Zend_View Object
(
[_useViewStream:Zend_View:private] => 1
[_useStreamWrapper:Zend_View:private] =>
[_path:Zend_View_Abstract:private] => Array
(
[script] => Array
(
[0] => /srv/www/tl-www/website/application/layouts/scripts/
[1] => /srv/www/tl-www/website/application/layouts/scripts/
[2] => /srv/www/tl-www/website/application/modules/home/views/scripts/
[3] => ./views/scripts/
)
[helper] => Array
(
)
[filter] => Array
(
)
)
[_file:Zend_View_Abstract:private] => /srv/www/tl-www/website/application/layouts/scripts/home/bodyReports.phtml
[_helper:Zend_View_Abstract:private] => Array
(
[HeadMeta] => Zend_View_Helper_HeadMeta Object
(
[_typeKeys:protected] => Array
(
[0] => name
[1] => http-equiv
[2] => charset
[3] => property
)
[_requiredKeys:protected] => Array
(
[0] => content
)
[_modifierKeys:protected] => Array
(
[0] => lang
[1] => scheme
)
[_regKey:protected] => Zend_View_Helper_HeadMeta
[_container:protected] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[1] => stdClass Object
(
[type] => name
[name] => robots
[content] => noindex,follow
[modifiers] => Array
(
)
)
)
)
[_registry:protected] => Zend_View_Helper_Placeholder_Registry Object
(
[_containerClass:protected] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container
[_items:protected] => Array
(
[Zend_Layout] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[content] =>
Recente reisverslagen uit Albanië
)
)
[Zend_View_Helper_HeadMeta] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[1] => stdClass Object
(
[type] => name
[name] => robots
[content] => noindex,follow
[modifiers] => Array
(
)
)
)
)
[Zend_View_Helper_HeadLink] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
)
)
[Zend_View_Helper_HeadScript] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/ui/exampleHintText.js
)
[source] =>
)
[1] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.mousewheel.js
)
[source] =>
)
[2] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/json2.js
)
[source] =>
)
[3] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.cycle.lite.js
)
[source] =>
)
[4] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.jscrollpane.min.js
)
[source] =>
)
[5] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery-ui-1.8.16.custom.min.js
)
[source] =>
)
[6] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tagify.js
)
[source] =>
)
[7] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/local/jquery.validationEngine-nl.js
)
[source] =>
)
[8] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.validationEngine.js
)
[source] =>
)
[9] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.fileupload.js
)
[source] =>
)
[10] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.iframe-transport.js
)
[source] =>
)
[11] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tools.min.js
)
[source] =>
)
[12] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.prettyPhoto.js
)
[source] =>
)
[13] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.ba-dotimeout.min.js
)
[source] =>
)
[14] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.store.js
)
[source] =>
)
[15] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.cookie.js
)
[source] =>
)
[16] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.miniColors.js
)
[source] =>
)
[17] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tmpl.js
)
[source] =>
)
[18] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.textCounter.js
)
[source] =>
)
[19] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.rotate.js
)
[source] =>
)
[20] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.easyBGResizer.js
)
[source] =>
)
[21] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/external/aurigma/aurigma.uploader.js
)
[source] =>
)
[22] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/external/aurigma/aurigma.uploader.installationprogress.js
)
[source] =>
)
[23] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/external/aurigma/local/aurigma.uploader.nl_localization.js
)
[source] =>
)
[24] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.ad-gallery.js
)
[source] =>
)
[25] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/gmaps.js
)
[source] =>
)
[26] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/googleMapsNew.js
)
[source] =>
)
[27] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/entity/Callback.js
)
[source] =>
)
[28] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/entity/Entity.js
)
[source] =>
)
[29] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/setup.js
)
[source] =>
)
[30] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery-example.js
)
[source] =>
)
[31] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tooltip.min.js
)
[source] =>
)
[32] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/local/jquery.ui.datepicker-nl.js
)
[source] =>
)
[33] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/bas.js
)
[source] =>
)
[34] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/team.js
)
[source] =>
)
)
)
[Zend_View_Helper_InlineScript] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/tmpl.min.js
)
[source] =>
)
[1] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/load-image.min.js
)
[source] =>
)
[2] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/bootstrap.min.js
)
[source] =>
)
[3] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.iframe-transport.js
)
[source] =>
)
[4] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.fileupload.js
)
[source] =>
)
[5] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.fileupload-ui.js
)
[source] =>
)
[6] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/fileUploadCustomSettings.js
)
[source] =>
)
[7] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.timeago.js
)
[source] =>
)
[8] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/local/jquery.timeago.nl.js
)
[source] =>
)
[9] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/fileuploader.js
)
[source] =>
)
[10] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/entity/upload.js
)
[source] =>
)
[11] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/classes/SortableEntities.js
)
[source] =>
)
[12] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/unoslider.js
)
[source] =>
)
[13] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/shop.js
)
[source] =>
)
[14] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/classes/PortalTicker.js
)
[source] =>
)
[15] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/afterLoading.js
)
[source] =>
)
[16] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/commentValidation.js
)
[source] =>
)
[17] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/clubs.js
)
[source] =>
)
)
)
[Zend_View_Helper_HeadTitle] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] => -
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[0] => Reisverslagen over Albanië
[1] => WaarBenJij.nu
)
)
)
)
[_autoEscape:protected] => 1
[view] => Zend_View Object
*RECURSION*
)
[Doctype] => Zend_View_Helper_Doctype Object
(
[_defaultDoctype:protected] => HTML4_LOOSE
[_registry:protected] => ArrayObject Object
(
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[doctypes] => Array
(
[XHTML11] =>
[XHTML1_STRICT] =>
[XHTML1_TRANSITIONAL] =>
[XHTML1_FRAMESET] =>
[XHTML1_RDFA] =>
[XHTML_BASIC1] =>
[XHTML5] =>
[HTML4_STRICT] =>
[HTML4_LOOSE] =>
[HTML4_FRAMESET] =>
[HTML5] =>
)
[doctype] => HTML4_LOOSE
)
)
[_regKey:protected] => Zend_View_Helper_Doctype
[view] => Zend_View Object
*RECURSION*
)
[HeadLink] => Zend_View_Helper_HeadLink Object
(
[_itemKeys:protected] => Array
(
[0] => charset
[1] => href
[2] => hreflang
[3] => id
[4] => media
[5] => rel
[6] => rev
[7] => type
[8] => title
[9] => extras
[10] => sizes
)
[_regKey:protected] => Zend_View_Helper_HeadLink
[_container:protected] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
)
)
[_registry:protected] => Zend_View_Helper_Placeholder_Registry Object
(
[_containerClass:protected] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container
[_items:protected] => Array
(
[Zend_Layout] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[content] =>
Recente reisverslagen uit Albanië
)
)
[Zend_View_Helper_HeadMeta] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[1] => stdClass Object
(
[type] => name
[name] => robots
[content] => noindex,follow
[modifiers] => Array
(
)
)
)
)
[Zend_View_Helper_HeadLink] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
)
)
[Zend_View_Helper_HeadScript] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/ui/exampleHintText.js
)
[source] =>
)
[1] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.mousewheel.js
)
[source] =>
)
[2] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/json2.js
)
[source] =>
)
[3] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.cycle.lite.js
)
[source] =>
)
[4] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.jscrollpane.min.js
)
[source] =>
)
[5] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery-ui-1.8.16.custom.min.js
)
[source] =>
)
[6] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tagify.js
)
[source] =>
)
[7] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/local/jquery.validationEngine-nl.js
)
[source] =>
)
[8] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.validationEngine.js
)
[source] =>
)
[9] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.fileupload.js
)
[source] =>
)
[10] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.iframe-transport.js
)
[source] =>
)
[11] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tools.min.js
)
[source] =>
)
[12] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.prettyPhoto.js
)
[source] =>
)
[13] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.ba-dotimeout.min.js
)
[source] =>
)
[14] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.store.js
)
[source] =>
)
[15] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.cookie.js
)
[source] =>
)
[16] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.miniColors.js
)
[source] =>
)
[17] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tmpl.js
)
[source] =>
)
[18] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.textCounter.js
)
[source] =>
)
[19] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.rotate.js
)
[source] =>
)
[20] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.easyBGResizer.js
)
[source] =>
)
[21] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/external/aurigma/aurigma.uploader.js
)
[source] =>
)
[22] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/external/aurigma/aurigma.uploader.installationprogress.js
)
[source] =>
)
[23] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/external/aurigma/local/aurigma.uploader.nl_localization.js
)
[source] =>
)
[24] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.ad-gallery.js
)
[source] =>
)
[25] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/gmaps.js
)
[source] =>
)
[26] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/googleMapsNew.js
)
[source] =>
)
[27] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/entity/Callback.js
)
[source] =>
)
[28] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/entity/Entity.js
)
[source] =>
)
[29] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/setup.js
)
[source] =>
)
[30] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery-example.js
)
[source] =>
)
[31] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tooltip.min.js
)
[source] =>
)
[32] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/local/jquery.ui.datepicker-nl.js
)
[source] =>
)
[33] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/bas.js
)
[source] =>
)
[34] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/team.js
)
[source] =>
)
)
)
[Zend_View_Helper_InlineScript] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/tmpl.min.js
)
[source] =>
)
[1] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/load-image.min.js
)
[source] =>
)
[2] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/bootstrap.min.js
)
[source] =>
)
[3] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.iframe-transport.js
)
[source] =>
)
[4] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.fileupload.js
)
[source] =>
)
[5] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.fileupload-ui.js
)
[source] =>
)
[6] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/fileUploadCustomSettings.js
)
[source] =>
)
[7] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.timeago.js
)
[source] =>
)
[8] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/local/jquery.timeago.nl.js
)
[source] =>
)
[9] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/fileuploader.js
)
[source] =>
)
[10] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/entity/upload.js
)
[source] =>
)
[11] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/classes/SortableEntities.js
)
[source] =>
)
[12] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/unoslider.js
)
[source] =>
)
[13] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/shop.js
)
[source] =>
)
[14] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/classes/PortalTicker.js
)
[source] =>
)
[15] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/afterLoading.js
)
[source] =>
)
[16] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/commentValidation.js
)
[source] =>
)
[17] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/clubs.js
)
[source] =>
)
)
)
[Zend_View_Helper_HeadTitle] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] => -
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[0] => Reisverslagen over Albanië
[1] => WaarBenJij.nu
)
)
)
)
[_autoEscape:protected] => 1
[view] => Zend_View Object
*RECURSION*
)
[HeadScript] => Zend_View_Helper_HeadScript Object
(
[_regKey:protected] => Zend_View_Helper_HeadScript
[_arbitraryAttributes:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureScriptType:protected] =>
[_captureScriptAttrs:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_optionalAttributes:protected] => Array
(
[0] => charset
[1] => defer
[2] => language
[3] => src
)
[_requiredAttributes:protected] => Array
(
[0] => type
)
[useCdata] =>
[_container:protected] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/ui/exampleHintText.js
)
[source] =>
)
[1] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.mousewheel.js
)
[source] =>
)
[2] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/json2.js
)
[source] =>
)
[3] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.cycle.lite.js
)
[source] =>
)
[4] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.jscrollpane.min.js
)
[source] =>
)
[5] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery-ui-1.8.16.custom.min.js
)
[source] =>
)
[6] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tagify.js
)
[source] =>
)
[7] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/local/jquery.validationEngine-nl.js
)
[source] =>
)
[8] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.validationEngine.js
)
[source] =>
)
[9] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.fileupload.js
)
[source] =>
)
[10] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.iframe-transport.js
)
[source] =>
)
[11] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tools.min.js
)
[source] =>
)
[12] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.prettyPhoto.js
)
[source] =>
)
[13] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.ba-dotimeout.min.js
)
[source] =>
)
[14] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.store.js
)
[source] =>
)
[15] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.cookie.js
)
[source] =>
)
[16] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.miniColors.js
)
[source] =>
)
[17] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tmpl.js
)
[source] =>
)
[18] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.textCounter.js
)
[source] =>
)
[19] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.rotate.js
)
[source] =>
)
[20] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.easyBGResizer.js
)
[source] =>
)
[21] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/external/aurigma/aurigma.uploader.js
)
[source] =>
)
[22] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/external/aurigma/aurigma.uploader.installationprogress.js
)
[source] =>
)
[23] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/external/aurigma/local/aurigma.uploader.nl_localization.js
)
[source] =>
)
[24] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.ad-gallery.js
)
[source] =>
)
[25] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/gmaps.js
)
[source] =>
)
[26] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/googleMapsNew.js
)
[source] =>
)
[27] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/entity/Callback.js
)
[source] =>
)
[28] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/entity/Entity.js
)
[source] =>
)
[29] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/setup.js
)
[source] =>
)
[30] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery-example.js
)
[source] =>
)
[31] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tooltip.min.js
)
[source] =>
)
[32] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/local/jquery.ui.datepicker-nl.js
)
[source] =>
)
[33] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/bas.js
)
[source] =>
)
[34] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/team.js
)
[source] =>
)
)
)
[_registry:protected] => Zend_View_Helper_Placeholder_Registry Object
(
[_containerClass:protected] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container
[_items:protected] => Array
(
[Zend_Layout] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[content] =>
Recente reisverslagen uit Albanië
)
)
[Zend_View_Helper_HeadMeta] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[1] => stdClass Object
(
[type] => name
[name] => robots
[content] => noindex,follow
[modifiers] => Array
(
)
)
)
)
[Zend_View_Helper_HeadLink] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
)
)
[Zend_View_Helper_HeadScript] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/ui/exampleHintText.js
)
[source] =>
)
[1] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.mousewheel.js
)
[source] =>
)
[2] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/json2.js
)
[source] =>
)
[3] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.cycle.lite.js
)
[source] =>
)
[4] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.jscrollpane.min.js
)
[source] =>
)
[5] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery-ui-1.8.16.custom.min.js
)
[source] =>
)
[6] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tagify.js
)
[source] =>
)
[7] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/local/jquery.validationEngine-nl.js
)
[source] =>
)
[8] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.validationEngine.js
)
[source] =>
)
[9] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.fileupload.js
)
[source] =>
)
[10] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.iframe-transport.js
)
[source] =>
)
[11] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tools.min.js
)
[source] =>
)
[12] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.prettyPhoto.js
)
[source] =>
)
[13] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.ba-dotimeout.min.js
)
[source] =>
)
[14] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.store.js
)
[source] =>
)
[15] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.cookie.js
)
[source] =>
)
[16] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.miniColors.js
)
[source] =>
)
[17] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tmpl.js
)
[source] =>
)
[18] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.textCounter.js
)
[source] =>
)
[19] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.rotate.js
)
[source] =>
)
[20] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.easyBGResizer.js
)
[source] =>
)
[21] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/external/aurigma/aurigma.uploader.js
)
[source] =>
)
[22] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/external/aurigma/aurigma.uploader.installationprogress.js
)
[source] =>
)
[23] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/external/aurigma/local/aurigma.uploader.nl_localization.js
)
[source] =>
)
[24] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.ad-gallery.js
)
[source] =>
)
[25] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/gmaps.js
)
[source] =>
)
[26] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/googleMapsNew.js
)
[source] =>
)
[27] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/entity/Callback.js
)
[source] =>
)
[28] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/entity/Entity.js
)
[source] =>
)
[29] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/setup.js
)
[source] =>
)
[30] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery-example.js
)
[source] =>
)
[31] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tooltip.min.js
)
[source] =>
)
[32] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/local/jquery.ui.datepicker-nl.js
)
[source] =>
)
[33] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/bas.js
)
[source] =>
)
[34] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/team.js
)
[source] =>
)
)
)
[Zend_View_Helper_InlineScript] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/tmpl.min.js
)
[source] =>
)
[1] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/load-image.min.js
)
[source] =>
)
[2] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/bootstrap.min.js
)
[source] =>
)
[3] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.iframe-transport.js
)
[source] =>
)
[4] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.fileupload.js
)
[source] =>
)
[5] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.fileupload-ui.js
)
[source] =>
)
[6] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/fileUploadCustomSettings.js
)
[source] =>
)
[7] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.timeago.js
)
[source] =>
)
[8] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/local/jquery.timeago.nl.js
)
[source] =>
)
[9] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/fileuploader.js
)
[source] =>
)
[10] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/entity/upload.js
)
[source] =>
)
[11] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/classes/SortableEntities.js
)
[source] =>
)
[12] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/unoslider.js
)
[source] =>
)
[13] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/shop.js
)
[source] =>
)
[14] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/classes/PortalTicker.js
)
[source] =>
)
[15] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/afterLoading.js
)
[source] =>
)
[16] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/commentValidation.js
)
[source] =>
)
[17] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/clubs.js
)
[source] =>
)
)
)
[Zend_View_Helper_HeadTitle] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] => -
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[0] => Reisverslagen over Albanië
[1] => WaarBenJij.nu
)
)
)
)
[_autoEscape:protected] => 1
[view] => Zend_View Object
*RECURSION*
)
[InlineScript] => Zend_View_Helper_InlineScript Object
(
[_regKey:protected] => Zend_View_Helper_InlineScript
[_arbitraryAttributes:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureScriptType:protected] =>
[_captureScriptAttrs:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_optionalAttributes:protected] => Array
(
[0] => charset
[1] => defer
[2] => language
[3] => src
)
[_requiredAttributes:protected] => Array
(
[0] => type
)
[useCdata] =>
[_container:protected] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/tmpl.min.js
)
[source] =>
)
[1] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/load-image.min.js
)
[source] =>
)
[2] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/bootstrap.min.js
)
[source] =>
)
[3] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.iframe-transport.js
)
[source] =>
)
[4] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.fileupload.js
)
[source] =>
)
[5] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.fileupload-ui.js
)
[source] =>
)
[6] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/fileUploadCustomSettings.js
)
[source] =>
)
[7] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.timeago.js
)
[source] =>
)
[8] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/local/jquery.timeago.nl.js
)
[source] =>
)
[9] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/fileuploader.js
)
[source] =>
)
[10] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/entity/upload.js
)
[source] =>
)
[11] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/classes/SortableEntities.js
)
[source] =>
)
[12] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/unoslider.js
)
[source] =>
)
[13] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/shop.js
)
[source] =>
)
[14] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/classes/PortalTicker.js
)
[source] =>
)
[15] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/afterLoading.js
)
[source] =>
)
[16] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/commentValidation.js
)
[source] =>
)
[17] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/clubs.js
)
[source] =>
)
)
)
[_registry:protected] => Zend_View_Helper_Placeholder_Registry Object
(
[_containerClass:protected] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container
[_items:protected] => Array
(
[Zend_Layout] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[content] =>
Recente reisverslagen uit Albanië
)
)
[Zend_View_Helper_HeadMeta] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[1] => stdClass Object
(
[type] => name
[name] => robots
[content] => noindex,follow
[modifiers] => Array
(
)
)
)
)
[Zend_View_Helper_HeadLink] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
)
)
[Zend_View_Helper_HeadScript] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/ui/exampleHintText.js
)
[source] =>
)
[1] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.mousewheel.js
)
[source] =>
)
[2] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/json2.js
)
[source] =>
)
[3] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.cycle.lite.js
)
[source] =>
)
[4] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.jscrollpane.min.js
)
[source] =>
)
[5] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery-ui-1.8.16.custom.min.js
)
[source] =>
)
[6] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tagify.js
)
[source] =>
)
[7] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/local/jquery.validationEngine-nl.js
)
[source] =>
)
[8] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.validationEngine.js
)
[source] =>
)
[9] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.fileupload.js
)
[source] =>
)
[10] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.iframe-transport.js
)
[source] =>
)
[11] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tools.min.js
)
[source] =>
)
[12] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.prettyPhoto.js
)
[source] =>
)
[13] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.ba-dotimeout.min.js
)
[source] =>
)
[14] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.store.js
)
[source] =>
)
[15] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.cookie.js
)
[source] =>
)
[16] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.miniColors.js
)
[source] =>
)
[17] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tmpl.js
)
[source] =>
)
[18] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.textCounter.js
)
[source] =>
)
[19] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.rotate.js
)
[source] =>
)
[20] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.easyBGResizer.js
)
[source] =>
)
[21] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/external/aurigma/aurigma.uploader.js
)
[source] =>
)
[22] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/external/aurigma/aurigma.uploader.installationprogress.js
)
[source] =>
)
[23] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/external/aurigma/local/aurigma.uploader.nl_localization.js
)
[source] =>
)
[24] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.ad-gallery.js
)
[source] =>
)
[25] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/gmaps.js
)
[source] =>
)
[26] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/googleMapsNew.js
)
[source] =>
)
[27] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/entity/Callback.js
)
[source] =>
)
[28] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/entity/Entity.js
)
[source] =>
)
[29] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/setup.js
)
[source] =>
)
[30] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery-example.js
)
[source] =>
)
[31] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tooltip.min.js
)
[source] =>
)
[32] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/local/jquery.ui.datepicker-nl.js
)
[source] =>
)
[33] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/bas.js
)
[source] =>
)
[34] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/team.js
)
[source] =>
)
)
)
[Zend_View_Helper_InlineScript] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/tmpl.min.js
)
[source] =>
)
[1] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/load-image.min.js
)
[source] =>
)
[2] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/bootstrap.min.js
)
[source] =>
)
[3] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.iframe-transport.js
)
[source] =>
)
[4] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.fileupload.js
)
[source] =>
)
[5] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.fileupload-ui.js
)
[source] =>
)
[6] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/fileUploadCustomSettings.js
)
[source] =>
)
[7] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.timeago.js
)
[source] =>
)
[8] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/local/jquery.timeago.nl.js
)
[source] =>
)
[9] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/fileuploader.js
)
[source] =>
)
[10] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/entity/upload.js
)
[source] =>
)
[11] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/classes/SortableEntities.js
)
[source] =>
)
[12] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/unoslider.js
)
[source] =>
)
[13] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/shop.js
)
[source] =>
)
[14] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/classes/PortalTicker.js
)
[source] =>
)
[15] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/afterLoading.js
)
[source] =>
)
[16] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/commentValidation.js
)
[source] =>
)
[17] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/clubs.js
)
[source] =>
)
)
)
[Zend_View_Helper_HeadTitle] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] => -
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[0] => Reisverslagen over Albanië
[1] => WaarBenJij.nu
)
)
)
)
[_autoEscape:protected] => 1
[view] => Zend_View Object
*RECURSION*
)
[HeadTitle] => Zend_View_Helper_HeadTitle Object
(
[_regKey:protected] => Zend_View_Helper_HeadTitle
[_translate:protected] =>
[_translator:protected] =>
[_defaultAttachOrder:protected] =>
[_container:protected] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] => -
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[0] => Reisverslagen over Albanië
[1] => WaarBenJij.nu
)
)
[_registry:protected] => Zend_View_Helper_Placeholder_Registry Object
(
[_containerClass:protected] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container
[_items:protected] => Array
(
[Zend_Layout] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[content] =>
Recente reisverslagen uit Albanië
)
)
[Zend_View_Helper_HeadMeta] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[1] => stdClass Object
(
[type] => name
[name] => robots
[content] => noindex,follow
[modifiers] => Array
(
)
)
)
)
[Zend_View_Helper_HeadLink] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
)
)
[Zend_View_Helper_HeadScript] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/ui/exampleHintText.js
)
[source] =>
)
[1] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.mousewheel.js
)
[source] =>
)
[2] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/json2.js
)
[source] =>
)
[3] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.cycle.lite.js
)
[source] =>
)
[4] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.jscrollpane.min.js
)
[source] =>
)
[5] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery-ui-1.8.16.custom.min.js
)
[source] =>
)
[6] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tagify.js
)
[source] =>
)
[7] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/local/jquery.validationEngine-nl.js
)
[source] =>
)
[8] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.validationEngine.js
)
[source] =>
)
[9] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.fileupload.js
)
[source] =>
)
[10] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.iframe-transport.js
)
[source] =>
)
[11] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tools.min.js
)
[source] =>
)
[12] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.prettyPhoto.js
)
[source] =>
)
[13] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.ba-dotimeout.min.js
)
[source] =>
)
[14] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.store.js
)
[source] =>
)
[15] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.cookie.js
)
[source] =>
)
[16] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.miniColors.js
)
[source] =>
)
[17] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tmpl.js
)
[source] =>
)
[18] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.textCounter.js
)
[source] =>
)
[19] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.rotate.js
)
[source] =>
)
[20] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.easyBGResizer.js
)
[source] =>
)
[21] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/external/aurigma/aurigma.uploader.js
)
[source] =>
)
[22] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/external/aurigma/aurigma.uploader.installationprogress.js
)
[source] =>
)
[23] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/external/aurigma/local/aurigma.uploader.nl_localization.js
)
[source] =>
)
[24] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.ad-gallery.js
)
[source] =>
)
[25] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/gmaps.js
)
[source] =>
)
[26] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/googleMapsNew.js
)
[source] =>
)
[27] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/entity/Callback.js
)
[source] =>
)
[28] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/entity/Entity.js
)
[source] =>
)
[29] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/setup.js
)
[source] =>
)
[30] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery-example.js
)
[source] =>
)
[31] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.tooltip.min.js
)
[source] =>
)
[32] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/local/jquery.ui.datepicker-nl.js
)
[source] =>
)
[33] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/bas.js
)
[source] =>
)
[34] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/team.js
)
[source] =>
)
)
)
[Zend_View_Helper_InlineScript] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] =>
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/tmpl.min.js
)
[source] =>
)
[1] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/load-image.min.js
)
[source] =>
)
[2] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/bootstrap.min.js
)
[source] =>
)
[3] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.iframe-transport.js
)
[source] =>
)
[4] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.fileupload.js
)
[source] =>
)
[5] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.fileupload-ui.js
)
[source] =>
)
[6] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/fileUploadCustomSettings.js
)
[source] =>
)
[7] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/jquery.timeago.js
)
[source] =>
)
[8] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/local/jquery.timeago.nl.js
)
[source] =>
)
[9] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/jquery/fileuploader.js
)
[source] =>
)
[10] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/entity/upload.js
)
[source] =>
)
[11] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/classes/SortableEntities.js
)
[source] =>
)
[12] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/unoslider.js
)
[source] =>
)
[13] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/shop.js
)
[source] =>
)
[14] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/classes/PortalTicker.js
)
[source] =>
)
[15] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/afterLoading.js
)
[source] =>
)
[16] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/commentValidation.js
)
[source] =>
)
[17] => stdClass Object
(
[type] => text/javascript
[attributes] => Array
(
[src] => https://cdn.easyapps.nl/578/js/custom/clubs.js
)
[source] =>
)
)
)
[Zend_View_Helper_HeadTitle] => Zend_View_Helper_Placeholder_Container Object
(
[_prefix:protected] =>
[_postfix:protected] =>
[_separator:protected] => -
[_indent:protected] =>
[_captureLock:protected] =>
[_captureType:protected] =>
[_captureKey:protected] =>
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[0] => Reisverslagen over Albanië
[1] => WaarBenJij.nu
)
)
)
)
[_autoEscape:protected] => 1
[view] => Zend_View Object
*RECURSION*
)
[PartialLoop] => Zend_View_Helper_PartialLoop Object
(
[partialCounter:protected] => 15
[_objectKey:protected] =>
[view] => Zend_View Object
*RECURSION*
)
[PaginationControl] => Zend_View_Helper_PaginationControl Object
(
[view] => Zend_View Object
*RECURSION*
)
[Partial] => Zend_View_Helper_Partial Object
(
[_objectKey:protected] =>
[view] => Zend_View Object
*RECURSION*
)
[Url] => Zend_View_Helper_Url Object
(
[view] => Zend_View Object
*RECURSION*
)
)
[_helperLoaded:Zend_View_Abstract:private] => Array
(
)
[_helperLoadedDir:Zend_View_Abstract:private] => Array
(
)
[_filter:Zend_View_Abstract:private] => Array
(
)
[_filterClass:Zend_View_Abstract:private] => Array
(
)
[_filterLoaded:Zend_View_Abstract:private] => Array
(
)
[_filterLoadedDir:Zend_View_Abstract:private] => Array
(
)
[_escape:Zend_View_Abstract:private] => htmlspecialchars
[_encoding:Zend_View_Abstract:private] => UTF-8
[_lfiProtectionOn:Zend_View_Abstract:private] => 1
[_loaders:Zend_View_Abstract:private] => Array
(
[filter] => Zend_Loader_PluginLoader Object
(
[_loadedPluginPaths:protected] => Array
(
)
[_loadedPlugins:protected] => Array
(
)
[_prefixToPaths:protected] => Array
(
[Zend_View_Filter_] => Array
(
[0] => Zend/View/Filter/
[1] => ./views/filters/
[2] => /srv/www/tl-www/website/application/modules/home/views/filters/
)
)
[_useStaticRegistry:protected] =>
)
[helper] => Zend_Loader_PluginLoader Object
(
[_loadedPluginPaths:protected] => Array
(
)
[_loadedPlugins:protected] => Array
(
[HeadMeta] => Zend_View_Helper_HeadMeta
[Doctype] => Zend_View_Helper_Doctype
[HeadLink] => Zend_View_Helper_HeadLink
[HeadScript] => Zend_View_Helper_HeadScript
[InlineScript] => Zend_View_Helper_InlineScript
[HeadTitle] => Zend_View_Helper_HeadTitle
[PartialLoop] => Zend_View_Helper_PartialLoop
[Slugify] => TravelLog\View\Helper\Slugify
[DateTime] => TravelLog\View\Helper\DateTime
[Url] => Zend_View_Helper_Url
[ClickTracking] => TravelLog\View\Helper\ClickTracking
[TruncateWords] => TravelLog\View\Helper\TruncateWords
[PaginationControl] => Zend_View_Helper_PaginationControl
[Partial] => Zend_View_Helper_Partial
)
[_prefixToPaths:protected] => Array
(
[Zend_View_Helper_] => Array
(
[0] => Zend/View/Helper/
[1] => ./views/helpers/
[2] => /srv/www/tl-www/website/application/modules/home/views/helpers/
)
[TravelLog\View\Helper\] => Array
(
[0] => /srv/www/tl-www/website/application/library/TravelLog/View/Helper/
)
)
[_useStaticRegistry:protected] =>
)
)
[_loaderTypes:Zend_View_Abstract:private] => Array
(
[0] => filter
[1] => helper
)
[_strictVars:Zend_View_Abstract:private] =>
[module] => home
[controller] => albanie
[action] => reisverslagen
[exception] => Zend_Controller_Dispatcher_Exception Object
(
[_previous:Zend_Exception:private] =>
[message:protected] => Invalid controller specified (albanie)
[string:Exception:private] =>
[code:protected] => 0
[file:protected] => /opt/ZendFramework-1.12.0/library/Zend/Controller/Dispatcher/Standard.php
[line:protected] => 248
[trace:Exception:private] => Array
(
[0] => Array
(
[file] => /opt/ZendFramework-1.12.0/library/Zend/Controller/Front.php
[line] => 954
[function] => dispatch
[class] => Zend_Controller_Dispatcher_Standard
[type] => ->
[args] => Array
(
[0] => Zend_Controller_Request_Http Object
(
[_paramSources:protected] => Array
(
[0] => _GET
[1] => _POST
)
[_requestUri:protected] => /albanie/reisverslagen/p/%7B%25=file.url%25%7D/page/4
[_baseUrl:protected] =>
[_basePath:protected] =>
[_pathInfo:protected] => albanie/reisverslagen/p/%7B%25=file.url%25%7D/page/4
[_params:protected] => Array
(
[controller] => albanie
[action] => reisverslagen
[p] => {%=file.url%}
[page] => 4
[module] => home
[error_handler] => ArrayObject Object
(
[storage:ArrayObject:private] => Array
(
[exception] => Zend_Controller_Dispatcher_Exception Object
*RECURSION*
[type] => EXCEPTION_NO_CONTROLLER
[request] => Zend_Controller_Request_Http Object
(
[_paramSources:protected] => Array
(
[0] => _GET
[1] => _POST
)
[_requestUri:protected] => /albanie/reisverslagen/p/%7B%25=file.url%25%7D/page/4
[_baseUrl:protected] =>
[_basePath:protected] =>
[_pathInfo:protected] => albanie/reisverslagen/p/%7B%25=file.url%25%7D/page/4
[_params:protected] => Array
(
[controller] => albanie
[action] => reisverslagen
[p] => {%=file.url%}
[page] => 4
[module] => home
)
[_rawBody:protected] =>
[_aliases:protected] => Array
(
)
[_dispatched:protected] => 1
[_module:protected] => home
[_moduleKey:protected] => module
[_controller:protected] => albanie
[_controllerKey:protected] => controller
[_action:protected] => reisverslagen
[_actionKey:protected] => action
)
)
)
[continentId] => 4
[countryId] => 1
)
[_rawBody:protected] =>
[_aliases:protected] => Array
(
)
[_dispatched:protected] => 1
[_module:protected] => home
[_moduleKey:protected] => module
[_controller:protected] => reports
[_controllerKey:protected] => controller
[_action:protected] => index
[_actionKey:protected] => action
)
[1] => Zend_Controller_Response_Http Object
(
[_body:protected] => Array
(
[default] =>
Recente reisverslagen uit Albanië
)
[_exceptions:protected] => Array
(
[0] => Zend_Controller_Dispatcher_Exception Object
*RECURSION*
)
[_headers:protected] => Array
(
)
[_headersRaw:protected] => Array
(
)
[_httpResponseCode:protected] => 200
[_isRedirect:protected] =>
[_renderExceptions:protected] =>
[headersSentThrowsException] => 1
)
)
)
[1] => Array
(
[file] => /opt/ZendFramework-1.12.0/library/Zend/Application/Bootstrap/Bootstrap.php
[line] => 97
[function] => dispatch
[class] => Zend_Controller_Front
[type] => ->
[args] => Array
(
)
)
[2] => Array
(
[file] => /opt/ZendFramework-1.12.0/library/Zend/Application.php
[line] => 366
[function] => run
[class] => Zend_Application_Bootstrap_Bootstrap
[type] => ->
[args] => Array
(
)
)
[3] => Array
(
[file] => /srv/www/tl-www/website/public/index.php
[line] => 202
[function] => run
[class] => Zend_Application
[type] => ->
[args] => Array
(
)
)
)
[previous:Exception:private] =>
)
[currentUserId] => 0
[currentUserName] =>
[domainName] => waarbenjij.nu
[protocol] => https://
[cdnRoot] => https://cdn.easyapps.nl/
[cdn] => https://cdn.easyapps.nl/578/
[notificationWindow] =>
[customBannerParameters] => Array
(
)
[analyticsDomain] => .waarbenjij.nu
[analyticsCode] => UA-109425-7
[analyticsClickTracking] =>
[allContinents] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[languageId] => 1
[continentId] => 1
[name] => Afrika
[nameSlugified] => afrika
[nameSlugifiedCrc32] => 1586791595
[info] =>
)
[1] => stdClass Object
(
[languageId] => 1
[continentId] => 2
[name] => Azië
[nameSlugified] => azie
[nameSlugifiedCrc32] => 1918887877
[info] =>
)
[2] => stdClass Object
(
[languageId] => 1
[continentId] => 3
[name] => Centraal-Amerika
[nameSlugified] => centraal-amerika
[nameSlugifiedCrc32] => 4250903019
[info] =>
)
[3] => stdClass Object
(
[languageId] => 1
[continentId] => 4
[name] => Europa
[nameSlugified] => europa
[nameSlugifiedCrc32] => 1342086343
[info] =>
)
[4] => stdClass Object
(
[languageId] => 1
[continentId] => 5
[name] => Midden Oosten
[nameSlugified] => midden-oosten
[nameSlugifiedCrc32] => 3432809701
[info] =>
)
[5] => stdClass Object
(
[languageId] => 1
[continentId] => 6
[name] => Noord-Amerika
[nameSlugified] => noord-amerika
[nameSlugifiedCrc32] => 20851603
[info] =>
)
[6] => stdClass Object
(
[languageId] => 1
[continentId] => 7
[name] => Oceanië
[nameSlugified] => oceanie
[nameSlugifiedCrc32] => 1997821390
[info] =>
)
[7] => stdClass Object
(
[languageId] => 1
[continentId] => 8
[name] => Rusland
[nameSlugified] => rusland
[nameSlugifiedCrc32] => 2319586005
[info] =>
)
[8] => stdClass Object
(
[languageId] => 1
[continentId] => 9
[name] => Zuid-Amerika
[nameSlugified] => zuid-amerika
[nameSlugifiedCrc32] => 2250637612
[info] =>
)
)
[allCountries] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[countryId] => 209
[isoCode] => af
[name] => Afghanistan
[nameSlugified] => afghanistan
[continentId] => 2
)
[1] => stdClass Object
(
[countryId] => 254
[isoCode] => ax
[name] => Åland
[nameSlugified] => aland
[continentId] => 4
)
[2] => stdClass Object
(
[countryId] => 242
[isoCode] => us
[name] => Alaska
[nameSlugified] => alaska
[continentId] => 6
)
[3] => stdClass Object
(
[countryId] => 1
[isoCode] => al
[name] => Albanië
[nameSlugified] => albanie
[continentId] => 4
)
[4] => stdClass Object
(
[countryId] => 2
[isoCode] => dz
[name] => Algerije
[nameSlugified] => algerije
[continentId] => 1
)
[5] => stdClass Object
(
[countryId] => 3
[isoCode] => as
[name] => Amerikaans Samoa
[nameSlugified] => amerikaans-samoa
[continentId] => 7
)
[6] => stdClass Object
(
[countryId] => 190
[isoCode] => vi
[name] => Amerikaanse maagdeneilanden
[nameSlugified] => amerikaanse-maagdeneilanden
[continentId] => 3
)
[7] => stdClass Object
(
[countryId] => 4
[isoCode] => ad
[name] => Andorra
[nameSlugified] => andorra
[continentId] => 4
)
[8] => stdClass Object
(
[countryId] => 5
[isoCode] => ao
[name] => Angola
[nameSlugified] => angola
[continentId] => 1
)
[9] => stdClass Object
(
[countryId] => 6
[isoCode] => ai
[name] => Anguilla
[nameSlugified] => anguilla
[continentId] => 3
)
[10] => stdClass Object
(
[countryId] => 212
[isoCode] => aq
[name] => Antarctica
[nameSlugified] => antarctica
[continentId] => 9
)
[11] => stdClass Object
(
[countryId] => 7
[isoCode] => ag
[name] => Antigua
[nameSlugified] => antigua
[continentId] => 3
)
[12] => stdClass Object
(
[countryId] => 8
[isoCode] => ar
[name] => Argentinië
[nameSlugified] => argentinie
[continentId] => 9
)
[13] => stdClass Object
(
[countryId] => 9
[isoCode] => am
[name] => Armenië
[nameSlugified] => armenie
[continentId] => 2
)
[14] => stdClass Object
(
[countryId] => 10
[isoCode] => aw
[name] => Aruba
[nameSlugified] => aruba
[continentId] => 3
)
[15] => stdClass Object
(
[countryId] => 11
[isoCode] => au
[name] => Australië
[nameSlugified] => australie
[continentId] => 7
)
[16] => stdClass Object
(
[countryId] => 13
[isoCode] => az
[name] => Azerbeidjan
[nameSlugified] => azerbeidjan
[continentId] => 2
)
[17] => stdClass Object
(
[countryId] => 14
[isoCode] => bs
[name] => Bahama's
[nameSlugified] => bahama-s
[continentId] => 3
)
[18] => stdClass Object
(
[countryId] => 15
[isoCode] => bh
[name] => Bahrain
[nameSlugified] => bahrain
[continentId] => 5
)
[19] => stdClass Object
(
[countryId] => 16
[isoCode] => bd
[name] => Bangladesh
[nameSlugified] => bangladesh
[continentId] => 2
)
[20] => stdClass Object
(
[countryId] => 17
[isoCode] => bb
[name] => Barbados
[nameSlugified] => barbados
[continentId] => 3
)
[21] => stdClass Object
(
[countryId] => 19
[isoCode] => be
[name] => België
[nameSlugified] => belgie
[continentId] => 4
)
[22] => stdClass Object
(
[countryId] => 20
[isoCode] => bz
[name] => Belize
[nameSlugified] => belize
[continentId] => 1
)
[23] => stdClass Object
(
[countryId] => 21
[isoCode] => bj
[name] => Benin
[nameSlugified] => benin
[continentId] => 1
)
[24] => stdClass Object
(
[countryId] => 22
[isoCode] => bm
[name] => Bermuda
[nameSlugified] => bermuda
[continentId] => 6
)
[25] => stdClass Object
(
[countryId] => 23
[isoCode] => bt
[name] => Bhutan
[nameSlugified] => bhutan
[continentId] => 2
)
[26] => stdClass Object
(
[countryId] => 24
[isoCode] => bo
[name] => Bolivia
[nameSlugified] => bolivia
[continentId] => 9
)
[27] => stdClass Object
(
[countryId] => 252
[isoCode] => bq
[name] => Bonaire
[nameSlugified] => bonaire
[continentId] => 9
)
[28] => stdClass Object
(
[countryId] => 217
[isoCode] => ba
[name] => Bosnië en Herzegovina
[nameSlugified] => bosnie-en-herzegovina
[continentId] => 4
)
[29] => stdClass Object
(
[countryId] => 25
[isoCode] => bw
[name] => Botswana
[nameSlugified] => botswana
[continentId] => 1
)
[30] => stdClass Object
(
[countryId] => 226
[isoCode] => bv
[name] => Bouve Eilanden
[nameSlugified] => bouve-eilanden
[continentId] => 7
)
[31] => stdClass Object
(
[countryId] => 26
[isoCode] => br
[name] => Brazilië
[nameSlugified] => brazilie
[continentId] => 9
)
[32] => stdClass Object
(
[countryId] => 229
[isoCode] => io
[name] => Brits Territorium
[nameSlugified] => brits-territorium
[continentId] => 2
)
[33] => stdClass Object
(
[countryId] => 27
[isoCode] => vg
[name] => Britse maagdeneilanden
[nameSlugified] => britse-maagdeneilanden
[continentId] => 7
)
[34] => stdClass Object
(
[countryId] => 28
[isoCode] => bn
[name] => Brunei
[nameSlugified] => brunei
[continentId] => 2
)
[35] => stdClass Object
(
[countryId] => 29
[isoCode] => bg
[name] => Bulgarije
[nameSlugified] => bulgarije
[continentId] => 4
)
[36] => stdClass Object
(
[countryId] => 30
[isoCode] => bf
[name] => Burkina Faso
[nameSlugified] => burkina-faso
[continentId] => 1
)
[37] => stdClass Object
(
[countryId] => 31
[isoCode] => bi
[name] => Burundi
[nameSlugified] => burundi
[continentId] => 1
)
[38] => stdClass Object
(
[countryId] => 32
[isoCode] => kh
[name] => Cambodja
[nameSlugified] => cambodja
[continentId] => 2
)
[39] => stdClass Object
(
[countryId] => 34
[isoCode] => ca
[name] => Canada
[nameSlugified] => canada
[continentId] => 6
)
[40] => stdClass Object
(
[countryId] => 36
[isoCode] => ky
[name] => Cayman Eilanden
[nameSlugified] => cayman-eilanden
[continentId] => 3
)
[41] => stdClass Object
(
[countryId] => 37
[isoCode] => cf
[name] => Centraal Afrikaanse Republiek
[nameSlugified] => centraal-afrikaanse-republiek
[continentId] => 1
)
[42] => stdClass Object
(
[countryId] => 40
[isoCode] => cl
[name] => Chili
[nameSlugified] => chili
[continentId] => 9
)
[43] => stdClass Object
(
[countryId] => 41
[isoCode] => cn
[name] => China
[nameSlugified] => china
[continentId] => 2
)
[44] => stdClass Object
(
[countryId] => 42
[isoCode] => co
[name] => Colombia
[nameSlugified] => colombia
[continentId] => 9
)
[45] => stdClass Object
(
[countryId] => 231
[isoCode] => km
[name] => Comoros
[nameSlugified] => comoros
[continentId] => 7
)
[46] => stdClass Object
(
[countryId] => 43
[isoCode] => cg
[name] => Congo - Brazzaville
[nameSlugified] => congo-brazzaville
[continentId] => 1
)
[47] => stdClass Object
(
[countryId] => 44
[isoCode] => cd
[name] => Congo, Democratische Republiek v
[nameSlugified] => congo-democratische-republiek-v
[continentId] => 1
)
[48] => stdClass Object
(
[countryId] => 45
[isoCode] => ck
[name] => Cook Eilanden
[nameSlugified] => cook-eilanden
[continentId] => 7
)
[49] => stdClass Object
(
[countryId] => 46
[isoCode] => cr
[name] => Costa Rica
[nameSlugified] => costa-rica
[continentId] => 3
)
[50] => stdClass Object
(
[countryId] => 208
[isoCode] => cu
[name] => Cuba
[nameSlugified] => cuba
[continentId] => 3
)
[51] => stdClass Object
(
[countryId] => 251
[isoCode] => cw
[name] => Curaçao
[nameSlugified] => curacao
[continentId] => 9
)
[52] => stdClass Object
(
[countryId] => 48
[isoCode] => cy
[name] => Cyprus
[nameSlugified] => cyprus
[continentId] => 5
)
[53] => stdClass Object
(
[countryId] => 249
[isoCode] => gx
[name] => De ruimte
[nameSlugified] => de-ruimte
[continentId] => 0
)
[54] => stdClass Object
(
[countryId] => 50
[isoCode] => dk
[name] => Denemarken
[nameSlugified] => denemarken
[continentId] => 4
)
[55] => stdClass Object
(
[countryId] => 51
[isoCode] => dj
[name] => Djibouti
[nameSlugified] => djibouti
[continentId] => 1
)
[56] => stdClass Object
(
[countryId] => 52
[isoCode] => dm
[name] => Dominica
[nameSlugified] => dominica
[continentId] => 3
)
[57] => stdClass Object
(
[countryId] => 53
[isoCode] => do
[name] => Dominicaanse Republiek
[nameSlugified] => dominicaanse-republiek
[continentId] => 3
)
[58] => stdClass Object
(
[countryId] => 70
[isoCode] => de
[name] => Duitsland
[nameSlugified] => duitsland
[continentId] => 4
)
[59] => stdClass Object
(
[countryId] => 54
[isoCode] => ec
[name] => Ecuador
[nameSlugified] => ecuador
[continentId] => 9
)
[60] => stdClass Object
(
[countryId] => 55
[isoCode] => eg
[name] => Egypte
[nameSlugified] => egypte
[continentId] => 1
)
[61] => stdClass Object
(
[countryId] => 56
[isoCode] => sv
[name] => El Salvador
[nameSlugified] => el-salvador
[continentId] => 3
)
[62] => stdClass Object
(
[countryId] => 57
[isoCode] => gq
[name] => Equatoriaal Guinea
[nameSlugified] => equatoriaal-guinea
[continentId] => 1
)
[63] => stdClass Object
(
[countryId] => 58
[isoCode] => er
[name] => Eritrea
[nameSlugified] => eritrea
[continentId] => 1
)
[64] => stdClass Object
(
[countryId] => 59
[isoCode] => ee
[name] => Estland
[nameSlugified] => estland
[continentId] => 4
)
[65] => stdClass Object
(
[countryId] => 60
[isoCode] => et
[name] => Ethiopië
[nameSlugified] => ethiopie
[continentId] => 1
)
[66] => stdClass Object
(
[countryId] => 219
[isoCode] => fk
[name] => Falkland Eilanden
[nameSlugified] => falkland-eilanden
[continentId] => 9
)
[67] => stdClass Object
(
[countryId] => 61
[isoCode] => fo
[name] => Faroe eilanden
[nameSlugified] => faroe-eilanden
[continentId] => 4
)
[68] => stdClass Object
(
[countryId] => 62
[isoCode] => fj
[name] => Fiji
[nameSlugified] => fiji
[continentId] => 7
)
[69] => stdClass Object
(
[countryId] => 148
[isoCode] => ph
[name] => Filipijnen
[nameSlugified] => filipijnen
[continentId] => 2
)
[70] => stdClass Object
(
[countryId] => 63
[isoCode] => fi
[name] => Finland
[nameSlugified] => finland
[continentId] => 4
)
[71] => stdClass Object
(
[countryId] => 64
[isoCode] => fr
[name] => Frankrijk
[nameSlugified] => frankrijk
[continentId] => 4
)
[72] => stdClass Object
(
[countryId] => 65
[isoCode] => gf
[name] => Frans Guiana
[nameSlugified] => frans-guiana
[continentId] => 9
)
[73] => stdClass Object
(
[countryId] => 66
[isoCode] => pf
[name] => Frans Polynesië
[nameSlugified] => frans-polynesie
[continentId] => 7
)
[74] => stdClass Object
(
[countryId] => 67
[isoCode] => ga
[name] => Gabon
[nameSlugified] => gabon
[continentId] => 1
)
[75] => stdClass Object
(
[countryId] => 68
[isoCode] => gm
[name] => Gambia
[nameSlugified] => gambia
[continentId] => 1
)
[76] => stdClass Object
(
[countryId] => 69
[isoCode] => ge
[name] => Georgië
[nameSlugified] => georgie
[continentId] => 2
)
[77] => stdClass Object
(
[countryId] => 71
[isoCode] => gh
[name] => Ghana
[nameSlugified] => ghana
[continentId] => 1
)
[78] => stdClass Object
(
[countryId] => 72
[isoCode] => gi
[name] => Gibraltar
[nameSlugified] => gibraltar
[continentId] => 4
)
[79] => stdClass Object
(
[countryId] => 73
[isoCode] => gd
[name] => Granada
[nameSlugified] => granada
[continentId] => 4
)
[80] => stdClass Object
(
[countryId] => 74
[isoCode] => gr
[name] => Griekenland
[nameSlugified] => griekenland
[continentId] => 4
)
[81] => stdClass Object
(
[countryId] => 75
[isoCode] => gl
[name] => Groenland
[nameSlugified] => groenland
[continentId] => 4
)
[82] => stdClass Object
(
[countryId] => 76
[isoCode] => gp
[name] => Guadeloupe
[nameSlugified] => guadeloupe
[continentId] => 3
)
[83] => stdClass Object
(
[countryId] => 77
[isoCode] => gu
[name] => Guam
[nameSlugified] => guam
[continentId] => 7
)
[84] => stdClass Object
(
[countryId] => 78
[isoCode] => gt
[name] => Guatemala
[nameSlugified] => guatemala
[continentId] => 3
)
[85] => stdClass Object
(
[countryId] => 80
[isoCode] => gn
[name] => Guinea
[nameSlugified] => guinea
[continentId] => 1
)
[86] => stdClass Object
(
[countryId] => 79
[isoCode] => gw
[name] => Guinea-Bissau
[nameSlugified] => guinea-bissau
[continentId] => 1
)
[87] => stdClass Object
(
[countryId] => 81
[isoCode] => gy
[name] => Guyana
[nameSlugified] => guyana
[continentId] => 9
)
[88] => stdClass Object
(
[countryId] => 82
[isoCode] => ht
[name] => Haïti
[nameSlugified] => haiti
[continentId] => 3
)
[89] => stdClass Object
(
[countryId] => 248
[isoCode] => hi
[name] => Hawaï
[nameSlugified] => hawai
[continentId] => 6
)
[90] => stdClass Object
(
[countryId] => 228
[isoCode] => hm
[name] => Heard en Mc Donald Eilanden
[nameSlugified] => heard-en-mc-donald-eilanden
[continentId] => 7
)
[91] => stdClass Object
(
[countryId] => 83
[isoCode] => hn
[name] => Honduras
[nameSlugified] => honduras
[continentId] => 3
)
[92] => stdClass Object
(
[countryId] => 84
[isoCode] => hk
[name] => Hong Kong
[nameSlugified] => hong-kong
[continentId] => 2
)
[93] => stdClass Object
(
[countryId] => 85
[isoCode] => hu
[name] => Hongarije
[nameSlugified] => hongarije
[continentId] => 4
)
[94] => stdClass Object
(
[countryId] => 91
[isoCode] => ie
[name] => Ierland
[nameSlugified] => ierland
[continentId] => 4
)
[95] => stdClass Object
(
[countryId] => 86
[isoCode] => is
[name] => IJsland
[nameSlugified] => ijsland
[continentId] => 4
)
[96] => stdClass Object
(
[countryId] => 87
[isoCode] => in
[name] => India
[nameSlugified] => india
[continentId] => 2
)
[97] => stdClass Object
(
[countryId] => 88
[isoCode] => id
[name] => Indonesië
[nameSlugified] => indonesie
[continentId] => 2
)
[98] => stdClass Object
(
[countryId] => 90
[isoCode] => iq
[name] => Irak
[nameSlugified] => irak
[continentId] => 5
)
[99] => stdClass Object
(
[countryId] => 89
[isoCode] => ir
[name] => Iran
[nameSlugified] => iran
[continentId] => 5
)
[100] => stdClass Object
(
[countryId] => 92
[isoCode] => il
[name] => Israel
[nameSlugified] => israel
[continentId] => 5
)
[101] => stdClass Object
(
[countryId] => 93
[isoCode] => it
[name] => Italië
[nameSlugified] => italie
[continentId] => 4
)
[102] => stdClass Object
(
[countryId] => 94
[isoCode] => ci
[name] => Ivoorkust
[nameSlugified] => ivoorkust
[continentId] => 1
)
[103] => stdClass Object
(
[countryId] => 95
[isoCode] => jm
[name] => Jamaica
[nameSlugified] => jamaica
[continentId] => 3
)
[104] => stdClass Object
(
[countryId] => 96
[isoCode] => jp
[name] => Japan
[nameSlugified] => japan
[continentId] => 2
)
[105] => stdClass Object
(
[countryId] => 203
[isoCode] => ye
[name] => Jemen
[nameSlugified] => jemen
[continentId] => 5
)
[106] => stdClass Object
(
[countryId] => 97
[isoCode] => jo
[name] => Jordanië
[nameSlugified] => jordanie
[continentId] => 5
)
[107] => stdClass Object
(
[countryId] => 35
[isoCode] => cv
[name] => Kaap Verdië
[nameSlugified] => kaap-verdie
[continentId] => 3
)
[108] => stdClass Object
(
[countryId] => 33
[isoCode] => cm
[name] => Kameroen
[nameSlugified] => kameroen
[continentId] => 1
)
[109] => stdClass Object
(
[countryId] => 39
[isoCode] => cs
[name] => Kanaaleilanden
[nameSlugified] => kanaaleilanden
[continentId] => 4
)
[110] => stdClass Object
(
[countryId] => 98
[isoCode] => kz
[name] => Kazachstan
[nameSlugified] => kazachstan
[continentId] => 2
)
[111] => stdClass Object
(
[countryId] => 99
[isoCode] => ke
[name] => Kenia
[nameSlugified] => kenia
[continentId] => 1
)
[112] => stdClass Object
(
[countryId] => 227
[isoCode] => cx
[name] => Kerst Eiland
[nameSlugified] => kerst-eiland
[continentId] => 7
)
[113] => stdClass Object
(
[countryId] => 230
[isoCode] => ki
[name] => Kiribati
[nameSlugified] => kiribati
[continentId] => 7
)
[114] => stdClass Object
(
[countryId] => 100
[isoCode] => kw
[name] => Koeweit
[nameSlugified] => koeweit
[continentId] => 5
)
[115] => stdClass Object
(
[countryId] => 243
[isoCode] => kx
[name] => Kosovo
[nameSlugified] => kosovo
[continentId] => 4
)
[116] => stdClass Object
(
[countryId] => 47
[isoCode] => hr
[name] => Kroatië
[nameSlugified] => kroatie
[continentId] => 4
)
[117] => stdClass Object
(
[countryId] => 101
[isoCode] => kg
[name] => Kyrgizië
[nameSlugified] => kyrgizie
[continentId] => 2
)
[118] => stdClass Object
(
[countryId] => 102
[isoCode] => la
[name] => Laos
[nameSlugified] => laos
[continentId] => 2
)
[119] => stdClass Object
(
[countryId] => 105
[isoCode] => ls
[name] => Lesotho
[nameSlugified] => lesotho
[continentId] => 1
)
[120] => stdClass Object
(
[countryId] => 103
[isoCode] => lv
[name] => Letland
[nameSlugified] => letland
[continentId] => 4
)
[121] => stdClass Object
(
[countryId] => 104
[isoCode] => lb
[name] => Libanon
[nameSlugified] => libanon
[continentId] => 5
)
[122] => stdClass Object
(
[countryId] => 106
[isoCode] => lr
[name] => Liberië
[nameSlugified] => liberie
[continentId] => 1
)
[123] => stdClass Object
(
[countryId] => 107
[isoCode] => ly
[name] => Libië
[nameSlugified] => libie
[continentId] => 1
)
[124] => stdClass Object
(
[countryId] => 108
[isoCode] => li
[name] => Liechtenstein
[nameSlugified] => liechtenstein
[continentId] => 4
)
[125] => stdClass Object
(
[countryId] => 109
[isoCode] => lt
[name] => Litouwen
[nameSlugified] => litouwen
[continentId] => 4
)
[126] => stdClass Object
(
[countryId] => 110
[isoCode] => lu
[name] => Luxemburg
[nameSlugified] => luxemburg
[continentId] => 4
)
[127] => stdClass Object
(
[countryId] => 111
[isoCode] => mo
[name] => Macau
[nameSlugified] => macau
[continentId] => 2
)
[128] => stdClass Object
(
[countryId] => 112
[isoCode] => mk
[name] => Macedonië
[nameSlugified] => macedonie
[continentId] => 4
)
[129] => stdClass Object
(
[countryId] => 113
[isoCode] => mg
[name] => Madagascar
[nameSlugified] => madagascar
[continentId] => 1
)
[130] => stdClass Object
(
[countryId] => 114
[isoCode] => mw
[name] => Malawi
[nameSlugified] => malawi
[continentId] => 1
)
[131] => stdClass Object
(
[countryId] => 221
[isoCode] => mv
[name] => Malediven
[nameSlugified] => malediven
[continentId] => 2
)
[132] => stdClass Object
(
[countryId] => 115
[isoCode] => my
[name] => Maleisië
[nameSlugified] => maleisie
[continentId] => 2
)
[133] => stdClass Object
(
[countryId] => 116
[isoCode] => ml
[name] => Mali
[nameSlugified] => mali
[continentId] => 1
)
[134] => stdClass Object
(
[countryId] => 117
[isoCode] => mt
[name] => Malta
[nameSlugified] => malta
[continentId] => 4
)
[135] => stdClass Object
(
[countryId] => 128
[isoCode] => ma
[name] => Marokko
[nameSlugified] => marokko
[continentId] => 1
)
[136] => stdClass Object
(
[countryId] => 118
[isoCode] => mh
[name] => Marshall eilanden
[nameSlugified] => marshall-eilanden
[continentId] => 7
)
[137] => stdClass Object
(
[countryId] => 119
[isoCode] => mq
[name] => Martinique
[nameSlugified] => martinique
[continentId] => 3
)
[138] => stdClass Object
(
[countryId] => 120
[isoCode] => mr
[name] => Mauritanië
[nameSlugified] => mauritanie
[continentId] => 1
)
[139] => stdClass Object
(
[countryId] => 121
[isoCode] => mu
[name] => Mauritius
[nameSlugified] => mauritius
[continentId] => 3
)
[140] => stdClass Object
(
[countryId] => 241
[isoCode] => yt
[name] => Mayotte
[nameSlugified] => mayotte
[continentId] => 7
)
[141] => stdClass Object
(
[countryId] => 122
[isoCode] => mx
[name] => Mexico
[nameSlugified] => mexico
[continentId] => 6
)
[142] => stdClass Object
(
[countryId] => 123
[isoCode] => fm
[name] => Micronesië
[nameSlugified] => micronesie
[continentId] => 7
)
[143] => stdClass Object
(
[countryId] => 124
[isoCode] => md
[name] => Moldavië
[nameSlugified] => moldavie
[continentId] => 4
)
[144] => stdClass Object
(
[countryId] => 125
[isoCode] => mc
[name] => Monaco
[nameSlugified] => monaco
[continentId] => 4
)
[145] => stdClass Object
(
[countryId] => 126
[isoCode] => mn
[name] => Mongolië
[nameSlugified] => mongolie
[continentId] => 2
)
[146] => stdClass Object
(
[countryId] => 244
[isoCode] => me
[name] => Montenegro
[nameSlugified] => montenegro
[continentId] => 4
)
[147] => stdClass Object
(
[countryId] => 127
[isoCode] => ms
[name] => Montserat
[nameSlugified] => montserat
[continentId] => 9
)
[148] => stdClass Object
(
[countryId] => 129
[isoCode] => mz
[name] => Mozambique
[nameSlugified] => mozambique
[continentId] => 1
)
[149] => stdClass Object
(
[countryId] => 130
[isoCode] => mm
[name] => Myanmar
[nameSlugified] => myanmar
[continentId] => 2
)
[150] => stdClass Object
(
[countryId] => 131
[isoCode] => na
[name] => Namibië
[nameSlugified] => namibie
[continentId] => 1
)
[151] => stdClass Object
(
[countryId] => 233
[isoCode] => nr
[name] => Nauru
[nameSlugified] => nauru
[continentId] => 7
)
[152] => stdClass Object
(
[countryId] => 134
[isoCode] => nl
[name] => Nederland
[nameSlugified] => nederland
[continentId] => 4
)
[153] => stdClass Object
(
[countryId] => 133
[isoCode] => cw
[name] => Nederlandse Antillen
[nameSlugified] => nederlandse-antillen
[continentId] => 3
)
[154] => stdClass Object
(
[countryId] => 132
[isoCode] => np
[name] => Nepal
[nameSlugified] => nepal
[continentId] => 2
)
[155] => stdClass Object
(
[countryId] => 137
[isoCode] => ni
[name] => Nicaragua
[nameSlugified] => nicaragua
[continentId] => 3
)
[156] => stdClass Object
(
[countryId] => 135
[isoCode] => nc
[name] => Nieuw Caledonië
[nameSlugified] => nieuw-caledonie
[continentId] => 7
)
[157] => stdClass Object
(
[countryId] => 136
[isoCode] => nz
[name] => Nieuw Zeeland
[nameSlugified] => nieuw-zeeland
[continentId] => 7
)
[158] => stdClass Object
(
[countryId] => 138
[isoCode] => ne
[name] => Niger
[nameSlugified] => niger
[continentId] => 1
)
[159] => stdClass Object
(
[countryId] => 139
[isoCode] => ng
[name] => Nigeria
[nameSlugified] => nigeria
[continentId] => 1
)
[160] => stdClass Object
(
[countryId] => 234
[isoCode] => nu
[name] => Niue
[nameSlugified] => niue
[continentId] => 7
)
[161] => stdClass Object
(
[countryId] => 210
[isoCode] => kp
[name] => Noord-Korea
[nameSlugified] => noord-korea
[continentId] => 2
)
[162] => stdClass Object
(
[countryId] => 216
[isoCode] => nt
[name] => Noordpool
[nameSlugified] => noordpool
[continentId] => 4
)
[163] => stdClass Object
(
[countryId] => 140
[isoCode] => no
[name] => Noorwegen
[nameSlugified] => noorwegen
[continentId] => 4
)
[164] => stdClass Object
(
[countryId] => 232
[isoCode] => nf
[name] => Norfolk Eilanden
[nameSlugified] => norfolk-eilanden
[continentId] => 7
)
[165] => stdClass Object
(
[countryId] => 191
[isoCode] => ug
[name] => Oeganda
[nameSlugified] => oeganda
[continentId] => 1
)
[166] => stdClass Object
(
[countryId] => 192
[isoCode] => ua
[name] => Oekraïne
[nameSlugified] => oekraine
[continentId] => 4
)
[167] => stdClass Object
(
[countryId] => 197
[isoCode] => uz
[name] => Oezbekistan
[nameSlugified] => oezbekistan
[continentId] => 2
)
[168] => stdClass Object
(
[countryId] => 141
[isoCode] => om
[name] => Oman
[nameSlugified] => oman
[continentId] => 5
)
[169] => stdClass Object
(
[countryId] => 218
[isoCode] => tl
[name] => Oost Timor
[nameSlugified] => oost-timor
[continentId] => 2
)
[170] => stdClass Object
(
[countryId] => 12
[isoCode] => at
[name] => Oostenrijk
[nameSlugified] => oostenrijk
[continentId] => 4
)
[171] => stdClass Object
(
[countryId] => 246
[isoCode] => rn
[name] => Paaseiland
[nameSlugified] => paaseiland
[continentId] => 7
)
[172] => stdClass Object
(
[countryId] => 142
[isoCode] => pk
[name] => Pakistan
[nameSlugified] => pakistan
[continentId] => 2
)
[173] => stdClass Object
(
[countryId] => 143
[isoCode] => pw
[name] => Palau
[nameSlugified] => palau
[continentId] => 7
)
[174] => stdClass Object
(
[countryId] => 214
[isoCode] => ps
[name] => Palestina
[nameSlugified] => palestina
[continentId] => 5
)
[175] => stdClass Object
(
[countryId] => 144
[isoCode] => pa
[name] => Panama
[nameSlugified] => panama
[continentId] => 3
)
[176] => stdClass Object
(
[countryId] => 145
[isoCode] => pg
[name] => Papua Nieuw Guinea
[nameSlugified] => papua-nieuw-guinea
[continentId] => 7
)
[177] => stdClass Object
(
[countryId] => 146
[isoCode] => py
[name] => Paraguay
[nameSlugified] => paraguay
[continentId] => 9
)
[178] => stdClass Object
(
[countryId] => 147
[isoCode] => pe
[name] => Peru
[nameSlugified] => peru
[continentId] => 9
)
[179] => stdClass Object
(
[countryId] => 236
[isoCode] => pn
[name] => Pitcairn
[nameSlugified] => pitcairn
[continentId] => 7
)
[180] => stdClass Object
(
[countryId] => 149
[isoCode] => pl
[name] => Polen
[nameSlugified] => polen
[continentId] => 4
)
[181] => stdClass Object
(
[countryId] => 150
[isoCode] => pt
[name] => Portugal
[nameSlugified] => portugal
[continentId] => 4
)
[182] => stdClass Object
(
[countryId] => 151
[isoCode] => pr
[name] => Puerto Rico
[nameSlugified] => puerto-rico
[continentId] => 3
)
[183] => stdClass Object
(
[countryId] => 152
[isoCode] => qa
[name] => Qatar
[nameSlugified] => qatar
[continentId] => 5
)
[184] => stdClass Object
(
[countryId] => 999
[isoCode] => rr
[name] => reisinspiratie
[nameSlugified] => reisinspiratie
[continentId] => 4
)
[185] => stdClass Object
(
[countryId] => 153
[isoCode] => re
[name] => Réunion
[nameSlugified] => reunion
[continentId] => 1
)
[186] => stdClass Object
(
[countryId] => 154
[isoCode] => ro
[name] => Roemenië
[nameSlugified] => roemenie
[continentId] => 4
)
[187] => stdClass Object
(
[countryId] => 155
[isoCode] => ru
[name] => Rusland
[nameSlugified] => rusland
[continentId] => 4
)
[188] => stdClass Object
(
[countryId] => 156
[isoCode] => rw
[name] => Rwanda
[nameSlugified] => rwanda
[continentId] => 1
)
[189] => stdClass Object
(
[countryId] => 157
[isoCode] => mp
[name] => Saipan
[nameSlugified] => saipan
[continentId] => 7
)
[190] => stdClass Object
(
[countryId] => 222
[isoCode] => ws
[name] => Samoa
[nameSlugified] => samoa
[continentId] => 7
)
[191] => stdClass Object
(
[countryId] => 158
[isoCode] => sm
[name] => San Marino
[nameSlugified] => san-marino
[continentId] => 4
)
[192] => stdClass Object
(
[countryId] => 239
[isoCode] => st
[name] => Sao Tome en Principe
[nameSlugified] => sao-tome-en-principe
[continentId] => 1
)
[193] => stdClass Object
(
[countryId] => 159
[isoCode] => sa
[name] => Saudi Arabië
[nameSlugified] => saudi-arabie
[continentId] => 5
)
[194] => stdClass Object
(
[countryId] => 160
[isoCode] => sn
[name] => Senegal
[nameSlugified] => senegal
[continentId] => 1
)
[195] => stdClass Object
(
[countryId] => 247
[isoCode] => rs
[name] => Servië
[nameSlugified] => servie
[continentId] => 4
)
[196] => stdClass Object
(
[countryId] => 207
[isoCode] => yu
[name] => Servie en Montenegro
[nameSlugified] => servie-en-montenegro
[continentId] => 4
)
[197] => stdClass Object
(
[countryId] => 161
[isoCode] => sc
[name] => Seychellen
[nameSlugified] => seychellen
[continentId] => 1
)
[198] => stdClass Object
(
[countryId] => 162
[isoCode] => sl
[name] => Sierra Leone
[nameSlugified] => sierra-leone
[continentId] => 1
)
[199] => stdClass Object
(
[countryId] => 163
[isoCode] => sg
[name] => Singapore
[nameSlugified] => singapore
[continentId] => 2
)
[200] => stdClass Object
(
[countryId] => 238
[isoCode] => sh
[name] => Sint Helena
[nameSlugified] => sint-helena
[continentId] => 7
)
[201] => stdClass Object
(
[countryId] => 253
[isoCode] => cx
[name] => Sint Maarten
[nameSlugified] => sint-maarten
[continentId] => 3
)
[202] => stdClass Object
(
[countryId] => 235
[isoCode] => pm
[name] => Sint Pierre en Miquelon
[nameSlugified] => sint-pierre-en-miquelon
[continentId] => 7
)
[203] => stdClass Object
(
[countryId] => 165
[isoCode] => si
[name] => Slovenië
[nameSlugified] => slovenie
[continentId] => 4
)
[204] => stdClass Object
(
[countryId] => 164
[isoCode] => sk
[name] => Slowaakse Republiek
[nameSlugified] => slowaakse-republiek
[continentId] => 4
)
[205] => stdClass Object
(
[countryId] => 175
[isoCode] => sd
[name] => Soedan
[nameSlugified] => soedan
[continentId] => 1
)
[206] => stdClass Object
(
[countryId] => 237
[isoCode] => sb
[name] => Solomon Eilanden
[nameSlugified] => solomon-eilanden
[continentId] => 7
)
[207] => stdClass Object
(
[countryId] => 166
[isoCode] => so
[name] => Somalië
[nameSlugified] => somalie
[continentId] => 1
)
[208] => stdClass Object
(
[countryId] => 250
[isoCode] => ss
[name] => South Sudan
[nameSlugified] => south-sudan
[continentId] => 1
)
[209] => stdClass Object
(
[countryId] => 169
[isoCode] => es
[name] => Spanje
[nameSlugified] => spanje
[continentId] => 4
)
[210] => stdClass Object
(
[countryId] => 211
[isoCode] => sj
[name] => Spitsbergen
[nameSlugified] => spitsbergen
[continentId] => 4
)
[211] => stdClass Object
(
[countryId] => 170
[isoCode] => lk
[name] => Sri Lanka
[nameSlugified] => sri-lanka
[continentId] => 2
)
[212] => stdClass Object
(
[countryId] => 172
[isoCode] => kn
[name] => St. Kitts and Nevis
[nameSlugified] => st-kitts-and-nevis
[continentId] => 3
)
[213] => stdClass Object
(
[countryId] => 173
[isoCode] => lc
[name] => St. Lucia
[nameSlugified] => st-lucia
[continentId] => 3
)
[214] => stdClass Object
(
[countryId] => 174
[isoCode] => vc
[name] => St. Vincent
[nameSlugified] => st-vincent
[continentId] => 3
)
[215] => stdClass Object
(
[countryId] => 176
[isoCode] => sr
[name] => Suriname
[nameSlugified] => suriname
[continentId] => 9
)
[216] => stdClass Object
(
[countryId] => 177
[isoCode] => sz
[name] => Swaziland
[nameSlugified] => swaziland
[continentId] => 1
)
[217] => stdClass Object
(
[countryId] => 180
[isoCode] => sy
[name] => Syrië
[nameSlugified] => syrie
[continentId] => 5
)
[218] => stdClass Object
(
[countryId] => 181
[isoCode] => tw
[name] => Taiwan
[nameSlugified] => taiwan
[continentId] => 2
)
[219] => stdClass Object
(
[countryId] => 213
[isoCode] => tj
[name] => Tajikistan
[nameSlugified] => tajikistan
[continentId] => 2
)
[220] => stdClass Object
(
[countryId] => 182
[isoCode] => tz
[name] => Tanzania
[nameSlugified] => tanzania
[continentId] => 1
)
[221] => stdClass Object
(
[countryId] => 183
[isoCode] => th
[name] => Thailand
[nameSlugified] => thailand
[continentId] => 2
)
[222] => stdClass Object
(
[countryId] => 220
[isoCode] => tb
[name] => Tibet
[nameSlugified] => tibet
[continentId] => 2
)
[223] => stdClass Object
(
[countryId] => 184
[isoCode] => tg
[name] => Togo
[nameSlugified] => togo
[continentId] => 1
)
[224] => stdClass Object
(
[countryId] => 240
[isoCode] => tk
[name] => Tokelau
[nameSlugified] => tokelau
[continentId] => 7
)
[225] => stdClass Object
(
[countryId] => 223
[isoCode] => to
[name] => Tonga
[nameSlugified] => tonga
[continentId] => 7
)
[226] => stdClass Object
(
[countryId] => 185
[isoCode] => tt
[name] => Trinidad en Tobago
[nameSlugified] => trinidad-en-tobago
[continentId] => 3
)
[227] => stdClass Object
(
[countryId] => 38
[isoCode] => td
[name] => Tsjaad
[nameSlugified] => tsjaad
[continentId] => 1
)
[228] => stdClass Object
(
[countryId] => 49
[isoCode] => cz
[name] => Tsjechische Republiek
[nameSlugified] => tsjechische-republiek
[continentId] => 4
)
[229] => stdClass Object
(
[countryId] => 186
[isoCode] => tn
[name] => Tunesië
[nameSlugified] => tunesie
[continentId] => 1
)
[230] => stdClass Object
(
[countryId] => 187
[isoCode] => tr
[name] => Turkije
[nameSlugified] => turkije
[continentId] => 5
)
[231] => stdClass Object
(
[countryId] => 188
[isoCode] => tm
[name] => Turkmenistan
[nameSlugified] => turkmenistan
[continentId] => 2
)
[232] => stdClass Object
(
[countryId] => 189
[isoCode] => tc
[name] => Turkse en Caicos Eilanden
[nameSlugified] => turkse-en-caicos-eilanden
[continentId] => 3
)
[233] => stdClass Object
(
[countryId] => 245
[isoCode] => tv
[name] => Tuvalu
[nameSlugified] => tuvalu
[continentId] => 7
)
[234] => stdClass Object
(
[countryId] => 195
[isoCode] => uy
[name] => Uruguay
[nameSlugified] => uruguay
[continentId] => 9
)
[235] => stdClass Object
(
[countryId] => 198
[isoCode] => vu
[name] => Vanuatu
[nameSlugified] => vanuatu
[continentId] => 7
)
[236] => stdClass Object
(
[countryId] => 199
[isoCode] => va
[name] => Vaticaanstad
[nameSlugified] => vaticaanstad
[continentId] => 4
)
[237] => stdClass Object
(
[countryId] => 200
[isoCode] => ve
[name] => Venezuela
[nameSlugified] => venezuela
[continentId] => 9
)
[238] => stdClass Object
(
[countryId] => 194
[isoCode] => gb
[name] => Verenigd Koninkrijk
[nameSlugified] => verenigd-koninkrijk
[continentId] => 4
)
[239] => stdClass Object
(
[countryId] => 193
[isoCode] => ae
[name] => Verenigde Arabische Emiraten
[nameSlugified] => verenigde-arabische-emiraten
[continentId] => 5
)
[240] => stdClass Object
(
[countryId] => 196
[isoCode] => us
[name] => Verenigde Staten
[nameSlugified] => verenigde-staten
[continentId] => 6
)
[241] => stdClass Object
(
[countryId] => 201
[isoCode] => vn
[name] => Vietnam
[nameSlugified] => vietnam
[continentId] => 2
)
[242] => stdClass Object
(
[countryId] => 202
[isoCode] => wf
[name] => Wallis & Futuna
[nameSlugified] => wallis-futuna
[continentId] => 7
)
[243] => stdClass Object
(
[countryId] => 215
[isoCode] => eh
[name] => Westelijke Sahara
[nameSlugified] => westelijke-sahara
[continentId] => 1
)
[244] => stdClass Object
(
[countryId] => 18
[isoCode] => by
[name] => Wit-Rusland
[nameSlugified] => wit-rusland
[continentId] => 4
)
[245] => stdClass Object
(
[countryId] => 204
[isoCode] => zm
[name] => Zambia
[nameSlugified] => zambia
[continentId] => 1
)
[246] => stdClass Object
(
[countryId] => 205
[isoCode] => zw
[name] => Zimbabwe
[nameSlugified] => zimbabwe
[continentId] => 1
)
[247] => stdClass Object
(
[countryId] => 171
[isoCode] => gs
[name] => Zuid Georgia
[nameSlugified] => zuid-georgia
[continentId] => 3
)
[248] => stdClass Object
(
[countryId] => 250
[isoCode] => ss
[name] => Zuid Sudan
[nameSlugified] => zuid-sudan
[continentId] => 1
)
[249] => stdClass Object
(
[countryId] => 167
[isoCode] => za
[name] => Zuid-Afrika
[nameSlugified] => zuid-afrika
[continentId] => 1
)
[250] => stdClass Object
(
[countryId] => 168
[isoCode] => kr
[name] => Zuid-Korea
[nameSlugified] => zuid-korea
[continentId] => 2
)
[251] => stdClass Object
(
[countryId] => 178
[isoCode] => se
[name] => Zweden
[nameSlugified] => zweden
[continentId] => 4
)
[252] => stdClass Object
(
[countryId] => 179
[isoCode] => ch
[name] => Zwitserland
[nameSlugified] => zwitserland
[continentId] => 4
)
)
[portalTicker] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[userId] => 440807
[username] => PeterOdile
[photoRevision] => 0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/440/807_50x50.jpg?r=0
[imageLink105x105] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/440/807_105x105.jpg?r=0
[currentContinentId] => 4
[currentContinentName] => Europa
[currentContinentNameSlugified] => europa
[currentCountryNameSlugified] => nederland
[currentCountryName] => Nederland
[currentCountryIsoCode] => nl
[currentCountryId] => 134
[visitedCountries] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[countryId] => 134
[countryName] => Nederland
[countryIsoCode] => nl
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[1] => stdClass Object
(
[countryId] => 155
[countryName] => Rusland
[countryIsoCode] => ru
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[2] => stdClass Object
(
[countryId] => 101
[countryName] => Kyrgizië
[countryIsoCode] => kg
[continentId] => 2
[continentName] => Azië
)
[3] => stdClass Object
(
[countryId] => 169
[countryName] => Spanje
[countryIsoCode] => es
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[4] => stdClass Object
(
[countryId] => 70
[countryName] => Duitsland
[countryIsoCode] => de
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[5] => stdClass Object
(
[countryId] => 12
[countryName] => Oostenrijk
[countryIsoCode] => at
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[6] => stdClass Object
(
[countryId] => 165
[countryName] => Slovenië
[countryIsoCode] => si
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[7] => stdClass Object
(
[countryId] => 47
[countryName] => Kroatië
[countryIsoCode] => hr
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[8] => stdClass Object
(
[countryId] => 217
[countryName] => Bosnië en Herzegovina
[countryIsoCode] => ba
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[9] => stdClass Object
(
[countryId] => 1
[countryName] => Albanië
[countryIsoCode] => al
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[10] => stdClass Object
(
[countryId] => 244
[countryName] => Montenegro
[countryIsoCode] => me
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[11] => stdClass Object
(
[countryId] => 93
[countryName] => Italië
[countryIsoCode] => it
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
)
[name] => Peter en Odile Minnen
[firstName] => Peter en Odile
[reportsCount] => 70
[travelsCount] => 6
)
[1] => stdClass Object
(
[userId] => 153517
[username] => pietlagarde
[photoRevision] => 0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/153/517_50x50.jpg?r=0
[imageLink105x105] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/153/517_105x105.jpg?r=0
[currentContinentId] => 4
[currentContinentName] => Europa
[currentContinentNameSlugified] => europa
[currentCountryNameSlugified] => duitsland
[currentCountryName] => Duitsland
[currentCountryIsoCode] => de
[currentCountryId] => 70
[visitedCountries] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[countryId] => 134
[countryName] => Nederland
[countryIsoCode] => nl
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[1] => stdClass Object
(
[countryId] => 136
[countryName] => Nieuw Zeeland
[countryIsoCode] => nz
[continentId] => 7
[continentName] => Oceanië
)
[2] => stdClass Object
(
[countryId] => 41
[countryName] => China
[countryIsoCode] => cn
[continentId] => 2
[continentName] => Azië
)
[3] => stdClass Object
(
[countryId] => 201
[countryName] => Vietnam
[countryIsoCode] => vn
[continentId] => 2
[continentName] => Azië
)
[4] => stdClass Object
(
[countryId] => 32
[countryName] => Cambodja
[countryIsoCode] => kh
[continentId] => 2
[continentName] => Azië
)
[5] => stdClass Object
(
[countryId] => 102
[countryName] => Laos
[countryIsoCode] => la
[continentId] => 2
[continentName] => Azië
)
[6] => stdClass Object
(
[countryId] => 163
[countryName] => Singapore
[countryIsoCode] => sg
[continentId] => 2
[continentName] => Azië
)
[7] => stdClass Object
(
[countryId] => 130
[countryName] => Myanmar
[countryIsoCode] => mm
[continentId] => 2
[continentName] => Azië
)
[8] => stdClass Object
(
[countryId] => 183
[countryName] => Thailand
[countryIsoCode] => th
[continentId] => 2
[continentName] => Azië
)
[9] => stdClass Object
(
[countryId] => 132
[countryName] => Nepal
[countryIsoCode] => np
[continentId] => 2
[continentName] => Azië
)
[10] => stdClass Object
(
[countryId] => 194
[countryName] => Verenigd Koninkrijk
[countryIsoCode] => gb
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[11] => stdClass Object
(
[countryId] => 88
[countryName] => Indonesië
[countryIsoCode] => id
[continentId] => 2
[continentName] => Azië
)
[12] => stdClass Object
(
[countryId] => 87
[countryName] => India
[countryIsoCode] => in
[continentId] => 2
[continentName] => Azië
)
[13] => stdClass Object
(
[countryId] => 170
[countryName] => Sri Lanka
[countryIsoCode] => lk
[continentId] => 2
[continentName] => Azië
)
[14] => stdClass Object
(
[countryId] => 64
[countryName] => Frankrijk
[countryIsoCode] => fr
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[15] => stdClass Object
(
[countryId] => 128
[countryName] => Marokko
[countryIsoCode] => ma
[continentId] => 1
[continentName] => Afrika
)
[16] => stdClass Object
(
[countryId] => 169
[countryName] => Spanje
[countryIsoCode] => es
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[17] => stdClass Object
(
[countryId] => 54
[countryName] => Ecuador
[countryIsoCode] => ec
[continentId] => 9
[continentName] => Zuid-Amerika
)
[18] => stdClass Object
(
[countryId] => 147
[countryName] => Peru
[countryIsoCode] => pe
[continentId] => 9
[continentName] => Zuid-Amerika
)
[19] => stdClass Object
(
[countryId] => 208
[countryName] => Cuba
[countryIsoCode] => cu
[continentId] => 3
[continentName] => Centraal-Amerika
)
[20] => stdClass Object
(
[countryId] => 150
[countryName] => Portugal
[countryIsoCode] => pt
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[21] => stdClass Object
(
[countryId] => 24
[countryName] => Bolivia
[countryIsoCode] => bo
[continentId] => 9
[continentName] => Zuid-Amerika
)
[22] => stdClass Object
(
[countryId] => 40
[countryName] => Chili
[countryIsoCode] => cl
[continentId] => 9
[continentName] => Zuid-Amerika
)
[23] => stdClass Object
(
[countryId] => 8
[countryName] => Argentinië
[countryIsoCode] => ar
[continentId] => 9
[continentName] => Zuid-Amerika
)
[24] => stdClass Object
(
[countryId] => 26
[countryName] => Brazilië
[countryIsoCode] => br
[continentId] => 9
[continentName] => Zuid-Amerika
)
[25] => stdClass Object
(
[countryId] => 195
[countryName] => Uruguay
[countryIsoCode] => uy
[continentId] => 9
[continentName] => Zuid-Amerika
)
[26] => stdClass Object
(
[countryId] => 167
[countryName] => Zuid-Afrika
[countryIsoCode] => za
[continentId] => 1
[continentName] => Afrika
)
[27] => stdClass Object
(
[countryId] => 25
[countryName] => Botswana
[countryIsoCode] => bw
[continentId] => 1
[continentName] => Afrika
)
[28] => stdClass Object
(
[countryId] => 205
[countryName] => Zimbabwe
[countryIsoCode] => zw
[continentId] => 1
[continentName] => Afrika
)
[29] => stdClass Object
(
[countryId] => 131
[countryName] => Namibië
[countryIsoCode] => na
[continentId] => 1
[continentName] => Afrika
)
[30] => stdClass Object
(
[countryId] => 70
[countryName] => Duitsland
[countryIsoCode] => de
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[31] => stdClass Object
(
[countryId] => 47
[countryName] => Kroatië
[countryIsoCode] => hr
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[32] => stdClass Object
(
[countryId] => 217
[countryName] => Bosnië en Herzegovina
[countryIsoCode] => ba
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[33] => stdClass Object
(
[countryId] => 244
[countryName] => Montenegro
[countryIsoCode] => me
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[34] => stdClass Object
(
[countryId] => 1
[countryName] => Albanië
[countryIsoCode] => al
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[35] => stdClass Object
(
[countryId] => 112
[countryName] => Macedonië
[countryIsoCode] => mk
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[36] => stdClass Object
(
[countryId] => 168
[countryName] => Zuid-Korea
[countryIsoCode] => kr
[continentId] => 2
[continentName] => Azië
)
[37] => stdClass Object
(
[countryId] => 11
[countryName] => Australië
[countryIsoCode] => au
[continentId] => 7
[continentName] => Oceanië
)
[38] => stdClass Object
(
[countryId] => 144
[countryName] => Panama
[countryIsoCode] => pa
[continentId] => 3
[continentName] => Centraal-Amerika
)
[39] => stdClass Object
(
[countryId] => 46
[countryName] => Costa Rica
[countryIsoCode] => cr
[continentId] => 3
[continentName] => Centraal-Amerika
)
[40] => stdClass Object
(
[countryId] => 148
[countryName] => Filipijnen
[countryIsoCode] => ph
[continentId] => 2
[continentName] => Azië
)
[41] => stdClass Object
(
[countryId] => 137
[countryName] => Nicaragua
[countryIsoCode] => ni
[continentId] => 3
[continentName] => Centraal-Amerika
)
[42] => stdClass Object
(
[countryId] => 56
[countryName] => El Salvador
[countryIsoCode] => sv
[continentId] => 3
[continentName] => Centraal-Amerika
)
[43] => stdClass Object
(
[countryId] => 83
[countryName] => Honduras
[countryIsoCode] => hn
[continentId] => 3
[continentName] => Centraal-Amerika
)
[44] => stdClass Object
(
[countryId] => 78
[countryName] => Guatemala
[countryIsoCode] => gt
[continentId] => 3
[continentName] => Centraal-Amerika
)
[45] => stdClass Object
(
[countryId] => 20
[countryName] => Belize
[countryIsoCode] => bz
[continentId] => 1
[continentName] => Afrika
)
[46] => stdClass Object
(
[countryId] => 122
[countryName] => Mexico
[countryIsoCode] => mx
[continentId] => 6
[continentName] => Noord-Amerika
)
[47] => stdClass Object
(
[countryId] => 93
[countryName] => Italië
[countryIsoCode] => it
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[48] => stdClass Object
(
[countryId] => 158
[countryName] => San Marino
[countryIsoCode] => sm
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[49] => stdClass Object
(
[countryId] => 179
[countryName] => Zwitserland
[countryIsoCode] => ch
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[50] => stdClass Object
(
[countryId] => 50
[countryName] => Denemarken
[countryIsoCode] => dk
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[51] => stdClass Object
(
[countryId] => 61
[countryName] => Faroe eilanden
[countryIsoCode] => fo
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[52] => stdClass Object
(
[countryId] => 86
[countryName] => IJsland
[countryIsoCode] => is
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[53] => stdClass Object
(
[countryId] => 74
[countryName] => Griekenland
[countryIsoCode] => gr
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
)
[name] => piet lagarde
[firstName] => piet
[reportsCount] => 1437
[travelsCount] => 12
)
[2] => stdClass Object
(
[userId] => 221620
[username] => akkertjes
[photoRevision] => 0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/221/620_50x50.jpg?r=0
[imageLink105x105] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/221/620_105x105.jpg?r=0
[currentContinentId] => 4
[currentContinentName] => Europa
[currentContinentNameSlugified] => europa
[currentCountryNameSlugified] => frankrijk
[currentCountryName] => Frankrijk
[currentCountryIsoCode] => fr
[currentCountryId] => 64
[visitedCountries] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[countryId] => 134
[countryName] => Nederland
[countryIsoCode] => nl
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[1] => stdClass Object
(
[countryId] => 178
[countryName] => Zweden
[countryIsoCode] => se
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[2] => stdClass Object
(
[countryId] => 63
[countryName] => Finland
[countryIsoCode] => fi
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[3] => stdClass Object
(
[countryId] => 140
[countryName] => Noorwegen
[countryIsoCode] => no
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[4] => stdClass Object
(
[countryId] => 70
[countryName] => Duitsland
[countryIsoCode] => de
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[5] => stdClass Object
(
[countryId] => 12
[countryName] => Oostenrijk
[countryIsoCode] => at
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[6] => stdClass Object
(
[countryId] => 136
[countryName] => Nieuw Zeeland
[countryIsoCode] => nz
[continentId] => 7
[continentName] => Oceanië
)
[7] => stdClass Object
(
[countryId] => 64
[countryName] => Frankrijk
[countryIsoCode] => fr
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[8] => stdClass Object
(
[countryId] => 91
[countryName] => Ierland
[countryIsoCode] => ie
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[9] => stdClass Object
(
[countryId] => 194
[countryName] => Verenigd Koninkrijk
[countryIsoCode] => gb
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[10] => stdClass Object
(
[countryId] => 103
[countryName] => Letland
[countryIsoCode] => lv
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[11] => stdClass Object
(
[countryId] => 59
[countryName] => Estland
[countryIsoCode] => ee
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[12] => stdClass Object
(
[countryId] => 109
[countryName] => Litouwen
[countryIsoCode] => lt
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[13] => stdClass Object
(
[countryId] => 49
[countryName] => Tsjechische Republiek
[countryIsoCode] => cz
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[14] => stdClass Object
(
[countryId] => 85
[countryName] => Hongarije
[countryIsoCode] => hu
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[15] => stdClass Object
(
[countryId] => 154
[countryName] => Roemenië
[countryIsoCode] => ro
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[16] => stdClass Object
(
[countryId] => 29
[countryName] => Bulgarije
[countryIsoCode] => bg
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[17] => stdClass Object
(
[countryId] => 247
[countryName] => Servië
[countryIsoCode] => rs
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[18] => stdClass Object
(
[countryId] => 150
[countryName] => Portugal
[countryIsoCode] => pt
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[19] => stdClass Object
(
[countryId] => 164
[countryName] => Slowaakse Republiek
[countryIsoCode] => sk
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[20] => stdClass Object
(
[countryId] => 149
[countryName] => Polen
[countryIsoCode] => pl
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[21] => stdClass Object
(
[countryId] => 192
[countryName] => Oekraïne
[countryIsoCode] => ua
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[22] => stdClass Object
(
[countryId] => 124
[countryName] => Moldavië
[countryIsoCode] => md
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[23] => stdClass Object
(
[countryId] => 47
[countryName] => Kroatië
[countryIsoCode] => hr
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[24] => stdClass Object
(
[countryId] => 217
[countryName] => Bosnië en Herzegovina
[countryIsoCode] => ba
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[25] => stdClass Object
(
[countryId] => 244
[countryName] => Montenegro
[countryIsoCode] => me
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[26] => stdClass Object
(
[countryId] => 1
[countryName] => Albanië
[countryIsoCode] => al
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[27] => stdClass Object
(
[countryId] => 19
[countryName] => België
[countryIsoCode] => be
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[28] => stdClass Object
(
[countryId] => 169
[countryName] => Spanje
[countryIsoCode] => es
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[29] => stdClass Object
(
[countryId] => 165
[countryName] => Slovenië
[countryIsoCode] => si
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[30] => stdClass Object
(
[countryId] => 112
[countryName] => Macedonië
[countryIsoCode] => mk
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[31] => stdClass Object
(
[countryId] => 74
[countryName] => Griekenland
[countryIsoCode] => gr
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
)
[name] => Annie & Henk Akker
[firstName] => Annie & Henk
[reportsCount] => 335
[travelsCount] => 16
)
[3] => stdClass Object
(
[userId] => 435957
[username] => janroelof
[photoRevision] => 0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/435/957_50x50.jpg?r=0
[imageLink105x105] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/435/957_105x105.jpg?r=0
[currentContinentId] => 4
[currentContinentName] => Europa
[currentContinentNameSlugified] => europa
[currentCountryNameSlugified] => albani
[currentCountryName] => Albanië
[currentCountryIsoCode] => al
[currentCountryId] => 1
[visitedCountries] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[countryId] => 134
[countryName] => Nederland
[countryIsoCode] => nl
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[1] => stdClass Object
(
[countryId] => 19
[countryName] => België
[countryIsoCode] => be
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[2] => stdClass Object
(
[countryId] => 110
[countryName] => Luxemburg
[countryIsoCode] => lu
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[3] => stdClass Object
(
[countryId] => 64
[countryName] => Frankrijk
[countryIsoCode] => fr
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[4] => stdClass Object
(
[countryId] => 70
[countryName] => Duitsland
[countryIsoCode] => de
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[5] => stdClass Object
(
[countryId] => 179
[countryName] => Zwitserland
[countryIsoCode] => ch
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[6] => stdClass Object
(
[countryId] => 12
[countryName] => Oostenrijk
[countryIsoCode] => at
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[7] => stdClass Object
(
[countryId] => 93
[countryName] => Italië
[countryIsoCode] => it
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[8] => stdClass Object
(
[countryId] => 1
[countryName] => Albanië
[countryIsoCode] => al
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
)
[name] => janroelof
[firstName] => janroelof
[reportsCount] => 62
[travelsCount] => 5
)
[4] => stdClass Object
(
[userId] => 441995
[username] => romevoorbij
[photoRevision] => 0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/578/img/default/profile_50x50.jpg
[imageLink105x105] => https://cdn.easyapps.nl/578/img/default/profile_105x105.jpg
[currentContinentId] => 4
[currentContinentName] => Europa
[currentContinentNameSlugified] => europa
[currentCountryNameSlugified] => nederland
[currentCountryName] => Nederland
[currentCountryIsoCode] => nl
[currentCountryId] => 134
[visitedCountries] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[countryId] => 134
[countryName] => Nederland
[countryIsoCode] => nl
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[1] => stdClass Object
(
[countryId] => 1
[countryName] => Albanië
[countryIsoCode] => al
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[2] => stdClass Object
(
[countryId] => 112
[countryName] => Macedonië
[countryIsoCode] => mk
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[3] => stdClass Object
(
[countryId] => 74
[countryName] => Griekenland
[countryIsoCode] => gr
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
)
[name] =>
[firstName] =>
[reportsCount] => 15
[travelsCount] => 1
)
[5] => stdClass Object
(
[userId] => 292722
[username] => estheraltena
[photoRevision] => 0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/292/722_50x50.jpg?r=0
[imageLink105x105] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/292/722_105x105.jpg?r=0
[currentContinentId] => 1
[currentContinentName] => Afrika
[currentContinentNameSlugified] => afrika
[currentCountryNameSlugified] => marokko
[currentCountryName] => Marokko
[currentCountryIsoCode] => ma
[currentCountryId] => 128
[visitedCountries] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[countryId] => 134
[countryName] => Nederland
[countryIsoCode] => nl
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[1] => stdClass Object
(
[countryId] => 167
[countryName] => Zuid-Afrika
[countryIsoCode] => za
[continentId] => 1
[continentName] => Afrika
)
[2] => stdClass Object
(
[countryId] => 131
[countryName] => Namibië
[countryIsoCode] => na
[continentId] => 1
[continentName] => Afrika
)
[3] => stdClass Object
(
[countryId] => 25
[countryName] => Botswana
[countryIsoCode] => bw
[continentId] => 1
[continentName] => Afrika
)
[4] => stdClass Object
(
[countryId] => 205
[countryName] => Zimbabwe
[countryIsoCode] => zw
[continentId] => 1
[continentName] => Afrika
)
[5] => stdClass Object
(
[countryId] => 156
[countryName] => Rwanda
[countryIsoCode] => rw
[continentId] => 1
[continentName] => Afrika
)
[6] => stdClass Object
(
[countryId] => 88
[countryName] => Indonesië
[countryIsoCode] => id
[continentId] => 2
[continentName] => Azië
)
[7] => stdClass Object
(
[countryId] => 122
[countryName] => Mexico
[countryIsoCode] => mx
[continentId] => 6
[continentName] => Noord-Amerika
)
[8] => stdClass Object
(
[countryId] => 78
[countryName] => Guatemala
[countryIsoCode] => gt
[continentId] => 3
[continentName] => Centraal-Amerika
)
[9] => stdClass Object
(
[countryId] => 20
[countryName] => Belize
[countryIsoCode] => bz
[continentId] => 1
[continentName] => Afrika
)
[10] => stdClass Object
(
[countryId] => 46
[countryName] => Costa Rica
[countryIsoCode] => cr
[continentId] => 3
[continentName] => Centraal-Amerika
)
[11] => stdClass Object
(
[countryId] => 183
[countryName] => Thailand
[countryIsoCode] => th
[continentId] => 2
[continentName] => Azië
)
[12] => stdClass Object
(
[countryId] => 168
[countryName] => Zuid-Korea
[countryIsoCode] => kr
[continentId] => 2
[continentName] => Azië
)
[13] => stdClass Object
(
[countryId] => 54
[countryName] => Ecuador
[countryIsoCode] => ec
[continentId] => 9
[continentName] => Zuid-Amerika
)
[14] => stdClass Object
(
[countryId] => 99
[countryName] => Kenia
[countryIsoCode] => ke
[continentId] => 1
[continentName] => Afrika
)
[15] => stdClass Object
(
[countryId] => 191
[countryName] => Oeganda
[countryIsoCode] => ug
[continentId] => 1
[continentName] => Afrika
)
[16] => stdClass Object
(
[countryId] => 109
[countryName] => Litouwen
[countryIsoCode] => lt
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[17] => stdClass Object
(
[countryId] => 103
[countryName] => Letland
[countryIsoCode] => lv
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[18] => stdClass Object
(
[countryId] => 59
[countryName] => Estland
[countryIsoCode] => ee
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[19] => stdClass Object
(
[countryId] => 140
[countryName] => Noorwegen
[countryIsoCode] => no
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[20] => stdClass Object
(
[countryId] => 1
[countryName] => Albanië
[countryIsoCode] => al
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
)
[21] => stdClass Object
(
[countryId] => 128
[countryName] => Marokko
[countryIsoCode] => ma
[continentId] => 1
[continentName] => Afrika
)
)
[name] => Esther Altena
[firstName] => Esther
[reportsCount] => 68
[travelsCount] => 14
)
)
[latestNews] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[newsId] => 101
[date] => 2024-04-08
[title] => Wat maakt een vakantie met de camper zo bijzonder
[text] =>
Het huren van een camper is een geweldige manier om een vakantie eens op een andere manier te beleven. Niet gebonden aan één accommodatie, maar juist vrijheid om te gaan en staan waar je wilt. Met een camper heb je alle luxe binnen handbereik, terwijl je tegelijkertijd midden in de natuur kunt zijn. Dit maakt een vakantie met de camper zo bijzonder. Via het platform van Goboony komen vraag en aanbod samen en kun je voor een bepaalde tijd een camper huren om kennis te maken met deze manier van vakantie. Dus twijfel je al een tijdje om eens met de camper op reis te gaan, bekijk dan eens de website van Goboony. Zo heb je een beetje een idee wat er allemaal mogelijk is, kun je ook direct zien wat de kosten hiervan zijn. Daarnaast vertellen we je natuurlijk graag wat een vakantie met de camper zo bijzonder maakt.
De vrijheid van een camper
Met een camper kun je letterlijk alle kanten op. Geen geplande routes of vaste verblijfplaatsen, maar de mogelijkheid om je vakantie naar eigen wens in te vullen. Of je nu van de rust en ruimte van de natuur houdt, of juist liever steden en toeristische attracties bezoekt, met een camper is het allemaal mogelijk. Je kunt eenvoudig van de ene plek naar de andere reizen en onderweg genieten van prachtige uitzichten.
Alle luxe binnen handbereik
Een camper biedt alle comfort die je nodig hebt tijdens je vakantie. Het is als een mobiel huis op wielen, voorzien van alles wat je wenst. Een comfortabel bed, een keuken om zelf te koken en een badkamer met douche en toilet. Dit betekent dat je zelfvoorzienend bent en niet afhankelijk hoeft te zijn van hotels of restaurants. Je kunt overal stoppen en genieten van je eigen maaltijden, zonder dat je iets mist.
Midden in de natuur
Als je met een camper op vakantie gaat, kun je ervoor kiezen om midden in de natuur te verblijven. Campings die speciaal voor campers zijn ingericht bieden vaak prachtige staanplaatsen in een bosrijke omgeving. Je wordt wakker met het geluid van fluitende vogels en geniet van de frisse buitenlucht. Ook kun je ervoor kiezen om op camperplaatsen te overnachten, waarbij je vaak kunt parkeren op unieke locaties, zoals aan het water of met uitzicht over weilanden. Het enige waar je wel even rekening mee moet houden, is dat je zorgt voor een goede verzekering. Zo kan er namelijk altijd iets gebeuren onderweg. Ons advies is het afsluiten van de Goboony Camperverzekering voor je camper, zodat je zeker weet dat je bij schade of pech ontzettend snel geholpen wordt.
Een vakantie op maat
Met een camper heb je de mogelijkheid om je vakantie volledig naar eigen wens in te vullen. Geen vaste vertrek- of aankomstdatum, maar juist de vrijheid om te gaan en staan waar je wilt. Wil je langer op een bepaalde plek blijven? Geen probleem, je kunt je reisschema eenvoudig aanpassen. Dit maakt een vakantie met de camper zeer flexibel en ideaal voor mensen die graag hun eigen plan trekken.
[picture] => no
[pic1title] =>
[pic2title] =>
[pic3title] =>
[pic4title] =>
[pic5title] =>
[titleSlugified] => wat-maakt-een-vakantie-met-de-camper-zo-bijzonder
[imageLink105x105] => https://cdn.easyapps.nl/578/img/icons/news_105x105.jpg
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/578/img/icons/news_50x50.png
[imageUrl] => https://cdn.easyapps.nl/578/img/slideshow/reisinspiratie/101/101_1.jpg
)
[1] => stdClass Object
(
[newsId] => 100
[date] => 2024-02-19
[title] => 3x inspiratie voor een onvergetelijke vakantie in Turkije!
[text] =>
Ben jij van plan om binnenkort op vakantie naar Turkije te gaan? Lees dan gauw verder. Turkije staat natuurlijk bekend om zijn diversiteit dankzij de vele culturen die er samenkomen. Dit in combinatie met het fijne klimaat en de prachtige natuur maakt het land de ideale vakantiebestemming. Je kunt in Turkije genieten van stranden, natuur, cultuur en meer. Hieronder vind je inspiratie voor een onvergetelijke vakantie in het diverse land!
Ontdek de multiculturele sferen in Istanbul
Als je naar Turkije vliegt, is de kans groot dat je naar de hoofdstad Istanbul vliegt. De hoofdstad van Turkije ligt op ongeveer 3 uur vliegen van Amsterdam en is daarmee snel en makkelijk te bereiken. Vliegtickets Turkije boek je dan ook snel en eenvoudig online. Ben jij een echte stedenliefhebber? Blijf dan zeker een paar dagen lang in de hoofdstad, zodat je de stad goed kunt ontdekken. De stad kent twee delen, namelijk een deel in Europa en een deel in Azië. Dit zorgt ook voor een bijzondere multiculturele sfeer in de stad, wat je bijvoorbeeld goed terug ziet komen op markten zoals de Grote Bazaar. In Istanbul kun je ook verschillende kerken en moskeeën bezoeken en kennismaken met de twee verschillende religies van deze stad. Je merkt het, het is zeker de moeite waard om even in Istanbul te stoppen als je op reis gaat naar Turkije!
Geniet van de prachtige natuur in Pamukkale
Turkije staat niet alleen bekend als strand- en stedenbestemming. Het is ook een goede bestemming voor natuurliefhebbers. Een van de mooiste natuurgebieden van het land is bijvoorbeeld Pamukkale, wat in het zuidwesten van Turkije ligt. De naam van het natuurgebied betekent letterlijk: ‘kasteel van katoen’. Het natuurgebied heeft zijn naam te danken aan de kalkstenen terrassen die gevuld zijn met azuurblauw water. De terrassen zijn ontstaan door de afzetting van mineraalrijk water van de warmwaterbronnen in het gebied. Dit ziet er erg bijzonder uit en is daarom ook zeker de moeite waard om te bekijken. Als natuurliefhebber kun je deze plek dus zeker niet missen tijdens een vakantie naar Turkije!
Relax tijdens een strandvakantie in Alanya
Alanya is een levendige badplaats die bekend staat om zijn prachtige stranden, bruisende sfeer en culturele bezienswaardigheden. De populaire badplaats ligt aan de zuidkust van Turkije en is makkelijk bereikbaar met het vliegtuig. In Alanya is het klimaat het hele jaar door warm en zonnig, wat het ook een goede bestemming maakt voor een winterzonvakantie. Een van de meest bezochte bezienswaardigheden van Alanya is het indrukwekkende middeleeuwse kasteel, dat hoog boven de stad op een grote rots ligt. Vanaf het kasteel heb je een prachtig uitzicht over de Middellandse Zee en de omliggende stad. Daarnaast heeft Alanya kilometers aan prachtige stranden, waar bezoekers kunnen genieten van de zon, het strand en kunnen zwemmen in het helderblauwe water. Ook kun je er goed terecht om te snorkelen en duiken. Kortom, een bezoekje aan de badplaats Alanya is de moeite waard om te overwegen!
Dankzij de diversiteit heeft Turkije voor iedereen wel wat te bieden. Het maakt niet uit of je nu van strand, steden of natuur houdt er zit voor iedereen wel wat moois bij!
[picture] => no
[pic1title] =>
[pic2title] =>
[pic3title] =>
[pic4title] =>
[pic5title] =>
[titleSlugified] => 3x-inspiratie-voor-een-onvergetelijke-vakantie-in-turkije
[imageLink105x105] => https://cdn.easyapps.nl/578/img/icons/news_105x105.jpg
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/578/img/icons/news_50x50.png
[imageUrl] => https://cdn.easyapps.nl/578/img/slideshow/reisinspiratie/100/100_1.jpg
)
[2] => stdClass Object
(
[newsId] => 99
[date] => 2024-02-12
[title] => Je vakantiehuis mooi inrichten? Zo doe je dat
[text] =>
Heb je onlangs een vakantiewoning gekocht? Dat is natuurlijk een mooie stap. Om je hier echt thuis te voelen straks, is het verstandig om de vakantiewoning gezellig in te richten. Of je nu een vakantiewoning aan het strand hebt gekocht of eentje dichtbij een bruisende stad, probeer er echt je eigen plek van te maken. Hoe meer het als thuis voelt, hoe vaker je hier wilt terugkeren. De beste tips om jouw vakantiehuis mooi in te richten? Wij sommen ze voor je op!
Investeer in stijlvolle en comfortabele meubels
Een goede tip voor het inrichten van je vakantiehuis is om te investeren in stijlvolle meubels. Meubilair speelt een grote rol in hoe het interieur eruit komt te zien. Zien jouw meubels er mooi uit, dan heeft dat een positief effect op de uitstraling van je vakantiehuis. Denk bij het uitzoeken van meubilair niet alleen na over stijl, maar ook over comfort. Het is tenslotte van groot belang dat je in je vakantiehuis heerlijk kunt ontspannen. Denk bij meubels die je nodig hebt aan een eettafel, eetkamerstoelen, bank, tv-meubel, fauteuils en bijzettafels.
Haal de natuur in huis
Je vakantiewoning mooi inrichten doe je ook door de natuur in huis te halen. Natuurlijke elementen in je interieur zorgen voor een rustige, warme en ontspannen sfeer. De natuur in huis halen is op verschillende manieren mogelijk. Denk bijvoorbeeld aan het verwerken van natuurlijke materialen als hout, riet en bamboe in je interieur. Deze materialen kun je verwerken in onder andere meubilair en decoratie. Het is ook mogelijk om je vakantiewoning te voorzien van mooie bloemen en planten. Zo maak je het in één klap een stuk sfeervoller!
Geef het een persoonlijk tintje
Een van de beste manieren om je vakantiehuis sfeervol te maken, is om het een persoonlijk tintje te geven. Hoe meer het interieur past bij jouw smaak en persoonlijkheid, hoe eerder je jezelf hier thuis zult voelen. Je vakantiewoning persoonlijk maken is op verschillende manieren mogelijk. Denk hierbij aan het toevoegen van persoonlijke decoratie, zoals familiefoto’s, souvenirs van eerdere vakanties en kunstwerken die bij jouw smaak passen. Door leuke, persoonlijke decoratie toe te voegen maak je de vakantiewoning meer eigen.
Wil je foto’s ophangen om je interieur op te leuken? Zorg er dan wel voor dat je deze op een mooie manier presenteert. Een aanrader is om hiervoor een handig ophangsysteem te gebruiken. Als je hiernaar op zoek bent, ben je bij Artiteq aan het juiste adres.
Voeg sfeerverlichting toe
Naast basisverlichting is ook sfeerverlichting onmisbaar in jouw vakantiewoning. Met sfeerverlichting creëer je een warme en uitnodigende sfeer in huis. Bij sfeerverlichting kun je denken aan kleine of dimbare lampen of kaarsen.
[picture] => no
[pic1title] =>
[pic2title] =>
[pic3title] =>
[pic4title] =>
[pic5title] =>
[titleSlugified] => je-vakantiehuis-mooi-inrichten-zo-doe-je-dat
[imageLink105x105] => https://cdn.easyapps.nl/578/img/icons/news_105x105.jpg
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/578/img/icons/news_50x50.png
[imageUrl] => https://cdn.easyapps.nl/578/img/slideshow/reisinspiratie/99/99_1.jpg
)
)
[topCountries] => Array
(
[0] => stdClass Object
(
[continentId] => 4
[countryId] => 169
[reportCount] => 22
[pictureCount] => 65535
[position] => 1
[countryName] => Spanje
[countryIsoCode] => ES
[continentName] => Europa
)
[1] => stdClass Object
(
[continentId] => 4
[countryId] => 64
[reportCount] => 10
[pictureCount] => 65535
[position] => 2
[countryName] => Frankrijk
[countryIsoCode] => FR
[continentName] => Europa
)
[2] => stdClass Object
(
[continentId] => 4
[countryId] => 85
[reportCount] => 7
[pictureCount] => 12025
[position] => 3
[countryName] => Hongarije
[countryIsoCode] => HU
[continentName] => Europa
)
[3] => stdClass Object
(
[continentId] => 4
[countryId] => 140
[reportCount] => 3
[pictureCount] => 63480
[position] => 4
[countryName] => Noorwegen
[countryIsoCode] => NO
[continentName] => Europa
)
[4] => stdClass Object
(
[continentId] => 4
[countryId] => 93
[reportCount] => 3
[pictureCount] => 65535
[position] => 5
[countryName] => Italië
[countryIsoCode] => IT
[continentName] => Europa
)
[5] => stdClass Object
(
[continentId] => 4
[countryId] => 74
[reportCount] => 2
[pictureCount] => 30533
[position] => 6
[countryName] => Griekenland
[countryIsoCode] => GR
[continentName] => Europa
)
[6] => stdClass Object
(
[continentId] => 4
[countryId] => 150
[reportCount] => 2
[pictureCount] => 38866
[position] => 7
[countryName] => Portugal
[countryIsoCode] => PT
[continentName] => Europa
)
[7] => stdClass Object
(
[continentId] => 4
[countryId] => 70
[reportCount] => 2
[pictureCount] => 48300
[position] => 8
[countryName] => Duitsland
[countryIsoCode] => DE
[continentName] => Europa
)
[8] => stdClass Object
(
[continentId] => 4
[countryId] => 179
[reportCount] => 1
[pictureCount] => 16157
[position] => 9
[countryName] => Zwitserland
[countryIsoCode] => CH
[continentName] => Europa
)
[9] => stdClass Object
(
[continentId] => 4
[countryId] => 192
[reportCount] => 1
[pictureCount] => 5720
[position] => 10
[countryName] => Oekraïne
[countryIsoCode] => UA
[continentName] => Europa
)
)
[countryId] => 1
[countryName] => Albanië
[continentId] => 4
[continentName] => Europa
[countryPopulation] => 0
[countrySurface] => 0
[capitalCityLongitude] => 19.819280
[capitalCitylatitude] => 41.327570
[portalReports] => ArrayIterator Object
(
[storage:ArrayIterator:private] => Array
(
[45] => stdClass Object
(
[username] => adoria
[datePublication] => 2022-08-02
[title] => Van de bergen naar de grote stad
[message] =>
Hoi allemaal,
Het is alweer bijna een week geleden dat ik heb geschreven. De tijd vliegt! Donderdag wilde ik naar ‘het blauwe oog’ lopen. Iets wat bijna alle toeristen in Theth doen. Mijn gastvrouw wees me een andere route dan in mijn reisgids beschreven staat. Daarvoor moest ik vlakbij de camping bij 2 roodbruine buizen de rivier oversteken. Die buizen vond ik snel. Zij waren de brug. Ik moest een steile houten trap op om bij de buizen te komen. Wat voorzichtig stapte ik over de buizen naar de overkant, op elke buis een voet (dinsdag liep ik nog moeiteloos kaarsrecht over een stoeprand, maar met een rivier onder me, werkt het toch anders in mijn hoofd en ben ik minder zeker). Ik liep nu over de normale weg, waar ook auto’s langs reden. Ik kwam geen andere wandelaars tegen en vond dat ik wel erg hoog boven de rivier liep. Ik besloot terug te keren naar de brug en de weg te nemen die in mijn reisgids staat. Zo was ik drie kwartier na vertrek weer op het beginpunt. Dat vond ik niet erg, want ik had al het idee dat de wandeling niet dag vullend zou zijn. Ik liep over een mooi pad naar ‘het blauwe oog’ en passeerde nu met enige regelmaat andere wandelaars. Er zijn in dit gebied allerlei campings en guesthouses in aanbouw. Ik ben benieuwd hoe het hier over 5 jaar is.
Na 2 uur lopen kwam ik bij een helderblauwe pool waar mensen aan het baden waren. Hier heb ik even lekker op een steen in de rivier zitten genieten van het uitzicht. Na een half uurtje ging ik weer door. Een paar minuten later was ik al bij ‘ het blauwe oog’: een kleine waterval die uitmondde in een prachtig blauw meertje. Hier was het druk. Ik maakte er wat foto’s en vertrok al snel weer. Op de terugweg besloot ik de andere weg te nemen. Aan de weg werd hard gewerkt. Ik vermoed dat hier over niet al te lange tijd ook asfalt ligt, zodat de nieuwe guesthouses en campings die dichterbij ‘het blauwe oog’ liggen, beter bereikbaar zijn. Toen ik weer bij Theth was, liep ik door naar de andere kant van het dorp om daar op een terrasje wat te drinken. Terug bij de camping dronk ik een kop koffie. Ik had beneden bij de rivier mensen zien baden. Dat ging ik ook doen. Het water was erg koud, maar warm genoeg om er een paar seconden helemaal in te liggen. Daarmee was ik weer helemaal opgefrist.
Vrijdag ben ik van Theth naar Valbone gewandeld, een bekend traject voor reizigers in dit gebied. Beide dorpjes liggen midden in de bergen op ca. 900 m. Ze worden gescheiden door een pas van 1860 m. Ik had mijn gastvrouw gevraagd om een paard te regelen voor mijn bagage. Ik zag het niet zitten om een kleine 1000 hoogtemeters te maken met voor en achter een rugzak. Ik wilde om 9 uur vertrekken. Het paard begeleider (John) waren er ruim op tijd. Het was de bedoeling dat we halverwege paarden zouden tegenkomen die vanuit Valbone kwamen met bagage op hun rug en dat we dan van paard zouden wisselen, zodat John weer met zijn paard naar huis kon en niet in Valbone moest overnachten of het hele stuk 2x moest lopen. Slim systeem. Ik vroeg hoe duur het was: 50 euro, niet onderhandelbaar. Dat had ik al ergens gelezen. Een hoop geld als je bedenkt dat het gemiddelde maandsalaris hier 200 euro is. John sprak redelijk Engels. Hij vertelde dat het hier in de winter erg koud is en de wegen dan onbegaanbaar zijn. Er is dan eigenlijk niets te doen. Hij moet zijn geld dus in de zomermaanden verdienen. Dan is die 50 euro niet zo gek. De heenweg ging alleen maar omhoog, met af en toe een klein stukje dat min of meer vlak was. Wel lekker efficiënt! Al vrij snel liep ik in de schaduw, wat het grootste deel van het pad omhoog het geval was. Het was een mooie wandeling over schapenpaadjes. Soms een zandondergrond, dan weer rotsig met veel losse stenen. Na een kleine 2 uur kwamen we bij een restaurantje, waar we even stopten. Hier was het ineens redelijk druk. John kwam met een andere- goed Engels sprekende – man naar me toe. Deze man vroeg of ik vanaf een bepaalde plaats verder wilde met de auto; John vond het te ver om helemaal naar Valbone te gaan. Ik zei hem dat het idee was om te wisselen van paard. Dat lukte niet, omdat er geen paarden vanuit Valbone liepen vandaag. Ik wilde het hele stuk lopen en stelde voor om alleen mijn bagage met de auto naar Valbone te brengen en dat ik zelf zou lopen. Dat was prima. We liepen door. Het was nog maar ca. 3 kwartier naar de pas. De weg naar Valbone liep lang alleen maar naar beneden. Deze kant was wat zonniger, ik was blij dat ik naar beneden ging. Het paard vond afdalen minder leuk en weigerde een keer door te gaan. John had de grootste moeite om hem naar beneden te krijgen. Daarna weigerde het paard nog een paar keer, maar wat minder halsstarrig. Om half 1 waren we bij het volgende restaurant. John had duidelijk haast. We gingen snel door. Het was nu nog een half uur naar het laatste restaurant op de route. Hier konden weer auto’s komen. Er stonden een paar minibusjes. John regelde dat een daarvan mijn bagage mee zou nemen. Ik liep alleen verder. Al snel werd de weg vlak en liep ik voornamelijk over een gravelachtig terrein met veel losse stenen in de brandende zon. Niet het mooiste deel van de route. Ik schat dat ik rond 14.00 uur aan het eind van deze weg was, bij het eerste guesthouse van Valbone. Navraag leerde dat ik toen nog 6 km door moest over een (saaie) geasfalteerde weg. Ik had nog de hoop gehad dat die 6 km wat te ruim was ingeschat, maar dat bleek niet het geval. En zo liep ik ca. 25 km. Bij het guesthouse werd ik hartelijk ontvangen en na een douche was ik weer helemaal fris en fruitig. Ik kon bij het guesthouse eten en heb verder niet veel meer gedaan.
Zaterdag werd een rustigere dag. Ik moest nog e.e.a. regelen voor het vervolg van mijn reis. Bij mijn guesthouse was geen internet. Daarvoor ging ik naar een nabij gelegen guesthouse. Het lukte me niet om alles te regelen. Ik ben daarna een stuk gaan wandelen, maar kon niet echt een leuke route vinden. Ik vond een wandelpad van 8 km naar een berg van ruim 2500 meter, een wandeling van 7 uur naar de top. Ik liep ca. 3 kwartier omhoog, vond toen een mooie steen in de schaduw en ging daar even zitten om wat te eten. Ik besloot weer terug te lopen. Ik wilde mijn trip van zondag geregeld hebben. Ik liep naar de toeristeninfo.Daar kon ik op internet en kon ik de laatste dingen regelen. Op een terras at ik nog wat. Daarna liep ik terug naar mijn guesthouse en heb ik niet veel speciaals meer gedaan.
Zondag ging ik via het Komarmeer terug naar Shkoder. Ik had een toer geboekt en moest om kwart over 10 bij de weg staan. Het was een uur rijden naar Fierze, waar de boot om 13.00 uur vertrok. Ik zat op het bovendek lekker op mijn rugzak. De boottocht was mooi. We voeren tussen massieve rotsen en bergen door. Indrukwekkend. Het werd nog gezellig op het dek toen een groepje Albanezen een speaker pakten en begonnen te dansen en te klappen. Ik denk dat de tocht ruim 2 uur duurde. In Komar stonden minibusjes klaar die naar Shkoder gingen. Het eerste deel van de rit zat het wegdek vol gaten en konden we niet erg door rijden. We kwamen uiteindelijk om kwart voor 6 in Shkoder aan. We werden vlakbij mijn hotel afgezet, in het centrum. Ik was inmiddels bijna door mijn geld heen en ging eerst op zoek naar een pinautomaat. Vervolgens probeerde ik erachter te komen hoe laat en waar maandag de bus naar Durres, mijn volgende bestemming, zou vertrekken. Dat kon ik niet achterhalen. Daarna nam ik ergens op een terras een kop koffie met een gebakje, een verlate verjaardagsviering. Ik at nog wat op een terras en ben terug gegaan naar mijn hotel.
Maandag liep ik rond kwart voor 8 naar de straat waar de meeste bussen vertrekken. Ik had op internet gevonden dat er om 8.15 uur een bus zou gaan; ik wist alleen niet wat het vertrekpunt was. Ik vroeg wat rond en werd naar een plek aan de andere kant van de rotonde gestuurd. Daar stond alleen een bus naar Tirana en er was een kiosk. Ik vroeg daar naar de bus naar Durres. Die ging pas om 13.00 uur. Ik besloot de bus naar Tirana te nemen. Dat is een rit van 1 uur een 50 minuten en vanuit Tirana is het nog ca. 45 minuten naar Durres. Volgens mijn info zou de bus naar Durres er 3 uur over doen. Die was dan wel weer wat goedkoper. Ik sprak een Duits stel. Zij vroegen waarom ik naar Durres wilde en gaven me nog wat andere tips. Die vraag zette me aan het denken. Ik dook nog een keer in de info over Durres en besloot dit te skippen. Ik kon mijn hostel nog tot 18.00 uur gratis annuleren en deed dat.
De bus vertrok om 9 uur. Het was druk op de weg en we kwamen meerdere keren in een file terecht, waardoor het bijna 3 uur rijden was naar Tirana. Ik liep naar een restaurant naast het station. Daar bestelde ik een kop koffie en vroeg de Wifi-code. Ik zocht een hotel enigszins in de buurt van het busstation, reserveerde die en liep ernaar toe. Ik moest via een grote lus lopen, omdat er geen doorsteek was, waardoor het toch nog 3,3 km was.
Halverwege de middag liep ik naar het centrum. Dit was 3 kwartier lopen. Ik kwam aan op het Scanderbegplein, het centrale plein. Ik begon bij de toeristeninfo. Daar kreeg ik een plattegrond, info over bussen de stad uit en over de bus naar het busstation. Heel fijn. Daarna liep ik wat rond. Ik weet niet zo goed wat ik van de stad vind. Het plein is groot en er staan interessante, culturele gebouwen omheen. Ik liep door naar een voetgangersstraat, met terrasjes. Dat zag er gezellig uit. Daarna ging ik naar bunkart 2, een bunker die het Albanese ministerie van Binnenlandse Zaken heeft laten bouwen. Hij is nooit gebruikt. Binnen was een interessante en hier en daar indrukwekkende uiteenzetting over de geschiedenis van Albanië: o.a. over mensen die tijdens de dictatuur in werkkampen terecht kwamen en werden mishandeld, hoe het systeem met verraders was ingericht. Interessant om hierover wat meer mee te krijgen. Er zijn originele beelden van de protesten van februari 1991 die het communistische regime ten val hebben gebracht. Dit was op het Scanderbegplein. Bijzonder om daarna weer op dat plein te lopen en je te realiseren wat er zich ruim 30 jaar geleden heeft afgespeeld. Ik at nog wat in het centrum en nam toen de bus terug naar mijn hotel.
Vandaag ben ik naar Dajt nationaal park geweest, iets ten oosten van Tirana. Ik nam de bus naar een kabelbaan die naar Dajt gaat. Onderweg naar de bus ging ik even bij een koffiebar zitten voor een kop koffie. Er zijn veel koffiebars hier in Albanië. Mannen maken er een gewoonte van om hier ’s morgens een kop koffie te drinken en er zitten inmiddels ook redelijk vaak vrouwen bij. Bij de kabelbaan was het nog erg rustig. Ik kocht een enkeltje omhoog en kon meteen instappen. Ik had een gondel voor mezelf. Dit is de langste en naar het schijnt mooiste kabelbaan van de Balkan. In een kwartier legt hij 4,5 km af. Het uitzicht over de stad en omgeving was mooi. Ik was om 10 uur boven. Daar bleek het draaiend restaurant en uitkijkbalkon op de 7e verdieping van een hotel dicht. Ik liep er wat rond, kwam bij een visitor centrum maar ook dat was dicht. De wandelpaden waren niet heel duidelijk aangegeven. Ik besloot de asfaltweg terug te nemen. Mijn gezond verstand zei dat ik via de weg die de auto’s nemen wel terug zou komen in het deel van Tirana bij het beginpunt van de kabelbaan. Ik vertrok om 10 voor 12. Mijn theorie klopte: ik bleef de weg rechtdoor volgen en kwam uit bij de bushalte die ik moest hebben. De weg was alleen wel 2x zo lang als ik had verwacht. Ik dacht er met 8 tot 9 km wel te zijn, maar de weg week een aantal kilometers af naar het zuiden. Het was wel een leuke wandeling. De eerste 6 km nog in het nationaal park, over een smalle weg tussen het groen. Daarna een deel nog steeds tussen het groen, maar op een bredere weg. Later werd het wat opener. Het was rustig op de weg. Er lagen nog verrassend veel restaurants en hotels op de route.Ik verbaas me erover dat deze levensvatbaar zijn. De hotels met zwembad zagen er wel heel verleidelijk uit. Om 15.40 uur zat ik in de bus naar het Scanderbegplein. Ik checkte mijn fitapp. Die gaf 24,7 km aan. Genoeg gelopen dus. De zon stond vandaag weer hoog aan de hemel, wat betekent dat het zo’n 37 graden is. Ik liep naar een terras vlakbij het plein om dit verslag te schrijven en meteen wat te eten. Morgen ben ik nog een dag in de buurt van Tirana, daarna ga ik door naar het zuiden.
Groetjes!
Sigrid
[userId] => 145416
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5085612
[countryId] => 1
[pictureCount] => 14
[visitorCount] => 178
[author] => Sigrid
[cityName] => Tirana
[travelId] => 527721
[travelTitle] => Albanië
[travelTitleSlugified] => albani
[dateDepart] => 2022-07-21
[dateReturn] => 2022-08-20
[showDate] => yes
[goalId] => 1
[goalName] => Backpacken
[countryName] => Albanië
[countryIsoCode] => al
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/061/803_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/145/416_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => van-de-bergen-naar-de-grote-stad
)
[46] => stdClass Object
(
[username] => adoria
[datePublication] => 2022-07-27
[title] => Naar Albanie en de eerste ervaringen daar
[message] =>
Hoi allemaal,
Zoals sommigen van jullie al weten, is dit jaar de hoofdbestemming van mijn vakantie Albanie. Ik ben daar met het OV naar toe gereist.
Donderdagavond ben ik met de bus naar Ljubjana gegaan. Ik moest alleen in München overstappen. Om kwart voor 4 was ik op de plaats van bestemming, een kwartier later op mijn hotelkamer. Nadat ik met wat had opgefrist ben ik de stad ingelopen. Het hotel lag vlakbij het centrum. Dat ziet er gezellig uit. Ik kuierde wat rond, heb op een van de vele terrasjes wat gegeten en ben daarna weer terug gegaan naar het hotel.
Zaterdag had ik een volle dag in Ljubljana. Ik besloot eerst naar het kasteel te lopen. Dat ligt een stuk boven de stad. Er ging een kabelbaan, maar ik besloot - ondanks de warmte- omhoog te lopen. Het pad was gelukkig schaduwrijk. Het kasteel was wel de moeite waard met wat kleine tentoonstellingen (poppen, foto's, Sloveense geschiedenis), een kapel en natuurlijk mag een uitzichttoren niet ontbreken. Na een kop koffie op een terrasje vervolgde ik mijn weg door de oude stad. De sfeer was gemoedelijk. Er zijn best wat fietsers, fietspaden en fietsenrekken. Daarnaast zijn er opvallend veel elektrische steps. In het oude centrum zijn veel voetgangersstraten bedekt met kinderkopjes. Het barst er van de terrassen. Dat doet gezellig aan. Door het centrum loopt een rivier met een paar mooie bruggen.
Na de lunch ben ik een boottochtje gaan maken, altijd leuk. Dat werd een privétour. De man die de tocht begeleidde vertelde dat er weinig toeristen zijn, doordat het zo warm is. Vandaag was het 37 graden. Daarna liep ik een rondje door het Tivolipark. Het park is redelijk groot. Er zijn wat sportvelden, een speeltuin en wat restaurantjes. Daarmee had ik het belangrijkste wel gezien in de stad. Ik plofte nog maar een keer neer op een terrasje. Na het eten ben ik teruggegaan naar mijn hotel, waar mijn bagage nog stond.
Om 21.30 uur vertrok de bus die me naar Belgrado bracht. Deze busrit werd erg lang. We stopten een aantal keer onderweg. Toen we bij de grens met Kroatië kwamen, bleken we niet de enige bus die de grens over wilde. Toen wij aan de beurt waren, moesten we allemaal de bus uit om ons paspoort te laten zien. Vervolgens de bus in, een klein stukje niemandsland en weer met z’n allen de bus uit. Deze grensovergang kostte al met al ruimt een uur. In Zagreb waren we een half uurtje later dan gepland. Toen we daar wilden vertrekken was er iets mis met de bus. Ik weet niet precies wat maar het leek iets met de deur om met de bagageklep. Het duurde ruim een uur voordat dat was opgelost. Toen we bij de grens met Servië kwamen was het druk met bussen. Bij elke bus duurt het 20 tot 25 minuten voordat iedereen de grens over is. Lang verhaal kort: het duurde ca 4,5 uur om in Servië te komen. Uiteindelijk was ik rond kwart voor 11 in Belgrado (ipv 5.35 uur). Ik had gepland om 9.00 uur de trein naar Podgorica te nemen. Die had ik dus gemist. Toevalligerwijs was dit het enige traject waarvoor ik vooraf geen kaartje had gekocht.
In Belgrado liep ik het busstation binnen om te kijken wat de mogelijkheden waren. Dat was niet verkeerd: er vertrok om 12.30 uur een bus naar Podgorica (=hoofdstad van Montenegro). Deze nam ik. De bus deed er niet veel langer over dan de trein. Het werd een mooie busrit. Met een half uur vertraging kwam ik om 23.00 uur aan in Podgorica. Gelukkig was het maar 5 minuten lopen naar mijn hotel.
Maandag ging ik pas om half 11 op pad. Ik had gelezen dat Podgorica niet heel veel te bieden heeft en dat klopt. Ik heb er voornamelijk wat rond gelopen. In het oude centrum was zelfs nog een voetgangersgebied met een leuk terrasje en wat winkels (die dicht waren, dat dan weer wel). Ik liep langs een groot sportcentrum naar de Millenium brug. Deze was modern. Verder was er veel in de stad oud en vervallen. Daarna liep ik naar een leuk kerkje. Dat zal je altijd zien, deze stond in de steigers. Verder heb ik niets noemenswaardig gedaan. Om 16.00 uur stapte ik op de bus naar Albanië. Het eerste half uur ging voorspoedig. Toen kwamen we in een file van 1,5 km terecht voor de grens. Ik begreep dat dat vrij ongebruikelijk is. Er was een rijbaan per richting. Vanuit Albanië kwamen niet zoveel auto’s. Op een gegeven moment gingen er auto’s op de andere rijbaan rijden. Onze bus volgde. Dat kon natuurlijk niet lang goed gaan. De links-rijders stuitten op tegenliggers. Iedereen weer terug naar rechts, zodra er ruimte was. Het links rijden herhaalde zich een aantal keren. Onze buschauffeur bleef nu gelukkig wel rechts rijden. Auto’s gingen midden op de weg rijden om de boel te blokkeren voor de voorkruipers. Veel boosheid. Wij moesten er om lachen. Ik was met de meeste van mijn medepassagiers uitgestapt en ben naar de grens gelopen. Na bijna 2 uur was de bus bij de grens. Nu moesten we weer instappen. Om Montenegro uit te gaan werden onze paspoorten niet gecontroleerd. Gelukkig wilde de douanier aan de grens met Albanië onze paspoorten wel zien. Anders had ik helemaal zo’n gevoel voor niets te hebben gewacht. Uiteindelijk was ik rond 19.00 uur in Shkodër (ipv 17.15 uur); de eerste plaats die ik in Albanië wilde bezoeken.
Dinsdag was mijn eerste missie om vervoer te regelen naar Theth, een klein dorpje in de bergen waar ik woensdag naar toe wilde gaan. Ik liep het centrum in naar een voetgangersboulevard. Deze doet gezellig aan met veel restaurants, een beetje toeristisch wel. Ik kwam geen toeristinfo tegen en liep een reisbureautje binnen. Het meisje dat daar werkt, sprak goed Engels en verwees me naar een toeristeninfo tegenover de moskee aan het begin van de boulevard. Daar kwam ik net vandaan. Ik liep terug en na nog een keer vragen, bleek dat ik bij de tabakswinkel moest zijn. Het meisje dat me daar hielp belde met iemand en regelde vervoer voor me. Ze had geen naam of andere gegevens van me nodig. Ik kon zelf aangeven waar ik wilde worden opgehaald. Ik maakte voor de zekerheid nog een foto van het visitekaartje van de man die ze had gebeld. Na een kop koffie ging ik terug naar het hotel om ook een overnachtingsplaats in Theth te regelen. Toen dat geregeld was, wilde ik nog wat meer van de stad zien.
Ik wilde een fiets huren en had in mijn reisgids een adresje gevonden op ca 2 km lopen van het hotel. Ik zocht op de plek waar de fietsverhuur volgens google maps moest zijn en kon het niet vinden. Een paar mannen zeiden dat de fietsenverhuur er niet meer is. Ik besloot te gaan lopen. Mijn eerste bestemming was het Rozafa-kasteel. Dat bleek nog maar 1,8 km te zijn, prima te wandelen dus. Toen ik bijna bij het kasteel was zag ik een Nederlandse auto. Die bleek van een directeur van een van de scholen in Hollands Kroon te zijn. Wat een toeval. Ik heb even met hem staan praten. Het kasteel was (uiteraard) een ruïne met mooi uitzicht over de omgeving. Ik kon goed zien hoe ik bij het Shkodër meer kon komen. Daar liep ik nu naar toe. Ik moest over een oude brug die alleen voor voetgangers en fietsers was. In een deel van de planken zat een gat. De brug stond niet direct op instorten, maar je moest wel oppassen dat je niet in een gat stapte. Het was nu nog 4 km lopen naar het Shkodër meer. Ik liep al langs wat uitstulpsels van het meer. Het was wat moerassig met veel vogels. Bij het meer ging ik even pootje baden, dronk wat op een terrasje om weer terug te lopen naar het hotel.
Vandaag moest ik op tijd op. Ik was er niet helemaal gerust op dat ik zou worden opgehaald en was dus opgelucht toen ik het busje aan zag komen rijden. De tocht ging sneller dan ik dacht. Het laatste stuk is pas in 2021 geasfalteerd. Voorheen was het een onverharde weg vol kuilen en gaten en was het geen pretje om er te rijden. Nu was het redelijk comfortabel, al werden 3 medepassagiers wel wagenziek door alle haarspeldbochten. Iedereen werd bij zijn overnachtingsplek afgezet. Ik verblijf nu 2 dagen op een camping, ca. 1,5 km van het centrum van Theth. Daar stond een klein tentje voor me klaar. Weer eens wat anders. Ik zit hier echt midden tussen de bergen. Mooi en heerlijk om weer in de natuur te zijn.
Vanmiddag ben ik gaan wandelen.Eerst naar de minimarket, zo’n 2 km terug. In het dorpje is een aantal restaurants en een toeristeninfo. Ik sloeg wat snacks en fruit in. Daarna liep ik door langs de camping richting de watervallen van Grunas. Die waren ca een half uur lopen. Ik vond de route niet overal even duidelijk aangegeven en liep nog ergens verkeerd. Op zich niet erg, want ik wilde toch al wat langer lopen. Bij de waterval werd ik in eerste instantie teleurgesteld door wat ik zag. Totdat ik nog een pad omhoog ontdekte. Dat leidde tot een mooie waterval die uitmondde in een klein meertje met blauw-groen water. Ik ging er even pootje baden. Het water was koud, wel lekker even. Het zal hier in de bergen iets minder warm zijn en er staat een windje, maar het is nog steeds flink zweten. Toen het wat drukker werd liep ik terug naar de camping waar ik alle tijd heb voor dit blog en straks lekker wat ga zitten lezen.
De komende dagen ga ik wandelen door de bergen. Zin in!
Groetjes,
Sigrid
[userId] => 145416
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5085339
[countryId] => 1
[pictureCount] => 12
[visitorCount] => 205
[author] => Sigrid
[cityName] => Theth
[travelId] => 527721
[travelTitle] => Albanië
[travelTitleSlugified] => albani
[dateDepart] => 2022-07-21
[dateReturn] => 2022-08-20
[showDate] => yes
[goalId] => 1
[goalName] => Backpacken
[countryName] => Albanië
[countryIsoCode] => al
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/059/778_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/145/416_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => naar-albanie-en-de-eerste-ervaringen-daar
)
[47] => stdClass Object
(
[username] => waarispascale
[datePublication] => 2022-07-15
[title] => Albanië
[message] =>
We hadden gelezen dat de grensovergang naar Albanië nogal lang kan duren en dat ze de hele auto soms gaan doorzoeken. Aan de andere kant hoorden we gelukkig ook dat mensen gewoon door konden rijden, maar we waren er toch een klein beetje nerveus voor. We hebben niets te verbergen maar het is toch je huisje wat doorzocht wordt. Ik vind grensovergangen, de echte dan, sowieso wel een dingetje. Het hoort bij reizen en dat vind ik er dus ook leuk aan. Vroeger al, want dan kreeg ik weer een stempel. Maar het is ook de plek waar je afhankelijk bent van de autoriteit en soms corruptie tegen kan komen. Ik heb al aardig wat mooie verhalen beleeft bij de grensovergangen.
Maar goed, twee vrolijke gezichten in een camper, dan kan je toch ook niet moeilijk doen. En dat deden ze ook niet, we mochten zo door.
Het tweede wat we gehoord en gelezen hadden dat de wegen slecht zijn en dat de Albanezen slechte rijders zijn. Nou dat viel ook al mee. Ligt er gewoon aan welke maatstaf je neemt. We namen de kustweg en deze kronkelde over en langs de bergen, dus heel veel bochtenwerk. Maar de gaten mogen (nog) geen naam hebben.
Doordat alles zo lekker meezat waren we lekker op tijd bij de camping. Het lukte ons ook nog eens om in een keer tevreden te staan (!), voor we het wisten waren we uitgestald en weer in de relax stand. De koelte van de bergen is daar gebleven, hier is het weer ouderwets heet, dus siësta tijd. Daarna strekken we de benen aan de boulevard. Nou ja, dat is een iets te mooi woord. Een stoffige weg die langzaam over gaat in een stoffig strand, welke vol staat met bedjes en parasols. Jetski’s en een gele banaan vliegen over het water, basbeats klinken van verschillende kanten. Veel duurdere, beetje protserige auto’s zoals Mercedes en dikke Golfjes staan op het strand geparkeerd en de bolle buiken hangen erbij of zitten erin. Simpele tavernes worden afgewisseld met knappe vijf sterren hotels en daartussen ligt het vuil en loopt een kudde schapen. Huizen zijn rechte stukken beton, meestal niet af waardoor de beton pinnen erboven uit steken. De twee campings aan zee zijn overvol. Dit is de baai die als rustig omschreven wordt, aan de Riviera van Albanië. Wij lopen weer snel terug naar onze camping, net in het achterland. Een oase onder de olijfbomen en met nog vier campers en een tent, heerlijk rustig.
Helaas wordt deze rust verstoord door in mijn ogen, ik moet eigenlijk oren zeggen, een ruziënd echtpaar in een huis verderop, en in Cindy haar ogen twee slechthorende mensen. Het geluid van bekvechten werkt bij mij als een rode lap bij een stier en ik zit op tilt met mijn koptelefoon op. Worstelend of ik hen nou aan moet spreken of dat ik de rust in mijzelf moet zoeken. Ik probeer het laatste, wat op en af lukt. Meedeinen maar.
Ze gaan de hele avond door maar de volgende dag is het stil, ik denk dat de vrouw vermoord is. Zijn mijn gebeden gehoord? Een lekkere chille ochtend dus waarna we vroeg in de middag weer lekker achter het stuur kruipen. We genieten ervan om on the road te zijn en de rit helpt daarin mee. De weg kronkelt over de berg heen, waarvan het bovenste gedeelte een NP is. Het is er heerlijk koel dus de ideale plek voor een lunch. We checken restaurantjes uit, maar de kaart lonkt niet, het is vooral gegrild vlees met een blaadje sla. Simpel en wat grof eten in dito ambiance. Wij slaan over en trekken onze eigen koelkast open.
Albanië is dunbevolkt, op de steden na, en dat is te zien in het landschap. Het is weids en leeg. Waar maak je dat nog mee in Europa? We rijden hele stukken op hoge wegen met 360 graden uitzicht. Soms groen, soms rotsachtig, veel oude olijfgaarden. En voortdurend de felblauwe zee ergens in beeld.
Via een gloednieuwe weg rijden we naar Berat, ‘de stad met de duizend ramen’. De witte huizen zijn gebouwd in Ottomaanse stijl, wat hier en in bijna heel oost Europa en een deel van noord Afrika van 1299 tot 1922 heerste. De Islam verjaagde de orthodoxe kerk wat de Albanezen weinig uitmaakte. Daar waar je vandaan komt is hier een stuk belangrijker dan daar waar je in gelooft.
De oude stad, met al die witte huisjes met ramen, is tegen de helling gebouwd, waardoor de ramen extra opvallen. Berat staat zo’n jaar of 15 op de lijst van Unesco, maar ze zijn het nog volop aan het restaureren. De straatjes zijn opgebroken en overal staan zakken cement en steigers. Bovenop de stad is het mooier lopen, daar staat de oude burcht, of meer een ommuurde stad, wat nog bewoond wordt. Het toerisme is duidelijk nog in opmars in dit land en dat heeft zijn charme.
Aan het eind van het Ottomaanse rijk, raakte ze de invloed op Albanië kwijt en als oplossing hadden ze bedacht dat het een koninkrijk moest worden. Ze benoemden een prins, die er eigenlijk geen zin in had en treuzelde om naar Albanië af te reizen. Otto Witte, een Duits circusartiest leek wel op deze prins en pakte zijn kans. Hij stuurde twee telegrammen uit naam van de prins om te vertellen dat hij eraan kwam. Otto trok een kostuum aan, werd groots ontvangen en op de troon gezet. Vijf dagen nam hij het ervan, hij gaf het ene feest na het andere en verklaarde terloops de oorlog aan Montenegro. Toen kwam het bedrog aan het licht en een eind aan zijn sprookje. Als boer verkleed vluchtte hij terug naar Duitsland.
De ‘echte’ prins had er geen zin meer in en een jaar later werd Wilhelm zu Wied dan maar als prins verkozen. Hij zat er ook niet op te wachten en was dan ook niet erg succesvol. Omdat hij een achterneef was van Koningin Wilhelmina is Nederland hem te hulp geschoten, de allereerste vredesmissie van Nederland, maar het mocht niet baten. Een jaar later verliet Wilhelm het land en namen de Italianen het stokje over. Na de 2e wereldoorlog kwam Hoxha aan de leiding, een vriend van Stalin, en begon het communisme. Hoxha was bang dat Joegoslavië het land binnen zou vallen, bouwde een groots leger op en plaatste heel veel kleine bunkers in het land. Die zie je nog overal staan, paddestoelen waar je hoogstens met drie in kan. De meeste zijn nu versierd met tekeningen of graffiti. Joegoslavië was in ieder geval onder de indruk en liet het erbij. Albanië is 40 jaar communistisch geweest en pas in 1991 werd het een democratie. Nu willen ze graag aansluiten bij de Europese Unie.
Het is borreltijd en dat is te zien. De terrassen en de boulevard zijn vol met mensen, alsof het een feestdag is in plaats van een dinsdagmiddag. Opvallend is dat zeker 90% man is, vrouwen zijn zeldzaam. De oudere mannen zitten in het park bij elkaar en de middelbare en jongere op het terras. Stelletjes zie je bijna niet, op enkele plekken in het park zie je wat vrouwen bij elkaar zitten. Het doet me denken aan het Midden Oosten. Het voelt alsof de vrouw onderdrukt is en het maakt dat wij ons beide een beetje minder prettig voelen om hier te zijn. Persoonlijk hebben we er geen aanleiding voor hoor, we worden vriendelijk behandeld en eigenlijk zijn ze niet zo met ons bezig.
Later lees ik dat Amnesty stelt dat minstens eenderde van de vrouwen in Albanië slachtoffer van fysiek of psychologisch geweld zijn, gepleegd door hun echtgenoot. In de Kanun, een oude wet die nog steeds doorsijpelt in de cultuur staat dan ook dat vrouwen een bezit zijn met als doel kinderen te baren.
We slapen achter een restaurant even buiten de stad. We wilden eigenlijk alleen op de camperplaats staan, maar de eigenaar laat ons zijn restaurant zien en voor we het wisten zitten we achter een grote schaal met rijst en droge kip en pizza met Gouda kaas en boterhamworst. Loopt het water je al in de mond? Bij ons niet.
Drie dagen Albanië was genoeg voor ons. Toch hadden we het niet willen missen. We hebben ervaren hoe het is, zijn lekker op de rit geweest en hebben beeld gekregen bij een land wat in mijn schooltijd onbehandeld bleef. En ik heb er weer een landje bij, de magische 100 grens komt langzaam in zicht!
[userId] => 80242
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5084874
[countryId] => 1
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 115
[author] => Pascale
[cityName] => Berat
[travelId] => 526239
[travelTitle] => Samen
[travelTitleSlugified] => samen
[dateDepart] => 2021-05-03
[dateReturn] => 2025-09-01
[showDate] => no
[goalId] => 99
[goalName] => Iets anders...
[countryName] => Albanië
[countryIsoCode] => al
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/albani,berat
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/080/242_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => albani
)
[48] => stdClass Object
(
[username] => akkertjes
[datePublication] => 2022-05-31
[title] => Bezoek aan Shkodër
[message] =>
Dinsdag 31 mei
Gisteren zijn we de grens met Albanië overgestoken en neergestreken in de buurt van Shkodër. De camping waar we tot vrijdag zullen blijven is super de luxe en ligt aan het gelijknamige meer.
Vandaag gaan we met de gids de stad bezoeken. Onderweg er naar toe vertelt hij beknopt de geschiedenis van het land. Met name de 50 jaar van totale isolatie heeft zijn sporen lang achtergelaten. In die tijd was Albanië na Oeganda het armste land ter wereld. Op een gegeven moment werden zelf alle vormen van religie verboden en de kerken en moskeeën gebruikt als opslag of sportzaal. Er is nu democratie, en langzaam krabbelt het land op. Maar het is er nog steeds erg arm. Het gemiddelde loon ligt op ongeveer 250 Euro.
Shkoder is een van de oudste en meest historische plaatsen van het land. De stad is een belangrijk economisch en cultureel centrum, en ligt aan de voet van de Albanese Alpen. Een deel van onze groep gaat daar morgen ook een 2 daagse bergwandeling maken.
De stad doet een beetje Oosters aan. Overal op straat zijn mensen met handelswaar.
De Albanezen zijn net als de Nederlanders koffiedrinkers. We gaan dus allereerst aan de koffie in een authentiek restaurant, en de koffie is er heerlijk. Daarna maken we een wandeling door de stad, waarvan een deel Italiaans aandoet. De gids vertelt dat getalenteerde jongeren in vroeger tijden op kosten van de Italiaanse overheid daar mochten komen studeren, ook b.v. architectuur. Bij terugkomst ontwierpen ze straten en gebouwen op Italiaanse wijze.
We bekijken de Ebu Beker moskee, die historisch belangrijk werd als studie centrum, en de oude kathedraal die is gewijd aan Sint Stefan. Het is een mooie kathedraal, maar voor Katholieke begrippen erg sober. De gids vertelt dat deze kathedraal in de communistische tijd als sporthal werd gebruikt.
Met de bus vertrekken we rond lunchtijd naar een restaurant in de bergen waar alles wat er te eten geserveerd wordt van eigen bodem is. We krijgen heerlijke hapjes, diverse groenten, ham, verschillende soorten overheerlijke kaas. Zelfgebakken brood en diverse soorten vlees waaronder gans en kip.
We hebben zelden zo voortreffelijk geluncht!
Na de lunch gaan we met de bus naar kasteel Rozafa, een vesting die door haar strategische ligging op een heuvel al sinds de oudheid bewoond was, en ook gebruikt is in wie is de mol.
Vanaf het kasteel heb je een prachtig uitzicht over de stad, de bergen en de rivieren. Het kasteel zelf is voor mij en nog een aantal anderen niet te doen, maar Henk bezoekt het uiteraard wel.
Aan het eind van de middag vertrekken we weer naar de camping.
Woensdag en donderdag zijn voor de niet wandelaars dagen die je zelf mag invullen. Niet moeilijk hier. Het is 35 graden en de camping heeft een heerlijk strand. Wij hebben helaas ook nog wat anders te doen. Henks gebitsprothese is gebroken en we moeten 2x keer terug naar Shkoder om het te laten repareren. Dankzij de geweldige receptioniste op de camping en een goede taxichauffeur komt het allemaal prima in orde.
Vrijdag zitten de dagen in Albanië er helaas alweer op en gaan we weer terug naar Montenegro.
[userId] => 221620
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5083712
[countryId] => 1
[pictureCount] => 17
[visitorCount] => 160
[author] =>
[cityName] => Shkodër
[travelId] => 524550
[travelTitle] => Zwerven over de Balkan
[travelTitleSlugified] => zwerven-over-de-balkan
[dateDepart] => 2022-04-26
[dateReturn] => 2022-06-24
[showDate] => no
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Albanië
[countryIsoCode] => al
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/050/230_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/221/620_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => bezoek-aan-shkodr
)
[49] => stdClass Object
(
[username] => karlijnenemilegaanopavontuur
[datePublication] => 2021-10-20
[title] => Albanië
[message] => 14 okt Durres - Albanie
In Durres hebben we een airbnb gevonden in het centrum met een wasmachine. De super aardige albanische mevrouw van de Airbnb heeft slechte ervaringen met gasten die haar wasmachine gebruiken (waar kennen we dit van?) en doet voor ons een wasje en stopt alles in de droger. Alleen de trui van Karlijn is een maatje kleiner geworden… Vanavond zitten we aan zee en kunnen we weer heerlijke visjes eten!
15 okt - Berat
We bezoeken het oude Romeinse Amphitheater in Durres. De zon schijnt volop en we pakken lekker een terrasje aan de boulevard met factor 30!
We rijden door naar Berat, de stad van de duizend ramen. Onze airbnb is net voor onze neus weggeboekt dus we pakken een mooie kamer in een hotel die al meer dan 250 jaar oud is. Het hele centrum is een groot museum van kleine keien-weggetjes. We eten vanavond in een huiskamerrestaurant Lili home-made food (nr 1 op Tripadvisor en een ster in Lonely planet). Er zijn maar 5 tafels op het kleine binnenplaatsje. Lili (de man des huizes) doet de bediening en zijn vrouw kookt. Het voelt een beetje alsof we in een cabaretvoorstelling zitten, omdat Lili erg grappig is. Hij is er erg druk mee en doet er duidelijk alles voor om het iedereen naar wens te maken. De setting is erg basic, en we zitten aan simpele gammele tafeltjes met houten stoeltjes, met wat peertjes als verlichting. Alle stoeltjes worden hier twee tot drie keer per avond gebruikt en dat in het laagseizoen. We zitten met twee andere stellen (Duitsers en Egyptenaren) aan een klein tafeltje, We hebben leuke gesprekken aan tafel en het authentieke Albanese eten met de zelfgemaakte wijn smaakt heerlijk. We eindigen met een shot Raki (typisch Albanees) van het huis, maken nog een selfie met de zwetende Lili (die iedere shot meedrinkt) en gaan voldaan ons mandje in..
16 okt - Himare
Vandaag doen we de wandeltour in Berat. Onze gids is Bruno en hij vertelt over de geschiedenis van Berat en de functie van het kasteel bovenop de berg. Het kasteel blijkt een klein dorpje te zijn waar nog nog mensen wonen. Vanaf dit punt hebben we een geweldig overzicht op Berat en de omringende bergen. Het is overduidelijk waarom men dit de stad van de duizend ramen noemt. In dezelfde tour ontmoeten we Annabel en Christian (zij is Duits en hij Chileens) die in Berlijn wonen. Na afloop lunchen we met hen en stappen net als zij de auto in richting de zuidkust. We passeren een bergpas met amazing views. De zee is kalm en het is zonnig met 21 graden! Het plaatsje wat we op het oog hadden is uitgestorven dus rijden we door de bergen in de schemering verder naar Himare. We vinden snel een leuk hotel met zeezicht en dineren op de boulevard. Die nacht voelt Emile zich enorm ziek (tekenen van buikgriep)…
17 okt - Himare
Emile voelt zich nog steeds dusdanig slecht dat hij de hele dag in bed blijft. Karlijn speelt zustertje en wandelt nog naar de andere baaitjes in de buurt. Er zijn veel tentjes dicht (vanwege het einde van het seizoen) en ons hotel zit wel in het meest levendige gedeelte. Op een terras komt Karlijn nog toevallig een Egyptenaar tegen die met ons de tour deed in Berat. We liggen vroeg in ons bedje (al is Emile er niet uit geweest vandaag).
18 okt - Ksamil
Emile voelt zich gelukkig weer iets beter en we gaan verder richting het zuiden. We hebben nog contact met Annabel en Christian die in de badplaats Ksamil zitten. Na wederom een prachtige rit door de bergen bereiken we een hagelwit strand! De zee is spiegelglad wat komt doordat het eiland Corfu hier dicht voor de kust ligt. We nemen hetzelfde hotel als Annabel en Christian en na een heerlijke lunch gaan we lekker op het strand liggen. Karlijn zwemt zelfs in de zee! De eerste keer op deze trip. ‘s Avonds dineren we gezellig met A&C in een van de weinige tentjes die nog open zijn en borrelen daarna nog bij ons op het balkon.
19 okt - Butrint en Gjirokaster
We bezoeken het historische plaatsje Butrint, een van de oudste ruïnes hier in Albanië en tevens het meest zuidelijk punt wat we deze reis aandoen. Het zijn ruïnes van een oude Griekse stad wat ooit een bruisende handelsplaats was rond de derde eeuw AD. In de middeleeuwen zijn er helaas (uiteraard) een hoop gebouwen tot kerk/moskee verbouwd, maar de contouren zijn goed bewaard gebleven. Enorm mooi hoe hier bijna twee millennia mensen hebben gewoond.
Onderweg komen we een gezin met 2 tieners tegen uit Zwitserland die 3 maanden aan het fietsen zijn. Dit was de derde keer dat we ze ergens passeerden de afgelopen dagen met de auto. Echt knap dat zij al die km over de bergen met de fiets hebben afgelegd. Ze proberen de kleine grensovergangen te zoeken om controle op vaccinatie te voorkomen, want die hebben ze niet, en testen doen ze ook niet. Ze zijn sinds het begin van de pandemie aan het reizen. Iedereen zijn eigen verhaal, zullen we maar zeggen…
Vervolgens rijden we naar de Blue Eye, een zoetwaterbron waar mineraalwater naar boven komt uit de grond. Hierdoor ontstaat er een complete, flink stromende rivier uit het niets. De kleuren zijn enorm helder blauw en turquoise. Sommige mensen maken een duik in de bron en noemen het de fontein van de eeuwige jeugd. Anderen zijn bezig er een enorme toeristische attractie van te maken, door een weg en een hotel+restaurant te bouwen. We zijn bang dat de toekomstige mensenmassa’s wel een beetje de charme weg zullen halen van dit idyllische plekje.
Hier in Albanië is het zo uitzonderlijk dat we Nederlandse kentekens op de weg zien, dat we zelfs naar elkaar zwaaien! Overigens is het percentage Mercedessen op de weg nog groter dan in Duitsland.
Einde van de middag komen we aan in Gjirokaster. Het oude centrum ligt op een berg, waarvoor we door smalle, steile straatjes moeten rijden. Tot 2 keer toe is er een weg afgesloten, waardoor we het hostel net niet kunnen bereiken. Gelukkig krijgen we hulp van de tienerzoon van de hosteleigenaar waar we hebben geboekt; hij rijdt met ons mee. Zelfs de moeilijkste bochten kunnen niet normaal worden genomen, maar moet je de auto eerst verderop keren. Pff; blij dat we op een parkeerplek staan, naast een compleet gestript wrak wat hier al duidelijk jaren staat. We hebben een ruime kamer met een geweldig uitzicht op de bergen en het kasteel op de berg. De moeder van de hosteleigenaar kookt lekkere wittebonensoep en een hartige taart en maakt een salade voor ons. De hele familie werkt mee hier. Vroeg ons bedje in, want morgen wacht een lange rit naar het noorden.
20 okt Gjirokaster en Shköder
In het hostel krijgen we als afscheid nog een bos Mountain tea mee wat typisch voor hier is. Heel lief! We bezoeken nog even het middeleeuwse kasteel op de berg hier in Gjirokaster en onze gids vertelt dat de tentoongestelde militaire voertuigen in de 2e Wereldoorlog niet zijn gebruikt in Albanië. Wij vinden het een beetje vreemd dat het dan hier staat… We moeten alleen geen ingewikkelde vragen stellen, want dan weet de gids het niet meer…
Vanaf de berg hebben we een geweldig uitzicht over de stad waarbij met name de leistenen daken van de huisjes in het oude centrum erg typisch voor deze plek zijn.
We nemen afscheid van A&C die we toevallig nog tegenkomen en terug naar Duitsland gaan, waarna we de auto weer van de steile smalle straatjes naar beneden proberen te manoeuvreren. Alleen komt er een vrachtwagen de berg op waardoor we weer een stuk achteruit omhoog moeten. Helaas loopt de auto hierbij een paar krassen op (de bumper).
We balen ervan, want dit zijn de eerste krassen terwijl we op deze reis al 6000 km hebben gereden.
We rijden naar Shköder in het noorden van Albanië dat dichtbij de grens met Montenegro zit. We rijden vrij lang door een vallei met een rivier tussen twee bergen in. De uitzichten op de weg ernaartoe zijn wederom wijds en ongerept. Wat is de natuur hier in Albanië toch verschrikkelijk mooi.
Shköder wordt voor veel toeristen als hub gebruikt om in de bergen te gaan wandelen of naar het Koman lake te gaan. We overwegen de laatste optie, maar het kost iets teveel tijd. Daarnaast is het enorm koud in de bergen, en het seizoen vrijwel ten einde. We logeren in een grote vintage room in een hostel midden in het centrum en de sfeer is heel gemoedelijk. Het heeft een eigen bar en de hondjes van het hostel liggen hier ook gewoon heerlijk languit op de banken in de gezamenlijke ruimte. Dit is een gezellige afsluiter van Albanië. Wat een aardige mensen zijn we tegengekomen!
[userId] => 184240
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5079785
[countryId] => 1
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 333
[author] => KE
[cityName] => Shkodër
[travelId] => 526676
[travelTitle] => Zuid-oost Europa
[travelTitleSlugified] => zuid-oost-europa
[dateDepart] => 2021-09-19
[dateReturn] => 2021-09-19
[showDate] => yes
[goalId] => 7
[goalName] => Steden trip
[countryName] => Albanië
[countryIsoCode] => al
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/albani,shkodr
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/184/240_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => albani
)
[50] => stdClass Object
(
[username] => Europeteam
[datePublication] => 2020-02-04
[title] => Last ministry day's
[message] => Hi everyone,
Here is an new update from Europeteam
We arrived save and sound in Albanie. The first two weeks we stayed by YWAM Durrës Albania. YWAM Durrës have a lot of ministry's. We did there different kind of ministry's. We gave English classes in a public school to the teenagers and craft class to the little children’s. During English class we could speak about a bible's value and talke with the teenagers. We heard by that a lot of story's about how they experience life in Albenia. After the two weeks in Durrës we went to a new place Pogradec. We are staying here in an hotel via air bnb. We have the hotel for our self :-). The hotel owner is really nice and he is open to her more about what we are doing and in Who we believe.
In Pogradec we went to 6 different mountain village. We did a lot of ministry there like: testimonies, preach and an little skit in the church, we also did house visits and played a lot af games with the children. We also did some house visits, it was really special. It was good to see how the people live there life. The Albenian people are really open and love to welcome you. They want that the visitors feel home so they make sure that they receive everything what they need. So all kind of drinks, sweet sweet tea or coffee. All kind of candys, cookies and other food.
We really enjoy the mountain village's. It was amaizing to see how we could touch the people by sharing hope and Gods love!
The last few days we will travel to our debriefing location. We will go for one night to Macadonie, Bosnia-Herzegovina and Servia. There we will do some ministry's during our travels to the air bnb homes.
The next update you will here is at the comeback service on 28 of February.
---‐---------‐---------‐--------‐---------‐---------‐--------‐---------‐---------‐--------‐---------‐---------‐------
Hallo allemaal,
Hier is een nieuwe update van Europeteam
We zijn veilig aan gekomen in Albanie. De eerste twee weken verbleven we bij YWAM Durrës in Albanië. YWAM Durrës heeft veel bedieningen waarbij we konden aansluiten. Zo hebben ee Engelse lessen op een openbare school aan tieners gegeven en knutselklas aan jongere kinderen. Tijdens de Engelse les konden we met de tieners over Bijbelse waarde en nomen praten. We hoorden veel verhalen over hoe ze het leven in Albenia ervaren. Na de twee weken in Durrës gingen we naar een nieuwe plek Pogradec. We verblijven hier in een hotel via air bnb en hebben geluk. Want we zijn de enige gasten hier. De hoteleigenaar is erg aardig en hij is open om meer te horen over het geloof en wat we zoal doen.
In Pogradec gingen we naar 6 verschillende bergdorpjes. We hebben daar veel bedieningen gedaan, zoals getuigenissen, gepreekt en een drama (toneelstukje) op gevoerd in de kerk. Daarnaast hebben ook huisbezoeken afgelegd en veel spelletjes met de kinderen gespeeld. Tijdens de huisbezoeken was het bijzonder om te zien hoe de mensen daar leven en ons verwelkomde. De Albanezen zijn echt open en houden er van om gasten goed te verwelkomen. Ze willen dat de bezoekers zich thuis voelen en zorgen ervoor de bezoekers alles krijgen wat ze nodig hebben. Dat betekend dat we vaak hele zoete thee of koffie aangeboden kregen en snoep, koek en ander voedsel.
We hebben enorm genoten van de bergdorpjes. Het was geweldig om te zien hoe we de mensen konden raken door hoop en Gods liefde uit te delen!
De laatste dagen zullen we doorreis gaan, richting onze debriefing locatie. We gaan voor een nacht naar Macadonie, Bosnië-Herzegovina en Servië. Daar zullen we enkele bedieningen doen tijdens onze reis.
De volgende update kunt u zien tijden de comeback-service op 28 februari.
[userId] => 439787
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5070130
[countryId] => 1
[pictureCount] => 7
[visitorCount] => 768
[author] => Nina
[cityName] => Pogradec
[travelId] => 524828
[travelTitle] => Preparations
[travelTitleSlugified] => preparations
[dateDepart] => 2019-11-28
[dateReturn] => 2019-12-31
[showDate] => no
[goalId] => 1
[goalName] => Backpacken
[countryName] => Albanië
[countryIsoCode] => al
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/122/972/139_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/439/787_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => last-ministry-day-s
)
[51] => stdClass Object
(
[username] => ellenmaljaars
[datePublication] => 2020-01-23
[title] => Van fladderende kalkoen tot slimme leerling...
[message] => In Albanië kun je heerlijk slapen. Geen last van voorbijscheurende auto’s, pratende mensen die onder m’n raam voorbij lopen, felle lantaarnpalen net voor je raam, mensen die je allerlei dingen willen verkopen, mannen van energiebedrijven enz. Gewoon niet al die drukte die je in Nederland gewend bent. Hier kan ik extra genieten van een zaterdagmorgen. Deze morgen hoor ik echt een heel raar geluid. Net of er kippen en hanen ruzie maken. (Dat kan makkelijk, want kippen en hanen scharrelen hier overal rond.) En niet even vijf minuten, maar elke 30 seconden. Als ik al lang en breed uit bed ben, ga ik toch maar eens buiten kijken. He?? Wat loopt daar nu in de/mijn tuin? Een heel koppel kalkoenen. Die maken dus zo’n apart geluid. De kalkoen is hier het extraatje voor de feestdagen. Als ik lopend onderweg ben naar het centrum, zie ik dat er op een pleintje overal koppels kalkoenen lopen. Naast het plein staan wat auto’s en worden de kalkoenen ingeladen. Kijk! Die kalkoen heeft geen zin in de pan. Hij vliegt fladderend over de weg, gevolgd door een man, die met z’n handen en met een denkbeeldig zweepje wappert. Volgens mij ben ik de enige die erom kan lachen. De auto’s stoppen en als de kalkoen gevangen is, verdwijnt hij helaas toch in de kofferbak (en later ongetwijfeld ook in de pan).
De kerstdagen worden hier heel anders doorgebracht. De meeste mensen moeten gewoon werken. Daarom is de kerstbijeenkomst van de kerk, met de kinderen van de club en zoveel mogelijk ouders, pas aan het einde van de middag. Hopelijk komen er dan ook wat ouders mee. De bijeenkomst is in een feestelijk zaaltje. Zouden er wel kinderen komen, nu alles toch een beetje anders gelopen is na de aardbeving? Wat mooi, er moeten zelfs nog stoelen bijgezet worden. Ook al zijn ze niet allemaal even stil als bij een kerstbijeenkomst in Nederland, we mochten met elkaar stilstaan bij Het kind in de kribbe, die gekomen is om zondaren zalig te maken. ‘Het volk dat in duisternis wandelt, zal een groot licht zien…’ Een vrouw wenkt me, maar ja, ik begrijp natuurlijk niet wat ze zegt. Even later is het duidelijk; haar dochtertje kent een lied en wil dat graag op het podium zingen. Ineens een extra programmaonderdeel? Natuurlijk, dat kan hoor! Ze zijn flexibel hier! Fijn toch, dat niet alles precies afgepast is en ze gewoon kijken hoe het loopt? Hopelijk komen de nieuwelingen naar de club of zondag in de kerk.
Na de bijeenkomst drinken we met elkaar nog wat. Op iedere tafel staat ook een mandje mandarijnen. Dat is voor de Albanezen echt een feest! Ik kijk mijn ogen uit hoe de mensen het hier achterlaten. De anderen zeggen dat dit heel normaal is voor hier. Prima, na een tijdje opruimen is het toch weer schoon.
Zo zijn de mensen gewoon. Spreek je iets af? Dan is het afwachten of ze ook echt op komen dagen. Heb je broodjes besteld bij de bakker? Grote kans dat ze er niet zijn. Afspraken bij de tandarts of bij de kapper. Nee hoor, gewoon gaan en wachten tot je aan de beurt bent. Ideaal, zo zonder agenda werken.
Over de tandarts gesproken… Het is jammer dat het ‘heerlijk-alle-ramen-open-weer’ voorbij is, nu kan ik niet meer in de praktijk van de tandarts kijken. Dat muurtje is hoog genoeg voor Albanese dames, maar niet hoog genoeg voor Nederlandse dames. Ik kan de behandeling precies volgen.
Je gebit kun je hier prima laten repareren. Het is hier verder een stuk goedkoper dan in Nederland. Ja, ik heb me laten vertellen dat, wanneer je een wortelkanaalbehandeling nodig hebt, beter per vliegtuig een retour Albanië kan nemen met nog wat vakantiedagen dan deze behandeling in Nederland te laten uitvoeren. En op deze manier kun je de economie van Albanië ook nog steunen.
In Nederland is het inmiddels wel echt winter. Tot nu toe vind ik het hier nog erg meevallen. Het is nog steeds zonnig weer en de temperatuur zit nog steeds tegen de 15 graden. (Als de zon weg is, wordt het wel gelijk kouder.) Iedere dag genieten. Ik begreep dat het ook dagen kan regenen, maar ik mis het nog niet.
De sinaasappels aan de bomen worden telkens iets minder. Met een tuinstoel onder de boom, kan ik de laatste ook nog plukken. Inmiddels zijn de citroenen ook rijp. Op mijn aanrecht staat ook een grote fles olijfolie van de olijven uit eigen tuin. Genieten doe ik van de kleine dingen.
Naast me staat een rode kerstster. Dit was een cadeautje van de mannelijke leden van het team voor de vrouwen. ‘Voor onze kerststerren.’ Ik kan me niet voorstellen dat de mannen in Nederland allemaal zo attent zijn geweest. Ik ben zo dankbaar voor al deze fijne mensen. Hoe verschillend iedereen ook is, je hebt elkaar nodig en vult elkaar aan! Ik vind het bijzonder om te zien hoe dat hier gaat in Albanië. Even een belletje, een uitnodiging, even een portie hutspot om af te halen, een aanbod om flessen water bij je huis af te leveren, enz. enz. Zonder hen had het leven hier ietsje minder fijn geweest.
Vandaag kreeg ik de uitnodiging om erwtensoep mee te eten. Hij was bijna net zo lekker als die van thuis. Heerlijk! En over eten kan ik nog wel meer schrijven. Ze hebben hier veel dingen, maar soms net niet dat hele lekkere… Dat vind ik vooral bij de koeken. Hier hebben ze dan verpakte croissants ofzo, maar niet zo’n heerlijke roze koek of een gevulde koek. Bij de bakker hebben ze geen lekkere harde broodjes, maar zachte broodjes en waterige cake. De mensen zijn hier ongetwijfeld aan gewend, maar ik nog niet. Gelukkig zijn er een aantal goede bakkers in het team; Hollandse appeltaart, heerlijke kruidcake. En met de jaarwisseling was ik met een paar ‘vriendinnen’ in Griekenland en hebben we oliebollen gegeten. Ook al was het 20 graden, het deed niets af van de smaak.
Albanië en Griekenland. Als je Griekenland inrijdt zie je een groot verschil. De bergen zijn veel meer bebost. Hier wordt strenger op toegezien. Toen we net de grens over waren, hebben we de LIDL opgezocht. Het is leuk om dan weer in een ‘Nederlandse’ winkel te zijn. Er werd ook een voorraadje producten ingeslagen, die in Albanië niet zo gangbaar zijn.
’s Zondags hebben we een kerkje bezocht in Ioannina. Weinig mensen; een eerbiedig samenzijn. De voorganger en zijn vrouw konden gelukkig heel goed zingen. Grieks is weer een hele andere taal, maar een paar woorden klinken bekend. Ook al kun je er verder niets van verstaan, het is mooi om te ervaren dat de Heere overal Zijn Kerk/kerk heeft. Pas hebben we op school het artikel over de gemeenschap der heiligen besproken. Nu ik zo in het buitenland ben, zie je extra goed dat we in Nederland zoveel kerken hebben. Maar ook de verantwoordelijkheid die dat met zich meebrengt.
In mijn vorige blog heeft u kunnen lezen dat het kerkgebouw in Durrës door de aardbeving erg beschadigd was. Dit gebouwtje was niet ideaal om diensten te beleggen, dus was het nu een mooi moment om verder te gaan kijken. Er is een nieuw gebouw gezocht en gevonden. Binnen een paar dagen is het helemaal opgeknapt, is er een muurtje gezet en is het geverfd. Afgelopen zondag was er de eerste kerkdienst. Toen ik ’s morgens bij de kerk kwam waren de schilders nog bezig. Dat is ook Albanië. Ze waren zaterdag nog niet klaar, dus waren ze het nog even aan het afmaken. ’s Middags was er nog een uurtje ‘open-huis’. De schilders waren er ook. Bidt u mee of er veel mensen naar de nieuwe kerk zullen komen?
Wat hebben we al veel uurtjes in de kinderbijbelactie gestoken. Eerst de voorbereidingen, daarna de uitvoering. Heerlijk als je met leerlingen mag werken, die ook genoeg ideeën hebben en er ook van genieten. Hoe gaan we de vakjes tekenen? Hoe groot zijn de vellen papier? Hangen we ze op? Hoe groot worden de vakjes? Wat wordt ons streefbedrag? Uiteindelijk zijn we begonnen. Toen we alle 1000 vakjes hadden getekend, waren we er nog niet zo zeker van dat ze allemaal gevuld zouden worden. Vijfduizend euro is toch wel echt heel veel… Het allereerste vakje was nummer 7. Deze was gekocht door mw. De Jong uit Gouda. Mooi dat zij het eerste vakje had, want zij is ongetwijfeld met haar gedachten min. 5 keer op een dag bij ons. Het liep storm in de weken erna. Elke dag waren we de eerste drie kwartier van de schooldag namen in vakjes aan het schrijven. En iedereen bedenkt ‘originele’ nummers…777, 888, 999 of 123, 234, 345… En uiteraard blijven mensen nu nog 999 kiezen. Zelfs nummer 3 wordt nu nog gekozen. Maar ja, die is echt al lang verkocht. Op dat moment werd die naam niet in vakje 4 gezet, maar in vakje 816. De vakjesverkoop van de twee weken kerstvakantie hebben we maar uitgesmeerd over 3 schooldagen, anders waren we een heel dagdeel namen aan het invullen. En het blijft leuk, al die namen. Al heel veel mensen met de M; Marianne, Miranda, Monica en ook heel veel Johans. Inderdaad, allemaal uit Zeeland. Elke dag weer een leuke legpuzzel. Bijv. deze.. Ria kiest vakje 376. Dat vakjes is bezet. Krijgt ze dan vakje 375 of 377? Mijn leerlingen zijn echt origineel. ‘Ze krijgt vakjes 377 want Ria is de R van Rechts.’
Het streefbedrag hebben we ruim gehaald. Dat betekent met elkaar een bezoek aan Proper Pizza. Dat hadden we afgesproken. Inmiddels hebben we 200 nieuwe vakjes gemaakt en de thermometer met de opbrengst wat langer gemaakt. Inderdaad, we hadden vakjes tekort. Het is bijzonder om te merken dat de mensen gul willen geven voor dit mooie doel. Op dit moment hebben we al ruim 6700 euro voor de kinderbijbelactie. Zelfs de vrouwenvereniging in Sliedrecht had voor ons gecollecteerd! Wat een mooi bedrag! Dank je wel oud-collega’s voor dit mooie initiatief!
Hopelijk krijgen veel Albaneesjes deze kinderbijbels in handen. Woord én daad! Volgende week donderdag zullen we de actie afronden.
Verder zijn we druk met allerlei dingen. We genieten van elkaar, van mooie gesprekken, originele woordgrappen en heel veel prenks. Dat laatste begrijp ik nog steeds niet, maar ik trap telkens in de grappen van mijn leerling. ‘Juf, mijn zus is ziek, ik ben alleen.’ Juf: ‘oh wat vervelend, wat heeft ze?’ Leerling: ‘Prenkkkkk.’ Nee, weer ben ik erin getrapt. Ik probeer hem te geloven, maar ja ik ben er al zo vaak ingetrapt. Ik ben nog steeds aan het bedenken hoe ik hem terug kan pakken.
Verder heeft hij een grote algemene ontwikkeling. Als hij iets heeft gehoord, dan onthoudt hij het vaak tot in detail. Ik wist wel dat een ton geld 100.000 euro is. Maar nooit over nagedacht dat dit bij kilo’s 1000 is. Ik moest het eerst op de computer zien, voordat ik het echt geloofde. Dit was geen ‘prenkkkk’. Zo leren we elke dag weer van elkaar en houden we elkaar scherp!
In de klas maken we het verder gezellig met elektrische kacheltjes en kaarsjes op batterijen. Zo proberen we de ergste kou buiten te houden. Dit lukt aardig, maar soms moet je thuis nog even opwarmen. Klopt, daar staan ook kacheltjes. De huizen zijn hier niet geïsoleerd, vandaar dat het binnen snel koud is. Maar een dekentje op de bank doet wonderen.
En zo gaan de weken voorbij. De ene dag heb je weer een mooi gesprek in de bus, de andere dag probeer je de buurman beterschap te wensen omdat hij in zijn vinger heeft gezaagd/gehakt, op zondag help je een vrouw, die een ontzettend zwaar vloerkleed moet tillen en loop je dus met een vloerkleed onder je arm. Dit zou op de Prelaatweg niet snel gebeuren.
Elke dag, als ik naar school loop, geniet ik van de aanblik van Durrës en de zon die op de gebouwen schijnt. In de verte zie ik de bergen. Wat is het heerlijk om hier te zijn. Weet u wat ik denk? Dat ik straks in Nederland de bergen afval mis aan de kant van de weg, de tuinstoelen in de boom, de oude schoenen aan de kant van de weg, de straathonden die slapen in de berm, de ratten die bij de containers scharrelen, de mannen in de koffielokaaltjes, de man van het telefoonzaakje, die precies weet wat er moet gebeuren als ik na vier weken weer langskom, de vrouw die appels verkoopt als ik naar het centrum loop, de dame van het souvenirwinkeltje, waar ik soms kaarten haal en nog veel meer van die mooie, kleine dingen…
Wat ik vooral zal missen zijn mijn leerlingen. We hebben besloten dat we de komende weken er nog maar goed van genieten! Ik heb nog een belangrijke missie; winnen met het spel Stratego. Mijn leerling is een echte strateeg. Hij krijgt het zelfs voor elkaar om met zijn maarschalk mijn vlag te bereiken. Hoe meer spelletjes we doen, hoe meer inzicht ik krijg in zijn tactiek. En zo hoop ik stiekem dat ik nog een keer ga winnen, maar of dit gaat lukken?
Vrijdag 28 februari hoop ik, samen met pa Maljaars, Mirjam en Marijn terug te vliegen naar Nederland. Erg leuk dat zij mij op komen halen. Zo kunnen ze nog zien waar ik deze periode heb gewoond en gewerkt!
Dit was het weer voor nu! Iedereen weer bedankt voor de kaarten, mailtjes, en appjes die ik krijg.
Tot de volgende keer!
[userId] => 439271
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5069634
[countryId] => 1
[pictureCount] => 18
[visitorCount] => 1710
[author] => De Goudse juf
[cityName] => Durrës
[travelId] => 523825
[travelTitle] => Onderwijs in Durrës
[travelTitleSlugified] => onderwijs-in-durrs
[dateDepart] => 2019-09-02
[dateReturn] => 2020-02-24
[showDate] => yes
[goalId] => 11
[goalName] => Vrijwilligerswerk in het buitenland
[countryName] => Albanië
[countryIsoCode] => al
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/122/969/003_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/439/271_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => van-fladderende-kalkoen-tot-slimme-leerling
)
[52] => stdClass Object
(
[username] => Europeteam
[datePublication] => 2020-01-19
[title] => Last weeks in Italy
[message] => Hello everyone,
Sorry that it took a while befor we had written this blog. But we have a new update. After Verona we went to a little village Cori. It was a beautiful location and a hour from Rome. In Cori we went on the streets to pray, talk to the people, encourage them with cards and give balloons to the children’s. We stayed there for 4 nights in a beautiful air bnb home.
After the Air bnb wasn't it clear where we had to go. It was hard to find a sleeping place for two nights (31 dec - 2 jan). But we saw that God took care of His childeren and as He promised we would not sleep on the street. In the afternoon of 30 december a pastor called Irene with the question if we had already a sleeping place. We din't, so he invited us to stay for two day's with 18 other Americans in there church. It was cool to see that God provides. So New year's eve we celebrate with the church. Where we also played some games with the church members what the pastor had organized. It was a lot of fun and gezelligheid.
Are last location in Italy was in a kind of house for mentally disabled people and at the basement of the house was a shelter for homeless people. This was amaizing we could also help them out by serving food and drinks and have good conversations with them. One of the conversations that we had was with a women and a man who lived already for 15 and 7 years on the street. The man was 29 and she was 19. They told us how it is to live on the street and what they been tru ther lives. We could encourage them, pray with them and give them a little bit hope what was really nice. In the last week we also prayed for are next location so we asked God where to go and His answers was Albania. That's also where we are right now, we are really excited for the new people we gonna met here and the ministry we can do. You will here more of us hope you have a nice week.
Blessings Europeteam
Dag iedereen,
Sorry dat het even heeft geduurd voordat we deze blog hadden geschreven, maar we hebben een nieuwe update! Na Verona gingen we naar een klein dorpje in Cori waar we 4 nachten zijn verbleven. Het was een prachtige locatie en een uur bij Rome vandaan. In Cori hebben we mensen mogen bemoedigen doormiddel kaarten uit te delen, voor mensen mogen bidden en ballonen uit gedeeld aan kinderen.
Het was van te voren nog niet duidelijk waar we 31 dec tot 2 jan. konden slapen. Het was natuurlijk een uitdaging om rond deze tijd voor 8 meiden een slaap plek te vinden. Maar God had belooft dat we niet op straat zouden slapen. We hebben echt gezien dat God voorziet, want op 30 dec belde er een dominee naar Iren met de vraag of we al een slaap plek hadden gevonden. Het antwoord was 'nee'. De dominee nodigde ons uit om in de kerk te veblijven en met hen oud en nieuw te vieren. We hebben samen met de kerkleden en 18 andere Amerikaanse jongeren spelletjes gespeeld op oudjaarsavond.
Inze laatse locatie in Italië was in een soort huis voor mensen met een verstandelijke beperking. In de kelder van het huis was een opvangcentrum voor daklozen mensen. Op een bijzondere manier konden we dit dakloze centrum helpen doormidsel eten en drinken te serveren. Daarnaast konden we met sommige goese gesprekken voeren en hen bemoedigen door gitaar te spelen.
Een van de gesprekken die we hadden was met een man(29 jr.) en meisje(19) die al 15 en 7 jaar op straat leefden. Ze vertelden ons hoe het is om op straat te leven. We hebben voor hen kunnen bidden, hen mogen bemoedigen en daardoor hebben we hen een beetje meer hoop en leven kunnen geven.
In de afgelopen week hebben we ook gebeden voor onze volgende locatie. We vroegen God waar we heen moest gaan en Hij zantwoorden 'Albanië'. Dat is ook waar we nu zijn. We zien er naar uit om nieuwe mensen te ontmoeten en nieuwe bedieningen te doen. Wat we hier onderandere gaan doen hopen we volgende keer te vertellen.
Veel zegen van het Europeteam
[userId] => 439787
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5069498
[countryId] => 1
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 164
[author] => Nina
[cityName] => Durrës
[travelId] => 524828
[travelTitle] => Preparations
[travelTitleSlugified] => preparations
[dateDepart] => 2019-11-28
[dateReturn] => 2019-12-31
[showDate] => no
[goalId] => 1
[goalName] => Backpacken
[countryName] => Albanië
[countryIsoCode] => al
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/albani,durrs
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/439/787_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => last-weeks-in-italy
)
[53] => stdClass Object
(
[username] => ellenmaljaars
[datePublication] => 2019-12-11
[title] => School in de kerk en kerk in de school...
[message] => Terwijl ik opnieuw zigzaggend naar huis loop, lijkt het wel of met de regen alle stenen van de weg mee naar beneden gaan. Het pad wordt steeds minder begaanbaar. Als ik met de fiets naar boven ga, weet ik precies tot welke steen ik kan fietsen. En soms probeer ik nog wat verder te gaan. M’n conditie wordt er in elk geval niet minder van. En dan met een zakje met tien losse(!) eieren. Ja, dat hebben ze hier wel goed bekeken. Als er nog eens wat breken, dan ben je er na een paar dagen weer. Ik denk niet dat ze met die intentie losse eieren verkopen, maar slim is het wel... Gelukkig had ik direct door dat ik in plaats van 10 eieren, 100 eieren bestelde. Dat ik inmiddels een beetje kan tellen komt door mijn leerlingen. Terwijl zij druk aan de studie zijn, oefen ik o.a. de getallen. En af en toe krijg ik les in het uitspreken ervan. Ik was in gedachten nog zo met de 100 bezig, dat ik in de winkel dus 100 eieren bestelde in plaats van 10. Maar zo bont als een collega heb ik het nog niet gemaakt; in plaats van ‘vezë’ (eieren) bestelde diegene een ‘vajzë’ (meisje). Daar keken ze wel een beetje van op.
Ik heb weer andere dingen, waar ik achteraf echt om moet lachen. Tijdens de dagelijkse boodschappen heb je mooie ontmoetingen. Zo zat ik in de bus tegenover een oude en een jonge dame. De jonge dame sprak een beetje Engels, dus ze leerde me diverse Albanese woorden en hielp me om ze nog beter uit te spreken. Toen ik nog wat woorden zei in het Albanees schudde de oude dame steeds met haar hoofd. Ik probeerde het woord nog een keer uit te spreken en nog eens. Ze bleef schudden. Ik ging toch wat twijfelen. Ondertussen luisterden nog meer mensen mee en werd er regelmatig gelachen. Ik vroeg me af of de vrouw wel alles op een rijtje had, want ze bleef lachen, ondanks mijn, voor mijn idee, succesvolle pogingen. Toen ik die dag thuis nog eens op de computer ging lezen over bepaalde gewoonten, kwam ik er tot mijn verbazing achter dat de mensen hier met het schudden van links naar rechts geen ‘ontkenning’ bedoelen. Oké, ineens was het me duidelijk. Zij was niet bijzonder; ik was bijzonder. Zij had me de hele busreis juist aangemoedigd door te schudden en te lachen. Tja, ik blijf toch een Nederlander.
Dat merk je in veel dingen.. Ik ben niet gewend om overal op straat mijn auto te parkeren, ook al houd ik de hele boel op, ik ben niet gewend om iedereen met een enorme omhelzing te begroeten, ik ben niet gewend om mijn moeder een nieuwe wasmachine te geven als deze stuk is, ik ben niet gewend om mijn hele planning in de soep te laten lopen omdat er net iemand langskomt als ik weg wil gaan enz. enz.
Ze hebben zoveel mooie dingen. Altijd tijd voor elkaar. De familie is erg belangrijk. Ze wonen en slapen met elkaar in één huis. Of dat nu met z’n drieën, vieren of vijven in één ruimte is, dat maakt niet zoveel uit. Gastvrijheid is ook echt iets wat prioriteit heeft in de Albanese cultuur.
Na de aardbeving ging ik even langs het winkeltje, waar ik wel eens kom. Ik moest toch echt even binnenkomen. Als ik binnenkom, zitten er nog twee van het team. Gezellig, dan is de taalbarriére ietsje minder. Terwijl mw. Flutura (vlinder) druk bezig is met koffie schenken, probeer ik duidelijk te maken dat ik liever water heb. Maar nee hoor, ik krijg koffie, want zo zegt ze: Dat is een teken van vriendschap. Met die gedachte smaakt de koffie eigenlijk best prima. Onder de koffie is er ineens een voelbare naschok. Tien seconden later staan we buiten, omringd door andere Albanezen. De angst na de grote beving van de afgelopen nacht merk je en voel je. Na elke trilling staat iedereen binnen een mum van tijd op straat.
De grote aardbeving van 6.4 op de schaal van Richter was middenin de nacht. Dat was voor iedereen een angstige ervaring. Je schrikt wakker, merkt dat alles trilt en blijft schudden, vliegt uit bed, zoekt een zaklantaarn (alle stroom is uitgevallen, het is aardedonker), pakt dat wat je nog pakken kan en rent naar buiten. Gelukkig is mijn huisje op de begane grond, zodat ik relatief snel buiten kan zijn. (Kun je nagaan als je op de tweede of derde verdieping woont!) Ik vlieg slaapdronken naar buiten, terwijl mijn hart bonst omdat het schudden nog niet is opgehouden. Wanneer je weer redelijk na kan denken is de beving voorbij en sta je met allemaal pyjamaklanten op de oprit van het huis. De eigenaar, en zijn twee zonen met hun gezinnen, en ikzelf. De vrouwen met kinderen gaan in de twee auto’s zitten en ik word ook de auto in gewenkt. Ook al kan ik geen Albanees, op dit moment ben ik maar wat blij dat ik zulke fijne buren heb. En daar zitten we dan… De auto is inmiddels gestart, zodat we bij de verwarming wat op kunnen warmen. Na een ‘beefloos’ halfuur gaan we met z’n allen naar de eerste verdieping. Ik was stiekem wel benieuwd hoe de huizen van deze Albanezen er binnen uitzagen. En daar zat ik dus midden in de nacht onder Albanese dekens op de bank. Af en toe zeiden we wat woorden. Ondertussen was één van mijn buurvrouwen de vloer aan het dweilen; de vissenkom was een heel stuk leger. Na een uurtje heb ik maar een appje gestuurd naar het team wanneer het verantwoord was om naar beneden te gaan. Nou, ze kwamen me wel even halen. (Ze zorgen echt zo goed voor me!) Daar zaten we dan in de morgenschemering met bijna het hele team. Iedereen had de schrik nog in z’n benen. Wat ben je dan dankbaar dat het weer licht mag worden en iedereen ongedeerd is. De schade werd opgenomen. In diverse huizen waren wat scheuren en wat dingen verschoven, maar verder viel het gelukkig mee.
Toen ik ’s morgens even naar school ging, had ik gelijk werk voor het eerstvolgende uur; de hele boekenkast met alle mappen, schoolwerk enz. was op mijn bureau geklapt en alles lag eruit. Na een uurtje stond alles weer netjes in de kast en was ook al het stucwerk, wat van de muur was gekomen, weer opgeruimd.
Wat zijn er veel bijbelgedeelten die van toepassing zijn op de krachten van de natuur. Ook hoe bepaalde dingen in de natuur symbolisch gebruikt worden om de krachten te laten zien die Gods Kerk proberen te verwoesten. Zie psalm 46: 2 en 3 ‘God is ons een Toevlucht en Sterkte; Hij is krachtiglijk bevonden een Hulp in benauwdheden. Daarom zullen wij niet vrezen, al veranderde de aarde haar plaats, en al werden de bergen verzet in het hart van de zeeën. En vers 9 ‘Komt, aanschouwt de daden des HEEREN, Die verwoestingen op aarde aanricht.’ Ik moest nog denken aan het bijbelverhaal op de kinderclub van diverse weken terug. Dit ging over de ark van Noach en de ark der Behoudenis. Als je dit hier in Albanië meemaakt, dan zie je extra dat ‘veiligheid’ hier altijd relatief is. Zou ik dan niet terug willen naar Nederland? Nee, toch is het goed om hier te zijn, ook in deze momenten. Je merkt hierdoor ook extra betrokkenheid van de mensen en op de mensen. Echt heel mooi!
Omdat de naschokken steeds bleven en ook af en toe weer boven de 4 kwamen, zijn we in het zuiden, in Tepelenë, geweest. Daar waren we welkom in het huis van een ander teamlid, die daar woont. We dachten dat het maar een paar dagen zou zijn, maar dit was toch nog meer dan een week. Het was goed om hier te zijn; even weer bijslapen en ontspannen. Een aantal van het team zijn overdag soms terug geweest, om zo ook de mensen, juist in deze omstandigheden, te laten zien dat we er voor hen willen zijn. Op zaterdag ben ik ook mee geweest naar Durrës. Ik heb toen ook wat spullen voor school meegenomen, zodat we dit in Tepelenë ook weer op konden pakken.
En zo was de kerk in Tepelenë voor een paar dagen onze school. Weer heel anders, maar het ging prima. In de pauze hebben we deze keer het spel Mikado gedaan. En woensdagmorgen konden we meerijden naar Gjirokastër, dus hadden we vrij van school. Dat is weer een voordeel van deze school; of we nu taal vandaag of morgen, deze week of volgende week doen, dat maakt niet zo heel veel uit. We zijn gewoon flexibel.
Toch is het nu ook fijn om weer in onze eigen school te zitten. En ja, op zondag is ons schooltje in Durrës nu ook kerk. (De huidige ‘kerk’ is dusdanig beschadigd dat het niet verantwoord is om hier nu bij elkaar te komen.) De juf staat nu niet achter het bureau, maar de evangelist. Een Adventspreek uit de eerste verzen van Jesaja 9. ‘Het volk dat in duisternis wandelt, zal een groot licht zien…’ Deze Adventsbelofte is voor mensen uit Nederland, maar bijzonder hier ook voor de Albanezen.
En ineens kreeg ik weer een les van één van mijn leerlingen. ‘Juf, bij de opstanding van de Heere Jezus was er ook een aardbeving.’ (Matth. 28:2 ‘En zie, er geschiedde een grote aardbeving…’) Oh ja, dat is waar. Nooit zo bij stilgestaan. Ineens komt dit wel heel dichtbij.
Op school schieten we al lekker op. Met zo weinig kinderen, kun je ook lekker doorgaan. En soms zijn we ook wat trager. Dan moeten we even ‘tanken’. Of dat nu is met een denkbeeldige slang of met een chocoladevoetbal (uit een echt Walchers trommeltje->herinnering aan bezoek uit Nederland), dat maakt niet uit. Ineens hoor ik de ander zeggen: ‘Oh, het klepje van je tank staat nog open.’ Tsja, we kunnen genieten van kleine dingen. Inmiddels hebben we ook een echt huisdier in de klas; een mooie groene plant. Als je goed kijkt, zie je er zelfs een kop en een staart in. We noemen hem Aspi (plantje heeft Asparagus). Soms wordt hij in de pauze bijna gekortwiekt door een voorbij vliegende voetbal en soms duwt er iemand met zijn vingertoppen in zijn kraag om te voelen of hij al water nodig heeft. Maar, we denken wel dat hij het naar zijn zin heeft. Op de andere hoek van het bureau staat nog een groene stengel; een overblijfsel van een geknotte palm ofzo. Onderweg naar school kwam die ook mee. Hij staat nu in het pennenpotje en af en toe praat er iemand tegen hem.
Op dit moment zijn we ook druk met voorbereidingen voor de actie. Ja, we hopen dat u gul gaat geven in de komende weken. Op het schoolraam is een echte thermometer te zien (ook al lijkt hij meer op een raket) en we worden dol van de puntjes en de vakjes. Maar het einde is in zicht. Maandag gaan we van start. Als ik kijk naar de betrokkenheid, de kaarten, appjes, berichtjes enz., dan denk ik dat het met het streefbedrag wel goed moet komen! Wat zullen de Albanese kinderen blij zijn… En wij met hen!
Dit was het weer even. Het is wel weer iets langer geworden dan ik dacht… Misschien wel een goed teken! Ik geniet hier nog steeds!
Lieve groet vanuit Durrës,
Ellen
[userId] => 439271
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5068316
[countryId] => 1
[pictureCount] => 16
[visitorCount] => 670
[author] => De Goudse juf
[cityName] => Durrës
[travelId] => 523825
[travelTitle] => Onderwijs in Durrës
[travelTitleSlugified] => onderwijs-in-durrs
[dateDepart] => 2019-09-02
[dateReturn] => 2020-02-24
[showDate] => yes
[goalId] => 11
[goalName] => Vrijwilligerswerk in het buitenland
[countryName] => Albanië
[countryIsoCode] => al
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/122/957/051_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/439/271_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => school-in-de-kerk-en-kerk-in-de-school
)
[54] => stdClass Object
(
[username] => ellenmaljaars
[datePublication] => 2019-11-12
[title] => Van kinderclub tot raki...
[message] => Al zigzaggend loop ik van school naar huis. Overal staan plassen en lopen stroompjes water de berg af naar beneden. Het weer is een beetje omgeslagen. Het is nog niet koud, maar de zon laat zich niet zoveel meer zien. Nu de wintertijd is ingegaan, is het rond vijf uur donker. Om kwart voor vier zakt de zon al achter de berg. Tijdens de terugtocht loop ik nog een winkeltje binnen voor een tros bananen. Straks gaan we nog eten met een paar Albanezen en heb ik beloofd dat ik een toetje mee zal nemen. Het kleine winkeltje is leeg, maar vijf seconden later staat de mevrouw voor me. Zoals altijd een stralende lach. Ze vertelt een heel verhaal. Ik lach, zeg: ‘me fall’ (sorry), haal m’n schouders op en schudt nog een paar keer met m’n hoofd. Ze lacht nog harder en praat gewoon verder. O ja, iemand van het team had tegen haar gezegd dat ik Albanees aan het leren ben. Toch maar even zeggen dat ze de volgende keer zegt dat ik echt nog weinig of niks begrijp. Ze schrijft in een schriftje hoeveel ik moet betalen en scheurt het briefje eruit. Eh, zoveel? Oh ja, natuurlijk dat is vast nog iemand uit de vorige eeuw. Vroeger, echt heel erg vroeger, gebruikten de Albanezen de oude leks. Tegenwoordig de nieuwe leks. Nu zijn er nog mensen die bedragen nog steeds in oude leks opschrijven; dus met een extra 0. Ik moet voor de bananen 2070 lek betalen. Dat zou dus ruim 16 euro zijn. Gelukkig hoef ik maar 207 lek te betalen. Eigenlijk kun je dit vergelijken met mensen die nog steeds dingen omrekenen naar guldens (sommige personen uit fam. Maljaars bijv.)
Als ik de sleutel omdraai van mijn poortje kijken er twee kinderkopjes naar beneden. Zodra ze de sleutel horen, komen ze even zwaaien. Leuk want kinderen vinden het niet erg als ik 20x hetzelfde zeg. Ik pluk twee sinaasappels van de boom en loop m’n huis binnen. Verdraaid, voordat ik wegging ben ik met de stofzuiger door m’n huis geweest en weer liggen er pissebedden onder de banken. Waar die beesten telkens vandaan komen; geen idee. De eerste weken dacht ik nog dat het kwam omdat het huis even leeg had gestaan. Inmiddels weet ik beter. Pissebedden, rupsen, schildpadkevers, nachtvlinders.. Ze horen bij de inboedel. Ze komen overal vandaan en zitten overal in. Zelfs in de afzuigkap. Toen ik groente aan het roerbakken was, zag ik ineens iets donkers tussen de groente. Oh bah, een pissebed. En toen ik m’n thee op wilde drinken, zag ik net een klein wit rupsje drijven. Door het kokende water leefde hij niet meer, maar toch..brr.. (Ik las op internet dat pissebedden gedijen bij vocht en rottend hout. Misschien is de bank binnenin toch aan het rotten. Dat zie je niet met een mooi hoes eroverheen, maar binnenkort zit ik dan misschien wel een keer op de vloer.)
Terwijl ik de sinaasappels uitpers, bedenk ik dat ik ook nog granaatappels heb uit de tuin van de evangelist. Die boom daar draagt ook veel vrucht; prachtige, grote granaatappels. Als ik een grote leegmaak, heb ik drie soepkommen vol. Ze hangen ook niet voor niets in de evangelistentuin. Die heeft werk genoeg. In de tuin, maar ook in de stad.
Vrucht op het werk. Daar kun je nog even over nadenken. Wanneer spreek je van vrucht? Welke vrucht wil je zien? Is dat als er 10 mensen komen? Is dat wanneer er een goede vraag wordt gesteld? Of is dat als mensen structureel blijven komen? Of als ze iemand meenemen naar de kerk? Moeten we wel kijken naar de vrucht? Het is bijzonder om te zien hoe de mensen komen, hoe ze luisteren, op welke manier ze een steentje bijdragen tijdens de dienst en hoe ze bezig zijn met de bijbel. Het is prachtig om hier iets van te horen als je bij de teamleden bent. Ik verbaas me ook over de ontspannenheid waarmee ze hun werk mogen doen. ‘De Heere heeft niet gezegd dat er hier een kerk moet komen, de Heere vraagt van ons dat we op allerlei manier het Woord bij de mensen brengen. Dat is de grote opdracht.’ Dan zorgt Hij zelf voor de vrucht. Daar komt wel bij dat er soms moeilijke beslissingen genomen moeten worden. Wanneer laat je iets wel doorgaan en wanneer niet? Wanneer kun je met iets nieuws beginnen? Allemaal dingen waar ze over na moeten denken.
Afgelopen zondag was er een gezamenlijke kerkdienst met diverse kerken uit Durrës en Tirana. Het was prachtig om met elkaar ‘Een vaste burcht..’ te zingen. De voorganger van een andere kerk is heel muzikaal, dus het zingen ging prima. Hij behandelde de 5 sola’s van de reformatie. (Zie foto) Na de kerkdienst kwamen er lekkere broodjes en fruit tevoorschijn. Na het eten verscheen er een grote taart met daarop ‘Gezuar Dita & Reformacionit’ (gezegende hervormingsmiddag) gespoten. Voor de mensen die nog niet genoeg hadden gegeten..
Inmiddels ben ik ook diverse keren naar de kinderclub geweest. Per keer komen er tussen de 10 en de 20 kinderen. Eerst zingen ze met elkaar, daarna luisteren ze naar het bijbelverhaal. De kinderen weten nog precies wat er de vorige keer verteld is en kunnen dit vaak erg goed terugvertellen. Ook al kan ik van het verhaal bijna niets volgen, door de platen en diverse (inmiddels) bekende woorden kan ik ongeveer raden waar de verteller is. Ondertussen kijk ik graag naar de kinderen. Sommige kinderen luisteren en kijken onafgebroken naar de verteller en de platen, anderen zitten de draaien op hun stoel, maar kunnen de vragen foutloos beantwoorden, iemand anders zit om het hoekje, maar luistert kennelijk toch mee. Ze zien het voor hun ogen gebeuren. Alle dieren, twee aan twee, komen naar de ark. Daar zijn ze veilig. Als je God niet kent, ben je ook niet veilig. Noach is veilig in de ark. Als hij uit de ark komt, is daar de regenboog; de boog van Gods trouw. Na de vertelling zeggen ze met elkaar nog een tekst op en zingen weer met elkaar. Zelfs nog een versje in het Nederlands. Een aantal kinderen mogen helpen met het omhoog houden van de tekst en het lied. Soms ‘fladdert’ het wat en zie je ineens een glimlach vanachter het papier verschijnen. Ze wilde vast even testen of ze het zonder papier ook konden.. Nou, dat lukt helemaal..
Als laatste drinken we nog wat en doen we nog wat spelletjes. Gelukkig werkt ganzenbord in Nederland hetzelfde als hier. En voor de kinderen maakt het echt niet zoveel uit of je het nu wel kan verstaan of niet. Ondertussen probeer ik erachter te komen wat ‘nu ben jij aan de beurt’ of ‘jij moet een beurt overslaan’ betekent. Aan het einde van de morgen danken ze nog met elkaar. Een klein jongetje wilde wel danken. Hij stond naast de evangelist (kinderwerkster was nog op verlof) en bad voor de kinderwerkster. Dat ze maar veel kinderen mocht krijgen. Wat oudere meiden gniffelden. Hij bedoelde ‘veel kinderen op de club’. Mooi toch, dat hij er voor bidt?!
Inmiddels heb ik diverse briefjes in mijn huis opgehangen. Elke keer als ik aan het afwassen ben, als ik naar het toilet ga en als ik naar buiten ga zie ik dezelfde woorden. De dagen van de week, de namen van opa/oma/vader/moeder, werkwoorden, korte zinnetjes.. En ja, het helpt echt. Ik kon zelfs aan de verkoopster vragen of ze morgen bananen had en zeggen dat ik dan morgen terug zou komen. (Voor de oplettende lezer; inderdaad, het tweede gedeelte van dit stuk schrijf ik een paar dagen later. Ik koop niet elke dag bananen.) Ik kreeg bovendien nog een bakje mee met een soort yoghurt, gevuld met tomaten ofzo. Toen ik vroeg of het soep was knikte ze. Morgen maar eens proeven. Vandaag gewoon lekkere witte bonen uit een blikje. Dat verkopen ze hier gelukkig ook.
Vorige week heb ik in de tuin gespogen, terwijl de eigenaar stond te kijken. Ja, hij kwam daarvoor met een flesje helder water naar me toe. Hij gebaarde naar de druiventrossen en naar het flesje. Tja, geen idee wat hij bedoeld. Toen kwam hij naar me toe en moest ik echt even uit het flesje drinken. Eén slokje dan. Oh nee, vreselijk, een verschrikkelijk sterke smaak. Met de vloeistof in m’n mond bedenk ik wat ik zal doen. Opdrinken (kan nooit goed zijn voor m’n slokdarm, het lijkt wel vergif) of uitspugen (kan ik dat maken tov. de man)? Ik kies voor het laatste en spuug alles in de tuin. Gelukkig, de man kan erom lachen. Ik niet..wat was dat vies! Ik mag het flesje houden. Ik leg het maar in de koelkast. De volgende dag vertellen de leerlingen dat het waarschijnlijk Raki is, dat is de ‘bekende’ sterke drank van hier. Aha, nu snap ik het. Dat was dus Raki, van druiven uit ‘mijn tuin’. De Raki bevat tussen de 50 en 70% alcohol. Het drinken van Raki is in Albanië echt een probleem. Veel mannen drinken ’s morgens al een glas leeg. Bij mij ligt het flesje nog in de koelkast. Ik heb liever verse jus d’orange.
En op school blijft het leuk! Inmiddels is er een voetbal gesneuveld en met één voetbal is het iets minder leuk. Aangezien het prachtig weer is buiten gaan we verstoppertje doen. Tien tellen in de rimboe. Ik tel heel hard van tien tot nul. Ondertussen verstoppen Maus en Mo zich. De mevrouw, die altijd voor het raam zit, glimlacht. Leuk, nu heeft ze even wat te zien. Ze ziet Mo achter het struikje zitten, drie meter vanaf de plek waar de juf keihard aan het tellen is. De juf stapt voorzichtig een paar meter bij de ‘buutplek’ vandaan. Mo draait ondertussen behendig om het struikje heen. Als de juf iets te ver bij de buutplek vandaan is, schiet Mo vanachter het struikje en ‘buut voor de hele pot.’ Gewonnen! De mevrouw achter het raam geniet.
Mo is aan de beurt. Maus staat als een standbeeld achter een elektriciteitskastje en houdt zijn adem in. De mannen van het koffielokaaltje houden hem in de gaten en lachen. De juf schiet achter een geparkeerde auto. Als Mo klaar is met tellen, probeert ze de anderen te vinden en de anderen proberen Mo ongemerkt te volgen met hun ogen. De mannen bij de benzinepomp genieten. Eindelijk even wat anders dan alleen maar kijken en wachten. Ze zien Mo zoeken en zien de juf achter de geparkeerde auto. Ze is echt niet te zien, denkt ze. ‘Buut voor de juf, ik zie uw knot.’ Verdraaid, ze zag net boven het raam mijn knot heen en weer gaan. Helaas.. De juf is weer aan de beurt. De mannen van de garage kijken naar de weglopers. Dat is handig voor degene die aan het zoeken is. Het wordt moeilijk als de auto, waar je achter zit, ineens weg rijdt. Of als het echtpaar op het balkon van drie huizen verder roept dat je moet komen. Hoe kan ik in het Albanees duidelijk maken dat ik maar 8 stappen bij de buutplek vandaan mag komen? Even later komt ze maar naar beneden om toch te zeggen dat de kids achter het huis zitten. Iedereen moet erom lachen. De pauze is iets langer geworden dan gewoonlijk. Ach ja, dan werken we daarna gewoon wat harder.
Wat kunnen de leerlingen geweldig zingen. Een lied kan in canon met z’n drieën. Binnen 10 minuten kennen ze het lied en in een kwartier zingen we het in canon! Zo’n prachtige jongensstem erdoor heen! Heerlijk!
En zo vliegen de weken hier voorbij.
Bedankt iedereen voor de kaartjes die ik heb gekregen. Post is echt leuk! Een meisje uit Aagtekerke die een prachtige tekening maakt voor het hele team in Albanië. De collega’s van de JCS in Sliedrecht, die een hele grote envelop opsturen, mensen uit Gouda, ooms en tantes uit Aagtekerke, vrienden uit het hele land, maar ook wel eens mensen die ik helemaal niet ken. Bedankt allemaal! Oh ja, het is wel fijn als ook de vrouwenvereniging er in het vervolg bij wil zetten waar ze vandaan komt. Want ik zie niet aan de prachtige plaat met bijbeltekst of deze in Groningen of in Westkapelle is ingekleurd.
Tot de volgende keer!
[userId] => 439271
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5067249
[countryId] => 1
[pictureCount] => 19
[visitorCount] => 633
[author] => De Goudse juf
[cityName] => Durrës
[travelId] => 523825
[travelTitle] => Onderwijs in Durrës
[travelTitleSlugified] => onderwijs-in-durrs
[dateDepart] => 2019-09-02
[dateReturn] => 2020-02-24
[showDate] => yes
[goalId] => 11
[goalName] => Vrijwilligerswerk in het buitenland
[countryName] => Albanië
[countryIsoCode] => al
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/122/950/862_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/439/271_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => van-kinderclub-tot-raki
)
[55] => stdClass Object
(
[username] => anna1953
[datePublication] => 2019-11-08
[title] => Derde winternieuwsbrief
[message] => Waar zal ik beginnen met schrijven. We zijn nu ruim een maand in Albanie en er is zoveel gebeurd.
We hebben weer heel veel families bezocht en wat wij zien hier, “onze hulp is hier nog steeds hard nodig”.
De gezinnen die we hebben bezocht hebben allemaal problemen en leven ver onder de armoede grens.
Ondanks alle problemen in de gezinnen kan ik wel zeggen dat nergens in Europa de gastvrijheid groter is dan in Albanie, hoe armer hoe gastvrijer, dat is onze ervaring. Natuurlijk weten ze dat wij hier voor de hulpverlening zijn en worden we altijd met open armen ontvangen, maar zeker in de bergdorpen/platteland is het ontvangen van gasten een grote eer, en ze zien het dan ook als een mogelijkheid om hun ruimhartigheid te laten zien.
Het raakt mij iedere keer weer als ik zie dat ze met het kleine beetje wat ze hebben , delen met ons het ontroerd me en ik word weer met beide benen op de grond gezet dat het allemaal niet zo vanzelfsprekend is. De afgelopen 10 dagen waren Jaap en Annet Heinen hier op bezoek en hebben een kijkje kunnen nemen naar het werk dat wij hier doen. We hebben ze meegenomen naar een gezin in Zalli een dorp verderop. De vader van dit gezin heeft toen hij 9 maanden oud was hersenvliesontsteking gehad en in zijn doen en later niet ouder dan een kind van 7. De vrouw van de man komt uit een arm gezin met 9 kinderen. Ze vond het prima dat ze uitgehuwelijkt werd omdat ze dacht zo de armoede te ontlopen. Ze wist dat de man hersenvliesontsteking heeft gehad, maar dat hij zo gehandicapt zou zijn dat wist ze niet. Ze kwam dus van de wal in de sloot. Dit echtpaar heeft drie kleine kinderen in de leeftijd van 4,, 7 en 9 jaar oud. Ze wonen bij de vader en moeder van de man en die helpen dit gezin waar ze kunnen. Afgelopen zomer vroegen ze om bedden omdat de bedden waar ze nu in lagen oud en kapot waren. De bodem van het kinderbed was opgevuld met oude dekens om de gaten te dichten. Het bed van het echtpaar was al niet anders. Vorige week hebben wij de bedden gebracht en in elkaar gezet en de kamer mooi gemaakt. Ook hebben we een kast gebracht en geloof me het resultaat mag gezien worden. En natuurlijk kwam er weer van alles en nog wat op de tafel om hun dank te tonen.
Het volgende gezin dat we bezoeken is een ouder echtpaar in Luke, hoog in de bergen. Ook aan deze mensen hadden we een bed beloofd omdat de man ziek is en iedere dag zuurstof krijgt. Afgelopen transport is er een hoog laag bed meegegaan en dat hebben we bij deze mensen gebracht. We hebben vooraf eerst een bezoekje gebracht omdat we wilden weten of dit bed nog nodig was. Wij dus naar dit bergdorp met bijna onbegaanbare wegen (Annet vond dit echt niet leuk)en toen we daar aankwamen kwam de vrouw ons gelijk tegemoet lopen. Ze dacht dat we op visite kwamen maar toen we vroegen of het bed nog nodig was begon ze te huilen en vroeg wat dat koste.
We konden haar gerust stellen dat het bed gratis was en weer begonnen de tranen te vloeien.
De volgende dag hebben we het bed gebracht en ook kleding en eten voor deze mensen .
Het bed hebben we in elkaar gezet en opgemaakt, we kregen wat te drinken en horen van de vrouw dat de man een wees is en opgegroeid in een kinderhuis. Kinderen hebben ze niet gekregen en alleen de vrouw heeft een neef die geregeld even langs komt. Verder hebben deze mensen niemand dan alleen een paar buren. Allebei zijn ze op leeftijd de man 82 en ziek en de vrouw 78.
Ze hebben hun koe verkocht om het zuurstofapparaat aan te schaffen voor de man , dus melk hebben ze ook niet meer. Ook hier een en al armoede. We beloven dit echtpaar zeker voor kerst nog te komen.
Afgelopen week hoorden we ook dat er twee vrachtwagens zijn uitgevallen bij onze transporteur zij nemen de schoenendozen voor de kinderen en de kaas uit Huizen voor ons mee naar Albanie. Door het uitvallen van de twee wagens kunnen er echter maar 4 pallets mee en aangezien de kaas alleen al op 3 pallets gaat is dat te weinig. De kinderen kijken uit naar hun schoenendoos met kerst, dus we moeten een manier vinden om deze dozen op een andere manier naar Albanie te krijgen. Herman besluit dat nadat Elske en Jasmijn geweest zijn in Albanie terug te rijden naar Nederland en de camper te vullen zodat we de kinderen niet hoeven teleur te stellen.
We hebben Jaap en Annet een prachtig stuk natuur laten zien waar ze volop van genoten hebben.
Door de door de geïsoleerde ligging achter het zelf opgetrokken IJzeren Gordijn van communistisch dictator Enver Hoxha, stond Albanië jarenlang stil in z’n ontwikkeling. Dat heeft voor de bevolking een heleboel dramatische nadelen - armoede voorop - maar voor de natuur is het een zegen geweest. Zo vind je nergens in Europa nog zulke ongeschonden berglandschappen als in de Albanese Alpen.
Aan het einde van de week hebben we te kampen met een ander probleem.
Het stemkastje van de tracheostoma van Herman is lek, dit betekent dat hij op korte termijn terug moet om dit kastje te vervangen, dit kan niet in Albanie dus moet er een afspraak gemaakt worden in het VUMC in Amsterdam.
Herman besluit om eerder terug te gaan naar Nederland. Niet leuk maar het is niet anders.
Zondag zijn Annet en ik naar de kerk in Mushqeta geweest en hebben Jaap en Herman geluisterd naar de Oude kerk.
En dan is het alweer voorbij voor Jaap en Annet. Op maandag morgen hebben we hun naar het vliegveld gebracht in Tirana.
Met gemengde gevoelens nemen we afscheid, het was fijn om 10 dagen door te brengen met hun en ons werk te laten zien. Er zijn veel emoties bij hun losgekomen , het is zo anders om het zelf mee te maken dat is met geen pen te beschrijven.
Herman gaat de camper klaarmaken en vertrekt dinsdagmorgen naar Nederland. Ik zal blij zijn als ik bericht krijg dat hij weer veilig in Huizen is. Het is niet niks 2300 km in je eentje te rijden.
Maar gelukkig krijg ik woensdag avond laat bericht dat hij veilig weer thuis is. Hoe toepasselijk thuis komen op dankdag.
Maar zelfs als het geen dankdag is , is er iedere dag iets om dankbaar voor te zijn.
We tellen onze zegeningen dag bij dag!
Herman moet donderdagmiddag om 14.00 uur in het VUMC zijn om zijn stemkastje te vervangen, en dan gelijk naar de garage om de schoenendozen in de camper te laden. Na een goede nachtrust hoopt hij dan vrijdagmorgen weer richting Albanie te vertrekken.
En dan is het in Mushqeta wel heel stil geworden.
Jaap en Annet en Herman terug naar Nederland en ik in een leeg huis. Ff wennen aan de stilte maar er is genoeg te doen.
Jaap en Annet hebben geboft, 10 dagen lang was het prachtig weer, sinds ze weg zijn stort het hier van de regen en de vooruitzichten zijn niet best.
Door de droogte en nu de vele regen zijn ze bang voor aardbevingen en op het nieuws horen we dat ze bang zijn voor overstromingen.
En dat het niet overdreven is dat merkten we toen we donderdagmiddag uit Tirana kwamen, het regent de hele week al en dat is aan het verkeer duidelijk te merken. Een grote chaos op de weg en de wegen veranderen al snel in modderige rivieren. Ik was in ieder geval blij dat ik weer in Mushqeta was.
Het is donderdagavond. Herman is in het ziekenhuis geweest en het stemkastje is vervangen. Hij had de camper voordat hij naar het ziekenhuis ging bij de garage gezet zodat onze logistiek medewerker Henk Kriek samen met andere vrijwilligers de camper konden inpakken. Mensen hartelijk dank daar voor wat zouden we moeten doen zonder vrijwilligers.
De schoenendozen en tasjes voor de KANS kinderen, kinderen van het kinderhuis en de Romakinderen liggen allemaal in de camper. En nu maar hopen dat alles goed mag gaan. Op de heenreis heeft Herman als alleen reiziger bij de Albanese grensovergang een drugscontrole hond in de camper gehad. Eigenlijk wel begrijpelijk. Laten we hopen dat Herman zonder problemen de grens over komt. En zoals Ik al eerder vermelde ieder “voordeel heeft zijn nadeel”. Als we met zijn tweeën zijn mogen we namelijk altijd doorrijden omdat ze beklag hebben met iemand die praat vanuit een klepje in de hals.
Hopelijk gaat dat ook de komende dagen ook zo.
Herman is vanmorgen met de camper vertrokken naar Albanie.
Wat fijn dat op deze manier toch alle schoenendozen op hun plek komen. En dat is bij de kinderen in Albanie. Ik verheug me nu al op al die blije bekkies.
Vanavond hopen Elske en Jasmijn te komen, en daar kijk ik naar uit, het blijft een nadeel dat je familie achterlaat als je twee thuisfronts hebt.
Ik stop er mee want er is nog genoeg te doen voordat de dames komen.
Een hartelijke groet vanuit Albanie,
Anne-Lise
[userId] => 360602
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5067061
[countryId] => 1
[pictureCount] => 35
[visitorCount] => 1604
[author] => Anne-Lise
[cityName] => Mushqeta
[travelId] => 524602
[travelTitle] => Winter 2019
[travelTitleSlugified] => winter-2019
[dateDepart] => 2019-10-15
[dateReturn] => 2020-01-15
[showDate] => yes
[goalId] => 11
[goalName] => Vrijwilligerswerk in het buitenland
[countryName] => Albanië
[countryIsoCode] => al
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/122/949/600_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/360/602_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => derde-winternieuwsbrief
)
[56] => stdClass Object
(
[username] => anna1953
[datePublication] => 2019-11-02
[title] => Tweede winter nieuwsbrief
[message] => Verleden week vrijdagmorgen hebben wij onze vrienden Jaap en Annette Heinen van het vliegveld in Albanië afgehaald. Wij waren al vroeg opgestaan daar beiden al om acht uur zouden landen. Jaap had al eerder aangegeven dat hij wel eens wilde zien en meemaken waar al de ingezamelde kleding, dekens en bedden uit Huizen naar toe gingen in Albanië. Degenen die wel eens kleding komen brengen moeten Jaap Heinen haast wel kennen want jaar en dag staat hij op de maandagavond bij ons magazijn aan de Fabrieksweg in Huizen klaar om de zakken met kleding en schoenen in ontvangst te nemen. Eenmaal van het vliegveld bij ons thuis gekomen zijn wij aan de slag gegaan door hun 10 daags verblijf invulling te geven.
Na eerst te hebben ontbeten zijn wij via een toeristische route door de bergen naar de markt in de stad Elbasan gereden. Op de markt hebben wij wat groenten en fruit gekocht en daarna hebben wij nog wat gewinkeld op de markt. Je kunt dan alleen al genieten van wat voor spulletjes er al niet te koop worden aangeboden. Het zijn meestal dingen zoals een achterhaalde broodrooster, een paar damesschoenen of een herenkostuum die bij ons jaren geleden in de mode waren. Hoe deze dingen in Albanië terecht zijn gekomen mag Joost weten en nog meer kunnen wij ons afvragen of er wel invoerrechten of belasting is betaald voor de invoer van deze producten. Na alles wat wij in Albanië zien gaan wij ons dat echter niet afvragen want dan zouden wij ook hier terplekke gek worden. Dit worden wij tenslotte in Nederland al van alle regeltjes die er heersen. Nadat wij de markt hadden bezocht liepen wij naar de parkeerplaats waar wij onze auto geparkeerd hadden, nadat wij 0,46 eurocent parkeergeld hadden betaald begaven wij ons richting Mushqeta waar ons huisje en het kindertehuis staan.
Jaap en Annette Heinen vallen direct met hun bezoek bij ons aan Albanië met hun neus in de boter. De sociaalwerkster van ons kindertehuis en tevens ons buurmeisje gaat dit weekend trouwen. Net zoals alle meisjes in Albanië is ook zij door de familie uitgehuwelijkt. Juist deze vrijdagavond (de 25e november 2019) was het ouderlijk huis open voor al de mensen uit haar dorp en dus ook het dorp waar Anne-Lise en ik bijna de helft van het jaar mogen wonen. Het ouderlijk huis stond open om de bruid te bewonderen. Toen wij aankwamen werden de mannen van de vrouwen gescheiden door deze in aparte kamers te zetten. Wij kregen een kopje met Turkse koffie, een chocolaatje en een raki, dit is ongeveer gelijk bij ons aan een glaasje jenever. Omdat ik mij niet waag aan de wel zeer sterke raki, die soms wel meer dan 60% alcohol bevat werd mij al gauw iets anders te drinken aangeboden. Na een kwartiertje te hebben gezeten zijn wij huiswaarts gegaan, niet voordat wij eerst wat geld onder het schoteltje van de koffie hadden gelegd. Dit geld wordt gebruikt om het bruiloftsfeest te betalen. Normaal gesproken heet deze visite bij de familie van de bruid “ De Vale” en wordt dit gevierd met veel traditionele Albanese muziek. Omdat de broer van de bruid ongeveer 6 jaar geleden is verongelukt werd het feestje bij de bruid thuis op gepaste wijze gevierd, zonder muziek. Om de bruiloft niet langer te maken dan hij al is kunnen wij zeggen dat op de zaterdag een tien uur lang feest werd gevierd in een restaurant waar halverwege pas de bruidegom om de hoek kwam kijken. Na het feest op zaterdag ging de bruid weer naar huis waarna zij op zondagmorgen door de familie van de bruid thuis werd opgehaald. En daarna, het is niet te geloven, weer een tien uur durende bruiloft in een restaurant, nu voor de familie van de bruidegom.
Om alleen de vrijdagavond en een gedeelte van de zaterdag deze bruiloft mee te maken was al meer dan genoeg. Deze bruiloft werd financieel opgebracht en geschonken door de familie en de gezinnen uit het hele dorp. Ook wij als Albanië comité Huizen hebben hier aan meegedragen door een van meegenomen trouwjurken tijdens een transport met hulpgoederen aan de bruid gegeven. Deze trouwjurken waren ons geschonken door Lady Bird Trouwjurken uit Huizen. Ook voor hen is het fijn om te zien dat de geschonken trouwjurken op de juiste plek terecht komen. Temeer is het voor de bruid een grote eer dat zij de show kan uithangen met een eigen trouwjurk daar de meeste bruiden een huur trouwjurk hebben en de bruidegoms een huur pak hebben zoals dat ook in mijn jonge jaren in Huizen heel gewoon was. Nog even terug te komen op dat kosten nog moeite gespaard worden voor een bruiloft. Vroeger in het oude oosten was het al niet anders, maar op bruiloften en begrafenissen word zeker niet bespaard in Albanië . Dit alleen al gezien de grote marmeren grafmonumenten waarvoor mensen zich soms diep in de schulden steken.
Na de nodige informatie is het dan ondertussen maandagmorgen en gaan wij samen met Jaap en Annette Heinen onze projecten langs om hen zo te laten zien wat wij zoal doen aan hulpverlening in Albanië. Wij gingen reden naar het bergdorp Skuter waar de behuizing van de gezinnen erg slecht is. De meeste huisjes hebben dan ook zwaar te lijden gehad onder de aardbeving een maand geleden. Een van onze bodyguards en zijn gezin die hier wonen slapen dan op dit moment ook in een tent die zij van de overheid hebben gekregen. De jaren hebben ons geleerd dat de overheid hier verder niets aan gaat doen. Ook ons eigen huis heeft schade opgelopen door de zware aardbeving die Albanië heeft getroffen, maar wij komen er wel overheen. Wij bezoeken nog een aantal andere gezinnen en helpen deze aan wat kleding en voedsel. Daarna gaan wij naar het sponsorkind van Jaap en Annette Heinen. Hij heet Albino en we gaan bekijken of de woon en leefsituatie van het gezin al iets is verbeterd. Ook kijken hoe de familie het maakt en hoe de resultaten van Albino op school zijn. De vader van Albino werkt op het moment zonder ook enige papieren in Griekenland om daar olijven te plukken tegen een schamel inkomen. Albino doet het goed op school maar wat wij zien is dat hij liever klautert in de bomen om appeltjes te plukken voor zijn Oma dan dat hij zich druk maakt om de school. Wij zouden zeggen : “Een gezonde Hollandse jongen”. Nadat wij een goede ontmoeting hebben gehad met zijn moeder en oma zijn wij naar huis gegaan om wat te eten, wat bij te praten en naar bed te gaan.
De rest van de week zijn wij diverse projecten afgegaan waar wij normaal gesproken zoal het hele jaar mee bezig zijn. Zo kwam afgelopen zomer de vraag van een arm gezin uit het mijnwerkersdorp Zali, waarvan de vader gehandicapt is om een aantal bedden voor hun kinderen. Afgelopen week hebben wij hun slaapkamer ingericht met een drietal bedden, wat nachtkastjes en een linnenkast. De foto’s tonen het mooie resultaat, iets wat gezien mag worden. Ook zijn wij naar Kllojkegeweest en hebben daar de nodige kleding uitgedeeld. Ondanks dat het geld van de voedselpakkettenactie nog niet binnen is zijn wij al zo vrij geweest om de voedselpakketten die wij rond de kerst hopen uit te delen vast te bestellen. Door het voedsel nu vast te kopen scheelt in de prijs want tegen het einde van het jaar vliegen de prijzen omhoog. Een gedeelte van het voedsel is reeds bezorgd. Vanmiddag zijn wij wezen kijken in het bergdorp Luke. Dit bergdorp ligt ver van de bewoonde wereld en over de haast onbegaanbare zandwegen is er alleen maar te komen met droog weer. Een tijd geleden hebben wij in dit bergdorp een oude man beloofd uit te zien naar een soort van ziekenhuisbed. Wij hebben er in Nederland een kunnen bemachtigen en tijdens het laatste transport is deze meegegaan naar Albanië. De oude man kan hem nog steeds heel goed gebruiken en wij hopen het bed er dan ook zo snel mogelijk te brengen. Zijn hoogbejaarde vrouw stond vanmiddag te huilen van blijdschap maar nog meer verwonderde zij zich erover dat wij hun niet waren vergeten. Zo zijn wij de afgelopen week druk in de weer geweest en hopelijk hebben Jaap en Annette een goede indruk gekregen van onze hulpverlening in Albanië. Morgenochtend hopen wij de plaatselijke kerkdienst weer te bezoeken. Daarna willen wij nog wat voedsel gaan brengen naar een gezin en dan zit het er voor hen beiden weer op. Bij leven en welzijn hopen zij maandagmorgen weer terug te vliegen naar Nederland.
[userId] => 360602
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5066681
[countryId] => 1
[pictureCount] => 14
[visitorCount] => 690
[author] => herman en Anne-Lise
[cityName] => Mushqeta
[travelId] => 524602
[travelTitle] => Winter 2019
[travelTitleSlugified] => winter-2019
[dateDepart] => 2019-10-15
[dateReturn] => 2020-01-15
[showDate] => yes
[goalId] => 11
[goalName] => Vrijwilligerswerk in het buitenland
[countryName] => Albanië
[countryIsoCode] => al
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/122/949/571_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/360/602_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => tweede-winter-nieuwsbrief
)
[57] => stdClass Object
(
[username] => anna1953
[datePublication] => 2019-10-25
[title] => eerste nieuwsbrief
[message] => De komende periode hopen wij U / jullie weer op de hoogte te houden vanuit Albanië d.m.v. “Waar ben jij nu.nl”. Afgelopen woensdag 16 oktober zijn wij vertrokken voor een periode van 3 maanden. D.V. half januari hopen wij dan weer thuis te komen. Wij zijn blij en dankbaar dat wij de gezondheid mogen hebben zodat dit zo belangrijke werk zijn doorgang mag vinden. Net zoals al de 28 voorgaande jaren hopen wij dan weer te werken onder de Allerarmsten in de bergdorpen, de Romakinderen en de kinderen die in ons kindertehuis verblijven. Het bezoeken van de gezinnen waarvan hun kinderen in ons financieel adoptieplan “KANS” zijn opgenomen zal ook plaats vinden. Wij zullen dan de thuissituatie van deze kinderen weer opnieuw bekijken. In ons “KANS” project zitten op dit moment 72 kinderen die financieel geadopteerd zijn. De kosten om een kind financieel te adopteren bedraagt 22 euro per maand. Van dit geld kunnen de kinderen naar school, krijgen zij schoolboeken, schriften, pennen en indien nodig vervoer naar school. Van dit geld word indien nodig ook hun medische hulp betaald en krijgen de gezinnen met regelmaat voedsel. Daar de behoefte aan dit project groot is zijn wij nog steeds op zoek naar gezinnen in ons dorp Huizen en daarbuiten om financieel een Albanees kind voor hun rekening te nemen. Ons streven is dan ook om binnen niet al te lange tijd het aantal adoptie kinderen te kunnen uit breiden naar 150 kinderen. In het project van de Romakinderen zijn 30 kinderen opgenomen. Willen deze kinderen gebruik maken van hetgeen hun geboden word dan stellen wij wel een aantal voorwaarden. Deze Roma kinderen worden verplicht naar school te gaan om mee te kunnen draaien binnen het project. De kinderen met hun ouders krijgen dan drie keer in de week een warme maaltijd vanuit de door ons gesponsorde gaarkeuken en ook hun school en boekengeld wordt betaald. Regelmatig bezoeken wij deze kinderen maar ook gaan zij een dag in het jaar uit, en wel een spelletjes dag in en rondom ons kindertehuis in Mushqeta. Ondertussen is er binnen de Roma gemeenschap een eigen kerk ontstaan waar een vijftal gezinnen elke zondag elkaar, maar ook door de weeks kunnen ontmoeten.
Het loopt weer tegen het einde van het jaar. In Nederland waren wij, samen met de anderen van onze stichting, al druk bezig met de voorbereidingen van de schoenendozen actie om de kinderen in Albanië rond de kerst te verrassen met een goedgevulde schoenendoos met daarin wat leuke spulletjes. Ook de voedselpakkettenactie is van start gegaan, niet alleen in ons dorp Huizen maar ook in Eemnes en Dokkum (Friesland). Wij hopen middels deze actie weer 900 voedselpakketten rond de kerst weer te kunnen delen. Echt, de gezinnen kijken er net zo als de afgelopen 15 jaar weer naar uit. Uiteraard zullen er de komende tijd nog veel meer andere dingen op ons pad komen.
Wij blijven U / Jullie op de hoogte houden.
Groeten vanuit Albanië ,
Herman en Anne-Lise
[userId] => 360602
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5066191
[countryId] => 1
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 533
[author] => herman en Anne-Lise
[cityName] => Mushqeta
[travelId] => 524602
[travelTitle] => Winter 2019
[travelTitleSlugified] => winter-2019
[dateDepart] => 2019-10-15
[dateReturn] => 2020-01-15
[showDate] => yes
[goalId] => 11
[goalName] => Vrijwilligerswerk in het buitenland
[countryName] => Albanië
[countryIsoCode] => al
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/albani,mushqeta
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/360/602_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => eerste-nieuwsbrief
)
[58] => stdClass Object
(
[username] => gerardenmanuela
[datePublication] => 2019-10-20
[title] => 58. Laatste uurtjes streetlife in Albanië
[message] => Dan denk je dat het heel rustig is op de camping en je maar met twee andere campers op het hele veld staat…. De buurman was continu tussen de campers aan het paraderen en meer dan een uur heel hard aan het bellen. Bah! En die andere gasten in die hoek waren alles aan het schoonmaken en opruimen, maar wel met de radio keihard aan. Ik heb hier zo’n hekel aan! ‘Gelukkig’ gaan we straks weg. Water bijvullen, wc schoonmaken, afval dumpen en nog één keer super lekker douchen. Leuk afscheid bij de receptioniste. “Bye bye Hollanda!” Nog even een fotootje bij het strandje met de leuke parasolletjes voor het Skadarmeer en om 12.30 uur reden we dan weg. Het is alleen al qua weer zonde dat we weer naar huis moeten. Ze geven de hele week nog 27 graden op!
Net voordat we de doorgaande weg naar Shkodër op wilde draaien, scheurde er een zigeuner op een gemotoriseerde handkar voorbij, die vol lag met schroot en veel fietsvelgen. ‘k Weet niet, of iemand er nu een mist? “Hé, kijk! Er komt een paard en wagen aan! Dat is leuk!” En nog een, en nog een en na 5 kilometer hadden we er maar liefst 5 gezien! Met recht een topscore! Ook de schapen liepen vandaag weer in het voetbalveld. Het blijft leuk om te zien. Wat dichter bij de stad nam de straathandel toe en zagen we heel veel kippen in een veel te klein kooitje als haringen in een ton zitten. Zielig!
We twijfelden of we eruit zouden gaan. Zouden we nog één keertje hier gaan lopen of meteen doorrijden naar de grens? Aanvankelijk konden we de auto niet kwijt en kwamen we ook nog helemaal in de verkeerde straat uit. Maar dat was eigenlijk nog armer en leuker om te zien. Een heel klein winkeltje vol fietsvelgen en wat banden, een schoenenzaakje, waar alles weer aan een touw hing, mensen op die leuke fietsjes, een geweldig vrolijk geschilderde camper, die als ijscowagen dienst moest doen en wat gribusflats waar verlegen meisjes lief naar ons zwaaiden.
Met moeite konden we ergens keren en gingen we weer terug. We zagen ook nog twee personenwagens met een bankstel op het dak rijden en veel wagens met ladingen hout. Daarna gebruikte Gerard de rotondes om de hoofdstraat heen en weer te kunnen rijden, terwijl ik nog wat goede foto’s van het straatleven probeerde te maken. Even later besloten we een ander straatje te nemen en daar mochten we de camper wel een uurtje voor de bakker zetten. Zo gezegd, zo gedaan, cabrio eraf en hup, daar liepen we al in de enige chique en fleurige straat van Shkodër. Maar al snel sloegen we af naar de echte hoofdstraat, waar het allemaal gebeurt.
Er stond een mannetje voor een stokoud karretje op wielen. Er hingen wat broden en dus besloten wij bij die arme man een broodje te gaan kopen. Komen er uit een pikzwart pannetje, dat op kooltjes warm werd gehouden, warme worstjes die royaal met zijn pikzwarte handen op ons brood gelegd werden. “Maar dat was niet de bedoeling!” Heel lief, maar dat gaan wij dus niet eten. Wie weet hoe veel dagen het al in dat pannetje heeft liggen smoren. En wat voor vlees het was, kon hij ook niet uitleggen. Tja, we gunden die man wat omzet, maar nu lopen wij met een groot brood vol vlees! Ik had nog zo gezegd, dat we ALLEEN brood wilden, maar dat snapte hij blijkbaar toch niet.
Daarna kwamen we langs een reusachtige schoenenmarkt. Ik heb nog nooit zo veel kramen en stapels schoenen bij elkaar gezien als daar. Ze lagen niet alleen in bergen opgestapeld, maar achter de kramen hing het ook nog rijen dik! Een man met een handkar, waar een oud kleedje op lag en hij allerlei flesjes parfum had uitgestald. Een minikiosk met 10 pakjes sigaretten, tig minimarktjes, overal fietsen, stapels tassen en koffers op de stoep en natuurlijk de vele barretjes. Daarna nog één keer een klein stukje van het toeristencentrum met zijn mooie, gekleurde huizen met veel hout. Grote ramen waar geen glas in zit en afgesloten kunnen worden met luiken, gaan overdag open en je kunt er heerlijk zitten op een kussen in de brede vensterbank. Yves Rocher kwamen we hier zelfs tegen! In het midden van de straat was het één grote, honderden meters lange overkapping van diverse barretjes en eettentjes waar alles draait om zien en gezien worden. Aan een bedelaar gaven we het nog warme brood met de worsten. Moet je niet denken, dat hij blij is. Hij begon nóg harder te schreeuwen dan hij al deed en wilde ook geld. Dan niet eikel. Ik griste het tasje weer terug en we reden verder, waarop hij zijn smartphone tevoorschijn haalde en begon te bellen. Ja, ja.
We hadden al een aantal zigeuners gezien vandaag en even later liep er een zigeunertiener met een plaatje van een babymeisje in haar armen naar ons toe. Ze was pas in les 1 qua bedelen, want durfde ons haast niet aan te kijken. Ik vroeg of ze het brood wilde. Ook dat durfde ze amper aan te pakken. We waren vergeten, dat het nog veel voorkomt, dat een Albanees nee schudt, maar ja bedoelt. Dat bleek ook bij dit meisje het geval. Ze liep blij met het brood weg. Fijn, toch weer twee mensen een klein beetje geholpen.
De sfeer in de stad was niet zo leuk als de vorige keer. Meer irritante mensen die ‘foto, foto’ riepen, waardoor Gerard minder makkelijk zijn gang kon gaan. Ik word er wat onrustig van, maar Gerard niet. Die gaat gewoon zijn gang en doet of hij gek is. Bij de bakker hebben we nog een soort baklava gekocht en daarna werden de laatste Leks geteld, die we omruilden voor benzine. Maar jemig, wat is die stad groot. Nóg groter dan we al dachten. We kwamen nog een grote versmarkt tegen en wat verderop leek het verdacht veel op alweer een zigeunernederzetting.
Net voordat we de grens passeerden, zat er een grote zigeunerfamilie met veel kinderen en hatelijk kijkende vrouwen bij de grens. Wat een gewaagde plaats! Helaas voor ons waren er wel tien auto’s voor ons en hadden wij meteen zo’n irritant kind aan de deur. Moet je niet denken, dat ze na tien keer nee, weggaan. Nee, ze blijven heel zielig staan kijken en zeuren. Zelfs toen ik een vette close-up van zijn gezicht maakte, ging hij niet weg. “Ah gelukkig, daar komen mensen van de douane aan!” Nou, dat hielp ook al niets. Een man zei wel iets, maar de jongen trok zich er niets van aan en even later kwam er een net zo irritant meisje bij de deur hangen. “Oh jongens, haal die gasten van onze deur, schiet op bij die hokjes en laat ons alsjeblieft doorrijden!” zolang je de achterste auto bent, ben je de klos. Heel langzaam schoven we wat op richting hokjes en raakten we de zeer hardnekkig aan onze auto klevende brutale kinderen kwijt. Een douanier kwam langs om van heel veel mensen de paspoorten op te halen. Nou, lekker is dat, want op een gegeven moment waren we dan na zeventien eindeloze minuten bij het hokje, konden onze voorganger en wij niets laten zien! Weer vijf minuten later kwam de douanier uiterst relaxt met een grote stapel paspoorten het hokje in, waarna alles natuurlijk weer ingescand of overgeschreven moest worden. We mogen wel opletten dat we de goede paspoorten en autopapieren terug krijgen!
Bij de Lidl hadden we 14 anderhalve literflessen imiglykoswijn gekocht. Wij dachten dat je tegenwoordig voor eigen gebruik best het een en ander mee mocht nemen. Ai, dat gold niet voor Albanië! Daar mochten we maar 2 liter wijn per persoon meenemen. Uit voorzorg hadden we de nodige flessen wel netjes weggewerkt. Gerard hoopte helemaal dat ze zouden vragen: “Do you have anything to declare?” Waarop ik dan zou zeggen:”No, only a little (Lidl) wine!”
[userId] => 151162
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5066101
[countryId] => 1
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 226
[author] => Maan
[cityName] => Shkodër
[travelId] => 524351
[travelTitle] => Rondje Balkan
[travelTitleSlugified] => rondje-balkan
[dateDepart] => 2019-09-21
[dateReturn] => 2019-10-27
[showDate] => yes
[goalId] => 99
[goalName] => Iets anders...
[countryName] => Albanië
[countryIsoCode] => al
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/albani,shkodr
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/151/162_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => 58-laatste-uurtjes-streetlife-in-albani
)
[59] => stdClass Object
(
[username] => gerardenmanuela
[datePublication] => 2019-10-19
[title] => 57. De snelweg, een avontuur op zich
[message] => Het was inmiddels al ruim 17.00 uur geweest en we overlegden waar we zouden kunnen overnachten. Volgens de camperapp was er voorlopig niets. Aangezien we de stad Berat geschrapt hadden en we de kust totaal niet boeiend vonden, waren we eigenlijk ineens klaar. Oeps! Raar gevoel! Het zou leuk zijn als we Shkodër zouden halen, maar dat is nog bijna 4 uur rijden!!!! We gaan het zien. Eerst maar eens kijken hoe veel snelweg er al af is. Eigenlijk is het een wonder dat er al snelweg ligt! 20 jaar geleden was het land nog communistisch en reden er slechts 500 auto’s van hoge pieten van de partij rond. In theorie kon de gewone burger ook een auto aanvragen, maar in praktijk had dat geen enkel nut. En nu is het wagenpark met zeker een factor 1.000 vermenigvuldigd en rijden hier ruim 500.000 auto’s rond! Dat is nogal een aanslag op je wegennet!
Om Vlorë uit te komen, moesten we nog door een dorpje, waar we schitterende plaatjes zagen, maar niet konden fotograferen. Twee oude vrouwtjes in het zwart die gezellig op de stoep met elkaar zaten te beppen. Ieder in een hoek van de poort. Oh, die foto wou ik echt graag hebben, maar ik kan het toch niet maken om er zo voor te gaan staan. Wat verderop liepen 2 koeien op de vuilnisbelt hun kostje bij elkaar te scharrelen. Gatver. Wat sneu voor die beesten! En even later onze eerste kalkoenhoeder die met zijn stok en een flinke koppel kalkoenen aan de wandel was. Later zagen we er nog een paar. De bergen, die er de hele vakantie waren, zijn ineens uit het landschap verdwenen. Vreemd.
Net boven Vlorë gingen we de snelweg op. Je mocht hier 110! Dan denk je even lekker door te kunnen kachelen, maar zo gaat het toch niet helemaal. Een poes en een hond op de snelweg, een man die over de reling naast de snelweg was geklommen en wachtte om deze over te kunnen steken, een voetganger op de vluchtstrook en regelmatig ook een fietser al dan niet met licht of zaklamp. Hele stukken hadden geen vangrail aan de rechterkant en kon je er bij elk bedrijf, wat eraan lag vanaf. Ook bij huizen kon je gewoon van de snelweg af en tussen de vangrail door, als die er stond.
Op een gegeven moment was de snelweg alleen nog maar aan een kant af en werd deze als provinciale weg gebruikt. Wel lag er aan de andere kant al een heel eind asfalt waar de schaapskudde zojuist overheen kwam denderen. Ook fietsers maakten maar wat graag gebruik van deze bijna voltooide weg. Voertuigen die meer dan 3,5 ton wogen mochten hier niet rijden volgens het verbodsbord. Maar je wilt niet weten hoe veel vrachtwagens we hier zagen! Het is zaterdagavond 18.15 uur en de mensen zijn nog druk aan het werk op de weg. De meeste Albanezen krijgen € 200,00 per maand. Het maakt niet uit wat voor werk je doet en hoe veel ervaring je hebt. Dat is toch wel heel weinig. En het klinkt eigenlijk ook nog best communistisch.
“Pas op!” Jemig, we worden net ingehaald door een idioot op wielen terwijl dat helemaal niet kon. Hij vloog ons voorbij, hield nog net zijn auto op de weg en dook er met een bloedgang voor, omdat er dus een tegenligger aankwam. Wat een debiel! En even verderop sjokte een man langs de snelweg, gevolgd door de zoveelste fiets. In het weiland was de paard en wagen vervangen door een brommer met flinke kar, die ze vol gras aan het scheppen waren. “Ah, gelukkig, hier is het weer echt snelweg!” Even verderop stopte de auto voor ons, parkeert zijn auto doodleuk op baan 1 en gaat fijn oversteken om even met zijn vriend bij te kletsen! Soms moeten we om hun streken lachen, maar op andere momenten vragen we ons echt af, of ze hun hersens misschien op hun nachtkastje hebben laten liggen!
Oh ja, en rotondes op een snelweg zijn hier heel normaal. Daar steken dan ook weer ladingen mensen de weg over en nadat je die ontweken hebt, gaat de snelweg weer fijn verder! T-splitsingen kunnen hier trouwens ook. En waarom zou je een op- of afrit maken als degenen die dat willen ook gewoon zelf 2 meter vangrail weg kunnen halen, wat dan ook veel gebeurt.
We blijven ons verbazen over de Albanezen en hun rijstijl, maar desondanks ging de rit voorspoedig. Bij Durrës besloten we om te proberen Shkodër te gaan halen. En wel de camping waar onze reis, door dit onvergetelijke land met zijn vele super aardige, lieve mensen begon. En yes! We hebben het gehaald! Om 21.15 uur rolden we de camping op, waar we gelukkig nog naar binnen mochten en zelfs nog heel leuk door de receptioniste begroet werden, die eigenlijk al geen dienst meer had. Ze vroeg hoe we het gehad hadden en wij vertelde enthousiast enkele dingen. “Ben je nu niet meer bang?” Jemig, dat had ze goed opgemerkt! “Nee, ik ben niet meer bang en vind het geweldig om deze reis gemaakt te hebben!”
Het restaurant was helaas al gesloten, maar een wijntje konden we nog wel krijgen. En dat hebben we maar gedaan. Proosten op deze mooie reis en op elkaar! Wat jammer, dat het alweer om is, het lijkt gisteren dat we hier stonden! Maar ook, wat fijn dat alles zo voorspoedig is verlopen. Aangezien vier Fransmannen en vrouwen het restaurant nogal tot kippenhokgevoel omgetoverd hadden, besloten wij onze wijn mee te nemen naar het strand en wel de verste uithoek, om heerlijk op bed en in hangmat van onze wijn te genieten, het over onze reis te hebben, Gerard stukjes voor te lezen van de eerste paar dagen Albanië en te genieten van de prachtige sterrenhemel boven ons. Aan de overkant van het meer branden lichtjes. Wie weet, rijden we daar morgen wel. Met ons weet je het nooit! Maar nu (23.00 uur) gaan we toch echt de camper in, voordat we bevriezen. Lekker een warme chocomel en onze film afkijken! Naten e mire dhe te shoh neser! Ofwel, welterusten en tot morgen.
[userId] => 151162
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5065895
[countryId] => 1
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 296
[author] => Maan
[cityName] => Shkodër
[travelId] => 524351
[travelTitle] => Rondje Balkan
[travelTitleSlugified] => rondje-balkan
[dateDepart] => 2019-09-21
[dateReturn] => 2019-10-27
[showDate] => yes
[goalId] => 99
[goalName] => Iets anders...
[countryName] => Albanië
[countryIsoCode] => al
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/albani,shkodr
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/151/162_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => 57-de-snelweg-een-avontuur-op-zich
)
)
)
[reportsPaginator] => Zend_Paginator Object
(
[_cacheEnabled:protected] => 1
[_adapter:protected] => TravelLog\PaginatorAdapter Object
(
[_count:protected] => 60
[_array:protected] => Array
(
[45] => stdClass Object
(
[username] => adoria
[datePublication] => 2022-08-02
[title] => Van de bergen naar de grote stad
[message] =>
Hoi allemaal,
Het is alweer bijna een week geleden dat ik heb geschreven. De tijd vliegt! Donderdag wilde ik naar ‘het blauwe oog’ lopen. Iets wat bijna alle toeristen in Theth doen. Mijn gastvrouw wees me een andere route dan in mijn reisgids beschreven staat. Daarvoor moest ik vlakbij de camping bij 2 roodbruine buizen de rivier oversteken. Die buizen vond ik snel. Zij waren de brug. Ik moest een steile houten trap op om bij de buizen te komen. Wat voorzichtig stapte ik over de buizen naar de overkant, op elke buis een voet (dinsdag liep ik nog moeiteloos kaarsrecht over een stoeprand, maar met een rivier onder me, werkt het toch anders in mijn hoofd en ben ik minder zeker). Ik liep nu over de normale weg, waar ook auto’s langs reden. Ik kwam geen andere wandelaars tegen en vond dat ik wel erg hoog boven de rivier liep. Ik besloot terug te keren naar de brug en de weg te nemen die in mijn reisgids staat. Zo was ik drie kwartier na vertrek weer op het beginpunt. Dat vond ik niet erg, want ik had al het idee dat de wandeling niet dag vullend zou zijn. Ik liep over een mooi pad naar ‘het blauwe oog’ en passeerde nu met enige regelmaat andere wandelaars. Er zijn in dit gebied allerlei campings en guesthouses in aanbouw. Ik ben benieuwd hoe het hier over 5 jaar is.
Na 2 uur lopen kwam ik bij een helderblauwe pool waar mensen aan het baden waren. Hier heb ik even lekker op een steen in de rivier zitten genieten van het uitzicht. Na een half uurtje ging ik weer door. Een paar minuten later was ik al bij ‘ het blauwe oog’: een kleine waterval die uitmondde in een prachtig blauw meertje. Hier was het druk. Ik maakte er wat foto’s en vertrok al snel weer. Op de terugweg besloot ik de andere weg te nemen. Aan de weg werd hard gewerkt. Ik vermoed dat hier over niet al te lange tijd ook asfalt ligt, zodat de nieuwe guesthouses en campings die dichterbij ‘het blauwe oog’ liggen, beter bereikbaar zijn. Toen ik weer bij Theth was, liep ik door naar de andere kant van het dorp om daar op een terrasje wat te drinken. Terug bij de camping dronk ik een kop koffie. Ik had beneden bij de rivier mensen zien baden. Dat ging ik ook doen. Het water was erg koud, maar warm genoeg om er een paar seconden helemaal in te liggen. Daarmee was ik weer helemaal opgefrist.
Vrijdag ben ik van Theth naar Valbone gewandeld, een bekend traject voor reizigers in dit gebied. Beide dorpjes liggen midden in de bergen op ca. 900 m. Ze worden gescheiden door een pas van 1860 m. Ik had mijn gastvrouw gevraagd om een paard te regelen voor mijn bagage. Ik zag het niet zitten om een kleine 1000 hoogtemeters te maken met voor en achter een rugzak. Ik wilde om 9 uur vertrekken. Het paard begeleider (John) waren er ruim op tijd. Het was de bedoeling dat we halverwege paarden zouden tegenkomen die vanuit Valbone kwamen met bagage op hun rug en dat we dan van paard zouden wisselen, zodat John weer met zijn paard naar huis kon en niet in Valbone moest overnachten of het hele stuk 2x moest lopen. Slim systeem. Ik vroeg hoe duur het was: 50 euro, niet onderhandelbaar. Dat had ik al ergens gelezen. Een hoop geld als je bedenkt dat het gemiddelde maandsalaris hier 200 euro is. John sprak redelijk Engels. Hij vertelde dat het hier in de winter erg koud is en de wegen dan onbegaanbaar zijn. Er is dan eigenlijk niets te doen. Hij moet zijn geld dus in de zomermaanden verdienen. Dan is die 50 euro niet zo gek. De heenweg ging alleen maar omhoog, met af en toe een klein stukje dat min of meer vlak was. Wel lekker efficiënt! Al vrij snel liep ik in de schaduw, wat het grootste deel van het pad omhoog het geval was. Het was een mooie wandeling over schapenpaadjes. Soms een zandondergrond, dan weer rotsig met veel losse stenen. Na een kleine 2 uur kwamen we bij een restaurantje, waar we even stopten. Hier was het ineens redelijk druk. John kwam met een andere- goed Engels sprekende – man naar me toe. Deze man vroeg of ik vanaf een bepaalde plaats verder wilde met de auto; John vond het te ver om helemaal naar Valbone te gaan. Ik zei hem dat het idee was om te wisselen van paard. Dat lukte niet, omdat er geen paarden vanuit Valbone liepen vandaag. Ik wilde het hele stuk lopen en stelde voor om alleen mijn bagage met de auto naar Valbone te brengen en dat ik zelf zou lopen. Dat was prima. We liepen door. Het was nog maar ca. 3 kwartier naar de pas. De weg naar Valbone liep lang alleen maar naar beneden. Deze kant was wat zonniger, ik was blij dat ik naar beneden ging. Het paard vond afdalen minder leuk en weigerde een keer door te gaan. John had de grootste moeite om hem naar beneden te krijgen. Daarna weigerde het paard nog een paar keer, maar wat minder halsstarrig. Om half 1 waren we bij het volgende restaurant. John had duidelijk haast. We gingen snel door. Het was nu nog een half uur naar het laatste restaurant op de route. Hier konden weer auto’s komen. Er stonden een paar minibusjes. John regelde dat een daarvan mijn bagage mee zou nemen. Ik liep alleen verder. Al snel werd de weg vlak en liep ik voornamelijk over een gravelachtig terrein met veel losse stenen in de brandende zon. Niet het mooiste deel van de route. Ik schat dat ik rond 14.00 uur aan het eind van deze weg was, bij het eerste guesthouse van Valbone. Navraag leerde dat ik toen nog 6 km door moest over een (saaie) geasfalteerde weg. Ik had nog de hoop gehad dat die 6 km wat te ruim was ingeschat, maar dat bleek niet het geval. En zo liep ik ca. 25 km. Bij het guesthouse werd ik hartelijk ontvangen en na een douche was ik weer helemaal fris en fruitig. Ik kon bij het guesthouse eten en heb verder niet veel meer gedaan.
Zaterdag werd een rustigere dag. Ik moest nog e.e.a. regelen voor het vervolg van mijn reis. Bij mijn guesthouse was geen internet. Daarvoor ging ik naar een nabij gelegen guesthouse. Het lukte me niet om alles te regelen. Ik ben daarna een stuk gaan wandelen, maar kon niet echt een leuke route vinden. Ik vond een wandelpad van 8 km naar een berg van ruim 2500 meter, een wandeling van 7 uur naar de top. Ik liep ca. 3 kwartier omhoog, vond toen een mooie steen in de schaduw en ging daar even zitten om wat te eten. Ik besloot weer terug te lopen. Ik wilde mijn trip van zondag geregeld hebben. Ik liep naar de toeristeninfo.Daar kon ik op internet en kon ik de laatste dingen regelen. Op een terras at ik nog wat. Daarna liep ik terug naar mijn guesthouse en heb ik niet veel speciaals meer gedaan.
Zondag ging ik via het Komarmeer terug naar Shkoder. Ik had een toer geboekt en moest om kwart over 10 bij de weg staan. Het was een uur rijden naar Fierze, waar de boot om 13.00 uur vertrok. Ik zat op het bovendek lekker op mijn rugzak. De boottocht was mooi. We voeren tussen massieve rotsen en bergen door. Indrukwekkend. Het werd nog gezellig op het dek toen een groepje Albanezen een speaker pakten en begonnen te dansen en te klappen. Ik denk dat de tocht ruim 2 uur duurde. In Komar stonden minibusjes klaar die naar Shkoder gingen. Het eerste deel van de rit zat het wegdek vol gaten en konden we niet erg door rijden. We kwamen uiteindelijk om kwart voor 6 in Shkoder aan. We werden vlakbij mijn hotel afgezet, in het centrum. Ik was inmiddels bijna door mijn geld heen en ging eerst op zoek naar een pinautomaat. Vervolgens probeerde ik erachter te komen hoe laat en waar maandag de bus naar Durres, mijn volgende bestemming, zou vertrekken. Dat kon ik niet achterhalen. Daarna nam ik ergens op een terras een kop koffie met een gebakje, een verlate verjaardagsviering. Ik at nog wat op een terras en ben terug gegaan naar mijn hotel.
Maandag liep ik rond kwart voor 8 naar de straat waar de meeste bussen vertrekken. Ik had op internet gevonden dat er om 8.15 uur een bus zou gaan; ik wist alleen niet wat het vertrekpunt was. Ik vroeg wat rond en werd naar een plek aan de andere kant van de rotonde gestuurd. Daar stond alleen een bus naar Tirana en er was een kiosk. Ik vroeg daar naar de bus naar Durres. Die ging pas om 13.00 uur. Ik besloot de bus naar Tirana te nemen. Dat is een rit van 1 uur een 50 minuten en vanuit Tirana is het nog ca. 45 minuten naar Durres. Volgens mijn info zou de bus naar Durres er 3 uur over doen. Die was dan wel weer wat goedkoper. Ik sprak een Duits stel. Zij vroegen waarom ik naar Durres wilde en gaven me nog wat andere tips. Die vraag zette me aan het denken. Ik dook nog een keer in de info over Durres en besloot dit te skippen. Ik kon mijn hostel nog tot 18.00 uur gratis annuleren en deed dat.
De bus vertrok om 9 uur. Het was druk op de weg en we kwamen meerdere keren in een file terecht, waardoor het bijna 3 uur rijden was naar Tirana. Ik liep naar een restaurant naast het station. Daar bestelde ik een kop koffie en vroeg de Wifi-code. Ik zocht een hotel enigszins in de buurt van het busstation, reserveerde die en liep ernaar toe. Ik moest via een grote lus lopen, omdat er geen doorsteek was, waardoor het toch nog 3,3 km was.
Halverwege de middag liep ik naar het centrum. Dit was 3 kwartier lopen. Ik kwam aan op het Scanderbegplein, het centrale plein. Ik begon bij de toeristeninfo. Daar kreeg ik een plattegrond, info over bussen de stad uit en over de bus naar het busstation. Heel fijn. Daarna liep ik wat rond. Ik weet niet zo goed wat ik van de stad vind. Het plein is groot en er staan interessante, culturele gebouwen omheen. Ik liep door naar een voetgangersstraat, met terrasjes. Dat zag er gezellig uit. Daarna ging ik naar bunkart 2, een bunker die het Albanese ministerie van Binnenlandse Zaken heeft laten bouwen. Hij is nooit gebruikt. Binnen was een interessante en hier en daar indrukwekkende uiteenzetting over de geschiedenis van Albanië: o.a. over mensen die tijdens de dictatuur in werkkampen terecht kwamen en werden mishandeld, hoe het systeem met verraders was ingericht. Interessant om hierover wat meer mee te krijgen. Er zijn originele beelden van de protesten van februari 1991 die het communistische regime ten val hebben gebracht. Dit was op het Scanderbegplein. Bijzonder om daarna weer op dat plein te lopen en je te realiseren wat er zich ruim 30 jaar geleden heeft afgespeeld. Ik at nog wat in het centrum en nam toen de bus terug naar mijn hotel.
Vandaag ben ik naar Dajt nationaal park geweest, iets ten oosten van Tirana. Ik nam de bus naar een kabelbaan die naar Dajt gaat. Onderweg naar de bus ging ik even bij een koffiebar zitten voor een kop koffie. Er zijn veel koffiebars hier in Albanië. Mannen maken er een gewoonte van om hier ’s morgens een kop koffie te drinken en er zitten inmiddels ook redelijk vaak vrouwen bij. Bij de kabelbaan was het nog erg rustig. Ik kocht een enkeltje omhoog en kon meteen instappen. Ik had een gondel voor mezelf. Dit is de langste en naar het schijnt mooiste kabelbaan van de Balkan. In een kwartier legt hij 4,5 km af. Het uitzicht over de stad en omgeving was mooi. Ik was om 10 uur boven. Daar bleek het draaiend restaurant en uitkijkbalkon op de 7e verdieping van een hotel dicht. Ik liep er wat rond, kwam bij een visitor centrum maar ook dat was dicht. De wandelpaden waren niet heel duidelijk aangegeven. Ik besloot de asfaltweg terug te nemen. Mijn gezond verstand zei dat ik via de weg die de auto’s nemen wel terug zou komen in het deel van Tirana bij het beginpunt van de kabelbaan. Ik vertrok om 10 voor 12. Mijn theorie klopte: ik bleef de weg rechtdoor volgen en kwam uit bij de bushalte die ik moest hebben. De weg was alleen wel 2x zo lang als ik had verwacht. Ik dacht er met 8 tot 9 km wel te zijn, maar de weg week een aantal kilometers af naar het zuiden. Het was wel een leuke wandeling. De eerste 6 km nog in het nationaal park, over een smalle weg tussen het groen. Daarna een deel nog steeds tussen het groen, maar op een bredere weg. Later werd het wat opener. Het was rustig op de weg. Er lagen nog verrassend veel restaurants en hotels op de route.Ik verbaas me erover dat deze levensvatbaar zijn. De hotels met zwembad zagen er wel heel verleidelijk uit. Om 15.40 uur zat ik in de bus naar het Scanderbegplein. Ik checkte mijn fitapp. Die gaf 24,7 km aan. Genoeg gelopen dus. De zon stond vandaag weer hoog aan de hemel, wat betekent dat het zo’n 37 graden is. Ik liep naar een terras vlakbij het plein om dit verslag te schrijven en meteen wat te eten. Morgen ben ik nog een dag in de buurt van Tirana, daarna ga ik door naar het zuiden.
Groetjes!
Sigrid
[userId] => 145416
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5085612
[countryId] => 1
[pictureCount] => 14
[visitorCount] => 178
[author] => Sigrid
[cityName] => Tirana
[travelId] => 527721
[travelTitle] => Albanië
[travelTitleSlugified] => albani
[dateDepart] => 2022-07-21
[dateReturn] => 2022-08-20
[showDate] => yes
[goalId] => 1
[goalName] => Backpacken
[countryName] => Albanië
[countryIsoCode] => al
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/061/803_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/145/416_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => van-de-bergen-naar-de-grote-stad
)
[46] => stdClass Object
(
[username] => adoria
[datePublication] => 2022-07-27
[title] => Naar Albanie en de eerste ervaringen daar
[message] =>
Hoi allemaal,
Zoals sommigen van jullie al weten, is dit jaar de hoofdbestemming van mijn vakantie Albanie. Ik ben daar met het OV naar toe gereist.
Donderdagavond ben ik met de bus naar Ljubjana gegaan. Ik moest alleen in München overstappen. Om kwart voor 4 was ik op de plaats van bestemming, een kwartier later op mijn hotelkamer. Nadat ik met wat had opgefrist ben ik de stad ingelopen. Het hotel lag vlakbij het centrum. Dat ziet er gezellig uit. Ik kuierde wat rond, heb op een van de vele terrasjes wat gegeten en ben daarna weer terug gegaan naar het hotel.
Zaterdag had ik een volle dag in Ljubljana. Ik besloot eerst naar het kasteel te lopen. Dat ligt een stuk boven de stad. Er ging een kabelbaan, maar ik besloot - ondanks de warmte- omhoog te lopen. Het pad was gelukkig schaduwrijk. Het kasteel was wel de moeite waard met wat kleine tentoonstellingen (poppen, foto's, Sloveense geschiedenis), een kapel en natuurlijk mag een uitzichttoren niet ontbreken. Na een kop koffie op een terrasje vervolgde ik mijn weg door de oude stad. De sfeer was gemoedelijk. Er zijn best wat fietsers, fietspaden en fietsenrekken. Daarnaast zijn er opvallend veel elektrische steps. In het oude centrum zijn veel voetgangersstraten bedekt met kinderkopjes. Het barst er van de terrassen. Dat doet gezellig aan. Door het centrum loopt een rivier met een paar mooie bruggen.
Na de lunch ben ik een boottochtje gaan maken, altijd leuk. Dat werd een privétour. De man die de tocht begeleidde vertelde dat er weinig toeristen zijn, doordat het zo warm is. Vandaag was het 37 graden. Daarna liep ik een rondje door het Tivolipark. Het park is redelijk groot. Er zijn wat sportvelden, een speeltuin en wat restaurantjes. Daarmee had ik het belangrijkste wel gezien in de stad. Ik plofte nog maar een keer neer op een terrasje. Na het eten ben ik teruggegaan naar mijn hotel, waar mijn bagage nog stond.
Om 21.30 uur vertrok de bus die me naar Belgrado bracht. Deze busrit werd erg lang. We stopten een aantal keer onderweg. Toen we bij de grens met Kroatië kwamen, bleken we niet de enige bus die de grens over wilde. Toen wij aan de beurt waren, moesten we allemaal de bus uit om ons paspoort te laten zien. Vervolgens de bus in, een klein stukje niemandsland en weer met z’n allen de bus uit. Deze grensovergang kostte al met al ruimt een uur. In Zagreb waren we een half uurtje later dan gepland. Toen we daar wilden vertrekken was er iets mis met de bus. Ik weet niet precies wat maar het leek iets met de deur om met de bagageklep. Het duurde ruim een uur voordat dat was opgelost. Toen we bij de grens met Servië kwamen was het druk met bussen. Bij elke bus duurt het 20 tot 25 minuten voordat iedereen de grens over is. Lang verhaal kort: het duurde ca 4,5 uur om in Servië te komen. Uiteindelijk was ik rond kwart voor 11 in Belgrado (ipv 5.35 uur). Ik had gepland om 9.00 uur de trein naar Podgorica te nemen. Die had ik dus gemist. Toevalligerwijs was dit het enige traject waarvoor ik vooraf geen kaartje had gekocht.
In Belgrado liep ik het busstation binnen om te kijken wat de mogelijkheden waren. Dat was niet verkeerd: er vertrok om 12.30 uur een bus naar Podgorica (=hoofdstad van Montenegro). Deze nam ik. De bus deed er niet veel langer over dan de trein. Het werd een mooie busrit. Met een half uur vertraging kwam ik om 23.00 uur aan in Podgorica. Gelukkig was het maar 5 minuten lopen naar mijn hotel.
Maandag ging ik pas om half 11 op pad. Ik had gelezen dat Podgorica niet heel veel te bieden heeft en dat klopt. Ik heb er voornamelijk wat rond gelopen. In het oude centrum was zelfs nog een voetgangersgebied met een leuk terrasje en wat winkels (die dicht waren, dat dan weer wel). Ik liep langs een groot sportcentrum naar de Millenium brug. Deze was modern. Verder was er veel in de stad oud en vervallen. Daarna liep ik naar een leuk kerkje. Dat zal je altijd zien, deze stond in de steigers. Verder heb ik niets noemenswaardig gedaan. Om 16.00 uur stapte ik op de bus naar Albanië. Het eerste half uur ging voorspoedig. Toen kwamen we in een file van 1,5 km terecht voor de grens. Ik begreep dat dat vrij ongebruikelijk is. Er was een rijbaan per richting. Vanuit Albanië kwamen niet zoveel auto’s. Op een gegeven moment gingen er auto’s op de andere rijbaan rijden. Onze bus volgde. Dat kon natuurlijk niet lang goed gaan. De links-rijders stuitten op tegenliggers. Iedereen weer terug naar rechts, zodra er ruimte was. Het links rijden herhaalde zich een aantal keren. Onze buschauffeur bleef nu gelukkig wel rechts rijden. Auto’s gingen midden op de weg rijden om de boel te blokkeren voor de voorkruipers. Veel boosheid. Wij moesten er om lachen. Ik was met de meeste van mijn medepassagiers uitgestapt en ben naar de grens gelopen. Na bijna 2 uur was de bus bij de grens. Nu moesten we weer instappen. Om Montenegro uit te gaan werden onze paspoorten niet gecontroleerd. Gelukkig wilde de douanier aan de grens met Albanië onze paspoorten wel zien. Anders had ik helemaal zo’n gevoel voor niets te hebben gewacht. Uiteindelijk was ik rond 19.00 uur in Shkodër (ipv 17.15 uur); de eerste plaats die ik in Albanië wilde bezoeken.
Dinsdag was mijn eerste missie om vervoer te regelen naar Theth, een klein dorpje in de bergen waar ik woensdag naar toe wilde gaan. Ik liep het centrum in naar een voetgangersboulevard. Deze doet gezellig aan met veel restaurants, een beetje toeristisch wel. Ik kwam geen toeristinfo tegen en liep een reisbureautje binnen. Het meisje dat daar werkt, sprak goed Engels en verwees me naar een toeristeninfo tegenover de moskee aan het begin van de boulevard. Daar kwam ik net vandaan. Ik liep terug en na nog een keer vragen, bleek dat ik bij de tabakswinkel moest zijn. Het meisje dat me daar hielp belde met iemand en regelde vervoer voor me. Ze had geen naam of andere gegevens van me nodig. Ik kon zelf aangeven waar ik wilde worden opgehaald. Ik maakte voor de zekerheid nog een foto van het visitekaartje van de man die ze had gebeld. Na een kop koffie ging ik terug naar het hotel om ook een overnachtingsplaats in Theth te regelen. Toen dat geregeld was, wilde ik nog wat meer van de stad zien.
Ik wilde een fiets huren en had in mijn reisgids een adresje gevonden op ca 2 km lopen van het hotel. Ik zocht op de plek waar de fietsverhuur volgens google maps moest zijn en kon het niet vinden. Een paar mannen zeiden dat de fietsenverhuur er niet meer is. Ik besloot te gaan lopen. Mijn eerste bestemming was het Rozafa-kasteel. Dat bleek nog maar 1,8 km te zijn, prima te wandelen dus. Toen ik bijna bij het kasteel was zag ik een Nederlandse auto. Die bleek van een directeur van een van de scholen in Hollands Kroon te zijn. Wat een toeval. Ik heb even met hem staan praten. Het kasteel was (uiteraard) een ruïne met mooi uitzicht over de omgeving. Ik kon goed zien hoe ik bij het Shkodër meer kon komen. Daar liep ik nu naar toe. Ik moest over een oude brug die alleen voor voetgangers en fietsers was. In een deel van de planken zat een gat. De brug stond niet direct op instorten, maar je moest wel oppassen dat je niet in een gat stapte. Het was nu nog 4 km lopen naar het Shkodër meer. Ik liep al langs wat uitstulpsels van het meer. Het was wat moerassig met veel vogels. Bij het meer ging ik even pootje baden, dronk wat op een terrasje om weer terug te lopen naar het hotel.
Vandaag moest ik op tijd op. Ik was er niet helemaal gerust op dat ik zou worden opgehaald en was dus opgelucht toen ik het busje aan zag komen rijden. De tocht ging sneller dan ik dacht. Het laatste stuk is pas in 2021 geasfalteerd. Voorheen was het een onverharde weg vol kuilen en gaten en was het geen pretje om er te rijden. Nu was het redelijk comfortabel, al werden 3 medepassagiers wel wagenziek door alle haarspeldbochten. Iedereen werd bij zijn overnachtingsplek afgezet. Ik verblijf nu 2 dagen op een camping, ca. 1,5 km van het centrum van Theth. Daar stond een klein tentje voor me klaar. Weer eens wat anders. Ik zit hier echt midden tussen de bergen. Mooi en heerlijk om weer in de natuur te zijn.
Vanmiddag ben ik gaan wandelen.Eerst naar de minimarket, zo’n 2 km terug. In het dorpje is een aantal restaurants en een toeristeninfo. Ik sloeg wat snacks en fruit in. Daarna liep ik door langs de camping richting de watervallen van Grunas. Die waren ca een half uur lopen. Ik vond de route niet overal even duidelijk aangegeven en liep nog ergens verkeerd. Op zich niet erg, want ik wilde toch al wat langer lopen. Bij de waterval werd ik in eerste instantie teleurgesteld door wat ik zag. Totdat ik nog een pad omhoog ontdekte. Dat leidde tot een mooie waterval die uitmondde in een klein meertje met blauw-groen water. Ik ging er even pootje baden. Het water was koud, wel lekker even. Het zal hier in de bergen iets minder warm zijn en er staat een windje, maar het is nog steeds flink zweten. Toen het wat drukker werd liep ik terug naar de camping waar ik alle tijd heb voor dit blog en straks lekker wat ga zitten lezen.
De komende dagen ga ik wandelen door de bergen. Zin in!
Groetjes,
Sigrid
[userId] => 145416
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5085339
[countryId] => 1
[pictureCount] => 12
[visitorCount] => 205
[author] => Sigrid
[cityName] => Theth
[travelId] => 527721
[travelTitle] => Albanië
[travelTitleSlugified] => albani
[dateDepart] => 2022-07-21
[dateReturn] => 2022-08-20
[showDate] => yes
[goalId] => 1
[goalName] => Backpacken
[countryName] => Albanië
[countryIsoCode] => al
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/059/778_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/145/416_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => naar-albanie-en-de-eerste-ervaringen-daar
)
[47] => stdClass Object
(
[username] => waarispascale
[datePublication] => 2022-07-15
[title] => Albanië
[message] =>
We hadden gelezen dat de grensovergang naar Albanië nogal lang kan duren en dat ze de hele auto soms gaan doorzoeken. Aan de andere kant hoorden we gelukkig ook dat mensen gewoon door konden rijden, maar we waren er toch een klein beetje nerveus voor. We hebben niets te verbergen maar het is toch je huisje wat doorzocht wordt. Ik vind grensovergangen, de echte dan, sowieso wel een dingetje. Het hoort bij reizen en dat vind ik er dus ook leuk aan. Vroeger al, want dan kreeg ik weer een stempel. Maar het is ook de plek waar je afhankelijk bent van de autoriteit en soms corruptie tegen kan komen. Ik heb al aardig wat mooie verhalen beleeft bij de grensovergangen.
Maar goed, twee vrolijke gezichten in een camper, dan kan je toch ook niet moeilijk doen. En dat deden ze ook niet, we mochten zo door.
Het tweede wat we gehoord en gelezen hadden dat de wegen slecht zijn en dat de Albanezen slechte rijders zijn. Nou dat viel ook al mee. Ligt er gewoon aan welke maatstaf je neemt. We namen de kustweg en deze kronkelde over en langs de bergen, dus heel veel bochtenwerk. Maar de gaten mogen (nog) geen naam hebben.
Doordat alles zo lekker meezat waren we lekker op tijd bij de camping. Het lukte ons ook nog eens om in een keer tevreden te staan (!), voor we het wisten waren we uitgestald en weer in de relax stand. De koelte van de bergen is daar gebleven, hier is het weer ouderwets heet, dus siësta tijd. Daarna strekken we de benen aan de boulevard. Nou ja, dat is een iets te mooi woord. Een stoffige weg die langzaam over gaat in een stoffig strand, welke vol staat met bedjes en parasols. Jetski’s en een gele banaan vliegen over het water, basbeats klinken van verschillende kanten. Veel duurdere, beetje protserige auto’s zoals Mercedes en dikke Golfjes staan op het strand geparkeerd en de bolle buiken hangen erbij of zitten erin. Simpele tavernes worden afgewisseld met knappe vijf sterren hotels en daartussen ligt het vuil en loopt een kudde schapen. Huizen zijn rechte stukken beton, meestal niet af waardoor de beton pinnen erboven uit steken. De twee campings aan zee zijn overvol. Dit is de baai die als rustig omschreven wordt, aan de Riviera van Albanië. Wij lopen weer snel terug naar onze camping, net in het achterland. Een oase onder de olijfbomen en met nog vier campers en een tent, heerlijk rustig.
Helaas wordt deze rust verstoord door in mijn ogen, ik moet eigenlijk oren zeggen, een ruziënd echtpaar in een huis verderop, en in Cindy haar ogen twee slechthorende mensen. Het geluid van bekvechten werkt bij mij als een rode lap bij een stier en ik zit op tilt met mijn koptelefoon op. Worstelend of ik hen nou aan moet spreken of dat ik de rust in mijzelf moet zoeken. Ik probeer het laatste, wat op en af lukt. Meedeinen maar.
Ze gaan de hele avond door maar de volgende dag is het stil, ik denk dat de vrouw vermoord is. Zijn mijn gebeden gehoord? Een lekkere chille ochtend dus waarna we vroeg in de middag weer lekker achter het stuur kruipen. We genieten ervan om on the road te zijn en de rit helpt daarin mee. De weg kronkelt over de berg heen, waarvan het bovenste gedeelte een NP is. Het is er heerlijk koel dus de ideale plek voor een lunch. We checken restaurantjes uit, maar de kaart lonkt niet, het is vooral gegrild vlees met een blaadje sla. Simpel en wat grof eten in dito ambiance. Wij slaan over en trekken onze eigen koelkast open.
Albanië is dunbevolkt, op de steden na, en dat is te zien in het landschap. Het is weids en leeg. Waar maak je dat nog mee in Europa? We rijden hele stukken op hoge wegen met 360 graden uitzicht. Soms groen, soms rotsachtig, veel oude olijfgaarden. En voortdurend de felblauwe zee ergens in beeld.
Via een gloednieuwe weg rijden we naar Berat, ‘de stad met de duizend ramen’. De witte huizen zijn gebouwd in Ottomaanse stijl, wat hier en in bijna heel oost Europa en een deel van noord Afrika van 1299 tot 1922 heerste. De Islam verjaagde de orthodoxe kerk wat de Albanezen weinig uitmaakte. Daar waar je vandaan komt is hier een stuk belangrijker dan daar waar je in gelooft.
De oude stad, met al die witte huisjes met ramen, is tegen de helling gebouwd, waardoor de ramen extra opvallen. Berat staat zo’n jaar of 15 op de lijst van Unesco, maar ze zijn het nog volop aan het restaureren. De straatjes zijn opgebroken en overal staan zakken cement en steigers. Bovenop de stad is het mooier lopen, daar staat de oude burcht, of meer een ommuurde stad, wat nog bewoond wordt. Het toerisme is duidelijk nog in opmars in dit land en dat heeft zijn charme.
Aan het eind van het Ottomaanse rijk, raakte ze de invloed op Albanië kwijt en als oplossing hadden ze bedacht dat het een koninkrijk moest worden. Ze benoemden een prins, die er eigenlijk geen zin in had en treuzelde om naar Albanië af te reizen. Otto Witte, een Duits circusartiest leek wel op deze prins en pakte zijn kans. Hij stuurde twee telegrammen uit naam van de prins om te vertellen dat hij eraan kwam. Otto trok een kostuum aan, werd groots ontvangen en op de troon gezet. Vijf dagen nam hij het ervan, hij gaf het ene feest na het andere en verklaarde terloops de oorlog aan Montenegro. Toen kwam het bedrog aan het licht en een eind aan zijn sprookje. Als boer verkleed vluchtte hij terug naar Duitsland.
De ‘echte’ prins had er geen zin meer in en een jaar later werd Wilhelm zu Wied dan maar als prins verkozen. Hij zat er ook niet op te wachten en was dan ook niet erg succesvol. Omdat hij een achterneef was van Koningin Wilhelmina is Nederland hem te hulp geschoten, de allereerste vredesmissie van Nederland, maar het mocht niet baten. Een jaar later verliet Wilhelm het land en namen de Italianen het stokje over. Na de 2e wereldoorlog kwam Hoxha aan de leiding, een vriend van Stalin, en begon het communisme. Hoxha was bang dat Joegoslavië het land binnen zou vallen, bouwde een groots leger op en plaatste heel veel kleine bunkers in het land. Die zie je nog overal staan, paddestoelen waar je hoogstens met drie in kan. De meeste zijn nu versierd met tekeningen of graffiti. Joegoslavië was in ieder geval onder de indruk en liet het erbij. Albanië is 40 jaar communistisch geweest en pas in 1991 werd het een democratie. Nu willen ze graag aansluiten bij de Europese Unie.
Het is borreltijd en dat is te zien. De terrassen en de boulevard zijn vol met mensen, alsof het een feestdag is in plaats van een dinsdagmiddag. Opvallend is dat zeker 90% man is, vrouwen zijn zeldzaam. De oudere mannen zitten in het park bij elkaar en de middelbare en jongere op het terras. Stelletjes zie je bijna niet, op enkele plekken in het park zie je wat vrouwen bij elkaar zitten. Het doet me denken aan het Midden Oosten. Het voelt alsof de vrouw onderdrukt is en het maakt dat wij ons beide een beetje minder prettig voelen om hier te zijn. Persoonlijk hebben we er geen aanleiding voor hoor, we worden vriendelijk behandeld en eigenlijk zijn ze niet zo met ons bezig.
Later lees ik dat Amnesty stelt dat minstens eenderde van de vrouwen in Albanië slachtoffer van fysiek of psychologisch geweld zijn, gepleegd door hun echtgenoot. In de Kanun, een oude wet die nog steeds doorsijpelt in de cultuur staat dan ook dat vrouwen een bezit zijn met als doel kinderen te baren.
We slapen achter een restaurant even buiten de stad. We wilden eigenlijk alleen op de camperplaats staan, maar de eigenaar laat ons zijn restaurant zien en voor we het wisten zitten we achter een grote schaal met rijst en droge kip en pizza met Gouda kaas en boterhamworst. Loopt het water je al in de mond? Bij ons niet.
Drie dagen Albanië was genoeg voor ons. Toch hadden we het niet willen missen. We hebben ervaren hoe het is, zijn lekker op de rit geweest en hebben beeld gekregen bij een land wat in mijn schooltijd onbehandeld bleef. En ik heb er weer een landje bij, de magische 100 grens komt langzaam in zicht!
[userId] => 80242
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5084874
[countryId] => 1
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 115
[author] => Pascale
[cityName] => Berat
[travelId] => 526239
[travelTitle] => Samen
[travelTitleSlugified] => samen
[dateDepart] => 2021-05-03
[dateReturn] => 2025-09-01
[showDate] => no
[goalId] => 99
[goalName] => Iets anders...
[countryName] => Albanië
[countryIsoCode] => al
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/albani,berat
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/080/242_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => albani
)
[48] => stdClass Object
(
[username] => akkertjes
[datePublication] => 2022-05-31
[title] => Bezoek aan Shkodër
[message] =>
Dinsdag 31 mei
Gisteren zijn we de grens met Albanië overgestoken en neergestreken in de buurt van Shkodër. De camping waar we tot vrijdag zullen blijven is super de luxe en ligt aan het gelijknamige meer.
Vandaag gaan we met de gids de stad bezoeken. Onderweg er naar toe vertelt hij beknopt de geschiedenis van het land. Met name de 50 jaar van totale isolatie heeft zijn sporen lang achtergelaten. In die tijd was Albanië na Oeganda het armste land ter wereld. Op een gegeven moment werden zelf alle vormen van religie verboden en de kerken en moskeeën gebruikt als opslag of sportzaal. Er is nu democratie, en langzaam krabbelt het land op. Maar het is er nog steeds erg arm. Het gemiddelde loon ligt op ongeveer 250 Euro.
Shkoder is een van de oudste en meest historische plaatsen van het land. De stad is een belangrijk economisch en cultureel centrum, en ligt aan de voet van de Albanese Alpen. Een deel van onze groep gaat daar morgen ook een 2 daagse bergwandeling maken.
De stad doet een beetje Oosters aan. Overal op straat zijn mensen met handelswaar.
De Albanezen zijn net als de Nederlanders koffiedrinkers. We gaan dus allereerst aan de koffie in een authentiek restaurant, en de koffie is er heerlijk. Daarna maken we een wandeling door de stad, waarvan een deel Italiaans aandoet. De gids vertelt dat getalenteerde jongeren in vroeger tijden op kosten van de Italiaanse overheid daar mochten komen studeren, ook b.v. architectuur. Bij terugkomst ontwierpen ze straten en gebouwen op Italiaanse wijze.
We bekijken de Ebu Beker moskee, die historisch belangrijk werd als studie centrum, en de oude kathedraal die is gewijd aan Sint Stefan. Het is een mooie kathedraal, maar voor Katholieke begrippen erg sober. De gids vertelt dat deze kathedraal in de communistische tijd als sporthal werd gebruikt.
Met de bus vertrekken we rond lunchtijd naar een restaurant in de bergen waar alles wat er te eten geserveerd wordt van eigen bodem is. We krijgen heerlijke hapjes, diverse groenten, ham, verschillende soorten overheerlijke kaas. Zelfgebakken brood en diverse soorten vlees waaronder gans en kip.
We hebben zelden zo voortreffelijk geluncht!
Na de lunch gaan we met de bus naar kasteel Rozafa, een vesting die door haar strategische ligging op een heuvel al sinds de oudheid bewoond was, en ook gebruikt is in wie is de mol.
Vanaf het kasteel heb je een prachtig uitzicht over de stad, de bergen en de rivieren. Het kasteel zelf is voor mij en nog een aantal anderen niet te doen, maar Henk bezoekt het uiteraard wel.
Aan het eind van de middag vertrekken we weer naar de camping.
Woensdag en donderdag zijn voor de niet wandelaars dagen die je zelf mag invullen. Niet moeilijk hier. Het is 35 graden en de camping heeft een heerlijk strand. Wij hebben helaas ook nog wat anders te doen. Henks gebitsprothese is gebroken en we moeten 2x keer terug naar Shkoder om het te laten repareren. Dankzij de geweldige receptioniste op de camping en een goede taxichauffeur komt het allemaal prima in orde.
Vrijdag zitten de dagen in Albanië er helaas alweer op en gaan we weer terug naar Montenegro.
[userId] => 221620
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5083712
[countryId] => 1
[pictureCount] => 17
[visitorCount] => 160
[author] =>
[cityName] => Shkodër
[travelId] => 524550
[travelTitle] => Zwerven over de Balkan
[travelTitleSlugified] => zwerven-over-de-balkan
[dateDepart] => 2022-04-26
[dateReturn] => 2022-06-24
[showDate] => no
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Albanië
[countryIsoCode] => al
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/050/230_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/221/620_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => bezoek-aan-shkodr
)
[49] => stdClass Object
(
[username] => karlijnenemilegaanopavontuur
[datePublication] => 2021-10-20
[title] => Albanië
[message] => 14 okt Durres - Albanie
In Durres hebben we een airbnb gevonden in het centrum met een wasmachine. De super aardige albanische mevrouw van de Airbnb heeft slechte ervaringen met gasten die haar wasmachine gebruiken (waar kennen we dit van?) en doet voor ons een wasje en stopt alles in de droger. Alleen de trui van Karlijn is een maatje kleiner geworden… Vanavond zitten we aan zee en kunnen we weer heerlijke visjes eten!
15 okt - Berat
We bezoeken het oude Romeinse Amphitheater in Durres. De zon schijnt volop en we pakken lekker een terrasje aan de boulevard met factor 30!
We rijden door naar Berat, de stad van de duizend ramen. Onze airbnb is net voor onze neus weggeboekt dus we pakken een mooie kamer in een hotel die al meer dan 250 jaar oud is. Het hele centrum is een groot museum van kleine keien-weggetjes. We eten vanavond in een huiskamerrestaurant Lili home-made food (nr 1 op Tripadvisor en een ster in Lonely planet). Er zijn maar 5 tafels op het kleine binnenplaatsje. Lili (de man des huizes) doet de bediening en zijn vrouw kookt. Het voelt een beetje alsof we in een cabaretvoorstelling zitten, omdat Lili erg grappig is. Hij is er erg druk mee en doet er duidelijk alles voor om het iedereen naar wens te maken. De setting is erg basic, en we zitten aan simpele gammele tafeltjes met houten stoeltjes, met wat peertjes als verlichting. Alle stoeltjes worden hier twee tot drie keer per avond gebruikt en dat in het laagseizoen. We zitten met twee andere stellen (Duitsers en Egyptenaren) aan een klein tafeltje, We hebben leuke gesprekken aan tafel en het authentieke Albanese eten met de zelfgemaakte wijn smaakt heerlijk. We eindigen met een shot Raki (typisch Albanees) van het huis, maken nog een selfie met de zwetende Lili (die iedere shot meedrinkt) en gaan voldaan ons mandje in..
16 okt - Himare
Vandaag doen we de wandeltour in Berat. Onze gids is Bruno en hij vertelt over de geschiedenis van Berat en de functie van het kasteel bovenop de berg. Het kasteel blijkt een klein dorpje te zijn waar nog nog mensen wonen. Vanaf dit punt hebben we een geweldig overzicht op Berat en de omringende bergen. Het is overduidelijk waarom men dit de stad van de duizend ramen noemt. In dezelfde tour ontmoeten we Annabel en Christian (zij is Duits en hij Chileens) die in Berlijn wonen. Na afloop lunchen we met hen en stappen net als zij de auto in richting de zuidkust. We passeren een bergpas met amazing views. De zee is kalm en het is zonnig met 21 graden! Het plaatsje wat we op het oog hadden is uitgestorven dus rijden we door de bergen in de schemering verder naar Himare. We vinden snel een leuk hotel met zeezicht en dineren op de boulevard. Die nacht voelt Emile zich enorm ziek (tekenen van buikgriep)…
17 okt - Himare
Emile voelt zich nog steeds dusdanig slecht dat hij de hele dag in bed blijft. Karlijn speelt zustertje en wandelt nog naar de andere baaitjes in de buurt. Er zijn veel tentjes dicht (vanwege het einde van het seizoen) en ons hotel zit wel in het meest levendige gedeelte. Op een terras komt Karlijn nog toevallig een Egyptenaar tegen die met ons de tour deed in Berat. We liggen vroeg in ons bedje (al is Emile er niet uit geweest vandaag).
18 okt - Ksamil
Emile voelt zich gelukkig weer iets beter en we gaan verder richting het zuiden. We hebben nog contact met Annabel en Christian die in de badplaats Ksamil zitten. Na wederom een prachtige rit door de bergen bereiken we een hagelwit strand! De zee is spiegelglad wat komt doordat het eiland Corfu hier dicht voor de kust ligt. We nemen hetzelfde hotel als Annabel en Christian en na een heerlijke lunch gaan we lekker op het strand liggen. Karlijn zwemt zelfs in de zee! De eerste keer op deze trip. ‘s Avonds dineren we gezellig met A&C in een van de weinige tentjes die nog open zijn en borrelen daarna nog bij ons op het balkon.
19 okt - Butrint en Gjirokaster
We bezoeken het historische plaatsje Butrint, een van de oudste ruïnes hier in Albanië en tevens het meest zuidelijk punt wat we deze reis aandoen. Het zijn ruïnes van een oude Griekse stad wat ooit een bruisende handelsplaats was rond de derde eeuw AD. In de middeleeuwen zijn er helaas (uiteraard) een hoop gebouwen tot kerk/moskee verbouwd, maar de contouren zijn goed bewaard gebleven. Enorm mooi hoe hier bijna twee millennia mensen hebben gewoond.
Onderweg komen we een gezin met 2 tieners tegen uit Zwitserland die 3 maanden aan het fietsen zijn. Dit was de derde keer dat we ze ergens passeerden de afgelopen dagen met de auto. Echt knap dat zij al die km over de bergen met de fiets hebben afgelegd. Ze proberen de kleine grensovergangen te zoeken om controle op vaccinatie te voorkomen, want die hebben ze niet, en testen doen ze ook niet. Ze zijn sinds het begin van de pandemie aan het reizen. Iedereen zijn eigen verhaal, zullen we maar zeggen…
Vervolgens rijden we naar de Blue Eye, een zoetwaterbron waar mineraalwater naar boven komt uit de grond. Hierdoor ontstaat er een complete, flink stromende rivier uit het niets. De kleuren zijn enorm helder blauw en turquoise. Sommige mensen maken een duik in de bron en noemen het de fontein van de eeuwige jeugd. Anderen zijn bezig er een enorme toeristische attractie van te maken, door een weg en een hotel+restaurant te bouwen. We zijn bang dat de toekomstige mensenmassa’s wel een beetje de charme weg zullen halen van dit idyllische plekje.
Hier in Albanië is het zo uitzonderlijk dat we Nederlandse kentekens op de weg zien, dat we zelfs naar elkaar zwaaien! Overigens is het percentage Mercedessen op de weg nog groter dan in Duitsland.
Einde van de middag komen we aan in Gjirokaster. Het oude centrum ligt op een berg, waarvoor we door smalle, steile straatjes moeten rijden. Tot 2 keer toe is er een weg afgesloten, waardoor we het hostel net niet kunnen bereiken. Gelukkig krijgen we hulp van de tienerzoon van de hosteleigenaar waar we hebben geboekt; hij rijdt met ons mee. Zelfs de moeilijkste bochten kunnen niet normaal worden genomen, maar moet je de auto eerst verderop keren. Pff; blij dat we op een parkeerplek staan, naast een compleet gestript wrak wat hier al duidelijk jaren staat. We hebben een ruime kamer met een geweldig uitzicht op de bergen en het kasteel op de berg. De moeder van de hosteleigenaar kookt lekkere wittebonensoep en een hartige taart en maakt een salade voor ons. De hele familie werkt mee hier. Vroeg ons bedje in, want morgen wacht een lange rit naar het noorden.
20 okt Gjirokaster en Shköder
In het hostel krijgen we als afscheid nog een bos Mountain tea mee wat typisch voor hier is. Heel lief! We bezoeken nog even het middeleeuwse kasteel op de berg hier in Gjirokaster en onze gids vertelt dat de tentoongestelde militaire voertuigen in de 2e Wereldoorlog niet zijn gebruikt in Albanië. Wij vinden het een beetje vreemd dat het dan hier staat… We moeten alleen geen ingewikkelde vragen stellen, want dan weet de gids het niet meer…
Vanaf de berg hebben we een geweldig uitzicht over de stad waarbij met name de leistenen daken van de huisjes in het oude centrum erg typisch voor deze plek zijn.
We nemen afscheid van A&C die we toevallig nog tegenkomen en terug naar Duitsland gaan, waarna we de auto weer van de steile smalle straatjes naar beneden proberen te manoeuvreren. Alleen komt er een vrachtwagen de berg op waardoor we weer een stuk achteruit omhoog moeten. Helaas loopt de auto hierbij een paar krassen op (de bumper).
We balen ervan, want dit zijn de eerste krassen terwijl we op deze reis al 6000 km hebben gereden.
We rijden naar Shköder in het noorden van Albanië dat dichtbij de grens met Montenegro zit. We rijden vrij lang door een vallei met een rivier tussen twee bergen in. De uitzichten op de weg ernaartoe zijn wederom wijds en ongerept. Wat is de natuur hier in Albanië toch verschrikkelijk mooi.
Shköder wordt voor veel toeristen als hub gebruikt om in de bergen te gaan wandelen of naar het Koman lake te gaan. We overwegen de laatste optie, maar het kost iets teveel tijd. Daarnaast is het enorm koud in de bergen, en het seizoen vrijwel ten einde. We logeren in een grote vintage room in een hostel midden in het centrum en de sfeer is heel gemoedelijk. Het heeft een eigen bar en de hondjes van het hostel liggen hier ook gewoon heerlijk languit op de banken in de gezamenlijke ruimte. Dit is een gezellige afsluiter van Albanië. Wat een aardige mensen zijn we tegengekomen!
[userId] => 184240
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5079785
[countryId] => 1
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 333
[author] => KE
[cityName] => Shkodër
[travelId] => 526676
[travelTitle] => Zuid-oost Europa
[travelTitleSlugified] => zuid-oost-europa
[dateDepart] => 2021-09-19
[dateReturn] => 2021-09-19
[showDate] => yes
[goalId] => 7
[goalName] => Steden trip
[countryName] => Albanië
[countryIsoCode] => al
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/albani,shkodr
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/184/240_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => albani
)
[50] => stdClass Object
(
[username] => Europeteam
[datePublication] => 2020-02-04
[title] => Last ministry day's
[message] => Hi everyone,
Here is an new update from Europeteam
We arrived save and sound in Albanie. The first two weeks we stayed by YWAM Durrës Albania. YWAM Durrës have a lot of ministry's. We did there different kind of ministry's. We gave English classes in a public school to the teenagers and craft class to the little children’s. During English class we could speak about a bible's value and talke with the teenagers. We heard by that a lot of story's about how they experience life in Albenia. After the two weeks in Durrës we went to a new place Pogradec. We are staying here in an hotel via air bnb. We have the hotel for our self :-). The hotel owner is really nice and he is open to her more about what we are doing and in Who we believe.
In Pogradec we went to 6 different mountain village. We did a lot of ministry there like: testimonies, preach and an little skit in the church, we also did house visits and played a lot af games with the children. We also did some house visits, it was really special. It was good to see how the people live there life. The Albenian people are really open and love to welcome you. They want that the visitors feel home so they make sure that they receive everything what they need. So all kind of drinks, sweet sweet tea or coffee. All kind of candys, cookies and other food.
We really enjoy the mountain village's. It was amaizing to see how we could touch the people by sharing hope and Gods love!
The last few days we will travel to our debriefing location. We will go for one night to Macadonie, Bosnia-Herzegovina and Servia. There we will do some ministry's during our travels to the air bnb homes.
The next update you will here is at the comeback service on 28 of February.
---‐---------‐---------‐--------‐---------‐---------‐--------‐---------‐---------‐--------‐---------‐---------‐------
Hallo allemaal,
Hier is een nieuwe update van Europeteam
We zijn veilig aan gekomen in Albanie. De eerste twee weken verbleven we bij YWAM Durrës in Albanië. YWAM Durrës heeft veel bedieningen waarbij we konden aansluiten. Zo hebben ee Engelse lessen op een openbare school aan tieners gegeven en knutselklas aan jongere kinderen. Tijdens de Engelse les konden we met de tieners over Bijbelse waarde en nomen praten. We hoorden veel verhalen over hoe ze het leven in Albenia ervaren. Na de twee weken in Durrës gingen we naar een nieuwe plek Pogradec. We verblijven hier in een hotel via air bnb en hebben geluk. Want we zijn de enige gasten hier. De hoteleigenaar is erg aardig en hij is open om meer te horen over het geloof en wat we zoal doen.
In Pogradec gingen we naar 6 verschillende bergdorpjes. We hebben daar veel bedieningen gedaan, zoals getuigenissen, gepreekt en een drama (toneelstukje) op gevoerd in de kerk. Daarnaast hebben ook huisbezoeken afgelegd en veel spelletjes met de kinderen gespeeld. Tijdens de huisbezoeken was het bijzonder om te zien hoe de mensen daar leven en ons verwelkomde. De Albanezen zijn echt open en houden er van om gasten goed te verwelkomen. Ze willen dat de bezoekers zich thuis voelen en zorgen ervoor de bezoekers alles krijgen wat ze nodig hebben. Dat betekend dat we vaak hele zoete thee of koffie aangeboden kregen en snoep, koek en ander voedsel.
We hebben enorm genoten van de bergdorpjes. Het was geweldig om te zien hoe we de mensen konden raken door hoop en Gods liefde uit te delen!
De laatste dagen zullen we doorreis gaan, richting onze debriefing locatie. We gaan voor een nacht naar Macadonie, Bosnië-Herzegovina en Servië. Daar zullen we enkele bedieningen doen tijdens onze reis.
De volgende update kunt u zien tijden de comeback-service op 28 februari.
[userId] => 439787
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5070130
[countryId] => 1
[pictureCount] => 7
[visitorCount] => 768
[author] => Nina
[cityName] => Pogradec
[travelId] => 524828
[travelTitle] => Preparations
[travelTitleSlugified] => preparations
[dateDepart] => 2019-11-28
[dateReturn] => 2019-12-31
[showDate] => no
[goalId] => 1
[goalName] => Backpacken
[countryName] => Albanië
[countryIsoCode] => al
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/122/972/139_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/439/787_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => last-ministry-day-s
)
[51] => stdClass Object
(
[username] => ellenmaljaars
[datePublication] => 2020-01-23
[title] => Van fladderende kalkoen tot slimme leerling...
[message] => In Albanië kun je heerlijk slapen. Geen last van voorbijscheurende auto’s, pratende mensen die onder m’n raam voorbij lopen, felle lantaarnpalen net voor je raam, mensen die je allerlei dingen willen verkopen, mannen van energiebedrijven enz. Gewoon niet al die drukte die je in Nederland gewend bent. Hier kan ik extra genieten van een zaterdagmorgen. Deze morgen hoor ik echt een heel raar geluid. Net of er kippen en hanen ruzie maken. (Dat kan makkelijk, want kippen en hanen scharrelen hier overal rond.) En niet even vijf minuten, maar elke 30 seconden. Als ik al lang en breed uit bed ben, ga ik toch maar eens buiten kijken. He?? Wat loopt daar nu in de/mijn tuin? Een heel koppel kalkoenen. Die maken dus zo’n apart geluid. De kalkoen is hier het extraatje voor de feestdagen. Als ik lopend onderweg ben naar het centrum, zie ik dat er op een pleintje overal koppels kalkoenen lopen. Naast het plein staan wat auto’s en worden de kalkoenen ingeladen. Kijk! Die kalkoen heeft geen zin in de pan. Hij vliegt fladderend over de weg, gevolgd door een man, die met z’n handen en met een denkbeeldig zweepje wappert. Volgens mij ben ik de enige die erom kan lachen. De auto’s stoppen en als de kalkoen gevangen is, verdwijnt hij helaas toch in de kofferbak (en later ongetwijfeld ook in de pan).
De kerstdagen worden hier heel anders doorgebracht. De meeste mensen moeten gewoon werken. Daarom is de kerstbijeenkomst van de kerk, met de kinderen van de club en zoveel mogelijk ouders, pas aan het einde van de middag. Hopelijk komen er dan ook wat ouders mee. De bijeenkomst is in een feestelijk zaaltje. Zouden er wel kinderen komen, nu alles toch een beetje anders gelopen is na de aardbeving? Wat mooi, er moeten zelfs nog stoelen bijgezet worden. Ook al zijn ze niet allemaal even stil als bij een kerstbijeenkomst in Nederland, we mochten met elkaar stilstaan bij Het kind in de kribbe, die gekomen is om zondaren zalig te maken. ‘Het volk dat in duisternis wandelt, zal een groot licht zien…’ Een vrouw wenkt me, maar ja, ik begrijp natuurlijk niet wat ze zegt. Even later is het duidelijk; haar dochtertje kent een lied en wil dat graag op het podium zingen. Ineens een extra programmaonderdeel? Natuurlijk, dat kan hoor! Ze zijn flexibel hier! Fijn toch, dat niet alles precies afgepast is en ze gewoon kijken hoe het loopt? Hopelijk komen de nieuwelingen naar de club of zondag in de kerk.
Na de bijeenkomst drinken we met elkaar nog wat. Op iedere tafel staat ook een mandje mandarijnen. Dat is voor de Albanezen echt een feest! Ik kijk mijn ogen uit hoe de mensen het hier achterlaten. De anderen zeggen dat dit heel normaal is voor hier. Prima, na een tijdje opruimen is het toch weer schoon.
Zo zijn de mensen gewoon. Spreek je iets af? Dan is het afwachten of ze ook echt op komen dagen. Heb je broodjes besteld bij de bakker? Grote kans dat ze er niet zijn. Afspraken bij de tandarts of bij de kapper. Nee hoor, gewoon gaan en wachten tot je aan de beurt bent. Ideaal, zo zonder agenda werken.
Over de tandarts gesproken… Het is jammer dat het ‘heerlijk-alle-ramen-open-weer’ voorbij is, nu kan ik niet meer in de praktijk van de tandarts kijken. Dat muurtje is hoog genoeg voor Albanese dames, maar niet hoog genoeg voor Nederlandse dames. Ik kan de behandeling precies volgen.
Je gebit kun je hier prima laten repareren. Het is hier verder een stuk goedkoper dan in Nederland. Ja, ik heb me laten vertellen dat, wanneer je een wortelkanaalbehandeling nodig hebt, beter per vliegtuig een retour Albanië kan nemen met nog wat vakantiedagen dan deze behandeling in Nederland te laten uitvoeren. En op deze manier kun je de economie van Albanië ook nog steunen.
In Nederland is het inmiddels wel echt winter. Tot nu toe vind ik het hier nog erg meevallen. Het is nog steeds zonnig weer en de temperatuur zit nog steeds tegen de 15 graden. (Als de zon weg is, wordt het wel gelijk kouder.) Iedere dag genieten. Ik begreep dat het ook dagen kan regenen, maar ik mis het nog niet.
De sinaasappels aan de bomen worden telkens iets minder. Met een tuinstoel onder de boom, kan ik de laatste ook nog plukken. Inmiddels zijn de citroenen ook rijp. Op mijn aanrecht staat ook een grote fles olijfolie van de olijven uit eigen tuin. Genieten doe ik van de kleine dingen.
Naast me staat een rode kerstster. Dit was een cadeautje van de mannelijke leden van het team voor de vrouwen. ‘Voor onze kerststerren.’ Ik kan me niet voorstellen dat de mannen in Nederland allemaal zo attent zijn geweest. Ik ben zo dankbaar voor al deze fijne mensen. Hoe verschillend iedereen ook is, je hebt elkaar nodig en vult elkaar aan! Ik vind het bijzonder om te zien hoe dat hier gaat in Albanië. Even een belletje, een uitnodiging, even een portie hutspot om af te halen, een aanbod om flessen water bij je huis af te leveren, enz. enz. Zonder hen had het leven hier ietsje minder fijn geweest.
Vandaag kreeg ik de uitnodiging om erwtensoep mee te eten. Hij was bijna net zo lekker als die van thuis. Heerlijk! En over eten kan ik nog wel meer schrijven. Ze hebben hier veel dingen, maar soms net niet dat hele lekkere… Dat vind ik vooral bij de koeken. Hier hebben ze dan verpakte croissants ofzo, maar niet zo’n heerlijke roze koek of een gevulde koek. Bij de bakker hebben ze geen lekkere harde broodjes, maar zachte broodjes en waterige cake. De mensen zijn hier ongetwijfeld aan gewend, maar ik nog niet. Gelukkig zijn er een aantal goede bakkers in het team; Hollandse appeltaart, heerlijke kruidcake. En met de jaarwisseling was ik met een paar ‘vriendinnen’ in Griekenland en hebben we oliebollen gegeten. Ook al was het 20 graden, het deed niets af van de smaak.
Albanië en Griekenland. Als je Griekenland inrijdt zie je een groot verschil. De bergen zijn veel meer bebost. Hier wordt strenger op toegezien. Toen we net de grens over waren, hebben we de LIDL opgezocht. Het is leuk om dan weer in een ‘Nederlandse’ winkel te zijn. Er werd ook een voorraadje producten ingeslagen, die in Albanië niet zo gangbaar zijn.
’s Zondags hebben we een kerkje bezocht in Ioannina. Weinig mensen; een eerbiedig samenzijn. De voorganger en zijn vrouw konden gelukkig heel goed zingen. Grieks is weer een hele andere taal, maar een paar woorden klinken bekend. Ook al kun je er verder niets van verstaan, het is mooi om te ervaren dat de Heere overal Zijn Kerk/kerk heeft. Pas hebben we op school het artikel over de gemeenschap der heiligen besproken. Nu ik zo in het buitenland ben, zie je extra goed dat we in Nederland zoveel kerken hebben. Maar ook de verantwoordelijkheid die dat met zich meebrengt.
In mijn vorige blog heeft u kunnen lezen dat het kerkgebouw in Durrës door de aardbeving erg beschadigd was. Dit gebouwtje was niet ideaal om diensten te beleggen, dus was het nu een mooi moment om verder te gaan kijken. Er is een nieuw gebouw gezocht en gevonden. Binnen een paar dagen is het helemaal opgeknapt, is er een muurtje gezet en is het geverfd. Afgelopen zondag was er de eerste kerkdienst. Toen ik ’s morgens bij de kerk kwam waren de schilders nog bezig. Dat is ook Albanië. Ze waren zaterdag nog niet klaar, dus waren ze het nog even aan het afmaken. ’s Middags was er nog een uurtje ‘open-huis’. De schilders waren er ook. Bidt u mee of er veel mensen naar de nieuwe kerk zullen komen?
Wat hebben we al veel uurtjes in de kinderbijbelactie gestoken. Eerst de voorbereidingen, daarna de uitvoering. Heerlijk als je met leerlingen mag werken, die ook genoeg ideeën hebben en er ook van genieten. Hoe gaan we de vakjes tekenen? Hoe groot zijn de vellen papier? Hangen we ze op? Hoe groot worden de vakjes? Wat wordt ons streefbedrag? Uiteindelijk zijn we begonnen. Toen we alle 1000 vakjes hadden getekend, waren we er nog niet zo zeker van dat ze allemaal gevuld zouden worden. Vijfduizend euro is toch wel echt heel veel… Het allereerste vakje was nummer 7. Deze was gekocht door mw. De Jong uit Gouda. Mooi dat zij het eerste vakje had, want zij is ongetwijfeld met haar gedachten min. 5 keer op een dag bij ons. Het liep storm in de weken erna. Elke dag waren we de eerste drie kwartier van de schooldag namen in vakjes aan het schrijven. En iedereen bedenkt ‘originele’ nummers…777, 888, 999 of 123, 234, 345… En uiteraard blijven mensen nu nog 999 kiezen. Zelfs nummer 3 wordt nu nog gekozen. Maar ja, die is echt al lang verkocht. Op dat moment werd die naam niet in vakje 4 gezet, maar in vakje 816. De vakjesverkoop van de twee weken kerstvakantie hebben we maar uitgesmeerd over 3 schooldagen, anders waren we een heel dagdeel namen aan het invullen. En het blijft leuk, al die namen. Al heel veel mensen met de M; Marianne, Miranda, Monica en ook heel veel Johans. Inderdaad, allemaal uit Zeeland. Elke dag weer een leuke legpuzzel. Bijv. deze.. Ria kiest vakje 376. Dat vakjes is bezet. Krijgt ze dan vakje 375 of 377? Mijn leerlingen zijn echt origineel. ‘Ze krijgt vakjes 377 want Ria is de R van Rechts.’
Het streefbedrag hebben we ruim gehaald. Dat betekent met elkaar een bezoek aan Proper Pizza. Dat hadden we afgesproken. Inmiddels hebben we 200 nieuwe vakjes gemaakt en de thermometer met de opbrengst wat langer gemaakt. Inderdaad, we hadden vakjes tekort. Het is bijzonder om te merken dat de mensen gul willen geven voor dit mooie doel. Op dit moment hebben we al ruim 6700 euro voor de kinderbijbelactie. Zelfs de vrouwenvereniging in Sliedrecht had voor ons gecollecteerd! Wat een mooi bedrag! Dank je wel oud-collega’s voor dit mooie initiatief!
Hopelijk krijgen veel Albaneesjes deze kinderbijbels in handen. Woord én daad! Volgende week donderdag zullen we de actie afronden.
Verder zijn we druk met allerlei dingen. We genieten van elkaar, van mooie gesprekken, originele woordgrappen en heel veel prenks. Dat laatste begrijp ik nog steeds niet, maar ik trap telkens in de grappen van mijn leerling. ‘Juf, mijn zus is ziek, ik ben alleen.’ Juf: ‘oh wat vervelend, wat heeft ze?’ Leerling: ‘Prenkkkkk.’ Nee, weer ben ik erin getrapt. Ik probeer hem te geloven, maar ja ik ben er al zo vaak ingetrapt. Ik ben nog steeds aan het bedenken hoe ik hem terug kan pakken.
Verder heeft hij een grote algemene ontwikkeling. Als hij iets heeft gehoord, dan onthoudt hij het vaak tot in detail. Ik wist wel dat een ton geld 100.000 euro is. Maar nooit over nagedacht dat dit bij kilo’s 1000 is. Ik moest het eerst op de computer zien, voordat ik het echt geloofde. Dit was geen ‘prenkkkk’. Zo leren we elke dag weer van elkaar en houden we elkaar scherp!
In de klas maken we het verder gezellig met elektrische kacheltjes en kaarsjes op batterijen. Zo proberen we de ergste kou buiten te houden. Dit lukt aardig, maar soms moet je thuis nog even opwarmen. Klopt, daar staan ook kacheltjes. De huizen zijn hier niet geïsoleerd, vandaar dat het binnen snel koud is. Maar een dekentje op de bank doet wonderen.
En zo gaan de weken voorbij. De ene dag heb je weer een mooi gesprek in de bus, de andere dag probeer je de buurman beterschap te wensen omdat hij in zijn vinger heeft gezaagd/gehakt, op zondag help je een vrouw, die een ontzettend zwaar vloerkleed moet tillen en loop je dus met een vloerkleed onder je arm. Dit zou op de Prelaatweg niet snel gebeuren.
Elke dag, als ik naar school loop, geniet ik van de aanblik van Durrës en de zon die op de gebouwen schijnt. In de verte zie ik de bergen. Wat is het heerlijk om hier te zijn. Weet u wat ik denk? Dat ik straks in Nederland de bergen afval mis aan de kant van de weg, de tuinstoelen in de boom, de oude schoenen aan de kant van de weg, de straathonden die slapen in de berm, de ratten die bij de containers scharrelen, de mannen in de koffielokaaltjes, de man van het telefoonzaakje, die precies weet wat er moet gebeuren als ik na vier weken weer langskom, de vrouw die appels verkoopt als ik naar het centrum loop, de dame van het souvenirwinkeltje, waar ik soms kaarten haal en nog veel meer van die mooie, kleine dingen…
Wat ik vooral zal missen zijn mijn leerlingen. We hebben besloten dat we de komende weken er nog maar goed van genieten! Ik heb nog een belangrijke missie; winnen met het spel Stratego. Mijn leerling is een echte strateeg. Hij krijgt het zelfs voor elkaar om met zijn maarschalk mijn vlag te bereiken. Hoe meer spelletjes we doen, hoe meer inzicht ik krijg in zijn tactiek. En zo hoop ik stiekem dat ik nog een keer ga winnen, maar of dit gaat lukken?
Vrijdag 28 februari hoop ik, samen met pa Maljaars, Mirjam en Marijn terug te vliegen naar Nederland. Erg leuk dat zij mij op komen halen. Zo kunnen ze nog zien waar ik deze periode heb gewoond en gewerkt!
Dit was het weer voor nu! Iedereen weer bedankt voor de kaarten, mailtjes, en appjes die ik krijg.
Tot de volgende keer!
[userId] => 439271
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5069634
[countryId] => 1
[pictureCount] => 18
[visitorCount] => 1710
[author] => De Goudse juf
[cityName] => Durrës
[travelId] => 523825
[travelTitle] => Onderwijs in Durrës
[travelTitleSlugified] => onderwijs-in-durrs
[dateDepart] => 2019-09-02
[dateReturn] => 2020-02-24
[showDate] => yes
[goalId] => 11
[goalName] => Vrijwilligerswerk in het buitenland
[countryName] => Albanië
[countryIsoCode] => al
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/122/969/003_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/439/271_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => van-fladderende-kalkoen-tot-slimme-leerling
)
[52] => stdClass Object
(
[username] => Europeteam
[datePublication] => 2020-01-19
[title] => Last weeks in Italy
[message] => Hello everyone,
Sorry that it took a while befor we had written this blog. But we have a new update. After Verona we went to a little village Cori. It was a beautiful location and a hour from Rome. In Cori we went on the streets to pray, talk to the people, encourage them with cards and give balloons to the children’s. We stayed there for 4 nights in a beautiful air bnb home.
After the Air bnb wasn't it clear where we had to go. It was hard to find a sleeping place for two nights (31 dec - 2 jan). But we saw that God took care of His childeren and as He promised we would not sleep on the street. In the afternoon of 30 december a pastor called Irene with the question if we had already a sleeping place. We din't, so he invited us to stay for two day's with 18 other Americans in there church. It was cool to see that God provides. So New year's eve we celebrate with the church. Where we also played some games with the church members what the pastor had organized. It was a lot of fun and gezelligheid.
Are last location in Italy was in a kind of house for mentally disabled people and at the basement of the house was a shelter for homeless people. This was amaizing we could also help them out by serving food and drinks and have good conversations with them. One of the conversations that we had was with a women and a man who lived already for 15 and 7 years on the street. The man was 29 and she was 19. They told us how it is to live on the street and what they been tru ther lives. We could encourage them, pray with them and give them a little bit hope what was really nice. In the last week we also prayed for are next location so we asked God where to go and His answers was Albania. That's also where we are right now, we are really excited for the new people we gonna met here and the ministry we can do. You will here more of us hope you have a nice week.
Blessings Europeteam
Dag iedereen,
Sorry dat het even heeft geduurd voordat we deze blog hadden geschreven, maar we hebben een nieuwe update! Na Verona gingen we naar een klein dorpje in Cori waar we 4 nachten zijn verbleven. Het was een prachtige locatie en een uur bij Rome vandaan. In Cori hebben we mensen mogen bemoedigen doormiddel kaarten uit te delen, voor mensen mogen bidden en ballonen uit gedeeld aan kinderen.
Het was van te voren nog niet duidelijk waar we 31 dec tot 2 jan. konden slapen. Het was natuurlijk een uitdaging om rond deze tijd voor 8 meiden een slaap plek te vinden. Maar God had belooft dat we niet op straat zouden slapen. We hebben echt gezien dat God voorziet, want op 30 dec belde er een dominee naar Iren met de vraag of we al een slaap plek hadden gevonden. Het antwoord was 'nee'. De dominee nodigde ons uit om in de kerk te veblijven en met hen oud en nieuw te vieren. We hebben samen met de kerkleden en 18 andere Amerikaanse jongeren spelletjes gespeeld op oudjaarsavond.
Inze laatse locatie in Italië was in een soort huis voor mensen met een verstandelijke beperking. In de kelder van het huis was een opvangcentrum voor daklozen mensen. Op een bijzondere manier konden we dit dakloze centrum helpen doormidsel eten en drinken te serveren. Daarnaast konden we met sommige goese gesprekken voeren en hen bemoedigen door gitaar te spelen.
Een van de gesprekken die we hadden was met een man(29 jr.) en meisje(19) die al 15 en 7 jaar op straat leefden. Ze vertelden ons hoe het is om op straat te leven. We hebben voor hen kunnen bidden, hen mogen bemoedigen en daardoor hebben we hen een beetje meer hoop en leven kunnen geven.
In de afgelopen week hebben we ook gebeden voor onze volgende locatie. We vroegen God waar we heen moest gaan en Hij zantwoorden 'Albanië'. Dat is ook waar we nu zijn. We zien er naar uit om nieuwe mensen te ontmoeten en nieuwe bedieningen te doen. Wat we hier onderandere gaan doen hopen we volgende keer te vertellen.
Veel zegen van het Europeteam
[userId] => 439787
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5069498
[countryId] => 1
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 164
[author] => Nina
[cityName] => Durrës
[travelId] => 524828
[travelTitle] => Preparations
[travelTitleSlugified] => preparations
[dateDepart] => 2019-11-28
[dateReturn] => 2019-12-31
[showDate] => no
[goalId] => 1
[goalName] => Backpacken
[countryName] => Albanië
[countryIsoCode] => al
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/albani,durrs
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/439/787_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => last-weeks-in-italy
)
[53] => stdClass Object
(
[username] => ellenmaljaars
[datePublication] => 2019-12-11
[title] => School in de kerk en kerk in de school...
[message] => Terwijl ik opnieuw zigzaggend naar huis loop, lijkt het wel of met de regen alle stenen van de weg mee naar beneden gaan. Het pad wordt steeds minder begaanbaar. Als ik met de fiets naar boven ga, weet ik precies tot welke steen ik kan fietsen. En soms probeer ik nog wat verder te gaan. M’n conditie wordt er in elk geval niet minder van. En dan met een zakje met tien losse(!) eieren. Ja, dat hebben ze hier wel goed bekeken. Als er nog eens wat breken, dan ben je er na een paar dagen weer. Ik denk niet dat ze met die intentie losse eieren verkopen, maar slim is het wel... Gelukkig had ik direct door dat ik in plaats van 10 eieren, 100 eieren bestelde. Dat ik inmiddels een beetje kan tellen komt door mijn leerlingen. Terwijl zij druk aan de studie zijn, oefen ik o.a. de getallen. En af en toe krijg ik les in het uitspreken ervan. Ik was in gedachten nog zo met de 100 bezig, dat ik in de winkel dus 100 eieren bestelde in plaats van 10. Maar zo bont als een collega heb ik het nog niet gemaakt; in plaats van ‘vezë’ (eieren) bestelde diegene een ‘vajzë’ (meisje). Daar keken ze wel een beetje van op.
Ik heb weer andere dingen, waar ik achteraf echt om moet lachen. Tijdens de dagelijkse boodschappen heb je mooie ontmoetingen. Zo zat ik in de bus tegenover een oude en een jonge dame. De jonge dame sprak een beetje Engels, dus ze leerde me diverse Albanese woorden en hielp me om ze nog beter uit te spreken. Toen ik nog wat woorden zei in het Albanees schudde de oude dame steeds met haar hoofd. Ik probeerde het woord nog een keer uit te spreken en nog eens. Ze bleef schudden. Ik ging toch wat twijfelen. Ondertussen luisterden nog meer mensen mee en werd er regelmatig gelachen. Ik vroeg me af of de vrouw wel alles op een rijtje had, want ze bleef lachen, ondanks mijn, voor mijn idee, succesvolle pogingen. Toen ik die dag thuis nog eens op de computer ging lezen over bepaalde gewoonten, kwam ik er tot mijn verbazing achter dat de mensen hier met het schudden van links naar rechts geen ‘ontkenning’ bedoelen. Oké, ineens was het me duidelijk. Zij was niet bijzonder; ik was bijzonder. Zij had me de hele busreis juist aangemoedigd door te schudden en te lachen. Tja, ik blijf toch een Nederlander.
Dat merk je in veel dingen.. Ik ben niet gewend om overal op straat mijn auto te parkeren, ook al houd ik de hele boel op, ik ben niet gewend om iedereen met een enorme omhelzing te begroeten, ik ben niet gewend om mijn moeder een nieuwe wasmachine te geven als deze stuk is, ik ben niet gewend om mijn hele planning in de soep te laten lopen omdat er net iemand langskomt als ik weg wil gaan enz. enz.
Ze hebben zoveel mooie dingen. Altijd tijd voor elkaar. De familie is erg belangrijk. Ze wonen en slapen met elkaar in één huis. Of dat nu met z’n drieën, vieren of vijven in één ruimte is, dat maakt niet zoveel uit. Gastvrijheid is ook echt iets wat prioriteit heeft in de Albanese cultuur.
Na de aardbeving ging ik even langs het winkeltje, waar ik wel eens kom. Ik moest toch echt even binnenkomen. Als ik binnenkom, zitten er nog twee van het team. Gezellig, dan is de taalbarriére ietsje minder. Terwijl mw. Flutura (vlinder) druk bezig is met koffie schenken, probeer ik duidelijk te maken dat ik liever water heb. Maar nee hoor, ik krijg koffie, want zo zegt ze: Dat is een teken van vriendschap. Met die gedachte smaakt de koffie eigenlijk best prima. Onder de koffie is er ineens een voelbare naschok. Tien seconden later staan we buiten, omringd door andere Albanezen. De angst na de grote beving van de afgelopen nacht merk je en voel je. Na elke trilling staat iedereen binnen een mum van tijd op straat.
De grote aardbeving van 6.4 op de schaal van Richter was middenin de nacht. Dat was voor iedereen een angstige ervaring. Je schrikt wakker, merkt dat alles trilt en blijft schudden, vliegt uit bed, zoekt een zaklantaarn (alle stroom is uitgevallen, het is aardedonker), pakt dat wat je nog pakken kan en rent naar buiten. Gelukkig is mijn huisje op de begane grond, zodat ik relatief snel buiten kan zijn. (Kun je nagaan als je op de tweede of derde verdieping woont!) Ik vlieg slaapdronken naar buiten, terwijl mijn hart bonst omdat het schudden nog niet is opgehouden. Wanneer je weer redelijk na kan denken is de beving voorbij en sta je met allemaal pyjamaklanten op de oprit van het huis. De eigenaar, en zijn twee zonen met hun gezinnen, en ikzelf. De vrouwen met kinderen gaan in de twee auto’s zitten en ik word ook de auto in gewenkt. Ook al kan ik geen Albanees, op dit moment ben ik maar wat blij dat ik zulke fijne buren heb. En daar zitten we dan… De auto is inmiddels gestart, zodat we bij de verwarming wat op kunnen warmen. Na een ‘beefloos’ halfuur gaan we met z’n allen naar de eerste verdieping. Ik was stiekem wel benieuwd hoe de huizen van deze Albanezen er binnen uitzagen. En daar zat ik dus midden in de nacht onder Albanese dekens op de bank. Af en toe zeiden we wat woorden. Ondertussen was één van mijn buurvrouwen de vloer aan het dweilen; de vissenkom was een heel stuk leger. Na een uurtje heb ik maar een appje gestuurd naar het team wanneer het verantwoord was om naar beneden te gaan. Nou, ze kwamen me wel even halen. (Ze zorgen echt zo goed voor me!) Daar zaten we dan in de morgenschemering met bijna het hele team. Iedereen had de schrik nog in z’n benen. Wat ben je dan dankbaar dat het weer licht mag worden en iedereen ongedeerd is. De schade werd opgenomen. In diverse huizen waren wat scheuren en wat dingen verschoven, maar verder viel het gelukkig mee.
Toen ik ’s morgens even naar school ging, had ik gelijk werk voor het eerstvolgende uur; de hele boekenkast met alle mappen, schoolwerk enz. was op mijn bureau geklapt en alles lag eruit. Na een uurtje stond alles weer netjes in de kast en was ook al het stucwerk, wat van de muur was gekomen, weer opgeruimd.
Wat zijn er veel bijbelgedeelten die van toepassing zijn op de krachten van de natuur. Ook hoe bepaalde dingen in de natuur symbolisch gebruikt worden om de krachten te laten zien die Gods Kerk proberen te verwoesten. Zie psalm 46: 2 en 3 ‘God is ons een Toevlucht en Sterkte; Hij is krachtiglijk bevonden een Hulp in benauwdheden. Daarom zullen wij niet vrezen, al veranderde de aarde haar plaats, en al werden de bergen verzet in het hart van de zeeën. En vers 9 ‘Komt, aanschouwt de daden des HEEREN, Die verwoestingen op aarde aanricht.’ Ik moest nog denken aan het bijbelverhaal op de kinderclub van diverse weken terug. Dit ging over de ark van Noach en de ark der Behoudenis. Als je dit hier in Albanië meemaakt, dan zie je extra dat ‘veiligheid’ hier altijd relatief is. Zou ik dan niet terug willen naar Nederland? Nee, toch is het goed om hier te zijn, ook in deze momenten. Je merkt hierdoor ook extra betrokkenheid van de mensen en op de mensen. Echt heel mooi!
Omdat de naschokken steeds bleven en ook af en toe weer boven de 4 kwamen, zijn we in het zuiden, in Tepelenë, geweest. Daar waren we welkom in het huis van een ander teamlid, die daar woont. We dachten dat het maar een paar dagen zou zijn, maar dit was toch nog meer dan een week. Het was goed om hier te zijn; even weer bijslapen en ontspannen. Een aantal van het team zijn overdag soms terug geweest, om zo ook de mensen, juist in deze omstandigheden, te laten zien dat we er voor hen willen zijn. Op zaterdag ben ik ook mee geweest naar Durrës. Ik heb toen ook wat spullen voor school meegenomen, zodat we dit in Tepelenë ook weer op konden pakken.
En zo was de kerk in Tepelenë voor een paar dagen onze school. Weer heel anders, maar het ging prima. In de pauze hebben we deze keer het spel Mikado gedaan. En woensdagmorgen konden we meerijden naar Gjirokastër, dus hadden we vrij van school. Dat is weer een voordeel van deze school; of we nu taal vandaag of morgen, deze week of volgende week doen, dat maakt niet zo heel veel uit. We zijn gewoon flexibel.
Toch is het nu ook fijn om weer in onze eigen school te zitten. En ja, op zondag is ons schooltje in Durrës nu ook kerk. (De huidige ‘kerk’ is dusdanig beschadigd dat het niet verantwoord is om hier nu bij elkaar te komen.) De juf staat nu niet achter het bureau, maar de evangelist. Een Adventspreek uit de eerste verzen van Jesaja 9. ‘Het volk dat in duisternis wandelt, zal een groot licht zien…’ Deze Adventsbelofte is voor mensen uit Nederland, maar bijzonder hier ook voor de Albanezen.
En ineens kreeg ik weer een les van één van mijn leerlingen. ‘Juf, bij de opstanding van de Heere Jezus was er ook een aardbeving.’ (Matth. 28:2 ‘En zie, er geschiedde een grote aardbeving…’) Oh ja, dat is waar. Nooit zo bij stilgestaan. Ineens komt dit wel heel dichtbij.
Op school schieten we al lekker op. Met zo weinig kinderen, kun je ook lekker doorgaan. En soms zijn we ook wat trager. Dan moeten we even ‘tanken’. Of dat nu is met een denkbeeldige slang of met een chocoladevoetbal (uit een echt Walchers trommeltje->herinnering aan bezoek uit Nederland), dat maakt niet uit. Ineens hoor ik de ander zeggen: ‘Oh, het klepje van je tank staat nog open.’ Tsja, we kunnen genieten van kleine dingen. Inmiddels hebben we ook een echt huisdier in de klas; een mooie groene plant. Als je goed kijkt, zie je er zelfs een kop en een staart in. We noemen hem Aspi (plantje heeft Asparagus). Soms wordt hij in de pauze bijna gekortwiekt door een voorbij vliegende voetbal en soms duwt er iemand met zijn vingertoppen in zijn kraag om te voelen of hij al water nodig heeft. Maar, we denken wel dat hij het naar zijn zin heeft. Op de andere hoek van het bureau staat nog een groene stengel; een overblijfsel van een geknotte palm ofzo. Onderweg naar school kwam die ook mee. Hij staat nu in het pennenpotje en af en toe praat er iemand tegen hem.
Op dit moment zijn we ook druk met voorbereidingen voor de actie. Ja, we hopen dat u gul gaat geven in de komende weken. Op het schoolraam is een echte thermometer te zien (ook al lijkt hij meer op een raket) en we worden dol van de puntjes en de vakjes. Maar het einde is in zicht. Maandag gaan we van start. Als ik kijk naar de betrokkenheid, de kaarten, appjes, berichtjes enz., dan denk ik dat het met het streefbedrag wel goed moet komen! Wat zullen de Albanese kinderen blij zijn… En wij met hen!
Dit was het weer even. Het is wel weer iets langer geworden dan ik dacht… Misschien wel een goed teken! Ik geniet hier nog steeds!
Lieve groet vanuit Durrës,
Ellen
[userId] => 439271
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5068316
[countryId] => 1
[pictureCount] => 16
[visitorCount] => 670
[author] => De Goudse juf
[cityName] => Durrës
[travelId] => 523825
[travelTitle] => Onderwijs in Durrës
[travelTitleSlugified] => onderwijs-in-durrs
[dateDepart] => 2019-09-02
[dateReturn] => 2020-02-24
[showDate] => yes
[goalId] => 11
[goalName] => Vrijwilligerswerk in het buitenland
[countryName] => Albanië
[countryIsoCode] => al
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/122/957/051_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/439/271_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => school-in-de-kerk-en-kerk-in-de-school
)
[54] => stdClass Object
(
[username] => ellenmaljaars
[datePublication] => 2019-11-12
[title] => Van kinderclub tot raki...
[message] => Al zigzaggend loop ik van school naar huis. Overal staan plassen en lopen stroompjes water de berg af naar beneden. Het weer is een beetje omgeslagen. Het is nog niet koud, maar de zon laat zich niet zoveel meer zien. Nu de wintertijd is ingegaan, is het rond vijf uur donker. Om kwart voor vier zakt de zon al achter de berg. Tijdens de terugtocht loop ik nog een winkeltje binnen voor een tros bananen. Straks gaan we nog eten met een paar Albanezen en heb ik beloofd dat ik een toetje mee zal nemen. Het kleine winkeltje is leeg, maar vijf seconden later staat de mevrouw voor me. Zoals altijd een stralende lach. Ze vertelt een heel verhaal. Ik lach, zeg: ‘me fall’ (sorry), haal m’n schouders op en schudt nog een paar keer met m’n hoofd. Ze lacht nog harder en praat gewoon verder. O ja, iemand van het team had tegen haar gezegd dat ik Albanees aan het leren ben. Toch maar even zeggen dat ze de volgende keer zegt dat ik echt nog weinig of niks begrijp. Ze schrijft in een schriftje hoeveel ik moet betalen en scheurt het briefje eruit. Eh, zoveel? Oh ja, natuurlijk dat is vast nog iemand uit de vorige eeuw. Vroeger, echt heel erg vroeger, gebruikten de Albanezen de oude leks. Tegenwoordig de nieuwe leks. Nu zijn er nog mensen die bedragen nog steeds in oude leks opschrijven; dus met een extra 0. Ik moet voor de bananen 2070 lek betalen. Dat zou dus ruim 16 euro zijn. Gelukkig hoef ik maar 207 lek te betalen. Eigenlijk kun je dit vergelijken met mensen die nog steeds dingen omrekenen naar guldens (sommige personen uit fam. Maljaars bijv.)
Als ik de sleutel omdraai van mijn poortje kijken er twee kinderkopjes naar beneden. Zodra ze de sleutel horen, komen ze even zwaaien. Leuk want kinderen vinden het niet erg als ik 20x hetzelfde zeg. Ik pluk twee sinaasappels van de boom en loop m’n huis binnen. Verdraaid, voordat ik wegging ben ik met de stofzuiger door m’n huis geweest en weer liggen er pissebedden onder de banken. Waar die beesten telkens vandaan komen; geen idee. De eerste weken dacht ik nog dat het kwam omdat het huis even leeg had gestaan. Inmiddels weet ik beter. Pissebedden, rupsen, schildpadkevers, nachtvlinders.. Ze horen bij de inboedel. Ze komen overal vandaan en zitten overal in. Zelfs in de afzuigkap. Toen ik groente aan het roerbakken was, zag ik ineens iets donkers tussen de groente. Oh bah, een pissebed. En toen ik m’n thee op wilde drinken, zag ik net een klein wit rupsje drijven. Door het kokende water leefde hij niet meer, maar toch..brr.. (Ik las op internet dat pissebedden gedijen bij vocht en rottend hout. Misschien is de bank binnenin toch aan het rotten. Dat zie je niet met een mooi hoes eroverheen, maar binnenkort zit ik dan misschien wel een keer op de vloer.)
Terwijl ik de sinaasappels uitpers, bedenk ik dat ik ook nog granaatappels heb uit de tuin van de evangelist. Die boom daar draagt ook veel vrucht; prachtige, grote granaatappels. Als ik een grote leegmaak, heb ik drie soepkommen vol. Ze hangen ook niet voor niets in de evangelistentuin. Die heeft werk genoeg. In de tuin, maar ook in de stad.
Vrucht op het werk. Daar kun je nog even over nadenken. Wanneer spreek je van vrucht? Welke vrucht wil je zien? Is dat als er 10 mensen komen? Is dat wanneer er een goede vraag wordt gesteld? Of is dat als mensen structureel blijven komen? Of als ze iemand meenemen naar de kerk? Moeten we wel kijken naar de vrucht? Het is bijzonder om te zien hoe de mensen komen, hoe ze luisteren, op welke manier ze een steentje bijdragen tijdens de dienst en hoe ze bezig zijn met de bijbel. Het is prachtig om hier iets van te horen als je bij de teamleden bent. Ik verbaas me ook over de ontspannenheid waarmee ze hun werk mogen doen. ‘De Heere heeft niet gezegd dat er hier een kerk moet komen, de Heere vraagt van ons dat we op allerlei manier het Woord bij de mensen brengen. Dat is de grote opdracht.’ Dan zorgt Hij zelf voor de vrucht. Daar komt wel bij dat er soms moeilijke beslissingen genomen moeten worden. Wanneer laat je iets wel doorgaan en wanneer niet? Wanneer kun je met iets nieuws beginnen? Allemaal dingen waar ze over na moeten denken.
Afgelopen zondag was er een gezamenlijke kerkdienst met diverse kerken uit Durrës en Tirana. Het was prachtig om met elkaar ‘Een vaste burcht..’ te zingen. De voorganger van een andere kerk is heel muzikaal, dus het zingen ging prima. Hij behandelde de 5 sola’s van de reformatie. (Zie foto) Na de kerkdienst kwamen er lekkere broodjes en fruit tevoorschijn. Na het eten verscheen er een grote taart met daarop ‘Gezuar Dita & Reformacionit’ (gezegende hervormingsmiddag) gespoten. Voor de mensen die nog niet genoeg hadden gegeten..
Inmiddels ben ik ook diverse keren naar de kinderclub geweest. Per keer komen er tussen de 10 en de 20 kinderen. Eerst zingen ze met elkaar, daarna luisteren ze naar het bijbelverhaal. De kinderen weten nog precies wat er de vorige keer verteld is en kunnen dit vaak erg goed terugvertellen. Ook al kan ik van het verhaal bijna niets volgen, door de platen en diverse (inmiddels) bekende woorden kan ik ongeveer raden waar de verteller is. Ondertussen kijk ik graag naar de kinderen. Sommige kinderen luisteren en kijken onafgebroken naar de verteller en de platen, anderen zitten de draaien op hun stoel, maar kunnen de vragen foutloos beantwoorden, iemand anders zit om het hoekje, maar luistert kennelijk toch mee. Ze zien het voor hun ogen gebeuren. Alle dieren, twee aan twee, komen naar de ark. Daar zijn ze veilig. Als je God niet kent, ben je ook niet veilig. Noach is veilig in de ark. Als hij uit de ark komt, is daar de regenboog; de boog van Gods trouw. Na de vertelling zeggen ze met elkaar nog een tekst op en zingen weer met elkaar. Zelfs nog een versje in het Nederlands. Een aantal kinderen mogen helpen met het omhoog houden van de tekst en het lied. Soms ‘fladdert’ het wat en zie je ineens een glimlach vanachter het papier verschijnen. Ze wilde vast even testen of ze het zonder papier ook konden.. Nou, dat lukt helemaal..
Als laatste drinken we nog wat en doen we nog wat spelletjes. Gelukkig werkt ganzenbord in Nederland hetzelfde als hier. En voor de kinderen maakt het echt niet zoveel uit of je het nu wel kan verstaan of niet. Ondertussen probeer ik erachter te komen wat ‘nu ben jij aan de beurt’ of ‘jij moet een beurt overslaan’ betekent. Aan het einde van de morgen danken ze nog met elkaar. Een klein jongetje wilde wel danken. Hij stond naast de evangelist (kinderwerkster was nog op verlof) en bad voor de kinderwerkster. Dat ze maar veel kinderen mocht krijgen. Wat oudere meiden gniffelden. Hij bedoelde ‘veel kinderen op de club’. Mooi toch, dat hij er voor bidt?!
Inmiddels heb ik diverse briefjes in mijn huis opgehangen. Elke keer als ik aan het afwassen ben, als ik naar het toilet ga en als ik naar buiten ga zie ik dezelfde woorden. De dagen van de week, de namen van opa/oma/vader/moeder, werkwoorden, korte zinnetjes.. En ja, het helpt echt. Ik kon zelfs aan de verkoopster vragen of ze morgen bananen had en zeggen dat ik dan morgen terug zou komen. (Voor de oplettende lezer; inderdaad, het tweede gedeelte van dit stuk schrijf ik een paar dagen later. Ik koop niet elke dag bananen.) Ik kreeg bovendien nog een bakje mee met een soort yoghurt, gevuld met tomaten ofzo. Toen ik vroeg of het soep was knikte ze. Morgen maar eens proeven. Vandaag gewoon lekkere witte bonen uit een blikje. Dat verkopen ze hier gelukkig ook.
Vorige week heb ik in de tuin gespogen, terwijl de eigenaar stond te kijken. Ja, hij kwam daarvoor met een flesje helder water naar me toe. Hij gebaarde naar de druiventrossen en naar het flesje. Tja, geen idee wat hij bedoeld. Toen kwam hij naar me toe en moest ik echt even uit het flesje drinken. Eén slokje dan. Oh nee, vreselijk, een verschrikkelijk sterke smaak. Met de vloeistof in m’n mond bedenk ik wat ik zal doen. Opdrinken (kan nooit goed zijn voor m’n slokdarm, het lijkt wel vergif) of uitspugen (kan ik dat maken tov. de man)? Ik kies voor het laatste en spuug alles in de tuin. Gelukkig, de man kan erom lachen. Ik niet..wat was dat vies! Ik mag het flesje houden. Ik leg het maar in de koelkast. De volgende dag vertellen de leerlingen dat het waarschijnlijk Raki is, dat is de ‘bekende’ sterke drank van hier. Aha, nu snap ik het. Dat was dus Raki, van druiven uit ‘mijn tuin’. De Raki bevat tussen de 50 en 70% alcohol. Het drinken van Raki is in Albanië echt een probleem. Veel mannen drinken ’s morgens al een glas leeg. Bij mij ligt het flesje nog in de koelkast. Ik heb liever verse jus d’orange.
En op school blijft het leuk! Inmiddels is er een voetbal gesneuveld en met één voetbal is het iets minder leuk. Aangezien het prachtig weer is buiten gaan we verstoppertje doen. Tien tellen in de rimboe. Ik tel heel hard van tien tot nul. Ondertussen verstoppen Maus en Mo zich. De mevrouw, die altijd voor het raam zit, glimlacht. Leuk, nu heeft ze even wat te zien. Ze ziet Mo achter het struikje zitten, drie meter vanaf de plek waar de juf keihard aan het tellen is. De juf stapt voorzichtig een paar meter bij de ‘buutplek’ vandaan. Mo draait ondertussen behendig om het struikje heen. Als de juf iets te ver bij de buutplek vandaan is, schiet Mo vanachter het struikje en ‘buut voor de hele pot.’ Gewonnen! De mevrouw achter het raam geniet.
Mo is aan de beurt. Maus staat als een standbeeld achter een elektriciteitskastje en houdt zijn adem in. De mannen van het koffielokaaltje houden hem in de gaten en lachen. De juf schiet achter een geparkeerde auto. Als Mo klaar is met tellen, probeert ze de anderen te vinden en de anderen proberen Mo ongemerkt te volgen met hun ogen. De mannen bij de benzinepomp genieten. Eindelijk even wat anders dan alleen maar kijken en wachten. Ze zien Mo zoeken en zien de juf achter de geparkeerde auto. Ze is echt niet te zien, denkt ze. ‘Buut voor de juf, ik zie uw knot.’ Verdraaid, ze zag net boven het raam mijn knot heen en weer gaan. Helaas.. De juf is weer aan de beurt. De mannen van de garage kijken naar de weglopers. Dat is handig voor degene die aan het zoeken is. Het wordt moeilijk als de auto, waar je achter zit, ineens weg rijdt. Of als het echtpaar op het balkon van drie huizen verder roept dat je moet komen. Hoe kan ik in het Albanees duidelijk maken dat ik maar 8 stappen bij de buutplek vandaan mag komen? Even later komt ze maar naar beneden om toch te zeggen dat de kids achter het huis zitten. Iedereen moet erom lachen. De pauze is iets langer geworden dan gewoonlijk. Ach ja, dan werken we daarna gewoon wat harder.
Wat kunnen de leerlingen geweldig zingen. Een lied kan in canon met z’n drieën. Binnen 10 minuten kennen ze het lied en in een kwartier zingen we het in canon! Zo’n prachtige jongensstem erdoor heen! Heerlijk!
En zo vliegen de weken hier voorbij.
Bedankt iedereen voor de kaartjes die ik heb gekregen. Post is echt leuk! Een meisje uit Aagtekerke die een prachtige tekening maakt voor het hele team in Albanië. De collega’s van de JCS in Sliedrecht, die een hele grote envelop opsturen, mensen uit Gouda, ooms en tantes uit Aagtekerke, vrienden uit het hele land, maar ook wel eens mensen die ik helemaal niet ken. Bedankt allemaal! Oh ja, het is wel fijn als ook de vrouwenvereniging er in het vervolg bij wil zetten waar ze vandaan komt. Want ik zie niet aan de prachtige plaat met bijbeltekst of deze in Groningen of in Westkapelle is ingekleurd.
Tot de volgende keer!
[userId] => 439271
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5067249
[countryId] => 1
[pictureCount] => 19
[visitorCount] => 633
[author] => De Goudse juf
[cityName] => Durrës
[travelId] => 523825
[travelTitle] => Onderwijs in Durrës
[travelTitleSlugified] => onderwijs-in-durrs
[dateDepart] => 2019-09-02
[dateReturn] => 2020-02-24
[showDate] => yes
[goalId] => 11
[goalName] => Vrijwilligerswerk in het buitenland
[countryName] => Albanië
[countryIsoCode] => al
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/122/950/862_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/439/271_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => van-kinderclub-tot-raki
)
[55] => stdClass Object
(
[username] => anna1953
[datePublication] => 2019-11-08
[title] => Derde winternieuwsbrief
[message] => Waar zal ik beginnen met schrijven. We zijn nu ruim een maand in Albanie en er is zoveel gebeurd.
We hebben weer heel veel families bezocht en wat wij zien hier, “onze hulp is hier nog steeds hard nodig”.
De gezinnen die we hebben bezocht hebben allemaal problemen en leven ver onder de armoede grens.
Ondanks alle problemen in de gezinnen kan ik wel zeggen dat nergens in Europa de gastvrijheid groter is dan in Albanie, hoe armer hoe gastvrijer, dat is onze ervaring. Natuurlijk weten ze dat wij hier voor de hulpverlening zijn en worden we altijd met open armen ontvangen, maar zeker in de bergdorpen/platteland is het ontvangen van gasten een grote eer, en ze zien het dan ook als een mogelijkheid om hun ruimhartigheid te laten zien.
Het raakt mij iedere keer weer als ik zie dat ze met het kleine beetje wat ze hebben , delen met ons het ontroerd me en ik word weer met beide benen op de grond gezet dat het allemaal niet zo vanzelfsprekend is. De afgelopen 10 dagen waren Jaap en Annet Heinen hier op bezoek en hebben een kijkje kunnen nemen naar het werk dat wij hier doen. We hebben ze meegenomen naar een gezin in Zalli een dorp verderop. De vader van dit gezin heeft toen hij 9 maanden oud was hersenvliesontsteking gehad en in zijn doen en later niet ouder dan een kind van 7. De vrouw van de man komt uit een arm gezin met 9 kinderen. Ze vond het prima dat ze uitgehuwelijkt werd omdat ze dacht zo de armoede te ontlopen. Ze wist dat de man hersenvliesontsteking heeft gehad, maar dat hij zo gehandicapt zou zijn dat wist ze niet. Ze kwam dus van de wal in de sloot. Dit echtpaar heeft drie kleine kinderen in de leeftijd van 4,, 7 en 9 jaar oud. Ze wonen bij de vader en moeder van de man en die helpen dit gezin waar ze kunnen. Afgelopen zomer vroegen ze om bedden omdat de bedden waar ze nu in lagen oud en kapot waren. De bodem van het kinderbed was opgevuld met oude dekens om de gaten te dichten. Het bed van het echtpaar was al niet anders. Vorige week hebben wij de bedden gebracht en in elkaar gezet en de kamer mooi gemaakt. Ook hebben we een kast gebracht en geloof me het resultaat mag gezien worden. En natuurlijk kwam er weer van alles en nog wat op de tafel om hun dank te tonen.
Het volgende gezin dat we bezoeken is een ouder echtpaar in Luke, hoog in de bergen. Ook aan deze mensen hadden we een bed beloofd omdat de man ziek is en iedere dag zuurstof krijgt. Afgelopen transport is er een hoog laag bed meegegaan en dat hebben we bij deze mensen gebracht. We hebben vooraf eerst een bezoekje gebracht omdat we wilden weten of dit bed nog nodig was. Wij dus naar dit bergdorp met bijna onbegaanbare wegen (Annet vond dit echt niet leuk)en toen we daar aankwamen kwam de vrouw ons gelijk tegemoet lopen. Ze dacht dat we op visite kwamen maar toen we vroegen of het bed nog nodig was begon ze te huilen en vroeg wat dat koste.
We konden haar gerust stellen dat het bed gratis was en weer begonnen de tranen te vloeien.
De volgende dag hebben we het bed gebracht en ook kleding en eten voor deze mensen .
Het bed hebben we in elkaar gezet en opgemaakt, we kregen wat te drinken en horen van de vrouw dat de man een wees is en opgegroeid in een kinderhuis. Kinderen hebben ze niet gekregen en alleen de vrouw heeft een neef die geregeld even langs komt. Verder hebben deze mensen niemand dan alleen een paar buren. Allebei zijn ze op leeftijd de man 82 en ziek en de vrouw 78.
Ze hebben hun koe verkocht om het zuurstofapparaat aan te schaffen voor de man , dus melk hebben ze ook niet meer. Ook hier een en al armoede. We beloven dit echtpaar zeker voor kerst nog te komen.
Afgelopen week hoorden we ook dat er twee vrachtwagens zijn uitgevallen bij onze transporteur zij nemen de schoenendozen voor de kinderen en de kaas uit Huizen voor ons mee naar Albanie. Door het uitvallen van de twee wagens kunnen er echter maar 4 pallets mee en aangezien de kaas alleen al op 3 pallets gaat is dat te weinig. De kinderen kijken uit naar hun schoenendoos met kerst, dus we moeten een manier vinden om deze dozen op een andere manier naar Albanie te krijgen. Herman besluit dat nadat Elske en Jasmijn geweest zijn in Albanie terug te rijden naar Nederland en de camper te vullen zodat we de kinderen niet hoeven teleur te stellen.
We hebben Jaap en Annet een prachtig stuk natuur laten zien waar ze volop van genoten hebben.
Door de door de geïsoleerde ligging achter het zelf opgetrokken IJzeren Gordijn van communistisch dictator Enver Hoxha, stond Albanië jarenlang stil in z’n ontwikkeling. Dat heeft voor de bevolking een heleboel dramatische nadelen - armoede voorop - maar voor de natuur is het een zegen geweest. Zo vind je nergens in Europa nog zulke ongeschonden berglandschappen als in de Albanese Alpen.
Aan het einde van de week hebben we te kampen met een ander probleem.
Het stemkastje van de tracheostoma van Herman is lek, dit betekent dat hij op korte termijn terug moet om dit kastje te vervangen, dit kan niet in Albanie dus moet er een afspraak gemaakt worden in het VUMC in Amsterdam.
Herman besluit om eerder terug te gaan naar Nederland. Niet leuk maar het is niet anders.
Zondag zijn Annet en ik naar de kerk in Mushqeta geweest en hebben Jaap en Herman geluisterd naar de Oude kerk.
En dan is het alweer voorbij voor Jaap en Annet. Op maandag morgen hebben we hun naar het vliegveld gebracht in Tirana.
Met gemengde gevoelens nemen we afscheid, het was fijn om 10 dagen door te brengen met hun en ons werk te laten zien. Er zijn veel emoties bij hun losgekomen , het is zo anders om het zelf mee te maken dat is met geen pen te beschrijven.
Herman gaat de camper klaarmaken en vertrekt dinsdagmorgen naar Nederland. Ik zal blij zijn als ik bericht krijg dat hij weer veilig in Huizen is. Het is niet niks 2300 km in je eentje te rijden.
Maar gelukkig krijg ik woensdag avond laat bericht dat hij veilig weer thuis is. Hoe toepasselijk thuis komen op dankdag.
Maar zelfs als het geen dankdag is , is er iedere dag iets om dankbaar voor te zijn.
We tellen onze zegeningen dag bij dag!
Herman moet donderdagmiddag om 14.00 uur in het VUMC zijn om zijn stemkastje te vervangen, en dan gelijk naar de garage om de schoenendozen in de camper te laden. Na een goede nachtrust hoopt hij dan vrijdagmorgen weer richting Albanie te vertrekken.
En dan is het in Mushqeta wel heel stil geworden.
Jaap en Annet en Herman terug naar Nederland en ik in een leeg huis. Ff wennen aan de stilte maar er is genoeg te doen.
Jaap en Annet hebben geboft, 10 dagen lang was het prachtig weer, sinds ze weg zijn stort het hier van de regen en de vooruitzichten zijn niet best.
Door de droogte en nu de vele regen zijn ze bang voor aardbevingen en op het nieuws horen we dat ze bang zijn voor overstromingen.
En dat het niet overdreven is dat merkten we toen we donderdagmiddag uit Tirana kwamen, het regent de hele week al en dat is aan het verkeer duidelijk te merken. Een grote chaos op de weg en de wegen veranderen al snel in modderige rivieren. Ik was in ieder geval blij dat ik weer in Mushqeta was.
Het is donderdagavond. Herman is in het ziekenhuis geweest en het stemkastje is vervangen. Hij had de camper voordat hij naar het ziekenhuis ging bij de garage gezet zodat onze logistiek medewerker Henk Kriek samen met andere vrijwilligers de camper konden inpakken. Mensen hartelijk dank daar voor wat zouden we moeten doen zonder vrijwilligers.
De schoenendozen en tasjes voor de KANS kinderen, kinderen van het kinderhuis en de Romakinderen liggen allemaal in de camper. En nu maar hopen dat alles goed mag gaan. Op de heenreis heeft Herman als alleen reiziger bij de Albanese grensovergang een drugscontrole hond in de camper gehad. Eigenlijk wel begrijpelijk. Laten we hopen dat Herman zonder problemen de grens over komt. En zoals Ik al eerder vermelde ieder “voordeel heeft zijn nadeel”. Als we met zijn tweeën zijn mogen we namelijk altijd doorrijden omdat ze beklag hebben met iemand die praat vanuit een klepje in de hals.
Hopelijk gaat dat ook de komende dagen ook zo.
Herman is vanmorgen met de camper vertrokken naar Albanie.
Wat fijn dat op deze manier toch alle schoenendozen op hun plek komen. En dat is bij de kinderen in Albanie. Ik verheug me nu al op al die blije bekkies.
Vanavond hopen Elske en Jasmijn te komen, en daar kijk ik naar uit, het blijft een nadeel dat je familie achterlaat als je twee thuisfronts hebt.
Ik stop er mee want er is nog genoeg te doen voordat de dames komen.
Een hartelijke groet vanuit Albanie,
Anne-Lise
[userId] => 360602
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5067061
[countryId] => 1
[pictureCount] => 35
[visitorCount] => 1604
[author] => Anne-Lise
[cityName] => Mushqeta
[travelId] => 524602
[travelTitle] => Winter 2019
[travelTitleSlugified] => winter-2019
[dateDepart] => 2019-10-15
[dateReturn] => 2020-01-15
[showDate] => yes
[goalId] => 11
[goalName] => Vrijwilligerswerk in het buitenland
[countryName] => Albanië
[countryIsoCode] => al
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/122/949/600_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/360/602_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => derde-winternieuwsbrief
)
[56] => stdClass Object
(
[username] => anna1953
[datePublication] => 2019-11-02
[title] => Tweede winter nieuwsbrief
[message] => Verleden week vrijdagmorgen hebben wij onze vrienden Jaap en Annette Heinen van het vliegveld in Albanië afgehaald. Wij waren al vroeg opgestaan daar beiden al om acht uur zouden landen. Jaap had al eerder aangegeven dat hij wel eens wilde zien en meemaken waar al de ingezamelde kleding, dekens en bedden uit Huizen naar toe gingen in Albanië. Degenen die wel eens kleding komen brengen moeten Jaap Heinen haast wel kennen want jaar en dag staat hij op de maandagavond bij ons magazijn aan de Fabrieksweg in Huizen klaar om de zakken met kleding en schoenen in ontvangst te nemen. Eenmaal van het vliegveld bij ons thuis gekomen zijn wij aan de slag gegaan door hun 10 daags verblijf invulling te geven.
Na eerst te hebben ontbeten zijn wij via een toeristische route door de bergen naar de markt in de stad Elbasan gereden. Op de markt hebben wij wat groenten en fruit gekocht en daarna hebben wij nog wat gewinkeld op de markt. Je kunt dan alleen al genieten van wat voor spulletjes er al niet te koop worden aangeboden. Het zijn meestal dingen zoals een achterhaalde broodrooster, een paar damesschoenen of een herenkostuum die bij ons jaren geleden in de mode waren. Hoe deze dingen in Albanië terecht zijn gekomen mag Joost weten en nog meer kunnen wij ons afvragen of er wel invoerrechten of belasting is betaald voor de invoer van deze producten. Na alles wat wij in Albanië zien gaan wij ons dat echter niet afvragen want dan zouden wij ook hier terplekke gek worden. Dit worden wij tenslotte in Nederland al van alle regeltjes die er heersen. Nadat wij de markt hadden bezocht liepen wij naar de parkeerplaats waar wij onze auto geparkeerd hadden, nadat wij 0,46 eurocent parkeergeld hadden betaald begaven wij ons richting Mushqeta waar ons huisje en het kindertehuis staan.
Jaap en Annette Heinen vallen direct met hun bezoek bij ons aan Albanië met hun neus in de boter. De sociaalwerkster van ons kindertehuis en tevens ons buurmeisje gaat dit weekend trouwen. Net zoals alle meisjes in Albanië is ook zij door de familie uitgehuwelijkt. Juist deze vrijdagavond (de 25e november 2019) was het ouderlijk huis open voor al de mensen uit haar dorp en dus ook het dorp waar Anne-Lise en ik bijna de helft van het jaar mogen wonen. Het ouderlijk huis stond open om de bruid te bewonderen. Toen wij aankwamen werden de mannen van de vrouwen gescheiden door deze in aparte kamers te zetten. Wij kregen een kopje met Turkse koffie, een chocolaatje en een raki, dit is ongeveer gelijk bij ons aan een glaasje jenever. Omdat ik mij niet waag aan de wel zeer sterke raki, die soms wel meer dan 60% alcohol bevat werd mij al gauw iets anders te drinken aangeboden. Na een kwartiertje te hebben gezeten zijn wij huiswaarts gegaan, niet voordat wij eerst wat geld onder het schoteltje van de koffie hadden gelegd. Dit geld wordt gebruikt om het bruiloftsfeest te betalen. Normaal gesproken heet deze visite bij de familie van de bruid “ De Vale” en wordt dit gevierd met veel traditionele Albanese muziek. Omdat de broer van de bruid ongeveer 6 jaar geleden is verongelukt werd het feestje bij de bruid thuis op gepaste wijze gevierd, zonder muziek. Om de bruiloft niet langer te maken dan hij al is kunnen wij zeggen dat op de zaterdag een tien uur lang feest werd gevierd in een restaurant waar halverwege pas de bruidegom om de hoek kwam kijken. Na het feest op zaterdag ging de bruid weer naar huis waarna zij op zondagmorgen door de familie van de bruid thuis werd opgehaald. En daarna, het is niet te geloven, weer een tien uur durende bruiloft in een restaurant, nu voor de familie van de bruidegom.
Om alleen de vrijdagavond en een gedeelte van de zaterdag deze bruiloft mee te maken was al meer dan genoeg. Deze bruiloft werd financieel opgebracht en geschonken door de familie en de gezinnen uit het hele dorp. Ook wij als Albanië comité Huizen hebben hier aan meegedragen door een van meegenomen trouwjurken tijdens een transport met hulpgoederen aan de bruid gegeven. Deze trouwjurken waren ons geschonken door Lady Bird Trouwjurken uit Huizen. Ook voor hen is het fijn om te zien dat de geschonken trouwjurken op de juiste plek terecht komen. Temeer is het voor de bruid een grote eer dat zij de show kan uithangen met een eigen trouwjurk daar de meeste bruiden een huur trouwjurk hebben en de bruidegoms een huur pak hebben zoals dat ook in mijn jonge jaren in Huizen heel gewoon was. Nog even terug te komen op dat kosten nog moeite gespaard worden voor een bruiloft. Vroeger in het oude oosten was het al niet anders, maar op bruiloften en begrafenissen word zeker niet bespaard in Albanië . Dit alleen al gezien de grote marmeren grafmonumenten waarvoor mensen zich soms diep in de schulden steken.
Na de nodige informatie is het dan ondertussen maandagmorgen en gaan wij samen met Jaap en Annette Heinen onze projecten langs om hen zo te laten zien wat wij zoal doen aan hulpverlening in Albanië. Wij gingen reden naar het bergdorp Skuter waar de behuizing van de gezinnen erg slecht is. De meeste huisjes hebben dan ook zwaar te lijden gehad onder de aardbeving een maand geleden. Een van onze bodyguards en zijn gezin die hier wonen slapen dan op dit moment ook in een tent die zij van de overheid hebben gekregen. De jaren hebben ons geleerd dat de overheid hier verder niets aan gaat doen. Ook ons eigen huis heeft schade opgelopen door de zware aardbeving die Albanië heeft getroffen, maar wij komen er wel overheen. Wij bezoeken nog een aantal andere gezinnen en helpen deze aan wat kleding en voedsel. Daarna gaan wij naar het sponsorkind van Jaap en Annette Heinen. Hij heet Albino en we gaan bekijken of de woon en leefsituatie van het gezin al iets is verbeterd. Ook kijken hoe de familie het maakt en hoe de resultaten van Albino op school zijn. De vader van Albino werkt op het moment zonder ook enige papieren in Griekenland om daar olijven te plukken tegen een schamel inkomen. Albino doet het goed op school maar wat wij zien is dat hij liever klautert in de bomen om appeltjes te plukken voor zijn Oma dan dat hij zich druk maakt om de school. Wij zouden zeggen : “Een gezonde Hollandse jongen”. Nadat wij een goede ontmoeting hebben gehad met zijn moeder en oma zijn wij naar huis gegaan om wat te eten, wat bij te praten en naar bed te gaan.
De rest van de week zijn wij diverse projecten afgegaan waar wij normaal gesproken zoal het hele jaar mee bezig zijn. Zo kwam afgelopen zomer de vraag van een arm gezin uit het mijnwerkersdorp Zali, waarvan de vader gehandicapt is om een aantal bedden voor hun kinderen. Afgelopen week hebben wij hun slaapkamer ingericht met een drietal bedden, wat nachtkastjes en een linnenkast. De foto’s tonen het mooie resultaat, iets wat gezien mag worden. Ook zijn wij naar Kllojkegeweest en hebben daar de nodige kleding uitgedeeld. Ondanks dat het geld van de voedselpakkettenactie nog niet binnen is zijn wij al zo vrij geweest om de voedselpakketten die wij rond de kerst hopen uit te delen vast te bestellen. Door het voedsel nu vast te kopen scheelt in de prijs want tegen het einde van het jaar vliegen de prijzen omhoog. Een gedeelte van het voedsel is reeds bezorgd. Vanmiddag zijn wij wezen kijken in het bergdorp Luke. Dit bergdorp ligt ver van de bewoonde wereld en over de haast onbegaanbare zandwegen is er alleen maar te komen met droog weer. Een tijd geleden hebben wij in dit bergdorp een oude man beloofd uit te zien naar een soort van ziekenhuisbed. Wij hebben er in Nederland een kunnen bemachtigen en tijdens het laatste transport is deze meegegaan naar Albanië. De oude man kan hem nog steeds heel goed gebruiken en wij hopen het bed er dan ook zo snel mogelijk te brengen. Zijn hoogbejaarde vrouw stond vanmiddag te huilen van blijdschap maar nog meer verwonderde zij zich erover dat wij hun niet waren vergeten. Zo zijn wij de afgelopen week druk in de weer geweest en hopelijk hebben Jaap en Annette een goede indruk gekregen van onze hulpverlening in Albanië. Morgenochtend hopen wij de plaatselijke kerkdienst weer te bezoeken. Daarna willen wij nog wat voedsel gaan brengen naar een gezin en dan zit het er voor hen beiden weer op. Bij leven en welzijn hopen zij maandagmorgen weer terug te vliegen naar Nederland.
[userId] => 360602
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5066681
[countryId] => 1
[pictureCount] => 14
[visitorCount] => 690
[author] => herman en Anne-Lise
[cityName] => Mushqeta
[travelId] => 524602
[travelTitle] => Winter 2019
[travelTitleSlugified] => winter-2019
[dateDepart] => 2019-10-15
[dateReturn] => 2020-01-15
[showDate] => yes
[goalId] => 11
[goalName] => Vrijwilligerswerk in het buitenland
[countryName] => Albanië
[countryIsoCode] => al
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/122/949/571_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/360/602_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => tweede-winter-nieuwsbrief
)
[57] => stdClass Object
(
[username] => anna1953
[datePublication] => 2019-10-25
[title] => eerste nieuwsbrief
[message] => De komende periode hopen wij U / jullie weer op de hoogte te houden vanuit Albanië d.m.v. “Waar ben jij nu.nl”. Afgelopen woensdag 16 oktober zijn wij vertrokken voor een periode van 3 maanden. D.V. half januari hopen wij dan weer thuis te komen. Wij zijn blij en dankbaar dat wij de gezondheid mogen hebben zodat dit zo belangrijke werk zijn doorgang mag vinden. Net zoals al de 28 voorgaande jaren hopen wij dan weer te werken onder de Allerarmsten in de bergdorpen, de Romakinderen en de kinderen die in ons kindertehuis verblijven. Het bezoeken van de gezinnen waarvan hun kinderen in ons financieel adoptieplan “KANS” zijn opgenomen zal ook plaats vinden. Wij zullen dan de thuissituatie van deze kinderen weer opnieuw bekijken. In ons “KANS” project zitten op dit moment 72 kinderen die financieel geadopteerd zijn. De kosten om een kind financieel te adopteren bedraagt 22 euro per maand. Van dit geld kunnen de kinderen naar school, krijgen zij schoolboeken, schriften, pennen en indien nodig vervoer naar school. Van dit geld word indien nodig ook hun medische hulp betaald en krijgen de gezinnen met regelmaat voedsel. Daar de behoefte aan dit project groot is zijn wij nog steeds op zoek naar gezinnen in ons dorp Huizen en daarbuiten om financieel een Albanees kind voor hun rekening te nemen. Ons streven is dan ook om binnen niet al te lange tijd het aantal adoptie kinderen te kunnen uit breiden naar 150 kinderen. In het project van de Romakinderen zijn 30 kinderen opgenomen. Willen deze kinderen gebruik maken van hetgeen hun geboden word dan stellen wij wel een aantal voorwaarden. Deze Roma kinderen worden verplicht naar school te gaan om mee te kunnen draaien binnen het project. De kinderen met hun ouders krijgen dan drie keer in de week een warme maaltijd vanuit de door ons gesponsorde gaarkeuken en ook hun school en boekengeld wordt betaald. Regelmatig bezoeken wij deze kinderen maar ook gaan zij een dag in het jaar uit, en wel een spelletjes dag in en rondom ons kindertehuis in Mushqeta. Ondertussen is er binnen de Roma gemeenschap een eigen kerk ontstaan waar een vijftal gezinnen elke zondag elkaar, maar ook door de weeks kunnen ontmoeten.
Het loopt weer tegen het einde van het jaar. In Nederland waren wij, samen met de anderen van onze stichting, al druk bezig met de voorbereidingen van de schoenendozen actie om de kinderen in Albanië rond de kerst te verrassen met een goedgevulde schoenendoos met daarin wat leuke spulletjes. Ook de voedselpakkettenactie is van start gegaan, niet alleen in ons dorp Huizen maar ook in Eemnes en Dokkum (Friesland). Wij hopen middels deze actie weer 900 voedselpakketten rond de kerst weer te kunnen delen. Echt, de gezinnen kijken er net zo als de afgelopen 15 jaar weer naar uit. Uiteraard zullen er de komende tijd nog veel meer andere dingen op ons pad komen.
Wij blijven U / Jullie op de hoogte houden.
Groeten vanuit Albanië ,
Herman en Anne-Lise
[userId] => 360602
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5066191
[countryId] => 1
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 533
[author] => herman en Anne-Lise
[cityName] => Mushqeta
[travelId] => 524602
[travelTitle] => Winter 2019
[travelTitleSlugified] => winter-2019
[dateDepart] => 2019-10-15
[dateReturn] => 2020-01-15
[showDate] => yes
[goalId] => 11
[goalName] => Vrijwilligerswerk in het buitenland
[countryName] => Albanië
[countryIsoCode] => al
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/albani,mushqeta
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/360/602_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => eerste-nieuwsbrief
)
[58] => stdClass Object
(
[username] => gerardenmanuela
[datePublication] => 2019-10-20
[title] => 58. Laatste uurtjes streetlife in Albanië
[message] => Dan denk je dat het heel rustig is op de camping en je maar met twee andere campers op het hele veld staat…. De buurman was continu tussen de campers aan het paraderen en meer dan een uur heel hard aan het bellen. Bah! En die andere gasten in die hoek waren alles aan het schoonmaken en opruimen, maar wel met de radio keihard aan. Ik heb hier zo’n hekel aan! ‘Gelukkig’ gaan we straks weg. Water bijvullen, wc schoonmaken, afval dumpen en nog één keer super lekker douchen. Leuk afscheid bij de receptioniste. “Bye bye Hollanda!” Nog even een fotootje bij het strandje met de leuke parasolletjes voor het Skadarmeer en om 12.30 uur reden we dan weg. Het is alleen al qua weer zonde dat we weer naar huis moeten. Ze geven de hele week nog 27 graden op!
Net voordat we de doorgaande weg naar Shkodër op wilde draaien, scheurde er een zigeuner op een gemotoriseerde handkar voorbij, die vol lag met schroot en veel fietsvelgen. ‘k Weet niet, of iemand er nu een mist? “Hé, kijk! Er komt een paard en wagen aan! Dat is leuk!” En nog een, en nog een en na 5 kilometer hadden we er maar liefst 5 gezien! Met recht een topscore! Ook de schapen liepen vandaag weer in het voetbalveld. Het blijft leuk om te zien. Wat dichter bij de stad nam de straathandel toe en zagen we heel veel kippen in een veel te klein kooitje als haringen in een ton zitten. Zielig!
We twijfelden of we eruit zouden gaan. Zouden we nog één keertje hier gaan lopen of meteen doorrijden naar de grens? Aanvankelijk konden we de auto niet kwijt en kwamen we ook nog helemaal in de verkeerde straat uit. Maar dat was eigenlijk nog armer en leuker om te zien. Een heel klein winkeltje vol fietsvelgen en wat banden, een schoenenzaakje, waar alles weer aan een touw hing, mensen op die leuke fietsjes, een geweldig vrolijk geschilderde camper, die als ijscowagen dienst moest doen en wat gribusflats waar verlegen meisjes lief naar ons zwaaiden.
Met moeite konden we ergens keren en gingen we weer terug. We zagen ook nog twee personenwagens met een bankstel op het dak rijden en veel wagens met ladingen hout. Daarna gebruikte Gerard de rotondes om de hoofdstraat heen en weer te kunnen rijden, terwijl ik nog wat goede foto’s van het straatleven probeerde te maken. Even later besloten we een ander straatje te nemen en daar mochten we de camper wel een uurtje voor de bakker zetten. Zo gezegd, zo gedaan, cabrio eraf en hup, daar liepen we al in de enige chique en fleurige straat van Shkodër. Maar al snel sloegen we af naar de echte hoofdstraat, waar het allemaal gebeurt.
Er stond een mannetje voor een stokoud karretje op wielen. Er hingen wat broden en dus besloten wij bij die arme man een broodje te gaan kopen. Komen er uit een pikzwart pannetje, dat op kooltjes warm werd gehouden, warme worstjes die royaal met zijn pikzwarte handen op ons brood gelegd werden. “Maar dat was niet de bedoeling!” Heel lief, maar dat gaan wij dus niet eten. Wie weet hoe veel dagen het al in dat pannetje heeft liggen smoren. En wat voor vlees het was, kon hij ook niet uitleggen. Tja, we gunden die man wat omzet, maar nu lopen wij met een groot brood vol vlees! Ik had nog zo gezegd, dat we ALLEEN brood wilden, maar dat snapte hij blijkbaar toch niet.
Daarna kwamen we langs een reusachtige schoenenmarkt. Ik heb nog nooit zo veel kramen en stapels schoenen bij elkaar gezien als daar. Ze lagen niet alleen in bergen opgestapeld, maar achter de kramen hing het ook nog rijen dik! Een man met een handkar, waar een oud kleedje op lag en hij allerlei flesjes parfum had uitgestald. Een minikiosk met 10 pakjes sigaretten, tig minimarktjes, overal fietsen, stapels tassen en koffers op de stoep en natuurlijk de vele barretjes. Daarna nog één keer een klein stukje van het toeristencentrum met zijn mooie, gekleurde huizen met veel hout. Grote ramen waar geen glas in zit en afgesloten kunnen worden met luiken, gaan overdag open en je kunt er heerlijk zitten op een kussen in de brede vensterbank. Yves Rocher kwamen we hier zelfs tegen! In het midden van de straat was het één grote, honderden meters lange overkapping van diverse barretjes en eettentjes waar alles draait om zien en gezien worden. Aan een bedelaar gaven we het nog warme brood met de worsten. Moet je niet denken, dat hij blij is. Hij begon nóg harder te schreeuwen dan hij al deed en wilde ook geld. Dan niet eikel. Ik griste het tasje weer terug en we reden verder, waarop hij zijn smartphone tevoorschijn haalde en begon te bellen. Ja, ja.
We hadden al een aantal zigeuners gezien vandaag en even later liep er een zigeunertiener met een plaatje van een babymeisje in haar armen naar ons toe. Ze was pas in les 1 qua bedelen, want durfde ons haast niet aan te kijken. Ik vroeg of ze het brood wilde. Ook dat durfde ze amper aan te pakken. We waren vergeten, dat het nog veel voorkomt, dat een Albanees nee schudt, maar ja bedoelt. Dat bleek ook bij dit meisje het geval. Ze liep blij met het brood weg. Fijn, toch weer twee mensen een klein beetje geholpen.
De sfeer in de stad was niet zo leuk als de vorige keer. Meer irritante mensen die ‘foto, foto’ riepen, waardoor Gerard minder makkelijk zijn gang kon gaan. Ik word er wat onrustig van, maar Gerard niet. Die gaat gewoon zijn gang en doet of hij gek is. Bij de bakker hebben we nog een soort baklava gekocht en daarna werden de laatste Leks geteld, die we omruilden voor benzine. Maar jemig, wat is die stad groot. Nóg groter dan we al dachten. We kwamen nog een grote versmarkt tegen en wat verderop leek het verdacht veel op alweer een zigeunernederzetting.
Net voordat we de grens passeerden, zat er een grote zigeunerfamilie met veel kinderen en hatelijk kijkende vrouwen bij de grens. Wat een gewaagde plaats! Helaas voor ons waren er wel tien auto’s voor ons en hadden wij meteen zo’n irritant kind aan de deur. Moet je niet denken, dat ze na tien keer nee, weggaan. Nee, ze blijven heel zielig staan kijken en zeuren. Zelfs toen ik een vette close-up van zijn gezicht maakte, ging hij niet weg. “Ah gelukkig, daar komen mensen van de douane aan!” Nou, dat hielp ook al niets. Een man zei wel iets, maar de jongen trok zich er niets van aan en even later kwam er een net zo irritant meisje bij de deur hangen. “Oh jongens, haal die gasten van onze deur, schiet op bij die hokjes en laat ons alsjeblieft doorrijden!” zolang je de achterste auto bent, ben je de klos. Heel langzaam schoven we wat op richting hokjes en raakten we de zeer hardnekkig aan onze auto klevende brutale kinderen kwijt. Een douanier kwam langs om van heel veel mensen de paspoorten op te halen. Nou, lekker is dat, want op een gegeven moment waren we dan na zeventien eindeloze minuten bij het hokje, konden onze voorganger en wij niets laten zien! Weer vijf minuten later kwam de douanier uiterst relaxt met een grote stapel paspoorten het hokje in, waarna alles natuurlijk weer ingescand of overgeschreven moest worden. We mogen wel opletten dat we de goede paspoorten en autopapieren terug krijgen!
Bij de Lidl hadden we 14 anderhalve literflessen imiglykoswijn gekocht. Wij dachten dat je tegenwoordig voor eigen gebruik best het een en ander mee mocht nemen. Ai, dat gold niet voor Albanië! Daar mochten we maar 2 liter wijn per persoon meenemen. Uit voorzorg hadden we de nodige flessen wel netjes weggewerkt. Gerard hoopte helemaal dat ze zouden vragen: “Do you have anything to declare?” Waarop ik dan zou zeggen:”No, only a little (Lidl) wine!”
[userId] => 151162
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5066101
[countryId] => 1
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 226
[author] => Maan
[cityName] => Shkodër
[travelId] => 524351
[travelTitle] => Rondje Balkan
[travelTitleSlugified] => rondje-balkan
[dateDepart] => 2019-09-21
[dateReturn] => 2019-10-27
[showDate] => yes
[goalId] => 99
[goalName] => Iets anders...
[countryName] => Albanië
[countryIsoCode] => al
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/albani,shkodr
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/151/162_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => 58-laatste-uurtjes-streetlife-in-albani
)
[59] => stdClass Object
(
[username] => gerardenmanuela
[datePublication] => 2019-10-19
[title] => 57. De snelweg, een avontuur op zich
[message] => Het was inmiddels al ruim 17.00 uur geweest en we overlegden waar we zouden kunnen overnachten. Volgens de camperapp was er voorlopig niets. Aangezien we de stad Berat geschrapt hadden en we de kust totaal niet boeiend vonden, waren we eigenlijk ineens klaar. Oeps! Raar gevoel! Het zou leuk zijn als we Shkodër zouden halen, maar dat is nog bijna 4 uur rijden!!!! We gaan het zien. Eerst maar eens kijken hoe veel snelweg er al af is. Eigenlijk is het een wonder dat er al snelweg ligt! 20 jaar geleden was het land nog communistisch en reden er slechts 500 auto’s van hoge pieten van de partij rond. In theorie kon de gewone burger ook een auto aanvragen, maar in praktijk had dat geen enkel nut. En nu is het wagenpark met zeker een factor 1.000 vermenigvuldigd en rijden hier ruim 500.000 auto’s rond! Dat is nogal een aanslag op je wegennet!
Om Vlorë uit te komen, moesten we nog door een dorpje, waar we schitterende plaatjes zagen, maar niet konden fotograferen. Twee oude vrouwtjes in het zwart die gezellig op de stoep met elkaar zaten te beppen. Ieder in een hoek van de poort. Oh, die foto wou ik echt graag hebben, maar ik kan het toch niet maken om er zo voor te gaan staan. Wat verderop liepen 2 koeien op de vuilnisbelt hun kostje bij elkaar te scharrelen. Gatver. Wat sneu voor die beesten! En even later onze eerste kalkoenhoeder die met zijn stok en een flinke koppel kalkoenen aan de wandel was. Later zagen we er nog een paar. De bergen, die er de hele vakantie waren, zijn ineens uit het landschap verdwenen. Vreemd.
Net boven Vlorë gingen we de snelweg op. Je mocht hier 110! Dan denk je even lekker door te kunnen kachelen, maar zo gaat het toch niet helemaal. Een poes en een hond op de snelweg, een man die over de reling naast de snelweg was geklommen en wachtte om deze over te kunnen steken, een voetganger op de vluchtstrook en regelmatig ook een fietser al dan niet met licht of zaklamp. Hele stukken hadden geen vangrail aan de rechterkant en kon je er bij elk bedrijf, wat eraan lag vanaf. Ook bij huizen kon je gewoon van de snelweg af en tussen de vangrail door, als die er stond.
Op een gegeven moment was de snelweg alleen nog maar aan een kant af en werd deze als provinciale weg gebruikt. Wel lag er aan de andere kant al een heel eind asfalt waar de schaapskudde zojuist overheen kwam denderen. Ook fietsers maakten maar wat graag gebruik van deze bijna voltooide weg. Voertuigen die meer dan 3,5 ton wogen mochten hier niet rijden volgens het verbodsbord. Maar je wilt niet weten hoe veel vrachtwagens we hier zagen! Het is zaterdagavond 18.15 uur en de mensen zijn nog druk aan het werk op de weg. De meeste Albanezen krijgen € 200,00 per maand. Het maakt niet uit wat voor werk je doet en hoe veel ervaring je hebt. Dat is toch wel heel weinig. En het klinkt eigenlijk ook nog best communistisch.
“Pas op!” Jemig, we worden net ingehaald door een idioot op wielen terwijl dat helemaal niet kon. Hij vloog ons voorbij, hield nog net zijn auto op de weg en dook er met een bloedgang voor, omdat er dus een tegenligger aankwam. Wat een debiel! En even verderop sjokte een man langs de snelweg, gevolgd door de zoveelste fiets. In het weiland was de paard en wagen vervangen door een brommer met flinke kar, die ze vol gras aan het scheppen waren. “Ah, gelukkig, hier is het weer echt snelweg!” Even verderop stopte de auto voor ons, parkeert zijn auto doodleuk op baan 1 en gaat fijn oversteken om even met zijn vriend bij te kletsen! Soms moeten we om hun streken lachen, maar op andere momenten vragen we ons echt af, of ze hun hersens misschien op hun nachtkastje hebben laten liggen!
Oh ja, en rotondes op een snelweg zijn hier heel normaal. Daar steken dan ook weer ladingen mensen de weg over en nadat je die ontweken hebt, gaat de snelweg weer fijn verder! T-splitsingen kunnen hier trouwens ook. En waarom zou je een op- of afrit maken als degenen die dat willen ook gewoon zelf 2 meter vangrail weg kunnen halen, wat dan ook veel gebeurt.
We blijven ons verbazen over de Albanezen en hun rijstijl, maar desondanks ging de rit voorspoedig. Bij Durrës besloten we om te proberen Shkodër te gaan halen. En wel de camping waar onze reis, door dit onvergetelijke land met zijn vele super aardige, lieve mensen begon. En yes! We hebben het gehaald! Om 21.15 uur rolden we de camping op, waar we gelukkig nog naar binnen mochten en zelfs nog heel leuk door de receptioniste begroet werden, die eigenlijk al geen dienst meer had. Ze vroeg hoe we het gehad hadden en wij vertelde enthousiast enkele dingen. “Ben je nu niet meer bang?” Jemig, dat had ze goed opgemerkt! “Nee, ik ben niet meer bang en vind het geweldig om deze reis gemaakt te hebben!”
Het restaurant was helaas al gesloten, maar een wijntje konden we nog wel krijgen. En dat hebben we maar gedaan. Proosten op deze mooie reis en op elkaar! Wat jammer, dat het alweer om is, het lijkt gisteren dat we hier stonden! Maar ook, wat fijn dat alles zo voorspoedig is verlopen. Aangezien vier Fransmannen en vrouwen het restaurant nogal tot kippenhokgevoel omgetoverd hadden, besloten wij onze wijn mee te nemen naar het strand en wel de verste uithoek, om heerlijk op bed en in hangmat van onze wijn te genieten, het over onze reis te hebben, Gerard stukjes voor te lezen van de eerste paar dagen Albanië en te genieten van de prachtige sterrenhemel boven ons. Aan de overkant van het meer branden lichtjes. Wie weet, rijden we daar morgen wel. Met ons weet je het nooit! Maar nu (23.00 uur) gaan we toch echt de camper in, voordat we bevriezen. Lekker een warme chocomel en onze film afkijken! Naten e mire dhe te shoh neser! Ofwel, welterusten en tot morgen.
[userId] => 151162
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5065895
[countryId] => 1
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 296
[author] => Maan
[cityName] => Shkodër
[travelId] => 524351
[travelTitle] => Rondje Balkan
[travelTitleSlugified] => rondje-balkan
[dateDepart] => 2019-09-21
[dateReturn] => 2019-10-27
[showDate] => yes
[goalId] => 99
[goalName] => Iets anders...
[countryName] => Albanië
[countryIsoCode] => al
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/albani,shkodr
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/151/162_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => 57-de-snelweg-een-avontuur-op-zich
)
)
)
[_currentItemCount:protected] => 15
[_currentItems:protected] => ArrayIterator Object
(
[storage:ArrayIterator:private] => Array
(
[45] => stdClass Object
(
[username] => adoria
[datePublication] => 2022-08-02
[title] => Van de bergen naar de grote stad
[message] =>
Hoi allemaal,
Het is alweer bijna een week geleden dat ik heb geschreven. De tijd vliegt! Donderdag wilde ik naar ‘het blauwe oog’ lopen. Iets wat bijna alle toeristen in Theth doen. Mijn gastvrouw wees me een andere route dan in mijn reisgids beschreven staat. Daarvoor moest ik vlakbij de camping bij 2 roodbruine buizen de rivier oversteken. Die buizen vond ik snel. Zij waren de brug. Ik moest een steile houten trap op om bij de buizen te komen. Wat voorzichtig stapte ik over de buizen naar de overkant, op elke buis een voet (dinsdag liep ik nog moeiteloos kaarsrecht over een stoeprand, maar met een rivier onder me, werkt het toch anders in mijn hoofd en ben ik minder zeker). Ik liep nu over de normale weg, waar ook auto’s langs reden. Ik kwam geen andere wandelaars tegen en vond dat ik wel erg hoog boven de rivier liep. Ik besloot terug te keren naar de brug en de weg te nemen die in mijn reisgids staat. Zo was ik drie kwartier na vertrek weer op het beginpunt. Dat vond ik niet erg, want ik had al het idee dat de wandeling niet dag vullend zou zijn. Ik liep over een mooi pad naar ‘het blauwe oog’ en passeerde nu met enige regelmaat andere wandelaars. Er zijn in dit gebied allerlei campings en guesthouses in aanbouw. Ik ben benieuwd hoe het hier over 5 jaar is.
Na 2 uur lopen kwam ik bij een helderblauwe pool waar mensen aan het baden waren. Hier heb ik even lekker op een steen in de rivier zitten genieten van het uitzicht. Na een half uurtje ging ik weer door. Een paar minuten later was ik al bij ‘ het blauwe oog’: een kleine waterval die uitmondde in een prachtig blauw meertje. Hier was het druk. Ik maakte er wat foto’s en vertrok al snel weer. Op de terugweg besloot ik de andere weg te nemen. Aan de weg werd hard gewerkt. Ik vermoed dat hier over niet al te lange tijd ook asfalt ligt, zodat de nieuwe guesthouses en campings die dichterbij ‘het blauwe oog’ liggen, beter bereikbaar zijn. Toen ik weer bij Theth was, liep ik door naar de andere kant van het dorp om daar op een terrasje wat te drinken. Terug bij de camping dronk ik een kop koffie. Ik had beneden bij de rivier mensen zien baden. Dat ging ik ook doen. Het water was erg koud, maar warm genoeg om er een paar seconden helemaal in te liggen. Daarmee was ik weer helemaal opgefrist.
Vrijdag ben ik van Theth naar Valbone gewandeld, een bekend traject voor reizigers in dit gebied. Beide dorpjes liggen midden in de bergen op ca. 900 m. Ze worden gescheiden door een pas van 1860 m. Ik had mijn gastvrouw gevraagd om een paard te regelen voor mijn bagage. Ik zag het niet zitten om een kleine 1000 hoogtemeters te maken met voor en achter een rugzak. Ik wilde om 9 uur vertrekken. Het paard begeleider (John) waren er ruim op tijd. Het was de bedoeling dat we halverwege paarden zouden tegenkomen die vanuit Valbone kwamen met bagage op hun rug en dat we dan van paard zouden wisselen, zodat John weer met zijn paard naar huis kon en niet in Valbone moest overnachten of het hele stuk 2x moest lopen. Slim systeem. Ik vroeg hoe duur het was: 50 euro, niet onderhandelbaar. Dat had ik al ergens gelezen. Een hoop geld als je bedenkt dat het gemiddelde maandsalaris hier 200 euro is. John sprak redelijk Engels. Hij vertelde dat het hier in de winter erg koud is en de wegen dan onbegaanbaar zijn. Er is dan eigenlijk niets te doen. Hij moet zijn geld dus in de zomermaanden verdienen. Dan is die 50 euro niet zo gek. De heenweg ging alleen maar omhoog, met af en toe een klein stukje dat min of meer vlak was. Wel lekker efficiënt! Al vrij snel liep ik in de schaduw, wat het grootste deel van het pad omhoog het geval was. Het was een mooie wandeling over schapenpaadjes. Soms een zandondergrond, dan weer rotsig met veel losse stenen. Na een kleine 2 uur kwamen we bij een restaurantje, waar we even stopten. Hier was het ineens redelijk druk. John kwam met een andere- goed Engels sprekende – man naar me toe. Deze man vroeg of ik vanaf een bepaalde plaats verder wilde met de auto; John vond het te ver om helemaal naar Valbone te gaan. Ik zei hem dat het idee was om te wisselen van paard. Dat lukte niet, omdat er geen paarden vanuit Valbone liepen vandaag. Ik wilde het hele stuk lopen en stelde voor om alleen mijn bagage met de auto naar Valbone te brengen en dat ik zelf zou lopen. Dat was prima. We liepen door. Het was nog maar ca. 3 kwartier naar de pas. De weg naar Valbone liep lang alleen maar naar beneden. Deze kant was wat zonniger, ik was blij dat ik naar beneden ging. Het paard vond afdalen minder leuk en weigerde een keer door te gaan. John had de grootste moeite om hem naar beneden te krijgen. Daarna weigerde het paard nog een paar keer, maar wat minder halsstarrig. Om half 1 waren we bij het volgende restaurant. John had duidelijk haast. We gingen snel door. Het was nu nog een half uur naar het laatste restaurant op de route. Hier konden weer auto’s komen. Er stonden een paar minibusjes. John regelde dat een daarvan mijn bagage mee zou nemen. Ik liep alleen verder. Al snel werd de weg vlak en liep ik voornamelijk over een gravelachtig terrein met veel losse stenen in de brandende zon. Niet het mooiste deel van de route. Ik schat dat ik rond 14.00 uur aan het eind van deze weg was, bij het eerste guesthouse van Valbone. Navraag leerde dat ik toen nog 6 km door moest over een (saaie) geasfalteerde weg. Ik had nog de hoop gehad dat die 6 km wat te ruim was ingeschat, maar dat bleek niet het geval. En zo liep ik ca. 25 km. Bij het guesthouse werd ik hartelijk ontvangen en na een douche was ik weer helemaal fris en fruitig. Ik kon bij het guesthouse eten en heb verder niet veel meer gedaan.
Zaterdag werd een rustigere dag. Ik moest nog e.e.a. regelen voor het vervolg van mijn reis. Bij mijn guesthouse was geen internet. Daarvoor ging ik naar een nabij gelegen guesthouse. Het lukte me niet om alles te regelen. Ik ben daarna een stuk gaan wandelen, maar kon niet echt een leuke route vinden. Ik vond een wandelpad van 8 km naar een berg van ruim 2500 meter, een wandeling van 7 uur naar de top. Ik liep ca. 3 kwartier omhoog, vond toen een mooie steen in de schaduw en ging daar even zitten om wat te eten. Ik besloot weer terug te lopen. Ik wilde mijn trip van zondag geregeld hebben. Ik liep naar de toeristeninfo.Daar kon ik op internet en kon ik de laatste dingen regelen. Op een terras at ik nog wat. Daarna liep ik terug naar mijn guesthouse en heb ik niet veel speciaals meer gedaan.
Zondag ging ik via het Komarmeer terug naar Shkoder. Ik had een toer geboekt en moest om kwart over 10 bij de weg staan. Het was een uur rijden naar Fierze, waar de boot om 13.00 uur vertrok. Ik zat op het bovendek lekker op mijn rugzak. De boottocht was mooi. We voeren tussen massieve rotsen en bergen door. Indrukwekkend. Het werd nog gezellig op het dek toen een groepje Albanezen een speaker pakten en begonnen te dansen en te klappen. Ik denk dat de tocht ruim 2 uur duurde. In Komar stonden minibusjes klaar die naar Shkoder gingen. Het eerste deel van de rit zat het wegdek vol gaten en konden we niet erg door rijden. We kwamen uiteindelijk om kwart voor 6 in Shkoder aan. We werden vlakbij mijn hotel afgezet, in het centrum. Ik was inmiddels bijna door mijn geld heen en ging eerst op zoek naar een pinautomaat. Vervolgens probeerde ik erachter te komen hoe laat en waar maandag de bus naar Durres, mijn volgende bestemming, zou vertrekken. Dat kon ik niet achterhalen. Daarna nam ik ergens op een terras een kop koffie met een gebakje, een verlate verjaardagsviering. Ik at nog wat op een terras en ben terug gegaan naar mijn hotel.
Maandag liep ik rond kwart voor 8 naar de straat waar de meeste bussen vertrekken. Ik had op internet gevonden dat er om 8.15 uur een bus zou gaan; ik wist alleen niet wat het vertrekpunt was. Ik vroeg wat rond en werd naar een plek aan de andere kant van de rotonde gestuurd. Daar stond alleen een bus naar Tirana en er was een kiosk. Ik vroeg daar naar de bus naar Durres. Die ging pas om 13.00 uur. Ik besloot de bus naar Tirana te nemen. Dat is een rit van 1 uur een 50 minuten en vanuit Tirana is het nog ca. 45 minuten naar Durres. Volgens mijn info zou de bus naar Durres er 3 uur over doen. Die was dan wel weer wat goedkoper. Ik sprak een Duits stel. Zij vroegen waarom ik naar Durres wilde en gaven me nog wat andere tips. Die vraag zette me aan het denken. Ik dook nog een keer in de info over Durres en besloot dit te skippen. Ik kon mijn hostel nog tot 18.00 uur gratis annuleren en deed dat.
De bus vertrok om 9 uur. Het was druk op de weg en we kwamen meerdere keren in een file terecht, waardoor het bijna 3 uur rijden was naar Tirana. Ik liep naar een restaurant naast het station. Daar bestelde ik een kop koffie en vroeg de Wifi-code. Ik zocht een hotel enigszins in de buurt van het busstation, reserveerde die en liep ernaar toe. Ik moest via een grote lus lopen, omdat er geen doorsteek was, waardoor het toch nog 3,3 km was.
Halverwege de middag liep ik naar het centrum. Dit was 3 kwartier lopen. Ik kwam aan op het Scanderbegplein, het centrale plein. Ik begon bij de toeristeninfo. Daar kreeg ik een plattegrond, info over bussen de stad uit en over de bus naar het busstation. Heel fijn. Daarna liep ik wat rond. Ik weet niet zo goed wat ik van de stad vind. Het plein is groot en er staan interessante, culturele gebouwen omheen. Ik liep door naar een voetgangersstraat, met terrasjes. Dat zag er gezellig uit. Daarna ging ik naar bunkart 2, een bunker die het Albanese ministerie van Binnenlandse Zaken heeft laten bouwen. Hij is nooit gebruikt. Binnen was een interessante en hier en daar indrukwekkende uiteenzetting over de geschiedenis van Albanië: o.a. over mensen die tijdens de dictatuur in werkkampen terecht kwamen en werden mishandeld, hoe het systeem met verraders was ingericht. Interessant om hierover wat meer mee te krijgen. Er zijn originele beelden van de protesten van februari 1991 die het communistische regime ten val hebben gebracht. Dit was op het Scanderbegplein. Bijzonder om daarna weer op dat plein te lopen en je te realiseren wat er zich ruim 30 jaar geleden heeft afgespeeld. Ik at nog wat in het centrum en nam toen de bus terug naar mijn hotel.
Vandaag ben ik naar Dajt nationaal park geweest, iets ten oosten van Tirana. Ik nam de bus naar een kabelbaan die naar Dajt gaat. Onderweg naar de bus ging ik even bij een koffiebar zitten voor een kop koffie. Er zijn veel koffiebars hier in Albanië. Mannen maken er een gewoonte van om hier ’s morgens een kop koffie te drinken en er zitten inmiddels ook redelijk vaak vrouwen bij. Bij de kabelbaan was het nog erg rustig. Ik kocht een enkeltje omhoog en kon meteen instappen. Ik had een gondel voor mezelf. Dit is de langste en naar het schijnt mooiste kabelbaan van de Balkan. In een kwartier legt hij 4,5 km af. Het uitzicht over de stad en omgeving was mooi. Ik was om 10 uur boven. Daar bleek het draaiend restaurant en uitkijkbalkon op de 7e verdieping van een hotel dicht. Ik liep er wat rond, kwam bij een visitor centrum maar ook dat was dicht. De wandelpaden waren niet heel duidelijk aangegeven. Ik besloot de asfaltweg terug te nemen. Mijn gezond verstand zei dat ik via de weg die de auto’s nemen wel terug zou komen in het deel van Tirana bij het beginpunt van de kabelbaan. Ik vertrok om 10 voor 12. Mijn theorie klopte: ik bleef de weg rechtdoor volgen en kwam uit bij de bushalte die ik moest hebben. De weg was alleen wel 2x zo lang als ik had verwacht. Ik dacht er met 8 tot 9 km wel te zijn, maar de weg week een aantal kilometers af naar het zuiden. Het was wel een leuke wandeling. De eerste 6 km nog in het nationaal park, over een smalle weg tussen het groen. Daarna een deel nog steeds tussen het groen, maar op een bredere weg. Later werd het wat opener. Het was rustig op de weg. Er lagen nog verrassend veel restaurants en hotels op de route.Ik verbaas me erover dat deze levensvatbaar zijn. De hotels met zwembad zagen er wel heel verleidelijk uit. Om 15.40 uur zat ik in de bus naar het Scanderbegplein. Ik checkte mijn fitapp. Die gaf 24,7 km aan. Genoeg gelopen dus. De zon stond vandaag weer hoog aan de hemel, wat betekent dat het zo’n 37 graden is. Ik liep naar een terras vlakbij het plein om dit verslag te schrijven en meteen wat te eten. Morgen ben ik nog een dag in de buurt van Tirana, daarna ga ik door naar het zuiden.
Groetjes!
Sigrid
[userId] => 145416
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5085612
[countryId] => 1
[pictureCount] => 14
[visitorCount] => 178
[author] => Sigrid
[cityName] => Tirana
[travelId] => 527721
[travelTitle] => Albanië
[travelTitleSlugified] => albani
[dateDepart] => 2022-07-21
[dateReturn] => 2022-08-20
[showDate] => yes
[goalId] => 1
[goalName] => Backpacken
[countryName] => Albanië
[countryIsoCode] => al
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/061/803_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/145/416_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => van-de-bergen-naar-de-grote-stad
)
[46] => stdClass Object
(
[username] => adoria
[datePublication] => 2022-07-27
[title] => Naar Albanie en de eerste ervaringen daar
[message] =>
Hoi allemaal,
Zoals sommigen van jullie al weten, is dit jaar de hoofdbestemming van mijn vakantie Albanie. Ik ben daar met het OV naar toe gereist.
Donderdagavond ben ik met de bus naar Ljubjana gegaan. Ik moest alleen in München overstappen. Om kwart voor 4 was ik op de plaats van bestemming, een kwartier later op mijn hotelkamer. Nadat ik met wat had opgefrist ben ik de stad ingelopen. Het hotel lag vlakbij het centrum. Dat ziet er gezellig uit. Ik kuierde wat rond, heb op een van de vele terrasjes wat gegeten en ben daarna weer terug gegaan naar het hotel.
Zaterdag had ik een volle dag in Ljubljana. Ik besloot eerst naar het kasteel te lopen. Dat ligt een stuk boven de stad. Er ging een kabelbaan, maar ik besloot - ondanks de warmte- omhoog te lopen. Het pad was gelukkig schaduwrijk. Het kasteel was wel de moeite waard met wat kleine tentoonstellingen (poppen, foto's, Sloveense geschiedenis), een kapel en natuurlijk mag een uitzichttoren niet ontbreken. Na een kop koffie op een terrasje vervolgde ik mijn weg door de oude stad. De sfeer was gemoedelijk. Er zijn best wat fietsers, fietspaden en fietsenrekken. Daarnaast zijn er opvallend veel elektrische steps. In het oude centrum zijn veel voetgangersstraten bedekt met kinderkopjes. Het barst er van de terrassen. Dat doet gezellig aan. Door het centrum loopt een rivier met een paar mooie bruggen.
Na de lunch ben ik een boottochtje gaan maken, altijd leuk. Dat werd een privétour. De man die de tocht begeleidde vertelde dat er weinig toeristen zijn, doordat het zo warm is. Vandaag was het 37 graden. Daarna liep ik een rondje door het Tivolipark. Het park is redelijk groot. Er zijn wat sportvelden, een speeltuin en wat restaurantjes. Daarmee had ik het belangrijkste wel gezien in de stad. Ik plofte nog maar een keer neer op een terrasje. Na het eten ben ik teruggegaan naar mijn hotel, waar mijn bagage nog stond.
Om 21.30 uur vertrok de bus die me naar Belgrado bracht. Deze busrit werd erg lang. We stopten een aantal keer onderweg. Toen we bij de grens met Kroatië kwamen, bleken we niet de enige bus die de grens over wilde. Toen wij aan de beurt waren, moesten we allemaal de bus uit om ons paspoort te laten zien. Vervolgens de bus in, een klein stukje niemandsland en weer met z’n allen de bus uit. Deze grensovergang kostte al met al ruimt een uur. In Zagreb waren we een half uurtje later dan gepland. Toen we daar wilden vertrekken was er iets mis met de bus. Ik weet niet precies wat maar het leek iets met de deur om met de bagageklep. Het duurde ruim een uur voordat dat was opgelost. Toen we bij de grens met Servië kwamen was het druk met bussen. Bij elke bus duurt het 20 tot 25 minuten voordat iedereen de grens over is. Lang verhaal kort: het duurde ca 4,5 uur om in Servië te komen. Uiteindelijk was ik rond kwart voor 11 in Belgrado (ipv 5.35 uur). Ik had gepland om 9.00 uur de trein naar Podgorica te nemen. Die had ik dus gemist. Toevalligerwijs was dit het enige traject waarvoor ik vooraf geen kaartje had gekocht.
In Belgrado liep ik het busstation binnen om te kijken wat de mogelijkheden waren. Dat was niet verkeerd: er vertrok om 12.30 uur een bus naar Podgorica (=hoofdstad van Montenegro). Deze nam ik. De bus deed er niet veel langer over dan de trein. Het werd een mooie busrit. Met een half uur vertraging kwam ik om 23.00 uur aan in Podgorica. Gelukkig was het maar 5 minuten lopen naar mijn hotel.
Maandag ging ik pas om half 11 op pad. Ik had gelezen dat Podgorica niet heel veel te bieden heeft en dat klopt. Ik heb er voornamelijk wat rond gelopen. In het oude centrum was zelfs nog een voetgangersgebied met een leuk terrasje en wat winkels (die dicht waren, dat dan weer wel). Ik liep langs een groot sportcentrum naar de Millenium brug. Deze was modern. Verder was er veel in de stad oud en vervallen. Daarna liep ik naar een leuk kerkje. Dat zal je altijd zien, deze stond in de steigers. Verder heb ik niets noemenswaardig gedaan. Om 16.00 uur stapte ik op de bus naar Albanië. Het eerste half uur ging voorspoedig. Toen kwamen we in een file van 1,5 km terecht voor de grens. Ik begreep dat dat vrij ongebruikelijk is. Er was een rijbaan per richting. Vanuit Albanië kwamen niet zoveel auto’s. Op een gegeven moment gingen er auto’s op de andere rijbaan rijden. Onze bus volgde. Dat kon natuurlijk niet lang goed gaan. De links-rijders stuitten op tegenliggers. Iedereen weer terug naar rechts, zodra er ruimte was. Het links rijden herhaalde zich een aantal keren. Onze buschauffeur bleef nu gelukkig wel rechts rijden. Auto’s gingen midden op de weg rijden om de boel te blokkeren voor de voorkruipers. Veel boosheid. Wij moesten er om lachen. Ik was met de meeste van mijn medepassagiers uitgestapt en ben naar de grens gelopen. Na bijna 2 uur was de bus bij de grens. Nu moesten we weer instappen. Om Montenegro uit te gaan werden onze paspoorten niet gecontroleerd. Gelukkig wilde de douanier aan de grens met Albanië onze paspoorten wel zien. Anders had ik helemaal zo’n gevoel voor niets te hebben gewacht. Uiteindelijk was ik rond 19.00 uur in Shkodër (ipv 17.15 uur); de eerste plaats die ik in Albanië wilde bezoeken.
Dinsdag was mijn eerste missie om vervoer te regelen naar Theth, een klein dorpje in de bergen waar ik woensdag naar toe wilde gaan. Ik liep het centrum in naar een voetgangersboulevard. Deze doet gezellig aan met veel restaurants, een beetje toeristisch wel. Ik kwam geen toeristinfo tegen en liep een reisbureautje binnen. Het meisje dat daar werkt, sprak goed Engels en verwees me naar een toeristeninfo tegenover de moskee aan het begin van de boulevard. Daar kwam ik net vandaan. Ik liep terug en na nog een keer vragen, bleek dat ik bij de tabakswinkel moest zijn. Het meisje dat me daar hielp belde met iemand en regelde vervoer voor me. Ze had geen naam of andere gegevens van me nodig. Ik kon zelf aangeven waar ik wilde worden opgehaald. Ik maakte voor de zekerheid nog een foto van het visitekaartje van de man die ze had gebeld. Na een kop koffie ging ik terug naar het hotel om ook een overnachtingsplaats in Theth te regelen. Toen dat geregeld was, wilde ik nog wat meer van de stad zien.
Ik wilde een fiets huren en had in mijn reisgids een adresje gevonden op ca 2 km lopen van het hotel. Ik zocht op de plek waar de fietsverhuur volgens google maps moest zijn en kon het niet vinden. Een paar mannen zeiden dat de fietsenverhuur er niet meer is. Ik besloot te gaan lopen. Mijn eerste bestemming was het Rozafa-kasteel. Dat bleek nog maar 1,8 km te zijn, prima te wandelen dus. Toen ik bijna bij het kasteel was zag ik een Nederlandse auto. Die bleek van een directeur van een van de scholen in Hollands Kroon te zijn. Wat een toeval. Ik heb even met hem staan praten. Het kasteel was (uiteraard) een ruïne met mooi uitzicht over de omgeving. Ik kon goed zien hoe ik bij het Shkodër meer kon komen. Daar liep ik nu naar toe. Ik moest over een oude brug die alleen voor voetgangers en fietsers was. In een deel van de planken zat een gat. De brug stond niet direct op instorten, maar je moest wel oppassen dat je niet in een gat stapte. Het was nu nog 4 km lopen naar het Shkodër meer. Ik liep al langs wat uitstulpsels van het meer. Het was wat moerassig met veel vogels. Bij het meer ging ik even pootje baden, dronk wat op een terrasje om weer terug te lopen naar het hotel.
Vandaag moest ik op tijd op. Ik was er niet helemaal gerust op dat ik zou worden opgehaald en was dus opgelucht toen ik het busje aan zag komen rijden. De tocht ging sneller dan ik dacht. Het laatste stuk is pas in 2021 geasfalteerd. Voorheen was het een onverharde weg vol kuilen en gaten en was het geen pretje om er te rijden. Nu was het redelijk comfortabel, al werden 3 medepassagiers wel wagenziek door alle haarspeldbochten. Iedereen werd bij zijn overnachtingsplek afgezet. Ik verblijf nu 2 dagen op een camping, ca. 1,5 km van het centrum van Theth. Daar stond een klein tentje voor me klaar. Weer eens wat anders. Ik zit hier echt midden tussen de bergen. Mooi en heerlijk om weer in de natuur te zijn.
Vanmiddag ben ik gaan wandelen.Eerst naar de minimarket, zo’n 2 km terug. In het dorpje is een aantal restaurants en een toeristeninfo. Ik sloeg wat snacks en fruit in. Daarna liep ik door langs de camping richting de watervallen van Grunas. Die waren ca een half uur lopen. Ik vond de route niet overal even duidelijk aangegeven en liep nog ergens verkeerd. Op zich niet erg, want ik wilde toch al wat langer lopen. Bij de waterval werd ik in eerste instantie teleurgesteld door wat ik zag. Totdat ik nog een pad omhoog ontdekte. Dat leidde tot een mooie waterval die uitmondde in een klein meertje met blauw-groen water. Ik ging er even pootje baden. Het water was koud, wel lekker even. Het zal hier in de bergen iets minder warm zijn en er staat een windje, maar het is nog steeds flink zweten. Toen het wat drukker werd liep ik terug naar de camping waar ik alle tijd heb voor dit blog en straks lekker wat ga zitten lezen.
De komende dagen ga ik wandelen door de bergen. Zin in!
Groetjes,
Sigrid
[userId] => 145416
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5085339
[countryId] => 1
[pictureCount] => 12
[visitorCount] => 205
[author] => Sigrid
[cityName] => Theth
[travelId] => 527721
[travelTitle] => Albanië
[travelTitleSlugified] => albani
[dateDepart] => 2022-07-21
[dateReturn] => 2022-08-20
[showDate] => yes
[goalId] => 1
[goalName] => Backpacken
[countryName] => Albanië
[countryIsoCode] => al
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/059/778_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/145/416_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => naar-albanie-en-de-eerste-ervaringen-daar
)
[47] => stdClass Object
(
[username] => waarispascale
[datePublication] => 2022-07-15
[title] => Albanië
[message] =>
We hadden gelezen dat de grensovergang naar Albanië nogal lang kan duren en dat ze de hele auto soms gaan doorzoeken. Aan de andere kant hoorden we gelukkig ook dat mensen gewoon door konden rijden, maar we waren er toch een klein beetje nerveus voor. We hebben niets te verbergen maar het is toch je huisje wat doorzocht wordt. Ik vind grensovergangen, de echte dan, sowieso wel een dingetje. Het hoort bij reizen en dat vind ik er dus ook leuk aan. Vroeger al, want dan kreeg ik weer een stempel. Maar het is ook de plek waar je afhankelijk bent van de autoriteit en soms corruptie tegen kan komen. Ik heb al aardig wat mooie verhalen beleeft bij de grensovergangen.
Maar goed, twee vrolijke gezichten in een camper, dan kan je toch ook niet moeilijk doen. En dat deden ze ook niet, we mochten zo door.
Het tweede wat we gehoord en gelezen hadden dat de wegen slecht zijn en dat de Albanezen slechte rijders zijn. Nou dat viel ook al mee. Ligt er gewoon aan welke maatstaf je neemt. We namen de kustweg en deze kronkelde over en langs de bergen, dus heel veel bochtenwerk. Maar de gaten mogen (nog) geen naam hebben.
Doordat alles zo lekker meezat waren we lekker op tijd bij de camping. Het lukte ons ook nog eens om in een keer tevreden te staan (!), voor we het wisten waren we uitgestald en weer in de relax stand. De koelte van de bergen is daar gebleven, hier is het weer ouderwets heet, dus siësta tijd. Daarna strekken we de benen aan de boulevard. Nou ja, dat is een iets te mooi woord. Een stoffige weg die langzaam over gaat in een stoffig strand, welke vol staat met bedjes en parasols. Jetski’s en een gele banaan vliegen over het water, basbeats klinken van verschillende kanten. Veel duurdere, beetje protserige auto’s zoals Mercedes en dikke Golfjes staan op het strand geparkeerd en de bolle buiken hangen erbij of zitten erin. Simpele tavernes worden afgewisseld met knappe vijf sterren hotels en daartussen ligt het vuil en loopt een kudde schapen. Huizen zijn rechte stukken beton, meestal niet af waardoor de beton pinnen erboven uit steken. De twee campings aan zee zijn overvol. Dit is de baai die als rustig omschreven wordt, aan de Riviera van Albanië. Wij lopen weer snel terug naar onze camping, net in het achterland. Een oase onder de olijfbomen en met nog vier campers en een tent, heerlijk rustig.
Helaas wordt deze rust verstoord door in mijn ogen, ik moet eigenlijk oren zeggen, een ruziënd echtpaar in een huis verderop, en in Cindy haar ogen twee slechthorende mensen. Het geluid van bekvechten werkt bij mij als een rode lap bij een stier en ik zit op tilt met mijn koptelefoon op. Worstelend of ik hen nou aan moet spreken of dat ik de rust in mijzelf moet zoeken. Ik probeer het laatste, wat op en af lukt. Meedeinen maar.
Ze gaan de hele avond door maar de volgende dag is het stil, ik denk dat de vrouw vermoord is. Zijn mijn gebeden gehoord? Een lekkere chille ochtend dus waarna we vroeg in de middag weer lekker achter het stuur kruipen. We genieten ervan om on the road te zijn en de rit helpt daarin mee. De weg kronkelt over de berg heen, waarvan het bovenste gedeelte een NP is. Het is er heerlijk koel dus de ideale plek voor een lunch. We checken restaurantjes uit, maar de kaart lonkt niet, het is vooral gegrild vlees met een blaadje sla. Simpel en wat grof eten in dito ambiance. Wij slaan over en trekken onze eigen koelkast open.
Albanië is dunbevolkt, op de steden na, en dat is te zien in het landschap. Het is weids en leeg. Waar maak je dat nog mee in Europa? We rijden hele stukken op hoge wegen met 360 graden uitzicht. Soms groen, soms rotsachtig, veel oude olijfgaarden. En voortdurend de felblauwe zee ergens in beeld.
Via een gloednieuwe weg rijden we naar Berat, ‘de stad met de duizend ramen’. De witte huizen zijn gebouwd in Ottomaanse stijl, wat hier en in bijna heel oost Europa en een deel van noord Afrika van 1299 tot 1922 heerste. De Islam verjaagde de orthodoxe kerk wat de Albanezen weinig uitmaakte. Daar waar je vandaan komt is hier een stuk belangrijker dan daar waar je in gelooft.
De oude stad, met al die witte huisjes met ramen, is tegen de helling gebouwd, waardoor de ramen extra opvallen. Berat staat zo’n jaar of 15 op de lijst van Unesco, maar ze zijn het nog volop aan het restaureren. De straatjes zijn opgebroken en overal staan zakken cement en steigers. Bovenop de stad is het mooier lopen, daar staat de oude burcht, of meer een ommuurde stad, wat nog bewoond wordt. Het toerisme is duidelijk nog in opmars in dit land en dat heeft zijn charme.
Aan het eind van het Ottomaanse rijk, raakte ze de invloed op Albanië kwijt en als oplossing hadden ze bedacht dat het een koninkrijk moest worden. Ze benoemden een prins, die er eigenlijk geen zin in had en treuzelde om naar Albanië af te reizen. Otto Witte, een Duits circusartiest leek wel op deze prins en pakte zijn kans. Hij stuurde twee telegrammen uit naam van de prins om te vertellen dat hij eraan kwam. Otto trok een kostuum aan, werd groots ontvangen en op de troon gezet. Vijf dagen nam hij het ervan, hij gaf het ene feest na het andere en verklaarde terloops de oorlog aan Montenegro. Toen kwam het bedrog aan het licht en een eind aan zijn sprookje. Als boer verkleed vluchtte hij terug naar Duitsland.
De ‘echte’ prins had er geen zin meer in en een jaar later werd Wilhelm zu Wied dan maar als prins verkozen. Hij zat er ook niet op te wachten en was dan ook niet erg succesvol. Omdat hij een achterneef was van Koningin Wilhelmina is Nederland hem te hulp geschoten, de allereerste vredesmissie van Nederland, maar het mocht niet baten. Een jaar later verliet Wilhelm het land en namen de Italianen het stokje over. Na de 2e wereldoorlog kwam Hoxha aan de leiding, een vriend van Stalin, en begon het communisme. Hoxha was bang dat Joegoslavië het land binnen zou vallen, bouwde een groots leger op en plaatste heel veel kleine bunkers in het land. Die zie je nog overal staan, paddestoelen waar je hoogstens met drie in kan. De meeste zijn nu versierd met tekeningen of graffiti. Joegoslavië was in ieder geval onder de indruk en liet het erbij. Albanië is 40 jaar communistisch geweest en pas in 1991 werd het een democratie. Nu willen ze graag aansluiten bij de Europese Unie.
Het is borreltijd en dat is te zien. De terrassen en de boulevard zijn vol met mensen, alsof het een feestdag is in plaats van een dinsdagmiddag. Opvallend is dat zeker 90% man is, vrouwen zijn zeldzaam. De oudere mannen zitten in het park bij elkaar en de middelbare en jongere op het terras. Stelletjes zie je bijna niet, op enkele plekken in het park zie je wat vrouwen bij elkaar zitten. Het doet me denken aan het Midden Oosten. Het voelt alsof de vrouw onderdrukt is en het maakt dat wij ons beide een beetje minder prettig voelen om hier te zijn. Persoonlijk hebben we er geen aanleiding voor hoor, we worden vriendelijk behandeld en eigenlijk zijn ze niet zo met ons bezig.
Later lees ik dat Amnesty stelt dat minstens eenderde van de vrouwen in Albanië slachtoffer van fysiek of psychologisch geweld zijn, gepleegd door hun echtgenoot. In de Kanun, een oude wet die nog steeds doorsijpelt in de cultuur staat dan ook dat vrouwen een bezit zijn met als doel kinderen te baren.
We slapen achter een restaurant even buiten de stad. We wilden eigenlijk alleen op de camperplaats staan, maar de eigenaar laat ons zijn restaurant zien en voor we het wisten zitten we achter een grote schaal met rijst en droge kip en pizza met Gouda kaas en boterhamworst. Loopt het water je al in de mond? Bij ons niet.
Drie dagen Albanië was genoeg voor ons. Toch hadden we het niet willen missen. We hebben ervaren hoe het is, zijn lekker op de rit geweest en hebben beeld gekregen bij een land wat in mijn schooltijd onbehandeld bleef. En ik heb er weer een landje bij, de magische 100 grens komt langzaam in zicht!
[userId] => 80242
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5084874
[countryId] => 1
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 115
[author] => Pascale
[cityName] => Berat
[travelId] => 526239
[travelTitle] => Samen
[travelTitleSlugified] => samen
[dateDepart] => 2021-05-03
[dateReturn] => 2025-09-01
[showDate] => no
[goalId] => 99
[goalName] => Iets anders...
[countryName] => Albanië
[countryIsoCode] => al
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/albani,berat
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/080/242_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => albani
)
[48] => stdClass Object
(
[username] => akkertjes
[datePublication] => 2022-05-31
[title] => Bezoek aan Shkodër
[message] =>
Dinsdag 31 mei
Gisteren zijn we de grens met Albanië overgestoken en neergestreken in de buurt van Shkodër. De camping waar we tot vrijdag zullen blijven is super de luxe en ligt aan het gelijknamige meer.
Vandaag gaan we met de gids de stad bezoeken. Onderweg er naar toe vertelt hij beknopt de geschiedenis van het land. Met name de 50 jaar van totale isolatie heeft zijn sporen lang achtergelaten. In die tijd was Albanië na Oeganda het armste land ter wereld. Op een gegeven moment werden zelf alle vormen van religie verboden en de kerken en moskeeën gebruikt als opslag of sportzaal. Er is nu democratie, en langzaam krabbelt het land op. Maar het is er nog steeds erg arm. Het gemiddelde loon ligt op ongeveer 250 Euro.
Shkoder is een van de oudste en meest historische plaatsen van het land. De stad is een belangrijk economisch en cultureel centrum, en ligt aan de voet van de Albanese Alpen. Een deel van onze groep gaat daar morgen ook een 2 daagse bergwandeling maken.
De stad doet een beetje Oosters aan. Overal op straat zijn mensen met handelswaar.
De Albanezen zijn net als de Nederlanders koffiedrinkers. We gaan dus allereerst aan de koffie in een authentiek restaurant, en de koffie is er heerlijk. Daarna maken we een wandeling door de stad, waarvan een deel Italiaans aandoet. De gids vertelt dat getalenteerde jongeren in vroeger tijden op kosten van de Italiaanse overheid daar mochten komen studeren, ook b.v. architectuur. Bij terugkomst ontwierpen ze straten en gebouwen op Italiaanse wijze.
We bekijken de Ebu Beker moskee, die historisch belangrijk werd als studie centrum, en de oude kathedraal die is gewijd aan Sint Stefan. Het is een mooie kathedraal, maar voor Katholieke begrippen erg sober. De gids vertelt dat deze kathedraal in de communistische tijd als sporthal werd gebruikt.
Met de bus vertrekken we rond lunchtijd naar een restaurant in de bergen waar alles wat er te eten geserveerd wordt van eigen bodem is. We krijgen heerlijke hapjes, diverse groenten, ham, verschillende soorten overheerlijke kaas. Zelfgebakken brood en diverse soorten vlees waaronder gans en kip.
We hebben zelden zo voortreffelijk geluncht!
Na de lunch gaan we met de bus naar kasteel Rozafa, een vesting die door haar strategische ligging op een heuvel al sinds de oudheid bewoond was, en ook gebruikt is in wie is de mol.
Vanaf het kasteel heb je een prachtig uitzicht over de stad, de bergen en de rivieren. Het kasteel zelf is voor mij en nog een aantal anderen niet te doen, maar Henk bezoekt het uiteraard wel.
Aan het eind van de middag vertrekken we weer naar de camping.
Woensdag en donderdag zijn voor de niet wandelaars dagen die je zelf mag invullen. Niet moeilijk hier. Het is 35 graden en de camping heeft een heerlijk strand. Wij hebben helaas ook nog wat anders te doen. Henks gebitsprothese is gebroken en we moeten 2x keer terug naar Shkoder om het te laten repareren. Dankzij de geweldige receptioniste op de camping en een goede taxichauffeur komt het allemaal prima in orde.
Vrijdag zitten de dagen in Albanië er helaas alweer op en gaan we weer terug naar Montenegro.
[userId] => 221620
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5083712
[countryId] => 1
[pictureCount] => 17
[visitorCount] => 160
[author] =>
[cityName] => Shkodër
[travelId] => 524550
[travelTitle] => Zwerven over de Balkan
[travelTitleSlugified] => zwerven-over-de-balkan
[dateDepart] => 2022-04-26
[dateReturn] => 2022-06-24
[showDate] => no
[goalId] => 4
[goalName] => Een verre reis
[countryName] => Albanië
[countryIsoCode] => al
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/123/050/230_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/221/620_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => bezoek-aan-shkodr
)
[49] => stdClass Object
(
[username] => karlijnenemilegaanopavontuur
[datePublication] => 2021-10-20
[title] => Albanië
[message] => 14 okt Durres - Albanie
In Durres hebben we een airbnb gevonden in het centrum met een wasmachine. De super aardige albanische mevrouw van de Airbnb heeft slechte ervaringen met gasten die haar wasmachine gebruiken (waar kennen we dit van?) en doet voor ons een wasje en stopt alles in de droger. Alleen de trui van Karlijn is een maatje kleiner geworden… Vanavond zitten we aan zee en kunnen we weer heerlijke visjes eten!
15 okt - Berat
We bezoeken het oude Romeinse Amphitheater in Durres. De zon schijnt volop en we pakken lekker een terrasje aan de boulevard met factor 30!
We rijden door naar Berat, de stad van de duizend ramen. Onze airbnb is net voor onze neus weggeboekt dus we pakken een mooie kamer in een hotel die al meer dan 250 jaar oud is. Het hele centrum is een groot museum van kleine keien-weggetjes. We eten vanavond in een huiskamerrestaurant Lili home-made food (nr 1 op Tripadvisor en een ster in Lonely planet). Er zijn maar 5 tafels op het kleine binnenplaatsje. Lili (de man des huizes) doet de bediening en zijn vrouw kookt. Het voelt een beetje alsof we in een cabaretvoorstelling zitten, omdat Lili erg grappig is. Hij is er erg druk mee en doet er duidelijk alles voor om het iedereen naar wens te maken. De setting is erg basic, en we zitten aan simpele gammele tafeltjes met houten stoeltjes, met wat peertjes als verlichting. Alle stoeltjes worden hier twee tot drie keer per avond gebruikt en dat in het laagseizoen. We zitten met twee andere stellen (Duitsers en Egyptenaren) aan een klein tafeltje, We hebben leuke gesprekken aan tafel en het authentieke Albanese eten met de zelfgemaakte wijn smaakt heerlijk. We eindigen met een shot Raki (typisch Albanees) van het huis, maken nog een selfie met de zwetende Lili (die iedere shot meedrinkt) en gaan voldaan ons mandje in..
16 okt - Himare
Vandaag doen we de wandeltour in Berat. Onze gids is Bruno en hij vertelt over de geschiedenis van Berat en de functie van het kasteel bovenop de berg. Het kasteel blijkt een klein dorpje te zijn waar nog nog mensen wonen. Vanaf dit punt hebben we een geweldig overzicht op Berat en de omringende bergen. Het is overduidelijk waarom men dit de stad van de duizend ramen noemt. In dezelfde tour ontmoeten we Annabel en Christian (zij is Duits en hij Chileens) die in Berlijn wonen. Na afloop lunchen we met hen en stappen net als zij de auto in richting de zuidkust. We passeren een bergpas met amazing views. De zee is kalm en het is zonnig met 21 graden! Het plaatsje wat we op het oog hadden is uitgestorven dus rijden we door de bergen in de schemering verder naar Himare. We vinden snel een leuk hotel met zeezicht en dineren op de boulevard. Die nacht voelt Emile zich enorm ziek (tekenen van buikgriep)…
17 okt - Himare
Emile voelt zich nog steeds dusdanig slecht dat hij de hele dag in bed blijft. Karlijn speelt zustertje en wandelt nog naar de andere baaitjes in de buurt. Er zijn veel tentjes dicht (vanwege het einde van het seizoen) en ons hotel zit wel in het meest levendige gedeelte. Op een terras komt Karlijn nog toevallig een Egyptenaar tegen die met ons de tour deed in Berat. We liggen vroeg in ons bedje (al is Emile er niet uit geweest vandaag).
18 okt - Ksamil
Emile voelt zich gelukkig weer iets beter en we gaan verder richting het zuiden. We hebben nog contact met Annabel en Christian die in de badplaats Ksamil zitten. Na wederom een prachtige rit door de bergen bereiken we een hagelwit strand! De zee is spiegelglad wat komt doordat het eiland Corfu hier dicht voor de kust ligt. We nemen hetzelfde hotel als Annabel en Christian en na een heerlijke lunch gaan we lekker op het strand liggen. Karlijn zwemt zelfs in de zee! De eerste keer op deze trip. ‘s Avonds dineren we gezellig met A&C in een van de weinige tentjes die nog open zijn en borrelen daarna nog bij ons op het balkon.
19 okt - Butrint en Gjirokaster
We bezoeken het historische plaatsje Butrint, een van de oudste ruïnes hier in Albanië en tevens het meest zuidelijk punt wat we deze reis aandoen. Het zijn ruïnes van een oude Griekse stad wat ooit een bruisende handelsplaats was rond de derde eeuw AD. In de middeleeuwen zijn er helaas (uiteraard) een hoop gebouwen tot kerk/moskee verbouwd, maar de contouren zijn goed bewaard gebleven. Enorm mooi hoe hier bijna twee millennia mensen hebben gewoond.
Onderweg komen we een gezin met 2 tieners tegen uit Zwitserland die 3 maanden aan het fietsen zijn. Dit was de derde keer dat we ze ergens passeerden de afgelopen dagen met de auto. Echt knap dat zij al die km over de bergen met de fiets hebben afgelegd. Ze proberen de kleine grensovergangen te zoeken om controle op vaccinatie te voorkomen, want die hebben ze niet, en testen doen ze ook niet. Ze zijn sinds het begin van de pandemie aan het reizen. Iedereen zijn eigen verhaal, zullen we maar zeggen…
Vervolgens rijden we naar de Blue Eye, een zoetwaterbron waar mineraalwater naar boven komt uit de grond. Hierdoor ontstaat er een complete, flink stromende rivier uit het niets. De kleuren zijn enorm helder blauw en turquoise. Sommige mensen maken een duik in de bron en noemen het de fontein van de eeuwige jeugd. Anderen zijn bezig er een enorme toeristische attractie van te maken, door een weg en een hotel+restaurant te bouwen. We zijn bang dat de toekomstige mensenmassa’s wel een beetje de charme weg zullen halen van dit idyllische plekje.
Hier in Albanië is het zo uitzonderlijk dat we Nederlandse kentekens op de weg zien, dat we zelfs naar elkaar zwaaien! Overigens is het percentage Mercedessen op de weg nog groter dan in Duitsland.
Einde van de middag komen we aan in Gjirokaster. Het oude centrum ligt op een berg, waarvoor we door smalle, steile straatjes moeten rijden. Tot 2 keer toe is er een weg afgesloten, waardoor we het hostel net niet kunnen bereiken. Gelukkig krijgen we hulp van de tienerzoon van de hosteleigenaar waar we hebben geboekt; hij rijdt met ons mee. Zelfs de moeilijkste bochten kunnen niet normaal worden genomen, maar moet je de auto eerst verderop keren. Pff; blij dat we op een parkeerplek staan, naast een compleet gestript wrak wat hier al duidelijk jaren staat. We hebben een ruime kamer met een geweldig uitzicht op de bergen en het kasteel op de berg. De moeder van de hosteleigenaar kookt lekkere wittebonensoep en een hartige taart en maakt een salade voor ons. De hele familie werkt mee hier. Vroeg ons bedje in, want morgen wacht een lange rit naar het noorden.
20 okt Gjirokaster en Shköder
In het hostel krijgen we als afscheid nog een bos Mountain tea mee wat typisch voor hier is. Heel lief! We bezoeken nog even het middeleeuwse kasteel op de berg hier in Gjirokaster en onze gids vertelt dat de tentoongestelde militaire voertuigen in de 2e Wereldoorlog niet zijn gebruikt in Albanië. Wij vinden het een beetje vreemd dat het dan hier staat… We moeten alleen geen ingewikkelde vragen stellen, want dan weet de gids het niet meer…
Vanaf de berg hebben we een geweldig uitzicht over de stad waarbij met name de leistenen daken van de huisjes in het oude centrum erg typisch voor deze plek zijn.
We nemen afscheid van A&C die we toevallig nog tegenkomen en terug naar Duitsland gaan, waarna we de auto weer van de steile smalle straatjes naar beneden proberen te manoeuvreren. Alleen komt er een vrachtwagen de berg op waardoor we weer een stuk achteruit omhoog moeten. Helaas loopt de auto hierbij een paar krassen op (de bumper).
We balen ervan, want dit zijn de eerste krassen terwijl we op deze reis al 6000 km hebben gereden.
We rijden naar Shköder in het noorden van Albanië dat dichtbij de grens met Montenegro zit. We rijden vrij lang door een vallei met een rivier tussen twee bergen in. De uitzichten op de weg ernaartoe zijn wederom wijds en ongerept. Wat is de natuur hier in Albanië toch verschrikkelijk mooi.
Shköder wordt voor veel toeristen als hub gebruikt om in de bergen te gaan wandelen of naar het Koman lake te gaan. We overwegen de laatste optie, maar het kost iets teveel tijd. Daarnaast is het enorm koud in de bergen, en het seizoen vrijwel ten einde. We logeren in een grote vintage room in een hostel midden in het centrum en de sfeer is heel gemoedelijk. Het heeft een eigen bar en de hondjes van het hostel liggen hier ook gewoon heerlijk languit op de banken in de gezamenlijke ruimte. Dit is een gezellige afsluiter van Albanië. Wat een aardige mensen zijn we tegengekomen!
[userId] => 184240
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5079785
[countryId] => 1
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 333
[author] => KE
[cityName] => Shkodër
[travelId] => 526676
[travelTitle] => Zuid-oost Europa
[travelTitleSlugified] => zuid-oost-europa
[dateDepart] => 2021-09-19
[dateReturn] => 2021-09-19
[showDate] => yes
[goalId] => 7
[goalName] => Steden trip
[countryName] => Albanië
[countryIsoCode] => al
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/albani,shkodr
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/184/240_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => albani
)
[50] => stdClass Object
(
[username] => Europeteam
[datePublication] => 2020-02-04
[title] => Last ministry day's
[message] => Hi everyone,
Here is an new update from Europeteam
We arrived save and sound in Albanie. The first two weeks we stayed by YWAM Durrës Albania. YWAM Durrës have a lot of ministry's. We did there different kind of ministry's. We gave English classes in a public school to the teenagers and craft class to the little children’s. During English class we could speak about a bible's value and talke with the teenagers. We heard by that a lot of story's about how they experience life in Albenia. After the two weeks in Durrës we went to a new place Pogradec. We are staying here in an hotel via air bnb. We have the hotel for our self :-). The hotel owner is really nice and he is open to her more about what we are doing and in Who we believe.
In Pogradec we went to 6 different mountain village. We did a lot of ministry there like: testimonies, preach and an little skit in the church, we also did house visits and played a lot af games with the children. We also did some house visits, it was really special. It was good to see how the people live there life. The Albenian people are really open and love to welcome you. They want that the visitors feel home so they make sure that they receive everything what they need. So all kind of drinks, sweet sweet tea or coffee. All kind of candys, cookies and other food.
We really enjoy the mountain village's. It was amaizing to see how we could touch the people by sharing hope and Gods love!
The last few days we will travel to our debriefing location. We will go for one night to Macadonie, Bosnia-Herzegovina and Servia. There we will do some ministry's during our travels to the air bnb homes.
The next update you will here is at the comeback service on 28 of February.
---‐---------‐---------‐--------‐---------‐---------‐--------‐---------‐---------‐--------‐---------‐---------‐------
Hallo allemaal,
Hier is een nieuwe update van Europeteam
We zijn veilig aan gekomen in Albanie. De eerste twee weken verbleven we bij YWAM Durrës in Albanië. YWAM Durrës heeft veel bedieningen waarbij we konden aansluiten. Zo hebben ee Engelse lessen op een openbare school aan tieners gegeven en knutselklas aan jongere kinderen. Tijdens de Engelse les konden we met de tieners over Bijbelse waarde en nomen praten. We hoorden veel verhalen over hoe ze het leven in Albenia ervaren. Na de twee weken in Durrës gingen we naar een nieuwe plek Pogradec. We verblijven hier in een hotel via air bnb en hebben geluk. Want we zijn de enige gasten hier. De hoteleigenaar is erg aardig en hij is open om meer te horen over het geloof en wat we zoal doen.
In Pogradec gingen we naar 6 verschillende bergdorpjes. We hebben daar veel bedieningen gedaan, zoals getuigenissen, gepreekt en een drama (toneelstukje) op gevoerd in de kerk. Daarnaast hebben ook huisbezoeken afgelegd en veel spelletjes met de kinderen gespeeld. Tijdens de huisbezoeken was het bijzonder om te zien hoe de mensen daar leven en ons verwelkomde. De Albanezen zijn echt open en houden er van om gasten goed te verwelkomen. Ze willen dat de bezoekers zich thuis voelen en zorgen ervoor de bezoekers alles krijgen wat ze nodig hebben. Dat betekend dat we vaak hele zoete thee of koffie aangeboden kregen en snoep, koek en ander voedsel.
We hebben enorm genoten van de bergdorpjes. Het was geweldig om te zien hoe we de mensen konden raken door hoop en Gods liefde uit te delen!
De laatste dagen zullen we doorreis gaan, richting onze debriefing locatie. We gaan voor een nacht naar Macadonie, Bosnië-Herzegovina en Servië. Daar zullen we enkele bedieningen doen tijdens onze reis.
De volgende update kunt u zien tijden de comeback-service op 28 februari.
[userId] => 439787
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5070130
[countryId] => 1
[pictureCount] => 7
[visitorCount] => 768
[author] => Nina
[cityName] => Pogradec
[travelId] => 524828
[travelTitle] => Preparations
[travelTitleSlugified] => preparations
[dateDepart] => 2019-11-28
[dateReturn] => 2019-12-31
[showDate] => no
[goalId] => 1
[goalName] => Backpacken
[countryName] => Albanië
[countryIsoCode] => al
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/122/972/139_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/439/787_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => last-ministry-day-s
)
[51] => stdClass Object
(
[username] => ellenmaljaars
[datePublication] => 2020-01-23
[title] => Van fladderende kalkoen tot slimme leerling...
[message] => In Albanië kun je heerlijk slapen. Geen last van voorbijscheurende auto’s, pratende mensen die onder m’n raam voorbij lopen, felle lantaarnpalen net voor je raam, mensen die je allerlei dingen willen verkopen, mannen van energiebedrijven enz. Gewoon niet al die drukte die je in Nederland gewend bent. Hier kan ik extra genieten van een zaterdagmorgen. Deze morgen hoor ik echt een heel raar geluid. Net of er kippen en hanen ruzie maken. (Dat kan makkelijk, want kippen en hanen scharrelen hier overal rond.) En niet even vijf minuten, maar elke 30 seconden. Als ik al lang en breed uit bed ben, ga ik toch maar eens buiten kijken. He?? Wat loopt daar nu in de/mijn tuin? Een heel koppel kalkoenen. Die maken dus zo’n apart geluid. De kalkoen is hier het extraatje voor de feestdagen. Als ik lopend onderweg ben naar het centrum, zie ik dat er op een pleintje overal koppels kalkoenen lopen. Naast het plein staan wat auto’s en worden de kalkoenen ingeladen. Kijk! Die kalkoen heeft geen zin in de pan. Hij vliegt fladderend over de weg, gevolgd door een man, die met z’n handen en met een denkbeeldig zweepje wappert. Volgens mij ben ik de enige die erom kan lachen. De auto’s stoppen en als de kalkoen gevangen is, verdwijnt hij helaas toch in de kofferbak (en later ongetwijfeld ook in de pan).
De kerstdagen worden hier heel anders doorgebracht. De meeste mensen moeten gewoon werken. Daarom is de kerstbijeenkomst van de kerk, met de kinderen van de club en zoveel mogelijk ouders, pas aan het einde van de middag. Hopelijk komen er dan ook wat ouders mee. De bijeenkomst is in een feestelijk zaaltje. Zouden er wel kinderen komen, nu alles toch een beetje anders gelopen is na de aardbeving? Wat mooi, er moeten zelfs nog stoelen bijgezet worden. Ook al zijn ze niet allemaal even stil als bij een kerstbijeenkomst in Nederland, we mochten met elkaar stilstaan bij Het kind in de kribbe, die gekomen is om zondaren zalig te maken. ‘Het volk dat in duisternis wandelt, zal een groot licht zien…’ Een vrouw wenkt me, maar ja, ik begrijp natuurlijk niet wat ze zegt. Even later is het duidelijk; haar dochtertje kent een lied en wil dat graag op het podium zingen. Ineens een extra programmaonderdeel? Natuurlijk, dat kan hoor! Ze zijn flexibel hier! Fijn toch, dat niet alles precies afgepast is en ze gewoon kijken hoe het loopt? Hopelijk komen de nieuwelingen naar de club of zondag in de kerk.
Na de bijeenkomst drinken we met elkaar nog wat. Op iedere tafel staat ook een mandje mandarijnen. Dat is voor de Albanezen echt een feest! Ik kijk mijn ogen uit hoe de mensen het hier achterlaten. De anderen zeggen dat dit heel normaal is voor hier. Prima, na een tijdje opruimen is het toch weer schoon.
Zo zijn de mensen gewoon. Spreek je iets af? Dan is het afwachten of ze ook echt op komen dagen. Heb je broodjes besteld bij de bakker? Grote kans dat ze er niet zijn. Afspraken bij de tandarts of bij de kapper. Nee hoor, gewoon gaan en wachten tot je aan de beurt bent. Ideaal, zo zonder agenda werken.
Over de tandarts gesproken… Het is jammer dat het ‘heerlijk-alle-ramen-open-weer’ voorbij is, nu kan ik niet meer in de praktijk van de tandarts kijken. Dat muurtje is hoog genoeg voor Albanese dames, maar niet hoog genoeg voor Nederlandse dames. Ik kan de behandeling precies volgen.
Je gebit kun je hier prima laten repareren. Het is hier verder een stuk goedkoper dan in Nederland. Ja, ik heb me laten vertellen dat, wanneer je een wortelkanaalbehandeling nodig hebt, beter per vliegtuig een retour Albanië kan nemen met nog wat vakantiedagen dan deze behandeling in Nederland te laten uitvoeren. En op deze manier kun je de economie van Albanië ook nog steunen.
In Nederland is het inmiddels wel echt winter. Tot nu toe vind ik het hier nog erg meevallen. Het is nog steeds zonnig weer en de temperatuur zit nog steeds tegen de 15 graden. (Als de zon weg is, wordt het wel gelijk kouder.) Iedere dag genieten. Ik begreep dat het ook dagen kan regenen, maar ik mis het nog niet.
De sinaasappels aan de bomen worden telkens iets minder. Met een tuinstoel onder de boom, kan ik de laatste ook nog plukken. Inmiddels zijn de citroenen ook rijp. Op mijn aanrecht staat ook een grote fles olijfolie van de olijven uit eigen tuin. Genieten doe ik van de kleine dingen.
Naast me staat een rode kerstster. Dit was een cadeautje van de mannelijke leden van het team voor de vrouwen. ‘Voor onze kerststerren.’ Ik kan me niet voorstellen dat de mannen in Nederland allemaal zo attent zijn geweest. Ik ben zo dankbaar voor al deze fijne mensen. Hoe verschillend iedereen ook is, je hebt elkaar nodig en vult elkaar aan! Ik vind het bijzonder om te zien hoe dat hier gaat in Albanië. Even een belletje, een uitnodiging, even een portie hutspot om af te halen, een aanbod om flessen water bij je huis af te leveren, enz. enz. Zonder hen had het leven hier ietsje minder fijn geweest.
Vandaag kreeg ik de uitnodiging om erwtensoep mee te eten. Hij was bijna net zo lekker als die van thuis. Heerlijk! En over eten kan ik nog wel meer schrijven. Ze hebben hier veel dingen, maar soms net niet dat hele lekkere… Dat vind ik vooral bij de koeken. Hier hebben ze dan verpakte croissants ofzo, maar niet zo’n heerlijke roze koek of een gevulde koek. Bij de bakker hebben ze geen lekkere harde broodjes, maar zachte broodjes en waterige cake. De mensen zijn hier ongetwijfeld aan gewend, maar ik nog niet. Gelukkig zijn er een aantal goede bakkers in het team; Hollandse appeltaart, heerlijke kruidcake. En met de jaarwisseling was ik met een paar ‘vriendinnen’ in Griekenland en hebben we oliebollen gegeten. Ook al was het 20 graden, het deed niets af van de smaak.
Albanië en Griekenland. Als je Griekenland inrijdt zie je een groot verschil. De bergen zijn veel meer bebost. Hier wordt strenger op toegezien. Toen we net de grens over waren, hebben we de LIDL opgezocht. Het is leuk om dan weer in een ‘Nederlandse’ winkel te zijn. Er werd ook een voorraadje producten ingeslagen, die in Albanië niet zo gangbaar zijn.
’s Zondags hebben we een kerkje bezocht in Ioannina. Weinig mensen; een eerbiedig samenzijn. De voorganger en zijn vrouw konden gelukkig heel goed zingen. Grieks is weer een hele andere taal, maar een paar woorden klinken bekend. Ook al kun je er verder niets van verstaan, het is mooi om te ervaren dat de Heere overal Zijn Kerk/kerk heeft. Pas hebben we op school het artikel over de gemeenschap der heiligen besproken. Nu ik zo in het buitenland ben, zie je extra goed dat we in Nederland zoveel kerken hebben. Maar ook de verantwoordelijkheid die dat met zich meebrengt.
In mijn vorige blog heeft u kunnen lezen dat het kerkgebouw in Durrës door de aardbeving erg beschadigd was. Dit gebouwtje was niet ideaal om diensten te beleggen, dus was het nu een mooi moment om verder te gaan kijken. Er is een nieuw gebouw gezocht en gevonden. Binnen een paar dagen is het helemaal opgeknapt, is er een muurtje gezet en is het geverfd. Afgelopen zondag was er de eerste kerkdienst. Toen ik ’s morgens bij de kerk kwam waren de schilders nog bezig. Dat is ook Albanië. Ze waren zaterdag nog niet klaar, dus waren ze het nog even aan het afmaken. ’s Middags was er nog een uurtje ‘open-huis’. De schilders waren er ook. Bidt u mee of er veel mensen naar de nieuwe kerk zullen komen?
Wat hebben we al veel uurtjes in de kinderbijbelactie gestoken. Eerst de voorbereidingen, daarna de uitvoering. Heerlijk als je met leerlingen mag werken, die ook genoeg ideeën hebben en er ook van genieten. Hoe gaan we de vakjes tekenen? Hoe groot zijn de vellen papier? Hangen we ze op? Hoe groot worden de vakjes? Wat wordt ons streefbedrag? Uiteindelijk zijn we begonnen. Toen we alle 1000 vakjes hadden getekend, waren we er nog niet zo zeker van dat ze allemaal gevuld zouden worden. Vijfduizend euro is toch wel echt heel veel… Het allereerste vakje was nummer 7. Deze was gekocht door mw. De Jong uit Gouda. Mooi dat zij het eerste vakje had, want zij is ongetwijfeld met haar gedachten min. 5 keer op een dag bij ons. Het liep storm in de weken erna. Elke dag waren we de eerste drie kwartier van de schooldag namen in vakjes aan het schrijven. En iedereen bedenkt ‘originele’ nummers…777, 888, 999 of 123, 234, 345… En uiteraard blijven mensen nu nog 999 kiezen. Zelfs nummer 3 wordt nu nog gekozen. Maar ja, die is echt al lang verkocht. Op dat moment werd die naam niet in vakje 4 gezet, maar in vakje 816. De vakjesverkoop van de twee weken kerstvakantie hebben we maar uitgesmeerd over 3 schooldagen, anders waren we een heel dagdeel namen aan het invullen. En het blijft leuk, al die namen. Al heel veel mensen met de M; Marianne, Miranda, Monica en ook heel veel Johans. Inderdaad, allemaal uit Zeeland. Elke dag weer een leuke legpuzzel. Bijv. deze.. Ria kiest vakje 376. Dat vakjes is bezet. Krijgt ze dan vakje 375 of 377? Mijn leerlingen zijn echt origineel. ‘Ze krijgt vakjes 377 want Ria is de R van Rechts.’
Het streefbedrag hebben we ruim gehaald. Dat betekent met elkaar een bezoek aan Proper Pizza. Dat hadden we afgesproken. Inmiddels hebben we 200 nieuwe vakjes gemaakt en de thermometer met de opbrengst wat langer gemaakt. Inderdaad, we hadden vakjes tekort. Het is bijzonder om te merken dat de mensen gul willen geven voor dit mooie doel. Op dit moment hebben we al ruim 6700 euro voor de kinderbijbelactie. Zelfs de vrouwenvereniging in Sliedrecht had voor ons gecollecteerd! Wat een mooi bedrag! Dank je wel oud-collega’s voor dit mooie initiatief!
Hopelijk krijgen veel Albaneesjes deze kinderbijbels in handen. Woord én daad! Volgende week donderdag zullen we de actie afronden.
Verder zijn we druk met allerlei dingen. We genieten van elkaar, van mooie gesprekken, originele woordgrappen en heel veel prenks. Dat laatste begrijp ik nog steeds niet, maar ik trap telkens in de grappen van mijn leerling. ‘Juf, mijn zus is ziek, ik ben alleen.’ Juf: ‘oh wat vervelend, wat heeft ze?’ Leerling: ‘Prenkkkkk.’ Nee, weer ben ik erin getrapt. Ik probeer hem te geloven, maar ja ik ben er al zo vaak ingetrapt. Ik ben nog steeds aan het bedenken hoe ik hem terug kan pakken.
Verder heeft hij een grote algemene ontwikkeling. Als hij iets heeft gehoord, dan onthoudt hij het vaak tot in detail. Ik wist wel dat een ton geld 100.000 euro is. Maar nooit over nagedacht dat dit bij kilo’s 1000 is. Ik moest het eerst op de computer zien, voordat ik het echt geloofde. Dit was geen ‘prenkkkk’. Zo leren we elke dag weer van elkaar en houden we elkaar scherp!
In de klas maken we het verder gezellig met elektrische kacheltjes en kaarsjes op batterijen. Zo proberen we de ergste kou buiten te houden. Dit lukt aardig, maar soms moet je thuis nog even opwarmen. Klopt, daar staan ook kacheltjes. De huizen zijn hier niet geïsoleerd, vandaar dat het binnen snel koud is. Maar een dekentje op de bank doet wonderen.
En zo gaan de weken voorbij. De ene dag heb je weer een mooi gesprek in de bus, de andere dag probeer je de buurman beterschap te wensen omdat hij in zijn vinger heeft gezaagd/gehakt, op zondag help je een vrouw, die een ontzettend zwaar vloerkleed moet tillen en loop je dus met een vloerkleed onder je arm. Dit zou op de Prelaatweg niet snel gebeuren.
Elke dag, als ik naar school loop, geniet ik van de aanblik van Durrës en de zon die op de gebouwen schijnt. In de verte zie ik de bergen. Wat is het heerlijk om hier te zijn. Weet u wat ik denk? Dat ik straks in Nederland de bergen afval mis aan de kant van de weg, de tuinstoelen in de boom, de oude schoenen aan de kant van de weg, de straathonden die slapen in de berm, de ratten die bij de containers scharrelen, de mannen in de koffielokaaltjes, de man van het telefoonzaakje, die precies weet wat er moet gebeuren als ik na vier weken weer langskom, de vrouw die appels verkoopt als ik naar het centrum loop, de dame van het souvenirwinkeltje, waar ik soms kaarten haal en nog veel meer van die mooie, kleine dingen…
Wat ik vooral zal missen zijn mijn leerlingen. We hebben besloten dat we de komende weken er nog maar goed van genieten! Ik heb nog een belangrijke missie; winnen met het spel Stratego. Mijn leerling is een echte strateeg. Hij krijgt het zelfs voor elkaar om met zijn maarschalk mijn vlag te bereiken. Hoe meer spelletjes we doen, hoe meer inzicht ik krijg in zijn tactiek. En zo hoop ik stiekem dat ik nog een keer ga winnen, maar of dit gaat lukken?
Vrijdag 28 februari hoop ik, samen met pa Maljaars, Mirjam en Marijn terug te vliegen naar Nederland. Erg leuk dat zij mij op komen halen. Zo kunnen ze nog zien waar ik deze periode heb gewoond en gewerkt!
Dit was het weer voor nu! Iedereen weer bedankt voor de kaarten, mailtjes, en appjes die ik krijg.
Tot de volgende keer!
[userId] => 439271
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5069634
[countryId] => 1
[pictureCount] => 18
[visitorCount] => 1710
[author] => De Goudse juf
[cityName] => Durrës
[travelId] => 523825
[travelTitle] => Onderwijs in Durrës
[travelTitleSlugified] => onderwijs-in-durrs
[dateDepart] => 2019-09-02
[dateReturn] => 2020-02-24
[showDate] => yes
[goalId] => 11
[goalName] => Vrijwilligerswerk in het buitenland
[countryName] => Albanië
[countryIsoCode] => al
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/122/969/003_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/439/271_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => van-fladderende-kalkoen-tot-slimme-leerling
)
[52] => stdClass Object
(
[username] => Europeteam
[datePublication] => 2020-01-19
[title] => Last weeks in Italy
[message] => Hello everyone,
Sorry that it took a while befor we had written this blog. But we have a new update. After Verona we went to a little village Cori. It was a beautiful location and a hour from Rome. In Cori we went on the streets to pray, talk to the people, encourage them with cards and give balloons to the children’s. We stayed there for 4 nights in a beautiful air bnb home.
After the Air bnb wasn't it clear where we had to go. It was hard to find a sleeping place for two nights (31 dec - 2 jan). But we saw that God took care of His childeren and as He promised we would not sleep on the street. In the afternoon of 30 december a pastor called Irene with the question if we had already a sleeping place. We din't, so he invited us to stay for two day's with 18 other Americans in there church. It was cool to see that God provides. So New year's eve we celebrate with the church. Where we also played some games with the church members what the pastor had organized. It was a lot of fun and gezelligheid.
Are last location in Italy was in a kind of house for mentally disabled people and at the basement of the house was a shelter for homeless people. This was amaizing we could also help them out by serving food and drinks and have good conversations with them. One of the conversations that we had was with a women and a man who lived already for 15 and 7 years on the street. The man was 29 and she was 19. They told us how it is to live on the street and what they been tru ther lives. We could encourage them, pray with them and give them a little bit hope what was really nice. In the last week we also prayed for are next location so we asked God where to go and His answers was Albania. That's also where we are right now, we are really excited for the new people we gonna met here and the ministry we can do. You will here more of us hope you have a nice week.
Blessings Europeteam
Dag iedereen,
Sorry dat het even heeft geduurd voordat we deze blog hadden geschreven, maar we hebben een nieuwe update! Na Verona gingen we naar een klein dorpje in Cori waar we 4 nachten zijn verbleven. Het was een prachtige locatie en een uur bij Rome vandaan. In Cori hebben we mensen mogen bemoedigen doormiddel kaarten uit te delen, voor mensen mogen bidden en ballonen uit gedeeld aan kinderen.
Het was van te voren nog niet duidelijk waar we 31 dec tot 2 jan. konden slapen. Het was natuurlijk een uitdaging om rond deze tijd voor 8 meiden een slaap plek te vinden. Maar God had belooft dat we niet op straat zouden slapen. We hebben echt gezien dat God voorziet, want op 30 dec belde er een dominee naar Iren met de vraag of we al een slaap plek hadden gevonden. Het antwoord was 'nee'. De dominee nodigde ons uit om in de kerk te veblijven en met hen oud en nieuw te vieren. We hebben samen met de kerkleden en 18 andere Amerikaanse jongeren spelletjes gespeeld op oudjaarsavond.
Inze laatse locatie in Italië was in een soort huis voor mensen met een verstandelijke beperking. In de kelder van het huis was een opvangcentrum voor daklozen mensen. Op een bijzondere manier konden we dit dakloze centrum helpen doormidsel eten en drinken te serveren. Daarnaast konden we met sommige goese gesprekken voeren en hen bemoedigen door gitaar te spelen.
Een van de gesprekken die we hadden was met een man(29 jr.) en meisje(19) die al 15 en 7 jaar op straat leefden. Ze vertelden ons hoe het is om op straat te leven. We hebben voor hen kunnen bidden, hen mogen bemoedigen en daardoor hebben we hen een beetje meer hoop en leven kunnen geven.
In de afgelopen week hebben we ook gebeden voor onze volgende locatie. We vroegen God waar we heen moest gaan en Hij zantwoorden 'Albanië'. Dat is ook waar we nu zijn. We zien er naar uit om nieuwe mensen te ontmoeten en nieuwe bedieningen te doen. Wat we hier onderandere gaan doen hopen we volgende keer te vertellen.
Veel zegen van het Europeteam
[userId] => 439787
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5069498
[countryId] => 1
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 164
[author] => Nina
[cityName] => Durrës
[travelId] => 524828
[travelTitle] => Preparations
[travelTitleSlugified] => preparations
[dateDepart] => 2019-11-28
[dateReturn] => 2019-12-31
[showDate] => no
[goalId] => 1
[goalName] => Backpacken
[countryName] => Albanië
[countryIsoCode] => al
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/albani,durrs
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/439/787_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => last-weeks-in-italy
)
[53] => stdClass Object
(
[username] => ellenmaljaars
[datePublication] => 2019-12-11
[title] => School in de kerk en kerk in de school...
[message] => Terwijl ik opnieuw zigzaggend naar huis loop, lijkt het wel of met de regen alle stenen van de weg mee naar beneden gaan. Het pad wordt steeds minder begaanbaar. Als ik met de fiets naar boven ga, weet ik precies tot welke steen ik kan fietsen. En soms probeer ik nog wat verder te gaan. M’n conditie wordt er in elk geval niet minder van. En dan met een zakje met tien losse(!) eieren. Ja, dat hebben ze hier wel goed bekeken. Als er nog eens wat breken, dan ben je er na een paar dagen weer. Ik denk niet dat ze met die intentie losse eieren verkopen, maar slim is het wel... Gelukkig had ik direct door dat ik in plaats van 10 eieren, 100 eieren bestelde. Dat ik inmiddels een beetje kan tellen komt door mijn leerlingen. Terwijl zij druk aan de studie zijn, oefen ik o.a. de getallen. En af en toe krijg ik les in het uitspreken ervan. Ik was in gedachten nog zo met de 100 bezig, dat ik in de winkel dus 100 eieren bestelde in plaats van 10. Maar zo bont als een collega heb ik het nog niet gemaakt; in plaats van ‘vezë’ (eieren) bestelde diegene een ‘vajzë’ (meisje). Daar keken ze wel een beetje van op.
Ik heb weer andere dingen, waar ik achteraf echt om moet lachen. Tijdens de dagelijkse boodschappen heb je mooie ontmoetingen. Zo zat ik in de bus tegenover een oude en een jonge dame. De jonge dame sprak een beetje Engels, dus ze leerde me diverse Albanese woorden en hielp me om ze nog beter uit te spreken. Toen ik nog wat woorden zei in het Albanees schudde de oude dame steeds met haar hoofd. Ik probeerde het woord nog een keer uit te spreken en nog eens. Ze bleef schudden. Ik ging toch wat twijfelen. Ondertussen luisterden nog meer mensen mee en werd er regelmatig gelachen. Ik vroeg me af of de vrouw wel alles op een rijtje had, want ze bleef lachen, ondanks mijn, voor mijn idee, succesvolle pogingen. Toen ik die dag thuis nog eens op de computer ging lezen over bepaalde gewoonten, kwam ik er tot mijn verbazing achter dat de mensen hier met het schudden van links naar rechts geen ‘ontkenning’ bedoelen. Oké, ineens was het me duidelijk. Zij was niet bijzonder; ik was bijzonder. Zij had me de hele busreis juist aangemoedigd door te schudden en te lachen. Tja, ik blijf toch een Nederlander.
Dat merk je in veel dingen.. Ik ben niet gewend om overal op straat mijn auto te parkeren, ook al houd ik de hele boel op, ik ben niet gewend om iedereen met een enorme omhelzing te begroeten, ik ben niet gewend om mijn moeder een nieuwe wasmachine te geven als deze stuk is, ik ben niet gewend om mijn hele planning in de soep te laten lopen omdat er net iemand langskomt als ik weg wil gaan enz. enz.
Ze hebben zoveel mooie dingen. Altijd tijd voor elkaar. De familie is erg belangrijk. Ze wonen en slapen met elkaar in één huis. Of dat nu met z’n drieën, vieren of vijven in één ruimte is, dat maakt niet zoveel uit. Gastvrijheid is ook echt iets wat prioriteit heeft in de Albanese cultuur.
Na de aardbeving ging ik even langs het winkeltje, waar ik wel eens kom. Ik moest toch echt even binnenkomen. Als ik binnenkom, zitten er nog twee van het team. Gezellig, dan is de taalbarriére ietsje minder. Terwijl mw. Flutura (vlinder) druk bezig is met koffie schenken, probeer ik duidelijk te maken dat ik liever water heb. Maar nee hoor, ik krijg koffie, want zo zegt ze: Dat is een teken van vriendschap. Met die gedachte smaakt de koffie eigenlijk best prima. Onder de koffie is er ineens een voelbare naschok. Tien seconden later staan we buiten, omringd door andere Albanezen. De angst na de grote beving van de afgelopen nacht merk je en voel je. Na elke trilling staat iedereen binnen een mum van tijd op straat.
De grote aardbeving van 6.4 op de schaal van Richter was middenin de nacht. Dat was voor iedereen een angstige ervaring. Je schrikt wakker, merkt dat alles trilt en blijft schudden, vliegt uit bed, zoekt een zaklantaarn (alle stroom is uitgevallen, het is aardedonker), pakt dat wat je nog pakken kan en rent naar buiten. Gelukkig is mijn huisje op de begane grond, zodat ik relatief snel buiten kan zijn. (Kun je nagaan als je op de tweede of derde verdieping woont!) Ik vlieg slaapdronken naar buiten, terwijl mijn hart bonst omdat het schudden nog niet is opgehouden. Wanneer je weer redelijk na kan denken is de beving voorbij en sta je met allemaal pyjamaklanten op de oprit van het huis. De eigenaar, en zijn twee zonen met hun gezinnen, en ikzelf. De vrouwen met kinderen gaan in de twee auto’s zitten en ik word ook de auto in gewenkt. Ook al kan ik geen Albanees, op dit moment ben ik maar wat blij dat ik zulke fijne buren heb. En daar zitten we dan… De auto is inmiddels gestart, zodat we bij de verwarming wat op kunnen warmen. Na een ‘beefloos’ halfuur gaan we met z’n allen naar de eerste verdieping. Ik was stiekem wel benieuwd hoe de huizen van deze Albanezen er binnen uitzagen. En daar zat ik dus midden in de nacht onder Albanese dekens op de bank. Af en toe zeiden we wat woorden. Ondertussen was één van mijn buurvrouwen de vloer aan het dweilen; de vissenkom was een heel stuk leger. Na een uurtje heb ik maar een appje gestuurd naar het team wanneer het verantwoord was om naar beneden te gaan. Nou, ze kwamen me wel even halen. (Ze zorgen echt zo goed voor me!) Daar zaten we dan in de morgenschemering met bijna het hele team. Iedereen had de schrik nog in z’n benen. Wat ben je dan dankbaar dat het weer licht mag worden en iedereen ongedeerd is. De schade werd opgenomen. In diverse huizen waren wat scheuren en wat dingen verschoven, maar verder viel het gelukkig mee.
Toen ik ’s morgens even naar school ging, had ik gelijk werk voor het eerstvolgende uur; de hele boekenkast met alle mappen, schoolwerk enz. was op mijn bureau geklapt en alles lag eruit. Na een uurtje stond alles weer netjes in de kast en was ook al het stucwerk, wat van de muur was gekomen, weer opgeruimd.
Wat zijn er veel bijbelgedeelten die van toepassing zijn op de krachten van de natuur. Ook hoe bepaalde dingen in de natuur symbolisch gebruikt worden om de krachten te laten zien die Gods Kerk proberen te verwoesten. Zie psalm 46: 2 en 3 ‘God is ons een Toevlucht en Sterkte; Hij is krachtiglijk bevonden een Hulp in benauwdheden. Daarom zullen wij niet vrezen, al veranderde de aarde haar plaats, en al werden de bergen verzet in het hart van de zeeën. En vers 9 ‘Komt, aanschouwt de daden des HEEREN, Die verwoestingen op aarde aanricht.’ Ik moest nog denken aan het bijbelverhaal op de kinderclub van diverse weken terug. Dit ging over de ark van Noach en de ark der Behoudenis. Als je dit hier in Albanië meemaakt, dan zie je extra dat ‘veiligheid’ hier altijd relatief is. Zou ik dan niet terug willen naar Nederland? Nee, toch is het goed om hier te zijn, ook in deze momenten. Je merkt hierdoor ook extra betrokkenheid van de mensen en op de mensen. Echt heel mooi!
Omdat de naschokken steeds bleven en ook af en toe weer boven de 4 kwamen, zijn we in het zuiden, in Tepelenë, geweest. Daar waren we welkom in het huis van een ander teamlid, die daar woont. We dachten dat het maar een paar dagen zou zijn, maar dit was toch nog meer dan een week. Het was goed om hier te zijn; even weer bijslapen en ontspannen. Een aantal van het team zijn overdag soms terug geweest, om zo ook de mensen, juist in deze omstandigheden, te laten zien dat we er voor hen willen zijn. Op zaterdag ben ik ook mee geweest naar Durrës. Ik heb toen ook wat spullen voor school meegenomen, zodat we dit in Tepelenë ook weer op konden pakken.
En zo was de kerk in Tepelenë voor een paar dagen onze school. Weer heel anders, maar het ging prima. In de pauze hebben we deze keer het spel Mikado gedaan. En woensdagmorgen konden we meerijden naar Gjirokastër, dus hadden we vrij van school. Dat is weer een voordeel van deze school; of we nu taal vandaag of morgen, deze week of volgende week doen, dat maakt niet zo heel veel uit. We zijn gewoon flexibel.
Toch is het nu ook fijn om weer in onze eigen school te zitten. En ja, op zondag is ons schooltje in Durrës nu ook kerk. (De huidige ‘kerk’ is dusdanig beschadigd dat het niet verantwoord is om hier nu bij elkaar te komen.) De juf staat nu niet achter het bureau, maar de evangelist. Een Adventspreek uit de eerste verzen van Jesaja 9. ‘Het volk dat in duisternis wandelt, zal een groot licht zien…’ Deze Adventsbelofte is voor mensen uit Nederland, maar bijzonder hier ook voor de Albanezen.
En ineens kreeg ik weer een les van één van mijn leerlingen. ‘Juf, bij de opstanding van de Heere Jezus was er ook een aardbeving.’ (Matth. 28:2 ‘En zie, er geschiedde een grote aardbeving…’) Oh ja, dat is waar. Nooit zo bij stilgestaan. Ineens komt dit wel heel dichtbij.
Op school schieten we al lekker op. Met zo weinig kinderen, kun je ook lekker doorgaan. En soms zijn we ook wat trager. Dan moeten we even ‘tanken’. Of dat nu is met een denkbeeldige slang of met een chocoladevoetbal (uit een echt Walchers trommeltje->herinnering aan bezoek uit Nederland), dat maakt niet uit. Ineens hoor ik de ander zeggen: ‘Oh, het klepje van je tank staat nog open.’ Tsja, we kunnen genieten van kleine dingen. Inmiddels hebben we ook een echt huisdier in de klas; een mooie groene plant. Als je goed kijkt, zie je er zelfs een kop en een staart in. We noemen hem Aspi (plantje heeft Asparagus). Soms wordt hij in de pauze bijna gekortwiekt door een voorbij vliegende voetbal en soms duwt er iemand met zijn vingertoppen in zijn kraag om te voelen of hij al water nodig heeft. Maar, we denken wel dat hij het naar zijn zin heeft. Op de andere hoek van het bureau staat nog een groene stengel; een overblijfsel van een geknotte palm ofzo. Onderweg naar school kwam die ook mee. Hij staat nu in het pennenpotje en af en toe praat er iemand tegen hem.
Op dit moment zijn we ook druk met voorbereidingen voor de actie. Ja, we hopen dat u gul gaat geven in de komende weken. Op het schoolraam is een echte thermometer te zien (ook al lijkt hij meer op een raket) en we worden dol van de puntjes en de vakjes. Maar het einde is in zicht. Maandag gaan we van start. Als ik kijk naar de betrokkenheid, de kaarten, appjes, berichtjes enz., dan denk ik dat het met het streefbedrag wel goed moet komen! Wat zullen de Albanese kinderen blij zijn… En wij met hen!
Dit was het weer even. Het is wel weer iets langer geworden dan ik dacht… Misschien wel een goed teken! Ik geniet hier nog steeds!
Lieve groet vanuit Durrës,
Ellen
[userId] => 439271
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5068316
[countryId] => 1
[pictureCount] => 16
[visitorCount] => 670
[author] => De Goudse juf
[cityName] => Durrës
[travelId] => 523825
[travelTitle] => Onderwijs in Durrës
[travelTitleSlugified] => onderwijs-in-durrs
[dateDepart] => 2019-09-02
[dateReturn] => 2020-02-24
[showDate] => yes
[goalId] => 11
[goalName] => Vrijwilligerswerk in het buitenland
[countryName] => Albanië
[countryIsoCode] => al
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/122/957/051_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/439/271_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => school-in-de-kerk-en-kerk-in-de-school
)
[54] => stdClass Object
(
[username] => ellenmaljaars
[datePublication] => 2019-11-12
[title] => Van kinderclub tot raki...
[message] => Al zigzaggend loop ik van school naar huis. Overal staan plassen en lopen stroompjes water de berg af naar beneden. Het weer is een beetje omgeslagen. Het is nog niet koud, maar de zon laat zich niet zoveel meer zien. Nu de wintertijd is ingegaan, is het rond vijf uur donker. Om kwart voor vier zakt de zon al achter de berg. Tijdens de terugtocht loop ik nog een winkeltje binnen voor een tros bananen. Straks gaan we nog eten met een paar Albanezen en heb ik beloofd dat ik een toetje mee zal nemen. Het kleine winkeltje is leeg, maar vijf seconden later staat de mevrouw voor me. Zoals altijd een stralende lach. Ze vertelt een heel verhaal. Ik lach, zeg: ‘me fall’ (sorry), haal m’n schouders op en schudt nog een paar keer met m’n hoofd. Ze lacht nog harder en praat gewoon verder. O ja, iemand van het team had tegen haar gezegd dat ik Albanees aan het leren ben. Toch maar even zeggen dat ze de volgende keer zegt dat ik echt nog weinig of niks begrijp. Ze schrijft in een schriftje hoeveel ik moet betalen en scheurt het briefje eruit. Eh, zoveel? Oh ja, natuurlijk dat is vast nog iemand uit de vorige eeuw. Vroeger, echt heel erg vroeger, gebruikten de Albanezen de oude leks. Tegenwoordig de nieuwe leks. Nu zijn er nog mensen die bedragen nog steeds in oude leks opschrijven; dus met een extra 0. Ik moet voor de bananen 2070 lek betalen. Dat zou dus ruim 16 euro zijn. Gelukkig hoef ik maar 207 lek te betalen. Eigenlijk kun je dit vergelijken met mensen die nog steeds dingen omrekenen naar guldens (sommige personen uit fam. Maljaars bijv.)
Als ik de sleutel omdraai van mijn poortje kijken er twee kinderkopjes naar beneden. Zodra ze de sleutel horen, komen ze even zwaaien. Leuk want kinderen vinden het niet erg als ik 20x hetzelfde zeg. Ik pluk twee sinaasappels van de boom en loop m’n huis binnen. Verdraaid, voordat ik wegging ben ik met de stofzuiger door m’n huis geweest en weer liggen er pissebedden onder de banken. Waar die beesten telkens vandaan komen; geen idee. De eerste weken dacht ik nog dat het kwam omdat het huis even leeg had gestaan. Inmiddels weet ik beter. Pissebedden, rupsen, schildpadkevers, nachtvlinders.. Ze horen bij de inboedel. Ze komen overal vandaan en zitten overal in. Zelfs in de afzuigkap. Toen ik groente aan het roerbakken was, zag ik ineens iets donkers tussen de groente. Oh bah, een pissebed. En toen ik m’n thee op wilde drinken, zag ik net een klein wit rupsje drijven. Door het kokende water leefde hij niet meer, maar toch..brr.. (Ik las op internet dat pissebedden gedijen bij vocht en rottend hout. Misschien is de bank binnenin toch aan het rotten. Dat zie je niet met een mooi hoes eroverheen, maar binnenkort zit ik dan misschien wel een keer op de vloer.)
Terwijl ik de sinaasappels uitpers, bedenk ik dat ik ook nog granaatappels heb uit de tuin van de evangelist. Die boom daar draagt ook veel vrucht; prachtige, grote granaatappels. Als ik een grote leegmaak, heb ik drie soepkommen vol. Ze hangen ook niet voor niets in de evangelistentuin. Die heeft werk genoeg. In de tuin, maar ook in de stad.
Vrucht op het werk. Daar kun je nog even over nadenken. Wanneer spreek je van vrucht? Welke vrucht wil je zien? Is dat als er 10 mensen komen? Is dat wanneer er een goede vraag wordt gesteld? Of is dat als mensen structureel blijven komen? Of als ze iemand meenemen naar de kerk? Moeten we wel kijken naar de vrucht? Het is bijzonder om te zien hoe de mensen komen, hoe ze luisteren, op welke manier ze een steentje bijdragen tijdens de dienst en hoe ze bezig zijn met de bijbel. Het is prachtig om hier iets van te horen als je bij de teamleden bent. Ik verbaas me ook over de ontspannenheid waarmee ze hun werk mogen doen. ‘De Heere heeft niet gezegd dat er hier een kerk moet komen, de Heere vraagt van ons dat we op allerlei manier het Woord bij de mensen brengen. Dat is de grote opdracht.’ Dan zorgt Hij zelf voor de vrucht. Daar komt wel bij dat er soms moeilijke beslissingen genomen moeten worden. Wanneer laat je iets wel doorgaan en wanneer niet? Wanneer kun je met iets nieuws beginnen? Allemaal dingen waar ze over na moeten denken.
Afgelopen zondag was er een gezamenlijke kerkdienst met diverse kerken uit Durrës en Tirana. Het was prachtig om met elkaar ‘Een vaste burcht..’ te zingen. De voorganger van een andere kerk is heel muzikaal, dus het zingen ging prima. Hij behandelde de 5 sola’s van de reformatie. (Zie foto) Na de kerkdienst kwamen er lekkere broodjes en fruit tevoorschijn. Na het eten verscheen er een grote taart met daarop ‘Gezuar Dita & Reformacionit’ (gezegende hervormingsmiddag) gespoten. Voor de mensen die nog niet genoeg hadden gegeten..
Inmiddels ben ik ook diverse keren naar de kinderclub geweest. Per keer komen er tussen de 10 en de 20 kinderen. Eerst zingen ze met elkaar, daarna luisteren ze naar het bijbelverhaal. De kinderen weten nog precies wat er de vorige keer verteld is en kunnen dit vaak erg goed terugvertellen. Ook al kan ik van het verhaal bijna niets volgen, door de platen en diverse (inmiddels) bekende woorden kan ik ongeveer raden waar de verteller is. Ondertussen kijk ik graag naar de kinderen. Sommige kinderen luisteren en kijken onafgebroken naar de verteller en de platen, anderen zitten de draaien op hun stoel, maar kunnen de vragen foutloos beantwoorden, iemand anders zit om het hoekje, maar luistert kennelijk toch mee. Ze zien het voor hun ogen gebeuren. Alle dieren, twee aan twee, komen naar de ark. Daar zijn ze veilig. Als je God niet kent, ben je ook niet veilig. Noach is veilig in de ark. Als hij uit de ark komt, is daar de regenboog; de boog van Gods trouw. Na de vertelling zeggen ze met elkaar nog een tekst op en zingen weer met elkaar. Zelfs nog een versje in het Nederlands. Een aantal kinderen mogen helpen met het omhoog houden van de tekst en het lied. Soms ‘fladdert’ het wat en zie je ineens een glimlach vanachter het papier verschijnen. Ze wilde vast even testen of ze het zonder papier ook konden.. Nou, dat lukt helemaal..
Als laatste drinken we nog wat en doen we nog wat spelletjes. Gelukkig werkt ganzenbord in Nederland hetzelfde als hier. En voor de kinderen maakt het echt niet zoveel uit of je het nu wel kan verstaan of niet. Ondertussen probeer ik erachter te komen wat ‘nu ben jij aan de beurt’ of ‘jij moet een beurt overslaan’ betekent. Aan het einde van de morgen danken ze nog met elkaar. Een klein jongetje wilde wel danken. Hij stond naast de evangelist (kinderwerkster was nog op verlof) en bad voor de kinderwerkster. Dat ze maar veel kinderen mocht krijgen. Wat oudere meiden gniffelden. Hij bedoelde ‘veel kinderen op de club’. Mooi toch, dat hij er voor bidt?!
Inmiddels heb ik diverse briefjes in mijn huis opgehangen. Elke keer als ik aan het afwassen ben, als ik naar het toilet ga en als ik naar buiten ga zie ik dezelfde woorden. De dagen van de week, de namen van opa/oma/vader/moeder, werkwoorden, korte zinnetjes.. En ja, het helpt echt. Ik kon zelfs aan de verkoopster vragen of ze morgen bananen had en zeggen dat ik dan morgen terug zou komen. (Voor de oplettende lezer; inderdaad, het tweede gedeelte van dit stuk schrijf ik een paar dagen later. Ik koop niet elke dag bananen.) Ik kreeg bovendien nog een bakje mee met een soort yoghurt, gevuld met tomaten ofzo. Toen ik vroeg of het soep was knikte ze. Morgen maar eens proeven. Vandaag gewoon lekkere witte bonen uit een blikje. Dat verkopen ze hier gelukkig ook.
Vorige week heb ik in de tuin gespogen, terwijl de eigenaar stond te kijken. Ja, hij kwam daarvoor met een flesje helder water naar me toe. Hij gebaarde naar de druiventrossen en naar het flesje. Tja, geen idee wat hij bedoeld. Toen kwam hij naar me toe en moest ik echt even uit het flesje drinken. Eén slokje dan. Oh nee, vreselijk, een verschrikkelijk sterke smaak. Met de vloeistof in m’n mond bedenk ik wat ik zal doen. Opdrinken (kan nooit goed zijn voor m’n slokdarm, het lijkt wel vergif) of uitspugen (kan ik dat maken tov. de man)? Ik kies voor het laatste en spuug alles in de tuin. Gelukkig, de man kan erom lachen. Ik niet..wat was dat vies! Ik mag het flesje houden. Ik leg het maar in de koelkast. De volgende dag vertellen de leerlingen dat het waarschijnlijk Raki is, dat is de ‘bekende’ sterke drank van hier. Aha, nu snap ik het. Dat was dus Raki, van druiven uit ‘mijn tuin’. De Raki bevat tussen de 50 en 70% alcohol. Het drinken van Raki is in Albanië echt een probleem. Veel mannen drinken ’s morgens al een glas leeg. Bij mij ligt het flesje nog in de koelkast. Ik heb liever verse jus d’orange.
En op school blijft het leuk! Inmiddels is er een voetbal gesneuveld en met één voetbal is het iets minder leuk. Aangezien het prachtig weer is buiten gaan we verstoppertje doen. Tien tellen in de rimboe. Ik tel heel hard van tien tot nul. Ondertussen verstoppen Maus en Mo zich. De mevrouw, die altijd voor het raam zit, glimlacht. Leuk, nu heeft ze even wat te zien. Ze ziet Mo achter het struikje zitten, drie meter vanaf de plek waar de juf keihard aan het tellen is. De juf stapt voorzichtig een paar meter bij de ‘buutplek’ vandaan. Mo draait ondertussen behendig om het struikje heen. Als de juf iets te ver bij de buutplek vandaan is, schiet Mo vanachter het struikje en ‘buut voor de hele pot.’ Gewonnen! De mevrouw achter het raam geniet.
Mo is aan de beurt. Maus staat als een standbeeld achter een elektriciteitskastje en houdt zijn adem in. De mannen van het koffielokaaltje houden hem in de gaten en lachen. De juf schiet achter een geparkeerde auto. Als Mo klaar is met tellen, probeert ze de anderen te vinden en de anderen proberen Mo ongemerkt te volgen met hun ogen. De mannen bij de benzinepomp genieten. Eindelijk even wat anders dan alleen maar kijken en wachten. Ze zien Mo zoeken en zien de juf achter de geparkeerde auto. Ze is echt niet te zien, denkt ze. ‘Buut voor de juf, ik zie uw knot.’ Verdraaid, ze zag net boven het raam mijn knot heen en weer gaan. Helaas.. De juf is weer aan de beurt. De mannen van de garage kijken naar de weglopers. Dat is handig voor degene die aan het zoeken is. Het wordt moeilijk als de auto, waar je achter zit, ineens weg rijdt. Of als het echtpaar op het balkon van drie huizen verder roept dat je moet komen. Hoe kan ik in het Albanees duidelijk maken dat ik maar 8 stappen bij de buutplek vandaan mag komen? Even later komt ze maar naar beneden om toch te zeggen dat de kids achter het huis zitten. Iedereen moet erom lachen. De pauze is iets langer geworden dan gewoonlijk. Ach ja, dan werken we daarna gewoon wat harder.
Wat kunnen de leerlingen geweldig zingen. Een lied kan in canon met z’n drieën. Binnen 10 minuten kennen ze het lied en in een kwartier zingen we het in canon! Zo’n prachtige jongensstem erdoor heen! Heerlijk!
En zo vliegen de weken hier voorbij.
Bedankt iedereen voor de kaartjes die ik heb gekregen. Post is echt leuk! Een meisje uit Aagtekerke die een prachtige tekening maakt voor het hele team in Albanië. De collega’s van de JCS in Sliedrecht, die een hele grote envelop opsturen, mensen uit Gouda, ooms en tantes uit Aagtekerke, vrienden uit het hele land, maar ook wel eens mensen die ik helemaal niet ken. Bedankt allemaal! Oh ja, het is wel fijn als ook de vrouwenvereniging er in het vervolg bij wil zetten waar ze vandaan komt. Want ik zie niet aan de prachtige plaat met bijbeltekst of deze in Groningen of in Westkapelle is ingekleurd.
Tot de volgende keer!
[userId] => 439271
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5067249
[countryId] => 1
[pictureCount] => 19
[visitorCount] => 633
[author] => De Goudse juf
[cityName] => Durrës
[travelId] => 523825
[travelTitle] => Onderwijs in Durrës
[travelTitleSlugified] => onderwijs-in-durrs
[dateDepart] => 2019-09-02
[dateReturn] => 2020-02-24
[showDate] => yes
[goalId] => 11
[goalName] => Vrijwilligerswerk in het buitenland
[countryName] => Albanië
[countryIsoCode] => al
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/122/950/862_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/439/271_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => van-kinderclub-tot-raki
)
[55] => stdClass Object
(
[username] => anna1953
[datePublication] => 2019-11-08
[title] => Derde winternieuwsbrief
[message] => Waar zal ik beginnen met schrijven. We zijn nu ruim een maand in Albanie en er is zoveel gebeurd.
We hebben weer heel veel families bezocht en wat wij zien hier, “onze hulp is hier nog steeds hard nodig”.
De gezinnen die we hebben bezocht hebben allemaal problemen en leven ver onder de armoede grens.
Ondanks alle problemen in de gezinnen kan ik wel zeggen dat nergens in Europa de gastvrijheid groter is dan in Albanie, hoe armer hoe gastvrijer, dat is onze ervaring. Natuurlijk weten ze dat wij hier voor de hulpverlening zijn en worden we altijd met open armen ontvangen, maar zeker in de bergdorpen/platteland is het ontvangen van gasten een grote eer, en ze zien het dan ook als een mogelijkheid om hun ruimhartigheid te laten zien.
Het raakt mij iedere keer weer als ik zie dat ze met het kleine beetje wat ze hebben , delen met ons het ontroerd me en ik word weer met beide benen op de grond gezet dat het allemaal niet zo vanzelfsprekend is. De afgelopen 10 dagen waren Jaap en Annet Heinen hier op bezoek en hebben een kijkje kunnen nemen naar het werk dat wij hier doen. We hebben ze meegenomen naar een gezin in Zalli een dorp verderop. De vader van dit gezin heeft toen hij 9 maanden oud was hersenvliesontsteking gehad en in zijn doen en later niet ouder dan een kind van 7. De vrouw van de man komt uit een arm gezin met 9 kinderen. Ze vond het prima dat ze uitgehuwelijkt werd omdat ze dacht zo de armoede te ontlopen. Ze wist dat de man hersenvliesontsteking heeft gehad, maar dat hij zo gehandicapt zou zijn dat wist ze niet. Ze kwam dus van de wal in de sloot. Dit echtpaar heeft drie kleine kinderen in de leeftijd van 4,, 7 en 9 jaar oud. Ze wonen bij de vader en moeder van de man en die helpen dit gezin waar ze kunnen. Afgelopen zomer vroegen ze om bedden omdat de bedden waar ze nu in lagen oud en kapot waren. De bodem van het kinderbed was opgevuld met oude dekens om de gaten te dichten. Het bed van het echtpaar was al niet anders. Vorige week hebben wij de bedden gebracht en in elkaar gezet en de kamer mooi gemaakt. Ook hebben we een kast gebracht en geloof me het resultaat mag gezien worden. En natuurlijk kwam er weer van alles en nog wat op de tafel om hun dank te tonen.
Het volgende gezin dat we bezoeken is een ouder echtpaar in Luke, hoog in de bergen. Ook aan deze mensen hadden we een bed beloofd omdat de man ziek is en iedere dag zuurstof krijgt. Afgelopen transport is er een hoog laag bed meegegaan en dat hebben we bij deze mensen gebracht. We hebben vooraf eerst een bezoekje gebracht omdat we wilden weten of dit bed nog nodig was. Wij dus naar dit bergdorp met bijna onbegaanbare wegen (Annet vond dit echt niet leuk)en toen we daar aankwamen kwam de vrouw ons gelijk tegemoet lopen. Ze dacht dat we op visite kwamen maar toen we vroegen of het bed nog nodig was begon ze te huilen en vroeg wat dat koste.
We konden haar gerust stellen dat het bed gratis was en weer begonnen de tranen te vloeien.
De volgende dag hebben we het bed gebracht en ook kleding en eten voor deze mensen .
Het bed hebben we in elkaar gezet en opgemaakt, we kregen wat te drinken en horen van de vrouw dat de man een wees is en opgegroeid in een kinderhuis. Kinderen hebben ze niet gekregen en alleen de vrouw heeft een neef die geregeld even langs komt. Verder hebben deze mensen niemand dan alleen een paar buren. Allebei zijn ze op leeftijd de man 82 en ziek en de vrouw 78.
Ze hebben hun koe verkocht om het zuurstofapparaat aan te schaffen voor de man , dus melk hebben ze ook niet meer. Ook hier een en al armoede. We beloven dit echtpaar zeker voor kerst nog te komen.
Afgelopen week hoorden we ook dat er twee vrachtwagens zijn uitgevallen bij onze transporteur zij nemen de schoenendozen voor de kinderen en de kaas uit Huizen voor ons mee naar Albanie. Door het uitvallen van de twee wagens kunnen er echter maar 4 pallets mee en aangezien de kaas alleen al op 3 pallets gaat is dat te weinig. De kinderen kijken uit naar hun schoenendoos met kerst, dus we moeten een manier vinden om deze dozen op een andere manier naar Albanie te krijgen. Herman besluit dat nadat Elske en Jasmijn geweest zijn in Albanie terug te rijden naar Nederland en de camper te vullen zodat we de kinderen niet hoeven teleur te stellen.
We hebben Jaap en Annet een prachtig stuk natuur laten zien waar ze volop van genoten hebben.
Door de door de geïsoleerde ligging achter het zelf opgetrokken IJzeren Gordijn van communistisch dictator Enver Hoxha, stond Albanië jarenlang stil in z’n ontwikkeling. Dat heeft voor de bevolking een heleboel dramatische nadelen - armoede voorop - maar voor de natuur is het een zegen geweest. Zo vind je nergens in Europa nog zulke ongeschonden berglandschappen als in de Albanese Alpen.
Aan het einde van de week hebben we te kampen met een ander probleem.
Het stemkastje van de tracheostoma van Herman is lek, dit betekent dat hij op korte termijn terug moet om dit kastje te vervangen, dit kan niet in Albanie dus moet er een afspraak gemaakt worden in het VUMC in Amsterdam.
Herman besluit om eerder terug te gaan naar Nederland. Niet leuk maar het is niet anders.
Zondag zijn Annet en ik naar de kerk in Mushqeta geweest en hebben Jaap en Herman geluisterd naar de Oude kerk.
En dan is het alweer voorbij voor Jaap en Annet. Op maandag morgen hebben we hun naar het vliegveld gebracht in Tirana.
Met gemengde gevoelens nemen we afscheid, het was fijn om 10 dagen door te brengen met hun en ons werk te laten zien. Er zijn veel emoties bij hun losgekomen , het is zo anders om het zelf mee te maken dat is met geen pen te beschrijven.
Herman gaat de camper klaarmaken en vertrekt dinsdagmorgen naar Nederland. Ik zal blij zijn als ik bericht krijg dat hij weer veilig in Huizen is. Het is niet niks 2300 km in je eentje te rijden.
Maar gelukkig krijg ik woensdag avond laat bericht dat hij veilig weer thuis is. Hoe toepasselijk thuis komen op dankdag.
Maar zelfs als het geen dankdag is , is er iedere dag iets om dankbaar voor te zijn.
We tellen onze zegeningen dag bij dag!
Herman moet donderdagmiddag om 14.00 uur in het VUMC zijn om zijn stemkastje te vervangen, en dan gelijk naar de garage om de schoenendozen in de camper te laden. Na een goede nachtrust hoopt hij dan vrijdagmorgen weer richting Albanie te vertrekken.
En dan is het in Mushqeta wel heel stil geworden.
Jaap en Annet en Herman terug naar Nederland en ik in een leeg huis. Ff wennen aan de stilte maar er is genoeg te doen.
Jaap en Annet hebben geboft, 10 dagen lang was het prachtig weer, sinds ze weg zijn stort het hier van de regen en de vooruitzichten zijn niet best.
Door de droogte en nu de vele regen zijn ze bang voor aardbevingen en op het nieuws horen we dat ze bang zijn voor overstromingen.
En dat het niet overdreven is dat merkten we toen we donderdagmiddag uit Tirana kwamen, het regent de hele week al en dat is aan het verkeer duidelijk te merken. Een grote chaos op de weg en de wegen veranderen al snel in modderige rivieren. Ik was in ieder geval blij dat ik weer in Mushqeta was.
Het is donderdagavond. Herman is in het ziekenhuis geweest en het stemkastje is vervangen. Hij had de camper voordat hij naar het ziekenhuis ging bij de garage gezet zodat onze logistiek medewerker Henk Kriek samen met andere vrijwilligers de camper konden inpakken. Mensen hartelijk dank daar voor wat zouden we moeten doen zonder vrijwilligers.
De schoenendozen en tasjes voor de KANS kinderen, kinderen van het kinderhuis en de Romakinderen liggen allemaal in de camper. En nu maar hopen dat alles goed mag gaan. Op de heenreis heeft Herman als alleen reiziger bij de Albanese grensovergang een drugscontrole hond in de camper gehad. Eigenlijk wel begrijpelijk. Laten we hopen dat Herman zonder problemen de grens over komt. En zoals Ik al eerder vermelde ieder “voordeel heeft zijn nadeel”. Als we met zijn tweeën zijn mogen we namelijk altijd doorrijden omdat ze beklag hebben met iemand die praat vanuit een klepje in de hals.
Hopelijk gaat dat ook de komende dagen ook zo.
Herman is vanmorgen met de camper vertrokken naar Albanie.
Wat fijn dat op deze manier toch alle schoenendozen op hun plek komen. En dat is bij de kinderen in Albanie. Ik verheug me nu al op al die blije bekkies.
Vanavond hopen Elske en Jasmijn te komen, en daar kijk ik naar uit, het blijft een nadeel dat je familie achterlaat als je twee thuisfronts hebt.
Ik stop er mee want er is nog genoeg te doen voordat de dames komen.
Een hartelijke groet vanuit Albanie,
Anne-Lise
[userId] => 360602
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5067061
[countryId] => 1
[pictureCount] => 35
[visitorCount] => 1604
[author] => Anne-Lise
[cityName] => Mushqeta
[travelId] => 524602
[travelTitle] => Winter 2019
[travelTitleSlugified] => winter-2019
[dateDepart] => 2019-10-15
[dateReturn] => 2020-01-15
[showDate] => yes
[goalId] => 11
[goalName] => Vrijwilligerswerk in het buitenland
[countryName] => Albanië
[countryIsoCode] => al
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/122/949/600_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/360/602_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => derde-winternieuwsbrief
)
[56] => stdClass Object
(
[username] => anna1953
[datePublication] => 2019-11-02
[title] => Tweede winter nieuwsbrief
[message] => Verleden week vrijdagmorgen hebben wij onze vrienden Jaap en Annette Heinen van het vliegveld in Albanië afgehaald. Wij waren al vroeg opgestaan daar beiden al om acht uur zouden landen. Jaap had al eerder aangegeven dat hij wel eens wilde zien en meemaken waar al de ingezamelde kleding, dekens en bedden uit Huizen naar toe gingen in Albanië. Degenen die wel eens kleding komen brengen moeten Jaap Heinen haast wel kennen want jaar en dag staat hij op de maandagavond bij ons magazijn aan de Fabrieksweg in Huizen klaar om de zakken met kleding en schoenen in ontvangst te nemen. Eenmaal van het vliegveld bij ons thuis gekomen zijn wij aan de slag gegaan door hun 10 daags verblijf invulling te geven.
Na eerst te hebben ontbeten zijn wij via een toeristische route door de bergen naar de markt in de stad Elbasan gereden. Op de markt hebben wij wat groenten en fruit gekocht en daarna hebben wij nog wat gewinkeld op de markt. Je kunt dan alleen al genieten van wat voor spulletjes er al niet te koop worden aangeboden. Het zijn meestal dingen zoals een achterhaalde broodrooster, een paar damesschoenen of een herenkostuum die bij ons jaren geleden in de mode waren. Hoe deze dingen in Albanië terecht zijn gekomen mag Joost weten en nog meer kunnen wij ons afvragen of er wel invoerrechten of belasting is betaald voor de invoer van deze producten. Na alles wat wij in Albanië zien gaan wij ons dat echter niet afvragen want dan zouden wij ook hier terplekke gek worden. Dit worden wij tenslotte in Nederland al van alle regeltjes die er heersen. Nadat wij de markt hadden bezocht liepen wij naar de parkeerplaats waar wij onze auto geparkeerd hadden, nadat wij 0,46 eurocent parkeergeld hadden betaald begaven wij ons richting Mushqeta waar ons huisje en het kindertehuis staan.
Jaap en Annette Heinen vallen direct met hun bezoek bij ons aan Albanië met hun neus in de boter. De sociaalwerkster van ons kindertehuis en tevens ons buurmeisje gaat dit weekend trouwen. Net zoals alle meisjes in Albanië is ook zij door de familie uitgehuwelijkt. Juist deze vrijdagavond (de 25e november 2019) was het ouderlijk huis open voor al de mensen uit haar dorp en dus ook het dorp waar Anne-Lise en ik bijna de helft van het jaar mogen wonen. Het ouderlijk huis stond open om de bruid te bewonderen. Toen wij aankwamen werden de mannen van de vrouwen gescheiden door deze in aparte kamers te zetten. Wij kregen een kopje met Turkse koffie, een chocolaatje en een raki, dit is ongeveer gelijk bij ons aan een glaasje jenever. Omdat ik mij niet waag aan de wel zeer sterke raki, die soms wel meer dan 60% alcohol bevat werd mij al gauw iets anders te drinken aangeboden. Na een kwartiertje te hebben gezeten zijn wij huiswaarts gegaan, niet voordat wij eerst wat geld onder het schoteltje van de koffie hadden gelegd. Dit geld wordt gebruikt om het bruiloftsfeest te betalen. Normaal gesproken heet deze visite bij de familie van de bruid “ De Vale” en wordt dit gevierd met veel traditionele Albanese muziek. Omdat de broer van de bruid ongeveer 6 jaar geleden is verongelukt werd het feestje bij de bruid thuis op gepaste wijze gevierd, zonder muziek. Om de bruiloft niet langer te maken dan hij al is kunnen wij zeggen dat op de zaterdag een tien uur lang feest werd gevierd in een restaurant waar halverwege pas de bruidegom om de hoek kwam kijken. Na het feest op zaterdag ging de bruid weer naar huis waarna zij op zondagmorgen door de familie van de bruid thuis werd opgehaald. En daarna, het is niet te geloven, weer een tien uur durende bruiloft in een restaurant, nu voor de familie van de bruidegom.
Om alleen de vrijdagavond en een gedeelte van de zaterdag deze bruiloft mee te maken was al meer dan genoeg. Deze bruiloft werd financieel opgebracht en geschonken door de familie en de gezinnen uit het hele dorp. Ook wij als Albanië comité Huizen hebben hier aan meegedragen door een van meegenomen trouwjurken tijdens een transport met hulpgoederen aan de bruid gegeven. Deze trouwjurken waren ons geschonken door Lady Bird Trouwjurken uit Huizen. Ook voor hen is het fijn om te zien dat de geschonken trouwjurken op de juiste plek terecht komen. Temeer is het voor de bruid een grote eer dat zij de show kan uithangen met een eigen trouwjurk daar de meeste bruiden een huur trouwjurk hebben en de bruidegoms een huur pak hebben zoals dat ook in mijn jonge jaren in Huizen heel gewoon was. Nog even terug te komen op dat kosten nog moeite gespaard worden voor een bruiloft. Vroeger in het oude oosten was het al niet anders, maar op bruiloften en begrafenissen word zeker niet bespaard in Albanië . Dit alleen al gezien de grote marmeren grafmonumenten waarvoor mensen zich soms diep in de schulden steken.
Na de nodige informatie is het dan ondertussen maandagmorgen en gaan wij samen met Jaap en Annette Heinen onze projecten langs om hen zo te laten zien wat wij zoal doen aan hulpverlening in Albanië. Wij gingen reden naar het bergdorp Skuter waar de behuizing van de gezinnen erg slecht is. De meeste huisjes hebben dan ook zwaar te lijden gehad onder de aardbeving een maand geleden. Een van onze bodyguards en zijn gezin die hier wonen slapen dan op dit moment ook in een tent die zij van de overheid hebben gekregen. De jaren hebben ons geleerd dat de overheid hier verder niets aan gaat doen. Ook ons eigen huis heeft schade opgelopen door de zware aardbeving die Albanië heeft getroffen, maar wij komen er wel overheen. Wij bezoeken nog een aantal andere gezinnen en helpen deze aan wat kleding en voedsel. Daarna gaan wij naar het sponsorkind van Jaap en Annette Heinen. Hij heet Albino en we gaan bekijken of de woon en leefsituatie van het gezin al iets is verbeterd. Ook kijken hoe de familie het maakt en hoe de resultaten van Albino op school zijn. De vader van Albino werkt op het moment zonder ook enige papieren in Griekenland om daar olijven te plukken tegen een schamel inkomen. Albino doet het goed op school maar wat wij zien is dat hij liever klautert in de bomen om appeltjes te plukken voor zijn Oma dan dat hij zich druk maakt om de school. Wij zouden zeggen : “Een gezonde Hollandse jongen”. Nadat wij een goede ontmoeting hebben gehad met zijn moeder en oma zijn wij naar huis gegaan om wat te eten, wat bij te praten en naar bed te gaan.
De rest van de week zijn wij diverse projecten afgegaan waar wij normaal gesproken zoal het hele jaar mee bezig zijn. Zo kwam afgelopen zomer de vraag van een arm gezin uit het mijnwerkersdorp Zali, waarvan de vader gehandicapt is om een aantal bedden voor hun kinderen. Afgelopen week hebben wij hun slaapkamer ingericht met een drietal bedden, wat nachtkastjes en een linnenkast. De foto’s tonen het mooie resultaat, iets wat gezien mag worden. Ook zijn wij naar Kllojkegeweest en hebben daar de nodige kleding uitgedeeld. Ondanks dat het geld van de voedselpakkettenactie nog niet binnen is zijn wij al zo vrij geweest om de voedselpakketten die wij rond de kerst hopen uit te delen vast te bestellen. Door het voedsel nu vast te kopen scheelt in de prijs want tegen het einde van het jaar vliegen de prijzen omhoog. Een gedeelte van het voedsel is reeds bezorgd. Vanmiddag zijn wij wezen kijken in het bergdorp Luke. Dit bergdorp ligt ver van de bewoonde wereld en over de haast onbegaanbare zandwegen is er alleen maar te komen met droog weer. Een tijd geleden hebben wij in dit bergdorp een oude man beloofd uit te zien naar een soort van ziekenhuisbed. Wij hebben er in Nederland een kunnen bemachtigen en tijdens het laatste transport is deze meegegaan naar Albanië. De oude man kan hem nog steeds heel goed gebruiken en wij hopen het bed er dan ook zo snel mogelijk te brengen. Zijn hoogbejaarde vrouw stond vanmiddag te huilen van blijdschap maar nog meer verwonderde zij zich erover dat wij hun niet waren vergeten. Zo zijn wij de afgelopen week druk in de weer geweest en hopelijk hebben Jaap en Annette een goede indruk gekregen van onze hulpverlening in Albanië. Morgenochtend hopen wij de plaatselijke kerkdienst weer te bezoeken. Daarna willen wij nog wat voedsel gaan brengen naar een gezin en dan zit het er voor hen beiden weer op. Bij leven en welzijn hopen zij maandagmorgen weer terug te vliegen naar Nederland.
[userId] => 360602
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5066681
[countryId] => 1
[pictureCount] => 14
[visitorCount] => 690
[author] => herman en Anne-Lise
[cityName] => Mushqeta
[travelId] => 524602
[travelTitle] => Winter 2019
[travelTitleSlugified] => winter-2019
[dateDepart] => 2019-10-15
[dateReturn] => 2020-01-15
[showDate] => yes
[goalId] => 11
[goalName] => Vrijwilligerswerk in het buitenland
[countryName] => Albanië
[countryIsoCode] => al
[imageLink640x480] => https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/122/949/571_640x480.jpg?r=0
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/360/602_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => tweede-winter-nieuwsbrief
)
[57] => stdClass Object
(
[username] => anna1953
[datePublication] => 2019-10-25
[title] => eerste nieuwsbrief
[message] => De komende periode hopen wij U / jullie weer op de hoogte te houden vanuit Albanië d.m.v. “Waar ben jij nu.nl”. Afgelopen woensdag 16 oktober zijn wij vertrokken voor een periode van 3 maanden. D.V. half januari hopen wij dan weer thuis te komen. Wij zijn blij en dankbaar dat wij de gezondheid mogen hebben zodat dit zo belangrijke werk zijn doorgang mag vinden. Net zoals al de 28 voorgaande jaren hopen wij dan weer te werken onder de Allerarmsten in de bergdorpen, de Romakinderen en de kinderen die in ons kindertehuis verblijven. Het bezoeken van de gezinnen waarvan hun kinderen in ons financieel adoptieplan “KANS” zijn opgenomen zal ook plaats vinden. Wij zullen dan de thuissituatie van deze kinderen weer opnieuw bekijken. In ons “KANS” project zitten op dit moment 72 kinderen die financieel geadopteerd zijn. De kosten om een kind financieel te adopteren bedraagt 22 euro per maand. Van dit geld kunnen de kinderen naar school, krijgen zij schoolboeken, schriften, pennen en indien nodig vervoer naar school. Van dit geld word indien nodig ook hun medische hulp betaald en krijgen de gezinnen met regelmaat voedsel. Daar de behoefte aan dit project groot is zijn wij nog steeds op zoek naar gezinnen in ons dorp Huizen en daarbuiten om financieel een Albanees kind voor hun rekening te nemen. Ons streven is dan ook om binnen niet al te lange tijd het aantal adoptie kinderen te kunnen uit breiden naar 150 kinderen. In het project van de Romakinderen zijn 30 kinderen opgenomen. Willen deze kinderen gebruik maken van hetgeen hun geboden word dan stellen wij wel een aantal voorwaarden. Deze Roma kinderen worden verplicht naar school te gaan om mee te kunnen draaien binnen het project. De kinderen met hun ouders krijgen dan drie keer in de week een warme maaltijd vanuit de door ons gesponsorde gaarkeuken en ook hun school en boekengeld wordt betaald. Regelmatig bezoeken wij deze kinderen maar ook gaan zij een dag in het jaar uit, en wel een spelletjes dag in en rondom ons kindertehuis in Mushqeta. Ondertussen is er binnen de Roma gemeenschap een eigen kerk ontstaan waar een vijftal gezinnen elke zondag elkaar, maar ook door de weeks kunnen ontmoeten.
Het loopt weer tegen het einde van het jaar. In Nederland waren wij, samen met de anderen van onze stichting, al druk bezig met de voorbereidingen van de schoenendozen actie om de kinderen in Albanië rond de kerst te verrassen met een goedgevulde schoenendoos met daarin wat leuke spulletjes. Ook de voedselpakkettenactie is van start gegaan, niet alleen in ons dorp Huizen maar ook in Eemnes en Dokkum (Friesland). Wij hopen middels deze actie weer 900 voedselpakketten rond de kerst weer te kunnen delen. Echt, de gezinnen kijken er net zo als de afgelopen 15 jaar weer naar uit. Uiteraard zullen er de komende tijd nog veel meer andere dingen op ons pad komen.
Wij blijven U / Jullie op de hoogte houden.
Groeten vanuit Albanië ,
Herman en Anne-Lise
[userId] => 360602
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5066191
[countryId] => 1
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 533
[author] => herman en Anne-Lise
[cityName] => Mushqeta
[travelId] => 524602
[travelTitle] => Winter 2019
[travelTitleSlugified] => winter-2019
[dateDepart] => 2019-10-15
[dateReturn] => 2020-01-15
[showDate] => yes
[goalId] => 11
[goalName] => Vrijwilligerswerk in het buitenland
[countryName] => Albanië
[countryIsoCode] => al
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/albani,mushqeta
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/360/602_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => eerste-nieuwsbrief
)
[58] => stdClass Object
(
[username] => gerardenmanuela
[datePublication] => 2019-10-20
[title] => 58. Laatste uurtjes streetlife in Albanië
[message] => Dan denk je dat het heel rustig is op de camping en je maar met twee andere campers op het hele veld staat…. De buurman was continu tussen de campers aan het paraderen en meer dan een uur heel hard aan het bellen. Bah! En die andere gasten in die hoek waren alles aan het schoonmaken en opruimen, maar wel met de radio keihard aan. Ik heb hier zo’n hekel aan! ‘Gelukkig’ gaan we straks weg. Water bijvullen, wc schoonmaken, afval dumpen en nog één keer super lekker douchen. Leuk afscheid bij de receptioniste. “Bye bye Hollanda!” Nog even een fotootje bij het strandje met de leuke parasolletjes voor het Skadarmeer en om 12.30 uur reden we dan weg. Het is alleen al qua weer zonde dat we weer naar huis moeten. Ze geven de hele week nog 27 graden op!
Net voordat we de doorgaande weg naar Shkodër op wilde draaien, scheurde er een zigeuner op een gemotoriseerde handkar voorbij, die vol lag met schroot en veel fietsvelgen. ‘k Weet niet, of iemand er nu een mist? “Hé, kijk! Er komt een paard en wagen aan! Dat is leuk!” En nog een, en nog een en na 5 kilometer hadden we er maar liefst 5 gezien! Met recht een topscore! Ook de schapen liepen vandaag weer in het voetbalveld. Het blijft leuk om te zien. Wat dichter bij de stad nam de straathandel toe en zagen we heel veel kippen in een veel te klein kooitje als haringen in een ton zitten. Zielig!
We twijfelden of we eruit zouden gaan. Zouden we nog één keertje hier gaan lopen of meteen doorrijden naar de grens? Aanvankelijk konden we de auto niet kwijt en kwamen we ook nog helemaal in de verkeerde straat uit. Maar dat was eigenlijk nog armer en leuker om te zien. Een heel klein winkeltje vol fietsvelgen en wat banden, een schoenenzaakje, waar alles weer aan een touw hing, mensen op die leuke fietsjes, een geweldig vrolijk geschilderde camper, die als ijscowagen dienst moest doen en wat gribusflats waar verlegen meisjes lief naar ons zwaaiden.
Met moeite konden we ergens keren en gingen we weer terug. We zagen ook nog twee personenwagens met een bankstel op het dak rijden en veel wagens met ladingen hout. Daarna gebruikte Gerard de rotondes om de hoofdstraat heen en weer te kunnen rijden, terwijl ik nog wat goede foto’s van het straatleven probeerde te maken. Even later besloten we een ander straatje te nemen en daar mochten we de camper wel een uurtje voor de bakker zetten. Zo gezegd, zo gedaan, cabrio eraf en hup, daar liepen we al in de enige chique en fleurige straat van Shkodër. Maar al snel sloegen we af naar de echte hoofdstraat, waar het allemaal gebeurt.
Er stond een mannetje voor een stokoud karretje op wielen. Er hingen wat broden en dus besloten wij bij die arme man een broodje te gaan kopen. Komen er uit een pikzwart pannetje, dat op kooltjes warm werd gehouden, warme worstjes die royaal met zijn pikzwarte handen op ons brood gelegd werden. “Maar dat was niet de bedoeling!” Heel lief, maar dat gaan wij dus niet eten. Wie weet hoe veel dagen het al in dat pannetje heeft liggen smoren. En wat voor vlees het was, kon hij ook niet uitleggen. Tja, we gunden die man wat omzet, maar nu lopen wij met een groot brood vol vlees! Ik had nog zo gezegd, dat we ALLEEN brood wilden, maar dat snapte hij blijkbaar toch niet.
Daarna kwamen we langs een reusachtige schoenenmarkt. Ik heb nog nooit zo veel kramen en stapels schoenen bij elkaar gezien als daar. Ze lagen niet alleen in bergen opgestapeld, maar achter de kramen hing het ook nog rijen dik! Een man met een handkar, waar een oud kleedje op lag en hij allerlei flesjes parfum had uitgestald. Een minikiosk met 10 pakjes sigaretten, tig minimarktjes, overal fietsen, stapels tassen en koffers op de stoep en natuurlijk de vele barretjes. Daarna nog één keer een klein stukje van het toeristencentrum met zijn mooie, gekleurde huizen met veel hout. Grote ramen waar geen glas in zit en afgesloten kunnen worden met luiken, gaan overdag open en je kunt er heerlijk zitten op een kussen in de brede vensterbank. Yves Rocher kwamen we hier zelfs tegen! In het midden van de straat was het één grote, honderden meters lange overkapping van diverse barretjes en eettentjes waar alles draait om zien en gezien worden. Aan een bedelaar gaven we het nog warme brood met de worsten. Moet je niet denken, dat hij blij is. Hij begon nóg harder te schreeuwen dan hij al deed en wilde ook geld. Dan niet eikel. Ik griste het tasje weer terug en we reden verder, waarop hij zijn smartphone tevoorschijn haalde en begon te bellen. Ja, ja.
We hadden al een aantal zigeuners gezien vandaag en even later liep er een zigeunertiener met een plaatje van een babymeisje in haar armen naar ons toe. Ze was pas in les 1 qua bedelen, want durfde ons haast niet aan te kijken. Ik vroeg of ze het brood wilde. Ook dat durfde ze amper aan te pakken. We waren vergeten, dat het nog veel voorkomt, dat een Albanees nee schudt, maar ja bedoelt. Dat bleek ook bij dit meisje het geval. Ze liep blij met het brood weg. Fijn, toch weer twee mensen een klein beetje geholpen.
De sfeer in de stad was niet zo leuk als de vorige keer. Meer irritante mensen die ‘foto, foto’ riepen, waardoor Gerard minder makkelijk zijn gang kon gaan. Ik word er wat onrustig van, maar Gerard niet. Die gaat gewoon zijn gang en doet of hij gek is. Bij de bakker hebben we nog een soort baklava gekocht en daarna werden de laatste Leks geteld, die we omruilden voor benzine. Maar jemig, wat is die stad groot. Nóg groter dan we al dachten. We kwamen nog een grote versmarkt tegen en wat verderop leek het verdacht veel op alweer een zigeunernederzetting.
Net voordat we de grens passeerden, zat er een grote zigeunerfamilie met veel kinderen en hatelijk kijkende vrouwen bij de grens. Wat een gewaagde plaats! Helaas voor ons waren er wel tien auto’s voor ons en hadden wij meteen zo’n irritant kind aan de deur. Moet je niet denken, dat ze na tien keer nee, weggaan. Nee, ze blijven heel zielig staan kijken en zeuren. Zelfs toen ik een vette close-up van zijn gezicht maakte, ging hij niet weg. “Ah gelukkig, daar komen mensen van de douane aan!” Nou, dat hielp ook al niets. Een man zei wel iets, maar de jongen trok zich er niets van aan en even later kwam er een net zo irritant meisje bij de deur hangen. “Oh jongens, haal die gasten van onze deur, schiet op bij die hokjes en laat ons alsjeblieft doorrijden!” zolang je de achterste auto bent, ben je de klos. Heel langzaam schoven we wat op richting hokjes en raakten we de zeer hardnekkig aan onze auto klevende brutale kinderen kwijt. Een douanier kwam langs om van heel veel mensen de paspoorten op te halen. Nou, lekker is dat, want op een gegeven moment waren we dan na zeventien eindeloze minuten bij het hokje, konden onze voorganger en wij niets laten zien! Weer vijf minuten later kwam de douanier uiterst relaxt met een grote stapel paspoorten het hokje in, waarna alles natuurlijk weer ingescand of overgeschreven moest worden. We mogen wel opletten dat we de goede paspoorten en autopapieren terug krijgen!
Bij de Lidl hadden we 14 anderhalve literflessen imiglykoswijn gekocht. Wij dachten dat je tegenwoordig voor eigen gebruik best het een en ander mee mocht nemen. Ai, dat gold niet voor Albanië! Daar mochten we maar 2 liter wijn per persoon meenemen. Uit voorzorg hadden we de nodige flessen wel netjes weggewerkt. Gerard hoopte helemaal dat ze zouden vragen: “Do you have anything to declare?” Waarop ik dan zou zeggen:”No, only a little (Lidl) wine!”
[userId] => 151162
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5066101
[countryId] => 1
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 226
[author] => Maan
[cityName] => Shkodër
[travelId] => 524351
[travelTitle] => Rondje Balkan
[travelTitleSlugified] => rondje-balkan
[dateDepart] => 2019-09-21
[dateReturn] => 2019-10-27
[showDate] => yes
[goalId] => 99
[goalName] => Iets anders...
[countryName] => Albanië
[countryIsoCode] => al
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/albani,shkodr
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/151/162_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => 58-laatste-uurtjes-streetlife-in-albani
)
[59] => stdClass Object
(
[username] => gerardenmanuela
[datePublication] => 2019-10-19
[title] => 57. De snelweg, een avontuur op zich
[message] => Het was inmiddels al ruim 17.00 uur geweest en we overlegden waar we zouden kunnen overnachten. Volgens de camperapp was er voorlopig niets. Aangezien we de stad Berat geschrapt hadden en we de kust totaal niet boeiend vonden, waren we eigenlijk ineens klaar. Oeps! Raar gevoel! Het zou leuk zijn als we Shkodër zouden halen, maar dat is nog bijna 4 uur rijden!!!! We gaan het zien. Eerst maar eens kijken hoe veel snelweg er al af is. Eigenlijk is het een wonder dat er al snelweg ligt! 20 jaar geleden was het land nog communistisch en reden er slechts 500 auto’s van hoge pieten van de partij rond. In theorie kon de gewone burger ook een auto aanvragen, maar in praktijk had dat geen enkel nut. En nu is het wagenpark met zeker een factor 1.000 vermenigvuldigd en rijden hier ruim 500.000 auto’s rond! Dat is nogal een aanslag op je wegennet!
Om Vlorë uit te komen, moesten we nog door een dorpje, waar we schitterende plaatjes zagen, maar niet konden fotograferen. Twee oude vrouwtjes in het zwart die gezellig op de stoep met elkaar zaten te beppen. Ieder in een hoek van de poort. Oh, die foto wou ik echt graag hebben, maar ik kan het toch niet maken om er zo voor te gaan staan. Wat verderop liepen 2 koeien op de vuilnisbelt hun kostje bij elkaar te scharrelen. Gatver. Wat sneu voor die beesten! En even later onze eerste kalkoenhoeder die met zijn stok en een flinke koppel kalkoenen aan de wandel was. Later zagen we er nog een paar. De bergen, die er de hele vakantie waren, zijn ineens uit het landschap verdwenen. Vreemd.
Net boven Vlorë gingen we de snelweg op. Je mocht hier 110! Dan denk je even lekker door te kunnen kachelen, maar zo gaat het toch niet helemaal. Een poes en een hond op de snelweg, een man die over de reling naast de snelweg was geklommen en wachtte om deze over te kunnen steken, een voetganger op de vluchtstrook en regelmatig ook een fietser al dan niet met licht of zaklamp. Hele stukken hadden geen vangrail aan de rechterkant en kon je er bij elk bedrijf, wat eraan lag vanaf. Ook bij huizen kon je gewoon van de snelweg af en tussen de vangrail door, als die er stond.
Op een gegeven moment was de snelweg alleen nog maar aan een kant af en werd deze als provinciale weg gebruikt. Wel lag er aan de andere kant al een heel eind asfalt waar de schaapskudde zojuist overheen kwam denderen. Ook fietsers maakten maar wat graag gebruik van deze bijna voltooide weg. Voertuigen die meer dan 3,5 ton wogen mochten hier niet rijden volgens het verbodsbord. Maar je wilt niet weten hoe veel vrachtwagens we hier zagen! Het is zaterdagavond 18.15 uur en de mensen zijn nog druk aan het werk op de weg. De meeste Albanezen krijgen € 200,00 per maand. Het maakt niet uit wat voor werk je doet en hoe veel ervaring je hebt. Dat is toch wel heel weinig. En het klinkt eigenlijk ook nog best communistisch.
“Pas op!” Jemig, we worden net ingehaald door een idioot op wielen terwijl dat helemaal niet kon. Hij vloog ons voorbij, hield nog net zijn auto op de weg en dook er met een bloedgang voor, omdat er dus een tegenligger aankwam. Wat een debiel! En even verderop sjokte een man langs de snelweg, gevolgd door de zoveelste fiets. In het weiland was de paard en wagen vervangen door een brommer met flinke kar, die ze vol gras aan het scheppen waren. “Ah, gelukkig, hier is het weer echt snelweg!” Even verderop stopte de auto voor ons, parkeert zijn auto doodleuk op baan 1 en gaat fijn oversteken om even met zijn vriend bij te kletsen! Soms moeten we om hun streken lachen, maar op andere momenten vragen we ons echt af, of ze hun hersens misschien op hun nachtkastje hebben laten liggen!
Oh ja, en rotondes op een snelweg zijn hier heel normaal. Daar steken dan ook weer ladingen mensen de weg over en nadat je die ontweken hebt, gaat de snelweg weer fijn verder! T-splitsingen kunnen hier trouwens ook. En waarom zou je een op- of afrit maken als degenen die dat willen ook gewoon zelf 2 meter vangrail weg kunnen halen, wat dan ook veel gebeurt.
We blijven ons verbazen over de Albanezen en hun rijstijl, maar desondanks ging de rit voorspoedig. Bij Durrës besloten we om te proberen Shkodër te gaan halen. En wel de camping waar onze reis, door dit onvergetelijke land met zijn vele super aardige, lieve mensen begon. En yes! We hebben het gehaald! Om 21.15 uur rolden we de camping op, waar we gelukkig nog naar binnen mochten en zelfs nog heel leuk door de receptioniste begroet werden, die eigenlijk al geen dienst meer had. Ze vroeg hoe we het gehad hadden en wij vertelde enthousiast enkele dingen. “Ben je nu niet meer bang?” Jemig, dat had ze goed opgemerkt! “Nee, ik ben niet meer bang en vind het geweldig om deze reis gemaakt te hebben!”
Het restaurant was helaas al gesloten, maar een wijntje konden we nog wel krijgen. En dat hebben we maar gedaan. Proosten op deze mooie reis en op elkaar! Wat jammer, dat het alweer om is, het lijkt gisteren dat we hier stonden! Maar ook, wat fijn dat alles zo voorspoedig is verlopen. Aangezien vier Fransmannen en vrouwen het restaurant nogal tot kippenhokgevoel omgetoverd hadden, besloten wij onze wijn mee te nemen naar het strand en wel de verste uithoek, om heerlijk op bed en in hangmat van onze wijn te genieten, het over onze reis te hebben, Gerard stukjes voor te lezen van de eerste paar dagen Albanië en te genieten van de prachtige sterrenhemel boven ons. Aan de overkant van het meer branden lichtjes. Wie weet, rijden we daar morgen wel. Met ons weet je het nooit! Maar nu (23.00 uur) gaan we toch echt de camper in, voordat we bevriezen. Lekker een warme chocomel en onze film afkijken! Naten e mire dhe te shoh neser! Ofwel, welterusten en tot morgen.
[userId] => 151162
[photoRevision] => 0
[reportId] => 5065895
[countryId] => 1
[pictureCount] => 0
[visitorCount] => 296
[author] => Maan
[cityName] => Shkodër
[travelId] => 524351
[travelTitle] => Rondje Balkan
[travelTitleSlugified] => rondje-balkan
[dateDepart] => 2019-09-21
[dateReturn] => 2019-10-27
[showDate] => yes
[goalId] => 99
[goalName] => Iets anders...
[countryName] => Albanië
[countryIsoCode] => al
[imageLink640x480] => https://loremflickr.com/g/640/480/albani,shkodr
[imageLink50x50] => https://cdn.easyapps.nl/users/000/000/000/000/151/162_50x50.jpg?r=0
[titleSlugified] => 57-de-snelweg-een-avontuur-op-zich
)
)
)
[_currentPageNumber:protected] => 4
[_filter:protected] =>
[_itemCountPerPage:protected] => 15
[_pageCount:protected] => 4
[_pageRange:protected] => 10
[_pages:protected] => stdClass Object
(
[pageCount] => 4
[itemCountPerPage] => 15
[first] => 1
[current] => 4
[last] => 4
[previous] => 3
[pagesInRange] => Array
(
[1] => 1
[2] => 2
[3] => 3
[4] => 4
)
[firstPageInRange] => 1
[lastPageInRange] => 4
[currentItemCount] => 15
[totalItemCount] => 60
[firstItemNumber] => 46
[lastItemNumber] => 60
)
[_view:protected] =>
)
[breadcrumb] =>
>
Reisverslagen
[styleSheet] => https://cdn.easyapps.nl/578/css/style.css
)