Argentinië
[travelTitleSlugified] => brazili-en-argentini
[dateDepart] => 2019-10-16
[dateReturn] => 2019-11-20
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Brazilië
[countryIsoCode] => br
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/brazili,bonito
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/278/388_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => eerste-dagen-in-argentini-puerto-iguazu
)
)
)
[_currentItemCount:protected] => 15
[_currentItems:protected] => ArrayIterator Object
(
[storage:ArrayIterator:private] => Array
(
[15] => stdClass Object
(
[username] => CarlametJan
[datePublication] => 2020-03-13
[title] => Mission impossible
[message] => Mission impossible
Met een gevoel van weemoed laten wij het schitterende plekje achter, waar wij zoveel dagen hebben genoten van een adembenemende zonsopgang en zonsondergang. Van het buitenleven met overtrekkende vogels, grazende paarden en ossen, die verkoeling zoeken in het meertje, een struisvogelmoeder met 9 kinderen in haar kielzog en de apenfamilie op jacht naar heerlijke mango’s en water om hun dorst te lessen, terwijl de blauwe ara’s neerstrijken in de bomen naast onze camper en de toekan vanaf een veilige afstand ons in de smiezen houdt en wij hem of haar van dichtbij kunnen bewonderen. Wij zijn tot rust gekomen. Dieren gadeslaan is een kwestie van geduld en zitvlees hebben… Ons eerste doel is een supermarkt vinden! De bakker is een schot in de roos! Heerlijk vers brood! Zelfs integraal! Geen bruin brood, maar wel lekkerder dan al dat witte brood wat doorgaans te koop is. Ernaast zit een ijzerhandel, waar Jan een stevige metalen houtklem aanschaft voor de achterdeur, als hulp in zijn poging om de gedeformeerde deur tijdens hoge temperaturen weer in het gareel te krijgen. Onze WA-verzekering voor de auto is verlengd. De polis heeft Jan via internet binnen, maar moet nog worden uitgeprint. Bij controles door de militaire politie en aan de grens bij de douane moeten deze papieren worden overlegd. Wij vinden een kopieerwinkel, die dit klusje voor ons klaart. De farmacie heeft gelukkig een nieuw zeeppompje voor op de aanrecht! Dwaas, maar wij kunnen dat telkens niet te pakken krijgen. De brandstoftank is gevuld. Wij kunnen vooruit! In feite is Poconé een heel gezellig plaatsje, komen wij tot de ontdekking, met een goed winkelbestand. Wat een mens nodig heeft, kan hier worden aangeschaft blijkt, als wij het plaatsje verlaten. Wij kiezen voor de short cut. Vóór Nuestra Señora de Livramento linksaf over een binnenweg, die ons door een prachtig golvend landschap omhoog en omlaag richting Cáceres voert naar de BR174. Rond etenstijd gebruiken wij in een wegrestaurant een warme maaltijd, waar wij door de goede WIFI een mailtje van Hans & Martha ontvangen. Hans & Martha volgen, evenals wij van plan zijn, de BR070 om in Bolivia San Ignacio de Velasco te bezoeken en de Missionroute te rijden. De grenspost San Matias is echter gesloten! Met name in Santa Cruz en La Paz zijn de burgers in opstand gekomen! Evo Morales heeft het tellen van stemmen tijdelijk gestaakt en een dag later voortgezet. Aanvankelijk gaan de stemmen voor de presidentsverkiezing gelijk op. Na hervatting is Evo koploper. Dit riekt naar fraude, vinden de aanhangers van de rivaal van Evo Morales. Bij de grenspost kan niemand er een zinnig woord over zeggen, hoe lang de grens gesloten zal blijven. Hans & Martha hebben één nachtje gewacht bij San Matias, maar zijn omgekeerd en hebben besloten naar Iguazu te rijden om de watervallen te bezoeken. Jeetje, wat nu? Weer geen Missionroute kunnen rijden?! Speciaal eerder Nederland verlaten om de Pantanal in Brazilië en de Missionregio in Bolivia vóór de regens aanvangen, te kunnen bezoeken. Wij balen! Goede raad is duur! In elk geval, zijn wij blij, dat Hans ons dit reisje bespaart. Wij moeten nu overhaast beslissen wat te doen. Hier hebben wij geen rekening mee gehouden! Hoeveel dagen mogen wij maximaal nog in Brazilië blijven? Te weinig om een ons onbekend deel van Brazilië te verkennen. De afstanden in Brazilië zijn gigantisch. Wij kunnen alleen Uruguay, Paraguay of Peru in om Brazilië op tijd te verlaten vóór de deadline verloopt. Wij besluiten door te rijden naar het noorden om een overnachtingsplaats te bereiken, want langs de weg slapen is absoluut geen optie. In allerijl heeft Jan op iOverland een overnachtingsplek gezocht en gevonden op een recreatieterrein. Een eind weg, maar ervoor is niets bekend. Wij vertrekken na H&M een berichtje te hebben gestuurd om hen te bedanken. Voor Cáceres ontmoeten wij hen in hun camper. Wij zwaaien, maar in het drukke verkeer ontgaat het hen, dat wij elkaar passeren. Te druk met rijen vrachtwagens op beide rijbanen om te stoppen. Beide chauffeurs karren door. Na Cáceres slaan wij af richting Mirassol d’Oeste via Curvelandia naar Lago Azul. Een verschrikkelijk slechte weg! Ontzettend veel tegenliggers! Dagjesmensen, die zich hebben verpoosd. Wij volgen het smalle pad via boerderijen, waar telkens opnieuw veeroosters moeten worden gepasseerd. Precies bij de laatste vóór het toegangshek naar het recreatieterrein horen wij een luid gekraak… Wij rijden dit houten rooster aan gort, maar blijven gelukkig niet steken. Vervelend! Het rooster zal niet in een goede conditie zijn geweest. De veewagen rijdt beladen met koeien eveneens deze weg. De zon gaat reeds zakken. Gelukkig kunnen wij terecht. Na parkeren, inschrijven en vooruit betalen, naar de douche. De duisternis valt snel: binnen een kwartier. Bij een flakkerend lampje douchen wij in een ruimte vol donkere schaduwen, opgeschrikt door rondfladderende vleermuizen en een dikke pad, die grote sprongen maakt. Een opgeluchte Carla trekt de camperdeur achter zich dicht om te genieten van haar eigen vertrouwde omgeving. Jan steekt er de draak mee. Hij wordt er niet warm of koud van! Vroeg uit de veren! De eerste recreanten melden zich reeds om afkoeling en verpozing in het water te zoeken. Wanneer wij het terrein willen verlaten, moet eerst de sleutel worden opgehaald, want wij staan op een afgesloten terrein, wat kennelijk als overloopterrein wordt gebruikt. Op het moment van arriveren, was het hek geopend en stonden er op ons terrein auto’s geparkeerd. In plaats van rechtsaf, slaan wij dit keer linksaf na de entree, waar een stroom verkeer vandaan komt. Op een volgende kruising geen verwijzing naar Lago Azul! Hoe nu? Op de Garmin verschijnt dat wij in oostelijke richting rijden… Dit brengt ons aan het twijfelen. Wanneer wij dorpsbewoners ontmoeten, checken wij, waarnaartoe deze weg leidt. Helaas! Verkeerd gekozen! Omgedraaid! Een prima te berijden goed onderhouden onverharde weg brengt ons binnen de kortste tijd op de grote weg naar Porto Velho. De staat van deze onverharde weg doet ons herinneren aan de prima wegen in Paraguay, in de door Mennonieten bevolkte gebieden, waar een onderhoudsplicht van het wegennet geldt. Een veel betere toegangsweg dan vanuit het zuiden! Het verkeer op de BR 174 is op de zaterdag even druk als op de vrijdag! Wij rijden langs talloze inheemse nederzettingen in de dichte bebossing van de jungle. Nergens een overnachtingsplek! In een dorp heeft een overlander bij een school overnacht. Carla ziet de school en attendeert Jan op een afslag, die mogelijk naar de school leidt. Het is razend druk op de weg. Zware vrachtwagens rijden achter ons, maar komen ons ook tegemoet, waardoor Jan belet wordt te stoppen of af te slaan. Bij de aangegeven coördinaten is uitsluitend een parkeerplaats vol bagger. Óf de coördinaten kloppen niet óf de afslag is verlegd… Bovendien nog steeds plenty vrachtwagens, die stoppen verhinderen, om linksaf te slaan! Hierna verdwijnt de zon, wordt het binnen het half uur donkerder en donkerder. Verschrikkelijk moeilijk om de rijbaan te onderscheiden met de vele potholes bij dit intensieve verkeer en geconfronteerd te worden met inhalende vrachtwagens met mankementen in de verlichting. Schijnwerpers kan je uitsluitend gebruiken als er geen tegenliggers in het vizier zijn. Aan en weer uit, maar alle beetjes helpen. In het donker rijden wij tot een tankstation ten zuidoosten van Vilhena. Een keurige plek naast het kantoor krijgen wij door de pompbediende toegewezen onder een afdak, wat prettig is als het begint te plenzen. Gelukkig kunnen wij hierdoor in de warmte het hefdak gebruiken en de ramen op een veilige kierstand zetten om een weinig te ventileren. Voor het eerst eten wij maistaart! Dat smaakt goed! Het is onrustig slapen op een tankstation met tankende vrachtwagens en auto’s en vrachtwagens, die de verplichte rust in acht nemen zoals in Europa. Alleen arriveren en vertrekken tijdens de nacht vele vrachtwagens… Houden die zich aan de verplichte uren of wordt er mee gesjoemeld? Niet echt uitgerust vertrekken wij ’s ochtends. Wij rijden over een hoogvlakte op ongeveer 600 m hoogte. Enorm uitgestrekte akkers, zover het oog reikt. Tussen de stoppels van de mais groeit soja. De enige mogelijkheid om te overnachten is op een tankstation of bij een hotel langs deze drukke verkeersader. In feite zien wij geen plek, waar wij zouden willen overnachten. Wij rijden door en door tot ná Jaru vóór Ariquemes de afslag naar Rancho Grande / Pousada Ekologica opdoemt. In kilometers niet ver verwijderd van de BR 364, waarin de BR 174 is overgegaan. Echter een wegdek vol ontzettend diepe gaten! Personenauto’s kunnen vele gaten omzeilen, maar met onze wielbasis lukt dit niet! het lijkt erop, dat onze wagen elke kuil een zoentje geeft… Zeer hardhandig! Wij rammelen uit elkaar! In het donker wederom met vele medeweggebruikers een tijdrovend dilemma! Een man op een motor geeft aan, dat wij goed zitten en ná het kerkje linksaf moeten slaan. Dit is een goede aanwijzing, want de borden zijn toe aan een opknapbeurt en zijn zeer slecht te lezen. Het kerkje! Opgelucht halen wij adem en rijden de onverharde weg op, die 14 dagen terug met een shovel is gedaan. Een verademing! Glad en voor 2 wagens breed! Echter steil met een diep dal en steil omhoog alsof wij ons op een skatebaan verplaatsen. Een tropische regenbui weerhoudt het verkeer dit gedeelte te rijden. Een etmaal van droogte eroverheen laten gaan, dan lukt het de passage te nemen, vertelt onze gastvrouw later. Wij missen het bord wat niet te lezen valt en rijden in het donker te ver door. De weg wordt slechter met diepe geulen, steiler en smaller. Zijn wij verkeerd? Wij steken heen en weer om te keren. Proberen het gepasseerde zijpad en staan stil voor een massief hek, voorzien van een groot hangslot en de naam Rancho Grande. Hier moeten wij zijn. Geen bel, geen optie binnen te komen. Wat nu? Wij beraadslagen. Uitkomst! Twee mannen, de boer en zijn voorman, komen af op het zware geluid van de motor, wat alleen van een tractor of zware wagen afkomstig kan zijn. Het meest waarschijnlijk van een overlander. Die arriveren altijd laat, meldt de vrouw des huizes van Duitse afkomst, de volgende dag. Zij begrijpt er niets van dat wij over die luttele kilometers van de grote weg tot hun huis 7 kwartier hebben gereden. Overlanders moeten gewoon vroeger komen. Ze heeft gelijk, dat overdag het traject gemakkelijker te rijden is. Echter op de snelweg ben je afhankelijk van het verkeer en de overnachtingsplekken, die in Brazilië dun gezaaid zijn! Hierdoor word je gedwongen eindeloos veel kilometers af te leggen!!! Een hele dag rijden is werkelijk niet fijn en doodvermoeiend. Temeer doordat het traject eindeloos veel extreem hoge drempels kent om het verkeer af te remmen, zodra er enige bewoning is of een school is gesitueerd. Bovendien rijdt onze wagen geen 100-120 km per uur, waardoor dit traject voor ons tijdrovend is. Aan de andere kant begrijpen wij hun zienswijze. De mensen gaan hier op tijd naar bed en staan vroeg op. Wij zijn er nog steeds niet achter, wat ongeveer de bedtijd is in deze landen. Wij houden het op 20 – 21.00 uur tot 5 á 6 uur als meest regulier voor hardwerkende boeren en winkeliers, alhoewel wij ook heel andere tijden hebben leren kennen. Begrijpelijk, dat in dit kader 19.45 uur als redelijk aan de late kant wordt beschouwd…Deze boer staat inderdaad ‘s ochtends vroeg op! Bovendien blijkt de vrouw des huizes op 50 jarige leeftijd MS te hebben gekregen, terwijl zij altijd bergen kon verzetten. Helaas is zij nu aan een rolstoel gebonden en heeft meer hulp nodig, alhoewel zij een sterke vrouw is en probeert zoveel mogelijk zichzelf te redden. Zo traint zij nu zelf een hond, omdat haar eigen trouwe viervoeter recent is overleden. In de middag heeft zij haar man in de open werkplaats tegenover onze staplek geholpen door in de rolstoel het zaagsel op te vegen. Bewonderenswaardige krachtsinspanning! Even later keert zij met de nieuwe hond terug en start de gehoorzaamheidstraining. Carla is bezig met de was op te hangen, te keren en binnen te halen. Haar aandacht wordt getrokken naar het grasveld. Het is te ver weg om goed te kunnen beoordelen. Wat gebeurt daar? Behoort dit tot de training of is er iets loos? Voor het tot Carla goed en wel doordringt, snerpt het geluid van de stem van de vrouw over het open veld en komt de man aangesneld. De wielen van de rolstoel zijn verstrikt geraakt in de lange lijn, waaraan de hond vastzit. De vrouw dreigt met rolstoel en al om te vallen… Carla vindt het niet snugger van zichzelf, dat zij niet eerder heeft gereageerd, terwijl zij erop staat te kijken. Te laat beseffend, dat de vrouw hulp nodig heeft. Het tafereel maakt duidelijk wat een impact een ziekte als MS op het leven van deze twee mensen heeft. De vrouw vertelt, dat zij geluk heeft, want haar oma heeft de ziekte op 39 jarige leeftijd gekregen. Van dichtbij meegemaakt en gedacht, gelukkig gaat de ziekte aan mij voorbij… Onverwacht plotseling de verschijnselen van oma… Dapper om zoveel mogelijk van het leven te maken! Bewondering voor de man aan haar zijde! Jan opent voor de eerste keer, sinds het open springen, de achterdeuren om de lattenbodem van onze bedden te repareren. Het grote aantal hoge drempels onderweg, hebben gister de zijkant van Carla’s bed tegen de achterdeuren doen schuiven, waardoor de latten uit de bevestigingspunten zijn geschoten. Mogelijk is lijm door de hitte verdroogd. In elk geval heeft Jan ‘s avonds provisorisch de lattenbodem in elkaar moeten zetten, alvorens het bed te gebruiken is. Degelijk bevestigt Jan ’s ochtends de latten, controleert nu alle latten en bindt beide frames aan elkaar vast, zodat er weinig bewegingsruimte bestaat om uit elkaar te schuiven. Hopelijk houdt de lattenbodem het tot wij weer thuis zijn. Nu de deuren open zijn, vullen wij de medicijnvoorraad aan uit de kratten in het ruim en halen eruit, wat wij binnenkort hiernaast nodig hebben, zodat voorlopig de achterdeuren niet hoeven te worden geopend. Met de nieuwe lijmklem is het voor Jan simpeler om de deuren te sluiten. Een lange zwarte veter wordt gebruikt om de grendel te fixeren. Het lukt veel gemakkelijker dan Jan verwacht. In het donker blijken de koplampen veel te hoog te staan! Meteen maar bijstellen, ofschoon wij ons hebben voorgenomen vroeger te stoppen als wij ergens een parkeerplek zien, want in het donker rijden bevalt ons absoluut niet! De watercontainer is voorzien van een tap. Het kraantje vertoont een scheurtje. Tape houdt niet… Een mooie gelegenheid om de scheur te lijmen. Hopelijk is dat een afdoende oplossing…Tussendoor knappen wij allerlei klusjes op. De ventilatoren krijgen een schoonmaakbeurt. De wc eveneens. Kastjes opnieuw ingeruimd. Het is een publieke vrije dag voor de ambtenaren en het bankpersoneel: een vrije dag voor het overheidspersoneel. Voor velen eveneens een vrije dag. Zij feesten mee met de anderen. Er ligt veel stil. Wij genieten van de koelere temperatuur. Eindelijk weer eens bijslapen! Onze dochter heeft ons reeds gewaarschuwd, dat het 3 tot 6 maanden kan duren, eer ons lijf zal zijn hersteld. Wij hebben geen idee, waardoor wij zo ziek zijn geworden, maar we zijn ons ervan bewust, dat wij er nog niet zijn. Bij het minste of geringste zijn wij doodmoe. Wij liggen regelmatig om 8 uur in bed en slapen een gat in de dag. Het klokje rond! Onvoorstelbaar! Kennelijk heeft ons lichaam zoveel rust nodig. Wij gebruiken de goede Wifi om kaarten van Maps.me binnen te halen, updates te verwerken voor de computer, de iPad en onze mobieltjes. Een mailtje gaat uit naar de Nederlander, die wij op de Salar van Uyuni in Bolivia in september 2017 hebben ontmoet. Wij mogen hem altijd om hulp vragen, heeft hij indertijd tegen ons gezegd. Wij vragen hem advies over een bezoek aan Bolivia. Hij blijkt met zijn Boliviaanse vrouw en hun kind ondertussen naar Nederland te zijn vertrokken en niet meer in Santa Cruz woonachtig te zijn. Zij raden ons af op dit moment Bolivia te bezoeken, al zouden de grenzen worden heropend, daar de bevolking blokkades heeft opgeworpen als verzet tegen de gang van zaken tijdens de recente presidentsverkiezing. Hij bevestigt, dat auto’s op de verschillende wegen belaagd worden met stenen en het zeer onrustig is in Santa Cruz, La Paz en Cochabamba, maar ook in bergdorpen. Zijn vrouw heeft deze actuele informatie via betrouwbare contacten. Jan krijgt druppelsgewijs nieuws via Facebook van Overlanders, die in Bolivia zijn komen vast te zitten. Dit willen wij niet meemaken! Wij proberen zoveel mogelijk inlichtingen in te winnen om alsnog onze plannen eventueel aan te kunnen passen… Wie weet kunnen wij alsnog via de grensovergang Guajará- Mirim Bolivia in en naar Trinidad rijden om erna de Missionroute te rijden. In omgekeerde volgorde als gepland: van west naar oost in plaats van oost naar west. In dat gebied is het tot nu toe nog steeds rustig…De rust kan weerkeren… Het wordt echter steeds lastiger informatie te verkrijgen over de stand van zaken binnen Bolivia. Wij slapen veel en doen allerlei klusjes, waar wij nog niet aan zijn toegekomen door onze haast voor het regenseizoen aanvangt, de Pantanal en Bolivia te doen. Jan plakt een regengoot aan de bestuurderskant in de hoop, dat wij bij een plensbui de ramen open kunnen laten staan opdat wij kunnen ventileren. Carla organiseert dat de schoorsteen thuis uiteindelijk wordt gerepareerd vóór de stormen aanwakkeren. Ideaal als je een basis hebt om via een functionerende Wifi zaken fatsoenlijk te regelen! Wij genieten van het landschap waarin de Rancho is gesitueerd. De Pousada is indertijd mooi opgezet! Degelijk geconstrueerde gebouwen! De vader van de vrouw des huizes heeft na een verblijf in Venezuela dit bedrijf in Brazilië ruim 40 jaar geleden opgezet. Prachtige bomen bieden aangenaam verkoeling door voldoende schaduw te bieden. Een groot gedeelte van het bedrijf bestaat uit oerbos. Officieel is dit een verplichting van de regering, maar vele boeren houden zich hier niet aan. Er staat zelfs een percentage voor: als wij goed zijn geïnformeerd zelfs 50%. Controle van overheidswege ontbreekt. Beetje bij beetje wordt er gekapt en ontbost, waardoor agrarisch land kan worden uitgebreid en oerbos wordt omgezet in goed te bewerken arealen, gescheiden door plukken oerbos. Dit komt overeen met wat wij onderweg vaststellen. Mevrouw verdedigt met vuur de noodzaak om oerbos te behouden. Het is voor haar een hot item! Zij geeft aan, dat wij het pad moeten wandelen om van het echte oerbos te genieten. Wij willen haar vragen, waar het pad is te vinden, maar wij zien haar en haar echtgenoot niet meer… Pas als wij de boerderij verlaten, ontmoeten wij elkaar op de onverharde weg. Zij hebben vanwege de regen bij haar ouders in een naburige plaats overnacht, omdat de weg hoogstwaarschijnlijk door de hevige regen niet te berijden zou zijn en zij hun huis niet zouden kunnen bereiken. De grote weg is wederom druk. De vele vrachtwagens brengen de woorden in herinnering, dat dit vroeger een onverharde weg was. Sinds de haven van Porto Velho is aangepast om grotere schepen toe te laten is de intensiteit van het verkeer op de weg en op de vaarwegen enorm toegenomen volgens de vrouw des huizes en is de prachtige natuur in dit gebied volgens haar grotendeels verloren gegaan. Wij gaan op weg naar Porto Velho om boodschappen in te slaan in de supermarkt, waar Jan in januari zo prettig inkopen heeft kunnen doen. Er staan feestdagen voor de deur. In Peru was twee jaar geleden op deze dagen niets te koop, omdat alles uitverkocht was of gesloten. Liever geen herhaling. Het is buitengewoon druk in de supermarkt en de voorraden zijn minimaal… Jan baalt als een stekker bij het zien van de lege schappen. Wat hij echt nodig heeft, bemachtigt hij. De rest komt later wel weer een keer… Jan wil niet op het parkeerterrein overnachten van het grote winkelcentrum. Hij is benauwd, dat wij dan verplicht worden hier drie dagen te overnachten, omdat mogelijk de hekken vanwege de feestdagen blijven gesloten. Wij rijden na het inkopen doen meteen door de Transocéanica op, om bij een tankstation te overnachten, waar je van 22 uur tot 6 uur niet kan tanken. Tezamen met verschillende vrachtwagens hebben wij hier een rustige overnachtingsplaats. Van 20 uur tot 5 uur slaapt Jan tot de vrachtwagens vertrekken. Carla draait zich nog eens om en tuft verder. Jan lukt dat niet. Hij staat op en maakt het ontbijt gereed, waardoor wij deze ochtend werkelijk om 7.30 uur wegrijden! Voor Carla’s doen ontzettend vroeg! Wanneer wij verder rijden zijn wij verbaasd. In januari hebben wij dezelfde weg gereden en nu herkennen wij op het traject van Jaci-Paraná naar Mutum-Paraná werkelijk niets van de omgeving…Alles ziet er zo geheel anders uit! Toentertijd reden wij over een dijk, om de beurt in blokken, omdat er slechts één rijbaan ter beschikking was, terwijl er naarstig werd gewerkt om de weg te herstellen. Wij waren omgeven door water, alsof wij door één groot overstroomd gebied reden. Overal staken bomen boven het water uit en op een bepaalde plek lagen meerdere woonboten afgemeerd. Niets, maar dan ook niets herinnert hieraan, dan kale bomen die er levenloos uitzien en twee afgemeerde woonboten. Slechts de lange brug met het hotel en het recreatiestrand herkennen wij in een lange bocht over de rivier bij Mutum-Parana. De Madeira en de Paraná zijn nu op zichzelf stromende rivieren, die niet tezamen zijn gevloeid en het gehele gebied hebben overstroomd, zoals in het begin van dit jaar, toen alles blank stond. Wij passeren de afslag naar Guajará-Mirim en laten deze letterlijk links liggen, want de toestand in Bolivia is nog niet gestabiliseerd. Onverstandig nu Bolivia te bezoeken, al zou de grens toegankelijk zijn.… Als wij Abunã bereiken ligt de pont aan onze zijde, waardoor wij meteen kunnen oversteken. In 10 maanden heeft de bouw van de brug, met zeer hoge pijlers vanwege het wassende water in het regenseizoen, behoorlijke vorderingen gemaakt! Aan beide zijden heeft men de oprit naar de brug zelfs aangelegd…Het is interessant om de veranderingen te constateren, die sinds ons passeren, hebben plaatsgevonden. Aanvankelijk vindt Carla het een onaantrekkelijk traject, wat wij sinds de Pantanal richting noorden afleggen. Ontzettend druk en weinig interessant, maar deze nieuwe aspecten bekoren haar. Wij leggen heel wat kilometers af. Vóór Xapuri zien wij in een bocht van de weg een schitterend plekje om te overnachten vóór het hek langs de oprit naar een coöperatieve gemeenschap van de inheemse bevolking. Wij vragen een passerende auto of wij hier mogen overnachten, als zij bezoekers naar het bushokje brengen aan het eind van het pad dichtbij de weg. Tot het donker wordt en zodra het licht is, horen en zien wij, dat het hek regelmatig wordt geopend en gesloten door passanten, die allen even vriendelijk groeten. Brommers rijden af en aan om mensen naar het bushokje te brengen of op te halen. Uit een witte personenauto rollen vele volwassenen en kinderen… Onvoorstelbaar hoe ze er allemaal inpassen. Terugkerend van of op weg voor familiebezoek? Kennelijk is er een bus in aantocht…. Wij genieten van een prachtige zonsondergang en eveneens van de geweldige zonsopgang. Heel veel aangenamer dan het drukke tankstation in Capixaba, waar wij de vorige reis slecht sliepen door alle bussen en andere voertuigen met een tussenstop om een ieder de gelegenheid te geven de toilet te gebruiken. Wederom zet het slechte wegdek zich voort. Gister kilometers lang ontiegelijk veel potholes. Het is een prachtig heuvelachtig landschap. Opvallend is dat in de diepe dalen de potholes aanwezig zijn. Kennelijk wordt de weg ondermijnd, waardoor het slechte wegdek ontstaat. Het blijkt, dat de gister geplande overnachtingsplek in Xapuri nog vele kilometers van onze slaapplaats verwijderd is. Xapuri is de woonplaats van de rubbertapper Chico Mendes, in 1988 vermoord na jaren succesvolle strijd tegen de vernietiging van oerwoud door houthakkers en boeren. De woede over de moord op hem heeft ertoe geleid, dat de bescherming van oerbos in de Acre State daadwerkelijk na zijn dood ter hand is genomen en is gerealiseerd. Na Brasiléia tanken wij. Wellicht is er geen optie vlak voor de grens of aan de andere zijde van de grens. Liever in de voorzorg. Opvallend is de verandering van de omgeving: hogere heuvels in een weids glooiend landschap, minder bebost, waardoor het gebied opener oogt. Deze streek is dunner bevolkt. Het is een mooi gebied! Na ongeveer een uur bereiken wij de Braziliaanse grens. Wanneer wij de wagen hebben geparkeerd, worden wij gecorrigeerd. Wij moeten de camper verzetten. De afhandelingen op de Braziliaanse grenspost verlopen voorspoedig. Eerst naar de federale politie, die belast is met de immigratie, waar wij een uitreisstempel krijgen in ons paspoort. Hierna bij de douane het papier met de toekenning om tijdelijk gedurende maximaal 90 dagen onze auto in Brazilië te mogen gebruiken, inleveren. Dit alles is binnen een kwartier geregeld! Wij staan verbluft over de snelheid! Op naar de Peruaanse grenspost. Een geringe afstand. Wij mogen de wagen echter niet voor het Braziliaanse kantoor laten staan en zijn verplicht de wagen een 50 tot 100 meter te verrijden. Bij de Peruaanse immigratie blijken wij reeds keurig te staan geregistreerd, daar wij 2 jaar terug Peru hebben bezocht. Er hoeft niets te worden ingescand! Geen foto gemaakt te worden of vingerafdrukken gegeven te worden. Zelfs de verblijfsdata staan in de computer. De ambtenaar meldt, dat wij Peru reeds eerder hebben bezocht en noemt de periode. Een gevoel van - Big brother is watching you – komt over ons heen. Je weet, dat alles wordt geregistreerd, maar wanneer alles zo wordt opgelepeld, is het desondanks een rare gewaarwording. Effectief: wij zijn in een wip klaar bij de Peruaanse immigratie. Op naar de Peruaanse douane. Waar gehuisvest? Het blijkt, dat de grenspost wordt gerenoveerd. De douane is tijdelijk ergens anders ondergebracht. Buiten op een bankje wachten wij tot een man de benodigde gegevens komt ophalen om naar elders te verdwijnen. Prima, als hij inderdaad Jan zijn paspoort en kentekenbewijs met het benodigde formulier voor tijdelijke import overhandigt, wanneer hij gereed is. Het duurt eeuwen… Buiten ons gezichtsveld… Uiteindelijk krijgen wij te horen, dat de douane geen computer tot zijn beschikking heeft en alles handmatig moet verwerken. Drie kwartier! Geregeld: een vrijbrief voor 90 dagen rondtoeren in Peru! Bolivia is out of the picture!
[userId] => 347276
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5071478
[countryId] => 26
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 1048
[author] =>
[cityName] => Assis Brasil
[travelId] => 506620
[travelTitle] => Een overzee's avontuur
[travelTitleSlugified] => een-overzee-s-avontuur
[dateDepart] => 2016-10-10
[dateReturn] => 2017-08-27
[showDate] => no
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Brazilië
[countryIsoCode] => br
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/brazili,assis-brasil
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/347/276_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => mission-impossible
)
[16] => stdClass Object
(
[username] => CarlametJan
[datePublication] => 2020-02-10
[title] => De Noordelijke Pantanal
[message] =>
Een asfaltweg voert ons het plaatsje Poconé uit. Op de splitsing richting Porto Jofre strekt zich een onverharde weg voor ons uit. Redelijk om te zien. Al ras verandert de zandweg in een puur wasbordtraject! Wij worden door elkaar gerammeld! Buitengewoon enerverend en vermoeiend! Grijze termietenheuvels aan weerszijden in tegenstelling tot de rode termietenheuvels in de zuidelike Pantanal. Wanneer wij de entree van Parque Nacional do Pantanal Matogrossense bereiken, passeren wij zonder te stoppen om door te rijden naar Pousada Portal Paraiso om te informeren of wij hier kunnen overnachten. Een vriendelijke oudere man duidt ons waar wij kunnen parkeren, nadat wij voor 2 nachten contant hebben betaald. Zoon Mateus komt even later om te wijzen, waar wij elektriciteit vandaan kunnen betrekken, waar wij kunnen douchen en gebruik kunnen maken van het toilet. Zelfs een gasfornuis staat tot onze beschikking en een heus zwembad om af te koelen in de hitte. Wij zoeken een hoog gelegen plekje naast de omheining van het zwembad, waar wij horizontaal staan, vanwaar wij een weids uitzicht hebben over het open veld, wind kunnen vangen en de zon onze zonnepanelen kan opladen. Echter met de kont naar het zuiden, want de zon draait over het noorden, zodat de achterdeuren niet de ganse dag in het zonnetje staan zoals bij de zeven watervallen! Onder de boom diagonaal tegenover ons, staat een Frans echtpaar, die zojuist uit Porto Jofre zijn teruggekeerd. Zij vertellen, dat het de moeite waard is om deze plaats te bezoeken. Wij zullen onderweg echter geen boodschappen kunnen doen. Helaas zijn wij aangewezen op Poconé. Excursies, overnachtingen en maaltijden moeten in het park contant worden afgerekend. Hebben wij dan wel genoeg Braziliaans geld tot ons beschikking? Wij nemen ons voor de volgende dag te informeren of het mogelijk is mee te rijden naar Poconé als de heer of vrouw des huizes naar het stadje gaat. Als wij ons installeren blijkt namelijk de achterdeur helaas los te zijn gerammeld op de ripoweg! Weer uit het slot! ’t Lukt niet de deuren te sluiten! Provisorisch de achterzijde gesloten. Gelukkig hebben de kleine 15 kilometer niet zo’n ravage aangericht als op het traject van zuid naar noord. Jan bedenkt, dat hij een extra schuifslot wil monteren om de deuren in het gareel te houden. Eerst op tijd naar bed en bijkomen van de vermoeienissen. ’s Ochtends lukt het Jan de afgekoelde achterdeuren te sluiten! Voor hoe lang houdt dit stand? Op iOverland hebben wij gelezen, dat je een maaltijd in het restaurant van de Pousada kunt gebruiken. Een goed uitziende maaltijd wordt ons voorgezet. Mooi opgemaakte schotels! Koffie toe. Er hangt een sticker, dat je met Visa kunt afrekenen. Wat een geluk! Dan hebben wij zeker genoeg geld, want wij hebben extra gepind om alle onkosten te kunnen afrekenen als wij contant moeten betalen. Wanneer wij dit checken, blijkt men de Visa niet meer te accepteren. Jan mag na de siësta met de heer des huizes meerijden naar het stadje om te pinnen en een schuifgrendel te kopen in de ijzerhandel. Dikke pech! Beide Bradesco pinautomaten zijn leeg… Nul op het rekest! Bovendien blijken alle winkels gesloten, want het is een of andere rooms-katholieke feestdag. Onverrichterzake keren de mannen terug naar de boerderij. Carla heeft ondertussen buikpijn. Een vreemd bloederig blaasje in haar lies. Last van een teek? Jan bekijkt het plekje en geeft aan, dat dit veroorzaakt is door een ander insect. Later op de avond en in de nacht worden beiden hondsberoerd. Alles doet zeer. Hevige diarree, buikkrampen, hoofdpijn, terwijl Carla ook moet overgeven. De spierpijnklachten verdwijnen vrij spoedig. Alleen voelen beiden zich hondsberoerd en doodmoe. De temperatuur van 40 / 41 graden Celsius zorgt, dat je lichaam oververhit raakt, wat niet tot herstel bijdraagt. Carla slaapt en slaapt - 3 dagen lang-, terwijl Jan zich op de been houdt om voor beiden te zorgen. Hij is echt niet lekker, maar gelukkig niet zo ziek als Carla, die dit keer weer oververhit raakt en door Jan gekoeld wordt. Met antibiotica herstelt Carla beetje bij beetje. De baas biedt na 3 dagen aan met zijn vrouw boodschappen in het dorp voor ons te doen. Wij zijn daar inderdaad te beroerd voor. Hij heeft ook een solide metalen schuif weten te vinden om de achterdeuren te vergrendelen. Na een weekje knappen beiden stapje voor stapje wat op. Yoghurt en veel drinken… Op zijn gemakje probeert Jan zijn terugkerende energie in de auto te steken om de wagen rijklaar te maken. Elke dag wat. Olie wordt aangevuld. Controle van het linker voorwiel, wat in de zuidelijke Pantanal lekte. De moer op het linker voorwiel zit nog stevig vast en er zit voldoende olie in. Gelukkig geen trammelant. Tot hier toe hebben wij beiden het voorwiel goed in de smiezen gehouden. De schuif wordt op de achterdeur geplaatst, maar met een Leunse oplossing. Onze overleden vriend wist altijd noodoplossingen te bedenken als iets niet mogelijk was op de normale manier te regelen. Met dit keiharde metaal is inderdaad een inventieve oplossing noodzakelijk. Jan is trots op wat hij presteert! De bank is nog steeds niet bevoorraad met flappen! De zoon wisselt dollars voor Braziliaans geld, want wij verblijven veel langer dan gepland op de Pousada. Het herstel kost tijd en geld! De Fransen zijn na 2 nachten vertrokken. Wij staan ruim een week alleen, wanneer een Zwitsers echtpaar met een dochtertje van 4 ½ jaar arriveert vanuit Bolivia, waar zij Trinidad hebben bezocht en de Missionroute hebben gereden. Carla is nog steeds slapjes en niet echt lekker. Zij rust veel, leest wat en hangt in haar stoel onder de door Jan uitgezette luifel, terwijl zij vogeltjes kijkt. De stokken kunnen aan het hek worden vastgemaakt, waardoor de wind de luifel niet kan optillen en meenemen. Alsof wij dit gepland hebben vooraf… Wanneer de darmen eindelijk op gang komen, titreert Jan haar medicatie, waardoor zij beetje bij beetje uit het dal omhoogklimt. Wiebelig op de benen… Oefening baart kunst. Alras geen dronkenmansloop meer in de benen. Voor de eerste keer beklimt Carla de vogeluitkijktoren naast het zwembad en wandelt zij met Jan op een andere dag naar het meertje, waar de ossen verkoeling zochten, toen zij nog hier in de weide liepen. Op deze leeftijd doe je met ziekte meteen een jasje uit! Heerlijk onder de lauwe douche… De mevrouw van de Pousada regelt de was en neemt Jan mee naar het stadje voor boodschappen. Bradesco is bevoorraad: Jan kan pinnen! Het zwembad is gereinigd voor de Zwitsers naar aanleiding van hun verzoek. De eerste keer sinds onze aankomst… Het oogt redelijk schoon. Alle vijf gebruiken wij het zwembad om af te koelen. De buitentemperatuur is alle dagen rond de 40/41 graden Celsius. Een mens knapt werkelijk op van het zwembad! Wanneer wij eruit zijn, groeien de algen door wat erin waait en de vogels in het water laten vallen, versterkt door de extreem hoge temperatuur. De volgende dag is het zwembad te vies om te gebruiken! Het Zwitserse meisje is helemaal teleurgesteld, dat zij niet van haar ouders het water in mag. Gister kon zij geen genoeg krijgen van het water en genoot zij volop! Balorig wil zij niets anders dan in het zwembad… Helaas werkt de pomp niet als de vrouw des huizes in de middag probeert het zwembad te schonen. De bladeren en de algen eruit vissen met het schepnet en de bodem stofzuigen is onvoldoende… De zoon des huizes komt eraan te pas als hij ’s avonds op de boerderij terugkeert… Het lukt hem evenmin de pomp werkend te krijgen! De volgende dag vertrekken de Zwitsers naar Porto Jofre, daar het zwembad buiten gebruik is. Niemand kijkt naar het zwembad om! De dag erop wordt plots het zwembad ijverig geschoond. Wij maken dankbaar gebruik van de gelegenheid als de klus is geklaard. Twee vrouwen arriveren met een zestal kinderen en picknickmanden. Zij hebben kennelijk het zwembad geboekt… Wij maken ruimte, waarvoor zij bedanken. Aanvankelijk zingen de twee grotere meisjes van een jaar of acht met heel veel plezier Braziliaanse liedjes, terwijl alle kinderen op een rijtje in het water zitten op de treden van de trap, terwijl de ene moeder telkens een nieuw liedje inzet. Ontzettend gezellig! Gedurende een uur is het een drukte van belang in het zwembad met kinders die onder water zwemmen, spelen en spetteren, dat het een lieve lust is. Zo plotseling als zij zijn gekomen, zo plots verlaten zij het zwemwater om zich aan te kleden. Wanneer iedereen is aangekleed, gaan zij in het restaurant een ijsje eten. Kort, maar hevig. Heel gedisciplineerd, maar op een leuke wijze. Het zwemwater wordt meteen na hun vertrek gekleurd door algengroei. Het lijkt of je de algen ziet groeien…. Wat een ontzettend karwei om de kwaliteit van het zwemwater te bewerkstelligen en te behouden! Wij hebben inderdaad in februari dit jaar gezien hoe proper het zwembad in Santa Rosa bij Tinegasta in Argentinië was en hoeveel effort dit elke dag weer kostte van Carlos en zijn gezin! Carlos is echter de glansrijke winnaar in deze vergelijking! Eindelijk voelen wij ons na 2 weken zodanig opgeknapt, dat wij verder durven te reizen. Wij hebben besloten naar Porto Jofre door te gaan om daar een excursie te maken. De eerste 45 km na het verlaten van de Pousada passeren wij vele betonnen bruggen, die de families memoreren, die hier hebben gepionierd. Wij zien vrij weinig dieren onderweg. Een mannetjeshert met een prachtig gewei en een rank vrouwtjeshert bij een poel. Erna vele slechte houten bruggen! Met gaten en ontbrekende planken! Ontiegelijk goed opletten, waar je rijdt… Op de planken rijden, die als een spoorrails over de dwars gelegde planken, bevestigd op de steunbalken, zijn gelegd! Eén brug mist op het rijvlak een vereiste doorgang. Carla stapt uit om dit gat te overbruggen met een plank, die zij ergens anders vandaan haalt. Carla haalt opgelucht adem, telkens weer als wij de overzijde van de oever hebben bereikt en de brug achter ons laten. Jan lacht om haar reactie. In het moeras aan onze rechterzijde is een shovel bezig om de shovel van zijn collega hulp te verlenen, omdat hij met shovel en al weggezakt is in het moeras… Niet zo maar eventjes te klaren… Een vogel pikt een slang op die voor ons over de weg kruipt. Voor wij Porto Jofre bereiken, ontmoeten wij Fransen in een camper met tralies voor de zij- en achterramen, die ons een Pousada aanbevelen. De eigenaar blijkt niet aanwezig te zijn, wanneer wij ons melden. Hij is in de stad Cuiabá en kan morgenmiddag terug zijn. Er is geen parkeergelegenheid voor onze wagen op zijn terrein. Wij voelen er niets voor de auto langs het smalle pad te parkeren, wat de doorgaande weg is. Verschrikkelijk slecht vol gaten. Wij zien ervan af om van zijn diensten gebruik te maken en keren terug naar Jaguar Camp, wat er beter uitziet. Aanvankelijk zijn wij doorgereden tot de rivier São Lourenco om het plaatsje of liever gezegd gehucht te verkennen. Wie komen wij hier tegen? Het Zwitserse jonge echtpaar met hun dochtertje, die in de cabine met airco een hoofdbandje zit te vlechten om de tijd te doden. Zij hebben gister de ochtendexcursie gedaan en een jaguar gezien, vertellen zij blij, terwijl anderen tijdens de middagexcursie helemaal geen jaguars hebben gezien. Nu staan zij op de T-splitsing geparkeerd in afwachting van de komst van de pont, die hen over de rivier van Porto Jofre naar Corumbá moet vervoeren. Jan heeft op iOverland gelezen, dat iemand tegelijk met 200 koeien op de pont stond, wat een ondraaglijke stank teweegbracht, maar ook erg lang duurde. Meer dan een etmaal… Ruim 27 uur! Bovendien een kostbare geschiedenis: honderden US dollars! Jan had geen trek in zo’n expeditie! Eva en Patrick met Norina wel… Zij vinden het een groot avontuur, alhoewel niemand hen nader kan informeren over aankomsttijd, vertrektijd, duur en prijs van de boottocht. Zelfs niet waar precies de aanlegplaats is… Geduldig wachten zij in de hoop, dat de pont vandaag en bij daglicht arriveert… Jaguar Lodge is rustig als wij onze intrek nemen. Wanneer de avondschemering valt, komen en gaan taxi’s, en is er beweging op het terrein. In het donker arriveert een camper. Is dat niet zo’n camper als Martha & Hans bezitten, die graag met ons de Pantanal willen bezoeken? Maar zij zijn toch in Paraguay of Bolivia met vrienden, die vanwege de onlusten Ecuador hebben moeten ontvluchten! ’s Ochtends vroeg zien wij Hans buiten op weg naar het ontbijt! Het lijkt alsof wij met hen hebben afgesproken vandaag tezamen de tour te doen… Zij blijken gisteravond met de pont vanuit Corumbá in Porto Jofre te zijn aangekomen. Zonder 200 koeien… Echter volgestapeld met kisten, die telkens opnieuw moeten worden gestapeld, wanneer zij ergens hebben aangelegd om te lossen en te laden. Een rappe bezigheid! Bovendien bevindt zich een kleine hoeveelheid vee aan boord in de vorm van schapen en kippen van de meereizende passagiers. Zelf rusten en slapen zij in hun eigen wagen, die zich met de achterzijde dichtbij de rand van de laadklep bevindt, waardoor de trap naar de slaapcabine een 30cm van het water staat en zeer moeizaam is te beklimmen. Zeker voor Hans na zijn herseninfarct. Martha houdt haar hart vast en is enerzijds blij de pont te kunnen verlaten. Anderzijds ervaren zij de bootreis als zeer bijzonder. Centraal wordt er gekookt voor de passagiers, die hier gebruik van willen maken. Gezamenlijk wordt er gegeten. Dit verbindt de passagiers, die op zo weinig vierkante meters zoveel uren tezamen doorbrengen, alhoewel net als in de bus en de tram passagiers op verschillende plaatsen aan de wal gaan en nieuwe passagiers aan boord komen. Allen met hun hele hebben en houwen…. Desalniettemin zijn zij bekaf en rollen zij meteen na aankomst hun bed in. Na het ontbijt vertrekken wij met 7 anderen via het pad en de lange loopbrug over het moeras naar de oever, waar een royale punter met buitenboordmotor in het riet op ons wacht, om ons mee de rivier op te nemen. Hans & Martha, een jong stel Nederlandse backpackers, een jong stel uit Brazilië en een fotograaf uit Manaus zijn onze vaargenoten. Wij varen een behoorlijk eind de rivier op en zijn stomverbaasd plots ontiegelijk veel bootjes voor ons te zien dobberen, die duidelijk allemaal op hetzelfde uit zijn: dieren spotten! Op sommige bootjes staan fototoestellen met joekels van lenzen gestabiliseerd in een perfecte houder. Super de luxe! Het is muisstil op het water! Plots worden alle hoofden gewend in dezelfde richting. Op de oever loopt een jaguar! Hij staat stil en laat zich in de rivier glijden. De boten hebben een brede baan op het water voor hem vrijgemaakt. Tot onze stomme verbazing zwemt hij in een strakke lijn op zijn gemakje naar de overzijde van de rivier. Wij hebben nooit geweten, dat een jaguar kan zwemmen… Hij klimt op de kant en verdwijnt uit ons gezichtsveld in het dichte struikgewas van de jungle. Er wordt gas gegeven. De bootjes met de luxe outillage schieten vooruit, doordat ze meer power hebben. Een zijarm van de rivier in. Wij volgen en zien de jaguar van 4 jaar oud – manlijk -, na een poosje stil liggen in het water en wachten, uit de jungle tevoorschijn komen en over de oever wandelen. Hij vindt het welletjes, strekt zich uit onder een boom om zich amper meer te verroeren. De andere bootjes zijn door. Wij wachten, tezamen met twee maten van onze schipper, in stilte op ons plekje, maar er komt geen beweging meer in de jaguar. Slaapt hij? Onze schipper legt uit, dat jaguars van nature ontzettend lui zijn en weinig actie ondernemen als het niet nodig is. Anderen in onze boot hebben geen geduld meer. Zij vragen de schipper verder te varen en op zoek te gaan naar andere dieren. Zo varen wij een andere arm in. Hier liggen de grote lenzen in de aanslag! Twee jaguars -de broertjes Shadow en Dark- poseren alsof ze weten, dat iedereen hen graag vastlegt op foto of film. Een beeldschoon tafereel om gade te slaan! Beiden liggen en kijken ons aan, wanneer wij arriveren. Even later staat de ene broer op en loopt wat heen en weer langs de oever, keert terug naar zijn broer om naast hem stil te staan en iedereen aan te kijken… Ajuus… Hij draait zich om en verlaat het toneel. De ander blijft de hele menigte op zijn gemak bekijken om tenslotte op te staan, te geeuwen, eerst naar links te lopen, terug te keren, het pad op te gaan, wat zijn broer heeft genomen. Hij draait zich om en keert terug. Laat zich neer op de plek van zijn broer en bekijkt al die mensen in die bootjes opnieuw. Hij geeuwt en vindt het welletjes, staat op en wandelt langs het water naar links om tussen het hoge riet te verdwijnen. Geen van tweeën keert weer! Het is niet alleen vermakelijk om dieren te spotten… Iedereen zit met zijn lens gericht in dezelfde richting. Grote telelenzen in dezelfde richting is een mooi lijnenspel… Echter net als je denkt ze allemaal in een rijtje te kunnen vastleggen, dropt er één of verbreken er 2 het lijnenspel. Meerdere malen poogt Carla dit fraaie beeld vast te leggen, maar het lukt niet! Eén van de chique dames valt uit haar rol van gedistingeerde dame. Zij wil absoluut niet op de foto. Jammer, het zou een prachtige foto kunnen zijn… Wij varen door de wateren, maar zien in feite niet zoveel bijzonders. Mooie struiken, bloemen en bomen, daar niet van… Wij zijn echter hartstikke blij en beschouwen onszelf als enorme bofferds! Ondertussen is het goed warm! Heerlijk als de boot full speed naar de aanlegsteiger vaart en de wind voor afkoeling zorgt. Een prima warme maaltijd wordt ons voorgeschoteld in de Lodge. Hans is moe en gaat rusten. Martha boekt alsnog voor de middagtour. Wij hebben reeds gister op goed geluk beide toeren vastgelegd op grond van de ervaringen van anderen die niets of slechts 1 jaguar hebben gade geslagen. Welgemoed vervoegen wij ons ’s middags bij de steiger om ons geluk opnieuw te beproeven. Met zijn zevenen varen wij regelrecht naar een ander gebied. Jaguars hebben evenals katten hun eigen territorium, waar zij geen ander dulden. Dit maakt het iets eenvoudiger om de jaguars te traceren. In de ochtend blijken zij actiever dan in de namiddag. Je weet het echter nooit. Onze boot gooit het anker uit om niet door de stroming meegevoerd te worden. Ons geduld wordt op de proef gesteld, maar beloond! Een vrouwelijke jaguar met een gehalveerde staart door een opgelopen letsel tijdens een accident, komt aangelopen en klimt een beetje moeizaam in een boom. De privé gids van de Australische dame in onze boot is helemaal opgewonden. Hij observeert de jonge jaguar oplettend en constateert, dat zij voor de eerste keer zwanger is! De jaguar nestelt zich lui op een dikke tak en bekijkt ons vanuit haar comfortabele positie. Alhoewel, wanneer haar aandacht verslapt, maakt zij een schuiver en duikelt bijna van de tak, maar zij weet haar evenwicht te hervinden en zich beter te installeren. Een zwangere heeft meer behoefte aan rust! Dat is te merken! Weinig actie… Wij verlaten haar, want wij willen heel graag de reuzenotters zien. Onderweg zien wij cypabara’s. Voor ons minder interessant, want wij hebben ondertussen heel wat cypabara’s gezien. Bovendien is Carla niet erg tuk op hen, omdat zij een akelige ziekte kunnen overdragen. Geluk! Vanmiddag wel reuzenotters!!! Een moeder met drie jongen! Eén jong is door de jaguars opgegeten. Zij zijn druk in de weer. Moeder leert haar jongen hoe zij voedsel moeten bemachtigen door hen letterlijk het goede voorbeeld te geven. Zij voert hen niet! De jongen moeten hun eigen kostje opscharrelen! Een boeiend schouwspel! De korte geelzwarte anaconda (3-6m) is helaas niet traceerbaar, alhoewel het zonnetje haar lievelingsplek verwarmt. Wij hebben in 2017 de lange anaconda (6-9m) in Parque del Iberia in Noord Argentinië gezien! Mazzel! In dit gebied echter geen schildpadden. In de namiddag zien wij als het koeler wordt, de vogels terugkeren naar hun overnachtingsplek. Een prachtige vogel op de zandplaat: de schaarbek broedt hier. Hij heeft een grote oranje snavel, waarvan de onderkant korter is. Hij doet zijn bek open, vangt een vis en doet zijn snavel toe. Deze vogel broedt specifiek op de zandplaten van deze rivier! Een bof, dat wij deze vogel treffen! Wanneer wij terugkeren naar Porto Jofre ontmoeten wij tijdens een prachtige zonsondergang de Jabirú of Yabirú: een witte vogel met rode kraag en zwarte kop, die tot dezelfde familie behoort als de ooievaar. Het is een geweldige dag vinden wij! Enorm de moeite waard. Met een voldaan gevoel kruipen wij ’s avonds ons bed in! Het is bloedheet! De ventilatoren staan aan en overstemmen helaas het gebrul in de ochtend van de brilbeer… Martha en Hans begrijpen niet, dat wij niets hebben gehoord, want het was zo ontzettend veel herrie in de vroege morgen! Wij balen ervan, dat wij deze roep gemist hebben! Het zou een toepasselijke afsluiting van deze excursie zijn geweest! Het is nog vroeg als wij Jaguar Camp verlaten. Wij willen alle tijd hebben om op het gemak deze slechte weg te rijden. Carla vindt het een sport om het enorme aantal te passeren bruggen te turven. Een aardige afleiding om zich niet op de deplorabele toestand te concentreren, want sommige houten bruggen zakken door en zijn geweldig vervallen! Een opluchting als wij elke keer weer vaste bodem onder de wielen hebben… De 15 na laatste brug ontbreekt! Een gapend gat! Twee mannen staan in de schaduw van de beschoeiing om ons gade te slaan. Nieuwe houten palen worden geslagen. Wij worden omgeleid. Wanneer het mogelijk is vermijden wij de slechte bruggen, en volgen de omleiding via de droog gevallen rivierbeddingen. Soms staat er wat water, maar dat is voor onze wagen geen probleem. 82 houten bruggen passeren wij tot het hotel opdoemt, terwijl wij 66km na Porto Jofre de eerste betonnen brug treffen; de 2e na 72 km; de 3e en 4e na 76 km en de 5e na 83 km bij Hotel Mato Grosso! Ter illustratie hoeveel bruggen vereist zijn om dit traject te kunnen berijden, wanneer het waterpeil stijgt. Af en toe is de afgelegde weg sompig en modderig. Het blijkt op dit traject de afgelopen nacht te hebben geregend. Wolken vlinders kleur bij kleur dartelen rond boven deze vochtige plekken, nu de zon verzengend heet zich doet gelden. Licht en luchtig. Moeilijk in hun vlucht te vangen door de camera. Een lust voor het oog! Het is mogelijk voor ons om in het hotel deel te nemen aan het buffet, wat zojuist is aangezet voor een klein gezelschap Belgen en 2 Nederlandse dames, die met Bioverse een reis maken om de biodiversiteit in deze regio vast te leggen met hun camera. Hun equipment komt niet overeen met de uitrusting van de clientèle van het dure hotel in Porto Jofre aan de oever van de rivier, die zich met een klein vliegtuig daar hebben laten brengen. Dit gezelschap spreekt ons meer aan! Wij maken met hen kennis en hebben een geanimeerd gesprek. Zij brengen korte bezoeken van 2 dagen aan verschillende locaties gedurende 2 weken, omdat zij allen nog werkzaam zijn. De organisatie is in handen van een man die jaren voor de Vlaamse televisie aan de productie van natuurprogramma’s heeft meegewerkt. Interessante programma’s met prachtige opnames! Ons bekend! Zij zijn zojuist gearriveerd vanuit Porto Allegre, waar zij allen geweldig hebben genoten om over 2 dagen naar de São Lourenco te vertrekken, waar zij op een schip op de rivier zullen verblijven, van waaruit excursies worden georganiseerd. Nu begrijpen wij, waarom dit schip uit Corumbá langs de oever ligt afgemeerd. Het functioneert als hotel. Na de lunch nemen wij afscheid. Zij voor een excursie en wij om onze weg te vervolgen. Vanaf het hotel treffen wij enkel en alleen betonnen bruggen: na 84 km de 6e, na 86 km de 7e en na 87 km de eerste pioniersfamiliebrug – Barros-! Hierna volgen een hele reeks familiebruggen, die de families memoreren, die in de Pantanal als pionier zijn gestart! Het schijnt, dat een zeer hoog percentage van de grond in de Pantanal privé bezit is. Talloze Braziliaanse achternamen passeren de revue: Campos, Nunes de Cunha, Moraes, Prado, Pereira Leite, Rodrigues de Cavalho… De historie verloochent zich niet… Zij zijn drasland, gekenmerkt door de eigen karakteristieke vegetatie, gaan gebruiken om vee te houden en landbouwgewassen te telen om op deze manier een bestaan op te bouwen. Er lopen inderdaad heel veel koeien te grazen. Door de jaarlijkse overstroming wordt het omringende land heel vruchtbaar, waar de boeren op de vele fazenda’s graag gebruik van maken. Anderzijds is het een bedreiging voor de biodiversiteit, wanneer steeds meer drasland, een afwisseling van droog en nat land, hieraan wordt opgeofferd! Het gaat om gebied, wat in eerste instantie opslag vormt voor overtollig water, wat bij overstroming water opneemt en bij droogte weer water afgeeft, waardoor het natuurlijk evenwicht blijft gehandhaafd. Er is een breed scala aan leven, wat vogels en roofdieren aantrekt. Menselijke activiteiten zoals toerisme, jagen, vissen, bedreigde diersoorten verhandelen, ontbossing, het lozen van pesticiden en afval van industrieën (goudwinning) bedreigen het ecosysteem en de zuiverheid van het water in de Pantanal. Bovendien is er de economische druk om olie en mineralen te winnen, pijpleidingen aan te leggen en vaarwegen uit te breiden, waardoor zeeschepen dieper het land in kunnen varen. Het menselijk gedrag kan consequenties hebben voor de jaarlijkse overstromingscyclus en de veerkracht van het ecosysteem, want er is een grens aan de mate waarin water op natuurlijke wijze wordt gezuiverd in het drasland. Wanneer het zelfherstellend vermogen wordt overschreden, kan het ecosysteem onherstelbaar worden verstoord en instorten, wat gepaard gaat met een verlies aan variatie van soorten. Zonde! Op de terugweg zien wij slechts 2 Jabiru’s. Geen moerasherten zoals op de heenweg. Een schamele oogst! Wanneer wij Pousada Portal Paraiso bereiken, hebben wij 35 betonnen bruggen geteld, waaronder 29 familiebruggen. Dat brengt het totaal op 117 bruggen!!! Hans & Martha blijken reeds in Poconé om boodschappen te zijn geweest en op de Pousada hun bivak te hebben opgeslagen. Zij zijn ons reeds in de ochtend in vliegende vaart gepasseerd. Je voelt dan de kuilen en gaten minder, vinden zij. Ieder rijdt op zijn eigen wijze zijn traject… Het zwembad is vol algen! Hans & Martha informeren of zij kunnen zwemmen. Mateus reinigt het zwemwater. Om 17 uur koelen wij in het zwemwater. Het water is zelfs warm! Het wemelt van de insecten! De afgelopen nacht blijkt het 5 uren te hebben gehoosd! En dat terwijl wij op onze overnachtingsplaats geen regen hebben gehad. Absoluut in kilometers niet ver van elkaar verwijderd… Die nacht hebben wij in de camper verschrikkelijk veel ongedierte, wat prikt en steekt!!! Hans & Martha vertrekken, terwijl wij nog een dagje blijven om het beddengoed te laten wassen vanwege al dat transpireren! Jan heeft het zo heet, dat hij 3 keer op deze dag het zwembad ingaat om af te koelen… Voor het donker wordt, is de klus geklaard! Het bed en de dekbedden hebben gelucht! Het schone beddengoed ligt er weer op. De mevrouw verrast ons met warme verse zelfgebakken broodjes! Het komt goed van pas. Morgen moeten wij absoluut vertrekken, want wij zijn door het ziekzijn behoorlijk door onze voorraad heen. Wij hebben nog 2 boterhammen plus een half pakje crackers. Geen yoghurt, geen jam, geen brood…Zelfs geen water!!! Hoogste tijd om de Pantanal met flora en fauna achter ons te laten.
[userId] => 347276
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5070331
[countryId] => 26
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 1017
[author] =>
[cityName] => Pôrto Jofre
[travelId] => 506620
[travelTitle] => Een overzee's avontuur
[travelTitleSlugified] => een-overzee-s-avontuur
[dateDepart] => 2016-10-10
[dateReturn] => 2017-08-27
[showDate] => no
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Brazilië
[countryIsoCode] => br
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/brazili,prto-jofre
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/347/276_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => de-noordelijke-pantanal
)
[17] => stdClass Object
(
[username] => CarlametJan
[datePublication] => 2020-01-23
[title] => Van Zuid naar Noord
[message] => Van zuid naar noord
De weg bestaat deels uit betonplaten, deels uit asfalt, waarin soms geweldige scheuren en potholes aanwezig zijn. Wat echter het meest opvallend is, is het gevoel, dat het wegdek bestaat uit een aaneenschakeling van golven… Carla weet de welvingen niet goed met haar rug op te vangen, ondanks het feit, dat wij speciaal aangepaste stoelen hebben laten monteren. De dansende grote weg bezorgt Carla geweldige spierpijn in haar rug! Bij het tolstation betalen wij BRL 160 om een lange smalle hoge brug over de Rio Paraguay te kunnen oversteken. Een prachtig uitzicht aan weerszijden over de rivier en de aangrenzende moerassen, wat je in feite kunt vergelijken met de uiterwaarden langs onze grote rivieren. Het ziet er alleen een beetje anders uit! Ander struikgewas, verschillende grassoorten, kleine meertjes en drassige gronden met hier en daar een boom of een groepje bomen met koeien. Blij toe als wij de stad Miranda bereiken. Gelegenheid om bij de supermarkt de voorraad aan te vullen. Gigsky werkt in het centrum: gunstig om de WhatsApp bij te werken en de mail binnen te halen. Terwijl Jan in de supermarkt is en Carla in de auto blijft wachten, rijdt een autootje, met boven op luidsprekers gemonteerd, rond in het stadje. Achter het stuur zit oma met een jong meisje naast zich. Jong geleerd, oud gedaan! Zij maken reclame voor het Circus, wat in het centrum is neergestreken. Altijd nog een optie om wat bij te verdienen… Jan wil graag buiten het stadje eten, maar nergens is gelegenheid om te parkeren. Een verlate lunch vandaag! Uiteindelijk vinden wij een mooi plekje naast de oprit van Fazenda Itaipú, waar een prachtige boom met gele bloemen de gegeven naam eer aandoet en ons schaduw verstrekt. Welgemoed gaan wij verder en bereiken het stadje Aquidauana. Maps.me wijst ons de weg. Het is druk! Goed opletten! Naar links zegt Maps.me en meteen hierna naar rechts. Een oorverdovend claxonneren!!! Carla waarschuwt Jan, dat naar rechts hoogstwaarschijnlijk niet klopt, ofschoon ze niets ziet, wat hierop wijst… Jan slaat toch rechts af… Twee rijen dik komen de personenauto’s op ons af, maar zij houden in en stoppen voor onze truck. Een politiewagen zet zijn wagen schuin in de straat om het verkeer te blokkeren. De bijrijder stapt uit en informeert bij Jan, waar hij naartoe op weg is. Jan showt de iPad en laat zien hoe de weg gaat. Gewijzigd! Twee parallelstraten zijn beide eenrichtingsverkeer geworden en de verbindende dwarsstraten eveneens. Dit is de reden van het getoeter: 2 keer tegen het verkeer in! Wij moeten een pijl hebben gemist… Of de pijl ontbrak… De politie stopt alle verkeer en zorgt, dat Jan kan keren. Hierna krijgen wij een politie-escorte de stad door, tot wij op weg zijn naar de Agrarische Universiteit, die buiten de stad is gelegen. De politiewagen stopt. Zij adviseren deze weg te volgen. Nu zitten wij goed! Niets geen bestraffing! Geen boete! Uitsluitend hulp aan een vreemdeling, die door de bomen het bos niet meer ziet… Wat een grandioze ervaring! Alhoewel: het was wel even schrikken! Moeilijk om in Zuid Amerika te herkennen wat de rijrichting is… In Brazilië uitsluitend te zien aan het straatnaambord, wat voorzien is van een kleine horizontale pijl. Echter niet elke straathoek is voorzien van een naambord…dus ook niet van een rijrichting… De borden, die in Europa op eenrichtingsverkeer wijzen, worden hier niet gebruikt. Er zit echter een logica in het gebruikte systeem: om en om verandert doorgaans de rijrichting. Je weet, dat de volgende straat hoogstwaarschijnlijk niet mag worden ingereden, tenzij het een veel bredere straat is of een straat met 2 rijbanen gescheiden door een plantsoen of talud. Het heeft tijd gekost om dit zelf uit te vinden! Tot nu toe nergens gelezen! Noch op internet op één van de door ons gebruikte sites noch in Lonely Planet, alhoewel LP meer gericht is op backpackers, die gebruik maken van openbaar vervoer….Wanneer wij de doodlopende weg naar de Universiteit naderen, volgen wij op de splitsing de doorgaande weg naar rechts, die zich kronkelt door het landschap rond rotspartijen, die vreemdsoortig van vorm zijn en je fantasie aan het werk zetten. Ons oog valt op een rots die lijkt op een zwierige hoed met een brede rand…Le chapeau! Ergens moet hier buiten het dorp Camisão een afslag zijn, die naar Camping Rancho do Ely leidt… Maps.me is altijd weer verrassend door de kortste route naar de opgegeven coördinaten te berekenen… Wij mogen een weg inslaan, die in het geheel niet bestaat! Dit keer echt een zoektocht! De camping ligt aan de rivier en blijkt uitsluitend via andere locaties plus een spoorwegovergang, door een weide met koeien, te bereiken. Dit betekent een hek openen en sluiten om de wei in te kunnen rijden, het weggetje te volgen de heuveltop over om achter de heuvel wederom een hek te openen en te sluiten om de wei te verlaten, in de hoop, dat wij op de juiste plaats zijn beland. Een man komt vanaf het huis naar ons toe gelopen en bevestigt, dat wij hier kunnen overnachten. Met of zonder gebruik van elektriciteit? Met! Hij gaat ons voor en wijst ons hoe wij met een S-bocht ons plekje kunnen bereiken vanwege de laaghangende elektrische bedrading, waar wij anders met onze bovenkant in zullen blijven hangen. Nip! Het gaat precies! Wij krijgen een mulle zanderige plek toebedeeld, waar wij in de schaduw van het rieten dak kunnen zitten, koken en eten. Van planken en dunne boomstammetjes is aan de kopse kant een stelling gebouwd, waardoor je een aanrecht annex kast tot je beschikking hebt. Het kookstel kan erop staan en je hebt afzetruimte... Ontzettend praktisch! Bovendien bevinden zich naast de overkapping een gemetselde barbecue en een aanrecht met stromend koud water. Wij maken er het weekend dankbaar gebruik van. Ely is een vriendelijke man. Hij neemt ons mee de heuvel op om op een rots van de zonsondergang te genieten, maar wijst ons onderweg op bomen, planten en dieren en geeft uitleg. Wij zien voor het eerst in ons leven cashewnoten aan de boom! De wei wordt getooid door een prachtige boom als solitair, welke een hoogwaardige kwaliteit hout levert. Een equivalent van teak. Van deze houtsoort zijn voor het Engelse hof meubelen geconstrueerd, vertelt Ely. Hij weet heel veel over de natuur te vertellen. Interessant! In zijn wasmachine mogen wij onze was draaien! Hij houdt een oogje in het zeil tijdens het vullen en het aanzetten. Een helpende hand is plezierig. Elke wasmachine heeft zijn eigen werkwijze. Het is het behoud van zijn machine als er niet mee wordt gerotzooid. Dat merken wij maar al te goed als wij ooit ergens zelf mogen wassen… Wanneer de eerste was te drogen hangt, nodigt Ely ons uit mee te rijden naar het uitzichtpunt. Dat zien wij op dit moment niet zitten met een tweede was die nog opgehangen moet worden. Jammer, dat hij niet de dag erop naar boven gaat, want dan is het bloedheet! 40 graden Celsius! Ons lichaam krijgt het voor zijn kiezen! Een gemiste kans! Wat zou het nu heerlijk zijn boven op de berg met uitzicht vanaf de mirador! Wij maken pas op de plaats! Vanwege de hitte hebben wij de beschikbare plastic terrasstoeltjes ingewisseld voor onze eigen stoeltjes, die wat meer ventileren… Onze mobieltjes liggen uren op te laden… Gloeiendheet, maar ze laden niet op tot 100%! Deze bloedhitte heeft precies dezelfde consequenties als extreme kou! Slechte werking van batterijen van mobieltjes en camera’s. Lithiumbatterijen schijnen hier bijzonder gevoelig voor te zijn! De gasten, die het weekend zijn gekomen om met name te vissen, alhoewel sommigen verkoeling in de rivier zoeken, hebben ondertussen de camping verlaten. Wij zijn als enige nog aanwezig, maar durven niet in de rivier te baden, omdat wij hebben gehoord, dat een andere rivier bij Campo Grande vervuild is. Wij gaan onder de koude douche, wat in deze omstandigheden een welkome verfrissing is! Met blik op oneindig! De houten lambrisering wordt door de mieren verorberd, wat een behoorlijke ravage oplevert aan de deurposten, terwijl de vloer oogt alsof niemand hier ooit schoonmaakt… Vanochtend lag die troep er echter nog niet! Ondanks de hitte een prettige plaats om het weekend door te brengen. Wij rijden terug naar Aquidauana om inkopen te doen en diesel te tanken voor wij op pad gaan. Grote flessen water zonder koolzuur van 5 of 6 liter, AA- en AAA-batterijen voor onze thermometer voor binnen-buitentemperatuur en ons lampje als binnenverlichting om de accu’s te sparen, brood en bananen. De koelkast kan de hitte met moeite aan! Een uitkomst, dat Jan ooit in Rusland bedacht heeft een computerventilator in de ventilatieopening van de ombouw van de inbouwkoelkast te plaatsen. Gelukkig heeft de compressor van de koelkast het tot nu toe niet begeven zoals bij anderen om ons heen. Belangrijk om de koelkast niet te overladen, kort te openen en voor ventilatie van de camper en koelkast zorg te dragen. Een mens stoot ongemerkt wel eens tegen de schakelaar van de ventilator…Dat heeft met deze omgevingstemperaturen absoluut consequenties! Prettig als je het blauwe lichtje mist, want dan word je erop geattendeerd, dat de koeling niet functioneert…Vandaag hebben wij geen politie-escorte nodig! Wij letten heel goed op of wij niet tegen het verkeer in rijden. Wij rijden nu door een heel ander deel van de stad, opvallend rustiger. Wanneer wij de stad uitrijden begrijpen wij dit. Een wijds landschap strekt zich voor ons uit omzoomd door een bergketen aan onze rechterzijde, een voortzetting van het gebergte rondom de camping van Ely. De route BR 419 naar Rio Verde de Mato Grosso loopt parallel aan de bergketen Serra de Maracajú. De onverharde weg wordt begrensd door eindeloze reeksen houten palen, waartussen prikkeldraad is gespannen. Af en toe onderbroken door een toegangshek naar een fazenda. Enorm uitgestrekte landerijen van vele hectares. Wij zien geen kip! Alleen koeien…. Geen boerderij of woonhuis te zien, omdat deze zelden tot nooit in de buurt van de doorgaande route worden gesitueerd, maar vele kilometers verderop in het land gelegen zijn. Het liefst op een heuvel vanwaar men zelf een prachtig uitzicht heeft. Voor de buitenwereld verscholen. Soms staat bij de entree aangegeven op hoeveel kilometer afstand de Fazenda te vinden is: 16 tot 30 kilometer is niets bijzonders. Het hele traject bestaat uit fazenda na fazenda. Ternauwernood ontmoeten wij mensen of verkeer. Een en al verlatenheid… Stofwolken omhullen ons als een passerende pick-up met hoge snelheid ons tegemoet komt of ons inhaalt. Het is heet en droog! Carla’s camera is gloeiendheet. Zij zet de camera uit en bergt deze op om af te koelen. Een totaal ander landschap dan rond de entree tot de Pantanal in de buurt van Miranda, waar het zoveel vochtiger is! Geen meertjes! Geen rivier! In feite zien wij weinig dieren: 3 gordeldieren kruipen over de weg, op verschillende locaties vluchten een paar herten als zij worden opgeschrikt door het geluid van onze motor en verscheidene struisvogels zetten het op een lopen als wij naderen. Onder een schaduwrijke boom langs de weg kookt Jan en lunchen wij. In de namiddag treffen wij wegwerkers, die een versleten brug renoveren en de opritten aan weerszijden verbeteren. Wij zoeken tevergeefs, maar vinden pas tegen de schemering, eindelijk een overnachtingsplek op het tractorpad achter de bosjes, parallel aan de weg, dichtbij de toegang naar Fazenda São Roque. Het is warm in de camper om te slapen! Weinig verkoeling… Geen zuchtje wind! Benauwd! Passerende auto’s zorgen voor stof via het hefdak en de openstaande ramen. Dit is vast en zeker de reden, waarom de woonhuizen ver van de doorgaande weg worden gebouwd! Je krijgt er kriebelhoest van! ’s Ochtends vroeg ontwaken wij wanneer het begint te plenzen. Het regent in. Wij sluiten alles! Een gevoel van opluchting als het ophoudt te hozen en wij kunnen ventileren! Gelukkig kunnen wij na de regenbui met de 4x4 gemakkelijk door de modder van het tractorpad de weg op! Het is goed, dat wij op het hoogste punt hebben geparkeerd… De onverharde weg is nu een modderpoel! Plots ontmoeten wij Overlanders uit Polen, die reeds jaren in Canada woonachtig zijn. Zij blijken enkele kilometers verderop het land van een Fazenda te zijn opgereden om aldaar achter de bosjes naast een rivierbedding te overnachten. Een open hek, wat leidt naar verschillende fazenda’s. Zij pakken het vaker op deze wijze aan, maar geven aan, dat wij het pad tussen de bosjes niet zouden kunnen volgen. Onze wagen is te hoog en te breed. Ieder maakt zo zijn eigen keuze. Elk vervolgt zijn weg na het uitwisselen van ervaringen. De weg wordt steeds slechter en voert ons naar een hoger gelegen gedeelte op een 500m, van waar wij een prachtig vergezicht hebben over de Pantanal! Wij belanden tussen rijen eucalyptus, die voor de celluloseproductie als investering zijn aangeplant. Af en toe staat er een totaal ander soort boom tussen! Het is te bemerken, dat zware vrachtwagens gevelde bomen ophalen om te verwerken. De weg is compleet aan gort gereden! Ripo eerste klas! Jan vindt het een verschrikkelijk traject! Doodmoe wordt hij ervan. Plots verschijnen er links en rechts recreatiecomplexen en chique mooie huizen. Kennelijk is dit een gewild gebied om vrije dagen door te brengen! Aan het einde van de onverharde weg zien wij links een dam naar Sete Quedas do Didi… Hotel Turismo. Ernaast een ander recreatiecomplex met een lage toegangspoort: niet hoog genoeg voor onze wagen. Wij rijden door en zien tot onze opluchting een prachtige asfaltweg voor ons opdoemen! Voor het complex, waar het vee wordt verhandeld, overleggen wij onder de grote boom in de schaduw. Koken wij hier? Rijden wij terug naar Didi om te bekijken, wat dat voor plekje is. Jan heeft het gehad met de slechte weg. Hij is bekaf van al dat gerammel. Het is nog steeds ontzettend heet! 41 graden Celsius! Wij zwichten voor de verleiding en melden ons bij Sete Quedas do Didi. Een van de eigenaren geeft ons een plekje tegenover het restaurant vóór het lage hekje, dat het gazon naar de zeven watervallen begrenst. Wij boffen: wij kunnen gebruik maken van elektriciteit om de twee ventilatoren in de wooncabine te benutten. Met deze hitte geen overbodige luxe! Wanneer Carla de zwemspullen uit de kast achterin opdiept, valt haar oog op rood gruis, wat het bed bedekt… Hoe kan dat? Het blijkt, dat de dakventilator onderweg door Jan is aangezet, maar dat kan deze troep slechts gedeeltelijk verklaren. Het blijkt, dat door de verschrikkelijke hitte en de zon, die de ganse ochtend op de achterkant heeft staan branden, de metalen deuren gloeiendheet zijn geworden en mede door de slechte weg zijn ontzet, waardoor de ene deur kiert! Geen grap!!! De drie jerrycans in het rek achterop hebben ongewild hun dienst bewezen: de deur kon onmogelijk verder open! Eerst maar afkoelen in het water van de zeven watervallen… Letterlijk en figuurlijk! Prachtig helder water met minuscuul kleine visjes en grote dorado’s in het allerdiepste, waar niet mag worden gebaad! Een mens knapt er werkelijk van op! Voor de avond valt staat de achterkant van de wagen in de schaduw. Jan probeert de achterdeur goed te sluiten, wat niet lukt! Ondanks meerdere pogingen! Tenslotte geeft hij het op! Carla is ondertussen begonnen met de schoonmaak. Wij willen niet graag al dat rode gruis in ons bed! Gelukkig is ons bed altijd ter bescherming met een flanellen laken afgedekt. Lering opgedaan tijdens onze camperreis in het zuiden van Afrika. Iets wat wij in Namibië hebben aangewend, toen elke dag het inwendige van de camper bedekt was met rode stof door het rijden op wasbordwegen. Ten gevolge van droogte en slechte afdichting door het gerammel. ’s Ochtends afdekken. Na aankomst voorzichtig lakens verwijderen en buiten uitkloppen… Lades en koelkastdeur ’s ochtends vastplakken met schildertape om te voorkomen, dat alles op de vloer belandde… Zelfs de airco kwam er toen uitzetten… Een harde leerschool, waar wij nog steeds voordeel van hebben! Voor vandaag houden wij het voor gezien. Morgen weer een nieuwe dag. In een paar uur lukt het niet deze klus te klaren. Op tijd naar bed om vroeg op te staan. Om 6 uur is het licht en aangenaam… Als je pech hebt valt de warmte reeds rond zevenen op je, waardoor het zwaar is om te werken. Jan hoopt dat de deuren gedurende de nacht zover zijn afgekoeld, dat hij de deur kan sluiten. Helaas! Wij besluiten de opening te accepteren. Voor een buitenstaander niet opvallend. Bovendien zijn 2 van de 3 containers gevuld met diesel, waardoor de deuren voor het oog worden geblokkeerd. Voor wij verder rijden zullen wij de diesel overhevelen naar de brandstoftank, waardoor de achterkant beter toegankelijk zal zijn. Erna proberen of het wil lukken de deur sluitend te krijgen. Een ander probleem doet zich voor. Het stinkt! De toilet? Nee! Carla geeft aan deze lucht eerder te hebben geroken. Was het niet bij Ely? Het is eerder een zwavellucht, die uit de ruimte onder de bank schijnt te komen. Wanneer Jan de deksel opent, blijkt, dat de accu’s oververhit zijn, terwijl de oplader kokendheet is. Een geweldige stank stijgt op als hij de klep wijd open zet! Jan haalt buiten de stroom eraf om te voorkomen, dat er brand ontstaat. Hij gebruikt het metalen koekblik met de Erasmusbrug erop om de klep open te houden, zodat de zaak kan afkoelen en ventileren als ’s nachts de stroom erop staat. De brug is essentieel en doeltreffend in deze hitte! Wij resumeren. Bij Mirjam hebben wij overdag de stroom eraf gehaald. Op de Fazenda idem dito. Bij Ely niet, omdat wij grotendeels in de schaduw stonden, behalve ’s ochtends vroeg. Hier in de hitte hebben wij er niet over nagedacht, omdat we zelf door de warmte zijn bevangen. In de zon laden de zonnepanelen de accu’s op. Teveel van het goede bij hoge temperaturen, alhoewel wij niet rijden, waardoor de accu’s naar ons idee slechts deels opladen? Helaas niet te meten… Wij hebben daar op bezuinigd. Voorzichtig probeert Jan ‘s avonds, als de zaak is gestabiliseerd, de elektriciteit uit. Hij haalt opgelucht adem als de oplader goed blijkt te functioneren: de voltmeter loopt niet hoger op dan 14.1! Dit houdt in, dat de oplader afslaat en stopt met opladen van de accu’s. Accu’s kunnen slechter gaan produceren als ze worden overladen… Een dure grap als ze opnieuw moeten worden vervangen. Hopelijk op tijd een halt toegeroepen… Een les voor ons om hier goed acht op te slaan en met beleid aan de stroom te gaan… De eigenaar geeft toestemming om de jerrycans, met 40 liter diesel erin per container, over te hevelen. Het lukt ons zonder morsen. Wij zijn trots op ons zelf! Hierna kan Jan zich richten op de deuren. Het blijkt, dat beide deuren zijn losgetrild. Het is een vieze bende! Een enorm geluk, dat de gordijnen heel veel rode stof hebben opgevangen en tegengehouden! Voor de zekerheid vullen wij onze medicijnvoorraad aan, zodat wij voorlopig niet de achterdeuren hoeven te openen. De rechterdeur krijgt Jan echter niet op slot… Jerrycans ervoor! Vroeg op! Jan probeert nogmaals de deur in het slot te krijgen. Het slot opengemaakt en schoongemaakt. De deur is teveel vervormd, waardoor de pal niet op de juiste plaats wil vallen. Hetzelfde euvel, waarmee men bij de spoorwegen kampt als de gloeiendhete zon en de hitte de rails geselen en treinen dreigen te ontsporen? Hij probeert de deur vast te zetten met een kunststoffen houtklem… Knap: gebroken! Gelukkig heeft hij nog een tweede houtklem. Uiteindelijk lukt het na veel vijven en zessen. Jan is ontzettend blij! Voorlopig mogen de achterdeuren niet meer open! Hopelijk zetten de deuren zich ondertussen met deze hoge temperaturen…Wij genieten van het koele water van de watervallen. Aan weerszijden bevinden zich twee verschillende locaties. De verschillende eigenaren exploiteren één en dezelfde attractie. Ingewikkeld! Veel gasten! Echter eveneens via de buren, die niet aanwezig zijn, terwijl het toegangshek niet gesloten is. Zonder entree te betalen, is het voor velen mogelijk de gedeelde attractie, te gebruiken en eveneens voor noppes de keurige toiletten en douches aan onze zijde te gebruiken, alhoewel heel veel borden erop wijzen, dat deze faciliteiten uitsluitend voor de eigen clientèle ter beschikking staan. Niet te handhaven! Je wilt niet, dat dit heldere water vervuilt… Wij maken dankbaar gebruik van de optie om in het restaurant warm te eten. De camper staat tegenover het restaurant. Vandaag slechts negen gasten! Het is rustig. Achter eet het personeel. De eigenaar heeft ons geroepen, dat het eten klaar is. Jan zit buiten op het zwarte ChaiRB- stoeltje, dat ons al sinds 2003 vergezelt op fiets- en campervakanties. Tijdens de lunch arriveren 2 auto’s, waaruit vele mensen tuimelen. Tien, elf? Bij de poort is niemand aanwezig vanwege lunchtijd. De baas loopt daarom naar hen toe en staat hen te woord. Een van de mannen vraagt informatie over de hotelruimte. Zij lopen samen weg om een ruimte te bekijken. Een vrouw en een meisje van een jaar of 9 of tien, maken deel uit van de groep.…. Het meisje loopt naar de toilet/doucheruimte. Zij gaat zeker haar badpak aantrekken, denkt Carla. Nee, ze komt met totaal andere kleren uit de ruimte…De mannen lopen rond onze wagen en bekijken onze auto. Iets wat wij gewend zijn, terwijl de vrouw schichtig rondkijkt. Een van de mannen is ondertussen op ons stoeltje gaan zitten, wat wij niet hebben binnen gezet. Hij heeft een kruk in zijn hand. Kennelijk moeite met lopen en/of staan, denkt Carla. Oké, laat hem dan maar even op ons stoeltje zitten. Hij kan echter toch ook ginder op een plastic wit stoeltje gaan zitten als zij de watervallen komen bezoeken… Plots rijdt een van de auto’s weg. Een moment later gevolgd door de andere auto. Wanneer Carla opstaat om de zaak goed in ogenschouw te nemen en zeker te weten of het klopt wat zij meent te constateren, blijkt ons stoeltje met de noorderzon vertrokken te zijn!!! Zij rent naar de poort erachter aan. De ene auto staat op de dam, terwijl de ander nog op het terrein stilstaat, maar een dot gas geeft, als zij Carla in het vizier krijgen. Linksaf: richting Rio Verde! Jan en de baas zijn in een auto gesprongen. Erachteraan! Hebben zij zich soms verstopt op het terrein van de buurman? Nee! Zinloos om de stad in te rijden. Niet meer te achterhalen…. Finito! Slechts 1 stoeltje over! Altijd doen wij alles naar binnen. Eén keertje niet: wij moeten het gelijk bezuren! Simpelweg een geraffineerde bende aan het werk! Hiervan zijn wij allen overtuigd! De twee eigenaren zijn niet blij, dat dit passeert… Voor hen evenals voor ons een naar accident en een harde leerschool! Klierig, dat wij onderweg geen twee stoeltjes meer voor de pak hebben. Bovendien niet meer leverbaar…In Zuid Amerika is iets dergelijks nauwelijks verkrijgbaar… Gelukkig hebben wij nog een andere fatsoenlijke stoel! Alleen meer werk om in elkaar te zetten met een dun pootje, wat wegzakt in een zanderige bodem… Alla! Eigen schuld, dikke bult! Het keukenkastje en de besteklade zijn gloeiendheet! In het voorbijgaan kennelijk per ongeluk tegen de schakelaar gestoten om de koelkast te koelen… In de koelkast is het lauw, want in deze hitte van 40 graden Celsius kan de warmte nergens heen. Dicht houden de koelkast. Kastje en lade open. Dakventilator aan om warmte af te zuigen. Het duurt uren, maar de koelkast koelt wederom! Op de laatste dag van ons verblijf lunchen wij tegelijkertijd met een groot gezin uit Saõ Paulo. Hun oudste zoon vraagt om de Wificode en krijgt die van de man, aan wie wij het niet hebben gevraagd. Hij krijgt de code. Zo ook Jan… Een enorme hoeveelheid berichten stroomt binnen op beide telefoons. Even de schade inhalen! Wij zijn weer bij de tijd! Wanneer wij vertrekken stoppen wij voor boodschappen bij de supermercado in Rio Verde do Mato Grosso. Voor de winkel staan motoren met een aanhanger om boodschappen te bezorgen vanuit de supermarkt! Een grappig onderscheid met de supermarkt thuis! Wij rijden richting Coxim en volgen de BR/ MS 163 naar Cuiabá. Slaan een zijweg in om een plek te zoeken om te overnachten. Noch langs de doorgaande weg noch langs de afslag is gelegenheid om te stoppen of de wagen te parkeren! Tenslotte keren wij terug naar de grote weg en rijden door. In Rondonópolis zorgt een pompbediende van de Shell voor een keurig veilig plekje naast het gebouw. Onderweg hebben wij vleugelmoeren verloren, waarmee het verplichte rood wit gestreepte bord aan de achterzijde op de ladder is vastgezet. Carla wordt bijna gekeeld door het horizontaal staande bord als zij in het donker rond de wagen loopt, nadat zij Jan heeft geholpen te parkeren. Geen beweging in te krijgen. Doe ik morgen als het licht is, antwoordt Jan. Hij is vroeg wakker door het starten van vrachtwagens en pratende chauffeurs, terwijl Carla zich omdraait en verder slaapt. Om half acht vertrekken wij. Onderweg lunchen wij in een tamelijk druk bezocht wegrestaurant, waar onder andere een grote groep mountainbikers zit te eten. Alles ziet er goed verzorgd uit. Alleen geen deksels op de bekkens met voedsel. Wanneer wij beginnen, blijkt het voedsel aardig afgekoeld te zijn, alhoewel alles goed smaakt. Echter op de Tropencursus geleerd uitsluitend goed verhit voedsel te eten, wat nog steeds warm is… Hopelijk geen foute boel. Wij bereiken Cuiabá en Várzea Grande. Afschuwelijke steden! Hier durven wij niet te overnachten! Dóór! De BR 163 wordt BR364. Wij nemen de afslag BR070. De dagrecreatie accepteert geen campers voor overnachting. Verleden tijd! De BR 060 brengt ons in Poconé, waar alle winkels op de zondag zijn gesloten. Petrobas eveneens, waarna wij terugkeren naar WATT om te tanken. Met een volle tank rijden wij door op zoek naar een overnachtingsplaats om de noordelijke Pantanal te bezoeken. Jan is het rijden en zoeken beu! Zeker als de zon zakt aan de horizon…
[userId] => 347276
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5069609
[countryId] => 26
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 646
[author] =>
[cityName] => Poconé
[travelId] => 506620
[travelTitle] => Een overzee's avontuur
[travelTitleSlugified] => een-overzee-s-avontuur
[dateDepart] => 2016-10-10
[dateReturn] => 2017-08-27
[showDate] => no
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Brazilië
[countryIsoCode] => br
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/brazili,pocon
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/347/276_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => van-zuid-naar-noord
)
[18] => stdClass Object
(
[username] => CarlametJan
[datePublication] => 2019-12-16
[title] => Pantanal
[message] => Pantanal
Een blijmoedige Mirjam en Wagner laten wij achter op de compound, nadat Wagner nog even aan een liaan swingt vóór Carla hen saampjes portretteert. Wagners vader opent het hek voor ons, zodat wij zonder te stoppen de drukke doorgaande weg op kunnen draaien. Bij het tankstation vullen wij de dieseltank en de drie containers achterop, om van Pantanal do Sul naar Pantanal do Norte te kunnen rijden zonder in de problemen te geraken. Op dit traject is geen tankstation te vinden! Wanneer wij de Rio Miranda zijn overgestoken, slaan wij op aanwijzing van Mirjam linksaf. Wij volgen de borden voor Posada do Ilha. In het verleden heeft een Koreaans bedrijf in dit prachtige gebied een toeristische trekpleister willen opzetten. Een uitstekend initiatief! Een uitgelezen plek, waar men een geweldig uitzicht heeft over de zuidelijke Pantanal vanaf de uitkijktoren, die door hen is neergezet. Een enorm uitgestrekte vlakte met laag struikgewas, bosjes en bomen te midden van open ruimtes, die als de regens aanvangen deels onder water zullen lopen. Prima geconstrueerde gebouwen met beschadigde ruiten dateren uit die tijd en getuigen van een desolate verlatenheid… Van horen zeggen zou er sprake zijn van frauduleus gedrag… Overal ter wereld leven mensen die bereid zijn hun ziel te verkwanselen voor geld … Tot boetedoening zijn zij het land uitgezet met achterlating van hun bezit. Zonde, dat deze investering verloren gaat door leegstand en ontbrekend onderhoud, waardoor alles verpaupert, al hebben zij gesjoemeld. Wij genieten van het uitzicht vanaf de uitkijktoren. Apen laten zich luidkeels horen, maar wij kunnen ze niet in het gebladerte van de bomen ontdekken. Niet goed voor te stellen hoe dit enorm uitgestrekte gebied van een 188.000 vierkante kilometer, deels in Paraguay en Bolivia, maar grotendeels in Brazilië gelegen, eruitziet als het water een 3 meter is gestegen, doordat er zoveel regen valt in het regenseizoen. In het moerassige gebied zie je nu reeds het vee met hun poten in het water staan. Als het waterniveau stijgt moeten mens en dier zich terugtrekken en zich beperken tot leven op de hoger gelegen delen, waardoor een groot gedeelte in het regenseizoen ontoegankelijk is. 80% van het gebied komt onder water te staan! De Pantanal is in feite een grote kom tussen de omringende Serra’s, ontstaan door het naar beneden drukken en het opduwen van de aardkorst, waardoor het Andesgebergte is gevormd. Héél lang geleden. Een proces van opstuwing van aardlagen, wat nog steeds gaande is. Deze kom is in feite een enorm waterbassin, wat water ontvangt vanuit de omringende bergketens, waardoor deze kom een geweldige rivierdelta bevat. De bergketens worden aan de buitenzijde omringd door droge gebieden. In Paraguay en Bolivia door de Gran Chaco. In het zuidoosten, het oosten en noorden door de Cerradosavannes in Brazilië, terwijl in het westen en noordwesten de Chiquitano dry forests de serra omringen. Uit deze kom wordt het water afgevoerd door in eerste instantie de Rio Paraguay, die in de Pantanal ontspringt, maar verder op geassisteerd door de Rio Paraná. Het landschap en de wetenswaardigheden zetten een mens aan het denken… Na de lunch keren wij terug naar de BR- 262 richting Corumbá op de grens naar Bolivia. Zo ver rijden wij echter niet door. Wij slaan rechtsaf bij de splitsing ter hoogte van Buraco das Piranhas – de entree van de zuidelijke Pantanal- de MS-184 op. Via een hoge smalle lange brug – de Passo do Lontra- over de Rio Miranda bereiken wij het dorpje Lontra, van waaruit excursies worden georganiseerd met safariwagens zoals in Afrika. Na een houten brug parkeren wij in de schaduw van een boom. Gelukkig passeren er bijna geen wagens, omdat het tijd is voor middageten, gevolgd door een eventuele siësta. Vanwege de hoge temperatuur prefereert Jan buiten te koken op de uitgeklapte rijplaten op het outdoor gasstelletje, wat wij 2 jaar terug in navolging van vele Argentijnen in Loma Plata in Paraguay hebben aangeschaft. Ideaal om buiten op te koken! Belangrijk item: op tijd nieuwe gastankjes arrangeren, want die kun je niet overal bemachtigen! Op onze reeds zoveel jaren meegesjouwde mini stoeltjes genieten wij van een welverdiende warme hap aan de kant van de onverharde weg! Wanneer wij onze weg vervolgen zien wij prachtige vogels, krokodillen, 2x een hert en 2 miereneters. Als klap op de vuurpijl zien wij grote blauwe ara’s van dichtbij foerageren, wanneer wij een overnachtingsplek zoeken op Fazenda São João. Jammer genoeg werkt Alex hier niet meer en is er niemand ter vervanging aangesteld. Mirjam heeft ons aanbevolen met hem een ochtendwandeling te maken, omdat hij als gids zijn enthousiasme op zijn gasten overbrengt, je heel veel laat zien en horen van de omringende natuur, waardoor je veel informatie opdoet. De Fazenda heeft echter het aanbod teruggebracht en biedt uitsluitend toertochten te paard in groepen aan. Wij durven niet meer op onze leeftijd op een paard te klimmen, maar met name Carla lijkt het geweldig om op een paardenrug de ongerepte natuur te verkennen. Het is warm en benauwd en daarom zeer plezierig, dat er één parkeerplekje is om aan de stroom van 220V te gaan. Wij slapen met de ventilator aan! Dat geeft een welkome verkoeling! ’s Ochtends vroeg arriveert een mini toeristenbus om zich te melden voor de paardrijtocht. Het personeel is reeds druk doende met de zorg voor de paarden. De laatste paarden worden gezadeld, waarna ze kunnen worden bestegen en de groep in een rij de compound verlaat. De verstilde rust keert weerom... Wij hebben de indruk, dat een ouder echtpaar eigenaar is van de fazenda, de zaak beheert, maar het werk aan het afbouwen is, om verzekerd te zijn van een inkomen gebaseerd op arbeid zonder grote krachtsinspanning. Verstandig om op deze manier het rustiger aan te kunnen doen en het personeel, met een eigen woning op het terrein, niet hun werk te ontnemen. Het is een prachtige locatie in een deels moerassige en bosrijke omgeving, waarbij de gebouwen in een weidse vlakte zijn gecentraliseerd. Wij nemen afscheid van de blauwe ara’s, die zich voor ons vertrek nog even laten zien. Op weg naar de man op de driesprong, Curva do Leque, die ons moet raden over de route naar de Pantanal do Norte. Langs moerasvijvers vol krokodillen en heel veel verschillende vogels….. Wij genieten! Op de driesprong zien wij, dat linksaf alles in de fik heeft gestaan en op de kruising zich een café annex eetgelegenheid bevindt, waar men een 25 meter verder een band kan laten repareren… Wie weet bezit de man nog meer vaardigheden… Dit is waar wij getuige van zijn….Wanneer wij arriveren vraagt Jan hem om advies over de te volgen route naar het noorden. De man trekt een bedenkelijk gezicht… De eerste 50 km zijn te doen en zijn de moeite waard, geeft hij aan, maar erna is het één grote woestijn, waarin wij zullen belanden met talloze sporen. Zonder gids zal het moeilijk wezen het juiste pad te volgen. Bovendien is de ondergrond zo mul, dat wij in de eerste of tweede versnelling moeten rijden, wat diesel slurpt! En dat 300 km lang! Een simpel rekensommetje! Onvoldoende diesel ondanks de gevulde extra drums! Wij bestellen een koud drankje uit de koeling en nestelen ons in de schaduw op het terras om samen deze informatie door te nemen. Alles tegen elkaar afwegende, besluiten wij het eerste traject te rijden om daarna terug te keren. Wij zien de vrachtwagens met brokken graniet rijden ter versterking van de rijweg, die wij zullen volgen. Jan zijn blik valt op het linker voorwiel van de Unimog. Het lijkt alsof er olie over de binnenzijde van de band heeft gesijpeld… Hij kruipt onder de auto om te zien of dit klopt om uit te vinden, wat er loos zou kunnen zijn…. Door het gerammel op de onverharde wegen en potholes is een moer van het olievulgat voor de as losgetrild, waardoor olie heeft gelekt langs band en velg. Geluk bij een ongeluk, dat wij hier op het terrasje op ooghoogte zitten te delibereren, waardoor je dit euvel opmerkt… Jan controleert het olieniveau, wat op orde lijkt, en draait de moer stevig aan. Voor de zekerheid loopt hij alle moeren na… Hierna groeten wij de man, die ons informatie heeft verstrekt en ondertussen een band van een klant heeft gerepareerd. De weg wordt opgeknapt in verband met de aanstaande regenperiode, zodat de weg hoger ligt en een steviger ondergrond heeft, waardoor de weg hopelijk niet wordt weggewassen. Welgemoed gaan wij op weg. De rijbaan oogt beter dan wat wij al rijdend ervaren! Wellicht verandert het verderop… De weg krijgt het voor zijn kiezen door de zwaar beladen vrachtwagens met stenen en vee…Aan onze linkerhand verschijnt een prachtig plaatje! De man van het café heeft gelijk! In het fraaie ochtendlicht en de opkomende zon zien wij een langgerekt meer omringd door een enorm uitgestrekt moerassig gebied met flamingo’s en prachtige witte vogels, die wij niet kennen. Zij blijken familie te zijn van de ooievaar: een zwarte kop met rode kraag, een brede lange zwarte snavel en lange stelten. Wonderschoon in de vlucht als zij net als een eskadron vliegtuigen in formatie vliegen!!! De naam van deze vogel is Jabirú of Yabirú. Carla maakt een filmpje van de verschillende vogels als zij opvliegen en verderop weer neerstrijken. Plots wordt zij aangesproken door een automobilist, die naast haar stopt en haar in het Nederlands aanspreekt. Zij stopt de video, denkt zij. De Braziliaan heeft jaren in Nederland verbleven op meerdere locaties, daar hij voor verschillende bedrijven heeft gewerkt. Hij somt op, waar hij heeft gewoond. Zelfs Sliedrecht en Dordrecht komen in het rijtje voor door zijn contract met CAT. Hij is helemaal blij een Nederlands nummerbord te zien en Nederlands te kunnen spreken… Hij werkt nu voor een bedrijf, dat afgelegen Fazenda’s probeert te voorzien van communicatiemogelijkheden. Voor een geïsoleerd gebied als hier een welkome investering! Zijn maten slaan geamuseerd hun collega gade en wachten geduldig. Even later vervolgen zij hun weg. Carla stapt bij Jan in de auto en ontdekt, dat de video op haar mobiel nog loopt, waarna zij de opname stopt. Op een later tijdstip bekijkt Carla globaal de opnamen en wist een beeld van een hand. Stom, want dit is geen mislukte foto, maar het filmpje met mooie opnames van de vogels, die te lang heeft doorgelopen… Haastige spoed is zelden goed! Niet getreurd: op de terugweg een herkansing… Tegen beter weten in hopen wij, dat de onverharde weg, die wordt opgeknapt, wat plezieriger wordt om te rijden. Het landschap is aantrekkelijk, maar niet zo bijzonder, dat het gehobbel erdoor wordt gecompenseerd. Het is zelfs zo, dat wij in discussie gaan of dit ontzettende gerammel voor de auto niet funest is. De moer van de as is reeds losgetrild, met olielekkage gepaard. Wat is de consequentie als wij verder doorrijden? Kort en bondig: dit is vragen om ellende! Ons lijf is het ondertussen eveneens zat! Op iOverland staat een overnachtingsplek op een zijweg. Wij besluiten deze zijweg in te slaan om te overnachten. De bocht verderop waar de weg een lus maakt staat ons beter aan dan de aangegeven plaats op iOverland. Wij parkeren op een open plek met een prachtig vergezicht naar weerskanten. Eenzaam, maar niet alleen… Wanneer ons warme eten staat te pruttelen, komt een safariwagen met toeristen aangereden. De wagen wordt naast een grote boom vrij dicht bij ons geparkeerd, zodat iedereen naar eigen wens een plekje kan zoeken en kan relaxen. Een groot zeil wordt uitgelegd. De zonaanbidders zoeken de zon op, terwijl anderen zich in de schaduw terugtrekken. De chauffeur bereidt in de tussentijd een maaltijd voor het hele gezelschap, terwijl de gids zich terugtrekt aan de overkant van onze camper, waar hij aan de omheining een doek bevestigt, zodat hij onder een schuin afdakje even een tukkie kan doen in de schaduw. Wonderwel staat hij op als de maaltijd bereid is! Niemand hoeft hem te halen of te roepen… Ons eten is eveneens gereed. Zij nuttigen de maaltijd onder de grote boom. Wij onder onze luifel. Beide partijen maken de boel aan kant. De safariwagen vertrekt. Ten afscheid zwaaien wij elkaar gedag. Wij hebben het rijk weer voor ons alleen! Af en toe passeert er een auto, maar het aantal is op twee handen te tellen. Jan controleert of er na geruime tijd stilstaan voldoende olie in de as van het linker voorwiel zit. Nee: te weinig! Hij vult de olie aan. De moer heeft zich keurig gehouden: die zit stevig vast! Na vieren genieten wij van de vele vogels, die naar hun eigen plekje terugkeren, waar zij doorgaans slapen. Overdag gaan zij foerageren en verlaten hun overnachtingsplek. Twee keer per dag zie je de vogels overvliegen! De ara’s, de papagaaien en de toekans vinden wij toch wel het summum om gade te slaan, alhoewel er talloze mooie vogels passeren… Een toekan zijgt neer in een boom niet ver van ons vandaan en laat zich horen. Beetje bij beetje ga je bepaalde vogels aan het geluid, wat zij produceren, herkennen. Boeiend! Sommige soorten zijn behoorlijk luidruchtig! Wat opvalt is, dat er zo ontzettend veel verschillende kleine vogeltjes zijn. Meestal met een lange dunne snavel. Insecteneters? Soms met bijzonder mooie kleuren! Echter op de foto vastleggen is een monnikenwerk… Zij zijn rap en moeilijk in de lens te vangen. Fotograferen is zitten of staan en eindeloos geduld hebben… Echter als de schemering invalt worden de insecten actief, terwijl bepaalde muggen overdag ons reeds weten te vinden. Minuscule zwarte streepjes als ongedierte laten zich niet weerhouden door horren! Echt valse prikjes! Wij weten niet, wie wat doet! In elk geval worden wij geprikt: het jeukt geweldig. Moeilijk om eraf te blijven! Als je gaat krabbelen, wordt de jeuk alleen maar erger! Soms ontstaan er blauwe plekjes, waarvan wij 2 tot 3 weken hinder ondervinden. Deet vormt een barrière, maar helaas niet afdoende. Lange mouwen en een lange broek plus sokken dragen er toe bij, dat je minder gestoken wordt. De beste remedie is licht uit en je bed in! Wel proberen de ruimte zo veel mogelijk insectenvrij te houden door horren en een vliegengordijn. Anders kun je niet rustig slapen, omdat insecten je belagen… Zoem-zoem rond je hoofd… Er landt iets op je wang of op je neus…Licht trekt insecten aan…Naar bed als het donker is en opstaan als het licht wordt. Prima voor de elektriciteitsvoorziening... Goed voor het milieu! Het is stikheet en benauwd! We slapen met alle ramen open en het hefdak omhoog… Onweer en regen in aantocht?! Aardedonker is het de volgende ochtend! Voor het ontbijt begint het reeds te druppen…Het gaat steeds harder regenen… Het regent in! Ramen dicht… Als de regen even stopt gaat Carla buiten haar haren kammen. Een grote kudde koeien wordt verweid. Vier gaucho’s begeleiden hen intensief om te voorkomen, dat de een de ander aansteekt om een ander pad te kiezen en er een uitbreekt…Een mooi schouwspel om gade te slaan. Jan kookt buiten en bergt het kookstel onder de bank om binnen leefruimte te creëren, want het ziet er niet naar uit, dat het droog blijft. De regen vangt opnieuw aan tijdens het middageten. ’t Blijft gieten… Het hefdak naar beneden. Het is kil! Jurk uit en een lange broek aan… Wij zetten berichtjes klaar in onze telefoon om ze in de bewoonde wereld te verzenden… Prima gelegenheid om de blog bij te werken en foto’s te downloaden. Wat een totaal andere dag dan gister! Vogels laten zich niet zien en niet horen… Het is vroeg donker. Lekker op tijd het bed in! In de vroege ochtend stopt de regen. Grote plassen… Het is behoorlijk sompig. Het zonnetje breekt door. Zo intens, dat het binnen de kortste tijd eruitziet alsof het absoluut niet heeft geregend! Jan wil heel graag de weg vervolgen, waaraan wij overnachten, naar Pantanal do Rio Negro. Een van de passanten heeft Jan verteld, dat deze weg goed te berijden is. Zanderig tot uitgesproken mul! Wij zien ze soms ploegen om erdoor te komen. Voor Jan een uitdaging… Zijn Unimog is hiervoor gemaakt en kan dat aan! Vier kilometer ploegen wij voort. Harde stugge takken boven ons en aan weerszijden!!! Door het weinige vocht geven deze weerbarstige takken absoluut niet mee. Carla adviseert Jan terug te keren. Op deze manier gaan misschien onze zonnepanelen eraan en onze spiegels kapot!!! Door schade en schande een twee jaar geleden geleerd in Argentinië, waar Jan zijn linker spiegel het heeft begeven. Niet verkrijgbaar in Zuid Amerika!!! Leve de 1 seconde lijm!!! Gelukkig zijn wij het met elkaar eens! De wagen is niet klein genoeg om deze route te volgen: wij zijn te breed en te hoog voor dit lage stugge struikgewas! Wij keren om! Terug naar de splitsing; de verschrikkelijk slechte weg weer op. Revanche voor de weggegooide video… Ongelooflijk: er zijn bijna geen flamingo’s en Jabiri’s aanwezig in en rondom het meer! Het licht valt ook niet zo mooi als eergister…Totaal geen rekening mee gehouden! Zo’n mooie opname als eergister zit er gewoon niet in! Echt zonde! Het is niet anders. Een harde les om de volgende keer beter op te letten: op een rustig moment afspelen en erna beoordelen of iets weggegooid kan worden of niet. Bij de driesprong besluiten wij de weg MS-228 te vervolgen en niet linksaf te slaan. Het nieuwe groen duikt alweer op tussen de verbrande struikgewassen. Prachtige vogeltjes vliegen van links naar rechts en van rechts naar links. Zij zijn zo rap, dat je ze ternauwernood goed kunt gadeslaan. Hoe langzaam wij ook rijden… Als Jan het eten kookt, hebben wij gelegenheid om ze beter te bekijken, maar desalniettemin blijven zij snel. Moeilijk om er zicht op te krijgen! Wanneer wij Porto Manga bereiken komt de pont speciaal voor ons van de overzijde onze richting op. Wanneer hij aanlegt blijkt onze zijde voorzien te zijn van 4 ijzeren oprijplaten, waarvan er slechts 2 worden gebruikt. De afstand tussen de platen komt niet overeen met de wielbasis van onze wagen, maar is gebaseerd op een personenwagen… Half erop en half ernaast rijden onze wielen… Wij zijn de enige. Drie man bedienen de pont. De stuurman op zijn post… De andere twee houden zich tijdens de oversteek bezig met vissen in de brede rivier Paraguay. Trots laat de jongste man aan Jan zien wat een joekel van een vis hij reeds heeft gevangen… Aan de overzijde moet Jan achteruit de kant oprijden. Weer over die zelfde enge platen, die niet op onze wagen zijn afgestemd… Gelukkig gaat het goed! Het dorpje telt zeggen en schrijven 4 aftandse kotjes… Niet juist, want er is dicht aan de wal een bedrijf gevestigd: Pantanal Jaguar Company! Een compound met cabana’s, waar je wordt ondergebracht als je deelneemt aan de door hen georganiseerde tour! Ernaast een fatsoenlijk pand met een prachtig uitgesneden decoratie in de houten deur van ibissen of reigers. Het huis van de boss? Een schril contrast met de armoede van de kotjes een kleine paar honderd meter verder! De weg richting Corum is abominabel! Opgelucht halen wij adem, wanneer wij de T-splitsing bereiken, waar wij linksaf slaan om de MS-432 richting Albuquerque te volgen. Een totaal ander gebied: heuvelachtig en omzoomd door de Serra. Wij passeren een weg, die naar een mijn voert…. Even later zien wij 4 gaucho’s bezig de kalveren te scheiden van de koeien. Het is een bijzonder grote kudde! Zij drijven de beesten naar omheinde delen van de weide, waar zij kortdurend worden opgevangen. Wanneer de selectie is voltooid, krijgen de koeien, in 2 groepen verdeeld, na elkaar de gelegenheid om naar de wei terug te keren. Zij rennen als dwazen om als eerste de wei te bereiken…Een enorm gedrang ondanks de trechtervormige toegang naar een smal gangpad, wat als een sluis functioneert! De gaucho’s te paard proberen de koeien te behoeden om in de verdrukking onderuit te gaan. Met moeite kunnen zij zichzelf staande houden! Ongelooflijk hoe snel de rust is weergekeerd na deze stormloop! Je kan je al snel niet meer voorstellen hoe hectisch het even ervoor was… Een hoop getoeter: een bus met personeel van de mijn wil ons passeren. De chauffeur vindt, dat wij de weg blokkeren. Meerdere bussen ontmoeten wij op deze route, zowel als tegenligger als achterop komend verkeer. Twee schoolbussen met schoolkinderen komen ons tegemoet. Een latertje voor de kinderen. Wij rijden verder tot wij een kerkje op een heuvel voor ons zien opdoemen. Een heel klein gehucht. Een mecanicien hogerop en een woonhuis naast de kerk. De buurman gevraagd of wij aan de andere zijde naast het kerkje mogen parkeren. Hij biedt ons in eerste instantie ruimte aan bij een vervallen schoolgebouw met bloot liggende elektriciteit en een toilet, wat ons doet gruwen. Jan weet het mooi te brengen. Hartelijk dank voor het aanbod, maar wij zijn zelfvoorzienend. Alles wat wij nodig hebben, is aan boord. Mogen wij daarginds parkeren? Jazeker! Zo staan wij in de bocht van de doorgaande weg aan de rechterzijde van de kerk. Iedereen die passeert, bekijkt die vreemde snoeshaan, die daar anders nooit aanwezig is… Bij tijd en wijle slaan wij passanten gade, terwijl wij het plekje rond de kerk verkennen, de toekan zien overvliegen evenals papegaaien en ara’s, zo lang het schemert. Dan wordt alles in duisternis gehuld op die ene lantaarnpaal na…. Stilte...Tijd voor nachtrust…Wanneer wij de weg vervolgen slaan wij vóór het dorp Albuquerque af. Jan is geen man, die graag een hengel uitwerpt en dan een haakje uit een bek moet halen, alhoewel hij enorm van vis als gerecht kan genieten. Hij vindt die vishaakjes verschrikkelijk! Talloze enthousiaste vissers rijden ons tegemoet op weg naar het dorp, wat faam geniet als een prima vislocatie. Smaken verschillen! Op het kruispunt met de BR-262 voert de weg naar rechts naar Corumbá en Bolivia. Naar links naar Campo Grande. Voor wij de weg opdraaien, maken wij een stop om struisvogels te fotograferen, die hier stappen, koffie te drinken en een plasje te plegen, want een mens weet niet of er straks gelegenheid is om te stoppen. In de zuidelijke Pantanal hebben wij in feite het landschap bekeken, voor zover wij het gebied met de auto kunnen bereiken. Twee opties dienen zich aan om de noordelijke Pantanal te bezoeken: een bootreis van Corumbá naar Porto Jofre over de São Lourenco óf over de weg via een heel lange lus….
[userId] => 347276
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5068413
[countryId] => 26
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 1697
[author] =>
[cityName] => Albuquerque
[travelId] => 506620
[travelTitle] => Een overzee's avontuur
[travelTitleSlugified] => een-overzee-s-avontuur
[dateDepart] => 2016-10-10
[dateReturn] => 2017-08-27
[showDate] => no
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Brazilië
[countryIsoCode] => br
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/brazili,albuquerque
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/347/276_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => pantanal
)
[19] => stdClass Object
(
[username] => CarlametJan
[datePublication] => 2019-12-05
[title] => Onderweg
[message] => Onderweg
Een jaar terug op zoek naar Nederlandse kolonies van Hollandse emigranten, hebben wij aanvankelijk geen flauw idee waar Não-Me-Toque te vinden… Pas vele kilometers noordelijker maken landgenoten ons wijzer… Te ver achter ons om terug te keren! En passant als tussenstop op weg naar de Pantanal, maakt aandoen van dit stadje, alsnog het plaatje compleet! Toevalligerwijs blijkt men 25 augustus te hebben herdacht, dat Não-Me-Toque 70 jaar geleden is gesticht. Precies 3 weken voor wij dit stadje aandoen! Dochters en vrouwen van zonen, die vaak met een dochter van de Duitse emigranten zijn getrouwd, blijken om de 6 weken elkaar als nazaten van emigranten te ontmoeten, om koffie te drinken met vlaai erbij. Portugees is tijdens de ontmoetingen de voertaal, in tegenstelling tot bijeenkomsten van de oudere generatie, waar velen de moedertaal trouw zijn gebleven en zich de taal van het nieuwe land nooit goed eigen hebben gemaakt. Het bedrijf STARA, met grote vestigingen op agrarisch gebied langs de route die wij volgen, blijkt door 2 Nederlandse families te zijn opgericht. Interessant om dit te ontdekken als aanvullende wetenswaardigheid. Uit de naam is dit niet af te leiden… Nederlanders hebben kennelijk soms zeer goed geboerd! Wij continueren onze reis in noordwestelijke richting. Het is een mengeling van drukke en rustige wegen, want een weg rechtstreeks in de richting, waar wij naartoe willen, ontbreekt! Allereerst richting Carazinho, de BR 386 op, langs Represa do Passo Fundo, een enorm stuwmeer. Veel inheemse nederzettingen. Uitgestrekte bossen, maar ook veeteelt: soms geiten en schapen, doorgaans koeien en altijd paarden. Onderweg zien wij oude T4-tjes en Kevers, die voor velerlei doeleinden worden ingezet! Het meest opvallend zijn de gerestaureerde glimmende Kever met een Rolls-Royce mascotte- SPIRIT OF ECSTACY- voorop, naast de Kever, waarvan de achterzijde deels vervangen is door een houten opbouw om vracht te vervoeren. Wij volgen de weg naar Chapeco om via verschillende plaatselijke verbindingswegen in San Lourenco d’Oeste op de grens van Rio Grande do Sul en Paraná door de politie gestopt te worden. Mooi aan de kant gezet… Spreekt u Engels informeert de beambte? Ondanks het bevestigend antwoord van Jan, gaat de man over op Portugees… Hoogstwaarschijnlijk beheerst hij het Engels net zo min als wij het Portugees. Waar zijn wij op weg naartoe? Uit welk land zijn wij afkomstig? Mag ik je paspoort? Graag je rijbewijs. Je kentekenbewijs. En de verzekeringspapieren. Telkens bekijkt hij uitgebreid alle aangereikte stukken alsof hij alles spelt. Tenslotte geeft hij aan, dat hij alle stukken mee naar binnen neemt, het kantoor in, om te registreren. Alles wordt met de hand genoteerd, constateren wij, doordat de ruimte aan onze zijde uit een grote glazen wand bestaat. Deze controle duurt een eeuwigheid! Wanneer hij terugkomt met alle stukken, informeert hij waar wij gaan slapen en wijst ons behulpzaam de te volgen weg. Net voor de duisternis valt, bereiken wij Marmeleiro. Aan de rand van het stadje bevindt zich het recreatieterrein Recanto Mata Nativa, waar wij kunnen overnachten. Aanvankelijk stuurt Garmin ons het weggetje naar de buren op. Een behulpzame buurvrouw wijst ons hoe het toegangshek te bereiken. Geluk voor ons: werklui zijn bezig hun gereedschap op te ruimen voor zij naar huis gaan en het terrein afsluiten. Wij mogen zelf bekijken waar wij parkeren. ‘n Heerlijk rustig plekje! Gans alleen! ’s Ochtends vroeg een jogger, die zich in het sanitairgebouw doucht. Hij liever dan wij, want zelfs Jan vindt de ruimte smerig. Spoedig erna arriveren de bouwvakkers om het zwembad en de accommodaties te renoveren, waarna wij op weg gaan om eerst in Francis Beltrão te tanken. Vervolgens bereiken wij via zeer veel verschillende tussenwegen, in de buurt van het enorme stuwmeer Itaipú op de grens van Paraguay en Brazilië, Parque de Lazer in Entre Rios do Oeste aan de rivier Paraná. Wij overnachten uiteindelijk op het parkeerterrein, nadat wij op aanwijzing van het personeel hebben geprobeerd de route te volgen voor de auto’s voor een parkeerplek. Wij zijn te breed en te hoog om de prachtige bomen te passeren … Wij schampen de takken en keren tegen het verkeer in terug. Er is slechts één auto te bekennen rond onze aankomsttijd… Pas aan het eind van de middag arriveren er meer als zij komen vissen. Een prachtig plekje met de ondergaande zon boven de rivier… Jan heeft een mooi onverhard weggetje via twee dorpjes uitgezocht om niet helemaal terug te hoeven rijden en een heel stuk af te kunnen snijden… Hobbel de bobbel: wasbord, potholes… De auto, maar ook wij, worden door elkaar gehusseld. Een verschrikkelijk slecht tracé voert ons langs varkens- en kippenstallen. Logisch! Veewagens komen en gaan…Een weldaad als wij op de doorgaande weg uitkomen! Uitgestrekte weiden met koeien en enorme aanplantingen van bomen, keurig op rij voor celluloseproductie. Merendeels snelgroeiende eucalyptus, maar ook dennen. Zelfs teak voor houtproductie. Het is heuvelachtig en hoger dan voorheen; rond de 500 / 600 meter. Alles ziet grauw en grijs! Smog? Het doet ons aan het trekken door China denken… Het blijkt, dat er in de Pantanal branden woeden…. Apart, maar niet plezierig! Langs de drukke doorgaande weg door intensief vrachtverkeer van en naar Paraguay, wemelt het van de formidabele reclameborden voor Taxfree kopen in Guaira ( Paraguay ) in China Town en andere grote zaken met een breed assortiment. De weg voert ons langs de grenspost Guaira van deelstaat Paraná over een lange brug van 3,6 km over de Rio Paraná naar deelstaat Mato Grosso do Sul. Een hoogvlakte strekt zich eindeloos voor ons uit. Een geweldig harde wind teistert het gebied en onze oren, die gewoon pijn doen! Het is in de cabine om te stikken van de hitte, wanneer wij de ramen sluiten! Een poging om slechts aan één zijde het raam te sluiten… Niets bevalt! Dit is zo’n moment, dat wij graag airco zouden kunnen gebruiken… Graan, suikerriet en mais, zover je kunt kijken… Plukken oerbos ertussen. Koeien op maisstoppels. Wij zijn geweldig blij om in Itaquirai - MS inkopen te kunnen doen, maar nog gelukkiger als wij Dourados bereiken, waar de Rocha Family Overlanders gastvrijheid verleent, omdat zij graag met andere culturen in gesprek gaan. Teleurstellend: zij zijn 3 dagen geleden vertrokken om zelf te reizen. Dochter Gabi naar Europa. Haar ouders zijn met de buscamper van Gabi erop uit in Brazilië. Toch mogen wij hier overnachten! Antonio regelt het voor ons! Via WhatsApp bedanken wij Gabi, die zich op een marathon voorbereidt, want wij vinden het super, dat wij ondanks hun afwezigheid van deze accommodatie mogen gebruik maken! De volgende dag trekken wij verder, passeren meerdere samenlevingsdorpen, waar inheemse groeperingen proberen een beter bestaan op te bouwen. De wind beukt wederom meedogenloos op de camper en onze oren moeten het alweer ontgelden! Het natuurgeweld stimuleert Jan door te rijden om de hoogvlakte te kunnen verlaten. In Itaporã vinden wij uiteindelijk een goed gesorteerde supermarkt met alles waar wij gebrek aan hebben. Wij zien in het buitengebied van Maracajú een Fazenda van de Familie Van der Vijver. Wij weten, dat ook in dit gebied zich Nederlanders hebben gevestigd. Bijzonder om een Nederlandse naam op een bord langs de route tegen te komen…De Rodovia Vital Brasil voert ons via de Serra de Maracajú naar Jardim met prima voorzieningen: goed geoutilleerde supermarkten en tankstations. Voor niets ons druk gemaakt, waar te kunnen shoppen…. Gelukkig kunnen wij hier tanken. Belangrijk om alles op peil te houden! 8 km verwijderd van Buraco das Araras bevindt zich Camping Seu Assis. Keurig schoon! In de rivier kan je zwemmen… Vogels , die wij eerder nog niet hebben gezien, verpozen zich op de camping. Wanneer wij ’s ochtends vroeg opstaan, begrijpen wij , waarom zij graag hier komen. Naast onze camper is hun voederplek en staat een bak met drinkwater…Het zijn prachtige vogels met een kuif…. Bare-faced Curassow ( Cracidae ). Om half acht arriveren wij bij het Araresort voor de rondleiding. Keurig op tijd! Stipt om 8 uur vertrekken wij in het gezelschap van 2 Braziliaanse vrouwen met Paula, onze gids naar de door erosie ontstane diepe kuil, waar de roodgroene ara’s huizen – Ara chloropterus -. Heerlijk, dat wij slechts met zijn vieren zijn! De 2 dames blijken zussen te zijn, die evenals Jan en Carla op twee achtereenvolgende dagen deze week jarig zijn en dit elk jaar samen vieren met een uitstapje. Puur toeval: verjaarspartijtje voor ons vieren… Grappig! Wij genieten van de uitleg van Paula, die biologie heeft gestudeerd, en heel veel informatie verstrekt. Na aan de ene zijde op het kijkplatform van dichtbij de ara’s in het zonnetje te hebben gadegeslagen, begeven wij ons naar de overkant, wat weer een heel ander beeld oplevert vanuit de schaduw. De silhouetten komen in de schaduw prachtig uit, terwijl wij aan de overkant volop van de kleuren hebben genoten! Onderin de diepe kuil leven kaaimannen, die zich bij tijd en wijle aan hun jongen tegoed doen. Een jonge kaaiman ligt zich in de diepte in het zonnetje te koesteren. De ara’s vliegen af en aan. Wij hebben geluk, want de broedtijd is reeds aangevangen. Het vrouwtje zit 29 dagen op het ei te broeden en wordt in de tussentijd door haar echtgenoot van voedsel voorzien. Een deel van de vrouwtjes zit reeds te broeden, maar nog niet allemaal. Er vliegt 1 geelblauwe ara – Ara ararauna-. Beide soorten zijn ARA; ARA plus ARA gaat samen De ara’s leven altijd als een stelletje! Blijven elkaar trouw. Voeden gezamenlijk hun jong op. Na de geboorte voedt pa zowel ma als het jong. Bij de geboorte is een jong kaal, krijgt later dons en pas met 3 maanden veren, waarna ze leren vliegen. Pa en ma blijven de eerste 3 jaar voor hen zorgen, waarna ze op eigen benen komen te staan… Hun lichaamstemperatuur is hoog: 40 / 41 graden Celsius, waardoor ze actiever zijn in de vroege ochtend als het nog redelijk koel is in verhouding. Dit is de reden, waarom wij vanochtend deelnemen aan de eerste toer. Reuze leuk om de ara’s zo actief bezig te zien! Het blijkt, dat ara’s ongeveer 60 jaar kunnen worden! Wanneer het vrouwtje of mannetje sterft, wordt de partner depri, eet en drinkt niet, waardoor de overgebleven ara snel sterft, na het overlijden van de partner. Paula leert ons, dat het grote verschil tussen papegaaien en ara’s is, dat papegaaien kunnen leren praten en ara’s niet! Vanwege de enorme droogte is er bij een grote boom water ter beschikking voor de ara’s, waar zij druk gebruik van maken en af en aan vliegen boven onze hoofden als wij het pad naar de entree en uitgang volgen. Wij kunnen ons hier in de vogelkijkhut zetten om vogels gade te slaan. Wanneer wij voldoende geduld hebben, zullen wij veel soorten vogels kunnen zien. Het wordt reeds warmer en warmer, waarom wij besluiten desondanks op weg te gaan naar Bonita, want als de regens aanvangen wordt de Pantanal ontoegankelijk. Bonita is op en top een toeristenoord, wat ons niet kan bekoren. Jan probeert in verschillende supermarkten groente en fruit te bemachtigen. Problematisch! Niet voorhanden! Het wemelt van de hotelletjes en logementen om van hieruit aan excursies deel te nemen. Men mag niet zonder begeleiding verschillende bezienswaardigheden in de omgeving bekijken tot ergernis van vele toeristen of liever gezegd Overlanders. Een schitterende omgeving tussen Bonita en Bodoquena. Twee toekans zitten aan onze linkerzijde in een boom! Bijzonder, want doorgaans signaleer je een toekan in zijn eentje. Onze eerste toekan met zo’n mooie grote oranje snavel! Jan heeft de toekans helaas niet opgemerkt en baalt hiervan. Buiten Miranda gaan wij op zoek naar het toegangshek van de compound Nucleo Servir A Vida, waar de Zwitserse Miriam en haar Braziliaanse echtgenoot Wagner de scepter zwaaien. Carla informeert hoe Wagner aan zo’n fraaie naam komt. Trots vertelt hij, hoe zijn moeder hem vernoemd heeft naar een vriend van haar. Hij voegt er aan toe, dat een Hollandse operazangeres heel goed Wagner vertolkt en dat hij haar prachtig vindt zingen. Wij hebben geen idee op wie hij doelt… De naam zegt ons niets. Wagners moeder is van inheemse afkomst, maar zij is in Bodoquena lang niet zo primitief opgegroeid als Wagners vader. Wagners vader is afkomstig uit een inheems dorp verderop langs de weg, richting Campo Grande. Wagners vader beheerst de oude gebruiken op landbouwgebied om in het levensonderhoud te voorzien en heeft deze kennis aan zijn zoon overgedragen. Met steun van de universiteit loopt er een project om de inheemse bevolking te stimuleren door voorbeeldfunctie en uitdragen van kennis, terug te keren naar het voedingspatroon van weleer, waaruit de gezonde bestanddelen worden belicht. Zelf deze producten verbouwen en verwerken, waardoor de levensstandaard wordt opgehoogd en de gezondheid verbetert. Wagner laat zien hoe hij verschillende soorten noten en zoete vruchten zonder pit in de vijzel fijnmaakt, erna op een houtvuur een brok kandij -verkregen door verwerking van suikerriet- intens verhit, waarna hij verschillende ingrediënten zal toevoegen. Kokosnoten worden geopend en ontdaan van de bast, nadat wij beiden van hem een kokosnoot als geschenk hebben gekregen om eerst de kokosmelk te drinken en daarna van het vruchtvlees te genieten door de kokos met een metalen lepel uit de bast te scheppen. Al doende leren wij… De duisternis valt en Wagner is nog lang niet klaar… Hij vindt het leuk om producten te verwerken en geeft er niet om, dat de bereiding veel tijd vergt, zegt hij. Wat een geduld! Een grote tegenstelling met onze maatschappij! Een paard schooiert rond onze camper, terwijl ganzen, kippen en een haan, een hond en heel veel vogels ons omringen. Wij keren naar onze camper terug, eten en gaan op tijd naar bed, want morgenochtend is het vroeg dag voor Mirjam, Wagner en Wagners vader… Wanneer wij wakker worden, hebben zij reeds mensen geïnstrueerd voor het werk op de farm. Het blijkt, dat het echtpaar met wie is doorgenomen, wat de inheemse gemeenschap komende week als steentje kan bijdragen aan de ontmoetingsdag, georganiseerd door de universiteit, reeds is vertrokken. Het is ons ontgaan: wij lagen nog op één oor! Duidelijk hoe verschillend ons leefpatroon is… De gewassen worden bewaterd. De afgevallen bladeren worden rond de bomen geveegd en verzameld om als compost te dienen. Grondwater is in de loop van de tijd spontaan weer zichtbaar en wordt naar bekkens geleid om landbouw in deze dorre streek te kunnen bedrijven. Knap, dat met zo’n grote inzet dit wordt bereikt! Het is echter hard werken! Mirjam bevestigt, dat het leven daadwerkelijk uit arbeid bestaat. Vrije tijd schiet erbij in, want in feite is er altijd iets te doen… Sap koken van vruchten om te verkopen… Creativiteit ontplooien om producten te ontwikkelen. Zij heeft als doel voor ogen de inheemse bevolking aan te moedigen een bestaan op te bouwen door de inheemse bevolking te laten zien wat zij met zijn drieën tot nu toe tot stand hebben gebracht in deze droge woestenij. Zij hebben mensen uit de inheemse dorpen uitgenodigd hun werk te volgen en hen te assisteren als zij daartoe bereid zijn. Beetje bij beetje hebben de inheemse mensen gezien, wat zij drietjes hebben bereikt. Hierdoor zijn sommigen bereid hun kennis uit te breiden en hun energie in het bewerken van de grond te steken. Dit werpt vruchten af. Het helpt en schept vertrouwen, dat Wagner en zijn vader een van hen zijn… Miriam en Wagner hopen op een sneeuwbaleffect… De inheemse bevolking is in feite moedeloos geworden van het gevecht om hun land, waar zij sinds eeuwen hebben geleefd,- soms als nomaden-, gejaagd en gevist hebben, vruchten hebben verzameld en de grond hebben bewerkt. Alcohol is een grote verleiding om aan de ellende te ontsnappen, maar maakt helaas vaak nog meer kapot. In de loop der tijd is hun bezit van hen afgenomen door aanvankelijk Europese veroveraars, maar in een later stadium door de rijken. De Terena’s hebben met eigendomsakten kunnen aantonen, dat de grond oorspronkelijk in hun bezit, is afgenomen. Hierdoor hebben zij hun land teruggekregen! Zij wonen op hun eigen grond in de gemeenschap Terenos ten westen van Campo Grande, maar ook in Miranda en andere plaatsen! Dit is echter een van de uitzonderingen… Wie heeft eigendomsbewijzen? De Braziliaanse grondwet erkent het onvervreemdbaar recht van inheemse volkeren op land, wat van oudsher in hun bezit is. Men verleent hen automatisch het permanent bezit van deze gronden. De praktijk is anders! Een formeel proces van afbakening is vereist vóór een Terra Indígenas (TI) volledige bescherming krijgt, wat vaak gepaard gaat met een langdurige juridische strijd. Zelfs na afbakening krijgen deze gebieden vaak te maken met illegale invasies door mensen, die oerbos ontginnen voor veeteelt of landbouw, mijnbouw- en houtkapbedrijven. Ongeveer een vijfde deel van het grondoppervlak van Brazilië is beschermd eigendom van inheemse groeperingen en wordt door hen bewoond. Er zijn slechts 3 van de 27 Braziliaanse deelstaten waar geen inheemse bevolkingsgroepen in TI wonen. Miriam is fel wanneer zij deze historie verhaalt. Zij voelt zich intens bij de zaak betrokken. Het is interessant om door haar deze zaak te horen belichten. Het werpt een ander licht op dat, wat wij onderweg aanschouwen. Voor wij vertrekken adviseert Miriam wat in de zuidelijke Pantanal de moeite waard is om te bezoeken. Wij zeggen dit bewonderenswaardig stel mensen vaarwel. Een bijzondere pleisterplaats!
[userId] => 347276
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5068128
[countryId] => 26
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 803
[author] =>
[cityName] => Miranda
[travelId] => 506620
[travelTitle] => Een overzee's avontuur
[travelTitleSlugified] => een-overzee-s-avontuur
[dateDepart] => 2016-10-10
[dateReturn] => 2017-08-27
[showDate] => no
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Brazilië
[countryIsoCode] => br
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/brazili,miranda
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/347/276_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => onderweg
)
[20] => stdClass Object
(
[username] => aboesje
[datePublication] => 2019-11-29
[title] => Copacabanategregend
[message] => Niet heel grote, wilde plannen vandaag en dat was maar goed ook. Wakker worden en blijven liggen gingen prima, bewegen wat minder en de wereld zag er toch wat doedelig uit. Dan is er niet veel keuze en na het ontbijt met een pilletje terug naar bed. Even liggen tot de wereld weer normaal voelt. Lekker rustig aan dan maar. Die paar meter lopen naar het plein ging top, dus de Uber gepakt naar de hippiefair. En wat er toen gebeurde:
- de fair was er niet ivm het toch wel natte weer
- ik kon m gewoon niet vinden.
Om er niet voor doedel te zijn heb ik een tijdje de straatjes en winkeltjes daar (achter Ipanema) bekeken en heb gang gezet naar een vegan sushirestaurant. Bleek een aardige tippel te zijn maar eigenlijk was dat wel lekker. Ipanema heb ik eergisteren al op het strand gelopen, nu achterlangs ook. Op naar Copacabana. Want in Rio "moet" je daarheen en het was gewoon te nat en te bewolkt voor helicopter of hanggliding of het grote beeld. Dan Copacabana dus. Ergens had ik me voorgenomen die boulevard gewoon helemaal te lopen. Het is maar een paar km en waarom niet? Al die veel te lekkere braziliaanse koekjes een klein beetje compenseren...
Maar van dat flauwe lauwe regentje werd t steeds natter. Echt heel nat. In die zin dat er geen mens meer op het strand was en er meer ponchos dan drank werden aangeboden. Toch maar de uber bellen dan? Nah, nog éven. En nog even en nog even en nu is het nog maar 2 posten... En de ponchoverkopers boden hun waar niet eens meer aan maar begonnen te lachen. Ja vriend, ik weet t, hier is geen redden meer aan. Met het eind van het strand op een paar 100m was de zaak behoorlijk uitgestorven. Geen mensen meer, geen politie meer, amper autos. En ja, dan moet je over andere dingen gaan nadenken. Is dit slim? Is dit veilig? Wat zou ik een ander adviseren? Hoe belangrijk is trots? Ik bestelde maar ter plaatse een Uber en zag dat Copacabana al klaar was. Sterker nog; ik hqd half Leme er al bij...
Met enige gepaste trots kan ik mu wel zeggen dat ik bijna heel Leblon, heel Ipanema, heel Copacabana en half Flamengo en half Leme heb belopen. En er zeik-en zeiknat van ben. Uit medelijden met de chauffeur zelfs maar mn hqnddoek op zn bank neergelegd zodat ik niet teveel op zn bekleding zou druppen.
In het hostel gauw een warme douche, een telefoontje en eten besteld. En dan *poef* is de dag alweer om.
Morgen de laatste, morgenavond vlieg ik weer terug.
Hoewel ik op zich graag naar het beeld zou willen voorspelt het weer dat ik daar niets aan heb, dus dan een museum dat hier zit, en de gekleurde trappen. Maar hopelijk is het mogelijk om te hanggliden, dat lijkt me echt heel gaaf. Ik vrees alleen dat ik er maar niet op moet rekenen en zal me gelukkig prijzen als ik morgen fit op sta. Tas pakken, hier bewaren ze 'm. En dan begint de terugreis!
Maar wat een toffe stad is het. Voelt totaal niet onveilig, maar veel te zien. Net jammer van het weer maar het is beter dan in NL. Dus niets te klagen.
[userId] => 423379
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5067909
[countryId] => 26
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 309
[author] =>
[cityName] => Rio de Janeiro
[travelId] => 524764
[travelTitle] => Stedentripje Rio
[travelTitleSlugified] => stedentripje-rio
[dateDepart] => 2019-11-20
[dateReturn] => 2019-12-01
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Brazilië
[countryIsoCode] => br
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/brazili,rio-de-janeiro
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/423/379_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => copacabanategregend
)
[21] => stdClass Object
(
[username] => aboesje
[datePublication] => 2019-11-28
[title] => 396 meter de lucht in
[message] => Dat is best een eind...
Eigenlijk zou ik vroeg gaan, een Uber nemen en via de hippiefair en Copacabana naar de sugarloafmountain gaan, maar na het nodige uitslapen, lekker aan de telefoon hangen en keutelen liep dat anders. Ik ben niet meteen de Uber ingestapt maar heb even wat gelopen. Duurde niet heel lang of ik kwam bij een park uit waat wel heeeeel veel katten liepen. Overal voer, slaapplaatsjes, hartverwarmend.
Niet heel veel verder was er ineens een strand, dat bleek ook heel fijn te lopen dus voordat ik eindelijk in de Uber stapte heb ik half Praia de Flamenco afgelopen. Eigenlijk wilde ik nog wel door, maar het verkeer werd zo onoverzichtelijk en de route zo onlogisch dat ik er een beetje klaar mee was en verder met Uber ben gegaan. Bleek een klein stukje, maar om te lopen nog een heel eind.
Het kaartje dat ik voor Sugarloaf had gekocht was een fastpass. Dat heeft een heel eindje gescheeld in wachten en ik kreeg op de koop toe nog een drankje.
Het eerste stuk was redelijk spannend, zo'n kar hangt niet stil en het zijn alleen staanplaatsen. Eenmaal onderweg was het geheel veel stabieler en begon het vergapen aan de mooiste vergezichten. Over een padje door wat bossages heen, uiteraard de nodige dranktentjes en zo kon je een heel rondje maken. Super!
Het 2e deel ging nog sneller en het uitzicht leek surrealistisch. Uitzicht op het vliegveld met de startbaan precies op de berg gericht gaf heel tof zicht op de vliegtuigen. Een plek die niet snel verveelt en ik heb er de nodige tijd doorgebracht. Het uitzicht liet ook nog een klein strandje zien aan de voet van de berg, dus eenmaal beneden heb ik dat opgezocht. En dan ineens is het donker....
Nog een boodschapje gedaan, eten besteld en op wonderbaarlijke wijze is het ineens 2uur....
Oei....
[userId] => 423379
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5067878
[countryId] => 26
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 239
[author] =>
[cityName] => Rio de Janeiro
[travelId] => 524764
[travelTitle] => Stedentripje Rio
[travelTitleSlugified] => stedentripje-rio
[dateDepart] => 2019-11-20
[dateReturn] => 2019-12-01
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Brazilië
[countryIsoCode] => br
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/brazili,rio-de-janeiro
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/423/379_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => 396-meter-de-lucht-in
)
[22] => stdClass Object
(
[username] => aboesje
[datePublication] => 2019-11-27
[title] => Travelmodus: on
[message] => Eindelijk, wakker worden en je goed voelen. Onmiddelijk gevolgd door "maar de bagage" en veel te vroeg wakker dus nog zo gaar als een zelfgebakken cake. Maar weer wel met zin in de dag en dat was in Paraty niet.
Uber never lets down dus ik was in geen tijd weer op het vliegveld en na heel veel zoeken, kastjes en muren was daar EINDELIJK mijn tas. Als de bliksem weer terug naar het hostel en daar eindelijk schone kleren aangetrokken. En daar ging bij het ontbijt al watermeloen overheen. Waarom ook niet...
Om nog wat meer te zennen vertrokken naar de botanische tuinen, goede keus! Ze leken klein maar de realiteit is dat het zeer divers was, netjes onderhouden en "af". Heel grote vissen in de vijver, schildpadden, gekko's en aanverwanten, vlinders en niet te vergeten aapjes. Heb vakkundig geprobeerd om alles dat kind en met name schoolklas was te ontwijken en zo lekker in de rust te blijven. Deed goed!
Wat minder goed deed was de daarop volgende pizza in een vegan tent in Leblon. Het klonk allemaal even lekker, maar smaakte niet zo en viel nog minder lekker.
Het grote voordeel van dat tentje was dat het vlakbij Ipanema is. Het Grote Strand. Heerlijk. Gewoon heerlijk. Niet zwembaar want die golven zijn enorm, maar wat een varieteit aan mensen. Na verbrand en wel de 4 km over het strand en door het water te hebben gelopen sloeg de schemer in en kon ik perfect aansluiten op een uitkijkpunt. Prachtig.
Just love Rio
[userId] => 423379
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5067839
[countryId] => 26
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 344
[author] =>
[cityName] => Rio de Janeiro
[travelId] => 524764
[travelTitle] => Stedentripje Rio
[travelTitleSlugified] => stedentripje-rio
[dateDepart] => 2019-11-20
[dateReturn] => 2019-12-01
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Brazilië
[countryIsoCode] => br
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/brazili,rio-de-janeiro
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/423/379_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => travelmodus-on
)
[23] => stdClass Object
(
[username] => aboesje
[datePublication] => 2019-11-26
[title] => Blij om te vertrekken
[message] => Want vertrekken uit Paraty betekent aankomen in Rio en dat is hopelijk allemaal wat minder prehistorisch. Ben ook wel echt een beetje klaar met Paraty, niet omdat het stadje niet fijn is maar omdat ik het wel gezien heb. Ik heb vannacht ondanks de herrie weer lang geslapen en zowaar, met mijn dikke achterwerk het matras volkomen geplet zodat het echt niet meer comfortabel was.
Nog een keer door het stadje naar de turk, daar weer een goede falafel gegeten die net op tijd klaar was, koekjes gehaald en de bus weer in. Wederom geen straf. De enige straf was weten dat ik om 18.00 aan zou komen en de verlorenbagagebalie om 18.00 zou sluiten en die toch een goeie 20 min uit elkaar liggen.
In de bus ook Uber weer geinstalleerd, leuk maar met verschillende simkaarten echt niet heel handig. Het leek gelukt, tot ik de Uber wilde bestellen en per se niet contant de ritten mag betalen omdat ik een bepaald nr niet heb. Laat het me samenvatten: zonder creditcard was het domweg nooit gelukt.
Aankomen bij het hostel was de beste verrassing tot dusver. Kraaknetjes, comfortabel en schoon. In het eigen restaurant bleken ze helaas miets vegans te hebben, maar Uber Eats komt gewoon bezorgen wat je wilt. Een vegan broodje hamburger met patat
[userId] => 423379
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5067815
[countryId] => 26
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 316
[author] =>
[cityName] => Rio de Janeiro
[travelId] => 524764
[travelTitle] => Stedentripje Rio
[travelTitleSlugified] => stedentripje-rio
[dateDepart] => 2019-11-20
[dateReturn] => 2019-12-01
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Brazilië
[countryIsoCode] => br
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/brazili,rio-de-janeiro
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/423/379_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => blij-om-te-vertrekken
)
[24] => stdClass Object
(
[username] => aboesje
[datePublication] => 2019-11-25
[title] => Verwende glamper
[message] => Zo ga ik mezelf hier zien in Paraty.
Gisteren heb ik maar heel weinig geschreven, vandaag wat uitgebreider.
Het was een zeer prima busrit van Rio naar Paraty. Paraty is een stadje waar ik volgens "de sites" écht heen moest en google bevestigde dat. Ik heb wel lang getwijfeld, wordt het het een of het ander, maar uiteindelijk de knoop gehakt en een hostel geboekt.
De reis van iets minder dan 170km duurde 4.20u (ofzo) en dat was te doen. Nog moe van Parijs ook eerlijk gezegd dus zodra het kon was het een kwestie van gordel om, knieen in de andere gordel en dan is het net een hangmatje dus heerlijk liggen tukken. Af en toe door elkaar geschud, af en toe naar buiten kijken, veel zitten appen.
Bij het binnenrijden van Paraty werd ik blij verrast, het dorp ziet er écht tof uit. Doet wat portugees aan, erg stijlvol en gezellig. Lopend naar het hostel, doodeng. Er was een voetbalmatch en er werd ruim vuurwerk gestoken. Voor de helderheid: ik houd niet van vuurwerk. Ik ben bang voor vuurwerk. Neurotisch gewoon.
Maar -uiteraard- op de plaats van bestemming gekomen en daar bleek dat het vuurwerk een voorbode was van tegenslag. Ik ben niet verwend, heb geen smetvrees, maar dit was *niet* ok. Echt niet. Ik ging bijna over mn nek van de schimmelstank, die ook goed zichtbaar was. Er was niet 1 matras dat ik zelfs maar wilde aanraken en ik ben na een kwartiertje "is het prikkelbaarheid, vermoeidheid of echt shit" naar de receptie teruggegaan om om een oplossing te vragen.
Ze zijn meegelopen, vonden er niets mis mee. Maar ik kon een andere kamer krijgen. Zelfde verhaal. Derde ook. Laatste optie: een leegstaande kamer. Wc en douche iets verder op de gang. Ook niet fraai maar the best of the worst. En intussen naarstig zoeken naar een andere accomodatie maar het was al te laat.
Gauw weer het dorp in gegaan, de match was over en het dorp trok. Supergezellig, overal terrasjes en ver gelopen, beetje ronddwalen, me wederom heel hard realiserend dat ik ineens oud en gesetteld ben en hier eigenlijk wel heel veel liever samen ben. Zowaar tandpasta weten te scoren op de terugweg en dat stemt een mens optimistischer. Vol goede moed weer naar het hostel om er achter te komen dat er geen water meer is. In flessen dan? Nee, ook niet. Maar het duurt maar een paar uur. Als mijn deur geen schuifdeur was geweest had ik er wellicht mee geslagen, man man man, die kon er niet meer bij.
Toch wonderwel goed geslapen en vroeg wakker, maar allez. Nieuwe dag, nieuwe kansen. En eindelijk met tandpasta poetsen! (Ofwel hoe sommige dingen een obsessie worden).
Het water was nog steeds stuk.
Maar het ontbijt had koffie dus leek het me een goed plan eerst koffie te drinken, fruit te eten -onder het genot van een zeer prima uitzixht- en daana de innerlijke boze heks te laten ontploffen over dat als ze ontbijt hebben er ook water moet zijn en ik dat dus NUUUUU wil hebben. Met mijn meest lieflijke kop gevraagd wanneer ze dachten dat het gemaakt zou zijn en het antwoord verbaasde me. "Werkt het nog niet? Ik loop even mee, het zou goed moeten zijn" en dat was het nu ook. En warm water beste kerel? Zit dat er ook in of wordt het blauwbekken in dat schimmelhok hier? Kijk zo werkt het, roep gerust als je vragen hebt.
Ja en dan is een hete douche en vooral heel veel tandpasta heel lekker.
Met hernieuwde moed het stadje weer in, want kleren moeten er komen. En dat viel niet mee. Ik houd al niet van kleding kopen en dat werd alleen erger. Wat een toeristenmeuk en hoezo is er geen ondergoed te koop? WAT HEB JE ZELF AAN JE KONT DAN?
Uiteindelijk wist een sympathieke dame bij een drogist wel te vertellen waar ik misschien zou kunnen slagen en warempel.
Ook een rok en een shirt gescoord, wat een feest. Niet om aan te zien maar dat is de rest ook al lang niet meer.
Een zwempak om het feest compleet te maken maar t water is zo goor dat ik dat heel snel weer voor gezien houd. En zo blij met een onderbroek, wat een verwende glamper he... (glampen = glamour kamperen)
De rest van de dag "vermaak" ik me met ronddwalen. Het stadje is echt heel tof, heel erg mooi, en grote kans dat het door de omstandigheden komt maar de "klik" is er niet zo erg.
Ik ga de busreis voor morgen boeken en een hapje doen bij een restaurantje. En dan maakt een belletje met mn lief wel veel goed.
Terug in t hostel ga ik even liggen, batterij opladen van mijn telefoon.
En van mezelf want ondanks een enorme herrie besluit ik er niet meer uit te komen.
[userId] => 423379
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5067799
[countryId] => 26
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 265
[author] =>
[cityName] => Parati
[travelId] => 524764
[travelTitle] => Stedentripje Rio
[travelTitleSlugified] => stedentripje-rio
[dateDepart] => 2019-11-20
[dateReturn] => 2019-12-01
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Brazilië
[countryIsoCode] => br
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/brazili,parati
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/423/379_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => verwende-glamper
)
[25] => stdClass Object
(
[username] => aboesje
[datePublication] => 2019-11-24
[title] => Omdenken voor gevorderden
[message] => Ja of vergevorderden zelfs.
Na een heeeeeel kort nachtje stond om 5:30 de taxi klaar om terug te gaan naar het vliegveld. Toevallig waren er ook 2 fransmannen in het hostel die dezelfde vlucht moesten hebben, dus dat kwam goed uit. HEEL goed mag ik wel zeggen want als snel vroegen ze waar de rest van mn bagage was. Door naar Rio, zei ik nog. Omdat dat in Parijs zo is afgesproken.... Vol meelij keken ze me aan. "Dat hebben ze tegen ons ook gezegd maar mooi dat het afgehaald moest worden". "Beter ga je eerst kijken of je bagage wel mee is".
Ik schat dat het een ruim half uur geduurd heeft voor duidelijk was dat het kwijt was. Bij Royal Air Maroc misschien, maar die zijn er niet. Vlieg gewoon naar Rio, daar lossen ze het wel op.
Je zou toch verwachten dat als ze eens iets heeeel doms tegen je zeggen dat gewoon indruk maakt en je niet meer luistert... Maar dat deed ik wel dus ik stond in Rio en mijn bagage in Sao Paulo. En zie dan eens te krijgen...
Na heel veel gedoe, vijven en zessen wordt het naar het hostel gebracht waar ik over 2 nachten heen ga.
Dus.
Heb ik niets.
1 nachtje is te doen, maar meer dan genoeg. Ik heb voor het laatst tandpasta aangeraakt toen ik uit Parijs vertrok. Ik heb niet eens een schone onderbroek
[userId] => 423379
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5067716
[countryId] => 26
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 224
[author] =>
[cityName] => Parati
[travelId] => 524764
[travelTitle] => Stedentripje Rio
[travelTitleSlugified] => stedentripje-rio
[dateDepart] => 2019-11-20
[dateReturn] => 2019-12-01
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Brazilië
[countryIsoCode] => br
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/brazili,parati
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/423/379_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => omdenken-voor-gevorderden
)
[26] => stdClass Object
(
[username] => aboesje
[datePublication] => 2019-11-23
[title] => Neeeeeeeeeeeee dat meen je niet....
[message] => Tijdens het boeken dacht ik nog "vliegen om 12u, dat is niet verkeerd, kan ik op het gemakje naar het vliegveld". Even terugrekenen dan: 2,5 uur vantevoren aanwezig zijn (9.30), ruim een uur van hostel naar vliegveld (8.00), eten, douchen, zooi meenemen, snoozen (7.00).
Dus kwam er op een nieuwe bij om middernacht (wakkerrrr), een ander terug om 2.00 (wakkerrrrr) en vond ik om 4.00 dat ik me verslapen had en daarmee begon "snoozen".
7.15 aan t ontbijt: maar de zaal ging pas 7.30 open dus dat kon niet. En ik mocht ook nog geen koffie pakken. En dat gaat dan precies een stapje te ver. Zet die slaapzaal op stelten, zet er een bed neer waar ik amper in pas, maar kom gewoon niet. aan. mijn. koffie. Nooit. Dus die bak was gauw geregeld.
Maar goed ook: eenmaal onderweg bleek maps er weer een eigen waarheid op na te houden en waze wil maar geen voetgangers helpen. Dus na een fiks stukje lopen de eerste metro ingestapt die ik zag en opgezocht hoe ik ookalweer bij de Orlybus kon komen. Was maar 3 kwartier ofzo. De bus ging wel voorspoedig; na nog een half uur het vliegveld bereikt. Nette verbinding zo!
Royal Air Maroc was met de instap etc allemaal netjes, als je buiten beschouwing laat dat gate 23 en 32 niet dezelfde zijn. En dan weer de lucht in, lekker! Naast iemand die flink aan de snotter was, maar allez, lekker veel turbulentie en een rammelbak als vliegtuig is wel leuk.
De overstap was haasten, heel hard haasten. De rij bij security groot en het boarden was al begonnen. Maar toch op tijd, al leek het wel een beetje border security zo, snelwandelen op 't vliegveld.
Het vliegtuig van Casablanca naar Sao Paulo kan ik maar 1 ding van zeggen. *jank*
Welk stuk ongeluk heeft er besloten dat er een zitplaats is waar geen raam zit?! WHY??? WHY ME????
Het halve vliegtuig zit te pitten en degene die obsessed is met naar buiten kijken heeft geen raam. En ook niet dat er geruild kan worden ofzo... dus dan maar leuning achterover (tegen mijn principes) en hoofd tussen raam en leuning, dan kan ik nog een beetje achteruit kijken. Wat een ellende eej, en ik alle sites maar af om dit soort ongein te voorkomen. En dan duurt een vlucht ineens lang hoor... 4 films gekeken en wat me op beide vluchten nogal verrast is het goede eten. Chapeau! Eens géén paddestoelenprutje maar gewoon rijst met broccoli, wortel, aubergine, peterselie en rauwkost met fruit en een broodje. En alles vegan, mag in de krant dat dat goed ging!
Opgehaald worden van t hostel viel niet helemaal mee door file, en dat middenin de nacht... Maar ben er gekomen! Zeer aardige hosts, t is gewoon een omgebouwde garage..
Maar t bed lijkt lekker te liggen en ik ga het ook maar meteen uittesten want over 5 uur weer op. Door naar Paraty!
[userId] => 423379
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5067671
[countryId] => 26
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 252
[author] =>
[cityName] => São Paulo
[travelId] => 524764
[travelTitle] => Stedentripje Rio
[travelTitleSlugified] => stedentripje-rio
[dateDepart] => 2019-11-20
[dateReturn] => 2019-12-01
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Brazilië
[countryIsoCode] => br
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/brazili,so-paulo
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/423/379_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => neeeeeeeeeeeee-dat-meen-je-niet
)
[27] => stdClass Object
(
[username] => Rinaopreis
[datePublication] => 2019-11-08
[title] => Gracias y Hasta Luego
[message] => Onze rondreis door het grote Argentinië heeft met zijn vele verschillende klimaten en landschappen, van het gigantisch hoge Andes gebergte tot vlakke pampa en van de Atlantische- tot de Grote Oceaan een geweldige indruk op ons achter gelaten. Zoveel verschillende mensen, sferen en landschappen. Door de vele Europese invloeden en het klimaat dat lijkt op dat van Europa, maar dan ondersteboven en dan met het Zuid Amerikaanse sausje erover en alles net wat extremer en grootser was het een land waar we ons snel vertrouwd voelden.
Als onze kennis van de Spaanse taal nog wat beter was geweest hadden we er nog wat gemakkelijk doorheen gekomen en minder misverstanden gehad.
Inmiddels zijn we in Brazilië waar via Foz do Iguaçu en Rio de Janeiro nu toch echt de terugweg naar huis onvermijdelijk is.
Nog even genietend van de zon bedenken we ons wat zaken die ons in Argentinië zijn opgevallen en typisch Argentijns zijn:
Allereerst het eten en drinken wat een grote hoofdrol speelt en altijd heel veel is.
- Assado, bbq met lamsvlees aan het spit
- Veel kaas
- Yerba Maté, de nationale thee
- Malbec en Torrontes wijnen
- Cervesa, met in de uitspraak een B ipv een V. Merken als Quilmes,
Imperial, Patagonia en Salta
- Bife de lomo en chorizo
- Empanadas
- Heerlijke cappuccino
- Veel zoetigheid
- Dolce de leche, een karamel achtige zoete pasta
- Croissants met een plaklaag
- Koffie in zakjes, zoals een theezakje
En altijd pas laat eten, want vanaf 21:00 wordt het pas druk in de restaurants.
Wat opmerkelijke punten van de hotelkamers, die overigens allemaal prima waren:
- Enkel laags toiletpapier (toch niet echt handig)
- Een bidet (wat dan logisch is met dat toiletpapier)
- Douchen in bad
- Ouderwetse draaiknoppen op de kraan
- Grote bedden
En tot slot nog wat ons in het straatbeeld is opgevallen:
- Veel wind, behalve in het Noorden
- Er wordt weinig Engels gesproken
- Overal paarden
- Veel honden, zowel met als zonder baas
- Veel moderne, voornamelijk Franse auto's maar ook hele oude
barrels
- Hetzelfde geldt voor de huizen waar de meest mooie naast
vervallen krotten staan
(Dit geeft wel weer dat er nog veel arme mensen zijn die het, nog meer dan de gemiddelde Argentijn, moeilijk hebben met de bijna constante economische crisis in dit land)
- Veel auto's hebben getinte ramen
- De politieposten controleren of je wel altijd je lichten aan hebt en
je gordel draagt, maar verder maakt de staat van je voertuig niet uit
- Voorrangsregels? Die zijn niet duidelijk, ook voor de locals niet
- Ze stoppen niet voor een zebra
- Bumperkleven vlak voor het inhalen is hier een gevaarlijke
gewoonte.
Maar over het algemeen is het een rustig, gemoedelijk straatbeeld zonder hele chaotische taferelen.
Wat hebben we toch een hoop gezien in zoveel verschillende gebieden. We gaan naar huis met een heleboel foto's maar vooral vele ervaringen rijker en vol mooie herinneringen.
We denken terug aan Buenos Aires waar we in een beginnende lente genoten in vele diverse wijken van arm tot kleurig met mooie klassieke gebouwen en veel bomen.
Daarna rondreden in het ruige, desolate landschap van Patagonië waar het altijd hard waait, meer schapen dan mensen wonen en daarnaast nog Nañdu's en Guanaco's rondwandelen. Met Peninsula Valdez en haar grote zeedierenrijk met de prachtige walvissen en leuke pinguïns en als hoogtepunt het zwemmen met de zeerobben.
Ushuaia waar we ineens met jas, muts en handschoenen in de sneeuw stonden, naar het eind van de wereld voeren en een pittige, maar prachtige wandeling door Tierra del Fuego maakten.
El Calafate met de indrukwekkende ijsbergen en gletsjers waar we zelfs nog overheen liepen.
Dan ineens naar het warme Cordoba waar we op een geweldige estancia te paard het echte gaucho leven beleefden en ons nog waagden aan een potje polo.
Het nog warmere en hoog gelegen Salta en Cafayate waar we met de auto een tocht maakten door de imposante diversiteit aan indrukwekkende bergen, tussen de wijngaarden verbleven, de mooie gebouwen in de stad bekeken en het museum met het bizarre verhaal van de geofferde mummies hebben bezocht.
Met een grote omweg naar de Iberá Wetlands waar we wat tegenslag hadden door onder andere de regen, maar wel eindelijk de leuke Capibara in het wild hebben gezien.
En tot slot de warme, vochtige, tropische jungle bij de Iguazú/Iguaçu watervallen die zowel van de Argentijnse als de Braziliaanse kant een uniek, geweldig schouwspel zijn.
We hebben genoten van weer een stuk prachtige diverse natuur van deze aarde, de andere cultuur in dit land en weer bijzondere beestjes gezien en zijn blij dat we dit alles hebben mogen ervaren.
En tegelijk anderen een beetje mee hebben kunnen laten genieten.
Adiós Argentina!
[userId] => 376422
[photoRevision] => 5
[reportId] => 5067065
[countryId] => 26
[pictureCount] => 1
[visitorCount] => 2078
[author] =>
[cityName] => Foz do Iguaçu
[travelId] => 524480
[travelTitle] => Naar het eind van de wereld en terug
[travelTitleSlugified] => naar-het-eind-van-de-wereld-en-terug
[dateDepart] => 2019-10-11
[dateReturn] => 2019-11-09
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Brazilië
[countryIsoCode] => br
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/122/949/599_640x480.jpg?r=1
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/376/422_50x50.jpg?r=5
[titleSlugified] => gracias-y-hasta-luego
)
[28] => stdClass Object
(
[username] => ireneopreis
[datePublication] => 2019-11-05
[title] => Een missie in San Ignacio
[message] => De avond tevoren hadden we een hostel gereserveerd, niet zover van het busstation, gelukkig maar want het was ontzettend heet. En ook gelukkig: het bleek een heel leuke bungalow te zijn. Allebei een eigen kamer, alles goed schoon en zo te zien een keertje geen loshangende elektriciteitsdraden ...
We zijn hier om de missieposten te bezoeken, ruïnes van 17de eeuwse jezuïetenkerken en -kloosters. Geen tempels Eugenie, dan dit maar!
Op drie plekken in de buurt bevinden zich, in meerdere of mindere mate van verval,
van deze bezienswaardigheden.
We gaan ook een dagje de grens over want in Paraguay zijn er nog meer. Erg interessant allemaal maar dan is dat wel weer voldoende, we gaan verder. De regen ontvluchten die ons de laatste avond en nacht teistert en die Conny's verjaardag somber laat beginnen (mijn gezang maakte natuurlijk weer véél goed).
[userId] => 278388
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5066893
[countryId] => 26
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 210
[author] =>
[cityName] => Bonito
[travelId] => 524432
[travelTitle] => Brazilië en Argentinië
[travelTitleSlugified] => brazili-en-argentini
[dateDepart] => 2019-10-16
[dateReturn] => 2019-11-20
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Brazilië
[countryIsoCode] => br
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/brazili,bonito
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/278/388_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => een-missie-in-san-ignacio
)
[29] => stdClass Object
(
[username] => ireneopreis
[datePublication] => 2019-11-03
[title] => Eerste dagen in Argentinië, Puerto Iguazu
[message] => Tsjee wat een hondenweer toen wij Brazilië verlieten ... eerst heel harde wind, we werden compleet gezandstraald toen we even over straat liepen. Tijdens de lunch begon het te hozen en dat duurde wel een poos. Uiteindelijk zijn we gehuld in regenhoezen en onder de plu toch maar naar het busstation gehobbeld.
In een stadsbus naar de grens, een ritje van zo'n 20 kilometer. We moeten met bagage en al eruit naar de passencontrole, we kregen wel een bonnetje voor de volgende bus.
Na 20 minuten kwam die en reden we naar de Argentijnse immigratie. Weer alles eruit maar deze bus wachtte en bracht ons naar het busstation van Puerto Iguazu. Hier was ook wel wat stormschade en alles was zeiknat maar het regende niet meer dus: Welkom in Argentinië!
Hoeveel watervallen kan een mens hebben? Nou heeeel veel van déze soort!
We hadden tijdens de wandeling steeds een ander uitzicht op de kilometers brede bovenkant. Het water raasde en donderde met veel kabaal naar beneden, wat een natuurgeweld, prachtig!
Het was weer een geweldige dag, nu aan de Argentijnse kant van dezelfde waterval.
Zaterdag zijn we weer eens naar het busstation gesjouwd, tijd voor nieuwe avonturen verder Argentinië in.
[userId] => 278388
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5066690
[countryId] => 26
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 218
[author] =>
[cityName] => Bonito
[travelId] => 524432
[travelTitle] => Brazilië en Argentinië
[travelTitleSlugified] => brazili-en-argentini
[dateDepart] => 2019-10-16
[dateReturn] => 2019-11-20
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Brazilië
[countryIsoCode] => br
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/brazili,bonito
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/278/388_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => eerste-dagen-in-argentini-puerto-iguazu
)
)
)
[_currentPageNumber:protected] => 2
[_filter:protected] =>
[_itemCountPerPage:protected] => 15
[_pageCount:protected] => 4
[_pageRange:protected] => 10
[_pages:protected] => stdClass Object
(
[pageCount] => 4
[itemCountPerPage] => 15
[first] => 1
[current] => 2
[last] => 4
[previous] => 1
[next] => 3
[pagesInRange] => Array
(
[1] => 1
[2] => 2
[3] => 3
[4] => 4
)
[firstPageInRange] => 1
[lastPageInRange] => 4
[currentItemCount] => 15
[totalItemCount] => 60
[firstItemNumber] => 16
[lastItemNumber] => 30
)
[_view:protected] =>
)
[breadcrumb] =>
>
Reisverslagen
[styleSheet] => https://cdn.easyapps.nl/578/css/style.css
)