Zend_View Object
(
[_useViewStream:Zend_View:private] => 1
[_useStreamWrapper:Zend_View:private] =>
[_path:Zend_View_Abstract:private] => Array
(
[script] => Array
(
[0] => /srv/www/tl-www/website/application/layouts/scripts/
[1] => /srv/www/tl-www/website/application/layouts/scripts/
[2] => /srv/www/tl-www/website/application/modules/home/views/scripts/
[3] => ./views/scripts/
)
[helper] => Array
(
)
[filter] => Array
(
)
)
[_file:Zend_View_Abstract:private] => /srv/www/tl-www/website/application/layouts/scripts/home/bodyReports.phtml
[_helper:Zend_View_Abstract:private] => Array
(
[HeadMeta] => Zend_View_Helper_HeadMeta Object
(
[_typeKeys:protected] => Array
(
[0] => name
[1] => http-equiv
[2] => charset
[3] => property
)
[_requiredKeys:protected] => Array
(
[0] => content
)
[_modifierKeys:protected] => Array
(
[0] => lang
[1] => scheme
)
[_regKey:protected] => Zend_View_Helper_HeadMeta
[_container:protected] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[1] => stdClass Object
(
[type] => name
[name] => robots
[content] => noindex,follow
[modifiers] => Array
(
)
)
)
)
[_registry:protected] => Zend_View_Helper_Placeholder_Registry Object
(
[_containerClass:protected] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container
[_items:protected] => Array
(
[Zend_Layout] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[content] =>
Recente reisverslagen uit Granada
)
)
[Zend_View_Helper_HeadMeta] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[1] => stdClass Object
(
[type] => name
[name] => robots
[content] => noindex,follow
[modifiers] => Array
(
)
)
)
)
[Zend_View_Helper_HeadLink] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
)
)
[Zend_View_Helper_HeadScript] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/ui/exampleHintText.js
)
[source] =>
)
[1] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.mousewheel.js
)
[source] =>
)
[2] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/json2.js
)
[source] =>
)
[3] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.cycle.lite.js
)
[source] =>
)
[4] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.jscrollpane.min.js
)
[source] =>
)
[5] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery-ui-1.8.16.custom.min.js
)
[source] =>
)
[6] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tagify.js
)
[source] =>
)
[7] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/local/jquery.validationEngine-nl.js
)
[source] =>
)
[8] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.validationEngine.js
)
[source] =>
)
[9] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.fileupload.js
)
[source] =>
)
[10] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.iframe-transport.js
)
[source] =>
)
[11] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tools.min.js
)
[source] =>
)
[12] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.prettyPhoto.js
)
[source] =>
)
[13] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.ba-dotimeout.min.js
)
[source] =>
)
[14] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.store.js
)
[source] =>
)
[15] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.cookie.js
)
[source] =>
)
[16] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.miniColors.js
)
[source] =>
)
[17] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tmpl.js
)
[source] =>
)
[18] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.textCounter.js
)
[source] =>
)
[19] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.rotate.js
)
[source] =>
)
[20] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.easyBGResizer.js
)
[source] =>
)
[21] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/external/aurigma/aurigma.uploader.js
)
[source] =>
)
[22] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/external/aurigma/aurigma.uploader.installationprogress.js
)
[source] =>
)
[23] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/external/aurigma/local/aurigma.uploader.nl_localization.js
)
[source] =>
)
[24] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.ad-gallery.js
)
[source] =>
)
[25] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/gmaps.js
)
[source] =>
)
[26] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/googleMapsNew.js
)
[source] =>
)
[27] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/entity/Callback.js
)
[source] =>
)
[28] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/entity/Entity.js
)
[source] =>
)
[29] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/setup.js
)
[source] =>
)
[30] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery-example.js
)
[source] =>
)
[31] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tooltip.min.js
)
[source] =>
)
[32] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/local/jquery.ui.datepicker-nl.js
)
[source] =>
)
[33] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/bas.js
)
[source] =>
)
[34] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/team.js
)
[source] =>
)
)
)
[Zend_View_Helper_InlineScript] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/tmpl.min.js
)
[source] =>
)
[1] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/load-image.min.js
)
[source] =>
)
[2] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/bootstrap.min.js
)
[source] =>
)
[3] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.iframe-transport.js
)
[source] =>
)
[4] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.fileupload.js
)
[source] =>
)
[5] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.fileupload-ui.js
)
[source] =>
)
[6] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/fileUploadCustomSettings.js
)
[source] =>
)
[7] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.timeago.js
)
[source] =>
)
[8] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/local/jquery.timeago.nl.js
)
[source] =>
)
[9] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/fileuploader.js
)
[source] =>
)
[10] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/entity/upload.js
)
[source] =>
)
[11] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/classes/SortableEntities.js
)
[source] =>
)
[12] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/unoslider.js
)
[source] =>
)
[13] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/shop.js
)
[source] =>
)
[14] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/classes/PortalTicker.js
)
[source] =>
)
[15] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/afterLoading.js
)
[source] =>
)
[16] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/commentValidation.js
)
[source] =>
)
[17] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/clubs.js
)
[source] =>
)
)
)
[Zend_View_Helper_HeadTitle] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] => -
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[0] => Reisverslagen over Granada
[1] => WaarBenJij.nu
)
)
)
)
[_autoEscape:protected] => 1
[view] => Zend_View Object
*RECURSION*
)
[Doctype] => Zend_View_Helper_Doctype Object
(
[_defaultDoctype:protected] => HTML4_LOOSE
[_registry:protected] => ArrayObject Object
(
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[doctypes] => Array
(
[XHTML11] =>
[XHTML1_STRICT] =>
[XHTML1_TRANSITIONAL] =>
[XHTML1_FRAMESET] =>
[XHTML1_RDFA] =>
[XHTML_BASIC1] =>
[XHTML5] =>
[HTML4_STRICT] =>
[HTML4_LOOSE] =>
[HTML4_FRAMESET] =>
[HTML5] =>
)
[doctype] => HTML4_LOOSE
)
)
[_regKey:protected] => Zend_View_Helper_Doctype
[view] => Zend_View Object
*RECURSION*
)
[HeadLink] => Zend_View_Helper_HeadLink Object
(
[_itemKeys:protected] => Array
(
[0] => charset
[1] => href
[2] => hreflang
[3] => id
[4] => media
[5] => rel
[6] => rev
[7] => type
[8] => title
[9] => extras
[10] => sizes
)
[_regKey:protected] => Zend_View_Helper_HeadLink
[_container:protected] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
)
)
[_registry:protected] => Zend_View_Helper_Placeholder_Registry Object
(
[_containerClass:protected] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container
[_items:protected] => Array
(
[Zend_Layout] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[content] =>
Recente reisverslagen uit Granada
)
)
[Zend_View_Helper_HeadMeta] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[1] => stdClass Object
(
[type] => name
[name] => robots
[content] => noindex,follow
[modifiers] => Array
(
)
)
)
)
[Zend_View_Helper_HeadLink] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
)
)
[Zend_View_Helper_HeadScript] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/ui/exampleHintText.js
)
[source] =>
)
[1] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.mousewheel.js
)
[source] =>
)
[2] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/json2.js
)
[source] =>
)
[3] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.cycle.lite.js
)
[source] =>
)
[4] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.jscrollpane.min.js
)
[source] =>
)
[5] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery-ui-1.8.16.custom.min.js
)
[source] =>
)
[6] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tagify.js
)
[source] =>
)
[7] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/local/jquery.validationEngine-nl.js
)
[source] =>
)
[8] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.validationEngine.js
)
[source] =>
)
[9] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.fileupload.js
)
[source] =>
)
[10] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.iframe-transport.js
)
[source] =>
)
[11] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tools.min.js
)
[source] =>
)
[12] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.prettyPhoto.js
)
[source] =>
)
[13] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.ba-dotimeout.min.js
)
[source] =>
)
[14] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.store.js
)
[source] =>
)
[15] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.cookie.js
)
[source] =>
)
[16] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.miniColors.js
)
[source] =>
)
[17] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tmpl.js
)
[source] =>
)
[18] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.textCounter.js
)
[source] =>
)
[19] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.rotate.js
)
[source] =>
)
[20] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.easyBGResizer.js
)
[source] =>
)
[21] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/external/aurigma/aurigma.uploader.js
)
[source] =>
)
[22] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/external/aurigma/aurigma.uploader.installationprogress.js
)
[source] =>
)
[23] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/external/aurigma/local/aurigma.uploader.nl_localization.js
)
[source] =>
)
[24] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.ad-gallery.js
)
[source] =>
)
[25] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/gmaps.js
)
[source] =>
)
[26] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/googleMapsNew.js
)
[source] =>
)
[27] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/entity/Callback.js
)
[source] =>
)
[28] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/entity/Entity.js
)
[source] =>
)
[29] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/setup.js
)
[source] =>
)
[30] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery-example.js
)
[source] =>
)
[31] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tooltip.min.js
)
[source] =>
)
[32] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/local/jquery.ui.datepicker-nl.js
)
[source] =>
)
[33] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/bas.js
)
[source] =>
)
[34] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/team.js
)
[source] =>
)
)
)
[Zend_View_Helper_InlineScript] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/tmpl.min.js
)
[source] =>
)
[1] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/load-image.min.js
)
[source] =>
)
[2] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/bootstrap.min.js
)
[source] =>
)
[3] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.iframe-transport.js
)
[source] =>
)
[4] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.fileupload.js
)
[source] =>
)
[5] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.fileupload-ui.js
)
[source] =>
)
[6] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/fileUploadCustomSettings.js
)
[source] =>
)
[7] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.timeago.js
)
[source] =>
)
[8] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/local/jquery.timeago.nl.js
)
[source] =>
)
[9] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/fileuploader.js
)
[source] =>
)
[10] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/entity/upload.js
)
[source] =>
)
[11] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/classes/SortableEntities.js
)
[source] =>
)
[12] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/unoslider.js
)
[source] =>
)
[13] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/shop.js
)
[source] =>
)
[14] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/classes/PortalTicker.js
)
[source] =>
)
[15] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/afterLoading.js
)
[source] =>
)
[16] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/commentValidation.js
)
[source] =>
)
[17] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/clubs.js
)
[source] =>
)
)
)
[Zend_View_Helper_HeadTitle] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] => -
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[0] => Reisverslagen over Granada
[1] => WaarBenJij.nu
)
)
)
)
[_autoEscape:protected] => 1
[view] => Zend_View Object
*RECURSION*
)
[HeadScript] => Zend_View_Helper_HeadScript Object
(
[_regKey:protected] => Zend_View_Helper_HeadScript
[_arbitraryAttributes:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureScriptType:protected] =>
[_captureScriptAttrs:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_optionalAttributes:protected] => Array
(
[0] => charset
[1] => defer
[2] => language
[3] => src
)
[_requiredAttributes:protected] => Array
(
[0] => type
)
[useCdata] =>
[_container:protected] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/ui/exampleHintText.js
)
[source] =>
)
[1] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.mousewheel.js
)
[source] =>
)
[2] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/json2.js
)
[source] =>
)
[3] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.cycle.lite.js
)
[source] =>
)
[4] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.jscrollpane.min.js
)
[source] =>
)
[5] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery-ui-1.8.16.custom.min.js
)
[source] =>
)
[6] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tagify.js
)
[source] =>
)
[7] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/local/jquery.validationEngine-nl.js
)
[source] =>
)
[8] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.validationEngine.js
)
[source] =>
)
[9] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.fileupload.js
)
[source] =>
)
[10] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.iframe-transport.js
)
[source] =>
)
[11] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tools.min.js
)
[source] =>
)
[12] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.prettyPhoto.js
)
[source] =>
)
[13] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.ba-dotimeout.min.js
)
[source] =>
)
[14] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.store.js
)
[source] =>
)
[15] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.cookie.js
)
[source] =>
)
[16] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.miniColors.js
)
[source] =>
)
[17] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tmpl.js
)
[source] =>
)
[18] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.textCounter.js
)
[source] =>
)
[19] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.rotate.js
)
[source] =>
)
[20] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.easyBGResizer.js
)
[source] =>
)
[21] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/external/aurigma/aurigma.uploader.js
)
[source] =>
)
[22] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/external/aurigma/aurigma.uploader.installationprogress.js
)
[source] =>
)
[23] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/external/aurigma/local/aurigma.uploader.nl_localization.js
)
[source] =>
)
[24] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.ad-gallery.js
)
[source] =>
)
[25] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/gmaps.js
)
[source] =>
)
[26] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/googleMapsNew.js
)
[source] =>
)
[27] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/entity/Callback.js
)
[source] =>
)
[28] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/entity/Entity.js
)
[source] =>
)
[29] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/setup.js
)
[source] =>
)
[30] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery-example.js
)
[source] =>
)
[31] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tooltip.min.js
)
[source] =>
)
[32] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/local/jquery.ui.datepicker-nl.js
)
[source] =>
)
[33] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/bas.js
)
[source] =>
)
[34] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/team.js
)
[source] =>
)
)
)
[_registry:protected] => Zend_View_Helper_Placeholder_Registry Object
(
[_containerClass:protected] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container
[_items:protected] => Array
(
[Zend_Layout] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[content] =>
Recente reisverslagen uit Granada
)
)
[Zend_View_Helper_HeadMeta] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[1] => stdClass Object
(
[type] => name
[name] => robots
[content] => noindex,follow
[modifiers] => Array
(
)
)
)
)
[Zend_View_Helper_HeadLink] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
)
)
[Zend_View_Helper_HeadScript] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/ui/exampleHintText.js
)
[source] =>
)
[1] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.mousewheel.js
)
[source] =>
)
[2] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/json2.js
)
[source] =>
)
[3] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.cycle.lite.js
)
[source] =>
)
[4] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.jscrollpane.min.js
)
[source] =>
)
[5] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery-ui-1.8.16.custom.min.js
)
[source] =>
)
[6] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tagify.js
)
[source] =>
)
[7] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/local/jquery.validationEngine-nl.js
)
[source] =>
)
[8] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.validationEngine.js
)
[source] =>
)
[9] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.fileupload.js
)
[source] =>
)
[10] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.iframe-transport.js
)
[source] =>
)
[11] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tools.min.js
)
[source] =>
)
[12] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.prettyPhoto.js
)
[source] =>
)
[13] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.ba-dotimeout.min.js
)
[source] =>
)
[14] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.store.js
)
[source] =>
)
[15] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.cookie.js
)
[source] =>
)
[16] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.miniColors.js
)
[source] =>
)
[17] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tmpl.js
)
[source] =>
)
[18] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.textCounter.js
)
[source] =>
)
[19] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.rotate.js
)
[source] =>
)
[20] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.easyBGResizer.js
)
[source] =>
)
[21] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/external/aurigma/aurigma.uploader.js
)
[source] =>
)
[22] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/external/aurigma/aurigma.uploader.installationprogress.js
)
[source] =>
)
[23] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/external/aurigma/local/aurigma.uploader.nl_localization.js
)
[source] =>
)
[24] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.ad-gallery.js
)
[source] =>
)
[25] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/gmaps.js
)
[source] =>
)
[26] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/googleMapsNew.js
)
[source] =>
)
[27] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/entity/Callback.js
)
[source] =>
)
[28] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/entity/Entity.js
)
[source] =>
)
[29] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/setup.js
)
[source] =>
)
[30] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery-example.js
)
[source] =>
)
[31] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tooltip.min.js
)
[source] =>
)
[32] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/local/jquery.ui.datepicker-nl.js
)
[source] =>
)
[33] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/bas.js
)
[source] =>
)
[34] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/team.js
)
[source] =>
)
)
)
[Zend_View_Helper_InlineScript] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/tmpl.min.js
)
[source] =>
)
[1] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/load-image.min.js
)
[source] =>
)
[2] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/bootstrap.min.js
)
[source] =>
)
[3] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.iframe-transport.js
)
[source] =>
)
[4] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.fileupload.js
)
[source] =>
)
[5] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.fileupload-ui.js
)
[source] =>
)
[6] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/fileUploadCustomSettings.js
)
[source] =>
)
[7] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.timeago.js
)
[source] =>
)
[8] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/local/jquery.timeago.nl.js
)
[source] =>
)
[9] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/fileuploader.js
)
[source] =>
)
[10] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/entity/upload.js
)
[source] =>
)
[11] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/classes/SortableEntities.js
)
[source] =>
)
[12] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/unoslider.js
)
[source] =>
)
[13] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/shop.js
)
[source] =>
)
[14] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/classes/PortalTicker.js
)
[source] =>
)
[15] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/afterLoading.js
)
[source] =>
)
[16] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/commentValidation.js
)
[source] =>
)
[17] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/clubs.js
)
[source] =>
)
)
)
[Zend_View_Helper_HeadTitle] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] => -
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[0] => Reisverslagen over Granada
[1] => WaarBenJij.nu
)
)
)
)
[_autoEscape:protected] => 1
[view] => Zend_View Object
*RECURSION*
)
[InlineScript] => Zend_View_Helper_InlineScript Object
(
[_regKey:protected] => Zend_View_Helper_InlineScript
[_arbitraryAttributes:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureScriptType:protected] =>
[_captureScriptAttrs:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_optionalAttributes:protected] => Array
(
[0] => charset
[1] => defer
[2] => language
[3] => src
)
[_requiredAttributes:protected] => Array
(
[0] => type
)
[useCdata] =>
[_container:protected] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/tmpl.min.js
)
[source] =>
)
[1] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/load-image.min.js
)
[source] =>
)
[2] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/bootstrap.min.js
)
[source] =>
)
[3] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.iframe-transport.js
)
[source] =>
)
[4] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.fileupload.js
)
[source] =>
)
[5] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.fileupload-ui.js
)
[source] =>
)
[6] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/fileUploadCustomSettings.js
)
[source] =>
)
[7] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.timeago.js
)
[source] =>
)
[8] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/local/jquery.timeago.nl.js
)
[source] =>
)
[9] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/fileuploader.js
)
[source] =>
)
[10] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/entity/upload.js
)
[source] =>
)
[11] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/classes/SortableEntities.js
)
[source] =>
)
[12] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/unoslider.js
)
[source] =>
)
[13] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/shop.js
)
[source] =>
)
[14] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/classes/PortalTicker.js
)
[source] =>
)
[15] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/afterLoading.js
)
[source] =>
)
[16] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/commentValidation.js
)
[source] =>
)
[17] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/clubs.js
)
[source] =>
)
)
)
[_registry:protected] => Zend_View_Helper_Placeholder_Registry Object
(
[_containerClass:protected] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container
[_items:protected] => Array
(
[Zend_Layout] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[content] =>
Recente reisverslagen uit Granada
)
)
[Zend_View_Helper_HeadMeta] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[1] => stdClass Object
(
[type] => name
[name] => robots
[content] => noindex,follow
[modifiers] => Array
(
)
)
)
)
[Zend_View_Helper_HeadLink] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
)
)
[Zend_View_Helper_HeadScript] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/ui/exampleHintText.js
)
[source] =>
)
[1] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.mousewheel.js
)
[source] =>
)
[2] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/json2.js
)
[source] =>
)
[3] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.cycle.lite.js
)
[source] =>
)
[4] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.jscrollpane.min.js
)
[source] =>
)
[5] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery-ui-1.8.16.custom.min.js
)
[source] =>
)
[6] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tagify.js
)
[source] =>
)
[7] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/local/jquery.validationEngine-nl.js
)
[source] =>
)
[8] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.validationEngine.js
)
[source] =>
)
[9] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.fileupload.js
)
[source] =>
)
[10] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.iframe-transport.js
)
[source] =>
)
[11] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tools.min.js
)
[source] =>
)
[12] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.prettyPhoto.js
)
[source] =>
)
[13] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.ba-dotimeout.min.js
)
[source] =>
)
[14] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.store.js
)
[source] =>
)
[15] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.cookie.js
)
[source] =>
)
[16] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.miniColors.js
)
[source] =>
)
[17] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tmpl.js
)
[source] =>
)
[18] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.textCounter.js
)
[source] =>
)
[19] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.rotate.js
)
[source] =>
)
[20] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.easyBGResizer.js
)
[source] =>
)
[21] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/external/aurigma/aurigma.uploader.js
)
[source] =>
)
[22] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/external/aurigma/aurigma.uploader.installationprogress.js
)
[source] =>
)
[23] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/external/aurigma/local/aurigma.uploader.nl_localization.js
)
[source] =>
)
[24] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.ad-gallery.js
)
[source] =>
)
[25] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/gmaps.js
)
[source] =>
)
[26] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/googleMapsNew.js
)
[source] =>
)
[27] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/entity/Callback.js
)
[source] =>
)
[28] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/entity/Entity.js
)
[source] =>
)
[29] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/setup.js
)
[source] =>
)
[30] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery-example.js
)
[source] =>
)
[31] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tooltip.min.js
)
[source] =>
)
[32] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/local/jquery.ui.datepicker-nl.js
)
[source] =>
)
[33] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/bas.js
)
[source] =>
)
[34] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/team.js
)
[source] =>
)
)
)
[Zend_View_Helper_InlineScript] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/tmpl.min.js
)
[source] =>
)
[1] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/load-image.min.js
)
[source] =>
)
[2] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/bootstrap.min.js
)
[source] =>
)
[3] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.iframe-transport.js
)
[source] =>
)
[4] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.fileupload.js
)
[source] =>
)
[5] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.fileupload-ui.js
)
[source] =>
)
[6] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/fileUploadCustomSettings.js
)
[source] =>
)
[7] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.timeago.js
)
[source] =>
)
[8] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/local/jquery.timeago.nl.js
)
[source] =>
)
[9] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/fileuploader.js
)
[source] =>
)
[10] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/entity/upload.js
)
[source] =>
)
[11] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/classes/SortableEntities.js
)
[source] =>
)
[12] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/unoslider.js
)
[source] =>
)
[13] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/shop.js
)
[source] =>
)
[14] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/classes/PortalTicker.js
)
[source] =>
)
[15] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/afterLoading.js
)
[source] =>
)
[16] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/commentValidation.js
)
[source] =>
)
[17] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/clubs.js
)
[source] =>
)
)
)
[Zend_View_Helper_HeadTitle] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] => -
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[0] => Reisverslagen over Granada
[1] => WaarBenJij.nu
)
)
)
)
[_autoEscape:protected] => 1
[view] => Zend_View Object
*RECURSION*
)
[HeadTitle] => Zend_View_Helper_HeadTitle Object
(
[_regKey:protected] => Zend_View_Helper_HeadTitle
[_translate:protected] =>
[_translator:protected] =>
[_defaultAttachOrder:protected] =>
[_container:protected] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] => -
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[0] => Reisverslagen over Granada
[1] => WaarBenJij.nu
)
)
[_registry:protected] => Zend_View_Helper_Placeholder_Registry Object
(
[_containerClass:protected] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container
[_items:protected] => Array
(
[Zend_Layout] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[content] =>
Recente reisverslagen uit Granada
)
)
[Zend_View_Helper_HeadMeta] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[1] => stdClass Object
(
[type] => name
[name] => robots
[content] => noindex,follow
[modifiers] => Array
(
)
)
)
)
[Zend_View_Helper_HeadLink] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
)
)
[Zend_View_Helper_HeadScript] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/ui/exampleHintText.js
)
[source] =>
)
[1] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.mousewheel.js
)
[source] =>
)
[2] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/json2.js
)
[source] =>
)
[3] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.cycle.lite.js
)
[source] =>
)
[4] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.jscrollpane.min.js
)
[source] =>
)
[5] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery-ui-1.8.16.custom.min.js
)
[source] =>
)
[6] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tagify.js
)
[source] =>
)
[7] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/local/jquery.validationEngine-nl.js
)
[source] =>
)
[8] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.validationEngine.js
)
[source] =>
)
[9] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.fileupload.js
)
[source] =>
)
[10] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.iframe-transport.js
)
[source] =>
)
[11] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tools.min.js
)
[source] =>
)
[12] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.prettyPhoto.js
)
[source] =>
)
[13] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.ba-dotimeout.min.js
)
[source] =>
)
[14] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.store.js
)
[source] =>
)
[15] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.cookie.js
)
[source] =>
)
[16] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.miniColors.js
)
[source] =>
)
[17] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tmpl.js
)
[source] =>
)
[18] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.textCounter.js
)
[source] =>
)
[19] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.rotate.js
)
[source] =>
)
[20] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.easyBGResizer.js
)
[source] =>
)
[21] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/external/aurigma/aurigma.uploader.js
)
[source] =>
)
[22] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/external/aurigma/aurigma.uploader.installationprogress.js
)
[source] =>
)
[23] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/external/aurigma/local/aurigma.uploader.nl_localization.js
)
[source] =>
)
[24] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.ad-gallery.js
)
[source] =>
)
[25] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/gmaps.js
)
[source] =>
)
[26] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/googleMapsNew.js
)
[source] =>
)
[27] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/entity/Callback.js
)
[source] =>
)
[28] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/entity/Entity.js
)
[source] =>
)
[29] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/setup.js
)
[source] =>
)
[30] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery-example.js
)
[source] =>
)
[31] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tooltip.min.js
)
[source] =>
)
[32] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/local/jquery.ui.datepicker-nl.js
)
[source] =>
)
[33] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/bas.js
)
[source] =>
)
[34] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/team.js
)
[source] =>
)
)
)
[Zend_View_Helper_InlineScript] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/tmpl.min.js
)
[source] =>
)
[1] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/load-image.min.js
)
[source] =>
)
[2] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/bootstrap.min.js
)
[source] =>
)
[3] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.iframe-transport.js
)
[source] =>
)
[4] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.fileupload.js
)
[source] =>
)
[5] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.fileupload-ui.js
)
[source] =>
)
[6] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/fileUploadCustomSettings.js
)
[source] =>
)
[7] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.timeago.js
)
[source] =>
)
[8] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/local/jquery.timeago.nl.js
)
[source] =>
)
[9] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/fileuploader.js
)
[source] =>
)
[10] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/entity/upload.js
)
[source] =>
)
[11] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/classes/SortableEntities.js
)
[source] =>
)
[12] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/unoslider.js
)
[source] =>
)
[13] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/shop.js
)
[source] =>
)
[14] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/classes/PortalTicker.js
)
[source] =>
)
[15] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/afterLoading.js
)
[source] =>
)
[16] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/commentValidation.js
)
[source] =>
)
[17] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/clubs.js
)
[source] =>
)
)
)
[Zend_View_Helper_HeadTitle] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] => -
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[0] => Reisverslagen over Granada
[1] => WaarBenJij.nu
)
)
)
)
[_autoEscape:protected] => 1
[view] => Zend_View Object
*RECURSION*
)
[PartialLoop] => Zend_View_Helper_PartialLoop Object
(
[partialCounter:protected] => 15
[_objectKey:protected] =>
[view] => Zend_View Object
*RECURSION*
)
[PaginationControl] => Zend_View_Helper_PaginationControl Object
(
[view] => Zend_View Object
*RECURSION*
)
[Partial] => Zend_View_Helper_Partial Object
(
[_objectKey:protected] =>
[view] => Zend_View Object
*RECURSION*
)
[Url] => Zend_View_Helper_Url Object
(
[view] => Zend_View Object
*RECURSION*
)
)
[_helperLoaded:Zend_View_Abstract:private] => Array
(
)
[_helperLoadedDir:Zend_View_Abstract:private] => Array
(
)
[_filter:Zend_View_Abstract:private] => Array
(
)
[_filterClass:Zend_View_Abstract:private] => Array
(
)
[_filterLoaded:Zend_View_Abstract:private] => Array
(
)
[_filterLoadedDir:Zend_View_Abstract:private] => Array
(
)
[_escape:Zend_View_Abstract:private] => htmlspecialchars
[_encoding:Zend_View_Abstract:private] => UTF-8
[_lfiProtectionOn:Zend_View_Abstract:private] => 1
[_loaders:Zend_View_Abstract:private] => Array
(
[filter] => Zend_Loader_PluginLoader Object
(
[_loadedPluginPaths:protected] => Array
(
)
[_loadedPlugins:protected] => Array
(
)
[_prefixToPaths:protected] => Array
(
[Zend_View_Filter_] => Array
(
[0] => Zend/View/Filter/
[1] => ./views/filters/
[2] => /srv/www/tl-www/website/application/modules/home/views/filters/
)
)
[_useStaticRegistry:protected] =>
)
[helper] => Zend_Loader_PluginLoader Object
(
[_loadedPluginPaths:protected] => Array
(
)
[_loadedPlugins:protected] => Array
(
[HeadMeta] => Zend_View_Helper_HeadMeta
[Doctype] => Zend_View_Helper_Doctype
[HeadLink] => Zend_View_Helper_HeadLink
[HeadScript] => Zend_View_Helper_HeadScript
[InlineScript] => Zend_View_Helper_InlineScript
[HeadTitle] => Zend_View_Helper_HeadTitle
[PartialLoop] => Zend_View_Helper_PartialLoop
[Slugify] => TravelLog\View\Helper\Slugify
[DateTime] => TravelLog\View\Helper\DateTime
[Url] => Zend_View_Helper_Url
[ClickTracking] => TravelLog\View\Helper\ClickTracking
[TruncateWords] => TravelLog\View\Helper\TruncateWords
[PaginationControl] => Zend_View_Helper_PaginationControl
[Partial] => Zend_View_Helper_Partial
)
[_prefixToPaths:protected] => Array
(
[Zend_View_Helper_] => Array
(
[0] => Zend/View/Helper/
[1] => ./views/helpers/
[2] => /srv/www/tl-www/website/application/modules/home/views/helpers/
)
[TravelLog\View\Helper\] => Array
(
[0] => /srv/www/tl-www/website/application/library/TravelLog/View/Helper/
)
)
[_useStaticRegistry:protected] =>
)
)
[_loaderTypes:Zend_View_Abstract:private] => Array
(
[0] => filter
[1] => helper
)
[_strictVars:Zend_View_Abstract:private] =>
[module] => home
[controller] => granada
[action] => reisverslagen
[exception] => Zend_Controller_Dispatcher_Exception Object
(
[_previous:Zend_Exception:private] =>
[message:protected] => Invalid controller specified (granada)
[string:Exception:private] =>
[code:protected] => 0
[file:protected] => /opt/ZendFramework-1.12.0/library/Zend/Controller/Dispatcher/Standard.php
[line:protected] => 248
[trace:Exception:private] => Array
(
[0] => Array
(
[file] => /opt/ZendFramework-1.12.0/library/Zend/Controller/Front.php
[line] => 954
[function] => dispatch
[class] => Zend_Controller_Dispatcher_Standard
[type] => ->
[args] => Array
(
[0] => Zend_Controller_Request_Http Object
(
[_paramSources:protected] => Array
(
[0] => _GET
[1] => _POST
)
[_requestUri:protected] => /granada/reisverslagen/page/3
[_baseUrl:protected] =>
[_basePath:protected] =>
[_pathInfo:protected] => granada/reisverslagen/page/3
[_params:protected] => Array
(
[controller] => granada
[action] => reisverslagen
[page] => 3
[module] => home
[error_handler] => ArrayObject Object
(
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[exception] => Zend_Controller_Dispatcher_Exception Object
*RECURSION*
[type] => EXCEPTION_NO_CONTROLLER
[request] => Zend_Controller_Request_Http Object
(
[_paramSources:protected] => Array
(
[0] => _GET
[1] => _POST
)
[_requestUri:protected] => /granada/reisverslagen/page/3
[_baseUrl:protected] =>
[_basePath:protected] =>
[_pathInfo:protected] => granada/reisverslagen/page/3
[_params:protected] => Array
(
[controller] => granada
[action] => reisverslagen
[page] => 3
[module] => home
)
[_rawBody:protected] =>
[_aliases:protected] => Array
(
)
[_dispatched:protected] => 1
[_module:protected] => home
[_moduleKey:protected] => module
[_controller:protected] => granada
[_controllerKey:protected] => controller
[_action:protected] => reisverslagen
[_actionKey:protected] => action
)
)
)
[continentId] => 4
[countryId] => 73
)
[_rawBody:protected] =>
[_aliases:protected] => Array
(
)
[_dispatched:protected] => 1
[_module:protected] => home
[_moduleKey:protected] => module
[_controller:protected] => reports
[_controllerKey:protected] => controller
[_action:protected] => index
[_actionKey:protected] => action
)
[1] => Zend_Controller_Response_Http Object
(
[_body:protected] => Array
(
[default] =>
Recente reisverslagen uit Granada
)
[_exceptions:protected] => Array
(
[0] => Zend_Controller_Dispatcher_Exception Object
*RECURSION*
)
[_headers:protected] => Array
(
)
[_headersRaw:protected] => Array
(
)
[_httpResponseCode:protected] => 200
[_isRedirect:protected] =>
[_renderExceptions:protected] =>
[headersSentThrowsException] => 1
)
)
)
[1] => Array
(
[file] => /opt/ZendFramework-1.12.0/library/Zend/Application/Bootstrap/Bootstrap.php
[line] => 97
[function] => dispatch
[class] => Zend_Controller_Front
[type] => ->
[args] => Array
(
)
)
[2] => Array
(
[file] => /opt/ZendFramework-1.12.0/library/Zend/Application.php
[line] => 366
[function] => run
[class] => Zend_Application_Bootstrap_Bootstrap
[type] => ->
[args] => Array
(
)
)
[3] => Array
(
[file] => /srv/www/tl-www/website/public/index.php
[line] => 202
[function] => run
[class] => Zend_Application
[type] => ->
[args] => Array
(
)
)
)
[previous:Exception:private] =>
)
[currentUserId] => 0
[currentUserName] =>
[domainName] => waarbenjij.nu
[protocol] => https://
[cdnRoot] => https://cdn.easyapps.nl/
[cdn] => https://cdn.easyapps.nl/578/
[notificationWindow] =>
[customBannerParameters] => Array
(
)
[analyticsDomain] => .waarbenjij.nu
[analyticsCode] => UA-109425-7
[analyticsClickTracking] =>
[allContinents] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[languageId] => 1
[continentId] => 1
[name] => Afrika
[nameSlugified] => afrika
[nameSlugifiedCrc32] => 1586791595
[info] =>
)
[1] => stdClass Object
(
[languageId] => 1
[continentId] => 2
[name] => Azië
[nameSlugified] => azie
[nameSlugifiedCrc32] => 1918887877
[info] =>
)
[2] => stdClass Object
(
[languageId] => 1
[continentId] => 3
[name] => Centraal-Amerika
[nameSlugified] => centraal-amerika
[nameSlugifiedCrc32] => 4250903019
[info] =>
)
[3] => stdClass Object
(
[languageId] => 1
[continentId] => 4
[name] => Europa
[nameSlugified] => europa
[nameSlugifiedCrc32] => 1342086343
[info] =>
)
[4] => stdClass Object
(
[languageId] => 1
[continentId] => 5
[name] => Midden Oosten
[nameSlugified] => midden-oosten
[nameSlugifiedCrc32] => 3432809701
[info] =>
)
[5] => stdClass Object
(
[languageId] => 1
[continentId] => 6
[name] => Noord-Amerika
[nameSlugified] => noord-amerika
[nameSlugifiedCrc32] => 20851603
[info] =>
)
[6] => stdClass Object
(
[languageId] => 1
[continentId] => 7
[name] => Oceanië
[nameSlugified] => oceanie
[nameSlugifiedCrc32] => 1997821390
[info] =>
)
[7] => stdClass Object
(
[languageId] => 1
[continentId] => 8
[name] => Rusland
[nameSlugified] => rusland
[nameSlugifiedCrc32] => 2319586005
[info] =>
)
[8] => stdClass Object
(
[languageId] => 1
[continentId] => 9
[name] => Zuid-Amerika
[nameSlugified] => zuid-amerika
[nameSlugifiedCrc32] => 2250637612
[info] =>
)
)
[allCountries] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[countryId] => 209
[isoCode] => af
[name] => Afghanistan
[nameSlugified] => afghanistan
[continentId] => 2
)
[1] => stdClass Object
(
[countryId] => 254
[isoCode] => ax
[name] => Åland
[nameSlugified] => aland
[continentId] => 4
)
[2] => stdClass Object
(
[countryId] => 242
[isoCode] => us
[name] => Alaska
[nameSlugified] => alaska
[continentId] => 6
)
[3] => stdClass Object
(
[countryId] => 1
[isoCode] => al
[name] => Albanië
[nameSlugified] => albanie
[continentId] => 4
)
[4] => stdClass Object
(
[countryId] => 2
[isoCode] => dz
[name] => Algerije
[nameSlugified] => algerije
[continentId] => 1
)
[5] => stdClass Object
(
[countryId] => 3
[isoCode] => as
[name] => Amerikaans Samoa
[nameSlugified] => amerikaans-samoa
[continentId] => 7
)
[6] => stdClass Object
(
[countryId] => 190
[isoCode] => vi
[name] => Amerikaanse maagdeneilanden
[nameSlugified] => amerikaanse-maagdeneilanden
[continentId] => 3
)
[7] => stdClass Object
(
[countryId] => 4
[isoCode] => ad
[name] => Andorra
[nameSlugified] => andorra
[continentId] => 4
)
[8] => stdClass Object
(
[countryId] => 5
[isoCode] => ao
[name] => Angola
[nameSlugified] => angola
[continentId] => 1
)
[9] => stdClass Object
(
[countryId] => 6
[isoCode] => ai
[name] => Anguilla
[nameSlugified] => anguilla
[continentId] => 3
)
[10] => stdClass Object
(
[countryId] => 212
[isoCode] => aq
[name] => Antarctica
[nameSlugified] => antarctica
[continentId] => 9
)
[11] => stdClass Object
(
[countryId] => 7
[isoCode] => ag
[name] => Antigua
[nameSlugified] => antigua
[continentId] => 3
)
[12] => stdClass Object
(
[countryId] => 8
[isoCode] => ar
[name] => Argentinië
[nameSlugified] => argentinie
[continentId] => 9
)
[13] => stdClass Object
(
[countryId] => 9
[isoCode] => am
[name] => Armenië
[nameSlugified] => armenie
[continentId] => 2
)
[14] => stdClass Object
(
[countryId] => 10
[isoCode] => aw
[name] => Aruba
[nameSlugified] => aruba
[continentId] => 3
)
[15] => stdClass Object
(
[countryId] => 11
[isoCode] => au
[name] => Australië
[nameSlugified] => australie
[continentId] => 7
)
[16] => stdClass Object
(
[countryId] => 13
[isoCode] => az
[name] => Azerbeidjan
[nameSlugified] => azerbeidjan
[continentId] => 2
)
[17] => stdClass Object
(
[countryId] => 14
[isoCode] => bs
[name] => Bahama's
[nameSlugified] => bahama-s
[continentId] => 3
)
[18] => stdClass Object
(
[countryId] => 15
[isoCode] => bh
[name] => Bahrain
[nameSlugified] => bahrain
[continentId] => 5
)
[19] => stdClass Object
(
[countryId] => 16
[isoCode] => bd
[name] => Bangladesh
[nameSlugified] => bangladesh
[continentId] => 2
)
[20] => stdClass Object
(
[countryId] => 17
[isoCode] => bb
[name] => Barbados
[nameSlugified] => barbados
[continentId] => 3
)
[21] => stdClass Object
(
[countryId] => 19
[isoCode] => be
[name] => België
[nameSlugified] => belgie
[continentId] => 4
)
[22] => stdClass Object
(
[countryId] => 20
[isoCode] => bz
[name] => Belize
[nameSlugified] => belize
[continentId] => 1
)
[23] => stdClass Object
(
[countryId] => 21
[isoCode] => bj
[name] => Benin
[nameSlugified] => benin
[continentId] => 1
)
[24] => stdClass Object
(
[countryId] => 22
[isoCode] => bm
[name] => Bermuda
[nameSlugified] => bermuda
[continentId] => 6
)
[25] => stdClass Object
(
[countryId] => 23
[isoCode] => bt
[name] => Bhutan
[nameSlugified] => bhutan
[continentId] => 2
)
[26] => stdClass Object
(
[countryId] => 24
[isoCode] => bo
[name] => Bolivia
[nameSlugified] => bolivia
[continentId] => 9
)
[27] => stdClass Object
(
[countryId] => 252
[isoCode] => bq
[name] => Bonaire
[nameSlugified] => bonaire
[continentId] => 9
)
[28] => stdClass Object
(
[countryId] => 217
[isoCode] => ba
[name] => Bosnië en Herzegovina
[nameSlugified] => bosnie-en-herzegovina
[continentId] => 4
)
[29] => stdClass Object
(
[countryId] => 25
[isoCode] => bw
[name] => Botswana
[nameSlugified] => botswana
[continentId] => 1
)
[30] => stdClass Object
(
[countryId] => 226
[isoCode] => bv
[name] => Bouve Eilanden
[nameSlugified] => bouve-eilanden
[continentId] => 7
)
[31] => stdClass Object
(
[countryId] => 26
[isoCode] => br
[name] => Brazilië
[nameSlugified] => brazilie
[continentId] => 9
)
[32] => stdClass Object
(
[countryId] => 229
[isoCode] => io
[name] => Brits Territorium
[nameSlugified] => brits-territorium
[continentId] => 2
)
[33] => stdClass Object
(
[countryId] => 27
[isoCode] => vg
[name] => Britse maagdeneilanden
[nameSlugified] => britse-maagdeneilanden
[continentId] => 7
)
[34] => stdClass Object
(
[countryId] => 28
[isoCode] => bn
[name] => Brunei
[nameSlugified] => brunei
[continentId] => 2
)
[35] => stdClass Object
(
[countryId] => 29
[isoCode] => bg
[name] => Bulgarije
[nameSlugified] => bulgarije
[continentId] => 4
)
[36] => stdClass Object
(
[countryId] => 30
[isoCode] => bf
[name] => Burkina Faso
[nameSlugified] => burkina-faso
[continentId] => 1
)
[37] => stdClass Object
(
[countryId] => 31
[isoCode] => bi
[name] => Burundi
[nameSlugified] => burundi
[continentId] => 1
)
[38] => stdClass Object
(
[countryId] => 32
[isoCode] => kh
[name] => Cambodja
[nameSlugified] => cambodja
[continentId] => 2
)
[39] => stdClass Object
(
[countryId] => 34
[isoCode] => ca
[name] => Canada
[nameSlugified] => canada
[continentId] => 6
)
[40] => stdClass Object
(
[countryId] => 36
[isoCode] => ky
[name] => Cayman Eilanden
[nameSlugified] => cayman-eilanden
[continentId] => 3
)
[41] => stdClass Object
(
[countryId] => 37
[isoCode] => cf
[name] => Centraal Afrikaanse Republiek
[nameSlugified] => centraal-afrikaanse-republiek
[continentId] => 1
)
[42] => stdClass Object
(
[countryId] => 40
[isoCode] => cl
[name] => Chili
[nameSlugified] => chili
[continentId] => 9
)
[43] => stdClass Object
(
[countryId] => 41
[isoCode] => cn
[name] => China
[nameSlugified] => china
[continentId] => 2
)
[44] => stdClass Object
(
[countryId] => 42
[isoCode] => co
[name] => Colombia
[nameSlugified] => colombia
[continentId] => 9
)
[45] => stdClass Object
(
[countryId] => 231
[isoCode] => km
[name] => Comoros
[nameSlugified] => comoros
[continentId] => 7
)
[46] => stdClass Object
(
[countryId] => 43
[isoCode] => cg
[name] => Congo - Brazzaville
[nameSlugified] => congo-brazzaville
[continentId] => 1
)
[47] => stdClass Object
(
[countryId] => 44
[isoCode] => cd
[name] => Congo, Democratische Republiek v
[nameSlugified] => congo-democratische-republiek-v
[continentId] => 1
)
[48] => stdClass Object
(
[countryId] => 45
[isoCode] => ck
[name] => Cook Eilanden
[nameSlugified] => cook-eilanden
[continentId] => 7
)
[49] => stdClass Object
(
[countryId] => 46
[isoCode] => cr
[name] => Costa Rica
[nameSlugified] => costa-rica
[continentId] => 3
)
[50] => stdClass Object
(
[countryId] => 208
[isoCode] => cu
[name] => Cuba
[nameSlugified] => cuba
[continentId] => 3
)
[51] => stdClass Object
(
[countryId] => 251
[isoCode] => cw
[name] => Curaçao
[nameSlugified] => curacao
[continentId] => 9
)
[52] => stdClass Object
(
[countryId] => 48
[isoCode] => cy
[name] => Cyprus
[nameSlugified] => cyprus
[continentId] => 5
)
[53] => stdClass Object
(
[countryId] => 249
[isoCode] => gx
[name] => De ruimte
[nameSlugified] => de-ruimte
[continentId] => 0
)
[54] => stdClass Object
(
[countryId] => 50
[isoCode] => dk
[name] => Denemarken
[nameSlugified] => denemarken
[continentId] => 4
)
[55] => stdClass Object
(
[countryId] => 51
[isoCode] => dj
[name] => Djibouti
[nameSlugified] => djibouti
[continentId] => 1
)
[56] => stdClass Object
(
[countryId] => 52
[isoCode] => dm
[name] => Dominica
[nameSlugified] => dominica
[continentId] => 3
)
[57] => stdClass Object
(
[countryId] => 53
[isoCode] => do
[name] => Dominicaanse Republiek
[nameSlugified] => dominicaanse-republiek
[continentId] => 3
)
[58] => stdClass Object
(
[countryId] => 70
[isoCode] => de
[name] => Duitsland
[nameSlugified] => duitsland
[continentId] => 4
)
[59] => stdClass Object
(
[countryId] => 54
[isoCode] => ec
[name] => Ecuador
[nameSlugified] => ecuador
[continentId] => 9
)
[60] => stdClass Object
(
[countryId] => 55
[isoCode] => eg
[name] => Egypte
[nameSlugified] => egypte
[continentId] => 1
)
[61] => stdClass Object
(
[countryId] => 56
[isoCode] => sv
[name] => El Salvador
[nameSlugified] => el-salvador
[continentId] => 3
)
[62] => stdClass Object
(
[countryId] => 57
[isoCode] => gq
[name] => Equatoriaal Guinea
[nameSlugified] => equatoriaal-guinea
[continentId] => 1
)
[63] => stdClass Object
(
[countryId] => 58
[isoCode] => er
[name] => Eritrea
[nameSlugified] => eritrea
[continentId] => 1
)
[64] => stdClass Object
(
[countryId] => 59
[isoCode] => ee
[name] => Estland
[nameSlugified] => estland
[continentId] => 4
)
[65] => stdClass Object
(
[countryId] => 60
[isoCode] => et
[name] => Ethiopië
[nameSlugified] => ethiopie
[continentId] => 1
)
[66] => stdClass Object
(
[countryId] => 219
[isoCode] => fk
[name] => Falkland Eilanden
[nameSlugified] => falkland-eilanden
[continentId] => 9
)
[67] => stdClass Object
(
[countryId] => 61
[isoCode] => fo
[name] => Faroe eilanden
[nameSlugified] => faroe-eilanden
[continentId] => 4
)
[68] => stdClass Object
(
[countryId] => 62
[isoCode] => fj
[name] => Fiji
[nameSlugified] => fiji
[continentId] => 7
)
[69] => stdClass Object
(
[countryId] => 148
[isoCode] => ph
[name] => Filipijnen
[nameSlugified] => filipijnen
[continentId] => 2
)
[70] => stdClass Object
(
[countryId] => 63
[isoCode] => fi
[name] => Finland
[nameSlugified] => finland
[continentId] => 4
)
[71] => stdClass Object
(
[countryId] => 64
[isoCode] => fr
[name] => Frankrijk
[nameSlugified] => frankrijk
[continentId] => 4
)
[72] => stdClass Object
(
[countryId] => 65
[isoCode] => gf
[name] => Frans Guiana
[nameSlugified] => frans-guiana
[continentId] => 9
)
[73] => stdClass Object
(
[countryId] => 66
[isoCode] => pf
[name] => Frans Polynesië
[nameSlugified] => frans-polynesie
[continentId] => 7
)
[74] => stdClass Object
(
[countryId] => 67
[isoCode] => ga
[name] => Gabon
[nameSlugified] => gabon
[continentId] => 1
)
[75] => stdClass Object
(
[countryId] => 68
[isoCode] => gm
[name] => Gambia
[nameSlugified] => gambia
[continentId] => 1
)
[76] => stdClass Object
(
[countryId] => 69
[isoCode] => ge
[name] => Georgië
[nameSlugified] => georgie
[continentId] => 2
)
[77] => stdClass Object
(
[countryId] => 71
[isoCode] => gh
[name] => Ghana
[nameSlugified] => ghana
[continentId] => 1
)
[78] => stdClass Object
(
[countryId] => 72
[isoCode] => gi
[name] => Gibraltar
[nameSlugified] => gibraltar
[continentId] => 4
)
[79] => stdClass Object
(
[countryId] => 73
[isoCode] => gd
[name] => Granada
[nameSlugified] => granada
[continentId] => 4
)
[80] => stdClass Object
(
[countryId] => 74
[isoCode] => gr
[name] => Griekenland
[nameSlugified] => griekenland
[continentId] => 4
)
[81] => stdClass Object
(
[countryId] => 75
[isoCode] => gl
[name] => Groenland
[nameSlugified] => groenland
[continentId] => 4
)
[82] => stdClass Object
(
[countryId] => 76
[isoCode] => gp
[name] => Guadeloupe
[nameSlugified] => guadeloupe
[continentId] => 3
)
[83] => stdClass Object
(
[countryId] => 77
[isoCode] => gu
[name] => Guam
[nameSlugified] => guam
[continentId] => 7
)
[84] => stdClass Object
(
[countryId] => 78
[isoCode] => gt
[name] => Guatemala
[nameSlugified] => guatemala
[continentId] => 3
)
[85] => stdClass Object
(
[countryId] => 80
[isoCode] => gn
[name] => Guinea
[nameSlugified] => guinea
[continentId] => 1
)
[86] => stdClass Object
(
[countryId] => 79
[isoCode] => gw
[name] => Guinea-Bissau
[nameSlugified] => guinea-bissau
[continentId] => 1
)
[87] => stdClass Object
(
[countryId] => 81
[isoCode] => gy
[name] => Guyana
[nameSlugified] => guyana
[continentId] => 9
)
[88] => stdClass Object
(
[countryId] => 82
[isoCode] => ht
[name] => Haïti
[nameSlugified] => haiti
[continentId] => 3
)
[89] => stdClass Object
(
[countryId] => 248
[isoCode] => hi
[name] => Hawaï
[nameSlugified] => hawai
[continentId] => 6
)
[90] => stdClass Object
(
[countryId] => 228
[isoCode] => hm
[name] => Heard en Mc Donald Eilanden
[nameSlugified] => heard-en-mc-donald-eilanden
[continentId] => 7
)
[91] => stdClass Object
(
[countryId] => 83
[isoCode] => hn
[name] => Honduras
[nameSlugified] => honduras
[continentId] => 3
)
[92] => stdClass Object
(
[countryId] => 84
[isoCode] => hk
[name] => Hong Kong
[nameSlugified] => hong-kong
[continentId] => 2
)
[93] => stdClass Object
(
[countryId] => 85
[isoCode] => hu
[name] => Hongarije
[nameSlugified] => hongarije
[continentId] => 4
)
[94] => stdClass Object
(
[countryId] => 91
[isoCode] => ie
[name] => Ierland
[nameSlugified] => ierland
[continentId] => 4
)
[95] => stdClass Object
(
[countryId] => 86
[isoCode] => is
[name] => IJsland
[nameSlugified] => ijsland
[continentId] => 4
)
[96] => stdClass Object
(
[countryId] => 87
[isoCode] => in
[name] => India
[nameSlugified] => india
[continentId] => 2
)
[97] => stdClass Object
(
[countryId] => 88
[isoCode] => id
[name] => Indonesië
[nameSlugified] => indonesie
[continentId] => 2
)
[98] => stdClass Object
(
[countryId] => 90
[isoCode] => iq
[name] => Irak
[nameSlugified] => irak
[continentId] => 5
)
[99] => stdClass Object
(
[countryId] => 89
[isoCode] => ir
[name] => Iran
[nameSlugified] => iran
[continentId] => 5
)
[100] => stdClass Object
(
[countryId] => 92
[isoCode] => il
[name] => Israel
[nameSlugified] => israel
[continentId] => 5
)
[101] => stdClass Object
(
[countryId] => 93
[isoCode] => it
[name] => Italië
[nameSlugified] => italie
[continentId] => 4
)
[102] => stdClass Object
(
[countryId] => 94
[isoCode] => ci
[name] => Ivoorkust
[nameSlugified] => ivoorkust
[continentId] => 1
)
[103] => stdClass Object
(
[countryId] => 95
[isoCode] => jm
[name] => Jamaica
[nameSlugified] => jamaica
[continentId] => 3
)
[104] => stdClass Object
(
[countryId] => 96
[isoCode] => jp
[name] => Japan
[nameSlugified] => japan
[continentId] => 2
)
[105] => stdClass Object
(
[countryId] => 203
[isoCode] => ye
[name] => Jemen
[nameSlugified] => jemen
[continentId] => 5
)
[106] => stdClass Object
(
[countryId] => 97
[isoCode] => jo
[name] => Jordanië
[nameSlugified] => jordanie
[continentId] => 5
)
[107] => stdClass Object
(
[countryId] => 35
[isoCode] => cv
[name] => Kaap Verdië
[nameSlugified] => kaap-verdie
[continentId] => 3
)
[108] => stdClass Object
(
[countryId] => 33
[isoCode] => cm
[name] => Kameroen
[nameSlugified] => kameroen
[continentId] => 1
)
[109] => stdClass Object
(
[countryId] => 39
[isoCode] => cs
[name] => Kanaaleilanden
[nameSlugified] => kanaaleilanden
[continentId] => 4
)
[110] => stdClass Object
(
[countryId] => 98
[isoCode] => kz
[name] => Kazachstan
[nameSlugified] => kazachstan
[continentId] => 2
)
[111] => stdClass Object
(
[countryId] => 99
[isoCode] => ke
[name] => Kenia
[nameSlugified] => kenia
[continentId] => 1
)
[112] => stdClass Object
(
[countryId] => 227
[isoCode] => cx
[name] => Kerst Eiland
[nameSlugified] => kerst-eiland
[continentId] => 7
)
[113] => stdClass Object
(
[countryId] => 230
[isoCode] => ki
[name] => Kiribati
[nameSlugified] => kiribati
[continentId] => 7
)
[114] => stdClass Object
(
[countryId] => 100
[isoCode] => kw
[name] => Koeweit
[nameSlugified] => koeweit
[continentId] => 5
)
[115] => stdClass Object
(
[countryId] => 243
[isoCode] => kx
[name] => Kosovo
[nameSlugified] => kosovo
[continentId] => 4
)
[116] => stdClass Object
(
[countryId] => 47
[isoCode] => hr
[name] => Kroatië
[nameSlugified] => kroatie
[continentId] => 4
)
[117] => stdClass Object
(
[countryId] => 101
[isoCode] => kg
[name] => Kyrgizië
[nameSlugified] => kyrgizie
[continentId] => 2
)
[118] => stdClass Object
(
[countryId] => 102
[isoCode] => la
[name] => Laos
[nameSlugified] => laos
[continentId] => 2
)
[119] => stdClass Object
(
[countryId] => 105
[isoCode] => ls
[name] => Lesotho
[nameSlugified] => lesotho
[continentId] => 1
)
[120] => stdClass Object
(
[countryId] => 103
[isoCode] => lv
[name] => Letland
[nameSlugified] => letland
[continentId] => 4
)
[121] => stdClass Object
(
[countryId] => 104
[isoCode] => lb
[name] => Libanon
[nameSlugified] => libanon
[continentId] => 5
)
[122] => stdClass Object
(
[countryId] => 106
[isoCode] => lr
[name] => Liberië
[nameSlugified] => liberie
[continentId] => 1
)
[123] => stdClass Object
(
[countryId] => 107
[isoCode] => ly
[name] => Libië
[nameSlugified] => libie
[continentId] => 1
)
[124] => stdClass Object
(
[countryId] => 108
[isoCode] => li
[name] => Liechtenstein
[nameSlugified] => liechtenstein
[continentId] => 4
)
[125] => stdClass Object
(
[countryId] => 109
[isoCode] => lt
[name] => Litouwen
[nameSlugified] => litouwen
[continentId] => 4
)
[126] => stdClass Object
(
[countryId] => 110
[isoCode] => lu
[name] => Luxemburg
[nameSlugified] => luxemburg
[continentId] => 4
)
[127] => stdClass Object
(
[countryId] => 111
[isoCode] => mo
[name] => Macau
[nameSlugified] => macau
[continentId] => 2
)
[128] => stdClass Object
(
[countryId] => 112
[isoCode] => mk
[name] => Macedonië
[nameSlugified] => macedonie
[continentId] => 4
)
[129] => stdClass Object
(
[countryId] => 113
[isoCode] => mg
[name] => Madagascar
[nameSlugified] => madagascar
[continentId] => 1
)
[130] => stdClass Object
(
[countryId] => 114
[isoCode] => mw
[name] => Malawi
[nameSlugified] => malawi
[continentId] => 1
)
[131] => stdClass Object
(
[countryId] => 221
[isoCode] => mv
[name] => Malediven
[nameSlugified] => malediven
[continentId] => 2
)
[132] => stdClass Object
(
[countryId] => 115
[isoCode] => my
[name] => Maleisië
[nameSlugified] => maleisie
[continentId] => 2
)
[133] => stdClass Object
(
[countryId] => 116
[isoCode] => ml
[name] => Mali
[nameSlugified] => mali
[continentId] => 1
)
[134] => stdClass Object
(
[countryId] => 117
[isoCode] => mt
[name] => Malta
[nameSlugified] => malta
[continentId] => 4
)
[135] => stdClass Object
(
[countryId] => 128
[isoCode] => ma
[name] => Marokko
[nameSlugified] => marokko
[continentId] => 1
)
[136] => stdClass Object
(
[countryId] => 118
[isoCode] => mh
[name] => Marshall eilanden
[nameSlugified] => marshall-eilanden
[continentId] => 7
)
[137] => stdClass Object
(
[countryId] => 119
[isoCode] => mq
[name] => Martinique
[nameSlugified] => martinique
[continentId] => 3
)
[138] => stdClass Object
(
[countryId] => 120
[isoCode] => mr
[name] => Mauritanië
[nameSlugified] => mauritanie
[continentId] => 1
)
[139] => stdClass Object
(
[countryId] => 121
[isoCode] => mu
[name] => Mauritius
[nameSlugified] => mauritius
[continentId] => 3
)
[140] => stdClass Object
(
[countryId] => 241
[isoCode] => yt
[name] => Mayotte
[nameSlugified] => mayotte
[continentId] => 7
)
[141] => stdClass Object
(
[countryId] => 122
[isoCode] => mx
[name] => Mexico
[nameSlugified] => mexico
[continentId] => 6
)
[142] => stdClass Object
(
[countryId] => 123
[isoCode] => fm
[name] => Micronesië
[nameSlugified] => micronesie
[continentId] => 7
)
[143] => stdClass Object
(
[countryId] => 124
[isoCode] => md
[name] => Moldavië
[nameSlugified] => moldavie
[continentId] => 4
)
[144] => stdClass Object
(
[countryId] => 125
[isoCode] => mc
[name] => Monaco
[nameSlugified] => monaco
[continentId] => 4
)
[145] => stdClass Object
(
[countryId] => 126
[isoCode] => mn
[name] => Mongolië
[nameSlugified] => mongolie
[continentId] => 2
)
[146] => stdClass Object
(
[countryId] => 244
[isoCode] => me
[name] => Montenegro
[nameSlugified] => montenegro
[continentId] => 4
)
[147] => stdClass Object
(
[countryId] => 127
[isoCode] => ms
[name] => Montserat
[nameSlugified] => montserat
[continentId] => 9
)
[148] => stdClass Object
(
[countryId] => 129
[isoCode] => mz
[name] => Mozambique
[nameSlugified] => mozambique
[continentId] => 1
)
[149] => stdClass Object
(
[countryId] => 130
[isoCode] => mm
[name] => Myanmar
[nameSlugified] => myanmar
[continentId] => 2
)
[150] => stdClass Object
(
[countryId] => 131
[isoCode] => na
[name] => Namibië
[nameSlugified] => namibie
[continentId] => 1
)
[151] => stdClass Object
(
[countryId] => 233
[isoCode] => nr
[name] => Nauru
[nameSlugified] => nauru
[continentId] => 7
)
[152] => stdClass Object
(
[countryId] => 134
[isoCode] => nl
[name] => Nederland
[nameSlugified] => nederland
[continentId] => 4
)
[153] => stdClass Object
(
[countryId] => 133
[isoCode] => cw
[name] => Nederlandse Antillen
[nameSlugified] => nederlandse-antillen
[continentId] => 3
)
[154] => stdClass Object
(
[countryId] => 132
[isoCode] => np
[name] => Nepal
[nameSlugified] => nepal
[continentId] => 2
)
[155] => stdClass Object
(
[countryId] => 137
[isoCode] => ni
[name] => Nicaragua
[nameSlugified] => nicaragua
[continentId] => 3
)
[156] => stdClass Object
(
[countryId] => 135
[isoCode] => nc
[name] => Nieuw Caledonië
[nameSlugified] => nieuw-caledonie
[continentId] => 7
)
[157] => stdClass Object
(
[countryId] => 136
[isoCode] => nz
[name] => Nieuw Zeeland
[nameSlugified] => nieuw-zeeland
[continentId] => 7
)
[158] => stdClass Object
(
[countryId] => 138
[isoCode] => ne
[name] => Niger
[nameSlugified] => niger
[continentId] => 1
)
[159] => stdClass Object
(
[countryId] => 139
[isoCode] => ng
[name] => Nigeria
[nameSlugified] => nigeria
[continentId] => 1
)
[160] => stdClass Object
(
[countryId] => 234
[isoCode] => nu
[name] => Niue
[nameSlugified] => niue
[continentId] => 7
)
[161] => stdClass Object
(
[countryId] => 210
[isoCode] => kp
[name] => Noord-Korea
[nameSlugified] => noord-korea
[continentId] => 2
)
[162] => stdClass Object
(
[countryId] => 216
[isoCode] => nt
[name] => Noordpool
[nameSlugified] => noordpool
[continentId] => 4
)
[163] => stdClass Object
(
[countryId] => 140
[isoCode] => no
[name] => Noorwegen
[nameSlugified] => noorwegen
[continentId] => 4
)
[164] => stdClass Object
(
[countryId] => 232
[isoCode] => nf
[name] => Norfolk Eilanden
[nameSlugified] => norfolk-eilanden
[continentId] => 7
)
[165] => stdClass Object
(
[countryId] => 191
[isoCode] => ug
[name] => Oeganda
[nameSlugified] => oeganda
[continentId] => 1
)
[166] => stdClass Object
(
[countryId] => 192
[isoCode] => ua
[name] => Oekraïne
[nameSlugified] => oekraine
[continentId] => 4
)
[167] => stdClass Object
(
[countryId] => 197
[isoCode] => uz
[name] => Oezbekistan
[nameSlugified] => oezbekistan
[continentId] => 2
)
[168] => stdClass Object
(
[countryId] => 141
[isoCode] => om
[name] => Oman
[nameSlugified] => oman
[continentId] => 5
)
[169] => stdClass Object
(
[countryId] => 218
[isoCode] => tl
[name] => Oost Timor
[nameSlugified] => oost-timor
[continentId] => 2
)
[170] => stdClass Object
(
[countryId] => 12
[isoCode] => at
[name] => Oostenrijk
[nameSlugified] => oostenrijk
[continentId] => 4
)
[171] => stdClass Object
(
[countryId] => 246
[isoCode] => rn
[name] => Paaseiland
[nameSlugified] => paaseiland
[continentId] => 7
)
[172] => stdClass Object
(
[countryId] => 142
[isoCode] => pk
[name] => Pakistan
[nameSlugified] => pakistan
[continentId] => 2
)
[173] => stdClass Object
(
[countryId] => 143
[isoCode] => pw
[name] => Palau
[nameSlugified] => palau
[continentId] => 7
)
[174] => stdClass Object
(
[countryId] => 214
[isoCode] => ps
[name] => Palestina
[nameSlugified] => palestina
[continentId] => 5
)
[175] => stdClass Object
(
[countryId] => 144
[isoCode] => pa
[name] => Panama
[nameSlugified] => panama
[continentId] => 3
)
[176] => stdClass Object
(
[countryId] => 145
[isoCode] => pg
[name] => Papua Nieuw Guinea
[nameSlugified] => papua-nieuw-guinea
[continentId] => 7
)
[177] => stdClass Object
(
[countryId] => 146
[isoCode] => py
[name] => Paraguay
[nameSlugified] => paraguay
[continentId] => 9
)
[178] => stdClass Object
(
[countryId] => 147
[isoCode] => pe
[name] => Peru
[nameSlugified] => peru
[continentId] => 9
)
[179] => stdClass Object
(
[countryId] => 236
[isoCode] => pn
[name] => Pitcairn
[nameSlugified] => pitcairn
[continentId] => 7
)
[180] => stdClass Object
(
[countryId] => 149
[isoCode] => pl
[name] => Polen
[nameSlugified] => polen
[continentId] => 4
)
[181] => stdClass Object
(
[countryId] => 150
[isoCode] => pt
[name] => Portugal
[nameSlugified] => portugal
[continentId] => 4
)
[182] => stdClass Object
(
[countryId] => 151
[isoCode] => pr
[name] => Puerto Rico
[nameSlugified] => puerto-rico
[continentId] => 3
)
[183] => stdClass Object
(
[countryId] => 152
[isoCode] => qa
[name] => Qatar
[nameSlugified] => qatar
[continentId] => 5
)
[184] => stdClass Object
(
[countryId] => 999
[isoCode] => rr
[name] => reisinspiratie
[nameSlugified] => reisinspiratie
[continentId] => 4
)
[185] => stdClass Object
(
[countryId] => 153
[isoCode] => re
[name] => Réunion
[nameSlugified] => reunion
[continentId] => 1
)
[186] => stdClass Object
(
[countryId] => 154
[isoCode] => ro
[name] => Roemenië
[nameSlugified] => roemenie
[continentId] => 4
)
[187] => stdClass Object
(
[countryId] => 155
[isoCode] => ru
[name] => Rusland
[nameSlugified] => rusland
[continentId] => 4
)
[188] => stdClass Object
(
[countryId] => 156
[isoCode] => rw
[name] => Rwanda
[nameSlugified] => rwanda
[continentId] => 1
)
[189] => stdClass Object
(
[countryId] => 157
[isoCode] => mp
[name] => Saipan
[nameSlugified] => saipan
[continentId] => 7
)
[190] => stdClass Object
(
[countryId] => 222
[isoCode] => ws
[name] => Samoa
[nameSlugified] => samoa
[continentId] => 7
)
[191] => stdClass Object
(
[countryId] => 158
[isoCode] => sm
[name] => San Marino
[nameSlugified] => san-marino
[continentId] => 4
)
[192] => stdClass Object
(
[countryId] => 239
[isoCode] => st
[name] => Sao Tome en Principe
[nameSlugified] => sao-tome-en-principe
[continentId] => 1
)
[193] => stdClass Object
(
[countryId] => 159
[isoCode] => sa
[name] => Saudi Arabië
[nameSlugified] => saudi-arabie
[continentId] => 5
)
[194] => stdClass Object
(
[countryId] => 160
[isoCode] => sn
[name] => Senegal
[nameSlugified] => senegal
[continentId] => 1
)
[195] => stdClass Object
(
[countryId] => 247
[isoCode] => rs
[name] => Servië
[nameSlugified] => servie
[continentId] => 4
)
[196] => stdClass Object
(
[countryId] => 207
[isoCode] => yu
[name] => Servie en Montenegro
[nameSlugified] => servie-en-montenegro
[continentId] => 4
)
[197] => stdClass Object
(
[countryId] => 161
[isoCode] => sc
[name] => Seychellen
[nameSlugified] => seychellen
[continentId] => 1
)
[198] => stdClass Object
(
[countryId] => 162
[isoCode] => sl
[name] => Sierra Leone
[nameSlugified] => sierra-leone
[continentId] => 1
)
[199] => stdClass Object
(
[countryId] => 163
[isoCode] => sg
[name] => Singapore
[nameSlugified] => singapore
[continentId] => 2
)
[200] => stdClass Object
(
[countryId] => 238
[isoCode] => sh
[name] => Sint Helena
[nameSlugified] => sint-helena
[continentId] => 7
)
[201] => stdClass Object
(
[countryId] => 253
[isoCode] => cx
[name] => Sint Maarten
[nameSlugified] => sint-maarten
[continentId] => 3
)
[202] => stdClass Object
(
[countryId] => 235
[isoCode] => pm
[name] => Sint Pierre en Miquelon
[nameSlugified] => sint-pierre-en-miquelon
[continentId] => 7
)
[203] => stdClass Object
(
[countryId] => 165
[isoCode] => si
[name] => Slovenië
[nameSlugified] => slovenie
[continentId] => 4
)
[204] => stdClass Object
(
[countryId] => 164
[isoCode] => sk
[name] => Slowaakse Republiek
[nameSlugified] => slowaakse-republiek
[continentId] => 4
)
[205] => stdClass Object
(
[countryId] => 175
[isoCode] => sd
[name] => Soedan
[nameSlugified] => soedan
[continentId] => 1
)
[206] => stdClass Object
(
[countryId] => 237
[isoCode] => sb
[name] => Solomon Eilanden
[nameSlugified] => solomon-eilanden
[continentId] => 7
)
[207] => stdClass Object
(
[countryId] => 166
[isoCode] => so
[name] => Somalië
[nameSlugified] => somalie
[continentId] => 1
)
[208] => stdClass Object
(
[countryId] => 250
[isoCode] => ss
[name] => South Sudan
[nameSlugified] => south-sudan
[continentId] => 1
)
[209] => stdClass Object
(
[countryId] => 169
[isoCode] => es
[name] => Spanje
[nameSlugified] => spanje
[continentId] => 4
)
[210] => stdClass Object
(
[countryId] => 211
[isoCode] => sj
[name] => Spitsbergen
[nameSlugified] => spitsbergen
[continentId] => 4
)
[211] => stdClass Object
(
[countryId] => 170
[isoCode] => lk
[name] => Sri Lanka
[nameSlugified] => sri-lanka
[continentId] => 2
)
[212] => stdClass Object
(
[countryId] => 172
[isoCode] => kn
[name] => St. Kitts and Nevis
[nameSlugified] => st-kitts-and-nevis
[continentId] => 3
)
[213] => stdClass Object
(
[countryId] => 173
[isoCode] => lc
[name] => St. Lucia
[nameSlugified] => st-lucia
[continentId] => 3
)
[214] => stdClass Object
(
[countryId] => 174
[isoCode] => vc
[name] => St. Vincent
[nameSlugified] => st-vincent
[continentId] => 3
)
[215] => stdClass Object
(
[countryId] => 176
[isoCode] => sr
[name] => Suriname
[nameSlugified] => suriname
[continentId] => 9
)
[216] => stdClass Object
(
[countryId] => 177
[isoCode] => sz
[name] => Swaziland
[nameSlugified] => swaziland
[continentId] => 1
)
[217] => stdClass Object
(
[countryId] => 180
[isoCode] => sy
[name] => Syrië
[nameSlugified] => syrie
[continentId] => 5
)
[218] => stdClass Object
(
[countryId] => 181
[isoCode] => tw
[name] => Taiwan
[nameSlugified] => taiwan
[continentId] => 2
)
[219] => stdClass Object
(
[countryId] => 213
[isoCode] => tj
[name] => Tajikistan
[nameSlugified] => tajikistan
[continentId] => 2
)
[220] => stdClass Object
(
[countryId] => 182
[isoCode] => tz
[name] => Tanzania
[nameSlugified] => tanzania
[continentId] => 1
)
[221] => stdClass Object
(
[countryId] => 183
[isoCode] => th
[name] => Thailand
[nameSlugified] => thailand
[continentId] => 2
)
[222] => stdClass Object
(
[countryId] => 220
[isoCode] => tb
[name] => Tibet
[nameSlugified] => tibet
[continentId] => 2
)
[223] => stdClass Object
(
[countryId] => 184
[isoCode] => tg
[name] => Togo
[nameSlugified] => togo
[continentId] => 1
)
[224] => stdClass Object
(
[countryId] => 240
[isoCode] => tk
[name] => Tokelau
[nameSlugified] => tokelau
[continentId] => 7
)
[225] => stdClass Object
(
[countryId] => 223
[isoCode] => to
[name] => Tonga
[nameSlugified] => tonga
[continentId] => 7
)
[226] => stdClass Object
(
[countryId] => 185
[isoCode] => tt
[name] => Trinidad en Tobago
[nameSlugified] => trinidad-en-tobago
[continentId] => 3
)
[227] => stdClass Object
(
[countryId] => 38
[isoCode] => td
[name] => Tsjaad
[nameSlugified] => tsjaad
[continentId] => 1
)
[228] => stdClass Object
(
[countryId] => 49
[isoCode] => cz
[name] => Tsjechische Republiek
[nameSlugified] => tsjechische-republiek
[continentId] => 4
)
[229] => stdClass Object
(
[countryId] => 186
[isoCode] => tn
[name] => Tunesië
[nameSlugified] => tunesie
[continentId] => 1
)
[230] => stdClass Object
(
[countryId] => 187
[isoCode] => tr
[name] => Turkije
[nameSlugified] => turkije
[continentId] => 5
)
[231] => stdClass Object
(
[countryId] => 188
[isoCode] => tm
[name] => Turkmenistan
[nameSlugified] => turkmenistan
[continentId] => 2
)
[232] => stdClass Object
(
[countryId] => 189
[isoCode] => tc
[name] => Turkse en Caicos Eilanden
[nameSlugified] => turkse-en-caicos-eilanden
[continentId] => 3
)
[233] => stdClass Object
(
[countryId] => 245
[isoCode] => tv
[name] => Tuvalu
[nameSlugified] => tuvalu
[continentId] => 7
)
[234] => stdClass Object
(
[countryId] => 195
[isoCode] => uy
[name] => Uruguay
[nameSlugified] => uruguay
[continentId] => 9
)
[235] => stdClass Object
(
[countryId] => 198
[isoCode] => vu
[name] => Vanuatu
[nameSlugified] => vanuatu
[continentId] => 7
)
[236] => stdClass Object
(
[countryId] => 199
[isoCode] => va
[name] => Vaticaanstad
[nameSlugified] => vaticaanstad
[continentId] => 4
)
[237] => stdClass Object
(
[countryId] => 200
[isoCode] => ve
[name] => Venezuela
[nameSlugified] => venezuela
[continentId] => 9
)
[238] => stdClass Object
(
[countryId] => 194
[isoCode] => gb
[name] => Verenigd Koninkrijk
[nameSlugified] => verenigd-koninkrijk
[continentId] => 4
)
[239] => stdClass Object
(
[countryId] => 193
[isoCode] => ae
[name] => Verenigde Arabische Emiraten
[nameSlugified] => verenigde-arabische-emiraten
[continentId] => 5
)
[240] => stdClass Object
(
[countryId] => 196
[isoCode] => us
[name] => Verenigde Staten
[nameSlugified] => verenigde-staten
[continentId] => 6
)
[241] => stdClass Object
(
[countryId] => 201
[isoCode] => vn
[name] => Vietnam
[nameSlugified] => vietnam
[continentId] => 2
)
[242] => stdClass Object
(
[countryId] => 202
[isoCode] => wf
[name] => Wallis & Futuna
[nameSlugified] => wallis-futuna
[continentId] => 7
)
[243] => stdClass Object
(
[countryId] => 215
[isoCode] => eh
[name] => Westelijke Sahara
[nameSlugified] => westelijke-sahara
[continentId] => 1
)
[244] => stdClass Object
(
[countryId] => 18
[isoCode] => by
[name] => Wit-Rusland
[nameSlugified] => wit-rusland
[continentId] => 4
)
[245] => stdClass Object
(
[countryId] => 204
[isoCode] => zm
[name] => Zambia
[nameSlugified] => zambia
[continentId] => 1
)
[246] => stdClass Object
(
[countryId] => 205
[isoCode] => zw
[name] => Zimbabwe
[nameSlugified] => zimbabwe
[continentId] => 1
)
[247] => stdClass Object
(
[countryId] => 171
[isoCode] => gs
[name] => Zuid Georgia
[nameSlugified] => zuid-georgia
[continentId] => 3
)
[248] => stdClass Object
(
[countryId] => 250
[isoCode] => ss
[name] => Zuid Sudan
[nameSlugified] => zuid-sudan
[continentId] => 1
)
[249] => stdClass Object
(
[countryId] => 167
[isoCode] => za
[name] => Zuid-Afrika
[nameSlugified] => zuid-afrika
[continentId] => 1
)
[250] => stdClass Object
(
[countryId] => 168
[isoCode] => kr
[name] => Zuid-Korea
[nameSlugified] => zuid-korea
[continentId] => 2
)
[251] => stdClass Object
(
[countryId] => 178
[isoCode] => se
[name] => Zweden
[nameSlugified] => zweden
[continentId] => 4
)
[252] => stdClass Object
(
[countryId] => 179
[isoCode] => ch
[name] => Zwitserland
[nameSlugified] => zwitserland
[continentId] => 4
)
)
[portalTicker] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[userId] => 406624
[username] => Cruisera
[photoRevision] => 0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/406/624_50x50.jpg?r=0
[imageLink105x105] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/406/624_105x105.jpg?r=0
[currentContinentId] => 9
[currentContinentName] => Zuid-Amerika
[currentContinentNameSlugified] => zuid-amerika
[currentCountryNameSlugified] => brazili
[currentCountryName] => Brazilië
[currentCountryIsoCode] => br
[currentCountryId] => 26
[visitedCountries] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[countryId] => 134
[countryName] => Nederland
[countryIsoCode] => nl
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[1] => stdClass Object
(
[countryId] => 196
[countryName] => Verenigde Staten
[countryIsoCode] => us
[continentId] => 6
[continentName] => Noord-Amerika
)
[2] => stdClass Object
(
[countryId] => 151
[countryName] => Puerto Rico
[countryIsoCode] => pr
[continentId] => 3
[continentName] => Centraal-Amerika
)
[3] => stdClass Object
(
[countryId] => 190
[countryName] => Amerikaanse maagdeneilanden
[countryIsoCode] => vi
[continentId] => 3
[continentName] => Centraal-Amerika
)
[4] => stdClass Object
(
[countryId] => 7
[countryName] => Antigua
[countryIsoCode] => ag
[continentId] => 3
[continentName] => Centraal-Amerika
)
[5] => stdClass Object
(
[countryId] => 119
[countryName] => Martinique
[countryIsoCode] => mq
[continentId] => 3
[continentName] => Centraal-Amerika
)
[6] => stdClass Object
(
[countryId] => 17
[countryName] => Barbados
[countryIsoCode] => bb
[continentId] => 3
[continentName] => Centraal-Amerika
)
[7] => stdClass Object
(
[countryId] => 73
[countryName] => Granada
[countryIsoCode] => gd
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[8] => stdClass Object
(
[countryId] => 185
[countryName] => Trinidad en Tobago
[countryIsoCode] => tt
[continentId] => 3
[continentName] => Centraal-Amerika
)
[9] => stdClass Object
(
[countryId] => 26
[countryName] => Brazilië
[countryIsoCode] => br
[continentId] => 9
[continentName] => Zuid-Amerika
)
)
[name] => Ria en André
[firstName] => Ria en André
[reportsCount] => 18
[travelsCount] => 1
)
[1] => stdClass Object
(
[userId] => 412770
[username] => duppy-zeilboot
[photoRevision] => 5
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/412/770_50x50.jpg?r=5
[imageLink105x105] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/412/770_105x105.jpg?r=5
[currentContinentId] => 4
[currentContinentName] => Europa
[currentContinentNameSlugified] => europa
[currentCountryNameSlugified] => nederland
[currentCountryName] => Nederland
[currentCountryIsoCode] => nl
[currentCountryId] => 134
[visitedCountries] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[countryId] => 134
[countryName] => Nederland
[countryIsoCode] => nl
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[1] => stdClass Object
(
[countryId] => 70
[countryName] => Duitsland
[countryIsoCode] => de
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[2] => stdClass Object
(
[countryId] => 50
[countryName] => Denemarken
[countryIsoCode] => dk
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[3] => stdClass Object
(
[countryId] => 169
[countryName] => Spanje
[countryIsoCode] => es
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[4] => stdClass Object
(
[countryId] => 150
[countryName] => Portugal
[countryIsoCode] => pt
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[5] => stdClass Object
(
[countryId] => 72
[countryName] => Gibraltar
[countryIsoCode] => gi
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[6] => stdClass Object
(
[countryId] => 128
[countryName] => Marokko
[countryIsoCode] => ma
[continentId] => 1
[continentName] => Afrika
)
[7] => stdClass Object
(
[countryId] => 35
[countryName] => Kaap Verdië
[countryIsoCode] => cv
[continentId] => 3
[continentName] => Centraal-Amerika
)
[8] => stdClass Object
(
[countryId] => 176
[countryName] => Suriname
[countryIsoCode] => sr
[continentId] => 9
[continentName] => Zuid-Amerika
)
[9] => stdClass Object
(
[countryId] => 185
[countryName] => Trinidad en Tobago
[countryIsoCode] => tt
[continentId] => 3
[continentName] => Centraal-Amerika
)
[10] => stdClass Object
(
[countryId] => 73
[countryName] => Granada
[countryIsoCode] => gd
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[11] => stdClass Object
(
[countryId] => 251
[countryName] => Curaçao
[countryIsoCode] => cw
[continentId] => 9
[continentName] => Zuid-Amerika
)
[12] => stdClass Object
(
[countryId] => 64
[countryName] => Frankrijk
[countryIsoCode] => fr
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[13] => stdClass Object
(
[countryId] => 93
[countryName] => Italië
[countryIsoCode] => it
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[14] => stdClass Object
(
[countryId] => 252
[countryName] => Bonaire
[countryIsoCode] => bq
[continentId] => 9
[continentName] => Zuid-Amerika
)
[15] => stdClass Object
(
[countryId] => 42
[countryName] => Colombia
[countryIsoCode] => co
[continentId] => 9
[continentName] => Zuid-Amerika
)
[16] => stdClass Object
(
[countryId] => 19
[countryName] => België
[countryIsoCode] => be
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
)
[name] =>
[firstName] =>
[reportsCount] => 81
[travelsCount] => 1
)
[2] => stdClass Object
(
[userId] => 424678
[username] => kirstentijssen
[photoRevision] => 0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/578/img/default/profile_50x50.jpg
[imageLink105x105] => https://cdn.easyapps.nl/578/img/default/profile_105x105.jpg
[currentContinentId] => 4
[currentContinentName] => Europa
[currentContinentNameSlugified] => europa
[currentCountryNameSlugified] => granada
[currentCountryName] => Granada
[currentCountryIsoCode] => gd
[currentCountryId] => 73
[visitedCountries] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[countryId] => 73
[countryName] => Granada
[countryIsoCode] => gd
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
)
[name] => kirsten tijssen
[firstName] => kirsten
[reportsCount] => 1
[travelsCount] => 1
)
[3] => stdClass Object
(
[userId] => 279176
[username] => FrankHoppener
[photoRevision] => 0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/279/176_50x50.jpg?r=0
[imageLink105x105] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/279/176_105x105.jpg?r=0
[currentContinentId] => 1
[currentContinentName] => Afrika
[currentContinentNameSlugified] => afrika
[currentCountryNameSlugified] => zuid-afrika
[currentCountryName] => Zuid-Afrika
[currentCountryIsoCode] => za
[currentCountryId] => 167
[visitedCountries] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[countryId] => 183
[countryName] => Thailand
[countryIsoCode] => th
[continentId] => 2
[continentName] => Azië
)
[1] => stdClass Object
(
[countryId] => 32
[countryName] => Cambodja
[countryIsoCode] => kh
[continentId] => 2
[continentName] => Azië
)
[2] => stdClass Object
(
[countryId] => 134
[countryName] => Nederland
[countryIsoCode] => nl
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[3] => stdClass Object
(
[countryId] => 131
[countryName] => Namibië
[countryIsoCode] => na
[continentId] => 1
[continentName] => Afrika
)
[4] => stdClass Object
(
[countryId] => 25
[countryName] => Botswana
[countryIsoCode] => bw
[continentId] => 1
[continentName] => Afrika
)
[5] => stdClass Object
(
[countryId] => 167
[countryName] => Zuid-Afrika
[countryIsoCode] => za
[continentId] => 1
[continentName] => Afrika
)
[6] => stdClass Object
(
[countryId] => 196
[countryName] => Verenigde Staten
[countryIsoCode] => us
[continentId] => 6
[continentName] => Noord-Amerika
)
[7] => stdClass Object
(
[countryId] => 70
[countryName] => Duitsland
[countryIsoCode] => de
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[8] => stdClass Object
(
[countryId] => 87
[countryName] => India
[countryIsoCode] => in
[continentId] => 2
[continentName] => Azië
)
[9] => stdClass Object
(
[countryId] => 170
[countryName] => Sri Lanka
[countryIsoCode] => lk
[continentId] => 2
[continentName] => Azië
)
[10] => stdClass Object
(
[countryId] => 73
[countryName] => Granada
[countryIsoCode] => gd
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[11] => stdClass Object
(
[countryId] => 174
[countryName] => St. Vincent
[countryIsoCode] => vc
[continentId] => 3
[continentName] => Centraal-Amerika
)
[12] => stdClass Object
(
[countryId] => 5
[countryName] => Angola
[countryIsoCode] => ao
[continentId] => 1
[continentName] => Afrika
)
)
[name] => Frank Höppener
[firstName] => Frank
[reportsCount] => 153
[travelsCount] => 18
)
[4] => stdClass Object
(
[userId] => 325811
[username] => AdrieBaerts
[photoRevision] => 0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/578/img/default/profile_50x50.jpg
[imageLink105x105] => https://cdn.easyapps.nl/578/img/default/profile_105x105.jpg
[currentContinentId] => 3
[currentContinentName] => Centraal-Amerika
[currentContinentNameSlugified] => centraal-amerika
[currentCountryNameSlugified] => bahama-s
[currentCountryName] => Bahama's
[currentCountryIsoCode] => bs
[currentCountryId] => 14
[visitedCountries] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[countryId] => 196
[countryName] => Verenigde Staten
[countryIsoCode] => us
[continentId] => 6
[continentName] => Noord-Amerika
)
[1] => stdClass Object
(
[countryId] => 7
[countryName] => Antigua
[countryIsoCode] => ag
[continentId] => 3
[continentName] => Centraal-Amerika
)
[2] => stdClass Object
(
[countryId] => 119
[countryName] => Martinique
[countryIsoCode] => mq
[continentId] => 3
[continentName] => Centraal-Amerika
)
[3] => stdClass Object
(
[countryId] => 17
[countryName] => Barbados
[countryIsoCode] => bb
[continentId] => 3
[continentName] => Centraal-Amerika
)
[4] => stdClass Object
(
[countryId] => 73
[countryName] => Granada
[countryIsoCode] => gd
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[5] => stdClass Object
(
[countryId] => 133
[countryName] => Nederlandse Antillen
[countryIsoCode] => cw
[continentId] => 3
[continentName] => Centraal-Amerika
)
[6] => stdClass Object
(
[countryId] => 14
[countryName] => Bahama's
[countryIsoCode] => bs
[continentId] => 3
[continentName] => Centraal-Amerika
)
)
[name] => Rijnalda & Adrie Baerts
[firstName] => Rijnalda & Adrie
[reportsCount] => 17
[travelsCount] => 1
)
[5] => stdClass Object
(
[userId] => 176372
[username] => shishco
[photoRevision] => 0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/176/372_50x50.jpg?r=0
[imageLink105x105] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/176/372_105x105.jpg?r=0
[currentContinentId] => 4
[currentContinentName] => Europa
[currentContinentNameSlugified] => europa
[currentCountryNameSlugified] => nederland
[currentCountryName] => Nederland
[currentCountryIsoCode] => nl
[currentCountryId] => 134
[visitedCountries] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[countryId] => 134
[countryName] => Nederland
[countryIsoCode] => nl
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[1] => stdClass Object
(
[countryId] => 140
[countryName] => Noorwegen
[countryIsoCode] => no
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[2] => stdClass Object
(
[countryId] => 194
[countryName] => Verenigd Koninkrijk
[countryIsoCode] => gb
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[3] => stdClass Object
(
[countryId] => 74
[countryName] => Griekenland
[countryIsoCode] => gr
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[4] => stdClass Object
(
[countryId] => 61
[countryName] => Faroe eilanden
[countryIsoCode] => fo
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[5] => stdClass Object
(
[countryId] => 86
[countryName] => IJsland
[countryIsoCode] => is
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[6] => stdClass Object
(
[countryId] => 169
[countryName] => Spanje
[countryIsoCode] => es
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[7] => stdClass Object
(
[countryId] => 150
[countryName] => Portugal
[countryIsoCode] => pt
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[8] => stdClass Object
(
[countryId] => 128
[countryName] => Marokko
[countryIsoCode] => ma
[continentId] => 1
[continentName] => Afrika
)
[9] => stdClass Object
(
[countryId] => 35
[countryName] => Kaap Verdië
[countryIsoCode] => cv
[continentId] => 3
[continentName] => Centraal-Amerika
)
[10] => stdClass Object
(
[countryId] => 65
[countryName] => Frans Guiana
[countryIsoCode] => gf
[continentId] => 9
[continentName] => Zuid-Amerika
)
[11] => stdClass Object
(
[countryId] => 176
[countryName] => Suriname
[countryIsoCode] => sr
[continentId] => 9
[continentName] => Zuid-Amerika
)
[12] => stdClass Object
(
[countryId] => 185
[countryName] => Trinidad en Tobago
[countryIsoCode] => tt
[continentId] => 3
[continentName] => Centraal-Amerika
)
[13] => stdClass Object
(
[countryId] => 73
[countryName] => Granada
[countryIsoCode] => gd
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[14] => stdClass Object
(
[countryId] => 174
[countryName] => St. Vincent
[countryIsoCode] => vc
[continentId] => 3
[continentName] => Centraal-Amerika
)
[15] => stdClass Object
(
[countryId] => 173
[countryName] => St. Lucia
[countryIsoCode] => lc
[continentId] => 3
[continentName] => Centraal-Amerika
)
[16] => stdClass Object
(
[countryId] => 52
[countryName] => Dominica
[countryIsoCode] => dm
[continentId] => 3
[continentName] => Centraal-Amerika
)
[17] => stdClass Object
(
[countryId] => 7
[countryName] => Antigua
[countryIsoCode] => ag
[continentId] => 3
[continentName] => Centraal-Amerika
)
[18] => stdClass Object
(
[countryId] => 6
[countryName] => Anguilla
[countryIsoCode] => ai
[continentId] => 3
[continentName] => Centraal-Amerika
)
[19] => stdClass Object
(
[countryId] => 151
[countryName] => Puerto Rico
[countryIsoCode] => pr
[continentId] => 3
[continentName] => Centraal-Amerika
)
[20] => stdClass Object
(
[countryId] => 208
[countryName] => Cuba
[countryIsoCode] => cu
[continentId] => 3
[continentName] => Centraal-Amerika
)
[21] => stdClass Object
(
[countryId] => 22
[countryName] => Bermuda
[countryIsoCode] => bm
[continentId] => 6
[continentName] => Noord-Amerika
)
[22] => stdClass Object
(
[countryId] => 50
[countryName] => Denemarken
[countryIsoCode] => dk
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[23] => stdClass Object
(
[countryId] => 8
[countryName] => Argentinië
[countryIsoCode] => ar
[continentId] => 9
[continentName] => Zuid-Amerika
)
[24] => stdClass Object
(
[countryId] => 178
[countryName] => Zweden
[countryIsoCode] => se
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[25] => stdClass Object
(
[countryId] => 254
[countryName] => Åland
[countryIsoCode] => ax
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[26] => stdClass Object
(
[countryId] => 63
[countryName] => Finland
[countryIsoCode] => fi
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
)
[name] => SHISHCO SY
[firstName] => SHISHCO
[reportsCount] => 78
[travelsCount] => 1
)
[6] => stdClass Object
(
[userId] => 277800
[username] => wiegerhoman
[photoRevision] => 0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/277/800_50x50.jpg?r=0
[imageLink105x105] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/277/800_105x105.jpg?r=0
[currentContinentId] => 4
[currentContinentName] => Europa
[currentContinentNameSlugified] => europa
[currentCountryNameSlugified] => nederland
[currentCountryName] => Nederland
[currentCountryIsoCode] => nl
[currentCountryId] => 134
[visitedCountries] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[countryId] => 99
[countryName] => Kenia
[countryIsoCode] => ke
[continentId] => 1
[continentName] => Afrika
)
[1] => stdClass Object
(
[countryId] => 133
[countryName] => Nederlandse Antillen
[countryIsoCode] => cw
[continentId] => 3
[continentName] => Centraal-Amerika
)
[2] => stdClass Object
(
[countryId] => 53
[countryName] => Dominicaanse Republiek
[countryIsoCode] => do
[continentId] => 3
[continentName] => Centraal-Amerika
)
[3] => stdClass Object
(
[countryId] => 73
[countryName] => Granada
[countryIsoCode] => gd
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[4] => stdClass Object
(
[countryId] => 134
[countryName] => Nederland
[countryIsoCode] => nl
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
)
[name] => Wieger Homan
[firstName] => Wieger
[reportsCount] => 19
[travelsCount] => 4
)
[7] => stdClass Object
(
[userId] => 301939
[username] => simonbaliu
[photoRevision] => 0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/301/939_50x50.jpg?r=0
[imageLink105x105] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/301/939_105x105.jpg?r=0
[currentContinentId] => 4
[currentContinentName] => Europa
[currentContinentNameSlugified] => europa
[currentCountryNameSlugified] => verenigd-koninkrijk
[currentCountryName] => Verenigd Koninkrijk
[currentCountryIsoCode] => gb
[currentCountryId] => 194
[visitedCountries] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[countryId] => 19
[countryName] => België
[countryIsoCode] => be
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[1] => stdClass Object
(
[countryId] => 73
[countryName] => Granada
[countryIsoCode] => gd
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[2] => stdClass Object
(
[countryId] => 194
[countryName] => Verenigd Koninkrijk
[countryIsoCode] => gb
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
)
[name] => Simon Monbaliu
[firstName] => Simon
[reportsCount] => 3
[travelsCount] => 1
)
)
[latestNews] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[newsId] => 102
[date] => 2024-04-22
[title] => Zo maak je jouw droomreis bereikbaar
[text] =>
Heb je altijd al een bepaalde droombestemming gehad, maar heeft jouw budget het nooit toegelaten de reis te maken? Wanneer je de volgende slimme tips meeneemt, kan je zorgen dat je toch eindelijk op de plek van je dromen kan verblijven. Door de dingen net even anders aan te pakken, kan jij de reis maken waar je echt gelukkig van wordt. Zonder dat je op de kwaliteit hoeft in te leveren. Laten we snel naar de tips kijken.
1 De goedkoopste tickets
Het eerste wat je moet doen, is zorgen dat de reis zelf zo voordelig als mogelijk wordt. Dit hoeft niet lastig te zijn. Je hebt namelijk een heel krachtig wapen in handen om dat voor elkaar te krijgen. Het begint met vliegtickets vergelijken op Vliegennaar.nl. Dit is namelijk de methode waarop je kan ontdekken waar je de goedkoopste tickets naar jouw droombestemming kan vinden. Het voordeel van deze methode is dat je in één oogopslag direct alles ziet, dus je weet zeker dat je bespaart, want een lagere prijs vind je niet. Zo houd je direct al een fors bedrag over.
2 Nog meer vergelijken
Je kan er zeker van zijn dat je de laagste prijs betaalt wanneer je het Vliegennaar.nl flight alert aan hebt staan. Zo krijg je een melding wanneer de prijs lekker laag is. Deze methode kan je natuurlijk ook op andere zaken toepassen. Zo kan je bijvoorbeeld ook je verblijfplaats lekker voordelig maken door eerst de opties met elkaar te vergelijken. Door vooraf veel onderzoek te doen en alles naast elkaar te leggen, kan je flink besparen. Waardoor dus ook droombestemmingen ineens gewoon binnen het budget vallen. Dit kan weleens precies dat verschil maken voor jou.
3 Maak gebruik van experttips
Een probleem met reizen boeken is dat je moet af gaan op wat anderen je vertellen. Wanneer je alleen naar organisaties luistert, dan is de kans groot dat jouw reis veel duurder uitpakt dan je zou wensen. Dit is natuurlijk ook in het voordeel van de organisaties. Luister je echter naar iemand die een expert is met betrekking tot jouw locatie, dan is dat natuurlijk een ander verhaal. Wil je bijvoorbeeld naar Turkije? Dan zal je ontdekken dat jouw dromen juist worden waargemaakt op de plekken die niet als eerste worden aangeprezen. Dit maakt dus een groot verschil in de kosten die je maakt.
4 Doe zoveel als mogelijk zelf
Tot slot is het slim om zoveel als mogelijk zelf te doen. Zeker als het gaat om je droomreis, is het natuurlijk veel meer dan gewoon een vakantie. Je gaat ernaartoe omdat je ook echt dingen wilt ervaren. Hoe kan je iets nu beter ervaren dan door jezelf erin onder te dompelen? Op die manier zal je een blijvende herinnering maken en kan je ook nog eens goed zorgen dat de kosten voor je reis in de hand gehouden worden. Wanneer je dus geen groot budget hebt, maar wel het maximale wilt beleven, dan kan je er goed aan doen om veel zelf aan te pakken.
[picture] => no
[pic1title] =>
[pic2title] =>
[pic3title] =>
[pic4title] =>
[pic5title] =>
[titleSlugified] => zo-maak-je-jouw-droomreis-bereikbaar
[imageLink105x105] => https://cdn.easyapps.nl/578/img/icons/news_105x105.jpg
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/578/img/icons/news_50x50.png
[imageUrl] => https://cdn.easyapps.nl/578/img/slideshow/reisinspiratie/102/102_1.jpg
)
[1] => stdClass Object
(
[newsId] => 101
[date] => 2024-04-08
[title] => Wat maakt een vakantie met de camper zo bijzonder
[text] =>
Het huren van een camper is een geweldige manier om een vakantie eens op een andere manier te beleven. Niet gebonden aan één accommodatie, maar juist vrijheid om te gaan en staan waar je wilt. Met een camper heb je alle luxe binnen handbereik, terwijl je tegelijkertijd midden in de natuur kunt zijn. Dit maakt een vakantie met de camper zo bijzonder. Via het platform van Goboony komen vraag en aanbod samen en kun je voor een bepaalde tijd een camper huren om kennis te maken met deze manier van vakantie. Dus twijfel je al een tijdje om eens met de camper op reis te gaan, bekijk dan eens de website van Goboony. Zo heb je een beetje een idee wat er allemaal mogelijk is, kun je ook direct zien wat de kosten hiervan zijn. Daarnaast vertellen we je natuurlijk graag wat een vakantie met de camper zo bijzonder maakt.
De vrijheid van een camper
Met een camper kun je letterlijk alle kanten op. Geen geplande routes of vaste verblijfplaatsen, maar de mogelijkheid om je vakantie naar eigen wens in te vullen. Of je nu van de rust en ruimte van de natuur houdt, of juist liever steden en toeristische attracties bezoekt, met een camper is het allemaal mogelijk. Je kunt eenvoudig van de ene plek naar de andere reizen en onderweg genieten van prachtige uitzichten.
Alle luxe binnen handbereik
Een camper biedt alle comfort die je nodig hebt tijdens je vakantie. Het is als een mobiel huis op wielen, voorzien van alles wat je wenst. Een comfortabel bed, een keuken om zelf te koken en een badkamer met douche en toilet. Dit betekent dat je zelfvoorzienend bent en niet afhankelijk hoeft te zijn van hotels of restaurants. Je kunt overal stoppen en genieten van je eigen maaltijden, zonder dat je iets mist.
Midden in de natuur
Als je met een camper op vakantie gaat, kun je ervoor kiezen om midden in de natuur te verblijven. Campings die speciaal voor campers zijn ingericht bieden vaak prachtige staanplaatsen in een bosrijke omgeving. Je wordt wakker met het geluid van fluitende vogels en geniet van de frisse buitenlucht. Ook kun je ervoor kiezen om op camperplaatsen te overnachten, waarbij je vaak kunt parkeren op unieke locaties, zoals aan het water of met uitzicht over weilanden. Het enige waar je wel even rekening mee moet houden, is dat je zorgt voor een goede verzekering. Zo kan er namelijk altijd iets gebeuren onderweg. Ons advies is het afsluiten van de Goboony Camperverzekering voor je camper, zodat je zeker weet dat je bij schade of pech ontzettend snel geholpen wordt.
Een vakantie op maat
Met een camper heb je de mogelijkheid om je vakantie volledig naar eigen wens in te vullen. Geen vaste vertrek- of aankomstdatum, maar juist de vrijheid om te gaan en staan waar je wilt. Wil je langer op een bepaalde plek blijven? Geen probleem, je kunt je reisschema eenvoudig aanpassen. Dit maakt een vakantie met de camper zeer flexibel en ideaal voor mensen die graag hun eigen plan trekken.
[picture] => no
[pic1title] =>
[pic2title] =>
[pic3title] =>
[pic4title] =>
[pic5title] =>
[titleSlugified] => wat-maakt-een-vakantie-met-de-camper-zo-bijzonder
[imageLink105x105] => https://cdn.easyapps.nl/578/img/icons/news_105x105.jpg
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/578/img/icons/news_50x50.png
[imageUrl] => https://cdn.easyapps.nl/578/img/slideshow/reisinspiratie/101/101_1.jpg
)
[2] => stdClass Object
(
[newsId] => 100
[date] => 2024-02-19
[title] => 3x inspiratie voor een onvergetelijke vakantie in Turkije!
[text] =>
Ben jij van plan om binnenkort op vakantie naar Turkije te gaan? Lees dan gauw verder. Turkije staat natuurlijk bekend om zijn diversiteit dankzij de vele culturen die er samenkomen. Dit in combinatie met het fijne klimaat en de prachtige natuur maakt het land de ideale vakantiebestemming. Je kunt in Turkije genieten van stranden, natuur, cultuur en meer. Hieronder vind je inspiratie voor een onvergetelijke vakantie in het diverse land!
Ontdek de multiculturele sferen in Istanbul
Als je naar Turkije vliegt, is de kans groot dat je naar de hoofdstad Istanbul vliegt. De hoofdstad van Turkije ligt op ongeveer 3 uur vliegen van Amsterdam en is daarmee snel en makkelijk te bereiken. Vliegtickets Turkije boek je dan ook snel en eenvoudig online. Ben jij een echte stedenliefhebber? Blijf dan zeker een paar dagen lang in de hoofdstad, zodat je de stad goed kunt ontdekken. De stad kent twee delen, namelijk een deel in Europa en een deel in Azië. Dit zorgt ook voor een bijzondere multiculturele sfeer in de stad, wat je bijvoorbeeld goed terug ziet komen op markten zoals de Grote Bazaar. In Istanbul kun je ook verschillende kerken en moskeeën bezoeken en kennismaken met de twee verschillende religies van deze stad. Je merkt het, het is zeker de moeite waard om even in Istanbul te stoppen als je op reis gaat naar Turkije!
Geniet van de prachtige natuur in Pamukkale
Turkije staat niet alleen bekend als strand- en stedenbestemming. Het is ook een goede bestemming voor natuurliefhebbers. Een van de mooiste natuurgebieden van het land is bijvoorbeeld Pamukkale, wat in het zuidwesten van Turkije ligt. De naam van het natuurgebied betekent letterlijk: ‘kasteel van katoen’. Het natuurgebied heeft zijn naam te danken aan de kalkstenen terrassen die gevuld zijn met azuurblauw water. De terrassen zijn ontstaan door de afzetting van mineraalrijk water van de warmwaterbronnen in het gebied. Dit ziet er erg bijzonder uit en is daarom ook zeker de moeite waard om te bekijken. Als natuurliefhebber kun je deze plek dus zeker niet missen tijdens een vakantie naar Turkije!
Relax tijdens een strandvakantie in Alanya
Alanya is een levendige badplaats die bekend staat om zijn prachtige stranden, bruisende sfeer en culturele bezienswaardigheden. De populaire badplaats ligt aan de zuidkust van Turkije en is makkelijk bereikbaar met het vliegtuig. In Alanya is het klimaat het hele jaar door warm en zonnig, wat het ook een goede bestemming maakt voor een winterzonvakantie. Een van de meest bezochte bezienswaardigheden van Alanya is het indrukwekkende middeleeuwse kasteel, dat hoog boven de stad op een grote rots ligt. Vanaf het kasteel heb je een prachtig uitzicht over de Middellandse Zee en de omliggende stad. Daarnaast heeft Alanya kilometers aan prachtige stranden, waar bezoekers kunnen genieten van de zon, het strand en kunnen zwemmen in het helderblauwe water. Ook kun je er goed terecht om te snorkelen en duiken. Kortom, een bezoekje aan de badplaats Alanya is de moeite waard om te overwegen!
Dankzij de diversiteit heeft Turkije voor iedereen wel wat te bieden. Het maakt niet uit of je nu van strand, steden of natuur houdt er zit voor iedereen wel wat moois bij!
[picture] => no
[pic1title] =>
[pic2title] =>
[pic3title] =>
[pic4title] =>
[pic5title] =>
[titleSlugified] => 3x-inspiratie-voor-een-onvergetelijke-vakantie-in-turkije
[imageLink105x105] => https://cdn.easyapps.nl/578/img/icons/news_105x105.jpg
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/578/img/icons/news_50x50.png
[imageUrl] => https://cdn.easyapps.nl/578/img/slideshow/reisinspiratie/100/100_1.jpg
)
)
[topCountries] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[continentId] => 4
[countryId] => 169
[reportCount] => 22
[pictureCount] => 65535
[position] => 1
[countryName] => Spanje
[countryIsoCode] => ES
[continentName] => Europa
)
[1] => stdClass Object
(
[continentId] => 4
[countryId] => 64
[reportCount] => 10
[pictureCount] => 65535
[position] => 2
[countryName] => Frankrijk
[countryIsoCode] => FR
[continentName] => Europa
)
[2] => stdClass Object
(
[continentId] => 4
[countryId] => 85
[reportCount] => 7
[pictureCount] => 12025
[position] => 3
[countryName] => Hongarije
[countryIsoCode] => HU
[continentName] => Europa
)
[3] => stdClass Object
(
[continentId] => 4
[countryId] => 140
[reportCount] => 3
[pictureCount] => 63480
[position] => 4
[countryName] => Noorwegen
[countryIsoCode] => NO
[continentName] => Europa
)
[4] => stdClass Object
(
[continentId] => 4
[countryId] => 93
[reportCount] => 3
[pictureCount] => 65535
[position] => 5
[countryName] => Italië
[countryIsoCode] => IT
[continentName] => Europa
)
[5] => stdClass Object
(
[continentId] => 4
[countryId] => 74
[reportCount] => 2
[pictureCount] => 30533
[position] => 6
[countryName] => Griekenland
[countryIsoCode] => GR
[continentName] => Europa
)
[6] => stdClass Object
(
[continentId] => 4
[countryId] => 150
[reportCount] => 2
[pictureCount] => 38866
[position] => 7
[countryName] => Portugal
[countryIsoCode] => PT
[continentName] => Europa
)
[7] => stdClass Object
(
[continentId] => 4
[countryId] => 70
[reportCount] => 2
[pictureCount] => 48300
[position] => 8
[countryName] => Duitsland
[countryIsoCode] => DE
[continentName] => Europa
)
[8] => stdClass Object
(
[continentId] => 4
[countryId] => 179
[reportCount] => 1
[pictureCount] => 16157
[position] => 9
[countryName] => Zwitserland
[countryIsoCode] => CH
[continentName] => Europa
)
[9] => stdClass Object
(
[continentId] => 4
[countryId] => 192
[reportCount] => 1
[pictureCount] => 5720
[position] => 10
[countryName] => Oekraïne
[countryIsoCode] => UA
[continentName] => Europa
)
)
[countryId] => 73
[countryName] => Granada
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
[countryPopulation] => 0
[countrySurface] => 0
[capitalCityLongitude] => 0.000000
[capitalCitylatitude] => 0.000000
[portalReports] => ArrayIterator Object
(
[storage:ArrayIterator:private] => Array
(
[30] => stdClass Object
(
[username] => boanerges
[datePublication] => 2009-11-12
[title] => 21 Carriacou-Azoren (English text too)
[message] => Nr 21 Carriacou-Azoren Augustus - 2009 (After the Dutch text one finds an short English translation)
Begin augustus heb ik het vorige reisverslag geplaatst. In het begin schreef ik elke maand een verslag, alles was nieuw, nu ervaar ik veel als een herhaling.. Het wordt steeds moeilijker om voor mijn achterban interressant te blijven. Iedere keer weer duiken en duikfotos en fotos van zeilende boten. Maar ook voor mij onbekenden lezen dit blog en die weten niets van wat ik zoal beleef. Ik kan niet iedere keer schrijven alsof alles nieuw is wat ik beleef. Lastig om daar een evenwicht in te vinden. Dit verslag begint in Carriacou bij Grenada in de Carieb. Augustus begon zoals het leven hier hoort te zijn, rustig. Een Baby Boomer die van het goede leven geniet en de discussie over de verhoging van de leeftijdsgrens van de AOW met interesse volgt op VK.nl. Zolang werkenden boven de 55 jaar nauwelijks kansen hebben om bij veranderingen een baan vast te houden en ook nauwelijks kansen hebben als sollicitant lijkt het me vooral symbool politiek. Maar goed, ik zit ver weg.
Als eerste ga ik weer duiken. Ik heb een externe flitser en een zg. Wet Fisheye Lens gekocht voor mijn onderwater camera. Via internet bij een bedrijf in de US. Uiteindelijk bleek het bedrijf vanuit Taiwan te werken. Het was de eerste weken druk onderwater. Leren de camera en lenzen te gebruiken. S’avonds fotos bewerken. Het maakt een heel verschil, ik kan nu opeens veel meer op de foto krijgen zonder dat het wazig wordt door de deeltjes die in het water zweven. Ik ga gewoon dichter bij het onderwerp fotografenen met een grotere hoek zodat er evenveel op de foto komt. Ik ben er heel blij mee. Het is wel een extra zorg dat al die spullen ook kunnen lekken onder water. Als er nu water binnendringt heb ik meer schade dan met mijn eerste simpele kamera. Jullie zien het resultaat op de website. En het kan beter. Ik ga straks oefenen met Hans, mijn broer, in Bonaire en Aruba.
Daarnaast is er altijd onderhoud. Een rolreef installatie die gerepareerd moest worden en nog zo wat.
Het hurricane seizoen begon, met bewolkte luchten, regen en een drukkende warmte. Op een dag deed zich de mogenlijkheid voor om te gaan lunchen bij Lea. Lea ligt met haar prachtige klassieke 49ft door Freres ontworpen Synergy in de Azoren. Dat betekend: organiseren dat iemand zorgt voor Boanerges als er een hurricane komt. Boanerges moet dan veilig in de mangroven gebracht worden. En het schip moet daar al helemaal op voorbereid zijn. Alle voorzeilen eraf, het grootzeil strak op de giek gebonden. 3 ankers met lijnen klaar in de kuip. Alle luiken stormvast dicht, niets meer aan dek. Het schip aan een mooring zodat TBYH het schip snel kan verplaatsen zonder gedoe met ankers ophalen.
De Terryl Bay Yacht Haulout is de iemand die overal voor gaat zorgen. Zeilers die niet met Carriacou bekend zijn vinden het maar raar dat je je schip alleen laat in het hurricane seizoen. Er zijn hier stevige hurricanes geweest die erg veel schade aan de eilanden toebrachten. Maar niet aan de boten in de mangroven. Dus ik besluit te gaan. Boek een reis van Carriacou naar Horta op Faial. Het wordt 5 keer opstijgen en 5 keer landen in 38 uur met 3 verschillende maatschappijen.. Maar het lukt en het is leuk elkaar weer te zien. Lea is een opmerkelijke vrouw. 20 jaar geleden uit Nederland vertrokken met haar boot en daarna blijven zeilen en leven in de Carieb. Heeft twee keer een boot verloren tijdens een hurricane en is iedere keer weer opnieuw begonnen. Iemand die zelf bepaald hoe ze zal leven. Ze chartered nu om Synergy te kunnen onderhouden. En die boot vraagt veel onderhoud om haar in een goede conditie te houden. Daar kan ik wat van leren, ik ben nogal indolent en doe niet meer dan nodig is. En dat vind ik al veel.
De Azoren zijn nog steeds een prachtig stukje Europa, echt Portugal maar erg rustig en niet commercieel. Met aardige mensen en een heerlijk klimaat. Niet te warm en niet te koud en elke dag zon.
Lea is begin mei vertrokken uit St.Maarten en is er dus al een tijdje. We toeren het eiland rond en bezoeken de Capelinhos waar in 1958 een vulkaanuitbarsting is geweest. En er een nieuwe krater ontstond. Die is ondertussen al weer grotendeels de diepte van de zee ingeschoven. Als je de zeekaarten ziet dan realiseer je je dat je op een eiland op de Azoren op de top van een berg leeft. En dat zo’n krater boven aan de rand van een stijle helling ontstaat. Heel wat anders dan Schiermonnikoog met een zee van 25 meter diepte er om heen.
We helpen een vriendin van Lea in haar prachtige tuin, drinken om 5 uur Vino Verde en hebben het goed. Maar we gaan zeilen, Lea moet begin November op Gran Canaria zijn en dat is een krappe 1000SM (1850Km) zeilen. Het is ruim 30 jaar geleden dat ik een gewone boot had die scheef zeilde. Ik ben wel erg verwend geraakt met het rechtop zeilen van catamarans en trimarans. En ervaar dat je eigenlijk drie handen moet hebben. Een om jezelf vast te houden, een om het glas vast te houden en een om het water uit de fles in het glas te krijgen. Maar ik moet zeggen dat zeilen met een monohull veel meer zeilplezier geeft dan een catamaran.. De bewegenlijkheid, het ervaren van de wind en de golven. Een catamaran geeft weinig zeilgevoel, die schokt en schuift rechtop door het water. Ik heb genoten van deze zeilvakantie maar denk er niet over om ooit weer een monohull te bezitten. Ik moet zeggen dat Synergy een fantastische zeiler is. Met 10Kn wind over dek loopt ze rond 6 Kn aan de wind en dat is mooi voor een 30 jaar oude boot.
Als eerste zeilen we naar Sao Jorge waar we maar kort blijven. Daarna door naar Terceira. Daar huren we een auto. En ervaren het als een prachtig eiland, veel groter dan Faial.
Lea wil later, als ze Synergy verkoopt vanwege de kosten, gaan wonen op Faial. En ik kan me dat wel voorstellen. Als je 20 jaar uit Nederland weg bent en een overzichtelijk zeilersbestaan leeft, dan ben je de nodeloze stress en overload aan informatie in Europa wel ontgroeid. Dan is het bombardement aan prikkels om te kopen en te kiezen overdonderend. Je wil niet terug naar Holland Hup, de drukte van de kippenren om het oneerbiedig te zeggen. Je hebt niet meer de behoefte aan de luxe en de vooruitgang. Die constante maatschappelijke dwang te veranderen.
Ik ervaar al na twee jaar zeilersleven op de luchthavens Heathrow en Gatwick een gevoel of ik op de verkeerde plaats ben. Al die reklames van enorme banken die melden dat ze je persoonlijk behandelen en goed voor je zorgen, waar je ook bent op de wereld. En 100 meter reklameborden langs de roltrottoirs onder de luchthaven van Gatwick die Goretex als iets aanprijzen dat je leven blijvend zal veranderen. Ik vind Goretex fantastisch materiaal voor mijn zeilkleding maar dit komt me nu erg overdreven over. 3 jaar geleden zou die overdaad me niet opgevallen zijn.
De Azoren zijn een oase van rust. We zijn ook Faial rondgereden en Lea heeft me de omgeving en diverse huizen getoond. Ik laat nu de omgeving met een ander gevoel op me inwerken. Hier op Terceira en later op Santa Maria beleven we het bezoek dan ook vanuit de gedachte “zou je hier willen wonen”. Het zijn erg overzichtelijke leefgemeenschappen. Iedereen kent iedereen. De politie op Faial kent elke individuele auto en eigenaar. Op Santa Maria verteld de politieman die ons incheckt en uit Portugal komt dat hij hier vooreerst gestationeerd wil blijven opdat zijn kinderen een onbezorgde jeugd kunnen hebben. Huizen en autos worden niet afgesloten. Als je je portemonnee op een muurtje laat liggen dan kan het zijn dat hij verdwijnt, maar zeker is dat niet. Als politieman is het hier wel een beetje saai en weinig uitdagend.
Buitenlanders wonen niet veel op de Azoren. Op Sao Jorge zegt de havenmeester nadat Lea vertelde dat ze uiteindelijk wel op Faial wil gaan wonen dat er hier ook wel buitenlanders wonen. Zeker wel drie waarvan twee Engelsen. Dat is anders dan in een appartementenwijk in Majorca. Je zult hier niet veel mensen van je eigen soort aantreffen. Het zal wel een speciale ervaring zijn om op latere leeftijd allochtoon te worden en niet te kunnen onderduiken in een eigen kleine gemeenschap zoals op St.Maarten of Curacao. Je moeten inburgeren en de taal leren om mensen te ontmoeten. Ik ben benieuwd hoe mijn leven er over 5 a 10 jaar uitziet, wat voor beslissingen ik ga nemen. Zou ik ook zoiets gaan doen? Vooreerst hoop ik dat het langzaam reizen leuk blijf vinden, overal een paar maanden blijven hangen en de sfeer ervaren. Dan moet ik Boanerges wel de baas blijven.
En zo reizen we verder langs de eilanden en komen na een gemoedelijke tocht langs Terceira en Santa Maria aan op Madeira. We vieren daar mijn 62ste verjaardag in een gezellig straatje met een simpele maar erg lekkere Portugese maaltijd met Vino Verde en een glaasje Madeira.
De sfeer van onze reis veranderd om meerdere redenen. Madeira zelf is een echte Portugese vasteland omgeving. Heel veel goed geasfalteerde wegen en hard rijdende autos. Druk, druk, druk. Toch is het binnenland van het eiland mooi, maar de rand van het eiland is druk. En wij zelf beginnen te voelen dat we verder moeten. Het gevoel dat je de tijd voor jezelf hebt verdampt. De datum waarop we op Gran Canaria moeten zijn ligt vast, de dochter van Lea komt langs. Op de ochtend van de derde dag dat we op Madeira zijn ga ik via internet mijn terugvlucht vanuit Gran Canaria regelen. Ik zit 3 uur te ploeteren achter het beeldscherm in een enorme shoppingmall.
Maar heb uiteindelijk geboekt en 250 euro bespaart door te boeken bij een Spaanse bookings site. Als ik met de dingy bij Synergy, die voor anker ligt, terugkom blijkt er een flinke deining te staan die het moeilijk maakt om aan boord te komen. Lea komt gespannen boven dek. Ze heeft al maaltijden vooruit gekookt en wil hier weg, de zee op. Echt een aktieve dame die snel beslist. De golven gaan nog erger worden en het is niet alleen oncomfortabel, een boot die constant zijn inhoud rondklutst door de kajuit, maar als het anker losbreekt dan zitten we in korte tijd op de rotsen. We mogen de haven niet in want die ligt vol met wedstrijdschepen. We gaan toch even naar binnen om de dinghy aan dek te hijsen, dat kan buiten niet meer. En zijn voor het donker onderweg naar Gran Canaria. Het wordt een paar dagen varen. S’nachts voel ik aan het stuurwiel dat er iets haperd. Ik controleer onder dek de stuurinrichting en zie dat een pin zich heeft losgewerkt. Zo kunnen we niet verder zeilen. Terug kan ook niet en de haven van Porto Santos waar we wel naar toe kunnen ligt nog ongunstiger tov de golven als Funchal. Balen, het lijkt wel mijn eigen boot. Er gebeuren altijd onverwachte dingen, hoe goed een boot ook onderhouden is. Zeezeilers weten dat maar vergeten het graag. We besluiten de stuurinrichting los te koppelen van het roer en de pin weer op zijn plek te drukken. Gelukkig is de stuurautomaat niet aan de stuurinrichting gekoppeld maar werkt rechtstreeks op de roeras. En er is een goede noodhelmstok. Na een 1.5 uur geploeter onder dek in een kleine ruimte is alles okay en we zeilen. Totdat in de loop van de volgende dag de wind totaal wegvalt. En we weten dat hij de komende 5 dagen niet terug komt. Nu hebben we een probleempje. De pakking van de luchtinlaat van de motor lekt en er komen uitlaatgassen in de kajuit. We hadden dat al opgemerkt maar door ons onverhaaste vertrek nog niet gerepareerd. Omdat er geen wind en golven zijn kan Lea het makkelijk repareren. De inlaat demonteren, de kleppendeksel van de motor op het aanrecht en een nieuwe pakking snijden. En weer monteren. Zo gepiept. De inlaat lekt niet meer. Maar de stank blijft. Nu blijkt dat ook de uitlaten lekken. Een aantal bouten die de uitlaat met het motorblok verbinden zijn gebroken. Dat is vreemd, de motor heeft 10 jaar zorgenloos gedraaid en heeft een jaar geleden een grote beurt gehad. En de bouten zijn vervangen. Dit kunnen we niet oplossen. Dus het motorluik gaat open zodat de uitlaatgassen naar buiten kunnen en zo min mogenlijk in de kajuit komen. Er kan alleen nog in de voorkajuit geslapen worden en we moeten op het voordek zitten om niet vergast te worden. En zo varen we twee dagen en nachten tot we in Las Palmas zijn. Dit is een andere tocht dan verwacht.
In Las Palmas mogen we niet te lang in de Marina liggen omdat die gereserveerd is voor de ARC, een toertocht voor zeilschepen over de Atlantische Oceaan. Die komen over twee weken aan. We vinden een goede monteur, Jon die 15 uur werk heeft om de drie afgebroken bouten uit het motorblok te krijgen en alles weer te monteren. Voor de stuurinrichting worden nieuwe pinnen gedraaid en na een aantal dagen werk zijn de belangrijkste problemen opgelost. Synergy kan weer voor anker. Lea werkt onder tijdsdruk want half november gaat ze met drie chartergasten en een vriendin onder weg naar de overkant. En dan moet Synergy opgeruimd en op orde zijn.
Sietske, de dochter van Lea arriveert en maakt dit alles mee. Ze is wel wat gewend want ze heeft al veel op zee gezeild en is eerste stuurman op de grote vaart. En op grote schepen gaat ook altijd wat kapot. En is dat zo, dan gaat het schip voor op de pleziertjes, zo is dat nu eenmaal. We huren nog een dag een auto en gaan het binnenland in. En dan is het weer tijd om terug te gaan naar Boanerges. Het was een leuke en drukkere vakantie dan bedoelt. Denk niet dat leven op een zeilboot alleen maar luieren is. Het is een constant opletten op schade en veel onderhoud en herstellen. Zelfs al zeil je niet veel. Het is voor elke dag zeilen minimaal 1 uur onderhoud.
We hebben elkaar zo op zee wel beter leren kennen onder zeer verschillende omstandigheden. Op een boot is maar een persoon de baas en dat is in dit geval Lea en daar moet me naar naar voegen. Dat ging goed, we konden de problemen samen goed aanpakken. En zo vertrek ik om 5 uur in de morgen met de taxi naar de luchthaven. Het afscheid is warm, we zijn goede vrienden en ik hoop dat we elkaar nog eens ontmoeten ondanks dat we allebei een verschillende richting op reizen.
Op de luchthaven wacht me nog een verrassing. Mijn ticket, besteld via de Spaanstalige website en per email geconformeerd is ongeldig, gecancelled. Er blijkt later niets van de creditcard afgeschreven te zijn. Ik kan gelukkig op de donkere en lege luchthaven nog een ticket van Las Palmas naar Lissabon (met overstap in Madrid) kopen met contant geld uit de enige van de 3 ATMs die werkt. Ik ben dus echt wakker als ik opstijg om 7 uur. En zo stijg ik weer 5 keer op en land ik 5 keer. Boanerges ligt er mooi bij maar met enorm veel schimmel op de plafonds. Ik had alle luiken dicht gekneveld om 160km per uur wind te kunnen weerstaan. Dat geeft veel schoonmaakwerk. En ik pak eindelijk de ingang en het Toilet aan SB aan. Dat bladerde en schimmelde al sinds ik de boot kocht in 1999. Dit is wel een erg rustig hurricane vseizoen geweest voor de Kleine Antillen. Er is zelfs geen Tropical Depression geweest.
Half november nu, volgende week vertrek ik naar Curacao waar Hans, mijn broer aan boord kom. We gaan duiken op Aruba en Bonaire waarna we naar Carthagena in Colombia zeilen. Daar vertrekt hij rond half januari. En dan verruil ik na twee jaar de Kleine Antillen met haar Engels/Europese cultuur voor een Spaantalige cultuur. Waarover volgende keer meer.
In the beginning of august, 3 months ago I wrote the previous travel report. I used to write every month but that becomes more difficult while repeating myself after 2 years traveling. This episode start in Carriacou, at Grenada in the Cariebbean, quetly living like many people do here.
At first I do some dives and learn to use my new external flash and the fisheye lens. That is a great experience and I can improve my skills still a lot.
I have some maintenance on Boanerges like the repair of my roller-reefer. The hurricane season starts, cloudy overhead, rain and an damp heat. At a day I got the opportunity to say yes on an invitation for lunch at Lea.
Lea stays with her splendid traditional 49ft Freres sailing yacht Synergy at this moment at the Azoren. That means I have to ensure that someone takes care for Boanerges if there happens to come a hurricane. Boanerges has to be taken into the Mangrove. The Tyrrel Bay Yacht Haulout will do that but I have to prepare the boat. All headsail removed and stored inside, mainsail thightly fixed to the boom. Many anchors with chain and ropes prepared etc.
And I book a flight to Horta on Faial. This will take 5 times a take off and 5 times a touchdown in 38 hours. But it is wothwhile the effort and it is nice to meet Lea again. Lea is a remarkable woman. Left the Netherlands 20 years ago with her boat and and sailed and lived in the Caribbean since that tiome. She lost two times her boat due to a hurricane and start each time from scratch. She is someone who takes the lead of her life in her own hands. And she charters with Synergy to be able to keep this remarkeble boat.
The Azoren are still a splendid part Europe, actually Portugal but very quiet and not crowded with tourists. Nice people and a wonderful climate. Not too warm and not too cold and each day sun.
We drive around the island and visit the Capelinhos where in 1958, a volcano erupted. And a new crater arose which in the meantime already did slide into the depth of the sea. If you see the charts then you realise that on the Azoren one lives on the top of a mount. We help a girlfriend of Lea with her splendid garden, drink Vino Verde at 5 o'clock and have a good time. But we will sail, Lea has to be at the beginning of November on Gran Canaria and that is around a 1000SM away.
It has been 30 years ago that I did sail on a heeled monohull. I got quite used to catamarans and trimarans. And experience that you need actually three hands. To keep oneself upright, to hold the glass and to get the water from the bottle into the glass. But I must say that to sail with monohull gives much more sailing pleasure than a catamaran. The gentle movement, the feeling of the wind and waves. A cruising catamaran gives less sailing pleasure, it shocks a bit and that’s all. I did enjoy this sailing holiday but will however not consider ever having a monohull again. I must say that Synergy is a remarkable sailing boat. With 10Kn wind over deck dek she makes around 6 Kn to windward and that is very good for a 30 years old boat. As first we sail to Sao Jorge where we only remain very short. Trhen on to Terceira. There we rent a car. And experience that it is a splendid island and much larger than Faial.
The Azoren are very peaceful. Here on Terceira and later on Santa Maria we experience the visit from the perspective to live here. Everyone knows each other. The police on Faial knows each individual car and its owner. The immigration officer on Santa Maria came from Portugal wants to remain here in the first place so that children can a peaceful youth. The houses and cars are not locked. And this way we travel further along the islands and arrive after a pleasant time in Terceira and Santa Maria on Madeira. The mood changed for several reasons.
On Madeira one experiences the island much more as the Portuguese mainland. It has a lot of good roads and tunnels and the cars drive fast. It is busy an has the fast way of living. Anyhow the inland of the inland is beautiful. And we ourselves start to feel that we must go further. The feeling that time does not exist evaporates. The date we have to be on Gran Canaria is fixed, for the daughter of Lea will visit. On the morning of the third day that we are on Madeira I go ashore to book my ticket back from Gran Canaria to Lisbon by Internet. When I return 3 hours later with the dingy at Synergy, there is a considerable swell which makes it difficult to get abord. Lea comes agitated above deck. She has already cooked meals ahead and wants on to leave, go to the sea. The swell will become stronger and it is not only uncomfortable but if the anchor breaks loose we will be in minutes on the rocks. So we are on our way to Gran Canaria before dark.
The next day the wind ceased totally. And we know that it will not return the next 5 days. We have to start the engine. And we get exhaust fumes in the cabin. Some bolts which connect the exhaust with the engineblock are broken. We can not repair that so we continue for to days by engine with the motor hatch open. A lot of smell and noise in the cockpit makes us live before the mast.
Eventually we arrive in Las Palmas. We find a mechanic who succeeds to replace the three broken bolts. Systke, the daughter of Lea arrives. And soon after that I depart and meet Boanerges in good order.
I had a wonderful time with Lea and we learned to know each other quite well while a lot of things happen on a sailing yacht on the ocean which have to be solved in good harmony. We did become good friends. I hope we will meet once again but that’s not obvious. We both will travell in different directions. She is sailing back to the Lesser Antilles with charter guests. I am leaving soon for Curacao where I will meet my brother Hans. We will go diving at Bonaire and Aruba. Later we sail to Cathagena in Colombia and he flys back to Holland. About that I write the next time in 2010.
[userId] => 84820
[photoRevision] => 0
[reportId] => 3208775
[countryId] => 73
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 608
[author] => Eddy Dunlop
[cityName] => Saint George's
[travelId] => 84820
[travelTitle] => Zeilend van Amsterdam, Carieb, Panama and???
[travelTitleSlugified] => zeilend-van-amsterdam-carieb-panama-and
[dateDepart] => 2007-06-01
[dateReturn] => 0000-00-00
[showDate] => yes
[goalId] => 5
[goalName] => Een wereldreis
[countryName] => Granada
[countryIsoCode] => gd
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/granada,saint-george-s
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/084/820_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => 21-carriacou-azoren-english-text-too
)
[31] => stdClass Object
(
[username] => joshazeleger
[datePublication] => 2009-08-23
[title] => Weer terug naar een andere kade.
[message] => Hallo allemaal,
We hadden gister toestemming gekregen om van plek te veranderen.
Dit vanwege die gevaarlijke stroming.
We liggen nu meer tussen het land en beter beschermd tegen die stroming.
Het schip gaat nu bijna niet meer heen en weer.
Dus het was goed om te verkassen want er moet ook rekening gehouden worden met de hoge bezoekers aantallen die we nu steeds hebben.
We hebben de laatste dagen in een haven hebben we standaard een rij mensen buiten wachten b.v. gister avond een half uur voor sluitings tijd stond er nog een rij mensen buiten te wachten.
Dus ja het is ontzettend druk, maar een goede drukte!!
Veel Zegen!! Jos
[userId] => 167226
[photoRevision] => 0
[reportId] => 3108407
[countryId] => 73
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 250
[author] => Jos H
[cityName] => Saint George's
[travelId] => 167226
[travelTitle] => Mijn eerste reis
[travelTitleSlugified] => mijn-eerste-reis
[dateDepart] => 2009-01-13
[dateReturn] => 2011-01-24
[showDate] => yes
[goalId] => 5
[goalName] => Een wereldreis
[countryName] => Granada
[countryIsoCode] => gd
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/granada,saint-george-s
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/167/226_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => weer-terug-naar-een-andere-kade
)
[32] => stdClass Object
(
[username] => joshazeleger
[datePublication] => 2009-08-21
[title] => Weer terug in de Haven!
[message] => Hallo allemaal,
Na een spannende en vermoeiende dag zijn we weer terug in de haven!
Ja weer terug want gisteren moesten we de haven bijna hals over kop verlaten.
Dit vanwege het feit dat er een "swell" was, dit is een soort van na-wee van de orkaan Anna.
Hierdoor wordt er meer water aangevoerd en krijg je een hogere golfslag waardoor het schip ontzettend veel begon te bewegen.
En dus waardoor weer de Gangways (trap naar het schip) gevaarlijk heen en weer begonnen te bewegen.
Dit was tevens nog niet het ergste maar dat er een mouringlijn (touw waarmee het schip vast ligt aan de kade) knapte.
Dat was voor de kapitein genoeg om te besluiten om voor anker te gaan liggen.
Dus we hebben een nachtje doorgebracht op zee!!
Vervolgens moesten er ook mensen vervoerd worden van en naar de kade.
Dus toen heb ik me beschikbaar gesteld.
En natuurlijk wilde er ook een stel andere mee dus ben ik dus pas vanochtend 2 x mee geweest i.p.v. alle keren.
Maar goed ook al was het maar twee keer het was zeker wel leuk!!
Verder gaat alles hier weer z'n "oude" gangetje en ben nu bijna klaar met wacht.
Veel Zegen en succes met wat jullie doen vandaag, morgen, etc.
Jos
[userId] => 167226
[photoRevision] => 0
[reportId] => 3106319
[countryId] => 73
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 286
[author] => Jos H
[cityName] => Saint George's
[travelId] => 167226
[travelTitle] => Mijn eerste reis
[travelTitleSlugified] => mijn-eerste-reis
[dateDepart] => 2009-01-13
[dateReturn] => 2011-01-24
[showDate] => yes
[goalId] => 5
[goalName] => Een wereldreis
[countryName] => Granada
[countryIsoCode] => gd
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/granada,saint-george-s
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/167/226_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => weer-terug-in-de-haven
)
[33] => stdClass Object
(
[username] => joshazeleger
[datePublication] => 2009-08-19
[title] => Op Wacht!!
[message] => Hallo Allemaal,
Ja zoals het hierboven staat sta ik weer op wacht.
Na twee keer gewisseld te hebben ben ik nu op wacht van 8-12.
Dus nu over 4 uurtjes ben ik op wacht!
En vanavond hebben we een verjaardag te vieren van mn [grote (schips)] Broer.
Die tevens volgende week ons ook verlaat!!
Verder de reis van St. Vincent naar Greneda verliep verspoedig we hebben lekker in de nacht gevaren en dus niemand zeeziek en etc.
Dit eiland is meer toeristischer dan de vorige en is qua gebouwen ook mooier dan in Vincent!
Verder morgen ochtend start de studie groepen en dan zal ik wel zien of het wat voor mij is of misschien niet?!
Maar goed verder dank ik jullie van harte voor de interesse van het lezen van mijn verhalen!
En daardoor natuurlijk voor het meeleven!!
Er zijn nu ook 3 nieuwe Nederlandse steppers aan boord 2 Heren en 1 dame.
Daarnaast heb ik ook een nieuw schips zusje!!
En dan natuurlijk de nieuwe PST zit er aan te komen!!!
Waar boerjaap ook met mee komt!!
Ik wens jullie allemaal,
Gods Zegen.
[userId] => 167226
[photoRevision] => 0
[reportId] => 3104190
[countryId] => 73
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 232
[author] => Jos H
[cityName] => Saint George's
[travelId] => 167226
[travelTitle] => Mijn eerste reis
[travelTitleSlugified] => mijn-eerste-reis
[dateDepart] => 2009-01-13
[dateReturn] => 2011-01-24
[showDate] => yes
[goalId] => 5
[goalName] => Een wereldreis
[countryName] => Granada
[countryIsoCode] => gd
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/granada,saint-george-s
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/167/226_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => op-wacht
)
[34] => stdClass Object
(
[username] => boanerges
[datePublication] => 2009-08-03
[title] => 20 St.Maarten-Saba-Carriacou (English text too)
[message] => Nr 20 SXM-Saba-Bequia-Carriacou Juli- 2009 (After the Dutch text one finds an English translation)
9 Juni vertrek ik voor een vriendelijk ritje van St.Maarten naar Saba. Ik ga aan de westzijde in de luwte van het eiland aan een mooring liggen. Onder aan de “Ladder”. Dit is de plaats waar op een stenen strandje heel vroeger alles het eiland op gebracht werd en dan eindeloos omhoog gesjouwd moest worden . Ik kan er niet met de dinghy aan land komen omdat die te zwaar is om het stenen strandje omhoog te trekken. Dus ik moet ongeveer 1.5 SM over zee de hoek om naar Fort Bay Harbour. Wanneer ik dat de eerste keer doe is dat een verrassende ervaring. Ik ben het enige jacht, er is geen radio of telefoon kontakt mogenlijk aan die kant van het eiland. Als de buitenboord motor van de dinghy er mee stopt zal ik zo de zee op drijven. Ik neem dus een koffertje met VHF, Epirb en vuurpijlen mee en controleer dat ik voldoende benzine heb. Het eerste stuk is mooi vlak water in de luwte van het eiland. En dan kom ik de hoek om en krijg opeens de golven met brekers van voren. Ik ben verrast en neem niet snel genoeg gas terug en de dinghy wordt letterlijk de lucht in gelanceerd. Met een keiharde dreun land ik in het dal van de volgende golf. Dat heb ik dus ook weer meegemaakt, ik doe het daarna allemaal heel voorzichtig. Maar het blijft iedere keer als ik naar de kant ga een oplettend en vermoeiend gebeuren met veel gebonk en geplens.
Ik spreek voor de komende dagen duiken af met Saba Deep, de oudste duikshop van Saba. Ze komen me elke morgen van Boanerges ophalen.
Saba is een fantastisch mooi eiland, zo hoog dat de wolken de bergtoppen kussen en bij vlagen wat regen laten vallen. Dus het is groen en door de wind daarboven lekker koel en zonnig. De meeste bewoners (1500 mensen waarvan 400 studenten van de Medical School) leven boven de 200m en dus ver van de zee. Het eiland is maar 5km2 groot. De inkomsten komen uit toerisme (200 toeristen is al veel), duiken en visserij op de Saba Bank.
Ik ontmoet al snel heel wat inwoners waaronder: Mike, een vorig jaar tot Nederlander genaturaliseerde US Vietnam veteraan. Een erg eigenwijze maar begeesterde man. Hij weigert een invaliditeits uitkering van de US omdat hij hun politiek waardeloos vindt. Maar ook van de Nederlandse staat omdat hij zijn geld verdiend als duikinstucteur en het dus niet nodig heeft. Als duikinstructeur verdient hij wellicht iets meer dan 600USD. Hij leeft in een afgelegen huisje in het rainforest.
We hebben al snel hele discussies over politiek maar ook hoe het nu verder gaat met Saba.
George, een gepensioneerde monteur van de Powerplant aan de haven leidt mij rond het eiland. Er is ongeveer 18Km beton weg met 600 autos. Hij neemt alle tijd en kent iedereen. Later huur ik hem nog vaker als taxi. Als ik een keer met hem bijna een uur te vroeg bij een art-shop arriveer dan is dat geen probleem. We gaan gewoon in een cafee een biertje drinken en ik leer daar de beste timmerman van het eiland kennen. Mij wordt uitgebreid uit de doeken gedaan hoe je huizen hurricane bestendig maakt en dat je stalen golfplaten het beste kunt zagen met een cirkelzaag waar het zaagblad verkeerdom gemonteerd is. Dat levert dikke diskussies op met de andere bezoekers in het cafee. Ik vermaak mij uitstekend.
Ik ontmoet ook Henk, zichzelf een scharrelaar noemend, die een oud in hardhout gebouwd hotel opknapt waar Juliana ooit logeerde. In Nederland zou het hotel gesloopt zijn, het hout verkocht en van geld een nieuw hotel gebouwd worden. Er zullen ook een aantal bungalows omheen komen in Saba stijl. Hij heeft een timmerfabriekje opgezet om kozijnen en ander houtwerk te maken. Alles van purplehart, onbetaalbaar maar hij heeft het georganiseerd in Zuid Amerika dus het was niet erg duur. Als het project klaar is wordt de timmerfabriek aan het eiland geschonken om de jeugd een vak te leren. Nu doen 3 Phillipijnen het werk, niemand op het eiland kan het doen(?). En zo organiseert hij alles en ontmoet ik via hem ook een aantal Nederlandse ambtenaren, keurig in het pak met das en wit overhemd. Alsof ze net afgeleverd zijn per diplomatieke post. Het is een hele kunst om met name de ruimtelijke ordening in goede banen te leiden in deze kleine gemeenschap. De druk om op alle mooie plaatsen te bouwen is enorm. Italianen, Amerikanen en Canadezen kopen grond op de mooiste plekjes en bouwen er villas. Ik ontmoet diverse aktieve en gepensioneerde Amerikaanse professoren van de Medical School die voorgoed blijven wonen op Saba. En trots vertellen hoe ze bouwen en verkopen. En de 4 families die zowat al het land bezitten zijn blij dat ze een paar honderd duizend USD verdienen met de verkoop van wat land en realiseren zich niet dat ze daarmee hun eiland verkopen. Het geld hebben ze niet nodig, er is geen armoede op Saba en ook geen woningnood voor de lokale bewoners. Uiteindelijk zijn ze toch allemaal lid van één van die families. Het is onvermijdelijk dat er erg veel onofficieel geregeld wordt. Maar ik krijg niet de indruk dat er corruptie is. Mij wordt vele malen verteld dat ze erg blij zijn dat ze Nederlandse gemeente worden, dat ze trots zijn dat bij hun het Nederlandse geld goed besteed wordt. Dat klinkt heel anders dan op de andere Nederlandse eilanden. Ze spreken hun waardering uit voor de Nederlandse hulp bij het onderzoek naar hoe ze een duurzame visserij kunnen opzetten. Wat de Nederlandse Staat niet gelukt is met de visserij in de Noorzee lukt misschien wel voor de Saba bank.
Saba is één van de laatste paradijzen van de Carieb. Zelfstandig, zelfbewust, groen en onbedorven. En de luxe van St.Maarten dat op 1.5 uur varen ligt en daarmee een internationale luchthaven bij de hand. Een eiland om 2 weken op vakantie te gaan.
Ik duik veel met Evan als duikleider. Een Amerikaan van 29 jaar oud, heeft voldoende geld verdient als contractor die historische panden in de US restaureerde maar zich realiseerde dat het beter is om dingen te doen die je leuk vind dan veel geld verdienen. Hij heeft een opleiding als stuntman gevolgd, is een beroeps worstelaar geweest die twee karakters speelde, een zachtmoedige en een woeste en deed aan sky diving. En nu is hij dus voor een hongerloontje duikleider omdat hij het gewoon leuk vindt. Een opmerkelijke figuur met hele simpele wijsheden. Ik vind het hier leuk en ipv 5 duiken doe ik er 12, de meeste op 30-40m diepte. Dat is een nieuwe ervaring voor me. Ervaar dat niet lucht maar de bottom time de beperking is. Op zo’n grote diepte mag je maar kort zijn omdat er anders te veel stikstof oplost in je bloed. En dat vormt gasbellen in je bloed als je te snel naar boven gaat. Daar wordt je behoorlijk ziek van. Het is dus duiken zonder de duikcomputer uit het oog te verliezen. Ik zie heel wat echte Blacktip haaien die even dicht bij komen kijken en weer schichtig verdwijnen. Tot nu toe heb ik die alleen op grote afstand als een schim in de mist gezien.
Ik duik op een dag met Marie, een erg ervaren duikinstructeur. We deden een diepe duik, max 35m rond Diamond Rock, een alleenstaande pilaar een eindje buiten de kust. Toen we langzaam omhoog cirkelden rond de rots trok Marie opeens mijn aandacht. Op een vlak stukje lag een enorme barracuda wat te soezen en te dromen over een lekker hapje. Hij scheen niet gediend van de aandacht en schoof langzaam naar Marie tot op een halve meter onder haar. Ze was duidelijk geimponeerd, hoeveel duizend duiken ze ook gemaakt had. Ze zwom netjes uit zijn territoririum. Later zei ze dat het haar wel 100PSI druk gekost had. Daarna kwam de barracuda vlak naast mij zwemmen, ik kon hem makkelijk aanraken. Hij (zij?) kwam van mijn schouder tot mijn kuit. En toonde duidelijk zijn tanden, af en toe gapend. Ook ik werd rustig uit zijn territorium geleid. Met een grote grijns is hij weggezwommen.
Mel, een kennis uit St.Maarten heeft me verteld dat hij samen met een vriend onder water aan het werk was aan een mooring en dat er een grote barracuda verscheen. De vriend dreigde en stak naar de barracuda met een ijzeren staaf. De barracuda zwom weg, draaide op afstand in een flits om en stopte op 20 cm afstand voor het masker van de duiker met een wijd open bek vol tanden. Hij scheen te willen melden ”don’t mess with me Pal”maar deed verder niets, die duiker ook niet behalve adem inhouden en een warme broek krijgen.
Mijn laatste duik was weer bij Diamond Rock. De barracude kwam op mij afgeschoten en stopte vlak voor me. Ik was niet onder te indruk, de barracude zwom met een kwade blik weg. Hebben vissen emoties? Op zo’n moment denk je van wel.
Ik krijg van Lea van de Senergy een email dat ik haar kaarten voor de reis rond de wereld mag lenen. Die liggen in St.Maarten. Ik zeil dus terug, krijg een pak kaarten van 25cm hoog aan boord. De kaarten zijn van 1982-1983, in Fathoms en Feet en geen WG84. Dit alles is geen probleem. Landen en eilanden verschuiven nauwelijks en dat de kaarten niet in meters zijn en de posities niet precies overeenstemmen met de GPS is geen probleem. Als ik land nader heb ik altijd de PC met de electronische kaart aanstaan. De kaarten geven weer een stimulans om toch echt het Panama kanaal door te gaan. Toevallig zijn de kaarten van de jaren dat Boanerges met Toby de wereld rond ging. Maar die deed het vermoedelijk met kaarten uit 1960 en zonder GPS maar met sextant en sleeplog.
Ik vertrek 3 dagen later, op een vrijdagmorgen opgetogen van St.Maarten naar Bequia. Toch nog net een beetje eerder weg dat Bob en Lia van de Boyo. Iedereen begon er aan te twijfelen of me dat zou lukken, plakker als ik ben. Mijn zelfgestelde opdracht is om mezelf te bewijzen dat ik langere tijd solo kan zeilen. De boot zeilt zichzelf maar ik moet s’nachts een half wakend bestaan leiden. Je moet uitkijk houden en slapen. En dat gaat slecht samen. Dus de kookwekker erbij en iedere keer even slapen, wakker worden, rondkijken en de koers wat bijstellen en weer slapen. Ik zie daar tegen op. Als ik naar Colombia wil en eventueel de Pacific in dan moet ik lange afstand kunnen solozeilen. De komende tijd moet ik bewijzen dat ik dat kan.
Vrijdagavond 20.00 uur. Net donker. Aan BB Nevis op 12 mijl oosterlijk. Ik zit buiten met de PC en Linda Ronstadt met Canciones de Mi Padre uit de Ipod. Wie had ooit gedacht dat ze van mexicaanse afkomst is? Heerlijke muziek. Ik schrijf aan dit verslag.
Dit is prachtig, 10-15Kn TWS, keurig netjes hoog aan de wind (38AWA) richting Carriacou. Af en toe aan het knopje draaien. Marfret Douche France, een vrachtschip schuift met 17.5Kn van me weg richting Port of Spain. Wat een luxe, al die schermpjes en knopjes. En de windgenerator en sleepgenerator leveren 6A, meer dan het licht en Robby Simrad en de koelkast nodig hebben. 13.5V op de voltmeter. S’morgens zelfs 14V. Het toetsenbord beweegt voor mijn ogen en de lettertjes op het kleine schermpje bewegen ook nogal. 61 jaar en verslaafd aan schermpjes en knopjes. Cool man.
Is dat nu nog wel romantiek zul je wel denken. Ik voel me heel ontspannen en kan genieten van de beweging van Boanerges, de heldere maan en het constant schiften van de wind met rond 5 graden. Het voelt heel anders dan verwacht. Gewoon leuk. Geen spanning of het wel plezierig gaat zijn vannacht. Mijn stretcher staat al klaar in de kuip. Vanuit de stretcher kan ik aan de ene kant de AWA(schijnbare windhoek), de AWS(schijnbare windsnelheid) en de COG(koers over de grond) zien, met het stuurwieltje van Robbie de stuurautomaat in mijn hand. En aan de andere kant het knopje van de grote lier voor de Yankee (een groot voorzeil). De nacht gaat heel ontspannen voorbij. Ik slaap 3 keer echt diep gedurende 30min en doezel verder. Dat is blijkbaar voldoende om ontspannen de zonsopgang mee te maken.
Na nog een nacht zeilen lig ik op zondagavond in Bequia.Het was een prima ritje, 330SM afgelegd. 2.5 dag en twee nachten hoog aan de wind zeilen.7-20Kn TWS.
Ik ben wel geslaagd voor het testje alleen zeilen in de nacht. Eigenlijk was het erg makkelijk. Ik werd er niet moe van. En sliep zelfs een keer door de kookwekker die op 40cm van mijn hoofd stond. Het was heel anders dan toen ik in 2007 gespannen langs de kust van Engeland en Spanje en Portugal zeilde. Waar heb ik me druk om gemaakt? “De mens lijdt het meest van hetgeen hij vreest” zei een of andere wijsgeer.
Ik blijf 2.5 weken in Bequia. Duik en werk en laat een dingy cover maken. Er blijkt een heel aardige zeilmaker te zitten die erg goedkoop is. Ik laat allerhande zeiltjes en kapjes op maat maken. Hij vraag wat Boanerges betekend. Dat is een bijbelse naam. Hij blijkt zwaar christelijk en creationist te zijn. En ik geloof in evolutie en humanisme. We hebben al snel hele discussies als we in de dinghy naar Boanerges varen. Er is wederzijds respect. Het is leuk om met deze man te werken. Verder stuur ik erg veel mails en doe allerhande klussen aan de boot. Er zit nog onrust van St.Maarten in me.
Ik bestel een flitser voor mijn onderwater camera bij een Amerikaans internetbedrijf. Twee dagen later krijg ik een mail dat geen enkele courier de zaken naar het adres in Carriacou kan sturen. Of ik niet een ander adres heb. Na wat heen en weer gemail blijkt dat het bedrijf in Taiwan zit en alles van daaruit verzonden wordt. Ik vond het al zo raar dat als ik s’avonds een mail verstuur het antwoord er de volgende ochtend is. Je weet tegenwoordig niet meer met wie je zaken doet. Die globalisering gaat erg ver.
Ik vind het fijn om weer in het zuiden te zijn. Je koopt fruit langs de weg, niet uit de koeler. Ik kocht een vis van 2.5kg voor 40EC, ongeveer 10euro. Als ik de halve vis nam was hij even duur. Na 3 dagen vis had ik even geen zin in vis. Ik maakte een blikje knakworstjes open voor op het brood. En vond geen mosterd in de ijskast. Ergens tussen de voorraden kwam een potje Groningse mosterd tevoorschijn. THT 09-2006. Was al ver over tijd voor ik vertrok uit Nederland. Ik heb lang nagedacht of mosterd kan bederven. En vond van niet. Het smaakt prima en de volgende morgen zou ik wel merken als ik naar de WC ga of de beslissing goed was. Toch heb ik het potje maar weggegooid. Er zijn grenzen aan rationaliseren. De mosterd was nog goed.
De vooruitzichten voor het toeristenseizoen voor volgend jaar zijn slecht. De Carrier die de internationale vluchten op St.Vincent deed is er mee gestopt. Nu moet je met LIAT. Erg duur en er zijn al hotels gesloten.
Op 16 Juli zeil ik van Beqia naar Carriacou. Het gaat weer volgens het boekje. Ik moet inklaren bij Hillsbourough ivm de N1H1 griep. Strenge controle. Het inklaren in Hillsbourough is een feest. De twee, toen leerling politiemensen, die ik vorig jaar ontmoette in het nood-politiegebouw en mij toen inklaarden zijn nu de ambtenaren van Immigration in een klein, nieuw kantoortje. Ze voelen zich duidelijk de baas en hebben twee computers. Ze zijn erg beleefd en aardig en blij met hun macht. Ik ben volgens de papieren officieel vertrokken op 12 juni van Saba naar Bequia. De werkelijkheid is dat ik op 28 juni vertrokken ben van St.Maarten (zonder uitklaren) naar Bequia. En zonder in of uitklaren op 16 juli van Bequia naar Carriacou. Tot nu toe is in de twee jaar nog nooit naar de datum van het uitklaringsbewijs gekeken. Nu doet een van de jonge politiemensen dat wel. Ik heb geen verklaring voor het tijdgat van 12 juni tot 16 juli, mijn aankomst in Hillsbourough. Ik zeg dat ik 6 dagen geleden vertrokken ben uit Saba en alleen s’nachts in baaien geankerd heb op diverse plaatsen zonder in of uitklaren. Dat is “bad practice”volgens het jongetje dat de baas is. Ik kan aangeklaagd worden. Dit mag ik niet meer doen. Of ik hier al eerder geweest ben. Ja, vorig jaar, 4 maanden. Ze snuffelen mijn paspoort door. Netje ingeklaard, na drie maanden mijn visum verlengd en uitgeklaard. Maar ik sta niet in het computer systeem. Groot probleem, dat kan niet. Ik zeg tegen de baas: “U hebt zelf dat stempel gezet in mijn paspoort” Thats impossible. Veel gesnuif en gezoek achter het schermpje. Dan opeens in local English : “Why your name is “Eduard in this passport” and in the computer is written “Johannes”. Ik versta en begrijp het niet en hij moet de vraag twee keer herhalen. Irritatie. Opeens begrijp ik dat het om Hans, mijn broer, gaat die vorig jaar op Grenada bij de luchthaven binnengekomen is en daar ingevoerd is in het systeem. Ik vraag of het pasportnummer gelijk is. Nee. Ik zeg “Thats mij brother who visited me last year”. Een verlegen lach, mijn paspoort wordt gestempeld en me wordt veel plezier op Carriacou gewenst. Geen enkele vraag meer over foute data. En de dame die op griep controleerd wenst me ook veel plezier. Ze zit er de hele dag en neemt de formuliertjes aan waarop iedereen en ik invullen dat ze geen ziekte hebben. Overheden, die hebben alleen macht omdat de burgers ze het geven.
Ik zeil naar Terryl Bay en anker. Na 3 keer ankeren lig ik nog niet goed. Ik laat het maar zo en doe het morgen wel opnieuw. Na een bezoek aan Connie en George van Arawak, de diveshop, waar ik alle roddels hoor van het afgelopen jaar ga ik naar Andy, de zeilmaker van In Stitches. Hij ziet me aankomen en vlucht de bar in naast de zeilmakerij. Te laat. Ik begin s’middags om 3 uur aan het bier, dat is niet mijn gewoonte maar het voelt alsof ik in een warm bad kom. Al snel komt er een tweede bier en vriendin van Andy komt binnen. We maken samen plezier om de gekkigheid en het gefilosofeer van Andy. Ik moet per se de autobiografie van Hirshi Ali lezen en ik heb daar even geen zin in. Na verloop van tijd moet Andy echt naar de zeilmakerij en ik ga mee. Petra, de Oostduitse naaister is nog steeds ongelukkig dat de DDR niet meer bestaat. Het was zo’n zeker leven. En Barbara, de andere naaister vraagt mij honderd uit over St.Maarten. Dan komen Suzanne en John binnen. Die blijken vorig jaar in Dominica op hun boot beroofd te zijn. Ik heb er van gehoord. Suzanne is zwaar in het gezicht geslagen en was bond en blauw. De buit: een slagroom klopper, een kaas rasp, 5000 EC en een fototoestel en telefoon. De politie in Dominica vond dat het een incident was en dat zij zelf vast wel aanleiding gegeven hadden. Twee weken later wordt een Duits stel beroofd en de vrouw komt in het ziekenhuis terecht. Nu onderneemt de politie aktie. In Portsmouth wordt een jongen aangehouden die een T-shirt van het Duitse stel aanheeft. Hij wordt herkend door beide echtparen. Er vinden meer aanhoudingen plaats. De politie en de rechtbank willen dit gebeuren low profile houden. De twee rechters van de twee zaken met dezelfde daders weten niet van elkaar dat het om dezelfde daders gaat. Het lijkt nu dat het om een eerste offence gaat. John mag niets ophelderen tijdens de rechtzaak van zijn geval. Het gestolen fototoestel wordt gevonden en door de politie zonder te checken terug gestuurd naar de Engelsen. De daders blijken het toestel gebruikt te hebben tijdens een sex orgie. Ik en andere bezoekers bij Andy krijgen de foto’s op de PC te zien. Ze zijn van een ongelofelijke kwaliteit en zeer expliciet. Ik kan nauwelijks geloven wat ik zie. De 22MB fotos worden nu per mail opgestuurd naar officer Duffy van Dominica die hier niet blij mee zal zijn. De zaak moet nu in de openbaarheid. Je denkt dat dit soort dingen alleen in films gebeurd maar dit is werkelijkheid. Het maakt de zaak dragelijker voor Suzanne en John die nu iets hebben om te lachen. Toch beinvloed dit hun leven hier erg. Er zitten nu zware tralies voor de luiken van hun boot en ze leggen een alarm installatie aan. Ondertussen is er ook een groot stuk over geschreven in de Compass, een gratis maandblad dat door alle cruisers gelezen wordt. Hier zal Dominica niet blij mee zijn. Toerisme is een kwetsbare business voor deze eilanden.
Don, een oude Amerikaan van Noorse afkomst is aanwezig. Hij is geboren en opgegroeid in een Noorse, Noors sprekende gemeenschap in het noordelijk merengebied in de VS. De buren waren een Zweeds sprekende gemeenschap en een Nederlands sprekende enclave. Hij is uit de familie gegooid en onterfd omdat hij Amerikaan onder de Amerikanen wilde zijn. In een spijkerbroek lopen ipv traditionele Noorse kleding. En heeft als Amerikaan geleefd. Maar dat past hem ook niet meer, zijn zoon wil nu voor 1800usd per dag helikopter gaan vliegen in Agfhanistan. Hij wil ook wel eens bucks gaan maken. Don is erg ongelukkig. Hij zit wat te neuzen in de boeken van Andy. Die zijn boek van Hishi Ali staat te slijten. Opeens heeft hij het “The R.Crumb Handbook” in handen en legt het ongeinterresseerd terug. Ik ben opeens helder, dat moet ik hebben. Crumb is een underground comic tekenaar van wierd, sex georienteerde en maatschappij critische cartoons uit de jaren 60 en 70. De creator van Fritz the Cat . Hij gebruikte zichzelf vaak als karakter, een onnoemelijk lelijk mannetje met grote schoenen en handen en dikke brilleglazen die schutterend achter pronte meisjes met stevige kuiten en billen en grote borsten aan zit. Ik las het nodige van hem in mijn studietijd in Wageningen en het brengt veel van die tijd terug.
Ik neem het mee naar de boot en heb een paar prachtige weemoedige dagen. Als ik eerlijk ben dan vond ik het toen prachtig maar deed er niets mee. Was zelf zo beperkt als het maar kan op sexueel gebied en leefde eigenlijk een heel braaf leventje ondanks de kritische houding en een lidmaatschap van de PSP. Ik kan het nu veel beter waarderen. Crumb leeft nu in Zuid Frankrijk. Ik denk dat het hier weer erg leuk ga vinden in Carriacou.
It is a nice sail from St.Maarten to Saba. I pick up a mooring on the West leeward side of the island. Down under the “Ladder”. This is where in early days everything was taken ashore, and then carried 800 steps uphill. I cannot go ashore here while the dinghy is too heavy to tow on the pebble beach. I go by dinghy approximately 1.5 SM over sea around the corner of the Island to Fort Bay Harbour. I make an appointment with Saba Deep, the oldest dive hops of Saba. for the coming days to dive. Next day they pick me up from Boanerges. Saba is a beautiful island; It is high, so the clouds kiss the mounten tops and rain falls in puffs. It is green and due to the wind nicely cool and sunny. Most of the inhabitants (1500 people, of which 400 students of the Medical school, live above 200m and therefore far from the sea. The island has an area of 5km2. Income comes from tourism (100 tourists are already much), diverts and fishery on the Saba bank. I meet quite a lot inhabitants among which: Mike, US ex Vietnam soldier who a last year naturalised to Dutch citizenship.
A cocksure but inspired man. He refuses an allowens for being handicapped by this war from the US because he thinks their policy worthless. But also refuses any allowance from the Dutch government because he earns enough money as dive instructor. As a dive instructor he deserves possibly something between 600-1000 USD. He lives in an outlying cabine in the rainforest. We quickly have heated discussions on politics and how the developments will go on with Saba. George, a pensioned mechanic of the Power Plant at the harbour and now taxi drivwer shows me around the island. There is approximately 18Km concrete road with 600 cars and no public transport. He takes all time and knows everybody. Later he drives me more often over the island. When it turn out that we arrive an hour early at art-shop then there is no problem. We drink in a bar and drink a little beer and have a chat with the best carpenter of the island. I am told how to build hurricane proof and that one best can cut corrugate steel sheet for the roof with a circular saw with the blade mounted in the wrong direction. That gives a lot to argument about with the other patrons in the bar. The hour is quickly gone. I met Henk, calls himself a jack of all trades. He rebuilds an old from mahogany built hotel where Juliana once stayed a while. In the Netherlands the hotel should have been taken apart and the wood should be sold. Also a number of bungalows will be build around the hotel in Saba style. He has set up little factory to make window frames, doors and other woodwork. Everything of purplewood, invaluable but he has organised it in south America therefore it was not very expensive. When the project is finished the factory is given to the island for the youth to learn a valuable profession. At this moment all building materials come from abroad. However 3 Philippines do the work. I meet a number a number of Dutch civil servants, neatly in the suits with tie and blank shirt. As if they where delivered this morning by diplomatic mail. There is great pressure to build on all beautiful places. Italians, Americans and Canadians buy ground on the most beautiful spots to build villas. I met some American professors of the Medical school which want stay on Saba. And tell me how they build and sell houses. It is not easy for the government to handle these forces. I am told several times by local people that they are glad that they become a Dutch municipality and they are proud that the Dutch money is spent well, this in opposite of the other Dutch islands where corruption is a major problem. They show their appreciation for the Dutch aid at the study into how they can set up a durable fishery. Where the Dutch government did not succeeded with the fishery in the Noorthsea perhaps they succeed for the Saba bank. Saba is one of the last paradises of the Caribbean. Independently, self-confident, green and unspoiled. And with the luxury of St.Maarten and an international airport 1.5 hours with the ferry away. An ideal island to spend a holiday.
The beautyfull dives sites are at 30-40m depth. This is a new experience for me. And meet real Blacktip sharks which peek around for a moment and disappear. Until now I only did see them in the far distance One day dive with Marie, an experienced dive instructor. We made a deep dive, maximum 35m around Diamond Rock, an isolated pillar somewhat outside the coast. When we slowly circled upwards around the rock Marie suddenly attracted my attention. On a flat part an enormous barracuda lay a bit sleepy and did dream about a little bite for lunch.. He was not amused by tour attention and slid slowly to Marie up to about a half meter under her. She was clearly impressed and swam tidy out of his territory. Afterwards she said that it had very cost her maybe 500PSI. After this the barracuda did swim beside me, I could touch him easily. He (she?) reached from my shoulder to my calf. And showed its teeth, from time to time yawning. I also I was quietly guided from its territory. With a large smile he did swim away. Mel, a friend told me that he worked with a friend under water on a mooring and a large barracuda showed up. The friend threatened the barracuda with iron bar. The barracuda did swim away. And suddenly turned around in a second and stopped on 20 cm distance of the mask of the diver, mouth wide open with a lot of teeth. He seemed to communicate “don't mess with me pal” but did nothing, and so did the diver except the diver did not breath and felt getting warm down in his suite.
My last dive was at Diamond Rock again. The barracuda came in strait line to me and stopped in front of me. I was not impressed, the barracude backed of with an angry look. Do fish have emotions? At such a moment one think yes, however?.
Lea of the Synergy did let me know by e-mail that I can use her charts to sail around the world. She does not need them anymore. They are on St.Maarten so I sail back and have a few days later a pile of 25cm thick on the afterdeck. The charts are from 1982-1983, in Fathoms and Feet and none is WG84. All this is no problem. Countries and islands hardly move (New Zealand recently 35cm These charts stimulate me to start thinking about the Panama canal again. It is a coincidence that the charts are from the years that Boanerges sailed around the world. I expect his charts where from the sixties.
I leave St.Maarten 3 days later for Bequia. It is a nice solo sail in 60 hours.
I stay 2.5 weeks in Bequia. And do a lot of diving, work on mails and have done some canvas work. I like it to be at the southern islands again. One buys fruit along the street in stead out of a cooler in the supermarket. I bought a just dead fresh fish of 2.5kg for 40EC, approximately 10euro. If I bought half fish it was just as expensive. After 3 days eating fish I had about enough for fish for a while. And openend a can of Vienna sausages on bread. And did not find mustard in the refrigerator. Somewhere between the stock of tins I did find a pot of real Groningse mustard . BBD 09-2006. Was already far over time before I left from the Netherlands. I tried to determine if this mustard can spoil. And decided it was okay, and indeed it tastes very well. However I have thrown away mustard anyway. There are limits in rationalisation of feelings.
The sail to Carriacou was excellent and now I am at anchor again for some time. After a visit to Connie and George van Arawak, the diveshop, I knew all gossips of last year. It feels good to be back
[userId] => 84820
[photoRevision] => 0
[reportId] => 3083380
[countryId] => 73
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 2135
[author] => Eddy Dunlop
[cityName] => Saint George's
[travelId] => 84820
[travelTitle] => Zeilend van Amsterdam, Carieb, Panama and???
[travelTitleSlugified] => zeilend-van-amsterdam-carieb-panama-and
[dateDepart] => 2007-06-01
[dateReturn] => 0000-00-00
[showDate] => yes
[goalId] => 5
[goalName] => Een wereldreis
[countryName] => Granada
[countryIsoCode] => gd
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/granada,saint-george-s
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/084/820_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => 20-st-maarten-saba-carriacou-english-text-too
)
[35] => stdClass Object
(
[username] => svpresent
[datePublication] => 2009-07-12
[title] => Carriacou, juli 2009
[message] => - Onze positie: http://www.findu.com/cgi-bin/find.cgi?call=pa2q
- Onze route: http://shiptrak.org/?callsign=pa2q
- Email: pa2q
winlink org
Als je ons voor het eerst schrijft, begin het onderwerp
van je bericht dan met: //WL2K. Dan wordt het niet als spam beschouwd en doorgelaten.
- Foto's staan op: http://picasaweb.google.nl/svpresent
- Voor info mbt boot en voorbereidingen (zee-anker, watermaker e.d.) zie de oudere berichten van januari 2007.
Carriacou, juli 2009.
Het was een regenachtig en winderig dagje op 3 juli. Het is volop zomer en dan is het behalve hurricaneseizoen ook normaal dat er om de week een tropical wave overkomt. We liggen geankerd bij een leuk, wat ingeslapen stadje: Hillsborough, Carriacou. Volledig wars van enig toerisme. Vriendelijke mensen, typisch Caraibisch: totaal geen haast, altijd groeten en vragen hoe het met je gaat, veel lachen, nooit te beroerd om je aan te bieden dat ze op je dingy willen passen (maar dan wel tegen betaling), als je een afspraak hebt zijn ze er niet en komen 2 uur later (we hadden een afspraak met de health-officer ivm aangescherpte regels door de swine flue).
Er komt een Amerikaan naast ons liggen. Om in te klaren (dat zie je aan de gele vlag in de mast). Ik vond hem een beetje dichtbij liggen maar het was niet nodig om 'm erop aan te spreken. Hij zou na het inklaren waarschijnlijk door varen naar Grenada (Grenada en Carriacou zijn 1 staat) want het bestaansniveau op Carriacou is voor 99% van de Amerikanen te karig. Geen fancy bars of restaurants, geen shopping malls, gewoon geen mondain vertier.
Als die man een uur of twee op de wal is komt er een squall aan, een heftige tropische bui. De tropical wave lag op die dag precies boven ons hoofd. Wij hebben voor squalls tijdens een wave wel respect gekregen. Er kan een enorme hoop wind in zitten, we hebben ze eerder meegemaakt van 45 knopen, en dat is dan 9 beaufort.
Deze was anders. We zagen dat het water niet werd opgeduwd tot golven maar plat werd geveegd en dat het water in de bestaande golftoppen tot schuim werd en wegvloog. Toen ie ons bereikte werd de boot met opvallend gemak opzij gezet en onder een helling waarbij je normaal gesproken naar de grootschoot grijpt om 'm los te gooien maar met die eigenaardigheid dat er geen zeil stond... Ik stond in de kuip, onder het doghouse en kon misschien 10-15 meter om me heen kijken, alles was melkachtig wit door het schuim.
Zie ik opeens door die witte wand heen die amerikaanse boot langszij komen. Tsja wat nu gedaan. Anker ophalen en wegvaren was geen optie, tegen de spanning op de ankerketting kon geen lier op, zelfs niet als ik tegelijkertijd vol gas vooruit zou geven... Een fendertje pakken om de ergste schade te voorkomen was natuurlijk ook geen optie. Die fender zou ik waarschijnlijk niet eens kunnen vasthouden, ALS ik al mezelf op het dek zou kunnen handhaven.
Dus, weinig keus, rustig blijven maar, wel allebei de motoren gestart voor als er iets zou gebeuren waarbij ik ze nodig zou hebben en naar binnen en de zaak uitzitten. Toen keek ik op de wind meter en ik zie een constante 65 knopen wind staan... dat is dus 11 beaufort. Verder ging er binnen van alles omver, suikerpot, boeken vielen op de grond, flessen met drank, nouja, eentje dan. Ons servies is gelukkig van dik kunststof. Nou we hadden mazzel, de Amerikaan is een paar keer tot een paar meter genaderd maar zwenkte dan gelijk weer weg. Polyester boot, veel lichter dan wij en die dwarrelde dus als een vlieger heen en weer. En toen na pakweg 15-20 minuten werd er een schakelaar overgehaald en binnen 1 minuut zwakte de zaak weer af en werd de wereld weer heel anders: zon, 15 knopen wind, en een prachtig uitzicht op een naar het westen wegdrijvende zwarte squall. Zo, dat hebben we ook weer gehad. Wat ik nou het meest bijzondere vond: we hebben zelfgemaakte, stoffen windscoops op de twee voorste luiken staan. Buiten dus, om wind te scheppen en het luik in te sturen. Laten die 2 nou volledig onbeschadigd zijn gebleven.... Wel is er een flexibel solar paneel losgekomen en dubbelgeslagen.
De komende week, of de week erna gaan we naar Grenada. Daar moeten we wat klussen aan de boot. Het main-drop-system (de grootzeil-opvangzak met lazy jacks) is op de meest belaste punten gaan scheuren en die moeten we flink repareren. Voordat we naar Venezuela gaan willen we wegneembare tralies in de ingang en in de dekluiken hebben. Er is dus van alles te doen en natuurlijk doen we alles zelf: laswerk, naai- en verstelwerk. We willen binnen wat verven in de natte cellen en in de salon diverse teak schotten vernissen. Ook moeten er nog steeds diverse dingen gebeuren die al op de lijst stonden toen we vertrokken uit IJmuiden...
We trekken hier 6 weken voor uit. Dan zitten we dus in het midden van het hurricane seizoen en dan wordt de kans op zo'n storm met een lieve jongens- of meisjesnaam wel wat groot. En ook al gaat ie 100 mijl noordelijk van je voorbij dan nog heb je dus 40+ knopen op jouw ankerplaats... En maandenlang op 1 plek blijven vinden we niet echt aantrekkelijk. We trekken daarom als het allemaal doorgaat naar de Orinoco, oost-Venezuela. Een stukje de rivier op. En misschien gaan we daarna ook nog naar de Essequibo, in Brits Guyana, dat moet een geweldige natuur hebben en er woont langs die rivier bijna geen mens. Daar zie je dus nog jaguars als je geluk (of pech) hebt. Daar hebben we erg veel zin in. Inmiddels hebben we kontakt met een duits/guyanaans (?) stel via de kortegolfzender die daar na hun wereldomzeiling hun boot op de rivier hebben afgemeerd en een huis hebben gebouwd op een leuk stukje grond aan de rivier. Die gaan we dus waarschijnlijk opzoeken om kennis te maken.
Dan trekken we in december weer naar Grenada. In januari komen als het allemaal doorgaat onze zoon en dochter aan boord om Janna's verjaardag te vieren. Ze vliegen naar Grenada en daar vandaan gaan we een paar weken met z'n vieren er op uit. Het hurricane seizoen is dan achter de rug en we gaan dan pret hebben op de mooiste locaties die we tot nu toe hebben verkend en natuurlijk ook nog een paar nieuwe. Hier verheugen we ons natuurlijk erg op.
Daarna trekken wij weer naar het noorden om vanaf Dominica onze tocht langs the Island Chain te vervolgen: Dominica, Guadeloupe, St Maarten, Saba, Eustatius, Antiqua, Virgin Islands, etc en dan naar Puerto Rico en Cuba.
Tot zover de vage plannen....
[userId] => 91045
[photoRevision] => 0
[reportId] => 3051210
[countryId] => 73
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 2807
[author] => Len
[cityName] => Saint George's
[travelId] => 91045
[travelTitle] => Mijn eerste reis
[travelTitleSlugified] => mijn-eerste-reis
[dateDepart] => 2007-08-04
[dateReturn] => 0000-00-00
[showDate] => yes
[goalId] => 5
[goalName] => Een wereldreis
[countryName] => Granada
[countryIsoCode] => gd
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/granada,saint-george-s
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/091/045_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => carriacou-juli-2009
)
[36] => stdClass Object
(
[username] => svpresent
[datePublication] => 2009-03-01
[title] => Grenada
[message] => De foto's staan op:
http://picasaweb.google.nl/svpresent/Grenada#
Na onze aankomst op Grenada op 19 februari zijn we in 6 minuten ingeklaard. Geweldig snel en dat kwam doordat immigratie en douane in 1 hokje zaten en de papieren gelijk aan elkaar doorspeelden. Ze moeten het ook wel goed organiseren want hier komen dus wel wat meer boten langs dan in Suriname of op Tobago. In de Prickly Bay lagen zeker 100 boten en zuid Grenada kent nog veel meer baaien. Het grote aantal boten was even slikken want dat zijn we sinds die zondag op het IJsselmeer niet meer gewend. Maar het is niet vervelend. Iedereen ligt hier voor z'n plezier en er is alleen maar sympathie en rust te vinden. Wat wel weer een voordeel is: er zijn chandleries. 2 redelijk grote Watersportwinkels: Budgetmarine en Islandwaterworld. En er is een werf, een roestvast staalbedrijf en een specialist op het gebied van hydrauliek en en koeling... eigenlijk is alles hier. Je kunt zelfs op het land als je niet zwaarder bent dan 30 ton. Je hoeft niet echt naar Trinidad waar je geankerd ligt in de olie en waar je je dingy echt met een 10 mm ketting moet vastleggen.
De koelbox had het sinds Suriname niet meer gedaan. Len was eigenlijk van plan om de hele koelbox te gaan vervangen want die is al weer 13 jaar oud en de isolatie kon ook wel wat beter. Janna vond dat er maar een monteur bij moest komen voor de korte termijnoplossing. Dat laatste toch maar even gedaan en hoe is het mogelijk, na wat bijvullen met R134a refrigerant deed de koelkast het zelfs beter dan voorheen. Het (erg bewerkelijke) project met de nieuwe isolatie kan weer wat lager op de lijst. Bij een hardware-store hebben we een gasflesje met R134A gekocht met een vulslang en een drukmeter. De volgende keer dat de koeling te wensen overlaat kunnen we zelf bijvullen.
Samen met een paar Amerikanen en natuurlijk met Barry en Lindy van de Samarang (http://www.samarang.com)hebben we een tour over het hele eiland gemaakt en van alles bezocht: Laura's Spice Garden, een nootmuskaatfabriek en een cacaobonenverwerkingsfabriek. De bijnaam van Grenada is Spice Island en dat is geen holle frase. Je vind alles in de vrije natuur en tijdens een wandeling ruik je dat ook. Er wordt op grote schaal geteeld en geexporteerd. De nootmuskaatindustrie is enorm getroffen toen hurricane Ivan in 2004 over het eiland trok en 90 procent van alle nootmuskaatbomen verwoestte. Inmiddels beginnen de nieuw geplante bomen al weer wat vrucht te dragen en probeert Grenada z'n positie van wereldmarktleider terug te winnen.
Ook zijn we met een groep van pakweg 10 man naar het dorpje Grenville gereden waar het elke week FishFriday is. Dan staan er tientallen stalletjes met gebakken vis, viskebab, kreeft, viscake, geroosterde garnalen en nog veel meer. Erg lekker en gezellig allemaal.
We zijn nu een 2 weken in Prickly Bay. We hebben een heel redelijke internetverbinding vanaf de boot en dat is erg lekker voor het skypen en het bijwerken van de websites. Maar de meer afgelegen baaien trekken wel sterk. En je geeft ongemerkt toch wel flink veel geld uit als je zo gemakkelijk de bus pakt naar de hoofdstad Saint George's. Het prijsniveau in de winkels en supermarkten is te vergelijken met Europa en we denken dat dat voor heel de Caribbean geldt. Dus gaan we volgende week weer de natuur in en naar een ankerplaats oostelijk van Hog Island. Daar gaan we weer onze eigen vis vangen in plaats van naar 't restaurant.
[userId] => 91045
[photoRevision] => 0
[reportId] => 2889151
[countryId] => 73
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 982
[author] => Len
[cityName] => Saint George's
[travelId] => 91045
[travelTitle] => Mijn eerste reis
[travelTitleSlugified] => mijn-eerste-reis
[dateDepart] => 2007-08-04
[dateReturn] => 0000-00-00
[showDate] => yes
[goalId] => 5
[goalName] => Een wereldreis
[countryName] => Granada
[countryIsoCode] => gd
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/granada,saint-george-s
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/091/045_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => grenada
)
[37] => stdClass Object
(
[username] => vangeffen
[datePublication] => 2009-01-15
[title] => Welkom in Paradise
[message] => Van Bequia ging de tocht naar de Tobago Cays. Een heerlijke zeildag in de vertrouwde warmte. We hebben er geloof ik weinig van beleefd omdat de meesten van ons lagen te slapen. De enige die nog serieus bezig was met de boot was Tineke. Na 23 mijl kwamen we aan op de Tobago Cays. ( De locals spreken dit uit als“kies”). We hadden ons veel voorgesteld van deze paradijselijke plek. Dit bleek helemaal te kloppen. Je ligt met je boot achter een mini zandstrandje dat deel uit maakt van een koraal. Jullie kennen dit strandje waarschijnlijk wel. In de eerste Pirates of te Caribbean wordt Jack Sparrow op een eiland achtergelaten. Hier opent hij een luik vol met vaten rum. Dit is hier opgenomen. Feitelijk is het een atol. Dit is een plek die door het aangroeien en afsterven van koraal is ontstaan en zo een plat stuk ondiep water creëert midden in de Atlantische Oceaan. Binnen de muren van koraal is het rustig liggen. Terwijl de wind vol vanaf de Oceaan over je heen kan blazen dobber je redelijk rustig. In de verte de oceaan swell die in volle hevigheid de randen van het koraal teistert. Een koraal kenmerkt zich wel door goede stuurkunst. Er zijn een aantal plekken waar je het atol binnen kan varen en een onvoorzichtige handeling wordt direct gestraft door de vernietigende scherpte van het koraal en zal beslist een gat slaan in je romp. Nu hebben wij het genot van GPS en computer gestuurde detailkaarten. Zonder dit was het een zenuwslopend werkje. Daarnaast maken we gebruik van eye ball navigation. Het water kleurt namelijk van heel diep donker blauw tot heel ondiep donker groen, daartussen zijn er varianten van lichtblauw, aquamarijn, allen geven een diepte aan. De Cays zijn een beschermd natuurgebied waar rangers voortdurend toezicht houden. Alles is er op gericht dat de voor anker liggende schepen niets beschadigen. Omdat dit atol zo populair is lig je er niet alleen. Op drukke dagen liggen er 50 tot 70 schepen voor anker. Volgens de locals was de recessie goed merkbaar, ten tijde dat wij er lagen telden we 25 schepen en dit bleek het hele seizoen al zo te zijn. Veel men sen laten het afweten om een jacht te huren in de Carieb.
Eenmaal voor anker, snorkles op. Geweldig wat we daar zagen. Tientallen reuze schildpadden (voornamelijk loggerheads) waar we mee konden zwemmen, honderden spectaculair gekleurde koraal vissen in alle soorten en maten, roggen (eagle ray), zeeslangen, nurse sharks en ga maar door. De ervaring om onder water je arm uit te kunnen strekken en dan een zeeschildpad aan te kunnen raken is er een die we niet snel meer zullen vergeten. Deze rustige grazende dieren zijn werkelijk heel bijzonder. Het koraal zelf had zwaar te leiden gehad van de laatste orkaan. Dit schijnt grote delen verwoest te hebben. Volgens een local was het water opgestuwd tot golven van 10 meter en er was tevens sprake van springtij. Een soort watersnoodramp. Het is overigens zo dat je aan de trek van de schildpadden kunt zien of er een orkaan in aantocht is. Deze dieren verblijven overwegend bij de kust, zodra er een orkaan aan komt zwemmen ze naar heel diep water en honderden kilometers uit de kust. Een schildpad is vrij hulpeloos in zulke golven.
Terwijl we daar lagen werden we natuurlijk dagelijks begroet door de boat boys. Mannen die van alles willen verkopen. Het handelswaar op de Cays was lobster en tonijn. Ook konden ze dit bereiden voor op de bbq . Je mag niet barbecueën op de eilandjes, als je producten hebt maken locals deze voor je klaar op speciale plaatsten. Erik van de Saeftinghe was al een paar dagen bezig de beste prijs te krijgen voor een bbq op het strand. Toen de prijs laag genoeg was hapte we toe. Voor euro 29,30 per volwassene,samen met de Yara, Samba, Walrus, Nutmeg en Saetinghe . Zonder twijfel een paradijselijke lunch. Voor de volwassenen was er verse lobster, gebakken banaan, knoflook aardappels, creoolse groentemix en volop vers fruit. Drank deden we zelf. Zittend aan een lange tafel onder half hoge bomen, bijna met de voeten in het water en alle 13 kids tussen het eten door zwemmen en snorkelen. Terwijl de zon op z’n warmst is zaten de papa’s en mama’s lekker uit te buiken onder het genot van een biertje/ wijntje of vruchtendrank. Af en toe werden we opgeschrikt uit onze gesprekken als een groep vogels op tafel landde om de resten op te eten of een leguaan heel dicht langs de tafel liep. Na uren genoten te hebben van deze plek terug naar de boot. Nog even snorkelen en toen zakte de zon onder de horizon.
Het onvermijdelijke vertrek diende zich aan. De wind zou van zaterdag op zondag flink door gaan zetten en het leek ons dus het beste om meer beschutting te zoeken. Het 4 mijl verderop gelegen Union Island werd de doelbestemming. Ik weet niet wat we verder nog gaan zien, maar de Cays staan tot nu toe op nummer twee in mijn lijst van de mooiste plekken op aarde, die ik tot nu toe gezien heb. Nummer 1 is overigens nog altijd Terschelling.
Het was ook de week dat we weer school opgepakt hebben na de kerstvakantie. Het was voor ons allemaal weer omschakelen, je plek vinden om van 9.00 tot 13.00 rust aan boord te hebben. Het bleek dat we geen moeite hadden dit ritme weer op te pakken. Als verandering in ons dagritme hebben we besloten dat we tussen de middag warm eten. ’S-avonds hebben we dan meer rust en minder stress als we niet op tijd thuis zijn. Met zoveel leuke mensen om je heen wordt het vaak laat en drink je regelmatig een borrel bij elkaar. Ons ritme is dus nu. 9.00 uur op, school tot 12.30 uur Warm eten en dan vanaf 13.00 uur is iedereen vrij om te doen wat hij leuk vindt. Je moet je voorstellen dat om een uur of 13.00 de marifoon op kanaal 77 geluid begint te maken. Alle kinderen roepen elkaar dan op om afspraken te maken wat ze die middag zullen gaan doen. Julia speelt altijd met Ammadee en Eva. Lars speelt vrijwel altijd met Dante en Ewan. Jort past zich overal bij aan. Het verdelen van de dinghys en dan varen naar elkaar. De meiden zijn druk met opmaken, modeshows, zingen, dansen, zwemmen en de mannen met gameboy, lego en zwemmen. Wij proberen lekker te lezen en ook af en toe een kop koffie te pakken in het dorpje Clifton.
Het was dus zondag 10 januari dat we op een lange wandeling zijn gaan maken op Union. Het eiland voelde verlaten aan omdat de 1200 locals in de kerk zaten. Aan het einde van de hoofdstraat stond een dame die ons overhaalde een fruitpunch bij haar te drinken. We zeiden direct ja, we hadden ten slotte al 5 minuten gewandeld. Wat ons ten deel viel was een heerlijke fruitpunch die we ooit hadden gedronken. Vijf soorten vers fruit + ice cubes in de blender en hakken maar. Wat overblijft is een heerlijke koude zoete drank vol met vitaminen. Later die week zijn hebben we Jennifer nog een keer bezocht.
Naast het schoolritme is er een zeker schoonmaakritme noodzakelijk. Alles wordt zout zowel binnen als buiten./ Buiten voornamelijk door het zwemmen. Het is dus zaak dit tot een bepaald stukje te beperken. Het is niet mogelijk even je boot af te spuiten zoals in Nederland . Water is hier schaars en kost veel geld. Je gaat er dus wel zuinig mee om. Het zout binnen wordt veroorzaak door de wind die door het schip waait. We hebben ons voorluik altijd open, deze schept enorm veel wind. Heerlijke en noodzakelijke verkoeling. Het gevolg is wel dat de muren een zilte smaak krijgen. We waren hier al op gewezen, maar dat het zo erg is verrast ons wel. Betekent dus ook dat alle apparatuur erg te lijden heeft.
Gisteren de verjaardag van Lars gevierd. ’S middags pannenkoeken bakken voor alle kids ,’s avonds een borrel voor het Nederlands kamp. Het was weer super gezellig!
[userId] => 133600
[photoRevision] => 0
[reportId] => 2823217
[countryId] => 73
[pictureCount] => 31
[visitorCount] => 336
[author] => Anco
[cityName] => Saint George's
[travelId] => 133600
[travelTitle] => Mijn eerste reis
[travelTitleSlugified] => mijn-eerste-reis
[dateDepart] => 2008-06-22
[dateReturn] => 2009-07-31
[showDate] => yes
[goalId] => 5
[goalName] => Een wereldreis
[countryName] => Granada
[countryIsoCode] => gd
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/110/804/436_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/133/600_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => welkom-in-paradise
)
[38] => stdClass Object
(
[username] => roadtripflorida
[datePublication] => 2008-11-16
[title] => Choor water
[message] => Het is al weer enige tijd geleden dat het laatste bericht via dit blog het levenslicht zag.
Soms kunnen subtiele zintuiglijke waarnemingen je terug brengen naar een andere tijd. Voor even ben je weer je terug op dat moment.
De geur van met chloor vermengd douchewater bracht je terug naar de ochtend in key west.
Voor even was er weer dat gevoel van vrijheid, tegelijktertijd het gevoel van heimwee. Niet naar huis maar naar vervlogen tijden, toch is het een herinnering die voor altijd blijft.
Als je soms de schrale chloor lucht ruikt denk je weer terug aan toen.
Ow JA By the Way,
Zit in Schotland, vette kak ouwe!!
[userId] => 135586
[photoRevision] => 0
[reportId] => 2748104
[countryId] => 73
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 196
[author] => Tja
[cityName] => Saint George's
[travelId] => 135586
[travelTitle] => Road Trip Florida 2008
[travelTitleSlugified] => road-trip-florida-2008
[dateDepart] => 2008-03-01
[dateReturn] => 2008-03-22
[showDate] => yes
[goalId] => 99
[goalName] => Iets anders...
[countryName] => Granada
[countryIsoCode] => gd
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/granada,saint-george-s
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/135/586_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => choor-water
)
[39] => stdClass Object
(
[username] => boanerges
[datePublication] => 2008-10-25
[title] => 15 Grenada-Carriacou (English text too)
[message] => Carriacou 26 okt. 2008
Nr 15 Grenada-Carriacou 24 oct 2008 (After the Dutch text one finds a English translation)
cat.boanerges@gmail.com
Marjan is vertrokken en ik blijf alleen achter, een beetje ontheemd. Ik lig voo voor anker bij LePhareBlue in Calivigny Bay (Grenada). Al snel trek ik veel op met Guy, een Frans sprekende Canadees en Marcelo, een Braziliaan die binnenkort met zijn vriendin voor een aantal maanden vertrekt voor een vredesmissie in Pakistan. We snorkelen veel en zij blijken op hun gemak 6 meter diep te zwemmen. Dat heet free diven. Ik probeer het en blijk dat ook te kunnen hoewel niet zo lang. Grappig, ik dacht altijd dat ik niet dieper kon dan 3 meter. Op de boot, in rust blijk ik mijn adem 2 minuten in te kunnen houden. Ik kan dit nu omdat ik me dank zij het vele duiken comfortabel voel onder water en niet bang ben om opeens zonder lucht te zitten.
Ik maak een eilandtoer met een taxi. De chauffeur is een zeer kalme rijder, wat maakt dat ik rustig de omgeving in me op kan nemen. We vermijden veel standaard toeristische plekken en rijden veel door het binnenland. Grenada is een prachtig eiland met een vriendelijke bevolking. Men voelde zich hier veilig in het hurricane seizoen, de laatste orkaan trok in 1948 over het eiland. In 2003 en 2004 was het echter raak, Emily en Ivan trokken over Grenada, de gevolgen zijn nog te zien. En het vertrouwen is geschokt. Er moest heel veel hersteld worden. De vorige regering heeft van de onrust gebruik gemaakt om met de wederopbouw tegelijk het bouwen voor buitenlanders en watersport toerisme te bevorderen. Er worden nu volop appartementen en villas gebouwd en de lagoon van St.Georges wordt één grote marina voor luxe schepen met de omringende heuvels bedekt met villas.
Op 9 september vertrek ik s’morgens vroeg weer naar Carriacou. Het begint met een sprookjesachtige tocht langs de kust met een opgaande zon en heuvels in de ochtendmist. Iedereen verteld verschrikkelijke verhalen over het traject Grenada-Carriacou. Voor mij niets van dat al, het wordt een prachtige snelle rit en in 4 uur ben ik terug. En ik ben weer eens erg blij met de zeezeil eigenschappen van Boanerges. Een boot die ik oploop worstelt met te veel zeil en verdwijnt langzamerhand achter me en besluit terug te keren.
In Carriacou liggen nu alleen nog live aboard’s die het orkaanseizoen hier doorbrengen.
In de Carieb is van juni tot december maar één ding van belang, wat doen de orkanen?
Veel zeilers hier zijn jaren in de Middenlandse Zee geweest. En sommigen gaan er weer naar terug. De Middenlandse Zee heeft geen wind of heel veel wind en stevige winterstormen, maar één groot voordeel t.o.v de Carieb, een lang zeilseizoen. Hier loopt het zeilseizoen van december t/m mei. Daarna is iedereen in de weer om het schip op de kant te krijgen in een hurricane bestendige marina of op weg naar Grenada, Trinidad, Venezuela of de ABC eilanden. (alle landen ten zuiden van de 12e breedtegraad) In het goede seizoen is het hier prachtig zeilen, altijd een constante passaatwind van 15-20Kn van opzij. En zon, aardige mensen en de meeste eilanden zijn niet erg toeristisch. Vanaf mei gaan de gesprekken op de jachten over waar iedereen naar toe gaat voor het hurricane seizoen. En ontmoet je zeilers die een hurricane meegemaakt hebben, dan gaan die zover mogenlijk weg, nog liever in een niet veilig Venezuela dan nog eens een hurricane meemaken. En liever in een sombere marina opgesloten zitten in Trinidad dan de permanente onrust die het geeft als je de website van het National Hurricane Centre van de NOAA van de US volgt. (www.nhc.noaa.gov)
Hurricanes ontstaan ieder jaar met grote zekerheid. Boven de Sahara en boven de Atlantische Oceaan iets ten noorden van de evenaar ontstaan vanaf juli om de 4 a 5 dagen zgn tropical waves. Grote velden met een lage druk, veel wolken en wat wind en regen. Op onze Atlantische oversteek van de Cabo Verden naar Martinique in december 2007 trokken ze regelmatig schuin van achteren over ons heen en verdwenen WNW. Ik had toen nog niet door dat het een standaard patroon is. Meestal trekt de tropical wave enigzins naar het noord-westen. Bij een bepaalde maat en sterkte gaat het NHC hem weergeven op hun site met een verwachting wat de ontwikkeling gaat worden. Als de winden op grote hoogte gunstig zijn dan kan de tropical wave een tropical depression worden. Die is op zich niet heel ernstig. Stevige wind en veel regen. Wanneer de depressie de Kleine Antillen nadert dan wordt het serieus. Wordt het al een orkaan, blijft het wat het nu is of wordt het minder. Toen ik nog bij LePhareBlue lag trok een bui (Squall) met felle wind (40kn max) en zware regen die 20 minuten duurde over me heen. Hier, bij Carriacou was het 50Kn max. en in Bequai 60Kn max. En dat ligt maar 45 mijl noordelijker. De squall bouwde zich op en werd boven Haiti de categorie 3 orkaan Gustav die huis hield langs de Amerikaanse kust.
Ik blijf in Carriacou omdat hier een heel goed hurricane hole is, een afgesloten baai met mangroven erom heen. De baai is bij de ingang 4m diep waar de diepgaande jachten liggen. Daarna volgt een drempel van 1.4m met een hele grote uitloper waar voornamelijk catamarans en motorboten liggen. De Terryl Bay yacht Haulout brengt de schepen die aan hun boeien liggen op tijd in de mangroven bij hurricane gevaar. Iedereen help iedereen.
Twee weken geleden hadden we hier een tropical wave die als een normale nederlandse najaarbui over ons heen trok. Tussen de ABC eilanden en de Dominicaanse Republiek werd het opeens orkaan Omar die erg veel regen en wind gaf op Curacao en Bonaire. Waar de zeilers dachten rustig te liggen. Het bijzondere was echter dat Omar opeens gedurende korte tijd terug kwam naar het zuid-oosten, naar ons! In 1999 trok orkaan Lenny ook oostwaards. Hij ontstond bij Honduras en trok voor het eerst in de geschiedenis in oostelijke richting en ging uiteindelijk over St.Maarten de Atlantische oceaan op. In Carriacou braken toen de golven in de baai en de schrik was groot. Dit was nieuw en niemand had het verwacht.
De bewoners en vaste gasten waren nu dus gewaarschuwd. Omar leek even later naar het noord-oosten weg te trekken. Toch kwam een heel circus op gang, een constante stroom jachten en andere vaartuigen trok de mangroven in. Ik vond het niet zo nodig, een storm 1000 km verderop, wat kan dat nu zijn. Meerdere malen kwam een dinghy langs en werd mij gevraagd of ik ook niet de mangroven ging. Op een gegeven moment ging ik toch twijfelen, de deining nam toe en ik ging als een van de laatsten naar binnen. Achteraf maar goed ook. Op zich was het op de plek waar ik lag niet gevaarlijk maar ik zou na een dag wel heel erg zeeziek geworden zijn. En je schip verlaten in die omstandigheden doe je niet. Scooby, eigenaar van een grote powerboot wilde het wel meemaken, dus bleef in het rustigste hoekje van de baai overnachten op zijn boot. De boot ging rollen en soms dacht hij dat de boot zou kapseizen. Hij heeft geen oog dicht gedaan, vond het een belevenis maar zou het nooit weer doen.
De mangroven waren een prima verblijfplaats. Geen wind, een zonnetje en veel muggen en veel gezeldschap. Gelukkig heb ik goede horen en s’avonds constant een brandende anti-muggen spiraal.
In het begin ben ik nog een keer naar de kant geweest om brood te halen. Later ontstonden op twee plaatsen in de baai brekers en een dinghy ging over de kop. De foto’s laten zien wat een kracht kleine golven hebben. In Nederland vindt je het normaal dat er stevige golven op het strand breken. Hier is het altijd rustig aan de lijzijde van het eiland.
Na twee dagen ben ik weer buiten op het vertrouwde ankerplekje.
Begin November zeil ik weer naar Grenada waar ik mijn broer ophaal. We gaan in een maand naar Martinique en zullen op diverse plekken duiken. En dat zal wel het hoofdonderwerp van het volgende verslag zijn.
Techniek
E-mail: Je wilt tegenwoordig regelmatig je E-mail bekijken en het weer op internet volgen. Er zijn veel internet cafes en als je een echte mobiele computer hebt waarvan de accus nog in orde zijn kun je internetten via Wifi in bars en restaurants. Maar in kleine plaatsjes en afgelegen baaien valt de beschikbaarheid nog behoorlijk tegen.
Toen ik in 2007 langs Engeland voer heb ik op aanraden van een zeilende dame die hotspots installeert beheert en een Wifi installatie van het merk Senao gekocht die vooral professioneel gebruikt wordt. Met een grote antenne. Die kreeg ik niet werkend, alles liep vast en viel niet te resetten. Dat heb ik toen maar laten zitten, er waren nog genoeg klussen aan Boanerges die voorrang hadden. Daarbij merkte ik dat maar eens in de paar dagen naar een internet cafe gaan wel zo rustig is voor het gemoed. Zelfs hier in Carriacou ging ik maanden lang gewoon naar de kant voor internet. Nu met internet aan boord wordt mijn leven weer onrustig maar daar heb ik een reden voor.
Na het vertrek van Marjan van Grenada wilde ik E-mail kunnen gebruiken zonder dat ik helemaal St.Georges moest wat een hele morgen in beslag nam. In de baai Calivigny waar ik lag kon ik wel gebruik maken van de Wifi van LePhareBlue maar er was geen internet PC dus was ik gedwongen om met de Senao aan de gang te gaan. Guy is electronicus en wist veel van routers af. En kreeg hem werkend met de Wifi van LePhareBlue. Maar hier in Carriacou deed de Senao het weer niet.
Nu werd het menens, ik moest hem betrouwbaar werkend krijgen want ik wil kunnen Skypen met Marjan. Ik kreeg onlangs een telefoonrekening van een paar honderd euro voor een paar uur bellen met haar. En Skypen kost bijna niets. Hier in Tyrell Bay mag er niet geskyped worden met de enige computer in een internetcafe, te hinderlijk voor anderen. Daar kan ik in komen. Dus heb ik Michael, een electronicus ingeschakeld. Na enige moeite kreeg hij de Senao werkend. Het kostte mij veel moeite om van Michael een begrijpelijke uitleg te krijgen waarom je bepaalde instellingen gebruikt zodat ik het apparaat zonder hulp kan configureren in de volgende baai. Een klacht die ook vaak over mij de ronde deed bij Campina, iets uitleggen is niet makkelijk als je het zelf begrijpt. Het systeem werkt nu erg goed en ik begin het een beetje te begrijpen wat router, bridges en clients zijn. Met submask en TCPIP adres en wel. En Wap en Wep. Ik had zelfs in de mangroven op 2km afstand van de zender kontakt. De Senao is waterdicht en wordt de mast ingehesen. Eigenlijk is het een professioneel apparaat voor gebruik buitenshuis dat eenmalig ingesteld wordt en dan kom je er niet meer aan.
Op een boot trek je van plaats naar plaats en dan dan moet het Wifi systeem bij voorkeur flexibel zijn. Ik zal nog nog wel eens balen omdat ik alles zelf moet instellen en niet weet hoe dat te doen.
Wettelijk ligt vast wat wel en niet mag met Wifi. Wifi is voor de korte afstand bedoelt, voor in huis. Je mag de buren niet storen dus in principe mag er geen krachtige zender gebruikt worden. In elke moderne laptop zit tegenwoordig een Wifi ontvanger. De antenne zit in het scherm en het glasvezel, ijzer en hout van de romp van de boot zorgt dat er niet veel signalen in en uit de boot gaan. De ontvangst is binnen meestal matig. Dus moet je met je laptop aan dek werken waar je last hebt van het zonlicht en de regen. Het blijkt dat als je een antenne een paar meter boven dek hijst zodat deze over de andere boten en obstakels heen kijkt dat de ontvangst drastisch beter wordt. Dus is het zinvol om een Wifi unit aan te schaffen die via een lange USB kabel(max 5m) verbonden is met de PC. Deze zijn gemaakt voor consumenten en zijn plug en play. Lastig is dat deze spullen niet gemaakt zijn om buiten in weer en wind te gebruiken. Dus wordt het knutselen met waterdichte kastjes en rubber tape. Daarnaast is de kwaliteit meestal niet zo dat je 500m ver komt wat al gauw nodig is als je ergens voor anker ligt.
In Australie, Nieuw Zeeland en de VS wordt druk gebruik gemaakt van installaties die 8km ver komen. Niet wettelijk geoorloofd maar wel begrijpelijk. Als je twee van mijn Senao’s voorziet van richt-antennes en 10km uit elkaar zet schijnen ze makkelijk met elkaar te kunnen communiceren.(default staat het vermogen op high ingesteld maar je kunt hem instellen op ultra high, excellent en extreme)
Er is dan ook een levendige handel in in gemodificeerde apparaten en versterkers. Internet is onmisbaar om daar je weg in te vinden.
Marjan has left to the Neterlands at last and I stay behind at anchor at LePhareBlue in Calivigny Bay (Grenada), a bit confused. I get along with Guy, a French speaking Canadian and Marcelo, a Brazilian who soon leaves with its girlfriend for a number month of for a peace keeping mission in Pakistan. We snorkel much and they are able to swim at ease on 6 meters depth. That is called free diving. I try it and can do this too, although not as long. Funnily, I always thought that I was not able do dive deeper then 3 meters. I can do this now while I feel comfortable under water thanks to the scuba diving of the last month. I do an island tour with a taxi. The taxi driver is not at all in a hurry what makes that I can look around quietly and notice much. We avoid much standard tourist spots and drive inland of the Island. Grenada is a splendid island with a pleasant population. The population felt itself always at ease in the hurricane season, the last hurricane over the island was in 1948. In 2003 and in 2004, Grenada was however hit by Emily and Ivan. The impact can still be seen. And the confidence of the population has been shocked. The previous government has used the disorder during the rebuild to promote tourism eand building for expatriate and yachting. Apartments and villas are now in abundance built and the lagoon of St.Georges becomes one large marina for luxuriously yachts with the surrounding hills covered with villas.
On 9th of September I leave in the morning for Carriacou. I start with a fairy-like excursion along the coast with a nice sunrise and a morning fog over the hills. Everyone told me terrible stories concerning the route Grenada-Carriacou. For me nothing of this, it is a splendid fast ride and in 4 hours I arrive in Carriacou. And I am again very happy with the sea sail properties of Boanerges. A boat which I overtake wrestles with too much sail and disappears gradually behind me and decides to return.
In Carriacou now there are mostly Live Aboard’s yachts that spend the hurricane season here. In the Caribbean is from June to December but one thing important, what do the hurricanes? Many yachtsmen here have been for years in the Mediterranean. And some return there while they are disappointed about the Caribbean. The Mediterranean have no wind or a lot of wind and a firm one, but one large advantage compared to the Caribbean is a long sailing season. Here the sailing season is from December till June. After that the yachts are on theire way to get the yacht ashore in a hurricane safe marina or on their way up to Grenada, Trinidad, Venezuela or the ABC islands. (All of them countries south of the 12e latitude)
As from May the conversations start with: where will you be in the hurricane season. When one meets yachtsmen who have experienced a hurricane, then they stay away as far as possible, still rather safely in Venezuela then once more a hurricane to experience. And rather locked up in marina in Trinidad then the permanent disorder which it gives if one looks every day Internet site of the National Hurricane Centre of the NOAA (www.nhc.noaa.gov)
Hurricanes are there to be every year with large certainty. Above the Sahara and above the Atlantic north of equator so called tropical waves arise as from July every 4 a 5 days. Large fields of clouds with low press, and some wind and rain. On our Atlantic crossing from the Cabo Verdes to Martinique in December 2007, regularly large fields of clouds passed from behind and disappeared WNW. By that time I did not realize that it was a standard pattern. Generally the tropical wave draws a bit to the northwest. At a certain size and strength of the field the NHC shows it on their site with an expectation what the development is possible. If the winds at high altitude are favorable then the tropical wave can become a tropical depression. Those are in it self not very serious. Mostly they contain firm wind and much rain. If the depression approaches the Lesser Antilles then attention is needed. Will it become already a hurricane, remains it what it is now or will it lessen. When I was still at LePhareBlue a squall passed with violent wind (40kn maximum) and heavy rain which lasted only 20 minutes and it was gone. Here, at Carriacou it had 50Kn maximum wind force. And in Bequai, 45Miles north is was 60Kn maximum. The squall became above Haiti the category 3 hurricane Gustav which raged along the American coast.
I stay in Carriacou during the hurricane season while here a good hurricane hole exists, it is a closed sheltered bay surrounded with mangroves. The bay is at the entrance 4m deep and the keel yachts stay there. Afterwards a bar with a depth of 1.4m follows with a large basin where mainly catamarans and high-speed motorboats stay. The Terryl Bay Yacht Haul out bring in the ships which are tied to their buoys on time in the mangroves at hurricane danger.
Two weeks ago we suffered a tropical wave which moved to the west. Between the ABC islands and the Dominican Republic it suddenly became hurricane Omar which gave a lot of rain and wind on Curacao and Bonaire. The yachtsmen there expected lying there quiet. Particular was however that Omar returned suddenly during short time to the south east, to us! In 1999, hurricane Lenny also moved eastward. It formed near Honduras and drew for the first time in the history in Eastern direction and went over St.Maarten up at the Atlantic Ocean. In Carriacou the waves breached in the bay. This was a new experience and nobody had expected this. People had been warned this time. Omar seemed pull away up to the North-East. Anyhow, a complete circus came on pace, a constant flow of yachts and other vessels withdrew into the mangroves. I thouht it not necessary, a storm 1000 km away, what can that be. Several people came along by dinghy and asked if I also should go into the mangroves. At a certain moment I started to doubt, the swell increased and I entered as one of the last too into the mangroves. Afterwards is was a good decision. The spot where I was anchored was okay but the violent movement of the boat should have made me very seasick after one night. And one does not leaves ones your ship unmanned in those circumstances. Scooby, owner of large powerboat, wanted to experience the swell however, thus spend the night in the quietest corner of the bay on its boat. Sometimes the boat rolled that much that he expected it to capsize. He found it an experience but should never do it again. The mangroves were a very niche place to reside. No wind, a nice sun and many mosquitoes and many people around. The first day I went ashore with my dinghy to buy some bread. Later the waves broke on two places in the bay and a dinghy was thrown over. One had to stay aboard. The photographs show what a strength samall waves have. After two days I was back at my trusted anchor spot.
Beginning November I sail to Grenada to meet my brother. We sail to Martinique in a month and will dive at many places. And that will be the main subject of the next report.
[userId] => 84820
[photoRevision] => 0
[reportId] => 2717690
[countryId] => 73
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 413
[author] => Eddy Dunlop
[cityName] => Saint George's
[travelId] => 84820
[travelTitle] => Zeilend van Amsterdam, Carieb, Panama and???
[travelTitleSlugified] => zeilend-van-amsterdam-carieb-panama-and
[dateDepart] => 2007-06-01
[dateReturn] => 0000-00-00
[showDate] => yes
[goalId] => 5
[goalName] => Een wereldreis
[countryName] => Granada
[countryIsoCode] => gd
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/granada,saint-george-s
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/084/820_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => 15-grenada-carriacou-english-text-too
)
[40] => stdClass Object
(
[username] => tanami
[datePublication] => 2007-03-01
[title] => Tobago - Grenada
[message] => De maand maart;
Eind februari varen we weg uit Charlotteville. We vertrekken tegen de avond zodat we in de ochtend aankomen op Grenada. Het vertrek ging niet helemaal vanzelf of eigenlijk gewoon niet. Zoals gewoonlijk is de ketting weer helemaal aangegroeid en ben ik weer zeker een uur bezig om deze schoon te krijgen. We hebben hier 50 meter ketting in het water liggen, omdat de ankerplek 15 meter diep is. Halverwege is de ketting in een keer schoon en zie ik iets aan de ketting hangen. Het blijkt een kapotte visboei te zijn, zo'n grote ronde stootbal. Deze vis boei hangt aan een lijn die menigmaal rondom de ketting is gedraaid. De lijn is voorzien van een soort oesterschelpen die veel weg hebben van messen. Het is inmiddels donker geworden en ik probeer de lijn van de ketting af te krijgen. De boei blijft maar rond draaien en ik verwacht ieder moment gesneden te worden door die schelpen. Ik probeer om de lijn door te snijden en dat lukt na een tijdje. Daarna gebeurt er eigenlijk niets, alles blijft helaas zitten zoals het zat en ik zie het eigenlijk niet zitten om hier nog verder mee door te gaan in het donker. We liggen zo waarschijnlijk al heel lang vast en dat zal dan vast nog wel een nacht extra lukken en we besluiten om te blijven liggen.
We praten nog wat na over wat er allemaal mis had kunnen gaan, maar hier verander je niets aan. Ik heb zelfs diverse keren het anker gecheckt, maar moet toegeven dat ik niet naar de bodem ben geweest, omdat 15 meter te diep voor mij is om naar toe te duiken.
De volgende dag halen we het anker weer op en zien dat de visboei is verdwenen. Deze heeft zich waarschijnlijk los gedraaid, omdat ik de lijn heb doorgesneden. Er zit nog een heleboel lijn om de ketting en die probeer ik eraf te krijgen. Het gaat veel gemakkelijker nu de visboei weg is. Het anker raakt uiteindelijk de grond niet meer en we varen langzaam door de baai met ons anker zo'n 5 meter lager aan de ketting. Uiteindelijk is de lijn zover los en kom ik bij een stuk beton uit; het anker van de visboei. Een laatste ruk aan het touw en het stuk beton met lijn verdwijnt in de diepte. We ankeren weer en wachten tot we 's avonds kunnen vertrekken.
Het is een emotioneel afscheid van Tobago. We hebben hier een goede tijd gehad en veel meegemaakt! We besluiten om wat eerder te vertrekken om een stuk langs de kust te kunnen varen en het definitieve afscheid nog wat uit te stellen. Om vier uur halen we het anker op en sukkelen langzaam Pirates Bay uit en varen langs de kust. Als we buiten komen, zetten we de genua en kan de motor uit. De kust van Tobago is erg mooi, heel veel groen, rotsen, kleine eilanden, heel veel vogels, vis en natuurlijk vissers.
Als het donker wordt zetten we koers naar Grenada. De overtocht is rustig tot twintig mijl voor Grenada, dan worden we weer verrast door een paar squalls. Met alleen de genua op, hebben we nog teveel zeil op en we rollen de genua met veel moeite in. Het is inmiddels ochtend en op 5 mijl van de kust krijgen we nog een squall, waardoor we moeten remmen. De squall ontneemt ons namelijk al het zicht en om zo onbekend terrein (Prickly bay) aan te lopen, vinden wij iets te spannend. Er liggen hier aardig wat rotsen voor de kust en het stroomt hier flink. Met de genua half ingerold, gaan we toch nog 6 knopen, maar de wind neemt na een minuut of 10 weer af, en de bui trekt over. We zien de rotsen nu goed liggen en lopen Prickly bay aan zonder problemen. In Prickly bay laten we het anker vallen tussen zestig andere boten. Dat is even wennen. We hebben niet zo'n beste plek uitgekozen, want we rollen alle kanten op, en we liggen ook nog eens flink in de wind. Het lijkt Pirates bay op Tobago wel, als het flink waait. We gaan de kant op en zoeken de douane op om in te klaren. Dat lukt slechts gedeeltelijk, we hebben namelijk geen geld van Grenada. Ach, een half uurtje lopen en je vindt een geld automaat, zegt de douanier doodleuk. En hij voegt er nog aan toe dat ze vandaag om 3 uur sluiten. Halverwege de drukke en snikhete weg komen we een chinees tegen en we besluiten eerst snel te lunchen, want ja dat moet gewoon; we hebben honger! Hier kunnen we betalen met de creditkaart, dus geen probleem. De chinees is erg goed, we eten alleen niet op ons gemak, omdat we moeten betalen bij de douane en officieel nog niet zijn ingeklaard. Nou zijn ze hier niet zo streng als op Tobago, dus het zal wel meevallen. Na het eten vinden we na een tijdje lopen de geldautomaat. We halen 400 East Caribbean dollar, geen idee hoeveel het is! We lopen dat takke-eind weer terug; wat een hitte en wat rijden die mensen hier hard... We zijn precies om 3 uur terug bij de douane, waar ze nog totaal geen aanstalten maken om te gaan sluiten en we betalen netjes, kopen brood en rum in de winkel ernaast en gaan gauw weer aan boord.
Grenada is even wennen. Oh ja, we zitten ook nog vlakbij het vliegveld, met af en toe een flinke Boeing, en andere herrieschoppers. Er zijn hier duidelijk (nog) geen geluid beperkingen zoals op Schiphol! We blijven een week liggen in Prickly bay. Overal op het eiland rijden busjes, die het openbaar vervoer vormen. Ze ronselen bijna mensen om de bus vol te krijgen, ze roepen, toeteren, of ze stoppen zelfs de bus als je doorloopt en niet instapt. Ze snappen er niets van als je zegt dat je loopt, wie gaat er nou lopen in die hitte!? We bezoeken de hoofdstad St. George met zo'n busje en om de een of andere reden laat hij ons teveel betalen. Blijkbaar zien we er uit als toeristen en we weten ook niet exact de prijs van de rit... St. George is een mooie Engelse stad geweest denk ik, alleen is er nog steeds veel orkaan schade, waardoor het een wat sombere/slordige indruk geeft. Veel beschadigde openbare gebouwen zijn nog steeds niet hersteld. Vooral de kerken; hiervan staat vaak alleen de toren nog overeind en is het schip compleet weggeblazen. Kerken herstellen heeft duidelijk niet de prioriteit, wat opvallend is, want godsdienst vind men juist zo belangrijk. We lunchen bij het restaurant "Creole shack", een buffet restaurant. Ik weet totaal niet wat ik moet kiezen, want ik weet niet wat het is. Ik kies maar wat. Het smaakt in ieder geval erg goed. Zo goed dat we hier zelfs later nog twee keer naartoe gaan. Uiteraard bezoeken we een supermarkt, alles is hier iets duurder dan op Tobago. Dit blijkt vooral te komen, omdat hier bijna alles wordt ingevoerd vanuit Engeland en de US. Lokale producten of produkten van andere Caribische eilanden zijn wel goedkoop; alleen moet je goed zoeken om die te vinden.
Sinds de Canarische eilanden zien we eindelijk weer een heuse watersportzaak. Volgens de catalogus verkopen ze hier heel wat. Dit blijkt in de praktijk toch anders te zijn: wat je nodig hebt is niet op voorraad of is zwaar over de datum zoals bij de verf. Oh ja, het is ook nog belastingvrij, maar dan zijn de meeste dingen nog hartstikke duur! Het is tijd om motor onderhoud uit te voeren. Olie verversen, nieuwe olie- en brandstof-filters, nieuwe impeller enz. De olie wordt nog een probleem denk ik, want de olie die ik aan boord heb, zou niet de juiste en te weinig zijn volgens de manual! We vinden olie in St George bij de Shell pomp die enigszins lijkt op de specificatie en deze keer kopen we voldoende. De olie van tegenwoordig is of te gewoon (specificatie te laag), of de specificatie is veel te goed/hoog; dus kiezen we voor te goed. We zijn er een paar dagen zoet mee, maar daarna loopt de motor weer prima. Ik zag er nogal tegenop, omdat het bij de vorige boot een heel karwei was. Ik kan er bij deze boot overal goed bij, wat het het werk een stuk eenvoudiger maakt. Het enige probleem waar ik tegenaan loop is de waterpomp. Deze lekt namelijk af en toe een paar druppels water en die vallen precies op de keerkoppeling. Deze is van aluminium, dus dat corrodeert gelijk. Ik vermoed dat dit te maken heeft met de impeller, omdat blijkt dat die droog staat. De impeller is ook een beetje beschadigd. Ik vervang hem en vet hem goed in. Hierna lekt de waterpomp een stuk minder, af en toe een druppeltje. Karin heeft nog een mooi klein emmertje met een handvat eraan en dat hang ik aan de waterpomp, zodat die paar druppeltjes mooi opgevangen worden. Ongelofelijk wat voor schade een paar druppeltjes zout water toebrengen!
Na een weekje Prickly bay varen we naar een baai bij Hog Island. We worden vroeg (6 uur) wakker en besluiten gelijk te vertrekken. Het is nog lekker rustig, dus een mooi moment om door een moeilijk kanaaltje tussen de rotsen door te varen. Als we buiten komen, valt het toch nog een beetje tegen: er is nu al veel wind en golven. Toch zetten we door, want het zou eenvoudig moeten zijn en er liggen zelfs boeien. Het voordeel van de golven is dat je goed ziet waar de ondieptes zitten, want hier breken de golven op. Met een snelheid van drie knopen varen we naar binnen. We zien de eerste boeien verschijnen, met daarachter de ondieptes. Als we er iets verder in zijn gevaren, wordt het snel ondieper. Een meter of tien voor ons worden de golven opeens hoger, wat duidt op een ondiepte. Ik gooi de motor vol in zijn achteruit, maar de diepte-meter blijft teruglopen. De rubberboot die achter de boot hangt, knalt vol met de buitenboordmotor tegen de zijkant. Eindelijk ligt de boot stil en zijn we weg gedraaid van de ondiepte. Ik zet de motor weer in zijn vooruit en we varen langzaam langs de ondiepte heen. De ondiepte ligt gewoon tussen de boeien! Op de kaart -die we voor dat gebied gebruiken- staat de ondiepte niet aangegeven. Als ik later op een andere kaart (Cmap) kijk, staat daar de ondiepte wel aangegeven! We komen er met een paar krassen op de zijkant vanaf, maar dit had heel anders kunnen aflopen... Later lees ik in een zeilkrantje dat de kaarten van het Caribische gebied niet altijd even nauwkeurig zijn, nou ja we zijn nu gewaarschuwd. We ankeren bij Hog Island in een hele rustige baai, zonder swell, wat een luxe!
Als we een paar uur voor anker liggen krijgen we bezoek van een Amerikaan, John van de Seawitch. Hij komt even langszij met zijn rubberboot en vertelt hoe het er hier allemaal aan toe gaat op deze ankerplaats. Vaak heb je van die mensen die een dergelijke taak op zich nemen. Samen met zijn vrouw Deb hebben ze daardoor als bijnaam de major's, ofwel burgemeesters! Ze liggen dan ook al bijna 5 jaar(!) op deze ankerplek. Het voordeel van zo iemand is dat je gelijk op de hoogte bent van alle noodzakelijke dingen en dat dus niet zelf hoeft uit te zoeken. Het nadeel is dat het ook wel z'n charme heeft om zelf overal achter te komen.
's Avonds is er een barbecue aan de kant, waar we allerlei mensen ontmoeten. We raken in gesprek met een Engels en een Amerikaans stel van onze leeftijd. Het Engelse stel had al heel wat gevaren en meegemaakt. Zij zijn hier voor de cricket wereldkampioenschappen en varen zo ver mogelijk het Engelse team achterna, kris kras door de hele Carieb. Een paar dagen later varen ze weer naar Trinidad, want daar zijn de volgende wedstrijden. Daar waren ze net geweest vanwege het carnaval, maar ja, je bent een fan of niet!?! Daarna gaan ze door naar het Panamakanaal, want ze moeten dit jaar nog naar de Stille oceaan. Het Amerikaanse stel was dit ook van plan, maar heeft iets minder haast. Zij kwamen uit New york en waren naar het zuiden gevaren via Bermuda. Dat was heftig tochtje, door al die depressies op de Atlantische oceaan. Dit hebben ze gedaan met opstappers, maar toen was het nog zwaar geweest. Bermuda was voor hen al behoorlijk 'off the beaten track' en authentiek, terwijl dat naar ons idee hartstikke westers is. Die gaan nog wat meemaken... Je hoort trouwens regelmatig dat mensen opstappers meenemen voor de lange overtochten. Vaak zijn het onbekende mensen, die je eigenlijk pas leert kennen als je al lang en breed op de oceaan zit! Ik hou hier niet zo van, maar je hoort toch best veel positieve verhalen! Hoewel van het Amerikaanse stel, zij zei dat ze nooit meer iemand mee wil hebben maar hij juist wel. Zo verschillend kan je er dus over denken. Later op de avond spreken we nog een ander stel; Silvie uit Belgie en Greg uit Australie. Zij wonen net zoals een heleboel andere mensen al jaren in de baai. Ze hebben elkaar hier ontmoet en leven samen met de hond Guisseppe op twee naast elkaar geankerde boten; de kleinste ervan is te koop. Greg werkt op de St-Davids boatyard als monteur en Silvie werkt zo'n 5 maanden per jaar in Amerika als reisleidster. Afgelopen tijd waren ze heel druk geweest om hun tweede (grotere en nieuwere) boot in orde te krijgen omdat de moeder van Silvie overkomt. Ze had haar neef zover gekregen om haar moeder te begeleiden tijdens de vliegreis. Ze had haar moeder jaren niet gezien, dus ze was erg opgetogen. John komt regelmatig langs voor een praatje. John heeft veel te vertellen over Grenada, orkanen, de ankerplaats, en over het werk dat ze allemaal doen. Vooral z'n verhalen over de orkanen die ze hebben meegemaakt, maken indruk. Grenada ligt officieel buiten het orkaan gebied. In 2004 en 2005 kwamen orkaan Ivan en Emily echter over Grenada, en ze hebben heel veel schade gebracht aan de boten. Heel veel afgebroken masten, boten gezonken, een catamaran uit het water geblazen en neergekomen op een andere boot. De boten in marina's waren allemaal tegen elkaar en/of op de kant gewaaid, omdat de steigers afbraken. Boten die op de kant stonden, waren allemaal omgewaaid enzovoort, enzovoort. Veel mensen zijn hun boten nog steeds aan het opknappen, nu bijna drie jaar later. Ook liggen er tientallen boten -soms alleen nog maar wrakken- op het strand, of op de rotsen, waarvan het verzekeringsgeld is uitgekeerd. De mensen laten hun boot daar gewoon liggen omdat ze het te duur vinden om hem te bergen! Toch blijven veel mensen hier liggen met hun boot tijdens het orkaan seizoen. Er wordt zelfs reclame gemaakt dat het hier veilig is, want als je onder de 13 graden noord zit, zit je buiten de orkaanzone voor de verzekering! Grenada valt daar geheel onder en ligt dus volgens onze verzekering in veilig gebied. Dit geldt echter niet voor alle verzekeringen. De meeste Amerikaanse verzekeringen zeggen 12 graden of zelfs 11 graden noord, wat volgens de praktijk het beste klopt.
John en Deb liggen al 4.5 jaar bij Hog Island en voor hen is dit hun woonplaats. Ze gaan hier naar de dokter, tandarts of ziekenhuis, net zoals thuis in Amerika. Eens per half jaar vliegen ze naar Amerika, of vaker als ze op hun kleinkind moeten/mogen passen... Als werk zijn ze pseudo patient voor de leerlingen van de medische universiteit, zodat die kunnen leren hoe ze de juiste informatie uit een patient kunnen loswurmen.. Hier zijn ze meestal twee dagen per week druk mee. Verder doen ze woensdag en vrijdag het weer voor de Grenada regio op kanaal 68, en regelen ze het verkeer op dit kanaal voor het emergency net. Als ze aan boord zijn luisteren ze altijd kanaal 16 uit, tja zo zijn ze er altijd bij betrokken als er iets gebeurt of als er iets moet gebeuren. Als de kustwacht van Grenada wordt opgeroepen, heb je grotere kans dat zij reageren en optreden dan de kustwacht! We blijven een maand liggen bij Hog island, vooral om te klussen. We liggen hier rustig, dus kunnen we hier goed werken. Er zijn hier aardig wat mensen die aan hun boot werken, dus het is geen probleem als wij dat ook doen.
We halen twee delen los van de banken in de kuip. Deze zijn namelijk aan het loskomen vanwege de roest die er onder zit. Het loshalen gaat inderdaad gemakkelijk. Daarna halen we de roest weg en maken we het oppervlak kaal met een hamer; wat een stuk moeilijker gaat. Het is geen leuk werk: het maakt veel herrie en de stukjes roest knallen alle kanten op. Ik krijg de oppervlakken mooi kaal en we zetten deze in de epoxy primer. Daarna plamuren met epoxy plamuur, en vervolgen twee lagen epoxy erover en een paar lagen verf. Tussen iedere laag zit 8 en 24 uur drogen, dus hier waren we wel even mee bezig. Daarna gaan de banken er weer terug op, alleen worden ze er niet meer opgelijmd! Het plan is om latten onder de bank te monteren waarop de bank leunt op het staal. De bank maken we vast met scharnieren, zodat we er altijd bij kunnen. Op de boot zit nog op een aantal plaatsen hout op staal, wat voor problemen zorgt (roest). Op de meeste plaatsen halen we het hout weg, hoe mooi het ook mag zijn. Daarna behandelen we dit met epoxy en kan het er weer jaren tegenaan. Op de plaatsen waar het hout blijft zitten, zetten we het hout in de epoxy met daarover heen een 2-componenten vernis. Dit karwei gaan we in Curacao aanpakken en deze hele "operatie" was eigenlijk een voorproefje...
Charlotteville, Tobago,
2 januari - 23 februari
Op het oud en nieuw feest raken we in gesprek met een Oostenrijks stel, Erich en Erika, hele aardige mensen. We praten over Cuba, over haar dochter die ook op reis is met een boot, en die ze ergens willen ontmoeten in Equador. We spreken af om wat bij ze te gaan eten en het wordt allemaal erg gezellig. Het blijkt dat ze ook van wandelen houden en we leggen een aantal routes uit die je hier op het eiland kunt lopen. Waarom lopen we niet samen een wandeling? Toevallig hadden we nog een wandeling op het oog die we graag wilden doen. Een wandeling vanaf het dorpje Speyside aan de oost kant van het eiland en dan terug naar Charlotteville. Een wandeling van 6 uur, met flink wat stijgen en dalen. Deze wandeling hadden we gezien in een boekje in de bibliotheek. Op zondag doen we de wandeling, waarvoor we eerst met de bus naar Speyside moeten en vandaar uit verder lopend naar de Speyside lookout, waar de wandeling begint. Op zondag kun je echter niet teveel verwachten van de bus. Officieel komt de bus om 07.30 uur, maar om 08.30 uur was de bus er nog niet. We besluiten een lift te vragen. Er rijdt iemand voorbij en hij stopt zelfs voor ons. We vragen of we mee kunnen, waarop hij zegt dat het 40 US dollar kost. Proberen kan altijd denkt hij vast; sommige toeristen trappen er nl. in. Uiteindelijk gaan we mee voor 40 TT, nog steeds teveel in vergelijking met de buskaartjes voor 16 TT, maar het is niet anders. Met veel moeite brengt hij ons naar het begin van de wandeling. Rare man, hij had er duidelijk geen zin (meer) in! We twijfelen waar we zijn uitgestapt of dit wel het beginpunt van de wandeling is, en we vragen het nog maar eens. Volgens die mensen kan je hier wandelen, maar ze kijken alsof we niet helemaal normaal bij ons verstand zijn, wie gaat er nou wandelen en dan nog helemaal naar Charlotteville, dan neem je toch de bus!?! We nemen het pad en klimmen langzaam langs bananen bomen en een voormalige cacao bomen plantage naar boven. De wandeling lijkt te kloppen volgens de beschrijving, na een paar kilometer lopen we echter helemaal vast. Erich en Erika laten zich hierdoor niet weerhouden en proberen een weg te vinden. Uiteindelijk klautert Erich tegen de berg op en vindt weer een pad. We volgen hem, waarbij ik nog in een stel prikkels pak, dat blijkt een hele boom te zijn met allemaal naalden van 5 cm lang. Gelukkig valt de schade mee en we lopen weer verder. Uiteindelijk komen we allemaal boven en volgen het nieuwe pad. Ook dit pad voldoet weer aan de beschrijving en dus lopen we door. Inmiddels lopen we door het regen woud, erg indrukwekkend, groen - groener - groenst, zeg maar. Uren lopen we volgens de beschrijving, maar dan gaat het toch weer mis. De begroeiing wordt steeds dichter en het pad steeds vager. Tevens beginnen we steeds steiler te dalen. Dit staat ook wel in de beschrijving, maar dit begint meer op naar beneden glijden i.p.v. lopen te lijken. We besluiten om terug te keren, omdat we voor het donker uit het bos willen zijn. Ergens onderweg passeerden we eerder een splitsing. Deze besluiten we nu te nemen en hiermee lopen we terug richting Speyside. In de verte zien we de baai van Speyside al liggen. Op een gegeven moment komen we weer in de bewoonde wereld. We ontmoeten Sookoo en Angela; een stel hele aardige indiase mensen, omdat we de volgels, vooral kolibries in hun tuin bewonderen. Ze wonen op een heuvel in Speyside met een geweldig uitzicht over de baai. Ze hebben een tuin met ontzettend veel fruit aan de bomen. We krijgen van alles mee: ster fruit, bananen, papaya's, golden apples en nog wat geneeskrachtige kruiden. Sookoo staat tussen de middag altijd in Charlotteville met een koelbox vegetarische roti, die hij verkoopt; erg lekker zijn ze. We dalen de heuvel af en zoeken de bushalte. Van al dat gewandel zijn we natuurlijk wel dorstig geworden en we zoeken eerst een bar op. Hier drinken we een pilsje en wachten we op de bus. De bus komt niet erg, na anderhalf uur geloven we er niet meer in en lopen we -inmiddels in het donker- over de weg terug naar Charlotteville. Moe maar voldaan komen we daar aan. Later horen we dat het maar goed is dat we zijn teruggedraaid toen het pad te steil naar beneden werd; wat verderop bleek nl. een afgrond te zijn ontstaan door een land verzakking. Hier heeft men al een keer mensen moeten redden met een helikopter!
Op 6 januari vernemen we via de email dat de vader van Karin is overleden. We zijn hier helemaal kapot van. We vliegen zo snel mogelijk terug naar Nederland om hem nog te zien, en voor de begrafenis. Erich en Erika willen gelukkig op de boot en de katten passen. Het is een mooie begrafenis en we nemen afscheid van hem. Karin blijft 4 weken in Nederland om samen met haar broers alles af te handelen. Ik ga na twee weken weer terug naar de boot, want Erich en Erika willen graag verder varen richting hun dochter.
In februari pakken we langzaam ons leven op de boot weer op. Charlotteville is hiervoor een goede plek. We snorkelen, wandelen, zien schildpadden en dolfijnen in de baai. Er komen steeds meer vlinders, planten en bomen raken in bloei, zien pas geboren lammetjes en geitjes, het voorjaar is duidelijk begonnen. We ontmoeten nog een stel Nederlanders waar we een fijne tijd mee doormaken, we hebben zelfs nog carnaval gevierd in Scarborough. Zij hebben Nederland verlaten en zijn al drie jaar onderweg met de Drifter. Ze hebben nog zes jaar te gaan tot aan hun pensioen en dan gaan ze misschien weer terug naar Nederland.
[userId] => 163214
[photoRevision] => 0
[reportId] => 2686740
[countryId] => 73
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 480
[author] => webmaster
[cityName] => Saint George's
[travelId] => 163214
[travelTitle] => Curacao naar ..
[travelTitleSlugified] => curacao-naar
[dateDepart] => 2008-11-01
[dateReturn] => 2009-11-01
[showDate] => yes
[goalId] => 5
[goalName] => Een wereldreis
[countryName] => Granada
[countryIsoCode] => gd
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/granada,saint-george-s
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/163/214_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => tobago-grenada
)
[41] => stdClass Object
(
[username] => boanerges
[datePublication] => 2008-09-03
[title] => 14 Carriacou-Grenada (English text too)
[message] => Nr 14 Carriacou-Grenada 24 aug 2008 (After the Dutch text one finds a English translation)
cat.boanerges@gmail.com
Op een zondagmorgen begin ik met deze tekst, met een kop espresso van echte Lavazza koffie en brood met Gruyere kaas uit Nederland, meegebracht door Marjan.
Op een dag kreeg ik een onverwachte lieve en open brief van Marjan, mijn ex-vriendin met wie ik deze reis hoopte te maken. We hadden een heftige maar ook liefdevolle relatie. En we reageerden verkeerd op elkaars zwakke punten. Al met al ging het niet meer. De brief gaf een opening om elkaar weer te ontmoeten in de Caraiben. 3 maanden later haal ik Marjan met de ferry op vanaf Grenada om naar Carriacou te gaan waar Boanerges ligt. Twee weken zal ze hier zijn. Het weerzien is verbazingwekkend vertrouwd. In het begin gaat het soms verkeerd omdat oude wonden worden aangeraakt. Marjan is in mijn ogen veranderd, aantrekkelijker geworden.
Enkele dagen na haar aankomst doen we mee met de jaarlijkse Carriacou Regatta rond het eiland. Een belangrijke lokale gebeurtenis die je niet mag missen als je hier als cruiser ligt. We hebben een prachtige dag en worden tweede in de Multihull klasse. De prijs: een fles rum in een trendy zeildoeken tas van Doyle Sailmakers. De tas is nu in Nederland.
De volgende dag liggen we voor anker bij Sandy Island en zien de traditionele Carriacou Schooners langskomen. Deze worden zeer fanatiek geraced door lokale zeilers. Ook Martin (van Antigua) zeilt mee met zijn net gerestaureerde schooner. De schepen werden gebouwd als vissersboten en handelsschepen. Er is een groep mensen die de nieuwbouw van deze schepen stimuleert zodat het oude vakmanschap niet verloren gaat. Er zijn de laatste jaren meerdere nieuwe boten gebouwd aan de oostkust van het eiland in Windward. Op traditionele wijze van hout en zonder bouwplan.
We snorkelen veel bij verlaten strandjes en zeilen naar Union Island. Voor Marjan een dierbare herinnering omdat ze daar twee keer vertrok vanaf het miniscule vliegveldje na een zeilreis met een charterboot.
We zeilen binnen het rif aan de Oostzijde van Carriacou en ankeren bij het plaatsje Windward waar de Carriacou sloops gebouwd worden. Er zijn geen andere jachten. Wellicht omdat deze prachtige plek niet genoemd wordt in de Pilot van Chris Doyle. We bezoeken Frank, ook van Antigua, die hier een Carriacou sloop door traditionele vaklui laat restaureren.
Enige dagen later vertrekken we naar Grenada. Ik zal daar Marjan op het vliegtuig zetten.
Als we aankomen lopen we op een rif omdat ik totaal niet oplet. Alle boten in de omgeving zagen het aankomen. Beschamend. Dieter, de Zwitsers eigenaar van de kleine marina LePhareBlue, trekt ons van het rif met zijn gele ANWB boot.
We worden uitgenodigd om maandag om 5 uur in de morgen mee te gaan naar het Carnaval in St.George. De hoofdattractie is een grote groep volledig met zwarte olie ingesmeerde mannen, de Jab-Jab’s, genoemd naar het klossen van hun werkschoenen. Ze stellen de emancipatie van de slaven voor en zijn de hoofdattraktie. Ze zijn onder de laag olie beschermd door een laag vaseline. De huid is nu volledig afgesloten en kan niet zweten.. dus ze mogen het niet te warm krijgen. Vandaar dat de optocht zo vroeg is. Er zijn in andere jaren wel eens doden gevallen door oververhitting. Het Carnaval is een belevenis. De mensen in de optocht zijn ingesmeerd met verf. We staan tussen die mensen.. Als je iemand aankijkt dan ontstaat een spel. De ander kijkt je vragend aan of hij je in mag smeren met verf. Vrienden smeren elkaar in. Je wilt niet afwijzend zijn maar ook niet te uitnodigend. De schade valt mee, ik eindig met wat verf op mijn armen gezicht en camera. Om 9 uur s’morgens zijn we weer terug. Het is zonder meer een prachtige belevenis geweest. De volgende dag zet ik Marjan af op het vliegveld. We hebben heerlijke dagen gehad en genieten van elkaar. En besluiten om elkaar vaker te ontmoeten om te kijken hoe we dichter bij elkaar kunnen komen zonder in oude fouten te vervallen. Haar volgende vlucht naar de Carieb is al geboekt voor Januari 2008.
Wat rest is een afscheidsgedicht van Marjan.
De ontmoeting
Een silhouet van de Caribische eilanden weerschijnt door de avondzon
Mooie golven worden gebroken door het rif
Witte schuimkoppen spelen met de zee
Eddy vaart zeer geconcentreerd door de blauwe groene zee
Het avontuur vindt plaats in hem
Zijn handschoenen beschermen zijn handen voor de gekleurde lijnen
Zijn Adidas bril helpt hem het rif te overzien
Zijn sprongen tijdens het zeilen over de boot zijn als blijde huppels
Op het eiland Carriacou hoor je regelmatig groetend Eddy’s naam
Hij haalt bij de lokale vrouwen in hun kramen zijn groeten en fruit
Vanaf de ankerplaats is het vijf minuten varen
Om prachtig te kunnen snorkelen en te genieten van alle kleurrijke vissen
Eddy zwemt achter me om me te beschermen bij het zien van een Stingray
Mijn zeilende held laat ook wel eens een steekje vallen
Het vaste land en zijn bootje geven hem teveel ruimte
Zodat een verkeerde stap en een plons Eddy een nat pak geven
Een Rastaman en een schipper trekken hem uit het water
Eddy aangeslagen door zo’n eerste ervaring
Een Hollandse vlag wappert aan boord van Boanergens
Van deze rond zeilende Europeaan
Als we met ze tweeën genieten van de omgeving
Blijkt het rif toch wel dicht bij de bodem van de boot te zijn
Een gele “anwb” boot komt ons verlossen
Ook andere zeilers schieten ons te hulp
Kontakt is op deze manier snel gemaakt
En een uitnodiging om mee te gaan naar het carnaval op Grenada
Om 4.00 uur op, om de mooie gekleurde dansende bevolking te aanschouwen
Aan al deze mooie en liefde volle ervaringen komt een eind
Afscheid nemen op het vliegveld was warm
Dank voor deze mooie dagen en de liefdevolle ontmoeting
Marjan
En ik blijf achter, wat verward. De afgelopen 7 maanden ben ik langzamerhand opgegaan in de ongebonden levenswijze die ik nu leid. Er was geen bezoek uit Nederland, ik heb geen andere verplichtingen dan die ik mezelf opleg. Mijn Nederlandse leven verdween langzamerhand naar de achterkant van mijn hoofd. En dat maakte het ook moeilijk om het weblog bij te houden. Iets dat met veel reizende weblog schrijvers gebeurd. Op een gegeven moment wordt het reizen je leven en voel je niet meer de behoefte om de achterblijvers alles te vertellen. De reis is niet langer een onderbreking van je gewone leven maar wordt het gewone leven.
En nu is daar weer iemand in Nederland waar je naar verlangd. En met haar het oude Nederlandse leven met al die vrienden. Hoe moet dat nu met mijn leven hier, het wordt anders. Ik kijk weer uit naar iets, naar Januari.
Zoals beloofd wat techniek, voor diegenen die zelf ook dromen van een grote zeiltocht.
Dinghy: Ik had in Nederlandeen PVC opblaasboot gekocht. Licht, groot en erg goed varend. Tot aan de Cabo Verden voldeed de dingy prima. Maar in de felle zon begon opeens het oppervlak dof en plakkerig te worden. Nu, 6 maanden later is te zien dat de oppervlaktelaag verdwenen is. Zit volledig in het zitvlak van mijn broek. Ik moet elke dag 150 slagen pompen om de boot 6 uur te kunnen gebruiken. Daarna is hij te slap geworden. Als je alleen maar ankert en dat heb ik sinds juli 2007 gedaan dan is een betrouwbare dinghy uiterst belangrijk. Dus ik schaf een nieuwe Ridged Inflatable aan, een dinghy met een stevige polyester bodem. De standaardboot hier. Hij is kleiner maar zwaarder dan de vorige boot. En met de 8Pk motor kan ik hem nog maar net aan boord trekken. Dus ik laat een paar RVS fittings maken om mijn kleine spiboom als kraan boven het achterdek te kunnen gebruiken mbv de grootzeilval. Ik leid een takel naar de electrische lier en voila, met een druk op de knop komt het bootje aan dek. Dat kan ik ook nog als ik 75 ben (hoop ik).
Ik gebruik hier de 8PK motor omdat je regelmatig 2 mijl over open water moet varen om bij de bushalte te komen of een winkel. Dan voldoet een 2PK niet. Als ik dicht bij de bewoonde wereld lig gebruik ik altijd de 2PK.
Boomfok:
Omdat ik nu een mooie buiskap gemonteerd heb op de mastbeam kan ik niet tegelijk de kotterfok meer zetten. Nu gebruik ik die niet vaak maar als ik hem gebruik is het aan de wind bij zwaar weer. En dan heb ik graag de beschutting van de buiskap. Met wat oud spinnakerbeslag maak ik een draaipunt op de voorbeam. Mijn spinnakerboompje heb ik laten verlengen met een stuk afgefreesde aluminium buis. En zo heb ik met nog wat handigheidjes een mooie zelfkerende boomfok. Ik ben benieuwd hoe hij werkt.
Windmolen:
In deze tijd van het jaar is de hemel regelmatig betrokken. Dan leveren zonnecellen nauwelijks iets. In de Caraiben is meestal wind. Dus ik schaf een KISS windmolen aan. Gebouwd in Trinidad, Keep It Simple en Stupid. De molen maakt gebruik van permanente magneten, heeft geen sleepkontakten en geavanceerde electronica. De motor is met de accu verbonden met een dikke draad. Er zijn geen sleepringen gebruikt. Er zit een touwtje van de staart naar de bevestigingspaal. Draai je twee rondjes in de wind met de boot dan blokkeerd de molen en staat hij uit de wind.
De onderdelen die slijten zijn twee gewone auto lagers, een afdichtingsring en een gewone automobiel gelijkrichter. ( allemaal te koop in elke auto onderdelenhandel)
De molen levert erg veel vermogen en de fabrikant beweert dat een laadregelaar niet nodig is bij 600AH accucapaciteit. Het is zonde omdat een laadregelaar 25% verlies geeft. Ik heb echter ook zonnecellen en dat maakt dat vaak om 14.00 uur de accus min of meer vol zijn. En dan jaagt de windmolen in een vlaag soms de spanning op tot 15.4 volt op de accupolen gedurende 10 seconden. Niemand kan me met zekerheid vertellen of de accu gaat gassen en of dit schadelijk is. De fabrikant van de windmolen reageert niet op mijn mail. Ik heb nu een Flexcharge 25A regelaar aangeschaft. Een regelaar die speciaal geschikt is voor apparaten met permanente magneten.(deze schijnen spikes van 200V te kunnen geven) Zoals mijn Aquair sleepgenerator(die dat probleem ook al gaf) en deze KISS windgenerator. De lader heeft een uitgang waar de overmaat aan stroom naartoe geleid wordt. Die stroom kun je gebruiken om een ijskast te laten lopen. Ik schaf voor 3 euro een electrisch kacheltje aan op de veiling voor een liefdadig doel tijdens de Carriacou zeilregatta vanwege het verwarmingselement dat er in zit.
BB motoren:
Ik heb twee viertakt 9.9PK Yamaha High Thrust motoren met 15PK carburateurs als voortstuwing van Boanerges. Die zijn hier volledig onbekend. Je ziet op zich nauwelijks 4-takten. Yamaha verkoopt voor 98% tweetakten. Een deskundige BB reparateur op Union Island verteld me dat de benzine zoveel water bevat dat de 4-takten er niet tegen kunnen. Dit verhaal wordt bevestigd door een diveshop die als enige op Grenada vier 115PK 4-takt Yamaha’s in gebruik heeft. Tot ze een groot filter met waterafscheider monteerden hadden ze constant problemen. Ik heb gelukkig uit voorzorg in Engeland een Delfi filter met waterafscheider gemonteerd. Tot nu toe zijn er geen problemen met de benzine.
Maar op een dag startte de BB motor niet. Ik meet de spanning op de startkabels. Soms 12.4V, soms 3.5V en soms 0V. Ik volg alle verbindingspunten tot de accubank. Steeds hetzelfde beeld. Raar dat het steeds wisselend is. Na verloop van tijd herken ik een patroon en kom ik erachter dat de batterij van de spanningsmeter leeg is. In het begin geeft hij netjes 12.4V en na een paar minuten is de batterij te zwak en wordt 3.5V aangegeven. Opeens herinner ik mij dat dit een paar jaar geleden ook eens gebeurd is. Na vervangen van de batterij is het 12.4V maar opeens toch nog 0V. Ik kom erachter dat de – pool op de accu wat los zit. Dat is opgelost, constant 12.4V. Maar de motor start nog niet. Met het werkplaatshandboek in de hand lukte het mij om de motor te starten door een bruin stekkertje tegen de + van de start solenoid te houden. Dat werkt weer. De fout moet zitten tussen de motor en de schakelkast. Ik laat dat probleem liggen tot Marjan weg is. Starten gaat voortaan handmatig. Ik ben in zoverre tevreden dat ik 3 problemen tegelijk uitgezocht en gelocaliseerd heb Een paar dagen later blijkt dezelfde motor niet meer te stoppen. Het enige wat lukt is de benzineslang losnemen en de carburateur helemaal leeg te laten draaien. Het werkplaatshandboek geeft aan dat een witte kabel met de massa op de motor verbonden moet worden. De motor stopt. Ik meet alle verbindingspunten van motor tot schakelkast door. Alles is okay. Ik wordt wat radeloos. Ik verbind met een lange draad de witte stekker in de schakelkast met de – op de motor en hij stopt. Het zit dus niet in de witte draad maar in de zwarte – leiding van de motor naar de schakelkast. Uiteindelijk blijkt dat een verbindingsstekker in de kabelbus naar de schakelkast als je hem wringt soms wel en soms geen contakt maakt. De – pen is inwendig in de stekker los. Ik leg een parallelle kabel van de motor naar de schakelkast. En alles werkt. Dit is in 15 min opgeschreven maar kostte 2 dagen om uit te zoek. Ondertussen weet ik waar alle kabels en schakelaars voor dienen en weet ik ook dat ik speciale reserve stekkers moet hebben. Er zitten erg veel stekkers aan een BB motor.
Volgende keer hoe ik het hurricane seizoen ervaar.
On a Sunday morning I start writing this text, with a espresso made of real Lavazza and a sandwich with Gruyère cheese brought from the Netherlands by Marjan.
One day I got unexpectedly a kind and open letter from Marjan, my ex-girlfriend with whom I had hoped to do this jouney. We had a wild but also loving relationship. And we did react poor on each others weak points. So we stopped out relationship. The letter made that we should meet each other in the Caraiben. 3 months later I pick up Marjan at the ferry in Grenada to go to the isle Carriacou to Boanerges. Two weeks she will be here. Meeting each other again was surprisingly familiar. In the beginning it was sometimes difficult because old wounds where touched. Marjan has changed to my opinion, is more attractive even. Some days after her arrival we participate in the annual Carriacou Regatta round the island. An important local event which you cannot missing if you stay here as a cruiser. We have a splendid day and become second in the Multihull class. The price: a bottle rum in a trendy oilcloths bag of Doyle Sailmakers. The bag is now in the Netherlands. Next day we are anchored near Sandy Island and watch the race with the traditional Carriacou Schooners. These are very fanatically geraced by local yachtsmen. Also Martin (of Antigua) participated with his just restored schooner. These ships were built as fisherman boats and traders. There is nowadays a group of people whom stimulate the building of new sloops to preserve the traditonal workmanship. Recently several new boats have been built at the East coast of the island in Windward. In a traditional manner of all wood and without construction plan. We snorkel much at remote beaches and sail eventually to Union Island. For Marjan a dear memory because she left there two times as from the miniscule airstrip after a sail travel with a charter boat. We sail within the reef on the East side of Carriacou and anchor at Windward where the Carriacou sloops still are being built. There are none other yachts. Maybe because this splendid anchorage is not mentioned in Pilot of Chris Doyle. We visit Frank, also from Antigua, which is restoring a sloop here with help of traditional boatbuilders. We leave after some days for Grenada. I will put Marjan on the plane to Europe there. When we arrive I run into a reef because I do not pay attention at all. All boats around us did see it happen. Shame on me. We are towed of the reef by the Swiss owner of the small marina LePhareBlue. We are invited for Monday 5 o’clock in the morning to go along to the carnival festival in St.George. The main attraction is a large group of man, entirely rubbed with black oil, called the Jab-Jab’s after the sound of their workingboots when they walk. They stand for the emancipation of the slaves main attraction. Under the oil their skin is protected with a layer of petroleum jelly. The skin is entirely sealed off now and cannot sweat. Hence the parade starts this early. In other years some people died by overheating. The carnival is an experience. People in the parade have been rubbed with paint. We stay between them. If I look at someone then arises a tension. The other one looks at you asking with his eyes if he can lubricate you in with painting. Friends rub each other. You do not want be rejecting but also not too inviting. Damage turns out better than expected, I finish with some painting on my face and camera. At 9 o'clock s'morgens we back at the boat. It has been a splendid experience. The next day I take Marjan to the airport.
We have had wonderfull days and enjoyed each other. And we decided to meet each other more often to see at how we can get closer to each other without getting into in old mistakes and pitfalls. Marjan has booked her next flight to the Carieb already for January 2008. This ends with a poem from Marjan. (not translatted)
And I stay behind, somewhat confused. The past 7 months I have gradually gone up in the free way of life which I have now. There was no visit from the Netherlands, I have no other obligations then which I impose on myself. My Dutch life disappeared gradually to the back of my head. And that made it also difficult to keep up with the web-writing. Something that happened with much travelling weblog writers. At a given moment traveling becomes your daily life and one no longer feels the need the people behind to tell everything. Travel is no longer a discontinuance of your ordinary life but becomes the everyday life. And now there someone is in the Netherlands where your are longing for. And with her the old Dutch living with all those friends. I look at from to something, to January.
The Technical part is not translated.
Next time: How about hurricane season.
[userId] => 84820
[photoRevision] => 0
[reportId] => 2644056
[countryId] => 73
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 1633
[author] => Eddy Dunlop
[cityName] => Saint George's
[travelId] => 84820
[travelTitle] => Zeilend van Amsterdam, Carieb, Panama and???
[travelTitleSlugified] => zeilend-van-amsterdam-carieb-panama-and
[dateDepart] => 2007-06-01
[dateReturn] => 0000-00-00
[showDate] => yes
[goalId] => 5
[goalName] => Een wereldreis
[countryName] => Granada
[countryIsoCode] => gd
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/granada,saint-george-s
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/084/820_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => 14-carriacou-grenada-english-text-too
)
[42] => stdClass Object
(
[username] => boanerges
[datePublication] => 2008-07-21
[title] => 13 Bequia - Carriacou (Grenada)(English text too)
[message] => Nr 13 Bequia – Carriacou (Grenada) 21 july 2008 (After the Dutch text one finds a English translation)
Het wordt weer tijd om verslag uit te brengen. Er komen weer terechte opmerkingen dat ik niets van me laat horen. Ik zit nu, juli, in Carriacou, het eiland ten Noorden van Grenada. Een plek waar ik het Caraibische ritme aanneem. Totale ontspanning, duiken, lezen en een beetje aan de boot klussen. In deze volgorde. Tijd om de sfeer van een van de laatste niet toeristische Caraibische eilanden te proeven. Een klus kun je altijd tomorrow uitvoeren, er is altijd weer een tomorrow. Ik kom eindelijk los van Holland. Maar niet voor lang.
6 mei, ik vertrek van Bequia (Grenadines) naar de Tobago Cays. Iedereen verteld me dat ik daar per se naar toe moet, het is er zo mooi. Het is maar 20NM varen. De Tobago Cays zijn 3 eilandjes die in een hoefijzervormig rif liggen. Normaal draag ik een glazen zonnebril die minder kans op krassen heeft. Voor het zeilen tussen riffen heb er een polaroid bril gekocht, met grijze glazen zodat blauw en groen zo weinig mogenlijk van kleur veranderen.. Deze bril geeft een wereld van verschil. Opeens zie je diepten en ondiepten. Gewone zonnebrillen zijn niet bruikbaar voor riffen, dan nog beter zonder. Het is een hele sport om met riffen te leren omgaan. Wel leuk, al die kleuren water. Donkergroen, donkerblauw en alle (pastel)tinten ertussen. De meeuwen zijn wisselend groen en blauw en wit van onderen, al naar gelang hoe de zon schijnt en waar ze vliegen.
Ik anker achter het rif, boegen naar het oosten, de eilanden achter me. De oceaan breekt op het rif en spoelt er overheen. Dat ligt onrustig maar met een catamaran toch nog veel beter dan met een monohull. Die rollen hier verschrikkelijk. Het is een prachtige omgeving, zoals je je eigenlijk voorstelt hoe het is in de Pacific moet zijn met zijn atollen. Jammer genoeg zijn er nog 50 boten meer, iedereen denkt hetzelfde. Voor het grootste deel zijn het daycharter boten. Die verdwijnen aan het einde van de middag. Vanwege de drukte ga ik de volgende dag al weer weg. Naar het eilandje Mahauyt. 3km2 en 350 inwoners en één betonnen weg. De baai waar ik invaar ziet er op de foto in de pilot verlaten en romantisch, uit. Maar nu ligt hij stampvol met charter catamarans. Deze keer liggen de boten zelfs achter anker 6 dik omdat er te weinig plaats is. Het lijkt wel Enkhuizen in het hoogseizoen. En dit is nog maar het naseizoen. Om 4 uur vertrekken alle boten opeens en dan is het rustig.
De volgende dag ga ik maar weer verder, zo’n drukte is aan mij niet besteed. De volgende stop is Union Island, het laatste eiland van de Grenadinen, hier moet ik uitklaren want daarna ga ik naar een nieuw land.
Alleen zeilen en ankeren vind ik steeds leuker. Het gaat met meer routine en ik heb niet veel spanning meer vooraf. Als ik aankom en het plaatsje wat ik gekozen heb bevalt me niet ga ik zo even verliggen, anker op, wat manouvreren en anker neer. Het is hier wel erg makkelijk varen, altijd de wind van eenzelfde sterkte en richting. En ik hoef niet s’nachts te varen. Ik kan mezelf nog geen echte solozeiler noemen.
Zoals de meeste eilandjes heeft Union Island een vliegveldje waar elke paar uur een Twin Otter vliegtuigje landt en na korte tijd weer opstijgt. Voor 65 euro kom je hier vanaf Grenada. En dat maakt dat erg veel dagtoeristen even een dagje komen zeilen. Vandaar al die daycharter catamarans. En daarnaast zijn er uiteraard resorts met toeristen.
Op Union Island is het een komen en gaan van boten. Veel boten zijn op weg naar het zuiden, weg van de baan van de tropische stormen en hurricanes. In deze tijd is er in het Caraibisch gebied een echte volksverhuizing gaande van boten op weg naar veiliger plekken. Dat beinvloed het toerisme enorm.
Ik maak hier nog een paar duiken. De duikinstructeur is Ellie, een Nederlandse die hier al 8 jaar met haar stalen ketch rondvaart.(Waarmee ze al de wereld is rond geweest) Ze leeft van charter schipperen en als freelance duikinstructeur. Je kunt haar en haar boot huren en er zelfs het Padi Open Water tot en met Divemaster certificaat halen. Dat lijkt me erg romantisch, rondtrekken langs strandjes en baaien in de Grenadinen en tegelijk leren duiken met je prive jacht. De kosten vallen erg mee,niet veel duurder dan dat je naar een normaal massa-toerisme resort gaat.(www.robinsonadventure.com) Later ontmoet ik haar weer in Carriacou.
Na een paar dagen vertrek ik naar Carriacou, het eiland ten noorden van Grenada. En ben van plan daar het stormseizoen door te brengen. Er zijn mij veel goede verhalen over verteld.
Op 11 mei kom ik aan bij Hillsborough, de hoofdstad en het enige stadje op Carriacou. Een stille baai waar de jachten alleen blijven liggen om in te klaren.
Als jacht moet je als je een land binnenkomt inklaren. Dat houdt in dat je met het uitklaringsdocument van het vorige land, je scheeps registratie document en paspoort naar de immigrationofficer en de douane moet. Daar nemen ze het uitklaringsdocument in, je moet een nieuw inklaringsformulier invullen, dat wordt gestempeld, je moet wat betalen en je mag een tijd in het land blijven. Ze zouden moeten kontroleren dat je rechstreeks van het ene land naar het andere gevaren bent in een redelijke tijd. Maar dat is bij mij tot nu toe niet gebeurd. Iedere keer wordt het uitklaringsdocument ongezien achter het kopie inklaringsdocument geniet en op een stapel gelegd.
Ik ga door naar Tyrell bay waar de jachten liggen. Hier heerst een totaal andere sfeer dan ik tot nu toe tegen gekomen ben. Er liggen vooral Live-Aboards. Mensen die op de boot wonen. Vaak geen huis meer hebben en al jaren in de Caraiben rondzwerven. Hun boten zijn meestal wat oudere, degelijke, masttop getuigde schepen met veel zonnecellen en een windgenerator. Als ze rond de 40Ft of meer zijn ketch of schoener getuigd. En maar enkele catamarans, veel Wharrams. Ik krijg vaak te horen dat zeilers graag een catamaran zouden willen hebben omdat die veel rustiger zeilen en voor anker liggen maar te duur zijn. Hier komen nauwelijks charterschepen. Die komen vanuit het Noorden niet verder dan de Grenadinen. Voor Carriacou moeten ze in en uitklaren en dat is teveel werk voor dit kleine eiland. En de oversteek naar Grenada, het volgende eiland is voor de gemiddelde chartercat te groot(25SM) en het is vanwege de windrichting en stroming op de terugweg te lastig. Dat maakt dat dit eiland voor een ander type zeilers is.
De sfeer in Tyrell bay is heel apart. De baai ligt in een uithoek van het eiland. Langs de kust ligt een soort woonwijk met een paar kleine supermarktjes, een laundery, een Pizzeria annex duikshop, en paar andere eetgelegenheden. En Arawak, de duikshop waar ik gebruik van ga maken. Maar daarover later meer.
Je ziet geen politie. Die paar agenten die op het eiland zijn blijven in Hillsborough. Men regelt hier zijn eigen zaakjes zelf.
Wat Tyrell bay een aparte plaats geeft voor jachten is dat er de Yacht Haulout van Jerry is, met Tim als manager. De travel lift kan schepen tot 6 meter breed uit het water halen. En er is Dominique, Fransman met gezin. Hij doet aluminium en RVS laswerk en is uiterst klantvriendelijk en inventief. Toen hij teveel huur moest gaan betalen voor zijn werkplaats op land heeft hij op Union eiland een oude trimaran gekocht en daar een loods op gebouwd is die als werkplaats dient. De schepen komen langszij voor reparaties en aanpassingen. En hoeven niet meer het water uit. En er zijn Uwe en Jutta met dochter Kadisha, een Duitse familie. Uwe repareert motoren,schroefas installaties en machinerien. Heeft de enige draaibank van het eiland. En Andy, Engelsman die al 30 jaar rondzwerft in dit gebied heeft hier 7 jaar geleden een zeilmakerij gestart. Hij woont op een 42Ft ketch. Andy repareert zeilen en maakt buiskappen en zonnetenten voor boten. Samen met Petra, een jonge Oost-Duitse die naaister is en Barbara. De laatste leeft samen met Dave op een Wharram cat naast mij. Dave doet polyester reparatiewerk. Mike installeert en repareert electronica. En zo zijn er nog meer werklieden. Iedereen werkt samen om je probleem op te lossen. En voor elk soort werk is er wel iemand die het kan. En de zaken worden verbazend snel opgepakt en afgewerkt. Hier worden dingen gerepareerd die in Nederland total loss worden verklaard. Vroeger zal het in Nederland ook zo geweest zijn. Kleine zelfvoorzienende gemeenschappen die niet afhankelijk waren van de grote stad. Klanten komen zelfs vanuit St.Vincent en Bequia hier naar toe om zaken te laten repareren. De aluminium ferries die de eilanden met elkaar verbinden komen hier langs voor onderhoud.
Dit zijn serieuze vaklieden die uit Europa vertrokken omdat ze daar niet konden aarden en hier een leven trachten op te bouwen zonder sociaal/financieel vangnet. Het is niet eenvoudig, je wordt hier niet rijk. maar er heerst een bepaalde gemoedelijkheid die het leven aantrekkelijk maakt.
Carriacou heeft het ongeveer formaat van Texel, droger, de baai ligt beschut door heuvels en heerlijk warm. 26 gr.
De bevolking leeft op zichzelf en is niet afhankelijk van jachten, cruiseschepen en touristen zoals Bequia. Wat visvangst en landbouw, bouw van houten zeilschepen en een beetje toerisme. Carriacou wordt vergeten door het hoofdeiland Grenada. Pas in 1985 kwam hier electriciteit. De sfeer is vriendelijk en iedereen is bezig met z’n eigen zaken. Je wordt niet lastig gevallen door opdringerige verkopers.
Als er geblazen wordt op de conch, zo’n grote schelp, dan moet je vlug naar de jetty van de veerboot. Er wordt dan vis verkocht door een lokale visser. Die vist nog met een kleine open boot.
Verse groenten koop ik bij Denise. Zij heeft een klein groentestalletje langs de weg. Je kunt er alleen aardappelen, bataten, babanen, tomaten, uien , knoflook en limes krijgen. En dan soms kool, komkommer of wortelen. En dat is het zo’n beetje in Tyrell bay. Rekenen vormt vaak een probleen bij straatverkopers. That is 4 EC voor de carots+ 6EC potatoes + 3 EC limes. “Give me 21 Dollar please” Ik zeg “dat is wat veel”. Een vriendelijke verwilderde blik en een gepuzzeld hoofdrekenen, paniek. Ik zeg, dat is dan 13 EC. Een blijde glimlach dat ik het uitreken voor haar. Er wordt op deze eilanden alleen in hele ponden verkocht omdat het anders te moeilijk wordt. En de zaken worden afgewogen op gewone plastic huishoud weegschaaltjes, er wordt altijd wat meer gegeven om vooral niet te weinig af te leveren.
Fruit en groente hebben hier nog een stevige stuctuur met veel smaak. De tomaten zijn veel lekkerder en steviger dan de vleestomaten in Nederland. Er wordt verontschuldigend gezegd dat het lokale kwaliteit is. Ziet er wat minder uit maar smaakt uitstekend. En is biologisch, hier worden geen onkruidbestrijdings middelen gebruikt.
Zoals op zoveel plekken in de Caraiben klinkt er vaak steelband muziek vanaf de kant. Hier is het meestal woensdags en vrijdagavond bij de Lumba Queen, een rumshack-restaurant. De Zeevonk met Henk en Joke Vonk ligt opeens in de baai. Het is heel wat jaren geleden dat ik hun ontmoet heb, in de tijd dat Pandiono, mijn vroegere prachtige 40Ft trimaren, te water gelaten werd. Zij charteren al jaren in de Caraiben. Als je met hun mee vaart gebeurd dat in een heel persoonlijke sfeer. (www.Zeevonk.nl) En zo zijn ze weer weg om gasten op te pikken. En komen weer langs, nu met gasten. En ik lig nog rustig op dezelfde plek, rust, Zwitserleven gevoel.
Simon komt langs in een klein bootje en verkoopt een zeer goede Chileense wijn voor 17EC(=4.25 eur) per fles. De wijn komt uit Venezuela waar alles onwaarschijnlijk goedkoop is. Het is de moeite waard om spullen op onofficiele manier het land in te krijgen.
Er is hier, zoals in veel van de omringende landen, geen inkomsten belasting. De overheid krijgt zijn inkomsten voornamelijk uit importbelasting en er wordt belasting geheven over de omzet bij de reguliere bedrijfjes. Maar er is nauwelijks een administratief systeem en er is beperkte controle. Dus wordt afgedragen wat wel redelijk lijkt voor beide partijen.
Onlangs is getracht een BTW stelsel in te voeren. Bij voorlichtings bijeenkomsten werd al snel duidelijk dat de ondernemers absoluut niet begrepen waar het over ging. En diegenen die ervaring met de BTW hadden stelden vragen waar de ambtenaren geen antwoord op hadden. Dus is het project weer een tijdje van de tafel. Toch zal het er wel eens van komen. Een aantal landen van de CARICOM hebben het al. De CARICOM is het samenwerkingsverband van de Engelssprekende eilanden. Ze hebben al de EC dollar (East Carabian Dollar 4 EC=1 euro) gezamenlijk. Deze is vast gekoppeld aan de USD en dat maakt het voor Europeanen aantrekkelijk in dit gebied. En ze trachten meer gezamenlijk te regelen. Een EU in de dop. Maar het is lastig als je landen met 50.000-200.000 inwoners hebt. Dan is er niet veel geld voor ambtenaren om alles uit te onderhandelen en te regelen. En er is de onvermijdelijke vriendjespolitiek en lokale belangen van kleine gemeenschappen. Deze eilanden hebben het niet makkelijk.
Op 8 juli zijn de verkiezingen. Het gaat tussen twee partijen, de NNP (New National Party, groen, regerend) en de NDC (New Democratic Congres, geel). Heel veel mensen lopen met groene of gele T-schirts en dagenlijks rijden de autos met omroepinstallaties rond en melden dat de andere partij doet aan intimidation, manipulation, bribery, corruption, mismanagment. Het gaat er fel aan toe maar ik heb nog geen antwoord kunnen krijgen op wat nu het verscil is tussen de partijen. De NNP zegt “Let the progress continue” en de NDC vindt dat er een einde moet komen aan corruption and mismanagement. We zullen wel zien.
Volgende keer over het stormseizoen en techniek.
Carriacou, July 2008
It is time to let know how I am doing. At the moment I am anchored in Tyrell Bay at Carriacou, the island at north of Grenada. A spot where I adopt the Caribbean rhythm. Totally relaxed, diving, reading and a bit working on Boanerges, in this order. And taking time to experience the atmosphere of a Caribbean island without tourists. One can always do the planned job tomorrow. Here there is always another tomorrow. I think I get disconnected from Holland. But not for long I expect.
6 May, I leave Bequia (Grenadines) for the Tobago Cays. Me is told that I must do this, it should be beautiful. It is only 20NM away. The Tobago Cays are 3 small islands which are situated within a horse shoe reef. I normally use glass sunglasses but for sailing between reefs I bought Polaroid sunglasses. They make a big difference. Suddenly one sees depths and shallows. Ordinary sunglasses are not useful for reefs, then still better without. It is nice to learn to sail between reefs. Very nice, all those colors of water. Dark green, dark blue and all (pastel) dyes in between. The seagulls are changing color from greenish to bluish white from under, depending on how the sun shines and where they fly. I anchor behind the reef, bows to the east, the islands behind me. The ocean breaks on the reef and flushes over it. It is quite restless but with a catamaran nevertheless much better then with a mono hull. Those rock and roll terrible. It is splendid surrounding, such as one imagines how it is in the Pacific with its atolls. Unfortunately there are still 50 more skippers thinking the same. The bulk are day charter boats. Those leave at the end of the afternoon. Because of the upheaval I leave the next day already. To the small island Mahauyt. 3km2 and 350 inhabitants and one concrete road. The bay where I anchor looks romantic and empty on the picture in the Pilot. But now it is packed with charter catamarans. They even lie 6 boats wide at anchor because there is not enough place. It looks like Enkhuizen in the high season. And this is still but the late season. At 4 o'clock suddenly all boats leave and it is quiet now. The next stopover is Union Island, the last island of the Grenadines, here I must do a Clearance at the immigration office because afterwards I leave for a new country. I start to like sailing solo and going at anchor alone. I do it with routine and do not have much tension any more in advance. Sailing is easy here, the wind always out of direction and of the same strength. And I do not have to sail at night. I can call myself not yet a true solo sailor. As most of the small islands Union Island has a little airstrip where each couple of hours a Twin Otter aircraft lands and after a short time takes off. A flight from Grenada costs 65USD. And that makes that a lot of day tourists arrive for a days sail. And moreover there a couple resorts with tourists. Hence all those day charter catamarans. At Union Island it is busy with incoming and outgoing boats. Many go to the south to avoid the tropical storms and hurricanes. It is a real transmigration of boats to more safe spots in the Caribbean area. This has a great effect on tourism.
I make a couple of dives. The dive instructor is Ellie, Dutch. She is here already 8 years with her steel ketch. (With which she already has been around the world) She earns her money by doing yacht charters and as a freelance dive instructor. You can rent her and her boat and even do the Padi Open Water course up to the Dive master certificate on board. That seems to me very romantic, traveling along all those little beaches and bays in the Grenadines and at the same time learning to dive on your private yacht. The costs turn out to be not much more expensive than in a normal mass-tourism resort. (www.robinsonadventure.com) At Carriacou I meet her again. After a couple of days I leave for the island Carriacou. I plan to stay there for the storm season. Me is told there is good protection against hurricanes. On 11 May I arrive at Hillsborough, the capital and the only town on Carriacou. A quiet clear bay where yachts only stay a short time to do a Clearance to enter the country. That implies that one must go with the clearing document of the previous country, ones ownership documents and passport to the immigration officer and customs authorities. There they keep the clearing document, one fills in a new immigration clearance form that is stamped and signed, one pays and you are allowed to remain a certain time in the country. They ought to check that you sailed in a reasonable time from the previous country to the next. But that has not yet happened to me so far. Every time the clearing document was put unseen behind the copy of the new clearance document and disappeared on the stack. I move on to Tyrell bay where the yachts stay at anchor. This is a totally different environment from what I have experienced so far. Here one finds mostly Live-Aboard s. People who live on the boat, not just for a year. Frequently with no house anymore and already roaming around for years in the Caribbean. These boats are generally some what older, solid, mast top rigged ships with many solar panels and a wind generator. If they are 40Ft or more then they are very often ketch or schooner rigged. And only a few catamarans, mainly Wharrams. Many times other yachtsmen tell me they should like to have a catamaran because they sail more quiet and are more comfortable at anchor then mono hulls But are too expensive. Here hardly any charter boat arrives. They do not sail from the Grenadines to Carriacou while they must clear through immigration and that is too much work for this small island without touristic infra structure. And to sail to Grenada, the next island is for the average charter catamaran too much (25SM) and the way back from Grenada is too cumbersome because of the wind direction and current on the way back. That makes this island the domain for a another type of yachtsmen.
Tyrell Bay lies very remote. Along the shore there is a small residential area with a couple of small supermarkets, a laundry, a pizza restaurant annex dive shop, and and a couple of other restaurants. And Arawak, the dive hops where I am almost daily. But about that later more. On does not see any police. That couple of agents who are on the island remain in Hillsborough. Here one solves their own little matters themselves.
What Tyrell gives a separate place for yachts is the Yacht Haul Out of Jerry, with Tim as a manager. The travel lift can lift up boats to 6 meters wide from the water. And there is Dominique, French man with family. He does aluminum and RVS welding and is extremely customer-orientated and inventive. When he had to pay to much rent for his workshop ashore he bought an old trimaran and built a workshop on top of it. The ships now come along for repairs and alterations and do not need to be taken out of the water, a cost saver. And there are Uwe and Jutta with daughter Kadisha. Uwe repairs engines, propulsion systems and all kind of other mechanics. And Andy, English man, who roams around already 30 years in this area. He started 7 years ago a sail repair and canvas making shop. He lives on 42Ft ketch. Andy repair sails and make awnings and dodgers for boats. With Petra, young East-German sewster is and Barbara, who lives together with Dave on Wharram cat besides me. Dave does polyester repair work. Mike installs and repairs electronics. And there are still more workers like this. Everyone cooperates to solve your problem. And the job is finished astonishing quick. Here things which are declared total loss in the Netherlands are repaired. In former days it will have been in the Netherlands this way too. Small self supporting communities which were not dependent on the large city. Customers even come from Saint Vincent and Bequia here for repairs. These are serious professional folks who have left Europe because they could not stand the way of living there anymore and try to build a life without socially/financial security. It is not a easy living and one does not become rich. But living here is more relaxed.
Carriacou has the size of Texel, drier, the bay is protected by hills and deliciously warm. 26 gr. The population lives on itself and is not depending on yachts and cruising ships like Bequia. Main source of income is fishery and agriculture, construction of wooden sailing ships and a little bit of tourism. People get along with each other pleasantly and everyone is busy with his own matter. You do not become harassed by insistent salesmen.
When the conch is blown, this big shell, one has to rush to the jetty of the ferry boat. Fish is then sold by a local fisherman. They fish with small open boats.
I buy fresh vegetables at Denise. She has a small vegetable booth along the way. Most of the time there are potatoes, sweet potatoes, bananas, tomatoes, onions, garlic and limes. And sometimes cabbage, cucumber or carrots And that’s all for Tyrell Bay. Calculating frequently is a problem for street salesmen. “That is 4 EC for the carrots + 6EC potatoes + 3 EC limes. Give me 21 dollars please” says Denise. I answer “that is a bit much” A friendly smile and a puzzled eyes, panic. I say “that is 13 EC I think”. I get a cheerful smile from Denise while I calculate it for her.
For me life is uncomplicated here.
Next time about the hurricane season and technique
And other business which take my attention.
[userId] => 84820
[photoRevision] => 0
[reportId] => 2582422
[countryId] => 73
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 580
[author] => Eddy Dunlop
[cityName] => Saint George's
[travelId] => 84820
[travelTitle] => Zeilend van Amsterdam, Carieb, Panama and???
[travelTitleSlugified] => zeilend-van-amsterdam-carieb-panama-and
[dateDepart] => 2007-06-01
[dateReturn] => 0000-00-00
[showDate] => yes
[goalId] => 5
[goalName] => Een wereldreis
[countryName] => Granada
[countryIsoCode] => gd
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/granada,saint-george-s
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/084/820_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => 13-bequia-carriacou-grenada-english-text-too
)
[43] => stdClass Object
(
[username] => fopenmaura
[datePublication] => 2008-02-29
[title] => 28-02-2008 Saint George, Grenada
[message] => Vandaag heeft het schip ons naar Grenada gebracht. Het spannendste wat we konden vinden en omdat het weer eens iets anders was hebben we hier een kruidentoer geboekt, maar daardoor moesten we alweer vroeg uit de veren. Het was behoorlijk bewolkt en het zag er regenachtig uit. Uiteraard reden we weer in een minibusje over veel te smalle en vooral steile weggetjes over het eiland. Een dame voor ons had ietsje (understatement) last van hoogtevrees, hetgeen hier niet zo goed van pas kwam. Het is een middelgroot eiland met 90.000 inwoners en tropisch regenwoud. Het eiland is ontstaan door vulkaanuitbarstingen.
De eerste stop was bij een heel klein shopje waar we één en ander over verschillende kruiden uitgelegd kregen en we natuurlijk kruiden konden kopen, dus hebben we maar een bescheiden setje kruiden voor onze uitzet meegenomen.
Vervolgens de berg op naar de mond van de krater waaruit Grenada is ontstaan met onderweg mooi uitzicht over de bergen en dorpjes. Eenmaal boven op de berg aangekomen was het inmiddels gaan regenen, maar dat mocht de pret niet drukken. Verder nog een oud fort bezocht.
Bij de boot teruggekomen zijn we nog op eigen houtje het stadje ingegaan. Na 3 straten vonden we het alweer mooi en hebben lekker het zwembad op de boot opgezocht.
´s Avonds hebben we van het buffet gegeten. Het eten was in stijl met het bezochte eiland: spicy!. Daarna hebben we een illusionist aan het werk gezien, die tot onze grote frustratie zijn trucjes goed geheim wist te houden. Tot slot nog de film Deja Vu op tv gezien en zo zijn we weer heerlijk vermoeid in slaap gevallen.
[userId] => 135491
[photoRevision] => 0
[reportId] => 2386956
[countryId] => 73
[pictureCount] => 1
[visitorCount] => 246
[author] => Fop & Maura
[cityName] => Saint George's
[travelId] => 135491
[travelTitle] => Mijn eerste reis
[travelTitleSlugified] => mijn-eerste-reis
[dateDepart] => 2008-02-14
[dateReturn] => 2008-03-01
[showDate] => yes
[goalId] => 99
[goalName] => Iets anders...
[countryName] => Granada
[countryIsoCode] => gd
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/108/326/841_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/135/491_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => 28-02-2008-saint-george-grenada
)
[44] => stdClass Object
(
[username] => rayman
[datePublication] => 2008-02-18
[title] => 8 Weken zijn voorbij
[message] => ja wat gaat de tijd nou snel toog....
eeeeh wacht toch eens even..lizet en Sanne was het niet gister, toen ik bijna jullie poort kapot reed haha...ik kan het zo weer voor me zien lol...
maar goed terug naar het heden...wat wat wacht nou waarom heb jullie zo een haast om te lezen..mmm jullie zijn nieuwsgierig hoor..man heb gedud noh.....
ja waar was ik ...ai...8 weken zijn voorbij.
de twee eerste weken waren fantastisch, Nigel en ikke zijn via boot naar de rest van Grenada afgereisd!
nou ik vroeg me eerst wel eens effe af...''De rest van Grenada...hallo volgensmij is dit Grenada toch of niet...Neen lieverd'' zegt Nigel" er is nog veel meer.
Nou de dag van vertrek moeten wij heel vroegjes op...en ja..net als altijd ben ik "para".(onrustig, senuwachtig)
vragen zoals: heb ik alles...mijn tandenborstel, mijn baddoek etc etc hehe... nou ik ben gepakt en gezakt of wij krijgen een telefoontje..nou ik ben nog steeds bezig met inpakken...of Nigel komt naast me staan met een lachprint op.
ik denk in me zelf, goss ik hou niet van de manier waarop hij lacht, ik ruik ,proef, zie negative nieuws... of hij zegt tegen me...lieverd onze vertrek datum is verschoven.
nou....ik moest effe 5 min in de zelfde houding stillstaan en me brei werkte voor een paar seconden niet. (goss wat was ik verschrikkelijk wrevelig geworden)
6 min na het negatief nieuws...zet ik een nape smile op "erg breed" en vraag te gelijk met woorden vloeien tussen me mijn tanden...maar hoe is onze datum verschoven dan......met uitleg en de nodige snoessigheid..was het begrepen.
nou twee dagen hierna...was de reis een feit.
wij hebben de Grenadines afgereisd.
wij deden een overnachting in carriacou, een side seeing over het gehele eiland en hadden een overzicht naar petit Martinique. (prachtig)
Carricou en Petit Martinique behoren ook tot Grenada.
ja....wis je dat?...ikke niet hoor.
terug in mainland Grenada.
ik begin te klagen over lopen...neen ik heb geen probleem met lopen maar, heb je wel eens een berg geklommen, waarbij het eind niet in zicht is...?
wel ehmm ehmmm geloof me...je zou ook klagen...geen enkel stuk land op dit eiland is plat. Allles is Gebergte!!!
dus naar de stad gaan te voet ...mi gaddoooo!!!
ik klaag als een opa...Nigel wacht no...ik ben moe man...dan zijn we nou net van huis vertrokken...overal hebben ze een trap.
een trap om naar de supermarket te wezen, omdat die op een berg staat...nou had hij toch een beter plaats gezocht om zijn winkeltje te plaatsen...maar dan reist de vraag...waar??? want het is overal het zelfde haha mi gadooo man...ooo dit eiland is afteraden voor mensen die niet fit zijn hoor...ze komen gewoon geen stap verder zonder hulp hahaha...ja net als rayman in het begin.lol ( ik kan het nu hoor, loop nu sneller dan Nigel als wij de stad ingaan)
ja ik heb harde sterke benen nu hoor sexie hehehe... wil je zien ...stop to much information...back to the basic.
ai waar was ik...
o ja gebergte....nou je begrijpt als het lopen zo moeilijk gaat, wat is het voor een personen auto dan???...wel die ervaring..ehmm
laat mij zo beginnen...ik werd opgehaald...van de luchthaven naar huis. alles gaat smooth en ikke ben erg moe van de vlucht.
wij gaan een zogenaamde highway op en komen een aroundabout tegen...en vanaf toen ging het fout...ik dacht tot het punt van aankomst...dat wij nooit de routonde af waren...bochten bocthen bochten..heuvel af heuvel op....have you ever been carsick?...hehehe
ai.... maar goed maties...ik ga
spreek jullie gauw weer aboengz
Ray ray
[userId] => 126379
[photoRevision] => 0
[reportId] => 2369459
[countryId] => 73
[pictureCount] => 5
[visitorCount] => 166
[author] => Rayman
[cityName] => Saint George's
[travelId] => 126379
[travelTitle] => Mijn eerste reis
[travelTitleSlugified] => mijn-eerste-reis
[dateDepart] => 2007-12-22
[dateReturn] => 0000-00-00
[showDate] => yes
[goalId] => 99
[goalName] => Iets anders...
[countryName] => Granada
[countryIsoCode] => gd
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/108/239/720_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/126/379_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => 8-weken-zijn-voorbij
)
)
)
[reportsPaginator] => Zend_Paginator Object
(
[_cacheEnabled:protected] => 1
[_adapter:protected] => TravelLog\PaginatorAdapter Object
(
[_count:protected] => 57
[_array:protected] => Array
(
[30] => stdClass Object
(
[username] => boanerges
[datePublication] => 2009-11-12
[title] => 21 Carriacou-Azoren (English text too)
[message] => Nr 21 Carriacou-Azoren Augustus - 2009 (After the Dutch text one finds an short English translation)
Begin augustus heb ik het vorige reisverslag geplaatst. In het begin schreef ik elke maand een verslag, alles was nieuw, nu ervaar ik veel als een herhaling.. Het wordt steeds moeilijker om voor mijn achterban interressant te blijven. Iedere keer weer duiken en duikfotos en fotos van zeilende boten. Maar ook voor mij onbekenden lezen dit blog en die weten niets van wat ik zoal beleef. Ik kan niet iedere keer schrijven alsof alles nieuw is wat ik beleef. Lastig om daar een evenwicht in te vinden. Dit verslag begint in Carriacou bij Grenada in de Carieb. Augustus begon zoals het leven hier hoort te zijn, rustig. Een Baby Boomer die van het goede leven geniet en de discussie over de verhoging van de leeftijdsgrens van de AOW met interesse volgt op VK.nl. Zolang werkenden boven de 55 jaar nauwelijks kansen hebben om bij veranderingen een baan vast te houden en ook nauwelijks kansen hebben als sollicitant lijkt het me vooral symbool politiek. Maar goed, ik zit ver weg.
Als eerste ga ik weer duiken. Ik heb een externe flitser en een zg. Wet Fisheye Lens gekocht voor mijn onderwater camera. Via internet bij een bedrijf in de US. Uiteindelijk bleek het bedrijf vanuit Taiwan te werken. Het was de eerste weken druk onderwater. Leren de camera en lenzen te gebruiken. S’avonds fotos bewerken. Het maakt een heel verschil, ik kan nu opeens veel meer op de foto krijgen zonder dat het wazig wordt door de deeltjes die in het water zweven. Ik ga gewoon dichter bij het onderwerp fotografenen met een grotere hoek zodat er evenveel op de foto komt. Ik ben er heel blij mee. Het is wel een extra zorg dat al die spullen ook kunnen lekken onder water. Als er nu water binnendringt heb ik meer schade dan met mijn eerste simpele kamera. Jullie zien het resultaat op de website. En het kan beter. Ik ga straks oefenen met Hans, mijn broer, in Bonaire en Aruba.
Daarnaast is er altijd onderhoud. Een rolreef installatie die gerepareerd moest worden en nog zo wat.
Het hurricane seizoen begon, met bewolkte luchten, regen en een drukkende warmte. Op een dag deed zich de mogenlijkheid voor om te gaan lunchen bij Lea. Lea ligt met haar prachtige klassieke 49ft door Freres ontworpen Synergy in de Azoren. Dat betekend: organiseren dat iemand zorgt voor Boanerges als er een hurricane komt. Boanerges moet dan veilig in de mangroven gebracht worden. En het schip moet daar al helemaal op voorbereid zijn. Alle voorzeilen eraf, het grootzeil strak op de giek gebonden. 3 ankers met lijnen klaar in de kuip. Alle luiken stormvast dicht, niets meer aan dek. Het schip aan een mooring zodat TBYH het schip snel kan verplaatsen zonder gedoe met ankers ophalen.
De Terryl Bay Yacht Haulout is de iemand die overal voor gaat zorgen. Zeilers die niet met Carriacou bekend zijn vinden het maar raar dat je je schip alleen laat in het hurricane seizoen. Er zijn hier stevige hurricanes geweest die erg veel schade aan de eilanden toebrachten. Maar niet aan de boten in de mangroven. Dus ik besluit te gaan. Boek een reis van Carriacou naar Horta op Faial. Het wordt 5 keer opstijgen en 5 keer landen in 38 uur met 3 verschillende maatschappijen.. Maar het lukt en het is leuk elkaar weer te zien. Lea is een opmerkelijke vrouw. 20 jaar geleden uit Nederland vertrokken met haar boot en daarna blijven zeilen en leven in de Carieb. Heeft twee keer een boot verloren tijdens een hurricane en is iedere keer weer opnieuw begonnen. Iemand die zelf bepaald hoe ze zal leven. Ze chartered nu om Synergy te kunnen onderhouden. En die boot vraagt veel onderhoud om haar in een goede conditie te houden. Daar kan ik wat van leren, ik ben nogal indolent en doe niet meer dan nodig is. En dat vind ik al veel.
De Azoren zijn nog steeds een prachtig stukje Europa, echt Portugal maar erg rustig en niet commercieel. Met aardige mensen en een heerlijk klimaat. Niet te warm en niet te koud en elke dag zon.
Lea is begin mei vertrokken uit St.Maarten en is er dus al een tijdje. We toeren het eiland rond en bezoeken de Capelinhos waar in 1958 een vulkaanuitbarsting is geweest. En er een nieuwe krater ontstond. Die is ondertussen al weer grotendeels de diepte van de zee ingeschoven. Als je de zeekaarten ziet dan realiseer je je dat je op een eiland op de Azoren op de top van een berg leeft. En dat zo’n krater boven aan de rand van een stijle helling ontstaat. Heel wat anders dan Schiermonnikoog met een zee van 25 meter diepte er om heen.
We helpen een vriendin van Lea in haar prachtige tuin, drinken om 5 uur Vino Verde en hebben het goed. Maar we gaan zeilen, Lea moet begin November op Gran Canaria zijn en dat is een krappe 1000SM (1850Km) zeilen. Het is ruim 30 jaar geleden dat ik een gewone boot had die scheef zeilde. Ik ben wel erg verwend geraakt met het rechtop zeilen van catamarans en trimarans. En ervaar dat je eigenlijk drie handen moet hebben. Een om jezelf vast te houden, een om het glas vast te houden en een om het water uit de fles in het glas te krijgen. Maar ik moet zeggen dat zeilen met een monohull veel meer zeilplezier geeft dan een catamaran.. De bewegenlijkheid, het ervaren van de wind en de golven. Een catamaran geeft weinig zeilgevoel, die schokt en schuift rechtop door het water. Ik heb genoten van deze zeilvakantie maar denk er niet over om ooit weer een monohull te bezitten. Ik moet zeggen dat Synergy een fantastische zeiler is. Met 10Kn wind over dek loopt ze rond 6 Kn aan de wind en dat is mooi voor een 30 jaar oude boot.
Als eerste zeilen we naar Sao Jorge waar we maar kort blijven. Daarna door naar Terceira. Daar huren we een auto. En ervaren het als een prachtig eiland, veel groter dan Faial.
Lea wil later, als ze Synergy verkoopt vanwege de kosten, gaan wonen op Faial. En ik kan me dat wel voorstellen. Als je 20 jaar uit Nederland weg bent en een overzichtelijk zeilersbestaan leeft, dan ben je de nodeloze stress en overload aan informatie in Europa wel ontgroeid. Dan is het bombardement aan prikkels om te kopen en te kiezen overdonderend. Je wil niet terug naar Holland Hup, de drukte van de kippenren om het oneerbiedig te zeggen. Je hebt niet meer de behoefte aan de luxe en de vooruitgang. Die constante maatschappelijke dwang te veranderen.
Ik ervaar al na twee jaar zeilersleven op de luchthavens Heathrow en Gatwick een gevoel of ik op de verkeerde plaats ben. Al die reklames van enorme banken die melden dat ze je persoonlijk behandelen en goed voor je zorgen, waar je ook bent op de wereld. En 100 meter reklameborden langs de roltrottoirs onder de luchthaven van Gatwick die Goretex als iets aanprijzen dat je leven blijvend zal veranderen. Ik vind Goretex fantastisch materiaal voor mijn zeilkleding maar dit komt me nu erg overdreven over. 3 jaar geleden zou die overdaad me niet opgevallen zijn.
De Azoren zijn een oase van rust. We zijn ook Faial rondgereden en Lea heeft me de omgeving en diverse huizen getoond. Ik laat nu de omgeving met een ander gevoel op me inwerken. Hier op Terceira en later op Santa Maria beleven we het bezoek dan ook vanuit de gedachte “zou je hier willen wonen”. Het zijn erg overzichtelijke leefgemeenschappen. Iedereen kent iedereen. De politie op Faial kent elke individuele auto en eigenaar. Op Santa Maria verteld de politieman die ons incheckt en uit Portugal komt dat hij hier vooreerst gestationeerd wil blijven opdat zijn kinderen een onbezorgde jeugd kunnen hebben. Huizen en autos worden niet afgesloten. Als je je portemonnee op een muurtje laat liggen dan kan het zijn dat hij verdwijnt, maar zeker is dat niet. Als politieman is het hier wel een beetje saai en weinig uitdagend.
Buitenlanders wonen niet veel op de Azoren. Op Sao Jorge zegt de havenmeester nadat Lea vertelde dat ze uiteindelijk wel op Faial wil gaan wonen dat er hier ook wel buitenlanders wonen. Zeker wel drie waarvan twee Engelsen. Dat is anders dan in een appartementenwijk in Majorca. Je zult hier niet veel mensen van je eigen soort aantreffen. Het zal wel een speciale ervaring zijn om op latere leeftijd allochtoon te worden en niet te kunnen onderduiken in een eigen kleine gemeenschap zoals op St.Maarten of Curacao. Je moeten inburgeren en de taal leren om mensen te ontmoeten. Ik ben benieuwd hoe mijn leven er over 5 a 10 jaar uitziet, wat voor beslissingen ik ga nemen. Zou ik ook zoiets gaan doen? Vooreerst hoop ik dat het langzaam reizen leuk blijf vinden, overal een paar maanden blijven hangen en de sfeer ervaren. Dan moet ik Boanerges wel de baas blijven.
En zo reizen we verder langs de eilanden en komen na een gemoedelijke tocht langs Terceira en Santa Maria aan op Madeira. We vieren daar mijn 62ste verjaardag in een gezellig straatje met een simpele maar erg lekkere Portugese maaltijd met Vino Verde en een glaasje Madeira.
De sfeer van onze reis veranderd om meerdere redenen. Madeira zelf is een echte Portugese vasteland omgeving. Heel veel goed geasfalteerde wegen en hard rijdende autos. Druk, druk, druk. Toch is het binnenland van het eiland mooi, maar de rand van het eiland is druk. En wij zelf beginnen te voelen dat we verder moeten. Het gevoel dat je de tijd voor jezelf hebt verdampt. De datum waarop we op Gran Canaria moeten zijn ligt vast, de dochter van Lea komt langs. Op de ochtend van de derde dag dat we op Madeira zijn ga ik via internet mijn terugvlucht vanuit Gran Canaria regelen. Ik zit 3 uur te ploeteren achter het beeldscherm in een enorme shoppingmall.
Maar heb uiteindelijk geboekt en 250 euro bespaart door te boeken bij een Spaanse bookings site. Als ik met de dingy bij Synergy, die voor anker ligt, terugkom blijkt er een flinke deining te staan die het moeilijk maakt om aan boord te komen. Lea komt gespannen boven dek. Ze heeft al maaltijden vooruit gekookt en wil hier weg, de zee op. Echt een aktieve dame die snel beslist. De golven gaan nog erger worden en het is niet alleen oncomfortabel, een boot die constant zijn inhoud rondklutst door de kajuit, maar als het anker losbreekt dan zitten we in korte tijd op de rotsen. We mogen de haven niet in want die ligt vol met wedstrijdschepen. We gaan toch even naar binnen om de dinghy aan dek te hijsen, dat kan buiten niet meer. En zijn voor het donker onderweg naar Gran Canaria. Het wordt een paar dagen varen. S’nachts voel ik aan het stuurwiel dat er iets haperd. Ik controleer onder dek de stuurinrichting en zie dat een pin zich heeft losgewerkt. Zo kunnen we niet verder zeilen. Terug kan ook niet en de haven van Porto Santos waar we wel naar toe kunnen ligt nog ongunstiger tov de golven als Funchal. Balen, het lijkt wel mijn eigen boot. Er gebeuren altijd onverwachte dingen, hoe goed een boot ook onderhouden is. Zeezeilers weten dat maar vergeten het graag. We besluiten de stuurinrichting los te koppelen van het roer en de pin weer op zijn plek te drukken. Gelukkig is de stuurautomaat niet aan de stuurinrichting gekoppeld maar werkt rechtstreeks op de roeras. En er is een goede noodhelmstok. Na een 1.5 uur geploeter onder dek in een kleine ruimte is alles okay en we zeilen. Totdat in de loop van de volgende dag de wind totaal wegvalt. En we weten dat hij de komende 5 dagen niet terug komt. Nu hebben we een probleempje. De pakking van de luchtinlaat van de motor lekt en er komen uitlaatgassen in de kajuit. We hadden dat al opgemerkt maar door ons onverhaaste vertrek nog niet gerepareerd. Omdat er geen wind en golven zijn kan Lea het makkelijk repareren. De inlaat demonteren, de kleppendeksel van de motor op het aanrecht en een nieuwe pakking snijden. En weer monteren. Zo gepiept. De inlaat lekt niet meer. Maar de stank blijft. Nu blijkt dat ook de uitlaten lekken. Een aantal bouten die de uitlaat met het motorblok verbinden zijn gebroken. Dat is vreemd, de motor heeft 10 jaar zorgenloos gedraaid en heeft een jaar geleden een grote beurt gehad. En de bouten zijn vervangen. Dit kunnen we niet oplossen. Dus het motorluik gaat open zodat de uitlaatgassen naar buiten kunnen en zo min mogenlijk in de kajuit komen. Er kan alleen nog in de voorkajuit geslapen worden en we moeten op het voordek zitten om niet vergast te worden. En zo varen we twee dagen en nachten tot we in Las Palmas zijn. Dit is een andere tocht dan verwacht.
In Las Palmas mogen we niet te lang in de Marina liggen omdat die gereserveerd is voor de ARC, een toertocht voor zeilschepen over de Atlantische Oceaan. Die komen over twee weken aan. We vinden een goede monteur, Jon die 15 uur werk heeft om de drie afgebroken bouten uit het motorblok te krijgen en alles weer te monteren. Voor de stuurinrichting worden nieuwe pinnen gedraaid en na een aantal dagen werk zijn de belangrijkste problemen opgelost. Synergy kan weer voor anker. Lea werkt onder tijdsdruk want half november gaat ze met drie chartergasten en een vriendin onder weg naar de overkant. En dan moet Synergy opgeruimd en op orde zijn.
Sietske, de dochter van Lea arriveert en maakt dit alles mee. Ze is wel wat gewend want ze heeft al veel op zee gezeild en is eerste stuurman op de grote vaart. En op grote schepen gaat ook altijd wat kapot. En is dat zo, dan gaat het schip voor op de pleziertjes, zo is dat nu eenmaal. We huren nog een dag een auto en gaan het binnenland in. En dan is het weer tijd om terug te gaan naar Boanerges. Het was een leuke en drukkere vakantie dan bedoelt. Denk niet dat leven op een zeilboot alleen maar luieren is. Het is een constant opletten op schade en veel onderhoud en herstellen. Zelfs al zeil je niet veel. Het is voor elke dag zeilen minimaal 1 uur onderhoud.
We hebben elkaar zo op zee wel beter leren kennen onder zeer verschillende omstandigheden. Op een boot is maar een persoon de baas en dat is in dit geval Lea en daar moet me naar naar voegen. Dat ging goed, we konden de problemen samen goed aanpakken. En zo vertrek ik om 5 uur in de morgen met de taxi naar de luchthaven. Het afscheid is warm, we zijn goede vrienden en ik hoop dat we elkaar nog eens ontmoeten ondanks dat we allebei een verschillende richting op reizen.
Op de luchthaven wacht me nog een verrassing. Mijn ticket, besteld via de Spaanstalige website en per email geconformeerd is ongeldig, gecancelled. Er blijkt later niets van de creditcard afgeschreven te zijn. Ik kan gelukkig op de donkere en lege luchthaven nog een ticket van Las Palmas naar Lissabon (met overstap in Madrid) kopen met contant geld uit de enige van de 3 ATMs die werkt. Ik ben dus echt wakker als ik opstijg om 7 uur. En zo stijg ik weer 5 keer op en land ik 5 keer. Boanerges ligt er mooi bij maar met enorm veel schimmel op de plafonds. Ik had alle luiken dicht gekneveld om 160km per uur wind te kunnen weerstaan. Dat geeft veel schoonmaakwerk. En ik pak eindelijk de ingang en het Toilet aan SB aan. Dat bladerde en schimmelde al sinds ik de boot kocht in 1999. Dit is wel een erg rustig hurricane vseizoen geweest voor de Kleine Antillen. Er is zelfs geen Tropical Depression geweest.
Half november nu, volgende week vertrek ik naar Curacao waar Hans, mijn broer aan boord kom. We gaan duiken op Aruba en Bonaire waarna we naar Carthagena in Colombia zeilen. Daar vertrekt hij rond half januari. En dan verruil ik na twee jaar de Kleine Antillen met haar Engels/Europese cultuur voor een Spaantalige cultuur. Waarover volgende keer meer.
In the beginning of august, 3 months ago I wrote the previous travel report. I used to write every month but that becomes more difficult while repeating myself after 2 years traveling. This episode start in Carriacou, at Grenada in the Cariebbean, quetly living like many people do here.
At first I do some dives and learn to use my new external flash and the fisheye lens. That is a great experience and I can improve my skills still a lot.
I have some maintenance on Boanerges like the repair of my roller-reefer. The hurricane season starts, cloudy overhead, rain and an damp heat. At a day I got the opportunity to say yes on an invitation for lunch at Lea.
Lea stays with her splendid traditional 49ft Freres sailing yacht Synergy at this moment at the Azoren. That means I have to ensure that someone takes care for Boanerges if there happens to come a hurricane. Boanerges has to be taken into the Mangrove. The Tyrrel Bay Yacht Haulout will do that but I have to prepare the boat. All headsail removed and stored inside, mainsail thightly fixed to the boom. Many anchors with chain and ropes prepared etc.
And I book a flight to Horta on Faial. This will take 5 times a take off and 5 times a touchdown in 38 hours. But it is wothwhile the effort and it is nice to meet Lea again. Lea is a remarkable woman. Left the Netherlands 20 years ago with her boat and and sailed and lived in the Caribbean since that tiome. She lost two times her boat due to a hurricane and start each time from scratch. She is someone who takes the lead of her life in her own hands. And she charters with Synergy to be able to keep this remarkeble boat.
The Azoren are still a splendid part Europe, actually Portugal but very quiet and not crowded with tourists. Nice people and a wonderful climate. Not too warm and not too cold and each day sun.
We drive around the island and visit the Capelinhos where in 1958, a volcano erupted. And a new crater arose which in the meantime already did slide into the depth of the sea. If you see the charts then you realise that on the Azoren one lives on the top of a mount. We help a girlfriend of Lea with her splendid garden, drink Vino Verde at 5 o'clock and have a good time. But we will sail, Lea has to be at the beginning of November on Gran Canaria and that is around a 1000SM away.
It has been 30 years ago that I did sail on a heeled monohull. I got quite used to catamarans and trimarans. And experience that you need actually three hands. To keep oneself upright, to hold the glass and to get the water from the bottle into the glass. But I must say that to sail with monohull gives much more sailing pleasure than a catamaran. The gentle movement, the feeling of the wind and waves. A cruising catamaran gives less sailing pleasure, it shocks a bit and that’s all. I did enjoy this sailing holiday but will however not consider ever having a monohull again. I must say that Synergy is a remarkable sailing boat. With 10Kn wind over deck dek she makes around 6 Kn to windward and that is very good for a 30 years old boat. As first we sail to Sao Jorge where we only remain very short. Trhen on to Terceira. There we rent a car. And experience that it is a splendid island and much larger than Faial.
The Azoren are very peaceful. Here on Terceira and later on Santa Maria we experience the visit from the perspective to live here. Everyone knows each other. The police on Faial knows each individual car and its owner. The immigration officer on Santa Maria came from Portugal wants to remain here in the first place so that children can a peaceful youth. The houses and cars are not locked. And this way we travel further along the islands and arrive after a pleasant time in Terceira and Santa Maria on Madeira. The mood changed for several reasons.
On Madeira one experiences the island much more as the Portuguese mainland. It has a lot of good roads and tunnels and the cars drive fast. It is busy an has the fast way of living. Anyhow the inland of the inland is beautiful. And we ourselves start to feel that we must go further. The feeling that time does not exist evaporates. The date we have to be on Gran Canaria is fixed, for the daughter of Lea will visit. On the morning of the third day that we are on Madeira I go ashore to book my ticket back from Gran Canaria to Lisbon by Internet. When I return 3 hours later with the dingy at Synergy, there is a considerable swell which makes it difficult to get abord. Lea comes agitated above deck. She has already cooked meals ahead and wants on to leave, go to the sea. The swell will become stronger and it is not only uncomfortable but if the anchor breaks loose we will be in minutes on the rocks. So we are on our way to Gran Canaria before dark.
The next day the wind ceased totally. And we know that it will not return the next 5 days. We have to start the engine. And we get exhaust fumes in the cabin. Some bolts which connect the exhaust with the engineblock are broken. We can not repair that so we continue for to days by engine with the motor hatch open. A lot of smell and noise in the cockpit makes us live before the mast.
Eventually we arrive in Las Palmas. We find a mechanic who succeeds to replace the three broken bolts. Systke, the daughter of Lea arrives. And soon after that I depart and meet Boanerges in good order.
I had a wonderful time with Lea and we learned to know each other quite well while a lot of things happen on a sailing yacht on the ocean which have to be solved in good harmony. We did become good friends. I hope we will meet once again but that’s not obvious. We both will travell in different directions. She is sailing back to the Lesser Antilles with charter guests. I am leaving soon for Curacao where I will meet my brother Hans. We will go diving at Bonaire and Aruba. Later we sail to Cathagena in Colombia and he flys back to Holland. About that I write the next time in 2010.
[userId] => 84820
[photoRevision] => 0
[reportId] => 3208775
[countryId] => 73
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 608
[author] => Eddy Dunlop
[cityName] => Saint George's
[travelId] => 84820
[travelTitle] => Zeilend van Amsterdam, Carieb, Panama and???
[travelTitleSlugified] => zeilend-van-amsterdam-carieb-panama-and
[dateDepart] => 2007-06-01
[dateReturn] => 0000-00-00
[showDate] => yes
[goalId] => 5
[goalName] => Een wereldreis
[countryName] => Granada
[countryIsoCode] => gd
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/granada,saint-george-s
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/084/820_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => 21-carriacou-azoren-english-text-too
)
[31] => stdClass Object
(
[username] => joshazeleger
[datePublication] => 2009-08-23
[title] => Weer terug naar een andere kade.
[message] => Hallo allemaal,
We hadden gister toestemming gekregen om van plek te veranderen.
Dit vanwege die gevaarlijke stroming.
We liggen nu meer tussen het land en beter beschermd tegen die stroming.
Het schip gaat nu bijna niet meer heen en weer.
Dus het was goed om te verkassen want er moet ook rekening gehouden worden met de hoge bezoekers aantallen die we nu steeds hebben.
We hebben de laatste dagen in een haven hebben we standaard een rij mensen buiten wachten b.v. gister avond een half uur voor sluitings tijd stond er nog een rij mensen buiten te wachten.
Dus ja het is ontzettend druk, maar een goede drukte!!
Veel Zegen!! Jos
[userId] => 167226
[photoRevision] => 0
[reportId] => 3108407
[countryId] => 73
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 250
[author] => Jos H
[cityName] => Saint George's
[travelId] => 167226
[travelTitle] => Mijn eerste reis
[travelTitleSlugified] => mijn-eerste-reis
[dateDepart] => 2009-01-13
[dateReturn] => 2011-01-24
[showDate] => yes
[goalId] => 5
[goalName] => Een wereldreis
[countryName] => Granada
[countryIsoCode] => gd
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/granada,saint-george-s
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/167/226_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => weer-terug-naar-een-andere-kade
)
[32] => stdClass Object
(
[username] => joshazeleger
[datePublication] => 2009-08-21
[title] => Weer terug in de Haven!
[message] => Hallo allemaal,
Na een spannende en vermoeiende dag zijn we weer terug in de haven!
Ja weer terug want gisteren moesten we de haven bijna hals over kop verlaten.
Dit vanwege het feit dat er een "swell" was, dit is een soort van na-wee van de orkaan Anna.
Hierdoor wordt er meer water aangevoerd en krijg je een hogere golfslag waardoor het schip ontzettend veel begon te bewegen.
En dus waardoor weer de Gangways (trap naar het schip) gevaarlijk heen en weer begonnen te bewegen.
Dit was tevens nog niet het ergste maar dat er een mouringlijn (touw waarmee het schip vast ligt aan de kade) knapte.
Dat was voor de kapitein genoeg om te besluiten om voor anker te gaan liggen.
Dus we hebben een nachtje doorgebracht op zee!!
Vervolgens moesten er ook mensen vervoerd worden van en naar de kade.
Dus toen heb ik me beschikbaar gesteld.
En natuurlijk wilde er ook een stel andere mee dus ben ik dus pas vanochtend 2 x mee geweest i.p.v. alle keren.
Maar goed ook al was het maar twee keer het was zeker wel leuk!!
Verder gaat alles hier weer z'n "oude" gangetje en ben nu bijna klaar met wacht.
Veel Zegen en succes met wat jullie doen vandaag, morgen, etc.
Jos
[userId] => 167226
[photoRevision] => 0
[reportId] => 3106319
[countryId] => 73
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 286
[author] => Jos H
[cityName] => Saint George's
[travelId] => 167226
[travelTitle] => Mijn eerste reis
[travelTitleSlugified] => mijn-eerste-reis
[dateDepart] => 2009-01-13
[dateReturn] => 2011-01-24
[showDate] => yes
[goalId] => 5
[goalName] => Een wereldreis
[countryName] => Granada
[countryIsoCode] => gd
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/granada,saint-george-s
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/167/226_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => weer-terug-in-de-haven
)
[33] => stdClass Object
(
[username] => joshazeleger
[datePublication] => 2009-08-19
[title] => Op Wacht!!
[message] => Hallo Allemaal,
Ja zoals het hierboven staat sta ik weer op wacht.
Na twee keer gewisseld te hebben ben ik nu op wacht van 8-12.
Dus nu over 4 uurtjes ben ik op wacht!
En vanavond hebben we een verjaardag te vieren van mn [grote (schips)] Broer.
Die tevens volgende week ons ook verlaat!!
Verder de reis van St. Vincent naar Greneda verliep verspoedig we hebben lekker in de nacht gevaren en dus niemand zeeziek en etc.
Dit eiland is meer toeristischer dan de vorige en is qua gebouwen ook mooier dan in Vincent!
Verder morgen ochtend start de studie groepen en dan zal ik wel zien of het wat voor mij is of misschien niet?!
Maar goed verder dank ik jullie van harte voor de interesse van het lezen van mijn verhalen!
En daardoor natuurlijk voor het meeleven!!
Er zijn nu ook 3 nieuwe Nederlandse steppers aan boord 2 Heren en 1 dame.
Daarnaast heb ik ook een nieuw schips zusje!!
En dan natuurlijk de nieuwe PST zit er aan te komen!!!
Waar boerjaap ook met mee komt!!
Ik wens jullie allemaal,
Gods Zegen.
[userId] => 167226
[photoRevision] => 0
[reportId] => 3104190
[countryId] => 73
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 232
[author] => Jos H
[cityName] => Saint George's
[travelId] => 167226
[travelTitle] => Mijn eerste reis
[travelTitleSlugified] => mijn-eerste-reis
[dateDepart] => 2009-01-13
[dateReturn] => 2011-01-24
[showDate] => yes
[goalId] => 5
[goalName] => Een wereldreis
[countryName] => Granada
[countryIsoCode] => gd
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/granada,saint-george-s
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/167/226_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => op-wacht
)
[34] => stdClass Object
(
[username] => boanerges
[datePublication] => 2009-08-03
[title] => 20 St.Maarten-Saba-Carriacou (English text too)
[message] => Nr 20 SXM-Saba-Bequia-Carriacou Juli- 2009 (After the Dutch text one finds an English translation)
9 Juni vertrek ik voor een vriendelijk ritje van St.Maarten naar Saba. Ik ga aan de westzijde in de luwte van het eiland aan een mooring liggen. Onder aan de “Ladder”. Dit is de plaats waar op een stenen strandje heel vroeger alles het eiland op gebracht werd en dan eindeloos omhoog gesjouwd moest worden . Ik kan er niet met de dinghy aan land komen omdat die te zwaar is om het stenen strandje omhoog te trekken. Dus ik moet ongeveer 1.5 SM over zee de hoek om naar Fort Bay Harbour. Wanneer ik dat de eerste keer doe is dat een verrassende ervaring. Ik ben het enige jacht, er is geen radio of telefoon kontakt mogenlijk aan die kant van het eiland. Als de buitenboord motor van de dinghy er mee stopt zal ik zo de zee op drijven. Ik neem dus een koffertje met VHF, Epirb en vuurpijlen mee en controleer dat ik voldoende benzine heb. Het eerste stuk is mooi vlak water in de luwte van het eiland. En dan kom ik de hoek om en krijg opeens de golven met brekers van voren. Ik ben verrast en neem niet snel genoeg gas terug en de dinghy wordt letterlijk de lucht in gelanceerd. Met een keiharde dreun land ik in het dal van de volgende golf. Dat heb ik dus ook weer meegemaakt, ik doe het daarna allemaal heel voorzichtig. Maar het blijft iedere keer als ik naar de kant ga een oplettend en vermoeiend gebeuren met veel gebonk en geplens.
Ik spreek voor de komende dagen duiken af met Saba Deep, de oudste duikshop van Saba. Ze komen me elke morgen van Boanerges ophalen.
Saba is een fantastisch mooi eiland, zo hoog dat de wolken de bergtoppen kussen en bij vlagen wat regen laten vallen. Dus het is groen en door de wind daarboven lekker koel en zonnig. De meeste bewoners (1500 mensen waarvan 400 studenten van de Medical School) leven boven de 200m en dus ver van de zee. Het eiland is maar 5km2 groot. De inkomsten komen uit toerisme (200 toeristen is al veel), duiken en visserij op de Saba Bank.
Ik ontmoet al snel heel wat inwoners waaronder: Mike, een vorig jaar tot Nederlander genaturaliseerde US Vietnam veteraan. Een erg eigenwijze maar begeesterde man. Hij weigert een invaliditeits uitkering van de US omdat hij hun politiek waardeloos vindt. Maar ook van de Nederlandse staat omdat hij zijn geld verdiend als duikinstucteur en het dus niet nodig heeft. Als duikinstructeur verdient hij wellicht iets meer dan 600USD. Hij leeft in een afgelegen huisje in het rainforest.
We hebben al snel hele discussies over politiek maar ook hoe het nu verder gaat met Saba.
George, een gepensioneerde monteur van de Powerplant aan de haven leidt mij rond het eiland. Er is ongeveer 18Km beton weg met 600 autos. Hij neemt alle tijd en kent iedereen. Later huur ik hem nog vaker als taxi. Als ik een keer met hem bijna een uur te vroeg bij een art-shop arriveer dan is dat geen probleem. We gaan gewoon in een cafee een biertje drinken en ik leer daar de beste timmerman van het eiland kennen. Mij wordt uitgebreid uit de doeken gedaan hoe je huizen hurricane bestendig maakt en dat je stalen golfplaten het beste kunt zagen met een cirkelzaag waar het zaagblad verkeerdom gemonteerd is. Dat levert dikke diskussies op met de andere bezoekers in het cafee. Ik vermaak mij uitstekend.
Ik ontmoet ook Henk, zichzelf een scharrelaar noemend, die een oud in hardhout gebouwd hotel opknapt waar Juliana ooit logeerde. In Nederland zou het hotel gesloopt zijn, het hout verkocht en van geld een nieuw hotel gebouwd worden. Er zullen ook een aantal bungalows omheen komen in Saba stijl. Hij heeft een timmerfabriekje opgezet om kozijnen en ander houtwerk te maken. Alles van purplehart, onbetaalbaar maar hij heeft het georganiseerd in Zuid Amerika dus het was niet erg duur. Als het project klaar is wordt de timmerfabriek aan het eiland geschonken om de jeugd een vak te leren. Nu doen 3 Phillipijnen het werk, niemand op het eiland kan het doen(?). En zo organiseert hij alles en ontmoet ik via hem ook een aantal Nederlandse ambtenaren, keurig in het pak met das en wit overhemd. Alsof ze net afgeleverd zijn per diplomatieke post. Het is een hele kunst om met name de ruimtelijke ordening in goede banen te leiden in deze kleine gemeenschap. De druk om op alle mooie plaatsen te bouwen is enorm. Italianen, Amerikanen en Canadezen kopen grond op de mooiste plekjes en bouwen er villas. Ik ontmoet diverse aktieve en gepensioneerde Amerikaanse professoren van de Medical School die voorgoed blijven wonen op Saba. En trots vertellen hoe ze bouwen en verkopen. En de 4 families die zowat al het land bezitten zijn blij dat ze een paar honderd duizend USD verdienen met de verkoop van wat land en realiseren zich niet dat ze daarmee hun eiland verkopen. Het geld hebben ze niet nodig, er is geen armoede op Saba en ook geen woningnood voor de lokale bewoners. Uiteindelijk zijn ze toch allemaal lid van één van die families. Het is onvermijdelijk dat er erg veel onofficieel geregeld wordt. Maar ik krijg niet de indruk dat er corruptie is. Mij wordt vele malen verteld dat ze erg blij zijn dat ze Nederlandse gemeente worden, dat ze trots zijn dat bij hun het Nederlandse geld goed besteed wordt. Dat klinkt heel anders dan op de andere Nederlandse eilanden. Ze spreken hun waardering uit voor de Nederlandse hulp bij het onderzoek naar hoe ze een duurzame visserij kunnen opzetten. Wat de Nederlandse Staat niet gelukt is met de visserij in de Noorzee lukt misschien wel voor de Saba bank.
Saba is één van de laatste paradijzen van de Carieb. Zelfstandig, zelfbewust, groen en onbedorven. En de luxe van St.Maarten dat op 1.5 uur varen ligt en daarmee een internationale luchthaven bij de hand. Een eiland om 2 weken op vakantie te gaan.
Ik duik veel met Evan als duikleider. Een Amerikaan van 29 jaar oud, heeft voldoende geld verdient als contractor die historische panden in de US restaureerde maar zich realiseerde dat het beter is om dingen te doen die je leuk vind dan veel geld verdienen. Hij heeft een opleiding als stuntman gevolgd, is een beroeps worstelaar geweest die twee karakters speelde, een zachtmoedige en een woeste en deed aan sky diving. En nu is hij dus voor een hongerloontje duikleider omdat hij het gewoon leuk vindt. Een opmerkelijke figuur met hele simpele wijsheden. Ik vind het hier leuk en ipv 5 duiken doe ik er 12, de meeste op 30-40m diepte. Dat is een nieuwe ervaring voor me. Ervaar dat niet lucht maar de bottom time de beperking is. Op zo’n grote diepte mag je maar kort zijn omdat er anders te veel stikstof oplost in je bloed. En dat vormt gasbellen in je bloed als je te snel naar boven gaat. Daar wordt je behoorlijk ziek van. Het is dus duiken zonder de duikcomputer uit het oog te verliezen. Ik zie heel wat echte Blacktip haaien die even dicht bij komen kijken en weer schichtig verdwijnen. Tot nu toe heb ik die alleen op grote afstand als een schim in de mist gezien.
Ik duik op een dag met Marie, een erg ervaren duikinstructeur. We deden een diepe duik, max 35m rond Diamond Rock, een alleenstaande pilaar een eindje buiten de kust. Toen we langzaam omhoog cirkelden rond de rots trok Marie opeens mijn aandacht. Op een vlak stukje lag een enorme barracuda wat te soezen en te dromen over een lekker hapje. Hij scheen niet gediend van de aandacht en schoof langzaam naar Marie tot op een halve meter onder haar. Ze was duidelijk geimponeerd, hoeveel duizend duiken ze ook gemaakt had. Ze zwom netjes uit zijn territoririum. Later zei ze dat het haar wel 100PSI druk gekost had. Daarna kwam de barracuda vlak naast mij zwemmen, ik kon hem makkelijk aanraken. Hij (zij?) kwam van mijn schouder tot mijn kuit. En toonde duidelijk zijn tanden, af en toe gapend. Ook ik werd rustig uit zijn territorium geleid. Met een grote grijns is hij weggezwommen.
Mel, een kennis uit St.Maarten heeft me verteld dat hij samen met een vriend onder water aan het werk was aan een mooring en dat er een grote barracuda verscheen. De vriend dreigde en stak naar de barracuda met een ijzeren staaf. De barracuda zwom weg, draaide op afstand in een flits om en stopte op 20 cm afstand voor het masker van de duiker met een wijd open bek vol tanden. Hij scheen te willen melden ”don’t mess with me Pal”maar deed verder niets, die duiker ook niet behalve adem inhouden en een warme broek krijgen.
Mijn laatste duik was weer bij Diamond Rock. De barracude kwam op mij afgeschoten en stopte vlak voor me. Ik was niet onder te indruk, de barracude zwom met een kwade blik weg. Hebben vissen emoties? Op zo’n moment denk je van wel.
Ik krijg van Lea van de Senergy een email dat ik haar kaarten voor de reis rond de wereld mag lenen. Die liggen in St.Maarten. Ik zeil dus terug, krijg een pak kaarten van 25cm hoog aan boord. De kaarten zijn van 1982-1983, in Fathoms en Feet en geen WG84. Dit alles is geen probleem. Landen en eilanden verschuiven nauwelijks en dat de kaarten niet in meters zijn en de posities niet precies overeenstemmen met de GPS is geen probleem. Als ik land nader heb ik altijd de PC met de electronische kaart aanstaan. De kaarten geven weer een stimulans om toch echt het Panama kanaal door te gaan. Toevallig zijn de kaarten van de jaren dat Boanerges met Toby de wereld rond ging. Maar die deed het vermoedelijk met kaarten uit 1960 en zonder GPS maar met sextant en sleeplog.
Ik vertrek 3 dagen later, op een vrijdagmorgen opgetogen van St.Maarten naar Bequia. Toch nog net een beetje eerder weg dat Bob en Lia van de Boyo. Iedereen begon er aan te twijfelen of me dat zou lukken, plakker als ik ben. Mijn zelfgestelde opdracht is om mezelf te bewijzen dat ik langere tijd solo kan zeilen. De boot zeilt zichzelf maar ik moet s’nachts een half wakend bestaan leiden. Je moet uitkijk houden en slapen. En dat gaat slecht samen. Dus de kookwekker erbij en iedere keer even slapen, wakker worden, rondkijken en de koers wat bijstellen en weer slapen. Ik zie daar tegen op. Als ik naar Colombia wil en eventueel de Pacific in dan moet ik lange afstand kunnen solozeilen. De komende tijd moet ik bewijzen dat ik dat kan.
Vrijdagavond 20.00 uur. Net donker. Aan BB Nevis op 12 mijl oosterlijk. Ik zit buiten met de PC en Linda Ronstadt met Canciones de Mi Padre uit de Ipod. Wie had ooit gedacht dat ze van mexicaanse afkomst is? Heerlijke muziek. Ik schrijf aan dit verslag.
Dit is prachtig, 10-15Kn TWS, keurig netjes hoog aan de wind (38AWA) richting Carriacou. Af en toe aan het knopje draaien. Marfret Douche France, een vrachtschip schuift met 17.5Kn van me weg richting Port of Spain. Wat een luxe, al die schermpjes en knopjes. En de windgenerator en sleepgenerator leveren 6A, meer dan het licht en Robby Simrad en de koelkast nodig hebben. 13.5V op de voltmeter. S’morgens zelfs 14V. Het toetsenbord beweegt voor mijn ogen en de lettertjes op het kleine schermpje bewegen ook nogal. 61 jaar en verslaafd aan schermpjes en knopjes. Cool man.
Is dat nu nog wel romantiek zul je wel denken. Ik voel me heel ontspannen en kan genieten van de beweging van Boanerges, de heldere maan en het constant schiften van de wind met rond 5 graden. Het voelt heel anders dan verwacht. Gewoon leuk. Geen spanning of het wel plezierig gaat zijn vannacht. Mijn stretcher staat al klaar in de kuip. Vanuit de stretcher kan ik aan de ene kant de AWA(schijnbare windhoek), de AWS(schijnbare windsnelheid) en de COG(koers over de grond) zien, met het stuurwieltje van Robbie de stuurautomaat in mijn hand. En aan de andere kant het knopje van de grote lier voor de Yankee (een groot voorzeil). De nacht gaat heel ontspannen voorbij. Ik slaap 3 keer echt diep gedurende 30min en doezel verder. Dat is blijkbaar voldoende om ontspannen de zonsopgang mee te maken.
Na nog een nacht zeilen lig ik op zondagavond in Bequia.Het was een prima ritje, 330SM afgelegd. 2.5 dag en twee nachten hoog aan de wind zeilen.7-20Kn TWS.
Ik ben wel geslaagd voor het testje alleen zeilen in de nacht. Eigenlijk was het erg makkelijk. Ik werd er niet moe van. En sliep zelfs een keer door de kookwekker die op 40cm van mijn hoofd stond. Het was heel anders dan toen ik in 2007 gespannen langs de kust van Engeland en Spanje en Portugal zeilde. Waar heb ik me druk om gemaakt? “De mens lijdt het meest van hetgeen hij vreest” zei een of andere wijsgeer.
Ik blijf 2.5 weken in Bequia. Duik en werk en laat een dingy cover maken. Er blijkt een heel aardige zeilmaker te zitten die erg goedkoop is. Ik laat allerhande zeiltjes en kapjes op maat maken. Hij vraag wat Boanerges betekend. Dat is een bijbelse naam. Hij blijkt zwaar christelijk en creationist te zijn. En ik geloof in evolutie en humanisme. We hebben al snel hele discussies als we in de dinghy naar Boanerges varen. Er is wederzijds respect. Het is leuk om met deze man te werken. Verder stuur ik erg veel mails en doe allerhande klussen aan de boot. Er zit nog onrust van St.Maarten in me.
Ik bestel een flitser voor mijn onderwater camera bij een Amerikaans internetbedrijf. Twee dagen later krijg ik een mail dat geen enkele courier de zaken naar het adres in Carriacou kan sturen. Of ik niet een ander adres heb. Na wat heen en weer gemail blijkt dat het bedrijf in Taiwan zit en alles van daaruit verzonden wordt. Ik vond het al zo raar dat als ik s’avonds een mail verstuur het antwoord er de volgende ochtend is. Je weet tegenwoordig niet meer met wie je zaken doet. Die globalisering gaat erg ver.
Ik vind het fijn om weer in het zuiden te zijn. Je koopt fruit langs de weg, niet uit de koeler. Ik kocht een vis van 2.5kg voor 40EC, ongeveer 10euro. Als ik de halve vis nam was hij even duur. Na 3 dagen vis had ik even geen zin in vis. Ik maakte een blikje knakworstjes open voor op het brood. En vond geen mosterd in de ijskast. Ergens tussen de voorraden kwam een potje Groningse mosterd tevoorschijn. THT 09-2006. Was al ver over tijd voor ik vertrok uit Nederland. Ik heb lang nagedacht of mosterd kan bederven. En vond van niet. Het smaakt prima en de volgende morgen zou ik wel merken als ik naar de WC ga of de beslissing goed was. Toch heb ik het potje maar weggegooid. Er zijn grenzen aan rationaliseren. De mosterd was nog goed.
De vooruitzichten voor het toeristenseizoen voor volgend jaar zijn slecht. De Carrier die de internationale vluchten op St.Vincent deed is er mee gestopt. Nu moet je met LIAT. Erg duur en er zijn al hotels gesloten.
Op 16 Juli zeil ik van Beqia naar Carriacou. Het gaat weer volgens het boekje. Ik moet inklaren bij Hillsbourough ivm de N1H1 griep. Strenge controle. Het inklaren in Hillsbourough is een feest. De twee, toen leerling politiemensen, die ik vorig jaar ontmoette in het nood-politiegebouw en mij toen inklaarden zijn nu de ambtenaren van Immigration in een klein, nieuw kantoortje. Ze voelen zich duidelijk de baas en hebben twee computers. Ze zijn erg beleefd en aardig en blij met hun macht. Ik ben volgens de papieren officieel vertrokken op 12 juni van Saba naar Bequia. De werkelijkheid is dat ik op 28 juni vertrokken ben van St.Maarten (zonder uitklaren) naar Bequia. En zonder in of uitklaren op 16 juli van Bequia naar Carriacou. Tot nu toe is in de twee jaar nog nooit naar de datum van het uitklaringsbewijs gekeken. Nu doet een van de jonge politiemensen dat wel. Ik heb geen verklaring voor het tijdgat van 12 juni tot 16 juli, mijn aankomst in Hillsbourough. Ik zeg dat ik 6 dagen geleden vertrokken ben uit Saba en alleen s’nachts in baaien geankerd heb op diverse plaatsen zonder in of uitklaren. Dat is “bad practice”volgens het jongetje dat de baas is. Ik kan aangeklaagd worden. Dit mag ik niet meer doen. Of ik hier al eerder geweest ben. Ja, vorig jaar, 4 maanden. Ze snuffelen mijn paspoort door. Netje ingeklaard, na drie maanden mijn visum verlengd en uitgeklaard. Maar ik sta niet in het computer systeem. Groot probleem, dat kan niet. Ik zeg tegen de baas: “U hebt zelf dat stempel gezet in mijn paspoort” Thats impossible. Veel gesnuif en gezoek achter het schermpje. Dan opeens in local English : “Why your name is “Eduard in this passport” and in the computer is written “Johannes”. Ik versta en begrijp het niet en hij moet de vraag twee keer herhalen. Irritatie. Opeens begrijp ik dat het om Hans, mijn broer, gaat die vorig jaar op Grenada bij de luchthaven binnengekomen is en daar ingevoerd is in het systeem. Ik vraag of het pasportnummer gelijk is. Nee. Ik zeg “Thats mij brother who visited me last year”. Een verlegen lach, mijn paspoort wordt gestempeld en me wordt veel plezier op Carriacou gewenst. Geen enkele vraag meer over foute data. En de dame die op griep controleerd wenst me ook veel plezier. Ze zit er de hele dag en neemt de formuliertjes aan waarop iedereen en ik invullen dat ze geen ziekte hebben. Overheden, die hebben alleen macht omdat de burgers ze het geven.
Ik zeil naar Terryl Bay en anker. Na 3 keer ankeren lig ik nog niet goed. Ik laat het maar zo en doe het morgen wel opnieuw. Na een bezoek aan Connie en George van Arawak, de diveshop, waar ik alle roddels hoor van het afgelopen jaar ga ik naar Andy, de zeilmaker van In Stitches. Hij ziet me aankomen en vlucht de bar in naast de zeilmakerij. Te laat. Ik begin s’middags om 3 uur aan het bier, dat is niet mijn gewoonte maar het voelt alsof ik in een warm bad kom. Al snel komt er een tweede bier en vriendin van Andy komt binnen. We maken samen plezier om de gekkigheid en het gefilosofeer van Andy. Ik moet per se de autobiografie van Hirshi Ali lezen en ik heb daar even geen zin in. Na verloop van tijd moet Andy echt naar de zeilmakerij en ik ga mee. Petra, de Oostduitse naaister is nog steeds ongelukkig dat de DDR niet meer bestaat. Het was zo’n zeker leven. En Barbara, de andere naaister vraagt mij honderd uit over St.Maarten. Dan komen Suzanne en John binnen. Die blijken vorig jaar in Dominica op hun boot beroofd te zijn. Ik heb er van gehoord. Suzanne is zwaar in het gezicht geslagen en was bond en blauw. De buit: een slagroom klopper, een kaas rasp, 5000 EC en een fototoestel en telefoon. De politie in Dominica vond dat het een incident was en dat zij zelf vast wel aanleiding gegeven hadden. Twee weken later wordt een Duits stel beroofd en de vrouw komt in het ziekenhuis terecht. Nu onderneemt de politie aktie. In Portsmouth wordt een jongen aangehouden die een T-shirt van het Duitse stel aanheeft. Hij wordt herkend door beide echtparen. Er vinden meer aanhoudingen plaats. De politie en de rechtbank willen dit gebeuren low profile houden. De twee rechters van de twee zaken met dezelfde daders weten niet van elkaar dat het om dezelfde daders gaat. Het lijkt nu dat het om een eerste offence gaat. John mag niets ophelderen tijdens de rechtzaak van zijn geval. Het gestolen fototoestel wordt gevonden en door de politie zonder te checken terug gestuurd naar de Engelsen. De daders blijken het toestel gebruikt te hebben tijdens een sex orgie. Ik en andere bezoekers bij Andy krijgen de foto’s op de PC te zien. Ze zijn van een ongelofelijke kwaliteit en zeer expliciet. Ik kan nauwelijks geloven wat ik zie. De 22MB fotos worden nu per mail opgestuurd naar officer Duffy van Dominica die hier niet blij mee zal zijn. De zaak moet nu in de openbaarheid. Je denkt dat dit soort dingen alleen in films gebeurd maar dit is werkelijkheid. Het maakt de zaak dragelijker voor Suzanne en John die nu iets hebben om te lachen. Toch beinvloed dit hun leven hier erg. Er zitten nu zware tralies voor de luiken van hun boot en ze leggen een alarm installatie aan. Ondertussen is er ook een groot stuk over geschreven in de Compass, een gratis maandblad dat door alle cruisers gelezen wordt. Hier zal Dominica niet blij mee zijn. Toerisme is een kwetsbare business voor deze eilanden.
Don, een oude Amerikaan van Noorse afkomst is aanwezig. Hij is geboren en opgegroeid in een Noorse, Noors sprekende gemeenschap in het noordelijk merengebied in de VS. De buren waren een Zweeds sprekende gemeenschap en een Nederlands sprekende enclave. Hij is uit de familie gegooid en onterfd omdat hij Amerikaan onder de Amerikanen wilde zijn. In een spijkerbroek lopen ipv traditionele Noorse kleding. En heeft als Amerikaan geleefd. Maar dat past hem ook niet meer, zijn zoon wil nu voor 1800usd per dag helikopter gaan vliegen in Agfhanistan. Hij wil ook wel eens bucks gaan maken. Don is erg ongelukkig. Hij zit wat te neuzen in de boeken van Andy. Die zijn boek van Hishi Ali staat te slijten. Opeens heeft hij het “The R.Crumb Handbook” in handen en legt het ongeinterresseerd terug. Ik ben opeens helder, dat moet ik hebben. Crumb is een underground comic tekenaar van wierd, sex georienteerde en maatschappij critische cartoons uit de jaren 60 en 70. De creator van Fritz the Cat . Hij gebruikte zichzelf vaak als karakter, een onnoemelijk lelijk mannetje met grote schoenen en handen en dikke brilleglazen die schutterend achter pronte meisjes met stevige kuiten en billen en grote borsten aan zit. Ik las het nodige van hem in mijn studietijd in Wageningen en het brengt veel van die tijd terug.
Ik neem het mee naar de boot en heb een paar prachtige weemoedige dagen. Als ik eerlijk ben dan vond ik het toen prachtig maar deed er niets mee. Was zelf zo beperkt als het maar kan op sexueel gebied en leefde eigenlijk een heel braaf leventje ondanks de kritische houding en een lidmaatschap van de PSP. Ik kan het nu veel beter waarderen. Crumb leeft nu in Zuid Frankrijk. Ik denk dat het hier weer erg leuk ga vinden in Carriacou.
It is a nice sail from St.Maarten to Saba. I pick up a mooring on the West leeward side of the island. Down under the “Ladder”. This is where in early days everything was taken ashore, and then carried 800 steps uphill. I cannot go ashore here while the dinghy is too heavy to tow on the pebble beach. I go by dinghy approximately 1.5 SM over sea around the corner of the Island to Fort Bay Harbour. I make an appointment with Saba Deep, the oldest dive hops of Saba. for the coming days to dive. Next day they pick me up from Boanerges. Saba is a beautiful island; It is high, so the clouds kiss the mounten tops and rain falls in puffs. It is green and due to the wind nicely cool and sunny. Most of the inhabitants (1500 people, of which 400 students of the Medical school, live above 200m and therefore far from the sea. The island has an area of 5km2. Income comes from tourism (100 tourists are already much), diverts and fishery on the Saba bank. I meet quite a lot inhabitants among which: Mike, US ex Vietnam soldier who a last year naturalised to Dutch citizenship.
A cocksure but inspired man. He refuses an allowens for being handicapped by this war from the US because he thinks their policy worthless. But also refuses any allowance from the Dutch government because he earns enough money as dive instructor. As a dive instructor he deserves possibly something between 600-1000 USD. He lives in an outlying cabine in the rainforest. We quickly have heated discussions on politics and how the developments will go on with Saba. George, a pensioned mechanic of the Power Plant at the harbour and now taxi drivwer shows me around the island. There is approximately 18Km concrete road with 600 cars and no public transport. He takes all time and knows everybody. Later he drives me more often over the island. When it turn out that we arrive an hour early at art-shop then there is no problem. We drink in a bar and drink a little beer and have a chat with the best carpenter of the island. I am told how to build hurricane proof and that one best can cut corrugate steel sheet for the roof with a circular saw with the blade mounted in the wrong direction. That gives a lot to argument about with the other patrons in the bar. The hour is quickly gone. I met Henk, calls himself a jack of all trades. He rebuilds an old from mahogany built hotel where Juliana once stayed a while. In the Netherlands the hotel should have been taken apart and the wood should be sold. Also a number of bungalows will be build around the hotel in Saba style. He has set up little factory to make window frames, doors and other woodwork. Everything of purplewood, invaluable but he has organised it in south America therefore it was not very expensive. When the project is finished the factory is given to the island for the youth to learn a valuable profession. At this moment all building materials come from abroad. However 3 Philippines do the work. I meet a number a number of Dutch civil servants, neatly in the suits with tie and blank shirt. As if they where delivered this morning by diplomatic mail. There is great pressure to build on all beautiful places. Italians, Americans and Canadians buy ground on the most beautiful spots to build villas. I met some American professors of the Medical school which want stay on Saba. And tell me how they build and sell houses. It is not easy for the government to handle these forces. I am told several times by local people that they are glad that they become a Dutch municipality and they are proud that the Dutch money is spent well, this in opposite of the other Dutch islands where corruption is a major problem. They show their appreciation for the Dutch aid at the study into how they can set up a durable fishery. Where the Dutch government did not succeeded with the fishery in the Noorthsea perhaps they succeed for the Saba bank. Saba is one of the last paradises of the Caribbean. Independently, self-confident, green and unspoiled. And with the luxury of St.Maarten and an international airport 1.5 hours with the ferry away. An ideal island to spend a holiday.
The beautyfull dives sites are at 30-40m depth. This is a new experience for me. And meet real Blacktip sharks which peek around for a moment and disappear. Until now I only did see them in the far distance One day dive with Marie, an experienced dive instructor. We made a deep dive, maximum 35m around Diamond Rock, an isolated pillar somewhat outside the coast. When we slowly circled upwards around the rock Marie suddenly attracted my attention. On a flat part an enormous barracuda lay a bit sleepy and did dream about a little bite for lunch.. He was not amused by tour attention and slid slowly to Marie up to about a half meter under her. She was clearly impressed and swam tidy out of his territory. Afterwards she said that it had very cost her maybe 500PSI. After this the barracuda did swim beside me, I could touch him easily. He (she?) reached from my shoulder to my calf. And showed its teeth, from time to time yawning. I also I was quietly guided from its territory. With a large smile he did swim away. Mel, a friend told me that he worked with a friend under water on a mooring and a large barracuda showed up. The friend threatened the barracuda with iron bar. The barracuda did swim away. And suddenly turned around in a second and stopped on 20 cm distance of the mask of the diver, mouth wide open with a lot of teeth. He seemed to communicate “don't mess with me pal” but did nothing, and so did the diver except the diver did not breath and felt getting warm down in his suite.
My last dive was at Diamond Rock again. The barracuda came in strait line to me and stopped in front of me. I was not impressed, the barracude backed of with an angry look. Do fish have emotions? At such a moment one think yes, however?.
Lea of the Synergy did let me know by e-mail that I can use her charts to sail around the world. She does not need them anymore. They are on St.Maarten so I sail back and have a few days later a pile of 25cm thick on the afterdeck. The charts are from 1982-1983, in Fathoms and Feet and none is WG84. All this is no problem. Countries and islands hardly move (New Zealand recently 35cm These charts stimulate me to start thinking about the Panama canal again. It is a coincidence that the charts are from the years that Boanerges sailed around the world. I expect his charts where from the sixties.
I leave St.Maarten 3 days later for Bequia. It is a nice solo sail in 60 hours.
I stay 2.5 weeks in Bequia. And do a lot of diving, work on mails and have done some canvas work. I like it to be at the southern islands again. One buys fruit along the street in stead out of a cooler in the supermarket. I bought a just dead fresh fish of 2.5kg for 40EC, approximately 10euro. If I bought half fish it was just as expensive. After 3 days eating fish I had about enough for fish for a while. And openend a can of Vienna sausages on bread. And did not find mustard in the refrigerator. Somewhere between the stock of tins I did find a pot of real Groningse mustard . BBD 09-2006. Was already far over time before I left from the Netherlands. I tried to determine if this mustard can spoil. And decided it was okay, and indeed it tastes very well. However I have thrown away mustard anyway. There are limits in rationalisation of feelings.
The sail to Carriacou was excellent and now I am at anchor again for some time. After a visit to Connie and George van Arawak, the diveshop, I knew all gossips of last year. It feels good to be back
[userId] => 84820
[photoRevision] => 0
[reportId] => 3083380
[countryId] => 73
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 2135
[author] => Eddy Dunlop
[cityName] => Saint George's
[travelId] => 84820
[travelTitle] => Zeilend van Amsterdam, Carieb, Panama and???
[travelTitleSlugified] => zeilend-van-amsterdam-carieb-panama-and
[dateDepart] => 2007-06-01
[dateReturn] => 0000-00-00
[showDate] => yes
[goalId] => 5
[goalName] => Een wereldreis
[countryName] => Granada
[countryIsoCode] => gd
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/granada,saint-george-s
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/084/820_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => 20-st-maarten-saba-carriacou-english-text-too
)
[35] => stdClass Object
(
[username] => svpresent
[datePublication] => 2009-07-12
[title] => Carriacou, juli 2009
[message] => - Onze positie: http://www.findu.com/cgi-bin/find.cgi?call=pa2q
- Onze route: http://shiptrak.org/?callsign=pa2q
- Email: pa2q winlink org
Als je ons voor het eerst schrijft, begin het onderwerp
van je bericht dan met: //WL2K. Dan wordt het niet als spam beschouwd en doorgelaten.
- Foto's staan op: http://picasaweb.google.nl/svpresent
- Voor info mbt boot en voorbereidingen (zee-anker, watermaker e.d.) zie de oudere berichten van januari 2007.
Carriacou, juli 2009.
Het was een regenachtig en winderig dagje op 3 juli. Het is volop zomer en dan is het behalve hurricaneseizoen ook normaal dat er om de week een tropical wave overkomt. We liggen geankerd bij een leuk, wat ingeslapen stadje: Hillsborough, Carriacou. Volledig wars van enig toerisme. Vriendelijke mensen, typisch Caraibisch: totaal geen haast, altijd groeten en vragen hoe het met je gaat, veel lachen, nooit te beroerd om je aan te bieden dat ze op je dingy willen passen (maar dan wel tegen betaling), als je een afspraak hebt zijn ze er niet en komen 2 uur later (we hadden een afspraak met de health-officer ivm aangescherpte regels door de swine flue).
Er komt een Amerikaan naast ons liggen. Om in te klaren (dat zie je aan de gele vlag in de mast). Ik vond hem een beetje dichtbij liggen maar het was niet nodig om 'm erop aan te spreken. Hij zou na het inklaren waarschijnlijk door varen naar Grenada (Grenada en Carriacou zijn 1 staat) want het bestaansniveau op Carriacou is voor 99% van de Amerikanen te karig. Geen fancy bars of restaurants, geen shopping malls, gewoon geen mondain vertier.
Als die man een uur of twee op de wal is komt er een squall aan, een heftige tropische bui. De tropical wave lag op die dag precies boven ons hoofd. Wij hebben voor squalls tijdens een wave wel respect gekregen. Er kan een enorme hoop wind in zitten, we hebben ze eerder meegemaakt van 45 knopen, en dat is dan 9 beaufort.
Deze was anders. We zagen dat het water niet werd opgeduwd tot golven maar plat werd geveegd en dat het water in de bestaande golftoppen tot schuim werd en wegvloog. Toen ie ons bereikte werd de boot met opvallend gemak opzij gezet en onder een helling waarbij je normaal gesproken naar de grootschoot grijpt om 'm los te gooien maar met die eigenaardigheid dat er geen zeil stond... Ik stond in de kuip, onder het doghouse en kon misschien 10-15 meter om me heen kijken, alles was melkachtig wit door het schuim.
Zie ik opeens door die witte wand heen die amerikaanse boot langszij komen. Tsja wat nu gedaan. Anker ophalen en wegvaren was geen optie, tegen de spanning op de ankerketting kon geen lier op, zelfs niet als ik tegelijkertijd vol gas vooruit zou geven... Een fendertje pakken om de ergste schade te voorkomen was natuurlijk ook geen optie. Die fender zou ik waarschijnlijk niet eens kunnen vasthouden, ALS ik al mezelf op het dek zou kunnen handhaven.
Dus, weinig keus, rustig blijven maar, wel allebei de motoren gestart voor als er iets zou gebeuren waarbij ik ze nodig zou hebben en naar binnen en de zaak uitzitten. Toen keek ik op de wind meter en ik zie een constante 65 knopen wind staan... dat is dus 11 beaufort. Verder ging er binnen van alles omver, suikerpot, boeken vielen op de grond, flessen met drank, nouja, eentje dan. Ons servies is gelukkig van dik kunststof. Nou we hadden mazzel, de Amerikaan is een paar keer tot een paar meter genaderd maar zwenkte dan gelijk weer weg. Polyester boot, veel lichter dan wij en die dwarrelde dus als een vlieger heen en weer. En toen na pakweg 15-20 minuten werd er een schakelaar overgehaald en binnen 1 minuut zwakte de zaak weer af en werd de wereld weer heel anders: zon, 15 knopen wind, en een prachtig uitzicht op een naar het westen wegdrijvende zwarte squall. Zo, dat hebben we ook weer gehad. Wat ik nou het meest bijzondere vond: we hebben zelfgemaakte, stoffen windscoops op de twee voorste luiken staan. Buiten dus, om wind te scheppen en het luik in te sturen. Laten die 2 nou volledig onbeschadigd zijn gebleven.... Wel is er een flexibel solar paneel losgekomen en dubbelgeslagen.
De komende week, of de week erna gaan we naar Grenada. Daar moeten we wat klussen aan de boot. Het main-drop-system (de grootzeil-opvangzak met lazy jacks) is op de meest belaste punten gaan scheuren en die moeten we flink repareren. Voordat we naar Venezuela gaan willen we wegneembare tralies in de ingang en in de dekluiken hebben. Er is dus van alles te doen en natuurlijk doen we alles zelf: laswerk, naai- en verstelwerk. We willen binnen wat verven in de natte cellen en in de salon diverse teak schotten vernissen. Ook moeten er nog steeds diverse dingen gebeuren die al op de lijst stonden toen we vertrokken uit IJmuiden...
We trekken hier 6 weken voor uit. Dan zitten we dus in het midden van het hurricane seizoen en dan wordt de kans op zo'n storm met een lieve jongens- of meisjesnaam wel wat groot. En ook al gaat ie 100 mijl noordelijk van je voorbij dan nog heb je dus 40+ knopen op jouw ankerplaats... En maandenlang op 1 plek blijven vinden we niet echt aantrekkelijk. We trekken daarom als het allemaal doorgaat naar de Orinoco, oost-Venezuela. Een stukje de rivier op. En misschien gaan we daarna ook nog naar de Essequibo, in Brits Guyana, dat moet een geweldige natuur hebben en er woont langs die rivier bijna geen mens. Daar zie je dus nog jaguars als je geluk (of pech) hebt. Daar hebben we erg veel zin in. Inmiddels hebben we kontakt met een duits/guyanaans (?) stel via de kortegolfzender die daar na hun wereldomzeiling hun boot op de rivier hebben afgemeerd en een huis hebben gebouwd op een leuk stukje grond aan de rivier. Die gaan we dus waarschijnlijk opzoeken om kennis te maken.
Dan trekken we in december weer naar Grenada. In januari komen als het allemaal doorgaat onze zoon en dochter aan boord om Janna's verjaardag te vieren. Ze vliegen naar Grenada en daar vandaan gaan we een paar weken met z'n vieren er op uit. Het hurricane seizoen is dan achter de rug en we gaan dan pret hebben op de mooiste locaties die we tot nu toe hebben verkend en natuurlijk ook nog een paar nieuwe. Hier verheugen we ons natuurlijk erg op.
Daarna trekken wij weer naar het noorden om vanaf Dominica onze tocht langs the Island Chain te vervolgen: Dominica, Guadeloupe, St Maarten, Saba, Eustatius, Antiqua, Virgin Islands, etc en dan naar Puerto Rico en Cuba.
Tot zover de vage plannen....
[userId] => 91045
[photoRevision] => 0
[reportId] => 3051210
[countryId] => 73
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 2807
[author] => Len
[cityName] => Saint George's
[travelId] => 91045
[travelTitle] => Mijn eerste reis
[travelTitleSlugified] => mijn-eerste-reis
[dateDepart] => 2007-08-04
[dateReturn] => 0000-00-00
[showDate] => yes
[goalId] => 5
[goalName] => Een wereldreis
[countryName] => Granada
[countryIsoCode] => gd
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/granada,saint-george-s
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/091/045_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => carriacou-juli-2009
)
[36] => stdClass Object
(
[username] => svpresent
[datePublication] => 2009-03-01
[title] => Grenada
[message] => De foto's staan op:
http://picasaweb.google.nl/svpresent/Grenada#
Na onze aankomst op Grenada op 19 februari zijn we in 6 minuten ingeklaard. Geweldig snel en dat kwam doordat immigratie en douane in 1 hokje zaten en de papieren gelijk aan elkaar doorspeelden. Ze moeten het ook wel goed organiseren want hier komen dus wel wat meer boten langs dan in Suriname of op Tobago. In de Prickly Bay lagen zeker 100 boten en zuid Grenada kent nog veel meer baaien. Het grote aantal boten was even slikken want dat zijn we sinds die zondag op het IJsselmeer niet meer gewend. Maar het is niet vervelend. Iedereen ligt hier voor z'n plezier en er is alleen maar sympathie en rust te vinden. Wat wel weer een voordeel is: er zijn chandleries. 2 redelijk grote Watersportwinkels: Budgetmarine en Islandwaterworld. En er is een werf, een roestvast staalbedrijf en een specialist op het gebied van hydrauliek en en koeling... eigenlijk is alles hier. Je kunt zelfs op het land als je niet zwaarder bent dan 30 ton. Je hoeft niet echt naar Trinidad waar je geankerd ligt in de olie en waar je je dingy echt met een 10 mm ketting moet vastleggen.
De koelbox had het sinds Suriname niet meer gedaan. Len was eigenlijk van plan om de hele koelbox te gaan vervangen want die is al weer 13 jaar oud en de isolatie kon ook wel wat beter. Janna vond dat er maar een monteur bij moest komen voor de korte termijnoplossing. Dat laatste toch maar even gedaan en hoe is het mogelijk, na wat bijvullen met R134a refrigerant deed de koelkast het zelfs beter dan voorheen. Het (erg bewerkelijke) project met de nieuwe isolatie kan weer wat lager op de lijst. Bij een hardware-store hebben we een gasflesje met R134A gekocht met een vulslang en een drukmeter. De volgende keer dat de koeling te wensen overlaat kunnen we zelf bijvullen.
Samen met een paar Amerikanen en natuurlijk met Barry en Lindy van de Samarang (http://www.samarang.com)hebben we een tour over het hele eiland gemaakt en van alles bezocht: Laura's Spice Garden, een nootmuskaatfabriek en een cacaobonenverwerkingsfabriek. De bijnaam van Grenada is Spice Island en dat is geen holle frase. Je vind alles in de vrije natuur en tijdens een wandeling ruik je dat ook. Er wordt op grote schaal geteeld en geexporteerd. De nootmuskaatindustrie is enorm getroffen toen hurricane Ivan in 2004 over het eiland trok en 90 procent van alle nootmuskaatbomen verwoestte. Inmiddels beginnen de nieuw geplante bomen al weer wat vrucht te dragen en probeert Grenada z'n positie van wereldmarktleider terug te winnen.
Ook zijn we met een groep van pakweg 10 man naar het dorpje Grenville gereden waar het elke week FishFriday is. Dan staan er tientallen stalletjes met gebakken vis, viskebab, kreeft, viscake, geroosterde garnalen en nog veel meer. Erg lekker en gezellig allemaal.
We zijn nu een 2 weken in Prickly Bay. We hebben een heel redelijke internetverbinding vanaf de boot en dat is erg lekker voor het skypen en het bijwerken van de websites. Maar de meer afgelegen baaien trekken wel sterk. En je geeft ongemerkt toch wel flink veel geld uit als je zo gemakkelijk de bus pakt naar de hoofdstad Saint George's. Het prijsniveau in de winkels en supermarkten is te vergelijken met Europa en we denken dat dat voor heel de Caribbean geldt. Dus gaan we volgende week weer de natuur in en naar een ankerplaats oostelijk van Hog Island. Daar gaan we weer onze eigen vis vangen in plaats van naar 't restaurant.
[userId] => 91045
[photoRevision] => 0
[reportId] => 2889151
[countryId] => 73
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 982
[author] => Len
[cityName] => Saint George's
[travelId] => 91045
[travelTitle] => Mijn eerste reis
[travelTitleSlugified] => mijn-eerste-reis
[dateDepart] => 2007-08-04
[dateReturn] => 0000-00-00
[showDate] => yes
[goalId] => 5
[goalName] => Een wereldreis
[countryName] => Granada
[countryIsoCode] => gd
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/granada,saint-george-s
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/091/045_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => grenada
)
[37] => stdClass Object
(
[username] => vangeffen
[datePublication] => 2009-01-15
[title] => Welkom in Paradise
[message] => Van Bequia ging de tocht naar de Tobago Cays. Een heerlijke zeildag in de vertrouwde warmte. We hebben er geloof ik weinig van beleefd omdat de meesten van ons lagen te slapen. De enige die nog serieus bezig was met de boot was Tineke. Na 23 mijl kwamen we aan op de Tobago Cays. ( De locals spreken dit uit als“kies”). We hadden ons veel voorgesteld van deze paradijselijke plek. Dit bleek helemaal te kloppen. Je ligt met je boot achter een mini zandstrandje dat deel uit maakt van een koraal. Jullie kennen dit strandje waarschijnlijk wel. In de eerste Pirates of te Caribbean wordt Jack Sparrow op een eiland achtergelaten. Hier opent hij een luik vol met vaten rum. Dit is hier opgenomen. Feitelijk is het een atol. Dit is een plek die door het aangroeien en afsterven van koraal is ontstaan en zo een plat stuk ondiep water creëert midden in de Atlantische Oceaan. Binnen de muren van koraal is het rustig liggen. Terwijl de wind vol vanaf de Oceaan over je heen kan blazen dobber je redelijk rustig. In de verte de oceaan swell die in volle hevigheid de randen van het koraal teistert. Een koraal kenmerkt zich wel door goede stuurkunst. Er zijn een aantal plekken waar je het atol binnen kan varen en een onvoorzichtige handeling wordt direct gestraft door de vernietigende scherpte van het koraal en zal beslist een gat slaan in je romp. Nu hebben wij het genot van GPS en computer gestuurde detailkaarten. Zonder dit was het een zenuwslopend werkje. Daarnaast maken we gebruik van eye ball navigation. Het water kleurt namelijk van heel diep donker blauw tot heel ondiep donker groen, daartussen zijn er varianten van lichtblauw, aquamarijn, allen geven een diepte aan. De Cays zijn een beschermd natuurgebied waar rangers voortdurend toezicht houden. Alles is er op gericht dat de voor anker liggende schepen niets beschadigen. Omdat dit atol zo populair is lig je er niet alleen. Op drukke dagen liggen er 50 tot 70 schepen voor anker. Volgens de locals was de recessie goed merkbaar, ten tijde dat wij er lagen telden we 25 schepen en dit bleek het hele seizoen al zo te zijn. Veel men sen laten het afweten om een jacht te huren in de Carieb.
Eenmaal voor anker, snorkles op. Geweldig wat we daar zagen. Tientallen reuze schildpadden (voornamelijk loggerheads) waar we mee konden zwemmen, honderden spectaculair gekleurde koraal vissen in alle soorten en maten, roggen (eagle ray), zeeslangen, nurse sharks en ga maar door. De ervaring om onder water je arm uit te kunnen strekken en dan een zeeschildpad aan te kunnen raken is er een die we niet snel meer zullen vergeten. Deze rustige grazende dieren zijn werkelijk heel bijzonder. Het koraal zelf had zwaar te leiden gehad van de laatste orkaan. Dit schijnt grote delen verwoest te hebben. Volgens een local was het water opgestuwd tot golven van 10 meter en er was tevens sprake van springtij. Een soort watersnoodramp. Het is overigens zo dat je aan de trek van de schildpadden kunt zien of er een orkaan in aantocht is. Deze dieren verblijven overwegend bij de kust, zodra er een orkaan aan komt zwemmen ze naar heel diep water en honderden kilometers uit de kust. Een schildpad is vrij hulpeloos in zulke golven.
Terwijl we daar lagen werden we natuurlijk dagelijks begroet door de boat boys. Mannen die van alles willen verkopen. Het handelswaar op de Cays was lobster en tonijn. Ook konden ze dit bereiden voor op de bbq . Je mag niet barbecueën op de eilandjes, als je producten hebt maken locals deze voor je klaar op speciale plaatsten. Erik van de Saeftinghe was al een paar dagen bezig de beste prijs te krijgen voor een bbq op het strand. Toen de prijs laag genoeg was hapte we toe. Voor euro 29,30 per volwassene,samen met de Yara, Samba, Walrus, Nutmeg en Saetinghe . Zonder twijfel een paradijselijke lunch. Voor de volwassenen was er verse lobster, gebakken banaan, knoflook aardappels, creoolse groentemix en volop vers fruit. Drank deden we zelf. Zittend aan een lange tafel onder half hoge bomen, bijna met de voeten in het water en alle 13 kids tussen het eten door zwemmen en snorkelen. Terwijl de zon op z’n warmst is zaten de papa’s en mama’s lekker uit te buiken onder het genot van een biertje/ wijntje of vruchtendrank. Af en toe werden we opgeschrikt uit onze gesprekken als een groep vogels op tafel landde om de resten op te eten of een leguaan heel dicht langs de tafel liep. Na uren genoten te hebben van deze plek terug naar de boot. Nog even snorkelen en toen zakte de zon onder de horizon.
Het onvermijdelijke vertrek diende zich aan. De wind zou van zaterdag op zondag flink door gaan zetten en het leek ons dus het beste om meer beschutting te zoeken. Het 4 mijl verderop gelegen Union Island werd de doelbestemming. Ik weet niet wat we verder nog gaan zien, maar de Cays staan tot nu toe op nummer twee in mijn lijst van de mooiste plekken op aarde, die ik tot nu toe gezien heb. Nummer 1 is overigens nog altijd Terschelling.
Het was ook de week dat we weer school opgepakt hebben na de kerstvakantie. Het was voor ons allemaal weer omschakelen, je plek vinden om van 9.00 tot 13.00 rust aan boord te hebben. Het bleek dat we geen moeite hadden dit ritme weer op te pakken. Als verandering in ons dagritme hebben we besloten dat we tussen de middag warm eten. ’S-avonds hebben we dan meer rust en minder stress als we niet op tijd thuis zijn. Met zoveel leuke mensen om je heen wordt het vaak laat en drink je regelmatig een borrel bij elkaar. Ons ritme is dus nu. 9.00 uur op, school tot 12.30 uur Warm eten en dan vanaf 13.00 uur is iedereen vrij om te doen wat hij leuk vindt. Je moet je voorstellen dat om een uur of 13.00 de marifoon op kanaal 77 geluid begint te maken. Alle kinderen roepen elkaar dan op om afspraken te maken wat ze die middag zullen gaan doen. Julia speelt altijd met Ammadee en Eva. Lars speelt vrijwel altijd met Dante en Ewan. Jort past zich overal bij aan. Het verdelen van de dinghys en dan varen naar elkaar. De meiden zijn druk met opmaken, modeshows, zingen, dansen, zwemmen en de mannen met gameboy, lego en zwemmen. Wij proberen lekker te lezen en ook af en toe een kop koffie te pakken in het dorpje Clifton.
Het was dus zondag 10 januari dat we op een lange wandeling zijn gaan maken op Union. Het eiland voelde verlaten aan omdat de 1200 locals in de kerk zaten. Aan het einde van de hoofdstraat stond een dame die ons overhaalde een fruitpunch bij haar te drinken. We zeiden direct ja, we hadden ten slotte al 5 minuten gewandeld. Wat ons ten deel viel was een heerlijke fruitpunch die we ooit hadden gedronken. Vijf soorten vers fruit + ice cubes in de blender en hakken maar. Wat overblijft is een heerlijke koude zoete drank vol met vitaminen. Later die week zijn hebben we Jennifer nog een keer bezocht.
Naast het schoolritme is er een zeker schoonmaakritme noodzakelijk. Alles wordt zout zowel binnen als buiten./ Buiten voornamelijk door het zwemmen. Het is dus zaak dit tot een bepaald stukje te beperken. Het is niet mogelijk even je boot af te spuiten zoals in Nederland . Water is hier schaars en kost veel geld. Je gaat er dus wel zuinig mee om. Het zout binnen wordt veroorzaak door de wind die door het schip waait. We hebben ons voorluik altijd open, deze schept enorm veel wind. Heerlijke en noodzakelijke verkoeling. Het gevolg is wel dat de muren een zilte smaak krijgen. We waren hier al op gewezen, maar dat het zo erg is verrast ons wel. Betekent dus ook dat alle apparatuur erg te lijden heeft.
Gisteren de verjaardag van Lars gevierd. ’S middags pannenkoeken bakken voor alle kids ,’s avonds een borrel voor het Nederlands kamp. Het was weer super gezellig!
[userId] => 133600
[photoRevision] => 0
[reportId] => 2823217
[countryId] => 73
[pictureCount] => 31
[visitorCount] => 336
[author] => Anco
[cityName] => Saint George's
[travelId] => 133600
[travelTitle] => Mijn eerste reis
[travelTitleSlugified] => mijn-eerste-reis
[dateDepart] => 2008-06-22
[dateReturn] => 2009-07-31
[showDate] => yes
[goalId] => 5
[goalName] => Een wereldreis
[countryName] => Granada
[countryIsoCode] => gd
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/110/804/436_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/133/600_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => welkom-in-paradise
)
[38] => stdClass Object
(
[username] => roadtripflorida
[datePublication] => 2008-11-16
[title] => Choor water
[message] => Het is al weer enige tijd geleden dat het laatste bericht via dit blog het levenslicht zag.
Soms kunnen subtiele zintuiglijke waarnemingen je terug brengen naar een andere tijd. Voor even ben je weer je terug op dat moment.
De geur van met chloor vermengd douchewater bracht je terug naar de ochtend in key west.
Voor even was er weer dat gevoel van vrijheid, tegelijktertijd het gevoel van heimwee. Niet naar huis maar naar vervlogen tijden, toch is het een herinnering die voor altijd blijft.
Als je soms de schrale chloor lucht ruikt denk je weer terug aan toen.
Ow JA By the Way,
Zit in Schotland, vette kak ouwe!!
[userId] => 135586
[photoRevision] => 0
[reportId] => 2748104
[countryId] => 73
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 196
[author] => Tja
[cityName] => Saint George's
[travelId] => 135586
[travelTitle] => Road Trip Florida 2008
[travelTitleSlugified] => road-trip-florida-2008
[dateDepart] => 2008-03-01
[dateReturn] => 2008-03-22
[showDate] => yes
[goalId] => 99
[goalName] => Iets anders...
[countryName] => Granada
[countryIsoCode] => gd
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/granada,saint-george-s
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/135/586_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => choor-water
)
[39] => stdClass Object
(
[username] => boanerges
[datePublication] => 2008-10-25
[title] => 15 Grenada-Carriacou (English text too)
[message] => Carriacou 26 okt. 2008
Nr 15 Grenada-Carriacou 24 oct 2008 (After the Dutch text one finds a English translation)
cat.boanerges@gmail.com
Marjan is vertrokken en ik blijf alleen achter, een beetje ontheemd. Ik lig voo voor anker bij LePhareBlue in Calivigny Bay (Grenada). Al snel trek ik veel op met Guy, een Frans sprekende Canadees en Marcelo, een Braziliaan die binnenkort met zijn vriendin voor een aantal maanden vertrekt voor een vredesmissie in Pakistan. We snorkelen veel en zij blijken op hun gemak 6 meter diep te zwemmen. Dat heet free diven. Ik probeer het en blijk dat ook te kunnen hoewel niet zo lang. Grappig, ik dacht altijd dat ik niet dieper kon dan 3 meter. Op de boot, in rust blijk ik mijn adem 2 minuten in te kunnen houden. Ik kan dit nu omdat ik me dank zij het vele duiken comfortabel voel onder water en niet bang ben om opeens zonder lucht te zitten.
Ik maak een eilandtoer met een taxi. De chauffeur is een zeer kalme rijder, wat maakt dat ik rustig de omgeving in me op kan nemen. We vermijden veel standaard toeristische plekken en rijden veel door het binnenland. Grenada is een prachtig eiland met een vriendelijke bevolking. Men voelde zich hier veilig in het hurricane seizoen, de laatste orkaan trok in 1948 over het eiland. In 2003 en 2004 was het echter raak, Emily en Ivan trokken over Grenada, de gevolgen zijn nog te zien. En het vertrouwen is geschokt. Er moest heel veel hersteld worden. De vorige regering heeft van de onrust gebruik gemaakt om met de wederopbouw tegelijk het bouwen voor buitenlanders en watersport toerisme te bevorderen. Er worden nu volop appartementen en villas gebouwd en de lagoon van St.Georges wordt één grote marina voor luxe schepen met de omringende heuvels bedekt met villas.
Op 9 september vertrek ik s’morgens vroeg weer naar Carriacou. Het begint met een sprookjesachtige tocht langs de kust met een opgaande zon en heuvels in de ochtendmist. Iedereen verteld verschrikkelijke verhalen over het traject Grenada-Carriacou. Voor mij niets van dat al, het wordt een prachtige snelle rit en in 4 uur ben ik terug. En ik ben weer eens erg blij met de zeezeil eigenschappen van Boanerges. Een boot die ik oploop worstelt met te veel zeil en verdwijnt langzamerhand achter me en besluit terug te keren.
In Carriacou liggen nu alleen nog live aboard’s die het orkaanseizoen hier doorbrengen.
In de Carieb is van juni tot december maar één ding van belang, wat doen de orkanen?
Veel zeilers hier zijn jaren in de Middenlandse Zee geweest. En sommigen gaan er weer naar terug. De Middenlandse Zee heeft geen wind of heel veel wind en stevige winterstormen, maar één groot voordeel t.o.v de Carieb, een lang zeilseizoen. Hier loopt het zeilseizoen van december t/m mei. Daarna is iedereen in de weer om het schip op de kant te krijgen in een hurricane bestendige marina of op weg naar Grenada, Trinidad, Venezuela of de ABC eilanden. (alle landen ten zuiden van de 12e breedtegraad) In het goede seizoen is het hier prachtig zeilen, altijd een constante passaatwind van 15-20Kn van opzij. En zon, aardige mensen en de meeste eilanden zijn niet erg toeristisch. Vanaf mei gaan de gesprekken op de jachten over waar iedereen naar toe gaat voor het hurricane seizoen. En ontmoet je zeilers die een hurricane meegemaakt hebben, dan gaan die zover mogenlijk weg, nog liever in een niet veilig Venezuela dan nog eens een hurricane meemaken. En liever in een sombere marina opgesloten zitten in Trinidad dan de permanente onrust die het geeft als je de website van het National Hurricane Centre van de NOAA van de US volgt. (www.nhc.noaa.gov)
Hurricanes ontstaan ieder jaar met grote zekerheid. Boven de Sahara en boven de Atlantische Oceaan iets ten noorden van de evenaar ontstaan vanaf juli om de 4 a 5 dagen zgn tropical waves. Grote velden met een lage druk, veel wolken en wat wind en regen. Op onze Atlantische oversteek van de Cabo Verden naar Martinique in december 2007 trokken ze regelmatig schuin van achteren over ons heen en verdwenen WNW. Ik had toen nog niet door dat het een standaard patroon is. Meestal trekt de tropical wave enigzins naar het noord-westen. Bij een bepaalde maat en sterkte gaat het NHC hem weergeven op hun site met een verwachting wat de ontwikkeling gaat worden. Als de winden op grote hoogte gunstig zijn dan kan de tropical wave een tropical depression worden. Die is op zich niet heel ernstig. Stevige wind en veel regen. Wanneer de depressie de Kleine Antillen nadert dan wordt het serieus. Wordt het al een orkaan, blijft het wat het nu is of wordt het minder. Toen ik nog bij LePhareBlue lag trok een bui (Squall) met felle wind (40kn max) en zware regen die 20 minuten duurde over me heen. Hier, bij Carriacou was het 50Kn max. en in Bequai 60Kn max. En dat ligt maar 45 mijl noordelijker. De squall bouwde zich op en werd boven Haiti de categorie 3 orkaan Gustav die huis hield langs de Amerikaanse kust.
Ik blijf in Carriacou omdat hier een heel goed hurricane hole is, een afgesloten baai met mangroven erom heen. De baai is bij de ingang 4m diep waar de diepgaande jachten liggen. Daarna volgt een drempel van 1.4m met een hele grote uitloper waar voornamelijk catamarans en motorboten liggen. De Terryl Bay yacht Haulout brengt de schepen die aan hun boeien liggen op tijd in de mangroven bij hurricane gevaar. Iedereen help iedereen.
Twee weken geleden hadden we hier een tropical wave die als een normale nederlandse najaarbui over ons heen trok. Tussen de ABC eilanden en de Dominicaanse Republiek werd het opeens orkaan Omar die erg veel regen en wind gaf op Curacao en Bonaire. Waar de zeilers dachten rustig te liggen. Het bijzondere was echter dat Omar opeens gedurende korte tijd terug kwam naar het zuid-oosten, naar ons! In 1999 trok orkaan Lenny ook oostwaards. Hij ontstond bij Honduras en trok voor het eerst in de geschiedenis in oostelijke richting en ging uiteindelijk over St.Maarten de Atlantische oceaan op. In Carriacou braken toen de golven in de baai en de schrik was groot. Dit was nieuw en niemand had het verwacht.
De bewoners en vaste gasten waren nu dus gewaarschuwd. Omar leek even later naar het noord-oosten weg te trekken. Toch kwam een heel circus op gang, een constante stroom jachten en andere vaartuigen trok de mangroven in. Ik vond het niet zo nodig, een storm 1000 km verderop, wat kan dat nu zijn. Meerdere malen kwam een dinghy langs en werd mij gevraagd of ik ook niet de mangroven ging. Op een gegeven moment ging ik toch twijfelen, de deining nam toe en ik ging als een van de laatsten naar binnen. Achteraf maar goed ook. Op zich was het op de plek waar ik lag niet gevaarlijk maar ik zou na een dag wel heel erg zeeziek geworden zijn. En je schip verlaten in die omstandigheden doe je niet. Scooby, eigenaar van een grote powerboot wilde het wel meemaken, dus bleef in het rustigste hoekje van de baai overnachten op zijn boot. De boot ging rollen en soms dacht hij dat de boot zou kapseizen. Hij heeft geen oog dicht gedaan, vond het een belevenis maar zou het nooit weer doen.
De mangroven waren een prima verblijfplaats. Geen wind, een zonnetje en veel muggen en veel gezeldschap. Gelukkig heb ik goede horen en s’avonds constant een brandende anti-muggen spiraal.
In het begin ben ik nog een keer naar de kant geweest om brood te halen. Later ontstonden op twee plaatsen in de baai brekers en een dinghy ging over de kop. De foto’s laten zien wat een kracht kleine golven hebben. In Nederland vindt je het normaal dat er stevige golven op het strand breken. Hier is het altijd rustig aan de lijzijde van het eiland.
Na twee dagen ben ik weer buiten op het vertrouwde ankerplekje.
Begin November zeil ik weer naar Grenada waar ik mijn broer ophaal. We gaan in een maand naar Martinique en zullen op diverse plekken duiken. En dat zal wel het hoofdonderwerp van het volgende verslag zijn.
Techniek
E-mail: Je wilt tegenwoordig regelmatig je E-mail bekijken en het weer op internet volgen. Er zijn veel internet cafes en als je een echte mobiele computer hebt waarvan de accus nog in orde zijn kun je internetten via Wifi in bars en restaurants. Maar in kleine plaatsjes en afgelegen baaien valt de beschikbaarheid nog behoorlijk tegen.
Toen ik in 2007 langs Engeland voer heb ik op aanraden van een zeilende dame die hotspots installeert beheert en een Wifi installatie van het merk Senao gekocht die vooral professioneel gebruikt wordt. Met een grote antenne. Die kreeg ik niet werkend, alles liep vast en viel niet te resetten. Dat heb ik toen maar laten zitten, er waren nog genoeg klussen aan Boanerges die voorrang hadden. Daarbij merkte ik dat maar eens in de paar dagen naar een internet cafe gaan wel zo rustig is voor het gemoed. Zelfs hier in Carriacou ging ik maanden lang gewoon naar de kant voor internet. Nu met internet aan boord wordt mijn leven weer onrustig maar daar heb ik een reden voor.
Na het vertrek van Marjan van Grenada wilde ik E-mail kunnen gebruiken zonder dat ik helemaal St.Georges moest wat een hele morgen in beslag nam. In de baai Calivigny waar ik lag kon ik wel gebruik maken van de Wifi van LePhareBlue maar er was geen internet PC dus was ik gedwongen om met de Senao aan de gang te gaan. Guy is electronicus en wist veel van routers af. En kreeg hem werkend met de Wifi van LePhareBlue. Maar hier in Carriacou deed de Senao het weer niet.
Nu werd het menens, ik moest hem betrouwbaar werkend krijgen want ik wil kunnen Skypen met Marjan. Ik kreeg onlangs een telefoonrekening van een paar honderd euro voor een paar uur bellen met haar. En Skypen kost bijna niets. Hier in Tyrell Bay mag er niet geskyped worden met de enige computer in een internetcafe, te hinderlijk voor anderen. Daar kan ik in komen. Dus heb ik Michael, een electronicus ingeschakeld. Na enige moeite kreeg hij de Senao werkend. Het kostte mij veel moeite om van Michael een begrijpelijke uitleg te krijgen waarom je bepaalde instellingen gebruikt zodat ik het apparaat zonder hulp kan configureren in de volgende baai. Een klacht die ook vaak over mij de ronde deed bij Campina, iets uitleggen is niet makkelijk als je het zelf begrijpt. Het systeem werkt nu erg goed en ik begin het een beetje te begrijpen wat router, bridges en clients zijn. Met submask en TCPIP adres en wel. En Wap en Wep. Ik had zelfs in de mangroven op 2km afstand van de zender kontakt. De Senao is waterdicht en wordt de mast ingehesen. Eigenlijk is het een professioneel apparaat voor gebruik buitenshuis dat eenmalig ingesteld wordt en dan kom je er niet meer aan.
Op een boot trek je van plaats naar plaats en dan dan moet het Wifi systeem bij voorkeur flexibel zijn. Ik zal nog nog wel eens balen omdat ik alles zelf moet instellen en niet weet hoe dat te doen.
Wettelijk ligt vast wat wel en niet mag met Wifi. Wifi is voor de korte afstand bedoelt, voor in huis. Je mag de buren niet storen dus in principe mag er geen krachtige zender gebruikt worden. In elke moderne laptop zit tegenwoordig een Wifi ontvanger. De antenne zit in het scherm en het glasvezel, ijzer en hout van de romp van de boot zorgt dat er niet veel signalen in en uit de boot gaan. De ontvangst is binnen meestal matig. Dus moet je met je laptop aan dek werken waar je last hebt van het zonlicht en de regen. Het blijkt dat als je een antenne een paar meter boven dek hijst zodat deze over de andere boten en obstakels heen kijkt dat de ontvangst drastisch beter wordt. Dus is het zinvol om een Wifi unit aan te schaffen die via een lange USB kabel(max 5m) verbonden is met de PC. Deze zijn gemaakt voor consumenten en zijn plug en play. Lastig is dat deze spullen niet gemaakt zijn om buiten in weer en wind te gebruiken. Dus wordt het knutselen met waterdichte kastjes en rubber tape. Daarnaast is de kwaliteit meestal niet zo dat je 500m ver komt wat al gauw nodig is als je ergens voor anker ligt.
In Australie, Nieuw Zeeland en de VS wordt druk gebruik gemaakt van installaties die 8km ver komen. Niet wettelijk geoorloofd maar wel begrijpelijk. Als je twee van mijn Senao’s voorziet van richt-antennes en 10km uit elkaar zet schijnen ze makkelijk met elkaar te kunnen communiceren.(default staat het vermogen op high ingesteld maar je kunt hem instellen op ultra high, excellent en extreme)
Er is dan ook een levendige handel in in gemodificeerde apparaten en versterkers. Internet is onmisbaar om daar je weg in te vinden.
Marjan has left to the Neterlands at last and I stay behind at anchor at LePhareBlue in Calivigny Bay (Grenada), a bit confused. I get along with Guy, a French speaking Canadian and Marcelo, a Brazilian who soon leaves with its girlfriend for a number month of for a peace keeping mission in Pakistan. We snorkel much and they are able to swim at ease on 6 meters depth. That is called free diving. I try it and can do this too, although not as long. Funnily, I always thought that I was not able do dive deeper then 3 meters. I can do this now while I feel comfortable under water thanks to the scuba diving of the last month. I do an island tour with a taxi. The taxi driver is not at all in a hurry what makes that I can look around quietly and notice much. We avoid much standard tourist spots and drive inland of the Island. Grenada is a splendid island with a pleasant population. The population felt itself always at ease in the hurricane season, the last hurricane over the island was in 1948. In 2003 and in 2004, Grenada was however hit by Emily and Ivan. The impact can still be seen. And the confidence of the population has been shocked. The previous government has used the disorder during the rebuild to promote tourism eand building for expatriate and yachting. Apartments and villas are now in abundance built and the lagoon of St.Georges becomes one large marina for luxuriously yachts with the surrounding hills covered with villas.
On 9th of September I leave in the morning for Carriacou. I start with a fairy-like excursion along the coast with a nice sunrise and a morning fog over the hills. Everyone told me terrible stories concerning the route Grenada-Carriacou. For me nothing of this, it is a splendid fast ride and in 4 hours I arrive in Carriacou. And I am again very happy with the sea sail properties of Boanerges. A boat which I overtake wrestles with too much sail and disappears gradually behind me and decides to return.
In Carriacou now there are mostly Live Aboard’s yachts that spend the hurricane season here. In the Caribbean is from June to December but one thing important, what do the hurricanes? Many yachtsmen here have been for years in the Mediterranean. And some return there while they are disappointed about the Caribbean. The Mediterranean have no wind or a lot of wind and a firm one, but one large advantage compared to the Caribbean is a long sailing season. Here the sailing season is from December till June. After that the yachts are on theire way to get the yacht ashore in a hurricane safe marina or on their way up to Grenada, Trinidad, Venezuela or the ABC islands. (All of them countries south of the 12e latitude)
As from May the conversations start with: where will you be in the hurricane season. When one meets yachtsmen who have experienced a hurricane, then they stay away as far as possible, still rather safely in Venezuela then once more a hurricane to experience. And rather locked up in marina in Trinidad then the permanent disorder which it gives if one looks every day Internet site of the National Hurricane Centre of the NOAA (www.nhc.noaa.gov)
Hurricanes are there to be every year with large certainty. Above the Sahara and above the Atlantic north of equator so called tropical waves arise as from July every 4 a 5 days. Large fields of clouds with low press, and some wind and rain. On our Atlantic crossing from the Cabo Verdes to Martinique in December 2007, regularly large fields of clouds passed from behind and disappeared WNW. By that time I did not realize that it was a standard pattern. Generally the tropical wave draws a bit to the northwest. At a certain size and strength of the field the NHC shows it on their site with an expectation what the development is possible. If the winds at high altitude are favorable then the tropical wave can become a tropical depression. Those are in it self not very serious. Mostly they contain firm wind and much rain. If the depression approaches the Lesser Antilles then attention is needed. Will it become already a hurricane, remains it what it is now or will it lessen. When I was still at LePhareBlue a squall passed with violent wind (40kn maximum) and heavy rain which lasted only 20 minutes and it was gone. Here, at Carriacou it had 50Kn maximum wind force. And in Bequai, 45Miles north is was 60Kn maximum. The squall became above Haiti the category 3 hurricane Gustav which raged along the American coast.
I stay in Carriacou during the hurricane season while here a good hurricane hole exists, it is a closed sheltered bay surrounded with mangroves. The bay is at the entrance 4m deep and the keel yachts stay there. Afterwards a bar with a depth of 1.4m follows with a large basin where mainly catamarans and high-speed motorboats stay. The Terryl Bay Yacht Haul out bring in the ships which are tied to their buoys on time in the mangroves at hurricane danger.
Two weeks ago we suffered a tropical wave which moved to the west. Between the ABC islands and the Dominican Republic it suddenly became hurricane Omar which gave a lot of rain and wind on Curacao and Bonaire. The yachtsmen there expected lying there quiet. Particular was however that Omar returned suddenly during short time to the south east, to us! In 1999, hurricane Lenny also moved eastward. It formed near Honduras and drew for the first time in the history in Eastern direction and went over St.Maarten up at the Atlantic Ocean. In Carriacou the waves breached in the bay. This was a new experience and nobody had expected this. People had been warned this time. Omar seemed pull away up to the North-East. Anyhow, a complete circus came on pace, a constant flow of yachts and other vessels withdrew into the mangroves. I thouht it not necessary, a storm 1000 km away, what can that be. Several people came along by dinghy and asked if I also should go into the mangroves. At a certain moment I started to doubt, the swell increased and I entered as one of the last too into the mangroves. Afterwards is was a good decision. The spot where I was anchored was okay but the violent movement of the boat should have made me very seasick after one night. And one does not leaves ones your ship unmanned in those circumstances. Scooby, owner of large powerboat, wanted to experience the swell however, thus spend the night in the quietest corner of the bay on its boat. Sometimes the boat rolled that much that he expected it to capsize. He found it an experience but should never do it again. The mangroves were a very niche place to reside. No wind, a nice sun and many mosquitoes and many people around. The first day I went ashore with my dinghy to buy some bread. Later the waves broke on two places in the bay and a dinghy was thrown over. One had to stay aboard. The photographs show what a strength samall waves have. After two days I was back at my trusted anchor spot.
Beginning November I sail to Grenada to meet my brother. We sail to Martinique in a month and will dive at many places. And that will be the main subject of the next report.
[userId] => 84820
[photoRevision] => 0
[reportId] => 2717690
[countryId] => 73
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 413
[author] => Eddy Dunlop
[cityName] => Saint George's
[travelId] => 84820
[travelTitle] => Zeilend van Amsterdam, Carieb, Panama and???
[travelTitleSlugified] => zeilend-van-amsterdam-carieb-panama-and
[dateDepart] => 2007-06-01
[dateReturn] => 0000-00-00
[showDate] => yes
[goalId] => 5
[goalName] => Een wereldreis
[countryName] => Granada
[countryIsoCode] => gd
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/granada,saint-george-s
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/084/820_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => 15-grenada-carriacou-english-text-too
)
[40] => stdClass Object
(
[username] => tanami
[datePublication] => 2007-03-01
[title] => Tobago - Grenada
[message] => De maand maart;
Eind februari varen we weg uit Charlotteville. We vertrekken tegen de avond zodat we in de ochtend aankomen op Grenada. Het vertrek ging niet helemaal vanzelf of eigenlijk gewoon niet. Zoals gewoonlijk is de ketting weer helemaal aangegroeid en ben ik weer zeker een uur bezig om deze schoon te krijgen. We hebben hier 50 meter ketting in het water liggen, omdat de ankerplek 15 meter diep is. Halverwege is de ketting in een keer schoon en zie ik iets aan de ketting hangen. Het blijkt een kapotte visboei te zijn, zo'n grote ronde stootbal. Deze vis boei hangt aan een lijn die menigmaal rondom de ketting is gedraaid. De lijn is voorzien van een soort oesterschelpen die veel weg hebben van messen. Het is inmiddels donker geworden en ik probeer de lijn van de ketting af te krijgen. De boei blijft maar rond draaien en ik verwacht ieder moment gesneden te worden door die schelpen. Ik probeer om de lijn door te snijden en dat lukt na een tijdje. Daarna gebeurt er eigenlijk niets, alles blijft helaas zitten zoals het zat en ik zie het eigenlijk niet zitten om hier nog verder mee door te gaan in het donker. We liggen zo waarschijnlijk al heel lang vast en dat zal dan vast nog wel een nacht extra lukken en we besluiten om te blijven liggen.
We praten nog wat na over wat er allemaal mis had kunnen gaan, maar hier verander je niets aan. Ik heb zelfs diverse keren het anker gecheckt, maar moet toegeven dat ik niet naar de bodem ben geweest, omdat 15 meter te diep voor mij is om naar toe te duiken.
De volgende dag halen we het anker weer op en zien dat de visboei is verdwenen. Deze heeft zich waarschijnlijk los gedraaid, omdat ik de lijn heb doorgesneden. Er zit nog een heleboel lijn om de ketting en die probeer ik eraf te krijgen. Het gaat veel gemakkelijker nu de visboei weg is. Het anker raakt uiteindelijk de grond niet meer en we varen langzaam door de baai met ons anker zo'n 5 meter lager aan de ketting. Uiteindelijk is de lijn zover los en kom ik bij een stuk beton uit; het anker van de visboei. Een laatste ruk aan het touw en het stuk beton met lijn verdwijnt in de diepte. We ankeren weer en wachten tot we 's avonds kunnen vertrekken.
Het is een emotioneel afscheid van Tobago. We hebben hier een goede tijd gehad en veel meegemaakt! We besluiten om wat eerder te vertrekken om een stuk langs de kust te kunnen varen en het definitieve afscheid nog wat uit te stellen. Om vier uur halen we het anker op en sukkelen langzaam Pirates Bay uit en varen langs de kust. Als we buiten komen, zetten we de genua en kan de motor uit. De kust van Tobago is erg mooi, heel veel groen, rotsen, kleine eilanden, heel veel vogels, vis en natuurlijk vissers.
Als het donker wordt zetten we koers naar Grenada. De overtocht is rustig tot twintig mijl voor Grenada, dan worden we weer verrast door een paar squalls. Met alleen de genua op, hebben we nog teveel zeil op en we rollen de genua met veel moeite in. Het is inmiddels ochtend en op 5 mijl van de kust krijgen we nog een squall, waardoor we moeten remmen. De squall ontneemt ons namelijk al het zicht en om zo onbekend terrein (Prickly bay) aan te lopen, vinden wij iets te spannend. Er liggen hier aardig wat rotsen voor de kust en het stroomt hier flink. Met de genua half ingerold, gaan we toch nog 6 knopen, maar de wind neemt na een minuut of 10 weer af, en de bui trekt over. We zien de rotsen nu goed liggen en lopen Prickly bay aan zonder problemen. In Prickly bay laten we het anker vallen tussen zestig andere boten. Dat is even wennen. We hebben niet zo'n beste plek uitgekozen, want we rollen alle kanten op, en we liggen ook nog eens flink in de wind. Het lijkt Pirates bay op Tobago wel, als het flink waait. We gaan de kant op en zoeken de douane op om in te klaren. Dat lukt slechts gedeeltelijk, we hebben namelijk geen geld van Grenada. Ach, een half uurtje lopen en je vindt een geld automaat, zegt de douanier doodleuk. En hij voegt er nog aan toe dat ze vandaag om 3 uur sluiten. Halverwege de drukke en snikhete weg komen we een chinees tegen en we besluiten eerst snel te lunchen, want ja dat moet gewoon; we hebben honger! Hier kunnen we betalen met de creditkaart, dus geen probleem. De chinees is erg goed, we eten alleen niet op ons gemak, omdat we moeten betalen bij de douane en officieel nog niet zijn ingeklaard. Nou zijn ze hier niet zo streng als op Tobago, dus het zal wel meevallen. Na het eten vinden we na een tijdje lopen de geldautomaat. We halen 400 East Caribbean dollar, geen idee hoeveel het is! We lopen dat takke-eind weer terug; wat een hitte en wat rijden die mensen hier hard... We zijn precies om 3 uur terug bij de douane, waar ze nog totaal geen aanstalten maken om te gaan sluiten en we betalen netjes, kopen brood en rum in de winkel ernaast en gaan gauw weer aan boord.
Grenada is even wennen. Oh ja, we zitten ook nog vlakbij het vliegveld, met af en toe een flinke Boeing, en andere herrieschoppers. Er zijn hier duidelijk (nog) geen geluid beperkingen zoals op Schiphol! We blijven een week liggen in Prickly bay. Overal op het eiland rijden busjes, die het openbaar vervoer vormen. Ze ronselen bijna mensen om de bus vol te krijgen, ze roepen, toeteren, of ze stoppen zelfs de bus als je doorloopt en niet instapt. Ze snappen er niets van als je zegt dat je loopt, wie gaat er nou lopen in die hitte!? We bezoeken de hoofdstad St. George met zo'n busje en om de een of andere reden laat hij ons teveel betalen. Blijkbaar zien we er uit als toeristen en we weten ook niet exact de prijs van de rit... St. George is een mooie Engelse stad geweest denk ik, alleen is er nog steeds veel orkaan schade, waardoor het een wat sombere/slordige indruk geeft. Veel beschadigde openbare gebouwen zijn nog steeds niet hersteld. Vooral de kerken; hiervan staat vaak alleen de toren nog overeind en is het schip compleet weggeblazen. Kerken herstellen heeft duidelijk niet de prioriteit, wat opvallend is, want godsdienst vind men juist zo belangrijk. We lunchen bij het restaurant "Creole shack", een buffet restaurant. Ik weet totaal niet wat ik moet kiezen, want ik weet niet wat het is. Ik kies maar wat. Het smaakt in ieder geval erg goed. Zo goed dat we hier zelfs later nog twee keer naartoe gaan. Uiteraard bezoeken we een supermarkt, alles is hier iets duurder dan op Tobago. Dit blijkt vooral te komen, omdat hier bijna alles wordt ingevoerd vanuit Engeland en de US. Lokale producten of produkten van andere Caribische eilanden zijn wel goedkoop; alleen moet je goed zoeken om die te vinden.
Sinds de Canarische eilanden zien we eindelijk weer een heuse watersportzaak. Volgens de catalogus verkopen ze hier heel wat. Dit blijkt in de praktijk toch anders te zijn: wat je nodig hebt is niet op voorraad of is zwaar over de datum zoals bij de verf. Oh ja, het is ook nog belastingvrij, maar dan zijn de meeste dingen nog hartstikke duur! Het is tijd om motor onderhoud uit te voeren. Olie verversen, nieuwe olie- en brandstof-filters, nieuwe impeller enz. De olie wordt nog een probleem denk ik, want de olie die ik aan boord heb, zou niet de juiste en te weinig zijn volgens de manual! We vinden olie in St George bij de Shell pomp die enigszins lijkt op de specificatie en deze keer kopen we voldoende. De olie van tegenwoordig is of te gewoon (specificatie te laag), of de specificatie is veel te goed/hoog; dus kiezen we voor te goed. We zijn er een paar dagen zoet mee, maar daarna loopt de motor weer prima. Ik zag er nogal tegenop, omdat het bij de vorige boot een heel karwei was. Ik kan er bij deze boot overal goed bij, wat het het werk een stuk eenvoudiger maakt. Het enige probleem waar ik tegenaan loop is de waterpomp. Deze lekt namelijk af en toe een paar druppels water en die vallen precies op de keerkoppeling. Deze is van aluminium, dus dat corrodeert gelijk. Ik vermoed dat dit te maken heeft met de impeller, omdat blijkt dat die droog staat. De impeller is ook een beetje beschadigd. Ik vervang hem en vet hem goed in. Hierna lekt de waterpomp een stuk minder, af en toe een druppeltje. Karin heeft nog een mooi klein emmertje met een handvat eraan en dat hang ik aan de waterpomp, zodat die paar druppeltjes mooi opgevangen worden. Ongelofelijk wat voor schade een paar druppeltjes zout water toebrengen!
Na een weekje Prickly bay varen we naar een baai bij Hog Island. We worden vroeg (6 uur) wakker en besluiten gelijk te vertrekken. Het is nog lekker rustig, dus een mooi moment om door een moeilijk kanaaltje tussen de rotsen door te varen. Als we buiten komen, valt het toch nog een beetje tegen: er is nu al veel wind en golven. Toch zetten we door, want het zou eenvoudig moeten zijn en er liggen zelfs boeien. Het voordeel van de golven is dat je goed ziet waar de ondieptes zitten, want hier breken de golven op. Met een snelheid van drie knopen varen we naar binnen. We zien de eerste boeien verschijnen, met daarachter de ondieptes. Als we er iets verder in zijn gevaren, wordt het snel ondieper. Een meter of tien voor ons worden de golven opeens hoger, wat duidt op een ondiepte. Ik gooi de motor vol in zijn achteruit, maar de diepte-meter blijft teruglopen. De rubberboot die achter de boot hangt, knalt vol met de buitenboordmotor tegen de zijkant. Eindelijk ligt de boot stil en zijn we weg gedraaid van de ondiepte. Ik zet de motor weer in zijn vooruit en we varen langzaam langs de ondiepte heen. De ondiepte ligt gewoon tussen de boeien! Op de kaart -die we voor dat gebied gebruiken- staat de ondiepte niet aangegeven. Als ik later op een andere kaart (Cmap) kijk, staat daar de ondiepte wel aangegeven! We komen er met een paar krassen op de zijkant vanaf, maar dit had heel anders kunnen aflopen... Later lees ik in een zeilkrantje dat de kaarten van het Caribische gebied niet altijd even nauwkeurig zijn, nou ja we zijn nu gewaarschuwd. We ankeren bij Hog Island in een hele rustige baai, zonder swell, wat een luxe!
Als we een paar uur voor anker liggen krijgen we bezoek van een Amerikaan, John van de Seawitch. Hij komt even langszij met zijn rubberboot en vertelt hoe het er hier allemaal aan toe gaat op deze ankerplaats. Vaak heb je van die mensen die een dergelijke taak op zich nemen. Samen met zijn vrouw Deb hebben ze daardoor als bijnaam de major's, ofwel burgemeesters! Ze liggen dan ook al bijna 5 jaar(!) op deze ankerplek. Het voordeel van zo iemand is dat je gelijk op de hoogte bent van alle noodzakelijke dingen en dat dus niet zelf hoeft uit te zoeken. Het nadeel is dat het ook wel z'n charme heeft om zelf overal achter te komen.
's Avonds is er een barbecue aan de kant, waar we allerlei mensen ontmoeten. We raken in gesprek met een Engels en een Amerikaans stel van onze leeftijd. Het Engelse stel had al heel wat gevaren en meegemaakt. Zij zijn hier voor de cricket wereldkampioenschappen en varen zo ver mogelijk het Engelse team achterna, kris kras door de hele Carieb. Een paar dagen later varen ze weer naar Trinidad, want daar zijn de volgende wedstrijden. Daar waren ze net geweest vanwege het carnaval, maar ja, je bent een fan of niet!?! Daarna gaan ze door naar het Panamakanaal, want ze moeten dit jaar nog naar de Stille oceaan. Het Amerikaanse stel was dit ook van plan, maar heeft iets minder haast. Zij kwamen uit New york en waren naar het zuiden gevaren via Bermuda. Dat was heftig tochtje, door al die depressies op de Atlantische oceaan. Dit hebben ze gedaan met opstappers, maar toen was het nog zwaar geweest. Bermuda was voor hen al behoorlijk 'off the beaten track' en authentiek, terwijl dat naar ons idee hartstikke westers is. Die gaan nog wat meemaken... Je hoort trouwens regelmatig dat mensen opstappers meenemen voor de lange overtochten. Vaak zijn het onbekende mensen, die je eigenlijk pas leert kennen als je al lang en breed op de oceaan zit! Ik hou hier niet zo van, maar je hoort toch best veel positieve verhalen! Hoewel van het Amerikaanse stel, zij zei dat ze nooit meer iemand mee wil hebben maar hij juist wel. Zo verschillend kan je er dus over denken. Later op de avond spreken we nog een ander stel; Silvie uit Belgie en Greg uit Australie. Zij wonen net zoals een heleboel andere mensen al jaren in de baai. Ze hebben elkaar hier ontmoet en leven samen met de hond Guisseppe op twee naast elkaar geankerde boten; de kleinste ervan is te koop. Greg werkt op de St-Davids boatyard als monteur en Silvie werkt zo'n 5 maanden per jaar in Amerika als reisleidster. Afgelopen tijd waren ze heel druk geweest om hun tweede (grotere en nieuwere) boot in orde te krijgen omdat de moeder van Silvie overkomt. Ze had haar neef zover gekregen om haar moeder te begeleiden tijdens de vliegreis. Ze had haar moeder jaren niet gezien, dus ze was erg opgetogen. John komt regelmatig langs voor een praatje. John heeft veel te vertellen over Grenada, orkanen, de ankerplaats, en over het werk dat ze allemaal doen. Vooral z'n verhalen over de orkanen die ze hebben meegemaakt, maken indruk. Grenada ligt officieel buiten het orkaan gebied. In 2004 en 2005 kwamen orkaan Ivan en Emily echter over Grenada, en ze hebben heel veel schade gebracht aan de boten. Heel veel afgebroken masten, boten gezonken, een catamaran uit het water geblazen en neergekomen op een andere boot. De boten in marina's waren allemaal tegen elkaar en/of op de kant gewaaid, omdat de steigers afbraken. Boten die op de kant stonden, waren allemaal omgewaaid enzovoort, enzovoort. Veel mensen zijn hun boten nog steeds aan het opknappen, nu bijna drie jaar later. Ook liggen er tientallen boten -soms alleen nog maar wrakken- op het strand, of op de rotsen, waarvan het verzekeringsgeld is uitgekeerd. De mensen laten hun boot daar gewoon liggen omdat ze het te duur vinden om hem te bergen! Toch blijven veel mensen hier liggen met hun boot tijdens het orkaan seizoen. Er wordt zelfs reclame gemaakt dat het hier veilig is, want als je onder de 13 graden noord zit, zit je buiten de orkaanzone voor de verzekering! Grenada valt daar geheel onder en ligt dus volgens onze verzekering in veilig gebied. Dit geldt echter niet voor alle verzekeringen. De meeste Amerikaanse verzekeringen zeggen 12 graden of zelfs 11 graden noord, wat volgens de praktijk het beste klopt.
John en Deb liggen al 4.5 jaar bij Hog Island en voor hen is dit hun woonplaats. Ze gaan hier naar de dokter, tandarts of ziekenhuis, net zoals thuis in Amerika. Eens per half jaar vliegen ze naar Amerika, of vaker als ze op hun kleinkind moeten/mogen passen... Als werk zijn ze pseudo patient voor de leerlingen van de medische universiteit, zodat die kunnen leren hoe ze de juiste informatie uit een patient kunnen loswurmen.. Hier zijn ze meestal twee dagen per week druk mee. Verder doen ze woensdag en vrijdag het weer voor de Grenada regio op kanaal 68, en regelen ze het verkeer op dit kanaal voor het emergency net. Als ze aan boord zijn luisteren ze altijd kanaal 16 uit, tja zo zijn ze er altijd bij betrokken als er iets gebeurt of als er iets moet gebeuren. Als de kustwacht van Grenada wordt opgeroepen, heb je grotere kans dat zij reageren en optreden dan de kustwacht! We blijven een maand liggen bij Hog island, vooral om te klussen. We liggen hier rustig, dus kunnen we hier goed werken. Er zijn hier aardig wat mensen die aan hun boot werken, dus het is geen probleem als wij dat ook doen.
We halen twee delen los van de banken in de kuip. Deze zijn namelijk aan het loskomen vanwege de roest die er onder zit. Het loshalen gaat inderdaad gemakkelijk. Daarna halen we de roest weg en maken we het oppervlak kaal met een hamer; wat een stuk moeilijker gaat. Het is geen leuk werk: het maakt veel herrie en de stukjes roest knallen alle kanten op. Ik krijg de oppervlakken mooi kaal en we zetten deze in de epoxy primer. Daarna plamuren met epoxy plamuur, en vervolgen twee lagen epoxy erover en een paar lagen verf. Tussen iedere laag zit 8 en 24 uur drogen, dus hier waren we wel even mee bezig. Daarna gaan de banken er weer terug op, alleen worden ze er niet meer opgelijmd! Het plan is om latten onder de bank te monteren waarop de bank leunt op het staal. De bank maken we vast met scharnieren, zodat we er altijd bij kunnen. Op de boot zit nog op een aantal plaatsen hout op staal, wat voor problemen zorgt (roest). Op de meeste plaatsen halen we het hout weg, hoe mooi het ook mag zijn. Daarna behandelen we dit met epoxy en kan het er weer jaren tegenaan. Op de plaatsen waar het hout blijft zitten, zetten we het hout in de epoxy met daarover heen een 2-componenten vernis. Dit karwei gaan we in Curacao aanpakken en deze hele "operatie" was eigenlijk een voorproefje...
Charlotteville, Tobago,
2 januari - 23 februari
Op het oud en nieuw feest raken we in gesprek met een Oostenrijks stel, Erich en Erika, hele aardige mensen. We praten over Cuba, over haar dochter die ook op reis is met een boot, en die ze ergens willen ontmoeten in Equador. We spreken af om wat bij ze te gaan eten en het wordt allemaal erg gezellig. Het blijkt dat ze ook van wandelen houden en we leggen een aantal routes uit die je hier op het eiland kunt lopen. Waarom lopen we niet samen een wandeling? Toevallig hadden we nog een wandeling op het oog die we graag wilden doen. Een wandeling vanaf het dorpje Speyside aan de oost kant van het eiland en dan terug naar Charlotteville. Een wandeling van 6 uur, met flink wat stijgen en dalen. Deze wandeling hadden we gezien in een boekje in de bibliotheek. Op zondag doen we de wandeling, waarvoor we eerst met de bus naar Speyside moeten en vandaar uit verder lopend naar de Speyside lookout, waar de wandeling begint. Op zondag kun je echter niet teveel verwachten van de bus. Officieel komt de bus om 07.30 uur, maar om 08.30 uur was de bus er nog niet. We besluiten een lift te vragen. Er rijdt iemand voorbij en hij stopt zelfs voor ons. We vragen of we mee kunnen, waarop hij zegt dat het 40 US dollar kost. Proberen kan altijd denkt hij vast; sommige toeristen trappen er nl. in. Uiteindelijk gaan we mee voor 40 TT, nog steeds teveel in vergelijking met de buskaartjes voor 16 TT, maar het is niet anders. Met veel moeite brengt hij ons naar het begin van de wandeling. Rare man, hij had er duidelijk geen zin (meer) in! We twijfelen waar we zijn uitgestapt of dit wel het beginpunt van de wandeling is, en we vragen het nog maar eens. Volgens die mensen kan je hier wandelen, maar ze kijken alsof we niet helemaal normaal bij ons verstand zijn, wie gaat er nou wandelen en dan nog helemaal naar Charlotteville, dan neem je toch de bus!?! We nemen het pad en klimmen langzaam langs bananen bomen en een voormalige cacao bomen plantage naar boven. De wandeling lijkt te kloppen volgens de beschrijving, na een paar kilometer lopen we echter helemaal vast. Erich en Erika laten zich hierdoor niet weerhouden en proberen een weg te vinden. Uiteindelijk klautert Erich tegen de berg op en vindt weer een pad. We volgen hem, waarbij ik nog in een stel prikkels pak, dat blijkt een hele boom te zijn met allemaal naalden van 5 cm lang. Gelukkig valt de schade mee en we lopen weer verder. Uiteindelijk komen we allemaal boven en volgen het nieuwe pad. Ook dit pad voldoet weer aan de beschrijving en dus lopen we door. Inmiddels lopen we door het regen woud, erg indrukwekkend, groen - groener - groenst, zeg maar. Uren lopen we volgens de beschrijving, maar dan gaat het toch weer mis. De begroeiing wordt steeds dichter en het pad steeds vager. Tevens beginnen we steeds steiler te dalen. Dit staat ook wel in de beschrijving, maar dit begint meer op naar beneden glijden i.p.v. lopen te lijken. We besluiten om terug te keren, omdat we voor het donker uit het bos willen zijn. Ergens onderweg passeerden we eerder een splitsing. Deze besluiten we nu te nemen en hiermee lopen we terug richting Speyside. In de verte zien we de baai van Speyside al liggen. Op een gegeven moment komen we weer in de bewoonde wereld. We ontmoeten Sookoo en Angela; een stel hele aardige indiase mensen, omdat we de volgels, vooral kolibries in hun tuin bewonderen. Ze wonen op een heuvel in Speyside met een geweldig uitzicht over de baai. Ze hebben een tuin met ontzettend veel fruit aan de bomen. We krijgen van alles mee: ster fruit, bananen, papaya's, golden apples en nog wat geneeskrachtige kruiden. Sookoo staat tussen de middag altijd in Charlotteville met een koelbox vegetarische roti, die hij verkoopt; erg lekker zijn ze. We dalen de heuvel af en zoeken de bushalte. Van al dat gewandel zijn we natuurlijk wel dorstig geworden en we zoeken eerst een bar op. Hier drinken we een pilsje en wachten we op de bus. De bus komt niet erg, na anderhalf uur geloven we er niet meer in en lopen we -inmiddels in het donker- over de weg terug naar Charlotteville. Moe maar voldaan komen we daar aan. Later horen we dat het maar goed is dat we zijn teruggedraaid toen het pad te steil naar beneden werd; wat verderop bleek nl. een afgrond te zijn ontstaan door een land verzakking. Hier heeft men al een keer mensen moeten redden met een helikopter!
Op 6 januari vernemen we via de email dat de vader van Karin is overleden. We zijn hier helemaal kapot van. We vliegen zo snel mogelijk terug naar Nederland om hem nog te zien, en voor de begrafenis. Erich en Erika willen gelukkig op de boot en de katten passen. Het is een mooie begrafenis en we nemen afscheid van hem. Karin blijft 4 weken in Nederland om samen met haar broers alles af te handelen. Ik ga na twee weken weer terug naar de boot, want Erich en Erika willen graag verder varen richting hun dochter.
In februari pakken we langzaam ons leven op de boot weer op. Charlotteville is hiervoor een goede plek. We snorkelen, wandelen, zien schildpadden en dolfijnen in de baai. Er komen steeds meer vlinders, planten en bomen raken in bloei, zien pas geboren lammetjes en geitjes, het voorjaar is duidelijk begonnen. We ontmoeten nog een stel Nederlanders waar we een fijne tijd mee doormaken, we hebben zelfs nog carnaval gevierd in Scarborough. Zij hebben Nederland verlaten en zijn al drie jaar onderweg met de Drifter. Ze hebben nog zes jaar te gaan tot aan hun pensioen en dan gaan ze misschien weer terug naar Nederland.
[userId] => 163214
[photoRevision] => 0
[reportId] => 2686740
[countryId] => 73
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 480
[author] => webmaster
[cityName] => Saint George's
[travelId] => 163214
[travelTitle] => Curacao naar ..
[travelTitleSlugified] => curacao-naar
[dateDepart] => 2008-11-01
[dateReturn] => 2009-11-01
[showDate] => yes
[goalId] => 5
[goalName] => Een wereldreis
[countryName] => Granada
[countryIsoCode] => gd
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/granada,saint-george-s
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/163/214_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => tobago-grenada
)
[41] => stdClass Object
(
[username] => boanerges
[datePublication] => 2008-09-03
[title] => 14 Carriacou-Grenada (English text too)
[message] => Nr 14 Carriacou-Grenada 24 aug 2008 (After the Dutch text one finds a English translation)
cat.boanerges@gmail.com
Op een zondagmorgen begin ik met deze tekst, met een kop espresso van echte Lavazza koffie en brood met Gruyere kaas uit Nederland, meegebracht door Marjan.
Op een dag kreeg ik een onverwachte lieve en open brief van Marjan, mijn ex-vriendin met wie ik deze reis hoopte te maken. We hadden een heftige maar ook liefdevolle relatie. En we reageerden verkeerd op elkaars zwakke punten. Al met al ging het niet meer. De brief gaf een opening om elkaar weer te ontmoeten in de Caraiben. 3 maanden later haal ik Marjan met de ferry op vanaf Grenada om naar Carriacou te gaan waar Boanerges ligt. Twee weken zal ze hier zijn. Het weerzien is verbazingwekkend vertrouwd. In het begin gaat het soms verkeerd omdat oude wonden worden aangeraakt. Marjan is in mijn ogen veranderd, aantrekkelijker geworden.
Enkele dagen na haar aankomst doen we mee met de jaarlijkse Carriacou Regatta rond het eiland. Een belangrijke lokale gebeurtenis die je niet mag missen als je hier als cruiser ligt. We hebben een prachtige dag en worden tweede in de Multihull klasse. De prijs: een fles rum in een trendy zeildoeken tas van Doyle Sailmakers. De tas is nu in Nederland.
De volgende dag liggen we voor anker bij Sandy Island en zien de traditionele Carriacou Schooners langskomen. Deze worden zeer fanatiek geraced door lokale zeilers. Ook Martin (van Antigua) zeilt mee met zijn net gerestaureerde schooner. De schepen werden gebouwd als vissersboten en handelsschepen. Er is een groep mensen die de nieuwbouw van deze schepen stimuleert zodat het oude vakmanschap niet verloren gaat. Er zijn de laatste jaren meerdere nieuwe boten gebouwd aan de oostkust van het eiland in Windward. Op traditionele wijze van hout en zonder bouwplan.
We snorkelen veel bij verlaten strandjes en zeilen naar Union Island. Voor Marjan een dierbare herinnering omdat ze daar twee keer vertrok vanaf het miniscule vliegveldje na een zeilreis met een charterboot.
We zeilen binnen het rif aan de Oostzijde van Carriacou en ankeren bij het plaatsje Windward waar de Carriacou sloops gebouwd worden. Er zijn geen andere jachten. Wellicht omdat deze prachtige plek niet genoemd wordt in de Pilot van Chris Doyle. We bezoeken Frank, ook van Antigua, die hier een Carriacou sloop door traditionele vaklui laat restaureren.
Enige dagen later vertrekken we naar Grenada. Ik zal daar Marjan op het vliegtuig zetten.
Als we aankomen lopen we op een rif omdat ik totaal niet oplet. Alle boten in de omgeving zagen het aankomen. Beschamend. Dieter, de Zwitsers eigenaar van de kleine marina LePhareBlue, trekt ons van het rif met zijn gele ANWB boot.
We worden uitgenodigd om maandag om 5 uur in de morgen mee te gaan naar het Carnaval in St.George. De hoofdattractie is een grote groep volledig met zwarte olie ingesmeerde mannen, de Jab-Jab’s, genoemd naar het klossen van hun werkschoenen. Ze stellen de emancipatie van de slaven voor en zijn de hoofdattraktie. Ze zijn onder de laag olie beschermd door een laag vaseline. De huid is nu volledig afgesloten en kan niet zweten.. dus ze mogen het niet te warm krijgen. Vandaar dat de optocht zo vroeg is. Er zijn in andere jaren wel eens doden gevallen door oververhitting. Het Carnaval is een belevenis. De mensen in de optocht zijn ingesmeerd met verf. We staan tussen die mensen.. Als je iemand aankijkt dan ontstaat een spel. De ander kijkt je vragend aan of hij je in mag smeren met verf. Vrienden smeren elkaar in. Je wilt niet afwijzend zijn maar ook niet te uitnodigend. De schade valt mee, ik eindig met wat verf op mijn armen gezicht en camera. Om 9 uur s’morgens zijn we weer terug. Het is zonder meer een prachtige belevenis geweest. De volgende dag zet ik Marjan af op het vliegveld. We hebben heerlijke dagen gehad en genieten van elkaar. En besluiten om elkaar vaker te ontmoeten om te kijken hoe we dichter bij elkaar kunnen komen zonder in oude fouten te vervallen. Haar volgende vlucht naar de Carieb is al geboekt voor Januari 2008.
Wat rest is een afscheidsgedicht van Marjan.
De ontmoeting
Een silhouet van de Caribische eilanden weerschijnt door de avondzon
Mooie golven worden gebroken door het rif
Witte schuimkoppen spelen met de zee
Eddy vaart zeer geconcentreerd door de blauwe groene zee
Het avontuur vindt plaats in hem
Zijn handschoenen beschermen zijn handen voor de gekleurde lijnen
Zijn Adidas bril helpt hem het rif te overzien
Zijn sprongen tijdens het zeilen over de boot zijn als blijde huppels
Op het eiland Carriacou hoor je regelmatig groetend Eddy’s naam
Hij haalt bij de lokale vrouwen in hun kramen zijn groeten en fruit
Vanaf de ankerplaats is het vijf minuten varen
Om prachtig te kunnen snorkelen en te genieten van alle kleurrijke vissen
Eddy zwemt achter me om me te beschermen bij het zien van een Stingray
Mijn zeilende held laat ook wel eens een steekje vallen
Het vaste land en zijn bootje geven hem teveel ruimte
Zodat een verkeerde stap en een plons Eddy een nat pak geven
Een Rastaman en een schipper trekken hem uit het water
Eddy aangeslagen door zo’n eerste ervaring
Een Hollandse vlag wappert aan boord van Boanergens
Van deze rond zeilende Europeaan
Als we met ze tweeën genieten van de omgeving
Blijkt het rif toch wel dicht bij de bodem van de boot te zijn
Een gele “anwb” boot komt ons verlossen
Ook andere zeilers schieten ons te hulp
Kontakt is op deze manier snel gemaakt
En een uitnodiging om mee te gaan naar het carnaval op Grenada
Om 4.00 uur op, om de mooie gekleurde dansende bevolking te aanschouwen
Aan al deze mooie en liefde volle ervaringen komt een eind
Afscheid nemen op het vliegveld was warm
Dank voor deze mooie dagen en de liefdevolle ontmoeting
Marjan
En ik blijf achter, wat verward. De afgelopen 7 maanden ben ik langzamerhand opgegaan in de ongebonden levenswijze die ik nu leid. Er was geen bezoek uit Nederland, ik heb geen andere verplichtingen dan die ik mezelf opleg. Mijn Nederlandse leven verdween langzamerhand naar de achterkant van mijn hoofd. En dat maakte het ook moeilijk om het weblog bij te houden. Iets dat met veel reizende weblog schrijvers gebeurd. Op een gegeven moment wordt het reizen je leven en voel je niet meer de behoefte om de achterblijvers alles te vertellen. De reis is niet langer een onderbreking van je gewone leven maar wordt het gewone leven.
En nu is daar weer iemand in Nederland waar je naar verlangd. En met haar het oude Nederlandse leven met al die vrienden. Hoe moet dat nu met mijn leven hier, het wordt anders. Ik kijk weer uit naar iets, naar Januari.
Zoals beloofd wat techniek, voor diegenen die zelf ook dromen van een grote zeiltocht.
Dinghy: Ik had in Nederlandeen PVC opblaasboot gekocht. Licht, groot en erg goed varend. Tot aan de Cabo Verden voldeed de dingy prima. Maar in de felle zon begon opeens het oppervlak dof en plakkerig te worden. Nu, 6 maanden later is te zien dat de oppervlaktelaag verdwenen is. Zit volledig in het zitvlak van mijn broek. Ik moet elke dag 150 slagen pompen om de boot 6 uur te kunnen gebruiken. Daarna is hij te slap geworden. Als je alleen maar ankert en dat heb ik sinds juli 2007 gedaan dan is een betrouwbare dinghy uiterst belangrijk. Dus ik schaf een nieuwe Ridged Inflatable aan, een dinghy met een stevige polyester bodem. De standaardboot hier. Hij is kleiner maar zwaarder dan de vorige boot. En met de 8Pk motor kan ik hem nog maar net aan boord trekken. Dus ik laat een paar RVS fittings maken om mijn kleine spiboom als kraan boven het achterdek te kunnen gebruiken mbv de grootzeilval. Ik leid een takel naar de electrische lier en voila, met een druk op de knop komt het bootje aan dek. Dat kan ik ook nog als ik 75 ben (hoop ik).
Ik gebruik hier de 8PK motor omdat je regelmatig 2 mijl over open water moet varen om bij de bushalte te komen of een winkel. Dan voldoet een 2PK niet. Als ik dicht bij de bewoonde wereld lig gebruik ik altijd de 2PK.
Boomfok:
Omdat ik nu een mooie buiskap gemonteerd heb op de mastbeam kan ik niet tegelijk de kotterfok meer zetten. Nu gebruik ik die niet vaak maar als ik hem gebruik is het aan de wind bij zwaar weer. En dan heb ik graag de beschutting van de buiskap. Met wat oud spinnakerbeslag maak ik een draaipunt op de voorbeam. Mijn spinnakerboompje heb ik laten verlengen met een stuk afgefreesde aluminium buis. En zo heb ik met nog wat handigheidjes een mooie zelfkerende boomfok. Ik ben benieuwd hoe hij werkt.
Windmolen:
In deze tijd van het jaar is de hemel regelmatig betrokken. Dan leveren zonnecellen nauwelijks iets. In de Caraiben is meestal wind. Dus ik schaf een KISS windmolen aan. Gebouwd in Trinidad, Keep It Simple en Stupid. De molen maakt gebruik van permanente magneten, heeft geen sleepkontakten en geavanceerde electronica. De motor is met de accu verbonden met een dikke draad. Er zijn geen sleepringen gebruikt. Er zit een touwtje van de staart naar de bevestigingspaal. Draai je twee rondjes in de wind met de boot dan blokkeerd de molen en staat hij uit de wind.
De onderdelen die slijten zijn twee gewone auto lagers, een afdichtingsring en een gewone automobiel gelijkrichter. ( allemaal te koop in elke auto onderdelenhandel)
De molen levert erg veel vermogen en de fabrikant beweert dat een laadregelaar niet nodig is bij 600AH accucapaciteit. Het is zonde omdat een laadregelaar 25% verlies geeft. Ik heb echter ook zonnecellen en dat maakt dat vaak om 14.00 uur de accus min of meer vol zijn. En dan jaagt de windmolen in een vlaag soms de spanning op tot 15.4 volt op de accupolen gedurende 10 seconden. Niemand kan me met zekerheid vertellen of de accu gaat gassen en of dit schadelijk is. De fabrikant van de windmolen reageert niet op mijn mail. Ik heb nu een Flexcharge 25A regelaar aangeschaft. Een regelaar die speciaal geschikt is voor apparaten met permanente magneten.(deze schijnen spikes van 200V te kunnen geven) Zoals mijn Aquair sleepgenerator(die dat probleem ook al gaf) en deze KISS windgenerator. De lader heeft een uitgang waar de overmaat aan stroom naartoe geleid wordt. Die stroom kun je gebruiken om een ijskast te laten lopen. Ik schaf voor 3 euro een electrisch kacheltje aan op de veiling voor een liefdadig doel tijdens de Carriacou zeilregatta vanwege het verwarmingselement dat er in zit.
BB motoren:
Ik heb twee viertakt 9.9PK Yamaha High Thrust motoren met 15PK carburateurs als voortstuwing van Boanerges. Die zijn hier volledig onbekend. Je ziet op zich nauwelijks 4-takten. Yamaha verkoopt voor 98% tweetakten. Een deskundige BB reparateur op Union Island verteld me dat de benzine zoveel water bevat dat de 4-takten er niet tegen kunnen. Dit verhaal wordt bevestigd door een diveshop die als enige op Grenada vier 115PK 4-takt Yamaha’s in gebruik heeft. Tot ze een groot filter met waterafscheider monteerden hadden ze constant problemen. Ik heb gelukkig uit voorzorg in Engeland een Delfi filter met waterafscheider gemonteerd. Tot nu toe zijn er geen problemen met de benzine.
Maar op een dag startte de BB motor niet. Ik meet de spanning op de startkabels. Soms 12.4V, soms 3.5V en soms 0V. Ik volg alle verbindingspunten tot de accubank. Steeds hetzelfde beeld. Raar dat het steeds wisselend is. Na verloop van tijd herken ik een patroon en kom ik erachter dat de batterij van de spanningsmeter leeg is. In het begin geeft hij netjes 12.4V en na een paar minuten is de batterij te zwak en wordt 3.5V aangegeven. Opeens herinner ik mij dat dit een paar jaar geleden ook eens gebeurd is. Na vervangen van de batterij is het 12.4V maar opeens toch nog 0V. Ik kom erachter dat de – pool op de accu wat los zit. Dat is opgelost, constant 12.4V. Maar de motor start nog niet. Met het werkplaatshandboek in de hand lukte het mij om de motor te starten door een bruin stekkertje tegen de + van de start solenoid te houden. Dat werkt weer. De fout moet zitten tussen de motor en de schakelkast. Ik laat dat probleem liggen tot Marjan weg is. Starten gaat voortaan handmatig. Ik ben in zoverre tevreden dat ik 3 problemen tegelijk uitgezocht en gelocaliseerd heb Een paar dagen later blijkt dezelfde motor niet meer te stoppen. Het enige wat lukt is de benzineslang losnemen en de carburateur helemaal leeg te laten draaien. Het werkplaatshandboek geeft aan dat een witte kabel met de massa op de motor verbonden moet worden. De motor stopt. Ik meet alle verbindingspunten van motor tot schakelkast door. Alles is okay. Ik wordt wat radeloos. Ik verbind met een lange draad de witte stekker in de schakelkast met de – op de motor en hij stopt. Het zit dus niet in de witte draad maar in de zwarte – leiding van de motor naar de schakelkast. Uiteindelijk blijkt dat een verbindingsstekker in de kabelbus naar de schakelkast als je hem wringt soms wel en soms geen contakt maakt. De – pen is inwendig in de stekker los. Ik leg een parallelle kabel van de motor naar de schakelkast. En alles werkt. Dit is in 15 min opgeschreven maar kostte 2 dagen om uit te zoek. Ondertussen weet ik waar alle kabels en schakelaars voor dienen en weet ik ook dat ik speciale reserve stekkers moet hebben. Er zitten erg veel stekkers aan een BB motor.
Volgende keer hoe ik het hurricane seizoen ervaar.
On a Sunday morning I start writing this text, with a espresso made of real Lavazza and a sandwich with Gruyère cheese brought from the Netherlands by Marjan.
One day I got unexpectedly a kind and open letter from Marjan, my ex-girlfriend with whom I had hoped to do this jouney. We had a wild but also loving relationship. And we did react poor on each others weak points. So we stopped out relationship. The letter made that we should meet each other in the Caraiben. 3 months later I pick up Marjan at the ferry in Grenada to go to the isle Carriacou to Boanerges. Two weeks she will be here. Meeting each other again was surprisingly familiar. In the beginning it was sometimes difficult because old wounds where touched. Marjan has changed to my opinion, is more attractive even. Some days after her arrival we participate in the annual Carriacou Regatta round the island. An important local event which you cannot missing if you stay here as a cruiser. We have a splendid day and become second in the Multihull class. The price: a bottle rum in a trendy oilcloths bag of Doyle Sailmakers. The bag is now in the Netherlands. Next day we are anchored near Sandy Island and watch the race with the traditional Carriacou Schooners. These are very fanatically geraced by local yachtsmen. Also Martin (of Antigua) participated with his just restored schooner. These ships were built as fisherman boats and traders. There is nowadays a group of people whom stimulate the building of new sloops to preserve the traditonal workmanship. Recently several new boats have been built at the East coast of the island in Windward. In a traditional manner of all wood and without construction plan. We snorkel much at remote beaches and sail eventually to Union Island. For Marjan a dear memory because she left there two times as from the miniscule airstrip after a sail travel with a charter boat. We sail within the reef on the East side of Carriacou and anchor at Windward where the Carriacou sloops still are being built. There are none other yachts. Maybe because this splendid anchorage is not mentioned in Pilot of Chris Doyle. We visit Frank, also from Antigua, which is restoring a sloop here with help of traditional boatbuilders. We leave after some days for Grenada. I will put Marjan on the plane to Europe there. When we arrive I run into a reef because I do not pay attention at all. All boats around us did see it happen. Shame on me. We are towed of the reef by the Swiss owner of the small marina LePhareBlue. We are invited for Monday 5 o’clock in the morning to go along to the carnival festival in St.George. The main attraction is a large group of man, entirely rubbed with black oil, called the Jab-Jab’s after the sound of their workingboots when they walk. They stand for the emancipation of the slaves main attraction. Under the oil their skin is protected with a layer of petroleum jelly. The skin is entirely sealed off now and cannot sweat. Hence the parade starts this early. In other years some people died by overheating. The carnival is an experience. People in the parade have been rubbed with paint. We stay between them. If I look at someone then arises a tension. The other one looks at you asking with his eyes if he can lubricate you in with painting. Friends rub each other. You do not want be rejecting but also not too inviting. Damage turns out better than expected, I finish with some painting on my face and camera. At 9 o'clock s'morgens we back at the boat. It has been a splendid experience. The next day I take Marjan to the airport.
We have had wonderfull days and enjoyed each other. And we decided to meet each other more often to see at how we can get closer to each other without getting into in old mistakes and pitfalls. Marjan has booked her next flight to the Carieb already for January 2008. This ends with a poem from Marjan. (not translatted)
And I stay behind, somewhat confused. The past 7 months I have gradually gone up in the free way of life which I have now. There was no visit from the Netherlands, I have no other obligations then which I impose on myself. My Dutch life disappeared gradually to the back of my head. And that made it also difficult to keep up with the web-writing. Something that happened with much travelling weblog writers. At a given moment traveling becomes your daily life and one no longer feels the need the people behind to tell everything. Travel is no longer a discontinuance of your ordinary life but becomes the everyday life. And now there someone is in the Netherlands where your are longing for. And with her the old Dutch living with all those friends. I look at from to something, to January.
The Technical part is not translated.
Next time: How about hurricane season.
[userId] => 84820
[photoRevision] => 0
[reportId] => 2644056
[countryId] => 73
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 1633
[author] => Eddy Dunlop
[cityName] => Saint George's
[travelId] => 84820
[travelTitle] => Zeilend van Amsterdam, Carieb, Panama and???
[travelTitleSlugified] => zeilend-van-amsterdam-carieb-panama-and
[dateDepart] => 2007-06-01
[dateReturn] => 0000-00-00
[showDate] => yes
[goalId] => 5
[goalName] => Een wereldreis
[countryName] => Granada
[countryIsoCode] => gd
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/granada,saint-george-s
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/084/820_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => 14-carriacou-grenada-english-text-too
)
[42] => stdClass Object
(
[username] => boanerges
[datePublication] => 2008-07-21
[title] => 13 Bequia - Carriacou (Grenada)(English text too)
[message] => Nr 13 Bequia – Carriacou (Grenada) 21 july 2008 (After the Dutch text one finds a English translation)
Het wordt weer tijd om verslag uit te brengen. Er komen weer terechte opmerkingen dat ik niets van me laat horen. Ik zit nu, juli, in Carriacou, het eiland ten Noorden van Grenada. Een plek waar ik het Caraibische ritme aanneem. Totale ontspanning, duiken, lezen en een beetje aan de boot klussen. In deze volgorde. Tijd om de sfeer van een van de laatste niet toeristische Caraibische eilanden te proeven. Een klus kun je altijd tomorrow uitvoeren, er is altijd weer een tomorrow. Ik kom eindelijk los van Holland. Maar niet voor lang.
6 mei, ik vertrek van Bequia (Grenadines) naar de Tobago Cays. Iedereen verteld me dat ik daar per se naar toe moet, het is er zo mooi. Het is maar 20NM varen. De Tobago Cays zijn 3 eilandjes die in een hoefijzervormig rif liggen. Normaal draag ik een glazen zonnebril die minder kans op krassen heeft. Voor het zeilen tussen riffen heb er een polaroid bril gekocht, met grijze glazen zodat blauw en groen zo weinig mogenlijk van kleur veranderen.. Deze bril geeft een wereld van verschil. Opeens zie je diepten en ondiepten. Gewone zonnebrillen zijn niet bruikbaar voor riffen, dan nog beter zonder. Het is een hele sport om met riffen te leren omgaan. Wel leuk, al die kleuren water. Donkergroen, donkerblauw en alle (pastel)tinten ertussen. De meeuwen zijn wisselend groen en blauw en wit van onderen, al naar gelang hoe de zon schijnt en waar ze vliegen.
Ik anker achter het rif, boegen naar het oosten, de eilanden achter me. De oceaan breekt op het rif en spoelt er overheen. Dat ligt onrustig maar met een catamaran toch nog veel beter dan met een monohull. Die rollen hier verschrikkelijk. Het is een prachtige omgeving, zoals je je eigenlijk voorstelt hoe het is in de Pacific moet zijn met zijn atollen. Jammer genoeg zijn er nog 50 boten meer, iedereen denkt hetzelfde. Voor het grootste deel zijn het daycharter boten. Die verdwijnen aan het einde van de middag. Vanwege de drukte ga ik de volgende dag al weer weg. Naar het eilandje Mahauyt. 3km2 en 350 inwoners en één betonnen weg. De baai waar ik invaar ziet er op de foto in de pilot verlaten en romantisch, uit. Maar nu ligt hij stampvol met charter catamarans. Deze keer liggen de boten zelfs achter anker 6 dik omdat er te weinig plaats is. Het lijkt wel Enkhuizen in het hoogseizoen. En dit is nog maar het naseizoen. Om 4 uur vertrekken alle boten opeens en dan is het rustig.
De volgende dag ga ik maar weer verder, zo’n drukte is aan mij niet besteed. De volgende stop is Union Island, het laatste eiland van de Grenadinen, hier moet ik uitklaren want daarna ga ik naar een nieuw land.
Alleen zeilen en ankeren vind ik steeds leuker. Het gaat met meer routine en ik heb niet veel spanning meer vooraf. Als ik aankom en het plaatsje wat ik gekozen heb bevalt me niet ga ik zo even verliggen, anker op, wat manouvreren en anker neer. Het is hier wel erg makkelijk varen, altijd de wind van eenzelfde sterkte en richting. En ik hoef niet s’nachts te varen. Ik kan mezelf nog geen echte solozeiler noemen.
Zoals de meeste eilandjes heeft Union Island een vliegveldje waar elke paar uur een Twin Otter vliegtuigje landt en na korte tijd weer opstijgt. Voor 65 euro kom je hier vanaf Grenada. En dat maakt dat erg veel dagtoeristen even een dagje komen zeilen. Vandaar al die daycharter catamarans. En daarnaast zijn er uiteraard resorts met toeristen.
Op Union Island is het een komen en gaan van boten. Veel boten zijn op weg naar het zuiden, weg van de baan van de tropische stormen en hurricanes. In deze tijd is er in het Caraibisch gebied een echte volksverhuizing gaande van boten op weg naar veiliger plekken. Dat beinvloed het toerisme enorm.
Ik maak hier nog een paar duiken. De duikinstructeur is Ellie, een Nederlandse die hier al 8 jaar met haar stalen ketch rondvaart.(Waarmee ze al de wereld is rond geweest) Ze leeft van charter schipperen en als freelance duikinstructeur. Je kunt haar en haar boot huren en er zelfs het Padi Open Water tot en met Divemaster certificaat halen. Dat lijkt me erg romantisch, rondtrekken langs strandjes en baaien in de Grenadinen en tegelijk leren duiken met je prive jacht. De kosten vallen erg mee,niet veel duurder dan dat je naar een normaal massa-toerisme resort gaat.(www.robinsonadventure.com) Later ontmoet ik haar weer in Carriacou.
Na een paar dagen vertrek ik naar Carriacou, het eiland ten noorden van Grenada. En ben van plan daar het stormseizoen door te brengen. Er zijn mij veel goede verhalen over verteld.
Op 11 mei kom ik aan bij Hillsborough, de hoofdstad en het enige stadje op Carriacou. Een stille baai waar de jachten alleen blijven liggen om in te klaren.
Als jacht moet je als je een land binnenkomt inklaren. Dat houdt in dat je met het uitklaringsdocument van het vorige land, je scheeps registratie document en paspoort naar de immigrationofficer en de douane moet. Daar nemen ze het uitklaringsdocument in, je moet een nieuw inklaringsformulier invullen, dat wordt gestempeld, je moet wat betalen en je mag een tijd in het land blijven. Ze zouden moeten kontroleren dat je rechstreeks van het ene land naar het andere gevaren bent in een redelijke tijd. Maar dat is bij mij tot nu toe niet gebeurd. Iedere keer wordt het uitklaringsdocument ongezien achter het kopie inklaringsdocument geniet en op een stapel gelegd.
Ik ga door naar Tyrell bay waar de jachten liggen. Hier heerst een totaal andere sfeer dan ik tot nu toe tegen gekomen ben. Er liggen vooral Live-Aboards. Mensen die op de boot wonen. Vaak geen huis meer hebben en al jaren in de Caraiben rondzwerven. Hun boten zijn meestal wat oudere, degelijke, masttop getuigde schepen met veel zonnecellen en een windgenerator. Als ze rond de 40Ft of meer zijn ketch of schoener getuigd. En maar enkele catamarans, veel Wharrams. Ik krijg vaak te horen dat zeilers graag een catamaran zouden willen hebben omdat die veel rustiger zeilen en voor anker liggen maar te duur zijn. Hier komen nauwelijks charterschepen. Die komen vanuit het Noorden niet verder dan de Grenadinen. Voor Carriacou moeten ze in en uitklaren en dat is teveel werk voor dit kleine eiland. En de oversteek naar Grenada, het volgende eiland is voor de gemiddelde chartercat te groot(25SM) en het is vanwege de windrichting en stroming op de terugweg te lastig. Dat maakt dat dit eiland voor een ander type zeilers is.
De sfeer in Tyrell bay is heel apart. De baai ligt in een uithoek van het eiland. Langs de kust ligt een soort woonwijk met een paar kleine supermarktjes, een laundery, een Pizzeria annex duikshop, en paar andere eetgelegenheden. En Arawak, de duikshop waar ik gebruik van ga maken. Maar daarover later meer.
Je ziet geen politie. Die paar agenten die op het eiland zijn blijven in Hillsborough. Men regelt hier zijn eigen zaakjes zelf.
Wat Tyrell bay een aparte plaats geeft voor jachten is dat er de Yacht Haulout van Jerry is, met Tim als manager. De travel lift kan schepen tot 6 meter breed uit het water halen. En er is Dominique, Fransman met gezin. Hij doet aluminium en RVS laswerk en is uiterst klantvriendelijk en inventief. Toen hij teveel huur moest gaan betalen voor zijn werkplaats op land heeft hij op Union eiland een oude trimaran gekocht en daar een loods op gebouwd is die als werkplaats dient. De schepen komen langszij voor reparaties en aanpassingen. En hoeven niet meer het water uit. En er zijn Uwe en Jutta met dochter Kadisha, een Duitse familie. Uwe repareert motoren,schroefas installaties en machinerien. Heeft de enige draaibank van het eiland. En Andy, Engelsman die al 30 jaar rondzwerft in dit gebied heeft hier 7 jaar geleden een zeilmakerij gestart. Hij woont op een 42Ft ketch. Andy repareert zeilen en maakt buiskappen en zonnetenten voor boten. Samen met Petra, een jonge Oost-Duitse die naaister is en Barbara. De laatste leeft samen met Dave op een Wharram cat naast mij. Dave doet polyester reparatiewerk. Mike installeert en repareert electronica. En zo zijn er nog meer werklieden. Iedereen werkt samen om je probleem op te lossen. En voor elk soort werk is er wel iemand die het kan. En de zaken worden verbazend snel opgepakt en afgewerkt. Hier worden dingen gerepareerd die in Nederland total loss worden verklaard. Vroeger zal het in Nederland ook zo geweest zijn. Kleine zelfvoorzienende gemeenschappen die niet afhankelijk waren van de grote stad. Klanten komen zelfs vanuit St.Vincent en Bequia hier naar toe om zaken te laten repareren. De aluminium ferries die de eilanden met elkaar verbinden komen hier langs voor onderhoud.
Dit zijn serieuze vaklieden die uit Europa vertrokken omdat ze daar niet konden aarden en hier een leven trachten op te bouwen zonder sociaal/financieel vangnet. Het is niet eenvoudig, je wordt hier niet rijk. maar er heerst een bepaalde gemoedelijkheid die het leven aantrekkelijk maakt.
Carriacou heeft het ongeveer formaat van Texel, droger, de baai ligt beschut door heuvels en heerlijk warm. 26 gr.
De bevolking leeft op zichzelf en is niet afhankelijk van jachten, cruiseschepen en touristen zoals Bequia. Wat visvangst en landbouw, bouw van houten zeilschepen en een beetje toerisme. Carriacou wordt vergeten door het hoofdeiland Grenada. Pas in 1985 kwam hier electriciteit. De sfeer is vriendelijk en iedereen is bezig met z’n eigen zaken. Je wordt niet lastig gevallen door opdringerige verkopers.
Als er geblazen wordt op de conch, zo’n grote schelp, dan moet je vlug naar de jetty van de veerboot. Er wordt dan vis verkocht door een lokale visser. Die vist nog met een kleine open boot.
Verse groenten koop ik bij Denise. Zij heeft een klein groentestalletje langs de weg. Je kunt er alleen aardappelen, bataten, babanen, tomaten, uien , knoflook en limes krijgen. En dan soms kool, komkommer of wortelen. En dat is het zo’n beetje in Tyrell bay. Rekenen vormt vaak een probleen bij straatverkopers. That is 4 EC voor de carots+ 6EC potatoes + 3 EC limes. “Give me 21 Dollar please” Ik zeg “dat is wat veel”. Een vriendelijke verwilderde blik en een gepuzzeld hoofdrekenen, paniek. Ik zeg, dat is dan 13 EC. Een blijde glimlach dat ik het uitreken voor haar. Er wordt op deze eilanden alleen in hele ponden verkocht omdat het anders te moeilijk wordt. En de zaken worden afgewogen op gewone plastic huishoud weegschaaltjes, er wordt altijd wat meer gegeven om vooral niet te weinig af te leveren.
Fruit en groente hebben hier nog een stevige stuctuur met veel smaak. De tomaten zijn veel lekkerder en steviger dan de vleestomaten in Nederland. Er wordt verontschuldigend gezegd dat het lokale kwaliteit is. Ziet er wat minder uit maar smaakt uitstekend. En is biologisch, hier worden geen onkruidbestrijdings middelen gebruikt.
Zoals op zoveel plekken in de Caraiben klinkt er vaak steelband muziek vanaf de kant. Hier is het meestal woensdags en vrijdagavond bij de Lumba Queen, een rumshack-restaurant. De Zeevonk met Henk en Joke Vonk ligt opeens in de baai. Het is heel wat jaren geleden dat ik hun ontmoet heb, in de tijd dat Pandiono, mijn vroegere prachtige 40Ft trimaren, te water gelaten werd. Zij charteren al jaren in de Caraiben. Als je met hun mee vaart gebeurd dat in een heel persoonlijke sfeer. (www.Zeevonk.nl) En zo zijn ze weer weg om gasten op te pikken. En komen weer langs, nu met gasten. En ik lig nog rustig op dezelfde plek, rust, Zwitserleven gevoel.
Simon komt langs in een klein bootje en verkoopt een zeer goede Chileense wijn voor 17EC(=4.25 eur) per fles. De wijn komt uit Venezuela waar alles onwaarschijnlijk goedkoop is. Het is de moeite waard om spullen op onofficiele manier het land in te krijgen.
Er is hier, zoals in veel van de omringende landen, geen inkomsten belasting. De overheid krijgt zijn inkomsten voornamelijk uit importbelasting en er wordt belasting geheven over de omzet bij de reguliere bedrijfjes. Maar er is nauwelijks een administratief systeem en er is beperkte controle. Dus wordt afgedragen wat wel redelijk lijkt voor beide partijen.
Onlangs is getracht een BTW stelsel in te voeren. Bij voorlichtings bijeenkomsten werd al snel duidelijk dat de ondernemers absoluut niet begrepen waar het over ging. En diegenen die ervaring met de BTW hadden stelden vragen waar de ambtenaren geen antwoord op hadden. Dus is het project weer een tijdje van de tafel. Toch zal het er wel eens van komen. Een aantal landen van de CARICOM hebben het al. De CARICOM is het samenwerkingsverband van de Engelssprekende eilanden. Ze hebben al de EC dollar (East Carabian Dollar 4 EC=1 euro) gezamenlijk. Deze is vast gekoppeld aan de USD en dat maakt het voor Europeanen aantrekkelijk in dit gebied. En ze trachten meer gezamenlijk te regelen. Een EU in de dop. Maar het is lastig als je landen met 50.000-200.000 inwoners hebt. Dan is er niet veel geld voor ambtenaren om alles uit te onderhandelen en te regelen. En er is de onvermijdelijke vriendjespolitiek en lokale belangen van kleine gemeenschappen. Deze eilanden hebben het niet makkelijk.
Op 8 juli zijn de verkiezingen. Het gaat tussen twee partijen, de NNP (New National Party, groen, regerend) en de NDC (New Democratic Congres, geel). Heel veel mensen lopen met groene of gele T-schirts en dagenlijks rijden de autos met omroepinstallaties rond en melden dat de andere partij doet aan intimidation, manipulation, bribery, corruption, mismanagment. Het gaat er fel aan toe maar ik heb nog geen antwoord kunnen krijgen op wat nu het verscil is tussen de partijen. De NNP zegt “Let the progress continue” en de NDC vindt dat er een einde moet komen aan corruption and mismanagement. We zullen wel zien.
Volgende keer over het stormseizoen en techniek.
Carriacou, July 2008
It is time to let know how I am doing. At the moment I am anchored in Tyrell Bay at Carriacou, the island at north of Grenada. A spot where I adopt the Caribbean rhythm. Totally relaxed, diving, reading and a bit working on Boanerges, in this order. And taking time to experience the atmosphere of a Caribbean island without tourists. One can always do the planned job tomorrow. Here there is always another tomorrow. I think I get disconnected from Holland. But not for long I expect.
6 May, I leave Bequia (Grenadines) for the Tobago Cays. Me is told that I must do this, it should be beautiful. It is only 20NM away. The Tobago Cays are 3 small islands which are situated within a horse shoe reef. I normally use glass sunglasses but for sailing between reefs I bought Polaroid sunglasses. They make a big difference. Suddenly one sees depths and shallows. Ordinary sunglasses are not useful for reefs, then still better without. It is nice to learn to sail between reefs. Very nice, all those colors of water. Dark green, dark blue and all (pastel) dyes in between. The seagulls are changing color from greenish to bluish white from under, depending on how the sun shines and where they fly. I anchor behind the reef, bows to the east, the islands behind me. The ocean breaks on the reef and flushes over it. It is quite restless but with a catamaran nevertheless much better then with a mono hull. Those rock and roll terrible. It is splendid surrounding, such as one imagines how it is in the Pacific with its atolls. Unfortunately there are still 50 more skippers thinking the same. The bulk are day charter boats. Those leave at the end of the afternoon. Because of the upheaval I leave the next day already. To the small island Mahauyt. 3km2 and 350 inhabitants and one concrete road. The bay where I anchor looks romantic and empty on the picture in the Pilot. But now it is packed with charter catamarans. They even lie 6 boats wide at anchor because there is not enough place. It looks like Enkhuizen in the high season. And this is still but the late season. At 4 o'clock suddenly all boats leave and it is quiet now. The next stopover is Union Island, the last island of the Grenadines, here I must do a Clearance at the immigration office because afterwards I leave for a new country. I start to like sailing solo and going at anchor alone. I do it with routine and do not have much tension any more in advance. Sailing is easy here, the wind always out of direction and of the same strength. And I do not have to sail at night. I can call myself not yet a true solo sailor. As most of the small islands Union Island has a little airstrip where each couple of hours a Twin Otter aircraft lands and after a short time takes off. A flight from Grenada costs 65USD. And that makes that a lot of day tourists arrive for a days sail. And moreover there a couple resorts with tourists. Hence all those day charter catamarans. At Union Island it is busy with incoming and outgoing boats. Many go to the south to avoid the tropical storms and hurricanes. It is a real transmigration of boats to more safe spots in the Caribbean area. This has a great effect on tourism.
I make a couple of dives. The dive instructor is Ellie, Dutch. She is here already 8 years with her steel ketch. (With which she already has been around the world) She earns her money by doing yacht charters and as a freelance dive instructor. You can rent her and her boat and even do the Padi Open Water course up to the Dive master certificate on board. That seems to me very romantic, traveling along all those little beaches and bays in the Grenadines and at the same time learning to dive on your private yacht. The costs turn out to be not much more expensive than in a normal mass-tourism resort. (www.robinsonadventure.com) At Carriacou I meet her again. After a couple of days I leave for the island Carriacou. I plan to stay there for the storm season. Me is told there is good protection against hurricanes. On 11 May I arrive at Hillsborough, the capital and the only town on Carriacou. A quiet clear bay where yachts only stay a short time to do a Clearance to enter the country. That implies that one must go with the clearing document of the previous country, ones ownership documents and passport to the immigration officer and customs authorities. There they keep the clearing document, one fills in a new immigration clearance form that is stamped and signed, one pays and you are allowed to remain a certain time in the country. They ought to check that you sailed in a reasonable time from the previous country to the next. But that has not yet happened to me so far. Every time the clearing document was put unseen behind the copy of the new clearance document and disappeared on the stack. I move on to Tyrell bay where the yachts stay at anchor. This is a totally different environment from what I have experienced so far. Here one finds mostly Live-Aboard s. People who live on the boat, not just for a year. Frequently with no house anymore and already roaming around for years in the Caribbean. These boats are generally some what older, solid, mast top rigged ships with many solar panels and a wind generator. If they are 40Ft or more then they are very often ketch or schooner rigged. And only a few catamarans, mainly Wharrams. Many times other yachtsmen tell me they should like to have a catamaran because they sail more quiet and are more comfortable at anchor then mono hulls But are too expensive. Here hardly any charter boat arrives. They do not sail from the Grenadines to Carriacou while they must clear through immigration and that is too much work for this small island without touristic infra structure. And to sail to Grenada, the next island is for the average charter catamaran too much (25SM) and the way back from Grenada is too cumbersome because of the wind direction and current on the way back. That makes this island the domain for a another type of yachtsmen.
Tyrell Bay lies very remote. Along the shore there is a small residential area with a couple of small supermarkets, a laundry, a pizza restaurant annex dive shop, and and a couple of other restaurants. And Arawak, the dive hops where I am almost daily. But about that later more. On does not see any police. That couple of agents who are on the island remain in Hillsborough. Here one solves their own little matters themselves.
What Tyrell gives a separate place for yachts is the Yacht Haul Out of Jerry, with Tim as a manager. The travel lift can lift up boats to 6 meters wide from the water. And there is Dominique, French man with family. He does aluminum and RVS welding and is extremely customer-orientated and inventive. When he had to pay to much rent for his workshop ashore he bought an old trimaran and built a workshop on top of it. The ships now come along for repairs and alterations and do not need to be taken out of the water, a cost saver. And there are Uwe and Jutta with daughter Kadisha. Uwe repairs engines, propulsion systems and all kind of other mechanics. And Andy, English man, who roams around already 30 years in this area. He started 7 years ago a sail repair and canvas making shop. He lives on 42Ft ketch. Andy repair sails and make awnings and dodgers for boats. With Petra, young East-German sewster is and Barbara, who lives together with Dave on Wharram cat besides me. Dave does polyester repair work. Mike installs and repairs electronics. And there are still more workers like this. Everyone cooperates to solve your problem. And the job is finished astonishing quick. Here things which are declared total loss in the Netherlands are repaired. In former days it will have been in the Netherlands this way too. Small self supporting communities which were not dependent on the large city. Customers even come from Saint Vincent and Bequia here for repairs. These are serious professional folks who have left Europe because they could not stand the way of living there anymore and try to build a life without socially/financial security. It is not a easy living and one does not become rich. But living here is more relaxed.
Carriacou has the size of Texel, drier, the bay is protected by hills and deliciously warm. 26 gr. The population lives on itself and is not depending on yachts and cruising ships like Bequia. Main source of income is fishery and agriculture, construction of wooden sailing ships and a little bit of tourism. People get along with each other pleasantly and everyone is busy with his own matter. You do not become harassed by insistent salesmen.
When the conch is blown, this big shell, one has to rush to the jetty of the ferry boat. Fish is then sold by a local fisherman. They fish with small open boats.
I buy fresh vegetables at Denise. She has a small vegetable booth along the way. Most of the time there are potatoes, sweet potatoes, bananas, tomatoes, onions, garlic and limes. And sometimes cabbage, cucumber or carrots And that’s all for Tyrell Bay. Calculating frequently is a problem for street salesmen. “That is 4 EC for the carrots + 6EC potatoes + 3 EC limes. Give me 21 dollars please” says Denise. I answer “that is a bit much” A friendly smile and a puzzled eyes, panic. I say “that is 13 EC I think”. I get a cheerful smile from Denise while I calculate it for her.
For me life is uncomplicated here.
Next time about the hurricane season and technique
And other business which take my attention.
[userId] => 84820
[photoRevision] => 0
[reportId] => 2582422
[countryId] => 73
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 580
[author] => Eddy Dunlop
[cityName] => Saint George's
[travelId] => 84820
[travelTitle] => Zeilend van Amsterdam, Carieb, Panama and???
[travelTitleSlugified] => zeilend-van-amsterdam-carieb-panama-and
[dateDepart] => 2007-06-01
[dateReturn] => 0000-00-00
[showDate] => yes
[goalId] => 5
[goalName] => Een wereldreis
[countryName] => Granada
[countryIsoCode] => gd
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/granada,saint-george-s
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/084/820_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => 13-bequia-carriacou-grenada-english-text-too
)
[43] => stdClass Object
(
[username] => fopenmaura
[datePublication] => 2008-02-29
[title] => 28-02-2008 Saint George, Grenada
[message] => Vandaag heeft het schip ons naar Grenada gebracht. Het spannendste wat we konden vinden en omdat het weer eens iets anders was hebben we hier een kruidentoer geboekt, maar daardoor moesten we alweer vroeg uit de veren. Het was behoorlijk bewolkt en het zag er regenachtig uit. Uiteraard reden we weer in een minibusje over veel te smalle en vooral steile weggetjes over het eiland. Een dame voor ons had ietsje (understatement) last van hoogtevrees, hetgeen hier niet zo goed van pas kwam. Het is een middelgroot eiland met 90.000 inwoners en tropisch regenwoud. Het eiland is ontstaan door vulkaanuitbarstingen.
De eerste stop was bij een heel klein shopje waar we één en ander over verschillende kruiden uitgelegd kregen en we natuurlijk kruiden konden kopen, dus hebben we maar een bescheiden setje kruiden voor onze uitzet meegenomen.
Vervolgens de berg op naar de mond van de krater waaruit Grenada is ontstaan met onderweg mooi uitzicht over de bergen en dorpjes. Eenmaal boven op de berg aangekomen was het inmiddels gaan regenen, maar dat mocht de pret niet drukken. Verder nog een oud fort bezocht.
Bij de boot teruggekomen zijn we nog op eigen houtje het stadje ingegaan. Na 3 straten vonden we het alweer mooi en hebben lekker het zwembad op de boot opgezocht.
´s Avonds hebben we van het buffet gegeten. Het eten was in stijl met het bezochte eiland: spicy!. Daarna hebben we een illusionist aan het werk gezien, die tot onze grote frustratie zijn trucjes goed geheim wist te houden. Tot slot nog de film Deja Vu op tv gezien en zo zijn we weer heerlijk vermoeid in slaap gevallen.
[userId] => 135491
[photoRevision] => 0
[reportId] => 2386956
[countryId] => 73
[pictureCount] => 1
[visitorCount] => 246
[author] => Fop & Maura
[cityName] => Saint George's
[travelId] => 135491
[travelTitle] => Mijn eerste reis
[travelTitleSlugified] => mijn-eerste-reis
[dateDepart] => 2008-02-14
[dateReturn] => 2008-03-01
[showDate] => yes
[goalId] => 99
[goalName] => Iets anders...
[countryName] => Granada
[countryIsoCode] => gd
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/108/326/841_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/135/491_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => 28-02-2008-saint-george-grenada
)
[44] => stdClass Object
(
[username] => rayman
[datePublication] => 2008-02-18
[title] => 8 Weken zijn voorbij
[message] => ja wat gaat de tijd nou snel toog....
eeeeh wacht toch eens even..lizet en Sanne was het niet gister, toen ik bijna jullie poort kapot reed haha...ik kan het zo weer voor me zien lol...
maar goed terug naar het heden...wat wat wacht nou waarom heb jullie zo een haast om te lezen..mmm jullie zijn nieuwsgierig hoor..man heb gedud noh.....
ja waar was ik ...ai...8 weken zijn voorbij.
de twee eerste weken waren fantastisch, Nigel en ikke zijn via boot naar de rest van Grenada afgereisd!
nou ik vroeg me eerst wel eens effe af...''De rest van Grenada...hallo volgensmij is dit Grenada toch of niet...Neen lieverd'' zegt Nigel" er is nog veel meer.
Nou de dag van vertrek moeten wij heel vroegjes op...en ja..net als altijd ben ik "para".(onrustig, senuwachtig)
vragen zoals: heb ik alles...mijn tandenborstel, mijn baddoek etc etc hehe... nou ik ben gepakt en gezakt of wij krijgen een telefoontje..nou ik ben nog steeds bezig met inpakken...of Nigel komt naast me staan met een lachprint op.
ik denk in me zelf, goss ik hou niet van de manier waarop hij lacht, ik ruik ,proef, zie negative nieuws... of hij zegt tegen me...lieverd onze vertrek datum is verschoven.
nou....ik moest effe 5 min in de zelfde houding stillstaan en me brei werkte voor een paar seconden niet. (goss wat was ik verschrikkelijk wrevelig geworden)
6 min na het negatief nieuws...zet ik een nape smile op "erg breed" en vraag te gelijk met woorden vloeien tussen me mijn tanden...maar hoe is onze datum verschoven dan......met uitleg en de nodige snoessigheid..was het begrepen.
nou twee dagen hierna...was de reis een feit.
wij hebben de Grenadines afgereisd.
wij deden een overnachting in carriacou, een side seeing over het gehele eiland en hadden een overzicht naar petit Martinique. (prachtig)
Carricou en Petit Martinique behoren ook tot Grenada.
ja....wis je dat?...ikke niet hoor.
terug in mainland Grenada.
ik begin te klagen over lopen...neen ik heb geen probleem met lopen maar, heb je wel eens een berg geklommen, waarbij het eind niet in zicht is...?
wel ehmm ehmmm geloof me...je zou ook klagen...geen enkel stuk land op dit eiland is plat. Allles is Gebergte!!!
dus naar de stad gaan te voet ...mi gaddoooo!!!
ik klaag als een opa...Nigel wacht no...ik ben moe man...dan zijn we nou net van huis vertrokken...overal hebben ze een trap.
een trap om naar de supermarket te wezen, omdat die op een berg staat...nou had hij toch een beter plaats gezocht om zijn winkeltje te plaatsen...maar dan reist de vraag...waar??? want het is overal het zelfde haha mi gadooo man...ooo dit eiland is afteraden voor mensen die niet fit zijn hoor...ze komen gewoon geen stap verder zonder hulp hahaha...ja net als rayman in het begin.lol ( ik kan het nu hoor, loop nu sneller dan Nigel als wij de stad ingaan)
ja ik heb harde sterke benen nu hoor sexie hehehe... wil je zien ...stop to much information...back to the basic.
ai waar was ik...
o ja gebergte....nou je begrijpt als het lopen zo moeilijk gaat, wat is het voor een personen auto dan???...wel die ervaring..ehmm
laat mij zo beginnen...ik werd opgehaald...van de luchthaven naar huis. alles gaat smooth en ikke ben erg moe van de vlucht.
wij gaan een zogenaamde highway op en komen een aroundabout tegen...en vanaf toen ging het fout...ik dacht tot het punt van aankomst...dat wij nooit de routonde af waren...bochten bocthen bochten..heuvel af heuvel op....have you ever been carsick?...hehehe
ai.... maar goed maties...ik ga
spreek jullie gauw weer aboengz
Ray ray
[userId] => 126379
[photoRevision] => 0
[reportId] => 2369459
[countryId] => 73
[pictureCount] => 5
[visitorCount] => 166
[author] => Rayman
[cityName] => Saint George's
[travelId] => 126379
[travelTitle] => Mijn eerste reis
[travelTitleSlugified] => mijn-eerste-reis
[dateDepart] => 2007-12-22
[dateReturn] => 0000-00-00
[showDate] => yes
[goalId] => 99
[goalName] => Iets anders...
[countryName] => Granada
[countryIsoCode] => gd
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/108/239/720_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/126/379_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => 8-weken-zijn-voorbij
)
)
)
[_currentItemCount:protected] => 15
[_currentItems:protected] => ArrayIterator Object
(
[storage:ArrayIterator:private] => Array
(
[30] => stdClass Object
(
[username] => boanerges
[datePublication] => 2009-11-12
[title] => 21 Carriacou-Azoren (English text too)
[message] => Nr 21 Carriacou-Azoren Augustus - 2009 (After the Dutch text one finds an short English translation)
Begin augustus heb ik het vorige reisverslag geplaatst. In het begin schreef ik elke maand een verslag, alles was nieuw, nu ervaar ik veel als een herhaling.. Het wordt steeds moeilijker om voor mijn achterban interressant te blijven. Iedere keer weer duiken en duikfotos en fotos van zeilende boten. Maar ook voor mij onbekenden lezen dit blog en die weten niets van wat ik zoal beleef. Ik kan niet iedere keer schrijven alsof alles nieuw is wat ik beleef. Lastig om daar een evenwicht in te vinden. Dit verslag begint in Carriacou bij Grenada in de Carieb. Augustus begon zoals het leven hier hoort te zijn, rustig. Een Baby Boomer die van het goede leven geniet en de discussie over de verhoging van de leeftijdsgrens van de AOW met interesse volgt op VK.nl. Zolang werkenden boven de 55 jaar nauwelijks kansen hebben om bij veranderingen een baan vast te houden en ook nauwelijks kansen hebben als sollicitant lijkt het me vooral symbool politiek. Maar goed, ik zit ver weg.
Als eerste ga ik weer duiken. Ik heb een externe flitser en een zg. Wet Fisheye Lens gekocht voor mijn onderwater camera. Via internet bij een bedrijf in de US. Uiteindelijk bleek het bedrijf vanuit Taiwan te werken. Het was de eerste weken druk onderwater. Leren de camera en lenzen te gebruiken. S’avonds fotos bewerken. Het maakt een heel verschil, ik kan nu opeens veel meer op de foto krijgen zonder dat het wazig wordt door de deeltjes die in het water zweven. Ik ga gewoon dichter bij het onderwerp fotografenen met een grotere hoek zodat er evenveel op de foto komt. Ik ben er heel blij mee. Het is wel een extra zorg dat al die spullen ook kunnen lekken onder water. Als er nu water binnendringt heb ik meer schade dan met mijn eerste simpele kamera. Jullie zien het resultaat op de website. En het kan beter. Ik ga straks oefenen met Hans, mijn broer, in Bonaire en Aruba.
Daarnaast is er altijd onderhoud. Een rolreef installatie die gerepareerd moest worden en nog zo wat.
Het hurricane seizoen begon, met bewolkte luchten, regen en een drukkende warmte. Op een dag deed zich de mogenlijkheid voor om te gaan lunchen bij Lea. Lea ligt met haar prachtige klassieke 49ft door Freres ontworpen Synergy in de Azoren. Dat betekend: organiseren dat iemand zorgt voor Boanerges als er een hurricane komt. Boanerges moet dan veilig in de mangroven gebracht worden. En het schip moet daar al helemaal op voorbereid zijn. Alle voorzeilen eraf, het grootzeil strak op de giek gebonden. 3 ankers met lijnen klaar in de kuip. Alle luiken stormvast dicht, niets meer aan dek. Het schip aan een mooring zodat TBYH het schip snel kan verplaatsen zonder gedoe met ankers ophalen.
De Terryl Bay Yacht Haulout is de iemand die overal voor gaat zorgen. Zeilers die niet met Carriacou bekend zijn vinden het maar raar dat je je schip alleen laat in het hurricane seizoen. Er zijn hier stevige hurricanes geweest die erg veel schade aan de eilanden toebrachten. Maar niet aan de boten in de mangroven. Dus ik besluit te gaan. Boek een reis van Carriacou naar Horta op Faial. Het wordt 5 keer opstijgen en 5 keer landen in 38 uur met 3 verschillende maatschappijen.. Maar het lukt en het is leuk elkaar weer te zien. Lea is een opmerkelijke vrouw. 20 jaar geleden uit Nederland vertrokken met haar boot en daarna blijven zeilen en leven in de Carieb. Heeft twee keer een boot verloren tijdens een hurricane en is iedere keer weer opnieuw begonnen. Iemand die zelf bepaald hoe ze zal leven. Ze chartered nu om Synergy te kunnen onderhouden. En die boot vraagt veel onderhoud om haar in een goede conditie te houden. Daar kan ik wat van leren, ik ben nogal indolent en doe niet meer dan nodig is. En dat vind ik al veel.
De Azoren zijn nog steeds een prachtig stukje Europa, echt Portugal maar erg rustig en niet commercieel. Met aardige mensen en een heerlijk klimaat. Niet te warm en niet te koud en elke dag zon.
Lea is begin mei vertrokken uit St.Maarten en is er dus al een tijdje. We toeren het eiland rond en bezoeken de Capelinhos waar in 1958 een vulkaanuitbarsting is geweest. En er een nieuwe krater ontstond. Die is ondertussen al weer grotendeels de diepte van de zee ingeschoven. Als je de zeekaarten ziet dan realiseer je je dat je op een eiland op de Azoren op de top van een berg leeft. En dat zo’n krater boven aan de rand van een stijle helling ontstaat. Heel wat anders dan Schiermonnikoog met een zee van 25 meter diepte er om heen.
We helpen een vriendin van Lea in haar prachtige tuin, drinken om 5 uur Vino Verde en hebben het goed. Maar we gaan zeilen, Lea moet begin November op Gran Canaria zijn en dat is een krappe 1000SM (1850Km) zeilen. Het is ruim 30 jaar geleden dat ik een gewone boot had die scheef zeilde. Ik ben wel erg verwend geraakt met het rechtop zeilen van catamarans en trimarans. En ervaar dat je eigenlijk drie handen moet hebben. Een om jezelf vast te houden, een om het glas vast te houden en een om het water uit de fles in het glas te krijgen. Maar ik moet zeggen dat zeilen met een monohull veel meer zeilplezier geeft dan een catamaran.. De bewegenlijkheid, het ervaren van de wind en de golven. Een catamaran geeft weinig zeilgevoel, die schokt en schuift rechtop door het water. Ik heb genoten van deze zeilvakantie maar denk er niet over om ooit weer een monohull te bezitten. Ik moet zeggen dat Synergy een fantastische zeiler is. Met 10Kn wind over dek loopt ze rond 6 Kn aan de wind en dat is mooi voor een 30 jaar oude boot.
Als eerste zeilen we naar Sao Jorge waar we maar kort blijven. Daarna door naar Terceira. Daar huren we een auto. En ervaren het als een prachtig eiland, veel groter dan Faial.
Lea wil later, als ze Synergy verkoopt vanwege de kosten, gaan wonen op Faial. En ik kan me dat wel voorstellen. Als je 20 jaar uit Nederland weg bent en een overzichtelijk zeilersbestaan leeft, dan ben je de nodeloze stress en overload aan informatie in Europa wel ontgroeid. Dan is het bombardement aan prikkels om te kopen en te kiezen overdonderend. Je wil niet terug naar Holland Hup, de drukte van de kippenren om het oneerbiedig te zeggen. Je hebt niet meer de behoefte aan de luxe en de vooruitgang. Die constante maatschappelijke dwang te veranderen.
Ik ervaar al na twee jaar zeilersleven op de luchthavens Heathrow en Gatwick een gevoel of ik op de verkeerde plaats ben. Al die reklames van enorme banken die melden dat ze je persoonlijk behandelen en goed voor je zorgen, waar je ook bent op de wereld. En 100 meter reklameborden langs de roltrottoirs onder de luchthaven van Gatwick die Goretex als iets aanprijzen dat je leven blijvend zal veranderen. Ik vind Goretex fantastisch materiaal voor mijn zeilkleding maar dit komt me nu erg overdreven over. 3 jaar geleden zou die overdaad me niet opgevallen zijn.
De Azoren zijn een oase van rust. We zijn ook Faial rondgereden en Lea heeft me de omgeving en diverse huizen getoond. Ik laat nu de omgeving met een ander gevoel op me inwerken. Hier op Terceira en later op Santa Maria beleven we het bezoek dan ook vanuit de gedachte “zou je hier willen wonen”. Het zijn erg overzichtelijke leefgemeenschappen. Iedereen kent iedereen. De politie op Faial kent elke individuele auto en eigenaar. Op Santa Maria verteld de politieman die ons incheckt en uit Portugal komt dat hij hier vooreerst gestationeerd wil blijven opdat zijn kinderen een onbezorgde jeugd kunnen hebben. Huizen en autos worden niet afgesloten. Als je je portemonnee op een muurtje laat liggen dan kan het zijn dat hij verdwijnt, maar zeker is dat niet. Als politieman is het hier wel een beetje saai en weinig uitdagend.
Buitenlanders wonen niet veel op de Azoren. Op Sao Jorge zegt de havenmeester nadat Lea vertelde dat ze uiteindelijk wel op Faial wil gaan wonen dat er hier ook wel buitenlanders wonen. Zeker wel drie waarvan twee Engelsen. Dat is anders dan in een appartementenwijk in Majorca. Je zult hier niet veel mensen van je eigen soort aantreffen. Het zal wel een speciale ervaring zijn om op latere leeftijd allochtoon te worden en niet te kunnen onderduiken in een eigen kleine gemeenschap zoals op St.Maarten of Curacao. Je moeten inburgeren en de taal leren om mensen te ontmoeten. Ik ben benieuwd hoe mijn leven er over 5 a 10 jaar uitziet, wat voor beslissingen ik ga nemen. Zou ik ook zoiets gaan doen? Vooreerst hoop ik dat het langzaam reizen leuk blijf vinden, overal een paar maanden blijven hangen en de sfeer ervaren. Dan moet ik Boanerges wel de baas blijven.
En zo reizen we verder langs de eilanden en komen na een gemoedelijke tocht langs Terceira en Santa Maria aan op Madeira. We vieren daar mijn 62ste verjaardag in een gezellig straatje met een simpele maar erg lekkere Portugese maaltijd met Vino Verde en een glaasje Madeira.
De sfeer van onze reis veranderd om meerdere redenen. Madeira zelf is een echte Portugese vasteland omgeving. Heel veel goed geasfalteerde wegen en hard rijdende autos. Druk, druk, druk. Toch is het binnenland van het eiland mooi, maar de rand van het eiland is druk. En wij zelf beginnen te voelen dat we verder moeten. Het gevoel dat je de tijd voor jezelf hebt verdampt. De datum waarop we op Gran Canaria moeten zijn ligt vast, de dochter van Lea komt langs. Op de ochtend van de derde dag dat we op Madeira zijn ga ik via internet mijn terugvlucht vanuit Gran Canaria regelen. Ik zit 3 uur te ploeteren achter het beeldscherm in een enorme shoppingmall.
Maar heb uiteindelijk geboekt en 250 euro bespaart door te boeken bij een Spaanse bookings site. Als ik met de dingy bij Synergy, die voor anker ligt, terugkom blijkt er een flinke deining te staan die het moeilijk maakt om aan boord te komen. Lea komt gespannen boven dek. Ze heeft al maaltijden vooruit gekookt en wil hier weg, de zee op. Echt een aktieve dame die snel beslist. De golven gaan nog erger worden en het is niet alleen oncomfortabel, een boot die constant zijn inhoud rondklutst door de kajuit, maar als het anker losbreekt dan zitten we in korte tijd op de rotsen. We mogen de haven niet in want die ligt vol met wedstrijdschepen. We gaan toch even naar binnen om de dinghy aan dek te hijsen, dat kan buiten niet meer. En zijn voor het donker onderweg naar Gran Canaria. Het wordt een paar dagen varen. S’nachts voel ik aan het stuurwiel dat er iets haperd. Ik controleer onder dek de stuurinrichting en zie dat een pin zich heeft losgewerkt. Zo kunnen we niet verder zeilen. Terug kan ook niet en de haven van Porto Santos waar we wel naar toe kunnen ligt nog ongunstiger tov de golven als Funchal. Balen, het lijkt wel mijn eigen boot. Er gebeuren altijd onverwachte dingen, hoe goed een boot ook onderhouden is. Zeezeilers weten dat maar vergeten het graag. We besluiten de stuurinrichting los te koppelen van het roer en de pin weer op zijn plek te drukken. Gelukkig is de stuurautomaat niet aan de stuurinrichting gekoppeld maar werkt rechtstreeks op de roeras. En er is een goede noodhelmstok. Na een 1.5 uur geploeter onder dek in een kleine ruimte is alles okay en we zeilen. Totdat in de loop van de volgende dag de wind totaal wegvalt. En we weten dat hij de komende 5 dagen niet terug komt. Nu hebben we een probleempje. De pakking van de luchtinlaat van de motor lekt en er komen uitlaatgassen in de kajuit. We hadden dat al opgemerkt maar door ons onverhaaste vertrek nog niet gerepareerd. Omdat er geen wind en golven zijn kan Lea het makkelijk repareren. De inlaat demonteren, de kleppendeksel van de motor op het aanrecht en een nieuwe pakking snijden. En weer monteren. Zo gepiept. De inlaat lekt niet meer. Maar de stank blijft. Nu blijkt dat ook de uitlaten lekken. Een aantal bouten die de uitlaat met het motorblok verbinden zijn gebroken. Dat is vreemd, de motor heeft 10 jaar zorgenloos gedraaid en heeft een jaar geleden een grote beurt gehad. En de bouten zijn vervangen. Dit kunnen we niet oplossen. Dus het motorluik gaat open zodat de uitlaatgassen naar buiten kunnen en zo min mogenlijk in de kajuit komen. Er kan alleen nog in de voorkajuit geslapen worden en we moeten op het voordek zitten om niet vergast te worden. En zo varen we twee dagen en nachten tot we in Las Palmas zijn. Dit is een andere tocht dan verwacht.
In Las Palmas mogen we niet te lang in de Marina liggen omdat die gereserveerd is voor de ARC, een toertocht voor zeilschepen over de Atlantische Oceaan. Die komen over twee weken aan. We vinden een goede monteur, Jon die 15 uur werk heeft om de drie afgebroken bouten uit het motorblok te krijgen en alles weer te monteren. Voor de stuurinrichting worden nieuwe pinnen gedraaid en na een aantal dagen werk zijn de belangrijkste problemen opgelost. Synergy kan weer voor anker. Lea werkt onder tijdsdruk want half november gaat ze met drie chartergasten en een vriendin onder weg naar de overkant. En dan moet Synergy opgeruimd en op orde zijn.
Sietske, de dochter van Lea arriveert en maakt dit alles mee. Ze is wel wat gewend want ze heeft al veel op zee gezeild en is eerste stuurman op de grote vaart. En op grote schepen gaat ook altijd wat kapot. En is dat zo, dan gaat het schip voor op de pleziertjes, zo is dat nu eenmaal. We huren nog een dag een auto en gaan het binnenland in. En dan is het weer tijd om terug te gaan naar Boanerges. Het was een leuke en drukkere vakantie dan bedoelt. Denk niet dat leven op een zeilboot alleen maar luieren is. Het is een constant opletten op schade en veel onderhoud en herstellen. Zelfs al zeil je niet veel. Het is voor elke dag zeilen minimaal 1 uur onderhoud.
We hebben elkaar zo op zee wel beter leren kennen onder zeer verschillende omstandigheden. Op een boot is maar een persoon de baas en dat is in dit geval Lea en daar moet me naar naar voegen. Dat ging goed, we konden de problemen samen goed aanpakken. En zo vertrek ik om 5 uur in de morgen met de taxi naar de luchthaven. Het afscheid is warm, we zijn goede vrienden en ik hoop dat we elkaar nog eens ontmoeten ondanks dat we allebei een verschillende richting op reizen.
Op de luchthaven wacht me nog een verrassing. Mijn ticket, besteld via de Spaanstalige website en per email geconformeerd is ongeldig, gecancelled. Er blijkt later niets van de creditcard afgeschreven te zijn. Ik kan gelukkig op de donkere en lege luchthaven nog een ticket van Las Palmas naar Lissabon (met overstap in Madrid) kopen met contant geld uit de enige van de 3 ATMs die werkt. Ik ben dus echt wakker als ik opstijg om 7 uur. En zo stijg ik weer 5 keer op en land ik 5 keer. Boanerges ligt er mooi bij maar met enorm veel schimmel op de plafonds. Ik had alle luiken dicht gekneveld om 160km per uur wind te kunnen weerstaan. Dat geeft veel schoonmaakwerk. En ik pak eindelijk de ingang en het Toilet aan SB aan. Dat bladerde en schimmelde al sinds ik de boot kocht in 1999. Dit is wel een erg rustig hurricane vseizoen geweest voor de Kleine Antillen. Er is zelfs geen Tropical Depression geweest.
Half november nu, volgende week vertrek ik naar Curacao waar Hans, mijn broer aan boord kom. We gaan duiken op Aruba en Bonaire waarna we naar Carthagena in Colombia zeilen. Daar vertrekt hij rond half januari. En dan verruil ik na twee jaar de Kleine Antillen met haar Engels/Europese cultuur voor een Spaantalige cultuur. Waarover volgende keer meer.
In the beginning of august, 3 months ago I wrote the previous travel report. I used to write every month but that becomes more difficult while repeating myself after 2 years traveling. This episode start in Carriacou, at Grenada in the Cariebbean, quetly living like many people do here.
At first I do some dives and learn to use my new external flash and the fisheye lens. That is a great experience and I can improve my skills still a lot.
I have some maintenance on Boanerges like the repair of my roller-reefer. The hurricane season starts, cloudy overhead, rain and an damp heat. At a day I got the opportunity to say yes on an invitation for lunch at Lea.
Lea stays with her splendid traditional 49ft Freres sailing yacht Synergy at this moment at the Azoren. That means I have to ensure that someone takes care for Boanerges if there happens to come a hurricane. Boanerges has to be taken into the Mangrove. The Tyrrel Bay Yacht Haulout will do that but I have to prepare the boat. All headsail removed and stored inside, mainsail thightly fixed to the boom. Many anchors with chain and ropes prepared etc.
And I book a flight to Horta on Faial. This will take 5 times a take off and 5 times a touchdown in 38 hours. But it is wothwhile the effort and it is nice to meet Lea again. Lea is a remarkable woman. Left the Netherlands 20 years ago with her boat and and sailed and lived in the Caribbean since that tiome. She lost two times her boat due to a hurricane and start each time from scratch. She is someone who takes the lead of her life in her own hands. And she charters with Synergy to be able to keep this remarkeble boat.
The Azoren are still a splendid part Europe, actually Portugal but very quiet and not crowded with tourists. Nice people and a wonderful climate. Not too warm and not too cold and each day sun.
We drive around the island and visit the Capelinhos where in 1958, a volcano erupted. And a new crater arose which in the meantime already did slide into the depth of the sea. If you see the charts then you realise that on the Azoren one lives on the top of a mount. We help a girlfriend of Lea with her splendid garden, drink Vino Verde at 5 o'clock and have a good time. But we will sail, Lea has to be at the beginning of November on Gran Canaria and that is around a 1000SM away.
It has been 30 years ago that I did sail on a heeled monohull. I got quite used to catamarans and trimarans. And experience that you need actually three hands. To keep oneself upright, to hold the glass and to get the water from the bottle into the glass. But I must say that to sail with monohull gives much more sailing pleasure than a catamaran. The gentle movement, the feeling of the wind and waves. A cruising catamaran gives less sailing pleasure, it shocks a bit and that’s all. I did enjoy this sailing holiday but will however not consider ever having a monohull again. I must say that Synergy is a remarkable sailing boat. With 10Kn wind over deck dek she makes around 6 Kn to windward and that is very good for a 30 years old boat. As first we sail to Sao Jorge where we only remain very short. Trhen on to Terceira. There we rent a car. And experience that it is a splendid island and much larger than Faial.
The Azoren are very peaceful. Here on Terceira and later on Santa Maria we experience the visit from the perspective to live here. Everyone knows each other. The police on Faial knows each individual car and its owner. The immigration officer on Santa Maria came from Portugal wants to remain here in the first place so that children can a peaceful youth. The houses and cars are not locked. And this way we travel further along the islands and arrive after a pleasant time in Terceira and Santa Maria on Madeira. The mood changed for several reasons.
On Madeira one experiences the island much more as the Portuguese mainland. It has a lot of good roads and tunnels and the cars drive fast. It is busy an has the fast way of living. Anyhow the inland of the inland is beautiful. And we ourselves start to feel that we must go further. The feeling that time does not exist evaporates. The date we have to be on Gran Canaria is fixed, for the daughter of Lea will visit. On the morning of the third day that we are on Madeira I go ashore to book my ticket back from Gran Canaria to Lisbon by Internet. When I return 3 hours later with the dingy at Synergy, there is a considerable swell which makes it difficult to get abord. Lea comes agitated above deck. She has already cooked meals ahead and wants on to leave, go to the sea. The swell will become stronger and it is not only uncomfortable but if the anchor breaks loose we will be in minutes on the rocks. So we are on our way to Gran Canaria before dark.
The next day the wind ceased totally. And we know that it will not return the next 5 days. We have to start the engine. And we get exhaust fumes in the cabin. Some bolts which connect the exhaust with the engineblock are broken. We can not repair that so we continue for to days by engine with the motor hatch open. A lot of smell and noise in the cockpit makes us live before the mast.
Eventually we arrive in Las Palmas. We find a mechanic who succeeds to replace the three broken bolts. Systke, the daughter of Lea arrives. And soon after that I depart and meet Boanerges in good order.
I had a wonderful time with Lea and we learned to know each other quite well while a lot of things happen on a sailing yacht on the ocean which have to be solved in good harmony. We did become good friends. I hope we will meet once again but that’s not obvious. We both will travell in different directions. She is sailing back to the Lesser Antilles with charter guests. I am leaving soon for Curacao where I will meet my brother Hans. We will go diving at Bonaire and Aruba. Later we sail to Cathagena in Colombia and he flys back to Holland. About that I write the next time in 2010.
[userId] => 84820
[photoRevision] => 0
[reportId] => 3208775
[countryId] => 73
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 608
[author] => Eddy Dunlop
[cityName] => Saint George's
[travelId] => 84820
[travelTitle] => Zeilend van Amsterdam, Carieb, Panama and???
[travelTitleSlugified] => zeilend-van-amsterdam-carieb-panama-and
[dateDepart] => 2007-06-01
[dateReturn] => 0000-00-00
[showDate] => yes
[goalId] => 5
[goalName] => Een wereldreis
[countryName] => Granada
[countryIsoCode] => gd
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/granada,saint-george-s
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/084/820_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => 21-carriacou-azoren-english-text-too
)
[31] => stdClass Object
(
[username] => joshazeleger
[datePublication] => 2009-08-23
[title] => Weer terug naar een andere kade.
[message] => Hallo allemaal,
We hadden gister toestemming gekregen om van plek te veranderen.
Dit vanwege die gevaarlijke stroming.
We liggen nu meer tussen het land en beter beschermd tegen die stroming.
Het schip gaat nu bijna niet meer heen en weer.
Dus het was goed om te verkassen want er moet ook rekening gehouden worden met de hoge bezoekers aantallen die we nu steeds hebben.
We hebben de laatste dagen in een haven hebben we standaard een rij mensen buiten wachten b.v. gister avond een half uur voor sluitings tijd stond er nog een rij mensen buiten te wachten.
Dus ja het is ontzettend druk, maar een goede drukte!!
Veel Zegen!! Jos
[userId] => 167226
[photoRevision] => 0
[reportId] => 3108407
[countryId] => 73
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 250
[author] => Jos H
[cityName] => Saint George's
[travelId] => 167226
[travelTitle] => Mijn eerste reis
[travelTitleSlugified] => mijn-eerste-reis
[dateDepart] => 2009-01-13
[dateReturn] => 2011-01-24
[showDate] => yes
[goalId] => 5
[goalName] => Een wereldreis
[countryName] => Granada
[countryIsoCode] => gd
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/granada,saint-george-s
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/167/226_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => weer-terug-naar-een-andere-kade
)
[32] => stdClass Object
(
[username] => joshazeleger
[datePublication] => 2009-08-21
[title] => Weer terug in de Haven!
[message] => Hallo allemaal,
Na een spannende en vermoeiende dag zijn we weer terug in de haven!
Ja weer terug want gisteren moesten we de haven bijna hals over kop verlaten.
Dit vanwege het feit dat er een "swell" was, dit is een soort van na-wee van de orkaan Anna.
Hierdoor wordt er meer water aangevoerd en krijg je een hogere golfslag waardoor het schip ontzettend veel begon te bewegen.
En dus waardoor weer de Gangways (trap naar het schip) gevaarlijk heen en weer begonnen te bewegen.
Dit was tevens nog niet het ergste maar dat er een mouringlijn (touw waarmee het schip vast ligt aan de kade) knapte.
Dat was voor de kapitein genoeg om te besluiten om voor anker te gaan liggen.
Dus we hebben een nachtje doorgebracht op zee!!
Vervolgens moesten er ook mensen vervoerd worden van en naar de kade.
Dus toen heb ik me beschikbaar gesteld.
En natuurlijk wilde er ook een stel andere mee dus ben ik dus pas vanochtend 2 x mee geweest i.p.v. alle keren.
Maar goed ook al was het maar twee keer het was zeker wel leuk!!
Verder gaat alles hier weer z'n "oude" gangetje en ben nu bijna klaar met wacht.
Veel Zegen en succes met wat jullie doen vandaag, morgen, etc.
Jos
[userId] => 167226
[photoRevision] => 0
[reportId] => 3106319
[countryId] => 73
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 286
[author] => Jos H
[cityName] => Saint George's
[travelId] => 167226
[travelTitle] => Mijn eerste reis
[travelTitleSlugified] => mijn-eerste-reis
[dateDepart] => 2009-01-13
[dateReturn] => 2011-01-24
[showDate] => yes
[goalId] => 5
[goalName] => Een wereldreis
[countryName] => Granada
[countryIsoCode] => gd
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/granada,saint-george-s
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/167/226_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => weer-terug-in-de-haven
)
[33] => stdClass Object
(
[username] => joshazeleger
[datePublication] => 2009-08-19
[title] => Op Wacht!!
[message] => Hallo Allemaal,
Ja zoals het hierboven staat sta ik weer op wacht.
Na twee keer gewisseld te hebben ben ik nu op wacht van 8-12.
Dus nu over 4 uurtjes ben ik op wacht!
En vanavond hebben we een verjaardag te vieren van mn [grote (schips)] Broer.
Die tevens volgende week ons ook verlaat!!
Verder de reis van St. Vincent naar Greneda verliep verspoedig we hebben lekker in de nacht gevaren en dus niemand zeeziek en etc.
Dit eiland is meer toeristischer dan de vorige en is qua gebouwen ook mooier dan in Vincent!
Verder morgen ochtend start de studie groepen en dan zal ik wel zien of het wat voor mij is of misschien niet?!
Maar goed verder dank ik jullie van harte voor de interesse van het lezen van mijn verhalen!
En daardoor natuurlijk voor het meeleven!!
Er zijn nu ook 3 nieuwe Nederlandse steppers aan boord 2 Heren en 1 dame.
Daarnaast heb ik ook een nieuw schips zusje!!
En dan natuurlijk de nieuwe PST zit er aan te komen!!!
Waar boerjaap ook met mee komt!!
Ik wens jullie allemaal,
Gods Zegen.
[userId] => 167226
[photoRevision] => 0
[reportId] => 3104190
[countryId] => 73
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 232
[author] => Jos H
[cityName] => Saint George's
[travelId] => 167226
[travelTitle] => Mijn eerste reis
[travelTitleSlugified] => mijn-eerste-reis
[dateDepart] => 2009-01-13
[dateReturn] => 2011-01-24
[showDate] => yes
[goalId] => 5
[goalName] => Een wereldreis
[countryName] => Granada
[countryIsoCode] => gd
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/granada,saint-george-s
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/167/226_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => op-wacht
)
[34] => stdClass Object
(
[username] => boanerges
[datePublication] => 2009-08-03
[title] => 20 St.Maarten-Saba-Carriacou (English text too)
[message] => Nr 20 SXM-Saba-Bequia-Carriacou Juli- 2009 (After the Dutch text one finds an English translation)
9 Juni vertrek ik voor een vriendelijk ritje van St.Maarten naar Saba. Ik ga aan de westzijde in de luwte van het eiland aan een mooring liggen. Onder aan de “Ladder”. Dit is de plaats waar op een stenen strandje heel vroeger alles het eiland op gebracht werd en dan eindeloos omhoog gesjouwd moest worden . Ik kan er niet met de dinghy aan land komen omdat die te zwaar is om het stenen strandje omhoog te trekken. Dus ik moet ongeveer 1.5 SM over zee de hoek om naar Fort Bay Harbour. Wanneer ik dat de eerste keer doe is dat een verrassende ervaring. Ik ben het enige jacht, er is geen radio of telefoon kontakt mogenlijk aan die kant van het eiland. Als de buitenboord motor van de dinghy er mee stopt zal ik zo de zee op drijven. Ik neem dus een koffertje met VHF, Epirb en vuurpijlen mee en controleer dat ik voldoende benzine heb. Het eerste stuk is mooi vlak water in de luwte van het eiland. En dan kom ik de hoek om en krijg opeens de golven met brekers van voren. Ik ben verrast en neem niet snel genoeg gas terug en de dinghy wordt letterlijk de lucht in gelanceerd. Met een keiharde dreun land ik in het dal van de volgende golf. Dat heb ik dus ook weer meegemaakt, ik doe het daarna allemaal heel voorzichtig. Maar het blijft iedere keer als ik naar de kant ga een oplettend en vermoeiend gebeuren met veel gebonk en geplens.
Ik spreek voor de komende dagen duiken af met Saba Deep, de oudste duikshop van Saba. Ze komen me elke morgen van Boanerges ophalen.
Saba is een fantastisch mooi eiland, zo hoog dat de wolken de bergtoppen kussen en bij vlagen wat regen laten vallen. Dus het is groen en door de wind daarboven lekker koel en zonnig. De meeste bewoners (1500 mensen waarvan 400 studenten van de Medical School) leven boven de 200m en dus ver van de zee. Het eiland is maar 5km2 groot. De inkomsten komen uit toerisme (200 toeristen is al veel), duiken en visserij op de Saba Bank.
Ik ontmoet al snel heel wat inwoners waaronder: Mike, een vorig jaar tot Nederlander genaturaliseerde US Vietnam veteraan. Een erg eigenwijze maar begeesterde man. Hij weigert een invaliditeits uitkering van de US omdat hij hun politiek waardeloos vindt. Maar ook van de Nederlandse staat omdat hij zijn geld verdiend als duikinstucteur en het dus niet nodig heeft. Als duikinstructeur verdient hij wellicht iets meer dan 600USD. Hij leeft in een afgelegen huisje in het rainforest.
We hebben al snel hele discussies over politiek maar ook hoe het nu verder gaat met Saba.
George, een gepensioneerde monteur van de Powerplant aan de haven leidt mij rond het eiland. Er is ongeveer 18Km beton weg met 600 autos. Hij neemt alle tijd en kent iedereen. Later huur ik hem nog vaker als taxi. Als ik een keer met hem bijna een uur te vroeg bij een art-shop arriveer dan is dat geen probleem. We gaan gewoon in een cafee een biertje drinken en ik leer daar de beste timmerman van het eiland kennen. Mij wordt uitgebreid uit de doeken gedaan hoe je huizen hurricane bestendig maakt en dat je stalen golfplaten het beste kunt zagen met een cirkelzaag waar het zaagblad verkeerdom gemonteerd is. Dat levert dikke diskussies op met de andere bezoekers in het cafee. Ik vermaak mij uitstekend.
Ik ontmoet ook Henk, zichzelf een scharrelaar noemend, die een oud in hardhout gebouwd hotel opknapt waar Juliana ooit logeerde. In Nederland zou het hotel gesloopt zijn, het hout verkocht en van geld een nieuw hotel gebouwd worden. Er zullen ook een aantal bungalows omheen komen in Saba stijl. Hij heeft een timmerfabriekje opgezet om kozijnen en ander houtwerk te maken. Alles van purplehart, onbetaalbaar maar hij heeft het georganiseerd in Zuid Amerika dus het was niet erg duur. Als het project klaar is wordt de timmerfabriek aan het eiland geschonken om de jeugd een vak te leren. Nu doen 3 Phillipijnen het werk, niemand op het eiland kan het doen(?). En zo organiseert hij alles en ontmoet ik via hem ook een aantal Nederlandse ambtenaren, keurig in het pak met das en wit overhemd. Alsof ze net afgeleverd zijn per diplomatieke post. Het is een hele kunst om met name de ruimtelijke ordening in goede banen te leiden in deze kleine gemeenschap. De druk om op alle mooie plaatsen te bouwen is enorm. Italianen, Amerikanen en Canadezen kopen grond op de mooiste plekjes en bouwen er villas. Ik ontmoet diverse aktieve en gepensioneerde Amerikaanse professoren van de Medical School die voorgoed blijven wonen op Saba. En trots vertellen hoe ze bouwen en verkopen. En de 4 families die zowat al het land bezitten zijn blij dat ze een paar honderd duizend USD verdienen met de verkoop van wat land en realiseren zich niet dat ze daarmee hun eiland verkopen. Het geld hebben ze niet nodig, er is geen armoede op Saba en ook geen woningnood voor de lokale bewoners. Uiteindelijk zijn ze toch allemaal lid van één van die families. Het is onvermijdelijk dat er erg veel onofficieel geregeld wordt. Maar ik krijg niet de indruk dat er corruptie is. Mij wordt vele malen verteld dat ze erg blij zijn dat ze Nederlandse gemeente worden, dat ze trots zijn dat bij hun het Nederlandse geld goed besteed wordt. Dat klinkt heel anders dan op de andere Nederlandse eilanden. Ze spreken hun waardering uit voor de Nederlandse hulp bij het onderzoek naar hoe ze een duurzame visserij kunnen opzetten. Wat de Nederlandse Staat niet gelukt is met de visserij in de Noorzee lukt misschien wel voor de Saba bank.
Saba is één van de laatste paradijzen van de Carieb. Zelfstandig, zelfbewust, groen en onbedorven. En de luxe van St.Maarten dat op 1.5 uur varen ligt en daarmee een internationale luchthaven bij de hand. Een eiland om 2 weken op vakantie te gaan.
Ik duik veel met Evan als duikleider. Een Amerikaan van 29 jaar oud, heeft voldoende geld verdient als contractor die historische panden in de US restaureerde maar zich realiseerde dat het beter is om dingen te doen die je leuk vind dan veel geld verdienen. Hij heeft een opleiding als stuntman gevolgd, is een beroeps worstelaar geweest die twee karakters speelde, een zachtmoedige en een woeste en deed aan sky diving. En nu is hij dus voor een hongerloontje duikleider omdat hij het gewoon leuk vindt. Een opmerkelijke figuur met hele simpele wijsheden. Ik vind het hier leuk en ipv 5 duiken doe ik er 12, de meeste op 30-40m diepte. Dat is een nieuwe ervaring voor me. Ervaar dat niet lucht maar de bottom time de beperking is. Op zo’n grote diepte mag je maar kort zijn omdat er anders te veel stikstof oplost in je bloed. En dat vormt gasbellen in je bloed als je te snel naar boven gaat. Daar wordt je behoorlijk ziek van. Het is dus duiken zonder de duikcomputer uit het oog te verliezen. Ik zie heel wat echte Blacktip haaien die even dicht bij komen kijken en weer schichtig verdwijnen. Tot nu toe heb ik die alleen op grote afstand als een schim in de mist gezien.
Ik duik op een dag met Marie, een erg ervaren duikinstructeur. We deden een diepe duik, max 35m rond Diamond Rock, een alleenstaande pilaar een eindje buiten de kust. Toen we langzaam omhoog cirkelden rond de rots trok Marie opeens mijn aandacht. Op een vlak stukje lag een enorme barracuda wat te soezen en te dromen over een lekker hapje. Hij scheen niet gediend van de aandacht en schoof langzaam naar Marie tot op een halve meter onder haar. Ze was duidelijk geimponeerd, hoeveel duizend duiken ze ook gemaakt had. Ze zwom netjes uit zijn territoririum. Later zei ze dat het haar wel 100PSI druk gekost had. Daarna kwam de barracuda vlak naast mij zwemmen, ik kon hem makkelijk aanraken. Hij (zij?) kwam van mijn schouder tot mijn kuit. En toonde duidelijk zijn tanden, af en toe gapend. Ook ik werd rustig uit zijn territorium geleid. Met een grote grijns is hij weggezwommen.
Mel, een kennis uit St.Maarten heeft me verteld dat hij samen met een vriend onder water aan het werk was aan een mooring en dat er een grote barracuda verscheen. De vriend dreigde en stak naar de barracuda met een ijzeren staaf. De barracuda zwom weg, draaide op afstand in een flits om en stopte op 20 cm afstand voor het masker van de duiker met een wijd open bek vol tanden. Hij scheen te willen melden ”don’t mess with me Pal”maar deed verder niets, die duiker ook niet behalve adem inhouden en een warme broek krijgen.
Mijn laatste duik was weer bij Diamond Rock. De barracude kwam op mij afgeschoten en stopte vlak voor me. Ik was niet onder te indruk, de barracude zwom met een kwade blik weg. Hebben vissen emoties? Op zo’n moment denk je van wel.
Ik krijg van Lea van de Senergy een email dat ik haar kaarten voor de reis rond de wereld mag lenen. Die liggen in St.Maarten. Ik zeil dus terug, krijg een pak kaarten van 25cm hoog aan boord. De kaarten zijn van 1982-1983, in Fathoms en Feet en geen WG84. Dit alles is geen probleem. Landen en eilanden verschuiven nauwelijks en dat de kaarten niet in meters zijn en de posities niet precies overeenstemmen met de GPS is geen probleem. Als ik land nader heb ik altijd de PC met de electronische kaart aanstaan. De kaarten geven weer een stimulans om toch echt het Panama kanaal door te gaan. Toevallig zijn de kaarten van de jaren dat Boanerges met Toby de wereld rond ging. Maar die deed het vermoedelijk met kaarten uit 1960 en zonder GPS maar met sextant en sleeplog.
Ik vertrek 3 dagen later, op een vrijdagmorgen opgetogen van St.Maarten naar Bequia. Toch nog net een beetje eerder weg dat Bob en Lia van de Boyo. Iedereen begon er aan te twijfelen of me dat zou lukken, plakker als ik ben. Mijn zelfgestelde opdracht is om mezelf te bewijzen dat ik langere tijd solo kan zeilen. De boot zeilt zichzelf maar ik moet s’nachts een half wakend bestaan leiden. Je moet uitkijk houden en slapen. En dat gaat slecht samen. Dus de kookwekker erbij en iedere keer even slapen, wakker worden, rondkijken en de koers wat bijstellen en weer slapen. Ik zie daar tegen op. Als ik naar Colombia wil en eventueel de Pacific in dan moet ik lange afstand kunnen solozeilen. De komende tijd moet ik bewijzen dat ik dat kan.
Vrijdagavond 20.00 uur. Net donker. Aan BB Nevis op 12 mijl oosterlijk. Ik zit buiten met de PC en Linda Ronstadt met Canciones de Mi Padre uit de Ipod. Wie had ooit gedacht dat ze van mexicaanse afkomst is? Heerlijke muziek. Ik schrijf aan dit verslag.
Dit is prachtig, 10-15Kn TWS, keurig netjes hoog aan de wind (38AWA) richting Carriacou. Af en toe aan het knopje draaien. Marfret Douche France, een vrachtschip schuift met 17.5Kn van me weg richting Port of Spain. Wat een luxe, al die schermpjes en knopjes. En de windgenerator en sleepgenerator leveren 6A, meer dan het licht en Robby Simrad en de koelkast nodig hebben. 13.5V op de voltmeter. S’morgens zelfs 14V. Het toetsenbord beweegt voor mijn ogen en de lettertjes op het kleine schermpje bewegen ook nogal. 61 jaar en verslaafd aan schermpjes en knopjes. Cool man.
Is dat nu nog wel romantiek zul je wel denken. Ik voel me heel ontspannen en kan genieten van de beweging van Boanerges, de heldere maan en het constant schiften van de wind met rond 5 graden. Het voelt heel anders dan verwacht. Gewoon leuk. Geen spanning of het wel plezierig gaat zijn vannacht. Mijn stretcher staat al klaar in de kuip. Vanuit de stretcher kan ik aan de ene kant de AWA(schijnbare windhoek), de AWS(schijnbare windsnelheid) en de COG(koers over de grond) zien, met het stuurwieltje van Robbie de stuurautomaat in mijn hand. En aan de andere kant het knopje van de grote lier voor de Yankee (een groot voorzeil). De nacht gaat heel ontspannen voorbij. Ik slaap 3 keer echt diep gedurende 30min en doezel verder. Dat is blijkbaar voldoende om ontspannen de zonsopgang mee te maken.
Na nog een nacht zeilen lig ik op zondagavond in Bequia.Het was een prima ritje, 330SM afgelegd. 2.5 dag en twee nachten hoog aan de wind zeilen.7-20Kn TWS.
Ik ben wel geslaagd voor het testje alleen zeilen in de nacht. Eigenlijk was het erg makkelijk. Ik werd er niet moe van. En sliep zelfs een keer door de kookwekker die op 40cm van mijn hoofd stond. Het was heel anders dan toen ik in 2007 gespannen langs de kust van Engeland en Spanje en Portugal zeilde. Waar heb ik me druk om gemaakt? “De mens lijdt het meest van hetgeen hij vreest” zei een of andere wijsgeer.
Ik blijf 2.5 weken in Bequia. Duik en werk en laat een dingy cover maken. Er blijkt een heel aardige zeilmaker te zitten die erg goedkoop is. Ik laat allerhande zeiltjes en kapjes op maat maken. Hij vraag wat Boanerges betekend. Dat is een bijbelse naam. Hij blijkt zwaar christelijk en creationist te zijn. En ik geloof in evolutie en humanisme. We hebben al snel hele discussies als we in de dinghy naar Boanerges varen. Er is wederzijds respect. Het is leuk om met deze man te werken. Verder stuur ik erg veel mails en doe allerhande klussen aan de boot. Er zit nog onrust van St.Maarten in me.
Ik bestel een flitser voor mijn onderwater camera bij een Amerikaans internetbedrijf. Twee dagen later krijg ik een mail dat geen enkele courier de zaken naar het adres in Carriacou kan sturen. Of ik niet een ander adres heb. Na wat heen en weer gemail blijkt dat het bedrijf in Taiwan zit en alles van daaruit verzonden wordt. Ik vond het al zo raar dat als ik s’avonds een mail verstuur het antwoord er de volgende ochtend is. Je weet tegenwoordig niet meer met wie je zaken doet. Die globalisering gaat erg ver.
Ik vind het fijn om weer in het zuiden te zijn. Je koopt fruit langs de weg, niet uit de koeler. Ik kocht een vis van 2.5kg voor 40EC, ongeveer 10euro. Als ik de halve vis nam was hij even duur. Na 3 dagen vis had ik even geen zin in vis. Ik maakte een blikje knakworstjes open voor op het brood. En vond geen mosterd in de ijskast. Ergens tussen de voorraden kwam een potje Groningse mosterd tevoorschijn. THT 09-2006. Was al ver over tijd voor ik vertrok uit Nederland. Ik heb lang nagedacht of mosterd kan bederven. En vond van niet. Het smaakt prima en de volgende morgen zou ik wel merken als ik naar de WC ga of de beslissing goed was. Toch heb ik het potje maar weggegooid. Er zijn grenzen aan rationaliseren. De mosterd was nog goed.
De vooruitzichten voor het toeristenseizoen voor volgend jaar zijn slecht. De Carrier die de internationale vluchten op St.Vincent deed is er mee gestopt. Nu moet je met LIAT. Erg duur en er zijn al hotels gesloten.
Op 16 Juli zeil ik van Beqia naar Carriacou. Het gaat weer volgens het boekje. Ik moet inklaren bij Hillsbourough ivm de N1H1 griep. Strenge controle. Het inklaren in Hillsbourough is een feest. De twee, toen leerling politiemensen, die ik vorig jaar ontmoette in het nood-politiegebouw en mij toen inklaarden zijn nu de ambtenaren van Immigration in een klein, nieuw kantoortje. Ze voelen zich duidelijk de baas en hebben twee computers. Ze zijn erg beleefd en aardig en blij met hun macht. Ik ben volgens de papieren officieel vertrokken op 12 juni van Saba naar Bequia. De werkelijkheid is dat ik op 28 juni vertrokken ben van St.Maarten (zonder uitklaren) naar Bequia. En zonder in of uitklaren op 16 juli van Bequia naar Carriacou. Tot nu toe is in de twee jaar nog nooit naar de datum van het uitklaringsbewijs gekeken. Nu doet een van de jonge politiemensen dat wel. Ik heb geen verklaring voor het tijdgat van 12 juni tot 16 juli, mijn aankomst in Hillsbourough. Ik zeg dat ik 6 dagen geleden vertrokken ben uit Saba en alleen s’nachts in baaien geankerd heb op diverse plaatsen zonder in of uitklaren. Dat is “bad practice”volgens het jongetje dat de baas is. Ik kan aangeklaagd worden. Dit mag ik niet meer doen. Of ik hier al eerder geweest ben. Ja, vorig jaar, 4 maanden. Ze snuffelen mijn paspoort door. Netje ingeklaard, na drie maanden mijn visum verlengd en uitgeklaard. Maar ik sta niet in het computer systeem. Groot probleem, dat kan niet. Ik zeg tegen de baas: “U hebt zelf dat stempel gezet in mijn paspoort” Thats impossible. Veel gesnuif en gezoek achter het schermpje. Dan opeens in local English : “Why your name is “Eduard in this passport” and in the computer is written “Johannes”. Ik versta en begrijp het niet en hij moet de vraag twee keer herhalen. Irritatie. Opeens begrijp ik dat het om Hans, mijn broer, gaat die vorig jaar op Grenada bij de luchthaven binnengekomen is en daar ingevoerd is in het systeem. Ik vraag of het pasportnummer gelijk is. Nee. Ik zeg “Thats mij brother who visited me last year”. Een verlegen lach, mijn paspoort wordt gestempeld en me wordt veel plezier op Carriacou gewenst. Geen enkele vraag meer over foute data. En de dame die op griep controleerd wenst me ook veel plezier. Ze zit er de hele dag en neemt de formuliertjes aan waarop iedereen en ik invullen dat ze geen ziekte hebben. Overheden, die hebben alleen macht omdat de burgers ze het geven.
Ik zeil naar Terryl Bay en anker. Na 3 keer ankeren lig ik nog niet goed. Ik laat het maar zo en doe het morgen wel opnieuw. Na een bezoek aan Connie en George van Arawak, de diveshop, waar ik alle roddels hoor van het afgelopen jaar ga ik naar Andy, de zeilmaker van In Stitches. Hij ziet me aankomen en vlucht de bar in naast de zeilmakerij. Te laat. Ik begin s’middags om 3 uur aan het bier, dat is niet mijn gewoonte maar het voelt alsof ik in een warm bad kom. Al snel komt er een tweede bier en vriendin van Andy komt binnen. We maken samen plezier om de gekkigheid en het gefilosofeer van Andy. Ik moet per se de autobiografie van Hirshi Ali lezen en ik heb daar even geen zin in. Na verloop van tijd moet Andy echt naar de zeilmakerij en ik ga mee. Petra, de Oostduitse naaister is nog steeds ongelukkig dat de DDR niet meer bestaat. Het was zo’n zeker leven. En Barbara, de andere naaister vraagt mij honderd uit over St.Maarten. Dan komen Suzanne en John binnen. Die blijken vorig jaar in Dominica op hun boot beroofd te zijn. Ik heb er van gehoord. Suzanne is zwaar in het gezicht geslagen en was bond en blauw. De buit: een slagroom klopper, een kaas rasp, 5000 EC en een fototoestel en telefoon. De politie in Dominica vond dat het een incident was en dat zij zelf vast wel aanleiding gegeven hadden. Twee weken later wordt een Duits stel beroofd en de vrouw komt in het ziekenhuis terecht. Nu onderneemt de politie aktie. In Portsmouth wordt een jongen aangehouden die een T-shirt van het Duitse stel aanheeft. Hij wordt herkend door beide echtparen. Er vinden meer aanhoudingen plaats. De politie en de rechtbank willen dit gebeuren low profile houden. De twee rechters van de twee zaken met dezelfde daders weten niet van elkaar dat het om dezelfde daders gaat. Het lijkt nu dat het om een eerste offence gaat. John mag niets ophelderen tijdens de rechtzaak van zijn geval. Het gestolen fototoestel wordt gevonden en door de politie zonder te checken terug gestuurd naar de Engelsen. De daders blijken het toestel gebruikt te hebben tijdens een sex orgie. Ik en andere bezoekers bij Andy krijgen de foto’s op de PC te zien. Ze zijn van een ongelofelijke kwaliteit en zeer expliciet. Ik kan nauwelijks geloven wat ik zie. De 22MB fotos worden nu per mail opgestuurd naar officer Duffy van Dominica die hier niet blij mee zal zijn. De zaak moet nu in de openbaarheid. Je denkt dat dit soort dingen alleen in films gebeurd maar dit is werkelijkheid. Het maakt de zaak dragelijker voor Suzanne en John die nu iets hebben om te lachen. Toch beinvloed dit hun leven hier erg. Er zitten nu zware tralies voor de luiken van hun boot en ze leggen een alarm installatie aan. Ondertussen is er ook een groot stuk over geschreven in de Compass, een gratis maandblad dat door alle cruisers gelezen wordt. Hier zal Dominica niet blij mee zijn. Toerisme is een kwetsbare business voor deze eilanden.
Don, een oude Amerikaan van Noorse afkomst is aanwezig. Hij is geboren en opgegroeid in een Noorse, Noors sprekende gemeenschap in het noordelijk merengebied in de VS. De buren waren een Zweeds sprekende gemeenschap en een Nederlands sprekende enclave. Hij is uit de familie gegooid en onterfd omdat hij Amerikaan onder de Amerikanen wilde zijn. In een spijkerbroek lopen ipv traditionele Noorse kleding. En heeft als Amerikaan geleefd. Maar dat past hem ook niet meer, zijn zoon wil nu voor 1800usd per dag helikopter gaan vliegen in Agfhanistan. Hij wil ook wel eens bucks gaan maken. Don is erg ongelukkig. Hij zit wat te neuzen in de boeken van Andy. Die zijn boek van Hishi Ali staat te slijten. Opeens heeft hij het “The R.Crumb Handbook” in handen en legt het ongeinterresseerd terug. Ik ben opeens helder, dat moet ik hebben. Crumb is een underground comic tekenaar van wierd, sex georienteerde en maatschappij critische cartoons uit de jaren 60 en 70. De creator van Fritz the Cat . Hij gebruikte zichzelf vaak als karakter, een onnoemelijk lelijk mannetje met grote schoenen en handen en dikke brilleglazen die schutterend achter pronte meisjes met stevige kuiten en billen en grote borsten aan zit. Ik las het nodige van hem in mijn studietijd in Wageningen en het brengt veel van die tijd terug.
Ik neem het mee naar de boot en heb een paar prachtige weemoedige dagen. Als ik eerlijk ben dan vond ik het toen prachtig maar deed er niets mee. Was zelf zo beperkt als het maar kan op sexueel gebied en leefde eigenlijk een heel braaf leventje ondanks de kritische houding en een lidmaatschap van de PSP. Ik kan het nu veel beter waarderen. Crumb leeft nu in Zuid Frankrijk. Ik denk dat het hier weer erg leuk ga vinden in Carriacou.
It is a nice sail from St.Maarten to Saba. I pick up a mooring on the West leeward side of the island. Down under the “Ladder”. This is where in early days everything was taken ashore, and then carried 800 steps uphill. I cannot go ashore here while the dinghy is too heavy to tow on the pebble beach. I go by dinghy approximately 1.5 SM over sea around the corner of the Island to Fort Bay Harbour. I make an appointment with Saba Deep, the oldest dive hops of Saba. for the coming days to dive. Next day they pick me up from Boanerges. Saba is a beautiful island; It is high, so the clouds kiss the mounten tops and rain falls in puffs. It is green and due to the wind nicely cool and sunny. Most of the inhabitants (1500 people, of which 400 students of the Medical school, live above 200m and therefore far from the sea. The island has an area of 5km2. Income comes from tourism (100 tourists are already much), diverts and fishery on the Saba bank. I meet quite a lot inhabitants among which: Mike, US ex Vietnam soldier who a last year naturalised to Dutch citizenship.
A cocksure but inspired man. He refuses an allowens for being handicapped by this war from the US because he thinks their policy worthless. But also refuses any allowance from the Dutch government because he earns enough money as dive instructor. As a dive instructor he deserves possibly something between 600-1000 USD. He lives in an outlying cabine in the rainforest. We quickly have heated discussions on politics and how the developments will go on with Saba. George, a pensioned mechanic of the Power Plant at the harbour and now taxi drivwer shows me around the island. There is approximately 18Km concrete road with 600 cars and no public transport. He takes all time and knows everybody. Later he drives me more often over the island. When it turn out that we arrive an hour early at art-shop then there is no problem. We drink in a bar and drink a little beer and have a chat with the best carpenter of the island. I am told how to build hurricane proof and that one best can cut corrugate steel sheet for the roof with a circular saw with the blade mounted in the wrong direction. That gives a lot to argument about with the other patrons in the bar. The hour is quickly gone. I met Henk, calls himself a jack of all trades. He rebuilds an old from mahogany built hotel where Juliana once stayed a while. In the Netherlands the hotel should have been taken apart and the wood should be sold. Also a number of bungalows will be build around the hotel in Saba style. He has set up little factory to make window frames, doors and other woodwork. Everything of purplewood, invaluable but he has organised it in south America therefore it was not very expensive. When the project is finished the factory is given to the island for the youth to learn a valuable profession. At this moment all building materials come from abroad. However 3 Philippines do the work. I meet a number a number of Dutch civil servants, neatly in the suits with tie and blank shirt. As if they where delivered this morning by diplomatic mail. There is great pressure to build on all beautiful places. Italians, Americans and Canadians buy ground on the most beautiful spots to build villas. I met some American professors of the Medical school which want stay on Saba. And tell me how they build and sell houses. It is not easy for the government to handle these forces. I am told several times by local people that they are glad that they become a Dutch municipality and they are proud that the Dutch money is spent well, this in opposite of the other Dutch islands where corruption is a major problem. They show their appreciation for the Dutch aid at the study into how they can set up a durable fishery. Where the Dutch government did not succeeded with the fishery in the Noorthsea perhaps they succeed for the Saba bank. Saba is one of the last paradises of the Caribbean. Independently, self-confident, green and unspoiled. And with the luxury of St.Maarten and an international airport 1.5 hours with the ferry away. An ideal island to spend a holiday.
The beautyfull dives sites are at 30-40m depth. This is a new experience for me. And meet real Blacktip sharks which peek around for a moment and disappear. Until now I only did see them in the far distance One day dive with Marie, an experienced dive instructor. We made a deep dive, maximum 35m around Diamond Rock, an isolated pillar somewhat outside the coast. When we slowly circled upwards around the rock Marie suddenly attracted my attention. On a flat part an enormous barracuda lay a bit sleepy and did dream about a little bite for lunch.. He was not amused by tour attention and slid slowly to Marie up to about a half meter under her. She was clearly impressed and swam tidy out of his territory. Afterwards she said that it had very cost her maybe 500PSI. After this the barracuda did swim beside me, I could touch him easily. He (she?) reached from my shoulder to my calf. And showed its teeth, from time to time yawning. I also I was quietly guided from its territory. With a large smile he did swim away. Mel, a friend told me that he worked with a friend under water on a mooring and a large barracuda showed up. The friend threatened the barracuda with iron bar. The barracuda did swim away. And suddenly turned around in a second and stopped on 20 cm distance of the mask of the diver, mouth wide open with a lot of teeth. He seemed to communicate “don't mess with me pal” but did nothing, and so did the diver except the diver did not breath and felt getting warm down in his suite.
My last dive was at Diamond Rock again. The barracuda came in strait line to me and stopped in front of me. I was not impressed, the barracude backed of with an angry look. Do fish have emotions? At such a moment one think yes, however?.
Lea of the Synergy did let me know by e-mail that I can use her charts to sail around the world. She does not need them anymore. They are on St.Maarten so I sail back and have a few days later a pile of 25cm thick on the afterdeck. The charts are from 1982-1983, in Fathoms and Feet and none is WG84. All this is no problem. Countries and islands hardly move (New Zealand recently 35cm These charts stimulate me to start thinking about the Panama canal again. It is a coincidence that the charts are from the years that Boanerges sailed around the world. I expect his charts where from the sixties.
I leave St.Maarten 3 days later for Bequia. It is a nice solo sail in 60 hours.
I stay 2.5 weeks in Bequia. And do a lot of diving, work on mails and have done some canvas work. I like it to be at the southern islands again. One buys fruit along the street in stead out of a cooler in the supermarket. I bought a just dead fresh fish of 2.5kg for 40EC, approximately 10euro. If I bought half fish it was just as expensive. After 3 days eating fish I had about enough for fish for a while. And openend a can of Vienna sausages on bread. And did not find mustard in the refrigerator. Somewhere between the stock of tins I did find a pot of real Groningse mustard . BBD 09-2006. Was already far over time before I left from the Netherlands. I tried to determine if this mustard can spoil. And decided it was okay, and indeed it tastes very well. However I have thrown away mustard anyway. There are limits in rationalisation of feelings.
The sail to Carriacou was excellent and now I am at anchor again for some time. After a visit to Connie and George van Arawak, the diveshop, I knew all gossips of last year. It feels good to be back
[userId] => 84820
[photoRevision] => 0
[reportId] => 3083380
[countryId] => 73
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 2135
[author] => Eddy Dunlop
[cityName] => Saint George's
[travelId] => 84820
[travelTitle] => Zeilend van Amsterdam, Carieb, Panama and???
[travelTitleSlugified] => zeilend-van-amsterdam-carieb-panama-and
[dateDepart] => 2007-06-01
[dateReturn] => 0000-00-00
[showDate] => yes
[goalId] => 5
[goalName] => Een wereldreis
[countryName] => Granada
[countryIsoCode] => gd
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/granada,saint-george-s
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/084/820_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => 20-st-maarten-saba-carriacou-english-text-too
)
[35] => stdClass Object
(
[username] => svpresent
[datePublication] => 2009-07-12
[title] => Carriacou, juli 2009
[message] => - Onze positie: http://www.findu.com/cgi-bin/find.cgi?call=pa2q
- Onze route: http://shiptrak.org/?callsign=pa2q
- Email: pa2q winlink org
Als je ons voor het eerst schrijft, begin het onderwerp
van je bericht dan met: //WL2K. Dan wordt het niet als spam beschouwd en doorgelaten.
- Foto's staan op: http://picasaweb.google.nl/svpresent
- Voor info mbt boot en voorbereidingen (zee-anker, watermaker e.d.) zie de oudere berichten van januari 2007.
Carriacou, juli 2009.
Het was een regenachtig en winderig dagje op 3 juli. Het is volop zomer en dan is het behalve hurricaneseizoen ook normaal dat er om de week een tropical wave overkomt. We liggen geankerd bij een leuk, wat ingeslapen stadje: Hillsborough, Carriacou. Volledig wars van enig toerisme. Vriendelijke mensen, typisch Caraibisch: totaal geen haast, altijd groeten en vragen hoe het met je gaat, veel lachen, nooit te beroerd om je aan te bieden dat ze op je dingy willen passen (maar dan wel tegen betaling), als je een afspraak hebt zijn ze er niet en komen 2 uur later (we hadden een afspraak met de health-officer ivm aangescherpte regels door de swine flue).
Er komt een Amerikaan naast ons liggen. Om in te klaren (dat zie je aan de gele vlag in de mast). Ik vond hem een beetje dichtbij liggen maar het was niet nodig om 'm erop aan te spreken. Hij zou na het inklaren waarschijnlijk door varen naar Grenada (Grenada en Carriacou zijn 1 staat) want het bestaansniveau op Carriacou is voor 99% van de Amerikanen te karig. Geen fancy bars of restaurants, geen shopping malls, gewoon geen mondain vertier.
Als die man een uur of twee op de wal is komt er een squall aan, een heftige tropische bui. De tropical wave lag op die dag precies boven ons hoofd. Wij hebben voor squalls tijdens een wave wel respect gekregen. Er kan een enorme hoop wind in zitten, we hebben ze eerder meegemaakt van 45 knopen, en dat is dan 9 beaufort.
Deze was anders. We zagen dat het water niet werd opgeduwd tot golven maar plat werd geveegd en dat het water in de bestaande golftoppen tot schuim werd en wegvloog. Toen ie ons bereikte werd de boot met opvallend gemak opzij gezet en onder een helling waarbij je normaal gesproken naar de grootschoot grijpt om 'm los te gooien maar met die eigenaardigheid dat er geen zeil stond... Ik stond in de kuip, onder het doghouse en kon misschien 10-15 meter om me heen kijken, alles was melkachtig wit door het schuim.
Zie ik opeens door die witte wand heen die amerikaanse boot langszij komen. Tsja wat nu gedaan. Anker ophalen en wegvaren was geen optie, tegen de spanning op de ankerketting kon geen lier op, zelfs niet als ik tegelijkertijd vol gas vooruit zou geven... Een fendertje pakken om de ergste schade te voorkomen was natuurlijk ook geen optie. Die fender zou ik waarschijnlijk niet eens kunnen vasthouden, ALS ik al mezelf op het dek zou kunnen handhaven.
Dus, weinig keus, rustig blijven maar, wel allebei de motoren gestart voor als er iets zou gebeuren waarbij ik ze nodig zou hebben en naar binnen en de zaak uitzitten. Toen keek ik op de wind meter en ik zie een constante 65 knopen wind staan... dat is dus 11 beaufort. Verder ging er binnen van alles omver, suikerpot, boeken vielen op de grond, flessen met drank, nouja, eentje dan. Ons servies is gelukkig van dik kunststof. Nou we hadden mazzel, de Amerikaan is een paar keer tot een paar meter genaderd maar zwenkte dan gelijk weer weg. Polyester boot, veel lichter dan wij en die dwarrelde dus als een vlieger heen en weer. En toen na pakweg 15-20 minuten werd er een schakelaar overgehaald en binnen 1 minuut zwakte de zaak weer af en werd de wereld weer heel anders: zon, 15 knopen wind, en een prachtig uitzicht op een naar het westen wegdrijvende zwarte squall. Zo, dat hebben we ook weer gehad. Wat ik nou het meest bijzondere vond: we hebben zelfgemaakte, stoffen windscoops op de twee voorste luiken staan. Buiten dus, om wind te scheppen en het luik in te sturen. Laten die 2 nou volledig onbeschadigd zijn gebleven.... Wel is er een flexibel solar paneel losgekomen en dubbelgeslagen.
De komende week, of de week erna gaan we naar Grenada. Daar moeten we wat klussen aan de boot. Het main-drop-system (de grootzeil-opvangzak met lazy jacks) is op de meest belaste punten gaan scheuren en die moeten we flink repareren. Voordat we naar Venezuela gaan willen we wegneembare tralies in de ingang en in de dekluiken hebben. Er is dus van alles te doen en natuurlijk doen we alles zelf: laswerk, naai- en verstelwerk. We willen binnen wat verven in de natte cellen en in de salon diverse teak schotten vernissen. Ook moeten er nog steeds diverse dingen gebeuren die al op de lijst stonden toen we vertrokken uit IJmuiden...
We trekken hier 6 weken voor uit. Dan zitten we dus in het midden van het hurricane seizoen en dan wordt de kans op zo'n storm met een lieve jongens- of meisjesnaam wel wat groot. En ook al gaat ie 100 mijl noordelijk van je voorbij dan nog heb je dus 40+ knopen op jouw ankerplaats... En maandenlang op 1 plek blijven vinden we niet echt aantrekkelijk. We trekken daarom als het allemaal doorgaat naar de Orinoco, oost-Venezuela. Een stukje de rivier op. En misschien gaan we daarna ook nog naar de Essequibo, in Brits Guyana, dat moet een geweldige natuur hebben en er woont langs die rivier bijna geen mens. Daar zie je dus nog jaguars als je geluk (of pech) hebt. Daar hebben we erg veel zin in. Inmiddels hebben we kontakt met een duits/guyanaans (?) stel via de kortegolfzender die daar na hun wereldomzeiling hun boot op de rivier hebben afgemeerd en een huis hebben gebouwd op een leuk stukje grond aan de rivier. Die gaan we dus waarschijnlijk opzoeken om kennis te maken.
Dan trekken we in december weer naar Grenada. In januari komen als het allemaal doorgaat onze zoon en dochter aan boord om Janna's verjaardag te vieren. Ze vliegen naar Grenada en daar vandaan gaan we een paar weken met z'n vieren er op uit. Het hurricane seizoen is dan achter de rug en we gaan dan pret hebben op de mooiste locaties die we tot nu toe hebben verkend en natuurlijk ook nog een paar nieuwe. Hier verheugen we ons natuurlijk erg op.
Daarna trekken wij weer naar het noorden om vanaf Dominica onze tocht langs the Island Chain te vervolgen: Dominica, Guadeloupe, St Maarten, Saba, Eustatius, Antiqua, Virgin Islands, etc en dan naar Puerto Rico en Cuba.
Tot zover de vage plannen....
[userId] => 91045
[photoRevision] => 0
[reportId] => 3051210
[countryId] => 73
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 2807
[author] => Len
[cityName] => Saint George's
[travelId] => 91045
[travelTitle] => Mijn eerste reis
[travelTitleSlugified] => mijn-eerste-reis
[dateDepart] => 2007-08-04
[dateReturn] => 0000-00-00
[showDate] => yes
[goalId] => 5
[goalName] => Een wereldreis
[countryName] => Granada
[countryIsoCode] => gd
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/granada,saint-george-s
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/091/045_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => carriacou-juli-2009
)
[36] => stdClass Object
(
[username] => svpresent
[datePublication] => 2009-03-01
[title] => Grenada
[message] => De foto's staan op:
http://picasaweb.google.nl/svpresent/Grenada#
Na onze aankomst op Grenada op 19 februari zijn we in 6 minuten ingeklaard. Geweldig snel en dat kwam doordat immigratie en douane in 1 hokje zaten en de papieren gelijk aan elkaar doorspeelden. Ze moeten het ook wel goed organiseren want hier komen dus wel wat meer boten langs dan in Suriname of op Tobago. In de Prickly Bay lagen zeker 100 boten en zuid Grenada kent nog veel meer baaien. Het grote aantal boten was even slikken want dat zijn we sinds die zondag op het IJsselmeer niet meer gewend. Maar het is niet vervelend. Iedereen ligt hier voor z'n plezier en er is alleen maar sympathie en rust te vinden. Wat wel weer een voordeel is: er zijn chandleries. 2 redelijk grote Watersportwinkels: Budgetmarine en Islandwaterworld. En er is een werf, een roestvast staalbedrijf en een specialist op het gebied van hydrauliek en en koeling... eigenlijk is alles hier. Je kunt zelfs op het land als je niet zwaarder bent dan 30 ton. Je hoeft niet echt naar Trinidad waar je geankerd ligt in de olie en waar je je dingy echt met een 10 mm ketting moet vastleggen.
De koelbox had het sinds Suriname niet meer gedaan. Len was eigenlijk van plan om de hele koelbox te gaan vervangen want die is al weer 13 jaar oud en de isolatie kon ook wel wat beter. Janna vond dat er maar een monteur bij moest komen voor de korte termijnoplossing. Dat laatste toch maar even gedaan en hoe is het mogelijk, na wat bijvullen met R134a refrigerant deed de koelkast het zelfs beter dan voorheen. Het (erg bewerkelijke) project met de nieuwe isolatie kan weer wat lager op de lijst. Bij een hardware-store hebben we een gasflesje met R134A gekocht met een vulslang en een drukmeter. De volgende keer dat de koeling te wensen overlaat kunnen we zelf bijvullen.
Samen met een paar Amerikanen en natuurlijk met Barry en Lindy van de Samarang (http://www.samarang.com)hebben we een tour over het hele eiland gemaakt en van alles bezocht: Laura's Spice Garden, een nootmuskaatfabriek en een cacaobonenverwerkingsfabriek. De bijnaam van Grenada is Spice Island en dat is geen holle frase. Je vind alles in de vrije natuur en tijdens een wandeling ruik je dat ook. Er wordt op grote schaal geteeld en geexporteerd. De nootmuskaatindustrie is enorm getroffen toen hurricane Ivan in 2004 over het eiland trok en 90 procent van alle nootmuskaatbomen verwoestte. Inmiddels beginnen de nieuw geplante bomen al weer wat vrucht te dragen en probeert Grenada z'n positie van wereldmarktleider terug te winnen.
Ook zijn we met een groep van pakweg 10 man naar het dorpje Grenville gereden waar het elke week FishFriday is. Dan staan er tientallen stalletjes met gebakken vis, viskebab, kreeft, viscake, geroosterde garnalen en nog veel meer. Erg lekker en gezellig allemaal.
We zijn nu een 2 weken in Prickly Bay. We hebben een heel redelijke internetverbinding vanaf de boot en dat is erg lekker voor het skypen en het bijwerken van de websites. Maar de meer afgelegen baaien trekken wel sterk. En je geeft ongemerkt toch wel flink veel geld uit als je zo gemakkelijk de bus pakt naar de hoofdstad Saint George's. Het prijsniveau in de winkels en supermarkten is te vergelijken met Europa en we denken dat dat voor heel de Caribbean geldt. Dus gaan we volgende week weer de natuur in en naar een ankerplaats oostelijk van Hog Island. Daar gaan we weer onze eigen vis vangen in plaats van naar 't restaurant.
[userId] => 91045
[photoRevision] => 0
[reportId] => 2889151
[countryId] => 73
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 982
[author] => Len
[cityName] => Saint George's
[travelId] => 91045
[travelTitle] => Mijn eerste reis
[travelTitleSlugified] => mijn-eerste-reis
[dateDepart] => 2007-08-04
[dateReturn] => 0000-00-00
[showDate] => yes
[goalId] => 5
[goalName] => Een wereldreis
[countryName] => Granada
[countryIsoCode] => gd
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/granada,saint-george-s
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/091/045_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => grenada
)
[37] => stdClass Object
(
[username] => vangeffen
[datePublication] => 2009-01-15
[title] => Welkom in Paradise
[message] => Van Bequia ging de tocht naar de Tobago Cays. Een heerlijke zeildag in de vertrouwde warmte. We hebben er geloof ik weinig van beleefd omdat de meesten van ons lagen te slapen. De enige die nog serieus bezig was met de boot was Tineke. Na 23 mijl kwamen we aan op de Tobago Cays. ( De locals spreken dit uit als“kies”). We hadden ons veel voorgesteld van deze paradijselijke plek. Dit bleek helemaal te kloppen. Je ligt met je boot achter een mini zandstrandje dat deel uit maakt van een koraal. Jullie kennen dit strandje waarschijnlijk wel. In de eerste Pirates of te Caribbean wordt Jack Sparrow op een eiland achtergelaten. Hier opent hij een luik vol met vaten rum. Dit is hier opgenomen. Feitelijk is het een atol. Dit is een plek die door het aangroeien en afsterven van koraal is ontstaan en zo een plat stuk ondiep water creëert midden in de Atlantische Oceaan. Binnen de muren van koraal is het rustig liggen. Terwijl de wind vol vanaf de Oceaan over je heen kan blazen dobber je redelijk rustig. In de verte de oceaan swell die in volle hevigheid de randen van het koraal teistert. Een koraal kenmerkt zich wel door goede stuurkunst. Er zijn een aantal plekken waar je het atol binnen kan varen en een onvoorzichtige handeling wordt direct gestraft door de vernietigende scherpte van het koraal en zal beslist een gat slaan in je romp. Nu hebben wij het genot van GPS en computer gestuurde detailkaarten. Zonder dit was het een zenuwslopend werkje. Daarnaast maken we gebruik van eye ball navigation. Het water kleurt namelijk van heel diep donker blauw tot heel ondiep donker groen, daartussen zijn er varianten van lichtblauw, aquamarijn, allen geven een diepte aan. De Cays zijn een beschermd natuurgebied waar rangers voortdurend toezicht houden. Alles is er op gericht dat de voor anker liggende schepen niets beschadigen. Omdat dit atol zo populair is lig je er niet alleen. Op drukke dagen liggen er 50 tot 70 schepen voor anker. Volgens de locals was de recessie goed merkbaar, ten tijde dat wij er lagen telden we 25 schepen en dit bleek het hele seizoen al zo te zijn. Veel men sen laten het afweten om een jacht te huren in de Carieb.
Eenmaal voor anker, snorkles op. Geweldig wat we daar zagen. Tientallen reuze schildpadden (voornamelijk loggerheads) waar we mee konden zwemmen, honderden spectaculair gekleurde koraal vissen in alle soorten en maten, roggen (eagle ray), zeeslangen, nurse sharks en ga maar door. De ervaring om onder water je arm uit te kunnen strekken en dan een zeeschildpad aan te kunnen raken is er een die we niet snel meer zullen vergeten. Deze rustige grazende dieren zijn werkelijk heel bijzonder. Het koraal zelf had zwaar te leiden gehad van de laatste orkaan. Dit schijnt grote delen verwoest te hebben. Volgens een local was het water opgestuwd tot golven van 10 meter en er was tevens sprake van springtij. Een soort watersnoodramp. Het is overigens zo dat je aan de trek van de schildpadden kunt zien of er een orkaan in aantocht is. Deze dieren verblijven overwegend bij de kust, zodra er een orkaan aan komt zwemmen ze naar heel diep water en honderden kilometers uit de kust. Een schildpad is vrij hulpeloos in zulke golven.
Terwijl we daar lagen werden we natuurlijk dagelijks begroet door de boat boys. Mannen die van alles willen verkopen. Het handelswaar op de Cays was lobster en tonijn. Ook konden ze dit bereiden voor op de bbq . Je mag niet barbecueën op de eilandjes, als je producten hebt maken locals deze voor je klaar op speciale plaatsten. Erik van de Saeftinghe was al een paar dagen bezig de beste prijs te krijgen voor een bbq op het strand. Toen de prijs laag genoeg was hapte we toe. Voor euro 29,30 per volwassene,samen met de Yara, Samba, Walrus, Nutmeg en Saetinghe . Zonder twijfel een paradijselijke lunch. Voor de volwassenen was er verse lobster, gebakken banaan, knoflook aardappels, creoolse groentemix en volop vers fruit. Drank deden we zelf. Zittend aan een lange tafel onder half hoge bomen, bijna met de voeten in het water en alle 13 kids tussen het eten door zwemmen en snorkelen. Terwijl de zon op z’n warmst is zaten de papa’s en mama’s lekker uit te buiken onder het genot van een biertje/ wijntje of vruchtendrank. Af en toe werden we opgeschrikt uit onze gesprekken als een groep vogels op tafel landde om de resten op te eten of een leguaan heel dicht langs de tafel liep. Na uren genoten te hebben van deze plek terug naar de boot. Nog even snorkelen en toen zakte de zon onder de horizon.
Het onvermijdelijke vertrek diende zich aan. De wind zou van zaterdag op zondag flink door gaan zetten en het leek ons dus het beste om meer beschutting te zoeken. Het 4 mijl verderop gelegen Union Island werd de doelbestemming. Ik weet niet wat we verder nog gaan zien, maar de Cays staan tot nu toe op nummer twee in mijn lijst van de mooiste plekken op aarde, die ik tot nu toe gezien heb. Nummer 1 is overigens nog altijd Terschelling.
Het was ook de week dat we weer school opgepakt hebben na de kerstvakantie. Het was voor ons allemaal weer omschakelen, je plek vinden om van 9.00 tot 13.00 rust aan boord te hebben. Het bleek dat we geen moeite hadden dit ritme weer op te pakken. Als verandering in ons dagritme hebben we besloten dat we tussen de middag warm eten. ’S-avonds hebben we dan meer rust en minder stress als we niet op tijd thuis zijn. Met zoveel leuke mensen om je heen wordt het vaak laat en drink je regelmatig een borrel bij elkaar. Ons ritme is dus nu. 9.00 uur op, school tot 12.30 uur Warm eten en dan vanaf 13.00 uur is iedereen vrij om te doen wat hij leuk vindt. Je moet je voorstellen dat om een uur of 13.00 de marifoon op kanaal 77 geluid begint te maken. Alle kinderen roepen elkaar dan op om afspraken te maken wat ze die middag zullen gaan doen. Julia speelt altijd met Ammadee en Eva. Lars speelt vrijwel altijd met Dante en Ewan. Jort past zich overal bij aan. Het verdelen van de dinghys en dan varen naar elkaar. De meiden zijn druk met opmaken, modeshows, zingen, dansen, zwemmen en de mannen met gameboy, lego en zwemmen. Wij proberen lekker te lezen en ook af en toe een kop koffie te pakken in het dorpje Clifton.
Het was dus zondag 10 januari dat we op een lange wandeling zijn gaan maken op Union. Het eiland voelde verlaten aan omdat de 1200 locals in de kerk zaten. Aan het einde van de hoofdstraat stond een dame die ons overhaalde een fruitpunch bij haar te drinken. We zeiden direct ja, we hadden ten slotte al 5 minuten gewandeld. Wat ons ten deel viel was een heerlijke fruitpunch die we ooit hadden gedronken. Vijf soorten vers fruit + ice cubes in de blender en hakken maar. Wat overblijft is een heerlijke koude zoete drank vol met vitaminen. Later die week zijn hebben we Jennifer nog een keer bezocht.
Naast het schoolritme is er een zeker schoonmaakritme noodzakelijk. Alles wordt zout zowel binnen als buiten./ Buiten voornamelijk door het zwemmen. Het is dus zaak dit tot een bepaald stukje te beperken. Het is niet mogelijk even je boot af te spuiten zoals in Nederland . Water is hier schaars en kost veel geld. Je gaat er dus wel zuinig mee om. Het zout binnen wordt veroorzaak door de wind die door het schip waait. We hebben ons voorluik altijd open, deze schept enorm veel wind. Heerlijke en noodzakelijke verkoeling. Het gevolg is wel dat de muren een zilte smaak krijgen. We waren hier al op gewezen, maar dat het zo erg is verrast ons wel. Betekent dus ook dat alle apparatuur erg te lijden heeft.
Gisteren de verjaardag van Lars gevierd. ’S middags pannenkoeken bakken voor alle kids ,’s avonds een borrel voor het Nederlands kamp. Het was weer super gezellig!
[userId] => 133600
[photoRevision] => 0
[reportId] => 2823217
[countryId] => 73
[pictureCount] => 31
[visitorCount] => 336
[author] => Anco
[cityName] => Saint George's
[travelId] => 133600
[travelTitle] => Mijn eerste reis
[travelTitleSlugified] => mijn-eerste-reis
[dateDepart] => 2008-06-22
[dateReturn] => 2009-07-31
[showDate] => yes
[goalId] => 5
[goalName] => Een wereldreis
[countryName] => Granada
[countryIsoCode] => gd
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/110/804/436_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/133/600_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => welkom-in-paradise
)
[38] => stdClass Object
(
[username] => roadtripflorida
[datePublication] => 2008-11-16
[title] => Choor water
[message] => Het is al weer enige tijd geleden dat het laatste bericht via dit blog het levenslicht zag.
Soms kunnen subtiele zintuiglijke waarnemingen je terug brengen naar een andere tijd. Voor even ben je weer je terug op dat moment.
De geur van met chloor vermengd douchewater bracht je terug naar de ochtend in key west.
Voor even was er weer dat gevoel van vrijheid, tegelijktertijd het gevoel van heimwee. Niet naar huis maar naar vervlogen tijden, toch is het een herinnering die voor altijd blijft.
Als je soms de schrale chloor lucht ruikt denk je weer terug aan toen.
Ow JA By the Way,
Zit in Schotland, vette kak ouwe!!
[userId] => 135586
[photoRevision] => 0
[reportId] => 2748104
[countryId] => 73
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 196
[author] => Tja
[cityName] => Saint George's
[travelId] => 135586
[travelTitle] => Road Trip Florida 2008
[travelTitleSlugified] => road-trip-florida-2008
[dateDepart] => 2008-03-01
[dateReturn] => 2008-03-22
[showDate] => yes
[goalId] => 99
[goalName] => Iets anders...
[countryName] => Granada
[countryIsoCode] => gd
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/granada,saint-george-s
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/135/586_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => choor-water
)
[39] => stdClass Object
(
[username] => boanerges
[datePublication] => 2008-10-25
[title] => 15 Grenada-Carriacou (English text too)
[message] => Carriacou 26 okt. 2008
Nr 15 Grenada-Carriacou 24 oct 2008 (After the Dutch text one finds a English translation)
cat.boanerges@gmail.com
Marjan is vertrokken en ik blijf alleen achter, een beetje ontheemd. Ik lig voo voor anker bij LePhareBlue in Calivigny Bay (Grenada). Al snel trek ik veel op met Guy, een Frans sprekende Canadees en Marcelo, een Braziliaan die binnenkort met zijn vriendin voor een aantal maanden vertrekt voor een vredesmissie in Pakistan. We snorkelen veel en zij blijken op hun gemak 6 meter diep te zwemmen. Dat heet free diven. Ik probeer het en blijk dat ook te kunnen hoewel niet zo lang. Grappig, ik dacht altijd dat ik niet dieper kon dan 3 meter. Op de boot, in rust blijk ik mijn adem 2 minuten in te kunnen houden. Ik kan dit nu omdat ik me dank zij het vele duiken comfortabel voel onder water en niet bang ben om opeens zonder lucht te zitten.
Ik maak een eilandtoer met een taxi. De chauffeur is een zeer kalme rijder, wat maakt dat ik rustig de omgeving in me op kan nemen. We vermijden veel standaard toeristische plekken en rijden veel door het binnenland. Grenada is een prachtig eiland met een vriendelijke bevolking. Men voelde zich hier veilig in het hurricane seizoen, de laatste orkaan trok in 1948 over het eiland. In 2003 en 2004 was het echter raak, Emily en Ivan trokken over Grenada, de gevolgen zijn nog te zien. En het vertrouwen is geschokt. Er moest heel veel hersteld worden. De vorige regering heeft van de onrust gebruik gemaakt om met de wederopbouw tegelijk het bouwen voor buitenlanders en watersport toerisme te bevorderen. Er worden nu volop appartementen en villas gebouwd en de lagoon van St.Georges wordt één grote marina voor luxe schepen met de omringende heuvels bedekt met villas.
Op 9 september vertrek ik s’morgens vroeg weer naar Carriacou. Het begint met een sprookjesachtige tocht langs de kust met een opgaande zon en heuvels in de ochtendmist. Iedereen verteld verschrikkelijke verhalen over het traject Grenada-Carriacou. Voor mij niets van dat al, het wordt een prachtige snelle rit en in 4 uur ben ik terug. En ik ben weer eens erg blij met de zeezeil eigenschappen van Boanerges. Een boot die ik oploop worstelt met te veel zeil en verdwijnt langzamerhand achter me en besluit terug te keren.
In Carriacou liggen nu alleen nog live aboard’s die het orkaanseizoen hier doorbrengen.
In de Carieb is van juni tot december maar één ding van belang, wat doen de orkanen?
Veel zeilers hier zijn jaren in de Middenlandse Zee geweest. En sommigen gaan er weer naar terug. De Middenlandse Zee heeft geen wind of heel veel wind en stevige winterstormen, maar één groot voordeel t.o.v de Carieb, een lang zeilseizoen. Hier loopt het zeilseizoen van december t/m mei. Daarna is iedereen in de weer om het schip op de kant te krijgen in een hurricane bestendige marina of op weg naar Grenada, Trinidad, Venezuela of de ABC eilanden. (alle landen ten zuiden van de 12e breedtegraad) In het goede seizoen is het hier prachtig zeilen, altijd een constante passaatwind van 15-20Kn van opzij. En zon, aardige mensen en de meeste eilanden zijn niet erg toeristisch. Vanaf mei gaan de gesprekken op de jachten over waar iedereen naar toe gaat voor het hurricane seizoen. En ontmoet je zeilers die een hurricane meegemaakt hebben, dan gaan die zover mogenlijk weg, nog liever in een niet veilig Venezuela dan nog eens een hurricane meemaken. En liever in een sombere marina opgesloten zitten in Trinidad dan de permanente onrust die het geeft als je de website van het National Hurricane Centre van de NOAA van de US volgt. (www.nhc.noaa.gov)
Hurricanes ontstaan ieder jaar met grote zekerheid. Boven de Sahara en boven de Atlantische Oceaan iets ten noorden van de evenaar ontstaan vanaf juli om de 4 a 5 dagen zgn tropical waves. Grote velden met een lage druk, veel wolken en wat wind en regen. Op onze Atlantische oversteek van de Cabo Verden naar Martinique in december 2007 trokken ze regelmatig schuin van achteren over ons heen en verdwenen WNW. Ik had toen nog niet door dat het een standaard patroon is. Meestal trekt de tropical wave enigzins naar het noord-westen. Bij een bepaalde maat en sterkte gaat het NHC hem weergeven op hun site met een verwachting wat de ontwikkeling gaat worden. Als de winden op grote hoogte gunstig zijn dan kan de tropical wave een tropical depression worden. Die is op zich niet heel ernstig. Stevige wind en veel regen. Wanneer de depressie de Kleine Antillen nadert dan wordt het serieus. Wordt het al een orkaan, blijft het wat het nu is of wordt het minder. Toen ik nog bij LePhareBlue lag trok een bui (Squall) met felle wind (40kn max) en zware regen die 20 minuten duurde over me heen. Hier, bij Carriacou was het 50Kn max. en in Bequai 60Kn max. En dat ligt maar 45 mijl noordelijker. De squall bouwde zich op en werd boven Haiti de categorie 3 orkaan Gustav die huis hield langs de Amerikaanse kust.
Ik blijf in Carriacou omdat hier een heel goed hurricane hole is, een afgesloten baai met mangroven erom heen. De baai is bij de ingang 4m diep waar de diepgaande jachten liggen. Daarna volgt een drempel van 1.4m met een hele grote uitloper waar voornamelijk catamarans en motorboten liggen. De Terryl Bay yacht Haulout brengt de schepen die aan hun boeien liggen op tijd in de mangroven bij hurricane gevaar. Iedereen help iedereen.
Twee weken geleden hadden we hier een tropical wave die als een normale nederlandse najaarbui over ons heen trok. Tussen de ABC eilanden en de Dominicaanse Republiek werd het opeens orkaan Omar die erg veel regen en wind gaf op Curacao en Bonaire. Waar de zeilers dachten rustig te liggen. Het bijzondere was echter dat Omar opeens gedurende korte tijd terug kwam naar het zuid-oosten, naar ons! In 1999 trok orkaan Lenny ook oostwaards. Hij ontstond bij Honduras en trok voor het eerst in de geschiedenis in oostelijke richting en ging uiteindelijk over St.Maarten de Atlantische oceaan op. In Carriacou braken toen de golven in de baai en de schrik was groot. Dit was nieuw en niemand had het verwacht.
De bewoners en vaste gasten waren nu dus gewaarschuwd. Omar leek even later naar het noord-oosten weg te trekken. Toch kwam een heel circus op gang, een constante stroom jachten en andere vaartuigen trok de mangroven in. Ik vond het niet zo nodig, een storm 1000 km verderop, wat kan dat nu zijn. Meerdere malen kwam een dinghy langs en werd mij gevraagd of ik ook niet de mangroven ging. Op een gegeven moment ging ik toch twijfelen, de deining nam toe en ik ging als een van de laatsten naar binnen. Achteraf maar goed ook. Op zich was het op de plek waar ik lag niet gevaarlijk maar ik zou na een dag wel heel erg zeeziek geworden zijn. En je schip verlaten in die omstandigheden doe je niet. Scooby, eigenaar van een grote powerboot wilde het wel meemaken, dus bleef in het rustigste hoekje van de baai overnachten op zijn boot. De boot ging rollen en soms dacht hij dat de boot zou kapseizen. Hij heeft geen oog dicht gedaan, vond het een belevenis maar zou het nooit weer doen.
De mangroven waren een prima verblijfplaats. Geen wind, een zonnetje en veel muggen en veel gezeldschap. Gelukkig heb ik goede horen en s’avonds constant een brandende anti-muggen spiraal.
In het begin ben ik nog een keer naar de kant geweest om brood te halen. Later ontstonden op twee plaatsen in de baai brekers en een dinghy ging over de kop. De foto’s laten zien wat een kracht kleine golven hebben. In Nederland vindt je het normaal dat er stevige golven op het strand breken. Hier is het altijd rustig aan de lijzijde van het eiland.
Na twee dagen ben ik weer buiten op het vertrouwde ankerplekje.
Begin November zeil ik weer naar Grenada waar ik mijn broer ophaal. We gaan in een maand naar Martinique en zullen op diverse plekken duiken. En dat zal wel het hoofdonderwerp van het volgende verslag zijn.
Techniek
E-mail: Je wilt tegenwoordig regelmatig je E-mail bekijken en het weer op internet volgen. Er zijn veel internet cafes en als je een echte mobiele computer hebt waarvan de accus nog in orde zijn kun je internetten via Wifi in bars en restaurants. Maar in kleine plaatsjes en afgelegen baaien valt de beschikbaarheid nog behoorlijk tegen.
Toen ik in 2007 langs Engeland voer heb ik op aanraden van een zeilende dame die hotspots installeert beheert en een Wifi installatie van het merk Senao gekocht die vooral professioneel gebruikt wordt. Met een grote antenne. Die kreeg ik niet werkend, alles liep vast en viel niet te resetten. Dat heb ik toen maar laten zitten, er waren nog genoeg klussen aan Boanerges die voorrang hadden. Daarbij merkte ik dat maar eens in de paar dagen naar een internet cafe gaan wel zo rustig is voor het gemoed. Zelfs hier in Carriacou ging ik maanden lang gewoon naar de kant voor internet. Nu met internet aan boord wordt mijn leven weer onrustig maar daar heb ik een reden voor.
Na het vertrek van Marjan van Grenada wilde ik E-mail kunnen gebruiken zonder dat ik helemaal St.Georges moest wat een hele morgen in beslag nam. In de baai Calivigny waar ik lag kon ik wel gebruik maken van de Wifi van LePhareBlue maar er was geen internet PC dus was ik gedwongen om met de Senao aan de gang te gaan. Guy is electronicus en wist veel van routers af. En kreeg hem werkend met de Wifi van LePhareBlue. Maar hier in Carriacou deed de Senao het weer niet.
Nu werd het menens, ik moest hem betrouwbaar werkend krijgen want ik wil kunnen Skypen met Marjan. Ik kreeg onlangs een telefoonrekening van een paar honderd euro voor een paar uur bellen met haar. En Skypen kost bijna niets. Hier in Tyrell Bay mag er niet geskyped worden met de enige computer in een internetcafe, te hinderlijk voor anderen. Daar kan ik in komen. Dus heb ik Michael, een electronicus ingeschakeld. Na enige moeite kreeg hij de Senao werkend. Het kostte mij veel moeite om van Michael een begrijpelijke uitleg te krijgen waarom je bepaalde instellingen gebruikt zodat ik het apparaat zonder hulp kan configureren in de volgende baai. Een klacht die ook vaak over mij de ronde deed bij Campina, iets uitleggen is niet makkelijk als je het zelf begrijpt. Het systeem werkt nu erg goed en ik begin het een beetje te begrijpen wat router, bridges en clients zijn. Met submask en TCPIP adres en wel. En Wap en Wep. Ik had zelfs in de mangroven op 2km afstand van de zender kontakt. De Senao is waterdicht en wordt de mast ingehesen. Eigenlijk is het een professioneel apparaat voor gebruik buitenshuis dat eenmalig ingesteld wordt en dan kom je er niet meer aan.
Op een boot trek je van plaats naar plaats en dan dan moet het Wifi systeem bij voorkeur flexibel zijn. Ik zal nog nog wel eens balen omdat ik alles zelf moet instellen en niet weet hoe dat te doen.
Wettelijk ligt vast wat wel en niet mag met Wifi. Wifi is voor de korte afstand bedoelt, voor in huis. Je mag de buren niet storen dus in principe mag er geen krachtige zender gebruikt worden. In elke moderne laptop zit tegenwoordig een Wifi ontvanger. De antenne zit in het scherm en het glasvezel, ijzer en hout van de romp van de boot zorgt dat er niet veel signalen in en uit de boot gaan. De ontvangst is binnen meestal matig. Dus moet je met je laptop aan dek werken waar je last hebt van het zonlicht en de regen. Het blijkt dat als je een antenne een paar meter boven dek hijst zodat deze over de andere boten en obstakels heen kijkt dat de ontvangst drastisch beter wordt. Dus is het zinvol om een Wifi unit aan te schaffen die via een lange USB kabel(max 5m) verbonden is met de PC. Deze zijn gemaakt voor consumenten en zijn plug en play. Lastig is dat deze spullen niet gemaakt zijn om buiten in weer en wind te gebruiken. Dus wordt het knutselen met waterdichte kastjes en rubber tape. Daarnaast is de kwaliteit meestal niet zo dat je 500m ver komt wat al gauw nodig is als je ergens voor anker ligt.
In Australie, Nieuw Zeeland en de VS wordt druk gebruik gemaakt van installaties die 8km ver komen. Niet wettelijk geoorloofd maar wel begrijpelijk. Als je twee van mijn Senao’s voorziet van richt-antennes en 10km uit elkaar zet schijnen ze makkelijk met elkaar te kunnen communiceren.(default staat het vermogen op high ingesteld maar je kunt hem instellen op ultra high, excellent en extreme)
Er is dan ook een levendige handel in in gemodificeerde apparaten en versterkers. Internet is onmisbaar om daar je weg in te vinden.
Marjan has left to the Neterlands at last and I stay behind at anchor at LePhareBlue in Calivigny Bay (Grenada), a bit confused. I get along with Guy, a French speaking Canadian and Marcelo, a Brazilian who soon leaves with its girlfriend for a number month of for a peace keeping mission in Pakistan. We snorkel much and they are able to swim at ease on 6 meters depth. That is called free diving. I try it and can do this too, although not as long. Funnily, I always thought that I was not able do dive deeper then 3 meters. I can do this now while I feel comfortable under water thanks to the scuba diving of the last month. I do an island tour with a taxi. The taxi driver is not at all in a hurry what makes that I can look around quietly and notice much. We avoid much standard tourist spots and drive inland of the Island. Grenada is a splendid island with a pleasant population. The population felt itself always at ease in the hurricane season, the last hurricane over the island was in 1948. In 2003 and in 2004, Grenada was however hit by Emily and Ivan. The impact can still be seen. And the confidence of the population has been shocked. The previous government has used the disorder during the rebuild to promote tourism eand building for expatriate and yachting. Apartments and villas are now in abundance built and the lagoon of St.Georges becomes one large marina for luxuriously yachts with the surrounding hills covered with villas.
On 9th of September I leave in the morning for Carriacou. I start with a fairy-like excursion along the coast with a nice sunrise and a morning fog over the hills. Everyone told me terrible stories concerning the route Grenada-Carriacou. For me nothing of this, it is a splendid fast ride and in 4 hours I arrive in Carriacou. And I am again very happy with the sea sail properties of Boanerges. A boat which I overtake wrestles with too much sail and disappears gradually behind me and decides to return.
In Carriacou now there are mostly Live Aboard’s yachts that spend the hurricane season here. In the Caribbean is from June to December but one thing important, what do the hurricanes? Many yachtsmen here have been for years in the Mediterranean. And some return there while they are disappointed about the Caribbean. The Mediterranean have no wind or a lot of wind and a firm one, but one large advantage compared to the Caribbean is a long sailing season. Here the sailing season is from December till June. After that the yachts are on theire way to get the yacht ashore in a hurricane safe marina or on their way up to Grenada, Trinidad, Venezuela or the ABC islands. (All of them countries south of the 12e latitude)
As from May the conversations start with: where will you be in the hurricane season. When one meets yachtsmen who have experienced a hurricane, then they stay away as far as possible, still rather safely in Venezuela then once more a hurricane to experience. And rather locked up in marina in Trinidad then the permanent disorder which it gives if one looks every day Internet site of the National Hurricane Centre of the NOAA (www.nhc.noaa.gov)
Hurricanes are there to be every year with large certainty. Above the Sahara and above the Atlantic north of equator so called tropical waves arise as from July every 4 a 5 days. Large fields of clouds with low press, and some wind and rain. On our Atlantic crossing from the Cabo Verdes to Martinique in December 2007, regularly large fields of clouds passed from behind and disappeared WNW. By that time I did not realize that it was a standard pattern. Generally the tropical wave draws a bit to the northwest. At a certain size and strength of the field the NHC shows it on their site with an expectation what the development is possible. If the winds at high altitude are favorable then the tropical wave can become a tropical depression. Those are in it self not very serious. Mostly they contain firm wind and much rain. If the depression approaches the Lesser Antilles then attention is needed. Will it become already a hurricane, remains it what it is now or will it lessen. When I was still at LePhareBlue a squall passed with violent wind (40kn maximum) and heavy rain which lasted only 20 minutes and it was gone. Here, at Carriacou it had 50Kn maximum wind force. And in Bequai, 45Miles north is was 60Kn maximum. The squall became above Haiti the category 3 hurricane Gustav which raged along the American coast.
I stay in Carriacou during the hurricane season while here a good hurricane hole exists, it is a closed sheltered bay surrounded with mangroves. The bay is at the entrance 4m deep and the keel yachts stay there. Afterwards a bar with a depth of 1.4m follows with a large basin where mainly catamarans and high-speed motorboats stay. The Terryl Bay Yacht Haul out bring in the ships which are tied to their buoys on time in the mangroves at hurricane danger.
Two weeks ago we suffered a tropical wave which moved to the west. Between the ABC islands and the Dominican Republic it suddenly became hurricane Omar which gave a lot of rain and wind on Curacao and Bonaire. The yachtsmen there expected lying there quiet. Particular was however that Omar returned suddenly during short time to the south east, to us! In 1999, hurricane Lenny also moved eastward. It formed near Honduras and drew for the first time in the history in Eastern direction and went over St.Maarten up at the Atlantic Ocean. In Carriacou the waves breached in the bay. This was a new experience and nobody had expected this. People had been warned this time. Omar seemed pull away up to the North-East. Anyhow, a complete circus came on pace, a constant flow of yachts and other vessels withdrew into the mangroves. I thouht it not necessary, a storm 1000 km away, what can that be. Several people came along by dinghy and asked if I also should go into the mangroves. At a certain moment I started to doubt, the swell increased and I entered as one of the last too into the mangroves. Afterwards is was a good decision. The spot where I was anchored was okay but the violent movement of the boat should have made me very seasick after one night. And one does not leaves ones your ship unmanned in those circumstances. Scooby, owner of large powerboat, wanted to experience the swell however, thus spend the night in the quietest corner of the bay on its boat. Sometimes the boat rolled that much that he expected it to capsize. He found it an experience but should never do it again. The mangroves were a very niche place to reside. No wind, a nice sun and many mosquitoes and many people around. The first day I went ashore with my dinghy to buy some bread. Later the waves broke on two places in the bay and a dinghy was thrown over. One had to stay aboard. The photographs show what a strength samall waves have. After two days I was back at my trusted anchor spot.
Beginning November I sail to Grenada to meet my brother. We sail to Martinique in a month and will dive at many places. And that will be the main subject of the next report.
[userId] => 84820
[photoRevision] => 0
[reportId] => 2717690
[countryId] => 73
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 413
[author] => Eddy Dunlop
[cityName] => Saint George's
[travelId] => 84820
[travelTitle] => Zeilend van Amsterdam, Carieb, Panama and???
[travelTitleSlugified] => zeilend-van-amsterdam-carieb-panama-and
[dateDepart] => 2007-06-01
[dateReturn] => 0000-00-00
[showDate] => yes
[goalId] => 5
[goalName] => Een wereldreis
[countryName] => Granada
[countryIsoCode] => gd
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/granada,saint-george-s
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/084/820_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => 15-grenada-carriacou-english-text-too
)
[40] => stdClass Object
(
[username] => tanami
[datePublication] => 2007-03-01
[title] => Tobago - Grenada
[message] => De maand maart;
Eind februari varen we weg uit Charlotteville. We vertrekken tegen de avond zodat we in de ochtend aankomen op Grenada. Het vertrek ging niet helemaal vanzelf of eigenlijk gewoon niet. Zoals gewoonlijk is de ketting weer helemaal aangegroeid en ben ik weer zeker een uur bezig om deze schoon te krijgen. We hebben hier 50 meter ketting in het water liggen, omdat de ankerplek 15 meter diep is. Halverwege is de ketting in een keer schoon en zie ik iets aan de ketting hangen. Het blijkt een kapotte visboei te zijn, zo'n grote ronde stootbal. Deze vis boei hangt aan een lijn die menigmaal rondom de ketting is gedraaid. De lijn is voorzien van een soort oesterschelpen die veel weg hebben van messen. Het is inmiddels donker geworden en ik probeer de lijn van de ketting af te krijgen. De boei blijft maar rond draaien en ik verwacht ieder moment gesneden te worden door die schelpen. Ik probeer om de lijn door te snijden en dat lukt na een tijdje. Daarna gebeurt er eigenlijk niets, alles blijft helaas zitten zoals het zat en ik zie het eigenlijk niet zitten om hier nog verder mee door te gaan in het donker. We liggen zo waarschijnlijk al heel lang vast en dat zal dan vast nog wel een nacht extra lukken en we besluiten om te blijven liggen.
We praten nog wat na over wat er allemaal mis had kunnen gaan, maar hier verander je niets aan. Ik heb zelfs diverse keren het anker gecheckt, maar moet toegeven dat ik niet naar de bodem ben geweest, omdat 15 meter te diep voor mij is om naar toe te duiken.
De volgende dag halen we het anker weer op en zien dat de visboei is verdwenen. Deze heeft zich waarschijnlijk los gedraaid, omdat ik de lijn heb doorgesneden. Er zit nog een heleboel lijn om de ketting en die probeer ik eraf te krijgen. Het gaat veel gemakkelijker nu de visboei weg is. Het anker raakt uiteindelijk de grond niet meer en we varen langzaam door de baai met ons anker zo'n 5 meter lager aan de ketting. Uiteindelijk is de lijn zover los en kom ik bij een stuk beton uit; het anker van de visboei. Een laatste ruk aan het touw en het stuk beton met lijn verdwijnt in de diepte. We ankeren weer en wachten tot we 's avonds kunnen vertrekken.
Het is een emotioneel afscheid van Tobago. We hebben hier een goede tijd gehad en veel meegemaakt! We besluiten om wat eerder te vertrekken om een stuk langs de kust te kunnen varen en het definitieve afscheid nog wat uit te stellen. Om vier uur halen we het anker op en sukkelen langzaam Pirates Bay uit en varen langs de kust. Als we buiten komen, zetten we de genua en kan de motor uit. De kust van Tobago is erg mooi, heel veel groen, rotsen, kleine eilanden, heel veel vogels, vis en natuurlijk vissers.
Als het donker wordt zetten we koers naar Grenada. De overtocht is rustig tot twintig mijl voor Grenada, dan worden we weer verrast door een paar squalls. Met alleen de genua op, hebben we nog teveel zeil op en we rollen de genua met veel moeite in. Het is inmiddels ochtend en op 5 mijl van de kust krijgen we nog een squall, waardoor we moeten remmen. De squall ontneemt ons namelijk al het zicht en om zo onbekend terrein (Prickly bay) aan te lopen, vinden wij iets te spannend. Er liggen hier aardig wat rotsen voor de kust en het stroomt hier flink. Met de genua half ingerold, gaan we toch nog 6 knopen, maar de wind neemt na een minuut of 10 weer af, en de bui trekt over. We zien de rotsen nu goed liggen en lopen Prickly bay aan zonder problemen. In Prickly bay laten we het anker vallen tussen zestig andere boten. Dat is even wennen. We hebben niet zo'n beste plek uitgekozen, want we rollen alle kanten op, en we liggen ook nog eens flink in de wind. Het lijkt Pirates bay op Tobago wel, als het flink waait. We gaan de kant op en zoeken de douane op om in te klaren. Dat lukt slechts gedeeltelijk, we hebben namelijk geen geld van Grenada. Ach, een half uurtje lopen en je vindt een geld automaat, zegt de douanier doodleuk. En hij voegt er nog aan toe dat ze vandaag om 3 uur sluiten. Halverwege de drukke en snikhete weg komen we een chinees tegen en we besluiten eerst snel te lunchen, want ja dat moet gewoon; we hebben honger! Hier kunnen we betalen met de creditkaart, dus geen probleem. De chinees is erg goed, we eten alleen niet op ons gemak, omdat we moeten betalen bij de douane en officieel nog niet zijn ingeklaard. Nou zijn ze hier niet zo streng als op Tobago, dus het zal wel meevallen. Na het eten vinden we na een tijdje lopen de geldautomaat. We halen 400 East Caribbean dollar, geen idee hoeveel het is! We lopen dat takke-eind weer terug; wat een hitte en wat rijden die mensen hier hard... We zijn precies om 3 uur terug bij de douane, waar ze nog totaal geen aanstalten maken om te gaan sluiten en we betalen netjes, kopen brood en rum in de winkel ernaast en gaan gauw weer aan boord.
Grenada is even wennen. Oh ja, we zitten ook nog vlakbij het vliegveld, met af en toe een flinke Boeing, en andere herrieschoppers. Er zijn hier duidelijk (nog) geen geluid beperkingen zoals op Schiphol! We blijven een week liggen in Prickly bay. Overal op het eiland rijden busjes, die het openbaar vervoer vormen. Ze ronselen bijna mensen om de bus vol te krijgen, ze roepen, toeteren, of ze stoppen zelfs de bus als je doorloopt en niet instapt. Ze snappen er niets van als je zegt dat je loopt, wie gaat er nou lopen in die hitte!? We bezoeken de hoofdstad St. George met zo'n busje en om de een of andere reden laat hij ons teveel betalen. Blijkbaar zien we er uit als toeristen en we weten ook niet exact de prijs van de rit... St. George is een mooie Engelse stad geweest denk ik, alleen is er nog steeds veel orkaan schade, waardoor het een wat sombere/slordige indruk geeft. Veel beschadigde openbare gebouwen zijn nog steeds niet hersteld. Vooral de kerken; hiervan staat vaak alleen de toren nog overeind en is het schip compleet weggeblazen. Kerken herstellen heeft duidelijk niet de prioriteit, wat opvallend is, want godsdienst vind men juist zo belangrijk. We lunchen bij het restaurant "Creole shack", een buffet restaurant. Ik weet totaal niet wat ik moet kiezen, want ik weet niet wat het is. Ik kies maar wat. Het smaakt in ieder geval erg goed. Zo goed dat we hier zelfs later nog twee keer naartoe gaan. Uiteraard bezoeken we een supermarkt, alles is hier iets duurder dan op Tobago. Dit blijkt vooral te komen, omdat hier bijna alles wordt ingevoerd vanuit Engeland en de US. Lokale producten of produkten van andere Caribische eilanden zijn wel goedkoop; alleen moet je goed zoeken om die te vinden.
Sinds de Canarische eilanden zien we eindelijk weer een heuse watersportzaak. Volgens de catalogus verkopen ze hier heel wat. Dit blijkt in de praktijk toch anders te zijn: wat je nodig hebt is niet op voorraad of is zwaar over de datum zoals bij de verf. Oh ja, het is ook nog belastingvrij, maar dan zijn de meeste dingen nog hartstikke duur! Het is tijd om motor onderhoud uit te voeren. Olie verversen, nieuwe olie- en brandstof-filters, nieuwe impeller enz. De olie wordt nog een probleem denk ik, want de olie die ik aan boord heb, zou niet de juiste en te weinig zijn volgens de manual! We vinden olie in St George bij de Shell pomp die enigszins lijkt op de specificatie en deze keer kopen we voldoende. De olie van tegenwoordig is of te gewoon (specificatie te laag), of de specificatie is veel te goed/hoog; dus kiezen we voor te goed. We zijn er een paar dagen zoet mee, maar daarna loopt de motor weer prima. Ik zag er nogal tegenop, omdat het bij de vorige boot een heel karwei was. Ik kan er bij deze boot overal goed bij, wat het het werk een stuk eenvoudiger maakt. Het enige probleem waar ik tegenaan loop is de waterpomp. Deze lekt namelijk af en toe een paar druppels water en die vallen precies op de keerkoppeling. Deze is van aluminium, dus dat corrodeert gelijk. Ik vermoed dat dit te maken heeft met de impeller, omdat blijkt dat die droog staat. De impeller is ook een beetje beschadigd. Ik vervang hem en vet hem goed in. Hierna lekt de waterpomp een stuk minder, af en toe een druppeltje. Karin heeft nog een mooi klein emmertje met een handvat eraan en dat hang ik aan de waterpomp, zodat die paar druppeltjes mooi opgevangen worden. Ongelofelijk wat voor schade een paar druppeltjes zout water toebrengen!
Na een weekje Prickly bay varen we naar een baai bij Hog Island. We worden vroeg (6 uur) wakker en besluiten gelijk te vertrekken. Het is nog lekker rustig, dus een mooi moment om door een moeilijk kanaaltje tussen de rotsen door te varen. Als we buiten komen, valt het toch nog een beetje tegen: er is nu al veel wind en golven. Toch zetten we door, want het zou eenvoudig moeten zijn en er liggen zelfs boeien. Het voordeel van de golven is dat je goed ziet waar de ondieptes zitten, want hier breken de golven op. Met een snelheid van drie knopen varen we naar binnen. We zien de eerste boeien verschijnen, met daarachter de ondieptes. Als we er iets verder in zijn gevaren, wordt het snel ondieper. Een meter of tien voor ons worden de golven opeens hoger, wat duidt op een ondiepte. Ik gooi de motor vol in zijn achteruit, maar de diepte-meter blijft teruglopen. De rubberboot die achter de boot hangt, knalt vol met de buitenboordmotor tegen de zijkant. Eindelijk ligt de boot stil en zijn we weg gedraaid van de ondiepte. Ik zet de motor weer in zijn vooruit en we varen langzaam langs de ondiepte heen. De ondiepte ligt gewoon tussen de boeien! Op de kaart -die we voor dat gebied gebruiken- staat de ondiepte niet aangegeven. Als ik later op een andere kaart (Cmap) kijk, staat daar de ondiepte wel aangegeven! We komen er met een paar krassen op de zijkant vanaf, maar dit had heel anders kunnen aflopen... Later lees ik in een zeilkrantje dat de kaarten van het Caribische gebied niet altijd even nauwkeurig zijn, nou ja we zijn nu gewaarschuwd. We ankeren bij Hog Island in een hele rustige baai, zonder swell, wat een luxe!
Als we een paar uur voor anker liggen krijgen we bezoek van een Amerikaan, John van de Seawitch. Hij komt even langszij met zijn rubberboot en vertelt hoe het er hier allemaal aan toe gaat op deze ankerplaats. Vaak heb je van die mensen die een dergelijke taak op zich nemen. Samen met zijn vrouw Deb hebben ze daardoor als bijnaam de major's, ofwel burgemeesters! Ze liggen dan ook al bijna 5 jaar(!) op deze ankerplek. Het voordeel van zo iemand is dat je gelijk op de hoogte bent van alle noodzakelijke dingen en dat dus niet zelf hoeft uit te zoeken. Het nadeel is dat het ook wel z'n charme heeft om zelf overal achter te komen.
's Avonds is er een barbecue aan de kant, waar we allerlei mensen ontmoeten. We raken in gesprek met een Engels en een Amerikaans stel van onze leeftijd. Het Engelse stel had al heel wat gevaren en meegemaakt. Zij zijn hier voor de cricket wereldkampioenschappen en varen zo ver mogelijk het Engelse team achterna, kris kras door de hele Carieb. Een paar dagen later varen ze weer naar Trinidad, want daar zijn de volgende wedstrijden. Daar waren ze net geweest vanwege het carnaval, maar ja, je bent een fan of niet!?! Daarna gaan ze door naar het Panamakanaal, want ze moeten dit jaar nog naar de Stille oceaan. Het Amerikaanse stel was dit ook van plan, maar heeft iets minder haast. Zij kwamen uit New york en waren naar het zuiden gevaren via Bermuda. Dat was heftig tochtje, door al die depressies op de Atlantische oceaan. Dit hebben ze gedaan met opstappers, maar toen was het nog zwaar geweest. Bermuda was voor hen al behoorlijk 'off the beaten track' en authentiek, terwijl dat naar ons idee hartstikke westers is. Die gaan nog wat meemaken... Je hoort trouwens regelmatig dat mensen opstappers meenemen voor de lange overtochten. Vaak zijn het onbekende mensen, die je eigenlijk pas leert kennen als je al lang en breed op de oceaan zit! Ik hou hier niet zo van, maar je hoort toch best veel positieve verhalen! Hoewel van het Amerikaanse stel, zij zei dat ze nooit meer iemand mee wil hebben maar hij juist wel. Zo verschillend kan je er dus over denken. Later op de avond spreken we nog een ander stel; Silvie uit Belgie en Greg uit Australie. Zij wonen net zoals een heleboel andere mensen al jaren in de baai. Ze hebben elkaar hier ontmoet en leven samen met de hond Guisseppe op twee naast elkaar geankerde boten; de kleinste ervan is te koop. Greg werkt op de St-Davids boatyard als monteur en Silvie werkt zo'n 5 maanden per jaar in Amerika als reisleidster. Afgelopen tijd waren ze heel druk geweest om hun tweede (grotere en nieuwere) boot in orde te krijgen omdat de moeder van Silvie overkomt. Ze had haar neef zover gekregen om haar moeder te begeleiden tijdens de vliegreis. Ze had haar moeder jaren niet gezien, dus ze was erg opgetogen. John komt regelmatig langs voor een praatje. John heeft veel te vertellen over Grenada, orkanen, de ankerplaats, en over het werk dat ze allemaal doen. Vooral z'n verhalen over de orkanen die ze hebben meegemaakt, maken indruk. Grenada ligt officieel buiten het orkaan gebied. In 2004 en 2005 kwamen orkaan Ivan en Emily echter over Grenada, en ze hebben heel veel schade gebracht aan de boten. Heel veel afgebroken masten, boten gezonken, een catamaran uit het water geblazen en neergekomen op een andere boot. De boten in marina's waren allemaal tegen elkaar en/of op de kant gewaaid, omdat de steigers afbraken. Boten die op de kant stonden, waren allemaal omgewaaid enzovoort, enzovoort. Veel mensen zijn hun boten nog steeds aan het opknappen, nu bijna drie jaar later. Ook liggen er tientallen boten -soms alleen nog maar wrakken- op het strand, of op de rotsen, waarvan het verzekeringsgeld is uitgekeerd. De mensen laten hun boot daar gewoon liggen omdat ze het te duur vinden om hem te bergen! Toch blijven veel mensen hier liggen met hun boot tijdens het orkaan seizoen. Er wordt zelfs reclame gemaakt dat het hier veilig is, want als je onder de 13 graden noord zit, zit je buiten de orkaanzone voor de verzekering! Grenada valt daar geheel onder en ligt dus volgens onze verzekering in veilig gebied. Dit geldt echter niet voor alle verzekeringen. De meeste Amerikaanse verzekeringen zeggen 12 graden of zelfs 11 graden noord, wat volgens de praktijk het beste klopt.
John en Deb liggen al 4.5 jaar bij Hog Island en voor hen is dit hun woonplaats. Ze gaan hier naar de dokter, tandarts of ziekenhuis, net zoals thuis in Amerika. Eens per half jaar vliegen ze naar Amerika, of vaker als ze op hun kleinkind moeten/mogen passen... Als werk zijn ze pseudo patient voor de leerlingen van de medische universiteit, zodat die kunnen leren hoe ze de juiste informatie uit een patient kunnen loswurmen.. Hier zijn ze meestal twee dagen per week druk mee. Verder doen ze woensdag en vrijdag het weer voor de Grenada regio op kanaal 68, en regelen ze het verkeer op dit kanaal voor het emergency net. Als ze aan boord zijn luisteren ze altijd kanaal 16 uit, tja zo zijn ze er altijd bij betrokken als er iets gebeurt of als er iets moet gebeuren. Als de kustwacht van Grenada wordt opgeroepen, heb je grotere kans dat zij reageren en optreden dan de kustwacht! We blijven een maand liggen bij Hog island, vooral om te klussen. We liggen hier rustig, dus kunnen we hier goed werken. Er zijn hier aardig wat mensen die aan hun boot werken, dus het is geen probleem als wij dat ook doen.
We halen twee delen los van de banken in de kuip. Deze zijn namelijk aan het loskomen vanwege de roest die er onder zit. Het loshalen gaat inderdaad gemakkelijk. Daarna halen we de roest weg en maken we het oppervlak kaal met een hamer; wat een stuk moeilijker gaat. Het is geen leuk werk: het maakt veel herrie en de stukjes roest knallen alle kanten op. Ik krijg de oppervlakken mooi kaal en we zetten deze in de epoxy primer. Daarna plamuren met epoxy plamuur, en vervolgen twee lagen epoxy erover en een paar lagen verf. Tussen iedere laag zit 8 en 24 uur drogen, dus hier waren we wel even mee bezig. Daarna gaan de banken er weer terug op, alleen worden ze er niet meer opgelijmd! Het plan is om latten onder de bank te monteren waarop de bank leunt op het staal. De bank maken we vast met scharnieren, zodat we er altijd bij kunnen. Op de boot zit nog op een aantal plaatsen hout op staal, wat voor problemen zorgt (roest). Op de meeste plaatsen halen we het hout weg, hoe mooi het ook mag zijn. Daarna behandelen we dit met epoxy en kan het er weer jaren tegenaan. Op de plaatsen waar het hout blijft zitten, zetten we het hout in de epoxy met daarover heen een 2-componenten vernis. Dit karwei gaan we in Curacao aanpakken en deze hele "operatie" was eigenlijk een voorproefje...
Charlotteville, Tobago,
2 januari - 23 februari
Op het oud en nieuw feest raken we in gesprek met een Oostenrijks stel, Erich en Erika, hele aardige mensen. We praten over Cuba, over haar dochter die ook op reis is met een boot, en die ze ergens willen ontmoeten in Equador. We spreken af om wat bij ze te gaan eten en het wordt allemaal erg gezellig. Het blijkt dat ze ook van wandelen houden en we leggen een aantal routes uit die je hier op het eiland kunt lopen. Waarom lopen we niet samen een wandeling? Toevallig hadden we nog een wandeling op het oog die we graag wilden doen. Een wandeling vanaf het dorpje Speyside aan de oost kant van het eiland en dan terug naar Charlotteville. Een wandeling van 6 uur, met flink wat stijgen en dalen. Deze wandeling hadden we gezien in een boekje in de bibliotheek. Op zondag doen we de wandeling, waarvoor we eerst met de bus naar Speyside moeten en vandaar uit verder lopend naar de Speyside lookout, waar de wandeling begint. Op zondag kun je echter niet teveel verwachten van de bus. Officieel komt de bus om 07.30 uur, maar om 08.30 uur was de bus er nog niet. We besluiten een lift te vragen. Er rijdt iemand voorbij en hij stopt zelfs voor ons. We vragen of we mee kunnen, waarop hij zegt dat het 40 US dollar kost. Proberen kan altijd denkt hij vast; sommige toeristen trappen er nl. in. Uiteindelijk gaan we mee voor 40 TT, nog steeds teveel in vergelijking met de buskaartjes voor 16 TT, maar het is niet anders. Met veel moeite brengt hij ons naar het begin van de wandeling. Rare man, hij had er duidelijk geen zin (meer) in! We twijfelen waar we zijn uitgestapt of dit wel het beginpunt van de wandeling is, en we vragen het nog maar eens. Volgens die mensen kan je hier wandelen, maar ze kijken alsof we niet helemaal normaal bij ons verstand zijn, wie gaat er nou wandelen en dan nog helemaal naar Charlotteville, dan neem je toch de bus!?! We nemen het pad en klimmen langzaam langs bananen bomen en een voormalige cacao bomen plantage naar boven. De wandeling lijkt te kloppen volgens de beschrijving, na een paar kilometer lopen we echter helemaal vast. Erich en Erika laten zich hierdoor niet weerhouden en proberen een weg te vinden. Uiteindelijk klautert Erich tegen de berg op en vindt weer een pad. We volgen hem, waarbij ik nog in een stel prikkels pak, dat blijkt een hele boom te zijn met allemaal naalden van 5 cm lang. Gelukkig valt de schade mee en we lopen weer verder. Uiteindelijk komen we allemaal boven en volgen het nieuwe pad. Ook dit pad voldoet weer aan de beschrijving en dus lopen we door. Inmiddels lopen we door het regen woud, erg indrukwekkend, groen - groener - groenst, zeg maar. Uren lopen we volgens de beschrijving, maar dan gaat het toch weer mis. De begroeiing wordt steeds dichter en het pad steeds vager. Tevens beginnen we steeds steiler te dalen. Dit staat ook wel in de beschrijving, maar dit begint meer op naar beneden glijden i.p.v. lopen te lijken. We besluiten om terug te keren, omdat we voor het donker uit het bos willen zijn. Ergens onderweg passeerden we eerder een splitsing. Deze besluiten we nu te nemen en hiermee lopen we terug richting Speyside. In de verte zien we de baai van Speyside al liggen. Op een gegeven moment komen we weer in de bewoonde wereld. We ontmoeten Sookoo en Angela; een stel hele aardige indiase mensen, omdat we de volgels, vooral kolibries in hun tuin bewonderen. Ze wonen op een heuvel in Speyside met een geweldig uitzicht over de baai. Ze hebben een tuin met ontzettend veel fruit aan de bomen. We krijgen van alles mee: ster fruit, bananen, papaya's, golden apples en nog wat geneeskrachtige kruiden. Sookoo staat tussen de middag altijd in Charlotteville met een koelbox vegetarische roti, die hij verkoopt; erg lekker zijn ze. We dalen de heuvel af en zoeken de bushalte. Van al dat gewandel zijn we natuurlijk wel dorstig geworden en we zoeken eerst een bar op. Hier drinken we een pilsje en wachten we op de bus. De bus komt niet erg, na anderhalf uur geloven we er niet meer in en lopen we -inmiddels in het donker- over de weg terug naar Charlotteville. Moe maar voldaan komen we daar aan. Later horen we dat het maar goed is dat we zijn teruggedraaid toen het pad te steil naar beneden werd; wat verderop bleek nl. een afgrond te zijn ontstaan door een land verzakking. Hier heeft men al een keer mensen moeten redden met een helikopter!
Op 6 januari vernemen we via de email dat de vader van Karin is overleden. We zijn hier helemaal kapot van. We vliegen zo snel mogelijk terug naar Nederland om hem nog te zien, en voor de begrafenis. Erich en Erika willen gelukkig op de boot en de katten passen. Het is een mooie begrafenis en we nemen afscheid van hem. Karin blijft 4 weken in Nederland om samen met haar broers alles af te handelen. Ik ga na twee weken weer terug naar de boot, want Erich en Erika willen graag verder varen richting hun dochter.
In februari pakken we langzaam ons leven op de boot weer op. Charlotteville is hiervoor een goede plek. We snorkelen, wandelen, zien schildpadden en dolfijnen in de baai. Er komen steeds meer vlinders, planten en bomen raken in bloei, zien pas geboren lammetjes en geitjes, het voorjaar is duidelijk begonnen. We ontmoeten nog een stel Nederlanders waar we een fijne tijd mee doormaken, we hebben zelfs nog carnaval gevierd in Scarborough. Zij hebben Nederland verlaten en zijn al drie jaar onderweg met de Drifter. Ze hebben nog zes jaar te gaan tot aan hun pensioen en dan gaan ze misschien weer terug naar Nederland.
[userId] => 163214
[photoRevision] => 0
[reportId] => 2686740
[countryId] => 73
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 480
[author] => webmaster
[cityName] => Saint George's
[travelId] => 163214
[travelTitle] => Curacao naar ..
[travelTitleSlugified] => curacao-naar
[dateDepart] => 2008-11-01
[dateReturn] => 2009-11-01
[showDate] => yes
[goalId] => 5
[goalName] => Een wereldreis
[countryName] => Granada
[countryIsoCode] => gd
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/granada,saint-george-s
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/163/214_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => tobago-grenada
)
[41] => stdClass Object
(
[username] => boanerges
[datePublication] => 2008-09-03
[title] => 14 Carriacou-Grenada (English text too)
[message] => Nr 14 Carriacou-Grenada 24 aug 2008 (After the Dutch text one finds a English translation)
cat.boanerges@gmail.com
Op een zondagmorgen begin ik met deze tekst, met een kop espresso van echte Lavazza koffie en brood met Gruyere kaas uit Nederland, meegebracht door Marjan.
Op een dag kreeg ik een onverwachte lieve en open brief van Marjan, mijn ex-vriendin met wie ik deze reis hoopte te maken. We hadden een heftige maar ook liefdevolle relatie. En we reageerden verkeerd op elkaars zwakke punten. Al met al ging het niet meer. De brief gaf een opening om elkaar weer te ontmoeten in de Caraiben. 3 maanden later haal ik Marjan met de ferry op vanaf Grenada om naar Carriacou te gaan waar Boanerges ligt. Twee weken zal ze hier zijn. Het weerzien is verbazingwekkend vertrouwd. In het begin gaat het soms verkeerd omdat oude wonden worden aangeraakt. Marjan is in mijn ogen veranderd, aantrekkelijker geworden.
Enkele dagen na haar aankomst doen we mee met de jaarlijkse Carriacou Regatta rond het eiland. Een belangrijke lokale gebeurtenis die je niet mag missen als je hier als cruiser ligt. We hebben een prachtige dag en worden tweede in de Multihull klasse. De prijs: een fles rum in een trendy zeildoeken tas van Doyle Sailmakers. De tas is nu in Nederland.
De volgende dag liggen we voor anker bij Sandy Island en zien de traditionele Carriacou Schooners langskomen. Deze worden zeer fanatiek geraced door lokale zeilers. Ook Martin (van Antigua) zeilt mee met zijn net gerestaureerde schooner. De schepen werden gebouwd als vissersboten en handelsschepen. Er is een groep mensen die de nieuwbouw van deze schepen stimuleert zodat het oude vakmanschap niet verloren gaat. Er zijn de laatste jaren meerdere nieuwe boten gebouwd aan de oostkust van het eiland in Windward. Op traditionele wijze van hout en zonder bouwplan.
We snorkelen veel bij verlaten strandjes en zeilen naar Union Island. Voor Marjan een dierbare herinnering omdat ze daar twee keer vertrok vanaf het miniscule vliegveldje na een zeilreis met een charterboot.
We zeilen binnen het rif aan de Oostzijde van Carriacou en ankeren bij het plaatsje Windward waar de Carriacou sloops gebouwd worden. Er zijn geen andere jachten. Wellicht omdat deze prachtige plek niet genoemd wordt in de Pilot van Chris Doyle. We bezoeken Frank, ook van Antigua, die hier een Carriacou sloop door traditionele vaklui laat restaureren.
Enige dagen later vertrekken we naar Grenada. Ik zal daar Marjan op het vliegtuig zetten.
Als we aankomen lopen we op een rif omdat ik totaal niet oplet. Alle boten in de omgeving zagen het aankomen. Beschamend. Dieter, de Zwitsers eigenaar van de kleine marina LePhareBlue, trekt ons van het rif met zijn gele ANWB boot.
We worden uitgenodigd om maandag om 5 uur in de morgen mee te gaan naar het Carnaval in St.George. De hoofdattractie is een grote groep volledig met zwarte olie ingesmeerde mannen, de Jab-Jab’s, genoemd naar het klossen van hun werkschoenen. Ze stellen de emancipatie van de slaven voor en zijn de hoofdattraktie. Ze zijn onder de laag olie beschermd door een laag vaseline. De huid is nu volledig afgesloten en kan niet zweten.. dus ze mogen het niet te warm krijgen. Vandaar dat de optocht zo vroeg is. Er zijn in andere jaren wel eens doden gevallen door oververhitting. Het Carnaval is een belevenis. De mensen in de optocht zijn ingesmeerd met verf. We staan tussen die mensen.. Als je iemand aankijkt dan ontstaat een spel. De ander kijkt je vragend aan of hij je in mag smeren met verf. Vrienden smeren elkaar in. Je wilt niet afwijzend zijn maar ook niet te uitnodigend. De schade valt mee, ik eindig met wat verf op mijn armen gezicht en camera. Om 9 uur s’morgens zijn we weer terug. Het is zonder meer een prachtige belevenis geweest. De volgende dag zet ik Marjan af op het vliegveld. We hebben heerlijke dagen gehad en genieten van elkaar. En besluiten om elkaar vaker te ontmoeten om te kijken hoe we dichter bij elkaar kunnen komen zonder in oude fouten te vervallen. Haar volgende vlucht naar de Carieb is al geboekt voor Januari 2008.
Wat rest is een afscheidsgedicht van Marjan.
De ontmoeting
Een silhouet van de Caribische eilanden weerschijnt door de avondzon
Mooie golven worden gebroken door het rif
Witte schuimkoppen spelen met de zee
Eddy vaart zeer geconcentreerd door de blauwe groene zee
Het avontuur vindt plaats in hem
Zijn handschoenen beschermen zijn handen voor de gekleurde lijnen
Zijn Adidas bril helpt hem het rif te overzien
Zijn sprongen tijdens het zeilen over de boot zijn als blijde huppels
Op het eiland Carriacou hoor je regelmatig groetend Eddy’s naam
Hij haalt bij de lokale vrouwen in hun kramen zijn groeten en fruit
Vanaf de ankerplaats is het vijf minuten varen
Om prachtig te kunnen snorkelen en te genieten van alle kleurrijke vissen
Eddy zwemt achter me om me te beschermen bij het zien van een Stingray
Mijn zeilende held laat ook wel eens een steekje vallen
Het vaste land en zijn bootje geven hem teveel ruimte
Zodat een verkeerde stap en een plons Eddy een nat pak geven
Een Rastaman en een schipper trekken hem uit het water
Eddy aangeslagen door zo’n eerste ervaring
Een Hollandse vlag wappert aan boord van Boanergens
Van deze rond zeilende Europeaan
Als we met ze tweeën genieten van de omgeving
Blijkt het rif toch wel dicht bij de bodem van de boot te zijn
Een gele “anwb” boot komt ons verlossen
Ook andere zeilers schieten ons te hulp
Kontakt is op deze manier snel gemaakt
En een uitnodiging om mee te gaan naar het carnaval op Grenada
Om 4.00 uur op, om de mooie gekleurde dansende bevolking te aanschouwen
Aan al deze mooie en liefde volle ervaringen komt een eind
Afscheid nemen op het vliegveld was warm
Dank voor deze mooie dagen en de liefdevolle ontmoeting
Marjan
En ik blijf achter, wat verward. De afgelopen 7 maanden ben ik langzamerhand opgegaan in de ongebonden levenswijze die ik nu leid. Er was geen bezoek uit Nederland, ik heb geen andere verplichtingen dan die ik mezelf opleg. Mijn Nederlandse leven verdween langzamerhand naar de achterkant van mijn hoofd. En dat maakte het ook moeilijk om het weblog bij te houden. Iets dat met veel reizende weblog schrijvers gebeurd. Op een gegeven moment wordt het reizen je leven en voel je niet meer de behoefte om de achterblijvers alles te vertellen. De reis is niet langer een onderbreking van je gewone leven maar wordt het gewone leven.
En nu is daar weer iemand in Nederland waar je naar verlangd. En met haar het oude Nederlandse leven met al die vrienden. Hoe moet dat nu met mijn leven hier, het wordt anders. Ik kijk weer uit naar iets, naar Januari.
Zoals beloofd wat techniek, voor diegenen die zelf ook dromen van een grote zeiltocht.
Dinghy: Ik had in Nederlandeen PVC opblaasboot gekocht. Licht, groot en erg goed varend. Tot aan de Cabo Verden voldeed de dingy prima. Maar in de felle zon begon opeens het oppervlak dof en plakkerig te worden. Nu, 6 maanden later is te zien dat de oppervlaktelaag verdwenen is. Zit volledig in het zitvlak van mijn broek. Ik moet elke dag 150 slagen pompen om de boot 6 uur te kunnen gebruiken. Daarna is hij te slap geworden. Als je alleen maar ankert en dat heb ik sinds juli 2007 gedaan dan is een betrouwbare dinghy uiterst belangrijk. Dus ik schaf een nieuwe Ridged Inflatable aan, een dinghy met een stevige polyester bodem. De standaardboot hier. Hij is kleiner maar zwaarder dan de vorige boot. En met de 8Pk motor kan ik hem nog maar net aan boord trekken. Dus ik laat een paar RVS fittings maken om mijn kleine spiboom als kraan boven het achterdek te kunnen gebruiken mbv de grootzeilval. Ik leid een takel naar de electrische lier en voila, met een druk op de knop komt het bootje aan dek. Dat kan ik ook nog als ik 75 ben (hoop ik).
Ik gebruik hier de 8PK motor omdat je regelmatig 2 mijl over open water moet varen om bij de bushalte te komen of een winkel. Dan voldoet een 2PK niet. Als ik dicht bij de bewoonde wereld lig gebruik ik altijd de 2PK.
Boomfok:
Omdat ik nu een mooie buiskap gemonteerd heb op de mastbeam kan ik niet tegelijk de kotterfok meer zetten. Nu gebruik ik die niet vaak maar als ik hem gebruik is het aan de wind bij zwaar weer. En dan heb ik graag de beschutting van de buiskap. Met wat oud spinnakerbeslag maak ik een draaipunt op de voorbeam. Mijn spinnakerboompje heb ik laten verlengen met een stuk afgefreesde aluminium buis. En zo heb ik met nog wat handigheidjes een mooie zelfkerende boomfok. Ik ben benieuwd hoe hij werkt.
Windmolen:
In deze tijd van het jaar is de hemel regelmatig betrokken. Dan leveren zonnecellen nauwelijks iets. In de Caraiben is meestal wind. Dus ik schaf een KISS windmolen aan. Gebouwd in Trinidad, Keep It Simple en Stupid. De molen maakt gebruik van permanente magneten, heeft geen sleepkontakten en geavanceerde electronica. De motor is met de accu verbonden met een dikke draad. Er zijn geen sleepringen gebruikt. Er zit een touwtje van de staart naar de bevestigingspaal. Draai je twee rondjes in de wind met de boot dan blokkeerd de molen en staat hij uit de wind.
De onderdelen die slijten zijn twee gewone auto lagers, een afdichtingsring en een gewone automobiel gelijkrichter. ( allemaal te koop in elke auto onderdelenhandel)
De molen levert erg veel vermogen en de fabrikant beweert dat een laadregelaar niet nodig is bij 600AH accucapaciteit. Het is zonde omdat een laadregelaar 25% verlies geeft. Ik heb echter ook zonnecellen en dat maakt dat vaak om 14.00 uur de accus min of meer vol zijn. En dan jaagt de windmolen in een vlaag soms de spanning op tot 15.4 volt op de accupolen gedurende 10 seconden. Niemand kan me met zekerheid vertellen of de accu gaat gassen en of dit schadelijk is. De fabrikant van de windmolen reageert niet op mijn mail. Ik heb nu een Flexcharge 25A regelaar aangeschaft. Een regelaar die speciaal geschikt is voor apparaten met permanente magneten.(deze schijnen spikes van 200V te kunnen geven) Zoals mijn Aquair sleepgenerator(die dat probleem ook al gaf) en deze KISS windgenerator. De lader heeft een uitgang waar de overmaat aan stroom naartoe geleid wordt. Die stroom kun je gebruiken om een ijskast te laten lopen. Ik schaf voor 3 euro een electrisch kacheltje aan op de veiling voor een liefdadig doel tijdens de Carriacou zeilregatta vanwege het verwarmingselement dat er in zit.
BB motoren:
Ik heb twee viertakt 9.9PK Yamaha High Thrust motoren met 15PK carburateurs als voortstuwing van Boanerges. Die zijn hier volledig onbekend. Je ziet op zich nauwelijks 4-takten. Yamaha verkoopt voor 98% tweetakten. Een deskundige BB reparateur op Union Island verteld me dat de benzine zoveel water bevat dat de 4-takten er niet tegen kunnen. Dit verhaal wordt bevestigd door een diveshop die als enige op Grenada vier 115PK 4-takt Yamaha’s in gebruik heeft. Tot ze een groot filter met waterafscheider monteerden hadden ze constant problemen. Ik heb gelukkig uit voorzorg in Engeland een Delfi filter met waterafscheider gemonteerd. Tot nu toe zijn er geen problemen met de benzine.
Maar op een dag startte de BB motor niet. Ik meet de spanning op de startkabels. Soms 12.4V, soms 3.5V en soms 0V. Ik volg alle verbindingspunten tot de accubank. Steeds hetzelfde beeld. Raar dat het steeds wisselend is. Na verloop van tijd herken ik een patroon en kom ik erachter dat de batterij van de spanningsmeter leeg is. In het begin geeft hij netjes 12.4V en na een paar minuten is de batterij te zwak en wordt 3.5V aangegeven. Opeens herinner ik mij dat dit een paar jaar geleden ook eens gebeurd is. Na vervangen van de batterij is het 12.4V maar opeens toch nog 0V. Ik kom erachter dat de – pool op de accu wat los zit. Dat is opgelost, constant 12.4V. Maar de motor start nog niet. Met het werkplaatshandboek in de hand lukte het mij om de motor te starten door een bruin stekkertje tegen de + van de start solenoid te houden. Dat werkt weer. De fout moet zitten tussen de motor en de schakelkast. Ik laat dat probleem liggen tot Marjan weg is. Starten gaat voortaan handmatig. Ik ben in zoverre tevreden dat ik 3 problemen tegelijk uitgezocht en gelocaliseerd heb Een paar dagen later blijkt dezelfde motor niet meer te stoppen. Het enige wat lukt is de benzineslang losnemen en de carburateur helemaal leeg te laten draaien. Het werkplaatshandboek geeft aan dat een witte kabel met de massa op de motor verbonden moet worden. De motor stopt. Ik meet alle verbindingspunten van motor tot schakelkast door. Alles is okay. Ik wordt wat radeloos. Ik verbind met een lange draad de witte stekker in de schakelkast met de – op de motor en hij stopt. Het zit dus niet in de witte draad maar in de zwarte – leiding van de motor naar de schakelkast. Uiteindelijk blijkt dat een verbindingsstekker in de kabelbus naar de schakelkast als je hem wringt soms wel en soms geen contakt maakt. De – pen is inwendig in de stekker los. Ik leg een parallelle kabel van de motor naar de schakelkast. En alles werkt. Dit is in 15 min opgeschreven maar kostte 2 dagen om uit te zoek. Ondertussen weet ik waar alle kabels en schakelaars voor dienen en weet ik ook dat ik speciale reserve stekkers moet hebben. Er zitten erg veel stekkers aan een BB motor.
Volgende keer hoe ik het hurricane seizoen ervaar.
On a Sunday morning I start writing this text, with a espresso made of real Lavazza and a sandwich with Gruyère cheese brought from the Netherlands by Marjan.
One day I got unexpectedly a kind and open letter from Marjan, my ex-girlfriend with whom I had hoped to do this jouney. We had a wild but also loving relationship. And we did react poor on each others weak points. So we stopped out relationship. The letter made that we should meet each other in the Caraiben. 3 months later I pick up Marjan at the ferry in Grenada to go to the isle Carriacou to Boanerges. Two weeks she will be here. Meeting each other again was surprisingly familiar. In the beginning it was sometimes difficult because old wounds where touched. Marjan has changed to my opinion, is more attractive even. Some days after her arrival we participate in the annual Carriacou Regatta round the island. An important local event which you cannot missing if you stay here as a cruiser. We have a splendid day and become second in the Multihull class. The price: a bottle rum in a trendy oilcloths bag of Doyle Sailmakers. The bag is now in the Netherlands. Next day we are anchored near Sandy Island and watch the race with the traditional Carriacou Schooners. These are very fanatically geraced by local yachtsmen. Also Martin (of Antigua) participated with his just restored schooner. These ships were built as fisherman boats and traders. There is nowadays a group of people whom stimulate the building of new sloops to preserve the traditonal workmanship. Recently several new boats have been built at the East coast of the island in Windward. In a traditional manner of all wood and without construction plan. We snorkel much at remote beaches and sail eventually to Union Island. For Marjan a dear memory because she left there two times as from the miniscule airstrip after a sail travel with a charter boat. We sail within the reef on the East side of Carriacou and anchor at Windward where the Carriacou sloops still are being built. There are none other yachts. Maybe because this splendid anchorage is not mentioned in Pilot of Chris Doyle. We visit Frank, also from Antigua, which is restoring a sloop here with help of traditional boatbuilders. We leave after some days for Grenada. I will put Marjan on the plane to Europe there. When we arrive I run into a reef because I do not pay attention at all. All boats around us did see it happen. Shame on me. We are towed of the reef by the Swiss owner of the small marina LePhareBlue. We are invited for Monday 5 o’clock in the morning to go along to the carnival festival in St.George. The main attraction is a large group of man, entirely rubbed with black oil, called the Jab-Jab’s after the sound of their workingboots when they walk. They stand for the emancipation of the slaves main attraction. Under the oil their skin is protected with a layer of petroleum jelly. The skin is entirely sealed off now and cannot sweat. Hence the parade starts this early. In other years some people died by overheating. The carnival is an experience. People in the parade have been rubbed with paint. We stay between them. If I look at someone then arises a tension. The other one looks at you asking with his eyes if he can lubricate you in with painting. Friends rub each other. You do not want be rejecting but also not too inviting. Damage turns out better than expected, I finish with some painting on my face and camera. At 9 o'clock s'morgens we back at the boat. It has been a splendid experience. The next day I take Marjan to the airport.
We have had wonderfull days and enjoyed each other. And we decided to meet each other more often to see at how we can get closer to each other without getting into in old mistakes and pitfalls. Marjan has booked her next flight to the Carieb already for January 2008. This ends with a poem from Marjan. (not translatted)
And I stay behind, somewhat confused. The past 7 months I have gradually gone up in the free way of life which I have now. There was no visit from the Netherlands, I have no other obligations then which I impose on myself. My Dutch life disappeared gradually to the back of my head. And that made it also difficult to keep up with the web-writing. Something that happened with much travelling weblog writers. At a given moment traveling becomes your daily life and one no longer feels the need the people behind to tell everything. Travel is no longer a discontinuance of your ordinary life but becomes the everyday life. And now there someone is in the Netherlands where your are longing for. And with her the old Dutch living with all those friends. I look at from to something, to January.
The Technical part is not translated.
Next time: How about hurricane season.
[userId] => 84820
[photoRevision] => 0
[reportId] => 2644056
[countryId] => 73
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 1633
[author] => Eddy Dunlop
[cityName] => Saint George's
[travelId] => 84820
[travelTitle] => Zeilend van Amsterdam, Carieb, Panama and???
[travelTitleSlugified] => zeilend-van-amsterdam-carieb-panama-and
[dateDepart] => 2007-06-01
[dateReturn] => 0000-00-00
[showDate] => yes
[goalId] => 5
[goalName] => Een wereldreis
[countryName] => Granada
[countryIsoCode] => gd
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/granada,saint-george-s
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/084/820_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => 14-carriacou-grenada-english-text-too
)
[42] => stdClass Object
(
[username] => boanerges
[datePublication] => 2008-07-21
[title] => 13 Bequia - Carriacou (Grenada)(English text too)
[message] => Nr 13 Bequia – Carriacou (Grenada) 21 july 2008 (After the Dutch text one finds a English translation)
Het wordt weer tijd om verslag uit te brengen. Er komen weer terechte opmerkingen dat ik niets van me laat horen. Ik zit nu, juli, in Carriacou, het eiland ten Noorden van Grenada. Een plek waar ik het Caraibische ritme aanneem. Totale ontspanning, duiken, lezen en een beetje aan de boot klussen. In deze volgorde. Tijd om de sfeer van een van de laatste niet toeristische Caraibische eilanden te proeven. Een klus kun je altijd tomorrow uitvoeren, er is altijd weer een tomorrow. Ik kom eindelijk los van Holland. Maar niet voor lang.
6 mei, ik vertrek van Bequia (Grenadines) naar de Tobago Cays. Iedereen verteld me dat ik daar per se naar toe moet, het is er zo mooi. Het is maar 20NM varen. De Tobago Cays zijn 3 eilandjes die in een hoefijzervormig rif liggen. Normaal draag ik een glazen zonnebril die minder kans op krassen heeft. Voor het zeilen tussen riffen heb er een polaroid bril gekocht, met grijze glazen zodat blauw en groen zo weinig mogenlijk van kleur veranderen.. Deze bril geeft een wereld van verschil. Opeens zie je diepten en ondiepten. Gewone zonnebrillen zijn niet bruikbaar voor riffen, dan nog beter zonder. Het is een hele sport om met riffen te leren omgaan. Wel leuk, al die kleuren water. Donkergroen, donkerblauw en alle (pastel)tinten ertussen. De meeuwen zijn wisselend groen en blauw en wit van onderen, al naar gelang hoe de zon schijnt en waar ze vliegen.
Ik anker achter het rif, boegen naar het oosten, de eilanden achter me. De oceaan breekt op het rif en spoelt er overheen. Dat ligt onrustig maar met een catamaran toch nog veel beter dan met een monohull. Die rollen hier verschrikkelijk. Het is een prachtige omgeving, zoals je je eigenlijk voorstelt hoe het is in de Pacific moet zijn met zijn atollen. Jammer genoeg zijn er nog 50 boten meer, iedereen denkt hetzelfde. Voor het grootste deel zijn het daycharter boten. Die verdwijnen aan het einde van de middag. Vanwege de drukte ga ik de volgende dag al weer weg. Naar het eilandje Mahauyt. 3km2 en 350 inwoners en één betonnen weg. De baai waar ik invaar ziet er op de foto in de pilot verlaten en romantisch, uit. Maar nu ligt hij stampvol met charter catamarans. Deze keer liggen de boten zelfs achter anker 6 dik omdat er te weinig plaats is. Het lijkt wel Enkhuizen in het hoogseizoen. En dit is nog maar het naseizoen. Om 4 uur vertrekken alle boten opeens en dan is het rustig.
De volgende dag ga ik maar weer verder, zo’n drukte is aan mij niet besteed. De volgende stop is Union Island, het laatste eiland van de Grenadinen, hier moet ik uitklaren want daarna ga ik naar een nieuw land.
Alleen zeilen en ankeren vind ik steeds leuker. Het gaat met meer routine en ik heb niet veel spanning meer vooraf. Als ik aankom en het plaatsje wat ik gekozen heb bevalt me niet ga ik zo even verliggen, anker op, wat manouvreren en anker neer. Het is hier wel erg makkelijk varen, altijd de wind van eenzelfde sterkte en richting. En ik hoef niet s’nachts te varen. Ik kan mezelf nog geen echte solozeiler noemen.
Zoals de meeste eilandjes heeft Union Island een vliegveldje waar elke paar uur een Twin Otter vliegtuigje landt en na korte tijd weer opstijgt. Voor 65 euro kom je hier vanaf Grenada. En dat maakt dat erg veel dagtoeristen even een dagje komen zeilen. Vandaar al die daycharter catamarans. En daarnaast zijn er uiteraard resorts met toeristen.
Op Union Island is het een komen en gaan van boten. Veel boten zijn op weg naar het zuiden, weg van de baan van de tropische stormen en hurricanes. In deze tijd is er in het Caraibisch gebied een echte volksverhuizing gaande van boten op weg naar veiliger plekken. Dat beinvloed het toerisme enorm.
Ik maak hier nog een paar duiken. De duikinstructeur is Ellie, een Nederlandse die hier al 8 jaar met haar stalen ketch rondvaart.(Waarmee ze al de wereld is rond geweest) Ze leeft van charter schipperen en als freelance duikinstructeur. Je kunt haar en haar boot huren en er zelfs het Padi Open Water tot en met Divemaster certificaat halen. Dat lijkt me erg romantisch, rondtrekken langs strandjes en baaien in de Grenadinen en tegelijk leren duiken met je prive jacht. De kosten vallen erg mee,niet veel duurder dan dat je naar een normaal massa-toerisme resort gaat.(www.robinsonadventure.com) Later ontmoet ik haar weer in Carriacou.
Na een paar dagen vertrek ik naar Carriacou, het eiland ten noorden van Grenada. En ben van plan daar het stormseizoen door te brengen. Er zijn mij veel goede verhalen over verteld.
Op 11 mei kom ik aan bij Hillsborough, de hoofdstad en het enige stadje op Carriacou. Een stille baai waar de jachten alleen blijven liggen om in te klaren.
Als jacht moet je als je een land binnenkomt inklaren. Dat houdt in dat je met het uitklaringsdocument van het vorige land, je scheeps registratie document en paspoort naar de immigrationofficer en de douane moet. Daar nemen ze het uitklaringsdocument in, je moet een nieuw inklaringsformulier invullen, dat wordt gestempeld, je moet wat betalen en je mag een tijd in het land blijven. Ze zouden moeten kontroleren dat je rechstreeks van het ene land naar het andere gevaren bent in een redelijke tijd. Maar dat is bij mij tot nu toe niet gebeurd. Iedere keer wordt het uitklaringsdocument ongezien achter het kopie inklaringsdocument geniet en op een stapel gelegd.
Ik ga door naar Tyrell bay waar de jachten liggen. Hier heerst een totaal andere sfeer dan ik tot nu toe tegen gekomen ben. Er liggen vooral Live-Aboards. Mensen die op de boot wonen. Vaak geen huis meer hebben en al jaren in de Caraiben rondzwerven. Hun boten zijn meestal wat oudere, degelijke, masttop getuigde schepen met veel zonnecellen en een windgenerator. Als ze rond de 40Ft of meer zijn ketch of schoener getuigd. En maar enkele catamarans, veel Wharrams. Ik krijg vaak te horen dat zeilers graag een catamaran zouden willen hebben omdat die veel rustiger zeilen en voor anker liggen maar te duur zijn. Hier komen nauwelijks charterschepen. Die komen vanuit het Noorden niet verder dan de Grenadinen. Voor Carriacou moeten ze in en uitklaren en dat is teveel werk voor dit kleine eiland. En de oversteek naar Grenada, het volgende eiland is voor de gemiddelde chartercat te groot(25SM) en het is vanwege de windrichting en stroming op de terugweg te lastig. Dat maakt dat dit eiland voor een ander type zeilers is.
De sfeer in Tyrell bay is heel apart. De baai ligt in een uithoek van het eiland. Langs de kust ligt een soort woonwijk met een paar kleine supermarktjes, een laundery, een Pizzeria annex duikshop, en paar andere eetgelegenheden. En Arawak, de duikshop waar ik gebruik van ga maken. Maar daarover later meer.
Je ziet geen politie. Die paar agenten die op het eiland zijn blijven in Hillsborough. Men regelt hier zijn eigen zaakjes zelf.
Wat Tyrell bay een aparte plaats geeft voor jachten is dat er de Yacht Haulout van Jerry is, met Tim als manager. De travel lift kan schepen tot 6 meter breed uit het water halen. En er is Dominique, Fransman met gezin. Hij doet aluminium en RVS laswerk en is uiterst klantvriendelijk en inventief. Toen hij teveel huur moest gaan betalen voor zijn werkplaats op land heeft hij op Union eiland een oude trimaran gekocht en daar een loods op gebouwd is die als werkplaats dient. De schepen komen langszij voor reparaties en aanpassingen. En hoeven niet meer het water uit. En er zijn Uwe en Jutta met dochter Kadisha, een Duitse familie. Uwe repareert motoren,schroefas installaties en machinerien. Heeft de enige draaibank van het eiland. En Andy, Engelsman die al 30 jaar rondzwerft in dit gebied heeft hier 7 jaar geleden een zeilmakerij gestart. Hij woont op een 42Ft ketch. Andy repareert zeilen en maakt buiskappen en zonnetenten voor boten. Samen met Petra, een jonge Oost-Duitse die naaister is en Barbara. De laatste leeft samen met Dave op een Wharram cat naast mij. Dave doet polyester reparatiewerk. Mike installeert en repareert electronica. En zo zijn er nog meer werklieden. Iedereen werkt samen om je probleem op te lossen. En voor elk soort werk is er wel iemand die het kan. En de zaken worden verbazend snel opgepakt en afgewerkt. Hier worden dingen gerepareerd die in Nederland total loss worden verklaard. Vroeger zal het in Nederland ook zo geweest zijn. Kleine zelfvoorzienende gemeenschappen die niet afhankelijk waren van de grote stad. Klanten komen zelfs vanuit St.Vincent en Bequia hier naar toe om zaken te laten repareren. De aluminium ferries die de eilanden met elkaar verbinden komen hier langs voor onderhoud.
Dit zijn serieuze vaklieden die uit Europa vertrokken omdat ze daar niet konden aarden en hier een leven trachten op te bouwen zonder sociaal/financieel vangnet. Het is niet eenvoudig, je wordt hier niet rijk. maar er heerst een bepaalde gemoedelijkheid die het leven aantrekkelijk maakt.
Carriacou heeft het ongeveer formaat van Texel, droger, de baai ligt beschut door heuvels en heerlijk warm. 26 gr.
De bevolking leeft op zichzelf en is niet afhankelijk van jachten, cruiseschepen en touristen zoals Bequia. Wat visvangst en landbouw, bouw van houten zeilschepen en een beetje toerisme. Carriacou wordt vergeten door het hoofdeiland Grenada. Pas in 1985 kwam hier electriciteit. De sfeer is vriendelijk en iedereen is bezig met z’n eigen zaken. Je wordt niet lastig gevallen door opdringerige verkopers.
Als er geblazen wordt op de conch, zo’n grote schelp, dan moet je vlug naar de jetty van de veerboot. Er wordt dan vis verkocht door een lokale visser. Die vist nog met een kleine open boot.
Verse groenten koop ik bij Denise. Zij heeft een klein groentestalletje langs de weg. Je kunt er alleen aardappelen, bataten, babanen, tomaten, uien , knoflook en limes krijgen. En dan soms kool, komkommer of wortelen. En dat is het zo’n beetje in Tyrell bay. Rekenen vormt vaak een probleen bij straatverkopers. That is 4 EC voor de carots+ 6EC potatoes + 3 EC limes. “Give me 21 Dollar please” Ik zeg “dat is wat veel”. Een vriendelijke verwilderde blik en een gepuzzeld hoofdrekenen, paniek. Ik zeg, dat is dan 13 EC. Een blijde glimlach dat ik het uitreken voor haar. Er wordt op deze eilanden alleen in hele ponden verkocht omdat het anders te moeilijk wordt. En de zaken worden afgewogen op gewone plastic huishoud weegschaaltjes, er wordt altijd wat meer gegeven om vooral niet te weinig af te leveren.
Fruit en groente hebben hier nog een stevige stuctuur met veel smaak. De tomaten zijn veel lekkerder en steviger dan de vleestomaten in Nederland. Er wordt verontschuldigend gezegd dat het lokale kwaliteit is. Ziet er wat minder uit maar smaakt uitstekend. En is biologisch, hier worden geen onkruidbestrijdings middelen gebruikt.
Zoals op zoveel plekken in de Caraiben klinkt er vaak steelband muziek vanaf de kant. Hier is het meestal woensdags en vrijdagavond bij de Lumba Queen, een rumshack-restaurant. De Zeevonk met Henk en Joke Vonk ligt opeens in de baai. Het is heel wat jaren geleden dat ik hun ontmoet heb, in de tijd dat Pandiono, mijn vroegere prachtige 40Ft trimaren, te water gelaten werd. Zij charteren al jaren in de Caraiben. Als je met hun mee vaart gebeurd dat in een heel persoonlijke sfeer. (www.Zeevonk.nl) En zo zijn ze weer weg om gasten op te pikken. En komen weer langs, nu met gasten. En ik lig nog rustig op dezelfde plek, rust, Zwitserleven gevoel.
Simon komt langs in een klein bootje en verkoopt een zeer goede Chileense wijn voor 17EC(=4.25 eur) per fles. De wijn komt uit Venezuela waar alles onwaarschijnlijk goedkoop is. Het is de moeite waard om spullen op onofficiele manier het land in te krijgen.
Er is hier, zoals in veel van de omringende landen, geen inkomsten belasting. De overheid krijgt zijn inkomsten voornamelijk uit importbelasting en er wordt belasting geheven over de omzet bij de reguliere bedrijfjes. Maar er is nauwelijks een administratief systeem en er is beperkte controle. Dus wordt afgedragen wat wel redelijk lijkt voor beide partijen.
Onlangs is getracht een BTW stelsel in te voeren. Bij voorlichtings bijeenkomsten werd al snel duidelijk dat de ondernemers absoluut niet begrepen waar het over ging. En diegenen die ervaring met de BTW hadden stelden vragen waar de ambtenaren geen antwoord op hadden. Dus is het project weer een tijdje van de tafel. Toch zal het er wel eens van komen. Een aantal landen van de CARICOM hebben het al. De CARICOM is het samenwerkingsverband van de Engelssprekende eilanden. Ze hebben al de EC dollar (East Carabian Dollar 4 EC=1 euro) gezamenlijk. Deze is vast gekoppeld aan de USD en dat maakt het voor Europeanen aantrekkelijk in dit gebied. En ze trachten meer gezamenlijk te regelen. Een EU in de dop. Maar het is lastig als je landen met 50.000-200.000 inwoners hebt. Dan is er niet veel geld voor ambtenaren om alles uit te onderhandelen en te regelen. En er is de onvermijdelijke vriendjespolitiek en lokale belangen van kleine gemeenschappen. Deze eilanden hebben het niet makkelijk.
Op 8 juli zijn de verkiezingen. Het gaat tussen twee partijen, de NNP (New National Party, groen, regerend) en de NDC (New Democratic Congres, geel). Heel veel mensen lopen met groene of gele T-schirts en dagenlijks rijden de autos met omroepinstallaties rond en melden dat de andere partij doet aan intimidation, manipulation, bribery, corruption, mismanagment. Het gaat er fel aan toe maar ik heb nog geen antwoord kunnen krijgen op wat nu het verscil is tussen de partijen. De NNP zegt “Let the progress continue” en de NDC vindt dat er een einde moet komen aan corruption and mismanagement. We zullen wel zien.
Volgende keer over het stormseizoen en techniek.
Carriacou, July 2008
It is time to let know how I am doing. At the moment I am anchored in Tyrell Bay at Carriacou, the island at north of Grenada. A spot where I adopt the Caribbean rhythm. Totally relaxed, diving, reading and a bit working on Boanerges, in this order. And taking time to experience the atmosphere of a Caribbean island without tourists. One can always do the planned job tomorrow. Here there is always another tomorrow. I think I get disconnected from Holland. But not for long I expect.
6 May, I leave Bequia (Grenadines) for the Tobago Cays. Me is told that I must do this, it should be beautiful. It is only 20NM away. The Tobago Cays are 3 small islands which are situated within a horse shoe reef. I normally use glass sunglasses but for sailing between reefs I bought Polaroid sunglasses. They make a big difference. Suddenly one sees depths and shallows. Ordinary sunglasses are not useful for reefs, then still better without. It is nice to learn to sail between reefs. Very nice, all those colors of water. Dark green, dark blue and all (pastel) dyes in between. The seagulls are changing color from greenish to bluish white from under, depending on how the sun shines and where they fly. I anchor behind the reef, bows to the east, the islands behind me. The ocean breaks on the reef and flushes over it. It is quite restless but with a catamaran nevertheless much better then with a mono hull. Those rock and roll terrible. It is splendid surrounding, such as one imagines how it is in the Pacific with its atolls. Unfortunately there are still 50 more skippers thinking the same. The bulk are day charter boats. Those leave at the end of the afternoon. Because of the upheaval I leave the next day already. To the small island Mahauyt. 3km2 and 350 inhabitants and one concrete road. The bay where I anchor looks romantic and empty on the picture in the Pilot. But now it is packed with charter catamarans. They even lie 6 boats wide at anchor because there is not enough place. It looks like Enkhuizen in the high season. And this is still but the late season. At 4 o'clock suddenly all boats leave and it is quiet now. The next stopover is Union Island, the last island of the Grenadines, here I must do a Clearance at the immigration office because afterwards I leave for a new country. I start to like sailing solo and going at anchor alone. I do it with routine and do not have much tension any more in advance. Sailing is easy here, the wind always out of direction and of the same strength. And I do not have to sail at night. I can call myself not yet a true solo sailor. As most of the small islands Union Island has a little airstrip where each couple of hours a Twin Otter aircraft lands and after a short time takes off. A flight from Grenada costs 65USD. And that makes that a lot of day tourists arrive for a days sail. And moreover there a couple resorts with tourists. Hence all those day charter catamarans. At Union Island it is busy with incoming and outgoing boats. Many go to the south to avoid the tropical storms and hurricanes. It is a real transmigration of boats to more safe spots in the Caribbean area. This has a great effect on tourism.
I make a couple of dives. The dive instructor is Ellie, Dutch. She is here already 8 years with her steel ketch. (With which she already has been around the world) She earns her money by doing yacht charters and as a freelance dive instructor. You can rent her and her boat and even do the Padi Open Water course up to the Dive master certificate on board. That seems to me very romantic, traveling along all those little beaches and bays in the Grenadines and at the same time learning to dive on your private yacht. The costs turn out to be not much more expensive than in a normal mass-tourism resort. (www.robinsonadventure.com) At Carriacou I meet her again. After a couple of days I leave for the island Carriacou. I plan to stay there for the storm season. Me is told there is good protection against hurricanes. On 11 May I arrive at Hillsborough, the capital and the only town on Carriacou. A quiet clear bay where yachts only stay a short time to do a Clearance to enter the country. That implies that one must go with the clearing document of the previous country, ones ownership documents and passport to the immigration officer and customs authorities. There they keep the clearing document, one fills in a new immigration clearance form that is stamped and signed, one pays and you are allowed to remain a certain time in the country. They ought to check that you sailed in a reasonable time from the previous country to the next. But that has not yet happened to me so far. Every time the clearing document was put unseen behind the copy of the new clearance document and disappeared on the stack. I move on to Tyrell bay where the yachts stay at anchor. This is a totally different environment from what I have experienced so far. Here one finds mostly Live-Aboard s. People who live on the boat, not just for a year. Frequently with no house anymore and already roaming around for years in the Caribbean. These boats are generally some what older, solid, mast top rigged ships with many solar panels and a wind generator. If they are 40Ft or more then they are very often ketch or schooner rigged. And only a few catamarans, mainly Wharrams. Many times other yachtsmen tell me they should like to have a catamaran because they sail more quiet and are more comfortable at anchor then mono hulls But are too expensive. Here hardly any charter boat arrives. They do not sail from the Grenadines to Carriacou while they must clear through immigration and that is too much work for this small island without touristic infra structure. And to sail to Grenada, the next island is for the average charter catamaran too much (25SM) and the way back from Grenada is too cumbersome because of the wind direction and current on the way back. That makes this island the domain for a another type of yachtsmen.
Tyrell Bay lies very remote. Along the shore there is a small residential area with a couple of small supermarkets, a laundry, a pizza restaurant annex dive shop, and and a couple of other restaurants. And Arawak, the dive hops where I am almost daily. But about that later more. On does not see any police. That couple of agents who are on the island remain in Hillsborough. Here one solves their own little matters themselves.
What Tyrell gives a separate place for yachts is the Yacht Haul Out of Jerry, with Tim as a manager. The travel lift can lift up boats to 6 meters wide from the water. And there is Dominique, French man with family. He does aluminum and RVS welding and is extremely customer-orientated and inventive. When he had to pay to much rent for his workshop ashore he bought an old trimaran and built a workshop on top of it. The ships now come along for repairs and alterations and do not need to be taken out of the water, a cost saver. And there are Uwe and Jutta with daughter Kadisha. Uwe repairs engines, propulsion systems and all kind of other mechanics. And Andy, English man, who roams around already 30 years in this area. He started 7 years ago a sail repair and canvas making shop. He lives on 42Ft ketch. Andy repair sails and make awnings and dodgers for boats. With Petra, young East-German sewster is and Barbara, who lives together with Dave on Wharram cat besides me. Dave does polyester repair work. Mike installs and repairs electronics. And there are still more workers like this. Everyone cooperates to solve your problem. And the job is finished astonishing quick. Here things which are declared total loss in the Netherlands are repaired. In former days it will have been in the Netherlands this way too. Small self supporting communities which were not dependent on the large city. Customers even come from Saint Vincent and Bequia here for repairs. These are serious professional folks who have left Europe because they could not stand the way of living there anymore and try to build a life without socially/financial security. It is not a easy living and one does not become rich. But living here is more relaxed.
Carriacou has the size of Texel, drier, the bay is protected by hills and deliciously warm. 26 gr. The population lives on itself and is not depending on yachts and cruising ships like Bequia. Main source of income is fishery and agriculture, construction of wooden sailing ships and a little bit of tourism. People get along with each other pleasantly and everyone is busy with his own matter. You do not become harassed by insistent salesmen.
When the conch is blown, this big shell, one has to rush to the jetty of the ferry boat. Fish is then sold by a local fisherman. They fish with small open boats.
I buy fresh vegetables at Denise. She has a small vegetable booth along the way. Most of the time there are potatoes, sweet potatoes, bananas, tomatoes, onions, garlic and limes. And sometimes cabbage, cucumber or carrots And that’s all for Tyrell Bay. Calculating frequently is a problem for street salesmen. “That is 4 EC for the carrots + 6EC potatoes + 3 EC limes. Give me 21 dollars please” says Denise. I answer “that is a bit much” A friendly smile and a puzzled eyes, panic. I say “that is 13 EC I think”. I get a cheerful smile from Denise while I calculate it for her.
For me life is uncomplicated here.
Next time about the hurricane season and technique
And other business which take my attention.
[userId] => 84820
[photoRevision] => 0
[reportId] => 2582422
[countryId] => 73
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 580
[author] => Eddy Dunlop
[cityName] => Saint George's
[travelId] => 84820
[travelTitle] => Zeilend van Amsterdam, Carieb, Panama and???
[travelTitleSlugified] => zeilend-van-amsterdam-carieb-panama-and
[dateDepart] => 2007-06-01
[dateReturn] => 0000-00-00
[showDate] => yes
[goalId] => 5
[goalName] => Een wereldreis
[countryName] => Granada
[countryIsoCode] => gd
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/granada,saint-george-s
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/084/820_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => 13-bequia-carriacou-grenada-english-text-too
)
[43] => stdClass Object
(
[username] => fopenmaura
[datePublication] => 2008-02-29
[title] => 28-02-2008 Saint George, Grenada
[message] => Vandaag heeft het schip ons naar Grenada gebracht. Het spannendste wat we konden vinden en omdat het weer eens iets anders was hebben we hier een kruidentoer geboekt, maar daardoor moesten we alweer vroeg uit de veren. Het was behoorlijk bewolkt en het zag er regenachtig uit. Uiteraard reden we weer in een minibusje over veel te smalle en vooral steile weggetjes over het eiland. Een dame voor ons had ietsje (understatement) last van hoogtevrees, hetgeen hier niet zo goed van pas kwam. Het is een middelgroot eiland met 90.000 inwoners en tropisch regenwoud. Het eiland is ontstaan door vulkaanuitbarstingen.
De eerste stop was bij een heel klein shopje waar we één en ander over verschillende kruiden uitgelegd kregen en we natuurlijk kruiden konden kopen, dus hebben we maar een bescheiden setje kruiden voor onze uitzet meegenomen.
Vervolgens de berg op naar de mond van de krater waaruit Grenada is ontstaan met onderweg mooi uitzicht over de bergen en dorpjes. Eenmaal boven op de berg aangekomen was het inmiddels gaan regenen, maar dat mocht de pret niet drukken. Verder nog een oud fort bezocht.
Bij de boot teruggekomen zijn we nog op eigen houtje het stadje ingegaan. Na 3 straten vonden we het alweer mooi en hebben lekker het zwembad op de boot opgezocht.
´s Avonds hebben we van het buffet gegeten. Het eten was in stijl met het bezochte eiland: spicy!. Daarna hebben we een illusionist aan het werk gezien, die tot onze grote frustratie zijn trucjes goed geheim wist te houden. Tot slot nog de film Deja Vu op tv gezien en zo zijn we weer heerlijk vermoeid in slaap gevallen.
[userId] => 135491
[photoRevision] => 0
[reportId] => 2386956
[countryId] => 73
[pictureCount] => 1
[visitorCount] => 246
[author] => Fop & Maura
[cityName] => Saint George's
[travelId] => 135491
[travelTitle] => Mijn eerste reis
[travelTitleSlugified] => mijn-eerste-reis
[dateDepart] => 2008-02-14
[dateReturn] => 2008-03-01
[showDate] => yes
[goalId] => 99
[goalName] => Iets anders...
[countryName] => Granada
[countryIsoCode] => gd
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/108/326/841_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/135/491_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => 28-02-2008-saint-george-grenada
)
[44] => stdClass Object
(
[username] => rayman
[datePublication] => 2008-02-18
[title] => 8 Weken zijn voorbij
[message] => ja wat gaat de tijd nou snel toog....
eeeeh wacht toch eens even..lizet en Sanne was het niet gister, toen ik bijna jullie poort kapot reed haha...ik kan het zo weer voor me zien lol...
maar goed terug naar het heden...wat wat wacht nou waarom heb jullie zo een haast om te lezen..mmm jullie zijn nieuwsgierig hoor..man heb gedud noh.....
ja waar was ik ...ai...8 weken zijn voorbij.
de twee eerste weken waren fantastisch, Nigel en ikke zijn via boot naar de rest van Grenada afgereisd!
nou ik vroeg me eerst wel eens effe af...''De rest van Grenada...hallo volgensmij is dit Grenada toch of niet...Neen lieverd'' zegt Nigel" er is nog veel meer.
Nou de dag van vertrek moeten wij heel vroegjes op...en ja..net als altijd ben ik "para".(onrustig, senuwachtig)
vragen zoals: heb ik alles...mijn tandenborstel, mijn baddoek etc etc hehe... nou ik ben gepakt en gezakt of wij krijgen een telefoontje..nou ik ben nog steeds bezig met inpakken...of Nigel komt naast me staan met een lachprint op.
ik denk in me zelf, goss ik hou niet van de manier waarop hij lacht, ik ruik ,proef, zie negative nieuws... of hij zegt tegen me...lieverd onze vertrek datum is verschoven.
nou....ik moest effe 5 min in de zelfde houding stillstaan en me brei werkte voor een paar seconden niet. (goss wat was ik verschrikkelijk wrevelig geworden)
6 min na het negatief nieuws...zet ik een nape smile op "erg breed" en vraag te gelijk met woorden vloeien tussen me mijn tanden...maar hoe is onze datum verschoven dan......met uitleg en de nodige snoessigheid..was het begrepen.
nou twee dagen hierna...was de reis een feit.
wij hebben de Grenadines afgereisd.
wij deden een overnachting in carriacou, een side seeing over het gehele eiland en hadden een overzicht naar petit Martinique. (prachtig)
Carricou en Petit Martinique behoren ook tot Grenada.
ja....wis je dat?...ikke niet hoor.
terug in mainland Grenada.
ik begin te klagen over lopen...neen ik heb geen probleem met lopen maar, heb je wel eens een berg geklommen, waarbij het eind niet in zicht is...?
wel ehmm ehmmm geloof me...je zou ook klagen...geen enkel stuk land op dit eiland is plat. Allles is Gebergte!!!
dus naar de stad gaan te voet ...mi gaddoooo!!!
ik klaag als een opa...Nigel wacht no...ik ben moe man...dan zijn we nou net van huis vertrokken...overal hebben ze een trap.
een trap om naar de supermarket te wezen, omdat die op een berg staat...nou had hij toch een beter plaats gezocht om zijn winkeltje te plaatsen...maar dan reist de vraag...waar??? want het is overal het zelfde haha mi gadooo man...ooo dit eiland is afteraden voor mensen die niet fit zijn hoor...ze komen gewoon geen stap verder zonder hulp hahaha...ja net als rayman in het begin.lol ( ik kan het nu hoor, loop nu sneller dan Nigel als wij de stad ingaan)
ja ik heb harde sterke benen nu hoor sexie hehehe... wil je zien ...stop to much information...back to the basic.
ai waar was ik...
o ja gebergte....nou je begrijpt als het lopen zo moeilijk gaat, wat is het voor een personen auto dan???...wel die ervaring..ehmm
laat mij zo beginnen...ik werd opgehaald...van de luchthaven naar huis. alles gaat smooth en ikke ben erg moe van de vlucht.
wij gaan een zogenaamde highway op en komen een aroundabout tegen...en vanaf toen ging het fout...ik dacht tot het punt van aankomst...dat wij nooit de routonde af waren...bochten bocthen bochten..heuvel af heuvel op....have you ever been carsick?...hehehe
ai.... maar goed maties...ik ga
spreek jullie gauw weer aboengz
Ray ray
[userId] => 126379
[photoRevision] => 0
[reportId] => 2369459
[countryId] => 73
[pictureCount] => 5
[visitorCount] => 166
[author] => Rayman
[cityName] => Saint George's
[travelId] => 126379
[travelTitle] => Mijn eerste reis
[travelTitleSlugified] => mijn-eerste-reis
[dateDepart] => 2007-12-22
[dateReturn] => 0000-00-00
[showDate] => yes
[goalId] => 99
[goalName] => Iets anders...
[countryName] => Granada
[countryIsoCode] => gd
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/108/239/720_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/126/379_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => 8-weken-zijn-voorbij
)
)
)
[_currentPageNumber:protected] => 3
[_filter:protected] =>
[_itemCountPerPage:protected] => 15
[_pageCount:protected] => 4
[_pageRange:protected] => 10
[_pages:protected] => stdClass Object
(
[pageCount] => 4
[itemCountPerPage] => 15
[first] => 1
[current] => 3
[last] => 4
[previous] => 2
[next] => 4
[pagesInRange] => Array
(
[1] => 1
[2] => 2
[3] => 3
[4] => 4
)
[firstPageInRange] => 1
[lastPageInRange] => 4
[currentItemCount] => 15
[totalItemCount] => 57
[firstItemNumber] => 31
[lastItemNumber] => 45
)
[_view:protected] =>
)
[breadcrumb] =>
>
Reisverslagen
[styleSheet] => https://cdn.easyapps.nl/578/css/style.css
)