Gastronomische ervaringenEen vakantie naar Turkije zou niet compleet zijn zonder te genieten van de overheerlijke Turkse keuken. Proef traditionele gerechten zoals kebab, baklava, pide en köfte, en laat je verleiden door de smaken van de lokale kruiden en specerijen. Bezoek lokale markten om verse ingrediënten te kopen, of dineer in gezellige familierestaurants waar je de authentieke Turkse gastvrijheid ervaart. Bovendien zijn er in de grotere steden tal van restaurants die culinaire hoogstandjes uit de internationale keuken serveren.
Prachtige natuur en diverse landschappen
Turkije heeft een gevarieerd landschap dat reizigers blijft verbazen. Van de zonovergoten stranden aan de Egeïsche en Middellandse Zee tot de besneeuwde bergtoppen in het oosten, er is voor ieder wat wils. Ontdek het bijzondere landschap van Cappadocië met haar feeërieke schoorstenen en ondergrondse steden, of verken de watervallen en kloven van het Taurusgebergte. Het land biedt talloze mogelijkheden voor natuurliefhebbers en avonturiers om te wandelen, fietsen en raften.
[picture] => no
[pic1title] =>
[pic2title] =>
[pic3title] =>
[pic4title] =>
[pic5title] =>
[titleSlugified] => vakanties-naar-turkije-weer-erg-in-trek
[imageLink105x105] => https://cdn.easyapps.nl/578/img/icons/news_105x105.jpg
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/578/img/icons/news_50x50.png
[imageUrl] => https://cdn.easyapps.nl/578/img/slideshow/reisinspiratie/85/85_1.jpg
)
[2] => stdClass Object
(
[newsId] => 84
[date] => 2023-05-04
[title] => Welke reisverzekeringen kun je allemaal afsluiten?
[text] => Als je op reis gaat, kun je overwegen om daar een verzekering voor af te sluiten. Er zijn immers een aantal zaken die voor onvoorziene kosten kunnen zorgen, en het is heel denkbaar dat je jezelf daarvoor wilt indekken. Dat kan bijvoorbeeld met behulp van een reisverzekering bij Allianz Direct. Maar op wat voor manieren kun je je allemaal verzekeren voor een reis?
Kortlopende reisverzekering
Wil je een reisverzekering afsluiten voor één specifieke reis? Dan kun je kiezen voor een kortlopende reisverzekering. Zo’n verzekering sluit je af voor een afgebakende periode. Een kortlopende reisverzekering biedt dekking voor onvoorziene gebeurtenissen op en rondom je reis, zoals diefstal, verlies van bagage, medische kosten en annulering van de reis. Kortlopende reisverzekeringen zijn verhoudingsgewijs aan de dure kant.
Doorlopende reisverzekering
Ga je regelmatig op reis en wil je niet iedere keer een kortlopende reisverzekering hoeven te regelen? Dan kun je ervoor kiezen om een doorlopende reisverzekering te nemen. Dan heb je een reisverzekering waar je maandelijks een klein bedrag voor betaalt en van toepassing is op alle reizen die je maakt. Dat is voordeliger als je regelmatig op reis gaat dan telkens een kortlopende reisverzekering afsluiten en de dekking is in principe hetzelfde.
Annuleringsverzekering
Het kan zijn dat je het niet zo noodzakelijk vindt om een reisverzekering af te sluiten voor zaken als diefstal, verlies van bagage en medische kosten, maar dat je je wel zorgen maakt over het verliezen van je geld bij annulering van je reis. In dat geval kun je er ook voor kiezen om een speciale annuleringsverzekering af te sluiten. Deze worden vaak ook bij het boeken van reizen aangeboden. Zo’n annuleringsverzekering dekt de kosten die je maakt als je reis geannuleerd moet worden door onvoorziene omstandigheden, zoals ziekte, overlijden of werkgerelateerde redenen.
Bagageverzekering
Net zoals je je alleen voor annulering kunt verzekeren, kun je ook alleen je bagage verzekeren, namelijk met behulp van een bagageverzekering. Zo’n verzekering biedt dekking voor verlies, diefstal of beschadiging van je bagage tijdens je reis, inclusief persoonlijke eigendommen zoals sieraden en elektronica. Dit kan vooral handig zijn als je veel waardevolle spullen meeneemt op reis, of als je naar een bestemming gaat waar het risico op diefstal hoger is. Het is belangrijk om vooraf goed te controleren wat er precies gedekt wordt door de verzekering en wat de voorwaarden zijn. Vaak geldt er bijvoorbeeld een maximumbedrag per item of per reis en is er een eigen risico van toepassing.
Medische reisverzekering
Je kunt ook medische kosten die je maakt tijdens je reis naar het buitenland verzekeren met een medische reisverzekering. Bijvoorbeeld wanneer je in het buitenland ziek wordt of een ongeluk krijgt en medische hulp nodig hebt. Een medische reisverzekering kan ook de kosten dekken voor spoedeisende repatriëring naar huis, als dat medisch noodzakelijk is. Het is belangrijk om te weten dat je reguliere zorgverzekering niet altijd alle medische kosten in het buitenland dekt. Een medische reisverzekering kan daarom een goede aanvulling zijn op je reguliere zorgverzekering.
Kijk bij het afsluiten van een reisverzekering altijd goed naar de voorwaarden. Per verzekeraar en verzekering kunnen de voorwaarden immers sterk uit elkaar lopen. Je wilt wel daadwerkelijk goed verzekerd zijn voor jouw persoonlijke behoeftes.
[picture] => no
[pic1title] =>
[pic2title] =>
[pic3title] =>
[pic4title] =>
[pic5title] =>
[titleSlugified] => welke-reisverzekeringen-kun-je-allemaal-afsluiten
[imageLink105x105] => https://cdn.easyapps.nl/578/img/icons/news_105x105.jpg
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/578/img/icons/news_50x50.png
[imageUrl] => https://cdn.easyapps.nl/578/img/slideshow/reisinspiratie/84/84_1.jpg
)
)
[topCountries] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[continentId] => 1
[countryId] => 55
[reportCount] => 2
[pictureCount] => 10307
[position] => 1
[countryName] => Egypte
[countryIsoCode] => EG
[continentName] => Afrika
)
[1] => stdClass Object
(
[continentId] => 1
[countryId] => 128
[reportCount] => 2
[pictureCount] => 21847
[position] => 2
[countryName] => Marokko
[countryIsoCode] => MA
[continentName] => Afrika
)
[2] => stdClass Object
(
[continentId] => 1
[countryId] => 191
[reportCount] => 2
[pictureCount] => 47254
[position] => 3
[countryName] => Oeganda
[countryIsoCode] => UG
[continentName] => Afrika
)
[3] => stdClass Object
(
[continentId] => 1
[countryId] => 71
[reportCount] => 1
[pictureCount] => 65535
[position] => 4
[countryName] => Ghana
[countryIsoCode] => GH
[continentName] => Afrika
)
[4] => stdClass Object
(
[continentId] => 1
[countryId] => 167
[reportCount] => 1
[pictureCount] => 65535
[position] => 5
[countryName] => Zuid-Afrika
[countryIsoCode] => ZA
[continentName] => Afrika
)
)
[countryId] => 167
[countryName] => Zuid-Afrika
[continentId] => 1
[continentName] => Afrika
[countryPopulation] => 0
[countrySurface] => 0
[capitalCityLongitude] => 0.000000
[capitalCitylatitude] => 0.000000
[portalReports] => ArrayIterator Object
(
[storage:ArrayIterator:private] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[username] => marjoenwimopreis
[datePublication] => 2023-06-04
[title] => 1. Kaapstad en Western/Norther Cape
[message] =>
De reis begint op 2e Pinksterdag. We worden al om 6 uur opgehaald door onze lieve zus en zwager, waar we heel erkentelijk voor zijn! De groep verzamelt zich op Schiphol waar ook de reisbegeleiders zijn. We hebben thuis al ingecheckt, de tassen zijn niet te zwaar en kunnen zo via een automaat de transportband op. Ook de veiligheidscheck verloopt vlot en het vliegtuig (777) vertrekt volgens schema. Dan begint een lange zit. Bijna 11 uur vliegen. Ik lees in een keer het boek Solitaire, dat in Namibië speelt, uit. Na een goede vlucht komen we om 21.30 u in het donker aan in Kaapstad. Het regent. Na 3 kwartier met een bus komen we op de camping aan. Er staan 12 campers, waarvan 2 voor de reisleiding, klaar. Het bed is al opgemaakt. Dan gauw pitten.
De volgende dag beginnen we met een gezamenlijk ontbijt en leren we alvast wat reisgenoten nader kennen. Dan komt Bobocampers , de verhuurder, op het toneel. De contracten moeten worden getekend, eigen risico worden bepaald en een stukje instructie. In de middag gaan we direct al met de campers op pad om boodschappen te doen. Je begint immers helemaal op nul. Afrekenen bij de kassa is een flinke meevaller. Ja het leven is hier een stuk goedkoper. Dat is ook niet onlogisch in een land waar de lonen stukken lager zullen liggen. Even een simkaartje aanschaffen voor de MiFi en weer terug. Kort daarna volgt een voortreffelijk welkomstdiner. Allemaal prachtig, maar zo’n eerste dag word je een beetje geleefd.
s ’Nachts spelen er veel dingen door je hoofd, waardoor je toch wel onrustig wordt. We staan al bijtijds op voor een excursie naar Kaapstad en het Kaapse Schiereiland. Het weer zit opnieuw tegen. Via Table Bay komen we in Hout Bay, een alleraardigst stadje met een mooi background en prima koffie. Ook veel Afrikaanse stalletjes. Dan rijden we de Chapman’s Peak Drive, een prachtige weg langs een rotsige kust. Jammer dat de schoonheid tijdens dit slechte weer niet tot z’n recht komt. Via Noordhoek belanden we in Simon’s Town, een alleraardigst plaatsje in Engels stijl. We lopen naar Boulders Bay, een plek waar ik heel blij van word. Hier huist een mooie kolonie zwartvoetpinguïns. Via boardwalks lopen we door het gebeid, een prachtig plekje op aarde. Gelukkig is het droog, want hier doe je het allemaal voor. We zien ze solitair in of onder bosjes maar ook in groepjes die kleine dappere dieren met hun typische manier van lopen. Pinguïns hebben al veel eerder mijn hart gestolen, zulke dappere dieren! Terug in Kaapstad genieten we in Victoria Waterfront van een prima lunch om dan nog een bezoek te brengen aan Bo-Kaap, een wijk met kleurrijke huisjes waar overwegend Maleisen wonen. Vermoeid keren we terug. Jammer dat de Tafelberg niet kon worden gedaan vanwege het weer. Ik hoorde dat 2/3 van de bezoekers er niet in slaagt deze iconische plaats te bezoeken. Een schrale troost, toch zijn we geheel voldaan na deze dag.
Dan gaat de camperreis echt van start. Je moet weer wennen aan links te rijden. Doet ons denken aan Australië. Al snel wordt het flink mistig, met af en toe niet meer dan 50 m zicht. Ja het weer zit niet echt mee. We rijden door het Citrusdal, prachtige groene boomgaarden met vooral sinaasappelen, maar ook druiven tegen de hellingen van de Cederbergen. Vandaag eindigen we in Lamberts Bay, een vissersplaats met een camping aan zee.
De bezienswaardigheid van deze plaats is een van de grootste koloniën Jan van Genten op Birds Island in Lamberts Bay, een werkelijk prachtige vogel. Ze hebben een geweldig duikvermogen en kunnen hun prooi (bijvoorbeeld ansjovis) tot ruim 40 m onder water bereiken, ongelofelijk hè. Op dit moment is er nog maar een beperkt deel van de kolonie. Wel zijn er nog veel jongen die eigenlijk al net zo groot zijn als hun ouders, maar wel met een bruin verenpakket. Er wordt veel geoefend om te leren vliegen. We moeten wel op afstand blijven en zien ze dus alleen in de verte.
We zijn trouwens heel positief over de groep, er heerst meteen al een groot saamhorigheidsgevoel.
Op zaterdag reizen we verder naar Kamieskroon. We volgen de N7, de slagaderlijke verbinding tussen Kaapstad en Namibië. Het is opnieuw regenachtig weer.
In Vanrhynsdorp is het hier drukte van belang. Er staat een mooie kerk en we zien veel kampeervoertuigen voor de bush, zoals daktenten, een soort vouwwagens en kleine caravans. Het landschap is aanvankelijk gecultiveerd met veel druiventeelt, vaak onder een soort zeildoek als bescherming tegen de vogels, later wordt het wildland bestaande willekeurig wisselend gegroepeerde struiken. Ik vind dat het wel iets heeft en vergelijk het een beetje Australië of misschien nog meer de pampa’s in Patagonië in Argentinië.
Zo de kop is eraf.
[userId] => 287701
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5093945
[countryId] => 167
[pictureCount] => 4
[visitorCount] => 62
[author] => Wim en Marjo
[cityName] => Kamieskroon
[travelId] => 528747
[travelTitle] => De grote Kalahari ronde
[travelTitleSlugified] => de-grote-kalahari-ronde
[dateDepart] => 2023-05-29
[dateReturn] => 2023-07-16
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Zuid-Afrika
[countryIsoCode] => za
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/119/924_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/287/701_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => 1-kaapstad-en-western-norther-cape
)
[1] => stdClass Object
(
[username] => is-hier-gevaarlike-wilde-diere
[datePublication] => 1970-01-01
[title] => Maandag 3 april: Een 'geslaagde' dag!
[message] => Maandag 3 april: Een 'geslaagde' dag!
Vandaag, maandag 3 april is een feestelijke dag!
Vanmiddag zullen Tyron, ik en Rachel The Graduation Ceremony van Jason en Danae bijwonen. Voor dit bijzondere moment zijn we naar Potchefstrom gekomen en daaromis deze reis gearrangeerd.
Het is tegen de weersverwachting in superzonnig op deze maandagmorgen.
Dat belooft veel goeds! Ik ben al vroeg uit de veren en wil me nuttig maken.
Dus ik ga aan de poets. Ik veeg en stof het hele balkon af en ga met de mop in de weer.
De zon brandt op mijn huid en ik voel me heerlijk!
Tussen 6 en 8 is er geen loadshedding. Er is hier, in tegenstelling tot Nederland maar 1 (publieke) energiemaatschappij, Eskom,
die het hele land van stroom voorziet.
Maar omdat Zuid-Afrika gigantisch is en haar populatie 59,39 miljoen zielen telt,
zijn de energiebronnen schaars.
Zo'n 3 à 4 keer per dag zitten we enkele uren zonder stroom. De lichten springen uit en de stopcontacten weigeren.
Back to basic. Er is koud water en een noodaggregaat voorziet ons van licht in de duisternis.
Terug naar 3 april.
We kleden ons mooi aan. Een colbert, een jurkje, high heels en een strik in het haar.
We zijn bijtijds klaar en wandelen nog even naar het winkelcentrum voor een bos bloemen, kaarten en whiskey.
Cadeaus mogen vandaag niet ontbreken.
Jason en Danae zien er chic uit.
Allebei in het zwart maken ze een knap stel!
Dit is de dag waarvoor we hier zijn. Ik besluit om veel beelden te maken.
Rachel gaat met ons mee.
Op de North West University zit de sfeer er goed in. Overal duiken graduation studenten op.
Ik heb geen pen en in het winkeltje op de campus blijken ze ook penloos.
Op het toilet ontmoet ik een Afrikaanse studente die me haar pen leent. Tyron en ik schrijven de kaarten en dan worden we meegeloodst naar de fotograaf.
Ik moet die vriendelijke studente nog zien te vinden om haar de pen terug te geven, denk ik enigszins gestresst. Nou ja, komt goed.
Tyron en Rachel gaan met Jason op de foto. Ook Jason en Danae worden samen gefotografeerd door een professionele fotograaf. En daar maak ik dan weer foto's van. Vervolgens worden er buiten nog beelden geschoten waar Black Africans zingen en dansen. Een indrukwekkend tafereel.
Hierna loop ik naar boven en inspecteer ik de hele kantine op zoek naar het meisje van wie ik de naam ben vergeten, haar pen in de lucht houdend. Diverse jonge studenten staren me ietwat bevreemd aan. Ik na enkele minuten begint er iemand vrolijk te zwaaien. Yes! Ik houd van dit soort ontmoetingen. Het lenen van een pen mag dan een futileit kijken, maar zonder deze jongedame hadden Tyron en ik geen kaarten kunnen schrijven. Ik dank haar vriendelijk in het Engels.
Het is om en nabij half twee wanneer we de zaal betreden. Het programma wijst ons de etiquette. We worden verzocht op te staan wanneer de academische processie de zaal betreedt. Deze academici (professoren) zullen getuigen en de studenten inwijden tijdens de plechtigheid.
Het Zuid-Afrikaanse volkslied wordt gezongen en ik krijg 'hoendervleis'!
(Afrikaans voor kippenvel) [e-1f414][e-1f606]
Dit is heel bijzonder.
Een gevoel van saamhorigheid en excitement maakt zich van mij meester.
Rechts naast mij staat een jonge psychologiestudente. Haar vriend studeert vandaag af. Tyron en Rachel staan links van mij.
De zaal is gevuld met mensen uit verschillende Zuid-Afrikaanse subculturen. Dit is dus 'the Rainbow Nation', zoals 'AARD'sbisschop Desmond Tutu
Zuid-Afrika noemde.
May he rest in peace. [e-1f64f]
We zingen samen het lied Bless us, oh Lord.
'Oh Lord, please guide us. So we reach where light is.' (Oh God, leid ons alstublieft. Zodat we daar reiken waar het licht is.)
In anderhalf uur tijd lopen een kleine honderd studenten het podium op om hun diploma, de felicaties, de zegeningen en het applaus in ontvangst te nemen.
Baie impressive. [e-1f393] [e-1f440]
We sluiten die middag af met een drankje in Drakenstein, de stamkroeg van Jason en gaan vervolgens dineren bij een fraai restaurant gelegen in de bossen nabij Potchefstrom.
Al met al een 'geslaagde' dag; in de dubbele zin van het woord! [e-2705]
[userId] => 441964
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5092414
[countryId] => 167
[pictureCount] => 12
[visitorCount] => 154
[author] => Martine
[cityName] => Potchefstroom
[travelId] => 528533
[travelTitle] => Mijn eerste reis
[travelTitleSlugified] => mijn-eerste-reis
[dateDepart] => 2023-03-24
[dateReturn] => 2023-12-31
[showDate] => yes
[goalId] => 1
[goalName] => Backpacken
[countryName] => Zuid-Afrika
[countryIsoCode] => za
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/107/592_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/441/964_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => maandag-3-april-een-geslaagde-dag
)
[2] => stdClass Object
(
[username] => is-hier-gevaarlike-wilde-diere
[datePublication] => 1970-01-01
[title] => NWU - Nu, Waar Het Gebeurt.
[message] => NWU - Nu, Waar Het Gebeurt.
Het is zondag de tweede van april.
Tegenwoordig schrijf ik in de tegenwoordige tijd. Ik wil in het nu zijn, daar waar het gebeurt. Het boeddhisme leert me, door middel van meditatie en de oeroude wijsheid van de middenweg, dat het verleden en de toekomende tijd er niet zozeer toedoen. Het is er niet (meer) dus waarom zouden we onze aandacht niet verleggen naar wat NU PLAATSVINDT?
Mijn herinneringen aan deze zondag zijn er wel. Het is mijn subjectieve herleving van het verleden. Ik kan mijn focus verleggen en aan de hand van mijn geheugen het verleden opgraven maar nog steeds is het mijn BELEVING IN HET NU van dat wat eerder plaatsvond.
Ik word al vroeg wakker op deze zonnige zondag. Vandaag gaan we met Jason naar The North- West University.
Hier studeert de broer van Tyron 'Biochemistry'. We zijn speciaal naar Potchefstrom gekomen om zijn Graduation die op maandag 3 april plaatsvindt, bij te wonen.
Het is een honour om de ceremonie rond zijn 'Honours' te mogen bijwonen. [e-263a]️
En daarom krijgen we vandaag een rondleiding op het terrein van NWU.
Zodat we een beeld krijgen van de studie die Jason er uitvoert.
In de vroege middag pikt Jason ons op. Eerst rijden we naar het huis van de Kotzes waar we zusje Rachel en neefje Xandréoppikken. Nog even langs te het tankstation en dan rijden we binnen, pak 'm beet twintig minuten, naar the University.
Het is er goed beveiligd.
Zowel fysiek als digitaal. Hekwerken, elektronica en vele deuren barricaderen deze universiteit.
Eerst struinen we wat rond over het terrein met prachtige bomen, een heuse laan
- Lovers Lane - en betoverende tuinen.
Het is zonnig en dat belooft veel goeds voor morgen, hoewel de weersverwachting anders voorspelt.
We bezoeken diverse ruimtes waar proeven worden uitgevoerd. [e-2697]️[e-1f468][e-1f52c]
Jason doet onderzoek naar mitochondriën. Dat zijn de energiefabrieken van onze lichaamscellen. Eén van hun functies is het maken van energie. Ons lichaam heeft deze energie nodig om te functioneren. De hersenen hebben energie nodig om te kunnen denken, spieren gebruiken energie om te bewegen.
'De meeste lichaamscellen bevatten 500 tot 2.000 mitochondriën. Mitochondriën of mitochondria is het meervoud van mitochondrion. Een mitochondrion is ovaal van vorm. Grote aantallen mitochondriën zijn te vinden in organen die veel energie nodig hebben, zoals de hersenen, het hart, de lever en de skeletspieren.'
(bron: https://www.radboudumc.nl)
Rachel en Xandré mogen een proef uitvoeren (zie foto) en ik blijf, als stille getuige, op afstand op deze bijzondere faculteit.
Met Jason als tourguide vliegt de tijdvoorbij. We zijn goed voorgelicht.
Als afsluiter gaan we met z'n allen een milkshake drinken bij Wimpy.
Wimpy is een soort MC Donalds maar dan verfijnder. Het personeel serveert het menu aan je tafel. Het voedsel is van hogere kwaliteit en de shakes zijn baie verrukkelijk!
Tot zover mijn schrijven op zondag 16 april, 6:55. Nu, waar het gebeurt.
A new day in Mother Africa just begun.
[e-1f1ff][e-1f1e6] [e-1f607]
[userId] => 441964
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5092296
[countryId] => 167
[pictureCount] => 28
[visitorCount] => 67
[author] => Martine
[cityName] => Potchefstroom
[travelId] => 528533
[travelTitle] => Mijn eerste reis
[travelTitleSlugified] => mijn-eerste-reis
[dateDepart] => 2023-03-24
[dateReturn] => 2023-12-31
[showDate] => yes
[goalId] => 1
[goalName] => Backpacken
[countryName] => Zuid-Afrika
[countryIsoCode] => za
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/106/023_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/441/964_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => nwu-nu-waar-het-gebeurt
)
[3] => stdClass Object
(
[username] => is-hier-gevaarlike-wilde-diere
[datePublication] => 2023-04-06
[title] => Ek is n Nederlander
[message] => Reisverslag IV.
'Ek is 'n Nederlander.' [e-1f4ac]
Na de lange reis, die bijna twee dagen in beslag heeft genomen, slaap ik als een baby in
huize 'Op Die Oewer'. Terwijl ik wakker word in een ver land, verblijft Tyron nog in Dromenland.
Vandaag gaan we kennismaken met de Kotzes. Een traditioneel Afrikaanse familie die zowel het Afrikaans als het Engels beheerst.
Wanneer Tyron het licht ziet gaan we
naar 'tannie' Debbie en 'oom' Willie.
Gisteravond hebben we al even een bliksembezoek aan de Afrikaners gebracht en heeft Tyron daar zijn zusje in de armen gesloten. [e-263a]️
Maar nu ga ik kennismaken met hun cultuur want... we gaan braaien!
De braai is een typisch Zuid-Afrikaanse sociale aangelegenheid die zich afspeelt rond de gelijknamige barbecue en die zijn oorsprong in de Afrikanercultuur vindt.
Tegenwoordig wordt er in heel zuidelijk Afrika gebraaid. Op de braai worden gerechten als boerewors, sosatie (afgeleid van saté en saus)
en mielies (mais) gegrild.
Terwijl ik tien mensen de hand schud plus een klein kinderhandje, word ik enthousiast begroet door VIJF honden. 'Aangename kennis!'
Al snel wordt me duidelijk dat het braaien deze mensen met de paplepel is ingegoten. Oom Willie is een ware braaimeester. Hij is zeer toegewijd aan de taak om zijn familie van een behoorlijke maaltijd te voorzien.
Zo'n uur later is het vleis gereed.
Het is opscheppen geblazen!
Mijn bord en maag worden die avond gevuld met boerewors, toast en gestoofd vlees.
Ik vertel ook iets over mezelf.
Wel zo handig want ek is 'n Nederlander.
Ik voel een enorme klik met deze familie en hun cultuur.
Onze verre voorouders spraken dezelfde taal. En als we langzaam spreken kunnen we elkaar best, in elkaars moedertaal,
volgen.
Afrikaans heeft mijn hart gestolen. De gastronomie en de hartelijke ontvangst zijn onbetaalbaar.
Vol indrukken laat ik mijn hoofd die nacht daar 'op die Oewer' rusten.
Ik merk dat ik rust, reinheid en regelmaat moet creëren om alles te verwerken. Een advies geërfd van de kinderserie Mijn Franse Tante Gazeuse.
Structuur is baie belangrijk.
Ek blijf 'n Nederlander. [e-1f981]
[userId] => 441964
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5092236
[countryId] => 167
[pictureCount] => 8
[visitorCount] => 78
[author] => Martine
[cityName] => Potchefstroom
[travelId] => 528533
[travelTitle] => Mijn eerste reis
[travelTitleSlugified] => mijn-eerste-reis
[dateDepart] => 2023-03-24
[dateReturn] => 2023-12-31
[showDate] => yes
[goalId] => 1
[goalName] => Backpacken
[countryName] => Zuid-Afrika
[countryIsoCode] => za
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/105/547_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/441/964_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => ek-is-n-nederlander
)
[4] => stdClass Object
(
[username] => is-hier-gevaarlike-wilde-diere
[datePublication] => 2023-04-10
[title] => Snowflake ❄️
[message] =>
Reisverslag III.
Snowflake - No kidding![e-2744]️ [e-1f440]
Nadat we Jason's appartement hadden verkend en de ins en outs over beveiliging hadden doorgenomen maakten we kennis met Danae. Danae is de vriendin en tevens studiegenoot van Jason. Ze leerden elkaar kennen tijdens hun studie 'microbiology'.
We waren gezegend met knappe koppies om ons heen. [e-1f64f]
Zij hadden al een plan uitgedokterd voor onze eerste avond. We reden binnen 5
minuten naar 'Snowflake'. Toevallig - en toeval bestaat niet -tevens het koosnaampje van Tyron voor mij. [e-1f606]
Snowflake in Potchefstrom is een nachtmarkt die gestationeerd is in een oude fabriek die vanbinnen aandoet als een boerendeel (het voorste gedeelte van een boerderij).
Ik keek mijn ogen uit. Ik was beland in een 18e eeuws aandoend 'Oud-Hollandsch' tafereel! Tientallen stalletjes met authentieke producten stalen de show...
Hier raakte ik in gesprek met authentieke Afrikaners. Ik probeerde Nederlands met een jong, pas verloofd stel te spreken maar dat was voor hen nog een brug te ver.
Deze creatieve ondernemers maakten o.a. leren tassen, portemonnees en onderzetters. Met een laserprinter gaven zij hun handelswaar een extra touch. Mooi spul!
In het Engels deelde ik met hen mijn ervaring met de Nederlandse cultuur.
Verder hebben wij die avond rondgestruind, en gehapt en geschnapt! Allerlei lokale zelfstandigen deelden hun liefde voor de traditionele- en fusion keuken. De geur van de zogenaamde 'bunny chow' deed mij watertanden. Dit was een broodrol met roti. Die móest ik proberen voor het avondmaal.
Ik gaf de dame met Indiase roots even de tijd om de Afrikaans-Hindoestaanse kost op te dienen en liep vervolgens achter de drie musketiers (Jason, Danae en Tyron) aan naar een grote zaal met tafels, stoelen en een podium.
Uit de speakers schalde 'country style'
live-muziek; er waren optredens van veelbelovende lokale artiesten.
'Een-maal' aan de tafel zette ik mijn tanden in de 'bunny chow'. Een bescheiden wijntje erbij; goed gezelschap, baie lekker!
We vergaapten ons die avond aan de lokale cultuur. Wat een oprechte en nieuwsgierige mensen! Ik proefde hun liefde voor het land.
Tyron ontmoette er zijn neven en nichten die hij jaren niet had gezien.
Voldaan reden wij enkele uren later terug naar 'Op die Oewer' het appartementencomplex dat Jason huurde.
We wisselen nog enkele beleefdheden uit en doken er daarna voldaan onder de 'wol'.
Dit nadat we Jason en Danae die enkele kilometers verderop in Danae's complex verbleven, hadden uitgezwaaid
En toen was het zaterdag 1 april!
No kidding.
[userId] => 441964
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5092183
[countryId] => 167
[pictureCount] => 5
[visitorCount] => 92
[author] => Martine
[cityName] => Potchefstroom
[travelId] => 528533
[travelTitle] => Mijn eerste reis
[travelTitleSlugified] => mijn-eerste-reis
[dateDepart] => 2023-03-24
[dateReturn] => 2023-12-31
[showDate] => yes
[goalId] => 1
[goalName] => Backpacken
[countryName] => Zuid-Afrika
[countryIsoCode] => za
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/105/082_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/441/964_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => snowflake
)
[5] => stdClass Object
(
[username] => is-hier-gevaarlike-wilde-diere
[datePublication] => 2023-03-03
[title] => "Cause this is Africa..."
[message] => "Cause this is Africa..."[e-1f4e2]
Deel II l Arrival.
En daar stond ik dan, als observator, kijkend naar twee jonge mannen, 'Brothers in arms', die elkaar 4 jaar niet 'fysiek' hadden gezien.
Emotioneel als ik ben, genoot ik in stilte van deze hereniging. [e-1f972]
Tyron en Jason waren excited en ik zat vol adrenaline. "This is Africa!" (Shakira) zong in mijn hoofd uit volle borst met me mee.
(Of ik met haar. [e-263a]️)
Roken! Dat wilden we.
Maar Jason had de auto in de ondergrondse parkeergarage dus werd onze verslavingsgevoeligheid nog even op de proef gesteld. [e-1f974]
Maar... We gingen rijden!
ENGINE AAN. Yeah! [e-270a]
In de auto van Danae, de vriendin van Jason, werd de reis voortgezet. Allereerst reden we naar een groot hotel in Johannesburg voor hereniging nummer II.
Het nichtje van Tyron regelde daar een grote conferentie waar multinationals samen kwamen. Een kleine twintig à dertig minuten later stonden we onze eerste adrenaline weg te paffen op een grote parkeerplaats, wachtend op een jonge business lady. [e-1f3e2] [e-1f469][e-1f3fc][e-1f4bc]
Een zelfverzekerde, blonde jongedame liep ons tegemoet. Tyron had zijn nicht ook al jaren niet gezien en 'everybody was very excited'.
Vier rappe tongen struikelden bijna over de informatie die moest worden uitgewisseld.
Er was niet veel tijd met deze meid!
Mijn toch al prikkelbare darmstelsel speelde hevig op en stond te springen om het chique toilet aldaar een poepie te laten ruiken. [e-1f606] [ Inside information. [e-1f92b] ]
En Thank God; ik mocht ik toileteren.
(Joepie de Poepie. [e-1f938][e-2640]️)
Ondertussen speelden herinneringen aan mijn tijd in Bangkok, Thailand op
waar ik zelf ook veel heb genetwerkt voor The BigChilli Magazine en vele 'high so-ketens' heb bezocht.
Ik ken de codes. [e-1f601]
Na pak 'm beet een half uur sprongen we weer in de auto en kon de twee-uur-durende rit van 'Jo'burg naar Potchefstrom beginnen.
Ik keek werkelijk mijn ogen uit! [e-1f440]
Het Afrikaanse landschap varieerde naar mijn beleving om de haverklap (video volgt).
Droge graslanden, heuvelachtige natuur en groene weiden trokken aan mijn ogen voorbij.
Ik ervoer rijkdom in de armoede. [e-1f33e]
Hoe dichter we bij Potchefstrom kwamen, hoe meer 'natives' de gevaarlijke weg betraden. Rijkelijk behangen met fruit, lokale etenswaren en andersoortige exotische producten trachtten zij hun dagelijks brood te verdienen.
Deze mensen, de oorspronkelijke inwoners van Zuid-Afrika, leefden in townships, waar gevaar en uitbuiting een dagelijkse zaak is.
Mijn hart, dat toch al zo vaak gebroken was, versplinterde bij het zien van zoveel onrecht... [e-1f494]
Wat verder indruk maakte waren de diamantmijnen, vanaf de highway ving ik er een glimp van op. [e-1f48e]
Jason bracht verslag uit. Dit was niet Kimberly maar wel een soortgelijke aangelegenheid. De mining industry zort voor werkgelegenheid maar tegelijkertijd uitbuiting, gevaar en wederom ONRECHT.
"Cause this is Africa," Shakira zong in mijn hoofd niet zo vrolijk meer...
Mijn ogen vielen langzaam dicht na zoveel indrukken. En ik 'sukkelde' ( [e-1f1ff][e-1f1e6] )
in een sluimerende slaap.
Toen ik weer het licht zag, naderden we Potchefstrom. Hier was leven in de brouwerij! [e-1f493]
Langzaamaan reden we het campusterrein op waar Jason zijn accommodatie heeft en wij een week mogen doorbrengen.
[e-1f449] Flashback Thailand! [e-1f4f8] [e-1f448]
Tien jaar geleden leefde ik in een soortgelijke omgeving met residenties, hoge hekwerken, blaffende honden en behoorlijke beveiliging.
Maarrr... [e-261d]️ dit was geen boeddhistische, collectieve samenleving. Neen hoor.
"This is Africa." [e-1f4e2]
Dus.
Nadat de poort van de residentie openging liepen we een woning met burglar bars (traliewerk) tegemoet.
Omdat hier een tijd geleden was ingebroken hadden Jason en zijn de vader extra beveiliging aangebracht. #️⃣
Dus:
Je komt binnen, je sluit allereerst het hekwerk en dan doe je de deur op slot! [e-1f62c]
Een flinke sleutelbos was nu onze Christoffel! [e-1f5dd]️[e-1f511][e-1f3f7]️
Het appartement is van vele gemakken voorzien. Er is zelfs een ingebouwde braai (barbecue)! [e-1f525] [e-1f440]
Tot zover, lieve mensen.
Dit was 'Deel ll l Arrival.'
Baie Dankie maar weer, lezer!
[e-1f61a] [e-1f64b][e-1f3fb][e-2640]️
[userId] => 441964
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5092074
[countryId] => 167
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 83
[author] => Martine
[cityName] => Potchefstroom
[travelId] => 528533
[travelTitle] => Mijn eerste reis
[travelTitleSlugified] => mijn-eerste-reis
[dateDepart] => 2023-03-24
[dateReturn] => 2023-12-31
[showDate] => yes
[goalId] => 1
[goalName] => Backpacken
[countryName] => Zuid-Afrika
[countryIsoCode] => za
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/zuid-afrika,potchefstroom
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/441/964_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => cause-this-is-africa
)
[6] => stdClass Object
(
[username] => is-hier-gevaarlike-wilde-diere
[datePublication] => 2023-02-04
[title] => Mission South Africa
[message] => Wat Vandaag Nie Kom Nie, Kom Morgen Wel. Nie?!
Deel I | Departure.
Vriendlief Tyron en ik waren op donderdag 30 maart al klaar voor vertrek in de luwte van de dageraad.
Mijn biologische klok wekte me reeds enkele uren eerder, rond 5:30, waardoor ik de tijd had om de laatste accessoires in mijn koffers te proppen. Ik had me al weken voorbereid op een exotische aprilmaand en was spontaan aan het 'prijsplunderen' geslagen!
Dankzij de megakortingen bij New Yorker in Hengelo kon ik met een gevulde zomergarderobe richtingAfrikaanse contreien.
De reis van Schiphol naar Parijs verliep zonder kleerscheurtjes. [e-1f605] Geen gedoetjes bij de douane.
Wel werd ons GEDULD flink op de proef gesteld omdat we pas om 17:30 konden boarden. Om de tijd vanaf 14:00 te doden gingen we, tevergeefs, op zoek naar een rokersplek. Ook op Schiphol had de tijd beslist niet stilgestaan. De luchthaven is anno 2023 rookvrij, liet een medewerker ons schoorvoetend weten.
Op zich een gezonde zaak, natuurlijk...
Dat werd dus vliegtuigen spotten, bankhangen, koffie lurken en 'nixen'.[e-1f974]
Iets dat overigens heel effectief schijnt te zijn.
Met de Koninklijke Nederlandse Luchtvaart Maatschappij vlogen we naar Frankrijk waar ik nog even de vrolijke Frans heb uitgehangen.[e-1f604] [e-1f1eb][e-1f1f7]
Want als een kind zo blij waren wij - allebei - toen we daar een rokersruimte troffen.
Het leek wel een spaceship![e-1f6f8]
Ik heb nog nooit zo'n grote asbak gezien en nimmer zo'n slechte luchtkwaliteit ervaren.[e-1f440]
Na een mislukte poging een conversatie aan te knopen met enkele fumerende Fransenen een confrontatie met mijnhevig protesterende luchtwegen, wist ik mezelf al snel een weg uit de smog te bonjouren.[e-1f4a8]
De overstap naar Johannesburg verliep vertraagd. In plaats van 21:30 konden we pas om 23:10 het Franse luchtruim verlaten... Potverdikkie! [e-1f928]
Maar tot mijn blijde verrassing zag ik plots een wel heel bekend gezicht. Wijlen 'Prins Pils' ofwel 'Majesteit' alias 'Koning Willem Alexander van Oranje' in hoogsteigen persoon marcheerde mij, voorzien van (body) guards, in een oogwenk voorbij! [e-1f9d1][e-1f3fc][e-2708]️
Eigenlijk helemaal niet vreemd gezien
Zijn portefeuille bij de Nederlandse Luchtmacht.
Maar aangezien ik de Beste Man nog nooit in levende lijve had gezien, maakte hij toch een behoorlijke indruk op mij.
Getooid in uniform, incluis vliegenierspet
en op zijn gelaat de guitige glimlach, trokken Willem en zijn brigade aan mij voorbij. Neerlands sentiment van de bovenste plank.[e-1f9e1][e-1f44c]
Dit alles vond plaats op een moment dat vriendlief er vandoor was! De stress was hem naar het hoofd gestegen om in 'lucht'ige termen te spreken.
Maar God is Groot en wonder boven wonder konden wij rond 22:30 boarden! [e-1f647][e-1f3fb][e-2640]️[e-1f3ab]
Met een vreemde vogel van Air France (Menbesloot ineens van vliegtuig te wisselen) begonnen wij aan het laatste deel van onze heenreis.
Bijna een halve dag zijn we in de wolken geweest. Ik heb als een baby geslapen, zoals Tyron zich in het Engels zou uitdrukken. [e-1f476][e-2601]️ Toch was ik opge'lucht,'toen we in de ochtend van 31 maart 2023 om 10:30 het continent Afrika konden betreden!
Een groot gevoel van vrijheid maakte zich van mij meester.
Na de douane- en de kofferprocedure, in de Arrivals Hall begon er een jongeman enorm naar ons te zwaaien. Het was Jason, de bijna afgestudeerde Zuid-Afrikaanse broer van vriendlief. Ik smolt weg bij die omhelzing
die 4 jaar op zich had laten wachten. 'Brothers in arms...' [e-1f46c]
Tot zover deel I, Departure!
Het schrijven heeft even op zich laten wachten aangezien ik vele indrukken moest verwerken.
Graag adopteer ik dan ook het Afrikaanse motto: 'Blijf rustig!'
So to be [e-1f9d8][e-1f3fb][e-2640]️[e-1f334]
(continued...)
Baie Dankie, lezer!
[e-1f981][e-1f917]
[userId] => 441964
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5092040
[countryId] => 167
[pictureCount] => 14
[visitorCount] => 100
[author] => Martine
[cityName] => Potchefstroom
[travelId] => 528533
[travelTitle] => Mijn eerste reis
[travelTitleSlugified] => mijn-eerste-reis
[dateDepart] => 2023-03-24
[dateReturn] => 2023-12-31
[showDate] => yes
[goalId] => 1
[goalName] => Backpacken
[countryName] => Zuid-Afrika
[countryIsoCode] => za
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/104/285_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/441/964_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => mission-south-africa
)
[7] => stdClass Object
(
[username] => FredDaniels
[datePublication] => 2023-02-21
[title] => Spannend tot het laatste moment.
[message] => Vandaag is het heet. Heel heet. En uitgerekend vandaag heb ik heel veel werk om alles op ye bergen en de caravan in te klappen. Ik ga vertrekken en dat is heel veel werk. De tentdoeken laat ik tot het laatste staan om nog wat schaduw te hebben, want het is vandaag 34-37 graden: in de schaduw. Keukengerij en keukentafels, plastic containers met spulletjes moeten deels in de caravan en deels in de auto. Ik heb natuurlijk over de jaren veel te veel troep verzameld om dit nog gewoon kamperen te mogen noemen. Ik begin heel vroeg maar ik kan de middaghitte niet vermijden. Als de caravan klaar is ga ik eerst een half uur onder een koude douche staan om mijn lichaamstemperatuur weer omlaag te brengen. Dan haak ik de caravan op de trekhaak aan de voorkant van de auto en ik rij achterwaards van het terrein af. Er is weinig ruimte dus pas op het verharde gedeelte keer ik de combinatie en duw de caravan dan langs de smalle weggetjes met veel bochten tot bij de stalling. Een van de tuinmannen komt nog aanwijzing geven want ik had bijna een lantaarnpaal geraakt. De keren dat ik dit eerder deed heeft het mij heel wat zweetdruppeltjes gekost maar vandaag merk ik het verschil toch niet. Het is allemaal heel krap maar het lukt vandaag wel in één keer. Dan rij ik met de auto terug om de rest van de spullen op te halen. Het schaduwdoek van 24 vierkante meters en het tenttapijt moet ik oprollen en achterin de auto proppen. Dan de auto in de stalling rijden en daar mijn nette kleren aantrekken. Om twee uur zit ik bij de receptie: uitgeput en oververhit. Om kwart over twee komt G met zijn auto. Wat ben ik daar blij mee. Dat ie aanbood mij naar de luchthaven te brengen. Het is 140 kilometer. “zet alsjeblieft de airco aan, ik ben nog steeds oververhit” We maken een stop bij een bedrijf dat zwembadspullen verkoopt. Met de stortregens heeft hij schade aan zijn huis gehad. Een modderstroom van achter zijn tuinmuur is onder de muur doorgekomen en bij hem de keuken ingelopen. Het is ook in zijn zwembadje terecht gekomen en heeft de electriciteitstoevoer van de pomp onderwater gezet. Er moet een nieuwe pomp komen, maar welke past op de bestaande pijpen? Met een nieuwe pomp in de achterbak rijden we snel en comfortabel naar de airport. Er zijn geen roadblocks ondanks dat de president van Zuid-Afrika naar de marineoefeningen komt kijken. We zijn ruim op tijd om nog wat koele drankjes te nemen en gaan kijken bij het incheck board. Nee, geen cancelling en geen vertraging. Dan nemen we afscheid. Hopelijk kan ik snel terugkomen als het goede zeilseizoen begint. Van Pat Evans heb ik deze week bericht gehad dat ze veilig in Kaapstad is gekomen. Drie weken constante wind uit het noordoosten. Maar ik wil die kant niet op. De incheck op deze kleine luchthaven is snel en prettig. Maar dan komt er een email dat er twee en een half uur vertraging is. Een uur later, net voor de oorspronkelijke inchecktijd, komt er een tweede email dat er toch geen vertraging zal zijn. Dan maar snel in actie om
naar de terminal te komen. Met een half uur vertraging vertrekken we uiteindelijk toch. We zouden precies over het marine-oefengebied moeten vliegen en ik was al dagenlang bang voor ongelukken en dus eigenlijk wel blij met de vertraging. Als we in de lucht zijn zie ik dat de piloten besloten hebben met een wijde bocht eromheen te vliegen. Ze stijgen ook met volle kracht en stijl omhoog. Wat een power heeft zo’n toestel ! Als we 130 km verder landinwaards op de lijn van Richardsbay vliegen zitten we al op zeven kilometer hoogte en is het min-zestien graden ! En het toestel blijft maar stijgen naar tien kilometer hoogte en gaat steeds sneller vliegen tot 900 km per uur. Het wordt ook nog kouder buiten: min 63 graden. Ik zit op een plek met twee lege stoelen naast mij en dat is heel comfortabel. Ik denk dat ze de kachel aanhebben, want ik kon mijn sokken nergens vinden en ik heb het toch niet koud. Biertje erbij en benen op de bank ! Na het eten kan ik bijna languit slapen. Met drie kussens en drie opgevouwen dekens ter beschikking hoor je mij de rest van de reis niet meer. In Dubai worden we met een bus naar de A-terminal gereden. Een heel eind en er is maar weinig tijd over voor de transit. Maar alles gaat vlot en een half uur later zit ik al in het toestel naar Amsterdam. Dit zit wel helemaal vol. We vliegen boven de woestijn maar het wordt pas echt mooi fotograferen als we boven de besneeuwde bergen van noordoost Turkije vliegen. De Zwarte Zee kust zie ik in de verte. Ook hiervoor is de IPhone geschikter dan een grote camera. Je kunt het kleine lensje tot bijna tegen de ruit houden. Gelukkig is het ruitje waar ik zit heel schoon of net nieuw. Als ik dit begin te schrijven zitten we boven Roemenie en als ik klaar ben met schrijven is het nog anderhalf uur vliegen. Weg zijn alle groene bomen, bananenbomen en wuivende palmen. Weg zijn de aapjes die op het laatst nog een pakje hazelnoten uit mijn auto wisten te stelen en toen het openbarstte met zijn allen gingen zoeken waar de nootjes waren gevallen. Weg zijn de mongoesjes die ik gisterenochtend vroeg zag. Weg zijn de fantastische mensen die ik heb leren kennen. Hopelijk wachten jullie op mij en kan ik snel weer terugkomen.
[userId] => 273627
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5091105
[countryId] => 167
[pictureCount] => 5
[visitorCount] => 363
[author] => Fred
[cityName] => Richards Bay
[travelId] => 306103
[travelTitle] => Zuidelijk Afrika
[travelTitleSlugified] => zuidelijk-afrika
[dateDepart] => 2010-12-27
[dateReturn] => 2023-08-15
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Zuid-Afrika
[countryIsoCode] => za
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/097/817_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/273/627_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => spannend-tot-het-laatste-moment
)
[8] => stdClass Object
(
[username] => FredDaniels
[datePublication] => 2023-02-19
[title] => Regen, bommen en granaten.
[message] => Twee dagen bijna non-stop regen. Dan is het niet leuk om te kamperen: alles wordt vochtig. Uiteindelijk heb ik alle kleding en lakens enzo maar uitgehangen in de caravan en toen de ventilatorkachel en de grote ventilator aangezet en ik ben een aantal uren met de auto weggereden. Nu droogt het wel, maar het wordt smoorheet in de kleine caravan dus eerst weer een paar uur luchten voordat ik erin kan om de boel te sorteren en te stapelen. Gelukkig, vanmorgen was het droog en zonnig en niet te heet. De marineoefeningen zijn in volle gang. Er stonden meer dan tien tanks op een grasveldje bij de haven. Er vliegen helikopters en jachtvliegtuigen rond. Af en toe hoor ik een knal of geratel. Als ik naar mijn boot rij komt er een convoi van mercedesbusjes langs die door veel verkeerspolitie begeleid wordt. Daar zitten zeker de VIP’s in. Een uur later klinken er ook een heleboel knallen van verschillende oorzaak. Doffe dreunen en geratel en langsvliegende dingen net terwijl ik mijn barbecue aan het opstoken ben om de koteletjes te grillen. Ik schenk mezelf een gin-tonic in en ik hoop dat het vuurwerk snel voorbij is. Ik hou wel van iets moois maar al die herrie hoeft van mij niet.
De vogels en de hondjes van de buren protesteren ook. Gelukkig zijn ze om een uur of zeven tevreden of hongerig want het wordt weer stil. Kan ik tenminste van mijn heerlijke maaltijd genieten.
[userId] => 273627
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5091061
[countryId] => 167
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 110
[author] => Fred
[cityName] => Richards Bay
[travelId] => 306103
[travelTitle] => Zuidelijk Afrika
[travelTitleSlugified] => zuidelijk-afrika
[dateDepart] => 2010-12-27
[dateReturn] => 2023-08-15
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Zuid-Afrika
[countryIsoCode] => za
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/zuid-afrika,richards-bay
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/273/627_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => regen-bommen-en-granaten
)
[9] => stdClass Object
(
[username] => FredDaniels
[datePublication] => 2023-02-17
[title] => Klusjes en marineoefening?
[message] => Ik was om zes uur aan het werk om de auto leeg te halen. Ik leg alles onder de luifel en begin dan te sorteren en schoon te maken. Daarna ga ik de bumpers van de auto schuren en ook de twee balken die ik voor de trailer had klaarliggen. Ik zet meteen alles in de geel-groene primer die ik gisteren nog gekocht heb en begin dan de lampen en dergelijke af te plakken om te kunnen spuiten. Ik ben bang dat het eerder zal gaan regenen dan ik gehoopt had dus zodra de tweecomponentenprimer een beetje droog is spuit ik matzwarte autolak erop. Maar... nee hoor.... het begint al te regenen. Dan moet ik ophouden met spuiten en snel een zeiltje eroverheen. Spuitlak is in tien minuten droog genoeg om regen te kunnen weerstaan dus misschien haal ik dat net. Het begint te plenzen. En het houdt de komende uren niet op. Bah. Dan ga ik maar verder met het schoonmaken en opruimen van de spullen onder de luifel. Hengelspullen, duikspullen, gereedschappen de inhoud van de auto en de afwas van keukenspul dat ik in de auto had meegenomen. Alle kleren en stoffen die droog zijn gooi ik op een hoop in de caravan, dat komt later weer. Ik ga koffie zetten en ontbijt klaarmaken. Oh, de stroom gaat weer in loadshedding. Dan de koffie verder zetten op het gasbrandertje. Als het ietsje minder hard regent kijk ik hoe het spuitwerk is geworden. Net nog goed gegaan voor een eerste laag. Ook de primer op de trailerbalken redt het wel. Ik had geen kwartier later moeten beginnen!Om drie uur rij ik naar de jachthaven. Ik betaal mijn openstaande rekening voor de bootstalling en zes maanden vooruit. Zo, net als de stalling voor de auto heb ik nu tot eind augustus alles vooruit betaald. Bankbetalingen vanuit Nederland zijn best duur dus die ik het liever zo, dan is iedereen voorlopig tevreden. Dan rij door naar de supermarkt om wat te halen voor vanavond en om ook even een andere omgeving te hebben.
In ZuidAfrika hier voor de kust zijn vanaf vandaag de marine van Rusland en China aan het “oefenen “ met de marine van Zuidafrika. Oorlogsschepen in de haven hier. Zuidafrika heeft zich aangesloten bij BRICS. Brazilie, Rusland,India,China en SouthAfrica. Ik heb nog geen Chinesen hier gezien, maar in het winkelcentrum enhet benzinestation en zelfs op de camping lopen wel opeens buitenlanders die er anders niet zijn. Britten en Amerikanen en vermoedelijk Russen. De leiders van het ANC (regeringspartij) zouden opgeleid zijn in China en Rusland. Misschien zijn ze zelfs half Chinees of half Russisch van geboorte. Door de dominante genetische invloed van Afrikaanse afstamming is niet duidelijk te zien of zij ook een Chinese of misschien zelfs een Caucasische ouder of grootouder hebben. De politiek hier heb ik helemaal niet gevolgd. Het is ook heel ingewikkeld. De Zulubevolking die ik heb leren kennen zijn heel vriendelijke en nette mensen: ontspannen en vrolijk. Zululand en ook Swaziland zijn koninkrijken binnen de republiek Zuid-Afrika. Ik hoop dat ze niet gaan vechten.
[userId] => 273627
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5091001
[countryId] => 167
[pictureCount] => 2
[visitorCount] => 138
[author] => Fred
[cityName] => Richards Bay
[travelId] => 306103
[travelTitle] => Zuidelijk Afrika
[travelTitleSlugified] => zuidelijk-afrika
[dateDepart] => 2010-12-27
[dateReturn] => 2023-08-15
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Zuid-Afrika
[countryIsoCode] => za
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/097/282_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/273/627_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => klusjes-en-marineoefening
)
[10] => stdClass Object
(
[username] => FredDaniels
[datePublication] => 2023-02-14
[title] => De terugreis naar Richardsbay
[message] => Vanmorgen heb ik rustig ingepakt. Het was net even droog. Ik wil nog een stuk van de Panoramaroute rijden. Maar het duurt niet lang of ik rij weer in stromende regen. De weg slingert de bergen in. Stijle passen, de Erasmus Pas, en diepe kloven, de canyon van deBlyderiver. Er isook een tunnel en heel veel scherpe bochten. Prachtige vergezichten als de wolken even breken. Op het beroemde uitzichtpunt: ‘Gods window’sta ik zo hoog in de wolken dat er van het landschap niks te zien is. Het is er wel koel en regenachtig. Maar nog verder naar het zuiden zijn watervallen en die stromen nu wel uitzonderlijk. Ik heb twee keer geluk dat de lucht even opklaart als ik bij een waterval aankom. Indrukwekkend. De weg slingert verder totdat ik bij een stadje Graskop aankom en vandaar rij ik nog door tot Sabie. Mooie omgeving hier. Verder zuidelijk rij ik de Schoenmakers kloof in over de R40. Dat is een stuk tolweg. Bin Badplaas sla ik daar weer vanaf en rij ik verder in zuidelijke richtingopnieuw hoogland in. Deze route heb ik op de heenweg ook gereden. Smalle eenbaanswegen maar er is weinig vrachtverkeer dus dan kan ik beter doorrijden dan op de hoofdwegen. Om vijf uur ben ik bij Ermelo. Ik wil stoppen en ik bel de dichtstbijzijnde camping. Ja, nog tien minuten rijden richting Middelburg en daar is kamperen-bij-de-boer. Hollandse koeien en schapen. Zo blijf ik nog een beetje in de sfeer van dieren, al is het dan met het geluid van zwaar vrachtverkeer op de weg er naast.
Na een nacht zonder regen ben ik al om 4 uur klaarwakker. Ik wacht tot het genoeg licht is om de potholes in het wegdek op tijd te kunnen zien en rij dan weg uit de camping. Het is 260 km over eenvoudige maar goed geasfalteerde landweggetjes. Sommige stukken hebben veel potholes, maar het meeste is prima te doen. Weinig vrachtverkeer, helemaal weinig verkeer. Dan kom ik bij de tolweg naar Pietermaritsburg en Durban. Eerst tanken en een grote koffie met kippenpoot en frietjes in het Shell ultra Station ( met winkels en restaurants)dan begint het moeilijkste deel van de reis. Na het paradijs in Kruger ben ik nu in het tegengestelde terecht gekomen. Wat een zwaar verkeer. Steeds maar inhalen en ingehaald worden. Op een stuk voor Pietermaritsburg kruipt zelfs een rij van honderden vrachtwagens stapvoets de stijle hellingen op. Er zitten vijf diepladers met tanks bij. De natuur eromheen is prachtig. Maar het verkeer .....Pas 250 km verder wordt het verkeersbeeld rustiger. Ik rij dan op de voortreffelijke N2 langs de kust van de Airport naar Richardsbay. Als ik om half vijf de camping oprij kan ik wel zien dat het heel hard geregend heeft. De buren zeggen in twintig jaar niet zo erg. Maar mijn caravan stond hoog en droog. Een beetje gespetter van zanderig water op het tapijt in de voortent. Mooi om de zee weer te zien. Moe maar veilig aangekomen
[userId] => 273627
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5090949
[countryId] => 167
[pictureCount] => 2
[visitorCount] => 142
[author] => Fred
[cityName] => Richards Bay
[travelId] => 306103
[travelTitle] => Zuidelijk Afrika
[travelTitleSlugified] => zuidelijk-afrika
[dateDepart] => 2010-12-27
[dateReturn] => 2023-08-15
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Zuid-Afrika
[countryIsoCode] => za
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/097/063_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/273/627_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => de-terugreis-naar-richardsbay
)
[11] => stdClass Object
(
[username] => FredDaniels
[datePublication] => 2023-02-14
[title] => Hou ik het droog ?
[message] => Vanmorgen is het droog, maar de buien kunnen ieder moment vallen. Ik maak koffie en eet een paar boterhammen. Dan ruim ik het tentje op en ga rijden. Hoe verder ik naar het oosten rij hoe harder hetregent. Als dat zo doorgaat kan ik misschien beter Kruger helemaal uitrijden voordat alle wegen worden afgesloten. Ik maak nog één stop voor een prachtig stel sadlebill storks. Dat zijn een soort grote ooievaars, maar met diepe zwartwit veren en knalrode poten en een knalgele neushoorn bovenop hun snavel. Zeer opvallend en prachtig zoals ze in het landschap staan. Maar dan gaat het nog harder regenen en ik rij door tot aan de poort bij Phalabora. Ik ga uitchecken en de winkel nog een koffie drinken. Het stortregent. Ik ga rijden totdat ik op de R40 ben naar het zuiden. Ik dacht dat er op zondag geen vrachtverkeer zou zijn, maar ik rij achter een ertswagen van de kopermijn. Hij gooit zoveel water op dat ik er niet eens langs kan kijken dus ik blijf er maar achter. Regen, regen, regen. Waar zal ik naartoe rijden? Waar zou ik kunnen overnachten als het blijft regenen? Ik rij nog 40 km door tot aan Hoedspruit en maak dan een stop bij een wegrestaurantje. Ik bel J en A op. Ja, ze zijn thuis. Ze zouden juist deze kant opkomen om te gaan brunchen. Het is zondag. Als ze komen aanrijden zie ik dat S en I ook nog bij hen zijn. We rijden met hun auto naar het oudste restaurantje van Hoedspruit in het voormalige treinstation. Ze hebben daar een zondagmenu en het smaakt heerlijk.Ik tracteer, dus dat komt ze ook wel goed uit. Ze halen nog wat boodschappen en dan rijden we naar een estate dat grenst aan dat waar zij wonen. We bezichtigen een huis dat daar in aanbouw is. De ligging is mooi. Het is wel een stuk kleiner huis, geschikt voor drie tot vier personen. Dan rijden we binnendoor naar hun prachtige huis. Het is droog en de zon komt door. Ik kan mijn vuile kleren en beddegoed in de wasmachine doen en val op de lounchebank in slaap. Ze gaan om half vijf nog een gamedrive maken maar ik heb zin om nog even op mezelf op de varanda te blijven. Daar krijg ik spijt van, want als ze terugkomen hoor ik de verhalen dat ze de leeuwen hebben gevonden en ze hebben prachtige foto’s gemaakt. Drie mannetjes en vier vrouwtjes. Door de regen staat er nu ook een laag water in de rivier langs hun huis. Het stroomt en is nog net niet enkeldiep. Maar de oever is wel vier meter hoog en dat is geen dijk, maar door de rivier zelf uitgesleten. Dus zo hoog en zo breed is de rivier ook geweest. Hun huis en terras staan nog net iets boven het hoogste punt op de oever. Er zijn heel wat vrachtwagens stenen gestort voor de fundering. ‘savonds maakt A nog een lekkere pompoensoep die we opeten met op de achtergrond het geluid van kikkers en cycaden. Er gaat wel een enorme rust uit van het wonen in deze natuur. Ik hoor dat M en R die allerlei huizen hebben bezichtigd uiteindelijk een stuk grond gekocht hebben op ditzelfde estate en daarop ook een huis gaan laten bouwen. Ze zijn juist vanmorgen vertrokken om weer naar Nederland te gaan. Als ik om een uur of twaalf s’nachts wakker wordt en dit verhaal schrijf hoor ik een leeuw.
[userId] => 273627
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5090947
[countryId] => 167
[pictureCount] => 3
[visitorCount] => 134
[author] => Fred
[cityName] => Richards Bay
[travelId] => 306103
[travelTitle] => Zuidelijk Afrika
[travelTitleSlugified] => zuidelijk-afrika
[dateDepart] => 2010-12-27
[dateReturn] => 2023-08-15
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Zuid-Afrika
[countryIsoCode] => za
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/097/059_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/273/627_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => hou-ik-het-droog
)
[12] => stdClass Object
(
[username] => FredDaniels
[datePublication] => 2023-02-11
[title] => Nog meer regen.
[message] => De receptioniste van Olifants belt met de manager of zij de camping mag openen. De camping heet Balule en is een zgn rustic camp, zonder electriciteit, olielampjes in het toiletgebouw en zo.Het ligt veel lager dan Olifants aan de oever van de enorme rivier zo’n 8 kilometer zuidelijk. Ja”, hoor ik hem zeggen: “als het te erg wordt kunnen we evacueren.”Dat klinkt niet heel geruststellend maar misschien valt het mee. Na de lunch ga ik rijden. Ik passeer de lage brug naar Balule waar ik eergisteren nog overheen reed. Hij staat nu helemaal onder snelstromend water. 15 km verder is de grote brug om aan de andere oever te komen en die ga ik over. Ik zie opnieuw prachtige maar dreigende wolkenformaties en in de verte stortregens. Maar hier is het nog droog en schijnt de zon. Op de camping begin ik meteen met voorbereidingen voor slecht weer. Ik ben net klaar als het begint te regenen. Pas om acht uur s’avonds houdt het even op met regenen. Tijdens de bui staat er vijf centimeter modderwater op de grond maar het loopt heel snel weg zodat ik nog even naar het toilet kan. Het miezert nog. Ik draag alleen een dun sportbroekje en die hang ik buiten onder het tentje voordat ik in de auto kruip. Een handdoek ligt klaar en zo blijft mijn bed droog. Mijn sandalen blijven op de onderste trede van het trapje staan. Onderweg heb ik vandaag weer spectaculaire dieren gezien. Een enorme olifantstier stond midden op de weg en was niet van plan daar vanaf te gaan. Integendeel, hij was uit op bonje. Ik maakte snel een aantal foto’s. Hij kwam vastberaden recht op mij toelopen met zijn oren klapperend. Ik reed achteruit, maar hij bleef komen. Achter mij stopte een auto en die ging mee achteruit. Toen nog twee andere auto’s en zo reden vier auto’s achteruit om de stier zijn ruimte te geven of zijn ego te strelen. Zeker een kwartier en zeker een kilometer dreef hij ons achteruit. Er kwam een zijweggetje en ik keerde snel de auto daarin. Toen reed ik iets verder van hem vandaan en kennelijk had ie zijn doel bereikt, want hij hield in en stapte een paar minuten later de berm in. Dezelfde stier was twee dagen geleden ook op bonje uit met een veel oudere en even grote stier. Die gaf geen krimp en probeerde deze bully te negeren. Het kwam niet toch een echt gevecht. Ik schoot er een hele serie fotos van. In deze tijd zijn de stieren in must: bronstig en vechtlustig. Met een schouderhoogte van drie meter tot drie en een halve meter is ie twee keer zo hoog als mijn auto en hij weegt vier keer zoveel. Gelukkig ben ik sneller! Dicht bij Balule zag ik een waterbokfamilie. Vader had alleen belangstelling voor wat moeder onder haar staartje heeft en het jong lag te slapen in het hoge gras. Moeder kreeg opeens door dat ik wel heel dichtbij stond en duwde het jong wakker tot het ging staan. Ze liep weg met de neus van het mannetje aan haar achterbumper. Het jong had mij helemaal niet gezien en was verbaasd waarom zijn middagdutje verstoord werd. Uiteindelijk volgde het zijn moeder en liep op een paar meter van mijn auto langs. Zo’n kleine lichte IPhone is toch erg handig want met mijn arm uit het raam kon het jong blijven volgen terwijl het voor de auto langs liep
[userId] => 273627
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5090877
[countryId] => 167
[pictureCount] => 5
[visitorCount] => 160
[author] => Fred
[cityName] => Richards Bay
[travelId] => 306103
[travelTitle] => Zuidelijk Afrika
[travelTitleSlugified] => zuidelijk-afrika
[dateDepart] => 2010-12-27
[dateReturn] => 2023-08-15
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Zuid-Afrika
[countryIsoCode] => za
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/096/717_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/273/627_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => nog-meer-regen
)
[13] => stdClass Object
(
[username] => FredDaniels
[datePublication] => 2023-02-10
[title] => Overstroming. Wegen zijn gesloten.
[message] => De bui die ik in het zuidoosten zag hangen heeft daar flink wat schade veroorzaakt. Een brug in de weg tussen het kamp Lower Sabie en het hoofdkamp Skukuza is twee meter onder het water verdwenen. Ook een verhoogd weggedeelte van een asfaltweg is over honderden meters totaal weggeslagen. Dat zal maanden duren voordat die weg hersteld is.Bij de samenloop van de Komatirivier en de Krokodilrivier, in het uiterste zuiden van Kruger, staat een groot gebied onder water. Ik had gedacht in de middag nog door te rijden naar Lower Sabie, maar nu ben ik blij dat ik daar vanaf gezien heb. Ik blijf vandaag in het hooggelegen Satara, ver van de grote rivieren. ik ga bij de receptie mijn verblijf betalen en met een Savanna uit de koelcel van de winkel loop ik naar het zwembadje om even in de schaduw te zitten. Satara is één van de grootste kampen. Het heeft zeven cirkels met bungalows en een flinke camping. Dan hoor ik datde weg van Satara naar Skukuza, oost-west, uit voorzorg is gesloten. Je kunt Satara dus alleen nog naar het noorden verlaten, waar ik net vandaan gekomen ben. Ik ga meteen mijn kampeerplekje voorbereiden op zwaar weer. Ik zoek een redelijk droge plek uit, dichtbij een toiletgebouw en een buitenkeuken en aan drie kanten omgeven door bomen waar ik mijn scheerlijnen aan kan binden. Dan zet ik een regenscherm over de achterkant. Ik span het horizontaal om zo min mogelijk de wind tegen te houden. Het moet afwateren van de auto af, dus de stokken haal ik weg. De lucht wordt nu snel diepdonker. Het bliksemt al flink, maar er is nog geen regen. Ik durf niet meer naar restaurant te lopen want als deze bui valt kan ik misschien niet meer terug. In de kampkeuken waar ik vlakbij sta maak ik een omelet met kaas en ik zet koffie. Ik kan mijn oplaadapparaat voor de batterijen niet vinden en dat is mooi gelegenheid om de auto een beetje op te ruimen totdat ik hem wel heb gevonden. Ik trek een stroomkabel naar de auto, neem drinkwater in de achterbak en snacks voor als het lang zou duren. Ik neem de schijnwerper naar de achterbak en de 220volt oplader van de telefoon. In de meeste kampen in Kruger is geen telefoonnetwerk en alleen een zwakke WiFi verbinding met bijna geen upload mogelijkheid in de restaurants van Barons. Mijn sandalen zet ik binnen. Bij de eerste druppels kruip ik in mijn bakkie. Zo, het water kan een meter boven de grond stijgen voordat mijn bed nat wordt.In het uiterste geval kan ik via het vluchtluik op het dak klimmen. Dat is twee meter boven de grond.
Maar, de verwachte windstoten zijn nog niet zo erg. De auto schudt een beetje. De regen houdt na een uur op. Het ergste van de bui trekt over. Als ik om half twee wakker wordt en dit verhaal schrijf is het droog en windstil.
Vanmorgen kwam de regen. Ik ben naar het noorden gereden: terug naar Olifants. Onderweg werd het droog en spectaculair veel dieren. Mooie foto’s.
[userId] => 273627
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5090854
[countryId] => 167
[pictureCount] => 5
[visitorCount] => 154
[author] => Fred
[cityName] => Richards Bay
[travelId] => 306103
[travelTitle] => Zuidelijk Afrika
[travelTitleSlugified] => zuidelijk-afrika
[dateDepart] => 2010-12-27
[dateReturn] => 2023-08-15
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Zuid-Afrika
[countryIsoCode] => za
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/096/557_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/273/627_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => overstroming-wegen-zijn-gesloten
)
[14] => stdClass Object
(
[username] => FredDaniels
[datePublication] => 2023-02-09
[title] => Smaak van Warthog en Savannelandschap
[message] => De Warthog die ik gekocht heb in de campingwinkel is een pakketje met verschillende stukjes van het dier: een paar ribbetjes, een stuk bilspier, een stukje buikspek enz. Weinig vet. Je zou er ook een mooie soep van kunnen maken of een stamppot. Maar ik gril het op houtskool. Ik heb zoete aardappel en gemengde groenten apart gekookt. Het vlees heeft een krachtige geur als ik het pakket openmaak. Die geur blijft aan je handen hangen. De smaak is ook een krachtige wildsmaak. Het vlees is stevig. Je moet goede voortanden hebben en flink trekken om het los te krijgen van bot en vliezen en pezen. Kluiven in plaats van snijden. Respect voor de leeuwen! In de vrieskist van de camping is mijn flesje Savanna inmiddels lekker koud geworden dus de maaltijd is compleet. Het geluid van de hippos, die in de rivier naast de camping liggen hoort er helemaal bij: een klassiek muziekje op de achtergrond zou je kunnen zeggen. Het is de hele middag drukkend heet geweest, onweersachtig. Er wordt veel regen voorspeld deze week.Ik heb dekzeiltjes over de achterkant van de auto gespannen voor morgenochtend. Na het eten ga ik voor de tweede keer douchen en dan lekker naar bed. Vannacht om 1:30 wordt ik wakker van een regenbui en van de hipposeven plassen en dan schrijf ik dit verhaal.
De ochtend begint op zijn Afrikaans: met een totaal onverwachte verrassing. Uit de struiken en bomen op de camping komen opeens tienduizenden vlinders tevoorschijn. Ze fladderen in zwermen heen en weer en dan weer de struiken in. Als ze opgeschrikt worden kiezen ze opnieuw het luchtruim. Sommige vliegen in mijn haren en tegen mij aan. Ik ben inmiddels in het kamp Satara aangekomen en hier is het net zo. Onderweg rij ik door een echt savannen landschap. Verspreid staande struiken en ijle boompjes in een eindeloos grasland. Dit is het gebied van groot: grote kuddes impalas, grote kuddes buffels, een hele zwerm Maraboes komt aanvliegen en landt in de bomen en op het gras. Zwermen kleine vogels vliegen van bosje naar bosje. Twee enorme olifant stieren voeren een spel van dreigen uit alsof er niet genoeg ruimte is. Hier heb ik eerder een enorme kudde zebras gezien aan de horizon. Maar niet vandaag. Het is ook het gebied van de grote loopvogels. Ik zie hele grote struisvogels en een prachtige CoriBustard. En dat alles onder een prachtige wolkenlucht waar diepdonkere wolken en helder verlichte wolken hun schaduwen werpen op de grond. Waar het licht op de wuivende grassen komt veranderen de kleuren in goud en rood en groen. Waar de schaduw valt worden de kleuren getemperd en vloeien ineen. Dit is het weer waarvoor mijn camera gemaakt is. De Iphone kan er een beetje mee omgaan, echt niet slecht, maar mijn grote camera laat dingen zien zoals geen andere dat kan. Ik ben de hele tijd aan het wisselen tussen de groothoeklens en de telelens. En tussen het linker portierraam en het rechter portierraam. Heel hard werken dus want ook de twee beanbags van een aantal kilo moeten van links naar rechts en terug getild worden. Nee, een sportschool heb ik niet nodig. Om half twaalf rij ik kamp Satara binnen en bestel ik cappuccino met een pizza. Pauze.
[userId] => 273627
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5090823
[countryId] => 167
[pictureCount] => 3
[visitorCount] => 149
[author] => Fred
[cityName] => Richards Bay
[travelId] => 306103
[travelTitle] => Zuidelijk Afrika
[travelTitleSlugified] => zuidelijk-afrika
[dateDepart] => 2010-12-27
[dateReturn] => 2023-08-15
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Zuid-Afrika
[countryIsoCode] => za
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/096/554_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/273/627_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => smaak-van-warthog-en-savannelandschap
)
)
)
[reportsPaginator] => Zend_Paginator Object
(
[_cacheEnabled:protected] => 1
[_adapter:protected] => TravelLog\PaginatorAdapter Object
(
[_count:protected] => 60
[_array:protected] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[username] => marjoenwimopreis
[datePublication] => 2023-06-04
[title] => 1. Kaapstad en Western/Norther Cape
[message] =>
De reis begint op 2e Pinksterdag. We worden al om 6 uur opgehaald door onze lieve zus en zwager, waar we heel erkentelijk voor zijn! De groep verzamelt zich op Schiphol waar ook de reisbegeleiders zijn. We hebben thuis al ingecheckt, de tassen zijn niet te zwaar en kunnen zo via een automaat de transportband op. Ook de veiligheidscheck verloopt vlot en het vliegtuig (777) vertrekt volgens schema. Dan begint een lange zit. Bijna 11 uur vliegen. Ik lees in een keer het boek Solitaire, dat in Namibië speelt, uit. Na een goede vlucht komen we om 21.30 u in het donker aan in Kaapstad. Het regent. Na 3 kwartier met een bus komen we op de camping aan. Er staan 12 campers, waarvan 2 voor de reisleiding, klaar. Het bed is al opgemaakt. Dan gauw pitten.
De volgende dag beginnen we met een gezamenlijk ontbijt en leren we alvast wat reisgenoten nader kennen. Dan komt Bobocampers , de verhuurder, op het toneel. De contracten moeten worden getekend, eigen risico worden bepaald en een stukje instructie. In de middag gaan we direct al met de campers op pad om boodschappen te doen. Je begint immers helemaal op nul. Afrekenen bij de kassa is een flinke meevaller. Ja het leven is hier een stuk goedkoper. Dat is ook niet onlogisch in een land waar de lonen stukken lager zullen liggen. Even een simkaartje aanschaffen voor de MiFi en weer terug. Kort daarna volgt een voortreffelijk welkomstdiner. Allemaal prachtig, maar zo’n eerste dag word je een beetje geleefd.
s ’Nachts spelen er veel dingen door je hoofd, waardoor je toch wel onrustig wordt. We staan al bijtijds op voor een excursie naar Kaapstad en het Kaapse Schiereiland. Het weer zit opnieuw tegen. Via Table Bay komen we in Hout Bay, een alleraardigst stadje met een mooi background en prima koffie. Ook veel Afrikaanse stalletjes. Dan rijden we de Chapman’s Peak Drive, een prachtige weg langs een rotsige kust. Jammer dat de schoonheid tijdens dit slechte weer niet tot z’n recht komt. Via Noordhoek belanden we in Simon’s Town, een alleraardigst plaatsje in Engels stijl. We lopen naar Boulders Bay, een plek waar ik heel blij van word. Hier huist een mooie kolonie zwartvoetpinguïns. Via boardwalks lopen we door het gebeid, een prachtig plekje op aarde. Gelukkig is het droog, want hier doe je het allemaal voor. We zien ze solitair in of onder bosjes maar ook in groepjes die kleine dappere dieren met hun typische manier van lopen. Pinguïns hebben al veel eerder mijn hart gestolen, zulke dappere dieren! Terug in Kaapstad genieten we in Victoria Waterfront van een prima lunch om dan nog een bezoek te brengen aan Bo-Kaap, een wijk met kleurrijke huisjes waar overwegend Maleisen wonen. Vermoeid keren we terug. Jammer dat de Tafelberg niet kon worden gedaan vanwege het weer. Ik hoorde dat 2/3 van de bezoekers er niet in slaagt deze iconische plaats te bezoeken. Een schrale troost, toch zijn we geheel voldaan na deze dag.
Dan gaat de camperreis echt van start. Je moet weer wennen aan links te rijden. Doet ons denken aan Australië. Al snel wordt het flink mistig, met af en toe niet meer dan 50 m zicht. Ja het weer zit niet echt mee. We rijden door het Citrusdal, prachtige groene boomgaarden met vooral sinaasappelen, maar ook druiven tegen de hellingen van de Cederbergen. Vandaag eindigen we in Lamberts Bay, een vissersplaats met een camping aan zee.
De bezienswaardigheid van deze plaats is een van de grootste koloniën Jan van Genten op Birds Island in Lamberts Bay, een werkelijk prachtige vogel. Ze hebben een geweldig duikvermogen en kunnen hun prooi (bijvoorbeeld ansjovis) tot ruim 40 m onder water bereiken, ongelofelijk hè. Op dit moment is er nog maar een beperkt deel van de kolonie. Wel zijn er nog veel jongen die eigenlijk al net zo groot zijn als hun ouders, maar wel met een bruin verenpakket. Er wordt veel geoefend om te leren vliegen. We moeten wel op afstand blijven en zien ze dus alleen in de verte.
We zijn trouwens heel positief over de groep, er heerst meteen al een groot saamhorigheidsgevoel.
Op zaterdag reizen we verder naar Kamieskroon. We volgen de N7, de slagaderlijke verbinding tussen Kaapstad en Namibië. Het is opnieuw regenachtig weer.
In Vanrhynsdorp is het hier drukte van belang. Er staat een mooie kerk en we zien veel kampeervoertuigen voor de bush, zoals daktenten, een soort vouwwagens en kleine caravans. Het landschap is aanvankelijk gecultiveerd met veel druiventeelt, vaak onder een soort zeildoek als bescherming tegen de vogels, later wordt het wildland bestaande willekeurig wisselend gegroepeerde struiken. Ik vind dat het wel iets heeft en vergelijk het een beetje Australië of misschien nog meer de pampa’s in Patagonië in Argentinië.
Zo de kop is eraf.
[userId] => 287701
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5093945
[countryId] => 167
[pictureCount] => 4
[visitorCount] => 62
[author] => Wim en Marjo
[cityName] => Kamieskroon
[travelId] => 528747
[travelTitle] => De grote Kalahari ronde
[travelTitleSlugified] => de-grote-kalahari-ronde
[dateDepart] => 2023-05-29
[dateReturn] => 2023-07-16
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Zuid-Afrika
[countryIsoCode] => za
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/119/924_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/287/701_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => 1-kaapstad-en-western-norther-cape
)
[1] => stdClass Object
(
[username] => is-hier-gevaarlike-wilde-diere
[datePublication] => 1970-01-01
[title] => Maandag 3 april: Een 'geslaagde' dag!
[message] => Maandag 3 april: Een 'geslaagde' dag!
Vandaag, maandag 3 april is een feestelijke dag!
Vanmiddag zullen Tyron, ik en Rachel The Graduation Ceremony van Jason en Danae bijwonen. Voor dit bijzondere moment zijn we naar Potchefstrom gekomen en daaromis deze reis gearrangeerd.
Het is tegen de weersverwachting in superzonnig op deze maandagmorgen.
Dat belooft veel goeds! Ik ben al vroeg uit de veren en wil me nuttig maken.
Dus ik ga aan de poets. Ik veeg en stof het hele balkon af en ga met de mop in de weer.
De zon brandt op mijn huid en ik voel me heerlijk!
Tussen 6 en 8 is er geen loadshedding. Er is hier, in tegenstelling tot Nederland maar 1 (publieke) energiemaatschappij, Eskom,
die het hele land van stroom voorziet.
Maar omdat Zuid-Afrika gigantisch is en haar populatie 59,39 miljoen zielen telt,
zijn de energiebronnen schaars.
Zo'n 3 à 4 keer per dag zitten we enkele uren zonder stroom. De lichten springen uit en de stopcontacten weigeren.
Back to basic. Er is koud water en een noodaggregaat voorziet ons van licht in de duisternis.
Terug naar 3 april.
We kleden ons mooi aan. Een colbert, een jurkje, high heels en een strik in het haar.
We zijn bijtijds klaar en wandelen nog even naar het winkelcentrum voor een bos bloemen, kaarten en whiskey.
Cadeaus mogen vandaag niet ontbreken.
Jason en Danae zien er chic uit.
Allebei in het zwart maken ze een knap stel!
Dit is de dag waarvoor we hier zijn. Ik besluit om veel beelden te maken.
Rachel gaat met ons mee.
Op de North West University zit de sfeer er goed in. Overal duiken graduation studenten op.
Ik heb geen pen en in het winkeltje op de campus blijken ze ook penloos.
Op het toilet ontmoet ik een Afrikaanse studente die me haar pen leent. Tyron en ik schrijven de kaarten en dan worden we meegeloodst naar de fotograaf.
Ik moet die vriendelijke studente nog zien te vinden om haar de pen terug te geven, denk ik enigszins gestresst. Nou ja, komt goed.
Tyron en Rachel gaan met Jason op de foto. Ook Jason en Danae worden samen gefotografeerd door een professionele fotograaf. En daar maak ik dan weer foto's van. Vervolgens worden er buiten nog beelden geschoten waar Black Africans zingen en dansen. Een indrukwekkend tafereel.
Hierna loop ik naar boven en inspecteer ik de hele kantine op zoek naar het meisje van wie ik de naam ben vergeten, haar pen in de lucht houdend. Diverse jonge studenten staren me ietwat bevreemd aan. Ik na enkele minuten begint er iemand vrolijk te zwaaien. Yes! Ik houd van dit soort ontmoetingen. Het lenen van een pen mag dan een futileit kijken, maar zonder deze jongedame hadden Tyron en ik geen kaarten kunnen schrijven. Ik dank haar vriendelijk in het Engels.
Het is om en nabij half twee wanneer we de zaal betreden. Het programma wijst ons de etiquette. We worden verzocht op te staan wanneer de academische processie de zaal betreedt. Deze academici (professoren) zullen getuigen en de studenten inwijden tijdens de plechtigheid.
Het Zuid-Afrikaanse volkslied wordt gezongen en ik krijg 'hoendervleis'!
(Afrikaans voor kippenvel) [e-1f414][e-1f606]
Dit is heel bijzonder.
Een gevoel van saamhorigheid en excitement maakt zich van mij meester.
Rechts naast mij staat een jonge psychologiestudente. Haar vriend studeert vandaag af. Tyron en Rachel staan links van mij.
De zaal is gevuld met mensen uit verschillende Zuid-Afrikaanse subculturen. Dit is dus 'the Rainbow Nation', zoals 'AARD'sbisschop Desmond Tutu
Zuid-Afrika noemde.
May he rest in peace. [e-1f64f]
We zingen samen het lied Bless us, oh Lord.
'Oh Lord, please guide us. So we reach where light is.' (Oh God, leid ons alstublieft. Zodat we daar reiken waar het licht is.)
In anderhalf uur tijd lopen een kleine honderd studenten het podium op om hun diploma, de felicaties, de zegeningen en het applaus in ontvangst te nemen.
Baie impressive. [e-1f393] [e-1f440]
We sluiten die middag af met een drankje in Drakenstein, de stamkroeg van Jason en gaan vervolgens dineren bij een fraai restaurant gelegen in de bossen nabij Potchefstrom.
Al met al een 'geslaagde' dag; in de dubbele zin van het woord! [e-2705]
[userId] => 441964
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5092414
[countryId] => 167
[pictureCount] => 12
[visitorCount] => 154
[author] => Martine
[cityName] => Potchefstroom
[travelId] => 528533
[travelTitle] => Mijn eerste reis
[travelTitleSlugified] => mijn-eerste-reis
[dateDepart] => 2023-03-24
[dateReturn] => 2023-12-31
[showDate] => yes
[goalId] => 1
[goalName] => Backpacken
[countryName] => Zuid-Afrika
[countryIsoCode] => za
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/107/592_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/441/964_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => maandag-3-april-een-geslaagde-dag
)
[2] => stdClass Object
(
[username] => is-hier-gevaarlike-wilde-diere
[datePublication] => 1970-01-01
[title] => NWU - Nu, Waar Het Gebeurt.
[message] => NWU - Nu, Waar Het Gebeurt.
Het is zondag de tweede van april.
Tegenwoordig schrijf ik in de tegenwoordige tijd. Ik wil in het nu zijn, daar waar het gebeurt. Het boeddhisme leert me, door middel van meditatie en de oeroude wijsheid van de middenweg, dat het verleden en de toekomende tijd er niet zozeer toedoen. Het is er niet (meer) dus waarom zouden we onze aandacht niet verleggen naar wat NU PLAATSVINDT?
Mijn herinneringen aan deze zondag zijn er wel. Het is mijn subjectieve herleving van het verleden. Ik kan mijn focus verleggen en aan de hand van mijn geheugen het verleden opgraven maar nog steeds is het mijn BELEVING IN HET NU van dat wat eerder plaatsvond.
Ik word al vroeg wakker op deze zonnige zondag. Vandaag gaan we met Jason naar The North- West University.
Hier studeert de broer van Tyron 'Biochemistry'. We zijn speciaal naar Potchefstrom gekomen om zijn Graduation die op maandag 3 april plaatsvindt, bij te wonen.
Het is een honour om de ceremonie rond zijn 'Honours' te mogen bijwonen. [e-263a]️
En daarom krijgen we vandaag een rondleiding op het terrein van NWU.
Zodat we een beeld krijgen van de studie die Jason er uitvoert.
In de vroege middag pikt Jason ons op. Eerst rijden we naar het huis van de Kotzes waar we zusje Rachel en neefje Xandréoppikken. Nog even langs te het tankstation en dan rijden we binnen, pak 'm beet twintig minuten, naar the University.
Het is er goed beveiligd.
Zowel fysiek als digitaal. Hekwerken, elektronica en vele deuren barricaderen deze universiteit.
Eerst struinen we wat rond over het terrein met prachtige bomen, een heuse laan
- Lovers Lane - en betoverende tuinen.
Het is zonnig en dat belooft veel goeds voor morgen, hoewel de weersverwachting anders voorspelt.
We bezoeken diverse ruimtes waar proeven worden uitgevoerd. [e-2697]️[e-1f468][e-1f52c]
Jason doet onderzoek naar mitochondriën. Dat zijn de energiefabrieken van onze lichaamscellen. Eén van hun functies is het maken van energie. Ons lichaam heeft deze energie nodig om te functioneren. De hersenen hebben energie nodig om te kunnen denken, spieren gebruiken energie om te bewegen.
'De meeste lichaamscellen bevatten 500 tot 2.000 mitochondriën. Mitochondriën of mitochondria is het meervoud van mitochondrion. Een mitochondrion is ovaal van vorm. Grote aantallen mitochondriën zijn te vinden in organen die veel energie nodig hebben, zoals de hersenen, het hart, de lever en de skeletspieren.'
(bron: https://www.radboudumc.nl)
Rachel en Xandré mogen een proef uitvoeren (zie foto) en ik blijf, als stille getuige, op afstand op deze bijzondere faculteit.
Met Jason als tourguide vliegt de tijdvoorbij. We zijn goed voorgelicht.
Als afsluiter gaan we met z'n allen een milkshake drinken bij Wimpy.
Wimpy is een soort MC Donalds maar dan verfijnder. Het personeel serveert het menu aan je tafel. Het voedsel is van hogere kwaliteit en de shakes zijn baie verrukkelijk!
Tot zover mijn schrijven op zondag 16 april, 6:55. Nu, waar het gebeurt.
A new day in Mother Africa just begun.
[e-1f1ff][e-1f1e6] [e-1f607]
[userId] => 441964
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5092296
[countryId] => 167
[pictureCount] => 28
[visitorCount] => 67
[author] => Martine
[cityName] => Potchefstroom
[travelId] => 528533
[travelTitle] => Mijn eerste reis
[travelTitleSlugified] => mijn-eerste-reis
[dateDepart] => 2023-03-24
[dateReturn] => 2023-12-31
[showDate] => yes
[goalId] => 1
[goalName] => Backpacken
[countryName] => Zuid-Afrika
[countryIsoCode] => za
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/106/023_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/441/964_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => nwu-nu-waar-het-gebeurt
)
[3] => stdClass Object
(
[username] => is-hier-gevaarlike-wilde-diere
[datePublication] => 2023-04-06
[title] => Ek is n Nederlander
[message] => Reisverslag IV.
'Ek is 'n Nederlander.' [e-1f4ac]
Na de lange reis, die bijna twee dagen in beslag heeft genomen, slaap ik als een baby in
huize 'Op Die Oewer'. Terwijl ik wakker word in een ver land, verblijft Tyron nog in Dromenland.
Vandaag gaan we kennismaken met de Kotzes. Een traditioneel Afrikaanse familie die zowel het Afrikaans als het Engels beheerst.
Wanneer Tyron het licht ziet gaan we
naar 'tannie' Debbie en 'oom' Willie.
Gisteravond hebben we al even een bliksembezoek aan de Afrikaners gebracht en heeft Tyron daar zijn zusje in de armen gesloten. [e-263a]️
Maar nu ga ik kennismaken met hun cultuur want... we gaan braaien!
De braai is een typisch Zuid-Afrikaanse sociale aangelegenheid die zich afspeelt rond de gelijknamige barbecue en die zijn oorsprong in de Afrikanercultuur vindt.
Tegenwoordig wordt er in heel zuidelijk Afrika gebraaid. Op de braai worden gerechten als boerewors, sosatie (afgeleid van saté en saus)
en mielies (mais) gegrild.
Terwijl ik tien mensen de hand schud plus een klein kinderhandje, word ik enthousiast begroet door VIJF honden. 'Aangename kennis!'
Al snel wordt me duidelijk dat het braaien deze mensen met de paplepel is ingegoten. Oom Willie is een ware braaimeester. Hij is zeer toegewijd aan de taak om zijn familie van een behoorlijke maaltijd te voorzien.
Zo'n uur later is het vleis gereed.
Het is opscheppen geblazen!
Mijn bord en maag worden die avond gevuld met boerewors, toast en gestoofd vlees.
Ik vertel ook iets over mezelf.
Wel zo handig want ek is 'n Nederlander.
Ik voel een enorme klik met deze familie en hun cultuur.
Onze verre voorouders spraken dezelfde taal. En als we langzaam spreken kunnen we elkaar best, in elkaars moedertaal,
volgen.
Afrikaans heeft mijn hart gestolen. De gastronomie en de hartelijke ontvangst zijn onbetaalbaar.
Vol indrukken laat ik mijn hoofd die nacht daar 'op die Oewer' rusten.
Ik merk dat ik rust, reinheid en regelmaat moet creëren om alles te verwerken. Een advies geërfd van de kinderserie Mijn Franse Tante Gazeuse.
Structuur is baie belangrijk.
Ek blijf 'n Nederlander. [e-1f981]
[userId] => 441964
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5092236
[countryId] => 167
[pictureCount] => 8
[visitorCount] => 78
[author] => Martine
[cityName] => Potchefstroom
[travelId] => 528533
[travelTitle] => Mijn eerste reis
[travelTitleSlugified] => mijn-eerste-reis
[dateDepart] => 2023-03-24
[dateReturn] => 2023-12-31
[showDate] => yes
[goalId] => 1
[goalName] => Backpacken
[countryName] => Zuid-Afrika
[countryIsoCode] => za
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/105/547_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/441/964_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => ek-is-n-nederlander
)
[4] => stdClass Object
(
[username] => is-hier-gevaarlike-wilde-diere
[datePublication] => 2023-04-10
[title] => Snowflake ❄️
[message] =>
Reisverslag III.
Snowflake - No kidding![e-2744]️ [e-1f440]
Nadat we Jason's appartement hadden verkend en de ins en outs over beveiliging hadden doorgenomen maakten we kennis met Danae. Danae is de vriendin en tevens studiegenoot van Jason. Ze leerden elkaar kennen tijdens hun studie 'microbiology'.
We waren gezegend met knappe koppies om ons heen. [e-1f64f]
Zij hadden al een plan uitgedokterd voor onze eerste avond. We reden binnen 5
minuten naar 'Snowflake'. Toevallig - en toeval bestaat niet -tevens het koosnaampje van Tyron voor mij. [e-1f606]
Snowflake in Potchefstrom is een nachtmarkt die gestationeerd is in een oude fabriek die vanbinnen aandoet als een boerendeel (het voorste gedeelte van een boerderij).
Ik keek mijn ogen uit. Ik was beland in een 18e eeuws aandoend 'Oud-Hollandsch' tafereel! Tientallen stalletjes met authentieke producten stalen de show...
Hier raakte ik in gesprek met authentieke Afrikaners. Ik probeerde Nederlands met een jong, pas verloofd stel te spreken maar dat was voor hen nog een brug te ver.
Deze creatieve ondernemers maakten o.a. leren tassen, portemonnees en onderzetters. Met een laserprinter gaven zij hun handelswaar een extra touch. Mooi spul!
In het Engels deelde ik met hen mijn ervaring met de Nederlandse cultuur.
Verder hebben wij die avond rondgestruind, en gehapt en geschnapt! Allerlei lokale zelfstandigen deelden hun liefde voor de traditionele- en fusion keuken. De geur van de zogenaamde 'bunny chow' deed mij watertanden. Dit was een broodrol met roti. Die móest ik proberen voor het avondmaal.
Ik gaf de dame met Indiase roots even de tijd om de Afrikaans-Hindoestaanse kost op te dienen en liep vervolgens achter de drie musketiers (Jason, Danae en Tyron) aan naar een grote zaal met tafels, stoelen en een podium.
Uit de speakers schalde 'country style'
live-muziek; er waren optredens van veelbelovende lokale artiesten.
'Een-maal' aan de tafel zette ik mijn tanden in de 'bunny chow'. Een bescheiden wijntje erbij; goed gezelschap, baie lekker!
We vergaapten ons die avond aan de lokale cultuur. Wat een oprechte en nieuwsgierige mensen! Ik proefde hun liefde voor het land.
Tyron ontmoette er zijn neven en nichten die hij jaren niet had gezien.
Voldaan reden wij enkele uren later terug naar 'Op die Oewer' het appartementencomplex dat Jason huurde.
We wisselen nog enkele beleefdheden uit en doken er daarna voldaan onder de 'wol'.
Dit nadat we Jason en Danae die enkele kilometers verderop in Danae's complex verbleven, hadden uitgezwaaid
En toen was het zaterdag 1 april!
No kidding.
[userId] => 441964
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5092183
[countryId] => 167
[pictureCount] => 5
[visitorCount] => 92
[author] => Martine
[cityName] => Potchefstroom
[travelId] => 528533
[travelTitle] => Mijn eerste reis
[travelTitleSlugified] => mijn-eerste-reis
[dateDepart] => 2023-03-24
[dateReturn] => 2023-12-31
[showDate] => yes
[goalId] => 1
[goalName] => Backpacken
[countryName] => Zuid-Afrika
[countryIsoCode] => za
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/105/082_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/441/964_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => snowflake
)
[5] => stdClass Object
(
[username] => is-hier-gevaarlike-wilde-diere
[datePublication] => 2023-03-03
[title] => "Cause this is Africa..."
[message] => "Cause this is Africa..."[e-1f4e2]
Deel II l Arrival.
En daar stond ik dan, als observator, kijkend naar twee jonge mannen, 'Brothers in arms', die elkaar 4 jaar niet 'fysiek' hadden gezien.
Emotioneel als ik ben, genoot ik in stilte van deze hereniging. [e-1f972]
Tyron en Jason waren excited en ik zat vol adrenaline. "This is Africa!" (Shakira) zong in mijn hoofd uit volle borst met me mee.
(Of ik met haar. [e-263a]️)
Roken! Dat wilden we.
Maar Jason had de auto in de ondergrondse parkeergarage dus werd onze verslavingsgevoeligheid nog even op de proef gesteld. [e-1f974]
Maar... We gingen rijden!
ENGINE AAN. Yeah! [e-270a]
In de auto van Danae, de vriendin van Jason, werd de reis voortgezet. Allereerst reden we naar een groot hotel in Johannesburg voor hereniging nummer II.
Het nichtje van Tyron regelde daar een grote conferentie waar multinationals samen kwamen. Een kleine twintig à dertig minuten later stonden we onze eerste adrenaline weg te paffen op een grote parkeerplaats, wachtend op een jonge business lady. [e-1f3e2] [e-1f469][e-1f3fc][e-1f4bc]
Een zelfverzekerde, blonde jongedame liep ons tegemoet. Tyron had zijn nicht ook al jaren niet gezien en 'everybody was very excited'.
Vier rappe tongen struikelden bijna over de informatie die moest worden uitgewisseld.
Er was niet veel tijd met deze meid!
Mijn toch al prikkelbare darmstelsel speelde hevig op en stond te springen om het chique toilet aldaar een poepie te laten ruiken. [e-1f606] [ Inside information. [e-1f92b] ]
En Thank God; ik mocht ik toileteren.
(Joepie de Poepie. [e-1f938][e-2640]️)
Ondertussen speelden herinneringen aan mijn tijd in Bangkok, Thailand op
waar ik zelf ook veel heb genetwerkt voor The BigChilli Magazine en vele 'high so-ketens' heb bezocht.
Ik ken de codes. [e-1f601]
Na pak 'm beet een half uur sprongen we weer in de auto en kon de twee-uur-durende rit van 'Jo'burg naar Potchefstrom beginnen.
Ik keek werkelijk mijn ogen uit! [e-1f440]
Het Afrikaanse landschap varieerde naar mijn beleving om de haverklap (video volgt).
Droge graslanden, heuvelachtige natuur en groene weiden trokken aan mijn ogen voorbij.
Ik ervoer rijkdom in de armoede. [e-1f33e]
Hoe dichter we bij Potchefstrom kwamen, hoe meer 'natives' de gevaarlijke weg betraden. Rijkelijk behangen met fruit, lokale etenswaren en andersoortige exotische producten trachtten zij hun dagelijks brood te verdienen.
Deze mensen, de oorspronkelijke inwoners van Zuid-Afrika, leefden in townships, waar gevaar en uitbuiting een dagelijkse zaak is.
Mijn hart, dat toch al zo vaak gebroken was, versplinterde bij het zien van zoveel onrecht... [e-1f494]
Wat verder indruk maakte waren de diamantmijnen, vanaf de highway ving ik er een glimp van op. [e-1f48e]
Jason bracht verslag uit. Dit was niet Kimberly maar wel een soortgelijke aangelegenheid. De mining industry zort voor werkgelegenheid maar tegelijkertijd uitbuiting, gevaar en wederom ONRECHT.
"Cause this is Africa," Shakira zong in mijn hoofd niet zo vrolijk meer...
Mijn ogen vielen langzaam dicht na zoveel indrukken. En ik 'sukkelde' ( [e-1f1ff][e-1f1e6] )
in een sluimerende slaap.
Toen ik weer het licht zag, naderden we Potchefstrom. Hier was leven in de brouwerij! [e-1f493]
Langzaamaan reden we het campusterrein op waar Jason zijn accommodatie heeft en wij een week mogen doorbrengen.
[e-1f449] Flashback Thailand! [e-1f4f8] [e-1f448]
Tien jaar geleden leefde ik in een soortgelijke omgeving met residenties, hoge hekwerken, blaffende honden en behoorlijke beveiliging.
Maarrr... [e-261d]️ dit was geen boeddhistische, collectieve samenleving. Neen hoor.
"This is Africa." [e-1f4e2]
Dus.
Nadat de poort van de residentie openging liepen we een woning met burglar bars (traliewerk) tegemoet.
Omdat hier een tijd geleden was ingebroken hadden Jason en zijn de vader extra beveiliging aangebracht. #️⃣
Dus:
Je komt binnen, je sluit allereerst het hekwerk en dan doe je de deur op slot! [e-1f62c]
Een flinke sleutelbos was nu onze Christoffel! [e-1f5dd]️[e-1f511][e-1f3f7]️
Het appartement is van vele gemakken voorzien. Er is zelfs een ingebouwde braai (barbecue)! [e-1f525] [e-1f440]
Tot zover, lieve mensen.
Dit was 'Deel ll l Arrival.'
Baie Dankie maar weer, lezer!
[e-1f61a] [e-1f64b][e-1f3fb][e-2640]️
[userId] => 441964
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5092074
[countryId] => 167
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 83
[author] => Martine
[cityName] => Potchefstroom
[travelId] => 528533
[travelTitle] => Mijn eerste reis
[travelTitleSlugified] => mijn-eerste-reis
[dateDepart] => 2023-03-24
[dateReturn] => 2023-12-31
[showDate] => yes
[goalId] => 1
[goalName] => Backpacken
[countryName] => Zuid-Afrika
[countryIsoCode] => za
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/zuid-afrika,potchefstroom
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/441/964_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => cause-this-is-africa
)
[6] => stdClass Object
(
[username] => is-hier-gevaarlike-wilde-diere
[datePublication] => 2023-02-04
[title] => Mission South Africa
[message] => Wat Vandaag Nie Kom Nie, Kom Morgen Wel. Nie?!
Deel I | Departure.
Vriendlief Tyron en ik waren op donderdag 30 maart al klaar voor vertrek in de luwte van de dageraad.
Mijn biologische klok wekte me reeds enkele uren eerder, rond 5:30, waardoor ik de tijd had om de laatste accessoires in mijn koffers te proppen. Ik had me al weken voorbereid op een exotische aprilmaand en was spontaan aan het 'prijsplunderen' geslagen!
Dankzij de megakortingen bij New Yorker in Hengelo kon ik met een gevulde zomergarderobe richtingAfrikaanse contreien.
De reis van Schiphol naar Parijs verliep zonder kleerscheurtjes. [e-1f605] Geen gedoetjes bij de douane.
Wel werd ons GEDULD flink op de proef gesteld omdat we pas om 17:30 konden boarden. Om de tijd vanaf 14:00 te doden gingen we, tevergeefs, op zoek naar een rokersplek. Ook op Schiphol had de tijd beslist niet stilgestaan. De luchthaven is anno 2023 rookvrij, liet een medewerker ons schoorvoetend weten.
Op zich een gezonde zaak, natuurlijk...
Dat werd dus vliegtuigen spotten, bankhangen, koffie lurken en 'nixen'.[e-1f974]
Iets dat overigens heel effectief schijnt te zijn.
Met de Koninklijke Nederlandse Luchtvaart Maatschappij vlogen we naar Frankrijk waar ik nog even de vrolijke Frans heb uitgehangen.[e-1f604] [e-1f1eb][e-1f1f7]
Want als een kind zo blij waren wij - allebei - toen we daar een rokersruimte troffen.
Het leek wel een spaceship![e-1f6f8]
Ik heb nog nooit zo'n grote asbak gezien en nimmer zo'n slechte luchtkwaliteit ervaren.[e-1f440]
Na een mislukte poging een conversatie aan te knopen met enkele fumerende Fransenen een confrontatie met mijnhevig protesterende luchtwegen, wist ik mezelf al snel een weg uit de smog te bonjouren.[e-1f4a8]
De overstap naar Johannesburg verliep vertraagd. In plaats van 21:30 konden we pas om 23:10 het Franse luchtruim verlaten... Potverdikkie! [e-1f928]
Maar tot mijn blijde verrassing zag ik plots een wel heel bekend gezicht. Wijlen 'Prins Pils' ofwel 'Majesteit' alias 'Koning Willem Alexander van Oranje' in hoogsteigen persoon marcheerde mij, voorzien van (body) guards, in een oogwenk voorbij! [e-1f9d1][e-1f3fc][e-2708]️
Eigenlijk helemaal niet vreemd gezien
Zijn portefeuille bij de Nederlandse Luchtmacht.
Maar aangezien ik de Beste Man nog nooit in levende lijve had gezien, maakte hij toch een behoorlijke indruk op mij.
Getooid in uniform, incluis vliegenierspet
en op zijn gelaat de guitige glimlach, trokken Willem en zijn brigade aan mij voorbij. Neerlands sentiment van de bovenste plank.[e-1f9e1][e-1f44c]
Dit alles vond plaats op een moment dat vriendlief er vandoor was! De stress was hem naar het hoofd gestegen om in 'lucht'ige termen te spreken.
Maar God is Groot en wonder boven wonder konden wij rond 22:30 boarden! [e-1f647][e-1f3fb][e-2640]️[e-1f3ab]
Met een vreemde vogel van Air France (Menbesloot ineens van vliegtuig te wisselen) begonnen wij aan het laatste deel van onze heenreis.
Bijna een halve dag zijn we in de wolken geweest. Ik heb als een baby geslapen, zoals Tyron zich in het Engels zou uitdrukken. [e-1f476][e-2601]️ Toch was ik opge'lucht,'toen we in de ochtend van 31 maart 2023 om 10:30 het continent Afrika konden betreden!
Een groot gevoel van vrijheid maakte zich van mij meester.
Na de douane- en de kofferprocedure, in de Arrivals Hall begon er een jongeman enorm naar ons te zwaaien. Het was Jason, de bijna afgestudeerde Zuid-Afrikaanse broer van vriendlief. Ik smolt weg bij die omhelzing
die 4 jaar op zich had laten wachten. 'Brothers in arms...' [e-1f46c]
Tot zover deel I, Departure!
Het schrijven heeft even op zich laten wachten aangezien ik vele indrukken moest verwerken.
Graag adopteer ik dan ook het Afrikaanse motto: 'Blijf rustig!'
So to be [e-1f9d8][e-1f3fb][e-2640]️[e-1f334]
(continued...)
Baie Dankie, lezer!
[e-1f981][e-1f917]
[userId] => 441964
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5092040
[countryId] => 167
[pictureCount] => 14
[visitorCount] => 100
[author] => Martine
[cityName] => Potchefstroom
[travelId] => 528533
[travelTitle] => Mijn eerste reis
[travelTitleSlugified] => mijn-eerste-reis
[dateDepart] => 2023-03-24
[dateReturn] => 2023-12-31
[showDate] => yes
[goalId] => 1
[goalName] => Backpacken
[countryName] => Zuid-Afrika
[countryIsoCode] => za
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/104/285_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/441/964_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => mission-south-africa
)
[7] => stdClass Object
(
[username] => FredDaniels
[datePublication] => 2023-02-21
[title] => Spannend tot het laatste moment.
[message] => Vandaag is het heet. Heel heet. En uitgerekend vandaag heb ik heel veel werk om alles op ye bergen en de caravan in te klappen. Ik ga vertrekken en dat is heel veel werk. De tentdoeken laat ik tot het laatste staan om nog wat schaduw te hebben, want het is vandaag 34-37 graden: in de schaduw. Keukengerij en keukentafels, plastic containers met spulletjes moeten deels in de caravan en deels in de auto. Ik heb natuurlijk over de jaren veel te veel troep verzameld om dit nog gewoon kamperen te mogen noemen. Ik begin heel vroeg maar ik kan de middaghitte niet vermijden. Als de caravan klaar is ga ik eerst een half uur onder een koude douche staan om mijn lichaamstemperatuur weer omlaag te brengen. Dan haak ik de caravan op de trekhaak aan de voorkant van de auto en ik rij achterwaards van het terrein af. Er is weinig ruimte dus pas op het verharde gedeelte keer ik de combinatie en duw de caravan dan langs de smalle weggetjes met veel bochten tot bij de stalling. Een van de tuinmannen komt nog aanwijzing geven want ik had bijna een lantaarnpaal geraakt. De keren dat ik dit eerder deed heeft het mij heel wat zweetdruppeltjes gekost maar vandaag merk ik het verschil toch niet. Het is allemaal heel krap maar het lukt vandaag wel in één keer. Dan rij ik met de auto terug om de rest van de spullen op te halen. Het schaduwdoek van 24 vierkante meters en het tenttapijt moet ik oprollen en achterin de auto proppen. Dan de auto in de stalling rijden en daar mijn nette kleren aantrekken. Om twee uur zit ik bij de receptie: uitgeput en oververhit. Om kwart over twee komt G met zijn auto. Wat ben ik daar blij mee. Dat ie aanbood mij naar de luchthaven te brengen. Het is 140 kilometer. “zet alsjeblieft de airco aan, ik ben nog steeds oververhit” We maken een stop bij een bedrijf dat zwembadspullen verkoopt. Met de stortregens heeft hij schade aan zijn huis gehad. Een modderstroom van achter zijn tuinmuur is onder de muur doorgekomen en bij hem de keuken ingelopen. Het is ook in zijn zwembadje terecht gekomen en heeft de electriciteitstoevoer van de pomp onderwater gezet. Er moet een nieuwe pomp komen, maar welke past op de bestaande pijpen? Met een nieuwe pomp in de achterbak rijden we snel en comfortabel naar de airport. Er zijn geen roadblocks ondanks dat de president van Zuid-Afrika naar de marineoefeningen komt kijken. We zijn ruim op tijd om nog wat koele drankjes te nemen en gaan kijken bij het incheck board. Nee, geen cancelling en geen vertraging. Dan nemen we afscheid. Hopelijk kan ik snel terugkomen als het goede zeilseizoen begint. Van Pat Evans heb ik deze week bericht gehad dat ze veilig in Kaapstad is gekomen. Drie weken constante wind uit het noordoosten. Maar ik wil die kant niet op. De incheck op deze kleine luchthaven is snel en prettig. Maar dan komt er een email dat er twee en een half uur vertraging is. Een uur later, net voor de oorspronkelijke inchecktijd, komt er een tweede email dat er toch geen vertraging zal zijn. Dan maar snel in actie om
naar de terminal te komen. Met een half uur vertraging vertrekken we uiteindelijk toch. We zouden precies over het marine-oefengebied moeten vliegen en ik was al dagenlang bang voor ongelukken en dus eigenlijk wel blij met de vertraging. Als we in de lucht zijn zie ik dat de piloten besloten hebben met een wijde bocht eromheen te vliegen. Ze stijgen ook met volle kracht en stijl omhoog. Wat een power heeft zo’n toestel ! Als we 130 km verder landinwaards op de lijn van Richardsbay vliegen zitten we al op zeven kilometer hoogte en is het min-zestien graden ! En het toestel blijft maar stijgen naar tien kilometer hoogte en gaat steeds sneller vliegen tot 900 km per uur. Het wordt ook nog kouder buiten: min 63 graden. Ik zit op een plek met twee lege stoelen naast mij en dat is heel comfortabel. Ik denk dat ze de kachel aanhebben, want ik kon mijn sokken nergens vinden en ik heb het toch niet koud. Biertje erbij en benen op de bank ! Na het eten kan ik bijna languit slapen. Met drie kussens en drie opgevouwen dekens ter beschikking hoor je mij de rest van de reis niet meer. In Dubai worden we met een bus naar de A-terminal gereden. Een heel eind en er is maar weinig tijd over voor de transit. Maar alles gaat vlot en een half uur later zit ik al in het toestel naar Amsterdam. Dit zit wel helemaal vol. We vliegen boven de woestijn maar het wordt pas echt mooi fotograferen als we boven de besneeuwde bergen van noordoost Turkije vliegen. De Zwarte Zee kust zie ik in de verte. Ook hiervoor is de IPhone geschikter dan een grote camera. Je kunt het kleine lensje tot bijna tegen de ruit houden. Gelukkig is het ruitje waar ik zit heel schoon of net nieuw. Als ik dit begin te schrijven zitten we boven Roemenie en als ik klaar ben met schrijven is het nog anderhalf uur vliegen. Weg zijn alle groene bomen, bananenbomen en wuivende palmen. Weg zijn de aapjes die op het laatst nog een pakje hazelnoten uit mijn auto wisten te stelen en toen het openbarstte met zijn allen gingen zoeken waar de nootjes waren gevallen. Weg zijn de mongoesjes die ik gisterenochtend vroeg zag. Weg zijn de fantastische mensen die ik heb leren kennen. Hopelijk wachten jullie op mij en kan ik snel weer terugkomen.
[userId] => 273627
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5091105
[countryId] => 167
[pictureCount] => 5
[visitorCount] => 363
[author] => Fred
[cityName] => Richards Bay
[travelId] => 306103
[travelTitle] => Zuidelijk Afrika
[travelTitleSlugified] => zuidelijk-afrika
[dateDepart] => 2010-12-27
[dateReturn] => 2023-08-15
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Zuid-Afrika
[countryIsoCode] => za
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/097/817_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/273/627_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => spannend-tot-het-laatste-moment
)
[8] => stdClass Object
(
[username] => FredDaniels
[datePublication] => 2023-02-19
[title] => Regen, bommen en granaten.
[message] => Twee dagen bijna non-stop regen. Dan is het niet leuk om te kamperen: alles wordt vochtig. Uiteindelijk heb ik alle kleding en lakens enzo maar uitgehangen in de caravan en toen de ventilatorkachel en de grote ventilator aangezet en ik ben een aantal uren met de auto weggereden. Nu droogt het wel, maar het wordt smoorheet in de kleine caravan dus eerst weer een paar uur luchten voordat ik erin kan om de boel te sorteren en te stapelen. Gelukkig, vanmorgen was het droog en zonnig en niet te heet. De marineoefeningen zijn in volle gang. Er stonden meer dan tien tanks op een grasveldje bij de haven. Er vliegen helikopters en jachtvliegtuigen rond. Af en toe hoor ik een knal of geratel. Als ik naar mijn boot rij komt er een convoi van mercedesbusjes langs die door veel verkeerspolitie begeleid wordt. Daar zitten zeker de VIP’s in. Een uur later klinken er ook een heleboel knallen van verschillende oorzaak. Doffe dreunen en geratel en langsvliegende dingen net terwijl ik mijn barbecue aan het opstoken ben om de koteletjes te grillen. Ik schenk mezelf een gin-tonic in en ik hoop dat het vuurwerk snel voorbij is. Ik hou wel van iets moois maar al die herrie hoeft van mij niet.
De vogels en de hondjes van de buren protesteren ook. Gelukkig zijn ze om een uur of zeven tevreden of hongerig want het wordt weer stil. Kan ik tenminste van mijn heerlijke maaltijd genieten.
[userId] => 273627
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5091061
[countryId] => 167
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 110
[author] => Fred
[cityName] => Richards Bay
[travelId] => 306103
[travelTitle] => Zuidelijk Afrika
[travelTitleSlugified] => zuidelijk-afrika
[dateDepart] => 2010-12-27
[dateReturn] => 2023-08-15
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Zuid-Afrika
[countryIsoCode] => za
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/zuid-afrika,richards-bay
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/273/627_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => regen-bommen-en-granaten
)
[9] => stdClass Object
(
[username] => FredDaniels
[datePublication] => 2023-02-17
[title] => Klusjes en marineoefening?
[message] => Ik was om zes uur aan het werk om de auto leeg te halen. Ik leg alles onder de luifel en begin dan te sorteren en schoon te maken. Daarna ga ik de bumpers van de auto schuren en ook de twee balken die ik voor de trailer had klaarliggen. Ik zet meteen alles in de geel-groene primer die ik gisteren nog gekocht heb en begin dan de lampen en dergelijke af te plakken om te kunnen spuiten. Ik ben bang dat het eerder zal gaan regenen dan ik gehoopt had dus zodra de tweecomponentenprimer een beetje droog is spuit ik matzwarte autolak erop. Maar... nee hoor.... het begint al te regenen. Dan moet ik ophouden met spuiten en snel een zeiltje eroverheen. Spuitlak is in tien minuten droog genoeg om regen te kunnen weerstaan dus misschien haal ik dat net. Het begint te plenzen. En het houdt de komende uren niet op. Bah. Dan ga ik maar verder met het schoonmaken en opruimen van de spullen onder de luifel. Hengelspullen, duikspullen, gereedschappen de inhoud van de auto en de afwas van keukenspul dat ik in de auto had meegenomen. Alle kleren en stoffen die droog zijn gooi ik op een hoop in de caravan, dat komt later weer. Ik ga koffie zetten en ontbijt klaarmaken. Oh, de stroom gaat weer in loadshedding. Dan de koffie verder zetten op het gasbrandertje. Als het ietsje minder hard regent kijk ik hoe het spuitwerk is geworden. Net nog goed gegaan voor een eerste laag. Ook de primer op de trailerbalken redt het wel. Ik had geen kwartier later moeten beginnen!Om drie uur rij ik naar de jachthaven. Ik betaal mijn openstaande rekening voor de bootstalling en zes maanden vooruit. Zo, net als de stalling voor de auto heb ik nu tot eind augustus alles vooruit betaald. Bankbetalingen vanuit Nederland zijn best duur dus die ik het liever zo, dan is iedereen voorlopig tevreden. Dan rij door naar de supermarkt om wat te halen voor vanavond en om ook even een andere omgeving te hebben.
In ZuidAfrika hier voor de kust zijn vanaf vandaag de marine van Rusland en China aan het “oefenen “ met de marine van Zuidafrika. Oorlogsschepen in de haven hier. Zuidafrika heeft zich aangesloten bij BRICS. Brazilie, Rusland,India,China en SouthAfrica. Ik heb nog geen Chinesen hier gezien, maar in het winkelcentrum enhet benzinestation en zelfs op de camping lopen wel opeens buitenlanders die er anders niet zijn. Britten en Amerikanen en vermoedelijk Russen. De leiders van het ANC (regeringspartij) zouden opgeleid zijn in China en Rusland. Misschien zijn ze zelfs half Chinees of half Russisch van geboorte. Door de dominante genetische invloed van Afrikaanse afstamming is niet duidelijk te zien of zij ook een Chinese of misschien zelfs een Caucasische ouder of grootouder hebben. De politiek hier heb ik helemaal niet gevolgd. Het is ook heel ingewikkeld. De Zulubevolking die ik heb leren kennen zijn heel vriendelijke en nette mensen: ontspannen en vrolijk. Zululand en ook Swaziland zijn koninkrijken binnen de republiek Zuid-Afrika. Ik hoop dat ze niet gaan vechten.
[userId] => 273627
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5091001
[countryId] => 167
[pictureCount] => 2
[visitorCount] => 138
[author] => Fred
[cityName] => Richards Bay
[travelId] => 306103
[travelTitle] => Zuidelijk Afrika
[travelTitleSlugified] => zuidelijk-afrika
[dateDepart] => 2010-12-27
[dateReturn] => 2023-08-15
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Zuid-Afrika
[countryIsoCode] => za
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/097/282_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/273/627_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => klusjes-en-marineoefening
)
[10] => stdClass Object
(
[username] => FredDaniels
[datePublication] => 2023-02-14
[title] => De terugreis naar Richardsbay
[message] => Vanmorgen heb ik rustig ingepakt. Het was net even droog. Ik wil nog een stuk van de Panoramaroute rijden. Maar het duurt niet lang of ik rij weer in stromende regen. De weg slingert de bergen in. Stijle passen, de Erasmus Pas, en diepe kloven, de canyon van deBlyderiver. Er isook een tunnel en heel veel scherpe bochten. Prachtige vergezichten als de wolken even breken. Op het beroemde uitzichtpunt: ‘Gods window’sta ik zo hoog in de wolken dat er van het landschap niks te zien is. Het is er wel koel en regenachtig. Maar nog verder naar het zuiden zijn watervallen en die stromen nu wel uitzonderlijk. Ik heb twee keer geluk dat de lucht even opklaart als ik bij een waterval aankom. Indrukwekkend. De weg slingert verder totdat ik bij een stadje Graskop aankom en vandaar rij ik nog door tot Sabie. Mooie omgeving hier. Verder zuidelijk rij ik de Schoenmakers kloof in over de R40. Dat is een stuk tolweg. Bin Badplaas sla ik daar weer vanaf en rij ik verder in zuidelijke richtingopnieuw hoogland in. Deze route heb ik op de heenweg ook gereden. Smalle eenbaanswegen maar er is weinig vrachtverkeer dus dan kan ik beter doorrijden dan op de hoofdwegen. Om vijf uur ben ik bij Ermelo. Ik wil stoppen en ik bel de dichtstbijzijnde camping. Ja, nog tien minuten rijden richting Middelburg en daar is kamperen-bij-de-boer. Hollandse koeien en schapen. Zo blijf ik nog een beetje in de sfeer van dieren, al is het dan met het geluid van zwaar vrachtverkeer op de weg er naast.
Na een nacht zonder regen ben ik al om 4 uur klaarwakker. Ik wacht tot het genoeg licht is om de potholes in het wegdek op tijd te kunnen zien en rij dan weg uit de camping. Het is 260 km over eenvoudige maar goed geasfalteerde landweggetjes. Sommige stukken hebben veel potholes, maar het meeste is prima te doen. Weinig vrachtverkeer, helemaal weinig verkeer. Dan kom ik bij de tolweg naar Pietermaritsburg en Durban. Eerst tanken en een grote koffie met kippenpoot en frietjes in het Shell ultra Station ( met winkels en restaurants)dan begint het moeilijkste deel van de reis. Na het paradijs in Kruger ben ik nu in het tegengestelde terecht gekomen. Wat een zwaar verkeer. Steeds maar inhalen en ingehaald worden. Op een stuk voor Pietermaritsburg kruipt zelfs een rij van honderden vrachtwagens stapvoets de stijle hellingen op. Er zitten vijf diepladers met tanks bij. De natuur eromheen is prachtig. Maar het verkeer .....Pas 250 km verder wordt het verkeersbeeld rustiger. Ik rij dan op de voortreffelijke N2 langs de kust van de Airport naar Richardsbay. Als ik om half vijf de camping oprij kan ik wel zien dat het heel hard geregend heeft. De buren zeggen in twintig jaar niet zo erg. Maar mijn caravan stond hoog en droog. Een beetje gespetter van zanderig water op het tapijt in de voortent. Mooi om de zee weer te zien. Moe maar veilig aangekomen
[userId] => 273627
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5090949
[countryId] => 167
[pictureCount] => 2
[visitorCount] => 142
[author] => Fred
[cityName] => Richards Bay
[travelId] => 306103
[travelTitle] => Zuidelijk Afrika
[travelTitleSlugified] => zuidelijk-afrika
[dateDepart] => 2010-12-27
[dateReturn] => 2023-08-15
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Zuid-Afrika
[countryIsoCode] => za
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/097/063_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/273/627_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => de-terugreis-naar-richardsbay
)
[11] => stdClass Object
(
[username] => FredDaniels
[datePublication] => 2023-02-14
[title] => Hou ik het droog ?
[message] => Vanmorgen is het droog, maar de buien kunnen ieder moment vallen. Ik maak koffie en eet een paar boterhammen. Dan ruim ik het tentje op en ga rijden. Hoe verder ik naar het oosten rij hoe harder hetregent. Als dat zo doorgaat kan ik misschien beter Kruger helemaal uitrijden voordat alle wegen worden afgesloten. Ik maak nog één stop voor een prachtig stel sadlebill storks. Dat zijn een soort grote ooievaars, maar met diepe zwartwit veren en knalrode poten en een knalgele neushoorn bovenop hun snavel. Zeer opvallend en prachtig zoals ze in het landschap staan. Maar dan gaat het nog harder regenen en ik rij door tot aan de poort bij Phalabora. Ik ga uitchecken en de winkel nog een koffie drinken. Het stortregent. Ik ga rijden totdat ik op de R40 ben naar het zuiden. Ik dacht dat er op zondag geen vrachtverkeer zou zijn, maar ik rij achter een ertswagen van de kopermijn. Hij gooit zoveel water op dat ik er niet eens langs kan kijken dus ik blijf er maar achter. Regen, regen, regen. Waar zal ik naartoe rijden? Waar zou ik kunnen overnachten als het blijft regenen? Ik rij nog 40 km door tot aan Hoedspruit en maak dan een stop bij een wegrestaurantje. Ik bel J en A op. Ja, ze zijn thuis. Ze zouden juist deze kant opkomen om te gaan brunchen. Het is zondag. Als ze komen aanrijden zie ik dat S en I ook nog bij hen zijn. We rijden met hun auto naar het oudste restaurantje van Hoedspruit in het voormalige treinstation. Ze hebben daar een zondagmenu en het smaakt heerlijk.Ik tracteer, dus dat komt ze ook wel goed uit. Ze halen nog wat boodschappen en dan rijden we naar een estate dat grenst aan dat waar zij wonen. We bezichtigen een huis dat daar in aanbouw is. De ligging is mooi. Het is wel een stuk kleiner huis, geschikt voor drie tot vier personen. Dan rijden we binnendoor naar hun prachtige huis. Het is droog en de zon komt door. Ik kan mijn vuile kleren en beddegoed in de wasmachine doen en val op de lounchebank in slaap. Ze gaan om half vijf nog een gamedrive maken maar ik heb zin om nog even op mezelf op de varanda te blijven. Daar krijg ik spijt van, want als ze terugkomen hoor ik de verhalen dat ze de leeuwen hebben gevonden en ze hebben prachtige foto’s gemaakt. Drie mannetjes en vier vrouwtjes. Door de regen staat er nu ook een laag water in de rivier langs hun huis. Het stroomt en is nog net niet enkeldiep. Maar de oever is wel vier meter hoog en dat is geen dijk, maar door de rivier zelf uitgesleten. Dus zo hoog en zo breed is de rivier ook geweest. Hun huis en terras staan nog net iets boven het hoogste punt op de oever. Er zijn heel wat vrachtwagens stenen gestort voor de fundering. ‘savonds maakt A nog een lekkere pompoensoep die we opeten met op de achtergrond het geluid van kikkers en cycaden. Er gaat wel een enorme rust uit van het wonen in deze natuur. Ik hoor dat M en R die allerlei huizen hebben bezichtigd uiteindelijk een stuk grond gekocht hebben op ditzelfde estate en daarop ook een huis gaan laten bouwen. Ze zijn juist vanmorgen vertrokken om weer naar Nederland te gaan. Als ik om een uur of twaalf s’nachts wakker wordt en dit verhaal schrijf hoor ik een leeuw.
[userId] => 273627
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5090947
[countryId] => 167
[pictureCount] => 3
[visitorCount] => 134
[author] => Fred
[cityName] => Richards Bay
[travelId] => 306103
[travelTitle] => Zuidelijk Afrika
[travelTitleSlugified] => zuidelijk-afrika
[dateDepart] => 2010-12-27
[dateReturn] => 2023-08-15
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Zuid-Afrika
[countryIsoCode] => za
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/097/059_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/273/627_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => hou-ik-het-droog
)
[12] => stdClass Object
(
[username] => FredDaniels
[datePublication] => 2023-02-11
[title] => Nog meer regen.
[message] => De receptioniste van Olifants belt met de manager of zij de camping mag openen. De camping heet Balule en is een zgn rustic camp, zonder electriciteit, olielampjes in het toiletgebouw en zo.Het ligt veel lager dan Olifants aan de oever van de enorme rivier zo’n 8 kilometer zuidelijk. Ja”, hoor ik hem zeggen: “als het te erg wordt kunnen we evacueren.”Dat klinkt niet heel geruststellend maar misschien valt het mee. Na de lunch ga ik rijden. Ik passeer de lage brug naar Balule waar ik eergisteren nog overheen reed. Hij staat nu helemaal onder snelstromend water. 15 km verder is de grote brug om aan de andere oever te komen en die ga ik over. Ik zie opnieuw prachtige maar dreigende wolkenformaties en in de verte stortregens. Maar hier is het nog droog en schijnt de zon. Op de camping begin ik meteen met voorbereidingen voor slecht weer. Ik ben net klaar als het begint te regenen. Pas om acht uur s’avonds houdt het even op met regenen. Tijdens de bui staat er vijf centimeter modderwater op de grond maar het loopt heel snel weg zodat ik nog even naar het toilet kan. Het miezert nog. Ik draag alleen een dun sportbroekje en die hang ik buiten onder het tentje voordat ik in de auto kruip. Een handdoek ligt klaar en zo blijft mijn bed droog. Mijn sandalen blijven op de onderste trede van het trapje staan. Onderweg heb ik vandaag weer spectaculaire dieren gezien. Een enorme olifantstier stond midden op de weg en was niet van plan daar vanaf te gaan. Integendeel, hij was uit op bonje. Ik maakte snel een aantal foto’s. Hij kwam vastberaden recht op mij toelopen met zijn oren klapperend. Ik reed achteruit, maar hij bleef komen. Achter mij stopte een auto en die ging mee achteruit. Toen nog twee andere auto’s en zo reden vier auto’s achteruit om de stier zijn ruimte te geven of zijn ego te strelen. Zeker een kwartier en zeker een kilometer dreef hij ons achteruit. Er kwam een zijweggetje en ik keerde snel de auto daarin. Toen reed ik iets verder van hem vandaan en kennelijk had ie zijn doel bereikt, want hij hield in en stapte een paar minuten later de berm in. Dezelfde stier was twee dagen geleden ook op bonje uit met een veel oudere en even grote stier. Die gaf geen krimp en probeerde deze bully te negeren. Het kwam niet toch een echt gevecht. Ik schoot er een hele serie fotos van. In deze tijd zijn de stieren in must: bronstig en vechtlustig. Met een schouderhoogte van drie meter tot drie en een halve meter is ie twee keer zo hoog als mijn auto en hij weegt vier keer zoveel. Gelukkig ben ik sneller! Dicht bij Balule zag ik een waterbokfamilie. Vader had alleen belangstelling voor wat moeder onder haar staartje heeft en het jong lag te slapen in het hoge gras. Moeder kreeg opeens door dat ik wel heel dichtbij stond en duwde het jong wakker tot het ging staan. Ze liep weg met de neus van het mannetje aan haar achterbumper. Het jong had mij helemaal niet gezien en was verbaasd waarom zijn middagdutje verstoord werd. Uiteindelijk volgde het zijn moeder en liep op een paar meter van mijn auto langs. Zo’n kleine lichte IPhone is toch erg handig want met mijn arm uit het raam kon het jong blijven volgen terwijl het voor de auto langs liep
[userId] => 273627
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5090877
[countryId] => 167
[pictureCount] => 5
[visitorCount] => 160
[author] => Fred
[cityName] => Richards Bay
[travelId] => 306103
[travelTitle] => Zuidelijk Afrika
[travelTitleSlugified] => zuidelijk-afrika
[dateDepart] => 2010-12-27
[dateReturn] => 2023-08-15
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Zuid-Afrika
[countryIsoCode] => za
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/096/717_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/273/627_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => nog-meer-regen
)
[13] => stdClass Object
(
[username] => FredDaniels
[datePublication] => 2023-02-10
[title] => Overstroming. Wegen zijn gesloten.
[message] => De bui die ik in het zuidoosten zag hangen heeft daar flink wat schade veroorzaakt. Een brug in de weg tussen het kamp Lower Sabie en het hoofdkamp Skukuza is twee meter onder het water verdwenen. Ook een verhoogd weggedeelte van een asfaltweg is over honderden meters totaal weggeslagen. Dat zal maanden duren voordat die weg hersteld is.Bij de samenloop van de Komatirivier en de Krokodilrivier, in het uiterste zuiden van Kruger, staat een groot gebied onder water. Ik had gedacht in de middag nog door te rijden naar Lower Sabie, maar nu ben ik blij dat ik daar vanaf gezien heb. Ik blijf vandaag in het hooggelegen Satara, ver van de grote rivieren. ik ga bij de receptie mijn verblijf betalen en met een Savanna uit de koelcel van de winkel loop ik naar het zwembadje om even in de schaduw te zitten. Satara is één van de grootste kampen. Het heeft zeven cirkels met bungalows en een flinke camping. Dan hoor ik datde weg van Satara naar Skukuza, oost-west, uit voorzorg is gesloten. Je kunt Satara dus alleen nog naar het noorden verlaten, waar ik net vandaan gekomen ben. Ik ga meteen mijn kampeerplekje voorbereiden op zwaar weer. Ik zoek een redelijk droge plek uit, dichtbij een toiletgebouw en een buitenkeuken en aan drie kanten omgeven door bomen waar ik mijn scheerlijnen aan kan binden. Dan zet ik een regenscherm over de achterkant. Ik span het horizontaal om zo min mogelijk de wind tegen te houden. Het moet afwateren van de auto af, dus de stokken haal ik weg. De lucht wordt nu snel diepdonker. Het bliksemt al flink, maar er is nog geen regen. Ik durf niet meer naar restaurant te lopen want als deze bui valt kan ik misschien niet meer terug. In de kampkeuken waar ik vlakbij sta maak ik een omelet met kaas en ik zet koffie. Ik kan mijn oplaadapparaat voor de batterijen niet vinden en dat is mooi gelegenheid om de auto een beetje op te ruimen totdat ik hem wel heb gevonden. Ik trek een stroomkabel naar de auto, neem drinkwater in de achterbak en snacks voor als het lang zou duren. Ik neem de schijnwerper naar de achterbak en de 220volt oplader van de telefoon. In de meeste kampen in Kruger is geen telefoonnetwerk en alleen een zwakke WiFi verbinding met bijna geen upload mogelijkheid in de restaurants van Barons. Mijn sandalen zet ik binnen. Bij de eerste druppels kruip ik in mijn bakkie. Zo, het water kan een meter boven de grond stijgen voordat mijn bed nat wordt.In het uiterste geval kan ik via het vluchtluik op het dak klimmen. Dat is twee meter boven de grond.
Maar, de verwachte windstoten zijn nog niet zo erg. De auto schudt een beetje. De regen houdt na een uur op. Het ergste van de bui trekt over. Als ik om half twee wakker wordt en dit verhaal schrijf is het droog en windstil.
Vanmorgen kwam de regen. Ik ben naar het noorden gereden: terug naar Olifants. Onderweg werd het droog en spectaculair veel dieren. Mooie foto’s.
[userId] => 273627
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5090854
[countryId] => 167
[pictureCount] => 5
[visitorCount] => 154
[author] => Fred
[cityName] => Richards Bay
[travelId] => 306103
[travelTitle] => Zuidelijk Afrika
[travelTitleSlugified] => zuidelijk-afrika
[dateDepart] => 2010-12-27
[dateReturn] => 2023-08-15
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Zuid-Afrika
[countryIsoCode] => za
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/096/557_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/273/627_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => overstroming-wegen-zijn-gesloten
)
[14] => stdClass Object
(
[username] => FredDaniels
[datePublication] => 2023-02-09
[title] => Smaak van Warthog en Savannelandschap
[message] => De Warthog die ik gekocht heb in de campingwinkel is een pakketje met verschillende stukjes van het dier: een paar ribbetjes, een stuk bilspier, een stukje buikspek enz. Weinig vet. Je zou er ook een mooie soep van kunnen maken of een stamppot. Maar ik gril het op houtskool. Ik heb zoete aardappel en gemengde groenten apart gekookt. Het vlees heeft een krachtige geur als ik het pakket openmaak. Die geur blijft aan je handen hangen. De smaak is ook een krachtige wildsmaak. Het vlees is stevig. Je moet goede voortanden hebben en flink trekken om het los te krijgen van bot en vliezen en pezen. Kluiven in plaats van snijden. Respect voor de leeuwen! In de vrieskist van de camping is mijn flesje Savanna inmiddels lekker koud geworden dus de maaltijd is compleet. Het geluid van de hippos, die in de rivier naast de camping liggen hoort er helemaal bij: een klassiek muziekje op de achtergrond zou je kunnen zeggen. Het is de hele middag drukkend heet geweest, onweersachtig. Er wordt veel regen voorspeld deze week.Ik heb dekzeiltjes over de achterkant van de auto gespannen voor morgenochtend. Na het eten ga ik voor de tweede keer douchen en dan lekker naar bed. Vannacht om 1:30 wordt ik wakker van een regenbui en van de hipposeven plassen en dan schrijf ik dit verhaal.
De ochtend begint op zijn Afrikaans: met een totaal onverwachte verrassing. Uit de struiken en bomen op de camping komen opeens tienduizenden vlinders tevoorschijn. Ze fladderen in zwermen heen en weer en dan weer de struiken in. Als ze opgeschrikt worden kiezen ze opnieuw het luchtruim. Sommige vliegen in mijn haren en tegen mij aan. Ik ben inmiddels in het kamp Satara aangekomen en hier is het net zo. Onderweg rij ik door een echt savannen landschap. Verspreid staande struiken en ijle boompjes in een eindeloos grasland. Dit is het gebied van groot: grote kuddes impalas, grote kuddes buffels, een hele zwerm Maraboes komt aanvliegen en landt in de bomen en op het gras. Zwermen kleine vogels vliegen van bosje naar bosje. Twee enorme olifant stieren voeren een spel van dreigen uit alsof er niet genoeg ruimte is. Hier heb ik eerder een enorme kudde zebras gezien aan de horizon. Maar niet vandaag. Het is ook het gebied van de grote loopvogels. Ik zie hele grote struisvogels en een prachtige CoriBustard. En dat alles onder een prachtige wolkenlucht waar diepdonkere wolken en helder verlichte wolken hun schaduwen werpen op de grond. Waar het licht op de wuivende grassen komt veranderen de kleuren in goud en rood en groen. Waar de schaduw valt worden de kleuren getemperd en vloeien ineen. Dit is het weer waarvoor mijn camera gemaakt is. De Iphone kan er een beetje mee omgaan, echt niet slecht, maar mijn grote camera laat dingen zien zoals geen andere dat kan. Ik ben de hele tijd aan het wisselen tussen de groothoeklens en de telelens. En tussen het linker portierraam en het rechter portierraam. Heel hard werken dus want ook de twee beanbags van een aantal kilo moeten van links naar rechts en terug getild worden. Nee, een sportschool heb ik niet nodig. Om half twaalf rij ik kamp Satara binnen en bestel ik cappuccino met een pizza. Pauze.
[userId] => 273627
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5090823
[countryId] => 167
[pictureCount] => 3
[visitorCount] => 149
[author] => Fred
[cityName] => Richards Bay
[travelId] => 306103
[travelTitle] => Zuidelijk Afrika
[travelTitleSlugified] => zuidelijk-afrika
[dateDepart] => 2010-12-27
[dateReturn] => 2023-08-15
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Zuid-Afrika
[countryIsoCode] => za
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/096/554_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/273/627_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => smaak-van-warthog-en-savannelandschap
)
)
)
[_currentItemCount:protected] => 15
[_currentItems:protected] => ArrayIterator Object
(
[storage:ArrayIterator:private] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[username] => marjoenwimopreis
[datePublication] => 2023-06-04
[title] => 1. Kaapstad en Western/Norther Cape
[message] =>
De reis begint op 2e Pinksterdag. We worden al om 6 uur opgehaald door onze lieve zus en zwager, waar we heel erkentelijk voor zijn! De groep verzamelt zich op Schiphol waar ook de reisbegeleiders zijn. We hebben thuis al ingecheckt, de tassen zijn niet te zwaar en kunnen zo via een automaat de transportband op. Ook de veiligheidscheck verloopt vlot en het vliegtuig (777) vertrekt volgens schema. Dan begint een lange zit. Bijna 11 uur vliegen. Ik lees in een keer het boek Solitaire, dat in Namibië speelt, uit. Na een goede vlucht komen we om 21.30 u in het donker aan in Kaapstad. Het regent. Na 3 kwartier met een bus komen we op de camping aan. Er staan 12 campers, waarvan 2 voor de reisleiding, klaar. Het bed is al opgemaakt. Dan gauw pitten.
De volgende dag beginnen we met een gezamenlijk ontbijt en leren we alvast wat reisgenoten nader kennen. Dan komt Bobocampers , de verhuurder, op het toneel. De contracten moeten worden getekend, eigen risico worden bepaald en een stukje instructie. In de middag gaan we direct al met de campers op pad om boodschappen te doen. Je begint immers helemaal op nul. Afrekenen bij de kassa is een flinke meevaller. Ja het leven is hier een stuk goedkoper. Dat is ook niet onlogisch in een land waar de lonen stukken lager zullen liggen. Even een simkaartje aanschaffen voor de MiFi en weer terug. Kort daarna volgt een voortreffelijk welkomstdiner. Allemaal prachtig, maar zo’n eerste dag word je een beetje geleefd.
s ’Nachts spelen er veel dingen door je hoofd, waardoor je toch wel onrustig wordt. We staan al bijtijds op voor een excursie naar Kaapstad en het Kaapse Schiereiland. Het weer zit opnieuw tegen. Via Table Bay komen we in Hout Bay, een alleraardigst stadje met een mooi background en prima koffie. Ook veel Afrikaanse stalletjes. Dan rijden we de Chapman’s Peak Drive, een prachtige weg langs een rotsige kust. Jammer dat de schoonheid tijdens dit slechte weer niet tot z’n recht komt. Via Noordhoek belanden we in Simon’s Town, een alleraardigst plaatsje in Engels stijl. We lopen naar Boulders Bay, een plek waar ik heel blij van word. Hier huist een mooie kolonie zwartvoetpinguïns. Via boardwalks lopen we door het gebeid, een prachtig plekje op aarde. Gelukkig is het droog, want hier doe je het allemaal voor. We zien ze solitair in of onder bosjes maar ook in groepjes die kleine dappere dieren met hun typische manier van lopen. Pinguïns hebben al veel eerder mijn hart gestolen, zulke dappere dieren! Terug in Kaapstad genieten we in Victoria Waterfront van een prima lunch om dan nog een bezoek te brengen aan Bo-Kaap, een wijk met kleurrijke huisjes waar overwegend Maleisen wonen. Vermoeid keren we terug. Jammer dat de Tafelberg niet kon worden gedaan vanwege het weer. Ik hoorde dat 2/3 van de bezoekers er niet in slaagt deze iconische plaats te bezoeken. Een schrale troost, toch zijn we geheel voldaan na deze dag.
Dan gaat de camperreis echt van start. Je moet weer wennen aan links te rijden. Doet ons denken aan Australië. Al snel wordt het flink mistig, met af en toe niet meer dan 50 m zicht. Ja het weer zit niet echt mee. We rijden door het Citrusdal, prachtige groene boomgaarden met vooral sinaasappelen, maar ook druiven tegen de hellingen van de Cederbergen. Vandaag eindigen we in Lamberts Bay, een vissersplaats met een camping aan zee.
De bezienswaardigheid van deze plaats is een van de grootste koloniën Jan van Genten op Birds Island in Lamberts Bay, een werkelijk prachtige vogel. Ze hebben een geweldig duikvermogen en kunnen hun prooi (bijvoorbeeld ansjovis) tot ruim 40 m onder water bereiken, ongelofelijk hè. Op dit moment is er nog maar een beperkt deel van de kolonie. Wel zijn er nog veel jongen die eigenlijk al net zo groot zijn als hun ouders, maar wel met een bruin verenpakket. Er wordt veel geoefend om te leren vliegen. We moeten wel op afstand blijven en zien ze dus alleen in de verte.
We zijn trouwens heel positief over de groep, er heerst meteen al een groot saamhorigheidsgevoel.
Op zaterdag reizen we verder naar Kamieskroon. We volgen de N7, de slagaderlijke verbinding tussen Kaapstad en Namibië. Het is opnieuw regenachtig weer.
In Vanrhynsdorp is het hier drukte van belang. Er staat een mooie kerk en we zien veel kampeervoertuigen voor de bush, zoals daktenten, een soort vouwwagens en kleine caravans. Het landschap is aanvankelijk gecultiveerd met veel druiventeelt, vaak onder een soort zeildoek als bescherming tegen de vogels, later wordt het wildland bestaande willekeurig wisselend gegroepeerde struiken. Ik vind dat het wel iets heeft en vergelijk het een beetje Australië of misschien nog meer de pampa’s in Patagonië in Argentinië.
Zo de kop is eraf.
[userId] => 287701
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5093945
[countryId] => 167
[pictureCount] => 4
[visitorCount] => 62
[author] => Wim en Marjo
[cityName] => Kamieskroon
[travelId] => 528747
[travelTitle] => De grote Kalahari ronde
[travelTitleSlugified] => de-grote-kalahari-ronde
[dateDepart] => 2023-05-29
[dateReturn] => 2023-07-16
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Zuid-Afrika
[countryIsoCode] => za
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/119/924_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/287/701_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => 1-kaapstad-en-western-norther-cape
)
[1] => stdClass Object
(
[username] => is-hier-gevaarlike-wilde-diere
[datePublication] => 1970-01-01
[title] => Maandag 3 april: Een 'geslaagde' dag!
[message] => Maandag 3 april: Een 'geslaagde' dag!
Vandaag, maandag 3 april is een feestelijke dag!
Vanmiddag zullen Tyron, ik en Rachel The Graduation Ceremony van Jason en Danae bijwonen. Voor dit bijzondere moment zijn we naar Potchefstrom gekomen en daaromis deze reis gearrangeerd.
Het is tegen de weersverwachting in superzonnig op deze maandagmorgen.
Dat belooft veel goeds! Ik ben al vroeg uit de veren en wil me nuttig maken.
Dus ik ga aan de poets. Ik veeg en stof het hele balkon af en ga met de mop in de weer.
De zon brandt op mijn huid en ik voel me heerlijk!
Tussen 6 en 8 is er geen loadshedding. Er is hier, in tegenstelling tot Nederland maar 1 (publieke) energiemaatschappij, Eskom,
die het hele land van stroom voorziet.
Maar omdat Zuid-Afrika gigantisch is en haar populatie 59,39 miljoen zielen telt,
zijn de energiebronnen schaars.
Zo'n 3 à 4 keer per dag zitten we enkele uren zonder stroom. De lichten springen uit en de stopcontacten weigeren.
Back to basic. Er is koud water en een noodaggregaat voorziet ons van licht in de duisternis.
Terug naar 3 april.
We kleden ons mooi aan. Een colbert, een jurkje, high heels en een strik in het haar.
We zijn bijtijds klaar en wandelen nog even naar het winkelcentrum voor een bos bloemen, kaarten en whiskey.
Cadeaus mogen vandaag niet ontbreken.
Jason en Danae zien er chic uit.
Allebei in het zwart maken ze een knap stel!
Dit is de dag waarvoor we hier zijn. Ik besluit om veel beelden te maken.
Rachel gaat met ons mee.
Op de North West University zit de sfeer er goed in. Overal duiken graduation studenten op.
Ik heb geen pen en in het winkeltje op de campus blijken ze ook penloos.
Op het toilet ontmoet ik een Afrikaanse studente die me haar pen leent. Tyron en ik schrijven de kaarten en dan worden we meegeloodst naar de fotograaf.
Ik moet die vriendelijke studente nog zien te vinden om haar de pen terug te geven, denk ik enigszins gestresst. Nou ja, komt goed.
Tyron en Rachel gaan met Jason op de foto. Ook Jason en Danae worden samen gefotografeerd door een professionele fotograaf. En daar maak ik dan weer foto's van. Vervolgens worden er buiten nog beelden geschoten waar Black Africans zingen en dansen. Een indrukwekkend tafereel.
Hierna loop ik naar boven en inspecteer ik de hele kantine op zoek naar het meisje van wie ik de naam ben vergeten, haar pen in de lucht houdend. Diverse jonge studenten staren me ietwat bevreemd aan. Ik na enkele minuten begint er iemand vrolijk te zwaaien. Yes! Ik houd van dit soort ontmoetingen. Het lenen van een pen mag dan een futileit kijken, maar zonder deze jongedame hadden Tyron en ik geen kaarten kunnen schrijven. Ik dank haar vriendelijk in het Engels.
Het is om en nabij half twee wanneer we de zaal betreden. Het programma wijst ons de etiquette. We worden verzocht op te staan wanneer de academische processie de zaal betreedt. Deze academici (professoren) zullen getuigen en de studenten inwijden tijdens de plechtigheid.
Het Zuid-Afrikaanse volkslied wordt gezongen en ik krijg 'hoendervleis'!
(Afrikaans voor kippenvel) [e-1f414][e-1f606]
Dit is heel bijzonder.
Een gevoel van saamhorigheid en excitement maakt zich van mij meester.
Rechts naast mij staat een jonge psychologiestudente. Haar vriend studeert vandaag af. Tyron en Rachel staan links van mij.
De zaal is gevuld met mensen uit verschillende Zuid-Afrikaanse subculturen. Dit is dus 'the Rainbow Nation', zoals 'AARD'sbisschop Desmond Tutu
Zuid-Afrika noemde.
May he rest in peace. [e-1f64f]
We zingen samen het lied Bless us, oh Lord.
'Oh Lord, please guide us. So we reach where light is.' (Oh God, leid ons alstublieft. Zodat we daar reiken waar het licht is.)
In anderhalf uur tijd lopen een kleine honderd studenten het podium op om hun diploma, de felicaties, de zegeningen en het applaus in ontvangst te nemen.
Baie impressive. [e-1f393] [e-1f440]
We sluiten die middag af met een drankje in Drakenstein, de stamkroeg van Jason en gaan vervolgens dineren bij een fraai restaurant gelegen in de bossen nabij Potchefstrom.
Al met al een 'geslaagde' dag; in de dubbele zin van het woord! [e-2705]
[userId] => 441964
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5092414
[countryId] => 167
[pictureCount] => 12
[visitorCount] => 154
[author] => Martine
[cityName] => Potchefstroom
[travelId] => 528533
[travelTitle] => Mijn eerste reis
[travelTitleSlugified] => mijn-eerste-reis
[dateDepart] => 2023-03-24
[dateReturn] => 2023-12-31
[showDate] => yes
[goalId] => 1
[goalName] => Backpacken
[countryName] => Zuid-Afrika
[countryIsoCode] => za
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/107/592_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/441/964_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => maandag-3-april-een-geslaagde-dag
)
[2] => stdClass Object
(
[username] => is-hier-gevaarlike-wilde-diere
[datePublication] => 1970-01-01
[title] => NWU - Nu, Waar Het Gebeurt.
[message] => NWU - Nu, Waar Het Gebeurt.
Het is zondag de tweede van april.
Tegenwoordig schrijf ik in de tegenwoordige tijd. Ik wil in het nu zijn, daar waar het gebeurt. Het boeddhisme leert me, door middel van meditatie en de oeroude wijsheid van de middenweg, dat het verleden en de toekomende tijd er niet zozeer toedoen. Het is er niet (meer) dus waarom zouden we onze aandacht niet verleggen naar wat NU PLAATSVINDT?
Mijn herinneringen aan deze zondag zijn er wel. Het is mijn subjectieve herleving van het verleden. Ik kan mijn focus verleggen en aan de hand van mijn geheugen het verleden opgraven maar nog steeds is het mijn BELEVING IN HET NU van dat wat eerder plaatsvond.
Ik word al vroeg wakker op deze zonnige zondag. Vandaag gaan we met Jason naar The North- West University.
Hier studeert de broer van Tyron 'Biochemistry'. We zijn speciaal naar Potchefstrom gekomen om zijn Graduation die op maandag 3 april plaatsvindt, bij te wonen.
Het is een honour om de ceremonie rond zijn 'Honours' te mogen bijwonen. [e-263a]️
En daarom krijgen we vandaag een rondleiding op het terrein van NWU.
Zodat we een beeld krijgen van de studie die Jason er uitvoert.
In de vroege middag pikt Jason ons op. Eerst rijden we naar het huis van de Kotzes waar we zusje Rachel en neefje Xandréoppikken. Nog even langs te het tankstation en dan rijden we binnen, pak 'm beet twintig minuten, naar the University.
Het is er goed beveiligd.
Zowel fysiek als digitaal. Hekwerken, elektronica en vele deuren barricaderen deze universiteit.
Eerst struinen we wat rond over het terrein met prachtige bomen, een heuse laan
- Lovers Lane - en betoverende tuinen.
Het is zonnig en dat belooft veel goeds voor morgen, hoewel de weersverwachting anders voorspelt.
We bezoeken diverse ruimtes waar proeven worden uitgevoerd. [e-2697]️[e-1f468][e-1f52c]
Jason doet onderzoek naar mitochondriën. Dat zijn de energiefabrieken van onze lichaamscellen. Eén van hun functies is het maken van energie. Ons lichaam heeft deze energie nodig om te functioneren. De hersenen hebben energie nodig om te kunnen denken, spieren gebruiken energie om te bewegen.
'De meeste lichaamscellen bevatten 500 tot 2.000 mitochondriën. Mitochondriën of mitochondria is het meervoud van mitochondrion. Een mitochondrion is ovaal van vorm. Grote aantallen mitochondriën zijn te vinden in organen die veel energie nodig hebben, zoals de hersenen, het hart, de lever en de skeletspieren.'
(bron: https://www.radboudumc.nl)
Rachel en Xandré mogen een proef uitvoeren (zie foto) en ik blijf, als stille getuige, op afstand op deze bijzondere faculteit.
Met Jason als tourguide vliegt de tijdvoorbij. We zijn goed voorgelicht.
Als afsluiter gaan we met z'n allen een milkshake drinken bij Wimpy.
Wimpy is een soort MC Donalds maar dan verfijnder. Het personeel serveert het menu aan je tafel. Het voedsel is van hogere kwaliteit en de shakes zijn baie verrukkelijk!
Tot zover mijn schrijven op zondag 16 april, 6:55. Nu, waar het gebeurt.
A new day in Mother Africa just begun.
[e-1f1ff][e-1f1e6] [e-1f607]
[userId] => 441964
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5092296
[countryId] => 167
[pictureCount] => 28
[visitorCount] => 67
[author] => Martine
[cityName] => Potchefstroom
[travelId] => 528533
[travelTitle] => Mijn eerste reis
[travelTitleSlugified] => mijn-eerste-reis
[dateDepart] => 2023-03-24
[dateReturn] => 2023-12-31
[showDate] => yes
[goalId] => 1
[goalName] => Backpacken
[countryName] => Zuid-Afrika
[countryIsoCode] => za
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/106/023_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/441/964_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => nwu-nu-waar-het-gebeurt
)
[3] => stdClass Object
(
[username] => is-hier-gevaarlike-wilde-diere
[datePublication] => 2023-04-06
[title] => Ek is n Nederlander
[message] => Reisverslag IV.
'Ek is 'n Nederlander.' [e-1f4ac]
Na de lange reis, die bijna twee dagen in beslag heeft genomen, slaap ik als een baby in
huize 'Op Die Oewer'. Terwijl ik wakker word in een ver land, verblijft Tyron nog in Dromenland.
Vandaag gaan we kennismaken met de Kotzes. Een traditioneel Afrikaanse familie die zowel het Afrikaans als het Engels beheerst.
Wanneer Tyron het licht ziet gaan we
naar 'tannie' Debbie en 'oom' Willie.
Gisteravond hebben we al even een bliksembezoek aan de Afrikaners gebracht en heeft Tyron daar zijn zusje in de armen gesloten. [e-263a]️
Maar nu ga ik kennismaken met hun cultuur want... we gaan braaien!
De braai is een typisch Zuid-Afrikaanse sociale aangelegenheid die zich afspeelt rond de gelijknamige barbecue en die zijn oorsprong in de Afrikanercultuur vindt.
Tegenwoordig wordt er in heel zuidelijk Afrika gebraaid. Op de braai worden gerechten als boerewors, sosatie (afgeleid van saté en saus)
en mielies (mais) gegrild.
Terwijl ik tien mensen de hand schud plus een klein kinderhandje, word ik enthousiast begroet door VIJF honden. 'Aangename kennis!'
Al snel wordt me duidelijk dat het braaien deze mensen met de paplepel is ingegoten. Oom Willie is een ware braaimeester. Hij is zeer toegewijd aan de taak om zijn familie van een behoorlijke maaltijd te voorzien.
Zo'n uur later is het vleis gereed.
Het is opscheppen geblazen!
Mijn bord en maag worden die avond gevuld met boerewors, toast en gestoofd vlees.
Ik vertel ook iets over mezelf.
Wel zo handig want ek is 'n Nederlander.
Ik voel een enorme klik met deze familie en hun cultuur.
Onze verre voorouders spraken dezelfde taal. En als we langzaam spreken kunnen we elkaar best, in elkaars moedertaal,
volgen.
Afrikaans heeft mijn hart gestolen. De gastronomie en de hartelijke ontvangst zijn onbetaalbaar.
Vol indrukken laat ik mijn hoofd die nacht daar 'op die Oewer' rusten.
Ik merk dat ik rust, reinheid en regelmaat moet creëren om alles te verwerken. Een advies geërfd van de kinderserie Mijn Franse Tante Gazeuse.
Structuur is baie belangrijk.
Ek blijf 'n Nederlander. [e-1f981]
[userId] => 441964
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5092236
[countryId] => 167
[pictureCount] => 8
[visitorCount] => 78
[author] => Martine
[cityName] => Potchefstroom
[travelId] => 528533
[travelTitle] => Mijn eerste reis
[travelTitleSlugified] => mijn-eerste-reis
[dateDepart] => 2023-03-24
[dateReturn] => 2023-12-31
[showDate] => yes
[goalId] => 1
[goalName] => Backpacken
[countryName] => Zuid-Afrika
[countryIsoCode] => za
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/105/547_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/441/964_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => ek-is-n-nederlander
)
[4] => stdClass Object
(
[username] => is-hier-gevaarlike-wilde-diere
[datePublication] => 2023-04-10
[title] => Snowflake ❄️
[message] =>
Reisverslag III.
Snowflake - No kidding![e-2744]️ [e-1f440]
Nadat we Jason's appartement hadden verkend en de ins en outs over beveiliging hadden doorgenomen maakten we kennis met Danae. Danae is de vriendin en tevens studiegenoot van Jason. Ze leerden elkaar kennen tijdens hun studie 'microbiology'.
We waren gezegend met knappe koppies om ons heen. [e-1f64f]
Zij hadden al een plan uitgedokterd voor onze eerste avond. We reden binnen 5
minuten naar 'Snowflake'. Toevallig - en toeval bestaat niet -tevens het koosnaampje van Tyron voor mij. [e-1f606]
Snowflake in Potchefstrom is een nachtmarkt die gestationeerd is in een oude fabriek die vanbinnen aandoet als een boerendeel (het voorste gedeelte van een boerderij).
Ik keek mijn ogen uit. Ik was beland in een 18e eeuws aandoend 'Oud-Hollandsch' tafereel! Tientallen stalletjes met authentieke producten stalen de show...
Hier raakte ik in gesprek met authentieke Afrikaners. Ik probeerde Nederlands met een jong, pas verloofd stel te spreken maar dat was voor hen nog een brug te ver.
Deze creatieve ondernemers maakten o.a. leren tassen, portemonnees en onderzetters. Met een laserprinter gaven zij hun handelswaar een extra touch. Mooi spul!
In het Engels deelde ik met hen mijn ervaring met de Nederlandse cultuur.
Verder hebben wij die avond rondgestruind, en gehapt en geschnapt! Allerlei lokale zelfstandigen deelden hun liefde voor de traditionele- en fusion keuken. De geur van de zogenaamde 'bunny chow' deed mij watertanden. Dit was een broodrol met roti. Die móest ik proberen voor het avondmaal.
Ik gaf de dame met Indiase roots even de tijd om de Afrikaans-Hindoestaanse kost op te dienen en liep vervolgens achter de drie musketiers (Jason, Danae en Tyron) aan naar een grote zaal met tafels, stoelen en een podium.
Uit de speakers schalde 'country style'
live-muziek; er waren optredens van veelbelovende lokale artiesten.
'Een-maal' aan de tafel zette ik mijn tanden in de 'bunny chow'. Een bescheiden wijntje erbij; goed gezelschap, baie lekker!
We vergaapten ons die avond aan de lokale cultuur. Wat een oprechte en nieuwsgierige mensen! Ik proefde hun liefde voor het land.
Tyron ontmoette er zijn neven en nichten die hij jaren niet had gezien.
Voldaan reden wij enkele uren later terug naar 'Op die Oewer' het appartementencomplex dat Jason huurde.
We wisselen nog enkele beleefdheden uit en doken er daarna voldaan onder de 'wol'.
Dit nadat we Jason en Danae die enkele kilometers verderop in Danae's complex verbleven, hadden uitgezwaaid
En toen was het zaterdag 1 april!
No kidding.
[userId] => 441964
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5092183
[countryId] => 167
[pictureCount] => 5
[visitorCount] => 92
[author] => Martine
[cityName] => Potchefstroom
[travelId] => 528533
[travelTitle] => Mijn eerste reis
[travelTitleSlugified] => mijn-eerste-reis
[dateDepart] => 2023-03-24
[dateReturn] => 2023-12-31
[showDate] => yes
[goalId] => 1
[goalName] => Backpacken
[countryName] => Zuid-Afrika
[countryIsoCode] => za
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/105/082_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/441/964_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => snowflake
)
[5] => stdClass Object
(
[username] => is-hier-gevaarlike-wilde-diere
[datePublication] => 2023-03-03
[title] => "Cause this is Africa..."
[message] => "Cause this is Africa..."[e-1f4e2]
Deel II l Arrival.
En daar stond ik dan, als observator, kijkend naar twee jonge mannen, 'Brothers in arms', die elkaar 4 jaar niet 'fysiek' hadden gezien.
Emotioneel als ik ben, genoot ik in stilte van deze hereniging. [e-1f972]
Tyron en Jason waren excited en ik zat vol adrenaline. "This is Africa!" (Shakira) zong in mijn hoofd uit volle borst met me mee.
(Of ik met haar. [e-263a]️)
Roken! Dat wilden we.
Maar Jason had de auto in de ondergrondse parkeergarage dus werd onze verslavingsgevoeligheid nog even op de proef gesteld. [e-1f974]
Maar... We gingen rijden!
ENGINE AAN. Yeah! [e-270a]
In de auto van Danae, de vriendin van Jason, werd de reis voortgezet. Allereerst reden we naar een groot hotel in Johannesburg voor hereniging nummer II.
Het nichtje van Tyron regelde daar een grote conferentie waar multinationals samen kwamen. Een kleine twintig à dertig minuten later stonden we onze eerste adrenaline weg te paffen op een grote parkeerplaats, wachtend op een jonge business lady. [e-1f3e2] [e-1f469][e-1f3fc][e-1f4bc]
Een zelfverzekerde, blonde jongedame liep ons tegemoet. Tyron had zijn nicht ook al jaren niet gezien en 'everybody was very excited'.
Vier rappe tongen struikelden bijna over de informatie die moest worden uitgewisseld.
Er was niet veel tijd met deze meid!
Mijn toch al prikkelbare darmstelsel speelde hevig op en stond te springen om het chique toilet aldaar een poepie te laten ruiken. [e-1f606] [ Inside information. [e-1f92b] ]
En Thank God; ik mocht ik toileteren.
(Joepie de Poepie. [e-1f938][e-2640]️)
Ondertussen speelden herinneringen aan mijn tijd in Bangkok, Thailand op
waar ik zelf ook veel heb genetwerkt voor The BigChilli Magazine en vele 'high so-ketens' heb bezocht.
Ik ken de codes. [e-1f601]
Na pak 'm beet een half uur sprongen we weer in de auto en kon de twee-uur-durende rit van 'Jo'burg naar Potchefstrom beginnen.
Ik keek werkelijk mijn ogen uit! [e-1f440]
Het Afrikaanse landschap varieerde naar mijn beleving om de haverklap (video volgt).
Droge graslanden, heuvelachtige natuur en groene weiden trokken aan mijn ogen voorbij.
Ik ervoer rijkdom in de armoede. [e-1f33e]
Hoe dichter we bij Potchefstrom kwamen, hoe meer 'natives' de gevaarlijke weg betraden. Rijkelijk behangen met fruit, lokale etenswaren en andersoortige exotische producten trachtten zij hun dagelijks brood te verdienen.
Deze mensen, de oorspronkelijke inwoners van Zuid-Afrika, leefden in townships, waar gevaar en uitbuiting een dagelijkse zaak is.
Mijn hart, dat toch al zo vaak gebroken was, versplinterde bij het zien van zoveel onrecht... [e-1f494]
Wat verder indruk maakte waren de diamantmijnen, vanaf de highway ving ik er een glimp van op. [e-1f48e]
Jason bracht verslag uit. Dit was niet Kimberly maar wel een soortgelijke aangelegenheid. De mining industry zort voor werkgelegenheid maar tegelijkertijd uitbuiting, gevaar en wederom ONRECHT.
"Cause this is Africa," Shakira zong in mijn hoofd niet zo vrolijk meer...
Mijn ogen vielen langzaam dicht na zoveel indrukken. En ik 'sukkelde' ( [e-1f1ff][e-1f1e6] )
in een sluimerende slaap.
Toen ik weer het licht zag, naderden we Potchefstrom. Hier was leven in de brouwerij! [e-1f493]
Langzaamaan reden we het campusterrein op waar Jason zijn accommodatie heeft en wij een week mogen doorbrengen.
[e-1f449] Flashback Thailand! [e-1f4f8] [e-1f448]
Tien jaar geleden leefde ik in een soortgelijke omgeving met residenties, hoge hekwerken, blaffende honden en behoorlijke beveiliging.
Maarrr... [e-261d]️ dit was geen boeddhistische, collectieve samenleving. Neen hoor.
"This is Africa." [e-1f4e2]
Dus.
Nadat de poort van de residentie openging liepen we een woning met burglar bars (traliewerk) tegemoet.
Omdat hier een tijd geleden was ingebroken hadden Jason en zijn de vader extra beveiliging aangebracht. #️⃣
Dus:
Je komt binnen, je sluit allereerst het hekwerk en dan doe je de deur op slot! [e-1f62c]
Een flinke sleutelbos was nu onze Christoffel! [e-1f5dd]️[e-1f511][e-1f3f7]️
Het appartement is van vele gemakken voorzien. Er is zelfs een ingebouwde braai (barbecue)! [e-1f525] [e-1f440]
Tot zover, lieve mensen.
Dit was 'Deel ll l Arrival.'
Baie Dankie maar weer, lezer!
[e-1f61a] [e-1f64b][e-1f3fb][e-2640]️
[userId] => 441964
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5092074
[countryId] => 167
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 83
[author] => Martine
[cityName] => Potchefstroom
[travelId] => 528533
[travelTitle] => Mijn eerste reis
[travelTitleSlugified] => mijn-eerste-reis
[dateDepart] => 2023-03-24
[dateReturn] => 2023-12-31
[showDate] => yes
[goalId] => 1
[goalName] => Backpacken
[countryName] => Zuid-Afrika
[countryIsoCode] => za
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/zuid-afrika,potchefstroom
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/441/964_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => cause-this-is-africa
)
[6] => stdClass Object
(
[username] => is-hier-gevaarlike-wilde-diere
[datePublication] => 2023-02-04
[title] => Mission South Africa
[message] => Wat Vandaag Nie Kom Nie, Kom Morgen Wel. Nie?!
Deel I | Departure.
Vriendlief Tyron en ik waren op donderdag 30 maart al klaar voor vertrek in de luwte van de dageraad.
Mijn biologische klok wekte me reeds enkele uren eerder, rond 5:30, waardoor ik de tijd had om de laatste accessoires in mijn koffers te proppen. Ik had me al weken voorbereid op een exotische aprilmaand en was spontaan aan het 'prijsplunderen' geslagen!
Dankzij de megakortingen bij New Yorker in Hengelo kon ik met een gevulde zomergarderobe richtingAfrikaanse contreien.
De reis van Schiphol naar Parijs verliep zonder kleerscheurtjes. [e-1f605] Geen gedoetjes bij de douane.
Wel werd ons GEDULD flink op de proef gesteld omdat we pas om 17:30 konden boarden. Om de tijd vanaf 14:00 te doden gingen we, tevergeefs, op zoek naar een rokersplek. Ook op Schiphol had de tijd beslist niet stilgestaan. De luchthaven is anno 2023 rookvrij, liet een medewerker ons schoorvoetend weten.
Op zich een gezonde zaak, natuurlijk...
Dat werd dus vliegtuigen spotten, bankhangen, koffie lurken en 'nixen'.[e-1f974]
Iets dat overigens heel effectief schijnt te zijn.
Met de Koninklijke Nederlandse Luchtvaart Maatschappij vlogen we naar Frankrijk waar ik nog even de vrolijke Frans heb uitgehangen.[e-1f604] [e-1f1eb][e-1f1f7]
Want als een kind zo blij waren wij - allebei - toen we daar een rokersruimte troffen.
Het leek wel een spaceship![e-1f6f8]
Ik heb nog nooit zo'n grote asbak gezien en nimmer zo'n slechte luchtkwaliteit ervaren.[e-1f440]
Na een mislukte poging een conversatie aan te knopen met enkele fumerende Fransenen een confrontatie met mijnhevig protesterende luchtwegen, wist ik mezelf al snel een weg uit de smog te bonjouren.[e-1f4a8]
De overstap naar Johannesburg verliep vertraagd. In plaats van 21:30 konden we pas om 23:10 het Franse luchtruim verlaten... Potverdikkie! [e-1f928]
Maar tot mijn blijde verrassing zag ik plots een wel heel bekend gezicht. Wijlen 'Prins Pils' ofwel 'Majesteit' alias 'Koning Willem Alexander van Oranje' in hoogsteigen persoon marcheerde mij, voorzien van (body) guards, in een oogwenk voorbij! [e-1f9d1][e-1f3fc][e-2708]️
Eigenlijk helemaal niet vreemd gezien
Zijn portefeuille bij de Nederlandse Luchtmacht.
Maar aangezien ik de Beste Man nog nooit in levende lijve had gezien, maakte hij toch een behoorlijke indruk op mij.
Getooid in uniform, incluis vliegenierspet
en op zijn gelaat de guitige glimlach, trokken Willem en zijn brigade aan mij voorbij. Neerlands sentiment van de bovenste plank.[e-1f9e1][e-1f44c]
Dit alles vond plaats op een moment dat vriendlief er vandoor was! De stress was hem naar het hoofd gestegen om in 'lucht'ige termen te spreken.
Maar God is Groot en wonder boven wonder konden wij rond 22:30 boarden! [e-1f647][e-1f3fb][e-2640]️[e-1f3ab]
Met een vreemde vogel van Air France (Menbesloot ineens van vliegtuig te wisselen) begonnen wij aan het laatste deel van onze heenreis.
Bijna een halve dag zijn we in de wolken geweest. Ik heb als een baby geslapen, zoals Tyron zich in het Engels zou uitdrukken. [e-1f476][e-2601]️ Toch was ik opge'lucht,'toen we in de ochtend van 31 maart 2023 om 10:30 het continent Afrika konden betreden!
Een groot gevoel van vrijheid maakte zich van mij meester.
Na de douane- en de kofferprocedure, in de Arrivals Hall begon er een jongeman enorm naar ons te zwaaien. Het was Jason, de bijna afgestudeerde Zuid-Afrikaanse broer van vriendlief. Ik smolt weg bij die omhelzing
die 4 jaar op zich had laten wachten. 'Brothers in arms...' [e-1f46c]
Tot zover deel I, Departure!
Het schrijven heeft even op zich laten wachten aangezien ik vele indrukken moest verwerken.
Graag adopteer ik dan ook het Afrikaanse motto: 'Blijf rustig!'
So to be [e-1f9d8][e-1f3fb][e-2640]️[e-1f334]
(continued...)
Baie Dankie, lezer!
[e-1f981][e-1f917]
[userId] => 441964
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5092040
[countryId] => 167
[pictureCount] => 14
[visitorCount] => 100
[author] => Martine
[cityName] => Potchefstroom
[travelId] => 528533
[travelTitle] => Mijn eerste reis
[travelTitleSlugified] => mijn-eerste-reis
[dateDepart] => 2023-03-24
[dateReturn] => 2023-12-31
[showDate] => yes
[goalId] => 1
[goalName] => Backpacken
[countryName] => Zuid-Afrika
[countryIsoCode] => za
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/104/285_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/441/964_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => mission-south-africa
)
[7] => stdClass Object
(
[username] => FredDaniels
[datePublication] => 2023-02-21
[title] => Spannend tot het laatste moment.
[message] => Vandaag is het heet. Heel heet. En uitgerekend vandaag heb ik heel veel werk om alles op ye bergen en de caravan in te klappen. Ik ga vertrekken en dat is heel veel werk. De tentdoeken laat ik tot het laatste staan om nog wat schaduw te hebben, want het is vandaag 34-37 graden: in de schaduw. Keukengerij en keukentafels, plastic containers met spulletjes moeten deels in de caravan en deels in de auto. Ik heb natuurlijk over de jaren veel te veel troep verzameld om dit nog gewoon kamperen te mogen noemen. Ik begin heel vroeg maar ik kan de middaghitte niet vermijden. Als de caravan klaar is ga ik eerst een half uur onder een koude douche staan om mijn lichaamstemperatuur weer omlaag te brengen. Dan haak ik de caravan op de trekhaak aan de voorkant van de auto en ik rij achterwaards van het terrein af. Er is weinig ruimte dus pas op het verharde gedeelte keer ik de combinatie en duw de caravan dan langs de smalle weggetjes met veel bochten tot bij de stalling. Een van de tuinmannen komt nog aanwijzing geven want ik had bijna een lantaarnpaal geraakt. De keren dat ik dit eerder deed heeft het mij heel wat zweetdruppeltjes gekost maar vandaag merk ik het verschil toch niet. Het is allemaal heel krap maar het lukt vandaag wel in één keer. Dan rij ik met de auto terug om de rest van de spullen op te halen. Het schaduwdoek van 24 vierkante meters en het tenttapijt moet ik oprollen en achterin de auto proppen. Dan de auto in de stalling rijden en daar mijn nette kleren aantrekken. Om twee uur zit ik bij de receptie: uitgeput en oververhit. Om kwart over twee komt G met zijn auto. Wat ben ik daar blij mee. Dat ie aanbood mij naar de luchthaven te brengen. Het is 140 kilometer. “zet alsjeblieft de airco aan, ik ben nog steeds oververhit” We maken een stop bij een bedrijf dat zwembadspullen verkoopt. Met de stortregens heeft hij schade aan zijn huis gehad. Een modderstroom van achter zijn tuinmuur is onder de muur doorgekomen en bij hem de keuken ingelopen. Het is ook in zijn zwembadje terecht gekomen en heeft de electriciteitstoevoer van de pomp onderwater gezet. Er moet een nieuwe pomp komen, maar welke past op de bestaande pijpen? Met een nieuwe pomp in de achterbak rijden we snel en comfortabel naar de airport. Er zijn geen roadblocks ondanks dat de president van Zuid-Afrika naar de marineoefeningen komt kijken. We zijn ruim op tijd om nog wat koele drankjes te nemen en gaan kijken bij het incheck board. Nee, geen cancelling en geen vertraging. Dan nemen we afscheid. Hopelijk kan ik snel terugkomen als het goede zeilseizoen begint. Van Pat Evans heb ik deze week bericht gehad dat ze veilig in Kaapstad is gekomen. Drie weken constante wind uit het noordoosten. Maar ik wil die kant niet op. De incheck op deze kleine luchthaven is snel en prettig. Maar dan komt er een email dat er twee en een half uur vertraging is. Een uur later, net voor de oorspronkelijke inchecktijd, komt er een tweede email dat er toch geen vertraging zal zijn. Dan maar snel in actie om
naar de terminal te komen. Met een half uur vertraging vertrekken we uiteindelijk toch. We zouden precies over het marine-oefengebied moeten vliegen en ik was al dagenlang bang voor ongelukken en dus eigenlijk wel blij met de vertraging. Als we in de lucht zijn zie ik dat de piloten besloten hebben met een wijde bocht eromheen te vliegen. Ze stijgen ook met volle kracht en stijl omhoog. Wat een power heeft zo’n toestel ! Als we 130 km verder landinwaards op de lijn van Richardsbay vliegen zitten we al op zeven kilometer hoogte en is het min-zestien graden ! En het toestel blijft maar stijgen naar tien kilometer hoogte en gaat steeds sneller vliegen tot 900 km per uur. Het wordt ook nog kouder buiten: min 63 graden. Ik zit op een plek met twee lege stoelen naast mij en dat is heel comfortabel. Ik denk dat ze de kachel aanhebben, want ik kon mijn sokken nergens vinden en ik heb het toch niet koud. Biertje erbij en benen op de bank ! Na het eten kan ik bijna languit slapen. Met drie kussens en drie opgevouwen dekens ter beschikking hoor je mij de rest van de reis niet meer. In Dubai worden we met een bus naar de A-terminal gereden. Een heel eind en er is maar weinig tijd over voor de transit. Maar alles gaat vlot en een half uur later zit ik al in het toestel naar Amsterdam. Dit zit wel helemaal vol. We vliegen boven de woestijn maar het wordt pas echt mooi fotograferen als we boven de besneeuwde bergen van noordoost Turkije vliegen. De Zwarte Zee kust zie ik in de verte. Ook hiervoor is de IPhone geschikter dan een grote camera. Je kunt het kleine lensje tot bijna tegen de ruit houden. Gelukkig is het ruitje waar ik zit heel schoon of net nieuw. Als ik dit begin te schrijven zitten we boven Roemenie en als ik klaar ben met schrijven is het nog anderhalf uur vliegen. Weg zijn alle groene bomen, bananenbomen en wuivende palmen. Weg zijn de aapjes die op het laatst nog een pakje hazelnoten uit mijn auto wisten te stelen en toen het openbarstte met zijn allen gingen zoeken waar de nootjes waren gevallen. Weg zijn de mongoesjes die ik gisterenochtend vroeg zag. Weg zijn de fantastische mensen die ik heb leren kennen. Hopelijk wachten jullie op mij en kan ik snel weer terugkomen.
[userId] => 273627
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5091105
[countryId] => 167
[pictureCount] => 5
[visitorCount] => 363
[author] => Fred
[cityName] => Richards Bay
[travelId] => 306103
[travelTitle] => Zuidelijk Afrika
[travelTitleSlugified] => zuidelijk-afrika
[dateDepart] => 2010-12-27
[dateReturn] => 2023-08-15
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Zuid-Afrika
[countryIsoCode] => za
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/097/817_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/273/627_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => spannend-tot-het-laatste-moment
)
[8] => stdClass Object
(
[username] => FredDaniels
[datePublication] => 2023-02-19
[title] => Regen, bommen en granaten.
[message] => Twee dagen bijna non-stop regen. Dan is het niet leuk om te kamperen: alles wordt vochtig. Uiteindelijk heb ik alle kleding en lakens enzo maar uitgehangen in de caravan en toen de ventilatorkachel en de grote ventilator aangezet en ik ben een aantal uren met de auto weggereden. Nu droogt het wel, maar het wordt smoorheet in de kleine caravan dus eerst weer een paar uur luchten voordat ik erin kan om de boel te sorteren en te stapelen. Gelukkig, vanmorgen was het droog en zonnig en niet te heet. De marineoefeningen zijn in volle gang. Er stonden meer dan tien tanks op een grasveldje bij de haven. Er vliegen helikopters en jachtvliegtuigen rond. Af en toe hoor ik een knal of geratel. Als ik naar mijn boot rij komt er een convoi van mercedesbusjes langs die door veel verkeerspolitie begeleid wordt. Daar zitten zeker de VIP’s in. Een uur later klinken er ook een heleboel knallen van verschillende oorzaak. Doffe dreunen en geratel en langsvliegende dingen net terwijl ik mijn barbecue aan het opstoken ben om de koteletjes te grillen. Ik schenk mezelf een gin-tonic in en ik hoop dat het vuurwerk snel voorbij is. Ik hou wel van iets moois maar al die herrie hoeft van mij niet.
De vogels en de hondjes van de buren protesteren ook. Gelukkig zijn ze om een uur of zeven tevreden of hongerig want het wordt weer stil. Kan ik tenminste van mijn heerlijke maaltijd genieten.
[userId] => 273627
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5091061
[countryId] => 167
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 110
[author] => Fred
[cityName] => Richards Bay
[travelId] => 306103
[travelTitle] => Zuidelijk Afrika
[travelTitleSlugified] => zuidelijk-afrika
[dateDepart] => 2010-12-27
[dateReturn] => 2023-08-15
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Zuid-Afrika
[countryIsoCode] => za
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/zuid-afrika,richards-bay
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/273/627_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => regen-bommen-en-granaten
)
[9] => stdClass Object
(
[username] => FredDaniels
[datePublication] => 2023-02-17
[title] => Klusjes en marineoefening?
[message] => Ik was om zes uur aan het werk om de auto leeg te halen. Ik leg alles onder de luifel en begin dan te sorteren en schoon te maken. Daarna ga ik de bumpers van de auto schuren en ook de twee balken die ik voor de trailer had klaarliggen. Ik zet meteen alles in de geel-groene primer die ik gisteren nog gekocht heb en begin dan de lampen en dergelijke af te plakken om te kunnen spuiten. Ik ben bang dat het eerder zal gaan regenen dan ik gehoopt had dus zodra de tweecomponentenprimer een beetje droog is spuit ik matzwarte autolak erop. Maar... nee hoor.... het begint al te regenen. Dan moet ik ophouden met spuiten en snel een zeiltje eroverheen. Spuitlak is in tien minuten droog genoeg om regen te kunnen weerstaan dus misschien haal ik dat net. Het begint te plenzen. En het houdt de komende uren niet op. Bah. Dan ga ik maar verder met het schoonmaken en opruimen van de spullen onder de luifel. Hengelspullen, duikspullen, gereedschappen de inhoud van de auto en de afwas van keukenspul dat ik in de auto had meegenomen. Alle kleren en stoffen die droog zijn gooi ik op een hoop in de caravan, dat komt later weer. Ik ga koffie zetten en ontbijt klaarmaken. Oh, de stroom gaat weer in loadshedding. Dan de koffie verder zetten op het gasbrandertje. Als het ietsje minder hard regent kijk ik hoe het spuitwerk is geworden. Net nog goed gegaan voor een eerste laag. Ook de primer op de trailerbalken redt het wel. Ik had geen kwartier later moeten beginnen!Om drie uur rij ik naar de jachthaven. Ik betaal mijn openstaande rekening voor de bootstalling en zes maanden vooruit. Zo, net als de stalling voor de auto heb ik nu tot eind augustus alles vooruit betaald. Bankbetalingen vanuit Nederland zijn best duur dus die ik het liever zo, dan is iedereen voorlopig tevreden. Dan rij door naar de supermarkt om wat te halen voor vanavond en om ook even een andere omgeving te hebben.
In ZuidAfrika hier voor de kust zijn vanaf vandaag de marine van Rusland en China aan het “oefenen “ met de marine van Zuidafrika. Oorlogsschepen in de haven hier. Zuidafrika heeft zich aangesloten bij BRICS. Brazilie, Rusland,India,China en SouthAfrica. Ik heb nog geen Chinesen hier gezien, maar in het winkelcentrum enhet benzinestation en zelfs op de camping lopen wel opeens buitenlanders die er anders niet zijn. Britten en Amerikanen en vermoedelijk Russen. De leiders van het ANC (regeringspartij) zouden opgeleid zijn in China en Rusland. Misschien zijn ze zelfs half Chinees of half Russisch van geboorte. Door de dominante genetische invloed van Afrikaanse afstamming is niet duidelijk te zien of zij ook een Chinese of misschien zelfs een Caucasische ouder of grootouder hebben. De politiek hier heb ik helemaal niet gevolgd. Het is ook heel ingewikkeld. De Zulubevolking die ik heb leren kennen zijn heel vriendelijke en nette mensen: ontspannen en vrolijk. Zululand en ook Swaziland zijn koninkrijken binnen de republiek Zuid-Afrika. Ik hoop dat ze niet gaan vechten.
[userId] => 273627
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5091001
[countryId] => 167
[pictureCount] => 2
[visitorCount] => 138
[author] => Fred
[cityName] => Richards Bay
[travelId] => 306103
[travelTitle] => Zuidelijk Afrika
[travelTitleSlugified] => zuidelijk-afrika
[dateDepart] => 2010-12-27
[dateReturn] => 2023-08-15
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Zuid-Afrika
[countryIsoCode] => za
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/097/282_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/273/627_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => klusjes-en-marineoefening
)
[10] => stdClass Object
(
[username] => FredDaniels
[datePublication] => 2023-02-14
[title] => De terugreis naar Richardsbay
[message] => Vanmorgen heb ik rustig ingepakt. Het was net even droog. Ik wil nog een stuk van de Panoramaroute rijden. Maar het duurt niet lang of ik rij weer in stromende regen. De weg slingert de bergen in. Stijle passen, de Erasmus Pas, en diepe kloven, de canyon van deBlyderiver. Er isook een tunnel en heel veel scherpe bochten. Prachtige vergezichten als de wolken even breken. Op het beroemde uitzichtpunt: ‘Gods window’sta ik zo hoog in de wolken dat er van het landschap niks te zien is. Het is er wel koel en regenachtig. Maar nog verder naar het zuiden zijn watervallen en die stromen nu wel uitzonderlijk. Ik heb twee keer geluk dat de lucht even opklaart als ik bij een waterval aankom. Indrukwekkend. De weg slingert verder totdat ik bij een stadje Graskop aankom en vandaar rij ik nog door tot Sabie. Mooie omgeving hier. Verder zuidelijk rij ik de Schoenmakers kloof in over de R40. Dat is een stuk tolweg. Bin Badplaas sla ik daar weer vanaf en rij ik verder in zuidelijke richtingopnieuw hoogland in. Deze route heb ik op de heenweg ook gereden. Smalle eenbaanswegen maar er is weinig vrachtverkeer dus dan kan ik beter doorrijden dan op de hoofdwegen. Om vijf uur ben ik bij Ermelo. Ik wil stoppen en ik bel de dichtstbijzijnde camping. Ja, nog tien minuten rijden richting Middelburg en daar is kamperen-bij-de-boer. Hollandse koeien en schapen. Zo blijf ik nog een beetje in de sfeer van dieren, al is het dan met het geluid van zwaar vrachtverkeer op de weg er naast.
Na een nacht zonder regen ben ik al om 4 uur klaarwakker. Ik wacht tot het genoeg licht is om de potholes in het wegdek op tijd te kunnen zien en rij dan weg uit de camping. Het is 260 km over eenvoudige maar goed geasfalteerde landweggetjes. Sommige stukken hebben veel potholes, maar het meeste is prima te doen. Weinig vrachtverkeer, helemaal weinig verkeer. Dan kom ik bij de tolweg naar Pietermaritsburg en Durban. Eerst tanken en een grote koffie met kippenpoot en frietjes in het Shell ultra Station ( met winkels en restaurants)dan begint het moeilijkste deel van de reis. Na het paradijs in Kruger ben ik nu in het tegengestelde terecht gekomen. Wat een zwaar verkeer. Steeds maar inhalen en ingehaald worden. Op een stuk voor Pietermaritsburg kruipt zelfs een rij van honderden vrachtwagens stapvoets de stijle hellingen op. Er zitten vijf diepladers met tanks bij. De natuur eromheen is prachtig. Maar het verkeer .....Pas 250 km verder wordt het verkeersbeeld rustiger. Ik rij dan op de voortreffelijke N2 langs de kust van de Airport naar Richardsbay. Als ik om half vijf de camping oprij kan ik wel zien dat het heel hard geregend heeft. De buren zeggen in twintig jaar niet zo erg. Maar mijn caravan stond hoog en droog. Een beetje gespetter van zanderig water op het tapijt in de voortent. Mooi om de zee weer te zien. Moe maar veilig aangekomen
[userId] => 273627
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5090949
[countryId] => 167
[pictureCount] => 2
[visitorCount] => 142
[author] => Fred
[cityName] => Richards Bay
[travelId] => 306103
[travelTitle] => Zuidelijk Afrika
[travelTitleSlugified] => zuidelijk-afrika
[dateDepart] => 2010-12-27
[dateReturn] => 2023-08-15
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Zuid-Afrika
[countryIsoCode] => za
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/097/063_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/273/627_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => de-terugreis-naar-richardsbay
)
[11] => stdClass Object
(
[username] => FredDaniels
[datePublication] => 2023-02-14
[title] => Hou ik het droog ?
[message] => Vanmorgen is het droog, maar de buien kunnen ieder moment vallen. Ik maak koffie en eet een paar boterhammen. Dan ruim ik het tentje op en ga rijden. Hoe verder ik naar het oosten rij hoe harder hetregent. Als dat zo doorgaat kan ik misschien beter Kruger helemaal uitrijden voordat alle wegen worden afgesloten. Ik maak nog één stop voor een prachtig stel sadlebill storks. Dat zijn een soort grote ooievaars, maar met diepe zwartwit veren en knalrode poten en een knalgele neushoorn bovenop hun snavel. Zeer opvallend en prachtig zoals ze in het landschap staan. Maar dan gaat het nog harder regenen en ik rij door tot aan de poort bij Phalabora. Ik ga uitchecken en de winkel nog een koffie drinken. Het stortregent. Ik ga rijden totdat ik op de R40 ben naar het zuiden. Ik dacht dat er op zondag geen vrachtverkeer zou zijn, maar ik rij achter een ertswagen van de kopermijn. Hij gooit zoveel water op dat ik er niet eens langs kan kijken dus ik blijf er maar achter. Regen, regen, regen. Waar zal ik naartoe rijden? Waar zou ik kunnen overnachten als het blijft regenen? Ik rij nog 40 km door tot aan Hoedspruit en maak dan een stop bij een wegrestaurantje. Ik bel J en A op. Ja, ze zijn thuis. Ze zouden juist deze kant opkomen om te gaan brunchen. Het is zondag. Als ze komen aanrijden zie ik dat S en I ook nog bij hen zijn. We rijden met hun auto naar het oudste restaurantje van Hoedspruit in het voormalige treinstation. Ze hebben daar een zondagmenu en het smaakt heerlijk.Ik tracteer, dus dat komt ze ook wel goed uit. Ze halen nog wat boodschappen en dan rijden we naar een estate dat grenst aan dat waar zij wonen. We bezichtigen een huis dat daar in aanbouw is. De ligging is mooi. Het is wel een stuk kleiner huis, geschikt voor drie tot vier personen. Dan rijden we binnendoor naar hun prachtige huis. Het is droog en de zon komt door. Ik kan mijn vuile kleren en beddegoed in de wasmachine doen en val op de lounchebank in slaap. Ze gaan om half vijf nog een gamedrive maken maar ik heb zin om nog even op mezelf op de varanda te blijven. Daar krijg ik spijt van, want als ze terugkomen hoor ik de verhalen dat ze de leeuwen hebben gevonden en ze hebben prachtige foto’s gemaakt. Drie mannetjes en vier vrouwtjes. Door de regen staat er nu ook een laag water in de rivier langs hun huis. Het stroomt en is nog net niet enkeldiep. Maar de oever is wel vier meter hoog en dat is geen dijk, maar door de rivier zelf uitgesleten. Dus zo hoog en zo breed is de rivier ook geweest. Hun huis en terras staan nog net iets boven het hoogste punt op de oever. Er zijn heel wat vrachtwagens stenen gestort voor de fundering. ‘savonds maakt A nog een lekkere pompoensoep die we opeten met op de achtergrond het geluid van kikkers en cycaden. Er gaat wel een enorme rust uit van het wonen in deze natuur. Ik hoor dat M en R die allerlei huizen hebben bezichtigd uiteindelijk een stuk grond gekocht hebben op ditzelfde estate en daarop ook een huis gaan laten bouwen. Ze zijn juist vanmorgen vertrokken om weer naar Nederland te gaan. Als ik om een uur of twaalf s’nachts wakker wordt en dit verhaal schrijf hoor ik een leeuw.
[userId] => 273627
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5090947
[countryId] => 167
[pictureCount] => 3
[visitorCount] => 134
[author] => Fred
[cityName] => Richards Bay
[travelId] => 306103
[travelTitle] => Zuidelijk Afrika
[travelTitleSlugified] => zuidelijk-afrika
[dateDepart] => 2010-12-27
[dateReturn] => 2023-08-15
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Zuid-Afrika
[countryIsoCode] => za
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/097/059_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/273/627_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => hou-ik-het-droog
)
[12] => stdClass Object
(
[username] => FredDaniels
[datePublication] => 2023-02-11
[title] => Nog meer regen.
[message] => De receptioniste van Olifants belt met de manager of zij de camping mag openen. De camping heet Balule en is een zgn rustic camp, zonder electriciteit, olielampjes in het toiletgebouw en zo.Het ligt veel lager dan Olifants aan de oever van de enorme rivier zo’n 8 kilometer zuidelijk. Ja”, hoor ik hem zeggen: “als het te erg wordt kunnen we evacueren.”Dat klinkt niet heel geruststellend maar misschien valt het mee. Na de lunch ga ik rijden. Ik passeer de lage brug naar Balule waar ik eergisteren nog overheen reed. Hij staat nu helemaal onder snelstromend water. 15 km verder is de grote brug om aan de andere oever te komen en die ga ik over. Ik zie opnieuw prachtige maar dreigende wolkenformaties en in de verte stortregens. Maar hier is het nog droog en schijnt de zon. Op de camping begin ik meteen met voorbereidingen voor slecht weer. Ik ben net klaar als het begint te regenen. Pas om acht uur s’avonds houdt het even op met regenen. Tijdens de bui staat er vijf centimeter modderwater op de grond maar het loopt heel snel weg zodat ik nog even naar het toilet kan. Het miezert nog. Ik draag alleen een dun sportbroekje en die hang ik buiten onder het tentje voordat ik in de auto kruip. Een handdoek ligt klaar en zo blijft mijn bed droog. Mijn sandalen blijven op de onderste trede van het trapje staan. Onderweg heb ik vandaag weer spectaculaire dieren gezien. Een enorme olifantstier stond midden op de weg en was niet van plan daar vanaf te gaan. Integendeel, hij was uit op bonje. Ik maakte snel een aantal foto’s. Hij kwam vastberaden recht op mij toelopen met zijn oren klapperend. Ik reed achteruit, maar hij bleef komen. Achter mij stopte een auto en die ging mee achteruit. Toen nog twee andere auto’s en zo reden vier auto’s achteruit om de stier zijn ruimte te geven of zijn ego te strelen. Zeker een kwartier en zeker een kilometer dreef hij ons achteruit. Er kwam een zijweggetje en ik keerde snel de auto daarin. Toen reed ik iets verder van hem vandaan en kennelijk had ie zijn doel bereikt, want hij hield in en stapte een paar minuten later de berm in. Dezelfde stier was twee dagen geleden ook op bonje uit met een veel oudere en even grote stier. Die gaf geen krimp en probeerde deze bully te negeren. Het kwam niet toch een echt gevecht. Ik schoot er een hele serie fotos van. In deze tijd zijn de stieren in must: bronstig en vechtlustig. Met een schouderhoogte van drie meter tot drie en een halve meter is ie twee keer zo hoog als mijn auto en hij weegt vier keer zoveel. Gelukkig ben ik sneller! Dicht bij Balule zag ik een waterbokfamilie. Vader had alleen belangstelling voor wat moeder onder haar staartje heeft en het jong lag te slapen in het hoge gras. Moeder kreeg opeens door dat ik wel heel dichtbij stond en duwde het jong wakker tot het ging staan. Ze liep weg met de neus van het mannetje aan haar achterbumper. Het jong had mij helemaal niet gezien en was verbaasd waarom zijn middagdutje verstoord werd. Uiteindelijk volgde het zijn moeder en liep op een paar meter van mijn auto langs. Zo’n kleine lichte IPhone is toch erg handig want met mijn arm uit het raam kon het jong blijven volgen terwijl het voor de auto langs liep
[userId] => 273627
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5090877
[countryId] => 167
[pictureCount] => 5
[visitorCount] => 160
[author] => Fred
[cityName] => Richards Bay
[travelId] => 306103
[travelTitle] => Zuidelijk Afrika
[travelTitleSlugified] => zuidelijk-afrika
[dateDepart] => 2010-12-27
[dateReturn] => 2023-08-15
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Zuid-Afrika
[countryIsoCode] => za
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/096/717_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/273/627_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => nog-meer-regen
)
[13] => stdClass Object
(
[username] => FredDaniels
[datePublication] => 2023-02-10
[title] => Overstroming. Wegen zijn gesloten.
[message] => De bui die ik in het zuidoosten zag hangen heeft daar flink wat schade veroorzaakt. Een brug in de weg tussen het kamp Lower Sabie en het hoofdkamp Skukuza is twee meter onder het water verdwenen. Ook een verhoogd weggedeelte van een asfaltweg is over honderden meters totaal weggeslagen. Dat zal maanden duren voordat die weg hersteld is.Bij de samenloop van de Komatirivier en de Krokodilrivier, in het uiterste zuiden van Kruger, staat een groot gebied onder water. Ik had gedacht in de middag nog door te rijden naar Lower Sabie, maar nu ben ik blij dat ik daar vanaf gezien heb. Ik blijf vandaag in het hooggelegen Satara, ver van de grote rivieren. ik ga bij de receptie mijn verblijf betalen en met een Savanna uit de koelcel van de winkel loop ik naar het zwembadje om even in de schaduw te zitten. Satara is één van de grootste kampen. Het heeft zeven cirkels met bungalows en een flinke camping. Dan hoor ik datde weg van Satara naar Skukuza, oost-west, uit voorzorg is gesloten. Je kunt Satara dus alleen nog naar het noorden verlaten, waar ik net vandaan gekomen ben. Ik ga meteen mijn kampeerplekje voorbereiden op zwaar weer. Ik zoek een redelijk droge plek uit, dichtbij een toiletgebouw en een buitenkeuken en aan drie kanten omgeven door bomen waar ik mijn scheerlijnen aan kan binden. Dan zet ik een regenscherm over de achterkant. Ik span het horizontaal om zo min mogelijk de wind tegen te houden. Het moet afwateren van de auto af, dus de stokken haal ik weg. De lucht wordt nu snel diepdonker. Het bliksemt al flink, maar er is nog geen regen. Ik durf niet meer naar restaurant te lopen want als deze bui valt kan ik misschien niet meer terug. In de kampkeuken waar ik vlakbij sta maak ik een omelet met kaas en ik zet koffie. Ik kan mijn oplaadapparaat voor de batterijen niet vinden en dat is mooi gelegenheid om de auto een beetje op te ruimen totdat ik hem wel heb gevonden. Ik trek een stroomkabel naar de auto, neem drinkwater in de achterbak en snacks voor als het lang zou duren. Ik neem de schijnwerper naar de achterbak en de 220volt oplader van de telefoon. In de meeste kampen in Kruger is geen telefoonnetwerk en alleen een zwakke WiFi verbinding met bijna geen upload mogelijkheid in de restaurants van Barons. Mijn sandalen zet ik binnen. Bij de eerste druppels kruip ik in mijn bakkie. Zo, het water kan een meter boven de grond stijgen voordat mijn bed nat wordt.In het uiterste geval kan ik via het vluchtluik op het dak klimmen. Dat is twee meter boven de grond.
Maar, de verwachte windstoten zijn nog niet zo erg. De auto schudt een beetje. De regen houdt na een uur op. Het ergste van de bui trekt over. Als ik om half twee wakker wordt en dit verhaal schrijf is het droog en windstil.
Vanmorgen kwam de regen. Ik ben naar het noorden gereden: terug naar Olifants. Onderweg werd het droog en spectaculair veel dieren. Mooie foto’s.
[userId] => 273627
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5090854
[countryId] => 167
[pictureCount] => 5
[visitorCount] => 154
[author] => Fred
[cityName] => Richards Bay
[travelId] => 306103
[travelTitle] => Zuidelijk Afrika
[travelTitleSlugified] => zuidelijk-afrika
[dateDepart] => 2010-12-27
[dateReturn] => 2023-08-15
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Zuid-Afrika
[countryIsoCode] => za
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/096/557_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/273/627_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => overstroming-wegen-zijn-gesloten
)
[14] => stdClass Object
(
[username] => FredDaniels
[datePublication] => 2023-02-09
[title] => Smaak van Warthog en Savannelandschap
[message] => De Warthog die ik gekocht heb in de campingwinkel is een pakketje met verschillende stukjes van het dier: een paar ribbetjes, een stuk bilspier, een stukje buikspek enz. Weinig vet. Je zou er ook een mooie soep van kunnen maken of een stamppot. Maar ik gril het op houtskool. Ik heb zoete aardappel en gemengde groenten apart gekookt. Het vlees heeft een krachtige geur als ik het pakket openmaak. Die geur blijft aan je handen hangen. De smaak is ook een krachtige wildsmaak. Het vlees is stevig. Je moet goede voortanden hebben en flink trekken om het los te krijgen van bot en vliezen en pezen. Kluiven in plaats van snijden. Respect voor de leeuwen! In de vrieskist van de camping is mijn flesje Savanna inmiddels lekker koud geworden dus de maaltijd is compleet. Het geluid van de hippos, die in de rivier naast de camping liggen hoort er helemaal bij: een klassiek muziekje op de achtergrond zou je kunnen zeggen. Het is de hele middag drukkend heet geweest, onweersachtig. Er wordt veel regen voorspeld deze week.Ik heb dekzeiltjes over de achterkant van de auto gespannen voor morgenochtend. Na het eten ga ik voor de tweede keer douchen en dan lekker naar bed. Vannacht om 1:30 wordt ik wakker van een regenbui en van de hipposeven plassen en dan schrijf ik dit verhaal.
De ochtend begint op zijn Afrikaans: met een totaal onverwachte verrassing. Uit de struiken en bomen op de camping komen opeens tienduizenden vlinders tevoorschijn. Ze fladderen in zwermen heen en weer en dan weer de struiken in. Als ze opgeschrikt worden kiezen ze opnieuw het luchtruim. Sommige vliegen in mijn haren en tegen mij aan. Ik ben inmiddels in het kamp Satara aangekomen en hier is het net zo. Onderweg rij ik door een echt savannen landschap. Verspreid staande struiken en ijle boompjes in een eindeloos grasland. Dit is het gebied van groot: grote kuddes impalas, grote kuddes buffels, een hele zwerm Maraboes komt aanvliegen en landt in de bomen en op het gras. Zwermen kleine vogels vliegen van bosje naar bosje. Twee enorme olifant stieren voeren een spel van dreigen uit alsof er niet genoeg ruimte is. Hier heb ik eerder een enorme kudde zebras gezien aan de horizon. Maar niet vandaag. Het is ook het gebied van de grote loopvogels. Ik zie hele grote struisvogels en een prachtige CoriBustard. En dat alles onder een prachtige wolkenlucht waar diepdonkere wolken en helder verlichte wolken hun schaduwen werpen op de grond. Waar het licht op de wuivende grassen komt veranderen de kleuren in goud en rood en groen. Waar de schaduw valt worden de kleuren getemperd en vloeien ineen. Dit is het weer waarvoor mijn camera gemaakt is. De Iphone kan er een beetje mee omgaan, echt niet slecht, maar mijn grote camera laat dingen zien zoals geen andere dat kan. Ik ben de hele tijd aan het wisselen tussen de groothoeklens en de telelens. En tussen het linker portierraam en het rechter portierraam. Heel hard werken dus want ook de twee beanbags van een aantal kilo moeten van links naar rechts en terug getild worden. Nee, een sportschool heb ik niet nodig. Om half twaalf rij ik kamp Satara binnen en bestel ik cappuccino met een pizza. Pauze.
[userId] => 273627
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5090823
[countryId] => 167
[pictureCount] => 3
[visitorCount] => 149
[author] => Fred
[cityName] => Richards Bay
[travelId] => 306103
[travelTitle] => Zuidelijk Afrika
[travelTitleSlugified] => zuidelijk-afrika
[dateDepart] => 2010-12-27
[dateReturn] => 2023-08-15
[showDate] => yes
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Zuid-Afrika
[countryIsoCode] => za
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/096/554_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/273/627_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => smaak-van-warthog-en-savannelandschap
)
)
)
[_currentPageNumber:protected] => 1
[_filter:protected] =>
[_itemCountPerPage:protected] => 15
[_pageCount:protected] => 4
[_pageRange:protected] => 10
[_pages:protected] => stdClass Object
(
[pageCount] => 4
[itemCountPerPage] => 15
[first] => 1
[current] => 1
[last] => 4
[next] => 2
[pagesInRange] => Array
(
[1] => 1
[2] => 2
[3] => 3
[4] => 4
)
[firstPageInRange] => 1
[lastPageInRange] => 4
[currentItemCount] => 15
[totalItemCount] => 60
[firstItemNumber] => 1
[lastItemNumber] => 15
)
[_view:protected] =>
)
[breadcrumb] =>
>
Reisverslagen
[styleSheet] => https://cdn.easyapps.nl/578/css/style.css
)
Kamieskroon - Zuid-Afrika 
